Drie dagen duurde de Slag van Breda. Zaterdagmiddag begonnen de schermutselingen. Die groeiden in de avond uit tot een serieus offensief dat in de loop van zondag enorme proporties kreeg. Maandag gingen de confrontaties door, tot de vijand aan het eind van de middag de strijd opgaf en het slagveld snel begon te ontruimen.
Een eerste balans. Verliezers: een arrogant commercieel radiostation, een zeker zo hooghartige burgemeester, een Fieldlab-project dat massage richting versoepelingen verpakt als wetenschappelijk experiment, en een kabinet dat liever virus verspreidt dan mensen beschermt. Winnaars: zorgverleners in het Amphia ziekenhuis, waaronder chirurg Rogier Crolla die met zijn petitie de Slag om Breda in gang zette, al die mensen die via die petitie hun afkeer van het virusverspreidingsfeest tot uiting brachten en nog heel veel mensen meer voor wie deze tik op de vingers tegen het onverantwoordelijke kabinetsbeleid opluchting en v pret brengt. De commerciële virusverspreiders zijn te ver gegaan, en we hebben ze een bloedneus bezorgd.
Hoe kwam het zo ver? Radio 538, een commerciële zender, zou op 24 april ter gelegenheid van Koningsdag een groot feest organiseren met een flinke rij artiesten. Dit alles in het kader van Fieldlab-experimenten waarin uitgeprobeerd wordt hoe je grote aantallen mensen weer samen kunt laten komen zonder dat de verspreiding van corona al te grote vleugels krijgt. Dat was althans de officiële redenering. Uit de hoek van de Bredase horeca kwam de kritiek: wij onze terrassen dicht, en eventjes verderop een feestvierende consumerende menigte? Het is niet fair! Uit wetenschappelijke hoek kwam kritiek dat je voor serieus onderzoek dit soort grote feesten niet nodig had.(1)
Uit weer andere hoek kwam de vaststelling dat er wel erg merkwaardige verbindingen waren tussen het Fieldlab-gebeuren en de radiozender. ‘Saillant detail: Fieldlab-programmamanager Pieter Lubberts werkte in het verleden zelf bij Radio 538 als manager Operations, waar hij onder andere verantwoordelijk was voor de organisatie van evenementen. Ook hield hij zich bezig met het jaarlijkse 538- Koninginnedagevenement op het Amsterdamse Museumplein’.(2) Ons kent ons. Of het hier in de strikte zin van het woord om corruptie ging, kan ik niet zeggen. Maar het oogt minstens als onfrisse belangenverstrengeling. Intussen was onduidelijk of Breda vanuit Den Haag was gevraagd om medewerking, of dat burgemeester Paul Depla zelf ‘zijn’ stad in de aanbieding had gedaan voor zo’n project. Kennelijk is het tweede het geval.(3)
Maar toen dit soort dingen duidelijk werden, was de Slag om Breda al in volle gang. Zaterdag 17 april bleek Rogier Crolla, chirurg in het Apmhia Ziekenhuis, een petitie te hebben gelanceerd. Dat ziekenhuis ligt vlak bij het Chasseveld, waar het 538 Oranjefeest zou plaatsvinden. De petitie noemde dat feest dan ook een ‘slag in het gezicht’ van de zorg. Terecht: feestende menigte betekent meer besmettingen, meer mensen zien, extra werk voor de al overbelaste zorg. Maar dat niet alleen: je kunt geen tienduizend mensen laten feesten en drinken zonder dat er een aantal onwel worden, gewond raken wegens een vechtpartijtje of kapot glas of weetikwat. Een overbelaste eerste hulp is net wat de zorg er niet nog bij hoeft te hebben. Arjan van den Broek, verpleegkundige in Amphia, blij met de bijval die de petitie kreeg: ‘Op zo’n feest wordt natuurlijk gedronken, dat is ook geen probleem, maar als je dan op de fiets stapt, valt en iets breekt, dan wordt het een probleem. Die capaciteit in het ziekenhuis is gewoon veel minder.’(4) Zo’n feest is extra druk op de zorg, en het komt over als dikke middelvinger in het gezicht van al die genen die er al zo hard moeten werken.
Toen Arjan zijn blijdschap etaleerde, liep de petitie dus al. En hoe! Zaterdag, 16 uur was de petitie volgens Omroep Brabant ‘al meer dan duizend keer getekend’. Verderop in hetzelfde bericht: ‘Update: zaterdag rond 20.00 uur was de petitie al 25.000 keer getekend.’(5) Later diezelfde dag: ‘Rond half elf zaterdagavond stond de teller op 50.000 handtekeningen, rond elf uur was dat opgelopen tot 56.000’.(6) Zondag: ‘Een petitie van een arts van het Bredase Amphia Ziekenhuis tegen de 538-Oranjedag is al meer dan 200.000 keer ondertekend. Rond 16.45 uur werd dat aantal bereikt. De petitie wordt tot zo’n 300 keer per minuut ondertekend’(7) Uiteindelijk behaalde de petitie meer dan 375.000 steunbetuigingen.
Overheid en commercie voelden de snel groeiende druk, en begonnen te reageren. We willen alleen maar helpen! Dat was de tearjerkers-toon van Fieldlab Evenementen dat hun graaivertoning in gevaar zagen komen.(8) We kunnen toch niet zomaar afblazen omdat er een petitie is? Zo schamperde burgemeester Depla.(9) Aan hem wat mij betreft de vraag: had je dan liever dat er 200.000 mensen probeerden plaats te nemen op de publieke tribune tijdens de speciale gemeenteraadszitting die maandag aan de kwestie zou worden gewijd? Die vergadering is overigens uitgesteld.
Depla verzette zich dus tegen het afblazen van dat feest. Maar het was bij hem dus al wel denkbaar geworden dat het feest niet door zou gaan onder druk vanuit de bevolking. Dat was dus al bereikt. En toen liet ook het kabinet de arme burgemeester in de steek: het kabinet was voorstander van Fieldlabs in het algemeen, maar of het feest in Breda door kan gaan, was een kwestie van openbare orde, dat moesten ze in Breda zelf maar uitzoeken.
Precies die openbare orde-kwestie werd het gemeentebestuur kennelijk te veel. Toen politiebonden aankondigden ze wegens CAO-actie geen personeel bij het feest wilden inzetten, toen ook nog berichten gingen circuleren over allerhande protest – geruchten in die zin aanblazen is trouwens heel eenvoudig, heb ik gemerkt… – vond Depla het kennelijk welletjes. Maandag tegen het eind van de middag werd bekend dat de gemeente Breda geen vergunning aan het 538-Oranjefeest ging verlenen. Bij het NOS-journaal was kort erna al te zien dat het afbreken van al aangelegde voorzieningen in volle gang was. De vijandelijke troepen waren zich al aan het terugtrekken. We – ja, ik heb ook getekend, wat ik bij petities zelden doe, en de petitie een dutje helpen geven waar ik kon – hadden gewonnen!
Zorgmedewerkers, ondersteund door steeds meer verontruste en verontwaardigde mensen, hebben de machten van commercie, arrogantie en onverantwoordelijk virusverspreidingsbeleid via deze petitie dus een stevige nederlaag weten toe te brengen. Openbare orde, en niet de aandacht voor de zorg, was uiteindelijk het motief waarachter bestuurders zich verscholen bij hun afblaasbeslissing. Maar het besluit verwijst wel degelijk ook naar ‘maatschappelijke onrust’.(11) Hoe dan ook: zonder het initiatief van die bezorgde chirurg, zonder de enorme steun die zijn initiatief in no time kreeg, was die ‘maatschappelijke onrust’ niet op deze wijze en met deze kracht duidelijk geworden. De teller van de petitie kwam uiteindelijk iets boven de 375.000 uit.
Dit is wel degelijk een overwinning voor zorg en zorgzaamheid. Het woord is nog eventjes aan chirurg Rogier Crolla. Diens commentaar: ‘Ik heb mijn doel bereikt.’ Hij voegt er veelbetekenend aan toe: ‘Ik denk dat de mensen die je normaal gesproken niet hoort, hun zegje hebben gedaan.’ Dat zou zomaar kunnen, en dat heeft effect gehad ook. Nu verder!
Onderwerp:Oproep tot verbreking van alle banden met CAF vanwege betrokkenheidbij de Israelische bezettingspolitiek
Geachte DirectieGeacht Management
Vooraf:Als u erachter staat, dat mensen worden bezet, van hun land wordenverdreven, worden bestolen en/of geintimideerd, lees dan niet verder.
[Een soortgelijke brief is eveneens verzonden naar het GVB en de NS, die net zoals u met CAF in zee zijn gegaan]
Volgens betrouwbare informatie, die mij bereikt heeft, bent u een samenwerkingsverband aangegaan met CAF, de Spaanse leverancier vantreinen en trams [1] en ik roep u per onmiddellijk op om dit misdadigebedrijf uit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten! Reden [en dat verklaart dan ook direct waarom ik dit CAF bedrijf”misdadig” noem]:De CAF betrokkenheid bij de Israelische bezettings en landroof politiek! Hoewel u daarvan op de hoogte had moeten zijn en daarom sowieso nietmet CAF in zee had moeten gaan, zal ik het nog eens uitleggen: CAF, dat Spaans-Baskische trein en tramvervoerbedrijf, werkt in opdracht vanIsrael aan de uitbreiding van de ”Jerusalem Lightrail”, een sneltramverbinding,die West Jerusalem verbindt met de in bezet Palestijns gebied gelegenillegale nederzettingen in Oost-Jerusalem [Oost-Jerusalem is dus, zoalsu dient te weten, door Israel bezet gebied] [2]Deze samenwerking van CAF aan Lightrail dateert reeds van 2019! [3]
WAAROM MISDADIG? Ik heb het hierboven al geschreven:Dat CAF bedrijf is misdadig, omdat het willens en wetens meewerkt[en eraan verdient!] aan de instandhouding van de misdadige Israelische bezetting [4] en de direct daaruit voortvloeiende even misdadigenederzettingenpolitiek!Niet alleen zijn die in bezet Palestijns gebied gebouwde nederzettingenillegaal volgens het Internationaal Recht [5], er is ook overduidelijksprake van directe landroof, omdat bezet Palestijns gebied is GESTOLENvan de bezette Palestijnse bevolking [die van hun rechtmatige gebied isverdreven] ten gunste van uit Israel afkomstige Joodse inwoners, aan wie opvoormalig Palestijns land [of huizen] bewoningen en land is toegewezen.En alsof dat nog niet erg genoeg is, is er regelmatig sprake van terreur en geweld van deze kolonisten [bewoners van de illegale nederzettingen] tegenover de bezette Palestijnse bevolking, al dan niet ondersteund doorIsraelische veiligheidstroepen!Lees er de Israelische mensenrechtenorganisatie B’stelem maar opna! [6] UW OPDRACHT Het zou u niet eens meer gezegd moeten worden!Niet alleen had u nooit met CAF, dat de Israelische bezettings en kolonisatiepolitiek faciliteert [7] en er direct aan verdient, in zee moeten gaan, omdatu alle informatie, die ik u hier heb aangedragen, ook wel had kunnen vinden,nu u dus van deze informatie voorzien bent, die anderen dan ik u ook hebben aangedragen [8], dient dit misdadige bedrijf, CAF, per directuit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten!Niet alleen vanwege CAF’s misdadige involvement met Jerusalem Light Rail[zie wat ik daarover reeds geschreven heb in bovenstaande], maar ookdoor de hardleersheid van dit bedrijf.Weet u, dat concurrenten van CAF, zoals Alston, Siemens, Bombardier, Systraen Maquarie zich WEL hebben teruggetrokken uit de Jerusalem Light Railaanbesteding? [9]Neen?Dan weet u het nu! En dat voorbeeld dient u ook te volgen
EPILOOG Ik heb het al duidelijk gemaakt en hoef er weinig meer aan toe te voegen:U bent in zee gegaan met CAF, een totaal fout bedrijf, dat door haar betrokkenheid bij Jerusalem Light Rail, medewerkt aan de facilitering eninstandhouding van een van de meest kwalijke aspecten van de Israelischebezettingspolitiek:De in bezet Palestijns gebied gestichte Joods-Israelische nederzettingen,in strijd met het Internationaal Recht [10] en tot stand gekomen door regelrechtediefstal en landroof. BAH! Daarvan zou u uit uzelf moeten zeggen:Bij zo’n vieze Club wil ik niet horen en er zeker geen vervoermiddelenvan willen afnemen. Dus nu een duidelijke waarschuwing en eis van mijn kant, waarschijnlijkvoorafgegaan door vele anderen [11] MIJDT CAF IN DE TOEKOMST, GA NIET MEER MET DEZE MISDADIGERS IN ZEE! Anders bent u betrokken bij Bloedgeld, Bezetting en Landroofen staat u erachter, dat dat mensen worden bezet, van hun land wordenverdreven, worden bestolen en/of geintimideerd. Dat maakt u dan tot mede crimineel Mijdt dus in de toekomst CAF!Het is al erg genoeg, dat u met hen in zee gegaan bent. Vriendelijke groeten Astrid EssedAmsterdam NOTEN
U-OV en het trambedrijf van de provincie Utrecht hervatten zondag de testritten op 61 tussen Utrecht Centraal en IJsselstein-Zuid. Deze ritten met de nieuwe Urbos 100-tramstellen van de Spaanse fabrikant CAF moesten op zondag 7 februari worden stilgelegd vanwege het winterse weer. De testritten worden zondag met meerdere trams uitgevoerd over het gehele traject van de vernieuwde tramlijn 61. Omdat het hier gaat om testritten zijn reizigers nog niet toegestaan aan boord van de trams op lijn 61. De trams op lijn 60 tussen Utrecht en Nieuwegein-Zuid rijden dan wel een normale zondagsdienstregeling met reizigers.TestrittenDe testritten staan vooral in het teken van een punctuele dienstregeling rijden. Daarbij wordt gereden op een vast tijdschema van een kwartierdienst. Dit betekent dat op het spoor tussen Nieuwegein-Centrum en IJsselstein-Zuid vier keer per uur per richting een tram langskomt.Tijdens deze testritten wordt gecontroleerd hoe alle technische systemen functioneren wanneer de trams in deze frequentie rijden. Daarbij wordt ook de dagelijkse operatie van vervoerder U-OV beproefd. Zo wordt getest hoe het openbaar vervoer verloopt wanneer de trams richting Nieuwegein-Zuid en IJsselstein rijden over het splitsingswissel in Nieuwegein.Na de proefritten van zondag volgt een nieuwe serie uitgebreide ritten waarin de dienstregeling van tramlijn 61 wordt getest. EINDE BERICHT
THE RIGHTS FORUM
SLUIT SPAANSE TREINENBOUWER CAF UIT VAN AANBESTEDINGEN
Twee Palestijnse vakbondsfederaties dringen aan op uitsluiting van CAF van aanbestedingen in Nederland. De Spaanse leverancier van treinen en trams is in Israël/Palestina betrokken bij oorlogsmisdaden. Met een e-mail kunnen Nederlanders hun oproep steunen.
Eind maart stuurden de Algemene Federatie van Onafhankelijke Vakbonden Palestina en de Palestijnse Nieuwe Federatie van Vakbonden een oproep aan de NS, het Amsterdamse GVB en de provincie Utrecht om hun huidige leverancier van ‘rollend materieel’, het Spaanse CAF, uit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten. Nederlandse burgers kunnen hun oproep per e-mail steunen. Inmiddels hebben meer dan twaalfhonderd Nederlanders dat gedaan. Aanleiding voor de actie is de ontsporing van het voorheen respectabele bedrijf.
De ontsporing van CAF
CAF – voluit Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles – werkt in opdracht van Israël aan de uitbreiding van de zogenoemde Jerusalem Light Rail (JLR), een sneltram die Israëlisch West-Jeruzalem verbindt met Israëlische kolonies in Palestijns Oost-Jeruzalem en op de Palestijnse Westelijke Jordaanoever. Het project beoogt de illegale Israëlische kolonisering van de Palestijnse gebieden dieper te verankeren.
De Israëlische kolonisering is in strijd met het internationaal recht, en geldt onder de Conventies van Genève en het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof als een oorlogsmisdaad. Daarnaast gaat de kolonisering gepaard met een regime van militaire bezetting en apartheid, en met structurele schendingen van de mensenrechten.
Daar moet je als bedrijf niet aan meewerken. Dat vonden ook Siemens, Bombardier, Alstom en andere bedrijven die zich terugtrokken als potentieel partner in de JLR. Met dat besluit leefden zij de UN Guiding Principles on Business and Human Rights en andere internationale gedragscodes na, die betrokkenheid van bedrijven bij rechtenschendingen tegengaan. Anno 2021 geldt naleving daarvan als ondergrens voor maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Desondanks begaf CAF zich in augustus 2019 in het JLR-project. Daartoe werd een alliantie aangegaan met het Israëlische bedrijf Shapir Engineering, en samengewerkt met de Israëlische financier Bank Hapoalim. Zowel Shapir als Hapoalim staan op de ‘zwarte’ VN-lijst van bedrijven die betrokken zijn bij de kolonisering en de daarmee samenhangende rechtenschendingen. Intussen is ook CAF gekandideerd voor een plek op de lijst.
GEEN ACCEPTABELE PARTNER
In maart publiceerden wij een uitvoerig artikel over de rol van CAF, en over de gevolgen ervan voor het bedrijf. Dat is zwaar onder vuur komen te liggen – eerst van de eigen werknemers en de Baskische regio waar het is gevestigd, maar intussen wereldwijd.
Van Mexico tot Noorwegen worden overheden en bedrijven opgeroepen CAF uit te sluiten van aanbestedingen en contracten.
Dat gebeurt nu ook in Nederland, waar CAF treinen, trams en metro’s bouwt voor bedrijven en overheden als de NS, het Amsterdamse openbaar vervoerbedrijf GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam. Die opdrachtgevers worden nu per e-mail opgeroepen om CAF geen rol in nieuwe aanbestedingen en opdrachten meer te gunnen.
De e-mail-actie, die ook in andere Europese landen wordt gehouden, is geïnitieerd door de Palestijnse BDS Movement, die in 2005 met steun van 171 Palestijnse maatschappelijke organisaties werd opgericht, en intussen geldt als belangrijkste representant van de geweldloze strijd voor Palestijnse rechten. Op de website van BDS Nederland (voorheen docP) is meer te lezen over de actie en de BDS-beweging.
EINDE BERICHT
[2]
”Development of the light rail line is bringing prosperity and growth to the city’s real estate and business sectors, an upsurge in cultural and entertainment centers, and accessibility to the downtown area for residents of large neighborhoods, such as Pigat Ze’ev.”
The transport authority JTMT (Jerusalem Transportation Masterplan Team) has chosen the TransJerusalem J-Net Ltd consortium, consisting in the CAF Group and the construction firm Saphir, for the Jerusalem light rail project. The project value is 1.8 billion EUR.
The so-called Green line is a PPP (Private-Public Partnership) scheme and includes the construction of 20.6 kilometres of new track, 53 stations and a depot. Jerusalem opened its’ first light rail line, the red line in 2011. The new Green line uses the current Red Line on a stretch of 6.8 km. The contract also includes the design and supply of 114 low-floor Urbos trams (which will be operated as double-tractions) for the new Green Line and the refurbishment of the 46 units which are currently in service on the existing Red Line.
114 Urbos trams and 25 years of operation
The project scope of the consortium will also include the supply of the signalling, energy and communication systems, as well as the operation and maintenance of both lines for 15 and 25 years respectively, with the possibility of extending the term of operation. The CAF Group’s scope of this project exceeds 500 million EUR. The Group will also have a 50% stake in the company that will manage the operation and maintenance of both lines. The project is expected to be implemented this year with the new network fully operative by 2025.
The future network
The tram’s Red Line currently extends along 13.8 km with 23 stations distributed on the route, was inaugurated in 2011 and providing transport to over 145,000 passengers on average per day. The Green lines is expected to have a ridership of 200,000 passengers per day. It will link the two campuses of the Hebrew University of Jerusalem and continue south via Pat junction to Gilo while using a common section with the Red line in the city centre until the terminus of the Tel Aviv – Jerusalem railway station which was inaugurated in 2018.
Of the eight entities that participated in the preliminary stages, only two consortiums submitted bids in the final stage. The other consortium consisted in the companies Shikun & Binui and Egged (Israel), CRRC (China), Comsa (Spain), Efatec (Portugal) and MPK (Poland). Siemens, Alstom and Bombardier are reported to have left the tender process at an earlier stage. The companies did not officially withdraw from the process due to political reasons. Nevertheless, the light rail development in Jerusalem has been criticized in the past as both lines run through the disputed area of East Jerusalem.
JERUSALEM Transportation Masterplan Team (JTMT) has awarded the TransJerusalem J-Net consortium, comprised of CAF and the construction firm Shapir, a €1.8bn contract to undertake an extension to the Jerusalem light rail network.
The Private-Public Partnership (PPP) includes the construction of 27km of new track, 53 new stations and various depots covering a 6.8km extension to the Red Line, and the new 20.6km Green Line. The Red Line is currently 13.8km long with 23 stations, and carries around 145,000 passengers daily.
The consortium will also design and supply 114 new Urbos LRVs for the Green Line, and the refurbishment of the 46 vehicles currently in service on the Red Line.
The contract includes the signalling, energy and communication systems, as well as the operation and maintenance of both lines for 15 and 25 years respectively, with the possibility of extending the term of operation.
CAF’s share of the contract is worth more than €500m, and includes the vehicle’s supply and refurbishment, signalling, energy and communication systems and project integration. CAF will also have a 50% stake in the Special Purpose Vehicle (SPV) company that will manage the operation and maintenance of both lines, which is expected to have a €1bn turnover.
Construction is expected begin later this year with the new extensions fully operational by 2025.
Shikun & Binui and Egged (Israel), CRRC (China), Comsa (Spain), Efatec (Portugal) and MPK (Poland) also submitted bids for the contract.
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
”It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory”
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
ILLEGALITEIT NEDERZETTINGEN VOLGENS ARTIKEL 49, 4E CONVENTIE VAN GENEVE
”Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.”
”Digital companies are revolutionizing how the world does tourism. Corporations like Airbnb, Booking.com, Expedia and TripAdvisor, which dominate the multi-billion-dollar global online tourism industry, have become hugely successful. These companies all also list numerous hotels, B&Bs, attractions or tours in Israeli settlements in the Occupied Palestinian Territories (OPT). They are doing so despite knowing that Israel’s settlements are illegal under international law, and a war crime.”
AMNESTY INTERNATIONAL
BY LISTING PROPERTIES AND ATTRACTIONS IN ISRAELI
SETTLEMENTS, DIGITAL TOURISM COMPANIES ARE PROFITING
”Violence by settlers (and sometimes by other Israeli civilians) toward Palestinians has long since become part of daily life under occupation in the West Bank. These actions range from blocking roads, throwing stones at cars and houses, raiding villages and farmland, torching fields and olive groves, and damaging crops and property to physical assault, sometimes to the point of hurling Molotov cocktails or using live fire. Over the years, this widespread violence toward Palestinians has resulted in injuries to life and limb, as well as damage to property and land.”
Violence by settlers (and sometimes by other Israeli civilians) toward Palestinians has long since become part of daily life under occupation in the West Bank. These actions range from blocking roads, throwing stones at cars and houses, raiding villages and farmland, torching fields and olive groves, and damaging crops and property to physical assault, sometimes to the point of hurling Molotov cocktails or using live fire. Over the years, this widespread violence toward Palestinians has resulted in injuries to life and limb, as well as damage to property and land.
Under international law, Israel has a duty to protect Palestinians in the West Bank from this conduct. However, Israeli authorities routinely shirk this responsibility, even when the violent actions can be anticipated. Thousands of testimonies, videos and reports, as well as many years of close monitoring by B’Tselem and other organizations, reveal that Israeli security forces not only allow settlers to harm Palestinians and their property as a matter of course – they often provide the perpetrators escort and back-up. In some cases, they even join in on the attack. In other instances, security forces have prevented anticipated harm by removing the targeted Palestinians, rather than the Israeli assailants.
The law enforcement agencies, for their part, rarely make settlers face consequences for attacking Palestinians. In almost all cases, the investigations – if one was opened, in the first place – have not resulted in any action taken against the perpetrators. This undeclared policy of lenience toward settler violence aimed at Palestinians has been documented in numerous reports by human rights organizations, as well as in official state reports (such as the Karp Report of 1982 and the Shamgar Report of 1994).
In a ten-year review published in May 2015, human rights organization Yesh Din found that some 85% of investigations into such cases (including violence, arson, damage to property, mutilation of trees and takeover of land) ended with no further action taken, and that the odds of a police complaint filed by a Palestinian resulting in the conviction of an Israeli civilian were a mere 1.9%. Given the futility of this effort, many Palestinians choose to forgo filing a complaint altogether.
Since it was founded in 1989, B’Tselem has been documenting incidents of settler violence against Palestinians and advocating for security forces to fulfill their obligation to protect Palestinians and their property from such injury. For many years, B’Tselem has stressed the duty of Israeli authorities to make the necessary preparations, including allocating forces, to prevent attacks that can be predicted – especially when they are carried out in the open – and arrest the assailants. We have repeatedly called attention to the responsibility of the law enforcement agencies to quickly and efficiently investigate attacks after they take place. B’Tselem has provided the police and the military with documentation of such attacks, including video footage filmed by volunteers. We have also helped Palestinian victims file complaints with the police and have monitored the investigations – including appealing closed cases. After more than 25 years of this work, there is no escaping the conclusion that the authorities merely make a show of law enforcement in this context and that, with few exceptions, they have no interest in seriously investigating settler violence against Palestinians.
A stark example recurs every year during the olive harvest. After repeated settler attacks, the military forbade Palestinian farmers from entering their own land if it lies near a settlement – instead of protecting the farmers by enforcing the law on the settlers. In 2004, the heads of five Palestinian local councils petitioned Israel’s High Court of Justice (HCJ), demanding that the military allow them to access their lands and protect them from settler attacks during the olive harvest. The court accepted the petition about two years later, ruling that the military should not, in general, deny Palestinians access to their land in the name of protecting them. The justices also ruled that the security establishment must “give clear, unequivocal instructions to the forces operating in the field” and also “deploy forces to protect the property of the Palestinian inhabitants” (HCJ 9593/04 Murar et al. v. IDF Commander for Judea and Samaria et al.). As a result, the state created a “coordination system” for supposedly enabling Palestinians throughout the West Bank to access their land for several days, twice a year – during the harvest and plowing seasons. This requires prior coordination with the military, which assigns them a security detail.
In practice, the system does little to resolve this violent reality and is largely another empty show of law enforcement. First, it furthers the assumption that the solution lies with restricting the Palestinian victims, rather than the violent settlers. Second, it is relevant to two specific periods every year, leaving settlers free to roam and vandalize land and trees the rest of the time, while the Palestinian owners are barred access. Third, the military requires Palestinians to undergo such a complicated coordination process and meet so many requirements that, in many cases, attaining access is impossible.
Settler violence has a pervasive impact on life in the West Bank, creating a lingering sense of intimidation. Countless attacks have left their traumatic mark on individual Palestinians and on the collective memory. As a result, many Palestinians now avoid approaching “danger zones” near settlements. Landowners do not dare enter these areas without military escort or Israeli civilians accompanying them. As a result, in some plots, the yield has become so poor that the owners have given up trying to reach the land and tend it. This dynamic has created invisible walls throughout the West Bank, beyond which Palestinians know they face violence to the point of risking their lives.
The rogue settlements euphemistically known as “illegal outposts” – since they were formally established in breach of Israeli law, although they enjoy broad government support and funding – contribute to this reality. These 100 or so outposts, established throughout the West Bank since the 1990s, have effectively taken over large swathes of land, expanding the scope of settlement control. This dispossession has been accompanied by violence towards Palestinian landowners that includes physical assaults, threats, attacks on shepherds and theft of land. Apart from very rare exceptions in which outposts were removed further to legal proceedings, virtually all outposts remain standing and are gradually gaining formal recognition as a substantial part of the settlement enterprise.
Violent actions of settlers against Palestinians are not exceptions to a rule. Rather, they form part of a broader strategy in which the state colludes, as it stands to benefit from the result. Over time, this unchecked violence is gradually driving Palestinians from more and more locations in the West Bank, making it easier for the state to take over land and resources.
Twee Palestijnse vakbondsfederaties dringen aan op uitsluiting van CAF van aanbestedingen in Nederland. De Spaanse leverancier van treinen en trams is in Israël/Palestina betrokken bij oorlogsmisdaden. Met een e-mail kunnen Nederlanders hun oproep steunen.
Eind maart stuurden de Algemene Federatie van Onafhankelijke Vakbonden Palestina en de Palestijnse Nieuwe Federatie van Vakbonden een oproep aan de NS, het Amsterdamse GVB en de provincie Utrecht om hun huidige leverancier van ‘rollend materieel’, het Spaanse CAF, uit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten. Nederlandse burgers kunnen hun oproep per e-mail steunen. Inmiddels hebben meer dan twaalfhonderd Nederlanders dat gedaan. Aanleiding voor de actie is de ontsporing van het voorheen respectabele bedrijf.
De ontsporing van CAF
CAF – voluit Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles – werkt in opdracht van Israël aan de uitbreiding van de zogenoemde Jerusalem Light Rail (JLR), een sneltram die Israëlisch West-Jeruzalem verbindt met Israëlische kolonies in Palestijns Oost-Jeruzalem en op de Palestijnse Westelijke Jordaanoever. Het project beoogt de illegale Israëlische kolonisering van de Palestijnse gebieden dieper te verankeren.
De Israëlische kolonisering is in strijd met het internationaal recht, en geldt onder de Conventies van Genève en het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof als een oorlogsmisdaad. Daarnaast gaat de kolonisering gepaard met een regime van militaire bezetting en apartheid, en met structurele schendingen van de mensenrechten.
Daar moet je als bedrijf niet aan meewerken. Dat vonden ook Siemens, Bombardier, Alstom en andere bedrijven die zich terugtrokken als potentieel partner in de JLR. Met dat besluit leefden zij de UN Guiding Principles on Business and Human Rights en andere internationale gedragscodes na, die betrokkenheid van bedrijven bij rechtenschendingen tegengaan. Anno 2021 geldt naleving daarvan als ondergrens voor maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Desondanks begaf CAF zich in augustus 2019 in het JLR-project. Daartoe werd een alliantie aangegaan met het Israëlische bedrijf Shapir Engineering, en samengewerkt met de Israëlische financier Bank Hapoalim. Zowel Shapir als Hapoalim staan op de ‘zwarte’ VN-lijst van bedrijven die betrokken zijn bij de kolonisering en de daarmee samenhangende rechtenschendingen. Intussen is ook CAF gekandideerd voor een plek op de lijst.
GEEN ACCEPTABELE PARTNER
In maart publiceerden wij een uitvoerig artikel over de rol van CAF, en over de gevolgen ervan voor het bedrijf. Dat is zwaar onder vuur komen te liggen – eerst van de eigen werknemers en de Baskische regio waar het is gevestigd, maar intussen wereldwijd. Van Mexico tot Noorwegen worden overheden
en bedrijven opgeroepen CAF uit te sluiten van aanbestedingen en contracten.
Dat gebeurt nu ook in Nederland, waar CAF treinen, trams en metro’s bouwt voor bedrijven en overheden als de NS, het Amsterdamse openbaar vervoerbedrijf GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam. Die opdrachtgevers worden nu per e-mail opgeroepen om CAF geen rol in nieuwe aanbestedingen en opdrachten meer te gunnen.
De e-mail-actie, die ook in andere Europese landen wordt gehouden, is geïnitieerd door de Palestijnse BDS Movement, die in 2005 met steun van 171 Palestijnse maatschappelijke organisaties werd opgericht, en intussen geldt als belangrijkste representant van de geweldloze strijd voor Palestijnse rechten. Op de website van BDS Nederland (voorheen docP) is meer te lezen over de actie en de BDS-beweging.
EINDE BERICHT
BDS NEDERLAND:
STUUR EEN MAIL AAN NS, GVB EN OPENBAAR VERVOER UTRECHT: WERK NIET MEE AAN ANNEXATIE
Het BNC biedt openbaar vervoersinstellingen in diverse Europese landen -waaronder Nederland- vandaag een brief aan van twee Palestijnse vakbondsfederaties waarin ze worden opgeroepen om de banden met CAF te verbreken zolang het betrokken blijft bij Israëls’ illegale apartheids- en annexatieproject in bezet Palestijns gebied, en er zolang geen contracten mee af te sluiten.
Deze brief wordt ondersteund door een E-mail actie gericht aan de betrokken openbaar vervoersinstanties, hier in Nederland de NS, het GVB en het Utrechtse openbaar vervoer. Maak deze instanties duidelijk waarom ze CAF niet als een samenwerkingspartner kunnen blijven accepteren en er geen contracten meer mee af moeten sluiten zolang het betrokken blijft bij de Jerusalem Light Rail en daarmee de rechten van de Palestijnen helpt vertrappen, en stuur je mail!
Vandaag, 30 maart, wordt door Palestijnen herdacht als de Dag van het Land. Dit omdat het nu 45 jaar geleden is dat de Israëlische politie 6 Palestijnse burgers van de zionistische staat doodschoot die demonstreerden tegen overheidsplannen voor de massale onteigening van hun grond. Het sterven in de strijd voor het behoud van het eigen land vat de Palestijnse strijd tegen Israëlische onderdrukking, kolonisatie en apartheid immers op symbolische wijze in een notendop samen. Land die deze staat, Israel genaamd, in bezit wil nemen en zoveel mogelijk wil ontdoen ivan zijn Palestijnse bevolking ten gunste van de vestiging en ontwikkeling van de eigen, joodse, bevolking.
In dit laatste proces is het Baskisch-Spaanse openbaarvervoersbouwbedrijf CAF vandaag de dag tot over zijn oren betrokken. Sinds augustus 2019 werkt het immers, samen met het Israëlische bedrijf Shapir die op de VN-database staat van bedrijven die betrokken zijn bij Israëls grootscheepse illegale nederzettingenproject in bezet Palestijns gebied, aan de Jerusalem Light Rail: enkele spoorverbindingen die West-Jeruzalem verbinden met illegale Israëlische nederzettingen in- en rondom Oost-Jeruzalem.
Dit brengt, opnieuw, grootscheepse onteigening van Palestijnse grond met zich mee ten gunste van de uitbreiding en ontwikkeling van die koloniale nederzettingen, draagt bij aan de isolatie van Palestijnse woonbuurten, dorpen en steden in en rond Oost-Jeruzalem ten op zichte van die van elders op de Westelijke Jordaanoever en van elkaar en verankerd de wederrechtelijke annexatie van dit Palestijnse gebied nog verder.
Dit annexatieproces brengt toenemende marginalisering van de Palestijnse bevolking met zich mee, een verbod op de bouw van nieuwe woningen en een gestage etnische zuivering uit Oost-Jeruzalem en omgeving. Een proces dat tevens in stand gehouden wordt door de repressie en het geweld tegen die bevolking door Israelische veiligheidstroepen en Joodse kolonisten.
Om deze redenen heeft CAF ook met toenemend verzet en protest tegen haar deelname aan de Jerusalem Light Rail te maken. In Spanje en Baskenland zelf (ook van de kant van arbeiders die daar werkzaam zijn in de CAF-fabrieken!), in Frankrijk, in Groot-Brittannië, in Noorwegen, in Israel-Palestina zelf en nu ook in Nederland! Hier te lande levert CAF de sprintertreinstellen aan de NS, trams en metrostellen aan het Amsterdamse GVB en trams aan de gemeente Utrecht.
Het BNC biedt openbaar vervoersinstellingen in diverse Europese landen -waaronder de onze- vandaag een brief aan van twee Palestijnse vakbondsfederaties waarin ze worden opgeroepen om de banden met CAF te verbreken zolang het betrokken blijft bij Israëls’ illegale apartheids- en annexatieproject in bezet Palestijns gebied, en er zolang geen contracten mee mee af te sluiten.
Deze brief wordt ondersteund door een E-mail actie gericht aan de betrokken openbaar vervoersinstanties, hier in Nederland de NS, het GVB en het Utrechtse openbaar vervoer. Maak deze instanties duidelijk waarom ze CAF niet als een samenwerkingspartner kunnen blijven accepteren en er geen contracten meer mee af moeten sluiten zolang het betrokken blijft bij de Jerusalem Light Rail en daarmee de rechten van de Palestijnen helpt vertrappen, en stuur je mail!
Klik en stuur nu jouw e-mail naar Nederlandse Spoorwegen, GVB and Openbaar Vervoer Utrecht.
EINDE BERICHT
[9] ”Opmerkelijk is dat de belangrijkste concurrenten van CAF – gerenommeerde bedrijven als Alstom, Siemens, Bombardier, Systra en Macquarie – zich allemaal al eerder uit de JLR-aanbesteding terugtrokken, waarbij met name het tracé door Oost-Jeruzalem als taboe werd gekwalificeerd.” THE RIGHTS FORUMNEDERLANDSE OV PARTNER BETROKKEN BIJ ISRAEL’S ILLEGALEKOLINISERING8 MAART 2021 https://rightsforum.org/nieuws/nederlandse-ov-partner-betrokken-bij-israels-illegale-kolonisering/
De NS, het GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam blijken op grote schaal zaken te doen met de Spaanse treinenbouwer CAF, die wordt beschuldigd van betrokkenheid bij oorlogsmisdaden.
Nederlandse bedrijven en overheden hebben grote orders uitstaan bij de Spaanse treinenbouwer Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles, kortweg CAF. Op LinkedIn meldt de Nederlandse poot van het bedrijf, CAF Netherlands, te werken aan 206 Sprinters voor NS, 54 trams voor de Provincie Utrecht, 72 trams voor de gemeente Amsterdam, en een nieuwe generatie M7-metro’s voor de GVB.
Oorlogsmisdaden
CAF is een topspeler in de internationale markt voor treinen, trams, metro’s, bussen, treinbeveiliging en onderhoud, met een gedegen track record in Nederland. In augustus 2019 kantelde de populariteit van het bedrijf, toen CAF een aanbesteding won van het Israëlische ministerie van Financiën voor de uitbreiding van de zogenoemde Jerusalem Light Rail (JLR), een sneltram die Israëlisch West-Jeruzalem verbindt met Israëlische kolonies (‘nederzettingen’) in bezet Palestijns Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever.
De Israëlische kolonisering van bezet Palestijns gebied is illegaal en geldt onder het Statuut van Rome – het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof (ICC) – als oorlogsmisdaad. Juist afgelopen woensdag besloot het ICC, na een voortraject van ruim zes jaar, een officieel onderzoek in te stellen naar oorlogsmisdaden in de bezette Palestijnse gebieden, waarbij de Israëlische kolonisering een van de thema’s vormt.
Foute partners
Binnen het JLR-project werkt CAF samen met het Israëlische ingenieurs- en constructiebedrijf Shapir, dat is opgenomen in de VN-database van bedrijven waarvan is vastgesteld dat zij middels hun activiteiten in bezet gebied bijdragen aan schendingen van het internationaal recht en Palestijnse mensenrechten. Datzelfde geldt voor de Israëlische Bank Hapoalim, die in november 2020 als hoofdfinancier tot de samenwerking toetrad.
Opmerkelijk is dat de belangrijkste concurrenten van CAF – gerenommeerde bedrijven als Alstom, Siemens, Bombardier, Systra en Macquarie – zich allemaal al eerder uit de JLR-aanbesteding terugtrokken, waarbij met name het tracé door Oost-Jeruzalem als taboe werd gekwalificeerd. Van de acht potentiële bieders bleven er slechts twee over: CAF-Shapir en een internationaal consortium rond het Chinese CRRC en Israëlische Egged. Ook dat laatste bedrijf komt voor in de VN-database.’
Jeruzalem is taboe’
Het Franse Alstom trok zich terug uit vrees voor hoge boetes die het bedrijf onder Franse wetgeving tegemoetzag – dit nadat Alstoms Israëlische partners die weigerden te compenseren. Denkbaar is ook dat CAF’s concurrenten zich het lot herinneren van de Franse multinational Veolia, die zijn betrokkenheid bij de JLR moest bekopen met een wereldwijde pariastatus en een miljardenverlies. In 2015 trok Veolia zich terug uit het JLR-project, en sindsdien geldt ‘Remember Veolia’ als waarschuwing voor bedrijven die in zijn voetsporen willen treden.
Het Israëlische zakenblad Globes stelde vast dat feitelijk sprake is van een ‘stille boycot’ door internationale transportondernemingen, die een veel groter effect heeft op de Israëlische economie dan bijvoorbeeld de – vaak met veel rumoer omgeven – weigering van beroemdheden om in Israël op te treden. Globes constateert dat Israëls initiële bravoure over de verwachte participatie van liefst acht bieders – uitgelegd als brede steun van het bedrijfsleven voor Israëls kolonisering – in het tegendeel is omgeslagen.
CAF is het nieuwe Veolia
Anderhalf jaar na het winnen van de Israëlische aanbesteding is CAF hard op weg in de voetsporen van Veolia te treden. Het in Baskenland gevestigde spoorbedrijf kreeg te maken met zware oppositie van het eigen personeel, aandeelhouders en vakbonden, en van zeventig Baskische maatschappelijke organisaties die CAF opriepen zich uit het JLR-project terug te trekken. Veel Basken identificeren zich met de nationale aspiraties van de Palestijnen, en beschouwen de handelwijze van CAF ook vanuit dat oogpunt als onacceptabel.
Intussen is onder de slogan ‘CAF Get Off Israel’s Apartheid Train’ ook een internationale campagne op gang gekomen, waarbij zich vakbonden, mensenrechtenorganisaties en tal van andere groeperingen hebben aangesloten. Afgelopen maand diende een coalitie van 31 Palestijnse en internationale organisaties een eis in bij de VN om CAF op te nemen in de database van ‘foute’ bedrijven. In talloze landen wordt de deelname van CAF aan lokale en nationale aanbestedingen aangevochten. In december 2020 trok het bedrijf zich terug uit een aanbesteding in Mexico City nadat tachtig organisaties aandrongen op uitsluiting. In Noorwegen wordt een door acht vakbonden gesteunde campagne gevoerd tegen de deelname van CAF aan een aanbesteding voor nieuw treinmaterieel; een internationale petitie
daartoe is tot dusver bijna vijfduizend maal getekend.
Ook in Nederland zijn protesten tegen CAF op gang gekomen. Het bedrijf zal steeds harder worden aangesproken op zijn ontspoorde activiteiten, en zijn deelname aan nieuwe aanbestedingen zal worden aangevochten. Daarnaast worden CAF’s huidige partners, waaronder de NS, het GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam, opgeroepen zich van CAF te distantiëren.
Te weinig aandacht voor mensenrechten
Op grond van het Nederlandse mensenrechtenbeleid en het zogenoemde ‘Maatschappelijk Verantwoord Inkopen’ (MVI) zou het ondenkbaar moeten zijn dat bedrijven die betrokken zijn bij oorlogsmisdaden en andere schendingen van het internationaal recht orders in de wacht slepen die uit publieke middelen worden bekostigd. Maar Nederlandse (semi-)overheden nemen het niet nauw met mensenrechten en MVI, en hebben er in veel gevallen geen moeite mee ‘foute’ bedrijven tot aanbestedingen toe te laten en van opdrachten te voorzien.
Een voorbeeld is het in Nederland actieve Egged Bus Systems (EBS). EBS is een dochterbedrijf van het Israëlische Egged, dat onder meer busdiensten verzorgt tussen Israël en zijn kolonies in bezet gebied, en om die reden is opgenomen in de VN-database van ‘foute’ bedrijven. Desondanks werd EBS door onder meer de Metropoolregio Rotterdam Den Haag (MRDH) toegelaten tot aanbestedeningen, en werden het bedrijf vergunningen verleend voor busdiensten in de regio.
Afgelopen jaren heeft The Rights Forum de betreffende Nederlandse overheden en verantwoordelijke ministeries aangesproken op deze onwenselijke gang van zaken. In hun reacties – waarop vaak langdurig moet worden aangedrongen – schuiven zij hun verantwoordelijkheden steevast af. De bittere realiteit is dat Nederlandse bedrijven en overheden door hun samenwerking met ‘foute’ bedrijven bijdragen aan ernstige schendingen van het recht. CAF geldt daarvan als meest recente voorbeeld.
Trade unions and human rights organizations in France are celebrating as a victory the withdrawal of train manufacturer Alstom from the Jerusalem light rail.
Meanwhile, it has also been confirmed that a Greek-led consortium failed to submit a bid.
France’s Alstom confirmed to media last week that it had dropped plans to bid on the extension of the Israeli railway that links settlements in the West Bank to each other and to Jerusalem.
Israel’s construction of settlements in the occupied West Bank, including East Jerusalem, is a war crime.
Alstom’s would-be Israeli partners had revealed earlier this month that the French firm had backed out, citing concerns over how the settler railway violates Palestinian human rights and international law.
The international human rights group FIDH, Palestine’s Al-Haq and French labor federations CFDT and CGT are among a coalition of organizations that welcomed Alstom’s decision as a “win for law.”
Those organizations have long campaigned to end the complicity of French firms in the railway, which they describe as “a tool of the Israeli settlement and annexation policy” in Jerusalem.
Systra, a subsidiary of French state rail firm SNCF and Paris transit authority RATP, had already pulled out of the Israeli project last year.
Earlier this month, The Electronic Intifada broke the news that Canada’s Bombardier had pulled out, along with Australia’s Macquarie and Germany’s Siemens.
With the withdrawal of the Alstom-led consortium, the number of bids on the light rail expansion dropped from an initial seven to just two – one involving China’s CRRC and one including Spanish firm CAF.
And a French subcontractor, Egis, still provides planning and consulting services to the Jerusalem light rail. It is owned by the public firm Caisse des Dépôts et Consignations.
“In the name of corporate ethics, for which no exception should be made, we urgently call upon both the government and the senior management of [Caisse des Dépôts et Consignations] to demand the immediate withdrawal of Egis from this project,” the human rights and labor groups state.
Greece drops bid
The Palestinian Authority’s office in Athens on Thursday welcomed the decision by a Greek-led consortium not to put in a bid to expand the light rail.
The PA embassy expressed its “deep satisfaction that the deadline for the bidding to construct the light railway project in occupied East Jerusalem expired on 13 May 2019, and neither private nor public Greek companies submitted bids.”
“This decision is a clear expression of rejection of colonization,” the PA office added.
Greece’s government, led by the nominally left-wing party Syriza, had previously given strong backing to the consortium that included publicly owned transit firm STASY and private construction firm GEK Terna.
The PA office thanked lawmakers, trade unions, municipalities and activists who had taken a stand against Greek involvement in the settler railway.
Some of the lawmakers who raised questions in parliament about the Greek bid were from Syriza.
Arab ambassadors had also raised objections over the project in a meeting with the Greek foreign minister, according to the PA.
Last month, Yanis Varoufakis, the former Greek finance minister turned pan-European political campaigner, joined the chorus of criticism.
Varoufakis said he was “deeply ashamed of my former Syriza colleagues” for supporting the project and pledged that his new political movement would “commit to fighting against this.”
Israeli spin
The Israeli embassy in Athens put out a press release denying that the Greek bid had been dropped for political reasons.
The embassy claimed that the Greek consortium had put the brakes on the bid for “purely technical reasons.”
But that spin is unlikely to dampen the sense of victory for activists in Greece and across Europe.
Attention will now turn to Spain, whose train maker CAF remains involved in one of the two consortiums still taking part in the tender.
The Israeli business publication Globesconceded that labor opposition “could disrupt CAF’s work if it wins the tender.”
The French and Palestinian human rights and labor groups are calling on all European governments to “take a clear stance against companies’ involvement in the Israeli policies of annexation, colonization and occupation.”
Chinese role
The other consortium still in the running involves Chinese company CRRC.
“The Chinese entry into the infrastructure market in Israel is alarming the US,” according to Globes.
The Trump administration is mounting a global effort to contain China economically and to sanction companies like CRRC that do business in Iran.
This could place Israel under US pressure not to give the contract to the Chinese-led consortium.
In 2016, China voted to support a UN Security Council resolution reaffirming the illegality of Israel’s settlements and “Condemning all measures aimed at altering the demographic composition, character and status of the Palestinian territory occupied since 1967, including East Jerusalem.”
If activists keep up the pace and extend their campaign to include pressuring China to match its rhetoric with action, Israel’s settler railway could be going nowhere fast.
EINDE ARTIKEL
[10]
ZIE NOOT 5
[11]
BDS NEDERLAND:
STUUR EEN MAIL AAN NS, GVB EN OPENBAAR VERVOER UTRECHT: WERK NIET MEE AAN ANNEXATIE
NS TavMevrouw I De Boer Communicatiemanager Nederlandse Spoorwegen
Onderwerp:Oproep tot verbreking van alle banden met CAF vanwege betrokkenheidbij de Israelische bezettingspolitiek
Geachte Mevrouw De Boer
Vooraf:Als u erachter staat, dat mensen worden bezet, van hun land wordenverdreven, worden bestolen en/of geintimideerd, lees dan niet verder.
[Een soortgelijke brief is eveneens verzonden naar het Openbaar Vervoer Utrecht en het GVB, die net zoals u met CAF in zee zijn gegaan]
Volgens betrouwbare informatie, die mij bereikt heeft, is de NS, waarvan u communicatiemanager bent [vandaar dat de brief verder aan u als aanhef wordt gericht] een samenwerkingsverband aangegaan met CAF, de Spaanse leverancier vantreinen en trams [1] en ik roep u per onmiddellijk op om dit misdadigebedrijf uit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten! Reden [en dat verklaart dan ook direct waarom ik dit CAF bedrijf”misdadig” noem]:De CAF betrokkenheid bij de Israelische bezettings en landroof politiek! Hoewel u daarvan op de hoogte had moeten zijn en daarom sowieso nietmet CAF in zee had moeten gaan, zal ik het nog eens uitleggen: CAF, dat Spaans-Baskische trein en tramvervoerbedrijf, werkt in opdracht vanIsrael aan de uitbreiding van de ”Jerusalem Lightrail”, een sneltramverbinding,die West Jerusalem verbindt met de in bezet Palestijns gebied gelegenillegale nederzettingen in Oost-Jerusalem [Oost-Jerusalem is dus, zoalsu dient te weten, door Israel bezet gebied] [2]Deze samenwerking van CAF aan Lightrail dateert reeds van 2019! [3]
WAAROM MISDADIG? Ik heb het hierboven al geschreven:Dat CAF bedrijf is misdadig, omdat het willens en wetens meewerkt[en eraan verdient!] aan de instandhouding van de misdadige Israelische bezetting [4] en de direct daaruit voortvloeiende even misdadigenederzettingenpolitiek!Niet alleen zijn die in bezet Palestijns gebied gebouwde nederzettingenillegaal volgens het Internationaal Recht [5], er is ook overduidelijksprake van directe landroof, omdat bezet Palestijns gebied is GESTOLENvan de bezette Palestijnse bevolking [die van hun rechtmatige gebied isverdreven] ten gunste van uit Israel afkomstige Joodse inwoners, aan wie opvoormalig Palestijns land [of huizen] bewoningen en land is toegewezen.En alsof dat nog niet erg genoeg is, is er regelmatig sprake van terreur en geweld van deze kolonisten [bewoners van de illegale nederzettingen] tegenover de bezette Palestijnse bevolking, al dan niet ondersteund doorIsraelische veiligheidstroepen!Lees er de Israelische mensenrechtenorganisatie B’stelem maar opna! [6] UW OPDRACHT Het zou u niet eens meer gezegd moeten worden!Niet alleen had u nooit met CAF, dat de Israelische bezettings en kolonisatiepolitiek faciliteert [7] en er direct aan verdient, in zee moeten gaan, omdatu alle informatie, die ik u hier heb aangedragen, ook wel had kunnen vinden,nu u dus van deze informatie voorzien bent, die anderen dan ik u ook hebben aangedragen [8], dient dit misdadige bedrijf, CAF, per directuit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten!Niet alleen vanwege CAF’s misdadige involvement met Jerusalem Light Rail[zie wat ik daarover reeds geschreven heb in bovenstaande], maar ookdoor de hardleersheid van dit bedrijf.Weet u, dat concurrenten van CAF, zoals Alston, Siemens, Bombardier, Systraen Maquarie zich WEL hebben teruggetrokken uit de Jerusalem Light Railaanbesteding? [9]Neen?Dan weet u het nu! En dat voorbeeld dient u ook te volgen
EPILOOG Ik heb het al duidelijk gemaakt en hoef er weinig meer aan toe te voegen:U bent in zee gegaan met CAF, een totaal fout bedrijf, dat door haar betrokkenheid bij Jerusalem Light Rail, medewerkt aan de facilitering eninstandhouding van een van de meest kwalijke aspecten van de Israelischebezettingspolitiek:De in bezet Palestijns gebied gestichte Joods-Israelische nederzettingen,in strijd met het Internationaal Recht [10] en tot stand gekomen door regelrechtediefstal en landroof. BAH! Daarvan zou u uit uzelf moeten zeggen:Bij zo’n vieze Club wil ik niet horen en er zeker geen vervoermiddelenvan willen afnemen. Dus nu een duidelijke waarschuwing en eis van mijn kant, waarschijnlijkvoorafgegaan door vele anderen [11] MIJDT CAF IN DE TOEKOMST, GA NIET MEER MET DEZE MISDADIGERS IN ZEE! Anders bent u betrokken bij Bloedgeld, Bezetting en Landroofen staat u erachter, dat dat mensen worden bezet, van hun land wordenverdreven, worden bestolen en/of geintimideerd. Dat maakt u dan tot mede crimineel Mijdt dus in de toekomst CAF!Het is al erg genoeg, dat u met hen in zee gegaan bent. Vriendelijke groeten Astrid Essed Amsterdam NOTEN
NS bestelt nog eens 88 nieuwe Sprinters van de Spaanse treinfabrikant CAF. Deze bestelling komt bovenop de 118 nieuwe Sprinters waarvan de eerste treinen sinds 9 december van dit jaar in de NS-dienstregeling rijden. Met de nieuwe bestelling wordt het aantal zitplaatsen uitgebreid met nog eens zo’n 15.000. Hiermee is een investering gemoeid van circa € 400 miljoen. Met deze bestelling komt de totale NS-investering in nieuwe en gemoderniseerde treinen op zo’n 3,5 miljard.
In 2020 rijden de 118 Sprinters uit de eerste bestelling allemaal in Nederland, de aanvullende bestelling komt vanaf dat moment ook op het spoor. Begin 2023 rijden alle 206 sprinters op het spoor.
Roger van Boxtel, president-directeur NS: “Onze reizigers zijn enthousiast over deze Sprinters, onze collega’s vinden het een prettige trein om op te rijden. En persoonlijk vind ik hem prachtig. Met deze aanvullende bestelling voegen we wederom zitplaatsen toe aan onze Sprintervloot. En dit is nodig om ook in de toekomst reizigers op deze trajecten comfortabel te vervoeren”. Sprinters maken een belangrijk onderdeel uit van het Nederlandse spoor: 48% van de reizigers reist (voor een deel van de reis) met een Sprinter.
De nieuwe Sprinters passen bij de wensen van onze reizigers voor een comfortabele reis: een transparante, open, aantrekkelijke en energiezuinige trein, voorzien van WIFI, een rolstoeltoegankelijk toilet, stopcontacten, USB-aansluitingen, leren bekleding, plek voor de fiets en een gelijkvloerse instap.
THE RIGHTS FORUM
SLUIT SPAANSE TREINENBOUWER CAF UIT VAN AANBESTEDINGEN
Twee Palestijnse vakbondsfederaties dringen aan op uitsluiting van CAF van aanbestedingen in Nederland. De Spaanse leverancier van treinen en trams is in Israël/Palestina betrokken bij oorlogsmisdaden. Met een e-mail kunnen Nederlanders hun oproep steunen.
Eind maart stuurden de Algemene Federatie van Onafhankelijke Vakbonden Palestina en de Palestijnse Nieuwe Federatie van Vakbonden een oproep aan de NS, het Amsterdamse GVB en de provincie Utrecht om hun huidige leverancier van ‘rollend materieel’, het Spaanse CAF, uit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten. Nederlandse burgers kunnen hun oproep per e-mail steunen. Inmiddels hebben meer dan twaalfhonderd Nederlanders dat gedaan. Aanleiding voor de actie is de ontsporing van het voorheen respectabele bedrijf.
De ontsporing van CAF
CAF – voluit Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles – werkt in opdracht van Israël aan de uitbreiding van de zogenoemde Jerusalem Light Rail (JLR), een sneltram die Israëlisch West-Jeruzalem verbindt met Israëlische kolonies in Palestijns Oost-Jeruzalem en op de Palestijnse Westelijke Jordaanoever. Het project beoogt de illegale Israëlische kolonisering van de Palestijnse gebieden dieper te verankeren.
De Israëlische kolonisering is in strijd met het internationaal recht, en geldt onder de Conventies van Genève en het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof als een oorlogsmisdaad. Daarnaast gaat de kolonisering gepaard met een regime van militaire bezetting en apartheid, en met structurele schendingen van de mensenrechten.
Daar moet je als bedrijf niet aan meewerken. Dat vonden ook Siemens, Bombardier, Alstom en andere bedrijven die zich terugtrokken als potentieel partner in de JLR. Met dat besluit leefden zij de UN Guiding Principles on Business and Human Rights en andere internationale gedragscodes na, die betrokkenheid van bedrijven bij rechtenschendingen tegengaan. Anno 2021 geldt naleving daarvan als ondergrens voor maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Desondanks begaf CAF zich in augustus 2019 in het JLR-project. Daartoe werd een alliantie aangegaan met het Israëlische bedrijf Shapir Engineering, en samengewerkt met de Israëlische financier Bank Hapoalim. Zowel Shapir als Hapoalim staan op de ‘zwarte’ VN-lijst van bedrijven die betrokken zijn bij de kolonisering en de daarmee samenhangende rechtenschendingen. Intussen is ook CAF gekandideerd voor een plek op de lijst.
GEEN ACCEPTABELE PARTNER
In maart publiceerden wij een uitvoerig artikel over de rol van CAF, en over de gevolgen ervan voor het bedrijf. Dat is zwaar onder vuur komen te liggen – eerst van de eigen werknemers en de Baskische regio waar het is gevestigd, maar intussen wereldwijd.
Van Mexico tot Noorwegen worden overheden en bedrijven opgeroepen CAF uit te sluiten van aanbestedingen en contracten.
Dat gebeurt nu ook in Nederland, waar CAF treinen, trams en metro’s bouwt voor bedrijven en overheden als de NS, het Amsterdamse openbaar vervoerbedrijf GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam. Die opdrachtgevers worden nu per e-mail opgeroepen om CAF geen rol in nieuwe aanbestedingen en opdrachten meer te gunnen.
De e-mail-actie, die ook in andere Europese landen wordt gehouden, is geïnitieerd door de Palestijnse BDS Movement, die in 2005 met steun van 171 Palestijnse maatschappelijke organisaties werd opgericht, en intussen geldt als belangrijkste representant van de geweldloze strijd voor Palestijnse rechten. Op de website van BDS Nederland (voorheen docP) is meer te lezen over de actie en de BDS-beweging.
EINDE BERICHT
[2]
”Development of the light rail line is bringing prosperity and growth to the city’s real estate and business sectors, an upsurge in cultural and entertainment centers, and accessibility to the downtown area for residents of large neighborhoods, such as Pigat Ze’ev.”
The transport authority JTMT (Jerusalem Transportation Masterplan Team) has chosen the TransJerusalem J-Net Ltd consortium, consisting in the CAF Group and the construction firm Saphir, for the Jerusalem light rail project. The project value is 1.8 billion EUR.
The so-called Green line is a PPP (Private-Public Partnership) scheme and includes the construction of 20.6 kilometres of new track, 53 stations and a depot. Jerusalem opened its’ first light rail line, the red line in 2011. The new Green line uses the current Red Line on a stretch of 6.8 km. The contract also includes the design and supply of 114 low-floor Urbos trams (which will be operated as double-tractions) for the new Green Line and the refurbishment of the 46 units which are currently in service on the existing Red Line.
114 Urbos trams and 25 years of operation
The project scope of the consortium will also include the supply of the signalling, energy and communication systems, as well as the operation and maintenance of both lines for 15 and 25 years respectively, with the possibility of extending the term of operation. The CAF Group’s scope of this project exceeds 500 million EUR. The Group will also have a 50% stake in the company that will manage the operation and maintenance of both lines. The project is expected to be implemented this year with the new network fully operative by 2025.
The future network
The tram’s Red Line currently extends along 13.8 km with 23 stations distributed on the route, was inaugurated in 2011 and providing transport to over 145,000 passengers on average per day. The Green lines is expected to have a ridership of 200,000 passengers per day. It will link the two campuses of the Hebrew University of Jerusalem and continue south via Pat junction to Gilo while using a common section with the Red line in the city centre until the terminus of the Tel Aviv – Jerusalem railway station which was inaugurated in 2018.
Of the eight entities that participated in the preliminary stages, only two consortiums submitted bids in the final stage. The other consortium consisted in the companies Shikun & Binui and Egged (Israel), CRRC (China), Comsa (Spain), Efatec (Portugal) and MPK (Poland). Siemens, Alstom and Bombardier are reported to have left the tender process at an earlier stage. The companies did not officially withdraw from the process due to political reasons. Nevertheless, the light rail development in Jerusalem has been criticized in the past as both lines run through the disputed area of East Jerusalem.
JERUSALEM Transportation Masterplan Team (JTMT) has awarded the TransJerusalem J-Net consortium, comprised of CAF and the construction firm Shapir, a €1.8bn contract to undertake an extension to the Jerusalem light rail network.
The Private-Public Partnership (PPP) includes the construction of 27km of new track, 53 new stations and various depots covering a 6.8km extension to the Red Line, and the new 20.6km Green Line. The Red Line is currently 13.8km long with 23 stations, and carries around 145,000 passengers daily.
The consortium will also design and supply 114 new Urbos LRVs for the Green Line, and the refurbishment of the 46 vehicles currently in service on the Red Line.
The contract includes the signalling, energy and communication systems, as well as the operation and maintenance of both lines for 15 and 25 years respectively, with the possibility of extending the term of operation.
CAF’s share of the contract is worth more than €500m, and includes the vehicle’s supply and refurbishment, signalling, energy and communication systems and project integration. CAF will also have a 50% stake in the Special Purpose Vehicle (SPV) company that will manage the operation and maintenance of both lines, which is expected to have a €1bn turnover.
Construction is expected begin later this year with the new extensions fully operational by 2025.
Shikun & Binui and Egged (Israel), CRRC (China), Comsa (Spain), Efatec (Portugal) and MPK (Poland) also submitted bids for the contract.
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
”It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory”
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
ILLEGALITEIT NEDERZETTINGEN VOLGENS ARTIKEL 49, 4E CONVENTIE VAN GENEVE
”Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.”
”Digital companies are revolutionizing how the world does tourism. Corporations like Airbnb, Booking.com, Expedia and TripAdvisor, which dominate the multi-billion-dollar global online tourism industry, have become hugely successful. These companies all also list numerous hotels, B&Bs, attractions or tours in Israeli settlements in the Occupied Palestinian Territories (OPT). They are doing so despite knowing that Israel’s settlements are illegal under international law, and a war crime.”
AMNESTY INTERNATIONAL
BY LISTING PROPERTIES AND ATTRACTIONS IN ISRAELI
SETTLEMENTS, DIGITAL TOURISM COMPANIES ARE PROFITING
”Violence by settlers (and sometimes by other Israeli civilians) toward Palestinians has long since become part of daily life under occupation in the West Bank. These actions range from blocking roads, throwing stones at cars and houses, raiding villages and farmland, torching fields and olive groves, and damaging crops and property to physical assault, sometimes to the point of hurling Molotov cocktails or using live fire. Over the years, this widespread violence toward Palestinians has resulted in injuries to life and limb, as well as damage to property and land.”
Violence by settlers (and sometimes by other Israeli civilians) toward Palestinians has long since become part of daily life under occupation in the West Bank. These actions range from blocking roads, throwing stones at cars and houses, raiding villages and farmland, torching fields and olive groves, and damaging crops and property to physical assault, sometimes to the point of hurling Molotov cocktails or using live fire. Over the years, this widespread violence toward Palestinians has resulted in injuries to life and limb, as well as damage to property and land.
Under international law, Israel has a duty to protect Palestinians in the West Bank from this conduct. However, Israeli authorities routinely shirk this responsibility, even when the violent actions can be anticipated. Thousands of testimonies, videos and reports, as well as many years of close monitoring by B’Tselem and other organizations, reveal that Israeli security forces not only allow settlers to harm Palestinians and their property as a matter of course – they often provide the perpetrators escort and back-up. In some cases, they even join in on the attack. In other instances, security forces have prevented anticipated harm by removing the targeted Palestinians, rather than the Israeli assailants.
The law enforcement agencies, for their part, rarely make settlers face consequences for attacking Palestinians. In almost all cases, the investigations – if one was opened, in the first place – have not resulted in any action taken against the perpetrators. This undeclared policy of lenience toward settler violence aimed at Palestinians has been documented in numerous reports by human rights organizations, as well as in official state reports (such as the Karp Report of 1982 and the Shamgar Report of 1994).
In a ten-year review published in May 2015, human rights organization Yesh Din found that some 85% of investigations into such cases (including violence, arson, damage to property, mutilation of trees and takeover of land) ended with no further action taken, and that the odds of a police complaint filed by a Palestinian resulting in the conviction of an Israeli civilian were a mere 1.9%. Given the futility of this effort, many Palestinians choose to forgo filing a complaint altogether.
Since it was founded in 1989, B’Tselem has been documenting incidents of settler violence against Palestinians and advocating for security forces to fulfill their obligation to protect Palestinians and their property from such injury. For many years, B’Tselem has stressed the duty of Israeli authorities to make the necessary preparations, including allocating forces, to prevent attacks that can be predicted – especially when they are carried out in the open – and arrest the assailants. We have repeatedly called attention to the responsibility of the law enforcement agencies to quickly and efficiently investigate attacks after they take place. B’Tselem has provided the police and the military with documentation of such attacks, including video footage filmed by volunteers. We have also helped Palestinian victims file complaints with the police and have monitored the investigations – including appealing closed cases. After more than 25 years of this work, there is no escaping the conclusion that the authorities merely make a show of law enforcement in this context and that, with few exceptions, they have no interest in seriously investigating settler violence against Palestinians.
A stark example recurs every year during the olive harvest. After repeated settler attacks, the military forbade Palestinian farmers from entering their own land if it lies near a settlement – instead of protecting the farmers by enforcing the law on the settlers. In 2004, the heads of five Palestinian local councils petitioned Israel’s High Court of Justice (HCJ), demanding that the military allow them to access their lands and protect them from settler attacks during the olive harvest. The court accepted the petition about two years later, ruling that the military should not, in general, deny Palestinians access to their land in the name of protecting them. The justices also ruled that the security establishment must “give clear, unequivocal instructions to the forces operating in the field” and also “deploy forces to protect the property of the Palestinian inhabitants” (HCJ 9593/04 Murar et al. v. IDF Commander for Judea and Samaria et al.). As a result, the state created a “coordination system” for supposedly enabling Palestinians throughout the West Bank to access their land for several days, twice a year – during the harvest and plowing seasons. This requires prior coordination with the military, which assigns them a security detail.
In practice, the system does little to resolve this violent reality and is largely another empty show of law enforcement. First, it furthers the assumption that the solution lies with restricting the Palestinian victims, rather than the violent settlers. Second, it is relevant to two specific periods every year, leaving settlers free to roam and vandalize land and trees the rest of the time, while the Palestinian owners are barred access. Third, the military requires Palestinians to undergo such a complicated coordination process and meet so many requirements that, in many cases, attaining access is impossible.
Settler violence has a pervasive impact on life in the West Bank, creating a lingering sense of intimidation. Countless attacks have left their traumatic mark on individual Palestinians and on the collective memory. As a result, many Palestinians now avoid approaching “danger zones” near settlements. Landowners do not dare enter these areas without military escort or Israeli civilians accompanying them. As a result, in some plots, the yield has become so poor that the owners have given up trying to reach the land and tend it. This dynamic has created invisible walls throughout the West Bank, beyond which Palestinians know they face violence to the point of risking their lives.
The rogue settlements euphemistically known as “illegal outposts” – since they were formally established in breach of Israeli law, although they enjoy broad government support and funding – contribute to this reality. These 100 or so outposts, established throughout the West Bank since the 1990s, have effectively taken over large swathes of land, expanding the scope of settlement control. This dispossession has been accompanied by violence towards Palestinian landowners that includes physical assaults, threats, attacks on shepherds and theft of land. Apart from very rare exceptions in which outposts were removed further to legal proceedings, virtually all outposts remain standing and are gradually gaining formal recognition as a substantial part of the settlement enterprise.
Violent actions of settlers against Palestinians are not exceptions to a rule. Rather, they form part of a broader strategy in which the state colludes, as it stands to benefit from the result. Over time, this unchecked violence is gradually driving Palestinians from more and more locations in the West Bank, making it easier for the state to take over land and resources.
Twee Palestijnse vakbondsfederaties dringen aan op uitsluiting van CAF van aanbestedingen in Nederland. De Spaanse leverancier van treinen en trams is in Israël/Palestina betrokken bij oorlogsmisdaden. Met een e-mail kunnen Nederlanders hun oproep steunen.
Eind maart stuurden de Algemene Federatie van Onafhankelijke Vakbonden Palestina en de Palestijnse Nieuwe Federatie van Vakbonden een oproep aan de NS, het Amsterdamse GVB en de provincie Utrecht om hun huidige leverancier van ‘rollend materieel’, het Spaanse CAF, uit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten. Nederlandse burgers kunnen hun oproep per e-mail steunen. Inmiddels hebben meer dan twaalfhonderd Nederlanders dat gedaan. Aanleiding voor de actie is de ontsporing van het voorheen respectabele bedrijf.
De ontsporing van CAF
CAF – voluit Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles – werkt in opdracht van Israël aan de uitbreiding van de zogenoemde Jerusalem Light Rail (JLR), een sneltram die Israëlisch West-Jeruzalem verbindt met Israëlische kolonies in Palestijns Oost-Jeruzalem en op de Palestijnse Westelijke Jordaanoever. Het project beoogt de illegale Israëlische kolonisering van de Palestijnse gebieden dieper te verankeren.
De Israëlische kolonisering is in strijd met het internationaal recht, en geldt onder de Conventies van Genève en het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof als een oorlogsmisdaad. Daarnaast gaat de kolonisering gepaard met een regime van militaire bezetting en apartheid, en met structurele schendingen van de mensenrechten.
Daar moet je als bedrijf niet aan meewerken. Dat vonden ook Siemens, Bombardier, Alstom en andere bedrijven die zich terugtrokken als potentieel partner in de JLR. Met dat besluit leefden zij de UN Guiding Principles on Business and Human Rights en andere internationale gedragscodes na, die betrokkenheid van bedrijven bij rechtenschendingen tegengaan. Anno 2021 geldt naleving daarvan als ondergrens voor maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Desondanks begaf CAF zich in augustus 2019 in het JLR-project. Daartoe werd een alliantie aangegaan met het Israëlische bedrijf Shapir Engineering, en samengewerkt met de Israëlische financier Bank Hapoalim. Zowel Shapir als Hapoalim staan op de ‘zwarte’ VN-lijst van bedrijven die betrokken zijn bij de kolonisering en de daarmee samenhangende rechtenschendingen. Intussen is ook CAF gekandideerd voor een plek op de lijst.
GEEN ACCEPTABELE PARTNER
In maart publiceerden wij een uitvoerig artikel over de rol van CAF, en over de gevolgen ervan voor het bedrijf. Dat is zwaar onder vuur komen te liggen – eerst van de eigen werknemers en de Baskische regio waar het is gevestigd, maar intussen wereldwijd. Van Mexico tot Noorwegen worden overheden
en bedrijven opgeroepen CAF uit te sluiten van aanbestedingen en contracten.
Dat gebeurt nu ook in Nederland, waar CAF treinen, trams en metro’s bouwt voor bedrijven en overheden als de NS, het Amsterdamse openbaar vervoerbedrijf GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam. Die opdrachtgevers worden nu per e-mail opgeroepen om CAF geen rol in nieuwe aanbestedingen en opdrachten meer te gunnen.
De e-mail-actie, die ook in andere Europese landen wordt gehouden, is geïnitieerd door de Palestijnse BDS Movement, die in 2005 met steun van 171 Palestijnse maatschappelijke organisaties werd opgericht, en intussen geldt als belangrijkste representant van de geweldloze strijd voor Palestijnse rechten. Op de website van BDS Nederland (voorheen docP) is meer te lezen over de actie en de BDS-beweging.
EINDE BERICHT
BDS NEDERLAND:
STUUR EEN MAIL AAN NS, GVB EN OPENBAAR VERVOER UTRECHT: WERK NIET MEE AAN ANNEXATIE
Het BNC biedt openbaar vervoersinstellingen in diverse Europese landen -waaronder Nederland- vandaag een brief aan van twee Palestijnse vakbondsfederaties waarin ze worden opgeroepen om de banden met CAF te verbreken zolang het betrokken blijft bij Israëls’ illegale apartheids- en annexatieproject in bezet Palestijns gebied, en er zolang geen contracten mee af te sluiten.
Deze brief wordt ondersteund door een E-mail actie gericht aan de betrokken openbaar vervoersinstanties, hier in Nederland de NS, het GVB en het Utrechtse openbaar vervoer. Maak deze instanties duidelijk waarom ze CAF niet als een samenwerkingspartner kunnen blijven accepteren en er geen contracten meer mee af moeten sluiten zolang het betrokken blijft bij de Jerusalem Light Rail en daarmee de rechten van de Palestijnen helpt vertrappen, en stuur je mail!
Vandaag, 30 maart, wordt door Palestijnen herdacht als de Dag van het Land. Dit omdat het nu 45 jaar geleden is dat de Israëlische politie 6 Palestijnse burgers van de zionistische staat doodschoot die demonstreerden tegen overheidsplannen voor de massale onteigening van hun grond. Het sterven in de strijd voor het behoud van het eigen land vat de Palestijnse strijd tegen Israëlische onderdrukking, kolonisatie en apartheid immers op symbolische wijze in een notendop samen. Land die deze staat, Israel genaamd, in bezit wil nemen en zoveel mogelijk wil ontdoen ivan zijn Palestijnse bevolking ten gunste van de vestiging en ontwikkeling van de eigen, joodse, bevolking.
In dit laatste proces is het Baskisch-Spaanse openbaarvervoersbouwbedrijf CAF vandaag de dag tot over zijn oren betrokken. Sinds augustus 2019 werkt het immers, samen met het Israëlische bedrijf Shapir die op de VN-database staat van bedrijven die betrokken zijn bij Israëls grootscheepse illegale nederzettingenproject in bezet Palestijns gebied, aan de Jerusalem Light Rail: enkele spoorverbindingen die West-Jeruzalem verbinden met illegale Israëlische nederzettingen in- en rondom Oost-Jeruzalem.
Dit brengt, opnieuw, grootscheepse onteigening van Palestijnse grond met zich mee ten gunste van de uitbreiding en ontwikkeling van die koloniale nederzettingen, draagt bij aan de isolatie van Palestijnse woonbuurten, dorpen en steden in en rond Oost-Jeruzalem ten op zichte van die van elders op de Westelijke Jordaanoever en van elkaar en verankerd de wederrechtelijke annexatie van dit Palestijnse gebied nog verder.
Dit annexatieproces brengt toenemende marginalisering van de Palestijnse bevolking met zich mee, een verbod op de bouw van nieuwe woningen en een gestage etnische zuivering uit Oost-Jeruzalem en omgeving. Een proces dat tevens in stand gehouden wordt door de repressie en het geweld tegen die bevolking door Israelische veiligheidstroepen en Joodse kolonisten.
Om deze redenen heeft CAF ook met toenemend verzet en protest tegen haar deelname aan de Jerusalem Light Rail te maken. In Spanje en Baskenland zelf (ook van de kant van arbeiders die daar werkzaam zijn in de CAF-fabrieken!), in Frankrijk, in Groot-Brittannië, in Noorwegen, in Israel-Palestina zelf en nu ook in Nederland! Hier te lande levert CAF de sprintertreinstellen aan de NS, trams en metrostellen aan het Amsterdamse GVB en trams aan de gemeente Utrecht.
Het BNC biedt openbaar vervoersinstellingen in diverse Europese landen -waaronder de onze- vandaag een brief aan van twee Palestijnse vakbondsfederaties waarin ze worden opgeroepen om de banden met CAF te verbreken zolang het betrokken blijft bij Israëls’ illegale apartheids- en annexatieproject in bezet Palestijns gebied, en er zolang geen contracten mee mee af te sluiten.
Deze brief wordt ondersteund door een E-mail actie gericht aan de betrokken openbaar vervoersinstanties, hier in Nederland de NS, het GVB en het Utrechtse openbaar vervoer. Maak deze instanties duidelijk waarom ze CAF niet als een samenwerkingspartner kunnen blijven accepteren en er geen contracten meer mee af moeten sluiten zolang het betrokken blijft bij de Jerusalem Light Rail en daarmee de rechten van de Palestijnen helpt vertrappen, en stuur je mail!
Klik en stuur nu jouw e-mail naar Nederlandse Spoorwegen, GVB and Openbaar Vervoer Utrecht.
EINDE BERICHT
[9] ”Opmerkelijk is dat de belangrijkste concurrenten van CAF – gerenommeerde bedrijven als Alstom, Siemens, Bombardier, Systra en Macquarie – zich allemaal al eerder uit de JLR-aanbesteding terugtrokken, waarbij met name het tracé door Oost-Jeruzalem als taboe werd gekwalificeerd.” THE RIGHTS FORUMNEDERLANDSE OV PARTNER BETROKKEN BIJ ISRAEL’S ILLEGALEKOLINISERING8 MAART 2021 https://rightsforum.org/nieuws/nederlandse-ov-partner-betrokken-bij-israels-illegale-kolonisering/
De NS, het GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam blijken op grote schaal zaken te doen met de Spaanse treinenbouwer CAF, die wordt beschuldigd van betrokkenheid bij oorlogsmisdaden.
Nederlandse bedrijven en overheden hebben grote orders uitstaan bij de Spaanse treinenbouwer Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles, kortweg CAF. Op LinkedIn meldt de Nederlandse poot van het bedrijf, CAF Netherlands, te werken aan 206 Sprinters voor NS, 54 trams voor de Provincie Utrecht, 72 trams voor de gemeente Amsterdam, en een nieuwe generatie M7-metro’s voor de GVB.
Oorlogsmisdaden
CAF is een topspeler in de internationale markt voor treinen, trams, metro’s, bussen, treinbeveiliging en onderhoud, met een gedegen track record in Nederland. In augustus 2019 kantelde de populariteit van het bedrijf, toen CAF een aanbesteding won van het Israëlische ministerie van Financiën voor de uitbreiding van de zogenoemde Jerusalem Light Rail (JLR), een sneltram die Israëlisch West-Jeruzalem verbindt met Israëlische kolonies (‘nederzettingen’) in bezet Palestijns Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever.
De Israëlische kolonisering van bezet Palestijns gebied is illegaal en geldt onder het Statuut van Rome – het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof (ICC) – als oorlogsmisdaad. Juist afgelopen woensdag besloot het ICC, na een voortraject van ruim zes jaar, een officieel onderzoek in te stellen naar oorlogsmisdaden in de bezette Palestijnse gebieden, waarbij de Israëlische kolonisering een van de thema’s vormt.
Foute partners
Binnen het JLR-project werkt CAF samen met het Israëlische ingenieurs- en constructiebedrijf Shapir, dat is opgenomen in de VN-database van bedrijven waarvan is vastgesteld dat zij middels hun activiteiten in bezet gebied bijdragen aan schendingen van het internationaal recht en Palestijnse mensenrechten. Datzelfde geldt voor de Israëlische Bank Hapoalim, die in november 2020 als hoofdfinancier tot de samenwerking toetrad.
Opmerkelijk is dat de belangrijkste concurrenten van CAF – gerenommeerde bedrijven als Alstom, Siemens, Bombardier, Systra en Macquarie – zich allemaal al eerder uit de JLR-aanbesteding terugtrokken, waarbij met name het tracé door Oost-Jeruzalem als taboe werd gekwalificeerd. Van de acht potentiële bieders bleven er slechts twee over: CAF-Shapir en een internationaal consortium rond het Chinese CRRC en Israëlische Egged. Ook dat laatste bedrijf komt voor in de VN-database.’
Jeruzalem is taboe’
Het Franse Alstom trok zich terug uit vrees voor hoge boetes die het bedrijf onder Franse wetgeving tegemoetzag – dit nadat Alstoms Israëlische partners die weigerden te compenseren. Denkbaar is ook dat CAF’s concurrenten zich het lot herinneren van de Franse multinational Veolia, die zijn betrokkenheid bij de JLR moest bekopen met een wereldwijde pariastatus en een miljardenverlies. In 2015 trok Veolia zich terug uit het JLR-project, en sindsdien geldt ‘Remember Veolia’ als waarschuwing voor bedrijven die in zijn voetsporen willen treden.
Het Israëlische zakenblad Globes stelde vast dat feitelijk sprake is van een ‘stille boycot’ door internationale transportondernemingen, die een veel groter effect heeft op de Israëlische economie dan bijvoorbeeld de – vaak met veel rumoer omgeven – weigering van beroemdheden om in Israël op te treden. Globes constateert dat Israëls initiële bravoure over de verwachte participatie van liefst acht bieders – uitgelegd als brede steun van het bedrijfsleven voor Israëls kolonisering – in het tegendeel is omgeslagen.
CAF is het nieuwe Veolia
Anderhalf jaar na het winnen van de Israëlische aanbesteding is CAF hard op weg in de voetsporen van Veolia te treden. Het in Baskenland gevestigde spoorbedrijf kreeg te maken met zware oppositie van het eigen personeel, aandeelhouders en vakbonden, en van zeventig Baskische maatschappelijke organisaties die CAF opriepen zich uit het JLR-project terug te trekken. Veel Basken identificeren zich met de nationale aspiraties van de Palestijnen, en beschouwen de handelwijze van CAF ook vanuit dat oogpunt als onacceptabel.
Intussen is onder de slogan ‘CAF Get Off Israel’s Apartheid Train’ ook een internationale campagne op gang gekomen, waarbij zich vakbonden, mensenrechtenorganisaties en tal van andere groeperingen hebben aangesloten. Afgelopen maand diende een coalitie van 31 Palestijnse en internationale organisaties een eis in bij de VN om CAF op te nemen in de database van ‘foute’ bedrijven. In talloze landen wordt de deelname van CAF aan lokale en nationale aanbestedingen aangevochten. In december 2020 trok het bedrijf zich terug uit een aanbesteding in Mexico City nadat tachtig organisaties aandrongen op uitsluiting. In Noorwegen wordt een door acht vakbonden gesteunde campagne gevoerd tegen de deelname van CAF aan een aanbesteding voor nieuw treinmaterieel; een internationale petitie
daartoe is tot dusver bijna vijfduizend maal getekend.
Ook in Nederland zijn protesten tegen CAF op gang gekomen. Het bedrijf zal steeds harder worden aangesproken op zijn ontspoorde activiteiten, en zijn deelname aan nieuwe aanbestedingen zal worden aangevochten. Daarnaast worden CAF’s huidige partners, waaronder de NS, het GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam, opgeroepen zich van CAF te distantiëren.
Te weinig aandacht voor mensenrechten
Op grond van het Nederlandse mensenrechtenbeleid en het zogenoemde ‘Maatschappelijk Verantwoord Inkopen’ (MVI) zou het ondenkbaar moeten zijn dat bedrijven die betrokken zijn bij oorlogsmisdaden en andere schendingen van het internationaal recht orders in de wacht slepen die uit publieke middelen worden bekostigd. Maar Nederlandse (semi-)overheden nemen het niet nauw met mensenrechten en MVI, en hebben er in veel gevallen geen moeite mee ‘foute’ bedrijven tot aanbestedingen toe te laten en van opdrachten te voorzien.
Een voorbeeld is het in Nederland actieve Egged Bus Systems (EBS). EBS is een dochterbedrijf van het Israëlische Egged, dat onder meer busdiensten verzorgt tussen Israël en zijn kolonies in bezet gebied, en om die reden is opgenomen in de VN-database van ‘foute’ bedrijven. Desondanks werd EBS door onder meer de Metropoolregio Rotterdam Den Haag (MRDH) toegelaten tot aanbestedeningen, en werden het bedrijf vergunningen verleend voor busdiensten in de regio.
Afgelopen jaren heeft The Rights Forum de betreffende Nederlandse overheden en verantwoordelijke ministeries aangesproken op deze onwenselijke gang van zaken. In hun reacties – waarop vaak langdurig moet worden aangedrongen – schuiven zij hun verantwoordelijkheden steevast af. De bittere realiteit is dat Nederlandse bedrijven en overheden door hun samenwerking met ‘foute’ bedrijven bijdragen aan ernstige schendingen van het recht. CAF geldt daarvan als meest recente voorbeeld.
Trade unions and human rights organizations in France are celebrating as a victory the withdrawal of train manufacturer Alstom from the Jerusalem light rail.
Meanwhile, it has also been confirmed that a Greek-led consortium failed to submit a bid.
France’s Alstom confirmed to media last week that it had dropped plans to bid on the extension of the Israeli railway that links settlements in the West Bank to each other and to Jerusalem.
Israel’s construction of settlements in the occupied West Bank, including East Jerusalem, is a war crime.
Alstom’s would-be Israeli partners had revealed earlier this month that the French firm had backed out, citing concerns over how the settler railway violates Palestinian human rights and international law.
The international human rights group FIDH, Palestine’s Al-Haq and French labor federations CFDT and CGT are among a coalition of organizations that welcomed Alstom’s decision as a “win for law.”
Those organizations have long campaigned to end the complicity of French firms in the railway, which they describe as “a tool of the Israeli settlement and annexation policy” in Jerusalem.
Systra, a subsidiary of French state rail firm SNCF and Paris transit authority RATP, had already pulled out of the Israeli project last year.
Earlier this month, The Electronic Intifada broke the news that Canada’s Bombardier had pulled out, along with Australia’s Macquarie and Germany’s Siemens.
With the withdrawal of the Alstom-led consortium, the number of bids on the light rail expansion dropped from an initial seven to just two – one involving China’s CRRC and one including Spanish firm CAF.
And a French subcontractor, Egis, still provides planning and consulting services to the Jerusalem light rail. It is owned by the public firm Caisse des Dépôts et Consignations.
“In the name of corporate ethics, for which no exception should be made, we urgently call upon both the government and the senior management of [Caisse des Dépôts et Consignations] to demand the immediate withdrawal of Egis from this project,” the human rights and labor groups state.
Greece drops bid
The Palestinian Authority’s office in Athens on Thursday welcomed the decision by a Greek-led consortium not to put in a bid to expand the light rail.
The PA embassy expressed its “deep satisfaction that the deadline for the bidding to construct the light railway project in occupied East Jerusalem expired on 13 May 2019, and neither private nor public Greek companies submitted bids.”
“This decision is a clear expression of rejection of colonization,” the PA office added.
Greece’s government, led by the nominally left-wing party Syriza, had previously given strong backing to the consortium that included publicly owned transit firm STASY and private construction firm GEK Terna.
The PA office thanked lawmakers, trade unions, municipalities and activists who had taken a stand against Greek involvement in the settler railway.
Some of the lawmakers who raised questions in parliament about the Greek bid were from Syriza.
Arab ambassadors had also raised objections over the project in a meeting with the Greek foreign minister, according to the PA.
Last month, Yanis Varoufakis, the former Greek finance minister turned pan-European political campaigner, joined the chorus of criticism.
Varoufakis said he was “deeply ashamed of my former Syriza colleagues” for supporting the project and pledged that his new political movement would “commit to fighting against this.”
Israeli spin
The Israeli embassy in Athens put out a press release denying that the Greek bid had been dropped for political reasons.
The embassy claimed that the Greek consortium had put the brakes on the bid for “purely technical reasons.”
But that spin is unlikely to dampen the sense of victory for activists in Greece and across Europe.
Attention will now turn to Spain, whose train maker CAF remains involved in one of the two consortiums still taking part in the tender.
The Israeli business publication Globesconceded that labor opposition “could disrupt CAF’s work if it wins the tender.”
The French and Palestinian human rights and labor groups are calling on all European governments to “take a clear stance against companies’ involvement in the Israeli policies of annexation, colonization and occupation.”
Chinese role
The other consortium still in the running involves Chinese company CRRC.
“The Chinese entry into the infrastructure market in Israel is alarming the US,” according to Globes.
The Trump administration is mounting a global effort to contain China economically and to sanction companies like CRRC that do business in Iran.
This could place Israel under US pressure not to give the contract to the Chinese-led consortium.
In 2016, China voted to support a UN Security Council resolution reaffirming the illegality of Israel’s settlements and “Condemning all measures aimed at altering the demographic composition, character and status of the Palestinian territory occupied since 1967, including East Jerusalem.”
If activists keep up the pace and extend their campaign to include pressuring China to match its rhetoric with action, Israel’s settler railway could be going nowhere fast.
EINDE ARTIKEL
[10]
ZIE NOOT 5
[11]
BDS NEDERLAND:
STUUR EEN MAIL AAN NS, GVB EN OPENBAAR VERVOER UTRECHT: WERK NIET MEE AAN ANNEXATIE
AANGVBDIRECTIE EN MANAGEMENT TavMevrouw C. Zuiderwijk/Algemeen DirecteurDe heer M. Lohmeijer/Directeur Techniek en OperatieDe heer K. Beeckmans/Financieel Directeur Onderwerp:Oproep tot verbreking van alle banden met CAF vanwege betrokkenheidbij de Israelische bezettingspolitiek
Geachte DirectieGeacht Management
Vooraf:Als u erachter staat, dat mensen worden bezet, van hun land wordenverdreven, worden bestolen en/of geintimideerd, lees dan niet verder.
[Een soortgelijke brief is eveneens verzonden naar het Openbaar Vervoer Utrecht en NS, die net zoals u met CAF in zee zijn gegaan]
Volgens betrouwbare informatie, die mij bereikt heeft, bent u een samenwerkingsverband aangegaan met CAF, de Spaanse leverancier vantreinen en trams [1] en ik roep u per onmiddellijk op om dit misdadigebedrijf uit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten! Reden [en dat verklaart dan ook direct waarom ik dit CAF bedrijf”misdadig” noem]:De CAF betrokkenheid bij de Israelische bezettings en landroof politiek! Hoewel u daarvan op de hoogte had moeten zijn en daarom sowieso nietmet CAF in zee had moeten gaan, zal ik het nog eens uitleggen: CAF, dat Spaans-Baskische trein en tramvervoerbedrijf, werkt in opdracht vanIsrael aan de uitbreiding van de ”Jerusalem Lightrail”, een sneltramverbinding,die West Jerusalem verbindt met de in bezet Palestijns gebied gelegenillegale nederzettingen in Oost-Jerusalem [Oost-Jerusalem is dus, zoalsu dient te weten, door Israel bezet gebied] [2]Deze samenwerking van CAF aan Lightrail dateert reeds van 2019! [3]
WAAROM MISDADIG? Ik heb het hierboven al geschreven:Dat CAF bedrijf is misdadig, omdat het willens en wetens meewerkt[en eraan verdient!] aan de instandhouding van de misdadige Israelische bezetting [4] en de direct daaruit voortvloeiende even misdadigenederzettingenpolitiek!Niet alleen zijn die in bezet Palestijns gebied gebouwde nederzettingenillegaal volgens het Internationaal Recht [5], er is ook overduidelijksprake van directe landroof, omdat bezet Palestijns gebied is GESTOLENvan de bezette Palestijnse bevolking [die van hun rechtmatige gebied isverdreven] ten gunste van uit Israel afkomstige Joodse inwoners, aan wie opvoormalig Palestijns land [of huizen] bewoningen en land is toegewezen.En alsof dat nog niet erg genoeg is, is er regelmatig sprake van terreur en geweld van deze kolonisten [bewoners van de illegale nederzettingen] tegenover de bezette Palestijnse bevolking, al dan niet ondersteund doorIsraelische veiligheidstroepen!Lees er de Israelische mensenrechtenorganisatie B’stelem maar opna! [6] UW OPDRACHT Het zou u niet eens meer gezegd moeten worden!Niet alleen had u nooit met CAF, dat de Israelische bezettings en kolonisatiepolitiek faciliteert [7] en er direct aan verdient, in zee moeten gaan, omdatu alle informatie, die ik u hier heb aangedragen, ook wel had kunnen vinden,nu u dus van deze informatie voorzien bent, die anderen dan ik u ook hebben aangedragen [8], dient dit misdadige bedrijf, CAF, per directuit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten!Niet alleen vanwege CAF’s misdadige involvement met Jerusalem Light Rail[zie wat ik daarover reeds geschreven heb in bovenstaande], maar ookdoor de hardleersheid van dit bedrijf.Weet u, dat concurrenten van CAF, zoals Alston, Siemens, Bombardier, Systraen Maquarie zich WEL hebben teruggetrokken uit de Jerusalem Light Railaanbesteding? [9]Neen?Dan weet u het nu! En dat voorbeeld dient u ook te volgen
EPILOOG Ik heb het al duidelijk gemaakt en hoef er weinig meer aan toe te voegen:U bent in zee gegaan met CAF, een totaal fout bedrijf, dat door haar betrokkenheid bij Jerusalem Light Rail, medewerkt aan de facilitering eninstandhouding van een van de meest kwalijke aspecten van de Israelischebezettingspolitiek:De in bezet Palestijns gebied gestichte Joods-Israelische nederzettingen,in strijd met het Internationaal Recht [10] en tot stand gekomen door regelrechtediefstal en landroof. BAH! Daarvan zou u uit uzelf moeten zeggen:Bij zo’n vieze Club wil ik niet horen en er zeker geen vervoermiddelenvan willen afnemen. Dus nu een duidelijke waarschuwing en eis van mijn kant, waarschijnlijkvoorafgegaan door vele anderen [11] MIJDT CAF IN DE TOEKOMST, GA NIET MEER MET DEZE MISDADIGERS IN ZEE! Anders bent u betrokken bij Bloedgeld, Bezetting en Landroofen staat u erachter, dat dat mensen worden bezet, van hun land wordenverdreven, worden bestolen en/of geintimideerd. Dat maakt u dan tot mede crimineel Mijdt dus in de toekomst CAF!Het is al erg genoeg, dat u met hen in zee gegaan bent. Vriendelijke groeten Astrid EssedAmsterdam NOTEN
De nieuwe CAF-trams van stadsvervoerder GVB zullen niet meer enkel op de Amstelveenlijn rijden. Vanaf dinsdag wordt de 15G-tram ook opgenomen in de dienstregeling van lijn 5 tussen Amsterdam en Amstelveen Stadshart. Dat gebeurt in de kenmerkende blauw-witte kleurstelling en daarmee is sprake van een primeur. Op de Amstelveenlijn rijden de trams namelijk in de R-netkleuren.
De nieuwe CAF-trams van stadsvervoerder GVB zullen niet meer enkel op de Amstelveenlijn rijden. Vanaf dinsdag wordt de 15G-tram ook opgenomen in de dienstregeling van lijn 5 tussen Amsterdam en Amstelveen Stadshart. Dat gebeurt in de kenmerkende blauw-witte kleurstelling en daarmee is sprake van een primeur. Op de Amstelveenlijn rijden de trams namelijk in de R-netkleuren.
Het GVB heeft in totaal 72 nieuwe 15G-trams besteld bij de Spaanse fabrikant CAF, ter vervanging van de oudere 11G- en 12G-trams. Deze worden na meer dan twintig jaar stapsgewijs buitendienst gesteld. Inmiddels zijn er al 43 nieuwe trams geleverd, waarvan achttien in blauw-witte kleuren. Dat is ruimschoots voldoende om op lijn 5 in één keer met volledig nieuwe voertuigen te gaan rijden, maar er is bewust voor gekozen dat niet te doen.
Kinderziektes
“We beginnen met één voertuig om zo alle bestuurders op lijn 5 goed en gedegen de mogelijkheid te geven gewend te raken aan de nieuwe voertuigen”, aldus Iris Bruinsma, unitmanager vervoer bij het GVB. De bestuurders konden afgelopen periode kennismaken met de nieuwe trams, zowel in een simulator als de voertuigen zelf. “Maar het is anders om er de hele dag in dienstregeling mee te rijden en om te gaan met mogelijke kinderziektes.”
Omdat de 15G-trams al ruim drie maanden rijden op de Amstelveenlijn, is er al veel geleerd over het nieuwe voertuig. Desondanks wordt rekening gehouden met mogelijke nieuwe kinderziektes op lijn 5, zoals niet synchroon lopende reisinformatie op de schermen in de tram. “Het is een nieuw tram met nieuwe software op een lijn waarop het voertuig voor het eerst volledig gaat rijden. Alles is eigenlijk nieuw, behalve de lijn zelf natuurlijk.”
Waarborgen robuuste dienstregeling
Als de introductie van de eerste nieuwe CAF-tram op lijn 5 naar behoren verloopt, wordt een week later een tweede ingezet. Dit gaat net zo lang door tot alle elf oude trams zijn vervangen. Deze stapsgewijze aanpak zorgt er volgens de vervoerder voor dat het beste een goede en solide dienstregeling kan worden gewaarborgd met de nieuwe voertuigen. Het GVB kan nog niet zeggen welke lijn als volgende aan de beurt is.
Op de Amstelveenlijn deden zich in de beginfase verschillende kinderziektes voor en was er tijd nodig om gewend te raken aan de nieuwe trams, met vertraging en soms ook rituitval tot gevolg. Hoewel er inmiddels sprake is van een positieve trend, kan in combinatie met de nog kwetsbare infrastructuur op deze lijn nog geen robuuste dienstregeling worden gereden. De Vervoerregio Amsterdam verleende het GVB daarom een half jaar ontheffing voor de concessie-eisen op het gebied van rituitval en punctualiteit.
EINDE BERICHT
THE RIGHTS FORUM
SLUIT SPAANSE TREINENBOUWER CAF UIT VAN AANBESTEDINGEN
Twee Palestijnse vakbondsfederaties dringen aan op uitsluiting van CAF van aanbestedingen in Nederland. De Spaanse leverancier van treinen en trams is in Israël/Palestina betrokken bij oorlogsmisdaden. Met een e-mail kunnen Nederlanders hun oproep steunen.
Eind maart stuurden de Algemene Federatie van Onafhankelijke Vakbonden Palestina en de Palestijnse Nieuwe Federatie van Vakbonden een oproep aan de NS, het Amsterdamse GVB en de provincie Utrecht om hun huidige leverancier van ‘rollend materieel’, het Spaanse CAF, uit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten. Nederlandse burgers kunnen hun oproep per e-mail steunen. Inmiddels hebben meer dan twaalfhonderd Nederlanders dat gedaan. Aanleiding voor de actie is de ontsporing van het voorheen respectabele bedrijf.
De ontsporing van CAF
CAF – voluit Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles – werkt in opdracht van Israël aan de uitbreiding van de zogenoemde Jerusalem Light Rail (JLR), een sneltram die Israëlisch West-Jeruzalem verbindt met Israëlische kolonies in Palestijns Oost-Jeruzalem en op de Palestijnse Westelijke Jordaanoever. Het project beoogt de illegale Israëlische kolonisering van de Palestijnse gebieden dieper te verankeren.
De Israëlische kolonisering is in strijd met het internationaal recht, en geldt onder de Conventies van Genève en het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof als een oorlogsmisdaad. Daarnaast gaat de kolonisering gepaard met een regime van militaire bezetting en apartheid, en met structurele schendingen van de mensenrechten.
Daar moet je als bedrijf niet aan meewerken. Dat vonden ook Siemens, Bombardier, Alstom en andere bedrijven die zich terugtrokken als potentieel partner in de JLR. Met dat besluit leefden zij de UN Guiding Principles on Business and Human Rights en andere internationale gedragscodes na, die betrokkenheid van bedrijven bij rechtenschendingen tegengaan. Anno 2021 geldt naleving daarvan als ondergrens voor maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Desondanks begaf CAF zich in augustus 2019 in het JLR-project. Daartoe werd een alliantie aangegaan met het Israëlische bedrijf Shapir Engineering, en samengewerkt met de Israëlische financier Bank Hapoalim. Zowel Shapir als Hapoalim staan op de ‘zwarte’ VN-lijst van bedrijven die betrokken zijn bij de kolonisering en de daarmee samenhangende rechtenschendingen. Intussen is ook CAF gekandideerd voor een plek op de lijst.
GEEN ACCEPTABELE PARTNER
In maart publiceerden wij een uitvoerig artikel over de rol van CAF, en over de gevolgen ervan voor het bedrijf. Dat is zwaar onder vuur komen te liggen – eerst van de eigen werknemers en de Baskische regio waar het is gevestigd, maar intussen wereldwijd.
Van Mexico tot Noorwegen worden overheden en bedrijven opgeroepen CAF uit te sluiten van aanbestedingen en contracten.
Dat gebeurt nu ook in Nederland, waar CAF treinen, trams en metro’s bouwt voor bedrijven en overheden als de NS, het Amsterdamse openbaar vervoerbedrijf GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam. Die opdrachtgevers worden nu per e-mail opgeroepen om CAF geen rol in nieuwe aanbestedingen en opdrachten meer te gunnen.
De e-mail-actie, die ook in andere Europese landen wordt gehouden, is geïnitieerd door de Palestijnse BDS Movement, die in 2005 met steun van 171 Palestijnse maatschappelijke organisaties werd opgericht, en intussen geldt als belangrijkste representant van de geweldloze strijd voor Palestijnse rechten. Op de website van BDS Nederland (voorheen docP) is meer te lezen over de actie en de BDS-beweging.
EINDE BERICHT
[2]
”Development of the light rail line is bringing prosperity and growth to the city’s real estate and business sectors, an upsurge in cultural and entertainment centers, and accessibility to the downtown area for residents of large neighborhoods, such as Pigat Ze’ev.”
The transport authority JTMT (Jerusalem Transportation Masterplan Team) has chosen the TransJerusalem J-Net Ltd consortium, consisting in the CAF Group and the construction firm Saphir, for the Jerusalem light rail project. The project value is 1.8 billion EUR.
The so-called Green line is a PPP (Private-Public Partnership) scheme and includes the construction of 20.6 kilometres of new track, 53 stations and a depot. Jerusalem opened its’ first light rail line, the red line in 2011. The new Green line uses the current Red Line on a stretch of 6.8 km. The contract also includes the design and supply of 114 low-floor Urbos trams (which will be operated as double-tractions) for the new Green Line and the refurbishment of the 46 units which are currently in service on the existing Red Line.
114 Urbos trams and 25 years of operation
The project scope of the consortium will also include the supply of the signalling, energy and communication systems, as well as the operation and maintenance of both lines for 15 and 25 years respectively, with the possibility of extending the term of operation. The CAF Group’s scope of this project exceeds 500 million EUR. The Group will also have a 50% stake in the company that will manage the operation and maintenance of both lines. The project is expected to be implemented this year with the new network fully operative by 2025.
The future network
The tram’s Red Line currently extends along 13.8 km with 23 stations distributed on the route, was inaugurated in 2011 and providing transport to over 145,000 passengers on average per day. The Green lines is expected to have a ridership of 200,000 passengers per day. It will link the two campuses of the Hebrew University of Jerusalem and continue south via Pat junction to Gilo while using a common section with the Red line in the city centre until the terminus of the Tel Aviv – Jerusalem railway station which was inaugurated in 2018.
Of the eight entities that participated in the preliminary stages, only two consortiums submitted bids in the final stage. The other consortium consisted in the companies Shikun & Binui and Egged (Israel), CRRC (China), Comsa (Spain), Efatec (Portugal) and MPK (Poland). Siemens, Alstom and Bombardier are reported to have left the tender process at an earlier stage. The companies did not officially withdraw from the process due to political reasons. Nevertheless, the light rail development in Jerusalem has been criticized in the past as both lines run through the disputed area of East Jerusalem.
JERUSALEM Transportation Masterplan Team (JTMT) has awarded the TransJerusalem J-Net consortium, comprised of CAF and the construction firm Shapir, a €1.8bn contract to undertake an extension to the Jerusalem light rail network.
The Private-Public Partnership (PPP) includes the construction of 27km of new track, 53 new stations and various depots covering a 6.8km extension to the Red Line, and the new 20.6km Green Line. The Red Line is currently 13.8km long with 23 stations, and carries around 145,000 passengers daily.
The consortium will also design and supply 114 new Urbos LRVs for the Green Line, and the refurbishment of the 46 vehicles currently in service on the Red Line.
The contract includes the signalling, energy and communication systems, as well as the operation and maintenance of both lines for 15 and 25 years respectively, with the possibility of extending the term of operation.
CAF’s share of the contract is worth more than €500m, and includes the vehicle’s supply and refurbishment, signalling, energy and communication systems and project integration. CAF will also have a 50% stake in the Special Purpose Vehicle (SPV) company that will manage the operation and maintenance of both lines, which is expected to have a €1bn turnover.
Construction is expected begin later this year with the new extensions fully operational by 2025.
Shikun & Binui and Egged (Israel), CRRC (China), Comsa (Spain), Efatec (Portugal) and MPK (Poland) also submitted bids for the contract.
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
”It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory”
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
ILLEGALITEIT NEDERZETTINGEN VOLGENS ARTIKEL 49, 4E CONVENTIE VAN GENEVE
”Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.”
”Digital companies are revolutionizing how the world does tourism. Corporations like Airbnb, Booking.com, Expedia and TripAdvisor, which dominate the multi-billion-dollar global online tourism industry, have become hugely successful. These companies all also list numerous hotels, B&Bs, attractions or tours in Israeli settlements in the Occupied Palestinian Territories (OPT). They are doing so despite knowing that Israel’s settlements are illegal under international law, and a war crime.”
AMNESTY INTERNATIONAL
BY LISTING PROPERTIES AND ATTRACTIONS IN ISRAELI
SETTLEMENTS, DIGITAL TOURISM COMPANIES ARE PROFITING
”Violence by settlers (and sometimes by other Israeli civilians) toward Palestinians has long since become part of daily life under occupation in the West Bank. These actions range from blocking roads, throwing stones at cars and houses, raiding villages and farmland, torching fields and olive groves, and damaging crops and property to physical assault, sometimes to the point of hurling Molotov cocktails or using live fire. Over the years, this widespread violence toward Palestinians has resulted in injuries to life and limb, as well as damage to property and land.”
Violence by settlers (and sometimes by other Israeli civilians) toward Palestinians has long since become part of daily life under occupation in the West Bank. These actions range from blocking roads, throwing stones at cars and houses, raiding villages and farmland, torching fields and olive groves, and damaging crops and property to physical assault, sometimes to the point of hurling Molotov cocktails or using live fire. Over the years, this widespread violence toward Palestinians has resulted in injuries to life and limb, as well as damage to property and land.
Under international law, Israel has a duty to protect Palestinians in the West Bank from this conduct. However, Israeli authorities routinely shirk this responsibility, even when the violent actions can be anticipated. Thousands of testimonies, videos and reports, as well as many years of close monitoring by B’Tselem and other organizations, reveal that Israeli security forces not only allow settlers to harm Palestinians and their property as a matter of course – they often provide the perpetrators escort and back-up. In some cases, they even join in on the attack. In other instances, security forces have prevented anticipated harm by removing the targeted Palestinians, rather than the Israeli assailants.
The law enforcement agencies, for their part, rarely make settlers face consequences for attacking Palestinians. In almost all cases, the investigations – if one was opened, in the first place – have not resulted in any action taken against the perpetrators. This undeclared policy of lenience toward settler violence aimed at Palestinians has been documented in numerous reports by human rights organizations, as well as in official state reports (such as the Karp Report of 1982 and the Shamgar Report of 1994).
In a ten-year review published in May 2015, human rights organization Yesh Din found that some 85% of investigations into such cases (including violence, arson, damage to property, mutilation of trees and takeover of land) ended with no further action taken, and that the odds of a police complaint filed by a Palestinian resulting in the conviction of an Israeli civilian were a mere 1.9%. Given the futility of this effort, many Palestinians choose to forgo filing a complaint altogether.
Since it was founded in 1989, B’Tselem has been documenting incidents of settler violence against Palestinians and advocating for security forces to fulfill their obligation to protect Palestinians and their property from such injury. For many years, B’Tselem has stressed the duty of Israeli authorities to make the necessary preparations, including allocating forces, to prevent attacks that can be predicted – especially when they are carried out in the open – and arrest the assailants. We have repeatedly called attention to the responsibility of the law enforcement agencies to quickly and efficiently investigate attacks after they take place. B’Tselem has provided the police and the military with documentation of such attacks, including video footage filmed by volunteers. We have also helped Palestinian victims file complaints with the police and have monitored the investigations – including appealing closed cases. After more than 25 years of this work, there is no escaping the conclusion that the authorities merely make a show of law enforcement in this context and that, with few exceptions, they have no interest in seriously investigating settler violence against Palestinians.
A stark example recurs every year during the olive harvest. After repeated settler attacks, the military forbade Palestinian farmers from entering their own land if it lies near a settlement – instead of protecting the farmers by enforcing the law on the settlers. In 2004, the heads of five Palestinian local councils petitioned Israel’s High Court of Justice (HCJ), demanding that the military allow them to access their lands and protect them from settler attacks during the olive harvest. The court accepted the petition about two years later, ruling that the military should not, in general, deny Palestinians access to their land in the name of protecting them. The justices also ruled that the security establishment must “give clear, unequivocal instructions to the forces operating in the field” and also “deploy forces to protect the property of the Palestinian inhabitants” (HCJ 9593/04 Murar et al. v. IDF Commander for Judea and Samaria et al.). As a result, the state created a “coordination system” for supposedly enabling Palestinians throughout the West Bank to access their land for several days, twice a year – during the harvest and plowing seasons. This requires prior coordination with the military, which assigns them a security detail.
In practice, the system does little to resolve this violent reality and is largely another empty show of law enforcement. First, it furthers the assumption that the solution lies with restricting the Palestinian victims, rather than the violent settlers. Second, it is relevant to two specific periods every year, leaving settlers free to roam and vandalize land and trees the rest of the time, while the Palestinian owners are barred access. Third, the military requires Palestinians to undergo such a complicated coordination process and meet so many requirements that, in many cases, attaining access is impossible.
Settler violence has a pervasive impact on life in the West Bank, creating a lingering sense of intimidation. Countless attacks have left their traumatic mark on individual Palestinians and on the collective memory. As a result, many Palestinians now avoid approaching “danger zones” near settlements. Landowners do not dare enter these areas without military escort or Israeli civilians accompanying them. As a result, in some plots, the yield has become so poor that the owners have given up trying to reach the land and tend it. This dynamic has created invisible walls throughout the West Bank, beyond which Palestinians know they face violence to the point of risking their lives.
The rogue settlements euphemistically known as “illegal outposts” – since they were formally established in breach of Israeli law, although they enjoy broad government support and funding – contribute to this reality. These 100 or so outposts, established throughout the West Bank since the 1990s, have effectively taken over large swathes of land, expanding the scope of settlement control. This dispossession has been accompanied by violence towards Palestinian landowners that includes physical assaults, threats, attacks on shepherds and theft of land. Apart from very rare exceptions in which outposts were removed further to legal proceedings, virtually all outposts remain standing and are gradually gaining formal recognition as a substantial part of the settlement enterprise.
Violent actions of settlers against Palestinians are not exceptions to a rule. Rather, they form part of a broader strategy in which the state colludes, as it stands to benefit from the result. Over time, this unchecked violence is gradually driving Palestinians from more and more locations in the West Bank, making it easier for the state to take over land and resources.
Twee Palestijnse vakbondsfederaties dringen aan op uitsluiting van CAF van aanbestedingen in Nederland. De Spaanse leverancier van treinen en trams is in Israël/Palestina betrokken bij oorlogsmisdaden. Met een e-mail kunnen Nederlanders hun oproep steunen.
Eind maart stuurden de Algemene Federatie van Onafhankelijke Vakbonden Palestina en de Palestijnse Nieuwe Federatie van Vakbonden een oproep aan de NS, het Amsterdamse GVB en de provincie Utrecht om hun huidige leverancier van ‘rollend materieel’, het Spaanse CAF, uit te sluiten van toekomstige aanbestedingen en opdrachten. Nederlandse burgers kunnen hun oproep per e-mail steunen. Inmiddels hebben meer dan twaalfhonderd Nederlanders dat gedaan. Aanleiding voor de actie is de ontsporing van het voorheen respectabele bedrijf.
De ontsporing van CAF
CAF – voluit Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles – werkt in opdracht van Israël aan de uitbreiding van de zogenoemde Jerusalem Light Rail (JLR), een sneltram die Israëlisch West-Jeruzalem verbindt met Israëlische kolonies in Palestijns Oost-Jeruzalem en op de Palestijnse Westelijke Jordaanoever. Het project beoogt de illegale Israëlische kolonisering van de Palestijnse gebieden dieper te verankeren.
De Israëlische kolonisering is in strijd met het internationaal recht, en geldt onder de Conventies van Genève en het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof als een oorlogsmisdaad. Daarnaast gaat de kolonisering gepaard met een regime van militaire bezetting en apartheid, en met structurele schendingen van de mensenrechten.
Daar moet je als bedrijf niet aan meewerken. Dat vonden ook Siemens, Bombardier, Alstom en andere bedrijven die zich terugtrokken als potentieel partner in de JLR. Met dat besluit leefden zij de UN Guiding Principles on Business and Human Rights en andere internationale gedragscodes na, die betrokkenheid van bedrijven bij rechtenschendingen tegengaan. Anno 2021 geldt naleving daarvan als ondergrens voor maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Desondanks begaf CAF zich in augustus 2019 in het JLR-project. Daartoe werd een alliantie aangegaan met het Israëlische bedrijf Shapir Engineering, en samengewerkt met de Israëlische financier Bank Hapoalim. Zowel Shapir als Hapoalim staan op de ‘zwarte’ VN-lijst van bedrijven die betrokken zijn bij de kolonisering en de daarmee samenhangende rechtenschendingen. Intussen is ook CAF gekandideerd voor een plek op de lijst.
GEEN ACCEPTABELE PARTNER
In maart publiceerden wij een uitvoerig artikel over de rol van CAF, en over de gevolgen ervan voor het bedrijf. Dat is zwaar onder vuur komen te liggen – eerst van de eigen werknemers en de Baskische regio waar het is gevestigd, maar intussen wereldwijd. Van Mexico tot Noorwegen worden overheden
en bedrijven opgeroepen CAF uit te sluiten van aanbestedingen en contracten.
Dat gebeurt nu ook in Nederland, waar CAF treinen, trams en metro’s bouwt voor bedrijven en overheden als de NS, het Amsterdamse openbaar vervoerbedrijf GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam. Die opdrachtgevers worden nu per e-mail opgeroepen om CAF geen rol in nieuwe aanbestedingen en opdrachten meer te gunnen.
De e-mail-actie, die ook in andere Europese landen wordt gehouden, is geïnitieerd door de Palestijnse BDS Movement, die in 2005 met steun van 171 Palestijnse maatschappelijke organisaties werd opgericht, en intussen geldt als belangrijkste representant van de geweldloze strijd voor Palestijnse rechten. Op de website van BDS Nederland (voorheen docP) is meer te lezen over de actie en de BDS-beweging.
EINDE BERICHT
BDS NEDERLAND:
STUUR EEN MAIL AAN NS, GVB EN OPENBAAR VERVOER UTRECHT: WERK NIET MEE AAN ANNEXATIE
Het BNC biedt openbaar vervoersinstellingen in diverse Europese landen -waaronder Nederland- vandaag een brief aan van twee Palestijnse vakbondsfederaties waarin ze worden opgeroepen om de banden met CAF te verbreken zolang het betrokken blijft bij Israëls’ illegale apartheids- en annexatieproject in bezet Palestijns gebied, en er zolang geen contracten mee af te sluiten.
Deze brief wordt ondersteund door een E-mail actie gericht aan de betrokken openbaar vervoersinstanties, hier in Nederland de NS, het GVB en het Utrechtse openbaar vervoer. Maak deze instanties duidelijk waarom ze CAF niet als een samenwerkingspartner kunnen blijven accepteren en er geen contracten meer mee af moeten sluiten zolang het betrokken blijft bij de Jerusalem Light Rail en daarmee de rechten van de Palestijnen helpt vertrappen, en stuur je mail!
Vandaag, 30 maart, wordt door Palestijnen herdacht als de Dag van het Land. Dit omdat het nu 45 jaar geleden is dat de Israëlische politie 6 Palestijnse burgers van de zionistische staat doodschoot die demonstreerden tegen overheidsplannen voor de massale onteigening van hun grond. Het sterven in de strijd voor het behoud van het eigen land vat de Palestijnse strijd tegen Israëlische onderdrukking, kolonisatie en apartheid immers op symbolische wijze in een notendop samen. Land die deze staat, Israel genaamd, in bezit wil nemen en zoveel mogelijk wil ontdoen ivan zijn Palestijnse bevolking ten gunste van de vestiging en ontwikkeling van de eigen, joodse, bevolking.
In dit laatste proces is het Baskisch-Spaanse openbaarvervoersbouwbedrijf CAF vandaag de dag tot over zijn oren betrokken. Sinds augustus 2019 werkt het immers, samen met het Israëlische bedrijf Shapir die op de VN-database staat van bedrijven die betrokken zijn bij Israëls grootscheepse illegale nederzettingenproject in bezet Palestijns gebied, aan de Jerusalem Light Rail: enkele spoorverbindingen die West-Jeruzalem verbinden met illegale Israëlische nederzettingen in- en rondom Oost-Jeruzalem.
Dit brengt, opnieuw, grootscheepse onteigening van Palestijnse grond met zich mee ten gunste van de uitbreiding en ontwikkeling van die koloniale nederzettingen, draagt bij aan de isolatie van Palestijnse woonbuurten, dorpen en steden in en rond Oost-Jeruzalem ten op zichte van die van elders op de Westelijke Jordaanoever en van elkaar en verankerd de wederrechtelijke annexatie van dit Palestijnse gebied nog verder.
Dit annexatieproces brengt toenemende marginalisering van de Palestijnse bevolking met zich mee, een verbod op de bouw van nieuwe woningen en een gestage etnische zuivering uit Oost-Jeruzalem en omgeving. Een proces dat tevens in stand gehouden wordt door de repressie en het geweld tegen die bevolking door Israelische veiligheidstroepen en Joodse kolonisten.
Om deze redenen heeft CAF ook met toenemend verzet en protest tegen haar deelname aan de Jerusalem Light Rail te maken. In Spanje en Baskenland zelf (ook van de kant van arbeiders die daar werkzaam zijn in de CAF-fabrieken!), in Frankrijk, in Groot-Brittannië, in Noorwegen, in Israel-Palestina zelf en nu ook in Nederland! Hier te lande levert CAF de sprintertreinstellen aan de NS, trams en metrostellen aan het Amsterdamse GVB en trams aan de gemeente Utrecht.
Het BNC biedt openbaar vervoersinstellingen in diverse Europese landen -waaronder de onze- vandaag een brief aan van twee Palestijnse vakbondsfederaties waarin ze worden opgeroepen om de banden met CAF te verbreken zolang het betrokken blijft bij Israëls’ illegale apartheids- en annexatieproject in bezet Palestijns gebied, en er zolang geen contracten mee mee af te sluiten.
Deze brief wordt ondersteund door een E-mail actie gericht aan de betrokken openbaar vervoersinstanties, hier in Nederland de NS, het GVB en het Utrechtse openbaar vervoer. Maak deze instanties duidelijk waarom ze CAF niet als een samenwerkingspartner kunnen blijven accepteren en er geen contracten meer mee af moeten sluiten zolang het betrokken blijft bij de Jerusalem Light Rail en daarmee de rechten van de Palestijnen helpt vertrappen, en stuur je mail!
Klik en stuur nu jouw e-mail naar Nederlandse Spoorwegen, GVB and Openbaar Vervoer Utrecht.
EINDE BERICHT
[9] ”Opmerkelijk is dat de belangrijkste concurrenten van CAF – gerenommeerde bedrijven als Alstom, Siemens, Bombardier, Systra en Macquarie – zich allemaal al eerder uit de JLR-aanbesteding terugtrokken, waarbij met name het tracé door Oost-Jeruzalem als taboe werd gekwalificeerd.” THE RIGHTS FORUMNEDERLANDSE OV PARTNER BETROKKEN BIJ ISRAEL’S ILLEGALEKOLINISERING8 MAART 2021 https://rightsforum.org/nieuws/nederlandse-ov-partner-betrokken-bij-israels-illegale-kolonisering/
De NS, het GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam blijken op grote schaal zaken te doen met de Spaanse treinenbouwer CAF, die wordt beschuldigd van betrokkenheid bij oorlogsmisdaden.
Nederlandse bedrijven en overheden hebben grote orders uitstaan bij de Spaanse treinenbouwer Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles, kortweg CAF. Op LinkedIn meldt de Nederlandse poot van het bedrijf, CAF Netherlands, te werken aan 206 Sprinters voor NS, 54 trams voor de Provincie Utrecht, 72 trams voor de gemeente Amsterdam, en een nieuwe generatie M7-metro’s voor de GVB.
Oorlogsmisdaden
CAF is een topspeler in de internationale markt voor treinen, trams, metro’s, bussen, treinbeveiliging en onderhoud, met een gedegen track record in Nederland. In augustus 2019 kantelde de populariteit van het bedrijf, toen CAF een aanbesteding won van het Israëlische ministerie van Financiën voor de uitbreiding van de zogenoemde Jerusalem Light Rail (JLR), een sneltram die Israëlisch West-Jeruzalem verbindt met Israëlische kolonies (‘nederzettingen’) in bezet Palestijns Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever.
De Israëlische kolonisering van bezet Palestijns gebied is illegaal en geldt onder het Statuut van Rome – het oprichtingsverdrag van het Internationaal Strafhof (ICC) – als oorlogsmisdaad. Juist afgelopen woensdag besloot het ICC, na een voortraject van ruim zes jaar, een officieel onderzoek in te stellen naar oorlogsmisdaden in de bezette Palestijnse gebieden, waarbij de Israëlische kolonisering een van de thema’s vormt.
Foute partners
Binnen het JLR-project werkt CAF samen met het Israëlische ingenieurs- en constructiebedrijf Shapir, dat is opgenomen in de VN-database van bedrijven waarvan is vastgesteld dat zij middels hun activiteiten in bezet gebied bijdragen aan schendingen van het internationaal recht en Palestijnse mensenrechten. Datzelfde geldt voor de Israëlische Bank Hapoalim, die in november 2020 als hoofdfinancier tot de samenwerking toetrad.
Opmerkelijk is dat de belangrijkste concurrenten van CAF – gerenommeerde bedrijven als Alstom, Siemens, Bombardier, Systra en Macquarie – zich allemaal al eerder uit de JLR-aanbesteding terugtrokken, waarbij met name het tracé door Oost-Jeruzalem als taboe werd gekwalificeerd. Van de acht potentiële bieders bleven er slechts twee over: CAF-Shapir en een internationaal consortium rond het Chinese CRRC en Israëlische Egged. Ook dat laatste bedrijf komt voor in de VN-database.’
Jeruzalem is taboe’
Het Franse Alstom trok zich terug uit vrees voor hoge boetes die het bedrijf onder Franse wetgeving tegemoetzag – dit nadat Alstoms Israëlische partners die weigerden te compenseren. Denkbaar is ook dat CAF’s concurrenten zich het lot herinneren van de Franse multinational Veolia, die zijn betrokkenheid bij de JLR moest bekopen met een wereldwijde pariastatus en een miljardenverlies. In 2015 trok Veolia zich terug uit het JLR-project, en sindsdien geldt ‘Remember Veolia’ als waarschuwing voor bedrijven die in zijn voetsporen willen treden.
Het Israëlische zakenblad Globes stelde vast dat feitelijk sprake is van een ‘stille boycot’ door internationale transportondernemingen, die een veel groter effect heeft op de Israëlische economie dan bijvoorbeeld de – vaak met veel rumoer omgeven – weigering van beroemdheden om in Israël op te treden. Globes constateert dat Israëls initiële bravoure over de verwachte participatie van liefst acht bieders – uitgelegd als brede steun van het bedrijfsleven voor Israëls kolonisering – in het tegendeel is omgeslagen.
CAF is het nieuwe Veolia
Anderhalf jaar na het winnen van de Israëlische aanbesteding is CAF hard op weg in de voetsporen van Veolia te treden. Het in Baskenland gevestigde spoorbedrijf kreeg te maken met zware oppositie van het eigen personeel, aandeelhouders en vakbonden, en van zeventig Baskische maatschappelijke organisaties die CAF opriepen zich uit het JLR-project terug te trekken. Veel Basken identificeren zich met de nationale aspiraties van de Palestijnen, en beschouwen de handelwijze van CAF ook vanuit dat oogpunt als onacceptabel.
Intussen is onder de slogan ‘CAF Get Off Israel’s Apartheid Train’ ook een internationale campagne op gang gekomen, waarbij zich vakbonden, mensenrechtenorganisaties en tal van andere groeperingen hebben aangesloten. Afgelopen maand diende een coalitie van 31 Palestijnse en internationale organisaties een eis in bij de VN om CAF op te nemen in de database van ‘foute’ bedrijven. In talloze landen wordt de deelname van CAF aan lokale en nationale aanbestedingen aangevochten. In december 2020 trok het bedrijf zich terug uit een aanbesteding in Mexico City nadat tachtig organisaties aandrongen op uitsluiting. In Noorwegen wordt een door acht vakbonden gesteunde campagne gevoerd tegen de deelname van CAF aan een aanbesteding voor nieuw treinmaterieel; een internationale petitie
daartoe is tot dusver bijna vijfduizend maal getekend.
Ook in Nederland zijn protesten tegen CAF op gang gekomen. Het bedrijf zal steeds harder worden aangesproken op zijn ontspoorde activiteiten, en zijn deelname aan nieuwe aanbestedingen zal worden aangevochten. Daarnaast worden CAF’s huidige partners, waaronder de NS, het GVB, de provincie Utrecht en de gemeente Amsterdam, opgeroepen zich van CAF te distantiëren.
Te weinig aandacht voor mensenrechten
Op grond van het Nederlandse mensenrechtenbeleid en het zogenoemde ‘Maatschappelijk Verantwoord Inkopen’ (MVI) zou het ondenkbaar moeten zijn dat bedrijven die betrokken zijn bij oorlogsmisdaden en andere schendingen van het internationaal recht orders in de wacht slepen die uit publieke middelen worden bekostigd. Maar Nederlandse (semi-)overheden nemen het niet nauw met mensenrechten en MVI, en hebben er in veel gevallen geen moeite mee ‘foute’ bedrijven tot aanbestedingen toe te laten en van opdrachten te voorzien.
Een voorbeeld is het in Nederland actieve Egged Bus Systems (EBS). EBS is een dochterbedrijf van het Israëlische Egged, dat onder meer busdiensten verzorgt tussen Israël en zijn kolonies in bezet gebied, en om die reden is opgenomen in de VN-database van ‘foute’ bedrijven. Desondanks werd EBS door onder meer de Metropoolregio Rotterdam Den Haag (MRDH) toegelaten tot aanbestedeningen, en werden het bedrijf vergunningen verleend voor busdiensten in de regio.
Afgelopen jaren heeft The Rights Forum de betreffende Nederlandse overheden en verantwoordelijke ministeries aangesproken op deze onwenselijke gang van zaken. In hun reacties – waarop vaak langdurig moet worden aangedrongen – schuiven zij hun verantwoordelijkheden steevast af. De bittere realiteit is dat Nederlandse bedrijven en overheden door hun samenwerking met ‘foute’ bedrijven bijdragen aan ernstige schendingen van het recht. CAF geldt daarvan als meest recente voorbeeld.
Trade unions and human rights organizations in France are celebrating as a victory the withdrawal of train manufacturer Alstom from the Jerusalem light rail.
Meanwhile, it has also been confirmed that a Greek-led consortium failed to submit a bid.
France’s Alstom confirmed to media last week that it had dropped plans to bid on the extension of the Israeli railway that links settlements in the West Bank to each other and to Jerusalem.
Israel’s construction of settlements in the occupied West Bank, including East Jerusalem, is a war crime.
Alstom’s would-be Israeli partners had revealed earlier this month that the French firm had backed out, citing concerns over how the settler railway violates Palestinian human rights and international law.
The international human rights group FIDH, Palestine’s Al-Haq and French labor federations CFDT and CGT are among a coalition of organizations that welcomed Alstom’s decision as a “win for law.”
Those organizations have long campaigned to end the complicity of French firms in the railway, which they describe as “a tool of the Israeli settlement and annexation policy” in Jerusalem.
Systra, a subsidiary of French state rail firm SNCF and Paris transit authority RATP, had already pulled out of the Israeli project last year.
Earlier this month, The Electronic Intifada broke the news that Canada’s Bombardier had pulled out, along with Australia’s Macquarie and Germany’s Siemens.
With the withdrawal of the Alstom-led consortium, the number of bids on the light rail expansion dropped from an initial seven to just two – one involving China’s CRRC and one including Spanish firm CAF.
And a French subcontractor, Egis, still provides planning and consulting services to the Jerusalem light rail. It is owned by the public firm Caisse des Dépôts et Consignations.
“In the name of corporate ethics, for which no exception should be made, we urgently call upon both the government and the senior management of [Caisse des Dépôts et Consignations] to demand the immediate withdrawal of Egis from this project,” the human rights and labor groups state.
Greece drops bid
The Palestinian Authority’s office in Athens on Thursday welcomed the decision by a Greek-led consortium not to put in a bid to expand the light rail.
The PA embassy expressed its “deep satisfaction that the deadline for the bidding to construct the light railway project in occupied East Jerusalem expired on 13 May 2019, and neither private nor public Greek companies submitted bids.”
“This decision is a clear expression of rejection of colonization,” the PA office added.
Greece’s government, led by the nominally left-wing party Syriza, had previously given strong backing to the consortium that included publicly owned transit firm STASY and private construction firm GEK Terna.
The PA office thanked lawmakers, trade unions, municipalities and activists who had taken a stand against Greek involvement in the settler railway.
Some of the lawmakers who raised questions in parliament about the Greek bid were from Syriza.
Arab ambassadors had also raised objections over the project in a meeting with the Greek foreign minister, according to the PA.
Last month, Yanis Varoufakis, the former Greek finance minister turned pan-European political campaigner, joined the chorus of criticism.
Varoufakis said he was “deeply ashamed of my former Syriza colleagues” for supporting the project and pledged that his new political movement would “commit to fighting against this.”
Israeli spin
The Israeli embassy in Athens put out a press release denying that the Greek bid had been dropped for political reasons.
The embassy claimed that the Greek consortium had put the brakes on the bid for “purely technical reasons.”
But that spin is unlikely to dampen the sense of victory for activists in Greece and across Europe.
Attention will now turn to Spain, whose train maker CAF remains involved in one of the two consortiums still taking part in the tender.
The Israeli business publication Globesconceded that labor opposition “could disrupt CAF’s work if it wins the tender.”
The French and Palestinian human rights and labor groups are calling on all European governments to “take a clear stance against companies’ involvement in the Israeli policies of annexation, colonization and occupation.”
Chinese role
The other consortium still in the running involves Chinese company CRRC.
“The Chinese entry into the infrastructure market in Israel is alarming the US,” according to Globes.
The Trump administration is mounting a global effort to contain China economically and to sanction companies like CRRC that do business in Iran.
This could place Israel under US pressure not to give the contract to the Chinese-led consortium.
In 2016, China voted to support a UN Security Council resolution reaffirming the illegality of Israel’s settlements and “Condemning all measures aimed at altering the demographic composition, character and status of the Palestinian territory occupied since 1967, including East Jerusalem.”
If activists keep up the pace and extend their campaign to include pressuring China to match its rhetoric with action, Israel’s settler railway could be going nowhere fast.
EINDE ARTIKEL
[10]
ZIE NOOT 5
[11]
BDS NEDERLAND:
STUUR EEN MAIL AAN NS, GVB EN OPENBAAR VERVOER UTRECHT: WERK NIET MEE AAN ANNEXATIE
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
AANRedactie TV FilmOnderwerp: Filmquiz:”Win de dvd van Wonder Woman 1984”Gal Gadot verdedigt oorlogsmisdaden
Geachte Redactie,[Zie onder Epiloog wat ik van u verlang en eis.In onderstaande brief is dat toegelicht] Een Oud Spreekwoord zegt:”Een Ezel stoot zich in het gemeen niet twee keer aan dezelfde steen”Nu, TV Film redactie, ezels moeten wel uiterst intelligente dieren zijnin vergelijking met de stupide EN gevaarlijke wijze, waarop u nu, voor de Derde Keer, de Israelische filmactrice Gal Gadot promoot, die zonder meer eenFout Figuur genoemd mag worden.Daarover heb ik u reeds eerder, in twee afzonderlijke mails aangeschreven,zonder enige reactie uwerzijds [uiterst onwellevend, maar dat daargelaten].Zie mijn eerdere mails aan u, geheel onderin, onder C.En te uwer informatie:Ze zijn verspreid binnen mijn netwerk, zoals met deze ook het geval is.Mijn mail deleten of wegmoffelen zal dus geen enkel effect hebben. LEES VERDER! Opnieuw trof ik dus in uw TV Film Gids, Nummer 8, van 10 t/m 23 april,op bladzijde 4 en 5, een promotion aan van filmactrice Gal Gadot.Deze keer in de vorm van een ”filmquiz”, waarmee de dvd van Wonder Woman1984” te winnen was.Zie voor de tekst van uw promotion stukje direct onder P/S, A De epitheta [1] en lovende kwalificaties zoals ”beeldschone actrice” warenniet van de lucht.Dat zijn uw woorden, maar wel van belang is, de zaken goed weer te geven:Zo schreef u onder nummer 1 van uw quiz:”Wonder Woman heet in het echt dus Diane King. Diane is ookde Romeinse godin van de…..f) dageraadg) jachth) wraak” Ik neem aan, dat u zelf het juiste antwoord op die Vraag weet.Maar het is dan wel van belang, de naam correct weer te geven:De Romeinse Godin ”Diane” bestaat namelijk niet.De taal van de Romeinen was het Latijn en in het Latijn ishet niet ”Diane”, maar Diana [2]Als u deze Godin noemt, dan graag de correcte naam! Maar dit is ondergeschikt aan dat groteske en gevaarlijke, de promotie,voor de derde keer van iemand, die oorlogsmisdaden verdedigt en verheerlijkt!Nog een keer voor u op een rijtje: Deze Israelische filmactrice,Gal Gadot, die u nu weer in een filmquiz promoot, heeft onvermoede, nare kanten.Niet alleen heeft zij gediend in het Israelische leger [3], dat zoals u weet, of althans behoort te weten, een bezettingsleger is, met alle daaraan gekoppelde onderdrukking en terreur [4], het is nog erger. Want nu kan men nog aanvoeren, dat militaire dienstplicht in Israel verplicht is en dat niet iedere Israelische soldaat, hoewel deze wel de bezetting van de Palestijnse gebieden in stand houdt, zich per definitie heeft schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden.
ECHTER: Deze ”beeldschone” filmactrice heeft zich van haar meest weerzinwekkende kant laten zien door de moordende Israelische aanval op Gaza ”Protective Edge” uit juli-augustus 2014, te ondersteunen! Ik citeer de Britse krant The Independent: ”As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas, who are hiding like cowards behind women and children…We shall overcome!!! Shabbat Shalom! #weareright #freegazafromhamas #stopterror #coexistance #loveidf”” [5]
Nou laat ik de politieke en verzetsbeweging Hamas even buiten beschouwing, zonder te ontkennen, dat Hamas zich zeker ook schuldig maakt aan ongerechtigheden [6] , maar daar gaat het hier niet om. Gadot verzwijgt niet alleen het feit, dat Israel bezettingsmacht is sinds 1967 en zich heeft schuldig gemaakt-en nog doet- aan onder andere misdaden zoals foltering, etnische zuiveringen, landroof [bouw en uitbreiding in bezet Palestijns gebied gebouwde illegale nederzettingen], apartheid en oorlogsmisdaden [7] In die specifieke Israelische militaire aanval op Gaza, waarvoor zij met haar [onschuldige] dochtertje bidt [wat een goddeloos Gebed!][8], heeft Israel zich schuldig gemaakt aan zware oorlogsmisdaden:In de aanval op Gaza in 2014 , waarvoor la Gadot heeft gebeden, zijn in twee maanden tijd 1391 Palestijnse burgers gedood, waaronder 526 kinderen [9], een VN school werd gebombardeerd [10], een ziekenhuis werd beschoten [11], moet ik doorgaan? Ik denk, dat dit wel een Beeld geeft.Wie een dergelijke misdadige aanval verdedigt, applaudisseert dus voor het doden van ongewapende burgers en kinderen en beschietingen van scholen en ziekenhuizen.
EPILOOG Ik vraag u niet om aan politiek te doen, WEL stil te staan bij het feit, dat wie openlijk misdaden als het targetten van burgers [12] en beschietingen van scholen en ziekenhuizen verdedigt, geen wervende ”filmquiz” in uw TV krant verdient , op twee bladzijden nota bene met een malle prijsvraag daaraan gekoppeld. En zeker hoort daar geen levensgrote foto van IDF lover Gadot [13] bij!
Ik eis, nu voor de DERDE KEER, geen foto’s, promotiesof anderszins meer aan te treffen, want zo wordt u, of u het nu wil of niet, onderdeel van het probleem, dat aan de wortel ligt van het huidige Midden Oostenconflict.Ik ben niet de enige, die hiertegen in het geweer komt!Er staat een hele Beweging klaar om u te bekritiseren,als u doorgaat, deze so called actrice te promoten. Maar ook al klimt zij [deze Beweging] niet hiervoor inde pen, ik neem hierin mijn verantwoordelijkheid WEL! Gaat u dus zo door en onze Paden zullen elkaar kruisen,zolang ik dat tenminste nodig acht.
Vriendelijke groeten Astrid EssedAmsterdam P/S TEKST VAN FILMQUIZ TV FILM [A],DAARONDER DE NOTEN [B]EN DAARONDER MIJN EERDERE MAILSAAN TV FILM [C]
A TEKST FILMQUIZ ”WIN WONDER WOMAN 1984] TV FILM”WIN DE DVD VAN WONDER WOMAN 1094”WAARVAN ACTIE! BLADZIJDE 4 EN 5
BLADZIJDE 4: Dat is nog eens leuk nieuws. Per 7 april is Wonder Woman 1984verkrijgbaar op dvd*Wil je Gal Gadot als actieheldin Diane King van het scherm zien spatten?Doe dan mee met deze prijsvraag. BEELD WARNER 1 Wonder Woman heet in het echt dus Diane King. Diane is ookde Romeinse godin van de…..f) dageraadg) jachth) wraak 2 In 2017 kroop Gal Gadot in de huid van Wonder Woman.Uit welk land komt deze beeldschone actrice?g) Ierlandh) Italiei) Israel
3 Gal Gadot was niet de eerste Wonder Woman. Wie speeldedeze superheldin van ’75 tot ’79 in een tv-serie?r) Linda Carters) Diana Riggt) Jaclyn Smith 4 De nieuwe Wonder Woman 1984 speelt zich dus af in de jaren 80.Welke tragische gebeurtenis vond plaats in 1984?k) Heizeldramal) Zanger Marvin Gaye wordt doodgeschoten, nota bene door zijneigen vader en een dag voor zijn verjaardag.m) Biermagnaat Alfred Heineken wordt ontvoerd.
5 Welke vrouw regisseerde Wonder Woman in Wonder Woman 1984?n) Kathryn Bigalowo) Anna Bodenp) Patty Jenkins
6 Wonder Woman is bedacht door William Moulton Marston.[Zie ook de film Professor Marston and the Wonder Women uit2017]. Hij liet zich voor het personage inspireren door zijn vrouwen zijn…..n) buurvrouwo) minnaresp) nichtje
7 In Wonder Woman 1984 krijgt Diane het aan de stok met een vrouwmet een bijnaam die weinig goeds belooft. Hoe luidt deze?w) Cheetahx) Lionessy) Snake
8 Wie speelt Steve Trevor, de ”partner in crime” van Wonder Woman?d) Liam Hemsworthe) Chris Pinef) Mark Ruffalo
9
Gal Gadot zal later dit jaar nog een dominante dame in een film spelen, wie?r) Cleopatras) Lady Macbetht) Mata Hari
BLADZIJDE 5
LEVENSGROTE FOTO VAN GAL GADOT ALS ”WONDER WOMAN”
[Rechtsboven naast levensgrote foto van Gal Gadot, de volgende tekst]
*Per 31 maart tegen betaling ook al via o.a. Pathe Thuis en Apple TV en Amazon Prime Video en per 7 april ook op o.a. Blu-Ray en Steelbook 4KUHD Ultra.
[Rechtsonder naast levensgrote foto van Gal Gadot, de volgende tekst:]
FILMQUIZ Klaar met puzzelen?Alle letters van de juiste antwoorden vormen samen een begrip,dat van toepassing is op Wonder Woman en Gal Gadot.Ga voor 24 april naar www.tvfilm.nl Klik op”winnen” en wie weet, win jij 1 van de 8 dvd’s vanWonder Woman 1984.Wonder Woman, vanaf 7-4 op o.a. DVD en BLU-RAY [Met daarnaast een foto plaatje van de DVD van ”Wonder Woman”, met daarboven ”CLICK & WIN”]
Israeli actress Gal Gadot – who was recently unveiled as the caped superhero in Zack Snyder’s new DC movie Batman v. Superman: Dawn of Justice – caused a stir by posting a message of support for the Israel Defence Forces via her official Facebook page, just days before a poster of her in character first debuted.
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas, who are hiding like cowards behind women and children…We shall overcome!!! Shabbat Shalom! #weareright #freegazafromhamas #stopterror #coexistance #loveidf” The post quickly garnered over 200,000 ‘likes’, and thousands of shares with fellow pro-IDF supporters. It also received more than 15,000 comments, both aggressively opposed to her position and stridently for it “Zionist israeli army is the biggest terrorist organisation!,” one follower responded. “Palestinians are facing ethnic cleansing ever since the zionist israelis started snatching land! What would you do if your land home and everything you had is being taken away constantly?[sic]”
Met grof geweld en arrestaties reageerde Hamas de afgelopen dagen op demonstraties in de Gazastrook tegen prijsverhogingen en de slechte leefomstandigheden. Tientallen betogers werden afgetuigd, honderden opgepakt. Palestijnse mensenrechtenorganisaties uiten zware kritiek op Hamas.
Wij willen leven!’ Onder dat motto gingen afgelopen donderdag, vrijdag en zaterdag inwoners van de Gazastrook de straat op om te demonstreren tegen de extreme leefomstandigheden en recente belastingverhogingen op voedsel en andere elementaire levensbehoeften. Op zeker zeven plaatsen betoogden zij tegen Hamas, de feitelijke bestuurder van Gaza, en tegen de Palestijnse Autoriteit (PA), de officiële machthebber die is gevestigd in Ramallah op de bezette Westelijke Jordaanoever.
Honger
De protesten zijn overwegend georganiseerd door jongeren uit vluchtelingenkampen die het leven in armoede en uitzichtloosheid zat zijn. Onder hen velen die niet eerder bij de organisatie van protesten betrokken waren, schrijft Haaretz (€). In Gaza wordt letterlijk honger geleden vertelt Samir Zaqut, onderdirecteur van de in Gaza gevestigde mensenrechtenorganisatie Al-Mezan, de krant:
In the past, poverty never reached the level of hunger. I can’t say that anymore: today there is definitely hunger. The demonstrations are part of the response to this difficult situation, especially among young people.
Politie- en veiligheidsdiensten van Hamas, zowel in uniform als in burger, traden hard op om de demonstraties de kop in te drukken. Betogers werden met pepperspray bespoten en met wapenstokken afgetuigd. Ook werd in de lucht geschoten. Journalisten zagen hun telefoons in beslag genomen, zodat ze geen opnamen van het geweld konden maken. Sommige burgers die opnamen maakten kregen ordetroepen over de vloer, die het materiaal in beslag namen.
Vele tientallen mensen raakten gewond. Bij een inval in het huis van een journalist werden twee daar aanwezige medewerkers van de Independent Commission for Human Rights (ICHR) afgetuigd en vervolgens korte tijd vastgehouden. Zaterdag werden vier medewerkers van Al-Mezan en twee andere organisaties met geweld opgepakt. Na ondervraging werden ze vrijgelaten.
Naar schatting zeshonderd mensen, onder wie 19 journalisten, zijn de afgelopen dagen opgepakt en vastgezet. Een aantal van hen is inmiddels op vrije voeten. Onduidelijk is hoeveel mensen nog vastzitten.
Steeds vaker protest tegen Hamas
Hamas beschuldigt de PA ervan achter de demonstraties te zitten. Bij sommige betogingen verschenen leden van de Al-Qassam-brigades, de militaire tak van Hamas, met posters van PA-president Mahmud Abbas en de tekst ‘Vertrek’.
De afgelopen twee jaar trachtte de PA Hamas met draconische maatregelen – het terugschroeven op zelfs stopzetten van betalingen voor elektriciteit, medische voorzieningen en ambtenarensalarissen – op de knieën te dwingen. Daarmee verergerde ze de dramatische effecten van de bijna twaalf jaar durende Israëlische blokkade. Het volledig stopzetten van de Amerikaanse hulp aan de Palestijnen door president Trump maakte de ellende nog groter.
Protesten van de bevolking van Gaza zijn doorgaans dan ook gericht tegen Israël, Trump en de PA. Maar steeds vaker wordt ook tegen Hamas gedemonstreerd, dat verantwoordelijk is voor de recente prijsstijgingen van eerste levensbehoeften. De hardhandige reactie van Hamas op de protesten maakte onder de bevolking opnieuw bittere kritiek los. Op Facebook regende het verontwaardigde statements van inwoners van Gaza.
Mensenrechtenorganisaties
Zware kritiek is er ook van Palestijnse mensenrechtenorganisaties, waaronder Al-Mezan, Al-Haq, de ICHR en het Palestinian Center for Human Rights (PCHR). Zij roepen de autoriteiten op de gevangenen vrij te laten en de vrijheid van meningsuiting, vergadering en demonstratie te respecteren, die is vastgelegd in de Palestijnse ‘Basic Law’ en het internationaal recht. Daarnaast willen zij dat onderzoek wordt ingesteld naar het geweld tijdens de ‘Opstand van de hongerigen’, dat schuldigen worden vervolgd en slachtoffers recht wordt gedaan.
Namens de Verenigde Naties veroordeelde Nickolay Mladenov, de Speciale Coördinator voor het Midden-Oosten Vredesproces, het optreden van Hamas. Ook hij benadrukte het recht van de bevolking om te demonstreren tegen misstanden:
The long-suffering people of Gaza were protesting the dire economic situation and demanded an improvement in the quality of life in the Gaza Strip. It is their right to protest without fear of reprisal.
Mars van Terugkeer-demonstraties afgelast
Voor het eerst in bijna een jaar werden afgelopen vrijdag de wekelijkse ‘Grote Mars van Terugkeer’-demonstraties bij het zogenoemde ‘grenshek’ tussen Gaza en Israël geannuleerd. Aanleiding daartoe vormden aanvallen van de Israëlische luchtmacht op honderd ‘Hamas-doelen’ in de voorafgaande nacht.
De aanvallen volgden op het afschieten van twee raketten vanuit Gaza in de richting van Tel Aviv eerder in de nacht. De raketten zouden per ongeluk zijn afgevuurd tijdens onderhoudswerkzaamheden, luidde achteraf de door Israël onderschreven verklaring. De raketten kwamen in open terrein terecht en richtten geen schade aan. Bij de Israëlische luchtaanvallen raakten vier Palestijnen gewond.
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
”It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory”
What does the law say about the establishment of settlements in occupied territory?
05-10-2010 FAQ
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
AMNESTY INTERNATIONAL
” They are doing so despite knowing that Israel’s settlements are illegal under international law, and a war crime.”
AMNESTY INTERNATIONAL
BY LISTING PROPERTIES AND ATTRACTIONS IN ISRAELI
SETTLEMENTS, DIGITAL TOURISM COMPANIES ARE PROFITING
Digital companies are revolutionizing how the world does tourism. Corporations like Airbnb, Booking.com, Expedia and TripAdvisor, which dominate the multi-billion-dollar global online tourism industry, have become hugely successful. These companies all also list numerous hotels, B&Bs, attractions or tours in Israeli settlements in the Occupied Palestinian Territories (OPT). They are doing so despite knowing that Israel’s settlements are illegal under international law, and a war crime.
These companies also know that Israeli settlements have a negative impact on a vast number of human rights of the Palestinian population. This has been extensively documented by the United Nations and independent international organizations, including Amnesty International and many Palestinian and Israeli organizations. Any basic preliminary risk assessment by the companies would reveal that any business activity in or with settlements would unavoidably contribute to sustaining an illegal situation, as well as a regime that is inherently discriminatory and abusive of the human rights of Palestinians.
All four companies claim to operate under high ethical values and respect for the rule of law. However, none of these standards appears to influence the companies’ decisions in relation to settlement listings. In doing business with settlements, all four companies are contributing to, and profiting from, the maintenance, development and expansion of illegal settlements, which amount to war crimes under international criminal law. Their promotion of Israeli settlements in the OPT as a tourist destination also has the effect of “normalizing”, and legitimizing to the public what is recognized under international law as an illegal situation.
In a new report, Destination: Occupation, Amnesty International documents the ways in which digital tourism companies contribute to violations of human rights and act in direct contradiction with their own corporate standards.
[8]
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.
“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas……..” THE INDEPENDENT
WONDERWOMAN GAL GADOT ON ISRAEL-GAZA ISRAELI ACTRESS’SPRO IDF STANCE CAUSES CONTROVERSY
”1391, or 63%, of the 2,202 Palestinians killed by Israeli security forces in Operation “Protective Edge” did not take part in the hostilities. Of these, 526 – a quarter of all Palestinians killed in the operation – were children under eighteen years of age”
”Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’………. ”Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.”
Israël heeft een staakt-het-vuren afgekondigd in de Gaza-strook. Het leger spreekt van een ‘humanitair bestand’ dat op maandag geldt van 7 tot 14 uur.
Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’.
Diplomaten zijn verrast over de sterke bewoordingen die het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse zaken gebruikt. Vooral de worden ‘geschokt’ en ‘schandelijk’ worden als opmerkelijk bestempeld. ‘De Verenigde Staten zijn geschokt door de schandelijke beschieting vandaag van een VN-school in Rafah, waar zo’n 3.000 ontheemde mensen hun toevlucht hadden gezocht en waarbij minstens tien Palestijnse burgers tragisch om het leven kwamen’, stelt Washington.
‘De locatie van de school was, zoals alle VN-gebouwen in Gaza, herhaaldelijk medegedeeld aan het Israëlische leger. We benadrukken nog maar eens dat Israel meer moet doen om zijn eigen normen te handhaven en burgerslachtoffers te vermijden. VN-gebouwen, en in het bijzonder die die burgers opvangen, moeten worden beschermd en mogen niet gebruikt worden als basis van waaruit aanvallen worden gelanceerd. De verdenking dat militanten in de buurt van de VN-gebouwen opereren rechtvaardigt geen aanvallen die het leven van zoveel onschuldige burgers in gevaar brengt’, klinkt het.
VN
Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.
Tientallen mensen raakten gewond. Veel Palestijnen hadden hun toevlucht gezocht tot de onderwijsinstelling die wordt gerund door de Verenigde Naties. Het Israëlische leger heeft nog niet gereageerd. Het is nog niet duidelijk wie verantwoordelijk is voor de raketinslag. Ongeveer 3.000 Palestijnen hadden hun toevlucht gezocht in de school.
De secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, noemt de aanval ‘een morele schande en een misdaad’. Volgens Ban is het Israëlische leger meerdere keren geïnformeerd over de locatie van de school.
Van Rompuy
De Europese Unie heeft het aanhoudende bloedvergieten in de Gazastrook zondag nog eens nadrukkelijk veroordeeld. Bij monde van de voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuy en de voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso werd het ‘onmiddellijke einde’ van de militaire acties geeist. ‘Alleen een onderhandelde oplossing gebaseerd op twee staten die elkaar respecteren kan tot vrede leiden’, stelt Van Rompuy.
Het Israëlische leger heeft toegegeven te hebben gevuurd nabij de VN-school. ‘Het Israëlische leger viseerde drie terroristen op de motorfiets nabij de school in Rafah’, stelt het leger in een mededeling. ‘De Israëlische defensie onderzoekt de gevolgen van die inslag.’ De Israelische regering kondigde in de nacht van zondag op maandag een ‘humanitair bestand’ af dat maandag van 7 tot 14 uur zou gelden.
Het is de derde aanval op een VN-school in de Gaza-strook in tien dagen tijd. Op 24 juli werd een school in Beit Hanoun getroffen en afgelopen donderdag werd een school in Jabaliya geraakt. Bij die twee aanvallen kwamen meer dan dertig Palestijnen om het leven. De Verenigde Naties legden verantwoordelijkheid voor het drama in Jabaliya bij Israël.
250.000
In de Gazastrook schuilen circa 250.000 mensen in gebouwen van de VN voor het Israëlische geweld. Volgens Israël is er vanuit de buurt geschoten. Vertegenwoordigers van de VN vonden raketopslagplaatsen van Palestijnse strijders in drie schoolgebouwen.
De raketinslag op de school in Rafah volgt op de aankondiging door de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zaterdagavond dat het Gaza-offensief voorlopig zal worden doorgezet. Het leger zal zijn operaties zolang voortzetten totdat het doel is bereikt: ‘de vrede naar Israël terugbrengen’, zei hij zaterdagavond in Tel Aviv.
Vernietigen
‘We zullen alle tunnels vernietigen’, voegde hij eraan toe. ‘Het leger wordt zolang ingezet tot alle werk is volbracht.’ En dat bleek ook meteen. Bij meerdere luchtaanvallen zijn volgens Palestijnse bronnen zondagmorgen zeven mensen om het leven gekomen. Vijftien Palestijnen raakten gewond. Palestijnen die aan de kust wonen, vertelden dat de Israëlische luchtmacht zware bombardementen heeft uitgevoerd in verschillende Palestijnse gebieden.
Na de vernietiging van de tunnels van de ‘radicaal-islamitische’ Hamas zal Israël de situatie opnieuw evalueren en bijkomende stappen ondernemen die nodig zijn voor de veiligheid.
NOS
BAN BOOS NA BESCHIETING VN SCHOOL
3 AUGUSTUS 2014
VN-chef Ban Ki-moon heeft in ongekend felle bewoordingen uitgehaald naar Israël. De beschieting van een school in Gaza, vanmorgen, noemde hij “een morele wandaad, een misdaad”.
“Dit is weer een grove schending van de internationale wetgeving. Het is duidelijk dat beide partijen Palestijnse burgers, VN-medewerkers en VN-gebouwen moeten beschermen.”
Bij de raketbeschieting door Israël op de school, waar vluchtelingen in verbleven, vielen tien doden. Ook raakten tientallen mensen gewond.
Onderzoek
Ban eist dat het incident snel wordt onderzocht en de verantwoordelijken worden gestraft. Een VN-woordvoerder zegt dat er 33 keer is gezegd dat de school door de VN gebruikt werd, de laatste keer een uur voor de aanval.
Afgelopen woensdag werd ook al een school getroffen die diende als schuilplek, daarbij kwamen zestien mensen om het leven.
De VS spreekt eveneens schande van de aanval. In een verklaring zegt een woordvoerder geschokt te zijn. “Het vermoeden dat er militanten dichtbij verscholen zitten, rechtvaardigt niet dat er zulke risico’s worden genomen met het leven van onschuldige burgers.”
[11]
”We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people”
INTERNATIONAL RED CROSS
NO WONDER GAZANS ARE ANGRY.THE RED CROSS CAN’T PROTECT THEM
Three ICRC vehicles are leaving Shujaia. They have rescued 11 people from the rubble but the intense combat has forced them back. As they depart an angry crowd of Palestinians attacks the vehicles with stones and sticks. “You are useless,” the crowd shouts. “You must protect us.”
But we cannot. The anger is unpleasant and misplaced, but understandable. We do our utmost, risking the lives of our staff to rescue who we can, but we cannot end the conflict. As ever, humanitarian organisations are a sticking plaster, not the solution.
If your home in Gaza was being shelled, who would you call in desperation? On the night Israel’s ground offensive began intense fire struck north-east Gaza. The emergency services, including our partners at the Palestinian Red Crescent (PRCS), were overloaded. Many Gazans tried to telephone us. Our office switchboard couldn’t cope. In the dark violent hours of the night we could not send ambulances or restore the water supply or treat the injured dying of their wounds. Isolated and terrified, with nowhere to flee and no help in sight, the anger of Palestinian families grew.
Two nights later in Shujaia hundreds more families went through the same ordeal. Again ICRC staff and PRCS volunteers could do little. With no guarantees of safety it would have been folly to attempt a rescue. In the daylight a temporary ceasefire was agreed, at our request. It was quickly broken, but nevertheless several dozen injured were brought from their ruined homes to hospitals and hundreds took advantage of our presence on the spot to flee. It was little and late. No wonder the helpless families have accused us of callous disregard. When your one faint hope of help is snuffed out the intensity of disappointment is all the deeper.
Other accusations have been levelled.
We were charged with collaborating with the Israeli Defence Forces in the destruction of Wafa hospital. In truth, we sought to protect the hospital through our dialogue with both sides. When combat came perilously close we intervened to win time for a possible last-resort evacuation of gravely ill patients, many on life support.
We are upbraided for not taking sides and refusing to apportion blame. Given our strict political neutrality it is usual that we get criticised by all sides at different times. But the ICRC is not silent in the face of clear breaches of international law. We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people. We clearly denounce the indiscriminate rocketing of Israel. We stated categorically that even in the midst of warfare, people must be able to receive medical care in safety.
We are horrified at the death toll. We have repeatedly called for both sides to protect and spare civilians. We have warned of the need to protect Gaza’s perilously fragile water supply – many residents of the densely populated area are now without water, at the height of the scorching hot Mediterranean summer. Today our priority is the civilians, in Beit Hanoun and many other places all over Gaza. We are calling on all sides, based on the humanitarian imperatives of the situation, to ensure that their combat operations be conducted in accordance with the fundamental principles of international laws protecting civilians. But will our pleas for restraint, and the constant efforts of nearly 140 staff and more than 400 PRCS teams to rescue civilians and restock hospitals, be enough to quell the anger of grieving families? We hope so but we understand that it might not.
We do ask one thing: understand the limits of our role and look to the politicians to end this deadly, miserable conflict.
Jacques de Maio
Head of Delegation ICRC Israel and Occupied Territories
[12]
”We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people. We clearly denounce the indiscriminate rocketing of Israel. We stated categorically that even in the midst of warfare, people must be able to receive medical care in safety.
INTERNATIONAL RED CROSS
NO WONDER GAZANS ARE ANGRY.THE RED CROSS CAN’T PROTECT THEM
AANRedactie TV FilmOnderwerp: Filmactrice Gal Gadot als ”coverbabe” in uw TV krantGal Gadot verdedigt oorlogsmisdaden
Geachte Redactie,[Zie onder Epiloog wat ik van u verlang en eis.In onderstaande brief is dat toegelicht] YOU DID IT AGAIN!!
Of u provoceert bewust, of u bent hardleers.DAT ging door mij heen, toen ik op de covervan uw TV Film Gids Nummer 26-1- december 2020 t/m 1 januari 2021OPNIEUW de Israelische filmactrice Gal Gadot [beter bekend van haar”Wonder Woman” rol] [1] zag afgebeeld en dat niet alleen:Ook in uw TV filmkrant twee populair-lovende stukjes over haar:Op Pagina 7 [waarover zo meer en op Pagina 4Zie voor de tekst van die stukjes, onder P/SDit naar aanleiding van het feit, dat er een tweede ”Wonder Woman” film in premiere gaat, met in de hoofdrol deze filmactrice Gal Gadot. [2] Nou zult u zeggen:”Niets byzonders”, daaraan moeten we toch aandacht aan besteden.Ja natuurlijk, aandacht is een ding.Maar onversneden propaganda en een idiote eerheerlijking van deze actrice is een tweede.Waarom ik daar bezwaren tegen heb? MAIL AAN U, DD MEI 2020 Daarover heb ik u eerder dit jaar, in mei welteverstaan, reeds een mail gestuurd, waarin ik u uitgebreid, met bronnen onderbouwd, uit de doeken heb gedaan,waarom iedere positieve promoting en propaganda voor deze filmactrice uitden Boze is:Namelijk het feit, dat zij oorlogsmisdaden niet alleen steunt, maar er ookvoor bidt!Zie geheel onderin Ik heb daarop geen enkele reactie van u ontvangen en hoewel dat onbeleefd is, wilde ik daar nog wel overheen stappen, ware het niet, datu, in propaganda, nog uitgebreider hebt uitgepakt mbt deze actrice! Zo meteen krijgt u dit van mij opnieuw over u heen, maar eerst dit: Geeft u in uw stukje op pagina 4 nog slechts achtergrondinformatie over de aankomende film, op bladzijde 7 gaat u helemaal los in uwoverdreven verheerlijking van een actrice, die nu haar tweede rolletjein Wonder Woman mag spelen.”Mooi als Aphrodite, slim als Athena, sneller dan Hermes en sterkerdan Hercules.”Dat is wat u schrijftTot hilariteit heeft dat bij mij WEL geleid, want iedereen, dieiets af weet van de Klassieke Oudheid en Griekse mythologie [3],weet hoe belachelijk dat is, maar misschien kan ik u niets verwijtenwat u nu eenmaal niet schijnt te weten.Dat is dus niet ZO erg, wel de overdreven verheerlijkende teneur van uwstukje en dan met name de spullen met betrekking tot o.a. deze actrice, waarnaar lezers kunnen meedingen in een soort prijsvraag op Internet. Nogmaals:Behalve misschien wat kinderachtig:Normaal is daarmee niets aan de hand: Maar dit tegen het Licht van de achtergrond van deze dame, Gal Gadot,reken ik het u WEL aan: Nogmaals een overzicht dan maar weer: Deze Israelische filmactrice, uw ”coverbabe”, heeft onvermoede, nare kanten.Niet alleen heeft zij gediend in het Israelische leger [4], dat zoals u weet, of althans behoort te weten, een bezettingsleger is, met alle daaraan gekoppelde onderdrukking en terreur [5], het is nog erger. Want nu kan men nog aanvoeren, dat militaire dienstplicht in Israel verplicht is en dat niet iedere Israelische soldaat, hoewel deze wel de bezetting van de Palestijnse gebieden in stand houdt, zich per definitie heeft schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden. ECHTER: Deze ‘coverbabe en filmactrice heeft zich van haar meest weerzinwekkende kant laten zien door de moordende Israelische aanval op Gaza ”Protective Edge” uit juli-augustus 2014, te ondersteunen!Ik citeer de Britse krant The Independent:”As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas, who are hiding like cowards behind women and children…We shall overcome!!! Shabbat Shalom! #weareright #freegazafromhamas #stopterror #coexistance #loveidf”” [6] Nou laat ik de politieke en verzetsbeweging Hamas even buiten beschouwing, zonder te ontkennen, dat Hamas zich zeker ook schuldig maakt aan ongerechtigheden [7] , maar daar gaat het hier niet om. Gadot verzwijgt niet alleen het feit, dat Israel bezettingsmacht is sinds 1967 en zich heeft schuldig gemaakt-en nog doet- aan onder andere misdaden zoals foltering, etnische zuiveringen, landroof [bouw en uitbreiding in bezet Palestijns gebied gebouwde illegale nederzettingen], apartheid en oorlogsmisdaden [8] In die die specifieke Israelische militaire aanval op Gaza, waarvoor zij met haar [onschuldige] dochtertje bidt [wat een goddeloos Gebed!][9], heeft Israel zich schuldig gemaakt aan zware oorlogsmisdaden:In de aanval op Gaza in 2014 , waarvoor la Gadot heeft gebeden, zijn in twee maanden tijd 1391 Palestijnse burgers gedood, waaronder 526 kinderen [10], een VN school werd gebombardeerd [11], een ziekenhuis werd beschoten [12], moet ik doorgaan?Ik denk, dat dit wel een Beeld geeft.Wie een dergelijke misdadige aanval verdedigt, applaudisseert dus voor het doden van ongewapende burgers en kinderen en beschietingen van scholen en ziekenhuizen. EPILOOG Ik vraag u niet om aan politiek te doen, WEL stil te staan bij het feit, dat wie openlijk misdaden als het targetten van burgers [13] en beschietingen van scholen en ziekenhuizen verdedigt, geen lovend stukje in uw TV krant verdient , op twee bladzijden nota bene met een malle prijsvraag daaraan gekoppeld. En met name hoort IDF lover Gadot [14] in geen geval op uw voorpagina [de cover] te staan!
Ik reken erop, nogmaals, geen foto’s meer aan te treffen van de bewuste dame of lovende stukjes in uw blad, want zo wordt u, of u het nu wil of niet, onderdeel van het probleem, dat aan de wortel ligt van het huidige Midden Oostenconflict. De onderdrukkende Israelische bezetting van de Palestijnse gebieden. [15] In mijn vorige mail aan u schreef ik als laatste zin
”Houdt u hieraan, anders gaan onze degens elkaar weer kruisen!”Zie onderaan Kennelijk kruist u graag de degens met mij, want u bentopnieuw tegen mij ingegaan Dat moet u vooral doen Ik blijf u hierin kritisch volgen en hoop, dat uzult doen wat ieder fatsoenlijk blad of Magazine zou doen: Geen aanhangers van oorlogsmisdaden verheerlijken,of ze nu in de wereld van de Glitter bekendheid genietenOf niet. Nu eerst de notenDan uw stukjesEn dan mijn eerdere mail aan u
Vriendelijke groeten Astrid EssedAmsterdam NOTEN [1]
”Wonder Woman 84wordt officieel op eerste kerstdag uitgebracht. Dat heeft Warner Bros. woensdag bevestigd. Bijzonder is dat de langverwachte vervolgfilm die dag zowel in de bioscopen als op HBO Max zal verschijnen.”
She then served two years in the Israel Defense Forces as a fitness/combat readiness instructor, after which she began studying law and international relations at IDC Herzliya college while building up her modeling and acting careers.” WIKIPEDIAGAL GADOT
sraeli actress Gal Gadot – who was recently unveiled as the caped superhero in Zack Snyder’s new DC movie Batman v. Superman: Dawn of Justice – caused a stir by posting a message of support for the Israel Defence Forces via her official Facebook page, just days before a poster of her in character first debuted.As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas, who are hiding like cowards behind women and children…We shall overcome!!! Shabbat Shalom! #weareright #freegazafromhamas #stopterror #coexistance #loveidf” The post quickly garnered over 200,000 ‘likes’, and thousands of shares with fellow pro-IDF supporters. It also received more than 15,000 comments, both aggressively opposed to her position and stridently for it “Zionist israeli army is the biggest terrorist organisation!,” one follower responded. “Palestinians are facing ethnic cleansing ever since the zionist israelis started snatching land! What would you do if your land home and everything you had is being taken away constantly?[sic]” Of course, Gadot isn’t the only famous person who has pledged their support for the IDF. Bill Maher shocked with this Twitter quip, while Joan Rivers defended the Israeli government’s military offensive with this.Those who have declared their support for the Palestinian cause include Zayn Malik, Rihanna, Penelope Cruz and Russell Brand. [7] THE RIGHTS FORUMHAMAS BEANTWOORDT ”OPSTAND VAN DE HONGERIGEN” MET GEWELD https://rightsforum.org/nieuws/hamas-beantwoordt-opstand-van-de-hongerigen-met-geweld/
DE ILLEGALITEIT VAN DE IN BEZET PALESTIJNS GEBIED GEBOUWDE NEDERZETTINGEN
DE ILLEGALITEIT VAN DE NEDERZETTINGEN ”The Fourth Geneva Convention prohibits an occupying power from transferring citizens from its own territory to the occupied territory (Article 49).The Hague Regulations prohibit an occupying power from undertaking permanent changes in the occupied area unless these are due to military needs in the narrow sense of the term, or unless they are undertaken for the benefit of the local population.” BTSELEM.ORGSETTLEMENTS
APARTHEIDONGELIJK RECHTSSYSTEEM Israeli’s komen voor de gewone rechter, in bezet Palestijns gebied wonende Palestijnen voor een Militaire Rechtbank, ondanks het feit, dat het burgers zijn!
”A new report published by the Association for Civil Rights in Israel (ACRI) outlines the nature of the legal regime currently operating in the West Bank. Two systems of law are applied in a single territory: one – a civilian legal system for Israeli citizens, and a second – a military court system for Palestinian residents. The result: institutionalized discrimination.” ACRI [ASSOCIATION FOR CIVIL RIGHTS IN ISRAEL]ONE RULE, TWO LEGAL SYSTEMS: ISRAEL’S REGIME OF LAWSIN THE WEST BANK24 NOVEMBER 2014 http://www.acri.org.il/en/2014 /11/24/twosysreport/ REPORT14 OCTOBER 2014ACRI [ASSOCIATION FOR CIVIL RIGHTS IN ISRAEL]ONE RULE, TWO LEGAL SYSTEMS: ISRAEL’S REGIME OF LAWSIN THE WEST BANK http://www.acri.org.il/en/wp-c ontent/uploads/2015/02/Two-Sys tems-of-Law-English-FINAL.pdf
INTERNATIONAL RED CROSSTHE JUDICIAL ARM OF THE OCCUPATION: THE ISRAELI MILITARY COURTS IN THE OCCUPIED TERRITORIES
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas……..”
”1391, or 63%, of the 2,202 Palestinians killed by Israeli security forces in Operation “Protective Edge” did not take part in the hostilities. Of these, 526 – a quarter of all Palestinians killed in the operation – were children under eighteen years of age”
”Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’………. ”Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.”
”We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people. We clearly denounce the indiscriminate rocketing of Israel. We stated categorically that even in the midst of warfare, people must be able to receive medical care in safety.
TV film, bladzijde 4WONDER WOMAN 1984 R: PATTY JENKINS, A: GAL GADOT, C HRIS PINE,KRISTEN WIGG E.A., VANAF 16-12 Patty Jenkins [Monster 2003] kwam met stip binnen op nummer een in superheldenland als regisseur van Wonder Womanin 2017.Eindelijk was daar die gedroomde actiefilm met een megabudgetwaarin vrouwen de helden zijn.Een goed idee, want de film bracht 822 miljoen dollar op.Groen licht voor een vervolg was snel gegeven.Vanwege de corona epidemie heeft deze tweede titel enkelemaanden op de plank gelegen, maar na een handvol verschoveb releasedata was het zover: Diana Prince,ofwel DC-Comics Wonder Woman[Gadot] is terug voor een nieuw avontuur, bijgestaan door Steve [Pine]WE GAAN TERUG NAAR DE NEONKLEURIGE JAREN 80Daarin krijgt de heldin te maken met twee gloednieuwe tegenstanders,superschurk Max Lord en Barbara Minerva [Wiig}, bijgenaamdCheetah.ACTIE (PREVIEW)
EINDE TEKST TV FILM, BLADZIJDE 4
TV Film CoverstoryTV film, bladzijde 7 [Met aan de linkerzijde van de tekst een afbeelding van deGal Gadot als ”krijgsheldin”Onder de afbeelding ook: WINWe verloten 5 tassen met daarin: een pluche karakter[Diana,Gouden Diana of Cheeta, dat is een verrassing],een buideltas,airpods.zonneklep en drinkbeker,
Winnen? Ga voor 26-12 maar www.tvfilm.nl klikop ‘winnen’ en beantwoord deze vraag:Uit welk land komt Gal Gadot>a] Ierland b] Israel c] Italie Met aan onderkant en zijkant afbeeldingen van de tewinnen artikelen
GAL GADOTWONDER DER NATUURGal Gadot heeft haar rood-blauwe gevechtstenue weer uit de kastgetrokken. In haar tweede film Wonder Woman 1984 [zie ook pagina5] beleeft de superheldin, ook bekend als Diana Prince, weer de nodigeavonturen. BEELD WARNER BROS
Mooi als Aphrodite, slim als Athena, sneller dan Hermes en sterkerdan Hercules.In de jaren 40 bedacht de schrijver William Moulton Marston, aangespoorddoor zijn vrouw, een superheldin: Wonder Woman.Aan mannelijke helden als Batman, Superman en Green Lantern geen gebrek,maar girl power was ver te zoeken.Maar toen maakte in 1941 Wonder Woman haar opwachting in het decembernummer van de stripreeks All Star Comics. EERSTE WERELDOORLOG
In 1974 maakte Wonder Woman haar debuut op het witte doek,toen vertolkt door Cathy Lee Crosby en in 2009volgde er een animatiefilm rond de heldin.Drie jaar geleden trok Gal Gadot haar rood-blauwe hansop aanvoor het eerste deel van Wonder Woman.Daarin zien we hoe Diane King, prinses van de eilandengroepAmazonen, een gecrashte piloot uit zee redt.Deze Steve (Chris Pine) is een Britse spion, die Diane vertelt over deEerste Wereldoorlog, die zich ver van de Amazonen in Europa en Azie afspeelt.Samen met Steve trekt Diane als Wonder Woman in Europa ten strijde, omdatze vermoedt dat Ares, de god van de oorlog, hierachter zit. JACHTLUIPAARD Drie jaar later komt de tweede film uit.Wonder Woman maakt een sprong naar 1984, de tijd van Amerikaansetv series als Dallas en Call to glory en van de Britse violist metzijn punkhaar: Nigel Kennedy.De heldin vol uitzonderlijke krachten wordt snel met nieuwe vijandengeconfronteerd:The Cheetah (Kristin Wiig met bijpassend luipaardmotiefje) en Max Lord (Pedro Pascall) Zie ook pagina 4 WONDER WOMAN, VANAF 16-12 IN DE BIOSCOOP EINDE TEKST TV FIL, BLADZIJDE 7
EERDERE MAIL AAN REDACTIE TV FILM
Astrid Essed Thu, May 28, 5:18 AMto redactie@tvfilm.nlAANRedactie TV FilmOnderwerp: Filmactrice Gal Gadot als ”coverbabe” in uw TV krantGal Gadot verdedigt oorlogsmisdaden
Geachte Redactie,[Zie onder Epiloog wat ik van u verlang en eis.In onderstaande brief is dat toegelicht] ”Eindelijk eens NIET de zoveelste blonde of -wat vaker voorkomt- [slecht] geblondeerde dame op de cover van uw blad” dacht ik, toen ik de foto van een donkerharige, inderdaad mooie vrouw op de cover van uw recente TV film gids, nummer 11, 23 mei t/m 5 juni jongstleden zag staan.Totdat ik op uw cover las om wie het gaat:De Israelische filmactrice Gal Gadot.En daar bleef het niet bij:Op bladzijde 83 in uw Gids [zie onder P/S] stond er een lovend stukje over haar en haar rol in ”Wonder Woman”, een Superhelden[heldinnen]bioscoop spektakelfilm uit 2017. [1]Hierop schijnt een vervolg te komen, Wonderwoman 1984.[2] Uw promotie van Gal Gadot is naar aanleiding van het feit, dat Veronica op zondag 31 mei om 20.00 de ”oude” Wonderwoman uitzendt, zoals u vermeldt [met een korte inhoudsbeschrijving, nogal een idioot verhaal mijns inziens, maar dat daargelaten] op bladzijde 82 in uw GidsZie onder P/S
”Waarom is het van belang, dat Astrid Essed ons hierover aanschrijft?”zult u denken.Wel Geachte Redactie, het gaat hier om het volgende: Deze Israelische filmactrice, uw ”coverbabe”, die zo heeft ”geschitterd”[uw woorden, zie onder P/S] als Wonderwoman, heeft onvermoede, nare kanten.Niet alleen heeft zij gediend in het Israelische leger [3], dat zoals u weet, of althans behoort te weten, een bezettingsleger is, met alle daaraan gekoppelde onderdrukking en terreur [4], het is nog erger. Want nu kan men nog aanvoeren, dat militaire dienstplicht in Israel verplicht is en dat niet iedere Israelische soldaat, hoewel deze wel de bezetting van de Palestijnse gebieden in stand houdt, zich per definitie heeft schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden. ECHTER: Deze ”schitterende” coverbabe en filmactrice heeft zich van haar meest weerzinwekkende kant laten zien door de moordende Israelische aanval op Gaza ”Protective Edge” uit juli-augustus 2014, te ondersteunen!Ik citeer de Britse krant The Independent:”As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas, who are hiding like cowards behind women and children…We shall overcome!!! Shabbat Shalom! #weareright #freegazafromhamas #stopterror #coexistance #loveidf”” [5] Nou laat ik de politieke en verzetsbeweging Hamas even buiten beschouwing, zonder te ontkennen, dat Hamas zich zeker ook schuldig maakt aan ongerechtigheden [6] , maar daar gaat het hier niet om. Gadot verzwijgt niet alleen het feit, dat Israel bezettingsmacht is sinds 1967 en zich heeft schuldig gemaakt-en nog doet- aan onder andere misdaden zoals foltering, etnische zuiveringen, landroof [bouw en uitbreiding in bezet Palestijns gebied gebouwde illegale nederzettingen], apartheid en oorlogsmisdaden [7] In die die specifieke Israelische militaire aanval op Gaza, waarvoor zij met haar [onschuldige] dochtertje bidt [wat een goddeloos Gebed!][8], heeft Israel zich schuldig gemaakt aan zware oorlogsmisdaden:In de aanval op Gaza in 2014 , waarvoor la Gadot heeft gebeden, zijn in twee maanden tijd 1391 Palestijnse burgers gedood, waaronder 526 kinderen [9], een VN school werd gebombardeerd [10], een ziekenhuis werd beschoten [11], moet ik doorgaan?Ik denk, dat dit wel een Beeld geeft.Wie een dergelijke misdadige aanval verdedigt, applaudisseert dus voor het doden van ongewapende burgers en kinderen en beschietingen van scholen en ziekenhuizen.
EPILOOG Ik vraag u niet om aan politiek te doen, WEL stil te staan bij het feit, dat wie openlijk misdaden als het targetten van burgers [12] en beschietingen van scholen en ziekenhuizen verdedigt, geen lovend stukje in uw TV krant verdient [zie onder P/S, uw pagina 83], dat trouwens sowieso overbodig was, omdat aan de bewuste film waarin Gadot heeft gespeeld, op bladzijde 82 al aandacht was besteed en naar mijn mening meer dan voldoende. En met name hoort IDF lover Gadot [13] in geen geval op uw voorpagina [de cover] te staan! U wist het niet?Dan weet u het nu! Ik reken erop, geen foto’s meer aan te treffen van de bewuste dame of lovende stukjes in uw blad, want zo wordt u, of u het nu wil of niet, onderdeel van het probleem, dat aan de wortel ligt van het huidige Midden Oostenconflict. De onderdrukkende Israelische bezetting van de Palestijnse gebieden. [14] Houdt u hieraan, anders gaan onze degens elkaar weer kruisen!
Vriendelijke groetenAstrid EssedAmsterdam TEKSTEN TV FILM:
STUKJE OP BLADZIJDE 83, TV FILM GIDS
GAL GADOT SLUIT MEI SPETTEREND AF ALS WONDER WOMAN Deze Meimaand Filmmaand heeft Veronica het lekkerste voor het laatst bewaard. Onze coverbabe Gal Gadot schittert weer als Wonder Woman. In 2017 verwierf Gal Gadot wereldfaam als de stoere superheldin. Voor de Israelische schone bleek haar kostje gekocht.Half augustus komt het vervolg uit, althans we hopen, dat we dan naar de bioscoop kunnen om Wonder Woman 1984 op het witte doek te zien en Gal weer in haar roodblauwe pakje door het beeld te zien rennen.En op 8 oktober verschijnt de actrice ook in Death on the Nile. Net als Murder on the Orient Express een verfilming van een spannend verhaal van Agatha Christie met opnieuw Kenneth Branagh als de besnorde speurder Hercule Poirot.Gal speelt de rol van de steenrijke Linnet Ridgeway, die tijdens een cruise over de Afrikaanse rivier de Nijl het loodje legt.WONDER WOMAN 20.00 Veronica
EINDE STUKJE OVER GAL GADOT
TEKST TV FILM MET INHOUDSBESCHRIJVING ”WONDER WOMAN”
TV FILM, bladzijde 82 GAVE ZONDAGFILMS
WONDER WOMAN 20.00 Veronica VS, 2017, R: Patty Jenkins. A: Gal Gadot, Chris Pine, Connie Nielsen e.a. Als piloot Steve Trevor op het eiland Themsyrica neerstort, maakt hij op die manier een einde aan het isolement van de Amazonen.Amazone Diana [Gadot] gaat met hem mee om een eind te maken aan de Eerste Wereldoorlog.Actie [vier van de vijf sterren, door TV Film toegekend]
” She then served two years in the Israel Defense Forces as a fitness/combat readiness instructor, after which she began studying law and international relations at IDC Herzliya college while building up her modeling and acting careers.” WIKIPEDIAGAL GADOT
”Tot deze categorie behoorde dus ook de tienduizendste gedode Palestijn, de 15-jarige Muhammad. De jongen werd op 11 maart door een militair in het hoofd geschoten tijdens een aanval van Israëlische kolonisten uit de illegale ‘nederzetting’ Itamar, gesteund door Israëlische militairen. ”
sraeli actress Gal Gadot – who was recently unveiled as the caped superhero in Zack Snyder’s new DC movie Batman v. Superman: Dawn of Justice – caused a stir by posting a message of support for the Israel Defence Forces via her official Facebook page, just days before a poster of her in character first debuted.As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas, who are hiding like cowards behind women and children…We shall overcome!!! Shabbat Shalom! #weareright #freegazafromhamas #stopterror #coexistance #loveidf” The post quickly garnered over 200,000 ‘likes’, and thousands of shares with fellow pro-IDF supporters. It also received more than 15,000 comments, both aggressively opposed to her position and stridently for it “Zionist israeli army is the biggest terrorist organisation!,” one follower responded. “Palestinians are facing ethnic cleansing ever since the zionist israelis started snatching land! What would you do if your land home and everything you had is being taken away constantly?[sic]” Of course, Gadot isn’t the only famous person who has pledged their support for the IDF. Bill Maher shocked with this Twitter quip, while Joan Rivers defended the Israeli government’s military offensive with this.Those who have declared their support for the Palestinian cause include Zayn Malik, Rihanna, Penelope Cruz and Russell Brand.
DE ILLEGALITEIT VAN DE IN BEZET PALESTIJNS GEBIED GEBOUWDE NEDERZETTINGEN
DE ILLEGALITEIT VAN DE NEDERZETTINGEN ”The Fourth Geneva Convention prohibits an occupying power from transferring citizens from its own territory to the occupied territory (Article 49).The Hague Regulations prohibit an occupying power from undertaking permanent changes in the occupied area unless these are due to military needs in the narrow sense of the term, or unless they are undertaken for the benefit of the local population.” BTSELEM.ORGSETTLEMENTS
APARTHEIDONGELIJK RECHTSSYSTEEM Israeli’s komen voor de gewone rechter, in bezet Palestijns gebied wonende Palestijnen voor een Militaire Rechtbank, ondanks het feit, dat het burgers zijn!
”A new report published by the Association for Civil Rights in Israel (ACRI) outlines the nature of the legal regime currently operating in the West Bank. Two systems of law are applied in a single territory: one – a civilian legal system for Israeli citizens, and a second – a military court system for Palestinian residents. The result: institutionalized discrimination.” ACRI [ASSOCIATION FOR CIVIL RIGHTS IN ISRAEL]ONE RULE, TWO LEGAL SYSTEMS: ISRAEL’S REGIME OF LAWSIN THE WEST BANK24 NOVEMBER 2014 http://www.acri.org.il/en/2014 /11/24/twosysreport/ REPORT14 OCTOBER 2014ACRI [ASSOCIATION FOR CIVIL RIGHTS IN ISRAEL]ONE RULE, TWO LEGAL SYSTEMS: ISRAEL’S REGIME OF LAWSIN THE WEST BANK http://www.acri.org.il/en/wp-c ontent/uploads/2015/02/Two-Sys tems-of-Law-English-FINAL.pdf ”The laws implemented in the West Bank are inequitable and discriminate against Palestinians. Although the settlers live in the same geographical area in which martial law is imposed, Israel has decided that they are not subject to military law, but rather to Israeli law. The application of two distinct legal systems in a single territory constitutes gross discrimination”
INTERNATIONAL RED CROSSTHE JUDICIAL ARM OF THE OCCUPATION: THE ISRAELI MILITARY COURTS IN THE OCCUPIED TERRITORIES
As the conflict between Israel and Gaza worsened, she uploaded a photograph of herself praying with her daughter Alma.“I am sending my love and prayers to my fellow Israeli citizens,” she wrote. “Especially to all the boys and girls who are risking their lives protecting my country against the horrific acts conducted by Hamas……..”
”1391, or 63%, of the 2,202 Palestinians killed by Israeli security forces in Operation “Protective Edge” did not take part in the hostilities. Of these, 526 – a quarter of all Palestinians killed in the operation – were children under eighteen years of age”
”Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’………. ”Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.”
”We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people. We clearly denounce the indiscriminate rocketing of Israel. We stated categorically that even in the midst of warfare, people must be able to receive medical care in safety.
Reacties uitgeschakeld voor TV Film weer in de fout/Voor de derde keer promotie van de Israelische filmactrice Gal Gadot, verdedigster van oorlogsmisdaden!
Uw berichtgeving dd 8 april 2021 ”VS steunt weer Palestijnse hulp”
Geachte Redactie,
Een van de belangrijkste pijlers voor goede journalistiek is onpartijdigheid en waarheidsgetrouwe en volledige berichtgeving.
Lees er maar uw eigen Handleiding op na. [1]
Nu weet ik het ook wel:
Volledige onpartijdigheid is vrijwel onmogelijk.
Maar een ander, zeer belangrijk journalistiek principe, dat die
”partijdigheid en objectiviteit” in belangrijke mate dekt is een
eveneens belangrijke pijler:
”Hoor en wederhoor”, u uiteraard niet onbekend. [2]
Nu, bij lezing van uw berichtgeving dd 8 april ”VS steunt weer Palestijnse hulp”, ontbreekt het zowel aan hoor en wederhoor, waarheidsgetrouwheid
en volledigheid.
Ik ga met u door uw nieuwsberichtgeving hieromtrent:
De tekst van uw berichtgeving treft u direct onder P/S aan,
boven het notenapparaat.
BESLISSINGEN PRESIDENT TRUMP
Ik begin met de laatste alinea:
Hierin vermeldt u [ik citeer uw berichtgeving,zie onder P/S]
”Voormalig president Trump stopte bijna alle Palestijnse hulp.Daarmee zou hij hebben willen afdwingen, dat Palestijnse leiders naarde onderhandelingstafel met Israel kwamen.” Op zich klopt dit bericht wel, toch is het niet volledig en schendt het principe”hoor en wederhoor”Want u vermeldt weliswaar het door president Trump uitgedragen Amerikaansestandpunt, maar niet de reactie van de andere, de Palestijnse kant.En daarin werd van ”chantage” gesproken, onder andere door Dr Hanan Ashrawi, een belangrijke Palestijnse politica:Ik citeer de Israelische krantThe Haaretz ivm haar reactie op de door u genoemde Trumpbeslissing:”PLO Executive Committee member Dr Hanan Ashrawi said of the decision on Saturday that : ”Such an act
of political blackmail goes against the norms of human decency and morality.” [3]
Deze reactie, of een andere uit officieel Palestijnse bron,
had door u vermeld moeten worden, naast het standpunt
van Trump en co.
Wist u trouwens, dat dat afsnijden van de Amerikaanse
hulp, door toenmalig president Trump, onder andere
impliceerde het sluiten van zes Palestijnse ziekenhuizen
in het door Israel bezette Oost Jeruzalem? [4]
En dat er door analisten tegen gewaarschuwd is,
dat een dergelijke strafmaatregel [want dat was het tenslotte] destructief kan zijn voor de Palestijnse
gezondheidszorg, waarbij met name het ziekenhuis Augusta Victoria genoemd werd. [5]
Dergelijke feiten dient u in uw berichtgeving te
noemen, in verband met de balans [de Palestijnse reactie] en de volledige berichtgeving [de sluiting van die
Palestijnse ziekenhuizen]
PALESTIJNSE VLUCHTELINGEN
Nu kom ik op het punt waarover ik het meest ben gevallen:
In uw berichtgeving, tweede alinea, vermeldt u over de UNWRA
”De organisatie werd in 1949 opgericht voor Palestijnen, die hun huizen,dorpen en steden waren ontvlucht vanwege het Arabisch-Israelische conflict………….” Nu is het technisch gezien juist, dat meer dan 750 000 [het aantal noemtu niet, wat u eveneens te verwijten valt, omdat zo de omvang van de rampniet duidelijk wordt] Palestijnen in 1948/1949 hun land, Palestina, zijn ontvlucht vanwege het Arabisch-Israelische conflict, omdat zij inderdaad voor dein 1948 uitgebroken oorlog tussen Israelisch-zionistische troepenenerzijds en Palestijnse strijders, gesteund door enkele pas onafhankelijkgeworden Arabische landen anderszijds, zijn gevlucht.Maar het onvolledig juiste van uw berichtgeving, waarbij aan de integriteit en de waarheidsgetrouwheid geweld wordt gedaan, bestaat hieruit, dat uniet duidelijk vermeldt, dat het hier niet zozeer ging om een vlucht in wildeweg[hoewel daarvan ook sprake was vanwege het panische schrikeffect], maarvan een bewuste door Israelisch zionistische troepen op bevel van de Israelische leiding, opgezette etnische zuiveringen van de Palestijnse bevolking! ETNISCHE ZUIVERINGEN/MISDADEN TEGEN DE MENSELIJKHEID! Ik ga hier niet de gehele geschiedenis van het Palestijns-Israelisch conflictin extenso behandelen, die er in feite opneer komt, dat de Palestijnen de oorspronkelijkebewoners van Palestina waren, eerst onderdeel van het Ottomaanse Rijk, nade Eerste Wereldoorlog semi kolonie [mandaatgebied] onder Groot-Britannie,dat een deal had gemaakt met Lord Rotschild, voorzitter van de zionistische Federatie in Groot Britannie, middels de Balfour Declaration, dat er een ”Joods Nationaal Tehuis” in Palestina zou komen. [6]Dat uiteraard {er werd toen nog in termen van koloniale ofsemi-koloniale overheersing gedacht} over de ruggen van de toen nog gekoloniseerde Palestijnen,die er ook niets in te zeggen hadden, dat hun land in 1947 per VN Resolutie 181 werd verdeeld in een Joods en Arabisch deel, waarbij Jeruzalem zou een internationale status krijgen. [7]Het geheel zou een soort Federatie [Economische Eenheid] worden [8], maar in mei 1948 riepde Israelisch-zionistische [ik noem ”zionisme”, omdatdat de beweging was, die een Joodse Staat in Palestinawilde uitroepen] [9] leider Ben Gurion eenzijdigde Staat Israel uit. [10]Een oorlog tussen het vers opgerichte Israel en dePalestijnen en in die oorlog zijn behalve massaslachtingen van een aantal Palestijnse dorpen [11][met natuurlijk als schrikeffect de vlucht van Palestijnen] , bewust, door Israelisch-zionistische troepen,duizenden Palestijnen van huis en haard verdreven.Ik heb daarover geschreven [12], anderen ook en het is uitgebreid gedocumenteerd door de Israelische historicus Ilan Pappe [13] en de beweging NieuweIsraelische historici. [14]En zoals u weet of althans hoort te weten, zijn etnischezuiveringen, misdaden tegen de menselijkheid. [15] Overigens gaat Israel ook in deze tijd nog doormet haar Oude Spelletje, de etnische zuiveringen. [16]
EPILOOG
Ik meen u in bovenstaande duidelijk en overtuigend aangetoond te hebben, dat u, en niet voor de eerste keer [17], een aantal journalistieke principes grovelijk hebt overtreden.
Het ergste vind ik nog wel uw bagatellisering van ernstige etnische
zuiveringen, in 1947 [reeds begonnen] en in 1948, van het Palestijnse volk.
Dat u het WEL kunt vermelden, bewijst mijn commentaar onder noot 18
Ik hoop en ga ervanuit, dat u bij een volgende berichtgeving accurater,
gewetensvoller en vooral deskundiger tewerk gaat.
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
P/S
”
NOS TELETEKSTVS STEUNT WEER PALESTIJNSE HULP De Verenigde Staten trekken weer geld uit voor hulp aan Palestijnen.Er wordt 200 miljoen vrijgemaakt, waarvan het grootste deel voor de UNWRA is,de VN-hulporganisatie voor Palestijnen. De organisatie werd in 1949 opgericht voor Palestijnen, die hun huizen,dorpen en steden waren ontvlucht vanwege het Arabisch-Israelische conflict.Bijna 6 miljoen Palestijnen zijn afhankelijk van de hulp. Voormalig president Trump stopte bijna alle Palestijnse hulp.Daarmee zou hij hebben willen afdwingen, dat Palestijnse leiders naarde onderhandelingstafel met Israel kwamen. EINDE TELETEKSTBERICHT VS STEUNT WEER PALESTIJNSE HULPTELETEKSTBERICHT GECOPY PASTED:
https://nos.nl/teletekst#127
VS steunt weer Palestijnse hulp
De Verenigde Staten trekken weer geld
uit voor hulp aan Palestijnen.Er wordt
200 miljoen euro vrijgemaakt,waarvan
het grootste deel voor de UNRWA is,de
VN-hulporganisatie voor Palestijnen.
De organisatie werd in 1949 opgericht
voor Palestijnen die hun huizen,dorpen
en steden waren ontvlucht vanwege het
Arabisch-Israëlische conflict.Bijna 6
miljoen Palestijnen zijn afhankelijk
van de hulp.
Voormalig president Trump stopte bijna
alle Palestijnse hulp.Daarmee zou hij
hebben willen afdwingen dat Palestijnse
leiders naar de onderhandelingstafel
met Israël kwamen.
NOTEN
[1] ”De Leidraad gaat uit van een paar belangrijke principes: goede journalistiek is waarheidsgetrouw en nauwgezet, onpartijdig en fair, controleerbaar en integer. Zij laat zich toetsen en gaat op open wijze om met opmerkingen, reacties en klachten.” RAAD VOOR JOURNALISTIEKLEIDRAAD
https://www.rvdj.nl/leidraad
Leidraad
De Raad voor de Journalistiek heeft een Leidraad vastgesteld, waarin wordt beschreven wanneer sprake is van zorgvuldige journalistiek en wanneer niet.
Mag een journalist iemands privacy schenden? Wanneer dient een journalist wederhoor toe te passen? Kan een geïnterviewde erop staan dat de tekst die hij of zij vóór publicatie ter inzage heeft gekregen, wordt gewijzigd? Moet een journalist die een gesprek opneemt om er delen van te kunnen uitzenden, dit altijd van tevoren laten weten? Mag een columnist of een cartoonist iemand beledigen? Aan welke voorwaarden moet een embargo voldoen?
Het beoordelen van klachten is de voornaamste taak van de Raad. De Raad baseert zich in zijn werk op de Leidraad, die aan iedereen – zowel binnen het vakgebied als aan het publiek – duidelijk maakt wat van journalisten en goede journalistiek mag worden verwacht.
De Leidraad gaat uit van een paar belangrijke principes: goede journalistiek is waarheidsgetrouw en nauwgezet, onpartijdig en fair, controleerbaar en integer. Zij laat zich toetsen en gaat op open wijze om met opmerkingen, reacties en klachten.
Zelfregulering is belangrijk, zeker voor journalisten en ‘de’ journalistiek. Media spelen een belangrijke rol in de samenleving, op veel manieren en op een groot aantal platforms. Zij controleren gezag en organisaties, instituties en bedrijven. Ze spelen een belangrijke rol in het democratische proces. Goede journalistiek kan alleen in volle vrijheid en onafhankelijkheid worden verricht. Daar hoort verantwoording en transparantie bij. Zelfregulering is de beste manier om hier vorm en inhoud aan te geven. De Raad voor de Journalistiek is uitdrukking en instrument van die zelfregulering.
In 2007 heeft de Raad zijn eerste Leidraad gepresenteerd, die in de jaren daarna op enkele punten is gewijzigd. Net als de journalistiek heeft de Leidraad onderhoud nodig. Daarom heeft de Raad zijn Leidraad in 2015 herschreven en aangepast, met het oog op de huidige digitale tijd. Daarbij volgt de Leidraad de herkenbare journalistieke weg: van idee, via research en registratie, tot publicatie, transparantie en reactie. In juni 2018 is in punt A. van de Leidraad een passage toegevoegd waarin tot uitdrukking is gebracht dat kwetsbare groepen extra bescherming verdienen. In december 2019 is de norm ten aanzien van bronbescherming verruimd.
De Raad zal regelmatig bezien of er aanleiding is de Leidraad aan te passen. Journalistieke normen liggen immers niet voor de eeuwigheid vast. De Leidraad moet daarom voortdurend onderwerp van gesprek en discussie zijn.
State Department official tells Haaretz decision is part of broader administration approach of cutting Palestinian aid ■ PLO calls move ‘act of political blackmail’ that goes against human decency
WASHINGTON – The Trump administration decided to significantly cut U.S. support for hospitals in East Jerusalem that serve the city’s Palestinian population. These hospitals were supposed to receive more than $20 million according to the foreign aid budget approved by the U.S. Congress for the current year, but the Trump administration decided to cut the funding in its entirety.
A State Department official told Haaretz on Thursday that this decision is part of the administration’s broader approach of cutting Palestinian aid and investing it in other priorities.
The administration deliberated for a number of weeks whether or not to include the East Jerusalem hospitals in its budget cut, since some of these hospitals are supported by influential Christian groups in the United States. The budget cut could cause harm to at least five hospitals in East Jerusalem, including Augusta Victoria hospital near Mt. Scopus and the St. John Eye Hospital, which is the main provider of eye treatments for Palestinians in the West Bank and East Jerusalem
There was indication of the influence of Christian groups supporting these hospitals earlier this year, when congress approved the Taylor Force Act, which put severe restrictions on U.S. funding for Palestinians.
The law included a special and specific exclusion for these hospitals, which was initiated by congress after some of the powerful Christian organizations supporting these hospitals had lobbied. The lobbying effort, however, did not influence the Trump administration’s budget cuts.
Dave Harden, a former U.S. official who was in charge
of USAID in the West Bank, warned on Friday that the decision could lead to the ”collapse” of Augusta Victoria hospital. The hospitals and others in East Jerusalem serve
not only the city’s Palestinians, but also Palestinians from Gaza and the West Bank, including cancer patients and
children. A Palestinian Authority official told NPR that ”these acts will not change our position toward our cause one bit. On the contrary, it consolidates our positions toward every issue, including Jerusalem. ”
PLO Executive Committee member Dr Hanan Ashrawi said of the decision on Saturday that : ”Such an act
of political blackmail goes against the norms of human decency and morality.”
By cutting vital funds to hospitals in East Jerusalem, the statement said, ”the United States administration is threatening to cause serious instability and grave harm to thousands of Palestinian patients and their family across
the West Bank and Gaza Strip and hurting the livelihood of thousands of workers in the Palestinian healthcare sector in the occupied city.”
The statement concluded by calling upon the international
community to hold Israel accountable ”before the requirements for a just peace and stability are destroyed
indefinitely.”
Trump said thursday that his administration stopped giving financial aid to the Palestinians as a way of putting pressure on them to return to American led negociations
with Israel. ”I told them, we’re not paying you until we make a deal. If we don’t make a deal, we’re not paying”,
the U.S. president said. Trump made the comments
during a conference call with Jewish leaders and rabbis ahead of Rosh Hashanah.
His administration has recently announced that it will cut
$200 million from the aid approved earlier this year by
congress for Palestinians. The vast majority of that aid
was not supposed to go directly to the PA, but rather,
to economic and humanitarian projects in the West Bank
and Gaza. In fact, the only aid budget the administration
has not cancelled, is the direct support fot the PA’s
security forces, worth tens of millions of dollars.
That money was transferred to Ramallah over the course
”On 14 May 1948, the day before the expiration of the British Mandate, David Ben-Gurion, the head of the Jewish Agency, declared “the establishment of a Jewish state in Eretz-Israel, to be known as the State of Israel.”
The Deir Yassin Massacre of Palestinians by Jewish soldiers
“For the entire day of April 9, 1948, Irgun and LEHI soldiers carried out the slaughter in a cold and premeditated fashion…The attackers ‘lined men, women and children up against the walls and shot them,’…The ruthlessness of the attack on Deir Yassin shocked Jewish and world opinion alike, drove fear and panic into the Arab population, and led to the flight of unarmed civilians from their homes all over the country.” Israeli author, Simha Flapan, “The Birth of Israel.”’’
IF AMERICANS KNEW THE ORIGIN OF THE PALESTINE-ISRAEL CONFLICT
” This article, excerpted and adapted from the early chapters of a new book, emphasizes the systematic preparations that laid the ground for the expulsion of more than 750,000 Palestinians from what became Israel in 1948. While sketching the context and diplomatic and political developments of the period, the article highlights in particular a multi-year “Village Files” project (1940–47) involving the systematic compilation of maps and intelligence for each Arab village and the elaboration—under the direction of an inner “caucus” of fewer than a dozen men led by David Ben-Gurion—of a series of military plans culminating in Plan Dalet, according to which the 1948 war was fought. The article ends with a statement of one of the author’s underlying goals in writing the book: to make the case for a paradigm of ethnic cleansing to replace the paradigm of war as the basis for the scholarly research of, and the public debate about, 1948”
Article 7 Crimes against humanity 1. For the purpose of this Statute, “crime against humanity” means any of the following acts when committed as part of a widespread or systematic attack directed against any civilian population, with knowledge of the attack: (a) Murder; (b) Extermination; (c) Enslavement; (d) Deportation or forcible transfer of population;
Het Openbaar Ministerie heeft besloten om twee beveiligers van Thierry Baudet, die vorig jaar een man mishandelden, niet te vervolgen, ondanks het feit dat ze zich hebben schuldig gemaakt aan een strafbaar feit. De beveiligers zouden door vervolging het risico lopen, aldus het OM, dat ze hun vergunning als beveiliger zouden kwijtraken.
Laat dat nou precies zijn wat de vreedzame, serene antiracistische activist Jerry Afriyie overkwam, nadat hij vervolgd werd na te zijn mishandeld door de politie bij een Sinterklaasintocht. Afriyie, die een baan had als beveiliger, werd veroordeeld en raakte zijn vergunning kwijt, waardoor hij brodeloos raakte, maar dat kon het OM toen niks schelen.
Het OM weet ook steeds weer de linkse activist Frank van der Linde te vinden. Zo werd Van der Linde vervolgd omdat die Annabel Nanninga extreemrechts had genoemd. Hoe dat precies ging, kunt u hier lezen.
Straffen voor antiracisme
En tenslotte werd ikzelf in 2019 door het OM vervolgd wegens belediging van de racistische psychopaat Hans Konings, die Hassnae en mij jaren achtereen stalkte met gore racistische en seksistische beledigingen maar die ik volgens de officier van justitie in een kwaad daglicht had willen stellen. Ik word nóg kwaad als ik eraan denk.
Dit zijn slechts drie voorbeelden (denk ook aan de vervolging van de zwarte ijssalonhouder Gilly Emanuels omdat ze zich had verweerd tegen haar racistische belagers) waaruit blijkt dat het OM er ontzettend op is gebrand antiracisten uit te schakelen en te straffen voor hun antiracisme, maar opeens medelijden krijgt als het gaat om een stel klootzakken in dienst van een nazi, die een antiracist fysiek mishandelen.
Weer een Turk minder
Hetzelfde mechanisme zien we steeds in werking treden bij de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb, immens populair omdat hij zo lekker van leer kan trekken tegen mensen met een migratieachtergrond die niet van doorgekooktespuitjeslucht houden. Die moeten van hem altijd “oprotten” of “hun koffers pakken”. Daags na de avondklokrellen, waar in Rotterdam veel allochtone jongeren bij waren betrokken, stond-ie voor de camera een immens larmoyante en onbeholpen preek te houden waaruit geen enkele interesse bleek voor de motivatie achter die rellen, maar die uiteraard weer goed viel bij zijn vele witte fans.
Uit een heel ander vaatje tapt Aboutaleb als het gaat om de politie, die racistisch is tot op het bot en racistisch blijft tot op het bot omdat iedere politiefunctionaris, die probeert iets aan dat racisme te doen, het veld moet ruimen. De politieracisten die na de moord op de 16-jarige Hümeyra Ergincanli, die bij de politie tevergeefs om bescherming had gevraagd, aan elkaar appten dat dit “weer een Turk minder” was, kwamen er vanaf met een berisping. Aboutaleb koos voor een ‘zachte aanpak’ van deze klootzakken om, jawel, ‘polarisatie in de stad’ te voorkomen.
Ahmed Aboutaleb: hard voor allochtonen, zacht voor racisten. Om polarisatie te voorkomen. En als er dan straks weer winkelruiten aan diggelen gaan en auto’s in de hens worden gestoken, ligt dat uiteraard allemaal aan de opvoeding en de cultuur van de daders. Want hoezo zou het polariserend zijn om de racistische politie haar goddelijke gang te laten gaan?
Veel hoop op verbetering is er niet, want het volk heeft bij de laatste verkiezingen luid en duidelijk laten weten dat het een extreemrechtse regering wil en Rutte wil inderdaad graag een coalitie vormen met nazi’s erin. Racisten mogen een krans leggen bij de herdenking van de Februaristaking, maar een Marokkaan mag niet spreken ter gelegenheid van de Dodenherdenking.
Ha! De hele tijd met dat manifest leuren en Sylvana Simons verdacht maken omdat ze het niet heeft ondertekend, en dan een handtekening weigeren uit de hoek waar steun voor Gül echt iets zou uitmaken. Waarom zou je geen verklaring van zogenaamd radicale moslims willen dat het Gül vrij staat te geloven wat ze wil en niet wil?
Ik weet het: omdat de opstellers niet van verdraagzame moslims houden. Moslims moeten haatdragend en intolerant zijn en eisen dat afvalligen worden gestenigd, anders valt het hele bestaansrecht voor die zogenaamde vrijheidsstrijders weg. Daarmee is aangetoond dat dat hele Lale Gül-circus een groot islamofoob-racistisch haatfestijn is. Niet vóór Gül maar tégen moslims. De naïeve multiculti’s die dat vod hebben ondertekend, hebben zich weer mooi voor het karretje van extreemrechts laten spannen.
EINDE ARTIKEL PETER BREEDVELD
Reacties uitgeschakeld voor Artikel Frontaal Naakt/[Peter Breedveld]/Lief zijn voor racisten
PINKSTERLANDDAGEN 2021/KAFKA GAAT DOOR/DUS GA IK DOOR!/OVER WILLEKEUR EN UNFAIRE BEHANDELING!
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Trial
”YES….YES…..THE HORN OF HELM HAMMERLAND SHALL SOUND IN THE DEEP……ONE LAST TIME!”[Theoden King in ”the Two Towers”/Lord of the Rings”1.37-153 https://www.youtube.com/watch?v=UayQi2tdJTw
Lezers!Ik mag niet verwachten, dat u zich nog herinnert, dat ik een aantal jarengeleden een Onrecht aan de kaak had gesteld [1], dat iemand was aangedaan op een Event, dat nota bene gaat over onderlinge Solidariteit.De Pinksterlanddagen. [2]Het deed zich voor in 2013 en was, naar mijn mening, een lelijkeSmet op het Blazoen der Solidariteit. Sindsdien is het rond die nare gebeurtenis onrustig gebleven en heb ik mijdaarom in commentaren en discussie niet onbetuigd gelaten, totin 2019! [3] Ook anderen hebben zich flink geroerd, zoals schrijver en activist PeterStorm. [4]
WAAR GAAT HET ALLEMAAL OVER EN WAT ZIJN DE PINKSTERLANDDAGEN? De Pinksterlanddagen zijn een jaarlijks terugkerend anarchistisch Festivalin Appelscha tijdens het Pinksterweekend, met workshops, lezingen en discussies over sociale strijd. [5]Juist bij dergelijke Festivals mag je verwachten, dat rechtvaardigheid, eerlijkebehandeling en Solidariteit hoog in het vaandel staan.Dat dat zeker niet altijd het geval is, bewijst wel een heel naar Incident in 2013: Wat gebeurde daar? Betrokken personen/groepenMaikelTwee bezoekersHet bemiddelings of A TeamIn 2013 arriveren twee bezoekers op het kampeerterrein in Appelscha.Maikel is er ook.Onze twee bezoekers gaan naar het A Team en geven aan, de aanwezigheid van Maikel alsonveilig en/of bedreigend te ervaren.Wat ze precies besproken hebben met het A Team doet hier niet ter zake.Maar wel het verbijsterende verloop.Op grond van de beweringen/beschuldigingen van de twee bezoekers wordt aan Maikelgevraagd, het terrein te verlaten.Zonder de betrouwbaarheid van de beweringen van de twee bezoekers ook maargetoetst te hebben.Zonder Maikel verteld te hebben, wat die beweringen van de twee bezoekers nu precies inhielden, waardoor hij niet de kans kreeg, zichzelf te verdedigen.Het was [ maar dat even voor de zorgvuldigheid, niet voor het wezen van de zaak ] nog iets ingewikkelderomdat nadat duidelijk was, dat het over Maikel ging, twee leden uit het A Team zich teruggetrokken haddenomdat ze Maikel persoonlijk kenden en de schijn van partijdigheid wilden vermijden [6]Maar het ging niet zuiver toe, omdat niet iedereen zich uit dat eerste A Team terugtrok.Een lid van het [nu voormalige] A Team bleef gewoon zitten en er traden een aantal mensenvan de oorspronkelijke Voorbereidingsgroep tot het nieuwe A Team toe,En dat nieuwe A Team vond, dat verwijdering van Maikel de beste oplossing was, vroegdat aan Maikel en hij vertrok [7]ZONDER DE KANS TE HEBBEN GEKREGEN ZICHZELF TE VERDEDIGENZONDER TE WETEN, WAARVAN HIJ PRECIES WERD ”BESCHULDIGD” EN WELKEBEWERINGEN TEGEN HEM WAREN INGEBRACHT.En dat is waar het mij om ging en daarom ook heb ik mijn stuk”KAFKA 2013” [Zie noot 1] geschreven en zulks ookop Indymedia gepubliceerd. [8]KAFKAEn waarom ik dat ”KAFKA” noemde, laat zich raden, omdat deschrijver Kafka immers in zijn wereldberoemd geworden
roman ”Het Proces’ [9]’, de geschiedenis vertelt van een man, Josef Kgenaamd, diewordt gearresteerd en veroordeeld door een schimmige autoriteit, terwijl noch aan hem, noch aan de lezer duidelijk gemaakt wordt, waarvan hij nueigenlijk wordt beschuldigd en waarvoor hij is veroordeeld.Het eindigt dramatisch:Hij wordt ter dood gebracht.Zonder ooit te hebben geweten waarvan hij beschuldigd was, wat de bewijslast was. waardoor hij zich niet heeft kunnen verdedigen. [10] Terug naar Maikel: Genoemd A Team stelt zich bij de Pinksterlanddagen als doel te zorgen voor een ”prettige atmosfeer zonder uitsluiting.” [11]Waarom werd dat Maikel dan uitgesloten?Zonder de kans te krijgen, zichzelf te verdedigen?Dat is de gang van zaken in dictaturen en bij autoritair geregeerderegimes en gaat in tegen de regels van de als ”democratieen” bekend staande landen.Niet bij een event, dat streeft naar een vrije en betere wereld! [12] VERVOLG Natuurlijk kwam er veel protest tegen deze gang van zaken.Van Maikel zelf uiteraard, die een aantal zeer duidelijke vragen aan de Voorbereidingsgroep [die mensen had benaderd om de organisatievan het A Team op zich te nemen/toevoeging Astrid Essed] stelde,met daarachter nog een pittige tekst ”In tijden van onduidelijkheid is het belangrijk om duidelijk te zijn.” [13] EN er ontstond een levendige discussies op Indymedia. En aanvankelijk bleef de reactie van de Voorbereidingsgroep, waarom herhaaldelijk was gevraagdmaar uit, totdat deze tenslotte, op de valreep, toch verscheen. [14]Aan de discussie op deze reactie heb ik een bijdrage geleverd, zieonder noot 15Zie voor de hele discussie op de verklaring van hetA Team onder noot 16Voor de rest van de gang van zaken verwijs ik naar de zeer informatieve link/informatie van Maikel zelf,waarop een overzicht van de hele ellende. [17] PINKSTERLANDDAGEN 2018/DE HACHT HEROPEND Wie dacht, dat het hiermee afgelopen was, vergist zich.Want diegenen, die Maikel in 2013 tot Kafka hadden bestempeld,hervatten hun Jacht in 2018!Hij was namelijk nog niet van dat zogenaamde ”A Team Pinksterlanddagen2013 af!Wie schetst zijn verbazing, toen hij, in 2018 dus, de volgendemail kreeg:””Beste Maikel
We zijn door iemand of meerdere mensen benaderd aangeven zich onveilig te voelen in jouw aanwezigheid op de Pinksterlanddagen 2018. Deze persoon of personen geven aan jou niet zelf te kunnen of willen benaderen
. Als voormalig A-team van de Pinksterlanddagen hebben wij hier geen kant en klare oplossing voor. Vervelende interpersoonlijke situaties of conflicten kunnen niet op de PL worden opgelost. Het enige wat wij nu in deze situatie kunnen doen is het verzoek van de desbetreffende persoon of personen om niet naar de PL2018 te komen aan jou door te sturen.
Wij hopen dat jij het verzoek van de persoon of personen in kwestie kunt begrijpen en diegene(n) de ruimte kunt bieden die zij nodig achten. Wellicht zijn er dingen die jij (samen met je netwerk) kan doen om te zorgen dat de situatie volgend jaar anders is. Mocht je daar hulp bij nodig hebben zijn er misschien ook groepen zoals de soligroep in Nijmegen die jou daarbij kunnen helpen.
We kunnen ons voorstellen dat je de persoon of personen in kwestie wil laten weten dat je hun vraag respecteert of dat je besluit dat je ondanks het verzoek toch zal komen. Je kan dit doen door te reageren op deze mail. Dan sturen wij dat weer door aan de persoon of personen in kwestie. Wij kunnen ons voorstellen dat het wel zo prettig is om dit vooraf te weten.
Met vriendelijke groet, het voormalige A-team” [18]
NIET TE GELOVEN!
5 JAAR NA DATO! [2013]
Terechte opmerking van Maikel:
”Ik ben er goed klaar mee…. Hierbij mag iedereen weten dat deze zaak dus nog speelt. 5 Jaar na dato weet ik dus nog steeds niet wie wat nu belasterend vind. ” [19]
Maikel had gelijk!
Al die vijf jaar is hij niet eens naar die Pinksterlanddagen geweest en nu
willen zij weer beginnen?
Dacht het niet!
Ik heb het NIET aan mij voorbij laten gaan, er een stuk aan gewijd en ook
op Indymedia van mij laten horen! [20]
2019/JACHT VERVOLGD
Het lijkt wel eindeloos.
Believe it or not, in 2019, toen de Pinksterlanddagen opnieuw werden
gehouden, ontving Maikel van de ”PL Voorbereidingsgroep 2019”
de volgende mail:
”Beste Maikel,
Bij dezen willen we, namens de organisatie van de Pinksterlanddagen, je verzoeken om niet naar de Pinksterlanddagen te komen vanwege eerder vertoond(e) problematische gedragingen/acties. Op dit moment zou jouw aanwezigheid er helaas voor zorgen dat er mensen op de Pinksterlanddagen zullen zijn die zich onveilig voelen.
We streven ernaar een plek te creëren waarbij onderdrukkende machtsstructuren niet herhaald worden: We willen dat iedereen zich thuis kan voelen op de Pinksterlanddagen. Dit betekent dat hier ook geen plaats is voor interpersoonlijk geweld of elke andere vorm van discriminatie, zij het in gedrag of taalgebruik. Vanuit dit oogpunt vragen we je dan ook om niet te komen.
Met Vriendelijke Groet,De PL voorbereidingsgroep 2019 ” [22] Deze keer wilde ik mij er, na overleg met de betrokkene, echt buiten houden, maar kon het toch niet laten.Dit was weer eens te gek voor woorden en de Jacht van een stelkennelijk obsessieve, onsolidaire malloten [excusex let mots] gingmaar door, terwijl Maikel helemaal NIET meer naar diePinksterlanddagen ging!Zie mijn artikel en bijdrage op Indymedia [23] VERVOLG PINKSTERLANDDAGEN/2020/2021 In 2020 werden de Pinksterlanddagen -natuurlijk-afgelast vanwegede Coronacrisis [24], in 2021 hervat, aangepast aan de Coronamaatregelen [25] maar ook daarbij ging er weereen en ander mis, Kafka Style.Deze keer niet vanuit een mistig ”A Team” of ”Voorbereidingsgroep”,maar in de Discussie, die op ”Pinksterlanddagen” 2021 volgde.Toegegeven, er waren ook een aantal positieve geluiden te noemen [26] Maar in het begin van de Discussie ging het al helemaal mis!Want nadat de eerste reactie in de Discussie luidde [met een mi duidelijkeverwijzing van het Maikel Kafka geval]:”Wie worden er dit jaar allemaal gecancelled?” [27], kwam daarop een opmerking, zo vuig en ploerterig, dat ik het hier niet ga herhalen.Zoek het maar op onder noot 28, daar staat deze voor iedereen te lezen.En op grond van eerdere informatie mag de lezer aannemen,dat deze misselijke verband hield met de belasterende, ongefundeerde beschuldiging richting Maikel.Ik citeer uit de Brief van het ”voormalige A Team van de Pinksterlanddagen:””Beste Maikel
We zijn door iemand of meerdere mensen benaderd aangeven zich onveilig te voelen in jouw aanwezigheid op de Pinksterlanddagen 2018. Deze persoon of personen geven aan jou niet zelf te kunnen of willen benaderen….” [29]
En toevallig weet ik, dat de betrokken personen vrouwen waren, dat wil
ik hier wel kwijt, voor degenen, die dat niet weten [wisten]
Maar hoe dan ook:
Ik, die besloten had, mij niet meer in de Discussie te mengen, heb dat’
dan toch gedaan.
Middels dit artikel en de onder noot 30 vermelde bijdrage aan de
Discussie op Indymedia, getiteld : ”Misselijk uitsluitingsbeleid PL
zonder bewijs”
Zie voor de rest van de Discussie, voor mijn bijdrage, noot 31
EPILOOG
Het is het Aloude Verhaal van Joseph K, beschreven door de
wereldberoemde schrijver Franz Kafka, die de geschiedenis schetst
van iemand, die door twee schimmige agenten wordt gearresteerd,
niet te horen krijgt waarom eigenlijk en uiteindelijk wordt terechtgesteld zonder ooit te hebben geweten, waarvan hij nou precies werd beschuldigd.
[32]
Dat een soortgelijk geval zich nu heeft herhaald met Maikel is al
erg genoeg. [33]
Maar dat men hem niet alleen nog vijf, zes jaar na dato is blijven
lastigvallen zonder enige opheldering [34], dat er ook nu, in
2021, vuige lasterlijke opmerkingen in zijn richting worden gemaakt
door anonimi [35], is beschamend, eerloos en staat haaks op
de Solidariteit, waar deze Lieden voor zeggen te staan.
Daarom vind ik het toch van belang, hierop terug te komen.
Onderstaand artikel schreef ik voor de website van Doorbraak. Daar staat het intussen ook al te lezen.
Honderdvijftig jaar plus twee dagen geleden, op 18 maart 1871, begon de Commune van Parijs! Zo, dat zinnetje staat er. Maar wat gaat er schuil achter die woorden, ‘Commune van Parijs’? Vraag het op straat. Vraag het op school. Vraag het aan collega’s en bekenden. Vraag het aan de zojuist gekozen Tweede Kamerleden. Ik vermoed dat je wat gemompel krijgt over opstand, arbeiders, rode vlaggen en bloedvergieten – als je al iemand treft die het hele begrip iets zegt. Frankrijk, he? Daar zijn de mensen nu eenmaal altijd aan het rellen en aan het staken. Vraag het aan linkse medestrijders, en het gemompel wordt ietsje luider, de kans dat de naam Karl Marx in het gemompel opduikt neemt wat toe. Maar een coherent verhaal? Ik denk niet dat je het krijgt.
Mis ik iets?
Wat je wel krijgt is discussiebijdrages. Inzichten. Wat heeft de Parijse Commune ons vandaag nog te vertellen? En dan lezen we over zelfbestuur, en de combinatie van directe en representatieve democratie. We lezen over federalisme versus centralisme, over de rol van vrouwen op de barricaden, over de Commune van Parijs als een soort laboratorium van de sociale revolutie, en tegens inspiratiebron. We zien marxisten, anarchisten en mengvormen noeste ideologische arbeid verrichten om te laten zien dat de Commune hun gelijk bevestigt en dat van de ideologische rivalen weerlegt. Natuurlijk hebben de anarchisten meer gelijk dan de marxisten, uitzonderingen daargelaten. Van mij verwacht je niet anders dan die mededeling, en ik stel niet graag teleur. Maar het gaat allemaal wel een beetje aan iets voorbij.
Het zijn nuttige teksten. Het is goed dat zulke teksten juist in deze herdenkingsperiode onder der aandacht komen. Matthijs van de Sande en Gaard Kets bespreken dit type vragen in hun ‘Van de Commune naar het communalisme’, kortgeleden op Doorbraak verschenen.(1) Detlef Hartmann en Christopher Wimmer plaatsen de Commune in een historische context, als deel van revolutionaire arbeiderstradities en ervaringen in Frankrijk.(2) Ze bespreken ook relevante verwantschappen met recente strijdbewegingen als de Gele Hesjes. Op de website van Roar magazine hebben ze een speciale rubriek waar allerlei historische en analytische teksten rond de Commune staan.(3) Daar kun je de visies van Kropotkin, van Bakoenin en van Marx op de Commune lezen, maar bijvoorbeeld ook de rol die de Commune speelde in discussies en ervaringen in de Culturele Revolutie in China in de jaren 1960. Waardevol, smullen voor de liefhebbers van radicale geschiedschrijving en theoretische analyse, en beiden zijn wapens in de strijd. Maar er ontbreekt iets. Dat ontdekte ik toen ik bezig was het artikel dat je nu leest, voor te bereiden. Dat ging als volgt.
Enkele weken terug kreeg ik een schrijfverzoek vanuit Doorbraak: hey, binnenkort is het 18 maart, kun jij dan iets over de Parijse Commune gemaakt hebben? Nu zeg ik zelden nee tegen schrijfverzoeken, en ook nu was het meteen – en onvoorzichtig – ja. Al snuffelend en denkend kwam ik er niet alleen achter hoe weinig ik wist over die Commune, hoe ernstig de hiaten in mijn kennis waren. Ik merkte ook dat het niet mee viel om die hiaten op te vullen. In alle artikelen rond de herdenking ontbrak veelal dat ene artikel: wat is er nu eigenlijk gebeurd in die twee maanden dat de Commune van Parijs realiteit was?
Dikke boeken zijn er over geschreven. Van ooggetuige/deelnemer Prosper Olivier Lissagaray bijvoorbeeld, al 1876 uitgekomen, vertaald door Eleanor Marx en door haar vader (*) Karl nog nagekeken.(4) Van Dennis Bos bijvoorbeeld,(5) een dikke pil zoals het hoort. Voor geen van beiden had ik nu tijd, en het werk van Bos betreft aan de titel te oordelen ook weer meer de interpretatie naderhand van de Commune dan die Commune zelf. Maar beloofd is bij deze beloofd: ik lees het alsnog. Maar wat ik nog steeds mis is een beknopt kritisch overzicht van de gebeurtenissen zelf. Iets meer dan een op zich nuttige timeline graag, zoals Marxist Internet Archive die bijvoorbeeld heeft.(6) En graag ook iets meer dan het plat-pedagogische werk waar trotskisten zo goed in zijn, waar vaak best veel zinnigs in staat (7) maar waar je na elke alinea Commune twee alinea’s Marx, Lenin of Trotski met lessen over die Commune riskeert. Ik overdrijf, maar toch. Nee gewoon, een mooi verslag waarin je meegesleept wordt in de loop der gebeurtenissen die tegelijk ook verhelderd worden zonder dat dat perse via citaten van de Grote Goeroes moet. Moet ik dan werkelijk terugvallen op Wikipedia?
Toen dacht ik: misschien moet ik het schrijfverzoek dan zelf beantwoorden met zo’n verslag. Een beknopt overzicht van de gebeurtenissen is dan ook wat hier volgt. Zodat mensen die in de herdenkingsliteratuur en de analyses duiken, misschien ietsje beter begrijpen waar naar wordt verwezen als die fameuze Commune wordt opgevoerd als Bewijsstuk Nummer 1871 in het zoveelste linkse dan wel radicale betoog . Neenee, geen ‘discours’, en al helemaal geen ‘narratief’. Aan die links-academische woorden heb ik de oorlog verklaard; zelfs Marx kon uitstekend zonder, om over Bakoenin en Kropotkin maar te zwijgen. Hoe dan ook, wat mij betreft gaat geschiedenis van historische episodes aan de analyse ervan vooraf. Het historische zijn dient het analytische bewustzijn te bepalen. Naar de geschiedenis dus, en rap! Waar kwam die dekselse Commune die de gemoederen maar blijft bezig houden vandaan?
Van 1848 naar 1871
We beginnen ons verhaal in de nasleep van 1848, het jaar toen Frankrijk ook al een revolutie beleefde. De radicale arbeidersvleugel daarin was vrij snel en bloedig neergeslagen door de burgerlijke republikeinen die aan de macht waren gekomen. IN het politieke geharrewar dat enkele jaren voortsleepte kwam een neef van keizer Napoleon als sterke man naar voren. Hij liet zich tot president kiezen en vervolgens tot keizer kronen, Napoleon III. Het Tweede Keizerrijk was een feit.
De arbeidersbeweging was met repressie goeddeels gebroken, de kapitalistenklasse had geen rechtstreekse politieke macht en richtte zich op zakendoen, En hoe! Er volgde een periode van snelle industrialisatie en economische groei. Het was een feest, maar bepaald niet voor iedereen. De corruptie was berucht. De geheime politie was gevreesd. Het was een kapitalistische dictatuur, ook al hadden de kapitalisten die staatsmacht uitbesteed aan een Sterke man, de keizer.
In de jaren 1860 kwam er de klad in. Niet alleen regende het schandalen aand e top. De arbeidersbeweging begon ook weer te bewegen. Je kunt nu eenmaal geen land in ijltempo industrialiseren zonder dat je er een snelgroeiende arbeidersklasse bijgeleverd krijgt die voor betere lonen en arbeidsvoorwaarden gaat opkomen. Die arbeidersbeweging was deels geïnspireerd door Proudhon, de eerste die zich het etiket ‘anarchistisch’ positief toe-eigende. Hij pleitte voor zaken als arbeiderszelfbestuur buiten de staat om, waarbij arbeiderscollectieven zich via federaties verbonden en uiteindelijk de hele productie in de maatschappij op zich zouden nemen. Federalisme en zelfbestuur waren dan ook concepten die onder arbeiders in Frankrijk rond gingen. Proudhon had dit allemaal niet zomaar bedacht, maar ook weer uit eerdere ervaringen van zich organiserende ambachtslieden opgepikt en er een theorie uit ontwikkeld.
Intussen groede de impasse van het keizerrijk, dat de vlucht vooruit koos. Een oorlog! Dan schaart iedereen zich om de vlag, dan verdwijnt elke oppositie als sneeuw voor de zon. Een aanleiding is als tijd wel te vinden. Zo ging in de zomer van 1870 het keizerrijk ten strijde tegen Duitsland, dat zich op instigatie van kanselier Bismarck en onder Pruisische leiding tot Keizerrijk aan het omvormen was. Een makkie, dacht Napoleon kennelijk. Dat werd het ook, maar niet voor Napoleon. Nederlaag volgde op nederlaag, de arme Franse keizer werd zelfs gevangengenomen, en de Pruisische troepen sloegen het beleg om Parijs. Daar heerste niet zozeer de regering, maar de honger. En de ontevredenheid onder arbeiders en ambachtslieden die na een verloren oorlog nu ook een bezetting van het radicale, republikeinse Parijs door keizerlijke troepen tegemoet konden zien.
De Franse regering was intussen niet meer de oude. Het keizerrijk was onder druk van een eerste opstand afgeschaft en vervangen door een republiek. Die werd geleid door conservatieve, deels zelfs monarchistische politici waaronder Adolphe Thiers zich als aanvoerder profileerde. Het hoogste doel van die politici? Een snelle vrede met Duitsland, en een afrekening met de steeds rebelser wordende stadsbevolking van Parijs. In de hoofden van klassebewuste Franse politici en Duitse generaals vormde die stadsbevolking een revolutionair gevaar van onderop dat elk soort van gevestigde orde in gevaar bracht. Tegenover dat gevaar stonden Franse en Duitse heersers aan dezelfde kant van de barricade.
Dat bedwingen van Parijs viel echter niet mee. De bevolking beschikte namelijk over een gewapende georganiseerde macht in de vorm van de Nationale Garde, een soort stadsmilitie die niet enkel geweren, maar ook kanonnen ter beschikking had. Die kanonnen werden nu het doelwit van pogingen om de orde te herstellen. OP 18 maart 1871 vaardigde Thiers een proclamatie uit waarin maatregelen tot ontwapening van de Nationale Garde en herstel van de ‘orde’ werd opgeroepen. Generaal Lecomte rukte aan het hoofd van regeringsgetrouwe troepen op en slaagde er in een bliksemactie in om de kanonnen inderdaad aan de Nationale Garde te ontfutselen. Maar daarmee begon het gedonder pas.
Van opstand naar bloedbad
De regeringstroepen hadden vergeten om paarden mee te nemen om de kanonnen weg te slepen. Die stonden dus op een heuvel, de Montmartre, met regeringssoldaten er omheen. Intussen was Parijs wakker aan het worden, en sloegen verdedigers van de Nationale garde alarm. Al snel verzamelden zich menigten om de nerveuze regeringstroepen, vrouwen vooraan in de menigten, waaronder de latere anarchiste Louise Michel.(8) Wat zijn jullie met onze kanonnen van plan? Aan die Pruisische bezetters overdragen of zo? Uiteindelijk gaf Lecomte opdracht het vuur te openen. Soldaten weigerden, en het was Lecomte en nog een andere officier die h de opstandige woede niet overleefde. Dit was het symbolisch begin van de Commune van parijs: de poging tot ontwapening van de Parijse stadsbevolking, die mislukt was omdat die stadsbevolking tot revolutionaire daden was overgegaan.
Paniek in regeringskringen was het gevolg. Parijs was en bleef in handen van de bewapende stadsbevolking, met de Nationale Garde als ruggengraat. De regering was intussen gevlucht naar het naburige Versailles, rijke en conservatieve Parijzenaars volgden dat voorbeeld. Parijs kwam daarmee in handen van de armere stadsbevolking, arbeiders maar vooral ambachtslieden en kleine middenstanders. De Parijse Commune als arbeidersopstand is een mythe. Dat de beginnetjes van de socialistische arbeidersbeweging – met name aanhangers van Proudhon, maar er liepen ook een paar supporters van Karl Marx rond – invloed op de gang van zaken uitoefenden, is onmiskenbaar. Maar de belangrijkste stroming onder de bevolking greep terug op de Franse revoluties van 1789 en 1848. Ze stonden bekend als Jacobijnen, waren radicaal-republikeins gezind, en zochten een gecentraliseerde democratische republiek na, geen socialistische revolutie.
Nu kwam het erop aan de opstand vorm en richting te geven. Aanvankelijk had de opstandige nationale Garde het heft in handen. Op 26 maart kiest de bevolking een nieuwe gemeenteraad, de eigenlijke Commune van Parijs. Er kwamen een reeks van decreten: politie en leger werden ontbonden verklaard, de enige gewapende macht was nog de Nationale Garde. Er kwam een maximumsalaris voor functionarissen van de Commune. Er kwamen maatregelen om bedrijven waarvan de eigenaars de benen hadden genomen, over de dragen aan collectieven van arbeiders. Er kwam een verbod op nachtarbeid voor bakkers. De scheiding tussen kerk en staat was afgekondigd. Het was een reeks van radicaal democratische stappen, waarvan een deel ook in socialistische richting ging omdat de noden van een arme stadsbevolking de door die bevolking gedragen Commune, ook de niet socialistische meerderheid ervan, die kant op duwden.
Het democratische stadsbestuur was niet alleen gekozen, maar ook tussentijds terug te roepen en af te zetten door de kiezers. Dat maakte het tot op zekere hoogte anders dan zomaar een staatsinstelling en gaf Marx en latere marxisten het argument om er een ‘staat die al eigenlijk geen stat meer is’ in te zien. Dat is nogal overdreven. Het stadsbestuur gedroeg zich als staatsinstelling, alleen een stuk democratischer dan gebruikelijk. Al snel waren er de bekende ellenlange vergaderingen, resoluties, besluiten die het papier nauwelijks weten te verlaten. Die overdracht van leegstaande fabrieken aan arbeiders was een besluit. Dat arbeiders ook zonder zo’n besluit tot bezetting van die fabrieken hadden kunnen overgaan, paste in dit besluit echter niet. Hier was gewoon een gemeentelijke overheid aan het werk, democratischer dan gewoonlijk maar nog altijd een overheid.
Wat echter revolutionair anders was, dat waren de verhoudingen zowel ‘onder’ als ‘boven’ die gemeentelijke autoriteit. De Parijse Commune erkende naar boven toe niet langer het centrale staatsgezag maar riep ertoe op om heel Frankrijk tot federatie van soortgelijke zelfbesturende communes om te vormen. Daarin herkennen we de federalistische concepten waar Proudhon eerder voor pleitte en die onder Franse arbeiders kennelijk waren aangeslagen. En wie naar onder keek zag allerlei clubs en vergaderingen en initiatieven van de stadsbevolking die eigenlijk het kloppende hart van de Commune waren. Daar gebeurden de echt revolutionaire en belangwekkende zaken! En precies daarvan krijg je slechts met moeite een helder beeld.
De anarchist Kropotkin stelde later vast (9) dat de Commune het principe van de centrale staat op landelijke schaal aanviel en overboord gooide. Dat was een anarchistisch aspect van de Commune. Maar hij schreef ook: ‘Er was niet meer reden voor een regering binnen de commune dan voor een regering daarbuiten.’ Maar de regering binnen de commune werd dus niet afgeschaft, en dat hielp niet echt. De stadsregering zat in haar kantoren, raakte geïsoleerd van de bevolking namens wie ze haar werk zei te verrichten, en liep in zekere zin meer in de weg dan dat ze bijdroeg.
Het initiatief van hogerhand werkte niet efficiënt, terwijl het initiatief van onderop erdoor verstopt raakte. Dit dit droeg aan de slagvaardigheid bepaald niet bij. Natuurlijk trokken marxisten en vooral leninisten juist de tegenovergestelde conclusie: de weinig slagvaardige Commune-regering had in een echt doortastende arbeidersregering moeten worden omgevormd. Alsof dat de vervreemding tussen stadsbevolking en ‘hun’ bestuurders had opgeheven.
Aanvankelijk domineerde in de Commune ook nog het idee dat er een compromis met Versailles mogelijk en nodig was. Doortastende maatregelen – het in beslag nemen van de centrale bank en haar tegoeden, bijvoorbeeld, bleven uit. Het beoogde compromis echter ook: Versailles wilde de opstand verpletteren. Pogingen om vanuit de Commune tot offensieve actie over te gaan, mislukten. Intussen begon de regering van Thiers troepen samen te trekken en de stad met eindeloze artilleriebombardementen te bestoken. Vanaf 21 mei drongen regeringstroepen het revolutionaire Parijs binnen. Dat werd het begin van een bloedig einde. De gevechten duurden een week. Communards – zoals de verdedigers van de Commune bekend kwamen te staan – verdedigden met heldenmoed straat voor straat, wijk voor wijk, barricade voor barricade. De Commune doodde in deze fase enkele gijzelaars waaronder een bisschop. Vergeleken bij het bloedbad dat de oude machten aanrichtten om hun orde en heerschappij te herstellen, stelde het ‘bloedige optreden’ van de Commune weinig voor.
Op 28 mei was de strijd voorbij. Maar het bloedvergieten niet. Regeringssoldaten doodden strijdende Communards. Ze doodden Communards die zich hadden overgegeven. Ze doodden mensen die ze van sympathie voor de Commune verdachten. Ze doodden mannen, vrouwen, kinderen, Zij, en hun rechtse sympathisanten, gingen nog dagen door met het afmaken van arme Parijzenaars, vanwege de misdaad van die Parijzenaars: dat ze waren opgestaan en waren opgekomen voor een vrij en gelijkwaardig bestaan. Het was een gigantische wraakoefening van rechts, conservatief en rijk Frankrijk tegen de revolutie, tegen de arbeiders en stedelijke armen, en tegen hun republikeinse en socialistische en anarchistische bondgenoten. De wraakoefening kostte enkele tienduizenden mensen, vermoord door regeringstroepen, meteen het leven. Vele tienduizenden opgepakte mensen werden langdurig gevangen gezet, in ballingschap gestuurd en dergelijke. Een van hen was Louise Michel, die er bij was in de strijd om de kanonnen waarmee de opstand ontvlamde.
En nu?
De Commune was verslagen. De discussie over haar betekenis was echter nog maar net begonnen, Die discussie gaat voort, ook vandaag. In Frankrijk maakten rechtse en linkse politici de afgelopen weken ruzie over de vraag of en hoe je de Commune moest herdenken.(10) Waar linkse stadsbestuurders niet te beroerd waren om met de mythe rond de Commune aan de haal te gaan, daar zag rechts er een eerbetoon in aan een verwerpelijke gewelddadige beweging. Rechts werkt daarmee het bloedvergieten dat de Franse gevestigde orde had bedreven tegen de Commune onder de mat.
Maar rechts heeft wel iets door: de Commune herdenken is de vijanden van rechts herdenken. De herinnering aan de Parijse Commune is munitie voor al diegenen die de hoognodige vrijheidsstrijd blijven voeren tegen bloedige verdrukking in. Onder die dappere demonstranten en stakers in Myanmar bijvoorbeeld. Daar leeft de Commune van Parijs.
(*) Opmerking, toegevoegd 21 maart 14.10 uur: ‘vader’, en niet ‘echtgenoot’ zoals hier eerder stond; dank voor de correctie aan een alerte lezer.
2 Detlef Hartmann & Christopher Wimmer, ‘18 maart 1870…’, Globalinfo, 17 maart 2021, https://globalinfo.nl/Recensies-enzo/18-maart-1871 , een vertaald hoofdstuk uit ‘Die Kommunen vor die Kommune 1871. Lyon-Le Creusot-Marseille-Paris’
De uitslag van de verkiezingen in Nederland van vorige week is onrustbarend, omdat er maar liefst 28 fascistenzetels uit zijn voortgekomen! Forum voor Democratie [Thierry Baudet] ging van 2 naar maar liefst 8 zetels. JA21 [afscheiding van Forum voor Democratie] kopte als nieuwkomer met 3 zetels. En een Oude Bekende, de Partij voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders, behaalde 17 zetels, een verlies van 2 zetels.
Wel een lichtpuntje is, dat de anti-racistische partij van Sylvana Simons, Bij1, in de Tweede Kamer is gekomen, met 1 zetel. De stem van vele anti racisten is dus beloond. De linkse partijen, of wat daarvoor doorgaat, hebben fors verloren en de Neo-Liberalen van uittredend premier Mark Rutte’s Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) zijn er goed uitgekomen [helaas]. De voorzitter van de links-liberale D66, Sigrid Kaag, danste op tafel toen zij volgens de eerste resultaten haar partij op een winst van 8 had gebracht. Maar uit de definitieve resultaten bleek dat er wat te vroeg gejuicht was: haar winst werd tot vier zetels gereduceerd.
De Teerling is geworpen, de Tweede Kamerverkiezingen 2021 zijn gehouden en de resultaten zijn verrassend EN onrustbarend. Onrustbarend ja! Want bij alle commentaren over de verkiezingsuitslagen [1] zullen er maar weinig verslaggevers en politieke commentatoren stilstaan bij het onrustbarende aspect.
Ze bleven stilstaan bij Grote Winnaar, de VVD, die maar liefst 35 zetels [twee meer dan de laatste keer, in 2017] in de wacht heeft gesleept [2], wat deze neo-liberale partij opnieuw de grootste in Nederland maakt. Ze bleven stilstaan bij de Grote Zege van D66, die nu op 23 zetels staat en Neerlands Tweede Partij is geworden, door het ”Sigrid Kaag Effect”. [3] Ze bleven stilstaan bij de dramatische nederlagen van Neerlands Linkse Partijen [of wat daarvoor doorgaat]. [4]
Maar becommentarieerden met verve het Reeds Dreigende Gevaar, dat nu alleen maar groter geworden is: De Opmars der Fascisten! Want dat is wat er werkelijk aan het gebeuren is! Of liever gezegd: al gebeurd is!
Want hoewel de fascistische PVV [5] twee zetels heeft verloren, is zij met haar 17 zetels, nog steeds de belangrijkste oppositiepartij. Want ik ga er even maar alvast vanuit [al weet je nooit zeker hoe het loopt] dat Grote Overwinnaar D66 en de VVD elkaar vinden en samen zullen regeren, waarschijnlijk met het verliezende CDA (Christen-Democratisch Appèl) erbij. [6]
De Grote Fascistenoverwinning is dus niet van de PVV gekomen, maar van het Forum voor Democratie met Leider Thierry Baudet, die niet lang geleden nog in een crisis zat [7], maar zich daar ”boreaal” [8] aan heeft ontworsteld.
Ik weet nu niet, of dat te maken heeft gehad met een plotseling onrustbarende toename van het aantal fascisten, of eerder met de slimme wijze waarop Baudet campagne gevoerd heeft, door handig gebruik te maken van de Coronamoeheid bij vooral jongeren [begrijpelijk natuurlijk, want alle leuke uitgangsgelegenheden zijn gesloten, geen Evenementen, etc] [9] en zich heeft gepositioneerd als de Enige Partij, die Nederland weer open wil gooien. [10]
Ik weet niet, of het nog geanalyseerd gaat worden, dat deze keer vooral jongeren op Baudet hebben gestemd, maar het zou mij niets verbazen. Maar het is verontrustend! Want vijand Forum voor Democratie is dus van 2 naar 8 zetels gegaan, viermaal zo groot geworden! [11] Forum voor Democratie afsplitser JA21 met als voorvrouw anti-semiete en vluchtelingenvijand Annabel Nanninga [12], met eveneens een extreem-rechtse inslag [13] is vanuit het Niets op 3 zetels beland. Opgeteld met de PVV [17 zetels] zijn dat dus 28 Fascistenzetels!
Onderschat Thierry Baudet niet
Over Geert Wilders en Zijn Partei heb ik al het nodige gezegd. Zie maar onder noot 14! Maar Baudet is hier de Grote Winnaar, met een angstwekkende verviervoudiging van zijn Fascistische Cluppie Forum voor Democratie! En aangezien hij de Grote Fascistenwinnaar is, en ik het gevoel heb, dat zijn Gevaar nog vaak wordt onderschat, nog even een herinnering aan Zijn Fascistische Gif. Enkele uitspraken van Baudet: “Ik wil graag, dat Europa dominant blank en cultureel blijft zoals het is” EN ”Ik wil niet dat Europa Afrikaniseert” [15].Baudet over de ”homeopathische verdunning van de Nederlandse bevolking. Ik citeer hem: “Het fundamentele gebrek aan zelfvertrouwen, dat wij hebben in onze cultuur, die zelfhaat……de Nederlandse bevolking homeopathisch te verdunnen met alle volkeren van de wereld, doordat we….er nooit meer een Nederlander zal bestaan, zodat wie wij zijn niet meer gestalte…….heeft allemaal EEN oorzaak en die oorzaak is onze cultuur van zelfhaat.” [16]
Deze uitspraken zijn, moet ik dat nog zeggen, onversneden klassiek racisme, het ”blank” willen houden van Europa, de afkeer van andere [hier Afrikaanse] culturen, de weerzin tegen ”vermenging” van volkeren, opgemerkt in de ”homeopathische verdunning van de Nederlandse bevolking. [17]
Ook is Baudet kennelijk niet vies van het Nederlandse slavernij en koloniale verleden. Ik citeer: “Inderdaad, we zijn in Europa eigenlijk nooit teruggeschrokken voor idealen die voorbij onze horizon lagen. Integendeel: we kozen ze juist als leidraad: eerst het verre Jerusalem, daarna het oude Athene – weer later waren het de uitgestrekte zeeën en niet-ontdekte landen daarginds, waarheen we zeilden en waarvan we terugkwamen met nieuwe specerijen, nieuwe uitvindingen, nieuwe technieken.
Hoe verder weg, hoe uitdagender. Xenofobie is ons wezensvreemd – geen enkele andere cultuur op aarde is ooit zo open en pluriform geweest als de onze altijd geweest is, en mede daardoor hebben wij ons, onder deze sterrenhemel, op het schiereiland van Azië, in de delta van continentale riviermondingen, altijd kunnen vernieuwen en ontwikkelen – heeft ons boreaal Europa steeds de bouwstenen gevonden voor kruisbestuiving, nieuwe vonken: wedergeboortes.” [18]
Het is natuurlijk niet verbazingwekkend, dat Baudet, gekoppeld aan deze standpunten, een fel tegenstander is van wat hij noemt de “stelselmatig veel te hoge instroom van kansarme immigranten en asielzoekers uit niet-Westerse landen” .[19]
Ik citeer de website van Forum voor Democratie onder het Hoofdstuk Aanpakken Immigratie:
”Nederland kende de afgelopen decennia een stelselmatig veel te hoge instroom van kansarme immigranten en asielzoekers uit niet-westerse landen. Dat heeft enorme impact op onze samenleving. Het zet onze welvaart onder druk, holt onze verzorgingsstaat uit, leidt tot verloedering van ons onderwijs, tot onveiligheid op straat en het ondermijnt onze culturele identiteit. Voortzetting van dit beleid zou ertoe leiden dat in 2050 tot 40% procent van de Nederlandse bevolking allochtoon is. De kosten van dit beleid zijn astronomisch: over 1995-2019 gemiddeld ca. € 19 miljard per jaar. Totaal € 469 miljard. Immigratie uit niet-westerse regio’s (Afrika, Midden-Oosten) kost Nederland gemiddeld € 400.000 tot € 600.000 per immigrant. Dit is niet houdbaar en moet stoppen.
Wij willen als uitgangspunt van immigratie: de toegevoegde waarde voor Nederland. Naar Australisch model. We bepalen zelf hoeveel mensen we toelaten en wie dat zijn. Daarbij speelt culturele compatibiliteit met de Nederlandse samenleving een doorslaggevende rol.
Waar integratie niet lukt, is remigratie de oplossing. De bestaande remigratieregeling moet worden uitgebreid en aantrekkelijker gemaakt. Het uitgangspunt van asielbeleid wordt opvang in de regio. De mogelijkheid om eerst naar Nederland te komen en hier vervolgens asiel aan te vragen, vervalt. Men kan buiten Nederland asiel aanvragen en daar een besluit afwachten. Statushouders die zich momenteel in Nederland bevinden, krijgen hooguit tijdelijke opvang gericht op terugkeer naar het land van herkomst. En dus geen (semi) automatische verblijfsvergunning. Asielzoekers krijgen geen voorrang meer op sociale huurwoningen. De toegang tot sociale voorzieningen, zoals een uitkering, stopt.” [20]
Ik denk, dat dit voor zich spreekt. Maar een Ding wil ik er nog aan toevoegen: het ”Australisch Model” voor vluchtelingen, zoals door Baudet en zijn partij voorgesteld, is door Amnesty International gekwalificeerd als inhumaan! [21]
Verwijzingen naar ”Europa, dat ”blank en dominant” moet blijven, de ”homeopathische verdunning van de Nederlandse bevolking” en wat dies meer zij, zijn onversneden klassieke racistische theorieën, die beter thuis horen in de 19de eeuw, dan in onze tijd. Koppel daaraan een nare stigmatisering van vluchtelingen uit niet-westerse landen en het fascistische plaatje is rond. Zie meer over Baudet en zijn Enge Denkbeelden onder noot 22!
Lichtpuntje Bij1
Maar bij al die Narigheid is er ook een Lichtpuntje! Bij1, de partij van Sylvana Simons, die voor een gelijke en inclusieve samenleving strijdt [23], heeft een zetel in de Tweede Kamer! [24] Dat is mooi nieuws. Dat is een belangrijke stap om het anti-racistische geluid in de Tweede Kamer te laten horen, dat steeds dunner gezaaid is en niet alleen vanwege fascistische voormannen en vrouwen, maar ook door xenofobische uitspraken en voorstellen van reguliere Partijen. [25]
En Bij1 houdt zich niet alleen met antiracisme bezig, zoals velen denken, maar zet zich ook in voor vluchtelingen, sociale rechten en de rechten van het door Israël bezette en gekoloniseerde Palestijnse volk! [26]
Een heleboel dus. Ook heb ik Sylvana destijds bewonderd om de manier waarop zij, als Gemeenteraadslid, protesteerde tegen politiegeweld, waarbij een Amsterdammer van Britse komaf het leven liet. [27] Zij kreeg de gehele Gemeenteraad over zich heen, maar liet zich niet intimideren! [28]
28 Fascistenzetels dus! Dat is niet gering. Dat is niet zomaar ”een ruk naar rechts”, zoals wel door de media beweerd is, maar een Gevaarlijke Ruk naar Duisternis, Onverdraagzaamheid, Afgrond
EPILOOG
Verbazingwekkend, dat op een aantal kritische mensen na, inclusief ondergetekende, vrijwel de hele mainstream Nederlandse Pers en media zo makkelijk voorbijgegaan is aan deze Aardverschuiving in de Nederlandse na oorlogse politiek. Dat partijen, waarvan de Leider er geen been in ziet, het ”blanke en dominante Europa” [29] als ideaal te zien, als reguliere partijen, doodgewone Gesprekspartners worden gezien.
Dat Leider Thierry Baudet nota bene door het Nationaal Comité 4 en 5 mei is geïnterviewd om mee te werken aan een ”Vrijheidsboek” .[30] Dat maakt mij en het afnemende aantal publicisten, dat nog protesteert, tot Roependen in de Woestijn. [31] Maar juist daarom is het zo belangrijk, dat wij blijven roepen. Het Gevaar blijven benoemen en aanklagen. Het Fascisme bestrijden met de Pen, met het Zwaard en met Vuur, dat moeten we blijven doen. Nu meer dan ooit.
.jpg)
