[146]
”The medium-sized town of Nordhausen lost about 20% of its population in one night attack in May 1945”
UNIVERSITY OF EXETERBOMBING, STATES AND PEOPLES IN WESTERN EUROPE1940-1945THE BOMBING OF GERMANY 1940-1945
https://humanities.exeter.ac.uk/history/research/centres/warstateandsociety/projects/bombing/germany/
[147]
”During the Second World War, Bell repeatedly condemned the Allied practice of area bombing. As a member of the House of Lords, he was a consistent parliamentary critic of area bombing along with Richard Stokes and Alfred Salter, Labour PartyMembers of Parliament in the House of Commons.”……….”In 1941 in a letter to The Times, he called the bombing of unarmed women and children “barbarian” which would destroy the just cause for the war, thus openly criticising the Prime Minister’s advocacy of such a bombing strategy. On 14 February 1943 – two years ahead of the Dresden raids – he urged the House of Lords to resist the War Cabinet’s decision for area bombing, stating that it called into question all the humane and democratic values for which Britain had gone to war. In 1944, during debate, he again demanded the House of Lords to stop British area bombing of German cities such as Hamburg and Berlin as a disproportionate and illegal “policy of annihilation” and a crime against humanity, asking:
How can the War Cabinet fail to see that this progressive devastation of cities is threatening the roots of civilization?[7]”
WIKIPEDIAGEORGE BELL (BISHOP)/OPPONENT OF AREA BOMBING
https://en.wikipedia.org/wiki/George_Bell_(bishop)#Opponent_of_area_bombing
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIAGEORGE BELL (BISHOP)
https://en.wikipedia.org/wiki/George_Bell_(bishop)
[148]
”He did not have the support of senior bishops. The Archbishop of York replied to him in Parliament “it is a lesser evil to bomb the war-loving Germans than to sacrifice the lives of our fellow countrymen…, or to delay the delivery of many now held in slavery”.[8]
WIKIPEDIAGEORGE BELL (BISHOP)/OPPONENT OF AREA BOMBING
https://en.wikipedia.org/wiki/George_Bell_(bishop)#Opponent_of_area_bombing
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIAGEORGE BELL (BISHOP)
https://en.wikipedia.org/wiki/George_Bell_(bishop)
”De meest eloquente kritiek op de luchtoorlog kwam van de bisschop van Chichester,George Bell.”De ingezette middelen [dienen] evenredig te zijn met het doel, dat moet worden bereikt”verklaarde hij in februari 1944 in het Hogerhuis.Zijn credo was, dat de Geallieerden voor iets belangrijkers stonden dan macht.”Het hoogst in ons vaandel moet het recht staan.”De protesten kostten Bell de benoeming tot aartsbisschop van Canterbury, het hoogste ambt inde Anglicaanse Staatskerk.Bladzijde 114, boek ”De Hemel stond in brand” /De Geallieerde bombardementen op Nazi-Duitsland
[149]
”
- Dan zullen de rechtvaardigen Hem antwoorden, zeggende: Heere! wanneer hebben wij U hongerig gezien, en gespijzigd, of dorstig, en te drinken gegeven?
- En wanneer hebben wij U een vreemdeling gezien, en geherbergd, of naakt en gekleed?
- En wanneer hebben wij U krank gezien, of in de gevangenis, en zijn tot U gekomen?
- En de Koning zal antwoorden en tot hen zeggen: Voorwaar zeg Ik u: Voor zoveel gij dit een van deze Mijn minste broeders gedaan hebt, zo hebt gij dat Mij gedaan.
NIEUWE TESTAMENTMATTHEUS 25: 37 T/M 40
[150]
On 14 February 1943 – two years ahead of the Dresden raids – he urged the House of Lords to resist the War Cabinet’s decision for area bombing, stating that it called into question all the humane and democratic values for which Britain had gone to war. In 1944, during debate, he again demanded the House of Lords to stop British area bombing of German cities such as Hamburg and Berlin as a disproportionate and illegal “policy of annihilation” and a crime against humanity, asking:
How can the War Cabinet fail to see that this progressive devastation of cities is threatening the roots of civilization?
WIKIPEDIAGEORGE BELL (BISHOP)/OPPONENT OF AREA BOMBING
https://en.wikipedia.org/wiki/George_Bell_(bishop)#Opponent_of_area_bombing
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIAGEORGE BELL (BISHOP)
https://en.wikipedia.org/wiki/George_Bell_(bishop)
[151]
”Stokes won the Ipswich seat in a 1938 by-election, which he kept in the 1945, 1950, 1951 and 1955 elections. He was known for his independence in parliament, including, with Bishop George Bell and fellow Labour Member of Parliament (MP) Alfred Salter, opposing areastrategic bombing during World War II”
WIKIPEDIARICHARD STOKES
https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Stokes
”Despite his constituency being heavily bombed by the Luftwaffe during the Blitz, he opposed the strategic bombing by the Royal Air ForceBomber Command on moral grounds, one of the few Parliamentarians to do so, along with fellow Labour MP Richard Stokes and Bishop George Bell in the House of Lords”
WIKIPEDIAALFRED SALTER/PERSONAL BELIEFS
https://en.wikipedia.org/wiki/Alfred_Salter#Personal_beliefs
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIAALFRED SALTER
”Een dissident als Richard Stokes, Labour parlementarier uit Ipswich, viel het kabinet telkens weer lastig met kritische vragen.”Ik kan u verzekeren”, was dan het antwoord van een lid van het kabinet, ”dat wij niet moedwillig Duitse vrouwen en kinderen bombarderen.”Stokes werd in feite steevast afgescheept met nietszeggende antwoorden of leugens”
Bladzijde 114, boek ”De Hemel stond in brand” /De Geallieerde bombardementen op Nazi-Duitsland
[152]
GETUIGE GRETL BUTTNER”Kinderen doolden rond en riepen om hun verbrande ouders. Moeders zaten als versteend langs de kant van de straat te wachten tot iemand hun zoon of dochter zou brengen. Nog weken na de ergste van alle aanvallen liepen ze rond en zochten, hoopten en zochten-en ze leken versteend.”
Bladzijde 70, boek ”De Hemel stond in brand” /De Geallieerde bombardementen op Nazi-Duitsland
[153]
GETUIGE ILSE SCHLAPPHOF
”Voor me liep iemand, die plotseling voorover viel.Toen ik bij haar kwam, zag ik alleen nog maar vlammen, een vuurmassa. Voorop zag ik twee mensen, die verkrampt van pijn op het trottoir zaten. De volgende ochtend zaten ze er nog. Maar ze waren inmiddels dood en een derde kleiner. Zoiets vergeet je nooit.”
Bladzijde 71, boek ”De Hemel stond in brand” /De Geallieerde bombardementen op Nazi-Duitsland
[154]
GETUIGE KATHE PETERSEN
”Alleen de vlammen laaiden op. Midden in de duisternis zag ik heel even de zon.Het zag eruit als een sinaasappel. Daaruit maakte ik op, dat het dag was geworden’
Bladzijde 71, boek ”De Hemel stond in brand” /De Geallieerde bombardementen op Nazi-Duitsland
[155]
DEEL 3VUURSTORMEN DOOR DUITSE STEDENBladzijde 63 t/m 108
”De Hemel stond in brand” /De Geallieerde bombardementen op Nazi-Duitsland
Stephan Burgdorff/Christian Habbe [red]2003
”40000 burgers, voor een aanzienlijk deel vrouwen en kinderen, kwamen om het leven. Velen stikten in hun schuilplaatsen of verbrandden levend.”
TROUWDE GEALLIEERDE OORLOGSMISDADEN ZIJN NOG STEEDS ONBESPREEKBAAR2 AUGUSTUS 2003
https://www.trouw.nl/nieuws/de-geallieerde-oorlogsmisdaden-zijn-nog-steeds-onbespreekbaar~bb74ca08/
[156]
TROUWDE GEALLIEERDE OORLOGSMISDADEN ZIJN NOG STEEDS ONBESPREEKBAAR2 AUGUSTUS 2003
https://www.trouw.nl/nieuws/de-geallieerde-oorlogsmisdaden-zijn-nog-steeds-onbespreekbaar~bb74ca08/
TEKST
Het is deze week precies zestig jaar geleden dat Hamburg vanuit de lucht werd verwoest. Met een serie massale bombardementen slaagden een Britse en een Amerikaanse luchtvloot erin de duizenden brandhaarden tot een vuurstorm aan te wakkeren, een vuurzee met de doorsnee van meerdere kilometers en de kracht van een orkaan. Van de stad van 1,8 miljoen inwoners werd de helft van de gebouwen totaal verwoest en dertig procent beschadigd. 40000 burgers, voor een aanzienlijk deel vrouwen en kinderen, kwamen om het leven. Velen stikten in hun schuilplaatsen of verbrandden levend.
In de editie van vorige week besprak Gerbert van Loenen deze catastrofe uit 1943 aan de hand van de herdenkingen die momenteel in Hamburg worden gehouden. Zijn artikel bracht mij ertoe te doen wat ik al langer van plan was: het vorig jaar verschenen boek van Jörg Friedrich, Der Brand, eindelijk eens te lezen. De ondertitel geeft het thema weer: Deutschland im Bombenkrieg 1940-1945.
Friedrich is een gerenommeerd historicus die zich onder meer uitvoerig heeft beziggehouden met de geschiedenis van de nazi-misdaden. Met zijn recente boek heeft hij echter deze platgetreden paden verlaten en een onderwerp ter hand genomen waarover de afgelopen halve eeuw vrijwel niets is gepubliceerd: de systematische verwoesting van de Duitse steden in de Tweede Wereldoorlog.
Het is een voortreffelijk boek geworden, uitstekend gedocumenteerd en geschreven in een robuuste stijl die hier en daar een onderdrukte woede verraadt. Het kon niet uitblijven. Om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen van de uitwerking van de letterlijk duizenden bombardementen op de Duitse burgerbevolking, kreeg Friedrich telkens weer scènes onder ogen die in Dante’s Hel niet hadden misstaan.
Anderzijds verwierf hij inzicht in de motieven en plannen van de ontdekkingsreis die de mening bevestigde, al in 1958 door de historicus Golo Mann geformuleerd: met hun verwoesting van de Duitse steden hebben de geallieerden Hitlers meedogenloosheid geïmiteerd: ,,Deze nachtelijke massamoorden op burgers lieten zien hoe diep de publieke moraal was gezonken”.
Met name de Britse oorlogsleiders komen er bij Friedrich slecht af. Winston Churchill, de meest gevierde staatsman van de 20ste eeuw, verschijnt bij hem als een bloeddorstig heerschap, dat al in juni 1940 aankondigt Duitsland in ‘een woestijn’ te zullen veranderen; die bij gebrek aan militaire mogelijkheden te land, alle kaarten zet op de luchtoorlog en droomt van een ‘absoluut verwoestende uitroeiingsaanval (exterminating attack) door zeer zware bommenwerpers’; die in maart 1944 zelfs gecharmeerd raakt van een nóg ‘absoluter’, een bacteriologisch wapen en meteen in Amerika een order plaatst voor een half miljoen miltvuurbommen. De invasie in Normandië, een paar maanden later, verhinderde het gebruik van dit ultieme vernietigingsmiddel.
Even naargeestig is het beeld dat Friedrich ontwerpt van de chef van het Bomber Command, luchtmaarschalk Arthur Harris. Na betrekkelijk korte tijd verliest deze alle interesse voor het bombarderen van militaire en industriële installaties om zich geheel te concentreren op zijn enige doel: het veranderen van alle Duitse steden en vooral de kwetsbare oude binnensteden in puinhopen.
Even fascinerend als onthutsend is Friedrichs beschrijving van het consequent speuren naar methoden om zoveel mogelijk schade aan te richten. Het meest effectief blijkt het eerst afwerpen van brisantbommen waardoor de gebouwen worden beschadigd, het vervolgens strooien met honderdduizenden brandbommen, om te eindigen met vertraagd exploderende bommen die het blus- en reddingswerk belemmeren.
Slechts één ding stond vast: alles moest kapot. Aanvankelijk gold als doel het breken van het Duitse moreel, maar in de laatste oorlogsperiode was dat zelfbedrog gebleken. Toch vond in die negen maanden dat de geallieerden al op het continent stonden, de helft van alle bombardementen plaats, een orgie van verwoesting zonder enig militair doel, een orgie van moordlust ook want gegeven de inmiddels zeer verzwakte en soms afwezige Duitse afweer, konden de geallieerde vliegers vrij opereren. Ze voerden in feite massa-executies uit. Zo in Pforzheim, dat op 24 februari 1945 werd ausradiert: van de 65000 inwoners stierven er die nacht 20277.
De bekendgeworden verwoesting van Dresden in diezelfde maand, die ongeveer 40000 mensen het leven kostte, was geen ongelukkige uitzondering. Seriemoordenaar Arthur Harris werkte eenvoudig zijn programma af. Eindscore: circa een half miljoen gedode burgers waaronder begrepen 75000 kinderen jonger dan veertien jaar.
Als dit geen oorlogsmisdadigheid is, wat dan wel? Maar zo wordt het niet gezien. Bomber Harris kreeg nog in 1992 zijn standbeeld in Londen, geplaatst nabij de kerk van St. Clemens Danes. God is met hem. En Jörg Friedrich, die de misdaden nauwgezet in kaart bracht, weigerde desgevraagd de term te gebruiken.
Als de Duitsers, met hun barbaarse oorlogsverleden, verkiezen te zwijgen, dan is dat voor alle anderen reden te meer om de scheefhangende geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog eindelijk eens recht te trekken. Indien geen morele opdracht, dan toch een zaak van wetenschappelijke integriteit.
EINDE ARTIKEL
[157]
ZIE NOTEN 147, 150 EN 151
[158]
THE EXPULSION OF THE GERMAN COMMUNITIES FROM EASTERN EUROPE AT THE END OF THE SECOND WORLD WARSTEPHAN PRAUSER AND ARFON REES
TSJECHISCHE ONDERTEKENING VERDRAG VAN LISSABONRESULTAAT EU DIRTY DEAL TAV MENSENTRECHTENASTRID ESSED
https://www.astridessed.nl/2009tsjechische-ondertekening-verdrag-van-lissabon-resultaat-eu-dirty-deal-tav-mensenrechten/
ZIE OOK OP UITPERS.BE
http://www.uitpers.be/BUP/archief/printartikel.php?id=2529
WIKIPEDIAVERDRIJVING VAN DUITSERS NA DE TWEEDE WERELDOORLOG
https://nl.wikipedia.org/wiki/Verdrijving_van_Duitsers_na_de_Tweede_Wereldoorlog
[159]
”Als de Duitsers, met hun barbaarse oorlogsverleden, verkiezen te zwijgen, dan is dat voor alle anderen reden te meer om de scheefhangende geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog eindelijk eens recht te trekken. Indien geen morele opdracht, dan toch een zaak van wetenschappelijke integriteit ”
TROUWDE GEALLIEERDE OORLOGSMISDADEN ZIJN NOG STEEDS ONBESPREEKBAAR2 AUGUSTUS 2003
https://www.trouw.nl/nieuws/de-geallieerde-oorlogsmisdaden-zijn-nog-steeds-onbespreekbaar~bb74ca08/
EINDE NOTENAPPARAAT