Tag archieven: Jezidis

Kafka in de Polder/Over Yesilgoz, die de wet verzet/Over niet-recht en willekeur tegen vluchtelingen

A Courtroom From the Last Century Court room
Jonge asielzoekers bij een opvanglocatie
https://www.binnenlandsbestuur.nl/bestuur-en-organisatie/meer-maatregelen-nodig-tegen-overlast-veiligelanders

KAFKA IN DE POLDER/OVER YESILGOZ, DIE DE WET VERZET/OVER NIET-RECHT EN WILLEKEUR TEGEN VLUCHTELINGEN

MAGNA CHARTA

(40) ………To no one will we sell, to no one deny or delay right or justice.
[Nederlandse vertaling:”EN AAN NIEMAND ZULLEN WIJ WEIGEREN, RECHT TE DOENWEDERVAREN”
ENGLISH TRANSLATION OF MAGNA CHARTA

https://www.nationalarchives.gov.uk/education/resources/magna-carta/british-library-magna-carta-1215-runnymede

[ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 1A]

”Soms zijn er veel woorden voor nodig om het Kwaad te ontmaskeren”

ONBEKEND

ARTIKELINDELING:

SURREALISME

HOOFDSTUKKEN

HOOFDSTUK I

VOORSPEL DUISTER SPEL YESILGOZ

HOOFDSTUK IIVEILIGELANDERS

HOOFDSTUK III

DE VUILE STREKEN VAN YESILGOZ/YESILGOZ

,IS STRIJDERS EN DE RECHTSSTAAT

HOOFDSTUK IV

DE VUILE STREKEN VAN YESILGOZ/

STAATSSECRETARIS VAN DER BURG EN HANDLANGERS

DE FINALE!

DE RECHTBANK!

VUILE PLANNETJES DOORKRUIST

EPILOOG

BEGIN ARTIKEL

SURREALISME

”Discriminatie, Intimidatie,Etnische profilering,

Geheime Operaties, Wetteloze Detentie

Niets is ons te dol!

LEZERS!

Hebt u het ook weleens, dat u de meest enge dingen overkomen,

totdat de Wekker gaat en alles een Nachtmerrie blijkt?

Wat een Opluchting, al tril je nog even na.

Maar het KAN veel erger,

Namelijk, dat je niet  wakker wordt

Maar DENKT dat je droomt, terwijl het blijkt allemaal ECHT blijkt te zijn.

Want dan is er geen ontsnappen meer mogelijk.

Then You have to face it and fight it!

Dat geldt voor het dagelijks Leven.

Dat geldt voor het Politieke.

In deze Nachtmerrie, die ECHT is, speelt VVD leider Yesilgoz als toenmalig

[nu demissionair] Minister van Justitie een belangrijke rol in

een Duister Spel met vluchtelingen, in dit artikel de verklaarde

”Overlastgevers, ook wel aangeduid als ”Veiligelanders” [2A]

Maar alvorens hierover los te barsten, eerst eens een Terugblik op

het Groter Geheel van het Duister Spel

De manier waarop vluchtelingen worden gestigmatiseerd en er

Politiek Beleid op hen wordt losgelaten

OM NIET TE VERGETEN!

ONDERSTROMEN……

Het Grijpbare, de gerede kans op een fascistenkabinet [1] door de

Monsterzege van de fascistische PVV [2] is Eng en moet maar beter

met alle beschikbare middelen bestreden worden [3], maar Enger is

die schier Onzichtbare Onderstroom van gebeurtenissen, waarvan

wij ons niet bewust zijn, maar die ondertussen verontrustend aan de

Poten van wat er nog over is aan Rechtsstaat of Beginselen

van de Grondwet en Naleving van Internationale Verdragen [4] knagen

en deze stukje bij beetje verder doorzagen.

MET ANDERE WOORDEN:

ZAKEN, DIE ZICH VOLTREKKEN ZONDER DAT WIJ ER ONS VAN BEWUST ZIJN

HOOFDSTUK I

VOORSPEL DUISTER SPEL YESILGOZ

VLUCHTELINGEN ALS TARGETS IN DE SAMENLEVING:

Als er, afgezien van de usual suspects [moslims, Marokkanen, niet-westerse

allochtonen] [5], EEN Groep is, die de laatste jaren is getarget, zijn het

wel de vluchtelingen.

Zij, die wegens oorlog/vervolging/klimaatverandering of andere oorzaken

van ellende en ongelijkheid huis en haard hebben verlaten op zoek

naar veiligheid, rust.

De kans op een menswaardig Bestaan! [6]

Ze werden vergeleken met ”hyena’s [7], er werd gesproken over

””de verkeerde buitenlanders, die op onze welvaartsstaat parasiteren door en masse

niet te werken en onze Bijstandspotten op te eten,

die onze straten onveilig maken….” [8], etc.

Zij werden ””buitenlandse indringers uit Afrika en 

het Midden-Oosten”[9] genoemd en ga zo maar door

Ook werd er gesuggereerd, dat er ”honderden miljoenen” uit Afrika

de komende jaren naar ”onze regio” zouden komen [10], wat aantoonbaar

een leugen is [11]

Om maar niet te spreken van de niet te noemen aantal voorbeelden

van onrecht door Beleid:

Vluchtelingen, die werden teruggestuurd naar onveilige situaties,

soms met gevangenschap en dood ten gevolge [12]

Vluchtelingen, die in een Sandwich-positie zaten en nog zitten:

Ze kunnen niet terug naar eigen land, vanwege de onveilige situatie,

maar mogen hier ook niet blijven [13]

De Rij Ellende is lang en treurig

Zie ook mijn website met Tag/Vluchtelingen [14]

OPVANGELLENDE 

Daarbij is de opvangellende voor de vluchtelingen groot:

De schrijnende taferelen van buitenslapers bij aanmeldcentrum Ter Apel

is o.a. te wijten aan het woningprobleem:

Doordat er een tekort aan woningen is, blijven statushouders [asielzoekers

die een verblijfsvergunning hebben gekregen] [15] langer in AZC Ter

Apel [16], waardoor er daar voor nieuwe asielzoekers geen plaats is.

Ook landelijk speelt dat

Statushouders, die in asielzoekerscentra blijven zitten, omdat

er geen woningen zijn in de gemeenten, waaraan ze gekoppeld zijn.

Omdat er onvoldoende opvangplekken zijn, worden ze dan tijdelijk

weer elders opgevangen [17]

Chaos en Crisis alom, waardoor Staatssecretaris van der Burg [over hem heb ik straks meer te zeggen!] ging ”leuren” met asielzoekers bij Gemeenten om minimale opvang te regelen [18] ten einde hen opgevangen te krijgen.

Keer op keer Nul op Rekest!

De bereidheid was er vaak niet of nauwelijks [19], waardoor de

spreidingswet er uiteindelijk kwam [20] ondanks

hevig verzet van politiek rechts tot extreem-rechts.  [21]

Toch hoor je bij alle tegenstand en ”weigergemeenten” [22], soms

toch ook een mooi geluid:

De Noord-Hollandse Gemeente Bergen bijvoorbeeld, blijft

vluchtelingen opvangen, spreidingswet of niet [23]

Ik citeer de Bergense burgemeester Lars Voskuil [PvdA] [24]:

””Ik vind het een morele verantwoordelijkheid om aan opvang bij te dragen. Dat andere gemeenten het niet doen, is hun eigen keuze en hangt af van de lokale en politieke situatie. Hier in Bergen merk ik dat er een breed draagvlak is onder onze inwoners.” [25]

Dat geeft de Burger dan weer moed

En wat betreft die noodopvangplekken waaraan een tekort is [26]

Daar zijn dan tot overmaat van  Ramp [wat gaat er eigenlijk

WEL goed in dat treurige Vluchtelingendossier….]

de leefomstandigheden vaak onder de maat! [27]

En in de noten 28, 29 en 30 een opsomming van de soorten opvang

voor asielzoekers….

In noot 31 over de opvang van ”Veiligelanders” die in dit artikel

centraal staan.

MIGRANTEN ALS ZONDEBOK, MET ALS FOCUS ASIELZOEKERS [VLUCHTELINGEN]

Asiellende doordat de opvang spaak loopt, dus alom. nog afgezien van de schrijnende situatie

[hierboven al aangestipt] van de vluchtelingen, die tussen Wal en Schip vallen [32], wat hele levens kan vernietigen [33]

En op wie wordt dit uiteindelijk afgewenteld?

Wie krijgen de schuld?

De migranten.

En met migranten worden dan vooral asielzoekers [vluchtelingen dus]

bedoeld, terwijl zij maar 11 procent van de migratie voor hun rekening nemen [34]

De grootste groep migranten vormen de arbeidsmigranten van binnen

de EU [35], die trouwens vaak bepaald geen goede behandeling in Nederland mogen ontvangen, want uitbuiting alom! [36]

Naast die groep arbeidsmigranten binnen de EU [53  procent, 37]is er ook een flinke groep van buiten de EU [31 procent, 38], die -hoe kan het ook

anders- flink worden uitgebuit [39]

Bijna lachwekkend is de ”oplossing” van de SP voor dit uitbuitingsprobleem.

In plaats van de uitzendbureau’s en allerlei louche werkgevers aan te

pakken, wordt als het ware de schuld bij de arbeidsmigranten zelf gelegd

en pleit de SP voor stopzetting arbeidsmigratie! [40]

LACHEN, ALS HET NIET ZO TRIEST WAS…..

DEMONISERING EN UITSLUITING

Over de ”standaard” demonisering en uitsluiting van vluchtelingen hebben we het al gehad

Lees maar de noten 5 t/m 14 erop na

De PVV doet hiervoor erg haar best, maar natuurlijk dat hele ”Asielbeleid”

Net zoals destijds, in die Duistere Tijden, Joden van alles de schuld kregen [41] lijkt dat ook zo te zijn voor vluchtelingen en ”niet-westerse allochtonen”

Waarbij ook nog eens de meeste vluchtelingen niet westerse allochtonen zijn.

De Oekrainers, die dat niet zijn kregen een menswaardigere

behandeling [42], hoewel daar ook wel wat op af te dingen is! [43]

Want op de Keper Beschouwd, wit of zwart, als je als vluchteling

zonder een cent aankomt [en voor welke vluchteling geldt dat

in de meeste gevallen NIET] zit men niet ECHT op je te wachten

Ook niet op Oekraieners, in het begin misschien meer welkom,

maar op een gegeven moment al minder en minder [44]

Wat die voorkeurspositie van Oekraieners [45] betreft

Je moet dan wel geen Derdelander [46] zijn  [Niet Oekraiense

vluchtelingen met een tijdelijke Oekraiense verblijfsvergunning, die ook

vanwege de oorlog uit Oekraine zijn gevlucht] , want hoewel dus

ook uit Oekraine gevlucht, gelden er dan ineens andere criteria! [47]

Daarover misschien een andere keer meer, maar zie voorlopig meer over

de precaire positie van ”Derdelanders”, noot 48

Maar daar gaat dit artikel niet over:

HOOFDSTUK IIVEILIGELANDERS

Neen, dit artikel gaat over een relatief kleine groep, meest jongemannen,

sommige minderjarig, anderen niet.

Circa 3 tot 5 procent van alle asielzoekers zijn de zogenaamde

”Veiligelanders” [49] mensen uit een door de Rijksoverheid vastgesteld ”veilig land” [50], die in Nederland asiel aanvragen en vaak vrijwel kansloos zijn,

omdat, weer volgens de Rijksoverheid, er geen sprake is van vervolging

vanwege bijvoorbeeld ras, geloof, foltering of onmenselijke behandeling [51]

Volgens de COA informatie komen de meeste ”Veiligelanders” uit

landen als Marokko, Tunesie,  Georgie,  Armenie en Ghana , landen dus, die op de ”Veilige landen lijst” van de Overheid staan. [52]

Nu valt er nogal wat af te dingen op die zogenaamde ”veilige landen” [53],

bovendien is het ook ten onrechte, dat Veiligelanders al in de kansloze

bak worden gegooid [54], omdat je best uit een ”veilig” verklaard

land kan komen en wel degelijk persoonlijk risico loopt [55]

OVERLAST

Om deze groep gaat het dus, 3 tot 5 procent van de asielzoekers, 

die relatief vaker betrokken is bij een ”incident” [56],

waarmee overlast bedoeld wordt [57]

Overlast op straat en in de AZC’s vaak in de vorm van winkeldiefstal,

steekincidenten [vaak in de AZC’s], berovingen[58]

Ook zouden er vaak psychische problemen bij die groep zijn

en kwamen ze in hun thuisland ook al uit gezinnen

waar sprake was van geweld, drugsgebruik, zoals ook genoemd

in het Overheidsrapport ”I have nothing to lose” [59]

Vele ”Veiligelanders” zijn afkomstig uit Noord-Afrika, vooral Marokko en  Tunesie [60]

SAMENGEVAT DUS:

Een relatief kleine groep, zo’n drie procent, ”Veiligelanders”, jongemannen

of minderjarigen, die vaak [niet altijd!] voor overlast zorgt, de meeste

afkomstig uit Marokko en Tunesie, vaak zelf afkomstig uit extreme

armoede en/of huiselijk geweld situaties en niet zelden kampt

met psychische problemen.

Gecompliceerder dus dan alleen ”vervelende jongeren” en daarbij nog

weinig kans makend op een verblijfsvergunning, wat ”vervelend gedrag”

in de hand kan werken, zonder het te verexcuseren.

Niet voor niets heet dat Overheidsrapport dan ook

”I have nothing to lose….” [61]

”OVERLASTGEVENDE VEILIGELANDERS” WAT TE DOEN?

Overlastgevers:

Maar uit bovenstaande blijkt, dat het niet zo simpel

is als het lijkt

Natuurlijk is het lastig voor met name de andere vluchtelingen,

en dat is de overgrote meerderheid, die niets verkeerds gedaan heeft

en op het problematische gedrag van een kleine groep wordt aangekeken [62] en een nog gemakkelijker doelwit wordt voor fascistische politici, die het haatzaaien tegen ”vreemdelingen” nog verder kunnen perfectionneren [63]

Wat moet er dan gebeuren?

Terugkeer, versnelde procedures, zoals ook Vluchtelingenwerk

voorstaat [64]

Lost het probleem niet op en is ook niet eerlijk.

Tenslotte zijn ze niet voor niets hiernaartoe gekomen,

die Veiligelanders [65]

Wat niet betekent, dat ze niet moeten worden aangesproken/aangepakt

op hinderlijk tot ernstig overlast gedrag

Maar dat gebeurt al

Alleen niet goed en rechtvaardig, zoals we zullen zien

Eigenlijk komt Vluchtelingenwerk er toch nog het

dichtst bij, als wordt opgemerkt:

”Probeer deze jonge mannen die nergens perspectief hebben te bereiken met psychische zorg en goede terugkeerbegeleiding. Hier zal naar verwachting slechts een klein deel voor open staan. Maar goede begeleiding van overlastgevende asielzoekers met uiteenlopende (psychische) problemen is zowel in het belang van henzelf als van de samenleving.” [66]

Waarmee ik het eens kan zijn is:

Goede begeleiding bij psychische problemen en daarmee

een duidelijk onderscheid maken tussen gewoon hinderlijk en strafbaar gedrag en het gedrag van mensen,

die daarop in het geheel niet of slechts gedeeltelijk zijn af te rekenen

af te tekenen vanwege psychische problemen of traumatische

achtergronden. [67]

Nu wordt vaak iedereen over een Kam geschoren

Wat die Terugkeerbegeleiding betreft

Wat is hun perspectief in het Thuisland

En zitten bij deze Groep geen mensen, die daadwerkelijk Gevaar lopen?

Vragen waarover wel wat beter mag worden nagedacht in plaats van ze allemaal over een Kam scheren.

HOE ZIT HET MET DE RECHTEN?

VERSNELDE VERSOBERING/VERSNELDE PROCEDURES

VERSOBERING:

Het is dus gecompliceerder dan een stel vervelende en criminele raddraaiers,

dat de boel bewust verziekt-een verschijnsel trouwens, dat zich bij genoeg

”legale” vaak jongere inwoners in dit land ook voordoet.

Bovendien:

Hoe zit het met hun RECHTEN

Basale, normale mensenrechten

En daarmee, waarde dames en heren, is het nogal bedenkelijk gesteld.

Zo belanden de zogenaamde ”Veiligelanders” standaard [of ze nu vervelend

gedrag hebben vertoond of niet] in de zogenaamde ”versoberde opvang”,

omdat ze ”kansarm” zijn [nauwelijks kans maken op een asielvergunning]

[68]

En wat houdt die ”versobering” in?

Ik lees op een van de websites van de Overheid:

”Zij moeten zich voortaan dagelijks melden bij het COA en worden gecontroleerd bij het naar binnen- en buitengaan. Ook krijgt deze groep asielzoekers gedurende de gehele periode in de opvang geen leefgeld meer, maar goederen in natura zoals maaltijden en toiletartikelen.”

[69]

Niet alleen lijkt het naar mijn oordeel veel op een

halve gevangenisachtige situatie, het nodigt uit tot

stelen en baldadig gedrag!

Want wat doe je als jongere, als je een dorp, bijvoorbeeld

Ter Apel in mag, maar je hebt geen geld voor een patatje

of een Cola’tje

Je gaat het stelen

Niet dat ik dat goedpraat, maar dat wordt zo wel

in de hand gewerkt.

Versobering is dus een slechte zaak:

Basale rechten komen in het geding en het is

discriminatie

DISCRIMINATIE TEGENOVER ASIEKZOEKERS,

DIE NIET UIT ”VEILIGE LANDEN” komen.

Dat is dus Fout.

VERSNELDE PROCEDURES

En dan heb je natuurlijk die versnelde asielprocedures.

De gedachte daarachter is, dat de ”Veiligelanders”

nauwelijks enige kans maken op asiel [kansarm], ze de

druk op de ”asielketen” alleen maar verhogen [70]

en daarom in een ”versnelde prodecure” worden

geplempt [71]

En dat is gevaarlijk!

Want aangetoond is al, dat niet alle ”Veiligelanders”

automatisch geen risico lopen, want een land kan

volgens een Lijst wel veilig zijn, maar individuen kunnen

wel degelijk gevaar lopen.

Ik noem een Voorbeeld, omdat het mij zo getroffen heeft,

al is dit gelukkig WEL goed afgelopen

Schrijfster van dit artikel citeert uit het Magazine One World, dat o.a.

een gesprek had met advocaat Flip Schuller [een bekende

van de schrijfster]:

”Schüller stond in 2021 een asielzoeker uit Mongolië bij, die als biseksuele trans man in zijn land van herkomst werd mishandeld en bedreigd. De asielaanvraag werd in 2019 afgewezen, omdat Mongolië op de lijst met veilige landen staat, maar de Raad van State oordeelde in hoger beroep dat de IND niet altijd de juiste, beschikbare bronnen gebruikt. De beoordeling voldeed daarmee niet aan de Europese richtlijnen en de man mocht alsnog blijven.”

[72]

Deze vluchteling, vervolgd vanwege sexuele

orientatie [73] heeft [gelukkig] geluk gehad, maar 

hoeveel anderen, die echt gevaar lopen niet, enkel

en alleen omdat hun LAND op de lijst van Veilige

Landen staat?

Zo’n ”versnelde procedure” en een bij voorbaat betiteling

van ”Veilig Land” kan dus levensgevaarlijk zijn!

En weer is die ”Versnelde procedure” discriminatie

DISCRIMINATIE tegenover asielzoekers,

die NIET uit een ”Veilig Land” komen.

En uiteindelijk wordt die hele ”Versnelde procedure”

gelogenstraft door het feit, dat wel degelijk een

groep uit die ”Veilige Landen” mag blijven.

Een kleine groep weliswaar [74],

maar het gaat om mensen, niet om cijfers.

Tenminste:

Zo zou het moeten gaan…..

BELANDEN OP STRAAT

Het houdt maar niet op, maar niet verwonderlijk

als je bedenkt hoe het Koninkrijk der Nederlanden

al jarenlang met vluchtelingen omgaat [75]

Als het asielverzoek van een ”Veiligelander”

wordt afgewezen en het land van herkomst

hen weigert [wat nogal eens gebeurt] [76]

moeten ze weg uit de opvang en worden zij

zogezegd ”geklinkerd”, wat betekent,

dat je je maar op straat moet zien te redden [77]

Of ze vertrekken naar een ander land, waar ze

natuurlijk net zo kansloos zijn als in Nederland.

Eigenlijk zouden deze mensen [als Nederland tenminste

een echte rechtsstaat was] in aanmerking moeten

komen voor een Buitenschuldcriterium [78],

maar zie daar maar eens aan te komen, zeker als de

Overheid je wel kan vreten, omdat een deel van je

groep overlast veroorzaakt…….

Bovendien worden aan het verkrijgen van dat

Buitenschuldcriterium zulke waanzinnige eisen

gesteld [79], dat je volgens mij nog eerder zonder training

de Grand Canyon beklimt…..

BEHANDELING OVERLASTGEVENDE ASIELZOEKERS

Naast het [vaak terechte] gejammer over de

overlast, die wordt veroorzaakt door een kleine

groep Veiligelanders [niet alle Veiligelanders 

veroorzaken natuurlijk overlast] [80], wordt

de Andere Kant vaak niet genoemd, namelijk

het gewelddadig optreden tegen Veiligelanders,

in de ”speciale opvanglocatie” , ook wel

Procesbeschikbaarheidslocaties genoemd [81]

Enge instellingen, waarover straks meer.

Welnu, wat is gebleken na onderzoek van de

Inspectie van Justitie en Veiligheid?

Dat er sprake is van gewelddadig gedrag van

medewerkers van die ”speciale opvanglocaties’

tegenover overlastgevende asielzoekers, hier dus de Veiligelanders [82]

In haar berichtgeving schrijft de Inspectie Veiligheid

en Justitie o.a.

”In het voorjaar van 2022 ontving de Inspectie JenV een melding van misstanden binnen de HTL. Op basis daarvan vroeg de Inspectie JenV informatie op en hield zij gesprekken met medewerkers, en ex-bewoners. Ook bezocht zij eind augustus onaangekondigd twee keer de locatie en keek zij onder meer camerabeelden terug. Uit dit alles kwam het beeld naar voren dat de leefomstandigheden en de veiligheid op de HTL niet op orde zijn.

Zo passen woonbegeleiders geweld toe dat niet proportioneel is. De Inspectie heeft talrijke voorbeelden gehoord van incidenten waarbij asielzoekers een klap of schop kregen. Ook in gevallen waarin de asielzoeker niet agressief was of zelfs al wegliep. Enkele woonbegeleiders zeggen dergelijke uitoefening van geweld en dwang normaal te vinden, terwijl dat alleen in gevallen van zelfverdediging, en dus als laatste redmiddel, geoorloofd is. Het is onduidelijk hoe ver de boa’s mogen gaan in het toepassen van dwang, dat laat de Inspectie nog uitzoeken.

Verder heeft de Inspectie waargenomen dat enkele medewerkers de asielzoekers uitlachen of uitschelden, een werkwijze die escalatie juist in de hand werkt. Hoofdinspecteur Inspectie JenV Hans Faber: “De asielzoekers die in de HTL zitten zijn geen makkelijke groep. Maar dat betekent niet dat medewerkers zomaar geweld mogen gebruiken om personen te corrigeren. Het is belangrijk dat de HTL-medewerkers over handvatten beschikken om hun moeilijke taak te vervullen. Dat ze bijvoorbeeld weten hoe ze om moeten gaan met mensen met een verstandelijke beperking, verslaving en psychische problemen, want dat speelt er in die groep. Dat betekent voor het personeel: extra ondersteuning, begeleiding en opleiding, zodat ze makkelijker kunnen de-escaleren.” [83]

Zie onder noot 84 de volledige brief van de Inspectie

aan Staatssecretaris van der Burg.

Volgens het laatste Bericht is nu die vervloekte

speciale opvang tijdelijk op slot  door een besluit van de 

Haagse Rechtbank [85], maar laten

we niet op de gebeurtenissen vooruitlopen.

HOOFDSTUK III

DE VUILE STREKEN VAN YESILGOZ/YESILGOZ

,IS STRIJDERS EN DE RECHTSSTAAT

Nog voordat Madame La Yesilgoz minister van

Justitie en Veiligheid werd en daarna VVD leider [toen

nog VVD Tweede Kamerlid] [86]

had schrijfster dezes al de degens met haar gekruist en

wel in twee met elkaar verband houdende kwesties:

In het eerste geval bleek zij geen moeite te hebben

met de in Irak opgelegde doodstraf aan IS strijders 

[87] terwijl de VVD [en ook deze Dame] toch

te pas en te onpas schermen met ”Onze Waarden” [88]

Bovendien schenen zij en haar VVD handlangers te

zijn vergeten, dat de EU tegen de doodstraf is……[89]

Grappig was dan wel weer, dat de jongerenvereniging

van de VVD [JOVD] fel stemming nam tegen dit

merkwaardige doodstraf standpunt van de eigen VVD…[90]

In het tweede geval liet zij zich in haar opiniestuk

”Geen medelijden met Jihadisten”, hoogst selectief

verontwaardigd uit waarbij ze kennelijk uit het oog verloor,

dat mensenrechten iedereen gelden of zouden

moeten gelden [91]

HOOFDSTUK IV

DE VUILE STREKEN VAN YESILGOZ/

STAATSSECRETARIS VAN DER BURG EN HANDLANGERS

Dat was dus de leuke kennismaking met la Yesilgoz

en om de lezer een indruk te geven van de manier

waarop Yesilgoz omspringt met de meest vanzelfsprekende

rechten.

Het zal de lezer dan ook niet verbazen, dat zij op 

ongeveer dezelfde wijze haar derriere afveegt aan

wat normaliter rechten van vluchtelingen zouden

moeten zijn [of

wat daarvan nog over is [92]

Dit in enthousiaste samenwerking met Staatssecretaris

van der Burg en andere handlangers.

DRAMATIS PERSONAE

Dilan Yesilgoz: minister van Justitie en Veiligheid

Eric van der Burg: Staatssecretaris van van Justitie

en Veiligheid [93]

Kees Loef: Nationale coordinator Overlast

Asielzoekers [94]

Dick Schoof: Secretaris-Generaal van het Ministerie van

Justitie en Veiligheid [95]

TARGETS:

Overlastgevende asielzoekers

De Eer van wat ik over deze schrijf, komt

grotendeels een NRC artikel toe, waarin een aantal

vuile praktijken aan het Licht werden gebracht

Zie voor artikel, noot  96

LEES:

Law and order man Kees Loef zwaaide af als

”Nationaal Coordinator Overlastgevende Asielzoekers”

[97] en was dus al geen kleine jongen in het Veld.

Een ervaren ”fikser” wordt hij genoemd ”die al voor verschillende gemeenten (o.a. Amsterdam en Arnhem) en grote organisaties programma’s en projecten heeft opgezet op het gebied van criminaliteitspreventie en sociale veiligheid”

[Ik citeer hier de website van de Rijksoverheid] [98]

Loef kreeg in de zomer van 2022 een telefoontje van

het Ministerie van Justitie en Veiligheid ”to do the job”

rond de ”overlastgevers” en was dus in die

hoedanigheid Nationaal Coordinator.

Hij kreeg [weer volgens die zo nuttige Overheidwebsite]

een heel vrije, ruime opdracht van de minister

[Yesilgoz] en Staatssectretaris [van der Burg] [99]

Dat zou een vervolg hebben, aldus het NRC artikel

Want Yesilgoz en Van der Burg hadden meer in de

zin……

Maar om op Loef terug te komen:

Hij is dus mede-verantwoordelijk voor de inzet

van dat ”versoberingsbeleid”, hoewel dat al reeds

[eerlijk is eerlijk] op de rails was gezet onder de

voorgangster van van der Burg,  Staatssecretaris van  Justitie en Veiligheid,

mevrouw Broekers-Knol [100]

Maar….het kan natuurlijk altijd ”beter”

Iets van de mentaliteit van Loef is in het volgende

te lezen:

”Loef: “Asielzoekers die weinig kans maken op een verblijfsvergunning krijgen daar onderdak en eten, maar geen leefgeld. En ze mogen nauwelijks de deur uit, omdat ze elke dag beschikbaar moeten zijn voor de afhandeling van hun procedure. Zo lukt het om binnen twee weken een beschikking op hun aanvraag af te geven.”

De meesten wachten die beschikking overigens niet eens af. “Die hebben na een dag of twee, drie al genoeg van die sobere opvang”, lacht Loef. “Ze hadden verwacht, zoals in de oude situatie, zo’n anderhalf jaar in de reguliere opvang te kunnen doorbrengen. En vanuit die relatief luxe positie hier in Nederland rottigheid te kunnen uithalen en vermogensdelicten te kunnen plegen. Zodra ze inzien dat dat er niet meer inzit, doen ze aan – wat ik noem – ‘zelfuitzetting’: ze verlaten de opvang en vertrekken. Verreweg de meesten gaan naar het buitenland; die zien we hier niet meer terug.”” [101

Een leuk Maatje voor Yesilgoz [102]

En let ook op dit stukje, vooral de laatste zin:

”Tegelijkertijd werkten Loef en zijn team ook hard aan verbetering van de samenwerking tussen COA, IND, DT&V en politie/AVIM (Afdeling Vreemdelingenpolitie, Identificatie en Mensenhandel) in het team dat werkt aan een snelle, slagvaardige afhandeling van de (doorgaans kansarme) asielaanvragen van de overlastplegers. Loef: “Zeg maar: een aparte procedure, onder de officiële stroom langs, om die aanvragen zo snel mogelijk af te doen.” [103]

Dit werkt Licht op wat nu volgt en het NRC artikel

ondersteunt.

Deze meneer Loef, die dus al eerder de vrije hand gekregen

had van minister van Justitie Yesilgoz en Staatssecretaris

van der Burg [104] en die niet vies is van vuile spelletjes

en het ontkrachten van de rechten van vluchtelingen [105]

kreeg van Yesilgoz opnieuw carte blanche bij

een experiment met een aanpak voor overlastgevende

asielzoekers.

Bewust werd vaag gelaten wat overlast was, er werd

gesproken over ”potentiele” overlastgevers

[mensen, die dus nog niets daadwerkelijk

hadden gedaan] en Officieren van Justitie werden

onder druk gezet asielzoekers zoveel mogelijk te

vervolgen bij lichte vergrijpen [106]

Om nog maar niet te spreken van de omstandigheden

in de zogenaamde Procesbeschikbaarheidslocaties

Hoe ging dit nou in zijn werk?

ETNISCH PROFILEREN/”POTENTIELE”

OVERLASTGEVERS

ALS DE POLITIE ZICH VERZET TEGEN ETNISCH

PROFILEREN, DAN MOET HET ERG ZIJN

De Wens van Loef, minister Yesilgoz en co was,

asielzoekers, die overlast bezorgen, zo snel

mogelijk uit het asielsysteem werken

Nu kan je daar al grote Vraagtekens bij zetten, zeker

wanneer de criteria zo ruim worden opgerekt,

dat ”overlast geven” heel ruim en vaag

wordt gedefinieerd [107]

Maar er is meer en wat dat ”meer” is, komt

grofweg neer op etnisch profileren:

Loef zelf merkt op [ik citeer NRC}

”„Noem ze Marokkanen, noem ze Noord-Afrikanen. Die bedoel ik.”

[108]

Klinkt al onheilspellend he

Maar er volgt meer:

Ik citeer NRC:

”Het plan [van Loef, toevoeging Astrid Essed]

beschrijft hoe potentiële overlastgevers meteen bij aankomst in Nederland naar een sobere opvang moeten worden gestuurd, met slechts ‘bed, bad, brood’. Waar andere asielzoekers vaak meer dan een jaar op een inwilliging van een asielverzoek wachten, moet deze groep binnen een paar dagen worden afgewezen. Als ze daartegen in beroep gaan, moeten ze naar een nóg strengere locatie, zo staat in het document dat in bezit is van NRC.”

[109]

LET WEL:

Dit gaat dus om POTENTIELE overlastgevers

[de mensen hebben dus nog niets gedaan],

die bij de grens al worden geslecteerd en een

versoberde opvang in worden gepest!

Dit heet etnische profilering! [110]

Dit heet rechtsverkrachting!

Verbazingwekkend was het, dat een Orgaan

van de Politie, de Vreemdelingenpolitie,

die

volgens dit ”Loef Plan” het Vuile Werk

moest opknappen door asielzoekers volgens

dit Plan aan de Poort zou moeten selecteren,

niet amused was en al gauw in de richting

van etnische profilering wees [111]

Volgens NRC stond er in een intern

politiedocument onder andere te lezen:

”„Hoe bepaal je de criteria van een overlastgevende vreemdeling aan de voorkant?”

 „Is dat op afkomst of uiterlijk? Ligt etnisch profileren hier niet op de loer?” [112]

EN

”„Je kunt niet iemand vastzetten omdat hij uit Tunesië komt.” [113]

De chef van de Vreemdelingenpolitie zou

ook hebben geweigerd, aan dit Plan mee te werken [114]

Kun je nagaan:

Want als de Politie, die zelf bepaald niet vies is

van etnisch profileren [115] zich verzet, dan moet

het erg zijn.

En erg WAS het

Trouwens, wie zich keerde tegen de onheilspellende 

Loef plannen, kreeg te horen:

”Dit is wat de minister wil” [116]

NIEUW PLAN

Dat ”etnisch profileren” Plan van Loef haalt het niet,

ook vanwege verzet bij de politie zelf [117]

Maar Loef zou Loef niet zijn, of het volgende

Loef plannetje ligt in de maak:

En dat is-zoals we van Loef mogen verwachten-een gemeen

plannetje:

Waar in het eerste plan ‘potentiële overlastgevers’ al aan de poort zouden worden geselecteerd, richt het nieuwe plan zich op asielzoekers met ‘kansarme’ aanvragen die al daadwerkelijk voor overlast hebben gezorgd. Hun asielverzoek moet ‘bovenop de stapel’ worden gelegd, zodat ze zo snel mogelijk kunnen worden afgewezen en geen recht meer op opvang hebben. [118]

En wie als ”overlastgevende asielzoeker met een kansarme aanvraag” is ”geselecteerd”, komt in de Gevangenis terecht.

OKAY, geen gevangenis in de zin van de Wet, maar het komt

er WEL op neer:

”Procesbeschikbaarheidslocatie”, heet dit Gedrocht [119]

en de mooiste manier waarop dit beschreven kan worden,

doet de NRC

LEES MEE:

”Intussen wordt in opdracht van het ministerie een metershoog hek gebouwd om een woonblok op het asielzoekerscentrum van Ter Apel. Het woonblok krijgt een nieuwe naam: ‘procesbeschikbaarheidslocatie’ – kortweg ‘PBL’. Daar worden de asielzoekers uit de pilot naartoe gestuurd, bevestigt de IND. In de PBL moeten ze vrijwel de hele dag binnen blijven. Twee blokken van één uur mogen ze dagelijks naar buiten, maar volgens de huisregels blijven ze dan wel binnen de hekken van de locatie. Als ze afspraken missen of de locatie toch verlaten, vervalt hun asielaanvraag en moeten ze het land uit.” [120]

NOU, ”mooier” kun je het niet beschrijven

Zelf schrijft de Overheid euphemistisch

”De procesbeschikbaarheidslocatie (PBL) is een pilot die opvang biedt aan de zogenoemde kansarme asielzoekers. De kans dat hun asielaanvraag wordt afgewezen is groot. In de pilot PBL biedt de overheid sobere opvang. Asielzoekers moeten continu beschikbaar zijn voor de asiel-, beroeps-, en vertrekprocedure.”

[121]

Klinkt ook naar, maar versobering op zich

was er al een hele tijd [122]

Nee, het naargeestige en griezelige hier is die de facto [Latijn voor, in feite] [123] gevangenis waar mensen

in belanden, die nog in de asielprocedure zitten

en misschien wel vervelende, maar geen ernstig strafbare feiten hebben begaan.

En zoals althans volgens het NRC artikel blijkt is,

dat de criteria voor ”overlast’ byzonder vaag

worden omschreven [124]

Wij Astrid Essed begrepen al wel, dat die vage criteria

geen toeval waren, hetgeen nog bevestigd wordt

door het NRC artikel [125]

Tegen deze vuile streken van het leuke Team Yesilgoz/van der Burg/Loef zou van de kant van

de politie, volgens NRC toch wel redelijk wat Tegenwind

geweest zijn [126]

Nogmaals:

Het moet erg gesteld zijn als de politie, zelf niet vies van

etnische profilering [127] gaat protesteren tegen

etnische profilering en discriminatie!

HONGER

En alsof dat allemaal nog niet erg genoeg is,

zijn de leefomstandigheden in die Procesbeschikbaar

heidslocatie ook al ten hemel schreiend:

De NRC laat de 35 jarige Syfaks, een Algerijnse asielzoeker, aan het woord:

”Je slaapt er op een matras op de grond”, vertelt deze 35-jarige Syfaks. „’s Ochtends krijg je een boterham, ’s avonds een diepvriesmaaltijd. Verder niets. Mensen worden gek van de honger. Er zijn steeds vechtpartijen, zonder dat de bewakers ingrijpen.” [128]

En verder [ik citeer NRC]

”Vier dagen hield hij het er uit. Daarna klom hij over het hek van de PBL om brood te kopen. Toen hij terugkwam, werd hij bij het hek geweigerd: locatie verlaten – asielaanvraag vervallen.” [129]

Ongelooflijk

Maar dit Muisje zal nog een staartje hebben

BLIJF LEZEN!

Natuurlijk kwam er-mede naar aanleiding van dat

onvolprezen NRC artikel, dat de hele Zaak aan het

rollen bracht-een reactie van de Yesilgoz/Van der

Burg Bende.

Lees onder noot 130

Mooie praatjes, een weinig geloofwaardig Verhaal.

Ook juristen hebben de Vuile Plannetjes van dit

Yesilgoz/Loef/Van der Burg Stel keihard

onderuitgehaald [131]

En dan lekker geheimzinnig lopen te

doen, Vuile Schurken! [132]

DE FINALE!

DE RECHTBANK!

Er is een Spreekwoord dat luidt:

”Al is de Leugen nog zo snel, de Waarheid achterhaalt

haar wel”

Dat gaat lang niet altijd op in deze Wereld van Ongelijkheid.

Maar deze keer kwam het in de buurt!

Want op 1 maart anno Domini 2024 heeft de rechtbank uitspraak gedaan in een zaak, die de 35 jarige Algerijnse asielzoeker Syfax had aangespannen tegen zijn plaatsing

in de Procesbeschikbaarheidslocatie en de uitspraak

was in het voordeel van Syfax! [133]

Het kwam erop neer, dat het besluit van het COA, Syfax

in de PBL te plaatsen, werd vernietigd.

O.a. werd er in het vonnis opgemerkt:

”De PBL bestaat uit een aantal kamers en gemeenschappelijke ruimtes. Rondom de PBL staan hekken waardoor de PBL afgesloten is van de rest van de locatie. In een PBL geldt verder een streng en sober regime; asielzoekers hebben een verplicht dag- en avondprogramma en mogen de PBL 2x een uur per dag verlaten, verder niet. De rechtbank oordeelt dat vrijheidsbeperking bij opvang van asielzoekers niet uitgesloten is. De vrijheidsbeperking die zo groot is als deze moet wel goed geregeld worden. Dat is hier niet gebeurd. Dat betekent dat de beslissing om eiser in een PBL te plaatsen vernietigd wordt. Eiser heeft recht heeft op gewone opvang totdat op zijn asielaanvraag is beslist. Het beroep is gegrond.” [134]

Zie voor verder Leesplezier, de noten 135 en 136!

De Lezer zal al begrepen hebben, dat hiermee die vervloekte

Procesbeschikbaarheidslocatie op losse schroeven komt te staan! [137]

PRACHTIG!

Want dat doorkruist zeker de Gemene Plannetjes van het Trio

Yesilgoz/Van der Burg/Loef!

Al is de Leugen nog zo snel……..

EPILOOG

Ik stop ermee!

Want ik heb genoeg gezegd over deze Drek aan

Discriminatie,Etnische Profilering, Terreur tegen Vluchtelingen

en de Verdere Fascistoisering van de Samenleving [138]

Genoeg aandacht aan besteed

GENOEG!

Wie Nu nog niet doorheeft, hoe smerig er met vluchtelingen wordt

omgegaan, hoe deze hele Samenleving is verworden tot een Openlijke

Fascistische Beerput, wil het niet zien.

En heb ik u al verhaald over de openlijke Leugens van

Yesilgoz over de nareizende vluchtelingen?

Welnu, lees dan zelf noot 139!

TOCH:

Ik vond het belangrijk, aan de Vooravond van de realisatie

van Of een Griezelig Fascistenkabinet of Iets, dat alleen maar

Uitstel van Executie is, nogmaals de Vluchtelingen in

Beeld te brengen.

Ik stop met dit artikel, dat [met plezier] heel veel tijd gekost heeft

Ik heb genoeg gezegd

ASTRID ESSED

NOTEN

NOTEN 1A EN 2A/”SURREALISME”

NOTEN 1 T/M 48/HOOFDSTUK I

NOTEN 49 T/M 85/HOOFDSTUK II


NOTEN 86 T/M 91/HOOFDSTUK III

NOTEN 92 T/M 137/HOOFDSTUK IV

NOTEN 138 EN 139/EPILOOG

Reacties uitgeschakeld voor Kafka in de Polder/Over Yesilgoz, die de wet verzet/Over niet-recht en willekeur tegen vluchtelingen

Opgeslagen onder Divers

Nergens plaats, nergens welkom en de haat van een Overheid/Amsterdam 2019/Jaar nul, een Stad in het Oosten

NERGENS PLAATS, NERGENS WELKOM EN DE HAAT VAN EEN OVERHEID/Amsterdam 2019/Jaar nul, een Stad in het Oosten.

Image result for No place in the inn/Images

NIET WELKOM/GEEN PLAATS IN DE HERBERG

NIET WELKOM/SYRISCHE VLUCHTELINGEN

NIET WELKOM/VROUWEN VAN IS STRIJDERS EN HUN KINDEREN IN KAMPEN

Uitgeprocedeerde asielzoekers verhuizen van Vluchtkantoor op de Weteringschans naar Vluchthaven in het voormalige huis van bewaring in de Havenstraat. (Binnenland - documentair - enkel)

NIET WELKOM/WE ARE HERE

Komt dat u bekend voor, lezers?Een Verhaal uit vervlogen dagen, toen een arme Familie op weg ging naar een stad, omdat vanwege de volkstelling door een vreemde bezetter, iedereen naar zijn geboortestad moest.Wat een va en vient moet dat geweest zijn op die stoffige wegen.De aanzienlijken konden zich draagstoelen veroorloven, de armen, zoals dit gezin, kon maar mooi per ezel reizen.Dat wil zeggen:De man trok de ezel, de vrouw, die hoogzwanger was, dat op het dier.Wat een tocht!Hoogzwanger, over stoffige en hobbelige wegen, door elkaar geschud op een ezel.Het moet die ezel -laten we daar ook eens bij stilstaan- ook niet zijn meegevallen.Hitte, stof, en voort maar.Een moeilijke tocht voor de man, die trok, de vrouw die hoogzwanger was en de ezel, die het lastdier was.En zoals wel vaker gaat als je arm bent:Toen zij uiteindelijk in hun Geboorteplaats, Bethlehem, aankwamen, was er nergens plaats.Vol natuurlijk, vanwege die verduivelde volkstelling, maar ook konden zij als armen zich geen goede slaapplaats veroorloven.Maar ja, de vrouw moest moeder worden en de medelijdende herbergier zal gezegd hebben:Er is nog een plaatsje in de stal.En zo geschiedde.
Een Gezond Kind werd geboren.
Ik denk weleens:Hoeveel Syrische vrouwen zijn ook zo vertrokken, hier gevlucht voor een oorlog.En hoe is dat afgelopen, met die aanstaande moeders.Hebben ze goed kunnen bevallen?Waar?Is het kind in leven gebleven?Ze waren immers op de vlucht.
En hoe zit dat met die vrouwen van IS strijders, die in Syrische kampen zitten inomstandigheden waarvan Amnesty en Human Rights Watch zeggen:Dat is onmenselijk!Ik heb veel gelezen over overbevolking, slechte sanitaire omstandigheden, babysterfte.Het is geen populaire groep, nee en er zitten ongetwijfeld vrouwen bij, die zo het een en ander op hun kerfstok hebben, maar ja, daar kunnen die kinderen ook niets doen, ook al laat de ”beschaafde” Nederlandse regering ze daar lekker in hun sop gaarkoken.Ondanks oproepen van Human Rights Watch, het Rode Kruis en ook de Koerden, die met hen in hun maag zitten, om ze te repatrieren naar waar ze vandaan zijn gekomen, in dit geval Nederland.En hoe hatelijk soms ook, ook die vrouwen verdienen geen mensonwaardige omstandigheden, want mensenrechten zijn nou eenmaal niet alleen voor mensen, die we aardig vinden.
EEN STAD IN HET OOSTEN, JAAR NUL/HAAT VAN EEN OVERHEID
Dat was zo in het Jaar nulDat is nu nog zo, in 2019, in Amsterdam
In het Jaar nul, het Jaar van de Geboorte van het Kind, dat, en hou dat goed in herinnering, lezers, uit het Oosten kwam, net als die Syriers, net als vele andere vluchtelingen, was er al haat van een Overheid.Drie wijze mannen [De Wijzen uit het Oosten], die een voorspeling over het kind kenden, hadden de stal bezocht en het Kind geschenken gegeven.Maar de puppet koning, Herodes, wist ook van de voorspelling en uit misinterpretatie en angst [dat dit Kind hem als koning zou onttronen] liet hij alle pasgeboren kinderen in Bethlehem doden.Massamoord in het Jaar nul.
De ouders, gewaarschuwd in een droom, konden op tijd met het Kind ontkomen naar Egypte.Saiiaint detail:
Was het in het Europa van deze tijd, zou hun vluchtverhaal vast niet zijn geloofd.
AMSTERDAM 2019/HAAT VAN EEN OVERHEID
Haat van de Overheid ervaren nu de mensen van We are Here:Niet uitzetbaar, maar toch geen verblijfsvergunning krijgend, zwerven ze nu al sinds 2012 door Amsterdam, zijn gedwongen pand na pand te kraken, waaruit ze weer verdreven worden, krijgen criminaliserende bagger over zich heen -dat zij inbrekers zij, dat zij chanteurs zijn, dat zij gelukszoekers zijn, dat zij ”al krakend door de stad trekken”, alsof het een hobby was, dat zij voor overlast zorgen-Ze slapen in ijskoude garages, waar geen stromend water is, moeten leven van giften van anderen en worden op geen enkele manier gesteund door de Gemeente, tenzij -o afpersing- zij bereid zijn zich in te zetten voor terugkeer naar oorlog en ellende
En als er een of twee keer eentje door het lint gaat, wanhopig geworden door de onmenselijke situatie, gaat de hele [extreem] rechtser goegemeente los en besluit een laffe burgemeester, die zich ”hoedster van de vrijheid” noemt, strenge maatregelen[tot registratie aan toe] te nemen om hen het kraken onmogelijk te maken.Terwijl zij hen nog geen hap brood aanbiedt en geen enkele voorziening voor hen regelt.

HAAT VAN EEN OVERHEID
Is dat wat een ”beschaafd land” doet.
Is de wereld zoveel beter geworden, sinds het Jaar nul.
Ik betwijfel dat.
Ze zullen zich het Kerstdiner wel goed laten smaken, die [[extreem] rechtse dames en heren, die zo veroordelend klaar staan over We are Here, maar ondertussen hun medemensen, vluchtelingen in nood, laten verrekken.
Dat is niet de betekenis van Kerstmis.
Kerstmis is:
Naast deze mensen gaan staan en solidair zijn
Dat wilde ik even gezegd hebben en daarom heb ik tijd gemaakt voor deze Boodschap aan u, lezers.
Om niet te vergeten waar het eigenlijk om gaat
Iedereen Goede en Vrolijke Kerstdagen toegewenst en een Gezond en Strijdbaar 2020.
Astrid Essed

Reacties uitgeschakeld voor Nergens plaats, nergens welkom en de haat van een Overheid/Amsterdam 2019/Jaar nul, een Stad in het Oosten

Opgeslagen onder Divers

Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz

GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN/OVER IS VROUWEN, JEZIDI’S EN MENSENRECHTEN/QUOTE ATTACK OP DILAN YESILGOZ 

Twee IS-vrouwen met een kind in het Syrische detentiekamp al-Hol AFP

Een foto uit een kamp in al-Hol in Noordoost-Syrië AFPHTTPS://NOS.NL/ARTIKEL/2311309-IS-VROUWEN-EN-KINDEREN-TERUG-IN-NEDERLAND-WAT-GEBEURT-ER-MET-ZE.HTML HTTPS://WWW.HRW.ORG/NEWS/2019/07/23/SYRIA-DIRE-CONDITIONS-ISIS-SUSPECTS-FAMILIES

VOORAF:

Dilan Yesilgoz, VVD Tweede Kamerlid en woordvoerder Terrorismebestrijding, Veiligheid, Politie, Rampenbestrijding en nog een aantal andere zaken [1], laat weer eens van zich horen.Deze keer in een door AD geplaatst stuk ”Geen medelijden met Jihadisten. Steun de slachtoffers in plaats van IS vrouwen” [2]Eerder kwam ze  in de kwestie ”terughalen of niet” van IS vrouwen en de berechting van IS strijders in het nieuws door in de Tweede Kamer te verklaren, dat het eventueel voltrekken van de doodstraf aan IS strijders na ”berechting” in Irak voor de VVD ”acceptabel” zou zijn. [3]Ik vind het weerzinwekkend, dat loslaten van het elementaire recht op leven, dat door de EU hoog wordt gehouden [4] [Nederland is toch nog een EU land?], maar ook onder artikel 114 in de Nederlandse Grondwet is verankerd. [5]Vandaar dat ik daartegen protesteerde in de vorm van een artikel en Ingezonden Stuk , waarin ik ook de nadruk legde op de hypocrisie van de VVD. [6]Wel zwaaien met ”onze waarden” [7] wanneer dat zo uitkomt, maar wanneer het om ”onze vijanden” gaat [term, die Rutte ooit hanteerde ivm IS] [8], zijn we ineens niet thuis.Veel belangrijker dan mijn protest was de ronduit afwijzing door de Tweede Kamer [9] en vooral protesten binnen de VVD zelf.Van minister van Buitenlandse Zaken, Blok, en de JOVD, jongerenorganisatie van de VVD. [10]

ARTIKEL  ‘Geen medelijden met Jihadisten.”  

Alsof deze verwerpelijke stellingname van Yesilgoz [natuurlijk backed by de VVD] nog niet genoeg was, ging ze over tot het schrijven van genoemd AD artikel dus ” ”Geen medelijden met Jihadisten. Steun de slachtoffers in plaats van IS vrouwen”, waarvan ik mij bij lezing afvroeg:
Zou Yesilgoz weleens gehoord hebben van de volgende belangrijke basisbegrippen in het Internationaal Recht:
Gelijke rechten voor iedereen.Iedereen wordt voor onschuldig gehouden, tot schuld bewezenVerbod op collectieve straf [11]
Ja, dat en nog veel meer, mevrouw Yesilgoz, ligt verankerd in de Internationale Verdragen, waarmee Nederland zo graag schermt, als het zo uitkomt.
Ik heb getwijfeld, of ik aandacht zou besteden aan gevaarlijk geraaskal als in dit artikel, maar heb besloten, dat toch te doen.Want de VVD is geen achterafpartij, maar de op dit moment grootste partij in dit land, een regeringspartij, die al voor de derde keer een premier heeft afgeleverden dus behoorlijk invloedrijk.Zorgwekkend ook, hoe deze Partij, die niet vreemd is van xenofobie [12], nu al zo ver is geradicaliseerd, dat zij overweegt, een van de meest elementaire mensenrechten, het recht op leven, aan de kant te schuiven, als het zo uitkomt. [13]Dergelijke verderfelijke opvattingen kunnen zich op den duur als een olievlek verspreiden en als dit de toekomst van Nederland is, belooft dat weinig goeds.
Vandaar toch maar weer de strijd aangebonden.
QUOTE ATTACK
Mijn felle commentaar zal worden geleverd in de vorm van een ”Quote attack”
Dus iedere keer citeer ik grote delen uit de tekst van Yesilgoz, dat ik belangrijk vind, waarna mijn commentaar, van noten voorzien uiteraard, zoals de lezer van mij gewend is.

Ik besef het gevaar van het selecteren van teksten uit een artikel, waardoor er een bepaalde indruk kan ontstaan, maar aangezien ik feitelijk vrijwel de gehele tekst citeer, wordt dat gevaar daarmee ondervangen.Bovendien geef ik, zoals de lezer van mij gewend is,mevrouw Yesilgoz een eerlijke kans, door haar getranscribeerde artikel direct hieronder weer te geven, [dus nog voor het notenapparaat], waardoor iedereen de tekst kan mee of overlezen.

Nu lezers, ik begin hierbij mijn Quote Attack

Astrid Essed

QUOTE ATTACK ASTRID ESSED OP ARTIKEL DILAN YESILGOZ:
”GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN/STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWEN”

QUOTE ATTACK 1

” GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN”
Ik begin al direct met de Kop van de tekst ”Geen medelijden met Jihadisten”Wat Yesilgoz niet kan of wil  begrijpen is, dat het niets met ”medelijden” of ”begrip” [een woord, dat zij in haar artikel gebruikt] te maken heeft.Je kunt afschuw hebben voor iemand’s gedachtegoed  [en IS heeft er hard zijn best voor gedaan, en is daar ook in geslaagd, mensen, waaronder ondergetekende, met afschuw te laten kijken naar hun daden en ook gedachtegoed] en zijn/haar daden afkeuren en verafschuwen [me dunkt terecht in het geval van IS] [14], maar daarnaast blijven uitgaan van de in Internationale Verdragen, zoals de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens [15] voorop vastgelegde principes, dat de inherente waardigheid van ieder mens gerespecteerd moet worden en dat iedereen recht heeft op een humane behandeling, ook IS strijders of strijdsters. [16]

QUOTE ATTACK 2”STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWEN”
Ik blijf nog even bij de kop van de tekst ”Geen medelijden met Jihadisten”Want het tweede deel van de tekst luidt ”Steun de slachtoffers in plaats van IS vrouwen”
Yesilogoz suggereert, dat er een tegenstelling is tussen die tweeWant, in haar wereldbeeld en dat van de VVD kennelijk, steun je OF de IS vrouwen, OF de slachtoffers [van de IS vrouwen]En dat, waarde lezers, slaat nergens op.Want als het om RECHTEN van mensen gaat, is het niet OF, OF, maar EN, ENOntegenzeggelijk zijn vele Yezidi vrouwen slachtoffers van ernstige mensenrechtenschendingen, zoals uitgebreid gedocumenteerd [17] en verdienen ze iedere hulp en steun, maar dat betekent niet, dat IS vrouwen, ook al zijn zij medeplichtig of zelfs  verantwoordelijk voor deze mensenrechtenschendingen, nu ineens geen rechten, mensenrechten zouden hebben.Daarvoor haal ik graag de volgende Bijbeluitspraak aan:””want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” [18]

QUOTE ATTACK 3
CITAAT UIT TEKST YESILGOZ
”De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
De documentatie en beschrijvingen van de mensenrechtenschendingen, aan Yezidis aangedaan, is inderdaad misselijkmakend, daarin heeft Yesilgoz gelijk.Ik ben het er dan ook helemaal mee eens, dat na een eerlijk proces en bewezenverklaring van het aandeel van betreffenden [IS strijders en eventueel hun vrouwen] een pittige straf moet volgen.Als er minder aandacht is voor de Yezidi slachtoffers dan de situatie van Nederlandse ISers is dat inderdaad verwerpelijk.Tot zover mee eens
ECHTER:Op de laatste zin in het Yesilgoz citaat heb ik kritiek
”De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”
Het gaat er mijns inziens niet om, of IS’ers al dan geen ”spijt” hebben van hun deelname aan de strijd.Dat is niet te meten en heeft met hun elementaire rechten niets van doen.Want spijt of niet, bij bewezen verklaring van strafbare feiten dient een passende, pittige straf te volgen.Maar ook:Spijt of niet, elementaire mensenrechten blijven hetzelfde, zoals het recht op een eerlijk proces, humane behandeling en het recht op humane leefomstandigheden.Over dat laatste straks meer
QUOTE ATTACK 4
CITAAT YESILGOZ
”Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Wat ik zo gevaarlijk vind aan dit stukje is, dat Yesilgoz, zonder dat er nog een onderzoek is geweest, alle Nederlandse  ”IS vrouwen”over een kam scheert.Bij voorbaat gaat ze er al vanuit, dat zij allemaal wel niet alleen hetzelfde gedachtegoed en/of motieven hadden, maar ook, dat zij allemaal veel meer gedaan hebben dan een potje koken en voor hun kinderen zorgen.Je zult er gehad hebben, die inderdaad vertrokken vanuit sympathie voor het IS gedachtegoed [waarbij indoctrinatie ook een rol kan hebben gespeeld]Je zult naievelingen gehad hebben, die je van alles kunt wijsmaken.En misschien mensen, die handelden vanuit een slechte leefsituatie[problemen in persoonlijke of werksfeer, etc]Kortom:Het is veel complexer dan Yesilgoz dat steltEr zullen er geweest zijn, die ”alleen een potje hebben gekookt” en anderen, die veel meer gedaan hebben.Dat moet onderzoek uitmaken, geen VVD demagogie, zoals gehanteerd door Yesilgoz.

QUOTE ATTACK 5
CITAAT YESILGOZ
”Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Mijn commentaar op dit citaat sluit aan bij mijn voorafgaande Quote attack 4Natuurlijk zijn de getuigenissen van Jezidi vrouwen  zoals Nadia Murad en Parween Alhinto van groot belang en niemand ontkent ook de grootschalige mensenrechtenschendingen door IS aan de Jezidis [19], maar er is geen bewijs, dat alle Nederlandse IS vrouwen daaraan hebben meegedaan.Dat Yesilgoz dit wel suggereert, is niet alleen kort door de bocht, maar gevaarlijk.

QUOTE ATTACK 6
CITAAT YESILGOZ
”Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.
Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.”
EINDE TEKST YESILGOZ
De oplettende lezer ziet, dat ik hierbij ook een deel uit de tekst uit Quote attack 5 citeer, om de samenhang beter te laten doordringen
Als ik deze tekst overlees, valt mij op, en deze keer nog duidelijker, dat alle Nederlandse IS vrouwen over een kam worden geschoren
Nog even Yesilgoz
”Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.en”Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Dus zonder enig nader onderzoek naar individuele daden/handelingen van de Nederlandse IS vrouwen, neemt Yesilgoz bij voorbaat aan, dat zij zich aan vreselijke misdaden hebben schuldig gemaakt.
Niet alleen gevaarlijke stemmingmakerij, maar de schending van twee elementaire rechtsprincipes
”Onschuldig tot schuld bewezen” [20]Verbod op collectieve straf [21]En dat laatste haal ik uit het Yesilgoz citaat
”Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.”
Wat Yesilgoz dus in feite doet is [want er heeft geen feitelijk onderzoek plaatsgehad] ”de goeden onder de kwaden laten lijden”, collectieve straf dus in de volksmond
Wat Yesilgoz doet, is deze vrouwen schuldig verklaren, nog voordat er een gerechtelijk onderzoek heeft plaatsgehad.Nog voordat ze door een rechter in een onafhankelijk en eerlijk proces, door middel van deugdelijke bewijsmiddelen, zijn veroordeeld
Gevaarlijk en een Kamerlid, dat heeft gezworen/beloofd de Grondwet te respecteren [22], onwaardig.

QUOTE ATTACK 7
CITAAT YESILGOZ
”Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Wederom:Yesilgoz neemt al op voorhand aan, dat alle Nederlandse IS vrouwen [of alle vrouwen, die naar Syrie zijn afgereisd] zich hebben schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden.Dat slaat natuurlijk nergens op, zolang er geen wettig en overtuigend’bewijs voor is geleverd.Ik kom hierop nog terug
Even de rest van dit citaat, want dat is belangrijk, zelfs cruciaal
Yesilgoz
”Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.”
EINDE CITAAT
Ook al zou zelfs bewezen zijn, dat zij oorlogsmisdadigers, die mensenrechten grof geschonden hebben, betekent dat niet, dat zij geen gebruik zouden kunnen maken van de elementaire mensenrechten, die in een rechtsstaat zouden moeten worden gegarandeerd.Elementaire mensenrechten gelden voor iedereen.Weet u nog lezers?””want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.” [23]
QUOTE ATTACK 8
CITAAT YESILGOZ
”Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.”
EINDE CITAAT
Het doet er niet toe wat Yesilgoz ”gelooft” of ”weigert te geloven”That’s up to her, maar heeft met rechtsgang niets te maken.Onderzocht zal moeten worden, wat de exacte rol geweest is van Nederlandse vrouwen, die naar Syrie zijn afgereisd.In een eerlijk en onafhankelijk proces, met deugdelijke bewijsvoering.Waarna, bij bewezenverklaring van oorlogsmisdaden, een pittige en passende straf dient te volgen.
Sowieso worden trouwens ”IS vrouwen”, vervolgd wegens ”deelname aan een terroristische organisatie”, nog onafhankelijk van al dan geen gepleegde oorlogsmisdaden. [24]Hiervan zijn de gevolgen pittig, omdat de vrouwen, als ze kinderen hebben, worden geschorst van het ouderlijk gezag en de kinderen naar een pleeggezin gaan. [25]Dat is de procedure.
Dus laat Yesilgoz nu niet doen, alsof die vrouwen hier in een paradijs of lusthof belanden!
QUOTE ATTACK 9
CITAAT YESILGOZ
”Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen.”
EINDE CITAAT YESILGOZ
Niet alleen wat de VVD  betreft, wat mij betreft ook!Met de ontvangst van Yezidi vrouwen door de Tweede Kamer en hen de gelegenheid geven, hun verhaal te doen, ben ik het helemaal eens, ja.
En ja, Nederland moet deze vrouwen zeker beschermen.Maar dat betekent nadrukkelijk NIET, dat ook IS vrouwen geen recht op bescherming, of mensenrechten zouden hebben.
Om te beginnen ben ik van mening [maar dat heb ik al reeds eerder geschreven], dat Nederland hen wel moet terughalen, ja, vanwege de mensonterende omstandigheden in Syrische kampen. [26]
En verder ben ik van mening, dat deze vrouwen in Nederland berecht moeten worden.Dat worden zij sowieso wegens verdenking op deelname aan een terroristische organisatie [27], maar waar het om eventuele oorlogsmisdaden gaat, moet het onderzoek in Nederland plaatsvinden, aangezien de rechtsgang in Irak [want daar zouden zij dan terecht staan] in geen enkel opzicht beantwoordt aan de standaarden voor een eerlijk proces [28].
Zo hoort het toe te gaan in een rechtsstaat, mevrouw Yesilgoz.Mensenrechten zijn er voor iedereen, niet alleen voor de politieke vrienden van de VVD!

EPILOOG
In haar artikel ”Geen medelijden met Jihadisten”, is het verbijsterend, dat VVD Tweede Kamerlid Yesilgoz al bij voorbaat ervan uitgaat, dat alle naar Syrie afgereisde Nederlandse IS vrouwen schuldig zouden zijn aan oorlogsmisdaden.Daarmee schendt zij het principe ”onschuldig tot schuld bewezen”Ook is de teneur van het artikel, dat deze vrouwen vanwege hun echte/vermeende verantwoordelijkheid voor het leed aan anderen, dan maar hun elementaire mensenrechten hebben verspeeld.Gevaarlijke en demagogische redeneringen!Als zij zich schuldig hebben gemaakt aan oorlogsmisdaden na vaststelling in een eerlijk proces, volgt er wat mij betreft een pittige straf, maar niet nadat zij, net als ieder ander, alle kansen en rechten hebben gekregen.In Nederland, want in Irak is geen eerlijke rechtsgang. [29]Bovendien:Zij zijn uit Nederland gekomen.Naar Nederland keren zij dus ook terug. [30]

ASTRID ESSED

ARTIKEL DILAN YESILGOZ, GEPUBLICEERD IN AD
GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWEN

https://www.trendsmap.com/twitter/tweet/1191974414365184000
[Tekst kan vergroot worden door een klick op de computer]
Transcriptie tekst
ADGEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWENDilan YesilgozTweede Kamerlid VVD
Het bagatelliseren van de rol van IS vrouwen moet stoppen, stelt Dilan Yesilgoz-Zegerius. De lobby voor hun terugkeer en meer begrip is beschamend. Terwijl over de echte slachtoffers niet wordt gesproken.
”Ik bleef hem zeggen, dat het pijn deed-stop alstublieft, getuigt het 12 jarige meisje.Hij snoerde haar de mond en bond haar handen vast.Voordat hij zich aan het twaalfjarige meisje vergreep, ging hij aan de bedrand bidden.”Hij zei, dat hij volgens de Islam een ongelovige mag verkrachten.Hij zei, dat door mij te verkrachten, dichter bij God komt.De New York Times sprak met 21 vrouwen en meisjes, die uit de handen van IS strijders konden ontsnappen.De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”IS bruiden” worden de vrouwen eufemistisch genoemd.Waar over de echte slachtoffers van IS, zoals de Jezidi gemeenschapn, nauwelijks wordt gesproken, lijkt iedereen zich zorgen te maken over de vraag hoe deze vrouwen moeten worden teruggehaald naar Nederland.Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.
‘[Tekst in artikel]
ONBEGRIJPELIJK, DAT ZIJ WILLEN TERUGKEREN NAAR HET LAND, DAT ZIJ ZO VERACHTEN
[EINDE TEKST IN ARTIKEL. ARTIKEL VERVOLGT”:]
Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.De lobby voor repatriering en meer begrip voor IS vrouwen is wat de VVD betreft beschamend en naief.Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.Onbegrijpelijk, dat zij zo graag willen terugkeren naar het land, dat zij bij hun volle verstand en vanuit diepgewortelde verachting hebben verlaten.Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen.
DILAN YESILGOZTWEEDE KAMERLID VOOR DE VVD, WOORDVOERDER TERRORISME EN  VEILIGHEID

EINDE ARTIKEL YESILGOZ

NOTEN

[1]

PARLEMENT.COMD. (DILAN) YESILGOZ-ZEGERIUS
https://www.parlement.com/id/vk93lsytn3mr/d_dilan_yesilgoz_zegerius

TEKST

Dilan Yesilgöz (1977) is sinds 23 maart 2017 lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. Zij was eigenaar/senior adviseur van Bureau DNW in Amsterdam en raadslid in de hoofdstad. Eerder was zij bestuursadviseur veiligheid en zorg van het College van B&W van Amsterdam. Mevrouw Yesilgöz is woordvoerder politie, veiligheid, rampenbestrijding, grensbewaking, cyber security, terrorismebestrijding en drugsbeleid.
ZIE VOOR OVERIGE TEKST

https://www.parlement.com/id/vk93lsytn3mr/d_dilan_yesilgoz_zegerius

[2]

https://www.trendsmap.com/twitter/tweet/1191974414365184000

Dilan Yesilgoz’ Tweet ”Geen medelijden met Jihadisten!Mijn opinie in het @ADnl vandaag 

[Tekst kan vergroot worden door een klick op de computer]
Transcriptie tekst
ADGEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWENDilan YesilgozTweede Kamerlid VVD
Het bagatelliseren van de rol van IS vrouwen moet stoppen, stelt Dilan Yesilgoz-Zegerius. De lobby voor hun terugkeer en meer begrip is beschamend. Terwijl over de echte slachtoffers niet wordt gesproken.
”Ik bleef hem zeggen, dat het pijn deed-stop alstublieft, getuigt het 12 jarige meisje.Hij snoerde haar de mond en bond haar handen vast.Voordat hij zich aan het twaalfjarige meisje vergreep, ging hij aan de bedrand bidden.”Hij zei, dat hij volgens de Islam een ongelovige mag verkrachten.Hij zei, dat door mij te verkrachten, dichter bij God komt.De New York Times sprak met 21 vrouwen en meisjes, die uit de handen van IS strijders konden ontsnappen.De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”IS bruiden” worden de vrouwen eufemistisch genoemd.Waar over de echte slachtoffers van IS, zoals de Jezidi gemeenschapn, nauwelijks wordt gesproken, lijkt iedereen zich zorgen te maken over de vraag hoe deze vrouwen moeten worden teruggehaald naar Nederland.Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.
‘[Tekst in artikel]
ONBEGRIJPELIJK, DAT ZIJ WILLEN TERUGKEREN NAAR HET LAND, DAT ZIJ ZO VERACHTEN
[EINDE TEKST IN ARTIKEL]
Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.De lobby voor repatriering en meer begrip voor IS vrouwen is wat de VVD betreft beschamend en naief.Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.Onbegrijpelijk, dat zij zo graag willen terugkeren naar het land, dat zij bij hun volle verstand en vanuit diepgewortelde verachting hebben verlaten.Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen.
DILAN YESILGOZTWEEDE KAMERLID VOOR DE VVD, WOORDVOERDER TERRORISME EN  VEILIGHEID

[3]

TROUWVVD VINDT DE DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL7 NOVEMBER 2019
https://www.trouw.nl/politiek/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-is-ers-acceptabel~ba00a6bd/

ZIE VOOR DE GEHELE TEKST IN LINK:
NOOT 9
VAN:
https://www.astridessed.nl/noten-met-teksten-behorend-bij-bovenstaand-artikel-vvd-vindt-doodstraf-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/

[4]

 Artikel 2 Recht op leven 1. Eenieder heeft recht op leven. 2. Niemand wordt tot de doodstraf veroordeeld of terechtgesteld.”
HANDVEST VAN DE GRONDRECHTEN VAN DE EUROPESE UNIE
https://www.europarl.europa.eu/charter/pdf/text_nl.pdf

”De EU is de grootste sponsor in de strijd tegen de doodstraf wereldwijd. Alle EU-landen hebben de doodstraf afgeschaft in overeenkomst met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.”
NIEUWSEUROPEES PARLEMENTDOODSTRAF: BELANGRIJKE FEITEN OVER DE SITUATIE IN EUROPA EN DE REST VAN DE WERELD12 MAART 2019
https://www.europarl.europa.eu/news/nl/headlines/world/20190212STO25910/belangrijke-feiten-over-de-doodstraf-in-europa-en-de-rest-van-de-wereld

[5]

DE NEDERLANDSE GRONDWET, ARTIKEL 114
”De doodstraf kan niet worden opgelegd”
https://www.denederlandsegrondwet.nl/id/vkugbqvdxhzr/artikel_114_doodstraf

Artikel 114

De doodstraf kan niet worden opgelegd.
[6]

DE VVD, ”ONZE” WAARDEN EN DE DOODSTRAF VOOR IS STRIJDERS/UITPERSASTRID ESSED24 NOVEMBER 2019
https://www.astridessed.nl/de-vvd-onze-waarden-en-de-doodstraf-voor-is-strijders-uitpers/

OF

VVD VINDT DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL/WAAR ZIJN NU ONZE WAARDEN, VVD?ASTRID ESSED
https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/

IS STRIJDERS, VROUWEN, KINDEREN EN ”ONZE WAARDEN”INGEZONDEN STUKASTRID ESSED25 NOVEMBER 2019
https://www.astridessed.nl/is-strijders-vrouwen-kinderen-en-onze-waarden-ingezonden-stuk/

[7]

”Echt klip en klaar

Onze verworvenheden, met onze normen en waarden, is het alles of niets het is geen cafetaria model.

Onze manier van leven, we hadden het net over homosexualiteit, we hebben het in Nederland over man en vrouw.

We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben

opgebouwd…

YOUTUBE.COM 

ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN-MARK RUTTE 

[8]

””Voor een oorlog was het vanochtend opvallend rustig op straat. Geen militairen, geen sirenes en geen paniek. Gewoon: mensen op weg naar hun werk, kinderen op weg naar hun school.Oorlogstaal
We zijn in oorlog, sprak premier Mark Rutte zaterdag zijn Franse collega François Hollande na, nog geen etmaal na de gruwelijke aanslagen in Parijs. ‘En Isis is onze vijand.’

HET PAROOL

HELPT HET WEL OM TE ROEPEN, DAT HET OORLOG IS?

16 NOVEMBER 2015

https://www.parool.nl/nieuws/helpt-het-wel-om-te-roepen-dat-het-oorlog-is~b7d4fc43/

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 5 VAN

[9]

NOSONENIGHEID IN COALITIE: VVD VINDT DOODSTRAF NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL

6 NOVEMBER 2019

https://nos.nl/artikel/2309355-onenigheid-in-coalitie-vvd-vindt-doodstraf-nederlandse-is-ers-acceptabel.html

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 68

VAN

[10]

HET PAROOL

MINISTER BLOK ONEENS MET VVD OVER DOODSTRAF VOOR  IS’ERS

8 NOVEMBER 2019

https://www.parool.nl/nederland/minister-blok-oneens-met-vvd-over-doodstraf-voor-is-ers~b64d8da3/

ZIE VOOR TEKST

NOOT 48 VAN

https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/ ”Maar zijdelingse ondersteuning van de doodstraf ondersteunt de JOVD niet. Nu niet, nooit niet!”

JOVD: ”DE VVD DWAALT AF VAN HET LIBERALE PAD EN WORDT STEEDS MEER EEN ”LAW AND ORDER” PARTIJ

https://jovd.nl/nieuws/jovd_%E2%80%98de_vvd_dwaalt_af_van_het_liberale_pad_en_wordt_steeds_meer_een_%E2%80%98law_and_order%E2%80%99_partij%E2%80%99

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 51

VAN

[11]
”Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.”
ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ”
ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm

VERBOD OP COLLECTIEVE STRAF:

No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited. ”
ARTIKEL 33, 4e CONVENTIE VAN GENEVE
https://ihl-databases.icrc.org/applic/ihl/ihl.nsf/Article.xsp?action=openDocument&documentId=72728B6DE56C7A68C12563CD0051BC40

……..

”We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination.”

HUMAN RIGHTS WATCH

ISIS

https://www.hrw.org/tag/isis

[12]

RACISME IN DE POLITIEK/VERONTRUSTENDE UITSPRAKEN EN VOORSTELLEN VAN NEDERLANDSE POLITICI

ASTRID ESSED

1 NOVEMBER 2019

[13]TROUWVVD VINDT DE DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL7 NOVEMBER 2019
https://www.trouw.nl/politiek/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-is-ers-acceptabel~ba00a6bd/

[14]

HUMAN RIGHTS WATCHISIS

https://www.hrw.org/tag/isis

TEKST

The extremist armed group Islamic State (ISIS) has committed widespread and systematic abuses in in areas under its control in Syria, Iraq, and Libya. ISIS has also claimed responsibility for deadly attacks in nearly 20 other countries, including Afghanistan, Egypt, France, Indonesia, Tajikistan, and the United Kingdom. Human Rights Watch documents these abuses and their impact on the general population.Governments have a responsibility to take all reasonable and lawful measures to protect people’s right to life and to bring perpetrators of unlawful attacks to account. Human Rights Watch monitors actions by state security forces and international forces to ensure that their measures to counter ISIS (and other armed groups) do not violate the rights of the affected populations, including by failing to protect civilians caught in fighting, or by curtailing basic freedoms of members of civil society or ethnic, racial, or religious communities. We promote fair trials that respect due process for suspects, grant victims their day in court, and lay the groundwork for accountability. We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination

HUMAN RIGHTS WATCHIRAQ: ISIS ESCAPEES DESCRIBE SYSTEMATIC RAPE14 APRIL 2015
https://www.hrw.org/news/2015/04/14/iraq-isis-escapees-describe-systematic-rape

TEKST

The extremist group Islamic State (also known as ISIS) has carried out systematic rape and other sexual violence against Yezidi women and girls in northern Iraq. Human Rights Watch conducted research in the town of Dohuk in January and February 2015, including interviewing 20 women and girls who escaped from ISIS, and reviewing ISIS statements about the subject.

Human Rights Watch documented a system of organized rape and sexual assault, sexual slavery, and forced marriage by ISIS forces. Such acts are war crimes and may be crimes against humanity. Many of the women and girls remain missing, but the survivors now in Iraqi Kurdistan need psychosocial support and other assistance.

“ISIS forces have committed organized rape, sexual assault, and other horrific crimes against Yezidi women and girls,” said Liesl Gerntholtz, women’s rights director at Human Rights Watch. “Those fortunate enough to have escaped need to be treated for the unimaginable trauma they endured.”

Researcher Interview: These Yezidi girls escaped ISIS. Now what?

ISIS forces took several thousand Yezidi civilians into custody in northern Iraq’s Nineveh province in August 2014, according to Kurdistan officials and community leaders. Witnesses said that fighters systematically separated young women and adolescent girls from their families and other captives and moved them from one location to another inside Iraq and Syria.

The 11 women and 9 girls Human Rights Watch interviewed had escaped between September 2014 and January 2015. Half, including two 12-year-old girls, said they had been raped – some multiple times and by several ISIS fighters. Nearly all of them said they had been forced into marriage; sold, in some cases a number of times; or given as “gifts.” The women and girls also witnessed other captives being abused.

Human Rights Watch also interviewed more than a dozen international and local service providers, medical workers, Kurdish officials, community leaders, and activists who corroborated these accounts. A local doctor treating female survivors in Dohuk told Human Rights Watch that of the 105 women and girls she had examined, 70 appeared to have been raped in ISIS captivity.

All of the women and girls interviewed exhibited signs of acute emotional distress. Many remain separated from relatives and sometimes their entire families, who were either killed by ISIS or remain in ISIS captivity. Several said they had attempted suicide during their captivity or witnessed suicide attempts to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion.

In October 2014, ISIS acknowledged in its publication Dabiq that its fighters had given captured Yezidi women and girls to its fighters as “spoils of war.” ISIS has sought to justify sexual violence claiming that Islam permits sex with non-Muslim “slaves,” including girls, as well as beating and selling them. The statements are further evidence of a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS, Human Rights Watch said.

ISIS commanders should immediately release all civilian detainees, reunite children with their families, and end forced marriages and religious conversions, Human Rights Watch said. They should take all necessary action to end rape and other sexual violence by ISIS fighters. International and local actors who have influence with ISIS should press the group to take these actions.

In 2014 the Kurdistan Regional Government (KRG) absorbed more than 637,000 displaced people from Nineveh province alone, and made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls who have escaped ISIS. However, there have been flaws and gaps in health care, Human Rights Watch said. Some of those interviewed said they underwent medical tests but did not know the purpose and were never told the results.

The director general for health in Dohuk told Human Rights Watch that local authorities had identified fewer than 150 women and girls who had escaped from ISIS and that only about 100 had received medical treatment. According to the KRG Directorate of Yezidi Affairs, 974 Yezidis had escaped ISIS as of March 15, 2015, including 513 women and 304 children.

The women and girls need trauma support and ongoing counselling, Human Rights Watch said. Not all had immediate access to treatment for injuries; emergency contraception; safe and legal abortion services, including sexual and reproductive health access; and psychosocial support.

KRG authorities should try to close gaps in medical care and psychosocial support for the Yezidi girls and women and ensure that doctors provide survivors with results of tests they undergo and information on the services available to them, Human Rights Watch said. The KRG should also develop a plan to assist children born from rape to ensure adequate services and protection for them and their mothers. In addition, the KRG should invest in employment skills training and livelihood schemes to help reintegrate women into daily life.

“Yezidi women and girls who escaped ISIS still face enormous challenges and continuing trauma from their experience,” Gerntholtz said. “They need urgent help and support to recover their health and move on with their lives.”

ISIS Violations of International Law

Abduction and Detention

Since ISIS attacks in and around Sinjar began on August 3, 2014, more than 736,000 Iraqis, primarily Yezidis and other religious minorities, fled their homes in Nineveh province, most to the semi-autonomous region of Iraqi Kurdistan, according to the International Organization for Migration. ISIS fighters executed hundreds of male Yezidi civilians and then abducted their relatives, the United Nations and local and international human rights organizations reported. A recent UN report stated that further investigation is needed to establish the number of those held captive or killed by ISIS, which is “estimated to be in the thousands.”

Although several hundred Yezidis have since escaped, according to KRG officials, many are still in captivity in various parts of Iraq and Syria. Escaped abductees that Human Rights Watch interviewed said ISIS is holding Yezidis in multiple locations across northern Iraq, including Mosul, Tal Afar, Tal Banat, Ba’aj, Rambusi, and Sinjar, and in areas it controls in eastern Syria, including Raqqa and Rabi’a. They said that ISIS is holding female captives, including girls, in houses, hotels, factories, farm compounds, schools, prisons, military bases, and former government offices.

Young women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters first separated them from men and boys and older women. The fighters moved the women and girls several times in an organized and methodical fashion to various places in Iraq and Syria. While most of the ISIS fighters appeared to be Syrian or Iraqi, survivors said that some of their abusers told them that they came from other countries in the Middle East and North Africa, including from Libya, Algeria, Saudi Arabia, and the Occupied Palestinian Territories, as well as from Europe and Central Asia.

The precise number of Yezidis still captive is unknown because of continuing fighting in Iraq and Syria and because significant numbers of Yezidis fled to areas across Iraq and neighboring countries when ISIS attacked. On March 13, 2015, the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights stated in its report that about 3,000 people, mainly Yezidis, allegedly remain in ISIS captivity. Local officials, service providers, and community activists estimate that the number of Yezidis still held is much higher.

In September 2014, a Yezidi group provided Human Rights Watch with a database with 3,133 names and ages of Yezidis they said ISIS had kidnapped or killed, or who had been missing since the ISIS assaults of early August. The database was based on interviews with displaced Yezidis in Iraqi Kurdistan. The group said that as of late March 2015, the number of dead, abducted, and missing Yezidis had risen to 5,324.

Sexual Violence and Other Abuse

The women and girls who spoke to Human Rights Watch described repeated rape, sexual violence, and other abuse in ISIS captivity.

Jalila (all survivors’ names have been changed for their security), age 12, said that Arab men whom she recognized from her village north of Sinjar accosted her and seven family members on August 3, 2014, as they were trying to flee ISIS. The men handed the family over to ISIS fighters, who separated Jalila, her sister, sister-in-law, and infant nephew from the other family members and took them to Tal Afar. Later, the fighters took Jalila and her sister to Mosul. Thirty-five days later they separated Jalila from her sister and took her to a house in Syria that housed other abducted young Yezidi women and girls. Jalila said:

The men would come and select us. When they came, they would tell us to stand up and then examine our bodies. They would tell us to show our hair and sometimes they beat the girls if they refused. They wore dishdashas [ankle length garments], and had long beards and hair.

She said that the ISIS fighter who selected her slapped her and dragged her out of the house when she resisted. “I told him not to touch me and begged him to let me go,” she said. “I told him to take me to my mother. I was a young girl, and I asked him, ‘What do you want from me?’ He spent three days having sex with me.”

Jalila said that during her captivity, seven ISIS fighters “owned” her, and four raped her on multiple occasions: “Sometimes I was sold. Sometimes I was given as a gift. The last man was the most abusive; he used to tie my hands and legs.”

Another 12-year-old, Wafa, told Human Rights Watch that in August ISIS fighters abducted her with her family from the village of Kocho. The men took the family to a school in Tal Afar filled with other Yezidi captives, where the fighters separated her from her family. From there they took her to several locations within Iraq and then to Raqqa, in Syria. An older fighter assured Wafa that she would not be harmed but he repeatedly raped her nevertheless, she said.

“He was sleeping in the same place with me and told me not be afraid because I was like his daughter,” she said. “One day I woke up and my legs were covered in blood.” Wafa escaped three months after her abduction, but her parents, three brothers, and sister are still missing.

The women and girls who said that they had not been raped said they endured constant stress and anxiety when witnessing the suffering of other women, fearing they would be next.

Dilara, 20, said ISIS fighters took her to a wedding hall in Syria, where she saw about 60 other Yezidi female captives. ISIS fighters told the group to “forget about your relatives, from now on you will marry us, bear our children, God will convert you to Islam and you will pray.” She told Human Rights Watch she lived in constant fear that she would be dragged away like so many women and girls before her:

From 9:30 in the morning, men would come to buy girls to rape them. I saw in front of my eyes ISIS soldiers pulling hair, beating girls, and slamming the heads of anyone who resisted. They were like animals…. Once they took the girls out, they would rape them and bring them back to exchange for new girls. The girls’ ages ranged from 8 to 30 years… only 20 girls remained in the end.

Two sisters, Rana, 25, and Sara, 21, said they could do nothing to stop the abuse of their 16-year-old sister by four men over several months. The sister was allowed to visit them and told them that the first man who raped her, whom she described as a European, also beat her, handcuffed her, gave her electric shocks, and denied her food. She told them another fighter later raped her for a month and then gave her to an Algerian for another month. The last time they saw her was when a Saudi ISIS fighter took her. “We don’t know anything about her since,” Sara said. The two sisters said they were also raped multiple times by two men, one of whom said he was from Russia and the other from Kazakhstan.

Some women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters beat them if they resisted or defied them in any way.

Zara, 13, said that ISIS fighters accused her and two other girls of desecrating a Quran while holding the girls captive on a farm. “They punished the three of us by taking us to the garden and tying our hands with wire,” she said. “We were blindfolded and they said they would kill us if we didn’t say who had done this. They beat us for 10 minutes and they fired a bullet in the air.”

Leila, 25, managed to escape from the house where she was held captive, but because she was behind ISIS lines, she realized she was trapped and felt compelled to return. The commander, an Iraqi, asked her why she had tried to escape. She said she replied: “Because what you are doing to us is haram [forbidden] and un-Islamic.” He beat her with a cable and also punished the guard who had failed to prevent her escape attempt. The guard beat her as well. “Since then, my mental state has become very bad and I’ve had fainting spells,” she said.

Forced Marriage

Women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters told them they had been bought for as much as US$2,000 from other ISIS members.

In some instances, ISIS fighters forcibly married their Yezidi captives rather than buy them. Narin, 20, said that when a fighter named Abu Du’ad brought her to his home, his wife left in protest. He brought a religious judge to perform a marriage ceremony but Narin refused to participate. Abu Du’ad persisted by trying to get permission from Narin’s family and called her brother in Germany. “But [my brother] said no to the marriage and offered to pay $50,000 for my release,” Narin said. “Abu Du’ad said no.”

Nadia, 23, said she was separated from the men in her family when ISIS fighters abducted them in her village near Sinjar in August. She tried to convince the ISIS fighters that she was married to escape being raped, because she had heard that ISIS fighters preferred virgins. However, after they took her to Syria, one of the men said that he would marry her. “The other girls with me said it’s forbidden to marry married women,” Nadia said. “He replied, ‘But not if they are Yezidi women.’”

ISIS has publicly acknowledged enslaving women and children. In an article entitled “The revival of slavery before the hour” in Dabiq, the group’s online English-language magazine, ISIS said it was reviving a custom justified under Sharia (Islamic law):

After capture, the Yazidi women and children were then divided according to the sharia amongst the fighters of the Islamic State who participated in the Sinjar operations, after one fifth of the slaves were transferred to the Islamic State’s authority to be divided as khums [a tax on war spoils].

A question-and-answer document, issued by what appears to be ISIS’s Research and Fatwa Department, states:

It is permissible to buy, sell, or give as a gift female captives and slaves, for they are merely property, which can be disposed of.… It is permissible to have intercourse with the female slave who hasn’t reached puberty if she is fit for intercourse; however if she is not fit for intercourse, then it is enough to enjoy her without intercourse.… It is permissible to beat the female slave as a [form of] darb ta’deeb [disciplinary beating].

Suicide Attempts
The women and girls who spoke to Human Rights Watch described their own suicide attempts or attempts of others as a way to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion. They described cutting their wrists with glass or razors, attempting to hang themselves, trying to electrocute themselves in bathtubs, and consuming what they thought was poison.

Rashida, 31, managed to speak to one of her brothers after her abduction by secretly using a fighter’s phone. She told her brother that ISIS fighters were forcing her to convert and then to marry. He told her he would try to help her but if he couldn’t, “I should commit suicide because it would be better than the alternative.” Rashida said:

Later that day they [ISIS fighters] made a lottery of our names and started to choose women by drawing out the names. The man who selected me, Abu Ghufran, forced me to bathe but while I was in the bathroom I tried to kill myself. I had found some poison in the house, and took it with me to the bathroom. I knew it was toxic because of its smell. I distributed it to the rest of the girls and we each mixed some with water in the bathroom and drank it. None of us died but we all got sick. Some collapsed.

Leila said she saw two girls try to kill themselves by slashing their wrists with broken glass. She also tried to commit suicide when her Libyan captors forced her to take a bath, which she knew was typically a prelude to rape:

I went into the bathroom, turned on the water, stood on a chair to take the wire connecting the light to electrocute myself but there was no electricity. After they realized what I was doing, they beat me with a long piece of wood and with their fists. My eyes were swollen shut and my arms turned blue. They handcuffed me to the sink, and cut my clothes with a knife and washed me. They took me out of the bathroom, brought in [my friend] and raped her in the room in front of me.

Leila said she was later raped. She said she tried to commit suicide again and showed Human Rights Watch the scars on her wrists where she cut herself with a razor.

Forced Conversions
About half the women and girls who spoke to Human Rights Watch said the ISIS fighters pressured them to convert to Islam. Zara, 13, said she was held captive in a three-story house in Mosul with girls ages 10 to 15:

When they came to select the girls, they would pull them away. The girls would cry and faint, they would have to take them by force. They made us convert to Islam and we all had to say the shahada [Islamic creed]. They said, “You Yezidis are kufar [infidels], you must repeat these words after the leader.” They gathered us all in one place and made us repeat after him. After we said the shahada, he said you have now been converted to our religion and our religion is the correct one. We didn’t dare not say the shahada.

ISIS fighters held Noor, 16, in various places including Mosul. “The leader of this group asked us to convert to Islam and read the Quran,” she said. “We were forced to read the Quran and we started to pray slowly. We started to behave like actors.”

War Crimes and Crimes Against Humanity

Rape and other forms of sexual violence, sexual slavery, cruel treatment, and other abuses committed during an armed conflict violate the laws of war. International criminal courts have ruled that rape and other sexual violence may also amount to torture.

Those who commit serious violations of the laws of war with criminal intent are responsible for war crimes. Commanders and civilian leaders may be prosecuted for war crimes as a matter of command responsibility when they knew or should have known about the commission of war crimes and took insufficient measures to prevent them or punish those responsible.

The mass rape and other serious abuses by ISIS against Yezidi civilians may be crimes against humanity. Crimes against humanity are serious offenses, including rape, sexual slavery, enslavement, unlawful imprisonment, persecution of a religious group, and other inhumane acts intentionally causing great suffering, that are part of a widespread or systematic attack on a civilian population.

“Widespread” refers to the scale of the acts or the number of victims. “Systematic” concerns “a pattern or methodical plan.” ISIS public statements concerning enslavement, forced marriage, and abuse of captured women, as well as the organized sale of Yezidi women and girls, indicate a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS.

Provision of Health Services

Medical Care

KRG authorities have made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls and have designated a health committee in Dohuk to coordinate the identification and referral of survivors to services. The director general for health in Dohuk, Dr. Nezhar Ismet Taib, who heads the committee, said that some families do not wish to reveal that their female relatives were abducted and this has made it difficult for the committee to identify and support those in need.

Almost all of the women and girls who spoke to Human Rights Watch said they had received medical examinations. A local doctor said the medical tests included blood tests for sexually transmitted infections and pregnancy. In some cases, medical workers provided emergency contraception and post-exposure prophylaxis for HIV, as recommended by the World Health Organization.

It is not clear that doctors have always obtained informed consent before conducting examinations. Narin, the 20-year-old woman from Sinjar, told Human Rights Watch that she was abducted on August 3 and given as a “gift” to an ISIS fighter, who tried to force her to marry him:

I wasn’t raped – [the ISIS member] didn’t touch me because I told him I was sick.… I got a forensic gynecological exam in Dohuk, which cleared me of abuse. I wasn’t comfortable during this exam, and [the doctor] didn’t explain what she was doing to me beforehand.

Those who take the medical tests do not always receive the test results. The two sisters, Rana and Sara, said that they spent five months in ISIS captivity and that ISIS fighters raped them multiples times. They said that soon after they escaped in December they received medical treatment and tests, but six weeks later, they had still not received any test results.Eighteen-year-old Arwa, from Kocho, managed to escape in December after ISIS fighters raped her. She told Human Rights Watch that she was still waiting for her test results seven weeks later.

Local authorities should ensure that health workers inform women and girls of the purpose of each test and that they consent to each procedure. The World Health Organization has provided guidelines for carrying out such tests and obtaining informed consent.

Withholding test results, whether positive or negative, can compound women’s and girls’ fears about the state of their health. Health workers should ensure that there is follow up for such women and girls, including providing test results and any further treatment and information they need.

Psychosocial Support

Psychosocial support for women and girls who escaped ISIS is a crucial service that is largely lacking in Iraqi Kurdistan. All the women and girls interviewed showed signs of trauma. Jalila, the 12-year-old raped by four ISIS fighters, said she “can’t sleep at night because I remember how they were raping me. I want to do something to forget about my psychological problems. I want to leave Iraq until things get better, I don’t want to be captured again.” She had not received professional counselling.

Sixteen-year-old Noor told Human Rights Watch that ISIS fighters abducted her on August 3 from Tal Afar and held her until September, when she escaped. An ISIS fighter raped her multiple times over a period of five days, she said. In the first two months after her return, she said she remained traumatized and cried most of the time.

Noor did manage to get psychosocial support. A local activist arranged for her to visit a psychotherapist in the hospital three or four times and visited her frequently to encourage her to get regular psychosocial counselling. Noor was undergoing regular psychosocial treatment as well as attending a handicrafts course and leaving the camp for social activities with activists from local organizations.

However, representatives of international agencies and nongovernmental groups told Human Rights Watch that there was not only a lack of available psychosocial support, but also reluctance by the community to accept such help. One activist said that he had to visit girls and their guardians repeatedly to encourage the girls to participate in psychosocial counselling before they would agree.

Several of those Human Rights Watch interviewed stated that they would like to receive psychosocial therapy. Narin, the 20-year-old from Sinjar, said:

No one has offered me one-on-one counselling of any kind. I’d be interested in receiving professional counselling to help me process my experiences if it was available.… I have trouble sleeping at night, and only sleep a few hours at a time. When I sleep, I often see my parents and siblings in front of my eyes, especially the image of my brothers being forced to kneel on the road, and my mother’s face.

International and local groups agreed that there are not enough psychosocial therapists available to the women and girls to meet the need, given the number of escaped women and girls and the prospect of more to come.

Dr. Taib told Human Rights Watch that although he was not aware of any suicides of women or girls who had escaped, many were suicidal. He said that women and girls who sought treatment with local officials were assessed by a psychologist at the same time they received medical treatment. The health team designated to help Yezidi women and girls has two psychologists and two psychosocial therapists but plans to increase the number of psychosocial therapists to ten. In addition, some groups and international agencies are providing psychosocial support. A psychosocial therapist at Jian Centre for Human Rights said she and her colleague had provided support to 20 Yezidi women and girls who had escaped.

In the short term, psychologists and social workers, particularly those who speak the local Yezidi dialect, need training on counselling methods. This should be in addition to recruiting psychosocial therapists to deal with the urgent cases. More efforts are also needed to encourage and educate people who might need the services about how the services can help them.

Pregnancy and Children Born as a Result of Rape
The KRG has no comprehensive plan for addressing pregnancies or children born from rape. Dr. Taib told Human Rights Watch that the local health committee had agreed that the authorities should protect women who keep their children, including providing shelter for them and their children as well as prenatal and maternal health care. In cases where the women do not want to care for their children, personal status courts will have to make decisions about the welfare of the child.

Where the child’s biological mother and close family relinquish or abandon the child, or are unable to provide adequate care, the authorities should ensure appropriate alternative care, with or through competent local authorities and authorized nongovernmental groups. In cases in which the child’s biological mother and close family do not relinquish the child, authorities should direct efforts first at enabling the child to remain in the mother’s care, or when appropriate, the care of other close family members unless it is not in the child’s best interests. If women do choose to raise the children, there should be a plan for providing them with assistance, including psychosocial and financial support.

Officials should ensure that information about services is available to women and girls and can be accessed confidentially.

Abortion is illegal in Iraq. Local officials told Human Rights Watch that it is not permitted in the Kurdistan region even for rape cases unless a doctor considers it a medical necessity, such as a risk to the mother’s life. The KRG should urgently clarify for healthcare providers the circumstances in which they may legally perform abortions for women and girls who have escaped from ISIS captivity, including for women and girls at risk of suicide or “honor”-related violence. The Iraqi government should also urgently consider amending the penal code to allow safe and legal abortions for women and girls who have experienced sexual violence.

In addition, KRG officials should encourage religious and community leaders to welcome children born from rape if the mothers freely choose to raise them in the Yezidi community and to provide the social support the women need.

Stigma and Reintegration

Baba Sheikh, a Yezidi religious leader, issued a statement on September 6 welcoming escaped women back into the community and stating that no one should harm them. On February 6, 2015, he reissued the appeal, saying:

These survivors remain pure Yezidis and no one may injure their Yezidi faith because they were subjected to a matter outside their control.… We therefore call on everyone to cooperate with and support these victims so that they may again live their normal lives and integrate into society.

These statements appear to have helped protect Yezidi women and girls from harm and have encouraged their families to seek treatment for them.

Ismail Ali, the KRG director general for combating violence against women in Dohuk, told Human Rights Watch that officials were not aware of any Yezidi girl or woman at risk from her family since returning, but should there be such cases, a shelter is available for them. In addition, authorities should provide programs that guarantee long-term rehabilitation and housing solutions for all women victims of violence who do not have the support of their families or who are under threat, and training for officials, local activists, and social and health workers to identify cases of women who are at risk of violence from their families. The authorities should also, in coordination with religious and community officials, raise awareness and provide education, particularly for men and boys, to prevent violence against women.

In addition, investment in skills training and livelihood schemes would help to reintegrate women into daily life. One organization is providing sewing and arts-and-crafts courses in the camps.

Many women and girls said that they wanted jobs so that they could financially assist their families. They also said that having nothing to do in the camps and being surrounded by family members who are also traumatized increased or exacerbated their own trauma.

Arwa, an 18-year-old from Kocho, said, “What I want more than anything is to work, so I can keep my mind off everything that happened.”

The Association for Crisis Assistance and Development Co-operation (WADI), a German-Iraqi nongovernmental organization, is seeking funding to build a center where Yezidi women and girls can get skills training. Women and girls who escaped ISIS told Human Rights Watch that they would use such a facility. WADI case workers have taken some of these women and girls out of the camps for social activities, which appeared to help occupy them and provide a semblance of a normal life.

UN PANEL REPORTS ON ISIS CRIMES ON YEZIDI’S

https://www.hrw.org/news/2016/06/21/un-panel-reports-isis-crimes-yezidis

TEKST

The “unimaginable horrors” that the Islamic State (ISIS) is committing against the minority Yezidis, documented in a report released on June 16 by the UN-mandated Independent International Commission of Inquiry (COI) on the Syrian Arab Republic, shows the urgent need for concrete steps to ensure justice for these crimes.

In August 2014, ISIS fighters overran Yezidi towns and villages around Sinjar, in northwestern Iraq, executing many men and capturing women and girls. Their intent soon became clear in slave markets ISIS set up in Mosul and elsewhere, where they sold the women and girls to their fighters into sexual or domestic slavery.

The COI report found that the crimes against the minority Yezidis amount to genocide.

Human Rights Watch has found that the abuses against Yezidi women and girls, including abducting them and forcibly converting them to Islam and/or forcibly marrying them to ISIS members, amount to war crimes, may be crimes against humanity and may be part of a genocide against Yezidis. Women also reported that ISIS members took their children from them, physically abused their children, and forced the women and girls to pray or take Islamic names.

The commission says that ISIS still holds about 3,200 women and children, most in areas it controls in Syria. The report says that separating men and women, inflicting mental trauma, taking children away from their families and forced conversions, are among methods intended to destroy Yezidis as a people.

There has been considerable attention to the plight of Yezidi women in the media, but little discussion on how to provide justice for these terrible crimes. The commission says the UN Security Council should “refer the situation to justice, possibly to the International Criminal Court (ICC) or an ad hoc tribunal.”

The ICC has a mandate over crimes of genocide, war crimes and crimes against humanity. Iraq, like Syria, is not a party to the Rome Statute, which set up the court. Prime Minister Haider al-Abadi told Human Rights Watch in March that Iraq has no plans to join the court—out of apparent concern that the court would also be able to examine grave abuses by government security forces.

Both the Iraqi government and the semi-autonomous Kurdistan Region of Iraq (KRI), where hundreds of thousands of Yezidis have sought safety, says they have ISIS fighters in custody. In fact, the government says it has captured scores of ISIS fighters since the start of its Fallujah offensive. But to Human Rights Watch’s knowledge, no criminal justice authorities in KRI or the rest of Iraq are investigating or prosecuting ISIS members for war crimes or crimes against humanity, including crimes against Yezidis.

A “Genocide Committee” in Dohuk, a major city in Iraqi Kurdistan, which was established by the Kurdish government, is attempting to document these crimes. But its head investigator, Judge Ayman Bamerny, told Human Rights Watch the committee has no link to the Kurdistan Regional Government’s judiciary.

Similarly, in Baghdad, Judge Abd al-Sattar Bir Qadar, spokesperson for the judiciary, told Human Rights Watch in March that there have been no judicial investigations against captured ISIS members for war crimes or crimes against humanity The only exception has been a patently unfair trials, in July 2015 and February 2016, each lasting all of two hours, that convicted 24 men for the mass killing a year earlier of up to 1,700 Shia military cadets.

In March 2015, Iraq’s Council of Ministers declared ISIS crimes against Yezidis to be genocide, but Iraq has no provisions in its domestic law for war crimes, crimes against humanity, and genocide.

Yezidi victims of human rights abuses have a right to justice, not just government declarations with no consequences. Iraq should incorporate war crimes, crimes against humanity and genocide into its penal code and start investigations into credible allegations of abuses by ISIS. Iraqi authorities should also hold their own forces to account for their serious crimes. Iraq should also join the ICC, as membership could provide an impetus for Iraq to ensure accountability for the worst crimes by all sides. The US should press Iraqi authorities to make that a priority.

Countries that support Iraq’s war against ISIS, including Iran, Russia, the United States, Canada, Australia and European states should support Iraqi efforts to investigate these crimes and provide redress for its victims. They should urge Iraq to pursue impartial investigations of serious crimes by all sides, and offer Iraq technical assistance and judicial cooperation. Judicial authorities in Baghdad and Erbil told Human Rights Watch that there have been no exchanges of information in either direction with European countries that that have suspected ISIS fighters in custody.

Letting grave crimes against Yezidis and others go unpunished is a stain not only on the Iraqi government, but on all countries that have vowed to protect groups like the Yezidis against threats of extermination and that have committed themselves to supporting justice for grave abuses whenever and wherever they occur.

HUMAN RIGHTS WATCH

THESE YEZIDI GIRLS ESCAPED ISIS/NOW WHAT?

AMY BRAUNSCHWEIGER

http://features.hrw.org/features/Interview_These_Yezidi_Girls_Escaped_ISIS/index.html

TEKST

Last August, the world watched in horror as the extremist armed group Islamic State, also known as ISIS, attacked Iraq’s Yezidi community. Thousands fled without food or water into the nearby Sinjar mountains, but ISIS fighters waylaid many, executing men and abducting thousands of people, mainly women and children. Rumors of forced marriage and enslavement of Yezidi girls and women swirled, and were later confirmed as a trickle of women and girls – now numbering into the hundreds – escaped. Human Rights Watch researchers Samer Muscati and Rothna Begum interviewed 20 of these women and girls and shared their findings with Amy Braunschweiger. 

WHO ARE THE YEZIDIS?

Samer: The Yezidis live in Iraq’s Nineveh province on land claimed by both the Kurdistan regional government and the Iraqi central government. They practice an ancient monotheistic religion, and Yezidis say they have been persecuted for hundreds of years because many consider them “heretics.”  Violent attacks against Yezidis by Sunni Arab extremists escalated after the US-led invasion of Iraq in 2003. On August 14, 2007, four simultaneous truck bombings killed more than 300 Yezidis and wounded more than 700 in Sinjar district communities.  Some Yezidi activists also faced intimidation and threats from Kurdistan government forces. Kurdistan authorities consider Yezidis to be Kurds and, therefore, Yezidi lands part of the Kurdistan region of Iraq. Thousands of Yezidi families have fled to Syria, Jordan, and elsewhere. Since 2003, but before the latest attack by ISIS, their numbers in Iraq had dropped from about 700,000 to 500,000. There are probably fewer now.

No one knows how many Yezidis have been killed by ISIS – they’re still uncovering mass graves. Very little information comes out of ISIS-controlled areas. Every family has been affected, has had a husband or son killed, a daughter abducted, or has had to flee. We visited informal settlements and the main camp, Khanke, near Dohuk, which houses more than 18,000 Yazidis, mainly from around the city of Sinjar, about a two-and-a-half hour drive away. The Yezidis are living in a virtual sea of displaced person tents and nearby unfinished buildings, which lack doors and heat, perched on windswept hills.  The views from the hilltops are stunning on a sunny day, but there’s little to protect the people there from the cold. 

In the camps you interviewed women and girls who escaped ISIS and made their way back home. What happened to them at the hands of ISIS?

Rothna: We heard stories of abuse ranging from being forced to wait on ISIS members hand and foot, to beatings, rape, electric shocks, forced marriage, and sexual slavery. 

Samer: One girl said ISIS members, wanting to find out who “desecrated” their Quran, handcuffed and blindfolded her and two other girls, beat them with a cable, and then fired a gunshot into the air. Apparently, the girl told us, one of the many cats in the house had ripped the Quran.

Most of the girls we spoke with said they were transferred from one place to another, ultimately living in big houses or halls with between 5 and 60 other girls. During the course of the day, ISIS fighters would come in, pick a girl to take, and if she refused, she’d be slapped or beaten. 

What happened to these girls when they returned home, especially considering the moral weight placed on their virginity?

Rothna: Virginity is a huge issue across the region. There is a stigma attached to the abducted women because they could have experienced sexual violence from the ISIS fighters – and it extends to their families. We know that in conflicts around the world, communities retaliate against women who are victims of sexual violence. Husbands leave wives, families abandon daughters. One of our biggest concerns was, would these women be treated violently after returning home?

That’s not what we found – in part thanks to the Yezidi religious leader, Baba Sheikh, who instructed the community to welcome back and not harm those who were abducted, forced to convert, or raped. Because of this, most families have welcomed back their female relatives. We didn’t interview Baba Sheikh, but we spoke with another religious leader, Baba Chawish. He welcomed us, and spoke calmly and with dignity, despite the chaos surrounding him. He told us how, over centuries, Yezidis have had to flee numerous attacks. This was just another crisis, he said, and his goal was to keep the community together as much as possible and, frankly, to survive.

The families we met just wanted to be reunited. They already had so many family members killed or abducted by ISIS, they just want their families back. 

How are these girls doing?

Samer: It’s difficult for them, they’ve endured terrible abuses. For me, the hardest part was when they talked about their missing parents, or about how ISIS men separated them from their sister, and where could she be? It’s terrible to be a young girl and be abducted and endure horrific abuses, but then to also lose your family on top of that? One of the most common sentiments I heard was that their biggest wish is to be reunited with their families, as they don’t know how to be whole without them.

As a group, these were among the worst cases I have ever documented for Human Rights Watch, and that says a lot as I’ve documented a wide range of abuses for years in war-plagued Iraq – everything from torture in secret prisons to abuses against people displaced by the fighting.

One 12-year-old girl really stood out to me. Her shy disposition reminded me of my 12-year old cousin. The man who abducted her told her not to worry, that he’d treat her as he’d treat his own daughter. Then he drugged her and she woke up to see blood between her legs. 

Was it difficult getting the girls to share their experiences? Samer, was the fact that you are an Iraqi Arab man an impediment?

It wasn’t helpful – many of the ISIS fighters there are Iraqi Arabs. But we worked with local activists who already knew the women and girls, which put everyone at ease. We are also extremely sensitive and careful not to re-traumatize survivors. 

Had any of these girls become pregnant?

Rothna: We spoke to one who was pregnant at the time she escaped, but there are others that we heard of, and there will be more cases as more women and girls escape. Abortion is illegal in Iraq, but it’s allowed in certain circumstances, such as when a woman’s life is at risk. The law should be interpreted to cover cases of pregnancy as a result of rape. If the women choose to have the children, there should be a plan for them to keep the baby or not. 

Now that they’ve returned to their community, what would you like to see for these girls?

Rothna: We want everyone who comes back to receive adequate medical and psychosocial treatment, as well as schooling for girls and employment skills training for women. 

Additionally, doctors need to be better trained in examining women who have been sexually assaulted. The purpose of the examinations needs to be explained to the women and girls to get informed consent from them, and doctors should ask for consent both before and during the examination. Otherwise, the exams could be harmful and humiliating for women and girls, and make them feel like they have no control over their bodies – which is what they felt when they were abducted by ISIS.

Samer: We also found some nongovernmental organizations and journalists with no experience interviewing trauma victims documenting their stories. Some recorded their statements on video, which leads to the risk of them being identified publicly.

Rothna: One girl I spoke with, we call her “Noor,” seemed so much better adjusted than the others – despite being the only child left in her family. She smiled, joked around with us, and talked to us about her future. But she had an awful story. She was abducted at 15, and after being moved from place to place she lived in a house with other girls who were forcibly married off or sold one-by-one. She and a friend attempted suicide together – she showed me the scars on her wrists – but an ISIS member caught them and stopped them. When her friend was picked to be taken by an ISIS member, the girl begged the men to take her too, so she could stay with her friend. They agreed and took both girls to another house. There, two other men told them, “You are sold to us.” They then beat and raped them for five days until they escaped, breaking through the door while the men were away fighting.  

When she first came to the camp, she looked like a ghost, people told us. She was reunited with her parents, who were traumatized after their only son, Noor’s brother, was executed in front of them. But Noor had her parents’ support. She said that she’d been to the hospital a few times, is receiving regular counseling, and is taking a sewing class. Her friend that she escaped with lives in a separate camp, and her father has taken her there to visit. Sometimes NGO activists take her out of the camp for social activities like going to the mall. She says she still has nightmares, but she’s healing. She’s going to be someone who can identify herself as a survivor, not just as a victim.  

In some ways, Noor has come back to life.

Yes. And life in general is taking shape in the camps. You can see market stalls selling chewing gum, and you see the lengths people have to go to make these tents feel like home with rugs and pillows. Keeping their spaces clean. They’d survived the winter and were dealing with cold rains. It’s likely they’ll be there for months or even years to come. 

Why haven’t all the girls received the same type of treatment as Noor?

Rothna: Of the 300 women and girls who have returned, only 100 have been identified by health authorities. The other 200 or so, their families likely don’t know these services are available. People need to get the word out.

The Yezidi camps are in Iraqi Kurdistan, and they are protected by Kurdistan’s forces. The local Kurdistan officials we spoke with have been trying to help get women and girls treatment and to aid those who escaped to return home safely. They told us that they want expert help in handling rape cases and trauma, and they need expert assistance and training, particularly in psychotherapy. They want to know how to help.

Samer: The Yezidis stopped dominating the news six months ago, but the crisis still exists. Needs are going unmet. And there is an enormous number of people that need help – especially as more and more women and girls escape ISIS.AMNESTY INTERNATIONAL.ORG
IRAQ: YEZIDI WOMEN AND GIRLS FACE HARROWING SEXUAL VIOLENCE23 DECEMBER 2014
https://www.amnesty.org/en/latest/news/2014/12/iraq-yezidi-women-and-girls-face-harrowing-sexual-violence/

TEKST

Torture, including rape and other forms of sexual violence, suffered by women and girls from Iraq’s Yezidi minority who were abducted by the armed group calling itself the Islamic State (IS), highlights the savagery of IS rule, said Amnesty International in a new briefing today. 

Escape from hell- Torture, sexual slavery in Islamic State captivity in Iraq provides an insight into the horrifying abuse suffered by hundreds and possibly thousands of Yezidi women and girls who have been forcibly married, “sold” or given as “gifts” to IS fighters or their supporters. Often, captives were forced to convert to Islam. 

“Hundreds of Yezidi women and girls have had their lives shattered by the horrors of sexual violence and sexual slavery in IS captivity,” said Donatella Rovera, Amnesty International’s Senior Crisis Response Advisor, who spoke to more than 40 former captives in northern Iraq. 

“Many of those held as sexual slaves are children – girls aged 14, 15 or even younger. IS fighters are using rape as a weapon in attacks amounting to war crimes and crimes against humanity.” 

The women and girls are among thousands of Yezidis from the Sinjar region in north-west Iraq who have been targeted since August in a wave of ethnic cleansing by IS fighters bent on wiping out ethnic and religious minorities in the area. 

The horrors endured in IS captivity  have left these women and girls so severely traumatized that some have been driven to end their own lives. Nineteen-year-old Jilan committed suicide while being held captive in Mosul because she feared she would be raped, her brother told Amnesty International. 

One of the girls who was held in the same room as Jilan and 20 others, including two girls aged 10 and 12, told Amnesty International: “One day we were given clothes that looked like dance costumes and were told to bathe and wear those clothes. Jilan killed herself in the bathroom. She cut her wrists and hanged herself. She was very beautiful; I think she knew she was going to be taken away by a man and that is why she killed herself.”  The girl was among those who later escaped.   

Wafa, 27, another former captive, told Amnesty International how she and her sister attempted to end their lives one night after their captor threatened them with forced marriage. They tried to strangle themselves with scarves but two girls sleeping in the same room awoke and stopped them. 

“We tied the scarves around our necks and pulled away from each other as hard as we could, until I fainted… I could not speak for several days after that,” she said. 

The majority of the perpetrators are Iraqi and Syrian men; many of them are IS fighters but others are believed to be supporters of the group. Several former captives said they had been held in family homes where they lived with their captors’ wives and children. 

Many Yezidi survivors are doubly affected as they are also struggling to cope with the loss of dozens of their relatives who either remain in captivity or have been killed by the IS. 

Randa, a 16-year-old girl from a village near Mount Sinjar was abducted with scores of her family members, including her heavily-pregnant mother. Randa was “sold” or given as a “gift” to a man twice her age who raped her. She described the impact of her ordeal to Amnesty International: 

“It is so painful what they did to me and to my family. Da’esh (the IS) has ruined our lives… What will happen to my family? I don’t know if I will ever see them again.” 

“The physical and psychological toll of the horrifying sexual violence these women have endured is catastrophic. Many of them have been tortured and treated as chattel. Even those who have managed to escape remain deeply traumatized,” said Donatella Rovera. 

The trauma of survivors of sexual violence is further exacerbated by the stigma surrounding rape. Survivors feel that their “honour”, and that of their families, has been tarnished and fear that their standing in society will be diminished as a result. 

Many survivors of sexual violence are still not receiving the full help and support they desperately need. 

“The Kurdistan Regional Government, UN and other humanitarian organizations who are providing medical and other support services to survivors of sexual violence must step up their efforts. They must ensure they are swiftly and proactively reaching out to all those who may need them, and that women and girls are made aware of the support available to them,” said Donatella Rovera. 

Such services should include sexual and reproductive health services as well as counselling and trauma support. 

EINDE ARTIKEL

”Fighters with the armed group calling itself “Islamic State” (IS) have systematically targeted members of non-Arab and non-Sunni Muslim communities. Despite worldwide condemnation, the IS has shown no intention of putting an end to the war crimes and crimes against humanity which its fighters have been committing on a large scale, including against the Iraqi women and girls they have abducted and continue to hold captive. Any party, in Iraq or outside, with any influence over the IS should use that influence to secure the release of these captives.”

AMNESTY INTERNATIONAL/REPORT

IRAQ: ESCAPE FROM HELL: TORTURE AND SEXUAL SLAVERY IN ISLAMIC STATE CAPTIVITY IN IRAQ

SEE FULL REPORT

https://www.amnesty.org/download/Documents/MDE140212014ENGLISH.pdf

[15]

UNIVERSAL DECLARATION OF HUMAN RIGHTS

http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

[16]

‘Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.”
ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

[17]
ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN YEZIDIS NOOT 14

[18]
45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.”
MATTHEUS 5: 45
https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html

[19]

ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN JEZIDIS, NOOT 14

[20]

‘ Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ”
ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm

[21]

No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited. ”
ARTIKEL 33, 4e CONVENTIE VAN GENEVE
https://ihl-databases.icrc.org/applic/ihl/ihl.nsf/Article.xsp?action=openDocument&documentId=72728B6DE56C7A68C12563CD0051BC40

[22]

WET BEEDIGING MINISTERS EN LEDEN STATEN GENERAAL
https://www.parlementairemonitor.nl/9353000/1/j9vvij5epmj1ey0/vi32nmel4fzh

Bij de aanvaarding van hun ambt leggen de leden der Staten-Generaal in de vergadering van de kamer waarin zij zijn verkozen, de volgende eden of verklaringen en beloften af:

“Ik zweer (verklaar) dat ik, om tot lid van de Staten-Generaal te worden benoemd, rechtstreeks noch middellijk, onder welke naam of welk voorwendsel ook, enige gift of gunst heb gegeven of beloofd.

Ik zweer (verklaar en beloof), dat ik, om iets in dit ambt te doen of te laten, rechtstreeks noch middellijk enig geschenk of enige belofte heb aangenomen of zal aannemen.

Ik zweer (beloof) trouw aan de Koning, aan het Statuut voor het Koninkrijk en aan de Grondwet.

Ik zweer (beloof) dat ik de plichten die mijn ambt mij oplegt getrouw zal vervullen.

Zo waarlijk helpe mij God almachtig!”

(Dat verklaar en beloof ik!”).

[23]

45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.”
MATTHEUS 5: 45
https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html

[24]

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

TEKST

Dat IS-vrouwen vanuit Turkije terug naar Nederland konden komen, was voor de Nederlandse instanties geen verrassing. Ze treffen al een tijd lang voorbereidingen om zo’n terugkeer zo goed mogelijk te regelen. Gisteren gebeurde het; Turkije zette twee IS-vrouwen en twee kinderen op het vliegtuig naar Schiphol.

Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.

Medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming staan op Schiphol te wachten om alles in goede banen te leiden. De moeder moet na aankomst meteen afscheid nemen van haar kinderen.

Gisteravond gebeurde dit bij de 23-jarige Fatimah H. uit Tilburg. Haar kinderen van 3 en 4 werden overgedragen aan een voogd van Jeugdbescherming, terwijl zij in hechtenis werd genomen. De voogd neemt vanaf dat moment alle beslissingen.

Berecht in Nederland

De afgelopen jaren meldden zich zo’n tien Syriëgangers bij een Nederlandse diplomatieke post in Turkije. In alle gevallen werden ze door Turkije aan Nederland overgedragen, om vervolgens in Nederland te worden berecht.

Met H. is vooraf afgesproken wat haar op Schiphol te wachten staat. Haar wordt geadviseerd om aan de kinderen te laten merken dat ze het goed vindt dat ze met de Kinderbescherming meegaan. Zo is een mogelijk trauma het minst hevig voor het kind, is de gedachte.

Vanaf Schiphol rijdt gespecialiseerd personeel met de kinderen naar een opvanggezin. Dit is de eerste, tijdelijke, opvang. In de eerste drie maanden worden de kinderen vaak onderzocht; onder anderen een radicaliseringsdeskundige en een psychiater gaan met ze in gesprek. Er wordt van uitgegaan dat de kinderen getraumatiseerd zijn. De voogd van Jeugdbescherming heeft daarom veel contact met de kinderen en het opvanggezin.

Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. Daar zijn de enige zogenoemde Terroristenafdelingen van Nederland. Ze wordt daar vastgezet en extra beveiligd binnen een speciaal programma, om haar ideologisch te beperken.

Vrijdag wordt ze in Rotterdam voorgeleid aan de rechter-commissaris in Rotterdam. Die bepaalt of hij het voorarrest met 14 dagen verlengt.

Fatima H. had zich eind oktober gemeld bij de Nederlandse ambassade in Ankara. Ook de 25-jarige Xaviera S. zat op de vlucht. Zij is in in 2014 naar Syrië gereisd. Ook S. is vastgezet in een van de penitentiaire inrichtingen en wacht vervolging.

De straf die H. boven het hoofd hangt, is afhankelijk van de verdenking en het bewijsmateriaal. Het Openbaar Ministerie zegt er al zeker van te zijn dat ze na 2015, toen het kalifaat werd uitgeroepen, naar Syrië is gereisd. Ze wordt daarom verdacht van “deelname aan een terroristische organisatie”.

De straf die daar in Nederland op staat is zes jaar cel. Ook als de vrouwen zich erop beroepen dat ze alleen voor hun man en kinderen zorgden, kunnen ze bestraft worden. In eerdere zaken is dat al gebeurd. Volgens het OM hoeft een verdachte geen oorlogsmisdaden te plegen om berecht te worden. De vrouw heeft het voortbestaan van IS met haar daden verlengd, is de argumentatie. Dat is voldoende om een straf opgelegd te krijgen.

De straf van zes jaar staat los van wat iemand verder gedaan heeft. Mocht iemand bijvoorbeeld iemand hebben vermoord, dan is er een levenslange celstraf mogelijk, maar zoiets is in Nederland nog niet voorgekomen.

Komen er nog meer IS-vrouwen naar Nederland?

Zeker is dat er nog groepen IS-vrouwen en -strijders in het buitenland zitten. Ze bevinden zich met name in Syrië, Turkije en Irak. Volgens de AIVD zijn er uit Nederland de afgelopen jaren in totaal ongeveer 300 mensen met “jihadistische intentie” afgereisd naar Syrië en Irak. Een derde van hen is vrouw.

Op dit moment zitten er 95 kinderen, 35 vrouwen en 15 mannen met de Nederlandse nationaliteit in Syrische kampen. Volgens de AIVD zijn er nog 20 volwassenen en 30 kinderen in Turkije. Slechts een aantal van hen zit vast en zou dus nog kunnen worden uitgezet.Concrete plannen om deze mensen terug te laten keren zijn er nu niet. Wel bepaalde een rechter vorige week dat Nederland zich moet inspannen om 56 IS-kinderen zo snel mogelijk op te halen uit detentiekampen in het noordoosten van Syrië. Politiek is over het onderwerp veel discussie; vrijdag dient daarom een door het kabinet aangespannen hoger beroep.

[25]

”Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.”………’Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. 

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

[26]

HUMAN RIGHTS WATCHSYRIA: DIRE CONDITIONS FOR ISIS SUSPECT’S FAMILIES
23 JULI 2019
https://www.hrw.org/news/2019/07/23/syria-dire-conditions-isis-suspects-families

ZIE VOOR TEKST
NOOT 34 VAN

[27]

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

[28]

HUMAN RIGHTS WATCH

IRAQ: KEY COURTS IMPROVE ISIS TRIAL PROCEDURES

But changes needed in laws, response to torture, Other Courts

13 MARCH 2019

https://www.hrw.org/news/2019/03/13/iraq-key-courts-improve-isis-trial-procedures

ZIE VOOR TEKST:

NOOT 15 VAN

https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/ [29]

HUMAN RIGHTS WATCH

IRAQ: KEY COURTS IMPROVE ISIS TRIAL PROCEDURES

But changes needed in laws, response to torture, Other Courts

13 MARCH 2019

https://www.hrw.org/news/2019/03/13/iraq-key-courts-improve-isis-trial-procedures

ZIE VOOR TEKST:

NOOT 15 VAN

[30]

[30]

JOOP.NLHET ZIJN MISSCHIEN WEL JIHADISTEN, MAAR WEL ONZE JIHADISTEN!MATTHIJS VAN DE SANDE11 MAART 2015
https://joop.bnnvara.nl/opinies/het-zijn-misschien-jihadisten-maar-wel-onze-jihadisten

TEKST

Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten

Het was, zo kopte het NRC, misschien wel Ahmed Aboutaleb’s ‘Ich bin ein Berliner’-moment. Aangemoedigd door duizenden demonstranten trok de Rotterdamse burgemeester op de solidariteitsbetoging met Charlie Hebdo een scheidslijn tussen ‘de Rotterdammers’– ‘niet verdeeld, maar samen’ – en de apologeten van jihadistisch geweld. Voor die laatsten had Aboutaleb, eerder die week, een andere boodschap: ‘pak je koffer, en vertrek. Er is misschien een andere plek in de wereld waar je toch je recht kan komen.’ En: ‘ja, mag ik het zo zeggen: … rot toch op.’Aboutaleb oogstte kritiek met zijn uitspraken, maar vooral ook veel lof. Voor jihadisten die de westerse waarden van ‘vrijheid’ en ‘tolerantie’ niet delen, zo betoogden veel politici en opiniemakers, is inderdaad geen plek in onze samenleving. Premier Rutte verdedigde vorige week op een lijsttrekkersdebat zelfs de stelling dat ‘uitgereisde jihadisten’ beter in Syrië of Irak kunnen sneuvelen, dan terug te keren naar Nederland.

Holle onliners?
Het lijken misschien holle oneliners, maar tegelijkertijd is er wel degelijk een wet in de maak die het gemakkelijker moet maken om niet alleen jihadgangers maar ook hun helpers hier, de Nederlandse nationaliteit te ontnemen. Er is één uitzondering: voor jihadisten die niet over een dubbel, maar slechts over een Nederlands paspoort beschikken, gaat de regel niet op. Stateloosheid zou dan immers het gevolg zijn, en dat is volgens internationale wetgeving ontoelaatbaar. Toch zouden VVD, CDA en SGP ook die laatste optie serieuzer willen onderzoeken: zij bepleitten vorige week het intrekken van staatsburgerschap voor álle jihadisten – ook van diegenen, die alleen Nederlands burger zijn.

Opstelten zag juridisch weinig mogelijkheden, maar zegde toe het desondanks aan de Raad van Europa voor te leggen. Allicht dat ook andere Europese landen worstelen met dit probleem, aldus de (inmiddels ex-)minister.

Discours van bestaansrecht ontkennen
Zowel politiek als juridisch schuift men zo langzaam maar zeker op naar een discours dat niet alleen afstand neemt van de plegers of bepleiters van extremistisch geweld, maar hen zelfs hun bestaansrecht als persoon in onze samenleving ontzegt. Het trekt een resoluut onderscheid tussen de burger – die deel uitmaakt van een politieke gemeenschap en aanspraak kan maken op civiele rechten – en de rechteloze buitenstaander. Natuurlijk: ook formeel burgerschap biedt geen enkele garantie tegen uitbuiting en onderdrukking op basis van ras, gender, klasse, of geloofsovertuiging – laten we ons daarover geen illusies maken.

De één gelijker dan de ander
Maar een specifiek deel van de bevolking zowel discursief als juridisch hun burgerschap ontnemen, is slechts een stap verder in dezelfde dynamiek, waarbij sommigen categorisch ‘gelijker’ zijn dan anderen. Degene die daarmee zelfs tot buiten de marges van de samenleving wordt verdreven rest, om met de Italiaanse filosoof Giorgio Agamben te spreken, slechts het ‘naakte leven’: ontdaan van recht en plicht, lidmaatschap en verantwoordelijkheid, verwordt zij of hij tot een a-politiek lichaam dat in wezen vogelvrij is. Wie tot die categorie behoort kan dan dus net zo goed “oprotten”, sterven… zelfs straffeloos gedood worden.

‘Onze’ westerse samenleving
Volgens Rutte volgt dat nu eenmaal uit de keuze die jihadisten zelf maken om zich te engageren met een gewapende strijd tegen ‘onze’ westerse samenleving en de daarin verankerde waarden. Bovendien, zo benadrukt hij, is een heel groot deel van “ons” het roerig met hem eens. De vraag is natuurlijk: wie zijn ‘ons’ in dit geval? Want hoorden ook de ‘Syriëgangers’ daar – in ieder geval in eerste instantie – niet evengoed bij? Per slot van rekening hebben we het vooralsnog over medeburgers.

Zou het echt zo gemakkelijk moeten zijn om met een beroep op de meerderheidsstem, of met het oog op veiligheidsrisico’s, een deel van de eigen gemeenschap ieder recht te ontzeggen? Om, bij monde van de minister-president, tegen medeburgers te zeggen: ‘ga maar dood?’

Ik heb geen enkele voeling of sympathie voor de misogyne, homofobe, en antisemitische ideeën die de IS pleegt te verspreiden – laat staan voor de brute en gewelddadige manier waarop ze dat doen. En ik geef toe dat ik niet graag zou samenleven met iemand die oprecht dit soort denkbeelden onderschrijft. Maar de werkelijkheid is wel dat ik die keuze helemaal niet heb: we praten hier wel degelijk over onze eigen buren, klasgenoten, collega’s, stadsgenoten, leerlingen, of zelfs familieleden. Het zijn misschien jihadisten, maar het zijn wel ónze jihadisten. Of ze nu één of twee paspoorten hebben; ze zijn getogen en vaak geboren in ónze stad, gingen naar ónze scholen. De onvrede of vervreemding die hen in de armen dreef van radicale imams en jihadronselaars was een onvrede met ónze samenleving. En – of we het nu leuk vinden of niet – “onze” betekent in dit geval evengoed: ‘hun’.

Platvloerse agressie gemeengoed
De platvloerse agressie die inmiddels gemeengoed lijkt te zijn geworden in Den Haag, confronteert me dus met een moeilijk dilemma. Aan de ene kant zie ik geen enkele reden om het überhaupt voor jihadisten en hun sympathisanten op te nemen. Dit is niet simpelweg een onderhoudend debatje over de vrijheid van meningsuiting of de “kernwaarden” van een burgerlijke samenleving. Maar aan de andere kant: niet alleen wordt gesteld dat sommige medeburgers net zo goed kunnen sneuvelen. Tegelijkertijd wordt ook juridisch de baan bereid voor hun vogelvrijverklaring. Zodoende tekent men met holle “rot maar op”-retoriek impliciet het doodsvonnis van een – vooralsnog klein – deel van onze samenleving.Als we dat toelaten, is het ergst denkbare nog mogelijk. Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten. 

Reacties uitgeschakeld voor Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz

Opgeslagen onder Divers

Noten en teksten behorende bij artikel/Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz

NOTEN BEHORENDE BIJ ARTIKEL ”GEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN/OVER IS VROUWEN, JEZIDIS EN MENSENRECHTEN/QUOTE ATTACK OP DILAN YESILGOZ

Twee IS-vrouwen met een kind in het Syrische detentiekamp al-Hol AFP

Een foto uit een kamp in al-Hol in Noordoost-Syrië AFPHTTPS://NOS.NL/ARTIKEL/2311309-IS-VROUWEN-EN-KINDEREN-TERUG-IN-NEDERLAND-WAT-GEBEURT-ER-MET-ZE.HTML HTTPS://WWW.HRW.ORG/NEWS/2019/07/23/SYRIA-DIRE-CONDITIONS-ISIS-SUSPECTS-FAMILIES  
HTTPS://WWW.ASTRIDESSED.NL/NOTEN-EN-TEKSTEN-BEHORENDE-BIJ-ARTIKEL-GEEN-MEDELIJDEN-MET-JIHADISTEN-OVER-IS-VROUWEN-JEZIDIS-EN-MENSENRECHTEN-QUOTE-ATTACK-OP-DILAN-YESILGOZ/

[1]

PARLEMENT.COMD. (DILAN) YESILGOZ-ZEGERIUS
https://www.parlement.com/id/vk93lsytn3mr/d_dilan_yesilgoz_zegerius

TEKST

Dilan Yesilgöz (1977) is sinds 23 maart 2017 lid van de Tweede Kamerfractie van de VVD. Zij was eigenaar/senior adviseur van Bureau DNW in Amsterdam en raadslid in de hoofdstad. Eerder was zij bestuursadviseur veiligheid en zorg van het College van B&W van Amsterdam. Mevrouw Yesilgöz is woordvoerder politie, veiligheid, rampenbestrijding, grensbewaking, cyber security, terrorismebestrijding en drugsbeleid.
ZIE VOOR OVERIGE TEKST

https://www.parlement.com/id/vk93lsytn3mr/d_dilan_yesilgoz_zegerius

[2]

https://www.trendsmap.com/twitter/tweet/1191974414365184000

Dilan Yesilgoz’ Tweet ”Geen medelijden met Jihadisten!Mijn opinie in het @ADnl vandaag 

[Tekst kan vergroot worden door een klick op de computer]
Transcriptie tekst
ADGEEN MEDELIJDEN MET JIHADISTEN!STEUN DE SLACHTOFFERS IN PLAATS VAN IS VROUWENDilan YesilgozTweede Kamerlid VVD
Het bagatelliseren van de rol van IS vrouwen moet stoppen, stelt Dilan Yesilgoz-Zegerius. De lobby voor hun terugkeer en meer begrip is beschamend. Terwijl over de echte slachtoffers niet wordt gesproken.
”Ik bleef hem zeggen, dat het pijn deed-stop alstublieft, getuigt het 12 jarige meisje.Hij snoerde haar de mond en bond haar handen vast.Voordat hij zich aan het twaalfjarige meisje vergreep, ging hij aan de bedrand bidden.”Hij zei, dat hij volgens de Islam een ongelovige mag verkrachten.Hij zei, dat door mij te verkrachten, dichter bij God komt.De New York Times sprak met 21 vrouwen en meisjes, die uit de handen van IS strijders konden ontsnappen.De beschrijvingen van een goed georganiseerde slavenhandel en het systematisch verkrachten van Jezidi meisjes is confronterend en misselijkmakend.In ons land lijkt vooral aandacht te zijn voor de vrouwen en mannen, die willens en wetens naar het Kalifaat zijn afgereisd om zich bij IS aan te sluiten.De vraag is, wat er moet gebeuren met de IS’ers, die ”spijt” hebben gekregen van hun deelname aan de strijd.”IS bruiden” worden de vrouwen eufemistisch genoemd.Waar over de echte slachtoffers van IS, zoals de Jezidi gemeenschapn, nauwelijks wordt gesproken, lijkt iedereen zich zorgen te maken over de vraag hoe deze vrouwen moeten worden teruggehaald naar Nederland.Laten we ophouden met het bagatelliseren van de rol van IS-vrouwen.Ze zijn bewust afgereisd naar Syrie en Irak uit sympathie voor een verderfelijk gedachtegoed.Het zijn geen huisvrouwen en moeders, die slechts voor hun kinderen zorgden.Getuigenissen van verschillende Jezidi vrouwen, zoals Nadia Murad en Parween Alhinto, liegen er niet om.
‘[Tekst in artikel]
ONBEGRIJPELIJK, DAT ZIJ WILLEN TERUGKEREN NAAR HET LAND, DAT ZIJ ZO VERACHTEN
[EINDE TEKST IN ARTIKEL]
Ze werden jarenlang gemarteld en mishandeld door IS vrouwen.Zij rekruteerden nieuwe IS’ers, hielpen hun mannen om gevangenen te verkrachten en verheerlijkten deze vreselijke misdaden nog.Voor de VVD is er geen enkele reden om deze vrouwen een tweede kans in Nederland geven.De lobby voor repatriering en meer begrip voor IS vrouwen is wat de VVD betreft beschamend en naief.Dit zijn oorlogsmisdadigers, die alle mensenrechten, die zijzelf grof hebben geschonden, nu ineens zelf willen gebruiken om terug te kunnen keren naar Nederland.Die de rechtsstaat, die zij niet erkennen, nu doodleuk willen gebruiken.Onbegrijpelijk, dat zij zo graag willen terugkeren naar het land, dat zij bij hun volle verstand en vanuit diepgewortelde verachting hebben verlaten.Ik weiger te geloven, dat zij slechts slachtoffers waren van hun echtgenoten.Laten we luisteren naar de echte slachtoffers, in plaats van deze ”bruiden” nog langer de hand boven het hoofd te houden.Wat de VVD betreft, begint dat met het ontvangen van Nadia Murad en andere slachtoffers in de Tweede Kamer, zodat iedereen de gruwelijkheden, die de werkelijke slachtoffers zijn aangedaan, uit eerste hand kan horen.En wij hen kunnen beschermen, in plaats van vrouwelijke terroristen.
DILAN YESILGOZTWEEDE KAMERLID VOOR DE VVD, WOORDVOERDER TERRORISME EN  VEILIGHEID

[3]

TROUWVVD VINDT DE DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL7 NOVEMBER 2019
https://www.trouw.nl/politiek/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-is-ers-acceptabel~ba00a6bd/

ZIE VOOR DE GEHELE TEKST IN LINK:
NOOT 9
VAN:
https://www.astridessed.nl/noten-met-teksten-behorend-bij-bovenstaand-artikel-vvd-vindt-doodstraf-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/

[4]

 Artikel 2 Recht op leven 1. Eenieder heeft recht op leven. 2. Niemand wordt tot de doodstraf veroordeeld of terechtgesteld.”
HANDVEST VAN DE GRONDRECHTEN VAN DE EUROPESE UNIE
https://www.europarl.europa.eu/charter/pdf/text_nl.pdf

”De EU is de grootste sponsor in de strijd tegen de doodstraf wereldwijd. Alle EU-landen hebben de doodstraf afgeschaft in overeenkomst met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.”
NIEUWSEUROPEES PARLEMENTDOODSTRAF: BELANGRIJKE FEITEN OVER DE SITUATIE IN EUROPA EN DE REST VAN DE WERELD12 MAART 2019
https://www.europarl.europa.eu/news/nl/headlines/world/20190212STO25910/belangrijke-feiten-over-de-doodstraf-in-europa-en-de-rest-van-de-wereld

[5]

DE NEDERLANDSE GRONDWET, ARTIKEL 114
”De doodstraf kan niet worden opgelegd”
https://www.denederlandsegrondwet.nl/id/vkugbqvdxhzr/artikel_114_doodstraf

Artikel 114

De doodstraf kan niet worden opgelegd.
[6]

DE VVD, ”ONZE” WAARDEN EN DE DOODSTRAF VOOR IS STRIJDERS/UITPERSASTRID ESSED24 NOVEMBER 2019
https://www.astridessed.nl/de-vvd-onze-waarden-en-de-doodstraf-voor-is-strijders-uitpers/

OF

VVD VINDT DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL/WAAR ZIJN NU ONZE WAARDEN, VVD?ASTRID ESSED
https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/

IS STRIJDERS, VROUWEN, KINDEREN EN ”ONZE WAARDEN”INGEZONDEN STUKASTRID ESSED25 NOVEMBER 2019
https://www.astridessed.nl/is-strijders-vrouwen-kinderen-en-onze-waarden-ingezonden-stuk/

[7]

”Echt klip en klaar

Onze verworvenheden, met onze normen en waarden, is het alles of niets het is geen cafetaria model.

Onze manier van leven, we hadden het net over homosexualiteit, we hebben het in Nederland over man en vrouw.

We hebben het over onze verworvenheden, die voortkomen uit humanisme, uit Verlichting, die we in honderden jaren hebben

opgebouwd…

YOUTUBE.COM 

ZOMERGASTEN IN VIJF MINUTEN-MARK RUTTE 

[8]

””Voor een oorlog was het vanochtend opvallend rustig op straat. Geen militairen, geen sirenes en geen paniek. Gewoon: mensen op weg naar hun werk, kinderen op weg naar hun school.Oorlogstaal
We zijn in oorlog, sprak premier Mark Rutte zaterdag zijn Franse collega François Hollande na, nog geen etmaal na de gruwelijke aanslagen in Parijs. ‘En Isis is onze vijand.’

HET PAROOL

HELPT HET WEL OM TE ROEPEN, DAT HET OORLOG IS?

16 NOVEMBER 2015

https://www.parool.nl/nieuws/helpt-het-wel-om-te-roepen-dat-het-oorlog-is~b7d4fc43/

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 5 VAN

[9]

NOSONENIGHEID IN COALITIE: VVD VINDT DOODSTRAF NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL

6 NOVEMBER 2019

https://nos.nl/artikel/2309355-onenigheid-in-coalitie-vvd-vindt-doodstraf-nederlandse-is-ers-acceptabel.html

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 68

VAN

[10]

HET PAROOL

MINISTER BLOK ONEENS MET VVD OVER DOODSTRAF VOOR  IS’ERS

8 NOVEMBER 2019

https://www.parool.nl/nederland/minister-blok-oneens-met-vvd-over-doodstraf-voor-is-ers~b64d8da3/

ZIE VOOR TEKST

NOOT 48 VAN

https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/ ”Maar zijdelingse ondersteuning van de doodstraf ondersteunt de JOVD niet. Nu niet, nooit niet!”

JOVD: ”DE VVD DWAALT AF VAN HET LIBERALE PAD EN WORDT STEEDS MEER EEN ”LAW AND ORDER” PARTIJ

https://jovd.nl/nieuws/jovd_%E2%80%98de_vvd_dwaalt_af_van_het_liberale_pad_en_wordt_steeds_meer_een_%E2%80%98law_and_order%E2%80%99_partij%E2%80%99

ZIE VOOR GEHELE TEKST

NOOT 51

VAN

[11]
”Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.”
ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

” Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ”
ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm

VERBOD OP COLLECTIEVE STRAF:

No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited. ”
ARTIKEL 33, 4e CONVENTIE VAN GENEVE
https://ihl-databases.icrc.org/applic/ihl/ihl.nsf/Article.xsp?action=openDocument&documentId=72728B6DE56C7A68C12563CD0051BC40

……..

”We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination.”

HUMAN RIGHTS WATCH

ISIS

https://www.hrw.org/tag/isis

[12]

RACISME IN DE POLITIEK/VERONTRUSTENDE UITSPRAKEN EN VOORSTELLEN VAN NEDERLANDSE POLITICI

ASTRID ESSED

1 NOVEMBER 2019

[13]TROUWVVD VINDT DE DOODSTRAF VOOR NEDERLANDSE IS’ERS ACCEPTABEL7 NOVEMBER 2019
https://www.trouw.nl/politiek/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-is-ers-acceptabel~ba00a6bd/

[14]

HUMAN RIGHTS WATCHISIS

https://www.hrw.org/tag/isis

TEKST

The extremist armed group Islamic State (ISIS) has committed widespread and systematic abuses in in areas under its control in Syria, Iraq, and Libya. ISIS has also claimed responsibility for deadly attacks in nearly 20 other countries, including Afghanistan, Egypt, France, Indonesia, Tajikistan, and the United Kingdom. Human Rights Watch documents these abuses and their impact on the general population.Governments have a responsibility to take all reasonable and lawful measures to protect people’s right to life and to bring perpetrators of unlawful attacks to account. Human Rights Watch monitors actions by state security forces and international forces to ensure that their measures to counter ISIS (and other armed groups) do not violate the rights of the affected populations, including by failing to protect civilians caught in fighting, or by curtailing basic freedoms of members of civil society or ethnic, racial, or religious communities. We promote fair trials that respect due process for suspects, grant victims their day in court, and lay the groundwork for accountability. We also seek rights-respecting approaches toward the spouses and children of ISIS members, so they do not face collective punishment or other forms of discrimination

HUMAN RIGHTS WATCHIRAQ: ISIS ESCAPEES DESCRIBE SYSTEMATIC RAPE14 APRIL 2015
https://www.hrw.org/news/2015/04/14/iraq-isis-escapees-describe-systematic-rape

TEKST

The extremist group Islamic State (also known as ISIS) has carried out systematic rape and other sexual violence against Yezidi women and girls in northern Iraq. Human Rights Watch conducted research in the town of Dohuk in January and February 2015, including interviewing 20 women and girls who escaped from ISIS, and reviewing ISIS statements about the subject.

Human Rights Watch documented a system of organized rape and sexual assault, sexual slavery, and forced marriage by ISIS forces. Such acts are war crimes and may be crimes against humanity. Many of the women and girls remain missing, but the survivors now in Iraqi Kurdistan need psychosocial support and other assistance.

“ISIS forces have committed organized rape, sexual assault, and other horrific crimes against Yezidi women and girls,” said Liesl Gerntholtz, women’s rights director at Human Rights Watch. “Those fortunate enough to have escaped need to be treated for the unimaginable trauma they endured.”

Researcher Interview: These Yezidi girls escaped ISIS. Now what?

ISIS forces took several thousand Yezidi civilians into custody in northern Iraq’s Nineveh province in August 2014, according to Kurdistan officials and community leaders. Witnesses said that fighters systematically separated young women and adolescent girls from their families and other captives and moved them from one location to another inside Iraq and Syria.

The 11 women and 9 girls Human Rights Watch interviewed had escaped between September 2014 and January 2015. Half, including two 12-year-old girls, said they had been raped – some multiple times and by several ISIS fighters. Nearly all of them said they had been forced into marriage; sold, in some cases a number of times; or given as “gifts.” The women and girls also witnessed other captives being abused.

Human Rights Watch also interviewed more than a dozen international and local service providers, medical workers, Kurdish officials, community leaders, and activists who corroborated these accounts. A local doctor treating female survivors in Dohuk told Human Rights Watch that of the 105 women and girls she had examined, 70 appeared to have been raped in ISIS captivity.

All of the women and girls interviewed exhibited signs of acute emotional distress. Many remain separated from relatives and sometimes their entire families, who were either killed by ISIS or remain in ISIS captivity. Several said they had attempted suicide during their captivity or witnessed suicide attempts to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion.

In October 2014, ISIS acknowledged in its publication Dabiq that its fighters had given captured Yezidi women and girls to its fighters as “spoils of war.” ISIS has sought to justify sexual violence claiming that Islam permits sex with non-Muslim “slaves,” including girls, as well as beating and selling them. The statements are further evidence of a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS, Human Rights Watch said.

ISIS commanders should immediately release all civilian detainees, reunite children with their families, and end forced marriages and religious conversions, Human Rights Watch said. They should take all necessary action to end rape and other sexual violence by ISIS fighters. International and local actors who have influence with ISIS should press the group to take these actions.

In 2014 the Kurdistan Regional Government (KRG) absorbed more than 637,000 displaced people from Nineveh province alone, and made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls who have escaped ISIS. However, there have been flaws and gaps in health care, Human Rights Watch said. Some of those interviewed said they underwent medical tests but did not know the purpose and were never told the results.

The director general for health in Dohuk told Human Rights Watch that local authorities had identified fewer than 150 women and girls who had escaped from ISIS and that only about 100 had received medical treatment. According to the KRG Directorate of Yezidi Affairs, 974 Yezidis had escaped ISIS as of March 15, 2015, including 513 women and 304 children.

The women and girls need trauma support and ongoing counselling, Human Rights Watch said. Not all had immediate access to treatment for injuries; emergency contraception; safe and legal abortion services, including sexual and reproductive health access; and psychosocial support.

KRG authorities should try to close gaps in medical care and psychosocial support for the Yezidi girls and women and ensure that doctors provide survivors with results of tests they undergo and information on the services available to them, Human Rights Watch said. The KRG should also develop a plan to assist children born from rape to ensure adequate services and protection for them and their mothers. In addition, the KRG should invest in employment skills training and livelihood schemes to help reintegrate women into daily life.

“Yezidi women and girls who escaped ISIS still face enormous challenges and continuing trauma from their experience,” Gerntholtz said. “They need urgent help and support to recover their health and move on with their lives.”

ISIS Violations of International Law

Abduction and Detention

Since ISIS attacks in and around Sinjar began on August 3, 2014, more than 736,000 Iraqis, primarily Yezidis and other religious minorities, fled their homes in Nineveh province, most to the semi-autonomous region of Iraqi Kurdistan, according to the International Organization for Migration. ISIS fighters executed hundreds of male Yezidi civilians and then abducted their relatives, the United Nations and local and international human rights organizations reported. A recent UN report stated that further investigation is needed to establish the number of those held captive or killed by ISIS, which is “estimated to be in the thousands.”

Although several hundred Yezidis have since escaped, according to KRG officials, many are still in captivity in various parts of Iraq and Syria. Escaped abductees that Human Rights Watch interviewed said ISIS is holding Yezidis in multiple locations across northern Iraq, including Mosul, Tal Afar, Tal Banat, Ba’aj, Rambusi, and Sinjar, and in areas it controls in eastern Syria, including Raqqa and Rabi’a. They said that ISIS is holding female captives, including girls, in houses, hotels, factories, farm compounds, schools, prisons, military bases, and former government offices.

Young women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters first separated them from men and boys and older women. The fighters moved the women and girls several times in an organized and methodical fashion to various places in Iraq and Syria. While most of the ISIS fighters appeared to be Syrian or Iraqi, survivors said that some of their abusers told them that they came from other countries in the Middle East and North Africa, including from Libya, Algeria, Saudi Arabia, and the Occupied Palestinian Territories, as well as from Europe and Central Asia.

The precise number of Yezidis still captive is unknown because of continuing fighting in Iraq and Syria and because significant numbers of Yezidis fled to areas across Iraq and neighboring countries when ISIS attacked. On March 13, 2015, the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights stated in its report that about 3,000 people, mainly Yezidis, allegedly remain in ISIS captivity. Local officials, service providers, and community activists estimate that the number of Yezidis still held is much higher.

In September 2014, a Yezidi group provided Human Rights Watch with a database with 3,133 names and ages of Yezidis they said ISIS had kidnapped or killed, or who had been missing since the ISIS assaults of early August. The database was based on interviews with displaced Yezidis in Iraqi Kurdistan. The group said that as of late March 2015, the number of dead, abducted, and missing Yezidis had risen to 5,324.

Sexual Violence and Other Abuse

The women and girls who spoke to Human Rights Watch described repeated rape, sexual violence, and other abuse in ISIS captivity.

Jalila (all survivors’ names have been changed for their security), age 12, said that Arab men whom she recognized from her village north of Sinjar accosted her and seven family members on August 3, 2014, as they were trying to flee ISIS. The men handed the family over to ISIS fighters, who separated Jalila, her sister, sister-in-law, and infant nephew from the other family members and took them to Tal Afar. Later, the fighters took Jalila and her sister to Mosul. Thirty-five days later they separated Jalila from her sister and took her to a house in Syria that housed other abducted young Yezidi women and girls. Jalila said:

The men would come and select us. When they came, they would tell us to stand up and then examine our bodies. They would tell us to show our hair and sometimes they beat the girls if they refused. They wore dishdashas [ankle length garments], and had long beards and hair.

She said that the ISIS fighter who selected her slapped her and dragged her out of the house when she resisted. “I told him not to touch me and begged him to let me go,” she said. “I told him to take me to my mother. I was a young girl, and I asked him, ‘What do you want from me?’ He spent three days having sex with me.”

Jalila said that during her captivity, seven ISIS fighters “owned” her, and four raped her on multiple occasions: “Sometimes I was sold. Sometimes I was given as a gift. The last man was the most abusive; he used to tie my hands and legs.”

Another 12-year-old, Wafa, told Human Rights Watch that in August ISIS fighters abducted her with her family from the village of Kocho. The men took the family to a school in Tal Afar filled with other Yezidi captives, where the fighters separated her from her family. From there they took her to several locations within Iraq and then to Raqqa, in Syria. An older fighter assured Wafa that she would not be harmed but he repeatedly raped her nevertheless, she said.

“He was sleeping in the same place with me and told me not be afraid because I was like his daughter,” she said. “One day I woke up and my legs were covered in blood.” Wafa escaped three months after her abduction, but her parents, three brothers, and sister are still missing.

The women and girls who said that they had not been raped said they endured constant stress and anxiety when witnessing the suffering of other women, fearing they would be next.

Dilara, 20, said ISIS fighters took her to a wedding hall in Syria, where she saw about 60 other Yezidi female captives. ISIS fighters told the group to “forget about your relatives, from now on you will marry us, bear our children, God will convert you to Islam and you will pray.” She told Human Rights Watch she lived in constant fear that she would be dragged away like so many women and girls before her:

From 9:30 in the morning, men would come to buy girls to rape them. I saw in front of my eyes ISIS soldiers pulling hair, beating girls, and slamming the heads of anyone who resisted. They were like animals…. Once they took the girls out, they would rape them and bring them back to exchange for new girls. The girls’ ages ranged from 8 to 30 years… only 20 girls remained in the end.

Two sisters, Rana, 25, and Sara, 21, said they could do nothing to stop the abuse of their 16-year-old sister by four men over several months. The sister was allowed to visit them and told them that the first man who raped her, whom she described as a European, also beat her, handcuffed her, gave her electric shocks, and denied her food. She told them another fighter later raped her for a month and then gave her to an Algerian for another month. The last time they saw her was when a Saudi ISIS fighter took her. “We don’t know anything about her since,” Sara said. The two sisters said they were also raped multiple times by two men, one of whom said he was from Russia and the other from Kazakhstan.

Some women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters beat them if they resisted or defied them in any way.

Zara, 13, said that ISIS fighters accused her and two other girls of desecrating a Quran while holding the girls captive on a farm. “They punished the three of us by taking us to the garden and tying our hands with wire,” she said. “We were blindfolded and they said they would kill us if we didn’t say who had done this. They beat us for 10 minutes and they fired a bullet in the air.”

Leila, 25, managed to escape from the house where she was held captive, but because she was behind ISIS lines, she realized she was trapped and felt compelled to return. The commander, an Iraqi, asked her why she had tried to escape. She said she replied: “Because what you are doing to us is haram [forbidden] and un-Islamic.” He beat her with a cable and also punished the guard who had failed to prevent her escape attempt. The guard beat her as well. “Since then, my mental state has become very bad and I’ve had fainting spells,” she said.

Forced Marriage

Women and girls told Human Rights Watch that ISIS fighters told them they had been bought for as much as US$2,000 from other ISIS members.

In some instances, ISIS fighters forcibly married their Yezidi captives rather than buy them. Narin, 20, said that when a fighter named Abu Du’ad brought her to his home, his wife left in protest. He brought a religious judge to perform a marriage ceremony but Narin refused to participate. Abu Du’ad persisted by trying to get permission from Narin’s family and called her brother in Germany. “But [my brother] said no to the marriage and offered to pay $50,000 for my release,” Narin said. “Abu Du’ad said no.”

Nadia, 23, said she was separated from the men in her family when ISIS fighters abducted them in her village near Sinjar in August. She tried to convince the ISIS fighters that she was married to escape being raped, because she had heard that ISIS fighters preferred virgins. However, after they took her to Syria, one of the men said that he would marry her. “The other girls with me said it’s forbidden to marry married women,” Nadia said. “He replied, ‘But not if they are Yezidi women.’”

ISIS has publicly acknowledged enslaving women and children. In an article entitled “The revival of slavery before the hour” in Dabiq, the group’s online English-language magazine, ISIS said it was reviving a custom justified under Sharia (Islamic law):

After capture, the Yazidi women and children were then divided according to the sharia amongst the fighters of the Islamic State who participated in the Sinjar operations, after one fifth of the slaves were transferred to the Islamic State’s authority to be divided as khums [a tax on war spoils].

A question-and-answer document, issued by what appears to be ISIS’s Research and Fatwa Department, states:

It is permissible to buy, sell, or give as a gift female captives and slaves, for they are merely property, which can be disposed of.… It is permissible to have intercourse with the female slave who hasn’t reached puberty if she is fit for intercourse; however if she is not fit for intercourse, then it is enough to enjoy her without intercourse.… It is permissible to beat the female slave as a [form of] darb ta’deeb [disciplinary beating].

Suicide Attempts
The women and girls who spoke to Human Rights Watch described their own suicide attempts or attempts of others as a way to avoid rape, forced marriage, or forced religious conversion. They described cutting their wrists with glass or razors, attempting to hang themselves, trying to electrocute themselves in bathtubs, and consuming what they thought was poison.

Rashida, 31, managed to speak to one of her brothers after her abduction by secretly using a fighter’s phone. She told her brother that ISIS fighters were forcing her to convert and then to marry. He told her he would try to help her but if he couldn’t, “I should commit suicide because it would be better than the alternative.” Rashida said:

Later that day they [ISIS fighters] made a lottery of our names and started to choose women by drawing out the names. The man who selected me, Abu Ghufran, forced me to bathe but while I was in the bathroom I tried to kill myself. I had found some poison in the house, and took it with me to the bathroom. I knew it was toxic because of its smell. I distributed it to the rest of the girls and we each mixed some with water in the bathroom and drank it. None of us died but we all got sick. Some collapsed.

Leila said she saw two girls try to kill themselves by slashing their wrists with broken glass. She also tried to commit suicide when her Libyan captors forced her to take a bath, which she knew was typically a prelude to rape:

I went into the bathroom, turned on the water, stood on a chair to take the wire connecting the light to electrocute myself but there was no electricity. After they realized what I was doing, they beat me with a long piece of wood and with their fists. My eyes were swollen shut and my arms turned blue. They handcuffed me to the sink, and cut my clothes with a knife and washed me. They took me out of the bathroom, brought in [my friend] and raped her in the room in front of me.

Leila said she was later raped. She said she tried to commit suicide again and showed Human Rights Watch the scars on her wrists where she cut herself with a razor.

Forced Conversions
About half the women and girls who spoke to Human Rights Watch said the ISIS fighters pressured them to convert to Islam. Zara, 13, said she was held captive in a three-story house in Mosul with girls ages 10 to 15:

When they came to select the girls, they would pull them away. The girls would cry and faint, they would have to take them by force. They made us convert to Islam and we all had to say the shahada [Islamic creed]. They said, “You Yezidis are kufar [infidels], you must repeat these words after the leader.” They gathered us all in one place and made us repeat after him. After we said the shahada, he said you have now been converted to our religion and our religion is the correct one. We didn’t dare not say the shahada.

ISIS fighters held Noor, 16, in various places including Mosul. “The leader of this group asked us to convert to Islam and read the Quran,” she said. “We were forced to read the Quran and we started to pray slowly. We started to behave like actors.”

War Crimes and Crimes Against Humanity

Rape and other forms of sexual violence, sexual slavery, cruel treatment, and other abuses committed during an armed conflict violate the laws of war. International criminal courts have ruled that rape and other sexual violence may also amount to torture.

Those who commit serious violations of the laws of war with criminal intent are responsible for war crimes. Commanders and civilian leaders may be prosecuted for war crimes as a matter of command responsibility when they knew or should have known about the commission of war crimes and took insufficient measures to prevent them or punish those responsible.

The mass rape and other serious abuses by ISIS against Yezidi civilians may be crimes against humanity. Crimes against humanity are serious offenses, including rape, sexual slavery, enslavement, unlawful imprisonment, persecution of a religious group, and other inhumane acts intentionally causing great suffering, that are part of a widespread or systematic attack on a civilian population.

“Widespread” refers to the scale of the acts or the number of victims. “Systematic” concerns “a pattern or methodical plan.” ISIS public statements concerning enslavement, forced marriage, and abuse of captured women, as well as the organized sale of Yezidi women and girls, indicate a widespread practice and a systematic plan of action by ISIS.

Provision of Health Services

Medical Care

KRG authorities have made significant efforts to provide health and other services to Yezidi women and girls and have designated a health committee in Dohuk to coordinate the identification and referral of survivors to services. The director general for health in Dohuk, Dr. Nezhar Ismet Taib, who heads the committee, said that some families do not wish to reveal that their female relatives were abducted and this has made it difficult for the committee to identify and support those in need.

Almost all of the women and girls who spoke to Human Rights Watch said they had received medical examinations. A local doctor said the medical tests included blood tests for sexually transmitted infections and pregnancy. In some cases, medical workers provided emergency contraception and post-exposure prophylaxis for HIV, as recommended by the World Health Organization.

It is not clear that doctors have always obtained informed consent before conducting examinations. Narin, the 20-year-old woman from Sinjar, told Human Rights Watch that she was abducted on August 3 and given as a “gift” to an ISIS fighter, who tried to force her to marry him:

I wasn’t raped – [the ISIS member] didn’t touch me because I told him I was sick.… I got a forensic gynecological exam in Dohuk, which cleared me of abuse. I wasn’t comfortable during this exam, and [the doctor] didn’t explain what she was doing to me beforehand.

Those who take the medical tests do not always receive the test results. The two sisters, Rana and Sara, said that they spent five months in ISIS captivity and that ISIS fighters raped them multiples times. They said that soon after they escaped in December they received medical treatment and tests, but six weeks later, they had still not received any test results.Eighteen-year-old Arwa, from Kocho, managed to escape in December after ISIS fighters raped her. She told Human Rights Watch that she was still waiting for her test results seven weeks later.

Local authorities should ensure that health workers inform women and girls of the purpose of each test and that they consent to each procedure. The World Health Organization has provided guidelines for carrying out such tests and obtaining informed consent.

Withholding test results, whether positive or negative, can compound women’s and girls’ fears about the state of their health. Health workers should ensure that there is follow up for such women and girls, including providing test results and any further treatment and information they need.

Psychosocial Support

Psychosocial support for women and girls who escaped ISIS is a crucial service that is largely lacking in Iraqi Kurdistan. All the women and girls interviewed showed signs of trauma. Jalila, the 12-year-old raped by four ISIS fighters, said she “can’t sleep at night because I remember how they were raping me. I want to do something to forget about my psychological problems. I want to leave Iraq until things get better, I don’t want to be captured again.” She had not received professional counselling.

Sixteen-year-old Noor told Human Rights Watch that ISIS fighters abducted her on August 3 from Tal Afar and held her until September, when she escaped. An ISIS fighter raped her multiple times over a period of five days, she said. In the first two months after her return, she said she remained traumatized and cried most of the time.

Noor did manage to get psychosocial support. A local activist arranged for her to visit a psychotherapist in the hospital three or four times and visited her frequently to encourage her to get regular psychosocial counselling. Noor was undergoing regular psychosocial treatment as well as attending a handicrafts course and leaving the camp for social activities with activists from local organizations.

However, representatives of international agencies and nongovernmental groups told Human Rights Watch that there was not only a lack of available psychosocial support, but also reluctance by the community to accept such help. One activist said that he had to visit girls and their guardians repeatedly to encourage the girls to participate in psychosocial counselling before they would agree.

Several of those Human Rights Watch interviewed stated that they would like to receive psychosocial therapy. Narin, the 20-year-old from Sinjar, said:

No one has offered me one-on-one counselling of any kind. I’d be interested in receiving professional counselling to help me process my experiences if it was available.… I have trouble sleeping at night, and only sleep a few hours at a time. When I sleep, I often see my parents and siblings in front of my eyes, especially the image of my brothers being forced to kneel on the road, and my mother’s face.

International and local groups agreed that there are not enough psychosocial therapists available to the women and girls to meet the need, given the number of escaped women and girls and the prospect of more to come.

Dr. Taib told Human Rights Watch that although he was not aware of any suicides of women or girls who had escaped, many were suicidal. He said that women and girls who sought treatment with local officials were assessed by a psychologist at the same time they received medical treatment. The health team designated to help Yezidi women and girls has two psychologists and two psychosocial therapists but plans to increase the number of psychosocial therapists to ten. In addition, some groups and international agencies are providing psychosocial support. A psychosocial therapist at Jian Centre for Human Rights said she and her colleague had provided support to 20 Yezidi women and girls who had escaped.

In the short term, psychologists and social workers, particularly those who speak the local Yezidi dialect, need training on counselling methods. This should be in addition to recruiting psychosocial therapists to deal with the urgent cases. More efforts are also needed to encourage and educate people who might need the services about how the services can help them.

Pregnancy and Children Born as a Result of Rape
The KRG has no comprehensive plan for addressing pregnancies or children born from rape. Dr. Taib told Human Rights Watch that the local health committee had agreed that the authorities should protect women who keep their children, including providing shelter for them and their children as well as prenatal and maternal health care. In cases where the women do not want to care for their children, personal status courts will have to make decisions about the welfare of the child.

Where the child’s biological mother and close family relinquish or abandon the child, or are unable to provide adequate care, the authorities should ensure appropriate alternative care, with or through competent local authorities and authorized nongovernmental groups. In cases in which the child’s biological mother and close family do not relinquish the child, authorities should direct efforts first at enabling the child to remain in the mother’s care, or when appropriate, the care of other close family members unless it is not in the child’s best interests. If women do choose to raise the children, there should be a plan for providing them with assistance, including psychosocial and financial support.

Officials should ensure that information about services is available to women and girls and can be accessed confidentially.

Abortion is illegal in Iraq. Local officials told Human Rights Watch that it is not permitted in the Kurdistan region even for rape cases unless a doctor considers it a medical necessity, such as a risk to the mother’s life. The KRG should urgently clarify for healthcare providers the circumstances in which they may legally perform abortions for women and girls who have escaped from ISIS captivity, including for women and girls at risk of suicide or “honor”-related violence. The Iraqi government should also urgently consider amending the penal code to allow safe and legal abortions for women and girls who have experienced sexual violence.

In addition, KRG officials should encourage religious and community leaders to welcome children born from rape if the mothers freely choose to raise them in the Yezidi community and to provide the social support the women need.

Stigma and Reintegration

Baba Sheikh, a Yezidi religious leader, issued a statement on September 6 welcoming escaped women back into the community and stating that no one should harm them. On February 6, 2015, he reissued the appeal, saying:

These survivors remain pure Yezidis and no one may injure their Yezidi faith because they were subjected to a matter outside their control.… We therefore call on everyone to cooperate with and support these victims so that they may again live their normal lives and integrate into society.

These statements appear to have helped protect Yezidi women and girls from harm and have encouraged their families to seek treatment for them.

Ismail Ali, the KRG director general for combating violence against women in Dohuk, told Human Rights Watch that officials were not aware of any Yezidi girl or woman at risk from her family since returning, but should there be such cases, a shelter is available for them. In addition, authorities should provide programs that guarantee long-term rehabilitation and housing solutions for all women victims of violence who do not have the support of their families or who are under threat, and training for officials, local activists, and social and health workers to identify cases of women who are at risk of violence from their families. The authorities should also, in coordination with religious and community officials, raise awareness and provide education, particularly for men and boys, to prevent violence against women.

In addition, investment in skills training and livelihood schemes would help to reintegrate women into daily life. One organization is providing sewing and arts-and-crafts courses in the camps.

Many women and girls said that they wanted jobs so that they could financially assist their families. They also said that having nothing to do in the camps and being surrounded by family members who are also traumatized increased or exacerbated their own trauma.

Arwa, an 18-year-old from Kocho, said, “What I want more than anything is to work, so I can keep my mind off everything that happened.”

The Association for Crisis Assistance and Development Co-operation (WADI), a German-Iraqi nongovernmental organization, is seeking funding to build a center where Yezidi women and girls can get skills training. Women and girls who escaped ISIS told Human Rights Watch that they would use such a facility. WADI case workers have taken some of these women and girls out of the camps for social activities, which appeared to help occupy them and provide a semblance of a normal life.

UN PANEL REPORTS ON ISIS CRIMES ON YEZIDI’S

https://www.hrw.org/news/2016/06/21/un-panel-reports-isis-crimes-yezidis

TEKST

The “unimaginable horrors” that the Islamic State (ISIS) is committing against the minority Yezidis, documented in a report released on June 16 by the UN-mandated Independent International Commission of Inquiry (COI) on the Syrian Arab Republic, shows the urgent need for concrete steps to ensure justice for these crimes.

In August 2014, ISIS fighters overran Yezidi towns and villages around Sinjar, in northwestern Iraq, executing many men and capturing women and girls. Their intent soon became clear in slave markets ISIS set up in Mosul and elsewhere, where they sold the women and girls to their fighters into sexual or domestic slavery.

The COI report found that the crimes against the minority Yezidis amount to genocide.

Human Rights Watch has found that the abuses against Yezidi women and girls, including abducting them and forcibly converting them to Islam and/or forcibly marrying them to ISIS members, amount to war crimes, may be crimes against humanity and may be part of a genocide against Yezidis. Women also reported that ISIS members took their children from them, physically abused their children, and forced the women and girls to pray or take Islamic names.

The commission says that ISIS still holds about 3,200 women and children, most in areas it controls in Syria. The report says that separating men and women, inflicting mental trauma, taking children away from their families and forced conversions, are among methods intended to destroy Yezidis as a people.

There has been considerable attention to the plight of Yezidi women in the media, but little discussion on how to provide justice for these terrible crimes. The commission says the UN Security Council should “refer the situation to justice, possibly to the International Criminal Court (ICC) or an ad hoc tribunal.”

The ICC has a mandate over crimes of genocide, war crimes and crimes against humanity. Iraq, like Syria, is not a party to the Rome Statute, which set up the court. Prime Minister Haider al-Abadi told Human Rights Watch in March that Iraq has no plans to join the court—out of apparent concern that the court would also be able to examine grave abuses by government security forces.

Both the Iraqi government and the semi-autonomous Kurdistan Region of Iraq (KRI), where hundreds of thousands of Yezidis have sought safety, says they have ISIS fighters in custody. In fact, the government says it has captured scores of ISIS fighters since the start of its Fallujah offensive. But to Human Rights Watch’s knowledge, no criminal justice authorities in KRI or the rest of Iraq are investigating or prosecuting ISIS members for war crimes or crimes against humanity, including crimes against Yezidis.

A “Genocide Committee” in Dohuk, a major city in Iraqi Kurdistan, which was established by the Kurdish government, is attempting to document these crimes. But its head investigator, Judge Ayman Bamerny, told Human Rights Watch the committee has no link to the Kurdistan Regional Government’s judiciary.

Similarly, in Baghdad, Judge Abd al-Sattar Bir Qadar, spokesperson for the judiciary, told Human Rights Watch in March that there have been no judicial investigations against captured ISIS members for war crimes or crimes against humanity The only exception has been a patently unfair trials, in July 2015 and February 2016, each lasting all of two hours, that convicted 24 men for the mass killing a year earlier of up to 1,700 Shia military cadets.

In March 2015, Iraq’s Council of Ministers declared ISIS crimes against Yezidis to be genocide, but Iraq has no provisions in its domestic law for war crimes, crimes against humanity, and genocide.

Yezidi victims of human rights abuses have a right to justice, not just government declarations with no consequences. Iraq should incorporate war crimes, crimes against humanity and genocide into its penal code and start investigations into credible allegations of abuses by ISIS. Iraqi authorities should also hold their own forces to account for their serious crimes. Iraq should also join the ICC, as membership could provide an impetus for Iraq to ensure accountability for the worst crimes by all sides. The US should press Iraqi authorities to make that a priority.

Countries that support Iraq’s war against ISIS, including Iran, Russia, the United States, Canada, Australia and European states should support Iraqi efforts to investigate these crimes and provide redress for its victims. They should urge Iraq to pursue impartial investigations of serious crimes by all sides, and offer Iraq technical assistance and judicial cooperation. Judicial authorities in Baghdad and Erbil told Human Rights Watch that there have been no exchanges of information in either direction with European countries that that have suspected ISIS fighters in custody.

Letting grave crimes against Yezidis and others go unpunished is a stain not only on the Iraqi government, but on all countries that have vowed to protect groups like the Yezidis against threats of extermination and that have committed themselves to supporting justice for grave abuses whenever and wherever they occur.

HUMAN RIGHTS WATCH

THESE YEZIDI GIRLS ESCAPED ISIS/NOW WHAT?

AMY BRAUNSCHWEIGER

http://features.hrw.org/features/Interview_These_Yezidi_Girls_Escaped_ISIS/index.html

TEKST

Last August, the world watched in horror as the extremist armed group Islamic State, also known as ISIS, attacked Iraq’s Yezidi community. Thousands fled without food or water into the nearby Sinjar mountains, but ISIS fighters waylaid many, executing men and abducting thousands of people, mainly women and children. Rumors of forced marriage and enslavement of Yezidi girls and women swirled, and were later confirmed as a trickle of women and girls – now numbering into the hundreds – escaped. Human Rights Watch researchers Samer Muscati and Rothna Begum interviewed 20 of these women and girls and shared their findings with Amy Braunschweiger. 

WHO ARE THE YEZIDIS?

Samer: The Yezidis live in Iraq’s Nineveh province on land claimed by both the Kurdistan regional government and the Iraqi central government. They practice an ancient monotheistic religion, and Yezidis say they have been persecuted for hundreds of years because many consider them “heretics.”  Violent attacks against Yezidis by Sunni Arab extremists escalated after the US-led invasion of Iraq in 2003. On August 14, 2007, four simultaneous truck bombings killed more than 300 Yezidis and wounded more than 700 in Sinjar district communities.  Some Yezidi activists also faced intimidation and threats from Kurdistan government forces. Kurdistan authorities consider Yezidis to be Kurds and, therefore, Yezidi lands part of the Kurdistan region of Iraq. Thousands of Yezidi families have fled to Syria, Jordan, and elsewhere. Since 2003, but before the latest attack by ISIS, their numbers in Iraq had dropped from about 700,000 to 500,000. There are probably fewer now.

No one knows how many Yezidis have been killed by ISIS – they’re still uncovering mass graves. Very little information comes out of ISIS-controlled areas. Every family has been affected, has had a husband or son killed, a daughter abducted, or has had to flee. We visited informal settlements and the main camp, Khanke, near Dohuk, which houses more than 18,000 Yazidis, mainly from around the city of Sinjar, about a two-and-a-half hour drive away. The Yezidis are living in a virtual sea of displaced person tents and nearby unfinished buildings, which lack doors and heat, perched on windswept hills.  The views from the hilltops are stunning on a sunny day, but there’s little to protect the people there from the cold. 

In the camps you interviewed women and girls who escaped ISIS and made their way back home. What happened to them at the hands of ISIS?

Rothna: We heard stories of abuse ranging from being forced to wait on ISIS members hand and foot, to beatings, rape, electric shocks, forced marriage, and sexual slavery. 

Samer: One girl said ISIS members, wanting to find out who “desecrated” their Quran, handcuffed and blindfolded her and two other girls, beat them with a cable, and then fired a gunshot into the air. Apparently, the girl told us, one of the many cats in the house had ripped the Quran.

Most of the girls we spoke with said they were transferred from one place to another, ultimately living in big houses or halls with between 5 and 60 other girls. During the course of the day, ISIS fighters would come in, pick a girl to take, and if she refused, she’d be slapped or beaten. 

What happened to these girls when they returned home, especially considering the moral weight placed on their virginity?

Rothna: Virginity is a huge issue across the region. There is a stigma attached to the abducted women because they could have experienced sexual violence from the ISIS fighters – and it extends to their families. We know that in conflicts around the world, communities retaliate against women who are victims of sexual violence. Husbands leave wives, families abandon daughters. One of our biggest concerns was, would these women be treated violently after returning home?

That’s not what we found – in part thanks to the Yezidi religious leader, Baba Sheikh, who instructed the community to welcome back and not harm those who were abducted, forced to convert, or raped. Because of this, most families have welcomed back their female relatives. We didn’t interview Baba Sheikh, but we spoke with another religious leader, Baba Chawish. He welcomed us, and spoke calmly and with dignity, despite the chaos surrounding him. He told us how, over centuries, Yezidis have had to flee numerous attacks. This was just another crisis, he said, and his goal was to keep the community together as much as possible and, frankly, to survive.

The families we met just wanted to be reunited. They already had so many family members killed or abducted by ISIS, they just want their families back. 

How are these girls doing?

Samer: It’s difficult for them, they’ve endured terrible abuses. For me, the hardest part was when they talked about their missing parents, or about how ISIS men separated them from their sister, and where could she be? It’s terrible to be a young girl and be abducted and endure horrific abuses, but then to also lose your family on top of that? One of the most common sentiments I heard was that their biggest wish is to be reunited with their families, as they don’t know how to be whole without them.

As a group, these were among the worst cases I have ever documented for Human Rights Watch, and that says a lot as I’ve documented a wide range of abuses for years in war-plagued Iraq – everything from torture in secret prisons to abuses against people displaced by the fighting.

One 12-year-old girl really stood out to me. Her shy disposition reminded me of my 12-year old cousin. The man who abducted her told her not to worry, that he’d treat her as he’d treat his own daughter. Then he drugged her and she woke up to see blood between her legs. 

Was it difficult getting the girls to share their experiences? Samer, was the fact that you are an Iraqi Arab man an impediment?

It wasn’t helpful – many of the ISIS fighters there are Iraqi Arabs. But we worked with local activists who already knew the women and girls, which put everyone at ease. We are also extremely sensitive and careful not to re-traumatize survivors. 

Had any of these girls become pregnant?

Rothna: We spoke to one who was pregnant at the time she escaped, but there are others that we heard of, and there will be more cases as more women and girls escape. Abortion is illegal in Iraq, but it’s allowed in certain circumstances, such as when a woman’s life is at risk. The law should be interpreted to cover cases of pregnancy as a result of rape. If the women choose to have the children, there should be a plan for them to keep the baby or not. 

Now that they’ve returned to their community, what would you like to see for these girls?

Rothna: We want everyone who comes back to receive adequate medical and psychosocial treatment, as well as schooling for girls and employment skills training for women. 

Additionally, doctors need to be better trained in examining women who have been sexually assaulted. The purpose of the examinations needs to be explained to the women and girls to get informed consent from them, and doctors should ask for consent both before and during the examination. Otherwise, the exams could be harmful and humiliating for women and girls, and make them feel like they have no control over their bodies – which is what they felt when they were abducted by ISIS.

Samer: We also found some nongovernmental organizations and journalists with no experience interviewing trauma victims documenting their stories. Some recorded their statements on video, which leads to the risk of them being identified publicly.

Rothna: One girl I spoke with, we call her “Noor,” seemed so much better adjusted than the others – despite being the only child left in her family. She smiled, joked around with us, and talked to us about her future. But she had an awful story. She was abducted at 15, and after being moved from place to place she lived in a house with other girls who were forcibly married off or sold one-by-one. She and a friend attempted suicide together – she showed me the scars on her wrists – but an ISIS member caught them and stopped them. When her friend was picked to be taken by an ISIS member, the girl begged the men to take her too, so she could stay with her friend. They agreed and took both girls to another house. There, two other men told them, “You are sold to us.” They then beat and raped them for five days until they escaped, breaking through the door while the men were away fighting.  

When she first came to the camp, she looked like a ghost, people told us. She was reunited with her parents, who were traumatized after their only son, Noor’s brother, was executed in front of them. But Noor had her parents’ support. She said that she’d been to the hospital a few times, is receiving regular counseling, and is taking a sewing class. Her friend that she escaped with lives in a separate camp, and her father has taken her there to visit. Sometimes NGO activists take her out of the camp for social activities like going to the mall. She says she still has nightmares, but she’s healing. She’s going to be someone who can identify herself as a survivor, not just as a victim.  

In some ways, Noor has come back to life.

Yes. And life in general is taking shape in the camps. You can see market stalls selling chewing gum, and you see the lengths people have to go to make these tents feel like home with rugs and pillows. Keeping their spaces clean. They’d survived the winter and were dealing with cold rains. It’s likely they’ll be there for months or even years to come. 

Why haven’t all the girls received the same type of treatment as Noor?

Rothna: Of the 300 women and girls who have returned, only 100 have been identified by health authorities. The other 200 or so, their families likely don’t know these services are available. People need to get the word out.

The Yezidi camps are in Iraqi Kurdistan, and they are protected by Kurdistan’s forces. The local Kurdistan officials we spoke with have been trying to help get women and girls treatment and to aid those who escaped to return home safely. They told us that they want expert help in handling rape cases and trauma, and they need expert assistance and training, particularly in psychotherapy. They want to know how to help.

Samer: The Yezidis stopped dominating the news six months ago, but the crisis still exists. Needs are going unmet. And there is an enormous number of people that need help – especially as more and more women and girls escape ISIS.AMNESTY INTERNATIONAL.ORG
IRAQ: YEZIDI WOMEN AND GIRLS FACE HARROWING SEXUAL VIOLENCE23 DECEMBER 2014
https://www.amnesty.org/en/latest/news/2014/12/iraq-yezidi-women-and-girls-face-harrowing-sexual-violence/

TEKST

Torture, including rape and other forms of sexual violence, suffered by women and girls from Iraq’s Yezidi minority who were abducted by the armed group calling itself the Islamic State (IS), highlights the savagery of IS rule, said Amnesty International in a new briefing today. 

Escape from hell- Torture, sexual slavery in Islamic State captivity in Iraq provides an insight into the horrifying abuse suffered by hundreds and possibly thousands of Yezidi women and girls who have been forcibly married, “sold” or given as “gifts” to IS fighters or their supporters. Often, captives were forced to convert to Islam. 

“Hundreds of Yezidi women and girls have had their lives shattered by the horrors of sexual violence and sexual slavery in IS captivity,” said Donatella Rovera, Amnesty International’s Senior Crisis Response Advisor, who spoke to more than 40 former captives in northern Iraq. 

“Many of those held as sexual slaves are children – girls aged 14, 15 or even younger. IS fighters are using rape as a weapon in attacks amounting to war crimes and crimes against humanity.” 

The women and girls are among thousands of Yezidis from the Sinjar region in north-west Iraq who have been targeted since August in a wave of ethnic cleansing by IS fighters bent on wiping out ethnic and religious minorities in the area. 

The horrors endured in IS captivity  have left these women and girls so severely traumatized that some have been driven to end their own lives. Nineteen-year-old Jilan committed suicide while being held captive in Mosul because she feared she would be raped, her brother told Amnesty International. 

One of the girls who was held in the same room as Jilan and 20 others, including two girls aged 10 and 12, told Amnesty International: “One day we were given clothes that looked like dance costumes and were told to bathe and wear those clothes. Jilan killed herself in the bathroom. She cut her wrists and hanged herself. She was very beautiful; I think she knew she was going to be taken away by a man and that is why she killed herself.”  The girl was among those who later escaped.   

Wafa, 27, another former captive, told Amnesty International how she and her sister attempted to end their lives one night after their captor threatened them with forced marriage. They tried to strangle themselves with scarves but two girls sleeping in the same room awoke and stopped them. 

“We tied the scarves around our necks and pulled away from each other as hard as we could, until I fainted… I could not speak for several days after that,” she said. 

The majority of the perpetrators are Iraqi and Syrian men; many of them are IS fighters but others are believed to be supporters of the group. Several former captives said they had been held in family homes where they lived with their captors’ wives and children. 

Many Yezidi survivors are doubly affected as they are also struggling to cope with the loss of dozens of their relatives who either remain in captivity or have been killed by the IS. 

Randa, a 16-year-old girl from a village near Mount Sinjar was abducted with scores of her family members, including her heavily-pregnant mother. Randa was “sold” or given as a “gift” to a man twice her age who raped her. She described the impact of her ordeal to Amnesty International: 

“It is so painful what they did to me and to my family. Da’esh (the IS) has ruined our lives… What will happen to my family? I don’t know if I will ever see them again.” 

“The physical and psychological toll of the horrifying sexual violence these women have endured is catastrophic. Many of them have been tortured and treated as chattel. Even those who have managed to escape remain deeply traumatized,” said Donatella Rovera. 

The trauma of survivors of sexual violence is further exacerbated by the stigma surrounding rape. Survivors feel that their “honour”, and that of their families, has been tarnished and fear that their standing in society will be diminished as a result. 

Many survivors of sexual violence are still not receiving the full help and support they desperately need. 

“The Kurdistan Regional Government, UN and other humanitarian organizations who are providing medical and other support services to survivors of sexual violence must step up their efforts. They must ensure they are swiftly and proactively reaching out to all those who may need them, and that women and girls are made aware of the support available to them,” said Donatella Rovera. 

Such services should include sexual and reproductive health services as well as counselling and trauma support. 

EINDE ARTIKEL

”Fighters with the armed group calling itself “Islamic State” (IS) have systematically targeted members of non-Arab and non-Sunni Muslim communities. Despite worldwide condemnation, the IS has shown no intention of putting an end to the war crimes and crimes against humanity which its fighters have been committing on a large scale, including against the Iraqi women and girls they have abducted and continue to hold captive. Any party, in Iraq or outside, with any influence over the IS should use that influence to secure the release of these captives.”

AMNESTY INTERNATIONAL/REPORT

IRAQ: ESCAPE FROM HELL: TORTURE AND SEXUAL SLAVERY IN ISLAMIC STATE CAPTIVITY IN IRAQ

SEE FULL REPORT

https://www.amnesty.org/download/Documents/MDE140212014ENGLISH.pdf

[15]

UNIVERSAL DECLARATION OF HUMAN RIGHTS

http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

[16]

‘Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status.”
ARTIKEL 2, UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b1udhr.htm

[17]
ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN YEZIDIS NOOT 14

[18]
45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.”
MATTHEUS 5: 45
https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html

[19]

ZIE VOOR MENSENRECHTENSCHENDINGEN TEGEN JEZIDIS, NOOT 14

[20]

‘ Everyone charged with a criminal offence shall have the right to be presumed innocent until proved guilty according to law. ”
ARTIKEL 14, LID 2, BUPO VERDRAG [INTERNATIONAL COVENANT ON CIVIL AND POLITICAL RIGHTS]
http://hrlibrary.umn.edu/instree/b3ccpr.htm

[21]

No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited. ”
ARTIKEL 33, 4e CONVENTIE VAN GENEVE
https://ihl-databases.icrc.org/applic/ihl/ihl.nsf/Article.xsp?action=openDocument&documentId=72728B6DE56C7A68C12563CD0051BC40

[22]

WET BEEDIGING MINISTERS EN LEDEN STATEN GENERAAL
https://www.parlementairemonitor.nl/9353000/1/j9vvij5epmj1ey0/vi32nmel4fzh

Bij de aanvaarding van hun ambt leggen de leden der Staten-Generaal in de vergadering van de kamer waarin zij zijn verkozen, de volgende eden of verklaringen en beloften af:

“Ik zweer (verklaar) dat ik, om tot lid van de Staten-Generaal te worden benoemd, rechtstreeks noch middellijk, onder welke naam of welk voorwendsel ook, enige gift of gunst heb gegeven of beloofd.

Ik zweer (verklaar en beloof), dat ik, om iets in dit ambt te doen of te laten, rechtstreeks noch middellijk enig geschenk of enige belofte heb aangenomen of zal aannemen.

Ik zweer (beloof) trouw aan de Koning, aan het Statuut voor het Koninkrijk en aan de Grondwet.

Ik zweer (beloof) dat ik de plichten die mijn ambt mij oplegt getrouw zal vervullen.

Zo waarlijk helpe mij God almachtig!”

(Dat verklaar en beloof ik!”).

[23]

45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.”
MATTHEUS 5: 45
https://www.statenvertaling.net/bijbel/matt/5.html

[24]

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

TEKST

Dat IS-vrouwen vanuit Turkije terug naar Nederland konden komen, was voor de Nederlandse instanties geen verrassing. Ze treffen al een tijd lang voorbereidingen om zo’n terugkeer zo goed mogelijk te regelen. Gisteren gebeurde het; Turkije zette twee IS-vrouwen en twee kinderen op het vliegtuig naar Schiphol.

Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.

Medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming staan op Schiphol te wachten om alles in goede banen te leiden. De moeder moet na aankomst meteen afscheid nemen van haar kinderen.

Gisteravond gebeurde dit bij de 23-jarige Fatimah H. uit Tilburg. Haar kinderen van 3 en 4 werden overgedragen aan een voogd van Jeugdbescherming, terwijl zij in hechtenis werd genomen. De voogd neemt vanaf dat moment alle beslissingen.

Berecht in Nederland

De afgelopen jaren meldden zich zo’n tien Syriëgangers bij een Nederlandse diplomatieke post in Turkije. In alle gevallen werden ze door Turkije aan Nederland overgedragen, om vervolgens in Nederland te worden berecht.

Met H. is vooraf afgesproken wat haar op Schiphol te wachten staat. Haar wordt geadviseerd om aan de kinderen te laten merken dat ze het goed vindt dat ze met de Kinderbescherming meegaan. Zo is een mogelijk trauma het minst hevig voor het kind, is de gedachte.

Vanaf Schiphol rijdt gespecialiseerd personeel met de kinderen naar een opvanggezin. Dit is de eerste, tijdelijke, opvang. In de eerste drie maanden worden de kinderen vaak onderzocht; onder anderen een radicaliseringsdeskundige en een psychiater gaan met ze in gesprek. Er wordt van uitgegaan dat de kinderen getraumatiseerd zijn. De voogd van Jeugdbescherming heeft daarom veel contact met de kinderen en het opvanggezin.

Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. Daar zijn de enige zogenoemde Terroristenafdelingen van Nederland. Ze wordt daar vastgezet en extra beveiligd binnen een speciaal programma, om haar ideologisch te beperken.

Vrijdag wordt ze in Rotterdam voorgeleid aan de rechter-commissaris in Rotterdam. Die bepaalt of hij het voorarrest met 14 dagen verlengt.

Fatima H. had zich eind oktober gemeld bij de Nederlandse ambassade in Ankara. Ook de 25-jarige Xaviera S. zat op de vlucht. Zij is in in 2014 naar Syrië gereisd. Ook S. is vastgezet in een van de penitentiaire inrichtingen en wacht vervolging.

De straf die H. boven het hoofd hangt, is afhankelijk van de verdenking en het bewijsmateriaal. Het Openbaar Ministerie zegt er al zeker van te zijn dat ze na 2015, toen het kalifaat werd uitgeroepen, naar Syrië is gereisd. Ze wordt daarom verdacht van “deelname aan een terroristische organisatie”.

De straf die daar in Nederland op staat is zes jaar cel. Ook als de vrouwen zich erop beroepen dat ze alleen voor hun man en kinderen zorgden, kunnen ze bestraft worden. In eerdere zaken is dat al gebeurd. Volgens het OM hoeft een verdachte geen oorlogsmisdaden te plegen om berecht te worden. De vrouw heeft het voortbestaan van IS met haar daden verlengd, is de argumentatie. Dat is voldoende om een straf opgelegd te krijgen.

De straf van zes jaar staat los van wat iemand verder gedaan heeft. Mocht iemand bijvoorbeeld iemand hebben vermoord, dan is er een levenslange celstraf mogelijk, maar zoiets is in Nederland nog niet voorgekomen.

Komen er nog meer IS-vrouwen naar Nederland?

Zeker is dat er nog groepen IS-vrouwen en -strijders in het buitenland zitten. Ze bevinden zich met name in Syrië, Turkije en Irak. Volgens de AIVD zijn er uit Nederland de afgelopen jaren in totaal ongeveer 300 mensen met “jihadistische intentie” afgereisd naar Syrië en Irak. Een derde van hen is vrouw.

Op dit moment zitten er 95 kinderen, 35 vrouwen en 15 mannen met de Nederlandse nationaliteit in Syrische kampen. Volgens de AIVD zijn er nog 20 volwassenen en 30 kinderen in Turkije. Slechts een aantal van hen zit vast en zou dus nog kunnen worden uitgezet.Concrete plannen om deze mensen terug te laten keren zijn er nu niet. Wel bepaalde een rechter vorige week dat Nederland zich moet inspannen om 56 IS-kinderen zo snel mogelijk op te halen uit detentiekampen in het noordoosten van Syrië. Politiek is over het onderwerp veel discussie; vrijdag dient daarom een door het kabinet aangespannen hoger beroep.

[25]

”Als het telefoontje uit Ankara komt, weten alle betrokkenen wat er moet gebeuren. Terwijl de vrouwen en kinderen in het vliegtuig zitten, bepaalt de kinderrechter dat de kinderen worden toegewezen aan Jeugdbescherming. De ouder wordt op dat moment geschorst van het ouderlijk gezag.”………’Terwijl de kinderen worden opgevangen in het pleeggezin, gaat de moeder de Penitentiaire Inrichting Vught of gevangenis De Schie in Rotterdam. 

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

[26]

HUMAN RIGHTS WATCHSYRIA: DIRE CONDITIONS FOR ISIS SUSPECT’S FAMILIES
23 JULI 2019
https://www.hrw.org/news/2019/07/23/syria-dire-conditions-isis-suspects-families

ZIE VOOR TEKST
NOOT 34 VAN

[27]

NOSIS VROUWEN EN KINDEREN TERUG IN NEDERLAND, WAT GEBEURT ER MET ZE?20 NOVEMBER 2019
https://nos.nl/artikel/2311309-is-vrouwen-en-kinderen-terug-in-nederland-wat-gebeurt-er-met-ze.html

[28]

HUMAN RIGHTS WATCH

IRAQ: KEY COURTS IMPROVE ISIS TRIAL PROCEDURES

But changes needed in laws, response to torture, Other Courts

13 MARCH 2019

https://www.hrw.org/news/2019/03/13/iraq-key-courts-improve-isis-trial-procedures

ZIE VOOR TEKST:

NOOT 15 VAN

https://www.astridessed.nl/vvd-vindt-de-doodstraf-voor-nederlandse-isers-acceptabel-waar-zijn-nu-onze-waarden-vvd/ [29]

HUMAN RIGHTS WATCH

IRAQ: KEY COURTS IMPROVE ISIS TRIAL PROCEDURES

But changes needed in laws, response to torture, Other Courts

13 MARCH 2019

https://www.hrw.org/news/2019/03/13/iraq-key-courts-improve-isis-trial-procedures

ZIE VOOR TEKST:

NOOT 15 VAN

[30]

[30]

JOOP.NLHET ZIJN MISSCHIEN WEL JIHADISTEN, MAAR WEL ONZE JIHADISTEN!MATTHIJS VAN DE SANDE11 MAART 2015
https://joop.bnnvara.nl/opinies/het-zijn-misschien-jihadisten-maar-wel-onze-jihadisten

TEKST

Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten

Het was, zo kopte het NRC, misschien wel Ahmed Aboutaleb’s ‘Ich bin ein Berliner’-moment. Aangemoedigd door duizenden demonstranten trok de Rotterdamse burgemeester op de solidariteitsbetoging met Charlie Hebdo een scheidslijn tussen ‘de Rotterdammers’– ‘niet verdeeld, maar samen’ – en de apologeten van jihadistisch geweld. Voor die laatsten had Aboutaleb, eerder die week, een andere boodschap: ‘pak je koffer, en vertrek. Er is misschien een andere plek in de wereld waar je toch je recht kan komen.’ En: ‘ja, mag ik het zo zeggen: … rot toch op.’Aboutaleb oogstte kritiek met zijn uitspraken, maar vooral ook veel lof. Voor jihadisten die de westerse waarden van ‘vrijheid’ en ‘tolerantie’ niet delen, zo betoogden veel politici en opiniemakers, is inderdaad geen plek in onze samenleving. Premier Rutte verdedigde vorige week op een lijsttrekkersdebat zelfs de stelling dat ‘uitgereisde jihadisten’ beter in Syrië of Irak kunnen sneuvelen, dan terug te keren naar Nederland.

Holle onliners?
Het lijken misschien holle oneliners, maar tegelijkertijd is er wel degelijk een wet in de maak die het gemakkelijker moet maken om niet alleen jihadgangers maar ook hun helpers hier, de Nederlandse nationaliteit te ontnemen. Er is één uitzondering: voor jihadisten die niet over een dubbel, maar slechts over een Nederlands paspoort beschikken, gaat de regel niet op. Stateloosheid zou dan immers het gevolg zijn, en dat is volgens internationale wetgeving ontoelaatbaar. Toch zouden VVD, CDA en SGP ook die laatste optie serieuzer willen onderzoeken: zij bepleitten vorige week het intrekken van staatsburgerschap voor álle jihadisten – ook van diegenen, die alleen Nederlands burger zijn.

Opstelten zag juridisch weinig mogelijkheden, maar zegde toe het desondanks aan de Raad van Europa voor te leggen. Allicht dat ook andere Europese landen worstelen met dit probleem, aldus de (inmiddels ex-)minister.

Discours van bestaansrecht ontkennen
Zowel politiek als juridisch schuift men zo langzaam maar zeker op naar een discours dat niet alleen afstand neemt van de plegers of bepleiters van extremistisch geweld, maar hen zelfs hun bestaansrecht als persoon in onze samenleving ontzegt. Het trekt een resoluut onderscheid tussen de burger – die deel uitmaakt van een politieke gemeenschap en aanspraak kan maken op civiele rechten – en de rechteloze buitenstaander. Natuurlijk: ook formeel burgerschap biedt geen enkele garantie tegen uitbuiting en onderdrukking op basis van ras, gender, klasse, of geloofsovertuiging – laten we ons daarover geen illusies maken.

De één gelijker dan de ander
Maar een specifiek deel van de bevolking zowel discursief als juridisch hun burgerschap ontnemen, is slechts een stap verder in dezelfde dynamiek, waarbij sommigen categorisch ‘gelijker’ zijn dan anderen. Degene die daarmee zelfs tot buiten de marges van de samenleving wordt verdreven rest, om met de Italiaanse filosoof Giorgio Agamben te spreken, slechts het ‘naakte leven’: ontdaan van recht en plicht, lidmaatschap en verantwoordelijkheid, verwordt zij of hij tot een a-politiek lichaam dat in wezen vogelvrij is. Wie tot die categorie behoort kan dan dus net zo goed “oprotten”, sterven… zelfs straffeloos gedood worden.

‘Onze’ westerse samenleving
Volgens Rutte volgt dat nu eenmaal uit de keuze die jihadisten zelf maken om zich te engageren met een gewapende strijd tegen ‘onze’ westerse samenleving en de daarin verankerde waarden. Bovendien, zo benadrukt hij, is een heel groot deel van “ons” het roerig met hem eens. De vraag is natuurlijk: wie zijn ‘ons’ in dit geval? Want hoorden ook de ‘Syriëgangers’ daar – in ieder geval in eerste instantie – niet evengoed bij? Per slot van rekening hebben we het vooralsnog over medeburgers.

Zou het echt zo gemakkelijk moeten zijn om met een beroep op de meerderheidsstem, of met het oog op veiligheidsrisico’s, een deel van de eigen gemeenschap ieder recht te ontzeggen? Om, bij monde van de minister-president, tegen medeburgers te zeggen: ‘ga maar dood?’

Ik heb geen enkele voeling of sympathie voor de misogyne, homofobe, en antisemitische ideeën die de IS pleegt te verspreiden – laat staan voor de brute en gewelddadige manier waarop ze dat doen. En ik geef toe dat ik niet graag zou samenleven met iemand die oprecht dit soort denkbeelden onderschrijft. Maar de werkelijkheid is wel dat ik die keuze helemaal niet heb: we praten hier wel degelijk over onze eigen buren, klasgenoten, collega’s, stadsgenoten, leerlingen, of zelfs familieleden. Het zijn misschien jihadisten, maar het zijn wel ónze jihadisten. Of ze nu één of twee paspoorten hebben; ze zijn getogen en vaak geboren in ónze stad, gingen naar ónze scholen. De onvrede of vervreemding die hen in de armen dreef van radicale imams en jihadronselaars was een onvrede met ónze samenleving. En – of we het nu leuk vinden of niet – “onze” betekent in dit geval evengoed: ‘hun’.

Platvloerse agressie gemeengoed
De platvloerse agressie die inmiddels gemeengoed lijkt te zijn geworden in Den Haag, confronteert me dus met een moeilijk dilemma. Aan de ene kant zie ik geen enkele reden om het überhaupt voor jihadisten en hun sympathisanten op te nemen. Dit is niet simpelweg een onderhoudend debatje over de vrijheid van meningsuiting of de “kernwaarden” van een burgerlijke samenleving. Maar aan de andere kant: niet alleen wordt gesteld dat sommige medeburgers net zo goed kunnen sneuvelen. Tegelijkertijd wordt ook juridisch de baan bereid voor hun vogelvrijverklaring. Zodoende tekent men met holle “rot maar op”-retoriek impliciet het doodsvonnis van een – vooralsnog klein – deel van onze samenleving.Als we dat toelaten, is het ergst denkbare nog mogelijk. Ik zie me dus gedwongen het op te nemen voor jihadisten. 

Reacties uitgeschakeld voor Noten en teksten behorende bij artikel/Geen medelijden met Jihadisten/Over IS vrouwen, Jezidis en mensenrechten/Quote attack op Dilan Yesilgoz

Opgeslagen onder Divers