Tag archieven: Misdaden tegen de menselijkheid

Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz

GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN/OVER IS VROUWEN, JEZIDI’S EN MENSENRECHTEN/QUOTE ATTACK OP DILAN YESILGOZ 

Twee IS-vrouwen met een kind in het Syrische detentiekamp al-Hol AFP

Een foto uit een kamp in al-Hol in Noordoost-Syrië AFPHTTPS://NOS.NL/ARTIKEL/2311309-IS-VROUWEN-EN-KINDEREN-TERUG-IN-NEDERLAND-WAT-GEBEURT-ER-MET-ZE.HTML HTTPS://WWW.HRW.ORG/NEWS/2019/07/23/SYRIA-DIRE-CONDITIONS-ISIS-SUSPECTS-FAMILIES

VOORAF:

Dilan Yesilgoz, VVD Tweede Kamerlid en woordvoerder Terrorismebestrijding, Veiligheid, Politie, Rampenbestrijding en nog een aantal andere zaken [1], laat weer eens van zich horen.Deze keer in een door AD geplaatst stuk ”Geen medelijden met Jihadisten. Steun de slachtoffers in plaats van IS vrouwen” [2]Eerder kwam ze  in de kwestie ”terughalen of niet” van IS vrouwen en de berechting van IS strijders in het nieuws door in de Tweede Kamer te verklaren, dat het eventueel voltrekken van de doodstraf aan IS strijders na ”berechting” in Irak voor de VVD ”acceptabel” zou zijn. [3]Ik vind het weerzinwekkend, dat loslaten van het elementaire recht op leven, dat door de EU hoog wordt gehouden [4] [Nederland is toch nog een EU land?], maar ook onder artikel 114 in de Nederlandse Grondwet is verankerd. [5]Vandaar dat ik daartegen protesteerde in de vorm van een artikel en Ingezonden Stuk , waarin ik ook de nadruk legde op de hypocrisie van de VVD. [6]Wel zwaaien met ”onze waarden” [7] wanneer dat zo uitkomt, maar wanneer het om ”onze vijanden” gaat [term, die Rutte ooit hanteerde ivm IS] [8], zijn we ineens niet thuis.Veel belangrijker dan mijn protest was de ronduit afwijzing door de Tweede Kamer [9] en vooral protesten binnen de VVD zelf.Van minister van Buitenlandse Zaken, Blok, en de JOVD, jongerenorganisatie van de VVD. [10]

ARTIKEL  ‘Geen medelijden met Jihadisten.”  

Alsof deze verwerpelijke stellingname van Yesilgoz [natuurlijk backed by de VVD] nog niet genoeg was, ging ze over tot het schrijven van genoemd AD artikel dus ” ”Geen medelijden met Jihadisten. Steun de slachtoffers in plaats van IS vrouwen”, waarvan ik mij bij lezing afvroeg:
Zou Yesilgoz weleens gehoord hebben van de volgende belangrijke basisbegrippen in het Internationaal Recht:
Gelijke rechten voor iedereen.Iedereen wordt voor onschuldig gehouden, tot schuld bewezenVerbod op collectieve straf [11]
Ja, dat en nog veel meer, mevrouw Yesilgoz, ligt verankerd in de Internationale Verdragen, waarmee Nederland zo graag schermt, als het zo uitkomt.
Ik heb getwijfeld, of ik aandacht zou besteden aan gevaarlijk geraaskal als in dit artikel, maar heb besloten, dat toch te doen.Want de VVD is geen achterafpartij, maar de op dit moment grootste partij in dit land, een regeringspartij, die al voor de derde keer een premier heeft afgeleverden dus behoorlijk invloedrijk.Zorgwekkend ook, hoe deze Partij, die niet vreemd is van xenofobie [12], nu al zo ver is geradicaliseerd, dat zij overweegt, een van de meest elementaire mensenrechten, het recht op leven, aan de kant te schuiven, als het zo uitkomt. [13]Dergelijke verderfelijke opvattingen kunnen zich op den duur als een olievlek verspreiden en als dit de toekomst van Nederland is, belooft dat weinig goeds.
Vandaar toch maar weer de strijd aangebonden.
QUOTE ATTACK
Mijn felle commentaar zal worden geleverd in de vorm van een ”Quote attack”
Dus iedere keer citeer ik grote delen uit de tekst van Yesilgoz, dat ik belangrijk vind, waarna mijn commentaar, van noten voorzien uiteraard, zoals de lezer van mij gewend is.

Ik besef het gevaar van het selecteren van teksten uit een artikel, waardoor er een bepaalde indruk kan ontstaan, maar aangezien ik feitelijk vrijwel de gehele tekst citeer, wordt dat gevaar daarmee ondervangen.Bovendien geef ik, zoals de lezer van mij gewend is,mevrouw Yesilgoz een eerlijke kans, door haar getranscribeerde artikel direct hieronder weer te geven, [dus nog voor het notenapparaat], waardoor iedereen de tekst kan mee of overlezen.

Nu lezers, ik begin hierbij mijn Quote Attack

Astrid Essed

QUOTE ATTACK ASTRID ESSED OP ARTIKEL DILAN YESILGOZ:
”GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN/STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWEN”

QUOTE ATTACK 1

” GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN”
Ik begin al direct met de Kop van de tekst ”Geen medelijden met Jihadisten”Wat Yesilgoz niet kan of wil  begrijpen is, dat het niets met ”medelijden” of ”begrip” [een woord, dat zij in haar artikel gebruikt] te maken heeft.Je kunt afschuw hebben voor iemand’s gedachtegoed  [en IS heeft er hard zijn best voor gedaan, en is daar ook in geslaagd, mensen, waaronder ondergetekende, met afschuw te laten kijken naar hun daden en ook gedachtegoed] en zijn/haar daden afkeuren en verafschuwen [me dunkt terecht in het geval van IS] [14], maar daarnaast blijven uitgaan van de in Internationale Verdragen, zoals de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens [15] voorop vastgelegde principes, dat de inherente waardigheid van ieder mens gerespecteerd moet worden en dat iedereen recht heeft op een humane behandeling, ook IS strijders of strijdsters. [16]

QUOTE ATTACK 2”STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWEN”
Ik blijf nog even bij de kop van de tekst ”Geen medelijden met Jihadisten”Want het tweede deel van de tekst luidt ”Steun de slachtoffers in plaats van IS vrouwen”
Yesilogoz suggereert, dat er een tegenstelling is tussen die tweeWant, in haar wereldbeeld en dat van de VVD kennelijk, steun je OF de IS vrouwen, OF de slachtoffers [van de IS vrouwen]En dat, waarde lezers, slaat nergens op.Want als het om RECHTEN van mensen gaat, is het niet OF, OF, maar EN, ENOntegenzeggelijk zijn vele Yezidi vrouwen slachtoffers van ernstige mensenrechtenschendingen, zoals uitgebreid gedocumenteerd [17] en verdienen ze iedere hulp en steun, maar dat betekent niet, dat IS vrouwen, ook al zijn zij medeplichtig of zelfs  verantwoordelijk voor deze mensenrechtenschendingen, nu ineens geen rechten, mensenrechten zouden hebben.Daarvoor haal ik graag de volgende Bijbeluitspraak aan:””want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” [18]

QUOTE ATTACK 3
CITAAT UIT TEKST YESILGOZ
”De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
De documentatie en beschrijvingen van de mensenrechtenschendingen, aan Yezidis aangedaan, is inderdaad misselijkmakend, daarin heeft Yesilgoz gelijk.Ik ben het er dan ook helemaal mee eens, dat na een eerlijk proces en bewezenverklaring van het aandeel van betreffenden [IS strijders en eventueel hun vrouwen] een pittige straf moet volgen.Als er minder aandacht is voor de Yezidi slachtoffers dan de situatie van Nederlandse ISers is dat inderdaad verwerpelijk.Tot zover mee eens
ECHTER:Op de laatste zin in het Yesilgoz citaat heb ik kritiek
”De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”
Het gaat er mijns inziens niet om, of IS’ers al dan geen ”spijt” hebben van hun deelname aan de strijd.Dat is niet te meten en heeft met hun elementaire rechten niets van doen.Want spijt of niet, bij bewezen verklaring van strafbare feiten dient een passende, pittige straf te volgen.Maar ook:Spijt of niet, elementaire mensenrechten blijven hetzelfde, zoals het recht op een eerlijk proces, humane behandeling en het recht op humane leefomstandigheden.Over dat laatste straks meer
QUOTE ATTACK 4
CITAAT YESILGOZ
”Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Wat ik zo gevaarlijk vind aan dit stukje is, dat Yesilgoz, zonder dat er nog een onderzoek is geweest, alle Nederlandse  ”IS vrouwen”over een kam scheert.Bij voorbaat gaat ze er al vanuit, dat zij allemaal wel niet alleen hetzelfde gedachtegoed en/of motieven hadden, maar ook, dat zij allemaal veel meer gedaan hebben dan een potje koken en voor hun kinderen zorgen.Je zult er gehad hebben, die inderdaad vertrokken vanuit sympathie voor het IS gedachtegoed [waarbij indoctrinatie ook een rol kan hebben gespeeld]Je zult naievelingen gehad hebben, die je van alles kunt wijsmaken.En misschien mensen, die handelden vanuit een slechte leefsituatie[problemen in persoonlijke of werksfeer, etc]Kortom:Het is veel complexer dan Yesilgoz dat steltEr zullen er geweest zijn, die ”alleen een potje hebben gekookt” en anderen, die veel meer gedaan hebben.Dat moet onderzoek uitmaken, geen VVD demagogie, zoals gehanteerd door Yesilgoz.

QUOTE ATTACK 5
CITAAT YESILGOZ
”Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Mijn commentaar op dit citaat sluit aan bij mijn voorafgaande Quote attack 4Natuurlijk zijn de getuigenissen van Jezidi vrouwen  zoals Nadia Murad en Parween Alhinto van groot belang en niemand ontkent ook de grootschalige mensenrechtenschendingen door IS aan de Jezidis [19], maar er is geen bewijs, dat alle Nederlandse IS vrouwen daaraan hebben meegedaan.Dat Yesilgoz dit wel suggereert, is niet alleen kort door de bocht, maar gevaarlijk.

QUOTE ATTACK 6
CITAAT YESILGOZ
”Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.
Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.”
EINDE TEKST YESILGOZ
De oplettende lezer ziet, dat ik hierbij ook een deel uit de tekst uit Quote attack 5 citeer, om de samenhang beter te laten doordringen
Als ik deze tekst overlees, valt mij op, en deze keer nog duidelijker, dat alle Nederlandse IS vrouwen over een kam worden geschoren
Nog even Yesilgoz
”Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.en”Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Dus zonder enig nader onderzoek naar individuele daden/handelingen van de Nederlandse IS vrouwen, neemt Yesilgoz bij voorbaat aan, dat zij zich aan vreselijke misdaden hebben schuldig gemaakt.
Niet alleen gevaarlijke stemmingmakerij, maar de schending van twee elementaire rechtsprincipes
”Onschuldig tot schuld bewezen” [20]Verbod op collectieve straf [21]En dat laatste haal ik uit het Yesilgoz citaat
”Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.”
Wat Yesilgoz dus in feite doet is [want er heeft geen feitelijk onderzoek plaatsgehad] ”de goeden onder de kwaden laten lijden”, collectieve straf dus in de volksmond
Wat Yesilgoz doet, is deze vrouwen schuldig verklaren, nog voordat er een gerechtelijk onderzoek heeft plaatsgehad.Nog voordat ze door een rechter in een onafhankelijk en eerlijk proces, door middel van deugdelijke bewijsmiddelen, zijn veroordeeld
Gevaarlijk en een Kamerlid, dat heeft gezworen/beloofd de Grondwet te respecteren [22], onwaardig.

QUOTE ATTACK 7
CITAAT YESILGOZ
”Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Wederom:Yesilgoz neemt al op voorhand aan, dat alle Nederlandse IS vrouwen [of alle vrouwen, die naar Syrie zijn afgereisd] zich hebben schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden.Dat slaat natuurlijk nergens op, zolang er geen wettig en overtuigend’bewijs voor is geleverd.Ik kom hierop nog terug
Even de rest van dit citaat, want dat is belangrijk, zelfs cruciaal
Yesilgoz
”Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.”
EINDE CITAAT
Ook al zou zelfs bewezen zijn, dat zij oorlogsmisdadigers, die mensenrechten grof geschonden hebben, betekent dat niet, dat zij geen gebruik zouden kunnen maken van de elementaire mensenrechten, die in een rechtsstaat zouden moeten worden gegarandeerd.Elementaire mensenrechten gelden voor iedereen.Weet u nog lezers?””want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” [23]
QUOTE ATTACK 8
CITAAT YESILGOZ
”Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.”
EINDE CITAAT
Het doet er niet toe wat Yesilgoz ”gelooft” of ”weigert te geloven”That’s up to her, maar heeft met rechtsgang niets te maken.Onderzocht zal moeten worden, wat de exacte rol geweest is van Nederlandse vrouwen, die naar Syrie zijn afgereisd.In een eerlijk en onafhankelijk proces, met deugdelijke bewijsvoering.Waarna, bij bewezenverklaring van oorlogsmisdaden, een pittige en passende straf dient te volgen.
Sowieso worden trouwens ”IS vrouwen”, vervolgd wegens ”deelname aan een terroristische organisatie”, nog onafhankelijk van al dan geen gepleegde oorlogsmisdaden. [24]Hiervan zijn de gevolgen pittig, omdat de vrouwen, als ze kinderen hebben, worden geschorst van het ouderlijk gezag en de kinderen naar een pleeggezin gaan. [25]Dat is de procedure.
Dus laat Yesilgoz nu niet doen, alsof die vrouwen hier in een paradijs of lusthof belanden!
QUOTE ATTACK 9
CITAAT YESILGOZ
”Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Niet alleen wat de VVD  betreft, wat mij betreft ook!Met de ontvangst van Yezidi vrouwen door de Tweede Kamer en hen de gelegenheid geven, hun verhaal te doen, ben ik het helemaal eens, ja.
En ja, Nederland moet deze vrouwen zeker beschermen.Maar dat betekent nadrukkelijk NIET, dat ook IS vrouwen geen recht op bescherming, of mensenrechten zouden hebben.
Om te beginnen ben ik van mening [maar dat heb ik al reeds eerder geschreven], dat Nederland hen wel moet terughalen, ja, vanwege de mensonterende omstandigheden in Syrische kampen. [26]
En verder ben ik van mening, dat deze vrouwen in Nederland berecht moeten worden.Dat worden zij sowieso wegens verdenking op deelname aan een terroristische organisatie [27], maar waar het om eventuele oorlogsmisdaden gaat, moet het onderzoek in Nederland plaatsvinden, aangezien de rechtsgang in Irak [want daar zouden zij dan terecht staan] in geen enkel opzicht beantwoordt aan de standaarden voor een eerlijk proces [28].
Zo hoort het toe te gaan in een rechtsstaat, mevrouw Yesilgoz.Mensenrechten zijn er voor iedereen, niet alleen voor de politieke vrienden van de VVD!

EPILOOG
In haar artikel ”Geen medelijden met Jihadisten”, is het verbijsterend, dat VVD Tweede Kamerlid Yesilgoz al bij voorbaat ervan uitgaat, dat alle naar Syrie afgereisde Nederlandse IS vrouwen schuldig zouden zijn aan oorlogsmisdaden.Daarmee schendt zij het principe ”onschuldig tot schuld bewezen”Ook is de teneur van het artikel, dat deze vrouwen vanwege hun echte/vermeende verantwoordelijkheid voor het leed aan anderen, dan maar hun elementaire mensenrechten hebben verspeeld.Gevaarlijke en demagogische redeneringen!Als zij zich schuldig hebben gemaakt aan oorlogsmisdaden na vaststelling in een eerlijk proces, volgt er wat mij betreft een pittige straf, maar niet nadat zij, net als ieder ander, alle kansen en rechten hebben gekregen.In Nederland, want in Irak is geen eerlijke rechtsgang. [29]Bovendien:Zij zijn uit Nederland gekomen.Naar Nederland keren zij dus ook terug. [30]

ASTRID ESSED

ARTIKEL DILAN YESILGOZ, GEPUBLICEERD IN AD
GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWEN

https://www.trendsmap.com/twitter/tweet/1191974414365184000
[Tekst kan vergroot worden door een klick op de computer]
Transcriptie tekst
ADGEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWENDilan YesilgozTweede Kamerlid VVD
Het bagatelliseren van de rol van IS vrouwen moet stoppen, stelt Dilan Yesilgoz-Zegerius. De lobby voor hun terugkeer en meer begrip is beschamend. Terwijl over de echte slachtoffers niet wordt gesproken.
”Ik bleef hem zeggen, dat het pijn deed-stop alstublieft, getuigt het 12 jarige meisje.Hij snoerde haar de mond en bond haar handen vast.Voordat hij zich aan het twaalfjarige meisje vergreep, ging hij aan de bedrand bidden.”Hij zei, dat hij volgens de Islam een ongelovige mag verkrachten.Hij zei, dat door mij te verkrachten, dichter bij God komt.De New York Times sprak met 21 vrouwen en meisjes, die uit de handen van IS strijders konden ontsnappen.De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”IS bruiden” worden de vrouwen eufemistisch genoemd.Waar over de echte slachtoffers van IS, zoals de Jezidi gemeenschapn, nauwelijks wordt gesproken, lijkt iedereen zich zorgen te maken over de vraag hoe deze vrouwen moeten worden teruggehaald naar Nederland.Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.
‘[Tekst in artikel]
ONBEGRIJPELIJK, DAT ZIJ WILLEN TERUGKEREN NAAR HET LAND, DAT ZIJ ZO VERACHTEN
[EINDE TEKST IN ARTIKEL. ARTIKEL VERVOLGT”:]
Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.De lobby voor repatriering en meer begrip voor IS vrouwen is wat de VVD betreft beschamend en naief.Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.Onbegrijpelijk, dat zij zo graag willen terugkeren naar het land, dat zij bij hun volle verstand en vanuit diepgewortelde verachting hebben verlaten.Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen.
DILAN YESILGOZTWEEDE KAMERLID VOOR DE VVD, WOORDVOERDER TERRORISME EN  VEILIGHEID

EINDE ARTIKEL YESILGOZ

NOTEN

[1]

PARLEMENT.COMD. (DILAN) YESILGOZ-ZEGERIUS
https://www.parlement.com/id/vk93lsytn3mr/d_dilan_yesilgoz_zegerius

TEKST

Dilan Yesilgöz (1977) is sinds 23 maart 2017 lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. Zij was eigenaar/senior adviseur van Bureau DNW in Amsterdam en raadslid in de hoofdstad. Eerder was zij bestuursadviseur veiligheid en zorg van het College van B&W van Amsterdam. Mevrouw Yesilgöz is woordvoerder politie, veiligheid, rampenbestrijding, grensbewaking, cyber security, terrorismebestrijding en drugsbeleid.
ZIE VOOR OVERIGE TEKST

https://www.parlement.com/id/vk93lsytn3mr/d_dilan_yesilgoz_zegerius

[2]

https://www.trendsmap.com/twitter/tweet/1191974414365184000

Dilan Yesilgoz’ Tweet ”Geen medelijden met Jihadisten!Mijn opinie in het @ADnl vandaag 

[Tekst kan vergroot worden door een klick op de computer]
Transcriptie tekst
ADGEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWENDilan YesilgozTweede Kamerlid VVD
Het bagatelliseren van de rol van IS vrouwen moet stoppen, stelt Dilan Yesilgoz-Zegerius. De lobby voor hun terugkeer en meer begrip is beschamend. Terwijl over de echte slachtoffers niet wordt gesproken.
”Ik bleef hem zeggen, dat het pijn deed-stop alstublieft, getuigt het 12 jarige meisje.Hij snoerde haar de mond en bond haar handen vast.Voordat hij zich aan het twaalfjarige meisje vergreep, ging hij aan de bedrand bidden.”Hij zei, dat hij volgens de Islam een ongelovige mag verkrachten.Hij zei, dat door mij te verkrachten, dichter bij God komt.De New York Times sprak met 21 vrouwen en meisjes, die uit de handen van IS strijders konden ontsnappen.De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”IS bruiden” worden de vrouwen eufemistisch genoemd.Waar over de echte slachtoffers van IS, zoals de Jezidi gemeenschapn, nauwelijks wordt gesproken, lijkt iedereen zich zorgen te maken over de vraag hoe deze vrouwen moeten worden teruggehaald naar Nederland.Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.
‘[Tekst in artikel]
ONBEGRIJPELIJK, DAT ZIJ WILLEN TERUGKEREN NAAR HET LAND, DAT ZIJ ZO VERACHTEN
[EINDE TEKST IN ARTIKEL]
Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.De lobby voor repatriering en meer begrip voor IS vrouwen is wat de VVD betreft beschamend en naief.Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.Onbegrijpelijk, dat zij zo graag willen terugkeren naar het land, dat zij bij hun volle verstand en vanuit diepgewortelde verachting hebben verlaten.Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen.
DILAN YESILGOZTWEEDE KAMERLID VOOR DE VVD, WOORDVOERDER TERRORISME EN  VEILIGHEID

[3]

TROUWVVD VINDT DE DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL7 NOVEMBER 2019
https://www.trouw.nl/politiek/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-is-ers-acceptabel~ba00a6bd/

ZIE VOOR DE GEHELE TEKST IN LINK:
NOOT 9
VAN:
https://www.astridessed.nl/noten-met-teksten-behorend-bij-bovenstaand-artikel-vvd-vindt-doodstraf-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/

[4]

 Artikel 2 Recht op leven 1. Eenieder heeft recht op leven. 2. Niemand wordt tot de doodstraf veroordeeld of terechtgesteld.”
HANDVEST VAN DE GRONDRECHTEN VAN DE EUROPESE UNIE
https://www.europarl.europa.eu/charter/pdf/text_nl.pdf

”De EU is de grootste sponsor in de strijd tegen de doodstraf wereldwijd. Alle EU-landen hebben de doodstraf afgeschaft in overeenkomst met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.”
NIEUWSEUROPEES PARLEMENTDOODSTRAF: BELANGRIJKE FEITEN OVER DE SITUATIE IN EUROPA EN DE REST VAN DE WERELD12 MAART 2019
https://www.europarl.europa.eu/news/nl/headlines/world/20190212STO25910/belangrijke-feiten-over-de-doodstraf-in-europa-en-de-rest-van-de-wereld

[5]

DE NEDERLANDSE GRONDWET, ARTIKEL 114
”De doodstraf kan niet worden opgelegd”
https://www.denederlandsegrondwet.nl/id/vkugbqvdxhzr/artikel_114_doodstraf

Artikel 114

De doodstraf kan niet worden opgelegd.
[6]

DE VVD, ”ONZE” WAARDEN EN DE DOODSTRAF VOOR IS STRIJDERS/UITPERSASTRID ESSED24 NOVEMBER 2019
https://www.astridessed.nl/de-vvd-onze-waarden-en-de-doodstraf-voor-is-strijders-uitpers/

OF

VVD VINDT DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL/WAAR ZIJN NU ONZE WAARDEN, VVD?ASTRID ESSED
https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/

IS STRIJDERS, VROUWEN, KINDEREN EN ”ONZE WAARDEN”INGEZONDEN STUKASTRID ESSED25 NOVEMBER 2019
https://www.astridessed.nl/is-strijders-vrouwen-kinderen-en-onze-waarden-ingezonden-stuk/

[7]

”Echt klip en klaar

Onze verworvenheden, met onze normen en waarden, is het alles of niets het is geen cafetaria model.

Onze manier van leven, we hadden het net over homosexualiteit, we hebben het in Nederland over man en vrouw.

We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben

opgebouwd…

YOUTUBE.COM 

ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN-MARK RUTTE 

[8]

””Voor een oorlog was het vanochtend opvallend rustig op straat. Geen militairen, geen sirenes en geen paniek. Gewoon: mensen op weg naar hun werk, kinderen op weg naar hun school.Oorlogstaal
We zijn in oorlog, sprak premier Mark Rutte zaterdag zijn Franse collega François Hollande na, nog geen etmaal na de gruwelijke aanslagen in Parijs. ‘En Isis is onze vijand.’

HET PAROOL

HELPT HET WEL OM TE ROEPEN, DAT HET OORLOG IS?

16 NOVEMBER 2015

https://www.parool.nl/nieuws/helpt-het-wel-om-te-roepen-dat-het-oorlog-is~b7d4fc43/

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 5 VAN

[9]

NOSONENIGHEID IN COALITIE: VVD VINDT DOODSTRAF NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL

6 NOVEMBER 2019

https://nos.nl/artikel/2309355-onenigheid-in-coalitie-vvd-vindt-doodstraf-nederlandse-is-ers-acceptabel.html

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 68

VAN

[10]

HET PAROOL

MINISTER BLOK ONEENS MET VVD OVER DOODSTRAF VOOR  IS’ERS

8 NOVEMBER 2019

https://www.parool.nl/nederland/minister-blok-oneens-met-vvd-over-doodstraf-voor-is-ers~b64d8da3/

ZIE VOOR TEKST

NOOT 48 VAN

https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/ ”Maar zijdelingse ondersteuning van de doodstraf ondersteunt de JOVD niet. Nu niet, nooit niet!”

JOVD: ”DE VVD DWAALT AF VAN HET LIBERALE PAD EN WORDT STEEDS MEER EEN ”LAW AND ORDER” PARTIJ

https://jovd.nl/nieuws/jovd_%E2%80%98de_vvd_dwaalt_af_van_het_liberale_pad_en_wordt_steeds_meer_een_%E2%80%98law_and_order%E2%80%99_partij%E2%80%99

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 51

VAN

[11]
”Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.”
ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ”
ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm

VERBOD OP COLLECTIEVE STRAF:

No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited. ”
ARTIKEL 33, 4e CONVENTIE VAN GENEVE
https://ihl-databases.icrc.org/applic/ihl/ihl.nsf/Article.xsp?action=openDocument&documentId=72728B6DE56C7A68C12563CD0051BC40

……..

”We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination.”

HUMAN RIGHTS WATCH

ISIS

https://www.hrw.org/tag/isis

[12]

RACISME IN DE POLITIEK/VERONTRUSTENDE UITSPRAKEN EN VOORSTELLEN VAN NEDERLANDSE POLITICI

ASTRID ESSED

1 NOVEMBER 2019

[13]TROUWVVD VINDT DE DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL7 NOVEMBER 2019
https://www.trouw.nl/politiek/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-is-ers-acceptabel~ba00a6bd/

[14]

HUMAN RIGHTS WATCHISIS

https://www.hrw.org/tag/isis

TEKST

The extremist armed group Islamic State (ISIS) has committed widespread and systematic abuses in in areas under its control in Syria, Iraq, and Libya. ISIS has also claimed responsibility for deadly attacks in nearly 20 other countries, including Afghanistan, Egypt, France, Indonesia, Tajikistan, and the United Kingdom. Human Rights Watch documents these abuses and their impact on the general population.Governments have a responsibility to take all reasonable and lawful measures to protect people’s right to life and to bring perpetrators of unlawful attacks to account. Human Rights Watch monitors actions by state security forces and international forces to ensure that their measures to counter ISIS (and other armed groups) do not violate the rights of the affected populations, including by failing to protect civilians caught in fighting, or by curtailing basic freedoms of members of civil society or ethnic, racial, or religious communities. We promote fair trials that respect due process for suspects, grant victims their day in court, and lay the groundwork for accountability. We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination

HUMAN RIGHTS WATCHIRAQ: ISIS ESCAPEES DESCRIBE SYSTEMATIC RAPE14 APRIL 2015
https://www.hrw.org/news/2015/04/14/iraq-isis-escapees-describe-systematic-rape

TEKST

The extremist group Islamic State (also known as ISIS) has carried out systematic rape and other sexual violence against Yezidi women and girls in northern Iraq. Human Rights Watch conducted research in the town of Dohuk in January and February 2015, including interviewing 20 women and girls who escaped from ISIS, and reviewing ISIS statements about the subject.

Human Rights Watch documented a system of organized rape and sexual assault, sexual slavery, and forced marriage by ISIS forces. Such acts are war crimes and may be crimes against humanity. Many of the women and girls remain missing, but the survivors now in Iraqi Kurdistan need psychosocial support and other assistance.

“ISIS forces have committed organized rape, sexual assault, and other horrific crimes against Yezidi women and girls,” said Liesl Gerntholtz, women’s rights director at Human Rights Watch. “Those fortunate enough to have escaped need to be treated for the unimaginable trauma they endured.”

Researcher Interview: These Yezidi girls escaped ISIS. Now what?

ISIS forces took several thousand Yezidi civilians into custody in northern Iraq’s Nineveh province in August 2014, according to Kurdistan officials and community leaders. Witnesses said that fighters systematically separated young women and adolescent girls from their families and other captives and moved them from one location to another inside Iraq and Syria.

The 11 women and 9 girls Human Rights Watch interviewed had escaped between September 2014 and January 2015. Half, including two 12-year-old girls, said they had been raped – some multiple times and by several ISIS fighters. Nearly all of them said they had been forced into marriage; sold, in some cases a number of times; or given as “gifts.” The women and girls also witnessed other captives being abused.

Human Rights Watch also interviewed more than a dozen international and local service providers, medical workers, Kurdish officials, community leaders, and activists who corroborated these accounts. A local doctor treating female survivors in Dohuk told Human Rights Watch that of the 105 women and girls she had examined, 70 appeared to have been raped in ISIS captivity.

All of the women and girls interviewed exhibited signs of acute emotional distress. Many remain separated from relatives and sometimes their entire families, who were either killed by ISIS or remain in ISIS captivity. Several said they had attempted suicide during their captivity or witnessed suicide attempts to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion.

In October 2014, ISIS acknowledged in its publication Dabiq that its fighters had given captured Yezidi women and girls to its fighters as “spoils of war.” ISIS has sought to justify sexual violence claiming that Islam permits sex with non-Muslim “slaves,” including girls, as well as beating and selling them. The statements are further evidence of a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS, Human Rights Watch said.

ISIS commanders should immediately release all civilian detainees, reunite children with their families, and end forced marriages and religious conversions, Human Rights Watch said. They should take all necessary action to end rape and other sexual violence by ISIS fighters. International and local actors who have influence with ISIS should press the group to take these actions.

In 2014 the Kurdistan Regional Government (KRG) absorbed more than 637,000 displaced people from Nineveh province alone, and made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls who have escaped ISIS. However, there have been flaws and gaps in health care, Human Rights Watch said. Some of those interviewed said they underwent medical tests but did not know the purpose and were never told the results.

The director general for health in Dohuk told Human Rights Watch that local authorities had identified fewer than 150 women and girls who had escaped from ISIS and that only about 100 had received medical treatment. According to the KRG Directorate of Yezidi Affairs, 974 Yezidis had escaped ISIS as of March 15, 2015, including 513 women and 304 children.

The women and girls need trauma support and ongoing counselling, Human Rights Watch said. Not all had immediate access to treatment for injuries; emergency contraception; safe and legal abortion services, including sexual and reproductive health access; and psychosocial support.

KRG authorities should try to close gaps in medical care and psychosocial support for the Yezidi girls and women and ensure that doctors provide survivors with results of tests they undergo and information on the services available to them, Human Rights Watch said. The KRG should also develop a plan to assist children born from rape to ensure adequate services and protection for them and their mothers. In addition, the KRG should invest in employment skills training and livelihood schemes to help reintegrate women into daily life.

“Yezidi women and girls who escaped ISIS still face enormous challenges and continuing trauma from their experience,” Gerntholtz said. “They need urgent help and support to recover their health and move on with their lives.”

ISIS Violations of International Law

Abduction and Detention

Since ISIS attacks in and around Sinjar began on August 3, 2014, more than 736,000 Iraqis, primarily Yezidis and other religious minorities, fled their homes in Nineveh province, most to the semi-autonomous region of Iraqi Kurdistan, according to the International Organization for Migration. ISIS fighters executed hundreds of male Yezidi civilians and then abducted their relatives, the United Nations and local and international human rights organizations reported. A recent UN report stated that further investigation is needed to establish the number of those held captive or killed by ISIS, which is “estimated to be in the thousands.”

Although several hundred Yezidis have since escaped, according to KRG officials, many are still in captivity in various parts of Iraq and Syria. Escaped abductees that Human Rights Watch interviewed said ISIS is holding Yezidis in multiple locations across northern Iraq, including Mosul, Tal Afar, Tal Banat, Ba’aj, Rambusi, and Sinjar, and in areas it controls in eastern Syria, including Raqqa and Rabi’a. They said that ISIS is holding female captives, including girls, in houses, hotels, factories, farm compounds, schools, prisons, military bases, and former government offices.

Young women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters first separated them from men and boys and older women. The fighters moved the women and girls several times in an organized and methodical fashion to various places in Iraq and Syria. While most of the ISIS fighters appeared to be Syrian or Iraqi, survivors said that some of their abusers told them that they came from other countries in the Middle East and North Africa, including from Libya, Algeria, Saudi Arabia, and the Occupied Palestinian Territories, as well as from Europe and Central Asia.

The precise number of Yezidis still captive is unknown because of continuing fighting in Iraq and Syria and because significant numbers of Yezidis fled to areas across Iraq and neighboring countries when ISIS attacked. On March 13, 2015, the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights stated in its report that about 3,000 people, mainly Yezidis, allegedly remain in ISIS captivity. Local officials, service providers, and community activists estimate that the number of Yezidis still held is much higher.

In September 2014, a Yezidi group provided Human Rights Watch with a database with 3,133 names and ages of Yezidis they said ISIS had kidnapped or killed, or who had been missing since the ISIS assaults of early August. The database was based on interviews with displaced Yezidis in Iraqi Kurdistan. The group said that as of late March 2015, the number of dead, abducted, and missing Yezidis had risen to 5,324.

Sexual Violence and Other Abuse

The women and girls who spoke to Human Rights Watch described repeated rape, sexual violence, and other abuse in ISIS captivity.

Jalila (all survivors’ names have been changed for their security), age 12, said that Arab men whom she recognized from her village north of Sinjar accosted her and seven family members on August 3, 2014, as they were trying to flee ISIS. The men handed the family over to ISIS fighters, who separated Jalila, her sister, sister-in-law, and infant nephew from the other family members and took them to Tal Afar. Later, the fighters took Jalila and her sister to Mosul. Thirty-five days later they separated Jalila from her sister and took her to a house in Syria that housed other abducted young Yezidi women and girls. Jalila said:

The men would come and select us. When they came, they would tell us to stand up and then examine our bodies. They would tell us to show our hair and sometimes they beat the girls if they refused. They wore dishdashas [ankle length garments], and had long beards and hair.

She said that the ISIS fighter who selected her slapped her and dragged her out of the house when she resisted. “I told him not to touch me and begged him to let me go,” she said. “I told him to take me to my mother. I was a young girl, and I asked him, ‘What do you want from me?’ He spent three days having sex with me.”

Jalila said that during her captivity, seven ISIS fighters “owned” her, and four raped her on multiple occasions: “Sometimes I was sold. Sometimes I was given as a gift. The last man was the most abusive; he used to tie my hands and legs.”

Another 12-year-old, Wafa, told Human Rights Watch that in August ISIS fighters abducted her with her family from the village of Kocho. The men took the family to a school in Tal Afar filled with other Yezidi captives, where the fighters separated her from her family. From there they took her to several locations within Iraq and then to Raqqa, in Syria. An older fighter assured Wafa that she would not be harmed but he repeatedly raped her nevertheless, she said.

“He was sleeping in the same place with me and told me not be afraid because I was like his daughter,” she said. “One day I woke up and my legs were covered in blood.” Wafa escaped three months after her abduction, but her parents, three brothers, and sister are still missing.

The women and girls who said that they had not been raped said they endured constant stress and anxiety when witnessing the suffering of other women, fearing they would be next.

Dilara, 20, said ISIS fighters took her to a wedding hall in Syria, where she saw about 60 other Yezidi female captives. ISIS fighters told the group to “forget about your relatives, from now on you will marry us, bear our children, God will convert you to Islam and you will pray.” She told Human Rights Watch she lived in constant fear that she would be dragged away like so many women and girls before her:

From 9:30 in the morning, men would come to buy girls to rape them. I saw in front of my eyes ISIS soldiers pulling hair, beating girls, and slamming the heads of anyone who resisted. They were like animals…. Once they took the girls out, they would rape them and bring them back to exchange for new girls. The girls’ ages ranged from 8 to 30 years… only 20 girls remained in the end.

Two sisters, Rana, 25, and Sara, 21, said they could do nothing to stop the abuse of their 16-year-old sister by four men over several months. The sister was allowed to visit them and told them that the first man who raped her, whom she described as a European, also beat her, handcuffed her, gave her electric shocks, and denied her food. She told them another fighter later raped her for a month and then gave her to an Algerian for another month. The last time they saw her was when a Saudi ISIS fighter took her. “We don’t know anything about her since,” Sara said. The two sisters said they were also raped multiple times by two men, one of whom said he was from Russia and the other from Kazakhstan.

Some women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters beat them if they resisted or defied them in any way.

Zara, 13, said that ISIS fighters accused her and two other girls of desecrating a Quran while holding the girls captive on a farm. “They punished the three of us by taking us to the garden and tying our hands with wire,” she said. “We were blindfolded and they said they would kill us if we didn’t say who had done this. They beat us for 10 minutes and they fired a bullet in the air.”

Leila, 25, managed to escape from the house where she was held captive, but because she was behind ISIS lines, she realized she was trapped and felt compelled to return. The commander, an Iraqi, asked her why she had tried to escape. She said she replied: “Because what you are doing to us is haram [forbidden] and un-Islamic.” He beat her with a cable and also punished the guard who had failed to prevent her escape attempt. The guard beat her as well. “Since then, my mental state has become very bad and I’ve had fainting spells,” she said.

Forced Marriage

Women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters told them they had been bought for as much as US$2,000 from other ISIS members.

In some instances, ISIS fighters forcibly married their Yezidi captives rather than buy them. Narin, 20, said that when a fighter named Abu Du’ad brought her to his home, his wife left in protest. He brought a religious judge to perform a marriage ceremony but Narin refused to participate. Abu Du’ad persisted by trying to get permission from Narin’s family and called her brother in Germany. “But [my brother] said no to the marriage and offered to pay $50,000 for my release,” Narin said. “Abu Du’ad said no.”

Nadia, 23, said she was separated from the men in her family when ISIS fighters abducted them in her village near Sinjar in August. She tried to convince the ISIS fighters that she was married to escape being raped, because she had heard that ISIS fighters preferred virgins. However, after they took her to Syria, one of the men said that he would marry her. “The other girls with me said it’s forbidden to marry married women,” Nadia said. “He replied, ‘But not if they are Yezidi women.’”

ISIS has publicly acknowledged enslaving women and children. In an article entitled “The revival of slavery before the hour” in Dabiq, the group’s online English-language magazine, ISIS said it was reviving a custom justified under Sharia (Islamic law):

After capture, the Yazidi women and children were then divided according to the sharia amongst the fighters of the Islamic State who participated in the Sinjar operations, after one fifth of the slaves were transferred to the Islamic State’s authority to be divided as khums [a tax on war spoils].

A question-and-answer document, issued by what appears to be ISIS’s Research and Fatwa Department, states:

It is permissible to buy, sell, or give as a gift female captives and slaves, for they are merely property, which can be disposed of.… It is permissible to have intercourse with the female slave who hasn’t reached puberty if she is fit for intercourse; however if she is not fit for intercourse, then it is enough to enjoy her without intercourse.… It is permissible to beat the female slave as a [form of] darb ta’deeb [disciplinary beating].

Suicide Attempts
The women and girls who spoke to Human Rights Watch described their own suicide attempts or attempts of others as a way to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion. They described cutting their wrists with glass or razors, attempting to hang themselves, trying to electrocute themselves in bathtubs, and consuming what they thought was poison.

Rashida, 31, managed to speak to one of her brothers after her abduction by secretly using a fighter’s phone. She told her brother that ISIS fighters were forcing her to convert and then to marry. He told her he would try to help her but if he couldn’t, “I should commit suicide because it would be better than the alternative.” Rashida said:

Later that day they [ISIS fighters] made a lottery of our names and started to choose women by drawing out the names. The man who selected me, Abu Ghufran, forced me to bathe but while I was in the bathroom I tried to kill myself. I had found some poison in the house, and took it with me to the bathroom. I knew it was toxic because of its smell. I distributed it to the rest of the girls and we each mixed some with water in the bathroom and drank it. None of us died but we all got sick. Some collapsed.

Leila said she saw two girls try to kill themselves by slashing their wrists with broken glass. She also tried to commit suicide when her Libyan captors forced her to take a bath, which she knew was typically a prelude to rape:

I went into the bathroom, turned on the water, stood on a chair to take the wire connecting the light to electrocute myself but there was no electricity. After they realized what I was doing, they beat me with a long piece of wood and with their fists. My eyes were swollen shut and my arms turned blue. They handcuffed me to the sink, and cut my clothes with a knife and washed me. They took me out of the bathroom, brought in [my friend] and raped her in the room in front of me.

Leila said she was later raped. She said she tried to commit suicide again and showed Human Rights Watch the scars on her wrists where she cut herself with a razor.

Forced Conversions
About half the women and girls who spoke to Human Rights Watch said the ISIS fighters pressured them to convert to Islam. Zara, 13, said she was held captive in a three-story house in Mosul with girls ages 10 to 15:

When they came to select the girls, they would pull them away. The girls would cry and faint, they would have to take them by force. They made us convert to Islam and we all had to say the shahada [Islamic creed]. They said, “You Yezidis are kufar [infidels], you must repeat these words after the leader.” They gathered us all in one place and made us repeat after him. After we said the shahada, he said you have now been converted to our religion and our religion is the correct one. We didn’t dare not say the shahada.

ISIS fighters held Noor, 16, in various places including Mosul. “The leader of this group asked us to convert to Islam and read the Quran,” she said. “We were forced to read the Quran and we started to pray slowly. We started to behave like actors.”

War Crimes and Crimes Against Humanity

Rape and other forms of sexual violence, sexual slavery, cruel treatment, and other abuses committed during an armed conflict violate the laws of war. International criminal courts have ruled that rape and other sexual violence may also amount to torture.

Those who commit serious violations of the laws of war with criminal intent are responsible for war crimes. Commanders and civilian leaders may be prosecuted for war crimes as a matter of command responsibility when they knew or should have known about the commission of war crimes and took insufficient measures to prevent them or punish those responsible.

The mass rape and other serious abuses by ISIS against Yezidi civilians may be crimes against humanity. Crimes against humanity are serious offenses, including rape, sexual slavery, enslavement, unlawful imprisonment, persecution of a religious group, and other inhumane acts intentionally causing great suffering, that are part of a widespread or systematic attack on a civilian population.

“Widespread” refers to the scale of the acts or the number of victims. “Systematic” concerns “a pattern or methodical plan.” ISIS public statements concerning enslavement, forced marriage, and abuse of captured women, as well as the organized sale of Yezidi women and girls, indicate a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS.

Provision of Health Services

Medical Care

KRG authorities have made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls and have designated a health committee in Dohuk to coordinate the identification and referral of survivors to services. The director general for health in Dohuk, Dr. Nezhar Ismet Taib, who heads the committee, said that some families do not wish to reveal that their female relatives were abducted and this has made it difficult for the committee to identify and support those in need.

Almost all of the women and girls who spoke to Human Rights Watch said they had received medical examinations. A local doctor said the medical tests included blood tests for sexually transmitted infections and pregnancy. In some cases, medical workers provided emergency contraception and post-exposure prophylaxis for HIV, as recommended by the World Health Organization.

It is not clear that doctors have always obtained informed consent before conducting examinations. Narin, the 20-year-old woman from Sinjar, told Human Rights Watch that she was abducted on August 3 and given as a “gift” to an ISIS fighter, who tried to force her to marry him:

I wasn’t raped – [the ISIS member] didn’t touch me because I told him I was sick.… I got a forensic gynecological exam in Dohuk, which cleared me of abuse. I wasn’t comfortable during this exam, and [the doctor] didn’t explain what she was doing to me beforehand.

Those who take the medical tests do not always receive the test results. The two sisters, Rana and Sara, said that they spent five months in ISIS captivity and that ISIS fighters raped them multiples times. They said that soon after they escaped in December they received medical treatment and tests, but six weeks later, they had still not received any test results.Eighteen-year-old Arwa, from Kocho, managed to escape in December after ISIS fighters raped her. She told Human Rights Watch that she was still waiting for her test results seven weeks later.

Local authorities should ensure that health workers inform women and girls of the purpose of each test and that they consent to each procedure. The World Health Organization has provided guidelines for carrying out such tests and obtaining informed consent.

Withholding test results, whether positive or negative, can compound women’s and girls’ fears about the state of their health. Health workers should ensure that there is follow up for such women and girls, including providing test results and any further treatment and information they need.

Psychosocial Support

Psychosocial support for women and girls who escaped ISIS is a crucial service that is largely lacking in Iraqi Kurdistan. All the women and girls interviewed showed signs of trauma. Jalila, the 12-year-old raped by four ISIS fighters, said she “can’t sleep at night because I remember how they were raping me. I want to do something to forget about my psychological problems. I want to leave Iraq until things get better, I don’t want to be captured again.” She had not received professional counselling.

Sixteen-year-old Noor told Human Rights Watch that ISIS fighters abducted her on August 3 from Tal Afar and held her until September, when she escaped. An ISIS fighter raped her multiple times over a period of five days, she said. In the first two months after her return, she said she remained traumatized and cried most of the time.

Noor did manage to get psychosocial support. A local activist arranged for her to visit a psychotherapist in the hospital three or four times and visited her frequently to encourage her to get regular psychosocial counselling. Noor was undergoing regular psychosocial treatment as well as attending a handicrafts course and leaving the camp for social activities with activists from local organizations.

However, representatives of international agencies and nongovernmental groups told Human Rights Watch that there was not only a lack of available psychosocial support, but also reluctance by the community to accept such help. One activist said that he had to visit girls and their guardians repeatedly to encourage the girls to participate in psychosocial counselling before they would agree.

Several of those Human Rights Watch interviewed stated that they would like to receive psychosocial therapy. Narin, the 20-year-old from Sinjar, said:

No one has offered me one-on-one counselling of any kind. I’d be interested in receiving professional counselling to help me process my experiences if it was available.… I have trouble sleeping at night, and only sleep a few hours at a time. When I sleep, I often see my parents and siblings in front of my eyes, especially the image of my brothers being forced to kneel on the road, and my mother’s face.

International and local groups agreed that there are not enough psychosocial therapists available to the women and girls to meet the need, given the number of escaped women and girls and the prospect of more to come.

Dr. Taib told Human Rights Watch that although he was not aware of any suicides of women or girls who had escaped, many were suicidal. He said that women and girls who sought treatment with local officials were assessed by a psychologist at the same time they received medical treatment. The health team designated to help Yezidi women and girls has two psychologists and two psychosocial therapists but plans to increase the number of psychosocial therapists to ten. In addition, some groups and international agencies are providing psychosocial support. A psychosocial therapist at Jian Centre for Human Rights said she and her colleague had provided support to 20 Yezidi women and girls who had escaped.

In the short term, psychologists and social workers, particularly those who speak the local Yezidi dialect, need training on counselling methods. This should be in addition to recruiting psychosocial therapists to deal with the urgent cases. More efforts are also needed to encourage and educate people who might need the services about how the services can help them.

Pregnancy and Children Born as a Result of Rape
The KRG has no comprehensive plan for addressing pregnancies or children born from rape. Dr. Taib told Human Rights Watch that the local health committee had agreed that the authorities should protect women who keep their children, including providing shelter for them and their children as well as prenatal and maternal health care. In cases where the women do not want to care for their children, personal status courts will have to make decisions about the welfare of the child.

Where the child’s biological mother and close family relinquish or abandon the child, or are unable to provide adequate care, the authorities should ensure appropriate alternative care, with or through competent local authorities and authorized nongovernmental groups. In cases in which the child’s biological mother and close family do not relinquish the child, authorities should direct efforts first at enabling the child to remain in the mother’s care, or when appropriate, the care of other close family members unless it is not in the child’s best interests. If women do choose to raise the children, there should be a plan for providing them with assistance, including psychosocial and financial support.

Officials should ensure that information about services is available to women and girls and can be accessed confidentially.

Abortion is illegal in Iraq. Local officials told Human Rights Watch that it is not permitted in the Kurdistan region even for rape cases unless a doctor considers it a medical necessity, such as a risk to the mother’s life. The KRG should urgently clarify for healthcare providers the circumstances in which they may legally perform abortions for women and girls who have escaped from ISIS captivity, including for women and girls at risk of suicide or “honor”-related violence. The Iraqi government should also urgently consider amending the penal code to allow safe and legal abortions for women and girls who have experienced sexual violence.

In addition, KRG officials should encourage religious and community leaders to welcome children born from rape if the mothers freely choose to raise them in the Yezidi community and to provide the social support the women need.

Stigma and Reintegration

Baba Sheikh, a Yezidi religious leader, issued a statement on September 6 welcoming escaped women back into the community and stating that no one should harm them. On February 6, 2015, he reissued the appeal, saying:

These survivors remain pure Yezidis and no one may injure their Yezidi faith because they were subjected to a matter outside their control.… We therefore call on everyone to cooperate with and support these victims so that they may again live their normal lives and integrate into society.

These statements appear to have helped protect Yezidi women and girls from harm and have encouraged their families to seek treatment for them.

Ismail Ali, the KRG director general for combating violence against women in Dohuk, told Human Rights Watch that officials were not aware of any Yezidi girl or woman at risk from her family since returning, but should there be such cases, a shelter is available for them. In addition, authorities should provide programs that guarantee long-term rehabilitation and housing solutions for all women victims of violence who do not have the support of their families or who are under threat, and training for officials, local activists, and social and health workers to identify cases of women who are at risk of violence from their families. The authorities should also, in coordination with religious and community officials, raise awareness and provide education, particularly for men and boys, to prevent violence against women.

In addition, investment in skills training and livelihood schemes would help to reintegrate women into daily life. One organization is providing sewing and arts-and-crafts courses in the camps.

Many women and girls said that they wanted jobs so that they could financially assist their families. They also said that having nothing to do in the camps and being surrounded by family members who are also traumatized increased or exacerbated their own trauma.

Arwa, an 18-year-old from Kocho, said, “What I want more than anything is to work, so I can keep my mind off everything that happened.”

The Association for Crisis Assistance and Development Co-operation (WADI), a German-Iraqi nongovernmental organization, is seeking funding to build a center where Yezidi women and girls can get skills training. Women and girls who escaped ISIS told Human Rights Watch that they would use such a facility. WADI case workers have taken some of these women and girls out of the camps for social activities, which appeared to help occupy them and provide a semblance of a normal life.

UN PANEL REPORTS ON ISIS CRIMES ON YEZIDI’S

https://www.hrw.org/news/2016/06/21/un-panel-reports-isis-crimes-yezidis

TEKST

The “unimaginable horrors” that the Islamic State (ISIS) is committing against the minority Yezidis, documented in a report released on June 16 by the UN-mandated Independent International Commission of Inquiry (COI) on the Syrian Arab Republic, shows the urgent need for concrete steps to ensure justice for these crimes.

In August 2014, ISIS fighters overran Yezidi towns and villages around Sinjar, in northwestern Iraq, executing many men and capturing women and girls. Their intent soon became clear in slave markets ISIS set up in Mosul and elsewhere, where they sold the women and girls to their fighters into sexual or domestic slavery.

The COI report found that the crimes against the minority Yezidis amount to genocide.

Human Rights Watch has found that the abuses against Yezidi women and girls, including abducting them and forcibly converting them to Islam and/or forcibly marrying them to ISIS members, amount to war crimes, may be crimes against humanity and may be part of a genocide against Yezidis. Women also reported that ISIS members took their children from them, physically abused their children, and forced the women and girls to pray or take Islamic names.

The commission says that ISIS still holds about 3,200 women and children, most in areas it controls in Syria. The report says that separating men and women, inflicting mental trauma, taking children away from their families and forced conversions, are among methods intended to destroy Yezidis as a people.

There has been considerable attention to the plight of Yezidi women in the media, but little discussion on how to provide justice for these terrible crimes. The commission says the UN Security Council should “refer the situation to justice, possibly to the International Criminal Court (ICC) or an ad hoc tribunal.”

The ICC has a mandate over crimes of genocide, war crimes and crimes against humanity. Iraq, like Syria, is not a party to the Rome Statute, which set up the court. Prime Minister Haider al-Abadi told Human Rights Watch in March that Iraq has no plans to join the court—out of apparent concern that the court would also be able to examine grave abuses by government security forces.

Both the Iraqi government and the semi-autonomous Kurdistan Region of Iraq (KRI), where hundreds of thousands of Yezidis have sought safety, says they have ISIS fighters in custody. In fact, the government says it has captured scores of ISIS fighters since the start of its Fallujah offensive. But to Human Rights Watch’s knowledge, no criminal justice authorities in KRI or the rest of Iraq are investigating or prosecuting ISIS members for war crimes or crimes against humanity, including crimes against Yezidis.

A “Genocide Committee” in Dohuk, a major city in Iraqi Kurdistan, which was established by the Kurdish government, is attempting to document these crimes. But its head investigator, Judge Ayman Bamerny, told Human Rights Watch the committee has no link to the Kurdistan Regional Government’s judiciary.

Similarly, in Baghdad, Judge Abd al-Sattar Bir Qadar, spokesperson for the judiciary, told Human Rights Watch in March that there have been no judicial investigations against captured ISIS members for war crimes or crimes against humanity The only exception has been a patently unfair trials, in July 2015 and February 2016, each lasting all of two hours, that convicted 24 men for the mass killing a year earlier of up to 1,700 Shia military cadets.

In March 2015, Iraq’s Council of Ministers declared ISIS crimes against Yezidis to be genocide, but Iraq has no provisions in its domestic law for war crimes, crimes against humanity, and genocide.

Yezidi victims of human rights abuses have a right to justice, not just government declarations with no consequences. Iraq should incorporate war crimes, crimes against humanity and genocide into its penal code and start investigations into credible allegations of abuses by ISIS. Iraqi authorities should also hold their own forces to account for their serious crimes. Iraq should also join the ICC, as membership could provide an impetus for Iraq to ensure accountability for the worst crimes by all sides. The US should press Iraqi authorities to make that a priority.

Countries that support Iraq’s war against ISIS, including Iran, Russia, the United States, Canada, Australia and European states should support Iraqi efforts to investigate these crimes and provide redress for its victims. They should urge Iraq to pursue impartial investigations of serious crimes by all sides, and offer Iraq technical assistance and judicial cooperation. Judicial authorities in Baghdad and Erbil told Human Rights Watch that there have been no exchanges of information in either direction with European countries that that have suspected ISIS fighters in custody.

Letting grave crimes against Yezidis and others go unpunished is a stain not only on the Iraqi government, but on all countries that have vowed to protect groups like the Yezidis against threats of extermination and that have committed themselves to supporting justice for grave abuses whenever and wherever they occur.

HUMAN RIGHTS WATCH

THESE YEZIDI GIRLS ESCAPED ISIS/NOW WHAT?

AMY BRAUNSCHWEIGER

http://features.hrw.org/features/Interview_These_Yezidi_Girls_Escaped_ISIS/index.html

TEKST

Last August, the world watched in horror as the extremist armed group Islamic State, also known as ISIS, attacked Iraq’s Yezidi community. Thousands fled without food or water into the nearby Sinjar mountains, but ISIS fighters waylaid many, executing men and abducting thousands of people, mainly women and children. Rumors of forced marriage and enslavement of Yezidi girls and women swirled, and were later confirmed as a trickle of women and girls – now numbering into the hundreds – escaped. Human Rights Watch researchers Samer Muscati and Rothna Begum interviewed 20 of these women and girls and shared their findings with Amy Braunschweiger. 

WHO ARE THE YEZIDIS?

Samer: The Yezidis live in Iraq’s Nineveh province on land claimed by both the Kurdistan regional government and the Iraqi central government. They practice an ancient monotheistic religion, and Yezidis say they have been persecuted for hundreds of years because many consider them “heretics.”  Violent attacks against Yezidis by Sunni Arab extremists escalated after the US-led invasion of Iraq in 2003. On August 14, 2007, four simultaneous truck bombings killed more than 300 Yezidis and wounded more than 700 in Sinjar district communities.  Some Yezidi activists also faced intimidation and threats from Kurdistan government forces. Kurdistan authorities consider Yezidis to be Kurds and, therefore, Yezidi lands part of the Kurdistan region of Iraq. Thousands of Yezidi families have fled to Syria, Jordan, and elsewhere. Since 2003, but before the latest attack by ISIS, their numbers in Iraq had dropped from about 700,000 to 500,000. There are probably fewer now.

No one knows how many Yezidis have been killed by ISIS – they’re still uncovering mass graves. Very little information comes out of ISIS-controlled areas. Every family has been affected, has had a husband or son killed, a daughter abducted, or has had to flee. We visited informal settlements and the main camp, Khanke, near Dohuk, which houses more than 18,000 Yazidis, mainly from around the city of Sinjar, about a two-and-a-half hour drive away. The Yezidis are living in a virtual sea of displaced person tents and nearby unfinished buildings, which lack doors and heat, perched on windswept hills.  The views from the hilltops are stunning on a sunny day, but there’s little to protect the people there from the cold. 

In the camps you interviewed women and girls who escaped ISIS and made their way back home. What happened to them at the hands of ISIS?

Rothna: We heard stories of abuse ranging from being forced to wait on ISIS members hand and foot, to beatings, rape, electric shocks, forced marriage, and sexual slavery. 

Samer: One girl said ISIS members, wanting to find out who “desecrated” their Quran, handcuffed and blindfolded her and two other girls, beat them with a cable, and then fired a gunshot into the air. Apparently, the girl told us, one of the many cats in the house had ripped the Quran.

Most of the girls we spoke with said they were transferred from one place to another, ultimately living in big houses or halls with between 5 and 60 other girls. During the course of the day, ISIS fighters would come in, pick a girl to take, and if she refused, she’d be slapped or beaten. 

What happened to these girls when they returned home, especially considering the moral weight placed on their virginity?

Rothna: Virginity is a huge issue across the region. There is a stigma attached to the abducted women because they could have experienced sexual violence from the ISIS fighters – and it extends to their families. We know that in conflicts around the world, communities retaliate against women who are victims of sexual violence. Husbands leave wives, families abandon daughters. One of our biggest concerns was, would these women be treated violently after returning home?

That’s not what we found – in part thanks to the Yezidi religious leader, Baba Sheikh, who instructed the community to welcome back and not harm those who were abducted, forced to convert, or raped. Because of this, most families have welcomed back their female relatives. We didn’t interview Baba Sheikh, but we spoke with another religious leader, Baba Chawish. He welcomed us, and spoke calmly and with dignity, despite the chaos surrounding him. He told us how, over centuries, Yezidis have had to flee numerous attacks. This was just another crisis, he said, and his goal was to keep the community together as much as possible and, frankly, to survive.

The families we met just wanted to be reunited. They already had so many family members killed or abducted by ISIS, they just want their families back. 

How are these girls doing?

Samer: It’s difficult for them, they’ve endured terrible abuses. For me, the hardest part was when they talked about their missing parents, or about how ISIS men separated them from their sister, and where could she be? It’s terrible to be a young girl and be abducted and endure horrific abuses, but then to also lose your family on top of that? One of the most common sentiments I heard was that their biggest wish is to be reunited with their families, as they don’t know how to be whole without them.

As a group, these were among the worst cases I have ever documented for Human Rights Watch, and that says a lot as I’ve documented a wide range of abuses for years in war-plagued Iraq – everything from torture in secret prisons to abuses against people displaced by the fighting.

One 12-year-old girl really stood out to me. Her shy disposition reminded me of my 12-year old cousin. The man who abducted her told her not to worry, that he’d treat her as he’d treat his own daughter. Then he drugged her and she woke up to see blood between her legs. 

Was it difficult getting the girls to share their experiences? Samer, was the fact that you are an Iraqi Arab man an impediment?

It wasn’t helpful – many of the ISIS fighters there are Iraqi Arabs. But we worked with local activists who already knew the women and girls, which put everyone at ease. We are also extremely sensitive and careful not to re-traumatize survivors. 

Had any of these girls become pregnant?

Rothna: We spoke to one who was pregnant at the time she escaped, but there are others that we heard of, and there will be more cases as more women and girls escape. Abortion is illegal in Iraq, but it’s allowed in certain circumstances, such as when a woman’s life is at risk. The law should be interpreted to cover cases of pregnancy as a result of rape. If the women choose to have the children, there should be a plan for them to keep the baby or not. 

Now that they’ve returned to their community, what would you like to see for these girls?

Rothna: We want everyone who comes back to receive adequate medical and psychosocial treatment, as well as schooling for girls and employment skills training for women. 

Additionally, doctors need to be better trained in examining women who have been sexually assaulted. The purpose of the examinations needs to be explained to the women and girls to get informed consent from them, and doctors should ask for consent both before and during the examination. Otherwise, the exams could be harmful and humiliating for women and girls, and make them feel like they have no control over their bodies – which is what they felt when they were abducted by ISIS.

Samer: We also found some nongovernmental organizations and journalists with no experience interviewing trauma victims documenting their stories. Some recorded their statements on video, which leads to the risk of them being identified publicly.

Rothna: One girl I spoke with, we call her “Noor,” seemed so much better adjusted than the others – despite being the only child left in her family. She smiled, joked around with us, and talked to us about her future. But she had an awful story. She was abducted at 15, and after being moved from place to place she lived in a house with other girls who were forcibly married off or sold one-by-one. She and a friend attempted suicide together – she showed me the scars on her wrists – but an ISIS member caught them and stopped them. When her friend was picked to be taken by an ISIS member, the girl begged the men to take her too, so she could stay with her friend. They agreed and took both girls to another house. There, two other men told them, “You are sold to us.” They then beat and raped them for five days until they escaped, breaking through the door while the men were away fighting.  

When she first came to the camp, she looked like a ghost, people told us. She was reunited with her parents, who were traumatized after their only son, Noor’s brother, was executed in front of them. But Noor had her parents’ support. She said that she’d been to the hospital a few times, is receiving regular counseling, and is taking a sewing class. Her friend that she escaped with lives in a separate camp, and her father has taken her there to visit. Sometimes NGO activists take her out of the camp for social activities like going to the mall. She says she still has nightmares, but she’s healing. She’s going to be someone who can identify herself as a survivor, not just as a victim.  

In some ways, Noor has come back to life.

Yes. And life in general is taking shape in the camps. You can see market stalls selling chewing gum, and you see the lengths people have to go to make these tents feel like home with rugs and pillows. Keeping their spaces clean. They’d survived the winter and were dealing with cold rains. It’s likely they’ll be there for months or even years to come. 

Why haven’t all the girls received the same type of treatment as Noor?

Rothna: Of the 300 women and girls who have returned, only 100 have been identified by health authorities. The other 200 or so, their families likely don’t know these services are available. People need to get the word out.

The Yezidi camps are in Iraqi Kurdistan, and they are protected by Kurdistan’s forces. The local Kurdistan officials we spoke with have been trying to help get women and girls treatment and to aid those who escaped to return home safely. They told us that they want expert help in handling rape cases and trauma, and they need expert assistance and training, particularly in psychotherapy. They want to know how to help.

Samer: The Yezidis stopped dominating the news six months ago, but the crisis still exists. Needs are going unmet. And there is an enormous number of people that need help – especially as more and more women and girls escape ISIS.AMNESTY INTERNATIONAL.ORG
IRAQ: YEZIDI WOMEN AND GIRLS FACE HARROWING SEXUAL VIOLENCE23 DECEMBER 2014
https://www.amnesty.org/en/latest/news/2014/12/iraq-yezidi-women-and-girls-face-harrowing-sexual-violence/

TEKST

Torture, including rape and other forms of sexual violence, suffered by women and girls from Iraq’s Yezidi minority who were abducted by the armed group calling itself the Islamic State (IS), highlights the savagery of IS rule, said Amnesty International in a new briefing today. 

Escape from hell- Torture, sexual slavery in Islamic State captivity in Iraq provides an insight into the horrifying abuse suffered by hundreds and possibly thousands of Yezidi women and girls who have been forcibly married, “sold” or given as “gifts” to IS fighters or their supporters. Often, captives were forced to convert to Islam. 

“Hundreds of Yezidi women and girls have had their lives shattered by the horrors of sexual violence and sexual slavery in IS captivity,” said Donatella Rovera, Amnesty International’s Senior Crisis Response Advisor, who spoke to more than 40 former captives in northern Iraq. 

“Many of those held as sexual slaves are children – girls aged 14, 15 or even younger. IS fighters are using rape as a weapon in attacks amounting to war crimes and crimes against humanity.” 

The women and girls are among thousands of Yezidis from the Sinjar region in north-west Iraq who have been targeted since August in a wave of ethnic cleansing by IS fighters bent on wiping out ethnic and religious minorities in the area. 

The horrors endured in IS captivity  have left these women and girls so severely traumatized that some have been driven to end their own lives. Nineteen-year-old Jilan committed suicide while being held captive in Mosul because she feared she would be raped, her brother told Amnesty International. 

One of the girls who was held in the same room as Jilan and 20 others, including two girls aged 10 and 12, told Amnesty International: “One day we were given clothes that looked like dance costumes and were told to bathe and wear those clothes. Jilan killed herself in the bathroom. She cut her wrists and hanged herself. She was very beautiful; I think she knew she was going to be taken away by a man and that is why she killed herself.”  The girl was among those who later escaped.   

Wafa, 27, another former captive, told Amnesty International how she and her sister attempted to end their lives one night after their captor threatened them with forced marriage. They tried to strangle themselves with scarves but two girls sleeping in the same room awoke and stopped them. 

“We tied the scarves around our necks and pulled away from each other as hard as we could, until I fainted… I could not speak for several days after that,” she said. 

The majority of the perpetrators are Iraqi and Syrian men; many of them are IS fighters but others are believed to be supporters of the group. Several former captives said they had been held in family homes where they lived with their captors’ wives and children. 

Many Yezidi survivors are doubly affected as they are also struggling to cope with the loss of dozens of their relatives who either remain in captivity or have been killed by the IS. 

Randa, a 16-year-old girl from a village near Mount Sinjar was abducted with scores of her family members, including her heavily-pregnant mother. Randa was “sold” or given as a “gift” to a man twice her age who raped her. She described the impact of her ordeal to Amnesty International: 

“It is so painful what they did to me and to my family. Da’esh (the IS) has ruined our lives… What will happen to my family? I don’t know if I will ever see them again.” 

“The physical and psychological toll of the horrifying sexual violence these women have endured is catastrophic. Many of them have been tortured and treated as chattel. Even those who have managed to escape remain deeply traumatized,” said Donatella Rovera. 

The trauma of survivors of sexual violence is further exacerbated by the stigma surrounding rape. Survivors feel that their “honour”, and that of their families, has been tarnished and fear that their standing in society will be diminished as a result. 

Many survivors of sexual violence are still not receiving the full help and support they desperately need. 

“The Kurdistan Regional Government, UN and other humanitarian organizations who are providing medical and other support services to survivors of sexual violence must step up their efforts. They must ensure they are swiftly and proactively reaching out to all those who may need them, and that women and girls are made aware of the support available to them,” said Donatella Rovera. 

Such services should include sexual and reproductive health services as well as counselling and trauma support. 

EINDE ARTIKEL

”Fighters with the armed group calling itself “Islamic State” (IS) have systematically targeted members of non-Arab and non-Sunni Muslim communities. Despite worldwide condemnation, the IS has shown no intention of putting an end to the war crimes and crimes against humanity which its fighters have been committing on a large scale, including against the Iraqi women and girls they have abducted and continue to hold captive. Any party, in Iraq or outside, with any influence over the IS should use that influence to secure the release of these captives.”

AMNESTY INTERNATIONAL/REPORT

IRAQ: ESCAPE FROM HELL: TORTURE AND SEXUAL SLAVERY IN ISLAMIC STATE CAPTIVITY IN IRAQ

SEE FULL REPORT

https://www.amnesty.org/download/Documents/MDE140212014ENGLISH.pdf

[15]

UNIVERSAL DECLARATION OF HUMAN RIGHTS

http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

[16]

‘Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.”
ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

[17]
ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN YEZIDIS NOOT 14

[18]
45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.”
MATTHEUS 5: 45
https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html

[19]

ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN JEZIDIS, NOOT 14

[20]

‘ Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ”
ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm

[21]

No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited. ”
ARTIKEL 33, 4e CONVENTIE VAN GENEVE
https://ihl-databases.icrc.org/applic/ihl/ihl.nsf/Article.xsp?action=openDocument&documentId=72728B6DE56C7A68C12563CD0051BC40

[22]

WET BEEDIGING MINISTERS EN LEDEN STATEN GENERAAL
https://www.parlementairemonitor.nl/9353000/1/j9vvij5epmj1ey0/vi32nmel4fzh

Bij de aanvaarding van hun ambt leggen de leden der Staten-Generaal in de vergadering van de kamer waarin zij zijn verkozen, de volgende eden of verklaringen en beloften af:

“Ik zweer (verklaar) dat ik, om tot lid van de Staten-Generaal te worden benoemd, rechtstreeks noch middellijk, onder welke naam of welk voorwendsel ook, enige gift of gunst heb gegeven of beloofd.

Ik zweer (verklaar en beloof), dat ik, om iets in dit ambt te doen of te laten, rechtstreeks noch middellijk enig geschenk of enige belofte heb aangenomen of zal aannemen.

Ik zweer (beloof) trouw aan de Koning, aan het Statuut voor het Koninkrijk en aan de Grondwet.

Ik zweer (beloof) dat ik de plichten die mijn ambt mij oplegt getrouw zal vervullen.

Zo waarlijk helpe mij God almachtig!”

(Dat verklaar en beloof ik!”).

[23]

45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.”
MATTHEUS 5: 45
https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html

[24]

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

TEKST

Dat IS-vrouwen vanuit Turkije terug naar Nederland konden komen, was voor de Nederlandse instanties geen verrassing. Ze treffen al een tijd lang voorbereidingen om zo’n terugkeer zo goed mogelijk te regelen. Gisteren gebeurde het; Turkije zette twee IS-vrouwen en twee kinderen op het vliegtuig naar Schiphol.

Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.

Medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming staan op Schiphol te wachten om alles in goede banen te leiden. De moeder moet na aankomst meteen afscheid nemen van haar kinderen.

Gisteravond gebeurde dit bij de 23-jarige Fatimah H. uit Tilburg. Haar kinderen van 3 en 4 werden overgedragen aan een voogd van Jeugdbescherming, terwijl zij in hechtenis werd genomen. De voogd neemt vanaf dat moment alle beslissingen.

Berecht in Nederland

De afgelopen jaren meldden zich zo’n tien Syriëgangers bij een Nederlandse diplomatieke post in Turkije. In alle gevallen werden ze door Turkije aan Nederland overgedragen, om vervolgens in Nederland te worden berecht.

Met H. is vooraf afgesproken wat haar op Schiphol te wachten staat. Haar wordt geadviseerd om aan de kinderen te laten merken dat ze het goed vindt dat ze met de Kinderbescherming meegaan. Zo is een mogelijk trauma het minst hevig voor het kind, is de gedachte.

Vanaf Schiphol rijdt gespecialiseerd personeel met de kinderen naar een opvanggezin. Dit is de eerste, tijdelijke, opvang. In de eerste drie maanden worden de kinderen vaak onderzocht; onder anderen een radicaliseringsdeskundige en een psychiater gaan met ze in gesprek. Er wordt van uitgegaan dat de kinderen getraumatiseerd zijn. De voogd van Jeugdbescherming heeft daarom veel contact met de kinderen en het opvanggezin.

Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. Daar zijn de enige zogenoemde Terroristenafdelingen van Nederland. Ze wordt daar vastgezet en extra beveiligd binnen een speciaal programma, om haar ideologisch te beperken.

Vrijdag wordt ze in Rotterdam voorgeleid aan de rechter-commissaris in Rotterdam. Die bepaalt of hij het voorarrest met 14 dagen verlengt.

Fatima H. had zich eind oktober gemeld bij de Nederlandse ambassade in Ankara. Ook de 25-jarige Xaviera S. zat op de vlucht. Zij is in in 2014 naar Syrië gereisd. Ook S. is vastgezet in een van de penitentiaire inrichtingen en wacht vervolging.

De straf die H. boven het hoofd hangt, is afhankelijk van de verdenking en het bewijsmateriaal. Het Openbaar Ministerie zegt er al zeker van te zijn dat ze na 2015, toen het kalifaat werd uitgeroepen, naar Syrië is gereisd. Ze wordt daarom verdacht van “deelname aan een terroristische organisatie”.

De straf die daar in Nederland op staat is zes jaar cel. Ook als de vrouwen zich erop beroepen dat ze alleen voor hun man en kinderen zorgden, kunnen ze bestraft worden. In eerdere zaken is dat al gebeurd. Volgens het OM hoeft een verdachte geen oorlogsmisdaden te plegen om berecht te worden. De vrouw heeft het voortbestaan van IS met haar daden verlengd, is de argumentatie. Dat is voldoende om een straf opgelegd te krijgen.

De straf van zes jaar staat los van wat iemand verder gedaan heeft. Mocht iemand bijvoorbeeld iemand hebben vermoord, dan is er een levenslange celstraf mogelijk, maar zoiets is in Nederland nog niet voorgekomen.

Komen er nog meer IS-vrouwen naar Nederland?

Zeker is dat er nog groepen IS-vrouwen en -strijders in het buitenland zitten. Ze bevinden zich met name in Syrië, Turkije en Irak. Volgens de AIVD zijn er uit Nederland de afgelopen jaren in totaal ongeveer 300 mensen met “jihadistische intentie” afgereisd naar Syrië en Irak. Een derde van hen is vrouw.

Op dit moment zitten er 95 kinderen, 35 vrouwen en 15 mannen met de Nederlandse nationaliteit in Syrische kampen. Volgens de AIVD zijn er nog 20 volwassenen en 30 kinderen in Turkije. Slechts een aantal van hen zit vast en zou dus nog kunnen worden uitgezet.Concrete plannen om deze mensen terug te laten keren zijn er nu niet. Wel bepaalde een rechter vorige week dat Nederland zich moet inspannen om 56 IS-kinderen zo snel mogelijk op te halen uit detentiekampen in het noordoosten van Syrië. Politiek is over het onderwerp veel discussie; vrijdag dient daarom een door het kabinet aangespannen hoger beroep.

[25]

”Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.”………’Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. 

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

[26]

HUMAN RIGHTS WATCHSYRIA: DIRE CONDITIONS FOR ISIS SUSPECT’S FAMILIES
23 JULI 2019
https://www.hrw.org/news/2019/07/23/syria-dire-conditions-isis-suspects-families

ZIE VOOR TEKST
NOOT 34 VAN

[27]

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

[28]

HUMAN RIGHTS WATCH

IRAQ: KEY COURTS IMPROVE ISIS TRIAL PROCEDURES

But changes needed in laws, response to torture, Other Courts

13 MARCH 2019

https://www.hrw.org/news/2019/03/13/iraq-key-courts-improve-isis-trial-procedures

ZIE VOOR TEKST:

NOOT 15 VAN

https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/ [29]

HUMAN RIGHTS WATCH

IRAQ: KEY COURTS IMPROVE ISIS TRIAL PROCEDURES

But changes needed in laws, response to torture, Other Courts

13 MARCH 2019

https://www.hrw.org/news/2019/03/13/iraq-key-courts-improve-isis-trial-procedures

ZIE VOOR TEKST:

NOOT 15 VAN

[30]

[30]

JOOP.NLHET ZIJN MISSCHIEN WEL JIHADISTEN, MAAR WEL ONZE JIHADISTEN!MATTHIJS VAN DE SANDE11 MAART 2015
https://joop.bnnvara.nl/opinies/het-zijn-misschien-jihadisten-maar-wel-onze-jihadisten

TEKST

Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten

Het was, zo kopte het NRC, misschien wel Ahmed Aboutaleb’s ‘Ich bin ein Berliner’-moment. Aangemoedigd door duizenden demonstranten trok de Rotterdamse burgemeester op de solidariteitsbetoging met Charlie Hebdo een scheidslijn tussen ‘de Rotterdammers’– ‘niet verdeeld, maar samen’ – en de apologeten van jihadistisch geweld. Voor die laatsten had Aboutaleb, eerder die week, een andere boodschap: ‘pak je koffer, en vertrek. Er is misschien een andere plek in de wereld waar je toch je recht kan komen.’ En: ‘ja, mag ik het zo zeggen: … rot toch op.’Aboutaleb oogstte kritiek met zijn uitspraken, maar vooral ook veel lof. Voor jihadisten die de westerse waarden van ‘vrijheid’ en ‘tolerantie’ niet delen, zo betoogden veel politici en opiniemakers, is inderdaad geen plek in onze samenleving. Premier Rutte verdedigde vorige week op een lijsttrekkersdebat zelfs de stelling dat ‘uitgereisde jihadisten’ beter in Syrië of Irak kunnen sneuvelen, dan terug te keren naar Nederland.

Holle onliners?
Het lijken misschien holle oneliners, maar tegelijkertijd is er wel degelijk een wet in de maak die het gemakkelijker moet maken om niet alleen jihadgangers maar ook hun helpers hier, de Nederlandse nationaliteit te ontnemen. Er is één uitzondering: voor jihadisten die niet over een dubbel, maar slechts over een Nederlands paspoort beschikken, gaat de regel niet op. Stateloosheid zou dan immers het gevolg zijn, en dat is volgens internationale wetgeving ontoelaatbaar. Toch zouden VVD, CDA en SGP ook die laatste optie serieuzer willen onderzoeken: zij bepleitten vorige week het intrekken van staatsburgerschap voor álle jihadisten – ook van diegenen, die alleen Nederlands burger zijn.

Opstelten zag juridisch weinig mogelijkheden, maar zegde toe het desondanks aan de Raad van Europa voor te leggen. Allicht dat ook andere Europese landen worstelen met dit probleem, aldus de (inmiddels ex-)minister.

Discours van bestaansrecht ontkennen
Zowel politiek als juridisch schuift men zo langzaam maar zeker op naar een discours dat niet alleen afstand neemt van de plegers of bepleiters van extremistisch geweld, maar hen zelfs hun bestaansrecht als persoon in onze samenleving ontzegt. Het trekt een resoluut onderscheid tussen de burger – die deel uitmaakt van een politieke gemeenschap en aanspraak kan maken op civiele rechten – en de rechteloze buitenstaander. Natuurlijk: ook formeel burgerschap biedt geen enkele garantie tegen uitbuiting en onderdrukking op basis van ras, gender, klasse, of geloofsovertuiging – laten we ons daarover geen illusies maken.

De één gelijker dan de ander
Maar een specifiek deel van de bevolking zowel discursief als juridisch hun burgerschap ontnemen, is slechts een stap verder in dezelfde dynamiek, waarbij sommigen categorisch ‘gelijker’ zijn dan anderen. Degene die daarmee zelfs tot buiten de marges van de samenleving wordt verdreven rest, om met de Italiaanse filosoof Giorgio Agamben te spreken, slechts het ‘naakte leven’: ontdaan van recht en plicht, lidmaatschap en verantwoordelijkheid, verwordt zij of hij tot een a-politiek lichaam dat in wezen vogelvrij is. Wie tot die categorie behoort kan dan dus net zo goed “oprotten”, sterven… zelfs straffeloos gedood worden.

‘Onze’ westerse samenleving
Volgens Rutte volgt dat nu eenmaal uit de keuze die jihadisten zelf maken om zich te engageren met een gewapende strijd tegen ‘onze’ westerse samenleving en de daarin verankerde waarden. Bovendien, zo benadrukt hij, is een heel groot deel van “ons” het roerig met hem eens. De vraag is natuurlijk: wie zijn ‘ons’ in dit geval? Want hoorden ook de ‘Syriëgangers’ daar – in ieder geval in eerste instantie – niet evengoed bij? Per slot van rekening hebben we het vooralsnog over medeburgers.

Zou het echt zo gemakkelijk moeten zijn om met een beroep op de meerderheidsstem, of met het oog op veiligheidsrisico’s, een deel van de eigen gemeenschap ieder recht te ontzeggen? Om, bij monde van de minister-president, tegen medeburgers te zeggen: ‘ga maar dood?’

Ik heb geen enkele voeling of sympathie voor de misogyne, homofobe, en antisemitische ideeën die de IS pleegt te verspreiden – laat staan voor de brute en gewelddadige manier waarop ze dat doen. En ik geef toe dat ik niet graag zou samenleven met iemand die oprecht dit soort denkbeelden onderschrijft. Maar de werkelijkheid is wel dat ik die keuze helemaal niet heb: we praten hier wel degelijk over onze eigen buren, klasgenoten, collega’s, stadsgenoten, leerlingen, of zelfs familieleden. Het zijn misschien jihadisten, maar het zijn wel ónze jihadisten. Of ze nu één of twee paspoorten hebben; ze zijn getogen en vaak geboren in ónze stad, gingen naar ónze scholen. De onvrede of vervreemding die hen in de armen dreef van radicale imams en jihadronselaars was een onvrede met ónze samenleving. En – of we het nu leuk vinden of niet – “onze” betekent in dit geval evengoed: ‘hun’.

Platvloerse agressie gemeengoed
De platvloerse agressie die inmiddels gemeengoed lijkt te zijn geworden in Den Haag, confronteert me dus met een moeilijk dilemma. Aan de ene kant zie ik geen enkele reden om het überhaupt voor jihadisten en hun sympathisanten op te nemen. Dit is niet simpelweg een onderhoudend debatje over de vrijheid van meningsuiting of de “kernwaarden” van een burgerlijke samenleving. Maar aan de andere kant: niet alleen wordt gesteld dat sommige medeburgers net zo goed kunnen sneuvelen. Tegelijkertijd wordt ook juridisch de baan bereid voor hun vogelvrijverklaring. Zodoende tekent men met holle “rot maar op”-retoriek impliciet het doodsvonnis van een – vooralsnog klein – deel van onze samenleving.Als we dat toelaten, is het ergst denkbare nog mogelijk. Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten. 

Reacties uitgeschakeld voor Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz

Opgeslagen onder Divers

Noten en teksten behorende bij artikel/Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz

NOTEN BEHORENDE BIJ ARTIKEL ”GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN/OVER IS VROUWEN, JEZIDIS EN MENSENRECHTEN/QUOTE ATTACK OP DILAN YESILGOZ

Twee IS-vrouwen met een kind in het Syrische detentiekamp al-Hol AFP

Een foto uit een kamp in al-Hol in Noordoost-Syrië AFPHTTPS://NOS.NL/ARTIKEL/2311309-IS-VROUWEN-EN-KINDEREN-TERUG-IN-NEDERLAND-WAT-GEBEURT-ER-MET-ZE.HTML HTTPS://WWW.HRW.ORG/NEWS/2019/07/23/SYRIA-DIRE-CONDITIONS-ISIS-SUSPECTS-FAMILIES  
HTTPS://WWW.ASTRIDESSED.NL/NOTEN-EN-TEKSTEN-BEHORENDE-BIJ-ARTIKEL-GEEN-MEDELIJDEN-MET-JIHADISTEN-OVER-IS-VROUWEN-JEZIDIS-EN-MENSENRECHTEN-QUOTE-ATTACK-OP-DILAN-YESILGOZ/

[1]

PARLEMENT.COMD. (DILAN) YESILGOZ-ZEGERIUS
https://www.parlement.com/id/vk93lsytn3mr/d_dilan_yesilgoz_zegerius

TEKST

Dilan Yesilgöz (1977) is sinds 23 maart 2017 lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. Zij was eigenaar/senior adviseur van Bureau DNW in Amsterdam en raadslid in de hoofdstad. Eerder was zij bestuursadviseur veiligheid en zorg van het College van B&W van Amsterdam. Mevrouw Yesilgöz is woordvoerder politie, veiligheid, rampenbestrijding, grensbewaking, cyber security, terrorismebestrijding en drugsbeleid.
ZIE VOOR OVERIGE TEKST

https://www.parlement.com/id/vk93lsytn3mr/d_dilan_yesilgoz_zegerius

[2]

https://www.trendsmap.com/twitter/tweet/1191974414365184000

Dilan Yesilgoz’ Tweet ”Geen medelijden met Jihadisten!Mijn opinie in het @ADnl vandaag 

[Tekst kan vergroot worden door een klick op de computer]
Transcriptie tekst
ADGEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWENDilan YesilgozTweede Kamerlid VVD
Het bagatelliseren van de rol van IS vrouwen moet stoppen, stelt Dilan Yesilgoz-Zegerius. De lobby voor hun terugkeer en meer begrip is beschamend. Terwijl over de echte slachtoffers niet wordt gesproken.
”Ik bleef hem zeggen, dat het pijn deed-stop alstublieft, getuigt het 12 jarige meisje.Hij snoerde haar de mond en bond haar handen vast.Voordat hij zich aan het twaalfjarige meisje vergreep, ging hij aan de bedrand bidden.”Hij zei, dat hij volgens de Islam een ongelovige mag verkrachten.Hij zei, dat door mij te verkrachten, dichter bij God komt.De New York Times sprak met 21 vrouwen en meisjes, die uit de handen van IS strijders konden ontsnappen.De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”IS bruiden” worden de vrouwen eufemistisch genoemd.Waar over de echte slachtoffers van IS, zoals de Jezidi gemeenschapn, nauwelijks wordt gesproken, lijkt iedereen zich zorgen te maken over de vraag hoe deze vrouwen moeten worden teruggehaald naar Nederland.Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.
‘[Tekst in artikel]
ONBEGRIJPELIJK, DAT ZIJ WILLEN TERUGKEREN NAAR HET LAND, DAT ZIJ ZO VERACHTEN
[EINDE TEKST IN ARTIKEL]
Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.De lobby voor repatriering en meer begrip voor IS vrouwen is wat de VVD betreft beschamend en naief.Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.Onbegrijpelijk, dat zij zo graag willen terugkeren naar het land, dat zij bij hun volle verstand en vanuit diepgewortelde verachting hebben verlaten.Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen.
DILAN YESILGOZTWEEDE KAMERLID VOOR DE VVD, WOORDVOERDER TERRORISME EN  VEILIGHEID

[3]

TROUWVVD VINDT DE DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL7 NOVEMBER 2019
https://www.trouw.nl/politiek/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-is-ers-acceptabel~ba00a6bd/

ZIE VOOR DE GEHELE TEKST IN LINK:
NOOT 9
VAN:
https://www.astridessed.nl/noten-met-teksten-behorend-bij-bovenstaand-artikel-vvd-vindt-doodstraf-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/

[4]

 Artikel 2 Recht op leven 1. Eenieder heeft recht op leven. 2. Niemand wordt tot de doodstraf veroordeeld of terechtgesteld.”
HANDVEST VAN DE GRONDRECHTEN VAN DE EUROPESE UNIE
https://www.europarl.europa.eu/charter/pdf/text_nl.pdf

”De EU is de grootste sponsor in de strijd tegen de doodstraf wereldwijd. Alle EU-landen hebben de doodstraf afgeschaft in overeenkomst met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.”
NIEUWSEUROPEES PARLEMENTDOODSTRAF: BELANGRIJKE FEITEN OVER DE SITUATIE IN EUROPA EN DE REST VAN DE WERELD12 MAART 2019
https://www.europarl.europa.eu/news/nl/headlines/world/20190212STO25910/belangrijke-feiten-over-de-doodstraf-in-europa-en-de-rest-van-de-wereld

[5]

DE NEDERLANDSE GRONDWET, ARTIKEL 114
”De doodstraf kan niet worden opgelegd”
https://www.denederlandsegrondwet.nl/id/vkugbqvdxhzr/artikel_114_doodstraf

Artikel 114

De doodstraf kan niet worden opgelegd.
[6]

DE VVD, ”ONZE” WAARDEN EN DE DOODSTRAF VOOR IS STRIJDERS/UITPERSASTRID ESSED24 NOVEMBER 2019
https://www.astridessed.nl/de-vvd-onze-waarden-en-de-doodstraf-voor-is-strijders-uitpers/

OF

VVD VINDT DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL/WAAR ZIJN NU ONZE WAARDEN, VVD?ASTRID ESSED
https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/

IS STRIJDERS, VROUWEN, KINDEREN EN ”ONZE WAARDEN”INGEZONDEN STUKASTRID ESSED25 NOVEMBER 2019
https://www.astridessed.nl/is-strijders-vrouwen-kinderen-en-onze-waarden-ingezonden-stuk/

[7]

”Echt klip en klaar

Onze verworvenheden, met onze normen en waarden, is het alles of niets het is geen cafetaria model.

Onze manier van leven, we hadden het net over homosexualiteit, we hebben het in Nederland over man en vrouw.

We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben

opgebouwd…

YOUTUBE.COM 

ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN-MARK RUTTE 

[8]

””Voor een oorlog was het vanochtend opvallend rustig op straat. Geen militairen, geen sirenes en geen paniek. Gewoon: mensen op weg naar hun werk, kinderen op weg naar hun school.Oorlogstaal
We zijn in oorlog, sprak premier Mark Rutte zaterdag zijn Franse collega François Hollande na, nog geen etmaal na de gruwelijke aanslagen in Parijs. ‘En Isis is onze vijand.’

HET PAROOL

HELPT HET WEL OM TE ROEPEN, DAT HET OORLOG IS?

16 NOVEMBER 2015

https://www.parool.nl/nieuws/helpt-het-wel-om-te-roepen-dat-het-oorlog-is~b7d4fc43/

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 5 VAN

[9]

NOSONENIGHEID IN COALITIE: VVD VINDT DOODSTRAF NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL

6 NOVEMBER 2019

https://nos.nl/artikel/2309355-onenigheid-in-coalitie-vvd-vindt-doodstraf-nederlandse-is-ers-acceptabel.html

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 68

VAN

[10]

HET PAROOL

MINISTER BLOK ONEENS MET VVD OVER DOODSTRAF VOOR  IS’ERS

8 NOVEMBER 2019

https://www.parool.nl/nederland/minister-blok-oneens-met-vvd-over-doodstraf-voor-is-ers~b64d8da3/

ZIE VOOR TEKST

NOOT 48 VAN

https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/ ”Maar zijdelingse ondersteuning van de doodstraf ondersteunt de JOVD niet. Nu niet, nooit niet!”

JOVD: ”DE VVD DWAALT AF VAN HET LIBERALE PAD EN WORDT STEEDS MEER EEN ”LAW AND ORDER” PARTIJ

https://jovd.nl/nieuws/jovd_%E2%80%98de_vvd_dwaalt_af_van_het_liberale_pad_en_wordt_steeds_meer_een_%E2%80%98law_and_order%E2%80%99_partij%E2%80%99

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 51

VAN

[11]
”Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.”
ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ”
ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm

VERBOD OP COLLECTIEVE STRAF:

No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited. ”
ARTIKEL 33, 4e CONVENTIE VAN GENEVE
https://ihl-databases.icrc.org/applic/ihl/ihl.nsf/Article.xsp?action=openDocument&documentId=72728B6DE56C7A68C12563CD0051BC40

……..

”We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination.”

HUMAN RIGHTS WATCH

ISIS

https://www.hrw.org/tag/isis

[12]

RACISME IN DE POLITIEK/VERONTRUSTENDE UITSPRAKEN EN VOORSTELLEN VAN NEDERLANDSE POLITICI

ASTRID ESSED

1 NOVEMBER 2019

[13]TROUWVVD VINDT DE DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL7 NOVEMBER 2019
https://www.trouw.nl/politiek/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-is-ers-acceptabel~ba00a6bd/

[14]

HUMAN RIGHTS WATCHISIS

https://www.hrw.org/tag/isis

TEKST

The extremist armed group Islamic State (ISIS) has committed widespread and systematic abuses in in areas under its control in Syria, Iraq, and Libya. ISIS has also claimed responsibility for deadly attacks in nearly 20 other countries, including Afghanistan, Egypt, France, Indonesia, Tajikistan, and the United Kingdom. Human Rights Watch documents these abuses and their impact on the general population.Governments have a responsibility to take all reasonable and lawful measures to protect people’s right to life and to bring perpetrators of unlawful attacks to account. Human Rights Watch monitors actions by state security forces and international forces to ensure that their measures to counter ISIS (and other armed groups) do not violate the rights of the affected populations, including by failing to protect civilians caught in fighting, or by curtailing basic freedoms of members of civil society or ethnic, racial, or religious communities. We promote fair trials that respect due process for suspects, grant victims their day in court, and lay the groundwork for accountability. We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination

HUMAN RIGHTS WATCHIRAQ: ISIS ESCAPEES DESCRIBE SYSTEMATIC RAPE14 APRIL 2015
https://www.hrw.org/news/2015/04/14/iraq-isis-escapees-describe-systematic-rape

TEKST

The extremist group Islamic State (also known as ISIS) has carried out systematic rape and other sexual violence against Yezidi women and girls in northern Iraq. Human Rights Watch conducted research in the town of Dohuk in January and February 2015, including interviewing 20 women and girls who escaped from ISIS, and reviewing ISIS statements about the subject.

Human Rights Watch documented a system of organized rape and sexual assault, sexual slavery, and forced marriage by ISIS forces. Such acts are war crimes and may be crimes against humanity. Many of the women and girls remain missing, but the survivors now in Iraqi Kurdistan need psychosocial support and other assistance.

“ISIS forces have committed organized rape, sexual assault, and other horrific crimes against Yezidi women and girls,” said Liesl Gerntholtz, women’s rights director at Human Rights Watch. “Those fortunate enough to have escaped need to be treated for the unimaginable trauma they endured.”

Researcher Interview: These Yezidi girls escaped ISIS. Now what?

ISIS forces took several thousand Yezidi civilians into custody in northern Iraq’s Nineveh province in August 2014, according to Kurdistan officials and community leaders. Witnesses said that fighters systematically separated young women and adolescent girls from their families and other captives and moved them from one location to another inside Iraq and Syria.

The 11 women and 9 girls Human Rights Watch interviewed had escaped between September 2014 and January 2015. Half, including two 12-year-old girls, said they had been raped – some multiple times and by several ISIS fighters. Nearly all of them said they had been forced into marriage; sold, in some cases a number of times; or given as “gifts.” The women and girls also witnessed other captives being abused.

Human Rights Watch also interviewed more than a dozen international and local service providers, medical workers, Kurdish officials, community leaders, and activists who corroborated these accounts. A local doctor treating female survivors in Dohuk told Human Rights Watch that of the 105 women and girls she had examined, 70 appeared to have been raped in ISIS captivity.

All of the women and girls interviewed exhibited signs of acute emotional distress. Many remain separated from relatives and sometimes their entire families, who were either killed by ISIS or remain in ISIS captivity. Several said they had attempted suicide during their captivity or witnessed suicide attempts to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion.

In October 2014, ISIS acknowledged in its publication Dabiq that its fighters had given captured Yezidi women and girls to its fighters as “spoils of war.” ISIS has sought to justify sexual violence claiming that Islam permits sex with non-Muslim “slaves,” including girls, as well as beating and selling them. The statements are further evidence of a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS, Human Rights Watch said.

ISIS commanders should immediately release all civilian detainees, reunite children with their families, and end forced marriages and religious conversions, Human Rights Watch said. They should take all necessary action to end rape and other sexual violence by ISIS fighters. International and local actors who have influence with ISIS should press the group to take these actions.

In 2014 the Kurdistan Regional Government (KRG) absorbed more than 637,000 displaced people from Nineveh province alone, and made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls who have escaped ISIS. However, there have been flaws and gaps in health care, Human Rights Watch said. Some of those interviewed said they underwent medical tests but did not know the purpose and were never told the results.

The director general for health in Dohuk told Human Rights Watch that local authorities had identified fewer than 150 women and girls who had escaped from ISIS and that only about 100 had received medical treatment. According to the KRG Directorate of Yezidi Affairs, 974 Yezidis had escaped ISIS as of March 15, 2015, including 513 women and 304 children.

The women and girls need trauma support and ongoing counselling, Human Rights Watch said. Not all had immediate access to treatment for injuries; emergency contraception; safe and legal abortion services, including sexual and reproductive health access; and psychosocial support.

KRG authorities should try to close gaps in medical care and psychosocial support for the Yezidi girls and women and ensure that doctors provide survivors with results of tests they undergo and information on the services available to them, Human Rights Watch said. The KRG should also develop a plan to assist children born from rape to ensure adequate services and protection for them and their mothers. In addition, the KRG should invest in employment skills training and livelihood schemes to help reintegrate women into daily life.

“Yezidi women and girls who escaped ISIS still face enormous challenges and continuing trauma from their experience,” Gerntholtz said. “They need urgent help and support to recover their health and move on with their lives.”

ISIS Violations of International Law

Abduction and Detention

Since ISIS attacks in and around Sinjar began on August 3, 2014, more than 736,000 Iraqis, primarily Yezidis and other religious minorities, fled their homes in Nineveh province, most to the semi-autonomous region of Iraqi Kurdistan, according to the International Organization for Migration. ISIS fighters executed hundreds of male Yezidi civilians and then abducted their relatives, the United Nations and local and international human rights organizations reported. A recent UN report stated that further investigation is needed to establish the number of those held captive or killed by ISIS, which is “estimated to be in the thousands.”

Although several hundred Yezidis have since escaped, according to KRG officials, many are still in captivity in various parts of Iraq and Syria. Escaped abductees that Human Rights Watch interviewed said ISIS is holding Yezidis in multiple locations across northern Iraq, including Mosul, Tal Afar, Tal Banat, Ba’aj, Rambusi, and Sinjar, and in areas it controls in eastern Syria, including Raqqa and Rabi’a. They said that ISIS is holding female captives, including girls, in houses, hotels, factories, farm compounds, schools, prisons, military bases, and former government offices.

Young women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters first separated them from men and boys and older women. The fighters moved the women and girls several times in an organized and methodical fashion to various places in Iraq and Syria. While most of the ISIS fighters appeared to be Syrian or Iraqi, survivors said that some of their abusers told them that they came from other countries in the Middle East and North Africa, including from Libya, Algeria, Saudi Arabia, and the Occupied Palestinian Territories, as well as from Europe and Central Asia.

The precise number of Yezidis still captive is unknown because of continuing fighting in Iraq and Syria and because significant numbers of Yezidis fled to areas across Iraq and neighboring countries when ISIS attacked. On March 13, 2015, the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights stated in its report that about 3,000 people, mainly Yezidis, allegedly remain in ISIS captivity. Local officials, service providers, and community activists estimate that the number of Yezidis still held is much higher.

In September 2014, a Yezidi group provided Human Rights Watch with a database with 3,133 names and ages of Yezidis they said ISIS had kidnapped or killed, or who had been missing since the ISIS assaults of early August. The database was based on interviews with displaced Yezidis in Iraqi Kurdistan. The group said that as of late March 2015, the number of dead, abducted, and missing Yezidis had risen to 5,324.

Sexual Violence and Other Abuse

The women and girls who spoke to Human Rights Watch described repeated rape, sexual violence, and other abuse in ISIS captivity.

Jalila (all survivors’ names have been changed for their security), age 12, said that Arab men whom she recognized from her village north of Sinjar accosted her and seven family members on August 3, 2014, as they were trying to flee ISIS. The men handed the family over to ISIS fighters, who separated Jalila, her sister, sister-in-law, and infant nephew from the other family members and took them to Tal Afar. Later, the fighters took Jalila and her sister to Mosul. Thirty-five days later they separated Jalila from her sister and took her to a house in Syria that housed other abducted young Yezidi women and girls. Jalila said:

The men would come and select us. When they came, they would tell us to stand up and then examine our bodies. They would tell us to show our hair and sometimes they beat the girls if they refused. They wore dishdashas [ankle length garments], and had long beards and hair.

She said that the ISIS fighter who selected her slapped her and dragged her out of the house when she resisted. “I told him not to touch me and begged him to let me go,” she said. “I told him to take me to my mother. I was a young girl, and I asked him, ‘What do you want from me?’ He spent three days having sex with me.”

Jalila said that during her captivity, seven ISIS fighters “owned” her, and four raped her on multiple occasions: “Sometimes I was sold. Sometimes I was given as a gift. The last man was the most abusive; he used to tie my hands and legs.”

Another 12-year-old, Wafa, told Human Rights Watch that in August ISIS fighters abducted her with her family from the village of Kocho. The men took the family to a school in Tal Afar filled with other Yezidi captives, where the fighters separated her from her family. From there they took her to several locations within Iraq and then to Raqqa, in Syria. An older fighter assured Wafa that she would not be harmed but he repeatedly raped her nevertheless, she said.

“He was sleeping in the same place with me and told me not be afraid because I was like his daughter,” she said. “One day I woke up and my legs were covered in blood.” Wafa escaped three months after her abduction, but her parents, three brothers, and sister are still missing.

The women and girls who said that they had not been raped said they endured constant stress and anxiety when witnessing the suffering of other women, fearing they would be next.

Dilara, 20, said ISIS fighters took her to a wedding hall in Syria, where she saw about 60 other Yezidi female captives. ISIS fighters told the group to “forget about your relatives, from now on you will marry us, bear our children, God will convert you to Islam and you will pray.” She told Human Rights Watch she lived in constant fear that she would be dragged away like so many women and girls before her:

From 9:30 in the morning, men would come to buy girls to rape them. I saw in front of my eyes ISIS soldiers pulling hair, beating girls, and slamming the heads of anyone who resisted. They were like animals…. Once they took the girls out, they would rape them and bring them back to exchange for new girls. The girls’ ages ranged from 8 to 30 years… only 20 girls remained in the end.

Two sisters, Rana, 25, and Sara, 21, said they could do nothing to stop the abuse of their 16-year-old sister by four men over several months. The sister was allowed to visit them and told them that the first man who raped her, whom she described as a European, also beat her, handcuffed her, gave her electric shocks, and denied her food. She told them another fighter later raped her for a month and then gave her to an Algerian for another month. The last time they saw her was when a Saudi ISIS fighter took her. “We don’t know anything about her since,” Sara said. The two sisters said they were also raped multiple times by two men, one of whom said he was from Russia and the other from Kazakhstan.

Some women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters beat them if they resisted or defied them in any way.

Zara, 13, said that ISIS fighters accused her and two other girls of desecrating a Quran while holding the girls captive on a farm. “They punished the three of us by taking us to the garden and tying our hands with wire,” she said. “We were blindfolded and they said they would kill us if we didn’t say who had done this. They beat us for 10 minutes and they fired a bullet in the air.”

Leila, 25, managed to escape from the house where she was held captive, but because she was behind ISIS lines, she realized she was trapped and felt compelled to return. The commander, an Iraqi, asked her why she had tried to escape. She said she replied: “Because what you are doing to us is haram [forbidden] and un-Islamic.” He beat her with a cable and also punished the guard who had failed to prevent her escape attempt. The guard beat her as well. “Since then, my mental state has become very bad and I’ve had fainting spells,” she said.

Forced Marriage

Women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters told them they had been bought for as much as US$2,000 from other ISIS members.

In some instances, ISIS fighters forcibly married their Yezidi captives rather than buy them. Narin, 20, said that when a fighter named Abu Du’ad brought her to his home, his wife left in protest. He brought a religious judge to perform a marriage ceremony but Narin refused to participate. Abu Du’ad persisted by trying to get permission from Narin’s family and called her brother in Germany. “But [my brother] said no to the marriage and offered to pay $50,000 for my release,” Narin said. “Abu Du’ad said no.”

Nadia, 23, said she was separated from the men in her family when ISIS fighters abducted them in her village near Sinjar in August. She tried to convince the ISIS fighters that she was married to escape being raped, because she had heard that ISIS fighters preferred virgins. However, after they took her to Syria, one of the men said that he would marry her. “The other girls with me said it’s forbidden to marry married women,” Nadia said. “He replied, ‘But not if they are Yezidi women.’”

ISIS has publicly acknowledged enslaving women and children. In an article entitled “The revival of slavery before the hour” in Dabiq, the group’s online English-language magazine, ISIS said it was reviving a custom justified under Sharia (Islamic law):

After capture, the Yazidi women and children were then divided according to the sharia amongst the fighters of the Islamic State who participated in the Sinjar operations, after one fifth of the slaves were transferred to the Islamic State’s authority to be divided as khums [a tax on war spoils].

A question-and-answer document, issued by what appears to be ISIS’s Research and Fatwa Department, states:

It is permissible to buy, sell, or give as a gift female captives and slaves, for they are merely property, which can be disposed of.… It is permissible to have intercourse with the female slave who hasn’t reached puberty if she is fit for intercourse; however if she is not fit for intercourse, then it is enough to enjoy her without intercourse.… It is permissible to beat the female slave as a [form of] darb ta’deeb [disciplinary beating].

Suicide Attempts
The women and girls who spoke to Human Rights Watch described their own suicide attempts or attempts of others as a way to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion. They described cutting their wrists with glass or razors, attempting to hang themselves, trying to electrocute themselves in bathtubs, and consuming what they thought was poison.

Rashida, 31, managed to speak to one of her brothers after her abduction by secretly using a fighter’s phone. She told her brother that ISIS fighters were forcing her to convert and then to marry. He told her he would try to help her but if he couldn’t, “I should commit suicide because it would be better than the alternative.” Rashida said:

Later that day they [ISIS fighters] made a lottery of our names and started to choose women by drawing out the names. The man who selected me, Abu Ghufran, forced me to bathe but while I was in the bathroom I tried to kill myself. I had found some poison in the house, and took it with me to the bathroom. I knew it was toxic because of its smell. I distributed it to the rest of the girls and we each mixed some with water in the bathroom and drank it. None of us died but we all got sick. Some collapsed.

Leila said she saw two girls try to kill themselves by slashing their wrists with broken glass. She also tried to commit suicide when her Libyan captors forced her to take a bath, which she knew was typically a prelude to rape:

I went into the bathroom, turned on the water, stood on a chair to take the wire connecting the light to electrocute myself but there was no electricity. After they realized what I was doing, they beat me with a long piece of wood and with their fists. My eyes were swollen shut and my arms turned blue. They handcuffed me to the sink, and cut my clothes with a knife and washed me. They took me out of the bathroom, brought in [my friend] and raped her in the room in front of me.

Leila said she was later raped. She said she tried to commit suicide again and showed Human Rights Watch the scars on her wrists where she cut herself with a razor.

Forced Conversions
About half the women and girls who spoke to Human Rights Watch said the ISIS fighters pressured them to convert to Islam. Zara, 13, said she was held captive in a three-story house in Mosul with girls ages 10 to 15:

When they came to select the girls, they would pull them away. The girls would cry and faint, they would have to take them by force. They made us convert to Islam and we all had to say the shahada [Islamic creed]. They said, “You Yezidis are kufar [infidels], you must repeat these words after the leader.” They gathered us all in one place and made us repeat after him. After we said the shahada, he said you have now been converted to our religion and our religion is the correct one. We didn’t dare not say the shahada.

ISIS fighters held Noor, 16, in various places including Mosul. “The leader of this group asked us to convert to Islam and read the Quran,” she said. “We were forced to read the Quran and we started to pray slowly. We started to behave like actors.”

War Crimes and Crimes Against Humanity

Rape and other forms of sexual violence, sexual slavery, cruel treatment, and other abuses committed during an armed conflict violate the laws of war. International criminal courts have ruled that rape and other sexual violence may also amount to torture.

Those who commit serious violations of the laws of war with criminal intent are responsible for war crimes. Commanders and civilian leaders may be prosecuted for war crimes as a matter of command responsibility when they knew or should have known about the commission of war crimes and took insufficient measures to prevent them or punish those responsible.

The mass rape and other serious abuses by ISIS against Yezidi civilians may be crimes against humanity. Crimes against humanity are serious offenses, including rape, sexual slavery, enslavement, unlawful imprisonment, persecution of a religious group, and other inhumane acts intentionally causing great suffering, that are part of a widespread or systematic attack on a civilian population.

“Widespread” refers to the scale of the acts or the number of victims. “Systematic” concerns “a pattern or methodical plan.” ISIS public statements concerning enslavement, forced marriage, and abuse of captured women, as well as the organized sale of Yezidi women and girls, indicate a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS.

Provision of Health Services

Medical Care

KRG authorities have made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls and have designated a health committee in Dohuk to coordinate the identification and referral of survivors to services. The director general for health in Dohuk, Dr. Nezhar Ismet Taib, who heads the committee, said that some families do not wish to reveal that their female relatives were abducted and this has made it difficult for the committee to identify and support those in need.

Almost all of the women and girls who spoke to Human Rights Watch said they had received medical examinations. A local doctor said the medical tests included blood tests for sexually transmitted infections and pregnancy. In some cases, medical workers provided emergency contraception and post-exposure prophylaxis for HIV, as recommended by the World Health Organization.

It is not clear that doctors have always obtained informed consent before conducting examinations. Narin, the 20-year-old woman from Sinjar, told Human Rights Watch that she was abducted on August 3 and given as a “gift” to an ISIS fighter, who tried to force her to marry him:

I wasn’t raped – [the ISIS member] didn’t touch me because I told him I was sick.… I got a forensic gynecological exam in Dohuk, which cleared me of abuse. I wasn’t comfortable during this exam, and [the doctor] didn’t explain what she was doing to me beforehand.

Those who take the medical tests do not always receive the test results. The two sisters, Rana and Sara, said that they spent five months in ISIS captivity and that ISIS fighters raped them multiples times. They said that soon after they escaped in December they received medical treatment and tests, but six weeks later, they had still not received any test results.Eighteen-year-old Arwa, from Kocho, managed to escape in December after ISIS fighters raped her. She told Human Rights Watch that she was still waiting for her test results seven weeks later.

Local authorities should ensure that health workers inform women and girls of the purpose of each test and that they consent to each procedure. The World Health Organization has provided guidelines for carrying out such tests and obtaining informed consent.

Withholding test results, whether positive or negative, can compound women’s and girls’ fears about the state of their health. Health workers should ensure that there is follow up for such women and girls, including providing test results and any further treatment and information they need.

Psychosocial Support

Psychosocial support for women and girls who escaped ISIS is a crucial service that is largely lacking in Iraqi Kurdistan. All the women and girls interviewed showed signs of trauma. Jalila, the 12-year-old raped by four ISIS fighters, said she “can’t sleep at night because I remember how they were raping me. I want to do something to forget about my psychological problems. I want to leave Iraq until things get better, I don’t want to be captured again.” She had not received professional counselling.

Sixteen-year-old Noor told Human Rights Watch that ISIS fighters abducted her on August 3 from Tal Afar and held her until September, when she escaped. An ISIS fighter raped her multiple times over a period of five days, she said. In the first two months after her return, she said she remained traumatized and cried most of the time.

Noor did manage to get psychosocial support. A local activist arranged for her to visit a psychotherapist in the hospital three or four times and visited her frequently to encourage her to get regular psychosocial counselling. Noor was undergoing regular psychosocial treatment as well as attending a handicrafts course and leaving the camp for social activities with activists from local organizations.

However, representatives of international agencies and nongovernmental groups told Human Rights Watch that there was not only a lack of available psychosocial support, but also reluctance by the community to accept such help. One activist said that he had to visit girls and their guardians repeatedly to encourage the girls to participate in psychosocial counselling before they would agree.

Several of those Human Rights Watch interviewed stated that they would like to receive psychosocial therapy. Narin, the 20-year-old from Sinjar, said:

No one has offered me one-on-one counselling of any kind. I’d be interested in receiving professional counselling to help me process my experiences if it was available.… I have trouble sleeping at night, and only sleep a few hours at a time. When I sleep, I often see my parents and siblings in front of my eyes, especially the image of my brothers being forced to kneel on the road, and my mother’s face.

International and local groups agreed that there are not enough psychosocial therapists available to the women and girls to meet the need, given the number of escaped women and girls and the prospect of more to come.

Dr. Taib told Human Rights Watch that although he was not aware of any suicides of women or girls who had escaped, many were suicidal. He said that women and girls who sought treatment with local officials were assessed by a psychologist at the same time they received medical treatment. The health team designated to help Yezidi women and girls has two psychologists and two psychosocial therapists but plans to increase the number of psychosocial therapists to ten. In addition, some groups and international agencies are providing psychosocial support. A psychosocial therapist at Jian Centre for Human Rights said she and her colleague had provided support to 20 Yezidi women and girls who had escaped.

In the short term, psychologists and social workers, particularly those who speak the local Yezidi dialect, need training on counselling methods. This should be in addition to recruiting psychosocial therapists to deal with the urgent cases. More efforts are also needed to encourage and educate people who might need the services about how the services can help them.

Pregnancy and Children Born as a Result of Rape
The KRG has no comprehensive plan for addressing pregnancies or children born from rape. Dr. Taib told Human Rights Watch that the local health committee had agreed that the authorities should protect women who keep their children, including providing shelter for them and their children as well as prenatal and maternal health care. In cases where the women do not want to care for their children, personal status courts will have to make decisions about the welfare of the child.

Where the child’s biological mother and close family relinquish or abandon the child, or are unable to provide adequate care, the authorities should ensure appropriate alternative care, with or through competent local authorities and authorized nongovernmental groups. In cases in which the child’s biological mother and close family do not relinquish the child, authorities should direct efforts first at enabling the child to remain in the mother’s care, or when appropriate, the care of other close family members unless it is not in the child’s best interests. If women do choose to raise the children, there should be a plan for providing them with assistance, including psychosocial and financial support.

Officials should ensure that information about services is available to women and girls and can be accessed confidentially.

Abortion is illegal in Iraq. Local officials told Human Rights Watch that it is not permitted in the Kurdistan region even for rape cases unless a doctor considers it a medical necessity, such as a risk to the mother’s life. The KRG should urgently clarify for healthcare providers the circumstances in which they may legally perform abortions for women and girls who have escaped from ISIS captivity, including for women and girls at risk of suicide or “honor”-related violence. The Iraqi government should also urgently consider amending the penal code to allow safe and legal abortions for women and girls who have experienced sexual violence.

In addition, KRG officials should encourage religious and community leaders to welcome children born from rape if the mothers freely choose to raise them in the Yezidi community and to provide the social support the women need.

Stigma and Reintegration

Baba Sheikh, a Yezidi religious leader, issued a statement on September 6 welcoming escaped women back into the community and stating that no one should harm them. On February 6, 2015, he reissued the appeal, saying:

These survivors remain pure Yezidis and no one may injure their Yezidi faith because they were subjected to a matter outside their control.… We therefore call on everyone to cooperate with and support these victims so that they may again live their normal lives and integrate into society.

These statements appear to have helped protect Yezidi women and girls from harm and have encouraged their families to seek treatment for them.

Ismail Ali, the KRG director general for combating violence against women in Dohuk, told Human Rights Watch that officials were not aware of any Yezidi girl or woman at risk from her family since returning, but should there be such cases, a shelter is available for them. In addition, authorities should provide programs that guarantee long-term rehabilitation and housing solutions for all women victims of violence who do not have the support of their families or who are under threat, and training for officials, local activists, and social and health workers to identify cases of women who are at risk of violence from their families. The authorities should also, in coordination with religious and community officials, raise awareness and provide education, particularly for men and boys, to prevent violence against women.

In addition, investment in skills training and livelihood schemes would help to reintegrate women into daily life. One organization is providing sewing and arts-and-crafts courses in the camps.

Many women and girls said that they wanted jobs so that they could financially assist their families. They also said that having nothing to do in the camps and being surrounded by family members who are also traumatized increased or exacerbated their own trauma.

Arwa, an 18-year-old from Kocho, said, “What I want more than anything is to work, so I can keep my mind off everything that happened.”

The Association for Crisis Assistance and Development Co-operation (WADI), a German-Iraqi nongovernmental organization, is seeking funding to build a center where Yezidi women and girls can get skills training. Women and girls who escaped ISIS told Human Rights Watch that they would use such a facility. WADI case workers have taken some of these women and girls out of the camps for social activities, which appeared to help occupy them and provide a semblance of a normal life.

UN PANEL REPORTS ON ISIS CRIMES ON YEZIDI’S

https://www.hrw.org/news/2016/06/21/un-panel-reports-isis-crimes-yezidis

TEKST

The “unimaginable horrors” that the Islamic State (ISIS) is committing against the minority Yezidis, documented in a report released on June 16 by the UN-mandated Independent International Commission of Inquiry (COI) on the Syrian Arab Republic, shows the urgent need for concrete steps to ensure justice for these crimes.

In August 2014, ISIS fighters overran Yezidi towns and villages around Sinjar, in northwestern Iraq, executing many men and capturing women and girls. Their intent soon became clear in slave markets ISIS set up in Mosul and elsewhere, where they sold the women and girls to their fighters into sexual or domestic slavery.

The COI report found that the crimes against the minority Yezidis amount to genocide.

Human Rights Watch has found that the abuses against Yezidi women and girls, including abducting them and forcibly converting them to Islam and/or forcibly marrying them to ISIS members, amount to war crimes, may be crimes against humanity and may be part of a genocide against Yezidis. Women also reported that ISIS members took their children from them, physically abused their children, and forced the women and girls to pray or take Islamic names.

The commission says that ISIS still holds about 3,200 women and children, most in areas it controls in Syria. The report says that separating men and women, inflicting mental trauma, taking children away from their families and forced conversions, are among methods intended to destroy Yezidis as a people.

There has been considerable attention to the plight of Yezidi women in the media, but little discussion on how to provide justice for these terrible crimes. The commission says the UN Security Council should “refer the situation to justice, possibly to the International Criminal Court (ICC) or an ad hoc tribunal.”

The ICC has a mandate over crimes of genocide, war crimes and crimes against humanity. Iraq, like Syria, is not a party to the Rome Statute, which set up the court. Prime Minister Haider al-Abadi told Human Rights Watch in March that Iraq has no plans to join the court—out of apparent concern that the court would also be able to examine grave abuses by government security forces.

Both the Iraqi government and the semi-autonomous Kurdistan Region of Iraq (KRI), where hundreds of thousands of Yezidis have sought safety, says they have ISIS fighters in custody. In fact, the government says it has captured scores of ISIS fighters since the start of its Fallujah offensive. But to Human Rights Watch’s knowledge, no criminal justice authorities in KRI or the rest of Iraq are investigating or prosecuting ISIS members for war crimes or crimes against humanity, including crimes against Yezidis.

A “Genocide Committee” in Dohuk, a major city in Iraqi Kurdistan, which was established by the Kurdish government, is attempting to document these crimes. But its head investigator, Judge Ayman Bamerny, told Human Rights Watch the committee has no link to the Kurdistan Regional Government’s judiciary.

Similarly, in Baghdad, Judge Abd al-Sattar Bir Qadar, spokesperson for the judiciary, told Human Rights Watch in March that there have been no judicial investigations against captured ISIS members for war crimes or crimes against humanity The only exception has been a patently unfair trials, in July 2015 and February 2016, each lasting all of two hours, that convicted 24 men for the mass killing a year earlier of up to 1,700 Shia military cadets.

In March 2015, Iraq’s Council of Ministers declared ISIS crimes against Yezidis to be genocide, but Iraq has no provisions in its domestic law for war crimes, crimes against humanity, and genocide.

Yezidi victims of human rights abuses have a right to justice, not just government declarations with no consequences. Iraq should incorporate war crimes, crimes against humanity and genocide into its penal code and start investigations into credible allegations of abuses by ISIS. Iraqi authorities should also hold their own forces to account for their serious crimes. Iraq should also join the ICC, as membership could provide an impetus for Iraq to ensure accountability for the worst crimes by all sides. The US should press Iraqi authorities to make that a priority.

Countries that support Iraq’s war against ISIS, including Iran, Russia, the United States, Canada, Australia and European states should support Iraqi efforts to investigate these crimes and provide redress for its victims. They should urge Iraq to pursue impartial investigations of serious crimes by all sides, and offer Iraq technical assistance and judicial cooperation. Judicial authorities in Baghdad and Erbil told Human Rights Watch that there have been no exchanges of information in either direction with European countries that that have suspected ISIS fighters in custody.

Letting grave crimes against Yezidis and others go unpunished is a stain not only on the Iraqi government, but on all countries that have vowed to protect groups like the Yezidis against threats of extermination and that have committed themselves to supporting justice for grave abuses whenever and wherever they occur.

HUMAN RIGHTS WATCH

THESE YEZIDI GIRLS ESCAPED ISIS/NOW WHAT?

AMY BRAUNSCHWEIGER

http://features.hrw.org/features/Interview_These_Yezidi_Girls_Escaped_ISIS/index.html

TEKST

Last August, the world watched in horror as the extremist armed group Islamic State, also known as ISIS, attacked Iraq’s Yezidi community. Thousands fled without food or water into the nearby Sinjar mountains, but ISIS fighters waylaid many, executing men and abducting thousands of people, mainly women and children. Rumors of forced marriage and enslavement of Yezidi girls and women swirled, and were later confirmed as a trickle of women and girls – now numbering into the hundreds – escaped. Human Rights Watch researchers Samer Muscati and Rothna Begum interviewed 20 of these women and girls and shared their findings with Amy Braunschweiger. 

WHO ARE THE YEZIDIS?

Samer: The Yezidis live in Iraq’s Nineveh province on land claimed by both the Kurdistan regional government and the Iraqi central government. They practice an ancient monotheistic religion, and Yezidis say they have been persecuted for hundreds of years because many consider them “heretics.”  Violent attacks against Yezidis by Sunni Arab extremists escalated after the US-led invasion of Iraq in 2003. On August 14, 2007, four simultaneous truck bombings killed more than 300 Yezidis and wounded more than 700 in Sinjar district communities.  Some Yezidi activists also faced intimidation and threats from Kurdistan government forces. Kurdistan authorities consider Yezidis to be Kurds and, therefore, Yezidi lands part of the Kurdistan region of Iraq. Thousands of Yezidi families have fled to Syria, Jordan, and elsewhere. Since 2003, but before the latest attack by ISIS, their numbers in Iraq had dropped from about 700,000 to 500,000. There are probably fewer now.

No one knows how many Yezidis have been killed by ISIS – they’re still uncovering mass graves. Very little information comes out of ISIS-controlled areas. Every family has been affected, has had a husband or son killed, a daughter abducted, or has had to flee. We visited informal settlements and the main camp, Khanke, near Dohuk, which houses more than 18,000 Yazidis, mainly from around the city of Sinjar, about a two-and-a-half hour drive away. The Yezidis are living in a virtual sea of displaced person tents and nearby unfinished buildings, which lack doors and heat, perched on windswept hills.  The views from the hilltops are stunning on a sunny day, but there’s little to protect the people there from the cold. 

In the camps you interviewed women and girls who escaped ISIS and made their way back home. What happened to them at the hands of ISIS?

Rothna: We heard stories of abuse ranging from being forced to wait on ISIS members hand and foot, to beatings, rape, electric shocks, forced marriage, and sexual slavery. 

Samer: One girl said ISIS members, wanting to find out who “desecrated” their Quran, handcuffed and blindfolded her and two other girls, beat them with a cable, and then fired a gunshot into the air. Apparently, the girl told us, one of the many cats in the house had ripped the Quran.

Most of the girls we spoke with said they were transferred from one place to another, ultimately living in big houses or halls with between 5 and 60 other girls. During the course of the day, ISIS fighters would come in, pick a girl to take, and if she refused, she’d be slapped or beaten. 

What happened to these girls when they returned home, especially considering the moral weight placed on their virginity?

Rothna: Virginity is a huge issue across the region. There is a stigma attached to the abducted women because they could have experienced sexual violence from the ISIS fighters – and it extends to their families. We know that in conflicts around the world, communities retaliate against women who are victims of sexual violence. Husbands leave wives, families abandon daughters. One of our biggest concerns was, would these women be treated violently after returning home?

That’s not what we found – in part thanks to the Yezidi religious leader, Baba Sheikh, who instructed the community to welcome back and not harm those who were abducted, forced to convert, or raped. Because of this, most families have welcomed back their female relatives. We didn’t interview Baba Sheikh, but we spoke with another religious leader, Baba Chawish. He welcomed us, and spoke calmly and with dignity, despite the chaos surrounding him. He told us how, over centuries, Yezidis have had to flee numerous attacks. This was just another crisis, he said, and his goal was to keep the community together as much as possible and, frankly, to survive.

The families we met just wanted to be reunited. They already had so many family members killed or abducted by ISIS, they just want their families back. 

How are these girls doing?

Samer: It’s difficult for them, they’ve endured terrible abuses. For me, the hardest part was when they talked about their missing parents, or about how ISIS men separated them from their sister, and where could she be? It’s terrible to be a young girl and be abducted and endure horrific abuses, but then to also lose your family on top of that? One of the most common sentiments I heard was that their biggest wish is to be reunited with their families, as they don’t know how to be whole without them.

As a group, these were among the worst cases I have ever documented for Human Rights Watch, and that says a lot as I’ve documented a wide range of abuses for years in war-plagued Iraq – everything from torture in secret prisons to abuses against people displaced by the fighting.

One 12-year-old girl really stood out to me. Her shy disposition reminded me of my 12-year old cousin. The man who abducted her told her not to worry, that he’d treat her as he’d treat his own daughter. Then he drugged her and she woke up to see blood between her legs. 

Was it difficult getting the girls to share their experiences? Samer, was the fact that you are an Iraqi Arab man an impediment?

It wasn’t helpful – many of the ISIS fighters there are Iraqi Arabs. But we worked with local activists who already knew the women and girls, which put everyone at ease. We are also extremely sensitive and careful not to re-traumatize survivors. 

Had any of these girls become pregnant?

Rothna: We spoke to one who was pregnant at the time she escaped, but there are others that we heard of, and there will be more cases as more women and girls escape. Abortion is illegal in Iraq, but it’s allowed in certain circumstances, such as when a woman’s life is at risk. The law should be interpreted to cover cases of pregnancy as a result of rape. If the women choose to have the children, there should be a plan for them to keep the baby or not. 

Now that they’ve returned to their community, what would you like to see for these girls?

Rothna: We want everyone who comes back to receive adequate medical and psychosocial treatment, as well as schooling for girls and employment skills training for women. 

Additionally, doctors need to be better trained in examining women who have been sexually assaulted. The purpose of the examinations needs to be explained to the women and girls to get informed consent from them, and doctors should ask for consent both before and during the examination. Otherwise, the exams could be harmful and humiliating for women and girls, and make them feel like they have no control over their bodies – which is what they felt when they were abducted by ISIS.

Samer: We also found some nongovernmental organizations and journalists with no experience interviewing trauma victims documenting their stories. Some recorded their statements on video, which leads to the risk of them being identified publicly.

Rothna: One girl I spoke with, we call her “Noor,” seemed so much better adjusted than the others – despite being the only child left in her family. She smiled, joked around with us, and talked to us about her future. But she had an awful story. She was abducted at 15, and after being moved from place to place she lived in a house with other girls who were forcibly married off or sold one-by-one. She and a friend attempted suicide together – she showed me the scars on her wrists – but an ISIS member caught them and stopped them. When her friend was picked to be taken by an ISIS member, the girl begged the men to take her too, so she could stay with her friend. They agreed and took both girls to another house. There, two other men told them, “You are sold to us.” They then beat and raped them for five days until they escaped, breaking through the door while the men were away fighting.  

When she first came to the camp, she looked like a ghost, people told us. She was reunited with her parents, who were traumatized after their only son, Noor’s brother, was executed in front of them. But Noor had her parents’ support. She said that she’d been to the hospital a few times, is receiving regular counseling, and is taking a sewing class. Her friend that she escaped with lives in a separate camp, and her father has taken her there to visit. Sometimes NGO activists take her out of the camp for social activities like going to the mall. She says she still has nightmares, but she’s healing. She’s going to be someone who can identify herself as a survivor, not just as a victim.  

In some ways, Noor has come back to life.

Yes. And life in general is taking shape in the camps. You can see market stalls selling chewing gum, and you see the lengths people have to go to make these tents feel like home with rugs and pillows. Keeping their spaces clean. They’d survived the winter and were dealing with cold rains. It’s likely they’ll be there for months or even years to come. 

Why haven’t all the girls received the same type of treatment as Noor?

Rothna: Of the 300 women and girls who have returned, only 100 have been identified by health authorities. The other 200 or so, their families likely don’t know these services are available. People need to get the word out.

The Yezidi camps are in Iraqi Kurdistan, and they are protected by Kurdistan’s forces. The local Kurdistan officials we spoke with have been trying to help get women and girls treatment and to aid those who escaped to return home safely. They told us that they want expert help in handling rape cases and trauma, and they need expert assistance and training, particularly in psychotherapy. They want to know how to help.

Samer: The Yezidis stopped dominating the news six months ago, but the crisis still exists. Needs are going unmet. And there is an enormous number of people that need help – especially as more and more women and girls escape ISIS.AMNESTY INTERNATIONAL.ORG
IRAQ: YEZIDI WOMEN AND GIRLS FACE HARROWING SEXUAL VIOLENCE23 DECEMBER 2014
https://www.amnesty.org/en/latest/news/2014/12/iraq-yezidi-women-and-girls-face-harrowing-sexual-violence/

TEKST

Torture, including rape and other forms of sexual violence, suffered by women and girls from Iraq’s Yezidi minority who were abducted by the armed group calling itself the Islamic State (IS), highlights the savagery of IS rule, said Amnesty International in a new briefing today. 

Escape from hell- Torture, sexual slavery in Islamic State captivity in Iraq provides an insight into the horrifying abuse suffered by hundreds and possibly thousands of Yezidi women and girls who have been forcibly married, “sold” or given as “gifts” to IS fighters or their supporters. Often, captives were forced to convert to Islam. 

“Hundreds of Yezidi women and girls have had their lives shattered by the horrors of sexual violence and sexual slavery in IS captivity,” said Donatella Rovera, Amnesty International’s Senior Crisis Response Advisor, who spoke to more than 40 former captives in northern Iraq. 

“Many of those held as sexual slaves are children – girls aged 14, 15 or even younger. IS fighters are using rape as a weapon in attacks amounting to war crimes and crimes against humanity.” 

The women and girls are among thousands of Yezidis from the Sinjar region in north-west Iraq who have been targeted since August in a wave of ethnic cleansing by IS fighters bent on wiping out ethnic and religious minorities in the area. 

The horrors endured in IS captivity  have left these women and girls so severely traumatized that some have been driven to end their own lives. Nineteen-year-old Jilan committed suicide while being held captive in Mosul because she feared she would be raped, her brother told Amnesty International. 

One of the girls who was held in the same room as Jilan and 20 others, including two girls aged 10 and 12, told Amnesty International: “One day we were given clothes that looked like dance costumes and were told to bathe and wear those clothes. Jilan killed herself in the bathroom. She cut her wrists and hanged herself. She was very beautiful; I think she knew she was going to be taken away by a man and that is why she killed herself.”  The girl was among those who later escaped.   

Wafa, 27, another former captive, told Amnesty International how she and her sister attempted to end their lives one night after their captor threatened them with forced marriage. They tried to strangle themselves with scarves but two girls sleeping in the same room awoke and stopped them. 

“We tied the scarves around our necks and pulled away from each other as hard as we could, until I fainted… I could not speak for several days after that,” she said. 

The majority of the perpetrators are Iraqi and Syrian men; many of them are IS fighters but others are believed to be supporters of the group. Several former captives said they had been held in family homes where they lived with their captors’ wives and children. 

Many Yezidi survivors are doubly affected as they are also struggling to cope with the loss of dozens of their relatives who either remain in captivity or have been killed by the IS. 

Randa, a 16-year-old girl from a village near Mount Sinjar was abducted with scores of her family members, including her heavily-pregnant mother. Randa was “sold” or given as a “gift” to a man twice her age who raped her. She described the impact of her ordeal to Amnesty International: 

“It is so painful what they did to me and to my family. Da’esh (the IS) has ruined our lives… What will happen to my family? I don’t know if I will ever see them again.” 

“The physical and psychological toll of the horrifying sexual violence these women have endured is catastrophic. Many of them have been tortured and treated as chattel. Even those who have managed to escape remain deeply traumatized,” said Donatella Rovera. 

The trauma of survivors of sexual violence is further exacerbated by the stigma surrounding rape. Survivors feel that their “honour”, and that of their families, has been tarnished and fear that their standing in society will be diminished as a result. 

Many survivors of sexual violence are still not receiving the full help and support they desperately need. 

“The Kurdistan Regional Government, UN and other humanitarian organizations who are providing medical and other support services to survivors of sexual violence must step up their efforts. They must ensure they are swiftly and proactively reaching out to all those who may need them, and that women and girls are made aware of the support available to them,” said Donatella Rovera. 

Such services should include sexual and reproductive health services as well as counselling and trauma support. 

EINDE ARTIKEL

”Fighters with the armed group calling itself “Islamic State” (IS) have systematically targeted members of non-Arab and non-Sunni Muslim communities. Despite worldwide condemnation, the IS has shown no intention of putting an end to the war crimes and crimes against humanity which its fighters have been committing on a large scale, including against the Iraqi women and girls they have abducted and continue to hold captive. Any party, in Iraq or outside, with any influence over the IS should use that influence to secure the release of these captives.”

AMNESTY INTERNATIONAL/REPORT

IRAQ: ESCAPE FROM HELL: TORTURE AND SEXUAL SLAVERY IN ISLAMIC STATE CAPTIVITY IN IRAQ

SEE FULL REPORT

https://www.amnesty.org/download/Documents/MDE140212014ENGLISH.pdf

[15]

UNIVERSAL DECLARATION OF HUMAN RIGHTS

http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

[16]

‘Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.”
ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

[17]
ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN YEZIDIS NOOT 14

[18]
45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.”
MATTHEUS 5: 45
https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html

[19]

ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN JEZIDIS, NOOT 14

[20]

‘ Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ”
ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm

[21]

No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited. ”
ARTIKEL 33, 4e CONVENTIE VAN GENEVE
https://ihl-databases.icrc.org/applic/ihl/ihl.nsf/Article.xsp?action=openDocument&documentId=72728B6DE56C7A68C12563CD0051BC40

[22]

WET BEEDIGING MINISTERS EN LEDEN STATEN GENERAAL
https://www.parlementairemonitor.nl/9353000/1/j9vvij5epmj1ey0/vi32nmel4fzh

Bij de aanvaarding van hun ambt leggen de leden der Staten-Generaal in de vergadering van de kamer waarin zij zijn verkozen, de volgende eden of verklaringen en beloften af:

“Ik zweer (verklaar) dat ik, om tot lid van de Staten-Generaal te worden benoemd, rechtstreeks noch middellijk, onder welke naam of welk voorwendsel ook, enige gift of gunst heb gegeven of beloofd.

Ik zweer (verklaar en beloof), dat ik, om iets in dit ambt te doen of te laten, rechtstreeks noch middellijk enig geschenk of enige belofte heb aangenomen of zal aannemen.

Ik zweer (beloof) trouw aan de Koning, aan het Statuut voor het Koninkrijk en aan de Grondwet.

Ik zweer (beloof) dat ik de plichten die mijn ambt mij oplegt getrouw zal vervullen.

Zo waarlijk helpe mij God almachtig!”

(Dat verklaar en beloof ik!”).

[23]

45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.”
MATTHEUS 5: 45
https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html

[24]

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

TEKST

Dat IS-vrouwen vanuit Turkije terug naar Nederland konden komen, was voor de Nederlandse instanties geen verrassing. Ze treffen al een tijd lang voorbereidingen om zo’n terugkeer zo goed mogelijk te regelen. Gisteren gebeurde het; Turkije zette twee IS-vrouwen en twee kinderen op het vliegtuig naar Schiphol.

Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.

Medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming staan op Schiphol te wachten om alles in goede banen te leiden. De moeder moet na aankomst meteen afscheid nemen van haar kinderen.

Gisteravond gebeurde dit bij de 23-jarige Fatimah H. uit Tilburg. Haar kinderen van 3 en 4 werden overgedragen aan een voogd van Jeugdbescherming, terwijl zij in hechtenis werd genomen. De voogd neemt vanaf dat moment alle beslissingen.

Berecht in Nederland

De afgelopen jaren meldden zich zo’n tien Syriëgangers bij een Nederlandse diplomatieke post in Turkije. In alle gevallen werden ze door Turkije aan Nederland overgedragen, om vervolgens in Nederland te worden berecht.

Met H. is vooraf afgesproken wat haar op Schiphol te wachten staat. Haar wordt geadviseerd om aan de kinderen te laten merken dat ze het goed vindt dat ze met de Kinderbescherming meegaan. Zo is een mogelijk trauma het minst hevig voor het kind, is de gedachte.

Vanaf Schiphol rijdt gespecialiseerd personeel met de kinderen naar een opvanggezin. Dit is de eerste, tijdelijke, opvang. In de eerste drie maanden worden de kinderen vaak onderzocht; onder anderen een radicaliseringsdeskundige en een psychiater gaan met ze in gesprek. Er wordt van uitgegaan dat de kinderen getraumatiseerd zijn. De voogd van Jeugdbescherming heeft daarom veel contact met de kinderen en het opvanggezin.

Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. Daar zijn de enige zogenoemde Terroristenafdelingen van Nederland. Ze wordt daar vastgezet en extra beveiligd binnen een speciaal programma, om haar ideologisch te beperken.

Vrijdag wordt ze in Rotterdam voorgeleid aan de rechter-commissaris in Rotterdam. Die bepaalt of hij het voorarrest met 14 dagen verlengt.

Fatima H. had zich eind oktober gemeld bij de Nederlandse ambassade in Ankara. Ook de 25-jarige Xaviera S. zat op de vlucht. Zij is in in 2014 naar Syrië gereisd. Ook S. is vastgezet in een van de penitentiaire inrichtingen en wacht vervolging.

De straf die H. boven het hoofd hangt, is afhankelijk van de verdenking en het bewijsmateriaal. Het Openbaar Ministerie zegt er al zeker van te zijn dat ze na 2015, toen het kalifaat werd uitgeroepen, naar Syrië is gereisd. Ze wordt daarom verdacht van “deelname aan een terroristische organisatie”.

De straf die daar in Nederland op staat is zes jaar cel. Ook als de vrouwen zich erop beroepen dat ze alleen voor hun man en kinderen zorgden, kunnen ze bestraft worden. In eerdere zaken is dat al gebeurd. Volgens het OM hoeft een verdachte geen oorlogsmisdaden te plegen om berecht te worden. De vrouw heeft het voortbestaan van IS met haar daden verlengd, is de argumentatie. Dat is voldoende om een straf opgelegd te krijgen.

De straf van zes jaar staat los van wat iemand verder gedaan heeft. Mocht iemand bijvoorbeeld iemand hebben vermoord, dan is er een levenslange celstraf mogelijk, maar zoiets is in Nederland nog niet voorgekomen.

Komen er nog meer IS-vrouwen naar Nederland?

Zeker is dat er nog groepen IS-vrouwen en -strijders in het buitenland zitten. Ze bevinden zich met name in Syrië, Turkije en Irak. Volgens de AIVD zijn er uit Nederland de afgelopen jaren in totaal ongeveer 300 mensen met “jihadistische intentie” afgereisd naar Syrië en Irak. Een derde van hen is vrouw.

Op dit moment zitten er 95 kinderen, 35 vrouwen en 15 mannen met de Nederlandse nationaliteit in Syrische kampen. Volgens de AIVD zijn er nog 20 volwassenen en 30 kinderen in Turkije. Slechts een aantal van hen zit vast en zou dus nog kunnen worden uitgezet.Concrete plannen om deze mensen terug te laten keren zijn er nu niet. Wel bepaalde een rechter vorige week dat Nederland zich moet inspannen om 56 IS-kinderen zo snel mogelijk op te halen uit detentiekampen in het noordoosten van Syrië. Politiek is over het onderwerp veel discussie; vrijdag dient daarom een door het kabinet aangespannen hoger beroep.

[25]

”Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.”………’Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. 

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

[26]

HUMAN RIGHTS WATCHSYRIA: DIRE CONDITIONS FOR ISIS SUSPECT’S FAMILIES
23 JULI 2019
https://www.hrw.org/news/2019/07/23/syria-dire-conditions-isis-suspects-families

ZIE VOOR TEKST
NOOT 34 VAN

[27]

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

[28]

HUMAN RIGHTS WATCH

IRAQ: KEY COURTS IMPROVE ISIS TRIAL PROCEDURES

But changes needed in laws, response to torture, Other Courts

13 MARCH 2019

https://www.hrw.org/news/2019/03/13/iraq-key-courts-improve-isis-trial-procedures

ZIE VOOR TEKST:

NOOT 15 VAN

https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/ [29]

HUMAN RIGHTS WATCH

IRAQ: KEY COURTS IMPROVE ISIS TRIAL PROCEDURES

But changes needed in laws, response to torture, Other Courts

13 MARCH 2019

https://www.hrw.org/news/2019/03/13/iraq-key-courts-improve-isis-trial-procedures

ZIE VOOR TEKST:

NOOT 15 VAN

[30]

[30]

JOOP.NLHET ZIJN MISSCHIEN WEL JIHADISTEN, MAAR WEL ONZE JIHADISTEN!MATTHIJS VAN DE SANDE11 MAART 2015
https://joop.bnnvara.nl/opinies/het-zijn-misschien-jihadisten-maar-wel-onze-jihadisten

TEKST

Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten

Het was, zo kopte het NRC, misschien wel Ahmed Aboutaleb’s ‘Ich bin ein Berliner’-moment. Aangemoedigd door duizenden demonstranten trok de Rotterdamse burgemeester op de solidariteitsbetoging met Charlie Hebdo een scheidslijn tussen ‘de Rotterdammers’– ‘niet verdeeld, maar samen’ – en de apologeten van jihadistisch geweld. Voor die laatsten had Aboutaleb, eerder die week, een andere boodschap: ‘pak je koffer, en vertrek. Er is misschien een andere plek in de wereld waar je toch je recht kan komen.’ En: ‘ja, mag ik het zo zeggen: … rot toch op.’Aboutaleb oogstte kritiek met zijn uitspraken, maar vooral ook veel lof. Voor jihadisten die de westerse waarden van ‘vrijheid’ en ‘tolerantie’ niet delen, zo betoogden veel politici en opiniemakers, is inderdaad geen plek in onze samenleving. Premier Rutte verdedigde vorige week op een lijsttrekkersdebat zelfs de stelling dat ‘uitgereisde jihadisten’ beter in Syrië of Irak kunnen sneuvelen, dan terug te keren naar Nederland.

Holle onliners?
Het lijken misschien holle oneliners, maar tegelijkertijd is er wel degelijk een wet in de maak die het gemakkelijker moet maken om niet alleen jihadgangers maar ook hun helpers hier, de Nederlandse nationaliteit te ontnemen. Er is één uitzondering: voor jihadisten die niet over een dubbel, maar slechts over een Nederlands paspoort beschikken, gaat de regel niet op. Stateloosheid zou dan immers het gevolg zijn, en dat is volgens internationale wetgeving ontoelaatbaar. Toch zouden VVD, CDA en SGP ook die laatste optie serieuzer willen onderzoeken: zij bepleitten vorige week het intrekken van staatsburgerschap voor álle jihadisten – ook van diegenen, die alleen Nederlands burger zijn.

Opstelten zag juridisch weinig mogelijkheden, maar zegde toe het desondanks aan de Raad van Europa voor te leggen. Allicht dat ook andere Europese landen worstelen met dit probleem, aldus de (inmiddels ex-)minister.

Discours van bestaansrecht ontkennen
Zowel politiek als juridisch schuift men zo langzaam maar zeker op naar een discours dat niet alleen afstand neemt van de plegers of bepleiters van extremistisch geweld, maar hen zelfs hun bestaansrecht als persoon in onze samenleving ontzegt. Het trekt een resoluut onderscheid tussen de burger – die deel uitmaakt van een politieke gemeenschap en aanspraak kan maken op civiele rechten – en de rechteloze buitenstaander. Natuurlijk: ook formeel burgerschap biedt geen enkele garantie tegen uitbuiting en onderdrukking op basis van ras, gender, klasse, of geloofsovertuiging – laten we ons daarover geen illusies maken.

De één gelijker dan de ander
Maar een specifiek deel van de bevolking zowel discursief als juridisch hun burgerschap ontnemen, is slechts een stap verder in dezelfde dynamiek, waarbij sommigen categorisch ‘gelijker’ zijn dan anderen. Degene die daarmee zelfs tot buiten de marges van de samenleving wordt verdreven rest, om met de Italiaanse filosoof Giorgio Agamben te spreken, slechts het ‘naakte leven’: ontdaan van recht en plicht, lidmaatschap en verantwoordelijkheid, verwordt zij of hij tot een a-politiek lichaam dat in wezen vogelvrij is. Wie tot die categorie behoort kan dan dus net zo goed “oprotten”, sterven… zelfs straffeloos gedood worden.

‘Onze’ westerse samenleving
Volgens Rutte volgt dat nu eenmaal uit de keuze die jihadisten zelf maken om zich te engageren met een gewapende strijd tegen ‘onze’ westerse samenleving en de daarin verankerde waarden. Bovendien, zo benadrukt hij, is een heel groot deel van “ons” het roerig met hem eens. De vraag is natuurlijk: wie zijn ‘ons’ in dit geval? Want hoorden ook de ‘Syriëgangers’ daar – in ieder geval in eerste instantie – niet evengoed bij? Per slot van rekening hebben we het vooralsnog over medeburgers.

Zou het echt zo gemakkelijk moeten zijn om met een beroep op de meerderheidsstem, of met het oog op veiligheidsrisico’s, een deel van de eigen gemeenschap ieder recht te ontzeggen? Om, bij monde van de minister-president, tegen medeburgers te zeggen: ‘ga maar dood?’

Ik heb geen enkele voeling of sympathie voor de misogyne, homofobe, en antisemitische ideeën die de IS pleegt te verspreiden – laat staan voor de brute en gewelddadige manier waarop ze dat doen. En ik geef toe dat ik niet graag zou samenleven met iemand die oprecht dit soort denkbeelden onderschrijft. Maar de werkelijkheid is wel dat ik die keuze helemaal niet heb: we praten hier wel degelijk over onze eigen buren, klasgenoten, collega’s, stadsgenoten, leerlingen, of zelfs familieleden. Het zijn misschien jihadisten, maar het zijn wel ónze jihadisten. Of ze nu één of twee paspoorten hebben; ze zijn getogen en vaak geboren in ónze stad, gingen naar ónze scholen. De onvrede of vervreemding die hen in de armen dreef van radicale imams en jihadronselaars was een onvrede met ónze samenleving. En – of we het nu leuk vinden of niet – “onze” betekent in dit geval evengoed: ‘hun’.

Platvloerse agressie gemeengoed
De platvloerse agressie die inmiddels gemeengoed lijkt te zijn geworden in Den Haag, confronteert me dus met een moeilijk dilemma. Aan de ene kant zie ik geen enkele reden om het überhaupt voor jihadisten en hun sympathisanten op te nemen. Dit is niet simpelweg een onderhoudend debatje over de vrijheid van meningsuiting of de “kernwaarden” van een burgerlijke samenleving. Maar aan de andere kant: niet alleen wordt gesteld dat sommige medeburgers net zo goed kunnen sneuvelen. Tegelijkertijd wordt ook juridisch de baan bereid voor hun vogelvrijverklaring. Zodoende tekent men met holle “rot maar op”-retoriek impliciet het doodsvonnis van een – vooralsnog klein – deel van onze samenleving.Als we dat toelaten, is het ergst denkbare nog mogelijk. Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten. 

Reacties uitgeschakeld voor Noten en teksten behorende bij artikel/Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz

Opgeslagen onder Divers

Last voorstelling over Desi Bouterse [Suriname Monologen] af!/Wreker van het Onrecht eist!

LAST VOORSTELLING OVER DESI BOUTERSE AF!/WREKER VAN HET ONRECHT EIST!

Image result for Bouterse/Images
Image result for Bouterse/Images

SURINAME’S PRESIDENT D. BOUTERSE, EX DICTATOR, EX LEGERBEVELHEBBER EN VERANTWOORDELIJKE VOOR DE DECEMBERMOORDEN EN DE MASSASLACHTING BIJ MOIWANA
https://www.astridessed.nl/decembermoorden-2018-36-jaar-vermoord-maar-niet-vergeten-zonder-berechting-geen-rechtsstaat/

Monument op Fort Zeelandia, op 8 december 2009 onthuld door president Ronald Venetiaan
MONUMENT VOOR DE SLACHTOFFERS [METHUN NAMEN] VAN DEDECEMBERMOORDEN IN SURINAME OP FORTZEELANDIA, WAAR ZE ZIJN GEEXECUTEERDhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

MOIWANA MONUMENT/TER HERDENKING VAN DE MASSASLACHTINGIN BOSNEGERDORP MOIWANA, WAARBIJ IN 1986 39 BURGERS WERDENDOODGESCHOTEN TIJDENS DE BINNENLANDSE OORLOG, ONDERVERANTWOORDELIJKHEID VAN LEGERBEVELHEBBER BOUTERSEhttp://en.wikipedia.org/wiki/Moiwana


Beste lezers,
De oplettende lezer heeft kunnen zien/lezen, dat ik vorige week de Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft, initiatiefnemers van de ”Suriname Monologen”, heb aangeschreven met de eis, in de serie theatervoorstellingen ”Suriname Monologen” de figuur van Desi Bouterse te laten vallen en dus de Monoloog over hem af te gelasten.Reden:Suriname’s huidige president D. Bouterse, ex-dictator, legerbevelhebber en verantwoordelijke voor buitengerechtelijke executies, waarvoor hij op dit moment terecht staat [Decembermoorden, 1982] en oorlogsmisdadiger [de massaslachting te Moiwana], hoort niet thuis in het rijtje Monologen, waarin onder andere een Vrijheidsstrijder, een volksdokter en motor van de vrouwenemancipatie, een kunstinfluiencer en enkele politici [die geen oorlogsmisdadigers zijn] de revu passeren.Toegegeven:Er zal, gezien de omschrijving, zeker geen positief beeld van D Bouterse gegeven worden, maar toch:Hij hoort er niet thuis!
Je maakt ook geen Monologen met in het rijtje figuren als Albert Scheitzer, Angela Merkel, Adolf Hitler, Goethe, Schiller, Goebbels en Karl Marx!Het lijkt mij duidelijk, dat er dan twee in geen geval thuishoren, ook al worden hun misdaden opgesomd.Het is een belediging voor de rest en niet zo’n kleine ook!
Daarom heb ik zowel De Nieuwe Kerk als de Stichting Julius Leeft aangesproken.De oorspronkelijke mail kunt u hieronder lezen
Er is een correspondentie tussen mij en deze twee initiatiefnemers ontstaan, waarvan hier een overzicht, met als belangrijke kanttekening, dat zij aan mijn eis geen gehoor hebben gegeven.De voorstelling gaat gewoon door!
Omdat ik dat niet kan accepteren, daarom nog deze post hierover!
LEES!
A
MIJN EERSTE BRIEF AAN DE NIEUWE KERK EN STICHTING JULIUS LEEFT

B
REACTIE DE NIEUWE KERK EN MIJN ANTWOORD!
https://www.astridessed.nl/reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-antwoord/

C

TWEEDE REACTIE DE NIEUWE KERK EN MIJN ANTWOORD
https://www.astridessed.nl/de-aanhouder-wint-niet-tweede-reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-laatste-woord-hierover/

D

REACTIE STICHTING JULIUS LEEFT EN MIJN ANTWOORD[IN DEZE LINK OOK DE LAATSTE MAILUITWISSELING TUSSEN MIJ EN DE NIEUWE KERK/HUN DERDE REACTIE DUS MET MIJN LAATSTE ANTWOORD]
https://www.astridessed.nl/suriname-monologen-en-desi-bouterse-die-er-niet-in-thuis-hoort-antwoord-op-de-reactie-van-stichting-julius-leeft/

E
EN TENSLOTTE EEN INGEZONDEN STUK, DAT IK AAN DE NEDERLANDSE EN BELGISCHE MEDIA HEB GEZONDEN
https://www.astridessed.nl/suriname-monologen-en-desi-bouterse-die-er-niet-in-thuis-hoort-antwoord-op-de-reactie-van-stichting-julius-leeft/

VEEL LEESPLEZIER!
RECHT EN WAARHEID MAKEN VRIJ!

Astrid Essed, Uw Wreker van het Onrecht! 

Astrid Essed Wed, Nov 6, 2019 at 7:40 AM
To: “mail@nieuwekerk.nl” <mail@nieuwekerk.nl>, “contact@stichtingjuliusleeft.nl” <contact@stichtingjuliusleeft.nl>Cc: “info@bijlmerparktheater.nl” <info@bijlmerparktheater.nl>
AANDE NIEUWE KERKSTICHTING JULIUS LEEFT
Onderwerp”Uw theatervoorstellingen ”Suriname Monologen”, met als onderwerp ”Desi Bouterse”
Geacht Bestuur van de Nieuwe KerkGeacht Bestuur van Stichting Julius Leeft
In het kader van het bewustzijnsproces van zwarte mensen en mensen van kleur, hier specifiek gericht op Suriname, vind ik het byzonder, dat u met ”Surinaamse Monologen”, theatervoorstellingen hebt opgezet, waarbij een aantal acteurs in de huid kruipen van mensen, die een byzondere betekenis hebben gehad in de geschiedenis van Suriname en haar vorming als natiestaat EN haar ontwikkeling als land in de gemeenschap der volkeren.Ik lees in uw aankondiging:”De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft! presenteren: De Suriname MonologenZes bijzondere voorstellingen waarin bekende acteurs in de huid kruipen van kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis.” [1] 
Uw monologen passen ook uitstekend in het kader van de Suriname tentoonstelling, waarvan ze, naar ik begrijp, een onderdeel zijn. [2] 
Tot zover dus lof.
Maar er is een dissonant en niet zo’n kleine ook.In feite vraag ik mij af, om het in populair Nederlands te zeggen, hoe u het in uw hoofd gehaald hebt, tot een dergelijke actie over te gaan!
Ik duid op de aanwezigheid, in die Monologen, van Suriname’s president D Bouterse, ex coupist, legerbevelhebber en, zoals u zelf in uw ”Monologen” opmerkt:”hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport.” [3]
Hoe durft u iemand met een dergelijke belaste ”carriere”, ook al is hij dan nu Staatshoofd van Suriname, een plaats te geven tussen een vrijheidsstrijder als Anton de Kom, die juist streed, niet alleen tegen het kolonialisme, maar ook tegen dictatuur en terreur [4], een vrouw als Sophie Redmond, volksdokter en peiler van de emancipatie van de Surinaamse vrouw [5], een belangrijke kunst motivator als Nola Hatterman [6] en politici als oud president Johan Ferrier [7] en oud VHP voorman Jaggernath Lachmon [8], op wie zo het een en ander is aan te merken, maar die in ieder geval geen moordenaars waren, of om het neutraler te zeggen. werden verdacht van buitengerechtelijke executies! [9]
Nou zult u waarschijnlijk ter verdediging aanvoeren, dat u in uw ”Monologen” Bouterse benoemd hebt voor wat betreft zijn twijfelachtige ”carriere” en verdachtstelling
Ik citeer u in ”Monologen””Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;”'[10]
Maar die verdediging houdt geen stand, want de opzet van uw Monologen is nu juist, dat in de huid van het personage wordt gekropen!Ik citeer u wat betreft Bouterse:”In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.” [11]
En aangezien de acteur, in de persoon van Bouterse, terugkijkt op diens leven en een mens nu eenmaal de neiging heeft [vaak naarmate zijn acties twijfelachtiger en crimineler zijn] zichzelf en zijn daden te rechtvaardigen of op zijn zachtst gezegd te bagatelliseren [vrijwel niemand zegt van zichzelf, ”ik ben een galgenaas……], in welke vorm van ook, kan het niet anders dan dat er een te positief beeld van deze Schurk in de Surinaamse samenleving wordt geschilderd.
VERDERBOUTERSE:
U noemt, terecht, Bouterse als hoofdverdachte in het Decembermoordenproces en zijn veroordeling, door Nederland wegens betrokkenheid bij drugshandel. [12]Maar hij heeft meer op zijn kerfstok!

A
Onder zijn verantwoordelijkheid als lid van de Nationale Militaire Raad envanaf juli 1980 bevelhebber van het leger vallen, arrestaties op vage grondenen de slechte detentieomstandigheden/mishandelingen van arrestanten onderdetentieomstandigheden onder voormalige politicide zogenaamde oude politiek en ”dissidente” militairen. [13]
BStandrechtelijke executie van Sergeant Majoor HawkerIn maart 1982 vond een mislukte coup plaats onder leiding van Hawker en RambocusEnkele dagen later werd de gewonde Hawker op zijn brancard, voor het oogvan de wereld, standrechtelijk geexecuteerd [14]Volgens de Geneefse Conventies, het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht en de Internationale Mensenrechtenverdragen is een standrechtelijke executie een oorlogsmisdaad!
C
Moiwana/MassaslachtingIn het gewapende conflict tussen Bouterse en de leider van het zgn JungleCommando, Brunswijk van 1986 tot 1992, zijn aan beide zijden [15] een groot aantal mensenrechtenschendingenen oorlogsmisdaden gepleegdDe beruchtste is de door het Nationaal Leger onder leiding van Bouterse aangerichte massaslachtingonder de bewoners van Moiwana, een dorp in het binnenland van Suriname,van wie tientallen werden gedood [16]Het Inter Amerikaans Hof voor de Mensenrechten veroordeelde Surinamein 2005 voor de massamoord [17]Zowel de Decembermoorden als de massaslachting inMoiwana zijn gekwalificeerd als misdaden tegen de menselijkheid. [18]

EPILOOG
Er valt nog veel meer op te merken over de handel en wandel van Suriname’s huidige president, D. Bouterse, maar ik laat het hierbij.
Duidelijk lijkt mij, dat u lelijk in de fout gegaan bent met het toevoegen van president Bouterse aan de rij personages bij uw Monologen, die, ieder op hun eigen wijze [en de een meer dan de ander] een zeer waardevolle bijdrage aan Suriname hebben geleverd.Daar past oorlogsmisdadiger [Moiwana], ex dictator en ex legerbevelhebber D Bouterse NIET tussen!
Het was anders geweest, als u monologen van dieven, moordenaars en andere zware criminelen gemaakt had……
Ik eindig dan ook met een dringend appel aan uw adres, de voorstelling”Monologen” over Desi Bouterse, die op 19 en 20 december wordt opgevoerd [ook zo smakeloos om dit in de maand van de Decembermoorden te laten plaatsvinden…..] alsnog af te gelasten.
Zo niet, dan is er een lelijke smet geworpen op uw voorstellingen”De Monologen”Wilt u zo de geschiedenis ingaan!Ik dacht het niet.
Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam 

NOTEN

1]

De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft! presenteren: De Suriname MonologenZes bijzondere voorstellingen waarin bekende acteurs in de huid kruipen van kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis.
Locatie: De Nieuwe Kerk Amsterdam.”

DE SURINAME MONOLOGEN
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/ 
TEKST
De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft! presenteren: De Suriname Monologen
Zes bijzondere voorstellingen waarin bekende acteurs in de huid kruipen van kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis.
Locatie: De Nieuwe Kerk Amsterdam.
Met:Johan Ferrier, de laatste gouverneur en eerste president van de onafhankelijke republiek Suriname, overleden in Nederland in 2010. Gespeeld door Kenneth Herdigein;Anton de Kom, auteur van het beroemde boek ‘Wij slaven van Suriname’, anti-kolonialist, en na zijn verbanning naar Nederland omgekomen als verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog. Gespeeld door Urmie Plein;Jagernath LachmonHenck Arron en Johan Adolf Pengel, drie Surinaamse politici die voor de onafhankelijkheid van Suriname een cruciale rol speelden in het publieke debat. Gespeeld door Prem Radhakishun, Ruurt de Maesschalck en Roy Ristie;Nola Hatterman, Nederlandse actrice, kunstenares. Voorvechtster voor een zelfstandig Surinaamse kunstenaarsbeweging. Zij vestigde zich in Suriname in 1953 als beeldend kunstenaar. Gespeeld door Monic Hendrickx;Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;Dr. Sophie Redmond, de eerste zwarte vrouw die arts werd in Suriname. Zij werd voorvechter van Suriname, zij droeg traditionele Surinaamse kleding en weigerde importvoedsel te eten. Gespeeld door Dorothy Blokland.De Suriname Monologen hebben een topcast, zang door Gerda Havertong, Jeannine la Rose, Anna Makaloy. Muziek van Harto Soemodihardjo en zijn in de regie van John Leerdam.
Programma
19 uur:
 deuren open
19.30 uur: start voorstelling (geen pauze)
20.30 uur: einde voorstelling, mogelijkheid om de tentoonstelling te bezoeken
22 uur: einde avondMaandag 21 en dinsdag 22 oktober
Johan Ferrier door Kenneth Herdigein, script: Paulette Smit
Meer info
Deze voorstelling is al geweest, er is een extra voorstelling in het Bijlmerparktheater (zie hieronder)Vrijdag 8 en zondag 10 november
Anton de Kom door Urmie Plein, script: Noraly Beyer
Meer info
Koop online ticketsMaandag 25 (Onafhankelijkheidsdag) en dinsdag 26 november
Jagernath Lachmon, Henck Arron en Johan Adolf Pengel
door Prem Radhakishun, Ruurt de Maesschalck en Roy Ristie,
script: Sheila Sitalsing
Meer info
Koop online ticketsMaandag 2 en dinsdag 3 december
Nola Hatterman door Monic Hendrickx, script: Bodil de la Parra
Meer info
Koop online ticketsDonderdag 19 en vrijdag 20 december
Desi Bouterse door Michiel Blankwaardt, script: Rudy Lion Sjin
Tjoe, Remco Meijer, Paulette Smit en Jeffrey Spalburg
Meer info
Koop online ticketsDinsdag 14 (haar geboortedag) en woensdag 15 januari
Dr. Sophie Redmond door Dorothy Blokland, zang: Gerda
Havertong, script: Ayden Carlo
Meer info
Koop online ticketsWoensdag 13 november (extra voorstelling)
Johan Ferrier in het Bijlmer Parktheater, script: Paulette Smit
Meer info en kaartverkoopPartners van de Suriname Monologen
De Suriname Monologen zijn mogelijk gemaakt door genereuze bijdragen van:
– Stichting Vrienden van De Nieuwe Kerk
– Amsterdams Fonds voor de Kunst
– Lira Fonds
– Fonds21
– Gemeente Amsterdam
– OZ Architects 

[2]

De Suriname MonologenSpeciaal voor De Grote Suriname-tentoonstelling  komt Stichting Julius Leeft! dit najaar met zes theaterproducties over de Surinaamse geschiedenis. Met een topcast en muziek van Harto Soemodihardjo en in de regie van John Leerdam. Klik hier voor meer informatie & online tickets.”
NIEUWE KERKDE GROTE SURINAME TENTOONSTELLING
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-grote-suriname-tentoonstelling/ 
TEKST

Vanaf 5 oktober te zien in De Nieuwe Kerk: een veelomvattende tentoonstelling over Suriname.  De Grote Suriname-tentoonstelling brengt het meeslepende epos van het land en zijn bewoners met zeer verschillende achtergronden, die samenkwamen in het land. Musea, archieven en particulieren in Suriname en Nederland werkten mee en het verhaal wordt verteld door Surinamers zelf. Een groots verhaal dat de hele cultuurgeschiedenis bestrijkt, van de oudste nederzettingen tot de onafhankelijke republiek van vandaag.Tickets
Tickets voor De Grote Suriname-tentoonstelling zijn hier online verkrijgbaar.Rijke collectie
In een spectaculaire setting reis je door het land en haar geschiedenis. Ruim driehonderd objecten worden gepresenteerd: archeologische vondsten, historische foto’s en documenten, kledingstukken, hedendaagse kunst, film- en muziekfragmenten, sieraden en toegepaste kunst. Ze zijn afkomstig uit tientallen musea en privécollecties in Suriname en Nederland, waaronder ook het Koninklijk Huis Archief. Samen met grote audiovisuele voorstellingen vormen zij een kleurrijk, veelzijdig geheel.Onverwachte en persoonlijke invalshoeken
Vanuit verrassende perspectieven verbeeldt de tentoonstelling talloze aspecten van Suriname. Met eyeopeners over de oorspronkelijke bewoners, de plantagecultuur, de slavernij en contractarbeiders, het veelkleurige culturele leven, de monumentale binnenstad van Paramaribo tot de Surinamerivier en de rijke flora en fauna van het land. Bekende historische momenten worden afgewisseld met persoonlijke verhalen. De bewoners laten letterlijk hun stem horen, in interviews en audiovisuals.
De Grote Suriname-fotowedstrijd
In het kader van deze tentoonstelling organiseert De Nieuwe Kerk De Grote Suriname-fotowedstrijd, waaraan het publiek kan meedoen door een eigen herinnering, beeld of beleving van Suriname te delen. De winnende foto – te kiezen door een gerenommeerde vakjury – krijgt een plaats in de tentoonstelling en wordt een van de campagnebeelden. Elke maand wordt er een nieuwe winnaar gekozen en aan de tentoonstelling toegevoegd. De wedstrijd start op donderdag 1 augustus, inzendingen kunnen op deze pagina worden ge-upload.
De Suriname Monologen
Speciaal voor De Grote Suriname-tentoonstelling  komt Stichting Julius Leeft! dit najaar met zes theaterproducties over de Surinaamse geschiedenis. Met een topcast en muziek van Harto Soemodihardjo en in de regie van John Leerdam. Klik hier voor meer informatie & online tickets.Samenwerking
De tentoonstellingsmakers van De Nieuwe Kerk werken niet alleen nauw samen met een veelheid aan musea, archieven, verzamelaars en kunstenaars in Suriname en Nederland. Er zijn tal van prominenten die zich inzetten als ambassadeur van deze tentoonstelling. Van schrijvers, historici en artiesten tot tv-persoonlijkheden, algemeen geïnteresseerden en betrokken jongeren. Met organisaties als Kwaku Summer Festival, Stichting Julius Leeft! en Stichting Johan Ferrier Fonds worden gezamenlijke activiteiten opgezet.Meer Suriname in Amsterdam
In het Tropenmuseum, gulle bruikleengever voor de tentoonstelling in De Nieuwe Kerk, is dit najaar een Suriname-expositie voor kinderen te zien. Tegelijk met De Grote Suriname-tentoonstelling opent Museum Van Loon Aan de Surinaamse grachten, over de betrokkenheid van de familie Van Loon met de WIC en Suriname in de achttiende en negentiende eeuw.Aanleiding
De geschiedenis van Suriname krijgt in Nederland weinig aandacht, ook niet in het onderwijs, terwijl de beide landen een eeuwenlange geschiedenis delen. Daaruit ontstond de ambitie om het land, de bewoners en haar geschiedenis met alle mooie én minder mooie aspecten, te laten zien aan een breed publiek. Bovendien is Suriname volgend jaar 45 jaar zelfstandig. Belangstelling, die het land verdient. Door een tentoonstelling die, net als het land zelf, veelzijdig en kleurrijk is en die verbindt, verrijkt en verrast.[3]
Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;”DE SURINAAMSE MONOLOGENhttps://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/  [4]”Na de Duitse inval in 1940, sloot De Kom zich aan bij het communistisch georiënteerde Nederlands verzet. Hij schreef op verzoek van Nico Wijnen artikelen voor het communistische verzetsblad De Vonk en later voor het Revolutionair Socialistische blad met dezelfde naam, waarvan hij een van de oprichters, de schrijver Jef Last kende.Op 7 augustus 1944 werd hij gearresteerd. Hij werd gevangengezet in de gevangenis van Scheveningen (Oranjehotel), en werd diezelfde maand overgeplaatst naar Kamp Vught. Begin september 1944 kwam hij in Sachsenhausen terecht, waar hij moest werken voor de Heinkel vliegtuigfabriek.”
WIKIPEDIAANTON DE KOM/DE KOM ALS VERZETSSTRIJDER
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_de_Kom#De_Kom_als_verzetsstrijder 
”De Kom overleed op 24 april 1945 aan tuberculose in Kamp Sandbostel bij Bremervörde, een zogeheten buitenkamp van concentratiekamp Neuengamme. Hij werd begraven in een massagraf. In 1960 werden zijn stoffelijke resten gevonden en overgebracht naar Nederland. Ze zijn bijgezet op de erebegraafplaats te Loenen.Postuum werd hem in 1982 het Verzetsherdenkingskruis toegekend.”
WIKIPEDIAANTON DE KOM/OVERLIJDEN 
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_de_Kom#Overlijden 

ORIGINELE BRON
WIKIPEDIAANTON DE KOM
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_de_Kom 

[5]

WIKIPEDIASOPHIE REDMOND
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sophie_Redmond 


[6]
WIKIPEDIANOLA HATTERMAN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nola_Hatterman 


[7]

WIKIPEDIAJOHAN FERRIER
https://nl.wikipedia.org/wiki/Johan_Ferrier 

[8]

WIKIPEDIAJAGERNATH LACHMON
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jagernath_Lachmon 

[9]

WIKIPEDIADECEMBERMOORDEN/PROCES DECEMBERMOORDEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden#Proces_Decembermoorden 

ORIGINELE BRON:
WIKIPEDIADECEMBERMOORDEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden  

 



WIKIPEDIADECEMBERMOORDEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden  


AMNESTY INTERNATIONAL
DECEMBERMOORDEN EN MOIWANA (SURINAME)
https://www.amnesty.nl/encyclo pedie/decembermoorden-en-moiwa na-suriname

[10]

Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;”
DE SURINAME MONOLOGEN
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/  

[11]

”In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.”
DE SURINAAMSE MONOLOGENDE NIEUWE KERKDESI BOUTERSE
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen-desi-bouterse/ 
TEKST

Desi Bouterse: een Surinaamse CaudilloIn ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.Spel: Michiel Blankwaardt (als verteller)
Tekst: Rudi Lion Sin Tjoe en Remco Meijer
Muziek: Harto Soemodihardjo (muzikale regie, gitaar), Jeannine la Rose, Gerda Havertong, Jeffrey Spalburg, Anna Makaloy (zang)
Regie: John LeerdamDe Suriname Monologen zijn mogelijk gemaakt door genereuze bijdragen van Stichting Vrienden van De Nieuwe Kerk, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Lira Fonds, Fonds21, Gemeente Amsterdam en OZ Architects.Ticketverkoop via de webshop.
[12]

NRCRECHTSZAAK BOUTERSE
https://retro.nrc.nl/W2/Lab/Bouterse/proces.html  

”DrugscriminaliteitBouterse werd op 16 juli 1999 in Nederland voor zijn betrokkenheid bij een drugstransport van 474 kilogram cocaïne, dat in 1997 werd onderschept in de haven van Stellendam, bij verstek tot zestien jaar gevangenisstraf veroordeeld.”

WIKIPEDIADESI BOUTERSE/DRUGSCRIMINALITEIT
https://nl.wikipedia.org/wiki/Desi_Bouterse#Drugscriminaliteit 

ORIGINELE BRON

WIKIPEDIADESI BOUTERSE
https://nl.wikipedia.org/wiki/Desi_Bouterse 

[13]
Ik refereer hier o.a. aan mishandelingen en slechte detentieomstandigheden van adviseurs en
oud politici in 1980/1981 en de slechte detentieomstandigheden van de in augustus 1980
gearresteerde militairen Sital, Mijnals en Joeman, met wie Bouterse cs een politiek-ideologisch conflict hadden
WIKIPEDIASERGEANTENCOUP
http://nl.wikipedia.org/wiki/S ergeantencoup
Arrestatie oud politiciMishandeling:
GESCHIEDENIS VAN DE NPS
EEN BESCHRIJVING IN VOGELVLUCHT
http://nps2010.blogspot.nl/201 1/09/geschiedenis-van-de-nps- een_9570.html
Arrestatie Sital, Mijnals en JoemanWIKIPEDIA
NATIONALE MILITAIRE RAAD
http://nl.wikipedia.org/wiki/N ationale_Militaire_Raad


[14]

STANDRECHTELIJKE EXECUTIE HAWKERWIKIPEDIA
WILFRED HAWKER
http://nl.wikipedia.org/wiki/W ilfred_Hawker
WIKIPEDIA
WILFRED HAWKER
http://nl.wikipedia.org/wiki/W ilfred_Hawker
ZIE OP WEBSITE ”KENNISAANVAL”/REVOLUTIE IN SURINAMEFOTO [SCROLL EVEN] STANDRECHTELIJKE EXECUTIE HAWKER, DIE ZWAARGEWOND OP ZIJN BRANCARD LIGTPAS OP!SCHOKKENDZIE LINK NAAR ”KENNISAANVAL’REVOLUTIE IN SURINAME”
http://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.html


[15]
WIKIPEDIA
BINNENLANDSE OORLOG
http://nl.wikipedia.org/wiki/B innenlandse_Oorlog
[16]
AMNESTY INTERNATIONAL
DECEMBERMOORDEN EN MOIWANA
https://www.amnesty.nl/encyclo pedie/decembermoorden-en-moiwa na-suriname
DE GROENE AMSTERDAMMER
DE HEER BOUTERSE LUST IK RAUW
PIJNLIJKE GESCHIEDENIS DE DECEMBERMOORDEN IN SURINAME
6 JANUARI 2010
http://www.groene.nl/artikel/d e-heer-bouterse-lust-ik-rauw
”Op 15 augustus 2005 werd bekend dat het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten de regering van Suriname heeft veroordeeld inzake de massamoord. De regering moet nabestaanden van de slachtoffers een vergoeding uitkeren; moet smartengeld en schadevergoeding uitkeren aan de overlevenden; moet de daders vervolgen; en moet fondsen ter beschikking stellen voor de ontwikkeling van het dorp. De regering van Suriname is ook veroordeeld in de kosten van het proces.”
WIKIPEDIA
MOIWANA
http://nl.wikipedia.org/wiki/M oiwana
[17]
”Op 15 augustus 2005 werd bekend dat het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten de regering van Suriname heeft veroordeeld inzake de massamoord. De regering moet nabestaanden van de slachtoffers een vergoeding uitkeren; moet smartengeld en schadevergoeding uitkeren aan de overlevenden; moet de daders vervolgen; en moet fondsen ter beschikking stellen voor de ontwikkeling van het dorp. De regering van Suriname is ook veroordeeld in de kosten van het proces.
”WIKIPEDIA
MOIWANA
http://nl.wikipedia.org/wiki/M oiwana
[18]
ZOWEL DE DECEMBERMOORDEN ALS DE MASSASLACHTING INMOIWANA ZIJN GEKWALIFICEERD ALS MISDADEN TEGEN DEMENSELIJKHEIDDECEMBERMOORDEN
”’Decembermoorden’ uit 1982 in Suriname kunnen naar internationaal volkenrecht worden gezien als een misdaad tegen de menselijkheid. Dat concludeert de Zuid-Afrikaanse hoogleraar volkenrecht prof. C. Dugard in een rapport dat hij heeft opgesteld voor het gerechtshof in Amsterdam.”
NRCMOORDEN IN ’82 MISDAAD TEGEN DEMENSELIJKHEID12 JULI 2000

http://retro.nrc.nl/W2/Lab/ HAL15/000712a.html
” Mr.dr. John Dugard is een internationaal gerenommeerd hoogleraar Internationaal Recht. Hij was een vooraanstaand criticus van de Apartheid, een architect van de nieuwe democratische grondwet van Zuid Afrika en wordt als een ‘vader van de mensenrechten in Zuid Afrika’ beschouwd.In 2000 schreef hij, op verzoek van het Gerechtshof Amsterdam als Amicus Curiae (speciaal deskundige) een gedocumenteerd rapport over de vraag of de folteringen en moorden van 8 december 1982 kwalificeerden als misdrijven tegen de menselijkheid. Zijn antwoord, in de terughoudende stijl van de adviseur geschreven, liet er geen misverstand over bestaan:
‘De folteringen en moorden in Paramaribo in 1982 lijken te vallen binnen de definitie van misdrijven tegen de menselijkheid. Ze werden gepleegd door militaire autoriteiten in Suriname (staatsactoren) tegen een groep burgers die tot doelwit werden, niet vanwege hun individuele eigenschappen maar vanwege hun status als leiders van de Surinaamse intellectuele elite. Bovendien, zij werden gepleegd op een systematische manier als onderdeel van een georganiseerd plan, met gebruikmaking van publieke middelen, gericht op vernietiging van potentiële opponenten van de militaire autoriteiten’. Dugard wees er bovendien op dat ernstige schendingen van de mensenrechten door het militaire regime zich ook voor en na december 1982 hadden voltrokken.”STARNIEUWS.COMDECEMBERMOORDEN, MISDRIJVEN TEGEN DE MENSELIJKHEIDTHEO PARA20 OCTOBER 2015
http://www.starnieuws.com/ index.php/welcome/index/ nieuwsitem/31833
”5.1 Het hof verenigt zich met de opmerkingen en conclusies van de deskundige, hierop neerkomende dat de onderhavige feiten kunnen worden beschouwd als misdrijven tegen de menselijkheid/folteringen naar internationaal gewoonterecht, omdat zij zijn begaan op een systematische manier volgens een tevoren beraamd plan door de militaire autoriteiten, aan wie Verdachte leiding gaf, en gericht waren tegen een groep burgers, met het doel bekentenissen te verkrijgen of om leden van de burgerbevolking te intimideren of te dwingen.”…………”11 BeslissingHet hof:beveelt de officier van justitie in het arrondissement Amsterdam [voornamen] Verdachte, geboren op[geboortedatum en -plaats], Suriname, te vervolgen wegens de feiten waarop de beklagen betrekking hebben, gepleegd op of omstreeks 8/9 december 1982 in Paramaribo, Suriname;gelast de officier van justitie bij de rechter-commissaris belast met de behandeling van strafzaken in de arrondissementsrechtbank te Amsterdameen vordering te doen strekkende tot instelling van een gerechtelijk vooronderzoek met betrekking tot genoemde feiten;– stelt de tekst van deze beschikking algemeen verkrijgbaar.Deze beschikking is gegeven door de vijfde meervoudige burgerlijke kamer van het gerechtshof te Amsterdam, waarin zitting hadden mrs. H.L.C. Hermans, J.H.M. Willems en M.W.E. Koopmann, bijgestaan door mr. M.R. Jöbsis als griffier, en uitgesproken in raadkamer op 20 november 2000.”ECLI:NL:GHAMS:2000:AA8395ECLI:NL:GHAMS:2000:AA8395https://uitspraken.rechtspraak .nl/inziendocument?id=ECLI:NL: GHAMS:2000:AA8395Permanente link:
InstantieGerechtshof AmsterdamDatum uitspraak20-11-2000Datum publicatie04-07-2001ZaaknummerR 97/163/12 Sv en R 97/176/12 SvRechtsgebiedenStrafrechtBijzondere kenmerkenHoger beroepInhoudsindicatie–VindplaatsenRechtspraak.nl
NJ 2001, 51UitspraakGERECHTSHOF TE AMSTERDAMBeschikking van 20 november 2000 van de vijfde meervoudige kamer belast met de behandeling van burgerlijke zaken op het beklag met de rekestnummers R 97/163/12 Sv en R 97/176/12 Sv van[Klager 1] en [Klager 2],klagers,raadsman: mr. J.S. Pen,Keizersgracht 332,1016 EZ Amsterdam.1 De verdere behandeling van de klaagschriften1.1 Het hof verwijst naar zijn beschikkingen in deze zaak van 30 september 1998, 3 maart 2000 en 26 april 2000. De tekst van deze beschikkingen, die in kopie hierbij zijn gevoegd, wordt geacht hier te zijn ingelast.1.2 Het hof heeft in de beschikking van 3 maart 2000 aangegeven voorlichting nodig te achten van een deskundige op het gebied van het volkenrechtelijk gewoonterecht en elke verdere beslissing aangehouden.1.3 Bij de beschikking van 26 april 2000 heeft het hof prof. C.J.R. Dugard, hoogleraar in het volkenrecht aan de Universiteit Leiden en Senior Council, Supreme Court of South-Africa, tot deskundige benoemd, verder te noemen: “de deskundige”.1.4 De deskundige heeft op 7 juli 2000 een rapport over de vragen, zoals geformuleerd in de beschikking van 3 maart 2000, aan het hof doen toekomen.Dit rapport is in kopie aan deze beschikking gehecht.1.5 Op 19 september 2000 heeft het hof een raadkamerzitting gehouden waarin voornoemd rapport van de deskundige in diens aanwezigheid aan de orde werd gesteld.1.6 Klagers zijn in raadkamer verschenen, bijgestaan door mr. J.S. Pen en mr. dr. D. van der Landen, beiden advocaat te Amsterdam. Zij hebben bij monde van mr. Pen volhard in het beklag.1.7 Ook de advocaat-generaal was in raadkamer aanwezig. Hij heeft gepersisteerd bij zijn eerdere standpunt.1.8 Verdachte is, hoewel behoorlijk opgeroepen, niet in raadkamer verschenen. Zijn raadsman, mr. A. Moszkowicz, advocaat te Amsterdam, is wel in raadkamer verschenen.Mr. Moszkowicz heeft aan de hand van nadien overgelegde pleitnotities primair gevraagd klagers niet ontvankelijk te verklaren en subsidiair gevraagd het beklag af te wijzen.2 De omvang en strekking van de klachten2.1 De raadsman van Verdachte heeft aangevoerd dat de klagers kennelijk slechts hebben willen klagen met betrekking tot de misdrijven die gepleegd zijn jegens hun respectieve verwanten en dat het rechtens niet mogelijk is dat de klachten zich mede uitstrekken tot feiten die betrekking hebben op andere slachtoffers.2.2 Dienaangaande geldt het volgende. Weliswaar wordt de positie van klagers als belanghebbenden in de zin van art. 12 Sv. in dit geval bepaald door de verwantschap die zij met de desbetreffende slachtoffers van het gebeurde hebben, maar dat brengt geenszins mee dat de door hen verlangde vervolging van Verdachte niet mede op gedragingen ten opzichte van andere slachtoffers in dezelfde context betrekking zou kunnen hebben. Voor een zo beperkte uitleg van de klachten als bepleit door de raadsman van Verdachte geeft overigens noch de tekst daarvan, noch de daarop gegeven toelichting voldoende grond.3 Opportuniteit van berechting door de Nederlandse rechter3.1 In zijn beschikking van 3 maart 2000 heeft het hof vooropgesteld dat het instellen van een strafrechtelijk onderzoek ter zake van de op eigen grondgebied gepleegde strafbare feiten, die schendingen van mensenrechten opleverden, in beginsel een verplichting is die voor de Republiek Suriname voortvloeit uit het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, waarbij het land sedert 1977 partij is. Het hof sprak echter uit dat niet te verwachten viel dat Verdachte in Suriname op afzienbare termijn zou worden vervolgd en berecht ter zake van de feiten waarop het beklag betrekking heeft.3.2 Inmiddels zijn in de pers recentelijk berichten verschenen die inhouden dat tegen Verdachte in verband met deze feiten in Suriname een gerechtelijk vooronderzoek is aangevangen. Dit roept de vraag op of een vervolging hier te lande nog opportuun moet worden geacht, zoals in het slot van de overweging 4.2 van de beschikking van 3 maart 2000 werd overwogen.3.3. Omtrent het vermelde gerechtelijk vooronderzoek heeft het hof geen officiële mededeling bereikt en over de eventuele uitkomst daarvan kan geen voorspelling worden gedaan, zo min als zekerheid bestaat over de vraag of vervolgens besloten zal worden een strafzaak tegen Verdachte ter zitting van een rechterlijk college aanhangig te maken. Bij deze stand van zaken ziet het hof onvoldoende aanleiding af te wijken van zijn op 3 maart 2000 ter zake ingenomen standpunt over de opportuniteit van een vervolging hier te lande.3.4 Die vervolging kan met bewilliging van het hof tenslotte nog worden gestaakt, indien ontwikkelingen in een eventueel Surinaams strafproces daartoe aanleiding zouden geven. Daarbij geldt dat een Surinaams gewijsde door de Nederlandse rechter in beginsel, dat wil zeggen buitengewone omstandigheden daargelaten, moet worden gerespecteerd overeenkomstig het bepaalde in artikel 68, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht. Hetzelfde geldt voor een afdoening buiten het strafgeding, zij het dat het, gezien de bijzondere ernst van de feiten, niet goed voorstelbaar is dat daartoe zal worden overgegaan.4 Geen immuniteit van Verdachte als staatshoofd4.1 De raadsman van Verdachte heeft gesteld dat deze in verband met de onderhavige feiten niet kan worden vervolgd omdat deze toentertijd de positie van staatshoofd zou hebben bekleed.4.2 Het hof kan in het midden laten of die onvoldoende gemotiveerde stelling omtrent de positie van Verdachte juist is.Het plegen van zeer ernstige strafbare feiten als waarom het hier gaat, kan immers niet tot de officiële taken van een staatshoofd worden gerekend.5 De strafbaarheid van de onderhavige feiten naar volkenrecht en de toepasselijkheid van het universaliteitsbeginsel5.1 Het hof verenigt zich met de opmerkingen en conclusies van de deskundige, hierop neerkomende dat de onderhavige feiten kunnen worden beschouwd als misdrijven tegen de menselijkheid/folteringen naar internationaal gewoonterecht, omdat zij zijn begaan op een systematische manier volgens een tevoren beraamd plan door de militaire autoriteiten, aan wie Verdachte leiding gaf, en gericht waren tegen een groep burgers, met het doel bekentenissen te verkrijgen of om leden van de burgerbevolking te intimideren of te dwingen.5.2 Het hof schaart zich eveneens achter het oordeel van de deskundige:dat foltering als misdrijf tegen de menselijkheid reeds in 1982 een misdrijf was volgens internationaal gewoonterecht en dat de dader daarvan persoonlijk strafrechtelijk aansprakelijk kan worden gesteld;dat het in 1982 waarschijnlijk niet (meer) zo was dat een misdrijf tegen de menselijkheid alleen in tijd van oorlog of tijdens een gewapend conflict kon worden begaan, maar ook in tijd van vrede;dat misdrijven tegen de menselijkheid niet verjaren;– dat een staat volgens het internationaal gewoonterecht naar de stand van 1982bevoegd was extraterritoriale (universele) rechtsmacht uit te oefenen ten opzichte van een niet-onderdaan die verdacht werd van een misdrijf tegen de menselijkheid.5.3 Voorts begrijpt het hof uit het rapport van de deskundige dat het voor de uitoefening van rechtsmacht niet nodig is dat het slachtoffer onderdaan is of de slachtoffers onderdanen zijn van de vervolgende staat, maar dat dit – zoals in het onderhavige geval waarin de klagers verwanten zijn van slachtoffers – de juridische grondslag van een vervolging wel versterkt.5.4 In het rapport van de deskundige heeft het hof onvoldoende aanknopingspunten kunnen vinden voor de opvatting dat vervolging van Verdachte hier te lande naar maatstaven van internationaal (gewoonte)recht niet mogelijk en toelaatbaar zou zijn, zo lang hij zich niet in Nederland bevindt.6 Folteringen6.1 Wat betreft folteringen verwijst het hof naar zijn overwegingen in zijn beschikking van 3 maart 2000, onder 5.2, en volhardt daarbij.In de lijn hiervan en van hetgeen in de onderhavige beschikking eveneens onder 5.2 is overwogen, ligt besloten dat vervolging van Verdachte wegens folteringen rechtens mogelijk is en derhalve zal worden bevolen.6.2 Het hof heeft echter in het slot van vermelde overwegingen de vraag opgeworpen of de Uitvoeringswet Folteringverdrag kan worden toegepast op feiten die zijn gepleegd op 8/9 december 1982. Dit zijn immers data die liggen vóór de inwerkingtreding van de wet op 20 januari 1989. Het hof had daarbij het oog op de bedenking, dat alsdan aan de wet terugwerkende kracht zou worden verleend en derhalve mogelijk schending zou plaatsvinden van het legaliteitsbeginsel. Dat beginsel houdt in, dat geen misdaad en geen straf kunnen bestaan dan op grond van een wet die aan de misdaad voorafgaat.6.3 De deskundige heeft in paragraaf 8.4.3 en volgende van zijn rapport daaromtrent aangegeven dat het Folteringverdrag een declaratoir karakter draagt. Met andere woorden: het verdrag bevestigt slechts wat reeds besloten lag in het internationaal gewoonterecht ten aanzien van het verbod, de bestraffing en de omschrijving van foltering als misdrijf tegen de menselijkheid.Hieruit volgt naar het oordeel van de deskundige dat de Uitvoeringswet Folteringverdrag met terugwerkende kracht kan worden toegepast op gedrag dat naar Nederlands recht onwettig was vóór 1989, doch niet onder de naam foltering strafbaar was gesteld, zoals mishandeling en moord.De deskundige heeft in dit verband een onderscheid gemaakt tussen een “retroactieve” en een “retrospectieve” wetgeving. Een retroactieve wet maakt een feit strafbaar dat niet strafbaar was toen het werd begaan. Een retrospectieve wet daarentegen is er niet op gericht nieuwe strafbare feiten in het leven te roepen.6.4 Het hof sluit zich aan bij deze overwegingen van de deskundige en diens conclusie, hierop neerkomende dat, indien de Nederlandse rechter de Uitvoeringswet Folteringverdrag op een retrospectieve wijze zou toepassen bij de vervolging en berechting van Verdachte op basis van universele rechtsmacht – hetgeen naar het oordeel van het hof niet alleen mogelijk is, maar ook aangewezen voorkomt – artikel 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten niet wordt geschonden. Dit artikel bepaalt, voor zover hier van belang, dat het legaliteitsbeginsel niet in de weg staat aan het vonnis en de straf van iemand die schuldig is aan een handelen of nalaten, hetwelk ten tijde dat het handelen of nalaten geschiedde, van strafrechtelijke aard was overeenkomstig de algemene rechtsbeginselen die door de volkerengemeenschap worden erkend.Op grond van dezelfde overwegingen oordeelt het hof dat voormelde retrospectieve toepassing geen strijd oplevert met artikel 16 van de Grondwet, inhoudende dat geen feit strafbaar is dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling.6.5 Gezien al het voorgaande kan derhalve niet worden geoordeeld dat vervolging, berechting en mogelijk bestraffing van Verdachte inbreuk zouden maken op het legaliteitsbeginsel en/of dat Verdachte er geen rekening mee zou hebben kunnen houden dat hij elders dan in Suriname, in het bijzonder in Nederland, te eniger tijd zou worden vervolgd. Hetgeen de raadsman van Verdachte dienaangaande heeft betoogd kan hieraan niet afdoen.7 Het begrip foltering in de Uitvoeringswet Folteringverdrag7.1 In de beschikking van 3 maart 2000 heeft het hof vragen opgeworpen met betrekking tot de toepasselijkheid van de Uitvoeringswet Folteringverdrag, voor zover de feiten betrekking hebben op het ter dood brengen van de slachtoffers. Het hof verwijst naar de overwegingen 5.2.5 tot en met 5.2.7 van die beschikking.7.2 Bij nadere beschouwing vindt het hof onvoldoende zwaarwegende aanwijzingen om uit te sluiten dat ook het “zelfstandig” doden, dat wil zeggen los van een daaraan voorafgaande foltering, onder de werking van de wet valt.7.3 In dit verband is van belang dat artikel 1, tweede lid, van de Uitvoeringswet Folteringverdrag met mishandeling gelijkstelt het opzettelijk teweegbrengen van een toestand van hevige angst of een andere vorm van geestelijke ontreddering, hetgeen in het algemeen het geval zal zijn als men de slachtoffers confronteert met een naderende executie. Zoals reeds eerder aangegeven, valt niet wel in te zien dat dit teweegbrengen wèl als een foltering dient te worden beschouwd, doch de executie – de ultieme mishandeling – niet. Eén van de gronden waarop volgens de Memorie van Toelichting op de Uitvoeringswet Folteringverdrag (Tweede Kamer, vergaderjaar 1986-1987, 20 042, nr.3, p.5) de toepasselijkheid van het universaliteitsbeginsel berust, is de ondraaglijkheid van de gedachte dat folteraars, zolang hun door het regime van hun eigen land de hand boven het hoofd gehouden wordt, zich vrijelijk naar andere landen kunnen begeven en daar zelfs ongestraft oog in oog kunnen komen te staan met hun naar het buitenland gevluchte slachtoffers of met, voegt het hof hieraan toe, verwanten of andere bekenden van dezen. Deze overweging is moeilijk verenigbaar met een beperkte uitleg van de wet, die erop zou neerkomen dat juist de daders van de ernstigste misdrijven tegen de menselijkheid van vervolging en eventuele bestraffing gevrijwaard zouden blijven.7.4 Dit gezichtspunt brengt mee dat alle hier mogelijk te verwijten feiten – mishandeling, al dan niet de dood ten gevolge hebbende én het doden als op zichzelf staande delict – met toepassing van de Uitvoeringswet Folterverdrag hier te lande kunnen worden vervolgd.7.5 Het hof is van oordeel dat dit niet in strijd is met het uitgangspunt dat strafbepalingen in het algemeen restrictief dienen te worden uitgelegd (Tweede Kamer, vergaderjaar 1986-1987, 20 042, B, p.6, r.k.), omdat alleen dan zou kunnen worden voorkomen dat een strafrechtelijke vervolging volgt op basis van een rechtsnorm waarvan de betrokkene niet bij voorbaat – en in het bijzonder tijdens het begaan van de feiten – redelijkerwijs had kunnen of behoeven te weten, dat zijn gedrag daarmee in strijd is. Het hof verwijst hiervoor naar hetgeen in het rapport van de deskundige in (het slot van) 8.4.4. omtrent het begrip “foltering” is overwogen – in welk verband uitdrukkelijk “murder” (moord) wordt genoemd – en waarmee het hof zich verenigt.7.6 Het hof onderkent dat op het onderhavige punt verschil van inzicht mogelijk is en dat niet is uit te sluiten dat de strafrechter voor een meer beperkte uitleg zal kiezen. Aangezien de meer uitgebreide uitleg op de door het hof vermelde gronden echter geenszins kan worden uitgesloten, zal de vervolgingsgrondslag te dezen niet worden beperkt. Het hof verwijst in dit verband nog naar hetgeen in rechtsoverweging 8.4 van deze beschikking over de vervolgingsgrondslag zal worden overwogen.7.7 Daarbij komt dat het hof wenst te vermijden dat het te bevelen onderzoek naar de reeds lang geleden gepleegde feiten waar het in deze zaak om gaat bij voorbaat extra wordt gecompliceerd doordat een onderscheid zou moeten worden gemaakt tussen gevallen waarin een foltering de dood ten gevolge heeft gehad en gevallen waarin de dood, ofschoon mogelijk voorafgegaan door een foltering, niet als een gevolg van de foltering kan worden gezien.8 Andere grondslagen voor een vervolging8.1 De gebeurtenissen op 8/9 december 1982 kunnen niet als oorlogsmisdrijven worden gezien. Dit was reeds het voorlopig oordeel van het hof in zijn beschikking van 3 maart 2000. De deskundige heeft in paragraaf 3 van zijn rapport aangegeven zich daarmee te kunnen verenigen. Het hof komt mede aan de hand daarvan niet tot een andere zienswijze.8.2 De deskundige heeft in zijn rapport voorts vermeld dat Verdachte naar internationaal gewoonterecht voor vervolging in aanmerking komt, maar er tevens – naar het oordeel van het hof terecht – op gewezen dat het Nederlandse recht een nationale wet vereist om internationaalrechtelijke verplichtingen in het eigen stelsel te verwerken voor zover het betreft de strafbaarstelling van menselijk gedrag (vergelijk artikel 94 van de Grondwet).Het hof deelt de visie van de deskundige, dat misdrijven tegen de menselijkheid buiten het kader van de Uitvoeringswet Folteringverdrag in het Nederlandse recht beperkt strafbaar zijn gesteld, namelijk in de Wet Oorlogsstrafrecht. In die wet worden misdrijven tegen de menselijkheid niet als op zichzelf staande strafbare feiten gezien, maar als strafverzwarende omstandigheden in verband met oorlogsmisdrijven. Oorlogsmisdrijven doen zich, zoals hiervoor overwogen, echter in casu niet voor.8.3 Het voorgaande brengt mee dat het hof geen reden ziet de vervolging van Verdachte op een andere of ruimere grondslag dan de Uitvoeringswet Folteringverdrag te doen plaatsvinden.8.4 Het hof acht het evenwel wenselijk dat de rechter die over deze zaak ten gronde zal oordelen de vrijheid behoudt het feit of de feiten naar eigen inzicht te kwalificeren. Daarom zal het bevel tot vervolging niet worden geclausuleerd ten aanzien van de precieze juridische grondslag waarop de vervolging zal dienen te geschieden.9 SlotsomDe klachten zijn gegrond. Vervolging van Verdachte zal worden bevolen. Onder verwijzing naar de overweging 3.7 van zijn beschikking van 3 maart 2000 zal het hof tevens gelasten dat een gerechtelijk vooronderzoek zal worden gevorderd.10 De verkrijgbaarheid van deze beschikkingHet hof ziet aanleiding deze beschikking algemeen verkrijgbaar te stellen.11 BeslissingHet hof:beveelt de officier van justitie in het arrondissement Amsterdam [voornamen] Verdachte, geboren op[geboortedatum en -plaats], Suriname, te vervolgen wegens de feiten waarop de beklagen betrekking hebben, gepleegd op of omstreeks 8/9 december 1982 in Paramaribo, Suriname;gelast de officier van justitie bij de rechter-commissaris belast met de behandeling van strafzaken in de arrondissementsrechtbank te Amsterdameen vordering te doen strekkende tot instelling van een gerechtelijk vooronderzoek met betrekking tot genoemde feiten;– stelt de tekst van deze beschikking algemeen verkrijgbaar.Deze beschikking is gegeven door de vijfde meervoudige burgerlijke kamer van het gerechtshof te Amsterdam, waarin zitting hadden mrs. H.L.C. Hermans, J.H.M. Willems en M.W.E. Koopmann, bijgestaan door mr. M.R. Jöbsis als griffier, en uitgesproken in raadkamer op 20 november 2000.MOIWANACRIMES AGAINST HUMANITYCASE NAMEMOIWANA COMMUNITY VERSUS SURINAMEYEAR 2005
https://iachr.lls.edu/cases/ moiwana-community-v-surinamehttps://iachr.lls.edu/sites/ iachr.lls.edu/files/iachr/ Cases/Moiwana_Community_v_ Suriname/Moiwana%20Community.% 20v.%20Suriname.pdf
DE WARE TIJD ONLINETHEO PARA: MOIWANA SLACHTING ALS MISDRIJF TEGENDE MENSELIJKHEID7 NOVEMBER 2015
http://www.dwtonline.com/ paramaribo-post/2015/11/07/ theo-para-moiwana-slachting- als-misdrijf-tegen-de- menselijkheid/
BRONMOIWANACRIMES AGAINST HUMANITYCASE NAMEMOIWANA COMMUNITY VERSUS SURINAMEYEAR 2005CASE: MOIWANA COMMUNITY V, SURINAME
https://iachr.lls.edu/cases/mo iwana-community-v-suriname
GEHELE DOCUMENT
https://iachr.lls.edu/sites/ia chr.lls.edu/files/iachr/Cases/ Moiwana_Community_v_Suriname/M oiwana%20Community.%20v.%20Sur iname.pdf
BRONMOIWANACRIMES AGAINST HUMANITY
https://iachr.lls.edu/topics/ crimes-against-humanity
STARNIEUWS.COMINTERNATIONALE MISDRIJVEN EN DE TWEEDE ZELFAMNESTIEWET14 MAART 2016
http://www.starnieuws.com/ index.php/welcome/index/ nieuwsitem/34249

Reacties uitgeschakeld voor Last voorstelling over Desi Bouterse [Suriname Monologen] af!/Wreker van het Onrecht eist!

Opgeslagen onder Divers

Suriname Monologen en Desi Bouterse, die er niet in thuis hoort/Antwoord op de reactie van Stichting Julius Leeft

SURINAME MONOLOGEN EN DESI BOUTERSE, DIE ER NIET IN THUIS HOORT!/ANTWOORD OP DE REACTIE VAN STICHTING JULIUS LEEFT

Image result for Bouterse/Images
Image result for Bouterse/Images

SURINAME’S PRESIDENT D. BOUTERSE, EX DICTATOR, EX LEGERBEVELHEBBER EN VERANTWOORDELIJKE VOOR DE DECEMBERMOORDEN EN DE MASSASLACHTING BIJ MOIWANA
https://www.astridessed.nl/decembermoorden-2018-36-jaar-vermoord-maar-niet-vergeten-zonder-berechting-geen-rechtsstaat/

Monument op Fort Zeelandia, op 8 december 2009 onthuld door president Ronald Venetiaan
MONUMENT VOOR DE SLACHTOFFERS [METHUN NAMEN] VAN DEDECEMBERMOORDEN IN SURINAME OP FORTZEELANDIA, WAAR ZE ZIJN GEEXECUTEERDhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

MOIWANA MONUMENT/TER HERDENKING VAN DE MASSASLACHTINGIN BOSNEGERDORP MOIWANA, WAARBIJ IN 1986 39 BURGERS WERDENDOODGESCHOTEN TIJDENS DE BINNENLANDSE OORLOG, ONDERVERANTWOORDELIJKHEID VAN LEGERBEVELHEBBER BOUTERSEhttp://en.wikipedia.org/wiki/Moiwana

VOORAF:
Beste lezers,
Recentelijk heb ik in verband met de opvoering van de ”Suriname Monologen”, initiatiefnemers De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft aangeschreven, om ertegen de protesteren, dat in de rij van Monologen, zes in totaal, naast een Vrijheidsstrijder, volksdokter en motor van de vrouwemancipatie, een kunstinfluencer en een aantal politici [geen oorlogsmisdadigers], ook de figuur van Suriname’s president D Bouterse, ex dictator, legrbevelhebber, verantwoordelijke voor buitengerechtelijke executies [Decembermoorden, 1982] en oorlogsmisdadiger [massaslachting te Moiwana] opduikt.
Aangezien ik vind, dat hij niet in dat rijtje thuishoort, heb ik dus De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft aangeschreven.
ZIE BRIEF
https://www.astridessed.nl/suriname-tentoonstelling-in-suriname-monologen-is-geen-plaats-voor-desi-bouterse/
Vervolgens ontstond een nogal hardnekkige en felle discussie met De Nieuwe Kerk
https://www.astridessed.nl/reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-antwoord/

EN
https://www.astridessed.nl/de-aanhouder-wint-niet-tweede-reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-laatste-woord-hierover/

Net toen ik dacht, dit hoofdstuk gesloten te hebben, kwam er nog een reactie van Stichting Julius Leeft, die door mij is beantwoord.
Aangezien ik geloof in het principe ”hoor en wederhoor” plaats ik hun reactie op mijn website, met mijn antwoord
Dus eerst [onder A] mijn aanvankelijke briefOnder B de reactie van Stichting Julius LeeftOnder C mijn antwoord op hun reactieEN onder D de originele mail van mijn antwoord op hun reactie
VEEL LEESPLEZIER!
Astrid Essed 

A
MIJN MAIL AAN DE NIEUWE KERK EN STICHTING JULIUS LEEFT


REACTIE STICHTING JULIUS LEEFT OP MIJN MAIL 

On Wednesday, November 13, 2019, 01:06:44 AM GMT+1, John A.W.J. Leerdam <johnleerdam@hotmail.com> wrote:

Beste mevrouw Essed,
Hierbij stuur ik u nogmaals onze mail . Door een foutje van mijn kant in uw mail adres is de mail hoogstwaarschijnlijk niet aangekomen . 
Met vriendelijke groet, John Leerdam

Verstuurd vanaf mijn iPad

Aan: Astrid Essed

Onderwerp:Doorst:  reactie op uw email d.d. 6 november 2019

Beste mevrouw Essed,
Hierbij stuur ik u nogmaals onze mail die ik op 9 november aan u stuurde .Hopelijk bereikt deze mail u wel . 
Met vriendelijke groet,
Directie Stichting Julius Leeft!
John LeerdamPaulette Smit

Onderwerp:reactie op uw email d.d. 6 november 2019

Geachte mevrouw Essed,
Dank voor uw mail en uw betrokkenheid bij de Suriname Monologen. Uw mail heeft ons er op attent gemaakt dat er wellicht enige onduidelijkheden bestaan in de communicatie omtrent de monoloog over Desi Bouterse. Ook doet u een aantal aannames die wij met klem willen ontkrachten. Wij zullen proberen het een en ander te verduidelijken.
In de monoloog over Desi Bouterse die wij op 19 en 20 december in De Nieuwe Kerk brengen zal de acteur NIET in de huid kruipen van Desi Bouterse. Bouterse blikt dus niet terug op zijn leven, maar de journalist blikt terug op zijn eigen leven. Dit is misschien niet duidelijk genoeg gecommuniceerd en beschreven. Wij zullen dit aanpassen in onze publicitaire uitingen over het stuk.
De setting in onze monoloog is die van een journalist die terugkijkt op zijn leven en de interviews die hij met Desi Bouterse gehad heeft. Deze journalist heeft behoorlijke kritische uitspraken over Bouterse en alles wat hij gedaan heeft. Zonder al te veel prijs te geven, zijn er verder elementen in ons stuk die de gruwel die Bouterse heeft veroorzaakt duidelijk voelbaar zullen maken.
Helaas hebben vele landen, niet alleen Suriname, meerdere historische figuren die niet altijd positief zijn geweest voor hun land. Zij hebben wel ontegenzeggelijk een stempel gedrukt op dat land en hebben het mede gemaakt tot wat het nu is. Door zo een figuur toe te voegen in de persoon van Desi Bouterse hebben wij gemeend een completer beeld te scheppen van Suriname. Er zijn helaas niet alleen helden van betekenis voor een land. Vandaar dat wij hebben besloten om hem toe te voegen aan de lijst van historische personen waar een monoloog over gemaakt wordt.
Wij willen op geen enkele manier de misdaden die Bouterse gepleegd heeft bagatelliseren. Sterker nog, wat ons betreft is onze monoloog een aanklacht tegen een, hoewel democratisch gekozen president, misdadiger. 
Wij, van Stichting Julius Leeft! zijn onze stichting begonnen met als eerste voorstelling De Tranen van Den Uijl geschreven door Hugo Pos. Dit stuk was een aanklacht tegen de 8 december moorden. Wij hebben deze stichting in het leven geroepen, juist om gevoelige onderwerpen, pijnpunten in de gedeelde geschiedenis van Nederland, vorm te geven en er over in debat te gaan middels theatervoorstellingen. De monoloog over Bouterse en alle andere figuren in de Suriname Monologen, past in deze lijn.
Ik hoop dat een en ander u duidelijk wordt in onze omschrijving. Anders nodigen wij u graag uit om te komen kijken naar de monoloog om zelf een oordeel te vormen.
Met respectvolle groet,
Stichting Julius Leeft!Directie
John LeerdamPaulette Smit

C
MIJN ANTWOORD OP DE REACTIE VAN STICHTING JULIUS LEEFT

AANSTICHTING JULIUS LEEFT
Ten aanzien vanDe Directie
De heer J LeerdamMevrouw P Smit,Geachte Directie,

Vriendelijk bedankt voor uw reactie en excuses aanvaard, dat de mail kennelijk niet goed geadresseerd was.Geen punt.
Wat WEL een punt is, is het feit, dat ondanks mijn ook aan De Nieuwe Kerk geventileerde kritische reactie [waarvan onder P/S de links] en mijn  verzoek, af te zien van de vertoning van Desi Bouterse in de reeks ”Suriname Monologen”, de voorstelling TOCH wordt opgevoerd.En dan nog wel in december, de maand, waarin de Decembermoorden hebben plaatsgehad!Ik zal dit toelichten, maar eerst het volgende
U schrijft [even geciteerd voor het gemak]
AANPASSING IN UW PUBLICITAIRE UITINGEN
”In de monoloog over Desi Bouterse die wij op 19 en 20 december in De Nieuwe Kerk brengen zal de acteur NIET in de huid kruipen van Desi Bouterse. Bouterse blikt dus niet terug op zijn leven, maar de journalist blikt terug op zijn eigen leven. Dit is misschien niet duidelijk genoeg gecommuniceerd en beschreven. Wij zullen dit aanpassen in onze publicitaire uitingen over het stuk.”
Fijn, dat u in de publicatie over de Bouterse Monoloog een en ander wilt verduidelijken.Ik heb die verduidelijking nog niet op uw website gezien, maar ga ervan uit, dat u deze aanpast.Goed zo!
WEERGAVE VAN DE FIGUUR VAN DESI BOUTERSE
Hierover schrijft u onder andere
”De setting in onze monoloog is die van een journalist die terugkijkt op zijn leven en de interviews die hij met Desi Bouterse gehad heeft. Deze journalist heeft behoorlijke kritische uitspraken over Bouterse en alles wat hij gedaan heeft. Zonder al te veel prijs te geven, zijn er verder elementen in ons stuk die de gruwel die Bouterse heeft veroorzaakt duidelijk voelbaar zullen maken.”
EN
”Wij, van Stichting Julius Leeft! zijn onze stichting begonnen met als eerste voorstelling De Tranen van Den Uijl geschreven door Hugo Pos. Dit stuk was een aanklacht tegen de 8 december moorden. Wij hebben deze stichting in het leven geroepen, juist om gevoelige onderwerpen, pijnpunten in de gedeelde geschiedenis van Nederland, vorm te geven en er over in debat te gaan middels theatervoorstellingen. De monoloog over Bouterse en alle andere figuren in de Suriname Monologen, past in deze lijn.”

Fijn te horen, dat in de vertolking van de figuur van Desi Bouterse duidelijk felle kritiek klinkt en dat er geen ”positief beeld” wordt gegeven  van zijn twijfelachtige carriere.Maar als u mijn brief goed gelezen hebt, was dat ook niet mijn hoofdkritiek.Lees verder!

MIJN ”AANNAMES” EN UW AANVANKELIJKE OPMERKING” In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname””
U schrijft [ik citeer u]
;;”Uw mail heeft ons er op attent gemaakt dat er wellicht enige onduidelijkheden bestaan in de communicatie omtrent de monoloog over Desi Bouterse. Ook doet u een aantal aannames, die wij met klem willen ontkrachten.In de monoloog over Desi Bouterse, die wij op 19 en 20 december in De Nieuwe Kerk willen brengen, zal de acteur NIET in de huid kruipen van Desi Bouterse”
MIJN COMMENTAAR!
Het klinkt misschien kort door de bocht, maar als ik u was, zou ik iets minder”hoog van de toren blazen”Want ik heb niet zomaar ”aannames” gedaan, maar mij gebaseerd op wat ik op uw website heb gelezen!
Er stond:
GOED MEELEZEN!

”In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.”
DE SURINAAMSE MONOLOGENDE NIEUWE KERKDESI BOUTERSE
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen-desi-bouterse/
TEKST

Desi Bouterse: een Surinaamse Caudillo

In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.

Spel: Michiel Blankwaardt (als verteller)
Tekst: Rudi Lion Sin Tjoe en Remco Meijer
Muziek: Harto Soemodihardjo (muzikale regie, gitaar), Jeannine la Rose, Gerda Havertong, Jeffrey Spalburg, Anna Makaloy (zang)
Regie: John Leerdam

De Suriname Monologen zijn mogelijk gemaakt door genereuze bijdragen van Stichting Vrienden van De Nieuwe Kerk, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Lira Fonds, Fonds21, Gemeente Amsterdam en OZ Architects.

Nogmaals gegoogled op de tekst en dan vind ik dit:
Desi Bouterse, De Suriname Monologen – De Nieuwe Kerk …
https://www.nieuwekerk.nl › tentoonstellingen › de-suri…

Translate this pageIn ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo‘, blikt exsergeantbaaslegerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als expresident van Suriname.
COMMENTAAR/VERVOLG
Kijk, meneer Leerdam en mevrouw Smit, het is mogelijk [ik zie hem inderdaad nu niet terug op uw website], dat u deze tekst hebt aangepast, maar dit stond er echt aanvankelijk op!

Dan is het dus niet meer dan logisch, dat ik u schrijf:
Ik citeer mijzelf
”n het kader van het bewustzijnsproces van zwarte mensen en mensen van kleur, hier specifiek gericht op Suriname, vind ik het byzonder, dat u met ”Surinaamse Monologen”, theatervoorstellingen hebt opgezet, waarbij een aantal acteurs in de huid kruipen van mensen, die een byzondere betekenis hebben gehad in de geschiedenis van Suriname en haar vorming als natiestaat EN haar ontwikkeling als land in de gemeenschap der volkeren.”
Overigens heb ik hier Bouterse niet letterlijk genoemd, maar dat ”in de huid kruipen van Bouterse” kunt u inderdaad staande houden, omdat ik later schrijf
”Maar er is een dissonant en niet zo’n kleine ook……Ik duid op de aanwezigheid, in die Monologen, van Suriname’s president D Bouterse, ex coupist, legerbevelhebber en, zoals u zelf in uw ”Monologen” opmerkt:”hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. ”
ZIE DE LINK NAAR MIJN BRIEF
https://www.astridessed.nl/suriname-tentoonstelling-in-suriname-monologen-is-geen-plaats-voor-desi-bouterse/
UW EIGEN TEKST!/”
U hebt dus wel degelijk, al was het dan aanvankelijk op uw website, gesproken van ”in de huid kruipen van”, wat later is verwijderrd.Dus NIETS mijn aannames, maar gebaseerd op wat op uw website te lezen was!

ESSENTIE VAN MIJN KRITIEK
Eerst citeer ik u wederom
”Helaas hebben vele landen, niet alleen Suriname, meerdere historische figuren die niet altijd positief zijn geweest voor hun land. Zij hebben wel ontegenzeggelijk een stempel gedrukt op dat land en hebben het mede gemaakt tot wat het nu is. Door zo een figuur toe te voegen in de persoon van Desi Bouterse hebben wij gemeend een completer beeld te scheppen van Suriname. Er zijn helaas niet alleen helden van betekenis voor een land. Vandaar dat wij hebben besloten om hem toe te voegen aan de lijst van historische personen waar een monoloog over gemaakt wordt.”
U behoeft mij als historica niet te vertellen, dat [ik citeer u]
” Helaas hebben vele landen, niet alleen Suriname, meerdere historische figuren die niet altijd positief zijn geweest voor hun land. Zij hebben wel ontegenzeggelijk een stempel gedrukt op dat land en hebben het mede gemaakt tot wat het nu is”

NATUURLIJK WEET IK DAT!
Maar waar de ESSENTIE van mijn kritiek om draaide was het feit, dat Bouterse bij die Monologen geplaatst werd tussen een Vrijheidsstrijder, een volksdokter en motor van de vrouwenemancipatie, een belangrijke kunstinfluencer en politici, op wie zeker een en ander is aan te merken, maar die geen moordenaars zijn!
DAAR draait de essentie van mijn kritiek om!
Zonder historische vergelijkingen [uiteraard!] te maken:
Het is, alsof je Goethe, Schiller, Karl Marx, Albert Scweitzer, Angela Merkel en Adolf Hitler in een rijtje plaatst en daarover Monologen schrijft.
DAT KAN NIET!
Ik meen mij voldoende duidelijk gemaakt te hebben en eis nog steeds, dat u de voorstelling afgelast.
En natuurlijk kom ik niet kijken naar een voorstelling, waarvan ik de afgelasting eis.
Vriendelijk bedankt voor het lezen van deze brief
Vriendelijke groeten
Astrid EssedAmsterdam 

www.astridessed.nl

P/S
LINKS NAAR CORRESPONDENTIE MET DE NIEUWE KERK, ALSMEDE MIJN LAATSTE MAIL AAN DE NIEUWE KERK

REACTIE DE NIEUWE KERK OP MIJN BRIEF OVER DE SURINAME MONOLOGEN/MIJN ANTWOORD!
https://www.astridessed.nl/reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-antwoord/

DE AANHOUDER WINT NIET!/TWEEDE REACTIE DE NIEUWE KERK OP MIJN BRIEF OVER DE SURINAME MONOLOGEN/MIJN LAATSTE WOORD HIEROVER!
https://www.astridessed.nl/de-aanhouder-wint-niet-tweede-reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-laatste-woord-hierover/

MAILS OVER DE LAATSTE CORRESPONDENTIE MET DE NIEUWE KERK

Astrid Essed To:Paul Mosterd – Hermitage AmsterdamCc:Paul Mosterd – De Nieuwe KerkNov 10 at 6:38 AM

Geachte heer Mosterd,
Vriendelijk bedankt voor uw aanbod, de voorstelling bij te wonen.Ik zal hiervan echter geen gebruik maken
Ik blijf bij mijn standpunt, dat D Bouterse in Suriname Monologen niet thuishoort
Maar ik waardeer uw sportieve aanbod
Vriendelijke groeten/Astrid Essed

P/S
Ook al gaat u niet in op mijn eis, de voorstelling te schrappen, hoop ik, dat mocht u in de toekomst nog eens een dergelijke Monologen opzet overwegen,D Bouterse NIET meer in uw serie voorkomt, in welke vorm dan ook
www.astridessed.nl
Hide original messageOn Saturday, November 9, 2019, 07:38:25 PM GMT+1, Paul Mosterd – Hermitage Amsterdam <p.mosterd@hermitage.nl> wrote:

Geachte mevrouw Essed, beste Astrid,
Neemt u mij niet kwalijk dat ik reageer op uw laatste mail. Ik hecht eraan om ook – als u de discussie nu opeens sluit – nog een opmerking te kunnen maken. 
Het onderwerp (en de discussie hierover) is te belangrijk. Ik denk dat u dat met mij eens bent. Laten we ook daar even bij stilstaan. 
Ik nodig u daarom uit om naar de voorstelling te komen. Wilt u onze gast zijn? Het is een bijzondere voorstelling in de serie: kopstukken (alstublieft u aandacht voor juist deze karakterisering) uit de Surinaamse geschiedenis. Het verplicht u tot niets. We verwelkomen u graag.
Met vriendelijk groet,
Paul MosterdDe Nieuwe Kerk Amsterdam 

Sent from mobile, excuse typos.

D

ORIGINELE MAIL NAAR STICHTING JULIUS LEEFT




  • Astrid EssedAAN STICHTING JULIUS LEEFT Ten aanzien van De Directie De heer J Leerdam Mevrouw P Smit, Geachte Directie, Vriendelijk bedankt voor uw reactie en excuses aanvaard, dat de mail kennelijk niet goed geadresseerd was. Geen punt. Wat WEL een punt is, is het feit, dat ondanks mijn ook aan De Nieuwe Kerk geventileerde kritische reactie [waarvan onder P/S de links] en mijn verzoek, af te zien van de vertoning van Desi Bouterse in de reeks ”Suriname Monologen”, de voorstelling TOCH wordt opgevoerd. En dan nog wel in december, de maand, waarin de Decembermoorden hebben plaatsgehad! Ik zal dit toelichten, maar eerst het volgende U schrijft [even geciteerd voor het gemak] AANPASSING IN UW PUBLICITAIRE UITINGEN ”In de monoloog over Desi Bouterse die wij op 19 en 20 december in De Nieuwe Kerk brengen zal de acteur NIET in de huid kruipen van Desi Bouterse. Bouterse blikt dus niet terug op zijn leven, maar de journalist blikt terug op zijn eigen leven. Dit is misschien niet duidelijk genoeg gecommuniceerd en beschreven. Wij zullen dit aanpassen in onze publicitaire uitingen over het stuk.” Fijn, dat u in de publicatie over de Bouterse Monoloog een en ander wilt verduidelijken. Ik heb die verduidelijking nog niet op uw website gezien, maar ga ervan uit, dat u deze aanpast. Goed zo! WEERGAVE VAN DE FIGUUR VAN DESI BOUTERSE Hierover schrijft u onder andere ”De setting in onze monoloog is die van een journalist die terugkijkt op zijn leven en de interviews die hij met Desi Bouterse gehad heeft. Deze journalist heeft behoorlijke kritische uitspraken over Bouterse en alles wat hij gedaan heeft. Zonder al te veel prijs te geven, zijn er verder elementen in ons stuk die de gruwel die Bouterse heeft veroorzaakt duidelijk voelbaar zullen maken.” EN ”Wij, van Stichting Julius Leeft! zijn onze stichting begonnen met als eerste voorstelling De Tranen van Den Uijl geschreven door Hugo Pos. Dit stuk was een aanklacht tegen de 8 december moorden. Wij hebben deze stichting in het leven geroNov 13 at 7:08 AM
  • Astrid Essed >To:John A.W.J. LeerdamCc:Bijlmerparktheater Info,Paul Mosterd – De Nieuwe KerkNov 13 at 7:08 AM
    AANSTICHTING JULIUS LEEFT
    Ten aanzien vanDe Directie
    De heer J LeerdamMevrouw P Smit,Geachte Directie,

    Vriendelijk bedankt voor uw reactie en excuses aanvaard, dat de mail kennelijk niet goed geadresseerd was.Geen punt.
    Wat WEL een punt is, is het feit, dat ondanks mijn ook aan De Nieuwe Kerk geventileerde kritische reactie [waarvan onder P/S de links] en mijn  verzoek, af te zien van de vertoning van Desi Bouterse in de reeks ”Suriname Monologen”, de voorstelling TOCH wordt opgevoerd.En dan nog wel in december, de maand, waarin de Decembermoorden hebben plaatsgehad!Ik zal dit toelichten, maar eerst het volgende
    U schrijft [even geciteerd voor het gemak]
    AANPASSING IN UW PUBLICITAIRE UITINGEN
    ”In de monoloog over Desi Bouterse die wij op 19 en 20 december in De Nieuwe Kerk brengen zal de acteur NIET in de huid kruipen van Desi Bouterse. Bouterse blikt dus niet terug op zijn leven, maar de journalist blikt terug op zijn eigen leven. Dit is misschien niet duidelijk genoeg gecommuniceerd en beschreven. Wij zullen dit aanpassen in onze publicitaire uitingen over het stuk.”
    Fijn, dat u in de publicatie over de Bouterse Monoloog een en ander wilt verduidelijken.Ik heb die verduidelijking nog niet op uw website gezien, maar ga ervan uit, dat u deze aanpast.Goed zo!
    WEERGAVE VAN DE FIGUUR VAN DESI BOUTERSE
    Hierover schrijft u onder andere
    ”De setting in onze monoloog is die van een journalist die terugkijkt op zijn leven en de interviews die hij met Desi Bouterse gehad heeft. Deze journalist heeft behoorlijke kritische uitspraken over Bouterse en alles wat hij gedaan heeft. Zonder al te veel prijs te geven, zijn er verder elementen in ons stuk die de gruwel die Bouterse heeft veroorzaakt duidelijk voelbaar zullen maken.”
    EN
    ”Wij, van Stichting Julius Leeft! zijn onze stichting begonnen met als eerste voorstelling De Tranen van Den Uijl geschreven door Hugo Pos. Dit stuk was een aanklacht tegen de 8 december moorden. Wij hebben deze stichting in het leven geroepen, juist om gevoelige onderwerpen, pijnpunten in de gedeelde geschiedenis van Nederland, vorm te geven en er over in debat te gaan middels theatervoorstellingen. De monoloog over Bouterse en alle andere figuren in de Suriname Monologen, past in deze lijn.”

    Fijn te horen, dat in de vertolking van de figuur van Desi Bouterse duidelijk felle kritiek klinkt en dat er geen ”positief beeld” wordt gegeven  van zijn twijfelachtige carriere.Maar als u mijn brief goed gelezen hebt, was dat ook niet mijn hoofdkritiek.Lees verder!

    MIJN ”AANNAMES” EN UW AANVANKELIJKE OPMERKING” In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname””
    U schrijft [ik citeer u]
    ;;”Uw mail heeft ons er op attent gemaakt dat er wellicht enige onduidelijkheden bestaan in de communicatie omtrent de monoloog over Desi Bouterse. Ook doet u een aantal aannames, die wij met klem willen ontkrachten.In de monoloog over Desi Bouterse, die wij op 19 en 20 december in De Nieuwe Kerk willen brengen, zal de acteur NIET in de huid kruipen van Desi Bouterse”
    MIJN COMMENTAAR!
    Het klinkt misschien kort door de bocht, maar als ik u was, zou ik iets minder”hoog van de toren blazen”Want ik heb niet zomaar ”aannames” gedaan, maar mij gebaseerd op wat ik op uw website heb gelezen!
    Er stond:
    GOED MEELEZEN!
    ”In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.”
    DE SURINAAMSE MONOLOGENDE NIEUWE KERKDESI BOUTERSE
    https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen-desi-bouterse/
    TEKSTDesi Bouterse: een Surinaamse CaudilloIn ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.Spel: Michiel Blankwaardt (als verteller)
    Tekst: Rudi Lion Sin Tjoe en Remco Meijer
    Muziek: Harto Soemodihardjo (muzikale regie, gitaar), Jeannine la Rose, Gerda Havertong, Jeffrey Spalburg, Anna Makaloy (zang)
    Regie: John LeerdamDe Suriname Monologen zijn mogelijk gemaakt door genereuze bijdragen van Stichting Vrienden van De Nieuwe Kerk, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Lira Fonds, Fonds21, Gemeente Amsterdam en OZ Architects.
    Nogmaals gegoogled op de tekst en dan vind ik dit:
    Desi Bouterse, De Suriname Monologen – De Nieuwe Kerk …
    https://www.nieuwekerk.nl › tentoonstellingen › de-suri…
    Translate this pageIn ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo‘, blikt exsergeantbaaslegerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als expresident van Suriname.
    COMMENTAAR/VERVOLG
    Kijk, meneer Leerdam en mevrouw Smit, het is mogelijk [ik zie hem inderdaad nu niet terug op uw website], dat u deze tekst hebt aangepast, maar dit stond er echt aanvankelijk op!

    Dan is het dus niet meer dan logisch, dat ik u schrijf:
    Ik citeer mijzelf
    ”n het kader van het bewustzijnsproces van zwarte mensen en mensen van kleur, hier specifiek gericht op Suriname, vind ik het byzonder, dat u met ”Surinaamse Monologen”, theatervoorstellingen hebt opgezet, waarbij een aantal acteurs in de huid kruipen van mensen, die een byzondere betekenis hebben gehad in de geschiedenis van Suriname en haar vorming als natiestaat EN haar ontwikkeling als land in de gemeenschap der volkeren.”
    Overigens heb ik hier Bouterse niet letterlijk genoemd, maar dat ”in de huid kruipen van Bouterse” kunt u inderdaad staande houden, omdat ik later schrijf
    ”Maar er is een dissonant en niet zo’n kleine ook……Ik duid op de aanwezigheid, in die Monologen, van Suriname’s president D Bouterse, ex coupist, legerbevelhebber en, zoals u zelf in uw ”Monologen” opmerkt:”hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. ”
    ZIE DE LINK NAAR MIJN BRIEF
    https://www.astridessed.nl/suriname-tentoonstelling-in-suriname-monologen-is-geen-plaats-voor-desi-bouterse/
    UW EIGEN TEKST!/”
    U hebt dus wel degelijk, al was het dan aanvankelijk op uw website, gesproken van ”in de huid kruipen van”, wat later is verwijderrd.Dus NIETS mijn aannames, maar gebaseerd op wat op uw website te lezen was!

    ESSENTIE VAN MIJN KRITIEK
    Eerst citeer ik u wederom
    ”Helaas hebben vele landen, niet alleen Suriname, meerdere historische figuren die niet altijd positief zijn geweest voor hun land. Zij hebben wel ontegenzeggelijk een stempel gedrukt op dat land en hebben het mede gemaakt tot wat het nu is. Door zo een figuur toe te voegen in de persoon van Desi Bouterse hebben wij gemeend een completer beeld te scheppen van Suriname. Er zijn helaas niet alleen helden van betekenis voor een land. Vandaar dat wij hebben besloten om hem toe te voegen aan de lijst van historische personen waar een monoloog over gemaakt wordt.”
    U behoeft mij als historica niet te vertellen, dat [ik citeer u]
    ” Helaas hebben vele landen, niet alleen Suriname, meerdere historische figuren die niet altijd positief zijn geweest voor hun land. Zij hebben wel ontegenzeggelijk een stempel gedrukt op dat land en hebben het mede gemaakt tot wat het nu is”

    NATUURLIJK WEET IK DAT!
    Maar waar de ESSENTIE van mijn kritiek om draaide was het feit, dat Bouterse bij die Monologen geplaatst werd tussen een Vrijheidsstrijder, een volksdokter en motor van de vrouwenemancipatie, een belangrijke kunstinfluencer en politici, op wie zeker een en ander is aan te merken, maar die geen moordenaars zijn!
    DAAR draait de essentie van mijn kritiek om!
    Zonder historische vergelijkingen [uiteraard!] te maken:
    Het is, alsof je Goethe, Schiller, Karl Marx, Albert Scweitzer, Angela Merkel en Adolf Hitler in een rijtje plaatst en daarover Monologen schrijft.
    DAT KAN NIET!
    Ik meen mij voldoende duidelijk gemaakt te hebben en eis nog steeds, dat u de voorstelling afgelast.
    En natuurlijk kom ik niet kijken naar een voorstelling, waarvan ik de afgelasting eis.
    Vriendelijk bedankt voor het lezen van deze brief
    Vriendelijke groeten
    Astrid EssedAmsterdam


    www.astridessed.nl

    P/S
    LINKS NAAR CORRESPONDENTIE MET DE NIEUWE KERK, ALSMEDE MIJN LAATSTE MAIL AAN DE NIEUWE KERK

    REACTIE DE NIEUWE KERK OP MIJN BRIEF OVER DE SURINAME MONOLOGEN/MIJN ANTWOORD!
    https://www.astridessed.nl/reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-antwoord/ 

    DE AANHOUDER WINT NIET!/TWEEDE REACTIE DE NIEUWE KERK OP MIJN BRIEF OVER DE SURINAME MONOLOGEN/MIJN LAATSTE WOORD HIEROVER!
    https://www.astridessed.nl/de-aanhouder-wint-niet-tweede-reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-laatste-woord-hierover/

    MAILS OVER DE LAATSTE CORRESPONDENTIE MET DE NIEUWE KERK

    Astrid Essed To:Paul Mosterd – Hermitage AmsterdamCc:Paul Mosterd – De Nieuwe KerkNov 10 at 6:38 AM



    Geachte heer Mosterd,
    Vriendelijk bedankt voor uw aanbod, de voorstelling bij te wonen.Ik zal hiervan echter geen gebruik maken
    Ik blijf bij mijn standpunt, dat D Bouterse in Suriname Monologen niet thuishoort
    Maar ik waardeer uw sportieve aanbod
    Vriendelijke groeten/Astrid Essed

    P/S
    Ook al gaat u niet in op mijn eis, de voorstelling te schrappen, hoop ik, dat mocht u in de toekomst nog eens een dergelijke Monologen opzet overwegen,D Bouterse NIET meer in uw serie voorkomt, in welke vorm dan ook
    www.astridessed.nl
    Hide original messageOn Saturday, November 9, 2019, 07:38:25 PM GMT+1, Paul Mosterd – Hermitage Amsterdam <p.mosterd@hermitage.nl> wrote:

    Geachte mevrouw Essed, beste Astrid,
    Neemt u mij niet kwalijk dat ik reageer op uw laatste mail. Ik hecht eraan om ook – als u de discussie nu opeens sluit – nog een opmerking te kunnen maken. 
    Het onderwerp (en de discussie hierover) is te belangrijk. Ik denk dat u dat met mij eens bent. Laten we ook daar even bij stilstaan. 
    Ik nodig u daarom uit om naar de voorstelling te komen. Wilt u onze gast zijn? Het is een bijzondere voorstelling in de serie: kopstukken (alstublieft u aandacht voor juist deze karakterisering) uit de Surinaamse geschiedenis. Het verplicht u tot niets. We verwelkomen u graag.
    Met vriendelijk groet,
    Paul MosterdDe Nieuwe Kerk Amsterdam 


    Sent from mobile, excuse typos

Reacties uitgeschakeld voor Suriname Monologen en Desi Bouterse, die er niet in thuis hoort/Antwoord op de reactie van Stichting Julius Leeft

Opgeslagen onder Divers

Ingezonden Stuk/Suriname Monologen/Geen plaats voor Desi Bouterse

Image result for Bouterse/Images
Image result for Bouterse/Images

SURINAME’S PRESIDENT D. BOUTERSE, EX DICTATOR, EX LEGERBEVELHEBBER EN VERANTWOORDELIJKE VOOR DE DECEMBERMOORDEN EN DE MASSASLACHTING BIJ MOIWANA
https://www.astridessed.nl/decembermoorden-2018-36-jaar-vermoord-maar-niet-vergeten-zonder-berechting-geen-rechtsstaat/

Monument op Fort Zeelandia, op 8 december 2009 onthuld door president Ronald Venetiaan
MONUMENT VOOR DE SLACHTOFFERS [METHUN NAMEN] VAN DEDECEMBERMOORDEN IN SURINAME OP FORTZEELANDIA, WAAR ZE ZIJN GEEXECUTEERDhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

MOIWANA MONUMENT/TER HERDENKING VAN DE MASSASLACHTINGIN BOSNEGERDORP MOIWANA, WAARBIJ IN 1986 39 BURGERS WERDENDOODGESCHOTEN TIJDENS DE BINNENLANDSE OORLOG, ONDERVERANTWOORDELIJKHEID VAN LEGERBEVELHEBBER BOUTERSEhttp://en.wikipedia.org/wiki/Moiwana

INGEZONDEN STUK/SURINAME MONOLOGEN/GEEN PLAATS VOOR DESI BOUTERSE
Beste lezers,
Zoals op mijn website te zien is, ben ik in het geweer gekomen tegen het feit, dat bij de Suriname Monologen [initiatief van De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft]een reeks van zes voorstellingen over prominenten uit de geschiedenis van Suriname, een van die voorstellingen gaat over Desi Bouterse, de huidige president van Suriname, ex dictator, legerbevelhebber en verantwoordelijke voor buitengerechtelijke executies [Decembermoorden, 1982] en de masaslachting te Moiwana, tijdens de Binnenlandse Oorlog tussen hem [Bouterse] en zijn ex lijfwacht R Brunswijk [huidig politicus]Zie mijn brief aan De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft
https://www.astridessed.nl/suriname-tentoonstelling-in-suriname-monologen-is-geen-plaats-voor-desi-bouterse/

Naar aanleiding daarvan startte een korte, maar felle discussie tussen mij en De Nieuwe Kerk

https://www.astridessed.nl/reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-antwoord/
https://www.astridessed.nl/de-aanhouder-wint-niet-tweede-reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-laatste-woord-hierover/
In een allerlaatste reactie heeft De Nieuwe Kerk nog getracht, mij over te halen te komen kijken naar de voorstelling, maar dat heb ik geweigerd.Zie de mails daarover geheel onderaan
INGEZONDEN STUK
Het schrijven van de brief was mij echter nog niet genoeg!Ook heb ik naar aanleiding van deze kwestie een Ingezonden Stuk gestuurd aan een aantal Nederlandse en Belgische media.
Of het wordt gepubliceerd, weet ik natuurlijk niet, maar daarom het in ieder geval met u, lezers, gedeeld.
Zie mijn Ingezonden Stuk direct hieronder.En geheel daaronder de laatste mails met de Nieuwe Kerk [onder B], waarin aan mij het -dat moet ik toegeven-sportieve aanbod, naar de voorstelling te komen kijken.Waarom ik dat toch hen geweigerd, kunt u dan lezen in mijn reactie
Aangezien ik uit mijn correspondentie met de Nieuwe Kerk de indruk gekregen heb, dat ik een van de weinigen ben, die hiertegen in het geweer gekomen ben, citeer ik nog even de onvergetelijke tekst van Mahatma Gandhi
”EVEN IF YOU ARE A MINORITY OF ONE, THE TRUTH IS THE TRUTH”
https://www.brainyquote.com/quotes/mahatma_gandhi_137654

VEEL LEESPLEZIER!
Astrid Essed
A

INGEZONDEN STUK:
”GEEN PLAATS VOOR DESI BOUTERSE BIJ THEATERVOORSTELLING”SURINAME MONOLOGEN”
INGEZONDEN STUK
Geachte Redactie,
Soms is de werkelijkheid bizarder dan de fantasie. Dat overkwam bij toen ik zag, dat bij de ”Suriname Monologen” onder een aantal illustere personen, ook de naam van Suriname’s president D. Bouterse voorkwam.Even uitleggen: De Suriname Monologen, direct samenhangend met de indrukwekkende Grote Suriname Tentoonstelling in de Nieuwe Kerk, zijn een reeks van zes theatervoorstellingen over bekende Surinamers, die een belangrijke rol hebben gespeeld in de Surinaamse geschiedenis.De bedoeling is, dat de acteur in de huid van de personages kruipt om ze zo tot leven te brengen.In die reeks komen voor:Anton de Kom, strijder tegen het Nederlandse kolonialisme en verzetsstrijder tegen de Duitse bezetting in Nederland. Omgekomen in een concentratiekamp en postuum drager van het Verzetsherdenkingskruis.Johan Ferrier, politicus en eerste president van Suriname.Jagernath Lachmon, Henck Arron en Adolf Pengel, belangrijke politici, van wie de eerste VHP [politieke partij] voorman, de tweede, premier [eerste premier na de onafhankelijkheid] en de derde, premier. Nola Hatterman, in Suriname wonende Nederlandse kunstenares, die grote invloed heeft gehad op de Surinaamse kunstenaarsbeweging.Sophie Redmond, Surinaamse volksarts en belangrijke inspiratiebron voor de vrouwenemancipatie in Suriname.Ik ben van mening, dat huidig president Bouterse, ex dictator en legerbevelhebber, die onder andere verantwoordelijk is voor buitengerechtelijke executies van 15 politieke tegenstanders [Decembermoorden, 1982] waarvoor hij nu berecht wordt en voor de massaslachting in het bosnegerdorp Moiwana [tijdens de Binnenlandse Oorlog tussen Bouterse en R Brunswijk, huidig politicus], niet thuishoort bij Monologen over bovenstaande personages, die een belangrijke bijdrage geleverd hebben en geen van allen oorlogsmisdadigers zijn.Ik hoop dan ook, dat de voorstelling over Desi Bouterse [19 en 20 december] alsnog wordt afgelast door initiatiefnemers De  Nieuwe Kerk en de Stichting Julius Leeft.

Astrid EssedAmsterdam

B

B1
EERSTE REACTIE VAN DE NIEUWE KERK MET MIJN ANTWOORD
https://www.astridessed.nl/reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-antwoord/

B2
TWEEDE REACTIE VAN DE NIEUWE KERK MET MIJN ANTWOORD
https://www.astridessed.nl/reactie-de-nieuwe-kerk-op-mijn-brief-over-de-suriname-monologen-mijn-antwoord/

B3
MAILS VAN DERDE REACTIE VAN DE NIEUWE KERK MET MIJN DEFINITIEVE ANTWOORD
MAIL VAN  DE NIEUWE KERKOn Saturday, November 9, 2019, 07:38:25 PM GMT+1, Paul Mosterd – Hermitage Amsterdam <p.mosterd@hermitage.nl> wrote:

Geachte mevrouw Essed, beste Astrid,
Neemt u mij niet kwalijk dat ik reageer op uw laatste mail. Ik hecht eraan om ook – als u de discussie nu opeens sluit – nog een opmerking te kunnen maken. 
Het onderwerp (en de discussie hierover) is te belangrijk. Ik denk dat u dat met mij eens bent. Laten we ook daar even bij stilstaan. 
Ik nodig u daarom uit om naar de voorstelling te komen. Wilt u onze gast zijn? Het is een bijzondere voorstelling in de serie: kopstukken (alstublieft u aandacht voor juist deze karakterisering) uit de Surinaamse geschiedenis. Het verplicht u tot niets. We verwelkomen u graag.
Met vriendelijk groet,
Paul MosterdDe Nieuwe Kerk Amsterdam 

B4
MAIL/ALLERLAATSTE ANTWOORD VAN ASTRID ESSED

Astrid Essed To:Paul Mosterd – Hermitage AmsterdamCc:Paul Mosterd – De Nieuwe KerkNov 10 at 6:38 AM

Geachte heer Mosterd,
Vriendelijk bedankt voor uw aanbod, de voorstelling bij te wonen.Ik zal hiervan echter geen gebruik maken
Ik blijf bij mijn standpunt, dat D Bouterse in Suriname Monologen niet thuishoort
Maar ik waardeer uw sportieve aanbod
Vriendelijke groeten/Astrid Essed

P/S
Ook al gaat u niet in op mijn eis, de voorstelling te schrappen, hoop ik, dat mocht u in de toekomst nog eens een dergelijke Monologen opzet overwegen,D Bouterse NIET meer in uw serie voorkomt, in welke vorm dan ook
www.astridessed.nl

Reacties uitgeschakeld voor Ingezonden Stuk/Suriname Monologen/Geen plaats voor Desi Bouterse

Opgeslagen onder Divers

De aanhouder wint niet!/Tweede reactie De Nieuwe Kerk op mijn brief over de Suriname Monologen/Mijn laatste woord hierover!

Image result for Bouterse/Images
Image result for Bouterse/Images

SURINAME’S PRESIDENT D. BOUTERSE, EX DICTATOR, EX LEGERBEVELHEBBER EN VERANTWOORDELIJKE VOOR DE DECEMBERMOORDEN EN DE MASSASLACHTING BIJ MOIWANA
https://www.astridessed.nl/decembermoorden-2018-36-jaar-vermoord-maar-niet-vergeten-zonder-berechting-geen-rechtsstaat/

Monument op Fort Zeelandia, op 8 december 2009 onthuld door president Ronald Venetiaan
MONUMENT VOOR DE SLACHTOFFERS [METHUN NAMEN] VAN DEDECEMBERMOORDEN IN SURINAME OP FORTZEELANDIA, WAAR ZE ZIJN GEEXECUTEERDhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

MOIWANA MONUMENT/TER HERDENKING VAN DE MASSASLACHTINGIN BOSNEGERDORP MOIWANA, WAARBIJ IN 1986 39 BURGERS WERDENDOODGESCHOTEN TIJDENS DE BINNENLANDSE OORLOG, ONDERVERANTWOORDELIJKHEID VAN LEGERBEVELHEBBER BOUTERSEhttp://en.wikipedia.org/wiki/Moiwana

DE AANHOUDER WINT NIET!/TWEEDE REACTIE NIEUWE KERK OP MIJN BRIEF OVER DE SURINAME MONOLOGEN/MIJN LAATSTE WOORD HIEROVER’
Beste lezers,
De aanhouder wint niet!Tenminste niet in mijn discussie met de Nieuwe Kerk over de Suriname Monologen.
U weet, lezers, hoe het begon:
Ik uitte kritiek tegenover initiatiefnemers de  Nieuwe Kerk en de Stichting Julius Leeft over het feit, dat de huidige Surinaamse president D Bouterse, ex dictator en legerbevelhebber en verantwoordelijke voor buitengerechtelijke executies [Decembermoorden, 1982] en de massaslachting te Moiwana tijdens de Binnenlandse oorlog tussen Bouterse en ex lijfwacht [en huidig politicus] R. Brunswijk, voorkomt in een serie van zes theatervoorstellingen over prominenten uit de Surinaamse geschiedenis.De voorstellingen heten ”Suriname Monologen.
Zie brief aan De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft

Ook heb ik over deze kwestie een Ingezonden Stuk geschreven naar een aantal Nederlandse en Belgische media, dat hierna op mijn website wordt geplaatst. 

REACTIE DE NIEUWE KERK
Enfin, om een Lang  Verhaal kort te maken:De Nieuwe Kerk heeft op mijn brief gereageerd, waarop wederom een reactie van mij

ZIE

Aangezien ik meende, hierop mijn standpunt nogeens duidelijk te hebben uitgelegd, dacht ik dat de zaak was afgedaan.
Toch kwam er weer een reactie -een tweede dus- van de Nieuwe Kerk, waarin ze in herhaling vielen.
Toch heb ik nog de moeite genomen te reageren en hen middels deze post opnieuw de kans op hoor en wederhoor te bieden.
Zie hieronder mijn reactie.
Daarmee is voor mij de zaak afgedaan en gesloten, zoals ik de Nieuwe Kerk ook gemeld heb.
LEES HIERONDER
Astrid Essed 

A

EERSTE REACTIE VAN DE NIEUWE KERK EN MIJN ANTWOORD

B

TWEEDE REACTIE VAN DE NIEUWE KERK EN MIJN LAATSTE ANTWOORD:
MAILS:

B 1
TWEEDE REACTIE NIEUWE KERK 

Paul Mosterd – Hermitage Amsterdam <p.mosterd@hermitage.nl>To:‘Astrid Essed’Nov 8 at 3:00 PM

Geachte mevrouw Essed,

Wij ontvingen uw reactie in goede orde.

Er zijn toch nog misverstanden denk ik.  

Ik merk graag op dat De Nieuwe Kerk en het team van Stichting Julius Leeft! in juli van dit jaar bij de perspresentatie het volgende schreven:

Geachte persrelatie,

De Nieuwe Kerk Amsterdam en Stichting Julius Leeft! organiseren vanaf najaar 2019 De Suriname Monologen. Acht belangrijke personen uit de Surinaamse geschiedenis staan centraal in zes bijzondere theaterproducties.

Mensen zoals de laatste gouverneur en de eerste president van Suriname, Johan Ferrier; schrijver en vakbondsman Anton de Kom; politieke spelers in de weg van de onafhankelijkheid van Suriname,

Jagernath Lachmon, Henck Arron en Johan Adolf Pengel; actrice, beeldend kunstenares en activiste van de onafhankelijkheid Nola Hatterman; verhalen over de controversiële figuur Desi Bouterse en Suriname’s eerste vrouwelijke arts, Sophie Redmond.

Graag nodigen wij u uit voor de perspresentatie van De Suriname Monologen, op woensdag 17 juli van 9:15 – 11:00 in De Nieuwe Kerk Amsterdam.

U kunt hier zelf lezen hoe wij de serie al manden gelden hebben gepresenteerd en uitgelegd.

Ik hoop dat ik u hiermee van dienst ben geweest. Laten we de voorstelling zelf bespreken als u hem gezien heeft. Dat lijkt mij de beste volgorde. Of laten we even bellen. Ik sta u natuurlijk te woord.

Met vriendelijke groet en een goed weekend,

Paul Mosterd

De Nieuwe Kerk Amsterdam

B 2

MIJN LAATSTE ANTWOORD OP DE TWEEDE REACTIE VAN DE NIEUWE KERKAstrid Essed 
To:Paul Mosterd – Hermitage AmsterdamNov 9 at 1:20 PM

Geachte heer Mosterd,
Ik ben het niet met u eens, dat er misverstanden zijn betreffende mijn opmerkingen over de positie van Desi Bouterse in ”Suriname Monologen” en meen dat terdege duidelijk te hebben gemaakt.U hebt in zoverre gelijk, dat ik de voorstelling niet gezien heb.Dat kan ook niet, want deze heeft -nog- niet plaatsgehad.
Maar als u mijn brief [voor de laatste keer uitgelegd] goed gelezen hebt, dan hebt u kunnen begrijpen, dat ik van mening ben -EN BLIJF- dat, ook al is er geen sprake van een uitgesproken pro Bouterse Verhaal -wat ik ook nergens  beweerd heb, Desi Bouterse hoe dan ook NIET thuishoort in het rijtje prominenten, die, de een meer dan de ander, een belangrijke rol hebben gespeeld in de Surinaamse geschiedenis.
Voor de laatste maal herhaal ik
”Het was anders geweest, als u monologen van dieven, moordenaars en andere zware criminelen gemaakt had……”’
En ik blijf erbij, dat u, door Bouterse in deze reeks van prominenten op te nemen, toch het gevaar loopt, dat er een te weinig negatief beeld van hem ontstaat.
Daarom blijf ik bij mijn oproep -ook al zou deze door niemand anders worden gesteund- Desi Bouterse te verwijderen uit de reeks monologen.
Dit is mijn laatste woord over deze kwestie

Vriendelijke groeten
Astrid EssedAmsterdam
www.astridessed.nl

Reacties uitgeschakeld voor De aanhouder wint niet!/Tweede reactie De Nieuwe Kerk op mijn brief over de Suriname Monologen/Mijn laatste woord hierover!

Opgeslagen onder Divers

Reactie De Nieuwe Kerk op mijn brief over de Suriname Monologen/Mijn antwoord!

Image result for Bouterse/Images
Image result for Bouterse/Images

SURINAME’S PRESIDENT D. BOUTERSE, EX DICTATOR, EX LEGERBEVELHEBBER EN VERANTWOORDELIJKE VOOR DE DECEMBERMOORDEN EN DE MASSASLACHTING BIJ MOIWANA
https://www.astridessed.nl/decembermoorden-2018-36-jaar-vermoord-maar-niet-vergeten-zonder-berechting-geen-rechtsstaat/

Monument op Fort Zeelandia, op 8 december 2009 onthuld door president Ronald Venetiaan
MONUMENT VOOR DE SLACHTOFFERS [METHUN NAMEN] VAN DEDECEMBERMOORDEN IN SURINAME OP FORTZEELANDIA, WAAR ZE ZIJN GEEXECUTEERDhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

MOIWANA MONUMENT/TER HERDENKING VAN DE MASSASLACHTINGIN BOSNEGERDORP MOIWANA, WAARBIJ IN 1986 39 BURGERS WERDENDOODGESCHOTEN TIJDENS DE BINNENLANDSE OORLOG, ONDERVERANTWOORDELIJKHEID VAN LEGERBEVELHEBBER BOUTERSEhttp://en.wikipedia.org/wiki/Moiwana

REACTIE DE NIEUWE KERK OP MIJN BRIEF OVER DE SURINAME MONOLOGEN/MIJN ANTWOORD!

VOORAF
De oplettende lezer heeft gezien, dat ik recentelijk De Nieuwe Kerk en ook Stichting Julius Leeft heb aangeschreven over hun initiatief ”De Suriname Monologen”, waarin zes voorstellingen worden gegeven van mensen, die een belangrijke rol hebben gespeeld in de geschiedenis van Suriname.
Een VrijheidsstrijderDe eerste president van de Republiek SurinameDrie politiciEen kunstinfluencerEen vrouwelijke volksdokter en motor achter de Surinaamse vrouwenemancipatie
Zie
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/
Wie schetst echter mijn ONaangename verbazing, dat in dit rijtje eveneens voorkwam D. Bouterse, de huidige president van Suriname, ex dictator en legerbevelhebber en verantwoordelijk voor buitengerechtelijke executies van 15 politieke tegenstanders [Decembermoorden, 1982] en de massaslachting in
bosnegerdorp Moiwana [tijdens de Binnenlandse Oorlog tussen Bouterse en ex lijfwacht D Brunswijk, huidig politicus]
Ik vond en vind, dat D Bouterse niet thuishoort in het rijtje van bovengenoemde personen, die ieder op hun eigen wijze, de een meer dan de ander, een bijdrage geleverd hebben aan de geschiedenis van Suriname.
Zie mijn brief aan de Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft
https://www.astridessed.nl/suriname-tentoonstelling-in-suriname-monologen-is-geen-plaats-voor-desi-bouterse/

REACTIE NIEUWE KERK
Reeds zeer snel heb ik dan een reactie ontvangen van de Nieuwe Kerk, in de persoon van de heer Mosterd, die ik hieronder zal vermelden, omdat ik geloof in het principe van hoor en wederhoor.Daaronder mijn antwoord op zijn reactie.
Enkele meer persoonlijke opmerkingen aan het eind van zijn brief, gericht aan mijn adres heb ik vanwege privacy overwegingen weggelaten 
en vervangen door ……..
DUS:
Lezen maar lezers!
Geheel onderaan mijn oorspronkelijke mail aan De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft.
RECHT EN WAARHEID MAKEN VRIJ!
Astrid Essed


MIJN MAIL AAN DE NIEUWE KERK EN STICHTING JULIUS LEEFT
https://www.astridessed.nl/suriname-tentoonstelling-in-suriname-monologen-is-geen-plaats-voor-desi-bouterse/


REACTIE VAN DE NIEUWE KERK OP MIJN MAIL

Paul Mosterd – De Nieuwe Kerk <p.mosterd@nieuwekerk.nl>To:Astrid EssedCc:Madeleine Wansink – De Nieuwe KerkNov 7 at 11:11 AM

Geachte mevrouw Essed, beste Astrid,

Ik kreeg van mijn collega’s uw mail onder ogen. Ik las ‘m goed. Ik denk dat er een misverstand is. Maar ik begrijp de verwarring ook wel. U denkt dat de voorstelling waar u het over heeft er een is zoals de anderen. Dat is echter niet zo. Het is een bijzondere in de serie, want we vertellen het verhaal in deze monoloog juist vanuit de observaties van een journalist………………………………..

………………………………………………..

Met vriendelijke groet,

Paul Mosterd

De Nieuwe Kerk Amsterdam   

C

MIJN ANTWOORD OP DE REACTIE VAN DE NIEUWE KERK

To:Paul Mosterd – De Nieuwe KerkCc:Madeleine Wansink – De Nieuwe KerkNov 7 at 12:06 PM
Geachte meneer Mosterd, beste Paul Mosterd,
Vriendelijk bedankt voor uw zeer snelle reactie.Voor het gemak citeer ik even de inhoud van uw mail
U schrijft
”k kreeg van mijn collega’s uw mail onder ogen. Ik las ‘m goed. Ik denk dat er een misverstand is. Maar ik begrijp de verwarring ook wel. U denkt dat de voorstelling waar u het over heeft er een is zoals de anderen. Dat is echter niet zo. Het is een bijzondere in de serie, want we vertellen het verhaal in deze monoloog juist vanuit de observaties van een journalist.”
Toch blijf ik bij mijn standpunt, en dat wel om twee redenen:
Kijk, meneer Mosterd, ik waardeer het, dat u de moeite genomen hebt, een en ander toe te lichten en ik geef toe, dat het in ieder geval een pluspunt is, dat dit bekeken wordt vanuit het standpunt van een journalist, zoals inderdaad uit uw tekst blijkt:
 Ik citeer:
”Bezien door de ogen van journalist Rudy Lion Sin Tjoe (gespeeld door Michiel Blankwaardt)……. [1]
Uw tekst is echter sowieso verwarrend, want verderop staat er:
”Lion Sjin Tjoe interviewde Bouterse vlak na de decembermoorden en tien jaar later nog eens” [2]
Wanneer een journalist iemand, in casu Bouterse, interviewt, komt grotendeels diens standpunt naar voren, ook al is de betreffende journalist kritisch.Dus wordt dan deels toch het standpunt van Bouterse belicht.
Maar als u mijn brief goed gelezen hebt, zoals u opmerkte, gaat het mij er vooral om, dat een figuur als president Bouterse, ex-dictator, legerbevelhebber en verantwoordelijke voor buitengerechtelijke executies [Decembermoorden] en de massaslachting bij Moiwana, niet in een rijtje Monologen thuishoort, waarbij worden belicht politici, die GEEN oorlogsmisdadigers zijn,een vrijheidsstrijder, een kunstinfluencer en een volksdokter/ motor van de vrouwenemancipatie.
Nogmaals, wanneer u Bouterse had geplaatst in een Monologenserie over dieven, drugsdealers en moordenaars, ofom het meer ”politiek” te brengen, dictators, zou dat beter gepast hebben.
Opnieuw herhaal ik dus de oproep, deze Monoloog over Bouterse te schrappen uit uw programma
Vriendelijke groeten
Astrid EssedAmsterdam

NOTEN

[1]
Desi Bouterse, bezien door de ogen van journalist Rudy Lion Sjin Tjoe (gespeeld door Michiel Blankwaardt).”
NIEUWE KERKTENTOONSTELLINGDE SURINAME MONOLOGEN
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/

[2] 

”Lion Sjin Tjoe interviewde Bouterse vlak na de decembermoorden en tien jaar later nog eens” 
NIEUWE KERKTENTOONSTELLINGDE SURINAME MONOLOGEN
De Suriname Monologen – De Nieuwe Kerk Amsterdam

D

MIJN OORSPRONKELIJKE MAIL AAN DE NIEUWE KERK EN STICHTING JULIUS LEEFT

Van: Astrid Essed 
Verzonden: woensdag 6 november 2019 07:40
Aan: Mail <Mail@nieuwekerk.nl>; contact@stichtingjuliusleeft.nl
CC: info@bijlmerparktheater.nl
Onderwerp: Desi Bouterse in uw voorstellingen ”De Suriname Monologen”

AAN

DE NIEUWE KERK

STICHTING JULIUS LEEFT

Onderwerp”

Uw theatervoorstellingen ”Suriname Monologen”, met als 

onderwerp ”Desi Bouterse”

Geacht Bestuur van de Nieuwe Kerk

Geacht Bestuur van Stichting Julius Leeft

In het kader van het bewustzijnsproces van zwarte mensen en mensen van kleur, hier specifiek gericht op Suriname, vind ik het byzonder, dat u met ”Surinaamse Monologen”, theatervoorstellingen hebt opgezet, waarbij een aantal acteurs in de huid kruipen van mensen, die een byzondere betekenis hebben gehad in de geschiedenis van Suriname en haar vorming als natiestaat EN haar ontwikkeling als land in de gemeenschap der volkeren.

Ik lees in uw aankondiging:

De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft! presenteren: De Suriname Monologen

Zes bijzondere voorstellingen waarin bekende acteurs in de huid kruipen van kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis.” [1] 

Uw monologen passen ook uitstekend in het kader van de Suriname tentoonstelling, waarvan ze, naar ik begrijp, een onderdeel zijn. [2] 

Tot zover dus lof.

Maar er is een dissonant en niet zo’n kleine ook.

In feite vraag ik mij af, om het in populair Nederlands te zeggen, hoe u het in uw hoofd gehaald hebt, tot een dergelijke actie over te gaan!

Ik duid op de aanwezigheid, in die Monologen, van Suriname’s president D Bouterse, ex coupist, legerbevelhebber en, zoals u zelf in uw ”Monologen” opmerkt:

”hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport.” [3]

Hoe durft u iemand met een dergelijke belaste ”carriere”, ook al is hij dan nu Staatshoofd van Suriname, een plaats te geven tussen een vrijheidsstrijder als Anton de Kom, die juist streed, niet alleen tegen het kolonialisme, maar ook tegen dictatuur en terreur [4], een vrouw als Sophie Redmond, volksdokter en peiler van de emancipatie van de Surinaamse vrouw [5], een belangrijke kunst motivator als Nola Hatterman [6] en politici als oud president Johan Ferrier [7] en oud VHP voorman Jaggernath Lachmon [8], op wie zo het een en ander is aan te merken, maar die in ieder geval geen moordenaars waren, of om het neutraler te zeggen. werden verdacht van buitengerechtelijke executies! [9]

Nou zult u waarschijnlijk ter verdediging aanvoeren, dat u in uw ”Monologen” Bouterse benoemd hebt voor wat betreft zijn twijfelachtige ”carriere” en verdachtstelling

Ik citeer u in ”Monologen”

Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;”'[10]

Maar die verdediging houdt geen stand, want de opzet van uw Monologen is nu juist, dat in de huid van het personage wordt gekropen!

Ik citeer u wat betreft Bouterse:

”In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.” [11]

En aangezien de acteur, in de persoon van Bouterse, terugkijkt op diens leven en een mens nu eenmaal de neiging heeft [vaak naarmate zijn acties twijfelachtiger en crimineler zijn] zichzelf en zijn daden te rechtvaardigen of op zijn zachtst gezegd te bagatelliseren [vrijwel niemand zegt van zichzelf, ”ik ben een galgenaas……], in welke vorm van ook, kan het niet anders dan dat er een te positief beeld van deze Schurk in de Surinaamse samenleving wordt geschilderd.

VERDER

BOUTERSE:

U noemt, terecht, Bouterse als hoofdverdachte in het Decembermoordenproces en zijn veroordeling, door Nederland wegens betrokkenheid bij drugshandel. [12]

Maar hij heeft meer op zijn kerfstok!

A

Onder zijn verantwoordelijkheid als lid van de Nationale Militaire Raad en

vanaf juli 1980 bevelhebber van het leger vallen, arrestaties op vage gronden

en de slechte detentieomstandigheden/mishandelingen van arrestanten onder

detentieomstandigheden onder voormalige politici

de zogenaamde oude politiek en ”dissidente” militairen. [13]

B

Standrechtelijke executie van Sergeant Majoor Hawker

In maart 1982 vond een mislukte coup plaats onder leiding van Hawker en Rambocus

Enkele dagen later werd de gewonde Hawker op zijn brancard, voor het oog

van de wereld, standrechtelijk geexecuteerd [14]

Volgens de Geneefse Conventies, het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht en de Internationale Mensenrechtenverdragen is een standrechtelijke executie een oorlogsmisdaad!

C

Moiwana/Massaslachting

In het gewapende conflict tussen Bouterse en de leider van het zgn Jungle

Commando, Brunswijk van 1986 tot 1992, zijn aan beide zijden [15] een groot aantal mensenrechtenschendingen

en oorlogsmisdaden gepleegd

De beruchtste is de door het Nationaal Leger onder leiding van Bouterse aangerichte massaslachting

onder de bewoners van Moiwana, een dorp in het binnenland van Suriname,

van wie tientallen werden gedood [16]

Het Inter Amerikaans Hof voor de Mensenrechten veroordeelde Suriname

in 2005 voor de massamoord [17]

Zowel de Decembermoorden als de massaslachting in

Moiwana zijn gekwalificeerd als misdaden tegen de menselijkheid. [18]

EPILOOG

Er valt nog veel meer op te merken over de handel en wandel van Suriname’s huidige president, D. Bouterse, maar ik laat het hierbij.

Duidelijk lijkt mij, dat u lelijk in de fout gegaan bent met het toevoegen van president Bouterse aan de rij personages bij uw Monologen, die, ieder op hun eigen wijze [en de een meer dan de ander] een zeer waardevolle bijdrage aan Suriname hebben geleverd.

Daar past oorlogsmisdadiger [Moiwana], ex dictator en ex legerbevelhebber D Bouterse NIET tussen!

Het was anders geweest, als u monologen van dieven, moordenaars en andere zware criminelen gemaakt had……

Ik eindig dan ook met een dringend appel aan uw adres, de voorstelling

”Monologen” over Desi Bouterse, die op 19 en 20 december wordt opgevoerd [ook zo smakeloos om dit in de maand van de Decembermoorden te laten plaatsvinden…..] alsnog af te gelasten.

Zo niet, dan is er een lelijke smet geworpen op uw voorstellingen

”De Monologen”

Wilt u zo de geschiedenis ingaan!

Ik dacht het niet.

Vriendelijke groeten

Astrid Essed

Amsterdam 

NOTEN

1]

De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft! presenteren: De Suriname Monologen

Zes bijzondere voorstellingen waarin bekende acteurs in de huid kruipen van kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis.
Locatie: De Nieuwe Kerk Amsterdam.”

DE SURINAME MONOLOGEN

https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/

TEKST

De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft! presenteren: De Suriname Monologen
Zes bijzondere voorstellingen waarin bekende acteurs in de huid kruipen van kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis.
Locatie: De Nieuwe Kerk Amsterdam.
Met:

·         Johan Ferrier, de laatste gouverneur en eerste president van de onafhankelijke republiek Suriname, overleden in Nederland in 2010. Gespeeld door Kenneth Herdigein;

·         Anton de Kom, auteur van het beroemde boek ‘Wij slaven van Suriname’, anti-kolonialist, en na zijn verbanning naar Nederland omgekomen als verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog. Gespeeld door Urmie Plein;

·         Jagernath LachmonHenck Arron en Johan Adolf Pengel, drie Surinaamse politici die voor de onafhankelijkheid van Suriname een cruciale rol speelden in het publieke debat. Gespeeld door Prem Radhakishun, Ruurt de Maesschalck en Roy Ristie;

·         Nola Hatterman, Nederlandse actrice, kunstenares. Voorvechtster voor een zelfstandig Surinaamse kunstenaarsbeweging. Zij vestigde zich in Suriname in 1953 als beeldend kunstenaar. Gespeeld door Monic Hendrickx;

·         Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;

·         Dr. Sophie Redmond, de eerste zwarte vrouw die arts werd in Suriname. Zij werd voorvechter van Suriname, zij droeg traditionele Surinaamse kleding en weigerde importvoedsel te eten. Gespeeld door Dorothy Blokland.

De Suriname Monologen hebben een topcast, zang door Gerda Havertong, Jeannine la Rose, Anna Makaloy. Muziek van Harto Soemodihardjo en zijn in de regie van John Leerdam.

Programma
19 uur:
 deuren open
19.30 uur: start voorstelling (geen pauze)
20.30 uur: einde voorstelling, mogelijkheid om de tentoonstelling te bezoeken
22 uur: einde avond

Maandag 21 en dinsdag 22 oktober
Johan Ferrier door Kenneth Herdigein, script: Paulette Smit
Meer info
Deze voorstelling is al geweest, er is een extra voorstelling in het Bijlmerparktheater (zie hieronder)

Vrijdag 8 en zondag 10 november
Anton de Kom door Urmie Plein, script: Noraly Beyer
Meer info
Koop online tickets

Maandag 25 (Onafhankelijkheidsdag) en dinsdag 26 november
Jagernath Lachmon, Henck Arron en Johan Adolf Pengel
door Prem Radhakishun, Ruurt de Maesschalck en Roy Ristie,
script: Sheila Sitalsing
Meer info
Koop online tickets

Maandag 2 en dinsdag 3 december
Nola Hatterman door Monic Hendrickx, script: Bodil de la Parra
Meer info
Koop online tickets

Donderdag 19 en vrijdag 20 december
Desi Bouterse door Michiel Blankwaardt, script: Rudy Lion Sjin
Tjoe, Remco Meijer, Paulette Smit en Jeffrey Spalburg
Meer info
Koop online tickets

Dinsdag 14 (haar geboortedag) en woensdag 15 januari
Dr. Sophie Redmond door Dorothy Blokland, zang: Gerda
Havertong, script: Ayden Carlo
Meer info
Koop online tickets

Woensdag 13 november (extra voorstelling)
Johan Ferrier in het Bijlmer Parktheater, script: Paulette Smit
Meer info en kaartverkoop

Partners van de Suriname Monologen
De Suriname Monologen zijn mogelijk gemaakt door genereuze bijdragen van:
– Stichting Vrienden van De Nieuwe Kerk
– Amsterdams Fonds voor de Kunst
– Lira Fonds
– Fonds21
– Gemeente Amsterdam

– OZ Architects 

[2]

De Suriname Monologen

Speciaal voor De Grote Suriname-tentoonstelling  komt Stichting Julius Leeft! dit najaar met zes theaterproducties over de Surinaamse geschiedenis. Met een topcast en muziek van Harto Soemodihardjo en in de regie van John Leerdam. Klik hier voor meer informatie & online tickets.”

NIEUWE KERK

DE GROTE SURINAME TENTOONSTELLING

TEKST

Vanaf 5 oktober te zien in De Nieuwe Kerk: een veelomvattende tentoonstelling over Suriname.  De Grote Suriname-tentoonstelling brengt het meeslepende epos van het land en zijn bewoners met zeer verschillende achtergronden, die samenkwamen in het land. Musea, archieven en particulieren in Suriname en Nederland werkten mee en het verhaal wordt verteld door Surinamers zelf. Een groots verhaal dat de hele cultuurgeschiedenis bestrijkt, van de oudste nederzettingen tot de onafhankelijke republiek van vandaag.

Tickets

Tickets voor De Grote Suriname-tentoonstelling zijn hier online verkrijgbaar.

Rijke collectie

In een spectaculaire setting reis je door het land en haar geschiedenis. Ruim driehonderd objecten worden gepresenteerd: archeologische vondsten, historische foto’s en documenten, kledingstukken, hedendaagse kunst, film- en muziekfragmenten, sieraden en toegepaste kunst. Ze zijn afkomstig uit tientallen musea en privécollecties in Suriname en Nederland, waaronder ook het Koninklijk Huis Archief. Samen met grote audiovisuele voorstellingen vormen zij een kleurrijk, veelzijdig geheel.

Onverwachte en persoonlijke invalshoeken

Vanuit verrassende perspectieven verbeeldt de tentoonstelling talloze aspecten van Suriname. Met eyeopeners over de oorspronkelijke bewoners, de plantagecultuur, de slavernij en contractarbeiders, het veelkleurige culturele leven, de monumentale binnenstad van Paramaribo tot de Surinamerivier en de rijke flora en fauna van het land. Bekende historische momenten worden afgewisseld met persoonlijke verhalen. De bewoners laten letterlijk hun stem horen, in interviews en audiovisuals.

De Grote Suriname-fotowedstrijd
In het kader van deze tentoonstelling organiseert De Nieuwe Kerk De Grote Suriname-fotowedstrijd, waaraan het publiek kan meedoen door een eigen herinnering, beeld of beleving van Suriname te delen. De winnende foto – te kiezen door een gerenommeerde vakjury – krijgt een plaats in de tentoonstelling en wordt een van de campagnebeelden. Elke maand wordt er een nieuwe winnaar gekozen en aan de tentoonstelling toegevoegd. De wedstrijd start op donderdag 1 augustus, inzendingen kunnen op deze pagina worden ge-upload.


De Suriname Monologen

Speciaal voor De Grote Suriname-tentoonstelling  komt Stichting Julius Leeft! dit najaar met zes theaterproducties over de Surinaamse geschiedenis. Met een topcast en muziek van Harto Soemodihardjo en in de regie van John Leerdam. Klik hier voor meer informatie & online tickets.

Samenwerking
De tentoonstellingsmakers van De Nieuwe Kerk werken niet alleen nauw samen met een veelheid aan musea, archieven, verzamelaars en kunstenaars in Suriname en Nederland. Er zijn tal van prominenten die zich inzetten als ambassadeur van deze tentoonstelling. Van schrijvers, historici en artiesten tot tv-persoonlijkheden, algemeen geïnteresseerden en betrokken jongeren. Met organisaties als Kwaku Summer Festival, Stichting Julius Leeft! en Stichting Johan Ferrier Fonds worden gezamenlijke activiteiten opgezet.

Meer Suriname in Amsterdam
In het Tropenmuseum, gulle bruikleengever voor de tentoonstelling in De Nieuwe Kerk, is dit najaar een Suriname-expositie voor kinderen te zien. Tegelijk met De Grote Suriname-tentoonstelling opent Museum Van Loon Aan de Surinaamse grachten, over de betrokkenheid van de familie Van Loon met de WIC en Suriname in de achttiende en negentiende eeuw.

Aanleiding
De geschiedenis van Suriname krijgt in Nederland weinig aandacht, ook niet in het onderwijs, terwijl de beide landen een eeuwenlange geschiedenis delen. Daaruit ontstond de ambitie om het land, de bewoners en haar geschiedenis met alle mooie én minder mooie aspecten, te laten zien aan een breed publiek. Bovendien is Suriname volgend jaar 45 jaar zelfstandig. Belangstelling, die het land verdient. Door een tentoonstelling die, net als het land zelf, veelzijdig en kleurrijk is en die verbindt, verrijkt en verrast.

[3]

Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;”

DE SURINAAMSE MONOLOGEN

https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/

[4]

”Na de Duitse inval in 1940, sloot De Kom zich aan bij het communistisch georiënteerde Nederlands verzet. Hij schreef op verzoek van Nico Wijnen artikelen voor het communistische verzetsblad De Vonk en later voor het Revolutionair Socialistische blad met dezelfde naam, waarvan hij een van de oprichters, de schrijver Jef Last kende.

Op 7 augustus 1944 werd hij gearresteerd. Hij werd gevangengezet in de gevangenis van Scheveningen (Oranjehotel), en werd diezelfde maand overgeplaatst naar Kamp Vught. Begin september 1944 kwam hij in Sachsenhausen terecht, waar hij moest werken voor de Heinkel vliegtuigfabriek.”

WIKIPEDIA

ANTON DE KOM/DE KOM ALS VERZETSSTRIJDER

https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_de_Kom#De_Kom_als_verzetsstrijder

”De Kom overleed op 24 april 1945 aan tuberculose in Kamp Sandbostel bij Bremervörde, een zogeheten buitenkamp van concentratiekamp Neuengamme. Hij werd begraven in een massagraf. In 1960 werden zijn stoffelijke resten gevonden en overgebracht naar Nederland. Ze zijn bijgezet op de erebegraafplaats te Loenen.

Postuum werd hem in 1982 het Verzetsherdenkingskruis toegekend.”

WIKIPEDIA

ANTON DE KOM/OVERLIJDEN 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_de_Kom#Overlijden

ORIGINELE BRON

WIKIPEDIA

ANTON DE KOM

https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_de_Kom

[5]

WIKIPEDIA

SOPHIE REDMOND

https://nl.wikipedia.org/wiki/Sophie_Redmond

[6]

WIKIPEDIA

NOLA HATTERMAN

https://nl.wikipedia.org/wiki/Nola_Hatterman

[7]

WIKIPEDIA

JOHAN FERRIER

https://nl.wikipedia.org/wiki/Johan_Ferrier

[8]

WIKIPEDIA

JAGERNATH LACHMON

https://nl.wikipedia.org/wiki/Jagernath_Lachmon

[9]

WIKIPEDIA

DECEMBERMOORDEN/PROCES DECEMBERMOORDEN

https://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden#Proces_Decembermoorden

ORIGINELE BRON:

WIKIPEDIA

DECEMBERMOORDEN

https://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

WIKIPEDIA

DECEMBERMOORDEN

https://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

AMNESTY INTERNATIONAL
DECEMBERMOORDEN EN MOIWANA (SURINAME)

https://www.amnesty.nl/encyclo pedie/decembermoorden-en-moiwa na-suriname

[10]

Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;”

DE SURINAME MONOLOGEN

https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/

[11]

”In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.”

DE SURINAAMSE MONOLOGEN

DE NIEUWE KERK

DESI BOUTERSE

https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen-desi-bouterse/

TEKST

Desi Bouterse: een Surinaamse Caudillo

In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.

Spel: Michiel Blankwaardt (als verteller)
Tekst: Rudi Lion Sin Tjoe en Remco Meijer
Muziek: Harto Soemodihardjo (muzikale regie, gitaar), Jeannine la Rose, Gerda Havertong, Jeffrey Spalburg, Anna Makaloy (zang)
Regie: John Leerdam

De Suriname Monologen zijn mogelijk gemaakt door genereuze bijdragen van Stichting Vrienden van De Nieuwe Kerk, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Lira Fonds, Fonds21, Gemeente Amsterdam en OZ Architects.

Ticketverkoop via de webshop.

[12]

NRC

RECHTSZAAK BOUTERSE

https://retro.nrc.nl/W2/Lab/Bouterse/proces.html

Drugscriminaliteit

Bouterse werd op 16 juli 1999 in Nederland voor zijn betrokkenheid bij een drugstransport van 474 kilogram cocaïne, dat in 1997 werd onderschept in de haven van Stellendam, bij verstek tot zestien jaar gevangenisstraf veroordeeld.”

WIKIPEDIA

DESI BOUTERSE/DRUGSCRIMINALITEIT

https://nl.wikipedia.org/wiki/Desi_Bouterse#Drugscriminaliteit

ORIGINELE BRON

WIKIPEDIA

DESI BOUTERSE

https://nl.wikipedia.org/wiki/Desi_Bouterse

[13]

Ik refereer hier o.a. aan mishandelingen en slechte detentieomstandigheden van adviseurs en
oud politici in 1980/1981 en de slechte detentieomstandigheden van de in augustus 1980
gearresteerde militairen Sital, Mijnals en Joeman, met wie Bouterse cs een politiek-ideologisch conflict hadden

WIKIPEDIA

SERGEANTENCOUP

http://nl.wikipedia.org/wiki/S ergeantencoup

Arrestatie oud politici

Mishandeling:

GESCHIEDENIS VAN DE NPS
EEN BESCHRIJVING IN VOGELVLUCHT

http://nps2010.blogspot.nl/201 1/09/geschiedenis-van-de-nps- een_9570.html

Arrestatie Sital, Mijnals en Joeman

WIKIPEDIA
NATIONALE MILITAIRE RAAD

http://nl.wikipedia.org/wiki/N ationale_Militaire_Raad

[14]

STANDRECHTELIJKE EXECUTIE HAWKERWIKIPEDIA
WILFRED HAWKER

http://nl.wikipedia.org/wiki/W ilfred_Hawker

WIKIPEDIA
WILFRED HAWKER

http://nl.wikipedia.org/wiki/W ilfred_Hawker

ZIE OP WEBSITE ”KENNISAANVAL”/REVOLUTIE IN SURINAME

FOTO [SCROLL EVEN] STANDRECHTELIJKE EXECUTIE HAWKER

, DIE ZWAARGEWOND OP ZIJN BRANCARD LIGT

PAS OP!

SCHOKKEND

ZIE LINK NAAR ”KENNISAANVAL’REVOLUTIE IN SURINAME”

http://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.html

[15]

WIKIPEDIA
BINNENLANDSE OORLOG

http://nl.wikipedia.org/wiki/B innenlandse_Oorlog

[16]

AMNESTY INTERNATIONAL
DECEMBERMOORDEN EN MOIWANA

https://www.amnesty.nl/encyclo pedie/decembermoorden-en-moiwa na-suriname

DE GROENE AMSTERDAMMER
DE HEER BOUTERSE LUST IK RAUW
PIJNLIJKE GESCHIEDENIS DE DECEMBERMOORDEN IN SURINAME
6 JANUARI 2010

http://www.groene.nl/artikel/d e-heer-bouterse-lust-ik-rauw

”Op 15 augustus 2005 werd bekend dat het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten de regering van Suriname heeft veroordeeld inzake de massamoord. De regering moet nabestaanden van de slachtoffers een vergoeding uitkeren; moet smartengeld en schadevergoeding uitkeren aan de overlevenden; moet de daders vervolgen; en moet fondsen ter beschikking stellen voor de ontwikkeling van het dorp. De regering van Suriname is ook veroordeeld in de kosten van het proces.”

WIKIPEDIA
MOIWANA

http://nl.wikipedia.org/wiki/M oiwana

[17]

”Op 15 augustus 2005 werd bekend dat het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten de regering van Suriname heeft veroordeeld inzake de massamoord. De regering moet nabestaanden van de slachtoffers een vergoeding uitkeren; moet smartengeld en schadevergoeding uitkeren aan de overlevenden; moet de daders vervolgen; en moet fondsen ter beschikking stellen voor de ontwikkeling van het dorp. De regering van Suriname is ook veroordeeld in de kosten van het proces.

”WIKIPEDIA
MOIWANA

http://nl.wikipedia.org/wiki/M oiwana

[18]

ZOWEL DE DECEMBERMOORDEN ALS DE MASSASLACHTING IN

MOIWANA ZIJN GEKWALIFICEERD ALS MISDADEN TEGEN DE

MENSELIJKHEID

DECEMBERMOORDEN

”’Decembermoorden’ uit 1982 in Suriname kunnen naar internationaal volkenrecht worden gezien als een misdaad tegen de menselijkheid. Dat concludeert de Zuid-Afrikaanse hoogleraar volkenrecht prof. C. Dugard in een rapport dat hij heeft opgesteld voor het gerechtshof in Amsterdam.”

NRC

MOORDEN IN ’82 MISDAAD TEGEN DE

MENSELIJKHEID

12 JULI 2000

http://retro.nrc.nl/W2/Lab/ HAL15/000712a.html

” Mr.dr. John Dugard is een internationaal gerenommeerd hoogleraar Internationaal Recht. Hij was een vooraanstaand criticus van de Apartheid, een architect van de nieuwe democratische grondwet van Zuid Afrika en wordt als een ‘vader van de mensenrechten in Zuid Afrika’ beschouwd.

In 2000 schreef hij, op verzoek van het Gerechtshof Amsterdam als Amicus Curiae (speciaal deskundige) een gedocumenteerd rapport over de vraag of de folteringen en moorden van 8 december 1982 kwalificeerden als misdrijven tegen de menselijkheid. Zijn antwoord, in de terughoudende stijl van de adviseur geschreven, liet er geen misverstand over bestaan:
‘De folteringen en moorden in Paramaribo in 1982 lijken te vallen binnen de definitie van misdrijven tegen de menselijkheid. Ze werden gepleegd door militaire autoriteiten in Suriname (staatsactoren) tegen een groep burgers die tot doelwit werden, niet vanwege hun individuele eigenschappen maar vanwege hun status als leiders van de Surinaamse intellectuele elite. Bovendien, zij werden gepleegd op een systematische manier als onderdeel van een georganiseerd plan, met gebruikmaking van publieke middelen, gericht op vernietiging van potentiële opponenten van de militaire autoriteiten’. Dugard wees er bovendien op dat ernstige schendingen van de mensenrechten door het militaire regime zich ook voor en na december 1982 hadden voltrokken.”

STARNIEUWS.COM

DECEMBERMOORDEN, MISDRIJVEN TEGEN DE MENSELIJKHEID

THEO PARA

20 OCTOBER 2015

http://www.starnieuws.com/ index.php/welcome/index/ nieuwsitem/31833

”5.1 Het hof verenigt zich met de opmerkingen en conclusies van de deskundige, hierop neerkomende dat de onderhavige feiten kunnen worden beschouwd als misdrijven tegen de menselijkheid/folteringen naar internationaal gewoonterecht, omdat zij zijn begaan op een systematische manier volgens een tevoren beraamd plan door de militaire autoriteiten, aan wie Verdachte leiding gaf, en gericht waren tegen een groep burgers, met het doel bekentenissen te verkrijgen of om leden van de burgerbevolking te intimideren of te dwingen.”

……

……

”11 Beslissing

Het hof:

beveelt de officier van justitie in het arrondissement Amsterdam [voornamen] Verdachte, geboren op[geboortedatum en -plaats], Suriname, te vervolgen wegens de feiten waarop de beklagen betrekking hebben, gepleegd op of omstreeks 8/9 december 1982 in Paramaribo, Suriname;

gelast de officier van justitie bij de rechter-commissaris belast met de behandeling van strafzaken in de arrondissementsrechtbank te Amsterdam

een vordering te doen strekkende tot instelling van een gerechtelijk vooronderzoek met betrekking tot genoemde feiten;

– stelt de tekst van deze beschikking algemeen verkrijgbaar.

Deze beschikking is gegeven door de vijfde meervoudige burgerlijke kamer van het gerechtshof te Amsterdam, waarin zitting hadden mrs. H.L.C. Hermans, J.H.M. Willems en M.W.E. Koopmann, bijgestaan door mr. M.R. Jöbsis als griffier, en uitgesproken in raadkamer op 20 november 2000.”

ECLI:NL:GHAMS:2000:AA8395

ECLI:NL:GHAMS:2000:AA8395

https://uitspraken.rechtspraak .nl/inziendocument?id=ECLI:NL: GHAMS:2000:AA8395

Permanente link:
http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:GHAMS:2000:AA8395

Instantie

Gerechtshof Amsterdam

Datum uitspraak

20-11-2000

Datum publicatie

04-07-2001

Zaaknummer

R 97/163/12 Sv en R 97/176/12 Sv

Rechtsgebieden

Strafrecht

Bijzondere kenmerken

Hoger beroep

Inhoudsindicatie

Vindplaatsen

Rechtspraak.nl
NJ 2001, 51

Uitspraak

GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Beschikking van 20 november 2000 van de vijfde meervoudige kamer belast met de behandeling van burgerlijke zaken op het beklag met de rekestnummers R 97/163/12 Sv en R 97/176/12 Sv van

[Klager 1] en [Klager 2],

klagers,

raadsman: mr. J.S. Pen,

Keizersgracht 332,

1016 EZ Amsterdam.

1 De verdere behandeling van de klaagschriften

1.1 Het hof verwijst naar zijn beschikkingen in deze zaak van 30 september 1998, 3 maart 2000 en 26 april 2000. De tekst van deze beschikkingen, die in kopie hierbij zijn gevoegd, wordt geacht hier te zijn ingelast.

1.2 Het hof heeft in de beschikking van 3 maart 2000 aangegeven voorlichting nodig te achten van een deskundige op het gebied van het volkenrechtelijk gewoonterecht en elke verdere beslissing aangehouden.

1.3 Bij de beschikking van 26 april 2000 heeft het hof prof. C.J.R. Dugard, hoogleraar in het volkenrecht aan de Universiteit Leiden en Senior Council, Supreme Court of South-Africa, tot deskundige benoemd, verder te noemen: “de deskundige”.

1.4 De deskundige heeft op 7 juli 2000 een rapport over de vragen, zoals geformuleerd in de beschikking van 3 maart 2000, aan het hof doen toekomen.

Dit rapport is in kopie aan deze beschikking gehecht.

1.5 Op 19 september 2000 heeft het hof een raadkamerzitting gehouden waarin voornoemd rapport van de deskundige in diens aanwezigheid aan de orde werd gesteld.

1.6 Klagers zijn in raadkamer verschenen, bijgestaan door mr. J.S. Pen en mr. dr. D. van der Landen, beiden advocaat te Amsterdam. Zij hebben bij monde van mr. Pen volhard in het beklag.

1.7 Ook de advocaat-generaal was in raadkamer aanwezig. Hij heeft gepersisteerd bij zijn eerdere standpunt.

1.8 Verdachte is, hoewel behoorlijk opgeroepen, niet in raadkamer verschenen. Zijn raadsman, mr. A. Moszkowicz, advocaat te Amsterdam, is wel in raadkamer verschenen.

Mr. Moszkowicz heeft aan de hand van nadien overgelegde pleitnotities primair gevraagd klagers niet ontvankelijk te verklaren en subsidiair gevraagd het beklag af te wijzen.

2 De omvang en strekking van de klachten

2.1 De raadsman van Verdachte heeft aangevoerd dat de klagers kennelijk slechts hebben willen klagen met betrekking tot de misdrijven die gepleegd zijn jegens hun respectieve verwanten en dat het rechtens niet mogelijk is dat de klachten zich mede uitstrekken tot feiten die betrekking hebben op andere slachtoffers.

2.2 Dienaangaande geldt het volgende. Weliswaar wordt de positie van klagers als belanghebbenden in de zin van art. 12 Sv. in dit geval bepaald door de verwantschap die zij met de desbetreffende slachtoffers van het gebeurde hebben, maar dat brengt geenszins mee dat de door hen verlangde vervolging van Verdachte niet mede op gedragingen ten opzichte van andere slachtoffers in dezelfde context betrekking zou kunnen hebben. Voor een zo beperkte uitleg van de klachten als bepleit door de raadsman van Verdachte geeft overigens noch de tekst daarvan, noch de daarop gegeven toelichting voldoende grond.

3 Opportuniteit van berechting door de Nederlandse rechter

3.1 In zijn beschikking van 3 maart 2000 heeft het hof vooropgesteld dat het instellen van een strafrechtelijk onderzoek ter zake van de op eigen grondgebied gepleegde strafbare feiten, die schendingen van mensenrechten opleverden, in beginsel een verplichting is die voor de Republiek Suriname voortvloeit uit het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, waarbij het land sedert 1977 partij is. Het hof sprak echter uit dat niet te verwachten viel dat Verdachte in Suriname op afzienbare termijn zou worden vervolgd en berecht ter zake van de feiten waarop het beklag betrekking heeft.

3.2 Inmiddels zijn in de pers recentelijk berichten verschenen die inhouden dat tegen Verdachte in verband met deze feiten in Suriname een gerechtelijk vooronderzoek is aangevangen. Dit roept de vraag op of een vervolging hier te lande nog opportuun moet worden geacht, zoals in het slot van de overweging 4.2 van de beschikking van 3 maart 2000 werd overwogen.

3.3. Omtrent het vermelde gerechtelijk vooronderzoek heeft het hof geen officiële mededeling bereikt en over de eventuele uitkomst daarvan kan geen voorspelling worden gedaan, zo min als zekerheid bestaat over de vraag of vervolgens besloten zal worden een strafzaak tegen Verdachte ter zitting van een rechterlijk college aanhangig te maken. Bij deze stand van zaken ziet het hof onvoldoende aanleiding af te wijken van zijn op 3 maart 2000 ter zake ingenomen standpunt over de opportuniteit van een vervolging hier te lande.

3.4 Die vervolging kan met bewilliging van het hof tenslotte nog worden gestaakt, indien ontwikkelingen in een eventueel Surinaams strafproces daartoe aanleiding zouden geven. Daarbij geldt dat een Surinaams gewijsde door de Nederlandse rechter in beginsel, dat wil zeggen buitengewone omstandigheden daargelaten, moet worden gerespecteerd overeenkomstig het bepaalde in artikel 68, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht. Hetzelfde geldt voor een afdoening buiten het strafgeding, zij het dat het, gezien de bijzondere ernst van de feiten, niet goed voorstelbaar is dat daartoe zal worden overgegaan.

4 Geen immuniteit van Verdachte als staatshoofd

4.1 De raadsman van Verdachte heeft gesteld dat deze in verband met de onderhavige feiten niet kan worden vervolgd omdat deze toentertijd de positie van staatshoofd zou hebben bekleed.

4.2 Het hof kan in het midden laten of die onvoldoende gemotiveerde stelling omtrent de positie van Verdachte juist is.

Het plegen van zeer ernstige strafbare feiten als waarom het hier gaat, kan immers niet tot de officiële taken van een staatshoofd worden gerekend.

5 De strafbaarheid van de onderhavige feiten naar volkenrecht en de toepasselijkheid van het universaliteitsbeginsel

5.1 Het hof verenigt zich met de opmerkingen en conclusies van de deskundige, hierop neerkomende dat de onderhavige feiten kunnen worden beschouwd als misdrijven tegen de menselijkheid/folteringen naar internationaal gewoonterecht, omdat zij zijn begaan op een systematische manier volgens een tevoren beraamd plan door de militaire autoriteiten, aan wie Verdachte leiding gaf, en gericht waren tegen een groep burgers, met het doel bekentenissen te verkrijgen of om leden van de burgerbevolking te intimideren of te dwingen.

5.2 Het hof schaart zich eveneens achter het oordeel van de deskundige:

dat foltering als misdrijf tegen de menselijkheid reeds in 1982 een misdrijf was volgens internationaal gewoonterecht en dat de dader daarvan persoonlijk strafrechtelijk aansprakelijk kan worden gesteld;

dat het in 1982 waarschijnlijk niet (meer) zo was dat een misdrijf tegen de menselijkheid alleen in tijd van oorlog of tijdens een gewapend conflict kon worden begaan, maar ook in tijd van vrede;

dat misdrijven tegen de menselijkheid niet verjaren;

– dat een staat volgens het internationaal gewoonterecht naar de stand van 1982

bevoegd was extraterritoriale (universele) rechtsmacht uit te oefenen ten opzichte van een niet-onderdaan die verdacht werd van een misdrijf tegen de menselijkheid.

5.3 Voorts begrijpt het hof uit het rapport van de deskundige dat het voor de uitoefening van rechtsmacht niet nodig is dat het slachtoffer onderdaan is of de slachtoffers onderdanen zijn van de vervolgende staat, maar dat dit – zoals in het onderhavige geval waarin de klagers verwanten zijn van slachtoffers – de juridische grondslag van een vervolging wel versterkt.

5.4 In het rapport van de deskundige heeft het hof onvoldoende aanknopingspunten kunnen vinden voor de opvatting dat vervolging van Verdachte hier te lande naar maatstaven van internationaal (gewoonte)recht niet mogelijk en toelaatbaar zou zijn, zo lang hij zich niet in Nederland bevindt.

6 Folteringen

6.1 Wat betreft folteringen verwijst het hof naar zijn overwegingen in zijn beschikking van 3 maart 2000, onder 5.2, en volhardt daarbij.

In de lijn hiervan en van hetgeen in de onderhavige beschikking eveneens onder 5.2 is overwogen, ligt besloten dat vervolging van Verdachte wegens folteringen rechtens mogelijk is en derhalve zal worden bevolen.

6.2 Het hof heeft echter in het slot van vermelde overwegingen de vraag opgeworpen of de Uitvoeringswet Folteringverdrag kan worden toegepast op feiten die zijn gepleegd op 8/9 december 1982. Dit zijn immers data die liggen vóór de inwerkingtreding van de wet op 20 januari 1989. Het hof had daarbij het oog op de bedenking, dat alsdan aan de wet terugwerkende kracht zou worden verleend en derhalve mogelijk schending zou plaatsvinden van het legaliteitsbeginsel. Dat beginsel houdt in, dat geen misdaad en geen straf kunnen bestaan dan op grond van een wet die aan de misdaad voorafgaat.

6.3 De deskundige heeft in paragraaf 8.4.3 en volgende van zijn rapport daaromtrent aangegeven dat het Folteringverdrag een declaratoir karakter draagt. Met andere woorden: het verdrag bevestigt slechts wat reeds besloten lag in het internationaal gewoonterecht ten aanzien van het verbod, de bestraffing en de omschrijving van foltering als misdrijf tegen de menselijkheid.

Hieruit volgt naar het oordeel van de deskundige dat de Uitvoeringswet Folteringverdrag met terugwerkende kracht kan worden toegepast op gedrag dat naar Nederlands recht onwettig was vóór 1989, doch niet onder de naam foltering strafbaar was gesteld, zoals mishandeling en moord.

De deskundige heeft in dit verband een onderscheid gemaakt tussen een “retroactieve” en een “retrospectieve” wetgeving. Een retroactieve wet maakt een feit strafbaar dat niet strafbaar was toen het werd begaan. Een retrospectieve wet daarentegen is er niet op gericht nieuwe strafbare feiten in het leven te roepen.

6.4 Het hof sluit zich aan bij deze overwegingen van de deskundige en diens conclusie, hierop neerkomende dat, indien de Nederlandse rechter de Uitvoeringswet Folteringverdrag op een retrospectieve wijze zou toepassen bij de vervolging en berechting van Verdachte op basis van universele rechtsmacht – hetgeen naar het oordeel van het hof niet alleen mogelijk is, maar ook aangewezen voorkomt – artikel 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten niet wordt geschonden. Dit artikel bepaalt, voor zover hier van belang, dat het legaliteitsbeginsel niet in de weg staat aan het vonnis en de straf van iemand die schuldig is aan een handelen of nalaten, hetwelk ten tijde dat het handelen of nalaten geschiedde, van strafrechtelijke aard was overeenkomstig de algemene rechtsbeginselen die door de volkerengemeenschap worden erkend.

Op grond van dezelfde overwegingen oordeelt het hof dat voormelde retrospectieve toepassing geen strijd oplevert met artikel 16 van de Grondwet, inhoudende dat geen feit strafbaar is dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling.

6.5 Gezien al het voorgaande kan derhalve niet worden geoordeeld dat vervolging, berechting en mogelijk bestraffing van Verdachte inbreuk zouden maken op het legaliteitsbeginsel en/of dat Verdachte er geen rekening mee zou hebben kunnen houden dat hij elders dan in Suriname, in het bijzonder in Nederland, te eniger tijd zou worden vervolgd. Hetgeen de raadsman van Verdachte dienaangaande heeft betoogd kan hieraan niet afdoen.

7 Het begrip foltering in de Uitvoeringswet Folteringverdrag

7.1 In de beschikking van 3 maart 2000 heeft het hof vragen opgeworpen met betrekking tot de toepasselijkheid van de Uitvoeringswet Folteringverdrag, voor zover de feiten betrekking hebben op het ter dood brengen van de slachtoffers. Het hof verwijst naar de overwegingen 5.2.5 tot en met 5.2.7 van die beschikking.

7.2 Bij nadere beschouwing vindt het hof onvoldoende zwaarwegende aanwijzingen om uit te sluiten dat ook het “zelfstandig” doden, dat wil zeggen los van een daaraan voorafgaande foltering, onder de werking van de wet valt.

7.3 In dit verband is van belang dat artikel 1, tweede lid, van de Uitvoeringswet Folteringverdrag met mishandeling gelijkstelt het opzettelijk teweegbrengen van een toestand van hevige angst of een andere vorm van geestelijke ontreddering, hetgeen in het algemeen het geval zal zijn als men de slachtoffers confronteert met een naderende executie. Zoals reeds eerder aangegeven, valt niet wel in te zien dat dit teweegbrengen wèl als een foltering dient te worden beschouwd, doch de executie – de ultieme mishandeling – niet. Eén van de gronden waarop volgens de Memorie van Toelichting op de Uitvoeringswet Folteringverdrag (Tweede Kamer, vergaderjaar 1986-1987, 20 042, nr.3, p.5) de toepasselijkheid van het universaliteitsbeginsel berust, is de ondraaglijkheid van de gedachte dat folteraars, zolang hun door het regime van hun eigen land de hand boven het hoofd gehouden wordt, zich vrijelijk naar andere landen kunnen begeven en daar zelfs ongestraft oog in oog kunnen komen te staan met hun naar het buitenland gevluchte slachtoffers of met, voegt het hof hieraan toe, verwanten of andere bekenden van dezen. Deze overweging is moeilijk verenigbaar met een beperkte uitleg van de wet, die erop zou neerkomen dat juist de daders van de ernstigste misdrijven tegen de menselijkheid van vervolging en eventuele bestraffing gevrijwaard zouden blijven.

7.4 Dit gezichtspunt brengt mee dat alle hier mogelijk te verwijten feiten – mishandeling, al dan niet de dood ten gevolge hebbende én het doden als op zichzelf staande delict – met toepassing van de Uitvoeringswet Folterverdrag hier te lande kunnen worden vervolgd.

7.5 Het hof is van oordeel dat dit niet in strijd is met het uitgangspunt dat strafbepalingen in het algemeen restrictief dienen te worden uitgelegd (Tweede Kamer, vergaderjaar 1986-1987, 20 042, B, p.6, r.k.), omdat alleen dan zou kunnen worden voorkomen dat een strafrechtelijke vervolging volgt op basis van een rechtsnorm waarvan de betrokkene niet bij voorbaat – en in het bijzonder tijdens het begaan van de feiten – redelijkerwijs had kunnen of behoeven te weten, dat zijn gedrag daarmee in strijd is. Het hof verwijst hiervoor naar hetgeen in het rapport van de deskundige in (het slot van) 8.4.4. omtrent het begrip “foltering” is overwogen – in welk verband uitdrukkelijk “murder” (moord) wordt genoemd – en waarmee het hof zich verenigt.

7.6 Het hof onderkent dat op het onderhavige punt verschil van inzicht mogelijk is en dat niet is uit te sluiten dat de strafrechter voor een meer beperkte uitleg zal kiezen. Aangezien de meer uitgebreide uitleg op de door het hof vermelde gronden echter geenszins kan worden uitgesloten, zal de vervolgingsgrondslag te dezen niet worden beperkt. Het hof verwijst in dit verband nog naar hetgeen in rechtsoverweging 8.4 van deze beschikking over de vervolgingsgrondslag zal worden overwogen.

7.7 Daarbij komt dat het hof wenst te vermijden dat het te bevelen onderzoek naar de reeds lang geleden gepleegde feiten waar het in deze zaak om gaat bij voorbaat extra wordt gecompliceerd doordat een onderscheid zou moeten worden gemaakt tussen gevallen waarin een foltering de dood ten gevolge heeft gehad en gevallen waarin de dood, ofschoon mogelijk voorafgegaan door een foltering, niet als een gevolg van de foltering kan worden gezien.

8 Andere grondslagen voor een vervolging

8.1 De gebeurtenissen op 8/9 december 1982 kunnen niet als oorlogsmisdrijven worden gezien. Dit was reeds het voorlopig oordeel van het hof in zijn beschikking van 3 maart 2000. De deskundige heeft in paragraaf 3 van zijn rapport aangegeven zich daarmee te kunnen verenigen. Het hof komt mede aan de hand daarvan niet tot een andere zienswijze.

8.2 De deskundige heeft in zijn rapport voorts vermeld dat Verdachte naar internationaal gewoonterecht voor vervolging in aanmerking komt, maar er tevens – naar het oordeel van het hof terecht – op gewezen dat het Nederlandse recht een nationale wet vereist om internationaalrechtelijke verplichtingen in het eigen stelsel te verwerken voor zover het betreft de strafbaarstelling van menselijk gedrag (vergelijk artikel 94 van de Grondwet).

Het hof deelt de visie van de deskundige, dat misdrijven tegen de menselijkheid buiten het kader van de Uitvoeringswet Folteringverdrag in het Nederlandse recht beperkt strafbaar zijn gesteld, namelijk in de Wet Oorlogsstrafrecht. In die wet worden misdrijven tegen de menselijkheid niet als op zichzelf staande strafbare feiten gezien, maar als strafverzwarende omstandigheden in verband met oorlogsmisdrijven. Oorlogsmisdrijven doen zich, zoals hiervoor overwogen, echter in casu niet voor.

8.3 Het voorgaande brengt mee dat het hof geen reden ziet de vervolging van Verdachte op een andere of ruimere grondslag dan de Uitvoeringswet Folteringverdrag te doen plaatsvinden.

8.4 Het hof acht het evenwel wenselijk dat de rechter die over deze zaak ten gronde zal oordelen de vrijheid behoudt het feit of de feiten naar eigen inzicht te kwalificeren. Daarom zal het bevel tot vervolging niet worden geclausuleerd ten aanzien van de precieze juridische grondslag waarop de vervolging zal dienen te geschieden.

9 Slotsom

De klachten zijn gegrond. Vervolging van Verdachte zal worden bevolen. Onder verwijzing naar de overweging 3.7 van zijn beschikking van 3 maart 2000 zal het hof tevens gelasten dat een gerechtelijk vooronderzoek zal worden gevorderd.

10 De verkrijgbaarheid van deze beschikking

Het hof ziet aanleiding deze beschikking algemeen verkrijgbaar te stellen.

11 Beslissing

Het hof:

beveelt de officier van justitie in het arrondissement Amsterdam [voornamen] Verdachte, geboren op[geboortedatum en -plaats], Suriname, te vervolgen wegens de feiten waarop de beklagen betrekking hebben, gepleegd op of omstreeks 8/9 december 1982 in Paramaribo, Suriname;

gelast de officier van justitie bij de rechter-commissaris belast met de behandeling van strafzaken in de arrondissementsrechtbank te Amsterdam

een vordering te doen strekkende tot instelling van een gerechtelijk vooronderzoek met betrekking tot genoemde feiten;

– stelt de tekst van deze beschikking algemeen verkrijgbaar.

Deze beschikking is gegeven door de vijfde meervoudige burgerlijke kamer van het gerechtshof te Amsterdam, waarin zitting hadden mrs. H.L.C. Hermans, J.H.M. Willems en M.W.E. Koopmann, bijgestaan door mr. M.R. Jöbsis als griffier, en uitgesproken in raadkamer op 20 november 2000.

MOIWANA

CRIMES AGAINST HUMANITY

CASE NAME

MOIWANA COMMUNITY VERSUS SURINAME

YEAR 2005

https://iachr.lls.edu/cases/ moiwana-community-v-suriname

https://iachr.lls.edu/sites/ iachr.lls.edu/files/iachr/ Cases/Moiwana_Community_v_ Suriname/Moiwana%20Community.% 20v.%20Suriname.pdf

DE WARE TIJD ONLINE

THEO PARA: MOIWANA SLACHTING ALS MISDRIJF TEGEN

DE MENSELIJKHEID

7 NOVEMBER 2015

http://www.dwtonline.com/ paramaribo-post/2015/11/07/ theo-para-moiwana-slachting- als-misdrijf-tegen-de- menselijkheid/

BRON

MOIWANA

CRIMES AGAINST HUMANITY

CASE NAME

MOIWANA COMMUNITY VERSUS SURINAME

YEAR 2005

CASE: MOIWANA COMMUNITY V, SURINAME

https://iachr.lls.edu/cases/mo iwana-community-v-suriname

GEHELE DOCUMENT

https://iachr.lls.edu/sites/ia chr.lls.edu/files/iachr/Cases/ Moiwana_Community_v_Suriname/M oiwana%20Community.%20v.%20Sur iname.pdf

BRON

MOIWANA

CRIMES AGAINST HUMANITY

https://iachr.lls.edu/topics/ crimes-against-humanity

STARNIEUWS.COM

INTERNATIONALE MISDRIJVEN EN DE TWEEDE ZELFAMNESTIEWET

14 MAART 2016

http://www.starnieuws.com/ index.php/welcome/index/ nieuwsitem/34249

Reacties uitgeschakeld voor Reactie De Nieuwe Kerk op mijn brief over de Suriname Monologen/Mijn antwoord!

Opgeslagen onder Divers

Suriname tentoonstelling/In Suriname monologen is geen plaats voor Desi Bouterse!

Image result for Bouterse/Images

Image result for Bouterse/Images

SURINAME’S PRESIDENT D. BOUTERSE, EX DICTATOR, EX LEGERBEVELHEBBER EN VERANTWOORDELIJKE VOOR DE DECEMBERMOORDEN EN DE MASSASLACHTING BIJ MOIWANA
https://www.astridessed.nl/decembermoorden-2018-36-jaar-vermoord-maar-niet-vergeten-zonder-berechting-geen-rechtsstaat/

Monument op Fort Zeelandia, op 8 december 2009 onthuld door president Ronald Venetiaan
MONUMENT VOOR DE SLACHTOFFERS [METHUN NAMEN] VAN DEDECEMBERMOORDEN IN SURINAME OP FORTZEELANDIA, WAAR ZE ZIJN GEEXECUTEERDhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

MOIWANA MONUMENT/TER HERDENKING VAN DE MASSASLACHTINGIN BOSNEGERDORP MOIWANA, WAARBIJ IN 1986 39 BURGERS WERDENDOODGESCHOTEN TIJDENS DE BINNENLANDSE OORLOG, ONDERVERANTWOORDELIJKHEID VAN LEGERBEVELHEBBER BOUTERSEhttp://en.wikipedia.org/wiki/Moiwana

SURINAME TENTOONSTELLING/IN SURINAME MONOLOGEN IS GEEN PLAATS VOOR DESI BOUTERSE!

AANDE NIEUWE KERKSTICHTING JULIUS LEEFT
Onderwerp”Uw theatervoorstellingen ”Suriname Monologen”, met als onderwerp ”Desi Bouterse”
Geacht Bestuur van de Nieuwe KerkGeacht Bestuur van Stichting Julius Leeft
In het kader van het bewustzijnsproces van zwarte mensen en mensen van kleur, hier specifiek gericht op Suriname, vind ik het byzonder, dat u met ”Surinaamse Monologen”, theatervoorstellingen hebt opgezet, waarbij een aantal acteurs in de huid kruipen van mensen, die een byzondere betekenis hebben gehad in de geschiedenis van Suriname en haar vorming als natiestaat EN haar ontwikkeling als land in de gemeenschap der volkeren.Ik lees in uw aankondiging:”De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft! presenteren: De Suriname MonologenZes bijzondere voorstellingen waarin bekende acteurs in de huid kruipen van kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis.” [1] 
Uw monologen passen ook uitstekend in het kader van de Suriname tentoonstelling, waarvan ze, naar ik begrijp, een onderdeel zijn. [2] 
Tot zover dus lof.
Maar er is een dissonant en niet zo’n kleine ook.In feite vraag ik mij af, om het in populair Nederlands te zeggen, hoe u het in uw hoofd gehaald hebt, tot een dergelijke actie over te gaan!
Ik duid op de aanwezigheid, in die Monologen, van Suriname’s president D Bouterse, ex coupist, legerbevelhebber en, zoals u zelf in uw ”Monologen” opmerkt:”hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport.” [3]
Hoe durft u iemand met een dergelijke belaste ”carriere”, ook al is hij dan nu Staatshoofd van Suriname, een plaats te geven tussen een vrijheidsstrijder als Anton de Kom, die juist streed, niet alleen tegen het kolonialisme, maar ook tegen dictatuur en terreur [4], een vrouw als Sophie Redmond, volksdokter en peiler van de emancipatie van de Surinaamse vrouw [5], een belangrijke kunst motivator als Nola Hatterman [6] en politici als oud president Johan Ferrier [7] en oud VHP voorman Jaggernath Lachmon [8], op wie zo het een en ander is aan te merken, maar die in ieder geval geen moordenaars waren, of om het neutraler te zeggen. werden verdacht van buitengerechtelijke executies! [9]
Nou zult u waarschijnlijk ter verdediging aanvoeren, dat u in uw ”Monologen” Bouterse benoemd hebt voor wat betreft zijn twijfelachtige ”carriere” en verdachtstelling
Ik citeer u in ”Monologen””Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;”'[10]
Maar die verdediging houdt geen stand, want de opzet van uw Monologen is nu juist, dat in de huid van het personage wordt gekropen!Ik citeer u wat betreft Bouterse:”In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.” [11]
En aangezien de acteur, in de persoon van Bouterse, terugkijkt op diens leven en een mens nu eenmaal de neiging heeft [vaak naarmate zijn acties twijfelachtiger en crimineler zijn] zichzelf en zijn daden te rechtvaardigen of op zijn zachtst gezegd te bagatelliseren [vrijwel niemand zegt van zichzelf, ”ik ben een galgenaas……], in welke vorm van ook, kan het niet anders dan dat er een te positief beeld van deze Schurk in de Surinaamse samenleving wordt geschilderd.
VERDERBOUTERSE:
U noemt, terecht, Bouterse als hoofdverdachte in het Decembermoordenproces en zijn veroordeling, door Nederland wegens betrokkenheid bij drugshandel. [12]Maar hij heeft meer op zijn kerfstok!

A

Onder zijn verantwoordelijkheid als lid van de Nationale Militaire Raad en

vanaf juli 1980 bevelhebber van het leger vallen, arrestaties op vage gronden

en de slechte detentieomstandigheden/mishandelingen van arrestanten onder

detentieomstandigheden onder voormalige politicide zogenaamde oude politiek en ”dissidente” militairen. [13]

B

Standrechtelijke executie van Sergeant Majoor Hawker

In maart 1982 vond een mislukte coup plaats onder leiding van Hawker en Rambocus

Enkele dagen later werd de gewonde Hawker op zijn brancard, voor het oog

van de wereld, standrechtelijk geexecuteerd [14]

Volgens de Geneefse Conventies, het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht en de Internationale Mensenrechtenverdragen is een standrechtelijke executie een oorlogsmisdaad!

C

Moiwana/Massaslachting

In het gewapende conflict tussen Bouterse en de leider van het zgn Jungle

Commando, Brunswijk van 1986 tot 1992, zijn aan beide zijden [15] een groot aantal mensenrechtenschendingen

en oorlogsmisdaden gepleegd

De beruchtste is de door het Nationaal Leger onder leiding van Bouterse aangerichte massaslachting

onder de bewoners van Moiwana, een dorp in het binnenland van Suriname,

van wie tientallen werden gedood [16]

Het Inter Amerikaans Hof voor de Mensenrechten veroordeelde Suriname

in 2005 voor de massamoord [17]

Zowel de Decembermoorden als de massaslachting in

Moiwana zijn gekwalificeerd als misdaden tegen de menselijkheid. [18]

EPILOOG

Er valt nog veel meer op te merken over de handel en wandel van Suriname’s huidige president, D. Bouterse, maar ik laat het hierbij.

Duidelijk lijkt mij, dat u lelijk in de fout gegaan bent met het toevoegen van president Bouterse aan de rij personages bij uw Monologen, die, ieder op hun eigen wijze [en de een meer dan de ander] een zeer waardevolle bijdrage aan Suriname hebben geleverd.

Daar past oorlogsmisdadiger [Moiwana], ex dictator en ex legerbevelhebber D Bouterse NIET tussen!

Het was anders geweest, als u monologen van dieven, moordenaars en andere zware criminelen gemaakt had……

Ik eindig dan ook met een dringend appel aan uw adres, de voorstelling

”Monologen” over Desi Bouterse, die op 19 en 20 december wordt opgevoerd [ook zo smakeloos om dit in de maand van de Decembermoorden te laten plaatsvinden…..] alsnog af te gelasten.

Zo niet, dan is er een lelijke smet geworpen op uw voorstellingen

”De Monologen”

Wilt u zo de geschiedenis ingaan!

Ik dacht het niet.

Vriendelijke groeten

Astrid Essed

Amsterdam 

NOTEN1]

De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft! presenteren: De Suriname MonologenZes bijzondere voorstellingen waarin bekende acteurs in de huid kruipen van kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis.
Locatie: De Nieuwe Kerk Amsterdam.”

DE SURINAME MONOLOGEN
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/
TEKST

De Nieuwe Kerk en Stichting Julius Leeft! presenteren: De Suriname Monologen
Zes bijzondere voorstellingen waarin bekende acteurs in de huid kruipen van kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis.
Locatie: De Nieuwe Kerk Amsterdam.
Met:

  • Johan Ferrier, de laatste gouverneur en eerste president van de onafhankelijke republiek Suriname, overleden in Nederland in 2010. Gespeeld door Kenneth Herdigein;
  • Anton de Kom, auteur van het beroemde boek ‘Wij slaven van Suriname’, anti-kolonialist, en na zijn verbanning naar Nederland omgekomen als verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog. Gespeeld door Urmie Plein;
  • Jagernath LachmonHenck Arron en Johan Adolf Pengel, drie Surinaamse politici die voor de onafhankelijkheid van Suriname een cruciale rol speelden in het publieke debat. Gespeeld door Prem Radhakishun, Ruurt de Maesschalck en Roy Ristie;
  • Nola Hatterman, Nederlandse actrice, kunstenares. Voorvechtster voor een zelfstandig Surinaamse kunstenaarsbeweging. Zij vestigde zich in Suriname in 1953 als beeldend kunstenaar. Gespeeld door Monic Hendrickx;
  • Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;
  • Dr. Sophie Redmond, de eerste zwarte vrouw die arts werd in Suriname. Zij werd voorvechter van Suriname, zij droeg traditionele Surinaamse kleding en weigerde importvoedsel te eten. Gespeeld door Dorothy Blokland.

De Suriname Monologen hebben een topcast, zang door Gerda Havertong, Jeannine la Rose, Anna Makaloy. Muziek van Harto Soemodihardjo en zijn in de regie van John Leerdam.

Programma
19 uur:
 deuren open
19.30 uur: start voorstelling (geen pauze)
20.30 uur: einde voorstelling, mogelijkheid om de tentoonstelling te bezoeken
22 uur: einde avond

Maandag 21 en dinsdag 22 oktober
Johan Ferrier door Kenneth Herdigein, script: Paulette Smit
Meer info
Deze voorstelling is al geweest, er is een extra voorstelling in het Bijlmerparktheater (zie hieronder)

Vrijdag 8 en zondag 10 november
Anton de Kom door Urmie Plein, script: Noraly Beyer
Meer info
Koop online tickets

Maandag 25 (Onafhankelijkheidsdag) en dinsdag 26 november
Jagernath Lachmon, Henck Arron en Johan Adolf Pengel
door Prem Radhakishun, Ruurt de Maesschalck en Roy Ristie,
script: Sheila Sitalsing
Meer info
Koop online tickets

Maandag 2 en dinsdag 3 december
Nola Hatterman door Monic Hendrickx, script: Bodil de la Parra
Meer info
Koop online tickets

Donderdag 19 en vrijdag 20 december
Desi Bouterse door Michiel Blankwaardt, script: Rudy Lion Sjin
Tjoe, Remco Meijer, Paulette Smit en Jeffrey Spalburg
Meer info
Koop online tickets

Dinsdag 14 (haar geboortedag) en woensdag 15 januari
Dr. Sophie Redmond door Dorothy Blokland, zang: Gerda
Havertong, script: Ayden Carlo
Meer info
Koop online tickets

Woensdag 13 november (extra voorstelling)
Johan Ferrier in het Bijlmer Parktheater, script: Paulette Smit
Meer info en kaartverkoop

Partners van de Suriname Monologen
De Suriname Monologen zijn mogelijk gemaakt door genereuze bijdragen van:
– Stichting Vrienden van De Nieuwe Kerk
– Amsterdams Fonds voor de Kunst
– Lira Fonds
– Fonds21
– Gemeente Amsterdam
– OZ Architects 

[2]

De Suriname MonologenSpeciaal voor De Grote Suriname-tentoonstelling  komt Stichting Julius Leeft! dit najaar met zes theaterproducties over de Surinaamse geschiedenis. Met een topcast en muziek van Harto Soemodihardjo en in de regie van John Leerdam. Klik hier voor meer informatie & online tickets.”
NIEUWE KERKDE GROTE SURINAME TENTOONSTELLING
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-grote-suriname-tentoonstelling/
TEKST

Vanaf 5 oktober te zien in De Nieuwe Kerk: een veelomvattende tentoonstelling over Suriname.  De Grote Suriname-tentoonstelling brengt het meeslepende epos van het land en zijn bewoners met zeer verschillende achtergronden, die samenkwamen in het land. Musea, archieven en particulieren in Suriname en Nederland werkten mee en het verhaal wordt verteld door Surinamers zelf. Een groots verhaal dat de hele cultuurgeschiedenis bestrijkt, van de oudste nederzettingen tot de onafhankelijke republiek van vandaag.

Tickets
Tickets voor De Grote Suriname-tentoonstelling zijn hier online verkrijgbaar.Rijke collectie
In een spectaculaire setting reis je door het land en haar geschiedenis. Ruim driehonderd objecten worden gepresenteerd: archeologische vondsten, historische foto’s en documenten, kledingstukken, hedendaagse kunst, film- en muziekfragmenten, sieraden en toegepaste kunst. Ze zijn afkomstig uit tientallen musea en privécollecties in Suriname en Nederland, waaronder ook het Koninklijk Huis Archief. Samen met grote audiovisuele voorstellingen vormen zij een kleurrijk, veelzijdig geheel.Onverwachte en persoonlijke invalshoeken
Vanuit verrassende perspectieven verbeeldt de tentoonstelling talloze aspecten van Suriname. Met eyeopeners over de oorspronkelijke bewoners, de plantagecultuur, de slavernij en contractarbeiders, het veelkleurige culturele leven, de monumentale binnenstad van Paramaribo tot de Surinamerivier en de rijke flora en fauna van het land. Bekende historische momenten worden afgewisseld met persoonlijke verhalen. De bewoners laten letterlijk hun stem horen, in interviews en audiovisuals.

De Grote Suriname-fotowedstrijd
In het kader van deze tentoonstelling organiseert De Nieuwe Kerk De Grote Suriname-fotowedstrijd, waaraan het publiek kan meedoen door een eigen herinnering, beeld of beleving van Suriname te delen. De winnende foto – te kiezen door een gerenommeerde vakjury – krijgt een plaats in de tentoonstelling en wordt een van de campagnebeelden. Elke maand wordt er een nieuwe winnaar gekozen en aan de tentoonstelling toegevoegd. De wedstrijd start op donderdag 1 augustus, inzendingen kunnen op deze pagina worden ge-upload.
De Suriname Monologen
Speciaal voor De Grote Suriname-tentoonstelling  komt Stichting Julius Leeft! dit najaar met zes theaterproducties over de Surinaamse geschiedenis. Met een topcast en muziek van Harto Soemodihardjo en in de regie van John Leerdam. Klik hier voor meer informatie & online tickets.

Samenwerking
De tentoonstellingsmakers van De Nieuwe Kerk werken niet alleen nauw samen met een veelheid aan musea, archieven, verzamelaars en kunstenaars in Suriname en Nederland. Er zijn tal van prominenten die zich inzetten als ambassadeur van deze tentoonstelling. Van schrijvers, historici en artiesten tot tv-persoonlijkheden, algemeen geïnteresseerden en betrokken jongeren. Met organisaties als Kwaku Summer Festival, Stichting Julius Leeft! en Stichting Johan Ferrier Fonds worden gezamenlijke activiteiten opgezet.

Meer Suriname in Amsterdam
In het Tropenmuseum, gulle bruikleengever voor de tentoonstelling in De Nieuwe Kerk, is dit najaar een Suriname-expositie voor kinderen te zien. Tegelijk met De Grote Suriname-tentoonstelling opent Museum Van Loon Aan de Surinaamse grachten, over de betrokkenheid van de familie Van Loon met de WIC en Suriname in de achttiende en negentiende eeuw.

Aanleiding
De geschiedenis van Suriname krijgt in Nederland weinig aandacht, ook niet in het onderwijs, terwijl de beide landen een eeuwenlange geschiedenis delen. Daaruit ontstond de ambitie om het land, de bewoners en haar geschiedenis met alle mooie én minder mooie aspecten, te laten zien aan een breed publiek. Bovendien is Suriname volgend jaar 45 jaar zelfstandig. Belangstelling, die het land verdient. Door een tentoonstelling die, net als het land zelf, veelzijdig en kleurrijk is en die verbindt, verrijkt en verrast.

[3]

Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;”

DE SURINAAMSE MONOLOGEN

https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/

[4]

”Na de Duitse inval in 1940, sloot De Kom zich aan bij het communistisch georiënteerde Nederlands verzet. Hij schreef op verzoek van Nico Wijnen artikelen voor het communistische verzetsblad De Vonk en later voor het Revolutionair Socialistische blad met dezelfde naam, waarvan hij een van de oprichters, de schrijver Jef Last kende.

Op 7 augustus 1944 werd hij gearresteerd. Hij werd gevangengezet in de gevangenis van Scheveningen (Oranjehotel), en werd diezelfde maand overgeplaatst naar Kamp Vught. Begin september 1944 kwam hij in Sachsenhausen terecht, waar hij moest werken voor de Heinkel vliegtuigfabriek.”

WIKIPEDIA

ANTON DE KOM/DE KOM ALS VERZETSSTRIJDER

https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_de_Kom#De_Kom_als_verzetsstrijder

”De Kom overleed op 24 april 1945 aan tuberculose in Kamp Sandbostel bij Bremervörde, een zogeheten buitenkamp van concentratiekamp Neuengamme. Hij werd begraven in een massagraf. In 1960 werden zijn stoffelijke resten gevonden en overgebracht naar Nederland. Ze zijn bijgezet op de erebegraafplaats te Loenen.

Postuum werd hem in 1982 het Verzetsherdenkingskruis toegekend.”

WIKIPEDIA

ANTON DE KOM/OVERLIJDEN 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_de_Kom#Overlijden

ORIGINELE BRON

WIKIPEDIA

ANTON DE KOM

https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_de_Kom

[5]

WIKIPEDIA

SOPHIE REDMOND

https://nl.wikipedia.org/wiki/Sophie_Redmond

[6]

WIKIPEDIA

NOLA HATTERMAN

https://nl.wikipedia.org/wiki/Nola_Hatterman

[7]

WIKIPEDIAJOHAN FERRIER
https://nl.wikipedia.org/wiki/Johan_Ferrier

[8]

WIKIPEDIAJAGERNATH LACHMON
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jagernath_Lachmon

[9]

WIKIPEDIADECEMBERMOORDEN/PROCES DECEMBERMOORDEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden#Proces_Decembermoorden

ORIGINELE BRON:
WIKIPEDIADECEMBERMOORDEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

WIKIPEDIADECEMBERMOORDEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Decembermoorden

AMNESTY INTERNATIONAL
DECEMBERMOORDEN EN MOIWANA (SURINAME)
https://www.amnesty.nl/encyclo pedie/decembermoorden-en-moiwa na-suriname

[10]

Desi Bouterse, hoofdverdachte in het strafproces van de decembermoorden en veroordeeld tot 11 jaar celstraf  in Nederland wegens betrokkenheid bij een drugstransport. In 2010 werd hij democratisch verkozen tot president van Suriname en in 2015 herkozen. Gespeeld door Michiel Blankwaardt;”
DE SURINAME MONOLOGEN
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen/

[11]

”In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.”
DE SURINAAMSE MONOLOGENDE NIEUWE KERKDESI BOUTERSE
https://www.nieuwekerk.nl/tentoonstellingen/de-suriname-monologen-desi-bouterse/
TEKST

Desi Bouterse: een Surinaamse Caudillo

In ‘Desi Bouterse, een Surinaamse Caudillo’, blikt ex-sergeant, baas, legerbevelhebber Desi Bouterse terug op zijn leven als ex-president van Suriname.

Spel: Michiel Blankwaardt (als verteller)
Tekst: Rudi Lion Sin Tjoe en Remco Meijer
Muziek: Harto Soemodihardjo (muzikale regie, gitaar), Jeannine la Rose, Gerda Havertong, Jeffrey Spalburg, Anna Makaloy (zang)
Regie: John Leerdam

De Suriname Monologen zijn mogelijk gemaakt door genereuze bijdragen van Stichting Vrienden van De Nieuwe Kerk, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Lira Fonds, Fonds21, Gemeente Amsterdam en OZ Architects.

Ticketverkoop via de webshop.[12]

NRCRECHTSZAAK BOUTERSE
https://retro.nrc.nl/W2/Lab/Bouterse/proces.html

Drugscriminaliteit

Bouterse werd op 16 juli 1999 in Nederland voor zijn betrokkenheid bij een drugstransport van 474 kilogram cocaïne, dat in 1997 werd onderschept in de haven van Stellendam, bij verstek tot zestien jaar gevangenisstraf veroordeeld.”

WIKIPEDIADESI BOUTERSE/DRUGSCRIMINALITEIT
https://nl.wikipedia.org/wiki/Desi_Bouterse#Drugscriminaliteit

ORIGINELE BRON

WIKIPEDIADESI BOUTERSE
https://nl.wikipedia.org/wiki/Desi_Bouterse

[13]
Ik refereer hier o.a. aan mishandelingen en slechte detentieomstandigheden van adviseurs en
oud politici in 1980/1981 en de slechte detentieomstandigheden van de in augustus 1980
gearresteerde militairen Sital, Mijnals en Joeman, met wie Bouterse cs een politiek-ideologisch conflict hadden
WIKIPEDIASERGEANTENCOUP
http://nl.wikipedia.org/wiki/S ergeantencoup
Arrestatie oud politiciMishandeling:
GESCHIEDENIS VAN DE NPS
EEN BESCHRIJVING IN VOGELVLUCHT
http://nps2010.blogspot.nl/201 1/09/geschiedenis-van-de-nps- een_9570.html
Arrestatie Sital, Mijnals en JoemanWIKIPEDIA
NATIONALE MILITAIRE RAAD
http://nl.wikipedia.org/wiki/N ationale_Militaire_Raad

[14]

STANDRECHTELIJKE EXECUTIE HAWKERWIKIPEDIA
WILFRED HAWKER
http://nl.wikipedia.org/wiki/W ilfred_Hawker
WIKIPEDIA
WILFRED HAWKER
http://nl.wikipedia.org/wiki/W ilfred_Hawker
ZIE OP WEBSITE ”KENNISAANVAL”/REVOLUTIE IN SURINAMEFOTO [SCROLL EVEN] STANDRECHTELIJKE EXECUTIE HAWKER, DIE ZWAARGEWOND OP ZIJN BRANCARD LIGTPAS OP!SCHOKKENDZIE LINK NAAR ”KENNISAANVAL’REVOLUTIE IN SURINAME”
http://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.html

[15]
WIKIPEDIA
BINNENLANDSE OORLOG
http://nl.wikipedia.org/wiki/B innenlandse_Oorlog
[16]
AMNESTY INTERNATIONAL
DECEMBERMOORDEN EN MOIWANA
https://www.amnesty.nl/encyclo pedie/decembermoorden-en-moiwa na-suriname
DE GROENE AMSTERDAMMER
DE HEER BOUTERSE LUST IK RAUW
PIJNLIJKE GESCHIEDENIS DE DECEMBERMOORDEN IN SURINAME
6 JANUARI 2010
http://www.groene.nl/artikel/d e-heer-bouterse-lust-ik-rauw
”Op 15 augustus 2005 werd bekend dat het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten de regering van Suriname heeft veroordeeld inzake de massamoord. De regering moet nabestaanden van de slachtoffers een vergoeding uitkeren; moet smartengeld en schadevergoeding uitkeren aan de overlevenden; moet de daders vervolgen; en moet fondsen ter beschikking stellen voor de ontwikkeling van het dorp. De regering van Suriname is ook veroordeeld in de kosten van het proces.”
WIKIPEDIA
MOIWANA
http://nl.wikipedia.org/wiki/M oiwana
[17]
”Op 15 augustus 2005 werd bekend dat het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten de regering van Suriname heeft veroordeeld inzake de massamoord. De regering moet nabestaanden van de slachtoffers een vergoeding uitkeren; moet smartengeld en schadevergoeding uitkeren aan de overlevenden; moet de daders vervolgen; en moet fondsen ter beschikking stellen voor de ontwikkeling van het dorp. De regering van Suriname is ook veroordeeld in de kosten van het proces.
”WIKIPEDIA
MOIWANA
http://nl.wikipedia.org/wiki/M oiwana
[18]
ZOWEL DE DECEMBERMOORDEN ALS DE MASSASLACHTING INMOIWANA ZIJN GEKWALIFICEERD ALS MISDADEN TEGEN DEMENSELIJKHEIDDECEMBERMOORDEN
”’Decembermoorden’ uit 1982 in Suriname kunnen naar internationaal volkenrecht worden gezien als een misdaad tegen de menselijkheid. Dat concludeert de Zuid-Afrikaanse hoogleraar volkenrecht prof. C. Dugard in een rapport dat hij heeft opgesteld voor het gerechtshof in Amsterdam.”
NRCMOORDEN IN ’82 MISDAAD TEGEN DEMENSELIJKHEID12 JULI 2000

http://retro.nrc.nl/W2/Lab/ HAL15/000712a.html
” Mr.dr. John Dugard is een internationaal gerenommeerd hoogleraar Internationaal Recht. Hij was een vooraanstaand criticus van de Apartheid, een architect van de nieuwe democratische grondwet van Zuid Afrika en wordt als een ‘vader van de mensenrechten in Zuid Afrika’ beschouwd.

In 2000 schreef hij, op verzoek van het Gerechtshof Amsterdam als Amicus Curiae (speciaal deskundige) een gedocumenteerd rapport over de vraag of de folteringen en moorden van 8 december 1982 kwalificeerden als misdrijven tegen de menselijkheid. Zijn antwoord, in de terughoudende stijl van de adviseur geschreven, liet er geen misverstand over bestaan:
‘De folteringen en moorden in Paramaribo in 1982 lijken te vallen binnen de definitie van misdrijven tegen de menselijkheid. Ze werden gepleegd door militaire autoriteiten in Suriname (staatsactoren) tegen een groep burgers die tot doelwit werden, niet vanwege hun individuele eigenschappen maar vanwege hun status als leiders van de Surinaamse intellectuele elite. Bovendien, zij werden gepleegd op een systematische manier als onderdeel van een georganiseerd plan, met gebruikmaking van publieke middelen, gericht op vernietiging van potentiële opponenten van de militaire autoriteiten’. Dugard wees er bovendien op dat ernstige schendingen van de mensenrechten door het militaire regime zich ook voor en na december 1982 hadden voltrokken.”STARNIEUWS.COMDECEMBERMOORDEN, MISDRIJVEN TEGEN DE MENSELIJKHEIDTHEO PARA20 OCTOBER 2015
http://www.starnieuws.com/ index.php/welcome/index/ nieuwsitem/31833
”5.1 Het hof verenigt zich met de opmerkingen en conclusies van de deskundige, hierop neerkomende dat de onderhavige feiten kunnen worden beschouwd als misdrijven tegen de menselijkheid/folteringen naar internationaal gewoonterecht, omdat zij zijn begaan op een systematische manier volgens een tevoren beraamd plan door de militaire autoriteiten, aan wie Verdachte leiding gaf, en gericht waren tegen een groep burgers, met het doel bekentenissen te verkrijgen of om leden van de burgerbevolking te intimideren of te dwingen.”…………”11 Beslissing

Het hof:

beveelt de officier van justitie in het arrondissement Amsterdam [voornamen] Verdachte, geboren op[geboortedatum en -plaats], Suriname, te vervolgen wegens de feiten waarop de beklagen betrekking hebben, gepleegd op of omstreeks 8/9 december 1982 in Paramaribo, Suriname;

gelast de officier van justitie bij de rechter-commissaris belast met de behandeling van strafzaken in de arrondissementsrechtbank te Amsterdam

een vordering te doen strekkende tot instelling van een gerechtelijk vooronderzoek met betrekking tot genoemde feiten;

– stelt de tekst van deze beschikking algemeen verkrijgbaar.

Deze beschikking is gegeven door de vijfde meervoudige burgerlijke kamer van het gerechtshof te Amsterdam, waarin zitting hadden mrs. H.L.C. Hermans, J.H.M. Willems en M.W.E. Koopmann, bijgestaan door mr. M.R. Jöbsis als griffier, en uitgesproken in raadkamer op 20 november 2000.”

ECLI:NL:GHAMS:2000:AA8395

ECLI:NL:GHAMS:2000:AA8395

https://uitspraken.rechtspraak .nl/inziendocument?id=ECLI:NL: GHAMS:2000:AA8395Permanente link:
InstantieGerechtshof AmsterdamDatum uitspraak20-11-2000Datum publicatie04-07-2001ZaaknummerR 97/163/12 Sv en R 97/176/12 SvRechtsgebiedenStrafrechtBijzondere kenmerkenHoger beroepInhoudsindicatie

–VindplaatsenRechtspraak.nl
NJ 2001, 51

Uitspraak

GERECHTSHOF TE AMSTERDAM

Beschikking van 20 november 2000 van de vijfde meervoudige kamer belast met de behandeling van burgerlijke zaken op het beklag met de rekestnummers R 97/163/12 Sv en R 97/176/12 Sv van

[Klager 1] en [Klager 2],

klagers,

raadsman: mr. J.S. Pen,

Keizersgracht 332,

1016 EZ Amsterdam.

1 De verdere behandeling van de klaagschriften

1.1 Het hof verwijst naar zijn beschikkingen in deze zaak van 30 september 1998, 3 maart 2000 en 26 april 2000. De tekst van deze beschikkingen, die in kopie hierbij zijn gevoegd, wordt geacht hier te zijn ingelast.

1.2 Het hof heeft in de beschikking van 3 maart 2000 aangegeven voorlichting nodig te achten van een deskundige op het gebied van het volkenrechtelijk gewoonterecht en elke verdere beslissing aangehouden.

1.3 Bij de beschikking van 26 april 2000 heeft het hof prof. C.J.R. Dugard, hoogleraar in het volkenrecht aan de Universiteit Leiden en Senior Council, Supreme Court of South-Africa, tot deskundige benoemd, verder te noemen: “de deskundige”.

1.4 De deskundige heeft op 7 juli 2000 een rapport over de vragen, zoals geformuleerd in de beschikking van 3 maart 2000, aan het hof doen toekomen.

Dit rapport is in kopie aan deze beschikking gehecht.

1.5 Op 19 september 2000 heeft het hof een raadkamerzitting gehouden waarin voornoemd rapport van de deskundige in diens aanwezigheid aan de orde werd gesteld.

1.6 Klagers zijn in raadkamer verschenen, bijgestaan door mr. J.S. Pen en mr. dr. D. van der Landen, beiden advocaat te Amsterdam. Zij hebben bij monde van mr. Pen volhard in het beklag.

1.7 Ook de advocaat-generaal was in raadkamer aanwezig. Hij heeft gepersisteerd bij zijn eerdere standpunt.

1.8 Verdachte is, hoewel behoorlijk opgeroepen, niet in raadkamer verschenen. Zijn raadsman, mr. A. Moszkowicz, advocaat te Amsterdam, is wel in raadkamer verschenen.

Mr. Moszkowicz heeft aan de hand van nadien overgelegde pleitnotities primair gevraagd klagers niet ontvankelijk te verklaren en subsidiair gevraagd het beklag af te wijzen.

2 De omvang en strekking van de klachten

2.1 De raadsman van Verdachte heeft aangevoerd dat de klagers kennelijk slechts hebben willen klagen met betrekking tot de misdrijven die gepleegd zijn jegens hun respectieve verwanten en dat het rechtens niet mogelijk is dat de klachten zich mede uitstrekken tot feiten die betrekking hebben op andere slachtoffers.

2.2 Dienaangaande geldt het volgende. Weliswaar wordt de positie van klagers als belanghebbenden in de zin van art. 12 Sv. in dit geval bepaald door de verwantschap die zij met de desbetreffende slachtoffers van het gebeurde hebben, maar dat brengt geenszins mee dat de door hen verlangde vervolging van Verdachte niet mede op gedragingen ten opzichte van andere slachtoffers in dezelfde context betrekking zou kunnen hebben. Voor een zo beperkte uitleg van de klachten als bepleit door de raadsman van Verdachte geeft overigens noch de tekst daarvan, noch de daarop gegeven toelichting voldoende grond.

3 Opportuniteit van berechting door de Nederlandse rechter

3.1 In zijn beschikking van 3 maart 2000 heeft het hof vooropgesteld dat het instellen van een strafrechtelijk onderzoek ter zake van de op eigen grondgebied gepleegde strafbare feiten, die schendingen van mensenrechten opleverden, in beginsel een verplichting is die voor de Republiek Suriname voortvloeit uit het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, waarbij het land sedert 1977 partij is. Het hof sprak echter uit dat niet te verwachten viel dat Verdachte in Suriname op afzienbare termijn zou worden vervolgd en berecht ter zake van de feiten waarop het beklag betrekking heeft.

3.2 Inmiddels zijn in de pers recentelijk berichten verschenen die inhouden dat tegen Verdachte in verband met deze feiten in Suriname een gerechtelijk vooronderzoek is aangevangen. Dit roept de vraag op of een vervolging hier te lande nog opportuun moet worden geacht, zoals in het slot van de overweging 4.2 van de beschikking van 3 maart 2000 werd overwogen.

3.3. Omtrent het vermelde gerechtelijk vooronderzoek heeft het hof geen officiële mededeling bereikt en over de eventuele uitkomst daarvan kan geen voorspelling worden gedaan, zo min als zekerheid bestaat over de vraag of vervolgens besloten zal worden een strafzaak tegen Verdachte ter zitting van een rechterlijk college aanhangig te maken. Bij deze stand van zaken ziet het hof onvoldoende aanleiding af te wijken van zijn op 3 maart 2000 ter zake ingenomen standpunt over de opportuniteit van een vervolging hier te lande.

3.4 Die vervolging kan met bewilliging van het hof tenslotte nog worden gestaakt, indien ontwikkelingen in een eventueel Surinaams strafproces daartoe aanleiding zouden geven. Daarbij geldt dat een Surinaams gewijsde door de Nederlandse rechter in beginsel, dat wil zeggen buitengewone omstandigheden daargelaten, moet worden gerespecteerd overeenkomstig het bepaalde in artikel 68, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht. Hetzelfde geldt voor een afdoening buiten het strafgeding, zij het dat het, gezien de bijzondere ernst van de feiten, niet goed voorstelbaar is dat daartoe zal worden overgegaan.

4 Geen immuniteit van Verdachte als staatshoofd

4.1 De raadsman van Verdachte heeft gesteld dat deze in verband met de onderhavige feiten niet kan worden vervolgd omdat deze toentertijd de positie van staatshoofd zou hebben bekleed.

4.2 Het hof kan in het midden laten of die onvoldoende gemotiveerde stelling omtrent de positie van Verdachte juist is.

Het plegen van zeer ernstige strafbare feiten als waarom het hier gaat, kan immers niet tot de officiële taken van een staatshoofd worden gerekend.

5 De strafbaarheid van de onderhavige feiten naar volkenrecht en de toepasselijkheid van het universaliteitsbeginsel

5.1 Het hof verenigt zich met de opmerkingen en conclusies van de deskundige, hierop neerkomende dat de onderhavige feiten kunnen worden beschouwd als misdrijven tegen de menselijkheid/folteringen naar internationaal gewoonterecht, omdat zij zijn begaan op een systematische manier volgens een tevoren beraamd plan door de militaire autoriteiten, aan wie Verdachte leiding gaf, en gericht waren tegen een groep burgers, met het doel bekentenissen te verkrijgen of om leden van de burgerbevolking te intimideren of te dwingen.

5.2 Het hof schaart zich eveneens achter het oordeel van de deskundige:

dat foltering als misdrijf tegen de menselijkheid reeds in 1982 een misdrijf was volgens internationaal gewoonterecht en dat de dader daarvan persoonlijk strafrechtelijk aansprakelijk kan worden gesteld;

dat het in 1982 waarschijnlijk niet (meer) zo was dat een misdrijf tegen de menselijkheid alleen in tijd van oorlog of tijdens een gewapend conflict kon worden begaan, maar ook in tijd van vrede;

dat misdrijven tegen de menselijkheid niet verjaren;

– dat een staat volgens het internationaal gewoonterecht naar de stand van 1982

bevoegd was extraterritoriale (universele) rechtsmacht uit te oefenen ten opzichte van een niet-onderdaan die verdacht werd van een misdrijf tegen de menselijkheid.

5.3 Voorts begrijpt het hof uit het rapport van de deskundige dat het voor de uitoefening van rechtsmacht niet nodig is dat het slachtoffer onderdaan is of de slachtoffers onderdanen zijn van de vervolgende staat, maar dat dit – zoals in het onderhavige geval waarin de klagers verwanten zijn van slachtoffers – de juridische grondslag van een vervolging wel versterkt.

5.4 In het rapport van de deskundige heeft het hof onvoldoende aanknopingspunten kunnen vinden voor de opvatting dat vervolging van Verdachte hier te lande naar maatstaven van internationaal (gewoonte)recht niet mogelijk en toelaatbaar zou zijn, zo lang hij zich niet in Nederland bevindt.

6 Folteringen

6.1 Wat betreft folteringen verwijst het hof naar zijn overwegingen in zijn beschikking van 3 maart 2000, onder 5.2, en volhardt daarbij.

In de lijn hiervan en van hetgeen in de onderhavige beschikking eveneens onder 5.2 is overwogen, ligt besloten dat vervolging van Verdachte wegens folteringen rechtens mogelijk is en derhalve zal worden bevolen.

6.2 Het hof heeft echter in het slot van vermelde overwegingen de vraag opgeworpen of de Uitvoeringswet Folteringverdrag kan worden toegepast op feiten die zijn gepleegd op 8/9 december 1982. Dit zijn immers data die liggen vóór de inwerkingtreding van de wet op 20 januari 1989. Het hof had daarbij het oog op de bedenking, dat alsdan aan de wet terugwerkende kracht zou worden verleend en derhalve mogelijk schending zou plaatsvinden van het legaliteitsbeginsel. Dat beginsel houdt in, dat geen misdaad en geen straf kunnen bestaan dan op grond van een wet die aan de misdaad voorafgaat.

6.3 De deskundige heeft in paragraaf 8.4.3 en volgende van zijn rapport daaromtrent aangegeven dat het Folteringverdrag een declaratoir karakter draagt. Met andere woorden: het verdrag bevestigt slechts wat reeds besloten lag in het internationaal gewoonterecht ten aanzien van het verbod, de bestraffing en de omschrijving van foltering als misdrijf tegen de menselijkheid.

Hieruit volgt naar het oordeel van de deskundige dat de Uitvoeringswet Folteringverdrag met terugwerkende kracht kan worden toegepast op gedrag dat naar Nederlands recht onwettig was vóór 1989, doch niet onder de naam foltering strafbaar was gesteld, zoals mishandeling en moord.

De deskundige heeft in dit verband een onderscheid gemaakt tussen een “retroactieve” en een “retrospectieve” wetgeving. Een retroactieve wet maakt een feit strafbaar dat niet strafbaar was toen het werd begaan. Een retrospectieve wet daarentegen is er niet op gericht nieuwe strafbare feiten in het leven te roepen.

6.4 Het hof sluit zich aan bij deze overwegingen van de deskundige en diens conclusie, hierop neerkomende dat, indien de Nederlandse rechter de Uitvoeringswet Folteringverdrag op een retrospectieve wijze zou toepassen bij de vervolging en berechting van Verdachte op basis van universele rechtsmacht – hetgeen naar het oordeel van het hof niet alleen mogelijk is, maar ook aangewezen voorkomt – artikel 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten niet wordt geschonden. Dit artikel bepaalt, voor zover hier van belang, dat het legaliteitsbeginsel niet in de weg staat aan het vonnis en de straf van iemand die schuldig is aan een handelen of nalaten, hetwelk ten tijde dat het handelen of nalaten geschiedde, van strafrechtelijke aard was overeenkomstig de algemene rechtsbeginselen die door de volkerengemeenschap worden erkend.

Op grond van dezelfde overwegingen oordeelt het hof dat voormelde retrospectieve toepassing geen strijd oplevert met artikel 16 van de Grondwet, inhoudende dat geen feit strafbaar is dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling.

6.5 Gezien al het voorgaande kan derhalve niet worden geoordeeld dat vervolging, berechting en mogelijk bestraffing van Verdachte inbreuk zouden maken op het legaliteitsbeginsel en/of dat Verdachte er geen rekening mee zou hebben kunnen houden dat hij elders dan in Suriname, in het bijzonder in Nederland, te eniger tijd zou worden vervolgd. Hetgeen de raadsman van Verdachte dienaangaande heeft betoogd kan hieraan niet afdoen.

7 Het begrip foltering in de Uitvoeringswet Folteringverdrag

7.1 In de beschikking van 3 maart 2000 heeft het hof vragen opgeworpen met betrekking tot de toepasselijkheid van de Uitvoeringswet Folteringverdrag, voor zover de feiten betrekking hebben op het ter dood brengen van de slachtoffers. Het hof verwijst naar de overwegingen 5.2.5 tot en met 5.2.7 van die beschikking.

7.2 Bij nadere beschouwing vindt het hof onvoldoende zwaarwegende aanwijzingen om uit te sluiten dat ook het “zelfstandig” doden, dat wil zeggen los van een daaraan voorafgaande foltering, onder de werking van de wet valt.

7.3 In dit verband is van belang dat artikel 1, tweede lid, van de Uitvoeringswet Folteringverdrag met mishandeling gelijkstelt het opzettelijk teweegbrengen van een toestand van hevige angst of een andere vorm van geestelijke ontreddering, hetgeen in het algemeen het geval zal zijn als men de slachtoffers confronteert met een naderende executie. Zoals reeds eerder aangegeven, valt niet wel in te zien dat dit teweegbrengen wèl als een foltering dient te worden beschouwd, doch de executie – de ultieme mishandeling – niet. Eén van de gronden waarop volgens de Memorie van Toelichting op de Uitvoeringswet Folteringverdrag (Tweede Kamer, vergaderjaar 1986-1987, 20 042, nr.3, p.5) de toepasselijkheid van het universaliteitsbeginsel berust, is de ondraaglijkheid van de gedachte dat folteraars, zolang hun door het regime van hun eigen land de hand boven het hoofd gehouden wordt, zich vrijelijk naar andere landen kunnen begeven en daar zelfs ongestraft oog in oog kunnen komen te staan met hun naar het buitenland gevluchte slachtoffers of met, voegt het hof hieraan toe, verwanten of andere bekenden van dezen. Deze overweging is moeilijk verenigbaar met een beperkte uitleg van de wet, die erop zou neerkomen dat juist de daders van de ernstigste misdrijven tegen de menselijkheid van vervolging en eventuele bestraffing gevrijwaard zouden blijven.

7.4 Dit gezichtspunt brengt mee dat alle hier mogelijk te verwijten feiten – mishandeling, al dan niet de dood ten gevolge hebbende én het doden als op zichzelf staande delict – met toepassing van de Uitvoeringswet Folterverdrag hier te lande kunnen worden vervolgd.

7.5 Het hof is van oordeel dat dit niet in strijd is met het uitgangspunt dat strafbepalingen in het algemeen restrictief dienen te worden uitgelegd (Tweede Kamer, vergaderjaar 1986-1987, 20 042, B, p.6, r.k.), omdat alleen dan zou kunnen worden voorkomen dat een strafrechtelijke vervolging volgt op basis van een rechtsnorm waarvan de betrokkene niet bij voorbaat – en in het bijzonder tijdens het begaan van de feiten – redelijkerwijs had kunnen of behoeven te weten, dat zijn gedrag daarmee in strijd is. Het hof verwijst hiervoor naar hetgeen in het rapport van de deskundige in (het slot van) 8.4.4. omtrent het begrip “foltering” is overwogen – in welk verband uitdrukkelijk “murder” (moord) wordt genoemd – en waarmee het hof zich verenigt.

7.6 Het hof onderkent dat op het onderhavige punt verschil van inzicht mogelijk is en dat niet is uit te sluiten dat de strafrechter voor een meer beperkte uitleg zal kiezen. Aangezien de meer uitgebreide uitleg op de door het hof vermelde gronden echter geenszins kan worden uitgesloten, zal de vervolgingsgrondslag te dezen niet worden beperkt. Het hof verwijst in dit verband nog naar hetgeen in rechtsoverweging 8.4 van deze beschikking over de vervolgingsgrondslag zal worden overwogen.

7.7 Daarbij komt dat het hof wenst te vermijden dat het te bevelen onderzoek naar de reeds lang geleden gepleegde feiten waar het in deze zaak om gaat bij voorbaat extra wordt gecompliceerd doordat een onderscheid zou moeten worden gemaakt tussen gevallen waarin een foltering de dood ten gevolge heeft gehad en gevallen waarin de dood, ofschoon mogelijk voorafgegaan door een foltering, niet als een gevolg van de foltering kan worden gezien.

8 Andere grondslagen voor een vervolging

8.1 De gebeurtenissen op 8/9 december 1982 kunnen niet als oorlogsmisdrijven worden gezien. Dit was reeds het voorlopig oordeel van het hof in zijn beschikking van 3 maart 2000. De deskundige heeft in paragraaf 3 van zijn rapport aangegeven zich daarmee te kunnen verenigen. Het hof komt mede aan de hand daarvan niet tot een andere zienswijze.

8.2 De deskundige heeft in zijn rapport voorts vermeld dat Verdachte naar internationaal gewoonterecht voor vervolging in aanmerking komt, maar er tevens – naar het oordeel van het hof terecht – op gewezen dat het Nederlandse recht een nationale wet vereist om internationaalrechtelijke verplichtingen in het eigen stelsel te verwerken voor zover het betreft de strafbaarstelling van menselijk gedrag (vergelijk artikel 94 van de Grondwet).

Het hof deelt de visie van de deskundige, dat misdrijven tegen de menselijkheid buiten het kader van de Uitvoeringswet Folteringverdrag in het Nederlandse recht beperkt strafbaar zijn gesteld, namelijk in de Wet Oorlogsstrafrecht. In die wet worden misdrijven tegen de menselijkheid niet als op zichzelf staande strafbare feiten gezien, maar als strafverzwarende omstandigheden in verband met oorlogsmisdrijven. Oorlogsmisdrijven doen zich, zoals hiervoor overwogen, echter in casu niet voor.

8.3 Het voorgaande brengt mee dat het hof geen reden ziet de vervolging van Verdachte op een andere of ruimere grondslag dan de Uitvoeringswet Folteringverdrag te doen plaatsvinden.

8.4 Het hof acht het evenwel wenselijk dat de rechter die over deze zaak ten gronde zal oordelen de vrijheid behoudt het feit of de feiten naar eigen inzicht te kwalificeren. Daarom zal het bevel tot vervolging niet worden geclausuleerd ten aanzien van de precieze juridische grondslag waarop de vervolging zal dienen te geschieden.

9 Slotsom

De klachten zijn gegrond. Vervolging van Verdachte zal worden bevolen. Onder verwijzing naar de overweging 3.7 van zijn beschikking van 3 maart 2000 zal het hof tevens gelasten dat een gerechtelijk vooronderzoek zal worden gevorderd.

10 De verkrijgbaarheid van deze beschikking

Het hof ziet aanleiding deze beschikking algemeen verkrijgbaar te stellen.

11 Beslissing

Het hof:

beveelt de officier van justitie in het arrondissement Amsterdam [voornamen] Verdachte, geboren op[geboortedatum en -plaats], Suriname, te vervolgen wegens de feiten waarop de beklagen betrekking hebben, gepleegd op of omstreeks 8/9 december 1982 in Paramaribo, Suriname;

gelast de officier van justitie bij de rechter-commissaris belast met de behandeling van strafzaken in de arrondissementsrechtbank te Amsterdam

een vordering te doen strekkende tot instelling van een gerechtelijk vooronderzoek met betrekking tot genoemde feiten;

– stelt de tekst van deze beschikking algemeen verkrijgbaar.

Deze beschikking is gegeven door de vijfde meervoudige burgerlijke kamer van het gerechtshof te Amsterdam, waarin zitting hadden mrs. H.L.C. Hermans, J.H.M. Willems en M.W.E. Koopmann, bijgestaan door mr. M.R. Jöbsis als griffier, en uitgesproken in raadkamer op 20 november 2000.MOIWANACRIMES AGAINST HUMANITYCASE NAMEMOIWANA COMMUNITY VERSUS SURINAMEYEAR 2005
https://iachr.lls.edu/cases/ moiwana-community-v-surinamehttps://iachr.lls.edu/sites/ iachr.lls.edu/files/iachr/ Cases/Moiwana_Community_v_ Suriname/Moiwana%20Community.% 20v.%20Suriname.pdf
DE WARE TIJD ONLINETHEO PARA: MOIWANA SLACHTING ALS MISDRIJF TEGENDE MENSELIJKHEID7 NOVEMBER 2015
http://www.dwtonline.com/ paramaribo-post/2015/11/07/ theo-para-moiwana-slachting- als-misdrijf-tegen-de- menselijkheid/
BRONMOIWANACRIMES AGAINST HUMANITYCASE NAMEMOIWANA COMMUNITY VERSUS SURINAMEYEAR 2005CASE: MOIWANA COMMUNITY V, SURINAME
https://iachr.lls.edu/cases/mo iwana-community-v-suriname
GEHELE DOCUMENT
https://iachr.lls.edu/sites/ia chr.lls.edu/files/iachr/Cases/ Moiwana_Community_v_Suriname/M oiwana%20Community.%20v.%20Sur iname.pdf
BRONMOIWANACRIMES AGAINST HUMANITY
https://iachr.lls.edu/topics/ crimes-against-humanity
STARNIEUWS.COMINTERNATIONALE MISDRIJVEN EN DE TWEEDE ZELFAMNESTIEWET14 MAART 2016
http://www.starnieuws.com/ index.php/welcome/index/ nieuwsitem/34249

Reacties uitgeschakeld voor Suriname tentoonstelling/In Suriname monologen is geen plaats voor Desi Bouterse!

Opgeslagen onder Divers

Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/De stilte over Halle is veelzeggend

DE STILTE OVER HALLE IS VEELZEGGEND

WEBSITE FRONTAAL NAAKT

http://www.frontaalnaakt.nl/archives/de-stilte-over-halle-is-veelzeggend.html

U zou het zomaar gemist kunnen hebben, want echt uitpakken doen de media er niet mee, de dodelijke aanslag op een synagoge en een dönerzaak in de Duitse stad Halle. Geen overspannen politici die orakelen over “onze manier van leven”, geen avondvullende analyses van de achtergronden van deze aanslag, met radicaliserende jongeren en ideologieën van haat. Op Twitter kwam ik Ruud Koopmans nog niet tegen in mijn tijdlijn en Wierd Duk is ook opvallend stil (over deze aanslag, dan, hè). Geen hoongelach van Arthur van Amerongen, zoals bij de aanslag in Brussel.

Terwijl, dit is toch de gewapende clash die Wierd Duk had aangekondigd. De aanslag op de joodse gemeenschap, op Jom Kippoer nog wel, de joodse verzoendag, die senator Annabel Nanninga zo mooi zou vinden. Wordt het gelijk van Van Amerongen niet bevestigd met deze aanslag?

Noord-Afrikaans uiterlijk

Neen, want er is geen Noord-Afrikaans uiterlijk te melden door verwarde PVV-senatoren. Het was bij de eerste beelden van de dader eigenlijk al wel duidelijk. Die stalen helm, die uitdossing van een personage in Call of Duty: de dodelijke ideologie hier is die van Duk-rechts, de Jordan Peterson-fans, de Breivik-boys, de Borealen, de incels van Forum voor Democratie. Domrechts, dat zogenaamd geen gevaar zou opleveren, al zou je na Utøya, Christchurch, de “Döner-moorden”, de moorden op Walter Lübcke en Jo Cox en in Nederland ook de massamoorden door Karst Tates en Tristan van der Vlis toch de stront eens uit je ogen moeten vegen en het patroon moeten ontwaren: extreemrechts zaait dood en verderf, en het krijgt de motieven, de ideologische legitimatie aangereikt door de media en de politiek, altijd vol begrip voor dit tuig, de “kritische burgers” in een land dat “tegen zijn grenzen aanloopt” en waar het “Marokkanengif” zich verspreidt, al dan niet gefinancierd door de joodse zakenman George Soros.

Het is nu echt hoog tijd om te onderkennen dat 1) Niet de islam, niet de vluchtelingen maar extreemrechts racisme onze manier van leven bedreigt, dat 2) dit extreemrechtse racisme wordt gevoed, elke dag weer, door de media en dan niet alleen De Telegraaf en GeenStijl, maar ook NRC, Trouwde Volkskrant en Nieuwsuur en dergelijke, dat 3) islamofobie en antisemitisme hand in hand gaan en dat 4) het klassieke antisemitisme, dus niet het antisemitisme dat voortkomt uit Israel-haat, maar het antisemitisme dat voorziet in theorieën over joodse wereldheerschappij en joodse tentakels die zich overal uitspreiden en zo, een witte, westerse aangelegenheid is, niet ingefluisterd door Groot-Mufti’s en Koran-fanaten maar door witte mannen en vrouwen die het woord “joden” gewoon vervangen door “George Soros” en die spreken, bijvoorbeeld in de Volkskrant, over “trossen joden” zonder dat daar enige ophef over is.

Antisemitische haatpropaganda

Het zou ook niemand moeten verbazen, dat extreemrechts het zowel op de moslims als de joden heeft gemunt. Die groepen zijn inwisselbaar en er worden dezelfde sjablonen op toegepast, bijvoorbeeld door Wierd Duk, die in zijn rants tegen moslims precies dezelfde aantijgingen en beeldspraak bezigt als de Nazi’s in hun antisemitische haatpropaganda.

Tijd om dat in te zien en er tegen op te treden. Deze vieze steenpuist moet nodig worden uitgedrukt. Wat Jort Kelder laatst zei: tijd voor een culturele schoonmaakoperatie.

Reacties uitgeschakeld voor Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/De stilte over Halle is veelzeggend

Opgeslagen onder Divers

[Artikel Joke Kaviaar]/Wat Rutte wil: Nieuwe Gouden Eeuw, nieuwe mensenhandel

WAT RUTTE WIL: NIEUWE GOUDEN EEUW, NIEUWE MENSENHANDEL

WEBSITE JOKE KAVIAAR
https://www.jokekaviaar.nl/Wat-Rutte-wil-nieuwe-Gouden-Eeuw-nieuwe-mensenhandel.html
Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 06/10/2019 10:05:46

Toen het Amsterdams museum de term ‘Gouden Eeuw’ besloot niet meer te gebruiken, leidde dat tot grote verontwaardiging. Hoe durven jullie onze trots zo te beledigen?! Rutte deed er een schepje bovenop, en niet voor het eerst: “Laten we onze energie vooral richten op het creëren van een nieuwe #GoudenEeuw”, zo valt te lezen op de facebookpage van de VVD.

Niks nieuws onder de zon. Dit was 13 september dit jaar, drie weken geleden. In 2015 pleitte hij ook al voor terugkeer naar de ‘sfeer van de Gouden Eeuw’. Wat Rutte bedoelt met die nieuwe Gouden Eeuw is een nieuwe eeuw van economische voorspoed voor het Neerlands Welvaren, met alles wat daarbij hoort: het creëren van een rechteloze groep mensen die door iedereen uitgebuit kunnen worden. Alsof dat ooit is opgehouden trouwens. Het is allemaal mogelijk dankzij jaren van crepeerbeleid door zijn VVD in collaboratie met eender welke andere regerende partij. Een beleid van naar onderen trappen en zorgen dat daaronder ook weer naar onderen wordt getrapt terwijl je zelf de moraalridder uithangt. Zo kan het dat op dit moment nog altijd groepen illegaal gemaakten door Amsterdam zwerven, getuige verslagen van de humanitaire groep ‘Family on a mission’ op facebook. Je hoort er niks van, maar de nood is hoog en groeit nu het kouder en natter wordt. Slapen op straat, voedsel bijeen zien te schrapen, en dan ten lange leste toch maar weer een pand kraken voor onderdak. Daar hebben Rutte en zijn handlangers natuurlijk ook een mening over. Crimineel! Ontruimen! En snel graag! Liever de leegstand, dat levert tenminste geld op! De grootste misdadigers van dit land weten altijd precies aan te wijzen wie er volgens hen ‘crimineel’ zijn: degenen die ze de grond in willen stampen. Dat is de ware VOC mentaliteit!

Wat heen en weer scrollen op de facebookpage van Ruttes partij leert dat er ook stevig wordt geklaagd dat de gemeente Amsterdam vluchtelingen financieel zou steunen om wat van hun leven te maken. Volgens een artikel in, hoe kan het ook anders, de Telegrof, zou subsidie worden gegeven aan ‘cursussen ondernemerschap, bouwen aan de toekomst, het leren van de Neederlandse taal en vloggen’. Ook zou het geld gebruikt worden om een tweede asielaanvraag te kunnen doen. Dat kan toch echt niet, vindt Ruttes VVD: die vluchtelingen zijn niet voor niets ‘uitgeprocedeerd’ en de IND heeft natuurlijk altijd gelijk. Weg met die vluchtelingen, gekneveld naar oorlog, onderdrukking of klimaatramp: mannen, vrouwen en kinderen, zonder onderscheid. Ondernemerschap is uitsluitend weggelegd voor witte westerse en vooral ‘legale’ Neederlanders die daartoe desnoods stevig worden gesubsidieerd (denk maar aan de intensieve moordende veehouderij die nu zelfs rijkelijk maar alleen vrijwillig zal worden uitgekocht). De subsidies van de gemeente Amsterdam zijn overigens een doekje voor het bloeden en vooral schone schijn. Als je op straat wordt opgejaagd, nergens om te slapen hebt en aan je eten moet zien te komen, dan zit je geen cursus te doen, dan ben je aan het overleven. Een groep als het ASKV die vluchtelingen ondersteunt en daarvoor geld krijgt dat nooit genoeg is, en Family on a mission dat letterlijk om geld moet bedelen online, doen feitelijk wat de staat, wat Fort Europa, nalaat: mensen als mens behandelen en niet als ruilwaar met derde landen: deportaties en kampen in ‘ruil’ voor ontwikkelingshulp. Ja, dat is de handelsgeest die Rutte bezingt. Chantage. Dat is de Nieuwe Gouden Eeuw die hij aan het bouwen is.
De lijst met racistische en kolonialistische uitlatingen, waarmee hij tracht Baudets FvD rechts in te halen, is juist daarom onophoudelijk. Stemmingmakerij komt altijd eerst. Repressie daarna. Wie herinnert zich bijvoorbeeld nog de Zwarte Piet opmerking in maart 2014, waarin hij op kritische vragen antwoordde dat zijn “vrienden op de Nederlandse Antillen erg blij zijn als het Sinterklaas is, omdat zij zich niet hoeven te schminken.” In 2018 scheerde hij daarbovenop ook nog eens tegenstanders van Zwarte Piet over een kam met gewelddadige racisten die hen aanvielen. Allemaal extremisten, aldus Rutte. Ja, zo ga je met elkaar om in de Nieuwe Gouden Eeuw.

En dan die open brief in januari 2017: “Doe normaal of ga weg”, waarbij de definitie van ‘normaal’ wederom die van de ‘gewone hardwerkende’ Neederlander is, die natuurlijk nooit iets verkeerd kan doen. Oke, die is ook wel eens asociaal, maar de gedachte dat je ‘hier niet hoeft te zijn’ is duidelijk niet voor die asociale ‘gewone’ Neederlander bedoeld. Voor hen heeft hij de boodschap hoe het wel moet, dat je “elkaar helpt als het even moeilijk gaat en een arm om iemand heen slaat in zware tijden”. Prachtig! Maar wacht even… Gaan we dat dan ook doen voor op straat levende vluchtingen? Oh nee… Gaan we hen toestaan om ergens te kunnen wonen? Ga weg! Gaan we stoppen dakloze mensen tegen elkaar op te zetten door te weinig opvang, het slopen van sociale huurwoningen, het ontruimen van kraakpanden en door jarenlange hetze tegen ‘vreemdelingen’ en ‘illegalen’? Gaan we stoppen met het uitbuiten van arbeidsmigranten? Gaan we stoppen met de mensenhandel van Frontex? Nee, de Gouden Eeuw van ‘normaal doen of ga weg’, die Nieuwe Gouden Eeuw, die is al net zo Grauw als de vorige.

De mores in dit land worden aangestuurd door racisme en kolonialisme. Je kunt daar net zoveel bladgoud overheen gieten als je maar verzamelen kunt uit de handen van tot slaaf gemaakte kinderen in goudmijnen ver weg van hier, maar het blijft stinken als het riool dat Binnenhof heet. Het is alle reden om dat Binnenhof eens goed plat te walsen. Zijn er nog echte boeren, landbouwers met het hart op de goede plaats, die hun tractors willen uitlenen? Of doen jullie mee?

Joke Kaviaar, 6 oktober 2019

Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Joke Kaviaar]/Wat Rutte wil: Nieuwe Gouden Eeuw, nieuwe mensenhandel

Opgeslagen onder Divers