BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
Israeli authorities must be held accountable for committing the crime of apartheid against Palestinians, Amnesty International said today in a damning new report. The investigation details how Israel enforces a system of oppression and domination against the Palestinian people wherever it has control over their rights. This includes Palestinians living in Israel and the Occupied Palestinian Territories (OPT), as well as displaced refugees in other countries.
The comprehensive report, Israel’s Apartheid against Palestinians: Cruel System of Domination and Crime against Humanity, sets out how massive seizures of Palestinian land and property, unlawful killings, forcible transfer, drastic movement restrictions, and the denial of nationality and citizenship to Palestinians are all components of a system which amounts to apartheid under international law. This system is maintained by violations which Amnesty International found to constitute apartheid as a crime against humanity, as defined in the Rome Statute and Apartheid Convention.
Amnesty International is calling on the International Criminal Court (ICC) to consider the crime of apartheid in its current investigation in the OPT and calls on all states to exercise universal jurisdiction to bring perpetrators of apartheid crimes to justice.
“There is no possible justification for a system built around the institutionalized and prolonged racist oppression of millions of people. Apartheid has no place in our world, and states which choose to make allowances for Israel will find themselves on the wrong side of history. Governments who continue to supply Israel with arms and shield it from accountability at the UN are supporting a system of apartheid, undermining the international legal order, and exacerbating the suffering of the Palestinian people. The international community must face up to the reality of Israel’s apartheid, and pursue the many avenues to justice which remain shamefully unexplored.”
Amnesty International’s findings build on a growing body of work by Palestinian, Israeli and international NGOs, who have increasingly applied the apartheid framework to the situation in Israel and/or the OPT.
Identifying apartheid
A system of apartheid is an institutionalized regime of oppression and domination by one racial group over another. It is a serious human rights violation which is prohibited in public international law. Amnesty International’s extensive research and legal analysis, carried out in consultation with external experts, demonstrates that Israel enforces such a system against Palestinians through laws, policies and practices which ensure their prolonged and cruel discriminatory treatment.
In international criminal law, specific unlawful acts which are committed within a system of oppression and domination, with the intention of maintaining it, constitute the crime against humanity of apartheid. These acts are set out in the Apartheid Convention and the Rome Statute, and include unlawful killing, torture, forcible transfer, and the denial of basic rights and freedoms.
Amnesty International documented acts proscribed in the Apartheid Convention and Rome Statute in all the areas Israel controls, although they occur more frequently and violently in the OPT than in Israel. Israeli authorities enact multiple measures to deliberately deny Palestinians their basic rights and freedoms, including draconian movement restrictions in the OPT, chronic discriminatory underinvestment in Palestinian communities in Israel, and the denial of refugees’ right to return. The report also documents forcible transfer, administrative detention, torture, and unlawful killings, in both Israel and the OPT.
Amnesty International found that these acts form part of a systematic and widespread attack directed against the Palestinian population, and are committed with the intent to maintain the system of oppression and domination. They therefore constitute the crime against humanity of apartheid.
The unlawful killing of Palestinian protesters is perhaps the clearest illustration of how Israeli authorities use proscribed acts to maintain the status quo. In 2018, Palestinians in Gaza began to hold weekly protests along the border with Israel, calling for the right of return for refugees and an end to the blockade. Before protests even began, senior Israeli officials warned that Palestinians approaching the wall would be shot. By the end of 2019, Israeli forces had killed 214 civilians, including 46 children.
In light of the systematic unlawful killings of Palestinians documented in its report, Amnesty International is also calling for the UN Security Council to impose a comprehensive arms embargo on Israel. This should cover all weapons and munitions as well as law enforcement equipment, given the thousands of Palestinian civilians who have been unlawfully killed by Israeli forces. The Security Council should also impose targeted sanctions, such as asset freezes, against Israeli officials most implicated in the crime of apartheid.
Palestinians treated as a demographic threat
Since its establishment in 1948, Israel has pursued a policy of establishing and then maintaining a Jewish demographic majority, and maximizing control over land and resources to benefit Jewish Israelis. In 1967, Israel extended this policy to the West Bank and Gaza Strip. Today, all territories controlled by Israel continue to be administered with the purpose of benefiting Jewish Israelis to the detriment of Palestinians, while Palestinian refugees continue to be excluded.
Amnesty International recognizes that Jews, like Palestinians, claim a right to self-determination, and does not challenge Israel’s desire to be a home for Jews. Similarly, it does not consider that Israel labelling itself a “Jewish state” in itself indicates an intention to oppress and dominate.
However, Amnesty International’s report shows that successive Israeli governments have considered Palestinians a demographic threat, and imposed measures to control and decrease their presence and access to land in Israel and the OPT. These demographic aims are well illustrated by official plans to “Judaize” areas of Israel and the West Bank, including East Jerusalem, which continue to put thousands of Palestinians at risk of forcible transfer.
Oppression without borders
The 1947-49 and 1967 wars, Israel’s ongoing military rule of the OPT, and the creation of separate legal and administrative regimes within the territory, have separated Palestinian communities and segregated them from Jewish Israelis. Palestinians have been fragmented geographically and politically, and experience different levels of discrimination depending on their status and where they live.
Palestinian citizens in Israel currently enjoy greater rights and freedoms than their counterparts in the OPT, while the experience of Palestinians in Gaza is very different to that of those living in the West Bank. Nonetheless, Amnesty International’s research shows that all Palestinians are subject to the same overarching system. Israel’s treatment of Palestinians across all areas is pursuant to the same objective: to privilege Jewish Israelis in distribution of land and resources, and to minimize the Palestinian presence and access to land.
Amnesty International demonstrates that Israeli authorities treat Palestinians as an inferior racial group who are defined by their non-Jewish, Arab status. This racial discrimination is cemented in laws which affect Palestinians across Israel and the OPT.
For example, Palestinian citizens of Israel are denied a nationality, establishing a legal differentiation from Jewish Israelis. In the West Bank and Gaza, where Israel has controlled the population registry since 1967, Palestinians have no citizenship and most are considered stateless, requiring ID cards from the Israeli military to live and work in the territories.
Palestinian refugees and their descendants, who were displaced in the 1947-49 and 1967 conflicts, continue to be denied the right to return to their former places of residence. Israel’s exclusion of refugees is a flagrant violation of international law which has left millions in a perpetual limbo of forced displacement.
Palestinians in annexed East Jerusalem are granted permanent residence instead of citizenship – though this status is permanent in name only. Since 1967, more than 14,000 Palestinians have had their residency revoked at the discretion of the Ministry of the Interior, resulting in their forcible transfer outside the city.
Lesser citizens
Palestinian citizens of Israel, who comprise about 19% of the population, face many forms of institutionalized discrimination. In 2018, discrimination against Palestinians was crystallized in a constitutional law which, for the first time, enshrined Israel exclusively as the “nation state of the Jewish people”. The law also promotes the building of Jewish settlements and downgrades Arabic’s status as an official language.
The report documents how Palestinians are effectively blocked from leasing on 80% of Israel’s state land, as a result of racist land seizures and a web of discriminatory laws on land allocation, planning and zoning.
The situation in the Negev/Naqab region of southern Israel is a prime example of how Israel’s planning and building policies intentionally exclude Palestinians. Since 1948 Israeli authorities have adopted various policies to “Judaize” the Negev/Naqab, including designating large areas as nature reserves or military firing zones, and setting targets for increasing the Jewish population. This has had devastating consequences for the tens of thousands of Palestinian Bedouins who live in the region.
Thirty-five Bedouin villages, home to about 68,000 people, are currently “unrecognized” by Israel, which means they are cut off from the national electricity and water supply and targeted for repeated demolitions. As the villages have no official status, their residents also face restrictions on political participation and are excluded from the healthcare and education systems. These conditions have coerced many into leaving their homes and villages, in what amounts to forcible transfer.
Decades of deliberately unequal treatment of Palestinian citizens of Israel have left them consistently economically disadvantaged in comparison to Jewish Israelis. This is exacerbated by blatantly discriminatory allocation of state resources: a recent example is the government’s Covid-19 recovery package, of which just 1.7% was given to Palestinian local authorities.
Dispossession
The dispossession and displacement of Palestinians from their homes is a crucial pillar of Israel’s apartheid system. Since its establishment the Israeli state has enforced massive and cruel land seizures against Palestinians, and continues to implement myriad laws and policies to force Palestinians into small enclaves. Since 1948, Israel has demolished hundreds of thousands of Palestinian homes and other properties across all areas under its jurisdiction and effective control.
As in the Negev/Naqab, Palestinians in East Jerusalem and Area C of the OPT live under full Israeli control. The authorities deny building permits to Palestinians in these areas, forcing them to build illegal structures which are demolished again and again.
In the OPT, the continued expansion of illegal Israeli settlements exacerbates the situation. The construction of these settlements in the OPT has been a government policy since 1967. Settlements today cover 10% of the land in the West Bank, and some 38% of Palestinian land in East Jerusalem was expropriated between 1967 and 2017.
Palestinian neighbourhoods in East Jerusalem are frequently targeted by settler organizations which, with the full backing of the Israeli government, work to displace Palestinian families and hand their homes to settlers. One such neighbourhood, Sheikh Jarrah, has been the site of frequent protests since May 2021 as families battle to keep their homes under the threat of a settler lawsuit.
Draconian movement restrictions
Since the mid-1990s Israeli authorities have imposed increasingly stringent movement restrictions on Palestinians in the OPT. A web of military checkpoints, roadblocks, fences and other structures controls the movement of Palestinians within the OPT, and restricts their travel into Israel or abroad.
A 700km fence, which Israel is still extending, has isolated Palestinian communities inside “military zones”, and they must obtain multiple special permits any time they enter or leave their homes. In Gaza, more than 2 million Palestinians live under an Israeli blockade which has created a humanitarian crisis. It is near-impossible for Gazans to travel abroad or into the rest of the OPT, and they are effectively segregated from the rest of the world.
“The permit system in the OPT is emblematic of Israel’s brazen discrimination against Palestinians. While Palestinians are locked in a blockade, stuck for hours at checkpoints, or waiting for yet another permit to come through, Israeli citizens and settlers can move around as they please.”
Amnesty International examined each of the security justifications which Israel cites as the basis for its treatment of Palestinians. The report shows that, while some of Israel’s policies may have been designed to fulfil legitimate security objectives, they have been implemented in a grossly disproportionate and discriminatory way which fails to comply with international law. Other policies have absolutely no reasonable basis in security, and are clearly shaped by the intent to oppress and dominate.
The way forward
Amnesty International provides numerous specific recommendations for how the Israeli authorities can dismantle the apartheid system and the discrimination, segregation and oppression which sustain it.
The organization is calling for an end to the brutal practice of home demolitions and forced evictions as a first step. Israel must grant equal rights to all Palestinians in Israel and the OPT, in line with principles of international human rights and humanitarian law. It must recognize the right of Palestinian refugees and their descendants to return to homes where they or their families once lived, and provide victims of human rights violations and crimes against humanity with full reparations.
The scale and seriousness of the violations documented in Amnesty International’s report call for a drastic change in the international community’s approach to the human rights crisis in Israel and the OPT.
All states may exercise universal jurisdiction over persons reasonably suspected of committing the crime of apartheid under international law, and states that are party to the Apartheid Convention have an obligation to do so.
“Israel must dismantle the apartheid system and start treating Palestinians as human beings with equal rights and dignity. Until it does, peace and security will remain a distant prospect for Israelis and Palestinians alike.”
In April, Human Rights Watch released a 213-page report, “A Threshold Crossed,” finding that Israeli authorities are committing the crimes against humanity of apartheid and persecution. We reached this determination based on our documentation of an overarching government policy to maintain the domination by Jewish Israelis over Palestinians coupled with grave abuses committed against Palestinians living in the occupied territory, including East Jerusalem
In the months since, a growing chorus of voices, from former Israeli ambassadors to South Africa and current Knesset members to the ex-UN Secretary General and the French foreign minister, have referenced apartheid in relation to Israel’s discriminatory treatment of Palestinians, in particular in the occupied territory. Yet many in Germany, including those critical of Israeli human rights abuses, remain hesitant to apply the label to Israeli conduct.
Given history, one can certainly understand Germany’s concern for the welfare of the Jewish people, but that should not carry over to an endorsement of abusive and discriminatory Israeli government conduct, especially in the occupied territory. As recognition grows that these crimes are being committed, the failure to recognize that reality requires burying your head deeper and deeper into the sand.
The problem begins with the Israeli government having exercised primary control for more than a half-century over the land between the Mediterranean Sea and Jordan River, encompassing Israel and the occupied territory, where two main groups of people of roughly equal size live. Throughout this area, Israeli authorities methodologically privilege one of the groups, Jewish Israelis, who are governed under the same body of laws with the same rights and privileges wherever they live. At the same time, authorities allocate different baskets of inferior rights to the other, Palestinians, systematically discriminating against them wherever they live and most severely in the occupied territory.
Our sense that our research was not capturing this underlying reality led us to write this report. Reporting on “separate, not equal” schools for Palestinians inside Israel, Palestinians being forced out of their homes in occupied East Jerusalem, the serious rights abuses stemming from the Israeli settlement enterprise in the West Bank, and the crushing closure of the Gaza Strip, we felt that our work captured important dynamics, including entrenched discrimination, in particular areas, but did not capture the full scope of Israel’s discriminatory rule over Palestinians.
We set out in the report to evaluate Israel’s treatment of Palestinians across Israel and the occupied territory. As we do in the nearly 100 countries across the world we work in, we began by documenting the facts—drawing on years of our own research, case studies that compared Palestinian areas with predominantly or exclusively Jewish ones, and a review of government planning documents, statements by officials, and a range of other materials.
Across Israel and the occupied territory, Human Rights Watch found that Israeli authorities have pursued an intent to privilege Jewish Israelis at the expense of Palestinians. They have done so by undertaking policies aimed at mitigating what they openly describe as the “demographic threat” Palestinians pose and maximizing the land available for Jewish communities, while concentrating most Palestinian in dense enclaves. The policy takes different forms and is pursued in a particularly severe form in the occupied territory. It includes efforts to, as leading Israelis officials have put it, “Judaize” the Negev and Galilee regions of Israel and to maintain “a solid Jewish majority,” as described in government planning documents, in the Jerusalem municipality, which includes the eastern part of Jerusalem, which Israel unilaterally annexed and occupies. It also encompasses efforts to “settle [Jews in] the land between the [Palestinian] minority population centers and their surroundings” in the West Bank, as set out in plans that have guided the government’s settlement, and to pursue “separation” between the West Bank and Gaza. The policy across the board serves the same fundamental goal: maximum land, minimum Palestinians.
Furthermore, we found that Israeli authorities have carried out the grave abuses needed for the crimes of apartheid and persecution against Palestinians living in the occupied territory. It has done so through, among other policies, sweeping restrictions on movement in the form of the 14-year generalized closure of Gaza and the discriminatory permit system in the West Bank; the confiscation of more than a third of the land in the West Bank; and denial of residency rights to hundreds of thousands of Palestinians and their relatives. Israel has imposed draconian military rule over millions of Palestinians, suspending their basic civil rights, while Jewish Israelis living in the same territory are governed under the permissive Israeli civil law; and imposed harsh conditions in parts of the West Bank that led to forcing thousands of Palestinians out of their homes.
We then evaluated these facts against the relevant areas of international law—in this case, the established law on discrimination—which includes a universal prohibition against apartheid. While the term was coined in relation to specific practices in South Africa, international treaties define apartheid as a universal legal term referring to a particularly severe form of discriminatory oppression.
International criminal law, including the 1973 International Convention on the Suppression and Punishment of the Crime of Apartheid and the 1998 Rome Statute to the International Criminal Court, define apartheid as a crime against humanity consisting of three primary elements: (1) an intent by one racial group to dominate another; (2) systematic oppression by the dominant group over the marginalized group; and (3) particularly grave abuses known as inhumane acts.
Racial group is understood today also to encompass treatment on the basis of descent and national or ethnic origin. International criminal law also identifies a related crime against humanity of persecution. Under the Rome Statute and customary international law, persecution consists of severe deprivation of fundamental rights of a racial, ethnic, or other group with discriminatory intent.
The ratification by the State of Palestine of these two treaties in recent years has strengthened the legal application of these two crimes in its territory. A ruling by a chamber of the International Criminal Court (ICC) earlier this year confirmed that it has jurisdiction over war crimes and crimes against humanity – including apartheid and persecution – committed in the Occupied Palestinian Territory since 2014.
Applying the facts to the laws, Human Rights Watch concluded that Israeli authorities are committing the crimes against humanity of apartheid and persecution. We found that the elements of the crimes come together in the occupied territory as part of a single Israeli government policy. That policy is to maintain the domination by Jewish Israelis over Palestinians across Israel and the occupied territory. It is coupled in the occupied territory with systematic oppression and inhumane acts against Palestinians living there.
Sometimes the most important thing someone who cares deeply about you can do is to share hard truths and push you to confront them. The late Israeli Prime Minister Yitzhak Rabin and leaders of Israel’s closest ally, the US, including former President Jimmy Carter and former Secretary of State John Kerry, warned of the prospect of apartheid if things did not change.
Today, apartheid is not a hypothetical or future scenario. A 54-year-occupation is not temporary. The threshold has been crossed. Apartheid, and parallel persecution, is the reality for millions of Palestinians. Recognizing and correctly diagnosing a problem is the first step to solving it and ending apartheid is vital to the future of both Palestinians and Israelis and the cause of peace. It is by extension Germany’s special relationship with Israel and history that should prompt them to recognize the reality of apartheid and persecution and bring to bear the sorts of tools needed to end these crimes against humanity.
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
Een Ongerijmde Passage uit de klassieker ”Alice in Wonderland?” [1]
Niet minder ongerijmd is het, dat ondanks het feit, dat ik u er herhaaldelijk op gewezen heb [en hopelijk ik niet alleen] [2], u desondanks doorgaat met
de verkoop van producten uit een land, dat niet alleen een Bezettingsstaat is, maar bovendien door gerenommeerde mensenrechtenorganisaties
als Amnesty International en Human Rights Watch is aangewezen
als Apartheidsstaat! [3]
VERKOOP VAN MANGO’S UIT ISRAEL
En ook nu was het weer raak!
In de week van 2 october t/m 8 october [Week 39/40]
bezocht ik de Vomar en wilde ik graag profiteren van uw
aanbieding van Mango’s [2 stuks voor 1,99, afgeprijsd van 2.89] [4],
om tot de conclusie te komen, dat deze Mango’s uit Israel kwamen!
Weer een minpunt voor u en reden tot het schrijven van deze Brief!
Want kennelijk moeten u opnieuw de oren gewassen worden en
dat doe ik dan bij dezen:
BEZETTINGSSTAAT EN APARTHEIDSSTAAT:
We gaan maar weer eens los!’
U zult weten, hoort dat althans te weten, dat de Staat Israel reeds 55 jaar de Palestijnse gebieden de Westelijke Jordaanoever, Gaza [5] en Oost-Jeruzalem bezet houdt.
En alsof dat al niet erg genoeg is, heeft die bezetting [zoals alle vreemde bezettingen, overal ter wereld] veroorzaakt onderdrukking, vernederingen,[oorlogs] misdaden.
Ik kan en wil die hier niet allemaal opsommen [trouwens, die lijst is onuitputtelijk], maar ernstige voorbeelden zijn Israelische luchtaanvallen op Gaza uit 2021 [niet zo lang geleden dus], waarbij
in de periode tussen 10 en 21 mei 260 mensen zijn omgekomen,
onder wie tenminste 129 burgers [waaronder 66 kinderen] [5]
Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch wees in het
byzonder op een specifieke Israelische luchtaanval op vier dichtbevolkte
gebouwentorens, waarin zich huizen, zaken en persagentschappen
bevonden.
Weliswaar leidde het niet tot dodelijke slachtoffers, maar drie Torens
werden met de grond gelijkgemaakt, velen werden dakloos en
verloren hun baan [6], in een gebied, wat door de wurgende
Blokkade van Gaza al economisch kapot gemaakt is [7]
NEDERZETTINGEN, IN STRIJD MET HET INTERNATIONAAL RECHT!
Dan heb ik het nog niet eens gehad over de in bezet Palestijns gebied
gestichte nederzettingen, waarvan de uitbreiding maar doorgaat en doorgaat [8].
Welnu, die nederzettingen zijn, zoals ik u al in een eerdere brief heb
meegedeeld [9], [dus kom me niet aan met het smoesje, dat
u daarvan niet op de hoogte was], illegaal volgens het Internationaal Recht
[10] EN regelrechte landdiefstal, omdat zij dus worden gebouwd op gestolen Palestijns land!
EN to add insult to injury, is er ook regelmatig sprake van geweld
van die kolonisten [bewoners van de nederzettingen] tegen de bezette
Palestijnse bevolking, vaak nog ondersteund door de Israelische Staat
Zie noot 11, rapportage van de Israelische mensenrechtenorganisatie
B’tselem!
DE BITTERE VRUCHTEN VAN DE STAAT ISRAEL
Ik zou zo nog uren kunnen doorgaan, ik doe het niet, want ik denk
zo wel voldoende duidelijk gemaakt te hebben, dat iedere steun aan
de economie van de Israelische bezettingsstaat [en die verleent u, door
Israelische mango’s of whatever products uit Israel te importeren],
een ondersteuning is van de barbaarse Israelische Apartheidsstaat!
MAAR HET IS NOG ERGER!
U steunt hiermee ook een Land, dat tot stand is gekomen dankzij een neo-koloniaal
project! [12]
Kort gezegd:
Via diefstal van anderman’s land, de Arabische Palestijnen [13]
Wist u dat niet?
Dan weet u het nu!
Maar los van hoe Israel is gevormd, het feit, dat zij een bezettingsstaat is
en reeds 54 jaar lang de bezette Palestijnen onderdrukt, vernedert, uithongert [Blokkade Gaza], hun [bezet] land steelt, militair
bestookt, discrimineert en foltert [14], is meer dan genoeg reden
voor u, deze besmette producten NIET te importeren.
PUNT, UIT!
EPILOOG
Ik heb u in het verleden reeds eerder aangeschreven over uw verkoop
van Israelische producten!
Zie noot 15
En ik blijf u bestoken, zolang het nodig is.
En het is nodig, zolang u in uw filial[en] Israelische producten
verkoopt!
STOP ER DUS MEE!
NU!
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
NOTEN
Voor uw gemak hieronder de noten in links ondergebracht
Israël heeft sinds kort een nieuwe regering, onder de welbekende recidivist Netanyahu. ‘De meest rechtse regering in de geschiedenis’ van het land, zo kopt de NOS zelfs.(1) En ja, het is een kabinet vol openlijke racisten, reactionaire godsdienstfanatici en (dus) haters van LGBTQ+-mensen. Dat mensen schrikken is niet zo vreemd. Gelukkig vertaalt de schrik zich ook al in protest. Maar in NOS-berichtgeving daar over wordt iets wezenlijks versluierd en goeddeels aan het oog onttrokken.
Gisteren, op 7 januari 2023, demonstreerden flink wat mensen in Tel Aviv, tegen die regering. De NOS bericht: ‘De deelnemers zijn onder meer boos over de juridische hervormingen die de minister van justitie Yarviv Levin wil doorvoeren’ – hervormingen die het parlement het recht moeten gen ven om ook wetten door de te zetten tegen grondwettelijk bezwaar door het Hooggerechtshof. Het bericht meldt ook enkele leuzen: ‘Netanyahu, de minister van misdaad’, en ook het voor weinig misverstand vatbare ‘donder op’. Een politicus die het protest kennelijk steunt wordt netjes geciteerd: ‘We zullen niet toestaan dat ons land wordt vernietigd! We zullen doorgaan blijven vechten voor onze democratie’. Aldus oppositie-politicus Merav Michaili.
Ons land. Onze democratie. Bepaald niet ieders land. Bepaald niet ieders ‘democratie’. Waar zijn in dit NOS-bericht de oorspronkelijke bewoners van het land, Palestijnen?! De twintig procent Israëlische staatsburgers die Palestijn zijn, weliswaar stemrecht hebben maar op allerlei punten, informeel en officieel, als tweederangsburgers worden behandeld? En de miljoenen Palestijnen die onder een openlijk Israëlisch bezettingsregime leven op de Westoever, of in een gigantische gevangenis, de Gazastrook geheten? Zijn de slachtoffers, de doelwitten, van het Israëlische kolonialisme als zodanig irrelevant? Heeft de meest rechtse regering van Israël voor hen dezelfde consequenties als voor mensen die jammeren over het verlies van ‘ons land’ en ‘onze democratie’? Gaat het de demonstranten enkel om zaken die Palestijnen niet, of niet specifiek, raken? Is het conflict tussen Netanyahu en de demonstranten louter een onderonsje tussen Joodse burgers van een op Joodse voorrechten – ‘onze democratie’, ‘ons land’… – gebouwde staat?
De NOS refereert wel aan de onderdrukking van Palestijnen die onder de nieuwe regering verder verscherpt dreigt te worden. Maar het gaat zo omfloerst, zo indirect! Leest de Israëlische ambassadeur soms mee of zo? De regering van Netanyahu ‘wil nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever uitbreiden en subsidie geven aan Netanyahu’s ultraorthodoxe bondgenoten’. Die nederzettingen, dat zijn dus koloniale Joodse nederzettingen op bezet gebied, gebouwd op gestolen Palestijns land, ten koste van de oorspronkelijke Palestijnse bewoners van het gebied, en die nederzettingen worden gefaciliteerd en beschermd door het Israëlische bezettingsleger. En die ‘ultraorthodoxe bondgenoten’ staan vooraan in deze kolonisatie. Die racistische, anti-Palestijnse strekking van die nederzettingen komt bij de NOS niet in beeld. En je krijgt bij de NOS de indruk dat ook de demonstranten tegen Netanyahu’s nieuwe kabinet de anti-Palestijnse houding van die regering niet aanvoeren als argument om tegen de regering te protesteren.
Maar dat klopt dus niet! Aljazeera doet ook verslag van het protest. Daar lezen we van alles wat de NOS heeft weggelaten. ‘Het protest wordt geleid door linkse en Palestijnse leden van het a parlement, de Knesseth’. Jawel, ze bestaan: Palestijnen! Demonstranten liepen met leuzen: ‘Samen tegen fascisme en apartheid’. Jawel, apartheid – een redelijk goede, maar nog wat voorzichtige, typering van Israëls officiële beleid, overigens al vanaf de stichting van de staat Israël. Dat wordt dus kennelijk wel degelijk expliciet benoemd door demonstranten, die daarmee verder gaan dan enkel klagen over dreigende teloorgang van ‘onze democratie’ – een ‘democratie’ die voor Palestijnen onder bezettingsbestuur sowieso niet bestond, behalve als vijand. Nog een andere leus: ‘Huisvesting, Levensonderhoud, Hoop’. En er wapperden regenboogvlaggen.
Dit was een protest waar zowel de onderdrukking van Palestijnen door de staat Israël als de haat van de regering tegen de LGBTQ+-gemeenschap op de hak werd genomen, en waar aandacht voor sociaal-economische ongelijkheid niet ontbrak. Prima! Er zal vast van alles aan te merken zijn op allerlei aspecten van het protest. En over de linksheid van de parlementsleden die kennelijk een organisatorische hoofdrol hadden, maak ik me geen illusies. Maar het protest ging verder en sneed een stuk dieper dan het oppervlakkige geklaag over de bedreiging van ‘onze democratie’ die de NOS er van maakt. Wat het allemaal ook nog meer was: dit was een protest met antikoloniale ondertonen – antikoloniale ondertonen die uit het Aljazeera verslag blijken, maar door de NOS keurig zijn weggemoffeld.
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
Foto van Oda Hulsen valt soms weg
BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING:
ISRAELISCHE NEDERZETTINGEN IN BEZET PALESTIJNS GEBIED
Uw berichtgeving dd 29 december 2022: ”Meest rechtse regering
in de geschiedenis van Israel geinstalleerd”
Geachte Redactie,
Ik ben nog niet klaar met u?
Want ongetwijfeld hebt u mijn meest recente kritische mail aan u
gezien en gelezen, getiteld: ”Uw berichtgeving dd 2 januari 2023 ”Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend” bezoek
aan Tempelberg”
Zie voor de inhoud van deze mail geheel onderaan deze Brief.
Nu echter wil ik u de oren wassen over een eerder bericht van u, zoals
gezegd dd 29 december 2022 ”Meest rechtse regering in de geschiedenis
van Israel geinstalleerd” [1]
Zie gehele bericht direct onder de noten
Dat het de ”meest rechtse” Israelische regering ooit is, ben ik met u eens,
maar u hebt zich daarin veel te zwak uitgedrukt.
Want dit is geen RECHTSE regering, dit is EXTREEM-RECHTS en
ronduit FASCISTISCH!
Ook hierin zie ik weer uw bagatelliserende, feitelijk onjuiste en tendentieuze pro Israel berichtgeving, waarbij u bovendien belangrijke
feiten hebt weggelaten, die het ware karakter van deze regering duidelijker laat uitkomen
UW BERICHTGEVING
Laten wij uw berichtgeving eens onder de loupe nemen:
Eerst schrijft u redelijk uitgebreid over de corruptiezaken van
premier Netanyahu en de diepe verdeeldheid van de Israeli’s daarover [2][
en ik onderschat geenszins het belang daarvan, maar het dunkt mij,
dat er wel belangrijker zaken aan de orde zijn, zoals onder verantwoordelijkheid van Netanyahu als premier gepleegde mensenrechtenschendingen in 2021 [3]
Maar let’s go on:
NEDERZETTINGEN
In uw berichtgeving schrijft u o.a:
”Zijn nieuwe regering wil nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever uitbreiden” [4]
Hierbij licht u maar een Tipje van de Sluier van de werkelijke intentie van deze regering, waarmee u de feiten bagatelliseert
Want een belangrijke extreem-rechtse
coalitiepartij, namelijk Otzma Yehudit [die de geruchtmakende heer
Ben-Gvir heeft aangeleverd als minister van Nationale
Veiligheid] een totale annexatie van de door Israel bezette
Westbank [5], wat in feite neerkomt op het legaal volplempen van de Westbank met nederzettingen.
[wat dus wel meer is dan alleen ”uitbreiding”]
Nu kun je nog zeggen:
Dat is het streven van die partij, dat hoeft geen regeringsbeleid te worden, ware het niet, dat in de door
The Times of Israel vrijgegeven regeringsverklaring
o.a. het volgende te lezen is:
”The Jewish people have an exclusive and inalienable right to all parts of the Land of Israel. The government
will promote and develop the settlement of all parts of
the Land of Israel-in the Galilee, the Negev, the Golan
and Judea and Samaria [6]
Als u uw huiswerk hebt gedaan, dan weet u, dat ”Judea en Samaria”
een door extreem-rechtse orthodoxe Israelisch Joodse gelovigen [vaak kolonisten]
gebruikte term is voor Bezet oost-Jeruzalem en de Bezette West-bank [7]
De inhoud van de tekst komt in feite neer op annexatie van het gebied, dus
vrij spel voor de nederzettingen.
En bijna overbodig te vermelden is het feit, dat de Golan Hoogte natuurlijk sinds
1967 door Israel bezet Syrisch gebied is, dat in 1981 door Israel is geannexeerd…..[8]
LET’S CONTINUE!
BEZETTING/NEDERZETTINGEN
U schrijft
”Israël veroverde de Westelijke Jordaanoever in 1967 samen met de Gazastrook en Oost-Jeruzalem, gebieden waar de Palestijnen een toekomstige staat willen stichten. Israël heeft in die gebieden tientallen Joodse nederzettingen gebouwd waar circa 500.000 Israëliërs wonen naast 2,5 miljoen Palestijnen.” [9]
Op zich klopt die informatie wel, maar wederom laat u belangrijke
zaken weg.
Zo moet u duidelijker vermelden, dat de Westbank en Oost-Jeruzalem, maar ook Gaza [10] door Israel bezet gebied zijn.
EN dat de Palestijnen daar geen Staat WILLEN stichten,
maar dat het het minste is, waar ze RECHT op hebben! [11]
En hoe vaak moet ik het nog zeggen/schrijven, dat u
dient te vermelden, dat de in bezet Palestijns Gebied gebouwde
nederzettingen in strijd met het Internationaal Recht zijn! [12]
Maar steevast schijnt dit feit, hetzij opzettelijk, hetzij uit
onvergeeflijke onachtzaamheid, te weigeren te vermelden.
Doe dat voortaan WEL, want het is cruciaal voor het
Midden-Oostenconflict!
WAAROM FASCISTISCH?
In uw berichtgeving vermeldt u, dat demonstranten tegen
deze nieuwe Israelische regering riepen
””We willen geen fascisten in de Knesset” [13]
Dat riepen ze natuurlijk niet zomaar
Aan u dus de taak om in uw berichtgeving-als het tenminste klopt, wat zij scandeerden en u weet dat het klopt-aan te tonen, wat dan het fascistische karakter van deze nieuwe regering is.
Dat doet u niet, dus zal ik nogmaals in de pen klimmen om een en ander te verduidelijken:
Het begint natuurlijk bij genoemde regeringsverklaring.
Nogmaals citeer ik hieruit [via The Times of Israel]:
””The Jewish people have an exclusive and inalienable right to all parts of the Land of Israel. The government
will promote and develop the settlement of all parts of
the Land of Israel-in the Galilee, the Negev, the Golan
and Judea and Samaria” [13]
Duidelijk wordt, dat de Palestijnen als natie geheel worden weggevaagd.
Want er wordt gesproken over de Joodse [Joods/Israelisch] bevolking alsof alleen zij in Israel wonen en rechten hebben, met het totaal negeren van
de OORSPRONKELIJKE Palestijnse bevolking [14]
Niet alleen hondsbrutaal, maar fascistisch.
Daarbij wordt van bezet Palestijns Gebied, dat de Palestijnse bevolking rechtmatig toekomt, Joods Gebied, Judea en Samaria, gemaakt.
Dit ontkennen van het naakte bestaan zelfs van
Palestijnen is fascistisch.
Hierin zie ik volledig terugkomen de ideologie van de
Yehudit, die een totale annexatie van de bezette Westbank voorstaat [15]
Verder regeert er dus een Partij mee, Otzma Yehudit,
die etnische zuiveringen voorstaat [16] en aanhangers zijn van de extreem-rechtse fascistische overleden
rabbijn Meir Kahane [17]
TEL UIT JE WINST!
LIFE AND TIMES OF BEN-GVIR, LEIDER VAN OTZMA YEHUDIT [IN HET NEDERLANDS: JOODSE KRACHT]
En nu het een en ander over de huidige minister van Nationale Veiligheid, voorman van Otzma Yehudit [Joodse Kracht] zelf:
Zo moest [zie Volkskrant berichtgeving] [18] deze Meneer regelmatig voor de rechter verschijnen en bepaald niet voor het stelen van een pakje melk.
In 2007 werd hij door de rechter veroordeeld voor aanzetten tot racisme
en het steunen van een terroristische organisatie [19]
Hij had opgeroepen, Arabieren uit Israel te deporteren [20]
Etnische zuiveringen dus
Nogmaals, bepaald niet het stelen van een pakje melk…..
Verder beweert hij, niet meer achter de denkbeelden van de extreem-rechtse fascist Kahane [21] te staan, maar toch woonde hij recentelijk nog
een herdenking van deze Kahane bij [22]
Ook had hij tot 2019 een foto van Baruch Goldstein
in zijn woonkamer hangen [23], de man, die in 1994 29 biddende
Palestijnen doodschoot en meer dan 125 verwondde. [24]
Sinds 2019 heeft Ben-Gvir weliseaat de foto van deze massamoordenaar
verwijderd [25], maar het zegt wel veel over hem, dat hij deze foto uberhaupt in
zijn living room had hangen!
MAAR WE ZIJN ER NOG NIET!
In oktober 2021 protesteerde hij tegen de behandeling van een Palestijnse gevangene in hongerstaking, die in een Israëlisch ziekenhuis lag. Bij het ziekenhuis raakte hij slaags met de Arabisch-Israëlische parlementariër Ayman Odeh. [26]
Ook trok deze Ben-Gvir een vuurwapen tijdens een
ruzie met twee Arabische beveiligers om een parkeerplaats in Tel Aviv [27]
En, trigger happy als de man blijkbaar is, deed hijdit ook in october 2022
bij onlusten tussen kolonisten en Palestijnen in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem. Ben-Gvir liep rond met een getrokken pistool en schreeuwde de Israëlische politie toe dat ze moesten schieten op Palestijnen die stenen gooien. [28]
EPILOOG
Door het ronduit fascistische karakter van de regeringsverklaring’
van deze nieuwe Israelische regering EN de fascistische standpunten
van een belangrijke coalitiepartij, Otzma Yehudit [Joodse Kracht]
niet in uw berichtgeving te vermelden [zie boven uitleg over het
fascistische karakter] hebt u zich wederom schuldig gemaakt,
niet alleen aan onvolledige berichtgeving, maar vooral ook
bagatellisering van het ware karakter van deze nieuwe regering.
Ook hebt u verzuimd, melding te maken van de enge denkbeelden
van Joodse Kracht voorman Ben-Gvir, de huidige minister van
Veiligheidszaken [o.a. blijkend in zijn voorliefde voor fascisten als Meir Kahane
en Baruch Goldstein en zijn standpunt over de deportatie
van Palestijnen, door hem ”Arabieren” genoemd, alsof een
Palestijnse Arabier hetzelfde is als een Iraakse Arabier]
Om over zijn triggy happy schietgedrag nog maar te zwijgen.
Daardoor ontstaat in uw berichtgeving een vertekend beeld,
wat overhelt naar weinig objectieve en pro-Israel berichtgeving.
Dit is zeer kwalijk.
Hiermee bent u bovendien al jaren bezig.
Wordt het nu niet eens tijd, over te schakelen op evenwichtige,
objectieve en met de volledige feiten omklede berichtgeving?
Zolang dat niet het geval is, blijf ik u op de huid zitten
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
P/S
Voor uw gemak heb ik de noten in links ondergebracht
Zie uw berichtgeving onder de noten [A]
En daaronder mijn vorige, recente mail aan uw adres [B]
De nieuwe regering van Israël is geïnstalleerd, met opnieuw Benjamin Netanyahu als premier. Hij gaat leiding geven aan de meest rechtse en religieus conservatieve regering in de 74-jarige geschiedenis van het land.
De rechtse Likud-partij van Netanyahu wist in november als grote winnaar uit de bus te komen bij de parlementsverkiezingen. Ondanks dat hij vervolgd wordt voor omkoping, kan hij terugkeren als premier. Eerder was Netanyahu regeringsleider van 1996 tot 1999 en tussen 2009 en 2021. Hij gaat regeren samen met ultranationalistische en ultraorthodoxe joodse religieuze partijen.
Nederzettingen
De Israëliërs zijn diep verdeeld over Netanyahu, die aangeklaagd is voor fraude en het aannemen van steekpenningen in drie corruptiezaken. Hij spreekt alle beschuldigingen tegen en zegt dat hij het slachtoffer is van een heksenjacht door vijandige media, politie en aanklagers.
Zijn nieuwe regering wil nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever uitbreiden, subsidies verstrekken aan Netanyahu’s ultraorthodoxe bondgenoten en ingrijpende hervormingen doorvoeren in het rechtsstelsel. Volgens critici brengen die wijzigingen de democratische instellingen in het land in gevaar.
Israël veroverde de Westelijke Jordaanoever in 1967 samen met de Gazastrook en Oost-Jeruzalem, gebieden waar de Palestijnen een toekomstige staat willen stichten. Israël heeft in die gebieden tientallen Joodse nederzettingen gebouwd waar circa 500.000 Israëliërs wonen naast 2,5 miljoen Palestijnen.
De plannen van de nieuwe regering hebben tot kritiek geleid van het leger, lhbti-belangengroeperingen, het bedrijfsleven en anderen. Honderden demonstranten verzamelden zich eerder vandaag bij de Knesset, het Israëlische parlement. “We willen geen fascisten in de Knesset”, scandeerden ze. Massa’s mensen blokkeerden de toegang tot een belangrijk kruispunt en een snelweg in Tel Aviv.
Ook in het buitenland wordt bezorgd naar de nieuwe regering-Netanyahu gekeken, De Amerikaanse president Biden noemde Netanyahu “een vriend sinds tientallen jaren”. Biden zei dat hij ernaar uitkijkt om met de premier samen te werken bij de “vele uitdagingen waar Israël mee wordt geconfronteerd, inclusief de dreiging uit Iran”.
Maar hij voegde daar wel aan toe dat de VS “de tweestatenoplossing (met naast Israël ook een levensvatbare Palestijnse staat, red.) blijft steunen en zich verzet tegen beleid dat de levensvatbaarheid daarvan in gevaar brengt” of in strijd is met onze wederzijdse belangen en waarden”.
Speech
In een parlementszitting voorafgaand aan zijn beëdiging richtte Netanyahu zich in een speech tot zijn critici en beschuldigde hij de oppositie ervan het publiek bang te maken. “Ik hoor voortdurend kreten van de oppositie over het einde van het land en de democratie”, zei hij. “Maar, leden van de oppositie: verkiezingen verliezen is niet het einde van de democratie, het is de essentie van de democratie.” De toespraak van de premier werd herhaaldelijk onderbroken door boegeroep en hoongelach van zijn tegenstanders.
Yair Lapid, de vertrekkend premier die nu oppositieleider is, zei tegen het parlement dat hij “een land in uitstekende conditie” achterlaat voor de nieuwe regering. “Probeer het niet kapot te maken. We komen snel terug”, zei Lapid.
B
RECENTE MAIL ASTRID ESSED AAN DE NOS
RECENTE MAIL ASTRID ESSED AAN NOS
TITEL:
Uw berichtgeving dd 2 januari 2023 ”Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend” bezoek aan Tempelberg
[Mocht u in tijdnood zijn, lees dan de samenvatting onderin ”Tenslotte]
Uw berichtgeving dd 2 januari 2023
”Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend”
bezoek aan Tempelberg”
Zie de tekst van uw berichtgeving onderaan, onder de noten
Geachte Redactie
Meestal begint men het Nieuwe Jaar met goede voornemens,
maar voor zover dat voornemen uw berichtgeving zou gelden,
heb ik daar te weinig van gemerkt.
Want direct aan het begin van het Nieuwe Jaar ging u al de
fout in met opnieuw een voorbeeld van incomplete en
tendentieuze berichtgeving.
In alle eerlijkheid moet echter gezegd worden, dat er ook
een aantal positieve kanten aan uw berichtgeving waren, waarmee ik zal starten.
De berichtgeving waarop ik doel is getiteld:
dd 2 januari anno Domini 2023, getiteld ” ‘Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend”
bezoek aan Tempelberg” [1]
Zie tekst onder de noten
Door het gebruik van aanhalingstekens, gebrek aan achtergrondinformatie en een rare kwalificatie van Hamas, alsof het om een stelletje bendeleiders zou gaan, laat u wederom een partijdig en journalistiek weinig verheffend
Gezicht zien.
Maar eerst de positieve kant
HOOR EN WEDERHOOR EN INFORMATIE OVER OOST-JERUZALEM
In ieder geval noemt u de veroordeling van het bezoek van minister
Ben-Gvir door de Palestijnse Autoriteit [2] -dat is in het verleden
weleens anders geweest, toen alleen de Israelische versie bij u aan
het woord kwam-u noemt de Israelische verovering en annexatie van bezet Oost Jeruzalem en u vermeldt, dat Ben-Gvir is veroordeeld voor
het aanzetten tot racisme. [3]
Maar daar stopt mijn waardering.
WAAROM DIE AANHALINGSTEKENS?
In de eerste plaats die aanhalingstekens:
Waarom zet u eigenlijk die aanhalingstekens bij dat woord
”provocerend”, alsof het een kwestie van interpretatie is en het
evengoed een onschuldig bezoek zou zijn, als ging het
het hier om het bezoek van een doorsnee Joodse Israeli met de intentie
om bij de Klaagmuur [die ook op de Tempelberg ligt]
te bidden.
Van een onschuldig bezoek was echter geen sprake en dat weet u
heel goed, of hoort u althans te weten.
En dus ook te vermelden.
Maar alvorens in te gaan op de dubieuze achtergronden van
deze Tempelberg bezoekende minister, eerst het volgende:
OOST-JERUZALEM, BEZET GEBIED
Het begint er natuurlijk mee, dat Oost-Jeruzalem, zoals u zelf
terecht opmerkt, sinds 1967 bezet gebied is [4], evenals
de Westelijke Jordaanoever en Gaza [5] en dat die bezetting resulteerde in
onderdrukking, mensenrechtenschendingen en ander onrecht.
Ook is Oost-Jeruzalem, zoals u opmerkte, door Israel geannexeerd [6]
Dat is al een enorm kruidvat voor spanningen tussen de onderdrukker en
de onderdrukte Palestijnse bevolking, waarbij nog komt
de stichting van en voortdurende uitbreiding van de illegale
nederzettingen [7]
Dit ging en gaat gepaard met huisuitzettingen van Palestijnse families
en grof Israelisch geweld tegen Palestijnen, waarbij zelfs door Israelische
troepen de op de Tempelberg aanwezige Al-Aqsa Moskee werd bestormd! [8]
Het moge dus duidelijk zijn, dat een tegen deze achtergrond gebracht bezoek van een politicus aan de Tempelberg, die ook nog eens, terecht door u, redactie ”radicaal-rechts” genoemd wordt [9] [ik zelf zou eerder
zeggen ”extreem-rechts”], wel degelijk een provocatie is,
en dat het bijvoeglijk naamwoord ”provocerend” door u dus
niet tussen aanhalingstekens dient te worden geplaatst.
Bovendien zijn er over bezoeken aan de Tempelberg duidelijke
afspraken gemaakt, dat Joden [ik zeg liever ”Joodse Israeli’s]
de Tempelberg wel mogen bezoeken, maar er niet mogen bidden [10]
Nu mag je daarover denken hoe je wil, maar hoewel Ben-Gvir claimt,
dat hij wil, dat Joden ook mogen bidden op de Tempelberg [11],
heeft deze meneer zijn bezoek aan de Tempelberg bepaald niet gebracht
om daar in alle rust te kunnen bidden
En dat zal ik hieronder aantonen.
Lees verder
BEN-GVIR
Zoals u reeds vermeldde is minister Itamar Ben-Gvir [verder aangeduid
als Ben-Gvir] een radicaalrechtse minister en leider van de [hier zegt u het goed] uiterst rechtse partij Joodse Kracht. [12]
Deze Partij, ”Otzma Yehudit” of ”Otzma LeYisrael” staat voor een
Eenstatenoplossing, [EEN Israel, een annexatie van de Bezette Palestijnse Gebieden. [13]
Dus zonder de erkenning van de elementaire Palestijnse rechten op
een Staat.
Het zal niet verbazingwekkend zijn, dat dit een felle pro nederzettingen
partij is [14] en etnische zuiveringsfanaten.
Zo is zij voor de verdrijving van ”extremistische Arabieren” [15]
[Dergelijke lieden weigeren het woord Palestijnen te gebruiken]
En alsof dat nog niet genoeg is, zijn zij ook aanhangers van de
extreem-rechtse fascist, de overleden rabbijn Meir Kahane [16]
LIFE AND TIMES OF BEN-GVIR
HET TREKKEN VAN VUURWAPENS, HET TOEJUICHEN
VAN MISDADIGERS, ETC, ETC
Tot zover het Fraaie Gedachtegoed van Joodse Kracht.
Nu wat specifieker over voorman Ben-Gvir zelf:
Zo moest [zie Volkskrant berichtgeving] [17] deze Meneer regelmatig voor de rechter verschijnen en bepaald niet voor het stelen van een pakje melk.
In 2007 werd hij door de rechter veroordeeld voor aanzetten tot racisme
en het steunen van een terroristische organisatie [18]
Hij had opgeroepen, Arabieren uit Israel te deporteren [19]
Etnische zuiveringen dus
Nogmaals, bepaald niet het stelen van een pakje melk…..
Verder beweert hij, niet meer achter de denkbeelden van de extreem-rechtse fascist Kahane [20] te staan, maar toch woonde hij recentelijk nog
een herdenking van deze Kahane bij [21]
Ook had hij tot 2019 een foto van Baruch Goldstein
in zijn woonkamer hangen [22], de man, die in 1994 29 biddende
Palestijnen doodschoot en meer dan 125 verwondde. [23]
Sinds 2019 heeft Ben-Gvir weliseaat de foto van deze massamoordenaar
verwijderd [24], maar het zegt wel veel over hem, dat hij deze foto uberhaupt in
zijn living room had hangen!
MAAR WE ZIJN ER NOG NIET!
In oktober 2021 protesteerde hij tegen de behandeling van een Palestijnse gevangene in hongerstaking, die in een Israëlisch ziekenhuis lag. Bij het ziekenhuis raakte hij slaags met de Arabisch-Israëlische parlementariër Ayman Odeh. [25]
Ook trok deze Ben-Gvir een vuurwapen tijdens een
ruzie met twee Arabische beveiligers om een parkeerplaats in Tel Aviv [26]
En, trigger happy als de man blijkbaar is, deed hijdit ook in october 2022
bij onlusten tussen kolonisten en Palestijnen in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem. Ben-Gvir liep rond met een getrokken pistool en schreeuwde de Israëlische politie toe dat ze moesten schieten op Palestijnen die stenen gooien. [27]
Nog los van al deze opmerkelijke feiten, was hij duidelijk al langer actief in Oost-Jeruzalem en is
het dus meer dan duidelijk, dat zijn bezoek aan de
Tempelberg alleen maar als provocerend kan worden uitgelegd.
Niet dus ”provocerend”’tussen aanhalingstekens,
maar gewoon provocerend!
EN NOG IS HET NIET ALLES!
Want een Israelische soldaat, die in Huwara [gelegen in de bezette Westbank]
in koelen bloede een Palestijnse burger [gewond geraakt na een confrontatie
met kolonisten] executeerde [28], werd door Ben-Gvir geprezen en ”een held”
genoemd [29]
Meer zeg ik niet over deze Figuur, het lijkt mij nu wel duidelijk wie en wat hij is en waarvoor hij staat
Zelf woont hij overigens in een nederzetting [30], wat niet echt meer verbazing zal wekken.
HAMAS
Dan heb ik nog een appeltje met u te schillen over de eenzijdige en ongenuanceerde wijze waarop u Hamas afschildert.
Want u duidt Hamas aan als ”de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook” [31]
Dit suggereert, alsof het zou bestaan uit een stelletje
bendeleiders, die via een coup of ander Geweld aan de macht zijn gekomen.
Niets is minder waar:
De politieke verzetsbeweging Hamas [32] is in
2006 aan de macht gekomen na door de EU geconstateerde vrije en eerlijke verkiezingen [33]
en heeft sindsdien ondanks alle Ellende van de voortdurende Israelische militaire aanvallen in Gaza, die tot enorm humanitair leed hebben geleid [34] EN ondanks
de wurgende Israelische Blokkade van Gaza, die de Gazaanse bevolking economisch en humanitair tot
op de dag van heden in de wurggreep houdt [35], toch maar Gaza, hoe goed en hoe kwaad het ook gaat, draaiende gehouden.
Hamas heeft klinieken en scholen gebouwd [36] en naast
de ”militante kant” [die trouwens geoorloofd is, zolang
het Israelische combatanten, militairen dus, betreft],
ook een sterke sociale kant en is in tegenstelling
tot de Palestijnse Autoriteit, veel minder corrupt te
noemen. [37]
Er is genoeg tegen Hamas af te aan ter voeren [38], maar er zijn ook positieve zakente noemen en ik maak
er bezwaar tegen, dat de Hamas regering in Gaza terugbrengt tot
een stelletje bendeleiders, zonder enige nuancering
Let daar dus de volgende keer op.
TENSLOTTE:
Ik heb bezwaar gemaakt tegen het feit, dat u het adjectief
[Latijn:bijvoeglijk naamwoord] ”provocerend” in uw titel, tussen aanhalingstekens gezet hebt, wat suggereert, dat of het bezoek van minister Ben-Gvir aan de Tempelberg al dan niet provocerend is, een kwestie van discussie is.
Dat is het NIET!
Een minister, die leider is van een partij, die openlijk
oproept tot deportatie van Arabieren, fel de illegale
[op gestolen bezet Palestijns land zittende] nederzettingen verdedigt en annexatie van bezet Palestijns
gebied voorstaat, is sowieso zowel internationaalrechtelijk
als humanitair onacceptabel en dus diens bezoek aan
Bezet Palestijns Gebied een provocatie.
Daarbij heeft hij persoonlijk tweemaal een vuurwapen
getrokken in een conflict met Palestijnen, eenmaal
in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem, waar meerdere malen Palestijnen zijn verdreven ten gunste van kolonisten, heeft hij een Israelische militair, die
een Palestijn heeft geexecuteerd, een ”held” genoemd EN dat hij tot 2019 in zijn woonkamer in zijn huis
[in een nederzetting] een foto van massamoordenaar
Baruch Goldstein, verantwoordelijk voor de dood
van 29 biddende Palestijnen [Zie de noten]
Ook heeft Ben-Gvir recentelijk nog een herdenking
bezocht van de fascistische rabbijn Meir Kahane.
Het is dus GOTSPE van u, dat u het woord ”provocerend” tussen aanhalingstekens hebt geplaatst, wat uw berichtgeving een onwaar en tendentieus karakter geeft.
Ook had u in uw berichtgeving over het bezoek van Ben-Gvir aan de Tempelberg duidelijker moeten maken,
wie Ben-Gvir is en welk Gedachtegoed hij vertegenwoordigd
Uitleg hierboven
Ook uw kwalificatie van Hamas als ”de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook” alsof het een stelletje bendeleiders zouden zijn en niet de in 2006 via vrije en eerlijke verkiezingen aan de macht gekomen niet-corrupte regering, die
op sociaal gebied veel heeft gepresteerd, vond ik weinig genuanceerd.
Verdere uitleg kunt u hierboven lezen.
Een oproep aan u om zich in dit Nieuwe Jaar in te zetten voor een eerlijkere, genuanceerder en objectievere
berichtgeving.
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
NOTEN
Voor uw gemak zijn de noten in links ondergebracht
De nieuwe radicaalrechtse Israëlische minister Itamar Ben-Gvir van Nationale Veiligheid heeft een onverwachts bezoek gebracht aan de Tempelberg in Oost-Jeruzalem. Hij liep ook langs de Al-Aqsa moskee, wat erg gevoelig ligt bij Palestijnen.
De Palestijnse Autoriteit veroordeelt het bezoek van “de extremistische minister” en ziet het als “ongekende provocatie en een gevaarlijke escalatie van het conflict”.
“De Tempelberg is open voor iedereen”, schreef Ben-Gvir bij een foto op Twitter waarop te zien is dat hij langs de moskee loopt. “Als Hamas denkt dat het me kan afschrikken door mij te bedreigen, moeten ze begrijpen dat tijden zijn veranderd. Er is een regering in Jeruzalem”, schreef hij verder.
Gisteren zei de minister, die leider is van de uiterst rechtse partij Joodse Kracht, nog dat hij zijn bezoek aan de Tempelberg zou uitstellen vanwege dreigementen van Hamas, de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook. De oppositie waarschuwde Ben-Gvir dat zijn bezoek provocerend zou zijn en tot geweld zou kunnen leiden.
De Tempelberg is de op twee na heiligste plek van de islam. Hij staat onder beheer van een islamitische stichting, terwijl Israël verantwoordelijk is voor de veiligheid. Niet-moslims mogen er op bepaalde tijden komen, op voorwaarde dat ze daar niet bidden.
Ben-Gvir wil al langer dat joden meer toegang krijgen tot de Tempelberg. Door Palestijnen wordt dit gezien als een voorbode dat Israël de volledige controle over de locatie wil krijgen.
Zo willen uiterst rechtse Israëliërs dat er op de plek van de moskee een joodse tempel wordt gebouwd. De heuvel was ooit de plek van de twee joodse tempels, die beide verwoest werden, de laatste in 70 na Christus door de Romeinen. De joodse tempel was het centrum van het joodse geloof.
Rond de Al-Aqsa moskee loopt het vaker uit op geweld tussen Israëlische ordetroepen en Palestijnen. Een bezoek van de Israëlische premier Ariel Sharon in 2000 was de aanleiding voor de Tweede Intifada, een grootschalige Palestijnse opstand die vijf jaar duurde.
Oost-Jeruzalem
In Oost-Jeruzalem liggen belangrijke joodse, islamitische en christelijke heiligdommen. Israël veroverde dit deel van de stad in de Zesdaagse Oorlog van 1967, net als de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Israël annexeerde Oost-Jeruzalem in 1980 en ziet het stadsdeel als onderdeel van zijn hoofdstad, al wordt die claim door de meeste landen niet erkend. Oost-Jeruzalem ligt volgens die landen in bezet Palestijns gebied.
Veel Palestijnen zien Oost-Jeruzalem als hoofdstad van hun toekomstige onafhankelijke staat, maar het perspectief daarop wordt steeds kleiner. Serieuze vredesonderhandelingen tussen Israëlische en Palestijnse leiders zijn er al meer dan tien jaar niet meer geweest.
Sinds vorige week is Ben-Gvir lid van het nieuwe kabinet. Hij werd meermaals veroordeeld, onder meer voor aanzetten tot racisme. De nieuwe regering onder premier Netanyahu is de meest rechtse en religieus conservatieve regering in het 74-jarige bestaan van Israël.
Meest rechtse regering in de geschiedenis van Israël geïnstalleerdOndanks de corruptie-onderzoeken die tegen Netanyahu lopen, begint hij aan zijn zesde regeringstermijn.
Meest rechtse regering in de geschiedenis van Israël geïnstalleerdOndanks de corruptie-onderzoeken die tegen Netanyahu lopen, begint hij aan zijn zesde regeringstermijn.
De nieuwe regering wil joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever uitbreiden, subsidies verstrekken aan Netanyahu’s ultraorthodoxe bondgenoten en ingrijpende hervormingen doorvoeren in het rechtsstelsel. Volgens critici brengen die wijzigingen de democratie in het land in gevaar.
EINDE NOS ARTIKEL
Reacties uitgeschakeld voor Continuing Story/De NOS en de fascistische Israelische regering/Astrid Essed zit de NOS op de Huid!
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
Foto van Oda Hulsen valt soms weg
BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING:
ISRAELISCHE NEDERZETTINGEN IN BEZET PALESTIJNS GEBIED
[Mocht u in tijdnood zijn, lees dan de samenvatting onderin ”Tenslotte]
Uw berichtgeving dd 2 januari 2023
”Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend”
bezoek aan Tempelberg”
Zie de tekst van uw berichtgeving onderaan, onder de noten
Geachte Redactie
Meestal begint men het Nieuwe Jaar met goede voornemens,
maar voor zover dat voornemen uw berichtgeving zou gelden,
heb ik daar te weinig van gemerkt.
Want direct aan het begin van het Nieuwe Jaar ging u al de
fout in met opnieuw een voorbeeld van incomplete en
tendentieuze berichtgeving.
In alle eerlijkheid moet echter gezegd worden, dat er ook
een aantal positieve kanten aan uw berichtgeving waren, waarmee ik zal starten.
De berichtgeving waarop ik doel is getiteld:
dd 2 januari anno Domini 2023, getiteld ” ‘Radicaalrechtse Israelische minister brengt ”provocerend”
bezoek aan Tempelberg” [1]
Zie tekst onder de noten
Door het gebruik van aanhalingstekens, gebrek aan achtergrondinformatie en een rare kwalificatie van Hamas, alsof het om een stelletje bendeleiders zou gaan, laat u wederom een partijdig en journalistiek weinig verheffend
Gezicht zien.
Maar eerst de positieve kant
HOOR EN WEDERHOOR EN INFORMATIE OVER OOST-JERUZALEM
In ieder geval noemt u de veroordeling van het bezoek van minister
Ben-Gvir door de Palestijnse Autoriteit [2] -dat is in het verleden
weleens anders geweest, toen alleen de Israelische versie bij u aan
het woord kwam-u noemt de Israelische verovering en annexatie van bezet Oost Jeruzalem en u vermeldt, dat Ben-Gvir is veroordeeld voor
het aanzetten tot racisme. [3]
Maar daar stopt mijn waardering.
WAAROM DIE AANHALINGSTEKENS?
In de eerste plaats die aanhalingstekens:
Waarom zet u eigenlijk die aanhalingstekens bij dat woord
”provocerend”, alsof het een kwestie van interpretatie is en het
evengoed een onschuldig bezoek zou zijn, als ging het
het hier om het bezoek van een doorsnee Joodse Israeli met de intentie
om bij de Klaagmuur [die ook op de Tempelberg ligt]
te bidden.
Van een onschuldig bezoek was echter geen sprake en dat weet u
heel goed, of hoort u althans te weten.
En dus ook te vermelden.
Maar alvorens in te gaan op de dubieuze achtergronden van
deze Tempelberg bezoekende minister, eerst het volgende:
OOST-JERUZALEM, BEZET GEBIED
Het begint er natuurlijk mee, dat Oost-Jeruzalem, zoals u zelf
terecht opmerkt, sinds 1967 bezet gebied is [4], evenals
de Westelijke Jordaanoever en Gaza [5] en dat die bezetting resulteerde in
onderdrukking, mensenrechtenschendingen en ander onrecht.
Ook is Oost-Jeruzalem, zoals u opmerkte, door Israel geannexeerd [6]
Dat is al een enorm kruidvat voor spanningen tussen de onderdrukker en
de onderdrukte Palestijnse bevolking, waarbij nog komt
de stichting van en voortdurende uitbreiding van de illegale
nederzettingen [7]
Dit ging en gaat gepaard met huisuitzettingen van Palestijnse families
en grof Israelisch geweld tegen Palestijnen, waarbij zelfs door Israelische
troepen de op de Tempelberg aanwezige Al-Aqsa Moskee werd bestormd! [8]
Het moge dus duidelijk zijn, dat een tegen deze achtergrond gebracht bezoek van een politicus aan de Tempelberg, die ook nog eens, terecht door u, redactie ”radicaal-rechts” genoemd wordt [9] [ik zelf zou eerder
zeggen ”extreem-rechts”], wel degelijk een provocatie is,
en dat het bijvoeglijk naamwoord ”provocerend” door u dus
niet tussen aanhalingstekens dient te worden geplaatst.
Bovendien zijn er over bezoeken aan de Tempelberg duidelijke
afspraken gemaakt, dat Joden [ik zeg liever ”Joodse Israeli’s]
de Tempelberg wel mogen bezoeken, maar er niet mogen bidden [10]
Nu mag je daarover denken hoe je wil, maar hoewel Ben-Gvir claimt,
dat hij wil, dat Joden ook mogen bidden op de Tempelberg [11],
heeft deze meneer zijn bezoek aan de Tempelberg bepaald niet gebracht
om daar in alle rust te kunnen bidden
En dat zal ik hieronder aantonen.
Lees verder
BEN-GVIR
Zoals u reeds vermeldde is minister Itamar Ben-Gvir [verder aangeduid
als Ben-Gvir] een radicaalrechtse minister en leider van de [hier zegt u het goed] uiterst rechtse partij Joodse Kracht. [12]
Deze Partij, ”Otzma Yehudit” of ”Otzma LeYisrael” staat voor een
Eenstatenoplossing, [EEN Israel, een annexatie van de Bezette Palestijnse Gebieden. [13]
Dus zonder de erkenning van de elementaire Palestijnse rechten op
een Staat.
Het zal niet verbazingwekkend zijn, dat dit een felle pro nederzettingen
partij is [14] en etnische zuiveringsfanaten.
Zo is zij voor de verdrijving van ”extremistische Arabieren” [15]
[Dergelijke lieden weigeren het woord Palestijnen te gebruiken]
En alsof dat nog niet genoeg is, zijn zij ook aanhangers van de
extreem-rechtse fascist, de overleden rabbijn Meir Kahane [16]
LIFE AND TIMES OF BEN-GVIR
HET TREKKEN VAN VUURWAPENS, HET TOEJUICHEN
VAN MISDADIGERS, ETC, ETC
Tot zover het Fraaie Gedachtegoed van Joodse Kracht.
Nu wat specifieker over voorman Ben-Gvir zelf:
Zo moest [zie Volkskrant berichtgeving] [17] deze Meneer regelmatig voor de rechter verschijnen en bepaald niet voor het stelen van een pakje melk.
In 2007 werd hij door de rechter veroordeeld voor aanzetten tot racisme
en het steunen van een terroristische organisatie [18]
Hij had opgeroepen, Arabieren uit Israel te deporteren [19]
Etnische zuiveringen dus
Nogmaals, bepaald niet het stelen van een pakje melk…..
Verder beweert hij, niet meer achter de denkbeelden van de extreem-rechtse fascist Kahane [20] te staan, maar toch woonde hij recentelijk nog
een herdenking van deze Kahane bij [21]
Ook had hij tot 2019 een foto van Baruch Goldstein
in zijn woonkamer hangen [22], de man, die in 1994 29 biddende
Palestijnen doodschoot en meer dan 125 verwondde. [23]
Sinds 2019 heeft Ben-Gvir weliseaat de foto van deze massamoordenaar
verwijderd [24], maar het zegt wel veel over hem, dat hij deze foto uberhaupt in
zijn living room had hangen!
MAAR WE ZIJN ER NOG NIET!
In oktober 2021 protesteerde hij tegen de behandeling van een Palestijnse gevangene in hongerstaking, die in een Israëlisch ziekenhuis lag. Bij het ziekenhuis raakte hij slaags met de Arabisch-Israëlische parlementariër Ayman Odeh. [25]
Ook trok deze Ben-Gvir een vuurwapen tijdens een
ruzie met twee Arabische beveiligers om een parkeerplaats in Tel Aviv [26]
En, trigger happy als de man blijkbaar is, deed hijdit ook in october 2022
bij onlusten tussen kolonisten en Palestijnen in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem. Ben-Gvir liep rond met een getrokken pistool en schreeuwde de Israëlische politie toe dat ze moesten schieten op Palestijnen die stenen gooien. [27]
Nog los van al deze opmerkelijke feiten, was hij duidelijk al langer actief in Oost-Jeruzalem en is
het dus meer dan duidelijk, dat zijn bezoek aan de
Tempelberg alleen maar als provocerend kan worden uitgelegd.
Niet dus ”provocerend”’tussen aanhalingstekens,
maar gewoon provocerend!
EN NOG IS HET NIET ALLES!
Want een Israelische soldaat, die in Huwara [gelegen in de bezette Westbank]
in koelen bloede een Palestijnse burger [gewond geraakt na een confrontatie
met kolonisten] executeerde [28], werd door Ben-Gvir geprezen en ”een held”
genoemd [29]
Meer zeg ik niet over deze Figuur, het lijkt mij nu wel duidelijk wie en wat hij is en waarvoor hij staat
Zelf woont hij overigens in een nederzetting [30], wat niet echt meer verbazing zal wekken.
HAMAS
Dan heb ik nog een appeltje met u te schillen over de eenzijdige en ongenuanceerde wijze waarop u Hamas afschildert.
Want u duidt Hamas aan als ”de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook” [31]
Dit suggereert, alsof het zou bestaan uit een stelletje
bendeleiders, die via een coup of ander Geweld aan de macht zijn gekomen.
Niets is minder waar:
De politieke verzetsbeweging Hamas [32] is in
2006 aan de macht gekomen na door de EU geconstateerde vrije en eerlijke verkiezingen [33]
en heeft sindsdien ondanks alle Ellende van de voortdurende Israelische militaire aanvallen in Gaza, die tot enorm humanitair leed hebben geleid [34] EN ondanks
de wurgende Israelische Blokkade van Gaza, die de Gazaanse bevolking economisch en humanitair tot
op de dag van heden in de wurggreep houdt [35], toch maar Gaza, hoe goed en hoe kwaad het ook gaat, draaiende gehouden.
Hamas heeft klinieken en scholen gebouwd [36] en naast
de ”militante kant” [die trouwens geoorloofd is, zolang
het Israelische combatanten, militairen dus, betreft],
ook een sterke sociale kant en is in tegenstelling
tot de Palestijnse Autoriteit, veel minder corrupt te
noemen. [37]
Er is genoeg tegen Hamas af te aan te voeren [38], maar er zijn ook positieve zakente noemen en ik maak
er bezwaar tegen, dat u de Hamas regering in Gaza terugbrengt tot
een stelletje bendeleiders, zonder enige nuancering
Let daar dus de volgende keer op.
TENSLOTTE:
Ik heb bezwaar gemaakt tegen het feit, dat u het adjectief
[Latijn:bijvoeglijk naamwoord] ”provocerend” in uw titel, tussen aanhalingstekens gezet hebt, wat suggereert, dat of het bezoek van minister Ben-Gvir aan de Tempelberg al dan niet provocerend is, een kwestie van discussie is.
Dat is het NIET!
Een minister, die leider is van een partij, die openlijk
oproept tot deportatie van Arabieren, fel de illegale
[op gestolen bezet Palestijns land zittende] nederzettingen verdedigt en annexatie van bezet Palestijns
gebied voorstaat, is sowieso zowel internationaalrechtelijk
als humanitair onacceptabel en dus diens bezoek aan
Bezet Palestijns Gebied een provocatie.
Daarbij heeft hij persoonlijk tweemaal een vuurwapen
getrokken in een conflict met Palestijnen, eenmaal
in de wijk Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem, waar meerdere malen Palestijnen zijn verdreven ten gunste van kolonisten, heeft hij een Israelische militair, die
een Palestijn heeft geexecuteerd, een ”held” genoemd EN dat hij tot 2019 in zijn woonkamer in zijn huis
[in een nederzetting] een foto van massamoordenaar
Baruch Goldstein, verantwoordelijk voor de dood
van 29 biddende Palestijnen [Zie de noten]
Ook heeft Ben-Gvir recentelijk nog een herdenking
bezocht van de fascistische rabbijn Meir Kahane.
Het is dus GOTSPE van u, dat u het woord ”provocerend” tussen aanhalingstekens hebt geplaatst, wat uw berichtgeving een onwaar en tendentieus karakter geeft.
Ook had u in uw berichtgeving over het bezoek van Ben-Gvir aan de Tempelberg duidelijker moeten maken,
wie Ben-Gvir is en welk Gedachtegoed hij vertegenwoordigt.
Uitleg hierboven
Ook uw kwalificatie van Hamas als ”de militante groepering die het voor het zeggen heeft in de Gazastrook” alsof het een stelletje bendeleiders zouden zijn en niet de in 2006 via vrije en eerlijke verkiezingen aan de macht gekomen niet-corrupte regering, die
op sociaal gebied veel heeft gepresteerd, vond ik weinig genuanceerd.
Verdere uitleg kunt u hierboven lezen.
Een oproep aan u om zich in dit Nieuwe Jaar in te zetten voor een eerlijkere, genuanceerder en objectievere
berichtgeving.
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
NOTEN
Voor uw gemak zijn de noten in links ondergebracht
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
The illegality of the Israeli settlements is based on article 49, Fourth Geneva Convention and on the Hague Convention of 1907
THE FOURTH GENEVA CONVENTION, ARTICLE 49
”Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.”
Art. 55. The occupying State shall be regarded only as administrator and usufructuary of public buildings, real estate, forests, and agricultural estates belonging to the hostile State, and situated in the occupied country. It must safeguard the capital of these properties, and administer them in accordance with the rules of usufruct.
CONVENTION RESPECTING THE LAWS AND CUSTOMS OF WARON LAND AND ITS ANNEX: REGULATIONS CONCERNINGTHE LAWS AND CUSTOMS OF WAR ON LAND
Israel’s policy of settling its civilians in occupied Palestinian territory and displacing the local population contravenes fundamental rules of international humanitarian law.
Article 49 of the Fourth Geneva Convention states: “The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” It also prohibits the “individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory”.
The situation in the OPT is primarily governed by two international legal regimes: international humanitarian law (including the rules of the law of occupation) and international human rights law. International criminal law is also relevant as some serious violations may constitute war crimes.
STATUS OF SETTLEMENTS UNDER INTERNATIONAL LAW
Israel’s policy of settling its civilians in occupied Palestinian territory and displacing the local population contravenes fundamental rules of international humanitarian law.
Article 49 of the Fourth Geneva Convention states: “The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” It also prohibits the “individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory”.
The extensive appropriation of land and the appropriation and destruction of property required to build and expand settlements also breach other rules of international humanitarian law. Under the Hague Regulations of 1907, the public property of the occupied population (such as lands, forests and agricultural estates) is subject to the laws of usufruct. This means that an occupying state is only allowed a very limited use of this property. This limitation is derived from the notion that occupation is temporary, the core idea of the law of occupation. In the words of the International Committee of the Red Cross, the occupying power “has a duty to ensure the protection, security, and welfare of the people living under occupation and to guarantee that they can live as normal a life as possible, in accordance with their own laws, culture, and traditions.”
The Hague Regulations prohibit the confiscation of private property. The Fourth Geneva Convention prohibits the destruction of private or state property, “except where such destruction is rendered absolutely necessary by military operations”.
As the occupier, Israel is therefore forbidden from using state land and natural resources for purposes other than military or security needs or for the benefit of the local population. The unlawful appropriation of property by an occupying power amounts to “pillage”, which is prohibited by both the Hague Regulations and Fourth Geneva Convention and is a war crime under the Rome Statute of the International Criminal Court and many national laws.
Israel’s building of settlements in the West Bank, including in East Jerusalem, does not respect any of these rules and exceptions. Transferring the occupying power’s civilians into the occupied territory is prohibited without exception. Furthermore, as explained earlier, the settlements and associated infrastructure are not temporary, do not benefit Palestinians and do not serve the legitimate security needs of the occupying power. Settlements entirely depend on the large-scale appropriation and/or destruction of Palestinian private and state property which are not militarily necessary. They are created with the sole purpose of permanently establishing Jewish Israelis on occupied land.
In addition to being violations of international humanitarian law, key acts required for the establishment of settlements amount to war crimes under the Rome Statute of the International Criminal Court. Under this body of law, the “extensive destruction and appropriation of property not justified by military necessity and carried out unlawfully and wantonly” and the “transfer, directly or indirectly, by the Occupying Power of parts of its own civilian population into the territory it occupies, or the deportation or transfer of all or parts of the population of the occupied territory within or outside this territory” constitute war crimes. As stated above, “pillage” is also a war crime under the Rome Statute.
Israel’s settlement policy also violates a special category of obligations entitled peremptory norms of international law (jus cogens) from which no derogation is permitted. The International Court of Justice (ICJ) affirmed that the rules of the Geneva Conventions constitute “intransgressible principles of international customary law”. Only a limited number of international norms acquire this status, which is a reflection of the seriousness and importance with which the international community views them. Breaches of these norms give rise to certain obligations on all other states, or “third states”, which are explained below.
SETTLEMENTS, DISCRIMINATION AND HUMAN RIGHTS VIOLATIONS
States have a duty to respect, protect and fulfil the human rights of people under their jurisdiction, including people living in territory that is outside national borders but under the effective control of the state. The ICJ confirmed that Israel is obliged to extend the application of the International Convention on Civil and Political Rights, the International Convention on Economic, Social and Cultural Rights and other treaties to which it is a state party to people in the OPT. Israel is a state party to numerous international human rights treaties and, as the occupying power, it has well defined obligations to respect, protect and fulfil the human rights of Palestinians.
However, as has been well documented for many years by the UN, Amnesty International and other NGOs, Israel’s settlement policy is one of the main driving forces behind the mass human rights violations resulting from the occupation. These include:
Violations of the right to life: Israeli soldiers, police and security guards have unlawfully killed and injured many Palestinian civilians in the OPT, including during protests against the confiscation of land and the construction of settlements. UN agencies and fact-finding missions have also expressed concern about violence perpetrated by a minority of Israeli settlers aimed at intimidating Palestinian populations.
Violations of the rights to liberty, security of the person and equal treatment before the law: Amnesty International has documented how Palestinians in the OPT are routinely subjected to arbitrary detention, including through administrative detention. Whereas settlers are subject to Israeli civil and criminal law, Palestinians are subject to a military court system which falls short of international standards for the fair conduct of trials and administration of justice.
Violations of the right to access an effective remedy for acts violating fundamental rights: Israel’s failure to adequately investigate and enforce the law for acts of violence against Palestinians, together with the multiple legal, financial and procedural barriers faced by Palestinians in accessing the court system, severely limit Palestinians’ ability to seek legal redress. The Israeli High Court of Justice has failed to rule on the legality of settlements, as it considered the settlements to be a political issue that that it is not competent to hear.
Violations of the rights to freedom of expression and peaceful assembly: Amnesty International has documented Israel’s use of military orders to prohibit peaceful protest and criminalize freedom of expression in the West Bank. Israeli forces have used tear gas, rubber bullets and occasionally live rounds to suppress peaceful protests.
Violations of the rights to equality and non-discrimination: Systematic discrimination against Palestinians is inherent in virtually all aspects of Israel’s administration of the OPT. Palestinians are also specifically targeted for a range of actions that constitute human rights violations. The Israeli government allows settlers to exploit land and natural resources that belong to Palestinians. Israel provides preferential treatment to Israeli businesses operating in the OPT while putting up barriers to, or simply blocking, Palestinian ones. Israeli citizens receive entitlements and Palestinians face restrictions on the grounds of nationality, ethnicity and religion, in contravention of international standards.
The Israeli authorities have created a discriminatory urban planning and zoning system. Within Area C, where most settlement construction is based, Israel has allocated 70% of the land to settlements and only 1% to Palestinians. In East Jerusalem, Israel has expropriated 35% of the city for the construction of settlements, while restricting Palestinians to construct on only 13% of the land. These figures clearly illustrate Israel’s use of regulatory measures to discriminate against Palestinian residents in Area C.
The UN has also pointed to discrimination against Palestinians in the way in which the criminal law is enforced. While prosecution rates for settler attacks against Palestinians are low, suggesting a lack of enforcement, most cases of violence against Israeli settlers are investigated and proceed to court.
Violations of the right to adequate housing: Since 1967, Israel has constructed tens of thousands of homes on Palestinian land to accommodate settlers while, at the same time, demolishing an estimated 50,000 Palestinian homes and other structures, such as farm buildings and water tanks. Israel also carries out demolitions as a form of collective punishment against the families of individuals accused of attacks on Israelis. In East Jerusalem, about 800 houses have been demolished since 2004 for lack of permits. Israel also confiscates houses inhabited by Palestinians in the city to allocate them to settlers. By forcibly evicting and/or demolishing their homes without providing adequate alternative accommodation, Israel has failed in its duty to respect the right to adequate housing of thousands of Palestinians.
Violations of the right to freedom of movement: Many restrictions on freedom of movement for Palestinian residents are directly linked to the settlements, including restrictions aimed at protecting the settlements and maintaining “buffer zones”. Restrictions include checkpoints, settler-only roads and physical impediments created by walls and gates.
Violations of the rights of the child: Every year, 500-700 Palestinian children from the occupied West Bank are prosecuted in Israeli juvenile military courts under Israeli military orders. They are often arrested in night raids and systematically ill-treated. Some of these children serve their sentences within Israel, in violation of the Fourth Geneva Convention. The UN has also documented that many children have been killed or injured in settler attacks.
Violations of the right to enjoyment of the highest attainable standard of physical and mental health: Restrictions on movement limit Palestinians’ access to health care. Specialists working with Palestinian populations have also documented a range of serious mental health conditions that stem from exposure to violence and abuse in the OPT.
Violations of the right to water: Most Palestinian communities in Area C are not connected to the water network and are prevented from repairing or constructing wells or water cisterns that hold rainwater. Water consumption in some Area C communities is reported by the UN to be 20% of the minimum recommended standard. Israel’s failure to ensure Palestinian residents have a sufficient supply of clean, safe water for drinking and other domestic uses constitutes a violation of its obligations to respect and fulfil the right to water.
Violations of the right to education: Palestinian students face numerous obstacles in accessing education, including forced displacement, demolitions, restrictions on movement and a shortage of school places. An independent fact-finding mission in 2012 noted an “upward trend” of cases of settler attacks on Palestinian schools and harassment of Palestinian children on their way to and from school. Such problems can result in children not attending school and in a deterioration in the quality of learning.
Violations of the right to earn a decent living through work: The expansion of settlements has reduced the amount of land available to Palestinians for herding and agriculture, increasing the dependency of rural communities on humanitarian assistance. Settler violence and the destruction of Palestinian-owned crops and olive trees have damaged the livelihoods of farmers. The UN has reported that in Hebron city centre, the Israeli military has forced 512 Palestinian businesses to close, while more than 1,000 others have shut down due to restricted access for customers and suppliers.
SUSTAINED INTERNATIONAL CONDEMNATION
Most states and international bodies have long recognized that Israeli settlements are illegal under international law. The European Union (EU) has clearly stated that: “settlement building anywhere in the occupied Palestinian Territory, including East Jerusalem, is illegal under international law, constitutes an obstacle to peace and threatens to make a two-state solution impossible.”
The settlements have been condemned as illegal in many UN Security Council and other UN resolutions. As early as 1980, UN Security Council Resolution 465 called on Israel “to dismantle the existing settlements and, in particular, to cease, on an urgent basis, the establishment, construction and planning of settlements in the Arab territories occupied since 1967, including Jerusalem.” The International Committee of the Red Cross and the Conference of High Contracting Parties to the Fourth Geneva Convention have reaffirmed that settlements violate international humanitarian law. The illegality of the settlements was recently reaffirmed by UN Security Council Resolution 2334, passed inDecember 2016, which reiterates the Security Council’s call on Israel to cease all settlement activities in the OPT. The serious human rights violations that stem from Israeli settlements have also been repeatedly raised and condemned by international bodies and experts.
Reacties uitgeschakeld voor The Israeli settlements in the occupied Palestinian territories are illegal under International Law/Why?
When a territory is placed under the authority of a hostile army, the rules of international humanitarian law dealing with occupation apply. Occupation confers certain rights and obligations on the occupying power.
Prohibited actions include forcibly transferring protected persons from the occupied territories to the territory of the occupying power. It is unlawful under the Fourth Geneva Convention for an occupying power to transfer parts of its own population into the territory it occupies. This means that international humanitarian law prohibits the establishment of settlements, as these are a form of population transfer into occupied territory. Any measure designed to expand or consolidate settlements is also illegal. Confiscation of land to build or expand settlements is similarly prohibited.
B
WAT ZEGT DE ISRAELISCHE MENSENRECHTENORGANISATIE BTSELEM
”The establishment of the settlements contravenes international humanitarian law (IHL), which states that an occupying power may not relocate its own citizens to the occupied territory or make permanent changes to that territory, unless these are needed for imperative military needs, in the narrow sense of the term, or undertaken for the benefit of the local population.”
De Illegaliteit van de nederzettingen is gebaseerd op artikelen
uit de 4e Conventie van Geneve en het Haags Verdrag van 1907
DE VIERDE CONVENTIE VAN GENEVE
ARTIKEL 49, 4E CONVENTIE VAN GENEVE
”Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.”
De Staat, die een gebied bezet heeft, mag zich slechts beschouwen als beheerder en vruchtgebruiker der openbare gebouwen, onroerende eigendommen, bosschen en landbouwondernemingen, welke aan den vijandelijken Staat behooren en zich in de bezette landstreek bevinden. Hij moet het grondkapitaal dier eigendommen in zijn geheel laten en die overeenkomstig de regelen van het vruchtgebruik beheeren.”
IN HET ENGELS Art. 55. The occupying State shall be regarded only as administrator and usufructuary of public buildings, real estate, forests, and agricultural estates belonging to the hostile State, and situated in the occupied country. It must safeguard the capital of these properties, and administer them in accordance with the rules of usufruct.
CONVENTION RESPECTING THE LAWS AND CUSTOMS OF WARON LAND AND ITS ANNEX: REGULATIONS CONCERNINGTHE LAWS AND CUSTOMS OF WAR ON LAND
Israel’s policy of settling its civilians in occupied Palestinian territory and displacing the local population contravenes fundamental rules of international humanitarian law.
Article 49 of the Fourth Geneva Convention states: “The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” It also prohibits the “individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory”.
The situation in the OPT is primarily governed by two international legal regimes: international humanitarian law (including the rules of the law of occupation) and international human rights law. International criminal law is also relevant as some serious violations may constitute war crimes.
STATUS OF SETTLEMENTS UNDER INTERNATIONAL LAW
Israel’s policy of settling its civilians in occupied Palestinian territory and displacing the local population contravenes fundamental rules of international humanitarian law.
Article 49 of the Fourth Geneva Convention states: “The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” It also prohibits the “individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory”.
The extensive appropriation of land and the appropriation and destruction of property required to build and expand settlements also breach other rules of international humanitarian law. Under the Hague Regulations of 1907, the public property of the occupied population (such as lands, forests and agricultural estates) is subject to the laws of usufruct. This means that an occupying state is only allowed a very limited use of this property. This limitation is derived from the notion that occupation is temporary, the core idea of the law of occupation. In the words of the International Committee of the Red Cross, the occupying power “has a duty to ensure the protection, security, and welfare of the people living under occupation and to guarantee that they can live as normal a life as possible, in accordance with their own laws, culture, and traditions.”
The Hague Regulations prohibit the confiscation of private property. The Fourth Geneva Convention prohibits the destruction of private or state property, “except where such destruction is rendered absolutely necessary by military operations”.
As the occupier, Israel is therefore forbidden from using state land and natural resources for purposes other than military or security needs or for the benefit of the local population. The unlawful appropriation of property by an occupying power amounts to “pillage”, which is prohibited by both the Hague Regulations and Fourth Geneva Convention and is a war crime under the Rome Statute of the International Criminal Court and many national laws.
Israel’s building of settlements in the West Bank, including in East Jerusalem, does not respect any of these rules and exceptions. Transferring the occupying power’s civilians into the occupied territory is prohibited without exception. Furthermore, as explained earlier, the settlements and associated infrastructure are not temporary, do not benefit Palestinians and do not serve the legitimate security needs of the occupying power. Settlements entirely depend on the large-scale appropriation and/or destruction of Palestinian private and state property which are not militarily necessary. They are created with the sole purpose of permanently establishing Jewish Israelis on occupied land.
In addition to being violations of international humanitarian law, key acts required for the establishment of settlements amount to war crimes under the Rome Statute of the International Criminal Court. Under this body of law, the “extensive destruction and appropriation of property not justified by military necessity and carried out unlawfully and wantonly” and the “transfer, directly or indirectly, by the Occupying Power of parts of its own civilian population into the territory it occupies, or the deportation or transfer of all or parts of the population of the occupied territory within or outside this territory” constitute war crimes. As stated above, “pillage” is also a war crime under the Rome Statute.
Israel’s settlement policy also violates a special category of obligations entitled peremptory norms of international law (jus cogens) from which no derogation is permitted. The International Court of Justice (ICJ) affirmed that the rules of the Geneva Conventions constitute “intransgressible principles of international customary law”. Only a limited number of international norms acquire this status, which is a reflection of the seriousness and importance with which the international community views them. Breaches of these norms give rise to certain obligations on all other states, or “third states”, which are explained below.
SETTLEMENTS, DISCRIMINATION AND HUMAN RIGHTS VIOLATIONS
States have a duty to respect, protect and fulfil the human rights of people under their jurisdiction, including people living in territory that is outside national borders but under the effective control of the state. The ICJ confirmed that Israel is obliged to extend the application of the International Convention on Civil and Political Rights, the International Convention on Economic, Social and Cultural Rights and other treaties to which it is a state party to people in the OPT. Israel is a state party to numerous international human rights treaties and, as the occupying power, it has well defined obligations to respect, protect and fulfil the human rights of Palestinians.
However, as has been well documented for many years by the UN, Amnesty International and other NGOs, Israel’s settlement policy is one of the main driving forces behind the mass human rights violations resulting from the occupation. These include:
Violations of the right to life: Israeli soldiers, police and security guards have unlawfully killed and injured many Palestinian civilians in the OPT, including during protests against the confiscation of land and the construction of settlements. UN agencies and fact-finding missions have also expressed concern about violence perpetrated by a minority of Israeli settlers aimed at intimidating Palestinian populations.
Violations of the rights to liberty, security of the person and equal treatment before the law: Amnesty International has documented how Palestinians in the OPT are routinely subjected to arbitrary detention, including through administrative detention. Whereas settlers are subject to Israeli civil and criminal law, Palestinians are subject to a military court system which falls short of international standards for the fair conduct of trials and administration of justice.
Violations of the right to access an effective remedy for acts violating fundamental rights: Israel’s failure to adequately investigate and enforce the law for acts of violence against Palestinians, together with the multiple legal, financial and procedural barriers faced by Palestinians in accessing the court system, severely limit Palestinians’ ability to seek legal redress. The Israeli High Court of Justice has failed to rule on the legality of settlements, as it considered the settlements to be a political issue that that it is not competent to hear.
Violations of the rights to freedom of expression and peaceful assembly: Amnesty International has documented Israel’s use of military orders to prohibit peaceful protest and criminalize freedom of expression in the West Bank. Israeli forces have used tear gas, rubber bullets and occasionally live rounds to suppress peaceful protests.
Violations of the rights to equality and non-discrimination: Systematic discrimination against Palestinians is inherent in virtually all aspects of Israel’s administration of the OPT. Palestinians are also specifically targeted for a range of actions that constitute human rights violations. The Israeli government allows settlers to exploit land and natural resources that belong to Palestinians. Israel provides preferential treatment to Israeli businesses operating in the OPT while putting up barriers to, or simply blocking, Palestinian ones. Israeli citizens receive entitlements and Palestinians face restrictions on the grounds of nationality, ethnicity and religion, in contravention of international standards.
The Israeli authorities have created a discriminatory urban planning and zoning system. Within Area C, where most settlement construction is based, Israel has allocated 70% of the land to settlements and only 1% to Palestinians. In East Jerusalem, Israel has expropriated 35% of the city for the construction of settlements, while restricting Palestinians to construct on only 13% of the land. These figures clearly illustrate Israel’s use of regulatory measures to discriminate against Palestinian residents in Area C.
The UN has also pointed to discrimination against Palestinians in the way in which the criminal law is enforced. While prosecution rates for settler attacks against Palestinians are low, suggesting a lack of enforcement, most cases of violence against Israeli settlers are investigated and proceed to court.
Violations of the right to adequate housing: Since 1967, Israel has constructed tens of thousands of homes on Palestinian land to accommodate settlers while, at the same time, demolishing an estimated 50,000 Palestinian homes and other structures, such as farm buildings and water tanks. Israel also carries out demolitions as a form of collective punishment against the families of individuals accused of attacks on Israelis. In East Jerusalem, about 800 houses have been demolished since 2004 for lack of permits. Israel also confiscates houses inhabited by Palestinians in the city to allocate them to settlers. By forcibly evicting and/or demolishing their homes without providing adequate alternative accommodation, Israel has failed in its duty to respect the right to adequate housing of thousands of Palestinians.
Violations of the right to freedom of movement: Many restrictions on freedom of movement for Palestinian residents are directly linked to the settlements, including restrictions aimed at protecting the settlements and maintaining “buffer zones”. Restrictions include checkpoints, settler-only roads and physical impediments created by walls and gates.
Violations of the rights of the child: Every year, 500-700 Palestinian children from the occupied West Bank are prosecuted in Israeli juvenile military courts under Israeli military orders. They are often arrested in night raids and systematically ill-treated. Some of these children serve their sentences within Israel, in violation of the Fourth Geneva Convention. The UN has also documented that many children have been killed or injured in settler attacks.
Violations of the right to enjoyment of the highest attainable standard of physical and mental health: Restrictions on movement limit Palestinians’ access to health care. Specialists working with Palestinian populations have also documented a range of serious mental health conditions that stem from exposure to violence and abuse in the OPT.
Violations of the right to water: Most Palestinian communities in Area C are not connected to the water network and are prevented from repairing or constructing wells or water cisterns that hold rainwater. Water consumption in some Area C communities is reported by the UN to be 20% of the minimum recommended standard. Israel’s failure to ensure Palestinian residents have a sufficient supply of clean, safe water for drinking and other domestic uses constitutes a violation of its obligations to respect and fulfil the right to water.
Violations of the right to education: Palestinian students face numerous obstacles in accessing education, including forced displacement, demolitions, restrictions on movement and a shortage of school places. An independent fact-finding mission in 2012 noted an “upward trend” of cases of settler attacks on Palestinian schools and harassment of Palestinian children on their way to and from school. Such problems can result in children not attending school and in a deterioration in the quality of learning.
Violations of the right to earn a decent living through work: The expansion of settlements has reduced the amount of land available to Palestinians for herding and agriculture, increasing the dependency of rural communities on humanitarian assistance. Settler violence and the destruction of Palestinian-owned crops and olive trees have damaged the livelihoods of farmers. The UN has reported that in Hebron city centre, the Israeli military has forced 512 Palestinian businesses to close, while more than 1,000 others have shut down due to restricted access for customers and suppliers.
SUSTAINED INTERNATIONAL CONDEMNATION
Most states and international bodies have long recognized that Israeli settlements are illegal under international law. The European Union (EU) has clearly stated that: “settlement building anywhere in the occupied Palestinian Territory, including East Jerusalem, is illegal under international law, constitutes an obstacle to peace and threatens to make a two-state solution impossible.”
The settlements have been condemned as illegal in many UN Security Council and other UN resolutions. As early as 1980, UN Security Council Resolution 465 called on Israel “to dismantle the existing settlements and, in particular, to cease, on an urgent basis, the establishment, construction and planning of settlements in the Arab territories occupied since 1967, including Jerusalem.” The International Committee of the Red Cross and the Conference of High Contracting Parties to the Fourth Geneva Convention have reaffirmed that settlements violate international humanitarian law. The illegality of the settlements was recently reaffirmed by UN Security Council Resolution 2334, passed inDecember 2016, which reiterates the Security Council’s call on Israel to cease all settlement activities in the OPT. The serious human rights violations that stem from Israeli settlements have also been repeatedly raised and condemned by international bodies and experts.
Reacties uitgeschakeld voor De Israelische nederzettingen in bezet Palestijns Gebied/illegaal volgens het Internationaal Recht
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
[Mocht u in tijdnood zijn, spring dan direct over naar de
Epiloog
Daarin staat de essentie van mijn Betoog]
Ik moet zeggen:
”Never a dull moment with the NOS Teletekstredactie”
Want in EEN enkel bericht slaagt u erin onjuiste en onvolledige
berichtgeving te vermelden, misdaden tegen de burgerbevolking te vergoeilijken en zodoende de lezer op het verkeerde been te zetten
KUDOS!
Het gaat hier om uw berichtgeving dd 18 november ””Veel doden bij brand in Gazastrook”, waarin u zich, beroepend op een BBC bericht [1], vermeldt,
dat er bij een woningbrand in de Gazastrook, in een appartement in de
stad Jabalia, 21 doden zijn gevallen, waaronder tien kinderen.
Zie onder P/S
Op de rest van uw berichtgeving kom ik nu terug.
I
STATUS GAZASTROOK
Uw berichtgeving lezende, zou men de indruk kunnen krijgen,
dat de ”Gazastrook” een zo niet onafhankelijk, dan in ieder
geval autonoom gebied zou zijn, dat zijn eigen zaken regelt.
Maar niets is minder waar!
Want volgens het Internationaal Recht, is de Gazastrook
nog steeds een door Israel bezet gebied, aangezien Israel
de grenzen en het luchtruim van Gaza controleert. [2]
In het licht van uw berichtgeving, maar ook bij nog
volgende berichtgevingen over Gaza is het van belang de
internationaalrechtelijke status van Gaza te vermelden.
Anders doet u aan onvolledige en ook onjuiste berichtgeving
II
ONJUISTE WEERGAVE BERICHTGEVING VAN UW BRON, DE BBC
In uw berichtgeving beroept u zich op een BBC bericht:
Daarover vermeldt u:
”Het vuur woedde in een appartement in de stad Jabalia op de
derde verdieping, volgens de BBC vermoedelijk na een
gaslek in de keuken.”
Zie onder P/S
Wanneer u echter een bericht overneemt van een ander
nieuwsmedium, is het wel zaak, daarin exact te zijn.
Want wat blijkt bij het lezen van dat BBC bericht?
Dat het er wel wat anders staat, dan u vermeldt:
Want weliswaar klopt uw berichtgeving in zoverre,
dat Jabalia inderdaad een stad is [3], maar volgens
de BBC heeft de brand niet DAAR gewoed, maar in het
vluchtelingenkamp, dat grenst aan die stad.
Ik citeer de BBC berichtgeving:
”At least 21 people – including 10 children – have been killed by a fire in a building in a densely populated refugee camp in the Gaza Strip, a hospital director has told the BBC.” [4]Het lijkt mij niet alleen van groot belang, dat er hier wordt vermeld,dat de brand heeft gewoed in een gebouw binnen een vluchtelingenkamp,sowieso moet u in uw berichtgeving de juiste berichtgeving vermedlden.En het is al helemaal zo sneu, als een lezer u moet betrappen opverkeerd weergegeven bronnen, in casu de BBC [5]Let daar dus op in het vervolg III IMPLICIETE VERGOEILIJKING BLOKKADE GAZANIET HET HELE VERHAAL VERTELD! Wat mij echter het meest heeft gestoord aan uw berichtgeving, is uwimpliciete vergoeilijking van de Israelische Blokkade van Gaza Ik citeer u: ”
Israel, dat de Gazastrook al jarenlang blokkeert om aanslagen
te voorkomen, zegt dat gewonden voor behandeling in Israelische ziekenhuizen terechtkunnen” [Zie onder P/S]
En dan gaat het mij natuurlijk om de zinsnede voor de comma.
Op de rest van de zin kom ik ook nog terug gedurende dit schrijfproces
Wat betreft uw citaat merk ik het volgende op:
Als u het over de Israelische Blokkade van Gaza hebt, vertel dan ook het
hele Verhaal.
Om te beginnen:
Die Gaza Blokkade is vooral het Israelische antwoord op de installatie
van de eerste Hamas regering in 2007, die trouwens via vrije en eerlijke
verkiezingen aan de macht is gekomen. [6]
Trouwens, van het Israelische argument [door u herhaald], dat die Gaza Blokkade een
reactie is op Palestijnse aanslagen, maakt de mensenrechten
organisatie Human Rights Watch gehakt door in een brief aan de toenmalige
Israelische premier Olmert op te merken:
”Your government states that this latest blockade was in response to Palestinian rocket attacks on Israel, in which two Israel civilians were injured (on November 14 and 16), and over a dozen others treated for shock
………………………………………………………………………………………..
However, violations of the laws of war by one party to a conflict do not justify violations by the other…..[7]Maar er is meer:Want de Gaza Blokkade, waarbij Israel dusna de Hamas overwinning Gaza afsloot van debuitenwereld, waardoor de mensen niet meer vrij konden reizen en de import en export van goederenverbood dan wel beperkte [8] is als collectieve straf[wat in gewoon Nederlands betekent dat de ”goeien” onder de ”kwaaien lijden] onacceptabel en internationaalrechtelijk verboden [9] De gevolgen van die Blokkade [door deSpeciale VN Rapporteur ”calculated strangulation of the Gaza Strip genoemd] [10] zijn rampzalig:Vernietiging van de economie, almaar toenemende armoede en groot lijden vande Palestijnse bevolking, niet in de laatste plaats vanwege het afsnijden vande mogelijkheid, te vissen of bij hun land te komen engebrek aan toegang tot onderwijs en gezondheidszorg [11]
”ISRAEL’S OPEN AIR PRISON”, zo noemt Human RightsWatch Gaza [12]En dat alles, terwijl Israel, als bezettende Macht,nog steeds verantwoordelijk is voor welzijn enwelvaart van de bezette Gazaanse bevolking [13][Ik heb u in bovenstaande al uitgelegd, waarom Israelnog steeds de bezettende macht is] GEZONDHEIDSZORG EN DESASTREUZE GEVOLGENUW CITAAT Dan kom ik nu op het citaat uit uw berichtgeving, zinsnede na de comma: ””
Israel, dat de Gazastrook al jarenlang blokkeert om aanslagen
te voorkomen, zegt dat gewonden voor behandeling in Israelische ziekenhuizen terechtkunnen”’
Eigenlijk vind ik het wel lef hebben, dat u deze bewering van de Israelische Staat neerschrijft zonder enige toelichting.
Want als u uw journalistieke werk goed had gedaan, dan had u niet alleen
geweten, dat door de Israelische Blokkade de gezondheidszorg voor
Gazaanse Palestijnen sowieso een ernstige knauw heeft gekregen [14]
Maar waarom ik het Gotspe vind van Israel, maar vooral ook van u
als redactie, die deze bewering van Israel zo kritiekloos overneemt is,
dat die Blokkade van Gaza aan Palestijnse kant al tot doden geleid heeft!
ZO HEBBEN ZEKER AL TWEE PALESTIJNSE BABY’S HET
LEVEN GELATEN, omdat vanwege de verd…..Israelische Blokkade dringende
medische hulp werd geweigerd!
Ik verzin dit niet, het staat in het AD! [15]
Zover is het dus al gekomen
EPILOOG
Ik heb u uitgebreid uiteengezet, hoe het werkelijk gesteld
is met de Blokkade van Gaza en de destructieve gevolgen
daarvan voor de Palestijnen
Ook heb ik u erop gewezen, dat Israel internationaalrechtelijk,
nog steeds bezettende macht is in Gaza en daardoor dus verantwoordelijk
is voor het welzijn van de bevolking.
Dergelijke elementen mogen in uw berichtgeving over Gaza niet ontbreken,
zeker als u het over de Blokkade van Gaza hebt
Ik hoop, dat u daarvan geleerd hebt en in het vervolg hierover beter
en evenwichtiger zal berichten
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
NOTEN
Voor uw gemak heb ik de noten in links ondergebracht
Veel doden bij brand in Gazastrook
Bij een woningbrand in de Gazastrook
zijn zeker 21 doden gevallen.Het vuur
woedde in een appartement in de stad
Jabalia op de derde verdieping,volgens
de BBC vermoedelijk na een gaslek in de
keuken.Getuigen zeggen dat er brandstof
was opgeslagen voor een aggregaat.
In het appartement was een hele familie
bij elkaar omdat een familielid net was
teruggekeerd uit het buitenland.Onder
de doden zijn tien kinderen.Verwacht
wordt dat het dodental nog zal oplopen.
Israël,dat de Gazastrook al jaren
blokkeert om aanslagen te voorkomen,
zegt dat gewonden voor behandeling in
Israëlische ziekenhuizen terechtkunnen.
[Mocht u in tijdnood zijn, spring dan direct over naar de
Epiloog
Daarin staat de essentie van mijn Betoog]
Ik moet zeggen:
”Never a dull moment with the NOS Teletekstredactie”
Want in EEN enkel bericht slaagt u erin onjuiste en onvolledige
berichtgeving te vermelden, misdaden tegen de burgerbevolking te vergoeilijken en zodoende de lezer op het verkeerde been te zetten
KUDOS!
Het gaat hier om uw berichtgeving dd 18 november ””Veel doden bij brand in Gazastrook”, waarin u zich, beroepend op een BBC bericht [1], vermeldt,
dat er bij een woningbrand in de Gazastrook, in een appartement in de
stad Jabalia, 21 doden zijn gevallen, waaronder tien kinderen.
Zie onder P/S
Op de rest van uw berichtgeving kom ik nu terug.
I
STATUS GAZASTROOK
Uw berichtgeving lezende, zou men de indruk kunnen krijgen,
dat de ”Gazastrook” een zo niet onafhankelijk, dan in ieder
geval autonoom gebied zou zijn, dat zijn eigen zaken regelt.
Maar niets is minder waar!
Want volgens het Internationaal Recht, is de Gazastrook
nog steeds een door Israel bezet gebied, aangezien Israel
de grenzen en het luchtruim van Gaza controleert. [2]
In het licht van uw berichtgeving, maar ook bij nog
volgende berichtgevingen over Gaza is het van belang de
internationaalrechtelijke status van Gaza te vermelden.
Anders doet u aan onvolledige en ook onjuiste berichtgeving
II
ONJUISTE WEERGAVE BERICHTGEVING VAN UW BRON, DE BBC
In uw berichtgeving beroept u zich op een BBC bericht:
Daarover vermeldt u:
”Het vuur woedde in een appartement in de stad Jabalia op de
derde verdieping, volgens de BBC vermoedelijk na een
gaslek in de keuken.”
Zie onder P/S
Wanneer u echter een bericht overneemt van een ander
nieuwsmedium, is het wel zaak, daarin exact te zijn.
Want wat blijkt bij het lezen van dat BBC bericht?
Dat het er wel wat anders staat, dan u vermeldt:
Want weliswaar klopt uw berichtgeving in zoverre,
dat Jabalia inderdaad een stad is [3], maar volgens
de BBC heeft de brand niet DAAR gewoed, maar in het
vluchtelingenkamp, dat grenst aan die stad.
Ik citeer de BBC berichtgeving:
”At least 21 people – including 10 children – have been killed by a fire in a building in a densely populated refugee camp in the Gaza Strip, a hospital director has told the BBC.” [4]Het lijkt mij niet alleen van groot belang, dat er hier wordt vermeld,dat de brand heeft gewoed in een gebouw binnen een vluchtelingenkamp,sowieso moet u in uw berichtgeving de juiste berichtgeving vermedlden.En het is al helemaal zo sneu, als een lezer u moet betrappen opverkeerd weergegeven bronnen, in casu de BBC [5]Let daar dus op in het vervolg III IMPLICIETE VERGOEILIJKING BLOKKADE GAZANIET HET HELE VERHAAL VERTELD! Wat mij echter het meest heeft gestoord aan uw berichtgeving, is uwimpliciete vergoeilijking van de Israelische Blokkade van Gaza Ik citeer u: ”
Israel, dat de Gazastrook al jarenlang blokkeert om aanslagen
te voorkomen, zegt dat gewonden voor behandeling in Israelische ziekenhuizen terechtkunnen” [Zie onder P/S]
En dan gaat het mij natuurlijk om de zinsnede voor de comma.
Op de rest van de zin kom ik ook nog terug gedurende dit schrijfproces
Wat betreft uw citaat merk ik het volgende op:
Als u het over de Israelische Blokkade van Gaza hebt, vertel dan ook het
hele Verhaal.
Om te beginnen:
Die Gaza Blokkade is vooral het Israelische antwoord op de installatie
van de eerste Hamas regering in 2007, die trouwens via vrije en eerlijke
verkiezingen aan de macht is gekomen. [6]
Trouwens, van het Israelische argument [door u herhaald], dat die Gaza Blokkade een
reactie is op Palestijnse aanslagen, maakt de mensenrechten
organisatie Human Rights Watch gehakt door in een brief aan de toenmalige
Israelische premier Olmert op te merken:
”Your government states that this latest blockade was in response to Palestinian rocket attacks on Israel, in which two Israel civilians were injured (on November 14 and 16), and over a dozen others treated for shock
………………………………………………………………………………………..
However, violations of the laws of war by one party to a conflict do not justify violations by the other…..[7]Maar er is meer:Want de Gaza Blokkade, waarbij Israel dusna de Hamas overwinning Gaza afsloot van debuitenwereld, waardoor de mensen niet meer vrij konden reizen en de import en export van goederenverbood dan wel beperkte [8] is als collectieve straf[wat in gewoon Nederlands betekent dat de ”goeien” onder de ”kwaaien lijden] onacceptabel en internationaalrechtelijk verboden [9] De gevolgen van die Blokkade [door deSpeciale VN Rapporteur ”calculated strangulation of the Gaza Strip genoemd] [10] zijn rampzalig:Vernietiging van de economie, almaar toenemende armoede en groot lijden vande Palestijnse bevolking, niet in de laatste plaats vanwege het afsnijden vande mogelijkheid, te vissen of bij hun land te komen engebrek aan toegang tot onderwijs en gezondheidszorg [11]
”ISRAEL’S OPEN AIR PRISON”, zo noemt Human RightsWatch Gaza [12]En dat alles, terwijl Israel, als bezettende Macht,nog steeds verantwoordelijk is voor welzijn enwelvaart van de bezette Gazaanse bevolking [13][Ik heb u in bovenstaande al uitgelegd, waarom Israelnog steeds de bezettende macht is] GEZONDHEIDSZORG EN DESASTREUZE GEVOLGENUW CITAAT Dan kom ik nu op het citaat uit uw berichtgeving, zinsnede na de comma: ””
Israel, dat de Gazastrook al jarenlang blokkeert om aanslagen
te voorkomen, zegt dat gewonden voor behandeling in Israelische ziekenhuizen terechtkunnen”’
Eigenlijk vind ik het wel lef hebben, dat u deze bewering van de Israelische Staat neerschrijft zonder enige toelichting.
Want als u uw journalistieke werk goed had gedaan, dan had u niet alleen
geweten, dat door de Israelische Blokkade de gezondheidszorg voor
Gazaanse Palestijnen sowieso een ernstige knauw heeft gekregen [14]
Maar waarom ik het Gotspe vind van Israel, maar vooral ook van u
als redactie, die deze bewering van Israel zo kritiekloos overneemt is,
dat die Blokkade van Gaza aan Palestijnse kant al tot doden geleid heeft!
ZO HEBBEN ZEKER AL TWEE PALESTIJNSE BABY’S HET
LEVEN GELATEN, omdat vanwege de verd…..Israelische Blokkade dringende
medische hulp werd geweigerd!
Ik verzin dit niet, het staat in het AD! [15]
Zover is het dus al gekomen
EPILOOG
Ik heb u uitgebreid uiteengezet, hoe het werkelijk gesteld
is met de Blokkade van Gaza en de destructieve gevolgen
daarvan voor de Palestijnen
Ook heb ik u erop gewezen, dat Israel internationaalrechtelijk,
nog steeds bezettende macht is in Gaza en daardoor dus verantwoordelijk
is voor het welzijn van de bevolking.
Dergelijke elementen mogen in uw berichtgeving over Gaza niet ontbreken,
zeker als u het over de Blokkade van Gaza hebt
Ik hoop, dat u daarvan geleerd hebt en in het vervolg hierover beter
en evenwichtiger zal berichten
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
NOTEN
Voor uw gemak heb ik de noten in links ondergebracht
Veel doden bij brand in Gazastrook
Bij een woningbrand in de Gazastrook
zijn zeker 21 doden gevallen.Het vuur
woedde in een appartement in de stad
Jabalia op de derde verdieping,volgens
de BBC vermoedelijk na een gaslek in de
keuken.Getuigen zeggen dat er brandstof
was opgeslagen voor een aggregaat.
In het appartement was een hele familie
bij elkaar omdat een familielid net was
teruggekeerd uit het buitenland.Onder
de doden zijn tien kinderen.Verwacht
wordt dat het dodental nog zal oplopen.
Israël,dat de Gazastrook al jaren
blokkeert om aanslagen te voorkomen,
zegt dat gewonden voor behandeling in
Israëlische ziekenhuizen terechtkunnen.
Reacties uitgeschakeld voor NOS, Blokkade Gaza is illegaal en Israel is nog steeds de bezettende macht in Gaza!
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
Een Ongerijmde Passage uit de klassieker ”Alice in Wonderland?” [1]
Niet minder ongerijmd is het, dat ondanks het feit, dat ik u er herhaaldelijk op gewezen heb [en hopelijk ik niet alleen] [2], u desondanks doorgaat met
de verkoop van producten uit een land, dat niet alleen een Bezettingsstaat is, maar bovendien door gerenommeerde mensenrechtenorganisaties
als Amnesty International en Human Rights Watch is aangewezen
als Apartheidsstaat! [3]
VERKOOP VAN MANGO’S UIT ISRAEL
En ook nu was het weer raak!
In de week van 2 october t/m 8 october [Week 39/40]
bezocht ik de Vomar en wilde ik graag profiteren van uw
aanbieding van Mango’s [2 stuks voor 1,99, afgeprijsd van 2.89] [4],
om tot de conclusie te komen, dat deze Mango’s uit Israel kwamen!
Weer een minpunt voor u en reden tot het schrijven van deze Brief!
Want kennelijk moeten u opnieuw de oren gewassen worden en
dat doe ik dan bij dezen:
BEZETTINGSSTAAT EN APARTHEIDSSTAAT:
We gaan maar weer eens los!’
U zult weten, hoort dat althans te weten, dat de Staat Israel reeds 55 jaar de Palestijnse gebieden de Westelijke Jordaanoever, Gaza [5] en Oost-Jeruzalem bezet houdt.
En alsof dat al niet erg genoeg is, heeft die bezetting [zoals alle vreemde bezettingen, overal ter wereld] veroorzaakt onderdrukking, vernederingen,[oorlogs] misdaden.
Ik kan en wil die hier niet allemaal opsommen [trouwens, die lijst is onuitputtelijk], maar ernstige voorbeelden zijn Israelische luchtaanvallen op Gaza uit 2021 [niet zo lang geleden dus], waarbij
in de periode tussen 10 en 21 mei 260 mensen zijn omgekomen,
onder wie tenminste 129 burgers [waaronder 66 kinderen] [5]
Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch wees in het
byzonder op een specifieke Israelische luchtaanval op vier dichtbevolkte
gebouwentorens, waarin zich huizen, zaken en persagentschappen
bevonden.
Weliswaar leidde het niet tot dodelijke slachtoffers, maar drie Torens
werden met de grond gelijkgemaakt, velen werden dakloos en
verloren hun baan [6], in een gebied, wat door de wurgende
Blokkade van Gaza al economisch kapot gemaakt is [7]
NEDERZETTINGEN, IN STRIJD MET HET INTERNATIONAAL RECHT!
Dan heb ik het nog niet eens gehad over de in bezet Palestijns gebied
gestichte nederzettingen, waarvan de uitbreiding maar doorgaat en doorgaat [8].
Welnu, die nederzettingen zijn, zoals ik u al in een eerdere brief heb
meegedeeld [9], [dus kom me niet aan met het smoesje, dat
u daarvan niet op de hoogte was], illegaal volgens het Internationaal Recht
[10] EN regelrechte landdiefstal, omdat zij dus worden gebouwd op gestolen Palestijns land!
EN to add insult to injury, is er ook regelmatig sprake van geweld
van die kolonisten [bewoners van de nederzettingen] tegen de bezette
Palestijnse bevolking, vaak nog ondersteund door de Israelische Staat
Zie noot 11, rapportage van de Israelische mensenrechtenorganisatie
B’tselem!
DE BITTERE VRUCHTEN VAN DE STAAT ISRAEL
Ik zou zo nog uren kunnen doorgaan, ik doe het niet, want ik denk
zo wel voldoende duidelijk gemaakt te hebben, dat iedere steun aan
de economie van de Israelische bezettingsstaat [en die verleent u, door
Israelische mango’s of whatever products uit Israel te importeren],
een ondersteuning is van de barbaarse Israelische Apartheidsstaat!
MAAR HET IS NOG ERGER!
U steunt hiermee ook een Land, dat tot stand is gekomen dankzij een neo-koloniaal
project! [12]
Kort gezegd:
Via diefstal van anderman’s land, de Arabische Palestijnen [13]
Wist u dat niet?
Dan weet u het nu!
Maar los van hoe Israel is gevormd, het feit, dat zij een bezettingsstaat is
en reeds 55 jaar lang de bezette Palestijnen onderdrukt, vernedert, uithongert [Blokkade Gaza], hun [bezet] land steelt, militair
bestookt, discrimineert en foltert [14], is meer dan genoeg reden
voor u, deze besmette producten NIET te importeren.
PUNT, UIT!
EPILOOG
Ik heb u in het verleden reeds eerder aangeschreven over uw verkoop
van Israelische producten!
Zie noot 15
En ik blijf u bestoken, zolang het nodig is.
En het is nodig, zolang u in uw filial[en] Israelische producten
Een Ongerijmde Passage uit de klassieker ”Alice in Wonderland?” [1]
Niet minder ongerijmd is het, dat ondanks het feit, dat ik u er herhaaldelijk op gewezen heb [en hopelijk ik niet alleen] [2], u desondanks doorgaat met
de verkoop van producten uit een land, dat niet alleen een Bezettingsstaat is, maar bovendien door gerenommeerde mensenrechtenorganisaties
als Amnesty International en Human Rights Watch is aangewezen
als Apartheidsstaat! [3]
VERKOOP VAN MANGO’S UIT ISRAEL
En ook nu was het weer raak!
In de week van 2 october t/m 8 october [Week 39/40]
bezocht ik de Vomar en wilde ik graag profiteren van uw
aanbieding van Mango’s [2 stuks voor 1,99, afgeprijsd van 2.89] [4],
om tot de conclusie te komen, dat deze Mango’s uit Israel kwamen!
Weer een minpunt voor u en reden tot het schrijven van deze Brief!
Want kennelijk moeten u opnieuw de oren gewassen worden en
dat doe ik dan bij dezen:
BEZETTINGSSTAAT EN APARTHEIDSSTAAT:
We gaan maar weer eens los!’
U zult weten, hoort dat althans te weten, dat de Staat Israel reeds 55 jaar de Palestijnse gebieden de Westelijke Jordaanoever, Gaza [5] en Oost-Jeruzalem bezet houdt.
En alsof dat al niet erg genoeg is, heeft die bezetting [zoals alle vreemde bezettingen, overal ter wereld] veroorzaakt onderdrukking, vernederingen,[oorlogs] misdaden.
Ik kan en wil die hier niet allemaal opsommen [trouwens, die lijst is onuitputtelijk], maar ernstige voorbeelden zijn Israelische luchtaanvallen op Gaza uit 2021 [niet zo lang geleden dus], waarbij
in de periode tussen 10 en 21 mei 260 mensen zijn omgekomen,
onder wie tenminste 129 burgers [waaronder 66 kinderen] [5]
Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch wees in het
byzonder op een specifieke Israelische luchtaanval op vier dichtbevolkte
gebouwentorens, waarin zich huizen, zaken en persagentschappen
bevonden.
Weliswaar leidde het niet tot dodelijke slachtoffers, maar drie Torens
werden met de grond gelijkgemaakt, velen werden dakloos en
verloren hun baan [6], in een gebied, wat door de wurgende
Blokkade van Gaza al economisch kapot gemaakt is [7]
NEDERZETTINGEN, IN STRIJD MET HET INTERNATIONAAL RECHT!
Dan heb ik het nog niet eens gehad over de in bezet Palestijns gebied
gestichte nederzettingen, waarvan de uitbreiding maar doorgaat en doorgaat [8].
Welnu, die nederzettingen zijn, zoals ik u al in een eerdere brief heb
meegedeeld [9], [dus kom me niet aan met het smoesje, dat
u daarvan niet op de hoogte was], illegaal volgens het Internationaal Recht
[10] EN regelrechte landdiefstal, omdat zij dus worden gebouwd op gestolen Palestijns land!
EN to add insult to injury, is er ook regelmatig sprake van geweld
van die kolonisten [bewoners van de nederzettingen] tegen de bezette
Palestijnse bevolking, vaak nog ondersteund door de Israelische Staat
Zie noot 11, rapportage van de Israelische mensenrechtenorganisatie
B’tselem!
DE BITTERE VRUCHTEN VAN DE STAAT ISRAEL
Ik zou zo nog uren kunnen doorgaan, ik doe het niet, want ik denk
zo wel voldoende duidelijk gemaakt te hebben, dat iedere steun aan
de economie van de Israelische bezettingsstaat [en die verleent u, door
Israelische mango’s of whatever products uit Israel te importeren],
een ondersteuning is van de barbaarse Israelische Apartheidsstaat!
MAAR HET IS NOG ERGER!
U steunt hiermee ook een Land, dat tot stand is gekomen dankzij een neo-koloniaal
project! [12]
Kort gezegd:
Via diefstal van anderman’s land, de Arabische Palestijnen [13]
Wist u dat niet?
Dan weet u het nu!
Maar los van hoe Israel is gevormd, het feit, dat zij een bezettingsstaat is
en reeds 54 jaar lang de bezette Palestijnen onderdrukt, vernedert, uithongert [Blokkade Gaza], hun [bezet] land steelt, militair
bestookt, discrimineert en foltert [14], is meer dan genoeg reden
voor u, deze besmette producten NIET te importeren.
PUNT, UIT!
EPILOOG
Ik heb u in het verleden reeds eerder aangeschreven over uw verkoop
van Israelische producten!
Zie noot 15
En ik blijf u bestoken, zolang het nodig is.
En het is nodig, zolang u in uw filial[en] Israelische producten
verkoopt!
STOP ER DUS MEE!
NU!
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
NOTEN
Voor uw gemak hieronder de noten in links ondergebracht
On Tuesday, June 7, 2022, 07:50:49 PM GMT+2, GVA Inquiries Mailbox <inquiries@icrc.org> wrote:
Dear Astrid
Thank you for your sharing your concerns with the International Committee of the Red Cross (ICRC) and apologies for the delayed answer. We are receiving hundreds of messages and doing our best to answer all of them.
We took note of your opinions and we highly value your feedback about our work.
We work in over 100 contexts affected by armed conflict and violence. Our largest operations are in countries such as Syria, Yemen, Afghanistan, South Sudan, Somalia, and Ethiopia. In Ukraine, our work began in 2014 when the conflict started, and our presence in the country has grown since 24 February.
As you mention in your message, the horror of the crisis in Ukraine shouldn’t make the world forget that people suffering continues in other parts of the world, where millions are still relying on humanitarian assistance to access their basic needs.
We have followed the situation you mention closely and have supported the work that the National Red Cross Societies, their volunteers and other organizations are doing to help refugees. In 2021 we issued this joint press release: ICRC and IFRC on migration crisis at the borders between Belarus, Poland, Lithuania and other countries. In the statement, we expressed our alarm about the humanitarian tragedy unfolding and asked for unrestricted access for all organizations.
If you have specific questions about the situation of refugees, the United Nations Refugee Agency (UNHCR) may be able to provide more information in this regard.
I appreciate your relatively quick reaction on my recent mail [27 may 2022],
knowing your very busy time schedule.
I also appreciate your concern, following my mail on 27 may, that the attention for the humanitarian crisis in Ukraine should not overshadow your concern
for other humanitarian drama’s.
In my letter I especially mentioned the dramatic humanitarian needs of
those refugees, who are still trapped between the borders of Belarus and Poland.I quote from your mail:”
As you mention in your message, the horror of the crisis in Ukraine shouldn’t make the world forget that people suffering continues in other parts of the world, where millions are still relying on humanitarian assistance to access their basic needs. ”I had noticed that before, since I mentioned inmy mail to you the statement of mr F Rocca, presidentof the International Federation of Red Cross and Red CrescentSocieties, that there should be no difference in the receptionand protection of refugees, whether they are Ukrainians orcoming from other countries [1] And in my former mail, I’ve also referred to the Good Work, done by the American Red Cross and the Finnish Red Cross and doubtless other sections of the Red Cross regarding the refugees, trapped between Poland and Belarus [2] and I complimented you with that. As reaction on my mail to you, you referred to your Joint PressRelease of 2021, titled: ”ICRC and IFCR on migration crisisat the borders between Belarus, Lithuania and other countries” [3]I was impressed, as by the Work of the American Red Cross andthe Finnish Red Cross and I fully supported your statement,especially this part [I quote you]”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.” [4]
True humanity and something the EU leaders should
reflect on.
HOWEVER:
[And reason for my reaction on your answer to me]
That is NOT what I asked you for.
Since you referred to the situation in 2021 and I am
anxious to know about PRESENT the situation, the
situation in 2022, of the
refugees, trapped between Poland and Belarus [and
as I now understand, also Lithuania]
Perhaps I didn’t make that clear in my first mail to you?
Then I will do it now and repeat my questions:Based on the Statement of Amnesty Internationalon 11th of april 2022, the situation of thosetrapped between the Poland-Belarus border is direSee their statement:
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
AND the Amnesty report ”POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS” [5]
MY QUESTIONS ABOUT THE RED CROSS INVOLVEMENT
WITH THE MENTIONED REFUGEES IN 2022:
My questions refer to the PRESENT, 2022 ICRC involvement with
the refugees, who are trapped between the Poland-Belarus border,
as mentioned in my first mail [6]
I REPEAT:
I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees [7] and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders on this
moment, 2022.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
Those are my questions, in short
I would appreciate your reaction, but if you are pressed with time,
the only thing I want is to recall the dire situation those refugees
are in and to urge your humanitarian involvement with them, also
now, in 2022, since their situation doesn’t seem to be more humane now.
Thank you for your involvement
Kind greetings
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
NOTES
[1]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
[3]
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
Unrestricted and safe humanitarian access urgently needed to save lives and alleviate suffering.
STATEMENT18 NOVEMBER 2021
Budapest/Geneva – November 18, 2021 — The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) and the International Committee of the Red Cross (ICRC) are alarmed by the humanitarian tragedy unfolding at the borders between Belarus, Poland and Lithuania. At least 10 people are known to have died, including a 14-year-old boy due to hypothermia. The situation is set to worsen with the most serious winter weather yet to arrive.
IFRC has allocated more than 1 million Swiss Francs to Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross, whose volunteers and staff are assisting thousands of vulnerable people with food, water, blankets and vital medical assistance. ICRC is complementing the response, providing support and additional technical expertise to Red Cross partners, notably to keep migrants in contact with their relatives and other protection-related issues.
Birgitte Ebbesen, IFRC Regional Director for Europe said, “There are extremely vulnerable people at the border, including people with disabilities, pregnant women, and hundreds of children – many of them without a parent or family member. They have been sleeping rough in freezing conditions for many days now.”
“Our volunteers have been able to provide some assistance, but many are still hungry and cold. These are mothers, sisters, sons and daughters, people whose lives matter, and they should be protected and treated with compassion and dignity.”
Martin Schüepp, ICRC Regional Director for Europe and Central Asia said: “To protect people’s lives, health and dignity, as well as ease suffering and prevent further tragedy, all Red Cross Red Crescent Movement partners and other humanitarian organisations need immediate, unrestricted access to all migrants, including at borders.”
“The ICRC is providing support and additional technical expertise to our Red Cross partners, on reuniting people with separated family members and other protection-related issues.”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.
[4]
”All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.”
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
I appreciate your relatively quick reaction on my recent mail [27 may 2022],
knowing your very busy time schedule.
I also appreciate your concern, following my mail on 27 may, that the attention for the humanitarian crisis in Ukraine should not overshadow your concern
for other humanitarian drama’s.
In my letter I especially mentioned the dramatic humanitarian needs of
those refugees, who are still trapped between the borders of Belarus and Poland.I quote from your mail:”
As you mention in your message, the horror of the crisis in Ukraine shouldn’t make the world forget that people suffering continues in other parts of the world, where millions are still relying on humanitarian assistance to access their basic needs. ”I had noticed that before, since I mentioned inmy mail to you the statement of mr F Rocca, presidentof the International Federation of Red Cross and Red CrescentSocieties, that there should be no difference in the receptionand protection of refugees, whether they are Ukrainians orcoming from other countries [1] And in my former mail, I’ve also referred to the Good Work, done by the American Red Cross and the Finnish Red Cross and doubtless other sections of the Red Cross regarding the refugees, trapped between Poland and Belarus [2] and I complimented you with that. As reaction on my mail to you, you referred to your Joint PressRelease of 2021, titled: ”ICRC and IFCR on migration crisisat the borders between Belarus, Lithuania and other countries” [3]I was impressed, as by the Work of the American Red Cross andthe Finnish Red Cross and I fully supported your statement,especially this part [I quote you]”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.” [4]
True humanity and something the EU leaders should
reflect on.
HOWEVER:
[And reason for my reaction on your answer to me]
That is NOT what I asked you for.
Since you referred to the situation in 2021 and I am
anxious to know about PRESENT the situation, the
situation in 2022, of the
refugees, trapped between Poland and Belarus [and
as I now understand, also Lithuania]
Perhaps I didn’t make that clear in my first mail to you?
Then I will do it now and repeat my questions:Based on the Statement of Amnesty Internationalon 11th of april 2022, the situation of thosetrapped between the Poland-Belarus border is direSee their statement:
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
AND the Amnesty report ”POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS” [5]
MY QUESTIONS ABOUT THE RED CROSS INVOLVEMENT
WITH THE MENTIONED REFUGEES IN 2022:
My questions refer to the PRESENT, 2022 ICRC involvement with
the refugees, who are trapped between the Poland-Belarus border,
as mentioned in my first mail [6]
I REPEAT:
I had the impression, that on this moment, the main attention
of the International Cross goes to the Ukrainian refugees [7] and that the
trapped refugees between Poland and Belarus are somewhat forgotten.
When I am wrong, please send me the information about
your involvement in the no one land between those borders on this
moment, 2022.
When I am NOT wrong, please explain to me, why the International
Red Cross shows less attention to those refugees:
Are you being hindered in your activities, something volunteers have experienced in the past months? [8]
And if that’s so, what did you do, as an International Organisation, to
address to this situation?
Did you write to the Polish and Belarussian authorities?
Did you gave press conferences about this?
Did you try to visit the Polish detention centres, where, according to the
information of Amnesty International, the border refugees are being
mistreated and denied their right to asylum? [9]
If not, why not?
Because you are hindered in your activities?
And again the question:
If you are hindered in your activities, what did you do to protest and get access anyway, as
is your right and obligation as the International Red Cross?
Those are my questions, in short
I would appreciate your reaction, but if you are pressed with time,
the only thing I want is to recall the dire situation those refugees
are in and to urge your humanitarian involvement with them, also
now, in 2022, since their situation doesn’t seem to be more humane now.
Thank you for your involvement
Kind greetings
Astrid Essed
Amsterdam
The Netherlands
NOTES
[1]
IFRC PRESIDENT: ETHNICITY AND NATIONALITY SHOULD NOT
New York / Geneva, 16 May 2022 – President of the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) Francesco Rocca calls on states to step up to their responsibility to save lives, no matter where people are from, ahead of the first review of the Global Compact for Migration (GCM).
Mr Rocca says: “When I was in Marrakech for the adoption of the GCM I made a statement that the world’s approach to migration is painfully broken – but that the GCM can fix it. As we begin the first review of the progress made since then, I am sad to say that this has not been the case so far. Not enough changes to policies and practices to ensure safe and dignified migration have taken place, and many more lives have been lost due to that failure to act.”
On the world’s deadliest sea migration route, the central Mediterranean, the number of deaths has in fact increased since the GCM was signed. The Ocean Viking ship, operated by SOS Mediterranée with IFRC providing humanitarian services on board, saves people in distress on this route.
“We need to carry out this work as state-coordinated search and rescue is absent in the area,” says Mr Rocca. “Our teams have already saved 1,260 people in the nine months we’ve been operating.”
The Ocean Viking is one of the 330 Humanitarian Service Points (HSPs) in 45 countries that supports the ambitions of the GCM, providing assistance and protection to people on the move irrespective of status and without fear of reprisal. The Romanian Red Cross implements HSPs in Bucharest to support people fleeing Ukraine, providing information, food, water, hygiene items and financial assistance, while the Hungarian Red Cross has been operating a HSP at the Keleti railway station 24/7 to welcome people arriving from Ukraine by train with information, food, hygiene items and baby care products.
During the COVID-19 pandemic, the Colombian Red Cross Society has implemented HSPs at the border with Venezuela, offering essential services like healthcare, while Libyan Red Crescent volunteers have provided support to migrants and displaced people, operating HSPs that provided access to information, food, and other necessities, as well as restoring family links services.
At the International Migration Review Forum (IMRF), the IFRC is calling for individual and collective efforts on search and rescue; ensuring access to essential services for migrants regardless of status; scaling up support to people affected of climate related displacement; and the inclusion of migrants in all aspects of society and decision making.
“The political, public and humanitarian response to the Ukraine crisis has shown what is possible when humanity and dignity comes first, when there is global solidarity and the will to assist and protect the most vulnerable,” says Mr Rocca. “This must be extended to everyone in need, wherever they come from. Ethnicity and nationality should not be deciding factors in saving lives.”
The Red Cross is urgently providing relief efforts as thousands of people risk their lives in freezing conditions along the Belarus-Poland border. At least 10 people have died and an estimated 2,000 people are living in makeshift camps near the border between Belarus and neighboring countries Poland, Lithuania and Latvia. The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) urges unhindered access to the border be provided to help the men, women and children risking their lives for a safer future.
Belarus Red Cross has been coordinating aid from partners since last week, distributing food, water, blankets and warm clothes. Staff and volunteers are involved in a continuous response to the situation, sorting and distributing packages, as well as helping authorities set up heating tents for women and children. Assistance was also provided for three children who were hospitalized.
“We are concerned about the increasingly serious situation on the Poland-Belarus border, after large groups of migrants arrived there on November 8. We call for access for the Red Cross and other humanitarian organizations so that all people in need, at the border and other locations, can receive medical treatment, humanitarian assistance and protection services,” said Andreas von Weissenberg, IFRC Europe’s head of Disasters, Climate and Crises.
“While Belarus Red Cross has thankfully been given some access to provide vital life-saving aid to people enduring hunger and freezing conditions, we need that access to be regular and also get access on the other side of the border. People need to be treated humanely,” von Weissenberg said.
The Polish Red Cross has been responding to this crisis for several weeks, delivering blankets, sleeping bags and clothes. Local branches are supporting migrants in provinces near the border with food, water and hygiene kits, as well as providing first aid and helping people trace family members.
Lithuanian Red Cross teams have also been supporting migrants close to the border with water, hygiene kits, footwear and clothing, as well as toys for children. In five large reception centers, volunteers provide food and other humanitarian aid, offer psychological support and legal assistance and help people reconnect with their loved ones by providing mobile phones and SIM cards.
IFRC is in the process of providing the Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross with emergency funding to support the migrants with food, clothes, hygiene items, first aid and family reunification services.
“Humanitarian organizations must be granted unconditional and safe access to all people in need, irrespective of their legal status. People are crossing the border with just the clothes on their backs. They need food, medicine, hygiene items, clothing, and protective equipment against COVID-19. We must be allowed to deliver critical assistance and we want to see a peaceful, humane and rights-based solution to the situation,” von Weissenberg concluded.
The situation of migrants trying to enter the EU at the border of Poland, Lithuania and Belarus is alarming. Thousands of migrants have been stuck on the border region since early autumn. The situation of people sleeping without shelter is expected to worsen as the winter approaches.
The Belarusian, Polish and Lithuanian Red Cross organisations are helping migrants at the borders by distributing food, clean water, hygiene supplies, clothes and blankets and by offering essential health care.
The health of the people sleeping rough is at continuous risk. At least 10 people are known to have died. Among them, a 14-year-old boy who died of hypothermia.
“There are hundreds of children at the border, many of whom have been separated from their families. The are also pregnant women and disabled people among the migrants. Their situation is worsening by the hour as the crisis drags on and nights become colder,” says the Director of International Operations at the Finnish Red Cross Tiina Saarikoski.
“All states are obliged to ensure that humanitarian aid gets through to its target. People have the right to necessary protection, care and safety, regardless of whether they are granted the right to stay in the country or not.”
The International Committee of the Red Cross helps migrants establish contact with their family members.
The Finnish Red Cross maintains preparedness for large-scale migration as part of its continuous readiness. As agreed with the authorities, the Red Cross is permanently prepared to establish and maintain reception centres and temporary accommodation units at the request of the authorities.
The Finnish Red Cross has not received official requests in relation to the situation in Poland, Lithuania and Belarus.
“The most important thing right now is to deliver necessary aid to the migrants in unsafe conditions and allow humanitarian operators to provide aid,” Saarikoski emphasises.
[3]
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
Unrestricted and safe humanitarian access urgently needed to save lives and alleviate suffering.
STATEMENT18 NOVEMBER 2021
Budapest/Geneva – November 18, 2021 — The International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) and the International Committee of the Red Cross (ICRC) are alarmed by the humanitarian tragedy unfolding at the borders between Belarus, Poland and Lithuania. At least 10 people are known to have died, including a 14-year-old boy due to hypothermia. The situation is set to worsen with the most serious winter weather yet to arrive.
IFRC has allocated more than 1 million Swiss Francs to Belarus Red Cross, Polish Red Cross and Lithuanian Red Cross, whose volunteers and staff are assisting thousands of vulnerable people with food, water, blankets and vital medical assistance. ICRC is complementing the response, providing support and additional technical expertise to Red Cross partners, notably to keep migrants in contact with their relatives and other protection-related issues.
Birgitte Ebbesen, IFRC Regional Director for Europe said, “There are extremely vulnerable people at the border, including people with disabilities, pregnant women, and hundreds of children – many of them without a parent or family member. They have been sleeping rough in freezing conditions for many days now.”
“Our volunteers have been able to provide some assistance, but many are still hungry and cold. These are mothers, sisters, sons and daughters, people whose lives matter, and they should be protected and treated with compassion and dignity.”
Martin Schüepp, ICRC Regional Director for Europe and Central Asia said: “To protect people’s lives, health and dignity, as well as ease suffering and prevent further tragedy, all Red Cross Red Crescent Movement partners and other humanitarian organisations need immediate, unrestricted access to all migrants, including at borders.”
“The ICRC is providing support and additional technical expertise to our Red Cross partners, on reuniting people with separated family members and other protection-related issues.”
All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.
[4]
”All migrants, irrespective of their legal status, should have effective access to humanitarian assistance and medical assistance, as well as to protection. Whether this is international protection, or a voluntary return to their home countries, migrants’ rights should be respected at all times and authorities should avoid separating family members and putting at risk their lives and physical integrity.”
ICRC AND IFCR ON MIGRATION CRISIS AT THE BORDERS
BETWEEN BELARUS, POLAND, LITHUANIA AND OTHER COUNTRIES
Poland/Belarus: New evidence of abuses highlights ‘hypocrisy’ of unequal treatment of asylum-seekers
Authorities violating rights of asylum-seekers, including strip searches and other degrading treatment, in overcrowded detention centres
Some people forcibly sedated during return
Pushbacks and arbitrary detention in stark contrast with welcome shown to those fleeing Ukraine
Spokespeople available
The Polish authorities have arbitrarily detained nearly two thousand asylum-seekers who crossed into the country from Belarus in 2021, and subjected many of them to abuse, including strip searches in unsanitary, overcrowded facilities, and in some cases even to forcible sedation and tasering, Amnesty International said today.
Additionally, after a hiatus during winter, more asylum-seekers are now trying to enter Poland from Belarus, where they are unable to access further funds due to international sanctions and risk harassment or apprehension by Belarusian police due their irregular immigration status. At the Polish border they face razor wire fences and repeated pushbacks by border guards sometimes up to 20-30 times.
“This violent and degrading treatment stands in stark contrast to the warm welcome Poland is offering to displaced people arriving from Ukraine. The behaviour of the Polish authorities smacks of racism and hypocrisy. Poland must urgently extend its admirable compassion for those entering the country from Ukraine to all those crossing its borders to seek safety.”
Arbitrary detention and abysmal detention conditions
Polish border guards have systematically rounded up and violently pushed back people crossing from Belarus, sometimes threatening them with guns. The vast majority of those who have been fortunate enough to avoid being pushed back to Belarus and to apply for asylum in Poland are forced into automatic detention, without a proper assessment of their individual situation and the impact detention would have on their physical and mental health. They are often held for prolonged and indefinite periods of time in overcrowded centres that offer little privacy and only limited access to sanitary facilities, doctors, psychologists, or legal assistance.
Almost all of the people Amnesty International interviewed said they were traumatized after fleeing areas of conflict and being trapped for months on the Belarusian-Polish border. They also suffered from serious psychological problems, including anxiety, insomnia, depression and frequent suicidal thoughts, undoubtedly exacerbated by their unnecessary metres. For most, psychological support was unavailable.
Retraumatized inside a military base
Many of the people who Amnesty spoke to had been in Wędrzyn detention centre, which holds up to 600 people. Overcrowding is particularly acute in this facility, where up to 24 men are detained in rooms measuring just eight square metres.
In 2021, the Polish authorities decreased the minimum required space for foreign detainees from three square meters per person to just two. The Council of Europe minimum standard for personal living space in prisons and detention centres is four square meters per person.
People held in Wędrzyn recounted how guards greeted new detainees by saying “welcome to Guantánamo”. Many of them were victims of torture in their home countries before enduring harrowing experiences both in Belarus and on the border of Poland. The detention centre in Wędrzyn forms part of an active military base. The facility’s barbed wire walls — and the persistent sound of armoured vehicles, helicopters and gunfire from military exercises in the area — only serves to retraumatize them.
In Lesznowola Detention Centre, detainees said that guards’ treatment left them feeling dehumanized. The staff called detainees by their case numbers instead of using their names and meted out excessive punishments, including isolation, for simple requests, such as asking for a towel or more food.
Nearly all those interviewed reported consistently disrespectful and verbally abusive behaviour, racist remarks and other practices that indicated psychological ill-treatment.
Men who Amnesty International interviewed uniformly complained about the manner in which body searches were conducted. When people were transferred from one detention centre to another, they were forced to undergo a strip search at each facility, even though they were in state custody at all times. In Wędrzyn, people recounted abusive searches. For example, all newly admitted foreigners are kept together in a room, required to remove all of their clothes and ordered to perform squats longer than necessary for a legitimate check.
Violent forcible returns
Amnesty International interviewed several people who were forcibly returned as well as some who avoided return and remain in detention in Poland. Many said the Polish border guards who conducted the returns coerced them into signing documents in Polish that they suspected included incriminating information in order to justify their returns. They also said that, in some cases, border guards used excessive force, such as tasers, restrained people with handcuffs, and even sedated those being returned.
Authorities attempted to forcibly return Yezda, a 30-year old Kurdish woman , with her husband and three small children. After being told that the family would be returned to Iraq, Yezda panicked and screamed and pleaded with the guards not to take them. She threatened to take her life and became extremely agitated. “I knew I could not go back to Iraq and I was ready to die in Poland. While I was crying like that, two guards restrained me and my husband, tied our hands behind our backs, and a doctor gave us an injection that made us very weak and sleepy. My head was not clear, but I could hear my children, who were in the room with us, crying and screaming.”
“We were asked to go through the airport security and the guards told us to behave on the plane. But I refused to go. I remember noticing that I didn’t even have any shoes on, as in the chaos at the camp, they slipped of my feet. My head was not clear, and I couldn’t see my husband or the children, but I remember that they forced me on the plane that was full of people. I was still crying and pleading with the police not to take us.” Yezda said that she broke her foot as she fought the guards who tried to put her on the plane. Yezda and her family were returned to Warsaw after the airline refused to take them to Iraq. They remain in a camp in Poland for now.
Volunteers and activists have been barred from accessing the border of Poland and Belarus, and some have even faced prosecution for trying to help people cross the border. In March, activists who had helped people both on Poland’s borders with Ukraine and with Belarus were detained for providing life-saving assistance to refugees and migrants on the Belarussian border, and now face potentially serious charges.
Stranded at the border
On 20 March, the Belarusian authorities reportedly evicted close to 700 refugees and migrants, including many families with young children and people suffering from severe illnesses and disabilities, from the warehouse in the Belarusian village of Bruzgi which had accommodated several thousand people in 2021.
People who were evicted from the warehouse suddenly found themselves stranded in the forest, trying to survive in sub-zero temperatures without shelter, food, water or access to medical care. Many remain in the forest and experience daily abuse from the Belarusian border guards, who use dogs and violence to force people to cross the border into Poland.
“Hundreds of people fleeing conflict in the Middle East and other parts of the world remain stranded on the border between Belarus and Poland. The Polish government must immediately stop pushbacks. They are illegal no matter how the government tries to justify them. The international community – including the EU – must demand that those trapped on Poland’s border with Belarus be afforded the same access to EU territory as any other group seeking refuge in Europe,” said Jelena Sesar.
END OF THE ARTICLE
REPORT AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
The rapid relief effort at the border, exceptional generosity of civil society and willingness of Polish authorities to receive people fleeing from Ukraine contrast starkly with the Polish government’s hostility toward refugees and migrants who have arrived in the country via Belarus since July 2021. Hundreds of people who crossed from Belarus have been arbitrarily detained in Poland in appalling conditions and without access to a fair asylum proceeding. Many have been forcibly returned to their countries of origin, some under sedation. In addition, hundreds of people remain stranded inside Belarus and face increasingly desperate conditions.
END OF THIS PIECE
FULL REPORT
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND: CRUELTY, NOT COMPASSION, AT EUROPE’S OTHER BORDERS
Three months into the ongoing conflict in Ukraine, the International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (IFRC) has distributed financial assistance totalling more than 4.3 million Swiss francs to thousands of people on the move.
IFRC Head of Emergency Operations for the Ukraine response, Anne Katherine Moore, said:
“The longer the conflict continues, the greater the needs become. The cost of basic necessities, such as fresh fruit and vegetables, is rising. Increases in the cost of fuel and apartment rentals are also being reported. Millions of people have lost their jobs and their savings are dwindling. Through a new mobile app, we have been able to ramp up our support to help people facing these financial challenges.”
The new technology makes it possible for the IFRC and responding National Societies to reach people at scale and to deliver cash assistance digitally. Successfully introduced in Romania, the mobile app allows refugees to self-register for assistance online, negating the need and cost involved of having to travel to a central location.
The app will soon be expanded to Poland and Slovakia, where cash assistance is already being provided through more traditional methods such as in-person registration, as well as Ukraine and other neighbouring countries.
“This is the fastest we have ever delivered cash at this scale. It has the potential to be a game-changer for our work not just in this response, but also in future operations,” Moore continued.
Cash assistance is a dignified and efficient way to support people impacted by the conflict, allowing them to purchase items specific to their individual needs, while also supporting local economies. It is one part of our integrated and wide-ranging Red Cross and Red Crescent response to the conflict that also includes the provision of health care, first aid, psychosocial support and the distribution of basic household necessities.
Speaking about next steps, Moore said: “There is no short-term solution to the needs of the more than 14 million people who have been forced to flee their homes. We know that even if the conflict was to end tomorrow, rebuilding and recovery will take years. People have lost their homes, their livelihoods, and access to timely healthcare. The IFRC, in support of local National Red Cross Societies in the region, will be there helping people now, and in the months and years to come.”
During the past three months:
Together, we have reached more than 2.1 million people with life-saving aid within Ukraine and in surrounding countries. This is 1 in 10 people who had to flee their homes because of the conflict.
Along the travel routes within and outside Ukraine, we’ve set up 142 Humanitarian Service Points in 15 countries to provide those fleeing with a safe environment. There, they receive essential services like food, hygiene items, blankets, clothing water, first aid, psychosocial support, information, and financial assistance.
In total, we distributed 2.3 million kilograms of aid.
71,000 Red Cross and Red Crescent volunteers are responding to the crisis.
Doctors Without Borders removed its team on the Belarus-Poland border after Warsaw blocked access to migrants trying to enter the European Union. Camped in harsh conditions, several people have died on the EU’s doorstep.
Despite knowing people along the Belarus-Poland border were “in desperate need of medical and humanitarian assistance,” the medical charity Doctors Without Borders (MSF) said it withdrew its emergency response team from the region.
“Since October, MSF has repeatedly requested access to the restricted area and the border guard posts in Poland, but without success,” Frauke Ossig, the charity’s emergency coordinator for Poland and Lithuania, said on Thursday.
“We know that there are still people crossing the border and hiding in the forest, in need of support, but while we are committed to assisting people on the move wherever they may be, we have not been able to reach them in Poland,” Ossig added.
While many of the migrants received shelter in a logistics center, a number of people are reported to have died in the freezing, harsh conditions along the border.
Why can’t aid groups reach migrants and asylum-seekers?
On December 1, Poland’s Interior Ministry extended a state of emergency that prohibits all non-residents, including journalists and non-governmental aid groups, from the border area.
“People are being attacked and beaten at the hands of border guards, and yet state officials continue to allow the practice of pushing people between borders knowing that such maltreatment continues,” MSF said.
With thousands of people on the Belarusian side of the 400-kilometer (250-mile) stretch, Poland built a barbed-wire fence that it intends to replace with a permanent barrier and sent thousands of soldiers to the border, leaving the migrants stuck in camps in no man’s land and unable to apply for asylum in the European Union.
Polish border guards accused of illegal ‘pushbacks’
Polish border guards have been accused of forcibly pushing migrants and asylum-seekers back into Belarus — a move that breaches international law. At least 21 people have lost their lives in the attempt in 2021, MSF reported.
In December, the Polish civil society group Salam Lab reported that five Syrian and one Palestinian who managed to find their way outside Poland’s exclusion zone said they had been pushed back to Belarus several times by Polish authorities.
EU nations Latvia and Lithuania, which also share borders with Belarus, have also reinforced their border security and declared a state of emergency. MSF said it had not received access to migrants at the Belarusian-Lithuanian border.
Belarus denies this and has urged the EU to take in the migrants.
“The current situation is unacceptable and inhumane,” Ossig said. “People have the right to seek safety and asylum and should not be illegitimately pushed back to Belarus.”
[9]
AMNESTY INTERNATIONAL
POLAND/BELARUS: NEW EVIDENCE OF ABUSES HIGHLIGHTS
”HYPOCRISY” OF UNEQUAL TREATMENT OF ASYLUM SEEKERS
Reacties uitgeschakeld voor Astrid Essed insists: Red Cross, please give me information about your present [2022] involvement with the refugees, trapped between Poland and Belarus
.jpg)
