Na maanden praten is de kogel nu door de kerk: de Tunesië-deal is rond. Dat klinkt als goed nieuws, maar is dat allesbehalve. Dat Europa een migratiedeal sluit met een land dat de mensenrechten overduidelijk schendt, is schandalig en onacceptabel.
Een rammelende deal
Op dit moment worden in Tunesië mensenrechten geschonden voor het oog van de wereld. Kais Saied, de onderdrukkende president van Tunesië, neemt het niet zo nauw met de mensenrechten. Sinds zijn machtsovername in 2021 vaardigde hij decreten uit die de vrijheid van meningsuiting bedreigen. Er is geen vrije rechtspraak, het parlement werd enige tijd ontbonden, oppositieleden worden vastgezet en de bevolking wordt opgehitst in gewelddadig en racistische klopjachten tegen Afrikaanse migranten. Deze aanvallen namen toe na de racistische opmerkingen van de president op 21 februari 2023. Saied zei dat de komst van Afrikaanse vluchtelingen naar Tunesië een ‘onnatuurlijke’ situatie was. Het zou een onderdeel vormen van een crimineel plan dat was ontworpen om ‘de demografische samenstelling te veranderen’ in ‘het zoveelste Afrikaanse land dat niet meer tot de Arabische en islamitische naties behoort’. Dit weekend werd een groep migranten achtergelaten in een woestijn in een stuk niemandsland tussen Tunesië en Libië, zonder eten, drinken, bescherming of hulp. Dit alles weerhield de Europese leiders er niet van toch afspraken te maken met de Tunesische leider.
Team Europa
De Italiaanse premier Meloni, voorzitter van de Europese Commissie Von der Leyen en onze demissionaire premier Rutte lobbyen al sinds maart voor het akkoord met het Noord -Afrikaanse land. Zij riepen zichzelf uit tot ‘Team Europa’. Wat precies hun mandaat is, is onduidelijk en ook of en hoe ze gecontroleerd kunnen worden door het Europees Parlement.
Het is niet toevallig dat de EU-leiders liever kiezen voor termen als ‘deal’, een ‘Memorandum of Understanding’ of een ‘persbericht’ dan voor een verdrag of overeenkomst. Hiermee denkt Europa namelijk de handen vrij te hebben. Nu de deal eenmaal is gesloten, is het doel behaald en kijken de Europese leiders liever niet achterom. Dat het van tevoren al duidelijk is dat mensenrechten geschonden zullen worden, benoemt men gemakshalve niet.
In Nederland zitten we sinds de val van het kabinet op vrijdag 7 juli 2023 in onzekere tijden. Het is extra wrang dat deze deal gesloten is, door een demissionaire premier van wie het kabinet notabene is gestruikeld over het asielbeleid. De eerdere uitspraken van Rutte, dat dit niet de tijd is voor beslissingen over gevoelige dossiers, zijn weinig waard gebleken. Dat er nu toch een deal is gesloten over migratie met een land waarin de mensenrechten overduidelijk worden geschonden, is schandalig en onacceptabel.
Juridische aansprakelijkheid
Het is onduidelijk, wie er juridisch aansprakelijk is als er iets misgaat met de mensen die als vluchteling bescherming proberen te zoeken in Europa. Wat gebeurt er met de mensen die worden tegengehouden door de kustwacht? Hierover maakt Amnesty International zich grote zorgen. De recente beelden in de woestijn bij Libië spreken boekdelen. Mensenrechtenschendingen worden genormaliseerd. Dit is een ontwikkeling, die stopgezet moet worden.
Amnesty constateert dat met de manier, waarop Europa afspraken maakt met uiterst dubieuze landen, geprobeerd wordt een gat te slaan in de rechtsbescherming van mensen op de vlucht. En dat is helaas niet voor het eerst. Dit is niet de eerste deal, die Europa sluit met de ogen gesloten voor mensenrechtenschendingen.
Dit gebeurde ook bij de steun voor de regering van Libië in Tripoli en de kustwacht maar ook bij de EU-Turkije deal. Ruim 7 jaar terug sloot de EU deze deal. Als gevolg van dit akkoord kwamen tienduizenden mensen vast te zitten in overvolle, onhygiënische en op alle fronten onveilige kampen. De rampzalige gebeurtenissen op de Griekse eilanden Lesbos en Samos staan nog op ons netvlies.
Nederland en andere Europese landen hebben hier niets van geleerd. Amnesty en andere maatschappelijke organisaties waarschuwden de Nederlandse overheid destijds herhaaldelijk voor de gevolgen die de deal zou hebben. Ook toen er duidelijke signalen waren dat het misging op de Griekse eilanden, zien we dat Nederland bewust wegkeek. De EU-Turkije-deal bleef echter intact. De landen die de deal sloten en in stand hielden, zijn nog altijd niet verantwoordelijk gehouden voor de ellende in de vluchtelingenkampen. Hoe het zit met de verantwoordelijkheid voor mensen op de vlucht bij deze nieuwe deal, is wederom vaag en hierdoor een reden tot zorg.
Mensenrechten centraal
Er mag geen gat in de rechtsbescherming ontstaan waardoor landen hun verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid proberen te ontlopen. Ook nu weer laat Europa zien, met onze Nederlandse premier voorop: het enige dat telt, is het tegenhouden van mensen die Europa proberen te bereiken. Amnesty International wil dat de EU geen deals sluit met landen waarvan vooraf overduidelijk is dat men als financier meewerkt aan de mensenrechten die er worden geschonden. Op deze manier worden mensenrechtenschendingen genormaliseerd. Europa zou mensenrechten voorop moeten stellen in welke afspraak over mensen op de vlucht dan ook.
Met de deal willen de EU en Tunesië mensensmokkelaars aanpakken en het aantal migranten en vluchtelingen dat vanuit Tunesië naar de EU reist beperken. Tunesië krijgt op lange termijn 900 miljoen euro aan financiële steun en daarnaast 100 miljoen voor grensbewaking en terugkeer.
Onze argumenten tegen de EU – Tunesië deal:
Maak geen deals met dictators over de ruggen van kwetsbare vluchtelingen en migranten;
Zet je in om mensenrechten te waarborgen, ook die van de Tunesische bevolking;
Gebruik nooit vluchtelingen en migranten als politiek wisselgeld.
Tunesië, het land waar duizenden vluchtelingen verblijven, en een racistische president de scepter zwaait. Het is cynisch dat met zo iemand een deal over kwetsbare mensen is gesloten. Het is de vraag of deze afspraken er voor gaan zorgen dat minder mensen naar Europa komen.
Stichting Vluchteling snapt de behoefte om de asielprocedure beheersbaar te maken. Voor ons zit de oplossing echter in het aanpakken van kansenongelijkheid. Als desondanks mensen op de vlucht moeten, dan is het hun recht om een veilig heenkomen te zoeken. Het is vervolgens onze plicht ervoor te zorgen dit goed te organiseren. Dit betekent niet muren optrekken en poorten sluiten. Dat is verre van een structurele oplossing.
Als we lezen wat op papier staat over het deel migratie in deze deal met Tunesië, dan komt het woord ‘mensenrechten’ welgeteld 1 keer voor.
Vandaag heeft de EU een deal gesloten met Tunesië over het tegenhouden van vluchtelingen en migranten die naar Europa willen doorreizen. VluchtelingenWerk Nederland deelde net als veel andere mensenrechtenorganisaties al eerder zorgen over deze gesprekken met Tunesië. Onze reactie op dit nieuwe akkoord:
Ongeloofwaardig
Dit is een historische ontwikkeling, en niet één van het goede soort. De geschiedenisboeken zullen het uitwijzen. Het is volstrekt ongeloofwaardig dat de mensenrechten van vluchtelingen en migranten zullen worden gerespecteerd in Tunesië, hoeveel geld er ook mee is gemoeid.
Racistisch geweld en discriminatie
Europa maakt van Tunesië een soort doodlopende steeg voor vluchtelingen en migranten. Er zal Tunesië veel aan gelegen zijn om dat te voorkomen en mensen af te schrikken. Nu al krijgen zwarte Afrikanen de schuld van de vele problemen in het land. Zij krijgen te maken met racistisch geweld en discriminatie. Er is geen werkend asielsysteem. We maken ons grote zorgen voor wat deze deal teweeg gaat brengen. Ook bij eerdere migratiedeals, zoals met Libië, is dit op afschuwelijke wijze mis gegaan
EU vanaf nu mede-verantwoordelijk
De deal gaat over migranten én vluchtelingen. Niet iedereen die nu via Tunesië naar Europa reist is af te schrikken met grensbewaking. Zeker wie moet vluchten voor oorlog of vervolging heeft geen keuze. De enige manier om hen af te schrikken is door zelf net zo erg te worden als het gevaar waar zij voor op de vlucht zijn. Met een deal als deze besteedt Europa dit vuile werk uit. Maar de EU is vanaf nu net zo verantwoordelijk voor wat daar met vluchtelingen en migranten gaat gebeuren als Tunesië zelf.
Vervolgde Tunesiërs
Ook uit Tunesië zelf vluchten met grote regelmaat mensen die worden vervolgd. Voor hen zijn wij als Europa ‘de regio’, waar zo vaak naar wordt verwezen als aangewezen plek om vluchtelingen op te vangen. Voor hen zal het nog moeilijker worden om veiligheid te vinden.
Domino-effect van sluitende grenzen
Het sluiten van dit soort migratiedeals betekent het afbreken van het principe van internationale vluchtelingenbescherming. Vluchtelingenbescherming werkt alleen als zoveel mogelijk landen meedoen. Zo kunnen landen er bij elkaar van op aan dat niemand overvraagd wordt en vluchtelingen elders terecht kunnen als het niet meer gaat. De afgelopen jaren zagen we in de praktijk al hoe met dit soort deals de bijl aan de wortel van vluchtelingenbescherming wordt gezet. Uiteindelijk leidt dit tot een domino-effect van sluitende grenzen tot vluchtelingen nergens meer naartoe kunnen.
Reacties uitgeschakeld voor Noot 3/Astrid Essed complimenteert
“The time has come,” the Walrus said, “To talk of many things: Of shoes—and ships—and sealing-wax— Of cabbages—and kings— And why the sea is boiling hot— And whether pigs have wings.”[3]
Zoals ik reeds citeerde uit de onvergetelijke klassieker
”Alice in Wonderland” [1]
”De tijd is daarOm over allerlei te praten” [2] Nu is dat in dit geval niet ”allerlei”, maar een specifiek onderwerp, dat ik wil aanroeren:Uw teletekstberichtgeving dd 15 juli ”Rutte zondag opnieuw naarTunesie”Zie uw gehele Teletekstbericht geheel onderinOverigens is er NOG een citaat uit ”Alice in Wonderland” van toepassing,namelijk:”
Of koningen ook liegen” [3]
Hier echter gaat het niet om ”Koningen”, maar om u, Redactie
Want, waarde Redactie, met uw berichtgeving ”liegt” u enigszins,
omdat u, door weglating van enkele belangrijke feiten, een
verkeerde voorstelling van zaken geeft:
UW BERICHTGEVING
De feiten, die u vermeldt, zijn op zich correct:
Namelijk, dat demissionair premier Rutte zondag
[vandaag dus kennelijk] opnieuw naar Tunesie vetrekt,samen met de Italiaanse premier Meloni en EuropeseCommissievoorzitter Von der Leyen [4] Maar wat u er NIET bij vertelt [schrijft] is dat er een aantalpijnlijke en bedenkelijke kanten aan dit bezoek zijn verbonden,namelijk de houding van de Tunesische president jegensAfrikaanse vluchtelingen/migranten en de fatale gevolgen daarvan. AFRIKAANSE MIGRANTEN KOP VAN JUT IN TUNESIE RACISTISCHE SPEECH PRESIDENT SAIED EN DE GEVOLGEN Op 21 februari anno Domini 2023 hield de Tunesische presidentSaied een racistische, haatzaaiende en zeer opzwepende speech, waarinhij tekeer ging tegen Afrikaanse migranten, die naar Tunesie waren gekomen en er door hem van werden beschuldigd, dat zij [of hun komst]onderdeel waren van een ”crimineel plan” om de ”demografische samenstelling”van Tunesie te veranderen
[5]Ik citeer president Saied uit The Guardian:”
“The undeclared goal of the successive waves of illegal immigration is to consider Tunisia a purely African country that has no affiliation to the Arab and Islamic nations,” [6]
Omvolkingstheorie dus, zoals in extreem-rechtse kringen
wel vaker gebezigd [7]Gevolg was in een land, waarin het al slecht gaat met de economieen veel armoede heerst [8][een voedingsbodem voor haatzaaierij],racistische Mensenjachten op Afrikaanse migranten, die fysiek wordenmishandeld, zonder reden gearresteerd, worden ontslagen, hun spullenkort en klein geslagen, noem maar op!En de Politie stond erbij en keek ernaar zonder in te grijpen ofhielp ook mee te mishandelen! [9]Terecht spreken mensenrechtenorganisaties Amnesty Internationalen Human Rights Watch hier schande van en wijten ze deze geweldadige uitbarstingen vooral aan de ophitsende speech van de Tunesische president Saied. [10] DEPORTATIES En alsof er al niet genoeg te beleven was voor de Kop van JutAfrikaanse migranten/vluchtelingen, werden er ook nog eenshonderden gedeporteerd door de Tunesische autoriteiten endat ging er bepaald gewelddadig aan toe.De deportatierichting was richting Libie, aldus de Volkskrant [11]Human Rights Watch rapporteert niet alleen het gebruikte gewelddoor burgers en veiligheidspolitie, etc, maar ook, dat de mensenmaar ergens werden gedumpt zonder toegang tot voedsel of medische zorg [12]Het lijkt mij dus duidelijk, dat u niet alleen dient te vermelden, dat demissionair premier Rutte naar Tunesie gaat om te proberen eenmigratiedeal te sluiten [13], maar ook melding moet makenvan het zeer dubieuze karakter van de regering waarmee hij zaken wildoen.Dat u dat niet hebt vermeld getuigt van incomplete berichtgeving’en een aperte omissie! EPILOOG Politici spelen hun eigen spelletjes en sluiten hun eigen dealsDat is hun verantwoordelijkheid, met alle gevolgen van dienen daarover kan en wordt ook verschillend gedachtMaar de verantwoordelijkheid van de journalistieke media is-en dus ookde uwe, Redactie- om de diverse feiten en aspecten zo objectief envolledig mogelijk te belichtenDaar heeft het lezend Publiek recht op. En wanneer je alleen maar vermeldt [zoals u in deze berichtgevinggedaan hebt], dat demissionair premier Rutte naar Tunesie gaatom een migratiedeal te sluiten, zonder te vermelden, dat hij dit wildoen met een practisch dictator [14], die een racistische speech gehoudenheeft, die heeft geleid tot gewelddadige racistische aanvallen en zelfsdeportaties [tegen de EU waarden in, lees artikel 19 EU Handvest!] [15],dan doe je aan incomplete en daardoor apert onjuiste berichtgeving. Zorg er dus voor, dat u bij een toekomstige berichtgeving ook dieandere, dictatoriale en racistische kant belicht van de presidentmet wie Rutte en de EU een deal willen sluiten Vriendelijke groetenAstrid Essed
Demissionair premier Rutte is morgen opnieuw in Tunesie
om een migratiedeal te sluiten.
Hij bezoekt het land samen met premier Meloni van
Italie en met Europese Commissie-voorzitter Von der
Leyen.
Ze spreken met president Saied.
Vorige maand werden de eerste stappen al gezet, maar
een akkoord kwam er nog niet.
De EU beloofde grote investeringen en in ruil moet Tunesie
mensensmokkel aanpakken en zich inzetten voor betere bewaking van
de grenzen.
Tunesie kan op lange termijn 900 euro krijgen.
De helft van de migranten, die dit jaar in Italie aan land kwamen, was
gereisd via Tunesie
EINDE BERICHT NOS TELETEKST
ZIE ORIGINEEL BERICHT
https://teletekst-data.nos.nl/webplus?p=127
Rutte zondag opnieuw naar Tunesië
Demissionair premier Rutte is morgen
opnieuw in Tunesië om een migratiedeal
te sluiten.Hij bezoekt het land samen
met premier Meloni van Italië en met
Europese Commissie-voorzitter Von der
Leyen.Ze spreken met president Saied.
Vorige maand werden de eerste stappen
al gezet,maar een akkoord kwam er nog
niet.De EU beloofde grote investeringen
en in ruil moet Tunesië mensensmokkel
aanpakken en zich inzetten voor betere
bewaking van de grenzen.Tunesië kan op
lange termijn 900 miljoen euro krijgen.- NOS Teletekst
De helft van de migranten die dit jaar
in Italië aan land kwamen,was gereisd
via Tunesië.
EINDE ORIGINELE NOS TELETEKSTBERICHT
Reacties uitgeschakeld voor ”Rutte zondag opnieuw naar Tunesie”/NOS Teletekst, noem ook de racistische aanvallen op en de deportaties van Afrikaanse vluchtelingen door het Tunesische regime!
Zoals ik reeds citeerde uit de onvergetelijke klassieker
”Alice in Wonderland” [1]
”De tijd is daarOm over allerlei te praten” [2] Nu is dat in dit geval niet ”allerlei”, maar een specifiek onderwerp, dat ik wil aanroeren:Uw teletekstberichtgeving dd 15 juli ”Rutte zondag opnieuw naarTunesie”Zie uw gehele Teletekstbericht geheel onderinOverigens is er NOG een citaat uit ”Alice in Wonderland” van toepassing,namelijk:”
Of koningen ook liegen” [3]
Hier echter gaat het niet om ”Koningen”, maar om u, Redactie
Want, waarde Redactie, met uw berichtgeving ”liegt” u enigszins,
omdat u, door weglating van enkele belangrijke feiten, een
verkeerde voorstelling van zaken geeft:
UW BERICHTGEVING
De feiten, die u vermeldt, zijn op zich correct:
Namelijk, dat demissionair premier Rutte zondag
[vandaag dus kennelijk] opnieuw naar Tunesie vetrekt,samen met de Italiaanse premier Meloni en EuropeseCommissievoorzitter Von der Leyen [4] Maar wat u er NIET bij vertelt [schrijft] is dat er een aantalpijnlijke en bedenkelijke kanten aan dit bezoek zijn verbonden,namelijk de houding van de Tunesische president jegensAfrikaanse vluchtelingen/migranten en de fatale gevolgen daarvan. AFRIKAANSE MIGRANTEN KOP VAN JUT IN TUNESIE RACISTISCHE SPEECH PRESIDENT SAIED EN DE GEVOLGEN Op 21 februari anno Domini 2023 hield de Tunesische presidentSaied een racistische, haatzaaiende en zeer opzwepende speech, waarinhij tekeer ging tegen Afrikaanse migranten, die naar Tunesie waren gekomen en er door hem van werden beschuldigd, dat zij [of hun komst]onderdeel waren van een ”crimineel plan” om de ”demografische samenstelling”van Tunesie te veranderen
[5]Ik citeer president Saied uit The Guardian:”
“The undeclared goal of the successive waves of illegal immigration is to consider Tunisia a purely African country that has no affiliation to the Arab and Islamic nations,” [6]
Omvolkingstheorie dus, zoals in extreem-rechtse kringen
wel vaker gebezigd [7]Gevolg was in een land, waarin het al slecht gaat met de economieen veel armoede heerst [8][een voedingsbodem voor haatzaaierij],racistische Mensenjachten op Afrikaanse migranten, die fysiek wordenmishandeld, zonder reden gearresteerd, worden ontslagen, hun spullenkort en klein geslagen, noem maar op!En de Politie stond erbij en keek ernaar zonder in te grijpen ofhielp ook mee te mishandelen! [9]Terecht spreken mensenrechtenorganisaties Amnesty Internationalen Human Rights Watch hier schande van en wijten ze deze geweldadige uitbarstingen vooral aan de ophitsende speech van de Tunesische president Saied. [10] DEPORTATIES En alsof er al niet genoeg te beleven was voor de Kop van JutAfrikaanse migranten/vluchtelingen, werden er ook nog eenshonderden gedeporteerd door de Tunesische autoriteiten endat ging er bepaald gewelddadig aan toe.De deportatierichting was richting Libie, aldus de Volkskrant [11]Human Rights Watch rapporteert niet alleen het gebruikte gewelddoor burgers en veiligheidspolitie, etc, maar ook, dat de mensenmaar ergens werden gedumpt zonder toegang tot voedsel of medische zorg [12]Het lijkt mij dus duidelijk, dat u niet alleen dient te vermelden, dat demissionair premier Rutte naar Tunesie gaat om te proberen eenmigratiedeal te sluiten [13], maar ook melding moet makenvan het zeer dubieuze karakter van de regering waarmee hij zaken wildoen.Dat u dat niet hebt vermeld getuigt van incomplete berichtgeving’en een aperte omissie! EPILOOG Politici spelen hun eigen spelletjes en sluiten hun eigen dealsDat is hun verantwoordelijkheid, met alle gevolgen van dienen daarover kan en wordt ook verschillend gedachtMaar de verantwoordelijkheid van de journalistieke media is-en dus ookde uwe, Redactie- om de diverse feiten en aspecten zo objectief envolledig mogelijk te belichtenDaar heeft het lezend Publiek recht op. En wanneer je alleen maar vermeldt [zoals u in deze berichtgevinggedaan hebt], dat demissionair premier Rutte naar Tunesie gaatom een migratiedeal te sluiten, zonder te vermelden, dat hij dit wildoen met een practisch dictator [14], die een racistische speech gehoudenheeft, die heeft geleid tot gewelddadige racistische aanvallen en zelfsdeportaties [tegen de EU waarden in, lees artikel 19 EU Handvest!] [15],dan doe je aan incomplete en daardoor apert onjuiste berichtgeving. Zorg er dus voor, dat u bij een toekomstige berichtgeving ook dieandere, dictatoriale en racistische kant belicht van de presidentmet wie Rutte en de EU een deal willen sluiten Vriendelijke groetenAstrid Essed
Demissionair premier Rutte is morgen opnieuw in Tunesie
om een migratiedeal te sluiten.
Hij bezoekt het land samen met premier Meloni van
Italie en met Europese Commissie-voorzitter Von der
Leyen.
Ze spreken met president Saied.
Vorige maand werden de eerste stappen al gezet, maar
een akkoord kwam er nog niet.
De EU beloofde grote investeringen en in ruil moet Tunesie
mensensmokkel aanpakken en zich inzetten voor betere bewaking van
de grenzen.
Tunesie kan op lange termijn 900 euro krijgen.
De helft van de migranten, die dit jaar in Italie aan land kwamen, was
gereisd via Tunesie
EINDE BERICHT NOS TELETEKST
ZIE ORIGINEEL BERICHT
https://teletekst-data.nos.nl/webplus?p=127
Rutte zondag opnieuw naar Tunesië
Demissionair premier Rutte is morgen
opnieuw in Tunesië om een migratiedeal
te sluiten.Hij bezoekt het land samen
met premier Meloni van Italië en met
Europese Commissie-voorzitter Von der
Leyen.Ze spreken met president Saied.
Vorige maand werden de eerste stappen
al gezet,maar een akkoord kwam er nog
niet.De EU beloofde grote investeringen
en in ruil moet Tunesië mensensmokkel
aanpakken en zich inzetten voor betere
bewaking van de grenzen.Tunesië kan op
lange termijn 900 miljoen euro krijgen.- NOS Teletekst
De helft van de migranten die dit jaar
in Italië aan land kwamen,was gereisd
via Tunesië.
EINDE ORIGINELE NOS TELETEKSTBERICHT
Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed aan NOS Teletekst: ”Uw berichtgeving dd 15 juli 2023:”Rutte zondag opnieuw naar Tunesie”
Rond de kustplaats Sfax in Tunesië zijn zeker vijfhonderd migranten uit sub-Sahara-Afrika opgepakt en naar het grensgebied met Libië gedeporteerd. Het gaat om mannen, vrouwen en kinderen. Inwoners van Sfax gingen de laatste weken herhaaldelijk de straat op om het vertrek van migranten te eisen.
De opgepakte mensen moesten de afgelopen nachten noodgedwongen in de woestijn slapen, zonder voedsel en water. Sommigen werden door veiligheidstroepen mishandeld, zo meldt mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch. Hun telefoons werden afgepakt.
De spanningen rondom migratie zijn al wekenlang groot in Tunesië. Maandag leidde dat bij een protest in Sfax, een belangrijke vertrekplaats voor de oversteek naar Europa van migranten uit landen als Kameroen, Ivoorkust en Tsjaad, tot een gewelddadige ruzie. Daarbij werd een 41-jarige Tunesiër doodgestoken. Boze stadsbewoners blokkeerden daarop straten en staken autobanden in brand, waarna de politie ingreep met traangas. Drie mannen uit Kameroen zijn opgepakt in verband met de moord.
Op het moment van het dodelijke incident waren de deportaties al begonnen. Volgens het Tunesische Forum voor Sociale en Economische Rechten (FTDES) werden de eerste migranten zondag opgepakt en in het grensgebied gedumpt. Het ging om 48 migranten, onder wie twee hoogzwangere vrouwen.
Op een niet-geverifieerd filmpje dat online circuleert, is te zien hoe migranten gedwongen worden te scanderen: ‘Lang leve Tunesië’. Het FTDES en andere maatschappelijke organisaties hebben de regering in Tunis om opheldering gevraagd.
Ziekenhuis meldt tientallen gewonden
Een ziekenhuis in Sfax maakte melding van tientallen gewonden, als gevolg van geweldincidenten in de stad. Veel migranten proberen de stad nu te verlaten en haasten zich naar het treinstation. ‘We zijn echt bang om hier te zijn, daarom willen we koste wat het kost Sfax verlaten’, zo zei een jonge Congolees tegen persbureau AFP.
Racistische incidenten zijn niet nieuw in Tunesië. In februari gaf de autocratische president Kais Saied een opruiende verklaring waarin hij sprak over ‘criminele hordes Afrikanen’ die deel uit zouden maken van een westerse samenzwering om de Tunesische bevolking te ‘vervangen’. In werkelijkheid vormen Afrikaanse immigranten in Tunesië nog geen 0,5 procent van de bevolking.
De verklaring was het startschot voor een golf van xenofoob geweld in het hele land. Ahlam Chemlali, een migratie-expert verbonden aan het Deense Instituut voor Internationale Studies, noemde het land tegenover France24 een ‘snelkookpan’. Tunesië is Libië voorbijgestreefd als het belangrijkste Noord-Afrikaanse doorreisland voor migranten en vluchtelingen, maar wil het liefst zo snel mogelijk van die status af.
Impasse
Dinsdag herhaalde president Saied dat Tunesië koste wat kost geen doorvoerland mag worden voor migranten. Tegelijkertijd kampt zijn land met een zware economische crisis en sloot Tunis vorige maand een akkoord op hoofdlijnen met de Europese Unie. Financiële hulp (1 miljard euro, hoofdzakelijk leningen) komt daarbij in ruil voor het tegenhouden van migranten.
Door een tekort aan deviezen lukt het Tunesië nauwelijks nog tarwe te importeren, en dreigen tekorten te ontstaan. Niet voor het eerst stonden er afgelopen week rijen bij meerdere bakkerijen.
Voor Saied tekent zich, kortom, een impasse af. Een complicerende factor is dat er, behalve sub-Saharanen, ook veel Tunesiërs op bootjes stappen. Vertrekken zien zij als een mensenrecht. En dus zal de president moeten kiezen wat hem meer waard is: het stoppen van migranten, of het behouden van de steun van zijn eigen bevolking.
(Tunis) – Tunisian security forces have collectively expelled several hundred Black African migrants and asylum seekers, including children and pregnant women, since July 2, 2023 to a remote, militarized buffer zone at the Tunisia–Libya border, Human Rights Watch said today. The group includes people with both regular and irregular legal status in Tunisia, expelled without due process. Many reported violence by authorities during arrest or expulsion.
“The Tunisian government should halt collective expulsions and urgently enable humanitarian access to the African migrants and asylum seekers already expelled to a dangerous area at the Tunisia-Libya border, with little food and no medical assistance,” said Lauren Seibert, refugee and migrant rights researcher at Human Rights Watch. “Not only is it unconscionable to abuse people and abandon them in the desert, but collective expulsions violate international law.”
Between July 2 and 6, Human Rights Watch interviewed five people by phone who had been expelled, including an Ivorian asylum seeker and four migrants: two Ivorian men, a Cameroonian man, and a 16-year-old Cameroonian girl. Interviewees’ names are not used for their protection. They could not give an exact number, but estimated that Tunisian authorities had expelled between 500 and 700 people since July 2 to the border area, around 35 kilometers east of the town Ben Guerdane. They arrived in at least four different groups, ranging in size.
The people expelled were of many African nationalities – Ivorian, Cameroonian, Malian, Guinean, Chadian, Sudanese, Senegalese, and others – and included at least 29 children and three pregnant women, interviewees said. At least six expelled people were asylum seekers registered with the UN Refugee Agency (UNHCR), while at least two adults had consular cards identifying them as students in Tunisia.
People interviewed said they had been arrested in raids by police, national guard, or military in and near Sfax, a port city southeast of the capital, Tunis. National guard and military forces rapidly transported them 300 kilometers to Ben Guerdane, then to the Libya border, where they were effectively trapped in what they described as a buffer zone from which they could neither enter Libya nor return to Tunisia.
Tensions have been high in Sfax for months as Tunisian residents campaigned for African foreigners to leave, escalating to recent attacks against Black Africans and clashes with Tunisians. A man from Benin was killed in May and a Tunisian man on July 3. Videos circulating on social media in early July depicted groups of Tunisian men threatening Black Africans with batons and knives, and in other videos, security officers shoving Black Africans into vans while people cheered.
People interviewed said that Tunisian security forces had smashed nearly everyone’s phones prior to expulsion. They communicated with Human Rights Watch primarily through a phone that one man had managed to hide. They provided their GPS location on July 2 and July 4, as well as videos and photos of smashed phones; expelled people and their injuries, reportedly from security force beatings; and passports, consular cards, and asylum seeker cards.
Those interviewed alleged that several people died or were killed at the border area between July 2 and 5 – including, they said, some shot and others beaten by Tunisian military or national guard. They also said that Libyan men carrying machetes or other weapons had robbed some people and raped several women, either in the buffer zone or after they managed to cross into Libya to look for food. No nongovernmental groups had access to the area, so Human Rights Watch could not independently confirm these accounts.
One video the migrants sent to Human Rights Watch showed a woman describing sexual assault apparently by Tunisian security forces. In another video, a woman says she had a miscarriage after the expulsion.
“We are at the Tunisia-Libya border, at the seaside,” said an Ivorian asylum seeker on July 4. “We were beaten [by Tunisian security forces].…We have many injured people here.…We have children who haven’t eaten for days … forced to drink sea water. We have a [Guinean] pregnant woman who went into labor … she died this morning … the baby died too.”
At the start of the expulsions, a group of 20 was dropped at the border the morning of July 2. Human Rights Watch interviewed two people in the group: a 29-year-old Ivorian man, and a 16-year-old Cameroonian girl.
The Ivorian man said that on July 1, police, national guard, and military personnel raided the house where they were staying – arresting 48 people – in Jbeniana, 35 kilometers north of Sfax. He said the detained people had entered Tunisia at various times, some regularly and some irregularly, but none he knew had passed through Libya. Tunisian authorities took the 48 people to a police station, examined their documents, and recorded their information. Security forces divided them into two groups, and drove the man’s group to Ben Guerdane, he said.
The man said they made stops at three bases in Ben Guerdane, and military or national guard officers “beat us like animals … punching, kicking, slapping, hitting us with batons,” and sexually harassed and assaulted the women, including groping them. “They started to touch me everywhere,” said the Cameroonian girl in the same group. “They slammed my head against their vehicle.”
The security forces threw away their food, smashed their phones, and left them at the border, the Ivorian man said. Two armed men in uniform from Libya later approached them and ordered them to return to Tunisia, he said, while on the other side, Tunisian military beat several men who sought to cross back to Tunisia.
Two men in a second expelled group, Cameroonian and Ivorian, said they and others had been arrested during raids on their houses in Sfax, on July 3 between 2 a.m. and 4 a.m., by police, national guard, and military. They said that authorities did not ask for anyone’s documents or record their personal information, though some were in Tunisia legally; instead, they drove them swiftly overnight to Ben Guerdane.
“We are from different countries of origin … and they brought us 300 kilometers from Sfax [to expel us] … instead of bringing us to Tunis, to our embassies,” the Ivorian asylum seeker said. “It’s inhuman.”
On July 5 and 6, authorities expelled a third and fourth group, each an estimated 200-300 people, from Sfax. Videos interviewees shared showed many injured people among the arrivals, with open wounds, bandaged limbs, and one with an apparently broken leg.
As of July 5, no humanitarian aid from the Tunisian side had reached the group, though the Ivorian man from the first expelled group said some uniformed Libyan men arrived that evening to provide some water and cookies for the children. But then on July 6, “The [same] Libyans … started to shoot in the air, burn things, chase us.… The Libyans told us to leave the territory and go toward the Tunisian side. They started to take out their guns to threaten us.”
On July 6, Human Rights Watch contacted representatives of the Tunisian Interior, Defense and Foreign Affairs ministries by phone, but was unable to obtain information.
President Kais Saied, in an inflammatory February speech that triggered a surge of racist attacks against Black Africans, had linked undocumented African migrants to crime and a “plot” to alter Tunisia’s demographic makeup. In a July 4 statement, Saied referenced “the criminal operation that occurred yesterday” in Sfax, referring to the Tunisian man’s killing, and said, “Tunisia is a country that only accepts people residing on its territory in accordance with its laws, and does not accept to be a transit or settlement zone for people arriving from numerous African countries.”
Tunisia is party to the African Charter on Human and Peoples’ Rights, which prohibits collective expulsions, as well as the UN and African Refugee Conventions, the Convention Against Torture, and the International Covenant on Civil and Political Rights, which prohibit refoulement – forced returns or expulsions to countries where people could face torture, threats to their lives or freedom, or other serious harm. All countries should suspend expulsions or forced returns to Libya, given the serious harm people may face there. Governments should also not expel asylum seekers whose refugee claims have not been fully examined.
The Tunisian government should respect international law and conduct individual legal status assessments in accordance with due process before deporting anyone, Human Rights Watch said. The government should also investigate and hold to account security forces implicated in abuses.
Diplomatic delegations of African countries should seek to locate and evacuate any of their nationals expelled to the Tunisia-Libya border who wish to voluntarily return to their countries of origin, while the African Union Commission should condemn the abusive expulsions and press Tunisia to provide immediate assistance to affected Africans.
“African migrants and asylum seekers, including children, are desperate to get out of the dangerous border zone and find food, medical care, and safety,” Seibert said. “There is no time to waste.”
Er is nog geen deal, maar er zijn zondag in Tunesië wél belangrijke stappen gezet om met het land tot afspraken over inperking van de asielstroom te komen. Dat zei premier Mark Rutte zojuist na terugkeer uit hoofdstad Tunis. ,,We zijn verder gekomen dan ik vrijdag inschatte.”
Op zijn wekelijkse persconferentie zei Rutte niet met dé deal terug te zullen komen, maar hij was wel ‘voorzichtig hoopvol.’
De premier sprak zondag met de Tunesische president Kais Saied, samen met voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen en de Italiaanse premier Giorgia Meloni. Europa heeft Tunesië 900 miljoen euro in het vooruitzicht gesteld als de asielmigratie van dat land naar Europa omlaag gaat. Daarbij krijgt het land nu al 150 miljoen euro om de eerste problemen op te lossen.
Verder krijgt het land financiële hulp om de migratie via mensensmokkelaars aan te pakken. Het gaat om 100 miljoen euro voor grensbewaking en reddingsoperaties. Over het terugnemen van uitgeprocedeerde asielzoekers is niet gesproken, zei Rutte.
,We willen nu vooral voorkomen dat mensen vanuit Tunesië de overtocht maken. Ook willen we ervoor zorgen dat er een toekomst is voor jonge Tunesiërs in Tunesië, zodat zij niet de noodzaak voelen om die overtocht te maken”, zei Rutte. Datzelfde geldt voor migratie vanuit de landen ten zuiden van het Noord-Afrikaanse land. Ook in die landen moet toekomstperspectief komen, zodat zij niet via Tunesië naar Europa proberen te komen.
Mensenrechten
Met president Saied is gesproken over mensenrechten, zei Rutte. Een deel van de Tweede Kamer heeft er moeite mee afspraken te maken met een land dat de bescherming van mensenrechten niet hoog in het vaandel heeft staan. ,,Tunesië erkent dat mensenrechten van groot belang zijn”, zei Rutte. ,,Ook voor hun economische ontwikkeling, zodat bedrijven er blijven investeren.”
Voor Europa is het eveneens belangrijk dat Tunesië economisch vooruitgaat, benadrukte Rutte, ‘zodat het land stabiel blijft’.
Sinds Italië in april is begonnen met onderhandelingen met Tunesië is het aantal asielzoekers teruggelopen, zei Rutte. Dat komt niet alleen door het weer. Die vermindering moet wel worden bestendigd. ,,Daarom zijn dit soort afspraken nodig.”
EU-top
De komende weken worden de afspraken over onder meer het indammen van migratie, economische en financiële hulp en handelsverdragen verder uitgewerkt. Die worden eind juni besproken op de EU-top van regeringsleiders in Brussel.
EINDE BERICHT
[14]
”Tevredenheid dus, in de Europese hoofdsteden én in Tunis. Maar er klinkt ook kritiek, van oppositiepartijen en mensenrechtenorganisaties. Het indammen van de migrantenstroom staat hoog op de Europese agenda (sterker: het is van politiek levensbelang voor veel leiders), maar moet je daarvoor zaken willen doen met regimes die het niet zo nauw nemen met democratie en mensenrechten? Dat zijn nota bene kernwaarden van de Europese Unie. De Tunesische president Kais Saied heeft de afgelopen twee jaar laten zien dat die voor hem niet zo zwaar wegen. Hij heeft de noodtoestand uitgeroepen, de premier weggestuurd, het parlement tijdelijk buitenspel gezet en alle uitvoerende macht bij zichzelf neergelegd. De laatste tijd zijn journalisten bedreigd en ontslagen, en volgens mensenrechtenorganisaties worden oppositieleden en activisten geïntimideerd en opgepakt. In april kwam hij nog in het nieuws door haatzaaiende retoriek richting de donkere Afrikaanse migranten in zijn land. Dat leidde tot ongeregeldheden en klopjachten, en zelfs een stijging van het aantal mensen dat vanuit Tunesië naar Europa probeerde te komen.”
De Europese Unie wil in de strijd tegen migratie en mensensmokkel een deal sluiten met Tunesië. Het autoritaire bewind van president Kais Saied lijkt daarbij geen belemmering. Dat zou wel moeten, zeggen critici. ,,Anders komen er uiteindelijk juist méér migranten.’’
De gezichten stonden opgetogen na het bezoek aan Tunis. Drie Europese leiders (premier Mark Rutte, zijn Italiaanse collega Giorgia Meloni en Ursula von der Leyen van de Europese Commissie) waren afgelopen weekeinde met een zak vol geld afgereisd naar Noord-Afrika en kwamen terug met een bijna-akkoord: in ruil voor bijna een miljard euro gaat Tunesië ervoor zorgen dat er van daaruit zo weinig mogelijk migranten naar Europa vertrekken. ,,Dit is een mijlpaal’’, zei Von der Leyen.
Het Europese aanbod ziet er als volgt uit. Allereerst wil de EU met een lening van 900 miljoen euro Tunesië helpen een bankroet te voorkomen. Het gaat economisch erg slecht met het land. De redenering is: als Tunesië instort, komen er nog meer mensen naar Europa. Daarnaast komt er nog eens 100 miljoen beschikbaar waarmee Tunesië de grensbewaking kan versterken. Ook krijgt het land extra handelsvoordelen, het wordt voor Tunesiërs makkelijker om te studeren en te werken in de EU en er komt hulp bij het opwekken van duurzame energie. Het is allemaal nog niet rond, maar de intentie is wel om er uit te komen, het liefst nog vóór de komende Europese top van 29 en 30 juni.
Tevredenheid en kritiek
Tevredenheid dus, in de Europese hoofdsteden én in Tunis. Maar er klinkt ook kritiek, van oppositiepartijen en mensenrechtenorganisaties. Het indammen van de migrantenstroom staat hoog op de Europese agenda (sterker: het is van politiek levensbelang voor veel leiders), maar moet je daarvoor zaken willen doen met regimes die het niet zo nauw nemen met democratie en mensenrechten? Dat zijn nota bene kernwaarden van de Europese Unie. De Tunesische president Kais Saied heeft de afgelopen twee jaar laten zien dat die voor hem niet zo zwaar wegen. Hij heeft de noodtoestand uitgeroepen, de premier weggestuurd, het parlement tijdelijk buitenspel gezet en alle uitvoerende macht bij zichzelf neergelegd. De laatste tijd zijn journalisten bedreigd en ontslagen, en volgens mensenrechtenorganisaties worden oppositieleden en activisten geïntimideerd en opgepakt. In april kwam hij nog in het nieuws door haatzaaiende retoriek richting de donkere Afrikaanse migranten in zijn land. Dat leidde tot ongeregeldheden en klopjachten, en zelfs een stijging van het aantal mensen dat vanuit Tunesië naar Europa probeerde te komen.
Nieuwe grenswachten
Dat weet de Europese Unie natuurlijk ook allemaal wel. Vandaar dat Rutte, Meloni en Von der Leyen benadrukken dat de mensenrechten wel moeten gerespecteerd. Onderzoekers van het Transnational Institute (TNI), een internationale denktank die gevestigd is in Amsterdam, horen dit soort mededelingen met de nodige scepsis aan. In een rapport uit 2018 (‘Expanding the Fortress’, Uitbreiding van het fort) analyseert TNI soortgelijke deals die de EU en individuele lidstaten maakten met andere landen.
De eerste daarvan dateren uit 1992, maar in 2005 werd er echt de vaart ingezet. ,,De buren van Europa zijn haar nieuwe grenswachten’’, schrijven de onderzoekers. Vijf jaar geleden ging het om overeenkomsten met 35 landen. Bijna de helft daarvan (48 procent) karakteriseert TNI als ‘autoritair’, 40 procent als ‘semi-autoritair’ en 12 procent als ‘democratisch met gebreken’. Het gaat om landen als Libië, Egypte, Soedan, Niger, Mali, Eritrea en Irak. Dat aantal staat nu, vijf jaar later, in grote lijnen nog steeds, zegt Mark Akkerman, een van de opstellers van het rapport. ,,En deze deal met Tunesië past naadloos in dit rijtje.’’
Legitimiteit
Hier geldt hetzelfde als voor al die andere overeenkomsten, zegt Akkerman. ,,De EU verbindt zich op deze manier aan de leider van zo’n land. Het geeft hem niet alleen een zekere legitimiteit, maar versterkt ook zijn positie en die van zijn regime. Het gaat tenslotte om heel veel geld.’’ De bedoeling is dat het gebruikt wordt om bijvoorbeeld grenswachten op te leiden en schepen, helikopters en drones te kopen om de grenzen mee te controleren. Maar het gevaar is dat dit ook allemaal tegen de eigen bevolking kan worden ingezet. Pijnlijk voorbeeld daarvan is Soedan. De grenzen daar worden bewaakt door de Rapid Support Forces (RSF), een onderdeel van het leger dat ook wordt ingezet om interne onrust de kop in te drukken. De RSF wordt door mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch beschuldigd van marteling, moord en massaverkrachtingen. De militie is ook een van de partijen in het conflict dat op dit moment in Soedan woedt. ,,Het is te simpel om te zeggen dat dit gebeurt dankzij EU-geld, maar een link is er zeker wel’’, zegt Akkerman.
Meer vluchtelingen
Het feit dat er inmiddels meer dan dertig deals zijn, zegt ook al wat, constateert TNI. De mensensmokkelaars vinden altijd wel weer een andere route, wat vaak ten koste gaat van de migranten. Een andere belangrijke conclusie: de focus op veiligheid en controle gaat ten koste van de economische stabiliteit en de ontwikkeling van het land. Onderwijs, gezondheidszorg en armoedebestrijding komen op het tweede plan, de repressie wordt alleen maar groter. ,,Je zou mensen juist minder redenen moeten geven om naar Europa te komen. Dit kan alleen maar leiden tot meer instabiliteit en dus tot meer vluchtelingen.’’
Vanaf de lange Tunesische kust vertrok deze maand een recordaantal boten met migranten richting het Italiaanse eiland Lampedusa. Het zijn voornamelijk zwarte migranten die in Tunesië leven, maar het land uitvluchten na een opruiende toespraak van president Kais Saied.
Daarin noemde hij migranten een paar weken geleden “een enorm gevaar voor het land” en “onderdeel van een crimineel plan om de bevolkingssamenstelling te veranderen”. Zijn verhaal lijkt daarmee op de omvolkingstheorie, die in sommige extreemrechtse kringen aangehangen wordt.
“Enorm schokkend”, vindt de Tunesische politicoloog Tarek Kahlaoui het. “Hij zei ook nog dat het door Afrikaanse migranten komt, dat het aantal misdaden in ons land zo gestegen is. Dat is gewoon criminaliteit ophangen aan iemands afkomst.”
‘Tunesiërs spugen op ons’
Sinds de toespraak van president Saied zijn er in heel Tunesië racistische klopjachten. Zwarte migranten mogen niet meer werken en meer dan duizend van hen zijn uit hun huizen gejaagd, soms met geweld. Honderden zijn inmiddels naar hun thuisland gerepatrieerd. Maar lang niet iedereen kán terug. Sommigen leven daarom nu in tentjes voor de kantoren van vluchtelingenorganisaties, in de hoofdstad Tunis.
Maar zelfs daar moeten ze op hun hoede zijn, vertelt een man die met zijn jonge zoontje in het kamp woont. “Tunesiërs spugen op ons, gooien met stenen of slaan ons met stokken. Is het een misdaad om een zwarte huidskleur te hebben?”
‘Straks zijn we zo donker als koffie met melk’
President Saied wordt in alles gesteund door een vaste groep aanhangers, die ook zijn complottheorieën over zwarte migranten geloven. “Ze zijn met te veel en het lijkt georganiseerd”, zegt één van hen erover. En ook een ander vindt het beleid van de president logisch: “Anders zijn we binnen vijftien jaar zo donker als koffie met melk.”
Veel Tunesiërs hopen daarnaast dat de economie van hun land weer beter wordt, als de zwarte migranten vertrekken. Politicoloog Kahlaoui denkt dat dat er niet in zit. “Het is heel zorgelijk dat de president het land bestuurt op basis van complottheorieën. Want die gaan onze sociale en economische problemen echt niet oplossen.”
Toch is er ook solidariteit met de migranten. Eind februari, slechts een paar dagen na de speech van president Saied, was er een demonstratie in Tunis tegen zijn uitlatingen. Honderden mensen deden mee.
Ook Tunesische mensenrechtenorganisaties houden zich bezig met de zaak. Ze beschuldigen de president van haatzaaien en het zoeken van een zondebok voor de groeiende economische en politieke crises. Ze vrezen dat het er toe leidt dat veel meer migranten gaan proberen met bootjes de gevaarlijke oversteek naar Europa te maken.
Dat lijken berichten op social media te bevestigen. Daar verschijnen meerdere oproepjes van mensen die een boot aanbieden, of nog lijken te zoeken naar extra passagiers om de overtocht mee te maken. Een aanbieder schrijft dat het omgerekend zo’n 740 euro per persoon kost, maar dat zwangere vrouwen en kinderen gratis mee mogen.
Nieuwsuur heeft het Tunesische ministerie van Binnenlandse en Buitenlandse Zaken om commentaar gevraagd. Daar is geen reactie op gekomen.
De Tunesische autoriteiten moeten ervoor zorgen dat er onmiddellijk een einde komt aan de aanvallen op zwarte Afrikaanse migranten. Die begonnen in februari, en de aanvallen namen toe na de racistische en xenofobe opmerkingen van president Kais Saied op 21 februari 2023.
De autoriteiten moeten de daders ter verantwoording roepen, met name wanneer politieagenten bij de aanvallen betrokken waren. Ze moeten alle migranten vrijlaten die willekeurig worden vastgehouden en ze moeten ervoor zorgen dat ze niet onvrijwillig worden teruggestuurd.
Discriminerend en haatdragend
De discriminerende en haatdragende opmerkingen van president Saied tijdens een vergadering van de Nationale Veiligheidsraad op 21 februari zorgden voor een toename van racistisch geweld tegen mensen van kleur. Bendes gingen de straat op waar ze migranten, studenten en asielzoekers aanvielen. Politieagenten arresteerden en deporteerden tientallen mensen.
President Saied zei dat ‘hordes illegale migranten uit Sub-Sahara Afrika’ naar Tunesië waren gekomen, ‘met alle geweld, misdaad en onaanvaardbare praktijken van dien’. Hij zei dat dit een ‘onnatuurlijke’ situatie was en dat het een onderdeel vormde van een crimineel plan dat was ontworpen om ‘de demografische samenstelling te veranderen’ en Tunesië te veranderen in ‘het zoveelste Afrikaanse land dat niet meer tot de Arabische en islamitische naties behoort’.
‘Tolereer racistisch geweld niet’
‘President Saied moet zijn opmerkingen intrekken en onderzoek instellen om duidelijk aan te geven dat anti-zwart racistisch geweld niet wordt getolereerd’, zegt Heba Morayef van Amnesty International. ‘De president moet ophouden met het zoeken naar zondebokken voor de economische en politieke ellende van Tunesië. De gemeenschap van zwarte Afrikaanse migranten in Tunesië wordt nu gegrepen door angst voor mishandeling of willekeurige arrestatie en gedwongen terugkeer.’
‘Tot nu toe hebben de Tunesische autoriteiten geprobeerd deze gewelddadige aanvallen te bagatelliseren en zelfs geheel te ontkennen. Autoriteiten moeten prioriteit geven aan het onderzoek naar politiegeweld tegen zwarte migranten. Ook moeten ze onmiddellijk een einde maken aan de gedwongen terugkeer van migranten en ze moeten racistisch gemotiveerde aanvallen door bendes of agenten voorkomen.’
Geweld ontkend
Al twee weken lang ontkennen de autoriteiten racistisch geweld tegen zwarte Afrikanen. Na de internationale verontwaardiging die de opmerkingen van de president opriepen, kondigden de autoriteiten op 5 maart ‘nieuwe maatregelen’ aan om het legale verblijf van migranten te vergemakkelijken en om de terugkeer van degenen die ‘het land vrijwillig willen verlaten’ te faciliteren. Desondanks duren de aanslagen en het geweld voort.
Amnesty International sprak met twintig mensen in Tunis, vijf asielzoekers en vijftien mensen zonder papieren uit Kameroen, Sierra Leone, Ghana, Nigeria, Guinee en Ivoorkust. Allen werden aangevallen door bendes en in ten minste drie gevallen was daarbij de politie aanwezig. Die greep niet in om de aanvallen te stoppen of de daders te arresteren.
Advocaten zonder Grenzen, een organisatie die rechtsbijstand verleent aan asielzoekers en migranten, bevestigt dat sinds begin februari in verschillende steden in Tunesië zeker 840 zwarte Afrikaanse migranten, studenten en asielzoekers zijn opgepakt. Veel van de geïnterviewden zeiden dat geweld en vijandigheid tegen zwarte mensen voortdurend plaatsvindt in Tunesië. Ze vertelden dat de aanvallen toenamen na de toespraak van de president.
Racistische aanvallen door bendes na opruiing door president
Getuigen beschreven hoe Tunesische mannen, soms gewapend met knuppels en messen, na de toespraak van de president de straat opgingen om hen aan te vallen of hun huizen binnen te vallen.
Op 24 februari werd de 22-jarige Manuela D, een asielzoeker uit Kameroen, in de borst gestoken, waarbij ze zware verwondingen opliep. Ze werd aangevallen door een groep van zes mannen die racistische beledigingen naar haar schreeuwden. Ze vertelde dat ze in de wijk Ariana in de hoofdstad Tunis was toen ze een klap in haar nek voelde. Ze viel op de grond en kreeg in het Frans toegeschreeuwd ‘ga terug naar huis, jij bende van zwarten, we willen je hier niet’. Toe ze in het ziekenhuis wakker werd, zag ze dat ze bloedde en dat haar kleren waren gescheurd. Ze had een open wond in haar rechterborst en andere verwondingen aan haar buik en lippen.
De 21-jarige Aziz uit Sierra Leone vertelde dat hij in juni 2021 naar Tunesië kwam om als bouwvakker aan de slag te gaan. Een paar dagen na de toespraak van de president kwamen tien Tunesiërs naar zijn huis in Ariana. Ze braken zijn deur open, namen zijn spullen mee en dwongen hem en zijn gezin het huis uit te gaan. Hij zei dat de mensen die hem en zijn vrouw aanvielen, zeiden dat ‘alle zwarte mensen moeten vertrekken, ze willen ons niet zien, ze willen ons hier niet… ze namen ons geld, zelfs ons eten, ze zeiden ga terug naar Afrika’.
In acht gevallen zeiden arbeidsmigranten en asielzoekers dat ze door bendes uit hun huizen waren verdreven en dat hun bezittingen waren gestolen of vernield. Tien mensen vertelden dat hun huisbazen hen uit huis zetten nadat de autoriteiten hadden gedreigd om iedereen te straffen die ‘illegale migranten’ onderdak bood of in dienst had.
Sommigen van de geïnterviewden verbleven onder onhygiënische omstandigheden in een geïmproviseerd kamp van de Internationale Organisatie voor Migratie in Tunis, zonder toegang tot voedsel, behalve eten dat was uitgedeeld door vrijwilligers. Ook was er geen toilet en hadden ze geen warme kleren, omdat ze al hun bezittingen hadden verloren.
Mishandeling door de politie
Drie getuigen zeggen dat ze zijn mishandeld of gearresteerd door de politie. Milena, een student uit Burkina Faso, meldde dat ze fysiek en verbaal werd aangevallen door de politie. Ze vertelde dat drie Tunesische mannen haar beledigden en haar zeiden dat ze het land moest verlaten toen ze een supermarkt uitkwam. Een passerende politieauto stopte, maar in plaats van de mannen aan te spreken, vroeg de agent haar om haar verblijfsvergunning te tonen. Ze antwoordde dat ze een student was en liet haar schooldocumenten zien. Ze werd onmiddellijk geboeid, gedwongen om de politieauto in te gaan en naar het politiebureau van Ariana gebracht. Ze zei: ‘Toen ik op het politiebureau aankwam, schreeuwde een politieagent tegen me “jullie zwarten creëren problemen” en schopte een andere me met zijn knie in mijn maag.’ Na 4 uur detentie lieten ze haar vrij, nadat een Tunesische vrouw bevestigde dat zij een student is.
Arrestatie en gedwongen terugkeer
De 30-jarige Djomo, een bouwvakker uit Ivoorkust, vertelde dat hij op 5 maart rond 20.00 uur wakker werd in een huis in Sfax door een harde knal op de deur, waarna ongeveer tien mensen inbraken. ‘Ze waren gewapend met knuppels, sommigen dwongen twee van mijn huisgenoten naar buiten te gaan en sloegen ze totdat ze op de grond vielen. Anderen begonnen alles in huis te vernielen, ze namen het geld en de telefoons van sommigen van ons af. De politie kwam 30 minuten later, maar ze arresteerden de aanvallers niet. In plaats daarvan kregen wij handboeien om en brachten ze ons naar hun hoofdkwartier.’
Hij zei dat hij die nacht samen met 25 anderen was gearresteerd, onder wie een 8 maanden zwangere vrouw. De volgende dag werden ze voor de rechter gedaagd, maar ze werden ‘s middags zonder proces weer vrijgelaten. Djomo zei dat de huisbaas hen had verteld dat ze niet naar huis terug konden. Op het moment dat Amnesty met hem sprak, leefde hij op straat.
Amnesty International bekeek recente video’s en foto’s die genomen waren in Ouardia, een detentiecentrum in Tunis. Daarop is te zien hoe veiligheidsagenten migranten slaan. In één video sleepten agenten met geweld een zwarte man een trap af.
De afgelopen dagen zijn honderden zwarte Afrikanen geïntimideerd om terug te keren naar hun eigen land. Ten minste 300 Malinezen en Ivorianen werden op 4 maart naar hun land teruggestuurd als onderdeel van wat wordt beschreven als een ‘vrijwillige evacuatie’. Op 1 maart werd een groep Guinese migranten gerepatrieerd.
Achtergrond
In 2018 was Tunesië het eerste land in het Midden-Oosten en Noord-Afrika dat een wet uitvaardigde die rassendiscriminatie bestraft en slachtoffers van racisme in staat stelt verhaal te halen voor verbaal of fysiek racistisch geweld. De afgelopen maanden werden social media overspoeld met racistische, anti-zwarte berichten. De Tunesische Nationalistische Partij is van mening dat de aanwezigheid van zwarte Afrikanen in Tunesië deel uitmaakt van een ‘complot om de samenstelling van de samenleving te veranderen’.
Tunisian authorities should ensure an immediate end to the wave of attacks against Black African migrants across Tunisia which started in early February and accelerated following racist and xenophobic comments made by President Kais Saied on 21 February, Amnesty International said today.
The authorities must investigate and hold perpetrators to account, including, in particular, where police officers were involved in the assault. They should release all arbitrarily detained migrants and ensure that they are not involuntarily returned.
President Saied’s discriminatory and hateful remarks during a National Security Council meeting on 21 February triggered an upsurge in anti-Black racist violence, with mobs taking to the streets and attacking Black migrants, students and asylum seekers, and police officers detaining and deporting scores.
President Saied said that “hordes of irregular migrants from Sub-Saharan Africa” had come to Tunisia, “with all the violence, crime, and unacceptable practices that entails”. He said this was an “unnatural” situation and part of a criminal plan designed to “change the demographic make-up” and turn Tunisia into “just another African country that doesn’t belong to the Arab and Islamic nations any more”.
“President Saied must retract his comments and order investigations to clearly signal that anti-Black racist violence will not be tolerated. The president must stop finding scapegoats for Tunisia’s economic and political woes. The community of Black African migrants in Tunisia is now gripped by fear of assault or being arbitrarily arrested and summarily deported,” said Heba Morayef, Amnesty International’s Director for the Middle East and North Africa.
“So far, the Tunisian authorities have sought to downplay these violent attacks and even deny them altogether. Authorities should prioritize the investigation of incidents of police violence against Black migrants, put an immediate end to forcible returns currently underway and prevent any further racially motivated attacks by gangs or state agents.”
For two weeks, the authorities denied racist violence against Black Africans had occurred. After the international outcry provoked by the President’s comments, the authorities announced, “new measures” on 5 March to facilitate the legal residency of migrants, as well as a process of repatriation for those “wishing to voluntarily leave the country,” but the attacks and violence have continued.
Amnesty International interviewed 20 people in Tunis, among them five asylum seekers and 15 undocumented migrants from Cameroon, Sierra Leone, Ghana, Nigeria, Guinea and Ivory Coast. They were all attacked by mobs, and in at least three cases, the police were present but failed to intervene to stop the attacks or arrest the perpetrators.
Since the beginning of February, Avocats sans Frontières (ASF), an organization providing legal aid to asylum seekers and migrants, has confirmed at least 840 Black African migrants, students and asylum seekers rounded up in several cities in Tunisia.
Many of those interviewed said that violence and hostility against Black people were a regular feature of their life in Tunisia. However, 20 witnesses said the attacks escalated after the President’s speech.
Racist attacks by mobs after the president’s incitement
Witnesses described to Amnesty International how, after the president’s speech, Tunisian men, sometimes armed with batons and knives, had taken to the streets of the capital and attacked them or raided their houses.
On 24 February, Manuela D, 22, a Cameroonian asylum seeker, was stabbed in the chest, causing horrific injuries. She was attacked by a group of six men who shouted racist insults at her.
She told Amnesty International that she was in Ariana neighbourhood in Tunis, outside a café, when she felt a violent blow on the neck. She fell on the ground and heard voices shouting, in French “go back home, you gang of Blacks, we don’t want you here.”
When she woke up, she was in the hospital, covered in blood, her clothes torn. She had a long open wound on her right breast, and other injuries to her abdomen and her lips. She shared with Amnesty International a photo taken that night, showing the injury sustained to her breast.
Aziz, 21, from Sierra Leone, told Amnesty International that he came to Tunisia in June 2021 to work as a construction worker. He said that a few days after the president’s speech, 10 Tunisians came to his house in Ariana, broke the door, stole his things and forced him and his family out. He said the people who attacked and shoved him and his wife said: “all Black people must leave, they don’t want to see us, they don’t want us here… they took our money, even our food, they said we don’t want any Black people, go back to Africa.”
In eight cases, migrant workers and asylum seekers said that they had been forced out of their homes by mobs, and that their belongings had been either stolen or destroyed. Ten told Amnesty International that they had been expelled by their landlords after authorities threatened to punish anyone hosting or employing “illegal migrants”.
Some of those interviewed were staying in unhygienic conditions in a makeshift camp in front of the International Organisation for Migration, in Tunis, with no access to food except some distributed by volunteer citizens’ groups, or a toilet, or warm clothes, having lost all their belongings.
Assault by the police
Three witnesses said they were assaulted or arrested by the police.
Milena, a student from Burkina Faso, reported that she was subjected to physical and verbal attack by the police.
She told Amnesty International that she was coming out of the supermarket on the morning of 3 March when three Tunisian men standing nearby began to insult her, telling her to leave the country.
A passing police car then stopped, but instead of addressing the men, asked her to produce her residency permit. She replied that she was a student and produced her school documents.
However, she was immediately handcuffed, forced into the police car and taken to Ariana police station. She said: “When I got to the police station one policeman shouted at me saying “you Blacks create problems” … and another one kneed me in the stomach.”
After four hours of detention, they released her after a Tunisian woman whom she knew, came to vouch for her.
Arrest and forcible return
Djomo, 30, a construction worker from Cote d’Ivoire, told Amnesty International that on 5 March, at about 8 pm, he was sleeping in a house in Sfax that he shares with five others, when he heard a loud bang on the door and a group of around 10 men broke in.
“They were armed with batons, some forced two of my flatmates out and beat them until they fell on the floor. Others started destroying everything in the house, they took the money and phones of some of us. The National Guard came 30 minutes later, they didn’t arrest the assailants, but instead handcuffed us and took us to their headquarters.”
He said that he had been arrested along with 25 others that night, including an eight-months pregnant woman. The following day, all 25 were taken to court but they were freed in the afternoon without trial. Djomo said that the landlord told them they cannot come back to the house. At the time of the interview, he was living rough on the street.
Amnesty International reviewed recent videos and photos taken from inside Ouardia, a detention centre in Tunis, showing security agents beating migrants. In one video, officers forcefully dragged a Black man down a flight of stairs.
In recent days hundreds of Black Africans have been intimidated into returning to their own countries. At least 300 Malians and Ivorians were returned to their countries on 4 March as part of what has been described as a “voluntary evacuation”. A group of Guinean migrants were repatriated on 1 March.
Background
In 2018, Tunisia was the first country in the MENA region to enact a law that penalizes racial discrimination and allows victims of racism to seek redress for verbal abuse or physical acts of racism. In recent months, a campaign of anti-Black hatred has swept social media and the media. A party called the Tunisian Nationalist party, which espouses “great replacement” ideology, and considers that the presence of Black Africans in Tunisia is part of a “plot to change the composition of society,” is regularly invited in the media and its members are vocal in expressing these views online, with no reaction from the authorities.
END OF AMNESTY INTERNATIONAL STATEMENT
HUMAN RIGHTS WATCH
Black African foreigners in Tunisia have been the subject of sporadic racist assaults by Tunisians for years. But following the president’s speech, they have suffered a surge in attacks, reportedly often accompanied by robbery, along with evictions and job loss. According to ASF, instead of assisting victims, police arrested some undocumented migrants when they tried to report assaults.”
HUMAN RIGHTS WATCH
TUNISIA: RACIST VIOLENCE TARGETS BLACK MIGRANTS,
REFUGEES
Authorities Should Provide Protection; Prosecute Attackers
(Tunis) – President Kais Saied’s recent attempt to mitigate the serious harm that a speech he made on February 21, 2023, caused Black African migrants, asylum seekers, and refugees in Tunisia does not go far enough, Human Rights Watch said today. Measures announced on March 5 fall far short of the steps needed to end a surge in violent assaults, robberies, and vandalism by Tunisian citizens, arbitrary evictions by landlords, and job terminations by employers, that followed Saied’s speech.
Meanwhile, scores of Black African foreigners, asylum seekers, and refugees, many of them suddenly homeless, remain camped out in front of international organizations’ headquarters, saying they feel safer there from assaults and arbitrary arrests than elsewhere in Tunisia. Others are keeping low profiles elsewhere, telling Human Rights Watch that they avoid venturing outside as much as possible.
“After fanning the flames of anti-immigrant violence, President Saied now offers only a spoonful of water to contain them,” said Salsabil Chellali, Tunisia director at Human Rights Watch. “The Tunisian government should immediately stop arbitrarily arresting Black African foreigners, review individual cases to ensure due process for everyone arrested, release those arbitrarily detained, and swiftly investigate and hold to account those responsible for racist attacks and abuses.”
Between February 24 and March 3, Human Rights Watch interviewed 16 nationals of West and Central African countries who live in Tunisia, documenting their accounts of being beaten, robbed, or otherwise abused since the president’s speech. They include seven migrant workers, six of whom are undocumented and one who is a legal resident; five students; and four asylum seekers registered with the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR).
Thirteen of those interviewed said that Tunisians had assaulted, robbed, or discriminated against them or used racist slurs between February 21 and March 1. Since the president’s statements, 11 had been arbitrarily evicted, and 2 fled their homes fearing for their safety. Eight of the nine who had worked before the speech have not been allowed to work since and have lost all sources of income. Nearly all said that the president’s statements and the increase in racist attacks have left them worried for their safety and afraid to walk the streets.
A 2021 estimate put the number of foreigners from non-Maghreb African countries in Tunisia at over 21,000, in a country with a population of 12 million. About 7,200 are students in Tunisian schools, according to the Higher Education Ministry. UNHCR reported that 9,000 refugees and asylum seekers were registered in the country as of January, with the majority from the Ivory Coast, Syria, Cameroon, and Sudan, and smaller numbers of Guineans, Libyans, and other nationalities. Beginning in early February, Tunisian police carried out arrests, seemingly targeting Black African foreigners based on their appearance or the neighborhoods in which they live. At least 850 were reportedly indiscriminately arrested, apparently based on racial profiling, according to the Tunisian chapter of Lawyers Without Borders (ASF).
Those arrested included both undocumented people and others with credentials, including some registered refugees and asylum seekers. On March 9, the African Students and Interns’ Association in Tunisia (AESAT) told Human Rights Watch that at least 44 students had been arrested since February 21, and some are still detained. More than 40 students reported violent attacks.
On February 21, Saied claimed that a “criminal plan” was aiming through “successive waves of irregular migration” to “alter Tunisia’s demographic make-up … to consider it solely African with no affiliation to the Arab or Islamic nations.” Referring to crime and undocumented migrants from Sub-Saharan Africa in the same breath, he ordered the authorities to strictly enforce the law regulating the presence of foreigners in Tunisia.
Black African foreigners in Tunisia have been the subject of sporadic racist assaults by Tunisians for years. But following the president’s speech, they have suffered a surge in attacks, reportedly often accompanied by robbery, along with evictions and job loss. According to ASF, instead of assisting victims, police arrested some undocumented migrants when they tried to report assaults.
On March 5, the presidency issued a statement rejecting “alleged racism” and listing planned measures “to facilitate the procedures for foreign residents and to protect various communities,” including streamlining registration for foreign students, facilitating voluntary repatriations, and a new hotline to report abuses.
However, the statement did not condemn the criminal assaults on Black migrants, or instruct the security forces to protect those at risk or prosecutors to hold accountable anyone suspected of carrying out criminal acts against foreigners. The authorities have announced only one arrest in the wave of assaults, creating an atmosphere of impunity that can embolden potential attackers.
The following are the accounts of three Black African foreign nationals in Tunisia Human Rights Watch interviewed.
A 20-year-old Malian studying international trade, has been in Tunisia since September 2020. On March 1, while on his way home from his first day of an internship in the center of Tunis, a man pulled out a razor blade and tried to slash him, yelling racist slurs and telling him to go back to “his” country. The student tried to defend himself but still ended up with cuts on his neck and chest.
He went to a police station with the dean of his school – who acted as an interpreter – to report the attack. The officers asked him what happened, handed him a transcript in Arabic with no relevant information on it and told him to go to the hospital, he said. Between February 21 and March 1, he had only left his dorm once to buy groceries because he felt he was in danger.
On February 27, a 17-year-old Cameroonian who is a UNHCR-registered asylum seeker, was evicted from his apartment in Ariana, north of the capital, even though he had paid his rent the day before. The same night, a group of men, apparently Tunisians, assaulted him and his roommates in the street with a knife and sticks, threw rocks at them, and robbed him. They were chanting, “Kill the Blacks” in French, which he understood, he said. He said the assailants stole his phone and cash.
He displayed an open wound on his Achilles tendon, bruises on his thigh, and slashes on the right sleeve and the back of his jacket, which he said were made by an assailant’s knife. Police watched the assault and did not intervene, he said. When he spoke to Human Rights Watch, he had been sleeping on a piece of cardboard in front of the Tunis office of the International Organization for Migration (IOM) since his eviction. He said that he fled the war in his country after all the members of his family were killed.
A woman from Ivory Coast who has 5-month-old twins has been in Tunisia since 2017 and holds a valid residency card. Early in February, she opened a beauty salon in the Sidi Amor neighborhood, north of the capital. She said that the proprietor, who had leased her the salon, later reneged on their agreement, claiming the police had said “Blacks cannot own a business.” The next morning, on February 24, she found the proprietor with six other men on the site destroying equipment and furniture with an axe.
On February 25, her landlord evicted her from her apartment in Raoued, telling her to “go back home.” She and her children have since been relying on friends for shelter, remaining indoors as much as possible due to fear. She also described discrimination in grocery stores, where she said merchants have arbitrarily raised the prices of basic commodities, such as rice, when she arrived at the checkout.
Experts and journalists have documented many other attacks and abuses in recent weeks. The attacks have been fueled by the significant rise in anti-Black rhetoric and hate speech on online platforms in recent months, partly driven by the Tunisian National Party (PNT), which has been calling for the deportation of all undocumented Sub-Saharan migrants. Online hate peaked between February 20 and 26, according to a report released on February 28 by the fact-checking platform Falso.
In 2018, Tunisia passed law 50 on the “elimination of all forms of racial discrimination,” pioneering legislation in the Middle East and North Africa region that criminalizes racial discrimination and provides prison sentences from a month to a year for racist comments or acts, and from one year to three for incitement to hatred or the dissemination of ideas based on racial discrimination or racial superiority by any means.
The International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination, to which Tunisia is a state party, obligates countries to “condemn racial discrimination” and undertake measures aimed at “eliminating racial discrimination in all its forms and promoting understanding among all races.” It says that countries need to “prohibit and bring to an end, by all appropriate means … racial discrimination by any persons, group, or organization” and “discourage anything which tends to strengthen racial division.”
EINDE STATEMENT HUMAN RIGHTS WATCH
Reacties uitgeschakeld voor Noten 9 en 10/WALRUS IN ACTIE!
“The undeclared goal of the successive waves of illegal immigration is to consider Tunisia a purely African country that has no affiliation to the Arab and Islamic nations,”
”Daarin noemde hij migranten een paar weken geleden “een enorm gevaar voor het land” en “onderdeel van een crimineel plan om de bevolkingssamenstelling te veranderen”.
Zijn verhaal lijkt daarmee op de omvolkingstheorie, die in sommige extreemrechtse kringen aangehangen wordt.”
Vanaf de lange Tunesische kust vertrok deze maand een recordaantal boten met migranten richting het Italiaanse eiland Lampedusa. Het zijn voornamelijk zwarte migranten die in Tunesië leven, maar het land uitvluchten na een opruiende toespraak van president Kais Saied.
Daarin noemde hij migranten een paar weken geleden “een enorm gevaar voor het land” en “onderdeel van een crimineel plan om de bevolkingssamenstelling te veranderen”. Zijn verhaal lijkt daarmee op de omvolkingstheorie, die in sommige extreemrechtse kringen aangehangen wordt.
“Enorm schokkend”, vindt de Tunesische politicoloog Tarek Kahlaoui het. “Hij zei ook nog dat het door Afrikaanse migranten komt, dat het aantal misdaden in ons land zo gestegen is. Dat is gewoon criminaliteit ophangen aan iemands afkomst.”
‘Tunesiërs spugen op ons’
Sinds de toespraak van president Saied zijn er in heel Tunesië racistische klopjachten. Zwarte migranten mogen niet meer werken en meer dan duizend van hen zijn uit hun huizen gejaagd, soms met geweld. Honderden zijn inmiddels naar hun thuisland gerepatrieerd. Maar lang niet iedereen kán terug. Sommigen leven daarom nu in tentjes voor de kantoren van vluchtelingenorganisaties, in de hoofdstad Tunis.
Maar zelfs daar moeten ze op hun hoede zijn, vertelt een man die met zijn jonge zoontje in het kamp woont. “Tunesiërs spugen op ons, gooien met stenen of slaan ons met stokken. Is het een misdaad om een zwarte huidskleur te hebben?”
‘Straks zijn we zo donker als koffie met melk’
President Saied wordt in alles gesteund door een vaste groep aanhangers, die ook zijn complottheorieën over zwarte migranten geloven. “Ze zijn met te veel en het lijkt georganiseerd”, zegt één van hen erover. En ook een ander vindt het beleid van de president logisch: “Anders zijn we binnen vijftien jaar zo donker als koffie met melk.”
Veel Tunesiërs hopen daarnaast dat de economie van hun land weer beter wordt, als de zwarte migranten vertrekken. Politicoloog Kahlaoui denkt dat dat er niet in zit. “Het is heel zorgelijk dat de president het land bestuurt op basis van complottheorieën. Want die gaan onze sociale en economische problemen echt niet oplossen.”
Toch is er ook solidariteit met de migranten. Eind februari, slechts een paar dagen na de speech van president Saied, was er een demonstratie in Tunis tegen zijn uitlatingen. Honderden mensen deden mee.
Ook Tunesische mensenrechtenorganisaties houden zich bezig met de zaak. Ze beschuldigen de president van haatzaaien en het zoeken van een zondebok voor de groeiende economische en politieke crises. Ze vrezen dat het er toe leidt dat veel meer migranten gaan proberen met bootjes de gevaarlijke oversteek naar Europa te maken.
Dat lijken berichten op social media te bevestigen. Daar verschijnen meerdere oproepjes van mensen die een boot aanbieden, of nog lijken te zoeken naar extra passagiers om de overtocht mee te maken. Een aanbieder schrijft dat het omgerekend zo’n 740 euro per persoon kost, maar dat zwangere vrouwen en kinderen gratis mee mogen.
Nieuwsuur heeft het Tunesische ministerie van Binnenlandse en Buitenlandse Zaken om commentaar gevraagd. Daar is geen reactie op gekomen.
EINDE BERICHT
”Omvolking, omvolkingstheorie of vervangingstheorie is een extreemrechtsecomplottheorie met betrekking tot de vermeende vervanging van de westerse inheemse bevolking door immigranten met een niet-westerse cultuur. Volgens diverse extreemrechtse theorieën wordt in westerse landen de oorspronkelijke bevolking via massa-immigratie geleidelijk geheel of voor het grootste gedeelte vervangen door vreemdelingen, met name moslims. De oorspronkelijke bevolking zou op termijn ‘een minderheid in eigen land’ worden en de westerse cultuur vervangen door die van de immigranten. Een bekende omvolkingstheorie is “De grote vervanging” van Renaud Camus.”
WIKIPEDIA
OMVOLKING
https://nl.wikipedia.org/wiki/Omvolking
[8]
”Kort voor de ontmoeting waarschuwde Saied nog dat het land niet de grenswacht van Europa wil worden. Een oplossing voor de illegale migratie mag niet ten koste gaan van Tunesië, zei de president. Maar afspraken maken met Europa kan grote voordelen hebben voor Tunesië. Door de zwakke economie, armoede en werkloosheid is de onvrede groot onder de bevolking.”
EU-leiders hebben in Tunesië de eerste stappen gezet naar een migratiedeal. De Europese Unie belooft grote financiële investeringen te doen in het land. In ruil daarvoor moet Tunesië zich inzetten voor betere grensbewaking en mensensmokkel aanpakken.
Tunesië krijgt op lange termijn 900 miljoen euro aan financiële steun, maakte voorzitter Von der Leyen van de Europese Commissie bekend in Tunis. Daarbij krijgt het land nu al 150 miljoen euro om de eerste problemen op te lossen. Het geld is onder meer bedoeld voor investeringen in handel en energie om de Tunesische economie, die er slecht voor staat, te verbeteren.
Verder krijgt het land financiële hulp om de migratie via mensensmokkelaars aan te pakken. Tunesië krijgt 100 miljoen euro voor grensbewaking, reddingsoperaties en de terugkeer van migranten.
Digitale brug
Ook zal er geld gaan naar een verbinding waarmee schoon opgewekte elektriciteit van Tunesië via Italië naar Europa kan worden geëxporteerd en naar een “digitale brug”. Dat is een snelle internetkabel tussen de Noord-Afrikaanse landen en Europa.
De EU wil ook investeren in kennisuitwisseling tussen universiteiten. Jonge Tunesiërs moeten de kans krijgen om in Europa te komen werken en studeren.
Von der Leyen bezocht Tunesië samen met de Italiaanse premier Meloni en premier Rutte. De laatste zei na afloop dat de EU-leiders en de Tunesische president Saied “uitstekende gesprekken” met elkaar hebben gehad. Meloni sprak van “een nieuwe bladzijde in de geschiedenis van Tunesië en de EU”. Ook zei ze Tunesië te willen helpen met de aanvraag voor een lening bij het Internationaal Monetair Fonds.
Het terugdringen van migratie was voor de Europese leiders het belangrijkste punt op de agenda. Zij willen dat het land de migratie naar Europa indamt en teruggestuurde migranten opvangt, ook als het geen Tunesiërs zijn.
Tunesië is nu een belangrijk doorvoerland voor mensen die naar Europa willen, mede vanwege de gunstige ligging. De helft van de migranten die dit jaar in Italië aan land kwamen, vertrok op bootjes uit het Noord-Afrikaanse land. Deze week nog kwamen de EU-landen gezamenlijk tot een deal over het opvangen, verdelen en terugsturen van migranten.
Kort voor de ontmoeting waarschuwde Saied nog dat het land niet de grenswacht van Europa wil worden. Een oplossing voor de illegale migratie mag niet ten koste gaan van Tunesië, zei de president. Maar afspraken maken met Europa kan grote voordelen hebben voor Tunesië. Door de zwakke economie, armoede en werkloosheid is de onvrede groot onder de bevolking.
EINDE BERICHT
Reacties uitgeschakeld voor Noten 6 t/m 8/WALRUS IN ACTIE!
Demissionair premier Mark Rutte gaat zondag opnieuw naar Tunesië, samen met de Italiaanse premier Giorgia Meloni en Europees Commissievoorzitter Ursula von der Leyen. In de hoofdstad Tunis ontmoeten zij president Kais Saied om “verder te werken” aan de migratiedeal die de EU met Tunesië wil sluiten, aldus een woordvoerder van de commissie.
Het beoogde migratieakkoord met het Noord-Afrikaanse land, dat in ruil voor 900 miljoen euro steun de clandestiene oversteek van migranten zou moeten tegenhouden, heeft vertraging opgelopen. Het land krijgt nu al 150 miljoen euro om de eerste problemen op te lossen.
Op 11 juni reisden Rutte, Meloni en Von der Leyen voor het eerst samen naar Tunis. Bij terugkeer zei Rutte dat ze met de onderhandelingen “verder zijn gekomen” dan hij eerder inschatte. Ze hoopten overeenstemming te vinden voor de EU-top van eind juni maar dat lukte niet.
Een probleem is dat een groot deel van het EU-geld, in de vorm van leningen, is gekoppeld aan een hervormingsprogramma van 1,9 miljard dollar van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Daar maakt Saied volgens ingewijden bezwaar tegen. Over de besteding van 105 miljoen euro die de EU biedt om Tunesië te helpen bij het beheren van zijn grenzen en het terugsturen van illegale migranten (van de EU naar Tunesië en van daar naar derde landen) wordt volgens betrokkenen ook nog onderhandeld.
Volgens Von der Leyen moet “ons huidige initiatief met Tunesië als blauwdruk dienen voor soortgelijke partnerschappen in de toekomst” met andere landen. De EU zoekt naarstig naar oplossingen om de migrantenstroom in te dammen en de strijd tegen migrantensmokkel op te voeren, en ziet veel in samenwerking met bij migranten populaire vertreklanden als Tunesië.
TUNIS, Feb 21 (Reuters) – Tunisia’s President Kais Saied denounced undocumented sub-Saharan African immigration to his country on Tuesday, saying in comments criticised by rights groups that it was aimed at changing Tunisia’s demographic make-up.
Speaking in a meeting with the National Security Council in comments the presidency later published online, Saied said the influx of irregular migrants to Tunisia must quickly be ended.
“The undeclared goal of the successive waves of illegal immigration is to consider Tunisia a purely African country that has no affiliation to the Arab and Islamic nations,” he said.
Tunisian rights group, which had this week already condemned what they call hate speech directed at African migrants, said Saied’s comments were racist.
“It is a racist approach just like the campaigns in Europe… the presidential campaign aims to create an imaginary enemy for Tunisians to distract them from their basic problems,” said Ramadan Ben Amor, spokesperson for the Tunisian Forum for Economic and Social Rights.
Tunisia is a major transit point for migrants and refugees seeking to cross the Mediterranean to Europe, including growing numbers of both Tunisians and people from other African countries.
Recent social media campaigns in Tunisia have urged authorities to stop African migrants travelling through Tunisia on their way to Europe or settling in the country, as thousands have done.
Tunisian authorities have this month cracked down on migrants, detaining dozens of them.
Saied said in his comments that parties, whom he did not name, had over the past decade settled African migrants in Tunisia in return for money.
Black Tunisians have a long history in the country, making up 10% to 15% of the population, and rights groups have said the country has not done enough to address racism.
The president is engaged in an escalating confrontation with critics who accuse him of a coup for shutting down parliament and seizing most powers in 2021, and police have this month detained many leading opposition figures.
Saied has said his actions were legal and necessary to save Tunisia from chaos.
Reporting by Tarek Amara; Writing by Angus McDowall; Editing by Josie Kao
Kais Saied claims migrants are part of campaign to make country ‘purely African’ in move critics say is to distract from economic crisis
Tunisia’s president, Kais Saied, has told a meeting of security officials that migrants are part of a wider campaign to change the demographic makeup of the country and make it “purely African”.
The president’s comments come alongside an extensive crackdown on critics and opposition figures in a campaign that human rights groups, including Amnesty International, have labelled a witch-hunt.
Addressing Tunisia’s national security council on Tuesday, Saied called for urgent action to halt the flow of sub-Saharan migrants into the country. “The undeclared goal of the successive waves of illegal immigration is to consider Tunisia a purely African country that has no affiliation to the Arab and Islamic nations,” he said, going on to accuse unnamed parties of complicity in a “criminal arrangement made since the beginning of this century to alter the demographic structure of Tunisia”.
Saied’s speech has sparked alarm in a country that prides itself on being welcoming to foreigners.
A public meeting on Wednesday night in Tunis, called in response to the president’s comments, heard testimonies from migrant families being evicted from their homes, children in nurseries being seized by officials and raids on entire neighbourhoods. Many migrants have also reported not venturing outdoors for days for fear of arrest or detention.
Outside the meeting, where participants had spilled out into the corridor, Saadia Mosbah, president of the anti-racism association Mnemty, said: “We are Tunisians and the security of Tunisia and its sustainability is our business, too”
Aesat, Tunisia’s largest union for sub-Saharan students, also issued a statement, calling on members to leave their houses only when necessary and to carry documentation.
The little-known Nationalist party has been campaigning in recent weeks for the authorities to identify and expel undocumented migrants from the country. The message was gaining momentum before being adopted by the president.
Saied’s rhetoric around demographic change has little historical grounding in Tunisia, though it has won him praise from the French far-right politician Éric Zemmour.
“It is a racist approach, just like the campaigns in Europe,” Romdhane Ben Amor, spokesperson for the Tunisian Forum for Economic and Social Rights (FTDES), was reported as saying by Reuters. “The presidential campaign aims to create an imaginary enemy for Tunisians to distract them from their basic problems,” he said.
Tunisia’s vulnerable migrant community is the target for Saied, who has labelled his opponents traitors and terrorists, and on several occasions has accused critics of conspiring to assassinate him.
As well as more than a dozen opponents detained over the past two weeks, police are also reported to have arrested two othercritics of the president: the leader of the Republican party and prominent opposition figure Issam Chebbi and Chaima Issa, an activist who took part in the 2011 revolution. Police are searching for a further opponent, Jaouhar Ben M’barek.
Many observers see the president’s campaign as an attempt to distract people from the problems of daily life and the state of the Tunisian economy and to deflect anger from his own role since he suspended the country’s fractious parliament in July 2021.
Many staple foodstuffs, such as coffee, sugar and rice – all subsidised by the government – have largely vanished from supermarkets as the government struggles to pay subsidies. Meanwhile, Saied’s relations with Tunisia’s powerful general trade union, the UGTT – not helped by his deportation of the head of the European Trade Union Confederation, Esther Lynch, who was speaking at one of its rallies – have become strained as the president and his cabinet, who are negotiating a fresh IMF bailout, consider ending energy and food subsidies, which is likely to hit the poorest workers hard.
Despite the government’s increasingly draconian rule, Tunisia’s opposition remains splintered. On 14 January, anniversary of the ousting of President Zine El Abidine Ben Ali during the2011 revolution, there were also protests against Saied’s rule in the centre of the capital, Tunis, and its outskirts.
END OF THE ARTICLE
HUMAN RIGHTS WATCH
TROUBLE IN TUNISIA
In today’s Daily Brief: The Old “Find a Scapegoat” Trick in Tunisia Institutionalized Children under Russian Invasion “Navalny” Wins Oscar Take Note: Other Key Stories Quote of the Day: North Korea
It sounded like the fear-fostering fantasies of far-right fanatics in Europe.
It spoke of a “criminal plan” afoot to alter the country’s “demographic make-up” through “successive waves of irregular migration.”
But this time, the words came from Tunisian President Kais Saied – and they have sparked havoc in the country.
Following Saied’s racist, conspiracy-minded language in a speechon February 21, Tunisia has suffered a wave of attacks against Black Africans. There’s been a surge in violent assaults, robberies, and vandalism by Tunisian citizens against them.
Police are arresting Black Africans for no reason. Landlords are kicking them out, and employers are firing them.
Scores of Black African foreigners, asylum seekers, and refugees – many suddenly homeless – are now camping in front of international organizations’ offices in the hope it might be safer. Others avoid venturing outside as much as possible.
That Saied’s language was politically irresponsible is obvious. And as with other cases, notably in Europe and the US, when politicians spout this kind of racist “great replacement” conspiracy nonsense about foreigners supposedly taking over, the claims are not connected to reality.
Amnesty International said President Saied was, “finding scapegoats for Tunisia’s economic and political woes.” It’s also possible he’s trying to distract public attention from his power grab, which we’ve previously discussed in this newsletter.
In any case, nothing the presidency has done since the inflammatory speech will reverse the country’s dangerous course. Authorities have not condemned the criminal assaults nor instructed security forces to protect those at risk.
Most critically, they are not pushing prosecutors to hold perpetrators accountable. Throughout the wave of assaults, the authorities have announced only one arrest.
All this will only embolden potential attackers.
Reacties uitgeschakeld voor Noten 1 t/m 5/WALRUS IN ACTIE!
Neen heren, u bent niet medeplichtig [1] aan het in Frankrijk gangbare
harde politieoptreden [2]-waarvan u, naar ik aanneem, op de hoogte bent-,
WEL getuigt u met uw steunverklaring ”Steun en eerbetuiging aan alle
Franse collega’s [3] niet alleen van weinig tot geen respect voor het Recht
op Leven [4], impliciet verdedigt u het ook door Amnesty International
veroordeelde keiharde politieoptreden [5] door een dergelijke [excusez let
mots] idiote Steunverklaring [6], waarmee u zich kritiekloos schaart
achter de Franse politie.
Zegt u van niet?
Waarom schrijft u dan:
”Aan alle collega’s en vakbonden en verenigingen van politie en gendarmerie in Frankrijk: namens de Nederlandse Politiebond (NPB) schrijven wij u deze brief om onze diepe bewondering en steun uit te spreken voor alle leden van de politie, gendarmerie en andere veiligheidsdiensten in Frankrijk. [7]Realiseert u zich eigenlijk wel, dat als uschrijft ”alle”, dat u hiermee ook steunuitspreekt aan al die agenten, die keihardoptreden tegen demonstranten? [8]Dat u daarmee-onrechtstreeks” ook steunuitspreekt voor Florian M, de agent, dieop 27 juni 2023 de 17 jarige Nahel Merzouk heeft doodgeschoten en nuvastzit en wordt vervolgd wegens doodslag? [9]Vandaar ook, dat ik schrijf, dat uw ”Steunbetuiging” getuigt van geen enkelrespect voor het recht op Leven.Want waar blijft uw medeleven met ditzoveelste slachtoffer van Frans politiegeweld? [10]Waar blijft uw medeleven met de Familievan het slachtoffer?Ik heb tenminste op uw site geenBrief van medeleven aan de Moeder ofOma van de doodgeschoten Nahel aangetroffen.Zo ja, dan moet u mij deze Brief maar eens snel opsturen……….. OPSTANDVan zinloze rellen ben ik geen fan.Dat deel van uw Verklaring snap iknog wel.Maar daarvan is hier geen sprake!Hier is sprake van een Opstand.Want u denkt toch niet, dat er out of the blue zomaar duizenden mensen de straatopgaan in confrontatie, als alles redelijkpais en vree is!Jarenlang al is er sprake van structureelpolitiegeweld, niet alleen tegen demonstranten in general, maar vooral ook tegen mensen met een migratieachtergrond.Zie rapporten van Amnesty International! [11]En deze Nahel is echt niet de eerste politiedode met een migratieachtergrond.Lees maar! [12]Eerder is het bovendien in de banlieues alraak geweest met de politie, juistvanwege die politiedoden! [13]Dus wie is hier nu gewelddadig?De politie, die al decennialang vrijwelstraffeloos zich schuldig maakt aandodelijk geweld of mishandeling,of de demonstranten, die het een keer zat zijn! [14]En dan natuurlijk NIET te vergeten het feit, dat het Franse politieoptreden vaak[ik zeg niet alle agenten, maar wel structureel] racistisch is, waardoor vooralmensen met een ”Noord-Afrikaans” of”zwart” uiterlijk Kop van Jut zijn. [15]En juist die wonen vaak in die banlieues,zoals u ook wel weet.Daarom ook spreek ik over eenOpstand, niet over relletjesEn over ”Opstand” mag u denken zoalsu wil, maar er zijn wel wat zaken aanvoorafgegaanMensen worden doorgaans niet zomaar”gewelddadig” zoals u dat noemt. EPILOOG Zijn er ook niet gewoon ”relschoppers”onder die duizenden demonstranten? [16]Natuurlijk, maar daarom gaat het hier niet, die vind je bij ieder protest wel. Waar het hier om gaat is dat u, heren Struijs en Simmer, juist op een momentvan dodelijk politiegeweld, waarbij de agent-dat erkent ook president Macron- totaal fout zit en er terechte woede om is[want dit is echt niet de eerste keer!], steun uitspreekt aan ALLE ”
collega’s en vakbonden en verenigingen van politie en gendarmerie in Frankrijk” [17]
DAT HOUDT DUS AUTOMATISCH IN
AL DIE AGENTEN, DIE ER BIJ DEMONSTRATIES OP LOS SLAAN!’DE AGENT, DIE EEN ONGEWAPENDE17 JARIGE DOODSCHOOT EN NU INVOORARREST ZIT! Geen woord van sympathie met of medeleven met de Familie van het slachtoffer.Daarmee hebt u getoond geen enkel respect te tonen voor het recht van Leven. En met alle respect:U bent geen Knip voor de Neus waard!Ga u schamen! Ik heb gezegd Vriendelijke groetenAstrid Essed
Amsterdam NOTENVoor uw gemak zijn de Noten inlinks ondergebracht NOTEN 1 EN 2
Aan alle collega’s en vakbonden en verenigingen van politie en gendarmerie in Frankrijk: namens de Nederlandse Politiebond (NPB) schrijven wij u deze brief om onze diepe bewondering en steun uit te spreken voor alle leden van de politie, gendarmerie en andere veiligheidsdiensten in Frankrijk. In deze moeilijke en penibele tijden, waarin uw collega’s het doelwit zijn van gewelddadige demonstranten, willen we onze solidariteit, ons respect en onze wensen voor moed uitdrukken.
Met grote bezorgdheid hebben wij kennisgenomen van de uitdagingen waarmee u momenteel wordt geconfronteerd. We begrijpen dat uw dagelijkse taken steeds gevaarlijker en veeleisender zijn geworden, met steeds gewelddadigere botsingen en onvoorspelbare situaties. Juist in tijden van grote druk is het essentieel om eenheid en steun te tonen aan degenen die zich inzetten voor de handhaving van de openbare orde en veiligheid.
We willen u verzekeren dat we de noodzaak van hervormingen binnen de politie- en veiligheidsdiensten volledig steunen. Het is cruciaal om voortdurend te evolueren en ons aan te passen aan de veranderende uitdagingen en bedreigingen waarmee wij en de samenleving worden geconfronteerd. Wij geloven in het belang van lokale politie (community policing), moderne training, technologische vooruitgang en adequate middelen om u in staat te stellen uw missies effectief en efficiënt te volbrengen. In dit kader wijzen wij erop dat onze organisatie altijd openstaat voor samenwerking en kennisuitwisseling.
Beste collega van politie of rijkswacht, onze gedachten zijn bij jou en al je collega’s in deze moeilijke tijd. We wensen je sterkte, eer en moed. We erkennen uw vastberadenheid en uw professionaliteit, evenals het belang van het werk dat u doet om de samenleving veilig te houden. Uw inzet en toewijding zijn bewonderenswaardig en verdienen onze oprechte dank.
Accepteer alstublieft onze steun en vriendelijke groeten,
Met eer
Jan Struijs en Koen Simmers
Reacties uitgeschakeld voor NEDERLANDSE POLITIEBOND STEUNT FRANSE POLITIE/LAPT RECHT OP LEVEN AAN ZIJN LAARS!
Tineke Ceelen, directeur
ANP
Nieuwsuur
Institutionalized Children under Russian Invasion 