Actievoerders in Groot-Brittannië zijn dinsdag 14 juni 2022 op de weg gaan liggen bij een detentiecentrum waar vandaan vluchtelingen weggehaald dreigen te worden, afgevoerd eerst naar het vliegtuig en dan gedeporteerd naar Rwanda. Door hun lig-actie proberen ze die deportatie daadwerkelijk tegen te houden. Het is de tweede keer binnen ene handvol dage dat in Groot-Brittannië de solidariteit met vluchtelingen zo’n confronterende, uitdagende vorm aanneemt van een directe actie. Het is geweldig om te zien, en het is te hopen dat dit soort voorbeelden steeds meer worden nagevolgd.
Wat is er aan de hand. In april van dit jaar heeft de Britse regering een afspraak gemaakt met de regering van Rwanda. In ruil voor 140 miljoen euro en een boel goodwill bij de Britse regering,(1) zou Rwanda vluchtelingen opvangen in de tijd die de Britse autoriteiten uittrokken om over hun asielaanvraag te beslissen, Rwanda is dus omgekocht om als een soort van Ter Apel – in Nederland aanmeldcentrum voor vluchtelingen – te fungeren. Heel veel mensen vinden het een schande. Mensen zijn in dat land natuurlijk helemaal niet veilig, ook in Rwanda is sprake van foltering en dergelijke.
Er zijn dus protesten, en via rechtszaken zijn al flink wat deportaties van vluchtelingen tegen gehouden. Maar de regering wil doorzetten en per se vandaag een vlucht naar Rwanda zien plaatsvinden. En een zaak voor het Britse Hooggerechtshof om dit hele deportatieplan te torpederen draaide uit op een naar resultaat. Rechter Jonathan Swift noemde het plan ‘in het publieke belang’. Wat de rechterlijke macht kon de deportatievlucht – inmiddels een prestigezaak voor de regering van Boris Johnson – dus doorgang vinden.(2)
Maar wat betreft actievoerders dus niet! Gisteren waren er flinke aantallen demonstranten bijeen bij het kantoor van de minister van binnenlandse zake Priti Patel. Vandaag gingen mensen dus verder dan protesteren. In en tweet lees ik dat ‘enkele activisten van Stop Deportations de weg buiten het Colnbrook dententie centrum geblokkeerd (hebben)’(3). Daarmee versperren ze de weg voor bussen waarmee vluchtelingen afgevoerd zouden worden. Het is te hopen dat meer actievoerders zich bij deze dappere solidaire mensen voegen. Het is te hopen dat het lukt om deze hele deportatievlucht te voorkomen. En het is te hopen dat het verzet zich zodanig uitbreidt dat het hele plan om vluchtelingen naar Rwanda af te voeren zodanig in het honderd loopt dat de regering gene andere keus heeft dan het kwalijke beleidsvoornemen te laten varen.
De actie tegen de deportatievlucht naar Rwanda komt enkele dagen na een succesvolle solidariteitsactie in de Londense wijk Peckham. Daar pakte de immigratiedienst een persoon uit Nigeria op om die te deporteren. De verblijfsvergunning van de man zou zijn verlopen. Wat daar ook van waar is, het is geen argument om mensen aan te houden en te deporteren. Dat vonden buren en buurtbewoners duidelijk ook. Mensen sloegen alarm en kwamen in actie.
Al snel was er een klein groepje van deze solidaire mensen aanwezig, net als trouwens een politiebus en een zwik agenten om de deportatie door te zetten. Initiatieven als Lewisham Anti- Raids en Southwark & Lambeth Anti-Raids (4)– netwerken die snel alarm kunnen slaan als er een immigratieraid plaatsvindt en mensen in de buurt bijeen kunnen brengen voor actie, en daarmee dus een deportatie dreigt – waren en zijn behulpzaam om snel alarm te slaan zodat er snel een protesterende menigte stond.
Gaandeweg groeide het aantal mensen dat op het alarm af kwam tot er rond de tweehonderd mensen ter plekke waren. De politiebus met de Nigeriaanse man kon niet wegrijden, de deportatie was daadwerkelijk geblokkeerd! De politie probeerde actievoerders weg te krijgen met ruw geduw en akelige agressie.(5) Maar tegenover het grote aantal mensen en hun solidaire vastbeslotenheid zette de politie niet door. Vijf uur duurde het, maar uiteindelijk haalde het gezag bakzeil. Onder luid gejuich liet ze de Nigeriaanse man gaan. De politieagenten vertrokken, uitgejouwd door de menigte: ‘Don’t Come Back To Peckham!’(6) De solidariteit had gewonnen!
Dit zijn het soort acties die iets uithalen. Het zijn juist daarom ook het soort acties waar de staat ongetwijfeld afschrikwekkende antwoorden op zoekt, want die staat wil kunnen deporteren naar believen. Het is namelijk niet de eerste keer dat het mensen door middel van directe actie lukt een deportatie tegen te houden. Vorig jaar, 13 mei 2021 om precies te zijn, slaagde een soortgelijke menigte in Manchester er in om een soortgelijke deportatie te doen stranden. Toen betrof het twee mensen uit India. Bij die actie zijn drie mensen hardhandig gearresteerd en aangeklaagd wegens ‘vergrijpen’ tegen de ‘openbare orde’. In augustus volgt een rechtszaak tegen deze moedige mensen, die inmiddels al de ‘Kenmure Street Three’ worden genoemd, naar de plek van de succesvolle actie. Ze eisen nu dat de strafzaak geschrapt wordt, en zoeken steun en getuigenissen.
Het is te hopen dat ze dit gevecht winnen. Deze mensen deden en doen wat nodig is en brachten actieve solidariteit in de praktijk. Precies wat de blokkeerders bij Colnbrook wederom proberen. Hopelijk lukt het ook daar om deportatie daadwerkelijk te doen stranden. En hopelijk bouwen we netwerken van solidaire mensen steeds effectiever op, zodat ook in de toekomst deportatie van mensen op de vlucht steeds moeilijker uitvoerbaar wordt.
On Tuesday, June 7, 2022, 07:50:49 PM GMT+2, GVA Inquiries Mailbox <inquiries@icrc.org> wrote:
Dear Astrid
Thank you for your sharing your concerns with the International Committee of the Red Cross (ICRC) and apologies for the delayed answer. We are receiving hundreds of messages and doing our best to answer all of them.
We took note of your opinions and we highly value your feedback about our work.
We work in over 100 contexts affected by armed conflict and violence. Our largest operations are in countries such as Syria, Yemen, Afghanistan, South Sudan, Somalia, and Ethiopia. In Ukraine, our work began in 2014 when the conflict started, and our presence in the country has grown since 24 February.
As you mention in your message, the horror of the crisis in Ukraine shouldn’t make the world forget that people suffering continues in other parts of the world, where millions are still relying on humanitarian assistance to access their basic needs.
We have followed the situation you mention closely and have supported the work that the National Red Cross Societies, their volunteers and other organizations are doing to help refugees. In 2021 we issued this joint press release: ICRC and IFRC on migration crisis at the borders between Belarus, Poland, Lithuania and other countries. In the statement, we expressed our alarm about the humanitarian tragedy unfolding and asked for unrestricted access for all organizations.
If you have specific questions about the situation of refugees, the United Nations Refugee Agency (UNHCR) may be able to provide more information in this regard.
I appreciate your relatively quick reaction on my recent mail [27 may 2022],
knowing your very busy time schedule.
I also appreciate your concern, following my mail on 27 may, that the attention for the humanitarian crisis in Ukraine should not overshadow your concern
for other humanitarian drama’s.
In my letter I especially mentioned the dramatic humanitarian needs of
those refugees, who are still trapped between the borders of Belarus and Poland.I quote from your mail:”
As you mention in your message, the horror of the crisis in Ukraine shouldn’t make the world forget that people suffering continues in other parts of the world, where millions are still relying on humanitarian assistance to access their basic needs. ”I had noticed that before, since I mentioned inmy mail to you the statement of mr F Rocca, presidentof the International Federation of Red Cross and Red CrescentSocieties, that there should be no difference in the receptionand protection of refugees, whether they are Ukrainians orcoming from other countries [1] And in my former mail, I’ve also referred to the Good Work, done by the American Red Cross and the Finnish Red Cross and doubtless other sections of the Red Cross regarding the refugees, trapped between Poland and Belarus [2] and I complimented you with that. As reaction on my mail to you, you referred to your Joint PressRelease of 2021, titled: ”ICRC and IFCR on migration crisisat the borders between Belarus, Lithuania and other countries” [3]I was impressed, as by the Work of the American Red Cross andthe Finnish Red Cross and I fully supported your statement,especially this part [I quote you]”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.” [4]
True humanity and something the EU leaders should
reflect on.
HOWEVER:
[And reason for my reaction on your answer to me]
That is NOT what I asked you for.
Since you referred to the situation in 2021 and I am
anxious to know about PRESENT the situation, the
situation in 2022, of the
refugees, trapped between Poland and Belarus [and
as I now understand, also Lithuania]
Perhaps I didn’t make that clear in my first mail to you?
Then I will do it now and repeat my questions:Based on the Statement of Amnesty Internationalon 11th of april 2022, the situation of thosetrapped between the Poland-Belarus border is direSee their statement:
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
AND the Amnesty report ”POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS” [5]
MY QUESTIONS ABOUT THE RED CROSS INVOLVEMENT
WITH THE MENTIONED REFUGEES IN 2022:
My questions refer to the PRESENT, 2022 ICRC involvement with
the refugees, who are trapped between the Poland-Belarus border,
as mentioned in my first mail [6]
I REPEAT:
I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees [7] and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders on this
moment, 2022.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
Those are my questions, in short
I would appreciate your reaction, but if you are pressed with time,
the only thing I want is to recall the dire situation those refugees
are in and to urge your humanitarian involvement with them, also
now, in 2022, since their situation doesn’t seem to be more humane now.
Thank you for your involvement
Kind greetings
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
NOTES
[1]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
[3]
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
Unrestricted and safe humanitarian access urgently needed to save lives and alleviate suffering.
STATEMENT18 NOVEMBER 2021
Budapest/Geneva – November 18, 2021 — The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) and the International Committee of the Red Cross (ICRC) are alarmed by the humanitarian tragedy unfolding at the borders between Belarus, Poland and Lithuania. At least 10 people are known to have died, including a 14-year-old boy due to hypothermia. The situation is set to worsen with the most serious winter weather yet to arrive.
IFRC has allocated more than 1 million Swiss Francs to Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross, whose volunteers and staff are assisting thousands of vulnerable people with food, water, blankets and vital medical assistance. ICRC is complementing the response, providing support and additional technical expertise to Red Cross partners, notably to keep migrants in contact with their relatives and other protection-related issues.
Birgitte Ebbesen, IFRC Regional Director for Europe said, “There are extremely vulnerable people at the border, including people with disabilities, pregnant women, and hundreds of children – many of them without a parent or family member. They have been sleeping rough in freezing conditions for many days now.”
“Our volunteers have been able to provide some assistance, but many are still hungry and cold. These are mothers, sisters, sons and daughters, people whose lives matter, and they should be protected and treated with compassion and dignity.”
Martin Schüepp, ICRC Regional Director for Europe and Central Asia said: “To protect people’s lives, health and dignity, as well as ease suffering and prevent further tragedy, all Red Cross Red Crescent Movement partners and other humanitarian organisations need immediate, unrestricted access to all migrants, including at borders.”
“The ICRC is providing support and additional technical expertise to our Red Cross partners, on reuniting people with separated family members and other protection-related issues.”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.
[4]
”All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.”
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
I appreciate your relatively quick reaction on my recent mail [27 may 2022],
knowing your very busy time schedule.
I also appreciate your concern, following my mail on 27 may, that the attention for the humanitarian crisis in Ukraine should not overshadow your concern
for other humanitarian drama’s.
In my letter I especially mentioned the dramatic humanitarian needs of
those refugees, who are still trapped between the borders of Belarus and Poland.I quote from your mail:”
As you mention in your message, the horror of the crisis in Ukraine shouldn’t make the world forget that people suffering continues in other parts of the world, where millions are still relying on humanitarian assistance to access their basic needs. ”I had noticed that before, since I mentioned inmy mail to you the statement of mr F Rocca, presidentof the International Federation of Red Cross and Red CrescentSocieties, that there should be no difference in the receptionand protection of refugees, whether they are Ukrainians orcoming from other countries [1] And in my former mail, I’ve also referred to the Good Work, done by the American Red Cross and the Finnish Red Cross and doubtless other sections of the Red Cross regarding the refugees, trapped between Poland and Belarus [2] and I complimented you with that. As reaction on my mail to you, you referred to your Joint PressRelease of 2021, titled: ”ICRC and IFCR on migration crisisat the borders between Belarus, Lithuania and other countries” [3]I was impressed, as by the Work of the American Red Cross andthe Finnish Red Cross and I fully supported your statement,especially this part [I quote you]”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.” [4]
True humanity and something the EU leaders should
reflect on.
HOWEVER:
[And reason for my reaction on your answer to me]
That is NOT what I asked you for.
Since you referred to the situation in 2021 and I am
anxious to know about PRESENT the situation, the
situation in 2022, of the
refugees, trapped between Poland and Belarus [and
as I now understand, also Lithuania]
Perhaps I didn’t make that clear in my first mail to you?
Then I will do it now and repeat my questions:Based on the Statement of Amnesty Internationalon 11th of april 2022, the situation of thosetrapped between the Poland-Belarus border is direSee their statement:
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
AND the Amnesty report ”POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS” [5]
MY QUESTIONS ABOUT THE RED CROSS INVOLVEMENT
WITH THE MENTIONED REFUGEES IN 2022:
My questions refer to the PRESENT, 2022 ICRC involvement with
the refugees, who are trapped between the Poland-Belarus border,
as mentioned in my first mail [6]
I REPEAT:
I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees [7] and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders on this
moment, 2022.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
Those are my questions, in short
I would appreciate your reaction, but if you are pressed with time,
the only thing I want is to recall the dire situation those refugees
are in and to urge your humanitarian involvement with them, also
now, in 2022, since their situation doesn’t seem to be more humane now.
Thank you for your involvement
Kind greetings
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
NOTES
[1]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
[3]
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
Unrestricted and safe humanitarian access urgently needed to save lives and alleviate suffering.
STATEMENT18 NOVEMBER 2021
Budapest/Geneva – November 18, 2021 — The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) and the International Committee of the Red Cross (ICRC) are alarmed by the humanitarian tragedy unfolding at the borders between Belarus, Poland and Lithuania. At least 10 people are known to have died, including a 14-year-old boy due to hypothermia. The situation is set to worsen with the most serious winter weather yet to arrive.
IFRC has allocated more than 1 million Swiss Francs to Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross, whose volunteers and staff are assisting thousands of vulnerable people with food, water, blankets and vital medical assistance. ICRC is complementing the response, providing support and additional technical expertise to Red Cross partners, notably to keep migrants in contact with their relatives and other protection-related issues.
Birgitte Ebbesen, IFRC Regional Director for Europe said, “There are extremely vulnerable people at the border, including people with disabilities, pregnant women, and hundreds of children – many of them without a parent or family member. They have been sleeping rough in freezing conditions for many days now.”
“Our volunteers have been able to provide some assistance, but many are still hungry and cold. These are mothers, sisters, sons and daughters, people whose lives matter, and they should be protected and treated with compassion and dignity.”
Martin Schüepp, ICRC Regional Director for Europe and Central Asia said: “To protect people’s lives, health and dignity, as well as ease suffering and prevent further tragedy, all Red Cross Red Crescent Movement partners and other humanitarian organisations need immediate, unrestricted access to all migrants, including at borders.”
“The ICRC is providing support and additional technical expertise to our Red Cross partners, on reuniting people with separated family members and other protection-related issues.”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.
[4]
”All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.”
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
Reacties uitgeschakeld voor Astrid Essed insists: Red Cross, please give me information about your present [2022] involvement with the refugees, trapped between Poland and Belarus
THE INTERNATIONAL RED CROSS, UKRAINIAN REFUGEES AND REFUGEES, TRAPPED BETWEEN POLAND AND BELARUS/DO YOU TREAT THEM WITH EQUAL ATTENTION, INTERNATIONAL RED CROSS?
ASTRID ESSED LETTER!
TO
THE INTERNATIONAL RED CROSS
PRESIDENT AND ASSEMBLY
Subject:
Questions about the International Red Cross attitude against
Ukrainian refugees versus refugees trapped between Belarus and
Poland
Your mission as International Red Cross
”The work of the ICRC is based on the Geneva Conventions of 1949, their Additional Protocols, its Statutes – and those of the International Red Cross and Red Crescent Movement – and the resolutions of the International Conferences of the Red Cross and Red Crescent. The ICRC is an independent, neutral organization ensuring humanitarian protection and assistance for victims of armed conflict and other situations of violence. It takes action in response to emergencies and at the same time promotes respect for international humanitarian law and its implementation in national law.
https://www.icrc.org/en/who-we-are/mandate
[When you are pressed with time, go directly to the part below:
”QUESTIONS TO THE INTERNATIONAL RED CROSS”]
Dear President
Dear members of the Assembly,
Firstly my great appreciation for your fantastic and indispensable Work
through the whole world!
Without your humanitarian involvement and the sometimes great risks
your co workers take, life would be extremely difficult, if not impossible,
for the millions of people you are helping day after day.
But even the best of organisations need critical attention and have their
flaws and that’s precisely the reason of this letter.
For in my opinion the International Red Cross attention for the Ukrainian
refugees, who have crossed the Polish Border is far more greater than the attention for the refugees, who tried to cross the Polish Border and are still trapped between the borders of Poland and Belarus.
Now I will not say, that the International Red Cross did nothing for these refugees.
On the contrary:
My great appreciation for the Good Work of the Finnish Red Cross, that
helped those people wonderfully! [1]
I also appreciate the emergency calls and involvement
of the American Red Cross, The Belarus Red Cross, the Poland Red Cross,
the Lithuanian Red Cross and the other Red Cross departments [2]
Thank you, Finnish Red Cross [which gets this letter cc also]
and thank you, the other mentioned and peerhaps not mentioned Red Cross departments !
Also a Shout out to all those anonymous Polish people,
who helped refugees! [3]
And I express my appreciation to the president of the International
Federation of Red Cross and Red Crescent Societies mr F Rocca, who
stated, that thee should be no difference in the reception and protection
of refugees, whether they are Ukrainians or coming from other countries.
I quote him:
”“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,”and”
“This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.” [4]
UKRAINIAN REFUGEES VERSUS REFUGEES, TRAPPED BETWEEN
POLAND AND BELARUS
I referred to the great attention of the International Red Cross to the Ukrainian
refugees [5] and don’t get me wrong:
I appreciate that very much and I think it is of the utmost importance to stand
for these people, who were the victims of the Russian invasion and had to flee their countries under so dramatic circumstances.
I sympathise with all refugees whoever they are and where they came from
and I know the International Red Cross does the same.
And yet, according to me, sometimes things go wrong.
Too often I learn from people from the field: Volunteers who do their utmost
to help those. who are trapped between the borders of Belarus and Poland, that
the Red Cross is not, or not enough, present to help the between border refugees”:
I quote something that made great impression on me:
It’s from mrs Anna Albot, a spokeswoman for the Polish Minority
Right Group [also mentioned in cc] and member of the Grupa Granica:
Quote: [first in Dutch, then translation in English]:
”Waar is het Rode Kruis, de Internationale Organisatie voor Migratie van de VN en de VN-vluchtelingenorganisatie? Die organisaties die zelfs in oorlogsgebieden opereren? Die voedsel en water naar de gevaarlijkste criminelen brengen? Is Elina, 5, gevaarlijker of minder waard? ” [6]
In English:
”Where is the Red Cross, The International Organisation for Migration
of the UN and the UNHCR?
Those organisations which even operate in warzones?
Which bring food and water to the most dangerous criminals?
Is Elina, 5, more dangerous and worth less?
Mrs Albot also published this article in the Guardian [8 december 2021]
QUESTIONS TO THE INTERNATIONAL RED CROSS
This was in december 2021
And to my knowledge, the situation of the refugees, trapped
in the Polish-Belarussian border is yet inhuman, as is the
situation of the refugees, who reached Poland and are in
Polish detention centres in dire conditions.
See the statement of Amnesty International [7]
Now I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
And when, suppose you HAD access to the mentioned detention centres and
were not hindered in your activities, why did you give more attention
to the Ukrainian refugees then to those trapped between Belarus and
Poland.
Again, I don’t say you on purpose neglected those between borders refugees, I only had the impression more attention went to the Ukrainian refugees, who have, of course, the full right to your attention, only not more then
others.
EPILOGUE
Dear president, members of the International Red Cross, I hope you
forgive me my bold and critical questions, but they were necessary:
Like Amnesty International [10] I am very concerned about the
inhuman situation of the refugees between the border, as their reception in
Poland, that is quite different from the warm welcome
the Ukrainian refugees received, as it should be for all refugees.
You as a great humanitarian organisation can make the difference and
show the World and especially the European leaders, that all refugees
must be treated and received humanely, regardless where they came from
or what their origins are.
Do your best.
The refugees count on you!
And if you’re pressed with time and can’t answer me, no problem
All I want is that you do your humanitarian task to all refugees,
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
[3]
24/7 NEWS BULLETIN
IT’S HEART BREAKING: HOW POLISH VOLUNTEERS
RESCUE POVERTY STRICKEN MIGRANTS AT
THE BELARUSIAN BORDER
11 NOVEMBER 2021
https://247newsbulletin.com/politics/4802.html
While the official Warsaw refuses to let in the migrants who have accumulated on the Belarusian border, not wanting to recognize them as refugees, many Poles express a desire to help people in difficult situations.
In the Polish media, you can see lists of various NGOs that are involved in helping migrants, as well as talk about ways to help them. One of the most popular is called a financial donation, but it is also suggested to become a volunteer working with refugees. The monetary contributions are spent on humanitarian transportation, shelter, medical and legal assistance, and integration with the host society.
“You don’t have to be at the border to help refugees,” writes Gazeta Wyborcza. “We can’t do much on this issue, but here’s exactly what we can: offer a blanket, a sleeping bag or waterproof clothing.”
Among the organizations that help refugees and migrants, mention is made, for example, of Caritas Polska, which carries out humanitarian aid campaigns both in Poland and abroad. This organization operates centers for refugees and migrants in Szczecin, Kalisz and Warsaw, providing systematic assistance in the field of intercultural integration, career counseling, psychological and legal assistance, classes in community centers and educational packages. Since the beginning of the current migration crisis at the Polish-Belarusian border, Caritas Polska has been organizing humanitarian transfers to centers where foreigners arrive, providing migrants with food, detergents, hygiene items, and blankets.
Helping migrants and the Polish Red Cross collecting material gifts for aid packages for migrants. Donations are accepted at Red Cross offices throughout Poland. Currently, the most in demand are: jackets, sweaters, thick socks, warm shoes, hats, scarves, blankets and sleeping bags. At the same time, clothes and shoes must be new or used, but in good condition. High-energy products are accepted (bars, chocolate, dried fruits), as well as other food products (pies and other canned poultry, canned fish, crackers, waffles, etc.).
The Polish non-governmental humanitarian organization Grupa Granica, which monitors the situation on the Polish-Belarusian border, believes that refugees need to be rescued as soon as possible. Indeed, if the Polish border police finds injured migrants before doctors, they send them back to Belarus, explaining this step by the fact that their health condition may deteriorate at any time, and the risk of death in such conditions is great.
The Guardian tells how 15 Iraqi Kurds ended up in the forests of the Polish village of Narewka after they managed to cross the border of Belarus and the European Union. All migrants had early signs of hypothermia. One woman could hardly walk. They had no choice but to turn to volunteers for help. A team from Grupa Granica, before the border guards, found migrants who found themselves in completely extreme conditions. It was already starting to get dark, and the temperature dropped to almost zero degrees. Volunteers distributed blankets and hot tea to people.
After some time, the police arrived in the forest. Up to this point, volunteers have explained to the frozen migrants how to properly apply for asylum.
“We have about eight teams operating near the border and a total of about 40 people,” Anna Albot, a spokeswoman for the Polish Minority Rights Group and member of Grupa Granica, told The Guardian. – Whenever we receive calls from migrant families, we send a request to our teams and check who is closest to the place. People often ask for food, water, a doctor, or clothing. The other day I met a Syrian family who didn’t even have shoes. ”
Anna Chmielewska, coordinator of the Center for Assistance to Foreigners in Warsaw, noted that “it is difficult to work in the border zone for several reasons”. First, the Polish police stop the cars of the volunteers a few kilometers before the Kuznitsa checkpoint on the Polish-Belarusian border. The fact is that three kilometers from the border begins the territory on which the state of emergency is in force, so access to it is prohibited.
“We cannot get into this zone and help the people who are there,” she added. “Only local residents can do this.” According to her, volunteers only have the opportunity to contact migrants only when they can pass the border zone: “But not everyone succeeds in doing this. Winter is coming and people are not ready to stay outside in the cold day after day. We are afraid that bad weather will lead to more deaths. It’s heartbreaking for us. “
In addition, the activist said that border police officers often behave quite aggressively. “We are not doing anything illegal, but they make us feel like we are violators,” Khmelevska said. “Helping people is okay. But in the current situation we seem to be engaged in secret activities. “
According to a representative of another non-governmental Polish organization, Medycy na granicy (Doctors at the Border – MK), border guards periodically obstruct the provision of medical assistance to migrants.
On their official Facebook page, the volunteers reported that before going on another call, they found that the ambulance’s wheels had been deflated. In addition, the doctors found “people in uniform” at the service car, and an olive-colored car with registration numbers beginning with the letters denoting the off-road vehicles of the Polish army stood nearby, the report said.
The doctors added that they tried to talk to the people sitting in the car, but they left almost immediately. Then they turned to the Ministry of National Defense of Poland with a request to “urgently provide clarification regarding this shameful incident.”
The department gave a response almost immediately. “The soldiers of the Polish army have no relation to the damage to the ambulance at the border,” the ministry’s press service informed. “They have much more serious questions than the denial of fake news in the media space.”
At the same time, such situations do not lead volunteers astray. They continue to provide assistance to refugees. On their social networks, doctors posted a post in five languages – English, French, Arabic, Persian and Kurdish – with the following content: “If you or someone from your family needs any humanitarian or medical assistance on the Polish-Belarusian border, write US. We will connect you with the right people. “
Those wishing to help migrants have to face not only opposition from the authorities. After one of the theaters in the city of Legnica began collecting gifts for refugees on the Polish-Belarusian border, it was attacked by haters on the Internet. “But there are more people willing to help,” says one of the initiators of the action.
In this regard, Polish volunteers are pleased to know that activists from Germany are trying to help migrants stranded on the Polish-Belarusian border. According to the Polish Internet resource Oko.press, a group of German volunteers came to Poland to deliver parcels for refugees to local organizations, show solidarity with immigrants and protest against the actions of the Polish authorities and the inaction of German politicians.
“We have free seats on the bus,” says one of the activists Ruben Neugebauer. “We could take people who need help with us. If only the German government would agree to this … We call on the German authorities to create humanitarian corridors on the Polish-Belarusian border. This should be one of the priorities of the government that is currently being formed in Germany. “
.
Source From: MK
[4]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
Due to the conflict escalation in Ukraine, millions of people have left their homes and crossed into neighbouring countries. The Ukrainian Red Cross is helping people affected by the conflict as the security situation allows. National Societies in surrounding countries, with support from the IFRC, are assisting people leaving Ukraine with shelter, basic aid items and medical supplies. People from Ukraine will need long-term, ongoing support. Our priority is addressing the humanitarian needs of all people affected by the conflict, inside and outside Ukraine.
8 dec 2021, door Anna Albot in the Guardian. Zij is met in Narewka, Polen, vlakbij de grens met Wit-Rusland.
Het helpen van vluchtelingen die verhongeren in de ijzige grensbossen van Polen is illegaal, maar het is niet de echte misdaad
Eén gedachte gaat constant door mijn hoofd: “Ik heb kinderen thuis, ik kan niet de cel in, ik kan niet de cel in.” De politiek ligt buiten mijn bereik of dat van de slachtoffers aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland. Die gaat erom dat de vertrekkende Duitse kanselier Angela Merkel doordringt tot Alexander Loekasjenko, de president van Wit-Rusland. Het is ironisch dat deze grens meer dan 50 mediaploegen op de been heeft gebracht, maar Polen de enige plaats in de EU is waar journalisten niet vrijuit kunnen rapporteren.
Ondertussen nadert de strenge Noord-Europese winter en bevriezen mijn vingers in de donkere sneeuwnachten.
De grenssituatie laat de kloof zien tussen wat legaal is en wat moreel is. Hij beheerst de inspanningen van degenen die levens redden. Het enige wat wij, activisten in de bossen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland, kunnen doen is water, voedsel en kleding naar wanhopige mensen brengen. Maar deze fundamentele humanitaire daad, kan alleen in het geheim worden uitgevoerd. We moeten ons verstoppen en door de bossen sluipen. De aandacht trekken van grenswachten, politie of leger zou een nieuwe pushback kunnen forceren.
We ontmoeten bange ogen, uitgeputte gezichten, lichamen kapot door de kou … Bevroren, dorstige, hongerige mensen.
Ik heb verschillende groepen tussen de bomen ontmoet: gezinnen, moeders met kinderen, vaders met gehandicapte kinderen, ouderen en mensen uit de meest kwetsbare groepen ter wereld – etnisch, religieus en LGBTQ+. Ze zochten vrijheid, maar werden sinds augustus tot nu, december, vijf, tien en zelfs vijftien keer teruggedreven naar Wit-Rusland.
Tijdens mijn nachtelijke tochten ben ik uitgerust met een grote rugzak vol thermoskannen warme soep, sokken, laarzen, jassen, handschoenen, sjaals, mutsen, pleisters, medicijnen en powerbanks. Ik loop in het donker en verschuil me achter bomen als ik helikopters hoor of de felle lichten van de politie zie. Ik hoor het geplons van de soep in de kannen op mijn rug, ik hoor mijn kortademigheid – niemand heeft me geleerd om te sluipen en onzichtbaar te zijn als een beroepsmilitair. Ik heb jarenlang voor mensenrechten gewerkt, de meeste EU-grenzen en vluchtelingenkampen bezocht, maar ik was nooit bang om takken onder mijn voeten te laten kraken of voor het ritselen van de bomen boven mijn hoofd terwijl ik me voortbeweeg.
Uit persoonlijke verhalen en bewijzen verzameld door Minority Rights Group International en collega’s van Grupa Granica, een alliantie van 14 Poolse maatschappelijke organisaties die reageren op de crisis, weten we dat er minstens 5.000 mensen in de bossen zijn geweest en dat er momenteel minstens 1.000 zijn. We hebben met iedereen contact gehad: wanhopige slachtoffers van een walgelijk machtsspel tussen staten.
Elke keer dat we reageren op een telefoontje van iemand in nood, of hun moeder die nog in Irak of Afghanistan is, of een neef in Berlijn, hangen we onze rugzakken om en gaan. Dag en nacht – lang nadat de wereld zijn interesse heeft verloren. Soms zijn we uren op zoek naar mensen. Die veranderen voor de veiligheid vaak van locatie. Soms zijn bejaarde grootmoeders of de kleine kinderen die geen energie meer hebben om te lopen, gestrand in Poolse moerassen. Nu de bossen bedekt zijn met sneeuw en mensen ons niet kunnen bellen omdat hun telefoons zijn vernietigd door het Poolse leger, gebruiken we infrarood camera’s.
We ontmoeten bange ogen, uitgeputte gezichten, lichamen kapot door de kou, wanhopig verzwakt na weken in het ijzige, natte bos. Bevroren, dorstige, hongerige mensen. Ik had geen idee wat honger betekende. Ik gaf mijn kinderen wel eens een stuk chocola als ze klaagden voor het eten. Ik heb armoedestatistieken en geschiedenisboeken gelezen. Ik wist niets van honger.
Mensen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland hebben al weken niet gegeten. Om de paar dagen krijgen ze, als ze geld hebben, misschien een oude aardappel van een Wit-Russische soldaat na een gewelddadige pushback over het prikkeldraad. Die delen ze met de kinderen. Ze hebben dagenlang niets te drinken. Of drinken moeras- of regenwater, dat maagkrampen en een verlammende hoofdpijn veroorzaakt, waardoor ze verder verzwakken.
We wensen hen het beste aan het einde van onze ontmoeting. Voor een paar dagen voldoende voedsel en water achterlaten is onmogelijk: niemand heeft de kracht om zoveel te dragen. We kunnen geen mensen meenemen of naar een veilige plek brengen. Dat zou een strafbaar feit zijn. Maar het is geen misdaad om deze mensen langzaam dood te laten gaan…
Waar is het Rode Kruis, de Internationale Organisatie voor Migratie van de VN en de VN-vluchtelingenorganisatie? Die organisaties die zelfs in oorlogsgebieden opereren? Die voedsel en water naar de gevaarlijkste criminelen brengen? Is Elina, 5, gevaarlijker of minder waard? Ze heeft epilepsie, maar geen medicijnen. Ik ontmoette haar in het bos met negen andere Koerden, allemaal zonder laarzen. Ze hebben thuis oorlogen en luchtaanvallen overleefd, maar kunnen in het Poolse bos doodvriezen. Bij elke pushback pakken Poolse en Wit-Russische officieren alles af: geld, kleding en schoeisel.
Er was de groep van negen vrouwen uit de Democratische Republiek Congo, waarschijnlijk verhandeld. Toen ik ze de situatie uitlegde, huilden en huilden ze maar. Of de Yezidi-zussen, die zeven jaar geleden ontsnapten aan de genocide in Sinjar, Irak, maar nog steeds op zoek zijn naar een veilige plek. Of de jongens uit Jemen, die perfect Engels spreken. Of de drie homoseksuele mannen uit Iran, wanhopig om niet teruggestuurd te worden naar Wit-Russische soldaten.
We blijven contact houden. Als ze erin slagen hun telefoons te verbergen, kunnen we communiceren na een pushback. Ze delen foto’s en video’s van Wit-Russische honden. Laten me bijtwonden zien als we elkaar aan de Poolse kant ontmoeten. Zij huilen. Ze vragen om advies. Ze willen hun familie niet vertellen over hun benarde situatie, maar ze hebben iemand nodig om mee te praten.
“De vijfde pushback. Na de zesde pleeg ik zelfmoord.”
“Ik heb mijn zoon verloren, hij heeft astma. De laatste keer dat hij belde was drie dagen geleden. Weet je waar hij is?”
“Wanneer ben je hier? Heb je water? Al is het een druppel?”
Onderworpen aan een desinformatiecampagne krijgen de vluchtelingen tegenstrijdige berichten van Wit-Russische diensten, die formulieren verspreiden over de vestiging in Polen of Duitsland. Dit schept hoop op een veilige reis. Maar het echte doel is om ze aan de Poolse grens neer te zetten om druk uit te oefenen op de EU. Sommige verontrustende berichten suggereren dat migranten worden gedwongen om deel te nemen aan geweld als onderdeel van Wit-Russische pogingen om Poolse functionarissen te provoceren.
Met het risico van een escalatie van geweld willen wij, de activisten in de bossen, de wereld eraan herinneren dat vluchtelingen geen agressors zijn. Ze zijn gijzelaars van het regime van Loekasjenko, dat hen voor zijn agenda gebruikt.
Polen sturen me berichten: “Waar moet ik warme en donkere kleding naartoe sturen?” “Hoe is de situatie aan de grens? De media laten ons alleen video’s zien van het Poolse ministerie of de Wit-Russische autoriteiten.” “Ik huil als ik mijn kinderen in bed stop. Schrijf alsjeblieft iets dat kan helpen.”
Dunja Mijatović, de commissaris voor mensenrechten van de Raad van Europa, verbleef vier dagen in Polen en ging met ons mee het veld in. Ze zei: “De grootste kracht van de hulpbeweging voor vluchtelingen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland zijn de inwoners van de naburige steden – in de noodzone en ernaast. Het is hun compassie en empathie die het leven van mensen in het bos verlengt. Hun moed en onbaatzuchtigheid. Hun goedheid redt levens.”
Anderen zien het natuurlijk anders: mensen die aan de grens helpen zijn “vijanden van de natie”, “agenten van Loekasjenko”, “schuldig aan het vernietigen van Europese waarden”, “het uitnodigen van terroristen hier”.
We maken ons schuldig aan het achterlaten van pakken water in het bos voor de dorstigen. We maken ons schuldig aan het uitdelen van soep. Aan schoenen aan koude voeten doen die niet meer konden bewegen. Als helpen illegaal is, begrijpen we dan wel wat misdaad is?
Anna Alboth is vrijwilliger bij Minority Rights Group
[7]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
Questions about the International Red Cross attitude against
Ukrainian refugees versus refugees trapped between Belarus and
Poland
Your mission as International Red Cross
”The work of the ICRC is based on the Geneva Conventions of 1949, their Additional Protocols, its Statutes – and those of the International Red Cross and Red Crescent Movement – and the resolutions of the International Conferences of the Red Cross and Red Crescent. The ICRC is an independent, neutral organization ensuring humanitarian protection and assistance for victims of armed conflict and other situations of violence. It takes action in response to emergencies and at the same time promotes respect for international humanitarian law and its implementation in national law.
https://www.icrc.org/en/who-we-are/mandate
[When you are pressed with time, go directly to the part below:
”QUESTIONS TO THE INTERNATIONAL RED CROSS”]
Dear President
Dear members of the Assembly,
Firstly my great appreciation for your fantastic and indispensable Work
through the whole world!
Without your humanitarian involvement and the sometimes great risks
your co workers take, life would be extremely difficult, if not impossible,
for the millions of people you are helping day after day.
But even the best of organisations need critical attention and have their
flaws and that’s precisely the reason of this letter.
For in my opinion the International Red Cross attention for the Ukrainian
refugees, who have crossed the Polish Border is far more greater than the attention for the refugees, who tried to cross the Polish Border and are still trapped between the borders of Poland and Belarus.
Now I will not say, that the International Red Cross did nothing for these refugees.
On the contrary:
My great appreciation for the Good Work of the Finnish Red Cross, that
helped those people wonderfully! [1]
I also appreciate the emergency calls and involvement
of the American Red Cross, The Belarus Red Cross, the Poland Red Cross,
the Lithuanian Red Cross and the other Red Cross departments [2]
Thank you, Finnish Red Cross [which gets this letter cc also]
and thank you, the other mentioned and peerhaps not mentioned Red Cross departments !
Also a Shout out to all those anonymous Polish people,
who helped refugees! [3]
And I express my appreciation to the president of the International
Federation of Red Cross and Red Crescent Societies mr F Rocca, who
stated, that thee should be no difference in the reception and protection
of refugees, whether they are Ukrainians or coming from other countries.
I quote him:
”“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,”and”
“This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.” [4]
UKRAINIAN REFUGEES VERSUS REFUGEES, TRAPPED BETWEEN
POLAND AND BELARUS
I referred to the great attention of the International Red Cross to the Ukrainian
refugees [5] and don’t get me wrong:
I appreciate that very much and I think it is of the utmost importance to stand
for these people, who were the victims of the Russian invasion and had to flee their countries under so dramatic circumstances.
I sympathise with all refugees whoever they are and where they came from
and I know the International Red Cross does the same.
And yet, according to me, sometimes things go wrong.
Too often I learn from people from the field: Volunteers who do their utmost
to help those. who are trapped between the borders of Belarus and Poland, that
the Red Cross is not, or not enough, present to help the between border refugees”:
I quote something that made great impression on me:
It’s from mrs Anna Albot, a spokeswoman for the Polish Minority
Right Group [also mentioned in cc] and member of the Grupa Granica:
Quote: [first in Dutch, then translation in English]:
”Waar is het Rode Kruis, de Internationale Organisatie voor Migratie van de VN en de VN-vluchtelingenorganisatie? Die organisaties die zelfs in oorlogsgebieden opereren? Die voedsel en water naar de gevaarlijkste criminelen brengen? Is Elina, 5, gevaarlijker of minder waard? ” [6]
In English:
”Where is the Red Cross, The International Organisation for Migration
of the UN and the UNHCR?
Those organisations which even operate in warzones?
Which bring food and water to the most dangerous criminals?
Is Elina, 5, more dangerous and worth less?
Mrs Albot also published this article in the Guardian [8 december 2021]
QUESTIONS TO THE INTERNATIONAL RED CROSS
This was in december 2021
And to my knowledge, the situation of the refugees, trapped
in the Polish-Belarussian border is yet inhuman, as is the
situation of the refugees, who reached Poland and are in
Polish detention centres in dire conditions.
See the statement of Amnesty International [7]
Now I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
And when, suppose you HAD access to the mentioned detention centres and
were not hindered in your activities, why did you give more attention
to the Ukrainian refugees then to those trapped between Belarus and
Poland.
Again, I don’t say you on purpose neglected those between borders refugees, I only had the impression more attention went to the Ukrainian refugees, who have, of course, the full right to your attention, only not more then
others.
EPILOGUE
Dear president, members of the International Red Cross, I hope you
forgive me my bold and critical questions, but they were necessary:
Like Amnesty International [10] I am very concerned about the
inhuman situation of the refugees between the border, as their reception in
Poland, that is quite different from the warm welcome
the Ukrainian refugees received, as it should be for all refugees.
You as a great humanitarian organisation can make the difference and
show the World and especially the European leaders, that all refugees
must be treated and received humanely, regardless where they came from
or what their origins are.
Do your best.
The refugees count on you!
And if you’re pressed with time and can’t answer me, no problem
All I want is that you do your humanitarian task to all refugees,
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
[3]
24/7 NEWS BULLETIN
IT’S HEART BREAKING: HOW POLISH VOLUNTEERS
RESCUE POVERTY STRICKEN MIGRANTS AT
THE BELARUSIAN BORDER
11 NOVEMBER 2021
https://247newsbulletin.com/politics/4802.html
While the official Warsaw refuses to let in the migrants who have accumulated on the Belarusian border, not wanting to recognize them as refugees, many Poles express a desire to help people in difficult situations.
In the Polish media, you can see lists of various NGOs that are involved in helping migrants, as well as talk about ways to help them. One of the most popular is called a financial donation, but it is also suggested to become a volunteer working with refugees. The monetary contributions are spent on humanitarian transportation, shelter, medical and legal assistance, and integration with the host society.
“You don’t have to be at the border to help refugees,” writes Gazeta Wyborcza. “We can’t do much on this issue, but here’s exactly what we can: offer a blanket, a sleeping bag or waterproof clothing.”
Among the organizations that help refugees and migrants, mention is made, for example, of Caritas Polska, which carries out humanitarian aid campaigns both in Poland and abroad. This organization operates centers for refugees and migrants in Szczecin, Kalisz and Warsaw, providing systematic assistance in the field of intercultural integration, career counseling, psychological and legal assistance, classes in community centers and educational packages. Since the beginning of the current migration crisis at the Polish-Belarusian border, Caritas Polska has been organizing humanitarian transfers to centers where foreigners arrive, providing migrants with food, detergents, hygiene items, and blankets.
Helping migrants and the Polish Red Cross collecting material gifts for aid packages for migrants. Donations are accepted at Red Cross offices throughout Poland. Currently, the most in demand are: jackets, sweaters, thick socks, warm shoes, hats, scarves, blankets and sleeping bags. At the same time, clothes and shoes must be new or used, but in good condition. High-energy products are accepted (bars, chocolate, dried fruits), as well as other food products (pies and other canned poultry, canned fish, crackers, waffles, etc.).
The Polish non-governmental humanitarian organization Grupa Granica, which monitors the situation on the Polish-Belarusian border, believes that refugees need to be rescued as soon as possible. Indeed, if the Polish border police finds injured migrants before doctors, they send them back to Belarus, explaining this step by the fact that their health condition may deteriorate at any time, and the risk of death in such conditions is great.
The Guardian tells how 15 Iraqi Kurds ended up in the forests of the Polish village of Narewka after they managed to cross the border of Belarus and the European Union. All migrants had early signs of hypothermia. One woman could hardly walk. They had no choice but to turn to volunteers for help. A team from Grupa Granica, before the border guards, found migrants who found themselves in completely extreme conditions. It was already starting to get dark, and the temperature dropped to almost zero degrees. Volunteers distributed blankets and hot tea to people.
After some time, the police arrived in the forest. Up to this point, volunteers have explained to the frozen migrants how to properly apply for asylum.
“We have about eight teams operating near the border and a total of about 40 people,” Anna Albot, a spokeswoman for the Polish Minority Rights Group and member of Grupa Granica, told The Guardian. – Whenever we receive calls from migrant families, we send a request to our teams and check who is closest to the place. People often ask for food, water, a doctor, or clothing. The other day I met a Syrian family who didn’t even have shoes. ”
Anna Chmielewska, coordinator of the Center for Assistance to Foreigners in Warsaw, noted that “it is difficult to work in the border zone for several reasons”. First, the Polish police stop the cars of the volunteers a few kilometers before the Kuznitsa checkpoint on the Polish-Belarusian border. The fact is that three kilometers from the border begins the territory on which the state of emergency is in force, so access to it is prohibited.
“We cannot get into this zone and help the people who are there,” she added. “Only local residents can do this.” According to her, volunteers only have the opportunity to contact migrants only when they can pass the border zone: “But not everyone succeeds in doing this. Winter is coming and people are not ready to stay outside in the cold day after day. We are afraid that bad weather will lead to more deaths. It’s heartbreaking for us. “
In addition, the activist said that border police officers often behave quite aggressively. “We are not doing anything illegal, but they make us feel like we are violators,” Khmelevska said. “Helping people is okay. But in the current situation we seem to be engaged in secret activities. “
According to a representative of another non-governmental Polish organization, Medycy na granicy (Doctors at the Border – MK), border guards periodically obstruct the provision of medical assistance to migrants.
On their official Facebook page, the volunteers reported that before going on another call, they found that the ambulance’s wheels had been deflated. In addition, the doctors found “people in uniform” at the service car, and an olive-colored car with registration numbers beginning with the letters denoting the off-road vehicles of the Polish army stood nearby, the report said.
The doctors added that they tried to talk to the people sitting in the car, but they left almost immediately. Then they turned to the Ministry of National Defense of Poland with a request to “urgently provide clarification regarding this shameful incident.”
The department gave a response almost immediately. “The soldiers of the Polish army have no relation to the damage to the ambulance at the border,” the ministry’s press service informed. “They have much more serious questions than the denial of fake news in the media space.”
At the same time, such situations do not lead volunteers astray. They continue to provide assistance to refugees. On their social networks, doctors posted a post in five languages – English, French, Arabic, Persian and Kurdish – with the following content: “If you or someone from your family needs any humanitarian or medical assistance on the Polish-Belarusian border, write US. We will connect you with the right people. “
Those wishing to help migrants have to face not only opposition from the authorities. After one of the theaters in the city of Legnica began collecting gifts for refugees on the Polish-Belarusian border, it was attacked by haters on the Internet. “But there are more people willing to help,” says one of the initiators of the action.
In this regard, Polish volunteers are pleased to know that activists from Germany are trying to help migrants stranded on the Polish-Belarusian border. According to the Polish Internet resource Oko.press, a group of German volunteers came to Poland to deliver parcels for refugees to local organizations, show solidarity with immigrants and protest against the actions of the Polish authorities and the inaction of German politicians.
“We have free seats on the bus,” says one of the activists Ruben Neugebauer. “We could take people who need help with us. If only the German government would agree to this … We call on the German authorities to create humanitarian corridors on the Polish-Belarusian border. This should be one of the priorities of the government that is currently being formed in Germany. “
.
Source From: MK
[4]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
Due to the conflict escalation in Ukraine, millions of people have left their homes and crossed into neighbouring countries. The Ukrainian Red Cross is helping people affected by the conflict as the security situation allows. National Societies in surrounding countries, with support from the IFRC, are assisting people leaving Ukraine with shelter, basic aid items and medical supplies. People from Ukraine will need long-term, ongoing support. Our priority is addressing the humanitarian needs of all people affected by the conflict, inside and outside Ukraine.
8 dec 2021, door Anna Albot in the Guardian. Zij is met in Narewka, Polen, vlakbij de grens met Wit-Rusland.
Het helpen van vluchtelingen die verhongeren in de ijzige grensbossen van Polen is illegaal, maar het is niet de echte misdaad
Eén gedachte gaat constant door mijn hoofd: “Ik heb kinderen thuis, ik kan niet de cel in, ik kan niet de cel in.” De politiek ligt buiten mijn bereik of dat van de slachtoffers aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland. Die gaat erom dat de vertrekkende Duitse kanselier Angela Merkel doordringt tot Alexander Loekasjenko, de president van Wit-Rusland. Het is ironisch dat deze grens meer dan 50 mediaploegen op de been heeft gebracht, maar Polen de enige plaats in de EU is waar journalisten niet vrijuit kunnen rapporteren.
Ondertussen nadert de strenge Noord-Europese winter en bevriezen mijn vingers in de donkere sneeuwnachten.
De grenssituatie laat de kloof zien tussen wat legaal is en wat moreel is. Hij beheerst de inspanningen van degenen die levens redden. Het enige wat wij, activisten in de bossen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland, kunnen doen is water, voedsel en kleding naar wanhopige mensen brengen. Maar deze fundamentele humanitaire daad, kan alleen in het geheim worden uitgevoerd. We moeten ons verstoppen en door de bossen sluipen. De aandacht trekken van grenswachten, politie of leger zou een nieuwe pushback kunnen forceren.
We ontmoeten bange ogen, uitgeputte gezichten, lichamen kapot door de kou … Bevroren, dorstige, hongerige mensen.
Ik heb verschillende groepen tussen de bomen ontmoet: gezinnen, moeders met kinderen, vaders met gehandicapte kinderen, ouderen en mensen uit de meest kwetsbare groepen ter wereld – etnisch, religieus en LGBTQ+. Ze zochten vrijheid, maar werden sinds augustus tot nu, december, vijf, tien en zelfs vijftien keer teruggedreven naar Wit-Rusland.
Tijdens mijn nachtelijke tochten ben ik uitgerust met een grote rugzak vol thermoskannen warme soep, sokken, laarzen, jassen, handschoenen, sjaals, mutsen, pleisters, medicijnen en powerbanks. Ik loop in het donker en verschuil me achter bomen als ik helikopters hoor of de felle lichten van de politie zie. Ik hoor het geplons van de soep in de kannen op mijn rug, ik hoor mijn kortademigheid – niemand heeft me geleerd om te sluipen en onzichtbaar te zijn als een beroepsmilitair. Ik heb jarenlang voor mensenrechten gewerkt, de meeste EU-grenzen en vluchtelingenkampen bezocht, maar ik was nooit bang om takken onder mijn voeten te laten kraken of voor het ritselen van de bomen boven mijn hoofd terwijl ik me voortbeweeg.
Uit persoonlijke verhalen en bewijzen verzameld door Minority Rights Group International en collega’s van Grupa Granica, een alliantie van 14 Poolse maatschappelijke organisaties die reageren op de crisis, weten we dat er minstens 5.000 mensen in de bossen zijn geweest en dat er momenteel minstens 1.000 zijn. We hebben met iedereen contact gehad: wanhopige slachtoffers van een walgelijk machtsspel tussen staten.
Elke keer dat we reageren op een telefoontje van iemand in nood, of hun moeder die nog in Irak of Afghanistan is, of een neef in Berlijn, hangen we onze rugzakken om en gaan. Dag en nacht – lang nadat de wereld zijn interesse heeft verloren. Soms zijn we uren op zoek naar mensen. Die veranderen voor de veiligheid vaak van locatie. Soms zijn bejaarde grootmoeders of de kleine kinderen die geen energie meer hebben om te lopen, gestrand in Poolse moerassen. Nu de bossen bedekt zijn met sneeuw en mensen ons niet kunnen bellen omdat hun telefoons zijn vernietigd door het Poolse leger, gebruiken we infrarood camera’s.
We ontmoeten bange ogen, uitgeputte gezichten, lichamen kapot door de kou, wanhopig verzwakt na weken in het ijzige, natte bos. Bevroren, dorstige, hongerige mensen. Ik had geen idee wat honger betekende. Ik gaf mijn kinderen wel eens een stuk chocola als ze klaagden voor het eten. Ik heb armoedestatistieken en geschiedenisboeken gelezen. Ik wist niets van honger.
Mensen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland hebben al weken niet gegeten. Om de paar dagen krijgen ze, als ze geld hebben, misschien een oude aardappel van een Wit-Russische soldaat na een gewelddadige pushback over het prikkeldraad. Die delen ze met de kinderen. Ze hebben dagenlang niets te drinken. Of drinken moeras- of regenwater, dat maagkrampen en een verlammende hoofdpijn veroorzaakt, waardoor ze verder verzwakken.
We wensen hen het beste aan het einde van onze ontmoeting. Voor een paar dagen voldoende voedsel en water achterlaten is onmogelijk: niemand heeft de kracht om zoveel te dragen. We kunnen geen mensen meenemen of naar een veilige plek brengen. Dat zou een strafbaar feit zijn. Maar het is geen misdaad om deze mensen langzaam dood te laten gaan…
Waar is het Rode Kruis, de Internationale Organisatie voor Migratie van de VN en de VN-vluchtelingenorganisatie? Die organisaties die zelfs in oorlogsgebieden opereren? Die voedsel en water naar de gevaarlijkste criminelen brengen? Is Elina, 5, gevaarlijker of minder waard? Ze heeft epilepsie, maar geen medicijnen. Ik ontmoette haar in het bos met negen andere Koerden, allemaal zonder laarzen. Ze hebben thuis oorlogen en luchtaanvallen overleefd, maar kunnen in het Poolse bos doodvriezen. Bij elke pushback pakken Poolse en Wit-Russische officieren alles af: geld, kleding en schoeisel.
Er was de groep van negen vrouwen uit de Democratische Republiek Congo, waarschijnlijk verhandeld. Toen ik ze de situatie uitlegde, huilden en huilden ze maar. Of de Yezidi-zussen, die zeven jaar geleden ontsnapten aan de genocide in Sinjar, Irak, maar nog steeds op zoek zijn naar een veilige plek. Of de jongens uit Jemen, die perfect Engels spreken. Of de drie homoseksuele mannen uit Iran, wanhopig om niet teruggestuurd te worden naar Wit-Russische soldaten.
We blijven contact houden. Als ze erin slagen hun telefoons te verbergen, kunnen we communiceren na een pushback. Ze delen foto’s en video’s van Wit-Russische honden. Laten me bijtwonden zien als we elkaar aan de Poolse kant ontmoeten. Zij huilen. Ze vragen om advies. Ze willen hun familie niet vertellen over hun benarde situatie, maar ze hebben iemand nodig om mee te praten.
“De vijfde pushback. Na de zesde pleeg ik zelfmoord.”
“Ik heb mijn zoon verloren, hij heeft astma. De laatste keer dat hij belde was drie dagen geleden. Weet je waar hij is?”
“Wanneer ben je hier? Heb je water? Al is het een druppel?”
Onderworpen aan een desinformatiecampagne krijgen de vluchtelingen tegenstrijdige berichten van Wit-Russische diensten, die formulieren verspreiden over de vestiging in Polen of Duitsland. Dit schept hoop op een veilige reis. Maar het echte doel is om ze aan de Poolse grens neer te zetten om druk uit te oefenen op de EU. Sommige verontrustende berichten suggereren dat migranten worden gedwongen om deel te nemen aan geweld als onderdeel van Wit-Russische pogingen om Poolse functionarissen te provoceren.
Met het risico van een escalatie van geweld willen wij, de activisten in de bossen, de wereld eraan herinneren dat vluchtelingen geen agressors zijn. Ze zijn gijzelaars van het regime van Loekasjenko, dat hen voor zijn agenda gebruikt.
Polen sturen me berichten: “Waar moet ik warme en donkere kleding naartoe sturen?” “Hoe is de situatie aan de grens? De media laten ons alleen video’s zien van het Poolse ministerie of de Wit-Russische autoriteiten.” “Ik huil als ik mijn kinderen in bed stop. Schrijf alsjeblieft iets dat kan helpen.”
Dunja Mijatović, de commissaris voor mensenrechten van de Raad van Europa, verbleef vier dagen in Polen en ging met ons mee het veld in. Ze zei: “De grootste kracht van de hulpbeweging voor vluchtelingen aan de grens tussen Polen en Wit-Rusland zijn de inwoners van de naburige steden – in de noodzone en ernaast. Het is hun compassie en empathie die het leven van mensen in het bos verlengt. Hun moed en onbaatzuchtigheid. Hun goedheid redt levens.”
Anderen zien het natuurlijk anders: mensen die aan de grens helpen zijn “vijanden van de natie”, “agenten van Loekasjenko”, “schuldig aan het vernietigen van Europese waarden”, “het uitnodigen van terroristen hier”.
We maken ons schuldig aan het achterlaten van pakken water in het bos voor de dorstigen. We maken ons schuldig aan het uitdelen van soep. Aan schoenen aan koude voeten doen die niet meer konden bewegen. Als helpen illegaal is, begrijpen we dan wel wat misdaad is?
Anna Alboth is vrijwilliger bij Minority Rights Group
[7]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
Reacties uitgeschakeld voor The International Red Cross, the Ukrainian refugees and the refugees, trapped between Poland and Belarus/Do you treat them with equal attention, Red Cross?
PC HOOFTPRIJS VOOR SCHRIJVER ARNON GRUNBERG/OVER EENENG MANNETJE, EEN FALENDE STAATSSECRETARIS EN EEN LAKSEOVERHEID Waar een groot schrijver klein in kan zijn
Geschreven op de Dag van de Uitreiking van de PC Hooftprijs, 19 mei 2022
LEZERS
Op 19 mei anno Domini 2022, welgeteld vandaag dus, wordt aan de schrijverArnon Grunberg [1] de PC Hooftprijs, een pretentieuze Literatuurprijs, uitgereikt [2]De Stichting PC Hooftprijs beschrijft haar motivatie tot toekenning als volgt:” ‘Hij blijft onverminderd nieuwsgierig en maatschappelijk betrokken. Hij is obsessief in zijn zoektocht naar het liefdevolle in de mens en nietsontziend waar het de duistere kanten van het bestaan betreft. In zijn romanuniversum heeft hij een eigen stijl, taal en grammatica ontwikkeld waarin hij gruwel en tederheid met elkaar weet te verenigen, satire en oprechtheid. Daarmee heeft hij een immense bijdrage geleverd aan de Nederlandse literatuur.’ [3] Dat kan allemaal waar wezen, aan zijn literaire prestaties wilik niets afdoen.Maar er is een ANDERE kant van Grunberg, die ik graag nogeven voor het Voetlicht breng, die hem op heel andere wijze belicht.En dat is geen fraaie!Maar eerst complimenten aan zijn adres 4 MEI LEZING ”NEE”/ANTI- RACISME Waarvoor ik Grunberg complimenten wil geven, is voor zijn op 2020 gehouden 4 Mei lezing, getiteld ”NEE”Zie onder noot 4Ik citeer welke passage o.a. indruk op mij maakte”Ik had toen niet gedacht dat ik een paar decennia later als columnist voor eenNederlandse krant een reeks onbeschaamd antisemitische e-mails zou ontvangen. Ik dacht toen dat het taboe te groot was. Dat was naïef. En het is ook logisch dat als er gesproken wordt over bepaalde bevolkingsgroepen op een manier die doet denken aan de meest duistere tijd uit de twintigste eeuw, als dat gewoon is geworden, er vroeg of laat op die manier ook weer over Joden gesproken kan worden. Voor mij was het van begin af aan duidelijk: als ze het over Marokkanen hebben, dan hebben ze het over mij.” [5]Indrukwekkend, hoe hij niet alleen [terecht!] praat overzijn eigen getraumatiseerde verleden, maar deze linkdoortrekt naar het heden, naar discriminatie nu.Naar uitsluiting nu. Een ander compliment maak ik hem omzijn Volkskrant column: ”Een slordig Excuus voor haat” [6], waarin geschreven”Het gebruik van het woord ”zandnegers” lijkt me geen toeval.De reacties op de gebeurtenissen in Keulen herinneren aan de duistere tijden in het zuiden van de Verenigde Staten toen vermeend of werkelijk geweld van zwarte mannen tegen blanke vrouwen een excuus was voor lynchpartijen.De hedendaagse morele verontwaardiging heeft niets van doen met empathie voor slachtoffers of de behoefte problemen op te lossen.Pegida en haar aanhangers willen gewoon, dat alles wat niet wit, ziek of anderszins onrein is, uit Europa verdwijnt.Moraal anno 2016? Een slordig excuus voor haat” [7] Goed zo, Arnon Grunberg!En dat is dan ook direct het laatste compliment EEN ENG MANNETJE Want Grunberg blijkt, meer prive, een eng mannetje te zijn, dat zijn tegenstanders, in casu hier een tegenstander, genadeloos afserveert, criminaliseert,in een Kwaad Daglicht zet en zich niet ontziet, ook hunouders te beledigen, die aan de discussie [het was eenmaildiscussie] part noch deel hebben/hadden. Dat overkwam oud ambassadeur Jan Wijenberg,onvermoeibaar voorvechter voor een rechtvaardige vrede,volgens het Internationaal Recht, inzake hetMidden-Oostenconflict [8] HET ENGE MANNETJE ARNON GRUNBERG ENDE KARAKTERMOORD OP JAN WIJENBERG Achtergrond:
In 2020 ontbrandde een verhitte discussie tussen Jan Wijenberg, genoemd oud ambassadeur en schrijver Arnon Grunberg.
Directe aanleiding vormde een brief van de heer Wijenberg aan premier Rutte en de voorzitter Nationaal Comite 4 en 5 mei, met kritische kanttekeningen over de jaarlijkse wijze van herdenking, met bijgevoegd rapportage over de Israelische bezettings en terreurpolitiek jegens de bezette Palestijnse bevolking, als ook kritische kanttekeningen over de 4 mei lezing van genoemde schrijver, de heer Grunberg. [9] Daarop ontstond een discussie tussen Wijenberg en Grunberg, die niet alleen fel was [dat zou geen probleem geweest zijn], maar van de kant van Grunberg ronduit beledigend, waarbij hij zich niet ontzag de heer Wijenberg, die hem inhoudelijk beleefd van repliek diende, uit te maken voor neo nazi en sympathisant van de Waffen SS, die er bovendien
vreugde aan ontleend zou hebben, in de WO II Oost-Europese
Joden neer te schieten….
U gelooft mij niet?
Letterlijk schrijft Grunberg in zijn mail:
”U bent een antisemiet. Het spijt me zeer dat u net iets te laat bent geboren om lid teworden van de Waffen-SS om eigenhandig Joden in Oost-Europa te fusilleren, dat
spijt u zelf kennelijk ook.”
EN
”Ik raad u bijvoorbeeld aan het werk van Carl Schmitt te lezen.U weet ongetwijfeld wat Nietzsche zei, word wie je bent. Er zijn op het internet vinden nog wel SS-uniformen te vinden, die kunt u aantrekken en daarmee kunt u door het huis en wellicht uw tuin paraderen. Als u wordt aangevallen zal ik u als uw hulpverlener verdedigen. Noodzakelijke en alternatieve therapie neemt soms curieuze vormen aan. Het zou u ook buitengewoon helpen als u onder uw mails vanaf nu consequent Sieg Heil schrijft.
Laat me over een maand weten hoe het genezingsproces verloopt.”
[10]
Maar dat was nog niet alles!To add insult to injury, werd ook de vader van Wijenbergmeegetrokken in dat onzalige nazi carrousselLetterlijk schreef Grunberg in zijn laatste mailaan Wijenberg:”Ook ben ik benieuwd naar uw ouders. Was uw vader lid van de NSB en/of van de waffen-SS?” [11]
Zoiets doe je eenvoudig niet!Je gaat in een discussie, hoe verhit ook, geen familieleden en zeker geen ouders, die part noch deelaan de discussie hebben, erbij betrekken en/of blameren,zoals hier wel gebeurde. Ook werden de geestelijke vermogens van Wijenbergim Frage gesteld:Eveneens in zijn laatste mail aan Wijenberg [waarinhij had aangekondigd, wel een langerdurend bezoekaan hem te willen brengen], schrijft Grunberg:”Maar graag eerst even een officiële bevestiging van de arts die u behandelt dat u handelings-en wilsbekwaam bent en daarna zetten we dit in de steigers.” [12]
Niet alleen kinderachtig dus en ronduit karaktermoord [13],maar ook een zwaktebod, om, als je de discussie[kennelijk] niet kan winnen, iemand’s ouders of zijn/haaral dan niet geestelijk functionneren erbij te halen. De eigenaardige messianistische onzin gedachtenover zichzelf [14] laat ik verder aan Grunberg, maar werpt wel een interessant licht op de man en ik moetbekennen, dat ik mijn lachen nauwelijks kon inhouden[nou ja, eerlijk gezegd, ik heb er hartelijk om moetenlachen hoor], toen ik Grunberg’s ”Heiland gedachten”las [15] DE PC HOOFTSTICHTING Nogmaals, DAT Arnon Grunberg de literatuurprijskrijgt, was en is nooit mijn probleem geweest.Een goede schrijver verdient een duidelijke erkenning.Maar een goede schrijver zijn is geen excuus voor karaktermoord en gebrek aan respect voor de medemens.Daarom besloot ik de PC Hooftstichting erop aan te schrijven met als eis, dat Grunberg niet in het openbaar gehuldigd zou worden, maar dat hij deprijs toegezonden zou krijgen.Iemand, die zich zo lomp en respectloos gedraagt,verdient geen openbare Huldiging.Dat is mijn standpunt en dat heb ik de Stichtingdan ook per mail duidelijk gemaakt. [16]Na een rappel gestuurd te hebben [er kwam maargeen reactie van deze Stichting], een totaal nietszeggende reactie ontvangen, die luidde:”Aad Meinderts <aad.meinderts@stichtingnll.nl>To:Astrid EssedWed, Mar 30 at 1:54 PMGeachte mevrouw Essed,Van uw brief / bericht inzake Grunberg en de P.C. Hooftprijs heeft het bestuur kennisgenomen; het bestuur voelt niet de noodzaak een standpunt in te nemen aangaande de mailwisseling Grunberg – Weijenberg.Hoogachtend,namens het bestuur,Aad Meinderts,ambtelijk secretaris Stichting P.C. Hooftprijs voor Letterkunde.
Aad MeindertsDirecteur Bezoek ons online museum thuis vanaf de bank. Literatuurmuseum.nl: 24/7 geopend! Prins Willem‑Alexanderhof 5, 2595 BE Den Haag Postbus 90515, 2509 LM Den Haag ” [17]
Uiteraard heb ik ze hierop goed op hun nummer gezet! [18]
STAATSSECRETARIS SCHITTERT DOOR NONCHALANCE EN RESPECTLOOS GEDRAG Maar ik had meer IJzers in het Vuur!Ook de Staatssecretaris van Cultuur en Media hebik per aangetekende post hierover aangeschreven,met het verzoek, of ze de prijsuitreiking NIETmet haar aanwezigheid wilde vereren. [19]Hierop heb ik tot op de Dag van Vandaag [19 mei]geen reactie ontvangen, op een aangetekendebrief van 23 maart anno Domini! [20]Nonchalant en respectloos OVERHEID, DIE HAAR EIGEN BEGINSELENVAN BEHOORLIJK BESTUUR NIET NALEEFT!! Zeer kwalijk is ook de rol van Rijksoverheid.nl!Aangezien de Staatssecretaris geen mailadresheeft [geen bekende althans] en dat eveneens geldt voor het ministerie waaronder zij valt [Ministerievan Onderwijs, Cultuur en Wetenschap] moest alleverdere niet schriftelijke post via het contactadresvan de Overheid, Rijksoverheid.nl, volgens welkeik twee rappels aan de Staatssecretaris hebgestuurd [21]Wie schetst echter mijn verbazing, dat ik van Rijksoverheid.nl bericht kreeg, dat zij weigerdemijn Rappels aan de Staatssectretaris door te sturen?Typisch een voorbeeld van obstructie en ontmoedigingdoor de Overheid, die de eigen beginselenvan Behoorlijk Bestuur niet naleeft! Heb ik Rijksoverheid ook laten weten via hun contactformulier!! [22]Daarna had toch nog de Overheid het Lef mij te benaderen, waarop ik definitief met haar afrekende [23]Zo gaat de Overheid dus met burgers om! GROOT SCHRIJVER, TOCH KLEIN Zo lezers, ik denk zo wel een indruk gegeven tehebben van de mentaliteit en handelwijze vanschrijver Arnon Grunberg, waar het zijn opposanten\betreftOndanks mijn hierboven geuite waardering voor hem, die er ook is, vind ik deze kant van zijngedrag buitengewoon min.Dat wil ik even gezegd hebben en heb ik dan ookaan instanties en instellingen duidelijk gemaakt. Waar een groot schrijver klein in kan zijn ASTRID ESSED NOTEN
U vraagt opnieuw onze aandacht voor uw situatie. Wij hebben u eerder de informatie gegeven waarover wij beschikken. Wij kunnen u verder niet helpen. In het vervolg volstaan wij daarom met kennisneming van uw e-mail(s) over dit onderwerp. U ontvangt dan van ons geen reactie meer.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Sophie Publieksvoorlichter Informatie Rijksoverheid
Ik hoor graag of u tevreden bent over mijn reactie.
VERGIS U NIET OVERHEID, AL LEEST U DIT NIET,ANDEREN LEZEN DIT WELDAARVOOR ZAL IK ZORGEN! AANMelanie Publieksvoorlichter Informatie Rijksoverheid FIRST THEY IGNORE YOUTHEN THEY LAUGH AT YOU THEN THEY FIGHT YOUTHEN….YOU WIN Mahatma Gandhi
UW REACTIE OP MIJN BOVENSTAANDE INZENDING: ”noreply@informatierijksoverheid.nl <noreply@informatierijksoverheid.nl>To:astridessed@yahoo.comFri, May 6 at 4:43 PMShow original message Naar aanleiding van uw No Reply schrijven, het volgende: Ik sta versteld over uw arrogantie en beschouw uw reactiedan ook als een stuitend gebrek aan respect van Overheid naar burger!PUNT 1Ik heb destijds de Staatssecretaris een AANGETEKENDE BRIEFPER POST doen toekomen, dd 23 maart 2022, waarop nooit een antwoord is gekomen.Dit is respectloos en onvoorstelbaar arrogantPUNT 2Naar aanleiding daarvan twee rappels gestuurd via uw contactcformulierRijksoverheid, via mijn website links, aangezien deStaatsecretaris niet via mail te bereiken is.Dat ik daarvoor dus mijn website gebruik, is niet mijn fout, maar die vande Overheid, aangezien de Staatssecretaris alleen bereikbaar isvia dat contactformulier Rijksoverheid. Verder blijkt uit de TITEL van mijn website link duidelijk,dat het om een RAPPEL aan de Staatssecretaris gaat.Daaruit moet voor u blijken [als u althans in staat bent gebleken, uw Middelbarfe School af te ronden, waarvan ik wel overtuigd mag zijn], dat het hiereen niet door de Staatssecretaris gegeven respons op een eerder schrijvenvan mij betreft. UW SCHRIJVEN 1 U schrijft aan mij het volgende: ”Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen.” Uw opmerkingen slaan nergens op.Ik doe u een verzoek/eis om informatie over te brengen aan de Staatssecretarisen dat hebt u gewoon te doen.Trouwens, als u de moeite genomen had om de meegestuurde link telezen, dan had u kunnen zien, dat deze boordevol nuttige, rationeleen goed doorwrochte informatie zat en, wat belangrijker is, een verwijzingnaar het feit, dat ik tot op de dag van heden geen beantwoordingdoor de Staatssecretaris gehad heb op mijn dd 23 maart 2022 toegezondenbrief per aangetekende post!In herinnering breng ik u vervolgens het volgende:Volgens de Algemene Beginselen van Behoorlijk Bestuur [1] bent uVERPLICHT, niet zozeer mijn website te lezen, maar de aan u viamijn website doorgestuurde informatie, DIRECT en ONVERWIJLDover te brengen aan de Staatssecretaris!Dat is uw wettelijke plicht.
UW SCHRIJVEN 2/UW EIGEN BEGINSELEN, NOGMAALS UITGELEGD Verder schrijft u mij het volgende: ”Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.” EEN TOONTJE LAGER GRAAGUw reactie toont een onvoorstelbare arrogantie en u lijkt vergeten te zijn,dat de Overheid er is voor de burger, niet de burger voor de Overheid!Bovendien en dat is NOG belangrijker:U lijkt uw eigen Beginselen, namelijk de Beginselen van Behoorlijk Bestuur, uit het oog te hebben verloren:Die zijn, o Onwetende Overheid:zorgvuldigheid;- vertrouwen;- verbod op willekeur;- het motiveringsbeginsel-fair play;- rechtszekerheid.[2]
RESPECTLOOS EN LAF! Ik heb uw respectloosheid via bovenstaande dus al aangetoond Daarnaast bent u, als Overheid, ook nog eens laf, om mijeen No Reply antwoord te sturen, waardoor ik in feite machteloossta in mijn reactie, omdat ik mijn antwoord geretourneerdteruggestuurd krijgt.Toch ga ik u nu per mail op uw No Reply antwoorden. ”Machteloos” denkt u, maar mooi niet!Want deze reactie komt ook op mijn website[s] te staan,ik stuur dit bcc door aan belanghebbenden [u weet lekker’niet, wie dat zijn, HAHAHA] en via mijn website link bereiktmijn reactie u weer op het contactformulier Rijksoverheid ZOLEKKER! TENSLOTTE: ”Waarom nu zoveel moeite doen, een arrogante Overheid op zo’nmooie zaterdagmiddag nog een reactie te doen toekomen, zo is de vraag,die ik mijzelf aan mijzelf stel en vele anderen mij misschien ookzullen stellen? Dat is om u als Overheid niet zomaar te laten wegkomen met uwarrogantie en lafheid [No Reply antwoorden, hoe kinderachtig kan je zijn]Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, voor zover u dat nog nietwist, dat ik verbaal sterk ben, mijn rechten als burger ken en dewettelijke bepalingen ken, [3]Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, dat ik het recht heb,mijn recht te halen en mij niet door u op de Kop te laten zitten, zoalsu en uw Instanties met anderen op schandelijke wijze gedaan hebben [4] Maar bovenal om u hieraan te herinneren: DE OVERHEID IS ER VOOR DE BURGER, NIET DE BURGERVOOR DE OVERHEID! Dus laat uw arrogantie vallen, stuur de brief ONVERWIJLD door aande Staatssecretaris en stap in de Wereld na de Franse Revolutie! [5] We leven niet meer in de Duistere Achttiende Eeuw van Uitbuiting,Slavernij en Onderdrukking! Doe dus datgene, waarvoor u bent aangesteld De burger dienen Vriendelijke groeten Astrid Essed Amsterdam WEBSITE[Waarmee ik de Overheid blijf lastigvallen] www.astridessed.nl
Besluiten van overheidsorganen moeten altijd voldoen aan de beginselen van behoorlijk bestuur. Deze beginselen gelden op grond van artikel 3:14 van het Burgerlijk Wetboek, echter ook voor privaatrechtelijke handelingen van de overheid. De overheid is dus beperkt in het nemen van besluiten en het aangaan van overeenkomsten. In een juridische procedure kan dan ook worden aangevoerd dat een besluit of overeenkomst in strijd is met de beginselen van behoorlijk bestuur. Als de rechter dat bevestigt wordt zo’n besluit of overeenkomst doorgaans vernietigd. Genoeg reden dus om de belangrijkste beginselen van behoorlijk bestuur op een rijtje te zetten en een korte toelichting te geven.MotiveringsbeginselEen overheidsbesluit of andere rechtshandeling moet altijd een heldere motivering hebben. Er moet zijn onderbouwd waarom deze handeling wordt verricht en (tot op zekere hoogte) waarom niet anders wordt gehandeld. De feiten moeten worden uiteengezet en de keuze moet begrijpelijk zijn. Dit is vastgelegd in artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht (afgekort: Awb).Voorbeeld is een bestemmingsplan waarbij niet is toegelicht dat er vraag naar een ontwikkeling is (zie de ladder voor duurzame ontwikkeling).GelijkheidsbeginselGelijke gevallen moeten op een gelijke manier worden behandeld. Een overheidsinstantie mag geen onderscheid maken tussen partijen bij haar besluitvorming of het aangaan van contracten. Iedereen moet gelijke kansen krijgen. Dit is een zware inbreuk op de contractsvrijheid. Contractsvrijheid houdt in dat een ieder mag keuze met wie hij een overeenkomst gaat en onder welke voorwaarden. Dit beginsel komt voort uit artikel 1 van de Grondwet.Een particulier mag bijvoorbeeld een stuk grond voor 100 euro per vierkante meter verkopen aan partij X en weigeren diezelfde grond voor 200 euro per vierkante meter aan Y te verkopen. De verkoper doet dat omdat hij Y geen sympathiek persoon vind. Deze keuze van de verkoper is toegestaan, want hij heeft volledige vrijheid zijn contractspartij en de voorwaarden overeen te komen. Een overheidspartij mag dit niet, tenzij er objectieve redenen om de grond niet aan Y te verkopen; bijvoorbeeld dat hij een wanbetaler is, of geen goede bouwplannen voor de grond kan overleggen.RechtszekerheidsbeginselBesluiten en overeenkomsten moeten helder zijn geformuleerd en moeten begrijpelijk zijn voor de partijen die erbij betrokken zijn. Verder moeten ze voldoen aan gerechtvaardigde verwachtingen die op grond van rechtsregels en eerdere toezeggingen en afspraken bestaan. Met andere woorden: besluiten en overeenkomst moeten aansluiten bij verwachtingen en mogen niet tegenstrijdig zijn met eerdere uitlatingen en handelingen.Wanneer een gemeente grond verkoopt aan een ontwikkelaar en voorspiegelt dat hij daar op een bepaalde manier gebruik van kan maken, dan mag diezelfde overheid niet korte tijd laten de bestemming zodanig wijzigen dat het beoogde gebruik niet meer mogelijk is. Dit zou in strijd met de rechtszekerheid zijn.EvenredigheidsbeginselDe gevolgen van een overheidsbesluit moeten zo min mogelijk negatieve gevolgen hebben voor de betrokken personen. Daarbij kan het natuurlijk zo zijn dat de belangen van een (rechts)persoon moet worden geschaad om het algemeen belang te kunnen dienen. Die negatieve gevolgen moeten wel zo beperkt mogelijk zijn en dus evenredig aan de noodzakelijke handelingen. Dit is vastgelegd in artikel 3:4 lid 2 Awb.Een voorbeeld is de afsluiting van een weg omdat er veiligheidsrisico’s zijn geconstateerd. Volledige afsluiting is misschien het makkelijkst, maar voor bedrijven aan die weg wel het meest ingrijpend. Een gedeeltelijke of tijdelijke afsluiting kan dan een ingewikkeldere oplossing zijn, maar de belangen van de betrokken zijn daar beter mee gediend. De volledige afsluiting kan dan in strijd met het evenredigheidsbeginsel zijn.SamenvattingBeginselen van behoorlijk bestuur zijn van grote invloed op overheidshandelen. Naast de belangrijkste beginselen die hierboven zijn genoemd, zijn er nog verschillende andere beginselen. Bijvoorbeeld het fair-play-beginsel, het verbod op détournement de pouvoir, het legaliteitsbeginsel, het specialiteitsbeginsel etc. Deze beginselen gelden zowel bij besluiten van de overheid als bij andere (rechts)handelingen. Het is dus voor beide partijen van belang in de gaten te houden of deze beginselen worden nageleefd. EINDE STUK
EINDE STUK
ZIE OOK
Beginselen van behoorlijk bestuurBesluiten moet een wettelijke basis hebben en bovendien mag een besluit niet in strijd zijn met met de beginselen van behoorlijk bestuur. Welke zijn die beginselen, die een rol spelen bij besluitvorming door de overheid en bestuursorganen?mr. Mark van Weeren, advocaat bestuursrechthet Zorgvuldigheidsbeginsel (art. 3:2 AWB)Dit bepaalt dat bij de voorbereiding van een besluit het bestuursorgaan de nodige kennis vergaart omtrent de relevante feiten en de af te wegen belangen. Het zorgvuldigheidsbeginsel houdt ook in dat de overheid de schijn van partijdigheid dient te vermijden.. Vaak geldt: een zorgvuldig handelend bestuursorgaan had in redelijkheid niet tot dit besluit kunnen komen.het Evenredigheidsbeginsel (art. 3:4 AWB)De overheid dient de rechtstreeks bij het besluit betrokken belangen af te wegen, zo ver als niet uit een wettelijk voorschrift of uit de aard van de uit te oefenen bevoegdheid een beperking voortvloeit. De nadelige gevolgen van een besluit mogen voor één of meer belanghebbenden niet onevenredig zijn in de verhouding met de tot het besluit te dienen doelen. het Vertrouwensbeginsel (uitspraak 5 september 2012, LJN BX6483)Dit beginsel brengt met zich mede dat het door haar opgewekte vertrouwen, al dan niet door toezeggingen, dient te honoreren. Voor een geslaagd beroep op het vertrouwensbeginsel is nodig dat er aan het bestuursorgaan toe te rekenen concrete, ondubbelzinnige toezeggingen zijn gedaan door een daartoe bevoegd persoon, waarvan rechtens te honoreren verwachtingen kunnen worden ontleend.het GelijkheidsbeginselDit betekent dat gelijke gevallen in beginsel gelijk behandeld dienen te worden. Indien in een specifike situatie er reden is om af te wijken van de eerdere aanpak in een vergelijkbare situatie, dan dient dit door de overheid voldoende en duidelijk gemotiveerd te worden waarom in het voorliggende geval anders wordt gehandeld. het Verbod van willekeur (détournement de pouvoir; art. 3:3 AWB)Dit verbod houdt in dat de overheid de bevoegdheid tot het nemen van een besluit niet voor een ander doel gebruikt dan waarvoor die bevoegdheid is verleend. het Motiveringsbeginsel (art. 3:46 AWB)Het besluit dient volledig, voldoende en begrijpelijk gemotiveerd te zijn. In het besluit dient de overheid in het kader van dit beginsel voldoende inzicht te geven in de reden(en) die aanleiding zijn of de onderbouwing zijn van het besluit en de beoogde gevolgen daarvan. Een gebrekkige motivering van een besluit is een beroepsgrond die regelmatig doel treft. Fair play bij de overheid (art. 2:4 AWB)Het beginsel van fair play brengt met zich mee dat de overheid onbevooroordeeld, onpartijdig en zonder vooringenomenheid haar taken dient te vervullen en besluiten dient te nemen. Bij de overheid werkzame personen, die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, kunnen de besluitvorming niet beïnvloeden. het RechtszekerheidsbeginselHieruit volgt dat de burger er op moet kunnen vertrouwen dat de overheid consequent handelt en het geldend beleid en regels consequent toepast. Wetgeving dient duidelijk te zijn, kenbaar en ondubbelzinnig. De rechtspositie van de burger mag niet op onverwachte of onberekenbare wijze door de overheid worden aangetast. Rechtszekerheid betekent ook dat niet met terugwerkende kracht nadelige maatregelen genomen mogen worden door de overheid.
Van drie grote kwesties die in aanmerking komen voor een parlementaire enquête heeft met name de Toeslagenaffaire het vertrouwen van burgers in de overheid geschaad. Ook de afhandeling van de gasboringen en herstelwerken in Groningen heeft het vertrouwen in de overheid negatief beïnvloed. Voor de aanpak van de coronacrisis geldt dit minder. Dit blijkt uit onderzoek van I&O Research in opdracht van NRC.Toeslagenaffaire legt structurele, bestuurlijke weeffout blootDe Toeslagenaffaire beïnvloedde het vertrouwen in “de overheid” in 71 procent van de gevallen negatief. Naar aanleiding van de Toeslagenaffaire trad het kabinet Rutte III af, maar bijna de helft (47%) van degenen die er iets van meekregen vindt dat onvoldoende. Zij zouden meer of andere consequenties willen zien. Welke? De overheid moet vooral menselijker worden (59%) en moet stoppen met etnisch profileren (mensen op afkomst controleren) (57%).
Vooral het vertrouwen in de overheid van FvD-, PvdD-, Volt-, SP-, D66-, GL-, PvdA- en PVV-kiezers werd geschaad door de Toeslagenaffaire. Ook dat van VVD- en CDA-kiezers, maar beduidend minder. Ook uit de (open) antwoorden op de vraag om een toelichting blijkt dat de Toeslagenaffaire mensen het meest raakt: de meeste respondenten beginnen over deze kwestie. Velen lichten hun verontwaardiging toe met de observatie dat het hier duidelijk niet gaat om een incident, maar dat we te maken hebben met een structurele, bestuurlijke weeffout. Het feit dat de overheid burgers stelselmatig wantrouwt, uitgaat van het kwade en hierbij ook nog eens discriminerend te werk gaat, maakt mensen boos.Een CDA-kiezer: “De gaswinning laat een gebrek aan daadkracht zien en legt veel bureaucratie bloot. Maar de toeslagenaffaire laat het falen van het systeem in zijn geheel zien. Het zit veel dieper dan in het politieke laagje.”
Een FvD-kiezer: “De gevestigde partijen kunnen overal mee weg komen (denken ze) en ik vind dat ze allemaal direct hadden moeten opstappen. Nu zijn ze demissionair maar er is geen verschil, ze kunnen nog steeds gewoon hun slechte gang gaan. Wat een krankzinnig voorbeeld!”
Een DENK-kiezer: “We worden al jarenlang al gediscrimineerd wegens ons afkomst en geloof en dit moet gestopt worden en ook mensen of politieke leiders die dit aanwakkeren veroordeeld worden en niet meer verkiesbaar stellen…”Gaswinning in Groningen: Murphy’s lawOok afhandeling van de Gaswinning in Groningen heeft het vertrouwen geen goed gedaan: de helft (51%) zegt dat deze kwestie zijn of haar vertrouwen in de overheid negatief heeft beïnvloed. Toch lijkt de Groningse zaak meer als een kwestie van Murphy’s law te worden gezien, wat het niet goed praat: het is ongelooflijk dat het keer op keer niet wordt opgelost. Het feit dat onschuldige burgers worden geschaad door de overheid is de rode draad tussen de twee kwesties. De nasleep van de gaswinning in Groningen deed vooral afbreuk aan het vertrouwen van FvD-, SP, PvdD- en JA21-kiezers.
Een JA21-kiezer: “Afwikkeling gasschade Groningen duurt veel te lang en omdat het ver van de randstad is krijgt het te weinig aandacht. In toeslagenaffaire was er daadwerkelijk sprake van fraude en het is onbegrijpelijk dat mensen die er geen recht op hebben toch een schadeloosstelling krijgen of een te hoge vergoeding.”
Een CDA-kiezer: “De problemen in Groningen zijn van een heel ander kaliber. Het hele land heeft geprofiteerd van de gaswinning en aardbevingen waren oorspronkelijk niet voorzien. Dat wil niet zeggen dat de financiële gevolgen voor de getroffen bewoners in Groningen niet beter en sneller hadden kunnen worden afgehandeld.”
Een D66-kiezer: “Zowel bij de toeslagenaffaire als bij de gaswinning zijn individuen slachtoffer geworden van iets waar zij geen invloed op kunnen uitoefenen, maar waardoor hun leven door de staat totaal overhoop gegooid wordt.”Coronacrisis: moeilijk goed te doenDe manier waarop de coronacrisis wordt gemanaged wordt de overheid iets minder hard aangerekend: een derde zegt dat het hen negatief heeft beïnvloed, en ongeveer een op zes zelfs positief. Burgers zijn relatief mild. Of men zegt dat het kabinet doet wat het kan, of men zegt begrip te hebben voor fouten die worden gemaakt, het is immers een nieuwe crisissituatie. Dat geldt niet voor PVV-, FvD-kiezers, die nemen de overheid dit beleid wel echt kwalijk.
VVD-kiezer: “Corona-aanpak sta ik achter, toeslagenaffaire heeft heel de politiek schuld aan, in het geval van Groningen zijn wel foute keuzes gemaakt.”
SP-kiezer: “Wat betreft de coronacrisis: het was voor iedereen een nieuwe situatie: het is moeilijk dat goed te doen.”
FvD-kiezer: “Nederland is een politiestaat, oefent terreur uit om mensen te dwingen zich aan maatregelen te houden. Anders denkenden worden weggezet al gekkies en complotdenkers. Alleen de mening van de overheid is de waarheid.”VerantwoordingI&O Research voerde dit onderzoek uit in opdracht van NRC Handelsblad. Het onderzoek vond plaats van maandagochtend 1 maart tot dinsdagmiddag 2 maart 2021. In totaal werkten 1.448 Nederlanders van 18 jaar of ouder mee aan dit onderzoek. Het grootste deel hiervan is afkomstig uit het I&O Research Panel, een beperkt aantal vulde de vragenlijst in via het panel van PanelClix. RAPPORT VERTROUWEN IN OVERHEID NA DRIE GROTE KWESTIEShttps://065.wpcdnnode.com/ioresearch.nl/wp-content/uploads/2021/03/bwebpr21_mrt_nrc_betrouwbare-overheid_def.pdf
Hieronder volgt een reactie op uw e-mail waarin u eist dat uw bericht wordt doorgestuurd naar de staatssecretaris van Cultuur en Media.
Dit kunnen wij helaas niet doen.
Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen. Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.
Daarna kunnen wij nagaan welke mogelijkheden wij hebben om te zorgen dat u een antwoord krijgt.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd en ik wens u een fijne dag toe.
Astrid Essed <astridessed@yahoo.com>To:noreply@informatierijksoverheid.nlSat, May 7 at 2:50 PMVERGIS U NIET OVERHEID, AL LEEST U DIT NIET,ANDEREN LEZEN DIT WELDAARVOOR ZAL IK ZORGEN! AANMelanie Publieksvoorlichter Informatie Rijksoverheid FIRST THEY IGNORE YOUTHEN THEY LAUGH AT YOU THEN THEY FIGHT YOUTHEN….YOU WIN Mahatma Gandhi
UW REACTIE OP MIJN BOVENSTAANDE INZENDING: ”noreply@informatierijksoverheid.nl <noreply@informatierijksoverheid.nl>To:astridessed@yahoo.comFri, May 6 at 4:43 PMShow original message Naar aanleiding van uw No Reply schrijven, het volgende: Ik sta versteld over uw arrogantie en beschouw uw reactiedan ook als een stuitend gebrek aan respect van Overheid naar burger!PUNT 1Ik heb destijds de Staatssecretaris een AANGETEKENDE BRIEFPER POST doen toekomen, dd 23 maart 2022, waarop nooit een antwoord is gekomen.Dit is respectloos en onvoorstelbaar arrogantPUNT 2Naar aanleiding daarvan twee rappels gestuurd via uw contactcformulierRijksoverheid, via mijn website links, aangezien deStaatsecretaris niet via mail te bereiken is.Dat ik daarvoor dus mijn website gebruik, is niet mijn fout, maar die vande Overheid, aangezien de Staatssecretaris alleen bereikbaar isvia dat contactformulier Rijksoverheid. Verder blijkt uit de TITEL van mijn website link duidelijk,dat het om een RAPPEL aan de Staatssecretaris gaat.Daaruit moet voor u blijken [als u althans in staat bent gebleken, uw Middelbarfe School af te ronden, waarvan ik wel overtuigd mag zijn], dat het hiereen niet door de Staatssecretaris gegeven respons op een eerder schrijvenvan mij betreft. UW SCHRIJVEN 1 U schrijft aan mij het volgende: ”Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen.” Uw opmerkingen slaan nergens op.Ik doe u een verzoek/eis om informatie over te brengen aan de Staatssecretarisen dat hebt u gewoon te doen.Trouwens, als u de moeite genomen had om de meegestuurde link telezen, dan had u kunnen zien, dat deze boordevol nuttige, rationeleen goed doorwrochte informatie zat en, wat belangrijker is, een verwijzingnaar het feit, dat ik tot op de dag van heden geen beantwoordingdoor de Staatssecretaris gehad heb op mijn dd 23 maart 2022 toegezondenbrief per aangetekende post!In herinnering breng ik u vervolgens het volgende:Volgens de Algemene Beginselen van Behoorlijk Bestuur [1] bent uVERPLICHT, niet zozeer mijn website te lezen, maar de aan u viamijn website doorgestuurde informatie, DIRECT en ONVERWIJLDover te brengen aan de Staatssecretaris!Dat is uw wettelijke plicht.
UW SCHRIJVEN 2/UW EIGEN BEGINSELEN, NOGMAALS UITGELEGD Verder schrijft u mij het volgende: ”Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.” EEN TOONTJE LAGER GRAAGUw reactie toont een onvoorstelbare arrogantie en u lijkt vergeten te zijn,dat de Overheid er is voor de burger, niet de burger voor de Overheid!Bovendien en dat is NOG belangrijker:U lijkt uw eigen Beginselen, namelijk de Beginselen van Behoorlijk Bestuur, uit het oog te hebben verloren:Die zijn, o Onwetende Overheid:zorgvuldigheid;- vertrouwen;- verbod op willekeur;- het motiveringsbeginsel-fair play;- rechtszekerheid.[2]
RESPECTLOOS EN LAF! Ik heb uw respectloosheid via bovenstaande dus al aangetoond Daarnaast bent u, als Overheid, ook nog eens laf, om mijeen No Reply antwoord te sturen, waardoor ik in feite machteloossta in mijn reactie, omdat ik mijn antwoord geretourneerdteruggestuurd krijgt.Toch ga ik u nu per mail op uw No Reply antwoorden. ”Machteloos” denkt u, maar mooi niet!Want deze reactie komt ook op mijn website[s] te staan,ik stuur dit bcc door aan belanghebbenden [u weet lekker’niet, wie dat zijn, HAHAHA] en via mijn website link bereiktmijn reactie u weer op het contactformulier Rijksoverheid ZOLEKKER! TENSLOTTE: ”Waarom nu zoveel moeite doen, een arrogante Overheid op zo’nmooie zaterdagmiddag nog een reactie te doen toekomen, zo is de vraag,die ik mijzelf aan mijzelf stel en vele anderen mij misschien ookzullen stellen? Dat is om u als Overheid niet zomaar te laten wegkomen met uwarrogantie en lafheid [No Reply antwoorden, hoe kinderachtig kan je zijn]Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, voor zover u dat nog nietwist, dat ik verbaal sterk ben, mijn rechten als burger ken en dewettelijke bepalingen ken, [3]Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, dat ik het recht heb,mijn recht te halen en mij niet door u op de Kop te laten zitten, zoalsu en uw Instanties met anderen op schandelijke wijze gedaan hebben [4] Maar bovenal om u hieraan te herinneren: DE OVERHEID IS ER VOOR DE BURGER, NIET DE BURGERVOOR DE OVERHEID! Dus laat uw arrogantie vallen, stuur de brief ONVERWIJLD door aande Staatssecretaris en stap in de Wereld na de Franse Revolutie! [5] We leven niet meer in de Duistere Achttiende Eeuw van Uitbuiting,Slavernij en Onderdrukking! Doe dus datgene, waarvoor u bent aangesteld De burger dienen Vriendelijke groeten Astrid Essed/Amsterdam WEBSITE[Waarmee ik de Overheid blijf lastigvallen] www.astridessed.nl
Besluiten van overheidsorganen moeten altijd voldoen aan de beginselen van behoorlijk bestuur. Deze beginselen gelden op grond van artikel 3:14 van het Burgerlijk Wetboek, echter ook voor privaatrechtelijke handelingen van de overheid. De overheid is dus beperkt in het nemen van besluiten en het aangaan van overeenkomsten. In een juridische procedure kan dan ook worden aangevoerd dat een besluit of overeenkomst in strijd is met de beginselen van behoorlijk bestuur. Als de rechter dat bevestigt wordt zo’n besluit of overeenkomst doorgaans vernietigd. Genoeg reden dus om de belangrijkste beginselen van behoorlijk bestuur op een rijtje te zetten en een korte toelichting te geven.MotiveringsbeginselEen overheidsbesluit of andere rechtshandeling moet altijd een heldere motivering hebben. Er moet zijn onderbouwd waarom deze handeling wordt verricht en (tot op zekere hoogte) waarom niet anders wordt gehandeld. De feiten moeten worden uiteengezet en de keuze moet begrijpelijk zijn. Dit is vastgelegd in artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht (afgekort: Awb).Voorbeeld is een bestemmingsplan waarbij niet is toegelicht dat er vraag naar een ontwikkeling is (zie de ladder voor duurzame ontwikkeling).GelijkheidsbeginselGelijke gevallen moeten op een gelijke manier worden behandeld. Een overheidsinstantie mag geen onderscheid maken tussen partijen bij haar besluitvorming of het aangaan van contracten. Iedereen moet gelijke kansen krijgen. Dit is een zware inbreuk op de contractsvrijheid. Contractsvrijheid houdt in dat een ieder mag keuze met wie hij een overeenkomst gaat en onder welke voorwaarden. Dit beginsel komt voort uit artikel 1 van de Grondwet.Een particulier mag bijvoorbeeld een stuk grond voor 100 euro per vierkante meter verkopen aan partij X en weigeren diezelfde grond voor 200 euro per vierkante meter aan Y te verkopen. De verkoper doet dat omdat hij Y geen sympathiek persoon vind. Deze keuze van de verkoper is toegestaan, want hij heeft volledige vrijheid zijn contractspartij en de voorwaarden overeen te komen. Een overheidspartij mag dit niet, tenzij er objectieve redenen om de grond niet aan Y te verkopen; bijvoorbeeld dat hij een wanbetaler is, of geen goede bouwplannen voor de grond kan overleggen.RechtszekerheidsbeginselBesluiten en overeenkomsten moeten helder zijn geformuleerd en moeten begrijpelijk zijn voor de partijen die erbij betrokken zijn. Verder moeten ze voldoen aan gerechtvaardigde verwachtingen die op grond van rechtsregels en eerdere toezeggingen en afspraken bestaan. Met andere woorden: besluiten en overeenkomst moeten aansluiten bij verwachtingen en mogen niet tegenstrijdig zijn met eerdere uitlatingen en handelingen.Wanneer een gemeente grond verkoopt aan een ontwikkelaar en voorspiegelt dat hij daar op een bepaalde manier gebruik van kan maken, dan mag diezelfde overheid niet korte tijd laten de bestemming zodanig wijzigen dat het beoogde gebruik niet meer mogelijk is. Dit zou in strijd met de rechtszekerheid zijn.EvenredigheidsbeginselDe gevolgen van een overheidsbesluit moeten zo min mogelijk negatieve gevolgen hebben voor de betrokken personen. Daarbij kan het natuurlijk zo zijn dat de belangen van een (rechts)persoon moet worden geschaad om het algemeen belang te kunnen dienen. Die negatieve gevolgen moeten wel zo beperkt mogelijk zijn en dus evenredig aan de noodzakelijke handelingen. Dit is vastgelegd in artikel 3:4 lid 2 Awb.Een voorbeeld is de afsluiting van een weg omdat er veiligheidsrisico’s zijn geconstateerd. Volledige afsluiting is misschien het makkelijkst, maar voor bedrijven aan die weg wel het meest ingrijpend. Een gedeeltelijke of tijdelijke afsluiting kan dan een ingewikkeldere oplossing zijn, maar de belangen van de betrokken zijn daar beter mee gediend. De volledige afsluiting kan dan in strijd met het evenredigheidsbeginsel zijn.SamenvattingBeginselen van behoorlijk bestuur zijn van grote invloed op overheidshandelen. Naast de belangrijkste beginselen die hierboven zijn genoemd, zijn er nog verschillende andere beginselen. Bijvoorbeeld het fair-play-beginsel, het verbod op détournement de pouvoir, het legaliteitsbeginsel, het specialiteitsbeginsel etc. Deze beginselen gelden zowel bij besluiten van de overheid als bij andere (rechts)handelingen. Het is dus voor beide partijen van belang in de gaten te houden of deze beginselen worden nageleefd. EINDE STUK
EINDE STUK
ZIE OOK
Beginselen van behoorlijk bestuurBesluiten moet een wettelijke basis hebben en bovendien mag een besluit niet in strijd zijn met met de beginselen van behoorlijk bestuur. Welke zijn die beginselen, die een rol spelen bij besluitvorming door de overheid en bestuursorganen?mr. Mark van Weeren, advocaat bestuursrechthet Zorgvuldigheidsbeginsel (art. 3:2 AWB)Dit bepaalt dat bij de voorbereiding van een besluit het bestuursorgaan de nodige kennis vergaart omtrent de relevante feiten en de af te wegen belangen. Het zorgvuldigheidsbeginsel houdt ook in dat de overheid de schijn van partijdigheid dient te vermijden.. Vaak geldt: een zorgvuldig handelend bestuursorgaan had in redelijkheid niet tot dit besluit kunnen komen.het Evenredigheidsbeginsel (art. 3:4 AWB)De overheid dient de rechtstreeks bij het besluit betrokken belangen af te wegen, zo ver als niet uit een wettelijk voorschrift of uit de aard van de uit te oefenen bevoegdheid een beperking voortvloeit. De nadelige gevolgen van een besluit mogen voor één of meer belanghebbenden niet onevenredig zijn in de verhouding met de tot het besluit te dienen doelen. het Vertrouwensbeginsel (uitspraak 5 september 2012, LJN BX6483)Dit beginsel brengt met zich mede dat het door haar opgewekte vertrouwen, al dan niet door toezeggingen, dient te honoreren. Voor een geslaagd beroep op het vertrouwensbeginsel is nodig dat er aan het bestuursorgaan toe te rekenen concrete, ondubbelzinnige toezeggingen zijn gedaan door een daartoe bevoegd persoon, waarvan rechtens te honoreren verwachtingen kunnen worden ontleend.het GelijkheidsbeginselDit betekent dat gelijke gevallen in beginsel gelijk behandeld dienen te worden. Indien in een specifike situatie er reden is om af te wijken van de eerdere aanpak in een vergelijkbare situatie, dan dient dit door de overheid voldoende en duidelijk gemotiveerd te worden waarom in het voorliggende geval anders wordt gehandeld. het Verbod van willekeur (détournement de pouvoir; art. 3:3 AWB)Dit verbod houdt in dat de overheid de bevoegdheid tot het nemen van een besluit niet voor een ander doel gebruikt dan waarvoor die bevoegdheid is verleend. het Motiveringsbeginsel (art. 3:46 AWB)Het besluit dient volledig, voldoende en begrijpelijk gemotiveerd te zijn. In het besluit dient de overheid in het kader van dit beginsel voldoende inzicht te geven in de reden(en) die aanleiding zijn of de onderbouwing zijn van het besluit en de beoogde gevolgen daarvan. Een gebrekkige motivering van een besluit is een beroepsgrond die regelmatig doel treft. Fair play bij de overheid (art. 2:4 AWB)Het beginsel van fair play brengt met zich mee dat de overheid onbevooroordeeld, onpartijdig en zonder vooringenomenheid haar taken dient te vervullen en besluiten dient te nemen. Bij de overheid werkzame personen, die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, kunnen de besluitvorming niet beïnvloeden. het RechtszekerheidsbeginselHieruit volgt dat de burger er op moet kunnen vertrouwen dat de overheid consequent handelt en het geldend beleid en regels consequent toepast. Wetgeving dient duidelijk te zijn, kenbaar en ondubbelzinnig. De rechtspositie van de burger mag niet op onverwachte of onberekenbare wijze door de overheid worden aangetast. Rechtszekerheid betekent ook dat niet met terugwerkende kracht nadelige maatregelen genomen mogen worden door de overheid.
Van drie grote kwesties die in aanmerking komen voor een parlementaire enquête heeft met name de Toeslagenaffaire het vertrouwen van burgers in de overheid geschaad. Ook de afhandeling van de gasboringen en herstelwerken in Groningen heeft het vertrouwen in de overheid negatief beïnvloed. Voor de aanpak van de coronacrisis geldt dit minder. Dit blijkt uit onderzoek van I&O Research in opdracht van NRC.Toeslagenaffaire legt structurele, bestuurlijke weeffout blootDe Toeslagenaffaire beïnvloedde het vertrouwen in “de overheid” in 71 procent van de gevallen negatief. Naar aanleiding van de Toeslagenaffaire trad het kabinet Rutte III af, maar bijna de helft (47%) van degenen die er iets van meekregen vindt dat onvoldoende. Zij zouden meer of andere consequenties willen zien. Welke? De overheid moet vooral menselijker worden (59%) en moet stoppen met etnisch profileren (mensen op afkomst controleren) (57%).
Vooral het vertrouwen in de overheid van FvD-, PvdD-, Volt-, SP-, D66-, GL-, PvdA- en PVV-kiezers werd geschaad door de Toeslagenaffaire. Ook dat van VVD- en CDA-kiezers, maar beduidend minder. Ook uit de (open) antwoorden op de vraag om een toelichting blijkt dat de Toeslagenaffaire mensen het meest raakt: de meeste respondenten beginnen over deze kwestie. Velen lichten hun verontwaardiging toe met de observatie dat het hier duidelijk niet gaat om een incident, maar dat we te maken hebben met een structurele, bestuurlijke weeffout. Het feit dat de overheid burgers stelselmatig wantrouwt, uitgaat van het kwade en hierbij ook nog eens discriminerend te werk gaat, maakt mensen boos.Een CDA-kiezer: “De gaswinning laat een gebrek aan daadkracht zien en legt veel bureaucratie bloot. Maar de toeslagenaffaire laat het falen van het systeem in zijn geheel zien. Het zit veel dieper dan in het politieke laagje.”
Een FvD-kiezer: “De gevestigde partijen kunnen overal mee weg komen (denken ze) en ik vind dat ze allemaal direct hadden moeten opstappen. Nu zijn ze demissionair maar er is geen verschil, ze kunnen nog steeds gewoon hun slechte gang gaan. Wat een krankzinnig voorbeeld!”
Een DENK-kiezer: “We worden al jarenlang al gediscrimineerd wegens ons afkomst en geloof en dit moet gestopt worden en ook mensen of politieke leiders die dit aanwakkeren veroordeeld worden en niet meer verkiesbaar stellen…”Gaswinning in Groningen: Murphy’s lawOok afhandeling van de Gaswinning in Groningen heeft het vertrouwen geen goed gedaan: de helft (51%) zegt dat deze kwestie zijn of haar vertrouwen in de overheid negatief heeft beïnvloed. Toch lijkt de Groningse zaak meer als een kwestie van Murphy’s law te worden gezien, wat het niet goed praat: het is ongelooflijk dat het keer op keer niet wordt opgelost. Het feit dat onschuldige burgers worden geschaad door de overheid is de rode draad tussen de twee kwesties. De nasleep van de gaswinning in Groningen deed vooral afbreuk aan het vertrouwen van FvD-, SP, PvdD- en JA21-kiezers.
Een JA21-kiezer: “Afwikkeling gasschade Groningen duurt veel te lang en omdat het ver van de randstad is krijgt het te weinig aandacht. In toeslagenaffaire was er daadwerkelijk sprake van fraude en het is onbegrijpelijk dat mensen die er geen recht op hebben toch een schadeloosstelling krijgen of een te hoge vergoeding.”
Een CDA-kiezer: “De problemen in Groningen zijn van een heel ander kaliber. Het hele land heeft geprofiteerd van de gaswinning en aardbevingen waren oorspronkelijk niet voorzien. Dat wil niet zeggen dat de financiële gevolgen voor de getroffen bewoners in Groningen niet beter en sneller hadden kunnen worden afgehandeld.”
Een D66-kiezer: “Zowel bij de toeslagenaffaire als bij de gaswinning zijn individuen slachtoffer geworden van iets waar zij geen invloed op kunnen uitoefenen, maar waardoor hun leven door de staat totaal overhoop gegooid wordt.”Coronacrisis: moeilijk goed te doenDe manier waarop de coronacrisis wordt gemanaged wordt de overheid iets minder hard aangerekend: een derde zegt dat het hen negatief heeft beïnvloed, en ongeveer een op zes zelfs positief. Burgers zijn relatief mild. Of men zegt dat het kabinet doet wat het kan, of men zegt begrip te hebben voor fouten die worden gemaakt, het is immers een nieuwe crisissituatie. Dat geldt niet voor PVV-, FvD-kiezers, die nemen de overheid dit beleid wel echt kwalijk.
VVD-kiezer: “Corona-aanpak sta ik achter, toeslagenaffaire heeft heel de politiek schuld aan, in het geval van Groningen zijn wel foute keuzes gemaakt.”
SP-kiezer: “Wat betreft de coronacrisis: het was voor iedereen een nieuwe situatie: het is moeilijk dat goed te doen.”
FvD-kiezer: “Nederland is een politiestaat, oefent terreur uit om mensen te dwingen zich aan maatregelen te houden. Anders denkenden worden weggezet al gekkies en complotdenkers. Alleen de mening van de overheid is de waarheid.”VerantwoordingI&O Research voerde dit onderzoek uit in opdracht van NRC Handelsblad. Het onderzoek vond plaats van maandagochtend 1 maart tot dinsdagmiddag 2 maart 2021. In totaal werkten 1.448 Nederlanders van 18 jaar of ouder mee aan dit onderzoek. Het grootste deel hiervan is afkomstig uit het I&O Research Panel, een beperkt aantal vulde de vragenlijst in via het panel van PanelClix. RAPPORT VERTROUWEN IN OVERHEID NA DRIE GROTE KWESTIEShttps://065.wpcdnnode.com/ioresearch.nl/wp-content/uploads/2021/03/bwebpr21_mrt_nrc_betrouwbare-overheid_def.pdf
Hieronder volgt een reactie op uw e-mail waarin u eist dat uw bericht wordt doorgestuurd naar de staatssecretaris van Cultuur en Media.
Dit kunnen wij helaas niet doen.
Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen. Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.
Daarna kunnen wij nagaan welke mogelijkheden wij hebben om te zorgen dat u een antwoord krijgt.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd en ik wens u een fijne dag toe.
Als u nog vragen heeft dan kunt u ons mailen via het contactformulier, bellen met 1400 of gebruik maken van onze social media kanalen. Contact met de Rijksoverheid
U vraagt opnieuw onze aandacht voor uw situatie. Wij hebben u eerder de informatie gegeven waarover wij beschikken. Wij kunnen u verder niet helpen. In het vervolg volstaan wij daarom met kennisneming van uw e-mail(s) over dit onderwerp. U ontvangt dan van ons geen reactie meer.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Sophie Publieksvoorlichter Informatie Rijksoverheid
Ik hoor graag of u tevreden bent over mijn reactie.
Reacties uitgeschakeld voor Toch nog, ondanks mijn verzoek het niet te doen, een reactie van de Overheid op mijn laatste mail/Overheid, stop ermee, ik lees uw verdichtstels van onzin toch niet
Wat een contrast met de Syriërs, Afghanen en Somaliërs, die blijkbaar niet willen werken, die maar zitten te niksen en voor overlast zorgen, die als hyena’s onze wijken afstruinen om onze roomblanke dochters te verkrachten. Waarom gaan díe eigenlijk niet aan het werk? Is tomaten plukken soms te min voor ze?
Duimen draaien
De waarheid is dat Oekraïners mogen werken, en al die andere vluchtelingen niet, omdat voor Oekraïners een Richtlijn Tijdelijke Bescherming geldt, die Nederland voor andere asielzoekers niet heeft willen toepassen. Jammer, want drie jaar lang verplicht duimen draaien in afwachting van de uitkomst van je asielprocedure is funest voor je persoonlijkheid, je motivatie, je gemoedstoestand. Het sloopt je, holt je uit, het zou niet moeten mogen. Werk geeft je leven zin, je krijgt het gevoel dat je ertoe doet, dat je er bij hoort, dat mensen op je rekenen en dat je onafhankelijk bent. Zinvol werk zou een mensenrecht moeten zijn.
Fijn dus, dat de Oekraïners wel mogen werken, zoals de Oekraïense Ivana in dit verhaal van Omroep West. Maar waarom krijg ik er zo’n onbehaaglijk gevoel van? Waarom krijg ik het gevoel dat Ivana door iedereen wordt uitgebuit en geëxploiteerd, van haar werkgever tot de schrijver van het artikel?
Overlast geven
Omdat in het verhaal alle hokjes van de vluchtelingenhaatchecklist worden afgevinkt. Ten eerste is bijna elke zin een bedekte sneer naar al die asielzoekers die níet hard werken, die in hun asielzoekerscentra zitten te knutselen of elkaar te lijf gaan. “Gewoon hard werken”, staat er twee keer in de tekst. “Vluchtelingen moeten gewoon hard werken.” En hoewel Ivana in haar thuisland makelaar is, pakt ze hier tomaten in, en daar geniet ze van. Oekraïners zijn namelijk harde en gemotiveerde werkers, moet u weten, ze zijn dol op werken, anders dan die andere asielzoekers, over wie we jaren achtereen alleen maar hebben gelezen dat ze niet werken, en alleen maar overlast geven.
Ten tweede wordt benadrukt hoe fijn dit allemaal voor Ivana is, dat ze voor 43 cent per uur tomaten mag inpakken in het Westland. Als ze werkt, denkt ze niet aan de oorlog, vertelt ze. Het uitzendbureau, dat met naam wordt genoemd, is blij dat het Oekraïners aan werk kan helpen, ‘Vanuit een vervelende situatie zoeken ze houvast, en daarbij proberen wij hen zoveel mogelijk te helpen”, aldus een woordvoerder.
Och wat ontroerend allemaal, die Westlanders die zich inspannen om de Oekraïense vluchtelingen houvast te geven, en ze de kans geven hard te werken, zodat ze niet meer aan de oorlog hoeven te denken. Wat een weldoeners, wat een altruïsme. Gratis therapie! Wat zeg ik, je krijgt nog geld toe, ook!
Je zou bijna vergeten dat ze grof geld verdienen aan Ivana, die werk doet dat de Nederlanders niet willen doen omdat het zo slecht betaalt. Omdat het in Nederland normaal is dat ondernemers schatrijk worden over de ruggen van arme drommels die geen andere keuze hebben dan zich uit te laten buiten.
Spotgoedkope arbeidskrachten
Die oorlog in Oekraïne is eigenlijk best een uitkomst, want het levert een stroom aan spotgoedkope arbeidskrachten op. Ze zijn hard nodig, zonder hen ligt de hele tuinbouwsector op z’n reet. Of nee, zonder die Oekraïners zouden die Westlanders fatsoenlijke lonen moeten gaan betalen. Polen en Roemenen in een beschimmeld krot proppen en op straat schoppen als ze ziek worden mag tegenwoordig niet meer, krijg je de arbeidsinspectie en de FNV en vervolgens de media op je dak.
Pr-technisch zijn ze ook handig, die Oekraïners, want dat met die Polen en Roemenen leverde de tuinbouwers en die uitzendbureau’s een slechte pers op. De Oekraïners kun je evenwel uitbuiten en je laat het er gewoon uitzien als liefdadigheid! Het is geniaal! Jij verdient bakken met geld maar iedereen denkt dat je offers maakt, vanuit de goedheid van je hart, om anderen te helpen. Dat je een lintje verdient en een vrijgeleide naar het paradijs.
En Publiek vreet het, want voor hem zijn Oekraïners ook een prachtig alibi. Want echt, Publiek haat geen vluchtelingen, alleen maar Syriërs, Afghanen en Somaliërs, want dat zijn geen harde werkers. Die geven alleen maar overlast. EINDE ARTIKEL FRONTAAL NAAKT
Reacties uitgeschakeld voor Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/Hardwerkende Oekrainers, overlastgevende Syriers
U vraagt opnieuw onze aandacht voor uw situatie. Wij hebben u eerder de informatie gegeven waarover wij beschikken. Wij kunnen u verder niet helpen. In het vervolg volstaan wij daarom met kennisneming van uw e-mail(s) over dit onderwerp. U ontvangt dan van ons geen reactie meer.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Sophie Publieksvoorlichter Informatie Rijksoverheid
Ik hoor graag of u tevreden bent over mijn reactie.
VERGIS U NIET OVERHEID, AL LEEST U DIT NIET,ANDEREN LEZEN DIT WELDAARVOOR ZAL IK ZORGEN! AANMelanie Publieksvoorlichter Informatie Rijksoverheid FIRST THEY IGNORE YOUTHEN THEY LAUGH AT YOU THEN THEY FIGHT YOUTHEN….YOU WIN Mahatma Gandhi
UW REACTIE OP MIJN BOVENSTAANDE INZENDING: ”noreply@informatierijksoverheid.nl <noreply@informatierijksoverheid.nl>To:astridessed@yahoo.comFri, May 6 at 4:43 PMShow original message Naar aanleiding van uw No Reply schrijven, het volgende: Ik sta versteld over uw arrogantie en beschouw uw reactiedan ook als een stuitend gebrek aan respect van Overheid naar burger!PUNT 1Ik heb destijds de Staatssecretaris een AANGETEKENDE BRIEFPER POST doen toekomen, dd 23 maart 2022, waarop nooit een antwoord is gekomen.Dit is respectloos en onvoorstelbaar arrogantPUNT 2Naar aanleiding daarvan twee rappels gestuurd via uw contactcformulierRijksoverheid, via mijn website links, aangezien deStaatsecretaris niet via mail te bereiken is.Dat ik daarvoor dus mijn website gebruik, is niet mijn fout, maar die vande Overheid, aangezien de Staatssecretaris alleen bereikbaar isvia dat contactformulier Rijksoverheid. Verder blijkt uit de TITEL van mijn website link duidelijk,dat het om een RAPPEL aan de Staatssecretaris gaat.Daaruit moet voor u blijken [als u althans in staat bent gebleken, uw Middelbarfe School af te ronden, waarvan ik wel overtuigd mag zijn], dat het hiereen niet door de Staatssecretaris gegeven respons op een eerder schrijvenvan mij betreft. UW SCHRIJVEN 1 U schrijft aan mij het volgende: ”Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen.” Uw opmerkingen slaan nergens op.Ik doe u een verzoek/eis om informatie over te brengen aan de Staatssecretarisen dat hebt u gewoon te doen.Trouwens, als u de moeite genomen had om de meegestuurde link telezen, dan had u kunnen zien, dat deze boordevol nuttige, rationeleen goed doorwrochte informatie zat en, wat belangrijker is, een verwijzingnaar het feit, dat ik tot op de dag van heden geen beantwoordingdoor de Staatssecretaris gehad heb op mijn dd 23 maart 2022 toegezondenbrief per aangetekende post!In herinnering breng ik u vervolgens het volgende:Volgens de Algemene Beginselen van Behoorlijk Bestuur [1] bent uVERPLICHT, niet zozeer mijn website te lezen, maar de aan u viamijn website doorgestuurde informatie, DIRECT en ONVERWIJLDover te brengen aan de Staatssecretaris!Dat is uw wettelijke plicht.
UW SCHRIJVEN 2/UW EIGEN BEGINSELEN, NOGMAALS UITGELEGD Verder schrijft u mij het volgende: ”Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.” EEN TOONTJE LAGER GRAAGUw reactie toont een onvoorstelbare arrogantie en u lijkt vergeten te zijn,dat de Overheid er is voor de burger, niet de burger voor de Overheid!Bovendien en dat is NOG belangrijker:U lijkt uw eigen Beginselen, namelijk de Beginselen van Behoorlijk Bestuur, uit het oog te hebben verloren:Die zijn, o Onwetende Overheid:zorgvuldigheid;- vertrouwen;- verbod op willekeur;- het motiveringsbeginsel-fair play;- rechtszekerheid.[2]
RESPECTLOOS EN LAF! Ik heb uw respectloosheid via bovenstaande dus al aangetoond Daarnaast bent u, als Overheid, ook nog eens laf, om mijeen No Reply antwoord te sturen, waardoor ik in feite machteloossta in mijn reactie, omdat ik mijn antwoord geretourneerdteruggestuurd krijgt.Toch ga ik u nu per mail op uw No Reply antwoorden. ”Machteloos” denkt u, maar mooi niet!Want deze reactie komt ook op mijn website[s] te staan,ik stuur dit bcc door aan belanghebbenden [u weet lekker’niet, wie dat zijn, HAHAHA] en via mijn website link bereiktmijn reactie u weer op het contactformulier Rijksoverheid ZOLEKKER! TENSLOTTE: ”Waarom nu zoveel moeite doen, een arrogante Overheid op zo’nmooie zaterdagmiddag nog een reactie te doen toekomen, zo is de vraag,die ik mijzelf aan mijzelf stel en vele anderen mij misschien ookzullen stellen? Dat is om u als Overheid niet zomaar te laten wegkomen met uwarrogantie en lafheid [No Reply antwoorden, hoe kinderachtig kan je zijn]Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, voor zover u dat nog nietwist, dat ik verbaal sterk ben, mijn rechten als burger ken en dewettelijke bepalingen ken, [3]Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, dat ik het recht heb,mijn recht te halen en mij niet door u op de Kop te laten zitten, zoalsu en uw Instanties met anderen op schandelijke wijze gedaan hebben [4] Maar bovenal om u hieraan te herinneren: DE OVERHEID IS ER VOOR DE BURGER, NIET DE BURGERVOOR DE OVERHEID! Dus laat uw arrogantie vallen, stuur de brief ONVERWIJLD door aande Staatssecretaris en stap in de Wereld na de Franse Revolutie! [5] We leven niet meer in de Duistere Achttiende Eeuw van Uitbuiting,Slavernij en Onderdrukking! Doe dus datgene, waarvoor u bent aangesteld De burger dienen Vriendelijke groeten Astrid Essed Amsterdam WEBSITE[Waarmee ik de Overheid blijf lastigvallen] www.astridessed.nl
Besluiten van overheidsorganen moeten altijd voldoen aan de beginselen van behoorlijk bestuur. Deze beginselen gelden op grond van artikel 3:14 van het Burgerlijk Wetboek, echter ook voor privaatrechtelijke handelingen van de overheid. De overheid is dus beperkt in het nemen van besluiten en het aangaan van overeenkomsten. In een juridische procedure kan dan ook worden aangevoerd dat een besluit of overeenkomst in strijd is met de beginselen van behoorlijk bestuur. Als de rechter dat bevestigt wordt zo’n besluit of overeenkomst doorgaans vernietigd. Genoeg reden dus om de belangrijkste beginselen van behoorlijk bestuur op een rijtje te zetten en een korte toelichting te geven.MotiveringsbeginselEen overheidsbesluit of andere rechtshandeling moet altijd een heldere motivering hebben. Er moet zijn onderbouwd waarom deze handeling wordt verricht en (tot op zekere hoogte) waarom niet anders wordt gehandeld. De feiten moeten worden uiteengezet en de keuze moet begrijpelijk zijn. Dit is vastgelegd in artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht (afgekort: Awb).Voorbeeld is een bestemmingsplan waarbij niet is toegelicht dat er vraag naar een ontwikkeling is (zie de ladder voor duurzame ontwikkeling).GelijkheidsbeginselGelijke gevallen moeten op een gelijke manier worden behandeld. Een overheidsinstantie mag geen onderscheid maken tussen partijen bij haar besluitvorming of het aangaan van contracten. Iedereen moet gelijke kansen krijgen. Dit is een zware inbreuk op de contractsvrijheid. Contractsvrijheid houdt in dat een ieder mag keuze met wie hij een overeenkomst gaat en onder welke voorwaarden. Dit beginsel komt voort uit artikel 1 van de Grondwet.Een particulier mag bijvoorbeeld een stuk grond voor 100 euro per vierkante meter verkopen aan partij X en weigeren diezelfde grond voor 200 euro per vierkante meter aan Y te verkopen. De verkoper doet dat omdat hij Y geen sympathiek persoon vind. Deze keuze van de verkoper is toegestaan, want hij heeft volledige vrijheid zijn contractspartij en de voorwaarden overeen te komen. Een overheidspartij mag dit niet, tenzij er objectieve redenen om de grond niet aan Y te verkopen; bijvoorbeeld dat hij een wanbetaler is, of geen goede bouwplannen voor de grond kan overleggen.RechtszekerheidsbeginselBesluiten en overeenkomsten moeten helder zijn geformuleerd en moeten begrijpelijk zijn voor de partijen die erbij betrokken zijn. Verder moeten ze voldoen aan gerechtvaardigde verwachtingen die op grond van rechtsregels en eerdere toezeggingen en afspraken bestaan. Met andere woorden: besluiten en overeenkomst moeten aansluiten bij verwachtingen en mogen niet tegenstrijdig zijn met eerdere uitlatingen en handelingen.Wanneer een gemeente grond verkoopt aan een ontwikkelaar en voorspiegelt dat hij daar op een bepaalde manier gebruik van kan maken, dan mag diezelfde overheid niet korte tijd laten de bestemming zodanig wijzigen dat het beoogde gebruik niet meer mogelijk is. Dit zou in strijd met de rechtszekerheid zijn.EvenredigheidsbeginselDe gevolgen van een overheidsbesluit moeten zo min mogelijk negatieve gevolgen hebben voor de betrokken personen. Daarbij kan het natuurlijk zo zijn dat de belangen van een (rechts)persoon moet worden geschaad om het algemeen belang te kunnen dienen. Die negatieve gevolgen moeten wel zo beperkt mogelijk zijn en dus evenredig aan de noodzakelijke handelingen. Dit is vastgelegd in artikel 3:4 lid 2 Awb.Een voorbeeld is de afsluiting van een weg omdat er veiligheidsrisico’s zijn geconstateerd. Volledige afsluiting is misschien het makkelijkst, maar voor bedrijven aan die weg wel het meest ingrijpend. Een gedeeltelijke of tijdelijke afsluiting kan dan een ingewikkeldere oplossing zijn, maar de belangen van de betrokken zijn daar beter mee gediend. De volledige afsluiting kan dan in strijd met het evenredigheidsbeginsel zijn.SamenvattingBeginselen van behoorlijk bestuur zijn van grote invloed op overheidshandelen. Naast de belangrijkste beginselen die hierboven zijn genoemd, zijn er nog verschillende andere beginselen. Bijvoorbeeld het fair-play-beginsel, het verbod op détournement de pouvoir, het legaliteitsbeginsel, het specialiteitsbeginsel etc. Deze beginselen gelden zowel bij besluiten van de overheid als bij andere (rechts)handelingen. Het is dus voor beide partijen van belang in de gaten te houden of deze beginselen worden nageleefd. EINDE STUK
EINDE STUK
ZIE OOK
Beginselen van behoorlijk bestuurBesluiten moet een wettelijke basis hebben en bovendien mag een besluit niet in strijd zijn met met de beginselen van behoorlijk bestuur. Welke zijn die beginselen, die een rol spelen bij besluitvorming door de overheid en bestuursorganen?mr. Mark van Weeren, advocaat bestuursrechthet Zorgvuldigheidsbeginsel (art. 3:2 AWB)Dit bepaalt dat bij de voorbereiding van een besluit het bestuursorgaan de nodige kennis vergaart omtrent de relevante feiten en de af te wegen belangen. Het zorgvuldigheidsbeginsel houdt ook in dat de overheid de schijn van partijdigheid dient te vermijden.. Vaak geldt: een zorgvuldig handelend bestuursorgaan had in redelijkheid niet tot dit besluit kunnen komen.het Evenredigheidsbeginsel (art. 3:4 AWB)De overheid dient de rechtstreeks bij het besluit betrokken belangen af te wegen, zo ver als niet uit een wettelijk voorschrift of uit de aard van de uit te oefenen bevoegdheid een beperking voortvloeit. De nadelige gevolgen van een besluit mogen voor één of meer belanghebbenden niet onevenredig zijn in de verhouding met de tot het besluit te dienen doelen. het Vertrouwensbeginsel (uitspraak 5 september 2012, LJN BX6483)Dit beginsel brengt met zich mede dat het door haar opgewekte vertrouwen, al dan niet door toezeggingen, dient te honoreren. Voor een geslaagd beroep op het vertrouwensbeginsel is nodig dat er aan het bestuursorgaan toe te rekenen concrete, ondubbelzinnige toezeggingen zijn gedaan door een daartoe bevoegd persoon, waarvan rechtens te honoreren verwachtingen kunnen worden ontleend.het GelijkheidsbeginselDit betekent dat gelijke gevallen in beginsel gelijk behandeld dienen te worden. Indien in een specifike situatie er reden is om af te wijken van de eerdere aanpak in een vergelijkbare situatie, dan dient dit door de overheid voldoende en duidelijk gemotiveerd te worden waarom in het voorliggende geval anders wordt gehandeld. het Verbod van willekeur (détournement de pouvoir; art. 3:3 AWB)Dit verbod houdt in dat de overheid de bevoegdheid tot het nemen van een besluit niet voor een ander doel gebruikt dan waarvoor die bevoegdheid is verleend. het Motiveringsbeginsel (art. 3:46 AWB)Het besluit dient volledig, voldoende en begrijpelijk gemotiveerd te zijn. In het besluit dient de overheid in het kader van dit beginsel voldoende inzicht te geven in de reden(en) die aanleiding zijn of de onderbouwing zijn van het besluit en de beoogde gevolgen daarvan. Een gebrekkige motivering van een besluit is een beroepsgrond die regelmatig doel treft. Fair play bij de overheid (art. 2:4 AWB)Het beginsel van fair play brengt met zich mee dat de overheid onbevooroordeeld, onpartijdig en zonder vooringenomenheid haar taken dient te vervullen en besluiten dient te nemen. Bij de overheid werkzame personen, die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, kunnen de besluitvorming niet beïnvloeden. het RechtszekerheidsbeginselHieruit volgt dat de burger er op moet kunnen vertrouwen dat de overheid consequent handelt en het geldend beleid en regels consequent toepast. Wetgeving dient duidelijk te zijn, kenbaar en ondubbelzinnig. De rechtspositie van de burger mag niet op onverwachte of onberekenbare wijze door de overheid worden aangetast. Rechtszekerheid betekent ook dat niet met terugwerkende kracht nadelige maatregelen genomen mogen worden door de overheid.
Van drie grote kwesties die in aanmerking komen voor een parlementaire enquête heeft met name de Toeslagenaffaire het vertrouwen van burgers in de overheid geschaad. Ook de afhandeling van de gasboringen en herstelwerken in Groningen heeft het vertrouwen in de overheid negatief beïnvloed. Voor de aanpak van de coronacrisis geldt dit minder. Dit blijkt uit onderzoek van I&O Research in opdracht van NRC.Toeslagenaffaire legt structurele, bestuurlijke weeffout blootDe Toeslagenaffaire beïnvloedde het vertrouwen in “de overheid” in 71 procent van de gevallen negatief. Naar aanleiding van de Toeslagenaffaire trad het kabinet Rutte III af, maar bijna de helft (47%) van degenen die er iets van meekregen vindt dat onvoldoende. Zij zouden meer of andere consequenties willen zien. Welke? De overheid moet vooral menselijker worden (59%) en moet stoppen met etnisch profileren (mensen op afkomst controleren) (57%).
Vooral het vertrouwen in de overheid van FvD-, PvdD-, Volt-, SP-, D66-, GL-, PvdA- en PVV-kiezers werd geschaad door de Toeslagenaffaire. Ook dat van VVD- en CDA-kiezers, maar beduidend minder. Ook uit de (open) antwoorden op de vraag om een toelichting blijkt dat de Toeslagenaffaire mensen het meest raakt: de meeste respondenten beginnen over deze kwestie. Velen lichten hun verontwaardiging toe met de observatie dat het hier duidelijk niet gaat om een incident, maar dat we te maken hebben met een structurele, bestuurlijke weeffout. Het feit dat de overheid burgers stelselmatig wantrouwt, uitgaat van het kwade en hierbij ook nog eens discriminerend te werk gaat, maakt mensen boos.Een CDA-kiezer: “De gaswinning laat een gebrek aan daadkracht zien en legt veel bureaucratie bloot. Maar de toeslagenaffaire laat het falen van het systeem in zijn geheel zien. Het zit veel dieper dan in het politieke laagje.”
Een FvD-kiezer: “De gevestigde partijen kunnen overal mee weg komen (denken ze) en ik vind dat ze allemaal direct hadden moeten opstappen. Nu zijn ze demissionair maar er is geen verschil, ze kunnen nog steeds gewoon hun slechte gang gaan. Wat een krankzinnig voorbeeld!”
Een DENK-kiezer: “We worden al jarenlang al gediscrimineerd wegens ons afkomst en geloof en dit moet gestopt worden en ook mensen of politieke leiders die dit aanwakkeren veroordeeld worden en niet meer verkiesbaar stellen…”Gaswinning in Groningen: Murphy’s lawOok afhandeling van de Gaswinning in Groningen heeft het vertrouwen geen goed gedaan: de helft (51%) zegt dat deze kwestie zijn of haar vertrouwen in de overheid negatief heeft beïnvloed. Toch lijkt de Groningse zaak meer als een kwestie van Murphy’s law te worden gezien, wat het niet goed praat: het is ongelooflijk dat het keer op keer niet wordt opgelost. Het feit dat onschuldige burgers worden geschaad door de overheid is de rode draad tussen de twee kwesties. De nasleep van de gaswinning in Groningen deed vooral afbreuk aan het vertrouwen van FvD-, SP, PvdD- en JA21-kiezers.
Een JA21-kiezer: “Afwikkeling gasschade Groningen duurt veel te lang en omdat het ver van de randstad is krijgt het te weinig aandacht. In toeslagenaffaire was er daadwerkelijk sprake van fraude en het is onbegrijpelijk dat mensen die er geen recht op hebben toch een schadeloosstelling krijgen of een te hoge vergoeding.”
Een CDA-kiezer: “De problemen in Groningen zijn van een heel ander kaliber. Het hele land heeft geprofiteerd van de gaswinning en aardbevingen waren oorspronkelijk niet voorzien. Dat wil niet zeggen dat de financiële gevolgen voor de getroffen bewoners in Groningen niet beter en sneller hadden kunnen worden afgehandeld.”
Een D66-kiezer: “Zowel bij de toeslagenaffaire als bij de gaswinning zijn individuen slachtoffer geworden van iets waar zij geen invloed op kunnen uitoefenen, maar waardoor hun leven door de staat totaal overhoop gegooid wordt.”Coronacrisis: moeilijk goed te doenDe manier waarop de coronacrisis wordt gemanaged wordt de overheid iets minder hard aangerekend: een derde zegt dat het hen negatief heeft beïnvloed, en ongeveer een op zes zelfs positief. Burgers zijn relatief mild. Of men zegt dat het kabinet doet wat het kan, of men zegt begrip te hebben voor fouten die worden gemaakt, het is immers een nieuwe crisissituatie. Dat geldt niet voor PVV-, FvD-kiezers, die nemen de overheid dit beleid wel echt kwalijk.
VVD-kiezer: “Corona-aanpak sta ik achter, toeslagenaffaire heeft heel de politiek schuld aan, in het geval van Groningen zijn wel foute keuzes gemaakt.”
SP-kiezer: “Wat betreft de coronacrisis: het was voor iedereen een nieuwe situatie: het is moeilijk dat goed te doen.”
FvD-kiezer: “Nederland is een politiestaat, oefent terreur uit om mensen te dwingen zich aan maatregelen te houden. Anders denkenden worden weggezet al gekkies en complotdenkers. Alleen de mening van de overheid is de waarheid.”VerantwoordingI&O Research voerde dit onderzoek uit in opdracht van NRC Handelsblad. Het onderzoek vond plaats van maandagochtend 1 maart tot dinsdagmiddag 2 maart 2021. In totaal werkten 1.448 Nederlanders van 18 jaar of ouder mee aan dit onderzoek. Het grootste deel hiervan is afkomstig uit het I&O Research Panel, een beperkt aantal vulde de vragenlijst in via het panel van PanelClix. RAPPORT VERTROUWEN IN OVERHEID NA DRIE GROTE KWESTIEShttps://065.wpcdnnode.com/ioresearch.nl/wp-content/uploads/2021/03/bwebpr21_mrt_nrc_betrouwbare-overheid_def.pdf
Hieronder volgt een reactie op uw e-mail waarin u eist dat uw bericht wordt doorgestuurd naar de staatssecretaris van Cultuur en Media.
Dit kunnen wij helaas niet doen.
Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen. Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.
Daarna kunnen wij nagaan welke mogelijkheden wij hebben om te zorgen dat u een antwoord krijgt.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd en ik wens u een fijne dag toe.
Astrid Essed <astridessed@yahoo.com>To:noreply@informatierijksoverheid.nlSat, May 7 at 2:50 PMVERGIS U NIET OVERHEID, AL LEEST U DIT NIET,ANDEREN LEZEN DIT WELDAARVOOR ZAL IK ZORGEN! AANMelanie Publieksvoorlichter Informatie Rijksoverheid FIRST THEY IGNORE YOUTHEN THEY LAUGH AT YOU THEN THEY FIGHT YOUTHEN….YOU WIN Mahatma Gandhi
UW REACTIE OP MIJN BOVENSTAANDE INZENDING: ”noreply@informatierijksoverheid.nl <noreply@informatierijksoverheid.nl>To:astridessed@yahoo.comFri, May 6 at 4:43 PMShow original message Naar aanleiding van uw No Reply schrijven, het volgende: Ik sta versteld over uw arrogantie en beschouw uw reactiedan ook als een stuitend gebrek aan respect van Overheid naar burger!PUNT 1Ik heb destijds de Staatssecretaris een AANGETEKENDE BRIEFPER POST doen toekomen, dd 23 maart 2022, waarop nooit een antwoord is gekomen.Dit is respectloos en onvoorstelbaar arrogantPUNT 2Naar aanleiding daarvan twee rappels gestuurd via uw contactcformulierRijksoverheid, via mijn website links, aangezien deStaatsecretaris niet via mail te bereiken is.Dat ik daarvoor dus mijn website gebruik, is niet mijn fout, maar die vande Overheid, aangezien de Staatssecretaris alleen bereikbaar isvia dat contactformulier Rijksoverheid. Verder blijkt uit de TITEL van mijn website link duidelijk,dat het om een RAPPEL aan de Staatssecretaris gaat.Daaruit moet voor u blijken [als u althans in staat bent gebleken, uw Middelbarfe School af te ronden, waarvan ik wel overtuigd mag zijn], dat het hiereen niet door de Staatssecretaris gegeven respons op een eerder schrijvenvan mij betreft. UW SCHRIJVEN 1 U schrijft aan mij het volgende: ”Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen.” Uw opmerkingen slaan nergens op.Ik doe u een verzoek/eis om informatie over te brengen aan de Staatssecretarisen dat hebt u gewoon te doen.Trouwens, als u de moeite genomen had om de meegestuurde link telezen, dan had u kunnen zien, dat deze boordevol nuttige, rationeleen goed doorwrochte informatie zat en, wat belangrijker is, een verwijzingnaar het feit, dat ik tot op de dag van heden geen beantwoordingdoor de Staatssecretaris gehad heb op mijn dd 23 maart 2022 toegezondenbrief per aangetekende post!In herinnering breng ik u vervolgens het volgende:Volgens de Algemene Beginselen van Behoorlijk Bestuur [1] bent uVERPLICHT, niet zozeer mijn website te lezen, maar de aan u viamijn website doorgestuurde informatie, DIRECT en ONVERWIJLDover te brengen aan de Staatssecretaris!Dat is uw wettelijke plicht.
UW SCHRIJVEN 2/UW EIGEN BEGINSELEN, NOGMAALS UITGELEGD Verder schrijft u mij het volgende: ”Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.” EEN TOONTJE LAGER GRAAGUw reactie toont een onvoorstelbare arrogantie en u lijkt vergeten te zijn,dat de Overheid er is voor de burger, niet de burger voor de Overheid!Bovendien en dat is NOG belangrijker:U lijkt uw eigen Beginselen, namelijk de Beginselen van Behoorlijk Bestuur, uit het oog te hebben verloren:Die zijn, o Onwetende Overheid:zorgvuldigheid;- vertrouwen;- verbod op willekeur;- het motiveringsbeginsel-fair play;- rechtszekerheid.[2]
RESPECTLOOS EN LAF! Ik heb uw respectloosheid via bovenstaande dus al aangetoond Daarnaast bent u, als Overheid, ook nog eens laf, om mijeen No Reply antwoord te sturen, waardoor ik in feite machteloossta in mijn reactie, omdat ik mijn antwoord geretourneerdteruggestuurd krijgt.Toch ga ik u nu per mail op uw No Reply antwoorden. ”Machteloos” denkt u, maar mooi niet!Want deze reactie komt ook op mijn website[s] te staan,ik stuur dit bcc door aan belanghebbenden [u weet lekker’niet, wie dat zijn, HAHAHA] en via mijn website link bereiktmijn reactie u weer op het contactformulier Rijksoverheid ZOLEKKER! TENSLOTTE: ”Waarom nu zoveel moeite doen, een arrogante Overheid op zo’nmooie zaterdagmiddag nog een reactie te doen toekomen, zo is de vraag,die ik mijzelf aan mijzelf stel en vele anderen mij misschien ookzullen stellen? Dat is om u als Overheid niet zomaar te laten wegkomen met uwarrogantie en lafheid [No Reply antwoorden, hoe kinderachtig kan je zijn]Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, voor zover u dat nog nietwist, dat ik verbaal sterk ben, mijn rechten als burger ken en dewettelijke bepalingen ken, [3]Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, dat ik het recht heb,mijn recht te halen en mij niet door u op de Kop te laten zitten, zoalsu en uw Instanties met anderen op schandelijke wijze gedaan hebben [4] Maar bovenal om u hieraan te herinneren: DE OVERHEID IS ER VOOR DE BURGER, NIET DE BURGERVOOR DE OVERHEID! Dus laat uw arrogantie vallen, stuur de brief ONVERWIJLD door aande Staatssecretaris en stap in de Wereld na de Franse Revolutie! [5] We leven niet meer in de Duistere Achttiende Eeuw van Uitbuiting,Slavernij en Onderdrukking! Doe dus datgene, waarvoor u bent aangesteld De burger dienen Vriendelijke groeten Astrid Essed/Amsterdam WEBSITE[Waarmee ik de Overheid blijf lastigvallen] www.astridessed.nl
Besluiten van overheidsorganen moeten altijd voldoen aan de beginselen van behoorlijk bestuur. Deze beginselen gelden op grond van artikel 3:14 van het Burgerlijk Wetboek, echter ook voor privaatrechtelijke handelingen van de overheid. De overheid is dus beperkt in het nemen van besluiten en het aangaan van overeenkomsten. In een juridische procedure kan dan ook worden aangevoerd dat een besluit of overeenkomst in strijd is met de beginselen van behoorlijk bestuur. Als de rechter dat bevestigt wordt zo’n besluit of overeenkomst doorgaans vernietigd. Genoeg reden dus om de belangrijkste beginselen van behoorlijk bestuur op een rijtje te zetten en een korte toelichting te geven.MotiveringsbeginselEen overheidsbesluit of andere rechtshandeling moet altijd een heldere motivering hebben. Er moet zijn onderbouwd waarom deze handeling wordt verricht en (tot op zekere hoogte) waarom niet anders wordt gehandeld. De feiten moeten worden uiteengezet en de keuze moet begrijpelijk zijn. Dit is vastgelegd in artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht (afgekort: Awb).Voorbeeld is een bestemmingsplan waarbij niet is toegelicht dat er vraag naar een ontwikkeling is (zie de ladder voor duurzame ontwikkeling).GelijkheidsbeginselGelijke gevallen moeten op een gelijke manier worden behandeld. Een overheidsinstantie mag geen onderscheid maken tussen partijen bij haar besluitvorming of het aangaan van contracten. Iedereen moet gelijke kansen krijgen. Dit is een zware inbreuk op de contractsvrijheid. Contractsvrijheid houdt in dat een ieder mag keuze met wie hij een overeenkomst gaat en onder welke voorwaarden. Dit beginsel komt voort uit artikel 1 van de Grondwet.Een particulier mag bijvoorbeeld een stuk grond voor 100 euro per vierkante meter verkopen aan partij X en weigeren diezelfde grond voor 200 euro per vierkante meter aan Y te verkopen. De verkoper doet dat omdat hij Y geen sympathiek persoon vind. Deze keuze van de verkoper is toegestaan, want hij heeft volledige vrijheid zijn contractspartij en de voorwaarden overeen te komen. Een overheidspartij mag dit niet, tenzij er objectieve redenen om de grond niet aan Y te verkopen; bijvoorbeeld dat hij een wanbetaler is, of geen goede bouwplannen voor de grond kan overleggen.RechtszekerheidsbeginselBesluiten en overeenkomsten moeten helder zijn geformuleerd en moeten begrijpelijk zijn voor de partijen die erbij betrokken zijn. Verder moeten ze voldoen aan gerechtvaardigde verwachtingen die op grond van rechtsregels en eerdere toezeggingen en afspraken bestaan. Met andere woorden: besluiten en overeenkomst moeten aansluiten bij verwachtingen en mogen niet tegenstrijdig zijn met eerdere uitlatingen en handelingen.Wanneer een gemeente grond verkoopt aan een ontwikkelaar en voorspiegelt dat hij daar op een bepaalde manier gebruik van kan maken, dan mag diezelfde overheid niet korte tijd laten de bestemming zodanig wijzigen dat het beoogde gebruik niet meer mogelijk is. Dit zou in strijd met de rechtszekerheid zijn.EvenredigheidsbeginselDe gevolgen van een overheidsbesluit moeten zo min mogelijk negatieve gevolgen hebben voor de betrokken personen. Daarbij kan het natuurlijk zo zijn dat de belangen van een (rechts)persoon moet worden geschaad om het algemeen belang te kunnen dienen. Die negatieve gevolgen moeten wel zo beperkt mogelijk zijn en dus evenredig aan de noodzakelijke handelingen. Dit is vastgelegd in artikel 3:4 lid 2 Awb.Een voorbeeld is de afsluiting van een weg omdat er veiligheidsrisico’s zijn geconstateerd. Volledige afsluiting is misschien het makkelijkst, maar voor bedrijven aan die weg wel het meest ingrijpend. Een gedeeltelijke of tijdelijke afsluiting kan dan een ingewikkeldere oplossing zijn, maar de belangen van de betrokken zijn daar beter mee gediend. De volledige afsluiting kan dan in strijd met het evenredigheidsbeginsel zijn.SamenvattingBeginselen van behoorlijk bestuur zijn van grote invloed op overheidshandelen. Naast de belangrijkste beginselen die hierboven zijn genoemd, zijn er nog verschillende andere beginselen. Bijvoorbeeld het fair-play-beginsel, het verbod op détournement de pouvoir, het legaliteitsbeginsel, het specialiteitsbeginsel etc. Deze beginselen gelden zowel bij besluiten van de overheid als bij andere (rechts)handelingen. Het is dus voor beide partijen van belang in de gaten te houden of deze beginselen worden nageleefd. EINDE STUK
EINDE STUK
ZIE OOK
Beginselen van behoorlijk bestuurBesluiten moet een wettelijke basis hebben en bovendien mag een besluit niet in strijd zijn met met de beginselen van behoorlijk bestuur. Welke zijn die beginselen, die een rol spelen bij besluitvorming door de overheid en bestuursorganen?mr. Mark van Weeren, advocaat bestuursrechthet Zorgvuldigheidsbeginsel (art. 3:2 AWB)Dit bepaalt dat bij de voorbereiding van een besluit het bestuursorgaan de nodige kennis vergaart omtrent de relevante feiten en de af te wegen belangen. Het zorgvuldigheidsbeginsel houdt ook in dat de overheid de schijn van partijdigheid dient te vermijden.. Vaak geldt: een zorgvuldig handelend bestuursorgaan had in redelijkheid niet tot dit besluit kunnen komen.het Evenredigheidsbeginsel (art. 3:4 AWB)De overheid dient de rechtstreeks bij het besluit betrokken belangen af te wegen, zo ver als niet uit een wettelijk voorschrift of uit de aard van de uit te oefenen bevoegdheid een beperking voortvloeit. De nadelige gevolgen van een besluit mogen voor één of meer belanghebbenden niet onevenredig zijn in de verhouding met de tot het besluit te dienen doelen. het Vertrouwensbeginsel (uitspraak 5 september 2012, LJN BX6483)Dit beginsel brengt met zich mede dat het door haar opgewekte vertrouwen, al dan niet door toezeggingen, dient te honoreren. Voor een geslaagd beroep op het vertrouwensbeginsel is nodig dat er aan het bestuursorgaan toe te rekenen concrete, ondubbelzinnige toezeggingen zijn gedaan door een daartoe bevoegd persoon, waarvan rechtens te honoreren verwachtingen kunnen worden ontleend.het GelijkheidsbeginselDit betekent dat gelijke gevallen in beginsel gelijk behandeld dienen te worden. Indien in een specifike situatie er reden is om af te wijken van de eerdere aanpak in een vergelijkbare situatie, dan dient dit door de overheid voldoende en duidelijk gemotiveerd te worden waarom in het voorliggende geval anders wordt gehandeld. het Verbod van willekeur (détournement de pouvoir; art. 3:3 AWB)Dit verbod houdt in dat de overheid de bevoegdheid tot het nemen van een besluit niet voor een ander doel gebruikt dan waarvoor die bevoegdheid is verleend. het Motiveringsbeginsel (art. 3:46 AWB)Het besluit dient volledig, voldoende en begrijpelijk gemotiveerd te zijn. In het besluit dient de overheid in het kader van dit beginsel voldoende inzicht te geven in de reden(en) die aanleiding zijn of de onderbouwing zijn van het besluit en de beoogde gevolgen daarvan. Een gebrekkige motivering van een besluit is een beroepsgrond die regelmatig doel treft. Fair play bij de overheid (art. 2:4 AWB)Het beginsel van fair play brengt met zich mee dat de overheid onbevooroordeeld, onpartijdig en zonder vooringenomenheid haar taken dient te vervullen en besluiten dient te nemen. Bij de overheid werkzame personen, die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, kunnen de besluitvorming niet beïnvloeden. het RechtszekerheidsbeginselHieruit volgt dat de burger er op moet kunnen vertrouwen dat de overheid consequent handelt en het geldend beleid en regels consequent toepast. Wetgeving dient duidelijk te zijn, kenbaar en ondubbelzinnig. De rechtspositie van de burger mag niet op onverwachte of onberekenbare wijze door de overheid worden aangetast. Rechtszekerheid betekent ook dat niet met terugwerkende kracht nadelige maatregelen genomen mogen worden door de overheid.
Van drie grote kwesties die in aanmerking komen voor een parlementaire enquête heeft met name de Toeslagenaffaire het vertrouwen van burgers in de overheid geschaad. Ook de afhandeling van de gasboringen en herstelwerken in Groningen heeft het vertrouwen in de overheid negatief beïnvloed. Voor de aanpak van de coronacrisis geldt dit minder. Dit blijkt uit onderzoek van I&O Research in opdracht van NRC.Toeslagenaffaire legt structurele, bestuurlijke weeffout blootDe Toeslagenaffaire beïnvloedde het vertrouwen in “de overheid” in 71 procent van de gevallen negatief. Naar aanleiding van de Toeslagenaffaire trad het kabinet Rutte III af, maar bijna de helft (47%) van degenen die er iets van meekregen vindt dat onvoldoende. Zij zouden meer of andere consequenties willen zien. Welke? De overheid moet vooral menselijker worden (59%) en moet stoppen met etnisch profileren (mensen op afkomst controleren) (57%).
Vooral het vertrouwen in de overheid van FvD-, PvdD-, Volt-, SP-, D66-, GL-, PvdA- en PVV-kiezers werd geschaad door de Toeslagenaffaire. Ook dat van VVD- en CDA-kiezers, maar beduidend minder. Ook uit de (open) antwoorden op de vraag om een toelichting blijkt dat de Toeslagenaffaire mensen het meest raakt: de meeste respondenten beginnen over deze kwestie. Velen lichten hun verontwaardiging toe met de observatie dat het hier duidelijk niet gaat om een incident, maar dat we te maken hebben met een structurele, bestuurlijke weeffout. Het feit dat de overheid burgers stelselmatig wantrouwt, uitgaat van het kwade en hierbij ook nog eens discriminerend te werk gaat, maakt mensen boos.Een CDA-kiezer: “De gaswinning laat een gebrek aan daadkracht zien en legt veel bureaucratie bloot. Maar de toeslagenaffaire laat het falen van het systeem in zijn geheel zien. Het zit veel dieper dan in het politieke laagje.”
Een FvD-kiezer: “De gevestigde partijen kunnen overal mee weg komen (denken ze) en ik vind dat ze allemaal direct hadden moeten opstappen. Nu zijn ze demissionair maar er is geen verschil, ze kunnen nog steeds gewoon hun slechte gang gaan. Wat een krankzinnig voorbeeld!”
Een DENK-kiezer: “We worden al jarenlang al gediscrimineerd wegens ons afkomst en geloof en dit moet gestopt worden en ook mensen of politieke leiders die dit aanwakkeren veroordeeld worden en niet meer verkiesbaar stellen…”Gaswinning in Groningen: Murphy’s lawOok afhandeling van de Gaswinning in Groningen heeft het vertrouwen geen goed gedaan: de helft (51%) zegt dat deze kwestie zijn of haar vertrouwen in de overheid negatief heeft beïnvloed. Toch lijkt de Groningse zaak meer als een kwestie van Murphy’s law te worden gezien, wat het niet goed praat: het is ongelooflijk dat het keer op keer niet wordt opgelost. Het feit dat onschuldige burgers worden geschaad door de overheid is de rode draad tussen de twee kwesties. De nasleep van de gaswinning in Groningen deed vooral afbreuk aan het vertrouwen van FvD-, SP, PvdD- en JA21-kiezers.
Een JA21-kiezer: “Afwikkeling gasschade Groningen duurt veel te lang en omdat het ver van de randstad is krijgt het te weinig aandacht. In toeslagenaffaire was er daadwerkelijk sprake van fraude en het is onbegrijpelijk dat mensen die er geen recht op hebben toch een schadeloosstelling krijgen of een te hoge vergoeding.”
Een CDA-kiezer: “De problemen in Groningen zijn van een heel ander kaliber. Het hele land heeft geprofiteerd van de gaswinning en aardbevingen waren oorspronkelijk niet voorzien. Dat wil niet zeggen dat de financiële gevolgen voor de getroffen bewoners in Groningen niet beter en sneller hadden kunnen worden afgehandeld.”
Een D66-kiezer: “Zowel bij de toeslagenaffaire als bij de gaswinning zijn individuen slachtoffer geworden van iets waar zij geen invloed op kunnen uitoefenen, maar waardoor hun leven door de staat totaal overhoop gegooid wordt.”Coronacrisis: moeilijk goed te doenDe manier waarop de coronacrisis wordt gemanaged wordt de overheid iets minder hard aangerekend: een derde zegt dat het hen negatief heeft beïnvloed, en ongeveer een op zes zelfs positief. Burgers zijn relatief mild. Of men zegt dat het kabinet doet wat het kan, of men zegt begrip te hebben voor fouten die worden gemaakt, het is immers een nieuwe crisissituatie. Dat geldt niet voor PVV-, FvD-kiezers, die nemen de overheid dit beleid wel echt kwalijk.
VVD-kiezer: “Corona-aanpak sta ik achter, toeslagenaffaire heeft heel de politiek schuld aan, in het geval van Groningen zijn wel foute keuzes gemaakt.”
SP-kiezer: “Wat betreft de coronacrisis: het was voor iedereen een nieuwe situatie: het is moeilijk dat goed te doen.”
FvD-kiezer: “Nederland is een politiestaat, oefent terreur uit om mensen te dwingen zich aan maatregelen te houden. Anders denkenden worden weggezet al gekkies en complotdenkers. Alleen de mening van de overheid is de waarheid.”VerantwoordingI&O Research voerde dit onderzoek uit in opdracht van NRC Handelsblad. Het onderzoek vond plaats van maandagochtend 1 maart tot dinsdagmiddag 2 maart 2021. In totaal werkten 1.448 Nederlanders van 18 jaar of ouder mee aan dit onderzoek. Het grootste deel hiervan is afkomstig uit het I&O Research Panel, een beperkt aantal vulde de vragenlijst in via het panel van PanelClix. RAPPORT VERTROUWEN IN OVERHEID NA DRIE GROTE KWESTIEShttps://065.wpcdnnode.com/ioresearch.nl/wp-content/uploads/2021/03/bwebpr21_mrt_nrc_betrouwbare-overheid_def.pdf
Hieronder volgt een reactie op uw e-mail waarin u eist dat uw bericht wordt doorgestuurd naar de staatssecretaris van Cultuur en Media.
Dit kunnen wij helaas niet doen.
Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen. Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.
Daarna kunnen wij nagaan welke mogelijkheden wij hebben om te zorgen dat u een antwoord krijgt.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd en ik wens u een fijne dag toe.
Als u nog vragen heeft dan kunt u ons mailen via het contactformulier, bellen met 1400 of gebruik maken van onze social media kanalen. Contact met de Rijksoverheid
U vraagt opnieuw onze aandacht voor uw situatie. Wij hebben u eerder de informatie gegeven waarover wij beschikken. Wij kunnen u verder niet helpen. In het vervolg volstaan wij daarom met kennisneming van uw e-mail(s) over dit onderwerp. U ontvangt dan van ons geen reactie meer.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Sophie Publieksvoorlichter Informatie Rijksoverheid
Ik hoor graag of u tevreden bent over mijn reactie.
Reacties uitgeschakeld voor Overheid is te laf om argumentatie Astrid Essed te weerleggen/Astrid Essed is er helemaal klaar mee en stelt nieuwe reactie van Overheid NIET op prijs
OVERHEID HOUDT ZICH NIET AAN EIGEN BEGINSELEN VANBEHOORLIJK BESTUUR EN WEIGERT RAPPEL AAN STAATSSECRETARISVAN CULTUUR EN MEDIA DOOR TE STUREN!/ASTRID ESSED ATTACK OPLAF EN RESPECTLOOS NO REPLY ANTWOORD OVERHEID
VERGIS U NIET OVERHEID, AL LEEST U DIT NIET,ANDEREN LEZEN DIT WELDAARVOOR ZAL IK ZORGEN! AANMelanie Publieksvoorlichter Informatie Rijksoverheid FIRST THEY IGNORE YOUTHEN THEY LAUGH AT YOU THEN THEY FIGHT YOUTHEN….YOU WIN Mahatma Gandhi
Hieronder volgt een reactie op uw e-mail waarin u eist dat uw bericht wordt doorgestuurd naar de staatssecretaris van Cultuur en Media.
Dit kunnen wij helaas niet doen.
Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen. Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.
Daarna kunnen wij nagaan welke mogelijkheden wij hebben om te zorgen dat u een antwoord krijgt.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd en ik wens u een fijne dag toe.
Naar aanleiding van uw No Reply schrijven, het volgende: Ik sta versteld over uw arrogantie en beschouw uw reactiedan ook als een stuitend gebrek aan respect van Overheid naar burger!PUNT 1Ik heb destijds de Staatssecretaris een AANGETEKENDE BRIEFPER POST doen toekomen, dd 23 maart 2022, waarop nooit een antwoord is gekomen.Dit is respectloos en onvoorstelbaar arrogantPUNT 2Naar aanleiding daarvan twee rappels gestuurd via uw contactcformulierRijksoverheid, via mijn website links, aangezien deStaatsecretaris niet via mail te bereiken is.Dat ik daarvoor dus mijn website gebruik, is niet mijn fout, maar die vande Overheid, aangezien de Staatssecretaris alleen bereikbaar isvia dat contactformulier Rijksoverheid. Verder blijkt uit de TITEL van mijn website link duidelijk,dat het om een RAPPEL aan de Staatssecretaris gaat.Daaruit moet voor u blijken [als u althans in staat bent gebleken, uw Middelbarfe School af te ronden, waarvan ik wel overtuigd mag zijn], dat het hiereen niet door de Staatssecretaris gegeven respons op een eerder schrijvenvan mij betreft. UW SCHRIJVEN 1 U schrijft aan mij het volgende: ”Uw bericht bevat geen vraag die wij op een zinvolle wijze door kunnen sturen.” Uw opmerkingen slaan nergens op.Ik doe u een verzoek/eis om informatie over te brengen aan de Staatssecretarisen dat hebt u gewoon te doen.Trouwens, als u de moeite genomen had om de meegestuurde link telezen, dan had u kunnen zien, dat deze boordevol nuttige, rationeleen goed doorwrochte informatie zat en, wat belangrijker is, een verwijzingnaar het feit, dat ik tot op de dag van heden geen beantwoordingdoor de Staatssecretaris gehad heb op mijn dd 23 maart 2022 toegezondenbrief per aangetekende post!In herinnering breng ik u vervolgens het volgende:Volgens de Algemene Beginselen van Behoorlijk Bestuur [1] bent uVERPLICHT, niet zozeer mijn website te lezen, maar de aan u viamijn website doorgestuurde informatie, DIRECT en ONVERWIJLDover te brengen aan de Staatssecretaris!Dat is uw wettelijke plicht.
UW SCHRIJVEN 2/UW EIGEN BEGINSELEN, NOGMAALS UITGELEGD Verder schrijft u mij het volgende: ”Wij gaan niet uw website lezen om daar een vraag uit te destilleren. Als u een vraag heeft aan ons, dan verzoek ik u deze ook daadwerkelijk te stellen.” EEN TOONTJE LAGER GRAAGUw reactie toont een onvoorstelbare arrogantie en u lijkt vergeten te zijn,dat de Overheid er is voor de burger, niet de burger voor de Overheid!Bovendien en dat is NOG belangrijker:U lijkt uw eigen Beginselen, namelijk de Beginselen van Behoorlijk Bestuur, uit het oog te hebben verloren:Die zijn, o Onwetende Overheid:
zorgvuldigheid;
– vertrouwen;
– verbod op willekeur;
– het motiveringsbeginsel
-fair play;
– rechtszekerheid.[2]
RESPECTLOOS EN LAF!
Ik heb uw respectloosheid via bovenstaande dus al aangetoond
Daarnaast bent u, als Overheid, ook nog eens laf, om mij
een No Reply antwoord te sturen, waardoor ik in feite machteloos
sta in mijn reactie, omdat ik mijn antwoord geretourneerd
teruggestuurd krijgt.
Toch ga ik u nu per mail op uw No Reply antwoorden.
”Machteloos” denkt u, maar mooi niet!
Want deze reactie komt ook op mijn website[s] te staan,
ik stuur dit bcc door aan belanghebbenden [u weet lekker’
niet, wie dat zijn, HAHAHA] en via mijn website link bereikt
mijn reactie u weer op het contactformulier Rijksoverheid
ZO
LEKKER!
TENSLOTTE:
”Waarom nu zoveel moeite doen, een arrogante Overheid op zo’n
mooie zaterdagmiddag nog een reactie te doen toekomen, zo is de vraag,
die ik mijzelf aan mijzelf stel en vele anderen mij misschien ook
zullen stellen?
Dat is om u als Overheid niet zomaar te laten wegkomen met uw
arrogantie en lafheid [No Reply antwoorden, hoe kinderachtig kan je zijn]
Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, voor zover u dat nog niet
wist, dat ik verbaal sterk ben, mijn rechten als burger ken en de
wettelijke bepalingen ken, [3]
Dat is om u als Overheid duidelijk te maken, dat ik het recht heb,
mijn recht te halen en mij niet door u op de Kop te laten zitten, zoals
u en uw Instanties met anderen op schandelijke wijze gedaan hebben [4]
Maar bovenal om u hieraan te herinneren:
DE OVERHEID IS ER VOOR DE BURGER, NIET DE BURGER
VOOR DE OVERHEID!
Dus laat uw arrogantie vallen, stuur de brief ONVERWIJLD door aan
de Staatssecretaris en stap in de Wereld na de Franse Revolutie! [5]
We leven niet meer in de Duistere Achttiende Eeuw van Uitbuiting,
Besluiten van overheidsorganen moeten altijd voldoen aan de beginselen van behoorlijk bestuur. Deze beginselen gelden op grond van artikel 3:14 van het Burgerlijk Wetboek, echter ook voor privaatrechtelijke handelingen van de overheid. De overheid is dus beperkt in het nemen van besluiten en het aangaan van overeenkomsten. In een juridische procedure kan dan ook worden aangevoerd dat een besluit of overeenkomst in strijd is met de beginselen van behoorlijk bestuur. Als de rechter dat bevestigt wordt zo’n besluit of overeenkomst doorgaans vernietigd. Genoeg reden dus om de belangrijkste beginselen van behoorlijk bestuur op een rijtje te zetten en een korte toelichting te geven.
Motiveringsbeginsel
Een overheidsbesluit of andere rechtshandeling moet altijd een heldere motivering hebben. Er moet zijn onderbouwd waarom deze handeling wordt verricht en (tot op zekere hoogte) waarom niet anders wordt gehandeld. De feiten moeten worden uiteengezet en de keuze moet begrijpelijk zijn. Dit is vastgelegd in artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht (afgekort: Awb).
Voorbeeld is een bestemmingsplan waarbij niet is toegelicht dat er vraag naar een ontwikkeling is (zie de ladder voor duurzame ontwikkeling).
Gelijkheidsbeginsel
Gelijke gevallen moeten op een gelijke manier worden behandeld. Een overheidsinstantie mag geen onderscheid maken tussen partijen bij haar besluitvorming of het aangaan van contracten. Iedereen moet gelijke kansen krijgen. Dit is een zware inbreuk op de contractsvrijheid. Contractsvrijheid houdt in dat een ieder mag keuze met wie hij een overeenkomst gaat en onder welke voorwaarden. Dit beginsel komt voort uit artikel 1 van de Grondwet.
Een particulier mag bijvoorbeeld een stuk grond voor 100 euro per vierkante meter verkopen aan partij X en weigeren diezelfde grond voor 200 euro per vierkante meter aan Y te verkopen. De verkoper doet dat omdat hij Y geen sympathiek persoon vind. Deze keuze van de verkoper is toegestaan, want hij heeft volledige vrijheid zijn contractspartij en de voorwaarden overeen te komen. Een overheidspartij mag dit niet, tenzij er objectieve redenen om de grond niet aan Y te verkopen; bijvoorbeeld dat hij een wanbetaler is, of geen goede bouwplannen voor de grond kan overleggen.
Rechtszekerheidsbeginsel
Besluiten en overeenkomsten moeten helder zijn geformuleerd en moeten begrijpelijk zijn voor de partijen die erbij betrokken zijn. Verder moeten ze voldoen aan gerechtvaardigde verwachtingen die op grond van rechtsregels en eerdere toezeggingen en afspraken bestaan. Met andere woorden: besluiten en overeenkomst moeten aansluiten bij verwachtingen en mogen niet tegenstrijdig zijn met eerdere uitlatingen en handelingen.
Wanneer een gemeente grond verkoopt aan een ontwikkelaar en voorspiegelt dat hij daar op een bepaalde manier gebruik van kan maken, dan mag diezelfde overheid niet korte tijd laten de bestemming zodanig wijzigen dat het beoogde gebruik niet meer mogelijk is. Dit zou in strijd met de rechtszekerheid zijn.
Evenredigheidsbeginsel
De gevolgen van een overheidsbesluit moeten zo min mogelijk negatieve gevolgen hebben voor de betrokken personen. Daarbij kan het natuurlijk zo zijn dat de belangen van een (rechts)persoon moet worden geschaad om het algemeen belang te kunnen dienen. Die negatieve gevolgen moeten wel zo beperkt mogelijk zijn en dus evenredig aan de noodzakelijke handelingen. Dit is vastgelegd in artikel 3:4 lid 2 Awb.
Een voorbeeld is de afsluiting van een weg omdat er veiligheidsrisico’s zijn geconstateerd. Volledige afsluiting is misschien het makkelijkst, maar voor bedrijven aan die weg wel het meest ingrijpend. Een gedeeltelijke of tijdelijke afsluiting kan dan een ingewikkeldere oplossing zijn, maar de belangen van de betrokken zijn daar beter mee gediend. De volledige afsluiting kan dan in strijd met het evenredigheidsbeginsel zijn.
Samenvatting
Beginselen van behoorlijk bestuur zijn van grote invloed op overheidshandelen. Naast de belangrijkste beginselen die hierboven zijn genoemd, zijn er nog verschillende andere beginselen. Bijvoorbeeld het fair-play-beginsel, het verbod op détournement de pouvoir, het legaliteitsbeginsel, het specialiteitsbeginsel etc. Deze beginselen gelden zowel bij besluiten van de overheid als bij andere (rechts)handelingen. Het is dus voor beide partijen van belang in de gaten te houden of deze beginselen worden nageleefd.
EINDE STUK
EINDE STUK
ZIE OOK
Beginselen van behoorlijk bestuur
Besluiten moet een wettelijke basis hebben en bovendien mag een besluit niet in strijd zijn met met de beginselen van behoorlijk bestuur. Welke zijn die beginselen, die een rol spelen bij besluitvorming door de overheid en bestuursorganen?
mr. Mark van Weeren, advocaat bestuursrecht
het Zorgvuldigheidsbeginsel (art. 3:2 AWB)
Dit bepaalt dat bij de voorbereiding van een besluit het bestuursorgaan de nodige kennis vergaart omtrent de relevante feiten en de af te wegen belangen. Het zorgvuldigheidsbeginsel houdt ook in dat de overheid de schijn van partijdigheid dient te vermijden.. Vaak geldt: een zorgvuldig handelend bestuursorgaan had in redelijkheid niet tot dit besluit kunnen komen.
het Evenredigheidsbeginsel (art. 3:4 AWB)
De overheid dient de rechtstreeks bij het besluit betrokken belangen af te wegen, zo ver als niet uit een wettelijk voorschrift of uit de aard van de uit te oefenen bevoegdheid een beperking voortvloeit. De nadelige gevolgen van een besluit mogen voor één of meer belanghebbenden niet onevenredig zijn in de verhouding met de tot het besluit te dienen doelen.
het Vertrouwensbeginsel (uitspraak 5 september 2012, LJN BX6483)
Dit beginsel brengt met zich mede dat het door haar opgewekte vertrouwen, al dan niet door toezeggingen, dient te honoreren. Voor een geslaagd beroep op het vertrouwensbeginsel is nodig dat er aan het bestuursorgaan toe te rekenen concrete, ondubbelzinnige toezeggingen zijn gedaan door een daartoe bevoegd persoon, waarvan rechtens te honoreren verwachtingen kunnen worden ontleend.
het Gelijkheidsbeginsel
Dit betekent dat gelijke gevallen in beginsel gelijk behandeld dienen te worden. Indien in een specifike situatie er reden is om af te wijken van de eerdere aanpak in een vergelijkbare situatie, dan dient dit door de overheid voldoende en duidelijk gemotiveerd te worden waarom in het voorliggende geval anders wordt gehandeld.
het Verbod van willekeur (détournement de pouvoir; art. 3:3 AWB)
Dit verbod houdt in dat de overheid de bevoegdheid tot het nemen van een besluit niet voor een ander doel gebruikt dan waarvoor die bevoegdheid is verleend.
het Motiveringsbeginsel (art. 3:46 AWB)
Het besluit dient volledig, voldoende en begrijpelijk gemotiveerd te zijn. In het besluit dient de overheid in het kader van dit beginsel voldoende inzicht te geven in de reden(en) die aanleiding zijn of de onderbouwing zijn van het besluit en de beoogde gevolgen daarvan. Een gebrekkige motivering van een besluit is een beroepsgrond die regelmatig doel treft.
Fair play bij de overheid (art. 2:4 AWB)
Het beginsel van fair play brengt met zich mee dat de overheid onbevooroordeeld, onpartijdig en zonder vooringenomenheid haar taken dient te vervullen en besluiten dient te nemen. Bij de overheid werkzame personen, die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, kunnen de besluitvorming niet beïnvloeden.
het Rechtszekerheidsbeginsel
Hieruit volgt dat de burger er op moet kunnen vertrouwen dat de overheid consequent handelt en het geldend beleid en regels consequent toepast. Wetgeving dient duidelijk te zijn, kenbaar en ondubbelzinnig. De rechtspositie van de burger mag niet op onverwachte of onberekenbare wijze door de overheid worden aangetast. Rechtszekerheid betekent ook dat niet met terugwerkende kracht nadelige maatregelen genomen mogen worden door de overheid.
Van drie grote kwesties die in aanmerking komen voor een parlementaire enquête heeft met name de Toeslagenaffaire het vertrouwen van burgers in de overheid geschaad. Ook de afhandeling van de gasboringen en herstelwerken in Groningen heeft het vertrouwen in de overheid negatief beïnvloed. Voor de aanpak van de coronacrisis geldt dit minder. Dit blijkt uit onderzoek van I&O Research in opdracht van NRC.
De Toeslagenaffaire beïnvloedde het vertrouwen in “de overheid” in 71 procent van de gevallen negatief. Naar aanleiding van de Toeslagenaffaire trad het kabinet Rutte III af, maar bijna de helft (47%) van degenen die er iets van meekregen vindt dat onvoldoende. Zij zouden meer of andere consequenties willen zien. Welke? De overheid moet vooral menselijker worden (59%) en moet stoppen met etnisch profileren (mensen op afkomst controleren) (57%).
Vooral het vertrouwen in de overheid van FvD-, PvdD-, Volt-, SP-, D66-, GL-, PvdA- en PVV-kiezers werd geschaad door de Toeslagenaffaire. Ook dat van VVD- en CDA-kiezers, maar beduidend minder.
Ook uit de (open) antwoorden op de vraag om een toelichting blijkt dat de Toeslagenaffaire mensen het meest raakt: de meeste respondenten beginnen over deze kwestie. Velen lichten hun verontwaardiging toe met de observatie dat het hier duidelijk niet gaat om een incident, maar dat we te maken hebben met een structurele, bestuurlijke weeffout. Het feit dat de overheid burgers stelselmatig wantrouwt, uitgaat van het kwade en hierbij ook nog eens discriminerend te werk gaat, maakt mensen boos.
Een CDA-kiezer: “De gaswinning laat een gebrek aan daadkracht zien en legt veel bureaucratie bloot. Maar de toeslagenaffaire laat het falen van het systeem in zijn geheel zien. Het zit veel dieper dan in het politieke laagje.”
Een FvD-kiezer: “De gevestigde partijen kunnen overal mee weg komen (denken ze) en ik vind dat ze allemaal direct hadden moeten opstappen. Nu zijn ze demissionair maar er is geen verschil, ze kunnen nog steeds gewoon hun slechte gang gaan. Wat een krankzinnig voorbeeld!”
Een DENK-kiezer: “We worden al jarenlang al gediscrimineerd wegens ons afkomst en geloof en dit moet gestopt worden en ook mensen of politieke leiders die dit aanwakkeren veroordeeld worden en niet meer verkiesbaar stellen…”
Gaswinning in Groningen: Murphy’s law
Ook afhandeling van de Gaswinning in Groningen heeft het vertrouwen geen goed gedaan: de helft (51%) zegt dat deze kwestie zijn of haar vertrouwen in de overheid negatief heeft beïnvloed. Toch lijkt de Groningse zaak meer als een kwestie van Murphy’s law te worden gezien, wat het niet goed praat: het is ongelooflijk dat het keer op keer niet wordt opgelost. Het feit dat onschuldige burgers worden geschaad door de overheid is de rode draad tussen de twee kwesties. De nasleep van de gaswinning in Groningen deed vooral afbreuk aan het vertrouwen van FvD-, SP, PvdD- en JA21-kiezers.
Een JA21-kiezer: “Afwikkeling gasschade Groningen duurt veel te lang en omdat het ver van de randstad is krijgt het te weinig aandacht. In toeslagenaffaire was er daadwerkelijk sprake van fraude en het is onbegrijpelijk dat mensen die er geen recht op hebben toch een schadeloosstelling krijgen of een te hoge vergoeding.”
Een CDA-kiezer: “De problemen in Groningen zijn van een heel ander kaliber. Het hele land heeft geprofiteerd van de gaswinning en aardbevingen waren oorspronkelijk niet voorzien. Dat wil niet zeggen dat de financiële gevolgen voor de getroffen bewoners in Groningen niet beter en sneller hadden kunnen worden afgehandeld.”
Een D66-kiezer: “Zowel bij de toeslagenaffaire als bij de gaswinning zijn individuen slachtoffer geworden van iets waar zij geen invloed op kunnen uitoefenen, maar waardoor hun leven door de staat totaal overhoop gegooid wordt.”
Coronacrisis: moeilijk goed te doen
De manier waarop de coronacrisis wordt gemanaged wordt de overheid iets minder hard aangerekend: een derde zegt dat het hen negatief heeft beïnvloed, en ongeveer een op zes zelfs positief. Burgers zijn relatief mild. Of men zegt dat het kabinet doet wat het kan, of men zegt begrip te hebben voor fouten die worden gemaakt, het is immers een nieuwe crisissituatie. Dat geldt niet voor PVV-, FvD-kiezers, die nemen de overheid dit beleid wel echt kwalijk.
VVD-kiezer: “Corona-aanpak sta ik achter, toeslagenaffaire heeft heel de politiek schuld aan, in het geval van Groningen zijn wel foute keuzes gemaakt.”
SP-kiezer: “Wat betreft de coronacrisis: het was voor iedereen een nieuwe situatie: het is moeilijk dat goed te doen.”
FvD-kiezer: “Nederland is een politiestaat, oefent terreur uit om mensen te dwingen zich aan maatregelen te houden. Anders denkenden worden weggezet al gekkies en complotdenkers. Alleen de mening van de overheid is de waarheid.”
Verantwoording
I&O Research voerde dit onderzoek uit in opdracht van NRC Handelsblad. Het onderzoek vond plaats van maandagochtend 1 maart tot dinsdagmiddag 2 maart 2021. In totaal werkten 1.448 Nederlanders van 18 jaar of ouder mee aan dit onderzoek. Het grootste deel hiervan is afkomstig uit het I&O Research Panel, een beperkt aantal vulde de vragenlijst in via het panel van PanelClix.
Bedankt voor uw bericht. U krijgt zo snel mogelijk een antwoord op uw vraag. Stuurde u een idee of tip? Dan krijgt u niet altijd een reactie.
Uw vraag en uw gegevens
Niet altijd een antwoord op een mening
Uw vraag
VraagOVERHEID HOUDT ZICH NIET AAN EIGEN BEGINSELEN VAN BEHOORLIJK BESTUUR EN WEIGERT RAPPEL AAN STAATSSECRETARIS VAN CULTUUR EN MEDIA DOOR TE STUREN!/ASTRID ESSED ATTACK OP LAF EN RESPECTLOOS NO REPLY ANTWOORD OVERHEID/ EIS TOT DOORSTUREN GEHANDHAAFD!! [Stelt nieuwe No Reply reactie NIET op prijs!]
Telefoonnummer E-mailadresastridessed@yahoo.comReferentienummerEM2230441AkkoordverklaringIk heb gelezen en begrepen wat er met mijn persoonsgegevens wordt gedaan. referringWebsitehttps://www.rijksoverheid.nl/
Reacties uitgeschakeld voor Overheid houdt zich niet aan eigen Beginselen van Behoorlijk Bestuur en weigert rappel aan Staatssecretaris van Cultuur en Media door te sturen!/Astrid Essed Attack op laf en respectloos No Reply Antwoord Overheid/Eis tot doorsturen gehandhaafd!!
Wie schetst mijn verbazing, toen ik een reactie ontving [No Reply]van de Rijksoverheid, waarmee zij mij meedeelde, per mail, mijn simpelverzoek om een antwoord van de Staatssecretarisop mijn aangetekende brief niet te ”begrijpen”Ik citeer uit de maIl van de Rijksoverheid:”Hieronder volgt een reactie op uw e-mail. Uw vraag over de zaak wijenberg/gunrberg is ons niet geheel duidelijk. Wij verzoeken u om telefonisch contact op te nemen met Informatie Rijksoverheid, zodat wij uw vraag zo goed mogelijk kunnen beantwoorden. Onderstaand vindt u het telefoonnummer van Informatie Rijksoverheid.” Zie direct onder P/S Hierop heb ik, eveneens per mail, een reactie verstuurdMaar aangezien deze ‘No Reply” was, kreeg ik mijn reactie geretourneerdterug per mail.Vandaar, dat ik deze link dan maar weer opstuurvia het contactadres van de Rijksoverheid! https://www.rijksoverheid.nl/contact/informatie-rijksoverheid
Zie, geheel onderin, mijn reactie op de No Reply mailvan de Rijksoverheid Zou de Rijksoverheid mijn correspondentie nu wel vatten? Zou Rijksoverheid het nu wel snappen?Zo niet, dan acht ik mij gesterkt in mijn reeds gekoesterde overtuiging, dat het Onderwijs in de Nederlanden sinds de 70er jaren van de vorigeEeuw wel erg is achteruitgegaan, zeker wat begrijpend lezen betreft Ben benieuwd! ASTRID ESSED
P/S NO REPLY ANTWOORD RIJKSOVERHEID OP MIJNTWEEDE EN LAATSTE RAPPEL AAN DE STAATSSECRETARIS VANCULTUUR EN MEDIA[Per mail verzonden]
Uw vraag over de zaak wijenberg/gunrberg is ons niet geheel duidelijk. Wij verzoeken u om telefonisch contact op te nemen met Informatie Rijksoverheid, zodat wij uw vraag zo goed mogelijk kunnen beantwoorden. Onderstaand vindt u het telefoonnummer van Informatie Rijksoverheid.
Informatie Rijksoverheid Telefoon: 1400 Vanuit het buitenland: + 31 70 2140214. Openingstijden: maandag tot en met vrijdag van 08.00 tot 20.00 uur
Wij informeren u graag telefonisch verder.
Ik vertrouw erop dat ik u voldoende heb geïnformeerd.
Reacties uitgeschakeld voor De Zaak Wijenberg/Grunberg/Rijksoverheid, stuur mijn Tweede Rappel om antwoord door naar de Staatssecretaris van Cultuur en Media/Is dat zo ingewikkeld?
HAATZAAIENDE PVV PROPAGANDA IN DE TWEEDE KAMER/OPROEPAAN SYLVANA SIMONS, FRACTIEVOORZITTER VAN POLITIEKE PARTIJBIJ1
AAN TWEEDE KAMERFRACTIEVOORZITTER BIJ1Mevrouw S Simons Geachte mevrouw Simons Uit waardering voor uw werk in de Tweede Kamer doe ik utoekomen mijn onder P/S vermelde uitspraken van PVV KamerlidGidi MarkuszowerZe waren, zoals zo vaak met uitspraken van extreem-rechtse partijen,weer eens behoorlijk schokkend en vonden plaats tijdenseen Kamerdebat met vijf bewindspersonen, onder wie [tegen hem’richtte Markuszower zich] de Staatssecretaris van Justitie enVeiligheid, de heer van der Burg, die door Markuszower werdaangeduid als ”Kaagsecretaris”Ik citeer enkele zijner uitspraken: ””Dank u wel, voorzitter.Met maar liefst vijf bewindspersonen vandaag een debat over de opvangvan de Oekraiense vluchtelingen, waarvan wij van de PVV zeggen, dat datals de buurlanden van Oekraine het niet meer aankunnen, dan kunnen wijin Nederland tijdelijk en beperkt ruimte maken voor de opvang van deOekraiense vrouwen en kinderen door de instroom van al die buitenlandseindringers uit Afrika en dat donkere Midden-Oosten te stoppen.”EN”En omdat Nederland de afgelopen decennia volgepropt is met de verkeerdebuitenlanders, die op onze welvaartsstaat parasiteren door en masseniet te werken en onze Bijstandpotten op te ete, die onze straten onveiligen onguur maken, die de gewone Nederlander op de woningmarkt verdringen, die de kwaliteit van het onderwijs aantasten en die de Nederlandse Staat iederjaar opnieuw minimaal twintig miljard euro kosten, hebben we een gigantisch probleem.” Zie Youtube filmpje onder artikel Wat mij het meest stoorde was, dat Kamervoorzitter Bergkamp Markuszower weliswaar berispte over zijn benaming ”Kaagsecretaris”,maar met geen woord repte over zijn xenofobe en discriminerende uitspraken, die uregelmatig WEL benoemt. Vandaar dat ik de moeite genomen heb, u mijn artikel toete sturenMocht u reeds in actie gekomen zijn tegen de uitspraken van Markuszower,prima.Zo niet, dan roep ik u op, dat alsnog te doen. Bedankt voor het lezen van deze mail Vriendelijke groeten Astrid EssedAmsterdam www.astridessed.nl
ARTIKEL:
FASCISME IN UITVOERING/VAN DE UITSPRAKEN VAN PVV’ER MARKUSZOWER EN EEN PASSIEVE TWEEDE KAMERVOORZITTER
[Gidi Makuszower, PVV]: ”Dank u wel, voorzitter.Met maar liefst vijf bewindspersonen vandaag een debat over de opvangvan de Oekraiense vluchtelingen, waarvan wij van de PVV zeggen, dat datals de buurlanden van Oekraine het niet meer aankunnen, dan kunnen wijin Nederland tijdelijk en beperkt ruimte maken voor de opvang van deOekraiense vrouwen en kinderen door de instroom van al die buitenlandseindringers uit Afrika en dat donkere Midden-Oosten te stoppen. [0.23]Al die illegalen ons land uit te gooien en natuurlijk die Syriers en andereVeilige landers [0.29] terug te sturen naar waar ze vandaan komen. Voorzitter:Ondanks het oorlogsgeweld in de Oekraine is het wel opmerkelijk,dat deze Kamer, en een substantieel deel van het kabinet vandaag dehele dag tijd vrijmaakt om wel over deze problematiek te spreken, entegelijkertijd niet aan de problemen van de gewone Nederlander ehaandacht te willen schenken.Als wij voor [?] de fractievoorzitter, de heer Wilders een debat aanvraagt omover de koopkracht van de Nederlanders te spreken en oplossingen wilaandragen om die te verbeteren, geeft niemand van de coalitie thuis.Dan wil het kabinet daar niet eens over spreken.Dan wil de voorzitter van deze Kamer het debat niet eens inplannen. Maar wij hier vandaag, eh maar wij hier allemaal in deze zaal en ik zeg hetook uitdrukkelijk tegen alle bewindspersonen, die hier vandaag zitten, zijngekozen en benoemd om de problemen van de Nederlanders op te lossen. [1.21] En omdat Nederland de afgelopen decennia volgepropt is met de verkeerdebuitenlanders, die op onze welvaartsstaat parasiteren door en masseniet te werken en onze Bijstandpotten op te ete, die onze straten onveiligen onguur maken, die de gewone Nederlander op de woningmarkt verdringen, die de kwaliteit van het onderwijs aantasten en die de Nederlandse Staat iederjaar opnieuw minimaal twintig miljard euro kosten, hebben we een gigantisch probleem. [1.49]Zo’n groot probleem, dat we nu amper adequaat, beperkt en tijdelijk de Oekraiense vrouwen en kinderen de helpende hand kunnen bieden.En zo’n groot probleem, dat we er als Overheid amper nog zijn voor onzeeigen mensen.Amper iets kunnen doen aan de problemen van de gewone Nederlander. En daarom voorzitter zeg ik zoals de PVV al jaar en dag zegt, ook vandaag:Het Open Grenzen Beleid maakt Nederland helemaal kapot.De Kaag Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, die verantwoordelijk isvoor het Nederlandse Asiel en Immigratiebeleid, zegt, dat iedereen in de hele wereld hier asiel aan mag vragen.En, dat alle echte vluchtelingen dat dan ook daadwerkelijk krijgen.Maar voorzitter, weet u hoeveel echte vluchtelingen de wereld momenteelkent?Dat is circa vijfentachtig miljoen.Dat is Nederland maal Factor Vijf. [2.40] En weet u, voorzitter, hoeveel migranten uit Afrika en het Midden-Oostennog naar onze regio toe willen komen, de komende jaren?Dat zijn honderden miljoenen, zo niet een miljard mensen. [2.49]Dat gaat dus niet, voorzitter. Deze Staatssecretaris, de Kaagsecretaris, voert de agenda van Sigrid Kaag enGroen Links uit.Op alle vlakken wordt het asielbeleid versoepeld.Deze week nog heeft de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid aangegevende voorwaarden voor gezinshereniging te gaan versoepelen, waardoorhet aantal statushouders kan verdrievoudigen, maar de echte doodstraf….doodtrap aan de Nederlander gaat de Staatssecretaris noguitdelen:Nog voor de zomer komt hij met een wetsvoorstel om Gemeenten te dwingen, asielzoekers uit Afrika en het Midden-Oosten te huisvesten. [3.25] Als Nederland nu en in de toekomst een land wil zijn, waar de eigen inwonerseen normaal bestaan kunnen hebben, waar voldoende woningen zijn, waargeen kind met honger naar bed hoeft te gaan, waar het veilig is op straat,ook voor onze vrouwen en kinderen, waar we goed onderwijs aan onzekinderen kunnen geven, en [?] waar de Islam niet alles wat hier licht is,donker heeft gemaakt, als Nederland, Nederland wil blijven, dan moetenwe echt, per direct, stoppen met het toelaten van asielzoekers uit Afrikaen het Midden-Oosten. [3.56]Dank u wel, voorzitter. [Vera Bergkamp, Tweede Kamervoorzitter]:[3.58] ”Dank u wel.U had het twee keer over de Kaagsecretaris, u bedoelde volgensmij de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid. [4.03][Gidi Markuszower, PVV][4.04] Die de….zeker voorzitter, JA” [4.05][Vera Bergkamp, Tweede Kamervoorzitter]: [4.05]: ”Dat wilde ik alleen even corrigeren voor de Handelingen.” [4.07]Ik dank u zeer, dan gaan we…..[4.10]”[Vera Bergkamp geinterumpeerd door Gidi Markuszower, PVV][Gidi Markuszower, PVV][4.10-4.12] Onverstaanbaar gemompel ”…Ik zou dat wel graag…..”[4.13] ”Ik zou die betiteling wel graag in de Handelingen willen hebben.Want het is juist belangrijk, dat Nederland weet…..[Onverstaanbaar gemompel][Vera Bergkamp, Tweede Kamervoorzitter]: [4.21] Ja, nee ikke, We gaan op, we gaan netjes met elkaar om, dat hebbenwe ook afgesproken in deze Kamer, het is de Staatssecretaris Justitie en Veiligheid en u bent de heer Markuszower.Ja, nou.En dat ook voor de Handelingen.Ja, ik heb goed geluisterd [4.36]
EINDE YOUTUBE FILMPJE
Reacties uitgeschakeld voor Haatzaaiende PVV propaganda in de Tweede Kamer/Oproep aan Sylvana Simons, fractievoorzitter van politieke partij Bij1
Demonstranten bij Heathrow protesteren tegen het uitzetten van asielzoekers naar Rwanda REUTERSHTTPS://NOS.NL/ARTIKEL/2432725-EUROPEES-HOF-GRIJPT-IN-EERSTE-ASIELVLUCHT-UIT-VK-NAAR-RWANDA-TOCH-GEANNULEERD
