De 16-jarige Ahd al-Tamimi geldt als symbool van het Palestijnse verzet tegen de Israëlische bezetting.Dutchturks.nl
AHED AL TAMIMI, DOCHTER VAN PALESTIJNSE ACTIVIST BASSEM
AL TAMINI, VERZETSHELDIN, GEARRESTEERD DOOR HET
ISRAELISCHE BEZETTINGSLEGER VOOR HAAR VERZET
TEGEN DE BEZETTING
https://rightsforum.org/nieuws
AHED AL TAMIMI IS EEN WARE JEANNE D’ARC!
SYMBOOL VAN HET PALESTIJNSE JONGERENVERZET!
D’66 TEGENSTEM TEGEN TWEEDE KAMERMOTIE VOOR DE VRIJLATING VAN AHED TAMIMI/BRIEF AAN D’66 TWEEDE KAMERFRACTIE
Weet u het nog?
Op 5 februari 2018 schreef ik de leden van de Tweede Kamer [behalve
de fascistische partijen de PVV en het Forum voor Democratie] aan
over
de arrestatie van de 16 jarige Palestijnse activiste Ahed Tamimi met het
verzoek, zich in te zetten voor haar vrijlating
Zie
Daarop heb ik reacties gehad van Groen Links, 50 Plus en de Staatkundig
Gereformeerde Partij, die ik heb beantwoord
Uiteindelijk is er een motie ingediend door Groen Links, SP en de PvdA,
die pleitte voor de Nederlandse inzet tot vrijlating van Ahed Tamimi.
KUDOS!
Helaas hebben D’66 en CDA hiertegen gestemd, waardoor de
motie is verworpen.
Nederland zal geen stappen ondernemen voor
de vrijlating van Ahed Tamimi!
Ook een aantal andere partijen hadden tegengestemd
, maar van dat waren partijen waarvan ik sowieso niets
anders verwacht, omdat het of rabiate zionistische en/of fascistische
partijen zijn.
CDA is weliswaar pro Israel, maar er is de laatste jaren een
langzame kentering gaande, waardoor ze soms wel voor rede
vatbaar zijn [Zie de tekst van dit artikel geheel onderin, vanwege
de betaalmuur]
D’66 neemt echter veel meer dan CDA een tussenpositie in en juist
van deze partij had ik rede verwacht.
Maar ziehier het stemgedrag van alle partijen
Om een lang verhaal kort te maken:
Ik heb het CDA en D’66 danig op hun stemgedrag aangesproken,
waarbij D’66 nog een soort halfslachtige verklaring voor haar
stemgedrag gaf, waardoor ze de zaak, in mijn ogen, alleen
maar erger maakten!
Zie mijn brief.
Direct hieronder mijn brief aan D’66
Astrid Essed
BRIEF AAN DE D’66 TWEEDE KAMERLEDEN:
AAN
DE D’66 TWEEDE KAMERFRACTIE
TAV DE HEER GIJSBERS, AFDELING PUBLIEKSVOORLICHTING
D’66
Onderwerp:
Uw tegenstem tegen de parlementaire inzet voor de vrijlating
van de 16 jarige Palestijnse activiste Ahed Tamimi
Geachte heer Gijsbers,
Op maandag 5 februari heb ik u per mail benaderd met mijn verzoek/eis
aan uw Tweede Kamerfractie, zich in te zetten voor de vrijlating van de 16 jarige
Palestijnse activiste Ahed Tamimi, die in december 2017 werd gearresteerd
vanwege enkele dagen daarvoor plaatsgevonden duw en trekwerk
tegenover zwaarbewapende Israelische militairen. [1]
Zie mijn mail aan u, geheel onderin.
Er is daarna door Karabulut [SP], Van Ooijk [Groen Links] en
Ploumen [PvdA] een motie ingediend voor de vrijlating van Ahed
Tamimi en mede dankzij u en uw collegae van het CDA [die
ik ook heb aangeschreven] is deze
motie verworpen, omdat beide partijen [uw partij en het CDA] tegen hebben
gestemd.
U mag het weten:
Uw tegenstem is een grof schandaal:
Dat zal iedereen, die enig respect heeft voor de rechtsstaat en het
Internationaal Recht, beamen.
Mij hebt u, ondanks mijn uitgebreide mail, niet geantwoord.
Een andere Palestina activiste, die u ook heeft aangeschreven, wel
en daarin uw motivatie voor uw tegenstem toegelicht.
Zie uw reactie direct hieronder, voor het notenapparaat.
UW MOTIVATIE/KIEZEN TEGEN GERECHTIGHEID
U hebt getracht een schoonschijnende motivatie te fabriceren,
door in suikerzoete bewoordingen het Israelische onrecht tegen
Palestijnse [kind]gevangenen weliswaar te veroordelen en te wijzen
op een aantal politieke initiatieven, al dan niet in EU-nationaal verband.
Prima initiatieven, maar dat ontslaat u niet van uw verantwoordelijkheid,
voor de uitstekende GL/SP en PvdA motie te stemmen.
Overigens vind ik, dat uw partij, D’66, moet worden voorgedragen voor
de prijs van meest humoristische Tweede Kamerfractie van het Jaar.
HAHAHAHAHAHA!
Waarom?
Vanwege deze zin uit uw onderstaande verklaring
” De zaak ligt momenteel onder de rechter. Als buitenlandse mogendheid willen wij ons niet mengen in de lokale rechtsgang, omdat dat vaak averechts werkt.”
RECHTSGANG? LAAT ME NIET LACHEN!
Primo
Als parlementariers weten de D’66 politici [ze hebben immers de Eed of Belofte
op afgelegd], dat artikel 90 van de Nederlandse Grondwet behelst, dat Nederland
de Internationale Rechtsorde dient te bevorderen. [2]
Duidelijk voor iedereen, die gerechtigheid een warm hart toedraagt is, dat
de behandeling van Ahed Tamimi in strijd is met het Kinderrechtenverdrag! [3]
Daarom alleen al is het uw morele EN internationaalrechtelijke plicht, voor een
Tweede Kamermotie te stemmen, die juist die Internationale Rechtsorde, die
door bezettingsstaat Israel wordt geschonden, wil bevorderen.
Dat er sprake is van een lopend proces, heeft hiermee niets te maken.
U zegt trouwens, dat ”inmenging in de lokale rechtsgang”, vaak averechts werkt.
Oja?
Sinds wanneer trekt Israel zich iets aan van welke kritiek, hoe
ook geformuleerd?
Hoe vaak heeft de EU zich niet uitgelaten over de illegaliteit van de
nederzettingen [4], de voortdurende mensenrechtenschendingen, zonder
dat dat Israel ook maar iets boeit?
Neen, alleen keiharde maatregelen werken
Daarover zometeen meer.
Nu door over die ”rechtsgang”
Secundo
Geachte humoristische politici van het Jaar,
over welke rechtsgang hebt u het eigenlijk?
Bent u er dan niet van op de hoogte [en naar uw schrijven te oordelen
weet u dit heel goed], dat hier geen sprake is van een regulier RECHTSproces,
omdat a priori al de rechten van alle Palestijnen in bezet gebied worden geschonden
door wat Israel ”rechtsgang” noemt?
Ze vallen namelijk, in tegenstelling tot burgers in Israel zelf, onder
de MILITAIRE RECHTBANKEN.
Burgers, ja.
Niet alleen horen burgers niet voor een militaire rechtbank te komen
en zeker minderjarigen niet, het is ook nog eens groffe
discriminatie, omdat alleen Palestijnen in bezet gebied dit lot treft.
In Israel zelf is er voor de inwoners het reguliere rechtssysteem. [5]
Het zal u bovendien niet verbazen, dat de rechten van een verdachte
bij een militaire rechtbank aanzienlijk minder zijn dan bij een
reguliere rechtbank! [6]
Dat is dus die ”rechtsgang”?
Militaire rechtbanken loslaten op burgers?
Dat zijn praktijken van een politiestaat, niet van een
rechtsstaat.
Maar ja, ik denk, dat wij het er wel over eens zijn, dat Israel
geen rechtsstaat IS.
BEZETTING EN ALLE DAARUIT VOORTKOMENDE ELLENDE
In mijn mail aan de D’66 Tweede Kamerleden heb ik er ook op
aangedrongen, dat zij zich zouden inzetten voor de beeindiging
van de nu al 50 jaar durende bezetting, bron van alle ellende.
De onderdrukking, mensenrechtenschendingen, illegale
nederzettingen [7], illegale Muur [8], etc.
Het wordt tijd, dat D’66 dat serieus neemt en ook daadwerkelijke
stappen gaat zetten, zowel in nationaal als EU verband.
Krokodillen of andrere tranen schreien, Israel met suikerzoete of
hardere woorden benaderen, gaat hier niet helpen.
Ik pleit er dus voor, zoals ik al zo vaak gedaan heb, dat er
ook daadwerkelijk iets wordt GEDAAN.
Dat kan zijn opschorting/beeindiging van het Associatieaccoord
met Israel, dat immers een mensenrechtenclausule heeft [9]
Mocht dat nog niet helpen, dan economische sancties, zodat
Israel eindelijk begrijpt, dat het ernst is.
Zet u daarvoor in en hou op mooie verklaringen de wereld in
te sturen, die door Israel toch niet serieus worden genomen!
De tijd van praten is voorbij.
De tijd van actie is gekomen.
Zodat het Palestijnse volk na 70 JAAR ELLENDE
[denk aan de oorlog in 1948, met de etnische zuiveringen!] [10]
eindelijk in vrijheid en waardigheid kan leven.
En stem nooit meer tegen een motie, die de vrijheid
van een dappere 16 jarige strijdster tegen bezetting
en onderdrukking wil bewerkstelligen.
U moest u schamen!
Maak dat goed, door u voortaan in te zetten tegen de Israelische
bezetting.
En voor gerechtigheid.
Ik heb gezegd.
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Amsterdam
UW VERKLARING OVER UW TEGENSTEM TEGEN
DE MOTIE VOOR DE VRIJLATING VAN AHED TAMIMI
Geachte heer en mevrouw Jansen,
Hartelijk dank voor uw e-mail aan D66.
De berichten over Ahed Tamimi en de gevangenneming van Palestijnse kinderen in Israëlische detentie hebben ons ook bereikt. We vinden dit zeer zorgelijk, ook gezien de omstandigheden waarin kinderen worden opgesloten. De schending van mensenrechten nemen we heel zwaar op. We hebben ook kennisgenomen van het rapport van Amnesty International.
D66 is er echter geen voorstander van dat Nederland zich bemoeit met de rechtsgang van een ander land. Wij willen niet dat er direct voor vrijlating wordt gepleit, simpelweg omdat het vanuit hier moeilijk is om de precieze situatie met alle omstandigheden in acht genomen in te schatten en een oordeel te kunnen vellen. Bovendien kunnen dergelijke oproepen soms averechts werken.
Wel zijn we natuurlijk niet blind voor de berichten. D66 vindt niet dat Nederland stil moet blijven. Er zijn andere manieren waarop Nederland de druk op Israël op kan voeren en die moedigen we dan ook zeker aan. Nederland heeft dat ook al gedaan: zo heeft de Nederlandse vertegenwoordiging vanuit de Palestijnse gebieden de eerste zittingsdag recentelijk bijgewoond. Samen met Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, België en Zweden was Nederland aanwezig in de rechtszaal om zo onze betrokkenheid bij de zaak aan te tonen, en te laten zien hoe hoog we dit opnemen. Daarnaast heeft de EU Israël opgeroepen om de rechten van de Palestijnse minderjarigen in detentie te respecteren, naar aanleiding van de zaak van Ahed Tamimi. Deze verklaring is mede opgesteld op aandringen van Nederland.
De zaak ligt momenteel onder de rechter. Als buitenlandse mogendheid willen wij ons niet mengen in de lokale rechtsgang, omdat dat vaak averechts werkt. D66 zet in op diplomatieke manieren om Israël te bewegen.
Ik vertrouw erop u voldoende te hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Robin Gijsbers
NOTEN
[1]
RIGHTS FORUM
ISRAEL ARRESTEERT 16 JARIG SYMBOOL VAN PALESTIJNS
VERZET
ALJAZEERA
PALESTINIAN AHED TAMINI ARRESTED BY ISRAELI FORCES
20 DECEMBER 2017
BEELDEN VAN DE ARRESTATIE AHED TAMINI
[2]
ARTIKEL 90, NEDERLANDSE GRONDWET
”
ARTIKEL 90
De regering bevordert de ontwikkeling van de internationale rechtsorde.”
[3]
Article 3
1. In all actions concerning children, whether undertaken by public or private social welfare institutions, courts of law, administrative authorities or legislative bodies, the best interests of the child shall be a primary consideration.
ARTIKEL 3, 1, CONVENTION ON THE RIGHTS OF THE CHILD
Article 37
States Parties shall ensure that:
” (c) Every child deprived of liberty shall be treated with humanity and respect for the inherent dignity of the human person, and in a manner which takes into account the needs of persons of his or her age. In particular, every child deprived of liberty shall be separated from adults unless it is considered in the child’s best interest not to do so and shall have the right to maintain contact with his or her family through correspondence and visits, save in exceptional circumstances;”
ARTIKEL 37, C, CONVENTION ON THE RIGHTS OF THE CHILD
[4]
”The EU considers that settlement building anywhere in the occupied Palestinian Territory, including East Jerusalem, is illegal under international law, constitutes an obstacle to peace and threatens to make a two-state solution impossible.”
EUROPEAN UNION
EXTERNAL ACTION
MIDDLE EAST PEACE PROCESS
15 JUNE 2016
TEKST
The Resolution of the Arab-Israeli conflict is a fundamental interest of the EU. The EU’s objective is a two-state solution with an independent, democratic, viable and contiguous Palestinian state living side-by-side in peace and security with Israel and its other neighbours.
The EU has been deeply concerned about developments on the ground, which threaten to make a two-state solution impossible. The only way to resolve the conflict is through an agreement that ends the occupation which began in 1967, that ends all claims and that fulfils the aspirations of both parties. A one state reality would not be compatible with these aspirations. A lasting solution must be achieved on the basis of the relevant UN Security Council Resolutions, the Madrid principles including land for peace, the Roadmap, agreements previously reached by the parties and of the Arab Peace Initiative. If an agreement to finally end the conflict was reached, the door would open to a deepened and enhanced cooperation among all the countries of the region.
The EU is willing to work with its partners to re-launch peace negotiations, based on the following parameters:
- An agreement on the borders of the two states, based on the 4 June 1967 lines with equivalent land swaps as may be agreed between the parties. The EU will recognize changes to the pre-1967 borders, including with regard to Jerusalem, only when agreed by the parties.
- Security arrangements that, for Palestinians, respect their sovereignty and show that the occupation is over; and, for Israelis, protect their security, prevent the resurgence of terrorism and deal effectively with security threats, including with new and vital threats in the region.
- A just, fair, agreed and realistic solution to the refugee question.
- Fulfilment of the aspirations of both parties for Jerusalem. A way must be found through negotiations to resolve the status of Jerusalem as the future capital of both states.
To that end, the EU undertakes a range of activities – both political and practical – and is the largest donor to Palestinian state-building efforts aiming at a Palestinian state based on the rule of law and respect of human rights and has consistently called for intra-Palestinian reconciliation and holding of democratic elections.
In 2013 and 2014, the EU strongly supported the diplomatic efforts by the US Secretary J. Kerry to foster direct Israeli-Palestinian negotiations. In December 2013, the EU foreign ministers signaled their readiness to provide unprecedented political, economic and security support to both parties in the context of a final status agreement. The EU offer includes a Special Privileged Partnership to both Israelis and Palestinians that will build on the strong existing EU-Israel and EU-Palestinian cooperation and fully exploit the potential of trilateral cooperation to address concrete social-economic challenges and opportunities.
The EU – with the UN, the US and the Russian Federation – is a member of the ‘Quartet‘ which in 2002 launched a ‘road map for peace’ aimed at resolving the conflict. The EU has welcomed the Arab Peace Initiative as a significant contribution from the Arab countries.
Regarding the Gaza Strip, the conflict in 2014 has demonstrated the unsustainable nature of the status quo and the need for a lifting of the Gaza closure regime in line with UNSC resolution 1860 (2009) and for an end to threats to Israel. The EU encourages the Palestinian Authority to progressively assume its government function in the Gaza Strip, including in the field of security, civil administration and through its presence at the Gaza crossing points. The EU stands ready to play a key role in international efforts to support a durable ceasefire, including through the rapid reactivation and possible extension in scope and mandate of its EUBAM Rafah and EUPOL COPPS missions.
EU positions on the Middle East peace process
The Israeli-Palestinian peace process
The EU’s objective is a two-state solution with an independent, democratic, contiguous and viable Palestinian state living side-by-side with Israel and its other neighbours. The EU’s long-term policy asserts that negotiations remain the best way forward.
EU positions on “final status issues”
- Borders: The EU considers that the future Palestinian state will require secure and recognised borders. These should be based on a withdrawal from the territory occupied in 1967 with minor modifications mutually agreed, if necessary, in accordance with UNSC Resolutions 242, 338, 1397, 1402 and 1515 and the principles of the Madrid Process.
- Israeli settlements in the occupied Palestinian territory: the EU has repeatedly confirmed its deep concern about accelerated settlement expansion in the West Bank including East Jerusalem. This expansion prejudges the outcome of final status negotiations and threatens the viability of an agreed two-state solution. The EU considers that settlement building anywhere in the occupied Palestinian Territory, including East Jerusalem, is illegal under international law, constitutes an obstacle to peace and threatens to make a two-state solution impossible.
- Jerusalem: The EU considers that the peace negotiations should include the resolution of all issues surrounding the status of Jerusalem as the future capital of two states. The EU will not recognise any changes to the pre-1967 borders including with regard to Jerusalem, other than those agreed by the parties. The EU supports institution building work in East Jerusalem, notably in the areas of health, education and the judiciary.
- Palestinian refugees: The EU supports a just, viable and agreed solution on this question. We will respect an agreement reached between the two Parties on this point. Since 1971 the EU has been providing significant support to the work of agencies providing vital services to the Palestinian refugees (UNRWA). It is committed to adapting this support as appropriate, in pursuit of a just and equitable solution to the refugee issue.
- Security: The EU condemns all acts of violence which cannot be allowed to impede progress towards peace. The EU recognises Israel’s right to protect its citizens from attacks and emphasises that the Israeli Government, in exercising this right, should act within international law. Through its EUPOL COPPS mission, the EU supports the reform and development of the Palestinian police and judicial institutions. EU-Israel cooperation on the fight against terrorist financing and money laundering or other aspects of soft security as well as on security research represents a non-negligible practical EU contribution to Israel’s security. Security arrangements should, for Palestinians, respect their sovereignty and show that the occupation is over, and, for Israelis, protect their security, prevent the resurgence of terrorism and deal effectively with new and emerging threats.
EU policymaking from the “Venice Declaration”
The EU has set out its policy on the Middle East in a series of high level public statements. The Venice Declaration of 1980 recognised the right to security and existence for all states in the region including Israel, and the need to fulfil the legitimate rights of the Palestinian people. The Berlin Declaration of 1999 included an explicit commitment to the creation of a Palestinian state and to the recognition of a Palestinian state, when appropriate. The Seville Declaration of June 2002 introduced specific details of the final status solution, as set out above.
In June 2002, the EU co-sponsored the Roadmap for Peace, a three-stage process for achieving these objectives. The Roadmap emphasises the need for Palestinian institution-building and economic recovery with a view to enhancing the strength and viability of the future Palestinian state. This “state-building process” requires sustained engagement on the part of the international community. It also requires urgent improvement on issues related to freedom of movement in the occupied Palestinian territory. The EU has repeatedly called for the immediate freezing of settlement activities and the proactive dismantling of outposts as set out in the Roadmap.
From 2007 onwards, the EU actively supported the “Annapolis process” which committed the Israelis and the Palestinians to implement Roadmap obligations and to reach a peace agreement by the end of 2008. The EU Action Strategy for Peace in the Middle East of November 2007 set out a range of ways in which the EU can support the peace process, including Palestinian state-building assistance and comprehensive conflict resolution on the basis of the Arab Peace Initiative. Although negotiations took place throughout 2008 in the framework of the “Annapolis process”, agreement could not be reached by the agreed deadline.
Since 2009, the EU has supported the US administration initiatives encouraging both Israel and the Palestinian Authority to resume bilateral negotiations leading to a two-state solution and at the same time continued to uphold the Palestinian state building. Through the PEGASE mechanism, the EU has provided support to the development plans of the Palestinian Authority (PA) starting from the Palestinian Reform and Development Plan (PRDP) of 2007 and the subsequent National Development Plans.
In December 2013, the EU foreign ministers signalled their readiness to provide unprecedented European political, economic and security support to both parties in the context of a final status agreement. The EU offer includes support measures addressing the final status issues, which would ensure the sustainability of a future peace treaty, as well as a Special Privileged Partnership with both Israelis and Palestinians that will build on the strong existing EU-Israel and EU-Palestinian cooperation and fully exploit the potential of trilateral cooperation to address concrete social-economic challenges and opportunities.
EU political support for the Middle East peace process
- The EU has strong political and economic relations with partners in the region including Israel, the Palestinian Authority, Lebanon, Egypt and Jordan. These are underpinned by “Association Agreements” and by European Neighbourhood Policy “Action Plans”.
- The EU’s Euro-Mediterranean Partnership / “Union for the Mediterranean” serves as a forum for regional dialogue and remains the only multilateral context outside the United Nations where all parties to the conflict can meet and work together on a range of issues.
- Along with Russia, the UN and the US, the EU participates in the Middle East Quartet. The Quartet supported the Annapolis process, which included a specific focus on implementation of the Parties’ obligations under the 2002 Roadmap. In 2009, the Quartet expressed its support for the Palestinian Authority’s plan for building the Palestinian state. HR/VP Federica Mogherini represents the EU at Quartet meetings and conducts dialogue with third countries on the Middle East Peace Process.
- Alongside regular consultations with our partners in the region, including the Arab League, the EU Foreign Ministers and the European Council issue regular policy statements as part of a coordinated EU policy.
EU practical & financial support for the Middle East peace process
The EU is the largest donor to the Palestinians. In recent years, the combined contribution of the European Commission and EU Member States has reached €1 billion per year. European Neighbourhood Policy (ENP) is the main framework to develop political as well as economic relations of the EU with both Israel and Palestinian Authority. Commission programmes targeted at ENP partner countries have been implemented mainly through a common financial instrument: the European Neighbourhood Instrument (ENI). The EU’s development assistance is managed by the Commission’s Directorate–General for European Neighbourhood Policy and Enlargement Negotiations (NEAR). The Commission’s Directorate-General for Humanitarian Aid and Civil Protection (ECHO) oversees humanitarian assistance. On the ground, the assistance is managed by the Office of the EU Representative for the West Bank and Gaza Strip in East Jerusalem. The humanitarian assistance is managed by the ECHO office in Jerusalem.
The EU has taken a leading role in the Ad Hoc Liaison Committee (AHLC), established in 1993, which is a 15-member body serving as the principal policy-level coordination mechanism for development assistance to the Palestinian people. The AHLC is chaired by Norway and co-sponsored by the EU and the US. The United Nations participates together with the World Bank and the International Monetary Fund. HR/VP hosts the Spring Sessions of the AHLC in Brussels.
Customs and trade: The EU is active in this area, for example by providing technological solutions for the swift control of goods passing through the borders of the future Palestinian state, and by supporting the Palestinian Authority’s efforts to develop its trade policy and institutions.
EU assistance is intended to foster the conditions for peace, stability and prosperity in the region, notably by advancing the Palestinian state-building process, promoting good governance and encouraging economic recovery with a view to enhancing the viability of the future Palestinian state.
Examples include:
- Humanitarian and emergency response: Due to the situation on the ground, much of the EU’s contribution is channelled in this way. We offer humanitarian and emergency aid through UNRWA and our PEGASE mechanism, providing a vital lifeline to Palestinian families affected by poverty and conflict.
- “State-building” activities: For over a decade, the EU has placed a major focus on empowering the Palestinian Authority (PA) through institution building and governance work. Since 2008, the EU has been intensifying these activities, in areas which complement the PA’s reform and development plans, for example rule of law, private sector and trade and water and land development. The EU has also contributed to the development of a modern police force through its “EUPOL COPPS” mission in Ramallah, established in January 2006, which provides police training, police equipment and the reconstruction of police, prison and training facilities. EU assistance to the civil police is complemented by wider support for the rule of law, including support for the establishment of an efficient penal and judiciary system.
- Palestinian economic activity – The EU has several measures aimed at encouraging the Palestinian private sector including credit guarantees, vocational training and trade facilitation. Palestinian economic activity is limited due to Israeli restrictions on access and movement in the occupied Palestinian territory and due to the closure of Gaza. In May 2012, the EU Foreign Affairs Council stated that social and economic developments in Area C are of critical importance for the viability of a future Palestinian state, as Area C is its land main reserve. The EU called upon Israel to work together with the PA to allow more access and control of the PA over Area C.
- Border assistance: In November 2005, an EU border assistance mission “EUBAM Rafah” was established to help ensure international standards at the Rafah crossing between Gaza and Egypt. The mission was launched after Israel’s disengagement from the Gaza Strip and had contributed to the opening of the crossing point and confidence building between the Government of Israel and the Palestinian Authority. Despite the closure of the Rafah Crossing Point, following the Hamas take-over of the Gaza Strip in 2007, the EU has maintained its readiness to reactivate the EUBAM Rafah mission.
- Civil society activities: The EU’s has consistently supported “people to people” projects. For example, the EU’s “Partnership for Peace” programme offers support for local and international civil society initiatives that promote peace, tolerance and non-violence in the Middle East. The objective is to contribute to the rebuilding of confidence within each society and between societies. Projects implemented under the European Instrument for Democracy and Human Rights focus on essential human rights aspects of the occupation and aim at improving the conditions of the Palestinian population in conformity with international humanitarian law requirements
[5]
”A new report published by the Association for Civil Rights in Israel (ACRI) outlines the nature of the legal regime currently operating in the West Bank. Two systems of law are applied in a single territory: one – a civilian legal system for Israeli citizens, and a second – a military court system for Palestinian residents. The result: institutionalized discrimination.”
ACRI [ASSOCIATION FOR CIVIL RIGHTS IN ISRAEL]
ONE RULE, TWO LEGAL SYSTEMS: ISRAEL’S REGIME OF LAWS
IN THE WEST BANK
24 NOVEMBER 2014
REPORT
14 OCTOBER 2014
ACRI [ASSOCIATION FOR CIVIL RIGHTS IN ISRAEL]
ONE RULE, TWO LEGAL SYSTEMS: ISRAEL’S REGIME OF LAWS
IN THE WEST BANK
[6]
” (c) Every child deprived of liberty shall be treated with humanity and respect for the inherent dignity of the human person, and in a manner which takes into account the needs of persons of his or her age. In particular, every child deprived of liberty shall be separated from adults unless it is considered in the child’s best interest not to do so and shall have the right to maintain contact with his or her family through correspondence and visits, save in exceptional circumstances;”
ARTIKEL 37, C, CONVENTION ON THE RIGHTS OF THE CHILD
[7]
DE ILLEGALITEIT VAN DE NEDERZETTINGEN
”The Fourth Geneva Convention prohibits an occupying power from transferring citizens from its own territory to the occupied territory (Article 49).
The Hague Regulations prohibit an occupying power from undertaking permanent changes in the occupied area unless these are due to military needs in the narrow sense of the term, or unless they are undertaken for the benefit of the local population.”
SETTLEMENTS
”Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.”
ARTICLE 49, FOURTH GENEVA CONVENTION
HET HAAGS VERDRAG VAN 1907
HAGUE CONVENTION 1907
”
De Vierde Conventie van Genève bevat bovendien het beroemde verbod op het koloniseren van bezet gebied waarop de internationale gemeenschap − Nederland inbegrepen − zich in haar veroordelingen van Israëls nederzettingenbeleid baseert. Artikel 49 van de Conventie eindigt met het gebod:”
The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.
THE RIGHTS FORUM
SCHENDINGEN
[8]
INTERNATIONAL COURT OF JUSTICE
LEGAL CONSEQUENCES OF THE CONSTRUCTION OF
A WALL IN THE OCCUPIED PALESTINIAN TERRITORY
9 JULY 2004
[9]
”Relations between the Parties, as well as all the provisions of the Agreement itself, shall be based on respect for human rights and democratic principles, which guides their internal and international policy and constitutes an essential element of this Agreement.”
ARTICLE 2, EURO MEDITERRIAN AGREEMENT
ESTABLISHING AN ASSOCIATION BETWEEN THE
EUROPEAN COMMUNITIES AND THEIR MEMBER STATES OF THE
ONE PART, AND THE STATE OF ISRAEL, OF THE OTHER PART
21 JUNE 2000
[10]
CIVIS MUNDI
ZWEEDSE FOTOGRAAF WINT WORLD PRESS PHOTO 2012
MISDADEN ISRAELISCHE POLITIEK IN BEELD GEBRACHT
ASTRID ESSED
8 MAART 2013
MIJN EERDERE MAIL AAN DE D’66 TWEEDE KAMERLEDEN
VERZONDEN OP 5 FEBRUARI 2018
| Astrid Essed | Mon, Feb 5, 2018 at 7:35 AM | |
|
To: “d66@tweedekamer.nl” <d66@tweedekamer.nl>, “s.belhaj@tweedekamer.nl” <s.belhaj@tweedekamer.nl>, “v.bergkamp@tweedekamer.nl” <v.bergkamp@tweedekamer.nl>, “a.bouali@tweedekamer.nl” <a.bouali@tweedekamer.nl>, “a.diertens@tweedekamer.nl” <a.diertens@tweedekamer.nl>, “p.dijkstra@tweedekamer.nl” <p.dijkstra@tweedekamer.nl>, “j.veijs@tweedekamer.nl” <j.veijs@tweedekamer.nl>, “t.dgroot@tweedekamer.nl” <t.dgroot@tweedekamer.nl>, “m.groothuizen@tweedekamer.nl” <m.groothuizen@tweedekamer.nl> , “r.jetten@tweedekamer.nl” <r.jetten@tweedekamer.nl>, “p.vmeenen@tweedekamer.nl” <p.vmeenen@tweedekamer.nl>, “j.paternotte@tweedekamer.nl” <j.paternotte@tweedekamer.nl>, “a.pechtold@tweedekamer.nl” <a.pechtold@tweedekamer.nl>, “r.raemakers@tweedekamer.nl” <r.raemakers@tweedekamer.nl>, “s.sjoerdsma@tweedekamer.nl” <s.sjoerdsma@tweedekamer.nl>, “k.verhoeven@tweedekamer.nl” <k.verhoeven@tweedekamer.nl>, “s.vweyenberg@tweedekamer.nl” <s.vweyenberg@tweedekamer.nl>
|
||
|
||
ARTIKEL OVER ISRAEL KOERS CDA
TROUW
NU OOK LOF VOOR ISRAEL STANDPUNT CDA
18 JULI 2016
TEKST
Als het gaat om Israël zit het CDA permanent tussen twee vuren. Ieder stapje naar links of rechts ligt gevoelig. Bij discussie over het vredesproces, mensenrechten, de positie van de Westelijke Jordaanoever rekenen lobbyisten en actievoerders van diverse partijen op de loyaliteit van de christen-democraten.
Jongste bericht van het front is een brief van ‘prominente’ Israëliërs aan partijleider Sybrand Buma. Zij prijzen het CDA voor ‘de sterke bijdrage aan een vreedzame oplossing in het Israëlisch-Palestijnse conflict en de veiligheid van Israël’. Onder anderen de voormalig ambassadeur in Frankrijk, Eli Barnavi, voormalig directeur-generaal van het ministerie van buitenlandse zaken Alon Liel en ex-parlementsvoorzitter Avraham Burg schreven begin deze maand: “De betrokkenheid blijkt uit de steun van het CDA voor een aantal moties.”
De groep rond Burg en Barnavi is voor vredesonderhandelingen met de Palestijnen en fel tegen het optreden van de regering onder leiding van premier Bibi Netanyahu. Onder de brief aan het CDA staan negen namen.
De moties die worden genoemd in de brief werden vier weken geleden ingediend door PvdA, D66 en CDA in de Tweede Kamer en spreken steun uit aan Israëlische mensenrechtenorganisaties en aan een Frans initiatief om het vredesproces in het Midden-Oosten vlot te trekken. Een andere motie, ingediend door de VVD, steunde het CDA juist niet. Die ging over de etikettering van producten uit door Israël bezet gebied. Daar mag volgens Europese regels niet ‘Made in Israël’ op staan. De VVD stelde voor deze regel niet te handhaven en kreeg slechts hulp van de PVV en de christelijke partijen ChristenUnie en SGP. En zo strandde het VVD-initiatief.
‘Roekeloze draai’
Het Nieuw Israëlietisch Weekblad sprak schande van de opstelling van het CDA. “Het CDA keert zich definitief tegen Israël”, schreef hoofdredacteur Esther Voet. Het is ‘een roekeloze draai’ die heel Nederland schaadt vanwege de ‘sleutelpositie’ van het CDA in de Nederlandse politiek. Voorheen zat het CDA vaak in een spagaat, signaleert zij: kritische politici zoals ex-premier Van Agt tegenover steunpilaren van Israël zoals voormalig vicepremier Maxime Verhagen. Voet: “Het anti-kamp heeft gewonnen.”
CDA-Kamerlid Raymond Knops vertelt dat de afgelopen weken veel mails binnenkwamen van de actiegroep ‘Christenen voor Israël’. Daarin wordt de fractie opgeroepen ‘achter Israël te gaan staan’. Knops: “Wij spreken beide kanten aan, Israël en de Palestijnen, om een doorbraak te realiseren in het vredesproces.”
Er is geen koerswijziging, betoogt hij: “Maar we spreken ons misschien iets meer uit dan in het verleden.” Hij vindt de opstelling van het CDA consequent en wijst op het verkiezingsprogramma. Daarin bepleit het CDA een ‘levensvatbare twee-statenoplossing’. Verder staat daar: “Om de kans op vrede te behouden zijn drukmiddelen nodig die de partijen bewegen beleid te staken dat een rechtvaardige oplossing in de weg staat.”