””Ik was er bij toen het vonnis werd voor gelezen. Belangrijkste voor mij is dat mevrouw Kaviaar zich na dat vonnis was voorgelezen zich uiterlijk ongebroken toonde en strijdlustig. Wie doet dat haar na ? Mevrouw Kaviaar prominent Nederlands mensenrechten activiste is een voorbeeld voor allen vind ik. Laat niet door gebrek aan belangstelling gevestigde media de indruk ontstaan dat mevrouw Kaviaar alleen staat. Ik zei zo dat iedereen het kon horen in de rechtzaal WAAR IS MIJN FAKKEL en herhaal dat nog maar eens hier. De fakkel was erg aanwezig in het vonnis dat werd voorgelezen. Kent u de uitdrukking FIETS TERUG ? Een uitdrukking die oudere Nederlanders die w.o. 2 nog hebben meegemaakt zullen herkennen. Ik zie WAAR IS MIJN FAKKEL als soortgelijk. U zal mij regelmatig WAAR IS MIJN FAKKEL horen roepen als de macht aanwezig is.
Het proces tegen mevrouw Kaviaar een politiek proces ongetwijfeld met grote gevolgen voor de vrijheid van meningsuiting en activisme in kader No Border en in ander kader. De mobiliserende werking van beslissing van Justitie ? We zullen het zien.”
BEZOEKER, AANWEZIG BIJ HET VONNIS VAN JOKE KAVIAAR, DINSDAG 22 JANUARI ANNO DOMINI 2013
Geachte lezers
Nu is dan het vonnis geveld in de ”opruiiingszaak” tegen schrijfster, dichteres en politieke activiste, Joke Kaviaar
waaraan op deze site veel aandacht is besteed
Dit op grond van vier door haar geschreven teksten tegen het Nederlandse asielbeleid
Woorden dus
Woorden tegen een asielbeleid, dat inhumaan is en in tegenstelling tot Kaviaar’s woorden, daadwerkelijk slachtoffers maakt
Vonnis luidt: 4 maanden gevangenisstraf, wat twee maanden minder is dan de eis van de Officier van
Justitie
Opvallend aan deze zaak is de veroordeling op grond van een politieke stellingname,
DIE GERICHT IS TEGEN DE OFFICIELE STAATSPOLITIEK [Vreemdelingenbeleid]
Minstens even opvallend is, dat het hele vonnis en de rechtszaak zowel door Pers als Politiek praktisch is doodgezwegen
Vreemd is dit niet in de geschiedenis van ”politieke dissidenten”
Hetzij wordt hen allerlei in de toekomst te bedrijven onbewezen ”terroristische oogmerken” toegeschreven , hetzij
wordt hun bestaan, politieke motieven en idealen doodgezwegen
Om een aantal ongetwijfeld nog te onthullen redenen [niet mijn streven hier] is in geval van Joke Kaviaar, voor het laatste
gekozen
Toch zijn de gevolgen groot, omdat met dit rechtbankvonnis meer is gedaan dan aan banden
leggen van de vrije meningsuiting tegen het Staatsvreemdelingenbeleid, maar in feite een signaal is
uitgezonden naar ieder individu cq organisatie, die zich in fellere dan gebruikelijke toon
wil uitlaten tegen het asielbeleid en de vernietigende gevolgen daarvan voor vluchtelingen en migranten
Maar wat ook de intentie van de doodzwijgers of opleggers van deze draconische straf vanwege een paar woorden,
de waarheid en de strijd tegen het onrecht is niet te onderdrukken en intensifeert zich juist, zoals men heeft kunnen zien aan de
solidariteit met de Tentenkamp vluchtelingen aan de Notweg [Amsterdam Osdor] en Koekamp [Den Haag]
De problematiek van uitgeprocedeerde vluchtelingen, die zonder enige voorziening of dak boven hun hoofd op straat werden en
worden gezet in een land, dat zich ”beschaafd” noemt, is niet onzichtbaar meer
Met dank aan Joke Kaviaar en al die honderden en duizenden, die bereid waren en zijn, daarvoor offers te brengen!
”OPRUIENDE” WOORDEN VERSUS STAATSMISDAAD
De Officier van Justitie heeft in het requisitoir, naar aanleiding van de ”opruiende” teksten van Joke Kaviaar een aantal
malen opgemerkt, ”dat zij er niet aan moest denken” wat er zou gebeuren, wanneer de woorden van Kaviaar
ook zouden zijn ”uitgevoerd”
Daarvoor citeer ik enkele van die ”gevaarlijke” woorden
”“Wie gaat er mee om de kantoren van de IND te bestormen en leeg te trekken, de archieven en computers te overgieten met benzine en door vuur te vernietigen?””
”
”Duyvendak wil het niet weten en Roemersma heeft zich terug getrokken in Venezuela. De eerste neem ik het kwalijk, de tweede niet. Hoe dan ook: tijd voor een nieuwe generatie om op te staan en de fakkel van Rara over te nemen!”
”Het zal alles niet legaal zijn, maar ach. Er is wel meer niet legaal. Voor sommigen is de illegale actie een keuze. Voor anderen het illegaal verblijf een opgelegd feit.”
”“Dan komen ze maar naar mij toe!” zei hij. Goed plan voor de verandering. Het wordt tijd dat we die uitnodiging aannemen, maar dan niet om te praten. Er valt namelijk niet te praten over de manier waarop mensen moeten worden gechanteerd, gecontroleerd, geïntimideerd, opgesloten en gedeporteerd. Er valt niet te praten met mensen die wetten en regels maken om marteling en moord de schijn van legitimiteit te geven, om hen te helpen de maskers op te houden. Wie gaat er mee op visite bij Leers?”’
WOORDEN, WOORDEN……..
Volgens de Officier van Justitie klinkt dat alles nogal vervaarlijk, maar niet wordt erbij gevoegd, dat dit, net als bij eerdere
zaken van dissidenten tegen de Staat slechts bij woorden is gebleven
Niets van dit alles is in daden omgezet, maar, zo zegt de OVJ [en de rechtbank in het vonnis], dat hoeft strict genomen
volgens de Wet ook niet, het eventueel [ook weer de interpretatie van Wet en OVJ] ”voornemen” is al voldoende
Het bittere echter is, dat het bij de uitvoerders van het Vreemdelingenbeleid, de Staat, NIET BIJ WOORDEN, MAAR
BIJ DADEN BLIJFT!
STAAT/DADEN/DADEN/DADEN
VUUR!
KAMBIZ ROUSTAYI
Joke Kaviaar noemt in een van haar ”opruiende” geschriften het in brand steken van een IND GEBOUW!
Welnu, een gebouw is geen mens
En nog afgezien van wat iedereen daarvan vindt:
Op woensdag 6 april 2011 steekt de uitgeprocedeerde Iraanse asielzoeker Kambiz Roustayi zichzelf
in brand op de Dam, omdat hij dreigt te worden uitgezet naar een situatie, waar gerede kans op foltering
dreigt
Verboden volgens artikel 3, Anti Folterverdrag, een Verdrag, waarvan Nederland zich alleen op papier
iets aantrekt
De man overlijdt aan zijn verwondingen
Minister Leers noemt het voorval tragisch, maar acht zich niet verantwoordelijk
De heer Roustayi is niet de enige
Zo is er een lijst van slachtoffers van het asielbeleid
Een ander bitter voorbeeld:
Politieke dissident Alexandr Dolmatov wordt dood in zijn cel aangetroffen
Officiele lezing luidt ”zelfmoord”
Zijn asielverzoek was afgewezen en hij zat in vreemdelingendetentie, volgens zijn advocaat
ten onrechte, omdat hij tegen zijn afwijzing in beroep was gegaan
Maar hoe dan ook, angst voor vervolging in het bepaald niet
mensenrechtenlievende Rusland heeft hem het leven gekost
Een ander slachtoffer van het asielbeleid, aan wie minder aandacht is besteed [vandaar dat ik dat doe] is de
49 jarige Servier Zivko Kosanovic , een belangrijke getuige van het Joegoslavie Tribunaal
Hij deed een asielaanvraag, die werd afgewezen en werd in 2009 op klaarlichte dag in zijn woonplaats
Sid doodgeschoten
Volgens de IND was er sprake van een ”zorgvuldige procedure”
Wel erkende deze organisatie, dat de man bedreigd werd, maar dat dat om ”gewone criminaliteit” ging……
Een laatste, duidelijk voorbeeld van ”politieke vervolging” dat ik hier wil noemen is dat van de Afghaanse vluchteling Nezam Azimi,
DIE IN 2006 ONDER VERANTWOORDELIJKHEID VAN mINISTER vERDONK WERD UITGEZET EN IN SEPTEMBER 2010
WOORDEN VERSUS DADEN
De rij van misdaden aan hen, die werden gedwongen te vluchten voor oorlogen/vervolging/armoede, is lang
Zij worden onderworpen aan uitputtende procedures en, als zij dan uiteindelijk
worden afgewezen, belanden zij in vreemdelingendetentie behandelen, zonder een strafbaar feit te hebben gepleegd
Waarbij ook nogeens de behandeling slechter en schrijnender is dan in een ”reguliere” gevangenis
En tegen die misstanden ageert Joke Kaviaar, MET WOORDEN
VOOR DIE WOORDEN is zij veroordeeld, terwijl de Nederlands/Europese misdaad,
die ”asielbeleid” heet, ongestraft doorgaat!
EPILOOG
Joke Kaviaar en al die andere strijders voor een menswaardig bestaan voor iedereen, politieke of economische
vluchteling verdienen waardering en erkenning
Geen vervolging of veroordeling
Nu wordt ook ”illegaal verblijf” in Nederland ”strafbaar” gesteld
Waarvoor?
Voor het recht, vrij van vervolging, honger en in menselijke waardigheid te leven?
NEEN!
De enigen, die hier strafbaar zijn en veroordeeld zouden moeten worden zijn diegenen, die de basisprincipes van menselijkheid en Beschaving schenden
En die uitvoerders en co van het asielbeleid worden treffend genoemd in het Slotwoord [tijdens de rechtszaak] van Joke Kaviaar, ELK WOORD EEN VONK
Passend lijkt het mij dan ook, daarmee te eindigen
”U kunt mij laten opsluiten, maar zal mij niet het zwijgen opleggen, niet de gedachte aan vrijheid voor mijzelf en anderen, die verbonden zijn met elkaar, aan banden leggen. U kunt mij opsluiten en daarmee anderen willen waarschuwen. Maar wij laten ons niet intimideren. U kunt mijn website offline laten halen, dan komen er velen voor in de plaats. U vindt dat u het recht heeft over mij te oordelen en u kunt het vonnis uit laten voeren…
Laat het duidelijk zijn dat ik, dat wij, die deze aanklachten, die ik zojuist heb laten horen, uitspreken en verspreiden, ook in staat zijn om conclusies te verbinden aan deze aanklachten. Noemt u dat opruiing, dan kan ik daar alleen maar trots op zijn. Het betekent dat mijn woorden zijn gehoord en doel hebben getroffen, en dat is wel het minste dat ik wil bereiken.”
DE STRIJD TEGEN HET ONRECHT GAAT DOOR!!
Vriendelijke groeten
Astrid Essed