Het is mij wederom een Eer, opnieuw een belangrijk stuk van oud ambassadeur en Palestina activist drs J. J. Wijenberg op mijn website te plaatsen.
Deze keer een artikel over de Vraag, of Iran werkelijk wel een dreiging
voor Israel is, zoals vaak wordt beweerd.’
Hierop heeft de heer Wijenberg, zoals we van hem gewend zijn, een
zeer verhelderende Kijk, die ik volledig kan wisselen
Zie ook onder het artikel meer informatie over de heer Wijenberg
ASTRID ESSED
HET ARTIKEL VAN OUD AMBASSADEUR DE HEER WIJENBERG:
IRAN, EEN EXISTENTIELE DREIGING VOOR ISRAEL?
Iran, een ‘existentiële dreiging’ voor Israël?
Het helikopterincident van 19 mei 2024 lijkt een noodlottig ongeval. Gelukkig maar. Maar
toch, is Iran werkelijk een ‘existentiële dreiging’ voor Israël?
De Verenigde Staten, samen met het Verenigd Koninkrijk en Israël, en dus ook met volgzaam
Nederland, kunnen het sinds de Tweede Wereldoorlog slecht met Iran vinden.
In het overigens lezenswaardige artikel “Saoedische omhelzing voor Ahmadinejad” schreef
Carolien Roelants op 5 maart 2007 in de NRC:
”de president die Israël van de Midden-Oosterse kaart geveegd wil zien”
Wat beweerde de Iraanse president Ahmadinejad op 25 oktober 2005 in werkelijkheid?
De
Iraniër Arash Norouzi, hoogleraar aan de Universiteit van Teheran: de Iraanse President zei
dat het ‘zionistische regime’ door het Westen aan de Islamitische wereld werd opgelegd als
een strategisch bruggenhoofd om de dominantie van de regio en haar rijkdommen zeker te
stellen.
Hij benadrukte dat Palestina de frontlinie in de strijd van de Islamitische wereld met de
Amerikaanse hegemonie vormt. De uitkomst daarvan zal gevolgen hebben voor het gehele
Midden-Oosten.
De eliminering van die krachtige greep op de regio via de zionisten lijkt onvoorstelbaar. Ahmadinejad herinnerde zijn toehoorders echter aan de ineenstorting van ogenschijnlijk sterke regimes en noemde drie voorbeelden: de sjah, de Sovjet Unie en het Zuid-Afrikaanse apartheidsbewind. In die context herhaalde de president de onvervulde wens van Khomeini:
”Iman ghoft een rezhim-e ishghalgar-e qods bayad az safheh-ye ruzgar mahv shavad.”
De Imam zei dat dit regime, dat Jeruzalem bezet houdt, moet verdwijnen van de bladzijde van de tijd.
‘Bibi’ Netanyahu heeft steeds nuttige vijanden nodig.
Driekwart eeuw gehersenspoelde, extreem angstige, extreem agressieve Joodse Israëliërs moeten bij de les gehouden worden. Iran is het perfecte slachtoffer.
De gewraakte passage ‘Israël van de kaart vegen’ komt in Ahmadinejad’s uitspraak niet voor.
Het woord ‘naghshe’ (kaart) is in het citaat niet terug te vinden.
Suggesties van een actieve Iraanse rol daarbij zijn niet aanwezig. De president citeerde de overleden Imam Khomeini: in Jeruzalem is ‘regime change’ nodig, aldus Prof. Arash Norouzi.
Het Israëlische regime beschikt over alle ingrediënten voor zelfimplosie.
Ahmadinejads veronderstelling dat de Verenigde Staten via Israël de regio willen domineren werd onmiddellijk bewaarheid.
Beide regeringen vervalsten zijn uitspraak. Meer en meer is deze valse bewering onderdeel van de westerse oorlogsretoriek.
Iran heeft, zoals alle VN-lidstaten, op grond van het Handvest, art. 51, het recht op zelfverdediging.
Wanneer de dreiging ook massavernietigingswapens omvat, zoals uit Israël en wellicht de VS, dient een verantwoordelijk handelende overheid daar geloofwaardige, ook nucleaire, tegenmaatregelen voor te treffen.
Een te beantwoorden vraag: wie in het Midden-Oosten is ‘de agressor’?
De Islamitische Republiek Iran is, evenmin als Israël, een heilstaat, maar ‘de’ agressor?
men ook van het Iraanse regime denken mag, het komt niet als verstandig voor om Nederland – na de soevereine staat Palestina – met ondeugdelijke argumentatie mee te slepen in een tweede riskant Israëlisch militair avontuur, nu tegen Iran.
Wie is “de” agressor? Na 7 oktober 2023 luid en duidelijk: het politiek-zionistisch Israëlische regime. Het geopolitieke machtsvoordeel ontslipt het westen voortvarend. Zie de stemverhoudingen op 10 mei jl. in de VN-Algemene Vergadering (AVVN).
Van de 193 stemgerechtigde leden stemden 143 voor versterking van de positie van waarnemer Palestina in de AVVN.
Nog 9 (negen) lidstaten steunen Israël: Argentinië, Tsjechië, Hongarije, Israël (!), Micronesië, Nauru, Palau, Papua Nieuw Guinea, de VS.
Nederland – recordhouder liefhebber gemengde politieke drop – onthield zich met 24 andere VN-lidstaten van stemmen. [En dan is de coalitie-in-wording nog niet eens aangetreden.]
Er waren 16 ‘no-shows’. Israël zou onze steun wellicht op termijn waard kunnen zijn, maar het politiek-zionistische regime zeker niet. regime zeker niet.
Iran moet van de EU sancties lijst af. Nú.
Jan Wijenberg Den Haag
AANVULLENDE INFORMATIE OVER DE HEER WIJENBERG
WIKIPEDIA
JAN WIJENBERG
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Wijenberg
ZIE OOK OP WEBSITE ASTRID ESSED
https://www.astridessed.nl/?s=Wijenberg
EN ZIE HIER EEN ARTIKEL OVER DE HEER WIJENBERG:
THE ELECTRONIC INTIFADA
FORMER DUTCH AMBASSADOR CALLS FOR SANCTIONS
IF ISRAEL REFUSES TO COMPLY WITH INTERNATIONAL LAW
Some weeks ago I heard Jan Wijenberg, a retired Dutch Ambassador, speak about what the International Community could do to break with its complicity to the ongoing violations of international law and human rights by the Israeli regime. Wijenberg served over a decade as an ambassador for the Dutch government in Jemen, Tanzania and Saudi Arabia. He regularly writes to Dutch ministers and politicians to remind them of the responsibility of the international community, and specifically of the Dutch Government and the European Union, to hold Israel accountable to international law. His views are expressed in this article.
Israel is the problem
Quite often is spoken about the conflict in the Middle East between the Palestinians and Israel. If we look at the situation more closely we can observe something different. The media in Israel provide a platform for unpunished, insane calls for murdering peoples and a nation. An example is offered by Professor Arnon Sofer talking about Palestinians living in closed-off Gaza, “…those people will become even bigger animals than they are today, with the aid of an insane fundamentalist Islam… So, if we want to remain alive, we will have to kill and kill and kill. All day, every day. If we don’t kill we will cease to exist…..”1
In 2005 Ehud Barak stated on Dutch television2 that – in a secret and illegal retaliatory campaign against the Palestinian hostage takers at the Munich Olympic Winter Games – he personally had murdered thirteen innocent citizens. According to Barak this would teach the world not to fool around with Israel. Barak was and is not prosecuted for premeditated murder and could achieve the position of the country’s prime minister.
Among the settlers in the occupied Palestinian territories are opportunists and extremely violent Israeli’s who aim to occupy East Jerusalem, the Gaza Strip and the West Bank. The Palestinians must be driven out of these territories by all means possible, including murder. The government of Israel supports the settlers in full while they lay there hands on Palestinian property and act out their violence on Palestinians.
The annexation of East Jerusalem by Ehud Olmert while he was the mayor of West-Jerusalem can according to the Fourth Geneva Convention be interpreted as a war crime. After the last elections in Israel Ehud Olmert’s Kadima party won the vote and he is now the Prime Minister of Israel.
Israeli policies are driven by the Zionist ideal of creating a Jewish state, including the Palestinian territories. Israel is aiming systematically at destroying the identity of the Palestinian people. The so called “conflict in the Middle East” between Palestinians and Israel does not exist. Zionist Israel is the problem.
Rogue state
Israel is the world’s sole remaining occupying colonial power. It systematically sabotages all international efforts to end the occupation. In its capacity of occupying power Israel violates numerous obligations emanating from Security Council Resolutions and the Geneva Conventions. It also breaches the provisions of the Universal Declaration of Human Rights.
The USA applies a doctrine and the US-administration labels selected countries as ‘Rogue states’. These countries possess weapons of mass destruction illegally, suppress large populations, torture, keep people in detention on a large scale and commit murder outside their national borders. Israel has adopted as a strategy the execution of land and water grabs, the destruction of Palestinian infrastructure (including in education and health), the carrying out of extraterritorial executions, torture, and collective punishments and keeping thousands of Palestinians imprisoned indefinitely without charge or prosecution. On the basis of the definition by the USA, Israel has ever since its establishment been a monumental Rogue state and a highly active member of the Axis of Evil.
Letter to Dutch ministers
In February Wijenberg wrote to the ministers Bot, van Ardenne-van der Hoeven and Nicolaï, ministers of Foreign Affairs, Development Co-operation and State Secretary of European Affairs respectively. He reminded them that according to article 90 of the Dutch Constitution “The government nurtures the development of the international order of law”. So many previous Dutch governments violated this article when it concerns the Middle East. With referral to the Advisory Opinion of the International Court of Justice of 9 July 2004 Wijenberg calls upon the Dutch ministers to show the world that they are serious about international law, justice and democracy. A copy of the letter was sent to the prime minister Balkenende and the minister of Justice Donner. In his view the United States and the European Union – including the Netherlands – have for too long condoned Israels disrespect for international law.
In its response the ministry of Foreign Affairs replies that the Dutch government is actively engaged in an ongoing dialogue with Israel. Wijenberg questions this policy. “”Since when do we politely ask notorious violaters of international law to stop their daily terrorisation of the Palestinian civilians, with assassinations in broad daylight and theft of property, houses, land and water? Why aren’t the harshest peaceful means used to fight this?”
Cal for sanctions
In the view of Wijenberg the European Union and the Netherlands have become an instrument of Israels foreign policy by ignoring its own core values values and respect for international law and human rights. Europe can play a key role in achieving lasting peace for Israel and its neighbours. If Israel refuses to show respect for international law, heavy sanctions against Israel should be installed.
Adri Nieuwhof is an independent consultant and human rights advocate from the Netherlands.
Endnotes
[1] The Jerusalem Post, Up Front weekend supplement (21 May 2004)
[2] NOVA (15 December 2005)
END OF THE ARTICLE
Reacties uitgeschakeld voor Artikel van oud ambassadeur drs J.J. Wijenberg/Iran, een existentiele dreiging voor Israel?
AGAINST: Vice-President Sebutinde; Judge ad hoc Barak;
(2) Indicates the following provisional measures:
The State of Israel shall, in conformity with its obligations under the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide, and in view of the
worsening conditions of life faced by civilians in the Rafah Governorate:
(a) By thirteen votes to two
Immediately halt its military offensive, and any other action in the Rafah
Governorate, which may inflict on the Palestinian group in Gaza conditions of life that
could bring about its physical destruction in whole or in part;
IN FAVOUR: President Salam; Judges Abraham, Yusuf, Xue, Bhandari, Iwasawa,
Reacties uitgeschakeld voor International Court of Justice/Application of the Convention and Punishment of the Crime of Genocide in the Gaza Strip (South Africa v Israel)/24 May 2024
DE RUSSISCHE PRESIDENT POETIN EN DE OEKRAINSEPRESIDENT ZELENSKY
Ukrainian refugees crossing the Irpin river on an improvised path under a bridge, that was destroyed.Vadim Ghirda/Copyright 2022 The Associated Press. All rights reserved.
LEVE DE VRIJHEIDSSTRIJD VAN HET OEKRAIENSE VOLK/WEG
MET DE MACHTSSPELLETJES VAN HET KREMLIN EN DE NAVO!
REACTIE OP DE VRAAG:
WAT GAAT RUSLAND DOEN, ZODRA ZE OEKRAINE ZIJN UITGEGOOID?
ZIE REACTIE
Beste Lezers,
”Als Olifanten vechten, wordt het gras vertrapt”
Afrikaans spreekwoord
Het is maar zeer de vraag, of Rusland wel Oekraine uitgegooid wordt.
Let wel:
Ik sta vierkant achter de strijd van het Oekrainse volk, honderd procent
Iedere bezetter moet eruit, of dat nu in Oekraine is, in de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en Gaza [met Israel als bezetter], in de Westelijke Sahara [daar is Marokko de bezetter], in Noord-Ierland [waar Groot-Britannie
al eeuwenlang bezetter is] in Tibet [met China als bezetter]
En waar dan ook ter wereld, waar bezetters de Boel terroriseren
Maar hier wordt in feite een bedekte oorlog gevoerd tussen Rusland
en de Westerse NAVO landen, over de ruggen van het Oekraiense volk!
Want bet your life, dat de Oekraieners op de lange of korte termijn
een prijs moeten betalen voor die zogenaamde NAVO steun, politiek,
economisch of anderszins.
Zowel het Kremlin als de NAVO hebben in Oekraine niets te zoeken
Ollongren: ‘Zonder VS in NAVO moeten defensie-uitgaven naar 4 procent’In het geval dat Donald Trump later dit jaar opnieuw president wordt van de Verenigde Staten én er voor kiest om…
Ollongren: ‘Zonder VS in NAVO moeten defensie-uitgaven naar 4 procent’In het geval dat Donald Trump later dit jaar opnieuw president wordt van de Verenigde Staten én er voor kiest om…
Dus alles is zo zeker nog niet
En vlak Rusland’s eigen militaire potentieel niet uit!
Laten we dus niet te vroeg juichen
Zo gauw wordt de Russische Beer niet uit Oekraine gegooid
En dat zie ik eigenlijk het liefst gebeuren door het Oekraiense
volk zelf, zonder buitenlandse inmenging of zogenaamde
”hulp”
Maar dat is, erken ik, welhaast een illusie
LEVE EEN VRIJ OEKRAINE!
ASTRID ESSED
Reacties uitgeschakeld voor Reactie Astrid Essed op Quora Vraag/”Wat gaat Rusland doen zodra ze Oekraine zijn uitgegooid?”
Since Yahya Sinwar, his close aides and Hamas militants have never been
found in Gaza City and then not in Khan Yunis, the Israeli army is
considering expanding its ground operation into the southern Gaza city of
Rafah.
The army is doing so because it assumes that Sinwar and his aids
are hiding in the tunnels underneath this southern region of the Gaza Strip,
presumably holding on to the Israeli hostages who are still alive.
Most of the Gaza Strip residents, some 1.4 million people, are concentrated
in Rafah.
Tens of thousands are still fleeing into the city from Khan Yunis,
where the fighting continues. The thought that Israel will invade Rafah and
that fighting will take place between and near civilians terrifies the city's
residents and the internally displaced persons.
The terror they feel is
augmented by the conclusion that nobody can prevent Israel from carrying
out its intention – not even the ICJ ruling that orders Israel to take all
measures to avoid acts of genocide.
Military correspondents in Israel report and assume that the army intends to
order residents of Rafah to move to a safe area. Since the war started, the
army has been waving around this evacuation or
der as evidence that it is
acting in order to prevent any harm to ”uninvolved civilians”
This safe zone, however, which was bombarded and still is bombarded by
Israel, is gradually shrinking.
The only safe zone that truly remains, and
which the IDF is now designating for the masses of people in Rafah, is Al-
Mawasi – a southern Gaza coastal area of approximately 16 square
kilometers (about 6 square miles).
It’s still unclear by what verbal measures the IDF and its legal experts
intend to reconcile this squeezing of so many civilians with the orders
given by the ICJ.
PAGE 3
”The humanitarian zone designated by the army is around the size of Ben-
Gurion International Airport (about 6.3 square miles)” concluded Haaretz
journalists Yarden Michaeli and Avi Scharf in their report earlier this week.
The report, titled "Gazans Fled Their Homes.
They Have Nowhere to
Return to”, revealed the vast devastation across the Gaza Strip as captured
in Satellite images.
The comparison with Ben-Gurion International Airport invites one to imagine
a density beyond anything imaginable, but Israeli TV commentators don't go
much further beyond the deep insight that the ground invasion of Rafah will
indeed, ”won’t be that simple.”
Although it’s difficult, we must imagine what awaits the Palestinians in
Rafah if the army’;s plan is carried out.
We must do so not so much as of humanist and moral considerations, which after October 7 aren’t that relevant to the majority of the Israeli-Jewish public, but because of the military, humanitarian, and -eventually- legal and political entanglementsthat are surely expected if we go down that road. The compression
Even if ”only” about a million Palestinians will flee for the third and fourth
time into Al-Mawasi – an area which is already full of displaced Gazans –
the density will be about 62,500 people per square kilometer (about
157,000 people per square mile).
This will happen in an open area with no skyscrapers to house the
refugees, that has no running water, no privacy, no means of living, no
hospitals or medical clinics, no solar panels to charge phones, and all while
aid organizations will have to cross through or near battle zones in order to
distribute the small amounts of food that do enter the Gaza Strip.
It seems that the only position in which this narrow area could
accommodate everyone would be if they're all standing or kneeling.
Perhaps it’ll be necessary to form special committees that will determine
sleeping arrangements in shifts: a few thousand would lie down while the
rest continue to stand awake.
The buzzing of the drones above and below,
the cries of babies born during the war and whose mothers have no milk or
not enough of it – these will be the unnerving soundtrack.
From what we saw during the IDF’s ground raids and the battles in Gaza
City and Khan Yunis, it’s clear, that the ground operation in Rafah if it
PAGE 4
eventually unfolds, will last many weeks. Does Israel believe that the ICJ
will consider the compression of hundreds of thousands or a million
Palestinians on a small piece of land a proper ”measure”; that prevents
genocide?
About 270 thousand Palestinians lived in the Rafah district before the war.
The one-and-a-half million who are currently staying there suffer from
hunger and malnutrition; they suffer from thirst, cold, diseases and
spreading infections, from lice in their hair and skin rash; they suffer from
physical and mental exhaustion and a chronic lack of sleep.
They crowd in
schools, hospitals and mosques, in tent neighborhoods that have sprung up
in and around Rafah, and in apartments that house dozens of displaced
families.
Tens of thousands of them are wounded, including those whose limbs were
amputated due to the army's attacks or surgeries that followed. They all
have relatives and friends – children, babies and elderly parents – who
have been killed in the past four months.
The houses of most of them were destroyed or badly damaged. All their
possessions are lost.
Their money has run out due to the high and
exorbitant food prices.
Many escaped death only by chance, and witnessed
the dreadful sights of dead bodies. They don’;t mourn the dead yet because
the trauma continues.
Along with displays of support and solidarity, disputes
and fights also occur. Some lose their memory and sanity from all the
suffering.
As it has done in other areas in the strip, to maintain the element of
surprise, the IDF will issue a warning about two hours before a ground
invasion into Rafah. This will give the residents a time window of a few
hours that day to evacuate the city.
Imagine this convoy of refugees and the mass panic of people fleeing
toward Al-Mawasi in the west. Think of the elders, the sick, the disabled and
the wounded who will be ”lucky” to be transported in donkey carts or
makeshift wheelbarrows and in cars that run on cooking oil.
All the others – both sick and healthy – will have to leave on foot. They’;ll
probably have to leave behind the little that they’ve managed to collect and
take with them in previous displacements, like blankets and plastic sheets
for shelter, warm clothes, some food and basic items such as small
cookers.
This forced escape march will probably go through the ruins of some of the
buildings that Israel bombed not long ago, or the craters created on the
PAGE 5
road due to the attacks. The whole convoy will then stand still until a detour
is found. Someone is bound to trip; a cartwheel will get stuck in the mud.
And all of them – hungry and thirsty, frightened by the imminent attack or
the expected tank shelling – will continue going forward. Children will cry
and get lost. People will feel bad.
Medical teams will struggle to reach
whoever needs care.
Only 4 kilometers (about 2.4 miles) separate Rafah from Al-Mawasi, but it’;ll
require several hours to cross.
The people marching will be cut off from any
communication, if only because of the packed convoy and the
overcrowding. They’;ll fight over the area where they wish to set up a tent.
They’ll fight over who gets to be closest to a building or a water well.
They’;ll
faint due to thirst and hunger.
The following image will repeat itself several times over the next few days:
A march of starving and frightened Palestinians starts fleeing in panic each
time the IDF announces another area whose residents are supposed to
evacuate, while the tanks and infantry troops advance toward them.
The
shelling and ground troops will get closer to the hospitals that are still
functioning. Tanks will surround them, and all the patients and medical
teams will be required to evacuate to the crowded Al-Mawasi area.
The ground operation
It’;s hard to know how many of them will decide not to leave.
As we learned
from what happened in the northern Gaza districts and Khan Yunis, a
significant number of residents prefer to stay in an area that is destined for
a ground operation.
Among them will be tens of thousands of displaced,
sick and seriously wounded Gazans who are hospitalized, pregnant women
and others who will decide to stay in their own homes and the homes of
their relatives or in schools turned into shelters.
The little information they
will get from the concentration area of Al-Mawasi is enough to discourage
them from joining.
IDF soldiers and commanders, however, interpret the evacuation order
differently: anyone who remains in an area designated for ground invasion
isn’t considered an innocent civilian; they aren’;t considered ”uninvolved”
Anyone who stays in their homes and goes out to fetch water from a city
facility that is still operating or from some private well, medical teams called
to treat a patient, a pregnant woman walking to a nearby hospital to give
birth – all of them, as we saw during the war and in past military campaigns,
are criminalized in the eyes of the soldiers.
Shooting and killing them
follows the IDF’s rules of engagement.
PAGE 6
According to the army, such shootings are carried out in accordance with
international law because these individuals were warned that they must
leave.
Even when soldiers break into houses during the fighting, Gazans,
mainly men, are at risk of death from gunfire.
A soldier shooting someone
because they felt threatened or followed an order – it doesn’t matter. It
happened in Gaza City, and it might happen in Rafah.
Just as the aid teams aren’t authorized or are unable to reach the northern
Gaza Strip to distribute food, they won’t be able to distribute it in the fighting
areas in Rafah.
The little food that the residents managed to save will
gradually run out.
Those who remain in their homes will be forced to choose the lesser of two
evils: either they go out and risk Israeli fire or starve at home.
Most of them
already suffer from a severe lack of nutrients. In many families, adults are
giving up food so that their children can be fed. There’s a real danger that
many will starve to death while in their home as the fighting rages outside.
The bombings
Since the war started, the army bombarded residential buildings, open
areas and passenger cars in every location it had defined as ”safe” (that its
residents weren’;t required to leave). It doesn’t matter if the attacks target
Hamas facilities, the group’s officials or other members who were staying
with their families or have come out of hiding to visit them – civilians are
almost always killed.
The bombings didn’t stop in Rafah either. Overnight into Thursday, two
houses were bombed in the western Rafah neighborhood of Tel al-Sultan.
According to Palestinian sources, 14 people were killed, including five
children.
The sources also said that a mother and daughter were killed in an Israeli
attack on a house in northern Rafah on February 7 and that a journalist was
killed together with his mother and sister in western Rafah the day before.
Also on February 6, the sources added, six Palestinian police officers were
killed in an Israeli attack while they were securing an aid truck in eastern
Rafah.
These attacks indicate that the so-called collateral damage calculations
approved by IDF legal experts and the State Prosecutor’s Office are
extremely permissive. The number of uninvolved Palestinians that it is
”permitted”; to kill in return for hitting an army’s target is higher than in any
previous war.
PAGE 7
People in Rafah are afraid that the IDF will apply these permissive criteria
also in Al-Mawasi, and attack there as well if a target is in the area, among
the hundreds of thousands who take shelter. This is how an announced
safe haven will become a death trap for hundreds of thousands.
Reacties uitgeschakeld voor Article from Amira Hass/”If the Israeli army invades Rafah, what will be of more than 1.5 million Palestinians, who take shelter there?
Half a dozen years ago I sat in the lobby lounge at the Algonquin Hotel in Manhattan talking at length with Richard Falk, the scholar, lawyer, U.N. rapporteur, and advocate of Palestinian rights. Inevitably, the conversation turned for a time to international law, a topic on which Falk has long been a recognized authority. Here is a little of what he said as we took our afternoon tea:
When international law is on the side of the geopolitical actors, then they are very serious about its relevance. When the American embassy was seized in Tehran after the Iranian Revolution, they talked about the flouting of international law as if that was the most sacred body of law that ever existed. International law is used very instrumentally. If you’re protecting private investment in Venezuela or Chile, then it’s barbaric not to uphold it. But if it’s blocking the pursuit of some kind of interventionist project, then it’s flaky or irrelevant to talk about it …
I thought about that exchange over the weekend, as I considered the International Court of Justice’s ruling last Friday that the apartheid state of Israel may be guilty of genocide against Gaza’s Palestinian population, as South Africa charges, and that the case Pretoria brought last month must proceed. Later Friday, the estimable Phyllis Bennis quoted Falk in a piece she wrote for In These Times. Falk called the decision the court’s “greatest moment,” and went on to explain, “It strengthens the claims of international law to be respected by all sovereign states—not just some.”
Consistency of thought: It does not get more admirable than this.
There are many, many ways to look upon the ICJ’s ruling, many things worth saying. The very first of these is that the significance of the ICJ’s interim finding lies beyond dispute. Will the barbarities of a nation self-evidently suffering a collective psychosis now stop? No. What Dick Falk said six years ago still holds: Israel has already made clear it will ignore The Hague’s judgment.
But what “the Jewish state” does this week or next is not for the moment our question. What are the enduring consequences of this ruling for the global order? How shall we situate the court’s judgment? Where does its importance lie? These are our questions. And Falk was right last Friday, too: The ICJ has begun the work—the long work—of restoring international law as a foundational feature of a world order worthy of the term.
Having made this point, I must immediately note the abject deflections we find in the reports of our corporate media—which, nearly to a one, urge their readers, listeners, and viewers to dismiss the ICJ’s interim finding as, borrowing from Falk, more or less flaky and irrelevant. In the second paragraph of its main story Friday, The New York Times, fairly bursting to get the point across, wrote, “The court did not rule on whether Israel was committing genocide, and it did not call on Israel to stop its campaign to crush Hamas…”
Three untruths here, straight off the top. One, the South Africans did not ask The Hague to issue a ruling on genocide one way or the other. In the cause of expedience, to stop the savagery as quickly as possible, it asked for what it got—a swift interim judgment so the court could order Israel to stop the violence and that the larger case on genocide could proceed.
Two, a mountain has been made of the fact that the ICJ did not, in so many words, call upon Israel to cease fire in Gaza. This is preposterously misleading. Peruse the six stipulations that comprise the ruling, the first of which reads, “Israel shall take all measures within its power to prevent all acts within the scope of Genocide Convention, Article 2.” Here I defer to Raz Segal, an Israeli historian who professes at Stockton University in New Jersey. This is from a segment of Democracy Now!, distributed last Friday:
We’re already seeing headlines in The New York Times today which frame this as, “The court did not issue an order for a ceasefire”—which, in effect, it actually did, because if it ordered that Israel should cease from genocidal acts, and it ordered Israel should facilitate the entry of humanitarian aid, it actually said, “You have to cease fire because there is no [other] way of doing that.”
And three, what Israel is doing in Gaza—as any review of the daily death toll will make clear, any five minutes of video footage—can be characterized as “a military campaign to crush Hamas” only by those so abjectly committed to defending Israeli atrocities that all thought of honest reporting and writing is cast aside.
Almost all major media have followed The Times’s lead, per usual. Among the exceptions—and I confess my surprise here—is National Public Radio. It got the no-ceasefire bit wrong, but it otherwise published a quite good, balanced report from London that included worthy material from its South Africa correspondent (unless NPR took this off the wires):
Since former President Nelson Mandela’s administration, South Africa has long supported the Palestinian cause, saying it sees echoes of apartheid in the situation between the Israelis and Palestinians.
“We, as South Africans, will not be passive bystanders and watch the crimes that were visited upon us being perpetrated elsewhere,” [South African President Cyril] Ramaphosa said Friday. He noted the ICJ affirmed South Africa’s right to take Israel to court, “even though it is not a party to the conflict in Gaza.”
But exceptions prove rules, let us not forget. For the sheer nonsense of its reporting, I have to single out—the envelope, please—the reliably egregious MSNBC. You may want to take a moment to read this twice. In its Friday evening newscast, it had it that the ICJ ruling is nicely aligned with the Biden regime’s calls to minimize civilian casualties. Further, we need to know what The Hague’s finding is not and what it does not do: It is not any kind of indictment of the Biden regime’s policy, no, and it does not make Biden and the U.S. complicit in genocide.
It is and it does, in my view.
The running theme in American media is that The Hague’s judgment has changed nothing. Who can be surprised? Nothing ever changes when these media are telling us about the world. America is never wrong. America never makes a mistake. America is never on the wrong side. America is always good. America never loses.
Let us now consider what enormous changes occurred when Joan Donoghue, an American judge who currently presides at The Hague, read out the ruling.
■
As the Israeli military and propaganda machines reached full throttle late last autumn, a friend sent me a video link to a film called Defamation, made in 2009 by an Israeli documentarian named Yoav Shamir. It is a strangely lighthearted but thoroughly serious treatment of how Israel drills into its people, youth and adults alike, the thought that the world, all of it, rages with anti–Semitism, that they are destined to be hated, that they must remain a people apart. My friend urged me to watch it amid the circus-like charges of anti–Semitism everywhere just then overtaking America. I found the film sad—as I do the cynical manipulation of history and memory by people who seem to think nothing of pimping their own past and the suffering of the six million.
I watched Defamation again over the weekend. Here I transcribe a brief passage that features one Suzanne Prince and her husband, Harvey, who are active in the Los Angeles office of the American Defamation League. Shamir, who speaks from behind his camera, has asked them why the ADL makes incessant references to events that occurred many decades in the past:
S.P. To combat it [anti–Semitism] effectively you have to take responsibility for everything that happened in the past, then reach the present, and then go forward….
Y.S. Sometimes you need to give some slack to get what you want.
S.P. No, no, absolutely not…. I bring up everything from the past…. We need to play on that guilt.
Y.S. Maybe the guilt trip we are giving them doesn’t help. Maybe we should give them some slack.
H.P. Moderate.
S.P. The guilt of the father should not be visited upon the sons, true….
H.P. You cannot let it go down, but you can’t keep playing on it as heavily as some people do. You have to be moderate.
This dialogue is now 15 years in the past. Until last Friday I would have said it is likely we are in for at least another 15 years of this kind of thing. We may be: The Israelis have already begun to sound the anti–Semitism bell in response to the ICJ decision. Over the weekend they accused a dozen U.N. employees—of 13,000 in Gaza—of collaborating with Hamas on October 7. I will believe this when I see evidence of it—evidence other than what the Israelis claim is evidence. The Zionist propaganda machine is now exposed. There is no air left in the tires of the Suzanne and Harvey Princes among us. At long last, the disgraceful decades of guilt-tripping is up and one can say so publicly. The Holocaust card, to put the point another way, is at last played out.
Let us not miss the significance of this moment. As others have noted, 75 years of Israeli impunity will now draw to a close. Israel’s crimes can now be called Israel’s crimes. Contempt for the Zionist state can now be legitimately expressed. I describe as best I can a change of consciousness, or of the rules of discourse, or both. All the rubbish condemning criticism of Israel as anti–Semitic can now be discarded for what it is. The ICJ, in the six stipulations it imposes on Israel, requires Tel Aviv to report to the court in one month of its efforts to “prevent genocide.” This is subtle, and very astute. It imposes a higher authority on the Israelis. It tells them, “You are answerable now to something other than yourselves (and, of course, the United States). You are answerable to the community of nations.”
There are many things that are for the moment unclear. If Israel ignores the court, as seems likely, and the U.N. Security Council convenes in response, what will the
Biden regime do? Veto a disciplinary resolution? Abstain? To what extent will Israel be isolated? And to what extent the U.S. with it? What about the Europeans? Will they act with some measure of autonomy in response to The Hague’s judgment? Cut off arms sales, scholarly and cultural exchanges? There are too many such questions to list.
However such eventualities turn out, there are larger matters we must not miss. International law, as Richard Falk noted well, stands to count more now, even if the Israelis transgress it for the umpteenth time. Equally, or maybe this is a yet larger point, it is highly significant that it was South Africa that precipitated last week’s events. The South Africans have emerged over the past year or so, maybe a little more, as committed advocates of a new world order I will call post–Western. They have an enlarging identity as a non–Western power.
We must all stand with the Palestinians, yes, however each of us is able to make this manifest. But we cannot isolate the ICJ’s ruling as a remedy for one incidence of genocide or one case of the aggression of Western power against the non–West. What happened last Friday in The Hague is best understood as a step, a big one, to ending half a millennium of genocides and violence.
The non–West has spoken, it has raised its voice. And it will have ever more to say from here on out.
END OF THE ARTICLE
Reacties uitgeschakeld voor Article from Patrick Lawrence/”Israel’s place in Global Public Space/The Zionist State, like the US, can’t survive in it”
Some weeks ago I heard Jan Wijenberg, a retired Dutch Ambassador, speak about what the International Community could do to break with its complicity to the ongoing violations of international law and human rights by the Israeli regime. Wijenberg served over a decade as an ambassador for the Dutch government in Jemen, Tanzania and Saudi Arabia. He regularly writes to Dutch ministers and politicians to remind them of the responsibility of the international community, and specifically of the Dutch Government and the European Union, to hold Israel accountable to international law. His views are expressed in this article.
Israel is the problem
Quite often is spoken about the conflict in the Middle East between the Palestinians and Israel. If we look at the situation more closely we can observe something different. The media in Israel provide a platform for unpunished, insane calls for murdering peoples and a nation. An example is offered by Professor Arnon Sofer talking about Palestinians living in closed-off Gaza, “…those people will become even bigger animals than they are today, with the aid of an insane fundamentalist Islam… So, if we want to remain alive, we will have to kill and kill and kill. All day, every day. If we don’t kill we will cease to exist…..”1
In 2005 Ehud Barak stated on Dutch television2 that – in a secret and illegal retaliatory campaign against the Palestinian hostage takers at the Munich Olympic Winter Games – he personally had murdered thirteen innocent citizens. According to Barak this would teach the world not to fool around with Israel. Barak was and is not prosecuted for premeditated murder and could achieve the position of the country’s prime minister.
Among the settlers in the occupied Palestinian territories are opportunists and extremely violent Israeli’s who aim to occupy East Jerusalem, the Gaza Strip and the West Bank. The Palestinians must be driven out of these territories by all means possible, including murder. The government of Israel supports the settlers in full while they lay there hands on Palestinian property and act out their violence on Palestinians.
The annexation of East Jerusalem by Ehud Olmert while he was the mayor of West-Jerusalem can according to the Fourth Geneva Convention be interpreted as a war crime. After the last elections in Israel Ehud Olmert’s Kadima party won the vote and he is now the Prime Minister of Israel.
Israeli policies are driven by the Zionist ideal of creating a Jewish state, including the Palestinian territories. Israel is aiming systematically at destroying the identity of the Palestinian people. The so called “conflict in the Middle East” between Palestinians and Israel does not exist. Zionist Israel is the problem.
Rogue state
Israel is the world’s sole remaining occupying colonial power. It systematically sabotages all international efforts to end the occupation. In its capacity of occupying power Israel violates numerous obligations emanating from Security Council Resolutions and the Geneva Conventions. It also breaches the provisions of the Universal Declaration of Human Rights.
The USA applies a doctrine and the US-administration labels selected countries as ‘Rogue states’. These countries possess weapons of mass destruction illegally, suppress large populations, torture, keep people in detention on a large scale and commit murder outside their national borders. Israel has adopted as a strategy the execution of land and water grabs, the destruction of Palestinian infrastructure (including in education and health), the carrying out of extraterritorial executions, torture, and collective punishments and keeping thousands of Palestinians imprisoned indefinitely without charge or prosecution. On the basis of the definition by the USA, Israel has ever since its establishment been a monumental Rogue state and a highly active member of the Axis of Evil.
Letter to Dutch ministers
In February Wijenberg wrote to the ministers Bot, van Ardenne-van der Hoeven and Nicolaï, ministers of Foreign Affairs, Development Co-operation and State Secretary of European Affairs respectively. He reminded them that according to article 90 of the Dutch Constitution “The government nurtures the development of the international order of law”. So many previous Dutch governments violated this article when it concerns the Middle East. With referral to the Advisory Opinion of the International Court of Justice of 9 July 2004 Wijenberg calls upon the Dutch ministers to show the world that they are serious about international law, justice and democracy. A copy of the letter was sent to the prime minister Balkenende and the minister of Justice Donner. In his view the United States and the European Union – including the Netherlands – have for too long condoned Israels disrespect for international law.
In its response the ministry of Foreign Affairs replies that the Dutch government is actively engaged in an ongoing dialogue with Israel. Wijenberg questions this policy. “”Since when do we politely ask notorious violaters of international law to stop their daily terrorisation of the Palestinian civilians, with assassinations in broad daylight and theft of property, houses, land and water? Why aren’t the harshest peaceful means used to fight this?”
Cal for sanctions
In the view of Wijenberg the European Union and the Netherlands have become an instrument of Israels foreign policy by ignoring its own core values values and respect for international law and human rights. Europe can play a key role in achieving lasting peace for Israel and its neighbours. If Israel refuses to show respect for international law, heavy sanctions against Israel should be installed.
Adri Nieuwhof is an independent consultant and human rights advocate from the Netherlands.
Endnotes
[1] The Jerusalem Post, Up Front weekend supplement (21 May 2004)
[2] NOVA (15 December 2005)
Reacties uitgeschakeld voor Article from Electronic Intifada [2006]/Former Dutch ambassador calls for sanctions if Israel refuses to comply with International Law
All we can do now is to request, beg, cry out: Don’t enter Rafah. An Israeli incursion into Rafah will be an attack on the world’s biggest displaced persons camp. It will drag the Israeli military into committing war crimes of a severity that even it has not yet committed. It is impossible to invade Rafah now without committing war crimes. If the Israel Defense Forces invades
Rafah, the city will become a carmel house.
Around 1,4 million displaced people are now in
Rafah, sheltering in some cases under plastic bags that have been turned into tents. The
American administration, the supposed gatekeeper of Israeli law and
PAGE 2
conscience, has conditioned the invasion of Rafah on an Israeli plan
to evacuate the city. There is not and cannot be any such plan, even if
Israel manages to come up with something.
It is impossible to transport one million entirely destitute people,
some of whom have been displaced two or three times already, from
one safe place to another, that always turn into killing fields. It is
impossible to transport millions of people as if they were calves
meant for shipment. Even calves cannot be transported with such
cruelty.
There is also nowhere to evacuate these millions of people. In the
devastated Gaza Strip, there is nowhere left to go. If the Rafah
refugees are moved to Al-Mawasi, as the IDF will propose in its
humanitarian plan, Al-Mawasi will become the site of a humanitarian
disaster the likes of which we haven’t seen in the Strip.
Yarden Michaeli and Avi Scharf report that the entire population of the
Gaza Strip, 2.3 million people, is supposed to evacuate into an area of
16 square kilometers (6.2 square miles), about the size of Ben-Gurion
International Airport. All of Gaza in the area of the airport, just
imagine.
Amira Hass calculated that if only one million people go to Al-Mawasi,
the population density there will be 62,500 people per square
kilometer. There is nothing in Al-Mawasi: No infrastructure, no water,
no electricity, no homes. Only sand and more sand, to absorb the
blood, the sewage, and the epidemics. The thought of this is not only
bloodcurdling, it also shows the level of dehumanization Israel has
reached in its planning.
Blood will be spilled in Al-Mawasi, as it has been spilled recently in
Rafah, the penultimate safe haven offered by Israel. The Shin Bet
security service will come up with some beat officer affiliated with
Hamas who has to be eliminated by dropping a one-ton bomb on the
new tent camp.
Twenty bystanders, most of them children, will be
killed. The military correspondents will tell us, their eyes shining,
about the wonderful work the IDF is doing in liquidating the top
command of Hamas. Total victory is near, Israelis will be sated once
again.
But even through this force-feeding, the Israeli public must wake up,
and with it the Biden administration. This is an emergency more dire
than any other during this war. The Americans must block the
invasion of Rafah with actions, not words. Only they can stop Israel.
PAGE 3
The conscientious sector of the Israeli public seeks sources of
information other than the cakes for soldiers stations here that call
themselves news channels.
Watch pictures of Rafah on any foreign
network – you won’t see anything in Israel – and you’ll
understand
why it can’t be evacuated.
ll understand the war crimes that are
rampant here.
On Saturday, the body of six-year-old Hind Hamada – or Rajab, in
some news outlets – was found
The girl had became famous all over
the world after the moments of terror she and her family experienced
on January 29 in the face of an Israeli tank – moments that were
recorded in a phone call with the Palestinian Red Crescent, until heraunt’s screams of terror stopped.
. Seven members of the family were
killed; only little Hind was saved, and her fate had remained a mystery
ever since.
Hind was found dead in her aunt’s burned car
at a gas station in Khan Yunis.
She had been wounded, covered by the seven bodies of her
relatives, and she bled to death before she could extricate herselffrom the vehicle.
Hind and her family had responded to Israel’s humanitarian call to evacuate.
Anyone who wants thousands more
Hinds should invade Rafah, whose population will be evacuated to Al-Mawasi.
Some weeks ago I heard Jan Wijenberg, a retired Dutch Ambassador, speak about what the International Community could do to break with its complicity to the ongoing violations of international law and human rights by the Israeli regime. Wijenberg served over a decade as an ambassador for the Dutch government in Jemen, Tanzania and Saudi Arabia. He regularly writes to Dutch ministers and politicians to remind them of the responsibility of the international community, and specifically of the Dutch Government and the European Union, to hold Israel accountable to international law. His views are expressed in this article.
Israel is the problem
Quite often is spoken about the conflict in the Middle East between the Palestinians and Israel. If we look at the situation more closely we can observe something different. The media in Israel provide a platform for unpunished, insane calls for murdering peoples and a nation. An example is offered by Professor Arnon Sofer talking about Palestinians living in closed-off Gaza, “…those people will become even bigger animals than they are today, with the aid of an insane fundamentalist Islam… So, if we want to remain alive, we will have to kill and kill and kill. All day, every day. If we don’t kill we will cease to exist…..”1
In 2005 Ehud Barak stated on Dutch television2 that – in a secret and illegal retaliatory campaign against the Palestinian hostage takers at the Munich Olympic Winter Games – he personally had murdered thirteen innocent citizens. According to Barak this would teach the world not to fool around with Israel. Barak was and is not prosecuted for premeditated murder and could achieve the position of the country’s prime minister.
Among the settlers in the occupied Palestinian territories are opportunists and extremely violent Israeli’s who aim to occupy East Jerusalem, the Gaza Strip and the West Bank. The Palestinians must be driven out of these territories by all means possible, including murder. The government of Israel supports the settlers in full while they lay there hands on Palestinian property and act out their violence on Palestinians.
The annexation of East Jerusalem by Ehud Olmert while he was the mayor of West-Jerusalem can according to the Fourth Geneva Convention be interpreted as a war crime. After the last elections in Israel Ehud Olmert’s Kadima party won the vote and he is now the Prime Minister of Israel.
Israeli policies are driven by the Zionist ideal of creating a Jewish state, including the Palestinian territories. Israel is aiming systematically at destroying the identity of the Palestinian people. The so called “conflict in the Middle East” between Palestinians and Israel does not exist. Zionist Israel is the problem.
Rogue state
Israel is the world’s sole remaining occupying colonial power. It systematically sabotages all international efforts to end the occupation. In its capacity of occupying power Israel violates numerous obligations emanating from Security Council Resolutions and the Geneva Conventions. It also breaches the provisions of the Universal Declaration of Human Rights.
The USA applies a doctrine and the US-administration labels selected countries as ‘Rogue states’. These countries possess weapons of mass destruction illegally, suppress large populations, torture, keep people in detention on a large scale and commit murder outside their national borders. Israel has adopted as a strategy the execution of land and water grabs, the destruction of Palestinian infrastructure (including in education and health), the carrying out of extraterritorial executions, torture, and collective punishments and keeping thousands of Palestinians imprisoned indefinitely without charge or prosecution. On the basis of the definition by the USA, Israel has ever since its establishment been a monumental Rogue state and a highly active member of the Axis of Evil.
Letter to Dutch ministers
In February Wijenberg wrote to the ministers Bot, van Ardenne-van der Hoeven and Nicolaï, ministers of Foreign Affairs, Development Co-operation and State Secretary of European Affairs respectively. He reminded them that according to article 90 of the Dutch Constitution “The government nurtures the development of the international order of law”. So many previous Dutch governments violated this article when it concerns the Middle East. With referral to the Advisory Opinion of the International Court of Justice of 9 July 2004 Wijenberg calls upon the Dutch ministers to show the world that they are serious about international law, justice and democracy. A copy of the letter was sent to the prime minister Balkenende and the minister of Justice Donner. In his view the United States and the European Union – including the Netherlands – have for too long condoned Israels disrespect for international law.
In its response the ministry of Foreign Affairs replies that the Dutch government is actively engaged in an ongoing dialogue with Israel. Wijenberg questions this policy. “”Since when do we politely ask notorious violaters of international law to stop their daily terrorisation of the Palestinian civilians, with assassinations in broad daylight and theft of property, houses, land and water? Why aren’t the harshest peaceful means used to fight this?”
Cal for sanctions
In the view of Wijenberg the European Union and the Netherlands have become an instrument of Israels foreign policy by ignoring its own core values values and respect for international law and human rights. Europe can play a key role in achieving lasting peace for Israel and its neighbours. If Israel refuses to show respect for international law, heavy sanctions against Israel should be installed.
Adri Nieuwhof is an independent consultant and human rights advocate from the Netherlands.
Endnotes
[1] The Jerusalem Post, Up Front weekend supplement (21 May 2004)
[2] NOVA (15 December 2005)
Reacties uitgeschakeld voor Article from Gideon Levy in the Haaretz/AN ISRAELI INCURSION INTO GAZA’S RAFAH WILL BE AN UNPRECEDENTED HUMANITARIAN CATASTROPHE
Ach ja, Dries van Agt. Hij is nu dood, en meteen maar heilig verklaard ook. Tot uit het rijk der wielrenners komen de huldebetuigingen.(1) Ja, de man hield van fietsen en kon dat naar verluidt ook best goed. Maar de man was toch vooral ex-politicus en in die hoedanigheid een reactionair. Na zijn politieke loopbaan liet hij het onrecht dat Palestijnen werd aan gedaan tot zich doordringen en begon hij zich in te zetten voor de Palestijnse rechten. Dat verdient waardering, maar maakt zijn rol als reactionair niet ongedaan.
Intussen sprak hij altijd in van die prachtige ouderwetse volzinnen waarmee hij bij mij vaak op de lachspieren werkte. Ik vond de man destijds – tijdens minister- en premierschap dus – een rechtse gladjanus en creep. Tegelijk vond ik het ook wel moeilijk om echt een diepe hekel aan hem te hebben, met zijn – gespeelde? – onhandigheid soms en zijn bloemrijke taalgebruik keer op keer…
Eerst reactionair bewindspersoon…
De politicus Van Agt is bij dit alles toch het belangrijkste, en daar past een vrij streng en negatief oordeel. Hij was jurist, van katholieke achtergrond en van daaruit politicus voor de Katholieke VolksPartij oftewel KVP. Die bestaat niet meer, maar het CDA – ontstaan uit fusie van KVP, en de protestantse CHU en ARP – is een voortzetting ervan. Dat CDA bestaat nog wel, al is het met enige moeite. Van Agt werd al minister in een rechts kabinet onder ARP-chef Biesheuvel in 1971. Bekend werd hij echter als vicepremier en minister van Justitie onder het linkse kabinet Den Uyl. Dat was na veel moeite gevormd door de PvdA vabn Debn Uyl, PPR (later opgegaan in GroenLinks), ARP en dus KVP.
Dat kabinet voerde progressieve hervormingen door. Geen enorm radicale, maar de laagste inkomens gingen omhoog, sociale zekerheid werd uitgebreid, op sommige punten werden grote ondernemers beperkingen opgelegd. Dat riep verzet op van de ondernemersklasse, en dat liep langs twee lijnen. De ene lijn was de rechtse oppositie van CHU en vooral van de VVD onder Hans Wiegel. Die had er een handje van om Den Uyl uit te maken voor voor Sinterklaas die maar uitdeelde op kosten van de steeds meer belasting betalende Hardwerkende Nederlander. De andere lijn was de rechtse oppositie binnen het kabinet. Die kwam deels van PvdA-minister Duisenberg van Financiën, prachtig getypeerd door cabaretier Wim Kan prachtig getypeerd als Duitenberg, ‘ook een zeerrr bekwame man…’. Duisenberg betoonde zich steeds nadrukkelijker pleitbezorger van bezuinigingen. Maar de rechtse oppositie – obstructie, feitelijk – kwam vooral van een paar ministers van de KVP, en hun aanvoerder werd Dries Van Agt. Hij werd een soort rechts boegbeeld in een operatie die ervoor zorgde dat het linkse kabinet niet te ver kon gaan en binnen kapitalistische en conservatieve perken werd gehouden. We spreken van de jaren 1973 tot 1977.
Van Agt viel op omdat hij, dwars tegen de toonzetting van het kabinet in, reactionaire standpunten innam rond bijvoorbeeld abortus. Dat ging zover dat hij abortuskliniek Bloemenhove liet sluiten en er de politie op af stuurde. Minister Irene Vorrink echter, van de PvdA, seinde haar feministische vriendinnen en bondgenoten in, die bezetten bliksemsnel de kliniek, en het eindigde ermee dat de kliniek na een rechterlijke uitspraak open kon blijven. Maar de reputatie van Van Agt als reactionaire, christelijk-conservatieve houwdegen was gevestigd.
Wat voor houwdegen hij was, ervoeren ook Molukkers. Een groep Molukse activisten kaapte in 1977 bij het Drentse De Punt een trein met passagiers. Het was minister van Agt die inzette op ene gewelddadig einde aan die kaping. ‘Bij de bestorming van de trein door mariniers kwamen zes kapers en twee gegijzelden om het leven. Molukse nabestaanden klaagden de staat in 2015 aan omdat de mariniers opdracht zouden hebben gekregen de kapers te executeren. Van Agt is dit altijd blijven ontkennen.’(2) Hoe de precieze toedracht hier ook was – en het is niet verstandig om ex-ministers op hun woord te geloven in dit soort zaken – deze Molukkers verdienden een beter lot dan deze dood. Zoals de Molukse gemeenschap ook een veel en veel betere behandeling verdiend dan ze door de koloniale Nederlandse staat ten deel is gevallen.
Terug naar Van Agt. Zijn rol als waakhond namens de kapitalistische orde maakte hij uiteindelijk waar in 1977, toen hij en zijn conservatieve kabinetscollega’s een progressief wetsvoorstel over de grondprijzen hielp torpederen en daarmee het kabinet ten val hielp brengen. In de verkiezingen die volgden, in 1977, won de PvdA enorm. De formatie van een PvdA-CDA-kabinet (dat CDA was inmiddels in wording) begon. Maar de PvdA overspeelde zijn hand en eiste dat Van Agt – de aanvoerder van dat CDA, dat in diezelfde verkiezingen niet had verloren – niet als minister van Justitie terug zou keren. Dat was weer onverteerbaar voor het CDA dat haar gevierde leider dan had moeten laten vallen. Het eind van het schouwspel was dat de formatie na maanden mislukte. Vervolgens sloot van Agt binnen een paar weken tijd een deal met Hans Wiegel en zijn VVD Rechts kon gaan regeren, met een zeer krappe meerderheid, en met een handvol linksige CDA-Kamerleden die het kabinet niet steunden. Een wankele constructie, maar het kabinet regeerde de volle vier jaar.
Het was in retoriek en beleidsvoorkeur een rechts, conservatief kabinet. De hele progressieve toon in politiek Den Haag raakte op de terugtocht. Autoritaire ordehandhavers hervonden een stuk zelfvertrouwen. Het maatschappelijke klimaat werd conservatiever. Maar intussen leidde voortdurende economische crisis tot massawerkloosheid, met name ook onder jonge mensen, Leegstand en speculatie was wijd verspreid. Er groeide een generatie op met magere vooruitzichten, en onder die generatie groeide de woede. Tegenover het groeiende maatschappelijk conservatisme stond de groei van een harde radicale onderstroom onder flinke delen van de jeugd.Kraken, punk, no future: het waren verschijnselen die zich in de late jaren zeventig verbreidden. En die botsten met het conservatieve ethos waar het kabinet, en Van Agt persoonlijk, voor stonden. Natuurlijk – en terecht! – werd Van Agt een hate figure voor die boze jonge mensen.
Intussen predikte het kabinet ook economische rechtsheid: bezuinigingen, verpakt in een programma dat Bestek 81 heette, naar het jaar 1981 waarin bezuinigingsdoelen bereikt dienden te zijn volgens dat programma. Het kabinet slaagde er in om de noodzaak van zulke bezuiniging breed uit te stallen en te legitimeren. Het kabinet slaagde er maar heel beperkt in om bezuinigingen echt ook door te voeren. Deels was er voldoende maatschappelijk verzet om het stuk bezuinigen van voorzieningen aanzienlijk af te remmen. Deels was er ook de rol van het CDA. Zoals van Agt een rechtse rem voor de linkse Den Uyl was, zo werd Ruud Lubbers, fractievoorzitter van het CDA, een linksige rem voor het rechtse koppel Van Agt en Wiegel. Lubbers wilde kennelijk voorkomen dat het kabinet teveel weerstand opriep door te snel en te hard bezuinigen. Later toen hij in 1982 zelf premier was geworden, zette hij een harde bezuinigingspolitiek in die hij als fractievoorzitter van het CDA dus juist voor de voeten liep. Maar dat was later. Feitelijk mislukte het bezuinigingsbeleid tussen 1977 en 1981 grotendeels. Het begrotingstekort liep verder op. Dat dit jaren waren van enorme werkloosheid, en dus van grote uitgaven aan sociale zekerheid, speelde hier een rol. Dat het niet lukte om door te duwen tegen maatschappelijke en politieke weerstand in, speelde echter ook mee. En het kabinet wilde wel bezuinigen en de ondernemersklasse ter wille zijn. Het kabinet wilde tegelijk ook de sociale vrede bewaren en durfde vaak niet ‘te ver’ te gaan.
Tegelijk bereidde de staat zich wel voor op confrontaties die crisis en crisisbeleid vroeg of laat konden oproepen. Die confrontaties kwamen er, en de verschijning van de ME in met name Amsterdam was al snel geen uitzondering meer. Grote botsingen tussen opstandige stadsbevolking enerzijds en de bewapende staatsmacht anderzijds vonden plaats in 1980 en 1981. In februari – maart 1980: krakers die in de Vondelstraat barricades opwierpen, barricades die er door middel van een pantservoertuig werden gebroken. Op 30 april 1980: krakers en sympathisanten en andere boze mensen die de inhuldiging van koningin Beatrix aangrepen om onder de leus ‘geen woning? Geen kroning?’ de binnenstad van Amsterdam op zijn kop te zetten en urenlange straatgevechten met de ME hielden. In februari 1981, toen in Nijmegen krakers en buurtbewoners vochten tegen ontruiming in de Piersonstraat ten behoeve van een parkeergarage die er uiteindelijk niet eens kwam. Duizenden en nog eens duizenden mensen stonden op zulke dagen tegenover een overmacht aan ME en soms marechaussee, en tegenover een gevestigde politiek die deze ME ruggensteun gaf. Aan het hoofd van deze politiek: Dries van Agt en zijn kabinet. Vooral zijn vicepremier hans Wiegel werd een boegbeeld van law and order.
In 1981, na verkiezingen, kreeg Van Agt als vice-premier Den Uyl, in een coalitie van PvdA, CDA en D66. Dat duurde minder dan een jaar: de PvdA trok het bezuinigingsbeleid uiteindelijk niet meer, haar kiezers liepen weg in grote aantallen. Heel even regeerden CDA en D66 nog door, maar in 1982 waren er alweer verkiezingen. Pal erna trok Van Agt zich uit de landelijke politiek terug. Lubbers werd aanvoerder van het CDA en al snel premier in een CDA-VVD kabinet. Het eerste kabinet van Agt had de geesten rijp hel[pen maken voor asociaal bezuinigingsbeleid. Ruud Lubbers ging daadwerkelijk aan het bezuinigen, en hard ook.
En van Agt? Die werd eerst Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant. Daar vond hij weinig aan. Daarna werd hij ambassadeur namens de EG in Japan en vervolgens in de VS. Vooral dat laatste streelde zijn ego.(3) Erg memorabele functies bekleedde hij daarna niet meer. De loopbaan van een rechts politicus met een conservatieve en autoritaire erfenis zat er op. Meer schade zou hij op dat vlak niet meer aanrichten.
… en later pro-Palestijns
En de Palestijnse zaak dan? Dat kwam voor hem veel later. Tijdens zijn minister- en premierschap was er bij hem geen sprake van serieuze kritiek op Israël. Niet toen in de jaren 1970 de repressie van Palestijnen in de in 1967 bezette gebieden Gazastrook en Westoever aandacht begon te trekken. En ook nauwelijks in lente en zomer 1982, toen Israël Libanon grootschalig binnenviel, de hoofdstad Beiroet belegerde, wekenlang zwaar bombardeerde en uiteindelijk binnentrok. De Israëlische aanvallen waren van het soort dat we de laatste maanden in Gaza zien en kostten iets van 17.000 mensenlevens. Vervolgens stelden Israëlische soldaten rechts-christelijke Libanese milities in de gelegenheid om Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila binnen te trekken en daar ettelijke duizenden mensen te mishandelen en vermoorden. Nederland betoonde zich de trouwe bondgenoot van dit agressieve Israël die het vandaag de dag nog steeds is. Alleen heette de premier van Nederland toen niet Rutte, maar Van Agt. Voor zover en kritiek uit diens mond kwam, was die van hetzelfde ultra-terughoudende type als die van Rutte nu. Van een fundamentele veroordeling van de Israëlische agressie en repressie was bij van Agt geen sprake zolang hij in functie was.
Pas in 1999 veranderde dat wezenlijk. Hij bezocht toen Bethlehem, op de bezette Westelijke Jordaanoever. ‘Toen zag ik hoeveel onheiligs er gebeurde in het Heilige Land’, aldus van Agt in karakteristieke stijl. Hij maakte zich vertrouwd met wat er gaande was en begon zich in te zetten voor rechtvaardigheid jegens Palestijnen en steunde diverse initiatieven in die richting.(4) In 2009 hielp hij The Rights Forum op te zetten. Die organisatie ‘zet zich in voor een rechtvaardig en duurzaam Nederlands en Europees beleid ten aanzien van de kwestie Palestina/Israël’, aldus de – trouwens best informatieve – website van The Rights Forum.(5). Na vijf jaar voorzitter werd hij in 2014 erevoorzitter van die club. In 2021 bedankte hij voor het CDA-lidmaatschap: ‘In een verklaring schrijft Van Agt dat hij de ‘onbarmhartigheid van het CDA jegens het Palestijnse volk’ niet langer kan verdragen. Hij vindt het onbegrijpelijk dat ‘het CDA het hoofd blijft afwenden van het immense leed’ dat de Palestijnen wordt aangedaan’. Dat was zijn reactie op een reeks moties in de Tweede Kamer die stelling namen tegen onderdrukking van de Palestijnse bevolking, moties waar het CDA stuk voor stuk tegen stemde.(6) Al eerder had hij een keer GroenLinks gestemd in plaats van CDA.
Ik denk dat de switch van van Agt naar een pro-Palestijns standpunt de man siert. Ik zie geen redenen om zijn motieven hier te wantrouwen. Stemmen jagen hoefde hij niet meer. Populair ermee worden evenmin. Een verdienmodel kan ik er niet in bespeuren. De verveling verdrijven? De man is tot in 2019 blijven wielrennen, dus dat zal het ook niet zijn geweest. Hij is gewoon – veel en veel te laat, maar wel in alle oprechtheid – geraakt door wat hij zag en vernam over dat ‘immense leed’ dat Palestijnen jaar na jaar wegens Israëlische onderdrukkingspolitiek te verduren kregen en nog krijgen. Misschien komt er een stuk schuldgevoel bij vanwege het feit dat hij als actief bewindspersoon niet al voor Palestijnen op was gekomen.
Natuurlijk heeft het iets wrangs, zo’n veel te late bekering. En het is tekenend dat zoiets er pas van kwam ver nadat de man politiek uitvoerende macht had en daarmee gewicht in de schaal kon werpen. Politieke macht en goede principes blijken weer eens niet makkelijk gelijktijdig ten uitvoer te worden gebracht, de macht staat als het ware in de weg. Als anarchist ben ik daar dan weer niet verbaasd over. Het doet allemaal denken aan Jimmy Carter, die ook ver na zijn presidentschap zich scherp tegen de Israëlische politiek ging uitspreken en die zelfs als ‘Apartheid’ begon te typeren. Man, had dat gedaan toen je nog president van de VS was, denk ik dan! In plaats van in Camp David een slechte vrede tussen Egypte en Israël faciliteren waarin Egypte land terugkreeg, maar Palestijnen afgepoeierd werden met holle toezeggingen over autonomie, ooit. Een vrede aan Israëls westgrens waarna Israël de handen vrij had om voorbij haar noordgrens Libanon binnen kon vallen, met de eerder aangeduide desastreuze resultaten. Net als de draai van Van Agt kwam de switch van Jimmy Carter rijkelijk laat, toen ook hij geen politieke zeggenschap meer uit te oefenen had ook.
Al met al concludeer ik uit de opmerkelijke biografie van Van Agt, deze reactionaire politicus met zijn late pro-Palestijnse inzet, twee dingen. Allereerst: mensen kunnen veranderen, en dat geldt dus zelfs voor door en door reactionaire mensen. Dat stemt enigszins hoopvol: de klootzak van nu is niet automatisch ook de klootzak van overmorgen. Blijven ageren voor wat juist en rechtvaardig is, dus! Niet opgeven! Onze inzet is niet geheel hopeloos.
In de tweede plaats: politieke macht, regeringsmacht en dergelijke, staat bezinning richting rechtvaardigheid vooral in de weg. Inbedding van die macht. Pas verlost van dit obstakel kwam zo’n bezinning bij Van Agt echt op gang. Wat mij betreft kunnen we ons maar beter die carrière-omweg besparen, dat obstakel dat ‘regeringsmacht’ heet niet omarmen, en daardoor niet gehinderd ons sowieso inzetten voor rechtvaardige zaken zoals die van een vrij Palestina. Jazeker, van de rivier tot aan de zee. Ook als ik helemaal niet weet of Van Agt het met die leus ook eens zou zijn geweest.
Ja, om de bovenstaande Passage uit de onvergetelijke Klassieker
”Alice in Wonderland” [1] te parafraseren:
De Tijd is daar om uw redactie opnieuw te kapittelen.
Want kennelijk kunt u het niet laten en vervalt u Keer op Keer weer
in dezelfde fout.
Opzettelijk of niet, dat laat ik hier in het midden.
Want herinnert u zich nog, dat ik u op 17 januari anno Domini 2024 [niet zo lang geleden dus] een mail stuurde naar aanleiding van uw
berichtgeving ”Speler Israel opgepakt in Turkije? ”
Zie de link onder noot 2 en de gehele mail helemaal onderin.
In die mail wees ik u erop, dat u in uw berichtgeving -en niet alleen
in deze berichtgeving dd 15 januari -, maar structureel verwijst naar de
”terreur” van Hamas, hetzij Hamas aanduidt als een ”terreurgroep”,
terwijl welke militaire actie Israel ook uitvoert, ook in deze zogenoemde
”oorlog tussen Israel en Hamas” [sowieso een foute term, het is niet meer of minder dan een gelegitimeerde strijd tegen de Israelische Bezetter] [3],
u nooit refereert aan ”Israelische terreur” of ”Israelische schendingen
van het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht”, terwijl daar wel degelijk
door mensenrechtenorganisaties bevestigde voorbeelden van zijn. [4]
EN NU DOET U HET WEER!
UW BERICHTGEVING: ”SAUDI-ARABIE: GEEN BANDEN MET ISRAEL”
Ik laat de move van Saudi-Arabie nu even voor wat het is [eigenlijk
had deze wel wat steviger kunnen zijn, maar dat valt nu buiten deze discussie] en concentreer mij op uw berichtgeving:
In uw berichtgeving vermeldt u o.a.
”Behalve een onafhankelijke staat-met Oost-Jeruzalem als
hoofdstad-moet er volgens Saudi-Arabie ook een eind komen aan de
”Israelische agressie” in Gaza en moeten alle Israelische troepen weg zijn
van de Gazastrook voordat er over diplomatieke banden met Israel
kan worden gesproken.”
WAAROM ”ISRAELISCHE AGRESSIE” TUSSEN AANHALINGSTEKENS?
U leest het al:
Wat mij in uw berichtgeving stoort is het feit, dat u ”Israelische agressie”
tussen aanhalingstekens plaatst.
Nu kunt u ernaar verwijzen, dat u alleen maar citeert uit het nieuwsbericht
hierover [waarschijnlijk hebt u de Reuters bron gebruikt, zie noot 5], maar ik
denk, dat het dieper gaat.
Want u meet met twee maten en bedrijft ergo [Latijn voor ”dus”] geen
objectieve en evenwichtige journalistiek in dezen.
Een recent voorbeeld is uw weergave van de reactie van Netanyahu
op het Hamas voorstel tot een Staakt het Vuren:
Ik citeer u:
”Hamas had een staakt-het-vuren in drie fases voorgesteld waarbij
de gijzelaars vrij zouden komen net als Palestijnse gevangenen.
Ook zou Israel uit Gaza moeten vertrekken.
Netanyahu noemde de eisen van Hamas waanzinnig.” [6]
Nog afgezien van het feit, dat ik van die ”waanzin” niets snap-
vrijwel iedere humanitaire organisatie heeft opgeroepen
tot een Staakt het Vuren [ik noem hier Amnesty International] [7]-valt het mij op,
dat u de opmerking van Netanyahu weergeeft zonder aanhalingstekens!
En dat is geen toevallige verschrijving of in de haast gebeurd,
maar een weloverwogen keuze, omdat u standaard [behoudens
misschien enkele uitzonderingen waarbij u beter uw best doet] Hamas
in de positie van boosdoener plaatst [terreurbeweging, terreur van Hamas]
en Israel in de positie van de Staat, die daarop slechts reageert.
Hoeveel doden er ook in Gaza vallen, hoezeer de
Israelische Blokkade van Gaza ook dood en verderf zaait, consequent
blijft u refereren aan ”Israelische militaire acties”
Israel heeft een extreem-rechtse regering, zoals nieuwsbronnen
terecht ook vermelden [8], maar nergens hoor ik
u daarover!
WEL te pas en te onpas over Hamas als ”terreurbeweging”
‘ISRAELISCHE AGRESSIE” TUSSEN AANHALINGSTEKENS?
CHECK DE FEITEN, REDACTIE!
U plaatst dus in uw berichtgeving ””Saudi-Arabie: Geen banden met Israel” [9]ISRAELISCHE AGRESSIE tussen aanhalingstekens.Niet alleen meet u dus met twee maten [want waarom de opmerkingvan Netanyahu ”waanzinnig’ [10]’, ook niet tussen aanhalingstekensgezet, wanneer het echt alleen om het citeren van opmerkingenvan Staatslieden gaat?], ook ontkent u daarmee willens en wetensde oorverdovende werkelijkheid. Want niet alleen is Israel Gaza binnengevallen [wat tegenwoordig zelfseen kind van zes jaar weet, dus hierbij geen noot], wat agressie heet, bovendien heeft Israel vanaf het moment van binnenvallen dood en verderf gezaaid onder de Palestijnse burgerbevolking! En u kent het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht [hopelijk]”
Parties to a conflict shall at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to
spare civilian population and property. Neither the civilian population as such nor civilian persons shall be the
object of attack. Attacks shall be directed solely against military objectives.” [11]
JUIST
Onderscheid dient gemaakt te worden tussen combatanten [militairen
en strijders] en non-combatanten [burgers]
Uithongering van de burgerbevolking als oorlogswapen is
verboden! [12]
Eens op een Rijtje, wat Israel daarvan bakt:
In dit Israelische militaire Gaza Offensief stapelt Israel Oorlogsmisdaad
op Oorlogsmisdaad [13], door de totale Gaza Blokkade wordt de Gazaanse
burgerbevolking uitgehongerd [14] waardoor de mensen hun toevlucht moeten
nemen tot niet drinkbare waterbronnen [15]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Bij Israelische militaire aanvallen is
het voor burgers uiterst gevaarlijke Witte Fosfor gebruikt [16]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING
De Israelische militaire bombardementen dus, zijn willekeurig [17], waardoor er hele dorpen van de kaart zijn geveegd [18]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Hele families zijn uitgewist [19]
Zelfs de Amerikaanse president Biden, Israel’s
trouwste bondgenoot, noemt de Israelische bombardementen ”lukraak”
[20]
Ziekenhuizen werken niet meer door die uithongeringsblokkade [21].
Erger nog, ziekenhuizen worden zelfs aangevallen, waardoor de gezondheids
en medische crisis nog is verergerd! [22]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Ook zijn er hulpverleners, medisch personeel, gedood bij aanvallen! [23]
Daarbij wordt er een sadistisch spelletje gespeeld met de Gazaanse bevolking!
Aanvankelijk verordonneerde het Israelische leger Gazanen naar het Zuiden te
gaan, vanwege de Israelische militaire operaties in het Noorden.
Om dan in het Zuiden aan te komen en ook daar getroffen te worden door
Israelische bombardementen! [24]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Het is nu zelfs ZO erg, dat het Leefgebied in Gaza volgens VN waarnemers
[lees uw eigen NOS berichtgeving] is gekrompen tot een derde! [25]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Volgens recente berichtgeving zijn er tenminste 27.947 mensen omgekomen bij Israelische bombardementen [26] en de BBC
vermeldt recentelijk, dat onder de doden meer dan 11.500 kinderen zijn [27]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
EPILOOG
Ik heb u er al eerder op gewezen:
Uw berichtgeving is onevenwichtig, niet objectief [enkele
uitzonderingen daargelaten] en meet met twee maten.
U refereert aan de ”terreur van Hamas’ op 7 october”, maar over
de Israelische aanvallen in Gaza en de uithongering van Gaza refereert
u slechts als ”Israelische bombardementen of Israelische militaire aanvallen” [28]
U zet de in uw berichtgeving ””Saudi-Arabie: Geen banden met Israel”
[zie onder P/S] Israelische agressie tussen aanhalingstekens, maar wanneer in een ander Teletekstbericht de Israelische premier Netanyahu
de voorstellen van Hamas voor een Staakt het Vuren waanzinnig noemt,
komen daarbij GEEN aanhalingstekens [29]
En dat zijn geen toevallige verschrijvingen:
Keer op keer, structureel doet u dit!
Keer op keer wordt hierbij de suggestie [al dan niet opzettelijk]
gewekt, dat Hamas de Boosdoener is en Israel slechts de Staat,
die reageeert.
Houdt u daar nu eens mee op en breng tenminste het journalistieke
fatsoen op om niet met twee maten te meten.
Spreekt u over de ”terreur” van Hamas?
Prima
Maar dan ook over het ”dood en verderf zaaien” van het Israelische leger
Noemt u Hamas een ”terreurbeweging?”
Dat is aan u
Maar benoem dan ook de Israelische regering tot wat zij is:
Extreem-rechts en een Bezettings en Apartheidsregime [30]
aan met Israel zolang er geen onafhankelijke Palestijnse Staat is.
Dat heeft het land tegen de VS gezegd. Saudi Arabie spreekt
in een verklaring van een ”stevige positie”
Behalve een onafhankelijke staat-met Oost-Jeruzalem als
hoofdstad-moet er volgens Saudi-Arabie ook een eind komen aan de
”Israelische agressie” in Gaza en moeten alle Israelische troepen weg zijn
van de Gazastrook voordat er over diplomatieke banden met Israel
kan worden gesproken.
Kort voor de oorlog tussen Israel en Hamas leken Israel en Saudi-Arabie
nog hard op weg naar een historische deal.
EINDE BERICHT
ORIGINEEL NOS TELETEKST BERICHT
SAUDI-ARABIE: GEEN BANDEN MET ISRAEL
https://teletekst-data.nos.nl/webplus?p=129 NOS Teletekst 129 Saudi-Arabië:geen banden met Israël Saudi-Arabië gaat geen diplomatieke betrekkingen aan met Israël zolang er geen onafhankelijke Palestijnse staat is.Dat heeft het land tegen de VS gezegd.Saudi-Arabië spreekt in een verklaring van een “stevige positie”. Behalve een onafhankelijke staat – met Oost-Jeruzalem als hoofdstad – moet er volgens Saudi-Arabië ook een eind komen aan de “Israëlische agressie” in Gaza en moet alle Israëlische troepen weg zijn van de Gazastrook voordat er over diplomatieke banden met Israël kan worden gesproken. Kort voor de oorlog tussen Israël en Hamas leken Israël en Saudi-Arabië nog hard op weg naar een historische deal. nieuws buitenland binnenland sport
MAIL AAN NOS TELETEKST
Uw berichtgeving dd 15 januari 2024/””Speler Israel opgepakt in Turkije”
Zoals u weet bekritiseer ik met enige regelmaat uw berichtgeving
in het Midden-Oostenconflict [1] en een enkele keer was het Tijd voor een compliment [2]
Deze keer geen complimenten, maar weer eens ouderwetse, pittige kritiek!
FASTEN YOUR SEATBELTS!
UW BERICHTGEVING
In uw berichtgeving dd 15 januari anno Domini 2024 vermeldt u, dat de Israelische voetballer Sagiv Jehezkel, die voor de Turkse club Antalyaspor speelt, was opgepakt [en inmiddels weer vrijgelaten] omdat hij een pro-Israelisch gebaar zou hebben gemaakt na een goal.
Ik citeer u:
”Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israelisch gebaar, dat verwees naar de oorlog met Hamas.”
Ik citeer u verder
”Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.”
Zie uw Berichtgeving geheel onderin, onder de noten.
Ook vermeldt u, dat de Turkse Justitie de zaak verder onderzoekt.
EVEN TUSSENDOOR/AANKLACHT/ARRESTATIE VOETBALLER
Op die arrestatie en het OM onderzoek naar bewuste voetballer wil ik
niet uitgebreid ingaan.
Wel lijkt het mij nogal merkwaardig.
Want ook al zou Jehezkel inderdaad pro-Israel zijn, dan lijkt het mij vallen onder
de vrijheid van mening, los van het feit of het een sympathieke mening is of niet.
Even absurd ongeveer lijkt mij een aanklacht tegen deze voetballer als destijds het ontslag van die Russische dirigent, omdat hij geen afstand zou hebben genomen van de Russische inval in Oekraine. [3]
Ook weer hier: Sympathiek misschien niet, maar wel zijn recht er zo over te denken.
Maar dat was even over de context van het artikel
Nu naar de essentie
TERREUR HAMAS
In uw berichtgeving vermeldt u:
”Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.
Die werd gisteren in Israel herdacht.”
Zie geheel onderin
Op twee punten wil ik mij focussen:
Ten eerste:
Die ”terreur” van Hamas, waarnaar u verwijst, is gedeeltelijk ”terreur”,
gedeeltelijk ook niet.
Waar de 7 october Hamas aanval tegen burgers gericht was [4], klopt dat wel, maar wat de nieuwsberichtgeving doorgaans verzwijgt-en daar bent u ook bij- is,
dat Hamas bij die 7 october aanval ook wel degelijk Israelische militaire doelen
heeft aangevallen [5] en zoals u heel goed weet, is dat volgens het Humanitair
Oorlogsrecht uiteraard gelegitimeerd [6]
Wees dus ook zo eerlijk om de 7 october aanval te nuanceren, in plaats van ongenuanceerd
te refereren aan de ”Hamas-terreur”
ISRAELISCHE TERREUR/HOE ZIT HET DAARMEE?
En dan nu het Tweede Punt
Want waar ik het meest over val, is uw eenzijdigheid.
Want nu even los van het feit, of de 7 october 2023 Hamas aanval
een terreuraanval was [zoals ik al heb uitgelegd en voor u te controleren [7], slechts gedeeltelijk], het valt zo op, dat u alleen aan Hamas refereert in verband met ”terreur”
Nooit heb ik in uw berichtgeving gelezen over de ”Israelische terreur”, terwijl
deze toch, zeker in deze Nieuwe Oorlog, meer dan duidelijk aanwezig is!
Mocht u in uw berichtgeving ooit WEL gerefereerd hebben aan ”Israelische
terreur” , laat het mij dan vooral weten en dan heb ik, althans over die terreurkwestie, niets gezegd, maar ik denk van niet, eerlijk gezegd
ISRAELISCHE TERREUR SINDS DE HAMAS AANVAL OP 7 OCTOBER 2023
Aanvallen op een burgerbevolking, militair of anderszins, DAT is terreur en
daarvan heeft Israel ontelbare staaltjes laten zien sinds de Hamas aanval
op 7 october 2023!
Zoals ik in een stuk van geheel andere aard al schreef [8], gaat Israel sinds de 7 october Hamas aanval tekeer als een Briesende Leeuw! [9]
Want in dit Israelische militaire Gaza Offensief stapelt Israel Oorlogsmisdaad
op Oorlogsmisdaad [10], door de totale Gaza Blokkade wordt de Gazaanse
burgerbevolking uitgehongerd [11] waardoor de mensen hun toevlucht moeten
nemen tot niet drinkbare waterbronnen [12], bij Israelische militaire aanvallen is
het voor burgers uiterst gevaarlijke Witte Fosfor gebruikt [13], de militaire
aanvallen, bombardementen dus, zijn willekeurig [14], waardoor er hele dorpen van de kaart zijn geveegd [15], hele
families zijn uitgewist [16], zelfs de Amerikaanse president Biden, Israel’s
trouwste bondgenoot, noemt de Israelische bombardementen ”lukraak” [17]
Ziekenhuizen werken niet meer door die uithongeringsblokkade [18].
Erger nog, ziekenhuizen worden zelfs aangevallen, waardoor de gezondheids
en medische crisis nog is verergerd! [19]
Ook zijn er hulpverleners, medisch personeel, gedood bij aanvallen! [20]
Daarbij wordt er een sadistisch spelletje gespeeld met de Gazaanse bevolking!
Aanvankelijk verordonneerde het Israelische leger Gazanen naar het Zuiden te
gaan, vanwege de Israelische militaire operaties in het Noorden.
Om dan in het Zuiden aan te komen en ook daar getroffen te worden door
Israelische bombardementen! [21]
Als DAT geen Terreur is, dan weet ik het niet!
Moet ik u nog uitleggen, dat uithongering van de burgerbevolking als
De Turkse justitie is een onderzoek begonnen naar de Israelische
voetballer Sagiv Jehezkel, die voor de Turkse club Antalyaspor speelt.
Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israelisch gebaar, dat verwees naar de oorlog met Hamas.
Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.
Die werd gisteren in Israel herdacht.
Het OM onderzoekt of het bericht een aanzet is tot haat.
De voetballer is gisteren opgepakt en vandaag vrijgelaten.
Volgens Israelische media gaat hij snel naar Israel.
Zijn club heeft hem geschorst.
Jehezkel zegt, dat het niet de bedoeling was om te provoceren.
”Ik wil dat de oorlog stopt. Daarom liet ik het zien”
EINDE
ORIGINEEL NOS TELETEKSTBERICHT Speler Israël opgepakt in Turkije De Turkse justitie is een onderzoek begonnen naar de Israëlische voetballer Sagiv Jehezkel,die voor de Turkse club Antalyaspor speelt.Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israëlisch gebaar dat verwees naar de oorlog met Hamas. Jehezkel toonde de tekst “100 dagen, 07/10″,verwijzend naar de terreur van Hamas op 7 oktober.Die werd gisteren in Israël herdacht.Het OM onderzoekt of het bericht een aanzet is tot haat. De voetballer is gisteren opgepakt en vandaag vrijgelaten.Zijn club heeft hem geschorst.Jehezkel zegt dat het niet de bedoeling was om te provoceren.”Ik wil dat de oorlog stopt.Daarom liet ik het zien.” nieuws buitenland binnenland sport
601 – NOS Teletekst
Reacties uitgeschakeld voor ”Saudi-Arabie”Geen banden met Israel”/NOS Teletekst, waarom zet u ”Israelische agressie” in Gaza tussen aanhalingstekens?
Ja, om de bovenstaande Passage uit de onvergetelijke Klassieker
”Alice in Wonderland” [1] te parafraseren:
De Tijd is daar om uw redactie opnieuw te kapittelen.
Want kennelijk kunt u het niet laten en vervalt u Keer op Keer weer
in dezelfde fout.
Opzettelijk of niet, dat laat ik hier in het midden.
Want herinnert u zich nog, dat ik u op 17 januari anno Domini 2024 [niet zo lang geleden dus] een mail stuurde naar aanleiding van uw
berichtgeving ”Speler Israel opgepakt in Turkije? ”
Zie de link onder noot 2 en de gehele mail helemaal onderin.
In die mail wees ik u erop, dat u in uw berichtgeving -en niet alleen
in deze berichtgeving dd 15 januari -, maar structureel verwijst naar de
”terreur” van Hamas, hetzij Hamas aanduidt als een ”terreurgroep”,
terwijl welke militaire actie Israel ook uitvoert, ook in deze zogenoemde
”oorlog tussen Israel en Hamas” [sowieso een foute term, het is niet meer of minder dan een gelegitimeerde strijd tegen de Israelische Bezetter] [3],
u nooit refereert aan ”Israelische terreur” of ”Israelische schendingen
van het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht”, terwijl daar wel degelijk
door mensenrechtenorganisaties bevestigde voorbeelden van zijn. [4]
EN NU DOET U HET WEER!
UW BERICHTGEVING: ”SAUDI-ARABIE: GEEN BANDEN MET ISRAEL”
Ik laat de move van Saudi-Arabie nu even voor wat het is [eigenlijk
had deze wel wat steviger kunnen zijn, maar dat valt nu buiten deze discussie] en concentreer mij op uw berichtgeving:
In uw berichtgeving vermeldt u o.a.
”Behalve een onafhankelijke staat-met Oost-Jeruzalem als
hoofdstad-moet er volgens Saudi-Arabie ook een eind komen aan de
”Israelische agressie” in Gaza en moeten alle Israelische troepen weg zijn
van de Gazastrook voordat er over diplomatieke banden met Israel
kan worden gesproken.”
WAAROM ”ISRAELISCHE AGRESSIE” TUSSEN AANHALINGSTEKENS?
U leest het al:
Wat mij in uw berichtgeving stoort is het feit, dat u ”Israelische agressie”
tussen aanhalingstekens plaatst.
Nu kunt u ernaar verwijzen, dat u alleen maar citeert uit het nieuwsbericht
hierover [waarschijnlijk hebt u de Reuters bron gebruikt, zie noot 5], maar ik
denk, dat het dieper gaat.
Want u meet met twee maten en bedrijft ergo [Latijn voor ”dus”] geen
objectieve en evenwichtige journalistiek in dezen.
Een recent voorbeeld is uw weergave van de reactie van Netanyahu
op het Hamas voorstel tot een Staakt het Vuren:
Ik citeer u:
”Hamas had een staakt-het-vuren in drie fases voorgesteld waarbij
de gijzelaars vrij zouden komen net als Palestijnse gevangenen.
Ook zou Israel uit Gaza moeten vertrekken.
Netanyahu noemde de eisen van Hamas waanzinnig.” [6]
Nog afgezien van het feit, dat ik van die ”waanzin” niets snap-
vrijwel iedere humanitaire organisatie heeft opgeroepen
tot een Staakt het Vuren [ik noem hier Amnesty International] [7]-valt het mij op,
dat u de opmerking van Netanyahu weergeeft zonder aanhalingstekens!
En dat is geen toevallige verschrijving of in de haast gebeurd,
maar een weloverwogen keuze, omdat u standaard [behoudens
misschien enkele uitzonderingen waarbij u beter uw best doet] Hamas
in de positie van boosdoener plaatst [terreurbeweging, terreur van Hamas]
en Israel in de positie van de Staat, die daarop slechts reageert.
Hoeveel doden er ook in Gaza vallen, hoezeer de
Israelische Blokkade van Gaza ook dood en verderf zaait, consequent
blijft u refereren aan ”Israelische militaire acties”
Israel heeft een extreem-rechtse regering, zoals nieuwsbronnen
terecht ook vermelden [8], maar nergens hoor ik
u daarover!
WEL te pas en te onpas over Hamas als ”terreurbeweging”
‘ISRAELISCHE AGRESSIE” TUSSEN AANHALINGSTEKENS?
CHECK DE FEITEN, REDACTIE!
U plaatst dus in uw berichtgeving ””Saudi-Arabie: Geen banden met Israel” [9]ISRAELISCHE AGRESSIE tussen aanhalingstekens.Niet alleen meet u dus met twee maten [want waarom de opmerkingvan Netanyahu ”waanzinnig’ [10]’, ook niet tussen aanhalingstekensgezet, wanneer het echt alleen om het citeren van opmerkingenvan Staatslieden gaat?], ook ontkent u daarmee willens en wetensde oorverdovende werkelijkheid. Want niet alleen is Israel Gaza binnengevallen [wat tegenwoordig zelfseen kind van zes jaar weet, dus hierbij geen noot], wat agressie heet, bovendien heeft Israel vanaf het moment van binnenvallen dood en verderf gezaaid onder de Palestijnse burgerbevolking! En u kent het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht [hopelijk]”
Parties to a conflict shall at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to
spare civilian population and property. Neither the civilian population as such nor civilian persons shall be the
object of attack. Attacks shall be directed solely against military objectives.” [11]
JUIST
Onderscheid dient gemaakt te worden tussen combatanten [militairen
en strijders] en non-combatanten [burgers]
Uithongering van de burgerbevolking als oorlogswapen is
verboden! [12]
Eens op een Rijtje, wat Israel daarvan bakt:
In dit Israelische militaire Gaza Offensief stapelt Israel Oorlogsmisdaad
op Oorlogsmisdaad [13], door de totale Gaza Blokkade wordt de Gazaanse
burgerbevolking uitgehongerd [14] waardoor de mensen hun toevlucht moeten
nemen tot niet drinkbare waterbronnen [15]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Bij Israelische militaire aanvallen is
het voor burgers uiterst gevaarlijke Witte Fosfor gebruikt [16]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING
De Israelische militaire bombardementen dus, zijn willekeurig [17], waardoor er hele dorpen van de kaart zijn geveegd [18]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Hele families zijn uitgewist [19]
Zelfs de Amerikaanse president Biden, Israel’s
trouwste bondgenoot, noemt de Israelische bombardementen ”lukraak”
[20]
Ziekenhuizen werken niet meer door die uithongeringsblokkade [21].
Erger nog, ziekenhuizen worden zelfs aangevallen, waardoor de gezondheids
en medische crisis nog is verergerd! [22]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Ook zijn er hulpverleners, medisch personeel, gedood bij aanvallen! [23]
Daarbij wordt er een sadistisch spelletje gespeeld met de Gazaanse bevolking!
Aanvankelijk verordonneerde het Israelische leger Gazanen naar het Zuiden te
gaan, vanwege de Israelische militaire operaties in het Noorden.
Om dan in het Zuiden aan te komen en ook daar getroffen te worden door
Israelische bombardementen! [24]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Het is nu zelfs ZO erg, dat het Leefgebied in Gaza volgens VN waarnemers
[lees uw eigen NOS berichtgeving] is gekrompen tot een derde! [25]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
Volgens recente berichtgeving zijn er tenminste 27.947 mensen omgekomen bij Israelische bombardementen [26] en de BBC
vermeldt recentelijk, dat onder de doden meer dan 11.500 kinderen zijn [27]
DAT IS AGRESSIE TEGEN DE BURGERBEVOLKING!
EPILOOG
Ik heb u er al eerder op gewezen:
Uw berichtgeving is onevenwichtig, niet objectief [enkele
uitzonderingen daargelaten] en meet met twee maten.
U refereert aan de ”terreur van Hamas’ op 7 october”, maar over
de Israelische aanvallen in Gaza en de uithongering van Gaza refereert
u slechts als ”Israelische bombardementen of Israelische militaire aanvallen” [28]
U zet de in uw berichtgeving ””Saudi-Arabie: Geen banden met Israel”
[zie onder P/S] Israelische agressie tussen aanhalingstekens, maar wanneer in een ander Teletekstbericht de Israelische premier Netanyahu
de voorstellen van Hamas voor een Staakt het Vuren waanzinnig noemt,
komen daarbij GEEN aanhalingstekens [29]
En dat zijn geen toevallige verschrijvingen:
Keer op keer, structureel doet u dit!
Keer op keer wordt hierbij de suggestie [al dan niet opzettelijk]
gewekt, dat Hamas de Boosdoener is en Israel slechts de Staat,
die reageeert.
Houdt u daar nu eens mee op en breng tenminste het journalistieke
fatsoen op om niet met twee maten te meten.
Spreekt u over de ”terreur” van Hamas?
Prima
Maar dan ook over het ”dood en verderf zaaien” van het Israelische leger
Noemt u Hamas een ”terreurbeweging?”
Dat is aan u
Maar benoem dan ook de Israelische regering tot wat zij is:
Extreem-rechts en een Bezettings en Apartheidsregime [30]
aan met Israel zolang er geen onafhankelijke Palestijnse Staat is.
Dat heeft het land tegen de VS gezegd. Saudi Arabie spreekt
in een verklaring van een ”stevige positie”
Behalve een onafhankelijke staat-met Oost-Jeruzalem als
hoofdstad-moet er volgens Saudi-Arabie ook een eind komen aan de
”Israelische agressie” in Gaza en moeten alle Israelische troepen weg zijn
van de Gazastrook voordat er over diplomatieke banden met Israel
kan worden gesproken.
Kort voor de oorlog tussen Israel en Hamas leken Israel en Saudi-Arabie
nog hard op weg naar een historische deal.
EINDE BERICHT
ORIGINEEL NOS TELETEKST BERICHT
SAUDI-ARABIE: GEEN BANDEN MET ISRAEL
https://teletekst-data.nos.nl/webplus?p=129 NOS Teletekst 129 Saudi-Arabië:geen banden met Israël Saudi-Arabië gaat geen diplomatieke betrekkingen aan met Israël zolang er geen onafhankelijke Palestijnse staat is.Dat heeft het land tegen de VS gezegd.Saudi-Arabië spreekt in een verklaring van een “stevige positie”. Behalve een onafhankelijke staat – met Oost-Jeruzalem als hoofdstad – moet er volgens Saudi-Arabië ook een eind komen aan de “Israëlische agressie” in Gaza en moet alle Israëlische troepen weg zijn van de Gazastrook voordat er over diplomatieke banden met Israël kan worden gesproken. Kort voor de oorlog tussen Israël en Hamas leken Israël en Saudi-Arabië nog hard op weg naar een historische deal. nieuws buitenland binnenland sport
MAIL AAN NOS TELETEKST
Uw berichtgeving dd 15 januari 2024/””Speler Israel opgepakt in Turkije”
Zoals u weet bekritiseer ik met enige regelmaat uw berichtgeving
in het Midden-Oostenconflict [1] en een enkele keer was het Tijd voor een compliment [2]
Deze keer geen complimenten, maar weer eens ouderwetse, pittige kritiek!
FASTEN YOUR SEATBELTS!
UW BERICHTGEVING
In uw berichtgeving dd 15 januari anno Domini 2024 vermeldt u, dat de Israelische voetballer Sagiv Jehezkel, die voor de Turkse club Antalyaspor speelt, was opgepakt [en inmiddels weer vrijgelaten] omdat hij een pro-Israelisch gebaar zou hebben gemaakt na een goal.
Ik citeer u:
”Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israelisch gebaar, dat verwees naar de oorlog met Hamas.”
Ik citeer u verder
”Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.”
Zie uw Berichtgeving geheel onderin, onder de noten.
Ook vermeldt u, dat de Turkse Justitie de zaak verder onderzoekt.
EVEN TUSSENDOOR/AANKLACHT/ARRESTATIE VOETBALLER
Op die arrestatie en het OM onderzoek naar bewuste voetballer wil ik
niet uitgebreid ingaan.
Wel lijkt het mij nogal merkwaardig.
Want ook al zou Jehezkel inderdaad pro-Israel zijn, dan lijkt het mij vallen onder
de vrijheid van mening, los van het feit of het een sympathieke mening is of niet.
Even absurd ongeveer lijkt mij een aanklacht tegen deze voetballer als destijds het ontslag van die Russische dirigent, omdat hij geen afstand zou hebben genomen van de Russische inval in Oekraine. [3]
Ook weer hier: Sympathiek misschien niet, maar wel zijn recht er zo over te denken.
Maar dat was even over de context van het artikel
Nu naar de essentie
TERREUR HAMAS
In uw berichtgeving vermeldt u:
”Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.
Die werd gisteren in Israel herdacht.”
Zie geheel onderin
Op twee punten wil ik mij focussen:
Ten eerste:
Die ”terreur” van Hamas, waarnaar u verwijst, is gedeeltelijk ”terreur”,
gedeeltelijk ook niet.
Waar de 7 october Hamas aanval tegen burgers gericht was [4], klopt dat wel, maar wat de nieuwsberichtgeving doorgaans verzwijgt-en daar bent u ook bij- is,
dat Hamas bij die 7 october aanval ook wel degelijk Israelische militaire doelen
heeft aangevallen [5] en zoals u heel goed weet, is dat volgens het Humanitair
Oorlogsrecht uiteraard gelegitimeerd [6]
Wees dus ook zo eerlijk om de 7 october aanval te nuanceren, in plaats van ongenuanceerd
te refereren aan de ”Hamas-terreur”
ISRAELISCHE TERREUR/HOE ZIT HET DAARMEE?
En dan nu het Tweede Punt
Want waar ik het meest over val, is uw eenzijdigheid.
Want nu even los van het feit, of de 7 october 2023 Hamas aanval
een terreuraanval was [zoals ik al heb uitgelegd en voor u te controleren [7], slechts gedeeltelijk], het valt zo op, dat u alleen aan Hamas refereert in verband met ”terreur”
Nooit heb ik in uw berichtgeving gelezen over de ”Israelische terreur”, terwijl
deze toch, zeker in deze Nieuwe Oorlog, meer dan duidelijk aanwezig is!
Mocht u in uw berichtgeving ooit WEL gerefereerd hebben aan ”Israelische
terreur” , laat het mij dan vooral weten en dan heb ik, althans over die terreurkwestie, niets gezegd, maar ik denk van niet, eerlijk gezegd
ISRAELISCHE TERREUR SINDS DE HAMAS AANVAL OP 7 OCTOBER 2023
Aanvallen op een burgerbevolking, militair of anderszins, DAT is terreur en
daarvan heeft Israel ontelbare staaltjes laten zien sinds de Hamas aanval
op 7 october 2023!
Zoals ik in een stuk van geheel andere aard al schreef [8], gaat Israel sinds de 7 october Hamas aanval tekeer als een Briesende Leeuw! [9]
Want in dit Israelische militaire Gaza Offensief stapelt Israel Oorlogsmisdaad
op Oorlogsmisdaad [10], door de totale Gaza Blokkade wordt de Gazaanse
burgerbevolking uitgehongerd [11] waardoor de mensen hun toevlucht moeten
nemen tot niet drinkbare waterbronnen [12], bij Israelische militaire aanvallen is
het voor burgers uiterst gevaarlijke Witte Fosfor gebruikt [13], de militaire
aanvallen, bombardementen dus, zijn willekeurig [14], waardoor er hele dorpen van de kaart zijn geveegd [15], hele
families zijn uitgewist [16], zelfs de Amerikaanse president Biden, Israel’s
trouwste bondgenoot, noemt de Israelische bombardementen ”lukraak” [17]
Ziekenhuizen werken niet meer door die uithongeringsblokkade [18].
Erger nog, ziekenhuizen worden zelfs aangevallen, waardoor de gezondheids
en medische crisis nog is verergerd! [19]
Ook zijn er hulpverleners, medisch personeel, gedood bij aanvallen! [20]
Daarbij wordt er een sadistisch spelletje gespeeld met de Gazaanse bevolking!
Aanvankelijk verordonneerde het Israelische leger Gazanen naar het Zuiden te
gaan, vanwege de Israelische militaire operaties in het Noorden.
Om dan in het Zuiden aan te komen en ook daar getroffen te worden door
Israelische bombardementen! [21]
Als DAT geen Terreur is, dan weet ik het niet!
Moet ik u nog uitleggen, dat uithongering van de burgerbevolking als
De Turkse justitie is een onderzoek begonnen naar de Israelische
voetballer Sagiv Jehezkel, die voor de Turkse club Antalyaspor speelt.
Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israelisch gebaar, dat verwees naar de oorlog met Hamas.
Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.
Die werd gisteren in Israel herdacht.
Het OM onderzoekt of het bericht een aanzet is tot haat.
De voetballer is gisteren opgepakt en vandaag vrijgelaten.
Volgens Israelische media gaat hij snel naar Israel.
Zijn club heeft hem geschorst.
Jehezkel zegt, dat het niet de bedoeling was om te provoceren.
”Ik wil dat de oorlog stopt. Daarom liet ik het zien”
EINDE
ORIGINEEL NOS TELETEKSTBERICHT Speler Israël opgepakt in Turkije De Turkse justitie is een onderzoek begonnen naar de Israëlische voetballer Sagiv Jehezkel,die voor de Turkse club Antalyaspor speelt.Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israëlisch gebaar dat verwees naar de oorlog met Hamas. Jehezkel toonde de tekst “100 dagen, 07/10″,verwijzend naar de terreur van Hamas op 7 oktober.Die werd gisteren in Israël herdacht.Het OM onderzoekt of het bericht een aanzet is tot haat. De voetballer is gisteren opgepakt en vandaag vrijgelaten.Zijn club heeft hem geschorst.Jehezkel zegt dat het niet de bedoeling was om te provoceren.”Ik wil dat de oorlog stopt.Daarom liet ik het zien.” nieuws buitenland binnenland sport
601 – NOS Teletekst
Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed aan NOS Teletekst/Uw berichtgeving dd 7 februari 2024/”Saudi-Arabie: Geen banden met Israel”
Ukrainians and foreign residents shout slogans during an anti-racism rally in front of the Ukrainian Parliament in Kiev.GENYA SAVILOV/AFP
Reuters
Reuters
Reuters