:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/1ca0f04c-fea6-11e6-b479-99fa58919369.jpg)
“Als je Thierry dood wil schieten…”, dat is geen oproep maar eerder een soort voorwaarde: áls. De demonstrant zong niet dát ze Thierry dood wil schieten, de demonstrant vraagt: áls je dat zou willen. Natuurlijk kun je hier, als je dat wil, een verlangen in lezen dát iemand dat zou doen. Maar hópen dat iets gebeurt is niet hetzelfde als óproepen dat iets wordt gedáán. Een doodswens naar iemand uitspreken – ‘Ik wil dat X sterft!’ – is helemaal nog niet hetzelfde als een oproep doen om die iemand daadwerkelijk om te brengen – ‘Schiet X dood!’ Je kunt de leus agressief, haatdragend, stompzinnig, puberaal of weet ik wat noemen. Misschien ben ik het daar wel mee eens ook, en misschien ook wel niet. Het is niet ter zake. Wat ter zake is: dit was geen doodsbedreiging. En wie doet alsof het dat wel was, speelt rechts, ‘justitie’ en politie in de kaart.
Dat blijkt al helemaal uit het tweede stukje van de leus: “zeg dan paf!” Als – zo luidt dus de redenering in de leus – als je Thierry dus dood wil schieten, wat moet je dan doen? Een pistool pakken? Of een volautomatisch wapen? Nee. Je zegt dan gewoon het wordje “paf”. Dát is het advies. Je zou de leus zelfs kunnen interpreteren als een oproep om, áls je de aanvechting voelt om te gaan schieten, je dat juist níét te doen maar gewoon even “paf” te zeggen.”
NIKS DOODSBEDREIGING. HOU DIE RUG EENS RECHT
PETER STORM
24 MAART 2019
https://www.ravotr.nl/2019/03/
[4]
26 maart 2019 – Arrondissementsparket Amsterdam
De 21-jarige vrouw uit Nijmegen die gisteren in Nijmegen is aangehouden op verdenking van bedreiging en opruiing is dinsdagavond door de officier van justitie in Amsterdam met een dagvaarding heengezonden. De vrouw moet zich op 9 april 2019 voor de politierechter in Amsterdam verantwoorden.
De vrouw heeft in haar verklaring bij de politie aangegeven spijt te hebben van haar uitingen en de impact ervan te hebben onderschat.
De vrouw wordt ervan verdacht op zaterdag 23 maart 2019 tijdens een anti-racisme-demonstratie in het centrum van Amsterdam uitingen te hebben gedaan die mogelijk als bedreigend of opruiend zijn ervaren. Zodra de uitingen de politie ter kennis kwamen, werd een onderzoek gestart waarna de verdachte maandagmiddag kon worden aangehouden.
EINDE BERICHT OM
[7]
Dit is de tekst zoals Thierry Baudet die woensdagavond uitsprak in Hotel Theater Figi in Zeist.
De Uil van Minerva spreidt zijn vleugels bij het vallen van de avond. En dat geldt niet alleen voor deze avond, beste vrienden, beste campagnegenoten, beste partijgenoten, beste kompanen. Nu pas in deze laatste uren van de dag namelijk komen de polls binnen, komen de nieuwtjes binnen, weten we hoe we er voorstaan, hebben we kennis over wat er vandaag gebeurd is.
Maar die Uil van Minerva die slaat niet alleen op deze avond pas zijn vleugels op. Het is breder, vaak duurt het tot het moment dat het bijna voorbij is, voordat we ons realiseren wat we hebben, en wat we hadden moeten koesteren.
Als het bijna te laat is. En zo staan we hier. Vanavond, te elfder ure, letterlijk. Te midden van de brokstukken van wat ooit de mooiste, grootste beschaving was die de wereld ooit heeft gekend. Een beschaving die alle uithoeken van de wereld bestreek, die vol zelfvertrouwen was. En die de mooiste architectuur, de mooiste muziek en de mooiste schilderkunst heeft voortgebracht die ooit onder de sterrenhemel heeft bestaan. Ons land maakt onder deel uit van die beschavingsfamilie. Maar net als die andere landen van die boreale wereld, worden we kapotgemaakt door mensen die ons juist zouden moeten beschermen. We worden ondermijnd door onze universiteiten, onze journalisten, door de mensen die onze kunstsubsidies ontvangen, en die onze gebouwen ontwerpen. En bovenal worden we ondermijnd door onze bestuurders. Een kliekje, een kliekje omhooggevallen netwerkers, beroepsvergaderaars, mensen die nog nooit een boek hebben gelezen in hun leven, en geen idee hebben wat op de langere termijn de belangrijke issues zijn. Zij beheersen helaas de besluitvormingsorganen van ons land en maken in een merkwaardige mengeling van onkunde en cynisch eigenbelang keer op keer de verkeerde keuzes. Niet lang meer!
Economische onbenul Mark Rutte verhoogt de belastingen op het dieptepunt van de crisis, waardoor de koopkracht ernstig afneemt, de pensioenen niet kunnen worden geïndexeerd en nu, vandaag, in totaal 2,5 miljoen mensen langs de kant staan in onze samenleving. Onder de armoedegrens, werkloos of quasi-werkloos. Vervolgens lieten achtereenvolgende kabinetten Rutte de grenzen wagenwijd open staan en braken die kabinetten immigratierecord na immigratierecord. Met alle immigratie- en integratieproblemen die we al hebben, werden opnieuw honderdduizenden mensen uit totaal andere culturen dan de onze binnengelaten en stemde de coalitie ook nog eens tegen onze motie om de Syriërs die terugkunnen ook te helpen terug te keren. Vervolgens tekenden zij het Marrakech immigratiepact met alle gevolgen die dat de komende jaren ook weer zal hebben.
Een absolute crisis bij de politie dreigt, waardoor onze veiligheid op straat, die al nauwelijks meer kan worden gewaarborgd nog verder onder druk zal komen te staan en we natuurlijk ook afgelopen maandag in Utrecht zagen dat verkrachters, roofovervallers, levensgevaarlijke mensen gewoon vrij rondlopen. Het is een schande.
En er is een kaalslag gaande in ons onderwijs. Er is een bureaucratische woeker in de gezondheidszorg. En beide moeten worden aangepakt. Maar dat zijn niet alle fouten van Rutte. Hij liet bijvoorbeeld ook alle plannen van die verschrikkelijke Europese Unie om de baas over ons te spelen gewoon doorgang vinden. Hij offerde de pulsvissers op. Liet de boeren met hun fosfaatrechten stikken en accepteerde dat ook onze pensioenen nu geleidelijk onder EU-toezicht worden gebracht.
Wat is hier aan de hand? Waarom gebeurde dit allemaal? Men gelooft niet meer in Nederland, dat is zeker. Niet meer in de Westerse beschaving ook. Niet meer in onze taal, die inmiddels is afgeschaft op onze universiteiten. Men gelooft niet meer in onze kunsten, in ons verleden. Men gelooft niet meer in onze feestdagen. Onze helden, onze traditionele stedenbouw. Maar in al dat ongeloof, dat immense vacuüm, dat culturele en spirituele vacuum is tegelijkertijd haast ongemerkt een grandioze ketterij binnengedrongen, een nieuwe immanente religie. Een politieke theologie. De leden van het kartel. Ze geloven in niets, maar vereren tegelijk één afgod, genaamd transitie. Honderden miljarden, wij denken zelfs duizend miljard, als je alle kosten bij elkaar optelt, willen zij offeren op het altaar van deze afgod, in de vorm van windmolens, warmtepompen, zonnepanelen en andere volkomen onrendabele projecten die ons niets brengen, die de planeet niets verder helpen, maar die ons wel heel veel geld kosten en dus heel erg straffen. Het is een masochistische ketterij, dit geseculariseerde zondvloedgeloof dat zich in onze tijd heeft meester gemaakt van de harten en geesten van onze bestuurders. Een manie vergelijkbaar met de doodscultus die ooit Paaseiland teisterde.
En deze duurzaamheidsafgoderij stort niet alleen onze economie in de totale ondergang. Hij is ook bedoeld om onze geest, ons zelfbewustzijn, nog verder te krenken. Inderdaad: schuldgevoel is hetgeen waarmee deze klimaathekserij zich mee voedt. Wij moeten boeten, zo papegaaien de machtszoekende bestuurders van dit land de ecologische hogepriesters na. Het is pure oikofobie, pure zelfhaat. Het is een schuldcomplex, dat blijkbaar een uitweg nodig heeft. En als u er iets van wil zeggen. Als de bevolking zich keert tegen de algehele capitulatie van dit land, als de mensen protesteren. Weet u wat ze dan doen? Dan schaffen ze het referendum af. Dat is de toestand van ons land vandaag.
Die arrogantie, dames en heren, vrienden, die stupiditeit, die is vandaag afgestraft.
Want op deze dag, nu we in deze crisis verkeren, deze schemer, deze zonsondergang. Op deze dag is de Uil van Minerva dan toch opgestegen. Vandaag is Forum van Democratie ofwel de grootste, ofwel de gedeeld grootste, ofwel de een-na-grootste partij van Nederland geworden. De kiezers in Nederland hebben net als de Uil van Minerva hun vleugels uitgespreid, hebben hun ware macht getoond, de uil der wijzen is gaan vliegen en heeft de hele aardkring in beweging gebracht. Want deze vleugels zijn niet alleen vleugels om mee te vliegen. Het zijn ook wieken om lucht mee te slaan. Om een veranderingswind in gang te zetten. Om ons land weer van ons te maken en een einde te maken aan het tijdperk van culturele, economische en politieke capitulatie.
Vrienden, vrienden. Wij hebben niet stilgestaan de afgelopen tijd. We hebben meer dan 2000 cv’s doorgespit, we hebben meer dan 1300 mensen gesproken, we hebben meer dan 600 diepteinterviews afgenomen, we hebben honderden mensen getraind. We hebben fantastische lijsten samengesteld en met die mensen een hoopvolle, optimistische en serieuze campagne gevoerd. Heel Nederland hebben we bezocht in zalen, op straten, in winkelcentra, bij bedrijven zijn we geweest. Scholen, ziekenhuizen, overal. We hebben het land in beweging gekregen.
En het resultaat, dames en heren, het resultaat, vanavond, het resultaat. De zon was mij nooit opgevallen zegt Menno Wigman als hij niet steeds was ondergegaan. De schoonheid van Nederland was mij niet zo duidelijk op het netvlies gekomen als ons mooie land niet zo was verkwanseld door de bestuurders van het kartel. Sterker, als dit alles niet was gebeurd, deze ongecontroleerde immigratie die ons straatbeeld zo vertekent, al die linkse indoctrinatie in het onderwijs, al die lelijke architectuur. En die machtsuitbreiding van de EU, al die klimaatketterij. Als al die gekte niet was gebeurd dan was ik nooit de politiek ingegaan. Maar… maar wij zijn naar het front geroepen. Omdat het moet. Omdat ons land ons nodig heeft. En wij, beste vrienden, wij zijn het product van 300.000 jaar evolutie. Wij hebben meerdere ijstijden overleefd, wij hebben mammoeten gevloerd. Wij zijn dragers, wij zijn erfgenamen van de grootste beschaving die ooit heeft bestaan. Wij dragen een unieke kracht. En, enkele tientallen jaren van indoctrinatie door de media en het onderwijs kunnen dat nooit begraven. Iets wat in ons zit, wat nooit kan worden afgepakt. En vandaag, en dat voel je ook in de zaal, vandaag hebben we gekozen om weer te strijden. Weer te dromen, weer te hopen, weer te vechten. En als ik nu terugkijk op de afgelopen drie jaar, dan is dat het sterkste gevoel dat ik heb. Wat wij samen hebben bereikt. Die zin om weer te bouwen. Die zin om er samen voor te gaan. Dat geloof in de toekomst, en daar wil ik jullie voor bedanken.
Toen wij begonnen, toen wij begonnen aan deze reis om samen met alle mensen die hier nu zijn en nog veel meer mensen handtekeningen te verzamelen voor het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne, toen zei iedereen. Iedereen zei: lukt je nooit. Daarna moesten we de 30 procent opkomstdrempel halen. 6 april 2016. Iedereen zei: lukt je nooit. Wij zijn het hele land doorgegaan. Overal geweest, overal gedebatteerd. Iedereen dacht dat het ons niet ging lukken, maar het lukte ons wel. We haalden het, het werd een overweldigend nee. Rutte lachte, iedereen lachte, want er was een inlegvelletje tevoorschijn getoverd weet u nog, waarmee de stem van de bevolking terzijde werd geschoven. Wij namen het niet. Wij accepteerden het niet en wij startten onze eigen partij. En iedereen had het over versplintering en had het over Peppi en Kokki en dit en dat en iedereen zei: lukt je nooit. Maar het lukte ons wel en we kwamen met twee zetels in de Tweede Kamer op 15 maart 2017. En ook toen, ook toen hadden ze hun woorden klaar. Ook toen lachte Mark Rutte en zei: met twee zetels in de Tweede Kamer effectief oppositie voeren lukt je nooit. En hier staan we vanavond. In alle provincies zijn we vertegenwoordigd. In de Eerste Kamer zijn we vertegenwoordigd. Jullie hebben Annabel gehoord.. In Amsterdam zijn we er. Vanavond is hier ook Derk Jan Eppink, die de lijst aanvoert in het Europees Parlement. Ook daar staan we er. En vandaag is dus het moment om een boodschap te sturen aan Mark Rutte en de gevestigde machten. Forum voor Democratie nog langer negeren dat lukt je nooit!
Wij weten als FvD’ers dat je de metafysische grondslagen van het christendom niet hoeft te aanvaarden, om toch de wederopstandingsgedachte als leidend motief van de westerse beschaving te kunnen aanvaarden. Iets dat dood leek, iets dat voorbij leek, iets dat achter ons zou liggen, iets dat definitief achter ons zou liggen, dat kan, zo weten wij, weer tot bloei komen. Het idee dat iets dat dood was, iets dat voorgoed voorbij was, weer tot bloei kan komen, precies dat is onze leidraad, ons leidende motief, ons levensmotto. Want wij zijn de partij van de Wedergeboorte. Van de Renaissance. Dat is wat wij willen bewerkstelligen, en het is nooit urgenter geweest dan nu om dat te bewerkstelligen. Nooit noodzakelijker geweest dan nu, dat mensen van goede wil de handen ineen slaan. Om de banden met onze tradities te herstellen. Om onze kracht te hervinden en nieuwe kruisbestuivingen tot stand te brengen. Om al het goede dat we in de wereld kunnen vinden te verbinden met onze oude wortels en zo ons land weer te laten bloeien.
Wij zijn aan het bouwen. We zijn bezig een partij te bouwen, met een opleidingsinstituut, met lokale afdelingen, met provinciale fracties, met een Eerste Kamerfractie, met een Tweede Kamerfractie, met een Europese Parlementsfractie. We gaan een nieuwe generatie opleiden en we gaan de huidige leiders vervangen en verslaan. Wij hebben de mensen om de EU te verslaan. We hebben concrete oplossingen om de massa-integratie te stoppen. We hebben de mensen die de controle over onze grenzen kunnen herstellen. En om de euromunt te ontvlechten. Zodat wij eindelijk weer de baas worden in ons eigen land. We zullen niet rusten totdat onze democratie is hersteld en het partijkartel is gebroken. We gaan bindende referenda introduceren. Volksinitiatieven. Open sollicitaties voor publieke functies. Gekozen burgemeesters. En wij saneren de NPO. Zo is het. Opnieuw gaan we voorbij onze horizonten reiken. We gaan een renaissance teweegbrengen. Waarin ons zelfvertrouwen is hersteld. Waarin we weer veilig kunnen leven in een vertrouwde omgeving, waarin de democratische rechtsstaat is hersteld. En de economische en culturele dynamiek kan terugkeren. En zoals u weet, doen we dat graag met alle andere partijen en bewegingen die ons willen versterken, want wij zijn het vlaggenschip van de renaissancevloot. En andere schepen kunnen zich bij ons voegen. We willen met iedereen samenwerken. Dat gaan we gestalte geven in de provincies, dat gaan we gestalte geven op nationaal niveau en dat gaan we gestalte geven op Europees niveau.
Want vrienden, wij gaan met deze partij de trots van ons land herstellen. Op deze rots gaan wij onze zuil bouwen. We gaan onze democratie herstellen en vandaag is de eerste grote veldslag gewonnen.
EINDE BERICHT
Column: Baudet & co doen niet geheimzinnig over hun ideeën. Ze dragen geen maskers. Ze hebben gewoon gezegd wat ze willen: een strijd voor een zuiver ‘blank’ Europa, met hen aan het front. Dus word wakker: de fascisten hebben de verkiezingen gewonnen.
Like