TEEVEN, HANDLANGER VAN BEULEN IN TURKIJE
Erg veel duidelijker kan het niet zijn. Het gezin Karabulut, waarvan moeder en vader Leyla en Ali tien jaar in Turkije hebben vastgezeten en zijn gemarteld, wordt als het aan Fred de vluchtelingenjager Teeven ligt aanstaande zondag gedeporteerd naar Turkije. Zie hier voor meer info. Dit is regelrechte uitlevering.De afgelopen dagen is er alles aan gedaan dit te voorkomen. Zo werd via sociale media actie gevoerd om KLM ertoe te bewegen van de deportatie af te zien. Het standaardantwoord van KLM luidt:
“We waarderen je bezorgdheid. Vanwege privacy en veiligheidsredenen kunnen we niet bevestigen dat deze persoon met ons reist. Het is overigens niet ongebruikelijk dat luchtvaartmaatschappijen in opdracht van de autoriteiten passagiers vervoeren. KLM is daar geen uitzondering op. Voor vragen en opmerkingen over het overheidsbeleid verwijzen we naar de autoriteiten.”
Allemaal afschuiven van verantwoordelijkheid dit. Hier worden overduidelijk mensenrechten geschonden en daaraan hoef je niet mee te werken. De KLM kan zich beroepen op het verbod op refoulement, het terugsturen van vluchtelingen naar een situatie waarin zij gevaar lopen. KLM is niets anders dan een martelwerktuig gehanteerd door aan de ene kant Fred Teeven en aan de andere kant de Turkse staat die politieke dissidenten zonder schroom jarenlang martelt. Lees hier een bericht van Human Rights Watch
De advocaat van het gezin spande meerdere procedures aan vandaag, eveneens zonder resultaat. Een demonstratie op het Plein in Den Haag was goed, maar Teeven interesseert het op geen enkele manier, anders dan de manier van het uitvoeren van een beleid dat vooral niet aan geloofwaardigheid mag inboeten. Stel je voor, dat er één keer geluisterd wordt naar protest.
Zondag 16 november gaan met vlucht KLM1613 (Amsterdam-Istanbul), vertrekkend om 11:30 uur, Leyla en Ali en hun kinderen van 1 en 6 jaar oud, waarvan het zoontje nog maar één nier heeft en blijvend moet worden behandeld, het lot achterna van de broer van Ali, Serdar, die als gevolg van martelingen al eerder de dood heeft gevonden tijdens een hongerstaking in een Turkse gevangenis.
Ik zeg het weer: Teeven, je bent een moordenaar. Een koelbloedige schrijftafelmoordenaar. En KLM, dat claimt slechts te vervoeren, vérvoert niet, maar óntvoert. Medeplegers van moord zijn hiermee Pieter Elbers, de nieuwe president-directeur van KLM, en René de Groot, de nieuwe operationeel directeur van KLM. Dat begint alvast goed, heren, maak de borst maar nat. U bouwt uw carrière op angst en pijn.
Staan we dat toe? Ik weet niet hoe, ik weet niet wanneer, maar als er een moment is, is het nu. Nu, dat het duidelijker is dan ooit wat het zogenaamd ‘asielbeleid’ van Neederland, van Europa, met mensen doet. Er moet ingegrepen worden. Vliegtuigen aan de grond. Gevangenenbussen die niet rijden kunnen. Kapot moet het. Detentiecentra bestormen, de IND, DT&V, het ministerie van onveiligheid en klassejustitie. De Tweede Kamer het werk onmogelijk maken, de ministerraad. Dat zit daar maar te vergaderen terwijl het mensen de dood injaagt. Dat staat maar te lachen en handen te schudden op het Binnenhof. Polderen tot we suf geluld zijn.
Ik voorspelde al dat de zogenaamd humane kindvriendelijke gevangenis voor gezinnen binnen de muren van Kamp Zeist precies dat zou zijn wat elke grensgevangenis is: een voorpoortaal voor de hel, een hel van doodsangst op zichzelf. Ali is al twee dagen in dorststaking. Wat gaat er zondag gebeuren wanneer het gezin zich verzet? Wat, als Ali te zwak is om op te staan? Wat gaat er gebeuren met hen als de deportatie slaagt?
Probeer je de martelingen voor te stellen. Electroshocks. Opgehangen worden in onmogelijke pijnlijke posities. Donkere cellen niet groter dan een doodskist. Geen slaap krijgen. Falaka (stokslagen op de voetzolen). Verkrachting. Geblinddoekt en geboeid afwachten wat je lot vandaag zal zijn. Het zijn maar wat voorbeelden die ik heb kunnen opdiepen uit de diepe krochten van Turkse gevangenissen. Stel dat we zouden voorstellen om dit te doen met Teeven, Elbers en de Groot, zou iemand ons één van hen willen overdragen? Zou iemand zonder enige gewetenswroeging hen daaraan laten blootstellen? Stel dat ik zeg: ik ga dit met je geliefde doen, en jij moet toekijken. Stel dat je steeds het schreeuwen van andere gevangenen hoort. Naar deze hel gaat de enkele reis Kamp Zeist – Schiphol – Istanbul van de familie Karabulut. Heel humaan. Heel kindvriendelijk. Vooral: heel stil en heel stiekem.
Laat de hel losbarsten als zij, de handlangers van de beulen, hierin slagen. Moge je huis instorten, is een Arabische vervloeking die ik graag doe gelden voor hen die verantwoordelijk zijn voor het leed dat we allemaal kunnen zien aankomen. De fik erin. Waarin? De licht ontvlambare onderdrukking, het lont in het kruidvat van de onverschilligheid. De eeuwige ontkenning van ambtenaren, de papieren goedkeuring door artsen en rechters. De valse bescheiden van gevreesd vertrek, paspoorten voorzien van stempels uit de martelkamers, laissez passers gedrukt met inkt van bloed. Lees de getuigenis van een martelslachtoffer in Turkije en vertel me dan nog eens dat ik overdrijf. Hier, als je durft. Ik denk het niet dat je me dat dan nog gaat vertellen. Stop de deportatie van de familie Karabulut. Stop alle deportaties. Stop de bouw van meer gevangenissen, van de permanente gezinsgevangenis die Teeven nog wil laten bouwen op kamp zeist. STOP. Letterlijk. STOP. Sloop. Breek af. EINDE.
Joke Kaviaar, 14 november 2014