ALS RUTTE ECHT EEN STAATSMAN WAS, PRAATTE HIJ OOK MET KICK OUT ZWARTE PIET
WEBSITE FRONTAAL NAAKT
Volgens Trouw-coumnist Hans Goslinga is Mark Rutte een echte staatsman omdat hij het voor elkaar gekregen heeft uit schijnbaar onverenigbare stellingnames een stikstofakkoord te slepen. Het is een stikstofakkoord van niks, dat weet Goslinga ook, en bovendien was er druk van buitenaf nodig in de vorm van een rechterlijke uitspraak, maar toch ziet Goslinga het als Ruttes verdienste.
Er zijn veel Binnenhof-watchers die Rutte bewonderen. Niet omdat hij ook maar iets oplost en het land beter maakt, maar omdat hij het kabinet bij elkaar houdt en zichzelf handhaaft. Dat lijkt voor al die grijze mannen op de redacties het ultieme doel te zijn van de politiek: het kabinet bij elkaar houden, jezelf handhaven. ‘Het politieke spel goed spelen’. De stikstofcrisis wordt niet opgelost maar er is een akkoord, dat is alles wat telt. ‘Volgens de lessen van Machiavelli’, schrijft Goslinga, maakt Rutte ‘gebruik van tijd en omstandigheden om zijn doel te bereiken’. Dat doel is een akkoord, niet een oplossing van de stikstofcrisis. Dat het een goed akkoord is, blijkt volgens Goslinga niet uit het feit dat de Nederlandse weiden straks weer in bloei staan, de insekten terugkeren en de natuur zich zal herstellen, want dat gaat met dit akkoord niet gebeuren. Het akkoord is volgens Goslinga goed, een wonder zelfs, I kid you not, omdat zowel rechts als links er een hekel aan hebben.
Beschamende vertoning
Dat Rutte allesbehalve een staatsman is, bleek gisteren weer tijdens een uitwisseling in de Tweede Kamer naar aanleiding van de beschamende vertoning tijdens een voetbalwedstrijd, waarbij een zwarte speler de grofste racistische scheldwoorden voor zijn kiezen kreeg. De premier vindt dat je daarmee niet bij de politiek moet zijn. “Dit lossen we alleen op als we met 17 miljoen mensen zeggen dat we dit niet accepteren”, heeft hij gezegd en ik las ergens dat hij zelfs geïrriteerd was.
Met andere woorden: wen er maar aan. Want het is inmiddels duidelijk dat een groot deel van die 17 miljoen mensen racisme niet alleen accepteert, maar omhelst en koestert als een groot cultuurgoed, als een onvervreemdbaar grondrecht. En daar volgt weer uit dat een ander groot deel van de bevolking nooit veilig zal zijn, nog niet eens het voetbalveld op kan lopen zonder bloot te staan aan de meest mensonwaardige vernederingen. De premier heeft zelfs eens gezegd dat mensen, die gediscrimineerd worden vanwege hun afkomst en huidskleur, niet moeten zeuren maar zich moeten invechten. En bij een andere gelegenheid heeft hij eens gezegd dat hij jaloers is op onze Antilliaanse landgenoten, omdat die zich na het Sinterklaasfeest niet hoeven af te schminken.
Racistische fluim
Staatsman? De één z’n staatsman is de ander z’n racistische fluim, zullen we maar zeggen. Racisme en discriminatie vormen de grootste crisis waar niet alleen ons land, maar waar de hele wereld in zit. Urgenter dan de economische crisis die voor het grootste deel van de wereldbevolking nooit is opgehouden, urgenter dan de klimaatcrisis. Sterker nog: global warming ís discriminatie, sociale ongelijkheid is discriminatie. Veel mensen blèren dat er belangrijker dingen zijn om je druk over te maken dan Zwarte Piet, die zijn er niet. Er is armoede, er is oververtegenwoordiging van bepaalde bevolkingsgroepen in de criminaliteit en de werkloosheid omdat Zwarte Piet bestaat.
Voor het bestrijden van racisme moeten we wel degelijk bij de politiek zijn. Als Rutte een echte staatsman was, dan sprak hij niet alleen met de Gele Hesjes, maar ook met de antizwartepietactivisten van Kick Out Zwarte Piet, op wie anderhalve week geleden een terreuraanslag is gepleegd na een oproep daartoe door een Haagse penosefiguur. Maar Rutte weigert dat. Rutte heeft keer op keer laten zien alleen geïnteresseerd te zijn in de grieven van witte racisten, voor wie hij overigens verder ook niks doet. Rutte zit er alleen voor zichzelf.
Als hij een staatsman was, stak hij ruimhartig de hand in eigen boezem en erkende hij dat de politiek, hijzelf ook, in sterke mate medeverantwoordelijk is voor de huidige maatschappelijke polarisatie, die voornamelijk langs etnische en culturele scheidslijnen loopt. Racisme is volstrekt genormaliseerd omdat Rutte het heeft genormaliseerd. Door een racist als Wilders te normaliseren, door een Marokkanendebat toe te staan, door zijn opstelling in de Zwarte Piet-controverse.
Politiekcorrecte kritiek
En Rutte niet alleen. Jesse Klaver tweette eergisteren dat hij woedend is omdat een ‘kleine groep mensen racistisch is’. Ook hij doet niet aan introspectie. Klaver heeft het over ‘racisme op internet, op straat, in voetbalstadions’, maar hij heeft het niet over racisme in de Tweede Kamer. Niet over racisme binnen GroenLinks. Klaver zegt dat racisme ‘doodnormaal is geworden’, maar daar heeft GroenLinks een grote rol in gespeeld. Wie zich uitsprak tegen racisme, kreeg Femke Halsema op zijn dak, die vond dat je niet alles maar racisme moet noemen, omdat het begrip dan inflatoir wordt. Klaver zelf wilde het de Amsterdamse afdeling van zijn partij verbieden om mee te lopen in een demonstratie tegen racisten in de politiek.
En waarom stond GroenLinks-hater Zihni Özdil opeens op de GroenLinkse kandidatenlijst voor de landelijke verkiezingen? Omdat hij een allochtoon is die zo lekker op andere allochtonen scheldt, daarmee dacht de partij twee vliegen in een klap te slaan: goede sier maken met een allochtoon in een overwegend witte progressieve partij én meevissen in de vijver van de xenofobie, scoren met politiekcorrecte kritiek op de islam en op de multiculturele samenleving zonder het risico te lopen voor racist te worden uitgemaakt, want hé, Özdil is zelf een allochtoon.
Fanatieke allochtonenhater
PvdA-senator Mei-Li Vos sprak begin deze maand ook al grote woorden over de normalisering van racisme zonder de hand in eigen boezem te steken. Want het lijkt wel alsof PvdA’ers liever glas eten dan dat ze hun eigen leider bekritiseren, Lodewijk Asscher, die als vice-premier van het vorige kabinet één van de fanatiekste allochtonenhaters in het hele parlement was. Asscher vervalste rustig feiten om Turkse Nederlanders in een kwaad daglicht te kunnen stellen en liet geen gelegenheid voorbij gaan om niet-Westerse allochtonen uit te sluiten en ze in één adem door te verwijten “met hun rug naar de samenleving te staan.” Ik had daar kritiek op en werd prompt door hem geschandpaald als antisemiet.
De politiek kan dus heel veel doen om racisme te bestrijden, moet dat ook. Maar ze doet niks. Niet alleen Rutte doet niks, maar geen van de partijen in de Tweede of Eerste Kamer onderneemt actie. In de Eerste Kamer zit trouwens een senator die het jammer vindt dat de mooie ovens van Hitler niet meer in gebruik zijn.
Troll op Internet
De politiek doet niks tegen racisme en alles om racisme te normaliseren. Jesse Klaver ook, Mei-Li Vos ook. En ik word niet moe hier op te hameren: ik moest me eerder dit jaar verantwoorden voor de rechter omdat ik me had uitgesproken tegen het racisme van een troll op Internet.
Wil je weten waarom racisme “doodnormaal” is geworden, Jesse Klaver? Dit is waarom racisme doodnormaal is geworden. Omdat antiracisme door het OM als een misdrijf wordt gezien. Omdat GroenLinks niet samen met antifascisten gezien wil worden, maar wel met fascisten.