[91]
WIKIPEDIANAZISM
[92]
‘I am strongly in favour of using poisoned gas against uncivilised tribes. The moral effect should be so good that the loss of life should be reduced to a minimum. It is not necessary to use only the most deadly gasses: gasses can be used which cause great inconvenience and would spread a lively terror and yet would leave no serious permanent effects on most of those affected.”
CENTRE FOR RESEARCH ON GLOBALISATIONWINSTON CHURCHILL’S SECRET POISON GAS MEMO
Winston S. Churchill: departmental minute (Churchill papers: 16/16) 12 May 1919 War Office
I do not understand this squeamishness about the use of gas. We have definitely adopted the position at the Peace Conference of arguing in favour of the retention of gas as a permanent method of warfare. It is sheer affectation to lacerate a man with the poisonous fragment of a bursting shell and to boggle at making his eyes water by means of lachrymatory gas.
I am strongly in favour of using poisoned gas against uncivilised tribes. The moral effect should be so good that the loss of life should be reduced to a minimum. It is not necessary to use only the most deadly gasses: gasses can be used which cause great inconvenience and would spread a lively terror and yet would leave no serious permanent effects on most of those affected.
from Companion Volume 4, Part 1 of the official biography, WINSTON S. CHURCHILL, by Martin Gilbert (London: Heinemann, 1976)
[93]
”He also wanted to use M Devices against the rebellious tribes of northern India. “I am strongly in favour of using poisoned gas against uncivilised tribes,” he declared in one secret memorandum. He criticised his colleagues for their “squeamishness”, declaring that “the objections of the India Office to the use of gas against natives are unreasonable. Gas is a more merciful weapon than [the] high explosive shell, and compels an enemy to accept a decision with less loss of life than any other agency of war.”
THE GUARDIAN
WINSTON CHURCHILL’S SHOCKING USE OF CHEMICAL WEAPONSThe use of chemical weapons in Syria has outraged the world. But it is easy to forget that Britain has used them – and that Winston Churchill was a powerful advocate for them
Secrecy was paramount. Britain’s imperial general staff knew there would be outrage if it became known that the government was intending to use its secret stockpile of chemical weapons. But Winston Churchill, then secretary of state for war, brushed aside their concerns. As a long-term advocate of chemical warfare, he was determined to use them against the Russian Bolsheviks. In the summer of 1919, 94 years before the devastating strike in Syria, Churchill planned and executed a sustained chemical attack on northern Russia.The British were no strangers to the use of chemical weapons. During the third battle of Gaza in 1917, General Edmund Allenby had fired 10,000 cans of asphyxiating gas at enemy positions, to limited effect. But in the final months of the first world war, scientists at the governmental laboratories at Porton in Wiltshire developed a far more devastating weapon: the top secret “M Device”, an exploding shell containing a highly toxic gas called diphenylaminechloroarsine. The man in charge of developing it, Major General Charles Foulkes, called it “the most effective chemical weapon ever devised”.
Trials at Porton suggested that it was indeed a terrible new weapon. Uncontrollable vomiting, coughing up blood and instant, crippling fatigue were the most common reactions. The overall head of chemical warfare production, Sir Keith Price, was convinced its use would lead to the rapid collapse of the Bolshevik regime. “If you got home only once with the gas you would find no more Bolshies this side of Vologda.”The cabinet was hostile to the use of such weapons, much to Churchill’s irritation. He also wanted to use M Devices against the rebellious tribes of northern India. “I am strongly in favour of using poisoned gas against uncivilised tribes,” he declared in one secret memorandum. He criticised his colleagues for their “squeamishness”, declaring that “the objections of the India Office to the use of gas against natives are unreasonable. Gas is a more merciful weapon than [the] high explosive shell, and compels an enemy to accept a decision with less loss of life than any other agency of war.”
He ended his memo on a note of ill-placed black humour: “Why is it not fair for a British artilleryman to fire a shell which makes the said native sneeze?” he asked. “It is really too silly.”
A staggering 50,000 M Devices were shipped to Russia: British aerial attacks using them began on 27 August 1919, targeting the village of Emtsa, 120 miles south of Archangel. Bolshevik soldiers were seen fleeing in panic as the green chemical gas drifted towards them. Those caught in the cloud vomited blood, then collapsed unconscious.The attacks continued throughout September on many Bolshevik-held villages: Chunova, Vikhtova, Pocha, Chorga, Tavoigor and Zapolki. But the weapons proved less effective than Churchill had hoped, partly because of the damp autumn weather. By September, the attacks were halted then stopped. Two weeks later the remaining weapons were dumped in the White Sea. They remain on the seabed to this day in 40 fathoms of water.
[94]
” But Winston Churchill, then secretary of state for war, brushed aside their concerns. As a long-term advocate of chemical warfare, he was determined to use them against the Russian Bolsheviks. In the summer of 1919, 94 years before the devastating strike in Syria, Churchill planned and executed a sustained chemical attack on northern Russia. ”THE GUARDIAN
WINSTON CHURCHILL’S SHOCKING USE OF CHEMICAL WEAPONSWIKIPEDIA
RUSSIAN REVOLUTIONhttps://en.wikipedia.org/wiki/Russian_Revolution
WIKIPEDIA
BOLSHEVIKShttps://en.wikipedia.org/wiki/Bolsheviks
”S
ecrecy was paramount. Britain’s imperial general staff knew there would be outrage if it became known that the government was intending to use its secret stockpile of chemical weapons. But Winston Churchill, then secretary of state for war, brushed aside their concerns. As a long-term advocate of chemical warfare, he was determined to use them against the Russian Bolsheviks. In the summer of 1919, 94 years before the devastating strike in Syria, Churchill planned and executed a sustained chemical attack on northern Russia.”
THE GUARDIAN
WINSTON CHURCHILL’S SHOCKING USE OF CHEMICAL WEAPONS
[95]
”A staggering 50,000 M Devices were shipped to Russia: British aerial attacks using them began on 27 August 1919, targeting the village of Emtsa, 120 miles south of Archangel. Bolshevik soldiers were seen fleeing in panic as the green chemical gas drifted towards them. Those caught in the cloud vomited blood, then collapsed unconscious.
The attacks continued throughout September on many Bolshevik-held villages: Chunova, Vikhtova, Pocha, Chorga, Tavoigor and Zapolki. But the weapons proved less effective than Churchill had hoped, partly because of the damp autumn weather. By September, the attacks were halted then stopped. Two weeks later the remaining weapons were dumped in the White Sea. They remain on the seabed to this day in 40 fathoms of water.”
THE GUARDIAN
WINSTON CHURCHILL’S SHOCKING USE OF CHEMICAL WEAPONS
https://www.theguardian.com/world/shortcuts/2013/sep/01/winston-churchill-shocking-use-chemical-weapons#maincontent
[96]
1. I want you to think very seriously over this question of poison gas. I would not use it unless it could be shown either that (a) it was life or death for us, or (b) that it would shorten the war by a year.
2. It is absurd to consider morality on this topic when everybody used it in the last war without a word of complaint from the moralists or the Church. On the other hand, in the last war bombing of open cities was regarded as forbidden. Now everybody does it as a matter of course. It is simply a question of fashion changing as she does between long and short skirts for women.
….
….
” 7. I quite agree that it may be several weeks or even months before I shall ask you to drench Germany with poison gas, and if we do it, let us do it one hundred per cent. In the meanwhile, I want the matter studied in cold blood by sensible people and not by that particular set of psalm-singing uniformed defeatists which one runs across now here now there. Pray address yourself to this. It is a big thing and can only be discarded for a big reason. I shall of course have to square Uncle Joe and the President; but you need not bring this into your calculations at the present time. Just try to find out what it is like on its merits.’CENTRE FOR RESEARCH ON GLOBALISATIONWINSTON CHURCHILL’S SECRET POISON GAS MEMO
Winston Churchill’s Secret Poison Gas Memo
[stamp] PRIME MINISTER’S PERSONAL MINUTE
[stamp, pen] Serial No. D. 217/4
[Seal of Prime Minister]
10 Downing Street, Whitehall [gothic script]
GENERAL ISMAY FOR C.O.S. COMMITTEE [underlined]
1. I want you to think very seriously over this question of poison gas. I would not use it unless it could be shown either that (a) it was life or death for us, or (b) that it would shorten the war by a year.
2. It is absurd to consider morality on this topic when everybody used it in the last war without a word of complaint from the moralists or the Church. On the other hand, in the last war bombing of open cities was regarded as forbidden. Now everybody does it as a matter of course. It is simply a question of fashion changing as she does between long and short skirts for women.
3. I want a cold-blooded calculation made as to how it would pay us to use poison gas, by which I mean principally mustard. We will want to gain more ground in Normandy so as not to be cooped up in a small area. We could probably deliver 20 tons to their 1 and for the sake of the 1 they would bring their bomber aircraft into the area against our superiority, thus paying a heavy toll.
4. Why have the Germans not used it? Not certainly out of moral scruples or affection for us. They have not used it because it does not pay them. The greatest temptation ever offered to them was the beaches of Normandy. This they could have drenched with gas greatly to the hindrance of the troops. That they thought about it is certain and that they prepared against our use of gas is also certain. But they only reason they have not used it against us is that they fear the retaliation. What is to their detriment is to our advantage.
5. Although one sees how unpleasant it is to receive poison gas attacks, from which nearly everyone recovers, it is useless to protest that an equal amount of H. E. will not inflict greater casualties and sufferings on troops and civilians. One really must not be bound within silly conventions of the mind whether they be those that ruled in the last war or those in reverse which rule in this.
6. If the bombardment of London became a serious nuisance and great rockets with far-reaching and devastating effect fell on many centres of Government and labour, I should be prepared to do [underline] anything [stop underline] that would hit the enemy in a murderous place. I may certainly have to ask you to support me in using poison gas. We could drench the cities of the Ruhr and many other cities in Germany in such a way that most of the population would be requiring constant medical attention. We could stop all work at the flying bomb starting points. I do not see why we should have the disadvantages of being the gentleman while they have all the advantages of being the cad. There are times when this may be so but not now.
7. I quite agree that it may be several weeks or even months before I shall ask you to drench Germany with poison gas, and if we do it, let us do it one hundred per cent. In the meanwhile, I want the matter studied in cold blood by sensible people and not by that particular set of psalm-singing uniformed defeatists which one runs across now here now there. Pray address yourself to this. It is a big thing and can only be discarded for a big reason. I shall of course have to square Uncle Joe and the President; but you need not bring this into your calculations at the present time. Just try to find out what it is like on its merits.
[signed] Winston Churchill [initials]
[97]
ENSIE.NLEEN VOS VERLIEST WEL ZIJN HAREN, MAAR NIET ZIJN STREKEN
Het karakter van een mens verandert meestal niet bij het ouder worden.
[98]”The paper argued that from the analysis of the reaction of the British population to the Blitz, the demolition of people’s houses was the most effective way to affect their morale, even more effective than killing relatives.”
WIKIPEDIADEHOUSING
[99]
WIKIPEDIAEIGENICS
WIKIPEDIAEUGENETICA
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eugenetica
[100]
”Lindemann believed that a small circle of the intelligent and the aristocratic should run the world, resulting in a peaceable and stable society, “led by supermen and served by helots.”
WIKIPEDIAFREDERICK LINDEMANN, 1ST VISCOUNT CHERWELL/EARLY LIFE, FAMILY AND PERSONALITY
https://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Lindemann,_1st_Viscount_Cherwell#Early_life,_family_and_personality
BRON
WIKIPEDIAFREDERICK LINDEMANN, 1ST VISCOUNT CHERWELL
https://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Lindemann,_1st_Viscount_Cherwell
”De Heloten (Oudgrieks: Εἵλωτες, Heilotes) waren de oorspronkelijke bewoners van het gebied rond Sparta; door de Spartanen werd deze pre-Dorische bevolking verslagen en tot slaaf gemaakt.”
WIKIPEDIAHELOTEN
WIKIPEDIAHELOTS
https://en.wikipedia.org/wiki/Helots
[101]
” Lindemann supported eugenics and held the working class, homosexuals, and blacks in contempt and supported sterilisation of the mentally incompetent ”
WIKIPEDIAFREDERICK LINDEMANN, 1ST VISCOUNT CHERWELL/EARLY LIFE, FAMILY AND PERSONALITY
https://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Lindemann,_1st_Viscount_Cherwell#Early_life,_family_and_personality
BRON
WIKIPEDIAFREDERICK LINDEMANN, 1ST VISCOUNT CHERWELL
https://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Lindemann,_1st_Viscount_Cherwell
[102]
”De nazi’s voerden talloze experimenten op mensen uit om hun genetische theorieën te testen. In de jaren 1930 en 1940 liet het naziregime honderdduizenden mensen die zwakzinnig werden bevonden gedwongen steriliseren, en doodde het tienduizenden gehandicapten die in instituten verbleven onder de noemer van een euthanasiebeleid. ”
WIKIPEDIAEUGENETICA/VOORSTANDERS EN POLITIEK IN DE 20E EEUW
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eugenetica#Voorstanders_en_politiek_in_de_20e_eeuw
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIAEUGENETICA
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eugenetica
[103]
”Lindemann was the second of three sons of Adolph Friedrich Lindemann, who had emigrated to the United Kingdom circa 1871[1] and became naturalised”
WIKIPEDIAFREDERICK LINDEMANN, 1ST VISCOUNT CHERWELL/EARLY LIFE, FAMILY AND PERSONALITY
https://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Lindemann,_1st_Viscount_Cherwell#Early_life,_family_and_personality
BRON
WIKIPEDIAFREDERICK LINDEMANN, 1ST VISCOUNT CHERWELL
https://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Lindemann,_1st_Viscount_Cherwell
[104]
”Toen Arthur Harris op een dag in de oorlog door de politie werd aangehouden, omdat hij veel te hard reed, zei de agent tegen hem:”Meneer, u had wel iemand dood kunnen rijden.”Harris volstond met het antwoord.”Jonge man, ik breng iedere nacht duizenden mensen om het leven’BLADZIJDE 116
BOEK DE HEMEL STOND IN BRANDStephan Burgdorff/Christian Habbe [redactie][Serie artikelen]De Geallieerde bombardementen op Nazi DuitslandStephan Burgdorff/Christian Habbe [redacteurs]
Aantal pagina’s:220Uitgever:Het SpectrumPlaats van uitgifte:UtrechtJaar van uitgifte:2004
DEEL 4
OORLOGSRECHT EN MORAAL
https://www.tracesofwar.com/books/1368/De-hemel-stond-in-brand.htm
”Vanaf 1942 vernietigden de geallieerden systematisch Duitse steden met brandbommen. Doel: met meer dan duizend bombardementen de moraal van de Duitse bevolking breken, in de hoop dat het in opstand komt tegen het nazi-regime. Steden als Hamburg en Dresden werden nagenoeg van de kaart geveegd. 600.000 burgers, 50.000 Duitse soldaten en 160.000 geallieerde piloten en bemanningsleden kwamen hierbij om het leven. Ondanks dit immense aantal slachtoffers, werd er na de oorlog meer gezwegen dan geschreven over deze zwarte bladzijde uit de oorlogsgeschiedenis. Zestig jaar later doorbreekt de redactie van het gezaghebbende Der Spiegel het taboe rond de Bombenkrieg. Aan de hand van nieuwe feiten, ontelbare getuigenissen en deskundige analyses wordt deze luchtoorlog eindelijk volledig en objectief onderzocht, zowel de hel op de grond als de angst bij de piloten. Waarom waren woongebieden het doelwit maar bleef de Duitse industrie gespaard? Was, en is, het moreel verantwoord om burgers te viseren ten tijde van oorlog? Werd het einde van de Tweede Wereldoorlog bespoedigd met deze genadeloze strategie? Der Spiegel publiceerde een artikelenreeks over de Bombenkrieg waarmee de discussie over dit gevoelige onderwerp hevig oplaaide. De redactie van het boek werd gecoördineerd door Stephan Burgdorff (1944) en Christian Habbe (1940), respectievelijk chef Special Topics en redacteur bij Der Spiegel.”
[105]
Lindemann believed that a small circle of the intelligent and the aristocratic should run the world, resulting in a peaceable and stable society, “led by supermen and served by helots.
WIKIPEDIAFREDERICK LINDEMANN, 1ST VISCOUNT CHERWELL/EARLY LIFE, FAMILY AND PERSONALITY
https://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Lindemann,_1st_Viscount_Cherwell#Early_life,_family_and_personality
BRON
WIKIPEDIAFREDERICK LINDEMANN, 1ST VISCOUNT CHERWELL
https://en.wikipedia.org/wiki/Frederick_Lindemann,_1st_Viscount_Cherwell
[106]
WIKIPEDIASIR ARTHUR HARRIS, 1ST BARONET/FIRST WORLD WAR
https://en.wikipedia.org/wiki/Sir_Arthur_Harris,_1st_Baronet#First_World_War
WIKIPEDIASIR ARTHUR HARRIS, 1ST BARONET/INTER-WAR YEARS
https://en.wikipedia.org/wiki/Sir_Arthur_Harris,_1st_Baronet#Inter-war_years
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIASIR ARTHUR HARRIS, 1ST BARONET
[107]
The Nazis entered this war under the rather childish delusion that they were going to bomb everyone else, and nobody was going to bomb them. At Rotterdam, London, Warsaw and half a hundred other places, they put their rather naive theory into operation. They sowed the wind, and now they are going to reap the whirlwind
WIKIPEDIASIR ARTHUR HARRIS, 1ST BARONET/SECOND WORLD WAR
https://en.wikipedia.org/wiki/Sir_Arthur_Harris,_1st_Baronet#Second_World_War
ORIGINELE BRONWIKIPEDIASIR ARTHUR HARRIS, 1ST BARONET
https://en.wikipedia.org/wiki/Sir_Arthur_Harris,_1st_Baronet
VARIANT, MAAR DEZELFDE STREKKING:
The Nazis entered this war under the rather childish delusion that they were going to bomb everyone else, and nobody was going to bomb them. At Rotterdam, London, Warsaw, and half a hundred other places, they put their rather naive theory into operation. They sowed the wind, and now they are going to reap the whirlwind.
- Statement of 1942, at the start of the bombing campaign against Germany, as quoted in “Sir Arthur Harris & The Lancaster Bomber” at The British Postal Museum and Archive
WIKIPEDIAARTHUR TRAVERS HARRIS
https://en.wikiquote.org/wiki/Arthur_Travers_Harris
[108]
OVER ”DE HEMEL STOND IN BRAND, ZIE NOOT 104
[109]
WIKIPEDIABUTT REPORT
https://en.wikipedia.org/wiki/Butt_Report
[110]
”Op 30 maart 1942 had Lindemann in een rapport voorgesteld de arbeiderswijken van alle 58 Duitse steden met meer dan 100 000 inwoners te bombarderen. Het Duitse moreel kon het beste worden ondergraven door burgers dakloos te maken en door de arbeidersklasse te treffen kon de ruggegraat van de Duitse oorlogsindustrie worden gebroken”
TROUWGEALLIEERDE OORLOGSMISDADEN EN DE LOGICA VAN DE OORLOG17 MAART 1995
”The truth about the failure of Bomber Command shook everyone. Senior RAF commanders argued that the Butt report’s statistics were faulty and commissioned another report, which was delivered by the Directorate of Bombing Operations on 22 September 1941; extrapolating from an analysis of the bomb damage inflicted on British cities, it calculated that the RAF could destroy the forty-three German towns with a population of more than 100,000 using a force of 4,000 bombers.”
WIKIPEDIABUTT REPORT/CONTEMPORARY DEBATE, DEHOUSING AND SINGLETON REPORT
https://en.wikipedia.org/wiki/Butt_Report#Contemporary_debate,_dehousing_and_Singleton_Report
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIABUTT REPORT
”On 30 March 1942 Professor Frederick Lindemann, Baron Cherwell, the British government’s chief scientific adviser, sent to the British prime ministerWinston Churchill a memorandum which after it had become accepted by the Cabinet became known as the dehousing paper.[a]
The paper was delivered during a debate within the British government about the most effective use of the nation’s resources in waging war on Germany—whether the Royal Air Force (RAF) should be reduced to allow more resources to go to the British Army and Royal Navy, or whether the strategic bombing option should be followed and expanded. The paper argued that from the analysis of the reaction of the British population to the Blitz, the demolition of people’s houses was the most effective way to affect their morale, even more effective than killing relatives”
WIKIPEDIA
DEHOUSING
[111]
WIKIPEDIA
AREA BOMBER DIRECTIVE
”Op basis van dat inzicht werd in februari 1942 een nieuwe richtlijn ten aanzien van bombardementsvluchten uitgevaardigd: de area bombing directive. Bomber Command, het onderdeel van de RAF dat verantwoordelijk was voor de bommenwerpers, kreeg de instructie om zich voortaan te richten op het moreel van de vijandelijke burgerbevolking. In dit nieuwe beleid speelde de zogenaamde “gebiedsbombardementen” een grote rol.”
BRABANTS HISTORISCH INFORMATIECENTRUM
STRATEGISCHE BOMBARDEMENTEN EN ”AREA BOMBING”
De RAF voerde zijn eerste strategische bombardement op Duitsland al uit op 15 mei 1940, onmiddellijk na het Duitse bombardement op Rotterdam. In september 1940 begon de Luftwaffe Britse steden aan te vallen. De Britten lieten dat niet onbeantwoord.
Churchill had het over de noodzaak van een absolutely devastating, exterminating attack by very heavy bombers from this country upon the Nazi homeland. Na de grote terugtrekking van de Britten vanuit Duinkerken, waren (zware) bommenwerpers namelijk nog het enige wapen waarmee Groot-Brittannië de Nazi’s op het continent kon bevechten.
Het was echter niet zo’n heel precies wapen: de Britse bommenwerpers waren met de toenmalige navigatiemiddelen niet goed in staat om specifieke oorlogsdoelen, zoals vliegvelden of wapenfabrieken, te vinden en te raken. Slechts een op de vijf vliegtuigen slaagde erin zijn bommen te laten vallen binnen een straal van 8 kilometer van het doel. Onder zulke omstandigheden was een bomaanval eigenlijk alleen effectief als die was gericht op doelen zo groot als hele steden.
Op basis van dat inzicht werd in februari 1942 een nieuwe richtlijn ten aanzien van bombardementsvluchten uitgevaardigd: de area bombing directive. Bomber Command, het onderdeel van de RAF dat verantwoordelijk was voor de bommenwerpers, kreeg de instructie om zich voortaan te richten op het moreel van de vijandelijke burgerbevolking. In dit nieuwe beleid speelde de zogenaamde “gebiedsbombardementen” een grote rol.
Vanaf dit moment waren de richtpunten voor bomaanvallen niet langer meer militaire of industriële installaties, maar een kerk of een andere opvallende plek in het centrum van industriesteden. Het hele stadsgebied was voortaan “doel”. En aangezien de meest effectieve manier om steden te vernietigen het in brand steken daarvan was, wierpen de bommenwerpers vanaf dat moment vooral brandbommen uit.
De nieuwe richtlijn bevatte een lijst met primaire doelen, zoals Essen, Duisburg, Düsseldorf en Keulen, en secundaire doelen als Braunschweig, Lübeck, Rostock, Bremen, Kiel, Hannover, Frankfurt, Mannheim, Stuttgart en Schweinfurt. Deze en andere Duitse steden zouden het in de jaren daarna zwaar te verduren krijgen.
[112]
WIKIPEDIA
SIR ARTHUR HARRIS, 1ST BARONET
WIKIPEDIA
FREDERICK LINDEMANN, 1ST VISCOUNT CHERWELL
[113]
”Zo wenste de charismatische premier eerst ”vernietigende” aanvallen op Duitse steden. Maar toen hij later films van brandende stadswijken zag, vroeg hij: ”Zijn we soms beesten? Gaan we niet te ver?”
BLADZIJDE 112
DEEL 4
OORLOGSRECHT EN MORAAL
110-115
DE HEMEL STOND IN BRAND
Ge Geallieerde bombardementen op Nazi Duitsland
Stephan Burgdorff/Christian Halbe [redactie]
artikelenreeks
[114]
”Een tapijtbombardement is een bombardement waarbij een groot aantal bommen wordt afgeworpen boven een doel, waarbij niet-individuele doelen worden aangevallen, maar hele doelgebieden. Tapijtbombardementen worden overwegend uitgevoerd met strategische bommenwerpers en het doel is vaak een grootstedelijk gebied. De dood van burgers wordt bij een dergelijke aanval op de koop toe genomen, of is uitdrukkelijk het doel van het bombardement. De techniek van tapijtbombardementen wordt ingezet om oorlogsindustrie uit te schakelen, om massieve verdedigingsstellingen uit te schakelen of om het moreel van de bevolking te breken.”
WIKIPEDIA
TAPIJTBOMBARDEMENT
”Op 14 februari 1942 werd het Area Bombing Directive vastgelegd, dat was ontwikkeld door de stafchef van de Britse luchtmacht, Charles Portal. Op dat moment had de RAF nog geen luchtoverwicht boven Duitsland. Bij de nachtelijke bombardementen waren precisieaanvallen nog onmogelijk, zodat gezocht werd naar andere methoden om de Duitse industrie maximale schade toe te brengen. Door de inzet van luchtmijnen en brandbommen boven dichtbevolkte gebieden werd getracht een vuurstorm te ontketenen. De directe aanvalsdoelen verschoven daarmee van industriële complexen naar woongebieden, waarbij de slachtoffers onder de burgerbevolking niet meer een bijzaak waren, maar het doel van het bombardement. De uitvoering van deze strategie werd opgedragen aan luchtmaarschalk Arthur Harris.”
WIKIPEDIA
TAPIJTBOMBARDEMENT/TWEEDE WERELDOORLOG
[115]
”De eerste aanval die volgens de strategie van het Area Bombing Directive werd uitgevoerd was het bombardement van Lübeck van 29 maart 1942. Deze werd gevolgd door diverse bombardementen op het Ruhrgebied.”
WIKIPEDIA
TAPIJTBOMBARDEMENT
[116]
The first ever 1,000 bomber raid by the RAF was conducted on Cologne on the night of 30/31 May 1942. Codenamed Operation Millennium, the massive raid was launched for two primary reasons…….
WIKIPEDIA
BOMBING OF COLOGNE IN WORLD WAR II/FIRST THOUSAND BOMBER RAID
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIA
BOMBING OF COLOGNE IN WORLD WAR II
[117]
” In de nacht van 30 op 31 mei 1942 werd de stad Keulen aangevallen met 1000 Britse bommenwerpers”
WIKIPEDIATAPIJTBOMBARDEMENT
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tapijtbombardement
[118]
”Het eerste bombardement op Keulen vond onder de codenaam Operation Millennium in mei 1942 plaats en veroorzaakte relatief weinig doden (minder dan vijfhonderd)”
DUITSLAND INSTITUUTBOMBARDEMENTEN OP STEDENTWEEDE WERELDOORLOG: 1939-1945
https://duitslandinstituut.nl/naslagwerk/76/bombardementen-op-steden#
De Duitsers zelf waren ermee begonnen: het Spaanse Guernica (1937), het Poolse Wielún (1939) en Rotterdam (1940) werden getroffen door een bommenregen en de Battle of Britain (1940-1941) kostte meer dan 25.000 burgerslachtoffers. Voornamelijk in Londen, maar ook in andere steden als Bristol, Liverpool, Birmingham en Coventry.
In 1944 en 1945 werden Duitse raketten V1’s en V2 ‘s vanaf het Europese vasteland vooral op Londen gericht. Ze waren weinig precies, met meer dan achtduizend burgerslachtoffers tot gevolg.
Al dan niet in reactie op de Duitse oorlogstactiek gingen de geallieerden over tot grootscheepse bombardementen op Duitse steden. In 1940 was Berlijn al gebombardeerd met relatief weinig doden tot gevolg. Van een geheel andere orde waren de planmatig uitgevoerde bombardementen die vanaf 1942 werden uitgevoerd onder de Britse commandant Arthur “Bomber” Harris.Het eerste bombardement op Keulen vond onder de codenaam Operation Millennium in mei 1942 plaats en veroorzaakte relatief weinig doden (minder dan vijfhonderd). Om die reden werden ingenieurs ingezet, die brandbommen moesten ontwikkelen, die zoveel mogelijk slachtoffers zouden veroorzaken. Dat de ingenieurs succes boekten bleek in 1943 bij de grote vuurstorm in Hamburg, waarbij circa 40.000 mensen om het leven kwamen.
Het bekendste bombardement was dat op Dresden, mede omdat het in februari 1945 plaatsvond, toen weinig mensen het meer verwachtten en er veel vluchtelingen in de stad waren. Er werden getallen genoemd van 300 duizend dodelijke slachtoffer, maar recent onderzoek heeft uitgewezen dat het er circa 25 duizend waren.
Na de oorlog lagen veel Duitse steden in puin. Niet alle steden werden op dezelfde manier weer opgebouwd. In Frankfurt am Main, Dortmund en Kassel werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om dwars door de stad uitvalswegen voor het autoverkeer te maken. In het centrum van Münster echter werd ervoor gekozen om het middeleeuwse stratenplan te behouden, inclusief de beeldbepalende arcaden. In Hamburg koos men ervoor om veel nieuwe gebouwen in de voor de stad kenmerkende rode baksteen op te trekken. En Dresden begon pas in 1994, na de val van de Muur, met de restauratie en reconstructie van de Frauenkriche.
EINDE STUK DUITSLAND INSTITUUT
”The first ever 1,000 bomber raid by the RAF was conducted on Cologne on the night of 30/31 May 1942. Codenamed Operation Millennium, the massive raid was launched for two primary reasons:
- It was expected that the devastation from such raids might be enough to knock Germany out of the war or at least severely damage German morale.[4]
- The raids were useful propaganda for the Allies and particularly for RAF Bomber Command head Arthur Harris’s concept of a Strategic Bombing Offensive. Bomber Command’s poor performance in bombing accuracy during 1941 had led to calls for the force to be split up and diverted to other urgent theatres e.g. the Battle of the Atlantic. A headline-grabbing heavy raid on Germany was a way for Harris to demonstrate to the War Cabinet that given the investment in numbers and technology Bomber Command could make a vital contribution to victory.”
WIKIPEDIABOMBING OF COLOGNE IN WORLD WAR II/FIRST 1000 BOMBER RAID
https://en.wikipedia.org/wiki/Bombing_of_Cologne_in_World_War_II#First_1,000_bomber_raid
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIABOMBING OF COLOGNE IN WORLD WAR I
https://en.wikipedia.org/wiki/Bombing_of_Cologne_in_World_War_II
[119]
”The German city of Cologne was bombed in 262 separate air raids[1] by the Allies during World War II, all by the Royal Air Force (RAF) but for a single failed post-capture test of a guided missile by the United States Army Air Forces.”
WIKIPEDIABOMBING OF COLOGNE IN WORLD WAR II
https://en.wikipedia.org/wiki/Bombing_of_Cologne_in_World_War_II
” 20,000 people died during the war in Cologne due to aerial bombardments.”
WIKIPEDIABOMBING OF COLOGNE IN WORLD WAR II
https://en.wikipedia.org/wiki/Bombing_of_Cologne_in_World_War_II
[120]
”Vanaf 1942 vernietigden de geallieerden systematisch Duitse steden met brandbommen. Doel: met meer dan duizend bombardementen de moraal van de Duitse bevolking breken, in de hoop dat het in opstand komt tegen het nazi-regime. Steden als Hamburg en Dresden werden nagenoeg van de kaart geveegd. 600.000 burgers, 50.000 Duitse soldaten en 160.000 geallieerde piloten en bemanningsleden kwamen hierbij om het leven. Ondanks dit immense aantal slachtoffers, werd er na de oorlog meer gezwegen dan geschreven over deze zwarte bladzijde uit de oorlogsgeschiedenis. Zestig jaar later doorbreekt de redactie van het gezaghebbende Der Spiegel het taboe rond de Bombenkrieg. Aan de hand van nieuwe feiten, ontelbare getuigenissen en deskundige analyses wordt deze luchtoorlog eindelijk volledig en objectief onderzocht, zowel de hel op de grond als de angst bij de piloten. Waarom waren woongebieden het doelwit maar bleef de Duitse industrie gespaard? Was, en is, het moreel verantwoord om burgers te viseren ten tijde van oorlog? Werd het einde van de Tweede Wereldoorlog bespoedigd met deze genadeloze strategie? Der Spiegel publiceerde een artikelenreeks over de Bombenkrieg waarmee de discussie over dit gevoelige onderwerp hevig oplaaide. De redactie van het boek werd gecoördineerd door Stephan Burgdorff (1944) en Christian Habbe (1940), respectievelijk chef Special Topics en redacteur bij Der Spiegel.”
BOEK DE HEMEL STOND IN BRANDStephan Burgdorff/Christian Habbe [redactie][Serie artikelen]De Geallieerde bombardementen op Nazi DuitslandStephan Burgdorff/Christian Habbe [redacteurs]
Aantal pagina’s:220Uitgever:Het SpectrumPlaats van uitgifte:UtrechtJaar van uitgifte:2004
BRANDBOMMEN OP DUITSE STEDEN
””Vanaf dit moment waren de richtpunten voor bomaanvallen niet langer meer militaire of industriële installaties, maar een kerk of een andere opvallende plek in het centrum van industriesteden. Het hele stadsgebied was voortaan “doel”. En aangezien de meest effectieve manier om steden te vernietigen het in brand steken daarvan was, wierpen de bommenwerpers vanaf dat moment vooral brandbommen uit.”
STRATEGISCHE BOMBARDEMENTEN EN ”AREA BOMBING”
De RAF voerde zijn eerste strategische bombardement op Duitsland al uit op 15 mei 1940, onmiddellijk na het Duitse bombardement op Rotterdam. In september 1940 begon de Luftwaffe Britse steden aan te vallen. De Britten lieten dat niet onbeantwoord.
Churchill had het over de noodzaak van een absolutely devastating, exterminating attack by very heavy bombers from this country upon the Nazi homeland. Na de grote terugtrekking van de Britten vanuit Duinkerken, waren (zware) bommenwerpers namelijk nog het enige wapen waarmee Groot-Brittannië de Nazi’s op het continent kon bevechten.Het was echter niet zo’n heel precies wapen: de Britse bommenwerpers waren met de toenmalige navigatiemiddelen niet goed in staat om specifieke oorlogsdoelen, zoals vliegvelden of wapenfabrieken, te vinden en te raken. Slechts een op de vijf vliegtuigen slaagde erin zijn bommen te laten vallen binnen een straal van 8 kilometer van het doel. Onder zulke omstandigheden was een bomaanval eigenlijk alleen effectief als die was gericht op doelen zo groot als hele steden.
Op basis van dat inzicht werd in februari 1942 een nieuwe richtlijn ten aanzien van bombardementsvluchten uitgevaardigd: de area bombing directive. Bomber Command, het onderdeel van de RAF dat verantwoordelijk was voor de bommenwerpers, kreeg de instructie om zich voortaan te richten op het moreel van de vijandelijke burgerbevolking. In dit nieuwe beleid speelde de zogenaamde “gebiedsbombardementen” een grote rol.
Vanaf dit moment waren de richtpunten voor bomaanvallen niet langer meer militaire of industriële installaties, maar een kerk of een andere opvallende plek in het centrum van industriesteden. Het hele stadsgebied was voortaan “doel”. En aangezien de meest effectieve manier om steden te vernietigen het in brand steken daarvan was, wierpen de bommenwerpers vanaf dat moment vooral brandbommen uit.De nieuwe richtlijn bevatte een lijst met primaire doelen, zoals Essen, Duisburg, Düsseldorf en Keulen, en secundaire doelen als Braunschweig, Lübeck, Rostock, Bremen, Kiel, Hannover, Frankfurt, Mannheim, Stuttgart en Schweinfurt. Deze en andere Duitse steden zouden het in de jaren daarna zwaar te verduren krijgen.
[121]
BOEK DE HEMEL STOND IN BRANDStephan Burgdorff/Christian Habbe [redactie][Serie artikelen]De Geallieerde bombardementen op Nazi DuitslandStephan Burgdorff/Christian Habbe [redacteurs]
Aantal pagina’s:220Uitgever:Het SpectrumPlaats van uitgifte:UtrechtJaar van uitgifte:2004
DEEL 3
VUURSTORMEN DOOR DUITSE STEDENBladzijde 63 t/m 108
https://www.tracesofwar.com/books/1368/De-hemel-stond-in-brand.htm
[122]
‘Op 23 januari 1943 werd het eindrapport van de Verenigde chefs van Staven overhandigd aan Churchill en Roosevelt. Het rapport had als titel De oorlogvoering in 1943. Het veiligstellen van de verbindingen over zee moet de hoogste prioriteit behouden. Een overzicht van de belangrijkste besluiten:
- Het belangrijkste doel voor de geallieerden was het verslaan van Karl Dönitz duikboten om zo de overwinning tegen de asmogendheden te verzekeren. Zonder de controle over de Atlantische Oceaan waren de geallieerden niet in de mogelijkheid om hun plannen tot grootschalige landingsoperaties uit te voeren en kon men Groot-Brittannië niet voorzien van voedsel en de strategische grondstoffen, materieel en manschappen.
- De Russische strijdkrachten zou worden gesteund door zo veel mogelijk materiaal en voorraden naar Rusland te vervoeren.
- Voor het Middellandse Zeegebied was de hoofdlijn de bezetting van Sicilië met als doel de verbindingslijn via de Middellandse Zee veiliger te maken en de Duitse druk op het Russisch front te verminderen.
- Het ontketenen van een zwaar luchtoffensief tegen de Duitse oorlogsindustrie vanuit Groot-Brittannië.
- Het uitvoeren van aanvalsoperaties op het Europees vasteland indien er manschappen en amfibiematerieel beschikbaar is.
- Het plannen en verzamelen van een zo sterk mogelijke strijdmacht die gereed moet staan om een invasie op het Europees continent uit te voeren zodra de Duitsers voldoende verzwakt zijn.”’
WIKIPEDIACONFERENTIE VAN CASABLANCA/DE BESLUITEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Conferentie_van_Casablanca#De_besluiten
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIACONFERENTIE VAN CASABLANCA
https://nl.wikipedia.org/wiki/Conferentie_van_Casablanca
‘Op de conferentie van Casablanca begin 1943 besloten de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk tot een gecombineerd bombardementsoffensief tegen Duitsland”
WIKIPEDIATAPIJTBOMBARDEMENT/TWEEDE WERELDOORLOG
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tapijtbombardement
”De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk besluiten in 1944 om de Duitse steden op uitgebreide schaal en systematisch te bombarderen om het Duitse volk te demoraliseren en de oorlog te beëindigen. De bombardementen leiden tot honderdduizenden burgerdoden en verwoeste steden”
VPRO PROBGRAMMA’SIN EUROPA, AFL 201945-DUITSLAND 7 RUSLAND
https://www.vpro.nl/programmas/in-europa/kijk/afleveringen/2007-2009/1945-duitsland-rusland.html
TEKST
Het nazi-monster is overwonnen, maar wat te doen met de Duitsers? Bestaat er zoiets als een recht op wraak? Het Duitse volk krijgt er hoe dan ook ongenadig van langs tegen het einde van en in de eerste jaren na de oorlog. Kun je hierover spreken zonder de slachtoffers van de Holocaust tekort te doen?
Sasza Malko, de pools-joodse researcher van In Europa, komt in opstand: De Duitsers hebben volgens hem tot in de achtste generatie nog drie keer zoveel pijn verdiend. Toch gaat hij mee naar een oud-officier van het Russische leger die het jarenlange stilzwijgen verbreekt en vertelt over de massale verkrachtingen door zijn soldaten van Duitse vrouwen. Waren het “incidenten” of een bewuste vernedering van de vijand?
En wat te denken van “moral bombing”, de geallieerde tactiek om Duitse steden – zoals Dresden – net zolang te bombarderen tot de bevolking op zijn knieën om genade zou smeken? Over smerige methoden in de strijd tegen een smerige vijand.
De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk besluiten in 1944 om de Duitse steden op uitgebreide schaal en systematisch te bombarderen om het Duitse volk te demoraliseren en de oorlog te beëindigen. De bombardementen leiden tot honderdduizenden burgerdoden en verwoeste steden. De soldaten van het leger van de Sovjet-Unie verkrachten, martelen en doden op massale schaal Duitse burgers bij hun opmars door Duitsland in 1944 en 1945 met toestemming van de Russische officieren.
Met een e-mail van de Pools-Joodse researcher van ‘In Europa’, Sasza Malko, door hemzelf voorgelezen, waarin hij zegt dat de Duitsers bombardementen en lijden verdienen.
EINDE ARTIKEL[123]
WIKIPEDIAATOMIC BOMBINGS OF HIROSHIMA AND NAGASAKI
https://en.wikipedia.org/wiki/Atomic_bombings_of_Hiroshima_and_Nagasaki
[124]
”De asmogendheden, ook wel de as genoemd, vormden voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog een alliantie, waarvan de kern bestond uit Duitsland, Italië en Japan.”
WIKIPEDIAASMOGENDHEDEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Asmogendheden#:~:text=De%20asmogendheden%2C%20ook%20wel%20de,uit%20Duitsland%2C%20Itali%C3%AB%20en%20Japan.
[125]
”Ook in Azië werden tapijtbombardementen uitgevoerd, in het bijzonder door de Amerikaanse luchtmacht tegen Japan. Bij het bombardement op Tokio op 9 en 10 maart 1945 kwamen ongeveer 100.000 mensen om het leven”
WIKIPEDIATAPIJTBOMBARDEMENT/TWEEDE WERELDOORLOG
[126]
”Tegen Japan werden voor het eerst napalmbommen gebruikt, die grootschalige branden en vuurstormen veroorzaakten in de voornamelijk met hout gebouwde woonwijken.
WIKIPEDIATAPIJTBOMBARDEMENT/TWEEDE WERELDOORLOG
WIKIPEDIANAPALM
https://nl.wikipedia.org/wiki/Napalm
[127]
”Tegen Japan werden voor het eerst napalmbommen gebruikt, die grootschalige branden en vuurstormen veroorzaakten in de voornamelijk met hout gebouwde woonwijken.”
WIKIPEDIATAPIJTBOMBARDEMENT/TWEEDE WERELDOORLOG
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tapijtbombardement
[128]
WIKIPEDIAOPERATIE BARBAROSSA
[129]
WIKIPEDIAMOLOTOV-RIBBENTROP PACT
https://en.wikipedia.org/wiki/Molotov%E2%80%93Ribbentrop_Pact
[130]
”Daarop gaat hij in, evenals op geallieerde schendingen van de Conventie van Genève, zoals de massale verkrachtingen van Duitse vrouwen bij de Sovjet-opmars in het oosten van Duitsland…….”
TROUW17 MAART 1995
TEKST
Wim Berkelaar: De schaduw van de bevrijders. Walburg Pers, Zutphen; 176 blz. – ¿ 39,50.HUIB GOUDRIAAN17 maart 1995, 0:00
Lagerhuis en publiek kregen een andere, dubbelzinnige uitleg. De minister van luchtvaart antwoordde parlementariërs die wilden weten of de bombardementen op woonwijken moreel verantwoord waren, dat het ging om de uitschakeling van ‘militaire doelen’. Suggesties dat de regering de Duitse arbeidersklasse dakloos wilde maken, noemde hij ‘absurd’. De historicus Wim Berkelaar maakt nu duidelijk, in ‘De schaduw van de bevrijders – geallieerde oorlogsmisdaden tijdens de Tweede Wereldoorlog’, dat professor F. A. Lindemann, wetenschappelijk adviseur van de Britse oorlogsleider Churchill, de theoretische basis legde voor de inferno’s aangericht in de Duitse steden.
Op 30 maart 1942 had Lindemann in een rapport voorgesteld de arbeiderswijken van alle 58 Duitse steden met meer dan 100 000 inwoners te bombarderen. Het Duitse moreel kon het beste worden ondergraven door burgers dakloos te maken en door de arbeidersklasse te treffen kon de ruggegraat van de Duitse oorlogsindustrie worden gebroken. Sommige deskundigen wezen het rapport als onverantwoord en ondeskundig af, maar Bombercommand van de RAF vatte het op als een steuntje in de rug. Luchtmachtbevelhebber Arthur (‘Bomber’) Harris was dus niet de geestelijk vader van de bombardementen, maar gaf er wèl overtuigd, en militair-technisch doeltreffend, uitvoering aan.
Waren de Britten, met Churchill voorop, zich er niet van bewust dat alsmaar krachtiger bombarderen van ‘open’ steden (zonder militair karakter) moreel verwerpelijk was en in strijd met het Landoorlogreglement? Berkelaar beantwoordt deze en andere vragen met het blootleggen van de zich ontwikkelende ‘logica van de oorlog’, waarin wie wind zaait (zoals de Luftwaffe in 1940 boven Engeland deed) storm oogst. Churchill besloot dat terugslaan met massale luchtbombardementen de enige kans bood Hitler ‘af te stoppen’. Tenslotte kwamen de Britten, met de zienswijze dat ook arbeiders in de bewapeningsindustrie militair actief zijn, op het hellend vlak naar oorlogsmisdaden. Na de oorlog daagde het inzicht dat het bombarderen van burgerdoelen niet alleen ethisch onverantwoord was. Ook bleek dat het Duitse moreel allerminst was ondermijnd en dat de bevolking juist vijandiger was geworden jegens de geallieerden.
In 1992 oordeelde de Times – die in 1943 verontschuldigend schreef dat bij het raken van militaire doelen ‘burgerslachtoffers onvermijdelijk zijn’ – dat de bombardementsstrategie ‘een zwarte bladzij was in de Britse oorlogsgeschiedenis’. De voortgaande bewustwording van wat mensen elkaar in oorlogen aandoen, ook in een ‘rechtvaardige oorlog’, biedt enige hoop.
Wim Berkelaar vond in de 55e herdenking van de Tweede Wereldoorlog voldoende aanleiding om het hete hangijzer van de geallieerde oorlogsmisdaden in die oorlog op te pakken. In zijn Woord vooraf legt hij uit de bevrijders niet te willen aanklagen. Het is nog minder zijn bedoeling op slinkse wijze de Duitse oorlogsmisdaden goed te praten. Hij wilde het geallieerde optreden toetsen aan het geldende oorlogsrecht. Daarop gaat hij in, evenals op geallieerde schendingen van de Conventie van Genève, zoals de massale verkrachtingen van Duitse vrouwen bij de Sovjet-opmars in het oosten van Duitsland, de Poolse misdaden tegen Duitsers in 1939, de Sovjetrussische moord op 20 000 Poolse officieren in Katyn, de slechte behandeling van krijgsgevangenen door de geallieerden in 1945, en de tragedie van de Britse uitlevering van 25 000 anti-communistische kozakken aan de Sovjet-Unie in 1945 en 1946.
Minder bekend is dat geallieerde soldaten zich in 1944 in het bevrijde zuiden van Nederland schuldig maakten aan plunderingen en vernielingen. Het Militair Gezag, het overgangsregime ingesteld door de regering in Londen, registreerde tientallen klachten van burgers over plunderingen en diefstallen door Amerikaanse, Canadese en Britse militairen. Burgemeester Gerards van Ubbergen stuurde het Militair Gezag eind december 1944 negentien rapporten over geallieerde plunderingen. Hij schreef: “De aangetroffen toestanden tarten iedere beschrijving. Hier is geen sprake meer van plundering of diefstal, maar van op de meest brute en grove wijze aangerichte verwoestingen en vernielingen.” Berkelaar brengt een noodzakelijke nuancering aan: “Er kwam niet of nauwelijks geweld aan te pas en de plunderingen kunnen beter ‘schendingen van het oorlogsrecht’ dan ‘oorlogsmisdaden’ worden genoemd.” Niettemin, de misdragingen beroofden bij de betrokken Nederlanders de bevrijders van hun aureool, ook al hadden betrekkelijk weinigen zich eraan schuldig gemaakt.
[131]
”Babi Jar (Oekraïens: Бабин Яр, Babyn Jar; Russisch: Бабий Яр, Babi Jar) is een ravijn in Kiev. In 1941 werden er door de nazi’s meer dan 100.000 mensen (meest Joden) vermoord (sommige bronnen vermelden 250.000 slachtoffers)”
WIKIPEDIA
BLOEDBAD VAN BABI JAR
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bloedbad_van_Babi_Jar
[132]
”The Blitz was a German bombing campaign against the United Kingdom in 1940 and 1941, during the Second World War. The term was first used by the British press and is the German word for ‘lightning”
WIKIPEDIATHE BLITZ
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Blitz#:~:text=The%20Blitz%20was%20a%20German,German%20word%20for%20’lightning’.
[133]
”In 1944 en 1945 werden Duitse raketten V1’s en V2 ‘s vanaf het Europese vasteland vooral op Londen gericht.”
DUITSLAND INSTITUUTBOMBARDEMENTEN OP STEDEN
https://duitslandinstituut.nl/naslagwerk/76/bombardementen-op-steden#
TEKST
Tweede Wereldoorlog: 1939-1945
De Duitsers zelf waren ermee begonnen: het Spaanse Guernica (1937), het Poolse Wielún (1939) en Rotterdam (1940) werden getroffen door een bommenregen en de Battle of Britain (1940-1941) kostte meer dan 25.000 burgerslachtoffers. Voornamelijk in Londen, maar ook in andere steden als Bristol, Liverpool, Birmingham en Coventry.
In 1944 en 1945 werden Duitse raketten V1’s en V2 ‘s vanaf het Europese vasteland vooral op Londen gericht. Ze waren weinig precies, met meer dan achtduizend burgerslachtoffers tot gevolg.
Al dan niet in reactie op de Duitse oorlogstactiek gingen de geallieerden over tot grootscheepse bombardementen op Duitse steden. In 1940 was Berlijn al gebombardeerd met relatief weinig doden tot gevolg. Van een geheel andere orde waren de planmatig uitgevoerde bombardementen die vanaf 1942 werden uitgevoerd onder de Britse commandant Arthur “Bomber” Harris.
Het eerste bombardement op Keulen vond onder de codenaam Operation Millennium in mei 1942 plaats en veroorzaakte relatief weinig doden (minder dan vijfhonderd). Om die reden werden ingenieurs ingezet, die brandbommen moesten ontwikkelen, die zoveel mogelijk slachtoffers zouden veroorzaken. Dat de ingenieurs succes boekten bleek in 1943 bij de grote vuurstorm in Hamburg, waarbij circa 40.000 mensen om het leven kwamen.
Het bekendste bombardement was dat op Dresden, mede omdat het in februari 1945 plaatsvond, toen weinig mensen het meer verwachtten en er veel vluchtelingen in de stad waren. Er werden getallen genoemd van 300 duizend dodelijke slachtoffer, maar recent onderzoek heeft uitgewezen dat het er circa 25 duizend waren.
Na de oorlog lagen veel Duitse steden in puin. Niet alle steden werden op dezelfde manier weer opgebouwd. In Frankfurt am Main, Dortmund en Kassel werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om dwars door de stad uitvalswegen voor het autoverkeer te maken. In het centrum van Münster echter werd ervoor gekozen om het middeleeuwse stratenplan te behouden, inclusief de beeldbepalende arcaden. In Hamburg koos men ervoor om veel nieuwe gebouwen in de voor de stad kenmerkende rode baksteen op te trekken. En Dresden begon pas in 1994, na de val van de Muur, met de restauratie en reconstructie van de Frauenkriche.
EINDE ARTIKEL
[134]
”In 1944 en 1945 werden Duitse raketten V1’s en V2 ‘s vanaf het Europese vasteland vooral op Londen gericht. Ze waren weinig precies, met meer dan achtduizend burgerslachtoffers tot gevolg.”
DUITSLAND INSTITUUTBOMBARDEMENTEN OP STEDEN
https://duitslandinstituut.nl/naslagwerk/76/bombardementen-op-steden#
[135]
WIKIPEDIASTRATEGIC BOMBING DURING WORLD WAR II
https://en.wikipedia.org/wiki/Strategic_bombing_during_World_War_II
[136]
”Eindscore: circa een half miljoen gedode burgers waaronder begrepen 75000 kinderen jonger dan veertien jaar.”
TROUWDE GEALLIEERDE OORLOGSMISDADEN ZIJN NOG STEEDS ONBESPREEKBAAR2 AUGUSTUS 2003
https://www.trouw.nl/nieuws/de-geallieerde-oorlogsmisdaden-zijn-nog-steeds-onbespreekbaar~bb74ca08/
TEKST
Het is deze week precies zestig jaar geleden dat Hamburg vanuit de lucht werd verwoest. Met een serie massale bombardementen slaagden een Britse en een Amerikaanse luchtvloot erin de duizenden brandhaarden tot een vuurstorm aan te wakkeren, een vuurzee met de doorsnee van meerdere kilometers en de kracht van een orkaan. Van de stad van 1,8 miljoen inwoners werd de helft van de gebouwen totaal verwoest en dertig procent beschadigd. 40000 burgers, voor een aanzienlijk deel vrouwen en kinderen, kwamen om het leven. Velen stikten in hun schuilplaatsen of verbrandden levend.
In de editie van vorige week besprak Gerbert van Loenen deze catastrofe uit 1943 aan de hand van de herdenkingen die momenteel in Hamburg worden gehouden. Zijn artikel bracht mij ertoe te doen wat ik al langer van plan was: het vorig jaar verschenen boek van Jörg Friedrich, Der Brand, eindelijk eens te lezen. De ondertitel geeft het thema weer: Deutschland im Bombenkrieg 1940-1945.Friedrich is een gerenommeerd historicus die zich onder meer uitvoerig heeft beziggehouden met de geschiedenis van de nazi-misdaden. Met zijn recente boek heeft hij echter deze platgetreden paden verlaten en een onderwerp ter hand genomen waarover de afgelopen halve eeuw vrijwel niets is gepubliceerd: de systematische verwoesting van de Duitse steden in de Tweede Wereldoorlog.
Het is een voortreffelijk boek geworden, uitstekend gedocumenteerd en geschreven in een robuuste stijl die hier en daar een onderdrukte woede verraadt. Het kon niet uitblijven. Om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen van de uitwerking van de letterlijk duizenden bombardementen op de Duitse burgerbevolking, kreeg Friedrich telkens weer scènes onder ogen die in Dante’s Hel niet hadden misstaan.
Anderzijds verwierf hij inzicht in de motieven en plannen van de ontdekkingsreis die de mening bevestigde, al in 1958 door de historicus Golo Mann geformuleerd: met hun verwoesting van de Duitse steden hebben de geallieerden Hitlers meedogenloosheid geïmiteerd: ,,Deze nachtelijke massamoorden op burgers lieten zien hoe diep de publieke moraal was gezonken”.
Met name de Britse oorlogsleiders komen er bij Friedrich slecht af. Winston Churchill, de meest gevierde staatsman van de 20ste eeuw, verschijnt bij hem als een bloeddorstig heerschap, dat al in juni 1940 aankondigt Duitsland in ‘een woestijn’ te zullen veranderen; die bij gebrek aan militaire mogelijkheden te land, alle kaarten zet op de luchtoorlog en droomt van een ‘absoluut verwoestende uitroeiingsaanval (exterminating attack) door zeer zware bommenwerpers’; die in maart 1944 zelfs gecharmeerd raakt van een nóg ‘absoluter’, een bacteriologisch wapen en meteen in Amerika een order plaatst voor een half miljoen miltvuurbommen. De invasie in Normandië, een paar maanden later, verhinderde het gebruik van dit ultieme vernietigingsmiddel.
Even naargeestig is het beeld dat Friedrich ontwerpt van de chef van het Bomber Command, luchtmaarschalk Arthur Harris. Na betrekkelijk korte tijd verliest deze alle interesse voor het bombarderen van militaire en industriële installaties om zich geheel te concentreren op zijn enige doel: het veranderen van alle Duitse steden en vooral de kwetsbare oude binnensteden in puinhopen.
Even fascinerend als onthutsend is Friedrichs beschrijving van het consequent speuren naar methoden om zoveel mogelijk schade aan te richten. Het meest effectief blijkt het eerst afwerpen van brisantbommen waardoor de gebouwen worden beschadigd, het vervolgens strooien met honderdduizenden brandbommen, om te eindigen met vertraagd exploderende bommen die het blus- en reddingswerk belemmeren.
Slechts één ding stond vast: alles moest kapot. Aanvankelijk gold als doel het breken van het Duitse moreel, maar in de laatste oorlogsperiode was dat zelfbedrog gebleken. Toch vond in die negen maanden dat de geallieerden al op het continent stonden, de helft van alle bombardementen plaats, een orgie van verwoesting zonder enig militair doel, een orgie van moordlust ook want gegeven de inmiddels zeer verzwakte en soms afwezige Duitse afweer, konden de geallieerde vliegers vrij opereren. Ze voerden in feite massa-executies uit. Zo in Pforzheim, dat op 24 februari 1945 werd ausradiert: van de 65000 inwoners stierven er die nacht 20277.
De bekendgeworden verwoesting van Dresden in diezelfde maand, die ongeveer 40000 mensen het leven kostte, was geen ongelukkige uitzondering. Seriemoordenaar Arthur Harris werkte eenvoudig zijn programma af. Eindscore: circa een half miljoen gedode burgers waaronder begrepen 75000 kinderen jonger dan veertien jaar.
Als dit geen oorlogsmisdadigheid is, wat dan wel? Maar zo wordt het niet gezien. Bomber Harris kreeg nog in 1992 zijn standbeeld in Londen, geplaatst nabij de kerk van St. Clemens Danes. God is met hem. En Jörg Friedrich, die de misdaden nauwgezet in kaart bracht, weigerde desgevraagd de term te gebruiken.
Als de Duitsers, met hun barbaarse oorlogsverleden, verkiezen te zwijgen, dan is dat voor alle anderen reden te meer om de scheefhangende geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog eindelijk eens recht te trekken. Indien geen morele opdracht, dan toch een zaak van wetenschappelijke integriteit.
EINDE ARTIKEL
”In World War II approximately 410,000 German civilians were killed by Allied air raids”
UNIVERSITY OF EXETERCENTRE FOR THE STUDY OF WAR, STATE AND SOCIETYBOMBING, STATES AND PEOPLES IN WESTERN EUROPE 1940-1945THE BOMBING OF GERMANY 1940-1945
https://humanities.exeter.ac.uk/history/research/centres/warstateandsociety/projects/bombing/germany/
Allied air-strikes and civil mood in Germany
In World War II approximately 410,000 German civilians were killed by Allied air raids. From July 1944 to January 1945, an average of 13,536 people were killed every month. In Hamburg alone about 49,000 civilians were killed by Allied bombing, and in Berlin about 35,000. During a single attack carried out at night from February 1st to 14th 1945, more than 20,000 civilians were killed in Dresden . But not only cities had fallen victim to the Allies’ strategic bombing.
The medium-sized town of Nordhausen lost about 20% of its population in one night attack in May 1945, Pfortzheim lost 22%. Numerous cities, medium-sized towns and small towns had been the target of the Royal Air Force (RAF) and the US-Air Force (USAAF), amongst them Karlsruhe, Stuttgart, Essen, Bremen, Wilhelmshaven, Emden, Duisburg, Hamburg, Saarbrucken, Düsseldorf, Osnabrück, Mainz, Lübeck, Münster, Kassel, Cologne, Schweinfurt, Jena, Darmstadt, Krefeld, Leipzig, Dresden, Brunswick, Munich, Magdeburg, Aschersleben, Halberstadt, Chemnitz, Halle, Plauen, Dessau, Potsdam, Erfurt, but also towns like Cailsheim, Freudenstadt and Hildesheim.
Even small villages had no reason to feel safe. They were attacked too, either by accident, as substitutes for another target, or because of local industry, as in the case of the “Deutsche Gasolin AG”, an oil refinery in the village of Dollbergen , situated about 30 kilometers east of Hanover , with only about 1,400 inhabitants.
In Hanover nearly 250,000 people lost their apartment in the night-attack from October 8th to 9th 1943. During that time Berlin counted approximately 400,000 homeless, and only a few months later, in March 1944, they counted almost 1.5 million. Furthermore a large number of people had been indirectly affected by Allied air-assaults. Allied bomber squadrons crossed a number of cities and towns on their way to the target, causing air-alarms and people getting up in the middle of the night, heading to the bunker or cellar. In some cases people could watch the attack of another city or town nearby. Other towns and villages served as lodging for the evacuees. At the end of war, in West Germany alone, about 4 to 5 million people were still living in evacuation lodgings.
One is inclined to think that such a comprehensive bombing campaign was likely to have a most devastating effect on the enemy’s civil population. Eventually a significant effect on industrial production could be achieved, either by destruction of the production plants or by a negative physical and psychological effect on its labour. Civil devastation would result in civil unrest and public uprise against the Nazi regime. At least that was what the Allies were hoping for.
And yet Allied assaults had no significant effect on German production until the last year of the war. German industry unexpectedly counterbalanced the destruction of a number of their plants by a further increase in productivity. All the same, German workers suffered under the bombing, but were attracted by special food and luxury rations.
Nevertheless it is inconceivable that Allied air raids did not have an effect on the population’s attitude to war and the Nazi regime. In practice, aside from the diminution of industrial production, the declared goal of the Allied raids was to weaken the population’s morale and to shake the very foundations of the regime. Even though the German leaders were likewise expecting public unrest and rebellion caused by air-war, it never occurred.
Jörg Friedrich claims that the emergency situation tied Volk and regime to each other. There are, however, some cogent reasons against this thesis. Although no general rejection of National Socialism occurred, latest research suggest a decrease in positive public statements in favour of the regime. But the absence of greater effects on social and public order asks for explanation.
Cultural history perceives war as a social process, stretching over the boundaries of a pure military context. Therefore a change of research perspective is necessary, from considering the pure course of historical event, process and structure, to a concrete form of experienced, perceived reality. This section of the project “Bombing, States and Peoples in Western Europe (1940-1945)” will investigate how the course of war, especially the air-war, influenced the attitude and political outlook of the German civil population. For this purpose, the specific conditions of general social life and the protagonists’ individual circumstances which structure war experience and that are themselves modified by war will be reconstructed. The experience of war by the civil population, the question of perception and interpretation, the patterns of reference and given options to act are important correctives to history from above.
As part of this, the individual feelings and perceptions, collective mentalities, social consciousness and “Lebenswelten” (lived-in worlds) will be investigated. Although the reports of the Sicherheitsdienst (SD) on the mood of the population are of incalculable importance for the examination of attitude in the Third Reich, one has to assume that delicate matters, such as private political opinions, were likely to be kept out of the public domain. Living under a totalitarian regime one had to be aware of the constant presence of the secret service, the Gestapo or their potential informants, who were only too ready to denounce their fellow citizens. This is confirmed by the assessments of the SD and the observers of the Wehrmacht employed at the home-front during the last year of the war.
It may be assumed then that criticism often did not leave the immediate family, or in a process of internalization has been entrusted to a diary only. The analysis of ego-documents such as letters, diaries and private reports should therefore fill the gaps in secret service-reports. These sources give an insight into the everyday wartime experience. The close-up perspective of non-combatants directly or indirectly involved in war events can be examined. Just as the understanding of contemporary experience has been determined by existing patterns of interpretation, those patterns themselves have been shaped by established figures of personal experience. Every new experience, however, offers the possibility of checking pre-existing patterns of interpretation. The sources indicate that observations on the home front, experiences under the bombs and information on strategic bombing from all parts of Germany , influenced people’s evaluation of the regime. The fact that Allied bomber squadrons succeeded in bomb ing German cities indicated military incompetence on behalf of the Wehrmacht. A shortage or delay in supply, caused by a destroyed infrastructure or the special additional needs of those who had lost their homes and property as a result of bombing caused doubts concerning the ability of the regime to take care of its people. The situation of crisis on the home front seemed to have put the Nazi regime to the test. So Niklas Luhmann’s meaning when he expressed experience as the “ongoing reconstruction of sense-like constituted reality that is worked off by disappointments” becomes clear. The process of collecting experiences simultaneously reflects remembered past, the interpretation of the contemporary and concepts and expectations for the future.
Even though there are numerous existing reports on single Allied air assaults in Germany , the Allies’ objectives concerning public morale, their effect or the reasons for their possible failure have never been closely examined. The project aims to fill this gap in World War historiography.
ZIE LINK
UNIVERSITY OF EXETER
THE BOMBING OF GERMANY 1940-1945 EXHIBITION
https://humanities.exeter.ac.uk/media/universityofexeter/collegeofhumanities/history/researchcentres/centreforthestudyofwarstateandsociety/bombing/THE_BOMBING_OF_GERMANY.pdf [137]
”In World War II approximately 410,000 German civilians were killed by Allied air raids. From July 1944 to January 1945, an average of 13,536 people were killed every month. In Hamburg alone about 49,000 civilians were killed by Allied bombing, and in Berlin about 35,000.”
UNIVERSITY OF EXETERCENTRE FOR THE STUDY OF WAR, STATE AND SOCIETYBOMBING, STATES AND PEOPLES IN WESTERN EUROPE 1940-1945THE BOMBING OF GERMANY 1940-1945
https://humanities.exeter.ac.uk/history/research/centres/warstateandsociety/projects/bombing/germany/
[138]
‘Bombardementen als die op Rotterdam, Coventry, Hamburg en Dresden zijn tot op de dag van vandaag zeer omstreden: was het oorlogsvoering volgens de conventies van Genève, of waren het oorlogsmisdaden?”
WIKIPEDIABOMBARDEMENT OP DRESDEN/EVALUATIE
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bombardement_op_Dresden#Evaluatie
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIABOMBARDEMENT OP DRESDEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bombardement_op_Dresden
”Critics of the bombing have asserted that Dresden was a cultural landmark while downplaying its strategic significance, and claim that the attacks were indiscriminate area bombing and not proportionate to the military gains.[9][10][11] Some have claimed that the raid constituted a war crime”
WIKIPEDIABOMBING OF DRESDEN IN WORLD WAR II
https://en.wikipedia.org/wiki/Bombing_of_Dresden_in_World_War_II
[139]
”Van de stad van 1,8 miljoen inwoners werd de helft van de gebouwen totaal verwoest en dertig procent beschadigd. 40000 burgers, voor een aanzienlijk deel vrouwen en kinderen, kwamen om het leven. Velen stikten in hun schuilplaatsen of verbrandden levend.”
TROUWDE GEALLIEERDE OORLOGSMISDADEN ZIJN NOG STEEDS ONBESPREEKBAAR2 AUGUSTUS 2003
https://www.trouw.nl/nieuws/de-geallieerde-oorlogsmisdaden-zijn-nog-steeds-onbespreekbaar~bb74ca08/
[140]
” The bombing of Dresden was a British–American aerial bombing attack on the city of Dresden, the capital of the German state of Saxony, during World War II. In four raids between 13 and 15 February 1945, 722 heavy bombers of the British Royal Air Force (RAF) and 527 of the United States Army Air Forces (USAAF) dropped more than 3,900 tons of high-explosive bombs and incendiary devices on the city.[1] The bombing and the resulting firestorm destroyed more than 1,600 acres (6.5 km2) of the city centre ”
WIKIPEDIABOMBING OF DRESDEN IN WORLD WAR II
https://en.wikipedia.org/wiki/Bombing_of_Dresden_in_World_War_II
[141]
What do I think of Western civilization? I think it would be a very good idea.”
Mahatma Gandhi
https://www.brainyquote.com/quotes/mahatma_gandhi_141784
[142]
The medium-sized town of Nordhausen lost about 20% of its population in one night attack in May 1945, ”
UNIVERSITY OF EXETERCENTRE FOR THE STUDY OF WAR, STATE AND SOCIETYBOMBING, STATES AND PEOPLES IN WESTERN EUROPE 1940-1945THE BOMBING OF GERMANY 1940-1945
https://humanities.exeter.ac.uk/history/research/centres/warstateandsociety/projects/bombing/germany/
[143]
”The medium-sized town of Nordhausen lost about 20% of its population in one night attack in May 1945, Pfortzheim lost 22%
UNIVERSITY OF EXETERCENTRE FOR THE STUDY OF WAR, STATE AND SOCIETYBOMBING, STATES AND PEOPLES IN WESTERN EUROPE 1940-1945THE BOMBING OF GERMANY 1940-1945
https://humanities.exeter.ac.uk/history/research/centres/warstateandsociety/projects/bombing/germany/
”Pforzheim (German pronunciation: [ˈpfɔʁtshaɪm] (listen)) is a city of over 125,000 inhabitants in the federal state of Baden-Württemberg, in the southwest of Germany.”
WIKIPEDIAPFORZHEIM
https://en.wikipedia.org/wiki/Pforzheim
[144]
” Numerous cities, medium-sized towns and small towns had been the target of the Royal Air Force (RAF) and the US-Air Force (USAAF), amongst them Karlsruhe, Stuttgart, Essen, Bremen, Wilhelmshaven, Emden, Duisburg, Hamburg, Saarbrucken, Düsseldorf, Osnabrück, Mainz, Lübeck, Münster, Kassel, Cologne, Schweinfurt, Jena, Darmstadt, Krefeld, Leipzig, Dresden, Brunswick, Munich, Magdeburg, Aschersleben, Halberstadt, Chemnitz, Halle, Plauen, Dessau, Potsdam, Erfurt, but also towns like Cailsheim, Freudenstadt and Hildesheim ”
UNIVERSITY OF EXETERCENTRE FOR THE STUDY OF WAR, STATE AND SOCIETYBOMBING, STATES AND PEOPLES IN WESTERN EUROPE 1940-1945THE BOMBING OF GERMANY 1940-1945
https://humanities.exeter.ac.uk/history/research/centres/warstateandsociety/projects/bombing/germany/
[145]
”In Hanover nearly 250,000 people lost their apartment in the night-attack from October 8th to 9th 1943. During that time Berlin counted approximately 400,000 homeless, and only a few months later, in March 1944, they counted almost 1.5 million”
UNIVERSITY OF EXETERCENTRE FOR THE STUDY OF WAR, STATE AND SOCIETYBOMBING, STATES AND PEOPLES IN WESTERN EUROPE 1940-1945THE BOMBING OF GERMANY 1940-1945
https://humanities.exeter.ac.uk/history/research/centres/warstateandsociety/projects/bombing/germany/