Dresden na het gealllieerde bombardement van februari 1945 (Foto: Wikimedia commons)
https://www.uitpers.be/vergeet-geallieerde-oorlogsmisdaden-tegen-duitsers-niet/
Winston Churchill speaking at a munitions factory in Ponders End, 1916. Photograph: Hulton Archive
https://www.theguardian.com/world/shortcuts/2013/sep/01/winston-churchill-shocking-use-chemical-weapons#maincontenthttps://web.archive.org/web/20150110002152/http://www.globalresearch.ca/articles/CHU407A.html
WINSTON CHURCHILL, AARTSKOLONIAAL EN GIFGASFANAAT
DODENHERDENKING 4 MEI, DEEL II/VERGEET GEALLIEERDE OORLOGSMISDADEN TEGEN DUITSERS NIET/HOE DE ”GOEDE KANT”,SLECHTE DINGEN DEED
Lezers!
VANDAAG, 4 MEI, HERDENK IK:
Alle mensen, mannen, vrouwen en kinderen, Joden, zigeuners [Sinti enRoma], homosexuelen, Jehova’s Getuigen, geestelijk en lichamelijkgehandicapten, psychiatrische patienten, politieke tegenstandersvan het Nazi Beest en anderen, uit de Bezette Gebieden, Nazi Duitsland en Fascistisch Italie, die zijn vergast of geexecuteerd inde [vernietigings] kampen
Alle verzetsmensen, mannen en vrouwen, in de door Nazi Duitslandbezette gebieden en in het byzonder de Duitse in Nazi Duitsland zelf, diezijn gevallen in de strijd voor vrijheid en tegen rassenwaan en uitsluiting
Alle burgerslachtoffers, gevallen door bombardementen, van de Nazi’sen Geallieerden, Nederlandse, Belgische, Franse, Duitse en anderen
Alle burgerslachtoffers van honger en ontbering, die in door het Nazi Beest bezet Europa en in Nazi Duitsland zijn omgekomen
Alle slachtoffers van de Terreur van Mussolini, zowel gewone’burgers, politieke tegenstanders, als gedeporteerde Joden.Alle burgerslachtoffers van de bombardementen van Mussolini, denkendaan Abbessinie [Ethiopie]
Alle burgerslachtoffers van de Japanse bezetting in Azie, in de Japansekampen, of gedood door Japanse troepen
Alle slachtoffers van door de Japanners ingestelde dwangarbeid, inhet byzonder ook de Indonesische Romusha’s [dwangarbeiders]
Alle Japanse burgerslachtoffers van Amerikaanse bombardementen, inhet byzonder Hiroshima en Nagasaki.
Alle verzetsmensen, die zijn gedood in hun strijd tegen de Japansebezetting in Azie.
Alle anderen, die ik vergeten ben te noemen en die eveneens slachtoffers zijngeweest van de Nazi Terreur, de Terreur van Mussolini en de Japanse Terreur
Mogen zij rusten in Vrede
DUITSE BURGERSLACHTOFFERS
Ik heb ze hierboven genoemd, die Duitse burgerslachtoffers van Geallieerde bombardementen, maar omdat dat een kant van de geschiedenis is, die weinig naar boven gehaald wordt, wil ik
ze hier nog speciaal noemen.
Lees een eerder artikel van mij, hierover
Het is verschenen op mijn website en op de kritisch progressieve
Belgische Site Uitpers
ZIE EN HUIVER:
VERGEET GEALLIEERDE OORLOGSMISDADEN TEGEN
DUITSERS NIET
ZIE OOK
Dit wordt een Verhaal over hoe de ”goede kant van de Geschiedenis” [1] [niet te verwarren met ”goede mensen of leiders” ] slechte dingen deed. Dit Verhaal pretendeert niet een volledig overzicht te geven van alle ”slechte dingen” van de ”goede kant van de geschiedenis”, wel een aantal van de belangrijkste gebeurtenissen te noemen.
Want het is een vaker geuite misvatting van mensen, dat wie ”aan de goede kant” staat, geen misdadiger kan zijn.Om een voorbeeld te geven: In het Midden-Oostenconflict zie ik dat ook vaak met vrienden, die – terecht – gekant zijn tegen de Israëlische bezetting en kolonisatie van Palestina, dat het ze moeilijk valt, kritiek te verdragen op Palestijnen of hun organisaties, wanneer ze het oorlogsrecht schenden. [2] Dat is menselijk, niet iets slechts te willen horen van mensen of groepen, die je sympathiek vindt of die de juiste strijd hebben gestreden.Toch is het, in het belang van Recht in de Geschiedenis, ieder onrecht te blijven benoemen, van welke kant het ook komt.En daarom ook schrijf ik dit stuk.
Om, 75 jaar na de Bevrijding van de wereld van het Nazi-Beest [3], recht te doen aan de Duitse burgerslachtoffers van Geallieerd Onrecht. Waarom sta ik speciaal stil bij Duitse slachtoffers?
Omdat, voor zover ik gelezen heb en kan constateren, ieder zinnig mens er het echt wel over eens is, dat de Amerikaans-Geallieerde atoombombardementen op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki, waarbij meer dan een kwart miljoen mensen om het leven kwamen [4] oorlogsmisdaden, ja, misdaden tegen de menselijkheid waren. [5] En wie dat niet vindt, is onverbeterlijk en toch niet meer te bereiken en staat aan het ongelijk van de Geschiedenis. En dan wil ik direct een wijdverbreid misverstand rechtzetten: Topnatuurkundige en genie Albert Einstein heeft NIET meegewerkt aan het Manhatten Project, dat de atoombom ontwikkeld heeft. Zijn enige ”participatie” bestond uit een brief aan president Roosevelt uit 1939, waarbij hij ervoor waarschuwde, dat Nazi Duitsland waarschijnlijk een buitengewoon krachtige bom aan het ontwikkelen was en wilde Roosevelt ertoe aanzetten, dit eveneens te doen, uit angst dat de nazi’s de wereld voor zouden zijn. Later – na de Hiroshima en Nagasaki ramp – merkte Einstein in 1947 tijdens een interview in Newsweek op: “Had I known that the Germans would not succeed in producing an atomic bomb, I never would have lifted a finger” [6]
Bombardementen op burgerdoelen
Ik citeer het Haags Verdrag [Landoorlogsreglement] uit 1907:
”Het is verboden steden, dorpen, woningen of gebouwen, die niet verdedigd worden, met welke middelen ook aan te vallen of te bombarderen.”
ARTIKEL 25, LANDOORLOGSREGLEMENThttps://wetten.overheid.nl/BWBV0006273/1910-01-26#VertalingNL_VDRTKS1384534
De tekst is voor een goed lezer/verstaander- duidelijk: Het is verboden steden, dorpen, woningen of gebouwen, die niet verdedigd worden, met welke middelen ook aan te vallen of te bombardeeren. [7] En verboden is verboden, dat lijkt mij duidelijk. Doe je het toch, aan welke kant van de geschiedenis ook, dan bega je een oorlogsmisdaad. Duidelijke taal toch, voor u en voor mij?
Toch sta je ervan te kijken welke redenen politieke gangsters aanvoeren om in hun geval toch trachten aan te tonen, dat het gelegitimeerd was, dat het niet anders kon, dat zelfs de slachtoffers wellicht misdadigers waren, wie het eerst begonnen was, wie… En ga zo maar door. Dergelijke zieke en gemankeerde redenaties zijn van alle eeuwen en alle tijden, maar er zijn tijden geweest, dat er nog geen Verdragen waren en dat het – behalve dan voor het religieuze, morele of filosofische Geweten – gerechtvaardigd leek, alles te doen om jouw kant van de Macht, Overwinning, Ego’s etc, veilig te stellen, zonder zichtbare consequenties.
Maar du moment, dat je zelf Verdragen gaat sluiten om dergelijk gedrag aan banden te leggen en vervolgens ingaat tegen de Verdragen, die je zelf met een Handtekening plechtig hebt ondertekend [8], wordt het een ander Verhaal.
Voordat we daaraan toekomen, eerst een Tijdlijn, zo volledig als mij bekend.Ik begin bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en zal mij concentreren op de Bommenoorlog in Europa, met als uitzondering op de prelude daarvan, dat eerste Fatale luchtbombardement op burgers in Europa. [9]In het Midden-Oosten hadden de Britten in 1920 als Luchtschurken al het voortouw genomen door bij een opstand in 1920 Iraakse steden en dorpen te bombarderen [10], Dit valt weliswaar buiten het bestek van dit artikel, maar is de moeite van het benoemen waard, omdat het volgens mij bij weinig mensen bekend is.
Voorspelbombardement op Guernica
Tijdens de Spaanse Burgeroorlog, uitgevochten tussen de linkse Republikeinse regering en de fascisten van commandant en latere dictator Francisco Franco, werd de binnenstad van de Baskische stad Guernica in 1937 door de Duitse Luftwaffe [Nazi Duitsland stond, hoe kan het ook anders, aan de kant van Franco] platgebombardeerd. [11] Het eerste luchtbombardement in Europa, waarbij dan ook direct burgers Kop van Jut waren. Er vielen tussen de 300 tot 800 doden en was de inspiratie voor de Spaanse schilder Picasso, om ”Guernica” te schilderen, als een aanklacht tegen deze misdadig laffe aanval op burgers. [12] Wat Luchtschurken betreft wil ik trouwens nog vermelden, dat behalve de Britten tijdens de Grote Iraakse Opstand van 1920-1922 [13], de Italianen er ook wat van konden. Niet alleen voerden ze bij hun militaire aanvallen op Ethiopie in 1935-1936 [toen ook wel Abbessinie genoemd] bombardementen uit op burgerdoelen [14], zij waren ook niet vies van het gebruik van chemische wapens, zoals mosterdgas.[15]Allemaal preludes tot een nog vuilere oorlog, de Tweede Wereldoorlog!
Tweede Wereldoorlogse oorlogsverklaring
[Om de bombardementen op burgerdoelen in het juiste licht te plaatsen ontkom je niet aan een stuk chronoligische militaire en politieke achtergrondgeschiedenis. Zie hieronder]
Het begon met een oorlogsverklaring, vreemd genoeg NIET van Nazi Duitsland, maar van de Geallieerden, Groot-Brfitannie en Frankrijk. Dit naar aanleiding van het oorlogsgestook in de jaren 1930 van Hitler en co, uitmondend in een waanzinnige veroveringsdrang van grote delen van Europa [16] en nu dus de inval in Polen op 1 september 1939. [17]
En toen brak de Hel los, tenminste voor de Europese landen. Voor de Joden, een van de belangrijkste zondebokken van de Nazi rassenwaan [18] was de Hel natuurlijk al sinds de vestiging van het Nazi Rijk uitgebroken, met steeds toenemende terreur, ontmenselijking en misdadige vervolgingen. [19] En laten we eerlijk zijn, ook de Westerse mogendheden speelden hierin een vuile rol. In de loop van de Dertiger Jaren wilden steeds minder landen Joodse vluchtelingen opnemen, totdat de grenzen helemaal dichtgingen, juist op het moment, dat de Joden vluchtroutes het hardste nodig hadden. [20] Over ”de goede kant van de geschiedenis” gesproken…..
Interessant is trouwens, dat dictaturen Spanje en Portugal, bondgenoten [vooral Spanje] van Nazi Duitsland, naast Turkije, veel coulanter waren bij de toelating van Joodse vluchtelingen. [21], zoals ook een aantal Zuid-Amerikaanse landen, hoewel deze laatsten in de loop van de dertiger jaren stenger werden. [22]
Bezetting – het begin
Na het jarenlange oorlogsgestook van Hitler en co met hun “proefbombardement” op Guernica [23] en in hun kielzog de daden van agressie en misdaden van bondgenoten, het Italië van Mussolini en het Keizerrijk Japan, met zijn drieën de AS-Mogendheden genoemd [24], brak dan de Tweede Wereldoorlog uit.Nazi Duitsland viel op 1 september 1939 Polen binnen, Groot-Brittannië antwoordde met een ultimatum aan Nazi Duitsland, de troepen terug te trekken, gebeurde niet, en overeenkomstig met een eerder gedane belofte, verklaarde dit land Nazi Duitsland op 3 september de oorlog, evenals Frankrijk. [25] In snel tempo werd hierop Polen bezet [Oost-Polen door Sovjet Rusland, dat in augustus 1939 met Nazi Duitsland het non agressiepact, het Molotov Ribbentrop-pact gesloten had] [26], in 1940 volgden de Duitse bezettingen van Denemarken, Noorwegen, Frankrijk, Belgie, Nederland en Luxemburg. [27]
De slag om Engeland
Toen de Nazi’s hun Westerse bezettingsronde hadden gedaan, kwam het Vervolg: Het doel van Nazi Duitsland was, uiteraard, verovering en onderwerping en aangezien Groot-Brittannië na de snelle bezettingen van de West- en Noord-Europese landen de enige tegenstrever was, richtte Hitler zijn pijlen nu op dat land. Verovering of overgave, dat werd het doel.Daarom had Hitler het voornemen tot een invasie van Groot-Brittannië, Unternehmen Seelöwe (Operatie Zeeleeuw) [28], maar wilde die effectief zijn, was het zaak, eerst de Britse Luchtmacht [RAF] uit te schakelen. Dus daarom The Battle of Britain [29] ofte wel de luchtstrijd tussen Groot-Brittannië [met als luchtmacht de RAF] en Nazi Duitsland [met als luchtmacht de Luftwaffe], die uitmondde in the Blitz [30], was voor beide partijen erop of eronder. Want wie die luchtstrijd won, bepaalde – zo weten we achteraf – het begin van het einde van de oorlog. Had Nazi Duitsland gewonnen, was de ramp lastiger te overzien: Want de Sovjet Unie, door het niet aanvalsverdrag met Nazi Duitsland, het Molotov Ribbentrop-pact [31] nog ”neutraal” tegenover de Geallieerden, zou door Operatie Barbarossa [de Nazi aanval op Rusland] in juni 1941 in het kamp van de Geallieerden komen [32], en de VS in december 1941 [33], maar de VS was vooral in Azië met Japan in gevecht, al steunde het Engeland militair en zou het een van de leading Forces zijn bij de inval in Normandië op 6 juni 1944 [D Day]. [34] En even tussendoor: Niet alleen in hindsight [35], ook op het moment zelf, het was oliedom van Hitler en co om de Sovjet Unie in juni 1941 binnen te vallen, een maand nadat zij de Battle of Britain hadden verloren! [vertaald: het was de Luftwaffe niet gelukt, de Britse Luchtmacht RAF te vernietigen]. [36]Zo brachten de Nazi Powers niet alleen de machtige Sovjet-Unie in het kamp van de Geallieerden, maar creëerden zo een Tweede Front! [37] En dan heb ik het nog niet eens over de strijd tussen de Geallieerde [deels koloniale] Mogendheden en Nazi Duitsland in Noord Afrika gehad! [38]
Goed, deze Battle of Britain, waarin de Britse Luchtmacht RAF Groot-Brittannië verdedigde tegen de Duitse militaire aanvallen door de Luftwaffe, duurde van 10 juli 1940 tot 31 october 1940 [39]
En natuurlijk staat die Battle of Britain niet los van The Blitz, de reeks Luftwaffe bombardementen, eerst op Britse militaire doelen en later op Britse burgerdoelen – Britse steden [van september 1940 tot mei 1941] – [40] en was de Battle of Britain [Slag om Engeland] pas beëindigd toen The Blitz, die reeks bombardementen op Britse steden, definitief was verloren door Nazi-Duitsland. [41]
The Blitz
Het mag niet, het bombarderen van burgerdoelen en/of burgers, ook niet in de duistere Dagen van de Tweede Wereldoorlog. Daar is het Landoorlogsreglement, reeds daterend uit het begin van de twintigste eeuw duidelijk over [42] al trachtte men dat in de Tweede Wereldoorlog te omzeilen met gevaarlijke drog en onzinredeneringen [daarover straks].
Goed, of liever gezegd slecht
Het begon niet met bombardementen op steden en andere burgerdoelen. In het begin richtte de Luftwaffe zich, na een land en zeeblokkade op Groot-Brittannië te hebben ingesteld, op [daglicht] bombardementen op militaire doelen zoals RAF vliegtuigen en – en dat is weer een grensgeval, want daar werkten ook burgers – RAF fabrieken.Ook kwamen scheepskonvooien aan de beurt, maar ook op de havensteden. Plymouth en Southampton en ja, dat waren burgerdoelen. [43]Toch waren de Luftwaffe- aanvallen nog voornamelijk gericht op Britse strategische doelen, maar toen hun acties niet het door de nazi’s gewenste effect hadden [ze konden het niet winnen], ja toen werd het kwaadaardiger.
Terreurbombardementen onder dekking van de nacht
November 1940-februari 1941. Onder dekking van de nacht begon de Luftwaffe nu een grootscheepse bombardeercampagne op Britse steden, waarbij Londen, in Unternehmen Loge, de codename voor Londen, de aftrap had. Om een indruk te krijgen: in de periode van The Blitz werd Londen niet minder dan 57 nachten op rij gebombardeerd. [44] Ook andere steden waren Kop van Jut, zoals havensteden Liverpool en Hull en Cardiff, Portsmouth, Southampton en Swansea. Alsook industriesteden Birmingham, Belfast [Noord-Ierland, dus het door Groot-Britannië gekoloniseerd gehouden deel van Ierland], Coventry, Glasgow, Manchester en Sheffield. [45] In totaal kwamen bij die bombardementen meer dan 40 000 burgers om, van wie de helft in hoofdstad Londen en raakten er nog eens 139.000 gewond. Ook werden er meer dan een miljoen huizen vernietigd of zwaar beschadigd. [46] Menselijke ellende in minder dan veertig woorden …
Terreurbombardementen [47], ik schreef het al: ware woorden want was de bedoeling niet, naast de vernietiging van leger en economie, het moreel zodanig te breken, dat de vrijheids- en verzetsgeest zou verdwijnen. [48] Lekker niet gelukt! [49] Ik ben bepaald geen fan van aartskolonialist,luchtschurk en misdadiger Sir Winston Churchill [50], maar toch onder de indruk van zijn op 4 juni 1940 gehouden speech, bekend geworden als ”We shall fight on the beaches”. [51] Ik citeer hieruit het voor mij mooiste:”We shall fight on the beaches, we shall fight on the landing grounds, we shall fight in the fields and in the streets, we shall fight in the hills; we shall never surrender. [52]
Van Churchill mag je zeggen wat je wil, en ik heb wel het een en ander over hem te zeggen – maar zulke redevoeringen doen het goed voor het moreel en hebben zeker geholpen, het ”erop of eronder” gevoel kracht bij te zetten.
Na de Blitz, de tweede hel: de bombardementen op Duitsland
Burgerslachtoffers – waar dit artikel om is begonnen – zeggen meer dan alle militaire strategieën, afwegingen, rechtvaardigingen, zelfs meer dan mensenrechtenverdragen, die de Mensheid moeten beschermen. Daarom:ruim 410.000 Duitse burgers werden in WO II gedood door Geallieerde luchtbombardementen.Mannen, vrouwen, kinderen. [53]Tegenover 40 000 Engelse burgers. [54]
Alle strijdpartijen in de Tweede Wereldoorlog hebben zich schuldig gemaakt aan bombardementen op burgerdoelen: Nazi-Duitsland, Japan, de Britse RAF, de VS, niet alleen op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki, maar daarvoor al, op andere Japanse en Duitse steden. [55] En zoals al geschreven: opmerkelijk, omdat militaire aanvallen op burgers en burgerdoelen dus waren verboden volgens het Landoorlogsreglement [56] Eigenlijk werd dat verbod op zich ook niet betwist, wel kon worden aangevoerd, dat toen het Landoorlogsreglement tot stand kwam [begin twintigste eeuw] er nog geen luchtmacht was, waardoor er niet werd gerept over LUCHTAANVALLEN. [57] Wat overigens niet betekende,, dat luchtaanvallen op burgerdoelen dan maar waren toegestaan. Wikipedia schrijft hierover: “The absence of specific international humanitarian law did not mean aerial warfare was not covered under the laws of war, but rather that there was no general agreement of how to interpret those laws.” [58] Er kon dus hooguit worden aangevoerd, dat er geen overeenstemming was tussen diverse Mogendheden over luchtaanvallen tegen de achtergrond van het Landoorlogsreglement. Wel waren er pogingen ondernomen, het Landoorlogsreglement in zoverre ”up te daten” dat luchtaanvallen daar in zouden worden opgenomen. [59]
Maar juist het feit, dat dat niet is gebeurd, daarvan zouden die oorlogvoerende Mogendheden lustig misbruik maken, want volgens het positief recht [zoek maar op, noot 60] waren luchtaanvallen dus in stricte juridische zin niet verboden. [61] Hoe dan ook: tel uit je winst, voor de tol aan menselijke ellende, verpakt in juridische drogredenaties. Maar dat was nog wetgeving. Enger vind ik de rechtvaardigingen, die werden aangedragen voor massabombardementen op burgerdoelen
Wie wind zaait zal storm oogsten
“The Nazis entered this war under the rather childish delusion that they were going to bomb everyone else, and nobody was going to bomb them. At Rotterdam, London, Warsaw and half a hundred other places, they put their rather naive theory into operation. They sowed the wind, and now they are going to reap the whirlwind. ” [62]
Uitspraak gedaan door een van de architecten van de massabombardementen op Duitsland, Sir Arthur Harris [ook wel ”Bomber” Harris genoemd], een van de hoogste Britse militairen, die voor zijn bombardeer-rol in WO II ik weet niet hoeveel onderscheidingen heeft ontvangen. [over hem later meer]. [63]
Deze ”wie wind zaait zal storm oogsten” en ”zij zijn begonnen” argumentatie hoorde je algemeen, zowel bij politici als het gewone publiek. Begrijpelijk misschien, zeker van mensen, die persoonlijke verliezen hadden geleden, maar de redenatie “hij heeft gedood, dus nu mag ik ook”, leidt niet alleen tot een eindeloze geweldsspiraal, maar heeft zelden geleid tot een positieve voortgang in de menselijke geschiedenis, nog los van het feit, dat zeker in het politieke, niet zozeer de verantwoordelijken [hier de nazi-top] worden getroffen, maar doorgaans mensen, die er part noch deel aan hebben: onschuldige burgers.
Het moreel breken
We moeten niet uit het oog verliezen, dat het niet zogenaamde ”vergissingen” zijn [waarmee vooral de VS graag schermt, als ze in een of ander deel van de wereld weer eens met bombardementen burgerslachtoffers hebben gemaakt] [64], maar bewust geplande bombardementen op burgerdoelen. Dat maakt het, volgens het Landoorlogsreglement van toen [ondanks al het juridisch geneuzel hierover, zie hierboven] en het Internationaal Recht van nu, tot oorlogsmisdaden. [65] En dat het bewust gepland was, bleek niet alleen uit uitspraken zoals boven genoemd van Sir Arthur Harris [66], maar ook uit het feit, dat een van de doelen was: het breken van het moreel van de bevolking. [67] Dat was niet alleen een kwaadaardige redenering “de goeden moeten onder de kwaden leiden” tot duivelse hoogten verheven, het werkte niet, noch in het geval van de Britse burgerbevolking [die in the Blitz door nazi terreurbombardementen was geteisterd], noch bij de Duitse burgerbevolking. De Britse burgerbevolking werd steeds vastberadener, de Duitse burgerbevolking [tenslotte waren zij aan het verliezen] steeds vijandiger tegen de Geallieerden [68] en goed begrijpelijk ook, als je je naasten en vrienden verliest. En de hoop van de Geallieerden-een Duitse opstand tegen het nazi-regime, bleef uit. [69] Een nogal aparte redenering.Te denken, dat je, door zelf dood en verderf te zaaien – en daarmee de grenzen van de beschaving overschrijdt- verwacht, dat de door jou geterroriseerde bevolking in opstand komt tegen zijn eigen regime, hoe slecht dat ook is.Want wie bombardeerde ook alweer?
Het doet mij verdriet, dat Nazi-kopstuk minister van propaganda Goebbels een van de eersten was, die de strategische bombardementen [op Duitsland natuurlijk] “terreurbombardementen” noemde [waar de nazi’s zich dus zelf als eerste aan schuldig gemaakt hadden] [70], maar wat waar is is nu eenmaal waar: het waren terreurbombardementen, want de burgerbevolking werd meer dan geterroriseerd, fysiek en geestelijk, de Britse, de Duitse, de Japanse Italiaanse en anderen [71].
Het breken van de Duitse [oorlogs]industrie en economie
Het breken van het moreel was een ding, belangrijker was het vernietigen van de Duitse economie en vooral de [oorlogs]industrie. Ook dat verliep moeizamer dan door de Geallieerden gehoopt. Onderzoeken vertellen ons, dat pas in het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog de dood en verderf-“strategische” bombardementen werkelijk schade gingen toebrengen aan de Duitse economie. [72] Maar waarom, als je de oorlog wil winnen, massaal viseren van burgerdoelen, soms ook dorpen? [73] Achterliggende gedachte was, dat wie de industrie wil vernietigen, fabrieken zal moeten bombarderen, en die liggen vaak in steden. Daarmee vernietig je niet alleen de economie [tenminste, dat was de gedachte], maar doodt en/of vermink je ook de arbeiders, die die economie dragen. Vooral arbeiders, die werkten in de militaire bewapeningsindustrie, werden gezien als ”militair actief”. [74] Arbeiders werden zo de vijand, burgers werden zo combattanten. [75]
En zo werd de grens van het Landoorlogsreglement verlegd, want door de arbeiders verantwoordelijk te stellen voor militaire handelingen, werden ze feitelijk “gestraft” voor Duitse oorlogshandelingen, wat in strijd is met het Landoorlogsreglement uit 1907. [76] Dus lang afgesloten voor de Tweede Wereldoorlog. Dit waren dus een aantal rechtvaardigingen voor de bombardementen, inferno’s, die over de Duitse steden en ook dorpen werden gelanceerd [77] tot vlak voor het einde van de Tweede Wereldoorlog, toen het aspect ”we willen de oorlog winnen”, geen enkele rol meer speelde. [78]
Bewust terroriseren van de Duitse bevolking
Ik had al het ondergraven van het moreel van de Duitse bevolking besproken. Een extra naar aspect van die strategische bombardementen was het bewust terroriseren van de Duitse bevolking en het verstoren van hun leven. [79] Pure terreur dus en ja, terreurbombardementen. [80]
To be fair: het is niet begonnen met een grootscheepse bommenregen op Duitse steden. Zoals we weten, startte de Luftwaffe de bombardementen op Britse burgerdoelen met hun Blitz, die ze uiteindelijk niet wonnen. [81] Aanvankelijk bombardeerde de RAF, de Britse Luchtmacht, voornamelijk militair strategische doelen [maar soms niet helemaal, zoals het Britse bombardement op fabrieken in Berlijn, september 1940] [82], maar veranderde dat gaandeweg, hoewel er voor 1942 geen Inferno-bombardementen op grote schaal waren, al waren al wel steden [maar dan vaak fabrieken en andere meer strategische locaties] Kop van Jut. [83] Maar dat zou radicaal veranderen. Dat had er onder andere mee te maken, dat die Britse bombardementen verre van precies waren, hoewel RAF piloten terugkwamen met verhalen, dat ze [al] hun doelen geraakt hadden. [84] Echter, na verificatie door het rapport Butt, dat in augustus 1941 naar buiten kwam, bleek, dat die verhalen van de piloten op zijn zachtst gezegd nogal overdreven waren en dat die bombardementen [toen nog voornamelijk op fabrieken etc, maar wel in steden] helemaal niet zo precies waren. [85]Slechts in een derde van de gevallen [misschien zelfs nog minder]werden de beoogde doelen ook daadwerkelijk werden geraakt. [86] En toen werd het tijd voor grover geschut.
In september 1941 kwam de Britse militaire staf met de volgende verklaring, die het begin van ”strategische bombardementen” inluidde. ”The ultimate aim of an attack on a town area is to break the morale of the population which occupies it. To ensure this, we must achieve two things: first, we must make the town physically uninhabitable and, secondly, we must make the people conscious of constant personal danger. The immediate aim, is therefore, twofold, namely, to produce (i) destruction and (ii) fear of death” [87] Bevolkingsterreur dus en wel heel ver afgedwaald van de principes van het toenmalige oorlogsrecht, dat Landoorlogsreglement. [88] Ook nogal sadistisch, dat “The immediate aim, is therefore, twofold, namely, to produce (i) destruction and (ii) fear of death”. [89]
De Britse as van het kwaad
De architecten achter de massale bombardementen op Duitse steden, vanaf 1942 tot aan het eind van de oorlog, toen de Geallieerde overwinning allang vaststond waren de Britse politicus en oorlogspremier Sir Winston Churchill, diens wetenschappelijke adviseur Frederick Lindemann en hoge Luchtmacht officier, Sir Arthur Harris, ook wel ”Bomber” Harris genoemd. [90]
Nou vind ik het altijd interessant om rond te kijken in de geesten en gedachtewereld van politici en militairen, die de meest vreselijke beslissingen nemen en verantwoordelijk zijn voor gruwelijkheden. Nu is dat bij de nazi’s niet zo moeilijk: hun duivelse wereldbeeld [91] getuigt daarvan. Maar ook bij twee van deze Geallieerde voormannen, ten onrechte gelauwerd, is de kwaadaardigheid terug te vinden, weliswaar niet in een officiële ideologie van rassenwaan, maar in opvattingen, die er naast gelegen hebben.
Winston Churchill
Zo zou Churchill zich in een geheim [maar uitgekomen] memo voorstander getoond hebben van het gebruik van chemische wapens op ”uncivilised tribes”. Ik citeer: “I am strongly in favour of using poisoned gas against uncivilised tribes. The moral effect should be so good that the loss of life should be reduced to a minimum. It is not necessary to use only the most deadly gasses: gasses can be used which cause great inconvenience and would spread a lively terror and yet would leave no serious permanent effects on most of those affected.”[92]
Het zou volgens onderzoek door The Guardian gegaan zijn om het gebruik van chemische wapens bij een opstand in India. [93] Ook zou hij wel wat gezien hebben in het gebruik van chemische wapens tegen de nieuwe Russische bolsjewistische regering [Churchill was toen staatssecretaris van oorlog/Defensie, het was 1919]. [94]Sterker nog: Het is gebeurd: een serie lucht gasaanvallen, eerst in augustus 1919 op het Russische dorp Emtsa, in september gevolgd door aanvallen op de dorpen Chunova, Vikhtova, Pocha, Chorga, Tavoigor and Zapolki. Maar – en dat is maar goed ook – de aanvallen waren niet zo effectief als door Churchill gehoopt, dus werd er in september mee gestopt. [95]
Daar stopte zijn ziekelijke fascinatie met chemische wapens niet mee.Later [tijdens WOII] zou Churchill hebben opgemerkt:
”1. I want you to think very seriously over this question of poison gas. I would not use it unless it could be shown either that (a) it was life or death for us, or (b) that it would shorten the war by a year.
2. It is absurd to consider morality on this topic when everybody used it in the last war without a word of complaint from the moralists or the Church. On the other hand, in the last war bombing of open cities was regarded as forbidden. Now everybody does it as a matter of course. It is simply a question of fashion changing as she does between long and short skirts for women.
….
” 7. I quite agree that it may be several weeks or even months before I shall ask you to drench Germany with poison gas, and if we do it, let us do it one hundred per cent. In the meanwhile, I want the matter studied in cold blood by sensible people and not by that particular set of psalm-singing uniformed defeatists which one runs across now here now there. Pray address yourself to this. It is a big thing and can only be discarded for a big reason. I shall of course have to square Uncle Joe and the President; but you need not bring this into your calculations at the present time. Just try to find out what it is like on its merits.” [96]
Tsja, een Vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken! [97]
Frederick Alexander Lindemann
Interessant is ook een inkijkje in de geest en het wereldbeeld van Frederick Lindemann, wetenschappelijk adviseur van Winston Churchill en bedenker van het huiveringwekkende ”dehousing paper”, wat grofweg neerkomt op het dakloos maken van mensen om zo het moreel te breken. [98] Dit opmerkelijke bedenksel is niet uit de lucht gegrepen, maar hangt natuurlijk samen met de manier waarop de man dacht. Op Wikipedia lezen we over hem, dat hij een voorstander was van eugenetica, wat neerkomt op het verbeteren van de genetische eigenschappen van de menselijke bevolking, wordt ook wel ”rasverbetering” genoemd. [99] ”Selectie” speelt daarbij een rol, vaak het laten trouwen [of zich vermengen” van de ”intelligentste mensen, die dan een soort elite gaan vormen, die de rest bestuurt, wat tenminste de gedachte van deze Frederick Lindemann was, waarbij die intelligentsia ook nog werd aangeduid met [citeer weer Wikipedia] ”supermen” en de ”onderdanen” met ”heloten” [Opmerking Astrid Essed, slaven bij de Spartanen in de klassieke Oudheid]. [100] Dat onder dat ”intelligent zijn”, blanken wordt verstaan, ligt voor de ondersteuners van een dergelijk wereldbeeld wel vast.Verder lees ik over deze Lindemann op Wikipedia” Lindemann supported eugenics and held the working class, homosexuals, and blacks in contempt and supported sterilisation of the mentally incompetent” [101] Een portie engheid bij elkaar. En komt dat niet heel dichtbij het nazi ideaal? [102] Geen wonder, zo lijkt mij, dat zo’n man geen moeite had met het platbombarderen van een land. Een apart feit is nog, dat Lindemann de zoon was van een geboren Duitse vader, en dat hij er toch geen been in zag, bombardementen op Duitsland uit te voeren…[103]
Sir Arthur [Bomber] Harris
Toen Arthur Harris op een dag in de oorlog door de politie werd aangehouden, omdat hij veel te hard reed, zei de agent tegen hem: ”Meneer, u had wel iemand dood kunnen rijden.” Harris volstond met het antwoord.”Jonge man, ik breng iedere nacht duizenden mensen om het leven” ‘[104]
Naast Sir Winston Churchill, met zijn obsessie met het gebruik van [gas] chemische wapens en Frederick Lindemann met zijn racistische eugenetica ”wereldbeeld” en zijn ”Ubermensch”-”Untermensch” fascinaties [105] was Arthur ”Bomber” Harris vooral de militaire houwdegen met een koloniale achtergrond [106], die – met volledige eigen instemming – deed wat hem gezegd werd en het bombardeerdoel met enthousiasme uitvoerde.
Hij was de ”They began it”-advocaat, die van mening was dat [ik citeer de man opnieuw]:
‘The Nazis entered this war under the rather childish delusion that they were going to bomb everyone else, and nobody was going to bomb them. At Rotterdam, London, Warsaw and half a hundred other places, they put their rather naive theory into operation. They sowed the wind, and now they are going to reap the whirlwind.”[107]
Met een dergelijk drietal aan het roer was de stap naar massabombardementen zo gezet.
Het inferno sloeg toe
”De Hemel stond in brand”, zo luidt titel van een boek over de bombardementen op Duitsland. [108] Zo ongeveer moeten de inwoners van de getroffen steden het ervaren hebben. ‘s Nachts, de lucht helverlicht. Het Inferno sloeg toe. Hoe kwam het zover? Hoe ging het in zijn werk.
Het Butt-rapport, dat het gebrek aan precisie en effectiviteit van de eerdere bombardementen op Duitsland beschreef, noemde ik al. [109] Naar aanleiding daarvan publiceerde genoemd lid van de “as van kwaad”, Frederick Lindemann, het dehousing paper, dat onverbloemd koos voor strategisch bombarderen en dan vooral het bombarderen en dakloos maken van de burgerbevolking om het moreel te breken. [110]
De vernietigingsronde van de Duitse steden waarbij sprake was van bewust strategisch bombarderen, oftewel ”area bomber directive” [zo heette de nieuwe richtlijn voor bombarderen vanaf 1942] [111] was verschrikkelijk in aantal, bombardementen en effect en heeft geduurd van 1942 tot vlak voor het einde van de oorlog, toen het geen enkel echt of vermeend militair doel meer diende. Zowel door Britten als Amerikanen is “naar hartelust” gebombardeerd en dit zeg ik met opzet, gezien het grote enthousiasme bij lieden als Arthur Harris en Lindemann. [112] Want believe it or not: zelfs superhavik Churchill heeft een moment van gewetensconflict gehad, toen hij de films met gebombardeerde Duitse steden zag [al wist hij, wat hij aanrichtte]. Volgens een aantal bronnen, ik noem hier een, zou hij hebben uitgeroepen “Zijn we soms beesten? Gaan we niet te ver?” [113]Nu,Een van de weinige dingen, die ik van harte met Churchill eens ben.
Vuurstormen boven Duitse steden
De eerste massale strategische bomaanval nieuwe stijl, 1942, ook wel “tapijtbombardement” genoemd [114] vond plaats boven de Duitse stad Lubeck op 29 maart 1942, gevolgd door diverse bombardementen op het Ruhrgebied [industrie, weet u nog?]. [115]Daarna ging het maar door en door: Keulen volgde in mei en deze aanval werd genoemd “Operation Milennium” [116], omdat de stad door 1000 bommenwerpers werd aangevallen. [117] Het aantal doden was, hoewel ieder mensenleven telt, toen nog relatief laag: minder dan 500. [118] Mag ik, cynisch, opmerken, dat de bommengooiers er nog ”in” moesten komen? Want later zou het dodental aanzienlijk hoger liggen. In totaal zou Keulen tijdens de oorlog maar liefst 262 keer worden gebombardeerd, waarbij 20 000 mensen om het leven kwamen. [119] Het Churchill, Lindemann, Harris trio ging grondig te werk.Om er nog een ”betere” voorstelling van te maken, het ging hier om brandbommen [120], vandaar dat ik het had over ”vuurstormen”. Trouwens, die term ”vuurstorm” , is ook de titel van hoofdstuk 3 van de artikelen reeks ”De Hemel stond in brand” over de Geallieerde bombardementen op Nazi Duitsland. [121]
Ook de Amerikanen lieten zich niet onbetuigd. Zij deelden verantwoordelijkheid voor deze bombardementen des doods,want op de conferentie van Casablanca [begin 1943] besloten de Verenigde Staten en Groot-Brittannië tot een gecombineerd bombardementsoffensief tegen Duitsland. [122]
Dat waren trouwens niet de enige Amerikaanse oorlogsmisdaden. Bekend zijn de atoom bombardementen op Hiroshima en Nagasaki [123], maar ook in Azië, in de oorlog tegen Nazi Duitsland’s bondgenoot Japan [124], gingen de Amerikanen behoorlijk tekeer. Zo kwamen bij bombardementen op Tokio, in 1945, 100.000 mensen om het leven. [125] En als we Wikipedia mogen geloven, werden er tegen Japan voor het eerst napalmbommen gebruikt. [126] Houten huizen, extreem brandbaar. [127]Tel uit je winst. Het Gezicht van het Kwaad, met als Masker de ”Goede” Geallieerde bondgenoot… Een andere Geallieerde Macht, die in dit rijtje genoemd moet worden is Sovjet-Rusland, bondgenoot van Groot-Brittannië en de VS geworden vanaf het moment, dat Hitler ”Operatie Barbarossa” in Rusland lanceerde [128] en daarmee het gesloten Niet Aanvalsverdrag verbrak. [129]. Ook die ”Goede” Geallieerde bondgenoot heeft behoorlijk huisgehouden bij de verovering van Duitsland, waarbij ik vooral de massale verkrachtingen van Duitse vrouwen en meisjes noem. [130] En dit als herinnering: voorafgaande daaraan heeft Nazi Duitsland bij de poging, Sovjet Rusland te veroveren, huiveringwekkende oorlogsmisdaden begaan, met name massale moordpartijen op Russische Joden. [131]
Terug naar de bombardementen op Duitsland.
In dit hele Verhaal mogen we ook vermelden [eerder reeds the Blitz genoemd] [132], de op Groot-Brittannië gerichte Duitse V-bommen, die in 1944 en 1945 werden afgevuurd. [133] Ook al waren ze weinig precies [gelukkig maar], er waren toch 8000 burgerslachtoffers te betreuren. [134]
De menselijke tol
Ik heb het reeds gezegd, maar herhaal het om het goed tot de lezer te laten doordringen:Bij de zogenaamde ”strategische bombardementen” [135] door Groot-Brittannië en de Verenigde Staten zijn er om en nabij 410 000 Duitse burgers om het leven gekomen, onder wie 75 000 kinderen, jonger dan 14 jaar. [136] In de periode tussen juli 1944 tot januari 1945 was dat een maandelijks gemiddelde van 13.536 mensen. In Hamburg alleen al werden er 49.000 burgers gedood, in Berlijn ongeveer 35.000. [137] Bij het omstreden bombardement op Dresden in februari 1945 [138] [het was toen dus al meer dan duidelijk, dat Duitsland de oorlog had verloren], kwamen meer dan 20.000 burgers om het leven. Gestikt in hun schuilplaatsen of levend verbrand, zoals zovele anderen. [139] Het was, zoals zoveel bombardementen in de laatste jaren van de Tweede Wereldoorlog, een gezamenlijke Brits-Amerikaanse militaire operatie. [140] En dit was de “Westerse Beschaving?”.
Wie dacht, dat alleen Duitse steden als Berlijn, Hamburg, Dresden en andere werden getapijtbombardeerd door de Britten en hun Amerikaanse bondgenoten, vergist zich deerlijk. Ook middelgrote steden en dorpen werden bijna-vernietigd. Zo verloor een middelgrote stad als Nordhausen 20 procent [eenvijfde dus] van haar bevolking in EEN luchtaanval in mei 1945. [142] Waarom? Duitsland stond toch al op het punt van capitulatie? Een kleine stad als Pforztheim verloor 22 procent van de bevolking. [143] Ontelbare steden, middelgrote steden en dorpen vielen ten prooi aan de zucht tot destructie van de RAF [Britse Luchtmacht] en de USAAF [Luchtmacht van de Verenigde Staten. Onder hen: Karlsruhe, Stuttgart, Essen, Bremen, Wilhelmshaven, Emden, Duisburg, Hamburg, Saarbrucken, Düsseldorf, Osnabrück, Mainz, Lübeck, Münster, Kassel, Cologne, Schweinfurt, Jena, Darmstadt, Krefeld, Leipzig, Dresden, Brunswick, Munich, Magdeburg, Aschersleben, Halberstadt, Chemnitz, Halle, Plauen, Dessau, Potsdam, Erfurt, but also towns like Cailsheim, Freudenstadt and Hildesheim. [144] Het aantal daklozen, mensen, die huis en haard verloren, waren dan ook talrijk. In de nachtelijke [de Engelen des Doods kwamen in de nacht, als sluipmoordenaars] luchtaanval van 8 op 9 oktober 1943 verloren in Hannover 250.000 mensen huis en haard, in diezelfde periode telde Berlijn 400.000 daklozen, en in maart 1944 anderhalf miljoen. [145]
Die Westerse Beschaving…….
Bisschop George Bell
Barbaars, die luchtaanvallen op onbeschermde burgers, die zelfs tot mei 1945 doorgingen! [146] Maar waren er in Groot-Brittannië dan geen tegenstanders van deze tapijtbombardementen, die zovele ontelbare slachtoffers maakten? Ja, die waren er wel degelijk! Een felle tegenstander was de Anglicaanse bisschop George Bell, tevens lid van het Hogerhuis, die van meet af aan met regelmaat en fel fulmineerde tegen de tapijtbombardementen. [147] Bell kreeg geen steun van de andere Anglicaanse bisschoppen [148], die de Boodschap van het Christendom kennelijk minder goed begrepen hadden. [149] En was dapper genoeg om de zogenaamde ”Westerse Beschaving” aan de orde te stellen.
Zo eiste hij [tevergeefs] in 1944 van de andere leden van het Hogerhuis, geen support meer te geven aan de tapijtbombardementen op Duitse steden, waarbij hij o.a. opmerkte: “How can the War Cabinet fail to see that this progressive devastation of cities is threatening the roots of civilization?” [150] En hij was niet de enige! Ook Richard Stokes en Alfred Salter, Labour leden van het Lagerhuis, lieten zich niet onbetuigd in hun kritiek op die tapijtbombardementen. [151]A few good men…
Getuigen van de hel
We naderen het einde van dit verhaalTenslotte nog aan het woord enkele getuigen van de Hel van de bombardenten boven Duitsland:
BOMBARDEMENT OP HAMBURG, JULI 1943
GETUIGE GRETL BUTTNER”Kinderen doolden rond en riepen om hun verbrande ouders. Moeders zaten als versteend langs de kant van de straat te wachten tot iemand hun zoon of dochter zou brengen. Nog weken na de ergste van alle aanvallen liepen ze rond en zochten, hoopten en zochten – en ze leken versteend.” [152]
BOMBARDEMENT OP HAMBURG, JULI 1943
GETUIGE ILSE SCHLAPPHOF
”Voor me liep iemand, die plotseling voorover viel.Toen ik bij haar kwam, zag ik alleen nog maar vlammen, een vuurmassa. Voorop zag ik twee mensen, die verkrampt van pijn op het trottoir zaten. De volgende ochtend zaten ze er nog. Maar ze waren inmiddels dood en een derde kleiner. Zoiets vergeet je nooit.” [153]
BOMBARDEMENT OP HAMBURG, JULI 1943
GETUIGE KATHE PETERSEN
”Alleen de vlammen laaiden op. Midden in de duisternis zag ik heel even de zon.Het zag eruit als een sinaasappel. Daaruit maakte ik op, dat het dag was geworden.” [154]
Epiloog
Het is gedaan met het horrorverhaal over de Geallieerde bombardementen op Duitse steden, waarbij bijna een half miljoen burgers zijn gestikt in schuilkelders of levend verbrand door vuurbombardementen [155], waarin ik een van de Gezichten van het Kwaad heb laten zien. Hoe de ”Goede Kant” Slechte Dingen deed.Ik zag het als mijn Taak, omdat deze Geallieerde oorlogsmisdaden nog steeds onbespreekbaar zijn of worden gebagatelliseerd. [156]
Juist in dit Jaar, dat 75 Jaar Bevrijding wordt herdacht en gevierd, moet er ook aandacht zijn voor al die gedode Duitse burgerslachtoffers, al die tallozen, die dakloos gemaakt zijn, gewond, ontheemd. Aandacht voor de weinige Britse Helden, die protesteerden tegen deze Bombardementen des Doods. [157] Aandacht ook voor de etnische zuiveringen tegen Duitse burgers na de Tweede Wereldoorlog. [158] Want het moedwillig doden van weerloze burgers is slecht, aan welke kant van de strijd ook en op welke wijze ook vergoelijkt.
Laat dit artikel een Wake Up Call zijn: Ik eindig, niet met mijn woorden, maar met het Slot van een artikel uit Trouw, dat het beste weergeeft, hoe ik erin sta: ”Als de Duitsers, met hun barbaarse oorlogsverleden, verkiezen te zwijgen, dan is dat voor alle anderen reden te meer om de scheefhangende geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog eindelijk eens recht te trekken. Indien geen morele opdracht, dan toch een zaak van wetenschappelijke integriteit. [159] Vanuit die intentie is dit artikel geschreven. WRONG IS WRONG
ASTRID ESSED
NOTEN 1 T/M 90
NOTEN 91 T/M 145
NOTEN 146 T/M 159