Deze foto van de tweede grote vrouwenmars in Paramaribo, vorige week donderdag, is nu pas naar buiten gekomen. De politie dreef de betogers op het onafhankelijkheidsplein uiteen. (Nieuws van de Dag, 22 december 1982)DAPPERE VROUWEN, DIE NA DE DECEMBERMOORDEN,HET AANDURFDEN DE STRAAT OP TE GAAN OM TE PROTESTEREN!http://kennisaanval.blogspot.com/2012/01/revolutie-in-suriname.html‘
Kort voor Kerstmis overleed ex president Desi Bouterse op 79 jarige leeftijd.
En vrijwel direct na zijn overlijden kreeg hij door vogels van diverse pluimage,
een bijna ‘heiligenstatus” toebedeeld.
Zo werd er in de Nationale Assemblee [het Surinaamse parlement], gesproken
over Bouterse als ”moedige leider”, ”grote zoon” en ”inspirerend”
Anderen weer zagen hem als ”volksheld”, de man, die sociale hervormingen
doorvoer en ”vocht” voor de armen.
Er werden herdenkingsbijeenkomsten georganiseerd, zowel in Suriname
als in Nederland en een niet onaanzienlijk aantal mensen liet hun tranen
de vrije loop, en memoreerde zijn sociale inzet.
Nu was het inderdaad zo, dat tijdens de regeerperiode
van Bouterse als president een aantal sociale verbeteringen is doorgevoerd,
die in een arm land als Suriname zeker verlichting boden, maar er werd
onverantwoordelijk met ’s lands financiele middelen omgesprongen, waardoor
Bouterse Suriname na twee regeerperioden praktisch bankroet achterliet.
Daarbij verrijkte hij zichzelf en zijn politieke vrienden enorm, waardoor hij
het Surinaamse volk schandalig heeft bestolen.
Dat zouden de mensen zich moeten realiseren, nog afgezien van de
ellende, die hij over duizenden jongeren heeft gebracht door de openstelling
van Suriname voor de drugshandel.
Maar er is meer:
Bouterse verscheen op Suriname’s politieke toneel als leider van de
militaire coup op 25 februari 1980, waarmee hij het democratische staatsbestel
omverwierp.
Na een aanvankelijk vals-vriendelijk gezicht kwamen al snel kwalijke
mensenrechtenschendingen:
De dood, na een verdacht politieverhoor van would be tegencouppleger de Surinaamse ex KNIL militair Ormskirk [1980], arrestatie en opsluiting zonder vorm van proces van voormalige politieke leiders, de executie van de gewonde op een brancard liggende tegencouper sergeant majoor Hawker [maart 1982],
met als dieptepunt de standrechtelijke executie van 15 politieke tegenstanders
van het militaire regime Bouterse, de zgn Decembermoorden.
Niet uitvlakken wil ik hier het moedige verpleegstersprotest daags na de Decembermoorden
Ook overleed een voormalig medestander en rechterhand van Bouterse,
majoor Horb onder verdachte omstandigheden in een politiecel [1983]
Bouterse c.s. vestigden een dictatuur, die zou voortduren tot de eerste verkiezingen in 1987.
In de met Brunswijk [leider Junglecommando] uitgevochten Binnenlandse Oorlog zijn in het marrondorp Moiwana onder verantwoordelijkheid van
Bouterse als legerbevelhebber meer dan 39 burgers gedood. Een massaslachting dus.
Na een aantal jaren richtte D. Bouterse zijn partij de NDP op, maakte
zich populair door mooie toespraken en enkele doorgevoerde sociale verbeteringen.
Laat niet onverlet, dat Bouterse en co zich schuldig hebben gemaakt aan
foltering, diefstal, executies en massamoord/Misdaden tegen de menselijkheid.
Vanwege de ”heiligverklaring” van Bouterse is dit Stuk geschreven.
Opdat zijn misdaden en het rampzalige stempel, dat hij op Suriname heeft
gedrukt, niet worden vergeten.
Astrid Essed
Amsterdam
Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed aan Suriname Herald/[Ingezonden Stuk]/Desi Bouterse geen ”volksheld”/Dief/Dictator/Misdadiger tegen de menselijkheid
maandag 6 januari 2025. Bij deze nog de beste wensen voor wie dit leest!
Een citaat uit verslaggeving van Aljazeera, gedateerd 5 januari 2025: ‘Israëlische troepen hebben in Gaza 88 Palestijnen gedood in een enkele dag. Ze bombardeerden de enclave meer dan 100 keer in slechts drie dagen, waarbij ze meer dan 200 Palestijnen doodden, waarvan vrouwen en kinderen het merendeel van de slachtoffers uitmaakten.’(1) Tweehonderd Palestijnen door Israël gedood. In drie dagen tijd.
De NOS schrijft, op dezelfde 5 januari: ‘Israëlische luchtaanvallen in Gaza hebben dit weekend aan 102 Palestijnen het leven gekost, zeggen Palestijnse medici’.(2) The Guardian, enkele dagen eerder, op 3 januari: ‘Gaza’s bureau voor burgerbescherming zei dat er vrijdag 30 mensen gedood waren in Israëlische luchtaanvallen’.(3) Of deze 30 doden onder de 200 slachtoffers vielen waar Aljazeera melding van maakte, is niet duidelijk. Of ze vallen onder de 102 omgebrachte mensen die door de NOS worden gemeld evenmin. Wat wel heel duidelijk is: Israëlische aanvallen jagen dag na genocidale dag tientallen, vaak vele tientallen, Palestijnen de dood in. Nogmaals: dag na dag na dag.
Het zijn niet alleen bommen en raketten waarmee Israël Palestijnen vermoordt. De staat Israël stelt de Palestijnen in Gaza bloot aan honger, door de toevoer van voedsel zeer moeilijk te maken. De staat Israël stelt Palestijnen bloot aan ziekte door hetzelfde te doen met medicijnen, en door keer op keer ziekenhuizen aan te vallen. De staat Israël stelt Palestijnen bloot aan snerpende kou, doordat er vanwege de eindeloze luchtaanvallen amper nog een gebouw overeind staat waar mensen veilig beschutting kunnen vinden. Dus wonen mensen in intussen tot de draad versleten tenten. Die kou eist inmiddels slachtoffers: acht baby’s zijn inmiddels door onderkoeling omgekomen,(4) en hetzelfde geldt ook al voor een hulpverlener.(5) Vermoord door een Israël dat van geen ophouden weet.
The Guardian geeft een glimp van hoe mensen op Gaza zich moeten zien te redden: ‘Je raakt de zijkant van deze tenten aan, en alle kakkerlakken komen er uit, en alle insecten schieten weg, en nu in de winter zijn de tenten overstroomd, ze hebben slangen er in, er zitten ratten in, het water komt naar binnen, en mensen slapen op de grond terwijl het water op hun hoofden druppelt in de vrieskou’. Aldus Louise Wateridge, werkzaam voor de VN-hulpverlening aan Palestijnen in Gaza.(6)
Niet iedereen in Gaza heeft het even beroerd, trouwens. Voor Israëlische soldaten die even moete uitrusten van hun moordenaarswerk zijn riante voorzieningen getroffen. In Common Dreams wordt een zekere David Turjeman geciteerd, ‘hoofd van de voedingsdienst voor het Southern Command van de IDF’ (de Israëlische militaire moordmachinerie dus): ‘Je weet dat dit Gaza is, toch? Maar we hebben hier een thuisgevoel gecreëerd, met ijskoffie, espresso, toast, sahkshuka, vers fruit en zelfs roomeis op warmere dagen.’ Er is geestelijke gezondheidszorg beschikbaar, tandheelkundige zorg en zelfs massage.(7) Een ‘thuisgevoel’ voor die koloniale bezettingstroepen, terwijl de rechtmatige bewo0ners van huis en haard door precies die koloniale bezetters van huis en haard worden geterroriseerd en de dood in gejaagd. Common Dreams haalt de in formatie uit Ynet, een Israëlisch mainstream mediakanaal, waar zoiets dus kennelijk zonder merkbare schaamte wereldkundig wordt gemaakt.
Weinig wijst er op dat Israël voornemens is haar genocide snel stop te zetten. Erger: er zijn in de Israëlische politiek stemmen hoorbaar die de moordpartij nog verder willen intensiever. Mondoweiss, een kritische en momenteel onmisbare website over wat er in Palestina gebeurt, kwam op 4 januari 2025 met het volgende: ‘Op 31 december stuurden acht wetgevers van de regeringscoalitie in de commissies voor Buitenlandse zaken en Defensie een brief naar minister van defensie Israel Gatz waarin ze er bij hem op aandrongen om het beleg van Gaza te intensiveren – niet alleen in het noorden, maar in het hele territorium.’(8)
Het idee is kennelijk om iedereen in de ene zone na de andere tot vertrek te dwingen. Wie achterblijft, is dan legitiem doelwit. Intussen zou dan de complete toevoer van voedsel en water moeten worden afgeknepen, en alle energiebronnen en-toevoer moeten worden vernietigd. Plus: ‘Eliminatie-op-afstand van iedereen die zich in het gebied zonder witte vlag beweegt tijdens de dagen van effectief beleg’. ‘Eliminatie-op-afstand’, dat klinkt als: net zo lang bommen op het gebied gooien tot er niemand meer in leven is.
Dit is dus een voorstel van acht parlementsleden, geen officiële politiek. Maar je krijgt de indruk dat een wat slordige rommelige versie van deze aanpak intussen al min of meer beleid is. Met af en toe wat uitzonderingen op de uitroeiingsregels, zodat Israël-supporters kunnen schermen met de alom bekende humanitaire zorgzaamheid van Israël, en het Witte Huis zo ongestoord mogelijk wapens blijft sturen en Israël haar genocide kan voortzetten tot er geen Palestijn in Gaza meer in leven is.
Want daar gaat het onmiskenbaar naar toe als er aan de systematische moordpartijen geen einde wordt gemaakt. Nu al is de Palestijnse bevolking van Gaza naar schatting met 6 procent gedaald: 100.000 mensen zijn uit het gebied vertrokken, en pakweg 55.000 mensen leven niet meer. Met die cijfers kwam het Palestijnse Centraal Bureau voor de Statistiek op nieuwjaarsdag 2025.(9). Uit de aantallen waarmee ik dit artikel opende, blijkt dat het tempo waarmee Israël haar genocide doorzet de laatste tijd niet bepaald de neiging heeft s om snel te dalen. Dat we alles op alles horen te zetten om aan deze massamoordpartij – en dus ook aan de Nederlandse medeplichtigheid daar aan – een einde te maken, mag duidelijk zijn. De urgente vraag is: hoe?!
Amnesty International’s research has found sufficient basis to conclude that Israel has committed and is continuing to commit genocide against Palestinians in the occupied Gaza Strip, the organization said in a landmark new report published today.
The report, ‘You Feel Like You Are Subhuman’: Israel’s Genocide Against Palestinians in Gaza, documents how, during its military offensive launched in the wake of the deadly Hamas-led attacks in southern Israel on 7 October 2023, Israel has unleashed hell and destruction on Palestinians in Gaza brazenly, continuously and with total impunity.
“Amnesty International’s report demonstrates that Israel has carried out acts prohibited under the Genocide Convention, with the specific intent to destroy Palestinians in Gaza. These acts include killings, causing serious bodily or mental harm and deliberately inflicting on Palestinians in Gaza conditions of life calculated to bring about their physical destruction. Month after month, Israel has treated Palestinians in Gaza as a subhuman group unworthy of human rights and dignity, demonstrating its intent to physically destroy them,” said Agnès Callamard, Secretary General of Amnesty International.
“Our damning findings must serve as a wake-up call to the international community: this is genocide. It must stop now.
“States that continue to transfer arms to Israel at this time must know they are violating their obligation to prevent genocide and are at risk of becoming complicit in genocide. All states with influence over Israel, particularly key arms suppliers like the USA and Germany, but also other EU member states, the UK and others, must act now to bring Israel’s atrocities against Palestinians in Gaza to an immediate end.”
Over the past two months the crisis has grown particularly acute in the North Gaza governorate, where a besieged population is facing starvation, displacement and annihilation amid relentless bombardment and suffocating restrictions on life-saving humanitarian aid.
“Our research reveals that, for months, Israel has persisted in committing genocidal acts, fully aware of the irreparable harm it was inflicting on Palestinians in Gaza. It continued to do so in defiance of countless warnings about the catastrophic humanitarian situation and of legally binding decisions from the International Court of Justice (ICJ) ordering Israel to take immediate measures to enable the provision of humanitarian assistance to civilians in Gaza,” said Agnès Callamard.
“Israel has repeatedly argued that its actions in Gaza are lawful and can be justified by its military goal to eradicate Hamas. But genocidal intent can co-exist alongside military goals and does not need to be Israel’s sole intent.”
Amnesty International examined Israel’s acts in Gaza closely and in their totality, taking into account their recurrence and simultaneous occurrence, and both their immediate impact and their cumulative and mutually reinforcing consequences. The organization considered the scale and severity of the casualties and destruction over time. It also analysed public statements by officials, finding that prohibited acts were often announced or called for in the first place by high-level officials in charge of the war efforts.
“Taking into account the pre-existing context of dispossession, apartheid and unlawful military occupation in which these acts have been committed, we could find only one reasonable conclusion: Israel’s intent is the physical destruction of Palestinians in Gaza, whether in parallel with, or as a means to achieve, its military goal of destroying Hamas,” said Agnès Callamard.
“The atrocity crimes committed on 7 October 2023 by Hamas and other armed groups against Israelis and victims of other nationalities, including deliberate mass killings and hostage-taking, can never justify Israel’s genocide against Palestinians in Gaza.”
International jurisprudence recognizes that the perpetrator does not need to succeed in their attempts to destroy the protected group, either in whole or in part, for genocide to have been committed. The commission of prohibited acts with the intent to destroy the group, as such, is sufficient.
Amnesty International’s report examines in detail Israel’s violations in Gaza over nine months between 7 October 2023 and early July 2024. The organization interviewed 212 people, including Palestinian victims and witnesses, local authorities in Gaza, healthcare workers, conducted fieldwork and analysed an extensive range of visual and digital evidence, including satellite imagery. It also analysed statements by senior Israeli government and military officials, and official Israeli bodies. On multiple occasions, the organization shared its findings with the Israeli authorities but had received no substantive response at the time of publication.
Unprecedented scale and magnitude
Israel’s actions following Hamas’s deadly attacks on 7 October 2023 have brought Gaza’s population to the brink of collapse. Its brutal military offensive had killed more than 42,000 Palestinians, including over 13,300 children, and injured over 97,000 more, by 7 October 2024, many of them in direct or deliberately indiscriminate attacks, often wiping out entire multigenerational families. It has caused unprecedented destruction, which experts say occurred at a level and speed not seen in any other conflict in the 21st century, levelling entire cities and destroying critical infrastructure, agricultural land and cultural and religious sites. It thereby rendered large swathes of Gaza uninhabitable.
Mohammed, who fled with his family from Gaza City to Rafah in March 2024 and was displaced again in May 2024, described their struggle to survive in horrifying conditions:
“Here in Deir al-Balah, it’s like an apocalypse… You have to protect your children from insects, from the heat, and there is no clean water, no toilets, all while the bombing never stops. You feel like you are subhuman here.”
Israel imposed conditions of life in Gaza that created a deadly mixture of malnutrition, hunger and diseases, and exposed Palestinians to a slow, calculated death. Israel also subjected hundreds of Palestinians from Gaza to incommunicado detention, torture and other ill-treatment.
Viewed in isolation, some of the acts investigated by Amnesty International constitute serious violations of international humanitarian law or international human rights law. But in looking at the broader picture of Israel’s military campaign and the cumulative impact of its policies and acts, genocidal intent is the only reasonable conclusion.
Intent to destroy
To establish Israel’s specific intent to physically destroy Palestinians in Gaza, as such, Amnesty International analysed the overall pattern of Israel’s conduct in Gaza, reviewed dehumanizing and genocidal statements by Israeli government and military officials, particularly those at the highest levels, and considered the context of Israel’s system of apartheid, its inhumane blockade of Gaza and the unlawful 57-year-old military occupation of the Palestinian territory.
Before reaching its conclusion, Amnesty International examined Israel’s claims that its military lawfully targeted Hamas and other armed groups throughout Gaza, and that the resulting unprecedented destruction and denial of aid were the outcome of unlawful conduct by Hamas and other armed groups, such as locating fighters among the civilian population or the diversion of aid. The organization concluded these claims are not credible. The presence of Hamas fighters near or within a densely populated area does not absolve Israel from its obligations to take all feasible precautions to spare civilians and avoid indiscriminate or disproportionate attacks. Its research found Israel repeatedly failed to do so, committing multiple crimes under international law for which there can be no justification based on Hamas’s actions. Amnesty International also found no evidence that the diversion of aid could explain Israel’s extreme and deliberate restrictions on life-saving humanitarian aid.
In its analysis, the organization also considered alternative arguments such as ones that Israel was acting recklessly or that it simply wanted to destroy Hamas and did not care if it needed to destroy Palestinians in the process, demonstrating a callous disregard for their lives rather than genocidal intent.
However, regardless of whether Israel sees the destruction of Palestinians as instrumental to destroying Hamas or as an acceptable by-product of this goal, this view of Palestinians as disposable and not worthy of consideration is in itself evidence of genocidal intent.
Many of the unlawful acts documented by Amnesty International were preceded by officials urging their implementation. The organization reviewed 102 statements that were issued by Israeli government and military officials and others between 7 October 2023 and 30 June 2024 and dehumanized Palestinians, called for or justified genocidal acts or other crimes against them.
Of these, Amnesty International identified 22 statements made by senior officials in charge of managing the offensive that appeared to call for, or justify, genocidal acts, providing direct evidence of genocidal intent. This language was frequently replicated, including by Israeli soldiers on the ground, as evidenced by audiovisual content verified by Amnesty International showing soldiers making calls to “erase” Gaza or to make it uninhabitable, and celebrating the destruction of Palestinian homes, mosques, schools and universities.
Killing and causing serious bodily or mental harm
Amnesty International documented the genocidal acts of killing and causing serious mental and bodily harm to Palestinians in Gaza by reviewing the results of investigations it conducted into 15 air strikes between 7 October 2023 and 20 April 2024 that killed at least 334 civilians, including 141 children, and wounded hundreds of others. Amnesty International found no evidence that any of these strikes were directed at a military objective.
In one illustrative case, on 20 April 2024, an Israeli air strike destroyed the Abdelal family house in the Al-Jneinah neighbourhood in eastern Rafah, killing three generations of Palestinians, including 16 children, while they were sleeping.
While these represent just a fraction of Israel’s aerial attacks, they are indicative of a broader pattern of repeated direct attacks on civilians and civilian objects or deliberately indiscriminate attacks. The attacks were also conducted in ways designed to cause a very high number of fatalities and injuries among the civilian population.
Inflicting conditions of life calculated to bring about physical destruction
The report documents how Israel deliberately inflicted conditions of life on Palestinians in Gaza intended to lead, over time, to their destruction. These conditions were imposed through three simultaneous patterns that repeatedly compounded the effect of each other’s devastating impacts: damage to and destruction of life-sustaining infrastructure and other objects indispensable to the survival of the civilian population; the repeated use of sweeping, arbitrary and confusing mass “evacuation” orders to forcibly displace almost all of Gaza’s population; and the denial and obstruction of the delivery of essential services, humanitarian assistance and other life-saving supplies into and within Gaza.
After 7 October 2023, Israel imposed a total siege on Gaza cutting off electricity, water and fuel. In the nine months reviewed for this report, Israel maintained a suffocating, unlawful blockade, tightly controlled access to energy sources, failed to facilitate meaningful humanitarian access within Gaza, and obstructed the import and delivery of life-saving goods and humanitarian aid, particularly to areas north of Wadi Gaza. They thereby exacerbated an already existing humanitarian crisis. This, combined with the extensive damage to Gaza’s homes, hospitals, water and sanitation facilities and agricultural land, and mass forced displacement, caused catastrophic levels of hunger and led to the spread of diseases at alarming rates. The impact was especially harsh on young children and pregnant or breastfeeding women, with anticipated long-term consequences for their health.
Time and again, Israel had the chance to improve the humanitarian situation in Gaza, yet for over a year it has repeatedly refused to take steps blatantly within its power to do so, such as opening sufficient access points to Gaza or lifting tight restrictions on what could enter the Strip or their obstruction of aid deliveries within Gaza while the situation has grown progressively worse.
Through its repeated “evacuation” orders Israel displaced nearly 1.9 million Palestinians – 90% of Gaza’s population – into ever-shrinking, unsafe pockets of land under inhumane conditions, some of them up to 10 times. These multiple waves of forced displacement left many jobless and deeply traumatized, especially since some 70% of Gaza’s residents are refugees or descendants of refugees whose towns and villages were ethnically cleansed by Israel during the 1948 Nakba.
Despite conditions quickly becoming unfit for human life, Israeli authorities refused to consider measures that would have protected displaced civilians and ensured their basic needs were met, showing that their actions were deliberate.
They refused to allow those displaced to return to their homes in northern Gaza or relocate temporarily to other parts of the Occupied Palestinian Territory or Israel, continuing to deny many Palestinians their right to return under international law to areas they were displaced from in 1948. They did so knowing that there was nowhere safe for Palestinians in Gaza to flee to.
Accountability for genocide
“The international community’s seismic, shameful failure for over a year to press Israel to end its atrocities in Gaza, by first delaying calls for a ceasefire and then continuing arms transfers, is and will remain a stain on our collective conscience,” said Agnès Callamard.
“Governments must stop pretending they are powerless to end this genocide, which was enabled by decades of impunity for Israel’s violations of international law. States need to move beyond mere expressions of regret or dismay and take strong and sustained international action, however uncomfortable a finding of genocide may be for some of Israel’s allies.
“The International Criminal Court’s (ICC) arrest warrants for Prime Minister Benjamin Netanyahu and former Defense Minister Yoav Gallant for war crimes and crimes against humanity issued last month offer real hope of long-overdue justice for victims. States must demonstrate their respect for the court’s decision and for universal international law principles by arresting and handing over those wanted by the ICC.
“We are calling on the Office of the Prosecutor of the International Criminal Court (ICC) to urgently consider adding genocide to the list of crimes it is investigating and for all states to use every legal avenue to bring perpetrators to justice. No one should be allowed to commit genocide and remain unpunished.”
Amnesty International is also calling for all civilian hostages to be released unconditionally and for Hamas and other Palestinian armed groups responsible for the crimes committed on 7 October to be held to account.
The organization is also calling for the UN Security Council to impose targeted sanctions against Israeli and Hamas officials most implicated in crimes under international law.
Since October 2023, Amnesty International has conducted in-depth investigations into the multiple violations and crimes under international law committed by Israeli forces, including direct attacks on civilians and civilian objects and deliberately indiscriminate attacks killing hundreds of civilians, as well as other unlawful attacks on and collective punishment of the civilian population. The organization has called on the Office of the ICC Prosecutor to expedite its investigation into the situation in the State of Palestine and is campaigning for an immediate ceasefire.
For the Hebrew translation of this press release, click here.
This report documents Israel’s actions during its offensive on the occupied Gaza Strip from 7 October 2023. It examines the killing of civilians, damage to and destruction of civilian infrastructure, forcible displacement, the obstruction or denial of life-saving goods and humanitarian aid, and the restriction of power supplies. It analyses Israel’s intent through this pattern of conduct and statements by Israeli decision-makers. It concludes that Israel has committed genocide against Palestinians in Gaza. A stand-alone executive summary is available in English and other languages: ‘You Feel Like You Are Subhuman’: Israel’s Genocide Against Palestinians in Gaza: Executive Summary (Index: MDE 15/8744/2024).
CHRISTMAS MESSAGE 2024/REFUGEE IN THE PAST/REFUGEE IN 2024
What HELL is going through the soul of any human being, especially
a Child, when you are the only survivor of a Ship, on it’s way to
Safety and [hopefully] a Better Life, a Ship, that perished in
the Mediterranean Sea?You are eleven years old.In a terrible Fear of DeathDeadly lonely…..As in a Miracle you’re being saved!No, this is NO Horror Movie.It really happened.LOOK! [1] And the Story goes, that the Girl has been found clinging to tire tubes for 3 days, before she was saved!Rescue workers of rescue vessel Trotamar III, run by the Germanorganisation Compass Collective, heard her screams in the darkness.And so they rescued her life.And this Story is written. Trotamar III skipper declared:”
“It was an incredible coincidence that we heard the child’s voice even though the engine was running,” [2]
A True Miracle……..
That’s the way WE look at it
But the Girl
Herself?
What a World of Fear, Fear of Death, Trauma, Horror,
she must have lived in…..
A Child of eleven years old deserves to play, to computer
game, to sport or whatever children on that age do.
NOT to fight for her life, clinging to tire tubes on a stormy
sea, facindg Death in the Middle of the Night……………….
I would like to know how the Child fared.
If she got the necessary help to survive this nearly death Event.
If she was able to scream, cry or talk about the deepfear and abandonment she must have felt. But WE will not hear it.Not we. Because like all socalled ”asylum fortune seekers” [3],at the end she will end up in the pile of all those migants,who are a ”threat” to the West, to Europe. [4] I hope Life will be good to her. It’s a Horror, that at so young an age she has to learn, whatinhumanity and exclusion means.Because had there been safe passages for refugees to Europe,she would not have looked Death in the eyes.On an age other children play, make joy.Have their dreams………… These are my Thoughts, preceding to the Remembrance ofanother Poor Family, firstly hunted in the cold to their Birthplace for the Counting of the People on the order of the RomanEmperor Augustus [5].A Horror Journey on a Donkey.The man, trying to protect his pregnang Wife as wellas possible.AND THEN!NOT welcome in the Inn, the Child born in a stable,hunted again, because the King considered the Childas a Danger [6] They fled to Egypt and returned when the King was dead [7]They were safe in Egypt, because there were no asylum laws there.Were there asylum measures a la the Dutch Minister Faber [8], noChristmas Story was ever told.
HEAR! Christmas:We celebrate it as a Big FeastAnd that is Good But let’s face-for one moment- how it beganAnd why of ALL Things This Child showed us,human being, His Message of Humanity and EqualityThink about that, Friends And let us, through all Turkeys and Christmas Pies, notforget that 11 year old Girl, who was, also not welcome in theINN. BLESSED AND MERRY CHRISTMAS ASTRID ESSED
”2 In those days Caesar Augustus issued a decree that a census should be taken of the entire Roman world. 2 (This was the first census that took place while[a] Quirinius was governor of Syria.) 3 And everyone went to their own town to register.”
2 In those days Caesar Augustus issued a decree that a census should be taken of the entire Roman world. 2 (This was the first census that took place while[a] Quirinius was governor of Syria.) 3 And everyone went to their own town to register.
4 So Joseph also went up from the town of Nazareth in Galilee to Judea, to Bethlehem the town of David, because he belonged to the house and line of David. 5 He went there to register with Mary, who was pledged to be married to him and was expecting a child. 6 While they were there, the time came for the baby to be born, 7 and she gave birth to her firstborn, a son. She wrapped him in cloths and placed him in a manger, because there was no guest room available for them.
8 And there were shepherds living out in the fields nearby, keeping watch over their flocks at night. 9 An angel of the Lord appeared to them, and the glory of the Lord shone around them, and they were terrified. 10 But the angel said to them, “Do not be afraid. I bring you good news that will cause great joy for all the people. 11 Today in the town of David a Savior has been born to you; he is the Messiah, the Lord. 12 This will be a sign to you: You will find a baby wrapped in cloths and lying in a manger.”
13 Suddenly a great company of the heavenly host appeared with the angel, praising God and saying,
14 “Glory to God in the highest heaven, and on earth peace to those on whom his favor rests.”
15 When the angels had left them and gone into heaven, the shepherds said to one another, “Let’s go to Bethlehem and see this thing that has happened, which the Lord has told us about.”
16 So they hurried off and found Mary and Joseph, and the baby, who was lying in the manger. 17 When they had seen him, they spread the word concerning what had been told them about this child, 18 and all who heard it were amazed at what the shepherds said to them. 19 But Mary treasured up all these things and pondered them in her heart. 20 The shepherds returned, glorifying and praising God for all the things they had heard and seen, which were just as they had been told.[6]
2 After Jesus was born in Bethlehem in Judea, during the time of King Herod, Magi[a] from the east came to Jerusalem 2 and asked, “Where is the one who has been born king of the Jews? We saw his star when it rose and have come to worship him.”
3 When King Herod heard this he was disturbed, and all Jerusalem with him. 4 When he had called together all the people’s chief priests and teachers of the law, he asked them where the Messiah was to be born. 5 “In Bethlehem in Judea,” they replied, “for this is what the prophet has written:
6 “‘But you, Bethlehem, in the land of Judah, are by no means least among the rulers of Judah; for out of you will come a ruler who will shepherd my people Israel.’[b]”
7 Then Herod called the Magi secretly and found out from them the exact time the star had appeared. 8 He sent them to Bethlehem and said, “Go and search carefully for the child. As soon as you find him, report to me, so that I too may go and worship him.”
9 After they had heard the king, they went on their way, and the star they had seen when it rose went ahead of them until it stopped over the place where the child was. 10 When they saw the star, they were overjoyed. 11 On coming to the house, they saw the child with his mother Mary, and they bowed down and worshiped him. Then they opened their treasures and presented him with gifts of gold, frankincense and myrrh. 12 And having been warned in a dream not to go back to Herod, they returned to their country by another route.
The Escape to Egypt
13 When they had gone, an angel of the Lord appeared to Joseph in a dream. “Get up,” he said, “take the child and his mother and escape to Egypt. Stay there until I tell you, for Herod is going to search for the child to kill him.”
19 After Herod died, an angel of the Lord appeared in a dream to Joseph in Egypt 20 and said, “Get up, take the child and his mother and go to the land of Israel, for those who were trying to take the child’s life are dead.”
The Dutch Cabinet has approved three asylum reform laws proposed by Minister of Asylum and Migration Marjolein Faber. The proposed legislation includes the introduction of a two-tier system for asylum seekers, the elimination of permanent asylum permits, and stricter rules on family reunification.
According to Faber, the measures aim to reduce the number of new asylum seekers and their families entering the Netherlands and to ensure recognized refugees return to their home countries when conditions there improve. “By reducing inflow and increasing return, we can relieve the pressure on the Immigration and Naturalization Service (IND), asylum shelters, and the housing, healthcare, and education sectors,” Faber said in a statement following the Cabinet meeting.
The proposals are contained in three bills that will now be sent to the Council of State for review. Once the Council issues its advice, the legislation will need approval from both chambers of Parliament.
The two-tier system would categorize asylum seekers based on their likelihood of being granted protection, with stricter rules and shorter stays for those in the second category. The elimination of permanent asylum permits would mean refugees could no longer stay indefinitely, with their status subject to periodic reviews based on conditions in their home countries. The restrictions on family reunification aim to limit the number of family members who can join refugees already in the Netherlands.
Faber’s earlier attempt to reduce asylum numbers through emergency state laws failed after resistance from Parliament, particularly the Senate, where the coalition lacks a majority. That proposal sought to bypass parliamentary approval, sparking widespread opposition.
Despite these setbacks, Faber expressed confidence in the new measures. “I am moving forward. If adjustments are needed, we will look into them,” she said.
The proposals have drawn criticism from legal experts, the judiciary, and the Council of State, who argue that parts of the plan may conflict with international obligations. Advocacy groups and lawyers have also raised concerns about the potential impact on the rights of asylum seekers and refugees.
Faber declined to address specific criticisms, stating only that “all kinds of issues are, of course, being discussed and taken seriously.”
The minister remains optimistic about the progress of the reforms. “I’ll just wait for the advice calmly. You probably know me as a positive person,” she said.
Within the coalition government, the plans have faced skepticism from the New Social Contract (NSC) party, which has repeatedly questioned the feasibility and legality of the reforms. Faber, however, dismissed the concerns, saying, “Yes, they are critical, but that is allowed.
END
Reacties uitgeschakeld voor Notes 5 T/M 8/IT’S A MIRACLE!
An 11-year-old girl has been found clinging to tire tubes off the Italian coast after the migrant boat she was on sank three days earlier.
The girl is from Sierra Leone and has been named as “Yasmine” in Italian media.
She was found with a life jacket in the Mediterranean Sea early Wednesday morning by the crew of Trotamar II rescue vessel, which is run by the German NGO Compass Collective.
She told rescuers that the boat had left Sfax in Tunisia over the weekend with around 45 people on board, including her young brother, according to a statement from the rescue charity German NGO Compass Collective.
A storm in the area at the time had halted operations for several NGO rescue vessels around the Italian island of Lampedusa.
The girl said two others had initially survived when the metal boat overturned in the storm, but they disappeared into the water hours before she was rescued. All other migrants are presumed dead.
Trotamar III skipper Matthias Wiedenlübbert said they heard her cries in the darkness around 3:20 a.m. Wednesday (9:20 p.m. ET Tuesday). The boat, which had been on its way to another rescue, started patrolling the area after spotting debris from the capsized vessel.
“It was an incredible coincidence that we heard the child’s voice even though the engine was running,” he said. “And of course we looked for other survivors. But after the day-long storm with over 23 knots and 2.5-meter-high waves, it was hopeless.”
The girl was rushed to Lampedusa where she is being treated for hypothermia. She is expected to survive, according to the Red Cross, which manages the migrant center on the island.
The same night, the NGO distributed lifejackets to another boat in distress with 53 people on board before alerting Italian authorities of its location. It is not clear if those people were rescued.
Crew member Katja Tempel said: “Even during storms, people are forced to use risky escape routes across the Mediterranean. We need safe passage for refugees and an open Europe that welcomes people and gives them easy access to the asylum system. Drowning in the Mediterranean is not an option.”
More than 64,000 people have been rescued in the Central Mediterranean trying to reach Italy between January 1 and December 11, according to government statistics. Of those, 7,879 have been unaccompanied minors.
The miraculous rescue has reignited the debate about providing safe corridors for those seeking asylum in Europe. Earlier this year, Italy attempted to open migrant processing centers in Albania, but their legality has been caught up in the Italian court system.
END
[2]
“It was an incredible coincidence that we heard the child’s voice even though the engine was running,” he said. “And of course we looked for other survivors. But after the day-long storm with over 23 knots and 2.5-meter-high waves, it was hopeless.”
CNN
GIRL, 11, SURVIVES MIGRANT SHIPWRECK BY CLINGING TO
”A majority of respondents said that the Netherlands must make room for “real” refugees, but many don’t think that applies to the people currently seeking asylum in the Netherlands. Many voters describe asylum seekers as “fortune seekers,” “fake refugees” and refer to “large suitcases in Ter Apel,” with the idea that “a real refugee comes with little clothing.”
The Netherlands’ self-image as an open, compassionate country took a big blow when Geert Wilders and his PVV won the parliamentary elections at the end of November, and anti-asylum seeker sentiment has only grown since then. In the autumn, half of voters considered it a moral duty to take in asylum seekers, now, it is 39 percent. Nearly half want to reintroduce border controls within the European Union, the Volkskrant reports based on research it commissioned from Ipsos I&O.
There is a clear difference in political preference and how voters feel about asylum seekers. The more right-wing the voters, the more concerns they have about immigration. For example, 91 percent of PVV voters think immigration is the biggest problem of our time, compared to only 31 percent of GroenLinks-PvdA voters, who are far more concerned about the climate crisis.
According to Gianna Maria Eick, a political scientist at the University of Amsterdam who was not involved in this research, the immigration debate is over-polarized. “The politics are not in line with the facts.” For example, many right-wing voters have the idea that the Netherlands takes in far more asylum seekers than other EU countries, while in fact, the Netherlands is right in the middle, taking in slightly fewer asylum seekers per 1 million residents than the EU average.
But 78 percent of PVV voters think the Netherlands takes in (far) more asylum seekers than other countries. The same is true for 72 percent of BBB voters, 62 percent of VVD voters, and 59 percent of NSC voters. “That misconception is, therefore, present in all parties that form the new coalition,” Eick said. “At the same time, one in three voters of GroenLinks-PvdA underestimates the number of asylum seekers.”
A majority of respondents said that the Netherlands must make room for “real” refugees, but many don’t think that applies to the people currently seeking asylum in the Netherlands. Many voters describe asylum seekers as “fortune seekers,” “fake refugees” and refer to “large suitcases in Ter Apel,” with the idea that “a real refugee comes with little clothing.”
This image seems to be strongly influenced by what politicians have called “safe-landers” – asylum seekers from countries the Netherlands considers “safe” and who stand little chance of their application being approved in the Netherlands. In reality, only 4 percent of asylum seekers in the Netherlands come from a safe country. But reports about the nuisance this group causes in villages like Ter Apel color the perception. According to the Volkskrant, many voters have the feeling that asylum seekers abuse Dutch “hospitality” and facilities.
According to political scientist Eick, this fear that asylum seekers will steal facilities or get priority touches on “welfare chauvinism”—the position that newcomers to the country have less right to the welfare state. This sentiment is represented throughout Europe but is strikingly strong in the Netherlands and has grown here while it decreased slightly in other EU countries in the past two decades. Over half of Dutch voters think immigrants should only have access to the welfare state once they have been naturalized or not at all. Only in Slovenia, the Czech Republic, Hungary, and Russia do voters want to be stricter.
“An economic explanation is often looked at, but that does not apply here,” Eick said. The Netherlands is a prosperous country with low unemployment and high incomes. Dutch also don’t spend the most on public facilities – the Netherlands is once again right around the average of the Western countries worldwide. According to Eick, this welfare chauvinism in the Netherlands is at least partly due to politicians like Geert Wilders. “He has been dominant for about 20 years with his anti-migration rhetoric. He feeds the idea that many problems are caused by newcomers.”
Hein de Haas, a migration expert and author of the book Hoe migratie echt werkt, told the Volkskrant that there is no one-to-one relationship between the popularity of anti-immigration parties and the actual problems. “In fact, in the year that the PVV achieved its first election victory, we had a negative migration balance. So it is not about the numbers, but about political image.”
According to De Haas, more asylum seekers have come to the Netherlands in recent years than in the preceding pandemic years, but asylum migration always happens in waves, and there is no structural increase. The high migration figure of the past two years is driven by Ukrainian refugees (100,000) and migrant workers, at least 900,000 of whom worked in the Netherlands last year.
The biggest driver behind migration is labor, the scientist said. “But politicians have used a distraction tactic to avoid talking about that because that goes directly against the economic agenda of, for example, the VVD and BBB.” So they focused their ire on asylum seekers, De Haas said. “And if voters hear often enough in talk shows that asylum migration is a problem, it will automatically become a lived reality.”
Wat doet dat met een mens en zeker een Kind, als het hele
Schip waarop je voer, op weg naar Veiligheid en een hopelijk
Beter Bestaan, met Man en Muis vergaat en jij als enige overleeft?
Je bent 11 jaar oud.
Je moet in doodsangst geweest zijn.
En als door een Mirakel word je gered.
Het is geen Sprookjesachtige Nachtmerrie.
Het is ECHT gebeurd
Kijk maar [1]
En van het Meisje wordt verhaald, dat zij drie dagen op zee
dobberde, voordat zij -eindelijk- werd gered, zich al die tijd vasthoudend’
aan een reddingsboei.
Opvarenden van een reddingsboot hoorden haar schreeuwen:
Zo kwam de redding tot stand.
Door medewerkers van reddingszeilschip van de NGO Compass Collective
Een van de reddingswerkers van de organisatie Mediterranean Hope, die haar naar een ziekenhuis op Lampedusa bracht, zei:
”,Ze was kalm, ik had verwacht dat ze veel banger zou zijn, maar ze is gewoon heel erg moe”
Wat voor een Wereld van trauma, angst, verdriet,
verlatingsangst en onzekerheid moet daar achter
zitten!
Een 11 jarig kind hoort te spelen, gamen, sporten en
weet ik veel.
Niet vechten voor haar Leven, dobberend op zee,
in een diepe verlatenheid en de Dood in de ogen kijkend.
Ik zou graag willen weten, hoe het verder is gegaan met’
dat Meisje.
Of ze de hulp krijgt die ze nodig heeft als ze uberhaupt iets kwijt kan van de diepe angst en Verlatenheid,
die ze gevoeld moet hebben.
Maar als zo vaak met ”Asielprofiteurs” zal ze welbelanden in op de Stapel van al die migranten,die Europa onveilig maken met hun ”Migratiestroom”[2]Ik hoop, dat het haar goed gaat. Vreselijk, dat zij op zo jonge leeftijd heeft lerenbeseffen, wat onmenselijkheid en uitsluitingbetekent.Want als er veilige routes naar Europa geweestwaren, had zij niet de zee-dood onder ogen hoeven te zien.Op een Leeftijd, dat andere kinderen spelen, leren.Hun dromen hebben. Ik denk hieraan aan de vooravond van de Herdenkingvan een Andere Arme Familie, eerst in de kou opgejaagd naar hun Geboorteplaats voor een Volkstelling,door de Romeinse Machthebber bevolen [3], eenBarre Tocht op een Ezel, de Vrouw hoog zwanger ende man haar zo goed mogelijk beschermend.Vervolgens niet welkom in de Herberg, in de stalbevallen, weer verjaagd omdat de Koningjoeg op het Kind, dat was geboren en alsGevaar werd gezien [4]Gevlucht naar Egypte, waar geen Asielwetten a laMinister Faber waren [5], anders hadden wij ditVerhaal niet meer gehoord. UITSLUITINGDISCRIMINATIEVERVOLGINGNIET WELKOM Wij vieren het als een Groot Feest, Kerstmis Maar laten wij ook even stilstaan bij hoe datalles begonEn waarom juist Dit Kind met een Boodschap vanGelijkheid en Medemenselijkheid kwam En vergeet tussen de Kalkoenen door datMeisje van 11 jaar niet.Dat ook niet welkom was in de Herberg Goede Kerstdagen ASTRID ESSED
NOTEN BIJ DIT KERSTGEDENKEN
1
[1]
MEISJE (11) OVERLEEFT ALS ENIGE, NADAT BOOT MET VLUCHTELINGEN
VERGAAT EN DOBBERT DAARNA DRIE DAGEN IN ZEE TOT ZE
Op de Middellandse Zee heeft een klein mirakel plaatsgevonden. Een meisje (11) overleefde als enige van een bomvolle boot met vluchtelingen de overtocht vanuit Tunesië naar het Italiaanse eiland Lampedusa. In totaal waren volgens reddingswerkers wellicht 45 mensen aan boord, maar het schip verging in een storm. Het meisje dobberde daarna drie dagen en nachten rond in zee, tot ze bij toeval werd gevonden.
De boot met migranten zou drie dagen geleden zijn vergaan in een storm. Het meisje – dat elf jaar oud zou zijn en uit Sierra Leone afkomstig zou zijn – werd woensdag door reddingswerkers uit zee gevist. Ze droeg een reddingsvest en hield zich vast aan een boei. Het kind werd woensdag naar Lampedusa overgebracht.
Volgens het Italiaanse persbureau Ansa was de boot vanuit Sfax in Tunesië vertrokken. De boot zou al op zondag 8 december gezonken zijn. Het meisje werd pas op woensdagochtend omstreeks 3.20 uur opgevist in zee door een zeilschip van de NGO Compass Collective, die voor een kleine interventie in de buurt was. Opvarenden van het schip hoorden het meisje schreeuwen.
‘Ze is heel moe’
Een vrijwilligster bezocht het meisje intussen in het ziekenhuis. ,,Ze was kalm, ik had verwacht dat ze veel banger zou zijn, maar ze is gewoon heel erg moe”, vertelt Francesca Saccomandi van de organisatie Mediterranean Hope. ,,Ik heb haar pakketje voor haar achtergelaten dat we geven aan kinderen die naar Lampdusa komen: een rugzak met een kleurboek en wat kleurtjes erin. Ze bedankte me.”
In totaal kwamen dinsdagnacht 356 migranten aan op het Italiaanse eiland. Ze arriveerden met vijf boten, waarvan een met 111 passagiers aan boord.
”‘In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië.’
In debatten over migratie vliegen de getallen en percentages je om de oren. Maar zodra je mensen begint te tellen, dreig je hun menselijkheid uit het oog te verliezen. Jezus’ geboorteverhaal vormt daar bij uitstek een waarschuwing tegen, betoogt theoloog en schrijver Alain Verheij.
‘In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië.’ Op het eerste gezicht een droog stukje Romeinse historiografie, maar het is op onwaarschijnlijke wijze een van de meest voorgelezen passages van de wereldgeschiedenis geworden.
Ook dinsdagavond wordt het alleen al in ons land in misschien wel duizenden gebouwen gehoord. Die ene volkstelling van keizer Augustus is namelijk het decor van een gevierd bijbelverhaal: de geboorte van het kerstkindje Jezus in de stad Bethlehem.
Lucas zorgt voor hoogspanning
Hoewel het een kabbelend begin lijkt van een knus winterfeest, zette evangelist Lucas zijn eerste lezers juist onder hoogspanning met deze scène. Het is namelijk helemaal niet gezellig om onderdeel te zijn van een volkstelling. Niet als je er met je hoogzwangere geliefde voor op reis moet gaan, zoekend naar een kraambed in een drukke herberg. Zeker niet als een buitenlandse bezetter de volkstelling uitvoert.
Wat kan die Romeinse keizer op het oog hebben met zijn administratieve behoeften? Waarschijnlijk weinig goeds. Dit gaat op z’n minst uitlopen op nieuwe belastingen in de valuta van de overheerser. De census van Augustus is een van de vele vernederingen die Jezus als baby op zich laadde, ook al zien we dat vaak over het hoofd.
Tellen is een bijbels taboe
Volgens bronnen binnen en buiten de Bijbel heeft de volkstelling door Quirinius zelfs tot een opstand geleid. Ene Judas de Galileeër, een strijder met een heerlijk nieuwtestamentische naam, pakte de wapens op toen hij hoorde dat de Romeinen hem en zijn volksgenoten wilden gaan administreren. Zijn revolte mislukte.
Misschien wilde hij voorkomen dat de veroveraar hen zou dwingen om regelmatig een denarius af te dragen: de blasfemische Romeinse belastingmunt waarop de keizer een zoon van God werd genoemd. Of misschien was hij wel boos dat het volk überhaupt zou moeten worden geteld. Dat gebruik wordt namelijk hartstochtelijk ontmoedigd in de Hebreeuwse Bijbel.
Mensen tellen is geen neutrale bezigheid. Dat is een dwarse gedachte voor onze tijd en cultuur, geobsedeerd als we zijn door ‘objectieve’ data. We moeten hier wat schroom herontdekken, want zodra we beginnen te tellen, ontstaat er ongelijkheid.
Allereerst: wie tel je eigenlijk? Jezus wordt in Jozefs stad Bethlehem geboren omdat alleen de volwassen mannen meetellen – zijn moeder Maria hoeft de boeken niet in. En wie telt er eigenlijk? De machthebber die geld of militaire dienst van zijn onderdanen wil. Daarnaast brengt het tellen van mensen automatisch iets gevaarlijk afstandelijks met zich mee. Zoals het beruchte citaat zegt: één dode vormt een tragedie, een miljoen doden vormen een statistiek. Hoe verder je uitzoomt, hoe minder hinder je ondervindt van je empathisch vermogen.
De waarde van een mensenleven
De God van Mozes probeert (in Exodus 30) preventief af te rekenen met de discriminatie die om de hoek komt kijken zodra we mensen beginnen te tellen. Hij erkent nuchter dat de leiders van zijn volk vroeg of laat volkstellingen zullen gaan houden, maar geeft daar bij voorbaat spelregels bij.
Iedereen die zich laat inschrijven, moet daarvoor een soort boete aan God betalen. Een vaste hoeveelheid zilver per persoon. Uit die verplichte religieuze belasting spreken twee cruciale lessen: ieder mensenleven is iets waard en sterker nog, alle mensenlevens hebben precies dezelfde waarde. Elke statistiek die je iets anders vertelt, elke tabel die sommige mensen als minderwaardig afschildert, is een verdomde leugen.
De Bijbel tackelt ook het onpersoonlijke aspect van volkstellingen. Op een dag deed koning David een onzalige poging om er een te houden onder zijn volk. God pakte hem onbarmhartig aan voor die actie. Hij liet de koning kiezen uit drie straffen: zeven jaar hongersnood, drie maanden vluchten voor een vijand of drie dagen een epidemie in het land. Een duivels trilemma, natuurlijk, maar het is een sarcastische spiegel van het gedrag van de koning met zijn telraam. “Zo, David, dus jij kunt zo goed rekenen? Probeer dit rekenprobleem dan maar eens elegant op te lossen.”
David maakt bezwaar tegen deze straf voor zijn volk en zegt hij: “Wat hebben die arme schapen misdaan? Ik ben het die gezondigd heeft. Straf mij maar.” Dat heeft hij terecht gedacht, maar dit is nou juist precies de les van deze Bijbelse passage. Zodra je mensen begint te tellen, leg je de kiem van wat ooit een genocide zou kunnen worden. Degene die telt blijft buiten schot. Degenen die geteld worden, verliezen hun menselijke waardigheid.
Migranten monitoren
We trappen er steeds weer in: denken dat je mensen in nummertjes kunt veranderen en in grafieken kunt vangen. In ons land zijn mensen met een migratieachtergrond dit jaar de grootste slachtoffers van die mentaliteit.
De afgelopen weken was er politieke ophef over een motie van Bente Becker (VVD). Een instantie zoals het SCP moest voortaan ‘gegevens bijhouden over culturele en religieuze normen en waarden van Nederlanders met een migratieachtergrond’. Meten is weten? Nee; monitoren is vernederen. De Tweede Kamer nam deze motie aan, al heeft een derde van de voorstemmende partijen daar achteraf spijt van betuigd (onder grote maatschappelijke druk).
Het tellen van migranten is sowieso een duistere nationale hobby geworden. De politici die ons land besturen willen immigratie drastisch beperken. Daarvoor zou je redenen als overbevolking en woningentekort kunnen aanvoeren. Toch verhoudt zich dat lastig tot de oproep van een van hen, Pieter Omtzigt, om ons geboortecijfer wat op te krikken.
Het ene mensenkind is het andere niet, blijkbaar. Daar verraadt zich de intrinsiek discriminatoire aard van het mensentellen: niet iedereen weegt even zwaar. Sommige mensen tellen niet mee, anderen tellen dubbel.
Xenofobe statistici
Naast de kwantitatieve metingen probeert men ook de kwaliteiten te tellen van mensen met een migratieachtergrond. Hoeveel crimineler dan ‘wij’ zijn ‘zij’ eigenlijk? Voor hoeveel overlast zorgen ‘zij’, hoeveel familieleden halen ze hierheen met hun zogenaamde nareis op nareis? Uit het verkiezingsprogramma van de PVV: ‘Niet-westerse allochtonen zijn gemiddeld drie keer zo vaak verdacht van een misdrijf dan de autochtone Nederlander. Marokkanen zelfs vijf keer zo vaak en Somaliërs zes keer zo vaak. Cijfers die er niet om liegen.’ Onwaar: aan de hand van cijfers kun je juist beter liegen dan met wat voor ander middel dan ook.
Tegenover de xenofobe statistici staat een bescheiden legertje goedbedoelende migratiedeskundigen. Sommigen zeggen dat het wel meevalt met de aantallen immigranten (waardoor ze onbewust meegaan in het frame dat immigranten inderdaad onwenselijk zijn). Anderen wijzen op de noodzaak van immigranten voor onze personeelstekorten (alsof mensen alleen waardevol zijn als ze economisch iets te bieden hebben).
En er is de groep die de successen van mensen met een migratieachtergrond benadrukt. Dat er 5.800 artsen uit Syrië in de Duitse zorg werken. Dat steeds meer Marokkaanse en Turkse ouders hun kind naar havo-vwo zien gaan. Onbedoeld legitimeer je op die manier een oeroude doodzonde: de volkstelling. Intussen overtuig je natuurlijk geen enkele PVV-stemmer.
De baby die niet meetelde
Het tellen van mensen is in zichzelf een verkeerde bezigheid. Ik realiseer me dat dit hopeloos naïef klinkt. Daar ben ik misschien theoloog voor. Toch durf ik te beweren dat de momenteel heersende overtuiging niet alleen gevaarlijker, maar ook naïever is.
Het begint met de misvatting dat je personen kunt reduceren tot cijfers en patronen. Het gaat verder met dat andere modieuze gebruik: het voeren van ‘data’ aan artificial intelligence. De algoritmen doen de rest van het werk en over een jaar of tien moet een parlementaire commissie weer concluderen dat het tot ongekend onrecht heeft geleid. Altijd te laat.
Ieder mens is een geliefd kind van God. Alle mensen tellen. Daar kan geen statistiek tegenop. Ook dat is wat we vanavond vieren. Er is niemand die de wereld zó heeft veranderd als de baby van Maria, tienermoeder en vluchteling. Toch werd die baby in de tellingen van de grote Romeinse keizer Augustus compleet over het hoofd gezien. Ontsnapt aan de fictieve grip van het moorddadige systeem: oh kerst, jij zalige rebellie.
EINDE
4
13 Toen zij nu vertrokken waren, ziet, de engel des Heeren verschijnt Jozef in den droom, zeggende: Sta op, en neem tot u het Kindeken en Zijn moeder, en vlied in Egypte, en wees aldaar, totdat ik het u zeggen zal; want Herodes zal het Kindeken zoeken, om Hetzelve te doden.14 Hij dan opgestaan zijnde, nam het Kindeken en Zijn moeder tot zich in den nacht, en vertrok naar Egypte;
….
….
19 Toen Herodes nu gestorven was, ziet, de engel des Heeren verschijnt Jozef in den droom, in Egypte.
20 Zeggende: Sta op, neem het Kindeken en Zijn moeder tot u, en trek in het land Israëls; want zij zijn gestorven, die de ziel van het Kindeken zochten.
Bijna een half jaar na het aantreden van kabinet-Schoof heeft minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie, PVV) vrijdag haar eerste drie wetsvoorstellen door de ministerraad gekregen. Ze gaan nu voor advies naar de Raad van State.
1. De Asielnoodmaatregelenwet
Het doel van deze wet is het Nederlandse asielbeleid net zo streng te maken als dat van andere Europese landen, en liefst strenger. De voorbeeldlanden zijn Zweden en Denemarken, waar veel van deze maatregelen al werden genomen en het aantal asielaanvragen scherp daalde. Faber hoopt op dat effect.
Critici denken dat het zo niet zal gaan, nu vrijwel alle Europese landen hun regels verscherpen. Faber werpt tegen dat Europa als geheel dan minder asielzoekers zal aantrekken.
Dit staat in deze wet, een verzamelwet met diverse aanscherpingen van bestaande wetgeving:
De asielvergunning voor onbepaalde tijd wordt afgeschaft;
De geldigheidsduur van een asielvergunning voor bepaalde tijd wordt teruggebracht van vijf naar drie jaar;
De mogelijkheden om iemand ongewenst te verklaren na een veroordeling worden verruimd;
De voornemenprocedure wordt geschrapt. Dit is de aanzegging door immigratiedienst IND aan een asielzoeker dat de dienst voornemens is een aanvraag af te wijzen. Daardoor moet de procedure sneller gaan;
Een asielzoeker die een verblijfsstatus krijgt, kan meerderjarige kinderen en ongehuwde partners niet langer laten nareizen;
Nieuwe feiten en omstandigheden die tijdens de asielprocedure worden ingebracht, krijgen een strengere toets;
Asielzoekers die niet op een afspraak met de IND verschijnen, krijgen te horen dat hun asielaanvraag ongegrond is.
Een gelopen koers is dit alles zeker nog niet. Faber heeft in het voortraject veel betrokken adviesorganen en belangenorganisaties tegen zich in het harnas gejaagd. Ze heeft de gebruikelijke internetconsultatie overgeslagen, omdat zij ‘spoed’ nastreeft. De afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State en de Raad voor de rechtspraak kregen slechts een week om het wetsvoorstel op uitvoerbaarheid na te lezen. Zij geven in een latere fase nog nadere analyses, maar waren in hun eerste reacties ronduit negatief.
De Nederlandse orde van advocaten en de Adviesraad Migratie, dat een wettelijk mandaat heeft om naar wetsvoorstellen te kijken, zagen de wet zelfs helemaal niet langskomen. Voorzitter Monique Kremer van de Adviesraad Migratie noemde dat woensdag in een brief aan Faber ‘zorgelijk’. Ze kondigde aan alsnog met een advies te komen en vroeg daarvoor ‘een redelijke termijn te hanteren van zes tot acht weken’.
Vaker naar de rechter
De Raad van State waarschuwde eerder deze maand in zijn consultatiereactie: ‘Er zal veel meer geprocedeerd gaan worden.’ De Raad voor de rechtspraak wees op de gevolgen van de kortere duur van een verblijfsvergunning: ‘De IND zal vaker moeten oordelen over verlengingsaanvragen. Hierdoor zal ook het aantal intrekkingen van asielvergunningen stijgen en daarmee ook het aantal beroepen bij de rechter tegen zo’n beslissing.’
NSC-Kamerlid Diederik Boomsma zei donderdag in een commissiedebat over asiel dat zijn fractie deze adviezen zeker nog gaat bestuderen. Naar NSC wordt met argusogen gekeken, omdat deze partij in de coalitie voortdurend het belang van deugdelijk bestuur en rechtsstatelijkheid benadrukt. Faber verzekerde hem: ‘Adviezen die later worden ontvangen, worden alsnog in het wetgevingsproces betrokken.’
Of de voorstellen dan in de huidige vorm overeind blijven, is zeer de vraag – ook al waarschuwde Wilders afgelopen week dat er ‘geen millimeter’ aan veranderd mag worden. ‘Anders gaan we terug naar de kiezer’, dreigde hij.
2. Het tweestatusstelsel
Tot de Vreemdelingenwet 2000 had Nederland al een tweestatusstelsel en dat komt nu terug. Wie persoonlijke vervolging heeft te vrezen, krijgt een A-status. Wie op de vlucht slaat voor oorlog of geweld, krijgt een B-status. Die gaat per definitie uit van terugkeer op termijn naar het land van herkomst, zodra het daar veiliger is. Behalve de coalitie is ook oppositiepartij CDA voor dit stelsel, wat de noodzakelijke steun in de Eerste Kamer dichterbij brengt. Daar heeft de coalitie geen meerderheid.
Ook hier hoopt Faber op een afschrikwekkend effect. En ook hier wijzen critici vooral op praktische bezwaren. Zoals oud-staatssecretaris Job Cohen (PvdA), begin deze eeuw politiek verantwoordelijk voor de afschaffing van het stelsel. ‘Mensen die een B-status kregen (en daarmee minder rechten) gingen natuurlijk procederen om een A-status te krijgen’, aldus Cohen. ‘Die onderverdeling leidt dus tot meer bureaucratie. Dat zou ook nu gelden: eindeloze procedures en een langere periode van onzekerheid bij asielzoekers.’
De Nederlandse orde van advocaten, door Faber over dit wetsvoorstel wel geconsulteerd, was begin deze maand duidelijk in haar reactie. De orde ‘ontraadt de invoering van een tweestatusstelsel en het verbinden van strengere voorwaarden aan de nareis van gezinsleden van subsidiair beschermden’.
‘Grote werkverzwaring en hoge kosten’
De afdeling advisering van de Raad van State gaat nu naar het wetsvoorstel kijken, maar de afdeling bestuursrechtspraak deed al een korte uitvoeringstoets op de wet. Conclusie: ‘Duidelijk is nu al dat hoe dan ook veel meer geprocedeerd zal worden in beroepen bij de rechtbanken, en bij verlies in hoger beroep.’ Ze waarschuwt voor ‘een grote werkverzwaring en hoge kosten’.
De Raad voor de rechtspraak is ronduit afwijzend. In de tweede helft van januari komt die nog met een uitgebreide reactie, maar de Raad heeft ‘zeer grote bezwaren tegen de herinvoering van het tweestatusstelsel’. Het doorprocederen zal zowel de rechterlijke macht als de IND zwaar raken.
3. Wet terugkeer en vreemdelingenbewaring
Asielzoekers die geen verblijfsvergunning krijgen, worden verplicht mee te werken aan hun terugkeer. Niet meewerken wordt strafbaar. In het uiterste geval kan detentie volgen. Ook geeft deze wet meer bevoegdheden aan uitvoerende diensten om gegevens te delen die helpen om de herkomst van vreemdelingen vast te stellen.
De Raad van State zal naar verwachting half februari adviseren over de juridische kwaliteit van de wetgeving. Alle instanties wijzen erop dat de timing van de drie wetsvoorstellen ongelukkig is, nu per juni 2026 het Europese Migratiepact van kracht wordt. Dat vergt al allerlei complexe aanpassingen in de Nederlandse wetgeving, want vreemdelingen kunnen zich straks op dat Migratiepact beroepen.
Dat deze wetten dat doorkruisen, is op z’n zachtst gezegd onhandig. Maar Faber houdt vol dat de situatie in de asielketen nu ‘onhoudbaar’ is. ‘We moeten dit snel weer beheersbaar maken.’ Partijloos premier Dick Schoof noemde de wetsvoorstellen op zijn laatste persconferentie voor het kerstreces ‘een belangrijke stap voorwaarts op een van de topprioriteiten van dit kabinet’.
EINDE
Reacties uitgeschakeld voor Kerstboodschap 2024/Vluchteling toen/Vluchteling nu, in 2024
OUD-AMBASSADEUR DRS J. J. WIJENBERG OVER DE RECHTSZAAK TEGEN VERDACHTEN MACCABI RELLEN/VERANTWOORDELIJKHEID BURGEMEESTER HALSEMA VOOR MISDRADINGEN MACCABI HOOLIGANS, DIE DE GERECHTELIJKE DANS ONTSPRONGEN
Beste Lezers,
Het is mij wederom een Eer, opnieuw een belangrijk stuk van oud ambassadeur en Palestina activist drs J. J. Wijenberg op mijn website te plaatsen.
Het dateert van 8 december 2024, is gericht aan hoge functionarissen
van diverse rechtbanken en is getiteld: ”Constitutionele crisis en
Amsterdam 7-11-2024” en handelt over het verloop van de Maccabi rellen,
en de politiek-juridische verantwoordelijkheid van burgemeester
Halsema
Kort samengevat:
”De Maccabi-agressoren met dodelijke intenties hebben een goed heenkomen gekregen, de slachtoffers moeten zich voor de rechter verantwoorden.”
Terecht hekelt drs Wijenberg ook en met name de voortdurende Nederlandse politieke steun aan de Israelische Bezettings en Apartheidsstaat [1] en het daardoor geschapen pro Israel klimaat, niet los te zien
van het feit, dat de agressieve Maccabi supporters de dans konden ontspringen.
[ZIE VOOR GEHELE TEKST BOVENSTAANDE LINK ONDER HET JAN
WIJENBERG STUK]
EN DAN NU HET STUK!
[Bevattende 9 bladzijden]
DE DRS WIJENBERG BRIEF!
drs J.J. Wijenberg
Adres [Geanominiseerd]
Telefoonnummer [Geanonimiseerd]
Mailadres [Geanonimiseerd]
Woonplaats: s-Gravenhage
Mw. mr. J.H.J. van Meegen, Mw. mr. Z.J. Oostling Mr. G. Tangenberg President President President Gerechtsbestuur Gerechtsbestuur Gerechtsbestuur Gerechtshof Gerechtshof Gerechtshof Amsterdam Arnhem – Leeuwarden ‘s-Hertogenbosch IJdok 20 Walburgstraat 2 – 4 Leeghwaterlaan 8 1013 MM Amsterdam 6811 CD Arnhem 5223 BA ‘s-Hertogenbosch
Mw. mr. R.G. de Lange – Tegelaar President Gerechtsbestuur Rechtbank Den Haag Postbus 20.302 2500 EH Den Haag
Onderwerp constitutionele crisis en Amsterdam 07-11-2024 Bijlage A de ICJ Advisory Opinions van 2004-07-09 en 2024-07-19, vertaald naar voor Nederland wettige verplichtingen B de politiek-zionistisch Israëlische identiteit, Eretz- of Groot-Israël
C een huiveringwekkend vertrouwd nazistisch geluid Cc de heer A.Th,H. van Dijk, Commissaris van de Koning Noord-Holland
Mw. drs. F. Halsema, burgemeester Amsterdam Mr. R.P.H.G de Breukelaer, hoofdofficier van Justitie, Amsterdam
Samenvatting De beschuldigingen gaan voorbij aan de prioritaire relevantie van de Grondwet, met name art. 1, 90 en 94, alsmede van het vigerend internationaal recht. Grondwetsartikel 120 bepaalt dat niet de rechter, maar de leden van het parlement wetten aan de Grondwet toetsen. Daarom is te verwachten dat rechters zich van uitspraken zullen verschonen. Het kan niet als uitgesloten worden geacht dat gedaagden burgemeester Halsema ten laste zullen leggen met het uitnodigen van Maccabi Tel Aviv FC supporters willens en wetens de levens van Nederlanders met een Palestijnse achtergrond en van hun medestanders in gevaar te hebben gebracht. De Commissaris van de Koning van Noord-Holland wordt, binnen de context van het ter zake gevoerde beleid van burgemeester Halsema, verzocht zich te beraden over een eventueel advies aangaande de positie van de burgemeester.
BLADZIJDE 2
Den Haag, 8 december 2024
Geachte presidenten,
Wellicht kunt u veronderstellen dat het mijn ongebruikelijk, om niet te zeggen ongehoord doel is invloed uit te oefenen op de procesgang tegen personen die vervolgd worden voor overtredingen van wet- en regelgeving op en rond 7 november 2024 in Amsterdam. Die veronderstelling is juist. In het onderstaande hoop ik u ervan te kunnen overtuigen dat bijzondere omstandigheden ook een bijzondere ingreep vergen.
Sinds mijn pensionering in 2003 heb ik over het vraagstuk Israël met Gretta Duisenberg en oud-premier Dries van Agt intensief samengewerkt. In de bewoording van Dries streven wij naar een rechtvaardige, dus duurzame vrede tussen de staat Israël en de staat Palestina. Wij, en vele medestanders, hebben niets bereikt, internationaal noch in het Koninkrijk..
De tegenkrachten waren en zijn vooralsnog te machtig om het verschil te maken.
De instemming van de burgemeester van Amsterdam met een bezoek van supporters van Maccabi Tel Aviv FC en de gevolgen leggen de rampzalige stand van zaken anno 2024 ongenadig bloot.
1. Juridisch versus politiek woordgebruik
Dit verschil is, zo mag ik als niet-jurist aannemen, in maatschappelijke zowel als juridische vraagstukken van belang. Binnen de ruime context van het vraagstuk Israël kan dit onderscheid niet dan met de meeste nadruk onder de aandacht worden gebracht ‘De staat Israël’ heeft binnen het internationaal recht een geheel andere betekenis dan ‘Israël’ in het woordgebruik. In feite verwijst de laatste formulering naar het politiek-zionistische bewind sinds 1949, de hoofdoorzaak van alle ellende in de Levant.
2. De staat Israël, het internationaal recht en – in dit verband – ons Koninkrijk.
Aan de staat Israël werden VN-toetredingsvoorwaarden opgelegd. Een centrale plaats wordt ingenomen door de voorwaarde ‘de Arabische staat’ – nu bekend als de staat Palestina – te erkennen.
Na het aanvaarden van deze verplichting in 1947, 1948 en 1949 liet de Israëlische delegatie in de wandelgangen al weten dat dit niet zou gebeuren. Het politiek-zionistische bewind heeft tot eind 2024 in ieder geval woord gehouden
Sterker nog: met de steun van de Verenigde Staten eist Israël een uniek recht op. Mocht een soevereine VN-lidstaat besluiten de staat Palestina te erkennen, zou een eventueel akkoord van Israël vereist zijn !
Het Internationaal Gerechtshof [ICJ] heeft aan de VN-Algemene Vergadering [AVVN] twee Advisory Opinions [AO’s] over Israël uitgebracht: op 9 juli 2004 en op 19 juli 2024 {!}. Deze Adviserende Raadgevingen van het ICJ berusten volledig op bestaand internationaal recht en worden dus ook als juridisch maatgevend aanvaard.
Als gebruikelijk publiceerde het ICJ AO-samenvattingen
Naar beste vermogen heb ik deze vertaald en samengevoegd.
Zie Bijlage A.
De Grondwet, art. 94 bepaalt dat het internationaal recht aan rechtskracht het Nederlands recht overstijgt
Derhalve vormt deze bijlage de grondslag voor alle Israël-beleid van alle regeringen in verleden, heden en toekomst
Echter, door afwijkend regeringsbeleid te formuleren hebben alle bewindspersonen, ook de huidige, hun ambtseed op de Grondwet geschonden. In overgrote meerderheid keuren beide
BLADZIJDE 3
Kamers steeds Israël beleid, strijdig met de Grondwet, goed.
De overgrote meerderheid van de leden der Staten-Generaal schendt hun ambtseed op de Grondwet achteloos en routinematig.
De Grondwet, art. 120, bepaalt dat niet een derde, onafhankelijke instantie wetten aan de Grondwet toetst, maar de leden der Staten-Generaal.
Deze slagers keuren hun eigen muffe vlees, een onwelriekende rechtsstatelijke odeur achterlatend.
Zuid-Afrika en enige andere staten hebben het ICJ verzocht uitspraak te doen over de vraag of Israël genocide op de Palestijnen uitvoert.
Deze vraag werd gehonoreerd, want het Hof acht dit plausibel.
Ik durf wel een weddenschapje te maken over het te verwachten antwoord.
Het wachten op deze Opinie vergt geduld.
Wat de uitkomst ook moge zijn, eenmaal uitgebracht is het, in dank aan de Grondwet, art. 94, tegelijk hoger recht dan het Nederlandse.
3. antisemitisme
Ik betreur en wijs alle geweldsuitingen tegen Joden af.
Ik doe dat uit mijn diepste overtuiging.
Je hoeft geen helderziende te zijn om te begrijpen dat de woede over (Nederlandse) Joden – die het gewelddadige, moordlustige, immorele en genocidale Israëlische politiek-zionistische bewind steunen – wereldwijd explosief is toegenomen.
Dat heeft niets, maar dan ook niets te maken met antisemitisme, maar bijna alles met het politiek-zionistische Israëlische regime.
Joods beklag over ‘de ernstige toename van het antisemitisme’ doelen niet op de mateloze agressie tegen hun broedervolk, de ook semitische Palestijnen, De “Een Ander Joods Geluid” Joden uitgezonderd, doen Joden er goed aan eens in de spiegel te kijken om zich af te vragen of zij die woede en die agressie wellicht grotendeels op zichzelf hebben afgeroepen.
Op aanwijzingen vanuit Jeruzalem wordt voortdurend campagne gevoerd tegen een geheel ander soort antisemitisme dan dat onder het Nederlandse recht bekend staat. Men probeert twee nieuwe definities op te dringen en kritiek op Israël onder de ‘antisemitisme’ noemer te schuiven. De functie binnen – of all places – het ministerie van Justitie 1 van Coördinator Antisemitismebestrijding wordt bemand door een mastodont van het CIDI, de vooruitgeschoven post van het Israëlische regime.
Mijns inziens geldt de grondwettelijk limiterende clausule voor alle gegarandeerde vrijheden: behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
Wegens de beperking van de taak van J+V tot slechts één soort uitingen van smaad en laster, is deze functie bovendien in strijd is met het gelijkheidsbeginsel ex grondwetsartikel 1.
4. Mw. drs F. Halsema, GL-fractievoorzitter en burgemeester van Amsterdam
Voor een goed begrip van hetgeen volgt; ik ben ca. 15 jaar lid van de PvdA- Buitenlandcommissie, voor mijn doel – een rechtvaardige, dus duurzame vrede tussen Israël en Palestina – een volstrekt nutteloos lidmaatschap.
Geduld doet echter hopen. Mijn destijdse collega’s van GroenLinks ergerden zich aan het omarmen door hun Tweede Kamer fractievoorzitter van het bestrijden van nauwelijks voorkomend antisemitisme: het haten van Joden omdat het Joden zijn.
De jaarlijkse CIDI-rapportages brengen nog steeds aantallen die verdwijnen in de afrondingsverschillen van het totaal tot rassen- en vreemdelingenhaat.
1 Dit ministerie werd later bekend als ministerie van Veiligheid en Justitie en weer later als ministerie van Justitie en Veiligheid. Mag ik die naamwisselingen beschouwen als een uitdrukking van de politieke waan van de dag?
BLADZIJDE 4
Burgemeester Halsema profileert zich sterk als een onvermoeibaar bestrijder van ‘het ernstig toegenomen antisemitisme’.
De hierboven gemaakte observaties plaatsen deze invalshoek in een specifiek daglicht.
Iedere keer dat voetbalclubs elkaar ontmoeten zijn de spreekkoren niet uit de lucht. Vanuit de Johan Cruijff Arena is dit geen onbekend verschijnsel. De meeste opponenten drinken er na wel eens samen een biertje.
Maccabi Tel Aviv is een geheel ander geval.
Israëlische mannen en vrouwen vervullen hun dienstplicht langdurig, in grote aantallen in de illegaal bezette Palestijnse gebieden.
Het religieus gedreven vestigen van Eretz- of Groot-Israël is de marsorder. [Bijlage B]
Na de wanhoopsdaad van Hamas, 2 een zeer gerespecteerde officiële Palestijnse politieke partij, werd door Israël aangegrepen om het onder het internationaal recht illegale Eretz- of Groot-Israël – zonder de Palestijnen – te finaliseren.
Of het ICJ-oordeel over genocide er wel of niet komt, doet er in praktische termen nauwelijks toe.
De Palestijnen hebben de keus: “vrijwillig” verdwijnen of worden vermoord
Dagelijks krijg ik harde bewijzen over deze gruwelijke praktijk.
Het “meest morele (sic) leger ter wereld “ plundert, verwoest alle infrastructuur, onthoudt alle noodzakelijke spullen – eten, drinken,medicijnen, warme kleding, etc., etc. – om zoveel als mogelijk Palestijnen – vooral kinderen– uit te roeien.
Journalisten, waarnemers, ngo’s als Artsen zonder Grenzen, en iedereen die de Palestijnen helpt, wordt ook vermoord.
Maccabi Tel Aviv kwam naar Amsterdam, een belangrijke stad met een hoge concentratie Joden – hun medestanders.
Burgemeester Halsema heeft, zoals zij zegt, het advies gekregen dat de risico’s aanvaardbaar zouden zijn. Het tekent de incompetentie van die adviseurs en de geestelijke luiheid van de burgemeester.
Het Amsterdamse patroon van overheidshandelen was identiek aan dat van Israël: de slachtoffers werden uitgemaakt als de daders en de daders mochten hun wandaden in Amsterdam ontvluchten.
Wie nu voor de rechter komt te staan op beschuldigingen van daden tijdens en rond 7 november jl. zien naar alle waarschijnlijkheid dagelijks Al Jazeera Arabisch, de meest betrouwbare informatiebron voor het vraagstuk Israël. Zij zien ‘in real time’ de vernietiging van een heel volk voltrekken, Palestijnen hun eigen familie.
Is het gek te veronderstellen dat deze mensen, juist in Amsterdam met zijn ter zake gebleken slechte reputatie, de gelegenheid te baat nemen om de hoog opgelopen rekening te vereffenen? Ja, dat is te gek voor woorden.
Je blijft van de ander, wie dan ook, af.
Tegelijk gelden deze norm en deze waarde voor alle Amsterdamse Joden en hun veelal hopeloos verdwaalde familie en vrienden, en onverkort voor de Amsterdamse burgemeester.
2 Naar mijn oordeel is deze actie goed te vergelijken met de Joodse opstand in het getto van Warschau. De fysieke omstandigheden lijken op elkaar, de opstand was een wanhoopsdaad, het neerslaan van de nazi-Duitse troepen identiek: wijk voor wijk platbombarderen en iedereen die voor de loop van geweren en geschut verschijnt wordt neergeknald.
BLADZIJDE 5
De burgemeester van Amsterdam heeft de komst en het verblijf van de Maccabi-fans als een hanteerbaar risico gezien en geaccordeerd. Zij behoorde de tientallen jaren bekende reputatie van deze voetbalclub-supporters te kennen.
Bovendien is zij geheel voorbij gegaan aan het Israëlische overheidsbeleid. De Maccabi-fans, vrijwel allemaal met militaire ervaring als dienstplichtige mannen en vrouwen, weten dat hun moorddadige slogans één-op-één overeenkomt met het Israëlische Eretz- of Groot-Israël beleid.
Zij heeft willens en wetens Nederlandse burgers in de meest letterlijke zin in lijfsgevaar gebracht. Bovendien heeft burgemeester Halsema de moorddadige agressoren aan gerechtsvervolging doen ontsnappen.
Vanuit mijn Haags perspectief kan ik het demonstratiebeleid van de burgemeester van Amsterdam niet geheel volgen.
Medestanders van mijn Palestijnse vrienden kregen na de ongeregeldheden door de burgemeester beperkingen opgelegd, kennelijk uit bezorgdheid voor mogelijke “ongeregeldheden”. Dat is regelrechte Adding Insult after Injury.
De vraag dient door een onafhankelijke instantie beantwoord te worden of de burgemeester na het vertrek van de Israëlische hooligans in strijd met de Grondwet, art. 1 heeft gehandeld.
Al deze bewijzen van onverantwoord overheidsgedrag zijn onaanvaardbaar.
Dan heeft de Commissaris van de Koning voor Noord-Holland de plicht om de minister van Binnenlandse Zaken van advies te dienen over het functioneren ter zake van de Amsterdamse burgemeester. Mocht mevrouw Halsema toch menen zorgvuldig te hebben gehandeld, dan is zij niet op de hoogte van de hierboven gegeven cruciale feiten, slechts een uiterst kleine portie van een omvangrijk totaal. Hoe dat alles ook moge wezen, mevrouw Halsema schendt haar ambtseed op de Grondwet, art. 1, art. ll-6, art. ll-11 , art 90 en art. 94.
5. De voorgenomen procesgang en de vereiste procesgang
Geachte presidenten,
De processen in voorbereiding tegen ‘relschoppers met een niet-westerse achtergrond’ zijn juridisch van meet af aan gedoemd te verliezen – door de autoriteiten welteverstaan. Dit zijn geen ongeregeldheden van gemeentelijke aard.
Het brandpunt ligt in de Levant – in Voor- Azië. Voor Nederland, en dus ook voor Amsterdam, zijn de Grondwet, art. 94 en het internationaal recht van doorslaggevende aard.
Voort stel ik vast dat de Nederlandse Grondwet, art. 94, en het eraan verbonden internationaal recht, een belangrijke rol toebedeelt aan het Internationaal Gerechtshof [ICJ] en het Internationaal Strafhof. [ICC]
Door ambtsedige volksvertegenwoordigers en bewindvoerders wordt al jarenlang, juist over het vraagstuk Israël, achteloos en routinematig de ambtseed op de Grondwet geschonden.
Belangrijke uitspraken van het ICJ over Israël en de binnen afzienbare tijd te verwachten opinie over de vraag of Israël genocide op de Palestijnen pleegt, wekken enorme beroering in internationale fora, maar worden in de Nederlandse media en politiek vrijwel geheel genegeerd.
Hetzelfde fenomeen voltrekt zich bij en rond het ICC.
Kennelijk maakt niemand binnen de overheid zich er zorgen over dat het ICJ en het ICC onafwendbaar als een juridische stoomwals over Israël, en dus over het hondstrouwe Nederland, heen zullen denderen.
BLADZIJDE 6
Het lawaaierige Amsterdamse Joodse segment, onderdeel van de Israëlische agressie, heeft in de nationale politiek en zeker ook in die van Amsterdam – wanneer het vraagstuk Israël aan de orde is – zeer ten onrechte de overhand. De Nederlandse rechtsorde is er ondergeschikt aan gemaakt.
De ‘niet aangepaste’ Palestijnen en andere Arabisch sprekende groepen zijn via al Jazeera uitstekend op de hoogte van de Israëlische volkenmoord op de Palestijnen, in ieder geval beter dan de burgemeester van Amsterdam.
Decennialang worden de slachtoffers van Israëlische agressie – en met name de standvastige, rechtmatige, zeer populaire Palestijnse politieke partij Hamas – voorgeschoteld als de agressoren.
De Maccabi-agressoren met dodelijke intenties hebben een goed heenkomen gekregen, de slachtoffers moeten zich voor de rechter verantwoorden.
Business as usual.
In de Gemeente Amsterdam heerst over het vraagstuk Israël een vergiftigd klimaat, waar het stadsbestuur aan heeft bijgedragen.
Daarmee is Amsterdam ongeschikt geworden om aankomende processen zorgvuldig en evenwichtig te kunnen voeren.
Rechters moeten zich niet onnodig teweer stellen tegen meestal Joodse en pro-Israël chistenen aanvallen op hun integriteit.
Ik kan mij voorstellen dat u gezamenlijk of individueel argumenten aandraagt om de processen buiten de Randstad te doen voeren. Dat is de belangrijkste reden voor de keuze van mijn adresseringen.
Conclusie:
Waar moordlustige, ex-militaire Maccabe-vandalen een Nederlands vrijgeleide hebben ontvangen, is aan de Nederlandse verdachten elke rechtsgrond voor beschuldigingen van rechtswege ontvallen.
Met vriendelijke groeten,
Jan Wijenberg Oud-ambassadeur
Bijlage A
De Grondwet, art. 94
BLADZIJDE 7
en
Het Internationaal Gerechtshof
– het Koninkrijk der Nederlanden komt de verplichtingen, door het Internationaal Gerechtshof op 9 juli 2004 en op 19 juli 2024 opgelegd, na; – de voortgezette aanwezigheid van de Staat Israël in het Bezette Palestijnse Grondgebied is onwettig;
– het Koninkrijk draagt eraan bij dat Israël zich zo spoedig mogelijk geheel, vreedzaam en zonder voorafgaande onderhandelingen of landruil terugtrekt achter de Groene of Bestandslijn van 1967. Wanneer dat volledig is gebeurd, zullen de finale status onderhandelingen tussen de staat Israël en de staat Palestina plaatsvinden;
het Koninkrijk draagt eraan bij dat Israël zijn verplichtingen honoreert om alle activiteiten van nieuwe nederzettingen te beëindigen en dat deze Staat alle kolonisten uit het Bezette Palestijns Gebied evacueert;
het Koninkrijk zet zich in internationale fora met name in voor de precieze modaliteiten en verdere benodigde actie om de illegale aanwezigheid van de Staat Israël in het Bezette Palestijnse Gebied zo spoedig mogelijk te beëindigen;
het Koninkrijk bevordert dat de Staat Israël zijn verplichting om vergoedingen uit te keren voor de schade, aan alle betrokken natuurlijke en wettelijke personen in het Bezette Palestijnse Gebied berokkend, ook honoreert;
– het Koninkrijk erkent de illegale situatie die is ontstaan als gevolg van de bouw van de muur niet;
– het Koninkrijk houdt Israël aan zijn verplichting om de muur op Palestijns gebied te ontmantelen;
– het Koninkrijk onthoudt zich van hulp of assistentie in het handhaven van de situatie geschapen door de voortgezette onwettige aanwezigheid van de Staat Israël in het Bezette Palestijnse Gebied;
– het Koninkrijk draagt eraan bij dat verzekerd wordt dat Israël zich schikt naar internationale humanitair recht zoals vervat in de Vierde Geneefse Conventie.
Bijlage B
De politiek-zionistische Israëlische identiteit
BLADZIJDE 8
Eretz- of Groot-Israël
Analoog aan de twee andere theocratieën, Saudi Arabië en Iran, kent Israël geen scheiding tussen kerk en staat. “[…] Joodse democratie, met exclusieve rabbinale macht over geboorte, huwelijk en dood, is een contradictio in terminis.” 3
Sinds de stichting van de Staat Israël zijn alle – seculiere – premiers voor de verkiezingen te biecht gegaan bij de geestelijkheid, die een buitenproportionele politieke macht uitoefent. 4
In de onderhandelingen van 1945, 1946 en 1947 over de Israëlische toelating tot het VN- lidmaatschap stemde de Israëlische delegatie in met alle toetredingsvoorwaarden, waaronder het erkennen van de Arabische staat, nu bekend als de staat Palestina.
In de wandelgangen liet deze delegatie al blijken zich niet aan deze voorwaarden te zullen houden.
Hoe onbetrouwbaar als staat ook, deze Israëlische houding werd gehonoreerd. De staat Israël werd op 11 mei 1949 als VN-lidstaat toegelaten
Het politiek-zionistische bewind heeft woord gehouden. Geen enkele van de aanvaarde toelatingsvoorwaarden werd uitgevoerd.
Dit regime heeft sinds 1949 vaststaand beleid openlijk uitgedragen. Tenminste één element is onder het internationaal recht ongeldig:
– Eretz- of Groot Israël, bestaande uit huidig Israël, geheel Jeruzalem en de Westoever van de rivier de Jordaan.
Het tweede hoofdthema is evenmin geheim. Het kenmerkt bovendien de politiek zionistische aard van dat regime:
– Groot Israël is er slechts voor de Joden. De Palestijnen hebben de keus: zij gaan weg óf zij worden vermoord.
Daarmee heeft de staat Israël zich ten eerste laten kennen als een van de meest onbetrouwbare lidstaten van de Verenigde Naties.
Ten tweede werd na 7 oktober 2023 de laatste fase van het Ausradieren 5 van de Palestijnse bevolking in gang gezet. (Het Israëlische conflict met de Palestijnen was vanaf het begin zorgvuldig en gedetailleerd beschreven. Vanaf 1945 tot 2022 heeft Israël ruwweg het equivalent van Amsterdam en randgemeenten aan Palestijnen uitgeroeid en honderdduizenden voor het leven verwond.)
Het Israëlische regime is niet alleen structureel onbetrouwbaar, deze politiek-zionistische beweging is ook loepzuiver fascistisch. [Bijlage C]
B i j l a g e C
3 Saloman Bouman, de macht van het Rabbinaat, [blz. 22] Israël achter de schermen, zionisme op een dwaalspoor, 2004, Prometeus
4 Ibid. blz. 25
5 Ik hanteer de oorspronkelijke definitie van genocide zoals door Raphael Lemkin, de Joods/Poolse rechtsgeleerde, in 1943 werd geformuleerd. Deze formulering werd in 1948 sterk geamendeerd opgenomen in de Conventie ter
preventie en bestraffing van de misdaad van genocide.
BLADZIJDE 9
das Herrenvolk
Goyim [niet-Joden] waren geboren om ons te dienen. Zonder dat hebben zij geen plaats in de wereld; slechts om het Volk van Israël te dienen. Waarom zijn gentiles [ongelovigen] nodig? Zij zullen werken, zij zullen ploegen, zij zullen oogsten. Wij zullen als een effendi [lid van de elite in het Midden-Oosten] zitten en eten.
Met ongelovigen zal het zijn als met iedereen: zij moeten sterven,
maar God zal hen een lang leven geven. Waarom? Stel je voor dat iemands ezel zou sterven, dan zouden zij hun geld verliezen. Dit is zijn dienaar. Daarom krijgt hij een lang leven, om goed te werken voor deze Jood.
Rabbijn Ovadia Yosef, leider van Israël’s Shas partij en de Sephardische hoofdrabbijn. 18 Oktober 2010
Nu iedereen weet wat zij ons aangedaan hebben, kunnen wij alles doen en niemand heeft het recht ons te bekritiseren en ons vertellen wat wij moeten doen
Golda Meir, na de zogenaamde ‘rechtszaak’ tegen Adolf Eichmann
Lebensraum
Hoe kunnen wij de bezette gebieden teruggeven? Er is niemand om deze aan terug te geven. Zoiets als de Palestijnen zijn er niet, zij bestonden nooit.
Golda Meir, 1969
Naar ik hoop zal je nooit de kwelling ervaren dat jouw land wordt gestolen. Ik hoop dat je nooit de pijn zult voelen om in gevangenschap onder een bezetting te leven. Ik hoop dat je nooit van de vernietiging van jouw huis of de moord op jouw geliefden getuige zult zijn. Ik hoop dat jij nooit verraden zult worden door jouw “vrienden”.
Haneen Ashrawi, 2020
Palästinensern, Untermenschen
Om Galilea te ontdoen van haar Arabische bevolking moeten wij terreur, moorden, intimidatie, in beslag nemen van land en het afsnijden van alle sociale diensten inzetten
Israel Koenig, 1979
De Palestiinen zijn op twee benen lopende beesten
Menachim Begin, 1982
Wij moeten alle Palestijnen doden tenzij zij zich erbij neerleggen om hier als slaven te leven
uitroeien; uitwissen; te gronde richten; verdelgen; uitroeien; ontvolken
De Palestijnen zullen als sprinkhanen worden doodgedrukt ……. hoofden gesmeten tegen de rotsblokken en muren’
Yitzhak Shamir, 1988
Als 2.5 miljoen [Palestijnen] in het afgesloten Gaza leven […] zullen die mensen met de hulp van een krankzinnige, fundamentalistische Islam zelfs grotere beesten worden dan zij nu zijn. […]. Dus, als wij willen overleven moeten wij doden en doden en doden. Alle dagen, elke dag. Als wij niet doden zullen wij ophouden te bestaan. Het enige dat mij bezighoudt is hoe er voor te zorgen dat de [Joodse] jongens en mannen die het doden zullen uitvoeren normale menselijke wezens kunnen zijn.
Some weeks ago I heard Jan Wijenberg, a retired Dutch Ambassador, speak about what the International Community could do to break with its complicity to the ongoing violations of international law and human rights by the Israeli regime. Wijenberg served over a decade as an ambassador for the Dutch government in Jemen, Tanzania and Saudi Arabia. He regularly writes to Dutch ministers and politicians to remind them of the responsibility of the international community, and specifically of the Dutch Government and the European Union, to hold Israel accountable to international law. His views are expressed in this article.
Israel is the problem
Quite often is spoken about the conflict in the Middle East between the Palestinians and Israel. If we look at the situation more closely we can observe something different. The media in Israel provide a platform for unpunished, insane calls for murdering peoples and a nation. An example is offered by Professor Arnon Sofer talking about Palestinians living in closed-off Gaza, “…those people will become even bigger animals than they are today, with the aid of an insane fundamentalist Islam… So, if we want to remain alive, we will have to kill and kill and kill. All day, every day. If we don’t kill we will cease to exist…..”1
In 2005 Ehud Barak stated on Dutch television2 that – in a secret and illegal retaliatory campaign against the Palestinian hostage takers at the Munich Olympic Winter Games – he personally had murdered thirteen innocent citizens. According to Barak this would teach the world not to fool around with Israel. Barak was and is not prosecuted for premeditated murder and could achieve the position of the country’s prime minister.
Among the settlers in the occupied Palestinian territories are opportunists and extremely violent Israeli’s who aim to occupy East Jerusalem, the Gaza Strip and the West Bank. The Palestinians must be driven out of these territories by all means possible, including murder. The government of Israel supports the settlers in full while they lay there hands on Palestinian property and act out their violence on Palestinians.
The annexation of East Jerusalem by Ehud Olmert while he was the mayor of West-Jerusalem can according to the Fourth Geneva Convention be interpreted as a war crime. After the last elections in Israel Ehud Olmert’s Kadima party won the vote and he is now the Prime Minister of Israel.
Israeli policies are driven by the Zionist ideal of creating a Jewish state, including the Palestinian territories. Israel is aiming systematically at destroying the identity of the Palestinian people. The so called “conflict in the Middle East” between Palestinians and Israel does not exist. Zionist Israel is the problem.
Rogue state
Israel is the world’s sole remaining occupying colonial power. It systematically sabotages all international efforts to end the occupation. In its capacity of occupying power Israel violates numerous obligations emanating from Security Council Resolutions and the Geneva Conventions. It also breaches the provisions of the Universal Declaration of Human Rights.
The USA applies a doctrine and the US-administration labels selected countries as ‘Rogue states’. These countries possess weapons of mass destruction illegally, suppress large populations, torture, keep people in detention on a large scale and commit murder outside their national borders. Israel has adopted as a strategy the execution of land and water grabs, the destruction of Palestinian infrastructure (including in education and health), the carrying out of extraterritorial executions, torture, and collective punishments and keeping thousands of Palestinians imprisoned indefinitely without charge or prosecution. On the basis of the definition by the USA, Israel has ever since its establishment been a monumental Rogue state and a highly active member of the Axis of Evil.
Letter to Dutch ministers
In February Wijenberg wrote to the ministers Bot, van Ardenne-van der Hoeven and Nicolaï, ministers of Foreign Affairs, Development Co-operation and State Secretary of European Affairs respectively. He reminded them that according to article 90 of the Dutch Constitution “The government nurtures the development of the international order of law”. So many previous Dutch governments violated this article when it concerns the Middle East. With referral to the Advisory Opinion of the International Court of Justice of 9 July 2004 Wijenberg calls upon the Dutch ministers to show the world that they are serious about international law, justice and democracy. A copy of the letter was sent to the prime minister Balkenende and the minister of Justice Donner. In his view the United States and the European Union – including the Netherlands – have for too long condoned Israels disrespect for international law.
In its response the ministry of Foreign Affairs replies that the Dutch government is actively engaged in an ongoing dialogue with Israel. Wijenberg questions this policy. “”Since when do we politely ask notorious violaters of international law to stop their daily terrorisation of the Palestinian civilians, with assassinations in broad daylight and theft of property, houses, land and water? Why aren’t the harshest peaceful means used to fight this?”
Cal for sanctions
In the view of Wijenberg the European Union and the Netherlands have become an instrument of Israels foreign policy by ignoring its own core values values and respect for international law and human rights. Europe can play a key role in achieving lasting peace for Israel and its neighbours. If Israel refuses to show respect for international law, heavy sanctions against Israel should be installed.
Adri Nieuwhof is an independent consultant and human rights advocate from the Netherlands.
Endnotes
[1] The Jerusalem Post, Up Front weekend supplement (21 May 2004)
[2] NOVA (15 December 2005)
EINDE
Reacties uitgeschakeld voor Oud-ambassadeur drs J.J. Wijenberg over de rechtszaak tegen verdachten Maccabi rellen en de verantwoordelijkheid van burgemeester Halsema voor het feit, dat de Maccabi hooligans de gerechtelijke Dans ontsprongen
ANP
