ACTIE IN TILBURG: ”VLUCHTELINGEN WELKOM!
OPMERKING ASTRID ESSED:
MET RESPECT VOOR DE INZET VAN PETER STORM EN AL DIE
ANDEREN, DIE IN DEZE GURE TIJDEN NOG AAN DE KANT
VAN DE VLUCHTELINGEN STAAN!
WEBSITE PETER STORM
Geplaatst op 20 juni 2024 door egel
donderdag 20 juni 2024
20 juni is Wereld Vluchtelingen Dag. In Tilburg hebben we in dat verband vandaag – 20 juni 2024 dus – actie gevoerd, iets wat we al eerder deden op eerdere versies van die dag. Een klein protest was het deze keer, met spandoeken, leuzen en gezang. Het was niet onaardig al met al. Een verslagje met wat opmerkingen.
Wereld Vluchtelingen Dag is ooit uitgeroepen door de Verenigde Naties. Het idee om die dag extra aandacht aan vluchtelingen te schenken is ons dus van hogerhand aangereikt. Op zichzelf is dat geen pluspunt. Ik heb geen Verenigde Naties – een orgaan van de machthebbers van de wereld – nodig om te weten wanneer ik me mag inzetten voor degenen die door die machthebbers zelf op de vlucht zijn gedreven. Maar tegelijk: solidariteit met vluchtelingen is sowieso nodig. Dus waarom zo’n dag niet gewoon aangrijpen om precies die solidariteit de straat op te brengen?
Toen een kameraad dan ook voorstelde om op deze dag in Tilburg iets met spandoeken op poten te zetten, ging ik mee met dat idee. Kort overleg, en vervolgens lanceerden we vanuit Vrije Bond Tilburg een solidariteitsprotest bij het station. Mails en Signal-berichtjes rondgestrooid, relevante spandoeken opgezocht, de megafoon te voorschijn, en vandaag was het zover. O ja, we kondigde het dus openlijk aan, maar we hebben de actie niet volgens de bureaucratische overheidsregels aangemeld bij de gemeente. Dat doen we wel vaker niet, en dat is welbewust. Die meldplicht werkt namelijk vooral om ons vervolgens allerlei voorwaarden op te leggen in een vervelende procedure. Meldingsplicht is feitelijk een soort vergunningssysteem, demonstreren doe je zonder vergunning.
De actie was bij het station Tilburg, aan de kant van de binnenstad en de Spoorlaan, waar tegenwoordig vaker protesten worden gehouden. Tegen half acht, de begintijd, waren we met ons vieren. Daar kwamen nog een handjevol mensen bij. Vooral mensen van de Vrije Bond zelf, ook iemand die ik ken van XR Tilburg, en een paar mij onbekende mensen van wie het ook niet helemaal duidelijk was of ze daadwerkelijk aan de actie deelnamen. Acht tot negen mensen in totaal.
Spandoeken ontrold, zichtbaar voor voorbijgangers, een paar spandoeken hielden we vast, een van ons had ook nog een bordje met een leus tegen pushbacks – het door grenswachten naar zee of terug over de grens duwen van mensen die proberen een land binnen te komen, een gewelddadige en ook nog eens onwettige praktijk. De megafoon bleef opgeborgen, dat leek een beetje overkill nu.
We zijn opgewekt gaan zingen en leuzen gaan roepen. We zongen: ‘Say it loud, say it clear – Refugees are welcome here!’ We riepen: ‘Tilburg zegt: vluchtelingen welkom!’ ,‘Geen man, geen vrouw, geen mens is illegaal – Geen cis, geen trans, geen mens is illegaal’, en af en toe riep een van ons: ‘Hoe laat is het?’, waarna de rest terugriep: ‘Solidariteit!’ O ja, en de komende junta kreeg ook wat aandacht van ons. ‘Leve, leve de solidariteit! Schuif Schoof onder het tapijt!’ klonk het.
Reacties? Druk was het sowieso niet. Veel mensen lieten noch bijval noch afkeuring blijken. Maar af en toe kwam er een vriendelijke blik, een duim omhoog en dergelijke. Een enkeling bleef even praten en zeggen hoe goed ze het vonden wat we deden, Echt vijandige reacties heb ik niet gezien.
Hoe reageerde het Belachelijke Gezag? Er stonden al bij het begin twee auto’s van NS-security. Maar die staan er vaak, dat zegt niet veel. We zagen ook al snel twee mensen van die NS-security. Maar allengs verschenen er ook handhavers, vier in getal. En ja hoor, twee kwamen naar ons toe. Of we een woordvoerder hadden? Nou nee, maar ik heb ze even te woord gestaan. Eerst kregen we te horen dat we de actie hadden moeten aanmelden enzovoorts. Daarna kwam een van hen even dichterbij, vroeg wat het idee was, hoe lang we van plan waren door te gaan, of er nog veel meer mensen verwacht werden. Ik heb maar even uitgelegd dat zelfs een niet-aangemelde demonstratie niet zomaar ontbonden kon worden, dat alleen de burgemeester die bevoegdheid heeft, en dat daavoor slechts drie redenen kunnen zijn: gevaar voor volksgezondheid, voor de verkeersveiligheid of van grote wanordelijkheden. Dingen waar overduidelijk geen sprake van was bij ons protest.
Nadat ik duidelijk had gemaakt dat we pakweg een uur van plan waren ons ding te doen, en dat ik niet dacht dat er nog grote aantallen mensen onderweg waren om mee te doen, ging de handhaver in overleg. Er werd getelefoneerd, jawel, ik vermoed met de politie. Even later kwam degene die ons als eerste had aangesproken met de mededeling dat we de zaak hadden moeten aanmelden, met : ‘Goed nieuws!’ We ‘mochten’ blijven, als we het rustig hielden en de groep niet te groot zou worden en de zaak rustig bleef, en als we een volgende keer wel zouden aanmelden. We hebben er kennis van genomen, haha. Ik heb wel gezegd dat ik wat laatste betreft dus niets beloof, en ze een fijne dag gewenst. Vervolgens bleven de twee NS-security medewerkers plus de vier handhavers nog een tijdje staan, een heel indrukwekkend zestal mensen in uniform.
Toen ze klaarblijkelijk tot de conclusie waren gekomen dat we heus echt niet op het punt stonden tot grootschalige wanordelijkheden over te gaan, vertrokken ze. Wij hadden intussen natuurlijk onze actie gewoon voortgezet: roepen, zingen, weer roepen, spandoeken in de lucht en voor ons gedrapeerd. De sfeer was verder uitstekend, om dat imponeergedrag van de handhavers kun je lachen zonder er erg van onder de indruk te zijn.
Tegen half acht, nadat het uur ten einde liep, w kwam er zowaar n ene heuse politiewagen aangereden! Die kwam echter niet voor ons maar reed … door de tunnel onder de perrons naar de andere kant, precies het stuk waar handhavers mensen op de fiets tot afstappen bewegen en eventueel zelfs beboeten. Geen sprake van dat je daar met een auto door mag van de politie, behalve als de politie het zelf doet. Wij nog roepen richting die cop car: ‘Boete! Boete!’ Niet dat ik in boetes geloof, maar de ironie en de hypocrisie was gewoon te mooi om niet even te benutten.
Daarna vonden we het mooi geweest. Spandoeken opgevouwen en ingepakt, afscheid genomen en naar huis. Voor de vijfde keer binnen een jaar waren actievoerders ermee weg gekomen dat we zonder aanmelding gewoon ons protest hebben kunnen neerzette. Hoe zal dat, met de sterk toenemende repressie en binnenkort de junta van Schoof aan de macht, volgende keren gaan? EN hoe bereiden we ons voor op een situatie waarin protestacties als deze niet meer door politie met rust worden gelaten?
Peter Storm