[29]
”Dus toen bekend werd dat ik hier zou komen spreken, werd op social media geopperd om mij massaal met tomaten te bekogelen of om mij de rug toe te keren. Of om gewoon helemaal niet te komen opdagen. Als protest tegen het feit dat Lowlands mij een podium biedt.
Daarom: dank dat jullie niet weglopen en voor het feit dat je luistert en mij (nog) niet hebt bekogeld”
VOORDRACHT WIERD DUK OP LOWLANDS
WIERD DUK ON FACEBOOK
Wierd Duk
onptesrodSs55 16h9a79uu29219gcsg708u5gtua 9ha900h8t21g018l41 ·
Ik mocht spreken op Lowlands in het Llowgenda ochtendprogramma: https://llowgenda.tumblr.com/
Dat had nogal wat voeten in de aarde omdat ’tegenstanders’ liever niet wilden dat Lowlands mij een podium zou bieden. Maar het publiek, een man of 300 denk ik, was welwillend, luisterde aandachtig en klapte beleefd. Omdat de video nog niet online is, hierbij – op verzoek – alvast de tekst die ik uitsprak:
****************************
Hallo allemaal,
Voor jullie staat een nazi, een fascist, een rechts-extremist, een xenofoob, een islamofoob en soms word ik ook een antisemiet genoemd.
Kijk goed, zo ziet dat er uit.
Voor degenen onder jullie die denken, huh, waar heeft die man het over, leg ik het even uit: ik houd me als journalist van de Telegraaf bezig met de heikele thema’s van deze tijd – de drie i’s: immigratie, integratie en islam.
Wat ik schrijf – en ook wat ik zo her en der zeg op radio en tv – bevalt lang niet iedereen. Ik vind namelijk dat Europa na de massa-immigratie van de afgelopen jaren de grenzen voor zover mogelijk moet sluiten. Ik constateer dat de integratie van grote groepen nieuwkomers, met name die uit islamitische landen, hopeloos mislukt. En ik heb serieuze vragen over de inpasbaarheid van de islam in onze westerse liberale rechtsstaat.
Omdat ik die analyses maak, noemen veel linkse critici mij een extreem-rechtse ophitser en een fascist.
Dus toen bekend werd dat ik hier zou komen spreken, werd op social media geopperd om mij massaal met tomaten te bekogelen of om mij de rug toe te keren. Of om gewoon helemaal niet te komen opdagen. Als protest tegen het feit dat Lowlands mij een podium biedt.
Daarom: dank dat jullie niet weglopen en voor het feit dat je luistert en mij (nog) niet hebt bekogeld.
Het thema dat ik hier vandaag wil bespreken is niet dat van mijn eigen reputatie – dat is niet zo interessant. Ik wil de vraag opwerpen waarom wij in het algemeen zo slecht naar elkaar luisteren.
Laat ik een poging doen tot verbinding.
Ik werkte als correspondent in Duitsland toen daar in 2015 de grenzen opengingen en meer dan een miljoen ontheemden het land binnentrokken. Iedereen kent nog de beelden van de manier waarop die groepen immigranten werden verwelkomd aan de grens, op treinstations, bij azs’s: daar stonden goedbedoelende Duitsers hen op te wachten met spandoeken met teksten als ‘Refugees Welcome’. Ze zongen en juichten en klapten en waren blij dat ze eindelijk die erfschuld van de Tweede Wereldoorlog van zich af konden werpen. En Angela Merkel verzekerde haar kiezers en de wereld: ‘Wir schaffen das’.
Ik verbaasde mij over die euforie.
Duitsland voegde in één enkel jaar bijna 2 procent toe aan haar bevolking: dat is een reusachtig aantal mensen, van wie niemand wist wie zij waren. Voor de goede orde: er bevonden zich oorlogsvluchtelingen onder hen, natuurlijk, maar ook honderdduizenden gelukszoekers zonder recht op asiel, van wie inmiddels velen zijn ondergedoken en een illegaal leven leiden.
Wat in elk geval wel duidelijk zichtbaar was, was dat veruit de meesten van hen jonge mannen waren.
We zijn nu drie jaar verder en Duitsland wordt geplaagd door een golf van criminaliteit, die rechtstreeks verband houdt met de open grenzen van destijds.
Afgelopen week nog werd in Offenburg in Zuid-Duitsland voor de ogen van zijn 10-jarige dochtertje de huisarts Joachim Tüncher doodgestoken door een Somalische statushouder. ’s Ochtends om kwart voor 9 gebeurde dit, zomaar, zonder aanleiding, vanuit het niets. Tüncher stond er juist om bekend dat hij zich zo om vluchtelingen bekommerde.
De huisarts is het zoveelste dodelijke slachtoffer in een trieste rij: van de 15-jarige Mia, die in Kandel door een Afghaanse jongen werd omgebracht, tot Maria Ladenburger, de 19-jarige dochter van een hoge Duitse EU-ambtenaar, die eveneens door een Afghaanse asielzoeker werd vermoord.
Maria was iemand zoals waarschijnlijk velen van jullie: een jonge, linkse, idealistische studente; geneeskunde in haar geval. Ze hielp notabene zelf bij de opvang van vluchtelingen.
Al die incidenten hebben inmiddels diepe sporen getrokken in de Duitse samenleving en politiek: de AfD, de Duitse PVV – maar dan iets bruiner – is in de peilingen niet zelden landelijk de tweede partij.
Het broeit in Duitsland en niet alleen daar: ook in eigen land – waar het Forum voor Democratie het zo goed doet – en in landen als Italië, Frankrijk en Zweden hebben veel burgers de grenzen van hun acceptatievermogen bereikt na alle incidenten met asielzoekers en illegalen.
Wat we voor onze ogen zien voltrekken, is de langzame maar onstuitbare ontwrichting van Europa als gevolg van de massa-immigratie. ‘The Strange Death of Europe’ zoals de Britse auteur Douglas Murray het uitdrukt. En in de verste verte zien we geen politieke leiders die zelfs maar het begin van een oplossing of althans een visie op de toekomst aanbieden.
Laat mij een voorspelling doen: over zo’n twintig jaar zullen wij Nederland en Europa nauwelijks meer herkennen. Onze samenlevingen zullen minder vrij zijn. Er zullen meer onderlinge, etnisch-religieuze conflicten worden uitgevochten. De Joden van Europa zullen bijna allemaal zijn vertrokken. De politieke islam zal sterk zijn vertegenwoordigd in de gemeenteraden van de grote en middelgrote steden en ook in de Tweede Kamer. Sharia-rechtbanken zullen in de parallelle islamitische samenlevingen van de steden een deel van de rechtspraak hebben overgenomen.
Dit staat allemaal te gebeuren als we niet met elkaar tot overeenstemming kunnen komen over de enormiteit van de uitdaging waar wij – jullie in de nabije toekomst – voor staan. En als we het niet eens worden over de manier waarop we het vrije Europa, zoals we dat nu kennen, willen verdedigen.
Zolang mensen, zoals ik, die deze analyse maken worden weggezet als fascisten en rechts-extremisten is er geen debat mogelijk – en komen er dus ook geen oplossingen.
Zolang een partij als GroenLinks – zoals afgelopen week gebeurde – burgers provoceert, die rondlopen met concrete angsten over immigratie, door voor te voorstellen om boten met illegale immigranten naar Amsterdam te halen, is wederzijds begrip niet haalbaar, laat staan een volwassen dialoog.
Hier op Lowlands, op een zondagochtend in augustus, mogen de geschetste problemen ver weg lijken. Ze zijn er niet minder reëel om. Onze omgang met de drie i’s – immigratie, integratie, islam – gaat jullie toekomst en die van ons continent bepalen.
Daarom stel ik voor: kom uit je bubbel, onderken de zorgen die er leven bij zoveel burgers, die nu veel te vaak worden weggezet als racisten en xenofoben. Wees nieuwsgierig naar hen en geef zelf het goede voorbeeld.
Help échte vluchtelingen om snel te integreren, bijvoorbeeld door er één in huis te nemen. Dan doe je al meer dan al die BN’ers, die daar weliswaar publiekelijk toe opriepen – en zich daarover ongetwijfeld heel goed voelden – maar die verder geen poot uitstaken.
Maar bovenal: wees autonoom, durf zelfstandig te denken, denk tegen jezelf, zoals Jean-Paul Sartre zei, kijk eens voorbij alle frames en de stigmatiseringen. Noem niet iedereen die er andere opvattingen op nahoudt een racist en een xenofoob.
Zie wat er wérkelijk gaande is – en strijd de goede strijd.
Dank!
[30]
ZIE NOOT 29
[31]
GROOTSTE DEEL VAN ALLE VLUCHTELINGEN WERELDWIJD
IN REGIO OPGEVANGEN
17 MEI 2017
Opvang in de regio wordt genoemd als dé oplossing voor het vluchtelingenvraagstuk. Het is reeds de realiteit voor 86% van de vluchtelingen.
Van alle vluchtelingen wereldwijd, wordt zeker 86 procent in buurlanden van crisisgebieden opgevangen, oftewel in de regio. In sommige gevallen gaat het om straatarme landen, waar de bevolking zelf al moeite heeft om de eindjes aan elkaar te knopen. Vluchtelingen vinden onderkomen in tentenkampen, leegstaande gebouwen, kleine kamertjes, bij gastgezinnen of in provisorische hutjes op straat. Daar wachten ze op betere tijden, om terug te keren naar ’thuis’.
“De meeste vluchtelingen willen in de buurt blijven van waar ze vandaan komen. Het is waar je familie is, waar je de taal en de cultuur begrijpt”, aldus Tineke Ceelen, directeur Stichting Vluchteling. Zo verblijven ruim 5 miljoen Syrische vluchtelingen in de buurlanden Turkije, Libanon, Irak en Jordanië, vaak al vele jaren.
Opvang in de regio
Stichting Vluchteling biedt als noodhulporganisatie levensreddende hulp aan mensen die in hun eigen regio worden opgevangen. “Dat is wat wij doen: dáár hulp verlenen”, stelt Ceelen. Zo zorgen we onder andere voor toegang tot onderwijs, psychosociale en medische zorg in Syrië, behandelen we ondervoede kinderen in het noorden van Nigeria, bevoorraden we klinieken in Jemen, geven we cashhulp aan mensen die Mosul ontvluchten en zorgen we dat vluchtelingenkinderen in Libanon weer naar school kunnen.
Het afgelopen jaar bezocht Ceelen onder andere ontheemdenkampen in Somalië en Nigeria; ook de Syrische regio kent ze goed. Omstandigheden van opvang zijn overal anders, maar vaak met een gemene deler: van menswaardige opvang is zelden sprake met voor velen onvoldoende toegang tot onderdak, voedsel, schoon drinkwater en medische zorg.
Turkije-deal
Ook op Europees grondgebied gaat het mis: door de Turkije-deal zijn tienduizenden mannen, vrouwen en kinderen in Griekenland en de Balkan gestrand. Families die de gruweldaden van de Islamitische Staat, de bedreigingen van de Taliban of de vatenbommen van het Assad regime zijn ontvlucht, zitten al ruim een jaar in kampen en detentiecentra, waar baby’s te weinig melk krijgen, de hygiënische omstandigheden deplorabel zijn en gezinnen in de open lucht slapen.
Met crises die steeds langer duren, staat het leven van mensen in kampen letterlijk in de wacht: hun bewegingsvrijheid is beperkt, werken mag meestal niet, kinderen gaan vaak niet naar school. En dat jarenlang. In langdurige crises wonen vluchtelingen gemiddeld zo’n 20 jaar in een vluchtelingenkamp.
“Vluchtelingenkampen – maar ook opvangplekken in steden – zijn nu vaak ‘wachtkamers’, waar mensen wachten op het einde van een conflict. Je ziet er vernielde levens waar de tranen van in je ogen springen. Ik denk dat als je de opvang in de eigen regio naar een acceptabel niveau brengt, er minder mensen naar Europa zullen komen. Geef mensen dáár de kans om werk te vinden, geef kinderen de kans om er naar school te gaan, en investeer in betere opvang. Er zal dan fors geld bij moeten”, aldus Ceelen.
AD
FORMATIE STRUIKELT OVER MIGRATIE;
DE VOOR EN TEGENS VAN ”OPVANG IN DE REGIO”?
16 MEI 2017
De kabinetsformatie is geklapt op het thema migratie. GroenLinks en VVD/CDA konden geen gezamenlijk antwoord vinden op de vraag hoe en waar je vluchtelingen het best kunt opvangen. Alleen ‘opvang in de regio’, zoals de VVD wil, of ook een ruimhartig toelatingsbeleid voor vluchtelingen in Europa, een wens van GroenLinks? Tineke Ceelen (StichtingVluchteling) en docent migratierecht Martijn Stronks over voor en nadelen van opvang in de regio.
Zeker 86 procent van de vluchtelingen wordt nu al opgevangen in de eigen regio”, weet Tineke Ceelen, directeur van de Stichting Vluchteling. ,,De meeste vluchtelingen willen in de buurt blijven. Het is waar je familie is, waar je de taal en de cultuur begrijpt. Het is logisch dat je in de buurt blijft van waar je vandaan komt.” Zo wonen miljoenen Syrische vluchtelingen nog steeds in de buurlanden Turkije en Libanon, het zijn er heel veel meer dan er naar Europa kwamen.
Ceelen is een voorstander van opvang in de regio. ,,Dat is wat wij doen: dáár hulp verlenen.” Ze was de afgelopen maanden in vluchtelingenkampen in Somalië en Uganda en concludeerde dat als Nederland wil dat álle vluchtelingen in de eigen regio blijven, er fors geld bij zal moeten. ,,Vluchtelingenkampen zijn nu vaak wachtkamers, waar mensen wachten op het einde van een conflict. Je ziet er vernielde levens waar de tranen van in je ogen springen. Ik denk dat als je de opvang naar een acceptabel niveau brengt, er minder mensen naar Europa zullen komen. Geef mensen dáár de kans om werk te vinden, geef kinderen de kans om er naar school te gaan. Dat is nu nog vaak niet het geval.”
De term ‘opvang in de regio’ is inmiddels gekaapt door de politiek, vindt Ceelen. ,,Het wordt gebruikt als een oplossing voor de trek naar Europa. Maar wat zeker is: het is verschrikkelijk om te zien dat mensen in gammele bootjes stappen om hierheen te komen. Als iemand daar een oplossing voor vindt, ben ik de eerste die zal applaudisseren.”
‘Vluchtelingen komen toch wel, rechtsom of linksom’
,,We proberen al heel lang om migratiestromen in de hand te houden. Maar één ding is gebleken: vluchtelingen komen toch wel naar Europa, linksom of rechtsom”, zegt Martijn Stronks, universitair docent migratierecht aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.
Ook hij stelt dat opvang in de regio nu al de belangrijkste manier is om vluchtelingen op te vangen. ,,Daar zijn de partijen het ook wel over eens, maar lastiger wordt het voor wat betreft de mensen die toch naar Europa afreizen”, stelt Stronks. ,,Het CDA wil het vluchtelingenverdrag aanpassen en meer mogelijkheden creeëren om mensen terug te sturen. GroenLinks wil juist legale routes openen voor mensen om naar Europa te komen.”
De VVD wil geld stoppen in opvang in de regio ‘zodat asielaanvragen in Europa niet meer nodig is’. Vluchtelingen van buiten Europa zouden ook geen asiel meer krijgen in Nederland. Stronks vraagt zich af hoe reeël de wensen van VVD en CDA zijn. ,,Is het wel mogelijk om het mondiale Vluchtelingenverdrag aan te passen? Bovendien moet er aanverwante Europese regelgeving worden veranderd.”
Maar ook de ‘legale routes’ die GroenLinks wil, zijn ingewikkeld. Het Europees Hof verwierp recent nog een verzoek van een Syrische vluchtelingengezin dat vanuit Libanon een ‘humanitair visum’ had aangevraagd in België. Europa hoeft niet automatisch iedereen die zich in een belabberde situatie bevindt, toegang te verlenen. Stronks: ,,GroenLinks en de VVD zitten in een patstelling. Er zal iemand fiks water bij de wijn moeten doen om er nog uit te komen.”
UNHCR NEDERLAND
5 HARDNEKKIGE MYTHES OVER VLUCHTELINGEN
EN MIGRANTEN
25 JULI 2018
Hoe zit het nou echt? We hebben een aantal veelgehoorde beweringen over vluchtelingen en migranten voor je onder elkaar gezet en uitgezocht.
1. Ze komen allemaal hierheen
Niets is minder waar. Hoewel het gesprek over migranten en vluchtelingen in de media vaak focust op de (levensgevaarlijke) tocht met bootjes op de Middellandse Zee, blijft het overgrote deel van vluchtelingen vlakbij hun thuisland. 85 procent van alle vluchtelingen wordt opgevangen in de regio van crisisgebieden. De landen die wereldwijd de meeste vluchtelingen opvangen, zijn Turkije, Pakistan en Libanon. Een klein deel van alle vluchtelingen wordt dus opgevangen in Westerse landen, en het aandeel van Nederland daarin is nog een stuk kleiner.
2. Het merendeel van de vluchtelingen is man
Regelmatig zien we, vaak via sociale media, opmerkingen voorbij komen over ‘al die mannen die op de vlucht slaan’, en hun vrouw en kinderen zouden achterlaten in hun thuisland. De cijfers laten zien dat dit onjuist is. De verdeling van mannen en vrouwen die wereldwijd op de vlucht slaan is gelijk, blijkt uit het jaarlijkse Global Trend Rapport. Er zijn dus evenveel mannen als vrouwen op de vlucht. Wel is het zo dat de groep vluchtelingen die uiteindelijk in Nederland terecht komt, voor 75% uit mannen bestaat. Het zijn vaak vaders die vervolgens gezinshereniging aanvragen voor hun vrouw en kinderen.
3. De meeste vluchtelingen zijn gelukszoekers
Niemand kiest ervoor om te moeten vluchten. Uit angst voor oorlog of geweld laten vluchtelingen vaak alles achter: familie en vrienden, hun huis, baan of school. De reis die vluchtelingen afleggen op zoek naar een veilige plek is vaak levensgevaarlijk. De vraag of iemand in een ander land mag blijven of niet, wordt zeer nauwkeurig overwogen (vaak door de overheid). Mensen die om economische redenen hun land verlaten, krijgen bijvoorbeeld geen vluchtelingenstatus toegekend.
4. Vluchtelingen zijn illegaal
Vaak moeten mensen plotseling en in het geheim vluchten, bijvoorbeeld uit angst voor vervolging of vanwege sexuele geaardheid. Reisdocumenten worden soms achtergelaten of worden in beslag genomen, en door visavereisten is het vaak niet mogelijk om het vliegtuig te nemen. Irregulier reizen (vaak “illegaal” genoemd) is meestal de enige mogelijkheid voor vluchtelingen. Dit is vaak erg duur én gevaarlijk. Zodra vluchtelingen asiel aanvragen, krijgen ze een tijdelijke verblijfsvergunning en zijn dan legaal in Nederland. Asiel aanvragen is een mensenrecht. Illegale vluchtelingen bestaan dus niet.
5. Vluchtelingen en migranten zijn hetzelfde
Last but not least: de termen asielzoekers, migranten en vluchtelingen betekenen niet hetzelfde. Deze termen worden vaak met elkaar verward. Migranten en vluchtelingen met elkaar verwarren, kan leiden tot misvattingen over asiel en migratie, en kwalijke gevolgen hebben voor vluchtelingen en asielzoekers.
Vluchtelingen zijn mensen die in hun land van herkomst gegronde vrees hebben voor vervolging. Redenen voor vervolging kunnen zijn: ras of nationaliteit, godsdienst, politieke overtuiging of het behoren tot een bepaalde sociale groep . Een vluchteling kan in eigen land geen bescherming krijgen van de overheid tegen deze vervolging. Vluchtelingen krijgen deze status omdat het voor hen te gevaarlijk is om terug te keren naar hun thuisland. Het weigeren van asiel kan voor deze mensen mogelijk dodelijke gevolgen hebben.
Migranten verlaten hun land meestal op vrijwillige basis, en vaak in de hoop op een beter leven elders. Het onderscheid tussen ‘vluchteling’ en ‘migrant’ is essentieel. Vluchtelingen verlaten hun thuisland niet vrijwillig. In tegenstelling tot vluchtelingen kunnen migranten vaak wel veilig terugkeren naar hun land van herkomst.
Een asielzoeker is iemand die asiel heeft aangevraagd maar wacht op een beslissing op zijn of haar aanvraag. In Nederland kan iemand bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) asiel aanvragen.Daarna ben je asielzoeker. Een asielzoeker krijgt een verblijfsvergunning wanneer hij of zij erkend wordt als vluchteling. Omdat asiel aanvragen een mensenrecht is, bestaan ‘illegale asielzoekers’ dus ook niet.
Lees meer over het verschil tussen migranten en vluchtelingen, en hoe onze woordkeuze het verschil maakt.