Actiegroep We Gaan Ze Halen keert met lege handen huiswaarts. Volgens organisator Rikko Voorberg heeft de Griekse regering niet gereageerd op het verzoek om in gesprek te gaan.
De actievoerders wilden 150 vluchtelingen uit Griekenland meenemen naar Nederland.
We Gaan Ze Halen arriveerde op kerstavond in Athene en vroeg premier Tsipras van Griekenland 150 vluchtelingen die vastzitten in de kampen op de Griekse eilanden van reisdocumenten te voorzien.
Het plan was om de migranten naar Nederland te brengen in een van de dertig ingezette auto’s of in de speciaal door de actiegroep aangeschafte extra lange bus. Die bus begaf het in Duitsland, waarna de actiegroep met vijftig auto’s doorreed naar Athene.
Doodstil
Het is niet gelukt om met de Griekse regering in gesprek te gaan, zegt organisator Rikko Voorberg tegen het NOS Radio 1 Journaal. “Het blijft doodstil van de kant van de Griekse regering. Ze lijken niet te willen reageren,” zegt Voorberg.
“We hebben altijd gezegd dat we hoopten op een wonder. Dat is niet gebeurd. Wat er wel is gebeurd is dat het onderwerp relocatie van vluchtelingen voor het eerst sinds lange tijd weer bovenaan de politieke agenda staat.”
Teruggestuurd
Overigens kondigde staatssecretaris Mark Harbers (Asiel) voor vertrek van de We Gaan Ze Halen-stoet al aan de vluchtelingen weer teruggestuurd zouden worden naar Griekenland, als dat land wél toestemming had gegegeven. Op grond van Europese regels moeten ze namelijk in dat land asiel aanvragen.
Voorberg vindt evenwel niet dat hij met de actie valse hoop heeft gewekt bij de vluchtelingen. “Het is hier een gevangenis en er moeten mensen zijn die aan de tralies rammelen en zeggen dat dit onrechtvaardig is. De mensen hoopten op humaniteit en een eerlijk proces. Dat is op geen enkele manier gebeurd. Als iemand hier valse hoop heeft gewekt, is dat de Europese Unie.”
Lege auto’s
De actiegroep rijdt met lege auto’s terug naar Nederland. Teleurstellend, vindt Voorberg, die had gehoopt op een gesprek met premier Tsipras. “Tegelijk zijn we dankbaar dat we zoveel mensen weer eens met de neus op feiten hebben kunnen drukken. Er zouden 160.000 mensen worden verdeeld over Europa. Daar is niets van terechtgekomen.”
We Gaan Ze Halen gaat in Nederland verder actievoeren, maar weet nog niet hoe. Er zijn contacten met politici, maar daar wil woordvoerder Johannes van den Akker verder niets over zeggen.
[2]
”
2. Hoe gaan jullie mensen selecteren?
We gaan géén mensen selecteren. We Gaan Ze Halen heeft verzocht aan de Griekse regering om 150 mensen te selecteren en van de juiste papieren te voorzien. Alléén als dat gebeurt, kunnen wij mensen meenemen”
WE GAAN ZE HALEN
FAQ
Dagelijkse vragen én antwoorden.
Dagelijkse vragen én antwoorden.
1. Biedt je vluchtelingen geen valse hoop?
Nee. Uit gesprekken met vluchtelingen blijkt:
- Ze begrijpen heel goed dat we een verzóek doen aan de Griekse regering. Ze begrijpen dat het ook een protest en een statement is.
- Ze zijn dankbaar dat er mensen nog proberen om verandering te brengen in uitzichtloze politiek
- Ze voelen zich even iets minder geïsoleerd.
We hebben met het oog hierop ook teksten in Farsi, Arabisch, Frans en Engels verspreid.
2. Hoe gaan jullie mensen selecteren?
We gaan géén mensen selecteren. We Gaan Ze Halen heeft verzocht aan de Griekse regering om 150 mensen te selecteren en van de juiste papieren te voorzien. Alléén als dat gebeurt, kunnen wij mensen meenemen
3. Gaan jullie mensen smokkelen?
Onder geen beding. Alleen als er toestemming komt, nemen we mensen aan boord. Anders niet.
4. Hoe haalbaar is het?
We hopen op een wonder, want dat zou het zijn als er toestemming komt. Maar Griekse vrienden zeggen: ‘once you are in Athens, anything is possible’. En soms worden er opeens heel snel nieuwe wetten gemaakt. De kans is natuurlijk ongelofelijk klein. Maar het moet geprobeerd.
5. Waarom doen jullie dit?
Om onszelf en de mensen om ons heen weer opnieuw te doordringen van de diepe ellende in de kampen en dat dit opgelost moet worden door de vluchtelingen een fatsoenlijke procedure te bieden in humane omstandigheden. En daarvoor moet onder andere Nederland wat ons betreft gaan handelen. Het is een manier om onszelf te dwingen niet weg te kijken en anderen uit te nodigen daaraan mee te doen.”
EU gaat 160.000 vluchtelingen verspreiden over Europa
De Europese Unie is het eens geworden om in totaal 160.000 vluchtelingen die nu in Hongarije, Griekenland en Italië zitten, te verspreiden over heel Europa. Dat zegt de Duitse minister van Binnenlandse Zaken Thomas De Maizière maandag in Brussel, waar een extra ingelast overleg was tussen de Europese bewindslieden. Hij spreekt wel van een ‘politiek akkoord’.
De precieze details van de verdeling zijn nog onbekend. Duidelijk is wel dat het voorstel voor verplichte opvang het niet haalt. De Maizière sprak desondanks van ,,een belangrijke stap naar Europese solidariteit”.
Eerder maandag had de EU al consencus bereikt over de verdeling van 40.000 vluchtelingen vanuit Griekenland en Italië. De Europese Commissie had dit eind mei voorgesteld, waarna lidstaten in juli op vrijwillige basis aanboden bijna 33.000 vluchtelingen op te nemen. Ook zeiden de landen toen toe nog dit jaar naar de 40.000 vluchtelingen toe te werken. Nederland neemt ruim 2000 mensen op.
Vorige week stelde Brussel voor om nog eens 120.000 vluchtelingen over heel Europa te verspreiden. Verplichte quota werden door met name Oost- en Centraal-Europese landen al snel afgewezen.
Hotspots
Maandag besloten de bewindslieden ook om opvangcentra voor vluchtelingen – zogeheten hotspots – aan de grenzen van Europa op te trekken. Op Sicilië is er al een operationeel.
De bewindslieden komen begin oktober opnieuw bijeen, in Luxemburg. De Maizière sprak, gesteund door zijn Franse collega, de verwachting uit dat dan een definitief besluit wordt genomen over de details van de verdeling van vluchtelingen over Europa.
What I witnessed in Moria shocked me to the core. Hugely overcrowded with a lack of sanitation and drinking water, the camp suffers from infestations of mice and rats. When I was there almost 7,500 people were jammed into a camp with an official capacity of 3,100.”
AMNESTY INTERNATIONAL
ANOTHER WINTER OF DISCONTENT ON THE GREEK
ISLANDS
30 NOVEMBER 2018
https://www.amnesty.org/en/
Women face daily dangers in Greek refugee camps
By Monica Costa Riba, senior campaigner on women’s rights at Amnesty International’s Europe office
Severe overcrowding and dire living conditions are making the camps, especially on the islands, extremely dangerous places for everyone.
Women, children and people fleeing persecution because of their sexual orientation or gender identity are even more exposed to security and safety risks.
“I don’t feel safe or comfortable in the tent with…strangers. I leave the camp early in the morning and then I return at night”, Maysa*, 25, from Syria told us when we spoke to her in Vathy camp on Samos.
The camp is designed for 640 people, but is now cramped with more than 3,800, most of them living in small tents.
Since March 2017, Amnesty International has spoken to more than 100 women and girls who have fled their homelands, and who are living in camps and flats on the Greek islands or on mainland Greece.
Too scared to take a shower
They told us that everyday activities such as taking a shower or going to the toilet had become dangerous missions, as many facilities in the camps do not have locks. Moreover, there are not enough toilets and showers for them in a women-only area. Poor lighting in the camp makes fetching water or simply walking around at night stressful and risky.
“[The] shower in the camp is cold and there is no lock. Men walk in when you are inside. There are no lights in the toilets. At night, sometimes I go to the toilet with my sister or pee in a bucket”, said Adèle* who also lived in Vathy camp on Samos.
Many of the women enduring the awful conditions are still trying to come to terms with the trauma of past abuse. For such women, the insecurity and dangers they experience in Greece are a constant reminder of the violence they sought to escape.
“Refugees need protection. If the Greek government cannot take care of us, let us go. Don’t keep us here”, said Yvette* from Cameroon when we met her in Moria camp on Lesvos.
“I don’t want anyone to know about me”
Women persecuted in their countries because of their sexual orientation or gender identity told us that they feel at a greater risk. Simone*, a 20-year-old lesbian woman, left her country after being subjected to violence, including rape. She said that her family severely beat her when they found out she was lesbian. On Samos she still found herself at risk.
“Here I feel very nervous because I am sharing the container with four men I don’t know. I don’t want anyone to know about me. I stay all day outside the camp and come back only at night, but I don’t sleep well”, Simone said.
Since 20 March 2016, asylum-seekers arriving on the Greek islands have not been allowed to move onto mainland Greece. This is because of an agreement between the EU and Turkey, dubbed the EU-Turkey deal, that requires they are returned to Turkey.
People with family reunification claims, most of whom are women or individuals who are considered “vulnerable” according to Greek law, are meant to be exempted from staying on the islands. In theory, they should quickly be transferred to mainland Greece.
But the reality is different. Officers and medical staff in the camps do not always have the skills or time needed to identify those who should be sent to mainland Greece. And even when people are identified, they have to wait for several months until space is found for them on the mainland. The Greek authorities are also applying a new grading system which in effect means only those considered “highly vulnerable” are transferred.
Life on the mainland is also difficult for people seeking refuge. Women and girls in Skaramages camp outside Athens were visibly distressed when we met them. Many were afraid, particularly in the evenings, as a Syrian woman told us:
“I spend most of the time in the container because I don’t feel safe. There is a lot of alcohol in the camp and there are fights every day. I never go out at night and I don’t allow my children to stay on their own outside, even if it’s close by. The police do not intervene. They don’t want to know what’s happening here. No one is protecting us.”
Living in fear
In 2017 the UNCHR received reports from 622 survivors of gender-based violence stranded on the Greek islands. In almost 30 per cent of the cases the violence occurred after the person arrived in Greece. Of all the incidents registered by the agency in the country during the second half of the year, 80 per cent of the survivors were female.
Alarming though these figures are, the truth is likely even worse, as sexual violence is hugely underreported for a number of reasons. Many women and organizations supporting them told us that women are reluctant to come forward with formal complaints due to social stigma, fear of reprisal from perpetrators, lack of trust in the protection system or because they believe that they will be stuck in Greece if they report the violence.
Insufficient resources and specialized staff in camps also means that survivors of gender-based violence are not identified and therefore not provided with the protection they need. Abigail* from Cameroon had fled to Istanbul to escape domestic violence, sexual abuse and death threats at the hands of her husband. In Istanbul, she found work in a sweatshop, but was sexually abused by her employer. A smuggler helped her to cross the Aegean. When we met her, she was living in a small tent on Samos.
“I don’t manage to sleep, and I still have a lot of nightmares because of the past”, she said.
Insufficient measures to protect survivors
In June 2017, various Greek authorities at the national and local levels signed a protocol to coordinate the protection of refugees and asylum-seekers who are survivors of gender-based violence. The measure includes the coordination of referrals to the 40 women’s counselling centres and the 21 state-run shelters for all women survivors of violence across the country, including Greek citizens.
This is a step in the right direction, but the impact of the protocol remains very limited. Shelters can be a lifesaver for women enduring physical and psychological violence, but they are not always equipped with interpreters and the necessary services to support uprooted women.
After ten months living in shelters Ava* from Afghanistan was asked to leave, which put her under enormous pressure.
“I managed to find something but what about others?”, she told us.
One of the clear demands from Ava and the other uprooted women Amnesty spoke to in Greece, was that survivors of violence needed far better protection. Greek authorities have to increase the number of appropriately trained staff in reception camps and urban areas who can identify and prevent violence against women.
They must also ensure that women at risk can stay in shelters until they feel safe and have the means to start a new life.
Ava is still concerned about the fate of another woman she met at the shelter.
Met de winter voor de deur maken hulpverleners en mensenrechtenorganisaties zich voor het derde jaar op rij grote zorgen over vluchtelingen in kampen op Griekse eilanden.
Het kamp Moria op Lesbos heeft ruimte voor 3000 vluchtelingen, maar al jarenlang verblijven er veel meer mensen. Het Griekse ministerie van Migratie meldde vandaag dat het gelukt is om het aantal vluchtelingen en migranten in Moria onder de 6000 te krijgen.
Hulpinstanties vinden dat allerminst voldoende. Onder meer Amnesty International Nederland, vredesorganisatie Pax, Stichting Vluchteling en de Goede Zaak roepen de Nederlandse regering op om 1000 vluchtelingen op te nemen van de in totaal 19.000 die op de Griekse eilanden zitten en starten komende maandag een petitie, meldt Eduard Nazarski, directeur van Amnesty International Nederland. Eerder zei Portugal al toe 1000 vluchtelingen uit Griekenland op te nemen.
Als ik hier een maand of een week zelfs zou moeten zitten, dan zou ik knettergek worden.
Eduard Nazarski
“Mensen zitten hier hutjemutje, het is echt miserabel”, zegt Nazarski vanuit Moria in het Radio 1-programma Nieuws en Co. “Als ik hier een maand of zelfs een week zou moeten zitten dan zou ik knettergek worden. En ofwel opstandig ofwel hartstikke depressief worden. Deze mensen proberen toch door te zetten.”
Er is één wc voor 80 à 90 mensen, zegt Nazarski, en de riolering stroomt regelmatig over. “Omdat het heuvelachtig is, stroomt het als het geregend heeft de tenten binnen. Je ruikt het ook gewoon. Sommigen worden naar het vasteland gebracht, maar ook daar zijn de accommodaties heel slecht. Europa zou zich echt moeten schamen voor dit enorme menselijke leed.”
Start petitie ‘Kijk niet weg’ voor de humanitaire ramp op de Griekse eilanden
Vandaag start de gezamenlijke petitie ‘Kijk niet weg’ van verschillende organisaties en bezorgde burgers. Hiermee vragen ze aandacht voor de humanitaire ramp die gaande is in de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden. Ruim 19.000 mensen zitten daar vast in vluchtelingenkampen onder verschrikkelijke omstandigheden. De organisaties roepen de Nederlandse regering op het voortouw in Europa te nemen en in navolging van Portugal en 1.000 mensen hierheen te halen.
Kinderen die zelfmoord willen plegen, veelvuldig seksueel en fysiek geweld en geen uitzicht op een beter bestaan. In de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden worden de levens van meer dan 19.000 mensen verwoest. De kampen zijn compleet overbevolkt: Op Samos zitten nu bijna 5.000 mensen vast, ruim zeven keer meer dan waar het kamp voor gebouwd is. En in het kamp Moria op Lesbos verblijven rond de 7.329 mensen, terwijl het berekend is op maximaal 3.100 mensen[1]. Een humanitaire ramp is gaande. Dit wordt alleen maar erger met alweer de vierde winter voor de deur.
Nú actie
De initiatiefnemers van deze actie, waaronder Amnesty International Nederland, We gaan ze halen, De Goede Zaak, Tosti Creative, verschillende advocaten en andere bezorgde burgers vinden dat het enorme leed van de mensen in de kampen onmiddellijk moet stoppen.
Eduard Nazarski, directeur Amnesty International Nederland: ‘Europese landen kunnen niet langer naar elkaar wijzen voor een oplossing: er moet nú iets gebeuren. Ik roep de Nederlandse regering op het goede voorbeeld te geven.’
Portugal zegde einde oktober 2018 al toe 1.000 mensen over te nemen. De initiatiefnemers roepen daarom de Nederlandse regering op om -in navolging van Portugal- binnen Europa het voortouw te nemen en 1.000 mensen van de Griekse eilanden hierheen te halen.
Mensen die onze oproep willen ondersteunen kunnen via de website kijknietweg.nl de petitie ondertekenen.
Bezoek aan Lesbos
Enkele initiatiefnemers van de petitie, onder wie Eduard Nazarski (Amnesty), Adriaan Stoop en Veerle Goudswaard (beiden advocaat) brachten afgelopen week (22 t/m 24 november) een bezoek aan Lesbos. Ze kregen toestemming om kamp Moria te bezoeken en spraken met inwoners en hulpverleners.
Op 4 augustus heeft de Nederlandse overheid voor zover bekend voor het eerst een kwetsbaar Afghaans gezin met een minderjarig kind uitgezet, sinds de beleidswijziging waarin juist werd beloofd Afghaanse gezinnen met jonge kinderen beter te beschermen. VluchtelingenWerk heeft samen met elf andere kinder- en mensenrechtenorganisaties laten weten geschokt te zijn over de hardvochtige beslissing van de Nederlandse regering.
Gezamelijk benadrukken we dat het gezin door de uitzetting in groot gevaar is gebracht. We roepen de Tweede Kamer dan ook op om staatssecretaris Harbers te vragen wat de recente toezegging om Afghaanse gezinnen met minderjarige kinderen beter te beschermen in de praktijk betekent.
Nieuw asielbeleid papieren werkelijkheid?
Nog geen maand geleden presenteerde het kabinet het nieuwe asielbeleid voor Afghaanse asielzoekers. Kinder- en mensenrechtenorganisaties waren verbijsterd over het uitblijven van serieuze verbeteringen, ondanks de verslechterde veiligheidssituatie in het land. Bij de presentatie van het nieuwe beleid wees het kabinet erop dat gezinnen met minderjarige kinderen beter beschermd zouden worden. De vrees dat dit besluit slechts om een papieren werkelijkheid zou gaan is met deze uitzetting bevestigd.
Op Syrië na meest gewelddadige land
Afghanistan is na Syrië het meest gewelddadige land ter wereld (Global Peace Index 2018). De VN-Veiligheidsraad betitelt Afghanistan sinds eind 2017 als ‘een land in oorlog’. Verschillende gewapende groeperingen als de Taliban en IS zijn actief in grote delen van het land. Uitgezette Afghaanse vluchtelingen belanden in overvolle ontheemdenkampen waar kinderen zijn gestorven door de mensonterende omstandigheden en door de winterse vrieskou. Van de 10.453 omgekomen en gewond geraakte burgers in 2017 in heel Afghanistan was een derde kind. Het aantal burgerdoden is volgens de VN in de afgelopen 10 jaar nooit zo hoog geweest. In het eerste halfjaar van 2018 kwamen 1.692 burgers om het leven. We vinden dat, zolang het zo onveilig is, geen enkele Afghaanse asielzoeker kan worden teruggestuurd.
#Stuurzenietterug
VluchtelingenWerk en elf andere mensen- en kinderrechtenorganisaties hebben de krachten gebundeld. Samen voeren we al maanden actie tegen uitzettingen naar Afghanistan. Deze coalitie bestaat uit VluchtelingenWerk Nederland, Amnesty International, Cordaid, Defence for Children, Don’t send Afghans back, INLIA, PAX, Kerk in Actie, Oxfam Novib, Save the Children, Stichting LOS en Unicef Nederland.
EINDE BERICHT VLUCHTELINGENWERK NEDERLAND
De laatste ontwikkelingen
Reis niet naar Afghanistan. Er vinden regelmatig aanslagen plaats. Deze zijn vaak gericht op de politie en het leger. Maar ook op plaatsen waar veel mensen bij elkaar komen, zoals moskeeën. De veiligheidssituatie voor Nederlanders in Afghanistan blijft slecht.
RIJKSOVERHEID
NEDERLAND WERELDWIJD.NL
REISADVIEZEN/AFGHANISTAN
https://www.
Harbers: plan om asielzoekers in Griekenland op te halen is illegaal
Staatssecretaris Harbers waarschuwt de actiegroep We Gaan Ze Halen dat ze niet op eigen houtje 150 asielzoekers naar Nederland moeten halen. Dat levert niks op, benadrukt hij.
Harbers zegt dat het illegaal vervoeren van “mensen zonder verblijfsrecht” neerkomt op mensensmokkel en dat is strafbaar. “Niet alleen in Nederland, maar ook in de landen waar We Gaan Ze Halen op weg naar Nederland doorheen zou moeten rijden.”
De actiegroep vertrekt morgenochtend met tientallen auto’s en een autobus naar Griekenland om mensen op te halen, die klaar zouden zijn voor “relocatie” in een ander Europees land.
Toestemming gevraagd
Actievoerder Rikko Voorberg vertelde vanmorgen in het NOS Radio 1 Journaaldat We Gaan Ze Halen een verzoek heeft gedaan aan de Griekse regering om 150 mensen te selecteren en van de juiste papieren te voorzien.
Daar is nog geen antwoord op gekomen, maar We Gaan Ze Halen gaat toch richting Athene. Voorberg denkt dat het “absoluut mogelijk” is dat Griekenland alsnog akkoord gaat. Zonder toestemming worden er geen mensen meegenomen, zegt hij.
[9]
HARBERS: MENSEN DEPORTEREN EN DE DOOD INJAGEN
IS ILLEGAAL
JOKE KAVIAAR
21 DECEMBER 2018
https://www.jokekaviaar.nl/
First they ignore you, then they laugh at you, then they fight you, then you win. Mahatma Gandhi