Oud ambassadeur Jan Wijenberg/Kritische brief aan premier Rutte en de voorzitter van het Nationaal Comite 4 en 5 mei over 4 mei herdenking/”Het verdriet monopolie van de Joodse slachtoffers”

OUD AMBASSADEUR JAN WIJENBERG/KRITISCHE BRIEF AAN PREMIER RUTTE EN DE VOORZITTER NATIONAAL COMITE 4 EN 5 MEI OVER DE 4 MEI HERDENKING/”HET ”VERDRIET MONOPOLIE” VAN DE JOODSE SLACHTOFFERS

Logo van het Nationaal Comité

[Gepubliceerd met toestemming van drs JJ Wijenberg, oud-ambassadeur]


SAMENGEVAT[QUOTE JAN WIJENBERG UIT ZIJN ONDERSTAANDE BRIEF]”Lange tijd werd ik vanaf 4 mei steeds weer verontwaardigd over de uitsluitende aandacht voor de

houders van het” verdriet-monopolie”;, de joodse slachtoffers. Later werden de Roma en de Sinti –

meestal pro forma – genoemd. Aan de overige nazi-slachtoffers wordt gebruikelijk nauwelijks

aandacht besteed:”  en alle andere slachtoffers’. Onder die andere Nederlandse slachtoffers waren

zeker ook ”Jehovah;s Getuigen, vrijmetselaars, homoseksuelen, lichamelijk en geestelijk gehandicapten”

en”asocialen”. In nazi-Duitsland en nazi-Oostenrijk waren veel meer groeperingen het slachtoffer.”

DE BRIEF

drs J.J. Wijenberg persoonlijk

Adres

Woonplaats

mevrouw G.A. Verbeet de heer M. Rutte

voorzitter minister-president

Nationaal Comité 4 en 5 mei

Nieuwe Prinsengracht 89 Binnenhof 19

1018 VR Amsterdam 2513 AA Den Haag

onderwerp ter nagedachtenis van tante Foeksa

bijlage 1 Geselecteerde Instrumenten van dwingend Internationaal Recht, geldig voor Israël

1945 – 2004

2 Orde op zaken, het Internationaal Gerechtshof spreekt

3 Palestijnse mensenrechten organisaties, hoor-en-wederhoor

cc. Mr. Th.C. de Graaf, vice-president, de Raad van State der Nederlanden

Mr. Ch. Jonker, directeur, het Kabinet van de Koning

Den Haag, 15 mei 2020

Geachte mevrouw Verbeet, geachte heer Rutte,

Inleiding

Tante Foeksa was 15 jaar lang mijn buurvrouw, een hartelijke, zorgzame vrouw. Zij sprak er

nooit over, maar zij had er geen probleem mee om in de zomer haar onderarm met het getatoeëerde

Auschwitz-kampnummer te laten zien. Zij was een Roma.

Lange tijd werd ik vanaf 4 mei steeds weer verontwaardigd over de uitsluitende aandacht voor de

houders van het” verdriet-monopolie”;, de joodse slachtoffers. Later werden de Roma en de Sinti –

meestal pro forma – genoemd. Aan de overige nazi-slachtoffers wordt gebruikelijk nauwelijks

aandacht besteed:”  en alle andere slachtoffers’. Onder die andere Nederlandse slachtoffers waren

zeker ook ”Jehovah;s Getuigen, vrijmetselaars, homoseksuelen, lichamelijk en geestelijk gehandicapten”

en”asocialen”. In nazi-Duitsland en nazi-Oostenrijk waren veel meer groeperingen het slachtoffer.

Samenvatting

De noodzaak tot herdenken en om de herinnering aan de verschrikkingen van de Tweede

Wereldoorlog levend te houden blijft onverminderd hoog: Dit nooit weer! Dat, nu, is het probleem.

Een ramp met omvangrijke en langdurige repercussies voltrekt zich, in alle openheid, in en rond

Israël. De Nederlandse overheid steunt het misdadige zionistische regime.

Rond de herdenking van de bevrijding van Auschwitz op 27 januari 1945 roepen het Israël-beleid en

enige Nederlandse gebruiken vragen op die hieronder aan de orde worden gesteld. Parlementsleden en

bewindspersonen schenden hun eed van trouw aan de Grondwet. In de politieke analyse en

besluitvorming over Israël wordt cruciale hoor-en-wederhoor genegeerd.

De viering van 75 jaar bevrijding keerde terug naar het treurig stemmende gebruik. Bij de keuze voor

de ceremonie in de Nieuwe Kerk ging de voorkeur weer uit naar joodse sprekers: een schrijver en een

aalmoezenier. Op de Dam koos de minister-president ervoor dat Zijne Majesteit – nota bene tijdens

een speciale herdenking, 75 jaar na dato – aandacht besteedde aan slechts één groep slachtoffers en

hun nabestaanden, Joden.

2

Het Nationaal Comité 4 en 5 mei ontbeert het noodzakelijke inzicht in feiten en ontwikkelingen. Dit

nooit weer! is een jaarlijks herhaalde, maar vergeefse oproep.

Deze vragen vergen antwoorden.

Tante Foeksa en alle andere slachtoffers kwamen in mijn gedachten terug.

Beoordeeld vanuit het perspectief van het vigerend internationaal recht is het vraagstuk Israël zeer

overzichtelijk, althans op hoofdlijnen. De juridische context is samengevat in de twee eerste bijlagen,

B-1 en B-2. Ook zijn cruciale feiten overvloedig beschikbaar. Deze worden niet, zoals het hoort, in de

politieke afweging betrokken. Verwijzingen vindt u in bijlage 3. B-3

Tal van andere onderwerpen vergen eveneens toelichting. Een aantal is bijeen gebracht in het

Addendum. De aanduidingen hieronder verwijzen naar de relevante paragrafen. Bijvoorbeeld: A-7

De nationale overheid

The best of the ‘friends of Israel’ today

are

fascists and evangelicals, xenophobes and Islamophobes.

Gideon Levy, 2017-08-20, Haaretz

Zou Gideon Levy het Nederlandse parlement in gedachten hebben gehad?

Wanneer fundamentele vraagstukken over joodse gemeenschappen en Israël als centraal

onderwerp aan de orde komen, zijn de Grondwet, het een ieder bindend internationaal recht,

bewijsbare en bewezen feiten vrijwel geheel afwezig. De consistentie van de argumentatie en de

logica zijn plotseling zoekgeraakt.

Het Nederlandse Israël-beleid heeft decennialang voornamelijk het zionistische regime gesteund. Het

duurt onverminderd voort. De fundamenten van onze staatsinrichting doen er kennelijk niet toe. Een

meerderheid in het parlement en bewindspersonen zijn bereid hun ambtseed op de Grondwet te

schenden. Vooral art. 94, het primaat van het internationaal recht boven het Nederlandse, wordt

stelselmatig genegeerd. A-8

De drie bijlagen leveren de sluitende onderbouwing. De bijlagen 1 en 2 vatten het vigerend dwingend

internationaal recht samen en brengen de verplichtingen van Israël en Nederland in kaart. Bijlage 3

toont aan dat het verplichte hoor-en-wederhoor geen enkele rol heeft gespeeld, en nog steeds wordt

genegeerd. Dit is verklaarbaar. Het fundament onder het Israël-beleid zou namelijk worden

vergruizeld wanneer hoor-en-wederhoor wordt toegepast. En dat is kennelijk niet de bedoeling.

Bevrijding Auschwitz herdacht

Voordat de plechtigheid plaatsvond, bracht Zijne Majesteit een bezoek aan Israël. Er is

overvloedig bewijs dat Israël een onbetrouwbaar lid van de Verenigde Naties is, zich niets aantrekt

van zijn verplichtingen onder het VN-Handvest en evenmin van de uitspraak van het Internationaal

Gerechtshof van 9 juli 2004, lak heeft aan het overige internationaal recht en een onophoudelijke,

onafzienbare reeks misdaden tegen de menselijkheid pleegt.

De Europese Unie wordt door Israëliërs die vrede nastreven met terechte minachting omschreven:

 […] the European Union, which thinks it’s enough to issue (strong!) condemnations against

Israel, and then to sit and do nothing against the apartheid, to fund and arm it, and present its

“common values” with Israel. 3

De minister-president mag zich dit aantrekken. Het bezoek van Zijne Majesteit onderstreepte dat de

regering van mening is dat wij "common values' met Israël zouden delen. Hij behoort ervoor te waken

dat de Koning zonder dringende formele reden aan een dergelijk misdadig regime wordt blootgesteld.

B-3

3 Gideon Levy, Let Israel Annex the West Bank’s.”  the least Worst Option for Palestinians, 2020-05-10,

Haaretz

3

Gretta Duisenberg komt de eer toe dat zij zich sterk maakte voor de rechten van de Palestijnen in een

eerdere periode van grootschalig schenden en het wegkijken van de westerse wereld. Zij werd tijdens

bezoeken aan Israël bijna gedwongen Yad Vashem te bezoeken. Haar antwoord luidde steevast: zeker,

onmiddellijk nadat ik het Palestijnse herdenkingsinstituut al-Nakba [de Catastrofe] zal hebben

bezocht.

Zijne Majesteit bezocht Yad Vashem, een instituut bedoeld om te gedenken. Het is geen gebedshuis.

Toch droeg hij een keppeltje. De Nederlandse regering onderschrijft aldus de illegale claim van het

zionistische regime, dat (Groot-) Israël bij uitsluiting van anderen de Joden toebehoort. A-1; A-6

Auschwitz werd door de Sovjet Unie bevrijd. Overlevenden van de vele door de nazi’s”vervolgde

groeperingen, waaronder ook Joden, vierden die dag op 27 januari 2020. Zij waren vergezeld van

hoogwaardigheidsbekleders uit de talrijke landen van hun vestiging. Zo waren Z.M. Koning Willem-

Alexander en u ook aanwezig. De Koning, en zeer waarschijnlijk ook u, droeg een keppeltje. De

boodschap van de Nederlandse regering aan de wereld was: alleen het lijden van de Joden telt. A-1; A-

6

Pas de niveau.

De bevrijding van Nederland herdacht

Het Nationaal Comité”;geeft richting en zingeving aan herdenken en

vieren, en aan het levend houden van de herinnering aan de Tweede

Wereldoorlog”;

Elk jaar weer staat dit nooit weer! op 4 mei hoog op de agenda. De herdenking van de

bevrijding was in 2020 een exclusief joodse aangelegenheid. A-1 Het roept de ongemakkelijke vraag

op in hoeverre het Nationaal Comité 4 en 5 mei gevrijwaard is tegen oneigenlijke beïnvloeding. A-3

De minister-president

De toespraak van de Koning trok vooral de aandacht met de passage over zijn over-

grootmoeder, Wilhelmina. Zij zou zich in haar radiotoespraken vanuit Londen te weinig hebben

uitgelaten over het lot van de Joden onder het nazi-regime. Zijne Majesteit zou vooral onder de indruk

zijn geraakt van de verontwaardiging in joodse kringen. Wellicht zou de Koning minder onder de

indruk zijn geraakt als hij kennis zou hebben kunnen nemen van de instructies van Hasbara. A-1; A-4;

A-5

Arnon Grunberg

Nog afgezien van hun opvattingen, de keuze van een joodse aalmoezenier en een joodse

schrijver was onevenwichtig en dus onverstandig, zeker in combinatie met de teneur van de toespraak

van de Koning.

De lezing van Arnon Grunberg was, na de toespraak van Zijne Majesteit, de belangrijkste gesproken

herdenking van 2020. Deze bevatte behartigenswaardige uitspraken. Toch roept zijn bijdrage ook een

aantal vragen op.

Grunberg citeert Primo Levi:

Ik kan niet begrijpen, niet verdragen dat men een mens beoordeelt niet naar wat hij is, maar

naar de groep waar hij toevallig behoort.

Inderdaad, dat laatste is verwerpelijk. Grunberg dient vooral beoordeeld te worden”;naar wat hij is”;. De

groep waar hij toe behoort is echter wel relevant.

Dat hem werd gevraagd de 4 mei lezing in de Nieuwe Kerk te houden was ongetwijfeld mede

ingegeven door”waar hij toevallig behoort’;. Hij heeft zich niet gedistanciëerd van de groep waar hij

toevallig behoort. Grunberg heeft domicilie gekozen in de stad met de grootste concentratie Joden, na

Israël. Veel van zijn geschriften behandelen joodse thema's. Het is zonder meer zijn goed recht

daarvoor te kiezen.

Het legt hem ook een verplichting op. Hij dient op 4 mei te honoreren” naar wat hij is”. Hij heeft, zeker

op die dag en in die rol, niet het recht om weg te kijken. Dan komt het er op aan: Dit nooit weer!

4

Grunberg legde de vraag voor:

Herdenken wij omdat de traditie ons dat voorschrijft, of staat er meer op het spel?

Hij doelt op het bestaansrecht van culturele en etnische minderheden.

En het is ook logisch dat als er gesproken wordt over bepaalde bevolkingsgroepen op een

manier die doet denken aan de meest duistere tijd uit de twintigste eeuw, als dat gewoon is

geworden, er vroeg of laat op die manier ook weer over Joden gesproken kan worden.

Voor mij was het van begin af aan duidelijk: als ze het over Marokkanen hebben, dan hebben

ze het over mij.

Marokkanen, die de westelijke Sahara illegaal bezet houden? A-2.2 De laatste zin had moeten luiden:

"Voor mij was het van begin af aan duidelijk: als ze het over Palestijnen hebben, dan

hebben ze het over mij." A-2.1; A-5

De schrijver hield Kamerleden en ministers voor:

om het woord géén gif te laten zijn, om altijd voor ogen te houden dat de staat noodzakelijk is

maar tevens een potentieel kwaad dat met achteloze vanzelfsprekendheid mensen,

bevolkingsgroepen kan vermorzelen.

Daaraan diende hij te hebben toegevoegd:

”;Dat kwaad is in Israël niet”;potentieel”;, het is de rauwe werkelijkheid. De Palestijnen, de

bedoeïenen, Libanezen, Syriërs, Iraniërs worden door het Israëlische regime met achteloze

vanzelfsprekendheid vermorzeld." of woorden van gelijke strekking. A-5

Als Nederlander behoort Arnon Grunberg de Grondwet en het internationaal recht te respecteren. Hij

vulde”naar wat hij is”; niet in.

Kort na 4 mei, aan een TV-discussietafel, nam Joost Eerdmans, politiek leider van Leefbaar

Rotterdam, 4 de uitdaging van Grunberg aan om samen met een keppeltje op de straat op te gaan. A-6

O. Hoes

Hoe komt het toch, dat het accent van de herdenkingen vrijwel altijd bij de joodse slachtoffers

en hun nabestaanden wordt gelegd. Waarom overheerst het”verdriet-monopolie”;? A-1

Wellicht ligt de verklaring besloten in het lidmaatschap van de heer O(nno) Hoes in het bestuur van

Nationale Herdenking 4 en 5 mei. Onder zijn meerdere kwaliteiten is:”;Van 2010 tot 2015 was hij

voorzitter van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI)”

Het CIDI is een prominent lid van de Israël Lobby. Uit onderzoek is gebleken dat ook het CIDI op tal

van manieren laat blijken loyaal te zijn aan het misdadige, zionistische Israëlische regime. Het

Centrum steunt zelfs Israëlische doodsbedreigingen, ook aan Nederlandse burgers. A-3.4 Hoewel het

bestuur en de leden van het Centrum in meerderheid de Nederlandse nationaliteit bezitten, richten zij

ernstige schade aan ons staatsbestel aan. Gebruikmakend van hun grondwettelijk gegarandeerde

vrijheden bestrijden zij, te vaak met succes, de grondrechtelijke vrijheden van in Nederland

verblijvende Palestijnen en wie overigens kritiek op Israël leveren. A-2.2; A-3.2; A-3.3.2; A-3.4; A-4;

A-5

Het Comité beschikt kennelijk over onvoldoende kennis om het CIDI op zijn waarde te kunnen

schatten. De waardering voor het voorzitterschap, bekleed door de heer Hoes, spreekt boekdelen.

Onder het voorbehoud dat het tegendeel wordt bewezen, is meer dan waarschijnlijk dat de heer Hoes

een belangrijke invloed in het Comité uitoefent om het”;verdriet-monopolie” te bewaken en te

versterken. 5 Kennelijk is hem dat in 2020 goed gelukt. Zijn loyaliteit ligt niet bij Nederland en ons

staatsbestel. Zijn lidmaatschap van het bestuur is een affront. Hij hoorde niet thuis in het bestuur van

het Nationaal Comité 4 en 5 mei en hoort daar nog steeds niet.

4 De vijftiende bijeenkomst van 'Palestinians in Europe' zou op 16 april 2017 in de Rotterdamse Doelen worden

gehouden. Zo’n ” 3000 Palestijnse mannen, vrouwen en kinderen werden verwacht.” Tanya Hoogwerf, Leefbaar

Rotterdam, gemeenteraadslid, verzocht B&W om de bijeenkomst te verbieden. Het zou een gevaar voor de

openbare orde opleveren. Haar verzoek werd verworpen. De bijeenkomst verliep zonder enig probleem. Eén van

de vele pogingen om de Palestijnen in Nederland hun vrijheid van vereniging en vergadering te ontnemen en de

mond te snoeren mislukte. A-2.1; A-4; A-5

5 Een van de sprekers in 2019 was Rozanne Hertzberger. Wanneer karaktermoord op critici van Israël aan de

orde was, deed zij daar in haar kroniek in de NRC aan mee. A-3.2, laatste alinea.

5

Hoe nu verder?

Waar ik mijn voornaamste zorgen en kritische opmerkingen heb neergelegd, wil ik u mijn

ideeën over de nabije toekomst niet onthouden. Graag laat ik het wat te doen aan uw staatsrechtelijk

gefundeerd oordeel over.

De regering

Ik besef terdege dat het kabinet dezer dagen ook wel andere zaken aan het hoofd heeft. Maar,

gezien de illegale Israëlische annexatieplannen voor delen van de Westoever, is ook op dit dossier

enige haast geboden. Ik stel mij het volgende voor.

Bewindspersonen en geselecteerde ambtenaren nemen enige tijd om zich te oriënteren op de

beschikbare feiten. B-3 Deze informatie is vele malen betrouwbaarder dan hetgeen het zionistische

regime u veelal voorschotelt.

Het kabinet, zijn ambtseed getrouw, wijzigt het Israël-beleid. Het internationaal recht is de verplichte

koers. B-1 en B-2. Het laatstgenoemde rechtsinstrument in B-1 en de Vierde Geneefse Conventie zijn

van het grootste belang. Een kabinetscrisis, veroorzaakt door”;the evangelical’s’;, behoort dan tot de

mogelijkheden. De integriteit van ons staatsbestel is die politieke prijs meer dan waard.

[Nb. wanneer de VVD zich weet te ontdoen van de invloed van overjarige mastodonten en het

gedachtegoed van Han ten Broeke, ontstaat een Tweede Kamermeerderheid pro-vrede.]

De staat Palestina wordt – ook in het licht van de voorgenomen annexatie – door Nederland zo spoedig

mogelijk erkend. B-2 Het Interest Office in Ramallah krijgt de status van Zr. M. ambassade, geleid

door een ambassadeur. De Palestijnse Vertegenwoordiging in Den Haag wordt een ambassade,

desgewenst geleid door een ambassadeur.

Binnen de context van de EU worden Zweden, Ierland en Luxemburg gesteund in hun opvatting dat,

in geval van daadwerkelijke annexatie, sancties tegen Israël worden ingesteld.

De voorbereidingen van het ICC voor eventuele strafvervolging van Israëlische politieke en militaire

leiders krijgen de volle Nederlandse steun.

Met inachtneming van de noodzakelijke hoor-en-wederhoor blijven verwijten, als zou Israël te vaak in

internationale fora ter verantwoording worden geroepen, achterwege. B-3

Het Nationaal Comité 4 en 5 mei

Het Comité besluit om elk jaar een thema centraal te stellen: één van de groeperingen van

slachtoffers. Mocht voldoende materiaal voor handen zijn, zouden de geestelijk gehandicapten in 2021

als eersten de aandacht kunnen krijgen die zij en hun nabestaanden verdienen. De joodse slachtoffers

en hun nabestaanden kunnen in 2027 weer de expliciete aandacht krijgen die zìj verdienen.

Het Comité sondeert of Jaap Hamburger bereid is om tot het bestuur van het Comité toe te treden. In

bevestigend geval verzoekt het bestuur de regering een Koninklijk Besluit ter benoeming van Jaap

Hamburger als lid voor te bereiden. A-3.1

Het Comité beraadt zich op het aanstellen van een lid van het bestuur, afkomstig uit de gemeenschap

van de Roma, cq de Sinti;

Het Comité spant zich in om nader historisch onderzoek te laten verrichten naar de nazi-slachtoffers

van de ”Jehovah;s Getuigen, vrijmetselaars, homoseksuelen, lichamelijk en geestelijk gehandicapten en

”asocialen”. De universitaire geschiedenisfaculteiten komen bij voorkeur in aanmerking voor één of

meer opdrachten.

Slotopmerking

Desgevraagd houd ik mij graag beschikbaar voor nadere schriftelijke of mondelinge

gedachtewisseling. Voor veel van mijn beweringen is de onderbouwing beschikbaar.

Met vriendelijke groeten,

Jan Wijenberg

A d d e n d u m

6

Israël is in staat om ook hooggeplaatsten te vervolgen

voor corruptie en seksuele vergrijpen.

Om te kwalificeren voor de post van minister-president is het langdurig schenden

van het volkenrecht een vereiste.

volksverlakkerij

1. Het” ;verdriet-monopolie”

De nazi’s ” wilden dat er in Duitsland en de bezette gebieden onder andere geen Joden,

Jehovah’s Getuigen of Sinti en Roma meer zijn. Als ”zigeuners”; vormen de laatstgenoemden een

inferieur ras. De grootste razzia op Sinti en Roma in Nederland vond plaats op 16 mei 1944. 6 Vrijwel

de gehele gemeenschap, 245 personen, werd uit Westerbork naar Auschwitz-Birkenau gedeporteerd

en vermoord. Slechts 30 mensen – ca. 8% – keerden terug. 7 Daaronder bevond zich ook tante Foeksa.

Homoseksuelen, lichamelijk en geestelijk gehandicapten waren ook inferieur aan het Arische ras. Zij

moesten in de naam van raszuiverheid ook vernietigd worden.

Samen met Zijne Majesteit was u, mijnheer Rutte, in Auschwitz onder het gehoor van een

hoogbejaarde, blinde Britse dame. Zij hield ons voor dat de nazi’s ” 500.000 Roma en Sinti hadden

omgebracht, 90% van het totaal.

Bij de Nederlandse herdenkingen – in Auschwitz en op de Dam – is de aandacht voor de joodse

slachtoffers overweldigend. De gedachte aan het bestaan van een ‘verdriet-monopolie”; dringt zich op.

Wie mogen aanspraak maken op de titel ”ergst getroffenen;?” Tijdens de plechtigheden en daarbuiten

verdienen de joodse slachtoffers en de nabestaanden hun plaats, onze aandacht en onze smart.

Hoe zit dat bij de nauwelijks en niet genoemde slachtoffers en hun nabestaanden? Zeker, in

kwantitatieve termen werden heel veel Joden omgebracht, wellicht het grootste aantal in vergelijking

met elk van de andere groeperingen. Wat is, in kwalitatieve termen, het verschil tussen joodse

slachtoffers en die van de Roma en de Sinti of de geestelijk gehandicapten?

Met uitzondering van de droevig stemmende kwalificaties ”slachtoffer”; en ”;nabestaande”;, hebben

criteria en kwalificaties geen betekenis en zijn dus irrelevant. Tijdens herdenkingen bestaan geen

gradaties, geen rangorde en geen prioriteiten.

Deze plechtigheden dienen dat ook uit te stralen.

2 Hasbara

Bibi Netanyahu, Benny Gantz, Donald Trump, Viktor Orbán. Leert deze combinatie van

leidende politici iets over de aard van het Israëlische bewind?

2.1 Hasbara, de Israëlische propaganda- en desinformatie-machine, heeft een ongekend succes

geboekt. In de hoofden van een ruime meerderheid van opinie- en beleidsmakers in de westerse

wereld weten zij een bepaald beeld van de Palestijnen en de Israëliërs te scheppen: de Palestijnen zijn

de terroristen, de belagers van de Israëlische bevolking en een bedreiging van de zionistische staat.

Letterlijk miljoenen feiten bewijzen eenduidig het omgekeerde. B-3 Het Israëlische regime is de

illegaal bezettende, oppermachtige misdadiger. Het openlijk beleden doel is de vernietiging van de

samenlevingen van niet-Joden in Eretz- of Groot-Israël. De Palestijnen en de bedoeïenen in Gaza, op

de Westoever, in Oost-Jeruzalem en in Israël zelf zijn de slachtoffers van deze uitzonderlijk wrede,

racistische overheersers en onderdrukkers.

2.2 Hasbara stelt joodse gemeenschappen buiten Israël handleidingen ter beschikking, soms ruim

honderd bladzijden in omvang. Daarin worden kant-en-klare, gedetailleerde argumenten

6 bron: website WO2

7 bron: kampwesterbork.nl

7

gepresenteerd, te gebruiken tegen opponenten. In debatten met ultra-zionisten komen, zo is de

ervaring, dezelfde formuleringen regelmatig naar voren. Vaak zijn identieke zinsconstructies, zelfs

met dezelfde interpunctie, herkenbaar.

Een standaardprocedure is de opponent verwijten Israël te bekritiseren. In de wereld zijn veel ernstiger

conflicten aan de orde waar de ander zich beter aan kan wijden. Darfur was populair, maar heeft in

Zuid-Soedan zijn betekenis verloren. Tibet komt regelmatig ten tonele. Een speciale plaats wordt

ingenomen door Marokko. Bestrijdt de illegale bezetting van West-Sahara, dan doe je tenminste iets

nuttigs, is de boodschap.

3. de Nederlands-joodse gemeenschap van na 1945, de Israël Lobby

3.1 Een paar kleine Nederlandse ngo’s;s vertegenwoordigen het joodse segment dat ons staatsbestel

respecteert. Het Steuncomité Israëlische Vredes- en Mensenrechtenorganisaties [SIVMO] streeft,

zoals de naam aanduidt, naar vrede en gerechtigheid in Israël. Een Ander Joods Geluid [EAJG], onder

voorzitterschap van Jaap Hamburger, is wellicht de bekendste. Hamburger draagt in het nationale

debat regelmatig weloverwogen gedachten aan. Beide organisaties hebben echter geen of nauwelijks

waarneembare invloed op het merendeel van de Nederlands joodse gemeenschap, noch op het Israël-

beleid.

3.2 Het overgrote deel van de joodse gemeenschap heeft rond 1948 de verkeerde afslag genomen.

De gevolgen waren ingrijpend. De schade doet zich nog steeds voelen.

Hannah Arendt en medestanders voorzagen rond 1948 de opbouw van Israël in samenwerking met de

oorspronkelijke Palestijnse bevolking. Haar beweging werd weggevaagd door de stroming, onder de

leiding van David ben-Goerion, die de extreem zionistische apartheidsstaat nastreeft. Arendt

voorspelde accuraat alle aan die ideologie en die staat verbonden rampen. Zij vertrok uit Israël om

nooit terug te keren. De overgrote meerderheid van de Nederlandse joodse gemeenschap associeert

zich met het extreem zionistische regime.

De Nederlandse Israël Lobby maakt deel uit van de in de westerse wereld opererende Israel Lobby.

Het is een los/vast samenwerkingsverband van ultra-zionistische organisaties, religieus of vooral

politiek georiënteerd. Zij opereren zeer regelmatig en in wisselende samenstellingen. Het CIDI en zijn

jongerenorganisatie CiJO spelen een prominente rol. Het Nieuw Israëlitisch Weekblad [NIW],

Federatief Joods Nederland [FJN], het Centraal Joods Overleg [CJO], Likoed Nederland en de Jewish

Telegraphic Agency [JTA] zijn ook bij specifieke acties betrokken.

Van 2012 tot november 2019 moesten 38 ernstige incidenten worden gelokaliseerd. De Grondwet

garandeert dat het presenteren van opvattingen een vast recht is. Echter, aan dat recht is een grens

gesteld: “[…] behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.” Bij nadere analyse van deze

casussen kwam aan het licht dat de Nederlandse soevereiniteit wordt aangetast, de Grondwet

geschonden, strafbare feiten gepleegd en veelvuldig met geweld op critici van Israël gedreigd. Het

Israëlische regime stelde moord op BDS-leiders wereldwijd in het vooruitzicht. Dat dreigement is

geen beletsel voor steun aan het Israëlische regime. Die acties tasten de door de Grondwet

gegarandeerde vrijheden van anderen aan, terwijl de Israël Lobby van diezelfde vrijheden misbruik

maakt. De Lobby zet een vaste serie in principe legitieme onderwerpen in. Deze worden echter

omgesmeed tot wapens, bedoeld om de opponent te belasteren, het zwijgen op te leggen: de joodse

staat, antisemitisme, karaktermoord, ‘shitstorm’, halve waarheden en hele leugens.

3.3 antisemitisme

De meest veelzeggende definitie is: een antisemiet haat Joden omdat het Joden zijn.

3.3.1 Antisemitisme als agressie en gevaar zijn in de ogen van de extreme zionisten nauwelijks

belangrijk. Hasbara heeft hen ingeprent en opgedragen een geheel ander doel te dienen. Van meet af

aan wilden de zionisten in Palestina, in het latere illegale 'Groot-Israël', een numerieke meerderheid

bereiken. 8 Ben-Goerion beschouwde het Europese antisemitisme, en het opkomende nazi-regime in

8

Duitsland, als gunstige factoren voor de joodse immigratie. Deze preoccupatie leeft onverminderd

voort. Daarom moedigt Hasbara Joden in de diaspora aan om alle echte en vermeende uitingen van

antisemitisme, hoe klein en onbeduidend ook, maximaal uit te vergroten. De roep om vooral de

bescherming van Israël, de enige veilige haven voor Joden, op te zoeken, klinkt voortdurend. Daar

wordt maar mondjesmaat gehoor aan gegeven. Ondanks enige antisemitische aanslagen, geven de

meeste Joden de voorkeur aan de EU-lidstaten als woonplaats boven”dat apeland”  Israël.

3.3.2 De in de westerse wereld opererende Israel Lobby promoot, tegen de wil van de auteur, maar

met succes, de definitie van antisemitisme van de International Holocaust Remembrance Alliance

[IHRA]: kritiek op Israël staat gelijk aan andere vormen van antisemitisme.

De Nederlandse tak, de Israël Lobby met het CIDI in de voorhoede, voert eveneens een niet-aflatende

campagne, een rechtstreekse inbreuk op art. 7 van de Grondwet, de vrijheid van meningsuiting, en een

aantasting van het nut van het begrip antisemitisme.

De nationale politiek lijkt niet geneigd de IHRA-definitie te vertalen in beleid of wetgeving.

Plotsklaps roepen politieke partijen en de media echter bezorgd dat het antisemitisme” ;dramatisch is

toegenomen”

De feiten zijn anders. De CIDI-cijfers wijzen voor 2019 op een beduidende toename tot rond 150

gevallen. Dat aantal verdwijnt in de afrondingsverschillen van alle vormen van discriminatie in

Nederland. [Wilders en Baudet samen zijn met hun Islam-bashen in 2019 waarschijnlijk al goed voor

eenzelfde score.]

Voor de toename is vooralsnog geen enkel bewijs geleverd. Betrouwbare cijfers bewijzen het

tegendeel. En toch hebben de Nederlandse supporters van het extreme zionistische regime weer succes

geboekt.

Zonder enig serieus onderzoek of bewijs, beweren politici en de media dat het antisemitisme in

Europa schrikbarend zou zijn toegenomen. De gemakzuchtige, goedgelovige politiek en media laten

zich bij de neus nemen.

3.4 De Boycot, Desinvesteren en Sancties [BDS] beweging is een wereldwijd initiatief van 171

Palestijnse organisaties en wordt geleid door het Palestijnse BDS National Committee. De diverse

vormen van boycots tegen Israël worden volgehouden tot Israël zijn verplichtingen onder het

internationaal recht nakomt: terugtrekking uit de bezette gebieden, het afbreken van de muur op de

Westoever, gelijke rechten voor de Palestijns/Israëlische burgers en het bevorderen van de rechten van

Palestijnse vluchtelingen op terugkeer naar hun huizen en eigendommen.

De doelstellingen zijn zonder enige twijfel ontleend aan vigerend internationaal recht. Onder dit

wereldwijd geldend recht hebben volkeren die onder een bezetting leven het recht zich tegen de

bezetter te weer te stellen, ook gewapenderhand. De BDS-beweging is inderdaad een vorm van verzet.

Het is evenwel een volstrekt legitieme, vreedzame strijd voor gerechtigheid.

De campagne is wereldwijd een groeiend succes. Ook in Nederland zetten vrijwilligers zich in voor

BDS, en dus voor de rechten van Palestina en de Palestijnen.

Het Israëlische bewind maakt zich zorgen over de effecten. Het zou een existentiële bedreiging voor

de staat Israël zijn. De regering nam besluiten aan. Het doel is wereldwijd de strijd met BDS aan te

binden. Gilad Erdan, de Likoed-minister van onder andere Strategische Zaken, verklaarde in 2016 dat

allen waar dan ook betrokken bij BDS ‘pay the price’. Likoed-minister Yisrael Kats, belast met

Transport, Geheime Diensten en Atoom Energie, riep Israël op om met de hulp van Israëlische

geheime diensten ‘targetted civil eliminations’ van BDS-leiders uit te voeren.

Honderden Nederlandse burgers riepen in reactie op deze dreigementen de Tweede Kamer in april

2016 op tot tegenmaatregelen. De Tweede Kamer reageerde niet. Wie wèl reageerden waren de Israël

Lobby, de VVD, de CU en de SGP, ongehinderd door de doodsbedreigingen – ook aan Nederlandse

onderdanen – met voortgezette steun aan de Israëlische regering.

8 Tom Segev, A State at Any Cost, the Life of David Ben-Gurion, translation Haim Watzman, August 2019,

Head Zeus, an Apollo Book

9 Omschrijving van Hajo Meijer, de Duits geboren, joodse Auschwitz-overlevende en anti-zionist.

9

Hidde van Koningsveld, CIDI-lid en voorzitter CiJO, ontving in New York namens minister Gilad

Erdan een speciale onderscheiding voor zijn uitmuntend werk tegen de BDS-beweging. Van

Koningsveld: “fight the hatred the BDS movement is spreading around the world. […] BDS spreads

lies about Israel that stick with ‘regular’ people on social media and the mainstream media. […].”

Hij laat zich onderscheiden voor zijn samenwerking met een overheid die zich ten doel stelt

vredelievende, het internationaal recht respecterende vrijwilligers te vermoorden. Om zijn anti-BDS

activiteiten te verdedigen presenteert hij niet verifieerbare argumenten die op gespannen voet staan

met wel aantoonbare feiten.

Nederlandse parlementariërs en bewindslieden onderscheiden zich in hun nalatigheid maatregelen te

nemen ter bescherming van de eigen, bedreigde burgers en tegen de misdadige intenties van een

vreemde mogendheid.

;”Grijp elke gelegenheid aan”

Hasbara moedigt gedreven zionisten in de diaspora aan om elk incident, hoe klein ook, zo veel

mogelijk op te blazen en in het centrum van de politieke en mediale wereld te plaatsen. Dat is om twee

redenen belangrijk. Het onderhoudt en verhoogt de schuldgevoelens van de kritiekloze niet-Joden en

zorgt voor het rookscherm waarachter het zionistische regime zijn misdadige praktijken ongehinderd

kan voortzetten.

De opzet slaagt wonderwel, ook in Nederland.

;”Negeer elke kritiek op Israël en kies de aanval”

Hasbara instrueert de doelgroepen om nooit kritische discussie over Israël en het regime aan te

gaan, laat staan zelf te entameren. Het is”;in ons aller belang”; het goede imago van Israël te

onderhouden en op te poetsen.

Ik weet uit ervaring hoe vergaderingen van organisaties die vrede tussen Israël en Palestina nastreven

kunnen worden ontregeld. Verspreid in de zaal zitten zij, de ontregelaars. De een na de ander neemt

het woord, uit beschuldigingen, verstoort de orde met te luid taalgebruik, met niet aan de orde zijnde

onderwerpen en praat hardnekkig door wanneer de voorzitter hen het woord wil ontnemen.

Hoezo, respect voor de grondwettelijke vrijheid van meningsuiting [art. 7] en van vereniging en

vergadering [art. 8]?

6. Het keppeltje

Op straat, voor de vergaderzaal van de Tweede Kamer, staat een langgerekte bank. Daarop is

een tekst gebeiteld – de eerste zin van artikel 1 van de Grondwet:

Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld.

Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op

welke grond dan ook, is niet toegestaan.

Het staatshoofd is het symbool, ja zelfs de belichaming, van ons gelijkheidsideaal.

Meerdere godsdienstige stromingen hanteren kledingvoorschriften voor hun aanhangers, meestal voor

mannen of voor vrouwen. Uit respect voor hun godsdienstvrijheid passen anderen bij een bezoek aan

hun gebedshuis hun kleding gewoonlijk aan, zo ook het Koningshuis.

De betekenis van het keppeltje heeft na de Tweede Wereldoorlog een ongunstige ontwikkeling

doorgemaakt. Het was een symbool van joods geloof, voorbehouden aan mannen. Nu is het verworden

tot een politiek-zionistisch symbool, dat de bezoeker wordt opgedrongen.

Ons staatshoofd en onze regeringsleiders dienen zich, artikel 1 in gedachten, van dit misbruik verre te

houden.

10

7. Israël’s ‘ voortbestaan”

Wie hecht aan het voortbestaan van Israël als veilig joods tehuis,

bestrijdt het Israëlische regime. A-7

Een Iraanse president, Ahmed Ahmadinijad, wees er eens op dat het regime van de Iraanse

Shah, dat van de Zuid-Afrikaanse apartheid en ook dat van de Sovjet Unie zijn verdwenen. Zo, voegde

hij er aan toe, zal ook het Israëlische regime verdwijnen:

Imam ghoft een rezhim-e ishghalgar-e qods bayad az safheh-ye ruzgar mahv shavad.

In vertaling:

De Imam – Khomeini – zei dat dit regime, dat Jeruzalem bezet houdt, moet verdwijnen van de

bladzijde van de tijd.

Het Perzische woord ‘;rezhim” betekent”;regime”;: het Israëlische regime zal verdwijnen. Nergens zijn

bewijzen te vinden dat de president zou hebben gezegd dat Israël van de kaart zou worden geveegd.

Deze woorden komen in zijn verklaring ook niet voor. Hij heeft nooit beweerd dat Iran dat doel actief

zou nastreven.

De bron van deze aantijgingen en verdachtmakingen was, zoals zo vaak, Hasbara, de Israëlische

propaganda- en desinformatie-machine.

Joodse en Palestijnse Israëliërs [zij die hebben weten te ontsnappen aan de decennialange zionistische

hersenspoeling] gaan nog een stap verder. Zij voorspellen de implosie van de staat Israël. De vraag is

niet òf, maar wanneer. Als belangrijkste factoren worden genoemd:

– het politiek, budgettair, economisch en internationaal onhoudbare nederzettingenbeleid;

– de groeiende spanningen tussen de drie belangrijkste joods/Israëlische groeperingen. Deze

vinden hun oorsprong in verdere scheefgroei in politieke, sociale en economische

machtsverhoudingen. Deze kunnen tot explosie komen.

Na de implosie komt de indringende schuldvraag aan de orde: hoe heeft het toch zo ver kunnen komen

terwijl wij er met onze neus bovenop stonden? Het debat zal zich niet beperken tot Israël. Ook de

westerse wereld zal voor diezelfde vraag worden gesteld.

Als het Israël-beleid niet binnen afzienbare tijd op orde wordt gebracht, kan de Nederlandse regering

voor zeer ongemakkelijke vragen worden gesteld.

8 de Raad van State der Nederlanden

De Raad van State – opgericht 1 oktober 1531 – is onafhankelijk adviseur van regering

en parlement over wetgeving en bestuur en hoogste algemene bestuursrechter van het land.

De Raad van State is een Hoog College van Staat. De Eerste Kamer, Tweede Kamer, de

Algemene Rekenkamer en de Nationale ombudsman zijn dat ook. De Raad van State is een

instituut dat in de Grondwet is geregeld. Hij heeft een eigen taak in de democratische

rechtsstaat, die hij onafhankelijk van de regering uitvoert.

Het was toch al een sterke Buitenhof. Thom de Graaf, vice-voorzitter van de Raad van State,

sprak een zin uit die welbeschouwd nogal zorgelijk was. Hij constateerde bij de leden van de

Tweede Kamer een tekort aan "begrip en kennis van de betekenis van de Grondwet en de

verhoudingen tussen de instellingen ” Pardon? Als er 150 mensen in Nederland zijn van wie

je hoopt dat ze de Grondwet en zijn implicaties kennen, dat zijn het toch die Kamerleden.” U

roept op tot fatsoen”;, vatte Huys (iets te slordig) samen.

Arjen Fortuin, Wederopstanding van Twan Huys, 2020-05-11, NRC

EINDE BRIEF EN ADDENDA

Reacties uitgeschakeld voor Oud ambassadeur Jan Wijenberg/Kritische brief aan premier Rutte en de voorzitter van het Nationaal Comite 4 en 5 mei over 4 mei herdenking/”Het verdriet monopolie van de Joodse slachtoffers”

Opgeslagen onder Divers

Reacties zijn gesloten.