vrijdag 7 juli 2017
Hamburg beleeft grimmige, grootse uren en dagen. Als de autoriteiten hebben gedacht dat dreigementen, intimidatie grenscontroles en het in stelling brengen van 20.000 zwaarbewapende politieagenten de aangekondigde acties zouden weten te voorkomen via afschrikking en/of zou weten te smoren via repressie, dan hebben de autoriteiten bepaald een inschattingsfout gemaakt. Ik trouwens ook. Demonstraties tegen de G20-bijeenkomst zijn omvangrijker en hardnekkiger dan ik had verwacht. Goed!
Het gaat goed, daar in Hamburg, hoe hoog de prijs in termen van politiegeweld, arrestanten en verwondingen van demonstranten ook is. De politie leed duidelijk verlies van controle op de Hamburgse straten. De straten waren tijdelijk niet in handen van de Duitse oproerpolitie. De straten van Hamburg waren urenlang minstens omstreden gebied. Dat was duidelijk niet hoe de politie het had gewild. “Op de straten van Hamburg zijn wij de enige autoriteit”, aldus Ralf Martin Meyer, politiechef, van te voren. (1) Nee dus. Mooi niet. Dat bleek.
Op 5 juli was en een grote street rave – een optocht van dansende mensen, begeleid door stevig dreunende muziek. Zo demonstreerden mensen vooral levenslust tegen de G20 en hun levensvijandige kapitalistische stelsel. Twintigduizend mensen deden mee. De politie hield min of meer afstand, totdat deaantallen mensen kleiner werden tegen het einde. Toen begonnen arrestatieteams toe te slaan en mensen aan te vallen. (2) De politie liet zien dat ze haar best ging doen om demonstranten zeer kort te houden.
Die klaarblijkelijke politieopzet mislukte op 6 juli tamelijk grandioos. Op het programma stond ‘Welcome to Hell’, een demonstratie tegen de G20 waarvan “verwacht werd dat die 8000 anarchisten en linkse radicalen zou trekken” (3). Eerst kwamen de mensen samen, luisterden naar muziek en toespraken en hadden fun De demonstratie, acht- tot twaalfduizend mensen in getal (4), mocht niet gaan lopen van de politie. Duizend mensen hadden gezichtsbedekking, en de politie wilde dat die mensen de gezichtsbedekking af deden.
Opmerking één: als duizend mensen hun gezichten hebben bedekt, dan wéét de politie dat die geen gehoor zullen geven aan een ‘verzoek’ om die te verwijderen. Dat verzoek desondanks doordrukken betekent: ruzie zoeken met deze duizend, en feitelijk ook met de andere 11.000. Opmerking twee: 12.000 mensen niet laten demonstreren vanwege de weigering van een politiebevel door één twaalfde van die mensen, betekent: al die mensen in gijzeling nemen. Natuurlijk pikken mensen dat niet. De politie wilde duidelijk vechten. Demonstranten gingen die confrontatie niet uit de weg, en dat was maar goed ook.
Demonstranten mochten dus niet gaan lopen van de politie zolang ze hun gezichtsbedekkingseis niet afdeden. En toen? Versie van de Volkskrant (5): demonstranten gooiden flessen naar politie, politie viel demonstranten aan met waterkanonnen. Versie van de NOS (6): “Na een half uur escaleerde het. Waaredoor, is niet duuidelijk. De politie zegt dat agenten werden bekogeld met flessen en stokken, maar volgens journalisten ter plekke waren de betogers vreedzaam en zou alleen een dronken man met flessen hebben gegooid.” Versie van CrimethInc. (7): “Uiteindelijk viel de politie de demonstratie aan en schoot traangasgranaten rechtstreeks middenin de mars zonder provocatie. Mensen in de demonstratie antwoordden door de politie op afstand te houden onder een hagelbui van projectielen.” Zelfs in de braafste Volkskrant-versie begon de zaak met een politie die een demonstratie blokkeerde en mensen daarmee ongeduldig en boos maakte, nog bozer dan ze al waren.
De confrontaties breidden zich snel uit, waarbij de politie niet alleen tegenover de demonstranten zelf stond, maar ook omringd werd allerlei nieuwsgierige omstandersd en toescghouwers. Die “begonnen boe te roepen en te jouwen tefgen de laffe actie van de politie.” Op sommige plekken verschenen badd rricaden, Elders hergroepeerden demonstranten en gingen alsnog lopen. Een zwart blok – een groep demonstranten, zwartgekleed en met gezichtsbedekking ter wille van de anonimiteit – ging aan de wandel, “honderden mensen (…) die kans hadden gezien om een full-power sound system te behouden of bevrijden, waaruit technomuziek knalde!” Intussen lukte het een zwart blok van duizend mensen het om de oorspronkelijke demonstratie op gang te krijgen waarbij de politielinies terugdrongen. Het is maar een greep uit de prachtige, met foto’s en videobeelden geïllustreerde verslaglegging vaan CrimethInc..
Een tussentijdse belans? Als volgt. De Duitse staat heeft een twaalfde deel van haar complete politiemacht in Hamburg ingezet(8), 20.000 agenten in totaal. Het bleek dus niet genoeg om 12.000 mensen in bedwang te houden en ze te beletten de repressieve orde vastberaden en aanstekelijk te verstoren. Anders gezegd: 144.000 mensen zouden genoeg moeten zijn om heel de Duitse politie urenlang bezig te houden, zonder die politie al te veel succes te zien boeken. Dat kunnen we nu al zeggen. En dan moet de dag van de blokkades van de G20 nog aanbreken. Grimmige, maar toch vooral grootse tijden, daar op die eventjes waarlijk vrije straten en pleinen van Hamburg.
Noten
1 Philip Oltermann, “Protesters plan to ‘kettle’ leaders at G20 suppit in Hamburg”, Guardian, 3 juli 2017, https://www.theguardian.
2 “G20 Hamburg – Demo Rave & Snatch Squads”, 6 juli 2017, Unicorn Riot, http://www.unicornriot.
3 als in noot 1
4 CrimeThink (zie noot 7), Volkskrant (zie noot 5), NOS (noot 6) spreken allemaal van 12.000 mensen. De NOS zet erbij dat de politie het op 8.000 mensen houdt.
5 “Teruglezen: ‘zware rellen’ bij G20 -protestmars in Hamburg ”, Volkskrant, 6 (en 7) juli 2017, http://www.volkskrant.
6 “Rellen aan voraviond G20-top in Hamburg NOS, 6 juli 2017, http://nos.nl/artikel/
7 “Announcing Continuous Live Coverage of the G20 in Hamburg – Welcome to Hell! CrimethInc. , 6 juli 2017, https://crimethinc.com/
8 Dat gegeven ontleen in ik CrimethInc. , zie noot 7.
Peter Storm