VENEZOLAANSE PRESIDENT HUGO CHAVEZ OVERLEDEN/GEEN HELD/GEEN DICTATOR/ENKELE KANTTEKENINGEN
Het is hetzelfde Noord Amerikaanse Imperium
Maar wij zijn wel blij, dat die ene weg is
Adios Signor Bush
Uitspraak Chavez bij verkiezingsoverwinning President Obama
Geachte lezers,
President Hugo Chavez was een markante figuur en zoals wel te verwachten was, maakte zijn overlijden bij vriend en vijand veel reacties los.
Door zijn Westerse politieke tegenstanders en media werd de nadruk gelegd op zijn ”dictatoriale” kant en zijn onderdrukking [in eigen land] van de vrijheid van meningsuiting
Deze kritiek werd grotendeels gedeeld door mensenrechtenorganisaties als Human Rights Watch en Amnesty International
Chavez linkse medestanders [publicisten/organisaties, etc], vergezeld door Latijns Amerikaanse linkse presidenten als de [voormalige] Cubaanse leider Fidel Castro, Morales [Bolivia] en Correa [Ecuador], die by the way Julian Assange politiek asiel heeft verleend] , prezen zijn politieke engagement en zijn anti-imperialisme
Persoonsverheerlijking was daaraan in een aantal gevallen niet vreemd
Daarop kom ik terug
Ook werd Chavez geprezen door politieke vrienden van een ander echelon, die hun eigen redenen hadden om tegenstander van het Westen te zijn [of zich als zodanig voor te doen, zoals de niet ideologische Bouterse] waaronder de Iraanse president Ahmedinejad de
Surinaamse president en voormalige dictator D Bouterse en de president van Belarus, Lukashenko [ alle drie aanwezig op zijn begrafenis]
De kritiek, de verbittering en het cynisme van het Westen ten aanzien van Chavez was voorspelbaar.
Immers, Chavez was jarenlang criticus geweest, niet alleen van de Amerikaanse oorlogspresident G Bush [de instigator van de aanvallen op
Afghanistan en Irak en de architect van Guantanamo Bay] en zijn Westerse bondgenoten, waaronder Israel , maar ook van het kapitalistische systeem, dat hij, naar mijn mening terecht, zag als een van de voornaamste oorzaken
van de uitbuiting en de sociale ongelijkheid in de wereld
VAN PERSOONSVERHEERLIJKING TOT OPBOUWENDE KRITIEK
HET SNEEUWWITJE EFFECT
Het is dus bijna onvermijdelijk, dat een politiek leider als Chavez, promotor van de rechten van de armen , uitdager van de VS
en vooral bekend om zijn felle redevoeringen en stevige uitspraken felle reacties opriep, pro of contra
En zoals in dat soort gevallen wel vaker gebeurt, is overdrijving niet vreemd
Door Westerse politici/media en anderen, waaronder [uiteraard] president Obama kant werd hij als een tyran afgeschilderd en zijn sociaal engagement afgedaan als een manier om de massa
gunstig te stemmen en populair te worden
Linkse medestanders prezen hem de hemel in zonder oog te hebben voor de minder fraaie kanten van zijn beleid en zijn bizarre keuze van politieke vrienden, zoals de Surinaamse president en ex dictator Bouterse, de president van Belarus, Lukashenko, de Syrische president Assad, voormalige president en dictator Kaddafi etc
Nu is er vanaf gezien, maar er was een plan, Chavez permanent op te baren in
een glazen kist
Een griezelig voorbeeld van persoonsverheerlijking
Want wie is Chavez
Sneeuwwitje soms?
President Ahmadinejad spande de kroon, door in een statement te verklaren, dat Chavez, bij de naar Bijbelse [en Islamitische en Joodse]
begrippen Einde der Tijden [Het Laatste Oordeel], ”terugkeert” samen met Jezus en de Mehdi
Alle bizarheid op een stokje:
Om de Chavez periode recht te doen, moet de zaak vanuit verschillende kanten belicht worden
Waaronder de nadruk op zijn sociaal engagement, politiek beleid en de keuzes van zijn internationale politieke vrienden
Zijn sociaal engagement, politiek beleid en keuzes van zijn internationale politieke vrienden
ACHTERGRONDGESCHIEDENIS
Chavez, geboren in 1954 als zoon van een Indiaans lerarenechtpaar, had een militaire achteergrond
Van 1971 tot 1975 zat hij op de militaire Academie en was tot 1981 beroepsmilitair [communicatieofficier bij een legereenheid in Barinas]
In 1977 werd de eenheid van Chávez overgebracht naar Anzoátegui, waar ze betrokken waren bij de strijd tegen de Rode Vlag, een links-marxistische rebellengroep
De folterpraktijken waaraan het leger zich schuldig maakte, de corruptie en de stuitende armoede [ondanks Venezuela’s grote olievoorraad] begonnen hem steeds meer tegen te staan
Als gevolg daarvan richtte hij binnen het leger een linkse beweging op ‘het Venezuelaanse Volksbevrijdingsleger” [Ejercito de Liberación del Pueblo de Venezuela, of ELPV]
In 1992 pleegde hij een coup tegen de zittende regering Perez, werd veroordeeld, maar kreeg in 1994 gratie onder een nieuwe president
Los van die verwerpelijke coup methodes valt weinig fraais over deze president Perez [achtergrond sociaal-democratisch] [22] te vertellen
Genoemd zijn al de folterpraktijken van het leger tegen linkse opstandelingen, waarvoor hij [in zijn eerste regeerperiode [1974-1979] hoofdverantwoordelijk was
Na een tijdens zijn verkiezingscampagne voor zijn tweede regeerperiode [1989-1993] mooi verteld verhaal over een anti neo liberalistische agenda en zijn ”grote afkeer van het IMF”
ging hij na regeermacht te hebben verkregen, met datzelfde IMF in zee om een rigoureuze bezuinigingsronde door te drukken.
Erger maakte hij het nog, toen volksprotesten tegen prijsverhogingen [ten gevolge van de IMF eisen] op zeer bloedige wijze werden neergeslagen met als gevolg volgens officiele cijfers [in enige dagen tijd!] 276 doden, volgens andere schattingen liep het dodental tot drieduizend op
In mei 1993 werd hij door het Hooggerechtshof als president afgezet vanwege corruptie
PRESIDENT CHAVEZ ”EL COMMANDANTE”
Terug naar Chavez
In het geheel is Chavez aan de macht geweest van 1998 tot 2013, door keer op keer de verkiezingen te winnen
Na zijn vrijlating in 1994 richtte hij de sociaaldemocratische partij ”’De Beweging van de Vijfde Republiek” op
In 1998 stelde hij zich kandidaat voor de verkiezingen, die door hen werden gewonnen, waarna hij op 2 februari 1999 tot president werd beedigd.
Een Grondwetswijziging werd in 1999 doorgevoerd met meer rechten voor de sociaal zwakkeren en minderheidsgroepen, mogelijkheden
tot referenda en verandering in de Staatsinrichting
In 2006 werd zijn doelstelling uitgeroepen tot ”Socialisme van de Eenentwintigste Eeuw” en
in 2007 ging zijn partij, de Beweging van de Vijfde Republiek, op in de ”Verenigde Socialistische Partij van Venezuela”
Ondanks de pittige verkiezingstaal over links-radicale taal van ”revolutionnaire veranderingen” , voerde Chavez aanvankelijk
een voorzichtig hervormingsprogramma door, waarbij de allerarmsten gratis medische zorg kregen en de voedselprijzen werden verlaagd
Dit voorzichtige programma zou veranderen onder invloed vanaf 2002 , na een al dan niet met van de VS hulp geensceerde tegencoup tegen zijn bewind, nadat hij getracht had, controle te krijgen over de oliesector [die het grootste deel van Venezuela’s inkomsten uitmaakt]
Zonder resultaat overigens, want nadat Chavez aanvankelijk was verdreven, was hij dankzij massale protesten en inzet van zijn
aanhangers binnen enkele dagen weer terug in het presidentiele paleis.
Hij zou nog een belangrijke rol te vervullen hebben
Tot spijt van de Venezuelaanse rijken en de VS
CHAVEZ
SOCIALE VERANDERINGEN
BOLIVARIAANSE REVOLUTIE
”He will be remembered as a man who lived and died for his people, as a paratrooper, a tank commander, a president. Hasta siempre Comandante. Presente.”
George Galloway, Brits links politicus en activist, bij het overlijden van Chavez
Was Chavez een man, die ”leefde en stierf” voor zijn volk, zoals George Galloway in bovenstaande quote enigszins pathetisch beweert , en verdiende hij dergelijke loftuitingen [waarbij ik die militaire aanduidingen maar even negeer]?
Ja, die inzet WAS er
Zeker op sociaal gebied, ook al bleek hij geen voorstander van een algehele afschaffing van het kapitalisme , maar dat is een ander verhaal
Maar er kleefden andere schaduwzijden aan zijn politiek
Daarover zometeen
Eerst het sociale
Na 2002 kwam het echte werk op gang, dat uit bewondering voor
de in 1783 in Caracas [hoofdstad van het huidige Venezuela, dat toendertijd Nieuw Granada heette en nog kolonie van Spanje was] geboren Latijns Amerikaanse onafhankelijkheidsstrijder Simon Bolivar door Chavez de Bolivariaanse
Revolutie genoemd werd.
Op landen-niveau kreeg dit gestalte in de door Chavez opgerichte ”Bolivariaanse Alliantie”
stonden centraal
Maar het doel was NIET het uiteindelijk afschaffen van
het kapitalisme, zoals Chavez zelf zei , maar het nemen van een reeks
maatregelen ter promoting van de rechten van de armen en rechtelozen, waarin
Chavez binnen het door hem afgebakende kader [geen omverwerping van het kapitalistische systeem]
behoorlijk en bewonderenswaardig de grenzen van wat mogelijk was, opzocht.
Het Chavez veranderingspakket/Botsingen met autonoom verzet en landrechten inheemse volkeren
Ik heb het nadrukkelijk het Chavez veranderingspakket beschouwd omdat, hoe goed
ook de intenties, het in feite een van boven opgelegd plan was, waarbij onafhankelijke, autonome initiatieven van onderop vaak niet erg op prijs werden gesteld
Sterker nog:
Want wanneer ”deelname van de bevolking aan het politieke proces”, een van de pijlers van de Bolivariaanse revolutie, niet naar de zin was van Chavez en co, kwam er een andere, minder welwillende
Gewelddadig politieoptreden tegen demonstranten was het Chavez bewind niet vreemd, er was sprake van het bruut neerslaan van gevangenisopstanden en machtsmisbruik tegen inheemse volkeren
Landrechten inheemse volkeren versus economische belangen:
Een voorbeeld van de gekantheid van het Chavez bewind tegen autonome initiatieven
en volksverzet, wat uitmondde in machtsmisbruik, wortelde in economische oorzaken.
Het had te maken met winning van grondstoffen door mijnbouwbedrijven, die
nogaleens haaks stond op de in de Grondwet gegarandeerde rechten van inheemse gemeenschappen.
Het ging hier om de rechten van de Yukpa gemeenschap en mondde uit in een tot nu toe onopgehelderd drama, dat zich afspeelde op 3 maart [vlak voor de dood van Chavez]
Een vooraanstaand activist in de Yukpa gemeenschap, Sandino Romero, die zich inzette
voor de landrechten van de Yukpa gemeenschap, werd gedood.
Zijn inzet had rechtstreeks te maken met de in november2012 door Chavez genomen beslissing, dat 36 miljoen steenkool gewonnen zou worden in gebieden, waar inheemse gemeenschappen leefden.
De plaatselijke bestuurders kregen in een gevoerde hetze tegen de voorvechters van de rechten van de Yukpa de steun van ministers uit de regering van Chavez, de zaak escaleerde steeds meer en in die setting werd de moord gepleegd
Het is weliswaar niet opgehelderd, wie ervoor verantwoordelijk waren of was, maar zaak was wel, dat de belangen van de Chavez regering en de inheemse volkeren hier
Het Chavez veranderingspakket/De Bolivariaanse Revolutie in uitvoering
Venezuela is een land, dat grotendeels afhankelijk is van de olieproductie
Daarom is het van groot belang, wie daarover de controle heeft
Een van de belangrijkste maatregelen van Chavez was dan ook het onder directe controle van de Staat plaatsen van het Staatsoliebedrijf, dat tot dan toe zelfstandig had geoperereerd, als een gewone multinational.
De winst werd vanaf dat moment geïnvesteerd in sociale programmaʼs, vooral gezondheidszorg, onderwijs en volkshuisvesting
Met andere woorden
De sociale maatregelen van Chavez werden betaald uit de olieindustrie, die Venezuela
relatief onathankelijk maakte van buitenlandse hulp en controle
Bedriijven werden genationaliseerd, gratis medische zorg, lage voedselprijzen, landhervormingen, de allerarmsten werden geregistreerd waardoor ze konden stemmen, programma’s voor onderwijs, woningbouw, schoon water, het werd
allemaal een feit
In 1995 maakten de armen 55 procent van de bevolking uit, in 2009 26 procent
Toen Chavez aan de macht kwam, was het werkoosheidspercentage 15 procent, wat daalde tot 7.8 procent
Afschaffing van het kapitalisme was het niet, maar voor de allerarmsten, die voordien
vrijwel geheel rechteloos waren, het begin van een menswaardig bestaan.
ANTI IMPERIALISME
Een belangrijke peiler van de Bolivariaanse revolutie was het anti imperialisme
Vooral was Chavez een uitdager van de VS, als enige Supermacht het machtigste imperialistische land.
Zowel economisch als politiek wilde hij Venezuela, Zuid-Amerika en liefst de rest van de wereld ontworstelen aan de Amerikaanse [en Westerse] invloed.
Zijn strijd tegen de VS begon met zijn anti imperialistische verkiezingsmanifest en
verhevigde natuurlijk door zijn sociale maatregelen, vooral de onteigening van de Staatsolie
maatschappij, niet bepaald de vervulling van de droom van neo liberaal kapitalistisch Amerika.
En het zou bij voortduring botsen tussen hem en de VS
Over de aanval op Afghanistan, de oorlog in Irak, etc
Zijn redevoeringen tegen de VS waren fel, zijn uitspraken over president Bush legendarisch
Toen de zwarte president Obama aantrad, nam hij als een van de weinige politieke leiders
openlijk stelling tegen de Obama change euforie, waar by the way ook een aantal links-progressieve
mensen in getrapt waren.
Hij verklaarde, dat het nog steeds hetzelde Noord Amerikaanse Imperium was, wat gedeeld werd door
commentaren van mij en anderen
Als uitdager van het imperialisme verdient Chavez waardering, omdat hij een
van de weinigen was
Hij liet het niet alleen bij woorden
Met de oprichting van de Bolivariaanse Alliantie waarvan Zuid-Amerikaanse landen lid
konden worden, liet hij zien, dat hij een van de VS onafhankelijke koers voor Venezuela en
Zuid Amerika wilde
Zijn hechte banden met voormalig Cubaans president Fidel Castro bevestigde dat nogeens.
GEEN DICTATOR
Vooral door critici in de Westerse media wordt vaak beweerd, dat Chavez alle macht naar zich toe trok en feitelijk als een dictator regeerde
Hoewel er zeker autoritaire trekken aan zijn bewind kleven, was deze bewering niet alleen
zwaar overdreven, maar zelfs apert onjuist
Onder een dictatuur is meestal een eenpartijenstelsel en als er wel andere partijen
zijn, zijn de zogenaamde ”verkiezingen” puur voor de show
Zo waren er tijdens de dictatuur van de Egyptische president Moebarak wel
verkiezingen, maar won Moebarak altijd ”met 95 of meer procent van de stemmen”
Bedrog en vervalsing dus
In het Venezuela van Chavez vonden verkiezingen plaats, waarover de Amerikaanse
ex president Jimmy Carter van het Carter Center, dat verkiezingen over de hele wereld
monitort , zelfs zei, dat het verkiezingssysteem in Venezuela ”’het beste ter wereld”’ was
Een ander voorbeeld, dat er geen sprake was van een dictatuur is het volgende
Toen Chavez werd geconfronteerd met een voor hem ongunstige uitslag van het
Dat zou een dictator niet doen, nog afgezien van het feit, dat hij geen referendum zou houden.
VRIJHEID VAN MENINGSUITING
Geen dictator dus
Wel beperkte hij de vrijheid van meningsuiting en ging daarin behoorlijk ver
In 2007 werd het radio en TV station van de rechtse anti Chavez oppositie, RCTV [Radio Caracas Television] gesloten , twee jaar later gevolgd door de sluiting van 200
Het argument voor het verbieden van RCTV was enthousiasme over en betrokkenheid bij de tegencoup in 2002
Dit gaat mank om twee redenen
RCTV kwam voor die zogenaamde ”betrokkenheid” voor zover bekend niet voor de rechter en een ander mega radiostation, Venevision van Gustavo Cisneros, die ook de tegencoup
toejuichte, bleef wel in de lucht, nadat het in 2005 om opportunistische redenen steun had uitgesproken voor het bewind van Chavez
Rechtse oppositie of niet, vrijheid van meningsuiting is een verankerd recht en het
uit de lucht nemen van radiostations een heel gevaarlijk middel
Bovendien worden dergelijke maatregelen een legitimatie om iedere kritiek, of die nu van links of van rechts komt, aan banden te leggen
Nog bedenkelijker was Chavez’ reactie op de kritiek van de internationale
mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch
In een kritisch rapport ”A Decade under Chavez” , beschuldigde Human Rights Watch Chavez van het voeren van een hetze tegen zijn politieke tegenstanders met allerlei ongefundeerde beschuldigingen [meestal van het plannen van een coup]
Ook zou hij zich schuldig maken aan intimidatie tegen opponenten, hen ontslaan, vooral
uit Overheidsfuncties en het Staatsoliebedrijf en kritische burgers uit te sluiten van sociale programma’s
De vrijheid van meningsuiting zou ernstig aan banden gelegd zijn, journalisten van de oppositie zouden zijn
geinitimideerd en vakbonden,
media en andere organisaties of individuen, die zich kritisch uitlieten
tegenover Chavez en zijn bewind, zouden het eveneens hebben moeten ontgelden
Gevolg was, dat Human Rights Watch, een gerennommeerde organisatie, die wereldwijd
mensenrechtenschendingen aan de kaak stelt, Venezuela uitgezet werd
|