[43]
ZIE NOOT 45
[44]
WIKIPEDIA
SLAVERY IN THE OTTOMAN EMPIRE
[45]
”Wilders houdt er een soortgelijke mening op na: ‘Het is de hoogste tijd dat u excuses aanbiedt voor de eeuwenlange slavernij van de islam, voor het dragen van uw hoofddoek als symbool van de onderdanigheid van de vrouw, voor de islamitische haat naar joden, christenen en afvalligen. Het is de hoogste tijd dat u ontslag neemt.’
NIEUWRECHTS
WILDERS EIST EXCUSES VAN GL KAMERLID
VOOR ISLAMITISCHE SLAVERNIJ
20 OCTOBER 2022
GroenLinks-Kamerlid Kauthar Bouchallikht is van mening dat de Nederlandse regering excuses moet gaan aanbieden voor het slavernijverleden. Deze opmerking die Bouchallikht deed in de Tweede Kamer schoot in het verkeerde keelgat bij PVV-leider Geert Wilders en de Leidse hoogleraar Afshin Ellian. Zij vinden juist dat Bouchallikht haar excuses moet aanbieden wegens de wandaden die zijn voortgekomen uit de islam.
Volgens de GroenLinks-politica is er nog steeds niet echt sprake van gelijkwaardigheid binnen het Koninkrijk Nederland:
“Op 28 oktober 1954 trad het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden in werking. Dat is een belangrijk constitutioneel document waarin onder andere staat dat Nederland, Aruba, Curaçao en Sint-Maarten gelijkwaardig zijn. Bijna 70 jaar later moeten we helaas constateren dat die gelijkwaardigheid vooral bij woorden op papier is gebleven. Deze verhoudingen gaan ook langer terug dan 70 jaar. Als we het hebben over gelijkwaardigheid binnen het Koninkrijk, dan kunnen we niet wegkijken van onze geschiedenis.”
“Dat is een geschiedenis van exploitatie en uitbuiting, het slavernijverleden van Nederland. Ik hoop dat we in 2023, 150 jaar na de afschaffing, een belangrijke stap kunnen zetten en dat de regering eindelijk excuses zal aanbieden voor het slavernijverleden. Ik hoop ook dat die excuses gepaard zullen gaan met handelen, want zoals een Caribisch-Nederlandse parlementariër ook zei: het gaat niet alleen om woorden, maar ook om daden”, aldus Bouchallikht tijdens het begrotingsdebat voor Koninkrijksrelaties.
Maar zowel Wilders als Ellian delen niet de mening van de GroenLinks-politica. Beide heren zijn van mening dat Bouchallikht degene is die excuses moet gaan aanbieden voor dat wat de islam heeft veroorzaakt.
‘Wanneer gaat u namens profeet Mohammed, Ottomaans rijk, en latere islamitische landen excuses aanbieden voor slavernij. Dat was en is toegestaan volgens de sharia. Uw hoofddoek is symbool van sharia, dus ook van regels omtrent slavernij’, schrijft Ellian.
Wilders houdt er een soortgelijke mening op na: ‘Het is de hoogste tijd dat u excuses aanbiedt voor de eeuwenlange slavernij van de islam, voor het dragen van uw hoofddoek als symbool van de onderdanigheid van de vrouw, voor de islamitische haat naar joden, christenen en afvalligen. Het is de hoogste tijd dat u ontslag neemt.’
De Vlaamse Europarlementariër Assita Kanko voegt hieraan toe dat de islamitische slavernij zelfs veel groter was dan de westerse: ‘De Arabische slavenhandel eiste meer slachtoffers dan de Europese maar daarover zwijgt links. Ook over de hedendaagse slavernij, nl de onderdrukking van vrouwen en mensenhandel. Los huidige problemen op. Ik maak me meer zorgen over belastingen,bv. Wie is er geholpen met excuses?’
[46]
”It’s misleading to use phrases such as ‘Islamic slavery’ and ‘Muslim slave trade’, even though slavery existed in many Muslim cultures at various times, since the Atlantic slave trade is not called the Christian slave trade, even though most of those responsible for it were Christians.”
BBC
SLAVERY IN ISLAM
Slaves were owned in all Islamic societies, both sedentary and nomadic, ranging from Arabia in the centre to North Africa in the west and to what is now Pakistan and Indonesia in the east. Some Islamic states, such as the Ottoman Empire, the Crimean Khanate, and the Sokoto caliphate [Nigeria], must be termed slave societies because slaves there were very important numerically as well as a focus of the polities’ energies.
Encyclopaedia Britannica – Slavery
Many societies throughout history have practised slavery, and Muslim societies were no exception.
It’s thought that as many people were enslaved in the Eastern slave trade as in the Atlantic slave trade.
It’s ironic that when the Atlantic slave trade was abolished the Eastern trade expanded, suggesting that for some Africans the abolition of the Atlantic trade didn’t lead to freedom, but merely changed their slave destination.
It’s misleading to use phrases such as ‘Islamic slavery’ and ‘Muslim slave trade’, even though slavery existed in many Muslim cultures at various times, since the Atlantic slave trade is not called the Christian slave trade, even though most of those responsible for it were Christians.
Slavery before Islam
Slavery was common in pre-Islamic times and accepted by many ancient legal systems and it continued under Islam.
Although Islam is much credited for moderating the age-old institution of slavery, which was also accepted and endorsed by the other monotheistic religions, Christianity and Judaism, and was a well-established custom of the pre-Islamic world, it has never preached the abolition of slavery as a doctrine.
Forough Jahanbaksh, Islam, Democracy and Religious Modernism in Iran, 1953-2000, 2001
The condition of slaves, like that of women, may well have improved with the coming of Islam, but the institution was not abolished, any more than it was under Christianity at this period.
Malise Ruthven, Islam in the World, 2000
How Islam moderated slavery
Islam’s approach to slavery added the idea that freedom was the natural state of affairs for human beings and in line with this it limited the opportunities to enslave people, commended the freeing of slaves and regulated the way slaves were treated:
- Islam greatly limited those who could be enslaved and under what circumstances (although these restrictions were often evaded)
- Islam treated slaves as human beings as well as property
- Islam banned the mistreatment of slaves – indeed the tradition repeatedly stresses the importance of treating slaves with kindness and compassion
- Islam allowed slaves to achieve their freedom and made freeing slaves a virtuous act
- Islam barred Muslims from enslaving other Muslims
But the essential nature of slavery remained the same under Islam, as elsewhere. It involved serious breaches of human rights and however well they were treated, the slaves still had restricted freedom; and, when the law was not obeyed, their lives could be very unpleasant.
The paradox
A poignant paradox of Islamic slavery is that the humanity of the various rules and customs that led to the freeing of slaves created a demand for new slaves that could only be supplied by war, forcing people into slavery or trading slaves.
Muslim slavery continued for centuries
The legality of slavery in Islam, together with the example of the Prophet Muhammad, who himself bought, sold, captured, and owned slaves, may explain why slavery persisted until the 19th century in many places (and later still in some countries). The impetus for the abolition of slavery came largely from colonial powers, although some Muslim thinkers argued strongly for abolition.
Slaves came from many places
Unlike the Atlantic slave traders, Muslims enslaved people from many cultures as well as Africa. Other sources included the Balkans, Central Asia and Mediterranean Europe.
Slaves could be assimilated into Muslim society
Muhammad’s teaching that slaves were to be regarded as human beings with dignity and rights and not just as property, and that freeing slaves was a virtuous thing to do, may have helped to create a culture in which slaves became much more assimilated into the community than they were in the West.
Muslim slaves could achieve status
Slaves in the Islamic world were not always at the bottom of the social hierarchy. Slaves in Muslim societies had a greater range of work, and took on a wider range of responsibilities, than those enslaved in the Atlantic trade.
Some slaves earned respectable incomes and achieved considerable power, although even such elite slaves still remained in the power of their owners.
Muslim slavery was not just economic
Unlike the Western slave trade, slavery in Islam was not wholly motivated by economics.
Although some Muslim slaves were used as productive labour it was not generally on the same mass scale as in the West but in smaller agricultural enterprises, workshops, building, mining and transport.
Slaves were also taken for military service, some serving in elite corps essential to the ruler’s control of the state, while others joined the equivalent of the civil service.
Another category of slavery was sexual slavery in which young women were made concubines, either on a small scale or in large harems of the powerful. Some of these women were able to achieve wealth and power.
These harems might be guarded by eunuchs, men who had been enslaved and castrated.
Where did the slaves come from?
Muslim traders took their slaves from three main areas:
- Non-Muslim Africa, in particular the Horn
- Central and Eastern Europe
- Central Asia
The legality of slavery today
While Islamic law does allow slavery under certain conditions, it’s almost inconceivable that those conditions could ever occur in today’s world, and so slavery is effectively illegal in modern Islam. Muslim countries also use secular law to prohibit slavery.
News stories do continue to report occasional instances of slavery in a few Muslim countries, but these are usually denied by the authorities concerned.
[47]
[47]
VOLKSKRANT
OPINIE:
JA, HET CHRISTELIJK GELOOF DRAAGT OOK BIJ AAN DE VERGOEILIJKING
VAN DE SLAVENHANDEL
13 JUNI 2021
De rol die de kerk speelde in het slavernijverleden blijft onderbelicht in het debat om van Ketikoti een nationale feestdag te maken. Berouw was er al wel, in 2013.
Burgemeester Femke Halsema bood onlangs excuses aan voor ‘de actieve betrokkenheid van het Amsterdamse stadsbestuur’ bij het slavernijverleden en een petitie om Ketikoti een nationale feestdag te maken werd al 60 duizend keer ondertekend. We worden ons in Nederland steeds bewuster van de rol die de staat speelde in deze zwarte bladzijde van de vaderlandse geschiedenis. De rol die de kerk speelde, blijft echter relatief onderbelicht. Draagt het christelijk geloof ook verantwoordelijkheid voor ons slavernijverleden?
Het Oude Testament geeft de lezer een hoop geboden, bevelen, bepalingen en leefregels – 613 om precies te zijn. De bekendste daarvan zijn te vinden in de Decaloog, oftewel de Tien Geboden. Deze verbiedt zonden als moord, diefstal, afgoderij, overspel en het afleggen van een valse getuigenis. Echter, een specifieke zonde wordt vreemd genoeg achterwege gelaten: slavernij.
Nergens in de Bijbel wordt slavernij dan ook ondubbelzinnig afgewezen, veroordeeld of verboden. Integendeel. De Heilige Schrift lijkt deze misdaad tegen de mensheid vaak stilzwijgend toe te staan en soms zelfs expliciet te steunen.
Meerdere passages in het Oude én Nieuwe Testament bevestigen deze veronderstelling. Zo stellen de Tien Geboden dat u uw zinnen niet moet zetten op het huis van een ander ‘en evenmin op zijn vrouw, op zijn slaaf, op zijn slavin, zijn rund of zijn ezel…’ Eén bladzijde verder, in Exodus 21,
bepaalt God dat je je slaaf onbestraft mag geselen, zolang de slaaf in kwestie ‘enkele dagen in leven blijft’. Wanneer de Israëlieten de stad van een vijandig volk veroveren, zoals in Numeri of Deuteronomium, moeten alle mannen ter dood worden gebracht, maar de vrouwen, de jonge meisjes die nog nooit met een man hebben geslapen ‘en het vee en alles wat er aan goederen in de stad is mag u buit maken’. In Numeri 31 werden er op die manier 32 duizend jonge meisjes ‘buitgemaakt’.
In Leviticus krijgt Bijbelse slavernij ook nog eens een etnisch gehalte, want ‘als slaven en slavinnen kun je mensen kopen uit de omringende volken, of de vreemdelingen die bij jullie wonen’. Deze slaven werden gezien als eigendom en konden als erfelijk bezit nagelaten worden aan het nageslacht.
En het wat heeft het Nieuwe Testament te zeggen over de (on)rechtvaardigheid van slavernij? Jezus zelf repte nooit een woord over deze gruwel, maar zijn apostel Paulus wel. In zijn brieven aan de Efeziërs, de Kolossenzen en Timoteüs roept Paulus slaven op vooral gehoorzaam te zijn: ‘Slaven, gehoorzaam uw aardse meesters in alles, niet met uiterlijk vertoon om bij de mensen in de gunst te komen, maar oprecht en met ontzag voor de Heer.’ Zelfs het vermogen de slavendrijver met afgunst te dienen, werd ze afgenomen.
Tot veel verbazing kan het dan ook niet leiden dat veel vrome christenen de trans-Atlantische slavenhandel steunden of gedoogden. Neem de 18de-eeuwse jezuïet Raymund Harris. Deze gewijde priester publiceerde in 1788 een traktaat waarin hij de rechtvaardigheid van de slavenhandel beredeneerde vanuit een Bijbels perspectief. Hij maakte hiervoor onder meer gebruik van het voorbeeld van aarts-vader Abraham, de Wet van Mozes, het Bijbelboek Jozua, de brieven van Paulus en zelfs de Bergrede van Jezus. ‘Hoe meer ik vorder in mijn Bijbelonderzoek’, schreef hij, ‘hoe meer bewijs mij bereikt ten gunste van de slavenhandel.’
Daarom toonde de Nederlandse Raad van Kerken in 2013 – 150 jaar na de afschaffing van de slavernij – berouw voor het in stand houden en legitimeren van de lucratieve slavenhandel. Het spreekt voor zich dat de meeste christenen slavernij vandaag de dag verachten, maar het verleden kun je niet zomaar wegpoetsen.
Draagt de kerk medeverantwoordelijkheid voor het slavernijverleden? Als de Nederlandse staat verantwoordelijk was voor het implementeren van de slavenhandel, dan was de kerk zonder meer verantwoordelijk voor het vergoelijken ervan.
Kaj Brens is religiewetenschapper.
[48]
[48]
”De profeet Mohammed en zijn volgelingen maakten krijgsgevangenen tot slaaf, kochten en verkochten slaven.”
WIKIPEDIA
SLAVERNIJ/ISLAM
ORIGINELE BRON
WIKIPEDIA
SLAVERNIJ
”
Muhammad and slavery
The Prophet Muhammad did not try to abolish slavery, and bought, sold, captured, and owned slaves himself. But he insisted that slave owners treat their slaves well and stressed the virtue of freeing slaves.”
BBC
MUHAMMED AND SLAVERY
[DERDE ARTIKEL VAN BOVENAF]
Muhammad and slavery
Muhammad and slavery
The Prophet Muhammad did not try to abolish slavery, and bought, sold, captured, and owned slaves himself. But he insisted that slave owners treat their slaves well and stressed the virtue of freeing slaves.
There are two different ways of interpreting this:
- some modern writers believe that Muhammad intended his teachings to lead to the gradual end of slavery by limiting opportunities to acquire new slaves and allowing existing slaves to become free. This idea doesn’t appear in early writings.
- others writers argue that by regulating slavery the Prophet gave his authority to its continued existence, and that by having slaves himself he showed his approval
Muhammad treated slaves as human beings and clearly held some in the highest esteem.
For example, he personally ensured the freedom of Bilal, an African slave who had converted to Islam. Bilal was chosen as the first muezzin of Islam because of his beautiful voice. A muezzin is the person who calls the community to the daily prayers, and is a position of great prominence and responsibility.
Zayd was a young boy who had grown up in the household of the Prophet as a slave, and remained with the household, almost as an adopted son, even after he was freed. He was amongst the first four people to adopt Islam. Indeed when Zayd’s father (a wealthy nobleman) tracked his son down and offered to buy his freedom from Muhammad, Muhammad told Zayd that he was free to go with his father with no money changing hands, and to his father’s astonishment Zayd chose to stay with Muhammad.
The Prophet also married a Coptic Christian slave girl.
In his lifetime the Prophet introduced the following rules about slavery:
- Stated that freeing slaves was the act that God found most acceptable
- Zakat (charity – the third Pillar of Islam) was often used by the state to free slaves
- Stated that freeing a slave was the appropriate way to gain forgiveness for certain wrongs
- Ordered that those who committed certain wrongs should be penalised by having to free their slaves
- Stated that slaves should be allowed to buy their freedom, and if necessary should be given the opportunity to earn money, or be lent money by the state, in order to do so
- Allowed slaves to be freed in certain circumstances
- Stated that slaves’ contracts should be interpreted in favour of the slaves
- Stated that the duty of kindness towards slaves was the same of that towards family, neighbours and others
- Stated that when a slave owner had a child with a female slave, the child should be freed and could inherit from their father like any other child (as in the case of Ibrahim)
There are a number of hadith that show that the Prophet treated slaves well and expected others to do the same…
He will not enter Paradise who behaveth ill to his slaves. The Companions said, ‘O Apostle of God! have you not told us, that there will be a great many slaves and orphans amongst your disciples?’ He said, ‘Yes; then be kind to them as to your own children, and give them to eat what you eat yourselves. The slaves that say their prayers are your brothers.
Be kind to slaves as to your own children…and those that say their prayers are your brethren.
They (slaves or servants) are your brothers, and Allah has put them under your command. So the one under whose hand Allah has put his brother, should feed him of what he eats, and give him dresses of what he wears, and should not ask him to do a thing beyond his capacity. And if at all he asks him to do a hard task, he should help him therein.’
‘There are three categories of people against whom I shall myself be a plaintiff on the Day of Judgement. Of these three, one is he who enslaves a free man, then sells him and eats this money’.
al-Bukhari and Ibn Majjah
Narrated Abu Musa Al-Ash’ari: “The Prophet said, ‘Give food to the hungry, pay a visit to the sick and release (set free) the one in captivity (by paying his ransom).'”
Bukhari