[1]
THE WHITE HOUSE
REMARKS BY PRESIDENT BIDEN ON A SUCCESFUL COUNTERTERRORISM
OPERATION IN AFGHANISTAN
AUGUST 01 2022\
Blue Room Balcony
7:33 P.M. EDT
THE PRESIDENT: My fellow Americans, on Saturday, at my direction, the United States successfully concluded an airstrike in Kabul, Afghanistan, that killed the emir of al Qaeda, Ayman al-Zawahiri.
You know, al-Zawahiri was bin Laden’s leader. He was with him all the — the whole time. He was his number-two man, his deputy at the time of the terrorist attack of 9/11. He was deeply involved in the planning of 9/11, one of the most responsible for the attacks that murdered 2,977 people on American soil.
For decades, he was a mastermind behind attacks against Americans, including the bombing of the USS Cole in 2000, which killed 17 American sailors and wounded dozens more.
He played a key role — a key role in the bombing of U.S. embassies in Kenya and Tanzania, killing 224 and wounding over 4,500 others.
He carved a trail of murder and violence against American citizens, American service members, American diplomats, and American interests. And since the United States delivered justice to bin Laden 11 years ago, Zawahiri has been a leader of al Qaeda — the leader.
From hiding, he coordinated al Qaeda’s branches and all around the world — including setting priorities, for providing operational guidance that called for and inspired attacks against U.S. targets.
He made videos, including in recent weeks, calling for his followers to attack the United States and our allies.
Now justice has been delivered, and this terrorist leader is no more.
People around the world no longer need to fear the vicious and determined killer. The United States continues to demonstrate our resolve and our capacity to defend the American people against those who seek to do us harm.
You know, we — we make it clear again tonight that no matter how long it takes, no matter where you hide, if you are a threat to our people, the United States will find you and take you out.
After relentlessly seeking Zawahiri for years under Presidents Bush, Obama, and Trump, our intelligence community located Zawahiri earlier this year. He had moved to downtown Kabul to reunite with members of his immediate family.
After carefully considering the clear and convincing evidence of his location, I authorized a precision strike that would remove him from the battlefield once and for all.
This mission was carefully planned and rigorously minimized the risk of harm to other civilians. And one week ago, after being advised that the conditions were optimal, I gave the final approval to go get him, and the mission was a success. None of his family members were hurt, and there were no civilian casualties.
I’m sharing this news with the American people now, after confirming the mission’s total success through the painstaking work of our counterterrorism community and key allies and partners.
My administration has kept congressional leaders informed as well.
When I ended our military mission in Afghanistan almost a year ago, I made the decision that after 20 years of war, the United States no longer needed thousands of boots on the ground
in Afghanistan to protect America from terrorists who seek to do us harm.
And I made a promise to the American people that we’d continue to conduct effective counterterrorism operations in Afghanistan and beyond.
We’ve done just that.
In February, our forces conducted a daring mission in Syria
that eliminated the emir of ISIS.
Last month, we took out another key ISIS leader. Now we have eliminated the emir of al Qaeda. He will never again — never again allow Afghanistan to become a terrorist safe haven because he is gone, and we’re going to make sure that nothing else happens. You know, it can’t be a launching pad against the United States. We’re going to see to it that won’t happen.
This operation is a clear demonstration that we will, we can, and we’ll always make good on the sol- — solemn pledge.
My administration will continue to vigilantly monitor and address threats from al Qaeda, no matter where they emanate from.
As Commander-in-Chief, it is my solemn responsibility to make America safe in a dangerous world. The United States did not seek this war against terror. It came to us, and we answered with the same principles and resolve that have shaped us for generation upon generation: to protect the innocent, defend liberty, and we keep the light of freedom burning — a beacon for the rest of the entire world.
Because this is the great and defining truth about our nation and our people: We do not break. We never give in. We never back down.
Last year, on September 11th, I once more paid my respects to Ground Zero in New York City, at that quiet field in Shanksville, at the Pentagon — and at the Pentagon.
Standing at the memorial at Ground Zero, seeing the names of those who died forever etched in bronze, is a powerful reminder of the sacred promise we made as a nation: We will never forget.
The memorial also bears a quotation from Virgil: “No day shall erase you from the memory of time.” “No day shall erase you from the memory of time.”
So we continue to mourn every innocent life that was stolen on 9/11 and honor their memories.
To the families who lost fathers and mothers, husbands and wives, sons and daughters, brothers and sisters, friends and co-workers on that searing September day, it is my hope that this decisive action will bring one more measure of closure. No day shall erase them from the memory of time.
Today and every day, I am so grateful to the superb patriots who serve the United States intelligence community and counterterrorism communities. They never forget. Those dedicated women and men who tirelessly worked every single day to keep our country safe and to prevent future tragedies — it is thanks to their extraordinary persistence and skill that this operation was a success. They have made us all safer.
And to those around the world who continue to seek to harm the United States, hear me now: We will always remain vigilant, and we will act. And we will always do what is necessary to ensure the safety and security of Americans at home and around the globe.
Today, we remember the lost. We commit ourselves to the safety of the living. And we pledge that we shall never waver from defending our nation and its people.
Thank you, all. And may God protect our troops and all those who serve in harm’s way.
We will never — we will never give up.
7:40 P.M. EDT
[2]
WIKIPEDIA
ALBERT EINSTEIN
WIKIPEDIA
THE SCOTTSBORO BOYS
”1. Shortly before moving to America, Einstein backed a campaign to defend the Scottsboro Boys, nine Alabama teenagers who were falsely accused of rape in 1931.”
6 WAYS ALBERT EINSTEIN FOUGHT FOR CIVIL RIGHTS
5 MARCH 2015
Albert Einstein earned international fame for his general theory of relativity, which was published 100 years ago. The landmark theory redefined how people thought about space, time and gravity, but in the last 20 years of his life, Einstein parlayed his public admiration into promoting causes outside of physics that were dear to his heart.
Most people know that Einstein was an anti-war activist, but after moving to the United States in 1933 and becoming a U.S. citizen, the iconic scientist also confronted American racism. According to the authors of “Einstein on Race and Racism,” (Rutgers University Press, 2006), Einstein was keenly aware of the similarities between American segregation and the treatment of Jews in Germany.
Before moving to Princeton, New Jersey, Einstein was harassed and denounced by the Nazis. But when he got to his new hometown in the United States, he found that it was also strictly segregated, with separate schools and movie theaters for blacks and whites. And at the time, Princeton University wouldn’t admit black students. [10 Historically Significant Political Protests]
Some of Einstein’s most significant efforts for civil rights took place in 1946, a year in which a wave of anti-black violence swept the United States. African-American World War II veterans were attacked and lynched throughout America. Yet the mainstream media often ignored Einstein’s speeches and writings on civil rights during this time, leaving little public record of his efforts.
While celebrating the general theory of relativity’s 100th anniversary, it’s also worth remembering Einstein’s lesser-known advocacy work. Here are six ways Albert Einstein supported the civil rights movement in America.
1. Shortly before moving to America, Einstein backed a campaign to defend the Scottsboro Boys, nine Alabama teenagers who were falsely accused of rape in 1931.
2. When Princeton’s Nassau Inn refused to rent a room to contralto opera star Marian Anderson because of her skin color, Einstein invited the singer home as his guest. Their friendship lasted from 1937 until his death in 1955, and Anderson stayed with the Einsteins whenever she visited Princeton.
3. In 1946, Einstein gave a rare speech at Lincoln University in Pennsylvania, a historically black university, where he also accepted an honorary degree. The appearance was significant because Einstein made a habit of turning down all requests to speak at universities. During his speech, he called racism “a disease of white people.”
4. Einstein was a friend and supporter of African-American actor and singer Paul Robeson, who was blacklisted because of his civil rights work. The pair worked together in 1946 on an anti-lynching petition campaign. In 1952, when Robeson’s career had bottomed out because of the blacklisting, Einstein invited Robeson to Princeton as a rebuke to the performer’s public castigation.
5. For decades, Einstein offered public encouragement to the National Association for the Advancement of Colored People (NAACP) and its founder, W. E. B. Du Bois. And in 1951, when the federal government indicted the 83-year-old Du Bois as a “foreign agent,” Einstein offered to appear as a character witness during the trial. The potential publicity convinced the judge to drop the case.
6. In January 1946, Einstein published an essay, “The Negro Question,” in Pageant magazine in which he called racism America’s “worst disease.” Here is an excerpt from that essay.
“There is, however, a somber point in the social outlook of Americans. Their sense of equality and human dignity is mainly limited to men of white skins. Even among these there are prejudices of which I as a Jew am clearly conscious; but they are unimportant in comparison with the attitude of the “Whites” toward their fellow-citizens of darker complexion, particularly toward Negroes. The more I feel an American, the more this situation pains me. I can escape the feeling of complicity in it only by speaking out…
Your ancestors dragged these black people from their homes by force; and in the white man’s quest for wealth and an easy life they have been ruthlessly suppressed and exploited, degraded into slavery. The modern prejudice against Negroes is the result of the desire to maintain this unworthy condition.”
Follow Becky Oskin @beckyoskin. Follow Live Science @livescience, Facebook & Google+. Originally published on Live Science.
EINDE ARTIKEL
EINDE ARTIKEL
” An overflowing letter campaign from ordinary citizens all over the country, that included impassioned pleas from Thomas Mann, H.G. Wells and Albert Einstein, overwhelmed the Alabama officials after the first trials.”
CATALYST FOR A MOVEMENT
“The lesson to black people, to my children, to everybody, is that you should always fight for your rights, even if it costs you your life. Stand up for your rights, even if it kills you. That’s all that life consists of.”
– Clarence Norris after his pardon in 1976
Initially, the NAACP was reluctant to champion the Scottsboro Boys’ case. The organization was barely solvent after the Great Depression and had limited resources in the South; Secretary Walter White did not want to harm the Association’s hard-earned reputation or alienate its powerful political and philanthropic allies on behalf of nine uneducated teenagers. They hoped to keep their involvement quiet and work behind the scenes to help the youths by retaining Clarence Darrow, the nation’s foremost attorney. However, after the deeply unpopular Communist Party threw the spotlight onto the Boys’ story using aggressive tactics that alienated the very Southerners the NAACP hoped to recruit, the organization entered the fray. Their more measured and slow response was met by furious disapproval from Langston Hughes, who chose to publish his Scottsboro poems in Communist papers in response. It also alienated the Boys’ parents, who instead put their trust in the Communists and convinced their sons to retain the ILD as counsel. As the trials wore on and they found more support, the NAACP took on a more public role.
Seeing an opportunity to promote their party’s ideas, the Communist Party built an intense grassroots movement to save the Scottsboro Boys. They encouraged meetings, rallies, marches, postcard and letter-writing campaigns and a heavy presence in the black neighborhoods of Northern cities through the black press and churches. They took the Boys’ mothers on a national and international publicity tour, aggressive tactics which thrust the story into the national spotlight. An overflowing letter campaign from ordinary citizens all over the country, that included impassioned pleas from Thomas Mann, H.G. Wells and Albert Einstein, overwhelmed the Alabama officials after the first trials. Public response to the Communist Party’s tactics were divided: some thought their loud and brash tactics were helpful, and others found them harmful as they infuriated the Southerners who saw them as radicals.
Upon the second trial’s guilty verdicts, with the aid of the mainstream press, the demonstrations became more widespread and took a newly political turn. Twenty-four hours after the verdict, over twenty-five thousand people sent telegrams to the governor of Alabama. Three thousand gathered at New York’s Penn Station to meet defense attorney Samuel Leibowitz at the train. Four thousand people heard him speak at Salem Methodist Episcopal Church. Ten thousand went to Union Square to hear Janie Patterson, Haywood Patterson’s mother, speak.
On May 8, 1933 four thousand marchers converged on Washington, DC. Among them was accuser Ruby Bates, who by then had recanted her story. She marched alongside Janie Patterson and Ada Wright, Andy and Roy Wright’s mother. When the marchers reached the White House, President Franklin Roosevelt refused to meet with them, insisting this was a state issue rather than a federal one. They presented a petition signed by 145,000 people as they were turned away.
The media and these grassroots efforts were largely influential in educating Northerners about the Jim Crow South. The constant headlines from the trials turned the Boys into a symbol of American injustice, forcing their story into the spotlight and people’s consciousness. The length of their imprisonment and the number of their trials over several years constantly kept them in the news. The two Supreme Court verdicts affirmed every person’s right to a due process and a fair trial under the Fourteenth Amendment.
EINDE ARTIKEL
TELEGRAM FROM THE COMMITTEE FOR DELIVERANCE OF
THE VICTIMS OF SCOTTSBORO IN BERLIN, GERMANY, TO GOVERNOR
MILLER IN MONTGOMERY, ALABAMA
Title
Telegram from the Committee for Deliverance of the Victims of Scottsboro in Berlin, Germany, to Governeur Miller in Montogomery, Alabama.
Subject
Scottsboro Trial, Scottsboro, Ala., 1931; African Americans–Civil rights–Alabama; African Americans–Imprisonment–Alabama; Miller, Benjamin Meek, 1864-1944; Committee for Deliverance of the Victims of Scottsboro (Berlin, Germany); Einstein, Albert, 1879-1955; Mann, Thomas, 1875-1955; Kollwitz, Käthe, 1867-1945; Goldschmidt, Alfons, 1879-1940; Feuchtwanger, Lion, 1884-1958; Ossietzky, Carl von, 1889-1938
Description
This telegram from the Committee for Deliverance of the Victims of Scottsboro is signed by a group of Berlin-based intellectuals–“Professor Albert Einstein, Thomas Mann, Kaete Collwitz, Alfons Goldschmidt, Lion Feuchtwanger, and Karl von Ossietzky.” The committee asks Governor Miller to “reserve the execution” of the Scottsboro Boys following the 1931 trial and stay of execution pending the Alabama Supreme Court review.
Creator
Committee for Deliverance of the Victims of Scottsboro (Berlin, Germany)
Source
Alabama Governor, Scottsboro Case appeals to the Governor, SG004235, Folder 2, Alabama Dept. of Archives and History
Date
1931-07-09
Format
Telegram
Language
English
Coverage
Germany–Berlin
[3]
HUMAN RIGHTS WATCH
IV CLUSTER BOMB USE IN AFGHANISTAN
Cluster bombs became a matter of international attention once again when the United States began its air campaign in Afghanistan in October 2001. The United States had used them previously and extensively in the 1991 Gulf War and the 1999 NATO campaign in Yugoslavia, leading to discussion about the pros and cons of a weapon containing submunitions. The Afghan conflict renewed this debate. The U.S. military considered cluster bombs a valuable part of their Afghan arsenal. In 232 strikes during the first six months of the war, the United States dropped about 1,228 CBUs with 248,056 bomblets.60 Their use, however, generated wartime criticism from governments and NGOs and gave new life to the push for cluster bomb regulation.
The War in Afghanistan
The U.S. air war in Afghanistan, a response to the terrorist attacks of September 11, began on October 7, 2001.61 The first few days of the war consisted of “strategic” attacks on fixed military targets and were followed by weeks of “tactical” attacks on moving targets and command-and-control activities. As part of Operation Enduring Freedom, U.S. planes dropped bombs daily on military bases, airfields, terrorist training camps, communication facilities, and other targets. On October 19, a small number of U.S. ground troops were deployed to help work with and coordinate air strikes with Afghan proxy forces. With help from the skies, these anti-Taliban forces fought their way toward the country’s major urban centers. During the second week of November, they captured Mazar-i-Sharif and Taloqan in the north, Herat in the northwest, and Jalalabad in the east. The string of successes included the fall of Kabul, Afghanistan’s capital, on November 13. Kunduz and Kandahar, the last Taliban strongholds, fell on November 25 and December 7, respectively. On December 22, interim Chairman Hamid Karzai and the new government took office.
In December, the United States shifted its attention to Afghanistan’s mountain caves where Taliban and al-Qaeda troops were hiding. It began a month-long bombardment of the mountains around Tora Bora on November 30. Operation Anaconda, which lasted from March 2 to March 18, 2002, targeted pockets of al-Qaeda in the Shahi-Kot area south of Gardez. As of November 2002, U.S. forces continued to carry out operations in the mountain regions and in central Afghanistan.
Cluster bombs played a role throughout the U.S. air campaign. In the first week alone, Air Force B-1 bombers reportedly dropped fifty CBU-87s, containing 10,100 bomblets, in five missions.62 The first widely publicized case of cluster bomb use occurred on October 22 when at least one weapon apparently went astray near Herat.63 The United Nations reported that eight people died during a strike on Qala Shater and a ninth died from an unexploded bomblet after the attack. The bomblets also injured fourteen others and completely or partially destroyed twenty of the village’s forty-five homes.64 U.S. officials acknowledged the use of cluster bombs but would not comment on the specific strike. “As we said before, we’re going to use the entire spectrum of our conventional weaponry. And . . . yes, we have used cluster-bomb units,” Gen. Richard Myers, chairman of the Joint Chiefs of Staff, said at an October 25 press briefing.65 The Qala Shater incident attracted great media attention and started a public debate over the use of cluster bombs in Afghanistan.66
As the war progressed, journalists tracked cluster bomb use across the country. The United States dropped CBUs near Herat at the end of October and against frontline troops near Mazar67 and in the Shomali Plain north of Kabul shortly thereafter.68 Reporters witnessed cluster bomb strikes outside Kunduz around the time of its fall in late November.69 After that, use seemed to shift to the south as the United States and its allies moved in on Kandahar.70 By the end of November, journalists began writing regularly about the aftereffects of cluster strikes-civilians killed by unexploded bomblets that littered the country, especially in the Shomali Plain and near Herat and Khanabad.71
The United States also used cluster bombs extensively in its cave campaigns near Tora Bora and Shahi-Kot.72 Forty-six of the reported 232 strikes fell on these regions.73 Reporters who arrived at an al-Qaeda camp in mid-December described the aftermath of a cluster strike, including denuded trees, shredded clothing, “twisted cooking pots,” torn religious books, and dead al-Qaeda fighters.74 Nearby they found CBU casings with messages painted on them by U.S. troops. “For those `dreams taken,’ have a few nightmares. D.,” said one. “This is going to shine like a diamond in a goat’s ass. Gary,” read another.75 Since Operation Anaconda, there has been little, or no, use of cluster bombs.
Public Debate over Cluster Bombs
The use of cluster bombs and reports of civilian casualties caused great debate during the war. NGOs and some governments criticized the use of cluster bombs in Afghanistan. Human Rights Watch as well as other NGOs, the International Committee of the Red Cross (ICRC), and the European Parliament called for an immediate stop to the use of cluster bombs in Afghanistan.76 The Taliban tried to capitalize on this sentiment. “They are contaminating our farm lands and destroying our villages. It is very dangerous for civilians to try and remove these bombs,” Taliban Education Minister Amir Khan Muttaqi said the day after the Qala Shater incident.77 He asked human rights groups to push the United States to suspend cluster attacks.78
Most organizations focused on the dangers cluster bombs posed to Afghan civilians. Some groups highlighted the inherent inaccuracy of CBUs. Landmine Action said they are “prone to miss their targets.”79 Anti-mine NGOs emphasized the dud rate and long-term effects of unexploded bomblets. “Politicians must tell the military that they do not have the right to use arms they know have dramatic consequences against civilian populations, even after a conflict is over,” said the director of Handicap International.80 Landmine Action noted that the duds both endangered civilians’ lives and kept the already starving population from farming their land.81 Seeking to minimize the aftereffects of these duds, several critics called for the U.S. government to take responsibility for post-war cleanup.82
Opponents argued the bombs were not only dangerous but also ineffective, especially in a war against terrorism where winning civilian support was crucial. “You will not win the hearts and minds of a people if, in your effort to provide them with a better future, your real legacy is to be associated with hidden deaths and hideous wounds for years to come,” said a Church of England spokesman.83 Christian Aid and others said the use of cluster bombs countered the U.S. claim that it intended to minimize civilian casualties.84
The U.S. cluster bomb attacks drew criticism from governments and intergovernmental organizations as well as NGOs. In a December resolution prompted by the events in Afghanistan, the European Parliament called for an “immediate moratorium” on cluster bombs until an international agreement was reached.85 The Parliament said it was “extremely concerned at the difficulty in accurately targeting cluster bombs during conflict, the high proportion of cluster bomblets which are found to have failed to detonate on impact, and the wide area of coverage of the bomblets, all of which means they pose a serious long-term threat to the civilian populations.”86
Meanwhile, U.N. officials asked the U.S. military for information on the “nature, timing and targets of daily bombing runs so that innocent civilians would not be needlessly injured.”87 They also called on the United States to provide technical advice and assist with BLU clearance in Afghanistan.88 The U.N. organization that oversees demining in Afghanistan said its local deminers put themselves at risk when clearing BLUs because they were unfamiliar with this kind of submunition.89 A Pentagon official responded that the U.S. military does not assume responsibility for clearing unexploded ordnance.90
The United States defended its use of cluster munitions in Afghanistan. Officials argued that the weapons were militarily effective and legal under international law.91 Secretary of Defense Donald Rumsfeld and Rear Adm. John Stufflebeem highlighted their use against frontline al-Qaeda and Taliban troops92 while others said they were useful for attacking military facilities.93 The Pentagon did not deny the claims of civilian side effects but emphasized that it limited the use of cluster bombs to certain circumstances. “[I]t goes back to the basic issue of targeteering and weaponeering the particular target. We take great pains to do that. And we only use the cluster munitions when they are the most effective weapon for the intended target,” Myers said after the Qala Shater incident.94 Myers said that the military considered IHL and the minimization of civilian casualties as part of this calculus. He explained, “We are trying to be very careful in the way we plan this particular conflict. Probably only the U.S. and its allies could do it in such a way that we minimize civilian casualties. If we match up a specific weapon to a specific target and we make the judgment that it’s in accordance with the law of armed conflict, and we’ve worked this very, very carefully, then we’ll use that weapon.”95
While the care taken in targeting shows that the United States was concerned about potential civilian casualties, the Pentagon placed these casualties in the larger context of the war on terrorism. “We’re now being threatened with weapons that could kill tens of thousands of people. We’re trying to avoid killing innocent people, but we have to win this war and we’ll use the weapons we need to in this war,” Deputy Secretary of Defense Paul Wolfowitz said in response to a question about cluster bombs.96 When asked about the civilian casualties CBUs cause, Pentagon officials said that they were more concerned with the thousands who were intentionally killed on September 11. “In some cases, [matching the weapon to a target] means cluster bombs. And we understand the impact of those. I would take you back to September 11. We also understand the impact of that,” Myers said.97 With such comments, the military highlighted the distinction between civilians killed as an unintentional side effect of war and civilians intentionally targeted.
Through much of this public debate, the Department of Defense did itself a disservice. First, Human Rights Watch discussions with military officials illuminated the elaborate targeting process they followed for air strikes, but the Defense Department never publicized the details of this process. Second, while identifying an important distinction in the cause of civilian deaths, its comparison to September 11 suggested insensitivity to deaths of innocent Afghans. Finally, it refused to comment on specific incidents where civilians died. When asked about the widely reported Qala Shater incident, Myers said he had not heard of it.98 His inability to comment was in part due to the Pentagon’s lack of information from the ground, but he made no effort to explain that or follow up with more information later.
The lack of “ground truth” made the wartime debate over cluster bombs provocative but limited. Because they could not investigate the weapon’s effects on the ground during the height of the bombing, cluster bomb opponents based their criticism on their general knowledge of cluster bombs, experiences in Yugoslavia and the Gulf, and press accounts of casualties in Afghanistan. The press frequently relied on second- or third-hand sources, leading to inaccurate tallies or duplicate reports.99 Even the U.S. military was unable to assess thoroughly the effects of its bombing. It relied on aerial photos, which proved ineffective in assessing cluster bomb use because the wide dispersal of bomblets and relatively small explosions they produce make it difficult to see civilian effects from high altitudes.100
ORIGINELE BRON
HUMAN RIGHTS WATCH
UNITED STATES-AFGHANISTAN
FATALLY FLAWED:
CLUSTERBOMBS AND THEIR USE BY THE UNITED STATES IN
AFGHANISTAN
DECEMBER 2002
[4]
”
Clustermunitie en een vacuümbom
Nederland constateerde dat Rusland omstreden clustermunitie heeft ingezet in de strijd in Oekraïne.”
AVRO EEN VANDAAG
OOK IN EEN OORLOG ZIJN ER REGELS: HIER MOETEN
RUSSISCHE EN OEKRAIENSE STRIJDKRACHTEN
ZICH AAN HOUDEN
7 MAART 2022
Russische en Oekraïense strijdkrachten bestoken elkaar niet alleen op het slagveld. De partijen beschuldigen elkaar er de afgelopen dagen vaker van het oorlogsrecht te schenden. Ook wie oorlog voert, moet zich aan regels houden.
Oekraïne zou afweergeschut expres in woonwijken plaatsen, zegt Rusland. De Russen worden er op hun beurt door Oekraïne van beschuldigd burgerobjecten te bestoken met nietsontziende wapens. “Het plegen van oorlogsmisdrijven heeft op de tegenstander vaak een afschrikwekkende werking”, zegt hoogleraar Militair Recht Marten Zwanenburg, die zich specialiseert in het oorlogsrecht.
Internationale regels voor oorlogvoering
Wat strijdende partijen wel en vooral niet mogen tijdens een oorlog staat grotendeels beschreven in de Verdragen van Genève uit 1949 en de twee aanvullende Protocollen uit 1977. Hier staat onder andere in wat de rechten zijn van gewonden, zieken en gevangenen tijdens een oorlog. Alle landen ter wereld hebben de verdragen ondertekend.
Het is vooral het eerste van de twee aanvullende protocollen dat relevant is in het conflict tussen Rusland en Oekraïne. Dat bevat namelijk aanvullende regels voor internationale conflicten. Rusland en Oekraïne hebben dit verdrag geratificeerd, officieel bekrachtigd, en zijn dus gebonden aan de regels die bijvoorbeeld het gebruik van wapens beperken.
Gifgas altijd verboden
Zwanenburg wijst naar wapens die op zichzelf verboden zijn en wapens die op zichzelf niet verboden zijn, maar wel bij bepaald gebruik. Zo is het gebruik van gifgas in alle situaties verboden.
Raketten met explosieven zijn op zichzelf niet verboden, maar wel wanneer die niet specifiek gericht kunnen worden op een militair doel. “Als Russen of Oekraïners raketten inzetten en die niet richten op zo’n doel, dan is dat niet toegestaan.”
Alleen militaire doelen bestoken
Dat heeft te maken met een ander fundamenteel grondbeginsel van het oorlogsrecht: het zogenoemde ‘beginsel van onderscheid’. “Strijdkrachten mogen alleen doelen bestoken die voldoen aan de definitie van een militair doel in het oorlogsrecht”, vertelt Zwanenburg.
“Daarvoor moet een object onder andere een bijdrage leveren aan de militaire inspanningen van de tegenstander. Bovendien moet een aanval een duidelijk militair voordeel opleveren. Een ziekenhuis of school bestoken valt daar niet onder. Maar als het pand wordt gebruikt voor de gewapende strijd, dan is de situatie anders.”
‘Steeds meer aanvallen op burgerdoelen’
Premier Mark Rutte zei donderdag dat Russische aanvallen zich steeds meer lijken te richten op burgerdoelen. Ook Amnesty International en Human Rights Watch zijn kritisch op de Russische aanvallen in Oekraïne.
Na bestudering van verschillende incidenten, kwamen de mensenrechtenorganisaties tot de conclusie dat Rusland ‘willekeurige aanvallen uitvoert in burgergebieden’. “Dat is in strijd met het oorlogsrecht”, zeggen ze.
‘Staten zelf verantwoordelijk’
Een onderzoeksteam van het Internationaal Strafhof begint een onderzoek naar de aantijgingen. Aangezien Rusland de rechtsmacht van het Internationaal Strafhof niet erkent, is het niet realistisch dat mogelijke verdachten uiteindelijk in Den Haag berecht worden, zegt hoogleraar Zwanenburg.
“Er is verder geen centrale autoriteit die toeziet op de naleving van het oorlogsrecht. Staten zijn in eerste instantie zelf verantwoordelijk voor de naleving van het oorlogsrecht.”
Aanleiding voor sancties
Heeft zo’n onderzoek van het Internationaal Strafhof dan wel zin? Ja, zegt Zwanenburg. Want de resultaten kunnen voor andere landen aanleiding zijn om een land op z’n daden aan te spreken bij de Verenigde Naties, of om sancties in te stellen.
“Dat is ook gebeurd nadat VN-commissies onderzoek deden naar vermeende oorlogsmisdrijven in Syrië en Myanmar.”
Sommige landen terughoudend
Wel zegt de hoogleraar erbij dat het belangrijk is om welk land het gaat. “Je ziet dat bewezen schendingen van het oorlogsrecht aanleiding vormen voor politieke druk.”
“Maar Rusland is geopolitiek gezien een belangrijker land dan Syrië en Myanmar en heeft bovendien vetorecht in de VN-Veiligheidsraad. Dat maakt dat sommige landen terughoudender zijn in hun veroordelingen.”
Veroordeeld dankzij social media
In hoeverre Oekraïense of Russische strijdkrachten momenteel het oorlogsrecht schenden, is moeilijk in te schatten. Premier Rutte dringt aan op een database om mogelijke oorlogsmisdrijven in Oekraïne in kaart te brengen. Zwanenburg voelt wel wat voor zo’n database. “Zo komt meer informatie beschikbaar om onderzoek te doen naar vermeende misdrijven tijdens de oorlog en dat kan helpen.”
Hij wijst op een recente veroordeling van een oorlogsmisdadiger door het Internationaal Strafhof, die werd veroordeeld mede op basis van beelden die op social media rondgingen. “Tegenwoordig heeft iedereen mobiel. Amateurbeelden worden steeds belangrijker bij het documenteren van oorlogsmisdrijven.”
Clustermunitie en een vacuümbom
Nederland constateerde dat Rusland omstreden clustermunitie heeft ingezet in de strijd in Oekraïne. Het verdrag dat het gebruik hiervan verbiedt, is niet ondertekend door Rusland, zegt Zwanenburg.
Ook over de inzet van een vacuümbom, die lucht onttrekt uit de nabije omgeving, heeft Rusland geen verdragen getekend. Als een partij zulke wapens gebruikt, speelt vooral het ‘proportionaliteitsbeginsel’ een grote rol.
Gevolgen voor burgers
Dat beginsel is belangrijk in het oorlogsrecht, legt hoogleraar Zwanenburg uit. “Kort samengevat: de verwachte gevolgen van een aanval op een militair doel voor burgers en burgerobjecten mogen niet buitensporig zijn ten opzichte van het verwachte militaire voordeel van die aanval.”
“Dat wil zeggen dat de nevenschade – het aantal gewonde of gedode burgers en beschadigde burgerdoelen – redelijkerwijs opweegt tegen het militaire voordeel van een aanval. Hoe groter het voordeel, hoe meer nevenschade er mag zijn”, zegt hij. “Al klinkt dat natuurlijk wel een beetje cru.” De inschatting van de nevenschade en het militaire voordeel moet vooraf worden gemaakt. “Blijkt er achteraf toch sprake van meer nevenschade dan gedacht, dan is de aanval niet meteen buitenproportioneel. Dat hangt af van de inschatting vooraf.”
Meestal worden regels nageleefd
Tot nu toe worden in veel gevallen de oorlogsregels in grote lijnen nageleefd, weet Zwanenburg. “Je hoort het pas wanneer het niet zo is, want dat is nieuws. Vaak is het zo dat een individu één regel niet naleeft.”
“Het beleid van staten is in oorlogen vaak gericht op het naleven van het oorlogsrecht, maar soms sturen autoriteiten wel eens bewust aan op de schending ervan.”
Gifgasaanvallen
Als recent voorbeeld noemt de hoogleraar Syrië. Volgens rapporten van de Verenigde Naties heeft de Syrische overheid zich tijdens de nog altijd lopende burgeroorlog schuldig gemaakt aan gifgasaanvallen. Ook zouden duizenden gevangenen in een militaire gevangenis zijn opgehangen.
“Mijn persoonlijke inschatting is dat machthebbers zoiets doen met de achterliggende gedachte om af te schrikken. Onderdeel van een oorlog is vaak om de tegenstander zo te intimideren dat die niet meer wil vechten.”
EINDE ARTIKEL
[5]
EUROPA NU
MICHEL: EU OOK BEREID RUSSISCH GOUD TE WEREN
26 JUNI 2022
zondag 26 juni 2022, 13:39
Bron: The Council of the European Union
ELMAU (ANP/DPA/AFP) – De Europese Unie zal zich waarschijnlijk aansluiten bij een boycot op Russisch goud. Charles Michel, voorzitter van de Europese Raad, bevestigde zondag bij de G7-top in het Duitse Schloss Elmau dat hij de oorlogskas van Rusland zo verder hoopt te raken.
De landen van de G7, een groep van rijke industrielanden, stellen volgens de Amerikaanse president Joe Biden ook een importverbod voor Russisch goud in. Een officiële aankondiging zou later deze week komen.
De goudexport leverde Rusland vorig jaar omgerekend zo’n 14,6 miljard euro op. Het edelmetaal is naast fossiele energiebronnen als olie, gas en kolen een belangrijk exportproduct van Rusland.
Michel zei dat een importverbod voor goud op een manier moet worden ingesteld dat het “de economie van Rusland raakt, en niet onszelf”.
Op de G7-top vinden ook gesprekken plaats over het instellen van een prijsplafond voor Russische olie. Michel zei dat daarover nog veel details besproken moeten worden en waarschuwde dat hij instemming nodig heeft van alle 27 lidstaten voordat de EU zo’n maatregel kan nemen. “Het doel is Rusland te raken, en niet om ons leven nog gecompliceerder te maken.”
Frankrijk toonde zich bereid om een mechanisme voor een maximale prijs voor Russische olie te steunen. Maar president Emmanuel Macron zou liever willen dat olieproducerende landen een bovengrens instellen voor olieprijzen, om zo de inflatie te beteugelen. Dat zou effectiever zijn.
EINDE BERICHT
VK, VS, JAPAN EN CANADA KONDIGEN IMPORTVERBOD AAN
OP RUSSISCH GOUD
26 JUNI 2022
Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Japan en Canada gaan de import van Russisch goud aan banden leggen als sanctie vanwege de oorlog in Oekraïne. Het importverbod moet binnenkort van kracht worden en zal van toepassing zijn op nieuw gewonnen en geraffineerd goud.
Volgens de Britse premier Boris Johnson heeft de strafmaatregel direct gevolgen voor Russische oligarchen en “de oorlogsmachine van Poetin”. Veel oligarchen zetten bezittingen om in goud. Op die manier proberen ze de gevolgen van de strenge internationale sancties tegen Moskou het hoofd te bieden.
De maatregel zal Russisch goud effectief van de wereldgoudmarkt weren, zegt Johnson, aangezien Londen een centrale rol speelt in de internationale goudhandel en ook de drie andere grootmachten de import blokkeren. De goudexport leverde de Russische economie vorig jaar omgerekend zo’n 14,6 miljard euro op.
De andere G7-landen gaan volgens de Amerikaanse president Joe Biden ook een verbod instellen. Dat hebben de andere landen zelf nog niet bevestigd. Biden spreekt op Twitter van “ongekende kosten” voor president Vladimir Poetin en de financiering van de Russische inval in Oekraïne.
De sanctie wordt officieel gepresenteerd tijdens de G7-top in het Duitse Elmau. De grote industrielanden van de wereld overleggen daar de komende dagen over onder meer de gevolgen van de oorlog in Oekraïne. Volgens een Amerikaanse overheidsfunctionaris wordt het importverbod dinsdag toegelicht.
De Europese Unie zal waarschijnlijk ook aansluiten bij de boycot. Voorzitter van de Europese Raad Charles Michel hoopt zo de oorlogskas van Rusland verder te raken. Hij zegt dat een importverbod voor goud op een manier moet worden ingesteld dat het “de economie van Rusland raakt, en niet onszelf”.
EINDE BERICHT
RIJKSOVERHEID
EUROPESE UNIE NEEMT ZESDE SANCTIEPAKKET AAN TEGEN
RUSLAND
3 JUNI 2022
Nieuwsbericht | 03-06-2022 | 12:40
Op 3 juni 2022 heeft de Europese Unie (EU) het zesde sanctiepakket tegen Rusland aangenomen. De sancties zijn ingesteld vanwege de aanhoudende Russische agressie tegen Oekraïne. De nieuwe sancties zijn onder andere gericht tegen de import van olie, tegen Russische banken, mediabedrijven, de defensie- en veiligheidssector, en verantwoordelijke personen en entiteiten. Ook de sancties tegen Belarus (Wit-Rusland) worden aangescherpt.
Nieuwe sancties tegen Rusland en Belarus
De EU heeft het zesde sanctiepakket tegen Rusland aangenomen. Het doel hiervan is om de druk op de verantwoordelijke personen te verhogen en het Rusland nog moeilijker te maken om de oorlog in Oekraïne te bekostigen. Net als in vorige sanctiepakketten worden ook maatregelen tegen Belarus genomen, vanwege de betrokkenheid van het land bij de oorlog.
De belangrijkste maatregelen in het kort:
Olie
Er komt in de EU een verbod op de aankoop, invoer en overdracht van ruwe olie (binnen 6 maanden) en geraffineerde olieproducten (binnen 8 maanden) uit Rusland. Er is een tijdelijke uitzondering voor EU-lidstaten die door hun ligging afhankelijk zijn van Russische voorraden en geen andere haalbare mogelijkheden hebben.
Banken
Drie extra Russische banken (Sberbank, Credit Bank of Moscow en Russian Agricultural Bank) worden afgesloten van het internationale betalingssysteem SWIFT. Dat geldt ook voor een Belarussische bank (Belarusian Bank For Development And Reconstruction).
Media
Een aantal Russische mediabedrijven mag niet meer in de EU uitzenden, om propaganda en nepnieuws tegen te gaan (Rossiya RTR/RTR Planeta, Rossiya 24/Russia 24 en TV Centre International).
Export
De EU breidt het exportverbod uit voor dual-use goederen (goederen die ook voor militaire doeleinden kunnen worden gebruikt) en technologie die door de Russische en Belarussische defensie- en veiligheidssectoren kunnen worden gebruikt.
Zakelijke diensten
Er komt een verbod op het verlenen van een aantal zakelijke diensten aan Rusland, zoals boekhouding, publieke relaties, consultancy en clouddiensten.
Sanctielijst
Er worden meer Russische en Belarussische personen en entiteiten op de sanctielijst geplaatst. Diegenen die verantwoordelijk zijn voor de Russische wandaden in Marioepol en Boetsja, vooraanstaande zakenlieden, politici, familieleden van oligarchen en bedrijven die het Russische leger bevoorraden.
Olieboycot tegen Rusland
Een boycot van Russische olie is een ingrijpende maatregel en heeft grote gevolgen. Niet alleen voor Rusland, maar ook voor de EU. Omdat Polen en Duitsland zullen afzien van Russische olie die zij nu nog per pijpleiding krijgen, zal de Russische olie-export naar de EU dit jaar waarschijnlijk afnemen met 80 tot 90 procent.
EU-landen in Centraal- en Oost-Europa die afhankelijker zijn van Russische olie krijgen langer de tijd om die afhankelijkheid af te bouwen. Het kabinet zet er nog steeds op in dat Nederland voor het einde van het jaar onafhankelijk is van Russische fossiele brandstoffen.
De Europese Unie blijft zich inzetten om Oekraïne te steunen in het recht op zelfverdediging tegen de Russische agressie. En om een vreedzame, democratische en welvarende toekomst op te bouwen. Een compleet overzicht van de sancties vind je op de sanctiepagina van de EU (pagina wordt bijgewerkt). Zie ook de EU-tijdlijn van de sancties tegen Rusland.
Nederlandse uitvoering sancties
Wil je meer weten over de sancties, en hoe Nederland die uitvoert? Bekijk de pagina Sancties tegen Rusland en Belarus (Wit-Rusland).
EINDE BERICHT
EUROPESE RAAD
RAAD VAN DE EUROPESE UNIE
DE EU SANCTIES TEGEN RUSLAND UITGELEGD
De EU heeft Rusland een reeks nieuwe sancties opgelegd sinds het land op 21 februari 2022 de niet onder Oekraïens gezag vallende gebieden van Donetsk en Loehansk erkende en op 24 februari 2022 zonder aanleiding of grond Oekraïne binnenviel.
De sancties komen bovenop de maatregelen die in 2014 tegen Rusland zijn ingesteld wegens de annexatie van de Krim en het niet uitvoeren van de akkoorden van Minsk.
Op deze pagina worden de volgende vragen beantwoord:
- welke sancties heeft de EU tot dusver opgelegd, tegen wie en wat betekenen ze in de praktijk?
- wat betekenen de sancties tegen de Russische banken en de Nationale Centrale Bank van Rusland in de praktijk?
- welke sancties gelden er voor het wegvervoer en de lucht- en zeevaart?
- wat zijn de gevolgen van de sancties voor de handel met Rusland en welke in- en uitvoerbeperkingen gelden er?
- zijn EU-sancties in overeenstemming met het internationaal recht en wordt er samengewerkt met partners?
Welke sancties heeft de EU tot dusver aangenomen?
Sinds februari heeft de EU Rusland 6 sanctiepakketten opgelegd, waaronder individuele sancties, economische sancties en diplomatieke maatregelen.
De EU heeft ook sancties aangenomen tegen Belarus vanwege zijn betrokkenheid bij de invasie van Oekraïne.
De economische sancties moeten ervoor zorgen dat het militaire optreden Rusland zuur opbreekt en dat zijn aanvalsoorlog wordt gefnuikt.
De individuele sancties zijn gericht tegen personen die verantwoordelijk zijn voor het ondersteunen, financieren of uitvoeren van acties die de territoriale integriteit, de soevereiniteit en de onafhankelijkheid van Oekraïne ondermijnen of die van deze acties profiteren.
- Beperkende EU‑maatregelen tegen Rusland vanwege Oekraïne sinds 2014 (achtergrondinformatie)
- Tijdlijn – beperkende EU‑maatregelen tegen Rusland wegens Oekraïne (achtergrondinformatie)
- EU-respons op de Russische invasie in Oekraïne (achtergrondinformatie)
Wie krijgt sancties opgelegd?
In totaal heeft de EU, inclusief de eerdere sancties wegens de annexatie van de Krim in 2014, tot dusver maatregelen genomen tegen 98 entiteiten en 1158 personen. Op de sanctielijst staan:
- president Vladimir Poetin
- minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov
- oligarchen die banden hebben met het Kremlin, zoals Roman Abramovitsj
- 351 leden van de Doema (het Russische lagerhuis) die op 15 februari 2022 vóór de erkenning van Donetsk en Loehansk hebben gestemd
- leden van de Nationale Veiligheidsraad
- hoge ambtenaren en militairen
- prominente zakenlieden (personen in de Russische staalindustrie en anderen die financiële diensten, militaire producten en technologie leveren aan de Russische staat)
- propagandisten en actoren op het gebied van desinformatie
- personen die verantwoordelijk zijn voor de gruweldaden in Boetsja en Marioepol
- welbepaalde verwanten van een aantal van de bovengenoemde personen
- Lijst van personen en entiteiten die zijn onderworpen aan beperkende EU-maatregelen in verband met de territoriale integriteit van Oekraïne (Publicatieblad van de EU)
Wat betekenen individuele sancties in de praktijk?
De sancties tegen personen zijn het reisverbod en de bevriezing van tegoeden. Een reisverbod belet dat personen het grondgebied van de EU nog binnenkomen of erdoor reizen, of dat nu over land, door de lucht of over de zee is.
Een bevriezing van tegoeden betekent dat alle rekeningen van een persoon of entiteit worden geblokkeerd. Het is daarmee verboden hun tegoeden of activa direct of indirect ter beschikking te stellen.
Zo kunnen ze hun geld niet langer gebruiken om het Russische regime te ondersteunen of om een veilig onderkomen in de EU te vinden.
Welke sancties gelden er voor de handel met Rusland?
De economische sancties omvatten onder meer een aantal beperkingen op de in- en uitvoer van producten naar en uit Rusland. Dit betekent dat Europese bedrijven bepaalde producten niet mogen uitvoeren naar Rusland (uitvoerbeperkingen) of invoeren uit Rusland (invoerbeperkingen).
Doel van de lijst met verboden producten is de Russische economie zo hard mogelijk te raken, maar de gevolgen voor Europese bedrijven en burgers te beperken. Om de Russische bevolking geen schade te berokkenen, staan producten die hoofdzakelijk bestemd zijn voor consumptie en gezondheids-, farmaceutische en landbouwproducten en levensmiddelen niet op de lijst.
De douaneautoriteiten in de EU controleren deze in- en uitvoerbeperkingen.
Bovendien heeft de EU, in samenwerking met gelijkgestemde partners, een verklaring aangenomen waarin zij zich het recht voorbehoudt om Rusland niet langer als meest begunstigde natie (een categorie in WTO-kader) te behandelen. De EU heeft ervoor gekozen om de invoertarieven niet te verhogen, maar wel een reeks beperkende maatregelen aan te nemen met onder meer een verbod op de in- en uitvoer van bepaalde goederen. De EU en haar partners hebben ook alle werkzaamheden voor de toetreding van Belarus tot de WTO opgeschort.
Welke goederen mogen niet worden uitgevoerd naar Rusland vanuit de EU?
Op de sanctielijst staan onder meer:
- geavanceerde technologie (bijv. kwantumcomputers en geavanceerde halfgeleiders, elektronica en software)
- bepaalde soorten machines en transportmiddelen
- specifieke goederen en technologie voor petroleumraffinage
- apparatuur, technologie en diensten voor de energiesector
- goederen en technologie voor de luchtvaart- en ruimtevaartindustrie (bijv. vliegtuigen, reserveonderdelen of andere materialen voor vliegtuigen en helikopters, reactiemotorbrandstof)
- goederen en radiocommunicatietechnologie voor de zeescheepvaart
- een aantal producten voor tweeërlei gebruik (die kunnen worden gebruikt voor zowel civiele als militaire doeleinden), zoals software voor drones, drones zelf en encryptieapparatuur
- luxegoederen (bijv. dure auto’s, horloges en juwelen)
Welke goederen mogen niet worden ingevoerd uit Rusland naar de EU?
Op de sanctielijst staan onder meer:
- ruwe aardolie en geraffineerde aardolieproducten, met beperkte uitzonderingen (uitfasering in 6 tot 8 maanden)
- steenkool en andere vaste fossiele brandstoffen (vanaf augustus 2022 i.v.m. afbouwperiode voor bestaande contracten)
- staal en ijzer
- hout, cement en bepaalde meststoffen
- vis, schaal- en schelpdieren en sterke drank (bijv. kaviaar en wodka)
Wat betekent het olie-embargo in de praktijk?
In juni 2022 nam de Raad een zesde pakket sancties aan, dat onder meer de aankoop, invoer en overdracht van ruwe aardolie en bepaalde aardolieproducten uit Rusland naar de EU verbiedt. Deze maatregelen zullen geleidelijk ingaan: binnen 6 maanden voor ruwe aardolie en binnen 8 maanden voor geraffineerde aardolieproducten.
Er geldt een tijdelijke uitzondering voor de invoer van ruwe olie via pijpleidingen naar EU-lidstaten die vanwege hun geografische ligging specifiek afhankelijk zijn van Russische leveringen en geen haalbare alternatieven hebben.
Ook geldt er voor Bulgarije een tijdelijke uitzondering wat betreft de invoer van Russische ruwe olie over zee, en voor Kroatië wat betreft de invoer van vacuümgasolie.
Aangezien het grootste deel van de Russische olie over zee wordt vervoerd naar de EU, zorgt deze maatregel ervoor dat voor het einde van het jaar bijna 90% van alle invoer van Russische olie naar Europa wordt geboycot. Rusland zal dus aanzienlijk minder winst maken.
Welke sancties gelden er voor het wegvervoer?
De EU heeft afgesproken dat Russische en Belarussisch wegvervoerders de EU niet meer in mogen, ook niet voor goederen in doorvoer.
Zo kan Rusland minder gemakkelijk belangrijke goederen aankopen en wordt de handel over land van en naar Rusland verstoord. De EU-landen kunnen echter een uitzondering maken voor:
- vervoer van energie
- vervoer van farmaceutische, medische, landbouw- en voedingsproducten
- humanitaire hulp
- vervoer in verband met de diplomatieke en consulaire vertegenwoordiging van de EU en haar lidstaten in Rusland, of internationale organisaties in Rusland die overeenkomstig het internationaal recht immuniteiten genieten
- overdracht aan of uitvoer naar Rusland van culturele goederen die in bruikleen zijn gegeven in het kader van een formele culturele samenwerking met Rusland
De maatregel geldt niet voor post en goederen in doorvoer tussen de oblast Kaliningrad en Rusland.
Wat betekenen de sancties in de luchtvaartsector?
In februari 2022 heeft de EU alle Russische luchtvaartmaatschappijen de toegang tot EU-luchthavens ontzegd en hen verboden nog over EU-grondgebied te vliegen. Het gaat om vliegtuigen die in Rusland of elders zijn geregistreerd en door een Russische burger of entiteit worden gehuurd of gecharterd. Het verbod geldt ook voor privévliegtuigen, zoals privéjets voor zakelijk gebruik.
Daarnaast verbiedt de EU dat er nog goederen en technologie voor de lucht- en ruimtevaartindustrie naar Rusland worden uitgevoerd.
Ook verzekeringen, onderhoudsdiensten en technische bijstand voor deze goederen en technologie zijn verboden. De Verenigde Staten, Canada en het Verenigd Koninkrijk hanteren soortgelijke beperkingen.
Dit betekent dat Russische luchtvaartmaatschappijen geen vliegtuigen, reserveonderdelen of uitrusting voor hun vloot kunnen kopen en niet de nodige reparaties of technische inspecties kunnen uitvoeren. Aangezien driekwart van Ruslands commerciële vliegtuigen in de EU, de VS of Canada is geproduceerd, zal het verbod er mettertijd mogelijk toe leiden dat een aanzienlijk deel van de Russische burgerluchtvaart aan de grond zal blijven, zelfs voor binnenlandse vluchten.
Welke sancties gelden er voor het zeevervoer?
De EU heeft haar havens gesloten voor de gehele handelsvloot van Rusland (meer dan 2 800 schepen). De maatregel geldt echter niet voor schepen die de volgende zaken vervoeren:
- energie
- farmaceutische, medische, landbouw- en voedingsproducten
- humanitaire hulpgoederen
- splijtstof en andere goederen die nodig zijn voor de werking van civiele nucleaire vermogens
- steenkool (tot 10 augustus 2022, daarna is de invoer van steenkool in de EU niet langer toegestaan)
De maatregel geldt ook niet voor schepen in nood die hulp zoeken, of schepen die een noodstop maken bij een haven om redenen van maritieme veiligheid of om mensenlevens op zee te redden.
De maatregel geldt wel voor vaartuigen die proberen de sancties te omzeilen door niet langer onder de Russische vlag te varen of zich te registreren in een andere staat. Havenautoriteiten kunnen dit nagaan door het IMO-nummer van een schip te controleren (een uniek identificatienummer dat wordt toegewezen namens de Internationale Maritieme Organisatie).
Wat betekent het Swift-verbod voor Russische en Belarussische banken?
Dankzij het verbod kunnen 10 Russische en 4 Belarussische banken geen internationale betalingen meer verrichten of ontvangen via het Swift-systeem.
Swift is een berichtendienst die de uitwisseling van informatie tussen banken en andere financiële instellingen aanzienlijk vergemakkelijkt. Wereldwijd zijn er meer dan 11 000 entiteiten op aangesloten.
Concreet kunnen de gestrafte banken geen buitenlandse valuta meer ontvangen en kunnen ze geen activa meer naar het buitenland overmaken. Dat is slecht voor de Russische en de Belarussische economie.
Theoretisch gezien zouden banken internationale transacties kunnen uitvoeren zonder Swift, maar dat is duur en complex en vereist wederzijds vertrouwen tussen de financiële instellingen. Betalen moet dan immers weer zoals vanouds: elke transactie moet per telefoon en fax worden bevestigd.
Wat betekenen de sancties tegen de Nationale Centrale Bank van Rusland in de praktijk?
De Europese Unie verbiedt alle transacties met de Nationale Centrale Bank van Rusland die te maken hebben met het beheer van haar reserves en activa. Doordat de tegoeden van de centrale bank bevroren zijn, heeft ze geen toegang meer tot de activa die ze bij centrale banken en particuliere instellingen in de EU heeft staan.
In februari 2022 bedroegen de internationale reserves van Rusland $ 643 miljard (€ 579 miljard). Reserves in vreemde valuta aanhouden draagt er onder meer toe bij dat de wisselkoers van de eigen valuta van een land stabiel blijft.
Nu transacties vanuit de EU en andere landen verboden zijn, staat naar schatting meer dan de helft van de Russische reserves geblokkeerd. Ook andere landen waar Rusland reserves heeft staan, zoals de VS, Canada en het VK, hebben zo’n verbod.
Rusland kan deze buffer dus niet gebruiken om zijn banken van zuurstof te voorzien en zo de gevolgen van andere sancties te beperken. Zelfs de goudreserves die in Rusland zijn opgeslagen, lijken nu moeilijker te verkopen.
De EU heeft ook een verbod ingesteld op de verkoop, levering, overdracht en uitvoer van eurobankbiljetten naar Rusland. Dat moet voorkomen dat de Russische regering, de centrale bank en natuurlijke of rechtspersonen in Rusland de sancties omzeilen door contante euro’s te bemachtigen.
Soortgelijke sancties gelden voor Belarus.
Waarom heeft de EU de omroepactiviteiten van 5 Russische mediakanalen opgeschort?
Met zijn stelselmatige internationale campagne van desinformatie, informatiemanipulatie en verdraaiing van feiten wil Rusland zowel de eigen buurlanden als de EU en de EU-lidstaten uit evenwicht brengen.
Om dit tegen te gaan heeft de EU de omroepactiviteiten in de EU van 5 Russische staatszenders opgeschort:
- Sputnik
- Russia Today
- Rossiya RTR/RTR Planeta
- Rossiya 24/Russia 24
- TV Centre International
Het Kremlin gebruikt deze staatsmedia om propaganda te verspreiden en desinformatiecampagnes te voeren, onder meer over zijn aanvalsoorlog tegen Oekraïne.
De maatregelen tegen Sputnik en Russia Today (en hun dochterondernemingen, zoals RT English, RT Germany, RT France en RT Spanish) gelden sinds 2 maart 2022. De andere drie mediakanalen staan sinds 4 juni 2022 op de lijst.
Het gaat om alle omroepactiviteiten in of voor de EU-lidstaten: via kabel, satelliet, IPTV, platforms, websites en apps.
In overeenstemming met het Handvest van de grondrechten weerhouden de maatregelen er deze mediakanalen en hun personeel niet van om zich in de EU met andere dan omroepactiviteiten bezig te houden, zoals met onderzoek en interviews.
Stemt de EU de sancties af met haar partners?
Sancties hebben meer effect als een grote groep internationale partners meedoet. De EU heeft de afgelopen weken nauw samengewerkt met gelijkgestemde partners zoals de Verenigde Staten om samen sancties op te leggen.
De EU werkt samen met de Wereldbankgroep, de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBWO), de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) en andere internationale partners om te voorkomen dat Rusland nog financiering van dergelijke instellingen verkrijgt.
Om deze internationale inspanning te coördineren, is onlangs de Russian Elites, Proxies, and Oligarchs (REPO) Task Force opgericht. Deze taskforce stelt de EU in staat samen te werken met de G7-landen – Canada, Duitsland, Frankrijk, Italië, Japan, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten – en met Australië, om ervoor te zorgen dat de sancties worden toegepast.
Hoewel de EU met heel wat partners nauw samenwerkt, beslist elk van deze niet-EU-landen nog altijd zelf welke sancties het zal opleggen.
Vallen de EU-sancties onder het internationaal recht?
Jazeker. Alle EU-sancties stroken geheel met de verplichtingen van het internationaal recht, en eerbiedigen de mensenrechten en de fundamentele vrijheden.
Zodra tussen de EU-lidstaten een politiek akkoord is bereikt, bereiden de Europese Dienst voor extern optreden en/of de Europese Commissie de nodige rechtshandelingen voor en worden deze ter aanneming voorgelegd aan de Raad.
Verordeningen en besluiten van de Raad zijn, als rechtshandelingen van algemene strekking, bindend voor alle personen en entiteiten die onder de jurisdictie van de EU vallen. Dit betekent elke persoon en entiteit binnen de EU, elke EU-onderdaan ongeacht waar, en alle bedrijven en organisaties die naar het recht van een EU-lidstaat zijn opgericht.
EINDE BERICHT