DE RUSSISCHE PRESIDENT POETIN EN DE OEKRAINSEPRESIDENT ZELENSKY
Ukrainian refugees crossing the Irpin river on an improvised path under a bridge, that was destroyed.Vadim Ghirda/Copyright 2022 The Associated Press. All rights reserved.
OEKRAINSE VLUCHTELINGEN
Ukrainians and foreign residents shout slogans during an anti-racism rally in front of the Ukrainian Parliament in Kiev.GENYA SAVILOV/AFP
PROTEST TEGEN RACISME TEGEN AFRIKAANSE VLUCHTELINGEN
UIT DE OEKRAINE AAN DE GRENS MET POLEN
WAT GAAT RUSLAND DOEN, ZODRA ZE OEKRAINE ZIJN UITGEGOOID
LEVE DE VRIJHEIDSSTRIJD VAN HET OEKRAIENSE VOLK/WEG
MET DE MACHTSSPELLETJES VAN HET KREMLIN EN DE NAVO!
REACTIE OP DE VRAAG:
WAT GAAT RUSLAND DOEN, ZODRA ZE OEKRAINE ZIJN UITGEGOOID?
ZIE REACTIE
Beste Lezers,
”Als Olifanten vechten, wordt het gras vertrapt”
Afrikaans spreekwoord
Het is maar zeer de vraag, of Rusland wel Oekraine uitgegooid wordt.
Let wel:
Ik sta vierkant achter de strijd van het Oekrainse volk, honderd procent
Iedere bezetter moet eruit, of dat nu in Oekraine is, in de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en Gaza [met Israel als bezetter], in de Westelijke Sahara [daar is Marokko de bezetter], in Noord-Ierland [waar Groot-Britannie
al eeuwenlang bezetter is] in Tibet [met China als bezetter]
En waar dan ook ter wereld, waar bezetters de Boel terroriseren
Maar hier wordt in feite een bedekte oorlog gevoerd tussen Rusland
en de Westerse NAVO landen, over de ruggen van het Oekraiense volk!
Want bet your life, dat de Oekraieners op de lange of korte termijn
een prijs moeten betalen voor die zogenaamde NAVO steun, politiek,
economisch of anderszins.
Zowel het Kremlin als de NAVO hebben in Oekraine niets te zoeken
Ollongren: ‘Zonder VS in NAVO moeten defensie-uitgaven naar 4 procent’In het geval dat Donald Trump later dit jaar opnieuw president wordt van de Verenigde Staten én er voor kiest om…
Ollongren: ‘Zonder VS in NAVO moeten defensie-uitgaven naar 4 procent’In het geval dat Donald Trump later dit jaar opnieuw president wordt van de Verenigde Staten én er voor kiest om…
Dus alles is zo zeker nog niet
En vlak Rusland’s eigen militaire potentieel niet uit!
Laten we dus niet te vroeg juichen
Zo gauw wordt de Russische Beer niet uit Oekraine gegooid
En dat zie ik eigenlijk het liefst gebeuren door het Oekraiense
volk zelf, zonder buitenlandse inmenging of zogenaamde
”hulp”
Maar dat is, erken ik, welhaast een illusie
LEVE EEN VRIJ OEKRAINE!
ASTRID ESSED
Reacties uitgeschakeld voor Reactie Astrid Essed op Quora Vraag/”Wat gaat Rusland doen zodra ze Oekraine zijn uitgegooid?”
DE MINDER FRAAIE KANT VAN DE ”SOLIDARITEIT MET OEKRAINE”
ASTRID ESSED
25 JULI 2022
OEKRAIENSE VLUCHTELINGEN, EUROPA EN CHRISTENHONDEN, SOLIDARITEIT OF TROUBLE IN PARADISE?
Dit artikel is opgedragen aan vier activisten van de Poolse actieorganisatie Grupa Granica, die een gevangenisstraf van 8 jaar boven het hoofd hangt wegens het vertonen van menselijkheid aan een familie die is gestrand tussen Polen en Belarus, aan vluchtelingen als de Oekraïners die worden genegeerd, gepushbackt en mishandeld. En niet te vergeten aan de Poolse militair Emil Czeczko, die een mogelijke massamoord op vluchtelingen en ook op vluchtelingenwerkers door Poolse grenswachten onthulde … en daarvoor misschien wel met zijn leven heeft betaald.
[Dit is geen volledig verslag der Oekraïense Tragedie, want dat zou ondoenlijk zijn. Het gaat hier slechts om enkele Zaken, die ik zeer opmerkelijk vind. En soms pijnlijk ]
HOOFDSTUK EEN
De oplettende lezer zal gemerkt hebben, dat zijn/haar ‘Wreker van het Onrecht’ opmerkelijk weinig geschreven heeft over Europa’s HOT ITEM: De Oekraïense Tragedie, het Wel en Wee van de Oekraïners sinds Rusland’s agressieoorlog aldaar [1] en alles wat daarmee samenhangt.
Okay, aanvankelijk waren daarover wel wat Astrid Essed publicaties [2], waarin op een aantal zaken de Puntjes op de I werd gezet [3] maar daarna viel het wat stil rond dit Thema.
Niet alleen omdat er wel wat meer in de wereld gebeurt dan Oekraïne, ook al heeft de oorlog van Poetin in Oekraïne grote invloed op delen van [Noord] Afrika vanwege Oekraïne’s rol als belangrijke graanleverancier [4], maar ook, omdat ik de ontwikkelingen wilde afwachten. Er gebeurde en gebeurt dagelijks zoveel op dit gebied! In dit artikel wil ik focussen op een minder belichte kant van de Oekraïense Tragedie, die uitmondde in een grote Vlucht naar het Westen van Europa, tevens een minder fraaie kant in het kader van die ”Solidariteit met Oekraïne”. Want hoe zit dat daar eigenlijk feitelijk mee. Is het wel zo, of zitten er een aantal nare Addertjes onder het Gras. Daarover gaat dit Longread artikel [maak je borst dus maar nat]. Maar eerst een overzicht en een belichting van Andere Zaken.
Poetins oorlog
We weten het inmiddels. Op 24 februari 2022 viel het Russische leger, in opdracht van Rusland’s president Poetin, Oekraine binnen. [5] Ik citeer uit de Verklaring van Vladimir Poetin, President Aller Russen: ”I am referring to the eastward expansion of NATO, which is moving its military infrastructure ever closer to the Russian border” EN ”The people’s republics of Donbass have asked Russia for help. In this context I made a decision to carry out a special military operation.” [6]
Lees het gehele Statement, dat bol staat van retoriek, waarop ik verder niet inga, onder noot 7.
Nu moet ik zeggen, wat betreft het opdringen van de NAVO richting Russische grens heeft Poetin, geopolitiek bekeken, natuurlijk wel een punt. [8] Nog los van de wens bij Staten en ook volkeren tot aansluiting bij de EU [9], is dit natuurlijk ook Westerse/NAVO machtspolitiek geweest om te profiteren van de verzwakking van Rusland na het uiteenvallen van de
Sovjet-Unie. Daarin heeft Poetin gelijk, maar dat rechtvaardigt uiteraard NIET het binnenvallen van Oekraine, een Soevereine Staat.
GOED! Of liever gezegd
SLECHT!
Wat er daarna gebeurde was te voorspellen: [Even in het kort] De EU stelde sancties in tegen Rusland [een proces dat nog doorgaat op het moment van schrijven van dit artikel] [10], er kwamen Europese en Amerikaanse wapenzendingen voor het zich [dat moet gezegd] dapper
verzettende Oekraiense leger, al zitten daarin, dat moet gezegd, nogal wat extreem-rechtse elementen. [11] Maar hoe verontrustend ook, dat maakt de strijd tegen het Russische imperialisme [niet minder gevaarlijk dan het Westerse imperialisme] er op zich niet minder heroïsch om.
Verder nu bijna klassiek de toespraken van de zo langzamerhand tot popster verheven Oekraïense president Zelensky [12] [die van geen wijken wil weten, dat moet gezegd]. Overigens, en dat moet hier nadrukkelijk gezegd, begonnen die wapenleveranties al VOOR de Russische aanval
op Oekraïne [13], wat een zeker Licht werpt op de Westerse Mogendheden.
De hele wereld tegen Rusland? Nonsens!
Naast die wapenleveranties aan dapper Oekraïne, dan ook nog twee VN Resoluties, een van de Algemene Vergadering en een VN-Veiligheidsraadsresolutie, ter veroordeling van de Russische invasie in Oekraïne. Die VN-Veiligheidsraadsresolutie werd, uiteraard, getroffen door een Veto van Rusland [14], de Algemene Vergaderingsresolutie werd wel aangenomen [15], al was het wereldwijd geen onverdeeld succes: want naast de vier [dictatoriale] landen, die Rusland bleven
steunen [Belarus oftewel Wit-Rusland, Syrië, Noord-Korea en Eritrea], waren er maar liefst 35 onthoudingen! [16] En dat waren niet de minste landen. Er waren belangrijke landen en grootmachten bij, zoals Ruslands Bondgenoot en Frenemy [in de zin van concurrent] [17] Wereldmacht China, Opkomende Economie India, Oude Bondgenoot [dus niet verwonderlijk] Cuba, maar ook Afrikaanse landen als Tanzania, Zimbabwe en Congo[18]. Wel opvallend is dat Myanmar, ook een min of meer Bondgenoot of Medestander van Poetin [19] een onverwachte move maakte en stemde voor de Rusland veroordelingsresolutie [20]
Natuurlijk, de diverse onthoudingslanden hebben alle zo hun eigen redenen, maar het EU/VS narratief, dat ”de hele wereld tegen Rusland is”, is dus een Sprookje [21]
HOOFDSTUK TWEE
DE VLUCHTELINGEN
WAT GEBEURT ER MET DE VLUCHTELINGEN?
A BLOND HAAR EN BLAUWE OGEN
Nu over de vluchtelingen, iets dat mij na aan het hart ligt. Besproken is de nare kant van de Politiek, de Invasie, het oplopende aantal oorlogsslachtoffers, de oorlogsmisdaden aan Russische, maar ook [mogelijke] aan Oekraïense kant [22], welk laatste maar weer bevestigt het Oud Afrikaanse Spreekwoord ”Als Olifanten vechten, wordt het Gras vertrapt”. [23]
Met andere woorden: De gewone mensen zijn door die oorlog en machtsspelletjes Kop van Jut, Kind van de Rekening.
Nu dus die Vluchtelingen:
Tragisch en actueel wat betreft de Oekraïners. Van hen zijn meer dan 6 miljoen mensen gevlucht
sinds de Russische invasie in de Oekraine [volgens informatie Europa Nu dd 12 mei 2022]. [24]
Meer dan twee miljoen Oekraiense vluchtelingen zijn in Polen, in Nederland waren er, geteld op 24 mei anno Domini 2022 [volgens het Dagblad van het Noorden], 64.000. [25] Dat is best een groot aantal, 6 miljoen vluchtelingen op een bevolking van ruim 44 miljoen mensen. [26]
Opvallend was het warme onthaal, dat ze door heel Europa kregen. [27] De Landelijke Actie Oekraïne leverde maar liefst 106 miljoen euro op [28] en Gastgezinnen stonden wijd en zijd klaar, ruim 25 000! [29] Dat is fijn. Ik gun iedere vluchteling een warm welkom: maar zoals bij elk Sprookje, had het Geheel ook een Schaduwzijde, namelijk een van de REDENEN, van
die plotselinge gastvrijheid jegens vluchtelingen, die weleens anders is geweest. [30]
Namelijk: Mensen, die op ons lijken, met [ook] Blond Haar en Blauwe Ogen. Zoals een journalist het verwoordde: ”“It’s very emotional for me because I see European people with blue eyes and blonde hair being killed.” [31]
Dat deugt niet.
En zeker niet als het van een journalist komt, een gildelid van de Pers, die zo’n grote invloed heeft op de Publieke Opinie [lees wat Malcolm X opmerkte over de pers….]. [32]
Maar…..er is ook een andere kant, want ik wil fair zijn tot op het bot.
Deze journalist is natuurlijk een kwaadwillige, want waarom speciaal die opwinding over ”Europeanen met blond haar en blauwe ogen” [33]
Aan de andere kant is het universeel [en dat hoeft helemaal geen racisme te zijn], dat mensen zich eerder identificeren met mensen, die op hen lijken. Dat is niet alleen in Europa zo, dat is ook zo in de rest van de wereld: Afrikaanse landen zetten graag hun grenzen open voor Afrikaanse vluchtelingen en leven erg mee [34], hoewel ze gastvrijer tegen buitenstaanders zijn dan Europa [35], en zo gaat het, wat herkenbaarheid en identificatie betreft, ook in andere delen in de wereld.
Op zich geen probleem, zolang die ”identificatie” maar niet ontaardt in de uitsluiting van andere mensen. DAN wordt het racisme en xenofobie, die – en dat is ook helaas een waarheid – lang niet alleen in Europa voorkomt, zowel wat regeringsbeleid betreft als de houding van de bevolking.
Niet alleen in Europa dus”. Want hoewel ik sprak over de vaak grotere verdraagzaamheid van Afrikaanse landen [36], is er ook een schaduwzijde.
Zo waren er enkele jaren geleden [ik noem 2008 en 2017] in Zuid-Afrika zware
xenofobische rellen tegen Afrikanen uit andere landen [37] en laten we ook de etnische zuiveringen van de Oegandese dictator Idi Amin jegens de toenmalige Indiase gemeenschap
in Oeganda niet vergeten. [38] Ik noem dit bewust om te benadrukken, dat xenofobie
een wereldwijd probleem is en niet alleen in het Westen voorkomt.
B ”ETNISCHE OEKRAIENERS” EN DE ANDEREN
Om terug te keren tot die vluchtelingen. Xenofobisch onderscheid werd gemaakt door burgers,
regeringen, de EU. Waar ”etnische” Oekraïners van overal van harte welkom werden geheten [39], was dat met anderen, die ook in Oekraïne woonden, Afrikanen, Aziaten, meest studenten, maar ook ”gewone” migranten, veel minder vanzelfsprekend. Het begon vaak al in ‘vlucht’-treinen richting Polen, waar zij discriminatie en vaak geweld ondervonden en bij de grens, waar er Poolse grenswachten waren, die hen weigerden door te laten. [40] Ook werd er gerapporteerd over Poolse hulpverleners, die weigerden Afrikaanse vluchtelingen uit Oekraïne te helpen. [41]
Gelukkig waren er ook positieve Verhalen over Oekraïners, die Afrikaanse vluchtelingen te hulp schoten bij geweld. [42] Nu waren al decennialang Poolse [en andere Oost-Europese
burgers] burgers opgestookt door media en politiek met de gebruikelijke negatieve anti-migratieretoriek [43], beïnvloed door het vaak herhaalde narratief, dat er miljoenen Afrikanen richting Europa komen.[44] Wat in de praktijk bepaald niet klopt. [45]
Ook daarom is het wel interessant om te benoemen, hoeveel Afrikaanse en andere migranten/studenten/vluchtelingen van kleur in Oekraïne woonachtig zijn [waren, door de oorlog
is zoals bekend een aantal gevlucht, ook al kon lang niet iedereen weg, zoals bekend [46]
Volgens gegevens van de Oekraïense regering waren er in 2019 80.470 buitenlandse studenten in
Oekraïne [noot One World] waarvan 20 procent uit Afrika, voornamelijk uit Nigeria, Ghana, Marokko en Egypte. [47] En dat zijn er dus bepaald geen ”miljoenen”.
Overigens heeft de Oekraïense regering het racistische geweld tegen Afrikanen en andere studenten/migranten van kleur officieel veroordeeld: ‘’Afrikanen die op zoek zijn naar evacuatie zijn onze vrienden en moeten gelijke kansen krijgen om veilig terug te keren naar hun thuisland”, aldus de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Dmytro Koeleba. [48]
Maar er was natuurlijk niet alleen racisme en xenofobie aan de Pools-Oekraïense grens of in Polen zelf: Ook in Nederland bleek dat bij de opvang van Oekraïense vluchtelingen: Zo wilde de eigenaar van een Opvangboot voor Oekraïners ”alleen kinderen, vrouwen en etnische Oekraïners. [49] En uiteraard heeft de Gemeente Amsterdam daarop de samenwerking met hem opgezegd. [50]
Ondergetekende heeft de betrokken Boosdoener nog een Brief op Poten geschreven [51]
C NIET TE VERGETEN: VLUCHTELINGEN, DIE VASTZITTEN TUSSEN POLEN EN BELARUS [WIT-RUSLAND]
“Ik ken een echtpaar dat in de zone woont”, zegt Karolina. “De man is een verklikker. Hij gaat dagelijks het bos in en belt de politie als hij iemand vindt. Intussen belde zijn vrouw mij, omdat ze heimelijk een berg sokken had gebreid voor de vluchtelingen.” [52]
De groep vluchtelingen, die bij alle commotie rond de xenofobie tegenover Afrikaanse en Aziatische studenten en/of migranten, die Oekraïne proberen te verlaten, een beetje wordt ondergesneeuwd, zijn de vooral uit het Midden-Oosten afkomstige vluchtelingen, die al sinds vorig jaar 2021 [pak em beet, september, oktober] vastzitten in een niemandsland tussen Polen en Belarus [Wit-Rusland], naar Belarus ”gelokt” door dictator Loekasjenko met een valse
voorspiegeling van zaken, dat ze zo snel via Polen de EU binnen zouden kunnen komen. [53]
Dat gebeurde niet, want ze werden bij de grens tegengehouden door Poolse grenswachten, waarna een naar machtsspelletje ontstond tussen Polen/EU enerzijds en Belarus anderszijds. [54]
Ondertussen werd het winter, hulp voor de vluchtelingen kwam er niet of te weinig, hoewel het Rode Kruis, maar ook Poolse vrijwilligers hun best deden [55], vluchtelingen overleden door kou, werden mishandeld, soms neergeschoten [56], een schande voor de ”Europese Waarden”. [57]
Het opvallendste was wel de giftige EU-retoriek, die, in plaats van Polen te wijzen op het Vluchtelingenverdrag [58] en recht op asiel, Polen stijfde in deze tegen het Internationaal Recht ingaande houding, waarbij ook nog sprake was van de illegale ”pushbacks” [59], door het recht van Polen, haar grenzen te verdedigen, bekrachtigde, alsof het hier een Buitenlandse Vijand betrof! [60]
Wat stond en staat dat in schril contrast met de Ontvangst, die nu de Oekraïense vluchtelingen krijgen [61], die worden ontvangen op een manier zoals het met iedere vluchteling zou moeten gaan! Tegen de komst van de vluchtelingen, die daar in Niemandsland vastzaten [en waarschijnlijk nog zitten], wordt er een Muur gebouwd [62], Oekraïners krijgen nog net
geen Rode Loper uitgespreid. Daarom heb ik mij hard gemaakt voor deze groep geneneerden, middels brieven en artikelen. [63] Iemand moet het doen
Maar daarnaast: Lof voor de Poolse vrijwilligers, individuele Poolse burgers, initiatieven, die deze mensen hielpen. [64] EN….speciaal Hulde aan vier activisten van de actiegroep
Grupa Grania, die [ik lees een artikel van april 2022] eind maart 2022 zijn gearresteerd wegens mensenhandel, terwijl hun enige ”misdaad” was het verlenen van humanitaire hulp aan een Familie, die gestrand was tussen Polen en Belarus! [65] Hen hangt 8 jaar gevangenisstraf boven het hoofd. [66] Ik weet niet, hoe het met hen is afgelopen, maar vergeten doe ik hen niet!
Al Deze mensen maken de wereld wat lichter!
HOOFDSTUK DRIE
NEDERLAND EN DE SOLIDARITEIT MET DE OEKRAÏENSE VLUCHTELINGEN
SOLIDARITEIT JEGENS DE ENE EN DISCRIMINATIE JEGENS DE ANDERE?
DE ENE VLUCHTELING IS DE ANDERE NIET…..
Uitgebreid heb ik de revu laten passeren [zie bovenstaande] over de ongelijke behandeling/ontvangst tussen voor de Poetin-agressie vluchtende Oekraïense vluchtelingen enerzijds en Afrikaanse/Aziatische al dan niet studenten, die in Oekraïne woonachtig waren [zijn, als ze bij de grens met succes werden tegengehouden] anderszijds Ook -wat mij na aan het hart ligt, omdat er steeds minder aandacht voor is- over de ongelijke behandeling tussen Oekraïense vluchtelingen en de vluchtelingen [merendeels uit het Midden-Oosten afkomstig], die nog steeds vastzitten tussen Belarus [Wit-Rusland] en Polen en slachtoffer werden van een cynisch machtsspel.
Maar er is meer dan het racisme van Poolse autoriteiten/grenswachten/burgers etc. Er is ook nog zoiets als het minder openlijke, maar wel degelijk discriminatoir EU-Beleid. En dat, beste lezers, is gevaarlijker dan het racistisch gestunt aan de grens van een aantal [niet allemaal, laat
dat ook gezegd zijn] [67] Poolse grenswachten, omdat een door de EU uitgestippeld beleid, dat zogenaamd voor ”Westerse Waarden” [68] staat, een directe invloed heeft op de publieke opinie, omdat zo discriminatie, het maken van onderscheid tussen groepen vluchtelingen, wordt
genormaliseerd.
En waarde lezers, het EU beleid IS discriminatoir: Waarom? Begin maart besloot de EU [Europese Unie dus] om mensen, die Oekraïne ontvluchten, tijdelijke bescherming te verlenen
op basis van de Richtlijn Tijdelijke Bescherming. [69] Deze Richtlijn Tijdelijke Bescherming is bedoeld voor [ik citeer Verblijfblog] ”een situatie van massale toestroom van ontheemden uit derde landen, die niet naar hun land van oorsprong kunnen terugkeren”. [70]
Nogal wiedes, zal de oplettende lezer opmerken, ze zijn net gevlucht, natuurlijk kunnen ze niet terug.
Hoe dan ook, die Richtlijn Tijdelijke Bescherming, in het leven geroepen na de burgeroorlogen in het voormalige Joegoslavie [in 2001 tot stand gekomen] [71] houdt onder andere in, dat vluchtelingen een tijdelijke verblijfsvergunning krijgen [ze hoeven dus geen asiel aan te vragen], dat ze mogen werken, onderwijs genieten, recht hebben op sociale voorzieningen en op gezinshereniging. [72]
Dat klinkt allemaal mooi en waar en blij, dat dit is toegepast op de Oekraïners, maar waarom dan niet op de massale stroom van Syrische vluchtelingen uit 2015-16, die toch ook onder deze categorie vielen? Dat vind ik discriminatoir en het niet toepassen van die Tijdelijke Richtlijn op de Syrische ontheemden viel auteurs van Verblijfblog ook op. [73]
Ook is het opvallend, met hoeveel gemak de Overheid de opvang van duizenden Oekraïners in korte tijd kon regelen en zelfs de Koning bood een logeer/woonplaats aan. [74] En dat vind ik mooi voor die Oekraïners uiteraard, maar dat de bereidheid van Gemeenten om vluchtelingen [vaak statushouders, nog steeds wachtend op een huis, maar ook ”gewone” asielzoekers] uit Ter Apel een opvang te verlenen, zo mager was [is] [75], dat er nu een ”dwangwet” in voorbereiding is om Gemeenten te verplichten, vluchtelingen op te nemen als het in Ter Apel uit de klauwen loopt. [76]
Ook heeft Vluchtelingenwerk gedreigd, naar de rechter te stappen, als de Overheid niet voor 1 augustus de vluchtelingen-Ter Apelcrisis heeft opgelost. [77] Wordt er dus met twee maten gemeten, ja of nee?
NEDERLAND EN DE SOLIDARITEIT MET DE OEKRAIENERS
BARSTJES IN DIE SOLIDARITEIT
TROUBLE IN PARADISE?
Opvang in gezinnen
Onderwijs
Nou is meeleven met vluchtelingen, die moeten vluchten voor oorlog, Een Ding. Als die ”dichterbij” komen en ”gewone” mensen worden, weer een ander Ding. Activiste en schrijfster Joke Kaviaar merkte daarover op [naar aanleiding van de massale komst van Syrische vluchtelingen naar Europa/Nederland]. Zijn naam was Aylan Kurdi [78, noot Astrid Essed]
Heeft zijn dood iets veranderd? En zo ja, ten goede of ten kwade? Wat gebeurt er, als alle emotie weg is, als al die vluchtelingen in een opvangcentrum bij mensen in de buurt komen en gewone mensen blijken te zijn, sommige aardig, andere niet? Hoe snel is het medelijden dan vertrokken en heeft weer plaatsgemaakt voor wantrouwen?
[Einde citaat Joke Kaviaar] [79]
Nu viel-in dit geval- dat wantrouwen nog wel mee, voor zover ik dat kon constateren. Maar wat WEL een soms pijnlijke confrontatie was, dat na de aanvankelijke hype van de duizenden, die zich opgaven voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen [80] al gauw de domper kwam, omdat dit in een niet onaanzienlijk aantal gevallen bar bleek tegen te vallen. [81] Nou nog los van het feit, of ze al dan niet ”aardig” waren, die Oekraïense vluchtelingen, werd het al gauw duidelijk, dat velen zich in de emotie van het moment hadden opgegeven.
Mooi misschien, maar niet verstandig, want bij de opvang van zeker oorlogsvluchtelingen komt heel wat kijken. Vaak zijn de mensen, logischerwijs, getraumatiseerd, hier vormde natuurlijk ook de taal een barrière en het is verstandig je te realiseren, wat de opvang van vluchtelingen werkelijk betekent. [82]
Dat is dus de eerste Trouble in Paradise. Een tweede is nog griezeliger, de zorgen over seksuele uitbuiting van de toch al zo kwetsbare Oekraïense vluchtelingen. [83] Ronduit kwaadaardig, evenals de economische uitbuiting [door werkgevers] [84], waarop ik nog terug kom. Maar weer herhaal ik ten overvloede: Wat een verschil in opvangbereidheid van individuen en positieve berichtgeving over Oekraïense vluchtelingen, in tegenstelling tot andere groepen. [85]
Dan zijn er natuurlijk de hobbels/aanpassingsproblemen van Oekraiense leerlingen in het Nederlandse Onderwijs. Want hoewel scholen de leerlingen en masse met open armen lijken te ontvangen [86], haalt dat niet de angel uit de problemen. De kinderen komen uit een oorlogsgebied, hebben daar familie moeten achterlaten, vaak vaders, die in het leger tegen de Russische bezetter moeten vechten [87], hebben de nodige ellende gezien/meegemaakt, wat traumatisch kan zijn[worden].
Dan is er de taalbarrière, een andere cultuur, noem maar op. Problemen, die ook wel gezien worden door medewerkers van LOWAN, een organisatie, die scholen ondersteunt bij het geven aan onderwijs aan nieuwkomers, onder wie vluchtelingen. [88]
NEDERLAND EN DE SOLIDARITEIT MET DE OEKRAIENERS
OEKARIENSE LEERLINGEN CONTACT MET MEDELEERLINGEN
WEER STEEKT RACISME ZIJN LELIJKE KOP OP
Over racisme aan de Grens met Polen/Oekraïne tegen Afrikaanse studenten en studenten van kleur [uit India etc], wat zich ook uitstrekte tot onaangename ervaringen in bijvoorbeeld Polen, heb ik genoeg geschreven. Lees Hoofdstuk twee nog maar eens terug.
Maar dan nu wederwaardigheden in Nederland en met dank aan Caroline van der Plas, Tweede Kamerlid en voorvrouw van BBB [BoerBurgerBeweging], die dit in de Tweede Kamer aan de orde stelde. Ik citeer haar: ”Zo vertelde een docent van de Middelbare School mij [opmerking Astrid Essed: ”mij” is Caroline van der Plas] vorige week, dat er problemen worden ondervonden bij het onderwijzen van Oekraïense kinderen. Kinderen, die moeilijk kunnen meekomen en zelfs een aantal incidenten, van racisme. Meisjes met hoofddoekjes, die worden uitgescholden en het gooien met bananen naar leerlingen met een donkere huidskleur. ” [89]
Nu weet ik ook wel: Dat geldt niet voor alle Oekraiense kinderen, zoals Caroline van der Plas ook terecht opmerkte [90] en zoals de Marokkaans-Nederlandse rapper reeds opmerkte: ”Met elke Boot komen er wel een paar ratten mee”. [91]
Maar dit is meer: Want in Oost-Europa is extreem-rechts een ernstig Probleem [92] en het is ronduit gevaarlijk, als dit hierheen wordt geïmporteerd en wordt toegevoegd aan de in Nederland helaas hand over hand toenemende invloed van extreem-rechts. [93]
NEDERLAND EN DE SOLIDARITEIT MET DE OEKRAIENERS
TROUBLE IN PARADISE? UITBUITING CHRISTENHONDEN HYPOCRISIE
En nu kom ik dan [eindelijk] toe aan de titel van dit artikel EN de reden, waarom ik die titel gekozen heb Want hoe zit het, bij alle echte/vermeende ”massale solidariteit met de Oekraïense vluchtelingen” [zie vooral de vluchtelingenhype in Hoofdstuk Twee] nu met de werkelijke, economische drijfveren? [diegenen met oprechte bedoelingen, van wie de meesten, niet te na gesproken uiteraard]. Reeds noemde ik de seksuele uitbuiting van toch al kwetsbare Oekraïense vluchtelingen. [94] Bah en ronduit misdadig.
Maar….er zitten nog meer Adders onder het Gras! Want al dat gejuich rond ”mensen, die op ons lijken” al dan niet vergezeld van de ”blond haar en blauwe ogen” kwalificaties [zie wederom Hoofdstuk Twee], al dan niet aangevuld met ”mensen, die ook van christelijken Huize zijn” [Let daarop, dames en heren], had ook – en dat had ik kunnen weten – naast de ideologische retoriek, een hardere, economische kant.
Dat werd al duidelijk door het gretige welkom, waarmee Westlandse tuinders Oekraïense vluchtelingen, die immers door de Tijdelijke Richtlijn Bescherming mogen werken [95], werden ontvangen, hetzij uitgenodigd, om in de kassen te komen werken. [96] EN… al gauw verschenen er lovende berichten, een uit het fundamentalistisch christelijke Dagblad, het Reformatorisch Dagblad [97], maar ook uit andere nieuwsmedia, over dankbare Oekraïners, die zo blij en dankbaar waren, dat ze mochten werken. [98] Nu begrijp ik dat ook wel van de kant van de Oekraïners: het leidt je af van de oorlog, de Ellende in je eigen land, de onzekerheid over het lot van je man, je ouders, andere familieleden.
Opvallend is echter WEL, dat veel Oekraïeners werkzaam zijn in horeca en land en tuinbouw. [99] En vooral in die laatste sector[met name in het Westland] is er nogal eens sprake van uitbuiting van arbeidsmigranten, vaak afkomstig uit Polen en anderen uit Midden en Oost-Europa. [100] AND GUESS WHAT? Ook bij een aantal Oekraïners ging het mis! Want de ”massale solidariteit” met ”mede-Europeanen” de Oekraïners weerhield niet, dat ook zij Kop van Jut werden.
WURG EN CHANTAGECONTRACTEN:
Aan het Licht kwam, dat Oekraïense [maar ook Poolse] werknemers werden onderworpen aan een uiterst vuile praktijk: de zogenaamde ”Wurgcontracten”. [101] Oekraïense vluchtelingen, maar ook Polen die in de Westlandse kassen aan de slag willen, komen daar veelal terecht via bemiddelaars, zoals het Poolse uitzendbureau Janpol. Een van de opvallendste clausules in het in kreupel Nederlands opgestelde contract is dat overtreding van de regels “kan leiden tot deportatie naar Oekraïne en een verbod op toegang tot EU-landen”. Met andere woorden: Oekraïners die fouten maken, worden teruggestuurd naar de oorlog. [102]
Kan het walgelijker? Vakbond CNV, die de noodklok luidde, is in het bezit van een geanonimiseerd contract, waar wordt vermeld een brutoloon van 10,48 euro per uur, het minimumloon. Aan het begin van elke maand moeten er 50 euro ‘administratiekosten’ worden afgedragen. De werknemer moet voor eigen verblijf en vervoer betalen, evenals voor werkkleding en schoenen (“als het moet”). [103]
En waar vinden dergelijke Vuile Praktijken dus plaats? Juist! In het Westland, met zijn o zo christelijke achtergrond…[104]
EPILOOG
CHRISTENHONDEN
Ik heb u meegenomen op een Reis door de Oekraïense Tragedie. De Russische aanval op de soevereiniteit van de Oekraïne, de onverzettelijkheid van het Oekraiense verzet [105] Russische [en ook Oekraïense] oorlogsmisdaden [106], het belang van Oekraïne als graanschuur, waardoor nog veel meer mensen werden getroffen en nog worden, door die oorlog. [107]
En natuurlijk: de Oekraïense vluchtelingenstroom en de massale solidariteit van West en Oost-Europa [108] waarbij ook helaas de schrijnende discriminatie tegen in Oekraïne [tot dusver] wonende Afrikaanse en Aziatische vluchtelingen [109] en dan niet te vergeten de EU-discriminatie, die opviel: Richtlijn Tijdelijke Bescherming voor Oekraïense vluchtelingen, maar destijds niet voor Syriers. [110]
De EU, die de Oekraiense vluchtelingen verdedigt [en terecht], maar de uit het Midden-Oosten afkomstige vluchtelingen, die vastzitten tussen Polen en Belarus, laat stikken. [111]
GOED
Maar niet voor niets heb ik in mijn titel de term ”Christenhonden” genoemd! Waarom? [Wie goed heeft opgelet, heeft dat al begrepen] Omdat met de mond solidariteit, vaak vanuit ”christelijke” hoek” werd beleden met Oekraïense vluchtelingen, maar kijk eens wat er in de praktijk in het zogenaamde ‘christelijke” Westland gebeurde? Uitbuiting van Oekraïense werknemers, die hun rechten niet kenden. Zie direct daarboven
Ik vraag mij af, of al die zondagse Kerkgangers onder hen, die zich schuldig maken aan die uitbuiting, zich [meestal zijn die lui erg Bijbelvast] deze Passage uit het Nieuwe Testament nog herinneren. Het staat in Mattheus 25: 35-45 en ik citeer de twee laatste gedeelten, 44 en 45.
Die laatste zinnen dus: ”Dan zullen ook dezen Hem antwoorden, zeggende: Heere wanneer hebben wij u hongerig gezien, of dorstig, of een vreemdeling, of naakt, of krank, of in de gevangenis, en hebben wij u niet gediend? ”Dan zal hij hun antwoorden en zeggen: Voorwaar Ik zeg u: Voor zoveel u dit aan deze minsten niet gedaan hebt, zo hebt gij het Mij ook niet gedaan.” [112]]
Hiermee sluit ik af. Van alle nare en pijnlijke aspecten uit deze Tragedie, is dit misschien nog het Pijnlijkste.
ASTRID ESSED
NOTEN
NOTEN 1 T/M 112:
EINDE ARTIKEL
Reacties uitgeschakeld voor Publicatie op Uitpers/De minder fraaie kant van de ”Solidariteit met Oekraine”
DE RUSSISCHE PRESIDENT POETIN EN DE OEKRAINSEPRESIDENT ZELENSKY
Ukrainian refugees crossing the Irpin river on an improvised path under a bridge, that was destroyed.Vadim Ghirda/Copyright 2022 The Associated Press. All rights reserved.
OEKRAINSE VLUCHTELINGEN
Ukrainians and foreign residents shout slogans during an anti-racism rally in front of the Ukrainian Parliament in Kiev.GENYA SAVILOV/AFP
PROTEST TEGEN RACISME TEGEN AFRIKAANSE VLUCHTELINGEN
UIT DE OEKRAINE AAN DE GRENS MET POLEN
Een Koerdische familie uit Irak wacht met zestien leden uit drie generaties op de grenswachten. Al acht keer werden ze teruggestuurd naar Wit-Rusland, waarbij ze klappen kregen en door honden gebeten werden. Foto Wojtek Radwanski / AFP
VAAK VERGETEN IN DE OEKRAINE CRISIS
VLUCHTELINGEN UIT HET MIDDEN-OOSTEN TUSSEN POLEN EN BELARUS TUSSEN WAL EN SCHIP
ZIJ KRIJGEN GEEN WARM WELKOM, ZOALS OEKRAINSE VLUCHTELINGEN
OEKRAIENSE VLUCHTELINGEN, EUROPA EN CHRISTENHONDEN/, SOLIDARITEIT OF TROUBLE IN PARADISE?
DIT ARTIKEL IS OPGEDRAGEN AAN VIER ACTIVISTEN VAN DE POOLSE ACTIEORGANISATIE GRUPA GRANICA, DIE EEN GEVANGENISSTRAF
VAN 8 JAAR BOVEN HET HOOFD HANGT VANWEGE HET VERLENEN
VAN MENSELIJKHEID AAN EEN FAMILIE, DIE IS GESTRAND TUSSEN
POLEN EN BELARUS
VLUCHTELINGEN ALS DE OEKRAIENERS, MAAR GENEGEERD, GEPUSHBACKT EN MISHANDELD
EN NIET TE VERGETEN AAN DE POOLSE MILITAIR EMIL CZECZKO,
DIE EEN MOGELIJKE MASSAMOORD OP VLUCHTELINGEN EN OOK
VLUCHTELINGENWERKERS DOOR POOLSE GRENSWACHTEN ONTHULDE….EN DAARVOOR
MISSCHIEN WEL MET ZIJN LEVEN HEEFT BETAALD…..
”
[ Dit is geen volledig verslag der Oekraine Tragedie, want dat zou
ondoenlijk zijn
Slechts enkele Zaken, die ik zeer opmerkelijk vind.
En soms pijnlijk ]
HOOFDSTUK EEN
De oplettende lezer zal gemerkt hebben, dat zijn/haar Wreker van het
Onrecht opmerkelijk weinig geschreven heeft over Europa’s HOT ITEM:
De Oekraiense Tragedie, het Wel en Wee van de Oekrainers sinds
Rusland’s agressieoorlog aldaar [1] en alles
wat daarmee samenhangt.
Okay, aanvankelijk waren daarover wel wat Astrid Essed publicaties [2],
waarin op een aantal zaken de Puntjes op de I werd gezet [3] maar daarna viel het wat stil rond dit Thema.
Niet alleen omdat er wel wat meer in de wereld gebeurt dan Oekraine,
ook al heeft de oorlog van Poetin in Oekraine grote invloed op delen
van [Noord] Afrika vanwege Oekraine’s rol als belangrijke
graanleverancier [4], maar ook, omdat ik de ontwikkelingen
wilde afwachten.
Er gebeurde en gebeurt dagelijks zoveel op dit gebied!
in dit artikel wil ik focussen op een minder belichte kant
van de Oekraiense Tragedie, die uitmondde in een grote Vlucht naar
het Westen van Europa, tevens een minder fraaie kant in het kader
van die ”Solidariteit met Oekraine”
Want hoe zit dat daar eigenlijk feitelijk mee.
IS het wel zo, of zitten er een aantal nare Addertjes onder het Gras.
Daarover gaat dit Longread artikel [maak je borst dus maar nat].
Maar eerst een overzicht en een belichting van Andere Zaken.
POETIN’S OORLOG
INVAL IN OEKRAINE
We weten het inmiddels
Op 24 februari 2022 viel het Russische leger, in opdracht van
Rusland’s president Poetin, Oekraine binnen [5]
Ik citeer uit de Verklaring van Vladimir Poetin, President Aller Russen:
”I am referring to the eastward expansion of NATO, which is moving its military infrastructure ever closer to the Russian border”
EN
”The people’s republics of Donbass have asked Russia for help.In this context……
I made a decision to carry out a special military operation.” [6]
Lees het gehele Statement, dat bol staat van rhetoriek
waarop ik verder niet inga, onder noot 7
Nu moet ik zeggen, wat betreft het opdringen van de NAVO
richting Russische grens heeft Poetin, geo politiek bekeken,
natuurlijk wel een punt. [8]
Nog los van de wens bij Staten en ook volkeren tot aansluiting bij de EU [9], is dit natuurlijk ook Westerse/
NAVO machtspolitiek geweest om te profiteren van de verzwakking van Rusland na het uiteenvallen van de
Sovjet-Unie.
Daarin heeft Poetin gelijk, maar dat rechtvaardigt uiteraard
NIET het binnenvallen van Oekraine, een Soevereine Staat.
GOED! Of liever gezegd
SLECHT!
Wat er daarna gebeurde was te voorspellen:
[Even in het kort]
De EU stelde sancties in tegen Rusland [een proces dat
nog doorgaat op het moment van schrijven van dit artikel] [10], er kwamen Europese en Amerikaanse
wapenzendingen voor het zich [dat moet gezegd] dapper
verzettende Oekraiense leger, al zitten daarin, dat moet gezegd, nogal wat extreem-rechtse elementen [11]
Maar hoe verontrustend ook, dat maakt de strijd tegen het Russische imperialisme [niet minder gevaarlijk dan het
Westerse imperialisme] er op zich niet minder heroisch om.
Verder nu bijna klassiek de toespraken van de
zo langzamerhand tot popster verheven Oekrainse president
Zelensky [12] [die van geen wijken wil weten, dat moet gezegd]
Overigens, en dat moet hier nadrukkelijk gezegd, begonnen
die wapenleveranties al VOOR de Russische aanval
op Oekraine [13], wat een zeker Licht werpt op
de Westerse Mogendheden…..
DE HELE WERELD TEGEN RUSLAND?
NONSENS!
Naast die wapenleveranties aan dapper Oekraine, dan ook nog twee VN Resoluties, een van de Algemene
Vergadering en een VN Veiligheidsraadsresolutie, ter
veroordeling van de Russische invasie in Oekraine.
Die VN Veiligheidsraadsresolutie werd, uiteraard, getroffen
door een Veto van Rusland [14], de Algemene Vergaderingsresolutie werd wel aangenomen [15], al was het wereldwijd geen onverdeeld succes:
Want naast de vier [dictatoriale] landen, die Rusland bleven
en Eritrea], waren er maar liefst 35 onthoudingen! [16]
En dat waren niet de minste landen.
Er waren belangrijke landen en grootmachten bij, zoals
Rusland’s Bondgenoot en Frenemy [in de zin van concurrent] [17] Wereldmacht China, Opkomende Economie
India, Oude Bondgenoot [dus niet verwonderlijk] Cuba, maar
ook Afrikaanse landen als Tanzania, Zimbabwe en Congo
[18]
Wel opvallend is dat Myanmar, ook een min of meer Bondgenoot of Medestander van Poetin [19] een onverwachte move maakte en stemde voor de Rusland
veroordelingsresolutie [20]
Natuurlijk, de diverse onthoudingslanden hebben alle zo hun
eigen redenen, maar het EU/VS narratief, dat ”de hele wereld tegen Rusland is”, is dus een Sprookje [21]
HOOFDSTUK TWEEDE VLUCHTELINGENWAT GEBEURT ER MET DE VLUCHTELINGEN? ABLOND HAAR EN BLAUWE OGEN Nu over de vluchtelingen, iets dat mij na aan het hart ligt
Besproken is de nare kant van de Politiek, de Invasie, het oplopende aantal oorlogsslachtoffers, de oorlogsmisdaden aan Russische, maar ook [mogelijke]aanOekraiense kant [22], welk laatste maar weerbevestigt het Oud Afrikaanse Spreekwoord”Als Olifanten vechten, wordt het Gras vertrapt” [23]Met andere woorden:De gewone mensen zijn door die oorlog en machtsspelletjesKop van Jut, Kind van de Rekening. Nu dus die Vluchtelingen: Tragisch en actueel wat betreft de OekraienersVan hen zijn meer dan 6 miljoen mensen gevluchtsinds de Russische invasie in de Oekraine [volgensinformatie Europa Nu dd 12 mei 2022] [24]Meer dan twee miljoen Oekraiense vluchtelingen zijnin Polen, in Nederland waren er, geteld op 24 mei anno Domini[volgens het Dagblad van het Noorden], 64.000 [25]Dat is best een groot aantal, 6 miljoen vluchtelingen opeen bevolking van ruim 44 miljoen mensen [26]Opvallend was het warme onthaal, dat ze door heel Europakregen. [27]De Landelijke Actie Oekraine leverde
maar liefst 106 miljoen euro op [28] en Gastgezinnen stondenwijd en zijd klaar, ruim 25 000! [29]Dat is fijn.Ik gun iedere vluchteling een warm welkom:Maar zoals bij elk Sprookje, had het Geheel ookeen Schaduwzijde, namelijk een van de REDENEN, vandie plotselinge gastvrijheid jegens vluchtelingen, die weleensanders is geweest [30]Namelijk:Mensen, die op ons lijken, met [ook] Blond Haar en Blauwe Ogen.Zoals een journalist het verwoordde:”
“It’s very emotional for me because I see European people with blue eyes and blonde hair being killed.” [31]
Dat deugt niet.
En zeker niet als het van een journalist komt, een gildelid
van de Pers, die zo’n grote invloed heeft op de Publieke
Opinie [lees wat Malcolm X opmerkte over de pers….] [32]
Maar…..er is ook een andere kant, want ik wil fair zijn
tot op het bot.Deze journalist is natuurlijk een kwaadwillige, want waarom speciaa die opwinding over ”Europeanen met blond haar enblauwe ogen” [33]Aan de andere kant is het universeel [en dat hoeft helemaalgeen racisme te zijn], dat mensen zich eerder identificeren met mensen, die op hen lijken.Dat is niet alleen in Europa zo, dat is ook zo in de restvan de wereld:Afrikaanse landen zetten graag hun grenzen open voorAfrikaanse vluchtelingen en leven erg mee [34], hoewelze gastvrijer tegen buitenstaanders zijn dan Europa [35],en zo gaat het, wat herkenbaarheid en identificatiebetreft, ook in andere delen in de wereld. Op zich geen probleem, zolang die ”identificatie” maarniet ontaardt in de uitsluiting van andere mensen.DAN wordt het racisme en xenofobie, die- en dat is ook helaas een waarheid-lang niet alleen in Europa voorkomt,zowel wat regeringsbeleid betreft als de houding van de bevolking.Niet alleen in Europa dus”Want hoewel ik sprak over de vaak grotere verdraagzaamheid van Afrikaanse landen [36], is er ookeen schaduwzijde:Zo waren er enkele jaren geleden [ik noem 2008 en 2017] in Zuid-Afrika zwarexenofobische rellen tegen Afrikanen uit andere landen [37] enlaten we ook de etnische zuiveringen van de Oegandese dictator Idi Amin jegens de toenmalige Indiase gemeenschapin Oeganda niet vergeten. [38]Ik noem dit bewust om te benadrukken, dat xenofobieeen wereldwijd probleem is en niet alleen in het Westenvoorkomt. B”ETNISCHE OEKRAIENERS” EN DE ANDEREN Om terug te keren tot die vluchtelingenXenofobisch onderscheid werd gemaakt door burgers,regeringen, de EUWaar ”etnische” Oekraieners van overal van harte welkomwerden geheten [39], was dat met anderen, die ook in Oekraiene woonden, Afrikanen, Aziaten, meest studenten, maar ook ”gewone” migranten,
veel minder vanzelfsprekend.
Het begon vaak al in ”vlucht”treinen richting Polen, waar zij
discriminatie en vaak geweld ondervonden en bij de grens,
waar er Poolse grenswachten waren, die hen weigerden door
te laten [40]
Ook werd er gerapporteerd over Poolse hulpverleners,
die weigerden Afrikaanse vluchtelingen uit Oekraine
te helpen. [41]
Gelukkig waren er ook positieve Verhalen over Oekraieners,
die Afrikaanse vluchtelingen te hulp schoten bij geweld [42]
Nu waren al decennialang Poolse [en andere Oost-Europese
burgers] burgers opgestookt door media en politiek
met de gebruikelijke negatieve anti migratieretoriek [43], bedinvloed door het vaak herhaalde narratief, dat er
miljoenen Afrikanen richting Europa komen…..[44]
Wat in de praktijk bepaald niet klopt [45]
Ook daarom is het wel interessant om te benoemen, hoeveel
Afrikaanse en andere migranten/studenten/vluchtelingen
van kleur in Oekraine woonachtig zijn [waren, door de oorlog
is zoals bekend een aantal gevlucht, ook al kon
lang niet iedereen weg, zoals bekend [46]Volgens gegevens van de Oekraiense regering
waren er in 2019 80.470 buitenlandse studenten in
Oekraine [noot One World] waarvan 20 procent uit
Afrika, voornamelijk uit Nigeria, Ghana, Marokko en Egypte
[47]
En dat zijn er dus bepaald geen ”miljoenen”……..
Overigens heeft de Oekraiense regering het racistische
geweld tegen Afrikanen en andere studenten/migranten
van kleur officieel veroordeeld:
,,Afrikanen die op zoek zijn naar evacuatie zijn onze vrienden en moeten gelijke kansen krijgen om veilig terug te keren naar hun thuisland”, aldus de Oekraiense
minister van Buitenlandse Zaken Dmytro Koeleba
[48]Maar er was natuurlijk niet alleen racisme en xenofobieaan de Pools-Oekraiense grens of in Polen zelf:Ook in Nederland bleek dat bij de opvang van Oekraiensevluchtelingen:Zo wilde de eigenaar van een Opvangboot voor Oekraieners ”alleen kinderen, vrouwen en etnische Oekraieners [49]En uiteraard heeft de Gemeente Amsterdam daarop desamenwerking met hem opgezegd [50]Ondergetekende heeft de betrokken Boosdoenernog een Brief op Poten geschreven [51]CNIET TE VERGETEN:VLUCHTELINGEN, DIE VASTZITTEN TUSSEN POLEN ENBELARUS [WIT-RUSLAND] ”
”Ik ken een echtpaar dat in de zone woont”, zegt Karolina. “De man is een verklikker. Hij gaat dagelijks het bos in en belt de politie als hij iemand vindt. Intussen belde zijn vrouw mij, omdat ze heimelijk een berg sokken had gebreid voor de vluchtelingen.” [52] De groep vluchtelingen, die bij alle commotie rond de xenofobie tegenover Afrikaanse en Aziatische studenten en/of migranten, die Oekraine proberen te verlaten, een beetje wordt ondergesneeuwd, zijn de vooral uit het Midden-Oosten afkomstige vluchtelingen, die al sinds vorig jaar 2021[pak em beet, september, october] vastzitten in een niemandsland tussen Polen en Belarus [Wit-Rusland], naar Belarus ”gelokt” door dictator Loekasjenko met een valsevoorspiegeling van zaken, dat ze zo snel via Polen de EUbinnen zouden kunnen komen [53]Dat gebeurde niet, want ze werden bij de grens tegengehouden door Poolse grenswachten, waarna een naarmachtsspelletje ontstond tussen Polen/EU enerzijds enBelarus anderszijds [54]Ondertussen werd het winter, hulp voor de vluchtelingen kwam er niet of te weinig, hoewel het Rode Kruis, maar ookPoolse vrijwilligers hun best deden [55], vluchtelingenoverleden door kou, werden mishandeld, soms neergeschoten [56], een schande voor de ”Europese Waarden” [57]Het opvallendste was wel de giftige EU retoriek, die, in plaats van Polen te wijzen op het Vluchtelingenverdrag [58] en recht op asiel, Polen stijfde in deze tegen het Internationaal Recht ingaande houding, waarbij ook nog sprake was van de illegale ”pushbacks” [59], door het recht van Polen, haar grenzen te verdedigen, bekrachtigde, alsof het hiereen Buitenlandse Vijand betrof! [60]Wat stond en staat dat in schril contrast met de Ontvangst,die nu de Oekraiense vluchtelingen krijgen [61], dieworden ontvangen op een manier zoals het met iederevluchteling zou moeten gaan!Tegen de komst van de vluchtelingen, die daar in Niemandsland vastzaten [en waarschijnlijk nog zitten], wordter een Muur gebouwd [62], Oekraieners krijgen nog netgeen Rode Loper uitgespreid.Daarom heb ik mij hard gemaakt voor deze groep geneneerden, middels brieven en artikelen [63]Iemand moet het doen Maar daarnaast:Lof voor de Poolse vrijwilligers, individuele Poolse burgers,initiatieven, die deze mensen hielpen [64]EN….speciaal Hulde aan vier activisten van de actiegroepGrupa Grania, die [ik lees een artikel van april 2022] eindmaart 2022 zijn gearresteerd wegens mensenhandel,terwijl hun enige ”misdaad” was het verlenen van humanitaire hulp aan een Familie, die gestrand wastussen Polen en Belarus! [65]Hen hangt 8 jaar gevangenisstraf boven het hoofd [66]Ik weet niet, hoe het met hen is afgelopen, maar vergetendoe ik hen niet!
Al Deze mensen maken de wereld wat lichter!
HOOFDSTUK DRIE NEDERLAND EN DE SOLIDARITEIT MET DE OEKRAIENSE VLUCHTELINGENSOLIDARITEIT JEGENS DE ENE EN DISCRIMINATIE JEGENS DE ANDERE?DE ENE VLUCHTELING IS DE ANDERE NIET….. Uitgebreid heb ik de revu laten passeren [zie bovenstaande]over de ongelijke behandeling/ontvangst tussen voor de Poetin agressie vluchtende Oekraiense vluchtelingen enerzijds en Afrikaanse/Aziatische al dan niet studenten,die in Oekraiene woonachtig waren [zijn, als ze bij de grensmet succes werden tegengehouden] anderszijdsOok -wat mij na aan het hart ligt, omdat er steeds minderaandacht voor is- over de ongelijke behandeling tussenOekraiense vluchtelingen en de vluchtelingen [merendeelsuit het Midden-Oosten afkomstig], die nog steeds vastzittentussen Belarus [Wit-Rusland] en Polen en slachtoffer werdenvan een cynisch machtsspel. Maar er is meer dan het racisme van Poolse autoriteiten/grenswachten/burgers etcEr is ook nog zoiets als het minder openlijke, maar weldegelijk discriminatoir EU BeleidEn dat, beste lezers, is gevaarlijker dan het racistischgestunt aan de grens van een aantal [niet allemaal, laatdat ook gezegd zijn] [67] Poolse grenswachten, omdat eendoor de EU uitgestippeld beleid, dat zogenaamd voor”Westerse Waarden” [68] staat, een directe invloed heeftop de publieke opinie, omdat zo discriminatie, het makenvan onderscheid tussen groepen vluchtelingen, wordtgenormaliseerd. En waarde lezers, het EU beleid IS discriminatoir:Waarom?Begin maart besloot de EU [Europese Unie dus] om mensen,die Oekraine ontvluchten, tijdelijke bescherming te verlenenop basis van de Richtlijn Tijdelijke Bescherming [69]Deze Richtlijn Tijdelijke Bescherming is bedoeld voor [ik citeer Verblijfblog] ”een situatie van massale toestroomvan ontheemden uit derde landen, die niet naar hun landvan oorsprong kunnen terugkeren” [70]Nogal wiedes, zal de oplettende lezer opmerken, ze zijnnet gevlucht, natuurlijk kunnen ze niet terug.Hoe dan ook, die Richtlijn Tijdelijke Bescherming, in hetleven geroepen na de burgeroorlogen in het voormalige Joegoslavie [in 2001 tot stand gekomen] [71] houdt onder andere in, dat vluchtelingen een tijdelijke verblijfsvergunningkrijgen [ze hoeven dus geen asiel aan te vragen], dat ze mogen werken, onderwijs genieten, recht hebben op socialevoorzieningen en op gezinshereniging [72] Dat klinkt allemaal mooi en waar en blij, dat dit is toegepastop de Oekraieners, maar waarom dan niet op de massalestroom van Syrische vluchtelingen uit 2015-16, die tochook onder deze categorie vielen?Dat vind ik discriminatoir en het niet toepassen van dieTijdelijke Richtlijn op de Syrische ontheemden vielauteurs van Verblijfblog ook op. [73]Ook is het opvallend, met hoeveel gemak de Overheid deopvang van duizenden Oekraieners in korte tijd kon regelen en zelfs de Koning bood een logeer/woonplaats aan [74] En dat vind ik mooi voor die Oekraieners uiteraard, maar dat de bereidheid van Gemeenten om vluchtelingen [vaak statushouders, nog steeds wachtend op een huis, maar ook”gewone” asielzoekers] uit Ter Apel een opvang te verlenen, zo mager was [is] [75], dat er nu een ”dwangwet” in voorbereiding is om Gemeentente verplichten, vluchtelingen op te nemen als het inTer Apel uit de klauwen loopt [76]Ook heeft Vluchtelingenwerk gedreigd, naar de rechter testappen, als de Overheid niet voor 1 augustus de vluchtelingen-Ter Apelcrisis heeft opgelost [77]
Wordt er dus met twee maten gemeten, ja of nee? NEDERLAND EN DE SOLIDARITEIT MET DEOEKRAIENERS/BARSTJES IN DIE SOLIDARITEIT/TROUBLE IN PARADISE?Opvang in gezinnenOnderwijs Nou is meeleven met vluchtelingen, die moetenvluchten voor oorlog, Een Ding.Als de ”dichterbij” komen en ”gewone” mensenworden, weer een ander Ding.Activiste en schrijfster Joke Kaviaar merktedaarover op [naar aanleiding van de massalekomst van Syrische vluchtelingen naar Europa/Nederland]”Zijn naam was Aylan Kurdi [78, noot Astrid Essed]Heeft zijn dood iets veranderd? En zo ja, ten goede often kwade? Wat gebeurt er, als alle emotie weg is, alsal die vluchtelingen in een opvangcentrum bij mensenin de buurt komen en gewone mensen blijken te zijn,sommige aardig, andere niet? Hoe snel is het medelijden danvertrokken en heeft weer plaatsgemaakt voor wantrouwen?[Einde citaat Joke Kaviaar] [79] Nu viel-in dit geval- dat wantrouwen nog wel mee,voor zover ik dat kon constateren.Maar wat WEL een soms pijnlijke confrontatie was,dat na de aanvankelijke hype van de duizenden,die zich opgaven voor de opvang van Oekraiensevluchtelingen [80] al gauw de domper kwam, omdatdit in een niet onaanzienlijk aantal gevallen bar bleektegen te vallen [81]Nou nog los van het feit, of ze al dan niet ”aardig” waren,die Oekraiense vluchtelingen, werd het al gauw duidelijk,dat velen zich in de emotie van het moment hadden opgegeven.Mooi misschien, maar niet verstandig, want bij deopvang van zeker oorlogsvluchtelingen komt heelwat kijken.Vaak zijn de mensen, logischerwijs, getraumatiseerd,hier vormde natuurlijk ook de taal een barriere en het isverstandig je te realiseren, wat de opvang vanvluchtelingen werkelijk betekent [82]Dat is dus de eerste Trouble in ParadiseEen tweede is nog griezeliger, de zorgen over sexuele uitbuiting van de toch al zo kwetsbare Oekraiensevluchtelingen [83]Ronduit kwaadaardig, evenals de economische uitbuiting[door werkgevers] [84], waarop ik nog terug kom.Maar weer herhaal ik ten overvloede:Wat een verschil in opvangbereidheid van individuen enpositieve berichtgeving over Oekraiense vluchtelingen,in tegenstelling tot andere groepen [85] Dan zijn er natuurlijk de hobbels/aanpassingsproblemenvan Oekraiense leerlingen in het Nederlandse Onderwijs.Want hoewel scholen de leerlingen en masse metopen armen lijken te ontvangen [86], haalt dat niet de angeluit de problemen.De kinderen komen uit een oorlogsgebied, hebben daar familie moeten achterlaten, vaak vaders, die in het legertegen de Russische bezetter moeten vechten [87], hebbende nodige ellende gezien/meegemaakt, wat traumatischkan zijn[worden]Dan is er de taalbarriere, een andere cultuur, noem maar op.Problemen, die ook wel gezien worden door medewerkersvan LOWAN, een organisatie, die scholen ondersteunt bij het geven aan onderwijs aan nieuwkomers, onder wievluchtelingen [88]
NEDERLAND EN DE SOLIDARITEIT MET DE
OEKRAIENERSOEKARIENSE LEERLINGEN/CONTACT METMEDELEERLINGENWEER STEEKT RACISME ZIJN LELIJKE KOP OP Over racisme aan de Grens met Polen/Oekraienetegen Afrikaanse studenten en studenten van kleur[uit India etc], wat zich ook uitstrekte tot onaangenameervaringen in bijvoorbeeld Polen, heb ik genoeggeschreven.Lees Hoofdstuk twee nog maar eens terug/Maar dan nu wederwaardigheden in Nederlanden met dank aan Caroline van der Plas, Tweede Kamerlid en voorvrouwvan BBB [BoerBurgerBeweging], die dit inde Tweede Kamer aan de orde stelde.Ik citeer haar:”
Zo vertelde een docent van de Middelbare School mij [opmerking Astrid Essed: ”mij” is Caroline van der Plas] vorige
week, dat er problemen worden ondervonden bij het onderwijzen
van Oekraiense kinderen.
Kinderen, die moeilijk kunnen meekomen en zelfs een aantal incidenten,
van racisme.
Meisjes met hoofddoekjes, die worden uitgescholden en het gooien met
bananen naar leerlingen met een donkere huidskleur. ” [89]
Nu weet ik ook wel:
Dat geldt niet voor alle Oekraiense kinderen, zoals Caroline
van der Plas ook terecht opmerkte [90] en zoals deMarokkaans-Nederlandse rapper reeds opmerkte”Met elke Boot komen er wel een paar ratten mee [91]Maar dit is meer:Want in Oost-Europa is extreem-rechts een ernstigProbleem [92] en het is ronduit gevaarlijk, alsdit hierheen wordt geimporteerd en wordt toegevoegd aande in Nederland helaas hand over hand toenemendeinvloed van extreem-rechts [93]NEDERLAND EN DE SOLIDARITEIT MET DE
OEKRAIENERS/TROUBLE IN PARADISE?/UITBUITING/
CHRISTENHONDEN/HYPOCRISIE
En nu kom ik dan [eindelijk] toe aan de titel van dit artikel
EN de reden, waarom ik die titel gekozen heb
Want hoe zit het, bij alle echte/vermeende ”massale solidariteit met de Oekraiense vluchtelingen” [zie vooral de vluchtelingenhype in Hoofdstuk Twee] nu met de werkelijke,
economische drijfveren? [diegenen met oprechte bedoelingen, van wie de meesten, niet te na gesproken
uiteraard]
Reeds noemde ik de sexuele uitbuiting van toch al kwetsbare Oekraiense vluchtelingen [94]
Bah en ronduit misdadig.
gesproken, uiteraard]Maar….er zitten nog meer Adders onder het Gras!Want al dat gejuich rond ”mensen, die op onslijken” al dan niet vergezeld van de ”blond haar en blauweogen” kwalificaties [zie wederom Hoofdstuk Twee], al dan niet aangevuld met ”mensen, die ook van christelijken Huize zijn” [Let daarop, dames en heren], had ook -en dat hadik kunnen weten- naast de ideologische retoriek, een hardere, economische kant.Dat werd al duidelijk door het gretige welkom, waarmeeWestlandse tuinders Oekraiense vluchtelingen,die immers door de Tijdelijke Richtlijn Beschermingmogen werken [95], werden ontvangen, hetzij uitgenodigd, om in de kassen te komen werken, [96] EN……Al gauw verschenen er lovende berichten, een uit het fundamentalistisch christelijke Dagblad, het Reformatorisch Dagblad [97], maar ook uit andere nieuwsmedia, over dankbare Oekraieners, die zo blij en dankbaar waren, datze mochten werken [98]Nu begrijp ik dat ook wel van de kant van de Oekraieners:Het leidt je af van de oorlog, de Ellende in je eigen land,de onzekerheid over het lot van je man, je ouders, anderefamilieleden.Opvallend is echter WEL, dat veel Oekraieners werkzaam zijn in horeca en land en tuinbouw. [99]En vooral in die laatste sector[met name in het Westland] is er nogal eens sprakevan uitbuiting van arbeidsmigranten, vaak afkomstig uitPolen en anderen uit Midden en Oost-Europa [100] AND GUESS WHAT?Ook bij een aantal Oekraieners ging het mis!Want de ”massale solidariteit” met ”mede Europeanen”de Oekraieners weerhield niet, dat ook zij Kop van Jut werden. WURG EN CHANTAGECONTRACTEN: Aan het Licht kwam, dat Oekraiense [maar ookPoolse] werknemers werden onderworpen aaneen uiterst vuile praktijk:De zogenaamde ”Wurgcontracten” [101]
Oekraïense vluchtelingen, maar ook Polen die in de Westlandse kassen aan de slag willen, komen daar veelal terecht via bemiddelaars, zoals het Poolse uitzendbureau Janpol.
Een van de opvallendste clausules in het in kreupel Nederlands opgestelde contract is dat overtreding van de regels “kan leiden tot deportatie naar Oekraïne en een verbod op toegang tot EU-landen”. Met andere woorden: Oekraïners die fouten maken, worden teruggestuurd naar de oorlog. [102]
Kan het walgelijker?
Vakbond CNV, die de noodklok luidde, is
in het bezit van een geanonimiseerd contract, waar wordt
vermeld een brutoloon van een brutoloon 10,48 euro per uur,
het minimumloon.
Aan het begin van elke maand moeten er 50 euro ‘administratiekosten’ worden afgedragen. De werknemer moet voor eigen verblijf en vervoer betalen, evenals voor werkkleding en schoenen (“als het moet”). [103]
En waar vinden dergelijke Vuile Praktijken dus plaats?
Juist!
In het Westland, met zijn o zo christelijke achtergrond……[104]
EPILOOG
CHRISTENHONDEN
Ik heb u meegenomen op een Reis door de Oekraiense Tragedie.
De Russische aanval op de soevereiniteit van de Oekraine,
de onverzettelijkheid van het Oekraiense verzet [105]
Russische [en ook Oekraiense] oorlogsmisdaden [106],
het belang van Oekraine als graanschuur, waardoor nog veel meer mensen
werden getroffen en nog worden, door die oorlog [107]
En natuurlijk:
De Oekraiense vluchtelingenstroom en de massale
solidariteit van West en Oost-Europa [108] waarbij ook
helaas de schrijnende discriminatie tegen in
Oekraine [tot dusver] wonende Afrikaanse en Aziatische
vluchtelingen [109] en dan niet te vergeten de EU discriminatie,
die opviel
Richtlijn Tijdelijke Bescherming voor Oekraiense vluchtelingen,
maar destijds niet voor Syriers. [110]
De EU, die de Oekraiense vluchtelingen verdedigt [en terecht],
maar de uit het Midden-Oosten afkomstige vluchtelingen,
die vastzitten tussen Polen en Belarus, laat stikken. [111]
GOED
Maar niet voor niets heb ik in mijn titel de term ”Christenhonden”
genoemd!
Waarom? [Wie goed heeft opgelet, heeft dat al begrepen]
Omdat met de mond solidariteit, vaak vanuit ”christelijke”
hoek” werd beleden met Oekraiense vluchtelingen,
maar kijk eens wat er in de praktijk in het zogenaamde
‘christelijke” Westland gebeurde?
Uitbuiting van Oekraiense werknemers, die hun rechten
niet kenden.
Zie direct daarboven
Ik vraag mij af, of al die zondagse Kerkgangers onder
hen, die zich schuldig maken aan die uitbuiting,
zich [meestal zijn die lui erg Bijbelvast] zich deze
Passage uit het Nieuwe Testament nog herinneren
Het staat in Mattheus 25: 35-45 en ik citeer de twee
laatste gedeelten, 44 en 45
”Die laatste zinnen dus:
”Dan zullen ook dezen Hem antwoorden, zeggende: Heere
wanneer hebben wij u hongerig gezien, of dorstig, of een vreemdeling, of naakt, of krank, of in de gevangenis, en
hebben wij u niet gediend?
”Dan zal hij hun antwoorden en zeggen: Voorwaar Ik zeg u:
Voor zoveel u dit aan deze minsten niet gedaan hebt, zo hebt gij het Mij ook niet gedaan.” [112]]
Hiermee sluit ik af
Van alle nare en pijnlijke aspecten uit deze Tragedie, is
dit misschien nog het Pijnlijkste.
ASTRID ESSED
NOTEN
NOTEN 1 T/M 112
Reacties uitgeschakeld voor Oekraiense vluchtelingen, Europa en Christenhonden/Solidariteit of Trouble in Paradise?
ASTRID ESSED INSISTS: RED CROSS, PLEASE GIVE ME INFORMATION
ABOUT YOUR PRESENT [2022] INVOLVEMENT WITH REFUGEES, TRAPPED BETWEEN POLAND AND BELARUS
INTRODUCTION:
The attentive reader may have red my Letter to the International Red Cross
about their involvement with refugees, who are [sinds last year, 2021] trapped
between the borders of Poland and Belarus.
I especially wrote this letter, since I was, based on reliable information, under
the impression, that the Red Cross, however great their involvement
with the Poland-Belarus refugees in 2021 [for which I’ve complimented them],
may possibly have had less attention for the trapped refugees, due to the Ukraine crisis.
See my Letter under note 1, below, in which I posed some questions
regarding the Red Cross involvement in 2022.
To my pleasant surprise, the Committee of the Red Cross responded
my mail, despite their busy time schedule and their answer partly satisfied me,
regarding their showed involvement with those refugees.
However, the joint statement they sent me, regarding their involvement
was from november 2021 [2] and mentioned nothing about their PRESENT,
2022 involvement.
Reason for me to write the Red Cross again, to ask again about their involvement with the trapped refugees in 2022!
In the middle of all right attention to the Ukrainian refugees and their desperate
flight for the Russian invasion, other refugees, like those trapped in the middle
of the no man’s land somewhere between Poland and Belarus, must not
be forgotten.
I see it as my task to remind the International Red Cross to that.
Because even good organisations can make mistakes
First the notes
Then my first mail to the Red Cross [A]
Then the answer of the Red Cross [B]
Below the answer, my reaction to the answer to the Red
Cross, in text and mail [C]
ENJOY, READERS!
ASTRID ESSED
NOTES
[1]
THE INTERNATIONAL RED CROSS, THE UKRAINIAN REFUGEES,
TRAPPED BETWEEN POLAND AND BELARUS, DO YOU TREAT THEM
WITH EQUAL ATTENTION, RED CROSS?
ASTRID ESSED
[2]
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
18 NOVEMBER 2021
A
FIRST ASTRID ESSED MAIL TO THE RED CROSS
THE INTERNATIONAL RED CROSS, THE UKRAINIAN REFUGEES,
TRAPPED BETWEEN POLAND AND BELARUS, DO YOU TREAT THEM
WITH EQUAL ATTENTION, RED CROSS?
ASTRID ESSED
B
ANSWER OF THE INTERNATIONAL RED CROSS TO THE
FIRST ASTRID ESSED MAIL [SEE ABOVE, UNDER A]
On Tuesday, June 7, 2022, 07:50:49 PM GMT+2, GVA Inquiries Mailbox <inquiries@icrc.org> wrote:
Dear Astrid
Thank you for your sharing your concerns with the International Committee of the Red Cross (ICRC) and apologies for the delayed answer. We are receiving hundreds of messages and doing our best to answer all of them.
We took note of your opinions and we highly value your feedback about our work.
We work in over 100 contexts affected by armed conflict and violence. Our largest operations are in countries such as Syria, Yemen, Afghanistan, South Sudan, Somalia, and Ethiopia. In Ukraine, our work began in 2014 when the conflict started, and our presence in the country has grown since 24 February.
As you mention in your message, the horror of the crisis in Ukraine shouldn’t make the world forget that people suffering continues in other parts of the world, where millions are still relying on humanitarian assistance to access their basic needs.
We have followed the situation you mention closely and have supported the work that the National Red Cross Societies, their volunteers and other organizations are doing to help refugees. In 2021 we issued this joint press release: ICRC and IFRC on migration crisis at the borders between Belarus, Poland, Lithuania and other countries. In the statement, we expressed our alarm about the humanitarian tragedy unfolding and asked for unrestricted access for all organizations.
If you have specific questions about the situation of refugees, the United Nations Refugee Agency (UNHCR) may be able to provide more information in this regard.
ASTRID ESSED REACTION TO THE ANSWER OF THE INTERNATIONAL
RED CROSS [SEE UNDER B]
ANSWER IN TEXT AND IN ORIGINAL MAIL
C1
IN TEXT
TO:
THE ICRC TEAM
International Committee of the Red Cross
Subject:
Reaction to your mail dd 7 june and a repetition of my question
about the present [2022] Red Cross involvement regarding the situation
of the refugees, who are trapped between the borders of Poland and Belarus,
since your answer to me was referring to the situation of 2021 only.
See also my earlier mail to you on which you have responded
Dear Committee,
I appreciate your relatively quick reaction on my recent mail [27 may 2022],
knowing your very busy time schedule.
I also appreciate your concern, following my mail on 27 may, that the attention for the humanitarian crisis in Ukraine should not overshadow your concern
for other humanitarian drama’s.
In my letter I especially mentioned the dramatic humanitarian needs of
those refugees, who are still trapped between the borders of Belarus and Poland.I quote from your mail:”
As you mention in your message, the horror of the crisis in Ukraine shouldn’t make the world forget that people suffering continues in other parts of the world, where millions are still relying on humanitarian assistance to access their basic needs. ”I had noticed that before, since I mentioned inmy mail to you the statement of mr F Rocca, presidentof the International Federation of Red Cross and Red CrescentSocieties, that there should be no difference in the receptionand protection of refugees, whether they are Ukrainians orcoming from other countries [1] And in my former mail, I’ve also referred to the Good Work, done by the American Red Cross and the Finnish Red Cross and doubtless other sections of the Red Cross regarding the refugees, trapped between Poland and Belarus [2] and I complimented you with that. As reaction on my mail to you, you referred to your Joint PressRelease of 2021, titled: ”ICRC and IFCR on migration crisisat the borders between Belarus, Lithuania and other countries” [3]I was impressed, as by the Work of the American Red Cross andthe Finnish Red Cross and I fully supported your statement,especially this part [I quote you]”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.” [4]
True humanity and something the EU leaders should
reflect on.
HOWEVER:
[And reason for my reaction on your answer to me]
That is NOT what I asked you for.
Since you referred to the situation in 2021 and I am
anxious to know about PRESENT the situation, the
situation in 2022, of the
refugees, trapped between Poland and Belarus [and
as I now understand, also Lithuania]
Perhaps I didn’t make that clear in my first mail to you?
Then I will do it now and repeat my questions:Based on the Statement of Amnesty Internationalon 11th of april 2022, the situation of thosetrapped between the Poland-Belarus border is direSee their statement:
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
AND the Amnesty report ”POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS” [5]
MY QUESTIONS ABOUT THE RED CROSS INVOLVEMENT
WITH THE MENTIONED REFUGEES IN 2022:
My questions refer to the PRESENT, 2022 ICRC involvement with
the refugees, who are trapped between the Poland-Belarus border,
as mentioned in my first mail [6]
I REPEAT:
I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees [7] and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders on this
moment, 2022.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
Those are my questions, in short
I would appreciate your reaction, but if you are pressed with time,
the only thing I want is to recall the dire situation those refugees
are in and to urge your humanitarian involvement with them, also
now, in 2022, since their situation doesn’t seem to be more humane now.
Thank you for your involvement
Kind greetings
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
NOTES
[1]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
BE DECIDING FACTORS IN SAVING LIVES
16 MAY 2022
PRESS RELEASE
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
[2]
AMERICAN RED CROSS
THOUSANDS AT BELARUS BORDER IN NEED
OF HUMANITARIAN AID
November 15, 2021
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
THE FINISH RED CROSS
THE RED CROSS IS HELPING MIGRANTS STRUGGLING IN
DANGEROUS CONDITIONS AT THE EU’S EASTERN BORDER
24 NOVEMBER 2021
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
[3]
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
18 NOVEMBER 2021
Unrestricted and safe humanitarian access urgently needed to save lives and alleviate suffering.
STATEMENT18 NOVEMBER 2021
Budapest/Geneva – November 18, 2021 — The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) and the International Committee of the Red Cross (ICRC) are alarmed by the humanitarian tragedy unfolding at the borders between Belarus, Poland and Lithuania. At least 10 people are known to have died, including a 14-year-old boy due to hypothermia. The situation is set to worsen with the most serious winter weather yet to arrive.
IFRC has allocated more than 1 million Swiss Francs to Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross, whose volunteers and staff are assisting thousands of vulnerable people with food, water, blankets and vital medical assistance. ICRC is complementing the response, providing support and additional technical expertise to Red Cross partners, notably to keep migrants in contact with their relatives and other protection-related issues.
Birgitte Ebbesen, IFRC Regional Director for Europe said, “There are extremely vulnerable people at the border, including people with disabilities, pregnant women, and hundreds of children – many of them without a parent or family member. They have been sleeping rough in freezing conditions for many days now.”
“Our volunteers have been able to provide some assistance, but many are still hungry and cold. These are mothers, sisters, sons and daughters, people whose lives matter, and they should be protected and treated with compassion and dignity.”
Martin Schüepp, ICRC Regional Director for Europe and Central Asia said: “To protect people’s lives, health and dignity, as well as ease suffering and prevent further tragedy, all Red Cross Red Crescent Movement partners and other humanitarian organisations need immediate, unrestricted access to all migrants, including at borders.”
“The ICRC is providing support and additional technical expertise to our Red Cross partners, on reuniting people with separated family members and other protection-related issues.”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.
[4]
”All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.”
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
18 NOVEMBER 2021
SEE FOR FULL TEXT, NOTE 3
[5]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
11 APRIL 2022
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
11 APRIL 2022
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
11 APRIL 2022
[6]
THE INTERNATIONAL RED CROSS, THE UKRAINIAN REFUGEES
AND THE REFUGEES, TRAPPED BETWEEN POLAND AND BELARUS/
DO YOU TREAT THEM WITH EQUAL ATTENTION, RED CROSS?
ASTRID ESSED
[7]
THE INTERNATIONAL RED CROSS
HUMANITARIAN CRISIS IN UKRAINE AND NEIGHBOURING
COUNTRIES
IFRC SCALES UP CASH ASSISTANCE TO PEOPLE IMPACTED
BY CONFLICT IN UKRAINE
23 MAY 2022
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
[8]
MEDICS LEAVE POLAND=BELARUS BORDER WITHOUT
REACHING MIGRANTS
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
Subject: Re: Questions about the International Red Cross attitude against Ukrainian refugees versus refugees trapped between Belarus and Poland
TO:
THE ICRC TEAM
International Committee of the Red Cross
Subject:
Reaction to your mail dd 7 june and a repetition of my question
about the present [2022] Red Cross involvement regarding the situation
of the refugees, who are trapped between the borders of Poland and Belarus,
since your answer to me was referring to the situation of 2021 only.
See also my earlier mail to you on which you have responded
Dear Committee,
I appreciate your relatively quick reaction on my recent mail [27 may 2022],
knowing your very busy time schedule.
I also appreciate your concern, following my mail on 27 may, that the attention for the humanitarian crisis in Ukraine should not overshadow your concern
for other humanitarian drama’s.
In my letter I especially mentioned the dramatic humanitarian needs of
those refugees, who are still trapped between the borders of Belarus and Poland.I quote from your mail:”
As you mention in your message, the horror of the crisis in Ukraine shouldn’t make the world forget that people suffering continues in other parts of the world, where millions are still relying on humanitarian assistance to access their basic needs. ”I had noticed that before, since I mentioned inmy mail to you the statement of mr F Rocca, presidentof the International Federation of Red Cross and Red CrescentSocieties, that there should be no difference in the receptionand protection of refugees, whether they are Ukrainians orcoming from other countries [1] And in my former mail, I’ve also referred to the Good Work, done by the American Red Cross and the Finnish Red Cross and doubtless other sections of the Red Cross regarding the refugees, trapped between Poland and Belarus [2] and I complimented you with that. As reaction on my mail to you, you referred to your Joint PressRelease of 2021, titled: ”ICRC and IFCR on migration crisisat the borders between Belarus, Lithuania and other countries” [3]I was impressed, as by the Work of the American Red Cross andthe Finnish Red Cross and I fully supported your statement,especially this part [I quote you]”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.” [4]
True humanity and something the EU leaders should
reflect on.
HOWEVER:
[And reason for my reaction on your answer to me]
That is NOT what I asked you for.
Since you referred to the situation in 2021 and I am
anxious to know about PRESENT the situation, the
situation in 2022, of the
refugees, trapped between Poland and Belarus [and
as I now understand, also Lithuania]
Perhaps I didn’t make that clear in my first mail to you?
Then I will do it now and repeat my questions:Based on the Statement of Amnesty Internationalon 11th of april 2022, the situation of thosetrapped between the Poland-Belarus border is direSee their statement:
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
AND the Amnesty report ”POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS” [5]
MY QUESTIONS ABOUT THE RED CROSS INVOLVEMENT
WITH THE MENTIONED REFUGEES IN 2022:
My questions refer to the PRESENT, 2022 ICRC involvement with
the refugees, who are trapped between the Poland-Belarus border,
as mentioned in my first mail [6]
I REPEAT:
I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees [7] and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders on this
moment, 2022.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
Those are my questions, in short
I would appreciate your reaction, but if you are pressed with time,
the only thing I want is to recall the dire situation those refugees
are in and to urge your humanitarian involvement with them, also
now, in 2022, since their situation doesn’t seem to be more humane now.
Thank you for your involvement
Kind greetings
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
NOTES
[1]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
BE DECIDING FACTORS IN SAVING LIVES
16 MAY 2022
PRESS RELEASE
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
[2]
AMERICAN RED CROSS
THOUSANDS AT BELARUS BORDER IN NEED
OF HUMANITARIAN AID
November 15, 2021
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
THE FINISH RED CROSS
THE RED CROSS IS HELPING MIGRANTS STRUGGLING IN
DANGEROUS CONDITIONS AT THE EU’S EASTERN BORDER
24 NOVEMBER 2021
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
[3]
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
18 NOVEMBER 2021
Unrestricted and safe humanitarian access urgently needed to save lives and alleviate suffering.
STATEMENT18 NOVEMBER 2021
Budapest/Geneva – November 18, 2021 — The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) and the International Committee of the Red Cross (ICRC) are alarmed by the humanitarian tragedy unfolding at the borders between Belarus, Poland and Lithuania. At least 10 people are known to have died, including a 14-year-old boy due to hypothermia. The situation is set to worsen with the most serious winter weather yet to arrive.
IFRC has allocated more than 1 million Swiss Francs to Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross, whose volunteers and staff are assisting thousands of vulnerable people with food, water, blankets and vital medical assistance. ICRC is complementing the response, providing support and additional technical expertise to Red Cross partners, notably to keep migrants in contact with their relatives and other protection-related issues.
Birgitte Ebbesen, IFRC Regional Director for Europe said, “There are extremely vulnerable people at the border, including people with disabilities, pregnant women, and hundreds of children – many of them without a parent or family member. They have been sleeping rough in freezing conditions for many days now.”
“Our volunteers have been able to provide some assistance, but many are still hungry and cold. These are mothers, sisters, sons and daughters, people whose lives matter, and they should be protected and treated with compassion and dignity.”
Martin Schüepp, ICRC Regional Director for Europe and Central Asia said: “To protect people’s lives, health and dignity, as well as ease suffering and prevent further tragedy, all Red Cross Red Crescent Movement partners and other humanitarian organisations need immediate, unrestricted access to all migrants, including at borders.”
“The ICRC is providing support and additional technical expertise to our Red Cross partners, on reuniting people with separated family members and other protection-related issues.”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.
[4]
”All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.”
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
18 NOVEMBER 2021
SEE FOR FULL TEXT, NOTE 3
[5]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
11 APRIL 2022
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
11 APRIL 2022
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
11 APRIL 2022
[6]
THE INTERNATIONAL RED CROSS, THE UKRAINIAN REFUGEES
AND THE REFUGEES, TRAPPED BETWEEN POLAND AND BELARUS/
DO YOU TREAT THEM WITH EQUAL ATTENTION, RED CROSS?
ASTRID ESSED
[7]
THE INTERNATIONAL RED CROSS
HUMANITARIAN CRISIS IN UKRAINE AND NEIGHBOURING
COUNTRIES
IFRC SCALES UP CASH ASSISTANCE TO PEOPLE IMPACTED
BY CONFLICT IN UKRAINE
23 MAY 2022
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
[8]
MEDICS LEAVE POLAND=BELARUS BORDER WITHOUT
REACHING MIGRANTS
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
11 APRIL 2022
SEE FOR FULL TEXT, NOTE 5
Reacties uitgeschakeld voor Astrid Essed insists: Red Cross, please give me information about your present [2022] involvement with the refugees, trapped between Poland and Belarus
THE INTERNATIONAL RED CROSS, UKRAINIAN REFUGEES AND REFUGEES, TRAPPED BETWEEN POLAND AND BELARUS/DO YOU TREAT THEM WITH EQUAL ATTENTION, INTERNATIONAL RED CROSS?
ASTRID ESSED LETTER!
TO
THE INTERNATIONAL RED CROSS
PRESIDENT AND ASSEMBLY
Subject:
Questions about the International Red Cross attitude against
Ukrainian refugees versus refugees trapped between Belarus and
Poland
Your mission as International Red Cross
”The work of the ICRC is based on the Geneva Conventions of 1949, their Additional Protocols, its Statutes – and those of the International Red Cross and Red Crescent Movement – and the resolutions of the International Conferences of the Red Cross and Red Crescent. The ICRC is an independent, neutral organization ensuring humanitarian protection and assistance for victims of armed conflict and other situations of violence. It takes action in response to emergencies and at the same time promotes respect for international humanitarian law and its implementation in national law.
[When you are pressed with time, go directly to the part below:
”QUESTIONS TO THE INTERNATIONAL RED CROSS”]
Dear President
Dear members of the Assembly,
Firstly my great appreciation for your fantastic and indispensable Work
through the whole world!
Without your humanitarian involvement and the sometimes great risks
your co workers take, life would be extremely difficult, if not impossible,
for the millions of people you are helping day after day.
But even the best of organisations need critical attention and have their
flaws and that’s precisely the reason of this letter.
For in my opinion the International Red Cross attention for the Ukrainian
refugees, who have crossed the Polish Border is far more greater than the attention for the refugees, who tried to cross the Polish Border and are still trapped between the borders of Poland and Belarus.
Now I will not say, that the International Red Cross did nothing for these refugees.
On the contrary:
My great appreciation for the Good Work of the Finnish Red Cross, that
helped those people wonderfully! [1]
I also appreciate the emergency calls and involvement
of the American Red Cross, The Belarus Red Cross, the Poland Red Cross,
the Lithuanian Red Cross and the other Red Cross departments [2]
Thank you, Finnish Red Cross [which gets this letter cc also]
and thank you, the other mentioned and peerhaps not mentioned Red Cross departments !
Also a Shout out to all those anonymous Polish people,
who helped refugees! [3]
And I express my appreciation to the president of the International
Federation of Red Cross and Red Crescent Societies mr F Rocca, who
stated, that thee should be no difference in the reception and protection
of refugees, whether they are Ukrainians or coming from other countries.
I quote him:
”“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,”and”
“This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.” [4]
UKRAINIAN REFUGEES VERSUS REFUGEES, TRAPPED BETWEEN
POLAND AND BELARUS
I referred to the great attention of the International Red Cross to the Ukrainian
refugees [5] and don’t get me wrong:
I appreciate that very much and I think it is of the utmost importance to stand
for these people, who were the victims of the Russian invasion and had to flee their countries under so dramatic circumstances.
I sympathise with all refugees whoever they are and where they came from
and I know the International Red Cross does the same.
And yet, according to me, sometimes things go wrong.
Too often I learn from people from the field: Volunteers who do their utmost
to help those. who are trapped between the borders of Belarus and Poland, that
the Red Cross is not, or not enough, present to help the between border refugees”:
I quote something that made great impression on me:
It’s from mrs Anna Albot, a spokeswoman for the Polish Minority
Right Group [also mentioned in cc] and member of the Grupa Granica:
Quote: [first in Dutch, then translation in English]:
”Waar is het Rode Kruis, de Internationale Organisatie voor Migratie van de VN en de VN-vluchtelingenorganisatie? Die organisaties die zelfs in oorlogsgebieden opereren? Die voedsel en water naar de gevaarlijkste criminelen brengen? Is Elina, 5, gevaarlijker of minder waard? ” [6]
In English:
”Where is the Red Cross, The International Organisation for Migration
of the UN and the UNHCR?
Those organisations which even operate in warzones?
Which bring food and water to the most dangerous criminals?
Is Elina, 5, more dangerous and worth less?
Mrs Albot also published this article in the Guardian [8 december 2021]
QUESTIONS TO THE INTERNATIONAL RED CROSS
This was in december 2021
And to my knowledge, the situation of the refugees, trapped
in the Polish-Belarussian border is yet inhuman, as is the
situation of the refugees, who reached Poland and are in
Polish detention centres in dire conditions.
See the statement of Amnesty International [7]
Now I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
And when, suppose you HAD access to the mentioned detention centres and
were not hindered in your activities, why did you give more attention
to the Ukrainian refugees then to those trapped between Belarus and
Poland.
Again, I don’t say you on purpose neglected those between borders refugees, I only had the impression more attention went to the Ukrainian refugees, who have, of course, the full right to your attention, only not more then
others.
EPILOGUE
Dear president, members of the International Red Cross, I hope you
forgive me my bold and critical questions, but they were necessary:
Like Amnesty International [10] I am very concerned about the
inhuman situation of the refugees between the border, as their reception in
Poland, that is quite different from the warm welcome
the Ukrainian refugees received, as it should be for all refugees.
You as a great humanitarian organisation can make the difference and
show the World and especially the European leaders, that all refugees
must be treated and received humanely, regardless where they came from
or what their origins are.
Do your best.
The refugees count on you!
And if you’re pressed with time and can’t answer me, no problem
All I want is that you do your humanitarian task to all refugees,
whoever they are
Thank you
Kind greetings
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
NOTES
[1]
THE FINISH RED CROSS
THE RED CROSS IS HELPING MIGRANTS STRUGGLING IN
DANGEROUS CONDITIONS AT THE EU’S EASTERN BORDER
24 NOVEMBER 2021
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
[2]
AMERICAN RED CROSS
THOUSANDS AT BELARUS BORDER IN NEED
OF HUMANITARIAN AID
November 15, 2021
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
[3]
24/7 NEWS BULLETIN
IT’S HEART BREAKING: HOW POLISH VOLUNTEERS
RESCUE POVERTY STRICKEN MIGRANTS AT
THE BELARUSIAN BORDER
11 NOVEMBER 2021
While the official Warsaw refuses to let in the migrants who have accumulated on the Belarusian border, not wanting to recognize them as refugees, many Poles express a desire to help people in difficult situations.
In the Polish media, you can see lists of various NGOs that are involved in helping migrants, as well as talk about ways to help them. One of the most popular is called a financial donation, but it is also suggested to become a volunteer working with refugees. The monetary contributions are spent on humanitarian transportation, shelter, medical and legal assistance, and integration with the host society.
“You don’t have to be at the border to help refugees,” writes Gazeta Wyborcza. “We can’t do much on this issue, but here’s exactly what we can: offer a blanket, a sleeping bag or waterproof clothing.”
Among the organizations that help refugees and migrants, mention is made, for example, of Caritas Polska, which carries out humanitarian aid campaigns both in Poland and abroad. This organization operates centers for refugees and migrants in Szczecin, Kalisz and Warsaw, providing systematic assistance in the field of intercultural integration, career counseling, psychological and legal assistance, classes in community centers and educational packages. Since the beginning of the current migration crisis at the Polish-Belarusian border, Caritas Polska has been organizing humanitarian transfers to centers where foreigners arrive, providing migrants with food, detergents, hygiene items, and blankets.
Helping migrants and the Polish Red Cross collecting material gifts for aid packages for migrants. Donations are accepted at Red Cross offices throughout Poland. Currently, the most in demand are: jackets, sweaters, thick socks, warm shoes, hats, scarves, blankets and sleeping bags. At the same time, clothes and shoes must be new or used, but in good condition. High-energy products are accepted (bars, chocolate, dried fruits), as well as other food products (pies and other canned poultry, canned fish, crackers, waffles, etc.).
The Polish non-governmental humanitarian organization Grupa Granica, which monitors the situation on the Polish-Belarusian border, believes that refugees need to be rescued as soon as possible. Indeed, if the Polish border police finds injured migrants before doctors, they send them back to Belarus, explaining this step by the fact that their health condition may deteriorate at any time, and the risk of death in such conditions is great.
The Guardian tells how 15 Iraqi Kurds ended up in the forests of the Polish village of Narewka after they managed to cross the border of Belarus and the European Union. All migrants had early signs of hypothermia. One woman could hardly walk. They had no choice but to turn to volunteers for help. A team from Grupa Granica, before the border guards, found migrants who found themselves in completely extreme conditions. It was already starting to get dark, and the temperature dropped to almost zero degrees. Volunteers distributed blankets and hot tea to people.
After some time, the police arrived in the forest. Up to this point, volunteers have explained to the frozen migrants how to properly apply for asylum.
“We have about eight teams operating near the border and a total of about 40 people,” Anna Albot, a spokeswoman for the Polish Minority Rights Group and member of Grupa Granica, told The Guardian. – Whenever we receive calls from migrant families, we send a request to our teams and check who is closest to the place. People often ask for food, water, a doctor, or clothing. The other day I met a Syrian family who didn’t even have shoes. ”
Anna Chmielewska, coordinator of the Center for Assistance to Foreigners in Warsaw, noted that “it is difficult to work in the border zone for several reasons”. First, the Polish police stop the cars of the volunteers a few kilometers before the Kuznitsa checkpoint on the Polish-Belarusian border. The fact is that three kilometers from the border begins the territory on which the state of emergency is in force, so access to it is prohibited.
“We cannot get into this zone and help the people who are there,” she added. “Only local residents can do this.” According to her, volunteers only have the opportunity to contact migrants only when they can pass the border zone: “But not everyone succeeds in doing this. Winter is coming and people are not ready to stay outside in the cold day after day. We are afraid that bad weather will lead to more deaths. It’s heartbreaking for us. “
In addition, the activist said that border police officers often behave quite aggressively. “We are not doing anything illegal, but they make us feel like we are violators,” Khmelevska said. “Helping people is okay. But in the current situation we seem to be engaged in secret activities. “
According to a representative of another non-governmental Polish organization, Medycy na granicy (Doctors at the Border – MK), border guards periodically obstruct the provision of medical assistance to migrants.
On their official Facebook page, the volunteers reported that before going on another call, they found that the ambulance’s wheels had been deflated. In addition, the doctors found “people in uniform” at the service car, and an olive-colored car with registration numbers beginning with the letters denoting the off-road vehicles of the Polish army stood nearby, the report said.
The doctors added that they tried to talk to the people sitting in the car, but they left almost immediately. Then they turned to the Ministry of National Defense of Poland with a request to “urgently provide clarification regarding this shameful incident.”
The department gave a response almost immediately. “The soldiers of the Polish army have no relation to the damage to the ambulance at the border,” the ministry’s press service informed. “They have much more serious questions than the denial of fake news in the media space.”
At the same time, such situations do not lead volunteers astray. They continue to provide assistance to refugees. On their social networks, doctors posted a post in five languages – English, French, Arabic, Persian and Kurdish – with the following content: “If you or someone from your family needs any humanitarian or medical assistance on the Polish-Belarusian border, write US. We will connect you with the right people. “
Those wishing to help migrants have to face not only opposition from the authorities. After one of the theaters in the city of Legnica began collecting gifts for refugees on the Polish-Belarusian border, it was attacked by haters on the Internet. “But there are more people willing to help,” says one of the initiators of the action.
In this regard, Polish volunteers are pleased to know that activists from Germany are trying to help migrants stranded on the Polish-Belarusian border. According to the Polish Internet resource Oko.press, a group of German volunteers came to Poland to deliver parcels for refugees to local organizations, show solidarity with immigrants and protest against the actions of the Polish authorities and the inaction of German politicians.
“We have free seats on the bus,” says one of the activists Ruben Neugebauer. “We could take people who need help with us. If only the German government would agree to this … We call on the German authorities to create humanitarian corridors on the Polish-Belarusian border. This should be one of the priorities of the government that is currently being formed in Germany. “
.
Source From: MK
[4]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
BE DECIDING FACTORS IN SAVING LIVES
16 MAY 2022/PRESS RELEASE
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
[5]
THE INTERNATIONAL RED CROSS AND THE UKRAINE
IFRC SCALES UP CASH ASSISTANCE TO PEOPLE IMPACTED
BY CONFLICT IN UKRAINE
23 MAY 2022
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
IFRCUKRAINE AND IMPACTED COUNTRIES CRISIS
Due to the conflict escalation in Ukraine, millions of people have left their homes and crossed into neighbouring countries. The Ukrainian Red Cross is helping people affected by the conflict as the security situation allows. National Societies in surrounding countries, with support from the IFRC, are assisting people leaving Ukraine with shelter, basic aid items and medical supplies. People from Ukraine will need long-term, ongoing support. Our priority is addressing the humanitarian needs of all people affected by the conflict, inside and outside Ukraine.
8 dec 2021, door Anna Albot in the Guardian. Zij is met in Narewka, Polen, vlakbij de grens met Wit-Rusland.
Het helpen van vluchtelingen die verhongeren in de ijzige grensbossen van Polen is illegaal, maar het is niet de echte misdaad
Eén gedachte gaat constant door mijn hoofd: “Ik heb kinderen thuis, ik kan niet de cel in, ik kan niet de cel in.” De politiek ligt buiten mijn bereik of dat van de slachtoffers aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland. Die gaat erom dat de vertrekkende Duitse kanselier Angela Merkel doordringt tot Alexander Loekasjenko, de president van Wit-Rusland. Het is ironisch dat deze grens meer dan 50 mediaploegen op de been heeft gebracht, maar Polen de enige plaats in de EU is waar journalisten niet vrijuit kunnen rapporteren.
Ondertussen nadert de strenge Noord-Europese winter en bevriezen mijn vingers in de donkere sneeuwnachten.
De grenssituatie laat de kloof zien tussen wat legaal is en wat moreel is. Hij beheerst de inspanningen van degenen die levens redden. Het enige wat wij, activisten in de bossen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland, kunnen doen is water, voedsel en kleding naar wanhopige mensen brengen. Maar deze fundamentele humanitaire daad, kan alleen in het geheim worden uitgevoerd. We moeten ons verstoppen en door de bossen sluipen. De aandacht trekken van grenswachten, politie of leger zou een nieuwe pushback kunnen forceren.
We ontmoeten bange ogen, uitgeputte gezichten, lichamen kapot door de kou … Bevroren, dorstige, hongerige mensen.
Ik heb verschillende groepen tussen de bomen ontmoet: gezinnen, moeders met kinderen, vaders met gehandicapte kinderen, ouderen en mensen uit de meest kwetsbare groepen ter wereld – etnisch, religieus en LGBTQ+. Ze zochten vrijheid, maar werden sinds augustus tot nu, december, vijf, tien en zelfs vijftien keer teruggedreven naar Wit-Rusland.
Tijdens mijn nachtelijke tochten ben ik uitgerust met een grote rugzak vol thermoskannen warme soep, sokken, laarzen, jassen, handschoenen, sjaals, mutsen, pleisters, medicijnen en powerbanks. Ik loop in het donker en verschuil me achter bomen als ik helikopters hoor of de felle lichten van de politie zie. Ik hoor het geplons van de soep in de kannen op mijn rug, ik hoor mijn kortademigheid – niemand heeft me geleerd om te sluipen en onzichtbaar te zijn als een beroepsmilitair. Ik heb jarenlang voor mensenrechten gewerkt, de meeste EU-grenzen en vluchtelingenkampen bezocht, maar ik was nooit bang om takken onder mijn voeten te laten kraken of voor het ritselen van de bomen boven mijn hoofd terwijl ik me voortbeweeg.
Uit persoonlijke verhalen en bewijzen verzameld door Minority Rights Group International en collega’s van Grupa Granica, een alliantie van 14 Poolse maatschappelijke organisaties die reageren op de crisis, weten we dat er minstens 5.000 mensen in de bossen zijn geweest en dat er momenteel minstens 1.000 zijn. We hebben met iedereen contact gehad: wanhopige slachtoffers van een walgelijk machtsspel tussen staten.
Elke keer dat we reageren op een telefoontje van iemand in nood, of hun moeder die nog in Irak of Afghanistan is, of een neef in Berlijn, hangen we onze rugzakken om en gaan. Dag en nacht – lang nadat de wereld zijn interesse heeft verloren. Soms zijn we uren op zoek naar mensen. Die veranderen voor de veiligheid vaak van locatie. Soms zijn bejaarde grootmoeders of de kleine kinderen die geen energie meer hebben om te lopen, gestrand in Poolse moerassen. Nu de bossen bedekt zijn met sneeuw en mensen ons niet kunnen bellen omdat hun telefoons zijn vernietigd door het Poolse leger, gebruiken we infrarood camera’s.
We ontmoeten bange ogen, uitgeputte gezichten, lichamen kapot door de kou, wanhopig verzwakt na weken in het ijzige, natte bos. Bevroren, dorstige, hongerige mensen. Ik had geen idee wat honger betekende. Ik gaf mijn kinderen wel eens een stuk chocola als ze klaagden voor het eten. Ik heb armoedestatistieken en geschiedenisboeken gelezen. Ik wist niets van honger.
Mensen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland hebben al weken niet gegeten. Om de paar dagen krijgen ze, als ze geld hebben, misschien een oude aardappel van een Wit-Russische soldaat na een gewelddadige pushback over het prikkeldraad. Die delen ze met de kinderen. Ze hebben dagenlang niets te drinken. Of drinken moeras- of regenwater, dat maagkrampen en een verlammende hoofdpijn veroorzaakt, waardoor ze verder verzwakken.
We wensen hen het beste aan het einde van onze ontmoeting. Voor een paar dagen voldoende voedsel en water achterlaten is onmogelijk: niemand heeft de kracht om zoveel te dragen. We kunnen geen mensen meenemen of naar een veilige plek brengen. Dat zou een strafbaar feit zijn. Maar het is geen misdaad om deze mensen langzaam dood te laten gaan…
Waar is het Rode Kruis, de Internationale Organisatie voor Migratie van de VN en de VN-vluchtelingenorganisatie? Die organisaties die zelfs in oorlogsgebieden opereren? Die voedsel en water naar de gevaarlijkste criminelen brengen? Is Elina, 5, gevaarlijker of minder waard? Ze heeft epilepsie, maar geen medicijnen. Ik ontmoette haar in het bos met negen andere Koerden, allemaal zonder laarzen. Ze hebben thuis oorlogen en luchtaanvallen overleefd, maar kunnen in het Poolse bos doodvriezen. Bij elke pushback pakken Poolse en Wit-Russische officieren alles af: geld, kleding en schoeisel.
Er was de groep van negen vrouwen uit de Democratische Republiek Congo, waarschijnlijk verhandeld. Toen ik ze de situatie uitlegde, huilden en huilden ze maar. Of de Yezidi-zussen, die zeven jaar geleden ontsnapten aan de genocide in Sinjar, Irak, maar nog steeds op zoek zijn naar een veilige plek. Of de jongens uit Jemen, die perfect Engels spreken. Of de drie homoseksuele mannen uit Iran, wanhopig om niet teruggestuurd te worden naar Wit-Russische soldaten.
We blijven contact houden. Als ze erin slagen hun telefoons te verbergen, kunnen we communiceren na een pushback. Ze delen foto’s en video’s van Wit-Russische honden. Laten me bijtwonden zien als we elkaar aan de Poolse kant ontmoeten. Zij huilen. Ze vragen om advies. Ze willen hun familie niet vertellen over hun benarde situatie, maar ze hebben iemand nodig om mee te praten.
“De vijfde pushback. Na de zesde pleeg ik zelfmoord.”
“Ik heb mijn zoon verloren, hij heeft astma. De laatste keer dat hij belde was drie dagen geleden. Weet je waar hij is?”
“Wanneer ben je hier? Heb je water? Al is het een druppel?”
Onderworpen aan een desinformatiecampagne krijgen de vluchtelingen tegenstrijdige berichten van Wit-Russische diensten, die formulieren verspreiden over de vestiging in Polen of Duitsland. Dit schept hoop op een veilige reis. Maar het echte doel is om ze aan de Poolse grens neer te zetten om druk uit te oefenen op de EU. Sommige verontrustende berichten suggereren dat migranten worden gedwongen om deel te nemen aan geweld als onderdeel van Wit-Russische pogingen om Poolse functionarissen te provoceren.
Met het risico van een escalatie van geweld willen wij, de activisten in de bossen, de wereld eraan herinneren dat vluchtelingen geen agressors zijn. Ze zijn gijzelaars van het regime van Loekasjenko, dat hen voor zijn agenda gebruikt.
Polen sturen me berichten: “Waar moet ik warme en donkere kleding naartoe sturen?” “Hoe is de situatie aan de grens? De media laten ons alleen video’s zien van het Poolse ministerie of de Wit-Russische autoriteiten.” “Ik huil als ik mijn kinderen in bed stop. Schrijf alsjeblieft iets dat kan helpen.”
Dunja Mijatović, de commissaris voor mensenrechten van de Raad van Europa, verbleef vier dagen in Polen en ging met ons mee het veld in. Ze zei: “De grootste kracht van de hulpbeweging voor vluchtelingen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland zijn de inwoners van de naburige steden – in de noodzone en ernaast. Het is hun compassie en empathie die het leven van mensen in het bos verlengt. Hun moed en onbaatzuchtigheid. Hun goedheid redt levens.”
Anderen zien het natuurlijk anders: mensen die aan de grens helpen zijn “vijanden van de natie”, “agenten van Loekasjenko”, “schuldig aan het vernietigen van Europese waarden”, “het uitnodigen van terroristen hier”.
We maken ons schuldig aan het achterlaten van pakken water in het bos voor de dorstigen. We maken ons schuldig aan het uitdelen van soep. Aan schoenen aan koude voeten doen die niet meer konden bewegen. Als helpen illegaal is, begrijpen we dan wel wat misdaad is?
Anna Alboth is vrijwilliger bij Minority Rights Group
[7]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
11 APRIL 2022
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
11 APRIL 2022
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
11 APRIL 2022
[8]
MEDICS LEAVE POLAND=BELARUS BORDER WITHOUT
REACHING MIGRANTS
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
11 APRIL 2022
SEE FOR FULL TEXT, NOTE 7
[10]
SEE NOTE 10
SEE ALSO THE LINK
SEE THE ASTRID ESSED MAIL TO THE INTERNATIONAL RED CROSS
SUBJECT OF THE MAIL:
”QUESTIONS ABOUT THE INTERNATIONAL RED CROSS ATTITUDE
AGAINST UKRAINIAN REFUGEES VERSUS REFUGEES TRAPPED
Questions about the International Red Cross attitude against
Ukrainian refugees versus refugees trapped between Belarus and
Poland
Your mission as International Red Cross
”The work of the ICRC is based on the Geneva Conventions of 1949, their Additional Protocols, its Statutes – and those of the International Red Cross and Red Crescent Movement – and the resolutions of the International Conferences of the Red Cross and Red Crescent. The ICRC is an independent, neutral organization ensuring humanitarian protection and assistance for victims of armed conflict and other situations of violence. It takes action in response to emergencies and at the same time promotes respect for international humanitarian law and its implementation in national law.
[When you are pressed with time, go directly to the part below:
”QUESTIONS TO THE INTERNATIONAL RED CROSS”]
Dear President
Dear members of the Assembly,
Firstly my great appreciation for your fantastic and indispensable Work
through the whole world!
Without your humanitarian involvement and the sometimes great risks
your co workers take, life would be extremely difficult, if not impossible,
for the millions of people you are helping day after day.
But even the best of organisations need critical attention and have their
flaws and that’s precisely the reason of this letter.
For in my opinion the International Red Cross attention for the Ukrainian
refugees, who have crossed the Polish Border is far more greater than the attention for the refugees, who tried to cross the Polish Border and are still trapped between the borders of Poland and Belarus.
Now I will not say, that the International Red Cross did nothing for these refugees.
On the contrary:
My great appreciation for the Good Work of the Finnish Red Cross, that
helped those people wonderfully! [1]
I also appreciate the emergency calls and involvement
of the American Red Cross, The Belarus Red Cross, the Poland Red Cross,
the Lithuanian Red Cross and the other Red Cross departments [2]
Thank you, Finnish Red Cross [which gets this letter cc also]
and thank you, the other mentioned and peerhaps not mentioned Red Cross departments !
Also a Shout out to all those anonymous Polish people,
who helped refugees! [3]
And I express my appreciation to the president of the International
Federation of Red Cross and Red Crescent Societies mr F Rocca, who
stated, that thee should be no difference in the reception and protection
of refugees, whether they are Ukrainians or coming from other countries.
I quote him:
”“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,”and”
“This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.” [4]
UKRAINIAN REFUGEES VERSUS REFUGEES, TRAPPED BETWEEN
POLAND AND BELARUS
I referred to the great attention of the International Red Cross to the Ukrainian
refugees [5] and don’t get me wrong:
I appreciate that very much and I think it is of the utmost importance to stand
for these people, who were the victims of the Russian invasion and had to flee their countries under so dramatic circumstances.
I sympathise with all refugees whoever they are and where they came from
and I know the International Red Cross does the same.
And yet, according to me, sometimes things go wrong.
Too often I learn from people from the field: Volunteers who do their utmost
to help those. who are trapped between the borders of Belarus and Poland, that
the Red Cross is not, or not enough, present to help the between border refugees”:
I quote something that made great impression on me:
It’s from mrs Anna Albot, a spokeswoman for the Polish Minority
Right Group [also mentioned in cc] and member of the Grupa Granica:
Quote: [first in Dutch, then translation in English]:
”Waar is het Rode Kruis, de Internationale Organisatie voor Migratie van de VN en de VN-vluchtelingenorganisatie? Die organisaties die zelfs in oorlogsgebieden opereren? Die voedsel en water naar de gevaarlijkste criminelen brengen? Is Elina, 5, gevaarlijker of minder waard? ” [6]
In English:
”Where is the Red Cross, The International Organisation for Migration
of the UN and the UNHCR?
Those organisations which even operate in warzones?
Which bring food and water to the most dangerous criminals?
Is Elina, 5, more dangerous and worth less?
Mrs Albot also published this article in the Guardian [8 december 2021]
QUESTIONS TO THE INTERNATIONAL RED CROSS
This was in december 2021
And to my knowledge, the situation of the refugees, trapped
in the Polish-Belarussian border is yet inhuman, as is the
situation of the refugees, who reached Poland and are in
Polish detention centres in dire conditions.
See the statement of Amnesty International [7]
Now I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
And when, suppose you HAD access to the mentioned detention centres and
were not hindered in your activities, why did you give more attention
to the Ukrainian refugees then to those trapped between Belarus and
Poland.
Again, I don’t say you on purpose neglected those between borders refugees, I only had the impression more attention went to the Ukrainian refugees, who have, of course, the full right to your attention, only not more then
others.
EPILOGUE
Dear president, members of the International Red Cross, I hope you
forgive me my bold and critical questions, but they were necessary:
Like Amnesty International [10] I am very concerned about the
inhuman situation of the refugees between the border, as their reception in
Poland, that is quite different from the warm welcome
the Ukrainian refugees received, as it should be for all refugees.
You as a great humanitarian organisation can make the difference and
show the World and especially the European leaders, that all refugees
must be treated and received humanely, regardless where they came from
or what their origins are.
Do your best.
The refugees count on you!
And if you’re pressed with time and can’t answer me, no problem
All I want is that you do your humanitarian task to all refugees,
whoever they are
Thank you
Kind greetings
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
NOTES
[1]
THE FINISH RED CROSS
THE RED CROSS IS HELPING MIGRANTS STRUGGLING IN
DANGEROUS CONDITIONS AT THE EU’S EASTERN BORDER
24 NOVEMBER 2021
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
[2]
AMERICAN RED CROSS
THOUSANDS AT BELARUS BORDER IN NEED
OF HUMANITARIAN AID
November 15, 2021
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
[3]
24/7 NEWS BULLETIN
IT’S HEART BREAKING: HOW POLISH VOLUNTEERS
RESCUE POVERTY STRICKEN MIGRANTS AT
THE BELARUSIAN BORDER
11 NOVEMBER 2021
While the official Warsaw refuses to let in the migrants who have accumulated on the Belarusian border, not wanting to recognize them as refugees, many Poles express a desire to help people in difficult situations.
In the Polish media, you can see lists of various NGOs that are involved in helping migrants, as well as talk about ways to help them. One of the most popular is called a financial donation, but it is also suggested to become a volunteer working with refugees. The monetary contributions are spent on humanitarian transportation, shelter, medical and legal assistance, and integration with the host society.
“You don’t have to be at the border to help refugees,” writes Gazeta Wyborcza. “We can’t do much on this issue, but here’s exactly what we can: offer a blanket, a sleeping bag or waterproof clothing.”
Among the organizations that help refugees and migrants, mention is made, for example, of Caritas Polska, which carries out humanitarian aid campaigns both in Poland and abroad. This organization operates centers for refugees and migrants in Szczecin, Kalisz and Warsaw, providing systematic assistance in the field of intercultural integration, career counseling, psychological and legal assistance, classes in community centers and educational packages. Since the beginning of the current migration crisis at the Polish-Belarusian border, Caritas Polska has been organizing humanitarian transfers to centers where foreigners arrive, providing migrants with food, detergents, hygiene items, and blankets.
Helping migrants and the Polish Red Cross collecting material gifts for aid packages for migrants. Donations are accepted at Red Cross offices throughout Poland. Currently, the most in demand are: jackets, sweaters, thick socks, warm shoes, hats, scarves, blankets and sleeping bags. At the same time, clothes and shoes must be new or used, but in good condition. High-energy products are accepted (bars, chocolate, dried fruits), as well as other food products (pies and other canned poultry, canned fish, crackers, waffles, etc.).
The Polish non-governmental humanitarian organization Grupa Granica, which monitors the situation on the Polish-Belarusian border, believes that refugees need to be rescued as soon as possible. Indeed, if the Polish border police finds injured migrants before doctors, they send them back to Belarus, explaining this step by the fact that their health condition may deteriorate at any time, and the risk of death in such conditions is great.
The Guardian tells how 15 Iraqi Kurds ended up in the forests of the Polish village of Narewka after they managed to cross the border of Belarus and the European Union. All migrants had early signs of hypothermia. One woman could hardly walk. They had no choice but to turn to volunteers for help. A team from Grupa Granica, before the border guards, found migrants who found themselves in completely extreme conditions. It was already starting to get dark, and the temperature dropped to almost zero degrees. Volunteers distributed blankets and hot tea to people.
After some time, the police arrived in the forest. Up to this point, volunteers have explained to the frozen migrants how to properly apply for asylum.
“We have about eight teams operating near the border and a total of about 40 people,” Anna Albot, a spokeswoman for the Polish Minority Rights Group and member of Grupa Granica, told The Guardian. – Whenever we receive calls from migrant families, we send a request to our teams and check who is closest to the place. People often ask for food, water, a doctor, or clothing. The other day I met a Syrian family who didn’t even have shoes. ”
Anna Chmielewska, coordinator of the Center for Assistance to Foreigners in Warsaw, noted that “it is difficult to work in the border zone for several reasons”. First, the Polish police stop the cars of the volunteers a few kilometers before the Kuznitsa checkpoint on the Polish-Belarusian border. The fact is that three kilometers from the border begins the territory on which the state of emergency is in force, so access to it is prohibited.
“We cannot get into this zone and help the people who are there,” she added. “Only local residents can do this.” According to her, volunteers only have the opportunity to contact migrants only when they can pass the border zone: “But not everyone succeeds in doing this. Winter is coming and people are not ready to stay outside in the cold day after day. We are afraid that bad weather will lead to more deaths. It’s heartbreaking for us. “
In addition, the activist said that border police officers often behave quite aggressively. “We are not doing anything illegal, but they make us feel like we are violators,” Khmelevska said. “Helping people is okay. But in the current situation we seem to be engaged in secret activities. “
According to a representative of another non-governmental Polish organization, Medycy na granicy (Doctors at the Border – MK), border guards periodically obstruct the provision of medical assistance to migrants.
On their official Facebook page, the volunteers reported that before going on another call, they found that the ambulance’s wheels had been deflated. In addition, the doctors found “people in uniform” at the service car, and an olive-colored car with registration numbers beginning with the letters denoting the off-road vehicles of the Polish army stood nearby, the report said.
The doctors added that they tried to talk to the people sitting in the car, but they left almost immediately. Then they turned to the Ministry of National Defense of Poland with a request to “urgently provide clarification regarding this shameful incident.”
The department gave a response almost immediately. “The soldiers of the Polish army have no relation to the damage to the ambulance at the border,” the ministry’s press service informed. “They have much more serious questions than the denial of fake news in the media space.”
At the same time, such situations do not lead volunteers astray. They continue to provide assistance to refugees. On their social networks, doctors posted a post in five languages – English, French, Arabic, Persian and Kurdish – with the following content: “If you or someone from your family needs any humanitarian or medical assistance on the Polish-Belarusian border, write US. We will connect you with the right people. “
Those wishing to help migrants have to face not only opposition from the authorities. After one of the theaters in the city of Legnica began collecting gifts for refugees on the Polish-Belarusian border, it was attacked by haters on the Internet. “But there are more people willing to help,” says one of the initiators of the action.
In this regard, Polish volunteers are pleased to know that activists from Germany are trying to help migrants stranded on the Polish-Belarusian border. According to the Polish Internet resource Oko.press, a group of German volunteers came to Poland to deliver parcels for refugees to local organizations, show solidarity with immigrants and protest against the actions of the Polish authorities and the inaction of German politicians.
“We have free seats on the bus,” says one of the activists Ruben Neugebauer. “We could take people who need help with us. If only the German government would agree to this … We call on the German authorities to create humanitarian corridors on the Polish-Belarusian border. This should be one of the priorities of the government that is currently being formed in Germany. “
.
Source From: MK
[4]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
BE DECIDING FACTORS IN SAVING LIVES
16 MAY 2022/PRESS RELEASE
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
[5]
THE INTERNATIONAL RED CROSS AND THE UKRAINE
IFRC SCALES UP CASH ASSISTANCE TO PEOPLE IMPACTED
BY CONFLICT IN UKRAINE
23 MAY 2022
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
IFRCUKRAINE AND IMPACTED COUNTRIES CRISIS
Due to the conflict escalation in Ukraine, millions of people have left their homes and crossed into neighbouring countries. The Ukrainian Red Cross is helping people affected by the conflict as the security situation allows. National Societies in surrounding countries, with support from the IFRC, are assisting people leaving Ukraine with shelter, basic aid items and medical supplies. People from Ukraine will need long-term, ongoing support. Our priority is addressing the humanitarian needs of all people affected by the conflict, inside and outside Ukraine.
8 dec 2021, door Anna Albot in the Guardian. Zij is met in Narewka, Polen, vlakbij de grens met Wit-Rusland.
Het helpen van vluchtelingen die verhongeren in de ijzige grensbossen van Polen is illegaal, maar het is niet de echte misdaad
Eén gedachte gaat constant door mijn hoofd: “Ik heb kinderen thuis, ik kan niet de cel in, ik kan niet de cel in.” De politiek ligt buiten mijn bereik of dat van de slachtoffers aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland. Die gaat erom dat de vertrekkende Duitse kanselier Angela Merkel doordringt tot Alexander Loekasjenko, de president van Wit-Rusland. Het is ironisch dat deze grens meer dan 50 mediaploegen op de been heeft gebracht, maar Polen de enige plaats in de EU is waar journalisten niet vrijuit kunnen rapporteren.
Ondertussen nadert de strenge Noord-Europese winter en bevriezen mijn vingers in de donkere sneeuwnachten.
De grenssituatie laat de kloof zien tussen wat legaal is en wat moreel is. Hij beheerst de inspanningen van degenen die levens redden. Het enige wat wij, activisten in de bossen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland, kunnen doen is water, voedsel en kleding naar wanhopige mensen brengen. Maar deze fundamentele humanitaire daad, kan alleen in het geheim worden uitgevoerd. We moeten ons verstoppen en door de bossen sluipen. De aandacht trekken van grenswachten, politie of leger zou een nieuwe pushback kunnen forceren.
We ontmoeten bange ogen, uitgeputte gezichten, lichamen kapot door de kou … Bevroren, dorstige, hongerige mensen.
Ik heb verschillende groepen tussen de bomen ontmoet: gezinnen, moeders met kinderen, vaders met gehandicapte kinderen, ouderen en mensen uit de meest kwetsbare groepen ter wereld – etnisch, religieus en LGBTQ+. Ze zochten vrijheid, maar werden sinds augustus tot nu, december, vijf, tien en zelfs vijftien keer teruggedreven naar Wit-Rusland.
Tijdens mijn nachtelijke tochten ben ik uitgerust met een grote rugzak vol thermoskannen warme soep, sokken, laarzen, jassen, handschoenen, sjaals, mutsen, pleisters, medicijnen en powerbanks. Ik loop in het donker en verschuil me achter bomen als ik helikopters hoor of de felle lichten van de politie zie. Ik hoor het geplons van de soep in de kannen op mijn rug, ik hoor mijn kortademigheid – niemand heeft me geleerd om te sluipen en onzichtbaar te zijn als een beroepsmilitair. Ik heb jarenlang voor mensenrechten gewerkt, de meeste EU-grenzen en vluchtelingenkampen bezocht, maar ik was nooit bang om takken onder mijn voeten te laten kraken of voor het ritselen van de bomen boven mijn hoofd terwijl ik me voortbeweeg.
Uit persoonlijke verhalen en bewijzen verzameld door Minority Rights Group International en collega’s van Grupa Granica, een alliantie van 14 Poolse maatschappelijke organisaties die reageren op de crisis, weten we dat er minstens 5.000 mensen in de bossen zijn geweest en dat er momenteel minstens 1.000 zijn. We hebben met iedereen contact gehad: wanhopige slachtoffers van een walgelijk machtsspel tussen staten.
Elke keer dat we reageren op een telefoontje van iemand in nood, of hun moeder die nog in Irak of Afghanistan is, of een neef in Berlijn, hangen we onze rugzakken om en gaan. Dag en nacht – lang nadat de wereld zijn interesse heeft verloren. Soms zijn we uren op zoek naar mensen. Die veranderen voor de veiligheid vaak van locatie. Soms zijn bejaarde grootmoeders of de kleine kinderen die geen energie meer hebben om te lopen, gestrand in Poolse moerassen. Nu de bossen bedekt zijn met sneeuw en mensen ons niet kunnen bellen omdat hun telefoons zijn vernietigd door het Poolse leger, gebruiken we infrarood camera’s.
We ontmoeten bange ogen, uitgeputte gezichten, lichamen kapot door de kou, wanhopig verzwakt na weken in het ijzige, natte bos. Bevroren, dorstige, hongerige mensen. Ik had geen idee wat honger betekende. Ik gaf mijn kinderen wel eens een stuk chocola als ze klaagden voor het eten. Ik heb armoedestatistieken en geschiedenisboeken gelezen. Ik wist niets van honger.
Mensen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland hebben al weken niet gegeten. Om de paar dagen krijgen ze, als ze geld hebben, misschien een oude aardappel van een Wit-Russische soldaat na een gewelddadige pushback over het prikkeldraad. Die delen ze met de kinderen. Ze hebben dagenlang niets te drinken. Of drinken moeras- of regenwater, dat maagkrampen en een verlammende hoofdpijn veroorzaakt, waardoor ze verder verzwakken.
We wensen hen het beste aan het einde van onze ontmoeting. Voor een paar dagen voldoende voedsel en water achterlaten is onmogelijk: niemand heeft de kracht om zoveel te dragen. We kunnen geen mensen meenemen of naar een veilige plek brengen. Dat zou een strafbaar feit zijn. Maar het is geen misdaad om deze mensen langzaam dood te laten gaan…
Waar is het Rode Kruis, de Internationale Organisatie voor Migratie van de VN en de VN-vluchtelingenorganisatie? Die organisaties die zelfs in oorlogsgebieden opereren? Die voedsel en water naar de gevaarlijkste criminelen brengen? Is Elina, 5, gevaarlijker of minder waard? Ze heeft epilepsie, maar geen medicijnen. Ik ontmoette haar in het bos met negen andere Koerden, allemaal zonder laarzen. Ze hebben thuis oorlogen en luchtaanvallen overleefd, maar kunnen in het Poolse bos doodvriezen. Bij elke pushback pakken Poolse en Wit-Russische officieren alles af: geld, kleding en schoeisel.
Er was de groep van negen vrouwen uit de Democratische Republiek Congo, waarschijnlijk verhandeld. Toen ik ze de situatie uitlegde, huilden en huilden ze maar. Of de Yezidi-zussen, die zeven jaar geleden ontsnapten aan de genocide in Sinjar, Irak, maar nog steeds op zoek zijn naar een veilige plek. Of de jongens uit Jemen, die perfect Engels spreken. Of de drie homoseksuele mannen uit Iran, wanhopig om niet teruggestuurd te worden naar Wit-Russische soldaten.
We blijven contact houden. Als ze erin slagen hun telefoons te verbergen, kunnen we communiceren na een pushback. Ze delen foto’s en video’s van Wit-Russische honden. Laten me bijtwonden zien als we elkaar aan de Poolse kant ontmoeten. Zij huilen. Ze vragen om advies. Ze willen hun familie niet vertellen over hun benarde situatie, maar ze hebben iemand nodig om mee te praten.
“De vijfde pushback. Na de zesde pleeg ik zelfmoord.”
“Ik heb mijn zoon verloren, hij heeft astma. De laatste keer dat hij belde was drie dagen geleden. Weet je waar hij is?”
“Wanneer ben je hier? Heb je water? Al is het een druppel?”
Onderworpen aan een desinformatiecampagne krijgen de vluchtelingen tegenstrijdige berichten van Wit-Russische diensten, die formulieren verspreiden over de vestiging in Polen of Duitsland. Dit schept hoop op een veilige reis. Maar het echte doel is om ze aan de Poolse grens neer te zetten om druk uit te oefenen op de EU. Sommige verontrustende berichten suggereren dat migranten worden gedwongen om deel te nemen aan geweld als onderdeel van Wit-Russische pogingen om Poolse functionarissen te provoceren.
Met het risico van een escalatie van geweld willen wij, de activisten in de bossen, de wereld eraan herinneren dat vluchtelingen geen agressors zijn. Ze zijn gijzelaars van het regime van Loekasjenko, dat hen voor zijn agenda gebruikt.
Polen sturen me berichten: “Waar moet ik warme en donkere kleding naartoe sturen?” “Hoe is de situatie aan de grens? De media laten ons alleen video’s zien van het Poolse ministerie of de Wit-Russische autoriteiten.” “Ik huil als ik mijn kinderen in bed stop. Schrijf alsjeblieft iets dat kan helpen.”
Dunja Mijatović, de commissaris voor mensenrechten van de Raad van Europa, verbleef vier dagen in Polen en ging met ons mee het veld in. Ze zei: “De grootste kracht van de hulpbeweging voor vluchtelingen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland zijn de inwoners van de naburige steden – in de noodzone en ernaast. Het is hun compassie en empathie die het leven van mensen in het bos verlengt. Hun moed en onbaatzuchtigheid. Hun goedheid redt levens.”
Anderen zien het natuurlijk anders: mensen die aan de grens helpen zijn “vijanden van de natie”, “agenten van Loekasjenko”, “schuldig aan het vernietigen van Europese waarden”, “het uitnodigen van terroristen hier”.
We maken ons schuldig aan het achterlaten van pakken water in het bos voor de dorstigen. We maken ons schuldig aan het uitdelen van soep. Aan schoenen aan koude voeten doen die niet meer konden bewegen. Als helpen illegaal is, begrijpen we dan wel wat misdaad is?
Anna Alboth is vrijwilliger bij Minority Rights Group
[7]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
11 APRIL 2022
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
11 APRIL 2022
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
11 APRIL 2022
[8]
MEDICS LEAVE POLAND=BELARUS BORDER WITHOUT
REACHING MIGRANTS
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
11 APRIL 2022
SEE FOR FULL TEXT, NOTE 7
[10]
SEE NOTE 10
SEE ALSO THE LINK
Reacties uitgeschakeld voor The International Red Cross, the Ukrainian refugees and the refugees, trapped between Poland and Belarus/Do you treat them with equal attention, Red Cross?
THE RUSSIAN PRESIDENT PUTIN AND UKRAINE’S PRESIDENT ZELENSKY
POETIN, DE EU EN DE OEKRAINE/VAN CRIMINELEN, DIE CRIMINELEN BESTRIJDEN LEZERS! Zie onder noot 1 mijn aan een aantal Nederlandse kranten toegezondenIngezonden Stuk over de Russische aanval op de Oekraine, de EU/VS reactieen vooral de hypocrisie van de EU!Let erop, hoe de EU goochelt met begrippen als ”in strijd met hetInternationaal Recht”, ze toepast naar eigen goeddunken EN het verschilin behandeling tussen de Oekraiense vluchtelingen en de Midden-Oostenvluchtelingen, die vorig jaar zijn gestrand in het Niemandsland tussenPolen en Belarus! [1] ”Wie durft” jaWant de mening van uw Wreker van het Onrecht gaat in tegenhet gebruikelijke mainstream gebazel van de reguliere mediaover de Oekraine Tragedie, die niet verder durft te gaan dan -terechte- fellekritiek op de Russissche aanval en weigert kritisch naar de EU en de VSte kijken.Ik wel Omdat het mij onwaarschijnlijk lijkt, dat mijn stuk ook daadswerkelijkdoor kranteredacties wordt gepubliceerd, dit hier met u gedeeld ENJOYEN LEZERS:Durf kritisch te zijn, Dat is het Begin van Wijsheid
INGEZONDEN STUKTitel:DE RUSSISCHE AANVAL OP DE OEKRAINE EN DEHYPOCRISIE VAN DE EU Ingezonden Stuk
Geachte Redactie, De meeste weldenkende mensen zullen het erover eens zijn,dat de Russische aanval op Oekraine een grove schending van desoevereiniteit is en daarmee in strijd met het Internationaal Recht.Internationale veroordelingen, vooral van de kant van deEU en de Verenigde Staten, maar ook van bevriende landen [o.a. Japan, Zuid Korea] zijn dan ook op zijn plaats. Er is echter ook een andere kant aan deze zaak. In de eerste plaats de door de EU genomen economische sancties, die, hoebegrijpelijk ook, mij te ver gaan, omdat, naar is gebleken, nu reeds de gewoneRussische bevolking, die part noch deel heeft aan het oorlogsbesluit vanRusland’s president Poetin, hiervan de dupe dreigt te worden. Nog gevaarlijker is het door EU landen naar de Oekraine toegezondenwapentuig van allerlei soort, omdat dit alleen maar escalerend werkt inde richting van Rusland en we zo een oorlog in gerommelddreigen te worden, met alle desastreuze gevolgen van dien. Want de eerste reactie van Rusland op de sancties-het activeren door Poetin van de nucleaire troepen- liegt er niet om. Verder kan Poetin ook besluiten de gaskraan dicht te draaien, waardoorde gasprijzen de lucht in zullen schieten en schaarste dreigt..De EU zou dan ook moeten stoppen met dergelijke uitdagingen richting Rusland. Maar er is meer: Want met alle sympathiek lijkende EU acties uit verklaarde solidariteitmet de Oekraieners, is de EU uiterst hypocriet bezig. Want als de EU/VS zo begaan zijn met het Internationaal Recht en soevereiniteit,hoe verklaart zich dan het feit, dat dergelijke sancties nooit genomen zijntegen Israel, dat met zijn bezetting van de Palestijnse gebieden en zijnillegale nederzettingenpolitiek al jaren het Internationaal Recht schendt? En om nog dichter bij de EU/VS te blijven: Hoe zit het met de eigen schendingen van het Internationaal Recht,zoals destijds de door de EU gesteunde Brits-Amerikaanse aanval opIrak, die ook in strijd was met het Internationaal Recht? Bitter is ook de vluchtelingenkwestie: Want terwijl de EU landen de Oekraiense vluchtelingen uit allemacht helpen en van harte welkom heten [wat ook terecht is], werdenhet afgelopen jaar uit Irak en Afghanistan afkomstige vluchtelingen[ook vaak op de vlucht voor oorlog], grof door Poolse grenswachtenbij de grens tegengehouden of teruggestuurd, met de zegen van de EU,die Polen’s ”verdediging van de grenzen” toejuichte en bouwt hetzelfdePolen, dat nu de loper uitlegt voor de Oekraiense vluchtelingen, eenMuur op de grens met Belarus [Wit-Rusland] om Irakese, Afghaanse enandere Midden Oosten vluchtelingen tegen te houden.Wrang, inhumaan en ook in strijd met het Internationaal Recht.Dus prima, dat de EU/VS combinatie [verenigd in de NAVO] Oekrainesteunt en de Russische aanval veroordeelt, maar niet escaleren graagen dezelfde mensen in dezelfde omstandigheden [Oekraiense vluchtelingenversus vluchtelingen uit het Midden Oosten] gelijk behandelen.Anders zondigt de EU tegen de eigen EU Verdragen. Astrid EssedAmsterdam
Reacties uitgeschakeld voor Poetin, de EU en de Oekraine/Van Criminelen, die Criminelen bestrijden
Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 27/02/2022 02:11:45
De manier waarop met vluchtelingen uit Oekraïne wordt omgegaan bewijst nogmaals dat het Europese, dus ook het Nederlandse, ‘asiel’beleid racistisch is. Dat geldt ook voor de berichtgeving.
Om te beginnen dit: aan de grens tussen Polen en Belarus wordt op dit moment een 180 kilometer lange muur gebouwd, vijfenhalf meter hoog, om vluchtelingen tegen te houden [1]. Aegon en Nationale Nederlanden profiteren daarvan door te beleggen in de bouwbedrijven die dat onding neerzetten [2]. Tegen die vluchtelingen wordt ook geweld gebruikt. Er zijn al veel vluchtelingen omgekomen aan de grens Polen – Belarus. Ze komen uit landen ver hiervandaan. Ze komen niet uit Europa en dat is toch wel het minimale vereiste waaraan een vluchteling moet voldoen als het aan de Europese politiek ligt. Want ze lijken niet op ons. Ze hebben een andere huidskleur, heel eng: ze zijn niet zo bleek als wij. Empathie: nul. Berichtgeving: Mwah.. Meeleven? Stuur ze toch terug naar Afrika of het Midden-Oosten, ze horen hier niet.
De ene oorlog is de andere niet. Het ene geweld is het andere niet. Zo is geweld tegen mensen uit islamitische landen bij voorbaat toegestaan. Sommige mensenlevens zijn meer waard dan andere. Voor al die politici met kilo’s boter op hun hoofd: ga het maar eens uitleggen aan de veertienjarige Tiba uit Irak, die vastzit aan de grens Polen-Belarus, die de kapotgeschoten lijken van twee schoolvriendinnetjes zag na een bombardement [3].
Hoe anders is de omgang met (potentiële) vluchtelingen uit Oekraïne! Hoe anders reageert nu Polen, en andere omringende landen, zelfs Orban van Hongarije die vluchtelingen eerder ‘gif’ heeft genoemd, op de komst van vluchtelingen uit buurland Oekraïne: van harte welkom! [4]. U kunt nog wel ergens de grens over waar we geen muur aan het neerzetten zijn. En dat geldt voor meer lidstaten van de EU. Overigens geldt dan wel: alleen mensen uit Oekraïne! Studenten uit Afrikaanse landen komen het door oorlog getroffen Oekraïne niet uit [5]. Dat begint al als Oekraïners hen ervan weerhouden om op de trein te stappen [6]. Een student die samen met anderen, roepend “We are students!” probeert de grens over te steken vanuit Oekraïne naar Polen, filmde hoe het er aan toe gaat. “They threatened to shoot us!” TW: Heftige beelden. [7]
Hier in het veilige Neederland, ver van al het oorlogsgeweld (zolang Poetin niet daadwerkelijk met atoombommen begint te gooien [8] ) , wierp ik vanmorgen een korte blik op een TV zender waar een praatprogramma gaande was van een van die rechtse omroepen waar we mee opgezadeld zijn. Er werd gesproken over het helpen van vluchtelingen uit Oekraïne. Wat dapper en wat goed! Veel sympathie was er voor burgerinitiatieven om mensen eigenhandig op te halen. Dubbele moraal? Nogal. Ik roep even in herinnering het initiatief ‘We gaan ze halen’ die mensen van Lesbos uit Griekenland op wilden halen na de brand in kamp Moria [9]. Daarvan kon natuurlijk geen sprake zijn! Het initiatief werd ronduit neergesabeld en bespot in diezelfde media die nu zoveel waardering tonen voor al wie mensen uit Oekraïne wil bevrijden. Je raadt het al: die mensen op Lesbos in die kampen komen niet uit Europa, het centrum van de wereld, het heiligdom van de Euro. Onze veilige haven, waar nu ineens een oorlog woedt!
Op diezelfde TV, en ook op internet trouwens, wordt je gebombardeerd met oorlogsbeelden, uit Oekraïne dus. Huilende mensen die hun huis hebben moeten verlaten. Kapotgeschoten gebouwen. Mensen die langs de weg lopen, ontredderd. Snel een camera en een microfoon erbij om een reportage te maken. Natuurlijk moet er aandacht zijn voor zulke ellende van mensen in oorlog. Maar net zo natuurlijk kun je met je cameraploeg in Palestina gaan filmen hoe de Israëlische bezetter hetzelfde doet, of hoe Erdogan de Koerden aanvalt. Je kunt ook in Jemen de ellende van mensen gaan filmen. In Irak. Misschien was gaan filmen toen de VS tijdens al die imperialistische oorlogen huizen van mensen plat bombardeerde ook een goed idee geweest, al is het alleen maar om te laten zien dat oorlogsgeweld niet uitsluitend het domein van Poetin is. Ik roep maar wat hoor…
Maar de slachtoffers van al die andere oorlogen zijn geen mensen waarvoor de media al te veel sympathie willen wekken: stel je voor dat de ‘eigen’ bevolking de vluchtelingen die daarvandaan komen ook bereid is te verwelkomen en zich massaal gaat verzetten tegen militarisering van de grenzen, mensonterende opvang, opsluiting en deportaties. Nee, het privilege van de empathie is er alleen voor door ‘ons’ uitgekozen, liefst witte westers ogende vluchtelingen. De media doen er met graagte aan mee de geschikte vluchtelingen uit te kiezen voor mededogen. Een BBC analist wist zijn racisme als volgt te verwoorden: “It’s very emotional for me because I see European people with blue eyes and blonde hair being killed.” [10]
En dan waren er nog de Afghaanse vluchtelingen. Nou vooruit, wie voor ‘ons’ het leven in de waagschaal heeft gesteld, mag hier komen. We maken alleen geen haast en de opvang hier is om te janken. Dat wordt goed onder de pet gehouden maar sijpelt toch naar buiten via twitter [11], waar te lezen valt: “Afghaanse families die in 1 kamp zijn gezet met grote groep alleenstaande mannen, zonder privacy, zonder basisvoorzieningen. (…) De psychische problemen nemen toe bij zowel de kinderen als de ouders. (…) Opvang in een in onbruik geraakte test/prik-tent langs de afrit van de snelweg. (…) Een Afghaanse tolk is naar een ander land vertrokken, waar hij ook voor had gewerkt, omdat hij zo teleurgesteld was over hoe hij in Nederland behandeld werd: “There so many times I was insulted by COA staff”. En dit zijn dan nog vluchtelingen waar tenminste nog naar omgekeken werd, uit schuldgevoel of plichtsbesef weliswaar. Dit zijn mensen die hierheen gehaald zijn. Het gros van de vluchtelingen die proberen Europa te bereiken verdrinkt echter in de Middellandse Zee, zit in nog veel ergere kampen aan de buitengrenzen van Europa of is een ander akelig lot beschoren. Verschil moet er zijn, zo oordelen Mark ‘Wat-zijn-we-toch-een-gaaf-land’ Rutte en zijn Europese medeplichtigen die maar blijven investeren in grensagentschap (lees: leger) Frontex en alleen mondjesmaat vluchtelingen verwelkomen als ze verwachten dat het uit te leggen valt. Tenslotte moet er rekening gehouden worden met het ‘draagvlak’ onder de bevolking die aldus het racisme met de paplepel ingegoten krijgt.
We wisten al dat ‘asielbeleid’ geen asielbeleid is. Maar het is nog erger: het is de tactiek van verdeel en heers ook nog eens toepassen op vluchtelingen onderling. Het is racisme van het allerzuiverste water. Had ik al gezegd dat al die muren en hekken en grenzen weg moeten? Overal, en voor iedereen. En ga maar rustig slapen hoor. Indien witte, westerse Neederlanders op de vlucht moeten omdat de oorlog ook hier komt, kunnen we gerust zijn. Wij hoeven het kanaal naar Engeland in elk geval niet in rubber bootjes over te steken. Ze sturen vast wel een cruiseschip om ons op te halen…
Perhaps I’ll write more about the Ukrain Tragedy, but I don’t promise anything
Although it was to be expected, yet I was shocked by that pure act ofagression, the Russian attack on the sovereign State of Ukraine.I am certainly no supporter of president Putin [1], committer of serioushuman rights violations in Russia and still worse, in Chechnya [2]like his predecessors, but that being said:The ones that condemn Putin most for his unlawful attack, namely the USA and the EU, are birds of the same feather:What about the US led attack on Afghanistan, Iraq and Libya? [3]Was the attack on Iraq in contrary to International Law or not! [4]Were not those countries sovereign States, like Ukraine?Are warcrimes not committed on large scale in those US led wars? [5] Certainly I am NOT a supporter of Putin at all and I am a fervent opponentof the division of the world into international Power Blocs, as if the world werea sort of mighty Cake [Ukraine for the Ukrainian people!].
But seen from a geopolitical point of view [not mine], I do understand, thatPutin is furious about the disturbed Game of Power since the late eightiesof the 20th century, called ”Perestroika” [6] and the fall of the Sovjet Empire,from which Western Europe took advantage by practically incorporate the Eastern European countries by the EU, countries, that back in the days belonged to the Warsaw Pact, the great enemy of the US led Western European NATO [7]
Granted, membership of the EU [8] was the own will of the new European governments and their people and the former Russian occupation and oppression of Eastern Europe was not right at all, but here I am talking, not about Eastern European rights, but the INTENTION of Western Europe.And that was:To weaken what was left of the Russian Empire…..
And we’ve witnessed the desastrous consequences of a world, ruled byone Super Power, the USA.Look at the bloody wars in Afghanistan, Iraq, Libya etc! [9]
EU, TWO FACED LIAR! And the EU is a two faced liar anyway!Now, when they can use it against Russia and for their own propaganda,they welcome Ukrainian refugees ‘[10] and don’t get me wrong:I am pleased with the saving of those war-refugees!But when desperate Syrian and Iraqi refugees [in both wars US and the EU took partand committed warcrimes] fled to Poland, via Belarus, EU member Polandbuilt a Wall and pushed the refugees back, letting them freeze and starvein the wintercold…….[11]
With the ”blessing” of the EU…….[12]
HELP ME, PLEASE I will never forget the sight of an old Ukrainian Lady,who seemed to have nobody to support here, bursting out in tearsand begging to the camera, begging to us:”HELP ME, PLEASE” That touched me deeply: I have no sympathy for and nothing to do with leaders of State, whether Russianor US/Western European and their deadly and sick game powers.NO, my sympathy lies with common Ukrainian people, who are thereal victims of the military adventures of powerseeking countriesand rulers:
”When Elephants fight, it is the grass that suffers”
How true……..
ASTRID ESSED
SEE FOR NOTES NOTES1 T/M 12
Reacties uitgeschakeld voor The Ukrainian Tragedy/Vladimir Putin and the West/A notorious Couple for the Goat’s Wagon!
DE RUSSISCHE PRESIDENT POETIN EN DE OEKRAINSEPRESIDENT ZELENSKY
DE OEKRAINE TRAGEDIE/POETIN EN HET WESTEN/EEN MOOISTEL VOOR DE BOKKENWAGEN! [Ongecensureerd en voor de vuist weg]
”Als Olifanten vechten, wordt het gras vertrapt”
Afrikaans spreekwoord
POETIN EN HET WESTEN/TWEE VOOR DE BOKKEWAGEN!
[Misschien schrijf ik hier nog meer over, dat merken jullie dan nog wel…..]
Hoewel het er zat aan te komen, ben ik toch wel geschrokkenvan die pure daad van agressie, de Russische aanval op de soevereine StaatOekraine.Ik ben bepaald geen aanhanger van Poetin, die zich in Ruslandaan ernstige mensenrechtenschendingen heeft schuldig gemaakten en in Tsjetsjenie nog erger tekeer gegaan is, net zoals zijn voorgangers
Dat gezegd hebbende echter zijn de VS/NAVO geen haar beter:What about de aanval op Afghanistan, en vooral die op Irak, diein strijd was met het Internationaal Recht?Waren dat dan soms geen soevereine Staten?Zijn daar niet op grote schaal oorlogsmisdaden gepleegd? Ik steun Poetin zeker niet en ben tegen de verdeling van werelddelenin machtsblokken [Oekraiene voor de Oekraieners], maar vanuit geopoliitiekstandpunt bekeken [niet het mijne natuurlijk] kan ik mij indenken,dat Poetin razend is over het sinds 1989 verstoorde machtsevenwicht inEuropa:Niet vanwege het feit, dat de Russische bezettingstroepen eninvloedssfeer teloor ging in de Oost-Europese landen-dat was volledig terecht-maar omdat de EU/Westen van de gelegenheid gebruik maakte, die landenmassaal in te lijven bij de EU [uiteraard, dat wilden die regeringen zelf ook],ondanks hun beroerde mensenrechtensituatie [toch een voorwaarde voorEU lidmaatschap, een zogenaamd correcte mensenrechtensituatie endemocratie?], waardoor de EU haar invloed ten koste van Ruslandvergrootte, wat de Russissche leiders natuurlijk in het verkeerdekeelgat schoot En we hebben de rampzalige gevolgen gezien [Irak,Afghanistan, etc] [2] van hetfeit, dat de wereld nog maar door een Supermacht werd geregeerd Maar goed, dat is een kwestie tussen twee machtsblokken [VS/EU en Ruslandmet in kielzog China] waarvoor ik geen van beiden sympathie heb MIJN sympathie gaat uit naar de VOLKEREN, die de dupe zijnvan die walgelijke machtsspelletjes, die slechts over gas en olie enterritoriumdrift gaan Hierin gaat mijn sympathie volledig uit naar het Oekraiense volk, dat lijdt enslachtoffer is van dat steekspel tussen Rusland en de EURusland is de agresssor ja, maar de EU, met het bloed van neo kolonialeoorlogen aan haar handen en de nare opstelling jegens vluchtelingen zijn wel de laatsten om naar Poetin als boosdoener te wijzen,want zelf zijn ze geen haar beter! [3]
Ik zat ooit bij een progressieve organisatie, dieals leuze voerde in dat verzet tegen de kruisraketten: ”Geen nieuwe raketten, Geen oorlog, maar vrede, Weg met de NAVO enhet Warschau pact” Ook huldig ik een oud Afrikaans spreekwoord: ”Als Olifanten vechten, wordt het gras vertrapt”
Op mijn netvlies was vandaag het beeld van een oude Oekraiense vrouw,die huilend op straat liep, met niemand aan haar zijde, dieuitriep:”Wie helpt mij!” DAT raakte mij Met die machthebbers heb ik niets te maken, noch met Poetin, nochde EU en hun vuile spelletjes Maar met gewone mensen, die van hun oorlogshitserij enmilitaire avonturen slachtoffer worden ””Als Olifanten vechten, wordt het gras vertrapt”
Hoe waar is dat.
Astrid Essed
NOTEN ONDER I, II EN III I NOOT 1 RUSLAND EN TSJETJENIE II
”Twee van zijn neven zijn vermist, twee jaar geleden opgepakt bij een van de vele controleposten van het Russische leger. ‘Bijna iedere Tsjetsjeen heeft zoiets wel meegemaakt. Het Russische leger vecht niet tegen de rebellen, maar tegen de gewone mensen. Op die manier creëren ze kamikaze-commando’s.’
Op maandag 29-3 hadden in Moskou twee zelfmoordaanslagen plaats, een op het metrostation Loebjanka en de tweede op metrostation Park Koeltoeri.
Hierbij kwamen 40 mensen om het leven.
Evident is, dat dergelijke gerichte aanvallen op burgers de ultieme schending van het fundamentele recht op leven van ieder mens zijn.
Inmiddels is bekend geworden, dat de verantwoordelijkheid is opgeeist door de Tsjetsjeense verzetsleider Dokoe Oemarov, de zogenoemde Emir van de Kaukasus. [1]
De aanslagen zouden een vergelding zijn voor een in het dorp Archty [Ingoesjetie] door Russische troepen veroorzaakt bloedbad onder Tsjetsjeense en Ingoestjeetse burgers. [2]
Ook in het recente verleden hebben aanslagen [3] plaatsgevonden, die te herleiden waren naar het Tsjetsjeense verzet. [4]
Hoewel vanuit humanitair en internationaalrechtelijk oogpunt geen enkele rechtvaardiging bestaat voor het plegen van aanslagen, is het opvallend, dat door de media weinig tot geen aandacht wordt besteed aan het jarenlange Russische militaire optreden in de Noord-Kaukasus [Tsjetsjenië en buurlanden], dat inmiddels tienduizenden burgerslachtoffers heeft geëist.
Een vuile oorlog, die tot vandaag de dag voortgang vindt
DE RUSSISCHE VUILE OORLOG IN TSJETSJENIË
ACHTERGRONDINFORMATIE:
De Tsjetsjeense bevolking is grotendeels islamitisch. Na eeuwenlange Russische overheersing, religieuze vervolging [5], degradatie tot tweederangsburgers en tijdens de Tweede Wereldoorlog aangedaan onrecht [6] was het Tsjetsjeense nationale gevoel alleen maar sterker geworden. Dit werd nog gestimuleerd tijdens de perestrojka onder president Gorbatsjov, die veel meer religievrijheid toestond, waardoor Moskeen herbouwd konden worden.
Al gauw ontstond dan ook de roep om onafhankelijkheid en het zal geen verbazing wekken, dat de daarop volgende strijd sterke religieus-islamitische componenten vertoonde, gezien de onderdrukking van de religieuze beleving in het verleden.
In de strijd in de negentiger jaren zou daarbij de orthodoxe Islam [de Tsjetsjenen waren door de eeuwen heen voornamelijk soefistisch], een steeds grotere rol gaan spelen [7]
TWEE TSJETSJEENSE OORLOGEN:
Nadat de voormalige Tsjetsjeense luchtmacht generaal, Doedajev [veteraan uit het Russische Rode Leger] in 1991 de onafhankelijkheid van Tsjetsjenië had uitgeroepen en drie Russische couppogingen tegen zijn bewind waren mislukt, viel de toenmalige Russische president Jelstin in 1994 Tsjetsjenië binnen.
Om propagandistische redenen werd genoemd de toenemende uiteraard verwerpelijke discriminatie en achterstelling van de etnisch-Russische inwoners, die tegen onafhankelijkheid waren en uiteindelijk grotendeels wegvluchtten tijdens de oorlog. [8]
Hiermee begon het eerste Russische militaire ingrijpen, dat tot 1996 zou duren
Rusland slaagde er niet in Tsjetsjenië te onderwerpen en in 1996 werd een staakt het vuren getekend. [9]
Uiteraard accepteerde Rusland de onafhankelijkheid van Tsjetsjenië niet en na veel onderlinge Tsjetsjeense twisten [tussen de niet-islamitische president Maschadov en de islamitische vice-president Basajev] viel Rusland in 1999 opnieuw Tsjetsjenië binnen
Directe aanleiding vormt de inval van Basajev en aanhangers in Dagestan. [10]
Ook deze in 2002 officieel beëindigde tweede Tsjetsjeense oorlog onder de toenmalige Russische president Poetin,werd gekenmerkt door grootschalige Russische mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden, die grotendeels gericht waren tegen de Tsjetsjeense burgerbevolking. Het Tsjetsjeense verzet was eveneens debet aan oorlogsmisdaden als bomaanslagen op Russische burgerdoelen [11] en foltering en executie van krijgsgevangenen.
Hoewel de oorlog officieel is beëindigd, gaan de mensenrechtenschendingen tegen de burgerbevolking echter tot de dag van vandaag door, waaraan naast Russische troepen ook regeringsgezinde Veiligheidsdiensten aan schuldig maken. [12] Als reactie daarop worden de aanslagen van het Tsjetsjeense verzet op Russische burgerdoelen voortgezet, zoals de recente dd 29-3. Honderdduizenden Tsjetsjenen zijn inmiddels het land ontvlucht, grotendeels naar buurland Ingoesjetië. [13]
Vanaf de Tweede Tsjetsjeense oorlog werd door de Russische autoriteiten steeds meer een ”tsjetsjenisering” van het gezag gepromoted. Dit hield in de benoeming van pro-Russische Tsjetsjeense leiders in Staatsfuncties. Ook werd de verantwoordelijkheid voor het neerslaan van het verzet steeds meer bij Tsjetsjeense Veiligheidstroepen gelegd. [14]
In 2003 werd als president, Akhmat Kadyrov aangesteld. Nadat hij in 2004 om het leven kwam bij een bomaanslag, werd aanvankelijk Aloe Alchanov president, waarna deze in 2007 vervangen werd door de zoon van Akhmat Kadyrov, Ramza Kadyrov, tevens leider van de beruchte Veiligheidstroepen. [15]
DE RUSSISCHE VUILE OORLOGEN IN TSJETSJENIË
INTERNATIONALE RECHTSPRINCIPES BIJ GEWAPENDE CONFLICTEN
Verplichting tot humane behandeling van gevangenen
1 – Persons hors de combat and those who do not take a direct part in hostilities are entitled to respect for their lives and their moral and physical integrity. They shall in all circumstances be protected and treated humanely without any adverse distinction.
”5 – Everyone shall be entitled to benefit from fundamental judicial guarantees. No one shall be held responsible for an act he has not committed. No one shall be subjected to physical or mental torture, corporal punishment or cruel or degrading treatment.”
Verbod militaire aanvallen op burgers en het verplichte onderscheid tussen combatanten [militairen en strijders] en non-combatanten [burgers].
”7 – Parties to a conflict shall at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to spare civilian population and property. Neither the civilian population as such nor civilian persons shall be the object of attack. Attacks shall be directed solely against military objectives.
Deze principes zijn eerder bekrachtigd in de Conventies van Genève en door andere Internationale Rechtsverdragen zoals het Anti-folterverdrag en de Verdragen betr de behandeling van gevangenen. Zij dienen door alle conflictpartijen te worden nageleefd
In de oorlogen in Tsjetsjenië zijn zij echter op grote schaal geschonden door de Russische troepen, met tienduizenden Tsjetsjeense en andere burgerslachtoffers ten gevolge
Ook het Tsjetsjeense verzet heeft zich aan ernstige mensenrechtenschendingen schuldig gemaakt.
A EERSTE TSETSJEENSE OORLOG:
BOMBARDEMENTEN OP GROZNY
In de Eerste Tsjetsjeense oorlog [1994-1996] vonden grootschalige Russische bombardementen op de Tsjetsjeense hoofdstad Grozny plaats, waarbij geen sprake was van het internationaalrechtelijk verplichte onderscheid tussen combatanten [militairen en strijders] en non-combatanten. Het gevolg was, dat er duizenden Tsjetsjeense burgers om het leven kwamen. Driehonderdduizend Tsjetsjenen sloegen op de vlucht. [16]
HET RUSSISCHE WILDE WESTEN
NIETS IS ONS TE DOL
”SCHOONMAAKOPERATIES” IN TSJETSJEENSE DORPEN
Berucht waren ook de zogenaamde zatjistiki [schoonmaakoperaties], waarbij dorpen werden uitgekamd op zoek naar verzetsstrijders. Hierbij maakten zowel het ”reguliere” Russische leger als Veiligheidstroepen zich schuldig aan mishandelingen, folteringen, buitengerechtelijke executies [executies zonder vorm van proces], plundering en brandstichting. [17]
WILLEKEURIGE ARRESTATIES EN MISHANDELINGEN IN KAMPEN
DE ”STRIJDERSLEEFTIJD”
Ook kwam het regelmatig voor, dat jongens en mannen tussen 15 en 60 jaar louter en alleen vanwege hun leeftijd ‘[‘strijdersleeftijd’]’ werden gearresteerd en weggevoerd naar zogenaamde ”filtratiekampen”, waar mishandelingen, folteringen, buitengerechtelijke executies en ”verdwijningen” [18] aan de orde van de dag waren. Aangezien er geen sprake was van enige bewijsbare arrestatiegrond, was hier sprake van ”collectieve straffen”, die in strijd zijn met artikel 33, 4e Conventie van Genève. [19]
B TWEEDE TSJETSJEENSE OORLOG
HET TREURSPEL HERHAALT ZICH
Ook bij de Tweede Tsjetsjeense oorlog maakte het Russische leger en Veiligheidstroepen zich schuldig aan een groot aantal mensenrechtenschendingen tegen de burgerbevolking
Intensieve bombardementen en artilleriebeschietingen in steden en dorpen eisten duizenden levens onder de burgerbevolking. Ook weer hier vonden de beruchte ”schoonmaakacties” in dorpen plaats en werden grote aantallen Tsjetsjeense burgers willekeurig gevangengenomen en overgebracht naar ”filtratiekampen, waar martelingen, buitengerechtelijke executies en verdwijningen plaatsvonden. Een berucht kamp, dat samen met andere kampen in een Human Rights Watch rapport beschreven wordt heette kamp Chernokozovo. [20]
Wat betreft die verdwijningen en andere mensenrechtenschendingen, die anno 2010 nog steeds aan de orde zijn in Tsjetsjenië, is Rusland een groot aantal keren gekapitteld door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. [21]
HUISVERBRANDINGEN ALS COLLECTIEVE STRAF
Als collectieve straffen waren reeds genoemd de willekeurige arrestaties in dorpen.
Genoemd dient echter ook de huisverbrandingen van mensen, van wie verondersteld wordt, dat hun familieleden wellicht behoren tot het Tsjetsjeens verzet. Deze praktijken hebben al een groot aantal Tsjetsjeense families dakloos gemaakt. [22]
C INGOESJETIE
Ook in Ingoesjetië, waar eenzelfde strijd woedt tussen het Russische leger/ Veiligheidstroepen en aan de andere kant het verzet, worden door Rusland dezelfde praktijken toegepast: Willekeurige arrestaties, verdwijningen, folteringen, buitengerechtelijke executies. [23]
D MENSENRECHTENSCHENDINGEN EN OORLOGSMISDADEN TSJETSJEENS VERZET
Zoals reeds bekend en door mij opgemerkt, heeft het Tsjetsjeens verzet zich in de loop der jaren eveneens schuldig gemaakt aan mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden. Er is sprake van aanslagen op Russische burgerdoelen, foltering en executies van krijgsgevangenen, aanslagen op en ontvoeringen van bestuursfunctionarissen in dienst van de Tsjetsjeense regering en ontvoeringen. [24]
Hoewel dit grotendeels reactie is op de grootschalige Russische mensenrechtenschendingen, is het, afgezien van de inhumaniteit, geen rechtvaardiging.
Burgers dienen in een conflict te allen tijde te worden ontzien en krijgsgevangenen humaan behandeld. Bovendien is het volgens het Internationaal Recht niet toegestaan, het ene onrecht te beantwoorden met het andere.
EPILOOG:
Het is evident, dat de recente aanslagen op de metro in Rusland in alle opzichten verwerpelijk zijn. Echter dient nadrukkelijk gesteld te worden, dat een en ander, hoe verwerpelijk ook, de resultante is van jarenlange Russische onderdrukking en ernstige oorlogsmisdaden, die slechts als vuile oorlog tegen de Tsjetsjeense burgerbevolking en die van haar buurlanden kan worden aangeduid.
Hiervoor is helaas veel te weinig media-aandacht.
Zolang het grootschalige Russische geweld doorgaat, zal het verzet, naast de volgens Internationaal Recht gerechtvaardigde militaire aanvallen op het Russische leger, de aanslagen op Russische burgerdoelen continueren. Het is aan de EU, op Rusland politieke druk uit te oefenen, deze vuile oorlog te beëindigen.
Nadrukkelijk dient gesteld te worden, dat van aanslagen alleen sprake is bij militaire aanvallen op burgers, die verboden zijn door het Internationaal Recht
Militaire aanvallen echter op combatanten [militairen en strijders], in casu hier het Russische leger, zijn internationaalrechtelijk gelegitimeerd.
Zie ook Principe 7, Internationaal Humanitair Oorlogsrecht
”…………………………Attacks shall be directed solely against military objectives.”
Vernietiging van Moskeen en het doden van spirituele leiders tijdens de Sovjet-Unie
” In de tijden van de Sovjet-Unie, waar religie tegen de grondbeginselen van het socialisme inging, werd de islamitische cultuur met grof geweld bestreden. Moskeeën werden vernietigd en de spirituele leiders werden vermoord. ”
Hun huizen en bezittingen waren echter grotendeels ingenomen door naar Tsjetsjenië verhuisde Russen en de gerepatrieerden werden slachtoffer van grove discriminatie, hetgeen leidde tot grote spanningen tussen de Russen en de autochtone Tsjetsjenen
”Yet the Russian authorities were not worried at all about the plight of the Russian-speakers, which was included on the list of reasons for the military operation only at the last moment, in the form of a propaganda trick. For years and years no one remembered the Russians, and only when the tanks needed to be rolled in did Moscow start talking about how bad things must be for the “compatriots” in Chechnya. ”
”Als Rusland in de zomer al zijn aandacht stort op de verkiezingen, zien de rebellen hun kans. Op de avond van de inauguratie van Jeltsin, na zijn verkiezingsoverwinning, voor zijn tweede ambtstermijn, verslaan de rebellen de federale troepen bij Grozny. Met het verlies van Grozny, stuurt Jeltsin de populaire generaal Aleksandr Lebed voor onderhandeling naar Chasavjoert, hier wordt een staakt-het-vuren getekend, waarmee de eerste Tsjetsjeense oorlog ten einde komt. Wat echter niet wil zeggen dat Rusland de onafhankelijkheid van Tsjetsjenië accepteert. Toch werd Tsjetsjenië de facto onafhankelijk.”
”Aangezien Basajev de rechtstreekse confrontatie met Maschadov niet aandurft, besluit hij eerst de islamitische revolutie te ontketenen in de aangrenzende republiek Dagestan, waarna hij hoopt in Tsjetsjenië te worden ontvangen als ware volksheld. Alles loopt echter anders; Basajev en zijn aanhangers worden bij hun invasie van Dagestan in augustus 1999 genadeloos verslagen door de Russen. Niet alleen de islamitische revolutie is hiermee mislukt, maar de gevolgen blijken van grotere aard als voor de tweede keer de Russische troepen naar Tsjetsjenië worden gestuurd.”
”Op 23 october 2002 viel een groep van zwaar bewapende Tsjetsjeense mannen en vrouwen net na de pauze van de Russische musical Nord Ost de zaal van het theater binnen. De aanwezigen dachten aanvankelijk nog dat het in de lucht schieten bij de show hoorde, maar ze werden daarop gedwongen op de grond te gaan liggen. De gijzelnemers van die Theatergijzeling in Moskou eisten de terugtrekking van de Russische troepen.”
De zogenaamde Kadyrovstsy, die officieel zijn opgeheven in 2006, maar de facto nog het land controleren en verantwoordelijk zijn voor het leeuwedeel aan mensenrechtenschendingen
After more than a decade of war and lawlessness, hundreds of thousands of Chechens have left Chechnya and moved to other parts of Russia, the former Soviet Union and other countries. Spontaneous outmigration peaked, not surprisingly, during the bloodiest phases of the two wars, but the overwhelming majority of these internally displaced persons or IDPs went to Ingushetia, other parts of Russia or simply safer locations within Chechnya”
”Art. 33. No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited.
”In almost all of the 115 rulings, the court concluded that Russia was responsible for extrajudicial executions, torture, and enforced disappearances, and that it had failed to investigate these crimes.”
“De beschaving van een land valt af te meten aan de wijze, waarop met de tegenstanders wordt omgegaan”.
De eenzijdige morele verontwaardiging bij de 11 septemberherdenkingen is zeer stuitend. Wel een herdenking voor 11 september, terwijl alle door Amerikaanse, Britse en andere troepen gepleegde oorlogsmisdaden in Afghanistan en Irak, waarbij duizenden burgerslachtoffers zijn gevallen, buiten schot blijven .
Om bovendien een verklaring te vinden voor de uiteraard zeer verwerpelijke 11 september aanslagen, moet gekeken worden naar de historische achtergronden van het Amerikaanse politiek-militaire optreden en het decennialang door de VS gepleegde onrecht. Dat wekt de indruk, alsof Afghaanse en Iraakse burgerslachtoffers minder worden gewogen.
COMMENTAAR:
Dit jaar, op 11 september, heeft opnieuw de jaarlijkse Amerikaanse herdenking van de 11 septemberaanslagen plaatsgevonden. Het inhumane karakter van deze aanslagen op burgerdoelen [hierbij refereer ik aan de Twin Towers] is zonder meer evident. Opvallend is echter, dat er zelden wordt ingegaan op de oorzaken, die hiertoe geleid hebben, noch zijn er tot op heden geen harde bewijzen voor de betrokkenheid van de militante organisatie Al Qaeda bij 11 september. Ook wordt er geen onderscheid gemaakt tussen het inhumane karakter van de aanslagen als zodanig en het alleszins legitieme karakter van de doelstellingen van een organisatie als Al Qaeda
ONDERSCHEID TUSSEN GEPLEEGDE DAAD EN DOELSTELLINGEN:
Wanneer er sprake is van betrokkenheid van Al Qaeda, waarvan tot nu toe nog steeds de harde bewijzen ontbreken [1], dient te worden gesteld, dat haar doelstellingen niet alleen alleszins redelijk zijn, maar bovendien legitiem. Zo heeft Al Qaeda grote bezwaren tegen de Amerikaanse steun aan de op dat moment 34 jaar durende Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden [2] met daaraan inherent [zoals bij alle bezettingen ter wereld], onderdrukking, vernederingen en ongestraft gepleegde Israëlische schendingen van het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht. [3]
Oorlogsmisdrijven dus.
Verder richt[te] Al Qaeda haar pijlen op de aanwezigheid van de Amerikaanse troepen in Saudi-Arabie en de Golfstaten, waardoor de respectievelijke repressieve regimes intact werden en worden gehouden.
In het verlengde van Al Qaeda worden verzetsorganisaties als Hamas, Hezbollah, Tsjetsjeense militanten en anderen [4] ongenuanceerd als ”terroristisch” aangeduid, met voorbijgaan aan het feit, dat zij volgens het Internationaal Recht het recht hebben, zich te verzetten tegen de legers van de respectievelijke bezettingsmachten. Uiteraard is daarbij iedere aanval op burgers en/of burgerdoelen illegaal en inhumaan. Zelden echter maken de Westerse media er melding van, dat deze organisaties ook regelmatig militaire aanvallen richten tegen het Israëlische of Russische leger.
ACHTERGRONDEN 11 SEPTEMBER:
Om licht te werpen op de aanslagen van 11 september, zonder ze uiteraard op enige wijze, te vergoelijken, dienen achtergronden bekeken te worden. En die achtergronden zijn vooral gelegen in het politiek-militaire optreden van de VS als Supermacht, vanaf het eind van de Tweede Wereldoorlog.
Inherent aan de positie van iedere Supermacht [of deze nu de VS, de Sovjet Unie of wellicht in de toekomst China heet] is het op grote schaal domineren van de wereld, op zowel politiek, economisch als militair gebied. Gezien deze machtige positie is het echter voor de slachtoffers van een dergelijke politiek, vrijwel onmogelijk, recht te verkrijgen, wanneer er sprake is van gepleegd onrecht.
Niet alleen roept dat terecht grote woede op, bovendien heeft iedere bevrijdingsbeweging of organisatie het recht, zich te verdedigen tegen het keer op keer straffeloos begaan onrecht.
Criterium is uiteraard, dat burgers en burgerdoelen onder geen enkele onstandigheid doelwit mogen worden van een militaire aanval. Volgens het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht is dat immers verboden en daaraan dienen alle partijen zich aan te houden, zowel [bezettings]legers als militante verzetsorganisaties [5].
Aan de andere kant kan die Supermacht [of over het algemeen het machtige Westen] vrijwel straffeloos [oorlogs] misdrijven plegen, zonder daarvoor daadwerkelijk ter verantwoording te worden geroepen.
Een greep uit de geschiedenis van ongestrafte Amerikaanse oorlogsmisdaden: de atoombombardementen op Hiroshima en Nagasaki, die gezamenlijk aan meer dan 300.000 burgers het leven gekost hebben. Pijnlijk is, dat de Japanse oorlogsmisdadigers wel zijn berecht voor het Tokyo Tribunaal [6] en terecht, maar de Amerikanen [als overwinnaars] buiten schot bleven.
Andere voorbeelden [de rij is lang, dus hieruit ”een keur”] zijn de massale bombardementen op Cambodja en de napalm en Agent Orange bombardementen op Vietnam, de clusterbombardementen op Irak in de Eerste Golfoorlog en de clusterbombardementen tijdens de Kosovo oorlog. Duizenden en nog eens duizenden burgerslachtoffers waren het gevolg.
Ook moet genoemd worden de militaire en politieke steun aan militaire dictaturen zoals in Zuid-Amerika [Chili, Argentinie], de Filippijnen en de steun aan repressieve regimes in de Derde Wereld en het Midden-Oosten [7].
Veel kwaad bloed heeft terecht bij de militanten in het Midden-Oosten gezet de jarenlange steun aan bezettingsmacht Israël. Hiermee zijn de VS in grote mate verantwoordelijk geworden voor het aan de bezette Palestijnse burgerbevolking aangedane leed.
TERRORISME
NIET HET KWAAD, MAAR DE REACTIE OP HET KWAAD
Uit de geschiedenis van het decennialang door de VS gepleegd onrecht, dat zich in het bijzonder toespitste op militaire betrokkenheid in het Midden-Oosten [Eerste Golfoorlog, politieke en militaire steun aan bezettingsmacht Israel, etc], valt dan ook 11 september te verklaren, zonder het in enigerlei opzicht te vergoelijken .
Het ”terrorisme” [militaire aanvallen op burgers dus!] is dan ook niet ”het Kwaad” op zich, maar de reactie op ”het Kwaad”. In casu het politiek-militaire Amerikaanse optreden. Het feit, dat de 11 september aanslagen afkomstig zijn van een of meerdere organisaties uit het Midden-Oosten, hangt uiteraard direct samen met de reeds genoemde VS betrokkenheid aldaar.
Overigens dient bij door Supermachten gepleegde oorlogsmisdrijven en mensenrechtenschendingen, de even kwalijke rol van de voormalige Sovjet Unie niet vergeten te worden. Een rol, die door erfgenaam en opvolger de Russische Federatie wordt voortgezet in o.a. de vuile oorlog in Tsjetjsenie en buurlanden [8].
WAR ON TERROR
Gesteld kan worden, dat bij het voeren van de zogenaamde ”war on terror’ mensenrechten op grote schaal zijn geschonden, zowel met betrekking tot de door de VS gevoerde oorlogen in Afghanistan en Irak, als betreffende de behandeling van echte of vermeende terreurverdachten
Amnesty International en Human Rights Watch hebben vooral over de behandeling van terreurverdachten, de foltermethodes van de CIA, de geheime CIA gevangenissen en kampen zoals Guantanamo Bay en anderen uitgebreid gedocumenteerd [9].
AANVALLEN OP AFGHANISTAN EN IN DIENS VERLENGDE, OP IRAK:
Bij zowel de aanvallen op Afghanistan en Irak en gedurende de daarop volgende bezettingen, is er sprake geweest van ernstige mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden. Ik noem de grootschalige bombardementen met clusterbommen, die duizenden burgerslachtoffers hebben gekost. Verder de liquidaties van Taliban en Al Qaeda leiders of activisten, die illegaal zijn volgens het Internationaal Recht. Het gedogen door de VS van door de Noordelijke Alliantie gepleegde oorlogsmisdaden in Afghanistan.
BEHANDELING ECHTE OF VERMEENDE TERREURVERDACHTEN
Berucht is het kamp Guantanamo Bay, waar tot op de dag van vandaag 226 gevangenen vastzitten zonder vorm van proces. Hun ”overbrenging” naar Guantanamo Bay was inhumaan en vernederend [geketend, met kappen over het gezicht], hun ”verblijf” eveneens inhumaan [in kooien en geketend, zodra zij uit hun ”kooi” kwamen]. Nu is komen vast te staan, dat de CIA zich schuldig gemaakt heeft aan een vorm van foltering, waterboarding, waarvoor officieel permissie was gegeven door de voormalige president Bush. Behalve Guantanamo Bay is ook Baghram [in Afghanistan] een berucht kamp.
ANTI-TERREURMAATREGELEN WERELDWIJD
Onder dekking van 11 september zijn onder het mom van ”terrorisme” door een groot aantal landen anti-terreurmaatregelen genomen, die op zeer gespannen voet met de mensenrechten staan
Niet in de laatste plaats, doordat het begrip ”terroristische misdrijven” zodanig is verruimd, dat daaronder eveneens vreedzaam verzet zou kunnen ressorteren. Zie voor Nederland o.a. de tussen 2004 en de eerste helft van 2007 genomen anti-terreurmaatregelen [10]. Bij deze anti-terreurmaatregelen [zowel in Nederland als internationaal] is er sprake van ernstige beperkingen en schendingen van de rechten van de verdachte [11]. Dit kan leiden tot oneerlijke processen [12].
Daarnaast is er in de loop der tijden sprake geweest van zowel door de VS als West-Europa verrichte uitzettingen van terreurverdachten naar landen en gebieden, waar sprake is van een gerede kans op foltering [13]. Dit is verboden volgens het Anti-folterverdrag, nog los van de aperte inhumaniteit [14].
EPILOOG
Samenvattend kan gesteld worden, dat om een verklaring te vinden voor 11 september, de historische achtergronden van het Amerikaanse politiek-militaire optreden en het door de VS gepleegde onrecht, nadrukkelijk moeten worden meegenomen .
Ook de selectieve verontwaardiging is zeer stuitend. Wel een herdenking voor 11 september, terwijl alle door Amerikaanse, Britse en andere troepen gepleegde oorlogsmisdaden in Afghanistan en Irak, waarbij in het geheel duizenden burgerslachtoffers zijn gevallen, buiten schot blijven. Dat wekt, afgezien van de morele ongeloofwaardigheid, de indruk, alsof Afghaanse en Iraakse burgerslachtoffers minder worden gewogen.
Terecht zet dat kwaad bloed en verscherpt dat de tegenstellingen in deze wereld, al weet president Obama er een schoonklinkende, maar in feite niet fundamenteel andere, draai aan te geven [15]. De enige weg naar vrede is het herstel van de gerechtigheid. Naast de onmiddellijke beëindiging van de Israëlische bezetting in de Palestijnse gebieden, die nog expliciet door de VS en impliciet door de EU wordt gesteund, dient er een eind gemaakt te worden aan de Amerikaanse bezettingen in Afghanistan en Irak.
Daarnaast dienen door de VS, Groot-Brittannië en andere landen gepleegde oorlogsmisdrijven [en uiteraard ook die van militanten als de Taliban] vervolgd en berecht te worden. Problemen als uitbuiting en armoede, waarvan het Westen en de in het Midden-Oosten aanwezige elites profiteren, dienen te worden aangepakt. Uiteraard geldt dit mondiaal [voor de gehele Derde Wereld]. Gebeurt dat niet en laat men het onrecht in stand, dan zal de zaak verder escaleren en is een tweede 11 september niet uitgesloten
(Uitpers nr. 124, 12de jg., oktober 2010)
Voetnoten:
[1] ”Als directe aanleiding tot de aanval is aangevoerd de echte of vermeende betrokkenheid van Osama bin Laden bij de WTC aanslagen en de mede-betrokkenheid van de Taliban-regering in Afghanistan. Opvallend echter is het feit, dat er tot op heden geen op harde feiten gebaseerd aantoonbaar bewijs is geleverd is voor een eventuele betrokkenheid van Osama bin Laden, laat staan de Taliban-regering. …….. ………
Deze indruk werd nog bevestigd door de stelselmatige weigering van de toenmalige Nederlandse premier Kok, zowel aan het Parlement als de fractievoorzitters van de grote partijen inzage te geven in het aan de NAVO-ministers overhandigde Amerikaanse bewijsmateriaal.”
BRON UITPERS ASTRID ESSED MAART 2008 NEDERLANDSE MILITAIRE DEELNAME IN AFGHANISTAN/WEDEROPBOUWMISSIE OF BEZETTINGSMACHT
[2] ISRAELISCHE BEZETTING VAN DE PALESTIJNSE GEBIEDEN:
”Zoals bekend is er nu reeds sprake van een bijna 42 jaar durende bezetting van de Palestijnse gebieden [de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en Gaza [5], ondanks de in 1967 aangenomen VN Veiligheidsraadsresolutie 242, die Israël opriep, zich terug te trekken uit de in de juni-oorlog veroverde gebieden, waaronder de Palestijnse.
Iedere bezetting ter wereld [dus ook de Israëlische] kent onderdrukking, vernederingen, mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden. Daarop is terecht Palestijns verzet gekomen, in de vorm van internatioaalrechtelijk gelegitimeerde militaire aanvallen op het Israëlische bezettingsleger en illegale en illegale militaire [zelfmoord] aanvallen op Israëlische burgers en burgerdoelen [6].
UITPERS JUNI 2009 ASTRID ESSED DURBAN II/COMMENTAAR OP WESTERSE HOUDING NAV REDEVOERING PRESIDENT AHMADINEJAD
[3] ”7 – Parties to a conflict shall at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to spare civilian population and property. Neither the civilian population as such nor civilian persons shall be the object of attack. Attacks shall be directed solely against military objectives.
BASIC RULES OF INTERNATIONAL HUMANITARIAN LAW IN ARMED CONFLICTS
”7 – Parties to a conflict shall at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to spare civilian population and property. Neither the civilian population as such nor civilian persons shall be the object of attack. Attacks shall be directed solely against military objectives.
BASIC RULES OF INTERNATIONAL HUMANITARIAN LAW IN ARMED CONFLICTS
”The defense argued that Allied Powers’ violations of international law, including the atomic bombings of Japan, should be examined. The tribunal ignored this argument and thus left the door open for later criticism that the trials had merely carried out “victors’ justice.”
[7] 11 september/Oorzaken ”In die positie heeft de VS evenals de voormalige Sovjet-Unie zich schuldig gemaakt aan ernstige mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden, o.a. in de Korea- en Vietnam-oorlog, de massale bombardementen op Cambodja in 1970, de bombardementen op Servië dd 1999 en de twee Golfoorlogen en de oorlog met Afghanistan, met als gevolg tienduizenden burgerdoden. [3]
Een ander ernstig aan de VS te verwijten aspect is de structurele voormalige steun aan Zuid-Amerikaanse dictaturen zoals o.a. het voormalige Cuba onder dictator Batista, het Argentijnse regime onder Videla, gekenmerkt door de vele verdwijningen, en Nicaragua onder dictator Somoza. Ook heeft de VS reeds voor WO II een reputatie opgebouwd in militaire interventies ten gunste van plaatselijke dictatoren in Zuid-Amerika. ”
UITPERS JULI-AUGUSTUS 2009 ASTRID ESSED OBAMA REDEVOERING IN CAIRO/SCHOONKLINKEND, MAAR GEBREK AAN FUNDAMENTEEL RESPECT VOOR HET INTERNATIONAAL RECHT EN HUMANITAIRE WAARDEN
Article 3 1. No State Party shall expel, return (“refouler”) or extradite a person to another State where there are substantial grounds for believing that he would be in danger of being subjected to torture.
[15] UITPERS JULI-AUGUSTUS 2009 ASTRID ESSED OBAMA REDEVOERING IN CAIRO/SCHOONKLINKEND, MAAR GEBREK AAN FUNDAMENTEEL RESPECT VOOR HET INTERNATIONAAL RECHT EN HUMANITAIRE WAARDEN