[14]
THREE YEARS SINCE OPERATION CAST LEAD: ISRAELI MILITARY
FAILED TO INVESTIGATE ITSELF
18 JANUARY 2012
Three years after Operation Cast Lead, the Israeli military’s argument against independent investigation of its conduct during the operation has proven to be hollow. The military has completely failed to investigate itself, regarding both policy choices and the conduct of the forces in the field in particular cases.
From 27 December 2008 to 18 January 2009, the Israeli military carried out an offensive dubbed Operation Cast Lead in the Gaza Strip. The resulting damage to the civilian population in Gaza was colossal: Israeli security forces killed 1,391 Palestinians, at least 759 of whom (including 318 minors under age 18) were civilians who had not been taking part in the hostilities. More than 5,300 Palestinians were injured, at least 350 of them seriously. The operation also caused extensive damage to homes, industrial plants and the agricultural sector, in addition to the electricity, sanitation, water, and health infrastructure that had already been on the brink of collapse due to Israel’s siege on Gaza. According to UN estimates, the military destroyed more than 3,500 homes, leaving some 20,000 persons homeless.
After the operation ended, B’Tselem and other human rights organizations wrote to the attorney general, demanding that he establish an independent body for investigating the military’s actions during the operation. The attorney general rejected the demand, stating that the military had acted in accordance with international humanitarian law. In addition, he stated that military units were holding operational inquiries into incidents in which civilians had been harmed, and that the findings would be forwarded to the military advocate general and to the attorney general for a decision whether to pursuer further action in each case. The attorney general added that organizations holding concrete information on incidents in which civilians had been harmed could send the details to the relevant officials, who would examine their claims.
The demand was rejected a second time when the organizations wrote again, in March 2009.
B’Tselem’s complaints to the Military Advocate General Corps
Following the attorney general’s response, B’Tselem wrote to the MAG Corps demanding that he order criminal investigations into 20 cases in which the organization’s research indicated suspected breaches of international humanitarian law. In total, these cases involved the killing of 92 Palestinians and the use of three Palestinian civilians as human shields.
No substantive reply was received. However, the Military Police Investigation Unit (MPIU) contacted B’Tselem to request assistance in advancing its investigations. It was only through these requests that B’Tselem learned that MPIU investigations had been opened in nine of the 20 cases, and that another investigation had been opened into a case published on the organization’s website but not sent to the MAG.
At the MPIU’s request, B’Tselem helped arrange the arrival of witnesses for questioning in each of the ten cases. The organization also provided investigators with medical reports and other documents relating to the cases. Only in September 2010, more than a year and a half after the operation, did the MPIU request assistance in arranging the questioning of members of the Samuni family, regarding the incident in which 21 members of their family, including children, had been killed. Since then, B’Tselem has received no requests from the MPIU regarding any of the cases.
The MAG Corps recently informed B’Tselem that another investigation had been opened, raising the total number of investigations opened into cases researched by the organization to 11.
MAG Corps updated B’Tselem on investigations – three years after the operation
In the two years after Operation Cast Lead, B’Tselem wrote several times to the MAG Corps and the IDF Spokesperson requesting information on the status of its demands for investigation, but received no reply.
It was not until 1 January 2012, almost three years after the end of the operation, that the MAG Corps sent B’Tselem an update regarding hundreds of complaints that that organization had submitted over the past decade and more, including those relating to Operation Cast Lead. The responses regarding the latter follow:
- In nine cases, the MAG Corps did not order an investigation. Regarding five of them, the response repeated the update sent more than two years ago, after B’Tselem’s initial complaint: “The file has been sent to the relevant military officials for response”. The cases are: 1) the killing of five members of the Abu ‘Easheh family, 2) the killing of five members of the ‘Aleiwa family, 3) the killing of 11 members of the Dib family, 4) the killing of Ibrahim and Muhammad Abu Dakah and Ibrahim Abu Tir, and 5) the killing of five members of the Ermelat family. “The file is being handled” was the response regarding two other cases: 1) the killing of five sisters from the Bau’lusha family, and 2) the killing of the baby Wiam al-Kafarneh. In the two remaining cases, “the request was not located”: 1) the killing of eight persons in the bombing of a truck carrying oxygen tanks, and 2) the killing of three children of the al-Astal family.
- The MAG’s Corps did not respond at all regarding another case that B’Tselem had submitted, and the decision regarding it is unknown: the killing of ‘Atiyyah a-Samuni and his four-year-old son.
- Of the 11 cases in which an MPIU investigation was opened:
- In four cases, the file was closed with no legal proceedings against the persons involved. The cases were: 1) the use of Shafiq Daher as a human shield, 2) the killing of the eight members of the Abu Halimah family, 3) the killing of Rawheyeh a-Najar, and 4) the killing of six members of the ‘Abd a-Dayem family.
- In five cases, the investigation was completed, but the Corps had not yet decided whether to file an indictment or close the file. The cases: 1) the use of Sami Muhammad and Ra’d Abu Seif as human shields, 2) the killing of 21 members of the Samuni family, 3) the killing of a father and two of his sons from the ‘Azzam family, 4) the killing of Mustafa Barakeh and Rasmi Abu Jarir, and 5) the killing of four members of the Haji and ‘Arafat families. Three of these cases have awaited a decision for more than a year and a half, as the MPIU informed B’Tselem in July 2010 that they had been forwarded to the MAG Corps. Regarding the killing of 21 members of the Samuni family, the media reported that the MPIU had questioned Col. Ilan Malka, the Givati Brigade commander at the time of the operation, on suspicion of negligence for having ordered the bombing of the house in which the army had gathered about 100 members of the family. This is one of the few instances in which a senior commander was questioned regarding Operation Cast Lead, to the best of B’Tselem’s knowledge. A recent media report stated that the file against Malka was likely to be closed, and that his promotion would not be further delayed.
- The status of one case, involved the killing of Jihad Ahmad and Rida ‘Ali, is unknown to B’Tselem. The MPIU opened an investigation into the case, apparently based on a testimony published on B’Tselem’s website. The MPIU’s last update regarding the case was in July 2010, when B’Tselem was informed that the investigation was still under way. On 1 January 2012, the MAG Corps replied to B’Tselem that “a complaint was received regarding this case; we do not know of an MPIU investigation into it.”
- In another file – the one involving the killing of Majedah and Rayah Abu Hajaj – the investigation led to the filing of an indictment against a soldier for the manslaughter of an anonymous civilian. According to the MAG’s Corps, during the investigation, the testimonies given by Palestinian witnesses conflicted with those given by soldiers regarding the killing of the two women. However, the soldiers’ testimonies also indicated that soldiers had fired their weapons unlawfully, which caused the death of a person. The indictment was based solely on the soldiers’ version. As far as B’Tselem knows, the MPIU made no effort to reconcile the conflicting testimonies, and the Palestinian witnesses were not summoned to give further testimony after the problem arose. According to media reports, prosecution of the soldier for “manslaughter of an anonymous person” has been suspended until another investigation, regarding cover-up of the incident, is completed.
Foreign Ministry: We are investigating
Two official documents issued by Israel’s Foreign Ministry, in January 2010 and in July 2010, provided figures on the number of MPIU investigations that had been opened regarding the military’s conduct in Operation Cast Lead, without detailing specific cases. To the best of B’Tselem’s knowledge, the most updated data was published on the MAG Corps’ website in March 2011, according to which 52 MPIU investigations had been opened. No other Israeli entity has ever published which cases were investigated, what the status of the investigations was, or how many of the investigations led to filing indictments.
Conclusion: No accountability for the military’s actions during Operation Cast Lead
Three years after the end of the operation, the dozens of MPIU investigations opened into cases of harm to civilians have yet to yield results. The Military Advocate General Corps has created a haze around them, preventing any possibility of examining their effectiveness. The Corps’ responses to B’Tselem, combined with media reports, indicate that three indictments have been filed against soldiers who took part in the operation: for theft of a credit card from a Palestinian civilian, for use of a nine-year-old Palestinian child as a human shield, and for “manslaughter of an anonymous person.”
In three other cases, disciplinary action alone was taken. Two officers were disciplined for firing explosive shells that struck an UNRWA facility; three officers were disciplined for shelling the al-Maqadmeh Mosque, in which 15 Palestinians were killed, nine of them civilians; and one officer was disciplined for the use of Palestinian civilian Majdi ‘Abd Rabo as a human shield, after the Adalah organization wrote to the MAG Corps demanding an investigation into the case.
These meager results are not surprising. The investigations were all opened at a very late stage – the first, to B’Tselem knowledge, in October 2009, a full ten months after the operation had ended. At present, three years after the operation, there is hardly a chance that investigations will lead to further indictments.
There has never been a serious investigation into the suspicions raised by B’Tselem and additional Israeli, Palestinian and international organizations regarding breaches of international humanitarian law by the military during the operation. Most of B’Tselem’s demands for investigation were not met. The investigations that were opened did not, to B’Tselem’s knowledge, address the responsibility of high-ranking commanders, but rather focused on the conduct of individual soldiers.
Israel’s choice to investigate only isolated incidents, and not the military’s conduct as a whole during the operation, gives cause for concern that persons responsible for extremely grave breaches of law have not been questioned. Among the issues that have not been investigated are the following:
- The policy that guided the forces during the offensive;
- the legality of the orders given to the soldiers;
- the choice of targets for bombing;
- the means taken to protect the civilian population.
These questions lie at the very heart core of international humanitarian law. Their resolution is vital to examining the legality of the military’s conduct during Operation Cast Lead.
END
BOMBING CIVILIAN OBJECTS IS A WAR CRIME
20 MAY 2021
Since launching its latest offensive on the Gaza Strip, Israel has bombed dozens of structures, including apartments, offices, government facilities and businesses, as well as civilian infrastructure such as roads. In addition to airstrikes against high-rises – reducing some to rubble – that housed offices, homes and TV stations, Israel has bombed the homes of Hamas commanders and of other Gaza residents, killing dozens of people.
International humanitarian law places restrictions on the parties engaged in hostilities and defines what may – and especially what may not – be done as part of the fighting. Among other things, it limits attacks strictly to military objectives. These objectives are defined in Article 52(2) of the first Protocol Additional to the Geneva Conventions, which is universally binding. According to the article, “military objectives” are defined by two cumulative criteria:
1. They make “an effective contribution to military action”.
2. Attacking them “offers a definite military advantage”.
Ascertaining whether an attack meets the criteria requires information about the actual use of the bombed structure. Legitimate military objectives listed in the relevant literature include military structures, arms depots and means of transportation that serve the fighters. If only part of the structure meets the criteria for a military objective, the rest of the structure is still considered a civilian object and may not be attacked. In any case of doubt regarding the use of a particular structure, it is considered a civilian object.
Over the course of the current fighting, the Israeli military has not provided justification for all the attacks, nor has it stated the connection between the structure it targeted and specific military activity carried out within it. Instead, in almost all cases, official statements have made do with general claims of hitting “Hamas terror infrastructure”, “combat operation infrastructure” and so on.
Without concrete information regarding the effective contribution of every one of the targeted structures to military action, and the definite military advantage its destruction is expected to give Israel, it is impossible to ascertain the lawfulness of every airstrike carried out in recent days. What can already be determined is that bombing homes only because senior Hamas members live in them does not meet the criteria laid out in international humanitarian law. Also, claiming that a structure was used for intelligence activity or that orders to attack Israel were issued from a particular apartment within it is not enough to establish the legitimacy of a strike against the structure. Establishing the lawfulness of the attack requires knowing exactly what was hit – other than the structure itself – and how that offers a definite military advantage. Clearly, attacks carried out in order to demoralize residents, and spur them to pressure the government, or purely for retaliation – are unlawful.
Israel has tried to justify some of the attacks by claiming it did everything in its power to avoid harm to civilians – by giving them advance warning to evacuate the premises. However, whether or not civilians were harmed is a separate question. If an object is civilian, attacking it is unlawful even if not a single person is killed.
In previous rounds of fighting, Israel applied a broad interpretation – extending beyond the criteria cited above – to the definition of a legitimate military objective: in Operation Cast Lead in December 2008-January 2009, in Operation Pillar of Defense in November 2012, and in Operation Protective Edge in the summer of 2014. Despite the horrifying, lethal consequences of intentionally bombing civilian objectives – which constitutes a war crime – Israel has never been held accountable, or forced to pay any price, for implementing this policy.
This reality will change only when the international community intervenes and uses its leverage to force Israel to change course, before this policy takes a toll on even more lives.
END
NOS
ISRAEL VERNIETIGT FLATGEBOUW IN GAZA MET KANTORENINTERNATIONALE MEDIA
In Gaza-Stad is een pand waarin meerdere mediaorganisaties zijn ondergebracht, gebombardeerd door het Israëlische leger. Het pand van twaalf verdiepingen, waarin ook appartementen en kantoren zaten, is ingestort. Volgens het internationale persbureau AP werd de eigenaar van het pand een uur van tevoren door het Israëlische leger gewaarschuwd dat het gebouw bestookt zou worden.
Twee raketten raakten het gebouw kort na elkaar. Journalisten hadden vlak daarvoor tevergeefs gevraagd om spullen uit het complex te halen. Ze moesten toezien hoe het gebouw na de tweede inslag instortte
Voor zover bekend raakte niemand gewond. Volgens het Israëlische leger was het gebouw een legitiem militair doelwit omdat onder meer de inlichtingendienst van Hamas er actief was. Het leger stelt dat Hamas de mediaorganisaties gebruikte als menselijk schild.
In het gebouw hadden onder meer nieuwszender Al Jazeera en persbureau AP hun kantoren. Het aanwezige personeel ontvluchtte volgens ooggetuigen in paniek het pand. De inslag was live te zien op Al Jazeera.
Een verslaggever van persbureau AP schrijft op Twitter dat hij en zijn collega’s vanaf de 11e verdieping via de trap naar beneden zijn gerend, en vanaf een afstand de toren in de gaten hebben gehouden. AP noemt de raketaanval “een nieuwe stap van het Israëlische leger om de verslaggeving vanuit het gebied aan banden te leggen”.
Geschokte reacties
Van veel kanten is geschokt gereageerd op de aanval op het persgebouw. Onder meer Turkije heeft een veroordeling uitgesproken.
Het Witte Huis heeft Israël laten weten dat het land de veiligheid van journalisten moet garanderen. Dat is hun “grootste verantwoordelijkheid”, zo zegt de woordvoerder van het Witte Huis. President Biden heeft na de vernietiging van het flatgebouw met zowel de Israëlische premier Netanyahu als de Palestijnse leider Abbas gebeld.
Directeur Pruitt van AP zegt: “We konden maar net voorkomen dat er doden vielen. Door wat er vandaag is gebeurd, weet de wereld minder goed wat zich in Gaza afspeelt.”
Ook Al Jazeera wijst daarop. “Al Jazeera roept media en humanitaire organisaties op om gezamenlijk deze meedogenloze bombardementen af te wijzen. De directeur-generaal van Al Jazeera, Mostefa Souag, sprak van een oorlogsmisdaad.
Volgens persbureau Reuters zijn sinds maandag zeker 140 mensen om het leven gekomen in de Gazastrook, onder wie 39 kinderen. In Israël zijn tien mensen om het leven gekomen, onder wie twee kinderen.
Bombardementen
Bij Israëlische bombardementen kwamen vannacht en vandaag tot dusver 15 Palestijnen om het leven, zeggen medici tegen Reuters, onder wie een vrouw en vier van haar kinderen. Dat gebeurde bij een bombardement op een vluchtelingenkamp. Ook vijf anderen kwamen om het leven. Israël zegt dat het een appartement heeft geraakt dat door Hamas werd gebruikt.
Militanten van Hamas vuren al de hele dag raketten af op Israël. In een aantal Israëlische plaatsen en steden ging vandaag meerdere keren het luchtalarm af, berichten Israëlische media. In de plaats Ramat Gan, ten oosten van Tel Aviv, kwam een man om het leven toen zijn huis werd geraakt door scherven van een raket.
Na de aanval op het kantoor in Gaza-Stad heeft Hamas gedreigd met aanvallen op Tel Aviv. “De inwoners van Tel Aviv moeten zich voorbereiden op een reactie die de aarde zal doen schudden”, zegt een woordvoerder volgens lokale media.
EINDE BERICHT
THE RIGHTS FORUM
TIENTALLEN DODEN IN GAZA NA ISRAELISCHEBOMBARDEMENTEN
11 MEI 2021
Waarvoor velen vreesden is gebeurd. De Israëlische provocaties in Jeruzalem leidden maandagavond tot raketbeschietingen van Hamas op Israël en Israëlische bombardementen op de Gazastrook. In Gaza vielen 27 doden, onder wie negen kinderen. In Israël vonden twee vrouwen de dood. De beschietingen houden ook vandaag aan.
De vrees voor meer geweld die wij maandag in ons artikel over Jeruzalem uitspraken, werd nog diezelfde dag bewaarheid. In de vooravond schoot de militaire tak van Hamas na een ultimatum aan Israël vanuit de Gazastrook zeven raketten af. Israël antwoordde met bombardementen op de strook, waarna de wederzijdse beschietingen escaleerden. Ook vandaag houdt het geweld aan.
In Gaza vielen 27 doden, onder wie negen kinderen, en meer dan honderd gewonden. In Ashkelon vonden twee Israëlische vrouwen de dood. Daar en in andere plaatsen in Zuid-Israël raakten circa veertig Israëli’s gewond, van wie er één in kritieke toestand zou verkeren. In de Israëlische stad Lod werd tijdens een demonstratie een Palestijnse Israëli gedood door een Joodse inwoner.
Escalatie
Het ultimatum van de Al-Qassam-brigades, de militaire tak van Hamas, volgde op een nieuwe bestorming door Israëlische troepen van de Al-Aqsa-moskee in bezet Oost-Jeruzalem, en provocaties van Israëlische politici in de wijk Sheikh Jarrah in hetzelfde stadsdeel, waar 78 Palestijnse families hun woningen dreigen te worden uitgezet ten gunste van Israëlische kolonisten. In de namiddag dreigde Al-Qassam met vergelding als Israël niet voor zes uur ‘s avonds zijn troepen zou hebben teruggetrokken uit het gebied rond de Al-Aqsa-moskee en de wijk Sheikh Jarrah. Ook werd de vrijlating geëist van alle recent in Jeruzalem gearresteerde Palestijnen. Israël negeerde de eisen.
Even na zes uur maakten de brigades bekend vanuit de Gazastrook een aantal raketten te hebben afgeschoten in de richting van Jeruzalem. In de stad klonk het luchtalarm en werd het parlement kort ontruimd. Israëlische media maakten melding van zes raketten die de stad niet hadden bereikt en geen schade hadden aangericht. Een zevende werd onderschept door de Iron Dome-luchtafweer. Israël reageerde met bombardementen op Gaza. Het beschieten van Israëlische bevolkingscentra met raketten is een oorlogsmisdaad, zoals door mensenrechtenorganisaties als Human Rights Watch veelvuldig onderstreept, en hetzelfde geldt voor Israëlische bombardementen die niet op militaire doelen gericht zijn.
Het was de opmaat tot een nacht van wederzijdse beschietingen en bombardementen. Rond middernacht waren volgens het Israëlische leger 150 raketten op Israël afgeschoten door de Al-Qassam-brigades en Islamitische Jihad, die veelal door Iron Dome waren onderschept en nauwelijks schade aanrichtten. Eén Israëli raakte gewond toen zijn auto werd geraakt door een anti-tankraket. In de vroege dinsdagochtend werden raketten afgeschoten op de Israëlische stad Ashkelon en later ook op andere plaatsen, waaronder Ashdod. In beide steden zouden gebouwen zijn geraakt. Daar vielen ook de twee Israëlische doden en de meeste Israëlische gewonden.
Een woordvoerder van het Israëlische leger maakte vanochtend bekend dat Israël 130 aanvallen op militaire doelen in de Gazastrook had uitgevoerd met gevechtsvliegtuigen en -helikopters. Daarbij zouden 15 commandanten van Hamas en Islamitische Jihad zijn omgekomen. Volgens het ministerie van Gezondheid in Gaza en journalisten ter plaatse kwamen echter ook negen kinderen om het leven. Israël heeft de Gazastrook volledig afgesloten van de aanvoer van hulpgoederen.
Bestorming Al-Aqsa-moskee
De escalatie volgt op weken van Israëlische provocaties en geweld tegen Palestijnen in bezet Oost-Jeruzalem. De dreigende huisuitzettingen in Sheikh Jarrah en andere wijken en het geweld tegen Palestijnse demonstranten en tegen gelovigen in de Al-Aqsa-moskee kregen harde internationale kritiek.
Maandagochtend bestormden Israëlische troepen opnieuw met grof geweld het complex rond de Al-Aqsa-moskee. Daarbij raakten gelovigen, verzameld voor het ochtendgebed, ingesloten. Op beelden is te zien hoe de Israëlische politie traangas en schokgranaten op de duizenden bezoekers afschiet. Palestijnen schreeuwden om hulp via de luidsprekers op de minaret. Bij de bestorming raakten 305 Palestijnen gewond, van wie er 228 naar ziekenhuizen werden vervoerd.
In de middag bezochten de parlementsleden Itamar Ben-Gvir en Bezalel Smotrich van de partij Religieus Zionisme de wijk Sheikh Jarrah. Beiden zijn notoire ophitsers, die Palestijnen als minderwaardig aan Joden beschouwen en het liefst vandaag nog alle Palestijnen uit Jeruzalem zien vertrekken. Alleen al hun aanwezigheid is voldoende om de gemoederen te verhitten.
Elders in de stad maakten grote groepen religieus-nationalistische Israëli’s zich op voor de jaarlijkse ‘vlaggenparade’ door de Oude Stad van Oost-Jeruzalem ter gelegenheid van ‘Jeruzalemdag’, de viering van de Israëlische bezetting van Oost-Jeruzalem in 1967. De parade gaat altijd gepaard met provocaties en geweld, en gezien de explosieve situatie had afgelasting door de autoriteiten voor de hand gelegen. Pas op het laatste moment pasten die de geheel door veiligheidstroepen afgezette route enigszins aan. Halverwege de tocht werden de organisatoren door de politie opgeroepen de parade te ontbinden wegens het ultimatum van Al-Qassam. De meeste deelnemers zetten de tocht niettemin voort. Tot botsingen met Palestijnen kwam het dit keer niet.
‘s Avonds vielen Israëlische troepen opnieuw het complex rond de Al-Aqsa-moskee aan – de derde aanval na vrijdagavond en maandagochtend –, waarbij opnieuw zwaar geweld werd gebruikt. Naar verluidt raakten vijfhonderd gelovigen ingesloten in de Qibli-moskee op het terrein. Volgens de Palestijnse Rode Halve Maan raakten maandag in Jeruzalem in totaal 520 Palestijnen gewond, van wie er 333 in het ziekenhuis behandeld moesten worden.
Olie op het vuur
Dat Israël geenszins van plan is het geweld en de provocaties in Jeruzalem te staken maakten de autoriteiten gisteren in alle toonaarden duidelijk. Israëls hoofd van politie Kobi Shabtai liet weten dat de politie tot dusver uiterst ‘terughoudend’ had geopereerd, maar die houding nu liet varen: ‘De kinderhandschoenen gaan uit.’
Premier Benjamin Netanyahu maakte bekend dat de regering het optreden van de politie voluit steunt. Hij stelde het geweld in Jeruzalem voor als ‘een gevecht om het hart van Jeruzalem tussen [de krachten van] intolerantie en tolerantie, tussen gewelddadige wetsovertreders en law and order’. Het geweld van de veiligheidsdiensten is volgens hem bedoeld om ‘de rechten van iedereen te verzekeren’.
In een telefoongesprek met zijn Amerikaanse collega Jake Sullivan voer Israëls nationaal veiligheidsadviseur Meir Ben-Shabbat eenzelfde koers. Hij kapittelde Sullivan, die in voorzichtige bewoordingen bezorgdheid over het Israëlische optreden in Jeruzalem uitte. Die bezorgdheid is een ‘beloning voor de oproerkraaiers’, aldus Ben-Shabbat. Sullivan zou zich met zijn kritiek juist tot ‘degenen die tot het geweld hebben aangezet’ moeten wenden. Het Israëlische optreden was juist ‘verantwoord en gebaseerd op gezond verstand, ondanks de provocaties’.
Intussen gooide ook het Israëlische parlement olie op het vuur. Maandag gaf het ook bij tweede stemming goedkeuring aan een wetsvoorstel dat de ‘legalisering’ van zeventig zogenoemde ‘buitenposten’ op de bezette Westelijke Jordaanoever beoogt. Deze outposts zijn niet alleen onder internationaal recht, maar ook volgens de Israëlische wet illegaal. Wordt het voorstel wet – daarvoor is nog één stemronde nodig–, dan voegt Israël officieel zeventig kolonies (‘nederzettingen’) aan zijn totaal toe. Opmerkelijk is dat de buitenposten in het Israëlische spraakgebruik een naamsverandering hebben ondergaan: ze worden tegenwoordig aangeduid als ‘jonge nederzettingen’. Na hun ‘legalisering’ zullen ze zonder twijfel snel worden uitgebouwd tot ‘volwassen nederzettingen’.
Protesten waaieren uit
De protesten tegen het Israëlische optreden in Oost-Jeruzalem hebben inmiddels ook tal van steden in Israël bereikt. De afgelopen dagen vonden in meerdere steden demonstraties van Palestijnse Israëli’s plaats, en maandagavond gingen in onder meer Nazareth, Jaffa, Haifa, Umm al-Fahm, Ramla, Lod en Shaqib al-Salam grote aantallen Palestijnen de straat op. In veel steden leidde dat tot botsingen met de politie, waarbij gewonden vielen en 46 Palestijnse demonstranten zouden zijn gearresteerd. In Lod werd een Palestijnse Israëli door een Joodse inwoner gedood.
Ook op de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever werd geprotesteerd, onder meer in Hebron, Bethlehem, Nablus, Tulkarm, Jenin, Qalqiliya en Tubas. Bij botsingen met Israëlische troepen vielen veel gewonden. Twee Palestijnen liepen schotwonden op.
Het heeft er alle schijn van dat Israël met zijn gewelddadige en provocerende optreden in Jeruzalem een brug heeft geslagen die de Palestijnen in Israël, Oost-Jeruzalem, Gaza en de Westoever met elkaar verbindt. Grenzen, muren en politieke verdeeldheid maken plaats voor solidariteit, gebaseerd op de discriminatie of zelfs onderdrukking die zij dagelijks ervaren en het grote historische onrecht en leed dat hen collectief is aangedaan.
EINDE BERICHT