zionistische propaganda en realiseer u, dat ieder volk het recht
heeft, te leven in vrijheid, ontdaan van een bezetting.
Zeker als in het verleden een deel van het land al is
”opgedeeld”, in strijd met het recht op zelfbeschikking.”
Al heel snel kwam een reactie van Gerard Dummer, voorzitter
van Wikikids.nl met de aanmoediging aan mij, aanpassingen
in de rubriek aan te brengen.
Ik citeer uit de brief
”WikiKids is een wiki waarin het mogelijk is zelf aanpassingen aan te brengen. Ik nodig u van harte uit om dit te doen. ”
Hoewel dit vleiend klinkt, ga ik dat natuurlijk niet doen.
Wikikids heeft van mij een schat aan informatie [17] ontvangen
en het is bovendien de eigen verantwoordelijkheid, hun site
te herzien.
Zie hieronder de reactie van Gerard Dummer en daaronder
mijn beantwoording.
Maar eerst de tekst van Wikikids Israel, waarop zich mijn kritiek gericht heeft.
Astrid Essed
TEKST WIKIKIDS ISRAEL
Israël
| Staat Israël מדינת ישראל / Medinat Jisraël دولة اسرائيل / Dawlat Israïl  |
|
|---|---|
| Hoofdstad | Jeruzalem |
| Aantal inwoners | 7.800.000 (2014) |
| Oppervlakte | 22.145 km² |
| Regeringsvorm | Republiek |
| President | Reuven Rivlin |
| Taal | Hebreeuws (Ivriet) Arabisch (Al ʿarabiyya) |
| Munteenheid | Nieuwe Israëlische Sjekel |
| Godsdienst | Jodendom (76%) Islam (16,6%) Christendom (2,1%) Druzen (1,7%) |
| Landcode | ISR |
Israël (ook wel eens Zion genoemd) is een land in het Midden-Oosten. Israël grenst aan Libanon, Syrië, Jordanië en Egypte en ligt aan de Middellandse Zee. Het land heeft zo’n 7,8 miljoen inwoners, en de hoofdstad is Jeruzalem. Het is de enige staat in het Midden-Oosten waarvan de meerderheid van van inwoners geen moslim is, er wonen namelijk vooral Joden.
Inhoud
Geografie
In Israël heerst een middellands zeeklimaat. Dit betekent dat de zomers over het algemeen heet en droog zijn, en de winters nat en zacht. De meeste regen valt aan zee in de winter en het voorjaar.
Heel af en toe valt er wel eens sneeuw in Israël, maar dat komt bijna nooit voor. Het zuidelijke deel van Israël (ongeveer 60%) is voor het grootste deel woestijn, deze woestijn heet de Negev.
Ook zijn er in het uiterste noordoosten, op de Golanhoogten (een betwist gebied), bergen waar je kunt skiën.
Behalve Jeruzalem zijn er in Israël maar 70 ander steden. De grootste hiervan zijn Haifa, Tel Aviv, Ashdod en Rishon leZion
Geschiedenis
Vroege geschiedenis
De geschiedenis van Israël is een van de meest rumoerige landgeschiedenissen die er is.
Ruim 4000 jaar geleden was het land vooral bevolkt door nomaden en volken. Op een Egyptische steen van 1209 v.C. wordt er voor het eerst vermelding gemaakt van een volk dat de naam Israël draagt, hoewel het waarschijnlijk is dat ze er al wat eerder woonden. De Israëlieten werden in de loop van de eeuwen door letterlijk tientallen volken aangevallen en bedreigd en tot een paar maal toe zijn ze bijna uitgeroeid, maar ze hebben wonderlijk genoeg toch stand gehouden.
Een van de volken die er eerst woonden, de Filistijnen, kreeg het aan de stok met Israël, maar ze verloren en de Filistijnen gingen op in de volken rondom Israël.
Romeinse tijd en Middeleeuwen
Israël, dat toen nog Judea heette, werd een Romeinse provincie in het jaar 6. Ook werd rond die tijd Jezus geboren. In het jaar 66 begonnen de Joden te rebelleren tegen de Romeinse overheerser, waarna Jeruzalem werd belegerd en er een grote slachting onder de Joden plaatsvond. De keizer van toen had een hekel aan de Joden, en verbande de Joden uit Jeruzalem en heel Israël, en noemde Israël Palestina, vernoemd naar de oude vijand van de joden, de Filistijnen. Dat Israël Palestina genoemd werd is een belangrijke aanleiding voor het misverstand dat de Israëlieten Palestina hebben ingenomen en de bevolking daar hebben weggejaagd.
Ongeveer 1500 jaar geleden veroverden de Arabieren veel landen in het Midden-Oosten. Dit Ottomaanse Rijk werd bestuurd vanuit Turkije. Er zijn veel pogingen gedaan om Jeruzalem te veroveren en heroveren tijdens de bloedige kruistochten. Nadat Turkije door de Britten verslagen werd, besloot de wereldgemeenschap dit Ottomaanse Rijk op te splitsen. Wat nu Israël enJordanië heet, werd toen weer Palestina genoemd en kwam onder Brits bestuur te staan.
tot 1947
Door de bezetting van de Britten en de steeds groter wordende stroom Joodse immigranten uit Europa en Amerika kwamen de bewoners van Palestina in opstand, geholpen door de buurlanden. Joodse milities vochten aan de zijde van de Britten tijdens de Eerste Wereldoorlog. Omdat de Joden nog steeds geen officiële eigen staat hadden en de Engelsen niet wisten wat ze met het nieuw veroverde land aanmoesten, werd Palestina (dus Israël en Jordanië) door de Volkenbond aan de Joden gegeven in de Balfour-verklaring die vanaf toen ook openlijk een thuisland gingen opbouwen.
De Arabieren in omringende landen vonden dit overigens prima, die hebben hun eigen landen uit de resten van het Ottomaanse Rijk gecreëerd. Een paar jaar later heeft Groot-Brittannië Oost-Palestina (het huidige Jordanië) toch cadeau gedaan aan de Arabieren. Echter, doordat de Engelse regering oogluikend toestond dat ook veel illegale Arabieren in West-Palestina immigreerden, werd het steeds krapper en moeilijker om te immigreren. Op een gegeven moment werd zelfs onder druk van de Arabieren daar een limiet opgelegd aan het aantal Joden dat immigreerde, terwijl er geen controle werd gehouden op het aantal immigrerende Arabieren. De economische ontwikkeling in het gebied door de Joodse immigratie trok namelijk ook veel Arabieren aan. In 1922 bestond de bevolking van (West) Palestina uit ca. 100.000 Joden en 650.000 Arabieren.
Ook in 1947 is Israël internationaal gelegitimeerd, ditmaal door de VN. Twee keer dus, wat zeer uitzonderlijk is. Zij stemden voor de twee-statenverdeling, een Joodse en een Arabische staat. Dit werd echter onmiddellijk afgewezen door de Arabieren, die een Joodse staat niet konden tolereren, omdat het anti-semitisme sterk in opkomst was. Op de dagen die volgden op afwachting van een herziene versie van het VN-plan vielen Arabieren Israël binnen en veel Joden stierven door aanslagen.
Onafhankelijkheid en na 1948
 Zie ook Arabisch-Israëlisch conflict |
Op 14 mei 1948 riep Ben-Gurion de onafhankelijkheid uit, omdat de Britten na de Eerste Wereldoorlog hadden afgesproken het land maar voor een een bepaalde tijd te besturen, en dat was die dag er na afgelopen. De volgende dag, 15 mei dus, vielen 6 Arabische legers Israël binnen, die stuk voor stuk groter en natuurlijk georganiseerder waren dan die van Israël, dat pas 1 dag bestond. Israël sloeg terug, waarmee ze niet alleen hun spiksplinternieuwe grenzen verdedigden, maar die zelfs nog uitbreidden, hoewel ze sommige stukken land weer teruggaven aan de landen waarop ze het hadden veroverd. Deze oorlog heette de Onafhankelijkheidsoorlog.
De Arabische regeringen riepen van te voren op tot de Arabieren in Israël op om voor hun eigen veiligheid ‘even’ de grenzen over te steken, zodat zij Israël wel even weg zouden kunnen vegen, dachten ze. Israël was namelijk armzalig bewapend. Jordanië annexeerde echter uiteindelijk wel het gebied wat nu de Westelijke Jordaanoever heet. Daar werden de Arabische vluchtelingen in gestopt omdat geen een Arabisch land ze wilde opnemen, en Israël wilde de vijand liever niet binnen hun grenzen hebben, alhoewel ze wel aanboden om een gedeelte van de vluchtelingen weer op te nemen. Later werd deze weer terugveroverd in 1967, tijdens een soortgelijke oorlog, de Zesdaagse Oorlog. Echter moest Israël onder druk van de VN in ruil voor erkenning van Arabische landen en vrede, de veroverde stukken land weer teruggeven, maar de Arabieren kwamen hun belofte niet na.
In de jaren die volgden had Israël met de regelmaat van de klok te maken met internationale druk om stukken land af te staan in ruil voor onbereikbare vrede. De levensstandaard voor de Palestijnen werd echter steeds slechter.
In 1963 kwam de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) op onder leiding van Yasser Arafat. Zij had zich ten doel gesteld de Joodse staat Israël te vernietigen en in plaats daarvan een Palestijnse staat te stichten. Daarmee begon ook de propaganda dat Israël uitsluitend aan de Palestijnen zou toebehoren.
In 1993, met het achtste vredesaanbod van Israël (er zijn er tot 2000 10 geweest), bekend als de Oslo-akkoorden, werd er onderhandeld over vrede. Yasser Arafat en de minister van buitenlandse zaken van Israël ondertekenden onder internationale druk op Israël een vredesverdrag.
Daarna bleef het relatief rustig totdat er in 2001 opnieuw gevechten uitbraken tussen Israël en de Palestijnen. Sindsdien zijn er om de paar jaar in en rond de Gazastrook steeds nieuwe conflicten geweest.
MIJN KRITIEK OP WIKIKIDS
GESCHIEDENIS VAN HET PALESTIJNS ISRAELISCHE
CONFLICT/BRIEF AAN WIKIKIDS OVER TENDENTIEUZE
EN MISLEIDENDE INFORMATIE
REACTIE VAN GERARD DUMMER, VOORZITTER STICHTING WIKIKIDS
OP MIJN BOVENSTAANDE KRITIEK
De Israëlische indoctrinatie van onze kinderen
Geachte Wikikids,
“Om de Gazastrook wordt al een hele lange tijd ruzie gemaakt door groepen mensen. Het gebied wordt bestuurd door Hamas, een Palestijnse organisatie die een hekel heeft aan Israël. Daarom heeft Israël de grenzen van de Gazastrook bijna volledig afgesloten”
“Yasser Arafat (1929-2004) was een Palestijns politicus en strijder voor de Palestijnse zaak. Dat wil zeggen een eigen staat voor de Palestijnen op het grondgebied waar nu de staat Israël ligt. Zijn streven was daarbij de staat Israël “de zee in te drijven”, zoals hij zich uitdrukte. Door velen werd hij beschouwd als terrorist. Hij liet aanslagen plegen op Israëlische doelen en organiseerde vliegtuigkapingen.”
Wie zijn velen? En waarom wordt Arafat belasterd met deze expliciete aanname ten overstaan van kinderen die jullie website bezoeken?
Waarom wordt er geen melding gemaakt van de aanhoudende repressie, het illegaal koloniseren van de West Bank en het belegeren van Gaza door Israël en springt men tot deze conclusie? Denkt u niet dat kinderen er recht op hebben om te weten welke oorzaken er ten grondslag liggen aan het verder weg dan ooit liggen van de tweestatenoplossing?
“Ook zijn er in het uiterste noordoosten, op de Golan-hoogvlakte, bergen waar je kunt skiën.”
De Golan-hoogvlakte behoort niet toe aan Israël en wordt volgens het internationaal recht illegaal bezet door Israël, maar er wordt wel aan gerefereerd als zijnde grondgebied van Israël.
Dus de claim van een eeuwenoud volk af te stammen van de Israëlieten wordt als een feit neergezet en de Palestijnen “BEWEREN ECHTER” en “AANSPRAAK KUNNEN” maken op het huidige grondgebied van Israël, wordt daarmee in twijfel getrokken? Vindt u dit niet een zeer gekleurde kijk op zaken, waarmee u schoolgaande Nederlandstalige kinderen verkeerd informeert?
Wederom wordt hier het recht op zelfbeschikking van de Palestijnen in de West Bank en Gaza bespot en gepresenteerd als een onterechte claim op aan joden toegewezen grondgebied.
In ruil voor onbereikbare vrede schrijft de website. Is het niet door toedoen van de Israëlische annexatiepolitiek in Palestina (illegaal koloniseren Westelijke Jordaanoever en illegaal belegeren Gaza) dat de vrede onbereikbaar blijft? Hier wordt een oneigenlijke situatie geschetst waarbij de Israëliërs wel vrede willen, maar de Palestijnen dat niet zouden willen, terwijl de wortel van het probleem ligt in de annexatie- en belegeringspolitiek van Israël. Dat Israël het leven voor de Palestijnen lichter probeerde te maken met humanitaire en financiële hulp is verre van de waarheid die u de kinderen in Nederland voorhoudt.
Redacteur dutchturks
