[101]
YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020
https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
ZIE VOOR GEHELE INTERVIEW NOOT 24
[102]
”Als lid van Femyso heeft Bouchallikht ook een workshop gegeven voor de conservatief-Turkse organisatie Milli Görüs. Over die club zegt ze: ‘Ik heb daar zelf niets mee. Zolang zij onze principes onderschrijven, komen we daar namens FEMYSO langs. Maar hoe Milli Görüs bijvoorbeeld bijeenkomsten organiseert, mannen en vrouwen apart, dat vind ik niks.’ Als GroenLinkser zou ze er dan ook niet meer langsgaan, zegt ze.”
DE KANTTEKENINGBOUCHALLIKHT: IK HEB NIKS MET CLUBS ALS MOSLIMBROEDERSCHAPEN MILLI GORUS23 NOVEMBER 2020
https://dekanttekening.nl/nieuws/bouchallikht-ik-heb-niks-met-clubs-als-moslimbroederschap-en-milli-gorus/
ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 98
[103]
YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020
https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
ZIE VOOR GEHELE INTERVIEW NOOT 24
[104]
HET PAROOLISLAMITISCHE ORGANISATIES BETREUREN UITLATINGEN GROEN LINKS KANDIDAAT BOUCHALLIKHT23 NOVEMBER 2020
https://www.parool.nl/nederland/islamitische-organisaties-betreuren-uitlatingen-groenlinks-kandidaat-bouchallikht~b7221052d/
De Nederlandse Islamitische Federatie (NIF) en moskee-organisatie Milli Görüs Nederland zijn zeer teleurgesteld over de uitlatingen van Kauthar Bouchallikht, kandidaat voor GroenLinks bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer in maart.
De uitspraken van Bouchallikht dragen volgens beide organisaties bij aan de demonisering van de moslimgemeenschap. Bouchallikht nam maandag in een interview in Trouw afstand van bepaalde standpunten van Milli Görüs en van de moslimbroederschap.
Bouchallikht is klimaatactivist en staat negende op de kandidatenlijst. Ze kwam daarna onder een vergrootglas te liggen door haar werk als vicevoorzitter van Femyso, een koepel voor verschillende islamitische jongerenbewegingen in Europa. Deze organisatie wordt door sommige deskundigen in verband gebracht met de uiterst conservatieve en omstreden moslimbroederschap. Bouchallikht zegt in Trouw dat ze zelf ‘nooit iets heeft gemerkt van enige verbondenheid met de moslimbroederschap. Ik wil ook niets te maken hebben met dat gedachtengoed’.
Ook geeft ze aan dat ze ‘als GroenLinkser niet zou langsgaan bij een van de bijeenkomsten van Milli Görüs’. Ze gaf daar wel een presentatie over teambuilding, maar ‘heel nadrukkelijk als bestuurslid van Femyso’. Bouchallikth benadrukt opnieuw de normen en waarden van GroenLinks volledig te onderschrijven. ‘Ik sta zelf voor radicale gelijkwaardigheid. Het maakt mij niet uit wat iemands gender, seksuele geaardheid of kleur is.’
Voor de bus gegooid
De islamitische organisaties zeggen het ook ‘ten zeerste te betreuren dat mevrouw Bouchallikht in deze casus een islamitische organisatie, geworteld in de Nederlandse samenleving, voor de bus gooit om haar positie binnen de partij te verstevigen.’ Tegelijk hopen ze dat ze straks ‘zal bijdragen aan de emancipatie van moslims door moslimorganisaties te betrekken in plaats van uit te sluiten.’
GroenLinks-leider Jesse Klaver verdedigt de positie van Bouchallikht volop en prijst haar als ‘activist die strijdt voor gelijkwaardigheid en opkomt voor alle groepen die in de verdrukking komen. Helaas is dit de realiteit voor veel jonge moslims in Nederland. Zij moeten voortdurend hun loyaliteit bewijzen en laten zien waar ze staan. Als je ook nog eens vrouw bent, wordt die bewijslast nog zwaarder. Het is tijd dat daar verandering in komt,’ schrijft hij op de site.
Met de uitleg die Bouchallikht in het interview geeft, is de kwestie voor de partij afgedaan, zegt een woordvoerder maandag.
EINDE BERICHT HET PAROOL
HET PAROOLMOET ONZE JEUGD DOOR DE HOEPEL VAN JESSE KLAVER SPRINGEN?27 JANUARI 2021
Dat kandidaat-Kamerlid voor GroenLinks Kauthar Bouchallikht vorig jaar aan de Moslimbroederschap werd gelinkt, raakte ook Milli Görüs. De Turks-Nederlandse organisatie is er nog niet klaar mee.
Heel slecht idee om training te geven bij Milli Görüs, zei GroenLinksleider Jesse Klaver dit najaar over de
workshops van kandidaat-Kamerlid Kauthar Bouchallikht bij de jongerenafdeling van de Turks-Nederlandse organisatie. “Als GroenLinkser zou ik er niet langs gaan,” zei Bouchallikht schuldbewust in Trouw.
In een persbericht sprak Milli Görüs van het voor de bus gooien van de organisatie. Daarna werd het stil. Maar voor Milli Görüs is de zaak niet afgedaan.
“Wij zitten met vragen,” zegt Ömer Karaca (31), ex-voorzitter van de studentenvereniging en woordvoerder van Milli Görüs Noord-Nederland, in het eerste interview van de organisatie sinds de ophef. Bouchallikht gaf in 2019 training over teambuilding. Dat deed zij als bestuurder van Femyso, volgens verschillende onderzoekers de jongerentak van de Moslimbroederschap (een organisatie die islamisering van de samenleving zou nastreven). “Ik heb nooit een Moslimbroeder ontmoet,” zegt Karaca. “Ik vraag me af of ze wel bestaan in Europa.”
Had u aanwijzingen dat Bouchallikht het gedachtegoed van Milli Görüs verwerpt?
“Nee. Ik snap haar ook niet als ze zegt: ik was daar met Femyso-pet, niet met GroenLinks-pet. Hoe gaat ze daar uitkomen? Het gaat ons om emancipatie van moslims. Via trainingen, liefdadigheid. We stimuleren jongeren mee te doen in de samenleving en hun kritisch denkvermogen te verbeteren. Binnenkort starten we een traject over politieke participatie.”
Milli Görüs geldt als (ultra)conservatief. Terecht?
“Absoluut niet. Die omschrijving belemmert ons. Wij zijn een sociaalmaatschappelijke organisatie met religieus karakter en dragen een steentje bij aan de samenleving. Ons uitgangspunt is: de beste onder jullie is degene die de mensheid dient. Door bijvoorbeeld jongeren bij te staan die depressief zijn door de coronacrisis. We kunnen vertrouwenspersonen uit ons netwerk inschakelen.”
“In december bezorgden we een kleine verrassing aan huis, als actie tegen vereenzaming. We staan midden in de samenleving. Als je dan te horen krijgt dat Milli Görüs een foute club is, schrikt dat mensen af.”
Jullie standpunten over abortus, de verhouding man-vrouw en lhbti-rechten dragen bij aan het etiket van een conservatieve club waar GroenLinks niets te zoeken heeft.
“Wij zitten op veel thema’s op één lijn met GroenLinks. Maar stel: je hebt verschil van inzicht. Moet je dan niet praten in plaats van deuren sluiten en de ander diskwalificeren? In een pluriforme samenleving praat je toch over meningsverschillen? Anders sluit je elkaar uit van dialoog en een inclusieve samenleving. Terwijl het verkiezingsprogramma van GroenLinks zeventien keer over inclusiviteit spreekt.”
“Klaver zegt terecht dat moslimjongeren door een hoepel moeten springen om te bewijzen dat ze erbij horen. Maar hoe zit het met onze jongeren na Klavers uitspraak over Milli Görüs? Moeten die ook door Klavers hoepel springen?”
Volgens Milli Görüs is de islam integraal onderdeel van de samenleving. Wat betekent dat?
“Volgens ons heeft Nederland een joods-christelijke-islamitische traditie. Moslimburgers vormen een onlosmakelijk deel van de samenleving, en niet pas sinds de jaren 60. Tijdens de kolonisatie van het huidige Indonesië was Nederland het grootste islamitische land. De vraag is: zien we de islam als iets vreemds, of accepteren we die als onderdeel van onze maatschappij?”
Duitse inlichtingendiensten waarschuwen dat Milli Görüs’ gedachtegoed wringt met de rechtsstaat.
“Milli Görüs in Frankrijk, België en Duitsland doet hetzelfde als wij. Neem ons programma voor jongeren met taalachterstand, wat is daar problematisch aan? Landelijk bepalen we onze eigen nuances, maar in beginsel is de leidraad overal: dienstbaarheid jegens de samenleving.”
Volgens onderzoekers kan het benadrukken van de islamitische identiteit van jongeren ten koste gaan van hun band met Nederland.
“Die twee conflicteren niet. Ik ben er trots op Nederlandse moslim te zijn. Mijn identiteit bestaat mede uit mijn band met Milli Görüs. Volgens onderzoek van onze uitvaarttak wil meer dan de helft van de jongeren in Nederland en niet in Turkije begraven worden. Hoezo geen band met Nederland?”
Zorgen van de VVD over Milli Görüs hangen samen met jongerenreizen naar Turkije van 2014 tot 2016, waarbij een omstreden imam werd bezocht.
“Daar zijn we mee gestopt. We hadden het misschien anders moeten doen of niet moeten doen, maar daar hebben we destijds op gereageerd.”
De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) waarschuwt dat Turkse Nederlanders sneller in aanraking kunnen komen met radicale ideeën door de opmars van islamisten in Turkije. Ook Milli Görüs heeft hiermee te maken, aldus de NCTV.
“Wij zien onze toekomst in Nederland. Met eigen instituten, eigen moskeeën. Die runnen we op eigen kracht.”
“Ik krijg meer vragen over invloed van Turkije dan over de steen door de ruit in de Westermoskee vorige maand en de effecten op moskeegangers. Dat was niet zomaar een vernieling; de dader bracht de Hitlergroet. Ik zeg niet dat er causaal verband is tussen negatieve uitspraken van politici over moslims en moskeevernielingen, maar dat sluiten wij zeker niet uit. Het heeft in zekere zin invloed. Dat geldt ook voor beweringen over de Moslimbroederschap.”
“Achteloos met termen strooien leidt tot een onveilige samenleving. Ik reik de hand in het bijzonder naar GroenLinks voor een gesprek over een inclusieve samenleving. Ik zou de heer Klaver willen vragen: vallen jongeren van Milli Görüs binnen of buiten deze inclusieve samenleving?”
Vijftig Milli Görüsmoskeeën
Milli Görüs is na Diyanet (het Turkse directoraat voor Godsdienstzaken) de grootste islamitische organisatie in Nederland. Het heeft volgens eigen zeggen een achterban van 15.000 Turkse Nederlanders. Zo’n 50 van de 475 Nederlandse moskeeën zijn aangesloten, waarvan vier in Amsterdam, met de Westermoskee als bekendste. Milli Görüsmoskeeën zijn vaak brede sociaal-culturele centra. Jongeren krijgen er koranles.
De organisatie stamt uit Turkije. De regerende AKP komt voort uit partijen gelieerd aan Milli Görüs, dat oorspronkelijk het Westen als vijandig afschilderde. In 1996 brak de Europese tak met de moederorganisatie. Milli Görüs Nederland wordt sindsdien aangestuurd vanuit het Europese hoofdkwartier in Keulen. Inmiddels is de koers buiten Turkije volgens veel kenners pro-Europeser. Maar Duitse inlichtingendiensten menen dat de ideologie wringt met de rechtsstaat. Semiha Sözeri, die komende maand aan de UvA promoveert op onder meer onderzoek naar moskeeonderwijs door Turks-Nederlandse organisaties, spreekt van ‘een conservatieve islamitische organisatie’. “Bij bijvoorbeeld duurzaamheid zie ik parallellen met GroenLinks. Bij lhbtq-rechten vertoont Milli Görüs eerder trekken van conservatieve christenen.”
“Ik heb nooit waargenomen dat zaken worden gedoceerd die op gespannen voet staan met de rechtsstaat,” zegt Sözeri, docent aan de Universiteit Utrecht. “Mensen worden aangemoedigd mee te doen met de samenleving met behoud van islamitische identiteit.”
Sözeri vindt Diyanets invloed veel problematischer. “Dat bestiert veel meer moskeeën en staat onder direct gezag van de religieuze Turkse attaché. Milli Görüs is onafhankelijk van de Turkse staat. Het doel van Diyanet is loyale Turkse onderdanen te creëren. Milli Görüs benadrukt alleen behoud van de Turks-islamitische identiteit. De lessen zijn beïnvloed door het Nederlands onderwijssysteem. Dat duidt op een positievere houding jegens Nederland.”
Kies voor Het Parool
EINDE ARTIKEL HET PAROOL
MILLI GORUSMOET ONZE JEUGD DOOR DE HOEPEL VAN JESSE KLAVER SPRINGEN?
https://www.milligorus.nl/persbericht/milli-gorus-moet-onze-jeugd-door-de-hoepel-van-jesse-klaver-springen/
Heel slecht idee om training te geven bij Milli Görüs, zei GroenLinksleider Jesse Klaver dit najaar over de
workshops van kandidaat-Kamerlid Kauthar Bouchallikht bij de jongerenafdeling van de Turks-Nederlandse organisatie. “Als GroenLinkser zou ik er niet langs gaan,” zei Bouchallikht schuldbewust in Trouw.
In een persbericht sprak Milli Görüs van het voor de bus gooien van de organisatie. Daarna werd het stil. Maar voor Milli Görüs is de zaak niet afgedaan.
“Wij zitten met vragen,” zegt Ömer Karaca (31), ex-voorzitter van de studentenvereniging en woordvoerder van Milli Görüs Noord-Nederland, in het eerste interview van de organisatie sinds de ophef. Bouchallikht gaf in 2019 training over teambuilding. Dat deed zij als bestuurder van Femyso, volgens verschillende onderzoekers de jongerentak van de Moslimbroederschap (een organisatie die islamisering van de samenleving zou nastreven). “Ik heb nooit een Moslimbroeder ontmoet,” zegt Karaca. “Ik vraag me af of ze wel bestaan in Europa.”
Had u aanwijzingen dat Bouchallikht het gedachtegoed van Milli Görüs verwerpt?
“Nee. Ik snap haar ook niet als ze zegt: ik was daar met Femyso-pet, niet met GroenLinks-pet. Hoe gaat ze daar uitkomen? Het gaat ons om emancipatie van moslims. Via trainingen, liefdadigheid. We stimuleren jongeren mee te doen in de samenleving en hun kritisch denkvermogen te verbeteren. Binnenkort starten we een traject over politieke participatie.”
Milli Görüs geldt als (ultra)conservatief. Terecht?
“Absoluut niet. Die omschrijving belemmert ons. Wij zijn een sociaalmaatschappelijke organisatie met religieus karakter en dragen een steentje bij aan de samenleving. Ons uitgangspunt is: de beste onder jullie is degene die de mensheid dient. Door bijvoorbeeld jongeren bij te staan die depressief zijn door de coronacrisis. We kunnen vertrouwenspersonen uit ons netwerk inschakelen.”
“In december bezorgden we een kleine verrassing aan huis, als actie tegen vereenzaming. We staan midden in de samenleving. Als je dan te horen krijgt dat Milli Görüs een foute club is, schrikt dat mensen af.”
Jullie standpunten over abortus, de verhouding man-vrouw en lhbti-rechten dragen bij aan het etiket van een conservatieve club waar GroenLinks niets te zoeken heeft.
“Wij zitten op veel thema’s op één lijn met GroenLinks. Maar stel: je hebt verschil van inzicht. Moet je dan niet praten in plaats van deuren sluiten en de ander diskwalificeren? In een pluriforme samenleving praat je toch over meningsverschillen? Anders sluit je elkaar uit van dialoog en een inclusieve samenleving. Terwijl het verkiezingsprogramma van GroenLinks zeventien keer over inclusiviteit spreekt.”
“Klaver zegt terecht dat moslimjongeren door een hoepel moeten springen om te bewijzen dat ze erbij horen. Maar hoe zit het met onze jongeren na Klavers uitspraak over Milli Görüs? Moeten die ook door Klavers hoepel springen?”
Volgens Milli Görüs is de islam integraal onderdeel van de samenleving. Wat betekent dat?
“Volgens ons heeft Nederland een joods-christelijke-islamitische traditie. Moslimburgers vormen een onlosmakelijk deel van de samenleving, en niet pas sinds de jaren 60. Tijdens de kolonisatie van het huidige Indonesië was Nederland het grootste islamitische land. De vraag is: zien we de islam als iets vreemds, of accepteren we die als onderdeel van onze maatschappij?”
Duitse inlichtingendiensten waarschuwen dat Milli Görüs’ gedachtegoed wringt met de rechtsstaat.
“Milli Görüs in Frankrijk, België en Duitsland doet hetzelfde als wij. Neem ons programma voor jongeren met taalachterstand, wat is daar problematisch aan? Landelijk bepalen we onze eigen nuances, maar in beginsel is de leidraad overal: dienstbaarheid jegens de samenleving.”
Volgens onderzoekers kan het benadrukken van de islamitische identiteit van jongeren ten koste gaan van hun band met Nederland.
“Die twee conflicteren niet. Ik ben er trots op Nederlandse moslim te zijn. Mijn identiteit bestaat mede uit mijn band met Milli Görüs. Volgens onderzoek van onze uitvaarttak wil meer dan de helft van de jongeren in Nederland en niet in Turkije begraven worden. Hoezo geen band met Nederland?”
EINDE BERICHT MILLI GORUS
DE KANTTEKENING: ”HET LIJKT ALSOF KAUTHAR ZICH IN EEN KEURSLIJF LAAT DUWEN”7 DECEMBER 2020
https://dekanttekening.nl/samenleving/het-lijkt-alsof-kauthar-bouchallikht-zich-in-een-keurslijf-laat-duwen2/
Onlangs nam de veelbesproken Kamerkandidaat Kauthar Bouchallikht afstand van de Moslimbroederschap en Milli Görüs, twee conservatief-islamitische organisaties die de afgelopen weken werden gelinkt aan haar naam. De timing en wijze waarop kunnen op kritiek rekenen vanuit islamitische hoek. ‘Wanneer een moslim bij de gevestigde orde wil horen, dan moet diegene in een keurslijf passen waarin klaarblijkelijk afstand moet worden genomen van de moslimidentiteit.’
De naam ‘Kauthar’ is na ‘Jesse’ misschien al de bekendste op de kandidatenlijst van GroenLinks. Na de bekendmaking van haar negende plek verscheen een artikel van oud-journalist Carel Brendel, die opmerkte dat Bouchallikht tot 1 december vicevoorzitter was van moslimjongerenorganisatie FEMYSO. Volgens Brendel is dat de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap, die ‘islamitisch separatisme’ zou bevorderen en ‘op de langere termijn mogelijk gevaarlijker voor de democratie kan zijn dan het salafisme’.
De Telegraaf nam het bericht over, waarna andere media volgden. Het activistische klimaatplatform Code Rood, een goede bekende van klimaatvoorvechter Bouchallikht, lanceerde een tegencampagne. ‘Het is pijnlijk om te zien dat gevestigde media hier kritiekloos in mee lijken te gaan en zo steun verlenen aan de intimidatiecampagnes. Zo noemde de NOS in haar artikel over Bouchallikht Carel Brendel, die een lange staat van dienst heeft als het gaat om het bedenken van islamofobe complottheorieën. Op deze manier probeert extreemrechts linkse activisten, mensen van kleur, vrouwen en moslims te intimideren en monddood te maken’, staat in een verklaring die door 120 organisaties werd ondertekend.
Naast antiracismebewegingen als Kick Out Zwarte Piet en belangenorganisaties voor de LHBTQ+-gemeenschap zetten verschillende moslimorganisaties hun handtekening. Ook de Nederlandse moslimvrouwenorganisatie Al Nisa ondertekende de verklaring. ‘Het is fantastisch dat iemand met een zichtbare moslimidentiteit – de hijab – op zo’n prominente plek komt te staan op de kandidatenlijst van GroenLinks’, aldus voorzitter Esmaa Alariachi. ‘Dat is een politieke partij die al veel langer bestaat dan de nieuwe partijen die in eerste instantie zijn opgericht om meer diversiteit en inclusie te realiseren.’
Alariachi stelt zich kritisch op tegenover het trekken van het vermeende verband van FEMYSO met de Moslimbroederschap. Volgens haar krijgen moslimorganisaties vaker te maken met stempels als ‘terroristisch’, ‘radicaal’ of ‘extremistisch’ om onterechte verdachtmakingen te onderbouwen. ‘Als ze geen lid was van FEMYSO, dan waren ze wel gekomen met een andere islamitische club, gewoon om haar aan de schandpaal te nagelen. Iedereen is onschuldig totdat het tegendeel is bewezen. Maar als moslim ben je schuldig, en je krijgt geen kans om je onschuld te bewijzen’, meent Alariachi. Het zijn verdachtmakingen die de media bereiken en vervolgens door andere media worden herhaald, gaat zij verder. ‘Door dergelijke aantijgingen is Kauthar niet meer nummer 9 op de kandidatenlijst van GroenLinks, maar de moslimvrouw met hoofddoek die banden heeft met moslimorganisaties die ‘mogelijk’ extremistisch of radicaal zijn.’
Zelf ondertekende Alariachi namens Al Nisa de verklaring van Code Rood om, naar eigen zeggen, ‘het patroon van karaktermoord en verdachtmakingen op minderheidsgroepen in Nederland, zoals de moslimvrouw, te doorbreken’. Maar niet veel later gaf Bouchallikht een interview aan Trouw waarin ze zich, volgens Al Nisa en andere moslimorganisaties, een keurslijf zou laten aanmeten die bepaalde conservatieve moslimorganisaties in het verdachtenbankje duwt.
Afstand nemen
In het interview benadrukte Bouchallikht nooit iets gemerkt te hebben van enige verbondenheid met de Moslimbroederschap. Ze zei ook niets te maken willen hebben met hun gedachtengoed en juist te staan voor ‘radicale gelijkwaardigheid’.
Vorig jaar gaf het kandidaat-Kamerlid vanuit haar bestuursfunctie bij FEMYSO nog een workshop bij de Studenten Unie Nederland, een organisatie gelieerd aan de conservatieve Turks-islamitische beweging Milli Görüs. Carel Brendel noemt Milli Görüs ‘de ideologisch met de Moslimbroeders verwante fundamentalistische Turkse moskeevereniging’. Bouchallikht gaf in het interview aan dat ook zij niets heeft met deze van oorsprong Turkse organisatie en het apart zetten van mannen en vrouwen, zoals gebruikelijk is bij de bijeenkomsten van Milli Görüs. Daarom zegt zij deze organisatie als GroenLinkser niet meer te bezoeken.
In een reactie op het Trouw-interview lieten Milli Görüs en de daaraan gelieerde Nederlandse Islamitische Federatie weten de uitlatingen van Bouchallikht ‘zeer teleurstellend’ te vinden. De organisaties voelen zich ‘voor de bus gegooid’ om ‘haar positie binnen de partij te verstevigen’. Milli Görüs zegt debatavonden te organiseren met politieke partijen, waarbij ook GroenLinks soms zou meedoen. Dat Bouchallikht afstand neemt van Milli Görüs zou daarom niet stroken met de lijn van haar partijgenoten.
Al Nisa-voorzitter Esmaa Alariachi begrijpt de teleurstelling van Milli Görüs. Zelf had zij de uitlatingen van Bouchallikht in het Trouw-interview niet verwacht. ‘Als Nederlandse moslimvrouwenorganisatie richt Al Nisa zich voornamelijk op vrouwen. Zo zijn mannen niet welkom op onze bijeenkomsten en activiteiten. Dat zou betekenen dat Kauthar als GroenLinkser ook niet langs zal gaan bij Al Nisa’, zegt zij. Wel laat Alariachi weten dat Al Nisa nog steeds volledig achter de steunverklaring aan Bouchallikht staat.
GroenLinks-partijleider Jesse Klaver nam tegen de NOS, net als Bouchallikht zelf, nadrukkelijk afstand van Milli Görüs: ‘Ik vind het een heel slecht idee om trainingen te geven bij dat soort organisaties’. Daarmee sluit hij veel moslims buiten, merkt Alariachi. ‘Wanneer een moslim bij de gevestigde orde wil horen, dan moet diegene in een keurslijf passen waarin klaarblijkelijk afstand moet worden genomen van de moslimidentiteit’, zegt zij. ‘Als de moslim niet in dat keurslijf past, dan moet diegene erg hard zijn best doen om anderen daar wel van te overtuigen. Ik zie het als een uiting van islamofobie. En ook dat wil ik graag doorbreken. Als ik Kauthars interview in de Trouw lees, dan lijkt het alsof ze zich in dat keurslijf laat duwen.’
Ook de Islamitische Studentenvereniging Amsterdam vraagt zich, onder het mom van ‘een eenheid vormen als gemeenschap’, af in hoeverre politieke participatie van moslims gesteund dient te worden wanneer zij ‘islamitische normen en waarden (gedeeltelijk) aan de kant schuiven’. Dit staat in een aankondiging van de studentenvereniging, die eind november een besloten online discussie voor haar leden organiseerde over politieke participatie en behoud van de eigen identiteit.
We vroegen GroenLinks hoe zij kijkt naar de kritische reacties vanuit islamitische hoek op het optreden van GroenLinks en Bouchallikht. ‘Wat Kauthar tegen de betreffende journalist van Trouw heeft gezegd is dat ze, vanuit haar rol als GroenLinks-Tweede Kamerlid, geen workshop Teambuilding zou geven aan de Studenten Unie Nederland’, aldus een woordvoerder. ‘Niets meer, en niets minder.’ De woordvoerder laat verder weten de reactie van Milli Görüs en de steunverklaring van Code Rood te hebben gezien, maar wil hier op dit moment niet verder op reageren.
Makkelijk doelwit
Publieke verdachtmakingen van ambitieuze moslims zullen volgens Al Nisa-voorzitter Alariachi afnemen wanneer meer Nederlandse moslimvrouwen hun intrede maken in de politiek. ‘In België, waar veel mensen zich uitspreken tegen de hijab, is er een moslimvrouw met hoofddoek parlementslid geworden. Daar zou Nederland van kunnen leren’, vindt zij.
Dat meer moslimvrouwen hun positie zullen claimen in de Nederlandse samenleving ziet Alariachi dan ook als onvermijdelijk. ‘Als we ieder jaar een soortgelijke situatie meemaken – denk maar aan het wel of niet toestaan van een hijab bij de politie en, recentelijker, het boerkaverbod – dan komen we niet verder. Moslimvrouwen zijn een easy target. Maar niet voor lang. Ze bijten van zich af, ze praten terug, hun intelligentie overwint het – en daar kan niemand meer omheen.’
EINDE BERICHT KANTTEKENING
[105]
DE KANTTEKENING: ”HET LIJKT ALSOF KAUTHAR ZICH IN EEN KEURSLIJF LAAT DUWEN”7 DECEMBER 2020
https://dekanttekening.nl/samenleving/het-lijkt-alsof-kauthar-bouchallikht-zich-in-een-keurslijf-laat-duwen2/
ZIE VOOR GEHELE TEKST, NOOT 104
[106]
ARNOUD VAN DOORN
ARNOUD VAN DOORN ON FACEBOOK
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1753337798169549&id=100004800377522
Arnoud Van Doorn
· Ik had nog enige sympathie voor dat GroenLinks mevrouwtje. Maar na haar uitspraken in Trouw ben ik er wel klaar mee.Als je nú al de handdoek in de ring gooit en al je principes overboord gooit voor een mooi plekje op de lijst en een vet Kamersalaris ben je geen knip voor je neus waard.Wat is dat met die moslims die er alles aan doen om “erbij te horen”? 
#fail
WIKIPEDIAARNOUD VAN DOORN
https://en.wikipedia.org/wiki/Arnoud_van_Doorn
[107]
[107]
GEEN STIJLERDOGANS NL TURKENCLUBS VALLEN KAUTHAR AAN WEGENS”DEMONISEREN MOSLIMGEMEENSCHAP”Team Kauthar24 NOVEMBER 2020
https://www.geenstijl.nl/5156463/erdogans-nl-turkenclubs-vallen-kauthar-aan-wegens-demoniseren-moslimgemeenschap/
Nou, daar is de lakmoesproef voor GroenLinks-kandidaat #9 Kauthar Bouchallikht (dossier, eerste interview na 12 dagen stilte). Turkse pro-Erdogan clubs Milli Görüs en Nederlandse Islamitische Federatie openen de aanval op (de Marokkaanse, en dat is relevant in het tribale drijfzand) Kauthar. Zij waagde het in bovenstaande interview afgelopen zondag namelijk in milde bewoordingen afstand te nemen van de geslachts-segregatie bij Milli Görüs-evenementen.
“De uitlating van mevrouw Bouchallikht is zeer teleurstellend en werkt willens en wetens aan de demonisering van de moslimgemeenschap in Nederland, in het bijzonder Milli Görüş. Mevrouw Bouchallikht weet als geen ander dat moslims, waaronder de jongerentak van Milli Görüş, door verschillende hoepels moeten springen om te bewijzen dat zij participeren in de samenleving. Wij betreuren het ook ten zeerste dat mevrouw Bouchallikht in deze casus een islamitische organisatie, geworteld in de Nederlandse samenleving, voor de bus gooit om haar positie binnen de partij te verstevigen en aanvullend daarop aangeeft als ‘GroenLinkser niet zou langsgaan bij een van de bijeenkomsten van Milli Görüş’. (…) Wij betreuren dan ook de ingeslagen weg van mevrouw Bouchallikht.”
We verwachten dat Kauthar dapper stand houdt onder druk van deze beschimping. Écht interessant wordt het eigenlijk pas als Marokkaanse moskee-verenigingen zich gaan roeren. Gehele brandbrief na de breek.
[108]
CODE ROODAANVAL OP BOUCHALLIKHT IS ONDERDEEL VAN PATROON19 NOVEMBER 2020
https://code-rood.org/nl/2020/11/19/aanval-op-bouchallikht-is-onderdeel-van-patroon/
De afgelopen week is onze medestrijder in de beweging voor klimaatrechtvaardigheid, Kauthar Bouchallikht, door rechts onder vuur genomen. Wij steunen Bouchallikht en kennen haar als een toegewijde activist en bevlogen idealist. De campagne tegen Bouchallikht is niet gestoeld op standpunten van haar zelf, maar bestaat geheel uit guilty by association. Dit is niet de eerste keer en onderdeel van een vast patroon.
We zien de afgelopen maanden steeds vaker hoe onderdrukte groepen en delen van links onder vuur worden genomen. De dynamiek hierachter is steevast hetzelfde: een rechtsradicale ‘speurneus’ doet aantijgingen aan het adres van een links persoon, dit wordt vervolgens groter gemaakt op social media door een netwerk van extreemrechtse media, politici en trollen en komt vervolgens ook bij gevestigde media terecht.
Een dergelijk patroon zagen we ook in de rechtszaak rond de racistische aanvallen op journalist Clarice Gargard. Na de door rechts veroorzaakte ophef werd de Officier van Justitie zelfs van deze zaak afgehaald, omdat deze zich in haar vrije tijd tegen discriminatie inzet – wie tegen discriminatie is, is volgens extreemrechts namelijk per definitie ‘niet neutraal’. Afgelopen weken werden ook FNV-bestuurders Demirtas, Boufangacha en Jong aangevallen omdat ze zich tegen racisme durven uit te spreken.
Het is pijnlijk om te zien dat gevestigde media hier kritiekloos in mee lijken te gaan en zo steun verlenen aan de intimidatiecampagnes. Zo noemde de NOS in haar artikel over Bouchallikht, Carel Brendel, die een lange staat van dienst heeft als het gaat om het bedenken van islamofobe complottheorieën, een ‘publicist’. Volgens het Algemeen Dagblad is het twitteraccount Vizier op Links, dat adressen publiceert van linkse mensen, een ‘activistisch platform’.
Op deze manier probeert extreemrechts linkse activisten, mensen van kleur, vrouwen en moslims te intimideren en monddood te maken. En het blijft niet bij (social) mediageweld. Dezelfde kanalen delen nu informatie over de protesten van Kick-Out Zwarte Piet en roepen hun volgers op om te komen. Afgelopen zondag nog maakten honderden hooligans met geweld het protest van KOZP in Maastricht onmogelijk. Deze dynamiek wordt steeds dreigender.
Wij schrijven deze verklaring omdat we ons realiseren dat als wij nu niet zij-aan-zij staan met de slachtoffers van dit soort campagnes, wij straks zelf aan de beurt zullen zijn. Solidariteit is altijd een van de kernwaardes van de progressieve beweging geweest. Het is ook de enige manier waarop we de strijd tegen de klimaatcrisis en racisme aan kunnen gaan.
Deze verklaring is hier te ondertekenen. Wij updaten de lijst regelmatig.
Ondertekenende organisaties (120):
| (A)WAKE |
| ActionAid Nederland |
| Afrogrooves |
| Al Nisa, de Nederlandse Moslimvrouwenorganisatie |
| Amsterdam BIJ1 |
| Animal Rebellion Nederland |
| Aralez |
| Arts of Resistance |
| ASEED Europe |
| Asian Raisins |
| Autonomen Brabant |
| BDS Nederland |
| Beats Against Coal |
| BIJ1 |
| BKB | Het Campagnebureau |
| Black Pride NL |
| Black Queer & Trans Resistance NL |
| Black Renaissance |
| Blauwe moskee |
| Both ENDS |
| Brabant Voor 14 |
| Building The Baileo |
| Code Rood |
| Code Rood Groningen |
| Collectief tegen Islamofobie |
| Comité 21 maart |
| Comité van Waakzaamheid |
| De Bovengrondse |
| De Goede Zaak |
| Decolonize Groningen |
| Delta |
| DENK Amsterdam |
| Diversity Media |
| Dwars, GroenLinkse jongeren |
| EMCEMO |
| Extinction Rebellion Groningen |
| Extinction Rebellion Nederland |
| Farming Queers |
| FemNet (Feministisch Netwerk GroenLinks) |
| Fite Qlub |
| FNV Handel |
| FNV Schoonmaak |
| Fossielvrij NL |
| Fossil Free Culture NL |
| Fossil Free Feminists |
| Fossil Free Maastricht |
| Four Worlds Europe |
| Free West Papua Campaign Nederland |
| Fridays for Future |
| Groene Moslim Community |
| Grutjes |
| Haagse Stadspartij |
| Het Actiefonds |
| Internationale Socialisten |
| Islam-wise.nl |
| Jongeren Milieu Actief (JMA) |
| Justice and Peace |
| Kick Out Zwarte Piet |
| Kleur de Kamer |
| KlimaatActieNijmegen |
| Klimaatcoalitie Maastricht |
| KMAN |
| Krapuul |
| Leiden voor 14 |
| Limburg Voor 14 |
| Love Foundation |
| Maastricht for Climate |
| Maruf |
| Migrant domestic workers FNV |
| Mr & Mrs Oasis |
| Musicians for Climate |
| Neighborhood Feminists |
| NIDA |
| Nieuw Wij |
| NIYA – Young Adults |
| NL Gifvrij |
| NLvanOnsAllen |
| Oemmah Nederland |
| Ongehoorzaam |
| Oy Vey (www.oyvey.nl) |
| Pan Asian Collective |
| PINK! |
| Precious Plastic Maastricht |
| Queer is not a Manifesto |
| Queers4Climate |
| RADICAAL, Politieke Jongeren BIJ1 |
| Re-peat |
| Reclame Fossielvrij |
| Rhythms of Resistance |
| S.P.E.A.K (moslimvrouwxn collectief) |
| SAP Grenzeloos |
| SIORHAAGLANDEN |
| Socialistisch Alternatief- ISA Nederland |
| Stichting Bekeerling |
| Stichting Commons Network |
| Stichting Here to Support |
| Stichting Kifaia |
| Stichting kleurrijk Arrahma te Assendelft |
| Stichting Meld Islamofobie |
| Stichting Multicultureel Schiedam (SMS) |
| Stichting multiculturele vrouwen |
| Stichting Nederland Wordt Beter |
| Stichting Okaz |
| Stichting Stem op een Vrouw |
| The Hague Peace Projects |
| Trans United Europe/BPOC European Trans Network |
| Transnational Institute (TNI) |
| Utrecht Klimaatneutraal 2030 |
| Utrechtse Klimaat Coalitie |
| VD AMOK |
| Vereniging Stille Armoede Zaanstad |
| Vrienden voor Alle Dieren |
| Vrij Oost Timor |
| Vrije Bond Utrecht |
| We Promise |
| Weg van Verdriet |
| Wij Blijven Hier! |
| WISE |
| Zetje In |
| Zus en Zo |
Individuele ondertekenaars:
| Achraf El Johari (Jongerenburgemeester van Amsterdam) |
| Ahmet Daskapan |
| André de Velde |
| Anja Meulenbelt |
| Anneke Wensing |
| Assamaual Saidi |
| Chris Bakker |
| Dawud Pirzad |
| Dennis Bos |
| Eduard Stam |
| Esma Kendir |
| H. Appel |
| Ico Jongerden |
| IJsbrand Heemstra |
| Ina Hartgers |
| J. Marte |
| Janet Westerhof |
| Jawad el Amrani |
| Joke de Bruin |
| Karin Rienstra |
| Krit Goossens |
| Marjan Blümer |
| Miriyam Aouragh |
| Mohammed El Baroudi |
| Mustapha Ait Boubker |
| Nadia Zerouali |
| Okke Ornstein |
| Rachel Rumai Diaz |
| Rahimah Grefer |
| René Danen |
| Rianne ten Veen |
| Rijk van Beek |
| Ruveyda Sahin |
| Samira I. Ibrahim |
| Saskia Roos – Douma |
| Sebastian van ‘t Hoff |
| Steven van Schuppen |
| Theo Brand |
| W. Lodewijks |
| Ward van Ipkens |
| Y. Benali |
| Yvonne Teekamp [109] ” Het waait niet over, Jesse” GEEN STIJLKIJK NOU, @ JESSE KLAVER. KAUTHAR (@ GROEN LINKS)ONDER EEN HAKENKRUIS BIJ EEN HAAGSE HAMAS DEMOHet waait niet over, Jesse5 DECEMBER 2020 https://www.geenstijl.nl/5156677/de-carriere-van-kauthar-gaat-als-komeet/ Attente lezers, altijd leuk. Zes jaar terug monteerde de Staatsomroep de hakenkruizen weg uit de televisierepo van deze Wie zich echt de kerstballen uit de blauwe spar wil lachen: die hoogblonde jongeman ⬆ extreemlinks van de #9 van GroenLinks op deze AD-foto is Thomas van Beersum, ooit een gun toting revolutionary die lichtgetinte agenten aan het huilen maakte op de Filipijnen, thans een volgevreten televisiester, bekend van reclames van de Postcodeloterij en het Grootkapitaal. En laten we Thomas’ lijntje naar de Moslimbroeders & Hamas ook niet vergeten. Dit jaar zou hij zelfs in een musical acteren, maar ja. Kerona. Alleen de Heilige Geest van Ome George ontbreekt nog in dit kerstverhaal maar verder is de groenlinkse ster van Khautar Plaatsdelicth wel echt lekker rijzende, hè? UPDATE: Ontkennen is er na deze aankondiging ook niet echt meer bij, niet? EINDE GEEN STIJL STUK [110] ”Als scholier stond Kauthar al in de modder op het Museumplein, ‘spijbelend’ voor een landelijke staking die ze mee had georganiseerd. Vanuit die kritische energie sloot ze zich aan bij de klimaatbeweging, met het besef dat de klimaatcrisis ongelijkheid vergroot. Ze ziet hoe belangrijk klimaatrechtvaardigheid is voor een gelijkwaardige samenleving.”’ GROEN LINKSKAUTHAR BOUCHALLIKHTNummer 9 https://groenlinks.nl/kandidatenlijst/kauthar-bouchallikht VOORDACHT COMMISSIE Met Kauthar haalt GroenLinks een icoon uit de nieuwe klimaatgeneratie naar Den Haag. Een indrukwekkende nieuwkomer met lef op plek negen. De commissie vond in Kauthar een verbindende, stabiele en charmante idealist met lef. Kauthar brengt weloverwogen activisme en praktische doelen bij elkaar met een frisse kijk op klimaatongelijkheid. Deze jonge publiciste maakte indruk op de commissie met haar inspirerende verhaal, haar zorgvuldige antwoorden en haar scherpe kijk op de link tussen groen en links. Kauthar heeft een relevant groen netwerk, slimme ideeën en overtuigingskracht. De commissie ziet in Kauthar een groot en wijs talent. BIOGRAFIE Als scholier stond Kauthar al in de modder op het Museumplein, ‘spijbelend’ voor een landelijke staking die ze mee had georganiseerd. Vanuit die kritische energie sloot ze zich aan bij de klimaatbeweging, met het besef dat de klimaatcrisis ongelijkheid vergroot. Ze ziet hoe belangrijk klimaatrechtvaardigheid is voor een gelijkwaardige samenleving.Gewonnen strijd tegen de ene vorm van onrecht of uitsluiting is uiteindelijk winst voor iedereen. In haar werk staat dat centraal. Zo was ze campaigner voor de Klimaatmars , georganiseerd door De Goede Zaak, De Woonbond, FNV, Greenpeace, Milieudefensie en Oxfam Novib. Ook coördineerde ze de Klimaatstaking van de coalitie met Code Rood, Earthstrike Nederland, FossielVrij NL, Fridays for Future en Teachers for Climate NL. Kauthar werkt verder als publicist, modereert, adviseert en geeft trainingen. Ze is geselecteerd voor de Duurzame Jonge 100 en was voorzitter van stichting Groene Moslims.Haar expertise reikt van klimaat tot racisme en verder, intersectionaliteit is voor haar wat alles verbindt. EINDE GROEN LINKS BERICHT [111] ZIE O.A. DE NOTEN 73 EN 75 [112] YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4 [Geen Stijl Verslaggever]:”Dagenlang wilden ze bij Groen Links niet of nauwelijks reagerenop de vermeende banden, die de nummer 9 op hun kieslijstzou hebben met de Moslimbroederschap of althans de Stichting waarvoor ze werkt.Vandaag hebben we bijna drie uur zitten wachten op Yasser, ik bedoelJesse Klaver en eindelijk hebben we dan een reactie, nou ja, Machiel de Graaf,die mag ook nog wat zeggen. [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid][0.23]”Wat is dat voor cluppie, dat Femyso, kent u dat?” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [0.24-1.04]]”Ja,. dat is een onderdeel van de Moslimbroederschap, dat is eeninternationale organisatie, die je eigenlijk kan kenschetsen als…hoe zal ik hetzeggen,,,,,jihandisten zonder haast….”[Geen Stijl Verslaggever]:”Jihadisten zonder haast?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ja,,,,,” Geen Stijl Verslaggever]:Maar ook zonder geweld, volgens mij….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ehhhhhh, dat ligt er een beetje aan, omdat de Moslimbroederschap eenorganisatie is, die niet, ja bij de Kamer van Koophandel staat ingeschrevenis dat natuurlijk ook heel moeilijk te achterhalen waar ze zich mee bezighouden.Gelukkig is er iemand, Carel Brendel, die dat heel goed doet en al jarenboekstaaft hij alles wat er met de Moslimbroederschap in verband komt endan zie je wel, dat er natuurlijk banden zijn met Hamas, er zijn bandenmet Erdogan, ja en dan kom je in een internationaal netwerk terecht,waar natuurlijk wel hier en daar geweld wordt gebruikt. ” [1.04][Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Dat Femyso, ja, u zij gaven zelf op de website ook aan, dat zij geen bandenhadden met de Moslimbroederschap, maar dat blijkt toch van wel”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: [1.11]”Wat is uw vraag?”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Nou, maar hoezo?Dan sta je toch ook te liegen, dan klopt dat verhaal toch niet….” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Kijk….er wordt gezegd, dat……het is niet de jongerenorganisatie van deMoslimbroederschap….ik ga niet verder in op …..weet u…..” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Ja maar…als er nou zoveel onderzoeken zijn he…onderzoek van de GeorgeWashington Universiteit, Binnenlandse Zaken van Duitsland .Inlichtingendienst van Duitsland, van de Duitsers weten we, dat ze heel grundlich zijn….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ik ga…..ik….u kunt mij van alles vragen over Femyso, ik ga daar…ik kanu daar geen antwoord op verschaffen….”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Hoezo niet?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Omdat ik hier niet sta om Femyso te verdedigen en dat ga ik ook nooit doen, ook omdat ik weet, dat er inderdaad ook organisaties bij zittenwaar ik helemaal niks mee heb en die ik echt verre van mij werp Waar u mij namelijk naar wil vragen, wat heel goed is, is naar Kauthar…”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja!” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”….En hoe wij naar Kauthar kijken en waarom zij bij ons op delijst staat en waar zij voor staat…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar je krijgt een kleur, als je dus dat soort dingen doet…..”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Je krijgt een kleur als je dat soort dingen doet, dat klopt.Maar dan kijk ik naar wie iemand is en wat iemand doet en alsik dan zie, dat zij volledig alle programmapunten van Groen Linksonderschrijft, als ik zie dat zij…. wat zij doet voor de klimaatbeweging,als ik zie hoe zij gelooft in vrijheid en emancipatie, dat is waar u mijnaar mag vragen, want als daar twijfel over bestaat, dan hebben we een probleem”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nou, ik kan mij voorstellen, dat die twijfel rijst op het moment, datje banden hebt met de Moslimbroederschap……”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nee, ze is bestuurslid geweest bij Femyso,……” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”,,,,,,,ja……organisatie…….” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nee…..van die organisatie wordt gezegd, dat er banden zijn met deMoslimbroederschap……”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”….banden zou……”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ik ga verder niet in of op welke wijze dan ook Femyso verdedigen, daarheb ik helemaal geen trek in en die organisatie….er zijn allerlei zakenwaar ik helemaal niks mee moet hebben…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar dat is toch heel gek….!” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Als u mij vraagt naar Kauthar….” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja…..” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dan zeg ik, ze is een hele progressieve jonge vrouw, die eh….bij Groen Linksop de lijst staat.” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Hardstikke goed voor haar, maar als zij in een bestuur zit, van Femyso, waarvan meerdere onderzoeken aantonen, dat die banden hebben metde Moslimbroederschap, waarvan zelfs gedacht wordt, dat haar vader deMoslimbroederschap in Nederland heeft opgericht, de Nederlandse tak daarvan,dan kun je je afvragen, of je daar niet je twijfels moet stellen bij iemand met deoprechtheid ervan, die u allemaal zo mooi beschrijft.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Allereerst:Ik ga niet informeren wat uw ouders hebben gedaan en wat dat zegt over wie u bent.Dat lijkt me heel verstandig, dat we mensen beoordelen naar wie ze zelf zijn.Femyso is een koepelorganisatie, er zitten allerlei organisaties bij, ookallerlei verschrikkelijk conservatieve clubs, waar ik niks mee moet hebben,dus die ga ik ook op geen enkele wijze verdedigen.Waar u mij naar mag vragen, is naar Kauthar….”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”En wie zij is en waar zij voor staat en dat heb ik zojuist gedaan en datdoe ik nu weer….” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar…..” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Het is een progressieve vrouw en dat is wat ik erover te zeggen heb” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, maar goed. Als iemand dus dat soort dingen, dus trainingen geven bijMilli Gorus, in het bestuur zit van een organisatie waarvan onderzoeken aantonen, dat die nauwe banden hebben met de Moslimbroederschap,dan tekent dat zo’n vrouw ook, dan is dat ook de persoon, die zij is.U zegt ze werp het ver van me, ja dat is wel makkelijk om dat nu tezeggen….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, datzegt u dat dat makkelijk is……., dat doet ze en daarmee zegt ze ”ikheb daar niks mee” …zij heeft, zij is een jonge vrouw met die groene enlinkse idealen, ze heeft bij deze clubs gezeten, dus ik snap ook nog, zeheeft bij Femyso gezeten, dus ik snap ook dat de vragen rijzen.Het enige is, als zij vervolgens zegt ”ik heb daar niks mee, ik werp het verre van me”, ja dan …..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja ja ja, dat is altijd wel heel makkelijk, dat zou ik ook zeggen, want hetis ook altijd zo….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] :”Ja maar…” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”,,,,,Mensen, die bij de Moslimbroederschap hebben gezeten of zittendie gaan dat….die lopen daar niet mee te koop….. ” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Maar waarom zou je dat zeggen, waarom zou je dat zeggenAls je kijkt naar wat ze de afgelopen jaren heeft gedaan..eh…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dat is toch makkelijk waarom je dat zou zeggen, omdat je je plekjenummer 9 wilt bewaren.” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Ach….waarom zou je anders bij Groen Links gaan zitten, dan kan jebeter op een andere manier, bij andere partijen…ze zit bij Groen Links he,van alle partijen, die je had kunnen kiezen, had je misschien wel, had je dan…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”…bij Denk gaan…zitten….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Per definitie bij Groen Links…..nee, want ze is een Groen Linkser…” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [4.56]”Als je zo hoog in de boom hebt gezeten bij Femyso, waarvan echtwel bewezen is, dat het een onderdeel is van die Moslimbroederschap, danis het natuurlijk niet echt geloofwaardig en ja, wij van WC eend, bevelen WC eend aan, zo moet je die boodschap eigenlijk zien.” [5.10] [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dan nog kan zij toch ook een agenda hebben, misschien wel een dubbeleagenda, rijst bij u dan geen enkele twijfel ….vraag dan…..op haar blauwe ofdonkere ogen of wat dan ook….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] ”Wij hebben haar gevraagd, wij hebben gekeken naar wie zij is en wijzien bij haar, nogmaals, dat ze voor emancipatie staat, voor vrijheid,die groene en linkse idealen deelt en zij heeft zelf aangegeven, datze de ideeen van de Moslimbroederschap verre van zich werpt, dat zeer niks mee te maken heeft en als u dan zegt ”vertrouwen we dat?”Ja”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Okay. Maar werkt het dan zo, dat u het gewoon….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”’Laatste vraag, dan moet ik echt….gaan…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar doet u daar dan ook onderzoek naar of is het gewoon, kom, deze”mevrouw Bouchallikht, is het zo”, ”nee, dat werpen we verre van” en wegaan weer verder, of doet u daar verder onderzoek naar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Daar hebben we…de kandidatencommissie heeft hiernaar gekeken,ik heb u zojuist verteld, toen deze organisatie we wisten, dat ze hiervice voorzitter van is, hebben ze ook gekeken, wie is deze club, metwie werken ze samen, nou, dan kom je erachter, dat dit een organisatieis, die samenwerkt met de Europese Unie, die daar subsidie krijgen, om je ervan te vergewissen, dat dit niet een of andere organisatie is, dieniet via de officiele kanalen werkt.Nou, dat is geenszins het geval.Naar al dit soort zaken is onderzoek gedaan en daar moeten we het voor numee doen.”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, die drie onderzoeken, die bekende, Washington, Duitsland, BinnenlandseZaken, Inlichtingendienst Duitsland, dat legt u dan naast u, zeg maar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Nee, wij hebben gekeken naar wat deze organisatie is, met wie ze of zemet de Europese Commissie samenwerken, hoe dat samenloopt,en vervolgens en dan tot echt slot, dan heb ik het wel echt twintig keer gezegd,hebben we gekeken naar wie zij is, dus ik ga Femyso op geen enkelewijze verdedigen, maar Kauthar wel”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Okay, succes”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Dank je wel” [6.46][Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [6.46-7.43]” Het is natuurlijk ook geen garantie, dat als iets met deEuropese Unie samenwerkt, dat dat dan een goede organisatie is.Misschien is dat dan wel juist een bewijs voor het feit, dat het geen goedeorganisatie is, als ze met de Europese Unie samenwerkt.Dus wat de heer Klaver daar doet is met zijn vingers in zijn orenheel hard roepen van eh ”geen probleem, doorrennen en dan maar iemandvertrouwen op de mooie kleur van zijn of haar ogen, maar we weten natuurlijkeerder, hoe dat bij de PvdA gegaan is.De PvdA heeft natuurlijk Denk gebaard, PvdA en Groen Links samenhebben NIDA gebaard, ja, dus dan, als je je partij kapot wil hebben, danzul je toch dit soort strapatzen moeten uithalen.We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis.”[Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, vind je dat zelf niet heel vergezocht?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Nee.” [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, mag, maar dat vroeg ik me af.” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: ”Nee, dat is realistisch” [7.43] EINDE YOUTUBE FILMPJE [113] ZIE NOOT 97 [114] ZIE NOTEN 98 EN 99 [115] ZIE NOOT 105 [116] [116] BTSELEM.ORGA REGIME OF JEWISH SUPREMACY FROM THE JORDAN RIVERTO THE MEDITERRANEAN SEA:THIS IS APARTHEID12 JANUARY 2021 https://www.btselem.org/publications/fulltext/202101_this_is_apartheid More than 14 million people, roughly half of them Jews and the other half Palestinians, live between the Jordan River and the Mediterranean Sea under a single rule. The common perception in public, political, legal and media discourse is that two separate regimes operate side by side in this area, separated by the Green Line. One regime, inside the borders of the sovereign State of Israel, is a permanent democracy with a population of about nine million, all Israeli citizens. The other regime, in the territories Israel took over in 1967, whose final status is supposed to be determined in future negotiations, is a temporary military occupation imposed on some five million Palestinian subjects.Over time, the distinction between the two regimes has grown divorced from reality. This state of affairs has existed for more than 50 years – twice as long as the State of Israel existed without it. Hundreds of thousands of Jewish settlers now reside in permanent settlements east of the Green Line, living as though they were west of it. East Jerusalem has been officially annexed to Israel’s sovereign territory, and the West Bank has been annexed in practice. Most importantly, the distinction obfuscates the fact that the entire area between the Mediterranean Sea and the Jordan River is organized under a single principle: advancing and cementing the supremacy of one group – Jews – over another – Palestinians. All this leads to the conclusion that these are not two parallel regimes that simply happen to uphold the same principle. There is one regime governing the entire area and the people living in it, based on a single organizing principle.When B’Tselem was founded in 1989, we limited our mandate to the West Bank (including East Jerusalem) and the Gaza Strip, and refrained from addressing human rights inside the State of Israel established in 1948 or from taking a comprehensive approach to the entire area between the Jordan River and the Mediterranean Sea. Yet the situation has changed. The regime’s organizing principle has gained visibility in recent years, as evidenced by the Basic Law: Israel – the Nation State of the Jewish People passed in 2018, or open talk of formally annexing parts of the West Bank in 2020. Taken together with the facts described above, this means that what happens in the Occupied Territories can no longer be treated as separate from the reality in the entire area under Israel’s control. The terms we have used in recent years to describe the situation – such as “prolonged occupation” or a “one-state reality” – are no longer adequate. To continue effectively fighting human rights violations, it is essential to examine and define the regime that governs the entire area.This paper analyzes how the Israeli regime works to advance its goals in the entire area under its control. We do not provide a historical review or an evaluation of the Palestinian and Jewish national movements, or of the former South Africa regime. While these are important questions, they are beyond the purview of a human rights organization. Rather, this document presents the principles that guide the regime, demonstrates how it implements them and points to the conclusion that emerges from all of this as to how the regime should be defined and what that means for human rights. DIVIDE, SEPARATE, RULEIn the entire area between the Mediterranean Sea and the Jordan River, the Israeli regime implements laws, practices and state violence designed to cement the supremacy of one group – Jews – over another – Palestinians. A key method in pursuing this goal is engineering space differently for each group.Jewish citizens live as though the entire area were a single space (excluding the Gaza Strip). The Green Line means next to nothing for them: whether they live west of it, within Israel’s sovereign territory, or east of it, in settlements not formally annexed to Israel, is irrelevant to their rights or status.Where Palestinians live, on the other hand, is crucial. The Israeli regime has divided the area into several units that it defines and governs differently, according Palestinians different rights in each. This division is relevant to Palestinians only. The geographic space, which is contiguous for Jews, is a fragmented mosaic for Palestinians:Palestinians who live on land defined in 1948 as Israeli sovereign territory (sometimes called Arab-Israelis) are Israeli citizens and make up 17% of the state’s citizenry. While this status affords them many rights, they do not enjoy the same rights as Jewish citizens by either law or practice – as detailed further in this paper. Roughly 350,000 Palestinians live in East Jerusalem, which consists of some 70,000 dunams [1 dunam = 1,000 square meters] that Israel annexed to its sovereign territory in 1967. They are defined as permanent residents of Israel a status that allows them to live and work in Israel without needing special permits, to receive social benefits and health insurance, and to vote in municipal elections. Yet permanent residency, unlike citizenship, may be revoked at any time, at the complete discretion of the Minister of the Interior. In certain circumstances, it can also expire. Although Israel never formally annexed the West Bank, it treats the territory as its own. More than 2.6 million Palestinian subjects live in the West Bank, in dozens of disconnected enclaves, under rigid military rule and without political rights. In about 40% of the territory, Israel has transferred some civilian powers to the Palestinian Authority (PA). However, the PA is still subordinate to Israel and can only exercise its limited powers with Israel’s consent. The Gaza Strip is home to about two million Palestinians, also denied political rights. In 2005, Israel withdrew its forces from the Gaza Strip, dismantled the settlements it built there and abdicated any responsibility for the fate of the Palestinian population. After the Hamas takeover in 2007, Israel imposed a blockade on the Gaza Strip that is still in place. Throughout all of these years, Israel has continued to control nearly every aspect of life in Gaza from outside.Israel accords Palestinians a different package of rights in every one of these units – all of which are inferior compared to the rights afforded to Jewish citizens. The goal of Jewish supremacy is advanced differently in every unit, and the resulting forms of injustice differ: the lived experience of Palestinians in blockaded Gaza is unlike that of Palestinian subjects in the West Bank, permanent residents in East Jerusalem or Palestinian citizens within sovereign Israeli territory. Yet these are variations on the fact that all Palestinians living under Israeli rule are treated as inferior in rights and status to Jews who live in the very same area.Detailed below are four major methods the Israeli regime uses to advance Jewish supremacy. Two are implemented similarly throughout the entire area: restricting migration by non-Jews and taking over Palestinian land to build Jewish-only communities, while relegating Palestinians to small enclaves. The other two are implemented primarily in the Occupied Territories: draconian restrictions on the movement of non-citizen Palestinians and denial of their political rights. Control over these aspects of life lies entirely in Israel’s hands: in the entire area, Israel has sole power over the population registry, land allocation, voter rolls and the right (or denial thereof) to travel within, enter or exit any part of the area. A. IMMIGRATION-FOR JEWS ONLYAny Jew in the world and his or her children, grandchildren and spouses are entitled to immigrate to Israel at any time and receive Israeli citizenship, with all of its associated rights. They receive this status even if they choose to live in a West Bank settlement not formally annexed to Israel’s sovereign territory.In contrast, non-Jews have no right to legal status in Israeli-controlled areas. Granting status is at the almost complete discretion of officials – the Minister of the Interior (within sovereign Israel) or the military commander (in the Occupied Territories). Despite this official distinction, the organizing principle remains the same: Palestinians living in other countries cannot immigrate to the area between the Mediterranean Sea and the Jordan River, even if they, their parents or their grandparents were born and lived there. The only way Palestinians can immigrate to areas controlled by Israel is by marrying a Palestinian who already lives there – as citizen, resident or subject – as well as meeting a series of conditions and receiving Israeli approval..Israel not only hampers Palestinian immigration but also impedes Palestinian relocation between the units, if the move – in the perception of the regime – would upgrade their status. For instance, Palestinian citizens of Israel or residents of East Jerusalem can easily relocate to the West Bank (although they risk their rights and status in doing so). Palestinians in the Occupied Territories cannot obtain Israeli citizenship and relocate to Israeli sovereign territory, except for in very rare instances, which depend on the approval of Israeli officials.Israel’s policy on family unification illustrates this principle. For years, the regime has placed numerous obstacles before families in which each spouse lives in a different geographical unit. Over time, this has impeded and often prevented Palestinians marrying a Palestinian in another unit from acquiring status in that unit. As a result of this policy, tens of thousands of families have been unable to live together. When one spouse is a resident of the Gaza Strip , Israel allows the family to live there together, but if the other spouse is a resident of the West Bank, Israel demands they relocate permanently to Gaza. In 2003, the Knesset passed a Temporary Order (still in force) banning the issuance of Israeli citizenship or permanent residency to Palestinians from the Occupied Territories who marry Israelis – unlike citizens of other countries. In exceptional cases approved by the Minister of the Interior, Palestinians from the West Bank who marry Israelis may be granted status in Israel – yet it is only temporary and does not entitle them to social benefits.’Israel also undermines the right of Palestinians in the Occupied Territories – including East Jerusalem – to continue living where they were born. Since 1967, Israel has revoked the status of some 250,000 Palestinians in the West Bank (East Jerusalem included) and the Gaza Strip, in some cases on the grounds they had lived abroad for more than three years. This includes thousands of East Jerusalem residents who moved mere miles east of their homes to parts of the West Bank that are not officially annexed. All these individuals were robbed of the right to return to their homes and families, where they were born and raised. B TAKING OVER LANDS FOR JEWS WHILE CROWDING PALESTINIANS IN ENCLAVES Israel practices a policy of “Judaizing” the area, based on the mindset that land is a resource meant almost exclusively to benefit the Jewish public. Land is used to develop and expand existing Jewish communities and build new ones, while Palestinians are dispossessed and corralled into small, crowded enclaves. This policy has been practiced with respect to land within sovereign Israeli territory since 1948 and applied to Palestinians in the Occupied Territories since 1967. In 2018, the underlying principle was entrenched in Basic Law: Israel – the Nation State of the Jewish People, which stipulates that “the State considers the development of Jewish settlements a national value and will take action to encourage and promote the establishment and reinforcment of such settlements.”Inside its sovereign territory, Israel has enacted discriminatory laws, most notably the Absentee Property Law , allowing it to expropriate vast tracts of Palestinian-owned land, including millions of dunams in communities whose residents were expelled or fled in 1948 and were barred from returning. Israel has also significantly reduced the areas designated for Palestinian local councils and communities, which now have access to less than 3% of the country’s total area. Most of the designated land is already saturated with construction. As a result, more than 90% of land in Israel’s sovereign territory is now under state control.Israel has used this land to build hundreds of communities for Jewish citizens – yet not a single one for Palestinian citizens. The exception is a handful of towns and villages built to concentrate the Bedouin population , which has been stripped of most of its proprietary rights. Most of the land on which Bedouins used to live has been expropriated and registered as state land. Many Bedouin communities have been defined as ‘unrecognized’ and their residents as ‘invaders.’ On land historically occupied by Bedouins, Israel has built Jewish-only communities.The Israeli regime severely restricts construction and development in the little remaining land in Palestinian communities within its sovereign territory. It also refrains from preparing master plans that reflect the population’s needs, and keeps these communities’ areas of jurisdiction virtually unchanged despite population growth. The result is small, crowded enclaves where residents have no choice but to build without permits .Israel has also passed a law allowing communities with admission committees, numbering hundreds throughout the country, to reject Palestinian applicants on grounds of “cultural incompatibility.” This effectively prevents Palestinian citizens from living in communities designated for Jews. Officially, any Israeli citizen can live in any of the country’s cities ; in practice, only 10% of Palestinian citizens do. Even then, they are usually relegated to separate neighborhoods due to lack of educational, religious and other services, the prohibitive cost of purchasing a home in other parts of the city, or discriminatory practices in land and home sales.The regime has used the same organizing principle in the West Bank since 1967 (including East Jerusalem). Hundreds of thousands of dunams, including farmland and pastureland, have been taken from Palestinian subjects on various pretexts and used, among other things, to establish and expand settlements, including residential neighborhoods, farmland and industrial zones. All settlements are closed military zones that Palestinians are forbidden from entering without a permit. So far, Israel has established more than 280 settlements in the West Bank (East Jerusalem included), which are now home to more than 600,000 Jews. More land has been taken to build hundreds of kilometers of bypass roads for settlers. Israel has instituted a separate planning system for Palestinians in the West Bank, chiefly designed to prevent construction and development. Large swathes of land are unavailable for construction, having been declared state land, a firing zone, a nature reserve or a national park. The authorities also refrain from drafting adequate master plans reflecting the present and future needs of Palestinian communities in what little land has been spared. The separate planning system centers on demolishing structures built without permits – here, too, for lack of choice. All this has trapped Palestinians in dozens of densely-populated enclaves, with development outside them – whether for residential or public use, including infrastructure – almost completely banned. C RESTRICTION OF PALESTINIAN’S FREEDOMOF MOVEMENTIsrael allows its Jewish and Palestinian citizens and residents to travel freely throughout the area. Exceptions are the prohibition on entering the Gaza Strip, which it defines “hostile territory,” and the (mostly formal) prohibition on entering areas ostensibly under PA responsibility (Area A). In rare cases, Palestinian citizens or residents are permitted to enter Gaza.Israeli citizens can also leave and reenter the country at any time. In contrast, residents of East Jerusalem do not hold Israeli passports and lengthy absence can result in revocation of status.Israel routinely restricts the movement of Palestinians in the Occupied Territories and generally forbids them from moving between the units. Palestinians from the West Bank who wish to enter Israel, East Jerusalem or the Gaza Strip must apply to the Israeli authorities. In the Gaza Strip, which has been blockaded since 2007, the entire population is imprisoned as Israel forbids almost any movement in or out – except in rare cases it defines humanitarian. Palestinians who wish to leave Gaza or Palestinians from other units who wish to enter it must also submit a special application for a permit to the Israeli authorities. The permits are issued sparingly and can only be obtained through a strict, arbitrary mechanism, or permit regime , which lacks transparency and clear rules. Israel treats every permit issued to a Palestinian as an act of grace rather than the fulfillment of a vested right.In the West Bank, Israel controls all the routes between the Palestinian enclaves. This allows the military to set up flying checkpoints, close off access points to villages, block roads and stop passage through checkpoints at will. Furthermore, Israel built the Separation Barrier within the West Bank and designated Palestinian land, including farmland, trapped between the barrier and the Green Line as “the seam zone .” Palestinians in the West Bank are barred from entering this zone, subject to the same permit regime.Palestinians in the Occupied Territories also need Israeli permission to go abroad. As a rule, Israel does not allow them to use Ben Gurion International Airport, which lies inside its sovereign territory. Palestinians from the West Bank must fly through Jordan’s international airport – but can only do so if Israel allows them to cross the border into Jordan. Every year, Israel denies thousands of requests to cross this border, with no explanation. Palestinians from Gaza must go through Egyptian-controlled Rafah Crossing – provided it is open, the Egyptian authorities let them through, and they can undertake the long journey through Egyptian territory. In rare exceptions, Israel allows Gazans to travel through its sovereign territory in an escorted shuttle, in order to reach the West Bank and from there continue to Jordan and on to their destination. D. DENIAL OF PALESTINIAN’S RIGHT TO POLITICAL PARTICIPATIONLike their Jewish counterparts, Palestinian citizens of Israel can take political action to further their interests, including voting and running for office. They can elect representatives, establish parties or join existing ones. That said, Palestinian elected officials are continually vilified – a sentiment propagated by key political figures – and the right of Palestinian citizens to political participation is under constant attack .The roughly five million Palestinians who live in the Occupied Territories cannot participate in the political system that governs their lives and determines their futures. Theoretically, most Palestinians are eligible to vote in the PA elections. Yet as the PA’s powers are limited, even if elections were held regularly (the last were in 2006), the Israeli regime would still rule Palestinians’ lives, as it retains major aspects of governance in the Occupied Territories. This includes control over immigration, the population registry, planning and land policies, water, communication infrastructure, import and export, and military control over land, sea and air space.In East Jerusalem, Palestinians are caught between a rock and a hard place. As permanent residents of Israel, they can vote in municipal elections but not for parliament. On the other hand, Israel makes it difficult for them to participate in PA elections.Political participation encompasses more than voting or running for office. Israel also denies Palestinians political rights such as freedom of speech and freedom of association. These rights enable individuals to critique regimes, protest policies, form associations to advance their ideas and generally work to promote social and political change.A slew of legislation, such as the boycott law and the Nakba law, has limited Israelis’ freedom to criticize policies relating to Palestinians throughout the area. Palestinians in the Occupied Territories face even harsher restrictions : they are not allowed to demonstrate; many associations have been banned; and almost any political statement is considered incitement. These restrictions are assiduously enforced by the military courts, which have imprisoned hundreds of thousands of Palestinians and are a key mechanism upholding the occupation. In East Jerusalem, Israel works to prevent any social, cultural or political activity associated in any way with the PA.The division of space also hampers a unified Palestinian struggle against Israeli policy. The variation in laws, procedures and rights among the geographical units and the draconian movement restrictions have separated the Palestinians into distinct groups. This fragmentation not only helps Israel promote Jewish supremacy, but also thwarts criticism and resistance. NO TO APARTHEID: THAT IS OUR STRUGGLEThe Israeli regime, which controls all the territory between the Jordan River and the Mediterranean Sea, seeks to advance and cement Jewish supremacy throughout the entire area. To that end, it has divided the area into several units, each with a different set of rights for Palestinians – always inferior to the rights of Jews. As part of this policy, Palestinians are denied many rights, including the right to self-determination.This policy is advanced in several ways. Israel demographically engineers the space through laws and orders that allow any Jew in the world or their relatives to obtain Israeli citizenship, but almost completely deny Palestinians this possibility. It has physically engineered the entire area by taking over of millions of dunams of land and establishing Jewish-only communities, while driving Palestinians into small enclaves. Movement is engineered through restrictions on Palestinian subjects, and political engineering excludes millions of Palestinians from participating in the processes that determine their lives and futures while holding them under military occupation.A regime that uses laws, practices and organized violence to cement the supremacy of one group over another is an apartheid regime. Israeli apartheid, which promotes the supremacy of Jews over Palestinians, was not born in one day or of a single speech. It is a process that has gradually grown more institutionalized and explicit, with mechanisms introduced over time in law and practice to promote Jewish supremacy. These accumulated measures, their pervasiveness in legislation and political practice, and the public and judicial support they receive – all form the basis for our conclusion that the bar for labeling the Israeli regime as apartheid has been met.If this regime has developed over many years, why release this paper in 2021? What has changed? Recent years have seen a rise in the motivation and willingness of Israeli officials and institutions to enshrine Jewish supremacy in law and openly state their intentions. The enactment of Basic Law: Israel – the Nation State of the Jewish People and the declared plan to formally annex parts of the West Bank have shattered the façade Israel worked for years to maintain.The Nation State basic law, enacted in 2018, enshrines the Jewish people’s right to self-determination to the exclusion of all others. It establishes that distinguishing Jews in Israel (and throughout the world) from non-Jews is fundamental and legitimate. Based on this distinction, the law permits institutionalized discrimination in favor of Jews in settlement, housing, land development, citizenship, language and culture. It is true that the Israeli regime largely followed these principles before. Yet Jewish supremacy has now been enshrined in basic law, making it a binding constitutional principle – unlike ordinary law or practices by authorities, which can be challenged. This signals to all state institutions that they not only can, but must, promote Jewish supremacy in the entire area under Israeli control.Israel’s plan to formally annex parts of the West Bank also bridges the gap between the official status of the Occupied Territories, which is accompanied by empty rhetoric about negotiation of its future, and the fact that Israel actually annexed most of the West Bank long ago. Israel did not follow through on its declarations of formal annexation after July 2020, and various officials have released contradicting statements regarding the plan since. Regardless of how and when Israel advances formal annexation of one kind or another, its intention to achieve permanent control over the entire area has already been openly declared by the state’s highest officials.The Israeli regime’s rationale, and the measures used to implement it, are reminiscent of the South African regime that sought to preserve the supremacy of white citizens, in part through partitioning the population into classes and sub-classes and ascribing different rights to each. There are, of course, differences between the regimes. For instance, the division in South Africa was based on race and skin color, while in Israel it is based on nationality and ethnicity. Segregation in South Africa was also manifested in public space, in the form of a policed, formal, public separation between people based on skin color – a degree of visibility that Israel usually avoids. Yet in public discourse and in international law, apartheid does not mean an exact copy of the former South African regime. No regime will ever be identical. ‘Apartheid’ has long been an independent term, entrenched in international conventions, referring to a regime’s organizing principle: systematically promoting the dominance of one group over another and working to cement it.The Israeli regime does not have to declare itself an apartheid regime to be defined as such, nor is it relevant that representatives of the state broadly proclaim it a democracy. What defines apartheid is not statements but practice. While South Africa declared itself an apartheid regime in 1948, it is unreasonable to expect other states to follow suit given the historical repercussions. The response of most countries to South Africa’s apartheid is likelier to deter countries from admitting to implementing a similar regime. It is also clear that what was possible in 1948 is no longer possible today, both legally and in terms of public opinion.As painful as it may be to look reality in the eye, it is more painful to live under a boot. The harsh reality described here may deteriorate further if new practices are introduced – with or without accompanying legislation. Nevertheless, people created this regime and people can make it worse – or work to replace it. That hope is the driving force behind this position paper. How can people fight injustice if it is unnamed? Apartheid is the organizing principle, yet recognizing this does not mean giving up. On the contrary: it is a call for change.Fighting for a future based on human rights, liberty and justice is especially crucial now. There are various political paths to a just future here, between the Jordan River and the Mediterranean Sea, but all of us must first choose to say no to apartheid. EINDE BERICHT BTSELEM CIVIS MUNDIZWEEDSE FOTOGRAAF WINT WORLD PRESS PHOTO 2012.MISDADEN ISRAELISCHE POLITIEK IN BEELD GEBRACHTASTRID ESSEDhttps://www.civismundi.nl/?p=artikel&aid=2024 ”WONDER WOMAN” ISRAELISCHE FILMACTRICE GAL GADOTVERDEDIGT AANVAL OP GAZA ”PROTECTIVE EDGE” [2014]EN STAAT OP COVER TV FILM !ASTRID ESSED28 MEI 2020https://www.astridessed.nl/wonder-woman-israelische-filmactrice-gal-gadot-verdedigt-aanval-op-gaza-protective-edge-2014-en-staat-op-cover-tv-film/ ASTRID ESSED OVER PALESTINA https://www.astridessed.nl/tag/palestina/ [117] ”1391, or 63%, of the 2,202 Palestinians killed by Israeli security forces in Operation “Protective Edge” did not take part in the hostilities. Of these, 526 – a quarter of all Palestinians killed in the operation – were children under eighteen years of age”BTSELEM.ORG50 DAYS: MORE THAN 500 CHILDREN: FACTS AND FIGURES ON FATALITIES IN GAZA, SUMMER 2014https://www.btselem.org/press_releases/20160720_fatalities_in_gaza_conflict_2014 AMNESTY INTERNATIONALISRAEL/GAZAPREVENT FURTHER WAR CRIMES AFTER ISRAELIGROUND ASSAULT18 JULY 2014 https://www.amnesty.org/en/latest/news/2014/07/israelgaza-prevent-further-war-crimes-after-israeli-ground-assault/ HUMAN RIGHTS WATCHGAZA: AIRSTRIKE DEATHS RAISE CONCERNS ON GROUND OFFENSIVE22 JULY 2014 https://www.hrw.org/news/2014/07/22/gaza-airstrike-deaths-raise-concerns-ground-offensive ”Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’………. ”Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.”TIJD.BE”HUMANITAIR” BESTAND IN GAZAhttps://www.tijd.be/nieuws/politiek_economie_internationaal/VS_halen_uit_naar_Israel/9530325.html NOSBAN BOOS NA BESCHIETING VN SCHOOL3 AUGUSTUS 2014 VN-chef Ban Ki-moon heeft in ongekend felle bewoordingen uitgehaald naar Israël. De beschieting van een school in Gaza, vanmorgen, noemde hij “een morele wandaad, een misdaad”.”Dit is weer een grove schending van de internationale wetgeving. Het is duidelijk dat beide partijen Palestijnse burgers, VN-medewerkers en VN-gebouwen moeten beschermen.”Bij de raketbeschieting door Israël op de school, waar vluchtelingen in verbleven, vielen tien doden. Ook raakten tientallen mensen gewond.OnderzoekBan eist dat het incident snel wordt onderzocht en de verantwoordelijken worden gestraft. Een VN-woordvoerder zegt dat er 33 keer is gezegd dat de school door de VN gebruikt werd, de laatste keer een uur voor de aanval.Afgelopen woensdag werd ook al een school getroffen die diende als schuilplek, daarbij kwamen zestien mensen om het leven.De VS spreekt eveneens schande van de aanval. In een verklaring zegt een woordvoerder geschokt te zijn. “Het vermoeden dat er militanten dichtbij verscholen zitten, rechtvaardigt niet dat er zulke risico’s worden genomen met het leven van onschuldige burgers.” EINDE NOS BERICHT ”We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people”INTERNATIONAL RED CROSSNO WONDER GAZANS ARE ANGRY.THE RED CROSS CAN’T PROTECT THEM25 JULI 2014 https://www.icrc.org/en/doc/resources/documents/article/editorial/07-24-gaza-israel-palestine-maio.htm 25-07-2014 ArticleThree ICRC vehicles are leaving Shujaia. They have rescued 11 people from the rubble but the intense combat has forced them back. As they depart an angry crowd of Palestinians attacks the vehicles with stones and sticks. “You are useless,” the crowd shouts. “You must protect us.”But we cannot. The anger is unpleasant and misplaced, but understandable. We do our utmost, risking the lives of our staff to rescue who we can, but we cannot end the conflict. As ever, humanitarian organisations are a sticking plaster, not the solution.If your home in Gaza was being shelled, who would you call in desperation? On the night Israel’s ground offensive began intense fire struck north-east Gaza. The emergency services, including our partners at the Palestinian Red Crescent (PRCS), were overloaded. Many Gazans tried to telephone us. Our office switchboard couldn’t cope. In the dark violent hours of the night we could not send ambulances or restore the water supply or treat the injured dying of their wounds. Isolated and terrified, with nowhere to flee and no help in sight, the anger of Palestinian families grew.Two nights later in Shujaia hundreds more families went through the same ordeal. Again ICRC staff and PRCS volunteers could do little. With no guarantees of safety it would have been folly to attempt a rescue. In the daylight a temporary ceasefire was agreed, at our request. It was quickly broken, but nevertheless several dozen injured were brought from their ruined homes to hospitals and hundreds took advantage of our presence on the spot to flee. It was little and late. No wonder the helpless families have accused us of callous disregard. When your one faint hope of help is snuffed out the intensity of disappointment is all the deeper.Other accusations have been levelled.We were charged with collaborating with the Israeli Defence Forces in the destruction of Wafa hospital. In truth, we sought to protect the hospital through our dialogue with both sides. When combat came perilously close we intervened to win time for a possible last-resort evacuation of gravely ill patients, many on life support.We are upbraided for not taking sides and refusing to apportion blame. Given our strict political neutrality it is usual that we get criticised by all sides at different times. But the ICRC is not silent in the face of clear breaches of international law. We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people. We clearly denounce the indiscriminate rocketing of Israel. We stated categorically that even in the midst of warfare, people must be able to receive medical care in safety.We are horrified at the death toll. We have repeatedly called for both sides to protect and spare civilians. We have warned of the need to protect Gaza’s perilously fragile water supply – many residents of the densely populated area are now without water, at the height of the scorching hot Mediterranean summer. Today our priority is the civilians, in Beit Hanoun and many other places all over Gaza. We are calling on all sides, based on the humanitarian imperatives of the situation, to ensure that their combat operations be conducted in accordance with the fundamental principles of international laws protecting civilians. But will our pleas for restraint, and the constant efforts of nearly 140 staff and more than 400 PRCS teams to rescue civilians and restock hospitals, be enough to quell the anger of grieving families? We hope so but we understand that it might not.We do ask one thing: understand the limits of our role and look to the politicians to end this deadly, miserable conflict. Jacques de MaioHead of Delegation ICRC Israel and Occupied Territories EINDE BERICHT RODE KRUIS [118] WIJ BLIJVEN HIERGAZA: KIJK NIET TOE!KAUTHAR BOUCHALLIKHT11 JULI 2014 https://wijblijvenhier.nl/24724/gaza-kijk-toe/ Het is 1 juli 2014. Na een korte, maar rustige nacht gaat mijn wekker. Met een half oog check ik Facebook op mijn telefoon, en dan schrik ik wakker. Gaza had geen rustige nacht. In Gaza zijn sommigen vanochtend niet wakker geworden. Platgebombardeerd. Onschuldig.Mijn broertje staat met zijn rugtas te wachten om naar school te gaan. Ik kijk hem aan, en denk aan alle moeders die hun kind vanochtend niet levend in de armen hebben kunnen sluiten. Ik druk een kus op zijn hoofd. Mijn hart bloedt.Inmiddels zijn we meer dan een week verder. De misère blijft aanhouden. Bombardementen. Raketten. Rotzooi. De beelden die me bereiken lijken op elkaar, maar ze zijn toch niet dezelfde. Het verdriet en effect is elke keer uniek, evenals het achterliggende verhaal dat steeds op zichzelf staat. Menselijk en pijnlijk. Moeders die met hun kind in de armen staan. Tranen druppelen op het levenloze gezicht. Een laatste afscheid. Een verloofde die voor het laatst het gezicht van haar geliefde liefkoost. Ze zouden het huwelijksbootje instappen. Samen. Hij is een andere reis begonnen. Een jongetje dat kijkt naar een hoop puin. Dat waren zijn wortels, daar was hij geboren. De herinneringen zijn begraven onder brokstukken. Ik bekijk de foto’s, ik lees de verhalen. Ze raken me. Ik probeer iets te doen. En dan zie ik een andere foto. Deze bevat geen bloed en verdriet. Integendeel. Op de foto zie je mensen op klapstoeltjes, die wat versnaperingen naar binnenwerken. Deze groep heeft overdag wat lekkers te koelen gezet, de stoelen uit de schuur gehaald en ’s avonds meegesleept naar een specifiek punt. Voor het beste uitzicht. Gezellig. Kijken hoe Gaza wordt platgebombardeerd. Luisteren naar raketten die het gehuil van kinderen overstemmen. Het gehuil dat de harten van deze groep sowieso niet bereikt. Daar is het te gezellig voor, daar op die bergtop.Ik zag deze foto. Het raakte me. Ik besefte dat ik misschien ook wel eens toekijk. Niet vanaf een berg, maar van achter mijn beeldscherm. Als er mensen zijn waar ik me niet mee wil identificeren, dan is het wel dit groepje op deze bergtop. Laten we niet toekijken. Laten we vooral menselijk blijven. Wij wel. Doen wat we kunnen doen. Jij weet het beste waartoe je in staat bent om te helpen, doe dat. Kijk niet toe. Anders zijn we geen haar beter dan die mensen op de berg.Wát we kunnen doen? Het verrichten van smeekbeden, doneren van geld, creëren van meer bewustwording en meelopen met de demonstratie op 12 juli. Wees er ook bij en neem anderen mee. Ik ben er ook, met op mijn schouders een keffiyeh. Zeg je me gedag als je me ziet? De vredesgroet, in welke taal dan ook. Want vrede, dat is wat we willen.Salaam. EINDE STUK KAUTHAR BOUCHALLIKHT [119] ”Sommige demonstranten in Den Haag dragen borden met een hakenkruis. Op die borden staan de Israëlische vlag en een hakenkruis naast elkaar afgebeeld, met het teken = ertussen. De organisatie doet een dringend beroep op betogers om die vlaggen weg te halen, omdat verder demonstreren anders mogelijk wordt verboden. Veel mensen hebben het hakenkruis bord ingeleverd.” OMROEP WESTDUIZENDEN MENSEN LOPEN MEE IN EEN DEMONSTRATIETEGEN HET PALESTIJNENBELEID VAN ISRAEL12 JULI 2014 https://www.omroepwest.nl/nieuws/2607846/Duizenden-mensen-lopen-mee-in-een-demonstratie-tegen-het-Palestijnenbeleid-van-Israel DEN HAAG – Op het Spuiplein in Den Haag doen zaterdagmiddag duizenden mensen mee aan een manifestatie tegen het Palestijnenbeleid van Israël. De protestbijeenkomst is georganiseerd door het Nederlands Palestina Komitee en enkele andere organisaties. De actievoerders lopen eerst naar het Vredespaleis en dan naar het Centraal Station.De demonstratie is vooral gericht tegen de Israëlische aanvallen op de Gazastrook. Bij bombardementen zijn al meer dan 100 doden gevallen. De Palestijnse ambassadeur in Nederland zei in een toespraak dat de bezetting door Israël nu echt snel moet stoppen. ‘Bedankt dat jullie opstaan tegen de bezetting. Het zijn moeilijke weken voor de Palestijnen. Er liggen kinderen onder het puin.’Hij richtte zich direct tot de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. ‘We doen deze oproep vanuit de internationale hoofdstad van het recht. Meneer Netanyahu, u kunt deze oorlog beëindigen. Geef ons onze waardigheid en onafhankelijkheid terug. Vrede komt door gerechtigheid, niet door onderdrukking.’Kritiek op Nederlandse mediaSprekers op het podium uitten veel kritiek op de Nederlandse media. Die zouden te veel de Israëlische kant en het Israëlische lijden benadrukken en te weinig oog hebben voor het lot van de Palestijnen. Rond half 5 verlieten de mensen het Spuiplein en begonnen ze aan de demonstratieve optocht door de stad, langs het Vredespaleis. De organisatie riep hen op ‘om zich niet te laten provoceren’ door raddraaiers.Sommige demonstranten in Den Haag dragen borden met een hakenkruis. Op die borden staan de Israëlische vlag en een hakenkruis naast elkaar afgebeeld, met het teken = ertussen. De organisatie doet een dringend beroep op betogers om die vlaggen weg te halen, omdat verder demonstreren anders mogelijk wordt verboden. Veel mensen hebben het hakenkruis bord ingeleverd.Wilders wil dat de demonstratie verboden wordtPVV-leider Geert Wilders vindt het ‘ongelooflijk’ dat de politie en burgemeester van de stad dit tot nu toe toestaan. ‘Is Nederland gek geworden?’, liet Wilders weten. Hij vindt dat de demonstratie moet worden verboden en dat ‘het tuig met die jihadvlaggen en vlaggen met hakenkruis’ moet worden gearresteerd.De ME bewaakt de ambassade van Israel, aan het Haagse Buitenhof. EINDE BERICHT OMROEP WEST ”Sommige demonstranten droegen borden met een hakenkruis.” OMROEP WESTGROTE DEMONSTRATIE IN HAAGSE BINNENSTAD TEGEN BELEID ISRAEL12 JULI 2014 https://www.omroepwest.nl/nieuws/2607836/Grote-demonstratie-in-Haagse-binnenstad-tegen-beleid-Israel DEN HAAG – Op het Spuiplein in Den Haag zijn zaterdag duizenden mensen samengekomen voor een manifestatie tegen het Palestijnenbeleid van Israël. Sommige demonstranten droegen borden met een hakenkruis.De organisatie riep de betogers vanaf het podium op om die vlaggen weg te halen. ‘Anders mogen we niet verder demonstreren.’ PVV-leider Geert Wilders vindt het ‘ongelooflijk’ dat de politie en burgemeester van de stad dit tot nu toe toestaan.’Is Nederland gek geworden?’, liet Wilders weten. Hij vindt dat de demonstratie moet worden verboden en dat ‘het tuig met die jihadvlaggen en vlaggen met hakenkruis’ moet worden gearresteerd. De borden met hakenkruizen zijn inmiddels ingeleverd.OrganisatieDe protestbijeenkomst is georganiseerd door het Nederlands Palestina Komitee en andere organisaties. De menigte loopt aan het eind van de middag naar het centraal station van Den Haag. EINDE BERICHT OMROEP WEST GEEN STIJLKIJK NOU, @ JESSE KLAVER. KAUTHAR (@ GROEN LINKS)ONDER EEN HAKENKRUIS BIJ EEN HAAGSE HAMAS DEMOHet waait niet over, Jesse5 DECEMBER 2020 https://www.geenstijl.nl/5156677/de-carriere-van-kauthar-gaat-als-komeet/ Attente lezers, altijd leuk. Zes jaar terug monteerde de Staatsomroep de hakenkruizen weg uit de televisierepo van deze Wie zich echt de kerstballen uit de blauwe spar wil lachen: die hoogblonde jongeman ⬆ extreemlinks van de #9 van GroenLinks op deze AD-foto is Thomas van Beersum, ooit een gun toting revolutionary die lichtgetinte agenten aan het huilen maakte op de Filipijnen, thans een volgevreten televisiester, bekend van reclames van de Postcodeloterij en het Grootkapitaal. En laten we Thomas’ lijntje naar de Moslimbroeders & Hamas ook niet vergeten. Dit jaar zou hij zelfs in een musical acteren, maar ja. Kerona. Alleen de Heilige Geest van Ome George ontbreekt nog in dit kerstverhaal maar verder is de groenlinkse ster van Khautar Plaatsdelicth wel echt lekker rijzende, hè? UPDATE: Ontkennen is er na deze aankondiging ook niet echt meer bij, niet? EINDE GEEN STIJL STUK [120] ZIE NOOT 119 [121] ZIE NOTEN 116 EN 117 ZIE OOK ILAN PAPPEARTIKEL THE 1948 ETHNIC CLEANSING OF PALESTINEUNIVERSITY OF EXETER https://ore.exeter.ac.uk/repository/bitstream/handle/10871/15208/1948%20Ethnic%20Cleansing%20of%20Palestine.pdf;sequence=2 WIKIPEDIAILAN PAPPE https://en.wikipedia.org/wiki/Ilan_Papp%C3%A9 INTERNATIONALE DAG VAN DE MENSENRECHTEN/UITSPRAKEN ISRAELISCHE LEIDERS EN ANDERE ISRAELISCHEINFLUENCERS OVER PALESTIJNENASTRID ESSED10 DECEMBER 2020 https://www.astridessed.nl/internationale-dag-van-de-mensenrechten-uitspraken-israelische-leiders-en-andere-israelische-influencers-over-palestijnen/ BTSELEM.ORGTORTURE https://www.btselem.org/torture [122] ZIE NOOT 116 WIKIPEDIAEEN ANDER JOODS GELUID https://nl.wikipedia.org/wiki/Een_Ander_Joods_Geluid EEN ANDER JOODS GELUIDhttps://www.eajg.nl/ BTSELEM.ORGhttps://www.btselem.org/ [Israelische mensenrechtenorganisatie] ILAN PAPPEETHNIC CLEANSING OF PALESTINE2007 https://www.amazon.com/Ethnic-Cleansing-Palestine-Ilan-Pappe/dp/1851685553 [123] NU.NLOPSTOOTJES ROND DEMONSTRATIE AMSTERDAM13 APRIL 2002 https://www.nu.nl/algemeen/37036/opstootjes-rond-demonstratie-amsterdam.html AMSTERDAM – De demonstratie tegen het geweld van Israël in de bezette Palestijnse gebieden is zaterdagmiddag in Amsterdam uit de hand gelopen. Een paar honderd jongeren veroorzaakten onrust en opstootjes met de mobiele eenheid.De mobiele eenheid in Amsterdam is zaterdag rond .00 uur begonnen met het schoonvegen van een gedeelte van de Dam, rond het monument. De ME probeert met paarden, te voet en met bussen een paar honderd raddraaiers uit elkaar te jagen. De politie heeft tot nu toe negen arrestaties verricht.Aan het einde van de demonstratie verzamelden de betogers zich op de Dam. De raddraaiers stonden rond het monument op de Dam en gooiden met stenen, flessen en stokken naar de ME.ChargesBij charges van politie te paard vielen een paard en zijn ruiter om. Ook sneuvelden ruiten van hotel Krasnapolsky. De demonstranten hebben het ook voorzien op journalisten. Een fotograaf kreeg een paar rake klappen.Demonstranten hebben van een joodse man zijn keppeltje afgepakt. Tijdens de tocht gooiden demonstranten met stenen. Ook is er een molotovcocktail naar discotheek iT gegooid en zijn fietsen vertrap. Een ruit van een kledingwinkel aan het Rokin is gesneuveld.Winkeliers lieten hun rolluiken zakken. De politie heeft een demonstrant gearresteerd voor het stichten van een brandje.SpandoekenDemonstranten droegen spandoeken met teksten als ‘Bush en Sharon grootste terroristen’ en de Palestijnse vlag. Zij riepen leuzen als ‘Allah is groot’ en ‘Sharon, Hiltler’. Sommigen hebben een ‘Arabieren-sjaal’ over hun hoofd gebonden. Anderen dragen bivakmutsen.Aan de andere kant van de Dam, bij het paleis, is het officiële gedeelte van de demonstratie tegen het geweld van Israël in de bezette Palestijnse gebieden afgesloten. Volgens de organisatie liepen er ongeveer 30.000 mensen mee, de politie houdt het op .000OrganisatieHet platform ‘Stop de oorlog tegen de Palestijnen’ heeft deze landelijke demonstratie georganiseerd en roept onder meer op tot de terugtrekking van het Israëlische leger uit Gaza en de Westoever. Het platform benadrukt dat het altijd een vreedzame demonstratie voor ogen heeft gehad.Onder meer Nederlands Palestina Komitee, GroenLinks en het Landelijk Netwerk Marokkaanse Organisatie in Nederland steunen de actie. Steun komt ook van Hayo Meijer van ‘Een ander Joods geluid’ en Michal Sabtay van de joodse organisatie ‘Vrouwen in het Zwart’.Andere Europese stedenIn verscheidene Europese steden zijn zaterdag tienduizenden mensen de straat opgegaan om hun steun te betuigen aan het Palestijnse volk. In tegenstelling tot in Amsterdam verliepen de meeste betogingen zonder incidenten.In Groot-Brittannië liepen tussen de 10.000 en 15.000 mensen mee in een vreedzame betoging in Londen. In Duitsland gingen ongeveer 30.000 mensen de straat op. In Berlijn verzamelden zich 11.000 mensen op de Alexanderplatz. Verder waren er betogingen in onder meer Frankfurt en Düsseldorf. In Frankrijk gingen pro-Palestijnse actievoerders de straat op in onder meer Rennes, Saint-Etienne en Bordeaux.Een van de grootste betogingen was in de Corsicaanse stad Ajaccio. In Istanbul, de grootste stad van Turkije, sprak voorman Recai Kutan van de Islamitische Partij de duizenden demonstranten toe. Hij zei dat hij niets had tegen het joodse volk, maar wel tegen het Israëlische leiderschap en dan vooral tegen premier Sharon.EINDE NU.NL BERICHT TERUGBLIK OP ENKELE ASPECTEN UIT DE POLITIEK-MILITAIRE CARRIERE VAN DE ISRAELISCHE PREMIERSHARONASTRID ESSEDhttps://www.astridessed.nl/2006terugblik-op-enkele-aspecten-uit-de-politiek-militaire-carriere-van-de-israelische-premier-sharon/ OF https://www.uitpers.be/terugblik-op-enkele-aspecten-van-de-politiek-militaire-carrire-van-de-israelische-premier-sharon/ GROENE AMSTERDAMMERMAROKKAANS VERDRIET13 APRIL 2002https://www.groene.nl/artikel/marokkaans-verdriet Terwijl Israëlische tanks door Palestijnse steden en dorpen razen, sussen de elites van de joodse, Palestijnse en islamitische gemeenschappen in Nederland de gemoederen. Maar hebben zij greep op hun achterban? Vooral onder Marokkanen is de woede groot «De verbittering groeit met de dag. We willen graag redelijk blijven, maar vertel me: hoe kunnen we ons aanpassen aan een politiek die weigert op te treden tegen mensenrechtenschendingen? Hoe langer de strijd duurt, hoe meer onrust we verwachten binnen de Marokkaanse gemeenschap. De woede is enorm.»Jamal Ftieh, voorzitter van het Komitee Marokkaanse Arbeiders in Nederland (KMAN) klinkt eerder wanhopig dan boos. Samen met het Nederlandse Palestina Komitee (NPK) organiseerde hij enkele wakes en demonstraties tegen het Israëlische geweld in de Palestijnse gebieden. Komende zaterdag vindt wederom een demonstratie plaats, op de Dam in Amsterdam. Ftieh mikt op minstens tienduizend mensen. Het zou hem niet verbazen als het merendeel van de deelnemers uit vooral Marokkaanse hoek (de grootste moslimgemeenschap in Nederland) niet alleen verdrietig is, maar ook boos en gefrustreerd.Jamal Ftieh: «Er is geen enkel begrip voor de lakse houding van het Westen en van de Nederlandse regering. De Europese Unie wordt door Sharon geschoffeerd, maar er gebeurt nog steeds niets. Waarom wordt het associatieverdrag van Israël met de Unie niet opgezegd? Waarom koopt Nederland nog steeds wapens van Israël? Er zou toch op z’n minst een handelsboycot kunnen worden ingesteld? En waarom wordt er niet nagedacht over een gewapende interventie? Als het misgaat in Koeweit is het Westen er wél als de kippen bij. Steeds weer worden er allerlei smoesjes uit de kast gehaald om niets te hoeven doen. Heeft Melkert een keer een goed idee met het willen terugroepen van de Nederlandse ambassadeur, dan zegt minister Van Aartsen dat Israël een te gevoelig onderwerp is voor dat soort uitspraken. Over ons mag je alles zeggen. We zijn ‹kut-Marokkanen›, we worden crimineel genoemd. Maar proberen een beetje met ons mee te leven, ho maar. Wij voelen ons burgers van dit land, maar er wordt niet naar ons geluisterd.»Tienduizend demonstranten op de Dam, het lijkt een hoge schatting. Maar misschien is men geïnspireerd geraakt door wat afgelopen zondag gebeurde in Rabat. Volgens politieschattingen begaven meer dan twee miljoen mensen zich op weg om hun steun voor en medeleven met de Palestijnen uit te spreken die worden belaagd door Israëlische tanks. Het was de grootste protestmars uit de Marokkaanse geschiedenis. Voorheen was zoiets in Marokko onmogelijk, maar het bewind van de jonge koning Mohammed VI is een stuk liberaler dan dat van wijlen zijn vader. Hoge politici, onder wie de premier en vakbondsleiders, liepen mee in de voorste gelederen van de reusachtige stoet. Na de demonstratie maakte koning Mohammed VI bekend dat het nationale feest waarmee hij op 12 april zijn huwelijk had willen vieren, zal worden uitgesteld uit piëteit met de Palestijnse bevolking.De demonstratie werd live uitgezonden op de Marokkaanse tv-zender rtm, via de kabel te ontvangen in grote delen van Nederland. De journaliste die het evenement van seconde tot seconde versloeg, werd steeds emotioneler naarmate de mensenstroom aanzwol. «Zo betuigen we het Palestijnse volk ons medeleven», snikte ze haast in de microfoon. «Jullie kinderen zijn onze kinderen, en ze lijden. Palestijnen, wees sterk! Palestina zal er komen, hoe dan ook.» De menigte tilde poppen omhoog die symbool moesten staan voor «de kinderen die het leven laten in de strijd tegen het machti ge militaire apparaat van Israël». Er werden leuzen gescandeerd als: «Gaza is de grootste gevangenis ter wereld, Sharon moet weg.» Antisemitische leuzen werden niet gehoord — een deel van de Marokkaans-joodse gemeenschap demonstreerde mee. Er werd ook niet gerefereerd aan de Palestijnse zelfmoordaanslagen gericht tegen ongewapende Israëlische burgers en hún kinderen. «Daar wordt in de Arabische wereld heel anders over gedacht dan in Nederland», zegt een Nederlands-Marokkaanse die de protestmars volgde vanachter haar Amsterdamse tv-toestel. «Er is wanhoop, er is een bezetting, en er zijn niet genoeg wapens om daartegen te vechten. Wat kun je anders uitrichten tegen de machtige Israëli’s? Dat is de redenering die veel mensen in de Arabische wereld volgen, óók in Marokko.»Als er íets leeft onder de Marokkanen, ook die in Nederland, is het de ongelijke strijd in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever. Maar de media hebben nauwelijks oog voor het verdriet. Welgeteld één Nederlandse kwaliteitskrant maakte een dag later (kort) gewag van de demonstratie die Marokko op z’n kop zette.«De Palestijnse zaak is ook onze zaak», zegt Jamal Ftieh. De verdeeldheid van de Marokkaanse gemeenschap in Nederland, waarvan tweederde uit Berbers bestaat, verdwijnt volgens hem als sneeuw voor de zon zodra de Palestijnen ter sprake komen. «We hebben daarover allemaal dezelfde sympathieën. Sympathieën die óók leven in niet-Arabische landen als Indonesië en Iran. Het geweld is niet alleen gericht tegen de Palestijnen. Israël heeft ook ander Arabisch gebied ingenomen. De Sheba-vallei in Zuid-Libanon en de Golan Hoogvlakte zijn van Arabieren gestolen.»Het kman organiseerde al eerder een demonstratie op de Dam. Afgelopen zaterdag kwamen daar ongeveer honderd mensen opdagen. Maar dat was vóór de protesten in Rabat. Niet alle Marokkanen in Nederland voelen zich echter geroepen om te gaan demonstreren. «Met die demonstraties weet je het nooit», zegt een Marokkaanse jongen. «Als het uit de hand loopt omdat een paar jongens willen vechten, krijgen we een nóg slechtere naam. Daar wil ik niet tussen staan. Ik blijf thuis.»Zaterdag bleef het rustig op de Dam, tot teleurstelling van het handjevol journalisten dat op de demonstratie afkwam. «Als het niet uit de hand loopt, publiceren ze er niet over. Wat ons betreft kunnen journalisten voortaan wegblijven.» Volgens Ftieh heeft de organisatie een uitstekende ordedienst die zaterdag wist te voorkomen dat de sfeer te grimmig werd. «We willen rustig en kalm demonstreren. Op de Dam was een klein groepje jongens dat leuzen riep die volgens ons niet door de beugel konden. We hebben ze daarop aangesproken, en toen hielden ze ermee op.»Ook in Libanon, Egypte, Syrië, de Ver enigde Arabische Emiraten en Indonesië werd het afgelopen weekeinde massaal gedemonstreerd tegen het Israëlische optreden. Zelfs in het centrum van New York dromden Arabische demonstranten samen. In Parijs gingen een kleine twintigduizend mensen de straat op. In Frankrijk en België liepen protesten vorige week uit op vechtpartijen tussen pro-Israëlische en pro-Palestijnse demonstranten. In beide landen werden synagogen met brandbommen bestookt. In Berlijn werden twee joodse jongemannen gemolesteerd en een joodse begraafplaats met nazi-symbolen onteerd.In Nederland deed zich slechts één incident voor. Maar dat was nu net tegengesteld aan wat in de lijn der verwachting lag gezien de anti-joodse acties elders in Europa. Afgelopen weekeinde deden vier activisten van het Nederlandse Palestina Komitee aangifte wegens belediging en bedreiging door een groep van ongeveer dertig pro-Israëlieten onder wie de orthodoxe rabbijn R. Evers. Tijdens het uitdelen van flyers bij een supermarkt in de Amsterdamse Beethovenstraat zouden de NPK-activisten onheus zijn bejegend. «We werden voor nazi’s uitgemaakt en ze zeiden dat we niet in hun buurt pro-Palestijnse vredesactiviteiten mochten verrichten. Mensen die pamfletten van ons aannamen, moesten het ook ontgelden. Verder hebben ze geduwd», verklaarde activist Cees Mittendorf tegenover het ANP. Volgens rabbijn Evers was er slechts sprake van een discussie zonder enige fysieke inbreng.Dergelijk gekissebis is tekenend voor het niveau waarop heden confrontaties plaatsvinden tussen voor- en tegenstanders van het Israëlische optreden tegen de Palestijnen. Bij het begin van de tweede intifada, anderhalf jaar geleden, ging het er feller aan toe. Toen liep een demonstratie voor het Amerikaanse consulaat in Amsterdam uit de hand en werden leuzen gehoord als: «Hamas, Hamas, alle joden aan het gas.» Bezoekers van een synagoge werden bekogeld; Nederlandse joden voelden zich geïntimideerd. Na de aanslagen van 11 september was het de moslimgemeenschap die werd aangevallen door migrantofobe Nederlanders. Maar nu lijkt het rustig, terwijl elders in Europa de spanningen oplopen.Ronny Naftaniel, directeur van het Centrum voor Informatie en Documentatie over Israël (Cidi) verwacht dat ernstige incidenten in Nederland zullen uitblijven: «In Frankrijk zijn de tegenstellingen zeer groot. Hier zijn de contacten tussen de joodse en Arabische gemeenschap veel beter. Ook van moslimzijde wordt de mensen flink ingepeperd dat het rustig moet blijven.» Wel heeft het Cidi brieven gestuurd aan de politie met het verzoek pro-Palestijnse demonstraties nauwlettend te volgen. «We hebben gevraagd tolken in te zetten en in te grijpen wanneer onwettige leuzen worden gescandeerd.»Bij het kman overheerst echter het wantrouwen. Als Jamal Ftieh refereert aan het Beethovenstraat-incident heeft hij het over «een commando onder leiding van Evers, die nu zijn ware gezicht heeft laten zien». Met antisemitisme heeft die felheid niets te maken, zegt hij. «We richten ons tegen de politiek van de staat Israël. We demonstreren voor de rechten van het Palestijnse volk. Niet tegen de joden. Ik ben geen antisemiet. Ik ben toch zélf ook een semiet? In Marokko wonen veel joden, en ze hebben ook hoge posities. Ze steunden de demonstratie in Rabat. Ook hier in Nederland krijgen we steun van joden die het verschrikkelijk vinden wat Sharon aanricht. Ik ben wél een overtuigd antizionist. Kijk eens goed naar de vlag van Israël: twee blauwe strepen met daartussen de davidsster. Die strepen staan voor de Nijl in Egypte en de Eufraat in Irak. Al het gebied tussen die twee rivieren in handen krijgen is de zionistische droom. Wij strijden tegen die expansionistische aanspraken.»Ronny Naftaniel is even uit het veld geslagen als hem de woorden van Ftieh worden voorgelegd: «Dit is heel ernstig. De blauwe balken hebben met expansie niks te maken. Ze staan symbool voor het joodse gebedskleed. Waar háált hij het vandaan! Ik denk dat hij dit soort dingen hoort op Arabische zenders. Het kman was vroeger zeer anti-joods. Ik dacht dat die tijden achter ons lagen. Ftieh kan wel zeggen dat hij geen antisemiet is, maar dit klinkt niet best.» Volgens Naftaniel is het «nu eenmaal» zo dat een kleine groep Nederlandse moslims «rottige boekjes» leest, fel antizionistisch is en op de rand van het antisemitisme balanceert.Na de incidenten bij het uitbreken van de tweede intifada troffen de elites van de joodse en de moslimgemeenschap in Nederland maatregelen. Er werd gezocht naar een dialoog en de contacten werden aangehaald. Daarom zal het rustig blijven in Nederland, weet Ahmed Aboutaleb, directeur van Forum, Instituut voor Multiculturele Ontwikkeling: «Joden en moslims zijn zeer betrokken bij wat er nu in het Midden-Oosten gebeurt. Er is veel woede. Maar we blijven praten. En het helpt om te zien dat lang niet alle joden achter het Israëlische beleid staan.» Volgens een recente opiniepeiling van RTL Nieuws staat een meerderheid van de Nederlandse bevolking achter Israël. Maar er is ook kritiek. Niet alleen vanuit organisaties als Een ander joods geluid. Ook het Cidi meent dat slechts een Israëlische terugtrekking uit de Palestijnse gebieden en het oprichten van een levensvatbare, met respect bejegende Palestijnse staat een einde kan maken aan het bloed vergieten.Onlangs werd een Nederlandse Coalitie voor de Vrede gesmeed op initiatief van onder anderen oud-PvdA-kamerlid Judith Belinfante, Ronny Naftaniel en Ahmed Aboutaleb. Voor het eerst deden de joodse, Palestijnse en islamitische gemeenschappen gezamenlijk een oproep aan zowel de Israëlische premier Ariel Sharon als PLO-voorzitter Yasser Arafat om het bloedvergieten te stoppen en vrede te sluiten. In een petitie aan de Israëlische en Palestijnse diplomatieke vertegenwoordigers, ondertekend door meer dan zeshonderd prominente Nederlanders van uiteenlopende afkomst, wordt benadrukt dat de Israëlische nederzettingenpolitiek beëindigd moet worden en de VN-resoluties gerespecteerd waarin het Israëlische leger wordt gesommeerd zich uit Gaza en van de Westelijke Jordaanoever terug te trekken.«De Coalitie voor de Vrede is de trait d’union tussen onze gemeenschappen», zegt Aboutaleb. Volgens hem werken dergelijke initiatieven: «Het is winst wanneer je elkaar niet vijandig bejegent, en na een scherpe discussie gezamenlijk nog even een kopje koffie gaat drinken. Zo creëer je een multiculturele samenleving waar ik trots op kan zijn.»Maar voordat het wantrouwen in met name de Marokkaanse gemeenschap verdwijnt, moet er nog veel gebeuren, realiseert Aboutaleb zich. «De Marokkanen verkeren de laatste tijd in de hoek waar de klappen vallen. En als we ons verzetten tegen de kritiek, dan betichten mensen als Sylvain Ephimenco ons onmiddellijk van slachtofferdenken. De afgelopen tijd is er in de media aandacht besteed aan joodse jongeren uit Nederland die hebben besloten terug te gaan om voor hun land te vechten. Die items werden op een objectieve, rustige manier gebracht. Er werd met geen woord gerept over de grenzen tussen integratie en kiezen voor je eigen volk. Maar ik geef je op een briefje dat als het jonge Palestijnen betrof de toonzetting veel ruwer zou zijn geweest en het integratievraagstuk meteen weer op de voorgrond was geplaatst.»Dat in de moslimgemeenschap nog niet iedereen toe is aan dialoog ondervond Ahmed Aboutaleb afgelopen weekend. In een Arabischtalige radio-uitzending van de NPS werd hem verweten dat hij geen partij had gekozen tegen Israël. «Ik probeer me juist te ontworstelen aan de schuldvraag en alleen te zeggen: stop de waanzin.»«Een oer-Hollands poldermodel» noemt Mohammed Sini, voorzitter van de Stuurgroep Islam en Burgerschap, de Coalitie voor Vrede. Ook hij stond aan de basis ervan. Sini is sceptisch over de kansen om de lager opgeleide Marokkanen, Turken en andere mensen te bereiken die zich bij het conflict betrokken voelen: «Demonstreren is een groot democratisch goed. Daar moet absoluut gebruik van worden gemaakt. Maar het houdt wel risico’s in. Als de boel uit de hand loopt, worden we weer jaren teruggezet. En actievoeren werkt alleen als het begrip van twee kanten komt. Nederlandse media zouden veel meer oog kunnen hebben voor wat het conflict teweeg heeft gebracht, voor de emoties in onze gemeenschappen.»Het idee dat het Westen met twee maten meet en partij trekt voor Israël is wijdverbreid onder de Marokkanen in Nederland, meent Paolo de Mas. Hij is als sociaal geo graaf en Marokko-expert verbonden aan het Instituut voor Migratie en Etnische Studies in Amsterdam. «Er is een ondergrond van wantrouwen.» Voor antisemitisme is De Mas niet bang. «Marokko heeft een eeuwenoude geschiedenis van joodse aanwezigheid. Marokkaanse joden hebben de Israëlische ambassadeur te verstaan gegeven dat ze de militaire acties absoluut verwerpen.»Ook al stelt Ronny Naftaniel dat er bij zijn weten geen joodse tegendemonstraties staan gepland, De Mas zal niet verbaasd zijn als de protestactie komende zaterdag minder vlekkeloos verloopt dan gehoopt. «Bij een grootschalige optocht is de kans groot dat er jongens zijn die rellen willen schoppen. En zie die maar eens in de hand te houden. Ik noem dat het Molukken-effect. Vergis je niet. De emoties zijn enorm. Dat wordt in Nederland flink onderschat. De demonstratie in Rabat is de maatlat van de frustratie, en de demonstratie in Amsterdam komende zaterdag wordt de lakmoesproef.» EINDE ARTIKEL GROENE AMSTERDAMMER GROENE AMSTERDAMMEREEN DWINGENDE LOTSVERBONDENHEIDMOHAMMED BENZAKOUR4 MEI 2002https://www.groene.nl/artikel/een-dwingende-lotsverbondenheid Door de uitzichtloosheid en wanhoop die de weinig rooskleurige maatschappelijke situatie van veel Marokkanen met zich meebrengt, voelen velen van hen zich sterk verwant met de Palestijnen. Dat, en niet antisemitisme, droeg onlangs bij tot gewelddadigheden tijdens de pro-Palestijnse demonstratie, meent Mohammed Benzakour. In de dagen na de pro-Palestina-demonstratie is mediabreed met de vinger gewezen naar een kleine groep relschoppers. Deze relschoppers dorsten onder meer een Israëlische vlag te verbranden, zouden grossieren in nazi-leuzen en droegen spandoeken met teksten als «hakenkruis=davidsster» en «Sharon=Hitler». Puur antisemitisme, zo werd geroepen in de media.Interessanter dan de vraag hoe de media opereren, is waar dat anti-joodse sentiment bij met name Marokkanen vandaan komt, en of dat sentiment wel als antisemitisch kan worden aangemerkt. Allereerst is het nogal ironisch dat het bij uitstek Marokkanen zijn die zich joodonvriendelijk gedrag aanmeten. Marokko staat al eeuwenlang te boek als een van de meest joodvriendelijke landen ter wereld waar de joodse gemeenschap grote privileges en vrijheden kent. Bij de begrafenis van Koning Hassan II verbaasde het dan ook niemand dat de Israëlische delegatie de grootste en de zwaarste was. Daarentegen was het wel weer Marokko waar een historisch aantal van, volgens de Marokkaanse staatstelevisie, meer dan twee miljoen (!) mensen de straat op ging uit piëteit met de Palestijnen.En nu hier te lande.De met hakenkruisen getooide relschoppers op de Dam deden feitelijk niets anders dan wat we al decennialang zien in voetbalstadions en tijdens optochten van clubs als cp’86: het zich bedienen van (losgeslagen) symbolentaal om de tegenstander in te wrijven hoe vijandig hij is. Of in het geval van de demonstranten: hoe mensonterend de situatie in Palestina eigenlijk is. Je zou dat retoriek kunnen noemen, en wel van het soort dat in abstracto weinig verschilt van de retoriek waarvan het joodse volksdeel zich placht te bedienen; de afgelopen tijd hebben we kunnen zien hoe praktisch elke kritiek op Sharons bloedbaden pavloviaans wordt beantwoord met de bekende dooddoener genaamd «antisemitisme» (daarbij overigens gemakshalve voorbijgaand aan het verschil tussen semitisme, zionisme en racisme, maar dat terzijde). Deze emotionele maar tamelijk paranoïde vereenzelviging met Israël en zijn politiek (die rechtstreeks verwijst naar de holocaust) wurgt iedere poging tot discussie die tot wederzijds begrip zou moeten leiden.Het is extra frustrerend, omdat juist bij dit delicate onderwerp woorden jammerlijk te kort lijken te schieten. Immers, woorden zijn slechts klanktekens voor begrippen en begrippen zijn min of meer gedefinieerde hiëroglyfen voor dikwijls terugkerende en samengaande gevoelens en gevoelsgroepen. Om elkaar te begrijpen is het vaak niet voldoende dat je dezelfde woorden gebruikt; je moet ze ook voor dezelfde klassen van innerlijke gebeurtenissen gebruiken, je moet je ervaringen tenslotte gemeen hebben. En als die gemeenschappelijke ervaring ontbreekt, wordt het knap lastig. Niettemin waag ik een poging.H?t tentoongespreide gedrag van de relschoppers (dat ik liever anti-joods dan antisemitisch noem, daar het niet is gericht op het wezen van het jood-zijn maar indirect het gevolg is van joodse daden) vindt zijn oorsprong niet direct in de gewelddadige bezettingspolitiek van Israël, maar vloeit voort uit een reeds langer bestaand, breed gedragen en diep ervaren onbehagen. Een onbehagen dat zijn wortels vindt in de eigen, weinig rooskleurige sociaal-maatschappelijke status quo; werkloosheid, discriminatie, marginalisering, mediavijandigheid, vernedering, zondebok, paternalisme, verwaarlozing — een cumulatie van wantoestanden die de poort opent voor recalcitrant en provocatief gedrag.Wie dieper speurt dan de oppervlakte van de krantenverslagen kan merken dat voor de gemiddelde Marokkaanse betoger de volgende eenvoudige, zij het foute, formule geldt: het Palestijnse volk en ik zijn één. Het Palestijnse volk wordt aangevallen, dus ik word aangevallen, de Palestijnen zijn anti-joods dus ik ben het ook. Volgens deze redenering komt elke militaire aanval op de Palestijnen, gerechtigd of niet, neer op de hoofden van de mensen die emotioneel begaan zijn met het lot van het Palestijnse volk, en dat zijn er veel.Hoe ogenschijnlijk angstwekkend ook, deze situatie is voor de Nederlandse samenleving veel minder gevaarlijk dan ze wordt voorgesteld. Het echte gevaar zit hem veeleer in het onbegrip voor die redenering.Allereerst betrof het anti-joodse gedrag tijdens de betoging in Amsterdam een specifieke categorie Marokkaanse jongelui: de problematische, dezelfde categorie die zich maatschappelijk in een gemarginaliseerde positie ziet. Deze jongens hebben nauwelijks een identiteit en voor zover ze die bezitten, ervaren ze die in het Buitenstaanderschap, dat hen bindt vanwege wederzijdse gevoelens van defaitisme. En omdat het Palestijnse verzet bij uitstek een strijd is die wordt gevoerd vanuit diepe gevoelens van vernedering, frustratie en uitzichtloosheid (de Palestijnen hebben niets meer te verliezen, enkel nog hun leven) is het vooral hun eigen uitzichtloosheid en wanhoop die hen verwantschap doet voelen met de Palestijnen.In deze fatalistische mengeling van wanhoop en onmacht schuilt een dwingende lotsverbondenheid die tegelijkertijd de achtergrond vormt van waarom zoveel Marokkaanse randgroepjongeren een onverholen bewondering koesteren voor de Palestijnse strijd — die in hun ogen onverzettelijk en moedig is en wordt geleverd tegen élke prijs, ook die van het eigen leven. Wat de Marokkaanse jongelui zien, kortom, is de kleine herder David die met gevaar voor eigen leven een steen slingert naar de Filistijnse reus Goliath — o ironie!Strikt genomen koesteren deze jongeren nauwelijks politieke of filosofische bewustwording (of althans een simplistische), maar ze engageren zich, zoals gezegd, instinctief, psychologisch met een volk in wie zij zichzelf herkennen maar met wie zij enkel via het beeldscherm in contact komen. Je zou bijna kunnen stellen dat ze eigenlijk voor zichzelf, om hun eigen noodlot schreeuwen.Na afloop van de demonstratie stond ik op de Dam, en dat oudtestamentische beeld van David-Goliath zag ik tastbaar voor mijn ogen gestalte krijgen. De ME, pontificaal en tot de tanden toe bewapend met machinegeweren en gummiknuppels, tegenover een groepje jongelui dat niets anders bezat dan bijeengesprokkelde keien en stokken. Dat zinderende beeld keert vrijwel elke avond terug op tv: een oppermachtig Israëlisch leger tegenover een schare armlastige, stenengooiende Palestijnen. De betogers voelden die dichotomie haarfijn aan. De leuze «Wij zijn allen Palestijnen» stond bijna op hun voorhoofd gegrift.Deze identificatie, die verder gaat dan alleen een gemeenschappelijke taal en godsdienst, is misschien wel irrationeel maar daarom niet onbegrijpelijk. Bovendien gaat ze nóg verder. Want ook op het vlak van de fysionomie bestaat een niet geheel toevallige verwantschap. Immers, de uiterlijke kenmerken van een Palestijnse stenengooier uit Ramallah verschillen in bijna niets van die van een gemiddelde Marokkaan uit Amsterdam-West. De jongeren zien op tv dat in Ramallah iemand wordt doodgeschoten die exact hetzelfde zwarte kroezige haar heeft als zijzelf, hetzelfde gelaat, dezelfde ogen, wenkbrauwen, mimiek, postuur, alles — het had zijn broer, nee, het had hijzelf kunnen zijn!Hoe bizar ook, de oorlog tegen de Palestijnen wordt door Marokkanen (en Arabieren overal) allang niet meer beschouwd als een oorlog over territorium, over een lap grond. Zij ervaren deze als een vuile en ongelijkwaardige vorm van neokolonialisme, die uitsluitend tot doel heeft het systematisch en moedwillig vernederen van het Palestijnse en daarmee het volledige islamitisch-Arabische volk. Het verdelgen van honderd jaar oude olijfboomgaarden, het mishandelen van zwangere vrouwen, Westoever-bewoners als slaven gebruiken in het arbeidsproces, het martelen van kinderen, of zoals recentelijk de wijze waarop de Israëlische overheid aan de internationale media het voedselpakket voor de belegerde Arafat naar buiten toe bracht: een gedetailleerde lijst, compleet tot en met het laatste sardienblikje. En waarover de ongediplomeerde komediant Michael Stein bij Barend & Van Dorp kon opmerken dat het ontbreken van honing, Arafats favoriete voedsel, een «misdaad tegen de menselijkheid» was. De boodschap van Israël was en is duidelijk: zie jullie leider, die is zelfs voor voedsel afhankelijk van ons, hij eet uit onze handen. En dat is precies wat de Marokkanen voelen: de Israëliërs willen van de Palestijnen een kudde makke schapen maken, die grazen wat hen wordt toegeworpen.Ik ken Marokkanen die spontaan beginnen te vloeken en te spugen als Sharon op tv verschijnt, ik ken Marokkanen die elke foto waarop een keppeltje of pijpenkrul prijkt in stukken scheuren of vertrappen. Is dit antisemitisme? Nee, het is een geïnternaliseerde en bijna invoelbare inleving met het Palestijnse leed en gevoelens van vernedering die al 35 jaar voortduren en die dag in, dag uit op tv zijn te zien. Het zijn déze beelden die zij kennen, en niet de beelden van concentratiekampen en gaskamers. Zij beschouwen hierom het Palestijnse verzet als een voorbeeldige strijd die als inzet heeft het behoud van trots en menselijke waardigheid, met als geestdriftig motto: het is beter te sterven met opgeheven hoofd dan te sterven als een lafaard.Het is die geestdrift die ik terugvond in de demonstratie op de Dam. Sceptici zijn geneigd te denken dat de betogers zich die geestdrift lieten aanpraten, dat we met «propaganda» te maken hadden. Maar het was anders: die geestdrift werd niet aangepraat, die geestdrift was empathie, identificatie. Identificatie die vele betogers als eervol en positief ervoeren. Natuurlijk, er liepen ook vele autochtone Nederlanders mee, Turken, ook joden, niet alleen die van Een Ander Joods Geluid. Maar hoewel hun solidariteit met het Palestijnse volk oprecht en sympathiek was, behelsde het een ander, veel minder virulent zinderen. Dat verschil in virulentie is verdere studie waard.EINDE ARTIKEL GROENE AMSTERDAMMER[124] JOOP.NLWAAROM IK NIET OP GROEN LINKS ZAL STEMMENMEINDERT FENNEMA https://joop.bnnvara.nl/opinies/waarom-ik-niet-op-groenlinks-zal-stemmen Over Kauthar Bouchallikht en de vergroening van GroenLinksBeste Jesse,  Foto: ANP, Niels Wenstedt. Anti-racismedemonstratie in 2019Toen ik Kauthar Bouchallikht op plaats 9 zag staan van de kandidatenlijst van GroenLinks schrok ik toch even. Niet vanwege haar naam, maar vanwege haar hoofddoekje. Niet dat ik iets tegen hoofddoekjes heb, mijn moeder droeg er ook één als het regende. Maar als een jonge vrouw zich met een hoofddoekje op de pasfoto laat zetten geeft zij daarmee aan dat zij de beginselen van de islam omarmt. Dat zijn de mijne niet, en zeker niet op het gebiedvan de man-vrouw verhoudingen. Ik zou vijftig jaar geleden ook vreemd heb opgekeken als de partij waar ik toen op stemde een geüniformeerde non op de kandidatenlijst had geplaatst. Maar goed, tijden veranderen en ik was blij te vernemen dat Bouchallikht zich inzet voor duurzaamheid. Zij werd in een zoomsessie aangeprezen als een groene activiste.En toen kwam het bericht – van Carel Brendel – dat zij behalve GroenLinks-kandidaat voor de Tweede Kamer ook ondervoorzitter was van FEMYSO, een jongerenorganisatie die stevige banden onderhoudt met de Moslimbroederschap en Milli Görüs. FEMYSO wordt beschouwd als de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap. Ik schrok: want ik ben al geen aanhanger van de islamitische beginselen, maar zeker niet van de Moslimbroederschap of Milli Görüs. Bouchallikht blijkt dus ook groen te zijn in de betekenis die men daar in het Midden-Oosten aan geeft.Maar het zou nog erger worden: op 11 november reageerde jij met de mededeling dat Kauthar Bouchallikht de beginselen van de Moslimbroederschap niet aanhangt en dat het feit dat zij bestuurslid is van de Federatie van Moslim Jongerenorganisaties nog niet betekent dat zij de beginselen van die organisaties deelt. Toen brak mijn klomp.Maar het zou nóg erger worden: je vroeg je openlijk af of er ook zulke kritische vragen gesteld zouden zijn als het een ‘blanke man van 56 met een bolhoed’ betrof’. De suggestie is niet meer te missen: als je tegen de kandidatuur van Kauthar Bouchallikht bent, dan ben je een racist. En op 15 november verklaarde jij: ‘Er is een jonge generatie die tegelijkertijd moslim, klimaatactivist, feminist, LHBTIQ+’er, Nederlander, en nog veel meer kan zijn. Al deze identiteiten zijn met elkaar verbonden.’ Dat wist ik nog niet, maar ik vraag me wel af: HOE DAN? Intussen heeft Kauthar zich wel schielijk uit het bestuur van de FEMYSO teruggetrokken.Op Joop neemt de leider van de Rotterdamse partij NIDA het voor haar op: “Waarom moet een moslim van GroenLinks zo nadrukkelijk afstand nemen van Milli Gorus of van de moslimbroederschap? Van welk gedachtegoed? Volgens de NOS streeft de moslimbroederschap naar ‘een democratische samenleving gebaseerd op islamitische principes’. Is dat zo eng of gevaarlijk? Moet een moslim daar afstand van nemen? Dan zeg ik: ik ben een moslimbroeder! En dan? (…)”. Hij vervolgt: “FEMYSO nam het begin deze maand in een open brief het nog op voor hun samenwerkingspartner CCIF, een onlangs door Macron verboden anti-islamofobie organisatie. En dan?” En dan niks. De leider van NIDA mag van mij van alles vinden, maar ik zal niet op hem stemmen.Mijn ervaring met religieuze organisaties is dat zij over het algemeen minder vrijzinnig zijn dan ikzelf en ook minder tolerant. Dat geldt voor de Rooms-Katholieke Kerk, het geldt voor de Gereformeerde Kerk en het geldt ook voor de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap. Bestuursleden van FEMYSO of NIDA mogen van mij meedoen aan de Tweede Kamer verkiezingen, maar ik zal niet op ze stemmen.Sterker nog, ik stem ook niet op een partij waarvan de politiek leider (dat ben jij Jesse!) suggereert dat ik een racist, seksist of islamofoob ben omdat ik mij in de Tweede Kamer niet door een bestuurslid van FEMYSO wil laten vertegenwoordigen. Zelfs niet als zij lesbisch zou zijn.Ik stem daarom in maart volgend jaar voor het eerst in 30 jaar niet op GroenLinks. Ik overweeg mijn stem te geven aan Kadija Arib, niet omdat zij twee paspoorten heeft of omdat ze in het Rifgebergte geboren is of misschien LHBTIQ+’er is, maar omdat zij seculier links is en bovendien een verdomd goeie voorzitter van de Tweede Kamer!Het ga je goed!EINDE STUK MEINDERT FENNEMANRCANTISEMITISME DEUGT NOOIT https://www.nrc.nl/nieuws/2020/12/16/kauthar-bouchallikht-antisemitisme-deugt-nooit-a4023996 Kauthar Bouchallikht, kandidaat-lid voor Tweede Kamer namens GroenLinks, liep in 2014 mee met een protest tegen de Israëlische politiek en het geweld in Gaza. Ik had de pech een soortgelijke demonstratie in de binnenstad van Amsterdam tegen te komen. „Hamas, Hamas, Joden aan het gas”, riep een uitzinnige menigte. Mensen liepen met borden die Israël gelijkstelden aan nazi-Duitsland. Er waren vlaggen met hakenkruizen en nazisymbolen. Het was schokkend. Antisemitisme is er altijd geweest, zeker in de linkse beweging, waar Joden lang werden verward met kapitalisme en misdadige roofzucht. Het gaat om een twintigste-eeuwse variant van eeuwenoude vooroordelen die hebben geleid tot vervolging en volkerenmoord. Bouchallikht betuigde op Twitter spijt dat ze heeft meegelopen met de antisemitische horde. Dat zal ze zeker allemaal moeten zeggen, wil ze politiek carrière kunnen maken. Ze „baalt” maar ze biedt geen openbare excuses aan. Dat zou wel moeten. En er blijven vragen: Bouchallikht werkt samen met Femyso, een internationale organisatie die een islamistische politiek voorstaat. Partijleider Jesse Klaver houdt vol dat haar positie op de kieslijst niet ter discussie staat, want ze is niet langer voorzitter van die organisatie. Is dat genoeg?Dit is geen aanval van een rechts persoon tegen GroenLinks, dat durft niemand over mij na alle jaren feminisme te beweren. Wel stoort mij dat recent een aantal jongeren van het FVD in opspraak zijn geraakt omdat ze antisemitisch gedachtengoed uitdroegen. Ze zijn terecht collectief door de openbaarheid veroordeeld. Maar een ‘balend’ beoogd Kamerlid van GroenLinks is in opspraak en ze blijft op de kieslijst. Ik mag er niet aan denken dat zo iemand ooit bijvoorbeeld minister wordt. Bij racistische, homofobe en antisemitische publieke uitingen doet het er niet toe of iemand links of rechts is. Ik wil dit beoogd Kamerlid vragen of zij publiek stelling durft te nemen tegen de autoritaire en gewelddadige leiding van Hamas in Gaza. En of zij zich publiekelijk wil verzetten tegen dit soort vermenging van antisemitisme met anti-Israël politiek. Pas bij een bevredigend antwoord zal ik gerust zijn.Selma Leydesdorff EINDE ARTIKEL[125] ZIE NOOT 98 |