Iemand schreef op Facebook dat het jammer was dat er bij de aanslag in Istanbul, afgelopen zaterdag, ‘maar’ 29 doden waren gevallen. Maar dat het in elk geval fijn was dat dit weer 29 dode Turken waren die niet meer ‘hierheen’ kunnen komen.
Een hufter, een klootzak, een vieze vuile racist noem ik zo iemand. Maar dat mag niet, want dan ‘kun je alleen maar schelden’, en de ‘tóón’! En de ‘wóórdkeuze’!
Nee, dat is niet fatsoenlijk. Fatsoenlijk is om onmiddellijk, als in een reflex, over zo’n man te gaan klagen bij zijn werkgever, PostNL. Dat is dan ook massaal gedaan en nu is de man zijn baan kwijt.
Ik vind het zielig voor die man. Een simpele ziel met alleen maar lbo, die in een opwelling, misschien met een paar biertjes achter zijn kiezen, iets op Facebook zet en nu ligt, vlak voor kerst, zijn leven overhoop. Dit heeft niet alleen enorme gevolgen voor hem, maar ook voor zijn vrouw en voor zijn kinderen, als hij die heeft.
Moslims deporteren
Ja, het is walgelijk, wat hij schreef. Maar het is zijn mening. De man bracht pakketjes rond. Wat heeft zijn walgelijke mening met zijn werk te maken? Is hij de enige bij PostNL die er dergelijke opvattingen op nahoudt? Het schijnt dat de helft van alle kiesgerechtenden in Nederland straks op Wilders gaat stemmen, die beloofd heeft minder Marokkanen te regelen, die tientallen miljoenen moslims wil deporteren en die van plan is media en justitie te gaan zuiveren. Die rechters bedreigde, in hun gezicht, en daarvoor werd geprezen door de kwaliteitspers.
Ik zie dagelijks veel erger langskomen dan wat deze pakketbezorger schreef. Maar mij wordt voortdurend voorgehouden dat ik de zorgen van deze mensen serieus moet nemen, dat ik naar ze moet luisteren, dat ik ze niet weg mag zetten.
Waarom moet het leven van deze man kapot, terwijl voor Jan Roos, die vrouwen aanrandt en kinderen bedreigt met een kapmes, de rode loper wordt uitgerold? Terwijl Martin Bosma, die journalisten bedreigt, steeds weer ruimhartig een podium krijgt aangeboden in de media om zijn racistische propaganda te bedrijven? Er over Jan Dijkgraaf, die gewoon tweet dat-ie Mounir Samuel gaat verkrachten, wordt geschreven alsof hij een ruwe bolster met blanke pit is.
Ziekelijke neiging
Het is ziekelijk, de neiging van zovelen om subiet te gaan klikken bij iemands werkgever vanwege een omwelgevallige mening. Om wel voortdurend te zeiken over kwalificaties als ‘racist’, ‘hufter’ of ‘domrechts’, maar het volstrekt normaal te vinden om, veilig achter hun computertje, bij wijze van spreken met één druk op een knop, het leven van een arme drommel kapot te maken, zoals onlangs ook bij Mark van Zon, die er in een onbedacht moment een hyperbolisch tweetje over de Wilders-aanhang uitgooide.
Het is een weerzinwekkende praktijk, hier salonfähig gemaakt door GeenStijl en Powned.
Voelt dat nou lekker? Geeft het je een gevoel van macht? Vind je dat nu ‘rechtvaardigheid’ is geschied? Vind je dat de wereld nu een stukje mooier is geworden?
Nee, je hebt de wereld weer wat lelijker gemaakt. Je hebt de kerst van een heel gezin verkloot. Je hebt jezelf de rol van rechter en beul aangematigd. Je hebt je gedragen als een koude klootzak. Je hebt je eigen principes verraden en het erge is dat je je dat niet eens realiseerde tot op dit moment. Dat je jezelf beschouwde als een soort Hannie Schaft, een strijder voor de goede zaak.
Maar de PVV wordt straks gewoon de grootste partij, met of zonder die pakketbezorger.
Racisme en xenofobie
De onverbiddellijkheid waarmee zoveel mensen menen te mogen oordelen en beslissen over het leven van iemand die in hun ogen iets onfatsoenlijks heeft gedaan, is beangstigend. Er is nooit genade, er wordt nooit vergeven. De meute wil bloed zien. Eerst doet ze mee met het koortsachtig opstoken van de moslimhaat, het racisme en de xenofobie, om daarna iemand aan stukken te scheuren die niets anders deed dan zeggen wat zovelen zeggen, alleen net op het verkeerde moment.
Want dat is gewoon wat de PVV’er wil: moslims vernietigen, Marokkanen vergassen, om de ‘tsunami’ tegen te houden waar hij jarenlang voor is bang gemaakt door Wilders en zijn slippendragers op de vaderlandse redacties. Niks verschraling in de zorg en hoge huren.
Moet je zien hoe de Rotterdamse politie over daklozen spreekt, mensen die niks hebben, die in de kou op een stuk karton moeten slapen, en als niks anders gezien worden dan menselijk afval, overlast. Zo kil en harteloos zijn we geworden.
Denk maar niet dat je beter bent dan die pakketbezorger. Misschien ben je zelfs wel erger, want hypocrieter. En behept met een onbedwingbare NSB-mentaliteit.
Laten we de pakketbezorger beschouwen als het kerstlam. Hij is geofferd voor onze zonden. Hij moet boeten voor onze kilheid. Voor de harteloosheid die wij propageren en koesteren.
Fijne kerst alvast.