‘Van de Beek bepleit een absolute stop op de toelating van vluchtelingen, misschien met een uitzondering voor yezidi’s en christenen uit het Midden-Oosten.”
Gebiedt de wetenschap ons om gezamenlijk de weg op te marcheren die Geert Wilders en Thierry Baudet ons wijzen?”
Op Koningsdag presenteerde het Algemeen Dagblad aan feestend Nederland een nieuwe profeet. Het is dr. Jan van de Beek, die het naar eigen zeggen in het verstikkend klimaat aan de Universiteit van Amsterdam niet meer volhield vanwege de linksigheid aldaar… Daar komt teveel moral reading voor, beweert hij: bepaalde vragen mogen niet gesteld worden omdat je anders rechts in de kaart speelt. Wierd Duk schreef het allemaal netjes op. Van de Beek bepleit een absolute stop op de toelating van vluchtelingen, misschien met een uitzondering voor yezidi’s en christenen uit het Midden-Oosten. Waarom? Het is te duur. Volgens hem leveren personen die in Nederland geboren worden, wonen, werken en overlijden in het algemeen een negatief saldo op. Gaat het om immigranten, dan moeten er meestal grote sommen bij. Per saldo is Nederland dus vanwege de immigratie armer geworden. Bovendien heeft de komst van laaggeschoolde buitenlanders, die concurrentie aangingen met autochtonen, een drukkende werking gehad op de lonen. Daardoor ontbrak voor werkgevers de prikkel om te innoveren en te automatiseren. Ook dat was heel schadelijk van Nederland.
Economische kosten Wie denkt dat Van de Beek dit alles in zijn proefschrift onomstotelijk aantoont, komt bedrogen uit. Dat gaat helemaal niet over de economische effecten van de immigratie. Na een klaagzang over het politiek correcte klimaat aan de Universiteit van Amsterdam en het Amsterdam Institute for Social Science Research (AISSR) in het bijzonder volgt een historische studie. Van de Beek schetst de trends in het onderzoek naar de immigratie in de periode 1960 – 2005. Een belangrijke conclusie is dat men huiverig was om naar de economische kosten daarvan te kijken omdat dit niet politiek correct was en tot “ongewenste” resultaten zou kunnen leiden. Van de Beek benadrukte dat nog eens in het zogenaamde lekepraatje dat hij in het kader van de promotieplechtigheid hield. U kunt dit hier vinden. Klik op “lekepraatje” links onder.
Het boek werd overigens op de markt gebracht door de Amsterdam University Press, de uitgeverij van het linkse scherpslijpersbolwerk. Van de Beek is daar ook niet ontslagen. Hij is er zelf weg gegaan.
De vraag is nu: moeten wij naar deze profeet luisteren? Gebiedt, om zo te zeggen, de wetenschap ons om gezamenlijk de weg op te marcheren die Geert Wilders en Thierry Baudet ons wijzen? Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, tenslotte.
Engel met een vlammend zwaard De grenzen van alle welvarende landen staan onder druk: inwoners uit de armere delen van de wereld zijn tamelijk massaal op weg om deel te hebben aan het goede leven in Europa, Noord-Amerika en Japan. Zij zijn daar niet welkom.
Je zou die indruk niet krijgen als je naar Jan van de Beek luistert, maar de grenzen zijn al lang en breed gesloten. Het valt niet mee om het paradijs te betreden. Er staat weliswaar geen engel met een vlammend zwaard maar de muren en versperringen die nu al grote delen van de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten markeren, hebben dezelfde bedoeling. Dat geldt ook voor de hekken rond Ceuta en Melilla, waar Marokko en de EU elkaar ontmoeten. De rijke landen maken hun grondgebied zo ontoegankelijk als maar kan. Vuistregel: economische vluchtelingen worden geweerd, politieke kunnen na een lange, strenge en moeizame procedure worden toegelaten. Tegelijk blijken de gesloten grenzen in de praktijk wel eens poreus.. De meeste potentiële immigranten worden wel degelijk door de politiek van gesloten grenzen afgeschrikt, maar er zijn toch waaghalzen genoeg die voor de gevaarlijke tocht door woestijnen en over zeeën niet terugschrikken. Mensensmokkelaars maken er een verdienmodel van om hen verder te helpen. Dat leidt tot hartverscheurende toestanden: lekke boten op de Middellandse Zee, slavenmarkten in Libië, geïmproviseerde tentjes op de Macedonische grens.
Aanmodderen Politici weten geen helder antwoord op deze volksverhuizing, die niet zal stoppen zolang de welvaart nog zo ongelijk verdeeld is op de wereld. Men moddert maar wat aan. Elke aanpak blijkt halfslachtig en ook nog eens ongewenste effecten op te leveren. Een treffend voorbeeld van dit aanmodderen is de zogenaamde Turkije-deal.
Zou het economisch verstandig zijn om de grenzen werkelijk te sluiten? Donald Trump geeft het recept: bouw een muur. Europa zou in dat geval aan zijn buitengrenzen een Ijzeren Gordijn moeten optrekken en bewaken. Voor EU-haters: de landen kunnen dat natuurlijk ook afzonderlijk doen. Bovendien zal er geïnvesteerd moeten worden in een enorme, goed bewapende kustwacht om al die bootjes terug te slepen, dan wel in de grond te boren. Tegelijkertijd dienen de systemen van identiteitscontrole te worden verfijnd. De jacht op illegalen mag niet verflauwen. Daarvoor zal de burger de nodige privacy in moeten leveren. Anders wordt het niets.
Van de Beek voorspelt oorlog en chaos vlak buiten onze grenzen. Daar moeten we ons volgens hem maar zo weinig mogelijk mee bemoeien al is het misschien mogelijk om stukken grond te leasen om vluchtelingen onder te brengen. Grond leasen? Dat heeft Engeland destijds gedaan met Hong Kong. Stel dat Europa daartoe kans ziet t: dan huren wij lappen grond van een of ander corrupt regime waar dan een soort vluchtelingengazastroken ontstaan. Dat wordt onbeheersbaar als de toelating niet streng bewaakt wordt: er komt een militaire bezetting van Europese soldaten. Ook dienen we de vluchtelingen te kleden, te voeden en in bedwang te houden.
Militarisering gaat altijd ten koste van de welvaartsgroei. Daarnaast zal een en ander zeker leiden tot verslechtering van de internationale politieke relaties. Landen buiten ons fort zullen niet de neiging hebben ons op welke manier ook ter wille te zijn, bijvoorbeeld door middel van handelsverdragen. In dit verband is het belangrijk op te merken dat Europa zich niet kan voeden en ook voor energie afhankelijk is van landen buiten Europa waar ze ons zeker niet in het hart zullen sluiten met die muren, die kustwachten en dat leasen van grondgebied. Op al die gebieden zal Europa zelfvoorzienend moeten worden, wat het ook moge kosten.
Het is een utopische gedachte dat ons welvarende werelddeel zich af kan sluiten voor de gevolgen die chaos in Afrika en het Midden-Oosten te weeg brengen. Het minst ernstige gevolg is low intensity war buiten onze grenzen, die vaak genoeg toch tot militair ingrijpen zal nopen, bijvoorbeeld omdat er in Europa zelf terroristische aanslagen worden gepleegd.
Het is maar zeer de vraag of deze aanpak goedkoper zal blijken dan de huidige politiek van aanmodderen. Kostenefficiënt ziet het er op het oog niet uit. Misschien kan iemand de economische gevolgen van een grenzen dicht beleid met alle bijbehorende consequenties ook eens uitrekenen.
Lees hier het proefschrift van Jan van de Beek, Kennis, Macht en Moraal: De productie van wetenschappelijke kennis over de economische effecten van migratie naar Nederland, 1960-2005https://pure.uva.nl/ws/files/1267582/145074_20.pdf
PROEFSCHRIFT JAN VAN DE BEEK
Kennis, Macht en Moraal: De productie van wetenschappelijke kennis over de economische effecten van migratie naar Nederland, 1960-2005
Schoof heeft de deadline gesteld op vrijdag voor een besluit op asiel; al maanden het hoofd(pijn)thema in Den Haag. Ondertussen is er nog steeds geen ‘dragende motivering’ voor de asielnoodwet van minister van Asiel en Migratie Marjolein Faber. We bespraken het dossier met Kamerlid Kati Piri en wiskundige en cultureel antropoloog Jan van de Beek!”, aldus Bar Laat, “de nieuwe talkshow van BNNVARA” op Twitter. En zo wordt Jan van de Beek beloond voor jarenlang extreem-rechtse desinformatie verspreiden over migratie. Hij is loyaal aan de PVV, en in ruil daarvoor krijgt hij (van de media) de relevantie waar hij naar smacht.
Wie is Jan van de Beek? Over de levensloop van de in 1968 geboren Van de Beek is niet zo veel bekend. Volgens zijn LinkedIn studeerde hij van 1989 tot 1997 wiskunde en informatica in Utrecht, en van 1997 tot 2002 culturele antropologie in Amsterdam.
In 2010 publiceert Van de Beek zijn proefschrift “Kennis, macht en moraal”. Het gaat over hoe, naar zijn idee, het migratiebeleid in Nederland te weinig wordt bepaald door harde cijfers, en te veel door medemenselijkheid.
Vanaf dat moment is zijn carrière beïnvloed door de PVV. De eerste zin van het abstract van zijn proefschrift noemt de PVV bij naam. Ook zijn epiloog noemt het debat dat de PVV in 2009 heeft aangezwengeld rond de kosten van migratie. Van de Beek is voorstander van die berekening.
Naar eigen zeggen is Van de Beek vanaf het eerste moment “niet politiek correct” als het om migratie gaat. Hij beklaagt zich over de “linkse” signatuur van de UvA, en dat dat zijn academische vrijheid beknot. Dit wordt later nog relevant.
Dan over de inhoud. Het proefschrift behandelt de vraag hoe wetenschappelijke kennis is geproduceerd in de periode 1960-2005 over de economische effecten van immigratie op Nederland. Die focus op het “economische” wringt.
Want wat heeft precies te gelden als een “economisch” effect? Van de Beek noemt een aantal voorbeelden, zoals “loonontwikkeling”, “herverdeling” en “externe effecten”. Maar verder volgt er geen definitie van wat nu precies economie is en wat niet.
Dit leidt tot een vreemde splitsing. Want negatieve externe effecten worden wel meegenomen. Zo heeft Van de Beek wat te zeggen over de “negatieve externe effecten van bevolkingsgroei”, zoals verkeerscongestie. Dit noemt hij een negatief economisch gevolg van migratie.
Maar hij heeft het vervolgens niet over de bevolkingsgroei als geheel. Dat wordt schijnbaar als ‘normaal’ gezien, en pas als de bevolkingsgroei deels door migratie wordt veroorzaakt, moet het opeens worden gemeten.
Dat is een centrale kritiek op het werk: het veronderstelt dat het belangrijk is om bepaalde zaken bij migranten te meten, met het impliciete waardeoordeel dat daarbij hoort. Maar waarom dat nu precies bij migranten als groep moet worden gemeten, dat onderbouwt Van de Beek niet.
Hij heeft het ook nooit over de rol die arbeidsmigranten spelen in bijvoorbeeld de zorg. Medische zorg vereist arbeidskrachten, anders is het voor minder mensen toegankelijk. Dat soort onderzoek wordt echter niet meegenomen. Alleen de looneffecten van migratie worden meegewogen.
Bovendien staat het hele proefschrift vol met politieke taal. Retoriek omtrent een multiculturele samenleving noemt hij “propagandistisch”, hij noemt de VVD een “brede volkspartij” dankzij de “problematisering van culturele diversiteit”. Dat noemt hij “nieuw realisme”.
Een goed onderbouwd proefschrift kan overtuigen, maar de gebrekkige definities, het arbitrair onderscheid tussen economisch en sociaal, en een hoge mate aan politiek taalgebruik maken dat het meer leest als een pamflet: alsof Van de Beek zijn standpunt al had ingenomen.
Dit proefschrift heeft in het publicatiejaar weinig invloed gehad op politiek of wetenschap. Maar in 2011 noemt Joop Hartog, een van de leden van de promotiecommissie van Van de Beek, het in zijn afscheidsrede.
In zijn rede fulmineert hij tegen bevolkingsgroei: de vruchtbaarheid moet worden afgeremd, immigratie moet worden beperkt, want Nederland is “te vol”. Hij verwijst naar Van de Beek als bewijs dat de politiek niet luistert naar de “zuiver rationele argumenten” van economen.
Dit is niets anders dan het allang ontkrachte neo-malthusianisme. In malthusiaans gedachtengoed moet de bevolkingsgroei worden afgeremd om sociale problemen te voorkomen, meestal door migratie te beperken en geboortebeperking onder armen in te voeren.
Het is ook een soort cijfergoochelen. Hartog en Van de Beek nemen bepaalde “kosten” als gegeven en onveranderbaar, zoals loondaling door migratie. Andere zaken rekenen ze helemaal niet mee, zoals arbeidsproductiviteit. En migratie- en bevolkingsbeleid zijn wél veranderbaar.
Je zou ook kunnen zeggen dat het “economisch goed” is om alle gepensioneerden te executeren, aangezien zij de staatskas en de zorgpot meer kosten dan ze opbrengen. Maar dan heeft men opeens een probleem met “zuiver rationele argumenten”.
Dat is het ding met economie, statistiek en wiskunde: afhankelijk van je variabelen kan je alles beredeneren. Joop Hartog en Jan van de Beek komt het gewoon beter uit om alleen naar een hele nauwe set variabelen te kijken, en te doen alsof het objectief is omdat het getallen zijn.
Na het publiceren van het proefschrift en de malthusiaanse afscheidsrede van Joop Hartog komt Jan van de Beek even niet in de publiciteit. Tot Koningsdag 2017, als Wierd Duk (ja, die!) een stuk schrijft over migratie, en Van de Beek aan het woord laat.
In dit artikel ontpopt Van de Beek zich als een perfecte spreekbuis voor rechtse journalisten als Duk. Hij was “gecancelled” door de “linkse elite” van de UvA, omdat hij de “waarheid” sprak. Ook waarschuwt hij voor de “islamitische wereld en Afrika”.
Dit speelt in op het frame dat het in 2016 opgerichte Forum voor Democratie (FvD) aanhangt: dat er linkse indoctrinatie is op universiteiten, en dat “de waarheid” de mond wordt gesnoerd. Voor dat karretje laat Van de Beek zich graag spannen.
Datzelfde jaar verlaat Duk overigens het AD om voor de Telegraaf te gaan schrijven, omdat die krant “meer bij hem past”. Waar het AD extreem-rechtse columns toestaat, mag je bij de Telegraaf als extreem-rechtse verslaggever aan de slag. Dat bevalt meer.
Wat er allemaal niet klopt aan het stuk wordt door historicus Han van der Horst in dit stuk uitputtend omschreven, dus daar gaan we verder niet op in. Wat belangrijk is, is dat Duk deze Jan van de Beek in het landelijk debat katapulteert.
En zo komt Jan van de Beek ook in Nieuwsuur aan het woord. Hij wordt als een “expert” neergezet die onderzoek deed naar “kosten en baten van migranten”. Hij krijgt een breed platform om zijn denkbeelden tentoon te spreiden, zonder kritische noot.
Dit, terwijl Van de Beek op dat moment naast zijn proefschrift nog geen enkele publicatie op zijn naam heeft. Bovendien was zijn proefschrift een meta-onderzoek naar onderzoek, niet naar migratie zelf. Waarom wordt hij dan als een expert neergezet?
Dat komt omdat Nieuwsuur (en later ook 1Vandaag) niet zozeer op zoek zijn naar expertise, maar naar het debat. Op dat moment speelt het debat rondom de kosten van migratie, dus moeten ze iemand hebben om de rechtse kant te benadrukken.
Het probleem: er zijn weinig publicerende wetenschappers die de standpunten van FvD en PVV steunen, deels vanwege de redenen die ik hierboven heb geschetst: er bestaat niet zoiets als een “puur rationele’ berekening. Die zijn altijd politiek ingegeven.
Het gebrek aan expertise blijkt des te meer als 1Vandaag in hun artikel linkt naar de ‘analyse’ van Van de Beek: de link brengt je naar zijn persoonlijke website/blog. Zijn ‘analyses’ zijn op dat moment niet meer dan zelf gepubliceerde opiniestukken.
Maar hiermee is het hek van de dam. Het AD, Nieuwsuur én 1Vandaag noemen Van de Beek een expert, dus in de ogen van het land is hij een expert, ondanks een gebrek aan daadwerkelijke kennis en wetenschappelijke publicaties met peer-review.
En dat feest gaat door. In 2018 interviewt Wierd Duk hem als “demograaf”, en mag Van de Beek spuwen over de multiculturele samenleving. Hij spreekt over een “Afrikaans-islamitisch cluster”, dat onmogelijk zou kunnen integreren.
Ook dit stuk is weer bar slecht en racistisch. Hij kent erfelijke kenmerken toe aan etniciteit, generaliseert gehele groepen, en trekt demografische trends tot in het oneindige door. Hij stelt simpelweg dat moslims een “conflicterend waardesysteem” hebben.
Hij wordt aangevoerd als wetenschapper, maar voor de claims die hij maakt is hij niets anders dan een extreem-rechtse opiniemaker. Alleen omdat hij één meta-onderzoek heeft gedaan voor zijn proefschrift, kan hij worden aangevoerd als “wetenschapper”.
In september 2018 mag Van van de Beek zich juist uitlaten over hoe vol Nederland is, en mag hij in debat met de directeur van een van de werkgeversorganisaties van uitzendbureaus, de ABU. Nu is hij opeens expert op “overbevolking”.
En in december 2018 mag Van de Beek zich uitlaten over EU-recht en EU-migratie, iets waar hij al helemaal geen expertise heeft. Het stempel “wetenschapper” maakt hem gewild voor rechtse media, voor wie zijn opinies gewoon goed uitkomen.
Het is in 2020 even rustig, maar in 2021 komt de doorbraak. Van de Beek schrijft dan, onder meer samen met de eerder genoemde Jan Hartog, het rapport “Grenzeloze verzorgingsstaat”, betaald door de FvD.
Zijn conclusie kunnen we raden: de verzorgingsstaat wordt onbetaalbaar als je migranten blijft toelaten. Het is geen raadsel waarom Van de Beek is uitgekozen om dit onderzoek te doen: zijn conclusie stond op voorhand vast.
In dit ‘rapport’ blijft Van de Beek bij een berekening van overheidsfinanciën. Hij beperkt zich tot de fiscale kosten en baten, die hij berekent op 17 miljard euro per jaar. Hoe komt hij bij dat getal? Dat is geheel onduidelijk.
De cijfers worden namelijk slecht tot niet onderbouwd. Er worden simpelweg cijfertjes geplakt, waardoor “niet-westerse” migranten veel geld zouden kosten, maar “westerse en Israëlische” migranten weinig zouden kosten. Welke kosten worden meegerekend is compleet onzichtbaar.
Dus het is niet eens mogelijk om te zien welke variabelen wel of niet zijn meegenomen. Naast natuurlijk weer het feit: je kan mensen niet reduceren tot cijfertjes, en je kan beleid niet baseren op dit soort ongefundeerde rapporten.
Het rapport had dan ook, buiten de PVV en FvD, weinig effect. Het leidde niet tot een Kamerdebat. Wel deed het in FvD-kringen veel stof opwaaien, maar politiek had het op de korte termijn weinig effect.
Wel leidde het weer tot veel mainstream aandacht in de media, onder andere door het Financieële Dagblad (FD). Weer mocht Jan van de Beek vertellen dat hij het vreemd vond dat hij niet met migratie mocht rekenen. Terwijl de kritiek juist was op welke cijfers hij gebruikte.
Wel eiste de Universiteit van Amsterdam (UVA) dat hun logo van het rapport af werd gehaald, aangezien de universiteit niet inhoudelijk bij het rapport betrokken was. Maar het leende wel legitimiteit aan het geschrevene, iets waar Van de Beek op dat moment bekend mee was.
Het hierboven geciteerde stuk van Leo Lucassen leidde wel tot integriteitsklachten tegen Lucassen, onder meer door Jan van de Beek, omdat Lucassen terecht had gezegd dat het ter legitimatie diende van de xenofobie van Baudet. Dat mislukte.
Het lijkt erop dat Jan van de Beek zich hier verkeken heeft op het effect, want in 2021 en 2022 schuift hij niet meer aan bij De Volkskrant, het AD, of andere kranten. Hij mag vooral langskomen bij POW-nieuws en bij Ongehoord Nederland.
Nog steeds brede media-aandacht, maar duidelijk beperkt tot het hoekje van de samenzweringstheoristen. Het onderzoek blijft terugkomen, aangezien het constant door de PVV wordt aangehaald, maar als dat gebeurt wordt het vaak gefactcheckt, zoals hieronder.
Dan blijft het vrij stil (buiten Ongehoord Nederland om), tot april 2024. Dan wordt Jan van de Beek uitgenodigd als “migratie-expert” om de formerende partijen te adviseren. Samen met Hein de Haas, wél een daadwerkelijke migratie-expert.
En dan begint het hele mediacircus weer van voor af aan. Jan van de Beek is opeens weer relevant, en rechtse partijen in de Haagse gemeenteraad willen hem opeens ook spreken. De relevantie is terug.
Zeker als De Telegraaf bericht dat hij als migratie-expert minister Faber en het kabinet mag adviseren over migratiezaken. Wederom: hij heeft geen expertise, hij heeft alleen een extreem-rechtse opinie. Dáárom wordt hij uitgenodigd.
Maar hiermee is het hek van de dam. De Volkskrant laat zich keurig voor het karretje spannen van Van de Beek, door te doen alsof hij “gecancelled” is vanwege het rekensommetje dat hij wil maken. In plaats van zijn ongefundeerde opinies.
Het Volkskrantstuk is bijzonder slecht, omdat het vol in het frame van Van de Beek trapt. Je kan iets niet “puur economisch” bekijken, want je moet weten welke variabelen wel en niet relevant zijn. Maar die vraag stelt Meijer niet.
Het onderliggende debat is veel beangstigender. Het impliciete (en nu steeds vaker expliciete) standpunt van Van de Beek is dat belastinginkomsten belangrijker zijn dan mensenlevens, als het om migranten gaat. Want mensenlevens, die neemt hij niet mee in zijn rekensommetjes.
Het resultaat is dat, als je Van de Beek volgt, we migranten puur moeten behandelen volgens een kosten-batenanalyse voor de Nederlandse schatkist. Iets dat natuurlijk niet hoeft bij mensen die al in Nederland wonen. Een onbegrijpelijk onderscheid.
En we zien het racisme ook terug, want: hij ziet alleen mensen uit de “islamitisch-Afrikaanse” gebieden als een “last”. Witte migranten uit Israël mogen gewoon komen, natuurlijk. Hij wil zijn rekensommetjes leidend maken, en daarin zit juist het grote gevaar.
Voor de rest geeft het artikel hem constant gelijk. Hij mag compleet leeglopen, wordt op geen enkel punt tegengesproken. Hij wordt als expert neergezet, en de ‘journalist’ zit er alleen maar bij om hem naar zijn meest extreme standpunten te leiden.
En als klap op de vuurpijl (vooralsnog) mag Jan van de Beek nu aanschuiven bij Bar Laat, en als complete non-expert meepraten over politieke zaken. Terwijl hij weinig meer is dan een columnist met een titel.
Hiermee heeft Jan van de Beek gekregen wat hij wil: hij heeft relevantie, hij heeft bekendheid. Hij kan bij WNL en De Volkskrant zijn nieuwe boek aankondigen (slechts € 23,50!) dat als warme broodjes over de extreem-rechtse toonbank zal gaan.
En daarvoor heeft hij alleen maar de machtigste partij in Nederland naar de mond hoeven praten. Wat een deal voor hem. Maar Hein de Haas moet het veld juist ruimen door extreem-rechtse aanvallen op zijn expertise.
En de Nederlandse media laten zich voor dit karretje spannen. Zij geven Jan van de Beek de relevantie waar hij naar zoekt. Zij betalen hem het loon dat Wilders hem (direct of indirect) heeft beloofd.
Zo helpen Nederlandse media acceptabel maken wat niet acceptabel is. Door willens en wetens een platform te bieden aan extreem-rechtse opportunisten, alleen maar zodat “alle kanten” gehoord zijn. Maar dan vooral zodat extreem-rechts zich gehoord voelt.
De enige oplossing is dat Jan van de Beek en de zijne voor altijd van de buis worden verbannen. Maar ik betwijfel of het journaille dat meeneemt in haar economische berekeningen.
PS Tot nu toe hebben Van de Beek-fans vooral deze grafiek naar mij gegooid. Wat is het belang van deze cijfers voor de opvang van vluchtelingen? Om welke uitkeringen gaat het? Bijstand? Hulp bij huisvesting? Kindertoeslag? Maar Van de Beek wil vooral een narratief verkopen. En dan nog extreem goor er achteraan: koop mijn boek! Hij weet precies aan wat voor goedgelovig en haatvol publiek hij zijn centjes verdient.
Goede wetenschappers bekijken de wereld met een open blik. Ze staan open voor feiten en argumenten die in strijd zijn met eerdere overtuigingen. Om die reden is de door Forum voor Democratie betaalde wiskundige Jan van de Beek, die zich al jaren met het migratiedebat probeert te bemoeien, geen goede wetenschapper.
Deze week krijgt Van de Beek weer veel media-aandacht. De Volkskrant publiceerde een kritiekloos interview en ook Bar Laat nodigde hem uit. “Beste journalisten en andere twitteraars, zullen we cherrypickende charlatans niet meer opvoeren als experts?”, verzuchtte Peter Hein van Mulligen, hoofdeconoom bij het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), vervolgens op X.
Volgens Van Mulligen kunnen we beter luisteren naar migratie-expert Hein de Haas. “De Haas stelt het heel scherp: migratie is niet iets waar je voor of tegen kunt zijn, maar een fenomeen om te bestuderen. Dat maakt hem een wetenschapper. Iemand met de premisse dat migratie slecht is en daar vervolgens cijfers bij zoekt is dat niet. Een essentieel verschil.”
EINDE
”“‘Dan is er de factor culturele afstand tot het herkomstland. Als die te groot is, is dat nadelig voor integratie. Dat pakt slecht uit voor participatie op de arbeidsmarkt en leidt tot oververtegenwoordiging in criminaliteit. Wat helpt, zijn gemengde relaties.”
….
…..
”“ juist asielmigranten uit andere delen van Afrika en het Midden-Oosten, veelal moslims, hebben weerstand tegen gemengde relaties. Daar hapert de integratiemotor.”
“Wat betreft asielmigratie: bij de vaak gehoorde opmerking dat asiel slechts 10 tot 12 procent van de totale immigratie betreft, geeft Van de Beek een bijsluiter. Van de arbeidsmigranten is na tien jaar nog maar 21 procent in Nederland, van de studiemigranten 18 procent. Bij asielmigranten is dit 55 procent, bij gezinsmigranten 59 procent. Met andere woorden: ‘De bijdrage van asiel aan de bevolkingsgroei is veel groter dan op het eerste gezicht lijkt.’ En dat is van belang om te weten, ‘want geen andere vorm van immigratie belast de samenleving en verzorgingsstaat zozeer als asiel’.” zo lees ik in een interview met de Volkskrant Jan van de Beek in de Volkskrant. Ik dacht: ‘Je hebt leugens, verdomde leugens en statistieken.’ En toen ik er wat verder indook dacht ik aan appels en peren waarmee knollen voor citroenen worden verkocht.
Van wie deze uitspraak over statistiek is, is onbekend. De Amerikaanse auteur Mark Twain schreef hem toe aan de Britse premier Benjamin Disraeli, maar, als je Wikipedia mag geloven, dan is de uitdrukking: “in geen enkel werk van Disraeli te vinden en de vroegste bekende verschijningen waren jaren na zijn dood. Er zijn verschillende andere mensen genoemd als bedenkers van het citaat, en het wordt vaak toegeschreven aan Twain zelf.” Ik moest denken aan deze uitspraak bij het lezen van het interview. Een interview over zijn nieuwe boek Migratiemagneet Nederland. Mythen. Feiten. Oplossingen. Even vooraf. Ik heb het boek nog niet gelezen en baseer me alleen op zijn uitspraken de Volkskrant en gedaan bij Bar Laat van 22 oktober 2024.
“Als je onderzoek doet, moet je proberen niet links en niet rechts te zijn maar zo zuiver mogelijk je onderzoek te doen en in de spiegel te kijken wat zijn mijn vooroordelen? Waar zou je kunnen struikelen?” Aldus van de Beek bij Bar Laat. Hij wil ‘niet politiseren’. Nu is dat al een eerste spiegel waarin hij zichzelf wat vertekend waarneemt. De uitspraak over het belasten van de samenleving en de verzorgingsstaat door asielzoekers, is een politieke uitspraak. ‘Belasten’ is een waardeoordeel en waardeoordelen zijn politiserend. “We zitten op een omslagmoment. Het moet mogelijk zijn om een coalitie te smeden van flink wat EU-landen die af willen van het asielrecht in zijn huidige vorm,” in de Volkskrant, is politiseren. ‘Af willen’ van rechten is politiseren. “Je kunt wel zeggen: er wordt te weinig gebouwd, maar er is niet tegenop te bouwen. De kosten voor zorg lopen op, de onderwijskwaliteit daalt. Dat mag je best een crisis noemen.” Iets een crisis noemen is politiseren. Sterker nog, door te zeggen dat je niet wilt politiseren, politiseer je. Je politiseert omdat je als ‘neutraal en feitelijk’ bestempeld en daarmee iedereen die het anders ziet labelt als ‘bevooroordeeld en niet feitelijk’. Op dit punt is Van de Beek al ‘gestruikeld’ om zijn eigen woorden te gebruiken.
Hij noemt iedereen die naar een ander land gaat, migrant. En zo heb je dan arbeidsmigranten, studiemigranten en asielmigranten. Het verbaast me daarom dat hij de ‘vakantiemigranten’ niet heeft meegenomen. Die groepen gaat hij vervolgens met elkaar vergelijken op ‘bijdragen aan de samenleving’ en daarop scoren de asielmigranten het slechtst. Ja, dank je de koekoek. Natuurlijk doen asielzoekers het slechter op de arbeidsmarkt dan mensen die hier naar toe worden gehaald door een werkgever en maken ze meer aanspraak op sociale voorzieningen dan mensen die hier komen studeren. Als je naar hier wordt gehaald om te werken heb je werk en als je naar hier komt om te studeren dan heb je geld om te overleven. Als vluchteling heb je dat niet. Dan begin je echt bij nul en omdat het gemiddeld bijna twee jaar duurt voordat je als statushouder ergens woont en dan pas mag beginnen met je inburgering, begin je eigenlijk diep in de min. En dus is het niet vreemd dat een veel groter deel van hen een beroep doet on sociale voorzieningen.
Natuurlijk is het percentage van de groep die asiel heeft verkregen dat na tien jaar nog hier woont, groter dan dat van degenen die hier komen voor arbeid of studie. Een studie duurt ongeveer vier jaar. Degenen die blijven hebben hier werk, een partner en waarschijnlijk allebei gevonden. Iets soortgelijks gaat ook op voor mensen die hier voor werk naartoe komen. De tijden dat je na veertig jaar trouwe dienst bij een werkgever met pensioen gaat, zijn allang voorbij. Na een jaar of vier ben je weer toe aan ‘een nieuwe uitdaging’ en die kan overal liggen. Iemand die asiel zoekt, komt hier omdat de persoon een veilig heenkomen zoekt, omdat het land van herkomst door oorlog of de politieke situatie voor de persoon te gevaarlijk is. In de landen waar het gros van de huidige vluchtelingen vandaan komen, landen als Afghanistan, Syrië en Eritrea, is nog steeds in oorlog of is de politieke situatie van dien aard dat velen hun leven er niet zeker zijn.
“‘Dan is er de factor culturele afstand tot het herkomstland. Als die te groot is, is dat nadelig voor integratie. Dat pakt slecht uit voor participatie op de arbeidsmarkt en leidt tot oververtegenwoordiging in criminaliteit. Wat helpt, zijn gemengde relaties.” En “ juist asielmigranten uit andere delen van Afrika en het Midden-Oosten, veelal moslims, hebben weerstand tegen gemengde relaties. Daar hapert de integratiemotor.” Aldus Van de Beek in de Volkskrant. Om te integreren moet de club waarin je verwacht wordt te integreren wel open staan voor je integratie. Het narratief waarvan Van de Beek hier de milde variant geeft, ze zijn ‘te verschillend’, en dat ook in steeds extremere mate door partijen als de BBB en de PVV wordt gehanteerd, draagt niet bij aan het ‘open staan’ en het zal de belangstelling voor een gemengd huwelijk onder de kant van de geboortige Nederlanders, niet echt doen toenemen. Dat narratief is een self-fulfilling prophecy.
Wat al deze groepen met elkaar gemeen hebben, is dat het mensen zijn die naar een ander land trekken. De reden voor vertrek naar dat andere land is echter zeer verschillend. Door ze op één hoop te gooien en te spreken over arbeidsmigratie, studiemigratie, asielmigratie worden onvergelijkbare groepen op één hoop gegooid en daarvan wordt de kwetsbaarste groep, de asielzoekers, het slachtoffer. Het wegpoetsen van deze verschillen is politiseren. Daar een bruinkleurig cultureel sausje over gieten is politiseren. Van de Beek vergelijkt appels met peren, verkoopt knollen voor citroenen en onderbouwt dit met statistiek.
EINDE
Reacties uitgeschakeld voor NOTEN 9 EN 10/Daar gaan we weer!
Schoof heeft de deadline gesteld op vrijdag voor een besluit op asiel; al maanden het hoofd(pijn)thema in Den Haag. Ondertussen is er nog steeds geen ‘dragende motivering’ voor de asielnoodwet van minister van Asiel en Migratie Marjolein Faber. We bespraken het dossier met Kamerlid Kati Piri en wiskundige en cultureel antropoloog Jan van de Beek!”, aldus Bar Laat, “de nieuwe talkshow van BNNVARA” op Twitter. En zo wordt Jan van de Beek beloond voor jarenlang extreem-rechtse desinformatie verspreiden over migratie. Hij is loyaal aan de PVV, en in ruil daarvoor krijgt hij (van de media) de relevantie waar hij naar smacht.
Wie is Jan van de Beek? Over de levensloop van de in 1968 geboren Van de Beek is niet zo veel bekend. Volgens zijn LinkedIn studeerde hij van 1989 tot 1997 wiskunde en informatica in Utrecht, en van 1997 tot 2002 culturele antropologie in Amsterdam.
In 2010 publiceert Van de Beek zijn proefschrift “Kennis, macht en moraal”. Het gaat over hoe, naar zijn idee, het migratiebeleid in Nederland te weinig wordt bepaald door harde cijfers, en te veel door medemenselijkheid.
Vanaf dat moment is zijn carrière beïnvloed door de PVV. De eerste zin van het abstract van zijn proefschrift noemt de PVV bij naam. Ook zijn epiloog noemt het debat dat de PVV in 2009 heeft aangezwengeld rond de kosten van migratie. Van de Beek is voorstander van die berekening.
Naar eigen zeggen is Van de Beek vanaf het eerste moment “niet politiek correct” als het om migratie gaat. Hij beklaagt zich over de “linkse” signatuur van de UvA, en dat dat zijn academische vrijheid beknot. Dit wordt later nog relevant.
Dan over de inhoud. Het proefschrift behandelt de vraag hoe wetenschappelijke kennis is geproduceerd in de periode 1960-2005 over de economische effecten van immigratie op Nederland. Die focus op het “economische” wringt.
Want wat heeft precies te gelden als een “economisch” effect? Van de Beek noemt een aantal voorbeelden, zoals “loonontwikkeling”, “herverdeling” en “externe effecten”. Maar verder volgt er geen definitie van wat nu precies economie is en wat niet.
Dit leidt tot een vreemde splitsing. Want negatieve externe effecten worden wel meegenomen. Zo heeft Van de Beek wat te zeggen over de “negatieve externe effecten van bevolkingsgroei”, zoals verkeerscongestie. Dit noemt hij een negatief economisch gevolg van migratie.
Maar hij heeft het vervolgens niet over de bevolkingsgroei als geheel. Dat wordt schijnbaar als ‘normaal’ gezien, en pas als de bevolkingsgroei deels door migratie wordt veroorzaakt, moet het opeens worden gemeten.
Dat is een centrale kritiek op het werk: het veronderstelt dat het belangrijk is om bepaalde zaken bij migranten te meten, met het impliciete waardeoordeel dat daarbij hoort. Maar waarom dat nu precies bij migranten als groep moet worden gemeten, dat onderbouwt Van de Beek niet.
Hij heeft het ook nooit over de rol die arbeidsmigranten spelen in bijvoorbeeld de zorg. Medische zorg vereist arbeidskrachten, anders is het voor minder mensen toegankelijk. Dat soort onderzoek wordt echter niet meegenomen. Alleen de looneffecten van migratie worden meegewogen.
Bovendien staat het hele proefschrift vol met politieke taal. Retoriek omtrent een multiculturele samenleving noemt hij “propagandistisch”, hij noemt de VVD een “brede volkspartij” dankzij de “problematisering van culturele diversiteit”. Dat noemt hij “nieuw realisme”.
Een goed onderbouwd proefschrift kan overtuigen, maar de gebrekkige definities, het arbitrair onderscheid tussen economisch en sociaal, en een hoge mate aan politiek taalgebruik maken dat het meer leest als een pamflet: alsof Van de Beek zijn standpunt al had ingenomen.
Dit proefschrift heeft in het publicatiejaar weinig invloed gehad op politiek of wetenschap. Maar in 2011 noemt Joop Hartog, een van de leden van de promotiecommissie van Van de Beek, het in zijn afscheidsrede.
In zijn rede fulmineert hij tegen bevolkingsgroei: de vruchtbaarheid moet worden afgeremd, immigratie moet worden beperkt, want Nederland is “te vol”. Hij verwijst naar Van de Beek als bewijs dat de politiek niet luistert naar de “zuiver rationele argumenten” van economen.
Dit is niets anders dan het allang ontkrachte neo-malthusianisme. In malthusiaans gedachtengoed moet de bevolkingsgroei worden afgeremd om sociale problemen te voorkomen, meestal door migratie te beperken en geboortebeperking onder armen in te voeren.
Het is ook een soort cijfergoochelen. Hartog en Van de Beek nemen bepaalde “kosten” als gegeven en onveranderbaar, zoals loondaling door migratie. Andere zaken rekenen ze helemaal niet mee, zoals arbeidsproductiviteit. En migratie- en bevolkingsbeleid zijn wél veranderbaar.
Je zou ook kunnen zeggen dat het “economisch goed” is om alle gepensioneerden te executeren, aangezien zij de staatskas en de zorgpot meer kosten dan ze opbrengen. Maar dan heeft men opeens een probleem met “zuiver rationele argumenten”.
Dat is het ding met economie, statistiek en wiskunde: afhankelijk van je variabelen kan je alles beredeneren. Joop Hartog en Jan van de Beek komt het gewoon beter uit om alleen naar een hele nauwe set variabelen te kijken, en te doen alsof het objectief is omdat het getallen zijn.
Na het publiceren van het proefschrift en de malthusiaanse afscheidsrede van Joop Hartog komt Jan van de Beek even niet in de publiciteit. Tot Koningsdag 2017, als Wierd Duk (ja, die!) een stuk schrijft over migratie, en Van de Beek aan het woord laat.
In dit artikel ontpopt Van de Beek zich als een perfecte spreekbuis voor rechtse journalisten als Duk. Hij was “gecancelled” door de “linkse elite” van de UvA, omdat hij de “waarheid” sprak. Ook waarschuwt hij voor de “islamitische wereld en Afrika”.
Dit speelt in op het frame dat het in 2016 opgerichte Forum voor Democratie (FvD) aanhangt: dat er linkse indoctrinatie is op universiteiten, en dat “de waarheid” de mond wordt gesnoerd. Voor dat karretje laat Van de Beek zich graag spannen.
Datzelfde jaar verlaat Duk overigens het AD om voor de Telegraaf te gaan schrijven, omdat die krant “meer bij hem past”. Waar het AD extreem-rechtse columns toestaat, mag je bij de Telegraaf als extreem-rechtse verslaggever aan de slag. Dat bevalt meer.
Wat er allemaal niet klopt aan het stuk wordt door historicus Han van der Horst in dit stuk uitputtend omschreven, dus daar gaan we verder niet op in. Wat belangrijk is, is dat Duk deze Jan van de Beek in het landelijk debat katapulteert.
En zo komt Jan van de Beek ook in Nieuwsuur aan het woord. Hij wordt als een “expert” neergezet die onderzoek deed naar “kosten en baten van migranten”. Hij krijgt een breed platform om zijn denkbeelden tentoon te spreiden, zonder kritische noot.
Dit, terwijl Van de Beek op dat moment naast zijn proefschrift nog geen enkele publicatie op zijn naam heeft. Bovendien was zijn proefschrift een meta-onderzoek naar onderzoek, niet naar migratie zelf. Waarom wordt hij dan als een expert neergezet?
Dat komt omdat Nieuwsuur (en later ook 1Vandaag) niet zozeer op zoek zijn naar expertise, maar naar het debat. Op dat moment speelt het debat rondom de kosten van migratie, dus moeten ze iemand hebben om de rechtse kant te benadrukken.
Het probleem: er zijn weinig publicerende wetenschappers die de standpunten van FvD en PVV steunen, deels vanwege de redenen die ik hierboven heb geschetst: er bestaat niet zoiets als een “puur rationele’ berekening. Die zijn altijd politiek ingegeven.
Het gebrek aan expertise blijkt des te meer als 1Vandaag in hun artikel linkt naar de ‘analyse’ van Van de Beek: de link brengt je naar zijn persoonlijke website/blog. Zijn ‘analyses’ zijn op dat moment niet meer dan zelf gepubliceerde opiniestukken.
Maar hiermee is het hek van de dam. Het AD, Nieuwsuur én 1Vandaag noemen Van de Beek een expert, dus in de ogen van het land is hij een expert, ondanks een gebrek aan daadwerkelijke kennis en wetenschappelijke publicaties met peer-review.
En dat feest gaat door. In 2018 interviewt Wierd Duk hem als “demograaf”, en mag Van de Beek spuwen over de multiculturele samenleving. Hij spreekt over een “Afrikaans-islamitisch cluster”, dat onmogelijk zou kunnen integreren.
Ook dit stuk is weer bar slecht en racistisch. Hij kent erfelijke kenmerken toe aan etniciteit, generaliseert gehele groepen, en trekt demografische trends tot in het oneindige door. Hij stelt simpelweg dat moslims een “conflicterend waardesysteem” hebben.
Hij wordt aangevoerd als wetenschapper, maar voor de claims die hij maakt is hij niets anders dan een extreem-rechtse opiniemaker. Alleen omdat hij één meta-onderzoek heeft gedaan voor zijn proefschrift, kan hij worden aangevoerd als “wetenschapper”.
In september 2018 mag Van van de Beek zich juist uitlaten over hoe vol Nederland is, en mag hij in debat met de directeur van een van de werkgeversorganisaties van uitzendbureaus, de ABU. Nu is hij opeens expert op “overbevolking”.
En in december 2018 mag Van de Beek zich uitlaten over EU-recht en EU-migratie, iets waar hij al helemaal geen expertise heeft. Het stempel “wetenschapper” maakt hem gewild voor rechtse media, voor wie zijn opinies gewoon goed uitkomen.
Het is in 2020 even rustig, maar in 2021 komt de doorbraak. Van de Beek schrijft dan, onder meer samen met de eerder genoemde Jan Hartog, het rapport “Grenzeloze verzorgingsstaat”, betaald door de FvD.
Zijn conclusie kunnen we raden: de verzorgingsstaat wordt onbetaalbaar als je migranten blijft toelaten. Het is geen raadsel waarom Van de Beek is uitgekozen om dit onderzoek te doen: zijn conclusie stond op voorhand vast.
In dit ‘rapport’ blijft Van de Beek bij een berekening van overheidsfinanciën. Hij beperkt zich tot de fiscale kosten en baten, die hij berekent op 17 miljard euro per jaar. Hoe komt hij bij dat getal? Dat is geheel onduidelijk.
De cijfers worden namelijk slecht tot niet onderbouwd. Er worden simpelweg cijfertjes geplakt, waardoor “niet-westerse” migranten veel geld zouden kosten, maar “westerse en Israëlische” migranten weinig zouden kosten. Welke kosten worden meegerekend is compleet onzichtbaar.
Dus het is niet eens mogelijk om te zien welke variabelen wel of niet zijn meegenomen. Naast natuurlijk weer het feit: je kan mensen niet reduceren tot cijfertjes, en je kan beleid niet baseren op dit soort ongefundeerde rapporten.
Het rapport had dan ook, buiten de PVV en FvD, weinig effect. Het leidde niet tot een Kamerdebat. Wel deed het in FvD-kringen veel stof opwaaien, maar politiek had het op de korte termijn weinig effect.
Wel leidde het weer tot veel mainstream aandacht in de media, onder andere door het Financieële Dagblad (FD). Weer mocht Jan van de Beek vertellen dat hij het vreemd vond dat hij niet met migratie mocht rekenen. Terwijl de kritiek juist was op welke cijfers hij gebruikte.
Wel eiste de Universiteit van Amsterdam (UVA) dat hun logo van het rapport af werd gehaald, aangezien de universiteit niet inhoudelijk bij het rapport betrokken was. Maar het leende wel legitimiteit aan het geschrevene, iets waar Van de Beek op dat moment bekend mee was.
Het hierboven geciteerde stuk van Leo Lucassen leidde wel tot integriteitsklachten tegen Lucassen, onder meer door Jan van de Beek, omdat Lucassen terecht had gezegd dat het ter legitimatie diende van de xenofobie van Baudet. Dat mislukte.
Het lijkt erop dat Jan van de Beek zich hier verkeken heeft op het effect, want in 2021 en 2022 schuift hij niet meer aan bij De Volkskrant, het AD, of andere kranten. Hij mag vooral langskomen bij POW-nieuws en bij Ongehoord Nederland.
Nog steeds brede media-aandacht, maar duidelijk beperkt tot het hoekje van de samenzweringstheoristen. Het onderzoek blijft terugkomen, aangezien het constant door de PVV wordt aangehaald, maar als dat gebeurt wordt het vaak gefactcheckt, zoals hieronder.
Dan blijft het vrij stil (buiten Ongehoord Nederland om), tot april 2024. Dan wordt Jan van de Beek uitgenodigd als “migratie-expert” om de formerende partijen te adviseren. Samen met Hein de Haas, wél een daadwerkelijke migratie-expert.
En dan begint het hele mediacircus weer van voor af aan. Jan van de Beek is opeens weer relevant, en rechtse partijen in de Haagse gemeenteraad willen hem opeens ook spreken. De relevantie is terug.
Zeker als De Telegraaf bericht dat hij als migratie-expert minister Faber en het kabinet mag adviseren over migratiezaken. Wederom: hij heeft geen expertise, hij heeft alleen een extreem-rechtse opinie. Dáárom wordt hij uitgenodigd.
Maar hiermee is het hek van de dam. De Volkskrant laat zich keurig voor het karretje spannen van Van de Beek, door te doen alsof hij “gecancelled” is vanwege het rekensommetje dat hij wil maken. In plaats van zijn ongefundeerde opinies.
Het Volkskrantstuk is bijzonder slecht, omdat het vol in het frame van Van de Beek trapt. Je kan iets niet “puur economisch” bekijken, want je moet weten welke variabelen wel en niet relevant zijn. Maar die vraag stelt Meijer niet.
Het onderliggende debat is veel beangstigender. Het impliciete (en nu steeds vaker expliciete) standpunt van Van de Beek is dat belastinginkomsten belangrijker zijn dan mensenlevens, als het om migranten gaat. Want mensenlevens, die neemt hij niet mee in zijn rekensommetjes.
Het resultaat is dat, als je Van de Beek volgt, we migranten puur moeten behandelen volgens een kosten-batenanalyse voor de Nederlandse schatkist. Iets dat natuurlijk niet hoeft bij mensen die al in Nederland wonen. Een onbegrijpelijk onderscheid.
En we zien het racisme ook terug, want: hij ziet alleen mensen uit de “islamitisch-Afrikaanse” gebieden als een “last”. Witte migranten uit Israël mogen gewoon komen, natuurlijk. Hij wil zijn rekensommetjes leidend maken, en daarin zit juist het grote gevaar.
Voor de rest geeft het artikel hem constant gelijk. Hij mag compleet leeglopen, wordt op geen enkel punt tegengesproken. Hij wordt als expert neergezet, en de ‘journalist’ zit er alleen maar bij om hem naar zijn meest extreme standpunten te leiden.
En als klap op de vuurpijl (vooralsnog) mag Jan van de Beek nu aanschuiven bij Bar Laat, en als complete non-expert meepraten over politieke zaken. Terwijl hij weinig meer is dan een columnist met een titel.
Hiermee heeft Jan van de Beek gekregen wat hij wil: hij heeft relevantie, hij heeft bekendheid. Hij kan bij WNL en De Volkskrant zijn nieuwe boek aankondigen (slechts € 23,50!) dat als warme broodjes over de extreem-rechtse toonbank zal gaan.
En daarvoor heeft hij alleen maar de machtigste partij in Nederland naar de mond hoeven praten. Wat een deal voor hem. Maar Hein de Haas moet het veld juist ruimen door extreem-rechtse aanvallen op zijn expertise.
En de Nederlandse media laten zich voor dit karretje spannen. Zij geven Jan van de Beek de relevantie waar hij naar zoekt. Zij betalen hem het loon dat Wilders hem (direct of indirect) heeft beloofd.
Zo helpen Nederlandse media acceptabel maken wat niet acceptabel is. Door willens en wetens een platform te bieden aan extreem-rechtse opportunisten, alleen maar zodat “alle kanten” gehoord zijn. Maar dan vooral zodat extreem-rechts zich gehoord voelt.
De enige oplossing is dat Jan van de Beek en de zijne voor altijd van de buis worden verbannen. Maar ik betwijfel of het journaille dat meeneemt in haar economische berekeningen.
PS Tot nu toe hebben Van de Beek-fans vooral deze grafiek naar mij gegooid. Wat is het belang van deze cijfers voor de opvang van vluchtelingen? Om welke uitkeringen gaat het? Bijstand? Hulp bij huisvesting? Kindertoeslag? Maar Van de Beek wil vooral een narratief verkopen. En dan nog extreem goor er achteraan: koop mijn boek! Hij weet precies aan wat voor goedgelovig en haatvol publiek hij zijn centjes verdient.
Bo Salomons
EINDE
Reacties uitgeschakeld voor NOTEN 7 EN 8/Daar gaan we weer!
”Jan van de Beek heeft zo goed als geen publicaties van wetenschappelijk belang op zijn naam. Anno 2024 was zijn h-index, een wetenschappelijk maatstaf voor de impact van wetenschappelijke publicaties, nul”
Leo Lucassen promoveerde cum laude in 1990 aan de Universiteit Leiden en is hoogleraar arbeids- en migratiegeschiedenis en Directeur van het Internationaal Instituut van Sociale Geschiedenis (IISH). Hij is gespecialiseerd in de geschiedenis van migratie en integratie en stadsgeschiedenis. Momenteel vindt dit onderzoek plaats in het kader van het Global Migration History Programme. Leo wil interdisciplinair onderzoek naar migratiegeschiedenis stimuleren en een bijdrage leveren aan het publieke debat over migratie. Hij is lid van de Academia Europaea en de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW).
Letterlijke tekst van de persconferentie van minister-president Schoof na afloop van de ministerraad op 25 oktober 2024. Bekijk de hele persconferentie via YouTube.
Pakket maatregelen asielbeleid
Het was een volle week, met twee ministerraden, zowel op maandag als op vrijdag. Vandaag ook voorafgegaan door een Rijksministerraad. En natuurlijk waren er de gesprekken over de uitwerking van de asielafspraken. Constructieve en inhoudelijke gesprekken, die uiteindelijk tot een zeer stevig resultaat hebben geleid. Dankzij de inzet van de fractievoorzitters van de dragende partijen ligt er nu een weloverwogen en omvangrijk pakket maatregelen om het asielbeleid sneller, strenger en soberder te maken. En ik ben blij te kunnen melden dat de ministerraad vandaag heeft ingestemd met deze maatregelen. Ik begrijp heel goed dat de mensen thuis denken: waarom hebben jullie hier nou zo lang over gedaan? Maar dit soort stevige maatregelen vragen om zorgvuldige afwegingen, maar ons doel is onveranderd. Want Nederland zit in een asielcrisis. Door de jarenlange hoge instroom van asielzoekers is het asielsysteem in zijn huidige vorm onhoudbaar. De asielopvang zit overvol, asielaanvragen kunnen niet tijdig worden verwerkt en een deel van de asielzoekers veroorzaakt grote overlast. De mensen die recht hebben op bescherming kunnen niet doorstromen. En van de asielzoekers die niet mogen blijven vertrekt een groot deel niet uit Nederland. Het is dus van groot belang dat we nú aan de slag gaan met het beperken van de instroom en het vlottrekken van de asielketen. We moeten weer grip krijgen op migratie. Daarom komt het kabinet met een asielnoodmaatregelenwet waarin maatregelen zitten die eerder voorzien waren om via de noodwetgeving te regelen. Tevens wordt de geldingsduur van de Asielvergunning Bepaalde Tijd tot drie jaar teruggebracht. Hiermee sluit Nederland aan bij de meer gangbare termijn in de ons omringende landen. Om het wetgevingsproces te bespoedigen vraagt het kabinet een spoedadvies aan de Raad van State.
Naast deze wet zetten we in op een aantal belangrijke aanvullende maatregelen: Zo voeren we vanaf eind november grenscontroles in. En komen er vanaf begin volgend jaar 50 tot 100 extra cellen voor vreemdelingenbewaring. De hervestiging in VN-verband wordt tot nader order beperkt tot 200 personen per jaar. Het landenbeleid ten aanzien van Syrië wordt aanzienlijk aangescherpt. Dat betekent dat mensen uit veilige gebieden geen asiel meer kunnen krijgen en zo mogelijk daar naartoe terug kunnen keren. Er komt een separaat wetsvoorstel om de Spreidingswet direct in te trekken. De wettelijke taakstelling statushouders voor gemeenten wordt geschrapt. En we komen met een wetsvoorstel om de rechterlijke dwangsom in verband met vreemdelingrechtelijke procedures af te schaffen.
De komende tijd gaan we al deze maatregelen verder uitwerken. Het wetsvoorstel voor de Asielnoodmaatregelenwet wordt zo snel mogelijk ingediend bij de Tweede Kamer. Kortom: de koers is uitgezet, wij gaan voortvarend verder.
De ministerraad heeft vandaag ook de Kamerbrief over de spreiding van de Rijkswerkgelegenheid vastgesteld. De komende jaren willen toe naar een betere spreiding van rijksoverheidsbanen over het land. Regio boven randstad is daarbij het adagium. In de Rijksministerraad hebben we vanochtend de inzet voor deelname aan de COP29, de VN-klimaattop in Baku, vastgesteld. Ik zal hier zelf op 12 en 13 november aan deelnemen. Namens het Koninkrijk zal ik het belang benadrukken van de afspraken rond afbouw van het gebruik van fossiele brandstoffen, het uitbreiden van hernieuwbare energie en het verdubbelen van onze energie-efficiëntie. Vanmiddag heb ik daarnaast de Turkse president Erdogan nogmaals gesproken. Ik heb mijn medeleven overgebracht voor alle nabestaanden van de slachtoffers van de verschrikkelijke terroristische aanslag op een fabriek bij Ankara. Nederland veroordeelt elke vorm van terrorisme. We leven mee met Turkije en houden de situatie nauwlettend in de gaten.
Na het herfstreces zal ik op donderdag 7 november en vrijdag 8 november deelnemen aan een bijeenkomst van de Europese Politieke Gemeenschap en daarna aan de informele Europese Raad in Boedapest. Vanwege mijn afwezigheid die vrijdag zal de wekelijkse ministerraad op maandag 11 november plaatsvinden. Dat betekent dat ook de eerste persconferentie na het herfstreces op deze maandag zal zijn.
DE ROOY (NOS)
Meneer Schoof, even in den brede. Wat hoopt het kabinet met dit pakket te bereiken?
SCHOOF
Vermindering van de instroom, versnelling van de uitstroom, dat wil zeggen terugkeer van degenen die hier niet rechtmatig verblijven. En de asielketen weer op orde te krijgen, en daarmee de druk op de samenleving te verminderen.
DE ROOY
Probeert u eigenlijk Nederland minder aantrekkelijk te maken?
SCHOOF
Wij proberen het zodanig te doen dat degenen die echt recht op bescherming hebben, die ook krijgen. En degenen die geen recht op bescherming hebben, inderdaad te ontmoedigen naar dit land te komen.
DE ROOY
Hoe kunnen de mensen die wel recht hebben om hier te komen, nog een leven opbouwen in Nederland?
SCHOOF
Op een manier zoals elke Nederlander dat kan. Als men recht krijgt om hier in Nederland te verblijven, dan staan de voorzieningen open voor iedereen. Zoals ook voor elke Nederlander.
DE ROOY
Maar ze weten bijvoorbeeld niet hoe lang ze mogen blijven. In ieder geval niet permanent.
SCHOOF
Dat klopt. het is voor een bepaalde tijd. Maar dat is ook logisch, omdat het gebied waar ze uit zijn weggegaan, als dat gebied weer veilig is, is het logisch dat je dan weer terugkeert naar dat land. Tenzij je inmiddels zo lang in Nederland bent geweest dat je het Nederlanderschap kan aanvragen. Dan zit je natuurlijk in een andere situatie. Maar op zich, je biedt bescherming voor datgene wat er gebeurt in een land of in een gebied van een land. Als die situatie verandert en je hebt een tijdelijke vergunning, is het logisch dat er daarna weer een beroep op je wordt gedaan om terug te keren.
DE ROOY
Ook als het gaat over woningen. Daar hebben jullie een nieuwe blik op, doorstroomlocaties. Kunt u precies uitleggen wat dat is en hoe dat eruit moet zien? Waar het komt te staan?
SCHOOF
Doorstroomlocaties zijn voorzieningen die vooral gebruikt worden om de statushouders, degene die een vergunning heeft gekregen van de Nederlandse overheid, om het mogelijk te maken dat zij het asielzoekerscentrum verlaten, waardoor er ruimte komt voor degenen die nog geen statushouder zijn.
En die doorstroomlocaties zijn nodig voor opvang omdat we constateren dat de woningmarkt zo krap is voor iedereen, dat we deze mensen een alternatieve mogelijkheid willen geven om in een sobere locatie hun leven op te pakken.
DE ROOY
Dus mensen die te horen hebben gekregen dat ze hier mogen blijven, omdat ze vluchten voor oorlog en geweld, krijgen niet meer een woning bijvoorbeeld in een wijk of in een sociale huurwoning, maar ergens op een andere locatie? Hoe moet dat eruitzien?
SCHOOF
Ja, dat zullen verschillende locaties zijn in Nederland. Uiteindelijk zijn statushouders ook gerechtigd om een woning in Nederland te krijgen, zoals elk gezin in Nederland, zoals iedereen in Nederland. Maar we weten dat iedereen moeite heeft om een woning te vinden in Nederland. Dat betekent dat het kabinet het op zich heeft genomen om te kijken: hoe kunnen we toch voor opvang zorgen? En tegelijkertijd het niet zodanig in te richten, en daarom gaat de voorrangsbepaling er vanaf, dat de asielzoekers op de sociale woningmarkt met voorrang kunnen worden geplaatst, zodat er een evenwichtige spreiding kan plaatsvinden, zou je kunnen zeggen, van de diverse mensen die aanspraak maken op sociale woningbouw.
DE ROOY
Vreest u niet dat het voor deze mensen lastig wordt om hier ook echt een leven op te bouwen?
SCHOOF
Nou, ik denk het niet. Ik denk dat in een periode van drie jaar, ook als we in staat zijn om de procedures veel sneller te doen, dat het de mogelijkheid geeft om hier het leven op te bouwen, in het besef van de tijdelijkheid, dat als hun land waar ze ooit uit zijn weggegaan, als het daar weer veilig is, ga ik ervan uit dat die mensen ook daarnaartoe willen terugkeren.
DE ROOY
Dus het besef van tijdelijkheid, dat moet eigenlijk duidelijk worden voor iedereen die hier komt, ook voor wie vlucht voor oorlog en geweld, meer dan hoe dat in het verleden was eigenlijk in Nederland?
SCHOOF
Ja dat klopt, want wij kenden vergunningen voor onbepaalde tijd, die worden afgeschaft, en het worden vergunningen voor bepaalde tijd. Dat beperken we tot een termijn van drie jaar, wat overigens in Europa gangbaar is.
DE ROOY
Dan nog even over iets nieuws wat erin staat, dat gaat over Syrië, het landenbeleid eigenlijk. Waarom kiest het kabinet ervoor om dat landenbeleid politiek te maken?
SCHOOF
Nee, het wordt niet politiek gemaakt. Nog even terug naar hoe het landenbeleid wordt vormgegeven, waarop dat gebaseerd is. Dat is gebaseerd op ambtsberichten vanuit het ministerie van Buitenlandse Zaken. Dat zijn ambtelijke ambtsberichten, die zijn ook onafhankelijk. En de opdracht wordt door de minister van Buitenlandse Zaken gegeven, en in de opdracht zou bijvoorbeeld kunnen staan: welke gebieden in Syrië zijn veilig? Als je daar niet naar vraagt, krijg je daar ook geen antwoord op. Dus dat zou een methode kunnen zijn om dat te doen. Als dan in het ambtsbericht staat dat sommige gebieden veilig zijn, dan is het vervolgens aan de minister van Asiel en Migratie om daar een politiek oordeel over uit te spreken op basis van het ambtsbericht. En als haar oordeel is dat het gebied veilig genoeg is, dan kan het landenbeleid in die zin worden aangepast, dat mensen uit dat gebied geen recht hebben op een asielvergunning. En de vervolgstap is dan dat je ook kan kijken of mensen dan ook terug kunnen keren naar dat gebied. En dat is een op zichzelf genomen buitengewoon ordentelijk proces, waarover ook het debat in de Kamer kan plaatsvinden.
BREMER (RTL)
Waarom kiest u niet voor het noodrecht? We zaten toch in een crisis?
SCHOOF
Nou ik heb net ook in mijn woorden al gesproken dat er nog steeds een crisis is, maar dat we met elkaar en ook met de fractievoorzitters de afgelopen periode hebben geconstateerd, laat ik zeggen,
dat onze politieke werkelijkheid wat aan het veranderen was. Waarin er een groot risico was dat de Noodwet het niet zou halen. En we daarom in de gesprekken met de fractievoorzitters ook hebben gekeken: zijn er alternatieven? En ik ben de fractievoorzitters in dat opzicht buitengewoon dankbaar, in alle gesprekken die ik met hen heb gevoerd, dat ze bereid zijn om eigenlijk over hun eigen schaduw heen te springen om tot een aanpak te komen die het mogelijk maakt hetzelfde te bereiken, via wetgeving die in ieder geval niet op weerstand rekent in de Kamers, althans qua proces.
BREMER
Maar dat wist u toch weken geleden ook al, dat dat het niet zou gaan halen?
SCHOOF
Maar dat is een besef wat je met elkaar wel moet opbouwen, want er waren grote politieke belangen. En daarom ben ik blij dat we met elkaar die gesprekken hebben gevoerd, die gesprekken waren ook nodig. Die gesprekken hebben in constructieve sfeer plaatsgevonden. En daarom kunnen we dit nu, gesteund door de vier fractievoorzitters als kabinet ook besluiten.
BREMER
Dus we zitten nog wel in een crisis, maar niet in zo ’n grote crisis?
SCHOOF
We zitten gewoon in een crisis die maatregelen vereist, en het is gewoon noodzakelijk dat Nederland een asielbeleid heeft dat sneller, strenger en soberder wordt, en dat is onverminderd. En dat bedoelde ik ook met de woorden dat het doel nog steeds vaststaat.
BREMER
Heeft u ooit de dragende motivering van minister Faber gezien?
SCHOOF
De dragende motivering is nooit in de ministerraad behandeld, dus daar moet ik ook geen uitspraken over doen.
BREMER
Dus u zei: dank voor uw werk, we gaan er niks mee doen?
SCHOOF
Ik denk dat veel elementen uit het voorwerk wat op het ministerie van Asiel en Migratie is verricht,
door mevrouw Faber en ook door haar ambtenaren overigens, dat dat heel goed gebruikt kan worden bij de motivering en de opbouw van het wetsvoorstel van de Asielnoodmaatregelenwet.
BREMER
Waarom wilt u de Spreidingswet zo snel intrekken?
SCHOOF
Dat stond al in het hoofdlijnakkoord, dat stond ook in het regeerprogramma, dus het is geen nieuwe lijn van dit kabinet om dat uiteindelijk te doen.
BREMER
Behalve de snelheid, u wilt het snel doen?
SCHOOF
In het hoofdlijnakkoord stond het ook al direct, soortgelijke woorden stonden ook in het regeerprogramma. En nu hebben we gezegd dat we het voorstel naar de Raad van State willen sturen, uiterlijk voor het eind van dit jaar.
BREMER
Maar hij werkt, burgemeesters zijn er blij mee. Zou je dan niet beter kunnen zeggen: we laten hem nog even bestaan en trekken hem in als de instroom daadwerkelijk naar beneden gaat?
SCHOOF
Het kabinet heeft een andere keuze gemaakt.
BREMER
Waarom?
SCHOOF
En dat is een keuze die deze zomer al in het hoofdlijnakkoord stond, die wij in het regeerprogramma hebben uitgewerkt. En dat we denken dat we hiermee, en met de maatregelen die we ook hebben gezegd, dat de minister van Asiel en Migratie en de minister van Volksverzekering en Ruimtelijke Ordening ook gaan kijken op welke manier zij ook voor de statushouders iets kunnen doen. Dat we daarmee ook in de asielopvang iets kunnen doen, en dat we daarmee adequaat de opvang in Nederland kunnen regelen.
BREMER
Maar dat is dan toch een keuze voor de beeldvorming? Als burgemeesters zeggen: hij werkt, wij hebben er wat aan, we krijgen plekken, we zoeken plekken, we zien de instroom nog niet naar beneden gaan. Dan bent u toch alleen bezig met beeldvorming?
SCHOOF
Nou als de burgemeesters zo enthousiast zijn over het aanbieden van locaties dan denk ik dat ze dat ook zonder de Spreidingswet kunnen doen.
BREMER
Nee er zijn burgemeesters enthousiast omdat er nu ook gemeenten zijn die normaal geen plekken aanbieden, die nu wel plekken aanbieden, en die straks misschien wel zeggen: u krijgt ze niet. En dan zit u als kabinet met een probleem.
SCHOOF
Nou ik hoop dat die gemeenten nog steeds die plekken aanbieden, en dat daarmee de opvang van asielzoekers in Nederland kan worden geregeld.
BREMER
Maar u heeft een middel in handen dat werkt. Waarom zou u daar afscheid van nemen?
SCHOOF
Het is een middel waarvan ook politieke afspraken zijn gemaakt, die het kabinet heeft overgenomen om de Spreidingswet in te trekken. In het hoofdlijnakkoord stond dat al direct, in soortgelijke bewoordingen in het regeerprogramma en soortgelijke bewoording vindt u nu in de brief, met een concrete data van indiening van het wetsvoorstel bij de Raad van State.
BREMER
Het ging er net al even over. Wat doet u als het ambtsbericht van Buitenlandse Zaken over de veiligheid in Syrië zegt: wij vinden het nog steeds onveilig?
SCHOOF
Nou, laat helder zijn dat als het ambtsbericht geen aanleiding geeft om een gebied veilig te verklaren, kan je niet een gebied politiek veilig verklaren. Maar ik zei ook al, de vraag stellen van wat zijn veilige gebieden, en ik zie dat ook overigens in de Europese Raad hebben we er ook over gesproken,
dat veel Europese landen op dit moment aan het kijken zijn en eigenlijk ook de indruk hebben dat sommige gebieden van Syrië wel degelijk veilig zijn. Maar dat zal het ambtsbericht uiteindelijk moeten aantonen.
BREMER
Dus als het ambtsbericht zegt: wij vinden het nog niet veilig, dan gaat deze regel overboord?
SCHOOF
Nou, daar blijft de regel nog steeds staan. Namelijk dat zodra het ambtsbericht de ruimte geeft om gebieden veilig te verklaren, dan worden ze veilig verklaard en geldt datgene wat ik net heb gezegd.
En ik heb gelet op ook wat er in ons land omheen gebeurt en gelet op de opdracht die we expliciet zullen verstrekken, namelijk welke gebieden zijn veilig, dat dat tot mogelijkheden behoort.
BREMER
Vindt u dit een humaan asielbeleid?
SCHOOF
Ik zou niet weten waarom dit geen humaan asielbeleid is.
BREMER
Ik kan wel een paar voorbeelden noemen. U ziet ze niet?
SCHOOF
Nee.
BREMER
Oké, dank u.
DE WINTHER (DE TELEGRAAF)
Meneer Schoof, voelt het alsof u uw kabinet heeft gered?
SCHOOF
Nou, het voelt alsof we nu aan de slag kunnen op een buitengewoon belangrijk onderwerp, namelijk asiel. En wat we niet hadden kunnen doen als we er niet uit waren gekomen. Dus dat vind ik het allerbelangrijkste. En dat geldt voor asiel, maar dat geldt ook voor de volle breedte van het kabinet.
En daar ben ik dus eigenlijk ook wel tevreden over, ook los van de asielafspraak, dat we gewoon echt door kunnen.
DE WINTHER
Maar was het denkbaar dat uw kabinet had overleefd als u het op dit punt niet eens was geworden?
SCHOOF
Nou, ik denk dat daar ook ongetwijfeld zorgen over zouden zijn geweest. En niet voor niets, naast de politieke werkelijkheid, zijn er gesprekken ook gevoerd tussen mij en de fractievoorzitters. Want dit leidt ertoe dat we door kunnen.
DE WINTHER
U heeft wekenlang niks willen zeggen. U bent druk bezig met de gesprekken en u voelde dat het in het kabinet zelf niet ging lukken. Dat u de fractievoorzitters daarbij aan tafel moest hebben of telefonisch moest spreken. Kunt u vertellen wie nou uiteindelijk heeft gezegd: we moeten afwijken van de afspraken die we hebben gemaakt?
SCHOOF
Het is een gezamenlijke afspraak geweest van ons vijven.
DE WINTHER
Ja, uiteindelijk is dat het resultaat. Maar iemand heeft op een gegeven moment aan de bel getrokken. Was dat de NSC of was dat de PVV?
SCHOOF
Misschien was het wel de premier. Laten we zeggen dat de verschillende opties, dat heb ik ook altijd gezegd, zijn aan de orde geweest. Terwijl de kabinetslijn helder was, 110-111. Daarnaast over de verschillende opties zijn gaan spreken. En het is niet interessant de vraag wie heeft het nou als eerste geopperd. Interessant is dat we met z’n vijven tot die conclusie zijn gekomen. En daar ben ik de vier fractievoorzitters dankbaar voor.
DE WINTHER
Ik weet niet of het niet interessant is, want het was de leider van de grootste partij die tijdens de algemene beschouwing heeft gezegd dat dit voor hem heel belangrijk was en dat dit niet voor niks een afspraak was die aan de formatietafel gemaakt is. Dat betekent dus dat er iets wat voor die partij heel belangrijk was eigenlijk door die partij ook is opgegeven en logischerwijs de vraag opwerpt: wat is dan precies het wisselgeld? Want ik neem aan dat je niet elke week met de coalitie aan tafel gaat zitten om dingen te heronderhandelen die je hebt afgesproken?
SCHOOF
De brief is precies datgene wat we met elkaar hebben afgesproken. Er zitten dus geen andere afspraken dan datgene wat we in de kabinetsbrief hebben opgeschreven en dat is datgene
waar de vier fractievoorzitters en ik namens het kabinet overeenstemming over hebben bereikt.
DE WINTHER
U heeft niet een moment gezien de afgelopen weken dat bijvoorbeeld Geert Wilders heeft aangegeven dat dit voor hem eens maar nooit weer was?
SCHOOF
Nee, die termen kan ik me inderdaad absoluut niet herinneren. We hebben- nee maar het is voor iedereen was dit best wel een ingewikkeld onderwerp. Daarom hebben we er ook best wel lang over gedaan en hebben we er ook best wel veel uren in gestopt, zelfs tot en met gisteren nog weer een keer
acht en een half uur. Dat geeft aan dat het voor iedereen moeilijke onderwerpen zijn, want anders had je het wel even heel snel met elkaar gedaan. Dus dit ligt zwaar bij de PVV, het ligt ook zwaar
bij het totaal van alle vier partijen over wat zijn we nu met elkaar aan het doen? Maar uiteindelijk gaf voor iedereen de doorslag: één, men wil dat strenge asielbeleid – strenger, sneller, soberder – en men wil dat het kabinet de kans krijgt om dat te realiseren. En daarom zijn we er uiteindelijk met de vier fractievoorzitters, de ondergetekenden, uitgekomen.
DE WINTHER
Is er een signaal afgegeven off besproken blikkend op de toekomst met betrekking tot de behandeling van de verschillende wetsvoorstellen in de Tweede Kamer, later misschien ook de Senaat, of NSC, ja zeg misschien wat milder of wat minder kritisch moet opstellen, als het gaat om te kijken of het allemaal rechtsstatelijk is, omdat ze deze concessie nu volkaren hebben gekregen?
SCHOOF
Nee er is gesproken over, zeg maar, de uitkomst zoals u in de brief van het kabinet zijn weerslag heeft gevonden. Die wordt gesteund door alle vier de fractievoorzitters en daarmee ga ik er vanuit dat ook de vier fractievoorzitters de lijn, zoals die in deze brief wordt uitgewerkt, ook ten volle zullen steunen.
DE WINTHER
Dus niet al te moeilijk doen in de Tweede Kamer, dat is ja dus, ten volle zullen steunen?
SCHOOF
Ja.
DE WINTHER
Laatste vraag dan. Als het gaat om het intrekken van de Spreidingswet, die is natuurlijk net aangenomen door de Senaat, er zitten ook VVD-senatoren, daarbij aan boord, wat is daar eigenlijk over afgesproken? Heeft Dilan Yeşilgöz alvast aangegeven dat haar senatoren het intrekken van die wet zullen steunen?
SCHOOF
Dat is allemaal niet aan de orde geweest. Datgene wat in de brief staat, is wat ze met elkaar hebben afgesproken en als u de brief leest over de Spreidingswet, dan ziet u dat er wordt gesproken over de Spreidingswet voor het eind van dit jaar naar de Raad van State dat er een aantal onderdelen uit de
Asielcrisiswet die nog in het hoofdlijnakkoord stond, waarvan een flink deel overigens op andere manieren wordt gerealiseerd, dat die elementen ook worden ingediend, en dat die gezamenlijk in werking zullen treden.
DE WINTHER
Ja, en was dat min of meer een soort voorwaarde, van: ze kunnen alleen maar akkoord gaan in de Senaat als we tegelijkertijd ook er iets tegenover kunnen stellen?
SCHOOF
Nee, dat had niets te maken met de verhouding in de Senaat. Dat had te maken met de verhoudingen met z’n vieren zoals we aan het praten waren, dat het belangrijk was om die koppeling aan te brengen.
DE WINTHER
Maar er is op geen enkele manier gesproken over wat VVD -senatoren of BBB -senatoren in de Senaat gaan doen met datgene wat u hebt afgesproken?
SCHOOF
Nee. Ik heb gesproken met de vier fractievoerders uit de Tweede Kamer en niet met die uit de Eerste Kamer.
BEEKMAN (BNR)
Wat gaat dit pakket qua saldo doen met de instroom?
SCHOOF
Nou, dat is afwachten. Maar de bedoeling is dat de instroom omlaaggaat en dat de terugkeer wordt gesneld.
BEEKMAN
Maar vertelt u nou dat het strengste asielbeleid ooit, dat het kabinet eigenlijk niet weet wat dat gaat opleveren?
SCHOOF
Het is heel moeilijk om de asielinstromen één op één te herleiden tot de maatregelen die je neemt. Je kan wel met de maatregelen die je neemt ervoor zorgen dat je de instroom omlaag brengt. Dat kan je niet in nummers uitdrukken. Net zo min als dat je dat met de uitstroom in de terugkeer kan doen. Maar dat je hiermee wel een pakket van maatregelen hebt waarmee één, de doorstroom in de keten wordt gesneld, en twee, die effecten op de instroom en terugkeer absoluut zullen optreden.
BEEKMAN
Maar dat is toch heel wonderlijk? Want bijvoorbeeld de nareis, daar heeft u gewoon cijfers van. Dus vertelt u even, wat levert dat op bijvoorbeeld?
SCHOOF
Nou, dan wordt het een beetje quiz-achtig.
BEEKMAN
Nee hoor, nee, nee. Dit is geen quiz-achtig, want u heeft daar weken over zitten praten. Het doel is heel duidelijk, de instroom beperken. Dat is het allerbelangrijkste. Dan moet je toch wel enig beeld hebben van wat dat gaat opleveren?
SCHOOF
Het hele specifieke voorbeeld van de nareis, dat stond ook al in ons regeerprogramma, maar dan onder de noodwet, dus die is daar in één op één op overgenomen. En ik ga hier nou niet aan allerlei cijfers noemen. Wat er staat, staat er namelijk dat meerderjarige kinderen, dat dat zal worden beperkt. En dat zijn kinderen boven de 18 jaar, zoals je weet.
BEEKMAN
Maar wordt het pakket met stevige maatregelen gepresenteerd, dan heeft u toch wel een kleine indicatie, ja, ik probeer het nog een keer, wat dat oplevert?
SCHOOF
Het zal tot vermindering van de instroom leiden. Het zal tot vermeerdering van de terugkeer leiden.
BEEKMAN
Maar hebben we het dan over honderden mensen? Hebben we het over duizenden mensen? Waar spreken we over met elkaar?
BEEKMAN
Nee, ik ga geen getallen noemen. Het is belangrijk dat die instroom, zeg maar, afneemt. En tegelijkertijd is het belangrijk dat ook diegenen die bescherming hebben, wel degelijk worden beschermd. Daarom ook moet, zeg maar, eigenlijk alles, en daarom is het huidige systeem onhoudbaar, daarom moeten we daar allerlei verandering aan brengen, een samenhangend pakket. Dat moet hiertoe leiden.
BEEKMAN
Maar toch, ik heb de maatregelen doorgenomen. Welke maatregelen doen nou echt iets aan die instroom? Kunt u die even noemen?
SCHOOF
Het is het geheel van het pakket van de maatregelen zoals die in deze brief staan.
BEEKMAN
Nu ontwijkt u mijn vraag, want de Spreidingswet kunnen we opzij leggen, die doet namelijk niks met de instroom. Welke maatregelen doen nou wel iets met de instroom?
SCHOOF
Toch herhaal ik mijn tekst, namelijk dat het het samenhangende pakket is wat in deze brief zit. Plus, dat u ook weet dat we ook nog een aantal hervormingen hebben voor het totaal van het asielbeleid, zoals die ook in het hoofdlijnakkoord en het regeerprogramma zijn genoemd, die komen hier nog achteraan. Dus in verschillende fases pakken we het onhoudbare asielsysteem aan, en dat leidt uiteindelijk tot grip op immigratie. En ik ga niet heel precies op elke maatregel met cijfers werken, dat is onhaalbaar. Het is het samenhangende pakket van maatregelen, wat uiteindelijk ertoe moet leiden dat we grip krijgen op migratie. En daar hoort onder: vermindering van de immigratie, versnelling van de procedures en versnelde terugkeer van degenen die hier niet thuis horen.
BEEKMAN
Maar uw antwoord nu eigenlijk is, op het strengste asielbeleid ooit, grip terugkrijgen op migratie, wat is het resultaat daarvan: weten we niet?
SCHOOF
Nou we weten dat we hiermee grip krijgen op die migratie. Maar u vraagt hele precieze getallen, en daar kan ik en wil ik overigens ook geen antwoord op geven, want we hebben een samenhangend pakket gemaakt, we zijn ervan overtuigd dat we hiermee grip krijgen op migratie. Dat is deels deze pakketten die nu in de brief staan, deels de dingen die we op een andere manier nog moeten doen.
En dan zullen we gaan zien dat we grip krijgen op die migratie, dat die instroom omlaag gaat, dat die terugkeer meer resultaat oplevert en de procedures worden versneld.
BEEKMAN
Maar resultaat niet gegarandeerd dus, want u weet het eigenlijk niet?
SCHOOF
Nee, maar het is een samenhangend pakket waarvan we overtuigd zijn dat het die grip oplevert. Maar asielinstroom heeft ook nog te maken overigens met datgene wat we in Europa doen. Daar vertel ik ook geen geheimzinnigheid mee. Het Pact in Europa is ook belangrijk, dus het is een heel pakket aan maatregelen, nationaal en internationaal, die hiertoe zullen moeten leiden.
BEEKMAN
Dan is een ander probleem de vastgelopen asielketen.
Het kost de Nederlandse staat ook veel geld. In 2024 is er bijna een miljard bij gegaan voor die crisisnoodopvang op cruiseschepen, hotels worden afgehuurd. Nu de Spreidingswet van tafel gaat en ook de taakstellingen van gemeenten verdwijnen, wat doet dat eigenlijk met de asielketen?
SCHOOF
De verwachting is dat met alle maatregelen die we nemen, het uiteindelijk leidt tot een vermindering van de kosten van de asielketen.
BEEKMAN
Hoe?
SCHOOF
Doordat uiteindelijk die instroom omlaaggaat en de terugkeer wordt versneld, en mensen korter in de procedure zitten. Dus het totaalpakket zal uiteindelijk leiden tot minder kosten in de asielketen, en dat is buitengewoon belangrijk, want als u de begroting en meerjarige begroting heeft gezien, dan ziet u dat daar ook de budgetten fors omlaaggaan, dus des te meer reden om te zorgen dat je grip krijgt door de migratie.
BEEKMAN
Met 5 miljard over 2 jaar.
SCHOOF
Ja, inclusief opvang Oekraïne trouwens.
BEEKMAN
Want wanneer gaat dit dan effect hebben? Want nu zit het vol, die asielketen zit nu vast, dit kost nu de Nederlandse Staat honderden miljoenen. Wanneer gaat dit resultaat opleveren?
SCHOOF
De verschillende maatregelen, als het wetten zijn, gaan pas resultaat opleveren op het moment dat ze een wet zijn. Misschien hebben ze een vooruit- (onverstaanbaar, red.) werking, dat zou kunnen. Maar echte effecten treden op op het moment dat je ze instelt, en normaal gesproken niet eerder. Dus dat zal geleidelijk aan in de komende periode zijn.
BEEKMAN
Maar ik denk niet dat je een genie hoeft te zijn om te zien dat op het moment dat je de Spreidingswet aan de kant schuift, en ook geen taakstelling meer hebt voor de gemeente, dat in ieder geval die noodopvang voorlopig nog wel vol blijft zitten?
SCHOOF
Maar daarom hebben we ook gezegd dat we die doorstroomlocaties gaan uitwerken, waar de minister van Asiel en Migratie en de minister van Volkshuisvesting en Ruimte en Ordening met elkaar aan de slag gaan, om dat te gaan realiseren. En dat gaat helpen om uiteindelijk de opvang goedkoper te krijgen.
BEEKMAN
Stond de minister van Financiën eigenlijk te juichen om het pakket zoals het er nu ligt?
SCHOOF
De minister van Financiën is geheel akkoord gegaan met dit pakket, zoals elk lid van het kabinet. En overigens, de minister van Financiën zit in Washington op dit moment bij de jaarvergadering van het IMF, maar werd waargenomen door zijn staatssecretaris. Ik had gisteren ook nog even contact met de minister van Financiën over hele andere dingen, en ook voor hem geldt: belangrijk dat we dit politieke feit met elkaar in de ministerraad uiteindelijk als besluit, dit plan en die wetgeving en de termijnen die we daarin hebben voorgenomen, dat we die in de ministerraad hebben afgerond. En natuurlijk zullen er allerlei dingen zijn die uiteindelijk om nadere uitwekking zullen vragen, en daar hebben we ook absoluut oog voor, maar we gaan nu eerst kijken: wat kunnen we realiseren. Dat is belangrijk.
BEEKMAN
De laatste vraag. De minister van Financiën, heeft hij wel nog eisen gesteld? Van: leuk dat jullie dat allemaal aan de kant schuiven met al die maatregelen, maar mij moet het niet meer geld gaan kosten?
SCHOOF
De minister van Financiën heeft via zijn staatssecretaris vanochtend natuurlijk gezegd: jongens, als dit geld gaat kosten, dan moeten we daar met elkaar over praten. Maar dat is logisch, dat is namelijk de standaardzin van de minister van Financiën, altijd bij elk voorstel wat er gebeurt. Maar veel van deze voorstellen moeten ook in wetgeving worden uitgewerkt. Die wetgeving, dat gaan we snel doen, dat heeft u ook allemaal gehoord, en bij die wetgeving vinden er vervolgens allerlei toetsen plaats, inclusief met betrekking tot het budget.
HOEDEMAN (AD)
Meneer Schoof, ik wil toch even terug naar Syriërs met een verblijfsvergunning. Als ambtenaren vaststellen dat delen van Syrië veilig zijn, kunnen ze dus teruggestuurd worden, nog dit jaar. Maar nu heeft het Europees Hof van Justitie gezegd, nog deze maand, dat een land pas veilig kan worden verklaard als het hele land veilig is, en niet delen. Trekt u zich iets aan van die uitspraak van het Europees Hof van Justitie?
SCHOOF
Die uitspraak is inderdaad van vrij recent, 4 oktober dacht ik uit mijn hoofd gezegd, dus de uitspraak is mij bekend. En wij kijken iets anders naar deze uitspraak dan dat dat zeg maar het beleid ten aanzien van Syrië niet mogelijk zou maken. Dus wij hebben er vertrouwen in dat we ons beleid kunnen doen en dat de uitspraak van het Hof geen beletsel opwerpt voor de uitvoering van dit beleid.
HOEDEMAN
Maar waarom denkt u dat?
SCHOOF
Ik zei al, de uitspraak moet ook bestudeerd worden, maar dat is onze inschatting. En daar komen we ongetwijfeld ook in de volgende Kamerdebatten over… ik weet zeker dat de Kamer het daarover gaat hebben.
HOEDEMAN
Het is fascinerend dat u net zei: ik noem bewust geen getallen over de vermindering van de asielinstroom. Dan kunt u ook nergens aan opgehangen worden, dat is makkelijk. Als het er 300 minder zijn volgend jaar, dan kunt u zeggen: we hebben grip.
SCHOOF
Nee maar een grip is meer dan alleen maar een getal. Grip is ook dat het hele asielstelsel, waarvan ik ook zei dat het onhoudbaar geworden, dat dat uiteindelijk zodanig vorm wordt gegeven dat we grip hebben op het totaal. Niet alleen maar op de instroom, maar dat is een belangrijke indicator.
HOEDEMAN
Nu is het een imposante reeks maatregelen, zo op het eerste gezicht, maar nu staan tussen droom en daad wetten in de weg en praktische bezwaren. Mochten daar nou maatregelen op stuk lopen, komen er dan aanvullende maatregelen?
SCHOOF
We gaan nu eerst kijken dat we deze maatregelen werkelijk gaan uitvoeren. We hebben als kabinet er vertrouwen in dat we dit kunnen doen, en hebben dus niet met elkaar gesproken over allerlei als-dan varianten. We hebben er gewoon vertrouwen in dat we dit kunnen gaan waarmaken.
HOEDEMAN
Waarom maakt u niet net zoveel haast met de aanpak van arbeidsmigratie? Bijvoorbeeld met een Arbeidsmigratienoodmaatregelenwet?
SCHOOF
We hebben met elkaar gezegd: we hebben een asielcrisis, dat systeem zit helemaal vast, dat willen we aanpakken. Dat was de prioriteit van het kabinet. En nu we hier een pakket ook helemaal hebben uitgewerkt waarmee wij ook vinden dat we ook echt door kunnen, en waarover we in het parlement een goede discussie over kunnen voeren, gaan we vervolgens weer verder met de volgende zaken. En daar hoort onder andere ook arbeidsmigratie bij.
HOEDEMAN
Ja, maar dat probleem is minstens zo nijpend, en de minister van Sociale Zaken zegt: er moet een discussie worden gevoerd. Dat is toch hele andere koek dan die verhitte woorden van de afgelopen weken?
SCHOOF
Ja maar we komen ook met een aanpak voor de arbeidsmigratie. Maar daar spelen, ook rondom vraagstukken van welke arbeidsmigratie wil je wel, welke arbeidsmigratie wil je niet, hoe verhoudt zich dat binnen Europa, buiten Europa, dat is een ingewikkeld vraagstuk. Ook de woonomstandigheden, de arbeidsomstandigheden van de arbeidsmigratie kent inderdaad allemaal veel zorgpunten. Maar daarover hebben we niet gezegd dat we met allerlei vormen van spoed- of noodwetgevingen moeten komen. Eerst zorgen dat we dit onderwerp beetpakken, daarmee vol aan de slag gaan en dan komen er ook de volgende onderwerpen.
VAN DEN BERG (REUTERS)
Ik wil nog even terug naar Syrië. De Nederlandse Staat heeft samen met Canada een zaak lopen bij het Internationaal Gerechtshof hier in het Vredespaleis, waarbij ze Syrië beschuldigen van grootschalige, doorlopende en systematische schendingen van mensenrechten, onder andere het VN -anti-martelverdrag. We hebben dus aan de ene kant de Nederlandse staat die zegt ‘er zijn misschien gebieden in Syrië die veilig zijn’ en aan de andere kant de Nederlandse staat die zegt ‘doorlopende systematische schendingen van mensenrechten door de Syrische regering’. Waar zijn die veilige gebieden dan? Zijn dat dan gebieden waar de regering geen macht heeft?
SCHOOF
Ze kunnen in ieder geval wat mij betreft samengaan en nogmaals we hebben eerst het ambtsbericht nodig en op basis van het ambtsbericht vindt vervolgens de politieke weging plaats.
VAN DEN BERG
Dus deze politieke weging beïnvloedt niet Nederlands standpunt in de Syrië-martelzaak bij het Internationaal Gerechtshof?
SCHOOF
Die procedure loopt.
VAN DEN BERG
Oké.
VRAAG (ONBEKEND)
Zijn al deze plannen juridisch getoetst?
SCHOOF
Net zo min als dat het hoofdlijnakkoord en het regeerprogramma juridisch zijn getoetst, zijn ook deze plannen in die zin niet aan de juridische toetsing onderhevig. Dat gebeurt op het moment dat de westervoorstellen in het kabinet aan de orde zijn, dan heeft er wel degelijk een juridische toetsing plaatsgevonden.
VRAAG
Dus de ministers hebben ingestemd zonder te weten of dit juridisch haalbaar is?
SCHOOF
Nou, we gaan er vanuit dat het juridisch haalbaar is, anders zouden we het niet voorstellen. Maar u vroeg naar de juridische toets en de juridische toets of juridische haalbaarheid zijn twee verschillende dingen.
VRAAG
Ja, maar gelooft u dat deze plannen overeind blijven, ook als u kijkt naar de EU -verdragen?
SCHOOF
Nou, als ik zou denken dat het niet overeind zou blijven, zou ik ze niet hebben ondertekend met de brief die vandaag verzonden is aan de Kamer.
VRAAG
Dan een andere vraag. Met dit pakket, wat wil Nederland eigenlijk proberen uit te stralen?
SCHOOF
Nederland wil uitstralen dat degenen die recht hebben op bescherming in Nederland dat ook krijgen. Maar degenen die dat recht niet hebben, dat we daar willen voorkomen dat die mensen naar Nederland komen.
VRAAG
Ja, maar het opvang wordt soberder. Zelfs Syriërs met een vergunning kunnen teruggestuurd worden. Is dat nog ook wel humaan? Is het belangrijk dat Nederland dat ook nog uitstraalt?
SCHOOF
Ja, want het gaat om vergunningen van bepaalde tijd. Daar gaat het over, als het gaat om terugsturen.
En als je een vergunning krijgt om hier te blijven, vanwege je onveilige situatie in je land,
als dan in het gebied waar u vandaan komt het veilig is, dan is het niet meer dan logisch dat je vraagt om terug te keren naar je land van herkomst.
VRAAG
Ja, maar is het niet ergens ook opportuun dat hier in Den Haag al wordt nagedacht over veilige gebieden in Syrië en het terugsturen van mensen die gevlucht zijn voor Assad?
SCHOOF
Die discussie is niet, zeg maar, nu vandaag begonnen. Die discussie speelt al langer en speelt ook in de Europese dimensie, dat wil zeggen bij de diverse Europese lidstaten. En iedereen is daarmee bezig, omdat daarom zijn ook die ambtsberichten belangrijk, zijn ook die Europese contacten belangrijk met elkaar te kijken: zijn die gebieden veilig en kunnen we dan vervolgens ook daar de politieke besluiten op nemen?
VRAAG
Ja, Nederland is grotendeels voor al die migratieafspraken afhankelijk van Europese afspraken.
In hoeverre rijmt dit asielpakket zich met dat Europese Migratiepact?
SCHOOF
Volgens mij past dat naadloos op elkaar. U had waarschijnlijk geen ander antwoord van mij verwacht. We staan vol achter het Europees Migratiepact, dat heb ik afgelopen maandag naar aanleiding van die Europese top nog gezegd. Wij zijn ook voor versnelling van het Migratiepact, omdat ook uiteindelijk dat ertoe leidt dat er minder asiel en migratie naar Europa komt en daarmee ook naar Nederland. En tegelijkertijd nemen we ook een pakket nationale maatregelen, waarvan dit op dit moment het belangrijkste voorbeeld is. En die twee die zullen ervoor zorgen dat we uiteindelijk grip krijgen op die migratie.
VAN GRONINGEN (CAFÉ KOCKELMANN)
Meneer Schoof, u heeft ooit beruchte woorden gesproken hier in deze persconferentie toen u zei dat Nederland een asielcrisis ervaart. Kunt misschien uitleggen wat er aan die ervaring gaat veranderen als dit pakket eenmaal uitgevoerd wordt?
SCHOOF
Ik denk dat de asielcrisis, die is er vanwege de verstopping van de keten, vanwege de, zeg maar, kijk naar Ter Apel, maar ook het gebrek aan terugkeer. En het moeilijk is om op de Nederlandse woningmarkt een woning te vinden, voor iedereen overigens, maar ook voor asielzoekers. Dat is de crisis. Dat is ook de crisis die mensen zien. En wat we hopen en verwachten met de maatregelen die we nu nemen, is dat we, maar nogmaals, dat is ook niet van vandaag op morgen geregeld, maar dat al die maatregelen toe leiden met grip op migratie, met overigens ook de andere dingen die het kabinet doet – ik heb het al een paar keer over de minister van Volkswetstrijd en Ruimtelijke Ordening gehad, maar dan over doorstroomlocaties – maar ook ten aanzien van de woningbouw en met de andere maatregelen die Nederland neemt, dat we uiteindelijk in een situatie terechtkomen waarin er niet alleen geen crisis is, maar ook niemand meer die crisis ervaart.
VAN GRONINGEN
Dus mensen die bijvoorbeeld overlast ervaren die in de buurt van Ter Apel wonen, daarvan zegt u, nou dit pakket, u hoopt ermee dat dit ervoor zorgt dat zij geen overlast meer ervaren. Zegt u dat ook?
SCHOOF
Daar is het mede op gericht. Maar ik kan natuurlijk niet zeggen dat dit pakket in Ter Apel leidt tot geen overlast. Dat zou van een aanmatigendheid getuigen die niet past. Maar wat we wel aan het doen zijn met deze maatregelen, is bijvoorbeeld ten aanzien van veiligelanders die hier in Nederland komen, een van die voorstellen die ook uit het hoofdlijnakkoord komt, is kijken of je opvang kan stoppen van mensen die onterecht in Nederland verblijven, en als je die ook weet terug te keren, dan weet je dus een groot probleem van de overlast daarmee uit Nederland te verdrijven.
VAN GRONINGEN
Ja. Oké. Maar u heeft eerder gezegd: we ervaren die crisis. Maar u zegt: ik kan niet één op één zo ’n plek als Ter Apel noemen. Maar u gaat er wel vanuit dat mensen die dat soort dingen ervaren, dat die dat over een termijn niet meer ervaren. Hoe lang is dat? Is dat vijf jaar? Is dat tien jaar? Is dat twintig jaar? Waar hebben we het dan over?
SCHOOF
Nou, ik ga er vanuit dat onze kabinetsperiode van drieënhalf jaar, dat die in belangrijke mate, zeg maar dat, dat er geen- alles is opgericht om in die kabinetsperiode natuurlijk ervoor te zorgen, en liefst nog sneller, dat je het asielsysteem weer op orde hebt. Dat je grip hebt op die migratie. En een bijeffect daarvan is dat je dus én geen asielcrisis meer hebt, maar dat mensen ook geen crisis meer ervaren.
HAGENS (SBS)
Nog een vraag over het arrest van het Europese Hof. Begrijp ik het goed als u zegt dat u net zei van u heeft het nog niet bekeken?
SCHOOF
Nou, ik wist dat het 4 oktober was, dus dat suggereert niet dat ik het niet gezien heb. Ik heb gezegd dat wij ervan uitgaan, maar nogmaals, het moet zorgvuldig bestudeerd worden, Europese arresten
lezen zich meestal niet in één keer volstrekt helder, dat er goed naar gekeken moet worden
maar dat wij ervan uitgaan dat het geen beletsel vormt voor het Syrië-beleid wat wij voorstaan.
HAGENS
Ik begrijp niet helemaal hoe u dan wel weet dat u er anders naar kijkt, als er nog
naar gekeken moet worden.
SCHOOF
Ik heb mij natuurlijk laten informeren, maar ik ben voorzichtig in mijn woordkeus, dat wij ervan uitgaan dat het geen beletsel vormt.
HAGENS
Zijn er, naast wat er nu op tafel ligt en wat nu net verstuurd is, zijn er afspraken gemaakt over
hoe om te gaan met adviezen van de Raad van State?
SCHOOF
Het enige wat is afgesproken is dat we spoedadvies vragen aan de Raad van State en dat heb ik ook aangekondigd bij de voorzitter van de Raad van State.
HAGENS
Ik vraag het omdat de fractievoorzitter van NSC op 16 september zei ‘ik kan niet akkoord gaan met de plannen van Marjolein Faber als er een negatief advies ligt’. Geldt dat nog?
SCHOOF
We spraken toen over de noodwet. We praten nu over een hele andere wet.
HAGENS
De maatregelen zijn wel hetzelfde.
SCHOOF
Ja, maar het maakt nogal wat uit in de- ik verwijs maar even naar de parlementaire debatten, of dat in de context plaatsvindt van de noodwet of in de context van een reguliere wet. Maar er zijn, behalve de spoedprocedure met betrekking tot het advies van de Raad van State en het verzoek daartoe, het is op (onverstaanbaar, red.), zijn er geen andere afspraken gemaakt en op het moment dat wij
het advies van de Raad van State terugkrijgen zullen we daar zo eens heel normaal
als kabinet ons op beraden op basis van het advies van de Raad van State en het dictum wat ze geven.
HAGENS
Het werkt toch wel bij de andere coalitiepartijen dat daar het gevoel bestaat dat NSC op dit gebied
misschien niet zo moeilijk zou doen als de vorige keer. Kunt u dat bevestigen?
SCHOOF
Nee, ik denk dat het kabinet, net als onder de noodwet, adviezen van de Raad van State serieus neemt, maar daarbij wel ook zijn eigen afweging maakt.
HAGENS
Nog een vraag over die doorstroomlocaties. Is daar geld voor?
SCHOOF
De doorstroomlocaties dat zijn mensen die nu in de asielopvang zitten. Dus het betaalt zichzelf terug zou ik bijna zeggen.
HAGENS
Ik kan me voorstellen dat als het nog geregeld moet worden dan moeten er plekken georganiseerd worden, misschien wel containers op een plek, is daar budget voor gevonden?
SCHOOF
Daar wordt op dit moment allemaal uitwerking aan gegeven, dus dat gaat absoluut goed komen.
HAGENS
Want het Rijk gaat dat betalen? Gemeenten gaan dat niet betalen?
SCHOOF
Het zal ongetwijfeld samenwerking worden.
HAGENS
Omdat die taakstelling nu is afgeschaft, ik weet niet of gemeenten daar dan op zitten te wachten
om dat ook nog te regelen voor de minister.
SCHOOF
We gaan met de overheden gaan we ook het overleg gaan over de vormgeving van de doorstroomlocaties. Dus we gaan er gewoon hard mee aan de slag. En de twee ministers die trekken dat.
VULLINGS (EENVANDAAG)
Ik wil nog even doorgaan op die doorstroomlocaties. Als ik het begrijp is het- de gemeentes hebben geen taakstelling meer, dus die hoeven eigenlijk geen, niet meer verplicht statushouders op te vangen?
SCHOOF
Nee, ze hoeven niet meer, althans zodra dat is afgeschaft, het gaat niet meteen vandaag in. Dus zodra het is afgeschaft, dat klopt.
VULLINGS
En dan vervolgens gaat de minister in samenspraak met gemeentes dan waarschijnlijk hele grote locaties vinden waar heel veel containers komen, zo ’n soort VINEX-locaties. Maar welke gemeente wil daaraan meewerken? Heeft het kabinet dat al afgetast?
SCHOOF
Er zijn, laat ik zeggen, er zijn al langer spraken bij het ministerie van Asiel en Migratie om met dit onderwerp aan de slag te gaan. Er zijn gesprekken over. En ik heb het volste vertrouwen in dat de beide ministers van Asiel en Migratie en Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, dat in overleg met de medeoverheden dat tot een goed einde weten te brengen.
VULLINGS
Is er overleg geweest met medeoverheden tijdens dit proces?
SCHOOF
Niet specifiek, naar aanleiding van de brief van vandaag. Maar de doorstroomlocaties zijn al eerder in gesprek geweest in het overleg met gemeenten.
VULLINGS
Maar die worden nu groter omdat die taakstelling wegvalt.
SCHOOF
Nou, dat is afwachten. Kijk, want het is niet zo dat, laat ik zeggen, asielzoekers of statushouders, als ze zich melden bij een gemeente dingen mee, net zoals anderen, zeg maar, in de prioritering. Dus stel een gezin, en dan krijgen ze de prioriteit ‘gezin’. Dus er blijft nog steeds ruimte voor huizen en huisvesting ook van statushouders in gemeenten.
VULLINGS
En als iemand in zo ’n container zit, hoe kom je daar ooit uit?
SCHOOF
Uiteindelijk door eigen verantwoordelijkheid te nemen en te kijken, en nogmaals, we zijn ook bezig met een woningbouwprogramma, om te zorgen dat iedereen in Nederland een huis krijgt, want het huisvestingsprobleem beperkt zich niet tot statushouders in Nederland. Het beperkt zich tot veel starters, het beperkt zich tot jonge gezinnen. En dat willen we overigens in totaliteit aanpakken met de woningbouwprogramma’s.
VULLINGS
Dus zo ’n doorstroomlocatie kan voor veel mensen eigenlijk misschien wel een soort eindstation blijken te zijn?
SCHOOF
Nee, het is een doorstroomlocatie en geen eindstation.
ORNSTEIN (BUITENHOF)
Waarom is dit het strengste asielbeleid ooit?
SCHOOF
Nou, ik denk als u de brief leest, dan heeft u nog niet eerder een dergelijk streng asielbeleid op 1 A4 gezien. Dat is mijn simpele vertaling van dit gegeven, met nog op de achtergrond datgene wat in het
regeerprogramma in de hoofdlijn akkoord staat.
ORNSTEIN
Maar u hebt toch in heel veel vorige functies ook aan dat asielbeleid gewerkt. Waarom mislukte dat dan altijd?
SCHOOF
Nou, misschien omdat er geen overeenstemming tussen politieke partijen op werd bereikt en dat we nu wel politieke overeenstemming hebben over dit plan.
ORNSTEIN
Kunt u zich herinneren dat u ook nog meegewerkt hebt aan Job Cohens het allerstrengste asielwet ooit in het jaar 2000?
SCHOOF
Ten tijde van de staatssecretaris Job Cohen was ik hoofddirecteur van de Immigratie- en Naturalisatiedienst en toentertijd is de nieuwe vreemdelingenwet gekomen en daar ben ik bij betrokken geweest.
ORNSTEIN
Waarom geeft u garanties dat het nu wel gaat lukken?
SCHOOF
We hebben nu in ieder geval een volstrekt overeenstemming politiek met een meerderheid in de Tweede Kamer. En natuurlijk moeten we nog het nodige doen ook in relatie tot de meerderheid in de Eerste Kamer. Er zullen ook ongetwijfeld de komende periode veel gesprekken over plaatsvinden. Maar die politieke overeenstemming is buitengewoon belangrijk, want als je die niet hebt, dan kom je geen meter verder en daarom eindigde ik net mijn introductie ook dat we nu gewoon voorwaarts gaan.
ORNSTEIN
Is het Oeganda -plan nog aan de orde gekomen?
SCHOOF
Nee, het Oeganda -plan is niet aan de orde gekomen.
ORNSTEIN
Komt dat nog aan de orde?
SCHOOF
Het zal ongetwijfeld aan de orde komen, op het moment dat minister Faber vindt dat ze in de ministerraad moet spreken over de hubs.
ORNSTEIN
Wat vindt u ervan?
SCHOOF
Daar heb ik me eerder al over uitgelaten, dat is een idee dat moet worden uitgewerkt.
TUINMAN (JEUGDJOURNAAL)
Even voor het jeugdjournaal, dus misschien even schakelen. Premier Schoof, vandaag zijn de asielplannen bekendgemaakt. Wat betekent dit voor kinderen die met hun ouders naar Nederland vluchten?
SCHOOF
Kinderen waarvan hun ouders recht op bescherming hebben, die krijgen dat. Tegelijkertijd, kinderen van ouders waarvan Nederland vindt dat ze geen recht op bescherming hebben, die krijgen dat niet.
TUINMAN
En voor kinderen die nu wachten in Nederland, wat een beslissing wordt?
SCHOOF
Kinderen, als hun ouders een vergunning hebben voor onbepaalde tijd, dan hoeven die kinderen zich nergens zorgen over te maken. Als hun ouders, omdat hun land, of een deel van hun land, weer veilig is, dan zullen we aan die ouders en aan de kinderen gaan verzoeken om terug te keren naar hun land van herkomst.
TUINMAN
Maar nu zijn het strengere maatregelen. Waarom vindt u dat belangrijk?
SCHOOF
Omdat Nederland te maken heeft met een verstopt asielsysteem. Dat wil zeggen dat de organisaties die moeten beoordelen of mensen recht hebben op bescherming het werk niet meer aan kunnen. Dat we in de opvang onvoldoende opvang kunnen realiseren. Dat er van degenen die geen asiel mogen hebben, dat die ook nu terugkeren naar hun land van herkomst. En daar moeten we iets aan doen.
TUINMAN
Er zitten natuurlijk kinderen in asielzoekerscentra in Nederland. Zijn er kinderen met een Syrische achtergrond. Het gaat nu over terugsturen. Dat kan natuurlijk best wel beangstigend zijn voor kinderen. Wat zou u tegen die groep kinderen willen zeggen?
SCHOOF
Dat de Nederlandse overheid heel zorgvuldig wikt en weegt of de vergunning die hun ouders hebben moet worden ingetrokken. En dat begint met de vraag of het land, of het deel van het land waar ze vandaan komen, veilig is. En als we die vraag hebben beantwoord, we dan vervolgens gaan kijken of er de mogelijkheid is om ze terug te laten keren naar hun land van herkomst.
TUINMAN
Het was een behoorlijke hobbelige weg om bij deze plannen te komen. Verschillende politieke partijen in de regering waren het niet met elkaar eens. Hoe vond u het om zoveel ruzie te moeten maken om deze plannen?
SCHOOF
Nou, de afgelopen weken is er gewoon in een goede constructieve of goede sfeer, laat ik geen moeilijke woorden gebruiken, met elkaar gesproken. En had iedereen wel door dat we echt met elkaar tot overeenstemming moesten komen. Dus er was geen ruzie.
TUINMAN
En gaan deze plannen nu ook echt gebeuren?
SCHOOF
Ja, want deze plannen worden omgezet in wetten. En die wetten gaan snel naar de Kamer. En als de Kamer daarmee instemt, zowel de Tweede Kamer als de Eerste Kamer, dan is het de wet en kan het dus worden uitgevoerd.
TUINMAN
Er moet dus nog wel over gesproken worden?
SCHOOF
Zeker, het is niet zo dat het kabinet nu heeft gesproken en dat het meteen dan allemaal gebeurt, want in een democratie, in een land als Nederland, wordt er eerst over gesproken in het parlement.
TUINMAN
Top, dank u wel.
VRAAG ONBEKEND (NRC)
Ja, de asielbeslistop: is het kabinet nog altijd van plan om die in te voeren?
SCHOOF
De asielbeslistop, die wordt vormgegeven door het wetsvoorstel wat nu bij de Eerste Kamer ligt, dat betrekking heeft tot de verlenging van de asielbeslistermijnen, naar uit mijn hoofd gezegd 21 maanden.
VRAAG
En het is hier wekenlang gegaan over de dragende motivering, krijgt de Tweede Kamer die ooit nog te zien?
SCHOOF
Dat heeft de ministerraad nooit bereikt, dus daarmee een stuk wat geen onderdeel heeft gemaakt van de besluitvorming.
VRAAG
Als de oppositie hem opvraagt, gaat hij die dan delen?
SCHOOF
Nou, het heeft geen onderdeel gemaakt van welke besluitvorming, dus in principe is er geen reden om die te verstrekken.
VRAAG
Dus de Kamer krijgt hem niet te zien?
SCHOOF
In principe is er geen reden om die te verstrekken.
VRAAG (ONBEKEND)
Ja, meneer Schoof, er komt net nog een reactie binnen van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, die zegt ‘het kabinet creëert chaos met het afkondigen van deze asielmaatregelen’. Heeft u überhaupt gekeken naar de uitvoerbaarheid, ook voor lokale overheden?
SCHOOF
Er is natuurlijk ook gesproken over de uitvoerbaarheid van de maatregelen. Daarom hebben we op dit punt ook expliciet aan de ministers van Asiel en Migratie en Volkshuisvesting en Ruimte Ordening gevraagd om hier nadere uitwerking aan te geven. En ik ben ervan overtuigd dat dit in de overleggen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten of in het zogeheten medeoverhedenoverleg, ook snel ter sprake zal komen.
VRAAG
Maar het is al langer de klacht, dat gemeenten en de provincies zeggen ‘dit kabinet kondigt allerlei zaken af, terwijl met ons niet wordt overlegd en wij worden verrast, overvallen’. Terwijl, nou ja, het ging net al even over die doorstroomlocaties bijvoorbeeld, de lokale overheden moeten natuurlijk de problemen uiteindelijk echt oplossen.
SCHOOF
Nou, we moeten met elkaar de problemen oplossen. En daarom is het ook belangrijk dat, ook zoals in de brief staat die we aan de Kamer hebben gestuurd, dat beide ministers ook met de medeoverheden het gesprek aangaan.
VRAAG
Misschien nog over het tempo. Het kabinet is nu vijf maanden verder en er is eigenlijk nog niks van dat strengere asielbeleid terechtgekomen. Nu staat u weer met het aankondigen van een wet, eigenlijk nog helemaal aan het begin van een parlementair proces. Hoe kijkt u nou terug op die vijf maanden?
SCHOOF
Ik denk dat het belangrijk is dat de partijen nu volledige overeenstemming hebben. En ook gelet op de discussies in zowel de Algemene Politieke Beschouwingen in de Tweede Kamer als Eerste Kamer, die volgens mij een juiste keuze hebben gemaakt, en het kabinet daarmee ook een juiste keuze heeft gemaakt, om op een instrument een andere weg te volgen, namelijk reguliere wetgeving, en tegelijkertijd het doel volstrekt helder. Want als je was doorgegaan op deze weg was het maar zeer de vraag geweest of we überhaupt iets had bereikt. En hiermee weten we in ieder geval zeker dat we een traject kunnen doorlopen wat een grote kans van slagen heeft.
VRAAG
En tot slot misschien, hoe houdt u dan nu de snelheid erin? Het advies van de Raad van State, hoe snel kan het nu gaan? Wanneer worden deze maatregelen dan van kracht?
SCHOOF
Dat is ook deels afhankelijk natuurlijk van de behandeling in de Tweede en Eerste Kamer. Maar het kabinet zal er alles aan doen onder leiding van minister Faber om te zorgen dat deze wetsvoorstellen zo snel als mogelijk naar de Raad van State gaan. Niet voor niets ook spoedadvies… alvast overgebracht dat we dat verzoek gaan doen, op het moment dat we het wetsvoorstel hebben. En dan ook snel door te sturen na weging van het advies van de Raad van State, naar de beide Kamers. En dan hoop ik, gelet ook op de debatten die we in de Tweede en Eerste Kamer hebben gehad, dat er medewerking is aan een vlotte procedure in de beide Kamers.
VRAAG
En wanneer kunt u het indienen? Want er waren al vijf maanden om dit helemaal voor te bereiden?
SCHOOF
Nee want wij waren heel druk bezig met een ander plan. Dat heb ik u tot vorige week maandag ook elke keer voorgehouden, dat het kabinet de lijn van de Noodwet volgde. En dan is het buitengewoon onverstandig om andere trajecten uit te werken, terwijl je nog in gesprek bent met de diverse politieke partijen, de fracties die het kabinet ondersteunen, want dan ondergraaf je elke discussie die je met elkaar hebt. Dus we gaan nu razendsnel aan de slag. Datgene wat er allemaal voorbereid is in het kader van de noodwet is natuurlijk uitstekend, omdat de inhoudelijke maatregelen die onder de Amvb zouden vallen nu in de asielnoodmaatregelenwet terecht komen. Een deel van de motivering natuurlijk gebruikt kan worden, maar van een andere motivering dan dragend. Elke motivering moet dragend zijn trouwens, maar u snapt denk ik wel wat ik bedoel, dat dat allemaal gebruikt kan worden. Dus ik ga er vanuit dat dit wetsvoorstel niet al te lang op zich hoeft te laten wachten. Ik zal dat ook spoedig aan mevrouw Faber vragen, wanneer ze met het wetsvoorstel naar de minister komt.
VRAAG (VRT)
De grenscontroles die u heeft aangekondigd, hoe ziet u dat concreet? Komen er slagbomen tussen Nederland en België?
SCHOOF
Nee er komen geen slagbomen. Dat zal een grenscontrole zijn van de Koninklijke Marechaussee, waarbij we ook heel nadrukkelijk hebben aangegeven dat het economisch verkeer niet geschaad moet worden van gelijke strekking, en dus specifiek gericht op het tegengaan van illegale migratie of het bij de grens terugverwijzen van asielzoekers die elders in Europa aantoonbaar asiel hebben aangevraagd.
VRAAG
Want er komen identiteitscontroles?
SCHOOF
Nou het is niet zo dat langs de grens van Nederland alle grensposten eind november alles op slot gaan. Kijk hoe Duitsland het doet, kijk hoe Frankrijk het nu aan het doen is, op zo ’n manier zal Nederland het ook aanpakken. En belangrijk is dat we het ook netjes notificeren in Brussel, dat is ook belangrijk. En dan gaan we de grensmaatregelen toepassen.
VRAAG
En wanneer kunt u dat toepassen, denkt u?
SCHOOF
We hebben gezegd dat we vanaf eind november daarmee beginnen.
VRAAG
Dat is haalbaar?
SCHOOF
Dat is zeker haalbaar, ja.
VRAAG (NIEUWSUUR)
Ik wil u graag nog wat vragen over het weigeren van de pro-Palestijnse activist Khatib. Waarom is het belangrijk om hem hier te weigeren?
SCHOOF
De weigering vindt zorgvuldig plaats, dus het is niet een kwestie van: we willen hem niet. Het is een beoordeling op grond van: wat heeft de man gezegd, aan welke organisatie is hij eigenlijk verbonden, en kan dat tot de conclusie leiden dat hem de toegang tot Nederland ontzegd kan worden? Dat proces heeft de afgelopen dagen plaatsgevonden. En is de minister van Asiel en Migratie, gesteund door de minister van Justitie en Veiligheid, tot de conclusie gekomen dat de betrokkene de toegang tot Nederland kan worden geweigerd.
VRAAG
Maar negeert het kabinet hiermee het advies van de IND en NCTV dat er eigenlijk onvoldoende rechtsgrond is om hem te weigeren?
SCHOOF
De adviezen van de IND en NCTV zijn meegewogen door de ministers die dit besluit hebben genomen.
VRAAG
Dus er is voldoende rechtsgrond om hem te weigeren?
SCHOOF
Ja.
VRAAG
Schuurt het niet met academische vrijheid, vrijheid van meningsuiting?
SCHOOF
Nou ik zou bijna zeggen, ik verwijs naar de discussie die eerder gevoerd is, naar aanleiding van de heer Aiki, als ik de naam goed uitspreek. En uiteindelijk is daar ongeveer dezelfde discussie gevoerd, en daar heeft de rechter een positieve uitspraak over gedaan.
VRAAG
Nu is Khatib in mei nog in Nijmegen geweest. Toen was er niks aan de hand, blijkbaar. Wat is er dan nu veranderd?
SCHOOF
Over mei ga ik niet. Toen had ik een andere functie.
VRAAG
Maar heeft u misschien wat informatie gekregen?
SCHOOF
Nee hoor. Dit is overigens een besluit dat ook niet in het kabinet is genomen. Individuele besluiten horen ook niet in het kabinet, dat is de bevoegdheid van de minister van Asiel en Migratie samen met de minister van J&V.
VRAAG
Degene die hem heeft uitgenodigd zegt eigenlijk: ik vind het eng dat de overheid deze bevoegdheden kan gebruiken. En hij stelt wel de vraag: is er wel voldoende rechtsgrond?
SCHOOF
Er staan procedures tegen open en die zien we met vertrouwen tegemoet.
VRAAG
Dus stel dat hij hier opgepakt wordt in Nederland, denkt u dat u dan voldoende grond heeft om die rechtszaak te winnen?
SCHOOF
Nou dit is een combinatie van factoren.
VRAAG
Maar de ambtenaren bij de IND hebben anders geadviseerd, dus dan moet er ergens iets liggen waar…
SCHOOF
Nou u beschikt over informatie, u gaat er nogal stellig vanuit dat er adviezen liggen die negatief zijn van de IND en NCTV. Het is een besluit van de betrokken minister, mede gewogen de adviezen die er zijn geweest. En we gaan ervanuit, want anders zouden er besluiten zijn genomen dat er voldoende rechtsgrond is. Nogmaals, er kan bezwaar of beroep worden ingesteld en dan zien we of de rechtsgrond er is, maar naar ons oordeel is die er. En naar het oordeel van de minister, en ik heb geen reden om aan de minister te twijfelen, en dan wachten we de rechterlijke uitspraak op dit punt af. We moeten ook niet vergeten dat Samidoun… dat Nederland ook het voorstel steunt om het op een Europese sanctielijst te plaatsen. Dus er zijn allerlei bewegingen om ten aanzien van Samidoun, daar toch echt heel anders tegenaan te kijken dan laten we zeggen, één of twee jaar geleden.
HAGENS (SBS)
Ik vroeg me af, wat vond u ervan dat die conceptbrief uitlekte afgelopen woensdag?
SCHOOF
Dat is altijd vervelend.
HAGENS
En is er nog iets veranderd? Want als we die twee naast elkaar leggen, dan zien we eigenlijk geen verschil met gisteren.
SCHOOF
Nou ik kan u de verandering precies aangeven, en u volgens mij ook als u ze gewoon even op een velletje tegen elkaar aanlegt. Dan ziet u een aantal veranderingen die-
HAGENS
Wilt u mij helpen daarbij? Wat is er veranderd?
SCHOOF
Laten we nou elk ons eigen werk doen. Ik heb samengewerkt met de partijen om te komen tot deze brief, en dan zoekt u de verschillen.
DE ROOY
Dan even ten aanzien van de oorlog in Oekraïne. De heer Brekelmans zegt dat daar wat ontdekt is.
Kunt u dat nog een keer toelichten, over de soldaten vanuit Noord-Korea, is dat een zorgelijke ontwikkeling?
SCHOOF
Ja, absoluut. Want uiteindelijk kan dat ertoe leiden dat het niet alleen maar om Rusland en Oekraïne gaat, maar dat ook een ander land, en dan ook nog Noord -Korea, zich op Oekraïense bodem mengt in het gevecht, en dat maakt het er allemaal niet makkelijker op.
DE ROOY
Maakt het deze oorlog nog veel groter, breder?
SCHOOF
Het risico is aanwezig, omdat andere landen zich nadrukkelijk mengen in deze strijd.
SCHOOF
Wat de situatie niet verbetert om snel tot vormen van onderhandelingen te komen die te maken hebben met het beëindigen van de oorlog. Het is een buitengewoon zorgelijke ontwikkeling in heel veel opzichten.
EINDE
NOS
ASIELDEAL PVV EN NSC UITGELEKT: GEEN NOODRECHT, WEL VERGAANDE MAATREGELEN
De inzet van het omstreden staatsnoodrecht gaat van tafel, maar er komen wel vergaande asielmaatregelen. Dat hebben PVV, NSC en premier Schoof afgesproken, blijkt uit een conceptbrief van Schoof, die is ingezien door de NOS. De afgelopen dagen voerden PVV, NSC en de premier zelf overleg over de kwestie.
Vanmiddag sluiten de andere twee coalitiepartijen, VVD en BBB, aan bij het asieloverleg in het Catshuis. Volgens de conceptbrief komt er een gewone wet, die in tegenstelling tot noodrecht wel aan het parlement voorgelegd moet worden, en een aantal andere maatregelen.
In de nieuwe wet, die in de brief “asielnoodmaatregelenwet” wordt genoemd, moet komen te staan dat asielvergunningen voor onbepaalde tijd helemaal worden afgeschaft en dat vergunningen voor bepaalde tijd nog maar voor drie jaar gelden. Nu is dat vijf jaar.
De vergunning voor drie jaar is volgens het document “meer in lijn met omliggende landen”. Deze voornemens stonden voor een groot deel ook al in het hoofdlijnenakkoord van de vier partijen, maar nu wordt meer duidelijk over de invullingen en hoe het geregeld moet worden.
Taakstelling statushouders
In de nieuwe wet, die volgens de conceptbrief “zo snel mogelijk” wordt uitgewerkt en ingediend bij de Tweede Kamer, staat ook dat nareizen van meerderjarige kinderen en ongehuwde partners onmogelijk moet worden. Ook regelt de wet dat mensen makkelijker “ongewenst” kunnen worden verklaard na een veroordeling.
In de kabinetsbrief naar aanleiding van de gesprekken met PVV en NSC staan ook andere voornemens op het gebied van asiel, die voor een deel al bekend waren. Schoof schrijft bijvoorbeeld dat de Spreidingswet snel moet worden ingetrokken, “zo mogelijk dit jaar”. Dat de coalitie van die wet af wil, was al bekend, maar tot nu toe was het voornemen om dat later te doen.
Verder staat in de conceptbrief dat de ’taakstelling statushouders’ voor gemeenten wordt geschrapt. Dat betekent dat gemeenten geen opdracht van het Rijk meer krijgen om een bepaald aantal mensen met een asielvergunning een huis te geven. Om de statushouders toch te laten doorstromen uit asielzoekerscentra komen er “sobere voorzieningen”. Statushouders mogen de aangeboden woonruimte niet weigeren.
Delen Syrië veilig
Verder wordt volgens de plannen het landenbeleid voor Syrië “aanzienlijk aangescherpt”. Bepaalde delen van dat land worden mogelijk “nog dit jaar” als veilig bestempeld. Asielzoekers uit die gebieden die nog geen status hebben, kunnen dan worden teruggestuurd. En volgens de plannen kan dan ook worden “gekeken” naar het terugsturen van Syriërs die al wel een verblijfsvergunning hebben.
In het document staat verder dat er vanaf eind november grenscontroles komen. Dat kan door een beroep te doen op artikel 25 van de Schengengrenscode. “Irreguliere migranten”, bijvoorbeeld mensen die in een ander land al asiel hebben aangevraagd, worden dan direct teruggestuurd naar Duitsland of België.
Op tafel liggen ook het voornemen om dwangsommen in het vreemdelingenrecht af te schaffen, het voornemen om nog maar 200 vluchtelingen per jaar op te nemen in VN-verband (nu zijn dat er nog 500), en het plan voor 50 tot 100 extra cellen om “uitgeprocedeerde asielzoekers of illegalen” op te sluiten “teneinde deze mensen uit te zetten”. Verder wordt er nog een aantal maatregelen genoemd die de asielprocedure strenger en soberder moeten maken.
Over deze ideeën spreken de coalitiepartijen vandaag dus met zijn vieren, onder leiding van Schoof. Als BBB en VVD instemmen met deze plannen, is de verwachting dat het kabinet er komende vrijdag in de ministerraad over besluit.
‘Asielsysteem onhoudbaar’
NSC en PVV onderhandelden de afgelopen tijd over asiel, omdat ze verschillend dachten over het noodrecht. De inzet daarvan om snel maatregelen te kunnen treffen, was voor de zomer afgesproken in het hoofdlijnenakkoord.
Maar NSC bleek toch bezwaren te hebben, omdat de partij vindt dat het noodrecht niet bedoeld is voor maatregelen die je ook met gewone wetgeving kunt nemen. PVV-leider Wilders hield lange tijd vol dat er voor hem geen andere optie was dan staatsnoodrecht, maar heeft dat nu toch losgelaten.
Met het noodrecht hadden de Tweede en Eerste Kamer pas achteraf goedkeuring moeten geven aan de asielmaatregelen. Voor de plannen waarover PVV en NSC het nu eens zijn geworden, geldt dat niet. Beide Kamers moeten er van tevoren hun goedkeuring aan geven.
Dat het noodrecht is losgelaten, betekent volgens Schoof niet dat de situatie niet nijpend is. Zijn (concept)brief begint met de opmerking dat Nederland in een asielcrisis zit en dat het asielsysteem “in de huidige vorm onhoudbaar” is.
Politiek verslaggever Xander van der Wulp
“PVV en NSC stonden lang tegenover elkaar als het om asiel ging. Nu zijn ze het toch eens geworden over vergaande, deels nieuwe, maatregelen. De PVV moet slikken dat er geen gebruik van het noodrecht wordt gemaakt, maar hoopt nu met normale wetgeving op korte termijn toch dingen voor elkaar te krijgen. NSC wil met deze deal laten zien dat ze vinden dat alles rechtsstatelijk goed geregeld moet worden, maar dat ook zij het belangrijk vinden dat er stevige asielmaatregelen worden genomen.
Premier Schoof moet VVD en BBB nog aan boord krijgen. Dat is een ongebruikelijke strategie, met ook wel enig risico. De twee partijen worden enigszins voor een voldongen feit gesteld. Vooral voor de VVD is dat een positie waar ze even aan zullen moeten wennen.
Los van de vraag hoe haalbaar alle plannen op korte termijn zijn, lijkt het wel een pakket waar alle coalitiepartijen zich in zouden moeten kunnen vinden. Daarnaast lijkt het er inmiddels op, na weken van dreigende taal van de ene regeringspartij naar de andere, dat geen van de partijen zit te wachten op een kabinetscrisis.”
RTL
VEEL NEDERLANDERS BLIJ MET ASIELMAATREGELEN, WEINIG
Meer dan de helft van de Nederlanders, zo’n 57 procent, is blij met het nieuwe pakket aan asielafspraken, blijkt uit onderzoek onder het RTL Nieuwspanel. Van de coalitiekiezers is zelfs driekwart enthousiast. Maar over de uitvoerbaarheid van de maatregelen zijn veel twijfels.
Geen asiel meer voor onbepaalde tijd, grenscontroles vanaf eind november en extra cellen voor uitgeprocedeerde asielzoekers en illegalen: dat zijn een paar van de belangrijkste maatregelen uit het asielpakket.
Ook wordt gekeken of delen van Syrië veilig genoeg zijn, zodat mensen die uit die gebieden komen, kunnen worden teruggestuurd. Permanente verblijfsvergunningen worden daarnaast afgeschaft. In plaats daarvan komen er alleen nog tijdelijke verblijfsvergunningen die kunnen worden verlengd.
Kiezers waarderen de scherpe koers die dit kabinet vaart. Er is veel draagvlak voor de maatregelen die het voorstelt: negen op de tien mensen vinden het bijvoorbeeld goed dat het kabinet probeert meer criminele asielzoekers uit te zetten. Er is ook draagvlak voor het uitzetten van mensen naar delen van Syrië die veilig zouden zijn.
Uiterste grenzen
“Dit kabinet laat kiezers zien dat het ver wil gaan om de immigratie te beperken”, zegt Gijs Rademaker, opiniepeiler van RTL Nieuws. “Dat het bereid is om de uiterste grenzen op te zoeken van wat er kan en mag binnen de huidige wetgeving.”
Veel coalitiekiezers waarderen die houding en steunen de kabinetsdoelen, zegt Rademaker. “Maar tegelijk twijfelen de achterbannen van VVD en NSC sterk aan de haalbaarheid van sommige plannen. Kiezers van BBB en PVV willen die moeilijkheden niet zien of, vanuit hun perspectief: ze kijken erdoorheen. Zij denken: we veranderen het systeem wel.”
Uitvoerbaarheid moeilijk
Maar de meerderheid van het panel denkt dat het niet mogelijk zal zijn om de plannen uit te voeren. Het vertrouwen dat het écht gaat lukken de immigratie fors terug te dringen, was er in september al niet bij een meerderheid en is sindsdien nauwelijks veranderd: 43 procent. Coalitiekiezers zijn wel optimistischer dan oppositiestemmers.
Wilders heeft zijn noodwet moeten loslaten en dat zorgt ervoor dat het vertrouwen in hem onder PVV-stemmers wat is gezakt sinds begin september: van 95 procent naar 90 procent. “Het is nog altijd hoog in vergelijking met andere partijleiders, maar toch een deukje”, zegt Rademaker. “Zo’n laag cijfer voor Wilders hebben wij sinds de verkiezingen niet gezien.”
‘Slappe hap’
Een panellid zegt: “Ik had Geert Wilders altijd wel hoog zitten, maar alles weggeven vind ik een slappe hap. Als hij die noodwet er niet door zou krijgen, dan zou hij de stekker uit het kabinet trekken. Zelfs dat doet hij niet.” Een ander panellid schrijft: “Hij belooft van alles maar levert niets – spijt dat ik op hem gestemd heb.”
Kiezers van VVD, NSC en BBB vinden allemaal dat het vooral de PVV is die de afgelopen weken een stempel op het kabinetsbeleid drukt. Veel PVV-kiezers zien dat anders: daar vindt de grootste groep juist dat het NSC is die de meeste invloed heeft.
Verantwoording
Het onderzoek is uitgevoerd van 25-27 oktober onder ruim 15.000 leden van het RTL Nieuwspanel. Het onderzoek is na weging representatief voor vijf variabelen, namelijk: leeftijd, geslacht, opleiding, werkzaamheid en politieke voorkeur. Het RTL Nieuwspanel telt ruim 47.000 leden.
EINDE
RTL
ZIJN ASIELMAATREGELEN UITVOERBAAR EN MAKEN ZE EEN VERSCHIL?
Er ligt een hele lijst aan asielmaatregelen op tafel bij de coalitiepartijen. Maar kunnen ze worden uitgevoerd en maken ze een groot verschil? Wij zetten met twee kenners op een rijtje wat wel en niet mogelijk is.
Delen van Syrië worden nog voor het einde van het jaar veilig verklaard. Mensen die uit die veilige verklaarde delen komen, kunnen worden teruggestuurd.
Migratieonderzoeker Carolus Grütters van de Radboud Universiteit in Nijmegen is duidelijk over de haalbaarheid van die maatregel: “Onmogelijk.” Dat komt, omdat het veilig verklaren alleen per heel land kan gebeuren, niet per streek. “Er is een recente uitspraak van het Europese Hof van Justitie dat zegt: het hele land moet veilig zijn, je kan dat niet beperken tot een klein deel.”
Politiek verslaggever Floor Bremer wijst erop dat het veilig verklaren van een land door ambtenaren van Buitenlandse Zaken gebeurt en niet door het kabinet. “Bovendien is dat lastig, omdat er op dit moment geen Nederlandse diplomatieke vertegenwoordiging is in Syrië. Er zijn geen eigen ogen en oren op de grond om vast te stellen of het veilig is.”
Daarnaast is het – als het al zou lukken om Syrië veilig te verklaren – erg moeilijk om mensen terug te sturen. “Denemarken probeert dit ook al jaren, maar ze hebben nog niemand gedwongen uitgezet”, zegt Bremer. En in dat laatste zit misschien nog wel een voordeel voor de coalitiepartijen, want er zijn meer Europese landen die kijken of het mogelijk is. “Daar kan het kabinet dus mogelijk wel zijn voordeel mee doen.”
Permanente verblijfsvergunningen worden afgeschaft. In plaats daarvan komen er alleen nog tijdelijke verblijfsvergunningen die verlengd worden. Geldigheid van verblijfsvergunning wordt teruggebracht tot drie jaar. Nu is dat nog vijf jaar.
Volgens verslaggever Bremer zou deze maatregel er in elk geval voor zorgen dat het beleid in overeenstemming wordt gebracht met dat van omringende landen, die soortgelijke kortere termijnen er op na houden. Tegelijkertijd wijst ze op de enorme extra belasting voor de Immigratie- en Naturalisatie Dienst (IND) die voortaan om de drie jaar moet beoordelen of de verblijfsvergunning verlengd mag worden of moet worden afgewezen.
Ook Grütters wijst erop dat het alleen maar tot heel veel extra werk leidt bij het IND, een organisatie die al gebukt gaat onder de grote werklast. “Het is contraproductief. Het kost extra tijd en de organisatie heeft al enorme achterstanden. Het is extra werk waar de IND niet om verlegen zit.”
Eind november grenscontroles in Nederland ingevoerd op basis van artikel 25 van Schengengrenscode.
Er zijn twee soorten grenscontroles, vertelt onderzoeker Grütters, aan de buitengrenzen van de EU en binnen de EU. Hier gaat het om die laatste. “Binnen Europa is er afgesproken dat er vrij verkeer is van personen, goederen en diensten. Er zijn dus geen grenscontroles binnen de EU. Daar is een uitzondering op mogelijk, als er sprake is van een dreiging voor de openbare orde. Dan kan je grenscontroles invoeren. Duitsland deed dat afgelopen zomer bij het Europees Kampioenschap voetbal.”
Maar dat is maar voor beperkte tijd, zegt Bremer. “Dan kan het voor een halfjaar.” Daarna moet het wel ophouden, zegt Grütters. En belangrijker, wat zou in Nederland die aanleiding zijn voor de verstoring van de openbare orde? “Ik zie niet wat die verstoring van de openbare orde is”, zegt de onderzoeker.
“Daarnaast zorgen die grenscontroles voor enorme files aan de grens, met vervelende effecten voor bijvoorbeeld het vrachtverkeer.”
Asielzoekers die elders asiel hebben aangevraagd, worden teruggestuurd.
“Dat is al jaren de regel volgens de Dublin-akkoorden. Maar dat lukt niet”, zegt Bremer. Ook Grütters ziet hier weinig nieuws in, behalve dat het uitvoeren van deze afspraak in de praktijk dus niet lukt.
Er komen 50 tot 100 extra cellen bij voor uitgeprocedeerde asielzoekers en illegalen.
Grütters noemt dit ‘volstrekt symbolisch’. “Je hebt medewerkers nodig die dat bemensen. Cellen zijn er genoeg, maar geen personeel hiervoor. Als je dit wil doen, dan moet je eigenlijk gevangenissen sluiten zodat dat personeel hier kan gaan werken. Bovendien gaat het maar om een paar honderd mensen op jaarbasis.”
Bovendien bestaat de maatregel al. Grütters wijst erop dat mensen in vreemdelingenbewaring kunnen worden geplaatst. “Maar daar zit wel een maximale termijn aan.”
De strafrechtelijke benadering, het strafbaar stellen van illegaliteit, daar wordt al jaren over gesproken, maar dat kan helemaal niet. Maar die discussie duikt elke paar jaar weer op.”
Spreidingswet nog dit jaar ingetrokken.
Volgens politiek verslaggever Bremer is het nog dit jaar intrekken van de spreidingswet niet mogelijk. “Om dat te doen heb je een intrekkingswet nodig. Die moet worden gemaakt en die kunnen ze dit jaar nog indienen. Dan moet hij nog wel worden behandeld en aangenomen door de Tweede – én de Eerste Kamer. En in de Eerste Kamer heeft de coalitie ook nog geen meerderheid. Dat gaat tijd kosten. Dat lukt niet meer dit jaar.”
Gezinshereniging beperkt: nareizen van meerderjarige kinderen wordt niet meer mogelijk.
Bremer denkt dat dit een van de maatregelen is die mogelijk is. “Alleen is die groep die je hiermee tegenhoudt niet zo groot.” Ook Grütters erkent dat het juridisch kan. “Ze kunnen het niet onmogelijk maken, maar wel een stuk moeilijker.”
Sneller een ‘ongewenstverklaring’ bij een veroordeling bij strafbare feiten.
‘Ook zo’n ongewenstverklaring zou juridisch mogelijk zijn”, verwacht Bremer. “Het gebeurt ook al”, zegt Grütters. “Er zijn twee vormen: één is alleen van toepassing op EU-burgers. Die krijgen een straf en als ze die hebben uitgezeten dan worden ze ongewenst verklaard. Als een asielzoeker veroordeeld wordt en zijn asielverzoek wordt afgewezen, dan moet hij terugkrijgen naar zijn land van herkomst en krijgt hij een inreisverbod.”
EINDE
VLUCHTELINGENWERK
ASIELDEAL: DIT IS WAAROM STRENGE MAATREGELEN NIKS OPLOSSEN VOOR VLUCHTELING EN SAMENLEVING
De nieuwe asielplannen zijn bekend: het kabinet ziet af van het noodrecht voor asiel, in ruil voor extra maatregelen die enorme impact hebben op vluchteling én samenleving. Drie redenen waarom dit ‘strengste asielbeleid ooit’ voor niemand een oplossing is.
1. Echte oorzaken niet aangepakt
We hebben al jaren een probleem in Nederland: de asielopvang zit vol. Daarom wil het kabinet maatregelen nemen die het aantal asielaanvragen terugdringt.
Maar newsflash: het aantal asielzoekers dat naar Nederland komt, is helemaal niet de oorzaak van het opvangprobleem. Sterker nog: het aantal asielzoekers is niet hoger dan andere jaren en zit precies op het Europees gemiddelde.
De echte oorzaak, is het asielsysteem. Er zijn niet genoeg opvangplekken waar asielzoekers vanuit Ter Apel naartoe kunnen en geen huizen voor asielzoekers die een verblijfsvergunning hebben. Daardoor ontstaat er een grote opstopping.
Tel daar nog eens bij op dat de asielprocedure alsmaar langer en langer duurt. Dat komt door een tekort aan personeel bij de IND. Het is een grote chaos – veroorzaakt door jarenlange politieke onwil.
Drie asielmaatregelen uitgelicht:
1. Intrekken Spreidingswet
Het kabinet wil de Spreidingswet intrekken. Maar de Spreidingswet is juist dé oplossing om uit de opvangproblematiek te komen. Opvangplekken moeten eerlijker verdeeld worden over het land. Zo ontstaat er ook ruimte voor kleinschalige (lees: betere!) opvang.
2. Van vijf naar drie jaar, en geen vergunning onbepaalde tijd meer
Een verblijfsvergunning wordt straks voor drie jaar afgegeven, in plaats van vijf. En de optie om na vijf jaar een vergunning voor onbepaalde tijd te krijgen vervalt. Er blijft dus heel lang een kans bestaan dat je teruggestuurd wordt. Zo wordt goed integreren in Nederland enorm ontmoedigd.
3. Gemeenten hoeven statushouders niet meer te huisvesten
Gemeenten zijn straks niet meer verplicht om een woonplek te zoeken voor statushouders. Permanente, normale huisvesting voor statushouders is daarmee heel ver buiten beeld. Het gevolg? Vluchtelingendorpen en -getto’s.
2) Maatregelen zorgen voor minder integratie
Vluchtelingen kunnen en wíllen ook bijdragen aan onze samenleving. Maar de strenge maatregelen ontmoedigen integreren. Want waarom zou je nog je best doen om Nederlands te leren als het risico om terug te worden gestuurd zo lang zo hoog blijft.
En als de kans op een permanente, normale woonplek heel ver weg is, waarom zou je dan je best doen om vrienden te maken en werk te vinden? Om bij te dragen aan de maatschappij?
3) Kabinet veegt échte oplossing van tafel
Met de maatregelen wil het kabinet alleen maar ‘de strengste’ zijn. De maatregelen zijn er niet om tot een oplossing te komen. Want de échte oplossing veegt het kabinet van tafel. Namelijk: de Spreidingswet. Met de Spreidingswet wordt de opvang eerlijker verdeeld en daardoor ook kleinschaliger en beter.
EINDE
Reacties uitgeschakeld voor NOOT 1/Daar gaan we weer!
”‘Dan is er de factor culturele afstand tot het herkomstland. Als die te groot is, is dat nadelig voor integratie. Dat pakt slecht uit voor participatie op de arbeidsmarkt en leidt tot oververtegenwoordiging in criminaliteit. Wat helpt, zijn gemengde relaties. Dat zie je veel bij Surinamers, Antillianen en mensen uit Oost-Afrika. Die komen met grote achterstand binnen, maar dat verandert door huwelijken met autochtonen. Dan zie je in de tweede en derde generatie opeens hogere cito-scores. Maar juist asielmigranten uit andere delen van Afrika en het Midden-Oosten, veelal moslims, hebben weerstand tegen gemengde relaties. Daar hapert de integratiemotor.’
VOLKSKRANT
WE REKENEN CONTINU MET MENSEN, WAAROM ZOU JE DAN GEEN SOMMEN MOGEN LOSLATEN OP MIGRATIE
Lang werd wiskundige Jan van de Beek vanwege zijn puur economische blik op migratie door velen met de nek aangekeken. Maar net nu zijn boek hierover verschijnt, verandert in heel Europa het denken over immigratie en zit hij aan tafel bij minister Faber om zijn visie te geven. ‘We zitten op een omslagmoment.’
door Remco Meijer
‘De huidige immigratie biedt Nederland over het geheel genomen geen economisch voordeel’, schrijft wiskundige en cultureel antropoloog Jan van de Beek in zijn nieuwe boek Migratiemagneet Nederland. Mythen. Feiten. Oplossingen. ‘Bevolkingsgroei draagt bij aan verergering van bestaande problemen’, concludeert hij, en om toekomstige krimp te ondervangen volstaat een migratiesaldo van voorlopig 5.000 per jaar (in plaats van jaarlijks 100- tot 200 duizend mensen erbij, zoals sinds 2016 is gebeurd).
Van de Beek (56) geldt, zeker sinds de publicatie van Grenzeloze verzorgingsstaat. De gevolgen van immigratie voor de overheidsfinanciën (2021, mede gefinancierd door Forum voor Democratie), als het buitenbeentje onder de migratiedeskundigen. Met zijn economische bril zou hij de morele component van immigratie negeren: ieder mens heeft immers het recht op zoek te gaan naar de beste leefomstandigheden. Maar dat zet de verzorgingsstaat Nederland onder almaar toenemende druk, met verschraling van voorzieningen tot gevolg, stelt Van de Beek.
Hij behandelt alle vormen van migratie, zowel door arbeid, studie als asiel. Alsof hij met zijn pleidooi voor rigoureuze selectie anticipeert op tegenspraak, heeft Van de Beek de vele tientallen paragrafen in zijn uitputtende boek steeds voorzien van een vragende titel. Zoals: ‘Asiel is toch maar een klein deel van de immigratie?’ Waarop hij dan antwoordt: dat is ‘een volstrekte misvatting’.
Andere vraag: ‘Immigranten zijn toch nodig voor werk waarvoor wij ons te goed voelen?’ Antwoord: ‘Ook dat is een hardnekkig verhaal.’ Want: arbeidsmigratie is vooral een gevolg van het lagelonenbeleid van de overheid en het bedrijfsleven, en van een verzorgingsstaat die mede door uitkeringen mensen onvoldoende activeert.
Wat betreft asielmigratie: bij de vaak gehoorde opmerking dat asiel slechts 10 tot 12 procent van de totale immigratie betreft, geeft Van de Beek een bijsluiter. Van de arbeidsmigranten is na tien jaar nog maar 21 procent in Nederland, van de studiemigranten 18 procent. Bij asielmigranten is dit 55 procent, bij gezinsmigranten 59 procent.
Met andere woorden: ‘De bijdrage van asiel aan de bevolkingsgroei is veel groter dan op het eerste gezicht lijkt.’ En dat is van belang om te weten, ‘want geen andere vorm van immigratie belast de samenleving en verzorgingsstaat zozeer als asiel’.
In het motto bij uw boek spreekt u van ‘een sociaal experiment op ongekende schaal’. Kijkt u naar immigratie als een moedwillig plan van de overheid, of juist als een laat-maar-waaien-experiment?
‘Dat laatste. Experimenten kunnen bedacht zijn, maar je hebt ook natuurlijke experimenten. Ik zie het als onvoorziene omstandigheden die voortvloeien uit het tekenen van verdragen. In 1951 is het Vluchtelingenverdrag ondertekend, in 1967 het aanvullende Protocol van New York. Toen is de rem van asiel af gehaald. Daarna heeft het nog een tijdje geduurd voordat iedereen dat ontdekte, en voordat de vliegtickets heel goedkoop werden. Rond 1980 gingen we door de duizend asielzoekers heen, daarna werden het er vijfduizend, tienduizend en midden jaren negentig waren het er opeens vijftigduizend.’
U spreekt van ‘grote risico’s en een ongewisse afloop’. En: ‘Waarom zouden we daarmee doorgaan?’ Wie zijn ‘we’?
‘Dat zijn we met z’n allen, vertegenwoordigd in onze nationale overheid en de Europese Unie. Daar ligt de macht. Maar doordat veel is gedelegeerd naar internationale verdragen, is er helemaal geen grip op arbeids- en studiemigratie binnen de EU, en niet op asiel. En juist bij asiel staan alle integratie-seinen op rood.’
Waarom?
‘De herkomstgroep Afrika en Midden-Oosten, waar de bevolkingsgroei het hoogst is, zal bij ongewijzigd beleid heel groot worden in Nederland. Zij zijn veel lager opgeleid dan de gemiddelde immigrant, veel lager ook dan arbeids- en studiemigranten. Veel mensen hebben een romantisch beeld van de asielzoeker als een soort Kader Abdolah of Afshin Ellian, maar dat zijn de uitzonderingen. Gemiddeld genomen doen kinderen van asielmigranten het niet goed en volgens mijn data steeds slechter. Er is bijvoorbeeld een heel lage deelname aan havo-vwo.
‘Dan is er de factor culturele afstand tot het herkomstland. Als die te groot is, is dat nadelig voor integratie. Dat pakt slecht uit voor participatie op de arbeidsmarkt en leidt tot oververtegenwoordiging in criminaliteit. Wat helpt, zijn gemengde relaties. Dat zie je veel bij Surinamers, Antillianen en mensen uit Oost-Afrika. Die komen met grote achterstand binnen, maar dat verandert door huwelijken met autochtonen. Dan zie je in de tweede en derde generatie opeens hogere cito-scores. Maar juist asielmigranten uit andere delen van Afrika en het Midden-Oosten, veelal moslims, hebben weerstand tegen gemengde relaties. Daar hapert de integratiemotor.’
U schrijft: ‘Het is al decennia taboe om de negatieve kanten van immigratie te bespreken of te berekenen.’ Maar er verschijnen toch de laatste jaren allerlei gedegen boeken hierover, zoals van Hein de Haas (Hoe migratie echt werkt) en Ruud Koopmans (De asielloterij)?
‘Het taboe is er in elk geval heel lang geweest. Je zou niet met mensen mogen rekenen, je zou niet aan blaming the victim mogen doen en je mocht extreemrechts niet in de kaart spelen. En het zou moreel ontoelaatbaar zijn, wat een heel dom argument is. We rekenen continu met mensen. De overheid bepaalt de waarde van een mensenleven aan de hand van de kosten van medicijnen. Er wordt gecalculeerd bij het vergroten van verkeersveiligheid. Waarom zou je dan geen rekensommen mogen loslaten op migratie?’
Een politieke partij in de Haagse gemeenteraad wilde u weren van een bijeenkomst, omdat u een ‘extreemrechtse charlatan’ en ‘te politiek gekleurd’ zou zijn. Wat zegt u op mogelijke kritiek dat uw boek een maatschappijvisie in een economisch jasje is?
‘Nee, dat is het niet. Natuurlijk is het altijd zo dat wetenschappers onderwerpen kiezen die ze interesseren. Daaruit blijken misschien voorkeuren, maar wat ik doe is rekenen met data over migratie en kijken waar ik op uitkom. Voor Japanners, Zuid-Koreanen, Noord-Amerikanen en Scandinaviërs kan ik dan een positieve boodschap brengen. Maar voor heel veel andere groepen niet.
‘Omdat dat een onwelgevallige boodschap was, is dit soort studie heel lang niet gedaan. Op universiteiten hangt een eenzijdige sfeer. Een wetenschapper die het wel deed, kreeg te horen: ‘Als jij het woord migranten door Joden vervangt, weet je wel dat je fout bezig bent.’ Heel intimiderend.
‘Sociale wetenschap in Nederland is voor en door linkse mensen. Die niet migratie-kritisch zijn. Als je dan binnen zo’n context aan dit soort onderzoek begint, lijkt het alsof je iets heel buitenissigs doet. Maar feitelijk is dat niet zo. Dit is een ontbrekend stuk van het debat. Ik kleur een blinde vlek in. In andere westerse landen, zoals de VS en Denemarken, gebeurt dit ook.’
Over uw oplossingen zal meteen worden gezegd: onhaalbaar. U oppert onder meer: ‘Mensenrechtenverdragen en Europese wetgeving ondermijnen de Nederlandse democratie en moeten daarom worden opgezegd en/of aangepast.’ Dan is Nederland toch meteen een paria in Europa?
‘Nee, totaal niet. Dit is heel actueel. Wat wij nu doen, is heel hypocriet. Wij lokken mensen, die we eigenlijk niet willen hebben, met asielrecht. Maar ze moeten wel een dodelijke hindernisbaan nemen. Ze mogen niet gewoon met de veerboot komen, en ook niet meer met het vliegtuig, maar moeten met kleine bootjes de zee op. Daardoor is de Europese buitengrens de dodelijkste ter wereld. Met name links zou in de spiegel moeten kijken. Asiel is humaan in intenties, maar inhumaan in uitwerking. Weet u wat pas radicaal is? De huidige status quo handhaven.’
U zegt ook: ‘Wie echt grip op asiel wil krijgen, moet minstens het VN Vluchtelingenverdrag, het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en het Kinderrechtenverdrag opzeggen. Klinkt misschien inhumaan, maar is het niet.’
‘Ja, we moeten die hindernisbaan slopen, dat zou veel humaner zijn. Maar veel mensen zijn feitenresistent. Die hebben een morele positie ingenomen en gaan daar moeilijk van af. Terwijl alle Europese landen op dit moment hoofdpijn hebben van asiel. Nederland staat absoluut niet alleen. Allerlei regeringen gaan om, ook om electorale redenen, want bevolkingen onttrekken zich in toenemende mate aan de morele druk waaronder je niets over migratie mocht zeggen. We zitten op een omslagmoment. Het moet mogelijk zijn om een coalitie te smeden van flink wat EU-landen die af willen van het asielrecht in zijn huidige vorm.’
U bent half april, samen met Hein de Haas, op gesprek geweest in de formatie. Gaf u dat genoegdoening?
‘Ja, in die zin dat ik voor het eerst het idee kreeg: er zit nu een club mensen die wil luisteren naar iemand als ik. Dat was daarvoor ondenkbaar. Ik heb ook drie keer gesproken met de Staatscommissie demografische ontwikkelingen 2050, waarvan een keer apart met voorzitter Van Zwol. En ik ben op bezoek geweest bij minister Faber (Asiel en Migratie, red.), op haar uitnodiging, maar ik zou mij niet haar adviseur willen noemen. Ik ga in gesprek met iedereen die van mijn data gebruik wil maken.’
Het rapport van de staatscommissie kiest voor ‘gematigde groei’ van de bevolking. U schreef in januari op Wynia’s Week, de website van columnist en journalist Syp Wynia, dat eigenlijk nog te ruim te vinden.
‘Ja. We hebben een klein land. Alles komt in het gedrang. Klimaat, natuur, energiedoelen, CO2-reductie, openbare ruimte, infrastructuur, landschapsbehoud.’
Als PVV-minister Marjolein Faber nog een ‘dragende motivering’ zoekt, kan ze vanaf nu uw boek omhoog houden. Maar volgens u had ze al maandenlang uit het rapport van de staatscommissie kunnen putten?
‘Ja, ik zou denken: er is een grondwettelijke taak voor onderwijs, gezondheidszorg en wonen. Die komt in het gedrang als er zoveel mensen bij komen. Je kunt wel zeggen: er wordt te weinig gebouwd, maar er is niet tegenop te bouwen. De kosten voor zorg lopen op, de onderwijskwaliteit daalt. Dat mag je best een crisis noemen.’
Maar wat is er acuut aan?
‘Dan moet u even omdenken. We hebben het over een klimaatcrisis. Maar is de zeespiegel al vier meter gestegen? Nee. Toch zijn we ermee bezig. Want zeespiegelstijging kan voor ons in de toekomst een probleem zijn. Regeren is vooruitzien. Immigratie idem. Het is een cumulatieve crisis, maar ook die kan acuut zijn. Iedere asielzoeker die een status krijgt, heeft toegang tot de verzorgingsstaat, ook als hij kansloos is op de arbeidsmarkt. Dat is een chequeboek, waarmee hij elke maand kan zeggen: ‘Mag ik even vangen uit de collectieve pot?’
U schrijft: ‘Er wordt in Nederland al jaren oeverloos gedebatteerd of we nu een asiel-instroomcrisis of een asiel-opvangcrisis hebben. Die hebben we allebei, maar de grootste asielcrisis is dat we bij ongewijzigd beleid geen middelen hebben om deze desastreuze en in potentie maatschappij-ontwrichtende vorm van immigratie te stoppen.’ Hoezo desastreus?
‘Economische tegenstellingen lopen langs etnische en religieuze breuklijnen. Als die ook nog eens gepolitiseerd worden, en die groep steeds groter wordt, kan dat een recept voor een ramp zijn. Want wat is dan de binding met Nederland? Daarover moet je nadenken. En diegenen die zeggen dat dit spookbeelden zijn, zijn ook degenen die zeggen dat we absoluut niets aan asiel mogen doen.’
Jan van de Beek: Migratiemagneet Nederland. Mythen. Feiten. Oplossingen. Uitgeverij Blauwburgwal. 468 pagina’s, € 23,50
Reacties uitgeschakeld voor NOOT 1A/Daar gaan we weer!
Met ‘versprekingen’ en dreigementen zet het kabinet-Schoof – het kabinet-Wilders is wellicht een betere naam – haar hardvochtige en hatelijke beleid door. Doelwit: vluchtelingen. Laat niemand denken dat het daarbij blijft. En laat niemand denken dat het vanzelf overgaat allemaal.
Het kabinet lanceert kil plan na kil plan, en ministers liegen er daarbij opgewekt op los. De kroon spant minister Faber, die gaat over het asielbeleid. Een eerste rondje geharrewar ging over de Spreidingswet. Het betreft een onder het vorige kabinet gemaakte wet waarmee gemeenten verplicht kunnen worden om mensen die asiel aanvragen opvang te bieden. Dat wil het huidige kabinet dus afschaffen, want het opvangen van vluchtelingen als zodanig staat haaks op het doel: vluchtelingen weerhouden om zelfs maar te proberen hier een veilige toekomst te vinden. Maar wanneer? Het ene moment zei Faber nog dat de Spreidingswet nog wel een tijdje zal blijven bestaan. ‘Het zou nog zeker twee tot drie jaar duren voordat de wet zou worden ingetrokken. Ook haar woordvoerder bevestigde die inschatting, die was gebaseerd op de duur van een normaal wetstraject.’ Nee dus, zo bleek enkele weken erna. ‘De spreidingswet wordt toch zo snel mogelijk ingetrokken, zei minister Faber (Asiel) woensdag in een debat.’(1) Foutje, ze was een beetje moe, kan gebeuren. Toch?
Dan was er het noodrecht waarmee Faber – en de PVV – de rechten en opvangmogelijkheden van vluchtelingen snel nog verder wil kunnen afbreken. Of had willen kunnen, want er zijn wat kinken in de kabels intussen. Met dit noodrecht zou het kabinet geldende wetgeving buiten werking kunnen zetten en maatregelen uitvaardigen zonder dat Tweede en Eerste Kamer vooraf in hoeven te stemmen. Pas achteraf krijgt het parlement nog iets te zeggen. Regeren per decreet dus, geheel in de fascistische bestuursstijl die het huidige kabinet ambieert en uitprobeert.
Het gaat hier niet puur en alleen om de inhoud, en evenmin om het tempo. Het kabinet heeft een meerderheid om de verdere sloop van de rechten van vluchtelingen door te voeren, en zelfs oppositiepartijen gaan er verregaand in mee. Het kan allemaal per spoedwet: reguliere wetgeving, maar dan met een versnelde procedure door het parlement gemanoeuvreerd. Maar Wilders en Faber willen niet alleen snel besturen, maar graag ook de vrije hand, zonder lastige discussies in de Tweede Kamer. Ze willen vooral ook dat beeld van een ‘asielcrisis’ aanwakkeren, waarmee elke hardvochtigheid vervolgens des te makkelijker kan worden gelegitimeerd. Verder biedt regeren via noodrecht rond dit thema natuurlijk een mooi precedent om dezelfde methode ook op andere beleidstermijnen los te laten.
Maar om noodrecht te rechtvaardigen, is juridische onderbouwing nodig: er moest werkelijk van een acute crisis sprake zijn. Al snel bleek uit opgevraagde ambtelijke stukken dat juristen op ministeries grote twijfels hadden of zo’n dragende motivering” wel mogelijk was. Vervolgens bleek ook nog dat de Eerste kamer – waar de partijen van het kabinet slechts een minderheid van zetels hebben – in dat noodrecht geen zin had. ‘Eerste Kamer wil liever spoedwet asiel dan noodwet van minister Faber’, zo kopte de NOS-website op 8 oktober.(2) Lastig, lastig.
Wederom kwam Faber met onwaarheid schermen om haar kwalijke zaakje te redden. Op 15 oktober had ze over de onderbouwing het volgende te melden: ‘Hij is af. Ik ga u er verder niet over inlichten, het is nu in onderhandeling. Daar zitten de fractievoorzitters bij. Ik wacht dat rustig af.’ dat was echter nieuws voor die fractievoorzitters. Die bleken wel in overleg te zijn geweest, maar ‘dragende motivering’. Werd daar niet besproken. ‘Ik heb nog niets gezien’, zei VVD-aanvoerster Yesilgöz daarover. ‘We hebben allemaal nog niks gezien, volgens mij moet ze zich versproken hebben’, zei Wilders doodleuk. Faber, kort daarna: ‘Maar het is nog niet allemaal af, we moeten nog wat puntjes op de i zetten.’(3) Het was allemaal minder af dan ze had doen voorkomen, dat bleek.
Intussen begonnen berichten over spanningen in en om het kabinet naar buiten te komen. ‘Kabinet-Schoof was al bijna gevallen, ultieme lijmpoging redde coalitie’, aldus de NOS. Die bijna-crisis vond eind augustus al plaats en ging om de begroting, aldus de berichtgeving. Maar ook in oktober was de spanning groot. RTL kwam met een vrij uitvoerige reconstructie van het geharrewar rond het noodrecht. Dat leest echt als een verhaal over een kabinet dat van verrotting uit elkaar valt cvoor het goed en wel aan het regeren is geslagen. Faber roept ‘externe mensen (…) die haar van informatie voorzien, om de onderbouwing steviger te maken. Niet duidelijk is wie de mensen zijn met wie ze contact heeft. Het is niet gebruikelijk dat ook buiten het departement nog wordt meegezocht naar onderbouwingen, zo is op het ministerie te horen’. Onvrede in het ambtelijk apparaat dus. Een ‘ervaren woordvoerder’ van de minister is intussen opgestapt, terwijl haar ‘politiek assistent geen toegang heeft tot het ministerie’, zo meldt RTL op basis van wat de Telegraaf publiceerde.(4) Sfeertje daar, nietwaar?
Maar het kabinet viel niet uit elkaar. Wat wel sneuvelde – voorlopig in ieder geval… – was het noodrecht. ‘PVV-leider Geert Wilders is met zijn coalitiegenoten en premier Dick Schoof aan het onderhandelen over “diverse opties” om der asielmigratie te beperken. Twee weken geleden wilde Wilders alleen nog praten over het asielnoodrecht’, zo schreef Nu.nl enkele dagen geleden.(5) En op 19 oktober: ‘PVV, VVD, NSC en BBB moeten volgende week een alternatief voor de asielnoodwet presenteren, waar het kabinet dan vrijdag mee kan instemmen. Want inmiddels is glashelder: ‘De noodwet voor asielmaatregelen, waarbij het parlement deels buitenspel wordt gezet, stuit op teveel weerstand buiten én binnen het parlement.’ Geen noodrecht dus. ‘Wilders moet “zijn” asielnoodwet loslaten en wil daar iets voor terug’.(6) Winnaar wordt beleidsmatig wel degelijk de PVV. Procedureel krijgt Wilders zijn zin (nog?) niet. Maar veel van de aanvallen op vluchtelingenrecht die hij nastreeft worden intussen in een ‘gewone’ wet vastgelegd, zo ziet het er nu naar uit. En Schoof blijft in het zadel met zijn kabinet. En van dat noodrecht zijn we bepaald niet definitief verlost, zo valt te vrezen. Dit was slechts een eerste poging.
Het kabinet heeft intussen alweer een volgend treiterplan in de aanbieding, en ook dat kan kennelijk niet gelanceerd worden zonder te liegen, pardon zonder dat de minister zich ‘verspreekt’. Dit keer is het eens niet Faber, maar Klever, de minister van ontwikkelingssamenwerking. Zij maakte bekend dat ze onderzoekt of vluchtelingen uit Afrikaanse landen in Oeganda kunnen worden opgevangen nadat hun asielaanvraag is afgewezen, zogeheten ‘uitgeprocedeerde asielzoekers’. Oeganda, een land met een zeer strenge anti-LGBTI+-wetgeving. Oeganda, waar demonstraties hardhandig uit elkaar worden geslagen. Uganda, waar klimaatactivisten opgesloten en mishandeld worden.(7) Dat Oeganda dus, feitelijk een dictatuur, gaat vluchtelingen opvangen tegen betaling door Nederland. Schandalig plan van mevrouw Klever, dat mag duidelijk zijn.
Maar laat niemand denken dat het zin heeft om het kabinet tot menselijkheid te vermanen. De wreedheid van het voorstel – mensen die op de vlucht zijn, onder andere voor dictatuur, onderbrengen in een dictatuur – is geen vergissing. De wreedheid is precies het punt. Mensen bang maken voor de hardvochtigheid waar Nederland ze aan onderwerpt als ze het wagen in Nederland een veilig heenkomen te zoeken, daar gaat het kennelijk om. Op op bovenstaande onderdrukkingspraktijken wijzen heeft nut om te laten zien hoe hardvochtig de junta van Schoof opereert en daarmee protest aan te wakkeren. Verwachten dat deze junta ontvankelijk is voor een beroep op medemenselijkheid is echter onzinnig.
Maar we hadden het over liegende, pardon, over zich versprekende ministers! Welnu. Minister Klever zei dat ze het voorstel om in Oeganda vluchtelingen wiens asielaanvraag is afgewezen, met de minister van buitenlandse zaken van Oeganda had besproken. Die minister, Ojongo geheten, bleek dat een dag later echter te ontkennen.(8) Het is niet onmogelijk dat niet Klever maar Ojongo niet de waarheid spreekt. Liegende politici zijn geen exclusief Nederlands verschijnsel, en bij de dictatuur die de Oegandese president Museveni uitoefent, past best een liegend bewindspersoon. Het is ook denkbaar dat de geachte excellenties elkaar niet helemaal nauwkeurig hebben begrepen. Maar gezien het gebrek aan waarheidsliefde die binnen de junta van Schoof tot norm is verheven, heb ik sterk de neiging om aan de woorden van Klever nog aanzienlijk minder geloof te hechten dan aan die van Ojongo.
Intussen heeft de optocht aan leugens, pardon ‘versprekingen’ waar ministers van Schoofs kabinet zich aan te buiten gaan, welhaast Trumpiaanse proporties aangenomen. Niet dat er consequenties uit volgen. Dat dan weer niet. Ze komen er gewoon mee weg. Laten we er maar niet van uitgaan dat dit kabinet over haar eigen gehannes gaat struikelen. Laten we er maar niet van uitgaan dat dit kabinet aan haar eigen verrotting ten gronde gaat. Laten we trouwens ook maar geen hoop vestigen op een snelle val van dit kabinet in de huidige context: nieuwe verkiezingen zouden de positie van het PVV-fascisme nog wel eens sterker kunnen maken dan die al is. Als we dit kabinet willen zien verdwijnen en tegelijk de opmars van dat fascisme willen terugslaan, dan wordt het tijd om te vechten. Afwachten, toekijken, leedvermakelijk mopperen en er verder het beste van hopen heeft de antifascistische zaak nog nooit veel goed gedaan.
Israël heeft haar moorddadige, verwoestende agressie uitgebreid van Gaza naar Libanon. Libanon ligt onder niet aflatende bombardementen van Israël. Daarmee beoogt de Israëlische staat onder meer verzetsbeweging Hezbollah zodanig te verzwakken dat ze ophoudt met het afvuren van raketten. Daarmee was Hezbollah begonnen in reactie op de bombardementen die Israël op Gaza lanceerde op 7 oktober, met de uitbraak van Palestijnse strijders als aanleiding en voorwendsel. Oftewel: Israël wil Hezbollah buiten gevecht stellen zodat des te makkelijker door kan gaan in Gaza. De gevolgen zijn in meer dan een opzichten desastreus.
Er is het snel oplopende aantallen slachtoffers van het Israëlische geweld in Libanon. Het aantal doden aldaar staat intussen op minstens 2100, aldus de Guardian op 11 oktober 2024.(1) De telling gaat vanaf 8 oktober 2023, toen Hezbollah dus met raketten begon te reageren op de genocide die Israël een dag te voren had gelanceerd in Gaza. ‘De meerderheid (van die doden dus) werden gedood sinds 23 september, toen Israël een nieuwe fase in haar oorlog tegen Hezbollah aankondigde’, zo voegde de Guardian er aan toe. Het aantal gewonden overtreft de 10.000, het aantal ontheemden loopt in de honderdduizenden. Wat Israël doet in Libanon is de zoveelste misdaad van die criminele staat.
Intussen heeft Israël daarbij ook tegen de haren van haar bondgenoten in Europa en de VS in weten te strijken. Niet door de moorddadigheid van haar luchtaanvallen op weerloze mensen in Libanon. Wel door bij haar bombardementen nu ook VN-militairen in gevaar te brengen, met aanvallen op twee achtereenvolgende dagen. ‘Zowel gisteren als vandaag raakten daarbij twee blauwhelmen gewond’, zo meldde de NOS op 11 oktober 2024.(2) De VN-troepen dragen blauwe helmen, vandaar ‘blauwhelmen’.
Natuurlijk spreekt Israël meteen van een vergissing. Erwin van Veen, werkzaam bij Clingendael als conflictdeskundige, trapt er niet in en noemt het ‘extreem onwaarschijnlijk’ dat het een ongelukje was. Hij legt uit: ‘“Het Israëlische leger weet op elke vierkante millimeter waar die posten (van de VN_troepenmacht, PS) zich bevinden, dat is allemaal afgekaart met Israël, en het is een zeer professioneel leger” vervolgt Van Veen. “Daarnaast schieten tanks niet zomaar perm ongeluk observatietorens kapot. Dus ik denk dat we die verklaring wel met een korreltje zout kunnen nemen”’.(3) Ja, dat lijkt me ook wel. Het zou mooi zijn als de pretentie dat al die dode kinderen, vrouwen en mannen per ongeluk geraakt worden door Israëlische luchtaanvallen die louter Hamas-strijders als doelwit hebben, vanaf dag een van de genocide in NOS-berichtgeving met met soortgelijke scepsis bejegend zou zijn, Dan zou je aan korrels zout niet genoeg hebben. Dan zouden hele treinladingen van dat hartige goedje nog niet toereikend zijn geweest.
Westerse en andere mogendheden zijn nu een beetje boos op Israël.(4) Frankrijk riep de Israëlische ambassadeur op het matje, Duitsland noemt ‘het beschieten van blauwhelmen “op geen enkele manier acceptabel”’, en dan zijn er nog de VS, China, Ierland. Daar is men ‘ernstig bezorgd’. Dat zal die dekselse Israëlische militairen leren, nietwaar?
Maar zelfs deze vertoning van boos- dan wel bezorgdheid steekt schril af tegenover hoe er op de genocide in Gaza momenteel wordt gereageerd, namelijk zo goed als niet. Vier gewonde blauwhelmen: een internationaal schandaalt(tje, en over twee dagen uit het nieuws, maar toch). Intussen: 41 doden door Israëlische luchtaanvallen in Gaza sinds de ochtend van 11 oktober, zo meldde het Aljazeera liveblog tegen de avond van diezelfde dag.(5) Het liveblog van de Guardian spreekt op basis van wat medische hulpverleners aan persbureau Reuters vertelden, van in minstens 61 doden’ vanwege ‘Israëlische luchtaanvallen over de Gaza-strook op vrijdag’, diezelfde 11 oktober dus.
Werden er Israëlische ambassadeurs teruggeroepen door Frankrijk vanwege deze nieuwe moordpartijen. Uitten VS, China, Ierland of welke mogendheid dan ook enige boos- dan wel bezorgdheid? Niets van gemerkt. De dagelijkse massamoorden die Israël pleegt, worden vermeld alsof het om verkeersinformatie gaat, of als weerbericht. Bij knooppunt Oudenrijn langzaam rijdend en stilstaand verkeer. Morgen wisselend bewolkt met af en toe bui. In Gaza eenenzestig doden bij luchtaanvallen. Dat idee. Gewonde blauwhelmen, dat is pas belangrijk, want die blauwhelmen, die horen bij ‘ons’. Zo werken koloniale prioriteiten. Zo werkt racisme.
En daarmee zijn we beland bij een ander giftig effect die de Libanese poot van de Israëlische oorlogspolitiek heeft beland: het trekt aandacht weg van Gaza. Het trekt aandacht weg van de slachtpartij die Israël daar op dagelijkse basis aanricht. Het trekt aandacht weg van de genocide die Israël pleegt tegen de Palestijnse bevolking van dat gebied. Terwijl mensen zich opwinden over een blauwhelm met een blauwe plek, moordt Israël ongestoord, ongehinderd en vrijwel ongezien verder. Laten we – terwijl we ons tevens keren tegen de Israëlische agressie in Libanon – ervoor zorgen dat we intussen de genocide in Gaza niet aan de aandacht ontsnapt. Laten we de druk opvoeren op Israël en al haar medeplichtigen. Laten we onze solidariteit escaleren tot effectieve strijd.
Racistische terreur! In Ughelen, nabij Apeldoorn, werd deze woensdag een bomaanslag gepleegd tegen een voormalige school die dienst moet gaan doen als noodopvang.
Intussen zien we berichten over de sluiting van Bed Bad en Brood voorzieningen in diverse steden die de kosten zelf niet willen dragen, om te beginnen Rotterdam. In meerdere plaatsen zijn haatcampagnes gaande tegen de komst van AZC’s of de komst van statushouders in een wijk. Fascisten overal zien hun tijd gekomen met een fascistische regering op het pluche.
We hebben een grote racisme crisis. En die racisme crisis is gevoed door jarenlange haatzaaierij vanuit Den Haag, systematisch van versterking voorzien door de media. Het heeft een flinke zet gekregen van politici en partijen die zich ooit nog links konden noemen maar mee naar rechts zijn opgeschoven in plaats van tegengas te bieden. Verwacht niets van de politiek. Al jaren zijn ze bezig met het mensen op straat gooien en dwingen tot een zwervend bestaan zonder medische zorg of andere hulp, het systematisch sluiten van vrijkomende ruimte om vluchtelingen te huisvesten en dan roepen dat ‘asielzoekers’ zo ‘crimineel’ zijn, waarbij de term voor niet-Neederlanders heel anders gehanteerd wordt dan voor ‘asielzoekers’. Apartheid is er allang. Apartheid door verschil van behandeling (de ene overlast is de andere niet) en klassenjustitie. Zogeheten ‘burgerwachten’ doen de rest met goedkeuring van de geüniformeerde knokploegen. Veel van ons weten het, en we zien het geweld van staatswege en op straat toenemen. Maar wat gaan we doen?
We worden momenteel overladen door slecht nieuws en de dreiging van fascistische maatregelen en straatacties van nazi’s. Of het nu is om het klimaat, de steun voor genocide door Israël, controle en repressie op demonstraties, of de geplande noodtoestand om het recht op asiel te vernietigen, het is slecht nieuws all around. Ik zie mensen verlammen. Afwachten. Hopen dat het meevalt. Ik zie mensen ook knokken en gedwongen worden om keuzes te maken. En ik ben een van die mensen.
Maar hoop kunnen we slechts putten uit strijd, niet uit afwachten en twijfelen.
Laten we de straat op gaan. Eigen initiatief nemen en ons laten zien. Laten we niet wachten tot er weer een tweede kamer fittie over een tweet naar buiten komt en op social media blijven hangen om daar te reageren. Laten we niet afwachten tot de fascisten klimaatactivisten in elkaar gaan slaan omdat ze op een weg zitten. Zoek ze op, zoek ze uit, dat ze weten dat wij weten wie het zijn. Ga in de aanval.
Wat we nodig hebben is ook: kleinschalig en lokaal samenkomen en tegelijk landelijk georganiseerd zijn, zodat we elkaar snel vinden en steunen. Het is broodnodig ons te laten zien en bereikbaar en vindbaar zijn. Solidariteit moet je niet met een lampje hoeven zoeken als je op straat rondzwerft.
Laten we niet aarzelen onszelf en anderen te verdedigen. Het wordt tijd dat we ons trainen in (al dan niet offensieve) zelfverdediging en al doende contacten leggen. Het is zaak niet te wachten op de zoveelste manifestatie met een stoet aan sprekers. Je kan elke dag elke week wanneer je maar wilt in eigen woonplaats de straat op. En waarom zou je nog demo’s aanmelden? Dat kost tijd en verlangt maar weer van ons dat we ons houden aan eisen en voorwaarden die aan demonstraties op voorhand worden gesteld. Wat nou, geen gezichtsbedekking?!
Volgens mij ben ik lang niet de eerste en de enige die zulke dingen zegt. Maar waarom is het dan nog zo stil op straat? Het ontbreekt ons niet noodzakelijk aan moed. Kijk maar naar die vrouw die helemaal alleen rode verf op de zionistenvlag wist te gooien. Kijk maar naar de vele bezettingen en blokkades van het afgelopen jaar. Maar nog is het te stil, te aarzelend.
Wat we nodig hebben is verzet. Directe actie. Daaraan vooraf en parallel gaat het opbouwen van onze structuren. Antifascisme moet overal zichtbaar zijn op straat. Van de sticker op de lantaarnpaal en graffiti op een muur tot demonstraties en het tegenhouden van ontruimingen en deportaties. Van het kraken van panden tot het uitdelen van eten en andere middelen om te bestaan. Alles wat meteen verandering brengt is al goed, al is het maar in het leven van een persoon op een moment. Het zal groeien, als we dat gaan doen. Intussen: haal weg de uitingen van racisme, de spandoeken tegen AZC’s. Verwijder extreem rechtse propaganda. Fascisme maken we maar beter snel onzichtbaar, ontdaan van elke poging om voor haat te mobiliseren.
Waar fascisten bommen leggen, leggen wij verbanden. Waar fascisten alles afbreken, bouwen wij het op. Wat fascisten opbouwen, breken wij weer af. Steen voor steen. Muur voor muur. Hek voor hek. Wie de straat niet op kan, helpt op een andere manier. In de strijd tegen fascisme kan iedereen iets doen. Netwerken bouwen om mensen in veiligheid te brengen, grenzen over desnoods. Niets is onmogelijk als we het willen. Aan wetten hoeven we ons niks gelegen te laten liggen, ze staan ons in de weg, maar dat is enkel praktisch, niet moreel. Wetten zeggen niets over wat goed of slecht is, alleen maar iets over wat de staat en de kapitalisten wel of niet aanstaat.
Dus..
Breek de wet Breek de staat Organiseer je tegen haat Want op een dag Is voedsel uitdelen al strafbaar En dan Is het te laat.
Joke Kaviaar, 9 oktober 2024
Reacties uitgeschakeld voor [Artikel Joke Kaviaar]/Wacht niet af, kom in verzet!
‘21 En Aäron zal beide zijn handen op het hoofd van den levenden bok leggen, en zal daarop al de ongerechtigheden der kinderen Israëls, en al hun overtredingen, naar al hun zonden, belijden; en hij zal die op het hoofd des boks leggen, en zal hem door de hand eens mans, die voorhanden is, naar de woestijn uitlaten.
22 Alzo zal die bok op zich al hun ongerechtigheden in een afgezonderd land wegdragen; en hij zal dien bok in de woestijn uitlaten.
23 Daarna zal Aäron komen in de tent der samenkomst, en zal de linnen klederen uitdoen, die hij aangedaan had, als hij in het heilige ging, en hij zal ze daar laten.”
Dat er van dit Fascistenkabinet [PVV/VVD/BBB/NSC] weinig goeds te verwachten was, had ik van meet af aan al door en
met mij natuurlijk andere strijdbare mensen [1]
Van meet af aan-hoe kan het ook anders, met de fascistische
PVV als HoofdSpeler [2]] een Aanval op Vluchtelingen [3]
Aanval [dat zit ook in het DNA van Fascisten [4] op
de Vrije Pers! [5]
En zo werd de Giftige Cocktail, die Fascisme en
Vreemdelingenhaat is en waarvan Wilders en consorten
al zo vaak en zo ”overtuigend” blijk hadden gegeven [6],
door die PVV regeerdeelname [wat het tot Fascistenkabinet
maakte] steeds meer ”Dagelijkse Kost” ….[7]
Met Law and Order Man Dick Schoof [voormalig Hoofd van de AIVD, van de IND en Nationaal Coordinator Terrorismebestrijding] aan het Roer [8]
Echt een premier, die bij Fascist Wilders in de smaak valt!Ik kan het niet laten schrijver en activist Peter Storm teciteren, die het mooier heeft verwoord dan ik hierboven heb gedaan:”
En waar we nog wat lacherig konden doen bij het vooruitzicht van Plasterk als premier, is het lachen ons bij het vooruitzicht van Schoof toch echt wel vergaan, mag ik hopen. Wat deze man allemaal ook is, incompetentie is niet wat hem kenmerkt. Zijn staat van dienst als chef van spionnendienst AIVD, top terreurbestrijder als NCTV-baas, als baas van de IND een beroepsvijand van vluchtelingen, maakt hem een doodenge figuur die achter zijn partijloosheid een keiharde rechts-repressieve en racistische houding verbergt. Nee, de lacherigheid hoort ons bij de nadering van zijn junta allang verdampt te zijn” [9]
En natuurlijk begon PVV leider Wilders, gevolgd door
de op 2 juli beedigde Minister Faber, ”befaamd” allochtonen
jager en Omvolkings Profeet [excusez le mot][10], te oreren over ”het strengste asielbeleid ooit” [11], waarbij genoemde
Faber ook maar direct, weliswaar met als dekking het kabinet Schoof [12] een ”asielcrisis” uitriep, waarvan zij overigens weer terug moest komen. [13]Want al gauw werd duidelijk, dat dat maar niet zomaar gaat,wil je niet in botsing komen met Brussel/EUZie daarvoor noot 14Maar dat we wat betreft de War on Refugees niet zo makkelijk van Faber en het Kabinet Schoof zouden afkomen,zullen we in de loop van dit Artikel zien
VLUCHTELINGENPLANNEN KABINET: We zagen het al in het tussen de vier coalitiepartijen gesloten het Hoofdlijnenakkoord ”Hoop, Lef, Trots” [15][ja Lef moet je zeker hebben met dergelijke Plannen…]De plannen op het gebied van Migratie en Asiel”Grip op Migratie” genoemd, beloofden weinig goeds [16]En dat is uiteindelijk teruggekomen in het Regeerprogramma,Kopje ”Asiel en Migratie” [17]Voor het bespreken van die Mitrailleur op Vluchtelingen eerst dit: FOCUS OP ASIELOp bijna ongezonde wijze wordt het Migratie Themavrijwel geheel gefocust op Asiel, terwijl de Migratieketenslechts voor 11 procent uit asielzoekers bestaat. [18]Het grootste deel zijn arbeidsmigranten [19]We kennen het gehits van Wilders en co [20] enook de relatief overdreven aandacht van beleidspoliticivoor een kleine, maar hinderlijke groep ”Veiligelanders” [21],waardoor de indruk wordt gevestigd, dat asielzoekers inhet algemeen voor overlast en Ellende zorgen.Quod non [wat niet zo is, Latijn] [22]Wanneer die Beeldvorming zo jarenlang doorgaaten vaak Halve Waarheden worden verkondigd [23]worden the Hearts and Minds rijp gemaakt voorwat het Kabinet Schoof, met Minister Faber voorop [24]nu aan het doen is:Het oorlog voeren tegen asielzoekersHet tot zondebok maken van asielzoekersHet creeren van asielzoekers als de Grote Vijand….. ASIELCRISIS I, GEEN ASIELCRISIS, MAAR OPVANGCRISIS Dat Zondeboksyndroom van het Schoof Kabinet zie je aldirect terug in het Regeerprogramma kopje ”Asiel en Migratie” [25], waarbij de indruk wordt gewekt, dat met de komstvan vluchtelingen een Grote Ramp over Nederland wordtuitgestort.Dat ik niet overdrijf, blijkt uit het Beginstukje ”Asiel en Migratie”’Citeer:”
Nederland kan de grote instroom van asielzoekers niet aan. Aanvragen kunnen niet tijdig worden verwerkt en de asielopvang zit overvol. De mensen die recht hebben op bescherming kunnen niet doorstromen en van de asielzoekers die niet mogen blijven, vertrekt een deel niet uit Nederland. Een deel van de asielzoekers veroorzaakt grote overlast. De kosten voor de asielopvang stijgen exponentieel door allerlei vormen van noodopvang. Kortom: het Nederlandse asielsysteem is in de huidige vorm onhoudbaar. Daarom zet dit kabinet in op een breed pakket aan maatregelen om het asielstelsel ingrijpend te hervormen, de instroom te beperken en de asielketen per direct te ontlasten. Waar nodig zet het kabinet in op het hervormen van (Europese) regels en internationale verdragen.” [26]
Maar alle zaken worden op een hoop gegooid:
Instroom asielzoekers, vastgelopen opvang,
overlast delen asielzoekers, kosten asielopvang.
Dat bijvoorbeeld die opvang is vastgelopen, heeft]
niet zozeer te maken met het ”grote” aantal asielzoekers, maar met het feit, dat vroegtijdig asielzoekerscentra worden gesloten, door
bezuinigingen bij de IND, door de
woningnood, waardoor Statushouders [erkende asielzoekers] niet kunnen doorstromen [27]Dat is niet de schuld van de vluchtelingen, maardoor het Falen van het asielsysteem.En dat is zo in jaren gegroeid. Zo ook de Ter Apelcrisis:Gesuggereerd wordt, als je die in het gras slapendemensen ziet, die in Ter Apel niet terecht kunnen, dat ereen overvloed aan vluchtelingen naar Nederland komt.In werkelijkheid ligt het probleem bij het feit,dat door de woningnood erkende Statushouders geenwoning kunnen krijgen en daardoor in Ter Apel blijven,waardoor nieuwe asielzoekers daar nietgehuisvest kunnen worden [28] Het is dus terecht, wat Vluchtelingenwerk stelt:Er is geen ASIELCRISIS, zoals de Bende van Schoof wilsuggereren [29], maar een OPVANGCRISIS [30], omdat het probleem niet zozeer is de grotere INSTROOM, maarde DOORSTROOM [31] ASIELCRISIS II/PLANNEN FASCISTENKABINET MET DEVLUCHTELINGEN Door alle Stoere Taal van de Schoof Bende, minister Faber voorop over het uitroepen van een asielcrisis,noodwetgeving en wat dies meer zij [32] [daarover later] zou je bijna de Schoof nare plannetjes met de asielzoekers vergeten:Hier een Grip eruit [niet volledig uiteraard, dan zie je door de Bomen het Bos niet meer]IK NOEM UIT HET ENGE REGEERAKKOORD:
Het afschaffen van de asielvergunning voor onbepaalde tijd, vooruitlopend op structurele wijziging via het asielhervormingspakket;
Schrappen van de mogelijkheid tot nareis met meerderjarige kinderen;
Strengere toets nieuwe feiten en omstandigheden;
Verwijtbaarheidstoets bij opvolgende aanvragen;
Wettelijke mogelijkheid om aanvragen als kennelijk ongegrond af te wijzen als vreemdelingen niet op gehoor verschijnen.
EN
Dit kabinet voert een tweestatusstelsel in met strikte voorwaarden op het gebied van gezinshereniging en een zo smal mogelijke invulling van het kerngezin. De hoofdregel voor subsidiair beschermden wordt dat gezinshereniging alleen mogelijk is wanneer de referent woonruimte, een stabiel en toereikend inkomen heeft en wanneer hij minimaal 2 jaar een verblijfstatus heeft. Dit betekent een beperking van het aantal mensen dat recht heeft om in te reizen [33]
Ik weet natuurlijk niet, wie dit leest, maar iedere
lezer die elementaire rechten hoog houdt, zal het
met mij eens zijn, dat deze voorstellen en
plannen een aanslag zijn op fundamentele rechten:
Meerderjarige kinderen in een gevaarlijk gebied
aan hun lot overlaten, afwijzing niet op grond van
criteria, maar omdat je niet ter zitting verschijnt, de
invoering van het tweestatusstelsel, de enge nareisbeperking voor de subsidiair beschermden en de afschaffing
van de verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd. [34]
Even over dat Tweestatusstelsel:
Dat houdt in, dat er onderscheid wordt gemaakt
tussen asielzoekers op grond van hun status [35]
Ik citeer hier voor het gemak de site Verblijfblog:
” Binnen het Europese en Nederlandse vreemdelingenrecht zijn er twee gronden om asiel te verlenen: asielzoekers die vallen onder de vluchtelingendefinitie van het VN-vluchtelingenverdrag en asielzoekers die subsidiaire bescherming ontvangen. Asielzoekers die vallen onder de vluchtelingendefinitie hebben gegronde vrees om te worden vervolgd wegens hun ras, religie, nationaliteit, behoren tot een bepaalde sociale groep of politieke overtuiging. Te denken valt aan vervolging van etnische groepen, politieke dissidenten of mensen die vanwege hun seksuele voorkeur risico lopen op de doodstraf. Ontvangers van subsidiaire bescherming, daarentegen, ontvluchten een bedreiging van hun leven of persoon als gevolg van willekeurig oorlogsgeweld.” [36]
Nu worden vluchtelingen, of het nu ”Vluchtelingenverdrag vluchtelingen [persoonlijke vervolging] of oorlogsvluchtelingen zijn [subsidiair beschermden] gelijk behandeld, het zgn Eenstatusstelsel.
Wanneer het Tweestatusstelsel wordt ingevoerd, komt het
erop neer, dat oorlogsvluchtelingen [subsidiair beschermden] minder rechten hebben dan Verdragsvluchtelingen [waarbij sprake is van persoonljke
vervolging op grond van het Vluchtelingenverdrag]
Deze rechtsongelijkheid zie je vooral bij de
Gezinshereniging, die nu wel heel moeilijk
wordt gemaakt
” De hoofdregel voor subsidiair beschermden wordt dat gezinshereniging alleen mogelijk is wanneer de referent woonruimte, een stabiel en toereikend inkomen heeft en wanneer hij minimaal 2 jaar een verblijfstatus heeft. Dit betekent een beperking van het aantal mensen dat recht heeft om in te reizen”
[37]
Tel uit je Verlies.
Zie ook wat de site ”Verblijfblog” daarover schrijft [38]
En dan die afschaffing van de verblijfsvergunning voor
onbepaalde tijd [39]
Wat betekent dat in de praktijk?
Het grote Voordeel van een verblijfsvergunning voor
onbepaalde tijd is, dat het geen invloed heeft op
de verandering van de situatie in het herkomstland.
Met andere woorden:
Het [verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd] kan niet ingetrokken worden, als de situatie
in het herkomstland zich in gunstige zin ontwikkelt [bijvoorbeeld, einde aan de oorlog, etc]. [40]
Dat geeft rust en rechtszekerheid en geeft vluchtelingen de kans en motivatie, goed te
integreren en een bestaan op te bouwen.
Maar met afschaffing wordt die zekerheid ondergraven, want als iedere keer opnieuw je recht
op verblijf moet worden beoordeeld, leidt dat niet
alleen tot onzekerheid en stress, maar ontneemt het
de mogelijkheid en de motivatie, een stabiel
bestaan op te bouwen en goed te integereren.
Het heeft iets van een uitgestelde foltering.
Iedere keer druk en onzekerheid doet iets met
het welzijn van mensen en heeft veel weg van
een sadistisch spelletje, omdat mensen dan
zo altijd blijven ”bungelen”
Hoe kan je dan een stabiel bestaan opbouwen.
Hoe zit het met de schoolopleiding van de kinderen,
met werk?
Met je toekomst?
Staat er niet in het door Nederland ondertekende
Kinderrechtenverdrag, dat bij alle beslissingen in
de eerste plaats rekening gehouden moet worden
met de belangen van het kind? [41]
De afschaffing van die verblijfsvergunning voor
onbepaalde tijd lijkt mij nogal in strijd
met de belangen van het kind!
Zie voor meer Nare Plannen, noot 42
ASIELCRISIS III/NOODWETGEVING,OPT OUTS, OPROEPENVAN ANGSTBEELDEN Dat dit geen ”gewoon” kabinet is, zoals al die kabinetten
daarvoor, heb ik al eerder betoogd, vanwege de regeringsdeelname van de fascistische PVV [43]
En wat het Ware Karakter van dit Kabinet is, is
niet alleen te zien aan hun obsessie met de ”asielcrisis”
[44], maar ook aan de manier waarop zij hun maatregelen
denken door te drukken.
Namelijk……door het Parlement buitenspel te zetten:
HOE?
Door gebruik te maken van het ”Staatsnoodrecht” [45]
In geval van de eerder uitgeroepen
”asielcrisis” [46] houdt dat in, dat [een beetje
juridische taal allemaal, maar noodzakelijk voor het begrip], dat de artikelen 110 en 111 van de Vreemdelingenwet worden ”geactiveerd”
[47]
Die artikelen 110 en 111 houden in de
”uitzonderingsbepaling” in de Vreemdelingenwet [48], waarmee de hoofdstukken 1 t/m 7 van de Vreemdelingenwet [in feite de
Vreemdelingenwet [49] tijdelijk overboord
kunnen worden gezet [50]
Dit geschiedt dan bij Algemene Maatregel van Bestuur, een besluit van de regering, zonder dat het Parlement daar iets over te zeggen heeft [51]
De procedure is als volgt: artikel 110 van de Vreemdelingenwet bepaalt dat artikel 111 in werking kan worden gesteld bij koninklijk besluit, op voordracht van de minister-president. Daarna moet een voorstel voor een zogenoemde ‘voortduringswet’ aan de Tweede Kamer worden gezonden. Als dat wetsvoorstel wordt verworpen, dan moet de inwerkingstelling van artikel 111 weer ongedaan worden gemaakt. [52]
Hierop kom ik terug
NOODRECHT/IN CAUDA VENENUM /”ONVERWIJLD”
Over de commotie die hierover in de Tweede Kamer terecht ontstond, zometeenmeer.Eerst dit:De op de achtergrond immer aanwezige Aanjager van het Fascistenkabinet enLeider van de fascistische PVV [53] beweerde, dat het parlement helemaal nietwerd gepasseerd:
Ik citeer uit het Leidsch Dagblad:”„Hoe vaak moet ik het nu nog zeggen”, vroeg Wilders zich af. Hij voerde aan dat de Tweede Kamer zelf de mogelijkheid tot crisiswetgeving in de Vreemdelingenwet heeft vastgelegd. In artikel 110 van de Vreemdelingenwet staat dat de premier bij „buitengewone omstandigheden” delen van de wet buiten werking kan stellen. Vervolgens moet „onverwijld”, oftewel meteen, een wet naar de Tweede Kamer worden gestuurd. Wordt die wet verworpen, dan is ook het besluit van de premier niet meer geldig.” [54]
Wat Wilders zegt lijkt plausibel, maar er zit een Addertje in het gras en dat steekt in het woord ”onverwijld”Want in tegenstelling tot wat Wilders beweert [en wat misschien menigeen ook zou denken] wil ”onverwijld” niet zeggen ”meteen” [55]En dat is nu direct het ”Addertje onder het gras” of anders gezegd:”In Cauda Venenum” [Latijn voor ”In de staart zit het venijn] [56]
Want, zo lees ik in een juridisch artikel:[Ik citeer]”Als de minister betoogt dat ‘onverwijld’ een bepaalde duur vergt, een paar dagen bijvoorbeeld, kunnen er intussen allerhande, mogelijk niet terug te draaien maatregelen genomen worden omdat alle voorschriften van de Vreemdelingenwet buiten spel zijn gezet”'[57]Dus weliswaar moet die uitzonderingsbepaling van de Vreemdelingenwet [artikelen 110 en 111] aan de Tweede Kamer worden voorgelegd, maar aangezien dat niet stante pede [Latijn voor ”op staande voet”] [58] hoeft en er mogelijk enige dagen overheen kunnen gaan, KUNNEN ER AL NOODMAATREGELENGENOMEN WORDEN, die afwijken van de Vreemdelingenweten ook al stemt de Kamer tegen, DIE MOGELIJK NIET TERUG TE DRAAIEN ZIJN! [59]DAT is het Vuile van dit Zaakje!
Maar los van het feit, dat de Kamer dus pas ”achteraf” kan
meepraten [waarna er al maatregelen kunnen zijn genomen], is
het activeren van dat noodrecht ook inhoudelijk een probleem:
Want zoals deskundigen mij leren is er geen reden om dat noodrecht de activeren, omdat er geen sprake is van een
”uitzonderingssituatie” in de zin van de Vreemdelingenwet. [60]
Onder een uitzonderingssituatie wordt bijvoorbeeld
een oorlog of natuurramp verstaan [61]
Ook bleek uit latere stukken, dat de inzet van dat noodrecht
door ambtenaren was
afgeraden, omdat er ”geen sprake was van een noodsituatie die de activering van artikel 110 en artikel 111 Vreemdelingenwet rechtvaardigt” [volgens de ambtenaren van het Ministerie
van Binnenlandse Zaken” en ””Omdat het twijfelachtig is dat thans sprake is van buitengewone omstandigheden die noodzaken tot activering” [volgens de ambtenaren van het Ministerie van Justitie] [62]
OPT-OUT/ASIELHITSERIJ Om trouwens-los van dat hele Noodwet Drama, de fascistische asielhitserij te illustreren, had [PVV] ministerFaber van Asiel en Migratie er geen gras over laten groeienen, comform de afspraken in het Hoofdlijnenakkoord [63] ineen Brief aan de Europese Commissie geschreven, dat Nederland een opt-out wil, als er een nieuw Europees Verdrag komt. [64]Op zich puur symboolpolitiek [zo’n nieuw Verdrag is nog niet aande orde] en zoals ik al schreef ”asielhitserij”Want zelf merkt Faber daarover op:[Ik citeer NOS]””
In een toelichting erkent Faber dat het verzoek voor een opt-out “iets van de lange adem” is. Maar ze wil zich daardoor niet laten weerhouden. De vraag om een opt-out is volgens haar een signaal dat Nederland het anders wil gaan doen. “Ik wil ook proberen andere lidstaten mee te krijgen om beweging te krijgen in het migratiedossier.” [65]
De Europese Commissie heeft Faber dan ook meegedeeld, dat aangezien er geen sprake is van een
nieuw verdrag, de Europese regels op Nederland van toepassing blijven [66]
Maar daar ging het Faber ook niet om.
Zaak was:
Opnieuw stemmingmakerij tegen asielzoekers
COMMOTIE IN TWEEDE KAMER OM ”NOODWET”
”IK HEB TWEE WOORDEN, ARTIKEL 68 VAN DE GRONDWET”
Aan Drama geen gebrek, in het debat tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen…..
Natuurlijk was te verwachten dat de Tweede Kamer en zeker de oppositie, die Fascistenkabinet pogingen
om via een noodwet op Asiel de Tweede Kamer, althans tijdelijk, buitenspel te zetten [67] niet zonder slag of stoot zou laten passeren.
EN DE KAMER KWAM IN ACTIE!
Zij wilde inzage in de stukken, die hebben geleid tot het besluit om
staatsnoodrecht in te roepen [68]
Want zoals mevrouw Bikker [fractieleider Christen-Unie] terecht opmerkte
”Dit is een ernstige zaak” [69]
Aanvankelijk weigerde Schoof de stukken [70], maar moest wel zwichten
nadat er een Kamermeerderheid was, omdat tijdelijk NSC fractievoorzitter
