KERSTVIERING IN HET WESTEN
EZELWAGEN MET GEZIN DOOR WOESTIJN
Op een moment in de geschiedenis van de Kosmos, gaat
een man met zijn zwangere vrouw op weg,
op zoek naar een beter bestaan.
De reis gaat op een ezelkar, in de brandende zon.
Geen pretje voor een hoogzwangere vrouw, maar
beter dan lopen, zoals andere lotgenoten.
In een verre stad aangekomen, kunnen ze nergens logeren,
want zij hebben geen rooie cent.
Maar een meelevende boer stelt een hut ter
beschikking, waar het
Kind die nacht nog ter wereld komt.
Lang kunnen ze daar niet blijven, want
de plaatselijke machthebber is een
vreemdelingenhater, die een bloedbad
heeft aangericht onder nieuwelingen
als zij.
Nauwelijks enkele
weken oud, moeten ze met hun Kind
vluchten naar een ander land.
Ze hebben geluk gehad, dat ze tweeduizend jaar
geleden leefden.
Was het in het huidige Europa, met zijn moordende
asielbeleid, had men geen woord van hun verhaal
geloofd en waren zij teruggestuurd naar diezelfde plek
des doods, die zij waren ontvlucht.
En was er geen Kerst gevierd.
FORT EUROPA
Dezelfde moorddadige tocht, die door deze Familie
gemaakt is, wordt nu, tweeduizend veertien jaar later,
door bootvluchtelingen gemaakt, die de oversteek
naar Europa wagen, een betere toekomst tegemoet.
Een normale zaak, zou je zeggen, want wie wil geen
veiligheid en kans op een goed leven?
Maar daar denken de Europese machthebbers anders over,
die deze mensen afschilderen als schurken, criminelen
en ”gelukszoekers”
Nou en:
Zoeken we niet allemaal het geluk?
Zijn Europeanen niet ook naar andere landen geemigreerd,
op zoek naar een beter leven?
Maar egoisme viert hoogtij.
Kapitalistisch egoisme en het meedogenloze dictaat
van de markt van vraag en aanbod, die met mensen
geen rekening houdt.
Als deze bootvluchtelingen een aanwinst voor de
economie waren [zoals vroeger Turkse en Marokkaanse
gastarbeiders], zouden ze van harte welkom zijn.
Maar aangezien dat nu niet zo is, worden
ze op alle manieren geweerd.
Het rijke Europa [dat wel zijn winsten uit de landen
van deze mensen wil slepen], militariseert zijn grenzen
en omdat het vrijwel onmogelijk is, op een normale
manier Europa te bereiken,wordt hun reis steeds
risicovoller op onzeewaardige boten.
Door het beleid van Europese gewetenloze schurken is
de Middellandse Zee daardoor een graf voor duizenden
vluchtelingen geworden.
KERSTVIERING
Het is eigenlijk raar, dat de Kerstviering steeds overdrevener
en luxueuzer wordt.
Want wat wordt herdacht is de geboorte van een straatarm Kind,
dat, net als die bootvluchtelingen, niet welkom was.
Ik vraag mij af, hoe al die Kerstvierders, die zo sentimenteel
doen over een ”Kind in de Kribbe ‘[koud hoor, zo”n stal], er
tegenover gestaan zouden hebben [de goeden niet te na
gesproken] als datzelfde Kind nu, als
een van die vele straatarme asielzoekers, die ”gelukszoekers”,
naar Europa zou komen.
Niet welkom.
Weer zo’n opvreter.
Blijf in je eigen land.
Vast een terrorist in de dop.
Het Kerstverhaal is niet anders dan de komst van een vluchteling,
voor wie geen plaats was in de Herberg.
In Fort Europa.
In Nederland.
Elders in de wereld.
Pas als vluchtelingen niet meer als verschoppelingen
of ”collateral damage” worden beschouwd, maar welkom
zijn in Europa, is het Kind welkom.
En heeft Kerstmis betekenis.
Voor iedereen:
JOYEUX NOEL
GOEDE KERSTDAGEN
Astrid Essed