Gisteren, 26 maart 2024 dus, nam de overgrote meerderheid van leden van de Tweede Kamer een ‘Verklaring tegen Jodenhaat’ aan.(1) Daarmee spreekt die Tweede Kamer zich in overgrote meerderheid uit voor een drastische inperking van het recht om voor Palestijnen op te komen en om scherpe kritiek op de staat Israël en het zionisme uit te oefenen. Dit alles vervat in een pleidooi om op te staan tegen Jodenhaat. De strijd tegen Jodenhaat, tegen antisemitisme wordt met deze verklaring niet gediend. Sterker: de strijd tegen echte Jodenhaat wordt er door ondermijnd en geschaad.
De verklaring is een verdachtmaking. Wie tegen racisme is, of dat zich nu tegen Palestijnen richt of tegen Joden, kan niet anders dan deze verklaring met afschuw verwerpen. Wie deze verklaring steunt, steunt Israël in haar genocidale politiek, en werpt Joden voor de antisemitische bus. Rustig maar, ik leg het uit.
De aanleiding van de verklaring was het protest van een viertal zeer moedige actievoerders tijdens een optreden van zangeres Lenny Kuhr. De mensen protesteerden daar vanwege haar pro-Israëlische stellingname, in het bijzonder haar steun aan het Israëlische leger – waaronder dienstplichtige kleinkinderen van haar – in haar acties op Gaza.
In de tweede alinea van de verklaring wordt dit aldus geformuleerd: ‘Afgelopen weekend werd een Joodse artieste belaagd en uitgescholden met antisemitische leuzen.’ Geen van die leuzen wordt nader omschreven of geciteerd. Dat is niet vreemd want antisemitische leuzen werden niet geroepen. ‘Zionist!’ werd er geroepen, en ‘Terrorist!’ Actievoerder s vroegen haar of ze zich niet schaamde voor haar steun aan de genocide op Gaza.(2) Mensen ontvouwden een Palestijnse vlag. Nergens verwezen actievoerders naar het feit dat Lenny Kuhr Joods is. Van Jodenhaat was niets te bespeuren.
Je kunt dit ‘antisemitisme’ te noemen… als je het woord ‘Zionist’ en het woord ‘Jood’ als synoniem beschouwt, zoals Lenny Kuhr zelf inmiddels doet. Maar precies dat is onzin, en gevaarlijke onzin ook. Het is het gelijk stellen van een politieke theorie en ideologie – het zionisme – met de etnische en/of religieuze en/of nationale identiteit van mensen namens wie of in wiens belang die ideologie zegt te spreken – het Jodendom, de Joodse gemeenschap. Het is alsof je in 1936 ‘Russen en ‘communisten’ tot synoniem verklaart, of ‘Duitsers’ en ‘Nazi’s’ . Het is alsof je vandaag de dag ‘Nederlanders’ en ‘fascisten’ op een lijn zet. Er waren anti-communistische (3) Russen, er waren anti-Nazistische Duitsers, en er zijn antifascistische Nederlanders, al moet je daar tegenwoordig wel steeds harder naar zoeken. Hoe dan ook, ‘Joods’ en ‘zionistisch’ zijn twee verschillende dingen. Je kunt Joods zijn en tegelijk anti-zionist en fel tegen Israël. Je kunt niet-Joods zijn en tegelijk zionist en fel supporter van Israël. Zoals premier Rutte. Zoals president Biden. Zoals de SGP, een partij met antisemitische wortels trouwens. Ook dat nog.
Door ‘Joods’ gelijk te stellen met ‘Zionistisch’ wordt eer gevaarlijke verwarring gecreëerd. Door boze woorden tegen een supporter van Israël een uiting van Jodenhaat te noemen, maakt de verklaring pro-Palestijnse mensen verdacht als antisemieten. Zo wordt kritiek op Israël – een apartheidsstaat, gebaseerd op Joodse voorrechten, gebouwd op gestolen land, via kolonisatie en etnische zuivering, en momenteel bezig met genocide tegen een Palestijnse bevolking die zich tegen voortgaande bezetting, kolonisatie en etnische zuivering verzet – weggezet als onrechtmatig en onacceptabel. Dit is indirect censuur, en hoe lang die censuur slechts indirect blijft is nog maar de vraag ook. Dit is een aanval op solidariteit met mensen die zich verzetten tegen wat Israël doet, tegen de zionistische ideologie waarmee Israël zich rechtvaardigt, en tegen wat Israël als staat wezenlijk is: een onaanvaardbaar, racistisch koloniaal verschijnsel.
Stevig opkomen voor Palestijnen mag in de gedachtegang van de Verklaring dus niet, terwijl stevig opkomen voor Joden een must is in die redenering. Kennelijk zijn er voor de opstellers van de verklaring meerdere mensensoorten, en zijn volgens die opstellers niet al die mensensoorten dezelfde bescherming waard. Het is anti-Palestijns racisme.
En het is een aanval op de strijd tegen antisemitisme! Door immers antizionisme weg te zetten als Jodenhaat, als antisemitisme, maakt het de grens tussen enerzijds echte Jodenhaat – mensen haten omdat ze Joods zijn, vanwege hun Joodse identiteit en/of achtergrond – en anderzijds afwijzing van Israël en het zionisme – en dus mensen kritiseren om wat ze doen, om hun politiek van onderdrukking, verdrijving en massamoord – poreus, vaag, zelfs onzichtbaar. En als legitieme kritiek op Israël op dezelfde hoop gegooid wordt als evident verwerpelijke haat tegen Joden, profiteren echte Jodenhaters daar van. Die kunnen zich dan makkelijker indekken en camoufleren.
Israël profileert zich, niet als staat van de Israëlische burgers, Joods en Palestijns. Israël profileert zich zelfs niet als staat van enkel haar Joodse burgers. Israël profileert zich als staat van ‘de Joden’, waar ze ook wonen en wat ze ook van Israël denken. Daarmee maakt Israël alle Joden als het ware medeplichtig aan Israëls misdaden, want Israël handelt immers namens ‘de Joden’ wiens staat het is. Daarmee slaat de kritiek op die misdaden ook op alle Joden terug…. zolang we althans dit zionistische frame erkennen en hanteren. Precies dat kunnen we dus maar beter niet doen. Weg met dat zionistische frame!
Waar Israël en haar zionistische supporters de identificatie met Israël tot kernpunt van Joodse identiteit promoveren, werken ze dus zelf in de hand dat kritiek op Israël meteen ook terugslaat op Joden als zodanig. Joden zijn niet aansprakelijk voor wat Israël doet. Maar Joden worden juist door Israël en het zionisme feitelijk wel aansprakelijk gemaakt voor wat Israël doet. Dat is zelf een vorm van antisemitisme, waarin Joden – ongeacht hun standpunt – mee verantwoordelijk worden gemaakt voor wat er uit hun naam, maar zonder hun instemming, gebeurt.
Ja, we dienen ons uit te spreken tegen Jodenhaat. Precies ook daarom dienen we ons uit te spreken tegen de staat Israël en tegen het zionisme. Wie kritiek op Israël en op zionisme gelijk stelt aan Jodenhaat, onttrekt de echte Jodenhaat aan het oog en helpt de echte antisemieten.
Deze Verklaring is dus een aanval op Palestijnen en wie solidair met Palestijnen wil zijn. Het is een aanval op Joden en wie tegen Jodenhaat wil strijden. Het is een toxische tekst waarmee politieke partijen, in vrijwel de volle breedte van het politieke spectrum, zich aan de kant van de staat Israël opstellen. Het is een verklaring die de genocide op Gaza niet benoemt, maar critici van die genocide verdacht maakt.
Degenen die deze verklaring hebben opgesteld en ondertekend – van PvdD tot en met PVV – zijn ideologisch medeplichtigen aan genocide. Allemaal. Ze verdienen een stuk meer overlast dan enkel het ontrollen van een Palestijnse vlag en het roepen van wat leuzen.
(3) Nee, dat officiële communisme-aan-de-macht had niets met het communisme als gelijkheidprincipe te maken, en anticommunist in de zin van ‘tegen het bewind’ betekent ook niet automatisch dat je dus tegen dat gelijkheidsprincipe was/bent. Ik ben zowel (anarcho-)communist, in de zin dat ik er voor ben dat alles van ons allemaal samen is, als ook anticommunist, in de zin dat ik de door Communistische partijen geregeerde dictaturen verfoei en verwerp.
Maar daar gaat het hier nu eventjes niet om. Het gaat er om dat je een bevolkingsgroep niet op een lijn hoort te zetten met de ideologie die in zo’n bevolkingsgroep domineert en/of de regering van het land waar die bevolkingsgroep (deels) woont, inspireert. Peter Storm
Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Racistisch en repressief: waarom die ”Verklaring tegen Jodenhaat” niet deugt
”Twee van zijn neven zijn vermist, twee jaar geleden opgepakt bij een van de vele controleposten van het Russische leger. ‘Bijna iedere Tsjetsjeen heeft zoiets wel meegemaakt. Het Russische leger vecht niet tegen de rebellen, maar tegen de gewone mensen. Op die manier creëren ze kamikaze-commando’s.’
Op maandag 29-3 hadden in Moskou twee zelfmoordaanslagen plaats, een op het metrostation Loebjanka en de tweede op metrostation Park Koeltoeri.
Hierbij kwamen 40 mensen om het leven.
Evident is, dat dergelijke gerichte aanvallen op burgers de ultieme schending van het fundamentele recht op leven van ieder mens zijn.
Inmiddels is bekend geworden, dat de verantwoordelijkheid is opgeeist door de Tsjetsjeense verzetsleider Dokoe Oemarov, de zogenoemde Emir van de Kaukasus. [1]
De aanslagen zouden een vergelding zijn voor een in het dorp Archty [Ingoesjetie] door Russische troepen veroorzaakt bloedbad onder Tsjetsjeense en Ingoestjeetse burgers. [2]
Ook in het recente verleden hebben aanslagen [3] plaatsgevonden, die te herleiden waren naar het Tsjetsjeense verzet. [4]
Hoewel vanuit humanitair en internationaalrechtelijk oogpunt geen enkele rechtvaardiging bestaat voor het plegen van aanslagen, is het opvallend, dat door de media weinig tot geen aandacht wordt besteed aan het jarenlange Russische militaire optreden in de Noord-Kaukasus [Tsjetsjenië en buurlanden], dat inmiddels tienduizenden burgerslachtoffers heeft geëist.
Een vuile oorlog, die tot vandaag de dag voortgang vindt
DE RUSSISCHE VUILE OORLOG IN TSJETSJENIË
ACHTERGRONDINFORMATIE:
De Tsjetsjeense bevolking is grotendeels islamitisch. Na eeuwenlange Russische overheersing, religieuze vervolging [5], degradatie tot tweederangsburgers en tijdens de Tweede Wereldoorlog aangedaan onrecht [6] was het Tsjetsjeense nationale gevoel alleen maar sterker geworden. Dit werd nog gestimuleerd tijdens de perestrojka onder president Gorbatsjov, die veel meer religievrijheid toestond, waardoor Moskeen herbouwd konden worden.
Al gauw ontstond dan ook de roep om onafhankelijkheid en het zal geen verbazing wekken, dat de daarop volgende strijd sterke religieus-islamitische componenten vertoonde, gezien de onderdrukking van de religieuze beleving in het verleden.
In de strijd in de negentiger jaren zou daarbij de orthodoxe Islam [de Tsjetsjenen waren door de eeuwen heen voornamelijk soefistisch], een steeds grotere rol gaan spelen [7]
TWEE TSJETSJEENSE OORLOGEN:
Nadat de voormalige Tsjetsjeense luchtmacht generaal, Doedajev [veteraan uit het Russische Rode Leger] in 1991 de onafhankelijkheid van Tsjetsjenië had uitgeroepen en drie Russische couppogingen tegen zijn bewind waren mislukt, viel de toenmalige Russische president Jelstin in 1994 Tsjetsjenië binnen.
Om propagandistische redenen werd genoemd de toenemende uiteraard verwerpelijke discriminatie en achterstelling van de etnisch-Russische inwoners, die tegen onafhankelijkheid waren en uiteindelijk grotendeels wegvluchtten tijdens de oorlog. [8]
Hiermee begon het eerste Russische militaire ingrijpen, dat tot 1996 zou duren
Rusland slaagde er niet in Tsjetsjenië te onderwerpen en in 1996 werd een staakt het vuren getekend. [9]
Uiteraard accepteerde Rusland de onafhankelijkheid van Tsjetsjenië niet en na veel onderlinge Tsjetsjeense twisten [tussen de niet-islamitische president Maschadov en de islamitische vice-president Basajev] viel Rusland in 1999 opnieuw Tsjetsjenië binnen
Directe aanleiding vormt de inval van Basajev en aanhangers in Dagestan. [10]
Ook deze in 2002 officieel beëindigde tweede Tsjetsjeense oorlog onder de toenmalige Russische president Poetin,werd gekenmerkt door grootschalige Russische mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden, die grotendeels gericht waren tegen de Tsjetsjeense burgerbevolking. Het Tsjetsjeense verzet was eveneens debet aan oorlogsmisdaden als bomaanslagen op Russische burgerdoelen [11] en foltering en executie van krijgsgevangenen.
Hoewel de oorlog officieel is beëindigd, gaan de mensenrechtenschendingen tegen de burgerbevolking echter tot de dag van vandaag door, waaraan naast Russische troepen ook regeringsgezinde Veiligheidsdiensten aan schuldig maken. [12] Als reactie daarop worden de aanslagen van het Tsjetsjeense verzet op Russische burgerdoelen voortgezet, zoals de recente dd 29-3. Honderdduizenden Tsjetsjenen zijn inmiddels het land ontvlucht, grotendeels naar buurland Ingoesjetië. [13]
Vanaf de Tweede Tsjetsjeense oorlog werd door de Russische autoriteiten steeds meer een ”tsjetsjenisering” van het gezag gepromoted. Dit hield in de benoeming van pro-Russische Tsjetsjeense leiders in Staatsfuncties. Ook werd de verantwoordelijkheid voor het neerslaan van het verzet steeds meer bij Tsjetsjeense Veiligheidstroepen gelegd. [14]
In 2003 werd als president, Akhmat Kadyrov aangesteld. Nadat hij in 2004 om het leven kwam bij een bomaanslag, werd aanvankelijk Aloe Alchanov president, waarna deze in 2007 vervangen werd door de zoon van Akhmat Kadyrov, Ramza Kadyrov, tevens leider van de beruchte Veiligheidstroepen. [15]
DE RUSSISCHE VUILE OORLOGEN IN TSJETSJENIË
INTERNATIONALE RECHTSPRINCIPES BIJ GEWAPENDE CONFLICTEN
Verplichting tot humane behandeling van gevangenen
1 – Persons hors de combat and those who do not take a direct part in hostilities are entitled to respect for their lives and their moral and physical integrity. They shall in all circumstances be protected and treated humanely without any adverse distinction.
”5 – Everyone shall be entitled to benefit from fundamental judicial guarantees. No one shall be held responsible for an act he has not committed. No one shall be subjected to physical or mental torture, corporal punishment or cruel or degrading treatment.”
Verbod militaire aanvallen op burgers en het verplichte onderscheid tussen combatanten [militairen en strijders] en non-combatanten [burgers].
”7 – Parties to a conflict shall at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to spare civilian population and property. Neither the civilian population as such nor civilian persons shall be the object of attack. Attacks shall be directed solely against military objectives.
Deze principes zijn eerder bekrachtigd in de Conventies van Genève en door andere Internationale Rechtsverdragen zoals het Anti-folterverdrag en de Verdragen betr de behandeling van gevangenen. Zij dienen door alle conflictpartijen te worden nageleefd
In de oorlogen in Tsjetsjenië zijn zij echter op grote schaal geschonden door de Russische troepen, met tienduizenden Tsjetsjeense en andere burgerslachtoffers ten gevolge
Ook het Tsjetsjeense verzet heeft zich aan ernstige mensenrechtenschendingen schuldig gemaakt.
A EERSTE TSETSJEENSE OORLOG:
BOMBARDEMENTEN OP GROZNY
In de Eerste Tsjetsjeense oorlog [1994-1996] vonden grootschalige Russische bombardementen op de Tsjetsjeense hoofdstad Grozny plaats, waarbij geen sprake was van het internationaalrechtelijk verplichte onderscheid tussen combatanten [militairen en strijders] en non-combatanten. Het gevolg was, dat er duizenden Tsjetsjeense burgers om het leven kwamen. Driehonderdduizend Tsjetsjenen sloegen op de vlucht. [16]
HET RUSSISCHE WILDE WESTEN
NIETS IS ONS TE DOL
”SCHOONMAAKOPERATIES” IN TSJETSJEENSE DORPEN
Berucht waren ook de zogenaamde zatjistiki [schoonmaakoperaties], waarbij dorpen werden uitgekamd op zoek naar verzetsstrijders. Hierbij maakten zowel het ”reguliere” Russische leger als Veiligheidstroepen zich schuldig aan mishandelingen, folteringen, buitengerechtelijke executies [executies zonder vorm van proces], plundering en brandstichting. [17]
WILLEKEURIGE ARRESTATIES EN MISHANDELINGEN IN KAMPEN
DE ”STRIJDERSLEEFTIJD”
Ook kwam het regelmatig voor, dat jongens en mannen tussen 15 en 60 jaar louter en alleen vanwege hun leeftijd ‘[‘strijdersleeftijd’]’ werden gearresteerd en weggevoerd naar zogenaamde ”filtratiekampen”, waar mishandelingen, folteringen, buitengerechtelijke executies en ”verdwijningen” [18] aan de orde van de dag waren. Aangezien er geen sprake was van enige bewijsbare arrestatiegrond, was hier sprake van ”collectieve straffen”, die in strijd zijn met artikel 33, 4e Conventie van Genève. [19]
B TWEEDE TSJETSJEENSE OORLOG
HET TREURSPEL HERHAALT ZICH
Ook bij de Tweede Tsjetsjeense oorlog maakte het Russische leger en Veiligheidstroepen zich schuldig aan een groot aantal mensenrechtenschendingen tegen de burgerbevolking
Intensieve bombardementen en artilleriebeschietingen in steden en dorpen eisten duizenden levens onder de burgerbevolking. Ook weer hier vonden de beruchte ”schoonmaakacties” in dorpen plaats en werden grote aantallen Tsjetsjeense burgers willekeurig gevangengenomen en overgebracht naar ”filtratiekampen, waar martelingen, buitengerechtelijke executies en verdwijningen plaatsvonden. Een berucht kamp, dat samen met andere kampen in een Human Rights Watch rapport beschreven wordt heette kamp Chernokozovo. [20]
Wat betreft die verdwijningen en andere mensenrechtenschendingen, die anno 2010 nog steeds aan de orde zijn in Tsjetsjenië, is Rusland een groot aantal keren gekapitteld door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. [21]
HUISVERBRANDINGEN ALS COLLECTIEVE STRAF
Als collectieve straffen waren reeds genoemd de willekeurige arrestaties in dorpen.
Genoemd dient echter ook de huisverbrandingen van mensen, van wie verondersteld wordt, dat hun familieleden wellicht behoren tot het Tsjetsjeens verzet. Deze praktijken hebben al een groot aantal Tsjetsjeense families dakloos gemaakt. [22]
C INGOESJETIE
Ook in Ingoesjetië, waar eenzelfde strijd woedt tussen het Russische leger/ Veiligheidstroepen en aan de andere kant het verzet, worden door Rusland dezelfde praktijken toegepast: Willekeurige arrestaties, verdwijningen, folteringen, buitengerechtelijke executies. [23]
D MENSENRECHTENSCHENDINGEN EN OORLOGSMISDADEN TSJETSJEENS VERZET
Zoals reeds bekend en door mij opgemerkt, heeft het Tsjetsjeens verzet zich in de loop der jaren eveneens schuldig gemaakt aan mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden. Er is sprake van aanslagen op Russische burgerdoelen, foltering en executies van krijgsgevangenen, aanslagen op en ontvoeringen van bestuursfunctionarissen in dienst van de Tsjetsjeense regering en ontvoeringen. [24]
Hoewel dit grotendeels reactie is op de grootschalige Russische mensenrechtenschendingen, is het, afgezien van de inhumaniteit, geen rechtvaardiging.
Burgers dienen in een conflict te allen tijde te worden ontzien en krijgsgevangenen humaan behandeld. Bovendien is het volgens het Internationaal Recht niet toegestaan, het ene onrecht te beantwoorden met het andere.
EPILOOG:
Het is evident, dat de recente aanslagen op de metro in Rusland in alle opzichten verwerpelijk zijn. Echter dient nadrukkelijk gesteld te worden, dat een en ander, hoe verwerpelijk ook, de resultante is van jarenlange Russische onderdrukking en ernstige oorlogsmisdaden, die slechts als vuile oorlog tegen de Tsjetsjeense burgerbevolking en die van haar buurlanden kan worden aangeduid.
Hiervoor is helaas veel te weinig media-aandacht.
Zolang het grootschalige Russische geweld doorgaat, zal het verzet, naast de volgens Internationaal Recht gerechtvaardigde militaire aanvallen op het Russische leger, de aanslagen op Russische burgerdoelen continueren. Het is aan de EU, op Rusland politieke druk uit te oefenen, deze vuile oorlog te beëindigen.
Nadrukkelijk dient gesteld te worden, dat van aanslagen alleen sprake is bij militaire aanvallen op burgers, die verboden zijn door het Internationaal Recht
Militaire aanvallen echter op combatanten [militairen en strijders], in casu hier het Russische leger, zijn internationaalrechtelijk gelegitimeerd.
Zie ook Principe 7, Internationaal Humanitair Oorlogsrecht
”…………………………Attacks shall be directed solely against military objectives.”
Vernietiging van Moskeen en het doden van spirituele leiders tijdens de Sovjet-Unie
” In de tijden van de Sovjet-Unie, waar religie tegen de grondbeginselen van het socialisme inging, werd de islamitische cultuur met grof geweld bestreden. Moskeeën werden vernietigd en de spirituele leiders werden vermoord. ”
Hun huizen en bezittingen waren echter grotendeels ingenomen door naar Tsjetsjenië verhuisde Russen en de gerepatrieerden werden slachtoffer van grove discriminatie, hetgeen leidde tot grote spanningen tussen de Russen en de autochtone Tsjetsjenen
”Yet the Russian authorities were not worried at all about the plight of the Russian-speakers, which was included on the list of reasons for the military operation only at the last moment, in the form of a propaganda trick. For years and years no one remembered the Russians, and only when the tanks needed to be rolled in did Moscow start talking about how bad things must be for the “compatriots” in Chechnya. ”
”Als Rusland in de zomer al zijn aandacht stort op de verkiezingen, zien de rebellen hun kans. Op de avond van de inauguratie van Jeltsin, na zijn verkiezingsoverwinning, voor zijn tweede ambtstermijn, verslaan de rebellen de federale troepen bij Grozny. Met het verlies van Grozny, stuurt Jeltsin de populaire generaal Aleksandr Lebed voor onderhandeling naar Chasavjoert, hier wordt een staakt-het-vuren getekend, waarmee de eerste Tsjetsjeense oorlog ten einde komt. Wat echter niet wil zeggen dat Rusland de onafhankelijkheid van Tsjetsjenië accepteert. Toch werd Tsjetsjenië de facto onafhankelijk.”
”Aangezien Basajev de rechtstreekse confrontatie met Maschadov niet aandurft, besluit hij eerst de islamitische revolutie te ontketenen in de aangrenzende republiek Dagestan, waarna hij hoopt in Tsjetsjenië te worden ontvangen als ware volksheld. Alles loopt echter anders; Basajev en zijn aanhangers worden bij hun invasie van Dagestan in augustus 1999 genadeloos verslagen door de Russen. Niet alleen de islamitische revolutie is hiermee mislukt, maar de gevolgen blijken van grotere aard als voor de tweede keer de Russische troepen naar Tsjetsjenië worden gestuurd.”
”Op 23 october 2002 viel een groep van zwaar bewapende Tsjetsjeense mannen en vrouwen net na de pauze van de Russische musical Nord Ost de zaal van het theater binnen. De aanwezigen dachten aanvankelijk nog dat het in de lucht schieten bij de show hoorde, maar ze werden daarop gedwongen op de grond te gaan liggen. De gijzelnemers van die Theatergijzeling in Moskou eisten de terugtrekking van de Russische troepen.”
De zogenaamde Kadyrovstsy, die officieel zijn opgeheven in 2006, maar de facto nog het land controleren en verantwoordelijk zijn voor het leeuwedeel aan mensenrechtenschendingen
After more than a decade of war and lawlessness, hundreds of thousands of Chechens have left Chechnya and moved to other parts of Russia, the former Soviet Union and other countries. Spontaneous outmigration peaked, not surprisingly, during the bloodiest phases of the two wars, but the overwhelming majority of these internally displaced persons or IDPs went to Ingushetia, other parts of Russia or simply safer locations within Chechnya”
”Art. 33. No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited.
”In almost all of the 115 rulings, the court concluded that Russia was responsible for extrajudicial executions, torture, and enforced disappearances, and that it had failed to investigate these crimes.”
DE RUSSISCHE PRESIDENT POETIN EN DE OEKRAINSEPRESIDENT ZELENSKY
Ukrainian refugees crossing the Irpin river on an improvised path under a bridge, that was destroyed.Vadim Ghirda/Copyright 2022 The Associated Press. All rights reserved.
LEVE DE VRIJHEIDSSTRIJD VAN HET OEKRAIENSE VOLK/WEG
MET DE MACHTSSPELLETJES VAN HET KREMLIN EN DE NAVO!
REACTIE OP DE VRAAG:
WAT GAAT RUSLAND DOEN, ZODRA ZE OEKRAINE ZIJN UITGEGOOID?
ZIE REACTIE
Beste Lezers,
”Als Olifanten vechten, wordt het gras vertrapt”
Afrikaans spreekwoord
Het is maar zeer de vraag, of Rusland wel Oekraine uitgegooid wordt.
Let wel:
Ik sta vierkant achter de strijd van het Oekrainse volk, honderd procent
Iedere bezetter moet eruit, of dat nu in Oekraine is, in de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en Gaza [met Israel als bezetter], in de Westelijke Sahara [daar is Marokko de bezetter], in Noord-Ierland [waar Groot-Britannie
al eeuwenlang bezetter is] in Tibet [met China als bezetter]
En waar dan ook ter wereld, waar bezetters de Boel terroriseren
Maar hier wordt in feite een bedekte oorlog gevoerd tussen Rusland
en de Westerse NAVO landen, over de ruggen van het Oekraiense volk!
Want bet your life, dat de Oekraieners op de lange of korte termijn
een prijs moeten betalen voor die zogenaamde NAVO steun, politiek,
economisch of anderszins.
Zowel het Kremlin als de NAVO hebben in Oekraine niets te zoeken
Ollongren: ‘Zonder VS in NAVO moeten defensie-uitgaven naar 4 procent’In het geval dat Donald Trump later dit jaar opnieuw president wordt van de Verenigde Staten én er voor kiest om…
Ollongren: ‘Zonder VS in NAVO moeten defensie-uitgaven naar 4 procent’In het geval dat Donald Trump later dit jaar opnieuw president wordt van de Verenigde Staten én er voor kiest om…
Dus alles is zo zeker nog niet
En vlak Rusland’s eigen militaire potentieel niet uit!
Laten we dus niet te vroeg juichen
Zo gauw wordt de Russische Beer niet uit Oekraine gegooid
En dat zie ik eigenlijk het liefst gebeuren door het Oekraiense
volk zelf, zonder buitenlandse inmenging of zogenaamde
”hulp”
Maar dat is, erken ik, welhaast een illusie
LEVE EEN VRIJ OEKRAINE!
ASTRID ESSED
Reacties uitgeschakeld voor Reactie Astrid Essed op Quora Vraag/”Wat gaat Rusland doen zodra ze Oekraine zijn uitgegooid?”
BRIEF OUD AMBASSADEUR J. WIJENBERG AAN MIRJAM BIKKER, FRACTIEVOORZITTER CHRISTEN-UNIE OVER HAAR PRO ISRAEL
UITSPRAKEN IN POLITIEKE TALKSHOW OP1
ONDERWERP:
Onderwerp Houd eindelijk je waffel, Mirjam, en luister eens !
ZIE OOK
WIKIPEDIA
JAN WIJENBERG
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Wijenberg
WIKIPEDIA
MIRJAM BIKKER
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mirjam_Bikker
VOORWOORD ASTRID ESSED
Beste Lezers,
Het is mij wederom een Eer, opnieuw een belangrijk stuk van oud ambassadeur en Palestina activist drs J. J. Wijenberg op mijn website te plaatsen.
Deze keer een brief aan mevrouw M Bikker, fractievoorzitter van
de Christen-Unie
Onnodig te memoreren, dat ik volledig achter de Inhoud sta
ASTRID ESSED
DE BRIEF!
drs J.J. Wijenberg
Adres
Woonplaats
Telefoonnummer
Strikt persoonlijk
Mevrouw M.H. Bikker
Fractievoorzitter CU
Tweede Kamer
Postbus 20018
2500 EB Den Haag
Onderwerp Houd eindelijk je waffel, Mirjam, en luister eens !
Referte uitspraken tijdens EO – Op1 uitzending 12-03-2024
Bijlagen diverse
cc. EO Margje Fiske & Tijs van den Brink
Den Haag, 13 maart 2024
Geachte mevrouw Bikker,
Gisteravond uitte u uw bezorgdheid over de ervaring van het kleine Joodse meisje bij de
opening van het Holocaust Museum.
Zij moest meemaken hoe mensen met Palestijnse
vlaggen de plechtigheid verstoorden.
U wil dit tijdens een IIde Kamer debat over de 4 en 5 mei
herdenking 2024 aan de orde stellen.
Met u maak ik mij zorgen over dat meisje, maar om een andere reden.
Als jongvolwassene nam ik na de Tweede Wereldoorlog deel aan het debat over de vraag hoe
het fascisme in de jaren 30 en daarna voet aan de grond kreeg met alle rampzalige gevolgen,
waaronder de Duitse Holocaust op de Joden en vele andere groeperingen.
Ik trok de conclusie
dat, mocht het fascisme weer de kop opsteken, ik mij daar tegen zal verzetten.
Ik had toen niet verwacht dat ik bij de politiek-zionistische variant van het fascisme, dus bij
het Israëlische regime en zijn Nederlandse meelopers, uitkwam.
Hannah Arendt, Albert
Einstein en 24 rabbijnen uit New York waren mij op 2 december1948 – toen ik 10 jaar was –
al voorgegaan.
De Davidster staat als fascistisch symbool nu gelijk aan het nazi-hakenkruis van weleer.
Wanneer dit meisje zal zijn opgegroeid tot een jongvolwassene, zal zij de feiten onder ogen
moeten zien.
Vrijwel de gehele politieke Nederlandse elite anno 2023/2024 steunde dit
misdadige regime voluit in de genocide op de Palestijnen.
Zij zal waarschijnlijk tot de
conclusie moeten komen dat de Joodse gemeenschap en het Nederlandse Israël beleid anno
2024 ons land een onuitwisbare medeplichtigheid en schuld – een monumentale schandvlek – hebben
bezorgd.
Beter dan ik brengt Henkjan van Vliet, woonachtig op het Waterlooplein, de kern van de
gebeurtenissen van zondag jl. onder woorden:
”
Dat het zondag rond de Portugese synagoge op een oorlogsgebied leek, is geheel te wijten aan de
museumdirectie en de overheid, die de opening van het Holocaust-museum gevaarlijk hebben
gepolitiseerd.
Dat zij niet inzagen dat de uitnodiging aan de Israëlische president Herzog minimaal
een domme fout was, en wie weet een bewuste middelvinger naar tegenstanders van Israëls oorlog in
Gaza, is hen aan te rekenen.
Voor de opening van een genocidemuseum het staatshoofd uitnodigen
van een land dat in een genocideproces is verwikkeld is, in het Jiddisch, een gotspe. […]
Als 76-
jarige, even oud als de staat Israël en opgegroeid met Israël als tweede vaderland, was de
demonstratie een emotionele en ontroerende ervaring.”
Henkjan van Vliet, Amsterdam, Politicering, 2024-03-13, de NRC,
PAGINA 2
Uw beweringen van gisteren dragen bij aan de verdere aantasting van de Nederlandse rechtsorde – een
fundamentele aftakeling van het karakter van de Nederlandse staat en zijn verworvenheden.
Ik ga maar voorbij aan de lachwekkende beweringen dat sprake zou zijn van ‘antisemitisme’.
Houdt
politiek verdwaasd Den Haag de positie van ‘de Coördinator Antisemitismebestrijding’ bij J+V in
stand, dan beschouw ik de kwalificatie ‘antisemiet’ als een eervolle vermelding.
Waar staan wij, Nederlanders, nu in de wijdere context?
De VN-Algemene Vergadering omvat 199 soevereine staten.
De bereidheid om Israël gewapender-
hand in de Rode Zee bij te staan is geslonken tot tien staten.
In de optiek van andere lidstaten hebben
zes een rijk koloniaal verleden.
Zij weten, zoals Israël, precies hoe je met nikkertjes en bruintjes om
moet gaan.
De vier anderen zijn door Europeanen gestichte nieuwe landen.
Zij hebben, zoals Israël,
ruime ervaring opgedaan in het grotendeels uitroeien van de autochtone bevolking.
De grote Jemenitische Houhti stam wordt door de NOS nieuwsdienst weggezet als ‘rebellen’.
Inmiddels bereiden China, Rusland en Iran – dat nooit heeft gezegd Israël in zee te zullen drijven –
bereiden al militaire oefeningen in de Arabische Zee voor.
Wanneer het Internationaal Gerechtshof zegt dat de door Israël gepleegde agressie genocide plausibel
is, zal de definitieve conclusie vrijwel ongetwijfeld zijn: ‘inderdaad, Israël pleegt genocide’.
Mocht
het samenwerkingsverdrag Nederland-Israël de Majesteit ter tekening bereiken, zal de Koning
gedwongen zijn dit op te schorten totdat de Opinie van het Hof bekend zal zijn gemaakt.
Nicaragua spreekt nu Duitsland aan. Nederland, met het ere-motto:
Den Haag, de wereldwijde stad
van Vrede en Recht, zal een dankbaar ander doel zijn, van bijvoorbeeld Honduras.
U zou er verstandig
aan doen, rekening te houden met een mogelijk arrestatiebevel van het Internationaal Strafhof voor de
huidige Nederlandse ministers van Defensie, van Buitenlandse Zaken en/of voor Buitenlandse Handel
en O n t w i k k e l i n g s s a m e n w e r k i n g. Vanuit de Scheveningse gevangenis kunnen zij zich
dan voor hun beleid verantwoorden voor het Strafhof.
Met uitzondering van parlementariërs van enige kleinere fracties, schendt de overgrote IIde Kamer
meerderheid de ambtseed op de Grondwet, art. 94.
De Grondwet geeft recht op geloofsvrijheid, echter
zoals bij alle andere vrijheden, ‘mits niet strijdig met de wet’.
Ook uw fractie schendt – nota bene – de Grondwet.
Mocht de CU menen dat uw geloofsovertuiging
van een hogere orde is dan de Grondwet, is er in de Staten-Generaal geen plaats voor de ‘Christen
Unie’.
Ooit opgegroeid als Rotterdamse Gereformeerde, permitteer ik mij u twee citaten voor te houden:
Gij zult geen valse getuigenis geven en Gij zult niet doden.
In die context vraag ik mij af of Zijne
Majesteit een aan hem gepresenteerd nieuw Kabinet op staatkundige gronden de ambtseed mag
afnemen.
Ik steun u van harte in de gedachte dat de stichting 4 en 5 mei de inhoud van de 4 mei herdenking
dient aan te passen aan recente ontwikkelingen.
Gezien het bovenstaande, zult u het met mij eens
zijn dat de eerste en de tweede Nakba de aandacht moeten krijgen die deze verdienen.
Het aantal
bescheiden Palestijnse Nederlanders komt, wat de omvang betreft, ruwweg overeen met het
luidruchtige Joodse segment.
De bijgevoegde boekjes onderbouwen mijn hierboven geformuleerde stellingen. Desgewenst zijn deze
ook online beschikbaar.
Met vriendelijke groeten
Jan Wijenberg, oud-ambassadeur
Reacties uitgeschakeld voor Brief oud ambassadeur drs J.J. Wijenberg aan Mirjam Bikker, fractievoorzitter Christen Unie over pro Israel uitspraken in politieke talkshow Op 1
In het Nieuwe Testament wordt bij regelmaat verwezen naar de Farizeeërs, die als leden van de machtige en invloedrijke Joodse priesterkaste in het toenmalige in het door de Romeinen bezette Judea [het huidige Israel, inclusief de bezette Palestijnse gebieden], een belangrijke politiek-maatschappelijke rol speelden
Veelal gaven zij blijk van een uiterlijke religieuze beoefening, met name ter imponering van het aanwezige publiek, maar ontbrak het doorgaans aan werkelijk humanitair gevoel tav de medemens
Zonder in verdere vergelijkingen te willen treden, vallen mij in sterke mate de overeenkomsten op tussen die toenmalige Farizeeërs en het hedendaagse CDA [de Nederlandse christendemocraten], zowel betreffende de Nederlandse binnenlandse politiek als de internationale politiek
Een en ander wordt nog versterkt door de door premier Balkenende voorgestane politiek van ”normen en waarden”, die echter getuigen van een grote discrepantie tussen het uiterlijke burgermansfatsoen en de naleving van fundamentele humanitaire waarden
Aangezien een dergelijk farizeïsme met name terugkomt in het huidige Midden-Oostenstandpunt van het CDA, toegespitst op de recente julioorlog tegen Libanon, acht ik het van belang, enkele door het CDA aangevoerde argumenten nader onder de loupe te nemen, nav een aan mij geschreven brief door de afdeling voorlichting van het CDA.
De directe aanleiding voor de CDA reactie aan mijn adres was mijn aan minister Bot van Buitenlandse Zaken (eveneens CDA) gerichte brief, nav zijn impliciete verdediging van het Israëlische gebruik van clusterbommen in Zuid-Libanon
Een tweede mi interessant aspect is, dat het CDA-standpunt grote overeenkomsten vertoont met de opvattingen van de pro-Israëllobby in het algemeen, evenals de standpunten van de meeste Europese christendemocratische partijen
Geachte lezer, geheel onderin vermeld ik zowel mijn brief aan minister Bot, evenals de CDA reactie hierop
Het zal u overigens waarschijnlijk opvallen, dat het CDA bovendien in geen enkel opzicht ingaat op de door mij aangevoerde argumentatie in mijn aan de minister gerichte brief
Vriendelijke groeten Astrid Essed
Vooraf:
Hoewel in onderstaande een aantal kritiekpunten op het CDA standpunt betreffende de recentelijk gevoerde julioorlog de revue passeren, zou ik u willen verzoeken vooral aandacht te schenken aan het feit dat het CDA zich vrijwel consequent schuldig maakt aan de volgende, mi cruciale punten
a de systematische bagatellisering van de Israëlische aanvallen op Libanon, met name tegen het licht van de aard van de aanvallen, de gekozen aanvalsdoelen en de wapenkeuze
b de hieruit voortgekomen bagatellisering van de Israëlische oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen in Libanon
c het bendrukken van het Hezbollah aandeel in dezen, waardoor er een onjuist en overtrokken beeld van de werkelijke gebeurtenissen ontstaat
d het zich ten onrechte beroepen op Israëls ”recht op zelfverdediging”
e de systematische ontkenning van de politiek-humanitaire consequenties van de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden en het niet-noemen van het voornaamste twistpunt tussen Israel en Hezbollah, de voortdurende Israëlische bezetting van Shebaa Farms
Ik zal echter, stap voor stap, de door het CDA ingenomen standpuntbepaling, belichten
A. CDA standpunt tav het karakter van de julioorlog:
Het CDA maakt zich in haar standpuntbepaling, door haar gebruik van de terminologie ”escalatie van het geweld”, schuldig aan het bagatelliseren van het grote Israëlische aandeel van de julioorlog, zowel betreffende het karakter van de aanvalsdoelen en wapenkeuze, als het ontbreken van iedere internationaalrechtelijke status voor de julioorlog
Zie CDA-citaat:
””Het CDA was en is zeer bezorgd over de escalatie van geweld in het Midden-Oosten tijdens de zomer. Dit geweld is het gevolg geweest van de ontvoering van Israëlische militairen en van aanvallen op Israëlisch grondgebied door Hamas en Hezbollah. ”
Opvallend in de CDA-reactie tav de julioorlog tegen Libanon is het feit, dat zij nergens expliciet refereert aan de Israëlische aanvallen op Libanon, noch het humanitair-internationaalrechtelijke karakter ervan, maar zich slechts bedient van de vage en eufemistische term ”escalatie van geweld”
Daarenboven suggereert een als ”escalatie van geweld” aangeduide kwalificatie, ten onrechte een rechtvaardiging voor deze aanval op Libanon, die niet alleen gezien de wapenkeuze en aanvalsdoelen, maar met name ook vanwege het ontbreken van enige internationaalrechtelijke basis, slechts als agressieoorlog kan worden gekenschetst Hierop kom ik nog terug
B. ”Ontvoering” van Israëlische soldaten
CDA-standpunt tav de ”ontvoering”’van Israëlische soldaten
Het CDA standpunt, dat er sprake is van ”ontvoering” van Israëlische soldaten, is in strijd met het Internationaal Recht, is internationaalrechtelijk gezien niet juist
Zie Citaat CDA-standpunt:
””Het CDA was en is zeer bezorgd over de escalatie van geweld in het Midden-Oosten tijdens de zomer. Dit geweld is het gevolg geweest van de ontvoering van Israëlische militairen en van aanvallen op Israëlisch grondgebied door Hamas en Hezbollah. ”
In tegenstelling tot het gangbare Amerikaans-Europese standpunt, zowel betreffende politici als het grootste deel van de media is er geen sprake van een ”ontvoering” van Israëlische soldaten, maar een gevangenneming
Zoals bekend zijn de over Israëlische soldaten dd 12-7 bij een militaire operatie van de politiek-militante beweging Hezbollah op Israëlisch grondgebied gevangengenomen
Volgens het Internationaal Recht is er in dezen sprake van twee militaire conflictpartijen, namelijk Israel enerzijds en Hezbollah anderzijds en is uit dien hoofde het maken van krijgsgevangenen bij een militaire operatie door Hezbollah gerechtvaardigd
Uiteraard rust op Hezbollah echter, evenals op de andere conflictpartij, het Israëlische leger, de internationale verplichting, deze krijgsgevangenen te allen tijde humaan te behandelen
Hiervoor verwijs ik naar artikel 3, Geneefse Conventies dd 1949
C. Bagatellisering cq impliciete ontkenning Israëlische bezetting
Het CDA maakt zich in haar standpuntbepaling schuldig aan bagatellisering cq ontkenning van de Israëlische bezetting, evenals de politiek-humanitaire implicaties dienaangaande Hierop kom ik in de loop van mijn betoog terug
Citaat CDA-standpunt:
”Dit geweld is het gevolg geweest van de ontvoering van Israëlische militairen en van aanvallen op Israëlisch grondgebied door Hamas en Hezbollah. ”
Opvallend is, dat het CDA, door middel van een dergelijke formulering, niet alleen de indruk wekt, dat deze aanvallen ten onrechte zijn, evenzeer geeft zij blijk van een vrijwel totale ontkenning cq bagatellisering van de politieke consequenties van de Israëlische bezetting:
De aanvallen van Hezbollah en Hamas op Israëlisch grondgebied echter zijn de directe resultante van de Israëlische bezetting van Shebaa Farms enerzijds en de reeds 39 haar durende Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden, ondanks de in 1967 aangenomen VN-Veiligheidsraadsresolutie 242, die tevergeefs heeft opgeroepen tot een Israëlische terugtrekking uit alle in de junioorlog dd 1967 veroverde gebieden, waaronder de Palestijnse.
Aangezien aan iedere bezetting, waar ook ter wereld, inherent zijn vernederingen, oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen en deze uiteraard tot verzet leiden, is het evident, dat hiervan ook in dit conflict sprake is. Het resultaat is geweest de internationaalrechtelijk gelegitimeerde militaire aanvallen op het Israëlische leger, dus ook op Israëlisch grondgebied en de niet gelegitimeerde aanvallen op burgers en burgerdoelen Zolang deze aanvallen slechts op het Israëlische leger gericht zijn, is er sprake van legitimiteit in dezen
D. Raketaanvallen Hezbollah en vrijlating ”ontvoerde soldaten”
Ten onrechte stelt het CDA in haar standpuntbepaling, dat de ”ontvoerde” Israëlische soldaten dienen te worden vrijgelaten
Citaat CDA-standpunt:
”Het CDA ondersteunde de G8-verklaring en de EU-verklaring de terugkeer van de ontvoerde Israëlische soldaten en het stoppen van raketaanvallen op Israël. Israël kan het recht op zelfverdediging niet ontzegd worden. Hezbollah zal alle raketten en ander wapentuig moeten ontmantelen en de ontvoerde Israëlische militairen direct moeten vrijlaten. Bovendien mag Hezbollah de burgerbevolking niet gebruiken als camouflagenet. ”
De door het CDA gemaakte opmerking, dat de gevangengenomen [dus niet ontvoerde] Israëlische militairen dienen te worden vrijgelaten, is niet juist Hoe onaangenaam krijgsgevangenschap wellicht ook voor hen is [evenals overigens voor Hamas en Hezbollah-gevangenen], zolang de vijandelijkheden niet beëindigd zijn, is krijgsgevangenschap gelegitimeerd
Overeind blijft echter te allen tijde overeind staan een humane behandeling van de betreffende Israëlische soldaten, evenals van Palestijnse en Hezbollah-gevangenen van het Israëlische leger
Zie daarvoor artikel 3, Geneefse Conventies
2) Raketaanvallen Hezbollah op Israel
CDA standpunt ter veroordeling Hezbollah raketaanvallen op Israel
Met het CDA standpunt ter veroordeling Hezbollah raketaanvallen op Israel stem ik geheel in, aangezien de op Israëlische steden gerichte Hezbollah-aanvallen, als zijnde burgerdoelen, in strijd zijn met het Internationaal Recht
Citaat CDA-standpunt:
””Het CDA ondersteunde de G8-verklaring en de EU-verklaring de terugkeer van de ontvoerde Israëlische soldaten en het stoppen van raketaanvallen op Israël. Israël kan het recht op zelfverdediging niet ontzegd worden. Hezbollah zal alle raketten en ander wapentuig moeten ontmantelen en de ontvoerde Israëlische militairen direct moeten vrijlaten. Bovendien mag Hezbollah de burgerbevolking niet gebruiken als camouflagenet. ”
Zoals reeds gesteld ben ik het geheel eens met de CDA-veroordeling van de Hezbollah-raketaanvallen op Israel
Grondregel van het Humanitair Oorlogsrecht [de Geneefse Conventies] is immers het feit, dat bij ieder gewapend conflict een strikt onderscheid gemaakt dient te worden tussen combattanten [militairen en strijders] en non-combattanten [burgers]
Als zodanig zijn de door Hezbollah gepleegde raketaanvallen dan ook te categoriseren als oorlogsmisdaden
Het feit, dat Hezbollah niet tot een regulier Staatsleger behoort en de Conventies niet heeft ondertekend, ontslaat haar genendele van deze verantwoordelijkheid
De Conventies zijn universeel en gelden in iedere situatie, tav ieder leger of politieke verzetsbeweging
Ook is het argument, dat Israel zich in Libanon schuldig heeft gemaakt aan oorlogsmisdaden, geen excuus voor de raketaanvallen van Hezbollah, aangezien volgens het Internationaal Recht, de ene oorlogsmisdaad niet mag worden beantwoord door een andere
3) CDA standpunt ter veroordeling gebruik burgers door Hezbollah als camouflagenet
Hoewel het eens met de CDA veroordeling van het gebruik van burgers als camouflagenet, dient hierbij vermeld te worden, dat op geen enkele manier is aangetoond, dat Hezbollah zich hieraan heeft schuldig gemaakt, noch ontslaat een en ander Israel van haar internationaalrechtelijke verplichtingen
Citaat CDA-standpunt:
Zoals reeds opgemerkt, ben ik het geheel met het CDA-standpunt eens, dat een eventueel gebruik door Hezbollah van burgers als camouflagenet, strijdig is met het Internationaal Recht
Op iedere conflictpartij rust immers de verplichting, de burgerbevolking niet onnodig in gevaar te brengen door zich tussen hen te bevinden
Niet alleen is er echter nergens concreet aangetoond, dat hiervan in het geval van Hezbollah sprake is geweest, daarenboven is eveneens de aanvallende partij [in casu Israel] te allen tijde verplicht, een strikt onderscheid te blijven maken tussen combattanten en non-combattanten
Een en ander impliceert, dat wanneer er sprake is van de aanwezigheid van strijders in een burgergebied, dat door Israel alle voorzorgsmaatregelen genomen dienen te worden ter bescherming van de burgerbevolking
Hiervan is echter genendele sprake geweest en ik kom er nog op terug
4) Ontwapening Hezbollah
CDA standpunt tav ontwapening Hezbollah
Hoewel eerlijkheid mij gebiedt te zeggen, dat een door CDA voorgestane ontwapening van Hezbollah in een VN-Veiligheidsresolutie is vastgelegd, getuigt het CDA met een dergelijke standpuntbepaling niet alleen van een gebrek aan politiek-historisch inzicht, eveneens negeert het CDA hiermee een van de hoofdoorzaken van het huidige Midden-Oostenconflict, de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden, de Golan-Hoogte en hiermee samenhangend, de bezetting van Shebaa Farms
Uw deelcitaat
”Hezbollah zal alle raketten en ander wapentuig moeten ontmantelen en de ontvoerde Israëlische militairen direct moeten vrijlaten.”
Het CDA-standpunt tav de ontwapening van Hezbollah is, gezien de status van Hezbollah en de internationaal-politieke situatie, niet alleen ten onrechte, maar in alle opzichten irreëel
Weliswaar ben ik mij ervan bewust, dat de VN-Veiligheidsraadsresolutie nr 1559, dd 2004, heeft opgeroepen tot ontwapening van alle ”Libanese en niet-Libanese milities”, maar eveneens is het evident, dat de VN-Veiligheidsraad er, ook in de door u genoemde recentelijke resolutie 1701, niet in geslaagd is een oplossing te creëren voor de bron van het Hezbollah-verzet, namelijk de nog steeds voortdurende Israëlische bezetting van Shebaa Farms
Zolang Israel niet bereid is deze bezetting op te geven, alsmede de bezetting van de Palestijnse gebieden, waarmee Hezbollah zich eveneens sterk identificeert, is het zowel irreëel, als politiek-humanitair gezien onrechtvaardig, van Hezbollah ontwapening te eisen, terwijl het zeer geavanceerde en hoogtechnologische Israëlische leger nog als bezetter aanwezig is
E. Israëls recht op zelfverdediging
CDA standpunt ter kwalificering van de julioorlog als het Israëlische ”recht op zelfverdediging”
Ten onrechte wordt door het CDA de door Israel gestarte julioorlog gekwalificeerd als het ”recht op zelfverdediging”
Citaat CDA standpuntbepaling
”Israël kan het recht op zelfverdediging niet ontzegd worden. Hezbollah zal alle raketten en ander wapentuig moeten ontmantelen en de ontvoerde Israëlische militairen direct moeten vrijlaten. Bovendien mag Hezbollah de burgerbevolking niet gebruiken als camouflagenet. ”
Deelcitaat:
” Israël kan het recht op zelfverdediging niet ontzegd worden.”
Zeker ben ik het met het CDA-standpunt eens, dat Israel, evenals iedere andere Staat ter wereld, het recht op zelfverdediging heeft Echter, in haar aanvallen op Libanon is er geen sprake geweest van zelfverdediging, maar van een niet-gerechtvaardigde agressieoorlog
Feiten op een rijtje:
In de eerste plaats betreft het hier een conflict tussen Israel en de niet-statelijke conflictpartij Hezbollah, dat zich voornamelijk bij de zuidgrens van Libanon afspeelt, waarbij over en weer reeds een aantal jaren sprake is geweest van militaire aanvallen Israel daarentegen heeft zich, met haar militaire aanval op Libanon als Staat, schuldig gemaakt aan schending van het Libanese soevereiniteitsrecht
Het recht op zelfverdediging geldt namelijk slechts in twee gevallen, namelijk wanneer er sprake is van een aanval van het Libanese leger op Israel en wanneer er sprake zou zijn van een door de VN-veiligheidsraad afgegeven Mandaat voor een militaire aanval, waarvan in dezen geen sprake was
Verder wil ik, refererend aan de door het CDA genoemde VN-resolutie 1701, behelende het staakt het vuren in de julioorlog, stellen, dat deze, hoewel internationaalrechtelijk geldig, in ernstige mate getuigt van een gebrek aan politiek evenwicht Enerzijds wordt Israel opgeroepen de ”offensieve militaire acties” te staken, hetgeen impliceert behoud van het recht op zelfverdediging, anderzijds wordt Hezbollah opgeroepen ”alle militaire acties”’ te staken
Het recht op zelfverdediging geldt echter zowel Israel als Hezbollah, als conflictpartijen
Daarenboven wordt de gehele verantwoordelijkheid voor de escalatie van het conflict bij Hezbollah gelegd en is er geen sprake van een referentie aan de grootschalige Israëlische militaire acties, laat staan een veroordeling van de Israëlische mensenrechtenschendingen
F. Het door u het CDA genegeerde aspect: De humanitaire implicaties van de Israëlische aanvallen op Libanon
Zeer ernstig aan het CDA verwijtbaar acht ik tenslotte het feit, dat zij in haar betoog geen enkele melding maakt van de ernstige door Israel gepleegde oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen in Libanon, waarover uitgebreid is gerapporteerd door zowel Amnesty International [www.amnesty.org] als Human Rights Watch [www.hrw.org]
Zoals reeds opgemerkt, dient door de conflictpartijen bij ieder gewapend conflict een strikt onderscheid gemaakt te worden tussen combattanten en non-combattanten
Hiervan is echter, noch bij Hezbollah [raketaanvallen op Israëlische steden], noch bij Israel, sprake van geweest
Israel heeft haar militaire aanvallen voornamelijk gericht op woonwijken in Beiroet en dorpen in Zuid-Libanon, met als gevolg, dat er in drie weken tijd meer dan 1287 Libanese burgers om het leven gekomen zijn Als legitimatie werd aangevoerd, dat er zich in deze burgerdoelen Hezbollah-strijders zouden bevinden Zoals reeds is aangetoond, ontslaat de eventuele aanwezigheid van strijders Israel genendele van de internationaalrechtelijke verplichting, maximale voorzorgsmaatregelen te treffen voor de veiligheid van de burgerbevolking
Deze door Israel gepleegde willekeurige aanvallen op burgers en burgerdoelen, waarbij ieder onderscheid tussen burgers en strijders is weggevallen, zijn dan ook oorlogsmisdaden volgens het Internationaal Recht
Eveneens heeft Israel zich schuldig gemaakt aan militaire aanvallen op de civiele infrastructuur, ten gevolge waarvan meer dan 100 wegen zijn gebombardeerd, 70 bruggen zijn verwoest en eveneens aanvallen zijn uitgevoerd op water en elektriciteitsinstallaties, met alle voor de burgerbevolking veroorzaakte humanitaire tol
Met name het bombarderen van elektriciteit en stroominstallaties is dan ook, vanwege de reeds genoemde humanitaire consequenties voor de burgerbevolking, streng verboden door het Internationaal Recht
Ten gevolge van deze Israëlische militaire acties zijn eveneens 15 dorpen in Zuid-Libanon met de grond gelijk gemaakt
In de onderstaande aan minister Bot geschreven brief noemde ik bovendien nog het gebruik door het Israëlische leger, van de internationaal-verboden clusterbommen, met name vanwege de vorming van landmijnen
Nu reeds zijn vanwege deze gevormde landmijnen, volgens de organisatie Handicap International, minstens 22 slachtoffers gevallen Andere bronnen spreken van 40 tot 55 slachtoffers Zie http://www.handicapinternational.be/content.asp?lng=2&cID=379
Hoewel De VN 666 stuks clustermunitie hebben vernietigd en 51 zones konden aanduiden, waar clusterbommen werden gedropt, is er een vermoeden, dat er in totaal in meer dan 200 zones niet-ontplofte clustermunitie ligt. Volgens andere bronnen impliceert dit een nog onvernietigd aantal clusterbommen van in getal 2000
Met name spelende kinderen worden hiervan het slachtoffer
Het verbaast en verbijstert mij dan ook, dat het CDA weliswaar in haar betoog refereert aan de door Hezbollah gepleegde oorlogsmisdaden en terecht, maar geen woord wijt aan het leeuwendeel door Israel gepleegde oorlogsmisdaden
Dit wijst op een het CDA zeer te verwijten selectieve humanitaire verontwaardiging
G. Het CDA standpunt tav de sleutelrol voor de VS bij de beëindiging van het Midden-Oostenconflict
Niet alleen acht ik een dergelijk standpunt oneigenlijk, vanwege de door de VS decennialang gevoerde zeer partijdige pro-Israëlpolitiek, daarenboven trachten op deze wijze Nederland en andere EU-landen de politieke en morele verantwoordelijkheid voor de oplossing van het Midden-Oostenconflict van zich af te schuiven
1) Het oneigenlijke karakter van de VS-bemiddeling ter beëindiging van het Midden-Oostenconflict
CDA citaat:
”Terecht heeft minister Bot van Buitenlandse Zaken gezegd dat de Verenigde Staten de grootste invloed hebben in deze regio. Om het doel, het stoppen van het geweld te bereiken, is het dan ook verstandig zo optimaal mogelijk samen te werken met de VS. Het blijft van groot belang dat de terroristische groepering Hezbollah zich niet kan hergroeperen, geen raketinstallaties meer verborgen houdt in woonwijken en niet opnieuw een staat in de staat Libanon kan vormen. ”
Tenslotte wil ik nog wijzen op het door het CDA aangehaalde, dat het door minister Bot gesuggereerde argument, dat de VS een sleutelrol zou dienen te spelen in de beëindiging van het conflict. Een en ander is, zoals reeds opgemerkt, echter geheel oneigenlijk, aangezien de VS in ernstige mate partijdig is tav Israel en tot dusver vrijwel iedere door Israel, door internationale mensenrechtenorganisaties gecategoriseerde mensenrechtenschending heeft gebagatelliseerd onder de noemer ”het recht op zelfverdediging”
Ook is de VS een van de hoofdleveranciers van de door Israel gebruikte clustermunitie
2) Het afschuiven van eigen EU-verantwoordelijkheid
Bovendien is de verwijzing van minister Bot naar de VS een oneigenlijk argument, waarachter de EU zich verschuilt en in dezen geen verantwoordelijkheid wil nemen voor een van de VS onafhankelijke Midden-Oostenpolitiek
Dit maakt de EU en Nederland, evenals uiteraard de VS, politiek en moreel medeverantwoordelijk voor de door Israel gepleegde oorlogsmisdaden
Epiloog:
Een brief, inhoudende bovenstaande argumentatie, heb ik het CDA teruggezonden naar aanleiding van haar reactie op mijn aan minister Bot geschreven brief
Het lijkt mij overigens zeer twijfelachtig, dat mijn brief zal leiden tot werkelijke zelfreflexie bij het anti-Palestina bolwerk van voornamelijk de CDA-partijtop Gelukkig wordt er door de CDA leden op ”lager” niveau veelal een stuk genuanceerder aangekeken tegen de politiek-humanitaire implicaties van het Midden-Oostenconflict
Toch acht ik het van belang, het CDA steeds weer te blijven attenderen op het innemen van een standpuntbepaling, die zover afwijkt van de door hen voorgestane christelijke levensprincipes
Zodat zij later niet kunnen zeggen
”Wir haben es nicht gewusst”
Astrid Essed
Zie de door het CDA-afdeling publieksvoorlichting aan mijn adres geschreven brief, nav mijn aan minister Bot gerichte brief tav zijn beantwoording van de vragen van Kamerlid van Velzen [SP] tav de Nederlandse standpuntbepaling betreffende het Israëlische gebruik van clusterbommen in Zuid-Libanon
A. Zie CDA brief
”Geachte mevrouw Essed,
Hartelijk dank voor uw mail. Het CDA was en is zeer bezorgd over de escalatie van geweld in het Midden-Oosten tijdens de zomer. Dit geweld is het gevolg geweest van de ontvoering van Israëlische militairen en van aanvallen op Israëlisch grondgebied door Hamas en Hezbollah. Het CDA ondersteunde de G8-verklaring en de EU-verklaring de terugkeer van de ontvoerde Israëlische soldaten en het stoppen van raketaanvallen op Israël. Israël kan het recht op zelfverdediging niet ontzegd worden. Hezbollah zal alle raketten en ander wapentuig moeten ontmantelen en de ontvoerde Israëlische militairen direct moeten vrijlaten. Bovendien mag Hezbollah de burgerbevolking niet gebruiken als camouflagenet.
Terecht heeft minister Bot van Buitenlandse Zaken gezegd dat de Verenigde Staten de grootste invloed hebben in deze regio. Om het doel, het stoppen van het geweld te bereiken, is het dan ook verstandig zo optimaal mogelijk samen te werken met de VS. Het blijft van groot belang dat de terroristische groepering Hezbollah zich niet kan hergroeperen, geen raketinstallaties meer verborgen houdt in woonwijken en niet opnieuw een staat in de staat Libanon kan vormen.
Inmiddels heeft de Veiligheidsraad van de VN op 11 augustus resolutie 1701 aangenomen en is een staakt-het-vuren overeengekomen. Het CDA is verheugd over de resolutie en het staakt-het-vuren. De resolutie voorziet in een uitbreiding van de UNIFIL-troepenmacht van 2000 tot 15000 troepen en de inzet van 15.000 Libanese troepen in het zuiden van Libanon. Het is van groot belang dat Libanon weer de soevereiniteit over het Zuiden van het land terugkrijgt. De Nederlandse regering overweegt een maritieme bijdrage te leveren.
Eind augustus heeft een donorconferentie plaatsgevonden in Stockholm.
Minister Bot heeft hier namens Nederland 10,8 miljoen euro toegezegd voor humanitaire hulp aan Libanon. De bevolking van Libanon mag niet in de steek worden gelaten. De regeringen van Israël en Libanon verdienen de steun van de internationale gemeenschap om uitvoering te kunnen geven aan hun verplichtingen uit resolutie 1701.
Israël zal haar troepen moeten terugtrekken uit Zuid-Libanon; Libanon zal moeten toezien dat Hezbollah niet meer met wapens bevoorraad kan worden vanuit Syrië. Ook Iran, als bondgenoot van Hezbollah, zal uitvoering moeten geven aan de eerdere resolutie m.b.t. de ontwapending van Hezbollah. ”
Met vriendelijke groet, Marianne Fennema CDA Tweede Kamerfractie Publieksvoorlichting
Aan de minister van Buitenlandse Zaken de heer Bot
Tav uw beantwoording Kamervragen betreffende het Israëlische gebruik van clustermunitie in Zuid-Libanon
Geachte meneer Bot,
Ik wil graag uw aandacht vragen voor het volgende:
Ik heb met grote verontrusting kennisgenomen van uw beantwoording van de door het Kamerlid Van Velzen gestelde schriftelijke vragen dd 28-7 over het gebruik van clusterbommen door het Israëlische leger in Zuid-Libanon, waarbij mijns inziens sprake is van een impliciete gedoging van de schendingen van de elementaire mensenrechten van de Libanese burgerbevolking
Zoals u bekend, heeft genoemd Kamerlid middels haar vraagstelling blijk gegeven van haar zorgen tav de humanitaire consequenties voor de burgerbevolking. Eveneens heeft zij u gevraagd, of u van mening bent, dat de wijze van het gebruik van clusterbommen door het Israëlische leger een schending vormt van het humanitair oorlogsrecht en dienaangaande bereid bent, binnen de Verenigde Naties erop aan te dringen, Israel te sommeren, per direct deze schendingen van het internationaal humanitair recht te staken
In uw reactie op haar vraagstelling heeft u geantwoord, dat u niet op de hoogte bent van ”de specifieke omstandigheden waarin Israël de clusterbommen in Libanon heeft ingezet” [uw bewoordingen]
Evenzeer bent u, volgens uw beantwoording, de kennelijke mening te zijn toegedaan, dat bij het gebruik van clusterbommen niet onder alle omstandigheden sprake zou zijn van een onvoorwaardelijke schending van het humanitair oorlogsrecht.
Nog afgezien van het door u tentoongespreide gebrek aan humanitair inlevingsvermogen in dezen, wil ik u er vriendelijk op attent maken, dat de door u opgezette redenering in strijd is met de fundamentele principes van het internationaal humanitaire recht
Te uwer informatie:
Zoals u uiteraard zult weten, is het een grondregel binnen het Internationaal Humanitair Recht, dat de betreffende conflictpartijen er te allen tijde aan gehouden zijn, bij hun militaire operaties, wat impliceert het gebruik van de wapenkeuze, een strikt onderscheid te maken tussen combattanten en non-combattanten
Vanzelfsprekend sluit een en ander het gebruik van niet-onderscheidende wapens, zoals clusterbommen en fragmentatiebommen uit
Clusterbommen:
Eveneens bent u ervan op de hoogte, dat de clusterbom in tweeërlei opzicht niet-onderscheidend is Enerzijds worden bij ontploffing ervan ongeveer tweehonderd kleinere bommen met grote snelheid de wijde omgeving in geslingerd Anderzijds vormen niet-ontplofte bommen landmijnen, die na aanraking ervan alsnog exploderen
Het moge duidelijk zijn, dat de bovenstaande twee factoren een ernstige bedreiging vormen voor de in de verre omtrek aanwezige burgerbevolking, wat als zodanig een ernstige schending is van het humanitair oorlogsrecht
Het feit, dat Israel niet tot de ondertekenaars behoort van het Verdrag van Ottawa dd 1997, dat een verbod op de vorming van landmijnen heeft afgekondigd, ontslaat haar niet van haar internationaalrechtelijke verantwoordelijkheid tot het maken van een strikt onderscheid tussen combattanten en non-combattanten
Volgens deskundigen zijn er momenteel, na de afkondiging van de wapenstilstand dd 14-8, meer dan 2000 onontplofte clusters in Zuid-Libanon, die door mijnenvegers geborgen dienen te worden
Onlangs nog zijn er bij een ontploffing van een dergelijke cluster, 12 mensen gedood en 37 mensen gewond geraakt
Dienaangaande snijdt eveneens de door u gemaakte opmerking, dat u niet op de hoogte bent van de”’specifieke omstandigheden” waaronder Israel de clusterbommen heeft ingezet, geen hout
Van een bewindsman van een land als Nederland, dat niet alleen pretendeert, respect te hebben voor het Internationaal Recht, maar tevens het Verdrag van Ottawa heeft getekend en geratificeerd [3 Dec 97 getekend, 12 Apr 99 geratificeerd] mag dan ook verwacht worden, dat deze het gebruik van clusterbommen, ongeacht het betreffende land, duidelijk en onverbloemd veroordeelt
Ik spreek dan ook de hoop uit, dat u zich in dezen weer wilt baseren op de grondbeginselen van het Internationaal Humanitair Recht en er bij de VN op aan wilt dringen, Israel alsnog te veroordelen voor deze aperte schendingen van het Internationaal Humanitair Recht
Vriendelijke groeten Astrid Essed
(Uitpers, nr.79, 8ste jg., oktober 2006)
Reacties uitgeschakeld voor [2006, en gepubliceeerd door Uitpers.be/Het CDA en Libanon/Farizeisme versus humaniteit
”Waarom een klap in het gezicht van de Holocaustslachtoffers [waartoe niet alleen de Joden, maar ook de Sinti en Roma, homosexuelen, Jehova Getuigen en
gehandicapten en andersdenkenden gerekend dienen te worden]?”
Op Twitter – aan die malle naamsverandering doe ik niet mee – las ik iets merkwaardigs. De conservator van het Holocaust Museum had – zo las ik – op de radio het feit toegelicht dat het museum wel aandacht aan Joden maar niet aan homoseksuelen besteedde als slachtoffers van genocide. Ze deed dat door te zeggen dat homo’s wegens deelname aan het verzet werden vervolgd, maar dus niet omdat ze homo waren op zich. Ik was nogal verbijsterd door zulke onwetendheid. Maar ik vroeg me al snel ook af: heeft die conservator dit echt gezegd? Een duidelijke bronvermelding zag ik niet. En zoiets gaan herhalen om er kritiek op te leveren, zonder absolute zekerheid dat de persoon het ook echt heeft gezegd, dat leek me niet verstandig.
Op zoek dus, en navraag gedaan. Ja hoor. Annemiek Gringold, hoofdconservator van het Holocaust Museum heeft zoiets echt gezegd. Gringold kreeg de vraag van een luisteraar waarom het museum geen aandacht aan de vervolging van Jehova’s Getuigen en homoseksuelen besteedde. En ze gaf via een ingesproken bericht – kennelijk op 11 maart, op 12 maart herhaald – het volgende antwoord: ‘Jehova’s Getuigen en homoseksuelen zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog ook door de nazi’s opgepakt, en veel van hen ook omgebracht door de nazi’s. De reden dat dat in Nederland gebeurde, was niet zozeer om wat zij waren, maar om wat zij deden. Dat is een iets ander stukje geschiedenis.’ Homoseksuelen zijn volgens haar vervolgd, niet vanwege hun seksuele oriëntatie maar om hun gedrag. Heel even dacht ik dat we hier een museale versie hadden van het aloude ‘je mag het wel zijn maar je mag het niet doen’. Maar het bleek nog iets anders in elkaar te zitten.
Het Radio 1 Journaal van de ochtend van 12 maart kwam er op terug, helemaal aan het eind van de uitzending.(1) Er was namelijk reactie gekomen op haar uitspraak, en daar reageerde Gringhold in de uitzending op. Eerst kregen we het ingesproken tekstje van Gringold te horen. Ze zei vervolgens, in reactie op een reactie, het volgende: ‘Het Holocaust Museum gaat natuurlijk over de vervolging van groepen, zoals Joden vooral, maar ook de Sinti gemeenschap in Nederland, die volgens de nazi’s zijn vervolgd om wie zij waren, zoals ze zijn geboren. En de nazi’s gingen ervan uit dat de Jehova’s Getuigen, als geloofsgemeenschap, andere keuzes hadden kunnen maken.’
Daar vallen al een tweetal opmerkingen over te maken. De eerste betreft die Sinti gemeenschap. De conservator noemt die, terecht, als gemeenschap die vervolgd is ‘om wie ze waren’. Maar op de website van het Holocaust Museum is van de Sinti gemeenschap eigenlijk ook nergens sprake.(2) Daar gaat het uitsluitend en alleen over de Jodenvervolging. De Sinti gemeenschap wordt dus wel genoemd om een vermeend verschil te onderstrepen met Jehova’s Getuigen en met homoseksuelen. Verdere aandacht is klaarblijkelijk niet beschikbaar. Dat klopt natuurlijk ook al niet.
De tweede opmerking betreft die Jehova’s Getuigen. Wie ook maar iets van die geloofsgemeenschap weet, weet ook dat mensen die daar deel van uitmaken, onder enorme mentale druk staan om daar niet uit te gaan. Dat Jehova’s Getuigen ‘andere keuzes hadden kunnen maken’ is dus helemaal niet zonder meer waar. Dat de de nazi’s dat wel zo zagen, doet niet erg ter zake. Ook deze mensen zijn als groep vervolgd, in een poging ze als groep van de aardbodem te doen verdwijnen (wat ook gebeurd zou zijn als ze onder nazi-terreurdruk hun geloofspraktijk hadden opgegeven trouwens). Het verhaal van de vervolging van Jehova’s Getuigen hoort thuis in het verhaal van de Holocaust in bredere zin. Ik vind het geloof van die hele Jehova Getuigen en de manier van uitdragen ervan onaangenaam en verwerpelijk. Het is zo ongeveer een mini-versie van een totalitaire maatschappij. Maar dat hoort de erkenning van leden van deze gemeenschap als wel degelijk slachtoffers van de Holocaust niet in de weg te staan.
Maar de conservator gaat verder, nu over homoseksuelen. En dan krijgen we dit. ‘Homoseksuelen zijn in nazi-Duitsland zelf vervolgd geweest. En vanwege hun homoseksualiteit ook opgepakt in nazi-Duitsland. In Nederland is dat iets afwijkend, het beleid van de nazi’s geweest. Wat je ziet is dat heel veel homoseksuelen, relatief veel, betrokken zijn geraakt bij allerlei verzetshandelingen, en er zijn veel homoseksuelen ook opgepakt vanwege de handelingen die zij deden in dat verzet, en zijn dus ook opgepakt als verzetsmensen en als zodanig omgebracht. In het museum zelf zijn er natuurlijk ook verhalen van homoseksuelen te vinden die zijn opgepakt, niet vanwege hun homoseksualiteit maar vanwege hun Joodse geboorte. En het is heel cynisch dat je dus eigenlijk uit gaat van het onderscheid dat de nazi s hebben uitgebracht want het verdriet vanwege de moord op een mens, of dat nou een jood of een homo is, is natuurlijk even groot. Alleen de reden waarom de nazi s iemand hebben vermoord, was dus anders in de geschiedenis. En daar hebben we dat onderscheid gemaakt in het museum.’
Wat ze zegt is feitelijk dit: homoseksuelen werden in Duitsland wel, maar in Nederland eigenlijk niet, vervolgd vanwege hun homoseksualiteit. Ze werden ‘alleen maar’ als deelnemers aan het verzet vervolgd. Prima overigens dat ze zegt dat homoseksuelen ‘relatief veel’ aan dat verzet deelnamen. Minder prima dat ze ontkent dat de homoseksuele identiteit als zodanig reden voor de nazi’s was om, ook in Nederland, homoseksuelen te vervolgen en de dood in te jagen. Wat ze zegt is aantoonbaar onjuist. Iemand die verantwoordelijkheid draagt voor een Holocaust Museum hoort zulke fouten niet te maken.
Ze is trouwens niet de enige die de vervolging van homoseksuelen in Nederland verkeerd neerzet. Op Twitter kwam ik een mooie uitgave tegen: ‘Wie kan ik nog vertrouwen?’ Van de ‘tentoonstelling: homoseksueel in nazi-Duitsland en bezet Nederland’, van het Internationaal Homo/Lesbisch Informatiecentrum en Archief, oftewel Ihlia.(4) Wat lezen we op pagina 25? ‘De enige homoseksuelen in Nederland die naar een concentratiekamp – of vernietigingskamp zijn gestuurd. In het geval dat de (zeden)politie een homoseksueel arresteerde en uit het raadplegen van zijn persoonsgegevens bleek dat hij Joods was, werd hij meteen overgedragen aan de Sicherheitsdienst. Deze zette de man meteen op transport naar Westerbork.’ Om dan te concluderen: ‘De Joodse homoseksuelen werden dus niet vervolgd wegens hun geaardheid, maar hun Joodse identiteit.’
Pardon? Waarom was zo’n man sowieso gearresteerd door die ‘(zeden)politie’? Niet vanwege zijn joodse identiteit, want die werd pas na arrestatie vastgesteld. En kennelijk ook niet vanwege verzetswerk, zoals in de versie van hoofdconservator Gringold, want arrestaties plegen wegens verzetswerk is geen taak van de zedenpolitie. De man was kennelijk opgevallen als homoseksueel, en daarom aangehouden. Had de politie geen vermoeden van homoseksualiteit – ‘zedeloos gedrag’, daar viel dat vast onder… – gehad, dan waren ze waarschijnlijk niet door de zedenpolitie opgepakt, en was hun identiteit ook verder niet gecheckt. Of ze dan als Jood aan deportatie en dood waren ontkomen is nog steeds onwaarschijnlijk, gezien het hoge percentage van de joodse gemeenschap in Nederland dat door de nazi’s is vermoord. Maar homoseksualiteit was wel degelijk de reden waarvoor deze specifieke mannen in eerste instantie vervolgd werden.
Het nazi-beleid tegen homoseksuelen was trouwens openlijk van kracht in Nederland. Dat bedenk ik niet zelf. Jan Rogier wees er in 1975 in Vrij Nederland op ‘dat de rijkscommissaris voor het bezette gebied Seyss Inquart al in juli 1940 de strafbepalingen tegen homoseksuele handelingen had verscherpt en per dekreet de algemene strafbaarheid van tegennatuurlijke ontucht had ingevoerd. Bovendien had hij een nauwlettend toezicht van de politie op geregistreerde homoseksuelen voorgeschreven.’(5) Jazeker, ‘geregistreerde homoseksuelen’, want ‘daarvoor had een andere vooroorlogse registratie bestond, waaruit de nazi’s konden putten. De amsterdamse zedenpolitie hield een register van mannelijke homoseksuelen bij, waarin in 1939 ongeveer 4500 personen stonden.’(6) De suggestie dat je in Nederland tijdens de nazi-bezetting als homoseksueel alleen gevaar liep als je aan verzetsacties deelnam en/of als je tevens Jood was, is echt verkeerd.
De waarheid is dat tijdens de bezetting plaatsen waar mannen bij elkaar kwamen om contact sociaal en seksueel – met andere mannen te zoeken, extra door politie in de gaten werden gehouden, en – voor zover het bijvoorbeeld een café betrof – ook werden binnengevallen. Door politie die over ‘roze lijsten’ van mogelijk homoseksuelen beschikte, door politie die homoseksuelen vervolgde omdat ze homoseksueel waren en dat lieten blijken. Nederlandse politie deed dat, als verlengstuk echter van het bezettingsregime dat haar afkeer van homoseksualiteit niet onder stoelen of banken stak.
Dat politie al voor die bezetting al repressief optrad richting homoseksuelen, maakte het voor agenten ongetwijfeld makkelijker om zich nu in te laten schakelen voor nazi-doeleinden. Dat de bezetter, zoals de tentoonstellingskrant aangeeft, geen politieagenten genoeg had om tegelijk Joden en homoseksuelen uit te roeien, en dat de bezetter de Jodenvervolging voorrang gaf, is geen reden om weg te moffelen dat homoseksuelen wel degelijk omwille van hun homoseksualiteit doelwit van nazi-vervolging waren. Het verhaal van hun vervolging hoort op die basis gewoon in een serieus Holocaust Museum thuis.
Nu kun je er natuurlijk voor kiezen om een museum alleen aan de Jodenvervolging te wijden. Dat is legitiem. Maar kun je het museum dan niet beter Museum over de Jodenvervolging’ noemen? Je kunt ook een strikte definitie van ‘holocaust’ afspreken, en zeggen dat dit woord alleen op de uitroeiing van joden betrekking hoort te hebben. Ik vind dat aanvechtbaar, maar het kan. Wat echt niet kan, is de vervolging van homoseksuelen buiten beeld laten in een museum over nazi-massamoorden, en dat dan verdedigen met onware beweringen als zouden homoseksuelen doelwit van vervolging waren, niet vanwege hun homoseksualiteit als zodanig maar pas als ze actief aan het verzet deelnamen. De nazi- bezetters vervolgden homoseksuelen als homoseksuelen, vanwege hun homoseksualiteit. Dat feit hoort door een hoofdconservator van een Holocaust museum niet zomaar te worden uitgewist.
(5) Jan Rogier, ‘De geschiedschrijver des Rijks’, deel VIII, Vrij Nederland, 5 juli 1975, in: Jan Rogier, ‘ De Geschiedschrijver des rijks en andere socialisten – politieke portretten’ (Nijmegen ,1979), pagina 90-91.
(6) Jan Rogier, ‘De geschiedschrijver des Rijks’, deel VIII, Vrij Nederland, 5 juli 1975, in: Jan Rogier, ‘ De Geschiedschrijver des rijks en andere socialisten – politieke portretten’ (Nijmegen ,1979), pagina 90. Een heruitgave van dit prachtboek zou welkom zijn. De hoofdmoot ervan bestaat uit een kritische ontleding van het befaamde maar schromelijk tekort schietende overzichtswerk dat Lou de Jong in opdracht van de Nederlandse regering schreef over Nederland tijdens de nazi-bezetting. Rogier schetst zowel van die bezettingstijd als van de v kijk van Lou de Jong een ontluisterend beeld, doet dat vanuit een radicaal linkse visie en met krachtige argumenten.
Peter Storm
Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Peter Storm]/Holocaust Museum miskent homo-vervolging in bezettingstijd
Since Yahya Sinwar, his close aides and Hamas militants have never been
found in Gaza City and then not in Khan Yunis, the Israeli army is
considering expanding its ground operation into the southern Gaza city of
Rafah.
The army is doing so because it assumes that Sinwar and his aids
are hiding in the tunnels underneath this southern region of the Gaza Strip,
presumably holding on to the Israeli hostages who are still alive.
Most of the Gaza Strip residents, some 1.4 million people, are concentrated
in Rafah.
Tens of thousands are still fleeing into the city from Khan Yunis,
where the fighting continues. The thought that Israel will invade Rafah and
that fighting will take place between and near civilians terrifies the city's
residents and the internally displaced persons.
The terror they feel is
augmented by the conclusion that nobody can prevent Israel from carrying
out its intention – not even the ICJ ruling that orders Israel to take all
measures to avoid acts of genocide.
Military correspondents in Israel report and assume that the army intends to
order residents of Rafah to move to a safe area. Since the war started, the
army has been waving around this evacuation or
der as evidence that it is
acting in order to prevent any harm to ”uninvolved civilians”
This safe zone, however, which was bombarded and still is bombarded by
Israel, is gradually shrinking.
The only safe zone that truly remains, and
which the IDF is now designating for the masses of people in Rafah, is Al-
Mawasi – a southern Gaza coastal area of approximately 16 square
kilometers (about 6 square miles).
It’s still unclear by what verbal measures the IDF and its legal experts
intend to reconcile this squeezing of so many civilians with the orders
given by the ICJ.
PAGE 3
”The humanitarian zone designated by the army is around the size of Ben-
Gurion International Airport (about 6.3 square miles)” concluded Haaretz
journalists Yarden Michaeli and Avi Scharf in their report earlier this week.
The report, titled "Gazans Fled Their Homes.
They Have Nowhere to
Return to”, revealed the vast devastation across the Gaza Strip as captured
in Satellite images.
The comparison with Ben-Gurion International Airport invites one to imagine
a density beyond anything imaginable, but Israeli TV commentators don't go
much further beyond the deep insight that the ground invasion of Rafah will
indeed, ”won’t be that simple.”
Although it’s difficult, we must imagine what awaits the Palestinians in
Rafah if the army’;s plan is carried out.
We must do so not so much as of humanist and moral considerations, which after October 7 aren’t that relevant to the majority of the Israeli-Jewish public, but because of the military, humanitarian, and -eventually- legal and political entanglementsthat are surely expected if we go down that road. The compression
Even if ”only” about a million Palestinians will flee for the third and fourth
time into Al-Mawasi – an area which is already full of displaced Gazans –
the density will be about 62,500 people per square kilometer (about
157,000 people per square mile).
This will happen in an open area with no skyscrapers to house the
refugees, that has no running water, no privacy, no means of living, no
hospitals or medical clinics, no solar panels to charge phones, and all while
aid organizations will have to cross through or near battle zones in order to
distribute the small amounts of food that do enter the Gaza Strip.
It seems that the only position in which this narrow area could
accommodate everyone would be if they're all standing or kneeling.
Perhaps it’ll be necessary to form special committees that will determine
sleeping arrangements in shifts: a few thousand would lie down while the
rest continue to stand awake.
The buzzing of the drones above and below,
the cries of babies born during the war and whose mothers have no milk or
not enough of it – these will be the unnerving soundtrack.
From what we saw during the IDF’s ground raids and the battles in Gaza
City and Khan Yunis, it’s clear, that the ground operation in Rafah if it
PAGE 4
eventually unfolds, will last many weeks. Does Israel believe that the ICJ
will consider the compression of hundreds of thousands or a million
Palestinians on a small piece of land a proper ”measure”; that prevents
genocide?
About 270 thousand Palestinians lived in the Rafah district before the war.
The one-and-a-half million who are currently staying there suffer from
hunger and malnutrition; they suffer from thirst, cold, diseases and
spreading infections, from lice in their hair and skin rash; they suffer from
physical and mental exhaustion and a chronic lack of sleep.
They crowd in
schools, hospitals and mosques, in tent neighborhoods that have sprung up
in and around Rafah, and in apartments that house dozens of displaced
families.
Tens of thousands of them are wounded, including those whose limbs were
amputated due to the army's attacks or surgeries that followed. They all
have relatives and friends – children, babies and elderly parents – who
have been killed in the past four months.
The houses of most of them were destroyed or badly damaged. All their
possessions are lost.
Their money has run out due to the high and
exorbitant food prices.
Many escaped death only by chance, and witnessed
the dreadful sights of dead bodies. They don’;t mourn the dead yet because
the trauma continues.
Along with displays of support and solidarity, disputes
and fights also occur. Some lose their memory and sanity from all the
suffering.
As it has done in other areas in the strip, to maintain the element of
surprise, the IDF will issue a warning about two hours before a ground
invasion into Rafah. This will give the residents a time window of a few
hours that day to evacuate the city.
Imagine this convoy of refugees and the mass panic of people fleeing
toward Al-Mawasi in the west. Think of the elders, the sick, the disabled and
the wounded who will be ”lucky” to be transported in donkey carts or
makeshift wheelbarrows and in cars that run on cooking oil.
All the others – both sick and healthy – will have to leave on foot. They’;ll
probably have to leave behind the little that they’ve managed to collect and
take with them in previous displacements, like blankets and plastic sheets
for shelter, warm clothes, some food and basic items such as small
cookers.
This forced escape march will probably go through the ruins of some of the
buildings that Israel bombed not long ago, or the craters created on the
PAGE 5
road due to the attacks. The whole convoy will then stand still until a detour
is found. Someone is bound to trip; a cartwheel will get stuck in the mud.
And all of them – hungry and thirsty, frightened by the imminent attack or
the expected tank shelling – will continue going forward. Children will cry
and get lost. People will feel bad.
Medical teams will struggle to reach
whoever needs care.
Only 4 kilometers (about 2.4 miles) separate Rafah from Al-Mawasi, but it’;ll
require several hours to cross.
The people marching will be cut off from any
communication, if only because of the packed convoy and the
overcrowding. They’;ll fight over the area where they wish to set up a tent.
They’ll fight over who gets to be closest to a building or a water well.
They’;ll
faint due to thirst and hunger.
The following image will repeat itself several times over the next few days:
A march of starving and frightened Palestinians starts fleeing in panic each
time the IDF announces another area whose residents are supposed to
evacuate, while the tanks and infantry troops advance toward them.
The
shelling and ground troops will get closer to the hospitals that are still
functioning. Tanks will surround them, and all the patients and medical
teams will be required to evacuate to the crowded Al-Mawasi area.
The ground operation
It’;s hard to know how many of them will decide not to leave.
As we learned
from what happened in the northern Gaza districts and Khan Yunis, a
significant number of residents prefer to stay in an area that is destined for
a ground operation.
Among them will be tens of thousands of displaced,
sick and seriously wounded Gazans who are hospitalized, pregnant women
and others who will decide to stay in their own homes and the homes of
their relatives or in schools turned into shelters.
The little information they
will get from the concentration area of Al-Mawasi is enough to discourage
them from joining.
IDF soldiers and commanders, however, interpret the evacuation order
differently: anyone who remains in an area designated for ground invasion
isn’t considered an innocent civilian; they aren’;t considered ”uninvolved”
Anyone who stays in their homes and goes out to fetch water from a city
facility that is still operating or from some private well, medical teams called
to treat a patient, a pregnant woman walking to a nearby hospital to give
birth – all of them, as we saw during the war and in past military campaigns,
are criminalized in the eyes of the soldiers.
Shooting and killing them
follows the IDF’s rules of engagement.
PAGE 6
According to the army, such shootings are carried out in accordance with
international law because these individuals were warned that they must
leave.
Even when soldiers break into houses during the fighting, Gazans,
mainly men, are at risk of death from gunfire.
A soldier shooting someone
because they felt threatened or followed an order – it doesn’t matter. It
happened in Gaza City, and it might happen in Rafah.
Just as the aid teams aren’t authorized or are unable to reach the northern
Gaza Strip to distribute food, they won’t be able to distribute it in the fighting
areas in Rafah.
The little food that the residents managed to save will
gradually run out.
Those who remain in their homes will be forced to choose the lesser of two
evils: either they go out and risk Israeli fire or starve at home.
Most of them
already suffer from a severe lack of nutrients. In many families, adults are
giving up food so that their children can be fed. There’s a real danger that
many will starve to death while in their home as the fighting rages outside.
The bombings
Since the war started, the army bombarded residential buildings, open
areas and passenger cars in every location it had defined as ”safe” (that its
residents weren’;t required to leave). It doesn’t matter if the attacks target
Hamas facilities, the group’s officials or other members who were staying
with their families or have come out of hiding to visit them – civilians are
almost always killed.
The bombings didn’t stop in Rafah either. Overnight into Thursday, two
houses were bombed in the western Rafah neighborhood of Tel al-Sultan.
According to Palestinian sources, 14 people were killed, including five
children.
The sources also said that a mother and daughter were killed in an Israeli
attack on a house in northern Rafah on February 7 and that a journalist was
killed together with his mother and sister in western Rafah the day before.
Also on February 6, the sources added, six Palestinian police officers were
killed in an Israeli attack while they were securing an aid truck in eastern
Rafah.
These attacks indicate that the so-called collateral damage calculations
approved by IDF legal experts and the State Prosecutor’s Office are
extremely permissive. The number of uninvolved Palestinians that it is
”permitted”; to kill in return for hitting an army’s target is higher than in any
previous war.
PAGE 7
People in Rafah are afraid that the IDF will apply these permissive criteria
also in Al-Mawasi, and attack there as well if a target is in the area, among
the hundreds of thousands who take shelter. This is how an announced
safe haven will become a death trap for hundreds of thousands.
Reacties uitgeschakeld voor Article from Amira Hass/”If the Israeli army invades Rafah, what will be of more than 1.5 million Palestinians, who take shelter there?
En zie nogmaals de bron van mijn aan u toegezonden ondersteuning van
de aanklacht tegen president Herzog onder P/S
Graag blijf ik op de hoogte over het verdere verloop van de juridische procedure
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
Geboortedatum
P/S
BRON MEDEONDERTEKENING AANKLACHT TEGEN DE
ISRAELISCHE PRESIDENT I. HERZOG
‘Wat kunt u doen?
Inmiddels is tegen Herzog een aanklacht ingediend bij het Openbaar Ministerie. Nederlandse burgers kunnen die aanklacht ondersteunen door een e-mail te sturen naar juridischezaken-lp@om.nl. In de mail moet u het zaaknummer Z/24/116385 vermelden, en kunt u uw steun uitspreken voor de arrestatie van de president van Israël en een onderzoek naar zijn vermeende betrokkenheid bij oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en genocide.”
Op zondag 10 maart zal de Israëlische president Yitzhak Herzog samen met koning Willem-Alexander de opening verrichten van het Nationaal Holocaustmuseum. Ook zal hij een ontmoeting hebben met premier Mark Rutte. Dit terwijl de genocidale uitspraken van Herzog over Gaza nog nagalmen.
‘Geen onschuldige burgers’
Eind 2023 haalde Herzog het nieuws met een persoonlijke boodschap die hij schreef op een reusachtige granaat die aansluitend op Gaza werd afgevuurd. ‘Ik vertrouw op je’, schreef de president, in de vrijwel zekere wetenschap dat de granaat dood en vernieling zou zaaien onder volstrekt onschuldige en weerloze Palestijnse burgers.
Maar over die onschuld denkt Herzog heel anders. Al op 12 oktober 2023 benadrukte hij dat Israël in Gaza geen onderscheid maakt tussen Palestijnse strijders en burgers. Bijna vijf maanden later heeft Israël de daad bij het woord gevoegd en een humanitaire catastrofe aangericht die zijn weerga niet kent.
Genocidale opruiing Herzogs uitspraken zijn als voorbeeld van ‘uitingen van genocidale intentie’ opgenomen in de door Zuid-Afrika ingediende aanklacht tegen Israël bij het International Gerechtshof. De rechters gingen daarin mee en namen zijn woorden zelfs op in hun uitspraak, die luidde dat het risico dat Israël in Gaza genocide begaat ‘plausibel’ is.
Oproep tot arrestatie Het hoort ondenkbaar te zijn dat Herzog voet zet op Nederlands grondgebied – anders dan om zich te verantwoorden voor het Internationaal Strafhof. Zijn ontvangst door de koning is een klap in het gezicht van de Palestijnen die machteloos moeten toezien hoe Israël hun geliefden vermoordt en hun land verwoest. Om nog maar te zwijgen van het internationaal recht.
De Joodse organisatie Erev Rav roept de organisatoren van de opening van het Holocaustmuseum op Herzog te weren, en het Openbaar Ministerie en de politie om hem bij aankomst te arresteren. The Rights Forum sluit zich nadrukkelijk aan bij de oproep om Herzog te weren. En dat geldt ook voor vele andere Nederlanders, zo is gebleken uit de vele reacties die wij ontvingen sinds wij het nieuws van het bezoek van Herzog naar buiten brachten.
Wat kunt u doen? Inmiddels is tegen Herzog een aanklacht ingediend bij het Openbaar Ministerie. Nederlandse burgers kunnen die aanklacht ondersteunen door een e-mail te sturen naar juridischezaken-lp@om.nl. In de mail moet u het zaaknummer Z/24/116385 vermelden, en kunt u uw steun uitspreken voor de arrestatie van de president van Israël en een onderzoek naar zijn vermeende betrokkenheid bij oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en genocide.
Demonstratie in Amsterdam Erev Rav heeft aangekondigd te zullen demonstreren tegen de komst van de Israëlische president. De demonstratie vindt plaats op zondag 10 maart om 11.00 uur op het Waterlooplein in Amsterdam. Bekijk het bericht van Erev Rav op Instagram voor meer informatie.
Deel onze video op sociale media In een vandaag gepubliceerde video roepen wij koning Willem-Alexander, Premier Rutte en het Holocaustmuseum met klem op om niet weg te kijken, en de Israëlische president Herzog niet te ontvangen.
Ondersteuning arrestatie van de Israelische president Herzog en een onderzoek naar zijn vermeende betrokkenheid bij oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en genocide
En zie nogmaals de bron van mijn aan u toegezonden ondersteuning van
de aanklacht tegen president Herzog onder P/S
Graag blijf ik op de hoogte over het verdere verloop van de juridische procedure
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
Geboortedatum
P/S
BRON MEDEONDERTEKENING AANKLACHT TEGEN DE
ISRAELISCHE PRESIDENT I. HERZOG
‘Wat kunt u doen?
Inmiddels is tegen Herzog een aanklacht ingediend bij het Openbaar Ministerie. Nederlandse burgers kunnen die aanklacht ondersteunen door een e-mail te sturen naar juridischezaken-lp@om.nl. In de mail moet u het zaaknummer Z/24/116385 vermelden, en kunt u uw steun uitspreken voor de arrestatie van de president van Israël en een onderzoek naar zijn vermeende betrokkenheid bij oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en genocide.”
Op zondag 10 maart zal de Israëlische president Yitzhak Herzog samen met koning Willem-Alexander de opening verrichten van het Nationaal Holocaustmuseum. Ook zal hij een ontmoeting hebben met premier Mark Rutte. Dit terwijl de genocidale uitspraken van Herzog over Gaza nog nagalmen.
‘Geen onschuldige burgers’
Eind 2023 haalde Herzog het nieuws met een persoonlijke boodschap die hij schreef op een reusachtige granaat die aansluitend op Gaza werd afgevuurd. ‘Ik vertrouw op je’, schreef de president, in de vrijwel zekere wetenschap dat de granaat dood en vernieling zou zaaien onder volstrekt onschuldige en weerloze Palestijnse burgers.
Maar over die onschuld denkt Herzog heel anders. Al op 12 oktober 2023 benadrukte hij dat Israël in Gaza geen onderscheid maakt tussen Palestijnse strijders en burgers. Bijna vijf maanden later heeft Israël de daad bij het woord gevoegd en een humanitaire catastrofe aangericht die zijn weerga niet kent.
Genocidale opruiing Herzogs uitspraken zijn als voorbeeld van ‘uitingen van genocidale intentie’ opgenomen in de door Zuid-Afrika ingediende aanklacht tegen Israël bij het International Gerechtshof. De rechters gingen daarin mee en namen zijn woorden zelfs op in hun uitspraak, die luidde dat het risico dat Israël in Gaza genocide begaat ‘plausibel’ is.
Oproep tot arrestatie Het hoort ondenkbaar te zijn dat Herzog voet zet op Nederlands grondgebied – anders dan om zich te verantwoorden voor het Internationaal Strafhof. Zijn ontvangst door de koning is een klap in het gezicht van de Palestijnen die machteloos moeten toezien hoe Israël hun geliefden vermoordt en hun land verwoest. Om nog maar te zwijgen van het internationaal recht.
De Joodse organisatie Erev Rav roept de organisatoren van de opening van het Holocaustmuseum op Herzog te weren, en het Openbaar Ministerie en de politie om hem bij aankomst te arresteren. The Rights Forum sluit zich nadrukkelijk aan bij de oproep om Herzog te weren. En dat geldt ook voor vele andere Nederlanders, zo is gebleken uit de vele reacties die wij ontvingen sinds wij het nieuws van het bezoek van Herzog naar buiten brachten.
Wat kunt u doen? Inmiddels is tegen Herzog een aanklacht ingediend bij het Openbaar Ministerie. Nederlandse burgers kunnen die aanklacht ondersteunen door een e-mail te sturen naar juridischezaken-lp@om.nl. In de mail moet u het zaaknummer Z/24/116385 vermelden, en kunt u uw steun uitspreken voor de arrestatie van de president van Israël en een onderzoek naar zijn vermeende betrokkenheid bij oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en genocide.
Demonstratie in Amsterdam Erev Rav heeft aangekondigd te zullen demonstreren tegen de komst van de Israëlische president. De demonstratie vindt plaats op zondag 10 maart om 11.00 uur op het Waterlooplein in Amsterdam. Bekijk het bericht van Erev Rav op Instagram voor meer informatie.
Deel onze video op sociale media In een vandaag gepubliceerde video roepen wij koning Willem-Alexander, Premier Rutte en het Holocaustmuseum met klem op om niet weg te kijken, en de Israëlische president Herzog niet te ontvangen.
Het nieuws uit Gaza bereikt vrijwel dagelijks nieuwe bizarre dieptepunten. Israël gaat door met haar genocide tegen Palestijnen. Bondgenoten van Israël, bezorgd over hun imago, jammeren af en toe over het hoge aantal burgerslachtoffers. Intussen houden ze wel graag de schijn op dat ze mensenlevens willen redden.
Nu heeft Biden, president van de VS, het idee gelanceerd om een tijdelijke haven aan de kust van Gaza aan te leggen om hulpgoederen binnen te kunnen brengen. Eerder al zijn landen – waaronder ook Nederland – gekomen met het idee van voedseldroppings, pakketten met hulpgoederen die per parachute uit de lucht worden neergelaten boven Gaza. Nu en dan vinden er daadwerkelijk zulke droppings plaats. Mensen die serieus bezig zijn met hulpverlening – en voor wie het redden van mensenlevens op de allereerste plek staat – wijzen er op hoe inadequaat het allemaal is.
Eerst dat malle haven-plan van de VS. Zo’n haven is er zomaar niet. Dat ‘kost een aantal weken om te plannen en uit te voeren’(1), aldus functionarissen van Bidens staat. Een aantal weken, misschien twee maar misschien ook wel veel meer. Dat is dus simpelweg geen oplossing voor al die mensen die nu doodhongeren. De tijd is er niet, even aangenomen dat de hulptoevoer via zo’n haven werkelijk door Israël zou worden toegelaten. Mensen hongeren nu dood, en hebben dus geen ‘aantal weken’ meer. Hun aantal loopt snel op: 10 verhongerde kinderen op 1 maart, volgens een rapport van een VN-instantie.(2) Op 7 maart lezen we: ‘In de afgelopen dagen zijn in Noord-Gaza zeker twintig mensen overleden aan ondervoeding of uitdroging, als gevolg van te weinig eten of drinken. Onder hen zijn voornamelijk kinderen.’(3).
Intussen zijn er dus ook die hulpgoederen die uit de lucht worden neergelaten op Gaza. Niet alleen komt er zo belachelijk weinig bij de noodlijdende mensen terecht. Hert is ook nog eens gevaarlijk. Op 8 maart konden we vernemen dat vijf mensen in Gaza omgekomen waren omdat ze geraakt werden door zo’n voedselpakket.(4) Zo red je geen mensenlevens. Zo voer je een theaterstuk op, om aan het zicht te onttrekken dat die mensenlevens je feitelijk weinig kunnen schelen. Het zijn immers maar Palestijnen, nietwaar?
De hongersnood is niet langer een dreiging. De hongersnood is een feit. En de staat Israël wil het zo. Dat hebben hoge functionarissen van die staat direct na 7 oktober al duidelijk gemaakt.(5) De staat Israël wil het zo, en dat laat die staat keer op keer dodelijk merken. Zo wilde Standing Together, een en groep Palestijnse en Joodse Israëli’s, een konvooi met hulpgoederen naar de mensen in Gaza brengen. Mocht niet van het Israëlische leger. Het konvooi moest terug.(6)
En als er hulpgoederen binnen komen, en desperate Palestijnen stromen naar de vrachtwagens om eten te bemachtigen, dan riskeren die mensen dood of verwonding door Israëlische bommen of geweervuur of ander geweld. Zulk Israëlisch geweld kostte op 19 februari 2024 maar liefst 115 Palestijnse mensenlevens in wat nu al bekend staat als de flour massacre, de slachting van het meel.(7) Het beschieten van op hulp wachtende Palestijnen gebeurt trouwens vaker. Alleen de aantallen in een keer maakte de flour massacre uitzonderlijk.
Het is doodeenvoudig om aan dit alles een einde te maken: het Israëlische leger dient hulpkonvooien onbeperkt en onbelemmerd binnen te laten. En het Israëlische militaire apparaat dient per direct te stoppen met het beschieten en bombarderen van Gaza en met alle militaire operaties in dat gebied. Pas dan kunnen de hongerige, dorstige en door ziekten geteisterde menigten effectief en krachtdadig voorzien worden van de hulp die nodig is om hun levens te redden.
Maar dat gaat niet gebeuren, als het aan Israël ligt. Een haar bondgenoten steunen Israël daar nog steeds in. Het redden van 2,3 miljoen mensenlevens – minus de inmiddels al ruim 30.000 door Israël vermoorde Palestijnen – is minder belangrijk dan het overeind houden van een koloniale bezettingsstaat – tot iedere prijs. Dat dient te veranderen, en snel. Dat hoort exact andersom: red die mensen, laat terreurstaat Israël vallen. Helemaal.
(5) Er zijn handenvol uitspraken van hoge Israëlische functionarissen – waaronder president Herzog – waar genocidaal streven uit blijkt. Zie bijvoorbeeld Brett Wilkins, ‘Auschwitz Museum Decrties Israeli Mayor’s Sick Call to Empty Gaza’ Common Dreams, 23 december 2024, https://www.commondreams.org/news/israel-genocidal-statements Blijkbaar zijn ze bij dat Auschwitz Mueum in Polen trouwens iets beter bij de les dan bij het Holocaust Museum in Amsterdam.
Ukrainians and foreign residents shout slogans during an anti-racism rally in front of the Ukrainian Parliament in Kiev.GENYA SAVILOV/AFP
Reuters
