[61]
AD
UITGEDROOGDE MIGRANTEN IN DE WOESTIJN: ACHTERKANT
VAN EUROPA’S HARDE MIGRATIEDEAL
28 JULI 2023
Niet alleen de Middellandse Zee eist levens van migranten die dromen van een beter leven in Europa, ook de woestijn tussen Tunesië en Libië is een kerkhof. De afgelopen weken zijn daar tientallen mensen omgekomen.
Bijna dagelijks stuiten de Libiërs op groepjes uitgedroogde, stervende of overleden Afrikanen. De foto’s die sommige grenswachters delen op sociale media, tonen de dode lichamen van mannen, vrouwen en kinderen die nog niet werden geïdentificeerd.
Twee van hen zijn dat inmiddels wel: een moeder en haar dochter. Ze zouden zijn weggestuurd uit Tunesië en stierven na een barre tocht zij aan zij in de woestijn.
Een persfotograaf achterhaalde het verhaal van Matyla ‘Fati’ Dosso (30) uit Ivoorkust, haar man Mbenge Crepin (29) uit Kameroen en hun dochter Marie (6). Op 13 juli staken ze de grens over van Libië naar Tunesië. Na vijf mislukte pogingen om Italië te bereiken, hoopte het gezin dan maar in Tunesië een beter leven te vinden. Het bleek een extreem slechte timing, want Tunesië is strenger dan ooit, mede vanwege de net gesloten deal tussen dat land en de EU.
Europa wil vele miljoenen betalen opdat Tunesië voorkomt dat migranten met bootjes proberen over te steken naar Europa. De Europese Commissie, Italië en Nederland – demissionair premier Mark Rutte ging ervoor naar Tunis – beloofden de autoritaire Tunesische president Kais Saied alleen al ruim 100 miljoen euro voor grensbewaking, het tegengaan van mensensmokkel, terugkeer van migranten en meer coördinatie van reddingsoperaties.
Van het laatste zou nog weinig te merken zijn, aldus Jan Kooy, woordvoerder van de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch, dat deze zaak en andere sterfgevallen onderzocht. ,,Rutte, Meloni en Von der Leyen poseerden trots voor een foto met de dictator van Tunesië. Bij terugkomst in Nederland werd nog gezegd dat mensenrechten ook besproken zijn, maar dit is de harde werkelijkheid. Het is gewoon overduidelijk dat de Europese Unie wat betreft migratie en asielzoekers kiest voor een laat-ze-maar-doodgaan-beleid.’’ Rutte was in Tunesië met de Italiaanse premier Giorgia Meloni en Europese Commissie voorzitter Ursula von der Leyen.
Detentiekamp
Dosso, Crepin en hun dochter ervoeren dat aan den lijve, zo lijkt het. Zeven jaar geleden ontmoetten ze elkaar in een Libisch detentiekamp voor illegale Europagangers. Deze week werden de moeder en haar dochter levenloos teruggevonden door een Libische patrouille. Marie lag tegen het lichaam van Dosso aan. Haar handen klampten zich vast aan haar moeder.
Water
Echtgenoot Crepin, die niet meer kon lopen en die door hen noodgedwongen was achtergelaten in de woestijn, overleefde het wel. Enkele Soedanese vluchtelingen die nog water hadden, hielpen hem om de Libische grens te bereiken. Daar vertelde hij de actiegroep Refugees in Libya zijn verhaal.
De Kameroener had zijn land verlaten, nadat zijn zus was gedood bij schermutselingen. Hij had Dosso leren kennen in het Libische detentiekamp. Zij liet zich daar ‘Fati’ noemen om haar christelijke achtergrond te verbergen, omdat christenen in de beruchte Libische detentiekampen vaker gemarteld en verkracht worden dan hun islamitische lotgenoten. ,,Marie was nog geen dag naar school geweest, we wilden haar toekomst redden’’, vertelde Crepin. In 2019 waren hij en Dosso er al bij toen het kamp Tajoura werd gebombardeerd tijdens de burgeroorlog. Veertig migranten kwamen om, Crepins trommelvlies scheurde.
Experts en activisten reageren geschokt op de beelden die de wereld rondgaan en door sommigen qua impact worden vergeleken met die van de verdronken Syrische kleuter Aylan Kurdi. ,,We zijn nu beland bij een situatie waarin mensen door een bondgenoot van de Europese Unie worden opgepakt vanwege hun huidskleur, waarna ze naar de woestijn worden gedeporteerd om daar te sterven’’, zei Flor Didden, beleidsmedewerker migratie van 11.11.11, een koepelorganisatie van zestig organisaties voor internationale solidariteit. ,,Europa moet de deal met Tunesië onmiddellijk opschorten tot dit geweld stopt.’’
Vanuit de Europese Commissie kwam nog geen reactie op de beelden van dode migranten in de woestijn.
EINDE AD BERICHT
”Het hartverscheurende beeld van een moeder en haar dochter, omgekomen in de woestijn na dagen zonder water, veroorzaakt wereldwijde verontwaardiging. Matyla Dosso (30), haar man Mbenge Crepin (29) en hun dochter Marie (6) hoopten op een beter leven in Tunesië, maar lokale autoriteiten hielden het gezin tegen en zonden hen terug. Noodgedwongen zwierven ze dagen zonder water door de woestijn.”
ACHTERGELATEN IN DE WOESTIJN
OM TE STERVEN:
OPHEF OVER EUROPESE MIGRATIEDEAL
NA FOTO VAN DODE MOEDER EN DOCHTER
28 JULI 2023
Het tragische beeld van een moeder en haar kind, dood aangetroffen in de woestijn, gaat de wereld rond. Matyla Dosso (30), haar man Mbenge Crepin (29) en hun dochter Marie (6) hoopten op een beter leven in Tunesië, maar werden zonder eten en drinken achtergelaten in de woestijn om te sterven. De foto vergroot de kritiek op de deal die Europa sloot met Tunesië om migranten tegen te houden.
Het hartverscheurende beeld van een moeder en haar dochter, omgekomen in de woestijn na dagen zonder water, veroorzaakt wereldwijde verontwaardiging. Matyla Dosso (30), haar man Mbenge Crepin (29) en hun dochter Marie (6) hoopten op een beter leven in Tunesië, maar lokale autoriteiten hielden het gezin tegen en zonden hen terug. Noodgedwongen zwierven ze dagen zonder water door de woestijn.
Dagen zonder water
Het koppel ontmoette elkaar in 2016 in een Libisch detentiekamp. Hij kwam uit Kameroen, zij uit Ivoorkust. Een jaar later kregen ze samen een dochtertje. Marie is sinds haar geboorte nog geen dag naar school geweest. “Dat was de grote droom van haar moeder. We wilden haar toekomst redden”, klinkt het bij Mbenge Crepin, haar papa.
Tot vijfmaal toe probeerden ze naar Italië te trekken, maar dat lukte niet. Het gezin hoopte om in Tunesië een beter leven te vinden. Dat hun poging om het land binnen te geraken zo dramatisch zou aflopen, hadden ze nooit durven denken. Het gezin werd tegengehouden door de Tunesische autoriteiten. “De politie sloeg ons met hun wapens en stuurde ons terug de woestijn in”, getuigt Crepin.
Het gezin had al dagen niet deftig gegeten en gedronken. “Na een wandeling van een uur verloor ik het bewustzijn. Mijn vrouw en kind huilden. Toen ik bijkwam, smeekte ik om me achter te laten. Als ze bij me bleven, zouden we samen omkomen. Ze moesten proberen tot in Libië te geraken. Ze vertrokken en lieten me achter in de woestijn. Ik wist dat het voor mij bijna zou eindigen, want ik was nauwelijks nog aan het ademen.”
Geel kleed
Maar Crepin had geluk. Drie Soedanese migranten troffen hem aan in de woestijn en gaven hem water. De Soedanezen waren ook op weg naar Libië en boden hem aan om mee te reizen. Samen trokken ze naar de Libische grens, Crepin hoopvol dat hij daar zijn vrouw en kind zou aantreffen. Niets bleek minder waar. De rest van het gezin had de grens nooit bereikt.
Crepin vernam het nieuws op sociale media, waar een foto van zijn overleden vrouw en kind circuleerde. “Ik herkende ze meteen aan hun kledij”, vertelt hij. “Ze lagen in exact dezelfde positie waarin ze soms slapen.” De handen van Marie klampten zich vast aan het gele kleed van haar moeder. Crepin weet niet waar de lichamen juist werden aangetroffen. Hij wil hun stoffelijke resten zo snel mogelijk terugvinden, zelfs als dat betekent dat hij de gevaarlijke woestijn weer in moet.
Kritiek op Tunesische aanpak
Het gezin is lang niet het enige slachtoffer van het Tunesische grensbeleid. Elke dag worden uitgeputte of overleden groepjes Afrikanen aangetroffen in de woestijn.
Nochtans tekende de Europese Unie eerder deze maand nog een akkoord met Kais Saied, de president van Tunesië. In ruil voor 1 miljard euro moet het land migranten tegenhouden. Ook tijdens de onderhandelingen over die deal arresteerden de Tunesische autoriteiten meer dan duizend zwarte migranten en brachten hen naar de woestijn.
Ondertussen komt er heel wat reactie op de manier waarop Tunesië vluchtelingen behandelt. Volgens Flor Didden, beleidsmedewerker migratie bij 11.11.11, moet Europa de deal met Tunesië onmiddellijk opschorten. “Het volstaat niet om een rondje verontwaardigingen te uiten. We dringen er, ook bij onze overheid, op aan om hier meer belang aan te hechten”, reageert hij op Radio 1.
“De beelden van migranten die worden achtergelaten in de woestijn zijn verschrikkelijk. Het is onaanvaardbaar dat zoiets gebeurt en de EU moet dat duidelijk maken aan Tunesië”, reageert staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor (CD&V). Toch blijft ze wel achter de deal met Tunesië staan. “We kunnen het ons niet permitteren om de landen los te laten waar mensen in bootjes stappen en mensensmokkelaars grof geld verdienen aan die mensen.” De Moor heeft Europees Commissaris voor Binnenlandse Zaken Ylva Johansson een brief gestuurd waarin ze vraagt “om het respect voor de mensenrechten nauw in de gaten te houden bij de uitvoering van de EU-Tunesiëdeal”.
EINDE ARTIKELVRT.BE