Opinie, gepost door: Joke Kaviaar op 16/05/2014 05:10:09
De censuur is een voldongen feit. Er zitten nog twee mensen vast die gisteren deelnamen of aanwezig waren bij het verspreiden van verboden teksten. Op diverse video’s werden arrestaties en politiegeweld vastgelegd. De censuur is een voldongen feit. Niet alleen voor ondergetekende, de schrijfster van de tekst die werd verspreid, maar ook voor het uitdelen of zelfs alleen maar voorlezen of laten zien van een van de teksten door anderen.
De actie van gisteren heeft precies blootgelegd wat blootgelegd moest worden: wij leven in een vermomde dictatuur en je kan niet alles zeggen wat je wilt, je mag niet oproepen tot verzet.
Toen Dennis Bos begon met het voorlezen van “Rara, wiens rechtsorde is het?” werd hij door de slaafse wetsdienaars gesommeerd daarmee op te houden, want anders…! Een ander nam het over. Die werd ook gehinderd. Toen nam Dennis het weer over en liet de smeris het voorlezen voor wat het was. “U hoort hier nog wel van” werd Dennis toegevoegd. Wanneer dan?
Ik heb zelf tijdens de actie met een kartonnen bord met daarop de tekst rondgelopen. Op de Dam werd weliswaar tweemaal getracht het ding uit mijn handen te rukken, waarbij eenmaal mijn naam werd geroepen, maar dit mislukte. Van de Dam tot het Hof liep ik ermee, en tot mijn verbazing hield niemand mij tegen toen ik het mee de rechtszaal in nam en pontificaal voor mij neerlegde en op een moment ook toonde aan het hof. Lees het wetsartikel nog maar even na; dat is allemaal strafbaar. Ik daag justitie uit me daar dan ook voor te vervolgen. Waarom pakken jullie anderen daar wèl voor op?
Nadat het agressieve en repressieve politieoptreden de verzamelde groep uitdelers, sprekers, toeschouwers, supporters en plakkers met arrestaties uiteen had gedreven, werden onderweg naar het gerechtshof nog meer mensen opgepakt, en werden anderen voortdurend bedreigd met arrestatie. We hadden het al gezien op de Dam, waar ook iemand die aan het filmen was werd opgepakt. Persvrijheid? Ook gelijk maar afgeschaft.
Bij de universiteit in de Spuistraat ontstond enige tijd gesprek met studenten. De smerissen stonden met hun neus erboven op om te controleren of er niet werd uitgedeeld. Iemand die met plakband even verderop een poster ophing werd ook direct gearresteerd. Aangekomen bij een ‘wildplakzuil’, zo eentje die er voor bedoeld is dat je er je mening opplakt maar waar feitelijk alleen commerciële aankondigingen hangen, bleven we even staan.
Deze plakzuil is ervoor bedoeld: vrijheid van meningsuiting. Maar… wie durft er nog? Niemand. De censuur is daadwerkelijk een feit en dat is schokkend. Openlijk een poster ophangen durven mensen niet meer. Ook niet op een plek die ervoor bedoeld is. Tenslotte ging iemand ervoor staan, en hield een poster voor zich. Ook zij werd gearresteerd. Daarna gingen agenten pal voor de plakzuil staan om deze te bewaken.
Een andere groep is er in geslaagd aan de politiecontrole te ontkomen en wist met succes, in het geniep, nog posters op te hangen in het stadscentrum. Stiekem, niet omdat wildplakken een overtreding is maar omdat het ophangen (etc.) van deze posters een misdrijf is waar een strafmaximum op staat van drie jaar (art. 132: verspreiding tot opruiing).[1]
Het is wrang te moeten constateren, maar de actie is wel geslaagd. Geslaagd omdat deze heeft laten zien wat sommigen al wisten, maar velen toch nog voor onwaarschijnlijk hielden: dat er daadwerkelijk sprake is van censuur, nu door een groep mensen op de Dam in Amsterdam aan den lijve ondervonden, en dat geldt voor twee van hen in een politiecel op dit moment nog steeds. Wat zal er nog meer verboden worden?
De actie is óók níet geslaagd, om een reden buiten de actie zelf om, want datgene dat we hebben aangetoond komt niet verder naar buiten dan via de eigen (social) media. De gevestigde media waren grote afwezige, het Noord Hollands Dagblad uitgezonderd. De actie was met een persbericht aangekondigd, maar grote stilte volgt. Nog twee persberichten volgden, zowel gisteren als vandaag, net een half uur geleden. Wakker worden!!
Verbaast me het nogm dat stilzwijgen? In zekere zin wel, want je zou toch denken dat ze er op zijn minst uit sensatiezucht op af zouden komen. Maar nee, dan moet daadwerkelijk ergens de fik erin blijkbaar, dan moet het niet bij woorden blijven. En je zou toch denken dat er wel enkele lieden zijn die, ook nog eens gewaarschuwd met een flyeractie tijdens de dag van de persvrijheid [2], zich zorgen maken over censuur, al is het alleen maar uit eigenbelang?
Maar nee. Censuur is prima indien de verkondigde mening de staat aanvalt, en daar hebben de gevestigde media geen last van, want die doen dat niet. Die buigen, verschuilen zich, likken, kruipen, huichelen mee, interesseert het niet, zwijgen dood (streep door wat voor jou niet van toepassing is). Voelt één van hen die dit leest zich hier nu door mij ten onrechte ergens van beschuldigd, bewijs mij dan het tegendeel van deze stelling: het credo voor de brave artikelen schrijvers en programmamakers met een betaalde baan bij een krant of televisiestation luidt dat wie geen journalist is, zich de censuur maar moet laten welgevallen. Laf media rapalje!
Knokken tegen censuur. Het blijft vooralsnog een zaak die een kleine groep mensen zich aantrekt. Ik heb veel steun gezien ervoor, en dat doet mij persoonlijk goed, maar we zijn nog met veel te weinig en onze stem wordt weggedrukt, verzwegen. We zijn met net zo veel te weinig als dat er mensen zijn die de strijd van vluchtelingen ondersteunen. Maar vroeg of laat zullen we er doorheen moeten breken, al weet ik niet wat daarvoor nodig is. Morgen gaan we naar Kehl in Duitsland, om de grens naar Strassbourg,in Frankrijk over te steken. Zou je daar hier in Neederland iets over horen? Of moeten er eerst doden vallen?
Joke Kaviaar, 16 mei 2014
[1]
Artikel 132
1. Hij die een geschrift of afbeelding waarin tot enig strafbaar feit of tot gewelddadig optreden tegen het openbaar gezag wordt opgeruid, verspreidt, openlijk tentoonstelt of aanslaat of, om verspreid, openlijk tentoongesteld of aangeslagen te worden, in voorraad heeft, wordt, indien hij weet of ernstige reden heeft te vermoeden dat in het geschrift of de afbeelding zodanige opruiing voorkomt, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie.
2. Met dezelfde straf wordt gestraft hij die, met gelijke wetenschap of een gelijke reden tot vermoeden, de inhoud van een zodanig geschrift openlijk ten gehore brengt.
Voor de maker:
Artikel 131
1. Hij die in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, tot enig strafbaar feit of tot gewelddadig optreden tegen het openbaar gezag opruit, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vijf jaren of geldboete van de vierde categorie.
[2]
flyeractie dag van de persvrijheid, zie; http://13-september.nl/solidaire-flyeractie-bij-de-dag-en-avond-van-de-p…