Israël heeft sinds kort een nieuwe regering, onder de welbekende recidivist Netanyahu. ‘De meest rechtse regering in de geschiedenis’ van het land, zo kopt de NOS zelfs.(1) En ja, het is een kabinet vol openlijke racisten, reactionaire godsdienstfanatici en (dus) haters van LGBTQ+-mensen. Dat mensen schrikken is niet zo vreemd. Gelukkig vertaalt de schrik zich ook al in protest. Maar in NOS-berichtgeving daar over wordt iets wezenlijks versluierd en goeddeels aan het oog onttrokken.
Gisteren, op 7 januari 2023, demonstreerden flink wat mensen in Tel Aviv, tegen die regering. De NOS bericht: ‘De deelnemers zijn onder meer boos over de juridische hervormingen die de minister van justitie Yarviv Levin wil doorvoeren’ – hervormingen die het parlement het recht moeten gen ven om ook wetten door de te zetten tegen grondwettelijk bezwaar door het Hooggerechtshof. Het bericht meldt ook enkele leuzen: ‘Netanyahu, de minister van misdaad’, en ook het voor weinig misverstand vatbare ‘donder op’. Een politicus die het protest kennelijk steunt wordt netjes geciteerd: ‘We zullen niet toestaan dat ons land wordt vernietigd! We zullen doorgaan blijven vechten voor onze democratie’. Aldus oppositie-politicus Merav Michaili.
Ons land. Onze democratie. Bepaald niet ieders land. Bepaald niet ieders ‘democratie’. Waar zijn in dit NOS-bericht de oorspronkelijke bewoners van het land, Palestijnen?! De twintig procent Israëlische staatsburgers die Palestijn zijn, weliswaar stemrecht hebben maar op allerlei punten, informeel en officieel, als tweederangsburgers worden behandeld? En de miljoenen Palestijnen die onder een openlijk Israëlisch bezettingsregime leven op de Westoever, of in een gigantische gevangenis, de Gazastrook geheten? Zijn de slachtoffers, de doelwitten, van het Israëlische kolonialisme als zodanig irrelevant? Heeft de meest rechtse regering van Israël voor hen dezelfde consequenties als voor mensen die jammeren over het verlies van ‘ons land’ en ‘onze democratie’? Gaat het de demonstranten enkel om zaken die Palestijnen niet, of niet specifiek, raken? Is het conflict tussen Netanyahu en de demonstranten louter een onderonsje tussen Joodse burgers van een op Joodse voorrechten – ‘onze democratie’, ‘ons land’… – gebouwde staat?
De NOS refereert wel aan de onderdrukking van Palestijnen die onder de nieuwe regering verder verscherpt dreigt te worden. Maar het gaat zo omfloerst, zo indirect! Leest de Israëlische ambassadeur soms mee of zo? De regering van Netanyahu ‘wil nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever uitbreiden en subsidie geven aan Netanyahu’s ultraorthodoxe bondgenoten’. Die nederzettingen, dat zijn dus koloniale Joodse nederzettingen op bezet gebied, gebouwd op gestolen Palestijns land, ten koste van de oorspronkelijke Palestijnse bewoners van het gebied, en die nederzettingen worden gefaciliteerd en beschermd door het Israëlische bezettingsleger. En die ‘ultraorthodoxe bondgenoten’ staan vooraan in deze kolonisatie. Die racistische, anti-Palestijnse strekking van die nederzettingen komt bij de NOS niet in beeld. En je krijgt bij de NOS de indruk dat ook de demonstranten tegen Netanyahu’s nieuwe kabinet de anti-Palestijnse houding van die regering niet aanvoeren als argument om tegen de regering te protesteren.
Maar dat klopt dus niet! Aljazeera doet ook verslag van het protest. Daar lezen we van alles wat de NOS heeft weggelaten. ‘Het protest wordt geleid door linkse en Palestijnse leden van het a parlement, de Knesseth’. Jawel, ze bestaan: Palestijnen! Demonstranten liepen met leuzen: ‘Samen tegen fascisme en apartheid’. Jawel, apartheid – een redelijk goede, maar nog wat voorzichtige, typering van Israëls officiële beleid, overigens al vanaf de stichting van de staat Israël. Dat wordt dus kennelijk wel degelijk expliciet benoemd door demonstranten, die daarmee verder gaan dan enkel klagen over dreigende teloorgang van ‘onze democratie’ – een ‘democratie’ die voor Palestijnen onder bezettingsbestuur sowieso niet bestond, behalve als vijand. Nog een andere leus: ‘Huisvesting, Levensonderhoud, Hoop’. En er wapperden regenboogvlaggen.
Dit was een protest waar zowel de onderdrukking van Palestijnen door de staat Israël als de haat van de regering tegen de LGBTQ+-gemeenschap op de hak werd genomen, en waar aandacht voor sociaal-economische ongelijkheid niet ontbrak. Prima! Er zal vast van alles aan te merken zijn op allerlei aspecten van het protest. En over de linksheid van de parlementsleden die kennelijk een organisatorische hoofdrol hadden, maak ik me geen illusies. Maar het protest ging verder en sneed een stuk dieper dan het oppervlakkige geklaag over de bedreiging van ‘onze democratie’ die de NOS er van maakt. Wat het allemaal ook nog meer was: dit was een protest met antikoloniale ondertonen – antikoloniale ondertonen die uit het Aljazeera verslag blijken, maar door de NOS keurig zijn weggemoffeld.
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
Foto van Oda Hulsen valt soms weg
BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING:
ISRAELISCHE NEDERZETTINGEN IN BEZET PALESTIJNS GEBIED
Uw berichtgeving dd 29 december 2022: ”Meest rechtse regering
in de geschiedenis van Israel geinstalleerd”
Geachte Redactie,
Ik ben nog niet klaar met u?
Want ongetwijfeld hebt u mijn meest recente kritische mail aan u
gezien en gelezen, getiteld: ”Uw berichtgeving dd 2 januari 2023 ”Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend” bezoek
aan Tempelberg”
Zie voor de inhoud van deze mail geheel onderaan deze Brief.
Nu echter wil ik u de oren wassen over een eerder bericht van u, zoals
gezegd dd 29 december 2022 ”Meest rechtse regering in de geschiedenis
van Israel geinstalleerd” [1]
Zie gehele bericht direct onder de noten
Dat het de ”meest rechtse” Israelische regering ooit is, ben ik met u eens,
maar u hebt zich daarin veel te zwak uitgedrukt.
Want dit is geen RECHTSE regering, dit is EXTREEM-RECHTS en
ronduit FASCISTISCH!
Ook hierin zie ik weer uw bagatelliserende, feitelijk onjuiste en tendentieuze pro Israel berichtgeving, waarbij u bovendien belangrijke
feiten hebt weggelaten, die het ware karakter van deze regering duidelijker laat uitkomen
UW BERICHTGEVING
Laten wij uw berichtgeving eens onder de loupe nemen:
Eerst schrijft u redelijk uitgebreid over de corruptiezaken van
premier Netanyahu en de diepe verdeeldheid van de Israeli’s daarover [2][
en ik onderschat geenszins het belang daarvan, maar het dunkt mij,
dat er wel belangrijker zaken aan de orde zijn, zoals onder verantwoordelijkheid van Netanyahu als premier gepleegde mensenrechtenschendingen in 2021 [3]
Maar let’s go on:
NEDERZETTINGEN
In uw berichtgeving schrijft u o.a:
”Zijn nieuwe regering wil nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever uitbreiden” [4]
Hierbij licht u maar een Tipje van de Sluier van de werkelijke intentie van deze regering, waarmee u de feiten bagatelliseert
Want een belangrijke extreem-rechtse
coalitiepartij, namelijk Otzma Yehudit [die de geruchtmakende heer
Ben-Gvir heeft aangeleverd als minister van Nationale
Veiligheid] een totale annexatie van de door Israel bezette
Westbank [5], wat in feite neerkomt op het legaal volplempen van de Westbank met nederzettingen.
[wat dus wel meer is dan alleen ”uitbreiding”]
Nu kun je nog zeggen:
Dat is het streven van die partij, dat hoeft geen regeringsbeleid te worden, ware het niet, dat in de door
The Times of Israel vrijgegeven regeringsverklaring
o.a. het volgende te lezen is:
”The Jewish people have an exclusive and inalienable right to all parts of the Land of Israel. The government
will promote and develop the settlement of all parts of
the Land of Israel-in the Galilee, the Negev, the Golan
and Judea and Samaria [6]
Als u uw huiswerk hebt gedaan, dan weet u, dat ”Judea en Samaria”
een door extreem-rechtse orthodoxe Israelisch Joodse gelovigen [vaak kolonisten]
gebruikte term is voor Bezet oost-Jeruzalem en de Bezette West-bank [7]
De inhoud van de tekst komt in feite neer op annexatie van het gebied, dus
vrij spel voor de nederzettingen.
En bijna overbodig te vermelden is het feit, dat de Golan Hoogte natuurlijk sinds
1967 door Israel bezet Syrisch gebied is, dat in 1981 door Israel is geannexeerd…..[8]
LET’S CONTINUE!
BEZETTING/NEDERZETTINGEN
U schrijft
”Israël veroverde de Westelijke Jordaanoever in 1967 samen met de Gazastrook en Oost-Jeruzalem, gebieden waar de Palestijnen een toekomstige staat willen stichten. Israël heeft in die gebieden tientallen Joodse nederzettingen gebouwd waar circa 500.000 Israëliërs wonen naast 2,5 miljoen Palestijnen.” [9]
Op zich klopt die informatie wel, maar wederom laat u belangrijke
zaken weg.
Zo moet u duidelijker vermelden, dat de Westbank en Oost-Jeruzalem, maar ook Gaza [10] door Israel bezet gebied zijn.
EN dat de Palestijnen daar geen Staat WILLEN stichten,
maar dat het het minste is, waar ze RECHT op hebben! [11]
En hoe vaak moet ik het nog zeggen/schrijven, dat u
dient te vermelden, dat de in bezet Palestijns Gebied gebouwde
nederzettingen in strijd met het Internationaal Recht zijn! [12]
Maar steevast schijnt dit feit, hetzij opzettelijk, hetzij uit
onvergeeflijke onachtzaamheid, te weigeren te vermelden.
Doe dat voortaan WEL, want het is cruciaal voor het
Midden-Oostenconflict!
WAAROM FASCISTISCH?
In uw berichtgeving vermeldt u, dat demonstranten tegen
deze nieuwe Israelische regering riepen
””We willen geen fascisten in de Knesset” [13]
Dat riepen ze natuurlijk niet zomaar
Aan u dus de taak om in uw berichtgeving-als het tenminste klopt, wat zij scandeerden en u weet dat het klopt-aan te tonen, wat dan het fascistische karakter van deze nieuwe regering is.
Dat doet u niet, dus zal ik nogmaals in de pen klimmen om een en ander te verduidelijken:
Het begint natuurlijk bij genoemde regeringsverklaring.
Nogmaals citeer ik hieruit [via The Times of Israel]:
””The Jewish people have an exclusive and inalienable right to all parts of the Land of Israel. The government
will promote and develop the settlement of all parts of
the Land of Israel-in the Galilee, the Negev, the Golan
and Judea and Samaria” [13]
Duidelijk wordt, dat de Palestijnen als natie geheel worden weggevaagd.
Want er wordt gesproken over de Joodse [Joods/Israelisch] bevolking alsof alleen zij in Israel wonen en rechten hebben, met het totaal negeren van
de OORSPRONKELIJKE Palestijnse bevolking [14]
Niet alleen hondsbrutaal, maar fascistisch.
Daarbij wordt van bezet Palestijns Gebied, dat de Palestijnse bevolking rechtmatig toekomt, Joods Gebied, Judea en Samaria, gemaakt.
Dit ontkennen van het naakte bestaan zelfs van
Palestijnen is fascistisch.
Hierin zie ik volledig terugkomen de ideologie van de
Yehudit, die een totale annexatie van de bezette Westbank voorstaat [15]
Verder regeert er dus een Partij mee, Otzma Yehudit,
die etnische zuiveringen voorstaat [16] en aanhangers zijn van de extreem-rechtse fascistische overleden
rabbijn Meir Kahane [17]
TEL UIT JE WINST!
LIFE AND TIMES OF BEN-GVIR, LEIDER VAN OTZMA YEHUDIT [IN HET NEDERLANDS: JOODSE KRACHT]
En nu het een en ander over de huidige minister van Nationale Veiligheid, voorman van Otzma Yehudit [Joodse Kracht] zelf:
Zo moest [zie Volkskrant berichtgeving] [18] deze Meneer regelmatig voor de rechter verschijnen en bepaald niet voor het stelen van een pakje melk.
In 2007 werd hij door de rechter veroordeeld voor aanzetten tot racisme
en het steunen van een terroristische organisatie [19]
Hij had opgeroepen, Arabieren uit Israel te deporteren [20]
Etnische zuiveringen dus
Nogmaals, bepaald niet het stelen van een pakje melk…..
Verder beweert hij, niet meer achter de denkbeelden van de extreem-rechtse fascist Kahane [21] te staan, maar toch woonde hij recentelijk nog
een herdenking van deze Kahane bij [22]
Ook had hij tot 2019 een foto van Baruch Goldstein
in zijn woonkamer hangen [23], de man, die in 1994 29 biddende
Palestijnen doodschoot en meer dan 125 verwondde. [24]
Sinds 2019 heeft Ben-Gvir weliseaat de foto van deze massamoordenaar
verwijderd [25], maar het zegt wel veel over hem, dat hij deze foto uberhaupt in
zijn living room had hangen!
MAAR WE ZIJN ER NOG NIET!
In oktober 2021 protesteerde hij tegen de behandeling van een Palestijnse gevangene in hongerstaking, die in een Israëlisch ziekenhuis lag. Bij het ziekenhuis raakte hij slaags met de Arabisch-Israëlische parlementariër Ayman Odeh. [26]
Ook trok deze Ben-Gvir een vuurwapen tijdens een
ruzie met twee Arabische beveiligers om een parkeerplaats in Tel Aviv [27]
En, trigger happy als de man blijkbaar is, deed hijdit ook in october 2022
bij onlusten tussen kolonisten en Palestijnen in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem. Ben-Gvir liep rond met een getrokken pistool en schreeuwde de Israëlische politie toe dat ze moesten schieten op Palestijnen die stenen gooien. [28]
EPILOOG
Door het ronduit fascistische karakter van de regeringsverklaring’
van deze nieuwe Israelische regering EN de fascistische standpunten
van een belangrijke coalitiepartij, Otzma Yehudit [Joodse Kracht]
niet in uw berichtgeving te vermelden [zie boven uitleg over het
fascistische karakter] hebt u zich wederom schuldig gemaakt,
niet alleen aan onvolledige berichtgeving, maar vooral ook
bagatellisering van het ware karakter van deze nieuwe regering.
Ook hebt u verzuimd, melding te maken van de enge denkbeelden
van Joodse Kracht voorman Ben-Gvir, de huidige minister van
Veiligheidszaken [o.a. blijkend in zijn voorliefde voor fascisten als Meir Kahane
en Baruch Goldstein en zijn standpunt over de deportatie
van Palestijnen, door hem ”Arabieren” genoemd, alsof een
Palestijnse Arabier hetzelfde is als een Iraakse Arabier]
Om over zijn triggy happy schietgedrag nog maar te zwijgen.
Daardoor ontstaat in uw berichtgeving een vertekend beeld,
wat overhelt naar weinig objectieve en pro-Israel berichtgeving.
Dit is zeer kwalijk.
Hiermee bent u bovendien al jaren bezig.
Wordt het nu niet eens tijd, over te schakelen op evenwichtige,
objectieve en met de volledige feiten omklede berichtgeving?
Zolang dat niet het geval is, blijf ik u op de huid zitten
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
P/S
Voor uw gemak heb ik de noten in links ondergebracht
Zie uw berichtgeving onder de noten [A]
En daaronder mijn vorige, recente mail aan uw adres [B]
De nieuwe regering van Israël is geïnstalleerd, met opnieuw Benjamin Netanyahu als premier. Hij gaat leiding geven aan de meest rechtse en religieus conservatieve regering in de 74-jarige geschiedenis van het land.
De rechtse Likud-partij van Netanyahu wist in november als grote winnaar uit de bus te komen bij de parlementsverkiezingen. Ondanks dat hij vervolgd wordt voor omkoping, kan hij terugkeren als premier. Eerder was Netanyahu regeringsleider van 1996 tot 1999 en tussen 2009 en 2021. Hij gaat regeren samen met ultranationalistische en ultraorthodoxe joodse religieuze partijen.
Nederzettingen
De Israëliërs zijn diep verdeeld over Netanyahu, die aangeklaagd is voor fraude en het aannemen van steekpenningen in drie corruptiezaken. Hij spreekt alle beschuldigingen tegen en zegt dat hij het slachtoffer is van een heksenjacht door vijandige media, politie en aanklagers.
Zijn nieuwe regering wil nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever uitbreiden, subsidies verstrekken aan Netanyahu’s ultraorthodoxe bondgenoten en ingrijpende hervormingen doorvoeren in het rechtsstelsel. Volgens critici brengen die wijzigingen de democratische instellingen in het land in gevaar.
Israël veroverde de Westelijke Jordaanoever in 1967 samen met de Gazastrook en Oost-Jeruzalem, gebieden waar de Palestijnen een toekomstige staat willen stichten. Israël heeft in die gebieden tientallen Joodse nederzettingen gebouwd waar circa 500.000 Israëliërs wonen naast 2,5 miljoen Palestijnen.
De plannen van de nieuwe regering hebben tot kritiek geleid van het leger, lhbti-belangengroeperingen, het bedrijfsleven en anderen. Honderden demonstranten verzamelden zich eerder vandaag bij de Knesset, het Israëlische parlement. “We willen geen fascisten in de Knesset”, scandeerden ze. Massa’s mensen blokkeerden de toegang tot een belangrijk kruispunt en een snelweg in Tel Aviv.
Ook in het buitenland wordt bezorgd naar de nieuwe regering-Netanyahu gekeken, De Amerikaanse president Biden noemde Netanyahu “een vriend sinds tientallen jaren”. Biden zei dat hij ernaar uitkijkt om met de premier samen te werken bij de “vele uitdagingen waar Israël mee wordt geconfronteerd, inclusief de dreiging uit Iran”.
Maar hij voegde daar wel aan toe dat de VS “de tweestatenoplossing (met naast Israël ook een levensvatbare Palestijnse staat, red.) blijft steunen en zich verzet tegen beleid dat de levensvatbaarheid daarvan in gevaar brengt” of in strijd is met onze wederzijdse belangen en waarden”.
Speech
In een parlementszitting voorafgaand aan zijn beëdiging richtte Netanyahu zich in een speech tot zijn critici en beschuldigde hij de oppositie ervan het publiek bang te maken. “Ik hoor voortdurend kreten van de oppositie over het einde van het land en de democratie”, zei hij. “Maar, leden van de oppositie: verkiezingen verliezen is niet het einde van de democratie, het is de essentie van de democratie.” De toespraak van de premier werd herhaaldelijk onderbroken door boegeroep en hoongelach van zijn tegenstanders.
Yair Lapid, de vertrekkend premier die nu oppositieleider is, zei tegen het parlement dat hij “een land in uitstekende conditie” achterlaat voor de nieuwe regering. “Probeer het niet kapot te maken. We komen snel terug”, zei Lapid.
B
RECENTE MAIL ASTRID ESSED AAN DE NOS
RECENTE MAIL ASTRID ESSED AAN NOS
TITEL:
Uw berichtgeving dd 2 januari 2023 ”Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend” bezoek aan Tempelberg
[Mocht u in tijdnood zijn, lees dan de samenvatting onderin ”Tenslotte]
Uw berichtgeving dd 2 januari 2023
”Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend”
bezoek aan Tempelberg”
Zie de tekst van uw berichtgeving onderaan, onder de noten
Geachte Redactie
Meestal begint men het Nieuwe Jaar met goede voornemens,
maar voor zover dat voornemen uw berichtgeving zou gelden,
heb ik daar te weinig van gemerkt.
Want direct aan het begin van het Nieuwe Jaar ging u al de
fout in met opnieuw een voorbeeld van incomplete en
tendentieuze berichtgeving.
In alle eerlijkheid moet echter gezegd worden, dat er ook
een aantal positieve kanten aan uw berichtgeving waren, waarmee ik zal starten.
De berichtgeving waarop ik doel is getiteld:
dd 2 januari anno Domini 2023, getiteld ” ‘Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend”
bezoek aan Tempelberg” [1]
Zie tekst onder de noten
Door het gebruik van aanhalingstekens, gebrek aan achtergrondinformatie en een rare kwalificatie van Hamas, alsof het om een stelletje bendeleiders zou gaan, laat u wederom een partijdig en journalistiek weinig verheffend
Gezicht zien.
Maar eerst de positieve kant
HOOR EN WEDERHOOR EN INFORMATIE OVER OOST-JERUZALEM
In ieder geval noemt u de veroordeling van het bezoek van minister
Ben-Gvir door de Palestijnse Autoriteit [2] -dat is in het verleden
weleens anders geweest, toen alleen de Israelische versie bij u aan
het woord kwam-u noemt de Israelische verovering en annexatie van bezet Oost Jeruzalem en u vermeldt, dat Ben-Gvir is veroordeeld voor
het aanzetten tot racisme. [3]
Maar daar stopt mijn waardering.
WAAROM DIE AANHALINGSTEKENS?
In de eerste plaats die aanhalingstekens:
Waarom zet u eigenlijk die aanhalingstekens bij dat woord
”provocerend”, alsof het een kwestie van interpretatie is en het
evengoed een onschuldig bezoek zou zijn, als ging het
het hier om het bezoek van een doorsnee Joodse Israeli met de intentie
om bij de Klaagmuur [die ook op de Tempelberg ligt]
te bidden.
Van een onschuldig bezoek was echter geen sprake en dat weet u
heel goed, of hoort u althans te weten.
En dus ook te vermelden.
Maar alvorens in te gaan op de dubieuze achtergronden van
deze Tempelberg bezoekende minister, eerst het volgende:
OOST-JERUZALEM, BEZET GEBIED
Het begint er natuurlijk mee, dat Oost-Jeruzalem, zoals u zelf
terecht opmerkt, sinds 1967 bezet gebied is [4], evenals
de Westelijke Jordaanoever en Gaza [5] en dat die bezetting resulteerde in
onderdrukking, mensenrechtenschendingen en ander onrecht.
Ook is Oost-Jeruzalem, zoals u opmerkte, door Israel geannexeerd [6]
Dat is al een enorm kruidvat voor spanningen tussen de onderdrukker en
de onderdrukte Palestijnse bevolking, waarbij nog komt
de stichting van en voortdurende uitbreiding van de illegale
nederzettingen [7]
Dit ging en gaat gepaard met huisuitzettingen van Palestijnse families
en grof Israelisch geweld tegen Palestijnen, waarbij zelfs door Israelische
troepen de op de Tempelberg aanwezige Al-Aqsa Moskee werd bestormd! [8]
Het moge dus duidelijk zijn, dat een tegen deze achtergrond gebracht bezoek van een politicus aan de Tempelberg, die ook nog eens, terecht door u, redactie ”radicaal-rechts” genoemd wordt [9] [ik zelf zou eerder
zeggen ”extreem-rechts”], wel degelijk een provocatie is,
en dat het bijvoeglijk naamwoord ”provocerend” door u dus
niet tussen aanhalingstekens dient te worden geplaatst.
Bovendien zijn er over bezoeken aan de Tempelberg duidelijke
afspraken gemaakt, dat Joden [ik zeg liever ”Joodse Israeli’s]
de Tempelberg wel mogen bezoeken, maar er niet mogen bidden [10]
Nu mag je daarover denken hoe je wil, maar hoewel Ben-Gvir claimt,
dat hij wil, dat Joden ook mogen bidden op de Tempelberg [11],
heeft deze meneer zijn bezoek aan de Tempelberg bepaald niet gebracht
om daar in alle rust te kunnen bidden
En dat zal ik hieronder aantonen.
Lees verder
BEN-GVIR
Zoals u reeds vermeldde is minister Itamar Ben-Gvir [verder aangeduid
als Ben-Gvir] een radicaalrechtse minister en leider van de [hier zegt u het goed] uiterst rechtse partij Joodse Kracht. [12]
Deze Partij, ”Otzma Yehudit” of ”Otzma LeYisrael” staat voor een
Eenstatenoplossing, [EEN Israel, een annexatie van de Bezette Palestijnse Gebieden. [13]
Dus zonder de erkenning van de elementaire Palestijnse rechten op
een Staat.
Het zal niet verbazingwekkend zijn, dat dit een felle pro nederzettingen
partij is [14] en etnische zuiveringsfanaten.
Zo is zij voor de verdrijving van ”extremistische Arabieren” [15]
[Dergelijke lieden weigeren het woord Palestijnen te gebruiken]
En alsof dat nog niet genoeg is, zijn zij ook aanhangers van de
extreem-rechtse fascist, de overleden rabbijn Meir Kahane [16]
LIFE AND TIMES OF BEN-GVIR
HET TREKKEN VAN VUURWAPENS, HET TOEJUICHEN
VAN MISDADIGERS, ETC, ETC
Tot zover het Fraaie Gedachtegoed van Joodse Kracht.
Nu wat specifieker over voorman Ben-Gvir zelf:
Zo moest [zie Volkskrant berichtgeving] [17] deze Meneer regelmatig voor de rechter verschijnen en bepaald niet voor het stelen van een pakje melk.
In 2007 werd hij door de rechter veroordeeld voor aanzetten tot racisme
en het steunen van een terroristische organisatie [18]
Hij had opgeroepen, Arabieren uit Israel te deporteren [19]
Etnische zuiveringen dus
Nogmaals, bepaald niet het stelen van een pakje melk…..
Verder beweert hij, niet meer achter de denkbeelden van de extreem-rechtse fascist Kahane [20] te staan, maar toch woonde hij recentelijk nog
een herdenking van deze Kahane bij [21]
Ook had hij tot 2019 een foto van Baruch Goldstein
in zijn woonkamer hangen [22], de man, die in 1994 29 biddende
Palestijnen doodschoot en meer dan 125 verwondde. [23]
Sinds 2019 heeft Ben-Gvir weliseaat de foto van deze massamoordenaar
verwijderd [24], maar het zegt wel veel over hem, dat hij deze foto uberhaupt in
zijn living room had hangen!
MAAR WE ZIJN ER NOG NIET!
In oktober 2021 protesteerde hij tegen de behandeling van een Palestijnse gevangene in hongerstaking, die in een Israëlisch ziekenhuis lag. Bij het ziekenhuis raakte hij slaags met de Arabisch-Israëlische parlementariër Ayman Odeh. [25]
Ook trok deze Ben-Gvir een vuurwapen tijdens een
ruzie met twee Arabische beveiligers om een parkeerplaats in Tel Aviv [26]
En, trigger happy als de man blijkbaar is, deed hijdit ook in october 2022
bij onlusten tussen kolonisten en Palestijnen in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem. Ben-Gvir liep rond met een getrokken pistool en schreeuwde de Israëlische politie toe dat ze moesten schieten op Palestijnen die stenen gooien. [27]
Nog los van al deze opmerkelijke feiten, was hij duidelijk al langer actief in Oost-Jeruzalem en is
het dus meer dan duidelijk, dat zijn bezoek aan de
Tempelberg alleen maar als provocerend kan worden uitgelegd.
Niet dus ”provocerend”’tussen aanhalingstekens,
maar gewoon provocerend!
EN NOG IS HET NIET ALLES!
Want een Israelische soldaat, die in Huwara [gelegen in de bezette Westbank]
in koelen bloede een Palestijnse burger [gewond geraakt na een confrontatie
met kolonisten] executeerde [28], werd door Ben-Gvir geprezen en ”een held”
genoemd [29]
Meer zeg ik niet over deze Figuur, het lijkt mij nu wel duidelijk wie en wat hij is en waarvoor hij staat
Zelf woont hij overigens in een nederzetting [30], wat niet echt meer verbazing zal wekken.
HAMAS
Dan heb ik nog een appeltje met u te schillen over de eenzijdige en ongenuanceerde wijze waarop u Hamas afschildert.
Want u duidt Hamas aan als ”de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook” [31]
Dit suggereert, alsof het zou bestaan uit een stelletje
bendeleiders, die via een coup of ander Geweld aan de macht zijn gekomen.
Niets is minder waar:
De politieke verzetsbeweging Hamas [32] is in
2006 aan de macht gekomen na door de EU geconstateerde vrije en eerlijke verkiezingen [33]
en heeft sindsdien ondanks alle Ellende van de voortdurende Israelische militaire aanvallen in Gaza, die tot enorm humanitair leed hebben geleid [34] EN ondanks
de wurgende Israelische Blokkade van Gaza, die de Gazaanse bevolking economisch en humanitair tot
op de dag van heden in de wurggreep houdt [35], toch maar Gaza, hoe goed en hoe kwaad het ook gaat, draaiende gehouden.
Hamas heeft klinieken en scholen gebouwd [36] en naast
de ”militante kant” [die trouwens geoorloofd is, zolang
het Israelische combatanten, militairen dus, betreft],
ook een sterke sociale kant en is in tegenstelling
tot de Palestijnse Autoriteit, veel minder corrupt te
noemen. [37]
Er is genoeg tegen Hamas af te aan ter voeren [38], maar er zijn ook positieve zakente noemen en ik maak
er bezwaar tegen, dat de Hamas regering in Gaza terugbrengt tot
een stelletje bendeleiders, zonder enige nuancering
Let daar dus de volgende keer op.
TENSLOTTE:
Ik heb bezwaar gemaakt tegen het feit, dat u het adjectief
[Latijn:bijvoeglijk naamwoord] ”provocerend” in uw titel, tussen aanhalingstekens gezet hebt, wat suggereert, dat of het bezoek van minister Ben-Gvir aan de Tempelberg al dan niet provocerend is, een kwestie van discussie is.
Dat is het NIET!
Een minister, die leider is van een partij, die openlijk
oproept tot deportatie van Arabieren, fel de illegale
[op gestolen bezet Palestijns land zittende] nederzettingen verdedigt en annexatie van bezet Palestijns
gebied voorstaat, is sowieso zowel internationaalrechtelijk
als humanitair onacceptabel en dus diens bezoek aan
Bezet Palestijns Gebied een provocatie.
Daarbij heeft hij persoonlijk tweemaal een vuurwapen
getrokken in een conflict met Palestijnen, eenmaal
in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem, waar meerdere malen Palestijnen zijn verdreven ten gunste van kolonisten, heeft hij een Israelische militair, die
een Palestijn heeft geexecuteerd, een ”held” genoemd EN dat hij tot 2019 in zijn woonkamer in zijn huis
[in een nederzetting] een foto van massamoordenaar
Baruch Goldstein, verantwoordelijk voor de dood
van 29 biddende Palestijnen [Zie de noten]
Ook heeft Ben-Gvir recentelijk nog een herdenking
bezocht van de fascistische rabbijn Meir Kahane.
Het is dus GOTSPE van u, dat u het woord ”provocerend” tussen aanhalingstekens hebt geplaatst, wat uw berichtgeving een onwaar en tendentieus karakter geeft.
Ook had u in uw berichtgeving over het bezoek van Ben-Gvir aan de Tempelberg duidelijker moeten maken,
wie Ben-Gvir is en welk Gedachtegoed hij vertegenwoordigd
Uitleg hierboven
Ook uw kwalificatie van Hamas als ”de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook” alsof het een stelletje bendeleiders zouden zijn en niet de in 2006 via vrije en eerlijke verkiezingen aan de macht gekomen niet-corrupte regering, die
op sociaal gebied veel heeft gepresteerd, vond ik weinig genuanceerd.
Verdere uitleg kunt u hierboven lezen.
Een oproep aan u om zich in dit Nieuwe Jaar in te zetten voor een eerlijkere, genuanceerder en objectievere
berichtgeving.
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
NOTEN
Voor uw gemak zijn de noten in links ondergebracht
De nieuwe radicaalrechtse Israëlische minister Itamar Ben-Gvir van Nationale Veiligheid heeft een onverwachts bezoek gebracht aan de Tempelberg in Oost-Jeruzalem. Hij liep ook langs de Al-Aqsa moskee, wat erg gevoelig ligt bij Palestijnen.
De Palestijnse Autoriteit veroordeelt het bezoek van “de extremistische minister” en ziet het als “ongekende provocatie en een gevaarlijke escalatie van het conflict”.
“De Tempelberg is open voor iedereen”, schreef Ben-Gvir bij een foto op Twitter waarop te zien is dat hij langs de moskee loopt. “Als Hamas denkt dat het me kan afschrikken door mij te bedreigen, moeten ze begrijpen dat tijden zijn veranderd. Er is een regering in Jeruzalem”, schreef hij verder.
Gisteren zei de minister, die leider is van de uiterst rechtse partij Joodse Kracht, nog dat hij zijn bezoek aan de Tempelberg zou uitstellen vanwege dreigementen van Hamas, de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook. De oppositie waarschuwde Ben-Gvir dat zijn bezoek provocerend zou zijn en tot geweld zou kunnen leiden.
De Tempelberg is de op twee na heiligste plek van de islam. Hij staat onder beheer van een islamitische stichting, terwijl Israël verantwoordelijk is voor de veiligheid. Niet-moslims mogen er op bepaalde tijden komen, op voorwaarde dat ze daar niet bidden.
Ben-Gvir wil al langer dat joden meer toegang krijgen tot de Tempelberg. Door Palestijnen wordt dit gezien als een voorbode dat Israël de volledige controle over de locatie wil krijgen.
Zo willen uiterst rechtse Israëliërs dat er op de plek van de moskee een joodse tempel wordt gebouwd. De heuvel was ooit de plek van de twee joodse tempels, die beide verwoest werden, de laatste in 70 na Christus door de Romeinen. De joodse tempel was het centrum van het joodse geloof.
Rond de Al-Aqsa moskee loopt het vaker uit op geweld tussen Israëlische ordetroepen en Palestijnen. Een bezoek van de Israëlische premier Ariel Sharon in 2000 was de aanleiding voor de Tweede Intifada, een grootschalige Palestijnse opstand die vijf jaar duurde.
Oost-Jeruzalem
In Oost-Jeruzalem liggen belangrijke joodse, islamitische en christelijke heiligdommen. Israël veroverde dit deel van de stad in de Zesdaagse Oorlog van 1967, net als de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Israël annexeerde Oost-Jeruzalem in 1980 en ziet het stadsdeel als onderdeel van zijn hoofdstad, al wordt die claim door de meeste landen niet erkend. Oost-Jeruzalem ligt volgens die landen in bezet Palestijns gebied.
Veel Palestijnen zien Oost-Jeruzalem als hoofdstad van hun toekomstige onafhankelijke staat, maar het perspectief daarop wordt steeds kleiner. Serieuze vredesonderhandelingen tussen Israëlische en Palestijnse leiders zijn er al meer dan tien jaar niet meer geweest.
Sinds vorige week is Ben-Gvir lid van het nieuwe kabinet. Hij werd meermaals veroordeeld, onder meer voor aanzetten tot racisme. De nieuwe regering onder premier Netanyahu is de meest rechtse en religieus conservatieve regering in het 74-jarige bestaan van Israël.
Meest rechtse regering in de geschiedenis van Israël geïnstalleerdOndanks de corruptie-onderzoeken die tegen Netanyahu lopen, begint hij aan zijn zesde regeringstermijn.
Meest rechtse regering in de geschiedenis van Israël geïnstalleerdOndanks de corruptie-onderzoeken die tegen Netanyahu lopen, begint hij aan zijn zesde regeringstermijn.
De nieuwe regering wil joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever uitbreiden, subsidies verstrekken aan Netanyahu’s ultraorthodoxe bondgenoten en ingrijpende hervormingen doorvoeren in het rechtsstelsel. Volgens critici brengen die wijzigingen de democratie in het land in gevaar.
EINDE NOS ARTIKEL
Reacties uitgeschakeld voor Continuing Story/De NOS en de fascistische Israelische regering/Astrid Essed zit de NOS op de Huid!
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
Foto van Oda Hulsen valt soms weg
BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING:
ISRAELISCHE NEDERZETTINGEN IN BEZET PALESTIJNS GEBIED
[Mocht u in tijdnood zijn, lees dan de samenvatting onderin ”Tenslotte]
Uw berichtgeving dd 2 januari 2023
”Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend”
bezoek aan Tempelberg”
Zie de tekst van uw berichtgeving onderaan, onder de noten
Geachte Redactie
Meestal begint men het Nieuwe Jaar met goede voornemens,
maar voor zover dat voornemen uw berichtgeving zou gelden,
heb ik daar te weinig van gemerkt.
Want direct aan het begin van het Nieuwe Jaar ging u al de
fout in met opnieuw een voorbeeld van incomplete en
tendentieuze berichtgeving.
In alle eerlijkheid moet echter gezegd worden, dat er ook
een aantal positieve kanten aan uw berichtgeving waren, waarmee ik zal starten.
De berichtgeving waarop ik doel is getiteld:
dd 2 januari anno Domini 2023, getiteld ” ‘Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend”
bezoek aan Tempelberg” [1]
Zie tekst onder de noten
Door het gebruik van aanhalingstekens, gebrek aan achtergrondinformatie en een rare kwalificatie van Hamas, alsof het om een stelletje bendeleiders zou gaan, laat u wederom een partijdig en journalistiek weinig verheffend
Gezicht zien.
Maar eerst de positieve kant
HOOR EN WEDERHOOR EN INFORMATIE OVER OOST-JERUZALEM
In ieder geval noemt u de veroordeling van het bezoek van minister
Ben-Gvir door de Palestijnse Autoriteit [2] -dat is in het verleden
weleens anders geweest, toen alleen de Israelische versie bij u aan
het woord kwam-u noemt de Israelische verovering en annexatie van bezet Oost Jeruzalem en u vermeldt, dat Ben-Gvir is veroordeeld voor
het aanzetten tot racisme. [3]
Maar daar stopt mijn waardering.
WAAROM DIE AANHALINGSTEKENS?
In de eerste plaats die aanhalingstekens:
Waarom zet u eigenlijk die aanhalingstekens bij dat woord
”provocerend”, alsof het een kwestie van interpretatie is en het
evengoed een onschuldig bezoek zou zijn, als ging het
het hier om het bezoek van een doorsnee Joodse Israeli met de intentie
om bij de Klaagmuur [die ook op de Tempelberg ligt]
te bidden.
Van een onschuldig bezoek was echter geen sprake en dat weet u
heel goed, of hoort u althans te weten.
En dus ook te vermelden.
Maar alvorens in te gaan op de dubieuze achtergronden van
deze Tempelberg bezoekende minister, eerst het volgende:
OOST-JERUZALEM, BEZET GEBIED
Het begint er natuurlijk mee, dat Oost-Jeruzalem, zoals u zelf
terecht opmerkt, sinds 1967 bezet gebied is [4], evenals
de Westelijke Jordaanoever en Gaza [5] en dat die bezetting resulteerde in
onderdrukking, mensenrechtenschendingen en ander onrecht.
Ook is Oost-Jeruzalem, zoals u opmerkte, door Israel geannexeerd [6]
Dat is al een enorm kruidvat voor spanningen tussen de onderdrukker en
de onderdrukte Palestijnse bevolking, waarbij nog komt
de stichting van en voortdurende uitbreiding van de illegale
nederzettingen [7]
Dit ging en gaat gepaard met huisuitzettingen van Palestijnse families
en grof Israelisch geweld tegen Palestijnen, waarbij zelfs door Israelische
troepen de op de Tempelberg aanwezige Al-Aqsa Moskee werd bestormd! [8]
Het moge dus duidelijk zijn, dat een tegen deze achtergrond gebracht bezoek van een politicus aan de Tempelberg, die ook nog eens, terecht door u, redactie ”radicaal-rechts” genoemd wordt [9] [ik zelf zou eerder
zeggen ”extreem-rechts”], wel degelijk een provocatie is,
en dat het bijvoeglijk naamwoord ”provocerend” door u dus
niet tussen aanhalingstekens dient te worden geplaatst.
Bovendien zijn er over bezoeken aan de Tempelberg duidelijke
afspraken gemaakt, dat Joden [ik zeg liever ”Joodse Israeli’s]
de Tempelberg wel mogen bezoeken, maar er niet mogen bidden [10]
Nu mag je daarover denken hoe je wil, maar hoewel Ben-Gvir claimt,
dat hij wil, dat Joden ook mogen bidden op de Tempelberg [11],
heeft deze meneer zijn bezoek aan de Tempelberg bepaald niet gebracht
om daar in alle rust te kunnen bidden
En dat zal ik hieronder aantonen.
Lees verder
BEN-GVIR
Zoals u reeds vermeldde is minister Itamar Ben-Gvir [verder aangeduid
als Ben-Gvir] een radicaalrechtse minister en leider van de [hier zegt u het goed] uiterst rechtse partij Joodse Kracht. [12]
Deze Partij, ”Otzma Yehudit” of ”Otzma LeYisrael” staat voor een
Eenstatenoplossing, [EEN Israel, een annexatie van de Bezette Palestijnse Gebieden. [13]
Dus zonder de erkenning van de elementaire Palestijnse rechten op
een Staat.
Het zal niet verbazingwekkend zijn, dat dit een felle pro nederzettingen
partij is [14] en etnische zuiveringsfanaten.
Zo is zij voor de verdrijving van ”extremistische Arabieren” [15]
[Dergelijke lieden weigeren het woord Palestijnen te gebruiken]
En alsof dat nog niet genoeg is, zijn zij ook aanhangers van de
extreem-rechtse fascist, de overleden rabbijn Meir Kahane [16]
LIFE AND TIMES OF BEN-GVIR
HET TREKKEN VAN VUURWAPENS, HET TOEJUICHEN
VAN MISDADIGERS, ETC, ETC
Tot zover het Fraaie Gedachtegoed van Joodse Kracht.
Nu wat specifieker over voorman Ben-Gvir zelf:
Zo moest [zie Volkskrant berichtgeving] [17] deze Meneer regelmatig voor de rechter verschijnen en bepaald niet voor het stelen van een pakje melk.
In 2007 werd hij door de rechter veroordeeld voor aanzetten tot racisme
en het steunen van een terroristische organisatie [18]
Hij had opgeroepen, Arabieren uit Israel te deporteren [19]
Etnische zuiveringen dus
Nogmaals, bepaald niet het stelen van een pakje melk…..
Verder beweert hij, niet meer achter de denkbeelden van de extreem-rechtse fascist Kahane [20] te staan, maar toch woonde hij recentelijk nog
een herdenking van deze Kahane bij [21]
Ook had hij tot 2019 een foto van Baruch Goldstein
in zijn woonkamer hangen [22], de man, die in 1994 29 biddende
Palestijnen doodschoot en meer dan 125 verwondde. [23]
Sinds 2019 heeft Ben-Gvir weliseaat de foto van deze massamoordenaar
verwijderd [24], maar het zegt wel veel over hem, dat hij deze foto uberhaupt in
zijn living room had hangen!
MAAR WE ZIJN ER NOG NIET!
In oktober 2021 protesteerde hij tegen de behandeling van een Palestijnse gevangene in hongerstaking, die in een Israëlisch ziekenhuis lag. Bij het ziekenhuis raakte hij slaags met de Arabisch-Israëlische parlementariër Ayman Odeh. [25]
Ook trok deze Ben-Gvir een vuurwapen tijdens een
ruzie met twee Arabische beveiligers om een parkeerplaats in Tel Aviv [26]
En, trigger happy als de man blijkbaar is, deed hijdit ook in october 2022
bij onlusten tussen kolonisten en Palestijnen in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem. Ben-Gvir liep rond met een getrokken pistool en schreeuwde de Israëlische politie toe dat ze moesten schieten op Palestijnen die stenen gooien. [27]
Nog los van al deze opmerkelijke feiten, was hij duidelijk al langer actief in Oost-Jeruzalem en is
het dus meer dan duidelijk, dat zijn bezoek aan de
Tempelberg alleen maar als provocerend kan worden uitgelegd.
Niet dus ”provocerend”’tussen aanhalingstekens,
maar gewoon provocerend!
EN NOG IS HET NIET ALLES!
Want een Israelische soldaat, die in Huwara [gelegen in de bezette Westbank]
in koelen bloede een Palestijnse burger [gewond geraakt na een confrontatie
met kolonisten] executeerde [28], werd door Ben-Gvir geprezen en ”een held”
genoemd [29]
Meer zeg ik niet over deze Figuur, het lijkt mij nu wel duidelijk wie en wat hij is en waarvoor hij staat
Zelf woont hij overigens in een nederzetting [30], wat niet echt meer verbazing zal wekken.
HAMAS
Dan heb ik nog een appeltje met u te schillen over de eenzijdige en ongenuanceerde wijze waarop u Hamas afschildert.
Want u duidt Hamas aan als ”de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook” [31]
Dit suggereert, alsof het zou bestaan uit een stelletje
bendeleiders, die via een coup of ander Geweld aan de macht zijn gekomen.
Niets is minder waar:
De politieke verzetsbeweging Hamas [32] is in
2006 aan de macht gekomen na door de EU geconstateerde vrije en eerlijke verkiezingen [33]
en heeft sindsdien ondanks alle Ellende van de voortdurende Israelische militaire aanvallen in Gaza, die tot enorm humanitair leed hebben geleid [34] EN ondanks
de wurgende Israelische Blokkade van Gaza, die de Gazaanse bevolking economisch en humanitair tot
op de dag van heden in de wurggreep houdt [35], toch maar Gaza, hoe goed en hoe kwaad het ook gaat, draaiende gehouden.
Hamas heeft klinieken en scholen gebouwd [36] en naast
de ”militante kant” [die trouwens geoorloofd is, zolang
het Israelische combatanten, militairen dus, betreft],
ook een sterke sociale kant en is in tegenstelling
tot de Palestijnse Autoriteit, veel minder corrupt te
noemen. [37]
Er is genoeg tegen Hamas af te aan te voeren [38], maar er zijn ook positieve zakente noemen en ik maak
er bezwaar tegen, dat u de Hamas regering in Gaza terugbrengt tot
een stelletje bendeleiders, zonder enige nuancering
Let daar dus de volgende keer op.
TENSLOTTE:
Ik heb bezwaar gemaakt tegen het feit, dat u het adjectief
[Latijn:bijvoeglijk naamwoord] ”provocerend” in uw titel, tussen aanhalingstekens gezet hebt, wat suggereert, dat of het bezoek van minister Ben-Gvir aan de Tempelberg al dan niet provocerend is, een kwestie van discussie is.
Dat is het NIET!
Een minister, die leider is van een partij, die openlijk
oproept tot deportatie van Arabieren, fel de illegale
[op gestolen bezet Palestijns land zittende] nederzettingen verdedigt en annexatie van bezet Palestijns
gebied voorstaat, is sowieso zowel internationaalrechtelijk
als humanitair onacceptabel en dus diens bezoek aan
Bezet Palestijns Gebied een provocatie.
Daarbij heeft hij persoonlijk tweemaal een vuurwapen
getrokken in een conflict met Palestijnen, eenmaal
in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem, waar meerdere malen Palestijnen zijn verdreven ten gunste van kolonisten, heeft hij een Israelische militair, die
een Palestijn heeft geexecuteerd, een ”held” genoemd EN dat hij tot 2019 in zijn woonkamer in zijn huis
[in een nederzetting] een foto van massamoordenaar
Baruch Goldstein, verantwoordelijk voor de dood
van 29 biddende Palestijnen [Zie de noten]
Ook heeft Ben-Gvir recentelijk nog een herdenking
bezocht van de fascistische rabbijn Meir Kahane.
Het is dus GOTSPE van u, dat u het woord ”provocerend” tussen aanhalingstekens hebt geplaatst, wat uw berichtgeving een onwaar en tendentieus karakter geeft.
Ook had u in uw berichtgeving over het bezoek van Ben-Gvir aan de Tempelberg duidelijker moeten maken,
wie Ben-Gvir is en welk Gedachtegoed hij vertegenwoordigt.
Uitleg hierboven
Ook uw kwalificatie van Hamas als ”de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook” alsof het een stelletje bendeleiders zouden zijn en niet de in 2006 via vrije en eerlijke verkiezingen aan de macht gekomen niet-corrupte regering, die
op sociaal gebied veel heeft gepresteerd, vond ik weinig genuanceerd.
Verdere uitleg kunt u hierboven lezen.
Een oproep aan u om zich in dit Nieuwe Jaar in te zetten voor een eerlijkere, genuanceerder en objectievere
berichtgeving.
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
NOTEN
Voor uw gemak zijn de noten in links ondergebracht
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
The illegality of the Israeli settlements is based on article 49, Fourth Geneva Convention and on the Hague Convention of 1907
THE FOURTH GENEVA CONVENTION, ARTICLE 49
”Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.”
Art. 55. The occupying State shall be regarded only as administrator and usufructuary of public buildings, real estate, forests, and agricultural estates belonging to the hostile State, and situated in the occupied country. It must safeguard the capital of these properties, and administer them in accordance with the rules of usufruct.
CONVENTION RESPECTING THE LAWS AND CUSTOMS OF WARON LAND AND ITS ANNEX: REGULATIONS CONCERNINGTHE LAWS AND CUSTOMS OF WAR ON LAND
Israel’s policy of settling its civilians in occupied Palestinian territory and displacing the local population contravenes fundamental rules of international humanitarian law.
Article 49 of the Fourth Geneva Convention states: “The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” It also prohibits the “individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory”.
The situation in the OPT is primarily governed by two international legal regimes: international humanitarian law (including the rules of the law of occupation) and international human rights law. International criminal law is also relevant as some serious violations may constitute war crimes.
STATUS OF SETTLEMENTS UNDER INTERNATIONAL LAW
Israel’s policy of settling its civilians in occupied Palestinian territory and displacing the local population contravenes fundamental rules of international humanitarian law.
Article 49 of the Fourth Geneva Convention states: “The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” It also prohibits the “individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory”.
The extensive appropriation of land and the appropriation and destruction of property required to build and expand settlements also breach other rules of international humanitarian law. Under the Hague Regulations of 1907, the public property of the occupied population (such as lands, forests and agricultural estates) is subject to the laws of usufruct. This means that an occupying state is only allowed a very limited use of this property. This limitation is derived from the notion that occupation is temporary, the core idea of the law of occupation. In the words of the International Committee of the Red Cross, the occupying power “has a duty to ensure the protection, security, and welfare of the people living under occupation and to guarantee that they can live as normal a life as possible, in accordance with their own laws, culture, and traditions.”
The Hague Regulations prohibit the confiscation of private property. The Fourth Geneva Convention prohibits the destruction of private or state property, “except where such destruction is rendered absolutely necessary by military operations”.
As the occupier, Israel is therefore forbidden from using state land and natural resources for purposes other than military or security needs or for the benefit of the local population. The unlawful appropriation of property by an occupying power amounts to “pillage”, which is prohibited by both the Hague Regulations and Fourth Geneva Convention and is a war crime under the Rome Statute of the International Criminal Court and many national laws.
Israel’s building of settlements in the West Bank, including in East Jerusalem, does not respect any of these rules and exceptions. Transferring the occupying power’s civilians into the occupied territory is prohibited without exception. Furthermore, as explained earlier, the settlements and associated infrastructure are not temporary, do not benefit Palestinians and do not serve the legitimate security needs of the occupying power. Settlements entirely depend on the large-scale appropriation and/or destruction of Palestinian private and state property which are not militarily necessary. They are created with the sole purpose of permanently establishing Jewish Israelis on occupied land.
In addition to being violations of international humanitarian law, key acts required for the establishment of settlements amount to war crimes under the Rome Statute of the International Criminal Court. Under this body of law, the “extensive destruction and appropriation of property not justified by military necessity and carried out unlawfully and wantonly” and the “transfer, directly or indirectly, by the Occupying Power of parts of its own civilian population into the territory it occupies, or the deportation or transfer of all or parts of the population of the occupied territory within or outside this territory” constitute war crimes. As stated above, “pillage” is also a war crime under the Rome Statute.
Israel’s settlement policy also violates a special category of obligations entitled peremptory norms of international law (jus cogens) from which no derogation is permitted. The International Court of Justice (ICJ) affirmed that the rules of the Geneva Conventions constitute “intransgressible principles of international customary law”. Only a limited number of international norms acquire this status, which is a reflection of the seriousness and importance with which the international community views them. Breaches of these norms give rise to certain obligations on all other states, or “third states”, which are explained below.
SETTLEMENTS, DISCRIMINATION AND HUMAN RIGHTS VIOLATIONS
States have a duty to respect, protect and fulfil the human rights of people under their jurisdiction, including people living in territory that is outside national borders but under the effective control of the state. The ICJ confirmed that Israel is obliged to extend the application of the International Convention on Civil and Political Rights, the International Convention on Economic, Social and Cultural Rights and other treaties to which it is a state party to people in the OPT. Israel is a state party to numerous international human rights treaties and, as the occupying power, it has well defined obligations to respect, protect and fulfil the human rights of Palestinians.
However, as has been well documented for many years by the UN, Amnesty International and other NGOs, Israel’s settlement policy is one of the main driving forces behind the mass human rights violations resulting from the occupation. These include:
Violations of the right to life: Israeli soldiers, police and security guards have unlawfully killed and injured many Palestinian civilians in the OPT, including during protests against the confiscation of land and the construction of settlements. UN agencies and fact-finding missions have also expressed concern about violence perpetrated by a minority of Israeli settlers aimed at intimidating Palestinian populations.
Violations of the rights to liberty, security of the person and equal treatment before the law: Amnesty International has documented how Palestinians in the OPT are routinely subjected to arbitrary detention, including through administrative detention. Whereas settlers are subject to Israeli civil and criminal law, Palestinians are subject to a military court system which falls short of international standards for the fair conduct of trials and administration of justice.
Violations of the right to access an effective remedy for acts violating fundamental rights: Israel’s failure to adequately investigate and enforce the law for acts of violence against Palestinians, together with the multiple legal, financial and procedural barriers faced by Palestinians in accessing the court system, severely limit Palestinians’ ability to seek legal redress. The Israeli High Court of Justice has failed to rule on the legality of settlements, as it considered the settlements to be a political issue that that it is not competent to hear.
Violations of the rights to freedom of expression and peaceful assembly: Amnesty International has documented Israel’s use of military orders to prohibit peaceful protest and criminalize freedom of expression in the West Bank. Israeli forces have used tear gas, rubber bullets and occasionally live rounds to suppress peaceful protests.
Violations of the rights to equality and non-discrimination: Systematic discrimination against Palestinians is inherent in virtually all aspects of Israel’s administration of the OPT. Palestinians are also specifically targeted for a range of actions that constitute human rights violations. The Israeli government allows settlers to exploit land and natural resources that belong to Palestinians. Israel provides preferential treatment to Israeli businesses operating in the OPT while putting up barriers to, or simply blocking, Palestinian ones. Israeli citizens receive entitlements and Palestinians face restrictions on the grounds of nationality, ethnicity and religion, in contravention of international standards.
The Israeli authorities have created a discriminatory urban planning and zoning system. Within Area C, where most settlement construction is based, Israel has allocated 70% of the land to settlements and only 1% to Palestinians. In East Jerusalem, Israel has expropriated 35% of the city for the construction of settlements, while restricting Palestinians to construct on only 13% of the land. These figures clearly illustrate Israel’s use of regulatory measures to discriminate against Palestinian residents in Area C.
The UN has also pointed to discrimination against Palestinians in the way in which the criminal law is enforced. While prosecution rates for settler attacks against Palestinians are low, suggesting a lack of enforcement, most cases of violence against Israeli settlers are investigated and proceed to court.
Violations of the right to adequate housing: Since 1967, Israel has constructed tens of thousands of homes on Palestinian land to accommodate settlers while, at the same time, demolishing an estimated 50,000 Palestinian homes and other structures, such as farm buildings and water tanks. Israel also carries out demolitions as a form of collective punishment against the families of individuals accused of attacks on Israelis. In East Jerusalem, about 800 houses have been demolished since 2004 for lack of permits. Israel also confiscates houses inhabited by Palestinians in the city to allocate them to settlers. By forcibly evicting and/or demolishing their homes without providing adequate alternative accommodation, Israel has failed in its duty to respect the right to adequate housing of thousands of Palestinians.
Violations of the right to freedom of movement: Many restrictions on freedom of movement for Palestinian residents are directly linked to the settlements, including restrictions aimed at protecting the settlements and maintaining “buffer zones”. Restrictions include checkpoints, settler-only roads and physical impediments created by walls and gates.
Violations of the rights of the child: Every year, 500-700 Palestinian children from the occupied West Bank are prosecuted in Israeli juvenile military courts under Israeli military orders. They are often arrested in night raids and systematically ill-treated. Some of these children serve their sentences within Israel, in violation of the Fourth Geneva Convention. The UN has also documented that many children have been killed or injured in settler attacks.
Violations of the right to enjoyment of the highest attainable standard of physical and mental health: Restrictions on movement limit Palestinians’ access to health care. Specialists working with Palestinian populations have also documented a range of serious mental health conditions that stem from exposure to violence and abuse in the OPT.
Violations of the right to water: Most Palestinian communities in Area C are not connected to the water network and are prevented from repairing or constructing wells or water cisterns that hold rainwater. Water consumption in some Area C communities is reported by the UN to be 20% of the minimum recommended standard. Israel’s failure to ensure Palestinian residents have a sufficient supply of clean, safe water for drinking and other domestic uses constitutes a violation of its obligations to respect and fulfil the right to water.
Violations of the right to education: Palestinian students face numerous obstacles in accessing education, including forced displacement, demolitions, restrictions on movement and a shortage of school places. An independent fact-finding mission in 2012 noted an “upward trend” of cases of settler attacks on Palestinian schools and harassment of Palestinian children on their way to and from school. Such problems can result in children not attending school and in a deterioration in the quality of learning.
Violations of the right to earn a decent living through work: The expansion of settlements has reduced the amount of land available to Palestinians for herding and agriculture, increasing the dependency of rural communities on humanitarian assistance. Settler violence and the destruction of Palestinian-owned crops and olive trees have damaged the livelihoods of farmers. The UN has reported that in Hebron city centre, the Israeli military has forced 512 Palestinian businesses to close, while more than 1,000 others have shut down due to restricted access for customers and suppliers.
SUSTAINED INTERNATIONAL CONDEMNATION
Most states and international bodies have long recognized that Israeli settlements are illegal under international law. The European Union (EU) has clearly stated that: “settlement building anywhere in the occupied Palestinian Territory, including East Jerusalem, is illegal under international law, constitutes an obstacle to peace and threatens to make a two-state solution impossible.”
The settlements have been condemned as illegal in many UN Security Council and other UN resolutions. As early as 1980, UN Security Council Resolution 465 called on Israel “to dismantle the existing settlements and, in particular, to cease, on an urgent basis, the establishment, construction and planning of settlements in the Arab territories occupied since 1967, including Jerusalem.” The International Committee of the Red Cross and the Conference of High Contracting Parties to the Fourth Geneva Convention have reaffirmed that settlements violate international humanitarian law. The illegality of the settlements was recently reaffirmed by UN Security Council Resolution 2334, passed inDecember 2016, which reiterates the Security Council’s call on Israel to cease all settlement activities in the OPT. The serious human rights violations that stem from Israeli settlements have also been repeatedly raised and condemned by international bodies and experts.
Reacties uitgeschakeld voor The Israeli settlements in the occupied Palestinian territories are illegal under International Law/Why?
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
B
WAT ZEGT DE ISRAELISCHE MENSENRECHTENORGANISATIE BTSELEM
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
De Illegaliteit van de nederzettingen is gebaseerd op artikelen
uit de 4e Conventie van Geneve en het Haags Verdrag van 1907
DE VIERDE CONVENTIE VAN GENEVE
ARTIKEL 49, 4E CONVENTIE VAN GENEVE
”Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.”
De Staat, die een gebied bezet heeft, mag zich slechts beschouwen als beheerder en vruchtgebruiker der openbare gebouwen, onroerende eigendommen, bosschen en landbouwondernemingen, welke aan den vijandelijken Staat behooren en zich in de bezette landstreek bevinden. Hij moet het grondkapitaal dier eigendommen in zijn geheel laten en die overeenkomstig de regelen van het vruchtgebruik beheeren.”
IN HET ENGELS Art. 55. The occupying State shall be regarded only as administrator and usufructuary of public buildings, real estate, forests, and agricultural estates belonging to the hostile State, and situated in the occupied country. It must safeguard the capital of these properties, and administer them in accordance with the rules of usufruct.
CONVENTION RESPECTING THE LAWS AND CUSTOMS OF WARON LAND AND ITS ANNEX: REGULATIONS CONCERNINGTHE LAWS AND CUSTOMS OF WAR ON LAND
Israel’s policy of settling its civilians in occupied Palestinian territory and displacing the local population contravenes fundamental rules of international humanitarian law.
Article 49 of the Fourth Geneva Convention states: “The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” It also prohibits the “individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory”.
The situation in the OPT is primarily governed by two international legal regimes: international humanitarian law (including the rules of the law of occupation) and international human rights law. International criminal law is also relevant as some serious violations may constitute war crimes.
STATUS OF SETTLEMENTS UNDER INTERNATIONAL LAW
Israel’s policy of settling its civilians in occupied Palestinian territory and displacing the local population contravenes fundamental rules of international humanitarian law.
Article 49 of the Fourth Geneva Convention states: “The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” It also prohibits the “individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory”.
The extensive appropriation of land and the appropriation and destruction of property required to build and expand settlements also breach other rules of international humanitarian law. Under the Hague Regulations of 1907, the public property of the occupied population (such as lands, forests and agricultural estates) is subject to the laws of usufruct. This means that an occupying state is only allowed a very limited use of this property. This limitation is derived from the notion that occupation is temporary, the core idea of the law of occupation. In the words of the International Committee of the Red Cross, the occupying power “has a duty to ensure the protection, security, and welfare of the people living under occupation and to guarantee that they can live as normal a life as possible, in accordance with their own laws, culture, and traditions.”
The Hague Regulations prohibit the confiscation of private property. The Fourth Geneva Convention prohibits the destruction of private or state property, “except where such destruction is rendered absolutely necessary by military operations”.
As the occupier, Israel is therefore forbidden from using state land and natural resources for purposes other than military or security needs or for the benefit of the local population. The unlawful appropriation of property by an occupying power amounts to “pillage”, which is prohibited by both the Hague Regulations and Fourth Geneva Convention and is a war crime under the Rome Statute of the International Criminal Court and many national laws.
Israel’s building of settlements in the West Bank, including in East Jerusalem, does not respect any of these rules and exceptions. Transferring the occupying power’s civilians into the occupied territory is prohibited without exception. Furthermore, as explained earlier, the settlements and associated infrastructure are not temporary, do not benefit Palestinians and do not serve the legitimate security needs of the occupying power. Settlements entirely depend on the large-scale appropriation and/or destruction of Palestinian private and state property which are not militarily necessary. They are created with the sole purpose of permanently establishing Jewish Israelis on occupied land.
In addition to being violations of international humanitarian law, key acts required for the establishment of settlements amount to war crimes under the Rome Statute of the International Criminal Court. Under this body of law, the “extensive destruction and appropriation of property not justified by military necessity and carried out unlawfully and wantonly” and the “transfer, directly or indirectly, by the Occupying Power of parts of its own civilian population into the territory it occupies, or the deportation or transfer of all or parts of the population of the occupied territory within or outside this territory” constitute war crimes. As stated above, “pillage” is also a war crime under the Rome Statute.
Israel’s settlement policy also violates a special category of obligations entitled peremptory norms of international law (jus cogens) from which no derogation is permitted. The International Court of Justice (ICJ) affirmed that the rules of the Geneva Conventions constitute “intransgressible principles of international customary law”. Only a limited number of international norms acquire this status, which is a reflection of the seriousness and importance with which the international community views them. Breaches of these norms give rise to certain obligations on all other states, or “third states”, which are explained below.
SETTLEMENTS, DISCRIMINATION AND HUMAN RIGHTS VIOLATIONS
States have a duty to respect, protect and fulfil the human rights of people under their jurisdiction, including people living in territory that is outside national borders but under the effective control of the state. The ICJ confirmed that Israel is obliged to extend the application of the International Convention on Civil and Political Rights, the International Convention on Economic, Social and Cultural Rights and other treaties to which it is a state party to people in the OPT. Israel is a state party to numerous international human rights treaties and, as the occupying power, it has well defined obligations to respect, protect and fulfil the human rights of Palestinians.
However, as has been well documented for many years by the UN, Amnesty International and other NGOs, Israel’s settlement policy is one of the main driving forces behind the mass human rights violations resulting from the occupation. These include:
Violations of the right to life: Israeli soldiers, police and security guards have unlawfully killed and injured many Palestinian civilians in the OPT, including during protests against the confiscation of land and the construction of settlements. UN agencies and fact-finding missions have also expressed concern about violence perpetrated by a minority of Israeli settlers aimed at intimidating Palestinian populations.
Violations of the rights to liberty, security of the person and equal treatment before the law: Amnesty International has documented how Palestinians in the OPT are routinely subjected to arbitrary detention, including through administrative detention. Whereas settlers are subject to Israeli civil and criminal law, Palestinians are subject to a military court system which falls short of international standards for the fair conduct of trials and administration of justice.
Violations of the right to access an effective remedy for acts violating fundamental rights: Israel’s failure to adequately investigate and enforce the law for acts of violence against Palestinians, together with the multiple legal, financial and procedural barriers faced by Palestinians in accessing the court system, severely limit Palestinians’ ability to seek legal redress. The Israeli High Court of Justice has failed to rule on the legality of settlements, as it considered the settlements to be a political issue that that it is not competent to hear.
Violations of the rights to freedom of expression and peaceful assembly: Amnesty International has documented Israel’s use of military orders to prohibit peaceful protest and criminalize freedom of expression in the West Bank. Israeli forces have used tear gas, rubber bullets and occasionally live rounds to suppress peaceful protests.
Violations of the rights to equality and non-discrimination: Systematic discrimination against Palestinians is inherent in virtually all aspects of Israel’s administration of the OPT. Palestinians are also specifically targeted for a range of actions that constitute human rights violations. The Israeli government allows settlers to exploit land and natural resources that belong to Palestinians. Israel provides preferential treatment to Israeli businesses operating in the OPT while putting up barriers to, or simply blocking, Palestinian ones. Israeli citizens receive entitlements and Palestinians face restrictions on the grounds of nationality, ethnicity and religion, in contravention of international standards.
The Israeli authorities have created a discriminatory urban planning and zoning system. Within Area C, where most settlement construction is based, Israel has allocated 70% of the land to settlements and only 1% to Palestinians. In East Jerusalem, Israel has expropriated 35% of the city for the construction of settlements, while restricting Palestinians to construct on only 13% of the land. These figures clearly illustrate Israel’s use of regulatory measures to discriminate against Palestinian residents in Area C.
The UN has also pointed to discrimination against Palestinians in the way in which the criminal law is enforced. While prosecution rates for settler attacks against Palestinians are low, suggesting a lack of enforcement, most cases of violence against Israeli settlers are investigated and proceed to court.
Violations of the right to adequate housing: Since 1967, Israel has constructed tens of thousands of homes on Palestinian land to accommodate settlers while, at the same time, demolishing an estimated 50,000 Palestinian homes and other structures, such as farm buildings and water tanks. Israel also carries out demolitions as a form of collective punishment against the families of individuals accused of attacks on Israelis. In East Jerusalem, about 800 houses have been demolished since 2004 for lack of permits. Israel also confiscates houses inhabited by Palestinians in the city to allocate them to settlers. By forcibly evicting and/or demolishing their homes without providing adequate alternative accommodation, Israel has failed in its duty to respect the right to adequate housing of thousands of Palestinians.
Violations of the right to freedom of movement: Many restrictions on freedom of movement for Palestinian residents are directly linked to the settlements, including restrictions aimed at protecting the settlements and maintaining “buffer zones”. Restrictions include checkpoints, settler-only roads and physical impediments created by walls and gates.
Violations of the rights of the child: Every year, 500-700 Palestinian children from the occupied West Bank are prosecuted in Israeli juvenile military courts under Israeli military orders. They are often arrested in night raids and systematically ill-treated. Some of these children serve their sentences within Israel, in violation of the Fourth Geneva Convention. The UN has also documented that many children have been killed or injured in settler attacks.
Violations of the right to enjoyment of the highest attainable standard of physical and mental health: Restrictions on movement limit Palestinians’ access to health care. Specialists working with Palestinian populations have also documented a range of serious mental health conditions that stem from exposure to violence and abuse in the OPT.
Violations of the right to water: Most Palestinian communities in Area C are not connected to the water network and are prevented from repairing or constructing wells or water cisterns that hold rainwater. Water consumption in some Area C communities is reported by the UN to be 20% of the minimum recommended standard. Israel’s failure to ensure Palestinian residents have a sufficient supply of clean, safe water for drinking and other domestic uses constitutes a violation of its obligations to respect and fulfil the right to water.
Violations of the right to education: Palestinian students face numerous obstacles in accessing education, including forced displacement, demolitions, restrictions on movement and a shortage of school places. An independent fact-finding mission in 2012 noted an “upward trend” of cases of settler attacks on Palestinian schools and harassment of Palestinian children on their way to and from school. Such problems can result in children not attending school and in a deterioration in the quality of learning.
Violations of the right to earn a decent living through work: The expansion of settlements has reduced the amount of land available to Palestinians for herding and agriculture, increasing the dependency of rural communities on humanitarian assistance. Settler violence and the destruction of Palestinian-owned crops and olive trees have damaged the livelihoods of farmers. The UN has reported that in Hebron city centre, the Israeli military has forced 512 Palestinian businesses to close, while more than 1,000 others have shut down due to restricted access for customers and suppliers.
SUSTAINED INTERNATIONAL CONDEMNATION
Most states and international bodies have long recognized that Israeli settlements are illegal under international law. The European Union (EU) has clearly stated that: “settlement building anywhere in the occupied Palestinian Territory, including East Jerusalem, is illegal under international law, constitutes an obstacle to peace and threatens to make a two-state solution impossible.”
The settlements have been condemned as illegal in many UN Security Council and other UN resolutions. As early as 1980, UN Security Council Resolution 465 called on Israel “to dismantle the existing settlements and, in particular, to cease, on an urgent basis, the establishment, construction and planning of settlements in the Arab territories occupied since 1967, including Jerusalem.” The International Committee of the Red Cross and the Conference of High Contracting Parties to the Fourth Geneva Convention have reaffirmed that settlements violate international humanitarian law. The illegality of the settlements was recently reaffirmed by UN Security Council Resolution 2334, passed inDecember 2016, which reiterates the Security Council’s call on Israel to cease all settlement activities in the OPT. The serious human rights violations that stem from Israeli settlements have also been repeatedly raised and condemned by international bodies and experts.
Reacties uitgeschakeld voor De Israelische nederzettingen in bezet Palestijns Gebied/illegaal volgens het Internationaal Recht
CHRISTMAS MESSAGE 2022/TEN YEARS WANDERING THROUGH AMSTERDAM/TEN YEARS REFUGEE VICTIMS OF THE SADISTIC DUTCH GOVERNMENT
A Poor Couple on their way to their PLace of Birth, on the orders of a foreign occupier, who wants to registrate the occupied people.
So is nthe World.
Rulers want to have, they NEED control on everything and everyone.
It is a journey full of hardships, the Wife is pregnant and travels
on the only way poor people can, when they are not walking:
On a Donkey.
And of course she can not walk, for she is full of
Child and the Birth can happen anytime.
When they arrive in their PLace of Birth, there is nowhere a shelter
or Place and the Mother is obliged to deliver her Child in a sort
of Cave, facilitated by a compassionate innkeeper
The Couple gets a warm welcome, not by the authorities,
who don’t care about poor people [just as in our Times],
but by common people.
Like shepherds and local residents.
But also by three Wise Men, who were intrigued by a
miraculous natural phenomenon……
But Hardship is not the end of their Trouble, for the Couple has
to flee, because the occupiers puppet king wants to kill
the newborn child, since a prediction says, that a child, born in
that city, will overshadow the king, when it grows up.
They flee to Egypt, where they can take shelter until
the Danger is over.
Glad for them, that they lived two thousand years ago:
For in this Time, they were, fleeing from Asia [where their
country is situated] stopped at some Wall or deported again [1]
especially when they had the nerves to go to Europe……
2012-2022
That’s what happened in Christmas Night.
It’s all about persecution, exclusion, discrimination.
That’s NOT something from the past
IT HAPPENS NOW!
Because I know a Group of Refugees, who are hunted down
for ten years by a cruel Dutch government, that throws her responsibility from government to municipality, etc
No one to blame?
THEY ARE ALL TO BLAME, ALL SEGMENTS OF
THE DUTCH STATE!
It concerns the Refugee from the ”WE are Here Group”, originally
coming from asylum refugee Centre Ter Apel [2] to the city
of Amsterdam, because they couldn’t be deported [their asylum had
been rejected] to their country of origin, but were not permitted to remain in the Netherlands either. [3]
Is that not sadistic?
Like throwing people in purgatory! [4]
Yes, there is a socalled ”No Fault Criterium”, implying, that when
refugees can’t possibly return to their country, after tried their
stinking best to leave [for departure is entirely the responsibility of
rejected refugees], that they can get a permit to stay in the Netherlands [5, text alas in Dutch].
But in practice the criteria are that strict, that no one can meet
them……..
This also implies also this Group, composed of people,
coming from all sort of war and conflict countries [6] [which makes that they can’t be deported and also the fact, that their country of origin refuses to give travel documents to return to the country]
WANDERING FROM PLACE TO PLACE
So what’s their Fate?
Wandering from place to place, from squatter centre to squatter centre, mostly helped by leftist radical quatter activists, but
also organizing their own group, their own resistance [7]
With no help whatsoever from the municipality Amsterdam,
only evictions from their poor shelterings, making them homeless…
[8]
It;s a shame
Those people are totally without rights
As undocumented refugees they have only right to an advocate and
medical service in case of an emergency
That’s NOT the way you deal with people
People have the right to flee, the right on elementary
necessities of life, the right on a warm Shelter, the right on
enough food to live, the right to build a decent life
I AM FURIOUS BECAUSE OF THIS AND MORE THAN ONCE I CONFRONTED THE DUTCH AMSTERDAM MUNICIPALITY
GOVERNMENT WITH THIS! [9]
CHRISTMAS 2022
Long ago a Poor Couple was rejected and excluded
After 2022 years, on and on refugees are rejected,
as the We are here Group
We, people who seek Justice, will not stand by and let it pass
Reacties uitgeschakeld voor Christmas Message 2022/2012-2022/Ten Years wandering through Amsterdam/Ten years refugee victims of a sadistic Dutch Government!
De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images)Beeld Getty Images
Minister-president Mark Rutte biedt in deze toespraak excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu. De minister-president uitte zijn excuses in het Nationaal Archief in Den Haag in aanwezigheid van vertegenwoordigers van organisaties die zich sterk maken voor erkenning van de gevolgen van slavernij.
Dames en heren, goedemiddag. En voor iedereen die meekijkt of luistert in een andere tijdzone: Bun morgu, Bon dia, Good morning,
Hier in het Nationaal Archief spreekt de geschiedenis tot ons in miljoenen documenten. En ook al horen we de ongeschreven stemmen uit het verleden niet, het verhaal dat uit al die archiefstukken naar voren komt, is niet alleen maar mooi. Het is vaak ook lelijk, pijnlijk en zelfs ronduit beschamend. Dat geldt zeker voor de rol van Nederland in het slavernijverleden. Wij, levend in het hier en nu, kunnen slavernij alleen in de allerduidelijkste bewoordingen erkennen en veroordelen als misdaad tegen de menselijkheid. Als een misdadig systeem, dat wereldwijd onnoemelijk veel mensen onnoemelijk veel en groot leed heeft gebracht, en dat doorwerkt in de levens van mensen hier en nu. En wij in Nederland moeten ons aandeel in dat verleden onder ogen zien. Daarom is het goed dat we elkaar vandaag in het Nationaal Archief ontmoeten. Hier ligt ons nationale geheugen opgeslagen. Dus dit is de plek voor nationaal gewetensonderzoek.
Hier kun je niet om de historische feiten heen. Tot 1814 werden ruim 600.000 tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouwen, mannen en kinderen onder erbarmelijke omstandigheden naar het Amerikaanse continent verscheept door Nederlandse slavenhandelaren. De meesten naar Suriname, maar ook naar Curaçao, Sint Eustatius en andere plaatsen. Zij werden weggerukt van hun families, ontmenselijkt, als vee vervoerd en behandeld. Vaak onder het overheidsgezag van de West-Indische Compagnie. In Azië werden tussen de 660.000 en ruim 1 miljoen mensen – we weten het niet eens precies – verhandeld binnen de gebieden die onder het gezag stonden van de Verenigde Oost-Indische Compagnie.
De getallen zijn onvoorstelbaar. Het menselijk leed dat er achter schuilgaat, is nog veel onvoorstelbaarder. Talloos zijn de overgeleverde verhalen en getuigenissen die bewijzen hoe er in het slavernijsysteem geen maat stond op wreedheid en willekeur. En dus geen maat op onrecht en pure angst. We hoeven alleen maar Anton de Koms Wij slaven van Suriname open te slaan om te lezen over de meest gruwelijke behandelingen en straffen. We lezen over geseling en marteling tot de dood erop volgde, over mensen van wie ledematen werden afgehakt, over brandmerken in het gezicht. Het lot van de ene persoon nog verschrikkelijker dan van de andere, op elke pagina onrecht en nog meer onrecht. En zoals Anton de Kom het beschreef voor Suriname, zo gebeurde het ook elders, onder hetzelfde Nederlandse overheidsgezag. We lezen het, we weten het, en toch is het afschuwelijke lot van tot slaaf gemaakte mensen nauwelijks te bevatten.
Of neem, inderdaad, de feiten zoals die uit de archieven spreken. Bijvoorbeeld uit de enorme administratie die is opgezet rond de afschaffing van de slavernij in 1863 en die hier ingezien kan worden. Pagina na pagina staan daarop per plantage en per slaveneigenaar de namen vermeld van tot slaaf gemaakten plus nog enkele andere persoonlijke gegevens. Zakelijk, systematisch, in een droge opsomming, die juist daardoor zo confronterend is, omdat het de absurditeit onderstreept van een systeem waarin de ene mens de andere mens tot handelswaar maakte. Een systeem zo onmenselijk en onrechtvaardig, dat in 1863 niet de tot slaaf gemaakten financieel werden gecompenseerd door de staat, maar de slaveneigenaren. En nog kon het hardvochtiger, nog oneerlijker, want iedereen die in Suriname in 1863 in naam vrij werd, moest gedwongen nog tien jaar lang onder staatstoezicht blijven werken. De facto betekende dat voor velen nog tien jaar langer een leven in onvrijheid, een leven onder dwang. Tot 1873. Komend jaar is dat 150 jaar geleden.
Die geschiedenis houdt ons bezig. Een complexe geschiedenis, waarin op verschillende plaatsen verschillende jaartallen en gebeurtenissen betekenis hebben. Niet alleen 1863 en 1873. Maar bijvoorbeeld ook 1860, de wettelijke afschaffing van de slavernij in toenmalig Nederlands Indië. 1814, het jaar dat ook Nederland de trans-Atlantische slavenhandel afschafte. 1848, toen op Sint Maarten de slavernij de facto voorbij was. Of bijvoorbeeld 1795, toen onder leiding van Tula op Curaçao een opstand plaatsvond die nog jaarlijks wordt herdacht. Eindeloos veel momenten, eindeloos veel verhalen, eindeloos veel geschiedenis.
Die geschiedenis krijgt de laatste jaren meer aandacht – in tentoonstellingen, in publicaties en in het maatschappelijk debat. Er vindt maatschappelijke bewustwording plaats. En daardoor ook een verandering in het denken. Dat is goed en terecht en nodig, want te lang is het stil gebleven.
Ik heb die verandering in denken ook persoonlijk doorgemaakt – daar wil ik open over zijn. Lange tijd dacht ik dat het niet goed mogelijk is op een betekenisvolle manier verantwoordelijkheid te nemen voor iets dat zo lang geleden is, en waar niemand van ons zelf bij is geweest. Lange tijd dacht ik dus eigenlijk: het slavernijverleden is geschiedenis die achter ons ligt. Maar ik had het mis. Want eeuwen van onderdrukking en uitbuiting werken door in het hier en nu. In racistische stereotypen. In discriminerende patronen van uitsluiting. In sociale ongelijkheid. En om dat te doorbreken, moeten we ook het verleden open en eerlijk onder ogen zien. Een verleden dat we delen met andere landen, waardoor onze samenlevingen voor altijd op een speciale manier met elkaar zijn verbonden. Het klopt dat niemand die nu leeft persoonlijk schuld draagt voor de slavernij. Maar het klopt ook dat de Nederlandse Staat in al zijn historische verschijningsvormen verantwoordelijkheid draagt voor het grote leed dat tot slaafgemaakten en hun nazaten is aangedaan. En dus kunnen we niet voorbij gaan aan de doorwerking van het verleden in onze tijd.
Het rapport Ketenen van het verleden van de Dialooggroep Slavernijverleden speelt een belangrijke rol in het bewustwordingsproces dat velen van ons doormaken. Dat rapport verscheen op 1 juli vorig jaar en bevatte een aantal niet mis te verstane conclusies en aanbevelingen. De drie kernwoorden zijn: erkenning, excuses, herstel. Vandaag sturen we de officiële kabinetsreactie naar de Tweede Kamer. Daarin omarmen we de analyse en conclusies van de Dialooggroep. In de tussenliggende anderhalf jaar heeft het kabinet op verschillende manieren, op verschillende plekken en met verschillende mensen en groepen over het slavernijverleden gesproken. Ik ben zelf in september jongstleden in Suriname geweest, waar ik heb geleerd hoe diep de geschiedenis nog altijd ingrijpt in het dagelijks leven van mensen, ook spiritueel. Ik heb ook geleerd hoe ervaringen, herinneringen en gevoelens per groep en per persoon kunnen verschillen. Het maakt uit of je voorouders uit Afrika werden geroofd of behoorden tot de oorspronkelijke bewoners. Het maakt uit in welk land of regio hun leven zich afspeelde. En het maakt ook uit in welke periode zij leefden.
Die historische, geografische en culturele verschillen tussen bevolkingsgroepen en mensen doen ertoe, ook in het hier en nu. En dat maakt het doen van algemene uitspraken over het slavernijverleden ook zo kwetsbaar. Want hoe doe je recht aan al die verschillen? Wat is daarvoor het beste moment? Hoe doe je recht aan alle spirituele symbolen en rituelen, die in sommige culturen zo enorm belangrijk zijn? En hoe omvat je met woorden zoveel onrecht, zoveel pijn, zoveel gruwelijkheden? Elke poging daartoe zal altijd onvolkomen zijn en nieuwe vragen en discussies oproepen. Met alle emoties die daarbij horen. Met alle beladenheid. We weten dat er niet één goed moment is voor iedereen, niet de juiste woorden voor iedereen, niet één juiste plaats voor iedereen. En ik erken dat de aanloop naar deze dag beter had gekund. Maar laat dat geen reden zijn dan maar niets te doen. We moeten met elkaar stappen vooruit zetten. We moeten met elkaar verder komen. Dus laat ons dat gesprek over het slavernijverleden alsjeblieft voeren, ook als dat een moeilijk gesprek is.
En dat gesprek begint met erkenning. Erkenning van het afschuwelijke leed dat generaties tot slaaf gemaakten is aangedaan. Erkenning van en eerherstel voor al die mensen die in verzet kwamen, zoals de dappere Marrons van Suriname. Ik noem vandaag met eerbied de namen van Tula op Curaçao, Jolicoeur, Boni en Baron in Suriname, One-Tété-Lohkay op Sint Maarten en we gedenken al die naamloos gebleven vrouwen en mannen die door de eeuwen heen heldhaftig de vrijheid zochten en daar vaak op de meest gruwelijke manier voor werden gestraft. En natuurlijk erkenning van historische verantwoordelijkheid, met de woorden die daarbij horen. Deze woorden.
Eeuwenlang hebben de Nederlandse staat en zijn vertegenwoordigers slavernij mogelijk gemaakt, gestimuleerd, in stand gehouden en ervan geprofiteerd. Eeuwenlang zijn in naam van de Nederlandse staat mensen tot handelswaar gemaakt, uitgebuit en mishandeld. Eeuwenlang is onder Nederlands staatsgezag de menselijke waardigheid met voeten getreden op de meest afschuwelijke manier. En te weinig hebben opeenvolgende Nederlandse regeringen na 1863 gezien en erkend dat het slavernijverleden een negatieve doorwerking had en heeft.
Daarvoor bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan. Today I apologize. Awe mi ta pidi diskulpa. Tide mi wani taki pardon.
Vandaag bied ik namens de Nederlandse regering excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het verleden: postuum aan alle tot slaafgemaakten die wereldwijd onder dat handelen hebben geleden, aan hun dochters en zonen, en aan al hun nazaten tot in het hier en nu. We doen dit niet om schoon schip te maken. Niet om het verleden af te sluiten en achter ons te laten. We doen dit en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden. We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Dus zetten we vandaag een komma, geen punt. Het gesprek over het slavernijverleden moet zo breed mogelijk worden gevoerd, niet alleen in Nederland, maar juist ook op de plekken waar het gebeurde, met iedereen die betrokken is of zich betrokken voelt. Daarom klinken de excuses die ik net uitsprak vandaag door op zeven andere plekken in de wereld, daar waar de pijn en de gevolgen van het slavernijverleden tot de dag van vandaag het meest worden gevoeld en het meest zichtbaar zijn. Ze klinken door in de woorden die worden uitgesproken door zeven vertegenwoordigers van de Nederlandse regering. In Suriname. Op Curaçao. Op Sint Maarten. Op Aruba. Op Bonaire. Op Saba. En op Sint Eustatius.
“We doen dit, en we doen dit nu, om staande op de drempel van een belangrijk herdenkingsjaar, samen de weg vooruit te vinden. We delen niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Dus zetten we vandaag een komma, geen punt.”
De regering wil in overleg met alle groepen en mensen uit alle landen waarmee wij dit verleden delen, intensiever werken aan meer kennis over het slavernijverleden en dus aan meer bewustwording, erkenning en begrip. Dat proces vraagt tijd en we kunnen het werk alleen in gezamenlijkheid doen. Op weg naar die belangrijke symbolische datum 1 juli 2023. Daarna, in het hele herdenkingsjaar. En in de jaren die daar op volgen. De kabinetsreactie op het rapport van de Dialooggroep Slavernijverleden gaat hier uitvoerig op in. Het belangrijkste is nu dat we alle stappen die we gaan zetten ook echt gezamenlijk zetten. In overleg, luisterend en met als enige intentie: recht doen aan het verleden, heling in het heden. Een komma, geen punt.
Met Suriname, met de Caribische delen van het Koninkrijk en met alle nazaten in Nederland werken we aan zichtbaarheid van erfgoed, aan bewustwording via onderwijs en aan wetenschappelijk historisch onderzoek. Tijdens het herdenkingsjaar zullen alle facetten van het slavernijverleden en de doorwerking in onze tijd in het volle licht staan. De Koning voelt zich persoonlijk zeer betrokken bij het onderwerp en zal op 1 juli aanwezig zijn bij de herdenking en viering in Amsterdam. En we kijken verder, over 2023 heen. Een onafhankelijk en breed samengesteld Herdenkingscomité buigt zich over de beste manier om ook in de toekomst waardig en zo veel mogelijk gezamenlijk te herdenken. En er komt een fonds voor maatschappelijke initiatieven in het hele Koninkrijk en Suriname, waarmee de doorwerking van het slavernijverleden de zichtbaarheid, aandacht en aanpak krijgt die nodig is. Het helingsproces moet nu beginnen en het programma daarvoor, schrijven we samen.
Dames en heren, Het boek van onze gedeelde geschiedenis kent veel pagina’s die ons – levend in de 21e eeuw – met verbijstering en afschuw vervullen. En met diepe schaamte. Die pagina’s wissen we met excuses niet uit en dat is ook niet de bedoeling. We kunnen het verleden niet veranderen, alleen onder ogen zien. Wat de regering vurig hoopt, wat ik ook persoonlijk vurig hoop, is dat dit moment, dat deze dag ons helpt Koninkrijksbreed en samen met Suriname en andere landen, de open pagina’s die vóór ons liggen in te vullen met dialoog, erkenning en heling. Dank u wel.
Ach, dat is aardig toch? Een heuse kerstbonus ons toegekend door COVID-19! Een beginnende nieuwe corona-golf in Nederland minder dan twee weken voor de kerstdagen! Ons aangeboden door Ernst Kuipers, minister van Ongezondheid en Oversterfte. Een golfje, tot nu toe, maar hoe lang nog? Beter nog: Nederland voegt zich daarmee weer in de vaart der volkeren, nu van Groot-Brittannië tot in China COVID ruim baan krijgt en neemt ook. Op weg naar Zieke Feestdagen op wereldschaal!
Het RIVM maakt weinig ophef, het ministerie van Kuipers evenmin, maar de cijfers zijn helder. Uit de Weekcijfers coronavirus SARS CoV-2, gepubliceerd op 6 december 2022,(1) een week geleden dus: een stijging met 5,3 procent van het aantal mensen met corona-achtige klachten . De GGD meldde 5 procent meer mensen die positief testten op het virus. Minder IC-opnames, maar wel flink meer mensen in verpleeghuizen die positief getest werden, en iets meer mensen die met het virus in het ziekenhuis terechtkwamen. In het rioolwater steeg de hoeveelheid aangetroffen virus met een paar procent.
De cijfers van vandaag, 13 december 2022,(2) gaan dezelfde kant op. 5,6 procent meer mensen met corona-achtige verschijnselen, een stijging van 7 procent positieve testen bij de GGD’s, een stijging van maar liefst 51 procent van mensen in verpleeghuizen die het corona-virus blijken te hebben. Ook de rioolwaarden stijgen. In beide weken lag het reproductiegetal gemiddeld iets onder de 1, wat op afname van de verspreiding duidt. Maar de schatting van dat getal loopt altijd twee weken achter.
De cijfers lopen dus weer op, niet heel snel maar wel duidelijk. En we weten – of zouden sinds maart 2020 horen te weten – dat na weken van langzame stijging vrij opeens de versnelling kan worden ingezet. Iets met exponentiële groei en zo. En had hebben we volle ziekenhuizen – vol met zieke mensen, niet met personeel, want dat is gevlucht of zit thuis met Long COVID of burn-out. En, heel vreemd, dan gaat ook met vrijwel mathematische zekerheid de oversterfte weer omhoog, onbegrijpelijk want van de Omicron-variant worden we toch maar amper ziek, zo is ons toch verzekerd? Ja, de meeste mensen wel – in eerste instantie van een flink deel van hen krijgt later die hardnekkige symptomen die we inmiddels als Long COVID kennen. En bij grote aantallen betekenen ook lage percentages veel ellende. Een half procent dat ernstig ziek wordt leidt dan ook tot flink wat ziekenzalen, IC-bedden en overlijdens.
Om zich heen grijpende Corona-verspreiding dus, wederom, en niet alleen in Nederland. In Groot-Brittannie is het aantal mensen met Corona momenteel weer boven de 1 miljoen geklommen, en datw as sinds half oktovber niet mee4r gebeurd. Ook het aantal ziekenhuisopnames wegens COVID zit weer in de lift, met een stijging van 8 procent, zo berichtte Sky News gisteren, 12 december 2022 dus.(3)
In China intussen…
En dan hebben we de bijzondere en in toenemende mate griezelige situatie in China! Daar heeft de staat met steeds herhaalde, stringente en bruut gehandhaafde lockdowns de eerste grote uitbtraak in 2020 teruggeduwd, en kleinere nieuwe uitbraken zo klein mogelijk gehouden. Maar met steeds besmettelijker varianten wordt dat steeds moeilijker. EN wat een paar maanden met moeite te verteren is, wordt na meer dan twee en een half jaar onverdraaglijk. Mensen accepteren het niet om keer op keer in hun woningen te worden opgesloten, hun familieleden wegens besmetting afgevoerd te zien worden naar quarantainecentra, voor elk bezoek aan winkel en OV een coronatest te moeten doen.
Her en der waren er kleine, snel neergeslagen protesten. Eind november 2022 leidde de woede echter tot omvangrijke demonstraties in enkele tientallen steden. Toen op 24 novemer 2022 in de stad Oeroemqi een brand tien levens kostte – levens die volgens velen gered had kunnen worden als de brandweer niet door lockdownbeperkingen vertraagd was – was de maat vol en begon de protestgolf.(4) Wederom sloeg het gezag die protesten neer.
Maar tegelijk kwam er een snelle koerswijziging. Het verplichte testen wordt in de ene stad en situatie na de andere afgeschaft, mensen mogen bij besmetting thuis in isolatie en hoeven niet meer naar zo’n opvangcentrum, de checkpoints en bewegingsbeperkingen worden afgebouwd. Dit is een overwinning voor die protesterende mensen, en als zodanig goed nieuws. De protesten richtten zich tegen een inderdaad ondraaglijk en hardvochtig beleid, dat steeds moeilijker als bescherming van de gezondheid verkocht kon worden – zeker toen er bijvoorbeeld mensen overleden, naar verluidt omdat lockdown-bewegingsbeperkingen de rit van ambulances fatale vertraging bezorgden. Plaatselijke bestuurders overdreven het lockdown-beleid nog extra en gooiden de boel soms al bij een enkele besmetting dicht, uit angst door hogerhand verantwoordelijk te worden gehouden voor een grotere uitbraak.
Dit ging om repressie, om machtsbehoud, en slechts zeer gedeeltelijk om bescherming van de gezondheid. En waar die gezondheid als beleidsmotief speelde, is de zorg daarvoor ook ingegeven door… machtsbehoud. Een regering die mensen in gangen van ziekenhuizen laat creperen – de taferelen uit Woehan, maar ook uit Bologna, in de eerste maanden van 2020 – verliest aanzien en legitimiteit in de ogen van de bevolking. Een regering die miljoenen mensen ziek laat worden, krijgt ook te maken met stilvallende bedrijven en voorzieningen, zoals we momenteel in onder andere Nederland meemaken, al zegt bijna niemand dat hardop. Er zaten dus politieke en economische belangen achter het lockdown-beleid, het was niet zomaar bureaucratisch op hol geslagen bescherming van mensen.
Er was echter ook economisch belang gemoeid bij het loslaten van de lockdowns. Economie en export had bepaald te lijden van de onderbrekingen die de periodieke sluiting van soms complete steden met zich meebracht. Er was dus ondernemersbelang – en daarmee staatsbelang, want de Chinese ‘Communistische’ staat is een kapitalistische ondernemersstaat! – gemoeid met het loslaten van het autoritaire Zero-COVID-beleid. Het was niet alleen maar een concessie aan de protesterende menigten, al was het dat wel degelijk ook. Opgemerkt mag nog worden dat de protesten klaarblijkelijk niet ingegeven waren door corona-ontkenning of iets degelijks. Het is unfair om de boze demonstranten in China op een lijn te zetten met de mensen die in Amsterdam protesteerden omdat ze een tijdje lang niet naar de kroeg konden en een mondkapje op moesten in de trein. De demonstranten in China stonden en staan gewoon in hun recht, tegenover een hardvochtige kapitalistische politiestaat.
De demonstraties hebben dus resultaat gehad. Veel mensen halen opgelucht adem, en dat is begrijpelijk. Veel andere mensen maken zich echter grote zorgen, en ook dat is begrijpelijk. Want zonder maatregelen om snelle verspreiding van het virus tegen te gaan, dreigt een nieuwe ramp. Het aantal mensen – met name ouderen – dat voldoende gevaccineerd is, is relatief laag. Het vaccin dat China hanteert is minder effectief dan de vaccins die in bijvoorbeeld Nederland gebruikt worden. Bovendien zijn er relatief weinig ziekenhuisbedden en IC-bedden beschikbaar.
De Chinese staat heeft de tijd die ze met eindeloze lockdowns tegen het virus gewonnen heeft, niet bepaald goed gebruikt om de capaciteit van ze ziekenzorg te vergroten, en ook niet om tijdig een snelle en adequate vaccinatiecampagne op gang te zetten. Zonder lockdowns – en zonder een sociaal en zelfbestuurd alternatief voor zo’n lockdown! – is een groot deel van de Chinese bevolking onbeschermd tegen dat virus. Voor zover eerdere besmetting tijdelijk immuniteit oplevert, is die er in China dus ook nauwelijks – vanwege die lockdowns-zonder-uitzicht, die tegen een veel te hoge prijs wel degelijk virusverspreiding tegenhield en ook mensenlevens redde. Een wrange tegenstrijdigheid.
Het autoritaire ZeroCOVID wordt dus losgelaten, en daarmee ook het virus. Zhong Nansang, adviseur van de regering rond gezondheidszorg, zei onlangs in een interview al dart het virus weer flink om zich heen grijpt. ‘De Omicron-mutatie … is zeer besmettelijk… een persoon kan [het virus] overdragen aan 22 mensen’, zo legt hij uit. Het Aljazeera-bericht waaraan in dit ontleen, vertelt ook dat in Beijing winkelcentra leeg blijven, kennelijk vanwege mensen die bang zijn voor het niet langer met lockdowns afgeremde virus. At de lockdowns niet langer doen, doet het virus nu zelf: de economie ontregelen. Volgens Zhong ‘zijn er tekenen “dat honderdduizenden of tienduizenden mensen besmet zijn in diverse steden”’(5) De angst is geen onzin. The Guardian haalt een schatting aan dat Covid alsnog de levens van tussen de 1,3 miljoen en de 2,1 miljoen mensen, vooral van onvoldoende gevaccineerde ouderen, kan kosten.(6)
Nu kunnen we in het Westen heel zelfvoldaan doen en zeggen: tja, maar Zero COVID-via-lockdowns werkt dus ook niet, zelfs China geeft dat nu toe. Maar dat is zeer oneerlijke zelfgenoegzaamheid. China’s beleid legt het alsnog af tegen Omicron – maar Omicron kan wereldwijd zo verwoestend rond razen omdat vrijwel alle andere staten het virus nauwelijks nog tegenwerken. Omicron kon ontstaan als mutatie omdat het virus zoveel ruimte kon kreeg dat het onbelemmerd en rampzalig kon muteren. Dat China niet slaagt in iets wat Westerse regeringen niet eens serieus hebben geprobeerd, is niet iets dat supporters van het Westerse laat-maar-rondrazen-beleid de Chinese regering geloofwaardig kunnen verwijten.
Met mondkapje op beschermen we elkaar
China voegt zich nu bij landen als de VS, Groot-Brittannië, Nederland en Zweden: bij de landen die het virus dus niet bestrijden, maar faciliteren. En dat gaat ver. China heeft namelijk niet alleen de lockdowns zo ongeveer opgedoekt. Zelfs de vanzelfsprekendheid van het dragen van mondkapjes wordt ondermijnd. ‘Op sociale media lieten publieke informatievideo’s lachende mannen en vrouwen zien die hun gezichtsbedekking die jarenlang verplicht was, af deden’.(7) Ook als je mondkapjes niet langer verplicht stelt zou je het dragen ervan – juist nu de boel opengegooid wordt! – gewoon kunnen blijven aanmoedigen, zodat mensen tenminste elkaar en zichzelf nog een beetje beschermen. Maar nee hoor. Je gaat haast denken dat Ernst Kuipers erelid geworden van de Chinese Communistische Partij om de machthebbers te adviseren hoe je corona de ruimte geeft.
Nog wranger: nu het virus zich weer ongebreideld kan verspreiden, is het reservoir van dragers waar het virus vrolijk verder kan muteren, met 1,4 miljard mensen gegroeid. Wie denkt dat nieuwe virusvarianten die daaruit kunnen ontstaan, binnen China zullen blijven, en niet op wereldtournee gaan, maakt een fatale denkfout.
Dat is dus de Corona- toestand momenteel: een virus dat zich nu echt wereldwijd vrijwel ongebreideld kan verspreiden, kan muteren, mensen ziek kan maken, mensen levenslang gezondheidsschade kan opleveren, mensen de dood in kan jagen. Ieder idee dat regeringen ons efficiënt kunnen, maar vooral willen, beschermen blijkt steeds meer een dodelijke illusie.
Evengoed is bescherming tegen dat virus noodzakelijk: de ellende die corona oplevert is gewoon te groot. Waar hogerhand ons niet beschermt, geldt nog altijd wat ik keer op keer tijdens de corona-pandemie probeer te beklemtonen: elkaar en onszelf beschermen doen we zelf, over en weer. Jazeker, ik doe nog steeds met overtuiging dat mondkapje op, in winkels en andere drukbezochte binnenruimtes, en in het OV. Jij ook? Het is niet genoeg. Maar het is meer dan Kuipers, de Britse regering en de Chinese Communistische partij bereid en/of in staat zijn te doen. En dat is al heel wat.
(2) ‘Wekelijkse uodate coronavirus SARS-CoV-2: 13 december 2022’, RIVM, 6 december 2022, https://www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/weekcijfers Dit is dezelfde link als in noot 1. De wekelijkse updates worden steeds onder die link gepubliceerd, als je over een week naar die link gaat, zie je dus hoogstwaarschijnlijk de cijfers van 20 december 2022.
DE PEN EN DE TONG KUNNEN EEN ZEGEN OF EEN VLOEK ZIJN
” Everyone charged with a penal offence has the right to be presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at which he has had all the guarantees necessary for his defence.”
1. Everyone charged with a penal offence has the right to be presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at which he has had all the guarantees necessary for his defence.
”Een aantal (oud-)collega’s geeft in niet mis te verstane woorden aan dat er over hun grenzen gegaan is. Daar zijn we van geschrokken en dat gaat ons aan het hart, want dit past niet bij het veilige werkklimaat dat we bij BNNVARA willen bieden”
Ik denk, dat bijna iedereen de narratief nu wel wel kent:
Jarenlange angstcultuur bij De Wereld Draait Door. [1]
Daarover uitgebreid verhaald in het geruchtmakende en zo langzamerhand
legendarisch geworden Volkskrant artikel, getiteld: ”In de succesvolletv machine van DWDD werd menig redacteur vermalen” [2]
In dat artikel is te lezen, dat voormalig De Wereld Draait Door presentator
Matthijs van Nieuwkerk [3] zich zou hebben schuldig gemaakt aan ”grensoverschrijdend gedrag” [4] in de zin van het intimideren, vernederen en bullyen van
medewerkers en regelmatig als een razende tegen mensen zou hebben geschreeuwd. [5]
En ten gevolge van dit echte/vermeende wangedrag van van Nieuwkerk
zou het burn outs hebben geregend. [6]
En hoe komt de Volkskrant aan die Wijsheid:
Uit gesprekken met meer dan 70 medewerkers, volgens de krant.
Ik citeer de Volkskrant:
”In totaal sprak de Volkskrant met meer dan zeventig oud-medewerkers uit de vijftien jaar dat het programma liep” [7]
En van die zeventig zouden ruim vijftig beweerd hebben, dat er achter
de schermen van DWDD sprake zou zijn van ”structureel grensoverschrijdend gedrag. [8]
Dat is dus de Bron, een Volkskrant artikel.
En al die tijd zou BNN VARA op de hoogte geweest zijn, maar niet
hebben ingegrepen [9]
Ook zou NPO directeur Frans Klein, destijds als mediadirecteur VARA
[later BNNVARA] verantwoordelijk voor de werkomstandigheden
bij De Wereld Draait Door [10] er meer van weten.
Een wegkijkcultuur dus.
De gevolgen van deze Volkskrant annonce waren er naar:
Target Matthijs van Nieuwkerk verbrak de banden met BNN VARA [11], de
BNN VARA reageerde op het Volkskrant artikel en de [BNN VARA} directeur bood excuses aan [12], genoemde Frans Klein, een machtig man in
de TV Wereld [13] legde tijdelijk zijn taken
neer als NPO directeur neer [14]
Een onafhankelijk onderzoek werd aangekondigd [15]
EN…..het onvermijdelijke ostracisme [sociale uitsluiting] kon beginnen [16]:
OSTRACISME
Zonder nog de resultaten van het onderzoek af te wachten [17] stopte NTR
met Top 2000 quiz en Top 2000 a gogo met Van Nieuwkerk [18]
[Okay, in het NOS bericht staat, dat ook Van Nieuwkerk tot de conclusie
was gekomen, dat dit beter was [19], maar dan uiteraard WEL onder druk
van de NTR, die haar belissing baseert op het genoemde, onthullende
Volkskrant artikel [20]]
Zonder de resultaten van het onderzoek af te wachten, bood de directeur
van BNNVARA ”excuses” aan [21] en reageerde op het Volkskrant artikel,
alsof de angstcultuur al onomstotelijk was komen vast te staan [22]
Ook vond NPO directeur Leeflang het kennelijk niet nodig, onderzoeksresultaten
af te wachten en ging hij er, ook weer op grond van dat Volkskrant artikel vanuit,
dat de werksfeer bij De Wereld Draait Door door en door ziek was, door zich af te vragen [en ik citeer haar in een NOS artikel]
””Hoe heeft dit vijftien jaar lang zo kunnen bestaan?” [23]
Ook Staatssecretaris van Cultuur en Media Uslu [24] bemoeide
zich met de Van Nieuwkerk affaire:
Zij verklaarde [volgens NOS berichtgeving]het volgende:
”Het raakt me, dat medewerkers zich zo onveilig hebben
gevoeld en heel naar zijn behandeld” [25]
Ook heeft zij over de Affaire van Nieuwkerk intensief contact
gehad met NPO directeur Leeflang [26]
En dan steekt het toch even, dat Uslu in deze Zaak op ”Hoog Niveau” WEL acte de presence geeft, terwijl het haar kennelijk
aan beleefdheid ontbreekt, een aangetekende brief van een
gewone burger zelfs maar te beantwoorden [27]
Was het niet de bedoeling, dat de Politiek er voor
de Burger was…………
Maar dat daargelatenIk kan niet nalaten, alvast een reactie van van Nieuwkerk[daarover later meer] te vermelden naar aanleidingvan het Volkskrant artikelDaarvoor citeer ik de NOS:”
Het artikel in de Volkskrant noemt hij “een draconische karikatuur van vijftien jaar DWDD”. Hij stelt verder: “Ik ben nu gemakshalve teruggevouwen tot een Eeuwige Driftbui.” [28]
EN AL DEZE COMMOTIE NAAR AANLEIDING VAN
EEN VOLKSKRANT ARTIKEL [29]
Wat weer benadrukt, hoe waar Malcolm X’s uitspraak over de
media was…Ik citeer de onvergetelijke Malcolm X:”
“The media’s the most powerful entity on earth. They have the power to make the innocent guilty and to make the guilty innocent, and that’s power. Because they control the minds of the masses.” [30]
DE RATTEN VERLATEN HET ZINKENDE SCHIP Het Volkskrant artikel, waarmee overigens ook Tweede Kamerleden zich hadden bemoeid
[31] betrof dus het echte/vermeendebully gedrag van Matthijs van Nieuwkerk, maar wie het goed gelezen heeft, moet zijn opgevallen, dat hij langniet de enige was [of correcter ”geweest zou zijn”] [32]Daarover later meer Ook zijn er mensen geweest, die ervan geweten hebben,eraan hebben meegedaan, en nu snel hun eigen Straatje proberen schoon te vegen, door Ach en Wee te roepenover iets dat door een aantal mensen beweerd wordt[let daar goed op lezers, want we werken naar de cruxvan mijn artikel], maar waarvan nog geen inhoudelijken hard bewijs is geleverd.Ik noem twee voorbeelden, maar ik vermoed, dat er welmeer ”ratten, die het zinkende schip verlaten” [33] nu haastigVan Nieuwkerk voor de bus hebben helpen gooien, om huneigen straatje schoon te vegen DE RATTEN VERLATEN HET ZINKENDE SCHIPDIEUWKE WYNIA: Zij was tussen 2008 en 2016
de eind- en hoofdredacteur van De Wereld Draait Door en was dus acht jaar lang verantwoordelijk voor alle uitzendingen van De Wereld Draait Door, gepresenteerd door Van Nieuwkerk.
Ze geeft daarbij toe, al die jaren achter het harde
werkklimaat [volgens het Volkskrant artikel
ook wel ”Champions League” genoemd [34] te
hebben gestaan en Van Nieuwkerk’s genoemde
grensoverschrijdende gedrag te hebben gedoogd,
maar nu heeft ze spijt, blablabla [35], maar ondertussen geeft ze Van Nieuwkerk een lekkere
Trap Na [36], ook wel Dolkstoot in de Rug genoemd.Waarom dolkstoot in de rug?Kijk, het is een ding om vermeend grensoverschrijdend gedrag te gedogen, maar vertel dan ook het Hele VerhaalWat Wynia er in haar klaagzang tav van NieuwkerkNIET bijvertelt is het feit, dat zij, althans volgenshet genoemde Volkskrantartikel, hard meedeedaan het vermeende Van Nieuwkerk bully gedrag:Ik citeer:”
Maar als eindredacteur ondergaat ze een ‘bizarre transformatie’, stellen oud-medewerkers: ze ontwikkelt zich tot het verlengstuk van Van Nieuwkerk. ‘Als Matthijs iets niet goed vond, kwam zij schreeuwend de redactie op’, zegt een samensteller.” [37]
Dat liegt er niet om
Weliswaar bagatelliseert Wynia haar vermeend bully gedrag in haar commentaar
op Van Nieuwkerk als ”Bully” [38] en dat mag natuurlijk, maar mij dunkt, dat als je
zelf, volgens dat Volkskrant artikel, boter op je
hoofd hebt, dat het niet aangaat een ander af te branden,
die wordt beschuldigd in datzelfde Volkskrantartikel
Het Zinkende Schip…….
DE RATTEN VERLATEN HET ZINKENDE SCHIP
MIRJAM DE KLERK
Mirjam de Klerk was vijftien jaar lang als personeelsadviseur betrokken bij De Wereld Draait
Door.Nou is een personeelsadviseur natuurlijk niethetzelfde als een eind of hoofdredacteur en staat dus watverder af van het dagelijks reilen en zeilen op deredactie en werkvloer van De Wereld Draait Door.Toch is zo iemand een belangrijk figuur, wantin die functie adviseer en ondersteun je de directieen de managers. [39]Je positie en je rol is dus belangrijk tot zeer belangrijk.Die belangrijkheid brengt een grote verantwoordelijkheidmet zich mee.Je kunt dus geen vijftien jaar meedraaien bij een organisatie zonder niet alleen de misstanden te zien-en dat geeft Mirjam de Klerk ook toe [40]-zonder ook medeverantwoordelijk te zijn voor de gang van zaken.Dus voor zover de Bully cultuur bij De Wereld Draait Door [vanaf nu aangeduid met DWDD] klopt, danheeft de Klerk hierin ook een kwalijke rol gespeeld.Helaas geeft zij dit niet alleen maar halfslachtig toein haar commentaar op de gang van zaken [41], ze presenteert zichzelf ook nogeens als een soortGoede Fee [”Ik moest telkens weer naar Amsterdamom mensen op te lappen] [42] en probeert verder alleBlaam af te schuiven op ”Bully” Van Nieuwkerk. [43] Het Zinkende Schip……….. DE RATTEN VERLATEN HET ZINKENDE SCHIP/”ONZICHTBARE RATTEN”, DIE HET ZINKENDE SCHIP VERLATEN Ik heb twee voorbeelden genoemd van mensen,die in een of ander opzicht betrokken waren bijde vermeende [want er zijn nog geen harde bewijzengeleverd, vergeet dat niet, lezers] Bully cultuurbij DWDD onder Matthijs van Nieuwkerk, hetgeenze zelf min of meer hebben toegegeven [44]Maar nu even gesteld, dat de inhoud van hetVolkskrant artikel op te bewijzen feitenberust [in gewoon Nederlands ”als het allemaalwaar is wat er door de echte/vermeende ”slachtoffers]]beweerd wordt], dan zijn er veel meer mensendan Van Nieuwkerk bij betrokkenIk citeer uit het artikel:”
Uit de verhalen blijkt dat Van Nieuwkerk extreme woede-uitbarstingen had. Vele medewerkers werden door de presentator ten overstaan van anderen op centimeters afstand toegeschreeuwd, vernederd en geïntimideerd. Medewerkers beschreven aan de Volkskrant tientallen van zulke incidenten, slechts enkele daarvan zijn opgenomen in dit verhaal. Meerdere eindredacteuren – de eindverantwoordelijken voor de redactie – werkten hier volgens bronnen aan mee” [45]
Waarom, beste lezers, dan alleen Van Nieuwkerk
”gepakt” en aan de schandpaal genageld?
Waarom niet een onderzoek gedaan naar die nu nog
anonieme eindredacteuren, die ”mededaders” zouden zijn?
Bovendien is het is zo makkelijk voor de oud-medewerkers, die met beschuldigingen kwamen [van wie een deel nog actief zou zijn in de media wereld] om
alleen op anonieme basis durven praten, omdat de door
hen beschuldigde ”mededaders” nog invloedrijke posities
bekleden [46], want welke beschuldigde kan dergelijke vage beschuldigingen nagaan?
Daarom heb ik ook een pesthekel [vergeef mijntaalgebruik] aan ”anonieme” klagers, ik vind het ook nogeens vrij laf en op gespannen voet met het rechtssysteem.Want hoe kan je je verweren tegen mensen, die ”anoniem” willen blijven en van wie je hun Verhaal niet kunt natrekken? Maar hoe dan ook:Gesteld, dat de Verhalen, die aan de Volkskrant verteld zijn, allemaal waar is:Dan zijn er dus andere Bully’s, die onder dekkingvan de anonimiteit [want of ze worden door de klagerstegenover de Volkskrant niet met naam en toenaam genoemd, of de Volkskrant brengt hun namen nietnaar buiten vanwege de door beschuldigers beweerde”angst voor hun carriere” [47]
ermee wegkomen. Het Zinkende Schip…..
DE AFFAIRE VAN NIEUWKERK/DE SCHIMMIGEEWART VAN DER HORST Dan is er ook nog de voor mij [ik ben niet thuisin de TV Wereld] schimmige Ewart van der Horst [48],die in 2005 DWDD begon en nu ook volgens hetVolkskrant artikel wordt genoemd als een Bully,die als een Briesende Leeuw tekeer zou zijngegaan [49]Ook weer hier die Astrid Vraag, waarom er dan geen naderonderzoek komt naar die Van der Horst en alleenVan Nieuwkerk voor de bus wordt gegooid?
AAN DE WIEG VAN DE VAN NIEUWKERK AFFAIREHET VOLKSKRANT ARTIKEL Aan de Wieg van de Van Nieuwkerk affaire stond hetVolkskrant artikel : ”
‘In de succesvolletv machine van DWDD werd menig redacteur vermalen” [50]waarin het echte/vermeende Bully Gedrag van Van Nieuwkerk [en laten wij niet vergeten, ook anderen, zoals Dieuwke Wynia [51] uit de doeken werd gedaan.Hiertoe sprak de Volkskrant met
meer dan zeventig oud-medewerkers uit de vijftien jaar dat het programma liep. En ruim vijftig van hen stellen dat achter de schermen bij DWDD sprake was van structureel grensoverschrijdend gedrag. [52]
Ook werden in het Volkskrant artikel [anoniem]
een gedeelten uit medische dossiers genoemd. [53]Zowel de Volkskrant heeft een Verantwoording geschreven [54], als [ze hebben zeker aan Hoor enWederhoor gedaan] Van Nieuwkerk de gelegenheid gegeven te reageren, hetgeen hij ook heeft gedaan. [55]Wat de Volkskrant ook zorgvuldig heeft gedaan is datzij Van Nieuwkerk [nadat hem volgens de VK eerst27 vragen ter hoor en wederhoor waren toegestuurd,die hij niet zou hebben beantwoord] de tekst van hetartikel hebben toegestuurd [56], voordat hij zijnreactie [die is gegeven, zie noot 55] kon geven. Verder heeft de Volkskrant duidelijk de extreme stress genoemd,waaraan zowel Van Nieuwkerk als de medewerkersblootstonden bij het maken van een programma alsDWDD [57] SO FAR, SO GOOD.
WAAR WRINGT NU DE SCHOEN?/KNELPUNTEN Toch wringt de schoen bij Astrid Essed en wel omeen aantal redenen:De Volkskrant:In de Verantwoording door de Volkskrant [58]lees ik weliswaar de benadering naar Matthijs van Nieuwkerk, maar weinig over de exacte wijze waarophet onderzoek tot stand is gekomen en vooralniet over hoe de Volkskrant aan de in het artikelgenoemde medische dossiers is gekomen enhoe zich dit rijmt met de medische Ethiek [59][ik denk hierbij aan de geheimhoudingsplichtvan behandelaars etc] [60]Bovendien kan de lezer onmogelijk beoordelen,wat het verband is tussen stressklachten etcvan de betreffende medewerkers en de relatieop de werkvloer, o.a. met Van Nieuwkerk.En bovendien:Ook al zou er een relatie zijn tussen die stressverschijnselen en de relatie op de werkvloer,’hoe meet je of dat alleen aan Van Nieuwkerk ligten welke mogelijke rol anderen gespeeld hebben? Nu is de medische ethiek en de zaak rond geheimhoudingsplicht uiteraard de verantwoordelijkheid van arts/behandelaar, maar de verantwoordelijkheidvan de Volkskrant journalisten is, al dan geen medische bronnen in hun artikelen te gebruikenDoor die WEL te gebruiken wordt van in casu Van Nieuwskerk [in casu: Latijn: in het geval van] [61] een bijna demonisch beeldafgeschilderd, al dan niet bewust bedoeld.Kortom:Met de vermelding van medische gegevens moeten nietmedisch deskundigen als journalisten zorgvuldig omgaan! REACTIE BNN VARA/KAMERVRAGEN, STAATSSECRETARIS/NTR EN ANDEREN”Onschuldig tot schuld bewezen?” Er is een Volkskrant artikel over echt/vermeend grensoverschrijdend gedrag bij DWDD, met inde Hoofdrol Matthijs van Nieuwkerk, naar aanleiding waarvan een onafhankelijk onderzoek wordtingesteld waaraan, by the way, Van Nieuwkerkbereid is, mee te werken [62]Wat mij aan de gang van zaken nog meer stoort dan het in mijn ogen [nog] niet opgehelderde gebruikvan medische gegevens door de Volkskrant [zie bovenstaande] is het feit, dat bij voorhand al wordtaangenomen, dat de tegen Van Nieuwkerk geuitebeschuldigingen [want meer zijn het nog niet]wel op waarheid zullen berusten,Want dat blijkt uit de reactiesvan BNNVARA directeur, die excuses aanbood voor de werkomstandigheden bij DWDDIk citeer de NOS”
Ze richtte haar woorden aan “al die mensen, al die oud-collega’s en collega’s die nog steeds bij BNNVARA werken, die hier soms de dupe van zijn geworden, die in angst hebben gewerkt”. “Die verdriet hebben moeten meemaken, die dat leed hebben moeten ervaren. Dat is echt verschrikkelijk. Ik vind het echt niet normaal dat mensen in angst werken. Ik vind dat nu niet normaal, maar ik had dat destijds ook echt niet getolereerd.” [63]
NPO directeur huilde mee met de wolven en vroeg
zich in een artikel af ””Hoe heeft dit vijftien jaar lang zo kunnen bestaan?” [64]
Ook Staatssecretaris van Cultuur en Media Uslu bemoeide
zich met de Van Nieuwkerk affaire:
Zij verklaarde [volgens NOS berichtgeving]het volgende:
”Het raakt me, dat medewerkers zich zo onveilig hebben
gevoeld en heel naar zijn behandeld” [65]
Zonder het onderzoek af te wachten gaan bovengenoemden
[en ik heb die Geluiden ook in actualiteitenprogramma’s
en talkshows gehoord] er dus al vanuit, dat de beweringen
over Van Nieuwkerk wel waar zullen zijn
Zouden deze mensen ooit gehoord hebben van het principe
”Onschuldig tot schuld bewezen?”
Daarmee wil ik allerminst grensoverschrijdend en/of Bully gedrag
bagatelliseren, maar alleen beweren, dat er voor beschuldigingen harde en duidelijke bewijzen moeten zijn,
niet alleen een krantenartikel, dat zich op een aantal
[deels anonieme [66] bronnen baseert.
Ook zijn op basis van het Volkskrant artikel Kamervragen
gesteld [67], die ook van de kennelijke Waarheid van
de beweringen uitgingen.
En dat allemaal over Zaken, die nog niet bewezen zijn
Onschuldig tot schuld bewezen……. Net zo is het gegaan in geval van The Voice of Holland, in de Affaire rond het PvdA Kamerlid van Dijk en in zekere zin [zie zo meer daarover] in het geval vande voormalige Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib.In het geval van het echte/vermeende grensoverschrijdende gedrag bij The Voice of Hollandwerd bij voorbaat al van schuld uitgegaan-zo werder in talkshows en actualiteitenprogramma’s overgepraat, zo werd erover geschreven. [68]Maar haastige Spoed is zelden goed!Want zeker bij twee aangiften tegen een verdachtewerden geseponeerd [69], waarbij uiteraard niet
is gezegd, dat de andere aangiften niet op feitelijke
juistheid berusten, wel, dat voorzichtigheid in
deze zaken geboden is.
In geval van oud PvdA Kamerlid Van Dijk was het
nog sterker:
Ook hier werd voorbarig ”schuld” aangenomen:
Naar aanleiding van het feit, dat meerdere vrouwen’
hem hadden beschuldigd van ongeoorloofd gedrag,
besloot het partijbestuur dat het “onwenselijk” was dat hij de “de komende vier jaar politieke of bestuurlijke functies namens de PvdA bekleedt”. [70]
Later concludeerde de beroepscommissie
van de PvdA, dat het bestuur onzorgvuldig met
de klachten was omgegaan en dat Van Dijk bovendien
geen hoor en wederhoor was geboden.
Het Bestuur heeft nu recentelijk excuses aangeboden
en stelt [volgens de NOS] o.a.:
””dat de kwestie draait om meldingen die betrekking hebben op de privésfeer. Daarbij gaat het niet om meldingen die betrekking hebben op seksueel overschrijdend gedrag. Het spijt het partijbestuur dat die indruk niet eerder is weggenomen.” [71]
De Zaak van oud Kamervoorzitter Khadija Arib [waarover ik misschien nog schrijf] stuitte mij vooral zo tegen
de borst omdat hier sprake was van anonieme klachten [72]
Laf en niet in overeenstemming met het rechtssysteem,
dat zoiets alleen in heel uitzonderlijke gevallen toelaat [73]
waarvan hier geen sprake was.
Want hoe kan je je verweren tegen anonieme klachten,
zonder precies de omstandigheden waaronder het echte/
vermeende grensoverschrijdende gedrag plaats zou
hebben gevonden, te kennen?
En recentelijk las ik in de Volkskrant, dat het bewijsmateriaal in de Zaak Khadija Arib ernstig rammelt……[74]
EPILOOG
Er is een Gezegde:
Een Zwaluw maakt nog geen zomer.
Maar een Volkskrant artikel brengt wel teweeg, dathet Leeuwedeel van de Publieke Opinie, of het nu debetrokken Omroepen, of talkshows, ofactualiteitenrubrieken, er maar direct vanuit gaan,dat wat in het artikel over in casu Van Nieuwkerkwordt beweerd, ook waar is.Daarmee zeg ik niet, dat de gedane beweringen perdefinitie onjuist zijn, ik zeg alleen, dat er zonderonomstotelijk bewijs, niets vaststaat.Wel een onafhankelijk onderzoek starten, maar bijvoorbaat van het Bully gedrag van van Nieuwkerken misschien ook Frans Klein uitgaan is nietalleen Groepshysterie, het is ook bij voorbaathet eigen denken uitschakelen en voetstoots aannemen,wat men hoort en/of leest.Het kan waar zijn of niet:Dat moet nader onderzoek en misschien welde rechter uitmaken, op grond van harde bewijzen,niet op in de mode zijnde Me Too sentimentaliteit,die bij voorbaat de ”slachtoffers” [eerst uitmakenOF het slachtoffers zijn] gelooft.IK persoonlijk geloof niemand op zijn mooieblauwe, bruine, grijze en whatever beautiful eyes.Ik geloof feiten en bewijzen. En dat het ook mis kan gaan, wijst de Affaire Van Dijk wel uit.Dat de Waarheid niet onomstotelijk altijd de Waarheid hoeft tezijn, kun je zien in de Zaak The Voice of Holland[Zie hierboven] Ook in de Affaire Khadija Ariblijkt het Bewijsmateriaal te rammelenEn wat ”anonieme bronnen” of ”anonieme getuigen”betreftWeg ermee, tenzij er zeer uitzonderlijke situaties zijn [georganiseerde misdaad etc] wat in de meestegevallen niet zo is. Dus nogmaals:Goed dat Me Too er isGoed dat vrouwen en iedereen, die door machtsverhoudingen wordt vernederd, gebullyed enop andere wijze te grazen genomen wordt, zich nu kanuitspreken en dat er ruimte voor is. Maar laten we dan ook niet uit het oog verliezen, dat juistharde feiten en bewijzen een rechtvaardige Zaak ondersteunen.Anders werkt het averechts en stevenen we af ophet ”The Boy who cried wolf” [75] Syndrome ASTRID ESSED[Die controverses niet uit de weg gaat] NOTEN NOTEN 1 T/M 20
.jpg)
De aankomst van een Nederlands schip met Afrikaanse totslaafgemaakten voor de verkoop, Jamestown, Virginia, 1619. (Hulton Archive/Getty Images)Beeld Getty Images
