.jpg)
“Enabling” vs. “Empowering”
Enabling: supporting a person’s behavior that (repeatedly/habitually) instigates a negative or destructive result
Empowering: supporting a person’s ability or effort in a positive or progressive endeavor
De oorlog liep voor de Palestijnen uit op een ramp en werd dan ook Al Nakba [ramp] genoemd Meer dan 750 000 Palestijnen werden door Israelisch-zionistische troepen en terreurbenden van huis en haar verdreven, er werden massaslachtingen aangericht zoals in het dorp Deir Yassin [12] en meer dan 400 Arabische dorpen werden verwoest [13]. Ook werd een deel van het aan de Arabieren toegewezen gebied [bij VN Resolutie 181] door de Israelische troepen bezet, waardoor in feite de bezetting al in 1948 begon.”
Ja, Israël blijft volgens het internationaal humanitair recht ook na de terugtrekking een bezettende macht . Volgens artikel 42 van de bepalingen van Den Haag van 1907, blijft een gebied bezet wanneer de bezettende macht effectieve controle over het gebied blijft uitoefenen.´´
BRIGITTE HERREMANS
ISRAEL´S TERUGTREKKINGSPLAN UIT DE GAZASTROOK
The Fatalities’ data can be shown either by the date of the event in which they were hurt, or by the date of their death. Since some of the fatalities died of their injuries days, weeks and sometimes months after they were hurt, choosing the view affects the distribution of data.
| Data by the date of event, 27 December 2008 – 18 January 2009 |
Occupied Territories | Israel | ||
|---|---|---|---|---|
| Gaza Strip | West Bank | Total | ||
| Palestinians killed by Israeli security forces | 1391 | 7 | 1398 | 0 |
| Israeli civilians killed by Palestinians | 0 | 0 | 0 | 3 |
| Israeli security force personnel killed by Palestinians | 5 | 0 | 5 | 1 |
| Palestinians killed by Palestinians | 18 | 0 | 18 | 0 |
| Data on minors and women (included in previous table) | Occupied Territories | Israel | ||
|---|---|---|---|---|
| Gaza Strip | West Bank | Total | ||
| Palestinian minors killed by Israeli security forces | 344 | 1 | 345 | 0 |
| Palestinian women killed by Israeli security forces | 110 | 0 | 110 | 0 |
| Israeli women killed by Palestinians | 0 | 0 | 0 | 1 |
| Palestinians killed by Palestinians for suspected collaboration with Israel | 13 | 0 | 13 | 0 |
| Data on participation in the hostilities and targeted killings (included in first table) | Occupied Territories | Israel | ||
|---|---|---|---|---|
| Gaza Strip | West Bank | Total | ||
| Palestinians who did not take part in hostilities and killed by Israeli security forces (not the objects of targeted killings) | 759 | 5 | 764 | 0 |
| Palestinian killed by Israeli security forces, Not known if involved in fighting | 32 | 0 | 32 | 0 |
| Palestinians who took part in the hostilities and were killed by Israeli security forces | 350 | 2 | 352 | 0 |
| Palestinians who were the object of a targeted killing | 2 | 0 | 2 | 0 |
| Palestinians killed during the course of a targeted killing | 20 | 0 | 20 | 0 |
| Palestinian police officers who were killed inside police stations | 248 | 0 | 248 | 0 |
| Additional data concerning the fatalities during operation “Cast Lead” | Gaza |
|---|---|
| Palestinian minors killed by Israeli security forces in the Gaza Strip
22 took part in the hostilities, 318 did not take part in the hostilities, 4 it is not known if they were taking part in the hostilities
|
344 |
| Palestinian women killed by Israeli security forces in the Gaza Strip
108 did not take part in the hostilities, 2 police officers
|
110 |
| Palestinians with age 50 and older, who were killed by Israeli security forces in the Gaza Strip
3 took part in the hostilities, 111 did not take part in the hostilities, 3 police officers
[14]
AMNESTY INTERNATIONAL
ISRAELI FORCES CARRY OUT VIOLENT HOSPITAL RAIDS IN
RUTHLESS DISPLAY OF FORCE
25 JULY 2017
TEXT
25 July 2017, 06:00 UTC
Israeli soldiers and police stormed a Palestinian hospital twice over the past week terrifying staff and patients and in some cases preventing doctors from providing emergency medical care to critically injured patients, said Amnesty International today. The raids on al-Makassed hospital in East Jerusalem took place as tensions escalated in Jerusalem and across the West Bank in recent days following an Israeli government decision to place metal detectors and search worshipers at the entrance of Al-Aqsa mosque after the killing of two Israeli policemen at the site on 14 July. At least four Palestinian civilians have been killed and more than 1090 were injured by Israeli police and military forces over the past 10 days in the widespread Palestinian protests against the decision and ensuing clashes. “The conduct of Israeli forces who carried out violent raids on al-Makassed hospital harassing and intimidating staff and patients is utterly deplorable. There can be no justification for preventing medical workers from caring for a critically wounded patient,” said Magdalena Mughrabi, Deputy Director for the Middle East and North Africa at Amnesty International. Eyewitnesses at al-Makassed hospital described scenes of “absolute mayhem” as armed Israeli soldiers and police stormed the premises on 17 and 21 July apparently in pursuit of critically injured patients.
Dr Rafiq Husseini, head of al-Makassed Hospital, told Amnesty International that 20-30 heavily armed border guard soldiers and police raided the hospital late in the evening of 17 July. “They harassed my staff and other patients and were acting in an aggressive manner… They acted without any legal basis, entering the hospital with machine guns and stun grenades and terrorizing the staff and other patients,” he said.
Dr Bassam Abu Libdeh, al-Makassed Medical Director, said that since the protests and ensuing clashes broke out, the hospital had received a stream of patients suffering from tear gas inhalation, beatings or who had been injured by rubber bullets. He described how on 17 July soldiers had chased a 19-year-old young man from Silwan, who had been shot in the thigh wounding an artery and was bleeding severely, through the hospital like “hungry dogs after their prey”. “They had long weapons and stun grenades and aggressively pushed and shoved through. They chased the injured youth, who’d been brought into the operating room, when a few of us doctors intervened to stop them… Others then began to roam the hospital and to harass anyone they found, staff, nurses, doctors, patients. There are kids in the hospital, old people. This is not acceptable…Why did they want to arrest the kid? He was bleeding to death and in critical shape, he wasn’t going anywhere,” he said.
Speaking about the second raid, the hospital’s head of reception, Talal al-Sayed, who has worked there for 10 years said the staff have become accustomed to raids by Israeli forces over the years but that the events of 21 July were “above and beyond what we’ve ever seen”. He described how, around 200 heavily armed soldiers surrounded the hospital and entered forcefully, arresting people in their path and using tear gas. They were pursuing a young man with a major chest wound in critical condition and followed him all the way to the operating theatre. “They invaded the entire hospital…They even entered the neonatal unit… What do they want in there? It was pure terrorization of the patients,” he said, describing how soldiers shoved and hit a doctor who was trying to care for the injured young man in the operating room. The young man, Mohammad Abu Ghannam, died of his wounds during the scuffle. One of the nurses on duty at the time said: “I have never been so scared in my life. All I remember were loud sounds and pushing and screaming. It was total chaos… There was blood all over the place on the floor on the walls.”
Many of the protests in Jerusalem’s Old City began peacefully, involving collective prayers in the streets outside the al-Aqsa compound, but descended into violence when Israeli forces attempted to disperse the protests using tear gas and rubber bullets. Protesters responded by throwing water bottles. Sheikh Ekrima Said Sabri, the Imam of al-Aqsa mosque and the former Mufti of Jerusalem, described to Amnesty International how members of Israel’s border police started to attack a peaceful crowd on 18 July near Lion’s Gate in the Old City pushing, kicking and beating protesters with batons and stamping on him. He was helped by a group of young men who carried him to the ambulance to be taken to the hospital. Reports of use of excessive force and tit for tat violence between Israelis and Palestinians raise concern of further escalation of unlawful killings. Three Israeli civilians were stabbed to death by a Palestinian attacker at an Israeli settlement in the occupied West Bank on 21 July. Israel has since announced that it plans to demolish the home of the Palestinian attacker. “Attacks on civilians can never be justified. However, justice for such attacks cannot be achieved through collective punishment of the Palestinian civilian population,” said Magdalena Mughrabi. “As the occupying power, Israel has a responsibility to protect Palestinian civilians and must respect their right to peacefully protest. They must ensure that their forces limit their use of force in accordance with international law.”
[15]
WIKIPEDIA
THEODOR HERZL
CIVIS MUNDI
ZWEEDSE FOTOGRAAF WINT WORLD PRESS PHOTO 2012.
MISDADEN ISRAELISCHE POLITIEK IN BEELD GEBRACHT
ASTRID ESSED
[16]
WIKIPEDIA
BALFOUR DECLARATION
IF AMERICANS KNEW/HISTORY
A SYNOPSIS OF THE ISRAEL/PALESTINE CONFLICT
For centuries there was no such conflict. In the 19th century the land of Palestine was inhabited by a multicultural population – approximately 86 percent Muslim, 10 percent Christian, and 4 percent Jewish – living in peace.[1]
ZionismIn the late 1800s a group in Europe decided to colonize this land. Known as Zionists, they represented an extremist minority of the Jewish population. Their goal was to create a Jewish homeland, and they considered locations in Africa and the Americas, before settling on Palestine.[2]
At first, this immigration created no problems. However, as more and more Zionists immigrated to Palestine – many with the express wish of taking over the land for a Jewish state – the indigenous population became increasingly alarmed. Eventually, fighting broke out, with escalating waves of violence. Hitler’s rise to power, combined with Zionist activities to sabotage efforts to place Jewish refugees in western countries[3], led to increased Jewish immigration to Palestine, and conflict grew. UN Partition PlanFinally, in 1947 the United Nations decided to intervene. However, rather than adhering to the principle of “self-determination of peoples,” in which the people themselves create their own state and system of government, the UN chose to revert to the medieval strategy whereby an outside power divides up other people’s land.
Under considerable Zionist pressure, the UN recommended giving away 55% of Palestine to a Jewish state – despite the fact that this group represented only about 30% of the total population, and owned under 7% of the land. 1947-1949 WarWhile it is widely reported that the resulting war eventually included five Arab armies, less well known is the fact that throughout this war Zionist forces outnumbered all Arab and Palestinian combatants combined – often by a factor of two to three. Moreover, Arab armies did not invade Israel – virtually all battles were fought on land that was to have been the Palestinian state. Finally, it is significant to note that Arab armies entered the conflict only after Zionist forces had committed 16 massacres, including the grisly massacre of over 100 men, women, and children at Deir Yassin. Future Israeli Prime Minister Menachem Begin, head of one of the Jewish terrorist groups, described this as “splendid,” and stated: “As in Deir Yassin, so everywhere, we will attack and smite the enemy. God, God, Thou has chosen us for conquest.” Zionist forces committed 33 massacres altogether.[4] By the end of the war, Israel had conquered 78 percent of Palestine; three-quarters of a million Palestinians had been made refugees; over 500 towns and villages had been obliterated; and a new map was drawn up, in which every city, river and hillock received a new, Hebrew name, as all vestiges of the Palestinian culture were to be erased. For decades Israel denied the existence of this population, former Israeli Prime Minister Golda Meir once saying: “There were no such thing as Palestinians.”[5] 1967 War & USS LibertyIn 1967, Israel conquered still more land. Following the “Six Day War,” in which Israeli forces launched a highly successful surprise attack on Egypt, Israel occupied the final 22% of Palestine that had eluded it in 1948 – the West Bank and Gaza Strip. Since, according to international law it is inadmissible to acquire territory by war, these are occupied territories and do not belong to Israel. It also occupied parts of Egypt (since returned) and Syria (which remain under occupation). Also during the Six Day War, Israel attacked a US Navy ship, the USS Liberty, killing and injuring over 200 American servicemen. President Lyndon Johnson recalled rescue flights, saying that he did not want to “embarrass an ally.” (In 2004 a high-level commission chaired by Admiral Thomas Moorer, former Chairman of the Joint Chiefs of Staff, found this attack to be “an act of war against the United States,” a fact few news media have reported.)[6] Current ConflictThere are two primary issues at the core of this continuing conflict. First, there is the inevitably destabilizing effect of trying to maintain an ethnically preferential state, particularly when it is largely of foreign origin.[7] The original population of what is now Israel was 96 percent Muslim and Christian, yet, these refugees are prohibited from returning to their homes in the self-described Jewish state (and those within Israel are subjected to systematic discrimination).[8] Second, Israel’s continued military occupation and confiscation of privately owned land in the West Bank, and control over Gaza, are extremely oppressive, with Palestinians having minimal control over their lives.[9] Thousands of Palestinian men, women, and children are held in Israeli prisons.[10] Few of them have had a legitimate trial; Physical abuse and torture are frequent.[11]Palestinian borders (even internal ones) are controlled by Israeli forces.[12] Periodically men, women, and children are strip searched[13]; people are beaten; women in labor are prevented from reaching hospitals (at times resulting in death)[14]; food and medicine are blocked from entering Gaza, producing an escalating humanitarian crisis. Israeli forces invade almost daily, injuring, kidnapping, and sometimes killing inhabitants.[15] According to the Oslo peace accords of 1993, these territories were supposed to finally become a Palestinian state. However, after years of Israel continuing to confiscate land and conditions steadily worsening, the Palestinian population rebelled. (The Barak offer, widely reputed to be generous, was anything but.[16]) This uprising, called the “Intifada” (Arabic for “shaking off”) began at the end of September 2000. U.S. InvolvementLargely due to special-interest lobbying, U.S. taxpayers give Israel an average of $10 million per day, and since its creation have given more U.S. funds to Israel than to any other nation.[17] As Americans learn about how Israel is using our tax dollars, many are calling for an end to this expenditure. CIVIS MUNDI
ZWEEDSE FOTOGRAAF WINT WORLD PRESS PHOTO 2012.
MISDADEN ISRAELISCHE POLITIEK IN BEELD GEBRACHT
ASTRID ESSED
[17]
IF AMERICANS KNEW/HISTORY
A SYNOPSIS OF THE ISRAEL/PALESTINE CONFLICT
CIVIS MUNDI
ZWEEDSE FOTOGRAAF WINT WORLD PRESS PHOTO 2012.
MISDADEN ISRAELISCHE POLITIEK IN BEELD GEBRACHT
ASTRID ESSED
WIKIPEDIA
UNITED NATIONS PARTITION PLAN FOR PALESTINE
WIKIPEDIA
RESOLUTIE 181, ALGEMENE VERGADERING VERENIGDE NATIES
[18]
IF AMERICANS KNEW/HISTORY
A SYNOPSIS OF THE ISRAEL/PALESTINE CONFLICT
BOEK VAN WETENSCHAPPER/HISTORICUS ILAN PAPPE
THE ETHNIC CLEANING OF PALESTINE
UITTREKSEL VAN BOEK
ZIE DIRECT HIERONDER
UNIVERSITY OF EXETER
THE 1948 ETHNIC CLEANSING OF PALESTINE
ILAN PAPPE
CIVIS MUNDI
ZWEEDSE FOTOGRAAF WINT WORLD PRESS PHOTO 2012.
MISDADEN ISRAELISCHE POLITIEK IN BEELD GEBRACHT
ASTRID ESSED
[19]
WIKIPEDIA
QUOD NON
[20]
”The immediate trigger for the Ethiopian uprising was an uproar over a viral video in which Israeli police officers are seen beating Ethiopian-Israeli soldier Damas Pakada in the Tel Aviv suburb of Holon. In the short clip, no apparent reason for the attack can be discerned, other than the soldier not moving with sufficient speed after being instructed to leave the residential area. After the furor that followed the video’s release, Israeli police said that the officer in question would be fired, but as of press time he remains on the force.”
DO BLACK LIVES MATTER IN ISRAEL?/ETHOPIAN JEWS
PROTEST RACISM AND POLICE BRUTALITY
21 MAY 2015
”The immediate trigger for the protests was a video that emerged on April 27showing two Israeli policemen in an unprovoked attack on an Israeli soldier of Ethiopian origin”
ALJAZEERA
ETHIOPIAN JEWS/NOT JEWISH ENOUGH
4 MAY 2015
[21]
´Those tensions erupted Wednesday in Tel Aviv in a violent protest that saw a mob vandalize African stores and smash the windows of a car with African passengers. One woman posed for a newspaper photographer wearing a white tank-top on which she had written the words, “Death to the Sudanese.”
That followed a firebomb attack targeting a Tel Aviv apartment housing migrants in early May, which followed a similar attack against a kindergarten for migrant children in late April. No one was hurt in those incidents.´´
THE ISRAEL TIMES
IN TEL AVIV, AN INCENDIARY MIX OF AFRICAN
MIGRANTS AND LOCALS WHO WANT THEM GONE
[22]
´Those tensions erupted Wednesday in Tel Aviv in a violent protest that saw a mob vandalize African stores and smash the windows of a car with African passengers. One woman posed for a newspaper photographer wearing a white tank-top on which she had written the words, “Death to the Sudanese.”
THE ISRAEL TIMES
IN TEL AVIV, AN INCENDIARY MIX OF AFRICAN
MIGRANTS AND LOCALS WHO WANT THEM GONE
[23]
´Those tensions erupted Wednesday in Tel Aviv in a violent protest that saw a mob vandalize African stores and smash the windows of a car with African passengers. One woman posed for a newspaper photographer wearing a white tank-top on which she had written the words, “Death to the Sudanese.”
THE ISRAEL TIMES
IN TEL AVIV, AN INCENDIARY MIX OF AFRICAN
MIGRANTS AND LOCALS WHO WANT THEM GONE
[24]
That followed a firebomb attack targeting a Tel Aviv apartment housing migrants in early May, which followed a similar attack against a kindergarten for migrant children in late April. No one was hurt in those incidents.´´
THE ISRAEL TIMES
IN TEL AVIV, AN INCENDIARY MIX OF AFRICAN
MIGRANTS AND LOCALS WHO WANT THEM GONE
[25]
”The immediate trigger for the protests was a video that emerged on April 27showing two Israeli policemen in an unprovoked attack on an Israeli soldier of Ethiopian origin.
ALJAZEERA
ETHIOPIAN JEWS/NOT JEWISH ENOUGH
4 MAY 2015
EINDE NOTEN
DOOR OPZIJ GEPUBLICEERD REISVERSLAG ”LIEFDESBRIEF AAN TEL AVIV”
OPZIJ
FEMINISTISCH MAGAZINE
MEI/JUNI 2019
‘
KUNST EN CULTUUR
DE REISMEIDEN
Bladzijde 87, OPZIJ
”LIEFDESBRIEF AAN TEL AVIV”
”Wie houdt van cultuur, stad en strand wordt op slag verliefd
op Tel Aviv. Het ligt op nog geen uur rijden van Jeruzalem, maar je kunt
de steden gerust het tegenovergestelde van elkaar noemen.
Het liberale en zonnige Tel Aviv, waar (bijna) alles lijkt te kunnen en
mogen, groeit en bloeit als nooit te voren.
Dit alles maakt Tel Aviv, de politieke gevoeligheden buiten beschouwing
gelaten, tot een van de beste bestemmingen van het Midden-Oosten.
TEKST EN BEELD DE REISMEIDEN
TEKST
”Tel Aviv betekent letterlijk ”heuvel van de lente”.
De stad telt ruim 430 000 inwoners.
Tel Aviv is ontstaan vanuit het havenstadje Jaffa, dat ”mooi” betekent.
In 1950 is Jaffa als wijk officieel opgegaan in Tel Aviv.
Oud Jaffa wordt gezien als de historische wijk van Tel Aviv.
Jaffa is een van de oudste steden van de werelden de Bijbel staat vol
met verwijzingen naar het pittoreske havenstadje.
Door de eeuwen heen voeren joden per boot naar Israel, waar zij
arriveerden in de haven van Jaffa.
In 1948 werd de onafhankelijkheidsverklaring van Israel voorgelezen
in Tel Aviv, toen nog de hoofdstad van Israel.
In december 1949 werd Jeruzalem verkozen tot officiele hoofdstad
van Israel.
Herkenbaar aan Tel Aviv zijn de moderne, witgekalkte gebouwen in
Bauhaus-stijl, die in de jaren twintig en dertig van de vorige
eeuw volop werd toegepast in Tel Aviv.
De vierduizend panden in Bauhaus-stijl in Tel Aviv, bekend
onder de verzamelnaam Witte Stad, staan tevens op de werelderfgoedlijst
van UNESCO.
SIGHTSEEING
De grote plus van Tel Aviv is dat vrijwel alles te lopen is.
Hoewel onmiskenbaar een stad, voelt het er naarmate je er langer
bent, dorps aan.
Populaire wijken zijn onder andere Jaffa, Florentin, Neve Tzedek.
Dizengoff Street is een van de belangrijkste winkelstraten en staat ook
wel bekend als de Champs Elysees van Tel Aviv.
Onderdeel van Dizengoff Street is Dizengoff Square, waar een moderne
en kleurrijke fontein te zien is.
Wie van de grote winkelketens weg wil blijven, zit goed in de wijk
Neve Tzedek.
Daar vind je tal van hippe concept stores en boetiekjes.
In deze oude wijk is het ook genieten geblazen voor liefhebbers van architectuur.
Florentin is een andere jonge, hippe wijk en wordt vaak vergeleken met
de New Yorkse wijk Brooklyn.
Byzonder
Bladzijde 88, OPZIJ
hier zijn de vele muurschilderingen, deels gecreeerd door creatieve wijkbewoners. Daarnaast zijn er veel designwinkels en gezellige
terrassen te vinden.
Ook het bezoeken waard in Tel Aviv is de Shuk HaCarmel ofwel de
Carmelmarkt.
Op deze grootste markt van Tel Aviv is van alles te koop, van groenten en
specerijen tot schoenen en zonnebrillen.
Sla lekkere boodschappen in of geniet gewoon van alle geuren en
kleuren die je tegenkomt op deze smalle weg, bezaaid met allerhande
kraampjes.
Museumgangers hebben in Tel Aviv genoeg opties, zoals het
Diaspora museum.
Dit museum gaat over de historische identiteit van Joden.
Geinteresseerden in de militaire geschiedenis van Israel kunnen terecht bij
het Israel Defence Forces History Museum, waar militaire voertuigen, wapens
en foto’s te zien zijn.
Een andere tip is het Tel Aviv Museum of Art, waar zowel klassieke als
moderne kunstliefhebbers hun hart kunnen ophalen.
De kuststrook van Tel Aviv, gelegen aan de Middellandse Zee, is
opgedeeld in meerdere stranden.
Gordon-Frishman Beach is een van de populairste stranden. Houd
er rekening mee, dat het hier in de zomer helemaal vol ligt.
Hilton Beach, in de volksmond ”Gay Beach” genoemd, schijnt de
ideale spot te zijn voor surfliefhebbers.
Een ander populair strand is Drummers Beach.
Op vrijdagmiddag geven percussionisten hier een showtje weg.
Ten zuiden van de stad ligt Alma Beach, waar het iets rustiger is.
De meeste stranden kennen ook een scala aan horecagelegenheden,
waaronder een aantal heerlijke visrestaurants.
ACTIEF
De elektrische step is een opvallend populair vervoermiddel onder de
bewoners.
Daarnaast wordt er ook veel gefietst.
Het huren van een fiets of een step is de ideale manier om
op je gemak stad te verkennen.
Met name langs de boulevard is het prettig fietsen of steppen.
Wat niet iedereen weet is dat Tel Aviv ook de uitgelezen plek is
om te leren surfen.
Aan de boulevard zitten meerdere surfscholen.
Al vanaf zo’n vijftig shekels kun je een surfbord huren.
Zoals eerder gezegd is Hilton Beach een mooie locatie om te surfen,
maar ook bij Ha’Maravi Beach schijnen de golven uitstekend te zijn.
Zelf geen zin?
Haal dan een broodje to go en geniet op een bankje tegenover de surfstrook
van alle capriolen die de surfers, en soms ook andere watersporters, in het
water uithalen.
SLAPEN
Airbnb is booming business in Tel Aviv. De Reismeiden verbleven in een
Airbnb in Oud-Jaffa voor zo’n vijftig euro per nacht.
Boek je op tijd, dan is de keuze reuze.
Wie op zoek is naar een modern hotel, met faciliteiten als zwembad en sauna,
kan terecht bij The Poli House, gevestigd aan het begin van de beroemde Ha Carmel Market. Je komt wel in een hogere prijsklasse terecht, maar daar krijg je ook wat voor. Ontbijten gaat er bij The Poli House net even anders aan toe.
’s Ochtends ontvang je namelijk een bonnetje om bij een nabijgelegen ontbijttent te eten. Het is daarom elke ochtend weer een plezierige verrassing waar je gaat ontbijten.
Het zwembad van het hotel is ook noemenswaardig. Deze biedt namelijk
een prachtig panorama van de stad, met als bonus uitzicht op de kustlijn
‘van Tel Aviv. Het is ook mogelijk het zwembad tegen betaling te bezoeken
als je niet in The Poli House verblijft.
EETPARADIJS
Wie in Oud-Jaffa logeert moet de dag starten met een goede kop koffie
en Israelische lekkernij bij MILK, waar meestal een mooi ochtendzonnetje op het terras staat, zodat je in alle rust je koffie op kunt slurpen. Probeer vooral
eens de brioche muffin met pistache (pas op, want deze werkt wel verslavend)
Verblijf je niet in Oud-Jaffa, maar bijvoorbeeld meer in het centrum nabij de
Rothschild Boulevard, haal dan een kop koffie bij een van de koffiecorners
in het midden van de boulevard.
Lunchen kun je zo gek maken als je wilt. Haal bijvoorbeeld sabich, traditioneel Israelisch streetfood, bij een van de vele afhaaltenten.
Sabich is een pitabroodje gevuld met aubergine, humus, ei en meer
Bladzijde 89, OPZIJ
lekkers. Het weer in Tel Aviv izs vaak aangenaam, ook in de winter,
en het stikt van de comfortabele zitplekjes in de stad waar je kunt genieten van hetgeen je afgehaald hebt. Wie uitgebreider wil lunchen kan terecht bij restaurants als Port Said, Dr ShakShuka of Mashya. Met mooi weer is het
ook ideaal om aan het strand te lunchen bij een van de strandtenten. De Griek Parakolo heeft een heerlijk terras in de zon, uitkijkend over de surfstrook, waar
je kunt genieten van verse tzatziki.
Avondeten is een feestje in Tel Aviv. Een plek waar je absoluut naartoe moet gaan, is The Old Man And The Sea. Voor je nog maar een blik hebt kunnen
werpen op de menukaart staat de tafel al vol met tientallen bakjes met dips,
groentes en heerlijk vers brood (dat wordt aangevuld nog voor je de laatste kruimel hebt doorgeslikt)
Daarbij geserveerd wordt een soort limonade met limoen, munt en suiker. Beide zijn van het huis.
Het ”nadeel” is dat je alleen al hiervan vrijwel vol zit, maar nog wel verplicht
bent een hoofdgerecht te bestellen. De Reismeiden besloten een portie mosselen te delen, die smaakten alsof ze rechtstreeks uit de zee kwamen.
Het is overigens ook mogelijk om hier te lunchen.
Een andere aanrader, voor wie in de buurt van Oost-Jaffa verblijft en de Israelische keuken wil proberen, is Puaa. Dit restaurant zit in een gezellig
zijstraatje van het centrum en heeft een heerlijke menukaart.
Wil je het over een iets sjiekere boeg gooien, reserveer dan bij Social Club.De absolute aanrader is het toetje met pistache-ijs, afgetopt met pashmak (een soort zoete, suikerspinachtige substantie)
UITGAAN
Tel Aviv kent een bruisend nachtleven, in alle soorten en maten. De stad heeft een levendige muziekscene, van techno tot jazzmuziek. Imperial Cocktail Bar en Spicehaus zijn aanraders voor wie een biertje of een glas wijn wil verruilen voor een cocktail. Heb je zin in livemuziek? Dan is The Container in de haven van Jaffa the place to be. Hier treden vaak Israelische bands op, varierend van pop tot jazz. Je kunt hier ook eten bestellen (en neem dan vooral de garnalen met fetakaas). Voor de echte nachtbrakers is er Kuli Alma, een club met allerlei ruimtes waar diverse soorten muziek worden gedraaid.
Bladzijde 90, OPZIJ
DE STAD UIT
Israel is niet erg groot, om precies te zijn is het land ongeveer half zo groot als Nederland. Dat maakt Tel Aviv tot de perfecte uitvalsbasis voor wie nog andere plekken in het land wil zien.
Want wie in Israel op vakantie is, zal ongetwijfeld een bezoek brengen aan Jeruzalem. ”De Heilige Stad” ligt op ongeveer een uurtje rijden van Tel Aviv. Je kunt ervoor kiezen met de bus te gaan vanaf het centrale busstation van Tel Aviv, maar wie houdt van meer luxe kan ook kiezen voor de taxi. Voor ongeveer 350 sjekels (probeer te onderhandelen) kom je al in Jeruzalem. Het is aan te raden om minimaal een nacht te verblijven in Jeruzalem. De oude stad van
Jeruzalem, met onder meer de Klaagmuur, is in een dag te bewandelen. Uiteraard is er nog veel meer te ontdekken in deze stad. Jeruzalem is ook goed te combineren met een bezoek aan de Dode Zee, waar je heel makkelijk in het water kunt drijven door het hoge zoutgehalte. In Jeruzalem worden bij toeristenbureaus diverse dagtrips aangeboden.
Een andere gouden tip, volgens diverse Israeliers, is de stad Haifa. Deze is goed bereikbaar met de trein en ligt op ongeveer honderd kilometer van Tel Aviv. De Reismeiden zijn er niet aan toegekomen, maar gaan zeker nog eens terug om deze havenstad te bezichtigen.
PRAKTISCHE INFORMATIE
Vanaf Amsterdam is het een kleine vijf uur vliegen naar de luchthaven van Tel Aviv, Ben Gurion. De
Reismeiden vlogen rechtstreeks met Transavia. Voor Israel hoef je van tevoren geen visum te regelen, die krijg je bij aankomst op het vliegveld. Vanaf het vliegveld gaan er genoeg taxi’s naar het centrum, de meesten vragen een schappelijke prijs. Een ander alternatief is Uber, die ook in Tel Aviv rijdt. Eenmaal in Tel Aviv zijn de afstanden goed te lopen. Er rijden ook meerdere buslijnen door de stad heen, maar let op, de haltes staan in het Hebreeuws aangegeven. Verder is de step of de fiets, zoals eerder vermeld, ook
een handig vervoermiddel in de stad.
De munteenheid is de sjekel. Houd er rekening mee, dat pinnen niet overal mogelijk is, zorg ervoor, dat je altijd wat cash op zak hebt.
Tel Aviv kent een warm, mediterraan klimaat. Alle seizoenen komen voorbij in Israel, maar over het algemeen heb je het hele jaar kans op zon. Kijk niet vreemd op als er in januari of februari een stranddag tussen zit.
Tot slot is het belangrijk er rekening mee te houden dat je in Israel bent, waar de sjabbat geldt. Halverwege de vrijdagmiddag sluiten alle winkels en de zaterdag is vergelijkbaar met de Nederlandse zondag. Het openbaar vervoer valt op sommige plekken stil en winkels kunnen gesloten zijn. Toch valt er nog genoeg te beleven op vrijdagavond en zaterdag, aangezien Tel Aviv een wereldstad is waar veelal seculiere Joden wonen. Kijk dus niet gek op als je op zondagochtend een typisch maandagse ochtendspits beleeft.”
EINDE REISVERSLAG
|