AAGU actie op bouwbeurs Rai tegen de Vries en Verburg, medeplichtige aan deportaties vluchtelingengezinnen/Adhesiebetuiging

Op donderdagmiddag 24 maart bezochten enkele activisten van AAGU de bouwbeurs Building Holland in de RAI. Reden: bouwbedrijf De Vries en Verburg, verantwoordelijk voor de bouw van de gezinsgevangenis op Kamp Zeist, had er een standje. Tijd om daar wat promotiemateriaal uit te delen over het bouwproject ‘Gesloten Gezinsvoorziening’ waar het bedrijf zo trots op is.

VIDEO: https://www.youtube.com/watch?v=gnGZBLRa_eE

De Vries en Verburg probeert al sinds de dag dat zij de opdracht voor de gezinsgevangenis kregen deze angstvallig geheim te houden. Het bedrijf deed het stilzwijgen toe, reageerde niet, nam geen verantwoordelijkheid. Temidden van hun zakenrelaties werd vandaag uit de doeken gedaan wat zo lang werd verzwegen: De Vries en Verburg heeft een gevangenis voor vluchtelingengezinnen en -kinderen gebouwd.
Gedurende een uur werd door ons promotieteam een flyer verspreid onder het bouwpubliek. Flyers werden uit handen van de twee keurige dames van (schijnbaar) De Vries en Verburg aangenomen en op tafeltjes gelegd. Sommige mensen bleken zakenrelaties en vroegen wat door te geven, verruilden hun promotiemateriaal voor de flyer en er werd vriendelijk hier en daar een hand geschud. Na geruime tijd werd het promotieteam door iemand van de organisatie op het flyeren aangesproken. “Heeft u daar toestemming voor?”. “Jazeker”. “Van wie dan?”. “Van dhr. Stuij van de Vries en Verburg”. “Maar van wie van de organisatie dan?”. Tja, dat wisten het promotieteam niet, die hadden ook maar opdracht gekregen. Ze flyerden vrolijk door.
Een half uurtje later werden zij opnieuw aangesproken. Nee, het mocht toch echt niet. “Oh, dus het is niet geregeld? Goed, dan gaan we bij de stand staan.”. En dat was toch al de bedoeling, want nadat er al zoveel was uitgedeeld en het promotieteam aan het laatste stapeltje toe was, werd het tijd om De Vries en Verburg zelf op te zoeken.

Bij de stand was tot grote verrassing van het promotieteam projectontwikkelaar Bas Stuij zelf aanwezig, de verantwoordelijke man voor de bouw van de gezinsgevangenis. Beter kon het niet. het promotieteam deed de presentatieborden om met tekst “De Vries en Verburg – uw duurzame partner in deportaties – bouwt vol trots de gezinsgevangenis voor vluchtelingen op Kamp Zeist” en zette onder de neus van deze hoofdverantwoordelijke de flyeractie voort. Dit was al gauw tegen het al zere been.

Bas Stuij begon zich al snel te beklagen tegen beursbezoekers. “Zij maken misbruik van onze naam” zo meende hij. “Zij zijn niet van ons”. En die flyer, nou dat klopte allemaal niet. Toen het promotieteam hem er op aansprak dat wat er op de flyer stond toch wel degelijk een project is van De Vries en Verburg deed hij zijn uiterste best dit te negeren. De beveiliging werd er intussen bij gehaald. Weer deed hij zijn beklag, hij nam de twee bewakers daarvoor even apart. Een beursbezoeker die even daarvoor nog met een van de dames van het promotieteam had gesproken over zijn project en over het project Gesloten Gezinsvoorziening, heel amicaal allemaal, kwam terug. Hij was erin getrapt en was nu boos. Andere mensen bleven in alle consternatie nog steeds flyers aannemen. Een mevrouw zei: “Deportaties? Daar kun je toch niet trots op zijn?”. Bas Stuij liet zich intussen ontvallen dat het inderdaad waar was, maar: “We zijn niet meer aan het bouwen. We zijn daar al weg. Het is af.” Deze informatie is in overeenstemming met informatie die AAGU onlangs ontving, namelijk dat de gezinsgevangenis op het punt stond te worden opgeleverd en dit voorjaar in gebruik wordt genomen.

Op de video (montage van met mobiele telefoon gemaakte opnames) hoor je Bas Stuij zeggen dat het gaat om een asielzoekerscentrum. Hij herhaalt hiermee de leugen van overheid en media. De o zo christelijke “draagt elkanders lasten” Bas Stuij, predikant in een baptistenkerk, houdt nogmaals het praatje dat wie weg moet, weg moet, en punt uit.
De beveiligers begonnen nu te zeggen dat het promotieteam weg moest, maar die wilden zo lang mogelijk promotie maken. Even werd er aan een van de dames gesjord maar zij bleef staan. De flyers werden uit de handen gerukt. De politie werd gebeld. Deze kwam na enige tijd. Het promotieteam wist echter dat zolang zij daar stonden, mensen de waarheid te zien zouden krijgen. Ze hadden nog wat flyers weggelegd en werden na het uitdelen van de laatste tenslotte gearresteerd en onder het oog van vele beursbezoekers afgevoerd, de promotieborden nog om hun nek. En Bas Stuij? Die beklaagde zich. “We zijn klaar en we dachten dat we van die acties af waren.”. Zo zie je maar. Werk niet mee aan het deportatiebeleid. Wie bloed aan zijn handen wil, zal te schande worden gemaakt.