[Kritische Studenten Utrecht]/Knokploegen, isoleercellen en deportaties/Asielbeleid ”Streng doch rechtvaardig”

KSU’er Jan-Willem schrijft over waarom hij in hongerstaking ging en waarom jij je ID niet moet laten zien bij de UB.
Volgens staatssecretaris Teeven is het allemaal menselijk en zorgvuldig gegaan.

Ik weet niet van welke planeet hij komt, maar in mijn woordenboek staat er achter ‘lynchpartij’ en ‘slaapdeprivatie’ niet de omschrijving ‘menselijk’.

De gevangenen werden in elkaar geslagen. Een knokploeg werd op ze afgestuurd om ze te laten voelen wie de baas was.

Het licht ging uit in de cel, de deur ging open en er kwamen tien gemaskerde mannen binnen. Met helmen op, stokken in de hand. Minstens negen mensen werden op die manier in elkaar getimmerd.
Een week eerder werd in diezelfde gevangenis iemand gemarteld door hem ‘s nachts ieder uur wakker te maken.

Hij lag in een ijskoude cel.
Tientallen mensen werden in de isoleercel gestopt. Een kale ruimte met alleen een matras. Je hebt een papieren scheurhemd aan, verder geen kleren. Ook in de isoleercel is het koud. Je wordt continue in de gaten gehouden met een camera.

Normaal gebeuren dat soort dingen in Abu Ghraib of Guantanamo Bay.

Maar nu ook even in Rotterdam, in de speciaal voor vluchtelingen gebouwde gevangenis, waar tientallen opgeslotenen in hongerstaking zijn gegaan. Verrassend? Mwah.

De mishandelingen zijn een logische consequentie van het jarenlang voeren van een racistisch asielbeleid dat erop gericht is mensen klein te houden en alle middelen van bestaan te ontzeggen.

Als mensen na jaren op straat of in de cel dan nóg niet opgeflikkerd zijn, en zelfs het gore lef hebben om op te komen voor hun rechten – tja, dan vraag je er ook om. Knokploeg erop, naar de isoleer ermee, en hup, deporteren die handel.
Normaal gebeuren dat soort dingen in Abu Ghraib of Guantanamo Bay, maar nu ook even in Rotterdam

Als dát menselijk is, wat moeten we dan denken van het “strenge maar rechtvaardige” asielbeleid? Wat mag rechtvaardig dan in godsnaam betekenen?

Het is – blijkbaar – rechtvaardig om mensen op straat te gooien zonder recht op onderdak, studie of werk.

Het gebeurt iedere dag in Nederland.

Blijkbaar is het oké om buitenlanders zonder papieren op te jagen op straat met ID-controles, speciaal voor niet-blanken.

Het gebeurt iedere dag in Nederland. Blijkbaar is het normaal om mensen te deporteren als ze niet nuttig zijn voor de economie. Het gebeurt iedere dag in Nederland.Hoog tijd dus om in actie te komen, zeker als er in het detentiecentrum nog een aantal honger- en dorststakers bedreigd, geïntimideerd en gestraft worden omdat ze voor zichzelf opkomen. Wat kun jij doen? En wat heeft de ID-controle bij de UB hier nou weer mee te maken?
Alles. Maar daar komen we zo op.

Los van alle acties en demonstraties die door vluchtelingen zelf worden georganiseerd, deden verschillende KSU’ers in mei mee aan een tweedaagse solidariteitshongerstaking. Twee dagen zonder eten in de regen op het Plein in Den Haag, in gesprek proberen te gaan met onverschillige stropdassen, apathische shopping bags en nog wat racistisch grut dat beweerde dat ‘ze’ allemaal maar gewoon terug moeten naar ‘hun eigen land’ – nee, het was niet gezellig daar.

Vluchtelingen in detentie die we tijdens en na de actie spraken, ontploften van blijdschap toen ze hoorden dat er Nederlanders waren die aan hen dachten.

Het is moeilijk te begrijpen voor mensen met papieren, maar als je niet eens het recht hebt op bestaan, dan is een boodschap zoals ‘houd vol’ of ‘we houden van jullie’ of ‘we zijn allemaal broeders en zusters’ goud waard. Woorden en daden van solidariteit betekenen dan de wereld.

Het is daarom dat we zelf in hongerstaking gingen: uit solidariteit met mensen die structureel worden uitgesloten van de samenleving.

Ze mogen niet werken, niet studeren, niet de taal leren, hebben geen recht op opvang. En willen ze zich na 17.00 uur in ‘onze’ UB verlichten met kennis en wijsheid – dan kan dat niet omdat daar potverdomme een beveiliger staat die iedereen zonder ID-kaart weigert. Onze hongerstaking was tegen het asielbeleid, tegen de uitsluiting. En in feite dus ook tegen de belachelijke identiteitsplicht in ‘onze’ UB.

De vluchtelingen hebben meer mensen nodig die zich voor hen inzetten. Ik kijk uit naar het grote collectief van jonge Nederlandse mensen – die bij hun geboorte alle kansen van de wereld hebben gekregen – dat zich solidair toont met hen die worden verpletterd door een racistisch ‘vreemdelingen’beleid.

Verbeter de wereld en begin bij je eigen bieb. Toon je solidair met de papierlozen en weiger je ID te laten zien in de UB. (En ga vooral een stapje verder.)