[40]
WIKIPEDIAFRED TEEVEN/STAATSSECRETARIS
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fred_Teeven#Staatssecretaris

WIKIPEDIAFRED TEEVEN/ONTSLAG ALS STAATSSECRETARIS
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fred_Teeven#Ontslag_als_staatssecretaris
ORIGINELE BRON

WIKIPEDIAFRED TEEVEN
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fred_Teeven

”

4.

Hoofdfuncties/beroepen (8/15)

• – fractievoorzitter Leefbaar Nederland, Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 16 mei 2002 tot 30 januari 2003
• – lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 23 mei 2002 tot 30 januari 2003
• – lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 30 november 2006 tot 14 oktober 2010
• – staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (belast met onder meer preventie, personen- en familierecht, justitieel jeugdbeleid, auteursrecht, kansspelen en rechtsbijstand, vanaf november 2012 tevens asiel en migratie), van 14 oktober 2010 tot 9 maart 2015
• – lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 20 september 2012 tot 5 november 2012
• – lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 26 maart 2015 tot 23 maart 2017
• – parttime buschauffeur vervoersbedrijf “Connexxion”, regio Haarlem, vanaf november 2017 (1 dag per week)
• – partner public affairs- en communicatiebureau “Meines Holla & Partners” te ‘s-Gravenhage, vanaf 1 november 2019”

PARLEMENT.COMMR. F (FRED) TEEVEN MPM
https://www.parlement.com/id/vg9fgopufnzg/f_fred_teeven

Kamerlid en staatssecretaris, die daarvoor als officier van justitie naam had gemaakt als ‘crimefighter’. Was in 2002-2003 fractievoorzitter van Leefbaar Nederland en toonde zich toen een gedegen Kamerlid. In 2010 keerde hij terug in de Tweede Kamer, maar nu voor de VVD. Als staatssecretaris van Veiligheid van Justitie verdedigde hij in het parlement meer dan de minister veel justitiewetgeving. In het kabinet-Rutte II had hij de lastige portefeuille asielbeleid. Trad in maart 2015 af toen minister Opstelten viel over de ‘bonnetjesaffaire’ over de deal uit 2000 die Teeven als OvJ met een crimineel had gesloten. Hij keerde kort daarna terug als Tweede Kamerlid. Ongecompliceerde, hardwerkende politicus, die na zijn vertrek uit de politiek als buschauffeur en ondernemer aan de slag ging.

Leefbaar Nederland, VVD
in de periode 2002-2017: lid Tweede Kamer, fractievoorzitter TK, staatssecretaris

4.

Hoofdfuncties/beroepen (8/15)

• – fractievoorzitter Leefbaar Nederland, Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 16 mei 2002 tot 30 januari 2003
• – lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 23 mei 2002 tot 30 januari 2003
• – lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 30 november 2006 tot 14 oktober 2010
• – staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (belast met onder meer preventie, personen- en familierecht, justitieel jeugdbeleid, auteursrecht, kansspelen en rechtsbijstand, vanaf november 2012 tevens asiel en migratie), van 14 oktober 2010 tot 9 maart 2015
• – lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 20 september 2012 tot 5 november 2012
• – lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 26 maart 2015 tot 23 maart 2017
• – parttime buschauffeur vervoersbedrijf “Connexxion”, regio Haarlem, vanaf november 2017 (1 dag per week)
• – partner public affairs- en communicatiebureau “Meines Holla & Partners” te ‘s-Gravenhage, vanaf 1 november 2019

takenpakket (bewindspersoon)

• – Was als staatssecretaris in het kabinet-Rutte I binnen de grenzen van het door de minister vastgestelde beleid in het bijzonder belast met: a. preventie (persoonsgericht en preventief); b. reclassering; c. personen- en familierecht; d. justitieel jeugdbeleid incl. internationale kinderontvoering; e. adolescentenstrafrecht; f. Juridische beroepen inclusief rechtsbijstand; g. Project herijking executie; h. College Bescherming Persoonsgegevens inclusief Wbp; i. sanctiebeleid; j. adoptie; k. beleid 1F (uitsluiting vluchtelingen wegens mensenrechtenschendingen); l. auteursrecht; m. Dienst Justis; n. Dienst Justitiële Inrichtingen; o. Raad voor de Kinderbescherming; p. Raad voor Strafrechttoepassing en Jeugdbescherming; q. slachtofferhulp inclusief schadefonds geweldsmisdrijven; r. erkenningscommissie Gedragsinterventies; s. kansspelen; t. andere aangelegenheden waarvan behartiging door de minister aan hem wordt toevertrouwd.
• – Als staatssecretaris in het kabinet-Rutte II was hij tevens belast met asiel, immigratie, grensbewaking in vreemdelingenzaken, Rijkswet op het Nederlanderschap en Rijkswet personenverkeer

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

5.

Partijpolitieke functies

In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.

6.

Nevenfuncties

huidige

• – voorzitter Raad van Toezicht Partners voor Jeugd, vanaf 15 februari 2018 (samenwerkingsverband van jeugdzorgorganisaties William Schrikker en de Jeugd- & Gezinsbeschermers)
• – voorzitter VOICE, vanaf 1 januari 2019 (brancheorganisatie van collectieve beheersorganisaties)

vorige

• – nam deel in de Raad van Advies van het Comité ter vervolging van oorlogsmisdadigers
• – voorzitter Max Euwe Centrum te Amsterdam, van juni 2009 tot oktober 2010

afgeleide functies, presidia etc.
lid werkgroep ‘verwevenheid van onder- en bovenwereld’ uit de vaste commissie voor Justitie (Tweede Kamer der Staten-Generaal), van januari 2008 tot oktober 2008

7.

Opleiding

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

8.

Activiteiten

als parlementariër (2/5)

• – Interpelleerde op 23 september 2009 minister Hirsch Ballin over het op vrije voeten komen van Saban B. (32.143)
• – Diende in 2009 samen met Boris van der Ham (D66) en Jan de Wit (SP) een initiatiefwetsvoorstel in over het laten vervallen van het verbod op godslastering. De VVD-fractie trok in 2012 haar handtekening onder het voorstel in. (32.203)

opvallend stemgedrag (0/1)

In de uitgebreide versie is een overzicht van opvallend stemgedrag opgenomen.
als bewindspersoon (beleidsmatig) (2/7)

• – In 2014 verwierp de Eerste Kamer het door hem verdedigde wetsvoorstel over elektronische detentie. Daarmee moest het buiten de gevangenis doorbrengen van de laatste periode van een straf door gedetineerden – na goed gedrag – mogelijk worden. Reïntegratie zou dan beter kunnen verlopen. (33.745)
• – Trok in 2014 het in 2013 door hem ingediende wetsvoorstel over de strafbaarstelling van illegaliteit en verbetering van het terugkeerbeleid in. Dit gebeurde na overleg tussen PvdA (die grote bezwaren had) en VVD. Het beleid om illegaal verblijf tegen te gaan en terugkeer te bevorderen bleef ongewijzigd. (33.512)

als bewindspersoon (wetgeving) (2/13)

• – Bracht in 2014 een wijziging (Stb. 80) van de Vreemdelingenwet tot stand, waardoor bij grensbewaking en vreemdelingentoezicht ambteraren meer mogelijkheden krijgen voor onderzoek naar de identiteit. Zo mogen zij zonder toestemming van de bewoner een woning doorzoeken en voorts onderzoek doen aan kleding en lichaam. Het wetsvoorstel werd in 2010 ingediend door minister Hirsch Ballin. (32.528)
• – Bracht in 2014 een wijziging (Stb. 354) van de Advocatenwet tot stand (Wet positie en toezicht advocatuur). Er komt een nieuw stelsel van toezicht op de advocatuur. Kern daarvan is de vorming van een college van toezicht – een intern orgaan van de NOvA – dat bestaat uit drie leden en van wie de landelijk deken voorzitter is. De overige twee leden zijn geen advocaat, ambtenaar of rechter. (32.382)

U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.

9.

Wetenswaardigheden

algemeen (3/8)

• – Op 20 januari 2015 nam de Eerste Kamer een door hem ontraden motie aan tegen de voorgestelde bezuiniging van 85 miljoen euro op de rechtsbijstand
• – Trad in 2015 af, nadat minister Opstelten de verantwoordelijkheid op zich had genomen voor de afwikkeling en informatievoorziening over een door Teeven in augustus 2000 als officier van justitie gesloten deal met de drugscrimineel Cees H. Hij vond dat hij door de affaire niet meer geloofwaardig kon opereren.
• – Trok zich in juni 2017 terug als kandidaat voor de Afdeling advisering van de Raad van State

uit de privésfeer

• – Zat tijdens zijn opleiding tot belastingcontroleur in dezelfde klas als Henk Kamp
• – Zijn vader was meubelmaker en later bankbiljettencontroleur bij de firma Joh. Enschedé
• – Had in 2019 een bijrol in de youtube-film ‘House of No Limits’

U ziet een selectie van wetenswaardigheden. In de uitgebreide versie is een overzicht van wetenswaardigheden opgenomen.

10.

Familie/gezin

EINDE BERICHT PARLEMENT.COM

[41]

WIJ ZIJN HIER.ORGWAAROM VLUCHTELINGEN NIET TERUG KUNNEN NAAR HUNLAND VAN HERKOMST
http://wijzijnhier.org/over-het-asielgat/waarom-vluchtelingen-onuitzetbaar-zijn/

Waarom vluchtelingen niet terug KUNNEN keren naar hun land van herkomst.

Persbericht

29 april, Thorbeckezaal, 10:00 uur.

persbericht van wij zijn hier van 29 april 2015 over Rondetafelgesprek Vaste Commisie voor Veiligheid en Justitie, als voorbereiding op het plenaire debat in de 2e Kamer over het akkoord van de regering over bed bad brood. In de bijdrage van Wij Zijn Hier aan dit gesprek wordt met name aandacht besteed aan de belemmeringen die maken dat vluchtelingen niet terug KUNNEN keren naar hun land van herkomst.

Een belangrijke belemmering voor terugkeer is dat veel vluchtelingen geen documenten bezitten, doordat hun land al zo lang in oorlog is en er geen overheid functioneerde die officiele papieren kon verstrekken. Dat geldt o.a. voor delen van Somalie, Zuid Sudan, Sierra Leone en Liberia. Daardoor krijgen vluchtelingen geen terugkeer documenten van de ambassades van hun land van herkomst en kunnen ze niet terug.

Ook zijn er ambassades die wegens oorlog niet meer functioneren en dus geen ‘laissez passer’ verstrekken, zoals de ambassades van Libie en Jemen.

Een ander probleem is dat door de oorlog tussen Ethiopie en Eritrea destijds vluchtelingen zijn gedeporteerd van het ene naar het andere land, waardoor het niet duidelijk is naar welk land mensen moeten terug keren, en vluchtelingen van het kastje naar de muur worden gestuurd.
Door politici wordt regelmatig gezegd dat ‘de rechter bepaald heeft dat de vluchteling is uitgeprocedeerd en men DUS moet vertrekken’. In de asielprocedure, als enige rechtsgang in Nederland, wordt in beroep en hoger beroep echter door de rechter slechts marginaal getoetst, dwz alleen gekeken of de procedure juist is gevolgd en heeft de rechter geen inzage in de dossiers. Er wordt dus niet inhoudelijk en vol beoordeeld of iemand terecht is afgewezen.

Deze gang van zaken gaat per 1 juni 2015 veranderen, dan zal er wel weer door de rechter naar de inhoud van de dossiers worden gekeken. Dit geldt echter niet meer voor de mensen die nu afgewezen zijn. Wij pleiten er voor ook de afgewezen vluchtelingen in de gelegenheid te stellen opnieuw hun aanvraag door de rechter te laten toetsen.
Het ‘buitenschuld’ criterium, dat vluchtelingen zouden moeten krijgen als ze buiten hun schuld niet kunnen vertrekken, functioneert niet. Het is zo bureaucratisch en ingewikkeld dat haast niemand aan de eisen kan voldoen. In 2013 waren er 160 aanvragen voor ‘buitenschuld’ waarvan er 10 zijn ingewilligd (bron: IND).

Vluchtelingen zonder documenten worden in veel gevallen afgewezen, omdat de IND hun identiteit niet gelooft, terwijl er geen aandacht wordt besteed aan de reden waarom ze zijn gevlucht. 25% van de afgewezen vluchtelingen slaagt er in, ondanks grote bureaucratische belemmeringen, toch een verblijfsvergunning te krijgen. Dit toont aan hoe onzorgvuldig de besluitvorming over asielaanvragen verloopt.

EINDE BERICHT

WIJ ZIJN HIER.ORG

OVER HET ASIELGAT

https://wijzijnhier.org/over-het-asielgat/

ORIGINELE WEBSITE

WIJ ZIJN HIER.ORG

WE ARE STILL HERE

https://wijzijnhier.org/who-we-are/

GRUTJES.NL

ZIJ ZIJN HIER

27 APRIL 2018

https://www.grutjes.nl/2018/04/zij-zijn-hier/

Onze overheid is volgens de grondwet verplicht om in de behoeften van alle inwoners te voorzien, met of zonder papieren. Toch zwerven de mensen van We Are Here al meer dan 5 jaar over straat, zonder onderdak, zonder inkomen, zonder ziekteverzekering, zonder een leven.

Aanstaande zaterdag 28 april is er een demonstratie om hen te steunen, die om 14:00 uur vertrekt van het Krugerplein in Amsterdam.
Grutjes is één van de meer dan 80 organisaties die de oproep voor de demonstratie van harte ondersteunen. Als je kunt, ga er heen alsjeblieft!

In deze longread gaan we in op:

• de situatie van We Are Here;
  • de hetze die Ymere, politici en media over de Rudolf Dieselstraat uitstortten;
  • de provocatie van neonazi’s van Identitair Verzet, die snel beëindigd werd.

We Are Here

Onze overheid is verplicht om in de basisbehoeften van alle inwoners te voorzien, met of zonder papieren. Zo staat het in onze grondwet. Toch zwerven de ongedocumenteerden van We Are Here al meer dan vijf jaar als groep over straat, zonder onderdak, zonder inkomen, zonder ziekteverzekering, zonder een leven. (En de individuen die de groep vormen, vaak al veel langer.)

Asielgat: niet mogen blijven, niet weg kunnen

Niet iedereen in de groep zit in dezelfde situatie. Maar velen van hen vallen in het ‘asielgat’. Dat wil zeggen dat ze (nog) niet zijn geaccepteerd als vluchteling, en Nederland moeten verlaten, maar dat ze dit niet kunnen. Bijvoorbeeld omdat het land van herkomst hen weigert, of omdat ze geen papieren kunnen krijgen om er heen te reizen. Landen als Libië en Jemen hebben überhaupt geen functionerende overheid of ambassades meer. Maar zonder papieren, en zonder een laissez-passer van die niet-bestaande ambassades, kun je Nederland simpelweg niet verlaten. Je mag het vliegtuig niet in, en zelfs al zou je te voet willen gaan: de landen waar je doorheen moet om naar je geboortegrond te gaan, laten je niet door.

Zichtbaar lijden

Juist omdat hun situatie volstrekt uitzichtloos is, verenigde de groep We Are Here zich vijf jaar geleden in een politiek protest. In plaats van individueel en onzichtbaar te lijden, lijden ze nu zichtbaar, in het openbaar, in groepsverband. Het geeft ze meer risico om opgepakt te worden, maar ze hebben geen keuze: het lijden is niet iets wat ze kiezen, maar wat de overheid ze oplegt, door ze tot illegalen en vogelvrij te bestempelen. De moedige keuze die ze maken, is om zich niet meer te verstoppen, en openlijk te strijden voor een einde aan deze situatie.

Onuitzetbaar

Nadat ze veel publiciteit kregen, kwam gemeente Amsterdam even in beweging. Een half jaar lang ving Amsterdam ongeveer de helft van de groep op, op voorwaarde dat ze zouden meewerken aan vertrek, en probeerde de gemeente ze ofwel uit te zetten, ofwel een verblijfsvergunning te bezorgen. Het lukte met slechts 2 van de 128 mensen: de rest blijkt onuitzetbaar.

Mensen die onuitzetbaar zijn, moeten een tijdelijke verblijfsvergunning krijgen, staat in de wet. En die wet is ziek genoeg: zelfs als je deze ‘buitenschuldverklaring‘ krijgt, ben je verplicht om continu door te gaan met opnieuw te proberen om terug te keren naar je land van herkomst, anders wordt je vergunning niet verlengd.

Maar je ziet de bui al hangen: die regels zijn zo onmogelijk gemaakt dat niemand van We Are Here een buitenschuldverklaring kreeg, zelfs niet na de poging van Amsterdam. Toen de publiciteit rond We Are Here na een tijdje minder intens werd, verloor de gemeente zijn interesse, en na het halve jaar werden de resterende 126 mensen simpelweg op straat geflikkerd, ‘geklinkerd’ zoals dat heet in ambtelijk jargon.

Het zijn mensen die niet mogen blijven, maar die ook niet uitgezet kunnen worden. Gemeente Amsterdam probeerde het, nadat andere diensten het al hadden opgegeven, maar het lukte niet, en dus besloot de gemeente in al haar wijsheid om de mensen dan gewoon maar weer op straat te dumpen.
Regelrecht het asielgat in.

Sindsdien zwerft de groep weer van kraakpand naar kraakpand, steeds weer vragend om een oplossing voor hun uitzichtloze situatie.

Andere steden

In andere steden is de situatie niet heel anders. Ook in Rotterdam, Eindhoven, Groningen en Utrecht zwerven ongedocumenteerden rond. Mensen die meestal niets anders hebben misdaan dan dat ze geen papieren hebben. In sommige steden krijgen ze iets van opvang, in andere niet of nauwelijks. Het grootste verschil is dat We Are Here zich openlijk manifesteert naar buiten toe, als groep, terwijl ongedocumenteerden in andere steden niet genoeg steun of moed hebben om die stap te zetten, en hun lot individueel ondergaan in stilte.
De strijd van We Are Here is echter van groot belang voor allemaal.

Rudolf Dieselstraat

Rond Pasen kraakte We Are Here een twintigtal huizen in de Dieselstraat in Amsterdam, nadat ze op eerdere plekken weer moesten vertrekken. Het gaat om woningen van Ymere, die al een tijd leegstaan. Ymere wil ze uiteindelijk slopen voor nieuwbouw, maar de planning is om dat pas na de zomer te doen.

Voor We Are Here zijn de woningen erg belangrijk, omdat ze deze keer ook vrouwen en kinderen willen kunnen opvangen die anders op straat moeten zwerven. Dat kon op vorige plekken, zoals de desolate Vluchtgarage en een paar kantoorgebouwen, niet of nauwelijks.

Hetze

Ymere begon samen met enkele media echter meteen een hetzerige hoax. De buurt zou zogenaamd doodsbang zijn voor de vluchtelingen, en er zou volgens Ymere huisvredebreuk gepleegd zijn.

Mark Rutte maakte het nog bonter. Rutte noemde de kraakacties “verschrikkelijk”. Rutte: “Hoe gewoon nette mensen, bij wijze van spreken, in hun huis overvallen worden of op een heel onaangename manier te maken krijgen met dit type acties.”

Dat is een pure leugen. Er is niemand in zijn huis overvallen door krakers of mensen van We Are Here, ook niet ‘bij wijze van spreken’. Sterker nog, er bleek geen sprake van huisvredebreuk, of van welke serieuze schending van de openbare orde dan ook. Noch de burgemeester, noch het Openbaar Ministerie kon een reden vinden om op te treden.

Ymere, de rechterkant van de media en Rutte bleken alles gewoon uit hun duim te hebben gezogen.

Steunbetuigingen

Dat werd wel duidelijk toen buurtbewoners brieven naar kranten begonnen te sturen waarin ze vertelden zich totaal niet te herkennen in de opgefokte berichten van Ymere en Rutte. Lees bijvoorbeeld deze, in het NRC:

“Mijn gevoel van veiligheid is geenszins verminderd sinds hun komst. Integendeel. Nadat er in de winter veel huizen leeg kwamen te staan, lopen er eindelijk weer mensen op straat. Mensen zorgen voor elkaar, komen zomaar een praatje maken. Zaterdag was er nog een buurtfeest.”

Beelden van dat buurtfeest zie je hier. (tekst loopt door na de video)

Je ziet door dit artikel heen ook foto’s staan van buurtbewoners, met hun mening over We Are Here. De foto’s zijn gemaakt door Lisa Elsenburg van Stichting Gelukszoekers. Dank dat we die hier mochten gebruiken! Voor de duidelijkheid: ze hebben niks te maken met de tekst van dit artikel, maar reageren op de aanwezigheid van We Are Here in de Dieselstraat.

Burgemeester

Ymere kreeg met haar hetze dus geen ontruiming voor elkaar. Integendeel, de corporatie kreeg juist een flinke uitbrander van de burgemeester, omdat ze de woningen leeg had laten staan in tijden van woningnood.

Ook Klaas Dijkhoff, de vorige staatssecretaris van asiel (en nu fractievoorzitter in de Tweede Kamer van burgemeester Van Aartsens eigen VVD) kreeg nog een knauw. Het Parool: “We lopen er met z’n allen omheen dat het vorige kabinet de taak had om het systeem te dichten. Maar in de tijd dat de vorige staatssecretaris er zat, is er weinig gebeurd,” sneert Van Aartsen.

Een burgemeester die enigszins snapt in welk probleem de mensen van We Are Here zitten. Dat is een begin. Nu de oplossing nog.

Maar alsof de hoax van Rutte en Ymere nog niet genoeg was, besloten ook een stel neonazi’s zich ermee te bemoeien.

Provocatie van neonazi’s

Neonazi’s van Identitair Verzet bezetten afgelopen weekend een pand midden tussen de ongedocumenteerde vluchtelingen van We Are Here. Het was niet hun eerste provocatie: eerder staken ze een banner van We Are Here in brand.

Over de groep schreef Jazie Veldhuyzen:

Soms dan worden mensen te snel weggezet als nazi’s, wat volgens anderen het gevolg met zich meebrengt dat we de echte nazi’s niet meer herkennen.

Nou, de echte nazi’s hebben vandaag een pand gekraakt in Amsterdam naast Wij Zijn Hier dorp in de Rudolf Dieselstraat en zij eisen dat alle ongedocumenteerden en iedereen die hen helpt wordt opgesloten in de gevangenis.

Waarom noem ik deze groep nazi’s? Simpel: ze komen er openlijk voor uit. Lees hieronder bijvoorbeeld over de geschiedenis van de oprichter van de groep die vandaag een pand heeft gekraakt.

“Als de identiteit van het voornaamste lid, Paul Peters bekend raakt volgt onvermijdelijk een besmetting vanwege zijn eigen bezwaarde heden en verleden. Peters is al ruim 18 jaar actief binnen de extreemrechtse wereld, ook in de radicale delen hiervan. Het grootste opzien heeft hij gebaard met de vernieling van een Joodse begraafplaats. Samen met anderen sloeg hij grafzerken kapot en schilderde op tientallen andere zerken hakenkruisen en nazileuzen als ‘Jude Raus’ en ‘Wir sind zuruck’.”

Talloze andere voorbeelden van waarom deze groep doorspekt is van nazisme en fascisme vind je hier.

Identitair Verzet beweerde dat ze het pand gekraakt had, maar kreeg de sleutel van een kraakwacht die het pand via Camelot had.
Wellicht dachten ze echt dat ze het gekraakt hadden. Hun leider, dezelfde pipo die eerder werd opgepakt voor het vernielen van Joodse graven, is zo dom dat hij tegen AT5 riep dat hij als ‘kraker’ “huurrecht” had, en:
De burgemeester “kan wel denken dat het een republiek is, maar dat is het niet.”
(Zou hij nou denken dat hij onder bescherming van Wim-Alex staat?  )

Het groepje van zo’n tien man, wat trouwens zegt op te treden in het belang van de FvD, is vrij handig in het halen van publiciteit, bijvoorbeeld door middel van het belagen van kinderen.
Maar daar is ook alles mee gezegd. Identitair Verzet wordt zelfs onder de hipsternazi’s van de collega-Identitairen in Duitsland en Frankrijk, totaal niet serieus genomen.

Ontruimd

De neonazi’s hoopten de boel te escaleren. Dat is ze half gelukt.

Ze hoopten de ongedocumenteerde mensen van We Are Here te provoceren, liefst tot een relletje, zodat de media weer negatieve verhalen over vluchtelingen zouden publiceren. Maar dat lukte niet, de vluchtelingen bleven uit hun buurt.

Evengoed was het een onhoudbare situatie. Eén waartegen de politie helaas niet optrad. Antifascistische Actie schrijft op haar website over ID Verzet:

“Eén van hun leden gooide een metalen pijp naar het hoofd van een voorbijganger. Na een paar uur in het huis te hebben gezeten, voelden ze zich al veilig genoeg om door de wijk te lopen met zichtbare hakenkruis tatoeages, en mensen te intimideren.

In het door hun naar buiten gebrachte statement schreef Identitair Verzet het pand in te nemen voor eigen gebruik. Ze claimden onder andere de buurt te willen gaan opknappen. Aangezien één van hun leden eerder deze maand echter al brand heeft gesticht in de wijk onder het mom van actievoeren, is het niet moeilijk een voorstelling te maken van wat dit in de praktijk betekent. De aanwezigheid van Identitair Verzet in de wijk is en was dan ook onacceptabel.”

Een paar antifascisten gooiden uiteindelijk een paar ramen van de nazi’s in en staken wat vuurwerk af.
Daarop besloot Camelot het antikraakcontract te ontbinden, en moesten de nazi’s vertrekken.

Er zijn vast mensen, zoals de redactie van De Correspondent en de Telegrof, die dit een vorm van zwaar en extremistisch geweld en ongekende intimidatie vinden. Ik denk dan: kom eens uit je witte bubbel, en bedenk eens wat er gebeurt als je een stel gewelddadige, siegheilende, brandstichtende, joodse graven vernielende neonazi’s midden tussen getraumatiseerde vluchtelingen, waaronder kinderen, neerzet. Je mag het best oneens zijn met een gesneuvelde ruit – maar wat er had moeten gebeuren is dat onze overheid mensen beschermt tegen nazistisch geweld, in plaats van het vuurtje zelf te helpen opstoken.

De mensen van We Are Here zijn totaal uitgeput, en hebben eindelijk rust nodig.

Zij Zijn Hier

Het probleem van onuitzetbare mensen, die niet mogen blijven, niet mogen werken, maar ook nergens heen kunnen, speelt intussen al decennia. Lees bijvoorbeeld dit prima artikel van 22 jaar geleden, over precies dezelfde materie. Ook toen kregen mensen te horen dat ze maar moesten vertrekken, zonder dat dit kon, werden ze dan uiteindelijk opgepakt en opgesloten in vreemdelingendetentie, om daarna weer geklinkerd te worden, tot de volgende ronde. Sindsdien is het beleid alleen maar erger geworden: geïllegaliseerden zijn intussen bijvoorbeeld uitgesloten van normale medische zorg, en kunnen door de koppelingswet niet meer in hun inkomen voorzien.

Zij zijn hier, of politici dat nu fijn vinden of niet, en we moeten iets met hen doen. We kunnen niet nog eens twintig jaar verwachten dat ze uit zichzelf oplossen in de wind. Het zijn mensen, zoals jij en ik, die dezelfde mensenrechten hebben (en ook zouden moeten krijgen). Ze hebben een hart als het jouwe, ze bloeden net als ik, ze hebben een moeder en vrienden waar ze van houden, ze worden verliefd, voelen zich eenzaam, willen een zinvol leven opbouwen en iets toevoegen aan de wereld, net als ieder ander. Maar intussen staat hun leven voor eeuwig op pauze.

Dat ik over hen moet praten alsof het buitenaardsen zijn, dat ik moet vertellen dat ze niet minder maar eerder meer mens zijn dan Rutte, met zijn uit de duim gezogen “in huis overvallen nette mensen” – dat doet me zeer.

Mijn moeder kwam ooit stateloos naar Nederland, als kind, op de vlucht voor geweld. Met de huidige wetten had zij waarschijnlijk ook op straat moeten leven. Godzijdank was Nederland niet altijd zo’n rottig kloteland, en kon ze gewoon naar de HBS, studeren, Nederlandse worden, een gezin stichten, werken als kunstenares en chauffeur, en daarnaast vrijwilligerswerk doen waar veel mensen veel aan hebben gehad.

Maar misschien kun je beter even naar henzelf luisteren dan naar mij: (tekst loopt door na de video)

Demonstratie aanstaande zaterdag

We moeten We Are Here steunen in hun strijd. Zij zouden ook een leven moeten kunnen opbouwen, net als ieder ander.

Nu er een nieuwe coalitie in de maak is in Amsterdam, is er weer een beetje hoop dat de gemeente iets voor ze wil doen. Maar de coalitie hoopt eind mei aan te treden, en daarna moet er nog een plan komen. Terwijl We Are Here slechts tot 1 juni mag blijven in de Rudolf Dieselstraat. Dat wordt dus wel een erg close call. Bovendien hebben een aantal partijen die nu onderhandelen, wel gezegd dat ze iets willen gaan doen, maar niet alle. Het is dus belangrijk dat de druk om positieve actie te ondernemen, opgevoerd wordt.

Maar niet alleen naar de gemeente toe. Gemeenten wel bed, bad en brood (en net als in Eindhoven ook begeleiding) verlenen, en dat zouden ze ook allemaal zeker moeten doen, maar wat de gemeenten níet kunnen is de situatie van de ongedocumenteerden oplossen. Daarvoor moet er een omslag komen in ons asiel- en vreemdelingenbeleid.

We Are Here heeft onze steun dus echt keihard nodig. We hopen dat je zaterdag een kijkje gaat nemen in Amsterdam.

EINDE BERICHT

”Ik neem ik u weer eens mee in de tijd, deze keer naar het Jaar 2012, waarindoor de vluchtelingen zelf en hen ondersteunende activisten,een belangrijke stap gezet werd om vluchtelingen zichtbaar te makenin Nederland.Vluchtelingen, die uitgeprocedeerd zijn, maar vaak niet terug KUNNENnaar het land van herkomst, vanwege de oorlogssituatie  en somsgaat [ging] het ook om mensen, die geen zorgvuldigeasielprocedure gehad hebben. [1]Ze vallen hier dan tussen wal en schip, want ze zijn nietuitzetbaar en toch kan de Nederlandse Staat niet dat greintjehumaniteit opbrengen, om hen hier een bestaan te laten opbouwen.Zij houdt zich NIET aan de elementaire mensenrechtenverdragen,die stellen, dat iedereen recht heeft op een dak boven zijn/haar hoofd,op voeding, onderwijs en kleding. [2]SHAME, SHAME!”
WE ARE HERE VLUCHTELINGEN RUDOLF DIESELSTRAAT/VERVOLG VAN EEN TRAGEDIE/STRIJD GAAT DOORASTRID ESSED29 MEI 2018
https://www.astridessed.nl/we-are-here-vluchtelingen-rudolf-dieselstraat-vervolg-van-een-tragedie-strijd-gaat-door/