Onze zestigers en onze alleroudsten kunnen barsten, voor de helft van hen geen verpleegHUISplek, maar voor immigranten rent de regering wel. Het maakt me zo boos! pic.twitter.com/Lynteb8faT
Onze zestigers en onze alleroudsten kunnen barsten, voor de helft van hen geen verpleegHUISplek, maar voor immigranten rent de regering wel. Het maakt me zo boos!
139 vrouwen met borstkanker halen de kerst met hun kinderen niet, want Kuipers vind hun medicijn te duur Maar wel miljarden extra naar immigranten! Nieuw duur medicijn tegen borstkanker wordt niet vergoed: ‘We moeten keuzes maken’
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
Foto van Oda Hulsen valt soms weg
BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING:
NEDERZETTINGEN, BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING
Reacties uitgeschakeld voor Mail Astrid Essed aan minister Hoekstra van Buitenlandse Zaken dd 23 maart 2023/Nederlandse regering, kom in actie en treed op tegen de Israelische misdaden!
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
Foto van Oda Hulsen valt soms weg
BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING:
NEDERZETTINGEN, BITTEREBIJPRODUCTEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTING
De onderstaande lijst is gebaseerd op een studie van Steven Zunes, professor politieke wetenschappen aan de San Francisco University. Sinds 1968 heeft Israël 32 resoluties geschonden die het officiële overheidsbeleid en/of specifieke acties van Israël veroordeelden. In zijn studie vermeed Zunes VN-Resoluties op te nemen die zo vaag of onduidelijk waren dat ze voor verschillende interpretaties vatbaar waren.
Daarom zijn de bekende VN-Resolutie 242 en 338 niet opgenomen in zijn lijst. VN-Resoluties die alleen maar veroordelingen uitspraken werden evenmin meegeteld. Alleen die VN-Resoluties die opriepen voor specifieke veranderingen (100 procent vergeefs) werden meegerekend. Meestal gaat het dan over de annexatie van Oost-Jeruzalem en over de koloniale nederzettingen in de bezette gebieden.
Israël heeft ook altijd systematisch alle VN-Resoluties geschonden die opriepen om te stoppen met wrede maatregelen tegen de Palestijnse bevolking en om te stoppen met de uitwijzing van Palestijnen. Volgens journalist Chris Hedges heeft Israël alleen al over Gaza bijna honderd VN-Resoluties overtreden.
Dit is een gedeeltelijke selectie van VN-Resoluties van de Veiligheidsraad over het beleid van Israël:
Resolutie 106 (29 maart 1955) “… ‘veroordeelt’ Israël voor een inval in Gaza”
Resolutie 111 (19 januari 1956) “… ‘veroordeelt’ Israël voor een inval in Syrië die 56 mensen doodde”
Resolutie 127 (22 januari 22 1958) “… ‘beveelt Israël aan’ zijn ‘no-man’s zone’ in Jeruzalem op te heffen”
Resolutie 162 (11 april 1961) “… ‘dringt er bij Israël op aan’ zich te schikken naar de VN-beslissingen”
Resolutie 171 (9 april 9 1962)”… ‘stelt flagrante schendingen vast door Israël bij zijn aanval op Syrië”
Resolutie 228 (25 November 1966) “… ‘berispt’ Israël voor de aanval op Samu op de Westelijke Jordaanoever (toen nog Jordaans niet bezet grondgebied)”
Resolutie 237 (14 juni 1967) “… ‘dringt er bij Israël op aan’ nieuwe Palestijnse vluchtelingen sinds 1967 te laten terugkeren en roept Israël op de veiligheid en het welzijn te vrijwaren van de bewoners van de gebeiden waar werd gevochten”
Resolutie 248 (24 maart 1968)”… ‘veroordeelt’ Israël voor de massieve aanval op Karameh in Jordanië”
Resolutie 256 (16 augustus 1968)”… ‘veroordeelt’ de invallen van Israël in Jordanië als ‘flagrante schendingen’”
Resolutie 258 (18 september 1968)”… ‘drukt zijn bezorgdheid uit’ over de welvaart van de inwoners van de door Israël bezette gebieden, vraagt het zenden van een speciaal vertegenwoordiger om de implementatie van VN-Resolutie 237 te controleren en vraagt dat Israël hier aan meewerkt”
Resolutie 259 (27 september 1968) “… ‘betreurt’ de weigering van Israël om de VN-missie te aanvaarden om de bezetting te onderzoeken”
Resolutie 265 (1 april 1969) “… ‘veroordeelt’ Israël voor de luchtaanvallen op Salt“
Resolutie 270 (26 augustus 1969) “… ‘veroordeelt’ Israël voor luchtaanvallen op dorpen in Zuid-Libanon”
Resolutie 279 (12 mei 1970)”… ‘eist’ de onmiddellijke terugtrekking van alle Israëlische gewapende strijdkrachten uit het Libanees grondgebied”
Resolutie 280 (19 mei 1970) “… ‘veroordeelt’ de aanvallen van Israël tegen Libanon”
Resolutie 285 (5 september 1970) “… ‘eist’ de onmiddellijke terugtrekking van Israël uit Libanon”
Resolutie 298 (25 september 1971)”… ‘betreurt’ de verandering van de status van Jeruzalem door Israël”
Resolutie 316 (26 juni 1972)”… ‘veroordeelt’ de herhaalde aanvallen van Israël tegen Libanon”
Resolutie 317 (21 juli 1972) ” … ‘betreurt’ de weigering van Israêl om Arabieren vrij te laten die in Libanon werden ontvoerd”
Resolutie 332 (21 april 1973) ” … ‘veroordeelt’ de herhaalde aanvallen van Israël tegen Libanon”
Resolutie 337 (5 augustus 1973) ” … ‘veroordeelt’ Israel voor het schenden van de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Libanon en voor de gedwongen afleiding en inbeslagname van een Libanees passagiersvliegtuig uit het Libanese luchtruim”
Resolutie 347 (24 april 1974)” … ‘veroordeelt’ de aanvallen van Israël op Libanon”
Resolutie 444 (19 january 1979) ” … ‘betreurt’ het gebrek van samenwerking door Israël met de VN-vredestroepen”
Resolutie 446 (22 maart 1979) “ … ‘bepaalt’ dat de Israëlische koloniale nederzettingen een ernstige belemmering voor de vrede zijn en roept Israël op om de Vierde Conventie van Genève te respecteren;
Resolutie 450 (14 juni 1979) ” … ‘roept’ Israël op om te stoppen met de aanvallen tegen Libanon”
Resolutie 452 (20 juli 1979) … ‘roept’ Israël op om te stoppen met de bouw van koloniale nederzettingen in de bezette gebieden”
Resolutie 465 (1 maart 1980) ” … ‘betreurt’ de koloniale nederzettingen en verzoekt alle VN-lidstaten geen assistentie te geven aan het programma van Israël voor deze nederzettingen”
Resolutie 467 (24 april 1980) ” … ‘betreurt zeer sterk’ de militaire interventie van Israël in Libanon”
Resolutie 468 (8 mei 1980) ” … ‘roept’ Israël op de illegale uitwijzing van twee Palestijnse burgemeesters en een rechter in te trekken en hun terugkeer te faciliteren”
Resolutie 469 (20 mei 1980) ” … ‘betreurt ten sterkste’ de weigering van Israël om de bevelen van de VN-Veiligheidsraad niet op te volgen om geen Palestijnen te deporteren”
Resolutie 471 (5 juni 1980) ” … ‘drukt zijn grote bezorgdheid uit’ over de weigering van Israël om de Vierde Conventie van Genève te respecteren”
Resolutie 478 (20 augustus 1980): ‘berispt (Israël) in de strengste bewoordingen voor zijn claim op Jerusalem in zijn Basic Law”
Resolutie 487 (19 juni 1981) ” … ‘veroordeelt (Israël) ten strengste’ voor zijn aanval op een kernenergiecentrale in Irak”
Resolutie 497 (17 december 1981) “… verklaart de annexatie van de Syrische Golan-hoogvlakte ‘nul en onbestaand’ en eist dat Israël zijn beslissing (tot annexatie) onmiddellijk intrekt”
Resolutie 501 (25 februari 1982) ” … ‘roept Israël op’ om te stoppen met aanvallen tegen Libanon en om zijn troepen terug te trekken”
Resolutie 515 (29 juli 1982) ” … ‘eist’ dat Israël de bezetting van (de Libanese hoofdstad) Beoroet opheft en toelaat dat voedselvoorraden de stad bereiken”
Resolutie 516 (1 augustus 1982) “… eist de onmiddellijke stopzetting van alle militaire activiteiten in Libanon en neemt nota van de schendingen van het staakt-het-vuren in Beiroet”
Resolutie 517 (4 augustus 1982) ” … ‘berispt’ Israël omdat het weigert VN-Resoluties te gehoorzamen en eist dat Israël zijn troepen terugtrekt uit Libanon”
Resolutie 520 (17 september 1982) ” … ‘veroordeelt’ de aanval van Israël op West-Beiroet”
Resolutie 573 (4 oktober 1985) ” … ‘veroordeelt ten strengste’ Israël voor het bombarderen van het hoofdkwartier van de PLO in (de Tunesische hoofdstad) Tunis”
Resolutie 592 (8 december 1986) ” … ‘keurt het doden van Palestijnse studenten aan de universiteit van Birzeitdoor Israëlische troepen af”
Resolutie 605 (22 december 1987) ” … ‘keurt ten strengste het beleid en de praktijk van Israël af om de mensenrechten van de Palestijnen te schenden”
Resolutie 607 (5 januari 1988) ” … roept Israël op om geen Palestijnen te deporteren en dringt er ten strengt op aan dat Israël de Vierde Conventie van Genève respecteert”
Resolutie 608 (14 januari 1988) ” … ‘betreurt ten zeerste dat Israël de VN heeft genegeerd en Palestijnse burgers heeft gedeporteerd”
Resolutie 611 (25 april 1988) “… veroordeelt de moord door Israël van Khalil al-Wazir als een ‘flagrant verkrachting van het VN-Charter”
Resolutie 636 (16 juli 989) ” … ‘betreurt’ ten zeerste de deportatie door Israël van Palestijnse burgers”
Resolutie 641 (30 augustus 1989): ” … keurt de voortdurende deportatie van Palestijnen door Israël af”
Resolutie 673 (24 oktober 1990): ” … ‘betreurt de weigering van Israël om samen te werken met de VN”
Resolutie 681 (20 december 1990): ” … ‘betreurt’ de hervatting door Israël van de deportatie van Palestijnen”
Resolutie 694 (24 mei 1991): ” … ‘betreurt’ de deportatie van Palestijnen door Israël en roept op il hun veligie en onmiddellijke terugkeer te verzekeren”
Resolutie 726 (6 januari 1992): ” … ‘veroordeelt ten strengste de deportatie van Palestijnen door Israël”
Resolutie 799 (18 december 1992): “. . . ‘veroordeelt ten strengste de deportatie door Israël van 413 Palestijnen en eist hun onmiddellijke terugkeer”
Resolutie 904 (18 maart 1994) “… (over de moord op 27 Palestijnse moskeegangers door een Israëlische kolonist in Hebron)
Resolutie 1435 (24 september 2002) eist het stopzetten van de maatregelen, die Israël heeft genomen in en rond (de Palestijnse stad) Ramallah (in de bezette gebieden) en de terugtrekking van Israël naar de stellingen van voor september 2000;
Resolutie 1544 (19 mei 2004) “…‘doet een oproep’ aan Israël om zijn internationaalrechterlijke verplichtingen na te komen en dringt er in het bijzonder op aan geen (Palestijnse) huizen (in de bezette gebieden) meer te vernietigen in overtreding van het internationaal recht”
Resolutie 1860 (8 januari 2009) “…‘doet een oproep’ tot een onmiddellijk, duurzaam en volledig gerespecteerd staakt-het-vuren, die moet leiden tot de volledige terugtrekking van de Israëlische strijdkrachten uit Gaza; ‘doet een oproep’ om humanitaire hulp ongehinderd toe te laten in Gaza, waaronder voedsel, brandstof en medisch hulpmateriaal”
U zult weten, hoort dat althans te weten, dat de Staat Israel reeds 55 jaar de Palestijnse gebieden de Westelijke Jordaanoever, Gaza [7] en Oost-Jeruzalem bezet houdt.
En alsof dat al niet erg genoeg is, heeft die bezetting [zoals alle vreemde bezettingen, overal ter wereld] veroorzaakt onderdrukking, vernederingen,[oorlogs] misdaden.
Ik kan en wil die hier niet allemaal opsommen [trouwens, die lijst is onuitputtelijk], maar ernstige voorbeelden zijn Israelische luchtaanvallen op Gaza uit 2021 [niet zo lang geleden dus], waarbij
in de periode tussen 10 en 21 mei 260 mensen zijn omgekomen,
onder wie tenminste 129 burgers [waaronder 66 kinderen] [8]
Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch wees in het
byzonder op een specifieke Israelische luchtaanval op vier dichtbevolkte
gebouwentorens, waarin zich huizen, zaken en persagentschappen
bevonden.
Weliswaar leidde het niet tot dodelijke slachtoffers, maar drie Torens
werden met de grond gelijkgemaakt, velen werden dakloos en
verloren hun baan [9], in een gebied, wat door de wurgende
Blokkade van Gaza al economisch kapot gemaakt is [10]
NEDERZETTINGEN, IN STRIJD MET HET INTERNATIONAAL RECHT!
Dan heb ik het nog niet eens gehad over de in bezet Palestijns gebied
gestichte nederzettingen, waarvan de uitbreiding maar doorgaat en doorgaat [11].
Welnu, die nederzettingen zijn, zoals ik u al in een eerdere brief heb
meegedeeld [12], [dus kom me niet aan met het smoesje, dat
u daarvan niet op de hoogte was], illegaal volgens het Internationaal Recht
[13] EN regelrechte landdiefstal, omdat zij dus worden gebouwd op gestolen Palestijns land!
Zie ook noot 14, rapportage van de Israelische mensenrechtenorganisatie
B’tselem.
Daarnaast is er vaak sprake van gewelddadig optreden van de
kolonisten [nederzettingenbewoners] tegen de bezette Palestijnse
bevolking en toont Btselem aan, dat dit geweld vaak wordt
ondersteund en gesupported door de Israelische Staat/leger. [15]
FASCISTISCHE REGERING!
En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, is er in het huidige Israel
een fascistische regering aan de macht!
En over de Life and Times van deze fascistische Israelische regering
kunt u alles lezen onder noot 16, behelzende een kritisch
commentaar, dat ik eerder naar de NOS toestuurde.”
In uw berichtgeving vermeldt u, dat demonstranten tegen
deze nieuwe Israelische regering riepen
””We willen geen fascisten in de Knesset” [13]
Dat riepen ze natuurlijk niet zomaar
Aan u dus de taak om in uw berichtgeving-als het tenminste klopt, wat zij scandeerden en u weet dat het klopt-aan te tonen, wat dan het fascistische karakter van deze nieuwe regering is.
Dat doet u niet, dus zal ik nogmaals in de pen klimmen om een en ander te verduidelijken:
Het begint natuurlijk bij genoemde regeringsverklaring.
Nogmaals citeer ik hieruit [via The Times of Israel]:
””The Jewish people have an exclusive and inalienable right to all parts of the Land of Israel. The government
will promote and develop the settlement of all parts of
the Land of Israel-in the Galilee, the Negev, the Golan
and Judea and Samaria” [13]
Duidelijk wordt, dat de Palestijnen als natie geheel worden weggevaagd.
Want er wordt gesproken over de Joodse [Joods/Israelisch] bevolking alsof alleen zij in Israel wonen en rechten hebben, met het totaal negeren van
de OORSPRONKELIJKE Palestijnse bevolking [14]
Niet alleen hondsbrutaal, maar fascistisch.
Daarbij wordt van bezet Palestijns Gebied, dat de Palestijnse bevolking rechtmatig toekomt, Joods Gebied, Judea en Samaria, gemaakt.
Dit ontkennen van het naakte bestaan zelfs van
Palestijnen is fascistisch.
Hierin zie ik volledig terugkomen de ideologie van de
Om maar aan de macht te blijven, probeert Benjamin Netanyahu een regering te vormen met veroordeelde terroristen, extremisten, vrouwenhaters en racisten. Woensdag is de deadline. ‘Het land dreigt een theocratie te worden.’
Niemand hoeft bang te zijn voor mijn nieuwe regering, stelde Benjamin Netanyahu vorige week sussend in het Israëlische parlement. ‘We houden gewoon stroom op zaterdag en er blijven stranden voor iedereen.’ Het zijn vreemd klinkende eisen in een welvarende democratie, maar Israël is een verhaal op zich. Netanyahu wil per se weer premier worden, en op dit moment probeert hij een coalitie te vormen met een ultrarechts blok en twee ultra-orthodoxe partijen.
Geen enkele andere partij wil meer met Netanyahu regeren: hij heeft in het verleden te veel vijanden gemaakt, en wordt bovendien verdacht van corruptie. De flankpartijen buiten deze positie graag uit, en stellen vergaande voorwaarden. De partij United Torah Judaism bijvoorbeeld zou volgens de Israëlische zender Channel 12 hebben geëist dat alle energiecentrales tijdens de Joodse rustdag sabbat platgaan, en dat mannen en vrouwen op het strand van elkaar gescheiden worden.
Avi Maoz
‘Het land dreigt een theocratie te worden’, waarschuwde Ron Huldai, de burgemeester van Tel Aviv, eerder deze maand. Op dat moment was net bekend geworden dat Avi Maoz verantwoordelijk wordt voor een deel van de inhoud van het openbare onderwijs. Maoz wordt door liberale media omschreven als een racistische, homofobe vrouwenhater, en geniet de steun van slechts enkele tienduizenden Israëliërs; hij heeft de kiesdrempel alleen maar gehaald door samen met twee andere uiterst rechtse partijen een lijst te vormen.
Daarnaast is er speciaal voor hem een nieuwe functie in het leven geroepen: Maoz, die uitermate vijandig staat tegenover niet-orthodoxe Joden, wordt verantwoordelijk voor de invulling van het begrip ‘Joodse identiteit’. Met de invulling van die post dreigt hij miljoenen Joden van het land te vervreemden.
De ultranationalist Itamar Ben-Gvir, die in 2007 is veroordeeld wegens terrorisme en aansporing tot racisme, komt aan het hoofd van binnenlandse veiligheid te staan. De man die stelt dat er ‘gewoon moet worden geschoten op Arabieren die stenen gooien’ gaat straks over de politie – ook de speciale grenspolitie die actief is op de bezette Westelijke Jordaanoever.
De politietop sputtert: Ben-Gvir vraagt om zo veel macht dat de onafhankelijkheid van het apparaat wordt bedreigd. Dat is in strijd met bestaande wetten en codes, dus probeert Netanyahu hiervoor een nieuwe wetgeving door het parlement te krijgen.
Bezalel Smotrich
Een derde opvallende naam is Bezalel Smotrich. Deze ultranationalist heeft in 2005 Israëliërs aangevallen uit protest tegen de terugtrekking uit Gaza. Hij omschrijft zichzelf als een ‘trotse homofoob’ en wil de Gay Pride in Tel Aviv verbieden.
Ook wil hij bezette gebieden annexeren zonder enige rechten toe te kennen aan de Palestijnen die daar wonen. Nadat zijn vrouw was bevallen, zei Smotrich het liefst aparte kraamafdelingen voor Palestijnen te willen, omdat het stresserend was een kind te krijgen op de plek waar ook ‘toekomstige terroristen’ worden geboren.
Deze man wilde eigenlijk minister van Defensie worden, maar nadat de Verenigde Staten lieten weten hier moeite mee te hebben kreeg hij de leiding over het deel binnen het ministerie dat het burgerlijke leven in de bezette gebieden min of meer beheert, voor zowel de kolonisten als de Palestijnen. ‘Smotrich wordt de premier van de Westelijke Jordaanoever’, kopte de krant Times of Israel vol afschuw. Daarnaast wordt hij waarschijnlijk minister van Financiën.
Kortom, de prijs die Netanyahu betaalt voor de macht (in de hoop van zijn eigen problemen met de rechterlijke macht af te komen) is hoog. Netanyahu zelf wuift alle bezwaren weg. ‘Ik ben gekozen om de staat Israël te leiden, en ben van plan dat namens u te doen in de geest van de nationale en democratische principes waarmee ik ben opgegroeid en die mij mijn hele leven hebben geleid’, schreef hij op Facebook.
‘Onze democratie staat op het spel’, verzucht Mona Khoury-Kassabri (48). Zij is de eerste Arabische vrouwelijke decaan op de Hebrew University in Jeruzalem, de belangrijkste universiteit van Israël. Haar portefeuille omvat precies datgene wat de nieuwe regering lijkt te bedreigen: diversiteit en gelijkwaardigheid voor minderheden.
Een van Khoury’s taken is mensen binnenkrijgen die eigenlijk nooit zouden overwegen aan deze universiteit te studeren: Ethiopische Joden, ultra-orthodoxen, Arabieren. ‘Jongeren die denken: daar word ik toch niet geaccepteerd, dat is te prestigieus’, vertelt ze tijdens een videogesprek vanuit Jeruzalem.
Khoury wil deze studenten niet alleen binnenhalen en dan vertellen: nu zijn jullie allemaal gelijk. ‘Zo werkt het niet’, zegt ze. ‘Er is een gezegde: diversiteit betekent dat je wordt uitgenodigd voor het feest, inclusiviteit betekent dat je wordt gevraagd om op dat feest te dansen.’
De manier om dat waar te maken is studenten samen te laten wonen, koken, en studeren. In Israël leven talloze groeperingen die elkaar op de universiteit voor het eerst ontmoeten. ‘Ik ben zelf opgegroeid in Haifa’, vertelt Khoury, ‘wat de meest diverse stad van het land wordt genoemd. En zelfs daar wonen mensen in verschillende wijken, leren op hun eigen scholen. Hier op de universiteit, als student, heb ik mijn eerste Jood gesproken.’
Onder studenten wordt veel over de ontwikkelingen gesproken, vertelt Khoury, en velen houden hun hart vast. ‘Ik hoop dat het nieuwe beleid ons op de universiteit niet zal treffen’, zegt ze. ‘Op dit moment hebben we nog geen idee hoe het gaat zijn. Ik probeer optimistisch te blijven, net als de meeste studenten. Misschien is dat naïef. Maar vooralsnog is het wachten welke storm er komt.’
Reacties uitgeschakeld voor Noot 5/Oproep aan minister Hoekstra/Treed op tegen de Israelische misdaden!
Since occupying the West Bank in 1967, Israel has misappropriated more than 2 million dunams of land there for its own purposes, including building and expanding settlements and paving roads for settlers. Some areas have been officially taken over by the state, others through daily acts of settler violence. These two seemingly unrelated tracks are both forms of state violence: the Israeli apartheid regime and its representatives actively aid and abet the settlers’ violence as part of a strategy to cement the takeover of Palestinian land.
Reacties uitgeschakeld voor Noot 6/Oproep aan minister Hoekstra/Treed op tegen de Israelische misdaden!
Israëlische kolonisten staken 75 huizen en honderd auto’s in brand in de Palestijnse stad Hawara. De actie was een vergelding voor de moord op twee kolonisten in de stad. Vlak buiten Hawara werd een Palestijn doodgeschoten.
Zo’n vierhonderd Israëli’s trokken zondagavond Hawara (ook geschreven als Huwara) binnen met maar één doel: wraak nemen voor de moord op twee Israëlische kolonisten in de stad, eerder op de dag. Het tweetal, broers van 19 en 21 jaar uit de kolonie (‘nederzetting’) Har Bracha, werd zondagmiddag doodgeschoten toen hun auto vast stond in het drukke verkeer in de op de bezette Westelijke Jordaanoever gelegen stad. De dader, een Palestijnse man, wist te ontkomen.
De op wraak beluste Israëli’s vielen Palestijnen aan, bekogelden woningen en passerende auto’s met stenen en stichtten op tal van plaatsen brand. Vijfendertig huizen en honderd auto’s brandden uit en nog eens veertig huizen liepen brandschade op. In zeker zes gevallen moesten Palestijnse gezinnen uit hun brandende woningen worden gehaald. De uitgerukte brandweer werd door de kolonisten gehinderd. Het gemeentebestuur van Hawara beschuldigde het Israëlische leger ervan pas tegen de kolonisten in actie te zijn gekomen toen al tientallen huizen en auto’s in lichterlaaie stonden.
Dode en gewonden
Ook op andere plaatsen op de Westoever haalden kolonisten hun gram. In Za’atara, niet ver van Hawara, werd een 37-jarige Palestijnse man doodgeschoten. Twee Palestijnen werden met schotwonden in ziekenhuizen opgenomen, een derde na te zijn neergestoken en een vierde nadat hij met een ijzeren staaf in het gezicht was geslagen. De Palestijnse Rode Halve Maan behandelde 390 Palestijnen die door geweld en rookinademing gewond waren geraakt. Drie ambulances werden volgens de organisatie door kolonisten aangevallen. Het Israëlische leger pakte in totaal acht kolonisten op.
Het geweld volgt kort op ingrijpende maatregelen van de Israëlische regering ter uitbreiding van Israëls illegale nederzettingen, en op de inval van het Israëlische leger in de Palestijnse stad Nablus die afgelopen woensdag tien Palestijnen het leven kostte. Kolonistengeweld en wraakacties zijn in de bezette gebieden aan de orde van de dag, maar de massale aanval in Hawara vormt een alarmerende escalatie.
‘Een afgebrand Hawara wil ik zien’
De Israëlische president Isaac Herzog veroordeelde de aanval maandag als ‘crimineel geweld tegen onschuldigen’. Minister-president Benjamin Netanyahu maande de kolonisten ‘het recht niet in eigen hand te nemen’. De oppositie echter stelt Netanyahu verantwoordelijk voor het geweld. Voormalig legerleider en minister Benny Gantz beschuldigde Netanyahu van ‘het vormen van een regering met onverantwoordelijke en roekeloze figuren die het land in brand hebben gestoken’.
Partijleidster Merav Michaeli van de oppositionele Arbeidspartij noemde het geweld ‘een pogrom van terroristen’ wier acties ‘worden gelegitimeerd door hooggeplaatste leden van de regering’. Ze refereerde onder meer aan ministers en parlementsleden die de brandschattende kolonisten op sociale media aanmoedigden.
Kolonistenorganisaties hadden zondagmiddag openlijk opgeroepen tot geweld. De vicevoorzitter van een kolonistenraad op de Westoever riep op Twitter op ‘Hawara vandaag van de kaart te vegen’. Zijn aansporing kreeg een ‘like’ van minister Bezalel Smotrich, die zelf het leger opriep tot een aanval op Palestijnse steden ‘met tanks en helikopters’.
Maandag voegde ook coalitiepoliticus en voorzitter van Israëls Nationale Veiligheidscommissie Zvika Fogel zich bij het koor van verbale brandstichters. Hij stelde openlijk: ‘Een afgesloten en afgebrand Hawara, dat is wat ik wil zien. […] Wat we nodig hebben is brandende dorpen.’ Oppositieleider Yair Lapid stelde dat Fogel ‘wegens opruiing tot terrorisme in de gevangenis gestopt zou moeten worden’. Vanuit de coalitie kreeg hij als antwoord dat niet Fogel, maar hijzelf wegens ophitsing achter de tralies hoort.
Naschrift: Israëli gedood bij Jericho
Vlak voor publicatie van dit artikel werd bekend dat in de buurt van Jericho (Al-Ariha) op de Westoever een 27-jarige Israëli in zijn auto is doodgeschoten. Hij werd vanuit een passerende auto onder vuur genomen. Vanuit de auto werd naar verluidt op nog twee auto’s geschoten. Daarbij werd niemand geraakt.
De schutters staken korte tijd later hun auto in brand. Inmiddels gearriveerde politiemensen openden het vuur op hen, maar wisten niet te voorkomen dat zij ontkwamen.
Some 400 settlers arrived at the West Bank town to protest the killing of two brothers from nearby settlement shot at point-blank; rioters burned 30 cars, threw stones at passing Palestinian vehicles; Netanyahu urges calm
Some 400 settlers rioted and clashed with Palestinians in the West Bank town of Huwara on Sunday after two brothers from a nearby settlement were shot dead there by a terrorist earlier in the day.
The settlers set some 15 homes and 30 cars on fire in what appeared to be a coordinated act of revenge with calls to like-minded residents of West Bank settlements to join protests in the town, according to reports on Israeli media.
In six of the houses, families had to be evacuated with the help of Israeli security forces.
Meanwhile, calls were heard from local mosques calling for Palestinians to come out and confront the rioting settlers, some of whom threw stones at Palestinian cars including a fire engine, and prevented firefighting teams from extinguishing the flames.
According to Palestinian health officials, at least 100 Palestinians were hurt many from asphyxiation caused by smoke inhalation and at least one man who stabbed and another was hit in the face with metal bars. The IDF reported that 3 of the settlers were hurt as well.
The Palestinians also reported one death in the village of Za’atara near Ramallah as acts of violence from settlers were reported there and in other locations in the West Bank. According to some unconfirmed reports Palestinians set a Jewish shrine in Nablus on fire as well.
The deputy mayor of the Samaria Regional Council said in a tweet that Huwara should be wiped off the face of the earth. “No more talk of suspending settlement construction. We must return the deterrence immediately, with no mercy,” he said. His tweet was liked by Finance Minister Bezalel Smotrich.
Forces attempted to separate the feuding sides in Huwara and restore order and Prime Minister Benjamin Netanyahu appealed for calm.
“I ask that even when the blood boils, not to take the law into your own hands,” he said in a video posted on social media. “let the security forces do their job and I remind you they took out dozens of terrorists in recent weeks and prevented dozens of attacks. Let them complete their chase and together we will triumph over terror,” he said.
President Issac Herzog denounced the rioters and said that was not the Israeli way.
“Taking the law into one’s own hands, rioting, and committing violence against innocents is not our way, and I express my forceful condemnation. We must allow the IDF, police, and security forces to apprehend the despicable terrorist and restore order immediately,” the president said.
Defense Minister Yoav Galant said the settlers were endangering civilians and impeding the forces who were in pursuit of the terrorists. A battalion of reservist soldiers was brought into the town to attempt to regain control.
Finance Minister Bezalel Smotrich, himself a settler finally appealed as well to the rioters and asked that they allow the military to fulfill its mission to apprehend the terrorists. “My brothers,” he said. “The pain is great and we are working hard to respond to terror in a real way both militarily and in further settlements. But taking the law into your own hands and causing anarchy is dangerous and could spin out of control and cost human lives. let the government take action and let the military win,” he said on social media. Opposition leader Yair Lapid said, “Smotrich’s West Bank militia was on a rampage.” “They set out to burn Huwara in order to block agreements reached with the Palestinians in Jordan,” he said.
Former Defense Minister Benny Gantz condemned minister Smotrich and Ben-Gvir for failing immediately to call on the settlers to end their violent attacks.
“It is inconceivable that the IDF is compelled to deal with the rioting settlers instead of pursuing the terrorists,” he said.
The Palestinian Authority said they condemned the settlers’ terror. “meant to foil international efforts to end the current West Bank crisis. We hold the Israeli government responsible for this act of terror,” the PA said.
Hamas in Gaza said in a statement that the strip’s residents were enraged by the settlers’ attacks in Huwara blaming the “fascist, Nazi regime, in Israel.”
Palestinians there were gathering along the border fence in preparation for what they called a night of harassment by Israeli force. They began burning tires.
Calls on Palestinian social media urged people to protest starting at 11 pm at flashpoints along the West Bank. Meanwhile, another group of settlers entered the area of Eviatar, where they attempted to set up an outpost and Yeshiva last year, claiming they will now settle there. Border Police forces were attempting to remove them from the contested site. The brothers were killed after being shot point blank by a Palestinian who approached their car as it made its way slowly through the town in heavy traffic.
The assailant was still at large, and a manhunt was launched to apprehend him.
At the same time, Israeli officials participated in a special meeting convened to de-escalate the level of violence ahead of the Muslim holy month of Ramadan, in Jordan’s southern city of Aqaba.
In a statement released after the meeting, the Jordanian government said Israel had agreed not to advance further settlement construction for a period of four months. But Israeli ministers of finance and national security said no such agreement was binding to them. Netanyahu also said no change was agreed to Israel’s policies, despite statements from the White House to the contrary.
Reacties uitgeschakeld voor Noot 7/Oproep aan minister Hoekstra/Treed op tegen de Israelische misdaden!
Met de goedkeuring van een ongekend aantal nieuwe woningen in de illegale Israëlische ‘nederzettingen’ geeft de regering-Netanyahu uitwerking aan haar radicale uitgangspunten. Bijkomende maatregelen kleuren de toekomst nog somberder.
De Israëlische autoriteiten keurden deze week de bouw van 7.157 woningen in de illegale kolonies – ‘nederzettingen’ en ‘buitenposten’ – op de bezette Westelijke Jordaanoever goed. Daarvan kregen er 1.900 definitief groen licht, terwijl 5.257 woningen goedkeuring kregen in de voorlaatste fase van het planningsproces. Hun definitieve goedkeuring is een kwestie van tijd. Het aantal van 7.157 is een record: niet eerder werden in één klap zoveel nieuwe woningen goedgekeurd. Het aantal overstijgt nu al het aantal woningen dat in heel 2022 (4.427) en heel 2021 (3.645) groen licht van de autoriteiten kreeg.
Het besluit is geen verrassing, gezien de beleidsuitgangspunten die het twee maanden geleden aangetreden kabinet-Netanyahu formuleerde. Volgens uitgangspunt nummer 1 heeft ‘het Joodse volk een exclusief en onvervreemdbaar recht op alle delen van het Land Israël’, en zal de regering de kolonisering van al die delen stimuleren, inclusief de bezette Syrische Golan-hoogvlakte en de Palestijnse Westoever, aangeduid met de bijbelse termen ‘Judea en Samaria’
De nieuwe woningen komen ten goede aan 37 nederzettingen en een vijftal met terugwerkende kracht ‘geautoriseerde’ buitenposten. Ze liggen verspreid over de hele Westoever, blijkt uit een overzicht van Peace Now, de Israëlische waakhond die het illegale koloniseringsproject op de voet volgt. De organisatie berekent dat de uitbreiding neerkomt op een toename van het aantal kolonisten met meer dan 35 duizend; kolonistenhuishoudens tellen gemiddeld ten minste vijf leden. Per 1 januari van dit jaar woonden er volgens Israëls ministerie van Binnenlandse Zaken al 502.991 kolonisten op de Westoever (exclusief Oost-Jeruzalem).
Buitenposten ‘geautoriseerd’
De goedkeuring volgt op het besluit van het Israëlische kabinet van twee weken geleden om tien buitenposten te ‘autoriseren’, ter vergelding van terreuraanslagen door individuele Palestijnen in Jeruzalem. Buitenposten zijn nederzettingen die niet door de Israëlische autoriteiten zijn gepland en goedgekeurd. Ze zijn vaak gesticht door een handvol gezinnen die zich met steun van kolonistenorganisaties in caravans of prefabwoningen op Palestijns land vestigen. Ze zijn niet alleen illegaal onder internationaal recht, zoals de wel geplande nederzettingen, maar ook onder Israëlische wetgeving
Tegen buitenposten worden doorgaans dan ook ontruimings- of sloopbevelen uitgevaardigd, vaak onder druk van Israëlische mensenrechtenorganisaties. Daar blijft het echter bij; slechts bij hoge uitzondering worden buitenposten daadwerkelijk ontmanteld. In de praktijk kunnen ze doorgroeien en worden ze op zeker moment aangesloten op het elektriciteitsnet, de waterleiding en andere infrastructuur.
De tien ‘gelegaliseerde’ buitenposten, waarvan sommige al meer dan twintig jaar geleden werden gesticht, voldoen volgens Peace Now naadloos aan dit beeld. Ze liggen alle geheel of gedeeltelijk op particulier Palestijns land en tegen vrijwel alle woningen zijn lang geleden sloopbevelen uitgevaardigd. Drie van de tien liggen bovendien geheel of gedeeltelijk op militaire oefenterreinen (‘firing zones’), waar de Palestijnse bevolking plaats dient te maken voor het Israëlische leger.
Het meest schrijnende voorbeeld daarvan is de buitenpost Avigayil, die gedeeltelijk in de beruchte Firing Zone 918 ligt, waar duizend inwoners van acht Palestijnse dorpen met deportatie worden bedreigd – zie ook onze petitie. Terwijl de autochtone Palestijnse bevolking dient te vertrekken wegens ‘illegale vestiging op een militair oefenterrein’, wordt de illegale Israëlische buitenpost Avigayil op datzelfde oefenterrein door Israël ‘gelegaliseerd’.
Vijftien nieuwe nederzettingen
Samen met de vijf nu geautoriseerde buitenposten sticht Israël in feite 15 nieuwe nederzettingen in bezet Palestijns gebied, schrijft Peace Now. Dat is des te ernstiger daar de buitenposten fors mogen uitbreiden; in meerdere gevallen is sprake van een verveelvoudiging van het aantal inwoners. De Israëlische gewoonte, ook nu toegepast, om de buitenposten als ‘nieuwe wijken’ aan bestaande nederzettingen toe te voegen – een door ons vaker beschreven fenomeen – is volgens de organisatie louter bedoeld om dit feit te maskeren. In veel gevallen liggen de buitenposten kilometers verwijderd van de nederzettingen waarvan zij zogenaamd deel uitmaken.
Peace Now betitelt de Israëlische besluiten van de afgelopen twee weken als ‘de facto annexatie’ van Palestijns grondgebied, bedoeld om het tot wasdom komen van een soevereine Palestijnse staat onmogelijk te maken. De organisatie waarschuwt eens te meer dat de Israëlische kolonisering een oorlogsmisdaad is en bovendien neerkomt op de misdaad van apartheid:
De jure annexatie
De recente besluiten zijn niet de enige alarmerende ontwikkeling, waarschuwt Peace Now. Als kers op de taart besloten de Israëlische autoriteiten eergisteren om een plan voor de bouw van een nieuwe nederzetting in het E1-gebied (East One) uit de mottenballen te halen. Het plan behelst de bouw van 3.412 woningen in het gebied, waar ook het met deportatie bedreigde bedoeïnendorp Khan al-Ahmar ligt, en vormt ‘een fatale klap’ voor het perspectief op een Palestijnse staat, aldus Peace Now. Het plan was onder druk van de internationale gemeenschap van tafel verdwenen, maar wordt op 27 maart opnieuw besproken.
Minstens zo alarmerend is de toekenning, eveneens eergisteren, van vérgaande bevoegdheden met betrekking tot de nederzettingen aan minister van Financiën Bezalel Smotrich van de partij Religieus Zionisme. Tijdens de kabinetsformatie eiste de ultranationalist Smotrich die bevoegdheden op, en met dat doel werd binnen het ministerie van Defensie een speciale ministerspost voor hem gecreëerd, die nu formele afbakening kreeg.
Smotrich en zijn partij zijn fervente voorstanders van Israëlische annexatie van de Westoever, zonder toekenning van gelijke rechten aan de Palestijnse bevolking. Het verder uitbreiden van de nederzettingen en het in overeenstemming brengen van de wettelijke status van de kolonisten met die van de Israëlische bevolking zijn concrete doelen waarvan Smotrich nu voortvarend werk zal gaan maken. Komt hiermee een de jure annexatie van (delen van) de Westoever al nadrukkelijk in het vizier, de overdracht van verantwoordelijkheden van de militaire autoriteiten naar Smotrich komt daar hoe dan ook op neer, betoogt de bekende Israëlische advocaat Michael Sfard.
Religieus extremisme
Illustratief voor Smotrich en zijn missie is dat hij twee weken geleden spoorslags afreisde naar de juist geautoriseerde buitenpost Givat Harel, om de heuglijke mijlpaal met gebed en vertier te vieren met zijn vriend Shivi Drori, de stichter van de buitenpost. De geschiedenis van de buitenpost, deze week belicht in een artikel van Associated Press (AP), is kenmerkend voor de ontwikkeling van het Israëlische koloniseringsproject op de Westoever.
Drori plaatste in 1998 drie caravans op een heuveltop, gehoor gevend aan de oproep van toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Ariël Sharon om ‘te rennen en zoveel mogelijk heuveltoppen in te nemen om de nederzettingen uit te breiden, want alles wat we nu pakken zal van ons blijven’. De Israëlische overheid en de lokale kolonistenraad – de Binyamin Regional Council – zorgden ervoor dat de buitenpost werd aangesloten op het elektriciteitsnet, de waterleiding en het wegennet, en bewaking kreeg van Israëlische militairen.
Hoewel tegen de woningen sloopbevelen werden uitgevaardigd, kon Givat Harel onbelemmerd uitgroeien tot een goed onderhouden dorp met negentig gezinnen en een bloeiende, door Drori bestierde wijnmakerij (Gva’ot), die volgens AP jaarlijks 100 duizend flessen exporteert. De wijngaarden liggen deels op land dat toebehoort aan de Palestijnse dorpen Sinjil en Qaryut.
De inwoners van het iets lager gelegen Palestijnse dorp Turmus Aya, dat de afgelopen decennia delen van zijn land geconfisqueerd zag door de Israëlische nederzettingen Shiloh en Shvut Rachel, gaan gebukt onder de bekende kolonistenterreur, zo blijkt uit het AP-artikel. Zij zien de autorisatie van de buitenpost als een veeg teken, maar moeten volgens Drori niet zeuren: ‘als ze hier willen blijven’ hebben ze zich te voegen naar de besluiten van de Israëlische regering, punt uit.
Drori beschouwt zichzelf als een ‘pionier’ in een vijandig, maar door God aan de Joden beloofd land. In die opvatting is het overnemen van het hele voormalige mandaatgebied Palestina – from the River to the Sea – niets minder dan een goddelijke opdracht. Het is een extremistische visie die door Smotrich, zelf woonachtig in de nederzetting Kedumin, en veel kolonisten wordt gedeeld, en die direct na het begin van de Israëlische bezetting in 1967 de motor vormde achter de start van het illegale koloniseringsproject.
Reacties uitgeschakeld voor Noot 8/Oproep aan minister Hoekstra/Treed op tegen de Israelische misdaden!
Maar wel miljarden extra naar immigranten! 
Nieuw duur medicijn tegen borstkanker wordt niet vergoed: ‘We moeten keuzes maken’
Vuur en rook boven Gaza-Stad na een Israëlische luchtaanval AFP
.jpg)
