VLUCHTELINGEN ZIJN MENSEN EN DAAR HOORT EEN MENSWAARDIGE BEHANDELING BIJ
en Joris Sprakel schrijven: ‘In een beschaafd land zou niemand mogen verkommeren’
In een opiniestuk in de Volkskrant van 17 april, stellen twee medewerkers van DTenV dat de vluchtelingen uit de Vluchtkerk en opvolgende plekken, terug zouden kunnen maar dat niet willen. In onze ervaring kunnen de meeste vluchtelingen niet terug. Daar gaat het echter in deze discussie volgens ons niet om. Of ze nu terug kunnen of niet, het blijven mensen, en mensen hebben recht op een menswaardige behandeling. Daar waar de medewerkers dan ook stellen dat de ongedocumenteerden zichzelf boven de wet en buiten de democratie plaatsen, hebben ze ongelijk.
Door Joris Sprakel en Jelle Klaas
De Nederlandse wet stelt inderdaad dat als ongedocumenteerden niet in Nederland mogen zijn, zij zorg moeten dragen voor hun eigen vertrek, al dan niet met hulp van de overheid. De overheid mag ondertussen de ongedocumenteerde uitsluiten van voorzieningen. De uitsluiting, beter bekend als het koppelingsbeginsel, gaat uit van het idee dat als het leven ongemakkelijker wordt, mensen eerder zullen vertrekken. De vraag is of dat klopt, maar los daarvan neemt hoe dan ook de waardigheid van het menselijk bestaan af. De redenatie komt enkel voort uit de doelstellingen van het immigratiebeleid. Deze doelstellingen (minder instroom, kortere verblijfsduur) mogen niet ten grondslag liggen aan de vraag of iemand hulp nodig heeft.