[15]
HET PAROOL
PALESTIJNSE EN ISRAELISCHE VLAGGEN BIJ BLOEDHETE PRIDE WALK
2024
20 JULI 2024
Het was bloedheet, maar de opkomst bij de Pride Walk 2024 was groot. Er werden veel Palestijnse vlaggen meegedragen, en ook enkele Israëlische. Tot ongeregeldheden leidde dat niet, wel werd er gescholden.
Het lijkt een doodgewone zaterdagochtend op de Dam. Het is uitzonderlijk warm, maar verder is het er business as usual. Dus staat de hotdogverkoper er en zijn er levende standbeelden. Er wordt gedemonstreerd door aanhangers van de in China verboden beweging Falun Gong, iets verderop proberen christelijke evangelisten zieltjes te winnen.
Waar is iedereen?
Aan de Peek & Cloppenburgzijde van het plein staat een podium van Pride Walk. Vlak voor aanvang van de manifestatie heeft zich voor het podium maar een handjevol demonstranten verzameld. Waar is iedereen? Ook Jenny, een 25-jarige trans vrouw die liever niet met haar achternaam in de krant wil, vraagt het zich ietwat benauwd af. “Ik had echt véél meer mensen verwacht.”
Dan, opgewekt: “Maar of je nou met twintig of met tweeduizend mensen bent, het gaat om het statement dat je maakt.”
Een minuut of tien later meldt Jenny zich weer: “Ik weet waar iedereen is: ze staan allemaal in de schaduw!” En inderdaad, op de Nieuwendijk en in de Damstraat en bij de Bijenkorf staan in de koelte heel veel demonstranten klaar. Bij de eerste spreker stroomt de Dam ineens vol. En als de stoet zich in beweging zet voor een rondje door de binnenstad dat weer eindigt op de Dam, is duidelijk dat dit een grote demonstratie is.
Vanaf het podium worden de deelnemers gewaarschuwd voor de hitte. “Neem genoeg te drinken mee. Voor wie zijn flesje wil bijvullen: er staat een watertank bij het paleis.” De Engelse vertaling daarvan luidt: “There’s a watertank near the house of Alexander.”
Spandoeken
De deelnemers aan de Pride Walk mogen divers worden genoemd. Er lopen dragqueens en mannen in rubber en met hondenmasker mee, en ook een geheel in het zwart gehulde vrouw met nikab en Palestijnse sjaal. Ze draagt een spandoek met de tekst ‘Zwijgen is medeplichtigheid, kom in verzet’. Ook gesluierd en eveneens in het zwart gekleed zijn enkele deelnemers met Antifa-vlaggen.
Het is vooral de politieke tak van de lhbtq-gemeenschap die meeloopt in de Pride Walk. Behalve veel Palestijnse vlaggen zijn er ook rode vlaggen met hamer en sikkel. Vanzelfsprekend is de regenboogvlag aanwezig, over een andere veelkleurige vlag krijgen we uitgelegd dat die van de trans-anarchisten is. Israëlische vlaggen zijn er ook. Veel zijn het er niet, maar ze vallen wel op.
Juist om die Israëlische vlaggen was de afgelopen week veel te doen. Dat Queer Amsterdam, de organisator van de Pride Walk, had laten weten dat in de demonstratie geen plaats zou zijn voor zionisme en er ook geen Israëlische vlaggen mochten worden meegedragen, leidde tot veel ophef. Ook burgemeester Halsema liet van zich horen. “Demonstratievrijheid geeft geen recht op censuur,” zei ze. Uiteindelijk trok Queer Amsterdam zich terug uit de organisatie.
Israëlische vlaggen
De Israëlische vlaggen worden tijdens de Pride Walk meegedragen in een groep van Joodse, zowel Nederlandse als Israëlische deelnemers. Esther Voet, hoofdredacteur van het Nieuw Israëlietisch Weekblad (NIW) en oud-directeur van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), heeft zich gehuld in een aan elkaar genaaide vlag van Israël en een regenboogvlag.
Anderen in het groepje dragen alleen een bordje met de tekst There is no pride in exclusion. Onder hen Sam (24, ook liever geen achternaam), die best iets wil zeggen, maar daarbij benadrukt dat hij – Joods en gay – alleen namens zichzelf en niet namens een groep spreekt: “Het woord zionisme is gekaapt, er iets lelijks en negatiefs van gemaakt. Ik vind dat Joden recht op een eigen staat hebben, maar dat bekent niet dat ik automatisch achter Netanyahu sta. Ik ben ook Nederlander, dat betekent toch ook niet dat ik geen problemen heb met het toeslagenschandaal?”
Omstreden leuzen
De Israëlische vlaggen vallen bij sommige deelnemers verkeerd. Er wordt soms gescholden, waarbij ook het woord nazi valt, maar tot echte ongeregeldheden komt het niet. Toch trekt de Joodse groep zich soms even terug uit de demonstratie. Een leidende rol daarbij heeft Guy Spigelman, die initiatiefnemer was van een open brief van Joodse en Israëlische Amsterdammers aan Queer Amsterdam waarin werd opgeroepen tot een dialoog.
Spigelman, een in Amsterdam wonende Israëli, zegt: “Van tevoren hebben we gezegd: neem mee wat je wilt naar de Pride Walk, als je een Israëlische vlag wilt meenemen, dan kan dat. Maar we merken dat zich tijdens de demonstratie mensen met Israëlische vlaggen bij ons aansluiten die volgens mij niet eens queer zijn. Die geven een verkeerde boodschap af. Het gaat hier niet om Israël.”
Verderop in de demonstratie lijkt het wel degelijk vooral om Israël te gaan. Te midden van een groep met Palestijnse vlaggen houdt iemand een bord omhoog met de tekst ‘Fuck Israël’. Een vrouw met een megafoon gaat voor in anti-Israëlische en pro-Palestijnse spreekkoren. Ook het omstreden ‘From the river to the sea’ galmt door de straten.
Luchtig
En nog weer iets verderop gaat het aanzienlijk luchtiger toe. De dagprijs voor de beste grap gaat naar de vrouw die in de hitte een bord meezeult met de tekst ‘I’m queer and I’m here and I’m craving a lot of beer’ (Ik ben queer en ik ben hier en ik heb zin in veel bier).
EINDE BERICHT
[16]
CIDI
MISSIE EN VISIE
CIDI komt op voor het recht van Joden om in vrede en veiligheid te wonen en te leven. In Nederland, Israël en de rest van de wereld. Met ons werk richten we ons op het bestrijden van antisemitisme en het overbrengen van een reëel en eerlijk beeld van en over Israël. We doen dat door de kennis over gebeurtenissen in Israël, en de geopolitieke context waarin Israël zich bevindt, te vergroten en te duiden.
CIDI richt zich op verschillende doelgroepen: politici, media (als toegangspooort tot het algemene publiek), beleidsmakers, jongeren, studenten, de eigen achterban en het geïnteresseerde publiek.
We streven naar een veilig leven voor Joden in Nederland en Europa. Antisemitisme is een groeiend maatschappelijk probleem. Onze ambitie is een afname van het aantal antisemitische uitingen en incidenten te bewerkstelligen. In de preventieve sfeer door voorlichting en educatie. In de repressieve sfeer pleiten wij voor betere handhaving van de wet.
Ten aanzien van Israël willen we bewerkstelligen dat bij politici en maatschappij begrip voor de beweegredenen en een reëel beeld over Israël is, en de geopolitieke context waarin het land zich bevindt. Dit verklaart de aandacht die we vragen voor de politiek voor Iran en de aan haar gelieerde terreurorganisaties, die allemaal Israël dreigen te vernietigen.
Voor Israel
CIDI verdedigt het recht van Israel om in vrede en veiligheid te leven. Sinds Israel in 1948 werd opgericht, heeft het meer dan eens oorlogen moeten voeren tegen landen en organisaties die de totale vernietiging van Israel prediken. Nog steeds wordt het bestaansrecht van Israel ontkend door veel landen en organisaties in de regio. CIDI is geen verlengstuk van de Israelische regering en ontvangt geen overheidssubsidies – ook niet uit Israel. Geen enkel land, ook Israel niet, is boven kritiek verheven. CIDI is voorstander van een tweestatenoplossing die het zelfbeschikkingsrecht van zowel Joden als Palestijnen respecteert. Maar wanneer Israel in zijn bestaansrecht wordt bedreigd, zal CIDI schouder aan schouder staan met de Israelische bevolking.
Tegen antisemitisme
Joden in Nederland hebben, net als ieder ander, het recht op een veilig bestaan. CIDI bestrijdt antisemitisme in woord en daad. Het belangrijkste middel tegen antisemitisme en andere vormen van haat en discriminatie, is onderwijs. CIDI zet zich daarom actief in voor educatie en voorlichting. Maar wanneer individuen of organisaties haat of geweld prediken tegen Joden, zal CIDI niet aarzelen om gerechtelijke stappen te ondernemen.