Tag archieven: Suriname

Keti Koti/Excuses koning voor slavernijverleden/Artikelen

The swearing-in and investiture of His Majesty King Willem-Alexander took place on Tuesday 30 

KING WILLEM ALEXANDER OF THE NETHERLANDS

https://en.wikipedia.org/wiki/Willem-Alexander_of_the_Netherlands

NOS

https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2481045-vanavond-op-tv-koning-biedt-excuses-aan-voor-slavernijverleden-verdienen-aan-slavernij

RTL NIEUWS

KONING BIEDT EXCUSES AAN VOOR SLAVERNIJVERLEDEN: ”ZE WORDEN DOOR MIJ INTENS BELEEFD”

1 JULI 2023

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5393770/koning-slavernijverleden-keti-koti-willem-alexander

Koning Willem-Alexander heeft excuses gemaakt voor het slavernijverleden, dat deed hij op Ketikoti. “Ik doe dat als uw koning en als deel van de regering. En ze worden door mij intens beleefd.” Voor het eerst hield de koning een toespraak op de Nationale Herdenking Slavernijverleden.

De koning noemde slavernij ‘van alle vormen van onvrijheid het meest kwetsend, het meest mensonterend’.

Hij refereerde aan bezoeken aan Suriname en Curaçao met zijn vrouw en oudste dochter. “We hebben met mensen gesproken die maar drie generaties terug hoeven te gaan voor een familielid dat tot slaaf was gemaakt.”

Stemmen verwaaid in de wind

Ook het onderzoek naar de rol van de koninklijke familie bij de slavernij kwam nadrukkelijk ter sprake. Daarbij leek de koning geëmotioneerd. Volgens hem moet het onderzoek het ware verhaal van tot slaaf gemaakten terughalen: “De archieven tonen de feiten door de bril van de boekhouder. Maar de stemmen van de tot slaaf gemaakten zijn verwaaid in de wind.”

Willem-Alexander vroeg bovendien ‘vergiffenis voor het overduidelijke gebrek aan handelen tegen de misdaden tegen de menselijkheid’. “Slavenhandel en slavernij worden erkend als een misdaad tegen de menselijkheid. De stadhouders en de koningen van het Huis van Oranje-Nassau hebben hier niets tegen ondernomen. Ze handelden binnen het kader van wat toen wettelijk geoorloofd werd geacht. Maar het slavernijsysteem illustreerde het onrecht van die wetten. Op een gegeven moment voel je de morele plicht om op te treden.”

De koning richtte ook het woord aan mensen die kritisch staan tegenover excuses voor de Nederlandse rol in het slavernijverleden. “Tegen die mensen zeg ik: stel uw hart open voor een samenleving waarin iedereen volwaardig kan meedoen.” Hij stelde dat we ‘elkaar de hand reiken’ en samen werken aan ‘heling, verzoening en herstel’.

Nederland zit in ‘een proces van heling’ over het koloniale verleden, zei koning Willem-Alexander in april al in de podcast ‘Door de ogen van de Koning’ met radio-dj Edwin Evers. “Er was ook al heel duidelijk gezegd: het was een komma en geen punt. Het is het begin van een proces waar nog veel tijd overheen zal gaan, waar nog veel gesprekken overheen zullen gaan en waar veel emoties een rol zullen spelen.”

Vaak gevraagd om excuses

De afgelopen maanden is de koning regelmatig opgeroepen tot het uitspreken van excuses, bijvoorbeeld in februari tijdens het bezoek van Willem-Alexander, koningin Máxima en kroonprinses Amalia in het Caribisch deel van het koninkrijk.

Premier Mark Rutte maakte eerder al excuses voor het slavernijverleden, dat deed hij op 19 december 2022 in verschillende talen. Hij zei: “Vandaag bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu.”

Het is uniek voor een monarch dat de koning excuses aanbood, maar dat past ook ‘binnen een trend’, zegt historicus en auteur Arnout van Cruyningen. Hij schreef boeken over het koningshuis en is gespecialiseerd in de Europese monarchie. Steeds meer Europese landen worden volgens Van Cruyningen aangesproken op het koloniale verleden.

Het is niet de eerste keer dat koning Willem-Alexander excuses aanbiedt voor de rol van Nederland in de geschiedenis. In maart 2020 bood hij in Indonesië zijn excuses aan voor het Nederlandse geweld bij de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië.

EINDE ARTIKEL

AD

ONDERZOEK HISTORICUS: ORANJES VERDIENDEN

MINSTENS HALF MILJARD AAN KOLONIALE UITBUITING

15 JUNI 2023

https://www.ad.nl/binnenland/onderzoek-historicus-oranjes-verdienden-minstens-half-miljard-aan-koloniale-uitbuiting~aa77e385/

De voorouders van koning Willem-Alexander hebben zich flink verrijkt met de koloniale uitbuiting van Nederlands-Indië. De prinsen van Oranje speelden een belangrijke rol in de politiek van roof, uitbuiting, slavernij en dwangarbeid, en streken in de Gouden Eeuw een half miljard euro van de winst op. Dat blijkt uit het donderdag gepresenteerde boek Staat en slavernij.

Historicus Raymund Schütz bracht de koloniale winsten van enkele prinsen van Oranje, de stadhouders Willem III, IV en V, in de periode 1675-1770 in kaart. De prinsen bekleedden na bevrijding van de Spaanse tirannie belangrijke functies in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Daarnaast speelden ze een prominente rol in de koloniale politiek als opperbewindvoerder van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) en West-Indische Compagnie (WIC).

Schütz constateert dat er tot nu toe weinig onderzoek is gedaan naar de koloniale verrijking door de Oranjes. Dat kwam mede doordat er rond de boekhouding van de VOC een zweem van geheimzinnigheid hing en veel administratie verloren is gegaan.

De VOC werd opgericht met steun van de staat. In ruil voor octrooien op de handel in Azië vloeiden ook de koloniale winsten uit Nederlands-Indië terug in de staatskas én op de privérekening van de Oranjes. De stadhouders kregen volgens afspraak met het VOC-bestuur een 33ste van de inkomsten uitgekeerd, zonder zelf een cent te investeren. Dat hadden de aandeelhouders geregeld.

AGRESSIEVE HANDELSPOLITIEK

,,De ruggensteun van de Staten-Generaal en de machtspolitiek van de stadhouder maakten de agressieve overzeese handelspolitiek van de VOC mogelijk’’, stelt Schütz in het boek. ,,De prins en Staten speelden niet alleen formeel en op afstand een rol in de koloniale expansiepolitiek, maar kwamen soms actief voor de belangen van de VOC en haar participanten op.’

Willem III, koning van Engeland en stadhouder, kreeg in 1700 van de VOC een winstuitkering van 25.000 gulden. Dat bedrag stond gelijk aan honderd (gemiddeld hoge) jaarsalarissen van een dagarbeider. Schütz: ,,Als we uitgaan van het gemiddelde bruto jaarsalaris in 2021 van 44.800 euro, dan zou dit tegenwoordig gelijkstaan aan een uitkering van maar liefst 4,5 miljoen euro.’’

Schütz becijfert dat de drie Oranjes in hun periode als stadhouder bij elkaar 2.009.998 gulden aan winstuitkeringen van de VOC hebben gekregen. Omgerekend naar nu is dat 360.191.642 euro. Willem III verdiende er met bijna 200 miljoen euro het meest aan aan, Willem IV ‘slechts’ 50 miljoen euro.

Opium

Daarnaast kregen de Oranjes ook nog geld van andere handelscompagnieën, zoals bijna 46 miljoen euro van de Amphioen Sociëteit (opium), en ruim 13 miljoen euro als opperbewindhebber van de VOC. Bij elkaar verdienden de prinsen zo’n 420 miljoen euro aan het kolonialisme in Nederlands-Indië.

Bovendien was geregeld dat de Oranjes een bepaald percentage kregen van de kaapvaart, door de VOC en WIC veroverde vijandelijke schepen. Tel daar de verovering va de befaamde Spaanse zilvervloot door Piet Hein bij op – de stadhouder Frederik Hendrik kreeg daarvoor 700.000 gulden (125 miljoen euro).

,,Op basis van dit overzicht kan vastgesteld worden dat alleen al met de op dit moment bekende inkomsten de Oranjes een totaal van 3,04 miljoen gulden ontvingen uit koloniaal profijt. Omgerekend heeft dit een hedendaagse waarde van 545 miljoen euro’’, concludeert Schütz.

De koloniale winsten komen bovenop een bijna vergelijkbaar bedrag aan inkomsten (502 miljoen euro) uit reguliere functies (militaire opperbevelhebber, Staten-Generaal en Raad van State) die de Oranjes bekleedden.

,,Het is belangrijk om te benoemen dat ook deze reguliere inkomsten verweven waren met koloniale belangen, door de rol van de stadhouder in de landelijke besluitvorming, internationale politiek en oorlogsvoering. Het reguliere inkomen van de stadhouders bestond dus voor een belangrijk deel uit koloniale winsten, maar de data zijn nog lang niet compleet.’’

Zo is niet bekend of de Oranjes ook voor 1675 winstuitkeringen kregen en moeten de koloniale winsten uit Suriname en het Caribisch gebied via de WIC nog worden onderzocht.

Zwart kind als cadeau

Bekend is dat aan het hof van de Oranjes in Den Haag diverse zwarte bedienden werkten, van wie een aantal als kind ‘cadeau’ werd gedaan aan het hof. Zo had de hofhouding van Oranje de bedienden Cupido (westkust van Afrika) en Sideron (Curaçao) in dienst.

Koning Willem-Alexander gaf eind vorig jaar opdracht tot een onafhankelijk onderzoek naar de rol van zijn voorouders, het Huis van Oranje-Nassau, in de koloniale geschiedenis. Hij woont op 1 juli in Amsterdam de jaarlijkse herdenking en viering van de afschaffing van de slavernij (Keti Koti) bij. Uit recent onderzoek van EenVandaag blijkt dat 70 procent van de Afro-Surinaamse en Caribische gemeenschap wil dat de koning daar excuses maakt.

Minister: onderzoek naar rol Staat bij slavernij ‘confronterend’ 

Het onderzoek naar de rol van de Oranjes en de Nederlandse staat in het slavernijverleden schetst een ‘confronterend en zeer pijnlijk beeld’, schrijft minister Hanke Bruins Slot (Binnenlandse Zaken) in een brief aan de Kamer over het onderzoek. De bevindingen zijn ‘kraakhelder’, zei de minister bij ontvangst van het onderzoek in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag. Ze spreekt van een ‘ongekende schaal van slavenhandel en slavernij’, waarbij de Staat zeer betrokken was.

‘Via de Staat’ speelden ook lagere overheden, kerken, handelsondernemingen en andere bedrijven een belangrijke rol. ,,Dit verhaal had eerder verteld moeten worden”, aldus de bewindsvrouw. ,,Want we moeten het samen onder ogen komen.”

Sowieso is wat nu bekend is geworden nog maar ‘het topje van de ijsberg’, zegt Bruins Slot. Het kabinet laat zelf ook vervolgonderzoek doen, meldt Bruins Slot aan de Kamer. Het zal daarvoor in gesprek gaan met nazaten van tot slaaf gemaakten en wetenschappers over hoe dit onderzoek wordt vormgegeven.

EINDE ARTIKEL

Reacties uitgeschakeld voor Keti Koti/Excuses koning voor slavernijverleden/Artikelen

Opgeslagen onder Divers

Koning biedt excuses aan voor slavernijverleden/Historisch moment!/Toespraak koning Willem Alexander bij Keti Koti

The swearing-in and investiture of His Majesty King Willem-Alexander took place on Tuesday 30 

KING WILLEM ALEXANDER OF THE NETHERLANDS

https://en.wikipedia.org/wiki/Willem-Alexander_of_the_Netherlands

NOS

https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2481045-vanavond-op-tv-koning-biedt-excuses-aan-voor-slavernijverleden-verdienen-aan-slavernij
https://www.astridessed.nl/koning-biedt-excuses-aan-voor-slavernijverleden-historisch-moment-toespraak-koning-willem-alexander-bij-ke

HET KONINKLIJK HUIS

TOESPRAAK VAN KONING WILLEM ALEXANDER TIJDENS

DE NATIONALE HERDENKING SLAVERNIJVERLEDEN 2023

IN HET OOSTERPARK IN AMSTERDAM

https://www.koninklijkhuis.nl/documenten/toespraken/2023/07/01/toespraak-van-koning-willem-alexander-tijdens-de-nationale-herdenking-slavernijverleden-2023

Toespraak | 01-07-2023


Dames en heren, hier in het Oosterpark, op het Museumplein, in Suriname, in het Caribische deel van ons Koninkrijk en waar ter wereld u ook meekijkt.

“Binnen der Stadt van Amstelredamme ende hare vrijheydt, zijn alle menschen vrij, ende gene slaven.”

Zo luidde de officiële bepaling uit 1644.

Samen met u sta ik hier in de stad die de vrijheid al eeuwenlang boven alles liefheeft. 
De hoofdstad van een land dat in de loop van de geschiedenis steeds weer heeft gestreden tegen tirannie en onderdrukking.

Maar wat binnen deze stad en binnen dit land vanzelfsprekend was, gold buiten onze grenzen niet. 
Hier was slavernij verboden. Overzee niet.

Van alle vormen van onvrijheid is slavernij wel het meest kwetsend, het meest vernederend, het meest mensonterend.

Een medemens zien als koopwaar waarover je naar goeddunken kunt beschikken. Als een willoos werktuig om winst mee te maken. Dat je kunt vastketenen, verhandelen, brandmerken, afbeulen, straffen, straffeloos doden zelfs.

De afgelopen tijd hebben de Koningin en ik veel gesprekken gevoerd, in Nederland en op de eilanden in het Caribische deel van het Koninkrijk. We hebben gesproken met mensen die hun wortels hebben in Suriname en ook met mensen die een binding hebben met Indonesië. Onder hen mensen die maar drie generaties terug hoeven te gaan voor een familielid dat in slavernij werd geboren.

Zij hebben ons duidelijk gemaakt hoezeer de pijn nog steeds in de haarvaten zit. 

Dankzij het werk van gedreven onderzoekers weten we steeds meer over het Nederlandse slavernijverleden. We weten dat meer dan 600.000 mensen op Nederlandse schepen uit Afrika over de Atlantische Oceaan werden vervoerd om te worden verkocht als slaaf of te worden ingezet op plantages. 75.000 van hen overleefden de oversteek niet. We weten óók over de omvangrijke slavenhandel oostwaarts, in gebieden onder VOC-bewind. En we weten over de wreedheden tegen de inheemse bevolking in de koloniën.

Maar er is ook zoveel wat we niet weten. In de archieven zijn veelal wel de dorre cijfers overgeleverd. Ze tonen ons de feiten door de bril van de boekhouder. Maar de stemmen van de tot slaaf gemaakten zijn verwaaid in de wind. Zij lieten nauwelijks sporen na.

Het wekt ontzag dat niet weinigen van hen de kracht vonden om in opstand te komen, ook al was het vaak met de moed der wanhoop. Verzetsstrijders als Boni, Baron en Joli-Coeur daagden vanuit de uitgestrekte bos- en moerasgebieden in Suriname het onmenselijke slavernijsysteem uit. Hun heldhaftigheid – en die van vele anderen – getuigt van trots en kracht die niet te breken is.

Heel soms is de stem van een zwarte vrijheidsstrijder via geschreven bronnen aan ons overgeleverd. Zoals de stem van Tula, de leider van de opstand van 1795 op Curaçao. Vijf maanden geleden waren wij samen met onze oudste dochter op de plek waar hij woonde en werkte: de toenmalige plantage Knip. 

Hoe redelijk en menselijk klinken Tula’s woorden in onze moderne oren. Hij beriep zich op de idealen van de Franse Revolutie en de gelijkheid van alle mensen, ongeacht hun kleur. “Wij willen niemand kwaad doen’, zei hij. “Wij verlangen niet anders dan onze vrijheid.”

Het antwoord van het bevoegd gezag was bruut en genadeloos. Tula werd als straf geradbraakt en onthoofd.

Wij dragen de gruwelijkheid van het slavernijverleden met ons mee. De gevolgen daarvan zijn vandaag nog steeds te voelen in racisme in onze samenleving.

Op 19 december vorig jaar heeft de minister-president namens de Nederlandse regering excuses aangeboden voor het feit dat mensen in naam van de Nederlandse staat eeuwenlang tot handelswaar zijn gemaakt, zijn uitgebuit en mishandeld. 

Vandaag sta ik hier voor u. Als uw Koning en als deel van de regering maak ik vandaag deze excuses zelf. Ze worden door mij met hart en ziel intens beleefd.

Maar voor mij is er daarnaast nog een andere persoonlijke dimensie.

Slavenhandel en slavernij worden erkend als een misdaad tegen de menselijkheid. De stadhouders en de koningen van het Huis van Oranje-Nassau hebben hier niets tegen ondernomen. 

Ze handelden binnen het kader van wat toen wettelijk geoorloofd werd geacht. Maar het slavernijsysteem illustreerde het onrecht van die wetten. 

De Tweede Wereldoorlog heeft ons geleerd dat je je niet tot het uiterste achter wetten kunt verschuilen wanneer medemensen tot beesten worden gereduceerd en aan de willekeur van machthebbers zijn overgeleverd. 

Op een gegeven moment groeit de morele plicht om op te treden. Temeer daar slavernij hier in Europees Nederland strikt verboden was. Wat in de koloniën en in de handel overzee normaal werd gevonden en op grote schaal werd gepraktiseerd en aangemoedigd, was hier niet toegestaan. Dat wringt.

Het onafhankelijke onderzoek waartoe ik heb besloten, zal méér licht werpen op de precieze rol van het Huis van Oranje-Nassau in de koloniale geschiedenis en de slavernij. Maar voor het overduidelijke gebrek aan handelen tegen deze misdaad tegen de menselijkheid, vraag ik vandaag, op deze dag dat we samen het Nederlands slavernijverleden herdenken, vergiffenis.

Ik realiseer me heel goed dat lang niet iedereen dezelfde gevoelens heeft bij deze herdenking. Er zijn ook inwoners van Nederland die het aanbieden van excuses zo lang na de afschaffing van de slavernij overdreven vinden. Zij ondersteunen echter in overgrote meerderheid wél de strijd voor gelijkwaardigheid van alle mensen, ongeacht kleur of culturele achtergrond.

Daarom wil ik u vragen: stel uw hart open voor al die mensen die hier vandaag niet zijn, maar die wél samen met u willen werken aan een samenleving waarin iedereen volwaardig kan meedoen. Respecteer dat er verschillen zijn in beleving, achtergrond en voorstellingsvermogen. 

Tijdens de gesprekken die de Koningin en ik hebben gevoerd met nazaten van tot slaaf gemaakten, zei een van hen: “we moeten los van de verkramptheid. Fouten maken mag.” Iemand anders zei: “laten we het ongemak omarmen.”

Er is geen blauwdruk voor het proces van heling, verzoening en herstel. We betreden samen nieuw gebied. Laten we elkaar steunen en vasthouden!

Het is vandaag zestig jaar geleden dat een groep Surinaamse Nederlanders door de binnenstad van Amsterdam trok met spandoeken waarop stond ‘Ketie Kotie fri moe de’. Zij ontstaken het herdenkingsvuur dat wij vandaag brandend houden. 

Dit is een belangrijke dag voor iedereen die een binding heeft met Suriname, óók degenen van wie de voorouders als contractarbeiders naar de kolonie kwamen.

Ik hoop dat de nakomelingen van tot slaaf gemaakten en van hen die gedwongen arbeid verrichtten in andere delen van de wereld zich vandaag opgenomen voelen in dit samenzijn. Dat zij zich evenzeer gehoord voelen. Mensen uit het Caribische deel van het Koninkrijk. En de vele Nederlanders die een binding hebben met Indonesië en die de pijn van grof onrecht in het verleden met zich meetorsen.

We hebben allemaal onze eigen familiegeschiedenis. Onze eigen emoties. Onze eigen culturele traditie die houvast geeft. Onze rituelen die troosten, symbolen die bemoedigen, woorden van wijsheid die weerklinken in ons hart.

Al die tradities zijn kostbaar en verdienen respect. Maar laten we in het verlengde daarvan elkaar de hand reiken en samen bouwen aan een wereld zonder racisme, discriminatie en economische uitbuiting. 

Na erkenning en excuses mogen we samen werken aan heling, verzoening en herstel. Zodat we uiteindelijk allen trots kunnen zijn op alles wat we delen. En kunnen zeggen:

Ten kon drai
Tijden zijn veranderd

Den keti koti, brada, sisa
De ketenen zijn verbroken, broeder, zuster

Ten kon drai
Tijden zijn veranderd

Den keti koti, fu tru!
De ketenen zijn verbroken, echt waar! 

EINDE TOESPRAAK KONING WILLEM ALEXANDER

ZIE OOK:

TOESPRAAK KONING WILLEM ALEXANDER, OVERGENOMEN VAN DE WEBSITE ORANJES,NL:

“Vandaag sta ik hier voor u. Als uw Koning en als deel van de regering maak ik vandaag deze excuses zelf. Ze worden door mij met hart en ziel intens beleefd.”

…..

……

Het onafhankelijke onderzoek waartoe ik heb besloten, zal méér licht werpen op de precieze rol van het Huis van Oranje-Nassau in de koloniale geschiedenis en de slavernij. Maar voor het overduidelijke gebrek aan handelen tegen deze misdaad tegen de menselijkheid, vraag ik vandaag, op deze dag dat we samen het Nederlands slavernijverleden herdenken, vergiffenis. ”

TOESPRAAK KONING WILLEM ALEXANDER KETI KOTI

ZATERDAG 1 JULI 2023

https://www.deoranjes.nl/2023/07/toespraak-koning-willem-alexander-keti.html

“Vandaag sta ik hier voor u. Als uw Koning en als deel van de regering maak ik vandaag deze excuses zelf. Ze worden door mij met hart en ziel intens beleefd. Maar voor mij is er daarnaast nog een andere persoonlijke dimensie. Slavenhandel en slavernij worden erkend als een misdaad tegen de menselijkheid. De stadhouders en de koningen van het Huis van Oranje-Nassau hebben hier niets tegen ondernomen. Ze handelden binnen het kader van wat toen wettelijk geoorloofd werd geacht. Maar het slavernijsysteem illustreerde het onrecht van die wetten. “ aldus de Koning.
De volledige toespraak: 
Dames en heren, hier in het Oosterpark, op het Museumplein, in Suriname, in het Caribische deel van ons Koninkrijk en waar ter wereld u ook meekijkt. “Binnen der Stadt van Amstelredamme ende hare vrijheydt, zijn alle menschen vrij, ende gene slaven.” Zo luidde de officiële bepaling uit 1644. Samen met u sta ik hier in de stad die de vrijheid al eeuwenlang boven alles liefheeft. De hoofdstad van een land dat in de loop van de geschiedenis steeds weer heeft gestreden tegen tirannie en onderdrukking. Maar wat binnen deze stad en binnen dit land vanzelfsprekend was, gold buiten onze grenzen niet. Hier was slavernij verboden. Overzee niet. Van alle vormen van onvrijheid is slavernij wel het meest kwetsend, het meest vernederend, het meest mensonterend. Een medemens zien als koopwaar waarover je naar goeddunken kunt beschikken. Als een willoos werktuig om winst mee te maken. Dat je kunt vastketenen, verhandelen, brandmerken, afbeulen, straffen, straffeloos doden zelfs. De afgelopen tijd hebben de Koningin en ik veel gesprekken gevoerd, in Nederland en op de eilanden in het Caribische deel van het Koninkrijk. We hebben gesproken met mensen die hun wortels hebben in Suriname en ook met mensen die een binding hebben met Indonesië. Onder hen mensen die maar drie generaties terug hoeven te gaan voor een familielid dat in slavernij werd geboren. Zij hebben ons duidelijk gemaakt hoezeer de pijn nog steeds in de haarvaten zit. 

Dankzij het werk van gedreven onderzoekers weten we steeds meer over het Nederlandse slavernijverleden. We weten dat meer dan 600.000 mensen op Nederlandse schepen uit Afrika over de Atlantische Oceaan werden vervoerd om te worden verkocht als slaaf of te worden ingezet op plantages. 75.000 van hen overleefden de oversteek niet. We weten óók over de omvangrijke slavenhandel oostwaarts, in gebieden onder VOC-bewind. En we weten over de wreedheden tegen de inheemse bevolking in de koloniën. Maar er is ook zoveel wat we niet weten. In de archieven zijn veelal wel de dorre cijfers overgeleverd. Ze tonen ons de feiten door de bril van de boekhouder. Maar de stemmen van de tot slaaf gemaakten zijn verwaaid in de wind. Zij lieten nauwelijks sporen na. Het wekt ontzag dat niet weinigen van hen de kracht vonden om in opstand te komen, ook al was het vaak met de moed der wanhoop. Verzetsstrijders als Boni, Baron en Joli-Coeur daagden vanuit de uitgestrekte bos- en moerasgebieden in Suriname het onmenselijke slavernijsysteem uit. Hun heldhaftigheid – en die van vele anderen – getuigt van trots en kracht die niet te breken is. Heel soms is de stem van een zwarte vrijheidsstrijder via geschreven bronnen aan ons overgeleverd. Zoals de stem van Tula, de leider van de opstand van 1795 op Curaçao. Vijf maanden geleden waren wij samen met onze oudste dochter op de plek waar hij woonde en werkte: de toenmalige plantage Knip. Hoe redelijk en menselijk klinken Tula’s woorden in onze moderne oren. Hij beriep zich op de idealen van de Franse Revolutie en de gelijkheid van alle mensen, ongeacht hun kleur. “Wij willen niemand kwaad doen’, zei hij. “Wij verlangen niet anders dan onze vrijheid.” Het antwoord van het bevoegd gezag was bruut en genadeloos. Tula werd als straf geradbraakt en onthoofd. 

Wij dragen de gruwelijkheid van het slavernijverleden met ons mee. De gevolgen daarvan zijn vandaag nog steeds te voelen in racisme in onze samenleving. Op 19 december vorig jaar heeft de minister-president namens de Nederlandse regering excuses aangeboden voor het feit dat mensen in naam van de Nederlandse staat eeuwenlang tot handelswaar zijn gemaakt, zijn uitgebuit en mishandeld. Vandaag sta ik hier voor u. Als uw Koning en als deel van de regering maak ik vandaag deze excuses zelf. Ze worden door mij met hart en ziel intens beleefd. Maar voor mij is er daarnaast nog een andere persoonlijke dimensie. Slavenhandel en slavernij worden erkend als een misdaad tegen de menselijkheid. De stadhouders en de koningen van het Huis van Oranje-Nassau hebben hier niets tegen ondernomen. Ze handelden binnen het kader van wat toen wettelijk geoorloofd werd geacht. Maar het slavernijsysteem illustreerde het onrecht van die wetten. 

De Tweede Wereldoorlog heeft ons geleerd dat je je niet tot het uiterste achter wetten kunt verschuilen wanneer medemensen tot beesten worden gereduceerd en aan de willekeur van machthebbers zijn overgeleverd. Op een gegeven moment groeit de morele plicht om op te treden. Temeer daar slavernij hier in Europees Nederland strikt verboden was. Wat in de koloniën en in de handel overzee normaal werd gevonden en op grote schaal werd gepraktiseerd en aangemoedigd, was hier niet toegestaan. Dat wringt. Het onafhankelijke onderzoek waartoe ik heb besloten, zal méér licht werpen op de precieze rol van het Huis van Oranje-Nassau in de koloniale geschiedenis en de slavernij. Maar voor het overduidelijke gebrek aan handelen tegen deze misdaad tegen de menselijkheid, vraag ik vandaag, op deze dag dat we samen het Nederlands slavernijverleden herdenken, vergiffenis. 

Ik realiseer me heel goed dat lang niet iedereen dezelfde gevoelens heeft bij deze herdenking. Er zijn ook inwoners van Nederland die het aanbieden van excuses zo lang na de afschaffing van de slavernij overdreven vinden. Zij ondersteunen echter in overgrote meerderheid wél de strijd voor gelijkwaardigheid van alle mensen, ongeacht kleur of culturele achtergrond. Daarom wil ik u vragen: stel uw hart open voor al die mensen die hier vandaag niet zijn, maar die wél samen met u willen werken aan een samenleving waarin iedereen volwaardig kan meedoen. Respecteer dat er verschillen zijn in beleving, achtergrond en voorstellingsvermogen. Tijdens de gesprekken die de Koningin en ik hebben gevoerd met nazaten van tot slaaf gemaakten, zei een van hen: “we moeten los van de verkramptheid. Fouten maken mag.” Iemand anders zei: “laten we het ongemak omarmen.” Er is geen blauwdruk voor het proces van heling, verzoening en herstel. We betreden samen nieuw gebied. Laten we elkaar steunen en vasthouden! Het is vandaag zestig jaar geleden dat een groep Surinaamse Nederlanders door de binnenstad van Amsterdam trok met spandoeken waarop stond ‘Ketie Kotie fri moe de’. Zij ontstaken het herdenkingsvuur dat wij vandaag brandend houden. Dit is een belangrijke dag voor iedereen die een binding heeft met Suriname, óók degenen van wie de voorouders als contractarbeiders naar de kolonie kwamen. 

Ik hoop dat de nakomelingen van tot slaaf gemaakten en van hen die gedwongen arbeid verrichtten in andere delen van de wereld zich vandaag opgenomen voelen in dit samenzijn. Dat zij zich evenzeer gehoord voelen. Mensen uit het Caribische deel van het Koninkrijk. En de vele Nederlanders die een binding hebben met Indonesië en die de pijn van grof onrecht in het verleden met zich meetorsen. We hebben allemaal onze eigen familiegeschiedenis. Onze eigen emoties. Onze eigen culturele traditie die houvast geeft. Onze rituelen die troosten, symbolen die bemoedigen, woorden van wijsheid die weerklinken in ons hart. Al die tradities zijn kostbaar en verdienen respect. Maar laten we in het verlengde daarvan elkaar de hand reiken en samen bouwen aan een wereld zonder racisme, discriminatie en economische uitbuiting. Na erkenning en excuses mogen we samen werken aan heling, verzoening en herstel. Zodat we uiteindelijk allen trots kunnen zijn op alles wat we delen. En kunnen zeggen: Ten kon drai Tijden zijn veranderd Den keti koti, brada, sisa De ketenen zijn verbroken, broeder, zuster Ten kon drai Tijden zijn veranderd Den keti koti, fu tru! De ketenen zijn verbroken, echt waar!

EINDE TOESPRAAK KONING WILLEM ALEXANDER

Reacties uitgeschakeld voor Koning biedt excuses aan voor slavernijverleden/Historisch moment!/Toespraak koning Willem Alexander bij Keti Koti

Opgeslagen onder Divers

Caroline van der Plas over het slavernijverleden/Een Well Done compliment!

CAROLINE VAN DER PLAS (BBB)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Caroline_van_der_Plas

CAROLINE VAN DER PLAS OVER HET SLAVERNIJVERLEDEN/

EEN WELL DONE COMPLIMENT 

LEZERS!

Ik moet bekennen:

Van de problematiek rond de stikstofuitstoot en de boerenprotesten [1] ben ik niet erg goed op de hoogte.

Wel lees ik minder vriendelijke dingen over protesterende boeren en hun problematiek bij door mij doorgaans gewaardeerde auteurs/activisten [2]

Zelf ben ik er nog niet uit, maar wel denk ik, dar de zaak veel genuanceerder ligt

Maar nogmaals:

Omdat ik er nog te weinig vanaf weet, behalve dat het mij natuurlijk wel

aangrijpt als ik lees over zelfdodingen bij boeren, die geen gat meer zien

in hun situatie [3], zal ik verder niet op de Boerenproblematiek [kunnen] ingaan.

Wellicht komt dat later nog in een artikel, als ik mij er verder en beter in

verdiept hebt.

TOT DAN!

Nu over iets anders.

Vrijwel iedereen, en zeker mijn lezers, zijn er wel van op de hoogte, dat Neerlands premier Mark Rutte op 19 december anno Domini 2022 namens

de Nederlandse regering excuses heeft aangeboden voor het Nederlandse

Slavernijverleden [4]

Een indrukwekkend moment, een Historisch Moment ook, omdat nu

hoe dan ook, eindelijk, al was het rijkelijk laat, excuses werden

aangeboden voor het Nederlandse aandeel aan de transatlantische slavernij en slavenhandel, die misdaad tegen de Menselijkheid.

GOED ZO

Indrukwekkend ook, omdat Rutte daarover weleens anders heeft gedacht [5]

CAROLINE VAN DER PLAS

En dat brengt mij op Caroline van der Plas, voorvrouw en Tweede Kamerlid

voor de BoerBurgerBeweging [BBB} [6]

En opnieuw:

Door mij zeer gewaardeerde activisten/auteurs laten zich verre van vriendelijk

over haar uit [7], tot zelfs van het hebben van een ”fascistische inslag” [8]

Ik citeer Peter Storm:

”Voor wie bijvoorbeeld twijfelt aan de fascistische inslag van Caroline van der Plas en haar BBB, even dit citaat van haar: ‘Het gaat dus inderdaad niet om de natuur. Het gaat om goedkoop landbouwgrond opkopen voor huizen voor die miljoenen mensen die nog in NL gepropt moeten worden”

[9]

Een fraaie opmerking is dit niet, want het verwijst inderdaad naar migranten [nog los van het feit, dat het inderdaad onzin is, numeriek in ieder geval] [10], maar toch

ben ik van van der Plas’ ”fascistische inslag” nog

lang niet zeker, want daar is echt wel meer voor nodigdan je als Kamerlid vaak een foute en naar mijnmening onwelgevallige hoek te laten aanleunen [11], hoewelze daar zelf niet altijd blij mee lijkt [12]Want om door mij althans van fascisme te worden beschuldigd is o.a. nodig:

Superioriteitswaan, een systematische hetze tegen een gecreeerde zondebok, een obsessie met het echte/

vermeende ”glorieuze Verleden”, voorstander van extreem repressieve Staatsmethoden, draconisch politiebeleid, keihard rechtssysteem, racistisch

taalgebruik, systematische uitsluiting van groepen in de samenleving,

oproepen tot een hetze tegen gecreeerde zondebokken

Daarvan heb ik bij van der Plas te weinig gemerkt om haar een ”fascistische inslag” toe te dichten.

En tenminste ik heb nog niet eerder gehoord van iemand met een

”fascistische inslag”, die bezwaren uit tegen racistisch gedrag, zoals

Caroline van der Plas WEL gedaan heeft [13]

Goed, maar ik ben nooit te oud om te leren en de Tijd zal het leren en merk

ik dat, dan zal ik niet aarzelen, haar hier op deze website van katoen te geven.

Maar neen, in tegenstelling tot wat een aantal links-progressieve schrijvers 

over haar zegt/schrijft, heb ik een ander oordeel.

En dat houdt hier een compliment in

Namelijk het feit, dat zij, na een aanvankelijke tegenstander te

zijn geweest van excuses voor het Nederlandse slavernijverleden, op

19 december 2022 namens de Nederlandse regering aangeboden

door minister-president Mark Rutte [14], trouwens ook ooit

een tegenstander van excuses [15], tijdens een debat erkende,

tot een ander oordeel te zijn gekomen.

Ik citeer van der Plas:

”:Eh, voorzitter en inwoners van Nederland.

Eh, zelf ben ik bezig met het uitzoeken eh waar mijn voorouders allemaal

vandaan komen en eh daar heb je allemaal hele mooie, hele mooie sites voor en eh, het is heel leuk om te zien, dat ik al

is heel leuk om te zien, dat ik al echt tot in 1700 kan kijken en dat ik eh, nou ja

kan zien waar ze woonden, wat ze deden en eh, [0.48] mevrouw Simons raakte mij een paar maanden geleden heel erg in een debat, ik had er nooit bij

stilgestaan, en ze zei, ja, eh, ik kan eigenlijk alleen maar tot mijn overgrootmoeder gaan en voor de rest, ja, weet ik het niet. 

[1.00]

En dat was voor mij wel een beetje een eye opener.

Want ik zal je eerlijk zeggen, ik was echt wel met, ook wel echt

wel met gestrekt been over excuses, is dat allemaal nodig en wat een onzin

allemaal, maar dat heeft mij wel eh, eigenlijk wel anders doen denken.

Eh, dus dat vind ik heel waardevol en ik vind ook, dat we moeten beseffen, dat wij dat dus wel allemaal kunnen he, dat uitzoeken van voorouders, het is

misschien maar een heel klein iets, maar ik kan me heel goed voorstellen,

dat het voor mensen, die dat niet kunnen, dat dat, ja, dat het gewoon heel

pijnlijk of erg (?) is, want die hebben geen keus, die kunnen het gewoon

niet. Punt. [1.36]

Wat me ook heel erg raakte eh, eh, wat mevrouw Simons ook heeft gezegd,

eh, dat is, eh, ik geloof dat haar oma dat ….verteld aan haar of gezegd eh,

Sylvana het is niet dat dat 150 jaar geleden is afgeschaft, het is het punt,

dat het 350 jaar heeft geduurd en ook daarvan dacht ik: ja…..

En dat zijn dingen waarover ik dus zelf eigenlijk nooit over na heb gedacht

en daarom vind ik het heel goed, dat wij dat debat voeren……..[16]

…..

……

” En volgens mij heeft niemand gezegd, dat alle Nederlanders moeten

buigen of knielen of persoonlijk excuses moeten aanbieden.

Volgens mij is er gevraagd om namens de regering excuses aan te bieden

voor wat wij in die tijd hebben gedaan, nou die mensen, die in die

tijd in de regering zitten, die kunnen dat niet meer, die liggen al even (?) 

onder de grond, maar onze regering kan dat wel, dus eh, ik ben ook helemaal

dus niet tegen excuses eh aanbieden voor het slavernijverleden. [17]

WELL DONE!

Want aan alles kun je zien en horen, dat het slavernijverleden en debatten

over racisme en inclusie ver van Caroline van der Plas af staan

Ze zei het zelf in het aangehaalde debat, dat ze niet eerder had stilgestaan

bij de impact van 350 jaar slavernijverleden [18] en het blijkt ook uit

haar debatbijdrage over Oekraiense asielzoekers, waarin ze refereerde

aan racistische uitingen van sommige Oekraiense leerlingen tegenover

” leerlingen met een donkere huidskleur’ [19], iets wat allang niet

meer zo wordt aangeduid.

Des te meer te waarderen is het, dat zij ruiterlijk kan toegeven, er eerst

”met gestrekt been” tegen de excuses te zijn ingegaan [20], maar daar

nu, geraakt door de opmerkingen van Sylvana Simons [voorvrouw Bij1] [21], vanaf gestapt te zijn en nu voor excuses is [22]

Dat is een stap, een belangrijke stap, die dus een complimentwaard is!
WEL moet zij naar mijn mening nog wel wat leren:Zo toonde zij zich een tegenstander van het kabinetsbesluit, eenBewustwordingsfonds van 200 miljoen op te richten [23], waaroverzij opmerkt:”

Eh, nog even over het Fonds

Ja, daar ziet eh BBB helemaal niks in.

We hebben zol ongelooflijk veel subsidiepotjes in Nederland, d’r zijn

miljoenen, tientallen, misschien wel honderden miljoenen beschikbaar

voor mensen, die iets willen met bewustwording en die kunnen gewoon

daarvoor een subsidie aanvragen en ik vind het in deze tijd

van koopkracht en mensen, die hun rekeningen niet kunnen betalen

vind ik het ook eigenlijk niet kunnen, dat we dan 200 miljoen extra gaan

uittrekken voor zo’n fonds.[4.24] [24]

Uit deze anti Fonds stellingname blijkt wel, hoever nog de impact van

het slavernijverleden, kolonialisme en de doorwerking in racisme

en achterstelling afstaat van Caroline van der Plas.

Hoe weinig zij zich kennelijk nog realiseert wat de impact is van

het beschouwd te zijn als Ding, als Werktuig, gedehumaniseerd te

zijn en honderden jaren voor niets gewerkt te hebben, ten

behoeve van de onderdrukker [25]

En of je nu voor zo’n Fonds bent of voor Herstelbetalingen [26]

,waarvan ik persoonlijk een voorstander ben, de impact grijpt diep in, voelt diep en heeft nog in het heden bittere sporen achtergelaten, niet alleen

vanwege de Misdaad der Slavernij op zich, maar zijn lelijke Vruchten

als kolonialisme, witte superioriteitswaan, racisme, achterstelling

Dat realiseert van der Plas zich nog veel te weinig

Maar toch complimenten vanwege haar veranderde stellingname

En de moed, haar eigen aanvankelijk Foute Standpunten te

erkennen

ASTRID ESSED

NOTEN

NOTEN 1 T/M 5

NOTEN 6 T/M 11

NOTEN 12 T/M 14

NOTEN 15 T/M 21

NOTEN 22 T/M 26

TEKST BIJDRAGE CAROLINE VAN DER PLAS OVER SLAVERNIJVERLEDEN

YOUTUBE.COM

VAN DER PLAS (BBB): ”SLAVERNIJ-EXCUSES ZIJN VOOR

DE BUHNE ALS GEZWEGEN WORDT OVER MODERNE SLAVERNIJ”

[Caroline van der Plas, BBB]

”Dank u wel.

Allereerst dank aan de collega Kamerleden voor de eh coulance dat is

heel fijn zeker voor kleine partijen, maar ik denk, dat het ook een heel goeie

uitstraling is naar buiten toe, dat we hier niet alleen maar aan het vechten zijn,

maar dat we mekaar ook dingen gunnen.

Eh, dat gezegd hebbende wil ik beginnen.

Met wat ik te zeggen heb.

[0.23]

Eh, voorzitter en inwoners van Nederland.

Eh, zelf ben ik bezig met het uitzoeken eh waar mijn voorouders allemaal

vandaan komen en eh daar heb je allemaal hele mooie, hele mooie sites voor en eh, het is heel leuk om te zien, dat ik al

is heel leuk om te zien, dat ik al echt tot in 1700 kan kijken en dat ik eh, nou ja

kan zien waar ze woonden, wat ze deden en eh, [0.48] mevrouw Simons raakte mij een paar maanden geleden heel erg in een debat, ik had er nooit bij

stilgestaan, en ze zei, ja, eh, ik kan eigenlijk alleen maar tot mijn overgrootmoeder gaan en voor de rest, ja, weet ik het niet. 

[1.00]

En dat was voor mij wel een beetje een eye opener.

Want ik zal je eerlijk zeggen, ik was echt wel met, ook wel echt

wel met gestrekt been over excuses, is dat allemaal nodig en wat een onzin

allemaal, maar dat heeft mij wel eh, eigenlijk wel anders doen denken.

Eh, dus dat vind ik heel waardevol en ik vind ook, dat we moeten beseffen, dat wij dat dus wel allemaal kunnen he, dat uitzoeken van voorouders, het is

misschien maar een heel klein iets, maar ik kan me heel goed voorstellen,

dat het voor mensen, die dat niet kunnen, dat dat, ja, dat het gewoon heel

pijnlijk of erg (?) is, want die hebben geen keus, die kunnen het gewoon

niet. Punt. [1.36]

Wat me ook heel erg raakte eh, eh, wat mevrouw Simons ook heeft gezegd,

eh, dat is, eh, ik geloof dat haar oma dat ….verteld aan haar of gezegd eh,

Sylvana het is niet dat dat 150 jaar geleden is afgeschaft, het is het punt,

dat het 350 jaar heeft geduurd en ook daarvan dacht ik: ja…..

En dat zijn dingen waarover ik dus zelf eigenlijk nooit over na heb gedacht

en daarom vind ik het heel goed, dat wij dat debat voeren, maar ook

met ruimte voor andere meningen he of andere standpunten.

Ik kan me namelijk ook gewoon heel erg goed voorstellen, dat er mensen in

Nederland zijn, die het, ja wel onzin vinden, die denken, ja maar waarom

moet ik nou excuses aanbieden.

[2.21] En volgens mij heeft niemand gezegd, dat alle Nederlanders moeten

buigen of knielen of persoonlijk excuses moeten aanbieden.

Volgens mij is er gevraagd om namens de regering excuses aan te bieden

voor wat wij in die tijd hebben gedaan, nou die mensen, die in die

tijd in de regering zitten, die kunnen dat niet meer, die liggen al even (?) 

onder de grond, maar onze regering kan dat wel, dus eh, ik ben ook helemaal

dus niet tegen excuses eh aanbieden voor het slavernijverleden. [2.52]

Eh…we zullen het gesprek over de geschiedenis zullen we wel moeten

blijven voeren en ook op zoek blijven gaan naar elkaars verhaal en eh ik vind, dat we een debat moeten eh voeren, niet gestoeld op alles wat uit Amerika

overwaait, maar wat er hier in de samenleving wordt gedacht en gevoeld en

waarover wordt gediscussieerd.

Eh…..wat er uit Amerika…wat er op de universiteit gebeurt waait hiernaartoe

over dat komt bij ons in het Amsterdamse studenten….of in de grachtengordel,,,,

eh….maar ja buiten de Ring A10 zijn mensen eh daar helemaal niet mee bezig

en die zijn niet bezig met termen als ”white virgility” (?) of ”kritische rassentheorie” of ”dekolonisatie” eh, dus ik wil graag (?) een oproep doen

om het Nederlandse of het debat over slavernij in Nederland voeren he…het

Nederlandse debat, niet het Amerikaanse debat.

[3.56] Eh, nog even over het Fonds:

Ja, daar ziet eh BBB helemaal niks in.

We hebben zol ongelooflijk veel subsidiepotjes in Nederland, d’r zijn

miljoenen, tientallen, misschien wel honderden miljoenen beschikbaar

voor mensen, die iets willen met bewustwording en die kunnen gewoon

daarvoor een subsidie aanvragen en ik vind het in deze tijd

van koopkracht en mensen, die hun rekeningen niet kunnen betalen

vind ik het ook eigenlijk niet kunnen, dat we dan 200 miljoen extra gaan

uittrekken voor zo’n fonds.[4.24]

[4.25]

Waar ik ook aandacht voor wil vragen is eh inderdaad, moderne slavernij,

de heer Bisschop heeft het (?) net heel goed aangegeven…

Kijk, als wij excuses aanbieden voor de slavernij eh, eh, wat ik dus persoonlijk

terechte excuses vind [4.39], namens de regering, niet elke Nederlander hoeft dat persoonlijk te doen, vind ik ook, dat we eh echt de nadruk nu moeten gaan

vestigen op de moderne slavernij.

We hebben hier allemaal smartphones eh, we willen niet weten wat voor dwangarbeid daar is, kinderarbeid daarvoor is.

[4.59] En ik vind, dat als we dat niet doen, die moderne slavernij

niet benoemen, hierna, dan vind ik eigenlijk, dat die excuses dan ook maar voor de Buhne zijn geweest, want het is heel goed wat de heer Bisschop zei, wat zulllen de volgende generaties eh ja van ons vinden, als wij dat zomaar

toelaten.

Eh, ja, voorzitter tot slot, ja ik heb niet zozeer een vraag aan de minister-president of de minister maar wel aan de minister van Onderwijs, want

ik zou de minister van Onderwijs eigenlijk graag willen vragen of hij kan kijken

nadat(?)  wij zeg maar in onze schoolboeken dus niet alleen zeg maar aandacht vestigen op het slavernijverleden, van toen, maar of in de schoolboeken ook

heel duidelijk gezegd kan worden, kinderen bewust kan maken, van hun consumentengedrag bijvoorbeeld en als ze een smartphone kopen

of kleding, dat zij dan ook eh, eh, ja, dat ze ook weten, dat er moderne

slavernij is en of dat in eh lesboeken terecht kan komen of dat de minister

bereid is met onderwijsorganisaties daarover te spreken, dat dat nadrukkelijk…..

EINDE YOUTUBE FILMPJE

Reacties uitgeschakeld voor Caroline van der Plas over het slavernijverleden/Een Well Done compliment!

Opgeslagen onder Divers

Mark Rutte, ooit tegenstander excuses slavernijverleden…….

De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images) Beeld Getty Images

De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images)Beeld Getty Images

Foto

MARK RUTTE, OOIT TEGENSTANDER EXCUSES SLAVERNIJVERLEDEN… 

LEZERS

Iedereen is ervan op de hoogte, dat Neerland’s premier, Mark Rutte, op

19 december 2022 namens de Nederlandse regering excuses heeft aangebden voor het Nederlandse slavernijverleden. [1]

In zijn redevoering viel echter een interessante zelfbekentenis op

Ik citeer ons premier

”Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.” [2]Altijd fijn, als iemand zijn ”fout” inzietDaarom hier een fragment van wat Rutte in 2016 in het programma”Zomergasten” zei over excuses van regeringswege over hetslavernijverleden
LEES DIRECT HIERONDEREn geheel onderaan de Noten
VEEL LEESPLEZIER
ASTRID ESSED

YOUTUBE.COM

ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN MARK RUTTE

[2.32-3.12]

[2.32] [Rutte]”Spijt en excuses en sorry zijn voor mij hetzelfde en…..”

[2.35] [Interviewer Thomas Erdbrink]”

”Maar waarom is het voor Nederland dan zo moeilijk om bijvoorbeeld

over het slavernijverleden, om, om….een excuus te maken?”

[2.42]”[Rutte]: ”Het slavernijverleden, eh, daarvan is mijn punt altijd geweest,

dat is honderdvijftig jaar geleden, ik vind het, ik heb het altijd gratuit

gevonden om te zeggen over iets dat honderdvijftig jaar geleden is gebeurd,

in die context, in die totaal andere situatie om daarvoor excuses te maken,

eh, dus te zeggen, ja, die mensen toen hebben het fout gedaan eh…

dat vind ik van een …dat vind ik vanwege dat grote tijdsverschil en het feit,

dat je die context van 150 jaar geleden nooit zo kunt wegen, vind ik

onjuist” [3.12]

EINDE PASSAGE OVER HET SLAVERNIJVERLEDEN

NOTEN BIJ INLEIDING

1

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER

HET SLAVERNIJVERLEDEN/EXCUSES!

ZIE GEHELE TEKST

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

ALVORENS DE TEKST TE LEZEN, ZIE OOK DE TOESPRAAK

OP YOUTUBE
https://www.youtube.com/watch?v=j-pX6tN1t7Y

TEKST

Toespraak | 19-12-2022

Minister-president Mark Rutte biedt in deze toespraak excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu. De minister-president uitte zijn excuses in het Nationaal Archief in Den Haag in aanwezigheid van vertegenwoordigers van organisaties die zich sterk maken voor erkenning van de gevolgen van slavernij.

Dames en heren, goedemiddag.
En voor iedereen die meekijkt of luistert in een andere tijdzone:
Bun morgu,
Bon dia,
Good morning,

Hier in het Nationaal Archief spreekt de geschiedenis tot ons in miljoenen documenten.
En ook al horen we de ongeschreven stemmen uit het verleden niet, het verhaal dat uit al die archiefstukken naar voren komt, is niet alleen maar mooi.
Het is vaak ook lelijk, pijnlijk en zelfs ronduit beschamend.
Dat geldt zeker voor de rol van Nederland in het slavernijverleden.
Wij, levend in het hier en nu, kunnen slavernij alleen in de allerduidelijkste bewoordingen erkennen en veroordelen als misdaad tegen de menselijkheid.
Als een misdadig systeem, dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht, en dat doorwerkt in de levens van mensen hier en nu.
En wij in Nederland moeten ons aandeel in dat verleden onder ogen zien.
Daarom is het goed dat we elkaar vandaag in het Nationaal Archief ontmoeten.
Hier ligt ons nationale geheugen opgeslagen.
Dus dit is de plek voor nationaal gewetensonderzoek.

Hier kun je niet om de historische feiten heen.
Tot 1814 werden ruim 600.000 tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouwen, mannen en kinderen onder erbarmelijke omstandigheden naar het Amerikaanse continent verscheept door Nederlandse slavenhandelaren.
De meesten naar Suriname, maar ook naar Curaçao, Sint Eustatius en andere plaatsen.
Zij werden weggerukt van hun families, ontmenselijkt, als vee vervoerd en behandeld.
Vaak onder het overheidsgezag van de West-Indische Compagnie.
In Azië werden tussen de 660.000 en ruim 1 miljoen mensen – we weten het niet eens precies – verhandeld binnen de gebieden die onder het gezag stonden van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.

De getallen zijn onvoorstelbaar.
Het menselijk leed dat er achter schuilgaat, is nog veel onvoorstelbaarder.
Talloos zijn de overgeleverde verhalen en getuigenissen die bewijzen hoe er in het slavernijsysteem geen maat stond op wreedheid en willekeur.
En dus geen maat op onrecht en pure angst.
We hoeven alleen maar Anton de Koms Wij slaven van Suriname open te slaan om te lezen over de meest gruwelijke behandelingen en straffen.
We lezen over geseling en marteling tot de dood erop volgde, over mensen van wie ledematen werden afgehakt, over brandmerken in het gezicht.
Het lot van de ene persoon nog verschrikkelijker dan van de andere, op elke pagina onrecht en nog meer onrecht.
En zoals Anton de Kom het beschreef voor Suriname, zo gebeurde het ook elders, onder hetzelfde Nederlandse overheidsgezag.
We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.

Of neem, inderdaad, de feiten zoals die uit de archieven spreken.
Bijvoorbeeld uit de enorme administratie die is opgezet rond de afschaffing van de slavernij in 1863 en die hier ingezien kan worden.
Pagina na pagina staan daarop per plantage en per slaveneigenaar de namen vermeld van tot slaaf gemaakten plus nog enkele andere persoonlijke gegevens.
Zakelijk, systematisch, in een droge opsomming, die juist daardoor zo confronterend is, omdat het de absurditeit onderstreept van een systeem waarin de ene mens de andere mens tot handelswaar maakte.
Een systeem zo onmenselijk en onrechtvaardig, dat in 1863 niet de tot slaaf gemaakten financieel werden gecompenseerd door de staat, maar de slaveneigenaren.
En nog kon het hardvochtiger, nog oneerlijker, want iedereen die in Suriname in 1863
in naam vrij werd, moest gedwongen nog tien jaar lang onder staatstoezicht blijven werken.
De facto betekende dat voor velen nog tien jaar langer een leven in onvrijheid, een leven onder dwang.
Tot 1873.
Komend jaar is dat 150 jaar geleden.

Die geschiedenis houdt ons bezig.
Een complexe geschiedenis, waarin op verschillende plaatsen verschillende jaartallen en gebeurtenissen betekenis hebben.
Niet alleen 1863 en 1873.
Maar bijvoorbeeld ook 1860, de wettelijke afschaffing van de slavernij in toenmalig Nederlands Indië.
1814, het jaar dat ook Nederland de trans-Atlantische slavenhandel afschafte.
1848, toen op Sint Maarten de slavernij de facto voorbij was.
Of bijvoorbeeld 1795, toen onder leiding van Tula op Curaçao een opstand plaatsvond die nog jaarlijks wordt herdacht.
Eindeloos veel momenten, eindeloos veel verhalen, eindeloos veel geschiedenis.

Die geschiedenis krijgt de laatste jaren meer aandacht – in tentoonstellingen, in publicaties en in het maatschappelijk debat.
Er vindt maatschappelijke bewustwording plaats.
En daardoor ook een verandering in het denken.
Dat is goed en terecht en nodig, want te lang is het stil gebleven.

Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.
Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.
Want eeuwen van onderdrukking en uitbuiting werken door in het hier en nu.
In racistische stereotypen.
In discriminerende patronen van uitsluiting.
In sociale ongelijkheid.
En om dat te doorbreken, moeten we ook het verleden open en eerlijk onder ogen zien.
Een verleden dat we delen met andere landen, waardoor onze samenlevingen voor altijd op een speciale manier met elkaar zijn verbonden.
Het klopt dat niemand die nu leeft persoonlijk schuld draagt voor de slavernij.
Maar het klopt ook dat de Nederlandse Staat in al zijn historische verschijningsvormen verantwoordelijkheid draagt voor het grote leed dat tot slaafgemaakten en hun nazaten is aangedaan.
En dus kunnen we niet voorbij gaan aan de doorwerking van het verleden in onze tijd.

Het rapport Ketenen van het verleden van de Dialooggroep Slavernijverleden speelt een belangrijke rol in het bewustwordingsproces dat velen van ons doormaken.
Dat rapport verscheen op 1 juli vorig jaar en bevatte een aantal niet mis te verstane conclusies en aanbevelingen.
De drie kernwoorden zijn: erkenning, excuses, herstel.
Vandaag sturen we de officiële kabinetsreactie naar de Tweede Kamer.
Daarin omarmen we de analyse en conclusies van de Dialooggroep.
In de tussenliggende anderhalf jaar heeft het kabinet op verschillende manieren, op verschillende plekken en met verschillende mensen en groepen over het slavernijverleden gesproken.
Ik ben zelf in september jongstleden in Suriname geweest, waar ik heb geleerd hoe diep de geschiedenis nog altijd ingrijpt in het dagelijks leven van mensen, ook spiritueel.
Ik heb ook geleerd hoe ervaringen, herinneringen en gevoelens per groep en per persoon kunnen verschillen.
Het maakt uit of je voorouders uit Afrika werden geroofd of behoorden tot de oorspronkelijke bewoners.
Het maakt uit in welk land of regio hun leven zich afspeelde.
En het maakt ook uit in welke periode zij leefden.

Die historische, geografische en culturele verschillen tussen bevolkingsgroepen en mensen doen ertoe, ook in het hier en nu.
En dat maakt het doen van algemene uitspraken over het slavernijverleden ook zo kwetsbaar.
Want hoe doe je recht aan al die verschillen?
Wat is daarvoor het beste moment?
Hoe doe je recht aan alle spirituele symbolen en rituelen, die in sommige culturen zo enorm belangrijk zijn?
En hoe omvat je met woorden zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel gruwelijkheden?
Elke poging daartoe zal altijd onvolkomen zijn en nieuwe vragen en discussies oproepen.
Met alle emoties die daarbij horen.
Met alle beladenheid.
We weten dat er niet één goed moment is voor iedereen, niet de juiste woorden voor iedereen, niet één juiste plaats voor iedereen.
En ik erken dat de aanloop naar deze dag beter had gekund.
Maar laat dat geen reden zijn dan maar niets te doen.
We moeten met elkaar stappen vooruit zetten.
We moeten met elkaar verder komen.
Dus laat ons dat gesprek over het slavernijverleden alsjeblieft voeren, ook als dat een moeilijk gesprek is.

En dat gesprek begint met erkenning.
Erkenning van het afschuwelijke leed dat generaties tot slaaf gemaakten is aangedaan.
Erkenning van en eerherstel voor al die mensen die in verzet kwamen, zoals de dappere Marrons van Suriname.
Ik noem vandaag met eerbied de namen van Tula op Curaçao, Jolicoeur, Boni en Baron in Suriname, One-Tété-Lohkay op Sint Maarten en we gedenken al die naamloos gebleven vrouwen en mannen die door de eeuwen heen heldhaftig de vrijheid zochten en daar vaak op de meest gruwelijke manier voor werden gestraft.
En natuurlijk erkenning van historische verantwoordelijkheid, met de woorden die daarbij horen.
Deze woorden.

Eeuwenlang hebben de Nederlandse staat en zijn vertegenwoordigers slavernij mogelijk gemaakt, gestimuleerd, in stand gehouden en ervan geprofiteerd.
Eeuwenlang zijn in naam van de Nederlandse staat mensen tot handelswaar gemaakt, uitgebuit en mishandeld.
Eeuwenlang is onder Nederlands staatsgezag de menselijke waardigheid met voeten getreden op de meest afschuwelijke manier.
En te weinig hebben opeenvolgende Nederlandse regeringen na 1863 gezien en erkend dat het slavernijverleden een negatieve doorwerking had en heeft.

Daarvoor bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan.
Today I apologize.
Awe mi ta pidi diskulpa.
Tide mi wani taki pardon.

Vandaag bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu.
We doen dit niet om schoon schip te maken.
Niet om het verleden af te sluiten en achter ons te laten.
We doen dit en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden.
We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst.
Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.
Het gesprek over het slavernijverleden moet zo breed mogelijk worden gevoerd, niet alleen in Nederland, maar juist ook op de plekken waar het gebeurde, met iedereen die betrokken is of zich betrokken voelt.
Daarom klinken de excuses die ik net uitsprak vandaag door op zeven andere plekken in de wereld, daar waar de pijn en de gevolgen van het slavernijverleden tot de dag van vandaag het meest worden gevoeld en het meest zichtbaar zijn.
Ze klinken door in de woorden die worden uitgesproken door zeven vertegenwoordigers van de Nederlandse regering.
In Suriname.
Op Curaçao.
Op Sint Maarten.
Op Aruba.
Op Bonaire.
Op Saba.
En op Sint Eustatius.

“We doen dit, en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden. We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.”

De regering wil in overleg met alle groepen en mensen uit alle landen waarmee wij dit verleden delen, intensiever werken aan meer kennis over het slavernijverleden en dus aan meer bewustwording, erkenning en begrip.
Dat proces vraagt tijd en we kunnen het werk alleen in gezamenlijkheid doen.
Op weg naar die belangrijke symbolische datum 1 juli 2023.
Daarna, in het hele herdenkingsjaar.
En in de jaren die daar op volgen.
De kabinetsreactie op het rapport van de Dialooggroep Slavernijverleden gaat hier uitvoerig op in.
Het belangrijkste is nu dat we alle stappen die we gaan zetten ook echt gezamenlijk zetten.
In overleg, luisterend en met als enige intentie: recht doen aan het verleden, heling in het heden.
Een komma, geen punt.

Met Suriname, met de Caribische delen van het Koninkrijk en met alle nazaten in Nederland werken we aan zichtbaarheid van erfgoed, aan bewustwording via onderwijs en aan wetenschappelijk historisch onderzoek.
Tijdens het herdenkingsjaar zullen alle facetten van het slavernijverleden en de doorwerking in onze tijd in het volle licht staan.
De Koning voelt zich persoonlijk zeer betrokken bij het onderwerp en zal op 1 juli aanwezig zijn bij de herdenking en viering in Amsterdam.
En we kijken verder, over 2023 heen.
Een onafhankelijk en breed samengesteld Herdenkingscomité buigt zich over de beste manier om ook in de toekomst waardig en zo veel mogelijk gezamenlijk te herdenken.
En er komt een fonds voor maatschappelijke initiatieven in het hele Koninkrijk en Suriname, waarmee de doorwerking van het slavernijverleden de zichtbaarheid, aandacht en aanpak krijgt die nodig is.
Het helingsproces moet nu beginnen en het programma daarvoor, schrijven we samen.

Dames en heren,
Het boek van onze gedeelde geschiedenis kent veel pagina’s die ons – levend in de 21e eeuw – met verbijstering en afschuw vervullen.
En met diepe schaamte.
Die pagina’s wissen we met excuses niet uit en dat is ook niet de bedoeling.
We kunnen het verleden niet veranderen, alleen onder ogen zien.
Wat de regering vurig hoopt, wat ik ook persoonlijk vurig hoop, is dat dit moment, dat deze dag ons helpt Koninkrijksbreed en samen met Suriname en andere landen, de open pagina’s die vóór ons liggen in te vullen met dialoog, erkenning en heling.
Dank u wel.

EINDE TOESPRAAK

Persbericht en Kabinetsreactie

Zie ook

Verantwoordelijk

[2]

‘Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.

Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.’

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER

HET SLAVERNIJVERLEDEN

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 1

Reacties uitgeschakeld voor Mark Rutte, ooit tegenstander excuses slavernijverleden…….

Opgeslagen onder Divers

Toespraak minister president Mark Rutte over het slavernijverleden/Excuses!

De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images) Beeld Getty ImagesDe aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images)Beeld Getty ImagesFoto

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

TOESPRAAK MINISTER PRESIDENT MARK RUTTE OVER HET

SLAVERNIJVERLEDEN/EXCUSES!

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2022/12/19/toespraak-minister-president-rutte-over-het-slavernijverleden

ALVORENS DE TEKST TE LEZEN, ZIE OOK DE TOESPRAAK

OP YOUTUBE

TEKST

Toespraak | 19-12-2022

Minister-president Mark Rutte biedt in deze toespraak excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu. De minister-president uitte zijn excuses in het Nationaal Archief in Den Haag in aanwezigheid van vertegenwoordigers van organisaties die zich sterk maken voor erkenning van de gevolgen van slavernij.

Dames en heren, goedemiddag.
En voor iedereen die meekijkt of luistert in een andere tijdzone:
Bun morgu,
Bon dia,
Good morning,

Hier in het Nationaal Archief spreekt de geschiedenis tot ons in miljoenen documenten.
En ook al horen we de ongeschreven stemmen uit het verleden niet, het verhaal dat uit al die archiefstukken naar voren komt, is niet alleen maar mooi.
Het is vaak ook lelijk, pijnlijk en zelfs ronduit beschamend.
Dat geldt zeker voor de rol van Nederland in het slavernijverleden.
Wij, levend in het hier en nu, kunnen slavernij alleen in de allerduidelijkste bewoordingen erkennen en veroordelen als misdaad tegen de menselijkheid.
Als een misdadig systeem, dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht, en dat doorwerkt in de levens van mensen hier en nu.
En wij in Nederland moeten ons aandeel in dat verleden onder ogen zien.
Daarom is het goed dat we elkaar vandaag in het Nationaal Archief ontmoeten.
Hier ligt ons nationale geheugen opgeslagen.
Dus dit is de plek voor nationaal gewetensonderzoek.

Hier kun je niet om de historische feiten heen.
Tot 1814 werden ruim 600.000 tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouwen, mannen en kinderen onder erbarmelijke omstandigheden naar het Amerikaanse continent verscheept door Nederlandse slavenhandelaren.
De meesten naar Suriname, maar ook naar Curaçao, Sint Eustatius en andere plaatsen.
Zij werden weggerukt van hun families, ontmenselijkt, als vee vervoerd en behandeld.
Vaak onder het overheidsgezag van de West-Indische Compagnie.
In Azië werden tussen de 660.000 en ruim 1 miljoen mensen – we weten het niet eens precies – verhandeld binnen de gebieden die onder het gezag stonden van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.

De getallen zijn onvoorstelbaar.
Het menselijk leed dat er achter schuilgaat, is nog veel onvoorstelbaarder.
Talloos zijn de overgeleverde verhalen en getuigenissen die bewijzen hoe er in het slavernijsysteem geen maat stond op wreedheid en willekeur.
En dus geen maat op onrecht en pure angst.
We hoeven alleen maar Anton de Koms Wij slaven van Suriname open te slaan om te lezen over de meest gruwelijke behandelingen en straffen.
We lezen over geseling en marteling tot de dood erop volgde, over mensen van wie ledematen werden afgehakt, over brandmerken in het gezicht.
Het lot van de ene persoon nog verschrikkelijker dan van de andere, op elke pagina onrecht en nog meer onrecht.
En zoals Anton de Kom het beschreef voor Suriname, zo gebeurde het ook elders, onder hetzelfde Nederlandse overheidsgezag.
We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.

Of neem, inderdaad, de feiten zoals die uit de archieven spreken.
Bijvoorbeeld uit de enorme administratie die is opgezet rond de afschaffing van de slavernij in 1863 en die hier ingezien kan worden.
Pagina na pagina staan daarop per plantage en per slaveneigenaar de namen vermeld van tot slaaf gemaakten plus nog enkele andere persoonlijke gegevens.
Zakelijk, systematisch, in een droge opsomming, die juist daardoor zo confronterend is, omdat het de absurditeit onderstreept van een systeem waarin de ene mens de andere mens tot handelswaar maakte.
Een systeem zo onmenselijk en onrechtvaardig, dat in 1863 niet de tot slaaf gemaakten financieel werden gecompenseerd door de staat, maar de slaveneigenaren.
En nog kon het hardvochtiger, nog oneerlijker, want iedereen die in Suriname in 1863
in naam vrij werd, moest gedwongen nog tien jaar lang onder staatstoezicht blijven werken.
De facto betekende dat voor velen nog tien jaar langer een leven in onvrijheid, een leven onder dwang.
Tot 1873.
Komend jaar is dat 150 jaar geleden.

Die geschiedenis houdt ons bezig.
Een complexe geschiedenis, waarin op verschillende plaatsen verschillende jaartallen en gebeurtenissen betekenis hebben.
Niet alleen 1863 en 1873.
Maar bijvoorbeeld ook 1860, de wettelijke afschaffing van de slavernij in toenmalig Nederlands Indië.
1814, het jaar dat ook Nederland de trans-Atlantische slavenhandel afschafte.
1848, toen op Sint Maarten de slavernij de facto voorbij was.
Of bijvoorbeeld 1795, toen onder leiding van Tula op Curaçao een opstand plaatsvond die nog jaarlijks wordt herdacht.
Eindeloos veel momenten, eindeloos veel verhalen, eindeloos veel geschiedenis.

Die geschiedenis krijgt de laatste jaren meer aandacht – in tentoonstellingen, in publicaties en in het maatschappelijk debat.
Er vindt maatschappelijke bewustwording plaats.
En daardoor ook een verandering in het denken.
Dat is goed en terecht en nodig, want te lang is het stil gebleven.

Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn.
Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest.
Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt.
Maar ik had het mis.
Want eeuwen van onderdrukking en uitbuiting werken door in het hier en nu.
In racistische stereotypen.
In discriminerende patronen van uitsluiting.
In sociale ongelijkheid.
En om dat te doorbreken, moeten we ook het verleden open en eerlijk onder ogen zien.
Een verleden dat we delen met andere landen, waardoor onze samenlevingen voor altijd op een speciale manier met elkaar zijn verbonden.
Het klopt dat niemand die nu leeft persoonlijk schuld draagt voor de slavernij.
Maar het klopt ook dat de Nederlandse Staat in al zijn historische verschijningsvormen verantwoordelijkheid draagt voor het grote leed dat tot slaafgemaakten en hun nazaten is aangedaan.
En dus kunnen we niet voorbij gaan aan de doorwerking van het verleden in onze tijd.

Het rapport Ketenen van het verleden van de Dialooggroep Slavernijverleden speelt een belangrijke rol in het bewustwordingsproces dat velen van ons doormaken.
Dat rapport verscheen op 1 juli vorig jaar en bevatte een aantal niet mis te verstane conclusies en aanbevelingen.
De drie kernwoorden zijn: erkenning, excuses, herstel.
Vandaag sturen we de officiële kabinetsreactie naar de Tweede Kamer.
Daarin omarmen we de analyse en conclusies van de Dialooggroep.
In de tussenliggende anderhalf jaar heeft het kabinet op verschillende manieren, op verschillende plekken en met verschillende mensen en groepen over het slavernijverleden gesproken.
Ik ben zelf in september jongstleden in Suriname geweest, waar ik heb geleerd hoe diep de geschiedenis nog altijd ingrijpt in het dagelijks leven van mensen, ook spiritueel.
Ik heb ook geleerd hoe ervaringen, herinneringen en gevoelens per groep en per persoon kunnen verschillen.
Het maakt uit of je voorouders uit Afrika werden geroofd of behoorden tot de oorspronkelijke bewoners.
Het maakt uit in welk land of regio hun leven zich afspeelde.
En het maakt ook uit in welke periode zij leefden.

Die historische, geografische en culturele verschillen tussen bevolkingsgroepen en mensen doen ertoe, ook in het hier en nu.
En dat maakt het doen van algemene uitspraken over het slavernijverleden ook zo kwetsbaar.
Want hoe doe je recht aan al die verschillen?
Wat is daarvoor het beste moment?
Hoe doe je recht aan alle spirituele symbolen en rituelen, die in sommige culturen zo enorm belangrijk zijn?
En hoe omvat je met woorden zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel gruwelijkheden?
Elke poging daartoe zal altijd onvolkomen zijn en nieuwe vragen en discussies oproepen.
Met alle emoties die daarbij horen.
Met alle beladenheid.
We weten dat er niet één goed moment is voor iedereen, niet de juiste woorden voor iedereen, niet één juiste plaats voor iedereen.
En ik erken dat de aanloop naar deze dag beter had gekund.
Maar laat dat geen reden zijn dan maar niets te doen.
We moeten met elkaar stappen vooruit zetten.
We moeten met elkaar verder komen.
Dus laat ons dat gesprek over het slavernijverleden alsjeblieft voeren, ook als dat een moeilijk gesprek is.

En dat gesprek begint met erkenning.
Erkenning van het afschuwelijke leed dat generaties tot slaaf gemaakten is aangedaan.
Erkenning van en eerherstel voor al die mensen die in verzet kwamen, zoals de dappere Marrons van Suriname.
Ik noem vandaag met eerbied de namen van Tula op Curaçao, Jolicoeur, Boni en Baron in Suriname, One-Tété-Lohkay op Sint Maarten en we gedenken al die naamloos gebleven vrouwen en mannen die door de eeuwen heen heldhaftig de vrijheid zochten en daar vaak op de meest gruwelijke manier voor werden gestraft.
En natuurlijk erkenning van historische verantwoordelijkheid, met de woorden die daarbij horen.
Deze woorden.

Eeuwenlang hebben de Nederlandse staat en zijn vertegenwoordigers slavernij mogelijk gemaakt, gestimuleerd, in stand gehouden en ervan geprofiteerd.
Eeuwenlang zijn in naam van de Nederlandse staat mensen tot handelswaar gemaakt, uitgebuit en mishandeld.
Eeuwenlang is onder Nederlands staatsgezag de menselijke waardigheid met voeten getreden op de meest afschuwelijke manier.
En te weinig hebben opeenvolgende Nederlandse regeringen na 1863 gezien en erkend dat het slavernijverleden een negatieve doorwerking had en heeft.

Daarvoor bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan.
Today I apologize.
Awe mi ta pidi diskulpa.
Tide mi wani taki pardon.

Vandaag bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu.
We doen dit niet om schoon schip te maken.
Niet om het verleden af te sluiten en achter ons te laten.
We doen dit en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden.
We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst.
Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.
Het gesprek over het slavernijverleden moet zo breed mogelijk worden gevoerd, niet alleen in Nederland, maar juist ook op de plekken waar het gebeurde, met iedereen die betrokken is of zich betrokken voelt.
Daarom klinken de excuses die ik net uitsprak vandaag door op zeven andere plekken in de wereld, daar waar de pijn en de gevolgen van het slavernijverleden tot de dag van vandaag het meest worden gevoeld en het meest zichtbaar zijn.
Ze klinken door in de woorden die worden uitgesproken door zeven vertegenwoordigers van de Nederlandse regering.
In Suriname.
Op Curaçao.
Op Sint Maarten.
Op Aruba.
Op Bonaire.
Op Saba.
En op Sint Eustatius.

“We doen dit, en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden. We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.”

De regering wil in overleg met alle groepen en mensen uit alle landen waarmee wij dit verleden delen, intensiever werken aan meer kennis over het slavernijverleden en dus aan meer bewustwording, erkenning en begrip.
Dat proces vraagt tijd en we kunnen het werk alleen in gezamenlijkheid doen.
Op weg naar die belangrijke symbolische datum 1 juli 2023.
Daarna, in het hele herdenkingsjaar.
En in de jaren die daar op volgen.
De kabinetsreactie op het rapport van de Dialooggroep Slavernijverleden gaat hier uitvoerig op in.
Het belangrijkste is nu dat we alle stappen die we gaan zetten ook echt gezamenlijk zetten.
In overleg, luisterend en met als enige intentie: recht doen aan het verleden, heling in het heden.
Een komma, geen punt.

Met Suriname, met de Caribische delen van het Koninkrijk en met alle nazaten in Nederland werken we aan zichtbaarheid van erfgoed, aan bewustwording via onderwijs en aan wetenschappelijk historisch onderzoek.
Tijdens het herdenkingsjaar zullen alle facetten van het slavernijverleden en de doorwerking in onze tijd in het volle licht staan.
De Koning voelt zich persoonlijk zeer betrokken bij het onderwerp en zal op 1 juli aanwezig zijn bij de herdenking en viering in Amsterdam.
En we kijken verder, over 2023 heen.
Een onafhankelijk en breed samengesteld Herdenkingscomité buigt zich over de beste manier om ook in de toekomst waardig en zo veel mogelijk gezamenlijk te herdenken.
En er komt een fonds voor maatschappelijke initiatieven in het hele Koninkrijk en Suriname, waarmee de doorwerking van het slavernijverleden de zichtbaarheid, aandacht en aanpak krijgt die nodig is.
Het helingsproces moet nu beginnen en het programma daarvoor, schrijven we samen.

Dames en heren,
Het boek van onze gedeelde geschiedenis kent veel pagina’s die ons – levend in de 21e eeuw – met verbijstering en afschuw vervullen.
En met diepe schaamte.
Die pagina’s wissen we met excuses niet uit en dat is ook niet de bedoeling.
We kunnen het verleden niet veranderen, alleen onder ogen zien.
Wat de regering vurig hoopt, wat ik ook persoonlijk vurig hoop, is dat dit moment, dat deze dag ons helpt Koninkrijksbreed en samen met Suriname en andere landen, de open pagina’s die vóór ons liggen in te vullen met dialoog, erkenning en heling.
Dank u wel.

EINDE TOESPRAAK

Persbericht en Kabinetsreactie

Zie ook

Verantwoordelijk

Reacties uitgeschakeld voor Toespraak minister president Mark Rutte over het slavernijverleden/Excuses!

Opgeslagen onder Divers

40 JAAR DECEMBERMOORDEN/VERGEET ZE NOOIT!

Image result for 15 brandende kaarsen/Foto's

EEN BRANDENDE KAARS VOOR DE SLACHTOFFERSVAN DE DECEMBERMOORDEN/OM NIET TE VERGETEN


Openbare afranseling van burgers door militairen

Foto: Panorama

Zonder vorm van proces werden mensen die van plundering of andere misdaden werden verdacht in het openbaar afgeranseld

Foto: Panorama

(Panorama).WEERZINWEKKEND WAS OOK HET [KORT NA DE MILITAIRE COUPIN 1980] IN HET OPENBAAR AFRANSELEN VAN MENSEN, DIEVAN PLUNDERING WERDEN BESCHULDIGDhttp://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.html

Foto: Panorama

Zonder vorm van proces werden mensen die van plundering of andere misdaden werden verdacht in het openbaar afgeranseld (Panorama).WEERZINWEKKEND WAS OOK HET [KORT NA DE MILITAIRE COUPIN 1980] IN HET OPENBAAR AFRANSELEN VAN MENSEN, DIEVAN PLUNDERING WERDEN BESCHULDIGDhttp://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.htmlSCHOKKEND!STANDRECHTELIJKE EXECUTIE SERGEANT MAJOOR HAWKER

Standrechtelijke executie Hawker in 1982

Het maandblad Obsession Magazine publiceerde in 2008 een foto waarop de zwaargewonde Hawker, liggend op een brancard, wordt verhoord door drie militairen. Hawker werd kort na het verhoor geëxecuteerd.http://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.htmlhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Wilfred_Hawker

Legerleider Bouterse legt verklaring af over executie Hawker (1982)

EEN ANDERE MISDAAD VAN DE MILITAIRE KLIEK BOUTERSE:STANDRECHTELIJKE EXECUTIE COUPPLEGER SERGEANT MAJOOR HAWKERIN MAART 1982ZIE OP BOVENSTAANDE FOTO VERKLARING LEGERLEIDER D. BOUTERSEOVER EXECUTIE HAWKERhttp://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.htmlhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Wilfred_Hawker

KRANTENBERICHT OVER DE DECEMBERMOORDENHET PAROOL, 10 DECEMBER 1982http://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.htmlhttps://www.astridessed.nl/?s=DecembermoordenNA DE DECEMBERMOORDEN:HERDENKINMGSDIENSTEN, DEMIONSTRATIES INNEDERLANDVROUWENPROTEST IN SURINAMEhttp://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.html

Surinamers rouwen in Amsterdam

Foto: Parool

Foto: Parool

Foto: Parool

Rouwdienst in de Moses en Aaronkerk in Amsterdam. (Het Parool, 13 december 1982)http://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.html

Surinamers demonstreren in Den Haag

Foto: Parool

Demonstratie bij de Surinaamse ambassade in Den Haag. (Het parool, 13 december 1982):http://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.html

Vrouwenprotest in Paramaribo

Deze foto van de tweede grote vrouwenmars in Paramaribo, vorige week donderdag, is nu pas naar buiten gekomen. De politie dreef de betogers op het onafhankelijkheidsplein uiteen. (Nieuws van de Dag, 22 december 1982)DAPPERE VROUWEN, DIE  NA DE DECEMBERMOORDEN,HET AANDURFDEN DE STRAAT OP TE GAAN OM TE PROTESTEREN!http://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.html

Monument op Fort Zeelandia, op 8 december 2009 onthuld door president Ronald Venetiaan
MONUMENT VOOR DE SLACHTOFFERS [METHUN NAMEN] VAN DEDECEMBERMOORDEN IN SURINAME OP FORTZEELANDIA, WAAR ZE ZIJN GEEXECUTEERDhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

MOIWANA MONUMENT/TER HERDENKING VAN DE MASSASLACHTINGIN BOSNEGERDORP MOIWANA, WAARBIJ IN 1986 39 BURGERS WERDENDOODGESCHOTEN TIJDENS DE BINNENLANDSE OORLOG, ONDERVERANTWOORDELIJKHEID VAN LEGERBEVELHEBBER BOUTERSEhttp://en.wikipedia.org/wiki/Moiwana

foto
Sandew Hira en president Desi Bouterse op een boomstronk in Brokobaka.

HELPER VAN DE DICTATOR:SANDEW HIRA, BROER VAN EEN VAN DE DECEMBERMOORDENSLAC HTOFFERS, ZIT ”GEZELLIG” MET DECEMBERMOORDEN HOOFDVERDACHTE D. BOUTERSE TE PRATEN OP EEN BOOMSTRONKIN BROKOBAKA [BUITENHUIS VAN D. BOUTERSE] IN HET KADERVAN HIRA’S ”GETUIGENIS” PROJECT, EEN POGING TOTSTRAFFELOOSHEID VAN DE DECEMBERMOORDENhttp://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/32543https://www.astridessed.nl/?s=Sandew+Hira

Desi Bouterse hoorde eerder twintig jaar cel tegen hem eisen. © ANP  

Desi Bouterse hoorde eerder twintig jaar cel tegen hem eisen. © ANP  

DE EX DICTATOR VEROORDEELD!
https://www.ad.nl/binnenland/bouterse-tot-20-jaar-cel-veroordeeld-voor-decembermoorden~a89b7e6f/

40 JAAR DECEMBERMOORDEN/VERGEET ZE NOOIT!

40 jaar Decembermoorden

”Werkend houden w’in gedachtenRecht en waarheid maken vrij”
Surinaams Volkslied

https://www.beleven.org/verhaal/surinaams_volkslied

Op 8 December 2022, is het 40 Jaar geleden, dat vijftientegenstanders van het militaire regime Bouterse, standrechtelijk zijngeexecuteerd, na eerst te zijn gefolterd. [1]

Een Schok ging door de Surinaamse samenleving en door Nederland, dat de ontwikkelingshulp aan Suriname opschortte. [2]

Een groffe misdaad, een standrechtelijke executie, misdrijven tegende menselijkheid. [3]
Een groot Trauma voor de Surinaamse bevolking.

De Surinaamse Gemeenschap is klein:

Iedereen kent wel een van de slachtoffers, of familieleden

Is zelf familie, heeft bij een der slachtoffers op school gezeten of heeft familieleden, die bij hen op school gezeten heeft.

Ga zo maar door.
Maar hoe is het nu zo gekomen, dat in een relatief vreedzame samenleving, een dergelijke Gruwel heeft kunnen plaatsvinden?

Een Terugblik:


Reis met mij terug in de Tijd, om te zien. hoe het allemaal is gekomen…..

En al lezende, zult u zien, dat er naast deze standrechtelijke executies, die ieder jaar worden herdacht, veel meer misdaden zijn gepleegd

Kom mee naar the House of Horror……

BEGIN VAN EEN HORROR STORY…

MISDADEN

EEN OVERZICHT:

Een terugblik op een aantal  mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden [wie weet, wat er in de toekomst nog meer aan het licht komt….], waaraan  [nu president] D. Bouterse zich in zijn hoedanigheid als lid van de Nationale Militaire Raad [4], bevelhebber van het Surinaamse leger [5]en voormalig dictator schuldig gemaakt heeft, samen met de kliek om hem heen:

MILITAIRE COUP

Na het plegen van de militaire coup op 25 februari 1980 door zestien militairen, waaronder Bouterse De Groep van Zestien [6] werd de Nationale Militaire Raad geinstalleerd [7], waar Bouterse een belangrijk lid van was.

Op 15 maart 1980 werd een burgerregering gevormd, waarvan medisch specialist Henk Chin A Sen premier werd.Kort daarna echter werd een Wet aangenomen, die de macht van het parlement beperkte ten gunste van de regering, waarmee de democratische rechten steeds meer werden ingeperkt [8]

Er zouden trouwens pas weer vrije verkiezingen komen in 1987, met als resultaat de eerste democratisch gekozen regering sinds de militaire coup in 1980.

MENSENRECHTENSCHENDINGEN BOUTERSE

VOOR DE DECEMBERMOORDEN:

Voor de decembermoorden hebben Bouterse en de politiek-militair

verantwoordelijken zich ook schuldig gemaakt aan ernstige mensenrechten

schendingen

Bouterse:

Onder zijn verantwoordelijkheid als lid van de Nationale Militaire Raad en

vanaf juli 1980 bevelhebber van het leger vallen, arrestaties op vage gronden

en de slechte detentieomstandigheden/mishandelingen van arrestanten onder

detentieomstandigheden onder voormalige politicide zogenaamde oude politiek en ”dissidente” militairen [9]

MENSENRECHTENSCHENDINGEN BOUTERSE:

STANDRECHTELIJKE EXECUTIE HAWKER

DECEMBERMOORDEN

ONOPGEHELDERDE DOOD HORB

MASSASLACHTING MOIWANA

BETROKKENHEID BIJ DRUGSHANDEL

De mensenrechtenschendingen betreffen NIET alleen de decembermoorden

Ook andere misdaden hebben plaatsgehad onder verantwoordelijkheid van Bouterse

A

Standrechtelijke executie van Sergeant Majoor Hawker

In maart 1982 vond een mislukte coup plaats onder leiding van Hawker en Rambocus

Enkele dagen later werd de gewonde Hawker op zijn brancard, voor het oog

van de wereld, standrechtelijk geexecuteerd [10]

Volgens de Geneefse Conventies, het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht en de Internationale Mensenrechtenverdragen is een standrechtelijke executie een oorlogsmisdaad

B

Standrechtelijke executie 15 critici van het militair regime

De decembermoorden

In de nacht van 8/9 december werden 15 critici van het militaire regime in Fort

Zeelandia standrechtelijk geexecuteerd, na ernstige folteringen [11]

Het officiele verhaaltje, dat zij ”op de vlucht waren neergeschoten”, werd al gauw ontkracht.

C

Onopgehelderde dood Horb

Op 30 januari 1982 werd de na de decembermoorden in ongenade gevallen tweede

man van Bouterse, Majoor Horb, gearresteerd op verdenking van het ondermijnen van de Staatsveiligheid

Enkele dagen later wordt hij dood in zijn cel aangetroffen

Hij zou zich aan het koord van zijn sportbroek hebben opgehangen

Er ontstaan vrijwel direct twijfels over de doodsoorzaak, die nooit is

opgehelderd [12]

D

Moiwana/Massaslachting

In het gewapende conflict tussen Bouterse en de leider van het zgn Jungle

Commando, Brunswijk van 1986 tot 1992, zijn aan beide zijden [13] een groot aantal mensenrechtenschendingen

en oorlogsmisdaden gepleegd

De beruchtste is de door het Nationaal Leger onder leiding van Bouterse aangerichte massaslachting

onder de bewoners van Moiwana, een dorp in het binnenland van Suriname,

van wie tientallen werden gedood [14]

Het Inter Amerikaans Hof voor de Mensenrechten veroordeelde Suriname

in 2005 voor de massamoord [15]

Zowel de Decembermoorden als de massaslachting in

Moiwana zijn gekwalificeerd als misdaden tegen de menselijkheid. [16]

E

Drugshandel

En als klap op de vuurpeil is hij door Nederland bij verstek veroordeeld tot

11 jaar gevangenisstraf vanwege drugshandel [17]

Wikileaks onthulde bovendien, dat Bouterse nog tot 2006 actief zou zijn

geweest in de drugshandel [18]

Met dank aan Bouterse is drugsverslaving en de daaraan gerelateerde criminaliteit nu een groot probleem in SurinameNog los van alle slachtoffers, die zijn aandeel in de drugshandel ook buiten Suriname heeft gemaakt.

VERRAAD!!

DICTATOREN EN HUN HELPERS

SANDEW HIRA, ADVOCAAT VAN STRAFFELOOSHEID VAN OORLOGSMISDADEN EN MISDADEN

TEGEN DE MENSELIJKHEID

Dat de hoofdverdachte in het Decembermoordenproces [19],president D Bouterse, op allerlei manieren heeft getracht, de rechtsgangte frustreren, was gezien zijn evil track record te verwachten.

Hij heeft het geprobeerd via de zogenaamde ”amnestiewet” [20] en toendat niet afdoende bleek [21], door te trachten in te grijpen in het rechtsprocesmet verwijzing naar de Staatsveiligheid [22].

Veel heeft hem dat niet opgeleverd, want het proces gaat-althansvoorlopig- [weet ik veel, wat D.B. en aanhang later weer bedenken-door. [23]

Er is tegen zes verdachten in het Decemberproces, waaronder Bouterse,zelfs 20 jaar gevangenisstraf geeeist! [24]

Goed!Maar what about een nabestaande van een van de Decemberslachtoffers,die straffeloosheid voor de verdachten van moord en foltering heeft bepleit?

Als iemand mij voor 2015, toen this HUGH BETRAYAL plaatsvond,had verteld, dat een broer van een van de slachtoffers van de Decembermoordenzou proberen, Bouterse voor een rechtszaak te behoeden en zelfs met hemop een boomstronk in de buurt van zijn buitenhuis, Brokobaka, zou gaanzitten keuvelen [25], zou ik diegene voor gek hebben verklaard!

En toch is het een feit:Dew Baboeram, beter bekend als Sandew Hira, de broer van 8 December slachtofferde advocaat John Baboeram [26] heeft in 2015 via een ”brief aan presidentBouterse” [27] met president D Bouterse aangepapt met maar een doel:Een rechtszaak tegen hem frustreren via zijn zogenaamde ”Getuigenisprojectpresident Bouterse. [28]Het begon dus allemaal met Hira’s ”Open Brief aan president Bouterse [29],waarin deze werd opgeroepen,  ”getuigenis” af te leggen van alle[ik citeer Hira] ”gebeurtenissen waarbij u betrokken bent geweest en waarbij geweld een bepalende factor is geweest” [30]

Zonder juridische consequenties, vandaar mijn term ”straffeloosheidsproject”.Vervolgens, ter promoting van zijn straffeloosheidsproject, ging Hira de wereld  lastigvallen met ellenlange ”persconferenties” [31],als ware het ”Koninklijke Proclamaties” [32] en Hira een absoluut vorst. [33]

Met als voor mij bizar dieptepunt:

De persconferentie van 8 December 2016, herdenkingsdag van de slachtoffers van de Decembermoorden [34], waaronder Hira’s eigen broer, John Baboeram. [35]

Dat Hira bij een aangekondigde ontmoeting met president en ex dictatorD. Bouterse, voorafgaande aan zijn interview, gezellig een boswandeling gingmaken en een biertje dronk op een boomstronk [36], is natuurlijk zijn eigen keuze en zaak.

Ware het niet, dat hij zijn straffeloosheidsproject aan het Surinaamse volkopdringt, hij groepen nabestaanden tegen elkaar uitspeelt en met modder gooit naarnaar diegenen, die WEL ijveren voor berechting van [oorlogs] misdadenen misdaden tegen de menselijkheid [37], waaronder [het kan niet genoeg gezegd]Hira’s eigen broer, John Baboeram. [38]

Om tenslotte het ultieme verraad [ik ben boos!] te plegen doorondanks alle aantoonbare bewijzen van het tegendeel [39]de oude leugen van Bouterse en consorten over ”coupplannen”[40] op te rakelen en zijn eigen broer te beschuldigen,dat deze betrokken zou zijn geweest bij de door Bouterse enHira gelogen ”tegencoup” [41]

En waarop baseert Hira deze ”wijsheden”?Op grond van wat ”mensen” tegen hem zeidenIk citeer Hira [bron: De Ware Tijd Online]”

Het is pijnlijk om dat te horen van mensen, die erbij waren, dat hij erbij zat” [42] Lekker wetenschappelijk…

En dan rest MIJ de vraag, wie ”die mensen” dan wel niet warenWant volgens mij waren dat alleen de aanwezige beulen en hun handlangers.

Maar dat daargelaten:

Ook al ZOU Hira’s bewering[tegen alle bewijzen in!] waar zijn, rechtvaardigt datdan buitengerechtelijke executies, foltering en moord?

Ga je er dan voor ijveren, dat de beulen van ongewapende mensen,van je eigen broer, NIET voor de rechter komen?

Het is ongehoord.

Zie de felle kritiek op Hira door deskundige en Bouterse criticus van het eerste uur, Theo Para. [43]Ook ik heb ik hem bekritiseerd in eerdere stukken. [44]

Echt pijnlijk voor Hira is geweest, dat zijn familie in een verklaringopenlijk afstand van zijn acties heeft genomen.

Zij schrijven onder andere:”“Gefaald in zijn pogingen om respect af te dwingen bij zijn omgeving, is Sandew Hira afgegleden tot spreekbuis van de man aan wiens handen bloed kleeft, ook het bloed van zijn broer” [45]Pijnlijk voor Hira [en de familie], maar het directe gevolg van zijn villeine aanpapperij van de hoofdverantwoordelijke voor de misdaden tijdenszijn regime, de Decembermoorden en andere.Moreel failliet zijn diegenen, die de rechtsgang van de 8 Decembermisdaden frustreren, ex dictatoren en hun consorten uit de wind willen houdenen leugens en verdachtmakingen over anderen, die WEL gerechtigheid nastreven, rondstrooien.

Maar goed, dat is Hira’s zaak en verantwoordelijkheid.

De geschiedenis zal afrekenen met Hira en co. [46]

EINDELIJK GERECHTIGHEID!


Het inschakelen van landverraders als Sandew Hira [47], intimidatie [48] en wat dies meer zij heeft niet geholpen:


WANT OP 29 NOVEMBER 2019 WAS HET ZOVER!

President D Bouterse werddoor de Krijgsraad  veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf! [49]

Een Dag waarop ik en vele anderen lang hadden gewacht!

Alle respect voor de[vrouwelijke]  rechters, die ondanks intimiderendeomstandigheden hun taak moedig en eervol hebben vervuld en een belangrijke stap hebben gezet naar Suriname als democratische rechtsstaat! [50]

Of D Bouterse ook werkelijk de cel ingaat is nog maar de vraag:Voorlopig is hij in Hoger Beroep gegaan [51] en maakt weer behoorlijk,intimiderend Lawaai [52]

Laten we hopen, dat hij nu een Papieren Tijger blijkt.

LATEN WE HERDENKEN


Maar laten we nu doen waar het allemaal om begonnen was:

Het herdenken van de slachtoffers van de Decembermoorden,die nu in ieder geval juridisch gekregen hebben wat ze verdienen:

Gerechtigheid

Laten we hen herdenken:

JOHN BABOERAM, ADVOCAAT

WIJ GEDENKEN U

BRAM BEHR, JOURNALIST EN STRIJDER VOOR SOCIALE GERECHTIGHEID

WIJ GEDENKEN U

CYRILL DAAL, VOORZITTER VAN VAKBOND MOEDERBOND

WIJ GEDENKEN U

KENNETH CONCALVES, ADVOCAAT EN PRESIDENT VAN DE ORDE VAN ADVOCATEN

WIJ GEDENKEN U

EDDY HOOST, ADVOCAAT

WIJ GEDENKEN U

ANDRE KAMPERVEEN, SPORTMAN, EIGENAAR VAN ABC RADIO, VICEPRESIDENT VAN DE FIFA

WIJ GEDENKEN U

GERARD LECKIE, PSYCHOLOOG EN DECAAN AAN DE UNIVERSITEIT VAN SURINAME

WIJ GEDENKEN U

SUGRIM OEMRAWSINGH, WIS EN NATUURKUNDIGE EN VOORMALIG PARLEMENTSLID

WIJ GEDENKEN U

LESLEY RAHMAN, JOURNALIST EN STRIJDER VOOR SOCIALE GERECHTIGHEID

WIJ GEDENKEN U

SURENDRE RAMBOCUS, MILITAIR, BETROKKEN BIJ DE TEGENCOUP TEGEN D. BOUTERSE

WIJ GEDENKEN U

HAROLD RIEDEWALD, ADVOCAAT

WIJ GEDENKEN U

JIWANSINGH SHEOMBAR, BETROKKEN BIJ DE TEGENCOUP TEGEN D BOUTERSE

WIJ GEDENKEN U

JOSEPH SLAGVEER, JOURNALIST EN DIRECTEUR VAN NIEUWSAGENTSCHAP INFORMA

WIJ GEDENKEN U

ROBBY SOHANSINGH, ONDERNEMER

WIJ GEDENKEN U

FRANK WIJNGAARDE, JOURNALIST EN RADIO OMROEPER BIJ 

ABC RADIO

WIJ GEDENKEN U

WIJ ZULLEN U NIET VERGETEN!

VERGEET NOOIT DE DECEMBERMOORDEN!

ASTRID ESSED

NOTEN 1 T/M 46

NOTEN 47 T/M 52

Reacties uitgeschakeld voor 40 JAAR DECEMBERMOORDEN/VERGEET ZE NOOIT!

Opgeslagen onder Divers

Astrid Essed in Het Parool/Twee gepubliceerde stukken uit 2019

foto

Sandew Hira en president Desi Bouterse op een boomstronk in Brokobaka.


https://www.astridessed.nl/straffeloosheidsproject-sandew-hira-en-de-stichting-8-decemberwie-hoort-er-eigenlijk-thuis-op-de-vuilnisbelt-van-de-geschiedenis/


https://www.astridessed.nl/astrid-essed-in-het-parool-twee-gepubliceerde-stukken-uit-2019/

ASTRID ESSED IN HET PAROOL/TWEE GEPUBLICEERDE INGEZONDEN

STUKKEN UIT 2019

Dear Readers

Na het succes van de Reeks ”De Gevaarlijke Pen van Astrid Essed”

[Haha, het ging over de publicatie van vier ingezonden stukken in Het

Parool van mijn Hand] [1] en daarna het delen met u van een oud

commentaar op Nu.nl [tot mijn verbazing online geplaatst!] [2],

dan nu twee door Het Parool gepubliceerde Ingezonden Stukken

van mijn Hand, die u hieronder kunt lezen

Waarover zij gaan…..dat mag u zelf ontdekken

Veel leesplezier

ASTRID ESSED

NOTEN

[1]

VOLKSKRANT/DE GEVAARLIJKE PEN VAN ASTRID ESSED/

ENKELE INGEZONDEN STUKKEN, GEPUBLICEERD DOOR DE

VOLKSKRANT TUSSEN 2002-2004/[WAARONDER EEN VAN

DE EERSTE KRITIEKEN OP DE TOEN NOG ONBEKENDE

GEERT WILDERS]/NOG STEEDS ACTUEEL

[2]

ASTRID ESSED OP NU.NL OVER HET GEBRUIK VAN

CLUSTERBOMMEN IN DE IRAK OORLOG [2003]

INGEZONDEN STUKKEN HET PAROOL

HET PAROOL

ASTRID ESSED

https://www.parool.nl/tag/astrid-essed

ASTRID ESSED

Columns & Opinie

‘Zet NCTV in bij terrorisme, niet bij bestrijden georganiseerde misdaad’


Columns & Opinie

‘Het Ninsee had Sandew Hira niet moeten uitnodigen’

HET PAROOL

ASTRID ESSED

https://www.parool.nl/columns-opinie/zet-nctv-in-bij-terrorisme-niet-bij-bestrijden-georganiseerde-misdaad~b7d48b82/

Zet NCTV in bij terrorisme, niet bij bestrijden georganiseerde misdaad’

De beslissing van minister Ferd Grapperhaus om de Nationaal Coördinator Terrorisme en Veiligheid onderzoek te laten doen naar de liquidatie van advocaat Derk Wiersum is een gevaar voor de democratische rechtsorde, schrijft Paroollezer Astrid Essed.Het Parool23 september 2019, 11:58

Natuurlijk staat buiten kijf dat de liquidatie van advocaat Derk Wiersum zeer ­schokkend is en daarnaast een aanslag op de rechtstaat en vooral het recht op een eerlijk proces.

Wiersum verdedigde als advocaat kroongetuige Nabil B. in de Marengorechtszaak tegen Ridouan Taghi, Said Razzouki en andere leden van een tak van de verharde georganiseerde misdaad, de mocromaffia. Dat is een niet geheel terechte terminologie overigens ­(behalve Marokkanen zitten er ook anderen van niet-westerse achtergrond in, alsmede autochtone Nederlanders).

De beslissing van de minister van Justitie en Veiligheid, Ferd Grapperhaus, om de NCTV bij het onderzoek naar de moord op Wiersum te betrekken, is echter een groot gevaar voor de democratische rechtsorde. Terrorisme hangt weliswaar samen met ernstige misdrijven (zoals doodslag), maar is in de eerste plaats tegen de staat gericht, met een politiek doel, met als neveneffect angst aan­jagen van de bevolking (artikel 83a, Wetboek van Strafrecht).

Georganiseerde misdaad is daarentegen puur winstbejag, dat noch politiek, noch tegen de staat gericht is. Daarom hoort de NCTV met dit misdaadonderzoek niets te maken te hebben.

Bovendien is er niet alleen het gevaar dat het begrip ‘terrorisme’ zo steeds meer wordt opgerekt, maar dat allerlei (vaak geheime) middelen worden ingezet die op gespannen voet met de democratische rechtstaat staan. Daarom zeg ik: weg met de inzet van de NCTV in dit misdaadonderzoek.

Astrid Essed, Amsterdam

HET PAROOL

ASTRID ESSED

https://www.parool.nl/columns-opinie/het-ninsee-had-sandew-hira-niet-moeten-uitnodigen~b9a1731c5/

Lezersbrief

‘Het Ninsee had Sandew Hira niet moeten uitnodigen’

Paroollezer Astrid Essed betoogt in deze lezersbrief dat het Ninsee een terecht besluit heeft genomen door Sandew Hira niet te laten spreken voor de ­Jaarlijkse Keti Kotilezing.Het Parool20 juni 2019, 12:24

Dankzij de acties van een aantal dappere verdedigers van de mensenrechten, waaronder publicist Theo Para, heeft het bestuur van het ­Ninsee (Nationaal Instituut Nederlands Slavernijverleden En Erfenis) een ­terecht besluit genomen door ­schrijver en publicist Sandew Hira te annuleren als spreker voor de ­Jaarlijkse Keti Kotilezing in het Scheepvaartmuseum.

Feitelijk is het Ninsee al de fout ­ingegaan door Hira, pseudoniem voor historicus en econoom Dew Baboeram, als spreker uit te nodigen. Sinds 2015 heeft Hira zich met zijn project ‘Getuigenis van president Bouterse’ ingezet om het Decembermoordenproces zo veel mogelijk te frustreren. De huidige president Desi Bouterse staat daarin als voormalig dictator en leger­bevelhebber als hoofdverdachte ­terecht. Hira pleit voor de stopzetting van dit proces.

Dat is hoogst bizar omdat ­Hira’s broer, John Baboeram, een van de slachtoffers van de Decembermoorden was. Hira’s actie staat bovendien haaks op de beginselen van de rechtsstaat, waarbij mensen verantwoordelijk worden gehouden voor gepleegde misdrijven.

In feite waren Hira’s acties erop ­gericht de verantwoordelijken voor de Decembermoorden weg te laten komen met wat zij gedaan hadden. Straffeloosheid dus.

Tijdens de militaire ­dictatuur van Desi Bouterse werden in 1982 vijftien critici van het militaire regime gefolterd en standrechtelijk geëxecuteerd. Dat maakt de Decebermoorden een van de ergste politieke misdrijven sinds de afschaffing van de slavernij in 1863.

Toch wil Hira dat de verantwoordelijken voor deze misdaden niet ­worden bestraft. Daarom is het ­moreel ongepast dat deze pleitbezorger van straffeloosheid als ­spreker stilstaat bij alle onbestrafte misdaden die de tot slaaf gemaakten in die drie eeuwen van koloniale ­bestialiteit en terreur zijn aangedaan.

Astrid Essed, Amsterdam

Reacties uitgeschakeld voor Astrid Essed in Het Parool/Twee gepubliceerde stukken uit 2019

Opgeslagen onder Divers

Standbeeld Johannes van den Bosch onthuld/Koloniale Schurk met bloed aan zijn handen, maar ook in Nederland!

File:Johannes van den Bosch.jpeg
https://en.wikipedia.org/wiki/File:Johannes_van_den_Bosch.jpeg
Johannes van den Bosch in het brons met daarnaast nazaat Otto van den Bosch en kunstenaar Herma Schellingerhoudt

Johannes van den Bosch in het brons met daarnaast nazaat Otto van den Bosch en kunstenaar Herma Schellingerhoudt© RTV Drenthe / Dylan de Lange
https://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/14765759/johannes-van-den-bosch-eindelijk-vereeuwigd-in-frederiksoord

STANDBEELD KOLONIALE SCHURK JOHANNES VAN DEN BOSCH,

GEFLANKEERD DOOR TROTSE NAZAAT EN MAAKSTER VAN HET STANDBEELD EN BEWONDERAARSTER HERMA SCHELLINGERHOUDT

Johannes van der Bosch in boevenpak. Albert Hendriks

https://steenwijkercourant.nl/regio/Beeld-van-Johannes-van-der-Bosch-in-boevenpak-zorgt-voor-incident-in-Frederiksoord.-%E2%80%98Ik-geloof-niet-in-toeval-dit-was-uitgelokt-een-provocatie-27788518.html

JOHANNES VAN DEN BOSCH IN BOEVENPAK!

STANDBEELD JOHANNES VAN DEN BOSCH ONTHULD/KOLONIALE

SCHURK MET BLOED AAN ZIJN HANDEN, MAAR OOK IN NEDERLAND!

BRIEF AAN GEMEENTE WESTERVELD

[Waaronder Frederiksoord waar het standbeeld is onthuld,valt]

AAN

GEMEENTE WESTERVELD

[Mocht u in tijdnood zijn, dan kunt u direct doorscrollen naar mijn

Eis aan uw adres]

Onderwerp:

Onthulling van het standbeeld van Johannes van den Bosch op

25 juni 2022 in Frederiksoord, vallend onder Gemeente Westerveld

Geacht Gemeentebestuur

Geachte Gemeenteraadsleden

”Namens De Nederlandsche Bank bied ik hiervoor vandaag excuses aan. Excuses aan alle nazaten van slaafgemaakten in Nederland, in Suriname, in Bonaire, Sint Eustatius en Saba, in Aruba, Curaçao en Sint Maarten

Namens De Nederlandsche Bank bied ik hiervoor vandaag excuses aan. Excuses aan alle nazaten van slaafgemaakten in Nederland, in Suriname, in Bonaire, Sint Eustatius en Saba, in Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Excuses aan alle mensen die door de persoonlijke keuzes van ook mijn voorgangers herleid werden tot hun huidskleur. Tot een bedrag. Tot handelswaar op een inventaris. Excuses aan alle mensen die vandaag nog steeds de gevolgen hiervan dragen.”

[1]

U zult zich afvragen, Waarde Gemeenteraadsleden, waarom ik mijn brief, naar aanleiding van

de onthulling van het standbeeld van koloniale voorman Johannes

van den Bosch [2] met dit citaat begin.

Welnu, omdat met het aanbieden van excuses aan de tot slaaf gemaakten,

,de Nederlandsche Bank middels een speech op Keti Koti [Jaarlijkse

Herdenking Afschaffing Slaverbij in de ”Westindische” kolonieen] [3]

haar morele verantwoordelijkheid heeft genomen en heeft toegegeven:

”Onze voorgangers zaten gruwelijk fout en waren verantwoordelijk

voor een Internationale Misdaad”

Zo doen beschaafde mensen dat.

In het onder uw Gemeente [en daarmee bent u dus medeverantwoordelijk!]

ressorterende dorp Frederiksoord is echter het tegenovergestelde gebeurd

en dat is des te verbijsterender, omdat wij niet meer eind 19e Eeuw leven,

toen een standbeeld voor de koloniale massamoordenaar J.P. Coen

werd onthuld [4].

Maar dat  in deze tijd, anno 2022, pak weg een week

voordat het hoogste financiele Orgaan van de Nederlandse Staat,

de Nederlandse Bank [5], de morele moed heeft opgebracht om haar Hand in

Eigen Boezem te steken en haar betrokkenheid bij de Internationale

Misdaad, de Slavernij, te erkennen en te veroordelen [6], in Frederiksoord

juist een standbeeld is onthuld van een grote koloniale Schurk, Johannes van

den Bosch! [7]

Maar Van den Bosch was niet alleen een koloniale misdadiger, ook

in Nederland heeft hij veel Kwaad gedaan.

Daarover straks meer

Nu eerst

JOHANNES VAN DEN BOSCH, KOLONIALE MISDADIGER

Johannes van den  Bosch, naast vele functies [waaronder generaal,

minister van Kolonieen, commandant van het Nederlands-Indische leger]

Gouverneur Generaal van het toenmalige Nederlands-Indie [Indonesie dus] [8]

was verantwoordelijk voor de oprichting van het zogenaamde ”Cultuurstelsel” [9] een dwangarbeiderssysteem, waarbij de inheemse boeren verplicht waren

als een soort ”pacht”, maar liefst 20 procent van hun grond te gebruiken voor gouvernementsproducten: producten voor de Europese markt.[10]

Al deze producten werden door de Nederlandsche Handelsmaatschappij

[11] in Europa verkocht en geveild. [12]

Pure afknijperij en machtsmisbruik dus.

Maar alsof dat nog niet erg genoeg was, heeft onderzoek uitgewezen, dat

tussen 1834 en 1879, dit ”Cultuurstelsel Grapje” op Java heeft geleid tot

een aanzienlijke sterfte onder de bevolking. [13]

Zie maar eens naar de onderzoeksresultaten, onder noot 14 ! KORTOM:Een misdadige operatie dus, een grootschalige Moordpartij.En van een dergelijke Misdadiger is er recentelijk een standbeeld onthuld.Schaamt u zich niet!
En kom me niet aan met het Verhaaltje, dat u van bovengenoemde feiten niet geheel op de hoogte was.Ze zijn algemeen bekend en het is uw taak, als Bestuurders, om opde hoogte te zijn!
Overigens, ook in het toenmalige ”Nederlands West Indie” [het huidige Suriname, waar van den Bosch heeft geopereerd] [15] wasdeze meneer Johannes van den Bosch actief, maar in tegenstelling tot wat wel wordt beweerd [16], was hij niet voor afschaffing van de slavernij [17]-ook al heeft hij wel in zoverreverbetering in de positie van tot slaaf gemaakten gebracht, dat zij niet langer als ”Zaken” maar als ”Personen” werdenbeschouwd, zoals vastgelegd in het door Van den Bosch in 1828 tot standgebrachte ”Reglement op het beleid der Regeering van de Nederlandsch West Indische Bezittingen, artikel 117  [18]
Zie ook over van den Bosch’s operaties in Suriname, noot 19, waarindoor Surinamist Ellen Neslo terecht wordt opgemerkr”

Van den Bosch keek dus naar de centjes. Neslo: “Als het alleen maar om de menslievendheid te doen was, had hij zich wel harder gemaakt voor afschaffing van de slavernij.” [20]JOHANNES VAN DEN BOSCH/NAAST KOLONIALESCHURK, SCHURK IN NEDERLAND
Nu kom ik toe aan de redenen van de onthulling van zijnstandbeeld, de zogenaamde ”liefdadigheid” of ”menslievendheid” die hij in Nederland verricht zou hebben[21]Ik noem het het Kwaad, dat hij in Nederland heeft verricht!Toelichting!
In 1818 werd de Maatschappij der Weldadigheid door Johannesvan den Bosch en anderen met als voorgegeven doel om de armen de kans te geven een beter bestaan op te bouwen. [22]Voorgegeven zeg ik met opzet, zoals zal blijken.Van den Bosch was van mening, dat 

 “arbeid, onderwijs en onderhoud” de armen zal verheffen “tot hogere beschaving, verlichting en weldadigheid” [23]De ”Maatschappij van Weldadigheid” 

sticht zeven Koloniën van Weldadigheid In het oosten van Nederland en wat nu de Belgische Kempen zijn. 

In Drenthe worden twee ”vrije kolonieen” gesticht en een 

”onvrije” [24]

De naam zegt het al:

Naar die vrije kolonieen gingen de mensen [armen, bedelaars,etc] ”op basis van vrijwilligheid en de onvrije

kolonie was een strafkolonie [25]

In de koloniën krijgen weeskinderen, arme gezinnen en bedelaars een dak boven hun hoofd en leren ze om het land te bewerken. [26]

Het leek dus [op die ”onvrije kolonies” na] zo mooi en ideaal

Maar de praktijk was wel anders:

Het leven en de omstandigheden waren niet alleen hard,

het sterftecijfer hoog [27],

het systeem zelf was kwaadaardig:

Niet alleen moesten mensen keihard werken op het land,

ze begonnen al met een schuld aan de Maatschappij, die ze geacht werden met hun eigen landbouwopbrengsten af te lossen, wat maar weinigen lukte [27], wat dus neerkomt op

een plat dwangarbeiderssysteem [28]En op die ”vrijwillige gang” naar die ”vrije koloniesviel ook nog wel wat op af te dingen [29]

En daarvoor krijgt deze meneer van den Bosch een standbeeld?

Het is ongelooflijk en dat in deze tijd!

EPILOOG

Ronduit een Schande dus, Gemeenteraadsleden, dat krap een week voordat de Nederlandse Bank haar excuses aanbood

over het slavernijverleden [30] er in uw Gemeente een

beeld wordt onthuld van een uitgesproken koloniale Schurk en

Misdadiger, die in het toenmalige Nederlands-Indie

[Indonesie dus] verantwoordelijk was voor misdadige

dwangarbeid.

Lees de noten nog maar eens over en zie bijgevoegde noot 31!En ook in Nederland was hij verantwoordelijk voorgrootschalige dwangarbeid, daarvoor beloond met een Standbeeld…..

En kom me niet aan met het Verhaaltje, dat je het ”In zijn Tijd” moet zien, want tegen zijn koloniale misdadigerspraktijken

was ook ” die Tijd” al verzet!

Ten eerste wordt dat standbeeld over deze Schurk NU

onthuld, anno 2022

Ten tweede was er ”in die Tijd” wel degelijk verzet tegen

dat Cultuurstelsel

Ik citeer koloniaal hervormer de liberaal Wolter Robert van

Hoevell [32] uit een toespraak:

Volk van Nederland, brandt u geen bloedschuld op het geweten? (…) Twee eeuwen lang heeft daar (op Java) uwe vlag gewapperd; twee eeuwen lang hebt gij er den scepter der overheersching gezwaaid; millioenen en millioenen zijn van de handenarbeid der inboorlingen in uwe schatkist gevloeid (…) en niets hebt gij hun teruggegeven (…)” [33]

En met van Hoevell, anderen [34]

Schrijver Multatuli [Eduard Douwes Dekker] was een belangrijk verzetsman tegen deze uitbuitings’

politiek [35] en als reactie op praktijken als van Johannes van den Bosch werd

de ethische politiek ontwikkeld [36] met in ieder geval het besef, dat er oog moest zijn voor ”de belangen van de inheemse bevolking” [37]

VERZET TEGEN HET BEELD!

Maar tegen Onrecht is altijd verzet!

Daarom veel waardering voor het protest van activisten, die het Standbeeld

van Johannes van den Bosch een Boevenpak aantrokken [38]

Dat in schril contrast tot de beeldhouwster van het Standbeeld, dat zich in

een interview bewonderaar toonde van dwangarbeid en de koloniale wandaden van Johannes van den Bosch op geen enkele manier veroordeelde

[39]

Je zal maar zo’n raar wereldbeeld hebben……………

Ook haalt ze haar neus op voor de critici van het beeld

Ik citeer:

”Johannes van den Bosch heeft ook een donker verleden. Als gouverneur-generaal verplichtte hij de bevolking van Nederlands-Indië om gewassen voor de regering te verbouwen. Tegenwoordig worden standbeelden van personen uit die tijd daarom in twijfel getrokken. Toch houdt dat de kunstenaar niet tegen: “Lekker puh. Dat is wat je doet als kunstenaar. Als iedereen zegt dat je het niet moet doen, moet je het juist doen”

[40]

Ik kan dat niet anders uitleggen dan als affiniteit met/in ieder geval geen afkeuring van zijn koloniale visie

In een ding heeft de kunstenares mi WEL gelijk met haar opmerking:

””Wij doen het tegenwoordig ook niet veel beter. Misschien praten ze ook wel zo over ons over 200 jaar.” [41]

Ja, maar dat is geen reden om een koloniale Schurk uit het

verleden te vereeuwigen.

EIS

Ik eindig met een eis aan uw adres, wat u waarschijnlijk

wel heeft zien aankomen

Dit standbeeld is onthuld in Frederiksoord, op locatie van een

van de voormalige strafkolonieen van Johannes van den Bosch.

Een klap in het gezicht van al die armen, arbeiders, bedelaars enook weeskinderen, al die bezitlozen, die daar zijn onderdrukt
Maar ook een klap in het Gezicht van die duizenden Javaanse boeren, die onder zijn Cultuurstelsel zijn uitgebuit en massaalzijn omgekomen
Frederiksoord maakt deel uit van uw Gemeente
Het lijkt mij daarom een zaak van doodnormaal Fatsoen,als u dat Standbeeld, dat een belediging is voor de Vrijheidvan ieder mens, zo snel mogelijk neerhaalt, voor anderenu voor zijn.
En dat u uw excuses aanbiedt aan de nazaten van de onderdrukte Javaanse boeren EN de Nederlandse arbeiders,die hebben geleden onder zijn kwade regime.
Doet u dat niet, dan hou ik u moreel medeverantwoordelijk
Ik heb gezegd
Vriendelijke groeten
Astrid Essed

Amsterdam 
NOTEN
VOOR UW GEMAK HEB IK DE NOTENIN LINKS ONDERGEBRACHT
NOTEN 1 T/M 10

NOTEN 11 T/M 13

NOOT 14

NOTEN 15 T/M 18

NOTEN 19 T/M 23

NOOT 24

NOTEN 25 T/M 28

NOTEN 29 T/M 37

NOTEN 38 T/M 41

Reacties uitgeschakeld voor Standbeeld Johannes van den Bosch onthuld/Koloniale Schurk met bloed aan zijn handen, maar ook in Nederland!

Opgeslagen onder Divers

De Nederlandsche Bank biedt excuses aan voor slavernijverleden/Grote stap in erkenning internationale misdaad/Speech bankpresident Klaas Knot op Keti Koti

Klaas Knot Keti Koti

(c) DNB

https://www.dnb.nl/algemeen-nieuws/2022/speech-klaas-knot-keti-koti-2022-markeert-ijkpunt-voor-dnb/
https://nos.nl/artikel/2434845-de-nederlandsche-bank-biedt-excuses-aan-voor-slavernijve

DE NEDERLANDSCHE BANK BIEDT EXCUSES AAN VOOR SLAVERNIJVERLEDEN/GROTE STAP IN ERKENNING INTERNATIONALE

MISDAAD/SPEECH  BANKPRESIDENT KLAAS KNOT

SPEECH KLAAS KNOT: ”KETI KOTI 2022 MARKEERT IJKPUNT

VOOR DNB”

1 JULI 2022

https://www.dnb.nl/algemeen-nieuws/2022/speech-klaas-knot-keti-koti-2022-markeert-ijkpunt-voor-dnb/

Namens De Nederlandsche Bank bied ik vandaag excuses aan. Excuses aan alle nazaten van slaafgemaakten in Nederland, in Suriname, in Bonaire, Sint Eustatius en Saba, in Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Excuses aan alle mensen die door de persoonlijke keuzes van ook mijn voorgangers herleid werden tot hun huidskleur. Excuses aan alle mensen die vandaag nog steeds de gevolgen hiervan dragen.”

Dit zei Klaas Knot op 1 juli 2022, Keti Koti, de jaarlijkse viering en herdenking van de slavernij. Hij beklemtoonde ook dat De Nederlandsche Bank niet alleen voor woorden kiest, maar ook voor daden. Daden die De Nederlandsche Bank op koers zetten naar een inclusievere toekomst.

Datum: 1 juli 2022
Spreker: Klaas Knot
Locatie: Slavernijmonument, Amsterdam 

Pietà. 1200 gulden.
Zaterdag. 1300 gulden.
Pierot. 500 gulden. “Oud”.
August. 300 gulden. “Siekelijk”.
Claartje. Nul gulden. “Nietswaardig”.

Hun naam, hun economische waarde, en een aantekening over hun gezondheid. Zo werden slaafgemaakten bij hun aankoop of verkoop in een inventaris genoteerd. Een inventaris van een Surinaamse suiker- en koffieplantage. Een inventaris die werd bijgehouden voor een van de eigenaren van de plantage: Jan Hodshon. Dezelfde man die in 1816, twee jaar na de afschaffing van de slavenhandel in Nederland, twee jaar na de oprichting van De Nederlandsche Bank, en na twee jaar directeur te zijn geweest, president wordt van De Nederlandsche Bank.

Hij zal dit negen jaar lang blijven. En al die tijd wordt voor hem dit soort inventaris bijgehouden. Al die tijd verdient hij geld aan slavernij. En al die tijd, wanneer hij de directietafel van De Nederlandsche Bank rondkijkt, is hij niet de uitzondering. Aan de directietafel is persoonlijke betrokkenheid bij slavernij eerder de regel.

En wanneer slavernij ernstig ter discussie gesteld wordt in Nederland, proberen bestuurders van De Nederlandsche Bank het politieke proces in tegengestelde richting te beïnvloeden.

Mijn voorgangers aan de directietafel van De Nederlandsche Bank hadden álle tijd om anders te kiezen. Maar ze deden dat niet.

Zo begint de geschiedenis van De Nederlandsche Bank, het instituut dat ervoor moet zorgen dat mensen vertrouwen kunnen hebben in het financiële stelsel – een geschiedenis waar de huidige directie nu duidelijk zicht op heeft, dankzij het onafhankelijke onderzoek van de Universiteit Leiden. Een geschiedenis die de huidige directie een heldere opdracht geeft. Een geschiedenis waarin mijn collega-directieleden en ik weliswaar in de schoenen van onze voorgangers staan, maar er resoluut voor kiezen om een andere weg in te slaan.

Namens De Nederlandsche Bank erken ik dat vele van mijn voorgangers handelswaar zagen waar het om mensen ging. Dat velen het bestaan en het voortbestaan van slavernij verdedigden. En dat velen later lang de gevolgen van slavernij negeerden.

Namens De Nederlandsche Bank erken ik ook onze betrokkenheid als “instituut”. Zo werd het geld waarmee De Nederlandsche Bank werd opgericht, voor een deel verdiend met slavernij. Zo aanvaardde De Nederlandsche Bank producten van de plantages, zoals koffie en suiker, als onderpand voor een lening. En zo betaalde De Nederlandsche Bank bij de afschaffing van slavernij, in opdracht van het Ministerie van Koloniën, compensatie uit aan voormalige plantage-eigenaren. Met onder hen ook bestuurders van De Nederlandsche Bank.

Namens De Nederlandsche Bank bied ik hiervoor vandaag excuses aan. Excuses aan alle nazaten van slaafgemaakten in Nederland, in Suriname, in Bonaire, Sint Eustatius en Saba, in Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Excuses aan alle mensen die door de persoonlijke keuzes van ook mijn voorgangers herleid werden tot hun huidskleur. Tot een bedrag. Tot handelswaar op een inventaris. Excuses aan alle mensen die vandaag nog steeds de gevolgen hiervan dragen.

De voorbije maanden hoorde ik veel persoonlijke verhalen – verhalen over leed, maar ook over verzet en strijd. Wat ik leerde, wat ik hoorde, deed mij pijn. Het bracht het leed van toen en nu heel dichtbij. En tegelijk bleef dat leed ontzettend, onthutsend veraf voor iemand die opgroeide in de Groningse klei. De gesprekken die ik had, maakten duidelijk dat het leed van lang geleden nog lang niet geleden is. Dat die strijd nog lang niet gestreden is.

Daarom kiest De Nederlandsche Bank ervoor om vandaag niet alleen excuses aan te bieden. We kiezen niet alleen voor woorden, maar ook voor daden. Daden die hopelijk bijdragen aan de strijd tegen racisme, ongelijkheid, en onrechtvaardigheid. Daden die De Nederlandsche Bank vandaag kan waarmaken. Daden die ons op koers zetten naar een inclusievere toekomst:

  • We richten een fonds op waarmee we maatschappelijke projecten zullen financieren – rond educatie, gezondheidszorg, werk, en meer. Projecten in Nederland, in het Caribisch gebied, en in Suriname. Met dit fonds zal over de komende tien jaar vijf miljoen euro verdeeld kunnen worden.
  • Naast dit fonds dragen we – ook voor vijf miljoen euro – eenmalig bij aan enkele grotere projecten, zoals het Nationaal Slavernijmuseum en Kenniscentrum.
  • We kijken ook naar onze eigen organisatie. De Nederlandsche Bank moet diverser en inclusiever worden. Daar blijven we aan werken. We willen racisme vandaag beter kunnen herkennen en hier vervolgens op kunnen reageren. En we willen de diversiteit bij De Nederlandsche Bank vergroten via onze werving en selectie, via stages, via het traineeship en bij promoties.
  • En ons verleden, dat we nu beter kennen, zullen we niet verstoppen. In ons gebouw op het Frederiksplein zal dit in alle openheid een plek krijgen. En dit zal ook steeds een uitnodiging tot gesprek zijn. Een gesprek dat we ook zullen voeren aan de hand van de kunstwerken uit onze collectie. Een collectie die er in de toekomst nog diverser uit zal gaan zien.

De woorden die ik vandaag uitspreek, en de daden die ik vandaag aankondig, markeren voor De Nederlandsche Bank geen eindpunt – maar een ijkpunt.

Voor De Nederlandsche Bank markeert één juli 2022 een toetssteen voor de toekomst. Een toekomst met een inclusievere De Nederlandsche Bank. Een toekomst – hoop ik – met een inclusievere samenleving. Een toekomst mét elkaar.

Dank u dat ik dit, namens de volledige directie van De Nederlandsche Bank, hier heb mogen uitspreken.

EINDE SPEECH

ZIE OOK

NOS

DE NEDERLANDSE BANK BIEDT EXCUSES AAN VOOR SLAVERNIJVERLEDEN

https://nos.nl/artikel/2434845-de-nederlandsche-bank-biedt-excuses-aan-voor-slavernijverleden

De Nederlandsche Bank biedt excuses aan voor slavernijverleden

President Klaas Knot van De Nederlandsche Bank (DNB) heeft excuses aangeboden voor de rol van de bank in het slavernijverleden. Knot deed dat tijdens de nationale herdenking van de afschaffing van de slavernij in Amsterdam, waar voor het eerst in drie jaar weer publiek bij aanwezig was. Ook de provincie Noord-Holland greep de jaarlijkse herdenking aan om excuses te maken.

Bij het monument in het Amsterdamse Oosterpark maakte Knot excuses aan alle nazaten van slaafgemaakten in Nederland, Suriname, op Bonaire, Sint Eustatius en Saba, Aruba, Curaçao en Sint Maarten. “Excuses aan alle mensen die door de persoonlijke keuzes van mijn voorgangers herleid werden tot hun huidskleur,” zei de bankpresident.

De excuses volgen op een onderzoeksrapport dat in februari verscheen. DNB bleek nauw verbonden te zijn geweest bij de Nederlandse slavernij, sinds de oprichting van de bank in 1814, tot 1863. “De voorbije maanden hoorde ik veel persoonlijke verhalen, verhalen over leed, maar ook over verzet en strijd. Wat ik leerde, wat ik hoorde, deed mij pijn. Het bracht het leed van toen en nu heel dichtbij,” zei Knot.

Andere sprekers tijdens de nationale herdenking waren minister voor Rechtsbescherming Weerwind en de Amsterdamse burgemeester Halsema. Amsterdam heeft vorig jaar excuses gemaakt voor het slavernijverleden.

DNB en het slavernijverleden

DNB gaf in 2020 opdracht het slavernijverleden van de centrale bank te onderzoeken. Uit het onderzoeksrapport blijkt dat DNB nauw betrokken was: het startkapitaal van DNB kwam deels van ondernemers die directe belangen hadden in de plantageslavernij.

Bijna 30 procent van de producten die bij DNB werden aangeboden als onderpand voor leningen bestond uit goederen die door tot slaafgemaakten werden geproduceerd. Verder had een deel van de oprichters en bestuurders van DNB grote persoonlijke belangen in de slavernij en zij bedongen hoge compensaties toen die werd afgeschaft. Vervolgens speelde DNB een belangrijke rol in de uitbetaling van de compensatietegoeden.

De komende tien jaar zal DNB een fonds starten voor meerjarige projecten om de doorwerking van het slavernijverleden te helpen verminderen, meldt de bank in een persbericht. Het gaat om projecten op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg en kennisdeling.

Geld voor educatieve projecten

Ook trekt DNB eenmalig vijf miljoen euro uit voor projecten met een educatief karakter, zoals het Nationaal Slavernijmuseum en een bijbehorend kenniscentrum. Een financiële compensatie voor geleden schade uit het verleden vindt DNB een zaak voor de overheid. De bank gaat daarom niet over tot financiële compensatie voor geleden schade.

Hoe zit het bij andere banken?

ABN Amro maakte afgelopen april al excuses vanwege betrokkenheid bij slavernij van voorgangers van de bank. Dan gaat het om Hope & Co, die een spilfunctie vervulde in de 18e-eeuwse internationale slavernij-economie. Een andere voorganger, Mees & Zoonen, verkocht verzekeringen voor slavenschepen en transport van producten die door slaafgemaakten waren geoogst.

ING laat het slavernijverleden van een van de voorgangers van de bank onderzoeken. Dat gaat om de Britse Barings-bank, die in 1995 werd overgenomen en sinds 1762 bestaat. Het Barings-archief en de Universiteit van Leeds starten dit najaar met dat onderzoek. Andere voorlopers van ING, zoals de Rijkspostspaarbank (1881), zijn van na de afschaffing van de slavernij (1863).

Bij de Rabobank speelt de kwestie niet. De boerenleenbanken waar de Rabobank uit voortkwam ontstonden pas eind 19e, begin 20e eeuw.

Na de uitkomsten van het onderzoeksrapport in februari gaf Knot al aan dat DNB kan bijdragen aan de verwerking van het leed. DNB anno 2022 staat volgens de bankpresident niet los van zijn verleden. “De bevindingen zijn behoorlijk stevig bij ons binnengekomen,” zei Knot eerder dit jaar.

Het is vandaag Keti Koti, wat het verbreken van de ketenen betekent, officieel een Surinaamse feestdag ter viering van de formele afschaffing van de slavernij in Suriname en de Nederlandse Antillen in 1863. Uiteindelijk hebben tot slaafgemaakten nog tot 1873 op de plantages in Suriname gewerkt, omdat ze volgens de wet nog onder toezigt van den Staat vielen.

Excuses Noord-Holland

Ook de commissaris van de Koning in de provincie Noord-Holland, Arthur van Dijk, maakte excuses voor de rol van de provincie bij de slavernij. Hij deed dat bij een viering in Paviljoen Welgelegen in Haarlem. “Ook al bestaat het gewest Holland al heel lang niet meer, we hebben net als de toenmalige bestuurders een verantwoordelijkheid te dragen.”

Van Dijk bood excuses aan voor “wat onze gezagsdragers hebben aangericht in het leven van onschuldige mensen”. Het is voor het eerst dat een provincie excuses maakt voor het slavernijverleden, meldt de regionale omroep NH Nieuws.

EINDE BERICHT NOS

EINDE BERICHT

Reacties uitgeschakeld voor De Nederlandsche Bank biedt excuses aan voor slavernijverleden/Grote stap in erkenning internationale misdaad/Speech bankpresident Klaas Knot op Keti Koti

Opgeslagen onder Divers

Opening Surinaamse ambassade in Jeruzalem schoffering Internationaal Recht/Ingezonden Stuk

Vuur en rook boven Gaza-Stad na een Israëlische luchtaanval AFPHTTPS://NOS.NL/COLLECTIE/13864/ARTIKEL/2381067-UREN-NA-TOESPRAAK-NETANYAHU-OPNIEUW-ISRAELISCHE-LUCHTAANVALLEN-OP-GAZA

MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA

MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA

Image result for settlements/Images

BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING: DE NEDERZETTINGEN



BEZETTINGSTERREUR
foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten

NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen

Foto van Oda Hulsen valt soms weg

BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING:

Since late 2015, 249 Palestinians have been killed in Israel and the Palestinian territories [File: EPA]http://www.aljazeera.com/news/2017/01/palestinian-teen-killed-israeli-army-clashes-170116155810513.html

De ministers van Buitenlandse Zaken Ramdin (links) en Lapid TWITTER/YAIR LAPID

DE SURINAAMSE MINISTER VAN BUITENLANDSE ZAKEN

RAMDIN MET ZIJN ISRAELISCHE COLLEGA LAPID

https://nos.nl/artikel/2430845-suriname-opent-een-ambassade-in-jeruzalem-onduidelijk-is-nog-wanneer

OPENING SURINAAMSE AMBASSADE IN JERUZALEM SCHOFFERING

INTERNATIONAAL RECHT/INGEZONDEN STUK

LEZERS!

Naar aanleiding de kennelijke opening van de Surinaamse ambassade in

Jeruzalem [1] heb ik de heer Ramdin, minister van Buitenlandse Zaken,

een mail gestuurd met stevige kritiek. [2]

Ook heb ik onderstaand Ingezonden Stuk naar een aantal

Surinaamse, Nederlandse en Belgische kranten gestuurd.

Omdat ik uiteraard niet weet, of het ook wordt gepubliceerd,

hieronder [onder de noten] mijn Ingezonden Stuk met u gedeeld

VEEL LEESPLEZIER

Astrid Essed

[1]

NOS

SURINAME OPENT EEN AMBASSADE IN JERUZALEM, ONDUIDELIJK

IS NOG WANNEER’

30 MEI 2022

https://nos.nl/artikel/2430845-suriname-opent-een-ambassade-in-jeruzalem-onduidelijk-is-nog-wanneer

Suriname opent op termijn een ambassade in Jeruzalem. Het land heeft nu een consulaat in Tel Aviv. De datum van de opening is nog onbekend. De Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Lapid maakte het nieuws in een tweet bekend na een ontmoeting met zijn Surinaamse collega Ramdin. “Dank u wel Suriname!”, zette hij er in het Nederlands bij.

Een dergelijke verplaatsing ligt internationaal gevoelig omdat de status van Jeruzalem omstreden is. Tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967 veroverde Israël het oostelijke stadsdeel. Tegenwoordig beschouwt Israël heel Jeruzalem als Israëlisch grondgebied en als de eeuwige en ondeelbare hoofdstad van het land. De Palestijnen zien Oost-Jeruzalem als de hoofdstad van een toekomstige Palestijnse staat.

Lees hier meer over deze kwestie in ons artikel Een stad, twee realiteiten: vijf vragen over Jeruzalem.

“Jeruzalem is het bestuurlijk centrum en daarom willen we daar een ambassade. We willen de functionele, technische en commerciële samenwerking met Israël versterken. Er moet niet emotioneel op gereageerd worden, we moeten nuchter blijven”, zegt de Surinaamse minister Ramdin tegen de NOS.

Directeur-generaal Peled van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken zegt dat het bezoek van de Surinaamse minister aan zijn land een mijlpaal is in de onderlinge betrekkingen. “Israël zal betere toegang krijgen tot het Caraïbisch gebied en Suriname krijgt toegang tot onze technologie en investeerders”, zegt hij in de Israëlische krant The Jerusalem Post.

Vier landen

Tot nu toe hebben alleen Amerika, Guatemala, Honduras en Kosovo een ambassade in Jeruzalem. De aankondiging van de verhuizing van de Amerikaanse ambassade in Israël leidde in 2017 tot woedende reacties in het Midden-Oosten. De Nederlandse ambassade is sinds 1980 gevestigd in een buitenwijk van Tel Aviv. Er zijn geen plannen voor een verhuizing.

Latijns-Amerikacorrespondent Nina Jurna:

Suriname was tot nu toe vrij neutraal in hun buitenlandbeleid. Daarom is deze stap opmerkelijk te noemen. De relatief nieuwe regering van president Chan Santokhi voert op dit dossier duidelijk een ander beleid. Economische belangen zullen voor Suriname ook een belangrijke rol spelen. Suriname is praktisch failliet en heeft belang bij samenwerking met financieel sterkere landen, ondanks de politieke gevoeligheid.

Correspondent Ties Brock in Tel Aviv:

Het overgrote deel van de landen ziet Oost-Jeruzalem als bezet Palestijns gebied. Voor Israël is het dan ook een diplomatieke opsteker als landen deze stap zetten omdat dit de status van Jeruzalem als de hoofdstad van Israël bevestigt. Ook als relatief kleine landen -die geopolitiek weinig gewicht in de schaal leggen- dit doen ziet Israël dat als een kleine diplomatieke overwinning.

THE JERUSALEM POST

SURINAME TO OPEN JERUSALEM EMBASSY,

PUSHES TO IMPROVE TIES WITH ISRAEL

30 MAY 2022

https://www.jpost.com/breaking-news/article-708057

Surinamese Foreign Minister Albert Ramdin is making the first visit to Israel of any top official from his country since it established diplomatic relations with the Jewish state in 1976.

Suriname plans to open an embassy in Jerusalem, making it one of a small number of countries that are willing to push back against international objections to such a stand.

“Today, during our meeting in Jerusalem, Surinamese Foreign Minister Albert Ramdin informed me that his country plans to soon open an embassy in Jerusalem,” Foreign Minister Yair Lapid tweeted on Monday after the two men met.

Ramdin is making the first visit to Israel of any top official from his country since it established diplomatic relations with the Jewish state in 1976.

The bulk of the international community has refused to recognize that any part of Jerusalem falls within Israel’s border.

A smaller number of countries agree that western Jerusalem is part of Israel while they hold that the eastern part of the city should be part of the future borders of a Palestinian state.

Most countries believe that the status of Jerusalem, in general, should be determined through a two-state resolution of the Israeli-Palestinian conflict, and as a result, most of the embassies in Israel are located in Tel Aviv. 

Suriname does not currently have an embassy in Israel and so opening such an office would be a first for the Latin American country that was once a Dutch colony.

Israel does not have an embassy in Suriname but services it out of its embassy in Panama.

The small Dutch-speaking country has a population of some 600,000 people, a majority of whom are Christians and a minority who are Muslims, and as such is a member of the Organization of Islamic Cooperation. 

Suriname’s interests in Israel

Foreign Ministry Deputy Director-General Yoni Peled, who heads the Latin American and Caribbean desk, said that Suriname”is interested in improving relations with Israel.” They are particularly interested in its technology with respect to agriculture and water.

Israel plans to send Suriname humanitarian assistance to help victims of the recent flooding in its country.

Suriname has newly discovered oil and natural gas reserves, which offer new investment opportunities for Israelis.

This visit marks “a milestone in our relationship with Suriname which will benefit both countries. Israel will have better access to the Caribbean states and Suriname will have the opportunity to access Israeli technology, know-how and investment,” Peled said.

TEGENSTAND IN HET SURINAAMSE PARLEMENT

NOS

SURINAAMSE MINISTER TERUGGEFLOTEN OM

PLAN VOOR AMBASSADE IN JERUZALEM

https://nos.nl/index.php/artikel/2430974-surinaamse-minister-teruggefloten-om-plan-voor-ambassade-in-jeruzalem

Het omstreden plan van Suriname een ambassade te openen in Jeruzalem staat op losse schroeven. Tijdens een tumultueuze parlementsvergadering is forse kritiek geuit. Vicepresident Brunswijk zei dat er nog geen regeringsbesluit is, terwijl minister van Buitenlandse Zaken Ramdin het voornemen gisteren als een voldongen feit presenteerde.

Volgens persbureau ANP ziet de Surinaamse regering zelfs af van het openen van een ambassade in de Israëlische stad. “Ik zal op korte termijn met tekst en uitleg komen”, zegt minister Ramdin in een reactie aan de NOS. Hij laat in het midden wat de status van het plan is.

Een partijgenoot van Ramdin dreigde vandaag uit fractie VHP te stappen als er daadwerkelijk een ambassade wordt geopend in Jeruzalem. Ook door de Surinaamse Islamitische Vereniging is verontwaardigd gereageerd, die vraagt de regering het voornemen “in ernstige heroverweging te nemen”. Zo’n 20 procent van de Surinaamse bevolking is moslim.

De status van Jeruzalem is omstreden, daarom hebben verreweg de meeste landen hun ambassade in de stad Tel Aviv. Slechts vier landen hebben een ambassade in Jeruzalem: de VS, Honduras, Guatemala en Kosovo.

Israël heeft het oostelijke deel van Jeruzalem bezet en beschouwt de hele stad als Israëlisch grondgebied. Maar de Palestijnen zien Oost-Jeruzalem als hoofdstad van de toekomstige Palestijnse staat.

VHP-parlementslid Barkat Mohab-Ali stelt volgens nieuwssite Starnieuws dat zijn telefoon “op springen staat”. In de parlementsvergadering maakte hij duidelijk dat hij zich niet meer thuis zou voelen in de fractie als het plan doorgaat.

Voorzitter van het parlement Marinus Bee (ABOP) kreeg applaus toen hij zei: “We willen niet dat er een ambassade komt in Jeruzalem. We weten wat de consequenties zijn.” Vicepresident Brunswijk, eveneens ABOP-lid, bracht de gemoederen tot bedaren door te zeggen dat het plan niet rond is. Suriname houdt wel degelijk rekening met de gevoelens van diverse religieuze groepen, zei hij volgens Starnieuws.

Lees hier meer over deze kwestie in ons artikel: ‘Een stad, twee realiteiten: vijf vragen over Jeruzalem’.

Zodra Ramdin terug is in Suriname wordt er duidelijkheid verwacht. De minister maakte het omstreden ambassadeplan bekend op staatsbezoek in Israël. “We willen de functionele, technische en commerciële samenwerking met Israël versterken. Er moet niet emotioneel op gereageerd worden, we moeten nuchter blijven”, zei Ramdin toen.

[2]

SURINAME OPENT AMBASSADE IN JERUZALEM/

SURINAME’S FOUTE STEUN AAN ISRAEL’S ANNEXATIE EN

APARTHEIDSPOLITIEK

ASTRID ESSED

[BRIEF AAN MINISTER VAN BUITENLANDSE

ZAKEN RAMDIN]

INGEZONDEN STUK

TITEL INGEZONDEN STUK:

”OPENING SURINAAMSE AMBASSADE IN JERUZALEM SCHOFFERING

INTERNATIONAAL RECHT”

Ingezonden Stuk

Geachte Redactie,

Het bericht is verbijsterend:

De Surinaamse regering is voornemens een ambassade te openen

in Jeruzalem, zoals kennelijk is besproken door de Surinaamse minister

van Buitenlandse Zaken Ramdin met zijn Israelische collega Lapid tijdens

Ramdin’s bezoek aan Israel.

Ten eerste had dat bezoek van Ramdin aan Israel uberhaupt niet moeten

plaatsvinden, omdat dat een steun is aan Israel’s sinds 1967 gevoerde bezetting van de Palestijnse gebieden met als bittere bijproducten de landroof via de illegale

nederzettingen, de voortdurende onderdrukking, de [sinds 2007] illegale Gaza Blokkade, de militaire acties, met

name in Gaza en daaraan inherent mensenrechtenschendingen

en oorlogsmisdaden.

Maar er is meer:

Een ambassade openen in Jeruzalem is een regelrechte schoffering

van het Internationaal Recht, sinds Israel in 1980 Jeruzalem [zowel

West als het in 1967 bezette Oost-Jeruzalem] heeft uitgeroepen

tot hoofdstad van Israel [de zogenaamde ”Jeruzalemwet], daarmee de facto bezet Oost-Jeruzalem

annexerend, wat tegen het Internationaal Recht ingaat [aan de status

van bezet gebied mogen geen geografische veranderingen mogen

uitgevoerd, artikel 55 van het Haags Verdrag 1907 en de Geneefse Conventies]

Vandaar dat in VN Veiligheidsraadsresolutie 478 [1980] de Staten met diplomatieke posten in Jeruzalem werden opgeroepen, hun posten te

verplaatsen, wat door de meesten werd gedaan, namelijk naar Tel Aviv.

Helaas is er een kentering gekomen, nadat ex president Trump Jeruzalem

heeft erkend als Israelische hoofdstad en had aangekondigd, de Amerikaanse

ambassade van Tel Aviv weer naar Jeruzalem te verplaatsen.

Van groot belang is het, dat Suriname deze schoffering van het Internationaal

Recht niet navolgt.

Gelukkig schijnt er binnen het Surinaamse parlement [De Nationale Assemblee]

forse kritiek op dit voornemen te zijn en is het te hopen, dat dit

onzalige plan  nog wordt teruggedraaid.

Juist van Suriname als ex kolonie en een land met een misdadig slavernijverleden mag solidariteit met het bezette en onderdrukte Palestijnse

volk worden verwacht.

Astrid Essed

Amsterdam

EINDE INGEZONDEN STUK

Reacties uitgeschakeld voor Opening Surinaamse ambassade in Jeruzalem schoffering Internationaal Recht/Ingezonden Stuk

Opgeslagen onder Divers