Een golf van antifascistische demonstraties spoelt door Duitsland. Een ware massabeweging tegen de AfD, de fascistische partij die de afgelopen jaren gevaarlijk groot en sterk is geworden. Het is goed nieuws! Het verdient aandacht, en dat het goede voorbeeld dat er in steekt, maar gevolgd mag worden in Nederland. De aandacht kan echter beter niet vrij zijn van kritische observaties, want probleemloos is deze protestgolf niet. Maar eerst: die protestgolf zelf.
1 Wat?
Wanneer het precies begon? In ieder geval maakte Nu.nl op 14 januari 2024 melding van protest die zondag in twee steden: ‘Duizenden mensen in Berlijn en Potsdam hebben zondag geprotesteerd tegen extreemrechts’.(1) De NOS noemde naast die twee steden ook Kiel als stad waar zo’n demonstratie plaatsvond. Dat niet alleen: de dag ervoor wewas het al raak. ‘Gisteren waren er ook demonstraties in Duisburg en Hamburg’.(2) Op 16 januari meldt de Guardian dat de betogingen dan al vier dagen bezig zijn. ‘Protesten hebben plaatsgevonden in Leipzig, Essen en Berlijn’.(3)
Dan wordt het vrijdag in Hamburg, met volgens Nu.nl ‘zeker 50.000 mensen’ aan het demonstreren.(4) Het kunnen er ook veel meer geweest zijn, en het is ver boven verwachting van organisatoren, die zelf van 80.000 deelnemers spreken. Zo groot was de demonstratie dat de zaak werd afgebroken: ‘Hulpdiensten zouden mensen die flauwvielen niet meer hebben kunnen bereiken.(5)
Zaterdag, 20 januari was het de beurt aan een hele reeks steden. De NOS noemt Frankfurt en Hannover en spreekt van ‘in totaal meer dan 300.000 mensen’ die aan het demonstreren waren ‘tegen extreemrechts en de rechts-radicale partij Alternative für Deutschland’, die fascistische AfD dus.(6) Al Jazeera noemt Frankfurt met 35.000 demonstranten, Hannover met ‘een dergelijk aantal’, en Dortmund met 30.000 actievoerders. ‘Protesten werden ook gehouden in steden waaronder Braunschweig, Erfurt, Kassel en veel kleinere plaatsen.’(7)
Aardig is een stukje berichtgeving ui het niet als radicaal antifascistisch vbeikend staande beieren. Daar ging het ook goed los.Een demonstratie in Neurenberg bijvoorbeeld, met 15.000 deelnemers. Duizend demonstranten in Ansbach, een paar duizend in Bamberg, 4000 in Erlangen. Mooi waren de “Omas gegen Rechts’ (oma’s tegen rechts), die in Würzburg de straat op gingen met (volgens politiecijfers) 3000 mensen.(8) Dat pluk ik uit een artiikel van een regionale omroep dat ik min of meert toevallig tegenkwam. Alle kans dat er uit andere deelstaten soortgelijke taferelen te melden zijn.
Deutsche Welle vertelt nog dat onder meer in Kalrsruhe en Wuppertal werd gedemonstreerd. Wat aantallen per stad: ‘12.000 in Kassel, 7000 elk in Dortmund en Wuppertal, 20.000 in Karlsruhe, minstens 10.000 in Neurenberg, ongeveer 16.000 en Halle/Saale, 5000 in Koblenz en meerdere duizenden in Erfurt’. Het betreffende artitel spreekt van in totaal ruimschoots 200.000 protesterende mensen. (9) Vandaag, zondag 21 januari, was München aan de beurt, en hoe! Ook hier is de demonstratie stilgelegd wegens overweldigende opkomst. ‘Volgens de politie waren er zo’n 90.000 mensen op de been, de organisator houdt het op 250.000 mensen.’ (10) Een kwart miljoen!
2 Waarom?
Waar komt dit zo opeens vandaan, deze aanstekelijke en zeer welkome uitbraak van antifascistisch straatprotest? De aanleiding is het bekend worden van een geheime bijeenkomst in november 2023 waar AfD-figuren, fascisten van andere achtergronden waaronder uit Oostenrijk een woordvoerder van de Identitairen, en zelf enkele mensen van de christendemocratische CDU, praatten over het uitzetten van immigranten uit Duitsland. Over het deporteren van mensen dus. Over een stukje etnische zuivering. Ze bespraken soort van een plan in die richting.
Correktiv, een soort onderzoeksjournalistiek project, deed er verslag van, en het nieuws sloeg nogal in. Dat de AfJ extreem-rechts en anti-immigranten was, wisten veel mensen al. Hoe ver die partij daarin ging, en in wat voor gezelschap AfD-kopstukken verkeerden, werd met het bekend worden van deze enge samenkomst extra duidelijk. De Duitse publicatie van het Correktiv-verslag dateert van 10 januari 2024.(11) Kort erna, 13 en 14 januari, kwamen de protesten op gang, zoals we hierboven zagen.
Natuurlijk speelt er meer. Later dit jaar zijn er verkiezingen in drie deelstaten, en het kan zomaar zijn dat de AfD langs die weg een boel extra invloed en macht vergaart. Ook in Duitsland werkt de fascistentruc: bestaande onvrede bespelen en aanjagen, en stelselmatig naar migranten, vluchtelingen wijzen als ‘probleem, terwijl links en ‘woke’ neergezet wordt wegkijkers en vijand van alles wat veilig en vaderlandslievend is. Economische misère en ene dure oorlog in Oekraïne worden aangegrepen door deze fascisten. Maar dat werkt alleen maar zo sterk omdat een serieus links-en-van-onderop verhaal over deze kwesties zo immens weinig invloed en uitstraling heeft is zodat de onvrede makkelijk van een rechts verhaal en fascistische stootrichting wordt voorzien.
Er is al met al sprake van een serieus fascistisch gevaar in Duitsland, en de onthullingen van Correctiv over de AfD en de genoemde deportatie-bespreking waar AfD-ers aan deelnamen, was kennelijk een druppel waar de emmer vol antifascistische bezorgdheid door overliep. Van bezorgdheid naar wijdverbreid straatprotest: het is een stap die de affgelopen weken in Dyuitsland op grote schaal is gezet. Het is een grote stap vooruit, een stap die we in Nederland na de grote PVV-overwinning maar niet weten door te zetten, ook niet na veelbelovende beginnetjes in de eerste twee weken na verkiezingsdag. Hopelijk moedigen de protesten in Duitsland mensen in Nederland weer een beetje aan. De nadering van ween Wilders-regering passief en moppertwitterend blijven afwachten is een recept voor een ramp.
3 (Nog?) wel beperkt, (nog?) wel nalatig
Bij alle vreugde die we – terecht! – aan de antifascistische demonstraties in Duitsland weten te ontlenen, horen enkele kritische kanttekeningen echter niet te ontbreken. Allereerst: de demonstraties zijn dus zeer wijdverbreid en opvallend groot ook. Dat is een kracht: om het fascisme te stuiten hebben we inderdaad menigten nodig, niet slechts handjesvol. Maar de breedte van het protest omvat tegelijk een zwakte: de invloed die de politieke mainstream er in en ermee tot uiting brengt. Bondskanselier Scholz deed in Potsdam op 14 januari mee aan een demonstratie! Hij prees de demonstranten ook, en wees op het gevaar van de ‘etno-nationalistische ideologie van van de Nationaal-Socialisten’, waarmee hij het deportatieplan en de AfD dus in verband bracht.(12) Dat verband is er natuurlijk ook. En Scholz was niet het enige politieke en bestuurlijke kopstuk dat lof had voor de demonstraties en de AfD de wacht aanzegde. ‘CDU-leider Friedrich Merz noemde de landelijke protesten bemoedigend”, lees ik op de NOS in een bericht van gisteren. ‘ “De zwijgende meerderheid verheft haar stem en laat zien dat zij in een land wil leven dat kosmopolitisch en vrij is”, zei hij vanochtend tegen DPA’.(13)
Zoveel lof uit deze hoek verdient argwaan. Het verband dat Scholz aanduiddee – tussen de AfD-politiek en datgene waar de nazi’s destijds voor stonden – is er natuurlijk. Maar Scholz en zijn collega’s zijn niet bepaald geloofwaardig als antifascist, ook niet als ze iets zeggen dat op zichzelf klopt. Het zijn immers politici uit een bestel dat zelf niet te beroerd is om op racistische sentimenten in te spelen. Het betreft kopstukken van een staat die zij aan zij met andere Europese staten een menselijke opvang van vluchtelingen steeds verder frustreert, daartoe grensbewakingsinstantie Frontex overeind houdt, zonder blikken of blozen mensen in de Middellandse Zee laat verzuipen en akkoorden met autocraten sluit om vluchtelingen uit Europa weg te houden.
Het zijn ook kopstukken van een politiek bestel die opkomst van het fascisme ervaart als dreiging ervaren voor hun machtspositie. Het antifascistisch protest geeft ze de kans om zich progressiever en humaner voor te doen dan ze zijn. Zulk protest biedt ze een welkom tegenwicht tegen hun extreem-rechtse concurrenten. Maar het zou funest zijn als de demonstranten zich zouden beperken tot wat de gevestigde politici verwelkomen. Een serieuze antifascistische strijd betekent: opkomen voor vluchtelingen, voor verblijfsrecht voor iedereen, voor vrijheid van migratie. Alleen zo snijden we de weg naar verdeel-en-heers, dat fasco-trucje, effectief af. Waar antifascisten zich matigen uit angst om die aardige meneer Scholz niet weg te jagen, ondermijnen ze de noodzakelijke inhoudelijke scherpte die de antifascistische strijd nodig heeft.
Vroeg of laat zullen we meer nodig hebben dan keurige protesten. De AfD is met alleen d keurige demonstraties niet terug te slaan. Ze zal, waar ze samenkomt en congresseert, stevig gedwarsboomd dienen te worden. Gaan al die politici die nu de antifascisten prijzen, dan ook meehelpen? Of stuurt burgemeester Schubert van Potsdam, die nota bene ‘had opgeroepen tot die demonstratie’ – die van vorige week zondag aldaar(14) – in zo’n geval toch de oproerpolitie op antifascisten af? Ik zou als antifascist zeer serieus rekening houden met dat laatste. In laatste instantie verdedigen bestuurders een orde waarmee effectieve antifascistische strijd vroeg of laatst openlijk mee botst. Die noodzakelijke confrontatie kunnen we maar beter on der ogen zien, niet ontwijken.
En er is nog iets. De AfD laat zich in met openlijke deportatiepolitiek, in nazi-stijl. Mensen van die partij gaan daarover in gesprek met mede-fascisten, alsof zoiets serieus aanvaardbaar regeringsbeleid kan zijn. Dat antifascisten daartegen protesteren, in grote aantallen en met grote felheid, is goed en mooi en nodig. Maar intussen worden er daadwerkelijk deportaties … niet besproken, maar uitgevoerd, met actieve Duitse regeringssteun. Die deportaties, die omvangrijke etnische zuiveringen, vinden plaats in Gaza, met Palestijnen als doelwit, het Israëlische leger als dader, en onverkorte support van bondskanselier Scholz en zijn regering.
Het AfD-gepraat over etnische zuivering aanvallen en een daadwerkelijke, met Duitse regeringssteun plaatsvindende etnische zuivering onbesproken laten, is meer dan een beetje nalatig. Te meer daar de Duitse staat en regering mensen die zich wel actief tegen de genocide uitspreken, zo ongeveer als criminelen bejegent en een vrijwel absolute loyaliteit aan Israël eist. Tegen racisme protesteren en tegelijk een racistische apartheidsstaat de hand boven het hoofd houden kan gewoon niet goed gaan als je een serieuze en geloofwaardige antifascistische beweging op gang wilt krijgen.
Ter afsluiting. Ja, ik ben blij met de anti-AfD-protesten in Duitsland. We kunnen daar een voorbeeld aan nemen. Tegelijk: waar zien we in dat protest de solidariteit met de door etnische zuivering en genocidaal racisme bedreigde Palestijnse bevolking? Een genocidaal doorgevoerde etnische zuivering door een Israëlische staat die met grote steun vanuit de Joods-Israëlische bevolking steeds openlijker in fascistische stijl opereert en kan rekenen op onverholen officiële Duitse steun door dik en dun?
Kan iemand mij uitleggen wat de grondslag is van het bestaan van een Israëlische staat? Ik probeer zoveel mogelijk te onderzoeken wat hier nu aan de hand is maar ik kan niet echt een rechtmatige grondslag vinden hiervoor.
Oei! Wat een probleem! Ik neem aan dat U thuis ook een ingelijste kopie van de ‘rechtmatige grondslag’ van alle andere ongeveer tweehonderd landen van de wereld boven het dressoir heeft hangen. Maar waar -potverdorie- is nou die van Israël? Nou als U ‘em niet kan vinden, dan zal er wel iets niet in de haak zijn, nietwaar? Een illegaal land! Nee maar! Bel de politie!
De Israëlische staat is uitgeroepen in Tel Aviv op 14 mei 1948 nadat de Verenigde Naties in november 1947 het verdelingsplan, waarbij werd voorgesteld hoe het Britse mandaatgebied ‘Palestina’ zou kunnen worden verdeeld in een Joods en een Arabisch territorium, middels een stemming hadden goedgekeurd. De Britten hadden bekend gemaakt het mandaat terug te geven aan de Verenigde Naties en in mei 1948 te vertrekken. Het Joods Agentschap, dat de Joodse gemeenschap in het Engelse mandaatgebied Palestina vertegenwoordigde had het plan aangenomen maar de Arabische gemeenschap had het afgewezen. Aan de bevolking werd niets gevraagd, aan beide zijden niet. Ondertussen woedde er een halve burgeroorlog waar de Britten steeds meer klem kwamen te zitten tussen de twee partijen. Onmiddellijk op het Britse vertrek volgde het feitelijke uitroepen van de staat Israël door het hoofd van het Joods Agentschap, David Ben Gurion. De staat Israël werd daardoor de legale opvolger van het mandaatgebied Palestina. Er was tenslotte geen Arabische staat om die status mee te delen of te onderhandelen over een verdeling. In plaats daarvan ging de tegenpartij (in de vorm van vijf buurlanden, inclusief Irak) de volgende dag tot de aanval over. Zo begon de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog.
Na de formele stichting erkende het ene na het andere land de nieuwe Joodse staat en een jaar later werd Israël toegelaten tot de Verenigde Naties. Omdat de Arabieren tegen een Joodse staat waren, en noch het bestuur van het gebied wilde delen, noch het gebied zelf wilde vérdelen in verschillende territoria, kwam er geen Arabische staat. Ze blokkeerden hun eigen staat omdat ze het héle gebied voor zichzelf wilden. En dat is nog steeds zo. Ze zijn niet alleen tegen een Joodse staat, ze zijn tegen elke Joodse aanwezigheid in het gebied. Elke Jood is er één teveel. Waar kennen we dat van?
NB: er bestaat geen officiële internationale legale orde voor de ‘wettigheid’ van staten, wel een onofficiële. Daarin staan vuistregels voor soevereiniteit die een soort lakmoesproef zijn voor ‘statendom’: Er moet een gevestigde gemeenschap bestaan die binnen een bepaald afgegrensd territorium leeft en die streeft naar soevereiniteit. Er moet een vorm van georganiseerd gezag bestaan -maar dat kan dus ook een dictator zijn- en dat gezag moet internationale betrekkingen kunnen onderhouden. Een constitutie of een ander soort wettelijk document is niet vereist. Vlaggen, volksliederen en heilige boeken zijn er ook slechts voor de folklore maar mensen hechten er vaak veel waarde aan.
Wat wel belangrijk is, is in hoeverre een staat door de internationale gemeenschap van andere staten wordt erkend en daar gebruiken ze die vuistregels voor. Voor Israël is dat vrijwel alle staten ter wereld minus een handvol Islamitische staten, waaronder staten die het land in 1948 en daarna aanvielen, zoals Libanon, Syrië en Saudie-Arabië. Er zijn zat landen die door heel weinig landen worden erkend zoals Noord-Cyprus en Zuid-Ossetië. Ook Taiwan wordt maar door enkele landen erkend. Die landen voldoen best aan de criteria maar er liggen politieke obstakels in de weg die erkenning in weg staan.
Een Joodse Staat, gesticht in Palestina, over de ruggen van
de autochtone bevolking heen
DAT is het huidige Israel!
”HET IS ALSOF ER NA 2000 JAAR BATAV IEREN NAAR NEDERLAND
KOMEN EN EISEN, DAT NEDERLAND WORDT OPGEDEELD EN DAT
ER EEN BATAAFSE STAAT WORDT GESTICHT OP NEDERLANDS
GRONDGEBIED!
Het IS in zekere zin [helaas toegelaten tot de VN] een Illegaal Land.
Waarom?
Omdat de originele autochtone bevolking, de Palestijnen, zijn verdreven,
gekoloniseerd, hun land afgepakt!
In het Begin [begin twintigste Eeuw] was het huidige Israel, Palestina genaamd.
De originele naam door de Eeuwen heen.
Palestina was een kolonie/bezit van het Ottomaanse Rijk.
Door de opkomst van de zionistishe Beweging [de beweging, die ijverde
voor de vestiging van Joden in Palestina, uitmondend in een Joodse Staat
in Palestina, een beweging, opgericht door de Joodse journalist Theodor Herzl en voortkomende uit de EUROPESE Jodenvervolgingen], werd Palestina,
ergo de oorspronkelijke bewoners, de Palestijnen, een speelbal in
de internationale politiek.
Want de zionistische Beweging groeide en op instigatie van Baron Rotchild, voorzitter van de zionistische beweging in Engeland, kwam de Balfour Declaration tot stand, een belofte van de Britse regering, zich in te zetten
En om een lang Verhaal kort te maken, na de WO II werd via VN AV Resolutie 181 uiteindelijk Palestina verdeeld in een Joods en Arabisch-Palestijns deel
IN DE MAAND JANUARI DOODGESCHOTEN DOOR ISRAELISCHE MILITAIREN [1]
IN MEMORIAM DE TWEE PALESTIJNSE KINDEREN EN HUN VADER, DIE ZIJN OMGEKOMEN BIJ EEN ISRAELISCHE LUCHTAANVAL, WIER BEGRAFENIS IS AFGEBEELD OP DE WINNENDE WORLD PRESS PHOTO
IN MEMORIAM ALLE SLACHTOFFERS VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING HOE LANG NOG?
’’The strength of the pictures lies in the way it contrasts the anger and sorrow of the adults with the innocence of the children. It’s a picture I will not forget’’ [2]
Met deze woorden karakteriseerde jurylid Mayu Mohanna uit Peru op treffende wijze de winnende World Press Photo [3] van de Zweedse fotograaf Paul Hansen voor zijn foto ’’Gaza Burial’’, die een begrafenisstoet van een menigte mannen in Gaza liet zien. Zij brachten twee overleden kinderen en hun vader naar de Moskee, nadat zij waren omgekomen bij een Israelische luchtaanval.
In deze tijd van vluchtige nieuwsinformatie, waar het ene onrecht [4] snel weer plaatsmaakt voor het andere [5] en het bloedige Israelische Gaza offensief van november 2012 [6] alweer vergeten lijkt, is deze prijswinning van deze tegelijkertijd huiveringwekkende en indrukwekkende Gaza Burial foto van groot belang, omdat zo de aandacht weer wordt gevestigd op deze schokkende oorlogsmisdaden, die zich voortdurend herhalen [7] tegen de achtergrond van de reeds 46 jaar durende Israelische bezetting van de Palestijnse gebieden. Van belang dus, wat dieper op die bezetting in te gaan. Maar daarvoor korte aandacht voor de historische oorzaak van her Midden Oostenconflict
VOORGESCHIEDENIS De Palestijnse tragedie/Achtergronden
Hoewel de Israelische bezetting de oorzaak is van het hedendaagse Midden Oostenconflict, gaat de Palestijnse tragedie veel verder terug, namelijk tot aan het eind van de 19 de eeuw, toen, onder invloed van de hevige Jodenvervolgingen, met name in Oost-Europa, maar ook de kwestie Dreyfuss [8], door de Oostenrijkse journalist T Herzl de zionistische beweging werd gesticht, met als doel het stichten van een Joodse Staat in Palestina, toenmalige kolonie van het Ottomaanse Rijk. Dit streven kreeg de eerste voet aan de grond door middel van de Balfour Declaratie in 1917, waarbij de toenmalige Britse minister van Buitenlandse Zaken in een brief aan Lord Rotschild, voorzitter van de Britse Zionistische Federatie toezegde zich in te zetten voor de stichting van een ’’Joods Nationaal Tehuis’’ in Palestina [9]. Toen na de Eerste Wereldoorlog de vroegere kolonieen van verliezer het Turkse Rijk [10] werden opgedeeld tussen de koloniale machten Groot-Brittannie en Frankrijk, werd Palestina Brits mandaatgebied in 1922. Dit was de tijd, waarin zich in de kolonieen steeds actiever nationalistische onafhankelijkheidsbewegingen gingen ontwikkelen, zo ook in Palestina, waar men door te ijveren voor onafhankelijkheid uiteraard haaks kwam te staan, niet alleen tegenover het Britse kolonialisme, maar ook met tegenover het zionistische streven, een ’’Staat’’ te stichten in Palestina, wat immers een flagrante schending was van het zelfbeschikkingsrecht van het Palestijnse volk.
Dit leidde in de dertiger jaren tot een grote botsing met het Brits koloniale gezag en de zionistische beweging en resulteerde in de Arabische Opstand [11], die hard door de Britten werd neergeslagen.
Na de Tweede Wereldoorlog
Maar de zaak escaleerde pas echt na de Tweede Wereldoorlog, toen middels VN Resolutie 181 [1947] over de ruggen van het Palestijnse volk, Palestina werd verdeeld in een Joods en Arabisch deel Jeruzalem zou een internationale status krijgen. Een puur neo kolonialistische beslissing, die ook grotendeels werd genomen door de toenmalige koloniale mogendheden [de kolonieen waren nog niet onafhankelijk en dus geen lid van de VN] en van hen afhankelijke landen. Het was dan ook geen wonder, dat de Palestijnen daarmee niet akkoord gingen.
In mei 1948 riep de zionistische leider David Ben Goerion eenzijdig de Staat Israel uit [VN resolutie 181 voorzag in een Federatie waarin een Joods en Arabisch deel zou bestaan], waarna een militair treffen plaatsvond tussen de Israelisch-zionistische geregelde [Haganah] troepen en de extreem rechtse terreurbendes Irgoen en Stern enerzijds en de door enkele[slecht bewapende] Arabische landen gesteunde Palestijnen anderszijds.
De oorlog liep voor de Palestijnen uit op een ramp en werd dan ook Al Nakba [ramp] genoemd Meer dan 750 000 Palestijnen werden door Israelisch-zionistische troepen en terreurbenden van huis en haar verdreven, er werden massaslachtingen aangericht zoals in het dorp Deir Yassin [12] en meer dan 400 Arabische dorpen werden verwoest [13]. Ook werd een deel van het aan de Arabieren toegewezen gebied [bij VN Resolutie 181] door de Israelische troepen bezet, waardoor in feite de bezetting al in 1948 begon.
TERUG NAAR HET ’’HEDEN’’ DE ISRAELISCHE BEZETTING
Het woord heden heb ik tussen aanhalingstekens gezet, omdat de Israelische bezetting in 1967 is begonnen. Aan de andere kant duurt deze tot de dag van vandaag voort, met alle vernietigende gevolgen van dien.
Sinds 1967 is er sprake van de Israelische bezetting van de Palestijnse gebieden op de Westelijke Jordaanoever, Gaza [14] en Oost-Jeruzalem ondanks Vn Veiligheidsraadsresolutie 242, die Israel in 1947 opriep, zich terug te trekken uit de in de juni oorlog veroverde gebieden, waaronder de bovengenoemde Palestijnse. Een Resolutie, waaraan Israel tot op de dag van heden [16 februari 2013] geen gehoor gegeven heeft. Het ziet er ook bepaald niet naar uit, dat dit binnenkort wel zal gebeuren.
Nog los van de onrechtmatigheid van deze bezetting is inherent aan iedere bezetting waar ook ter wereld, onderdrukking, vernederingen en mensenrechtenschendingen. En tegen iedere bezetting komt verzet, in het geval van de Palestijnen in legitiem [gericht tegen het Israelische leger] en niet legitiem [gericht tegen Israelische burgers en burgerdoelen]. Ik ben tegenstander van niet legitiem verzet, maar moet bekennen, dat de Palestijnen steeds meer in een hopeloze situatie worden gedreven. Israel heeft volledig zelf de sleutel in handen om aan die bezetting een einde te maken, maar doet dat niet integendeel.
ISRAELISCHE BEZETTING DUISTER BIJPRODUCT VAN DE BEZETTING/DE NEDERZETTINGEN
Vanaf het einde van de zestiger jaren werden in de bezette Palestijnse gebieden Israelisch-Joodse nederzettingen gesticht. Niet alleen zijn zij in strijd met het Internationaal Recht [15] [artikel 49, 4e Conventie van Geneve en het Haags Verdrag van 1907], bovendien zijn zij tot stand gekomen door massale Palestijnse landonteigeningen, waardoor honderdduizenden Palestijnen nog eens van huis en haard zijn verdreven [16]. Deze nederzettingen zijn ook nogeens veroordeeld in twee VN Veiligheidsraadsresoluties, 446 en 452 en opgeroepen de bouw van nederzettingen in bezet Palestijns gebied te stoppen [17].
NEDERZETTINGENBOUW 2012/2013
Brutaalweg bouwt Israel tot op heden vrolijk door aan de nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem [waar Palestijnen uit hun huizen worden verdreven].
Deze onverminderde nederzettingenbouw is in het jaarraport van de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch in niet mis te verstand termen veroordeeld [18]. Veel minder verwacht is de terechtwijzing door minister van Buitenlandse Zaken Timmermans van het doorgaans zo pro Israel gezinde Nederland [19]. Daarvan trekt Israel zich niets aan. Het heeft zelfs de guts, door te gaan met de nederzettingenuitbreiding als ’’strafmaatregel’’ [20] tegen het feit, dat Palestina te langen leste de status als waarnemend niet lidstaat van de VN heeft verkregen [21]. Daarop heeft de EU voor haar doen schijnbaar pittig gereageerd door de Israelische ambassadeur op het matje te roepen [22], wat ook Groot Brittannie en Frankrijk gedaan hebben [23].
Hoewel het niet vaak voorkomt, dat de EU/EU landen dergelijke ’’schijnbaar pittige’’ signalen aan Israel afgeven [het woord ’’schijnbaar’’ zegt het al], moet men zich daarvan niet teveel voorstellen. Ten eerste heeft het voor Israel geen enkel daadwerkelijk gevolg gehad. Ten tweede heeft diezelfde EU in october 2012, toen de Israelische nederzettingenbouw op de Westelijke Jordaanoever in volle gang was, een handelsdeal met Israel gesloten [24].
ISRAELISCHE BEZETTING DE ISRAELISCHE MUUR/IN STRIJD MET HET INTERNATIONAAL RECHT
Israel bouwt sinds 2002 een Muur, die grotendeels door de bezette Palestijnse gebieden loopt en op 9 juli 2004 door het Internationaal Gerechtshof in Den Haag is veroordeeld als illegaal. Omdat het door bezet Palestijns gebied loopt [25]. Ondanks die veroordeling heeft Israel sindsdien gewoon door gebouwd.
Behalve de de facto annexatie van bezet gebied door Israel heeft het ernstige gevolgen voor het dagelijks leven van de Palestijnse bevolking. Hun bewegingsvrijheid word belemmerd en omdat hun velden vaak in het ’’geannexreerde’’ deel liggen, is oogsten moeilijk evenals het verkopen van producten. Dit gaat om duizenden mensen [26]. Vaak wordt ook de toegang tot onderwijs en medische voorzieningen belemmerd. In sommige gevallen is zelfs een hele stad omsloten door de Muur, zoals bij de stad Qalqilya het geval is. Gevolg is, dat de bewoners alleen via twee controleposten in Oostelijke richting hun stad kunnen verlaten [27].
ISRAELISCHE BEZETTING BLOKKADE GAZA/MISDAAD TEGEN DE MENSELIJKHEID
Een van de meest verachtelijke zaken in een oorlog/conflict is wel het collectief straffen van de burgerbevolking, wat dan ook nadrukkelijk is verboden volgens het Internationaal Recht [28]. Dat collectief straffen kan allerlei vormen aannemen zoals intimidatie en huisvernietigingen [29]. Het meest verachtelijke en misdadige is echter het geheel of gedeeltelijk uithongeren van de burgerbevolking, zoals dat in Gaza door de Gaza Blokkade [30] gebeurt. Het uithongeren van de burgerbevolking ’’as a method of warfare’’ is verboden [31], dat zal iedereen duidelijk zijn. Maar los van dat verbod is het laf, misdadig en minderwaardig. Niet voor niets is de nu reeds vanaf 2006 durende Blokkade van Gaza door VN rapporteur Falk een ’’misdaad tegen de menselijkheid’’ genoemd [32]. Daarbij wordt nu eens wel, dan weer niet, de grens van Gaza door het Israelische leger afgesloten, waardoor allerlei noodzakelijke goederen en levensbehoeften [medicijnen brandstof, voedselproducten] niet door kunnen gaan. Ik heb mij ook in die zin al uitgelaten, voordat ik zijn reactie gezien had [33]. Mensenrechtenorganisaties als Amnesty International en Human Rights Watch roepen geregeld op tot beeindiging van de Gaza Blokkade [34].
Er zitten duizenden Palestijnse gevangenen gedetineerd in Israel, meestal in adminstratieve detentie [35] [zonder vorm van aanklacht en proces] wat verboden is en vaak onder zeer slechte omstandigheden. Voorbeelden zijn slechte hygiënische omstandigheden, slecht voedsel, intimidatie en langdurige eenzame opsluiting [36]. Nog ernstiger is foltering, vaak tijdens verhoren [37]. Ook kinderen zijn vaak slachtoffer van een slechte behandeling en detentieomstandigheden, wat gezien hun jonge en kwetsbare leeftijd nog ernstiger is [38].
Vanzelfsprekend zijn er dan ook geregeld hongerstakingen tegen deze inhumane omstandigheden. Op dit moment vraagt Amnesty International aandacht voor Samer Issawi, 34 jaar, DIE ERNSTIG ZIEK IS EN VOOR WIENS LEVEN GEVREESD MOET WORDEN [39]. De reden voor zijn hongerstaking is zijn protest tegen de weigering van de Israelische militaire Commissie hem en zijn advocaat inzicht te geven in de redenen, waarom hij gevangen zit [40].
ISRAELISCHE BEZETTING/DE ISRAELISCHE VUILE OORLOGEN TEGEN DE PALESTIJNSE BURGERBEVOLKING
’’Parties to a conflict shall at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to spare civilian population and property. Neither the civilian population as such nor civilian persons shall be the object of attack. Attacks shall be directed solely against military objectives.’’
Terug bij het begin van dit artikel. De dood van twee Palestijnse kinderen en hun vader bij een Israelische luchtaanval op Gaza: Dit is bij Israelische militaire aanvallen eerder regel dan uitzondering!
Een van de grondregels in het Internationaal Humanitair Oorlogsrecht is, naast humane behandeling van [krijgs] gevangenen, de bescherming van de burgerbevolking. Militaire aanvallen mogen alleen gericht zijn tegen combatanten [militairen en strijders] en een strict onderescheid tussen combatanten en non combatanten [burgers] moet gemaakt worden, zowel in aanval als in wapenkeuze. Ik kan wel stellen, na bestudering van een reeks Israelische militaire aanvallen, die zich vooral op Gaza richtten, dat Israel zich zelden of nooit aan die regels gehouden heeft. Het regent bij Israelische militaire campagnes van de willekeurige militaire aanvallen en bij de beruchte Israelische liquidaties van Palestijnse leiders en activisten [die for the record ook verboden zijn als buitengerechtelijke executies] worden meestal ook niets vermoedende voorbijgangers of bewoners getroffen, aangezien die aanvallen vaak plaatsvinden in drukke straten, op vluchtelingenkampen en flatgebouwen [41].
Bij Operation Cast Lead van 2008-2009 werden in drie weken tijd 1389 mensen gedood waaronder 350 kinderen, er raakten meer dan 5300 mensen gewond waaronder 350 ernstig [42].
Bij Operatie Pillars of Defense [of Pillars of Cloud] van 14 november tot 21 november 2012 [43] vielen in de week van strijd meer dan 100 doden aan Palestijnse kant, waaronder ruim 30 kinderen [44]. Aan Israelische zijde vielen drie burgerslachtoffers ten gevolge van Palestijnse raketaanvallen en enkele tientallen gewonden [45].
Na deze zeer bloedige week werd er een wapensstilstand gesloten tussen Israel en Hamas [46], die tot nu toe althans wat betreft de directe militaire confrontatie in Gaza [vertaal: Israelische militaire aanvallen[ stand lijkt te houden. Maar dit is niet aan Israel, maar aan de zelfbeheersing van Hamas [47] te danken Israel namelijk schond reeds de volgende dag de wapenstilstand door een Palestijn neer te schieten, die de bufferzone rondom de Gaza strook bij de stad Khan Younis naderde 8 Palestijnse tieners raakten gewond [48].
PALESTIJNSE RAKETAANVALLEN OP ISRAELISCHE STEDEN
’’Parties to a conflict shall at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to spare civilian population and property. Neither the civilian population as such nor civilian persons shall be the object of attack. Attacks shall be directed solely against military objectives.’’
Dit artikel is gestart met het onrecht van de israelische bezetting van de Palestijnse gebieden, die de bron is van het hedendaagse Midden Oostenconflict. De oplossing is dan ook gelegen in de het ongedaan maken van die bezetting door Israel Israel, de bezettende macht, is verantwoordelijk voor de onderdrukking, vernederingen en ongestrafte oorlogsmisdaden waaronder het Palestijnse volk al decennialang lijdt.
Dat wil echter niet zeggen, dat er geen onrecht/ mensenrechtenschendingen aan Palestijnse kant plaatsvinden. Dezelfde bescherming, die Palestijnse burgers dienen te krijgen tegen Israelische militaire aanvallen, geldt ook voor Israelische burgers tegen Palestijnse [raket] aanvallen op Israelische burgerdoelen.
Hoe begrijpelijk misschien ook, door de assymetrie van het conflict, de overweldigende militaire macht van bezettingsstaat Israël en de misdadige VS/EU steun aan deze bezettingsstaat, ook de Palestijnse strijd dient uitsluitend gericht te worden tegen het leger van de bezettende macht. Aanvallen op Israelische steden en burgers zijn niet acceptabel. Want ieder mensenleven telt, Israelisch of Palestijns [49].
EPILOOG
Naar aanleiding van de afschuwelijke en toch indrukwekkende foto van twee dode Palestijnse kinderen en hun vader heb ik laten zien, dat deze Israelische luchtaanval, die hen gedood heeft, niet op zichzelf staat, maar deel uitmaakt van de reeks vuile oorlogen, die Israel heeft gevoerd tegen het Palestijnse volk, te beginnen bij de Nakba oorlog van 1948, toen meer dan 750 000 Palestijnse burgers uit hun eigen land en van huis en haard werden verdreven [50]. Die vuile oorlogen minus de Nakba oorlog zijn weer het regelrechte gevolg van de 46 jaar durende Israelische bezetting en onderdrukking van het Palestijnse volk.
Er wordt vaak gesproken over ’’vrede in het Midden Oosten’’’, maar er is maar een sleutel daartoe en die sleutel ligt bij Israel, de bezettende macht.
Israel dient, comform de gerechtigheid en het Internationaal recht, zich terug te trekken uit alle in de juni oorlog [1967] veroverde gebieden, dus naast de Palestijnse OOK de Syrische Golan Hoogte. Het hoort ALLE in bezet gebied gebouwde nederzettingen te ontmantelen, de illegale Muur af te breken, het recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen [50] te erkennen en alle verantwoordelijken voor de gepleegde oorlogsmisdaden te berechten.
Iemand vroeg mij een keer, waarom ik zo vaak zeg ’’Israel moet’’. Wel, heel simpel, omdat dat ook zo is. Met als onzalige erfenis het zionisme heeft Israel vanaf 1948 de Schurkenrol in het Midden Oosten gespeeld. met steun van de VS en ook de EU, die wel Israel veroordeelt maar niet eens bereid is, zelfs maar culturele sancties tegen deze bezettingsstaat in te stellen. De VS en de EU zijn dus meer dan medeplichtig aan alle door israel gepleegde oorlogsmisdaden.
Zolang Israel volhardt en zijn bezettingsrol blijft spelen en de Westelijke Jordaanoever volbouwt met nederzettingen, zal het van Kwaad tot Erger worden en de eens gehoopte Palestijnse Staat de vorm van aan Israel onderhorige Bantoestans krijgen en de Palestijnen tot slaven maken.
Dan rest het Palestijnse volk niets anders, dan de wapens op te nemen tegen het Israelische leger in een daadwerkelijke bevrijdingsstrijd. Om te zorgen voor een Palestijnse Lente zonder onderdrukker
Want het is zoals Malcolm X gezegd heeft: ’’‘We declare our right on this earth….to be a human being, to be respected as a human being, to be given the rights of a human being in this society, on this earth, in this day, which we intend to bring into existence by any means necessary
[10] Het Turkse Rijk was bondgenoot van Keizerrijk Duitsland en de Oostenrijks-Hongaarse monarchie geweest tegen de Geallieerde overwinnaars Groot Brittannie en Frankrijk Italie [later kwamen de VS in de strijd].
[11] LET OP: De in onderstaande link als ’’Joden’’ gekwalificeerde termen zijn tendentieus. Bezwaar gold niet het feit dat ’’de Joden’’ [van wie een kleine gemmenschap reeds voor het zionisme in Palestina in vrede leefden met de Arabieren] kwamen, maar het zionistische streven, in het land van de Arabische Palestijnen een Staat te stichten.
[12] The Deir Yassin Massacre of Palestinians by Jewish soldiers
“For the entire day of April 9, 1948, Irgun and LEHI soldiers carried out the slaughter in a cold and premeditated fashion…The attackers ‘lined men, women and children up against the walls and shot them,’…The ruthlessness of the attack on Deir Yassin shocked Jewish and world opinion alike, drove fear and panic into the Arab population, and led to the flight of unarmed civilians from their homes all over the country.” Israeli author, Simha Flapan, “The Birth of Israel.”’’
[14] Ondanks de Israelische militaire terugtrekking uit Gaza in 2005 is Israel volgens de 4e Conventie van Geneve nog steeds een bezettende macht, omdat het het luchtruim en de grenzen controleert.
Zie VRAAG EN ANTWOORD/ISRAELS TERUGTREKKINGSPLAN UIT DE GAZASTROOK 12. Is Israël nog steeds een bezettende macht na de terugtrekking uit de Gazastrook en is het nog gebonden aan de Vierde Conventie van Genève? http://www.politics.be/ duiding/596/#12
[15] BTSELEM Land Expropriation and Settlements in the International Law Published: 1 Jan 2013 The establishment of settlements in the West Bank violates international humanitarian law which establishes principles that apply during war and occupation. Moreover, the settlements lead to the infringement of international human rights law.
The Fourth Geneva Convention prohibits an occupying power from transferring citizens from its own territory to the occupied territory (Article 49). The Hague Regulations prohibit an occupying power from undertaking permanent changes in the occupied area unless these are due to military needs in the narrow sense of the term, or unless they are undertaken for the benefit of the local population.’’ http://www.btselem.org/ settlements/international_law
[18] CONTINUERING NEDERZETTINGENBOUW ’’Meanwhile, Israel’s provision of preferential services and planning – such as the approval of thousands of new settlement housing units and the retroactive “authorization” of settlement outposts – encouraged and facilitated civilian settlement in occupied territory in violation of the Geneva Conventions.’’
[26] ’’Thousands of Palestinians have difficulty going to their fields and marketing their produce in other areas of the West Bank. The areas west of the Barrier are one of the most fertile areas in the West Bank, and the agriculture there generates, according to the World Bank, 8 percent of Palestinian agricultural production. The harm to the farming sector prevents Palestinian farmers from gaining additional income and prevents an increase in the number of Palestinians working in agriculture, which is a major sector of the Palestinian economy.’’
[27] PALESTINA-ISRAEL INFO VOOR JONGEREN BEZETTING DE MUUR ’’Op dit kaartje is goed te zien, hoe de Palestijnse stad Qalqilya vrijwel geheel is omsloten door het Israelische Veiligheidshek (de apartheidsmuur). Alleen via twee controleposten in oostelijke richting kunnen de bewoners hun stad (en de directe omgeving) verlaten’’ http://www.palestina-israel. info/demuur.html
[28] VERBOD OP COLLECTIEVE STRAF ’’Art. 33. No protected person may be punished for an offence he or she has not personally committed. Collective penalties and likewise all measures of intimidation or of terrorism are prohibited. Pillage is prohibited. Reprisals against protected persons and their property are prohibited.’’
[31] ’’. Starvation of civilians as a method of warfare is prohibited. ’’ ARTIKEL 54, PROTOCOL ADDITIONAL TO THE GENEVA CONVENTIONS OF AUGUST 1949, AND RELATING TO THE PROTECTION OF VICTIMS OF INTERNATIONAL ARMED CONFLICTS (PROTOCOL l) http://www.unhcr.org/refworld/ docid/3ae6b36b4.html
’’Israel should end its punitive closure of Gaza, which Israeli leaders have said was partly to pressure Hamas to release captured Israeli soldier Gilad Shalit, but which extends far beyond denying military shipments to Hamas.’’
Reacties uitgeschakeld voor Artikel Astrid Essed in Civis Mundi/”Zweedse fotograaf wint World Press Photo 2012/Misdaden Israelische Politiek in beeld gebracht”
Kan iemand mij uitleggen wat de grondslag is van het bestaan van een Israëlische staat? Ik probeer zoveel mogelijk te onderzoeken wat hier nu aan de hand is maar ik kan niet echt een rechtmatige grondslag vinden hiervoor.
Oei! Wat een probleem! Ik neem aan dat U thuis ook een ingelijste kopie van de ‘rechtmatige grondslag’ van alle andere ongeveer tweehonderd landen van de wereld boven het dressoir heeft hangen. Maar waar -potverdorie- is nou die van Israël? Nou als U ‘em niet kan vinden, dan zal er wel iets niet in de haak zijn, nietwaar? Een illegaal land! Nee maar! Bel de politie!
De Israëlische staat is uitgeroepen in Tel Aviv op 14 mei 1948 nadat de Verenigde Naties in november 1947 het verdelingsplan, waarbij werd voorgesteld hoe het Britse mandaatgebied ‘Palestina’ zou kunnen worden verdeeld in een Joods en een Arabisch territorium, middels een stemming hadden goedgekeurd. De Britten hadden bekend gemaakt het mandaat terug te geven aan de Verenigde Naties en in mei 1948 te vertrekken. Het Joods Agentschap, dat de Joodse gemeenschap in het Engelse mandaatgebied Palestina vertegenwoordigde had het plan aangenomen maar de Arabische gemeenschap had het afgewezen. Aan de bevolking werd niets gevraagd, aan beide zijden niet. Ondertussen woedde er een halve burgeroorlog waar de Britten steeds meer klem kwamen te zitten tussen de twee partijen. Onmiddellijk op het Britse vertrek volgde het feitelijke uitroepen van de staat Israël door het hoofd van het Joods Agentschap, David Ben Gurion. De staat Israël werd daardoor de legale opvolger van het mandaatgebied Palestina. Er was tenslotte geen Arabische staat om die status mee te delen of te onderhandelen over een verdeling. In plaats daarvan ging de tegenpartij (in de vorm van vijf buurlanden, inclusief Irak) de volgende dag tot de aanval over. Zo begon de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog.
Na de formele stichting erkende het ene na het andere land de nieuwe Joodse staat en een jaar later werd Israël toegelaten tot de Verenigde Naties. Omdat de Arabieren tegen een Joodse staat waren, en noch het bestuur van het gebied wilde delen, noch het gebied zelf wilde vérdelen in verschillende territoria, kwam er geen Arabische staat. Ze blokkeerden hun eigen staat omdat ze het héle gebied voor zichzelf wilden. En dat is nog steeds zo. Ze zijn niet alleen tegen een Joodse staat, ze zijn tegen elke Joodse aanwezigheid in het gebied. Elke Jood is er één teveel. Waar kennen we dat van?
NB: er bestaat geen officiële internationale legale orde voor de ‘wettigheid’ van staten, wel een onofficiële. Daarin staan vuistregels voor soevereiniteit die een soort lakmoesproef zijn voor ‘statendom’: Er moet een gevestigde gemeenschap bestaan die binnen een bepaald afgegrensd territorium leeft en die streeft naar soevereiniteit. Er moet een vorm van georganiseerd gezag bestaan -maar dat kan dus ook een dictator zijn- en dat gezag moet internationale betrekkingen kunnen onderhouden. Een constitutie of een ander soort wettelijk document is niet vereist. Vlaggen, volksliederen en heilige boeken zijn er ook slechts voor de folklore maar mensen hechten er vaak veel waarde aan.
Wat wel belangrijk is, is in hoeverre een staat door de internationale gemeenschap van andere staten wordt erkend en daar gebruiken ze die vuistregels voor. Voor Israël is dat vrijwel alle staten ter wereld minus een handvol Islamitische staten, waaronder staten die het land in 1948 en daarna aanvielen, zoals Libanon, Syrië en Saudie-Arabië. Er zijn zat landen die door heel weinig landen worden erkend zoals Noord-Cyprus en Zuid-Ossetië. Ook Taiwan wordt maar door enkele landen erkend. Die landen voldoen best aan de criteria maar er liggen politieke obstakels in de weg die erkenning in weg staan.
Een Joodse Staat, gesticht in Palestina, over de ruggen van
de autochtone bevolking heen
DAT is het huidige Israel!
”HET IS ALSOF ER NA 2000 JAAR BATAV IEREN NAAR NEDERLAND
KOMEN EN EISEN, DAT NEDERLAND WORDT OPGEDEELD EN DAT
ER EEN BATAAFSE STAAT WORDT GESTICHT OP NEDERLANDS
GRONDGEBIED!
Het IS in zekere zin [helaas toegelaten tot de VN] een Illegaal Land.
Waarom?
Omdat de originele autochtone bevolking, de Palestijnen, zijn verdreven,
gekoloniseerd, hun land afgepakt!
In het Begin [begin twintigste Eeuw] was het huidige Israel, Palestina genaamd.
De originele naam door de Eeuwen heen.
Palestina was een kolonie/bezit van het Ottomaanse Rijk.
Door de opkomst van de zionistishe Beweging [de beweging, die ijverde
voor de vestiging van Joden in Palestina, uitmondend in een Joodse Staat
in Palestina, een beweging, opgericht door de Joodse journalist Theodor Herzl en voortkomende uit de EUROPESE Jodenvervolgingen], werd Palestina,
ergo de oorspronkelijke bewoners, de Palestijnen, een speelbal in
de internationale politiek.
Want de zionistische Beweging groeide en op instigatie van Baron Rotchild, voorzitter van de zionistische beweging in Engeland, kwam de Balfour Declaration tot stand, een belofte van de Britse regering, zich in te zetten
En om een lang Verhaal kort te maken, na de WO II werd via VN AV Resolutie 181 uiteindelijk Palestina verdeeld in een Joods en Arabisch-Palestijns deel
Zoals u weet bekritiseer ik met enige regelmaat uw berichtgeving
in het Midden-Oostenconflict [1] en een enkele keer was het Tijd voor een compliment [2]
Deze keer geen complimenten, maar weer eens ouderwetse, pittige kritiek!
FASTEN YOUR SEATBELTS!
UW BERICHTGEVING
In uw berichtgeving dd 15 januari anno Domini 2024 vermeldt u, dat de Israelische voetballer Sagiv Jehezkel, die voor de Turkse club Antalyaspor speelt, was opgepakt [en inmiddels weer vrijgelaten] omdat hij een pro-Israelisch gebaar zou hebben gemaakt na een goal.
Ik citeer u:
”Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israelisch gebaar, dat verwees naar de oorlog met Hamas.”
Ik citeer u verder
”Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.”
Zie uw Berichtgeving geheel onderin, onder de noten.
Ook vermeldt u, dat de Turkse Justitie de zaak verder onderzoekt.
EVEN TUSSENDOOR/AANKLACHT/ARRESTATIE VOETBALLER
Op die arrestatie en het OM onderzoek naar bewuste voetballer wil ik
niet uitgebreid ingaan.
Wel lijkt het mij nogal merkwaardig.
Want ook al zou Jehezkel inderdaad pro-Israel zijn, dan lijkt het mij vallen onder
de vrijheid van mening, los van het feit of het een sympathieke mening is of niet.
Even absurd ongeveer lijkt mij een aanklacht tegen deze voetballer als destijds het ontslag van die Russische dirigent, omdat hij geen afstand zou hebben genomen van de Russische inval in Oekraine. [3]
Ook weer hier: Sympathiek misschien niet, maar wel zijn recht er zo over te denken.
Maar dat was even over de context van het artikel
Nu naar de essentie
TERREUR HAMAS
In uw berichtgeving vermeldt u:
”Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.
Die werd gisteren in Israel herdacht.”
Zie geheel onderin
Op twee punten wil ik mij focussen:
Ten eerste:
Die ”terreur” van Hamas, waarnaar u verwijst, is gedeeltelijk ”terreur”,
gedeeltelijk ook niet.
Waar de 7 october Hamas aanval tegen burgers gericht was [4], klopt dat wel, maar wat de nieuwsberichtgeving doorgaans verzwijgt-en daar bent u ook bij- is,
dat Hamas bij die 7 october aanval ook wel degelijk Israelische militaire doelen
heeft aangevallen [5] en zoals u heel goed weet, is dat volgens het Humanitair
Oorlogsrecht uiteraard gelegitimeerd [6]
Wees dus ook zo eerlijk om de 7 october aanval te nuanceren, in plaats van ongenuanceerd
te refereren aan de ”Hamas-terreur”
ISRAELISCHE TERREUR/HOE ZIT HET DAARMEE?
En dan nu het Tweede Punt
Want waar ik het meest over val, is uw eenzijdigheid.
Want nu even los van het feit, of de 7 october 2023 Hamas aanval
een terreuraanval was [zoals ik al heb uitgelegd en voor u te controleren [7], slechts gedeeltelijk], het valt zo op, dat u alleen aan Hamas refereert in verband met ”terreur”
Nooit heb ik in uw berichtgeving gelezen over de ”Israelische terreur”, terwijl
deze toch, zeker in deze Nieuwe Oorlog, meer dan duidelijk aanwezig is!
Mocht u in uw berichtgeving ooit WEL gerefereerd hebben aan ”Israelische
terreur” , laat het mij dan vooral weten en dan heb ik, althans over die terreurkwestie, niets gezegd, maar ik denk van niet, eerlijk gezegd
ISRAELISCHE TERREUR SINDS DE HAMAS AANVAL OP 7 OCTOBER 2023
Aanvallen op een burgerbevolking, militair of anderszins, DAT is terreur en
daarvan heeft Israel ontelbare staaltjes laten zien sinds de Hamas aanval
op 7 october 2023!
Zoals ik in een stuk van geheel andere aard al schreef [8], gaat Israel sinds de 7 october Hamas aanval tekeer als een Briesende Leeuw! [9]
Want in dit Israelische militaire Gaza Offensief stapelt Israel Oorlogsmisdaad
op Oorlogsmisdaad [10], door de totale Gaza Blokkade wordt de Gazaanse
burgerbevolking uitgehongerd [11] waardoor de mensen hun toevlucht moeten
nemen tot niet drinkbare waterbronnen [12], bij Israelische militaire aanvallen is
het voor burgers uiterst gevaarlijke Witte Fosfor gebruikt [13], de militaire
aanvallen, bombardementen dus, zijn willekeurig [14], waardoor er hele dorpen van de kaart zijn geveegd [15], hele
families zijn uitgewist [16], zelfs de Amerikaanse president Biden, Israel’s
trouwste bondgenoot, noemt de Israelische bombardementen ”lukraak” [17]
Ziekenhuizen werken niet meer door die uithongeringsblokkade [18].
Erger nog, ziekenhuizen worden zelfs aangevallen, waardoor de gezondheids
en medische crisis nog is verergerd! [19]
Ook zijn er hulpverleners, medisch personeel, gedood bij aanvallen! [20]
Daarbij wordt er een sadistisch spelletje gespeeld met de Gazaanse bevolking!
Aanvankelijk verordonneerde het Israelische leger Gazanen naar het Zuiden te
gaan, vanwege de Israelische militaire operaties in het Noorden.
Om dan in het Zuiden aan te komen en ook daar getroffen te worden door
Israelische bombardementen! [21]
Als DAT geen Terreur is, dan weet ik het niet!
Moet ik u nog uitleggen, dat uithongering van de burgerbevolking als
De Turkse justitie is een onderzoek begonnen naar de Israelische
voetballer Sagiv Jehezkel, die voor de Turkse club Antalyaspor speelt.
Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israelisch gebaar, dat verwees naar de oorlog met Hamas.
Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.
Die werd gisteren in Israel herdacht.
Het OM onderzoekt of het bericht een aanzet is tot haat.
De voetballer is gisteren opgepakt en vandaag vrijgelaten.
Volgens Israelische media gaat hij snel naar Israel.
Zijn club heeft hem geschorst.
Jehezkel zegt, dat het niet de bedoeling was om te provoceren.
”Ik wil dat de oorlog stopt. Daarom liet ik het zien”
EINDE
ORIGINEEL NOS TELETEKSTBERICHT Speler Israël opgepakt in Turkije De Turkse justitie is een onderzoek begonnen naar de Israëlische voetballer Sagiv Jehezkel,die voor de Turkse club Antalyaspor speelt.Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israëlisch gebaar dat verwees naar de oorlog met Hamas. Jehezkel toonde de tekst “100 dagen, 07/10″,verwijzend naar de terreur van Hamas op 7 oktober.Die werd gisteren in Israël herdacht.Het OM onderzoekt of het bericht een aanzet is tot haat. De voetballer is gisteren opgepakt en vandaag vrijgelaten.Zijn club heeft hem geschorst.Jehezkel zegt dat het niet de bedoeling was om te provoceren.”Ik wil dat de oorlog stopt.Daarom liet ik het zien.” nieuws buitenland binnenland sport
Reacties uitgeschakeld voor ”Speler Israel opgepakt in Turkije”/NOS Teletekst, benoem naast de ”terreur van Hamas” ook nu eens eindelijk de Israelische uithongerings, killers en etnische zuiveringsterreur!
Zoals u weet bekritiseer ik met enige regelmaat uw berichtgeving
in het Midden-Oostenconflict [1] en een enkele keer was het Tijd voor een compliment [2]
Deze keer geen complimenten, maar weer eens ouderwetse, pittige kritiek!
FASTEN YOUR SEATBELTS!
UW BERICHTGEVING
In uw berichtgeving dd 15 januari anno Domini 2024 vermeldt u, dat de Israelische voetballer Sagiv Jehezkel, die voor de Turkse club Antalyaspor speelt, was opgepakt [en inmiddels weer vrijgelaten] omdat hij een pro-Israelisch gebaar zou hebben gemaakt na een goal.
Ik citeer u:
”Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israelisch gebaar, dat verwees naar de oorlog met Hamas.”
Ik citeer u verder
”Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.”
Zie uw Berichtgeving geheel onderin, onder de noten.
Ook vermeldt u, dat de Turkse Justitie de zaak verder onderzoekt.
EVEN TUSSENDOOR/AANKLACHT/ARRESTATIE VOETBALLER
Op die arrestatie en het OM onderzoek naar bewuste voetballer wil ik
niet uitgebreid ingaan.
Wel lijkt het mij nogal merkwaardig.
Want ook al zou Jehezkel inderdaad pro-Israel zijn, dan lijkt het mij vallen onder
de vrijheid van mening, los van het feit of het een sympathieke mening is of niet.
Even absurd ongeveer lijkt mij een aanklacht tegen deze voetballer als destijds het ontslag van die Russische dirigent, omdat hij geen afstand zou hebben genomen van de Russische inval in Oekraine. [3]
Ook weer hier: Sympathiek misschien niet, maar wel zijn recht er zo over te denken.
Maar dat was even over de context van het artikel
Nu naar de essentie
TERREUR HAMAS
In uw berichtgeving vermeldt u:
”Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.
Die werd gisteren in Israel herdacht.”
Zie geheel onderin
Op twee punten wil ik mij focussen:
Ten eerste:
Die ”terreur” van Hamas, waarnaar u verwijst, is gedeeltelijk ”terreur”,
gedeeltelijk ook niet.
Waar de 7 october Hamas aanval tegen burgers gericht was [4], klopt dat wel, maar wat de nieuwsberichtgeving doorgaans verzwijgt-en daar bent u ook bij- is,
dat Hamas bij die 7 october aanval ook wel degelijk Israelische militaire doelen
heeft aangevallen [5] en zoals u heel goed weet, is dat volgens het Humanitair
Oorlogsrecht uiteraard gelegitimeerd [6]
Wees dus ook zo eerlijk om de 7 october aanval te nuanceren, in plaats van ongenuanceerd
te refereren aan de ”Hamas-terreur”
ISRAELISCHE TERREUR/HOE ZIT HET DAARMEE?
En dan nu het Tweede Punt
Want waar ik het meest over val, is uw eenzijdigheid.
Want nu even los van het feit, of de 7 october 2023 Hamas aanval
een terreuraanval was [zoals ik al heb uitgelegd en voor u te controleren [7], slechts gedeeltelijk], het valt zo op, dat u alleen aan Hamas refereert in verband met ”terreur”
Nooit heb ik in uw berichtgeving gelezen over de ”Israelische terreur”, terwijl
deze toch, zeker in deze Nieuwe Oorlog, meer dan duidelijk aanwezig is!
Mocht u in uw berichtgeving ooit WEL gerefereerd hebben aan ”Israelische
terreur” , laat het mij dan vooral weten en dan heb ik, althans over die terreurkwestie, niets gezegd, maar ik denk van niet, eerlijk gezegd
ISRAELISCHE TERREUR SINDS DE HAMAS AANVAL OP 7 OCTOBER 2023
Aanvallen op een burgerbevolking, militair of anderszins, DAT is terreur en
daarvan heeft Israel ontelbare staaltjes laten zien sinds de Hamas aanval
op 7 october 2023!
Zoals ik in een stuk van geheel andere aard al schreef [8], gaat Israel sinds de 7 october Hamas aanval tekeer als een Briesende Leeuw! [9]
Want in dit Israelische militaire Gaza Offensief stapelt Israel Oorlogsmisdaad
op Oorlogsmisdaad [10], door de totale Gaza Blokkade wordt de Gazaanse
burgerbevolking uitgehongerd [11] waardoor de mensen hun toevlucht moeten
nemen tot niet drinkbare waterbronnen [12], bij Israelische militaire aanvallen is
het voor burgers uiterst gevaarlijke Witte Fosfor gebruikt [13], de militaire
aanvallen, bombardementen dus, zijn willekeurig [14], waardoor er hele dorpen van de kaart zijn geveegd [15], hele
families zijn uitgewist [16], zelfs de Amerikaanse president Biden, Israel’s
trouwste bondgenoot, noemt de Israelische bombardementen ”lukraak” [17]
Ziekenhuizen werken niet meer door die uithongeringsblokkade [18].
Erger nog, ziekenhuizen worden zelfs aangevallen, waardoor de gezondheids
en medische crisis nog is verergerd! [19]
Ook zijn er hulpverleners, medisch personeel, gedood bij aanvallen! [20]
Daarbij wordt er een sadistisch spelletje gespeeld met de Gazaanse bevolking!
Aanvankelijk verordonneerde het Israelische leger Gazanen naar het Zuiden te
gaan, vanwege de Israelische militaire operaties in het Noorden.
Om dan in het Zuiden aan te komen en ook daar getroffen te worden door
Israelische bombardementen! [21]
Als DAT geen Terreur is, dan weet ik het niet!
Moet ik u nog uitleggen, dat uithongering van de burgerbevolking als
De Turkse justitie is een onderzoek begonnen naar de Israelische
voetballer Sagiv Jehezkel, die voor de Turkse club Antalyaspor speelt.
Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israelisch gebaar, dat verwees naar de oorlog met Hamas.
Jehezkel toonde de tekst ”100 dagen, 7/10”, verwijzend naar de terreur van
Hamas op 7 october.
Die werd gisteren in Israel herdacht.
Het OM onderzoekt of het bericht een aanzet is tot haat.
De voetballer is gisteren opgepakt en vandaag vrijgelaten.
Volgens Israelische media gaat hij snel naar Israel.
Zijn club heeft hem geschorst.
Jehezkel zegt, dat het niet de bedoeling was om te provoceren.
”Ik wil dat de oorlog stopt. Daarom liet ik het zien”
EINDE
ORIGINEEL NOS TELETEKSTBERICHT Speler Israël opgepakt in Turkije De Turkse justitie is een onderzoek begonnen naar de Israëlische voetballer Sagiv Jehezkel,die voor de Turkse club Antalyaspor speelt.Gisteren maakte hij na een goal een pro-Israëlisch gebaar dat verwees naar de oorlog met Hamas. Jehezkel toonde de tekst “100 dagen, 07/10″,verwijzend naar de terreur van Hamas op 7 oktober.Die werd gisteren in Israël herdacht.Het OM onderzoekt of het bericht een aanzet is tot haat. De voetballer is gisteren opgepakt en vandaag vrijgelaten.Zijn club heeft hem geschorst.Jehezkel zegt dat het niet de bedoeling was om te provoceren.”Ik wil dat de oorlog stopt.Daarom liet ik het zien.” nieuws buitenland binnenland sport
601 – NOS Teletekst
Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed aan NOS Teletekst/”Uw berichtgeving dd 15 januari 2024/”Speler Israel opgepakt in Turkije”
De Verenigde Staten en Groot-Brittannië hebben in de nacht van 11 op 12 januari luchtaanvallen gelanceerd op Jemen. Doelwit zijn posities en bases van de Houthi-beweging. En jaweel, ‘Nederland ondersteunt’,(1) het zal weer eens niet. Het is een schandalige en misdadige escalatie, die we actief tegen horen te werken met protest en meer.
Waaar gaat het om? De Houthi’s vormen een gewapende beweging die een deel van Jemen beheerst, en van daaruit drone-aanvallen uitvoert op schepen die door de Rode Zee varen. Die drone-aanvallen zijn een uiting van woede over de Israëlische genocide in Gaza, van solidariteit met de Palestijnen die dag in dag uit door Israël gebombardeerd en uitgehongerd worden. Die Amerikaanse en Britse luchtaanvallen zijn een aanval op die solidariteit, en een onderstreping van een Westerse houding waarin transporten van goederen belangrijker wordt gevonden dan het opkomen voor mensen die doelwit zijn van genocide. Aan containers valt grot geld te ‘verdienen’, aan het redden van mensenlevens een stuk minder. Kwestie van prioriteiten. De luchtaanvallen zijn een koloniale strafexpeditie en een ondersteuning van die genocide. Protest en actief verzet tegen die luchtaanvallen zijn nodig. Snel en hard.
Over die Houthi-beweging – ook bekend onder de naam Ansar Allah – weet ik niet heel veel. Maar wel iets. Iran steunt ze, maar dat maakt ze nog niet tot Iraanse marionetten. In Jemen oefenen ze een redelijk autoritair en conservatief bewind uit in het gebied waar ze de baas zijn. Inhoudelijk is er niets links of radicaals aan de beweging te ontwaren. De solidariteit met de Palestijnen in Gaza waar de Houthi’s uitdrukking aan geven, heeft een binnenlands politieke component. De Palestijnse zaak leeft heel sterk onder de bevolking van Jemen. Dat blijkt uit soms gigantische pro-Palestijnse demonstraties in dat land. Wat de Houthi’s feitelijk doen is: die solidariteit omzetten in binnenlandse macht, door te laten zien dat ze het gewapenderhand opnemen voor de mensen in Gaza. Daarmee hoopt de beweging klaarblijkelijk haar eigen gelederen te versterken.(2) Cynische machtspolitiek ontbreekt hier dus bepaald niet. Het is dan ook nergens voor nodig om ons als anarchist of aanverwant linksradicaal persoon inhoudelijk met de Houthi’s te vereenzelvigen.
Maar laten we niet de klassieke vergissing maken hier. Laten we niet in de klassieke val trappen. De VS en Groot-Brittannië voeren hun luchtaanvallen niet uit omdat de Houthi’s autoritaire machtspolitiek bedrijven. De VS en Groot-Brittannië voeren hun luchtaanvallen uit omdat ze kapitaalstromen – goederenvervoer is daar een deel van – willen verdedigen. De VS en Groot-Brittannië helpen daarmee de genocidale Israëlische politiek. Want de druk die de Houthi’s met hun drone-aanvallen uitoefenen, is een serieuze bedreiging van de internationale scheepvaart die ook Israël nodig heeft om als maatschappij te blijven functioneren. Als allerlei scheepvaartmaatschappijen de Rode Zee gaan mijden, dan heeft zowel de VS als Israël daar last van. De Houthi’s hebben een effectief pressiemiddel ingezset tegen de genocideplegers onder Netanyahu’s leiding. Dat – en niet hun binnenlandse politiek of reactionaire ideologie – is hun misdaad in Westerse koloniale ogen.
De Houthi’s kunnen er best zonder luchtaanvallen toe worden gebracht om de drone-aanvallen te stoppen. Israël hoeft daarvoor slechts op te houden met haar aanvallen op Gaza. De VS kan dat gedaan krijgen, als de VS zou willen. De VS wil niet. De Amerikaanse president Biden hoeft maar te bellen met de Israëlische premier Netanyahu en elke leverantie van wapens aan Israël stop te zetten, en het is afgelopen met de Israëlische aanvallen op Gaza. Biden wil niet. Biden heeft liever een voortgaande genocide. Biden verkiest een escalatie en gaat samen met de Britse premier Sunak dus bommen gooien op Jemen. Het laat zien hoe ver de VS en het Verenigde Koninkrijk willen gaan om Israël de hand boven het hoofd te houden. De Westerse luchtaanvallen vinden plaats, niet vanwege wat de Houthi’s allemaal verkeerd doen maar precies vanwege wat ze – om wat voor reden dan ook – juist goed doen: de Israëlische genocide actief dwarsbomen. Dat daarmee een bondgenoot van Iran – een van de favoriete vijanden van Israël en de VS – wordt geraakt is mooi meegenomen. Misschien wel meer dan dat, en een grotere oorlog tussen de VS en Iran is bepaald niet uitgesloten.
Het is ook nodig om tegen die luchtaanvallen met de grootst mogelijke felheid te protesteren. Weg met deze luchtaanvallen, geen bommen en raketten op Jemen! En ja hoor, ook Nederland heeft intussen dus alweer steun betuigd aan deze koloniale onderneming. Weg met die Nederlandse steun! En ondertussen, dag in dag uit: Stop de genocide in Gaza, leve de Palestijnse vrijheidsstrijd!
OVER DE ISRAELISCHE GENOCIDE OP DE PALESTIJNSE BEVOLKING/BRIEF VAN OUD AMBASSADEUR DRS J. J. WIJENBERG AAN DE SECRETARIS-GENERAAL VAN HET MINISTERIE VAN BUITENLANDSE ZAKEN
VOORWOORD ASTRID ESSED
Beste Lezers,
Het is mij een Eer, onderstaande brief van oud ambassadeur en Palestina
activist drs J. J. Wijenberg op mijn website te plaatsen.
Deze is gericht aan de heer Huijts, Secretaris-Generaal van het Ministerie
van Buitenlandse Zaken.
De Inhoud [die u al gedeeltelijk kunt aflezen aan de titelkop] spreekt
voor zich en ik schaar mij er achter!
Uiteraard is deze Brief op mijn website geplaatst met toestemming
van en op verzoek van de heer Wijenberg
Zie ook onder P/S meer informatie over de heer Wijenberg
ASTRID ESSED
P/S
WIKIPEDIA
JAN WIJENBERG
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Wijenberg
ZIE OOK OP WEBSITE ASTRID ESSED
https://www.astridessed.nl/?s=Wijenberg
EN DAN NU DE AANGEKONDIGDE BRIEF VAN DE HEER WIJENBERG!
drs J.J. Wijenberg
s-Gravenhage
De heer P. Huijts Secretaris-Generaal Ministerie van Buitenlandse Zaken Postbus 20061 2500 EB Den Haag
Verzonden per e milbericht Samenvattend: “Gaza today has become the moral compass of the world. If you fail to call this a genocide, it is on you. It is a sin and a darkness you willingly embrace.” Dr. Munther Isaac, de Palestijnse dominee vanuit Bethlehem, 25 december 2023
Bijlage Jan Wijenberg, het VN-Handvest, de Grondwet, art. 94 en Israël, 2023-12-30 Den Haag, 3 januari 2024
Geachte heer Huijts, waarde collega, Enige jaren geleden werd de Informele Opening in de Scheveningse gevangenis – aka ‘het Oranje hotel’ en nu een museum – gehouden. Achteraf bezien lijkt het van een vooruitziende blik te getuigen. Wanneer de aanklachten tegen leden van het Israëlische regime en – voornamelijk – westerse verdachten bij het VN-Strafhof op gang zijn gekomen, is deze zelfs op loopafstand van de gevangenis bereikbaar. Maar dan schiet de capaciteit daarvan tekort. Het her integreren van het museum binnen de gevangenis zal een voor de hand liggende oplossing zijn. Het mag niet als uitgesloten worden geacht dat ook [voormalige] Nederlandse politici daar in afwachting van de behandeling van hun zaak in detentie worden gehouden. Sinds mijn pensionering in maart 2003 ontving ik een uitnodiging voor deze jaarlijkse Informele Opening. Deze aanvaardde ik steeds in dank en maakte er graag gebruik van. Inmiddels heb ik de bevestiging ontvangen van mijn aanmelding voor 28 januari 2024. Zeer tot mijn spijt moet ik jouw uitnodiging afzeggen. Participatie zou, het huidige Israëlbeleid in aanmerking nemend, strijdig zijn met mijn persoonlijke eed van trouw aan de Grondwet, in juni 1987 afgelegd ten overstaan van H.M. Koningin Beatrix. Hannah Arendt, Albert Einstein en 25 rabbijnen uit New York vonden de ‘Partij van de Vrijheid’ van Menachim Begin, de voorloper van Likud en Kadima, fascistisch en vergelijkbaar met Nazi-Duitsland van rond 1930: a political party closely akin in its organisation, methods, political philosophy and social appeal to the Nazi and Fascist parties. […] until recently they openly preached the doctrine of the Fascist state. It is in its actions [o.a. de vernietiging van het Arabische dorp Deir Yassin] that the terrorist party betrays it real character; from its past actions we can judge what it may be expected to do in the future. [..] [The New York Times, 2 december 1948] Inderdaad.
Raphael Lemkin, de Pools/joodse rechtsgeleerde, formuleerde het juridische concept genocide in 1943. 1 Het huidige Israëlische bewind doet al decennialang zijn uiterste best om dit beeld in de gure werkelijkheid op de soevereine staat Palestina en de Palestijnen uit te voeren. Genocide werd en wordt één-op-één door alle politiek-zionistische coalitieregeringen in praktijk gebracht. Vanuit deze optiek is met de oorlog anno 2023/2024 van Israël tegen de Palestijnse staat en de bevolking zijn apotheose bereikt: levend of vermoord, het verwijderen van alle Palestijnen uit het illegale Eretz- of Groot Israël. DAT WAS, EN IS, DE KERN – DE POLITIEK-ZIONISTISCHE DOELSTELLING Dezer dagen trok de Turkse minister-president, Recep Tayyip Erdogan, wereldwijde aandacht met één vraag: Is er iets dat Netanyahu doet, dat minder is dan wat Hitler deed? Zijn antwoord was ‘Nee’. Dat klopt, Netanyahu is nog amoreler, nog cynischer dan Hitlder, zijn voorganger. Na een dagenlange reis in een veewagon werden de Joden bij aankomst in de waan gebracht dat zij een verfrissende collectieve douche zouden krijgen. Palestijnse kinderen schreven en schrijven na 9 september 2023 hun naam op hun huid. Zo zullen zij na hun vrijwel zekere dood tenminste geïdentificeerd kunnen worden. Artsen en verplegers, voor zover nog in leven en werkzaam in overgebleven ziekenhuizen in Gaza, ontvangen veel alleenstaande kinderen. Zij durven hen niet te zeggen dat hun beide ouders dood zijn. Netanyahu laat voor de gehele wereld zichtbaar en schaamteloos het zwaarste, door de VS geleverde, wapengeweld op deze weerloze kinderen los. Zelfs voor de min of meer zorgvuldige waarnemer is dit alles bepaald geen nieuws. De resterende vragen zijn nu of het Israëlische regime, of zelfs de staat Israël, deze misdaad zal overleven en met hoeveel meer bloedvergieten zich dit zal voltrekken. Mijn ontsteltenis wordt veroorzaakt door de politieke waan van de dag van onze nationale politiek. Deze was en blijft het fascistische Israëlische regime de facto steunen, zelfs met het sturen van stafofficieren naar de Rode Zee. Daar helpen zij één van de drie Noord- Jemenitische mega-stammen, de Houthi’s, te bestrijden. Dit is nota bene de stam die de met algehele vernietiging bedreigde Palestijnen met hun beperkte middelen te hulp schiet door aan het moorddadige zionistisch-fascistische bewind in verhouding een paar speldenprikjes uit te delen. Zo worden wij door onze hoogste politieke leiding een oorlog met wanstaltige doeleinden in gerommeld. Toch zijn de criteria, de basis van onze rechtsorde, glashelder: de Grondwet, art. 90 en 94 en in het verlengde daarvan het relevante internationaal recht, waaronder de uitspraak van 9 juli 2004 door het Internationaal Gerechtshof. Dat is niet slechts mijn opvatting. D eze criteria zijn zonder uitzondering niet voor discussie vatbaar. Deze waarden en normen gelden ‘voor allen die in Nederland verblijven’. Alle parlementsleden, alle bewindspersonen [en alle (gewezen) ambassadeurs] hebben de eed van trouw op deze Grondwet afgelegd. Dat schept verplichtingen, zou je zeggen.
1 Genocide betekent niet noodzakelijkerwijs de onmiddellijke ondergang van een natie …. Het betekent eerder een gecoördineerd plan van verschillende acties gericht op het vernietigen van het leven van nationale groepen, met als doel de ondergang van diezelfde groepen. De doelen van zo’n plan zouden zijn: het afbreken van de politieke en maatschappelijke instituten, van de cultuur, de taal, nationale gevoelens, religie, vrijheid, waardigheid en zelfs van de levens van de personen die tot zulke groepen behoren. Raphael Lemkin, de Pools-joodse rechtsgeleerde die streefde naar een Genocide Conventie. Zijn definitie is van 1943
De ontwikkeling van het recente kiesgedrag van de lidstaten in de VN-Algemene Vergadering toont de minieme, snel slinkende westerse steun aan dit politiek-zionistische regime aan. De AVVN heeft minder machtsmiddelen dan de disfunctionerende VN-Veiligheidsraad. Toch heeft de eerst genoemde de middelen ter beschikking om het Israëlische VN-lidmaatschap in het gehele systeem via een totale schorsing te neutraliseren. Geobsedeerd door binnenlandse politieke perikelen, staan alle grote Tweede Kamerfracties in verschillende gradaties achter dit pur sang fascistische, Israëlische bewind. De vraag – is de nationale politiek in overgrote meerderheid fascistoïde of wellicht ronduit fascistisch ? – doet er eigenlijk niet meer toe. “Waar je mee omgaat, daar wordt je mee besmet”, ook in de nationale politiek. De veronderstellingen dat de Raad van State over het primaat van onze rechtsorde geen of onvoldoende valide adviezen uitbrengt en dat in de komende maanden geen ingrijpende politieke omstandigheden aangaande Israël zullen plaatsvinden, zijn niet wereldvreemd. Dan dreigt de staatsrechtelijk rampzalige situatie te ontstaan dat alleen het staatshoofd het in-huis- bereide fascistische tij nog weet te keren. Op grond van zijn persoonlijke eed van trouw aan de Grondwet, zal de Majesteit daarop gebaseerde, gedetailleerde eisen moeten stellen aan het Israëlbeleid van de aankomende coalitieregering. Dat zal, alweer onder gelijkblijvende omstandigheden, een nodig novum in ons rechtsbestel inhouden. Het zal ook een eenduidige waterscheiding tussen onze rechtsorde met de huidige politiek en de nu levende politieke mentaliteit aan het licht brengen, maar niet per sé afwijkend zijn van wat in meerderheid onder de Nederlandse bevolking leeft. Bij een antidemocratische mentaliteit van toekomstige coalitiepartners, heeft de Koning geen optie dan weigeren het voorgestelde coalitiekabinet te beëdigen. Natuurlijk begrijp ik dat mijn procedureel besluit slechts een klein inhoudelijk gebaar van protest betekent, in de nationale context en wereldwijd. Ik hoop vurig dat deze brief en de bijlage als een dringende oproep tot staatsrechtelijke herbezinning zullen leiden. Ook begrijp ik dat de nationale politieke ‘klasse’ de SG van het ministerie van Buitenlandse Zaken voor een als onmogelijk gehouden dilemma heeft geplaatst. Ambtenaren zijn ambtsedig verplicht de politieke prioriteiten getrouw uit te voeren. Maar er is één alles overheersend ‘mits’: mits dat politiek beleid binnen de Grondwet en het internationaal recht is vorm gegeven. Is dat in essentie niet het geval, dan heeft de DG maar één keus. Elke van beide opties hebben verstrekkende gevolgen: – verdedig ik, samen met mijn ambtenaren, een politiek zionistisch-fascistisch georiënteerde coalitieregering of – verdedigen wij gezamenlijk de Nederlandse rechtsorde, gebaseerd op de Grondwet en het internationaal recht? Waarde collega, Het is nu crisistijd, ook bij BZ. Ik wens je een, door jouw ambtelijke collega’s onderschreven, koersvast beleid toe. Dank voor jouw aandacht, met hartelijke en collegiale groeten, wg Jan Wijenberg
Reacties uitgeschakeld voor OVER DE ISRAELISCHE GENOCIDE OP DE PALESTIJNSE BEVOLKING/Brief van oud-ambassadeur drs J. J. Wijenberg aan de Secretaris Generaal van het Ministerie van Buitenlandse Zaken
We are angry. We are broken. This should have been a time of joy; instead, we are mourning. We are fearful.
More than 20,000 killed. Thousands are still under the rubble. Close to 9,000 children killed in the most brutal ways, day after day. One-point-nine million displaced. Hundreds of thousands of homes destroyed. Gaza as we know it no longer exists. This is an annihilation. This is a genocide.
The world is watching. Churches are watching. The people of Gaza are sending live images of their own execution. Maybe the world cares. But it goes on.
We are asking here: Could this be our fate in Bethlehem? In Ramallah? In Jenin? Is this our destiny, too?
We are tormented by the silence of the world. Leaders of the so-called free lined up one after the other to give the green light for this genocide against a captive population. They gave the cover. Not only did they make sure to pay the bill in advance, they veiled the truth and context, providing the political cover. And yet another layer has been added: the theological cover, with the Western church stepping into the spotlight.
Our dear friends in South Africa taught us the concept of the “state theology,” defined as “the theological justification of the status quo with its racism, capitalism and totalitarianism.” It does so by misusing theological concepts and biblical texts for its own political purposes.
Here in Palestine, the Bible is weaponized against us — our very own sacred text. In our terminology in Palestine, we speak of the empire. Here we confront the theology of the empire, a disguise for superiority, supremacy, chosenness and entitlement. It is sometimes given a nice cover, using words like “mission” and “evangelism,” “fulfillment of prophecy,” and “spreading freedom and liberty.”
The theology of the empire becomes a powerful tool to mask oppression under the cloak of divine sanction. It speaks of land without people. It divides people into “us” and “them.” It dehumanizes and demonizes. The concept of land without people, again, even though they knew too well that the land had people — and not just any people, a very special people. Theology of the empire calls for emptying Gaza, just like it called for the ethnic cleansing in 1948, a “miracle,” or “a divine miracle,” as they called it. It calls for us Palestinians now to go to Egypt, maybe Jordan. Why not just the sea?
I think of the words of the disciples to Jesus when he was about to enter Samaria: “Lord, do you want us to command fire to come down from heaven and consume them?” they said of the Samaritans. This is the theology of the empire. This is what they’re saying about us today.
This war has confirmed to us that the world does not see us as equal. Maybe it’s the color of our skins. Maybe it is because we are on the wrong side of a political equation. Even our kinship in Christ did not shield us. So they say if it takes killing 100 Palestinians to get a single “Hamas militant,” then so be it. We are not humans in their eyes. But in God’s eyes, no one can tell us that.
The hypocrisy and racism of the Western world is transparent and appalling. They always take the word of Palestinians with suspicion and qualification. No, we’re not treated equally. Yet, on the other side, despite a clear track record of misinformation, lies, their words are almost always deemed infallible.
To our European friends: I never ever want to hear you lecture us on human rights or international law again. And I mean this. We are not white, I guess. It does not apply to us, according to your own logic.
In this war, the many Christians in the Western world made sure the empire has the theology needed. It is thus self-defense, we were told. And I continue to ask: How is the killing of 9,000 children self-defense? How is the displacement of 1.9 million Palestinians self-defense?
In the shadow of the empire, they turned the colonizer into the victim, and the colonized into the aggressor. Have we forgotten — have we forgotten that the state they talk to, that that state was built on the ruins of the towns and villages of those very same Gazans? Have they forgot that?
We are outraged by the complicity of the church. Let it be clear, friends: Silence is complicity. And empty calls for peace without a ceasefire and end to occupation, and the shallow words of empathy without direct action, all under the banner of complicity.
So here is my message: Gaza today has become the moral compass of the world. Gaza was hell before October 7th, and the world was silent. Should we be surprised at their silence now?
If you are not appalled by what is happening in Gaza, if you are not shaken to your core, there is something wrong with your humanity. And if we, as Christians, are not outraged by the genocide, by the weaponization of the Bible to justify it, there is something wrong with our Christian witness, and we are compromising the credibility of our gospel message.
If you fail to call this a genocide, it is on you. It is a sin and a darkness you willingly embrace. Some have not even called for a ceasefire. I’m talking about churches. I feel sorry for you.
We will be OK. Despite the immense blow we have endured, we, the Palestinians, will recover. We will rise. We will stand up again from the midst of destruction, as we have always done as Palestinians, although this is by far maybe the biggest blow we have received in a long time. But we will be OK.
But for those who are complicit, I feel sorry for you. Will you ever recover from this? Your charity and your words of shock after the genocide won’t make a difference. And I know these words of shocks are coming. And I know people will give generously for charity. But your words won’t make a difference. Words of regret won’t suffice for you. And let me say it: We will not accept your apology after the genocide. What has been done has been done. I want you to look at the mirror and ask, “Where was I when Gaza was going through a genocide?” …
In these last two months, the psalms of lament have become a precious companion to us. We cried out, “My God, my God, why have you forsaken Gaza? Why do you hide your face from Gaza?”
In our pain, anguish and lament, we have searched for God and found him under the rubble in Gaza. Jesus himself became the victim of the very same violence of the empire when he was in our land. He was tortured, crucified. He bled out as others watched. He was killed and cried out in pain, “My God, where are you?”
In Gaza today, God is under the rubble.
And in this Christmas season, as we search for Jesus, he is not to be found on the side of Rome, but our side of the wall. He’s in a cave, with a simple family, an occupied family. He’s vulnerable, barely and miraculously surviving a massacre himself. He’s among the refugees, among a refugee family. This is where Jesus is to be found today.
If Jesus were to be born today, he would be born under the rubble in Gaza. When we glorify pride and richness, Jesus is under the rubble. When we rely on power, might and weapons, Jesus is under the rubble. When we justify, rationalize and theologize the bombing of children, Jesus is under the rubble.
Jesus is under the rubble. This is his manger. He is at home with the marginalized, the suffering, the oppressed and the displaced. This is his manger.
And I have been looking and contemplating on this iconic image. God with us precisely in this way, this is the incarnation — messy, bloody, poverty. This is the incarnation.
And this child is our hope and inspiration. We look and see him in every child killed and pulled from under the rubble. While the world continues to reject the children of Gaza, Jesus says, “Just as you did to one of the least of these brothers and sisters of mine, you did it to me.” “You did it to me.” Jesus not only calls them his own, he is them. He is the children of Gaza.
We look at the holy family and see them in every family displaced and wandering, now homeless in despair. While the world discusses the fate of the people of Gaza as if they are unwanted boxes in a garage, God in the Christmas narrative shares their fate. He walks with them and calls them his own.
So this manger is about resilience. It’s about sumud. And the resilience of Jesus is in his meekness, is in his weakness, is in his vulnerability. The majesty of the incarnation lies in its solidarity with the marginalized. Resilience because this is very same child who rose up from the midst of pain, destruction, darkness and death to challenge empires, to speak truth to power and deliver an everlasting victory over death and darkness. This very same child accomplished this.
This is Christmas today in Palestine, and this is the Christmas message. Christmas is not about Santas. It’s not about trees and gifts and lights. My goodness, how we have twisted the meaning of Christmas. How we have commercialized Christmas. I was, by the way, in the U.S.A. last month, the first Monday after Thanksgiving, and I was amazed by the amount of Christmas decorations and lights and all the commercial goods. And I couldn’t help but think: They send us bombs, while celebrating Christmas in their lands. They sing about the prince of peace in their land, while playing the drum of war in our land.
Christmas in Bethlehem, the birthplace of Jesus, is this manger. This is our message to the world today. It is a gospel message. It is a true and authentic Christmas message about the God who did not stay silent but said his word, and his word was Jesus. Born among the occupied and marginalized, he is in solidarity with us in our pain and brokenness.
This message is our message to the world today, and it is simply this: This genocide must stop now. Why don’t we repeat it? Stop this genocide now. Can you say it with me? Stop this genocide —
CONGREGATION: Stop this genocide now.
REV. MUNTHER ISAAC: Let’s say it one more time. Stop this genocide —
CONGREGATION: Stop this genocide now.
REV. MUNTHER ISAAC: This is our call. This is our plea. This is our prayer. Hear, O God. Amen.
In the occupied West Bank city of Bethlehem, the birthplace of Jesus, city and church leaders canceled all Christmas festivities this year to mourn the more than 20,000 Palestinians killed in Gaza. We feature the Christmas sermon, “Christ in the Rubble: A Liturgy of Lament,” delivered Saturday by Reverend Munther Isaac at the landmark Evangelical Lutheran Church in Bethlehem, which has received international attention for a nativity scene depicting the figure of baby Jesus in a keffiyeh, surrounded by rubble. “If Jesus were to be born today, he would be born under the rubble in Gaza,” preached Isaac, who condemned using theology to justify Israel’s killing of innocent civilians. “If we, as Christians, are not outraged by the genocide, by the weaponization of the Bible to justify it, there is something wrong with our Christian witness, and we are compromising the credibility of our gospel message.”
Transcript
This is a rush transcript. Copy may not be in its final form.
AMY GOODMAN: We begin today’s show in the occupied West Bank in the city of Bethlehem, the birthplace of Jesus. City and church leaders canceled all Christmas festivities in the Holy Land this year to mourn the more than 20,000 Palestinians killed in Gaza. The landmark Evangelical Lutheran Christmas Church in Bethlehem created a nativity scene with the figure of baby Jesus in a keffiyeh, surrounded by rubble.
Later in the show, we’ll be joined by the church’s pastor, the Reverend Munther Isaac, but we begin by airing his Christmas sermon, which he delivered on Saturday.
REV. MUNTHER ISAAC: Christ Under the Rubble.
We are angry. We are broken. This should have been a time of joy; instead, we are mourning. We are fearful.
More than 20,000 killed. Thousands are still under the rubble. Close to 9,000 children killed in the most brutal ways, day after day. One-point-nine million displaced. Hundreds of thousands of homes destroyed. Gaza as we know it no longer exists. This is an annihilation. This is a genocide.
The world is watching. Churches are watching. The people of Gaza are sending live images of their own execution. Maybe the world cares. But it goes on.
We are asking here: Could this be our fate in Bethlehem? In Ramallah? In Jenin? Is this our destiny, too?
We are tormented by the silence of the world. Leaders of the so-called free lined up one after the other to give the green light for this genocide against a captive population. They gave the cover. Not only did they make sure to pay the bill in advance, they veiled the truth and context, providing the political cover. And yet another layer has been added: the theological cover, with the Western church stepping into the spotlight.
Our dear friends in South Africa taught us the concept of the “state theology,” defined as “the theological justification of the status quo with its racism, capitalism and totalitarianism.” It does so by misusing theological concepts and biblical texts for its own political purposes.
Here in Palestine, the Bible is weaponized against us — our very own sacred text. In our terminology in Palestine, we speak of the empire. Here we confront the theology of the empire, a disguise for superiority, supremacy, chosenness and entitlement. It is sometimes given a nice cover, using words like “mission” and “evangelism,” “fulfillment of prophecy,” and “spreading freedom and liberty.”
The theology of the empire becomes a powerful tool to mask oppression under the cloak of divine sanction. It speaks of land without people. It divides people into “us” and “them.” It dehumanizes and demonizes. The concept of land without people, again, even though they knew too well that the land had people — and not just any people, a very special people. Theology of the empire calls for emptying Gaza, just like it called for the ethnic cleansing in 1948, a “miracle,” or “a divine miracle,” as they called it. It calls for us Palestinians now to go to Egypt, maybe Jordan. Why not just the sea?
I think of the words of the disciples to Jesus when he was about to enter Samaria: “Lord, do you want us to command fire to come down from heaven and consume them?” they said of the Samaritans. This is the theology of the empire. This is what they’re saying about us today.
This war has confirmed to us that the world does not see us as equal. Maybe it’s the color of our skins. Maybe it is because we are on the wrong side of a political equation. Even our kinship in Christ did not shield us. So they say if it takes killing 100 Palestinians to get a single “Hamas militant,” then so be it. We are not humans in their eyes. But in God’s eyes, no one can tell us that.
The hypocrisy and racism of the Western world is transparent and appalling. They always take the word of Palestinians with suspicion and qualification. No, we’re not treated equally. Yet, on the other side, despite a clear track record of misinformation, lies, their words are almost always deemed infallible.
To our European friends: I never ever want to hear you lecture us on human rights or international law again. And I mean this. We are not white, I guess. It does not apply to us, according to your own logic.
In this war, the many Christians in the Western world made sure the empire has the theology needed. It is thus self-defense, we were told. And I continue to ask: How is the killing of 9,000 children self-defense? How is the displacement of 1.9 million Palestinians self-defense?
In the shadow of the empire, they turned the colonizer into the victim, and the colonized into the aggressor. Have we forgotten — have we forgotten that the state they talk to, that that state was built on the ruins of the towns and villages of those very same Gazans? Have they forgot that?
We are outraged by the complicity of the church. Let it be clear, friends: Silence is complicity. And empty calls for peace without a ceasefire and end to occupation, and the shallow words of empathy without direct action, all under the banner of complicity.
So here is my message: Gaza today has become the moral compass of the world. Gaza was hell before October 7th, and the world was silent. Should we be surprised at their silence now?
If you are not appalled by what is happening in Gaza, if you are not shaken to your core, there is something wrong with your humanity. And if we, as Christians, are not outraged by the genocide, by the weaponization of the Bible to justify it, there is something wrong with our Christian witness, and we are compromising the credibility of our gospel message.
If you fail to call this a genocide, it is on you. It is a sin and a darkness you willingly embrace. Some have not even called for a ceasefire. I’m talking about churches. I feel sorry for you.
We will be OK. Despite the immense blow we have endured, we, the Palestinians, will recover. We will rise. We will stand up again from the midst of destruction, as we have always done as Palestinians, although this is by far maybe the biggest blow we have received in a long time. But we will be OK.
But for those who are complicit, I feel sorry for you. Will you ever recover from this? Your charity and your words of shock after the genocide won’t make a difference. And I know these words of shocks are coming. And I know people will give generously for charity. But your words won’t make a difference. Words of regret won’t suffice for you. And let me say it: We will not accept your apology after the genocide. What has been done has been done. I want you to look at the mirror and ask, “Where was I when Gaza was going through a genocide?” …
In these last two months, the psalms of lament have become a precious companion to us. We cried out, “My God, my God, why have you forsaken Gaza? Why do you hide your face from Gaza?”
In our pain, anguish and lament, we have searched for God and found him under the rubble in Gaza. Jesus himself became the victim of the very same violence of the empire when he was in our land. He was tortured, crucified. He bled out as others watched. He was killed and cried out in pain, “My God, where are you?”
In Gaza today, God is under the rubble.
And in this Christmas season, as we search for Jesus, he is not to be found on the side of Rome, but our side of the wall. He’s in a cave, with a simple family, an occupied family. He’s vulnerable, barely and miraculously surviving a massacre himself. He’s among the refugees, among a refugee family. This is where Jesus is to be found today.
If Jesus were to be born today, he would be born under the rubble in Gaza. When we glorify pride and richness, Jesus is under the rubble. When we rely on power, might and weapons, Jesus is under the rubble. When we justify, rationalize and theologize the bombing of children, Jesus is under the rubble.
Jesus is under the rubble. This is his manger. He is at home with the marginalized, the suffering, the oppressed and the displaced. This is his manger.
And I have been looking and contemplating on this iconic image. God with us precisely in this way, this is the incarnation — messy, bloody, poverty. This is the incarnation.
And this child is our hope and inspiration. We look and see him in every child killed and pulled from under the rubble. While the world continues to reject the children of Gaza, Jesus says, “Just as you did to one of the least of these brothers and sisters of mine, you did it to me.” “You did it to me.” Jesus not only calls them his own, he is them. He is the children of Gaza.
We look at the holy family and see them in every family displaced and wandering, now homeless in despair. While the world discusses the fate of the people of Gaza as if they are unwanted boxes in a garage, God in the Christmas narrative shares their fate. He walks with them and calls them his own.
So this manger is about resilience. It’s about sumud. And the resilience of Jesus is in his meekness, is in his weakness, is in his vulnerability. The majesty of the incarnation lies in its solidarity with the marginalized. Resilience because this is very same child who rose up from the midst of pain, destruction, darkness and death to challenge empires, to speak truth to power and deliver an everlasting victory over death and darkness. This very same child accomplished this.
This is Christmas today in Palestine, and this is the Christmas message. Christmas is not about Santas. It’s not about trees and gifts and lights. My goodness, how we have twisted the meaning of Christmas. How we have commercialized Christmas. I was, by the way, in the U.S.A. last month, the first Monday after Thanksgiving, and I was amazed by the amount of Christmas decorations and lights and all the commercial goods. And I couldn’t help but think: They send us bombs, while celebrating Christmas in their lands. They sing about the prince of peace in their land, while playing the drum of war in our land.
Christmas in Bethlehem, the birthplace of Jesus, is this manger. This is our message to the world today. It is a gospel message. It is a true and authentic Christmas message about the God who did not stay silent but said his word, and his word was Jesus. Born among the occupied and marginalized, he is in solidarity with us in our pain and brokenness.
This message is our message to the world today, and it is simply this: This genocide must stop now. Why don’t we repeat it? Stop this genocide now. Can you say it with me? Stop this genocide —
CONGREGATION: Stop this genocide now.
REV. MUNTHER ISAAC: Let’s say it one more time. Stop this genocide —
CONGREGATION: Stop this genocide now.
REV. MUNTHER ISAAC: This is our call. This is our plea. This is our prayer. Hear, O God. Amen.
AMY GOODMAN: The Reverend Munther Isaac, the pastor of the Evangelical Lutheran Christmas Church in Bethlehem, delivering his Christmas sermon on Saturday. He titled it “Christ in the Rubble.” Coming up, Reverend Isaac will join us from Bethlehem in occupied West Bank. Stay with us.
[break]
AMY GOODMAN: “Song to the World,” a version of the popular Christmas song “Little Drummer Boy” sung by the Ramallah Friends School in the West Bank. The three Palestinian college students who were shot in Burlington, Vermont, last month are graduates of the Ramallah Friends School and met there in the first grade. The three students who were shot now go to Haverford, Trinity and Brown in the United States. In the video shared by the school, current students sing in Arabic with English subtitles. The school wrote, “Our hearts come together in prayer for the safety of the children in Gaza. May our shared prayers echo for peace and justice, weaving a tapestry of hope that goes beyond borders, embracing the shared humanity we all hold dear.”
Reacties uitgeschakeld voor Christmas Sermon from Bethlehem by reverend Munther Isaac/Christ under the rubble
Reuters
Reuters
Reuters