””Bovendien gelastte de koning de vroedvrouwen, Sifra en Pua geheten, het volgende:
16 ‘Als u de Hebreeuwse vrouwen bij de bevalling helpt, let dan goed op het geslacht van het kind. Als het een jongen is, moet u hem doden; is het een meisje, dan mag ze blijven leven.’
17 Maar de vroedvrouwen hadden ontzag voor God en deden niet wat de koning van Egypte hun had opgedragen: ze lieten de jongetjes in leven. ”
17 Maar de vroedvrouwen hadden ontzag voor God en deden niet wat de koning van Egypte hun had opgedragen: ze lieten de jongetjes in leven. ”
In Boek Exodus [de uittocht van de Joodse slaven uit Egypte] van het Oude Testament , wordt een indrukwekkend
verhaal verteld over burgerlijke ongehoorzaamheid.
De toenmalige Farao, bevreesd voor de snelle groei van de Joodse minderheid, gaf
de vroedvrouwen het bevel, pasgeboren Joodse jongetjes te doden en ongetwijfeld zullen velen hem gehoorzaamd
hebben.
Dat gold echter niet voor Sifra en Pua, die dit bevel in de wind sloegen.
Als de journalist van het ”christelijke” zondagsbrave Reformatorisch Dagblad, Bert Monster, dit bevel
gekregen zou hebben, is het maar de vraag, of hij dat zou weigeren, gezien zijn gevaarlijke gezagsgetrouwe insteek.
Ik doel hier op zijn artikel ”Activisten tegen asielbeleid bundelen de krachten”, waarin hij met een
vuur, een betere zaak waardig, de rollen omdraait, door de Overheid en haar instanties en bij de asielketen
betrokken particuliere bedrijven af te schilderen als slachtoffers en diegenen, die strijden voor een menswaardig
bestaan van vluchtelingen als een stel criminelen.
Qua machtsverhoudingen is dat al merkwaardig, omdat het lot van vluchtelingen in handen ligt van
de Overheid en haar instellingen en een slachtofferrol sowieso niet matcht met degenen, die de touwtjes
in handen hebben.
Laten we zijn artikel, eens nader onder de loupe nemen.
In het kort gezegd is het een de facto verdediging van de beleidsmakers/uitvoerders en facilitatoren [bedrijven etc] van
het Overheids asielbeleid en een aanval op diegenen, die een menswaardig bestaan voor vluchtelingen nastreven.
Slachtoffers [de beleidsmakers/bedrijven] versus ”bedreigers” [asielactivisten]
Enkele zinsneden uit zijn artikel
”Activisten tegen het asiel- en vreemdelingenbeleid bundelen hun krachten. Ze bekladden gebouwen en bedreigen of intimideren personen. Een kleine harde kern deinst zelfs niet terug voor gewelddadige acties.”
……………
……………
”Door het debat over de overleden Russische asielzoeker Aleksandr Dolmatov afgelopen voorjaar en de discussie over de strafbaarstelling van illegaliteit neemt het aantal bedreigingen tegen staatssecretaris Teeven (Veiligheid en Justitie) toe. De Telegraaf meldde vorige maand dat hij zou worden beveiligd, evenals zijn woning in Amsterdam. Ook PvdA-leider Samsom zou net voor de zomer, rond de partijdiscussie over strafbaarstelling van illegaliteit, zijn bedreigd.”
…………………
………………..
Na gelamenteerd te hebben over de bekladding van de woning van IND directeur Rob van Lint
en de verfactie tegen het Kennis en Leercentrum van de IND , vervolgt het artikel
”Bedreigingen en intimidaties door activisten zijn niet uitsluitend gericht tegen bewindslieden of de IND. Ook bedrijven die op welke wijze dan ook betrokken zijn bij de bouw van detentiecentra moeten het ontgelden. ”
Getrouw dienaar van de Overheid:
Dat het Reformatorisch Dagblad een kritiekloos en getrouw dienaar van de Overheid is,
blijkt wel uit de volgende zinsneden
”Opsporingsdiensten en overheidsinstanties maken melding van een toename van acties van lieden die strijden tegen het in hun ogen inhumane asiel- en vreemdelingenbeleid van de regering. In het Dreigingsbeeld Terrorisme van april en ook in dat van begin deze maand signaleert de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) een toename van acties door „asielrechtenextremisten.” „Opmerkelijk is dat er sprake lijkt te zijn van een verharding onder het extremistische deel van de asielrechtenbeweging”, zo schrijft de NCTV.”
en
”Ook de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) constateert dat het verzet tegen het asiel- en vreemdelingenbeleid steeds meer radicaliseert en groeit. Sinds 2011 neemt het aantal vernielingen en brandstichtingen toe. Met name bouwbedrijf BAM, dat verantwoordelijk is voor de bouw van het Justitieel Complex Schiphol-West, waar uitgeprocedeerde asielzoekers wachten op uitzetting, moet het ontgelden. Asielextremisten stichten brand op bouwplaatsen van BAM. Ook intimideren ze medewerkers of leidinggevenden van het bedrijf door verfbommen tegen hun woningen te gooien, ruiten in te gooien of banden van hun auto’s lek te steken.”
De informatie klopt:
Sinds 2009 mogen asielactivisten zich verheugen in toenemende belangstelling van de kant van de AIVD, NCTV en
andere aan hen verwante clubs
Wat ook klopt is, dat deze Diensten relatief onschuldige acties als bekladdingen,
het gooien van verf tegen een gebouw reeds als ”extremisme” beschouwen en het Reformatorisch Dagblad
daarin in haar artikel kritiekloos meegaat.
Hoezo ”christelijk”
Een van de pijlers van het christendom is solidariteit met de zwakkeren, de ”vreemdeling
herbergen en kleden”, zoals gezegd in het Nieuwe Testament , dat het Reformatorisch Dagblad
in ere beweert te houden.
Maar hun solidariteit geldt niet de ”vreemdeling”, maar diegenen, die de meest
elementaire rechten van die ”vreemdeling”, die is gevlucht voor vervolging en/of armoede en oorlog,
onderdrukken.
Het artikel bewijst dat.
Laten we het asielbeleid, waarmee het Reformatorisch Dagblad kennelijk geen
moeite heeft, eens onder de loupe nemen.
DE PIJNLIJKE WAARHEID, DIE HET REFORMATORISCH DAGBLAD NEGEERT
HET INHUMANE ASIELBELEID
OVERZICHT:
ASIELBELEID MAAKT MENSEN KAPOT
”ECHTE” VLUCHTELINGEN EN ”ECONOMISCHE” VLUCHTELINGEN
Het begint al bij het kunstmatige onderscheid tussen diegenen, die vanwege persoonlijke
vervolging uit hun land zijn gevlucht, de door politiek en media aangeduide ”echte vluchtelingen” en de
zogenaamde ”economische vluchtelingen”, die volgens Nederlandse en EU/Internationale standaarden geen recht
op asiel hebben.
Maar ook die ”economische vluchtelingen”, die vanwege armoede hun land zijn gevlucht, zouden volgens
het internationaal erkende recht op vrijwaring van armoede aanspraak moeten kunnen maken op de vestiging in een land, dat voor hen
een weg kan openen naar een beter bestaan.
Mis Poes.
Ze maken niet alleen geen enkele aanspraak op asiel, maar worden ook nog
door politiek en media aangeduid als ”gelukzoekers”, hier vertaald als profiteurs.
Maar niet alleen heeft ieder mens recht op zijn/haar ”pursuit of happiness” , het gaat het hier
om een basic thing, het opbouwen van een menswaardig bestaan.
Het bittere is, dat het leeuwedeel van die ”economische vluchtelingen” afkomstig
zijn uit landen, waarvan het Westen economisch profiteert of de plaatselijke elite steunt, die
zich handhaaft ten koste van de arme bevolking.
ASIELBELEID MAAKT MENSEN KAPOT
DISCRIMINATIE TUSSEN NEDERLANDER EN ”VREEMDELING” IN HET STRAFRECHT
Het asielbeleid [ook wel vreemdelingenbeleid genoemd] is discriminerend, wat zich vooral uit in
het strafrecht.
Wanneer een Nederlander door een rechtbank
tot gevangenisstraf is veroordeeld, zit hij zijn straf uit en begint daarna opnieuw, als vrij man.
Een uitgeprocedeerde of nog in procedure zijnde vluchteling, die zich aan strafbare feiten heeft schuldig
gemaakt en is veroordeeld, zit eerst zijn straf uit, wordt vervolgens tot ”ongewenste vreemdeling”
verklaard en alsnog uitgezet.
Ook vluchtelingen, die een tijdelijke verblijfsvergunning hebben, worden zo getroffen,
Ook als je dus als vluchteling wel over geldige papieren beschikt, ben je in feite rechteloos,
want het kan je weer worden afgepakt.
Ik hoef niet uit te leggen, dat dit als rechtsongelijkheid en ”dubbele straf”, discriminatie is
Staat niet immers in de Nederlandse Grondwet in artikel 1
”Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.”
ASIELBELEID MAAKT MENSEN KAPOT
UITZETTING NAAR GEVAARLIJKE GEBIEDEN
Volgens de Bijbel waarop de zondagsbrave christenen
van het Reformatorisch Dagblad zich beroepen, moet de vreemdeling geherbergd en beschermd worden.
Daar valt bij het asielbeleid bitter weinig van te merken.
Met de regelmaat van een klok worden vluchtelingen uitgezet naar voor hen gevaarlijke landen
en oorlogsgebieden als Somalie, Afghanistan, Irak, etc, ondanks het feit,
dat het Ambtsbericht van het Ministerie van Buitenlandse Zaken spreekt van een onveilige en
Dit wordt nogeens bevestigd door de UNHCR [Vluchtelingenorganisatie van de VN],
Toch gaan de uitzettingen naar oorlogsgebieden als Afghanistan, Somalie en Irak gewoon
door, alsof er niets aan de hand is, terwijl de situatie grotendeels onveilig is
door het Westerse militaire ingrijpen in Irak en Afghanistan, dat de ellende in die landen nog
verder heeft verergerd.
Ironisch was dan ook de onlangs gehouden conferentie over ”vrede en veiligheid” in die gebieden [naar aanleiding van
het 100 jarig bestaan van het Vredespaleis], waar de stemmen van de buiten protesterende vluchtelingen
ASIELBELEID MAAKT MENSEN KAPOT
UITGEZETTE VLUCHTELINGEN GEDOOD
Het kan nog griezeliger.
Uitgezette vluchtelingen worden [en dat is lang geen uitzondering], terug in het land van herkomst
gevangengenomen of gedood.
Een huiveringwekkend geval is dat van een Afghaanse asielzoeker, die in 2006 onder minister
Op een bittere manier bevestigde dat niet alleen zijn gelijk over zijn veiligheidsrisico, sterker
nog:
Minister Verdonk is daarmee politiek en moreel hoofdverantwoordelijk voor zijn dood.
Artikel 3, Antifolterverdrag, verbiedt uitzetting wanneer er een aannemelijkre reden is, te veronderstellen, da er risico is op foltering.
Vrijheid van Beweging heeft een zwarte lijst van mensen, die hetzij door zelfmoord [uit angst voor
uitzetting], hetzij rechtstreeks gedood, hetzij op andere wijze al dan geen dodelijk
slachtoffer zijn geworden van het asielbeleid.
Het laatste drama is het geval Dolmatov, een Russische asielzoeker, die was afgewezen
ondanks zijn grote risico op vervolging [hij was lid van de oppositie
beweging/Het andere Rusland] en daarna zelfmoord pleegde in detentiecentrum Zestienhoven [Rotterdam]
ASIELBELEID MAAKT MENSEN KAPOT
VLUCHTELINGEN VERDWENEN
Verdwijning van uitgezette vluchtelingen komt voor
Deportatieverzet vermeldt, dat zij van een aantal uitgezette vluchtelingen, met wie
ASIELBELEID MAAKT MENSEN KAPOT
VREEMDELINGENDETENTIE
Ben je in Nederland ”uitgeprocedeerd” of heb je simpelweg
nooit asiel aangevraagd, dan kom je in ”vreemdelingenbewaring” in
een van de vreemdelingendetentiecentra.
Over die vreemdelingenbewaring is reeds veel gezegd en geschreven,
De benadering [Ombudsman zoekt naar ”alternatieven”, Amnesty ziet het als
”uiterste middel”, schrijfster dezes wijst vreemdelingenbewaring onder alle omstandigheden
af], over de onmenselijkheid en uitzichtloosheid[28] is weinig verschil van mening.
En dan het belangrijkste:
Mensen zitten vast zonder een strafbaar feit te hebben gepleegd, in een buitengewoon
Nu is Staatssecretaris Teeven niet voor een gat te vangen en stelt hij, waarschijnlijk
vanwege de druk door de Nationale Ombudsman en Amnesty International, en is met
het voorstel gekomen, dat vreemdelingenbewaring alleen nog zou moeten plaatsvinden voor
De rest zou dan terechtkomen in een zogenaamde ”open gevangenis” of moeten zich
Nu ben je zeker als uitgeprocedeerde vluchteling, die op straat leeft
zonder recht op elementaire levensbehoeften, nogal gauw ”crimineel” en is
Maar los daarvan:
Ook de zogenaamd ”niet agressieve” asielzoekers zitten nog steeds in
een gevangenis, ook al zou deze ”open” zijn en dagelijkse melding is ook
een vorm van een strafmaatregel
ASIELBELEID MAAKT MENSEN KAPOT
POSITIE UITGEPROCEDEERDEN/GESOL MET MENSEN
TENTENKAMPEN
Het treurspel van de zogenaamde ”uuitgeprocedeerden” is ten hemel schreiend.
Uitgeprocedeerd
Het woord zegt het al
Asielzoekers, die te horen hebben gekregen, dat zij in procedure zijn afgewezen en
”binnen 48 uur het land moeten verlaten.
Ze hebben dan nog recht op een maand onderdak.
Daarna verliezen zij het recht op elementaire levensbehoeften en een dak
boven hun hoofd, terwijl ze in de meeste gevallen niet eens terug KUNNEN, wat diverse
oorzaken kan hebben, waarvan de belangrijkste is, dat hun land onveilig is
vanwege de oorlogssituatie.
De meeste asielzoekers komen immers uit landen als Afghanistan, Irak en Somalie,
waarvan bij de eerste twee sprake is geweest van Westerse militaire interventie
wat de ellende nog heeft vergroot.
Wanneer er sprake was van werkelijke gerechtigheid, zouden deze uitgeprocedeerde
vluchtelingen een verblijfsvergunning krijgen.
De wanhopige positie van de uitgeprocedeerden heeft geresulteerd in het zogenaamde
Tentenkampverzet, waaronder in Ter Apel, Tentenkamp Notweg [Amsterdam] , Tentenkamp Koekamp
[Den Haag]
De eisen waren bescheden en simpel
De enige reactie van de kant van de Nederlandse Overheid was botte afwijzing,
alleen [humanitaire] hulp als men ”wilde meewerken aan terugkeer” en niet
Daarna naast hartverwarmende solidariteit door buurtbewoners
waardoor ze vandaag de dag nog geen steek verder zijn en in dezelde onzekere
ASIELBELEID MAAKT MENSEN KAPOT
HONGERSTAKING ALS UITERST MIDDEL
De hongerstakingen in de vreemdelingendetentiecentra heb ik nog niet genoemd.
De eis was ook hier weer simpel
Vrijheid, omdat mensen, wier enige ”misdaad’ was, dat zij vluchtelingen waren, in een
keihard en repressief regime zaten.
Bescherming, omdat dat de reden was, waarom zij vanuit een gevaarlijke
situatie naar Nederland waren gekomen.
De wijze waarop de Overheid en de detentiecentrum hiermee omging, was weer
schandalig.
vertrouwensarts, iets waarop zij wettelijk recht hadden.
En Staatssecretaris Teeven maakte het nog bonter door twee hongerstakende asielzoekers
Er moest een rechter aan te pas komen om te garanderen, dat de zeer verzwakte, uitgezette
hongerstakers in hun land van herkomst [Guinee] nog drie maanden medische
zorg kregen.
in welke kliniek de hongerstakers horen te liggen.
Kan het surrealistischer?
ASIELBELEID MAAKT MENSEN KAPOT
DE NEDERLANDSE STAAT CHANTEERT
Niet onbelangrijk is erop te wijzen, hoever de Nederlandse Staat kan gaan om
vluchtelingen het land uit te werken, tot chantage aan toe.
Zo is zij er niet vies van om landen, die niet meewerken aan terugkeer [lees gedwongen uitzetting]
Kan het minderwaardiger?
REFORMATORISCH DAGBLAD
EN DAT NOEMT ZICH ”CHRISTELIJK”/WAT EEN HYPOCRISIE
Deze pijnlijke waarheden en feiten over het asielbeleid, dat vluchtelingen
inhumaan behandelt, wat ook door Amnesty International en de Nationale Ombudsman
wordt geconstateerd, noemt het Reformatorisch Dagblad niet.
In plaats daarvan jammert zij over ”intimidatie” door ”asielextremisten” van
voor het inhumaan asielbeleid verantwoordelijken als voormalig minister Leers en
IND directeur van Lint.
Ook slachtoffert dit zich christelijk noemend Dagblad aannemersbedrijf Bam,
dat als consortium betrokken was en nog is bij de nieuwbouw van vreemdelingendetentie
centrum Schiphol Oost en dus dik verdient aan de ellende van vluchtelingen.
Kortom, het Reformatorisch Dagblad verdedigt niet de vluchtelingen, wat haar
christelijke plicht volgens het Nieuwe Testament is, maar neemt de Overheid, die de rechten
van de vluchtelingen schendt, in bescherming en is er zelfs spreekbuis van, gezien
overtime om de Staatsuitvoerders van het asielbeleid te verdedigen.
Maar van een zich ”christelijk” noemend Dagblad, dat zelfs geen nieuws op Zondag doorlaat
mag je beter verwachten.
EPILOOG
Waarom becommentarieer ik uitgebreid een al weer ouder artikel van het
Reformatorisch Dagblad?
Om te wijzen op het schijnheilige karakter van dit zich christelijk noemend Dagblad, ja
Maar ook om te waarschuwen tegen de huidige hetze tegen de zogenaamde ”asielextremisten”
voorgespiegeld als een gevaar voor de Nationale Veiligheid.
De vinger op de zere plek leggen en het confronteren van de politiek verantwoordelijken
voor het asielbeleid met de humanitaire ellende , die zij aanrichten in het leven van
vluchtelingen, wordt ”intimidatie” en ”bedreiging” genoemd.
Maar wie intimideert nu wie
Is het de Overheid, die, o.a. trouw geholpen door de KLM
vluchtelingen uitzet naar gevaarlijke gebieden, soms met de dood
tot gevolg.
Die uitgeprocedeerden, die tussen wal en schip vallen, geen veilige toekomst gunt
en hen toch prest om terug te keren naar onleefbaarheid.
Of is het de bevlogen activist zoals Joke Kaviaar, die er een veroordeling
voor over heeft om het onrecht aan de kaak te stellen?
Of een No Border camp [ook mikpunt van de hetze en voorgespiegeld
als ”extremistisch”], dat aandacht wil vragen voor de steeds wanhopiger
Voor mij is het antwoord duidelijk
Voor veel humanitair denkende mensen ook.
het officiele beleid van de Farao te trotseren, als voorbeeld nemen en niet gehoorzamen aan
inhumane wetten en maatregelen.
Een test, waarvoor het Reformatorisch Dagblad jammerlijk is gezakt.
VOOR GELIJK RECHT OP ZIJN EN BESTAAN IN DIT LAND
NEDERLANDERS OF VLUCHTELINGEN
Het recht op veiligheid en bescherming is geen extremistische eis, maar een mensenrecht
Vriendelijke groeten
Astrid Essed