Ik val maar even met de deur in huis. Meewerken aan deportaties is een laffe misdaad. Beetje rode verf erbij om de zaak te verhelderen. Zo kan een ieder zien wie die ambtenaren zijn die vanuit de zwaar beveilligde burelen van de IND en de Dienst Terreur en Verrek, en van het ministerie van Onveiligheid en Klassejustitie zelf, tekenen voor het afwijzen van asielverzoeken en voor het opsluiten en deporteren van ‘uitgeprocedeerde asielzoekers’ en ‘illegalen’.
Ja, ik val maar even met de deur in huis. Teeven, je bent een huichelaar, een moordenaar. Je weet het goed te verkopen via de foutste krant van Neederland, maar het bloed druipt uit de letters. Nee, je kunt het “nooit goed doen” zolang je van het uitgangspunt uitgaat dat namens ‘het Nederlandse Volk’ door jou en je ambtenaren kan worden bepaald wie hier in dit land voor een veilig heenkomen terecht kunnen. Gewoon omdat Neederland en Fort Europa de macht hebben om met een zak geld in de handen de dienst uit te maken en de grenzen te controleren en dicht te gooien, om de bewegingsvrijheid van mensen in te perken en te bepalen wie er leeft of sterft.
Wat moet het een heerlijk gevoel zijn voor je ambtenaren om te mogen bepalen van welke groep of religie mensen moeten zijn om in aanmerking te komen voor asiel, of om impertinente vragen te stellen over sexuele geaardheid of verkrachtingen. Wat moet het lekker machtig voelen om in de kleinste leugen uit angst voor deportatie, of een vals paspoort als enig middel om hier te geraken, een reden te vinden om mensen de dood in te jagen. Wat moet het handenwrijvend verrukkelijk zijn als je mensen kunt betrappen op het ontbreken van geboortebewijzen, een vergissing in het verhaal over de vluchtroute achterin een vrachtwagen met een plastic zak over het hoofd. Wat moet je een botte onmens zijn om je niks aan te trekken van op zee verloren geraakte papieren of erger: kinderen of andere familie, of om bewijs te verlangen van martelingen terwijl de littekens worden getoond. Wat moet het heerlijk zijn om zo’n macht te hebben.
Ik heb al zoveel verhalen gehoord van vluchtelingen. Afgelopen weekend weer, toen ik op de muur van Kamp Zeist zat: Christenen uit Afghanistan kregen wel asiel, Sikhs niet. Of je moet je bekeren tot het Christendom, dan maak je alsnog wel kans. Hoeveel beter ben je dan de IS als je feitelijk bekering eist en op straffe van vasthouden aan de eigen religie mensen de dood injaagt? De Neederlandse staat hanteert weliswaar een iets ander middel dan gelijk de kop afhakken maar het eindresultaat is hetzelfde en de vuile handen zijn voor de beulen waarheen je mensen stuurde, en niet voor jou en je ambtenaren, Fred Teeven. Nee, Fred Teeven, hier ziet alles er netjes uit. En toch is het nooit goed. Gek hè?
Ik weet intussen niet meer of ik moet lachen of huilen om het geweeklaag van de zoveelste staatssecretaris of minister omdat er mensen zijn die “zo veel mogelijk onzichtbaar wettelijke besluiten proberen te dwarsbomen door individuele werknemers lastig te vallen”. Ach arme! En Teeven, die zegt : “Ik baal daar echt ontzettend van”. Hij spreekt over intimidatie en lastig vallen. Hoor je jezelf eigenlijk wel eens praten, Fred Teeven? Heb je enige realiteitszin? Enig vergelijkingsmateriaal om te weten wat dat eigenlijk is, intimidatie?
Nee, je kunt het nooit goed doen. Daar beklaagde Verdonk zich ook over. Zo werd zij geciteerd in een interview met de Volkskrant in 2004: “Lach ik eens, is het weer niet goed”. Er is in tien jaar tijd weinig veranderd. Nog altijd maken beleidsmakers en politici zich vooral druk over hun eigen imago, over de acceptatie van het ‘werk’ dat zij en hun ambtenaren doen, en over het verzet ertegen. Rode verf is verschrikkelijk. Bloedvergieten niet. Opsluiting ook niet. Niet geheel toevallig is het dat Teeven zich nog geen drie dagen na de muurbezetting van Kamp Zeist die de situatie in de gezinsgevangenis aldaar blootlegde, alsvolgt uitlaat: “Dan zorg je dat geen kind op cel gestalte krijgt en dan is het weer niet goed. Het is eigenlijk nooit goed.”
Een ander beklag doet Teeven zich over mensen die proberen in vliegtuigen deportaties tegen te gaan. Ik zeg je, dát is pas menselijkheid. Petje af voor degenen die het wagen om op te staan in dat vliegtuig temidden van ongeïnteresseerde vakantiegangers, en te roepen: “Kijk eens wat hier gebeurt”, om vervolgens te worden gearresteerd door diezelfde marechausseebeulen die vluchtelingen intimideren en boeien, knevelen en desnoods drogeren.
Het is niet meer dan terecht en logisch dat de handlangers van de beulen in landen als Turkije of Afhganistan, namelijk Fred Teeven en zijn ambtenaren, hinder ondervinden van het verzet tegen hun misdadige praktijken. Dat zou veel meer moeten gebeuren. Het is natuurlijk wel heel zielig dat Teeven zich moet laten beveiligen omdat hij bang is dat hij anders ook verf op zijn deur krijgt of zoals Rita Verdonk, een spatje ketchup op zijn pak. Maar hij mag blij zijn dat hij zich kán beveiligen, en mág beveiligen, anders dan al die vluchtelingen die alleen maar beveiligd worden om hen op te sluiten en te deporteren, niet voor hun welzijn en veiligheid, niet voor hun gezondheid.
Ik val maar even met de deur in huis dus. Fred Teeven is een moordenaar. Het interview met hem in de Telegrof van afgelopen dag is een te verwachten propagandazet. Een tegenoffensief in een tijd dat van alle kanten het beleid onder vuur ligt. Een poging tot het zaaien van verdeeldheid onder die grote groep mensen en organisaties die maar blijft roepen dat op zijn minst het ‘asiel’beleid inhumaan is. Er zijn de vluchtelingen die vorige week nog een mars hielden van Amsterdam naar Den Haag. Er zijn de activisten die aan de poorten van de grensgevangenissen blijven rammelen. Er zijn schoolklassen, buurtbewoners, burgemeesters en NGO’s. Er zijn zelfs uitspraken zoals die van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg waarin een arts die voor de IND ‘Fit to fly’ verklaringen ondertekent op de vingers is getikt. Of wat te denken van de uitspraak vorige week nog gedaan door het Europees Comité voor Sociale Rechten (ECSR), waarin staat dat “ook afgewezen asielzoekers moeten worden opgevangen”.
Maar Fred Teeven? Die trekt zich nergens wat van aan en gaat door op de ingeslagen weg van pogen zijn beleid zo humaan mogelijk voor te doen. Geld en plek voor opvang is er niet, voor gevangenissen wel. Frontaal in de aanval is het motto, want Fred Teeven heeft altijd gelijk en ‘het volk’ mag morren en zich bedreigd voelen en de ambtenaren mogen klagen, want ‘we’ zijn al veel te goed.
Zet nog maar eens je masker op, Fred Teeven, en herhaal maar weer eens dat die Syriers wél echte vluchtelingen zijn, dus met andere woorden: de rest bedriegt de boel, maakt niet uit vanwaar ze komen. Dát is nog eens stemming kweken. Dát is nog eens de grond rijp maken voor vreemdelingenhaat, voor xenofobie, voor racisme. Doe er nog maar een schepje bovenop. Zolang de tegenreactie slechts bestaat uit wat rode verf, wat harde woorden, wat demonstreren en een muur bezetten en wat mensen die in een vliegtuig opstaan en hun mond opendoen, mag je in je handjes knijpen.
Slaap lekker, Fred Teeven, met de bewakers naast je bed. Je bent veilig. En je bent de zoveelste moordenaar die er telkens weer mee wegkomt.
Joke Kaviaar, 26 november 2014