Het is het credo van deze eeuw: het ‘benoemen’ van de ‘problemen’. Eufemisme voor: racisme is gemeengoed. Met ‘problemen’ wordt namelijk bedoeld: “De vluchtelingen, de migranten, de buitenlanders, de moslims”, synoniem volgens deze probleembenoemers voor: “Terrorisme, criminaliteit, overlast, dreiging” .
De werkelijke problemen worden intussen niet benoemd. Institutioneel racisme. Fascisme, zowel het sluipende fascisme van de staat als dat van de nazi’s op straat. Kapitalisme, de werkelijke oorzaak van ‘de crisis’. Het bestaan van staten en grenzen, de oorzaak van het wij-zij denken en vele oorlogen en zogenaamde interventies. Imperialisme. Kolonialisme. Wapenhandel. En natuurlijk: de zondebokpolitiek bedreven onder de noemer van het ‘benoemen van problemen’, ook wel genoemd: ‘vrijheid van meningsuiting’.
Dat dit laatste een selectief begrip is blijkt keer op keer. Zo mag je niet zeggen: “Nawijn is een racist”. De waarheid wordt belediging en leidt tot een veroordeling. Je mag geen posters plakken waarin je stelt dat de opstand in de Schilderswijk een gerechtvaardigde opstand was. Die waarheid wordt opruiing en leidt tot arrestatie en vervolging. Je mag geen posters plakken waarin je zegt dat een bouwbedrijf een gezinsgevangenis voor deportaties bouwt. De waarheid wordt smaadschrift en leidt tot arrestatie en vervolging. Je mag niet zeggen dat je 4 mei niet meer meedoet aan de hypocrisie van de herdenking omdat nazi’s weer door de straten mogen marcheren. Die waarheid leidt tot een stormvloed aan dreigementen en beledigingen en de schrijfster van het betreffende facebookbericht durft niet meer alleen over straat. Je mag ook niet zeggen: Zwarte Piet is racisme. Die waarheid is teveel tegen het zere been van de kolonialisme en slavernij verheerlijkende Neederlanders. Bedreigingen en gewelddadig en racistische politieoptreden zullen je deel zijn. Je kunt op valse aangifte voor de rechter worden gesleept om je de mond te snoeren.
Er mag heel veel niet benoemd worden in de tijd van het ‘problemen’ benoemen. Het grote benoemen waarmee politici en media zich bezighouden is dan ook geen benoemen, het is aanzetten tot haat. Wie echter de haat benoemt, heeft een probleem. Daar is maar een enkel middel tegen, en dat is dat van de vermenigvuldiging. Ofwel, trap je een kakkerlak dood, dan krijg je er veel meer voor in de plaats. En dus…
Ik benoem: Nawijn is een racist. En o ja, Erdogan is een fascist, Ebru Umar een racist en vluchtelingenhater. Hebben we die ook gelijk weer gehad. De bevriende staatshoofden, de populistische zogenaamd liberale politici, zogenaamd socialistische politici, ronduit fascistische politici (allen handen op dezelfde vette buik van gierig Europa) en de rechtsreactionaire columnisten en opiniemakers zijn de helden en martelaren van nu. Teveel om op te noemen. Racisten/fascisten/
Ik benoem: Een volgende opstand in de Schilderswijk zou meer dan terecht zijn want de racistische (Haagse) politie en diens racistische korpschef Musscher vragen erom. Etnisch ofwel racistisch profileren is er aan de orde van de dag en overigens niet alleen daar. Er valt niets te ontkennen. Zolang jongeren uit migrantengezinnen geen werk kunnen krijgen door discriminatie, lastig gevallen worden op straat door ID vorderende smerissen, sneller en hogere straffen krijgen dan witte Neederlanders, is elke opstand gerechtvaardigd en noodzakelijk. Sluit je mensen uit, en zeg je dat ze zich maar moeten invechten en dat het aan hen ligt als dat niet lukt, dan zal de bom eens barsten. Vergeet je bivakmuts niet.
Ik benoem: Bouwbedrijf De Vries en Verburg heeft een gezinsgevangenis gebouwd op Kamp Zeist en laat daarmee vluchtelingen opsluiten en deporteren en heeft daarom bloed aan de handen. De vluchtelingenkinderen krijgen geen kinderpardon omdat het kinderpardon waar krokodillentranenhuiler Samsom zo trots op is geen pardon is maar een wassen neus met 92 procent afwijzingen waarvoor nog veel betaald moet worden ook. Uitbuiting. Alweer. Gezinnen met kinderen leven dagelijks in angst in de zogenaamde gezinslocaties waar hun leven 24 uur per dag onder zware druk staat. De IND is een afwijsmachine. De Dienst Terreur en Verrek is een deportatiemachine. Die machines moeten het zand in de raderen gestrooid krijgen. De ambtenaren die er werken en bedrijven die helpen de machine te laten draaien, zoals De Vries en Verburg, dienen veranwoordelijk te worden gehouden en aansprakelijk gesteld.
Ik benoem: 4 en 5 mei zijn jaarlijks terugkerende samenkomsten onder het motto: “Vrijheid geef je door”. Maar de vrijheid is alleen voor witte en gedocumenteerde Neederlanders. Neederland en Fort Europa doen met vluchtelingen wat Neederland ook deed met vluchtelingen in de jaren dertig: hen terugsturen naar de dictatuur van een bevriend staatshoofd, en dus naar de dood. Zolang nazi’s door de straten mogen marcheren en hun haat verspreiden, en zelfs een krans mogen leggen met een fascistische slogan bij een herdenking is die herdenking geen knip voor de neus waard. Zolang de fascist Wilders en zijn horden al “daar moet een piemel in” roepend zich voordoen als feministen en juist moslima’s het grootste slachtoffer zijn van hun islamofobe haatzaaierij, zegt 4 mei me niets. De vrijheidsstrijders die worden herdacht zouden zich omdraaien in hun graf als ze er weet van konden hebben hoe in hun naam de geschiedenis wordt vervalst en herhaald. Wat er toe doet is in het hier en nu fascisme bestrijden, ook en juist het fascisme van de Neederlandse staat en de van racisme doordrenkte samenleving. Niet alleen een bezettende mogendheid kan fascistich zijn. ‘Onze eigen’ regeringsleiders stonden en staan ten onrechte buiten elke verdenking. Fascisme en racisme herkennen en erkennen is stap 1. Blijf met je poten af van een ieder die durft te zeggen: “4 mei niks voor mij” want 4 mei is er voor een heleboel mensen niet. Die hebben hun mond te houden, racisme en fascisme te pikken en zich te laten bedreigen en beledigen of erger nog: opsluiten en deporteren. 4 mei is daarom ook niks voor mij. 5 mei is een nationalistische happening geworden. Waakzaamheid is en blijft geboden. Het fascisme is onder ons. Er kleeft bloed aan de Neederlandse driekleur.
Ik benoem: Zwarte Piet is racisme. Kom me niet aan met ’traditie’ of ‘kinderfeest’. Kom me niet aan met ‘dat zwart is van de schoorsteen’. De initiatiefnemers van de protesten tegen Zwarte Piet zijn mikpunt van enorme agressie. Zwarte Piet is een blackface karikatuur met een slavenpakje aan. Kritiek op dit ‘feest’ wordt met racisme beantwoord en vervolgens worden de criticasters ervan beschuldigd dit zelf te hebben veroorzaakt. Blaming the victim. Het is voor witte mensen maar al te makkelijk het racisme te ontkennen omdat ze er geen last van hebben. ‘Ik ervaar het niet dus het bestaat niet’. De totale ontkenning van het bestaan van witte privileges, het rondrijden met een Gouden Koets met scenes uit de slavernij erop, het verheerlijken van koloniale helden als Michiel de Ruyter.., het is allemaal onderdeel van het zelfde probleem: De VOC mentaliteit, het trots op Neederland onderbuikgevoel, ‘onze’ handelsgeest, dat is hoe Neederlanders zichzelf graag zien. Wie die ballon doorprikt, moet maar ’terug naar eigen land’… Prik.
We mogen ons de mond niet laten snoeren. We moeten de echte problemen benoemen ook al wordt van het spreken van de waarheid en het oproepen tot gerechtvaardigd en noodzakelijk verzet telkens weer een of ander ‘strafbaar feit’ gemaakt. Het is in deze tijden van toenemende repressie zaak om aan elkaars zijde te staan. Dat moet op straat zichtbaar worden. We moeten ingrijpen als de smeris mensen lastig valt, arresteert, slaat, wurgt, neerschiet. Reacties mogen niet uitblijven. We mogen onze vrijheid niet voor lief nemen zolang andere mensen diezelfde vrijheid niet hebben. We moeten in woord en daad de aanval inzetten tegen de haters en bedreigers, die van de straat en die van de staat. Solidariteit! Als zij zonodig nog een probleem willen om te benoemen, dan kunnen ze het krijgen.
Joke Kaviaar, 17 mei 2016