PLANTAGENETCOAT OF ARMS OF EDMUND CROUCHBACK [SON OFKING HENRY III, BROTHER OF KING EDWARD I ANDFATHER OF THOMAS, 2ND EARL OF LANCASTER], THOMAS,EARL OF LANCASTER AND HIS SUCCESSORShttp://www.newworldencyclopedia.org/entry/Thomas_Plantagenet,_2nd_Earl_of_LancasterVENERATION CULTUS OF THOMAS, EARL OF LANCASTER”SAINT THOMAS” [THOMAS THE MARTYR]PICTURE BELOW:
And now it’s the END of our fascinating Historical Document aboutThomas of Lancaster, cousin of king Edward II! You have travelled with me to the first half of fourteenth century England,have watched with me, as Digital Eyewitnesses, how a big Feud rose betweenking Edward II and his cousin, Earl Thomas of Lancaster, initially loyalto his cousin the king, then fell out with him for personal and political reason,rose against him in an open rebellion and finally was executed for treason. You watched it all in here CHAPTERS ONE https://www.astridessed.nl/thomas-of-lancaster-rebel-cousin-of-king-edward-ii-from-warlord-to-saint-chapter-one/
For me and I don’t doubt for you Readers also, that was very fascinating.
THE END And now we are at the End of this Story and in the Epilogue it isquestioned: WHO REALLY WAS THOMAS OF LANCASTERWHAT WERE HIS GOALS/IDEALS?WHERE DID HE STAND FOR? Travel with me Readers, to the Life and Times of this interesting noblemanfor one last time……
EPILOGUE WHO WAS THOMAS OF LANCASTER?
In defence of Thomas of Lancaster TO SET THE RECORDS STRAIGHT……
Finally, I have come to the end of my travel to fourtheenth century England and the life and times of Thomas, 2nd Earl of Lancaster, who was double royal and first cousin of King Edward II.
THOMAS OF LANCASTER/HIS JOURNEY
The facts are known and described by me in the earlier chapters:
First Edward II’s close ally [939], he later moved into opposition because of king’s favourite Piers Gaveston,, killing the poor man together with his baron allies in 1312 [940] , which set, of course a deadly enmity between him and Edward II. [941] Simultaneously, Thomas and his allies pleaded for a set of reforms, limiting the king’s power, the so called Ordinances.[942] Then, after the desastrous defeat against the Scots at the battle of Bannockburn in 1314 [943], being the de facto ruler in England from 1314-1318, battling new favourites of the King [944] and finally droven into armed rebellion against the King because of his most dangerous, favourite, Hugh Despenser the Younger [945], with the Ordinances as one of his playing cards [which gave Thomas rightly or wrongly, a sort of heroism], leading to his execution in 1322. [946]
And being a warlord during his later life, became a Saint after his death! [947]
Fascinating.
And although his many faults and injustices [having Piers Gaveston executed and having summarily executed men who rebelled in Lancastershire against him in the Banastre rebellion in 1315] [948] , yet IT IS SOMETHING to be ten years in constant opposition against your king, trying to limit his powers, gathering allies ansd adherents….
Some of those adherents were that loyal to Lancaster, that years later they killed men, who had betrayed him….[949]
Or, like die his hard Lancaster ally Sir William Trussell, who was seething with resentment against the Despensers, to read out the charges [and the verdict] against the captured Hugh Despenser the Younger at his mock trial in 1326….[950]
That’s immediately debunking the often heard story, that Lancaster couldn’t keep friends and allies…..[951] Of course Lancaster lost allies, since it was a time of continually switching alliances, but the loyalty of some of his adherents, as described above, was striking.
And let’s not forget in this story the ”mystery man”, Lancaster’s often underestimated brother Henry of Leicester
[952], who sided with the Isabella and Mortimer invasion in 1326, stabbing a dagger in the back of Edward II , which lead to a general desertion of Edward II’s cause [953], the execution of the Despensers and eventually, the deposition of Edward II himself…….[954] Henry, who would do whatever was in his power to restore the honour of his brother by promoting him as a Saint [955] and did not forget or forgive the ones who did his brother harm [The Despensers and their enmity with Thomas of Lancaster, see the Chapters, six, seven, eight and ten], or committed treason against him, like Thomas’ close adherent and ally, Sir Robert Holland , who deserted him, when he needed him most. [956]
But when everything is said and done, I raise one major question
WHO WAS THOMAS OF LANCASTER? WHAT DROVE HIM?
A
THOMAS OF LANCASTER WHAT SOME SOURCES/HISTORIANS SAY ABOUT HIM:
There is much said about him:
I pick some examples:
Edwardthesecondblogspot [the great Blog of historian Kathryn Warner, writer of a book about Edward II and Isabella of France and Edward II expert] writes
”Whatever some of Thomas’s contemporaries may have thought of him – the extremely pro-Lancastrian Brut called him the ‘gentle earl’, for example – it’s hard to find a modern historian with a good word to say about him, and hard, for me at least, to find much sympathy for a man who did his utmost to thwart his cousin Edward II at every turn.” [957]
Luminarium Encyclopedia describes him as a ”coarse, selfish and violent man, without any attributes of a statesman” [958]
Encyclopedia Britannica writes
”His opposition to royal power derived more from personal ambition than from a desire for reform.” [959]
Website ”English monarchs” described Thomas of Lancaster as someone initially loyal, who was forced into opposition because of the King’s favourite policies [960]
Website the Lady Despenser’s Scribery writes
”Despite his seemingly high ideals about the poor and oppressed, fair patronage and justice, records show that Thomas was actually as vicious, ruthless and corrupt as those he opposed. He was well known for ignoring the matter of the law, especially when he wanted to take land and manors and his harshness as a landlord was also legendary.” [961]
Historian Stephen Spinks, wrote in a very interesting article about Thomas of Lancaster about his ”weakness” , describing him as following:
”In short, he had no aptitude for government and once he was in a position to enact reform, the earl quickly found he did not understand nor was capable of achieving what he had long since demanded. Shouting about the Ordinances was one thing, but once he had them, enacting change was too arduous for him.” [962]
In his dissertation ”Lancashire in the reign of Edward II, about the lordship of Thomas of Lancaster in relation to the gentry in his county [after which he and his family is named] Lancastrershire, historian Gunnar A. Welle writes about Thomas of Lancaster as ”avariciousness” and accuses him of ”bad lordship”, at least referring to Lancashire [the county Lancaster] [963] FUNNY Not one of the mentioned sources or writers was very pleased with the Earl, therefore it was interesting to read a less aphrehensive comment on the website ”Lady Despenser’s Scribery, which is very fair, given her less complimentary comments above
” To be fair, Lancaster did his best to implement the Ordinances in full, purging the royal household and local government of men thought to be bad for the running of the country (in other words hostile to Lancaster), and he also attempted to get the country’s finances back into shape by limiting spending. ” [964]
AND
”Edward II certainly had his faults as a king and many of Lancaster’s Ordinances were indeed worthy suggestions for much needed reform.” [965]
And now the following, very
complimentary comment on the New World Encyclopedia:
”…… His instinct, however, was to uphold the law and, notwithstanding his faults, he can not be accused of pure self-interest. He saw himself as answerable to Parliament, which, unlike Edward, he did not ignore or manipulate.”
……. ……. ”As an admirer of De Montford, Thomas would have subscribed to the principles that had developed subsequent to his Parliament of 1265, that all classes should be represented there, that all taxes except “those sanctioned by custom” must be approved by Parliament and that the “common man” was also entitled to protection, security and justice………. …… ….. ”Edward had vowed to “maintain the laws and rightful customs which the community of the realm shall have chosen,” as well as to “maintain peace and do justice” and Thomas had heard this promise. This development of the law was a shared responsibility—through their representatives, the “community of the realm”[14] would have a say in framing these laws for the common good. Thomas Plantagenet did his best to hold the king accountable to his oath. He can be said to have made a valuable contribution to the development of constraints on kingly power. In time, these constraints would result in full-blown democratic government.” [966]
READERS, DID YOU LET THOSE COMMENTS ABOVE
SINK IN? GOOD. I will come to that later
First this:
B
SOME THOMAS OF LANCASTER’S ACTIONS UNDER THE LOUPE ”NO INTEREST IN GOVERNMENT”/NOT ATTENDING PARLIAMENT
Now people are complex natures, as in their relations to others, as in their ”playing the game of thrones”, the highest level power play of the Middle Ages. Sometimes their actions are easy to understand, but in most cases more complicated than expected af first sight.
Often there is written, that Thomas regularly didn’t attend parliament and generally didn’t took part in government at all, as if done to undermine the King’s orders and position [967] and that may true to some extent: On the other hand it may be possible, that illness played a major part too. In two letters of Edward II, the first to Lancaster himself in 1305 [when they were still on very good terms] and the second, in 1311 [when they already were in conflict because of Piers Gaveston and the Ordinances], directed to Lancaster’s close ally Sir Robert Holland, there was a reference to an unknown] illness of Lancaster. Historian Gunnar A Welles wrote in his dissertation that the reason Lancaster preferred his Castle Pontefract in his later years was perhaps due to ill health. [968]
But why not Lancaster sent a message to his king like:
”To my Lord Edward, by the grace of God King of England, Lord of Ireland and Duke of Aquitaine…..[969] Your Grace, I can’t attend parliament, due to illness ……” Your faithful subject and cousin, Thomas, Earl of Lancaster” [”faithful”? HMMMMM……] Well, of course Lancaster couldn’t and wouldn’t do that because of the growing enmity and power struggle between him and Edward II, thus undermining his own position by referring to some illness.
No, better to seem ”defiant” [and for a great part he was, of course], than weakening his position by admitting an ”ill health”……
Except for [possible] illness there was an other plausible explanation for Lancaster not to attend parliament. Since his unlawful execution of Edward II’s favourite Piers Gaveston [970] there was an obvious enmity between him and his cousin Edward II. Doubtless Edward II would have taken revenge on Lancaster, were it not because that was quite impossible, since the great power of Lancaster [you remember, readers, due to Lancaster’s five Earldoms] [971] The king more or less uttered his desire to revenge, during the siege of Berwick [to which Lancaster for once took part], when anncouncing: ”When this wretched business is over, we will turn our hands to other matters. For I have not forgotten the wrong that was done to my brother Piers.” [972] Perhaps understandable from Edward II’s point of view, but likewise understandable, that Thomas of Lancaster not only left the battlefield in Berwick [973], but did not trust the king anymore. [not that he trusted him before, but things grew worse] What if he attended parliament and was arrested?
To make matters worse, the 1315-1318 three favourites of Edward II, Roger Damory, Hugh Audley and William Montacute did their utmost best to undermine any reconciliation between Edward II and his cousin Thomas and even threatened him by openly calling him a traitor [974 and see also chapter V] It is even possible that Damory had persuaded the king to attack Lancaster at his castle of Pontefract in october 1317, which was prevented by the Earl of Pembroke at the last moment. [975] Of course it was understandable then, that Thomas refused to come to parliament, or to meet the king [who summoned him to come], as long as those three favourites were at Court…..[976] A very tense political situation.
So there some possible reasons why Lancaster didn’t attend parliament or took much participation in governmental affairs.
On the other hand he seemed to have done his best to implement the Ordinances [977] which led to a serious row between him and Edward II. [978]
So summarized: Lancaster’s reluctance to attend to parliament or to participate in the government is not only simply explained as obstructing the king or indifference and incompetence in governmental affairs, but could also stem from illness and Lancaster’s not imaginary fear of the malicious intentions from Edward II’s 1315-1318 favourites, who intrigued against him [Thomas]. Add to that the [likely understandable] enmity of Edward II because of Thomas’ involvement in the murder of his great favourite Piers Gaveston and you have a good explanation for Thomas’ ”reluctance” It is a pity that that’s often overseen by some sources.
C
THOMAS OF LANCASTER’S CHARACTER
”VIOLENCE”, ”ARROGANCE”/”DIFFICULTY TO KEEP FRIENDS AND ALLIES”
Thomas of Lancaster is called ”coarse, selfish and violent” [979] , ”arrogant”, [980], having a ”seeming desire for power” [981] and a ”bad lord” in the sense of not meeting the needs and wishes of his retainers , as some sources state [here limited to his retainers in Lancashire] [982]
That may be true and I found it confirmed in what I read about him, but so were the other nobles, who
were no peaches either, without of course justifying Lancaster’s behaviour and attitudes.
Let’s be honest:
During the Edward II reign, there was a constant dance for power and switching of alliances and but few nobles, among who was Hugh Despenser the Elder [to be fair!] stayed where they were: In this case: Loyal to the King. [983]
There has also been stated, that Thomas of Lancaster ”found it difficult to keep friends and allies” [984]. However, he managed to bind men to him, who stayed diehard allies, even though they could not benefit from him anymore.
A man like Sir William Trussell, his loyal adherent since the beginning of the Lancaster/Edward II conflict, stayed loyal to him, fought at his side at the battle of Bouroughbridge ,was imprisoned, later escaped and fled to France, joining the Isabella and Mortimer invasion and reading out the charges against Hugh Despenser. [985] Lancaster had allies who were prepared to kill those, who had betrayed him, years after his execution. [986]
And he WAS capable of true friendship, for example to his close adherent, Sir Robert Holland, whom he favoured that much, that an uprising in Lancashire took place against Lancaster and Holland, the Banastre rebellion….[987]
Yes, that same Sir Robert Holland, who deserted Lancaster in his hour of need [988], something his brother Henry, the later Earl of Lancaster, would never forgive or forget….[989]
D
THOMAS OF LANCASTER/”DESIRE FOR PERSONAL POWER AND STRUGGLE WITH THE KING PERSONAL AND BROADER HISTORICAL VIEW
Describing Thomas of Lancaster only as the one
”who did his utmost to thwart his cousin Edward II at every turn” [990], a ”coarse, selfish and violent man” [991] , ”that his opposition to royal power derived more from personal ambition than from a desire for reform [992], is too one-sided.
On the other hand: To pose him as ”having made a valuable contribution to the development of constraints on kingly power, which constraints would, in time ” result in full-blown democratic government” [993] thus making from the Earl a sort of pioneer of later democratic developments, as the New World Encyclopedia does [994], is, to my opinion, unbalanced either and a little anachronistic, because it is somewhat dangerous to compare the thoughts and opinions of a medieval royal Earl with views about democracy that would emerge much, much later.
Life and history are more complicated then that.
The sources, which gave Lancaster a bad press, calling him ”coarse and selfish”, ”a bad lord”, ”arrogant” and ”having a desire for personal ambition”, etc fail to see, that be as it may. looking this game of power only at the personal level is denying one of the important historical developments, which rippled through Middle Ages, namely the struggle between centralization and decentralization.
In Chapter one I pointed out, that, apart from the personal matters, the Edward II/Thomas of Lancaster conflict stood in a tradition of the struggle between centralization [absolute royal power] amd decentralization [king’s liegemen/ nobles who tried to take as personal power for themselves as possible] See it not only as a power struggle, but also as a fight for more equality: Not all power concentrated in the hands of one man, but influence for other groups too.
In this centralization-decentralizatio n game Edward II’s great grandfather king John Lackland got trouble with his barons, resulting in the Magna Charta [995] John Lackland’s son King Henry III [father of Edward I and grandfather of Edward II], got troubles with his brother in law, the French noble Simon de Montfort with English roots [6th Earl of Leicester by inheritance, officially invested in the Earldom in 1239, after coming to England and initially in the favour of Henry III, marrying his siter Eleanor of England with Henry’s approval] a man of substance, who rose into open rebellion against Henry and had far reached ideas about more freedom for other groups. In fact, he was the de facto ruler of England for about a year and is known to have established a Parliament [some refer to it as the first English parliament] which stripped the king of unlimited authority and a second, included not only barons and knights, but also the burgesses of the major towns. [996].
So in that light, the struggle between Edward II and Thomas of Lancaster must be seen and in that light I find it interesting to answer my final question:
WHO WAS THOMAS OF LANCASTER/ A TROUBLEMAKING AND POWERSEEKING REBEL OR A SECOND SIMON DE MONTFORT
”Coarse”, ”selfish”, ”arrogant”, a troublemaker, a rebel, ”contributor to later democratic developments”, ”droven by personal ambitions” Was he merely a troublemaking rebel or a second Simon de Montfort, as the New World Encyclopedia seems to think. [997]
There are many connections between Lancaster and England’s first great ”parliamentary” rebel, Simon de Montfort and o irony, one connection between Lancaster and de Montfort is often overlooked. They possessed the same Earldom:
After Simon de Montfort was killed in the battle of Evesham in 1265, fighting against the royalist troops under the command of Prince Edward [eldest son and heir of Henry III, the latter Edward I]. his lands and title were forfeited, being a traitor [rebel against his king] [998] Then Henry III created the Earldom of Leicester for his second son Edmund Crouchback [999], father of Thomas of Lancaster and his brother Henry. SO THAT’S THE WAY THE EARLDOM OF LEICESTER CAME INTO THOMAS’ FAMILY!
New World Encyclopedia writes, that Thomas of Lancaster”based his policies on a strict adherence to the ordinances and an appeal to the work of Simon de Montfort” [1000] In each case, with his implementing the Ordinances, limiting royal power, he was building upon a tradition of baronial opposition, for which de Montfort has given his life. [1001]
In their histories and lives, both men had many parallels.
Starting with royal favour, they fell out with their kings, developed reform ideas, eventuallty rose in open rebellion and died fighting their Kings, de Montfort in battle in 1265 and Lancaster, executed in 1322. And, amazingly: After their death both men were venerated as martyrs and attempts were made to canonize them. [1002]
One of them, de Montfort, is now honoured as one of the founders of modern parliament [1003], while Lancaster has got a bad press, being a rebel, troublemaker etc I don’t think that’ s completely fair and both men had more in common then modern historians seem or are prepared to admit.
Because who was Simon de Montfort?
Reading about his life and times, he seems to me an adventurer, who firstly enjoyed royal
favour, then fell out with his king, sided with the already existing baronial opposition [inheritence from king Henry III’s father John Lackland] and in the process developed radical reform ideas [for that time] and at the end gave his life defending them..[1004] And in contrary to Thomas of Lancaster, he had the chance to form two parliaments to implement his ideas [1005], since he defeated the king in battle and ruled England more than a year. [1006] That’s why de Montfort did make a great impression and Lancaster was merely seen as a troublemaking rebel.
Admittedly, Lancaster was the de facto ruler in England between 1314-1318, but he had much against him, what made it difficult to implement the Ordinances, although he surely tried. He had to deal with the Scottish raids in North England, with the Great famine [1007], and with the fact, that after his execution of Piers Gaveston, he was politically isolated, especially after the death of his main ally, the 10th Earl of Warwick in 1315. [1008] And admittedly:: De Montfort was a better soldier and statesman
The nature of the reforms of de Montfort and Lancaster differed, but had in common, curbing royal power: De Montfort focused on the installation of a parliament, to which not only the barons had access, but also the knights and even the burgesses. [1009]. But the whole thing got further and was quite radical: Because [according to Simon de Montfort’s ideas] although Henry III retained the title and authority of King, all decisions and approval now rested with his council, led by Montfort and subject to consultation with parliament. [1010]
The Ordinances, promoted by Lancaster and allies, focused on curbing the royal power to raise armies and go to war, collecting taxation and going abroad. The Lords Ordainers had to give their consent for those royal plans. [1011] However, contrary to the Simon de Montfort reforms, the Lord Ordainers were especially involved in giving more power to their own social class, not to the ”lower classes” as the commoners. But curbing the royal power like that was quite radical too and in fact building on the ideas of Simon de Montfort.
But was it all ”noble”?
De Montfort’s end was tragic, dying for his ideals, but it was also a struggle for power between him and king Henry III, no different from the fight between Lancaster and Edward II.
For let’s be frank: Would de Montfort really have grown out to a reform rebel, when not falling out with Henry III, due to political circumstances?
Or would Thomas of Lancaster have developed his love for the Ordinances, when he did not fall out with his king and cousin? I doubt it.
Because neither de Montfort, neither Lancaster, seemed to have manifested those high ideals when still in royal favour.
Both men suddenly ”discovered” those ideals, when falling out with their kings….
Both men developed ideals, but loved power likewise.
And stripped off the personal elements: There we go again:
The Simon de Montfort/Henry III fight and the Thomas of Lancaster/. Edward II fight is part of the greater struggle between centralization and decentralization.
And without forgetting the injustices they committed [1012], they both were reformers and at the end prepared and compelled [there was no way back!] to pay the highest price.
It’s important, that de Montfort’s contribution is appreciated and honoured.
But it is also important, to see Lancaster in a more positive light and acknowledge, that he made an important contribution to curbing absolute monarchy and implementing the parliamentary rights.
It is high time for someone to write this down, giving Lancaster, with all his faults [but so had Simon de Montfort] a far better press than he got untill now.
He held to the Ordinances [1013] against all odds and fought a king, who, although certainly generous [1014] and sometimes unexpectedly forgiving [1015], was a tool in the hands of ambitious and ruthless favourites and therefore turned into a bad and even desastrous ruler. And although rising against his king WAS treason and he had his own selfish motives, Lancaster also fought to implement those Ordinances. That deserves appreciation, which I want to give him posthumously, 695 years after his execution, not closing my eyes for his faults and injustices.
Readers, when you really read all those chapters out, KUDOS!
Hereby a bottle of champaign, out of appreciation.
MISDADEN VAN DE ISRAELISCHE BEZETTINGVERWOESTING VAN GAZA
BEZETTINGSTERREUR foto Oda Hulsen Hebron 2 mei 2017/Verwijst naar foto van een Palestijnse jongen, die tegen de muur wordt gezet doorIsraelische soldaten, die hem toeriepen ”Where is your knife!”/Later vrijgelaten
NB Het is dus NIET de foto van een Palestijnse jongen, die bij de kraag wordt gegrepen
CIDI: NIET SHARON, MAAR CHRISTELIJKE MILITIES WARENVERANTWOORDELIJK VOOR SABRA EN SHATILA/ASTRID ESSEDIN DE AANVAL TEGEN CIDI:” ISRAEL EN SHARON WEL DEGELIJKVERANTWOORDELIJK” VOORAF: LEZERS!Soms diep je iets op uit de Oude DoosDestijds [2004] is mij door een aantal Palestina activisten en organisatiesgevraagd om te reageren op een Cidi artikel ”Niet Sharon, maarchristelijke milities waren verantwoordelijk voor Sabra en Shatila” [1]Dat heb ik toen gedaan in de vorm van een ook aan het Cidi toegezonden”Open Brief”, die ik hier ten gerieve van u, nogmaals afdruk. Niet alleen blijft deze gruwelijke massamoord actueel, als onderdeelvan de verantwoordelijkheid van bezettingsstaat Israel voor de terreurf,het Palestijnse volk aangedaan [en ook de misdaden in Libanon, doorIsrael of onder verantwoordelijkheid van Israel gepleegd] Ook ziet u hieraan een vleugje van de redeneertrant van pro Israelclub het Cidi, die Israel onder alle omstandigheden zal verdedigen.Lees onderstaande en huiver over het Cidi, onderdeel van demachtige Israel Lobby….
ASTRID ESSED [1] CIDI”NIET SHARON, MAAR CHRISTELIJKE MILITIES ZIJNVERANTWOORDELIJK VOOR SABRA EN SHATILA”22 SEPTEMBER 2004
by Astrid Essed Thursday, Sep. 30, 2004 at 2:18 AM
In haar nieuwsbrief dd 22-9 ontkent het CIDI [Centrum voor Informatie en Documentatie Israel] de verantwoordelijkheid van Sharon voor Sabra en beschuldigt Stop de Bezetting van verwantschap met notoire fascisten. Mijn reactie hierop
Geheel onderin treft u de inhoud van de CIDI-nieuwsbrief aan:
Aan de samensteller[s] van de CIDI-Nieuwsbrief dd 22-9 ”Niet Sharon, maar christelijke milities waren verantwoordelijk voor Sabra en Shatilla”
Geachte heer/mevrouw,
Ik wil graag uw aandacht vragen voor het volgende: Ik heb de door u samengestelde Nieuwsbrief dd 22-9 ”Niet Sharon, maar christelijke milities waren verantwoordelijk voor Sabra en Shatilla” met belangstelling gelezen.
Alvorens in te gaan op de door u gemaakte mi stuitende associatie tussen de NVU en de werkgroep ”Stop de Bezetting”, die als zodanig niet ”van Gretta Duisenberg” is, maar wordt gedragen door een brede groep in de Nederlandse samenleving [hierbij verwijs ik u naar de op de website van Stop de Bezetting aanwezige handtekeningenlijst] wil ik graag bij dezen de vrijheid nemen enkele kritische kanttekeningen te maken bij het inhoudelijke karakter van uw artikel, waarbij ik voor de duidelijkheid graag een onderverdeling naar onderwerp wil aanbrengen:
A Israelische inval in Libanon alias Operatie Vrede voor Galilea:
Uw citaat:
“‘Op 6 juni 1982 vielen Israelische troepen Zuid-Libanon binnen, met het doel de opbreking van de terroristische infrastructuur van de PLO, die er een staat-in-een-staat had gesticht. Operatie ‘Vrede voor Galilea’ was in militair opzicht een groot succes. Na een week was Zuid-Libanon geheel in Israelische handen, was de Syrische bezettingsmacht in Oost-Libanon verslagen en hadden de PLO-eenheden zich in de havenstad Beiroet teruggetrokken. In de noordelijke en oostelijke sectoren vond het Israelische leger aansluiting met zijn christelijk-Libanese bondgenoten. Beiroet werd aan alle kanten omsingeld, maar desondanks weigerde de PLO zich over te geven.”
Einde uw citaat
Mijn commentaar:
1 Uw legitimatie voor de inval in Libanon:
Als legitimatie voor de Israelische inval in Libanon, van Israelische zijde aangeduid met de term ”Vrede voor Galilea” voert u aan ”de opbreking van de terroristische infrastructuur van de PLO, die er een staat in een staat had gesticht”
In de eerste plaats is hierbij opvallend, dat u bij de categorisering ”terroristische infrastructuur” geen onderscheid maakt tussen de internationaalrechtelijke betekenis van het woord terrorisme [militaire aanvallen op burgers] en het gelegitimeerde verzet tegen het leger van een bezettingsmacht. Ongetwijfeld bent u op de hoogte van het feit, dat een groot aantal aanvallen van de PLO zich richtten tegen het Israelische leger als zijnde de bezettende macht in de Westelijke Jordaanoever, het Gaza-gebied en Oost-Jeruzalem, hetgeen als zodanig niet als terroristisch kan worden gecatagoriseerd. Ook bent u zich er ongetwijfeld van bewust dat dergelijke PLO-aanvallen militair gezien nauwelijks een werkelijke bedreiging vormden voor het technologisch superieure Israelische leger, dat tot een van de sterkste legers ter wereld behoort, hetgeen duidelijk bleek uit het verloop van de door u terecht als ”militair succes” gekenmerkte inval in Libanon bleek. In de tweede plaats verliest u uit het oog, dat de Israelische inval als zodanig een schending was van de soevereine integriteit van Libanon, die onder geen enkele omstandigheid door uw bovengenoemde argumentatie kan worden gerechtvaardigd, temeer vanwege de toenmalige aanwezigheid van VN-troepen langs de grens tussen Israel en Libanon, die met redelijk succes wederzijdse vijandelijkheden konden beperken.
Terecht is dan ook deze Israelische inval in Libanon veroordeeld dmv VN-Veiligheidsraadsresolutie dd 5-6-1982, evenals eerdere Isarelische invallen in Libanon.
2 Oorlogsmisdaden:
Opvallend in uw betoog vind ik het feit, dat u nergens gewag maakt van de op grote schaal gepleegde Israelische oorlogsmisdaden in Libanon. Nog los van tegen individuele dorpsbewoners en stedelingen gepleegde oorlogsmisdaden als buitengerechtelijke executie cq het martelen van gevangenen bombardeerde het Israelische leger tijdens de inval in Libanon niet alleen op grote schaal burgerdoelen zoals diverse Libanese steden waaronder de Libanese hoofdstad Beiroet, hetgeen in strijd is met het Internationaal Recht, maar maakte hierbij tevens gebruik van anti-personele wapens als fragmentatiebommen met als gevolg alleen al in Beiroet een slachtofferaantal van meer dan 10.000 burgers. Grondregel in het humanitair oorlogsrecht is, dat er bij militaire aanvallen altijd een onderscheid gemaakt dient te worden tussen combatanten [militairen en strijders] en non-combatanten [burgers] en dat bij in elkaar overlopende gevallen [wanneer strijders zich schuilhouden tussen burgers] in ieder geval een maximum aan veiligheidsmaatregelen tav de burgers in acht genomne dient te worden. Dit heeft het Israelische leger echter niet gedaan met ale rampzalige gevolgen van dien.
Ongetwijfeld bent u op de hoogte van de veroordelingen tav Israel in zowel de VN-Veiligheidsraad [dd 19-6 1982, nr 512] als in de Algemene Vergadering van de VN [dd 19-8-1982 ES-7/8 en dd 24-9 1982 dd ES-7/9]
B Voorafgaande aan Sabra en Chatillah:
Uw citaat:
”Na een beleg van een maand ging de PLO-leiding op 14 augustus alsnog akkoord met de eis dat alle Palestijnse milities het land zouden verlaten. De evacuatie was op 30 augustus grotendeels voltooid; op die dag scheepte ook Jasser Arafat in en vertrok met zijn trouwste eenheden onder een internationaal vrijgeleide naar Tunis. Enkele duizenden PLO-strijders (met verschillende nationaliteiten) bleven echter in Libanon achter, het merendeel van hen in de Palestijnse wijken – voorheen vluchtelingenkampen – van Beiroet: Sabra, Sjatilla en Bourj Al-Brajneh.
Het vertrek van de PLO-hoofdmacht werd gevolgd door een wachtperiode, waarin het Israelische leger niet alle delen van de Libanese hoofdstad bezette. Ook de Palestijnse stadswijken werden omsingeld, maar niet ingenomen.”
Einde uw citaat:
Mijn commentaar:
Hoewel uw betoog betreffende het vertrek van de PLO-hoofdmacht naar Tunis historisch gezien klopt, valt het mij op, dat u Sabra en Chaillah caregoriseert als Palestijnse wijken, terwijl het in dezen evident is, dat zij qua structurele opbouw wel degelijk vluchtelingenkampen zijn. Daarenboven ervaar ik het als buitengewoon stuitend, dat u impliciet de genocide in Sabra en Chatillah verdedigt met uw onjuiste suggestie, dat zich in deze kampen PLO-strijders zouden bevinden. Niet allen rechtcaardigt niets een dergelijke genocide, maar daarenboven snijdt uw bewering geen hout, aangezien het nooit tot een dergelijke slachting had kunnen komen, wanneer er zich werkelijk gewapende PLO-strijders in de desbetreffende kampen hadden bevonden. Juist het vertrek van de PLO-strijdkrachten maakte de Palestijnse burgerbevolking weerloos voor militaire aanvallen van groepen als de christelijke falangisten.
C Sabra en Chatillah en de hoofdverantwoordelijkheid van de toenmalige minister van Defensie Sharon:
Uw citaat
”Op 14 september kwam de nog maar net tot president gekozen christelijke leider Bashir Gemayel bij een bomaanslag om het leven. Het Israelische leger was genoodzaakt West-Beiroet binnen te trekken teneinde chaos en geweld te voorkomen. Twee dagen later gaf het Israelische opperbevel de christelijke strijdkrachten opdracht Sabra en Sjatilla binnen te trekken en van achtergebleven terreurnesten te zuiveren. Er werd echter een massaslachting aangericht, uit wraak voor de moord op Gemayel. Volgens Libanese bronnen kwamen bij de actie 474 mensen om het leven, waarvan het grootste deel non-combattanten. De Libanese dodenlijst: Palestijnen: 313 mannen, 8 vrouwen en 7 kinderen. Libanezen (moslims): 98 mannen, 8 vrouwen en 2 kinderen. Buitenlandse mannen (aan de PLO toegevoegde manschappen): 21 Iraniërs, 7 Syriërs, 3 Pakistani en 2 Algerijnen. Israelische bronnen spreken overigens van tussen de 700 en 800 dodelijke slachtoffers.
Kahanecommissie
De massamoord leidde tot grootschalige protesten vanuit de Israelische bevolking. Op 28 september besloot de Israelische regering een diepgaand onderzoek naar de gang van zaken in Beiroet te laten instellen. De ‘Commissie Kahane’ kwam op 8 februari 1983 met een rapport waarin werd vastgesteld dat Israelische eenheden of individuen geen directe verantwoordelijkheid voor het bloedbad droegen. Wel werd Israelische topfunctionarissen, waaronder minister van Defensie Sharon en chef-staf Rafael Eitan, indirecte verantwoordelijkheid verweten, omdat zij zich hadden moeten realiseren dat een wraakactie van de christelijke Falangisten voor de hand lag. Sharon kreeg voorts het verwijt dat humanitaire overwegingen bij hem kennelijk geen rol hadden gespeeld. De commissie beval aan dat Sharon zou aftreden en niet opnieuw in de functie van minister van Defensie zou dienen. Dat advies werd uitgevoerd.
Aan de andere kant stelt het rapport: “Wij zeggen niet dat het besluit om de Falangisten de kampen binnen te laten onder geen enkel beding had moeten worden genomen en dat het geheel ongerechtvaardigd was.”
Uit het rapport (zie de CIDI site) blijkt voorts dat Israelische militairen niet precies hebben kunnen zien wat zich in de steegjes van Sabra en Sjatilla afspeelde en dat communicatiefouten hebben bijgedragen aan het pas later bekend worden van de werkelijke situatie. Feit blijft dat de gevechten en moordpartijen twee dagen hebben geduurd, terwijl vooruitgeschoven eenheden van het Israelische leger zich op een steenworp afstand bevonden. Tijdens de nachtelijke uren van het drama werden de Falangisten door Israelische militairen met lichtgranaten bijgelicht.
Interessant is nog de rol van Elie Hobeika, chef van de inlichtingendienst van de Libanese christenen. Die zou in de middag van 16 september, nog voor de Falangisten Sabra en Sjatilla binnentrokken, van Sharon opdracht hebben gekregen zijn mannen in de hand te houden. In plaats daarvan beval Hobeika hen een slachting uit te voeren. Later bleek dat hij een dubbelagent was van de Syrische inlichtingendienst. Volgens een van zijn medewerkers, Robert Hatem, had Hobeika de bedoeling gehad Israels reputatie wereldwijd te bezoedelen. Dat effect werd bereikt en bovendien leidde het drama tot een nieuwe situatie op de grond: Israel werd gedwongen zich uit de regio Beiroet terug te trekken. Hoe het precies zat zullen wij nooit weten. Op 24 januari 2002 kwam Hobeika bij een bomaanslag om het leven.”
Einde uw citaat
Mijn commentaar:
In de eerste plaats moet u zich realiseren dat de toenmalige minister van Defensie Sharon, samen met de toenmalige premier Begin, uit hoofde van zijn functie verantwoordelijk was voor ale door Israel gepleegde militaire acties in Libanon, met name de gepleegde mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden.
In de tweede plaats blijkt uit zowel uw betoog als de historische realiteit dienaangaande, dat de toenmalige minister van Defensie Sharon niet alleen de christen-falangisten als ”beschermers” van de Palestijnse vluchtelingenkampen heeft aangesteld, maar zelfs kennelijk de opdracht gegeven heeft deze kampen in te gaan.
Meneer/mevrouw: Zoals u ongetwijfeld zult weten waren deze christen-falangisten, de bondgenoten van Israel in de oorlog in Libanon, de doodsvijanden van de Palestijnen. Hen als bewakers aanstellen over een Palestijns vluchtelingenkamp of hen opdracht geven een dergelijk kamp te betreden staat gelijk aan het als bewakers aanstellen van de Taliban over een kamp met Amerikaanse krijgsgevangenen of de Noordelijke Alliantie als bewakers over Taliban-krijgsgevangenen. Kortom, het was voor minister Sharon en de Israelische militaire top niet moeilijk in te schatten, dat een en ander weleens zou kunnen uitdraaien op een humanitaire catastrophe.
Maar het belangrijkste in dezen is wel het volgende:
Aangezien Israel nu het gehele gebied in Libanon militair controleerde en als zodanig bezettingsmacht was, golden in dezen de bepalingen van de 4e Conventie, waarvan een van de grondregels is, dat Israel als zijnde de bezettende macht HOOFD-verantwoordelijk is voor de veiligheid, het welzijn en de welvaart van de ”beschermde personen” [mensen, die leven onder een bezetting] Hieruit volgt, dat Israel, in dezen belichaamd door minister Sharon en premier Begin, voor deze massaslachting sowieso hoofdverantwoordelijk zijn. Hierop hebben trouwens zowel de Amerikaanse ambassadeur, officiele VN-functionnarissen en een groot aantal internationale politici Israel gewezen.
Een andere belastende factor inzake de hoofdverantwoordelijkheid van Sharon is wel deze:
Ondanks het feit, dat hij tijdens het plaatsvinden van deze genocide een groot aantal waarschuwingen heeft ontvangen van zowel Israelische officieren, Israelische journalisten, Vn-vertegenwoordigers, vertegenwoodigers van het Rode Kruis en de Amerikaanse ambassadeur heeft hij geweigerd in te grijpen. Dit maakt zijn hoofdverantwoordelijkheid evident en is internationaalrechtelijk zeker met de desbetreffende feiten te staven.
Het is dan ook mi verbijsterend dat u niet alleen het aantal slachtoffers probeert te bagatelliseren [hoewel het aantal voor de gepleegde genocide van ondegeschikt belang is], maar vooral ook de evidente hoofdverantwoordeloijkheid van minister Sharon durft te ontkennen.
D Scebrenica:
Uw citaat:
”Screbrenica
Het drama van Sabra en Sjatilla heeft enkele overeenkomsten met dat van Srebrenica uit juli 1995. Screbrenica was een ‘veilige’ Bosnische enclave, die beschermd werd door een Nederlands bataljon van de United Nations Protection Force (UNPROFOR). Op 6 juli 1995 werd de enclave door het Bosnisch-Servische leger aangevallen en in zes dagen veroverd. Al tijdens de opmars werden moordpartijen onder de Bosnische moslims uitgevoerd, maar het merendeel van de slachtingen vond in de daarop volgende weken plaats, onder de ogen van de Nederlandse militairen, terwijl het bovendien onwaarschijnlijk is dat de gruwelen – vanwege de grootschaligheid ervan – niet bij luchtverkenningen zouden zijn opgemerkt. In die korte tijd werden naar schatting 8.000 moslims vermoord. Bij de voorbereiding werden de Serviërs zelfs geassisteerd. Zo scheidden Nederlandse soldaten mannen van hun gezinnen, waarna de mannen door de Serviërs werden afgevoerd om te worden vermoord.
Op 21 juli maakte het Nederlandse UNPROFOR-bataljon zich uit de voeten naar Zagreb.
Alhoewel informatie circuleerde over het gruwelijke lot dat de in de steek gelaten Bosnische moslims had getroffen (er waren door Nederlandse soldaten zelfs foto’s gemaakt op executieplaatsen), vond de commandant van de Nederlandse troepen, Couzy, een feestje op zijn plaats. “Terwijl de Bosniërs tot aan hun knieën in het bloed stonden, stonden de Nederlandse soldaten tot aan hun enkels in het bier, toegejuicht door kroonprins Willem Alexander, [premier] Kok en [minister van Defensie] Voorhoeve”, schreef de historicus Henri Beunders in NRC Handelsblad van 13 juli 1996.
Het heeft zoals bekend jaren geduurd voordat Nederland een onderzoek naar de gang van zaken liet instellen. En de uitkomsten daarvan zijn in alle opzichten onbevredigend gebleven.”
Einde uw citaat
Mijn commentaar:
Buitengewoon stuitend vind ik daarenboven dat u in een poging de huidige Israelische premier Sharon van schuld vrij te pleiten, zelfs een vergelijking wilt maken tussen de rol van het Israelische leger olv minister Sharon tav Sabra en Chatillah en de Nederlandse militairen in Sebrenica:
Hoewel ik het geheel met u eens ben, dat de Nederlandse militairen zich hierbij schuldig gemaakt hebben aan onacceptabele praktijken als het scheiden van mannen van vrouwen en kinderen [hetgeen impliceert, dat zij hadden kunnnen inschatten, wat het humanitaire gevolg hiervan zou zijn] en dat het mi totaal onacceptabel is geweest, dat zij het gebied verlieten en overdroegen aan de plaatselijke Servische commandanten, kunnend inschatten wat er eventueel zou gebeuren, zijn er in dezen wel duidelijke verschillen.
Sabra en Chatillah:
In de eerste plaats was er in het geval van Sabra en Chatillah sprake van het feit, dat het Israelische leger Libanon militair CONTROLEERDE en daarmee bezettende macht was, hetgeen impliceerde, dat Israel de verplichting EN de militraire potentie had de Palestijnse burgerbevolking te beschermen. Niet alleen heeft de hoofdverantwoordelijke in dezen, minister Sharon, dit niet gedaan, nee, daarenboven liet hij het kamp bewaken door doodsvijanden van de Palestijnen, stuurde hen de kampen in nadat de Libanese tot president gekozen christelijke leider bij een bomaanslag om het leven kwam, terwijl hij van te voren de gevolgen van eventuele wraakacties had kunnen inschatten. Daarenboven heeft hij niet laten ingrijpen terwijl de moordpartij aan de gang was, terwijl hij militair het gebied controleerde. In de tweede plaats was Israel in Libanon aanwezig als aggressor en bezettende macht en de Nederlandse soldaten als beschermers van de plaatselijke bevolking, hetgeen hun positie totaal anders categoriseert.
Srebrenica:
De genocide van Srebrenica, hoe gruwelijk ook, kon in dezen noch op het conto van de Nederlandse troepen, noch op het conto van de Nederlandse regering geschoven worden al ben ik van mening, dat de Nederlandse regering politiek wel mede-verantwoodelijkheid draagt. In de eerste plaats had Nederland [in tegenstelling tot Israel] geen allesverwoestende oorlog tegen het desbetreffende gebied gevoerd en was al evenmin bezettende macht, hetgeen een effectieve controle van het hele gebied uitsloot. Bovendien bent u eveneens op de hoogte van het feit, dat er op het moment van deze gruwelijke gebeurtenissen slechts 300 Nederlandse militairen van Dutchbat gelegerd waren, die onmogelijk de Servische overmacht hadden kunnen tegenhouden. Een deel van de Nederlandse problematiek was eveneens gelegen in het feit van het zeer beperkte VN-Mandaat [dat direct militair ingrijpen uitsloot] en het numeriek kleine aantal manschappen. Hoewel zoals reeds door mij opgemerkt het Nederlandse batallion wel degelijk verantwoordelijkheid treft voor door mij reeds genoemde handelingen, hetgeen als zodanig, althans voor mijn gevoel te weinig onderzocht is, treft mi de grootste blaam de Nederlandse politiek, die van te voren had kunnen inschatten dat gegeven het beperkte VN mandaat en het kleine aantal Nederlandse militairen in dat gebied de Nedrelandse bescherming weinig effectief kon zijn. Ook treft echter de VN blaam, die zo’n beperkt handelingsmandaat heeft vastgesteld, hetgeen zoals u weet in het geval van Rwanda tot gruwelijke gevolgen geleid heeft.
Een vergelijking tussen de evidente hoofdverantwoordelijkheid van Sharon voor Sabra en Chatillah en die van de Nederlandse troepen in Srebrenica is dus niet alleen grotesk, maar ook bijna ridicuul te noemen, wanneer het niet zo ernstig was.
E Uw opmerking tav NVU en Stop de Bezetting:
Uw citaat:
In het kielzog van de NVU kwamen vergelijkbare oproepen van onder andere de werkgroep ‘Stop de Bezetting’ van Gretta Duisenberg. Daarbij wordt het in de strijd werpen van grove onwaarheden opnieuw niet geschuwd. Vorige week was Duisenberg in New York, waar zij een toespraak hield op de door de VN georganiseerde International Conference of Civil Society in Support of the Palestinian People. Daar zei zij ondermeer: “Vorige week herdacht de wereld de terroristische aanslagen van 9/11, drie jaar geleden, en werd stilgestaan bij de bijna 3.000 slachtoffers. Deze week, 16 september, is het 22 jaar geleden dat door het Israelische leger een net zo barbaarse aanval werd uitgevoerd in Sabra en Sjatilla. Het aantal Palestijnse slachtoffers wordt geschat op 3.500. Deze terreurdaad stond onder toezicht van en werd goedgekeurd door generaal Ariel Sharon, de toenmalige minister van Defensie van Israel.”
Einde uw citaat:
Mijn commentaar:
Hoewel ik meen in bovenstaande commentaar voldoende te hebben aangetoond, dat er geen sprake is van ”grove onwaarheden” in de door mevrouw Duisenberg gehouden redevoering op de door de VN georganiseerde International Conference of Civil Society in Support of the Palestinian People, staat het u uiteraard vrij hierover een andere mening te hebben, hetgeen uiteraard uw vrijheid van meningsuiting is, die ik bij dezen respecteer.
U moet zich echter in dezen goed realiseren, dat vrijheid van meningsuiting niet inhoudt vrijheid van belediging en dat de door u gedane uitspraak, waarbij u kennelijk een verband legt tussen de NVU en Stop de Bezetting, ten enenmale onacceptabel is.
Zoals u ongetwijfeld weet is de NVU een fascistisch-racistische organisatie, die mensen als minder ziet, uitsluit en minder rechten toekent op grond van hun andere vaak ”allochtone” afkomst [Zoals u ongetwijfeld zult weten zijn met name na 11 september veelal ”moslims” het doelwit zoals in de zeventiger jaren de Surinamers, tot welke nationale afkomst ik behoor, in de tachtiger jaren de Turken en Marokkanen en begin negentiger jaren de Antillianen en ”asielzoekers” in het algemeen, zie Pim Fortuyn], maar ook op grond van hun Joodse komaf. U weet beter dan ik dat dergelijke fascistische organisaties veelal sterk anti-semitisch zijn georienteerd. Stop de Bezetting echter is een initiatiefgroep, die is ontstaan uit onvrede met de reeds 37 jaar durende Israelische bezetting van de Palestijnse gebieden [de Westelijke Jordaanoever, het Gaza-gebied en Oost-Jeruzalem] ondanks de in 1967 aangenomen VN-Veiligheidsraadsresolutie 242, die Israel ertoe opriep zich uit de in de juni-oorlog in 1967 veroverde gebieden waaronder de Palestijnse, terug te trekken. Stop de Bezetting wil, dat Israel de resoluties mbt tot het Midden-Oostenconflict respecteert en naleeft, met name resolutie 242.
Er is echter in een aantal pro-Israelische kringen, zowel Joodse en niet-joodse, de neiging iedere kritiek op Israel te beschouwen als anti-semitisch. Niet alleen bagatelliseert een en ander het werkelijke zeer ernstige karakter van het echte anti-semitisme [een racistische afkeer van Joodse mensen en hun gebruiken, zich niet zelden uitend in volstrekt onacceptabele bijandige handelingen, daden en geschriften], daarenboven maakt het geen onderscheid tussen Joodse mensen in het algemeen en het politeik-miolitaire optreden van Israel als Staat in het byzonder.
Israel is een staat met aan een Staat eigen politiek-militaire aspiraties en is net zozeer gehouden aan naleving van het Internationaal Recht als iedere andere Staat. Kritiek op het militair-politieke optreden van de Staat Israel gelijkstellen met anti-semitisme komt op hetzelfde neer als kritiek op het vroegere militair-politieke optreden van Bouterse gelijkstellen aan racisme.
Zoals u ongetwijfeld zult weten is er ook in Joodse kring groeiend kritiek op Israel’s optreden en zijn er ook diverse Joodse anti-zionistische verenigingen, ook vanuit religieuze hoek [http://www.netureikarta.org], maar daarvoor voer de discussie hier te ver.
Trouwens, zoals u weet is ook vanuit Israel zelf de kritiek op het regeringsoptreden aanwezig:
U zou mij dus zeer verplichten zo vriendelijk te zijn een organisatie als Stop de Bezetting, waarmee u het al dan niet eens mag zijn, niet in een adem te noemen met notoire fascisten.
Ik hoop u langs deze weg mijn standpunt tav uw nieuwsbrief nader te hebben toegelicht. Hoewel u voor verder commentaar uiteraard bij mij terecht kunt, wil ik u er wel op attent maken, dat mijn tijd zeer beperkt is, dus dat ik nog slechts zeer kort op een eventuele reactie uwerzijds kan reageren.
P/S Voor andere bronnen ivm de verantwoordelijkheid voor de toenmalige minister van Defensie Sharon verwijs ik u o.a. naar Amnesty International [http://www.amnesty.org], Human Rights Watch [http://www.hrw.org], het rapport van de Commissis Kahane en diverse VN-rapporten en verklaringen van zowel Israelische officieren, journalisten en de toenmalige Amerikaanse ambassadeur.
Documentatie Israel > Israel Nieuwsbrief 2004 CIDI Israel Nieuwsbrief 2004
Artikel – 22 september 2004 Niet Sharon, maar christelijke milities waren verantwoordelijk voor Sabra en Shatilla In het kielzog van de NVU kwamen vergelijkbare oproepen van onder andere de werkgroep ‘Stop de Bezetting’ van Gretta Duisenberg. Daarbij wordt het in de strijd werpen van grove onwaarheden opnieuw niet geschuwd. Vorige week was Duisenberg in New York, waar zij een toespraak hield op de door de VN georganiseerde International Conference of Civil Society in Support of the Palestinian People. Daar zei zij ondermeer: “Vorige week herdacht de wereld de terroristische aanslagen van 9/11, drie jaar geleden, en werd stilgestaan bij de bijna 3.000 slachtoffers. Deze week, 16 september, is het 22 jaar geleden dat door het Israelische leger een net zo barbaarse aanval werd uitgevoerd in Sabra en Sjatilla. Het aantal Palestijnse slachtoffers wordt geschat op 3.500. Deze terreurdaad stond onder toezicht van en werd goedgekeurd door generaal Ariel Sharon, de toenmalige minister van Defensie van Israel.”
Wat gebeurde er werkelijk, 22 jaar geleden?
Operatie Vrede voor Galilea
Op 6 juni 1982 vielen Israelische troepen Zuid-Libanon binnen, met het doel de opbreking van de terroristische infrastructuur van de PLO, die er een staat-in-een-staat had gesticht. Operatie ‘Vrede voor Galilea’ was in militair opzicht een groot succes. Na een week was Zuid-Libanon geheel in Israelische handen, was de Syrische bezettingsmacht in Oost-Libanon verslagen en hadden de PLO-eenheden zich in de havenstad Beiroet teruggetrokken. In de noordelijke en oostelijke sectoren vond het Israelische leger aansluiting met zijn christelijk-Libanese bondgenoten. Beiroet werd aan alle kanten omsingeld, maar desondanks weigerde de PLO zich over te geven.
De situatie in Beiroet, juli 1982 Na een beleg van een maand ging de PLO-leiding op 14 augustus alsnog akkoord met de eis dat alle Palestijnse milities het land zouden verlaten. De evacuatie was op 30 augustus grotendeels voltooid; op die dag scheepte ook Jasser Arafat in en vertrok met zijn trouwste eenheden onder een internationaal vrijgeleide naar Tunis. Enkele duizenden PLO-strijders (met verschillende nationaliteiten) bleven echter in Libanon achter, het merendeel van hen in de Palestijnse wijken – voorheen vluchtelingenkampen – van Beiroet: Sabra, Sjatilla en Bourj Al-Brajneh.
Het vertrek van de PLO-hoofdmacht werd gevolgd door een wachtperiode, waarin het Israelische leger niet alle delen van de Libanese hoofdstad bezette. Ook de Palestijnse stadswijken werden omsingeld, maar niet ingenomen.
Op 14 september kwam de nog maar net tot president gekozen christelijke leider Bashir Gemayel bij een bomaanslag om het leven. Het Israelische leger was genoodzaakt West-Beiroet binnen te trekken teneinde chaos en geweld te voorkomen. Twee dagen later gaf het Israelische opperbevel de christelijke strijdkrachten opdracht Sabra en Sjatilla binnen te trekken en van achtergebleven terreurnesten te zuiveren. Er werd echter een massaslachting aangericht, uit wraak voor de moord op Gemayel. Volgens Libanese bronnen kwamen bij de actie 474 mensen om het leven, waarvan het grootste deel non-combattanten. De Libanese dodenlijst: Palestijnen: 313 mannen, 8 vrouwen en 7 kinderen. Libanezen (moslims): 98 mannen, 8 vrouwen en 2 kinderen. Buitenlandse mannen (aan de PLO toegevoegde manschappen): 21 Iraniërs, 7 Syriërs, 3 Pakistani en 2 Algerijnen.
Israelische bronnen spreken overigens van tussen de 700 en 800 dodelijke slachtoffers.
Kahanecommissie
De massamoord leidde tot grootschalige protesten vanuit de Israelische bevolking. Op 28 september besloot de Israelische regering een diepgaand onderzoek naar de gang van zaken in Beiroet te laten instellen. De ‘Commissie Kahane’ kwam op 8 februari 1983 met een rapport waarin werd vastgesteld dat Israelische eenheden of individuen geen directe verantwoordelijkheid voor het bloedbad droegen. Wel werd Israelische topfunctionarissen, waaronder minister van Defensie Sharon en chef-staf Rafael Eitan, indirecte verantwoordelijkheid verweten, omdat zij zich hadden moeten realiseren dat een wraakactie van de christelijke Falangisten voor de hand lag. Sharon kreeg voorts het verwijt dat humanitaire overwegingen bij hem kennelijk geen rol hadden gespeeld. De commissie beval aan dat Sharon zou aftreden en niet opnieuw in de functie van minister van Defensie zou dienen. Dat advies werd uitgevoerd.
Aan de andere kant stelt het rapport: “Wij zeggen niet dat het besluit om de Falangisten de kampen binnen te laten onder geen enkel beding had moeten worden genomen en dat het geheel ongerechtvaardigd was.”
Uit het rapport (zie de CIDI site) blijkt voorts dat Israelische militairen niet precies hebben kunnen zien wat zich in de steegjes van Sabra en Sjatilla afspeelde en dat communicatiefouten hebben bijgedragen aan het pas later bekend worden van de werkelijke situatie. Feit blijft dat de gevechten en moordpartijen twee dagen hebben geduurd, terwijl vooruitgeschoven eenheden van het Israelische leger zich op een steenworp afstand bevonden. Tijdens de nachtelijke uren van het drama werden de Falangisten door Israelische militairen met lichtgranaten bijgelicht.
Interessant is nog de rol van Elie Hobeika, chef van de inlichtingendienst van de Libanese christenen. Die zou in de middag van 16 september, nog voor de Falangisten Sabra en Sjatilla binnentrokken, van Sharon opdracht hebben gekregen zijn mannen in de hand te houden. In plaats daarvan beval Hobeika hen een slachting uit te voeren. Later bleek dat hij een dubbelagent was van de Syrische inlichtingendienst. Volgens een van zijn medewerkers, Robert Hatem, had Hobeika de bedoeling gehad Israels reputatie wereldwijd te bezoedelen. Dat effect werd bereikt en bovendien leidde het drama tot een nieuwe situatie op de grond: Israel werd gedwongen zich uit de regio Beiroet terug te trekken.
Hoe het precies zat zullen wij nooit weten. Op 24 januari 2002 kwam Hobeika bij een bomaanslag om het leven.
Screbrenica
Het drama van Sabra en Sjatilla heeft enkele overeenkomsten met dat van Srebrenica uit juli 1995. Screbrenica was een ‘veilige’ Bosnische enclave, die beschermd werd door een Nederlands bataljon van de United Nations Protection Force (UNPROFOR). Op 6 juli 1995 werd de enclave door het Bosnisch-Servische leger aangevallen en in zes dagen veroverd. Al tijdens de opmars werden moordpartijen onder de Bosnische moslims uitgevoerd, maar het merendeel van de slachtingen vond in de daarop volgende weken plaats, onder de ogen van de Nederlandse militairen, terwijl het bovendien onwaarschijnlijk is dat de gruwelen – vanwege de grootschaligheid ervan – niet bij luchtverkenningen zouden zijn opgemerkt. In die korte tijd werden naar schatting 8.000 moslims vermoord. Bij de voorbereiding werden de Serviërs zelfs geassisteerd. Zo scheidden Nederlandse soldaten mannen van hun gezinnen, waarna de mannen door de Serviërs werden afgevoerd om te worden vermoord.
Op 21 juli maakte het Nederlandse UNPROFOR-bataljon zich uit de voeten naar Zagreb.
Alhoewel informatie circuleerde over het gruwelijke lot dat de in de steek gelaten Bosnische moslims had getroffen (er waren door Nederlandse soldaten zelfs foto’s gemaakt op executieplaatsen), vond de commandant van de Nederlandse troepen, Couzy, een feestje op zijn plaats. “Terwijl de Bosniërs tot aan hun knieën in het bloed stonden, stonden de Nederlandse soldaten tot aan hun enkels in het bier, toegejuicht door kroonprins Willem Alexander, [premier] Kok en [minister van Defensie] Voorhoeve”, schreef de historicus Henri Beunders in NRC Handelsblad van 13 juli 1996.
Het heeft zoals bekend jaren geduurd voordat Nederland een onderzoek naar de gang van zaken liet instellen. En de uitkomsten daarvan zijn in alle opzichten onbevredigend gebleven
EINDE CIDI ARTIKEL
EINDE ARTIKEL ASTRID ESSED EN AANGEHECHT HET GEWRAAKTE CIDI ARTIKEL
Reacties uitgeschakeld voor Open Brief aan het Cidi over de verantwoordelijkheid van Sharon voor de massamoord in Sabra en Shatila
EXTREEM-RECHTSE HETZE TEGEN KAUTHAR BOUCHALLIKHT ENDE SLAPHEID VAN LINKSHet waait niet over, Geen StijlAlways ready to fight you! VOORAF/EEN UITSTAPJE NAAR DE BRONSTIJD Het is altijd interessant,een verfilming te zien van de aloude Griekse mythologisering over de Trojaanseoorlog, althans over de gebeurtenissen in het laatste jaar, 1250 voor Christus, waarin de aanvoerder van de Griekse troepen, koning Agammemnon, heftige ruzie kreegmet de grootste Griekse militaire held [Bronstijd like], Achilles, zoon vankoning Peleus en de Zeegodin Thetis. [1]De ruzie draaide, o wonder, om een meisje en het is beschreven in hetprachtige heldendicht van de dichter en bard Homerus,de Ilias. [2]Op zich is het al grappig te bedenken, dat de hele Europese literatuur isbegonnen, gebaseerd is, op een ordinaire ruzie om een in een oorlog geroofd meisje! [3]Goed, ik heb er dus naar gekeken, die film Troy [4], en die had mooie,ontroerende momenten [die ga ik niet verklappen], maar er waren heelwat afwijkingen van het oorspronkelijke, prachtige heldendicht, waardoorde film ook iets potsierlijks kreeg, wat niet heel verbazingwekkend is bijeen Hollywoodproductie.Ik schrijf er zeker nog over, maar dan op mijn website.Hou die dus in de gaten, als je een cultureel liefhebber bent en geinteresseerd bent in wat mensen in de Bronstijd bewoog, hoe de man/vrouw relatie was enhoe de gezagsverhoudingen lagen. [5] Maar waarom nu dat uitstapje naar een ver verleden?Omdat de Great Hero, Achilles, ook wel ”aristos Achaion” [beste van deGrieken/Grieks] genoemd, in de film Troy, toen ze naar Troje zeilden, zijnMyrmidonen [een soort elitetroepen], warm maakte voor de strijd, metde volgende woorden:”Do you know what’s there, waiting, beyond that beach?Immortality! Take it! It’s yours!” [6]
Nu heeft de idee van, en gedachten aan onsterfelijkheid,het voortleven, miljoenen geinspireerd, vooral kunstenaars,schrijvers en….ja, ook socalled ”warheroes”De oude Verhalen staan er bol van. Welnu, lezers, als er ooit een Achilles heeft bestaan [en dergelijke figuren waren er natuurlijk] dan heeft hij inderdaaddie ”immortality” bereikt:Kinderen leren er NOG over TERUG NAAR HET HEDEN/KAUTHAR BOUCHALLIKHT MAAR….en daar is het mij om begonnen:Laten we hopen, dat wat zich ”parlementair links”noemt, zich niet ”onsterfelijk” maakt door zich tot in eeuwigheid te laten chanteren,bullyen en bedreigen door extreem-rechts en zijn legioenen hele en halve racisten en Islamofoben, en nu eensophoudt excuses aan te bieden voor zaken, waarmeezij niets te maken hebben. Zie hieronder het Treurspel Kauthar Bouchallikht enhoe ”Links” voor de zoveelste keer slappe knieeen toonde…… DE HETZE Het zal de lezer niet verbazen, dat de hele ellende rondKauthar Bouchallikth, klimaatactiviste en publicist en nummer9 op de Groen Links kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen [7] begonnen is bij de [extreem] rechtse,xenofobe webslite Geen Stijl en consorten. [8]Wat verbazender is, dat ook media en anderen zich aanslotenbij die Geen Stijl hetze.Daarover later meer.
DE HETZE TEGEN KAUTHARCO PRODUCTIE VAN ONFRISSE, EXTREEM-RECHTSE ISLAMOFOBEN:GEEN STIJL, CAREL BRENDEL EN WEIRD DUK
Wil je de Slang onschadelijk maken, dan moet je de Kop eraf hakken. HET BEGON MET CAREL BRENDEL….EN HET GING DOOR MET GEEN STIJL, WEIRD DUK……. Carel Brendel, oud-journalist en berucht Islamofoob, geciteerd alsbron van Wijsheid door ”baarmoeder” PVV Tweede Kamerlid Machiel de Graaf [9],spuit zijn haat tegen Islam en moslims al jaren op zijn onfrisseVod, dat zich een Blog noemt. [10] In november 2020 schreef hij twee artikelen, met als een doel:Twijfels te zaaien over de integriteit van kandidaat Tweede Kamerlid Kauthar Bouchallikht.[11]Waar ging het over?Kauthar Bouchallikht was in het verleden vice voorzitter geweest van FEMYSO[Forum of European Muslim Youth and Students Organisations], die gelieerd zou zijn aan de Moslimbroederschap. [12]Maar waar Grima is, is Saruman [slechterikken uit the Lord of the Rings!] nooit ver weg! [13]Want al gauw roerde Geen Stijl zich en in hun kielzog Wierd Duk, ookzo’n Islamofobe haatzaaier. [14]Hun grootste grief was misschien nog niet eens Kauthar’s verbinding metFemyso, en in hun zieke wereldbeeld dus ook met de Moslimbroederschap, maar het feit, dat Groen Links dit zou hebben ”verzwegen”. [15]Dus begonnen ze Groen Links onder druk te zetten en te bullyen.Geen Stijl was hier de hoofdstalker.Toen hun gebalk op hun eigen Bloggie [16] niets uithaalde, begonnen zeJesse Klaver op zijn werkplek, de Tweede Kamer op te wachten ente attaqueren.En helaas handelde Klaver niet als Denk collega Azarkan, die naWilders’ zoveelste ”Marokkanenprobleem uitbarsting weigerde hetGeen Stijl schoelje te woord te staan [17], maar maakte hij de inmijn ogen fout, door in te gaan op hun aantijgingen.Daarover zo meer.Want er was NOG een speler actief.Namelijk Weird Duk, die openlijk onthulde, wat zijn IslamophobicBrothers in Arms mogelijk het meest dwarszat:Dat er een vrouw met een hoofddoek zitting zou kunnennemen in de Tweede Kamer. [18]Gezamenlijk zetten zij dus de aanval in. DE HETZE:GEEN STIJL INTERVIEW MET JESSE KLAVERMACHIEL DE GRAAF [PVV] OPGEVOERD aEen Vrouw met een Hoofddoek: Ik gaf het al aan:Een mogelijk Tweede Kamerlid met een hoofddoek [19],een lidmaatschap van een organisatie, die wel of geen banden hadmet de Moslimbroederschap [20], wat natuuuuurlijk dat kandidaatKamerlid tot een footsoldier van die Moslimbroederschap maakte [21],dat Groen Links dat zou hebben ”verzwegen” [22]En nog meer, maar dat komt later. Maar waar het in feite op neer kwam, was de zoveelste extreem-rechtsehetze tegen ”parlementair links” in de Tweede Kamer en het onvermogenvan Links, deze extreem-rechtse kluppies op hun plaats te zetten.
bStalking Geen Stijl like Want ja, na door een co productie van Islamofoob gestook en allerleiverdachtmakingen [23], besloot Geen Stijl Jesse Klaver te gaan lastigvallen en stalken op zijn werkplek, de Tweede Kamer door middel van wat zij een ”interview” noemden, waarvan reeds de toon werd gezet door de openingszin:”’Dagenlang wilden ze bij Groen Links niet of nauwelijks reagerenop de vermeende banden, die de nummer 9 op hun kieslijstzou hebben met de Moslimbroederschap of althans de Stichting waarvoor ze werkt.Vandaag hebben we bijna drie uur zitten wachten op Yasser, ik bedoelJesse Klaver en eindelijk hebben we dan een reactie……..[24] Zoals ik al schreef, na eerst zeuren en met modder gooien,volgt het gestalk. c Daar is ie……..”Blud und Boden PVV er Machiel de Graaf” Tekenend voor Geen Stijl waswas het feit, dat er een specifiek Kamerlid om commentaar gevraagd werd en wel PVV Kamerlid Machiel de Graaf. [25]Weet u nog lezers, de man, die commotie veroorzaakte inde Tweede Kamer door zijn extreem-rechtse Blud und Bodenverhaal [26], waarbij hij onder andere opmerkte:”De Nederlandse eigenheid, identiteit en cultuur worden viaimmigratie en de baarmoeder om zeep geholpen. [27]Lekkere jongen en door hem om ”deskundig” commentaar tevragen over de Moslimbroederschap, liet Geen Stijl wederom hunplek in het politieke Spel zien.Overigens ”grappig” dat de Graaf Geen Stijl’s IslamofobeBrother in Arms, Carel Brendel, nog aanhaalde om zijn gelijk te bevestigen……[28]Comrades in arms……… dGeen Stijl/Agressief en provocerend Öpvallend was ook de voor GeenStijl kenmerkende agressieve en provocerende toon, metals doel verdachtmakingen en het in een hoek drijvenvan de geinterviewde, tenminste als het ”parlementairlinks” betreft. eSlappe knieen van links: En de belangrijkste fout die Jesse Klaver in dit hele treurspel rond Kauthar Bouchallikht gemaakt heeft, is Geen Stijl uberhaupt een interview toestaan.Klaver is bepaald geen onbekende in de politieke arena [29], kent Geen Stijl door en door, was natuurlijk op de hoogte van hunvoorafgaande verdachtmakingen tegen nummer 9 op zijnkandidatenlijst, Kauthar Bouchallikht en kon dus weten, dat ditinterview maar een doel diende:Kauthar Bouchallikht modder toegooien en via haar, Groen Links.Een dergelijk extreem-rechts medium weiger je dus een interview,zoals eerder [heel verstandig] Klaver’s collega van Denk, Farid Azarkan, WEL gedaan had. [30]Trouwens, Jesse Klaver had al eerder bewezen, dat hij het WEL kon als hij maar zijn best doet:Want naar aanleiding van dezelfde vraagstelling [over de”Marokkanenprobleem” uitspraak van Wilders], waarbij AzarkanGeen Stijl een reactie geweigerd had [31], had Klaver dat ook gedaan! [32]Hij kan het dus wel.Waarom nu, nu Geen Stijl duidelijk uit was op provocatie,persoonlijke aanvallen en verdachtmakingen en hetGroen Links er dus alles aan gelegen moest zijn, de extreem-rechtsehetze in de kiem te smoren, niet even stevig opgetreden tegenGeen Stijl en co?
”Co productie Geen Stijl en Machiel de Graaf” Hoe dan ook:Deze keer ging Klaver er dus, helaas, WEL door de knieen: Praten met dus Geen Stijl, dat hem op hoge toon ter verantwoordingriep, omdat zijn Tweede Kamerkandidaat zou werken voor demoslimorganisatie Femyso, die banden zou hebben met deMoslimbroederschap.In hun eigen woorden:”’Dagenlang wilden ze bij Groen Links niet of nauwelijks reagerenop de vermeende banden, die de nummer 9 op hun kieslijstzou hebben met de Moslimbroederschap of althans de Stichting waarvoor ze werkt.” [33]Waarbij impliciet werd gesuggereerd, dat Kauthar ook banden zouhebben met de Moslimbroederschap.Die suggestie werd versterkt door [aan het eind van het interview]de giftige opmerking van Machiel de Graaf [PVV], die nog even zijn zegje mocht doen:”We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis” [34]Ik laat ’s mans gebazel over ”leren van de geschiedenis” [meer ietsvoor zijn partij en aanverwanten] en het neo liberale Groen Links [35]als ”marxistische, communistische club” [leuk geprobeerd] voorzijn rekening, maar ook hier weer:Via Kauthar Bouchallikht [die banden heeft met Femyso, niet metde Moslim Broederschap], via EEN Tweede Kamerlid, krijgtde Moslim Broederschap in Nederland voeten aan de grond….ZO gaan Geen Stijl en aanverwanten dus te werk.En als je hen interview tijd geeft, zoals Klaver weinig slim waste doen, geef je ze alleen maar gelegenheid hun hetze nog eensop Youtube te kunnen zetten en herhalen!
WAAR GAAT HET NU OVER?MOSLIMBROEDERSCHAP/FEMYSO/KAUTHAR En dan nu naar de essentie:De echte[vermeende] banden, die Kauthar Bouchallikht had [heeft]met Femyso en de Moslimbroederschap.Over dat laatste kan ik duidelijk zijn:Lariekoek:Door niemand is bewezen, ook door moslimjager Carel Brendelniet [36] [laat ik hem nu even serieus een stem geven], dat KautharBouchallikht, in haar hoedanigheid van vrouw, mens, activiste,enige directe banden zou hebben met de Moslimbroederschap.Maar….dat wordt ook steeds alleen maar gesuggereerd:Lees na, wat Blud und Boden PVV’er Machiel de Graaf hierover zei in zijn gesprek met Geen Stijl [37] en je ziet, dat hij doorgaat over Femyso, de Moslimbroederschap, die al dan niet gewelddadig zouzijn, en suggereert, dat de Moslimbroederschap via Kauthareen voet in de Tweede Kamer zouden krijgen [38] [baarlijke nonsens], maar nergens, dat zij persoonlijk banden met hen zouhebben.Dat is dan ook direct het sneaky aspect van deze hetze.Is Kauthar dan wel bestuurslid van Femyso of geweest,zoals door Brendel en anderen wordt beweerd? [39]Dat klopt inderdaad, maar daarvan heeft zij zelf nooit een geheim gemaakt. [40]En in tegenstelling tot wat de extreem-rechtse meute beweert [weermaar even de Brendel artikelen, moeiteloos nagepapegaaid doorGeen Stijl Kuifje en hun vriendjes] [41], staat Femyso NIETop een lijn met de Moslimbroederschap.Trouwens, iedereen, die even doordenkt en begrijpend kan lezen, neemt er nota van, dat Femyso inhoudt: Forum voor EuropeseJeugd en Studentenorganisaties.Daarvan zijn dus al diverse clubs lid, het is niet een monolitischegroep.Dat Femyso vervolgens, dat al uit diverse clubs bestaat, isweer een onderdeel, volgens Brendel en zijn vrienden [Brendelkan mij er niet van beschuldigen, dat ik niet serieus op zijn stukkiesinga] van de Federation of Islamic Organizations in Europe[FIOE, ook weer een aantal organisaties], dat [althans als we Brendel, ex minister Donner van Justitieen de AIVD moeten geloven], dan weer een ”koepelorganisatie’ isvan de Moslimbroederschap in Europa, wat ook op Wikipedia te lezen is..[42]Dikke kans dus, dat er geen recht lijntje is tussen Kauthar en dedoor Islamofobisch rechts zo gevreesde Moslimbroederschap.Het leuke is trouwens, dat in de brief van minister Donner dd 11 april2011, waarop Brendel zich baseert [43] over de in Nederland actieveMoslimbroederschap het volgende wordt opgemerkt:”De AIVD verricht onderzoek naar radicaliseringstendensen in Nederland. Binnen dit onderzoek is er aandacht voor radicale en ultraorthodoxe islamitische bewegingen die in potentie een bedreiging kunnen vormen voor de Nederlandse rechtsorde. In dat kader heeft de AIVD onderzoek gedaan naar de Moslimbroederschap in Nederland. In deze brief worden op basis van dat onderzoek de conclusies beschreven inzake de mogelijke dreiging die van deze beweging uitgaat ten aanzien van de democratische rechtsorde in Nederland. De Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten zal vertrouwelijk meer in detail worden geïnformeerd………”De AIVD heeft geconstateerd dat de Egyptische Moslimbroederschap weinig invloed heeft op de beweging in Nederland. De Nederlandse Moslimbroeders streven naar de herislamisering van de moslimgemeenschap waarbij de islam leidend moet zijn in het dagelijks leven van de moslims. Zij richten zich daarbij vooral op het verspreiden van het religieuze gedachtegoed van de Moslimbroederschap en het vergroten van haar invloedssfeer. De Moslimbroeders in Nederland stellen zich gematigd op en streven een betere positie voor moslims in Nederland na. In hun discours zijn begrippen als integratie, democratie, burgerzin nadrukkelijk aanwezig.” [44]Nauwelijks een bedreiging te noemen, dus.Ook over de in de rest van Europa actieve Moslimbroederschap laatde minister/AIVD zich in zijn brief nogal gematigd uit. [45] Kauthar was dus vicevoorzitter van een koepelorganisatie, die weer onderdeelwas van een andere koepelorganisatie, die weer banden had met deMoslimbroederschap.Dat staat er, in eenvoudig Nederlands.Bovendien blijkt er nergens uit, dat zij persoonlijk contact hadmet ”moslimbroeders” en nog belangrijker, dat deze Beweging niet bepaald verre gevaarlijk te noemen is. [46]Wel ziet de AIVD op de lange duur ”een risico” [47], maar ja, inlichtingendiensten maken wel vaker prognoses op de lange termijn,die ook maar prognoses zijn.Ook werd het ”gevaar” van de Moslimbroederschap door IslamoloogJoas Wagemakers na onderzoek als ”flauwekul” neergzet. [48]
FEMYSOTerug naar Femyso:Toegegeven, van Femyso zelf weet ik niet veel, maar toch wel WAT:Want deze volgens de extreem-rechtse hetzers levensgevaarlijkeclub werkt samen met de Europese Unie [49]Geen Stijl interview] endit zijn enkele tegen terrorisme aanliggende partners van Femyso[Even in het Engels]Advisory Council on Youth (Council of Europe)Anti racism and diversity Intergroup (ARD)Council of EuropeEcumenical Youth Council in EuropeErasmusEuropean Coalition Against IslamophobiaEuropean Network Against Racism (ENAR)European ParliamentEuropean Student’s NetworkEuropean Youth Foundation [50]Dus kerkelijke clubs, het Europees Parlement,de Raad van Europa, anti racisme clubs, eenorganisatie tegen Islamofobie…. [51]Daaruit blijkt wel het ”gevaarlijke”karakter van Femyso….. DE GROTE BOZE WOLF, DE MOSLIMBROEDERSCHAPOver Roodkapje en de Boze Wolf…..[52] Naast de extreem-rechtse, Islamofobe obsessie met Kauthar als”de eerste vrouw met een hoofddoek” in de Tweede Kamer [53],heeft de Carel Brendel/Geen Stijl, Weird Duk etc Bende nogeen preoccupatie:Het Moslimbroederschapsyndroom.Op alle mogelijke wijzen proberen Machiel de Graaf [PVV], Brendel,Geen Stijl en aanverwante companen aan te tonen, dat er een al danniet innig verband is [via het eveneens ”levensgevaarlijke” Femyso [54] tussen Kauthar Bouchallikht en de Grote Boze Wolf, de Moslimbroederschap.Tevergeefs, zoals de intelligente lezer heeft mogen constateren. [55] Maar de vraag, die nu natuurlijk gesteld moet worden is:Wat is de Moslimbroederschap eigenlijk en waarom zou die zogevaarlijk zijn:Met andere woorden:Waarom zou Kauthar in de Tweede Kamer zo gevaarlijk zijn,gesteld, dat zij inderdaad banden met hen zou hebben.Quod non erat demonstrandum [Latijn: Wat niet is aangetoond] [56]. MOSLIMBROEDERSCHAP Uit mijn research blijkt o.a. , dat de Moslimbroederschap, in Egypte opgerichtin 1928 door Islamitische geleerde Hassan al-Banna, begonnenis als een religieuze organisatie met een sociaal-charitatieve kant. [57]Ook verzet tegen het [toenmalige] Britse kolonialisme speelde een belangrijke rol. [58]En die anti-imperialistische kant [vaak vertaald als”anti-Westers” omdat veel van de Westerse politiek imperialistisch is] is er nog steeds. [59]Wat waarschijnlijk de reden is van al dan niet verhitte ambtsberichtenvan de AIVD of ministeriele antwoorden op vragen van Islamofobepartijen, waarin de Moslimbroederschap, al dan niet op termijn, alseen gevaar voor ”democratische waarden” [lees maar gerust:Westerse belangen”, wordt beschouwd. [60] Wat de lezer zich echter moet realiseren is, dat de MoslimBroederschap niet EEN organisatie is:Zij is een koepelorganisatie, met vertakkingen in eengroot aantal landen [61], waarbij vrij diverse clubs zijn aangesloten,die ook weer van elkaar verschillen op bepaalde politiek-ideologische gebieden. [62]Dus DE Moslimbroederschap als zodanig, bestaat niet.En kan de ”Moslimbroederschap” als zodanig inverband worden gebracht met ”geweld”?Internationaal gezien.JaBijvoorbeeld verzetsbeweging Hamas, die ”geweld” gebruikt, maardan wel internationaalrechtelijk gerechtvaardigd geweld, inhet verzet tegen het bezettingsleger van bezettingsstaat Israel [63], dat buitengewoon gewelddadig tekeer gaat in de bezette Palestijnse gebieden! [64]Een Bezettings en Apartheidsstaat [65], die nu eindelijk vervolgdkan worden voor zijn vele oorlogsmisdaden. [66][En ja, om snel alle critici de pas af te snijden:Geweld tegen Israelische burgers, wat ook door Hamas is gebezigd, mag niet [67], wat echter niets afdoet aan haar gerechtvaardigde strijd tegen de Israelische bezetter!]
Dus door alleen maar aangesloten organisaties van de Moslimbroederschap in verband te brengenmet ”geweld” [68], maar te zwijgen over de context, ontstaat er eenheel vertekend beeld, dat natuurlijk bewust wordt gecreeerd door PVV en consorten. [69] MOSLIMBROEDERSCHAP IN NEDERLANDWat echter de ”Nederlandse” tak van de Moslimbroederschapbetreft, daarbij is van een ”gewelddadige ideologie”’geen sprake,zoals zelfs de AIVD heeft moeten toegeven. [70]De AIVD schrijft hierover:”De AIVD komt tot de conclusie dat de Moslimbroederschap momenteel geen directe dreiging vormt voor Nederland. Die conclusie trekt de AIVD op basis van het volgende:
De AIVD schat in dat het aantal actieve moslimbroeders in Nederland zich beperkt tot enkele tientallen.
De beweging heeft een beperkte invloed op de moslimgemeenschap en het maatschappelijk middenveld.
De AIVD heeft geen aanwijzingen dat de onderkende doelstellingen en activiteiten van de Moslimbroederschap strijdig zijn met de democratische rechtsorde in Nederland.
De AIVD schat in dat de weerstand in Nederland dermate hoog is, dat het onwaarschijnlijk is dat de beweging eventueel verhulde doelstellingen in Nederland kan realiseren.” [71]
WEL is er volgens de AIVD een mogelijk risico
”op termijn” [72], maar dat is natuurlijk maar een prognose.
Het gaat om het NU, de Geen Stijl en co hysterie was/is van immers ook in het nu [2020] [73]en niet ”op termijn”
En wat alle verhitte ”complottheorieen” rond de Moslimbroederschapbetreft:Die worden door Islamoloog Joas Wagenaars naar het Rijkder Fabelen verwezen. [74]Of is hij soms ook een handlanger van de ”Broederschap”[HAHAHAHA]
SLAPPE HOUDING JESSE KLAVER IN DE VERDEDIGINGVAN KAUTHAR BPOUCHALLIKHT In EEN opzicht vinden Geen Stijl en Astrid Essed elkaar:Beiden zijn wij het over eens, dat de reactie van Jesse Klaver opalle aantijgingen van Geen Stijl en aanverwanten [75], byzonder slap was.Kijk, je kunt voor twee strategieen kiezen.Of je gaat nergens op in-en voor die lijn zou ik gaan, of Groen Linkshebben aangeraden, als ik iets met hen te maken had gehad, omde simpele redenen, dat deze xenofoben hele en halve waarheden aangrijpen om moslims en mensen van kleur te lasteren ofverdacht te maken-Of ALS je dan reageert, dan voluit met die confrontatie.Ontmasker hun verdachtmakingen en halve waarheden [ik wijs opreeds door Astrid Essed geschreven]Het eerste wat ik van Jesse Klaver’s weerwoord op de aantijgingenvan Geen Stijl [76] kon ontdekken, was een Verklaring, luidende:”Mijn Boodschap aan Kauthar en alle andere jongeren van Nederland” [77]Hierin schreef Klaver o.a.”Precies twee dagen heeft Kauthar Bouchallikht kunnen genietenvan haar plek op de kandidatenlijst van Groen Links.Daarna kwam de eerste aanval en dat zal zeker niet de laatste zijn,”En daarna”Helaas is dit de realiteit voor veel jonge moslims in Nederland. Zij moeten voortdurend hun loyaliteit bewijzen en laten zien waar ze staan. Als je ook nog eens vrouw bent, wordt die bewijslast nog zwaarder. Ik wil dit zeggen: mensen reduceren tot één identiteit doet hen geen recht. Er is een jonge generatie die tegelijkertijd moslim, klimaatactivist, feminist, LHBTIQ+’er, Nederlander, en nog veel meer kan zijn. Al deze identiteiten zijn met elkaar verbonden. Zij maken hen tot wie zij zijn: Nederlanders met ontelbare identiteiten.” [78] Met alle respect Broeder Jesse, dit slaat nergens op.Als je schrijft ”Daarna kwam de eerste aanval en dat zal zeker niet de laatste zijn” [79], dan moet je op zijn minst toelichten, uit welke hoek die aanvalkwam, wat deze precies inhoudt, en waarom die aanval nergens op slaat,overdreven is of ten onrechte.Helaas, ik moet het zeggen, terecht schrijft Geen Stijl:”Ja, luister maat. Zo werkt dit niet. Er is maar één aantijging aan Kauthars adres, en dat is dat zij bestuurslid is van een organisatie die aantoonbaar aan de Moslimbroederschap gelieerd is, en de Moslimbroederschap op zijn beurt weer unaniem erkend is als ‘een mogelijk risico voor de Democratische rechtsorde in Nederland’.” [80] PRECIES!DAAR moet je opin gaan, als je voor de aanval kiest.DAARVAN moet je aantonen, dat het nergens op slaat.Op hun INHOUD [of gebrek daaraan] moet je Geen Stijl en consorten pakken.Niet komen met vage verklaringen [81], die in hun algemeenheid waar zijn,maar waarmee je je in dit speciale geval niet kunt afmaken.En als je dat niet kan of wil, geldt ook weer hier:SPREKEN IS ZILVER, ZWIJGEN IS GOUD! GEEN STIJL INTERVIEW Maar goed!Jesse Klaver heeft dus gekozen voor de confrontatie, wat ik hem,nogmaals, zou hebben afgeraden, als ik iets met de Groen Linksclub te maken gehad had [wie zou hun ”spin doctor” zijn, by the way [82]En ALS je dan kiest voor de confrontatie, kom dan goed beslagen ten ijs!Dat deed Klaver dus niet in het hem opgedrongen Geen Stijl interviewop 17 november 2020!In de eerste plaats liet hij zich bullyen:Aan alles was te merken [let op zijn lichaamstaal], dat hij er totaalgeen zin in had, liet zelfs op een gegeven ogenblik duidelijk doorschemeren, weg te moeten [83], toch liet hij zich door de Geen Stijl verslaggever in een hoek drijven! Dat was Klaver’s zogezegde ”sociale interrelatie” met Geen Stijl.Maar ook inhoudelijk was hij zwak:Want als je aangeeft ”niets met Femyso te hebben” en ”Femyso opgeen enkele wijze te willen verdedigen” [84], moet je ook uitleggen, wat voorbezwaren je dan tegen deze organisatie hebt.Ook dien je dan in te gaan op de Geen Stijl opmerking, dat Femyso al dan nietbanden zou hebben met de Moslimbroederschap.IS dat dan zo, volgens Jesse KlaverEn zo ja, wat is dan het eventuele bezwaar tegen de Moslimbroederschap?Je kunt je er dus NIET vanaf maken met het Verhaaltje, dat je alleen naarde activistenachtergrond van Kauthar gekeken hebt.En als je enerzijds beweert, ”niets met Femyso te hebben” en deze organisatieniet te willen verdedigen, waarom dan wel later in het interview er de nadrukop gelegd, dat er niets mis is met Femyso, aangezien zij EU subsidie ontvangen? [85]Dat schept verwarring, je draait je steeds meer vast en je komt terecht waarGeen Stijl je wil hebben:In de Beklaagdenbank.En moet je rekenschap en verantwoording afleggen aan xenofoob, populistischen extreem-rechts schoelje.Het moet niet gekker worden!En laat het maar aan Geen Stijl over, om er een rel van te maken , waarbij het mij verbaast, dat reguliere media zich inlaten met een xenofoob achteraf Bloggie als Geen Stijl en zich door ”WC Eend” [86] laten ophitsen. [87], eenenkel verstandig artikel daargelaten. [88]Maar ik ben hier niet om alle media reacties te vermelden,wel om eenindruk te geven.Overigens ging Kauthar WEL op alle commotie in, op de site van Groen Links. en op Joop.nl, waar ze stelde, dat Femyso een legitieme organisatie is ”waarin allemaal verschillende moslims met verschillende opvattingen” zitten [89]En Legitiem is Femyso in ieder geval, anders ontvingen ze geen EU subsidies. [90]Over de MoslimBroederschap zegt Kauthar [op de site van Groen Links]:”“Voor eens en voor altijd: ik ben geen lid van de moslimbroederschap en heb niets met hun gedachtegoed. Ik sta voor vrijheid en democratie en tegen uitsluiting en onderdrukking. En ik sta helemaal achter het programma van GroenLinks. Net als alle andere kandidaten op onze lijst. Zullen we het dan nu hebben over hoe we Nederland samen eerlijker, socialer en groener gaan maken?” [91]In een interview met Trouw, het eerste interview, dat zij gaf nadat Geen Stijl en co los waren gegaan, verklaardezij onder andere [ik citeer Het Parool]:”“Ik sta voor radicale gelijkwaardigheid,” en ”“Het maakt mij niet uit wat iemands gender, seksuele geaardheid of kleur is.”Ook merkte zij op:”“Ik heb zelf ook nooit iets gemerkt van enige verbondenheid met de Moslimbroederschap. Ik wil ook niets te maken hebben met dat gedachtengoed.” [92]En over Femyso zei zij: [ik citeer weer Het Parool]”Bovendien is het volgens haar niet zo dat Femyso het gedachtegoed onderkent van alle verbonden organisaties. “Het is andersom. Zij moeten onderschrijven waar Femyso voor staat. Wat ons bindt, is dat we moslims zijn en mee willen doen in het democratische proces.” [93] Jammer is, dat zij te weinig inhoudelijk werd gesteund door Jesse Klaver.Zie nogmaals, Geen Stijl interview. [94]
SOLIDARITEEIT UIT HET BUITENLANDGaandeweg zou de Zaak tegen Kauthar nog verder escaleren [lees verder] en ook het buitenland zich ermee gaan bemoeien.Zo plaatste de Arabische nieuwszender Al Jazeera p op 24 december 2020 een solidariteitsbesteuning voor Bouchallikht. In de betuiging werd uitgegaan van islamofobie en racisme rond de kanditatuur van Bouchallikht [95]Deze solidariteitsverklaring was ondertekend door internationaleprogressieve prominenten uitde anti racisme beweging, de klimaatbeweging, universitaire wereld, politici, vakbondskringen en anderen.. [96]En ik denk, dat ze gelijk hebben, zoals uit bovenstaande is gebleken en uit hetgeen ik hieronder nog zal schrijven. ZWAKTEBOD KAUTHAR BOUCHALLIKHTHoewel Kauthar enerzijds zich goed roerde [97], maakteze helaas ook haar eerste Fout, door te verklaren in het Trouw interview ”Als Groen Linkser Milli Gorus niet meerte zullen bezoeken.. [98]Zoals ze zelf zegt, heeft ze in het verleden bij Milli Gorus als lid van Femyso een workshop gegeven. [99]Ze kwam er dus.Wat is daar fout aan, dat ze nu zegt, niet meer bij Milli Gorus te komen?Wel, het foute zit daarin, dat Kauthar dit niet uit zichzelf heeft besloten,maar onder druk van Kuifje Geen Stijl en co. [100]En daarom is dat een zwaktebod.Kauthar is er vrij in, welke islamitische organisatie ook te bezoeken enalleen als zij uit eigen beweging daarmee wil stoppen, is het sterk engeloofwaardig.Niet onder druk van onsmakelijk extreem-rechts.Zij zou gedurende die Hetze Tijd meer fouten maken, meer slappeknieen tonen, daarover aanstonds meer.
RUZIE MET IEDEREEN
Nu is het probleem nu eenmaal, dat je, als je slappe knieeentoont, de rekening gepresenteerd krijgt.De Hetze zoekers Geen Stijl en co vertrouwen je niet en zullen met hunhetze niet stoppen, die ze eenmaal zijn begonnen [101], maar terechtvertrouwen organisaties waarmee je eerst in een of andere vorm eensamenwerkingsverband had, je ook niet meer, omdat je niet om je eigenredenen ze de wacht aanzegt [102], maar vanwege het hetze gedrag vanvijanden Geen Stijl en co. [103]Moslimorganisaties vooral de Nederlandse Islamitische Organisatie en dedoor Kauthar gewraakte Milli Gorus Nederland [maar ook anderen], toonden zich teleurgesteldover haar uitlatingen:Ik citeer Het Parool:”De uitspraken van Bouchallikht dragen volgens beide organisaties bij aan de demonisering van de moslimgemeenschap. Bouchallikht nam maandag in een interview in Trouw afstand van bepaalde standpunten van Milli Görüs en van de moslimbroederschap.”EN”De islamitische organisaties zeggen het ook ‘ten zeerste te betreuren dat mevrouw Bouchallikht in deze casus een islamitische organisatie, geworteld in de Nederlandse samenleving, voor de bus gooit om haar positie binnen de partij te verstevigen.’ Tegelijk hopen ze dat ze straks ‘zal bijdragen aan de emancipatie van moslims door moslimorganisaties te betrekken in plaats van uit te sluiten.’ [104]Ook andere islamitische organisaties hadden, zoalsreeds geschreven, moeite met Kauthar’s uitlatingen, ook al omdat zij deze onder druk leek te hebben gedaan. [105]Ex PVV’er en tot de Islam bekeerde Arnoud van Doorndeed nog een pittig-kritische duit in het zakje richtingKauthar. [106]En natuurlijk deed Geen Stijl om de eigen, giftige wijzeverslag van het bij islamitische organisaties levendeongenoegen over de uitlatingen van Kauthar. [107] Genoemd moet en mag nog worden de solidariteitsverklaring [hier in Nederland] aan het adres van Kauthar, ondertekend door 120 organisaties. [108] GEEN STIJL BEGON PAS!/VOORTZETTING HETZE”Het waait niet over, Jesse” [109]
GOED!/Er was eens Groen Links, die progressieveKauthar Bouchallikht, die haar sporen verdiend had inde klimaatbeweging [110] als nummer 9 op haarkandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen zette, waarna een ware bagger van Geen Stijl en andereextreem-rechtse cluppies en ”publicisten” over het hoofd van Kauthar en Groen Links werd uitgestort. [111]Groen Links voorman Jesse Klaver liet zich verleiden tot een interview met Geen Stijl, dat meer weg had vaneen politie ondervraging [112], in dat kader mochtPVV’er ”baarmoeder”’Machiel de Graaf zijn giftige zegje doen.En Klaver reageerde uiterst slap op de Geen Stijl interrogation.Kauthar deed ook een duit in het zakje [113], maar maakte daarbij de fout zich te distancieren van moslimorganisaties, waar zij eerst WEL kwam [114], niet uitovertuiging, maar omdat zij zich door de extreem-rechtsters in een hoek had laten drukken, wat weer deterechte verontwaardiging van betrokken organisatiesopwekte. [115]Je zou dus denken:Een Overwinningspuntje voor de extreem-rechtse hetzers en nu gaan we weer over tot de orde van de Dag?Niets was minder waar.Want Geen Stijl en aanverwanten bleken nog nietklaar te zijn met Kauthar en Groen Links…… NA DE ”MOSLIMBROEDERSCHAPHETZE”:THE PALESTINA DEMONSTRATION DRAMA Als Geen Stijl en consorten in een Ding goed zijn, dan is het wel het vertellen van halve waarheden, het suggereren van zaken zonder ze expliciet te benoemen, het uit elkaar rukken van feiten en het blamen van anderen voor zaken, waarvoor zij nietverantwoordelijk zijn.En dat kwam allemaal samen in de aanwezigheid van Kauthar op een Palestina demonstratie in Den Haag,anno Domini 2014 [ja, wie echt wil hetzen, moet diep graven he, dames en heren van Geen Stijl!]U weet wel lezers, dat jaar waarin apartheids en bezettingsstaat Israel [116] zo leuk met de mensenrechten omsprong:Bij de 2014 aanval op Gaza heeft Israel zich dusschuldig gemaakt aan zware oorlogsmisdaden:In twee maanden tijd werden 1391 Palestijnse burgers gedood, waaronder 526 kinderen, een VN school werd gebombardeerd, een ziekenhuis beschoten [117], ik geloof, dat u zo wel een Beeld hebt.Een demonstratie tegen deze misdaden dus.En Kauthar is als progressieve strijdster tegen het onrecht logischerwijs begaan met Gaza, zoals ze schreef [118] en was dus bij die demonstratieaanwezig.Goed, dat was wat achtergrondinformatie: Maar wat wordt Kauthar door Geen Stijl NU weerverweten:Welnu, dames en heren, dat zij op een Palestina demonstratie inDen Haag aanwezig was [2014 dus], waar enkele mensen met hakenkruisvlaggen liepen.NEEN, GEEN neo-nazi’s, maar mensen, die eenvergelijking trekken tussen het Israelische regime enNazi Duitsland. [119]Let wel:Het Israelische REGIME, de STAAT dus, en Nazi Duitsland, zoals te zien was aan de foto’s [120]En wat je daar ook van mag vinden [overeenkomstenzijn er, hoe pijnlijk het ook mag klinken, zeker, beiden bezettingsregimes, beiden schuldig aan massaslachtingen en foltering onder de burgerbevolking, het tot minderwaardig verklaren van groepen [121],.En alle hysterie ten spijt:Een uiting van antisemitisme zijn deze vlaggen per definitie NIET, omdat het hier gaat om deoorlogs en bezettingspolitiek van een STAAT, NIET omde stigmatisering van Joden, van wie, trouwens, velen,het in het geheel niet eens zijn met de misdadige politiek van het Israelische apartheids en bezettingsregime. [122]Maar hoe je er ook over denkt, het is natuurlijk van de zotte iemand verdacht te maken en in een kwaad daglicht te stellen, louter en alleen omdat zij aanwezigis op een demonstratie waar, tussen de vele Palestijnsevlaggen, ook een aantal niet al te kiese vlaggen stondenmet een hakenkruissymbool.Ondergetekende heeft ook eens meegelopen in eenveelbesproken Palestina demonstratie in 2002,waarbij in de media een beeld geschapen werd, alsof er sprake was van anti-semitisme omdat enkele lieden met hakenkruissymbolen [die ik tussen al die tienduizenden mensen niet eens heb opgemerkt] rondliepen. [123]Ben ik dan daarvoor verantwoordelijk?ONZIN natuurlijk.Evenmin Kauthar, die alleen aan te spreken geweest was, als ze zelf met zo’n vlag had gelopen.Natuurlijk sloeg deze nieuwe Geen Stijl hetze tegen Kauthar bij bepaalde groepen en individuen aan, netzoals de ”Moslimbroederschap hetze” en werd erdoor Geen Stijl gelijkgevers over gepubliceerd. [124]
TWEEDE FOUT VAN KAUTHAR BOUCHALIKHT/EXCUSESIk heb geschreven over de eerste fout van Kauthar:Zich onder druk van de Geen Stijl/Weird Duk/Carel Brendel cs,distancieren van moslim organisaties als Mili Gorus [125]De Tweede Fout van Kauthar was welhaast NOG pijnlijker:In een aantal pathetische Tweets bood ze haar ”excuses” aanvoor haar aanwezigheid op de gewraakte Palestina demonstratievan 2014!Onder andere zegt ze:””De vergelijking tussen Israël en Nazi Duitsland is walgelijk. Ik verafschuw antisemitisme, het gaat in tegen alles waar ik voor sta.” [126]Ik heb hierboven al beschreven, dat ik niet inzie,waarom die vergelijking NIET gemaakt kan worden,omdat er, helaas, wel degelijk overeenkomsten zijn [127],en dat dit benoemen, niets met anti semitismete maken heeft.Maar daarover kun je van mening verschillen:Wat mij echter enorm stoort, is dat Kauthar excuses maakt voor iets waarvoor zij niet verantwoordelijk is.En als dat nog uit eigen beweging is, was dat Een Ding.Maar onder druk van een onfris cluppie als Geen Stijl?Dat zelf antisemitisch is en niet zo’n beetje ook? HET ANTISEMITISME VAN GEEN STIJL Geen Stijl viel haar dus hierop aan.Maar deze keer hadden ze hun hand overspeeld, wantals we over antisemitisme praten/schrijven, zijn het Geen Stijl en aanverwanten, die zich niet onbetuigd laten!IK CITEER GEEN STIJL VALSE DIAMANTEN[met dank aan Frontaal Naakt/Peter Breedveld,die mij op het spoor bracht]: [128]”De rijke en machtige Joden hebben van die lange tenen”Uit hun wrochtsel:”Zo. Begin 4 mei, tijd voor Dodenherdenking gezeik” [129]Een ander Voorbeeld:”Jank Joden van het Cidi [een nare pro Israel Club [130], maar het deugt niet, Joden als groep denigrerend neer te zetten”Uit het Geen Stijl Wrochtsel:”Hoera! Geen Stijl genoemd in Cidi rapport!” [131]Dit trouwens naar aanleiding van het feit, dat Geen Stijl genoemd werd in Cidi Rapport”Monitor antisemitische incidenten in Nederland 2013” [132]Over Geen Stijl wordt opgemerkt op bladzijde 34:”3 september 2013 GeenStijl9 publiceert op 3 september een artikel over PVDA-er Robbert Baruch. Het artikel gaat over de manier waarop Baruch Europarlementariër wil worden. Volgens GeenStijl niet een eerlijke..”En op bladzijde 35:” manier maar een ‘Jodenstreek’. ‘Dus wij weten dingen over de selfkicker Robbert Baruch, GSdoodsbedreiger en pleger van Jodenstreken.’ In een reactie aan de Joodse Omroep op de website laat Geenstijl weten: ‘Hallo (…). Klinkt ook een beetje alsof je boos bent om het stilistische gebruik van het archaïsche doch keurig Nederlandse woord ‘Jodenstreek’. Dat werd gebruikt om terug te verwijzen naar een historisch artikel over hoe Baruch GeenStijl er ooit bij probeerde te naaien op een manier die op zuivere wijze voldoet aan de betekenis van het woord ‘Jodenstreek’. (…) Taalnazi! Groetjes, Van Rossem.”’ [133] Dat is dus duidelijke taal.Ik moet absoluut niets hebben van Cidi’s verdediging van het misdadigeIsraelische regime [134], maar daar gaat het hier niet om.Hier wordt het antisemitische karakter van Geen Stijl aan de orde gestelden ontmaskerd!Geen Stijl voorman Bart Nijman [135] ”schittert” met naziachtige opmerkingen als ”Gierige Jood” enJodenfooi” [136]Oja, en vlak ” Opportunistische Brood-Jood” [137] niet uit en een Gouwe Ouwe ”Jodenstreken” [138]Van notoir antisemitisme gesproken….. ANNABEL, HET WORDT NIETS MET JOU ANNABEL[Een ironische Persiflage op het Liedje ”Het wordt niets zonder jou, Annabel] https://www.youtube.com/watch?v=p_2aZrqG1GE
HET ANTI SEMITISME VAN ANNABEL NANNINGA Een Grapje tussendoor moet kunnen, juist als het Bittere Ernst is:Want naast de overduidelijk anti-semitische uitingen van Geen Stijlers zoalsBart Nijman was er nog een andere Geen Stijl columnist, Annabel Nanninga,voormalige voorvrouw van het fascistische Forum voor Democratie [139], hedenmede oprichter van de anti vluchtelingen en law and order uiterst Partei JA21 [140]En onze ”Annabel” ging zich te buiten aan de ene antisemitische opmerkingna de andere:Laat ik wat voor de Lezer citeren om een indruk te geven:[Annabel Nanninga]”Waar blijft @2525 trouwens met zijn HumorEinsatzgruppe Magnietenpistelop Jood.nl?Sorry! Joop.nl! # auschwitzen [141]”Gas geven, als je een Jood ziet, old habits die hard. #demjanjuk [142]”Krijg toch allemaal de klere. Word voor mijn part allemaal Jood#holocaustspektakel” [143]”Heil Hitler roepen is op zichzelf ook vol-komen- ongevaarlijk. [144]Maar deze Dame heeft meer op haar Conto:Zo geniet ze kennelijk van vergassingen:Neen, dat verzin ik NIETIn een kennelijke Tweet discussie bracht zij te berde:”Rot ff op @ FransTraas,moraalridders, die was Hitler vergeten in die mooie ovens van ‘m [145]Schokkend ja, iedere keer als ik het lees, moet ik er weereven van bijkomen…..Ook heeft zij kennelijk een grote hekel aan Dodenherdenking:Daarover merkte zij op:”Wat zijn jullie stil, is er iemand dood ofzo? [146]Deze zelfde Annabel Nanninga bestond het dan nog, om ineen Geen Stijl Column mensen als dieren aan te duiden en Ebolaals een plausibele oplossing voor de vluchtelingencrisis te promoten.Zie noot 147 Neo nazi opvattingen
EN WAT DOET GEEN STIJL?Terwijl dit light fascistische, extreem-rechtse medium de eneanti-semitische opmerking na de andere maakt, verwijten zeeen Groen Links kandidate, die terecht en legitiem protesteert tegende misdadige Israelische terreur in Gaza [148], dat ze op een demonstratieaanwezig was, waar een aantal mensen die Israelische terreur metNazi Duitsland vergeleken [149], waarvoor, zoals ik al had opgemerkt,voor een deel best wat voor te zeggen is! En wat heeft Kauthar dan wel helemaal gedaan?Liep zij met zo’n Vlag of Spandoek.Neen, ze was op zo’n demonstratie aanwezig. Vlieg toch op Geen Stijl en onderzoek jullie eigen ECHTE antisemitisme! En trouwens pro Israel Club het Cidi, dat er altijd als de Kippen bij isom Palestina activisten en verzetsorganisaties van anti semitisme tebeschuldigen, terwijl ze zich in werkelijkheid terecht keren tegen demisdadige Israelische bezetting [150], was en is opvallend zwijgzaamover het anti-semitisme van Annabel Nanninga en haar voormaligeForum voor Democratie trawanten.Waarom:Omdat deze extreem-rechtse cluppies bezettingsstaat Israel verdedigen endat is voor het Cidi kennelijk belangrijker dan het virulente anti-semitismebij deze fascisten. [151] En ondertussen geeft het ECHT anti-semitische Geen Stijl niet op enblijft maar zeuren en hetzen richting Kauthar Bouchallikht en de Wereld lastigvallen over haar aanwezigheid op de genoemde en gewraakte demonstratie tegen Israel’s zoveelste terreur in Gaza. [152]Waarover je Geen Stijl NATUURLIJK niet hoort…..
EPILOOGLINKS, ZWICHT NIET! Antisemitisch, Islamofoob en extreem-rechts medium Geen Stijl entrawanten hebben er in november/december een Heilige Levenstaakvan gemaakt om een frisse, progressieve Groen Links Tweede Kamer kandidate, Kauthar Bouchallikht en Groen Links fractieleider Jesse Klaver zo in een hoekte drijven, dat ze bijna smekend en stotterend zich tegenover deze rechtseSchoeljes gingen verdedigen, in plaats van ferm en principieel hun principeste verdedigen.Wat ik Jesse Klaver verwijt is dat hij uberhaupt een dergelijke vunzige Clubte woord heeft gestaan, die hem in een interview attaqueerde alsof hijeen misdadiger was.Ook verwijt ik hem [lees bovenstaande maar over] dat hij Kauthar te halfslachtigheeft verdedigd. Maar ook Kauthar verwijt ik zo een en ander.Na aanvankelijk gezwegen te hebben [dat had ze moeten volhouden],capituleerde zij direct voor dir RechtsTuig, door de verklaren Milli Gorus[Turks Islamitische organisatie] niet meer te bezoeken.Dat zij daarvoor kiest is een Ding.Maar NIET op instigatie van Schoeljes als Geen Stijl, Carel Brendelen Weird Duk [lees in bovenstaande over hen]Weird Duk, die de hetze tegen Kauthar naar de essentie bracht:De heren Islamofoben willen gewoon geen vrouw met een hoofddoekin de Tweede Kamer! [153] Het meest nam ik Kauthar nog kwalijk haar belachelijke excuses voor dedeelname aan een Palestina demonstratie, omdat anderen vlaggen methakenkruizen [vergelijking Israel-Nazi Duitsland] droegen. Dus excuses aanbieden voor iets, dat je niet hebt gedaan. EEN DING MOET LINKS WEER LEREN:Voor fascisten en hun mantelorganisaties is het nooit genoeg.Zwicht je eenmaal voor hun hetze terreur, dan gaan ze door en door! Het is erg genoeg, dat fascistenclubs als PVV en Forum voor Democratiesteeds meer genormaliseerd worden:Het laatste wat zich nog links en progressief noemt, moet doen, isvoor hen zwichten, excuses gaan aanbieden voor dingen, die niet zijngedaan en sowieso met hen praten en verkeren. Mijn Boodschap aan Links is:Er is maar EEN contact met fascisten en hun trawanten Dat is de strijd.Niet het Gesprek. Dat Station zijn we gepasseerd. Ik hoop dat Jesse Klaver en Kauthar hiervan geleerd hebben enweer met ruggegraat gaan staan voor hun principes. De volgende Vier Jaar zal de strijd tegen het fascisme meer dan nodig zijn
[131] ”En dat mag je niet zeggen, van de jankjoden van het CIDI. Laat het vooraf kristalhelder zijn: synagogii bekladden, begraafplaatsen vernielen, joodse mensen belagen, belasteren of de wijk uit pesten en andermans lijf & goed krenken is FOUT. Toen, nu en altijd. Maar dat mesjogge muggenziften over een paar kk tweets alsof er achter iedere Anne Frankboom een antisemiet schuilt, daar worden we een beetje genocidaal van.”
Oh God JHWH. De semitische milities van het CIDI hebben al het vermeende Nederlandse antisemitisme, de nationale jodenhaat en wat overig zelfbeklag weer gebundeld in de ‘Monitor antisemitische incidenten in Nederland 2013’. En hoera, we worden genoemd. Want we waagden het om het gedrag van beroepsjood Robbert Baruch te duiden met de treffend gekozen term ‘jodenstreek‘. En dat mag je niet zeggen, van de jankjoden van het CIDI. Laat het vooraf kristalhelder zijn: synagogii bekladden, begraafplaatsen vernielen, joodse mensen belagen, belasteren of de wijk uit pesten en andermans lijf & goed krenken is FOUT. Toen, nu en altijd. Maar dat mesjogge muggenziften over een paar kk tweets alsof er achter iedere Anne Frankboom een antisemiet schuilt, daar worden we een beetje genocidaal van. Weet je wie er ook een nauwgezette persoonsadministratie bijhield? Weet je welk regime ook garen spinde bij verraders en verklikkers? Echt waar joodsjongens en -meisjes: door het geneuzel over 1 woordje in een GS-topic, over Feyenoordfans met een halve hersencel die ‘hamas, hamas, joden aan het gas’ brullen of over online anoniempjes die ‘kk‘ in combi met het woord ‘joden‘ gebruiken, maak je een farce van antisemitisme waardoor échte jodenhaat (zoals we dat vorig jaar bijvoorbeeld in Arnhem zagen, of zoals het zich bij een zeker antisemitisch bloggersduomanifesteert) verzopen wordt in de eigen kleinzieligheid van de CIDI-stasi. Hier, de hele stomme kk-pdf. Gevonden onder de snelbinders van de vouwfiets van Leon de Winter. (45 pagina’s. OOK GEEN TOEVAL NATUURLIJK.) Wilt u volgend jaar uw eigen vermelding in het CIDI-rapport? Even ‘Mag ik ook in je foei-dossier, @esther_voet, of ben je soms te gierig met inkt?’ twitteren, en je bent er. Want zo kleinzielig zijn ze, die joodsmensen van het CIDI. Kunnen we die hele club niet gewoon de Noordzee in bulldozeren? Update: CIDI verwijdert rapport? Nou ja. Hier een mirror
Het Twitteraccount van adjunct-hoofdredacteur Bart Nijman van GeenStijl is tijdelijk geblokkeerd geweest na een kritisch bericht over de verkiezingen voor het Europees Parlement. Volgens Twitter had hij misleidende informatie gedeeld over de stembusgang, maar later erkende het platform dat dit niet het geval was en werd de blokkade opgeheven.
Twitter controleert sinds een paar weken extra streng op nepnieuws en misleiding in verband met de Europese verkiezingen op 23 mei. Het platform heeft een nieuwe meldknop ingesteld waarmee gebruikers kunnen aangeven dat ze verkeerde informatie over bijvoorbeeld de stemdatum of -locaties tegenkomen.
Ook het bericht van Nijman werd in eerste instantie door Twitter beoordeeld als misleidend. Volgens GeenStijl plaatste de adjunct-hoofdredacteur alleen maar een “EU-cynisch stemadvies”. Door de maatregel was het bewuste bericht van Nijman niet langer te zien op Twitter en kon hij voorlopig geen tweets plaatsen via zijn account. Maar al snel liet Twitter weten dat er een menselijke fout was gemaakt. Het bewuste bericht is weer te zien.
Kort na de schorsing kreeg Nijman het opnieuw met Twitter aan de stok. Dit keer omdat hij zich volgens het platform in een tweet schuldig had gemaakt aan ‘hateful conduct‘, hatelijk gedrag. Nijman noemde in het betreffende bericht een vrouw een hoer en mag daarom de komende uren niets meer posten of liken op Twitter.
Nijman zei vorige week bij WNL al dat hij bang was de extra controles van Twitter tot censuur zouden leiden. “Je zet zo wel een beetje de deur open voor een kliklijn, waarbij mensen de gelegenheid aangrijpen om onwelgevallige meningen aan te geven.”
Veel Twittergebruikers steunden Nijman na de schorsing omdat ze vonden dat zijn vrijheid van meningsuiting was ingeperkt. Zij deelden het bericht van de GeenStijl-voorman via hun eigen account. “Daardoor is mijn bericht nu uitgegroeid tot een soort stemoproep tegen de EU”, zei Nijman daar zelf over.
Vaker geblokkeerd
Het is niet de eerste keer dat het platform Nijman blokkeert. In maart werd hij voor twee weken geschorst omdat hij een link naar het manifest van de Christchurch-schutter had gedeeld. Nijman werd weer toegelaten nadat hij het bewuste bericht had verwijderd.
De GeenStijl-man laat zich op Twitter vaker kritisch uit over de Europese Unie. Nijman was ook een van de initiatiefnemers van het Oekraïne-referendum.
Er zal en mag geen moslima met een hoofddoek in de Tweede Kamer en daarom blijft Domrechts zoeken naar “bewijs” dat GroenLinks-kandidaat Kauthar Bouchallikht niet deugt. Dat ze van de Moslimbroederschap zou zijn, is al wel duizend keer overtuigend weerlegd, maar bij GeenStijl hebben ze weer wat nieuws gevonden: Bouchallikht liep in 2014 mee op een demonstratie tegen Israel, waar ook een spandoek met een hakenkruis was gesignaleerd, waarop Israël met Nazi-Duitsland werd vergeleken.
Op demonstraties tegen Israëlische mensenrechtenschendingen lopen altijd een paar onverlaten antisemitische leuzen te schreeuwen, en daar omheen lopen altijd journalisten die specifiek dáár naar op zoek zijn, met het doel iedereen die op die demonstratie meeliep, te brandmerken als antisemiet en het doel dáárvan is weer om alle kritiek op Israël te verstommen. Mede om die reden loop ik nooit mee met een demonstratie (een keer als verslaggever, en verdomd als er niet ook een paar in het zwart geklede, gemaskerde relschoppers opdoken), maar we gaan het een 20-jarige student haar naïviteit niet kwalijk nemen, zeker niet omdat haar motivatie om mee te doen legitiem en zuiver was.
Gewoon gezellig
Maar Bouchallikht draagt een hoofddoek, en dus moet ze kapot. Dus kopt de NOS dat Bouchallikht meeliep met een “antisemitisch protest”. Ik schreef al, de publieke omroep heeft echt een tyfushekel aan allochtonen die niet gewoon gezellig meedoen met de boze witte Nederlanders. Wie schetst mijn verbazing als de Voormalige Nazikrant genuanceerder bericht dan de NOS, door te schrijven dat Bouchallikht meeliep op een ‘demonstratie waar antisemitische leuzen werden meegedragen’.
Vergelijkingen van Israël met Nazi-Duitsland zijn stuitend, maar tot niet zo heel lang geleden niet zo ongewoon. Ik herinner me heel specifiek een column in De Telegraaf, van de in de jaren tachtig razend populaire Leo Derksen, die zoiets schreef als “de slachtoffers blijken voorbeeldige leerlingen van hun beulen”. Dat was naar aanleiding van een filmpje in het NOS Journaal, waarop te zien was hoe Israëlische soldaten een Palestijnse jongen tegen een rots drukten en zijn botten braken door er met een grote steen op te slaan. Ik heb nog gegoogeld om te zien of die bewuste column van Derksen toevallig ergens online staat, maar zonder succes.
Inktspotprijs
De door iedereen bewierookte cartoonist Willem Holtrop, overlevende van de slachtpartij door islamisten bij Charlie Hebdo, won in 2007 de Inktspotprijs met een cartoon waarop Gaza werd verbeeld als een Israëlisch concentratiekamp. “Dit werk toont lef”, zei juryvoorzitter Staf Depla.
Vergelijkingen van Israël met Nazi-Duitsland waren nooit een probleem. Totdat niet-witte mensen ermee begonnen. Ik vroeg Ronny Naftaniel eens naar die cartoon van Holtrop, toen hij drukte maakte over de BDS-acties, en over iemand die de Israëlische nederzettingen met Nazi-concentratiekampen vergeleek.
TEKST BART NIJMAN@ BARTNIJMAN GEINIG STUKKIE OP JOOD.NL MAARFRANSISCO VAN JODO KENNENDE, HEB JEER HOOGUIT EEN JODENFOOI VOOR GEVANGEN,OF NIET @IBRAHIMWIJBENGA?04.55 10 SEPTEMBER 2013
Er zal en mag geen moslima met een hoofddoek in de Tweede Kamer en daarom blijft Domrechts zoeken naar “bewijs” dat GroenLinks-kandidaat Kauthar Bouchallikht niet deugt. Dat ze van de Moslimbroederschap zou zijn, is al wel duizend keer overtuigend weerlegd, maar bij GeenStijl hebben ze weer wat nieuws gevonden: Bouchallikht liep in 2014 mee op een demonstratie tegen Israel, waar ook een spandoek met een hakenkruis was gesignaleerd, waarop Israël met Nazi-Duitsland werd vergeleken.
Op demonstraties tegen Israëlische mensenrechtenschendingen lopen altijd een paar onverlaten antisemitische leuzen te schreeuwen, en daar omheen lopen altijd journalisten die specifiek dáár naar op zoek zijn, met het doel iedereen die op die demonstratie meeliep, te brandmerken als antisemiet en het doel dáárvan is weer om alle kritiek op Israël te verstommen. Mede om die reden loop ik nooit mee met een demonstratie (een keer als verslaggever, en verdomd als er niet ook een paar in het zwart geklede, gemaskerde relschoppers opdoken), maar we gaan het een 20-jarige student haar naïviteit niet kwalijk nemen, zeker niet omdat haar motivatie om mee te doen legitiem en zuiver was.
Gewoon gezellig
Maar Bouchallikht draagt een hoofddoek, en dus moet ze kapot. Dus kopt de NOS dat Bouchallikht meeliep met een “antisemitisch protest”. Ik schreef al, de publieke omroep heeft echt een tyfushekel aan allochtonen die niet gewoon gezellig meedoen met de boze witte Nederlanders. Wie schetst mijn verbazing als de Voormalige Nazikrant genuanceerder bericht dan de NOS, door te schrijven dat Bouchallikht meeliep op een ‘demonstratie waar antisemitische leuzen werden meegedragen’.
Vergelijkingen van Israël met Nazi-Duitsland zijn stuitend, maar tot niet zo heel lang geleden niet zo ongewoon. Ik herinner me heel specifiek een column in De Telegraaf, van de in de jaren tachtig razend populaire Leo Derksen, die zoiets schreef als “de slachtoffers blijken voorbeeldige leerlingen van hun beulen”. Dat was naar aanleiding van een filmpje in het NOS Journaal, waarop te zien was hoe Israëlische soldaten een Palestijnse jongen tegen een rots drukten en zijn botten braken door er met een grote steen op te slaan. Ik heb nog gegoogeld om te zien of die bewuste column van Derksen toevallig ergens online staat, maar zonder succes.
Inktspotprijs
De door iedereen bewierookte cartoonist Willem Holtrop, overlevende van de slachtpartij door islamisten bij Charlie Hebdo, won in 2007 de Inktspotprijs met een cartoon waarop Gaza werd verbeeld als een Israëlisch concentratiekamp. “Dit werk toont lef”, zei juryvoorzitter Staf Depla.
Vergelijkingen van Israël met Nazi-Duitsland waren nooit een probleem. Totdat niet-witte mensen ermee begonnen. Ik vroeg Ronny Naftaniel eens naar die cartoon van Holtrop, toen hij drukte maakte over de BDS-acties, en over iemand die de Israëlische nederzettingen met Nazi-concentratiekampen vergeleek.
Robbert Baruch (PvdA) wil zó graag Europarlementariër worden, dat hij het ANP betaalde om een campagne-kwootje in de krant te krijgen. Dat kan Robbert Baruch regelen, omdat hij lobbyist is, alsook spindokter, alsook directeur van journalistieke roddelkroeg Nieuwspoort. Dan ben je best connnected. Maar dat zijn wij ook. Dus wij weten dingen over de selfkicker Robbert Baruch, GS-doodsbedreiger en pleger van jodenstreken. Bijvoorbeeld dat-ie geheel in PvdA-traditie een schier oneindige hoeveelheid nevenfuncties bekleedt (waaronder bij BUMA, maar check z’n hele baantjescollectie hierrr). Of dat hij samen met Ton Elias het ‘brein’ is achter EU agitprop-campagnes van de overheid. Maar we weten ook dat de vadsige vlinderstrikdrager zijn eigen bourgondische bierpens ooit heel sociaaldemocratisch nivelleerde. Met photoshop. VOOR, NA en samenvattend gifje linksboven. Dat mag marginaal lijken, maar het zegt iets over ’s mans aard. Namelijk dat hij bereid is list en bedrog toe te passen om een mooier plaatje van zichzelf te schetsen. Check ‘m ook op Wikipedia. De profielpica aldaar is tevens z’n laatst geplaatste flickrfoto. Ook kondigde hij zijn eigen kandidaatspersco aan in de tweede alinea van zijn wiki – maar na de persco was het weer verdwenen. De pagina is in de aanloop naar vandaag sowieso ingrijpend gewijzigd door zijn ‘campagneteam’. Dat team bevat onder andere mal hoedje en algehele miskleun @KajLeers. Die gaat zometeen op twitter jubelen dat cynische GS-topics óók gratis reclame zijn voor zijn kandidaat. Maar dan schoppen we Kaj alvast terug in zijn hok met het volgende: beroepsambtenaren als @RBaruch, met hun opgeblazen ego’s, holle retoriek en onstuitbare baantjesdrang in een dichtgetikt politiek netwerk, zijn het échte cynisme van deze samenleving. De houtrot in de fundamenten van de democratie, vleesgeworden overbodigheid met een vetrand, het eigenbelang als enige ideaal. Robbert Bareuh roept om ‘een sociaal Europa dat voor iederéén werkt’, maar hij bedoelt dat iedereen voor hém moet werken zodat hij van uw centen in het oncontroleerbare Brussel op zijn asociale aars kan gaan zitten om zich samen met zijn lobbyvrindjes nog verder vol te vreten. Kortom. Robbert Baruch is een uitstekende poster boy om al onze EU-afkeer tijdens de komende verkiezingen op te projecteren. Prettige wedstrijd, dood democratisch ballast dat je d’r zit. Sjippie?
Blz 18JA21 Verkiezingsprogramma 2021 JA 21 WIL: 6 Immigratie gericht beperken en beheersbaar maken om de gevolgen van de demografische ontwikkeling voor ons land in maatschappelijk opzicht, sociaal-economisch en cultureel beheersbaar te houden. 6 Zeggenschap terugkrijgen over de eigen grenzen en het eigen asiel- en migratiebeleid, onder meer door een opt-out regeling binnen het nieuwe Migratiepact van de EU. 6 Vluchtelingen opvangen in de eigen regio, zeker bij grootschalige of langdurige conflicten die grote vluchtelingenstromen opwekken. 6 Het toelaten van asielzoekers aan strikte quota binden en terugkeer naar het eigen land altijd uitgangspunt laten zijn. 6 De toegang tot sociale voorzieningen tot een sobere basis beperken, wat ook betekent dat asielzoekers geen voorrang meer krijgen op sociale huurwoningen. 6 Een einde aan de zwaar gesubsidieerde asielindustrie door herziening en vereenvoudiging van regelgeving, versnelling van procedures, inperking van beslistermijnen en beperking van beroepsprocedures. 6 Hard optreden tegen diegenen die misbruik willen maken van onze gastvrijheid, door onder andere illegaliteit strafbaar te stellen en illegalen uit te zetten.
Yell@CMDR_drsYell·May 4, 2020Annabel ‘de mooie ovens van Adolf Hitler liegt: geen van de genoemde tweets is gemanipuleerd. Dat is te bewijzen en is ook al eens bewezen. Stop fascisme, stop Annabel ‘ebola is een oplossing voor overbevolking’ Nanninga. ”Rot ff op @ FransTraas,moraalridders, die was Hitler vergeten in die mooie ovens van ‘m
Na ettelijke massamoorden, aanslagen, moorden op activisten en politici en afgelopen weekend nog de mishandeling van een journalist begint het eindelijk te dagen bij mijn collega’s, hoor. Dat extreemrechtse gevaar is toch niet zo denkbeeldig als ze de hele tijd hebben beweerd. Het extreemrechtse terrorisme is ‘in opkomst’, meldt de NOS.
‘In opkomst’? Terreur door witte extremisten heeft in Europa en Amerika altijd al meer slachtoffers geëist dan islamitisch extremisme. En de huidige golf van dodelijk racistisch geweld werd ook alweer 20 jaar geleden ingezet, of eigenlijk begon die met Balkan-oorlog in de jaren negentig, waar een Nederlandse militaire eenheid nog heeft meegewerkt aan de massamoord op zevenduizend Bosnische moslims.
En de extreemrechtse terreur komt niet alleen op in het Grote Boze Buitenland, zoals de NOS lijkt te suggereren. Anders Breivik, die tachtig kinderen doodschoot, liet zich inspireren door Geert Wilders en mocht meteen een groot aantal Nederlanders tot zijn fans rekenen, waaronder Parool-columnist Theodor Holman. De sleutelfiguur binnen een wereldwijde Breivik-cultus was een Nederlander. De door onder meer Ronny Naftaniel en Esther Voet bewonderde blogger Prof. Drs. G.B.J. VanFrikschoten alias Jaap Mollema vond het ‘logisch’ dat Breivik eerst de meisjes doodschoot, want dat zijn ‘wandelende baarmoeders’, een metafoor die sindsdien opgang heeft gemaakt in extreemrechtse kringen.
Journalisten afknallen
Maar dat mocht je niet zeggen, want dat was ‘blame-gamen’, volgens Femke Halsema en ‘vingerwijzen’ volgens Emiel Roemer. Wie er toch over doordramde, werd streng terechtgewezen door de policor goegemeente. Voor geweld zoals dat van Breivik was in Nederland geen enkele voedingsbodem, hoewel de Eurabia-theorie van complotgek Bat Ye’or, waar alle extreemrechtse terroristen zo dol op zijn, toen ook alweer jarenlang was verspreid door Nederlandse bloggers en journalisten, die ervan droomden ‘martelaar’ te worden en ‘bloedpap’ te veroorzaken en journalisten af te knallen.
Geen voedingsbodem, hoor! Hoeveel doden zijn we inmiddels verder? En ik heb ervoor gewaarschuwd. Ik heb gewaarschuwd voor die Bat Ye’or-idioten en de Breivikbewonderaars en de journalistenafknallers. Ik heb precies aangewezen welke media meedoen aan de ontmenselijking van moslims en allochtonen (en homo’s, en vrouwen) en ik ben ervoor verketterd. Ik ben besmeurd in de media, gedemoniseerd, geïntimideerd, bedreigd, getrolld zelfs door de toenmalige vice-premier Lodewijk Asscher, een hypocriete racist die tot op de dag van vandaag weigert zijn excuses aan te bieden, en uiteindelijk zelfs vervolgd, fucking vervolgd omdat ik me uitspraak tegen het racistische nazituig dat de ontmenselijking en het geweld tegen moslims en Marokkanen normaliseert.
Racistische drek
En constant komen er druiloren op Twitter tegenwerpen: “Maar je bent vrijgesproken!” Ja, het zou er godverdomme bij moeten komen dat ik was veroordeeld omdat ik wat heb teruggezegd tegen een obsessieve nazitroll die mijn vrouw terroriseert! Denk je dat het een pretje is om voor te moeten komen in een strafzaak, vanwege iets dat je geschreven hebt? Een advocaat in de arm te moeten nemen, door die racistische drek van dat gore nazituig te moeten waden om bewijs te verzamelen, al die tijd en energie te moeten steken in je verdediging, omdat je je uitspreekt tegen racistische fascisten? Al bij voorbaat door hele volksstammen schuldig te worden verklaard?
En allemaal omdat ik gelijk heb en altijd gelijk heb gehad, zelfs de fucking voormalige nazi-krant is daar inmiddels achter. Toch is het Wierd Duk, met zijn pleidooi voor een gewapende clash, die overal in de media wordt opgevoerd en op het Lowlands-festival als ziener wordt onthaald. Arthur van Amerongen, die zich verkneukelt om een aanslag in Brussel en hoopt op een aanslag in Amsterdam, is de getapte jongen. Annabel Nanninga, die het jammer vindt dat mensen, die haar tegenspreken, niet in de mooie ovens van Hitler worden gegooid, die is senator. Baudet en Wilders, die hun omvolkingstheorieën preken in de Tweede Kamer en die terroristische massamoordenaars inspireren, die worden om de beurt tot Gouden God van het Jaar gekozen door de journalisten. Terwijl ik word verketterd en vervolgd!
Ben ik daar verbitterd over? Godverdomme nou! En ik heb recht op mijn verbittering. Ik heb mijn verbittering verdiend.
Ergens tussen rokjesdag en pasen begint de Grote Trek. [David Attenborough-stem] Gedreven door instinct verlaten ze hun overwinter-broedplaatsen en maken de onzekere oversteek naar het Hoge Noorden. De reis is gevaarlijk en kent vele ontberingen, velen zullen de gedroomde bestemming nooit bereiken. Het doel van de Gewone Dobberneger (Nigris flotillas vulgaris) is Fort Europa. Een oceaan verderop is de Amerikaanse variëteit, de Mexicaanse Werkzoeker (Laboris bijnagratis tortillas) aan de ijzingwekkende bestorming van de grenzen begonnen, naar de paaigronden in Noord-Amerika. Ieder jaar weer eist deze migratiestroom vele slachtoffers, maar de soort moet overleven. [/David Attenborough-stem] Nee maar even alle gekheid op een vlotje. In twee dagen tijd VIERDUIZEND bootvluchtelingen onderschept door de Italianen. De Amerikaanse Border Patrol dreigt onder de voet getsunamied te worden door Latijns-Amerikaanse illegalen. Kunnen we wel tof doen over gelukzoekers en grenzen van ondoordringbarium met bisonkit en mitrailleursnesten om de 10 meter. Maar dit gaat dus enorm fout. De helft van de wereld heeft niks, de andere helft heeft alles, en ze komen het gewoon halen, zo onderhand. Kunnen we die paupers ergens ook niet geheel kwalijk nemen en als demense er zulke risico’s voor over hebben zouden we kunnen stellen dat ze wel reuze gemotiveerd zijn. Fort Europa en de Verenigde Burchten van Amerika gaan vroeg of laat bezwijken onder de druk, en voordat dat gebeurt betalen heel wat sloebers met hun leven voor een plekkie aan de goede kant van de grens. Wat gaan we er aan doen, mensen? Rijkdom verherverdelen, rigoureuze geboortebeperking, hopen dat de ebola een beetje doorpakt, zeg het maar. Eén bootvluchteling maakt nog geen mondiale crisis, maar vierduizend in twee dagen: het seizoen is begonnen.
Esther Voet (Wassenaar, 1963) is directeur van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (Cidi). Ze werkte bij De Telegraaf, Story en voor RTL. Voor het Cidi was ze hoofdredacteur van het Nieuw Israëlietisch Weekblad.
I Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben “Mijn vader is zeer geïnteresseerd in astronomie, en hij kan er ook goed over vertellen. Dus stond ik als meisje van acht al door de sterrenkijker de ringen van Saturnus te bewonderen. Op die leeftijd denk je nog dat alles om jou draait, maar toen ik hoorde dat er meer sterren in het heelal waren dan zandkorreltjes op de aarde, begon ik mij wel erg nietig te voelen. Hoe kon ik, in het licht van die oneindigheid, mijn leven zin geven? Ik moest beroemder worden dan Rembrandt om nog een beetje indruk te kunnen maken.
De grote vragen hebben me van jongs af aan beziggehouden. Ik herinner me dat er een keer een musje uit een kastanjeboom bij ons huis was gevallen en dat ik, in tranen, aan mijn vader vroeg: ‘Waarom leven we als we toch alleen maar doodgaan?’ Mijn vader zei: ‘Op die vraag zul je later zélf het antwoord moeten vinden.’ Ik ben er nog niet helemaal achter, maar toen ik volwassen werd, begreep ik wel steeds beter dat de vervulling van mijn leven – ik heb altijd gezegd: ik wil geen gelukkig, maar een vervuld leven – zit in wat ik voor anderen kan betekenen. Ik weet nu ook dat er evenveel mensen als religies op de wereld zijn. Het maakt mij niet zoveel uit of je goed doet vanuit een religieuze of een humanistische overtuiging. Ik heb zelf zo veel meegemaakt in mijn leven dat het bijna oneerbiedig, of zelfs irrealistisch zou zijn om te zeggen dat ik níet geholpen werd. De manier waarop ik in moeilijke omstandigheden toch steeds weer goed terecht kwam, hoe mijn moeder – die begin jaren negentig te horen kreeg dat ze niet lang meer zou leven – nu grootmoeder van vier kleinkinderen is… Ben-Goerion zei ooit: “Wie niet in wonderen gelooft, is geen realist.” Je moet hard werken, verantwoordelijkheden niet uit de weg gaan, nooit wachten op een wonder, maar er wel in blijven geloven. Wonderen komen langs. Let maar op.”
II Gij zult u geen gesneden beeld maken noch enige gestalte van wat boven in de hemel, noch van wat beneden op de aarde, noch van wat in de wateren onder de aarde is “Ik zie, net zoals de chassidim, God in alles om mij heen. Ik houd ervan om het goddelijke -zonlicht dat door de bladeren schijnt, mensen op straat – te fotograferen. Streng orthodox gelovigen zullen zeggen dat dit een vorm van afgoderij is, maar voor mij is dat toch iets anders; ik aanbid die beelden niet. Weet je wat misschien het dichtst in de buurt van verafgoding komt voor mij? Nee, ik moet het anders zeggen: muziek is voor mij God. De naam van God betekent: Ik ben en als ik dans, dan ben ik. Dan is er geen woord, geen reden, geen emotie; ik ben gewoon, één met de muziek. Als ik dans, zwijgt mijn brein. De ene keer dans ik op Bach, dan weer op Rachmaninov, Pat Metheny of de muziek van Schindler’s List. Als je mij écht wil leren kennen, moet je mij zien dansen. Dat is Esther, in de kwetsbaarste, zuiverste vorm.”
III Gij zult de naam van de Here, uw God, niet ijdel gebruiken “Voor ik antwoord geef op jouw vraag of ik onderscheid maak tussen… degene jij zonet noemde (Jahweh, AV), God en Allah: ik heb liever niet dat je Zijn naam nog een keer gebruikt in dit huis. Als we er zo over praten zou ik het woord HaShem gebruiken, die andere naam werd maar eens per jaar door de hogepriester in de tempel genoemd en ik vind het storend dat jij, als niet-jood, Zijn naam nu, hier, zomaar gebruikt. Dit is mijn huis, mijn privé, hier heersen mijn regels. Goed. Natuurlijk is er een verschil, maar dan hebben we het over mijn persoonlijke, religieuze beleving. Ik zei het je al: ik zie God in alles om mij heen. God is de drijvende kracht. Het grootste misbruik van Zijn naam gebeurt door extremisten – van welk geloof dan ook – die menen te weten wat God denkt en hoe Hij alles heeft bedoeld.”
IV Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt, zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is de sabbat van de Here uw God, dan zult gij geen werk doen “Op vrijdagavond steek ik de kaarsen aan en zet ik de tijd even stil. Op sjabbes probeer ik alleen te doen waar ik zelf zin in heb. Ik voel me altijd erg verantwoordelijk; ik moet mijn best doen om te geloven dat de wereld heus wel verder draait zonder mij… De sabbat is dus wel degelijk ergens goed voor. Al was het alleen maar om hier, één dag per week, intens tevreden, te schuilen. Mijn huis als een grote, warme deken tegen de kou van de boze buitenwereld.”
V Eer uw vader en uw moeder “Voor ik begin: wil je me beloven dat je, wat ik je ga vertellen, heel zorgvuldig op zult schrijven? Ik wil de situatie zoals ze nu is niet beschadigen – het is, na jaren van boosheid en verdriet, eindelijk goed tussen mijn vader en mij. Ik wil er niet te veel over kwijt, maar je zou kunnen zeggen dat mijn puberteit niet vlekkeloos is verlopen. Mijn vader was… nee, laten we het er maar op houden dat ons gezin grote crises heeft doorgemaakt. Ik werd op mijn zestiende gedwongen om op eigen benen te staan. Mijn moeder vertrok een paar maanden later. Mijn vader was radeloos; alles ging stuk. En ik kon alleen maar boos zijn. Ik ben misschien wel te lang in de slachtofferrol blijven hangen, maar tegelijkertijd heb ik ook alle reden gehad om mij slachtoffer te voelen.
Jarenlang heb ik gesmeekt om zijn goedkeuring, om erkenning. Pas toen ik directeur van het Cidi werd, merkte ik dat hij trots op mij was. De gretigheid naar kennis, die heb ik van hem geërfd, maar de onvoorwaardelijke liefde van mijn moeder heeft me uiteindelijk overeind gehouden.
Nu ben ik vijftig. Ik weet dat die boosheid mij nu helemaal niet meer dient. Het heeft me jarenlang, heel veel opgeleverd; het was mijn drive, maar als je in boosheid blijft steken, houd je de wond open. Je houdt jezelf klein, je geeft de ander macht over jouw geluk. Op een dag kon ik, geholpen door de kracht van het universum, zeggen: zo is het genoeg. Dit is het. Hier moet ik het mee doen. Zo’n jeugd te boven komen, verloopt langs dezelfde vijf stadia die psychiater Elisabeth Kübler-Ross voor rouwverwerking heeft bedacht: ontkenning, woede, onderhandelen, depressie en aanvaarding.
Mijn vader gelooft oprecht dat hij ons met de beste bedoelingen heeft opgevoed. Hij is, net als ik, enorm gepassioneerd. Inmiddels is hij rond de tachtig, maar hij geeft nog elke avond les in kosmologie en astronomie. En ’s avonds kijkt hij, door zijn sterrenkijker, naar de planeten in het heelal… Ik moet nu denken aan die keer, lang geleden, dat ik ’s nachts in de Sinaï een berg was opgeklommen. De sterren stonden zo wonderlijk dichtbij; het was net alsof ik ze kon aanraken. Ik voelde me verbonden, niet alleen met mijn vader, maar met alles en iedereen om mij heen. Het was een grote, religieuze beleving, het spirituele uitgangspunt voor de rest van mijn leven.”
VI Gij zult niet doodslaan “Nee, gij zult niet doden, maar als er iets met mijn dierbaren gebeurt, komt de furie in mij naar boven en kan ik niet voor mezelf in staan. Zo is het ook met Israël: ze staan daar met de rug tegen de muur. Laat ik voorop stellen dat ik de dood van iedere burger betreur en dat voor alles verantwoording moet worden afgelegd, maar ik weet hoe hoog de moraal is die wordt aangehouden in het Israëlische leger. Hamas is niets anders dan een terroristische organisatie. Het hoofdkwartier bevindt zich in de kelders van het grootste – volledig geboobytrapte – ziekenhuis in Gaza. En elk bestand wordt met nieuwe raketaanvallen geschonden.
Wat daar op dit moment gebeurt, is een deel van het grote Israëlisch-Arabische conflict. De Palestijnen zitten tussen hamer en aambeeld. De neutralisering van Hamas is, ook voor het Palestijnse volk, de enige oplossing. Ik begrijp niet dat men niet heeft gekozen voor de opbouw van het land. Er is in de Palestijnse gebieden meer geïnvesteerd dan in het hele Marshall-plan. De UNRWA (United Nations Relief and Works Agency, sociaal programma van de Verenigde Naties, opgericht met als specifiek doel de Palestijnse vluchtelingen van 1948-1949 op te vangen, AV) draagt jaarlijks 13 miljard dollar bij, maar de Palestijnen kiezen voor een andere weg, een weg die in stand wordt gehouden door allerlei Arabische landen die het leuk vinden om proxy-oorlogen te voeren in de regio.
In het handvest van Hamas staat nog altijd dat Israël van de kaart geveegd moet worden. Dat zal nooit gebeuren. Israël is here to stay. Het zal alles doen om zichzelf te verdedigen. De tijd dat Joden zich klakkeloos naar de gaskamers lieten brengen, is voorbij. Voorgoed voorbij.”
VII Gij zult niet echtbreken “Laatst, toen ik na een hele dag werken, voor overleg op het Catshuis was geweest, daarna naar ‘Knevel & Van den Brink’ moest en uiteindelijk, om half twee ’s nachts, totaal afgeknoedeld, thuiskwam, dacht ik: hé, nu voel ik ‘m. Dat was het moment waarop ik iemand miste om tegenaan te lullen, iemand die zegt: hier is m’n schouder, kom maar. Tegelijkertijd weet ik dat ik in relaties onmiddellijk in die afgrijselijke Florence Nightingale-modus schiet. Pleasen, pleasen, pleasen en vergeten te vertellen wat ik nou zélf verlang.
Daar komt nog iets anders bij. Ik heb een onvoorstelbaar grillige levensloop gehad. Ik heb nooit iets gepland, maar ik weet hoe je op een rijdende trein moet springen. Ik heb, als journalist bij Story, al het klatergoud van Nederland gezien en, werkend voor het Rode Kruis, de sloppenwijken van Alexandrië bezocht. Ik heb in de Ritz geslapen en op een bergtop in Ethiopië. Ik voel me rijk, ik heb me enorm kunnen ontwikkelen, maar ik heb ook gemerkt dat mijn partners die ontwikkeling soms niet konden bijbenen. Ik kijk met dankbaarheid op die relaties terug; die mannen hebben mij het een en ander geleerd. Met veel exen heb ik – Baruch HaShem – nog altijd goed contact, maar ja, die ene… ik merk de laatste weken dat er een bepaalde openheid komt om het tóch nog een keer te proberen.”
VIII Gij zult niet stelen “Ik lijk misschien wel een tough cookie, maar ik ben van binnen zo wee als-ik-weet-niet-wat. Toen ik in de zesde klas van de lagere school zat heb ik, samen met een vriendinnetje, bij de V&D in Zaandam een pakje poëzieplaatjes gestolen. Na een slapeloze nacht heb ik het pakje de volgende ochtend, heel stiekem, teruggelegd. Ik voelde me zó schuldig. Ik kon alleen maar denken: nu ben ik een slecht mens, nu verdien ik straf.
Straf verdien je als je buiten de lijntjes gaat en God weet hoe vaak dat is gebeurd, maar ik heb altijd het goede willen doen, begrijp je? Het punt is: ik ben een mateloos mens. Er bestaat een Hebreeuwse uitdrukking die mij op het lijf geschreven is: anachnoe osim ha chaim -wij dóen het leven. Intens. Emotioneel. Vooral in gesprekken over Israël ben ik weleens uit de bocht gevlogen. Voor mannen is dat anders -die hoeven zich niet in te houden omdat ze, als ze hun emotie tonen ‘staan voor hun zaak’. Mensen denken ook vaak dat heftige vrouwen boze vrouwen zijn. Dat is helemaal niet zo; ik ben gewoon gepassioneerd en het is díe passie die ik tijdens discussies in toom moet zien te houden als ik mijn geloofwaardigheid niet wil verliezen.”
IX Gij zult geen valse getuigenissen spreken tegen uw naaste “Eind jaren tachtig werkte ik als journalist voor Story. Het was goed betaald, ik reed in een prachtige auto van de zaak, maar na een paar jaar dacht ik: hier gaat mijn ziel aan kapot. Ik stompte af, huilde niet meer, kreeg een hekel aan mezelf.
Voor zover ik weet, heb ik nooit gelogen, maar ik heb wel dingen aangedikt en mensen in een kwaad daglicht gezet. Natuurlijk, het is een hypocriet wereldje, want de sterren die je in het openbaar verfoeien, willen in werkelijkheid vaak maar al te graag in dat blaadje staan, maar toch: ik had bepaalde stukken niet moeten schrijven. Ik heb de mensen die ik in mijn artikelen heb benadeeld mijn excuses aangeboden. Ik oordeel niet over de mensen die er wel hun brood mee willen verdienen, maar ik was er klaar mee. Ik had schoon genoeg van de oppervlakkigheid en heb sindsdien vooral de verdieping gezocht.”
X Gij zult niet begeren uws naasten huis; gij zult niet begeren uws naasten vrouw, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn rund, noch zijn ezel, noch iets dat van uw naaste is “Toen ik een jaar of 22 was, leerde ik een meisje kennen dat werkelijk alles had: ze was beeldschoon en heel intelligent. Ik was onvoorstelbaar jaloers. Tot ik er op een dag achterkwam dat ze haar broertje had verloren. Toen wilde ik, familiefreak, voor geen goud meer met haar ruilen. Dat is volgens mij de kern: je moet het zélf doen, met de bagage die jíj hebt meegekregen. Wat is het heerlijk hè, om ouder te worden. Gaandeweg leer je erop te vertrouwen dat alles uiteindelijk wel goed komt. En als het een keer fout gaat, is dat ook niet erg. Dat is lang mijn grootste makke geweest: ik weigerde mezelf te vergeven dat ik fouten kon maken. Nu haal ik een keer diep adem en denk: morgen beter.”
CIDI heeft in samenwerking met het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI) op 7 februari aangifte gedaan tegen de website Stop de Bezetting. Op de website staan beledigende teksten over Joden. Het artikel getiteld ‘The Jewish hand behind Internet Google, Facebook, Wikipedia, Yahoo!, MySpace, eBay’ stelt dat Joden het internet hebben gepenetreerd met als doel de informatie te domineren en te controleren. Het artikel is verder voorzien van namen en foto’s van bekende Joodse personen die volgens Stop de Bezetting onderdeel zijn van het internetcomplot.
De uitlatingen in het artikel vinden beide organisaties dusdanig ver gaan dat er is besloten aangifte te doen. Bovendien zijn beide organisaties overtuigd van de strafbaarheid van de uitlatingen gedaan in het bovengenoemde artikel. Eerder verstuurde het MDI een verzoek tot verwijdering naar de beheerder van de website maar Stop de Bezetting gaf daar geen gehoor aan. Het artikel staat tot op heden, vrijdagmiddag 12.50, nog online.
CIDI en MDI zijn daarom overgegaan tot het doen van aangifte van overtreding van art. 137 c, d en e van het Wetboek van Strafrecht. CIDI hoopt dat de verdachte zo snel mogelijk wordt opgespoord, met spoed wordt voorgeleid en zich zal verantwoorden voor de rechter.
Discussie
De aangifte heeft op de website van Gretta Duisenberg tot discussie geleid. Te verwachten reacties, zoals ‘als je de mening niet deelt van een zionist, word je uitgemaakt voor anti semiet’, bleven uiteraard niet uit. Maar er waren er ook, die weinig begrip konden opbrengen voor het antisemitische artikel: “Het artikel is doorspekt met haat.” Een ander reageerde: “Tot mijn stomme verbazing staat dit smerige artikel nog steeds op deze website. Hoe is dat mogelijk? Wie plaatst zoiets op deze website? Indertijd heb ik me bij de ondertekenaars van Stop de Bezetting gevoegd, maar ik krijg nu twijfel of ik daaraan goed gedaan heb. Het bewuste artikel (‘The Jewish hand behind Internet’) is klinkklaar antisemitisch, en heeft zelfs nazi-achtige trekken!”
UPDATE 12/2 :
Intussen heeft de PVV schriftelijke Kamervragen gesteld naar aanleiding van het gewraakte artikel op de website van Stop De Bezetting. Aan de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en de minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp wordt onder meer gevraagd: In hoeverre erkent u het virulente antisemitische karakter van het artikel waarin o.a. wordt gesteld dat “joden het internet hebben gepenetreerd met als doel informatie te domineren en te controleren”? Klik hier voor alle vragen.
Forum voor Democratie stond altijd aangeschreven als zeer pro-Israël. Volgens het CIDI stemden Thierry Baudet en Theo Hiddema voor alle moties in de Tweede Kamer die Israël steunden. Het CIDI en het NIW bouwden om die reden een band op met de partij van Baudet daar waar partijen die kritisch zijn op het Israëlische beleid hard worden aangepakt. Het CIDI en het NIW toonden zich geschokt toen Forum en Baudet antisemitische gevoelens bleken te koesteren. Hadden ze die signalen niet eerder moeten zien, vroeg journaliste Hella Rottenberg zich af. Over haar kritiek op de innige band van het CIDI en NIW met Forum voor Democratie, spreekt Rick Meulensteen met haar.
Pro-Israël? Dan kun je toch niet antisemitisch zijn? Hella Rottenberg over de innige band tussen NIW, CIDI en Forum voor Democratie
Het was HP/De Tijd dat in het voorjaar van 2020 de bom deed barsten: de app-groepen van de jongerenbeweging van Forum voor Democratie zouden doordrenkt zijn van antisemitisme. Extreemrechtse ideeën werden vrijelijk gedeeld, het nationaalsocialisme werd opgehemeld. De ophef was groot. Partijleider Baudet verklaarde schoon schip te zullen maken en deed het antisemitisme af als een anomalie.
Eind november komt Het Parool met nieuwe aantijgingen. De rest is (recente) geschiedenis: Forum valt uiteen, partijprominenten als Annabel Nanninga en Joost Eerdmans vertrekken, en Baudet – die zegt te vertrekken – blijft aan na een, door hemzelf voorgestelde, gewonnen leiderschapsverkiezing. De beschuldigingen gaan ditmaal verder dan alleen de jongerentak. Ook Baudet zelf, zo verklaren partijprominenten, heeft zich schuldig gemaakt aan antisemitisme. Zo zou hij zich antisemitisch hebben uitgelaten tijdens een diner met de Britse neoconservatieve schrijver Douglas Murray, na de Provinciale Statenverkiezingen in maart 2019.
Voor eenieder, en zeker voor joodse Nederlanders, zouden de alarmbellen al geruime tijd moeten rinkelen, stelt journaliste Hella Rottenberg. De recente onthullingen over Forum voor Democratie zijn immers niet zo nieuw als ze lijken. Al in 2017 werd er in de Volkskrant verslag gedaan van de banden tussen Forum voor Democratie en Erkenbrand, de alt-right beweging die er extreemrechtse denkbeelden op nahoudt, en waar openlijk gefantaseerd wordt over het creëren van een wit, christelijk Europa.
Maar als die alarmbellen al rinkelden, dan werden ze door sommige geledingen van de joodse gemeenschap genegeerd. De stilte van het Nieuw Israëlietisch Nieuwsblad (NIW) en het Centrum Informatie en Documentatie Israel (CIDI), twee pijlers binnen joods Nederland, was oorverdovend, stelt Rottenberg. De verklaring voor die stilte? De pro-Israël-standpunten van Forum voor Democratie, die door het CIDI en het NIW bijzonder gewaardeerd worden.
Het is overduidelijk dat er pogingen zijn gedaan, door het NIW en het CIDI, om de partij te schonen van antisemitische smetten. Het was CIDI-directrice Hanna Luden die het in de NRC opnam voor Annabel Nanninga, die jaren geleden uitermate kwetsende tweets over joden en de Holocaust heeft verspreid. Sarcasme, aldus Nanninga.’
Geschoond van antisemitische smetten
Het NIW en het CIDI reageerden op Rottenberg als door een hond gebeten. Beide organisaties wierpen de beschuldiging verre van zich. Zij zouden wel degelijk Forum voor Democratie hebben aangesproken op het antisemitisme in zijn geledingen. Dat de partij een bondgenoot is van Israël (of beter: van de Israëlische regering), deed daarbij niet terzake.
Rottenberg is niet overtuigd. ‘Het is overduidelijk dat er pogingen zijn gedaan, door het NIW en het CIDI, om de partij te schonen van antisemitische smetten. Het was CIDI-directrice Hanna Luden die het in de NRC opnam voor Annabel Nanninga, die jaren geleden uitermate kwetsende tweets over joden en de Holocaust heeft verspreid. Sarcasme, aldus Nanninga. Ze schreef de tweets toen ze nog columniste was en polemieken voerde, vergoelijkte Luden. Het NIW gaf Nanninga twee verder vrij kritiekloze pagina’s om zich te verantwoorden voor haar antisemitische tweets: volgens haar was het allemaal satire, als politica was ze voor de joden, de enige reden waarom de tweets van stal werden gehaald was vanwege de grote verkiezingsoverwinning van Forum in maart 2019 bij de Provinciale Statenverkiezingen.
‘Het NIW geeft aan Nanninga een podium om zich te verdedigen tegen een beschuldiging van antisemitisme. Een links persoon die beschuldigd wordt van antisemitisme én zich niét schaart achter de Israëlische politiek, zou die mogelijkheid om zich te verweren nooit krijgen. Zo iemand zou ook nooit door Hanna Luden worden verdedigd, in tegendeel. Zo iemand zou aan de schandpaal worden genageld.’
‘Er heerst binnen het CIDI een “de vijand van mijn vijand is mijn vriend”-gedachte. Realiseer je echter, dat racisme, islamofobie en antisemitisme loten van dezelfde stam zijn.’
‘De vijand van mijn vijand is mijn vriend’
Het CIDI speelt een dubbelrol. Rottenberg: ‘Het zegt een waakhond te zijn tegen antisemitisme, en is tegelijkertijd een lobbygroep voor de Israëlische regering en Israëlisch beleid. Elke Nederlandse politieke partij die zich, naar de maatstaven van het CIDI, pro-Israël opstelt, is de moeite waard om nauwe banden mee te onderhouden. Zelfs als zo’n partij er extreemrechtse en racistische ideeën op nahoudt.’
‘Er heerst binnen het CIDI een “de vijand van mijn vijand is mijn vriend”-gedachte. Realiseer je echter, dat racisme, islamofobie en antisemitisme loten van dezelfde stam zijn. Wat dat betreft ben ik het eens met schrijver Arnon Grunberg, in zijn voordracht op 4 mei, waarin hij zich identificeerde met moslims en zei: dit gaat ook over mij, als jood, als je kijkt naar de manier waarop er gesproken en gedacht wordt over moslims. Je kunt niet voorkomen dat je als jood door extreemrechts als een vreemde minderheid wordt gezien, of dat je opeens wél geaccepteerd wordt als je maar meegaat in de hetze tegen andere minderheden. We zien bij Forum dat pro-Israël-sentiment niet automatisch betekent dat antisemitische denkbeelden verdwijnen. En dat is logisch. Joden passen niet in een ultranationalistisch beeld van extreemrechts waarbij de bevolking wit en christelijk is.’
Partijdigheid NIW en CIDI
De meest felle reactie op Rottenbergs aantijgingen kwam van Esther Voet, hoofdredactrice van het NIW. Ze zegt dat er een half verhaal wordt verteld, en dat het NIW wel degelijk van leer is getrokken tegen Baudet en consorten over vermeend antisemitisme. Zo schreef NIW-adjunct-redacteur Bart Schut in de zomer een commentaar over Baudet dat een felle reactie aan de Forum-voorman ontlokte. Wederom is Rottenberg niet overtuigd. ‘Vanaf 2017 speelt er al een discussie over het onfrisse gedachtegoed van Forum voor Democratie. Pas in de zomer van dit jaar neemt Schut stelling. Een week later krijgt Baudet een hele pagina in het NIW om zijn blazoen op te poetsen, om Schut en anderen te beschuldigen van demonisering en falsificatie. Iemand die beschuldigd wordt van antisemitisme of onjuiste Israël-kritiek, krijgt normaal gesproken nooit de kans van het NIW om zich uitgebreid te verdedigen. Kijk maar naar Raoul Heertje, die zwaar bekritiseerd werd vanwege zijn Israël-serie, die een eenzijdig, te kritisch, verhaal over Israël zou laten zien. Hij heeft een maand lang aan het NIW moeten vragen of een kort verweer van hem geplaatst zou kunnen worden. Dat Baudet zo snel zo uitgebreid gelegenheid krijgt om zijn eigen verhaal te doen, laat de partijdigheid van het NIW zien en de wens Forum als medestander te redden.’
‘Bij het CIDI was dat niet anders. Toen in april de aantijgingen van antisemitisme in HP/De Tijd verschenen, heeft het CIDI meerdere malen achter de schermen hulp aangeboden aan Forum van Democratie om antisemitisme binnen de partij en jeugdbeweging te bestrijden. Trainingen om antisemitisme te herkennen en aan te pakken, een reis naar Holocaust-museum Jad Vasjem in Jeruzalem. De partij zou hierover nadenken, en is vervolgens nooit op het aanbod teruggekomen. Bij mijn weten biedt het CIDI nooit zo’n helpende hand bij organisaties die beschuldigd worden van antisemitisme. Toen nieuwe beschuldigingen de ronde deden, heeft het CIDI wederom niets in het openbaar gezegd, maar de klokkenluiders binnen Forum voor Democratie doorgestuurd naar de krant. En nu zegt de lobbygroep op de joodse nieuwssite Jonet, en dat vind ik het toppunt van hypocrisie, dat ze hopen dat de maatschappij geflirt met extremistisch gedachtegoed serieus neemt, en dat uitspraken die naar antisemitisme hinten niet afgedaan kunnen worden als ironie of humor. Nou dat flirten – dat slaat toch ook op het CIDI zelf.’ Een stuk of vijf medewerkers van het CIDI waren ook actief in Forum. Een aantal heeft na de ontmaskering van Baudet spijt geuit dat ze “joodse propagandisten” van Forum zijn geweest. Een van hen, Samuel de Jong, die vroeger ook voor CIDI werkzaam was, is zelfs nu nog Baudet trouw gebleven. Hij is zijn nieuwe woordvoerder.’
Wees je ervan bewust dat ultrarechtse partijen zich proberen te ontdoen van de smet van het verleden, van het nazisme en fascisme. Sommige zijn de meest fanatieke, meest luide sympathisanten van Israël en de Israëlische politiek.’
CIDI speelt kwalijke dubbelrol
‘Voet en Schut trekken het NIW naar rechts. Ze zijn meningsvormend, er is weinig plek voor tegengeluiden of nuance. Die keuze kun je maken, als weekblad. Wat het CIDI doet, is kwalijker. Zij monitoren antisemitisme. Die taak dient niet te worden vervuild door Israël-activisme. De antennes van het CIDI zijn slecht afgesteld op racisme en antisemitisme als het gaat om organisaties die het Israëlische beleid steunen en ze zijn vaak te scherp afgesteld als het gaat om critici van Israël. Het demasqué van Baudet als antisemiet bewijst dat lobbyen voor Israël en monitor zijn voor antisemitisme in Nederland niet samengaan. Het CIDI zou zich moeten beperken tot zijn Israël-activisme. CIDI is niet betrouwbaar als waakhond van antisemitisme. Dat lijkt me niet wenselijk voor de joden in Nederland.’
Een oplevend pro-Israël-sentiment binnen rechtse partijen kan als effect hebben dat het antisemitisme in die gelederen vermindert. Het is een claim die je nogal eens hoort ter rechterzijde. Rottenberg heeft haar twijfels. ‘Je ziet simpelweg dat het niet zo werkt. Baudets partij spreekt zich voortdurend uit voor Israël. Forum werd door het CIDI bestempeld als een van de meest pro-Israëlische partijen, voor wie je kon stemmen als Israël je aan het hart ging. Maar het idee van de jood als vreemdeling is bij zulke ultranationalistische partijen nooit ver weg.’
‘Wees je ervan bewust dat ultrarechtse partijen zich proberen te ontdoen van de smet van het verleden, van het nazisme en fascisme. Sommige zijn de meest fanatieke, meest luide sympathisanten van Israël en de Israëlische politiek. Niet omdat ze zo van joden houden, maar omdat de Israëlische politiek nationalistisch, militaristisch en anti-islam is. Israël als voorpost tegen de islam. Dat zorgt voor steun onder joden in de diaspora, althans onder die joden die zich sterk met de politiek van Israël identificeren. Uit een pro-Israël- en anti-islam-mindset, en uit angst voor aanslagen zoeken deze joden steun bij partijen als de PVV en Forum.’
Antisemitisme op links
Sommige joden vergoelijken dat verbond, omdat zij een sterker, sluimerend antisemitisme, verhuld in antizionisme en kritiek op Israël, ervaren binnen linkse partijen en onder linkse kiezers. Rottenberg erkent dat ook daar antisemitisme te vinden is. ‘Je moet het daar over hebben. Er worden uitspraken gedaan of er zijn gedragingen die antisemitisch zijn, onder het mom van Israël-kritiek en zionisme-kritiek. Dat is soms verweven met elkaar. Maar als je je alleen dáár op richt, dan zie je maar een deel van het reële antisemitisme dat er is.’ In haar repliek verweet Esther Voet Rottenberg een gebrek aan aandacht voor dit antisemitisme op links. Waar was haar aandacht voor het antisemitisme van de Britse oud-Labourleider Corbyn? Rottenberg zucht. ‘Dat verwijt vind ik niet terzake doend. Feit is, dat ik de afgelopen jaren me überhaupt niet heb laten horen over antisemitisme, rechts, midden of links. Het was niet mijn onderwerp. Ik heb me de afgelopen tijd echter verbaasd over de opstelling van het CIDI en het NIW. Zo’n verwijt van Voet is vooral een bliksemafleider.’
Al met al hoopt Rottenberg dat joodse organisaties een andere weg zullen inslaan ‘Zoek de verbinding met andere minderheden, ook met moslims. Bestrijd antisemitisme vanuit die verbinding. Sta samen op tegen racisme, antisemitisme en islamofobie. Dat zou mijn keuze zijn.’
Grappig. Iedere keer als GeenStijl een nieuw feit opduikt over het Moslimbroederschaap Kauthar Plaatsdelikth, publiceert de Staatsomroep er pas over nadat GroenLinks reageert. Het is bijna alsof we gescheiden ingangen hebben naar de realiteit.
Zo is het ongeveer gegaan: GeenStijl verherpubliceerde dinsdag een oude foto uit 2014, waarop Kauthar Bouchallikht te zien is tijdens een Haagse Hamasvergadering onder antisemitische hakenkruizen. Daar wist GroenLinks natuurlijk niets van, dus is ze op het matje geroepen. Na een boel gesoebat hebben ze iets gezegd in de trant van ‘OK, we zijn het niet oneens met het doel van die demo want Israël is natuurlijk de grote satan, maar die hakenkruizen en die leuzen zijn publicitair niet zo handig. Dus je moet vanavond laat ff twitteren dat je het stom en pijnlijk vindt, en gebruik ook ff Jesse z’n signature stopwoordje “balen” ergens. Moet lukken in vier tweets of zo. Moeten we helpen opstellen?’ En aldus geschiedde, dinsdagavond (te) laat.
Een GroenLinks-woordvoerder bevestigt vervolgens tegen de NOS dat de nummer 9 van hun kieslijst haar Moslimbroederschapsmening beter met de partijlijn heeft afgestemd en derhalve “ondubbelzinnig afstand” neemt van het zoveelste akkefietje uit haar eigen achtergrond. Nu de smoesjes opraken, valt ons één ding op: de voorheen zo strijdbare Jesse Klaver heeft het dossier Kauthar bij z’n voorlichters gedumpt. Die’ve gotten nu haar back. Zelf bladert onze Pseudotrudeau zwijgend door een boekie teneinde de omslag propagandistisch te misbruiken voor een slechte historische vergelijking (JFK, snapt u?). We F5’en. En wat vindt Laura Bromet (#4) er eigenlijk allemaal van? HANDEN AF-UPDATE: Vandaag zegt [Jesse] niet te kunnen garanderen dat dit de laatste keer is dat Bouchallikht in opspraak komt. “Dat weet ik niet.“ [153] https://twitter.com/wierdduk/status/1326945494271225856
Tweet
See new Tweets
Conversation
Wierd Duk@wierddukEn GL zet een mevrouw met hoofddoek op de kandidatenlijst. Want dat religieuze symbool is ‘modern’:Translate TweetQuote Tweet
Kandidaat-Kamerlid Kauthar Bouchallikht van GroenLinks heeft haar excuses aangeboden voor een foto uit 2014 waarop ze bij een demonstratie te zien is waarbij antisemitische leuzen worden meegedragen. Dat doet ze op Twitter.
GeenStijl publiceerde de foto dinsdag. Ze is daarop te zien bij een protest waarbij Israël wordt vergeleken met nazi-Duitsland. Bouchallikht zegt nu dat ze als 20-jarige student een verkeerde inschatting maakte en direct weg had moeten gaan.
De GroenLinks-kandidaat ging naar eigen zeggen naar de demonstratie om op te komen tegen onrecht en geweld in de Gazastrook. Maar ter plekke waren ook vlaggen met hakenkruizen te zien, die op last van de burgemeester werden verwijderd, voordat de demonstratie kon beginnen. Bouchallikht noemt dat een terecht besluit. Ze zegt dat de foto van zichzelf “ongelooflijk pijnlijk” is.
“De vergelijking tussen Israël en Nazi Duitsland is walgelijk. Ik verafschuw antisemitisme, het gaat in tegen alles waar ik voor sta.”
Eerder in opspraak
Een woordvoerder van GroenLinks laat weten dat nu Bouchallikht zo “ondubbelzinnig afstand neemt” het verder geen gevolgen heeft voor haar positie als nummer 9 op de lijst voor de Tweede Kamerverkiezingen.
Bouchallikht en GroenLinks waren in november dagenlang in opspraak. Bouchallikht is behalve GroenLinks-kandidaat ook vicevoorzitter van de islamitische jongerenorganisatie Femyso, die in verband wordt gebracht met de Moslimbroederschap. Dat zij deze functie bekleedt, stond niet in de biografie die werd verstrekt door GroenLinks. Klaver zei uiteindelijk dat het wel bekend was bij de partij, en dat de partij achter de keuze voor haar blijft staan.EINDE NOS BERICHT
1/ De foto van mij op een demonstratie in 2014 is ongelooflijk pijnlijk.
De vergelijking tussen Israël en Nazi Duitsland is walgelijk. Ik verafschuw antisemitisme, het gaat in tegen alles waar ik voor sta.
Er zal en mag geen moslima met een hoofddoek in de Tweede Kamer en daarom blijft Domrechts zoeken naar “bewijs” dat GroenLinks-kandidaat Kauthar Bouchallikht niet deugt. Dat ze van de Moslimbroederschap zou zijn, is al wel duizend keer overtuigend weerlegd, maar bij GeenStijl hebben ze weer wat nieuws gevonden: Bouchallikht liep in 2014 mee op een demonstratie tegen Israel, waar ook een spandoek met een hakenkruis was gesignaleerd, waarop Israël met Nazi-Duitsland werd vergeleken.
Op demonstraties tegen Israëlische mensenrechtenschendingen lopen altijd een paar onverlaten antisemitische leuzen te schreeuwen, en daar omheen lopen altijd journalisten die specifiek dáár naar op zoek zijn, met het doel iedereen die op die demonstratie meeliep, te brandmerken als antisemiet en het doel dáárvan is weer om alle kritiek op Israël te verstommen. Mede om die reden loop ik nooit mee met een demonstratie (een keer als verslaggever, en verdomd als er niet ook een paar in het zwart geklede, gemaskerde relschoppers opdoken), maar we gaan het een 20-jarige student haar naïviteit niet kwalijk nemen, zeker niet omdat haar motivatie om mee te doen legitiem en zuiver was.
Gewoon gezellig
Maar Bouchallikht draagt een hoofddoek, en dus moet ze kapot. Dus kopt de NOS dat Bouchallikht meeliep met een “antisemitisch protest”. Ik schreef al, de publieke omroep heeft echt een tyfushekel aan allochtonen die niet gewoon gezellig meedoen met de boze witte Nederlanders. Wie schetst mijn verbazing als de Voormalige Nazikrant genuanceerder bericht dan de NOS, door te schrijven dat Bouchallikht meeliep op een ‘demonstratie waar antisemitische leuzen werden meegedragen’.
Vergelijkingen van Israël met Nazi-Duitsland zijn stuitend, maar tot niet zo heel lang geleden niet zo ongewoon. Ik herinner me heel specifiek een column in De Telegraaf, van de in de jaren tachtig razend populaire Leo Derksen, die zoiets schreef als “de slachtoffers blijken voorbeeldige leerlingen van hun beulen”. Dat was naar aanleiding van een filmpje in het NOS Journaal, waarop te zien was hoe Israëlische soldaten een Palestijnse jongen tegen een rots drukten en zijn botten braken door er met een grote steen op te slaan. Ik heb nog gegoogeld om te zien of die bewuste column van Derksen toevallig ergens online staat, maar zonder succes.
Inktspotprijs
De door iedereen bewierookte cartoonist Willem Holtrop, overlevende van de slachtpartij door islamisten bij Charlie Hebdo, won in 2007 de Inktspotprijs met een cartoon waarop Gaza werd verbeeld als een Israëlisch concentratiekamp. “Dit werk toont lef”, zei juryvoorzitter Staf Depla.
Vergelijkingen van Israël met Nazi-Duitsland waren nooit een probleem. Totdat niet-witte mensen ermee begonnen. Ik vroeg Ronny Naftaniel eens naar die cartoon van Holtrop, toen hij drukte maakte over de BDS-acties, en over iemand die de Israëlische nederzettingen met Nazi-concentratiekampen vergeleek.
Krekels.
EINDE ARTIKEL
[129] ” En jawel, weer op de kilometers ver uitgerolde tenen van de joodse gemeenschap getrapt. Echt hee, als jullie er toch een stukkie afsnijden namens Jahwe, overweeg die lange tenen eens in plaats van de piemols. De joden, bij monde van de directeur van de Stichting Joods Maatschappelijk Werk Hans Vuijsje, zijn dus beledigd………….”De joodse gemeenschap is weliswaar machtig en rijk, waarvoor hulde, maar beslist niet zielig. De shoah is niet langer een onschendbaar thema, concludeert Vuijsje misnoegd, en dat zuigt want daar gaat je slachtoffer-troefkaart. Wen er maar aan, Vuijsje. Niets is onschendbaar, maar dat maakt je nog niet kwetsbaar, als groep. Wat kwetsbaar maakt, is blijven leunen op een decennia oud trauma waar iedereen steeds minder bij stilstaat…….”
Uitbrakkend van het Oranjespeeltje voor monarchistisch klapvee glijdt Nederland steevast de meimaand in met gezeik rondom de respectorgie die dient los te barsten op 4 mei. Of dooie moffen wel of niet meetellen, of een scholier wel of niet een gedicht mag voorlezen over een oom die best lief maar helaas wel van de SS was. Dat werk. Een wedstrijdje deugen, repsect in competitieverband. Dat de mensen die die oorlog daadwerkelijk hebben meegemaakt bijna op zijn mag de pret niet drukken, subsidiespons Comité 4 en 5 Mei houdt haar nering bloeiend door de te herdenken groep gestaag uit te breiden met bijvoorbeeld de doden van recentere conflicten. En jawel, weer op de kilometers ver uitgerolde tenen van de joodse gemeenschap getrapt. Echt hee, als jullie er toch een stukkie afsnijden namens Jahwe, overweeg die lange tenen eens in plaats van de piemols. De joden, bij monde van de directeur van de Stichting Joods Maatschappelijk Werk Hans Vuijsje, zijn dus beledigd. Want er wordt maar lukraak herdacht, die twee minuten stilte zijn zo onderhand voor iedereen en z’n moeder en de ware slachtoffers, de joden, hangen er maar een beetje bij. Mooi man, assertief slachtofferschap. Drie redenen voert Vuijsje aan voor wat hij ziet als toegenomen antisemitsme. Want dat is het he, andere doden óók herdenken is hetzelfde als jodenhaat, dat we niet denken dat we zomaar even allerlei post-1945 lijken erbij kunnen frommelen. Joden voelen zich onveilig en gediscrimineerd. Redenen? Drie stuks. 1: De verruwing van de samenleving. Zomaar al die vrije meningen, bah. “Je zegt wat je denkt en je doet wat je zegt” is hartstikke kwetsend. Bovendien weet iedereen dat je spreekkoren over de geuzennaam van Ajax serieus dient te nemen. 2: Ook het atheïsme is schuldig aan kwetsen en antisemitsme. Een kritische houding jegens religie, dat mág dus helemaal niet. Obscure gebruiken zoals ritueel slachten, besnijden en een tovervriendje in je hoofd hebben mogen we niet zomaar obscuur noemen. Dat verdient kritiekloos respect. Derde en laatste punt: stampvoetend dreinen om aa-haandacht! Het holocaustmelken begint zo onderhand, in de zevende generatie na dato, wel erg veel op slachtofferschap by proxy te lijken. De joodse gemeenschap is weliswaar machtig en rijk, waarvoor hulde, maar beslist niet zielig. De shoah is niet langer een onschendbaar thema, concludeert Vuijsje misnoegd, en dat zuigt want daar gaat je slachtoffer-troefkaart. Wen er maar aan, Vuijsje. Niets is onschendbaar, maar dat maakt je nog niet kwetsbaar, als groep. Wat kwetsbaar maakt, is blijven leunen op een decennia oud trauma waar iedereen steeds minder bij stilstaat. Wat kwetsbaar maakt, is rechten ontlenen aan een groot onrecht wat je is aangedaan. Wat kwetsbaar maakt is kritiekloos die o zo erge holocaust laten verEndemolliseren door ijdele beroepsslachtoffers, maar niet de kern van het probleem benoemen. Want waar joden zich écht onveilig door voelen? De moslimjeugd in de grote steden. Dat weet Vuijsje ook maar die, zo hebben we net gezien, is tegen benoemen, tegen religie op de korrel nemen en tegen kwetsen dus die houdt braaf zijn mond en noemt in zijn hele betoog geen één keer de basis van het antisemitisme anno 2013. Als dit de manier is waarop de joden in het geweer komen tegen antisemitisme mogen ze blij zijn met de benoemende, geen respect voor religie hebbende, alle doden zonder aanzien des persoons herdenkende mensen. Mensen die wél snappen dat politiek correct zijn tegen mensen die jou dood willen een even absurde als gevaarlijke strategie is. Een heel opiniestuk over antisemitisme anno 2013 volblaffen zonder het grootste probleem te benoemen, het is nu al de 4 & 5 mei gotspe van het jaar. Alsof je cartoonisten arresterende censuurliefhebbers als Ernst Hirsch Ballin vraagt de 5 mei lezing over vrijheid te verzorgen! Oh wacht… EINDE STUK GEEN STIJL [130] CENTRUM INFORMATIE EN DOCUMENTATIE ISRAEL[CIDI] https://www.cidi.nl/ ASTRID ESSED OVER HET CIDI
https://www.astridessed.nl/?s=Cidi
Reacties uitgeschakeld voor Noten 126 t/m 130 bij ”EXTREEM-RECHTSE HETZE TEGEN KAUTHAR BOUCHALLIKHT EN DE SLAPHEID VANM LINKS”
”Als lid van Femyso heeft Bouchallikht ook een workshop gegeven voor de conservatief-Turkse organisatie Milli Görüs. Over die club zegt ze: ‘Ik heb daar zelf niets mee. Zolang zij onze principes onderschrijven, komen we daar namens FEMYSO langs. Maar hoe Milli Görüs bijvoorbeeld bijeenkomsten organiseert, mannen en vrouwen apart, dat vind ik niks.’ Als GroenLinkser zou ze er dan ook niet meer langsgaan, zegt ze.” DE KANTTEKENINGBOUCHALLIKHT: IK HEB NIKS MET CLUBS ALS MOSLIMBROEDERSCHAPEN MILLI GORUS23 NOVEMBER 2020 https://dekanttekening.nl/nieuws/bouchallikht-ik-heb-niks-met-clubs-als-moslimbroederschap-en-milli-gorus/
De Nederlandse Islamitische Federatie (NIF) en moskee-organisatie Milli Görüs Nederland zijn zeer teleurgesteld over de uitlatingen van Kauthar Bouchallikht, kandidaat voor GroenLinks bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer in maart.
De uitspraken van Bouchallikht dragen volgens beide organisaties bij aan de demonisering van de moslimgemeenschap. Bouchallikht nam maandag in een interview in Trouw afstand van bepaalde standpunten van Milli Görüs en van de moslimbroederschap.
Bouchallikht is klimaatactivist en staat negende op de kandidatenlijst. Ze kwam daarna onder een vergrootglas te liggen door haar werk als vicevoorzitter van Femyso, een koepel voor verschillende islamitische jongerenbewegingen in Europa. Deze organisatie wordt door sommige deskundigen in verband gebracht met de uiterst conservatieve en omstreden moslimbroederschap. Bouchallikht zegt in Trouw dat ze zelf ‘nooit iets heeft gemerkt van enige verbondenheid met de moslimbroederschap. Ik wil ook niets te maken hebben met dat gedachtengoed’.
Ook geeft ze aan dat ze ‘als GroenLinkser niet zou langsgaan bij een van de bijeenkomsten van Milli Görüs’. Ze gaf daar wel een presentatie over teambuilding, maar ‘heel nadrukkelijk als bestuurslid van Femyso’. Bouchallikth benadrukt opnieuw de normen en waarden van GroenLinks volledig te onderschrijven. ‘Ik sta zelf voor radicale gelijkwaardigheid. Het maakt mij niet uit wat iemands gender, seksuele geaardheid of kleur is.’
Voor de bus gegooid
De islamitische organisaties zeggen het ook ‘ten zeerste te betreuren dat mevrouw Bouchallikht in deze casus een islamitische organisatie, geworteld in de Nederlandse samenleving, voor de bus gooit om haar positie binnen de partij te verstevigen.’ Tegelijk hopen ze dat ze straks ‘zal bijdragen aan de emancipatie van moslims door moslimorganisaties te betrekken in plaats van uit te sluiten.’
GroenLinks-leider Jesse Klaver verdedigt de positie van Bouchallikht volop en prijst haar als ‘activist die strijdt voor gelijkwaardigheid en opkomt voor alle groepen die in de verdrukking komen. Helaas is dit de realiteit voor veel jonge moslims in Nederland. Zij moeten voortdurend hun loyaliteit bewijzen en laten zien waar ze staan. Als je ook nog eens vrouw bent, wordt die bewijslast nog zwaarder. Het is tijd dat daar verandering in komt,’ schrijft hij op de site.
Met de uitleg die Bouchallikht in het interview geeft, is de kwestie voor de partij afgedaan, zegt een woordvoerder maandag.
EINDE BERICHT HET PAROOL
HET PAROOLMOET ONZE JEUGD DOOR DE HOEPEL VAN JESSE KLAVER SPRINGEN?27 JANUARI 2021
Dat kandidaat-Kamerlid voor GroenLinks Kauthar Bouchallikht vorig jaar aan de Moslimbroederschap werd gelinkt, raakte ook Milli Görüs. De Turks-Nederlandse organisatie is er nog niet klaar mee.
Heel slecht idee om training te geven bij Milli Görüs, zei GroenLinksleider Jesse Klaver dit najaar over de
workshops van kandidaat-Kamerlid Kauthar Bouchallikht bij de jongerenafdeling van de Turks-Nederlandse organisatie. “Als GroenLinkser zou ik er niet langs gaan,” zei Bouchallikht schuldbewust in Trouw.
In een persbericht sprak Milli Görüs van het voor de bus gooien van de organisatie. Daarna werd het stil. Maar voor Milli Görüs is de zaak niet afgedaan.
“Wij zitten met vragen,” zegt Ömer Karaca (31), ex-voorzitter van de studentenvereniging en woordvoerder van Milli Görüs Noord-Nederland, in het eerste interview van de organisatie sinds de ophef. Bouchallikht gaf in 2019 training over teambuilding. Dat deed zij als bestuurder van Femyso, volgens verschillende onderzoekers de jongerentak van de Moslimbroederschap (een organisatie die islamisering van de samenleving zou nastreven). “Ik heb nooit een Moslimbroeder ontmoet,” zegt Karaca. “Ik vraag me af of ze wel bestaan in Europa.”
Had u aanwijzingen dat Bouchallikht het gedachtegoed van Milli Görüs verwerpt?
“Nee. Ik snap haar ook niet als ze zegt: ik was daar met Femyso-pet, niet met GroenLinks-pet. Hoe gaat ze daar uitkomen? Het gaat ons om emancipatie van moslims. Via trainingen, liefdadigheid. We stimuleren jongeren mee te doen in de samenleving en hun kritisch denkvermogen te verbeteren. Binnenkort starten we een traject over politieke participatie.”
Milli Görüs geldt als (ultra)conservatief. Terecht?
“Absoluut niet. Die omschrijving belemmert ons. Wij zijn een sociaalmaatschappelijke organisatie met religieus karakter en dragen een steentje bij aan de samenleving. Ons uitgangspunt is: de beste onder jullie is degene die de mensheid dient. Door bijvoorbeeld jongeren bij te staan die depressief zijn door de coronacrisis. We kunnen vertrouwenspersonen uit ons netwerk inschakelen.”
“In december bezorgden we een kleine verrassing aan huis, als actie tegen vereenzaming. We staan midden in de samenleving. Als je dan te horen krijgt dat Milli Görüs een foute club is, schrikt dat mensen af.”
Jullie standpunten over abortus, de verhouding man-vrouw en lhbti-rechten dragen bij aan het etiket van een conservatieve club waar GroenLinks niets te zoeken heeft.
“Wij zitten op veel thema’s op één lijn met GroenLinks. Maar stel: je hebt verschil van inzicht. Moet je dan niet praten in plaats van deuren sluiten en de ander diskwalificeren? In een pluriforme samenleving praat je toch over meningsverschillen? Anders sluit je elkaar uit van dialoog en een inclusieve samenleving. Terwijl het verkiezingsprogramma van GroenLinks zeventien keer over inclusiviteit spreekt.”
“Klaver zegt terecht dat moslimjongeren door een hoepel moeten springen om te bewijzen dat ze erbij horen. Maar hoe zit het met onze jongeren na Klavers uitspraak over Milli Görüs? Moeten die ook door Klavers hoepel springen?”
Volgens Milli Görüs is de islam integraal onderdeel van de samenleving. Wat betekent dat?
“Volgens ons heeft Nederland een joods-christelijke-islamitische traditie. Moslimburgers vormen een onlosmakelijk deel van de samenleving, en niet pas sinds de jaren 60. Tijdens de kolonisatie van het huidige Indonesië was Nederland het grootste islamitische land. De vraag is: zien we de islam als iets vreemds, of accepteren we die als onderdeel van onze maatschappij?”
Duitse inlichtingendiensten waarschuwen dat Milli Görüs’ gedachtegoed wringt met de rechtsstaat.
“Milli Görüs in Frankrijk, België en Duitsland doet hetzelfde als wij. Neem ons programma voor jongeren met taalachterstand, wat is daar problematisch aan? Landelijk bepalen we onze eigen nuances, maar in beginsel is de leidraad overal: dienstbaarheid jegens de samenleving.”
Volgens onderzoekers kan het benadrukken van de islamitische identiteit van jongeren ten koste gaan van hun band met Nederland.
“Die twee conflicteren niet. Ik ben er trots op Nederlandse moslim te zijn. Mijn identiteit bestaat mede uit mijn band met Milli Görüs. Volgens onderzoek van onze uitvaarttak wil meer dan de helft van de jongeren in Nederland en niet in Turkije begraven worden. Hoezo geen band met Nederland?”
Zorgen van de VVD over Milli Görüs hangen samen met jongerenreizen naar Turkije van 2014 tot 2016, waarbij een omstreden imam werd bezocht.
“Daar zijn we mee gestopt. We hadden het misschien anders moeten doen of niet moeten doen, maar daar hebben we destijds op gereageerd.”
De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) waarschuwt dat Turkse Nederlanders sneller in aanraking kunnen komen met radicale ideeën door de opmars van islamisten in Turkije. Ook Milli Görüs heeft hiermee te maken, aldus de NCTV.
“Wij zien onze toekomst in Nederland. Met eigen instituten, eigen moskeeën. Die runnen we op eigen kracht.”
“Ik krijg meer vragen over invloed van Turkije dan over de steen door de ruit in de Westermoskee vorige maand en de effecten op moskeegangers. Dat was niet zomaar een vernieling; de dader bracht de Hitlergroet. Ik zeg niet dat er causaal verband is tussen negatieve uitspraken van politici over moslims en moskeevernielingen, maar dat sluiten wij zeker niet uit. Het heeft in zekere zin invloed. Dat geldt ook voor beweringen over de Moslimbroederschap.”
“Achteloos met termen strooien leidt tot een onveilige samenleving. Ik reik de hand in het bijzonder naar GroenLinks voor een gesprek over een inclusieve samenleving. Ik zou de heer Klaver willen vragen: vallen jongeren van Milli Görüs binnen of buiten deze inclusieve samenleving?”
Vijftig Milli Görüsmoskeeën
Milli Görüs is na Diyanet (het Turkse directoraat voor Godsdienstzaken) de grootste islamitische organisatie in Nederland. Het heeft volgens eigen zeggen een achterban van 15.000 Turkse Nederlanders. Zo’n 50 van de 475 Nederlandse moskeeën zijn aangesloten, waarvan vier in Amsterdam, met de Westermoskee als bekendste. Milli Görüsmoskeeën zijn vaak brede sociaal-culturele centra. Jongeren krijgen er koranles.
De organisatie stamt uit Turkije. De regerende AKP komt voort uit partijen gelieerd aan Milli Görüs, dat oorspronkelijk het Westen als vijandig afschilderde. In 1996 brak de Europese tak met de moederorganisatie. Milli Görüs Nederland wordt sindsdien aangestuurd vanuit het Europese hoofdkwartier in Keulen. Inmiddels is de koers buiten Turkije volgens veel kenners pro-Europeser. Maar Duitse inlichtingendiensten menen dat de ideologie wringt met de rechtsstaat. Semiha Sözeri, die komende maand aan de UvA promoveert op onder meer onderzoek naar moskeeonderwijs door Turks-Nederlandse organisaties, spreekt van ‘een conservatieve islamitische organisatie’. “Bij bijvoorbeeld duurzaamheid zie ik parallellen met GroenLinks. Bij lhbtq-rechten vertoont Milli Görüs eerder trekken van conservatieve christenen.”
“Ik heb nooit waargenomen dat zaken worden gedoceerd die op gespannen voet staan met de rechtsstaat,” zegt Sözeri, docent aan de Universiteit Utrecht. “Mensen worden aangemoedigd mee te doen met de samenleving met behoud van islamitische identiteit.”
Sözeri vindt Diyanets invloed veel problematischer. “Dat bestiert veel meer moskeeën en staat onder direct gezag van de religieuze Turkse attaché. Milli Görüs is onafhankelijk van de Turkse staat. Het doel van Diyanet is loyale Turkse onderdanen te creëren. Milli Görüs benadrukt alleen behoud van de Turks-islamitische identiteit. De lessen zijn beïnvloed door het Nederlands onderwijssysteem. Dat duidt op een positievere houding jegens Nederland.”
Heel slecht idee om training te geven bij Milli Görüs, zei GroenLinksleider Jesse Klaver dit najaar over de workshops van kandidaat-Kamerlid Kauthar Bouchallikht bij de jongerenafdeling van de Turks-Nederlandse organisatie. “Als GroenLinkser zou ik er niet langs gaan,” zei Bouchallikht schuldbewust in Trouw.
In een persbericht sprak Milli Görüs van het voor de bus gooien van de organisatie. Daarna werd het stil. Maar voor Milli Görüs is de zaak niet afgedaan.
“Wij zitten met vragen,” zegt Ömer Karaca (31), ex-voorzitter van de studentenvereniging en woordvoerder van Milli Görüs Noord-Nederland, in het eerste interview van de organisatie sinds de ophef. Bouchallikht gaf in 2019 training over teambuilding. Dat deed zij als bestuurder van Femyso, volgens verschillende onderzoekers de jongerentak van de Moslimbroederschap (een organisatie die islamisering van de samenleving zou nastreven). “Ik heb nooit een Moslimbroeder ontmoet,” zegt Karaca. “Ik vraag me af of ze wel bestaan in Europa.”
Had u aanwijzingen dat Bouchallikht het gedachtegoed van Milli Görüs verwerpt?
“Nee. Ik snap haar ook niet als ze zegt: ik was daar met Femyso-pet, niet met GroenLinks-pet. Hoe gaat ze daar uitkomen? Het gaat ons om emancipatie van moslims. Via trainingen, liefdadigheid. We stimuleren jongeren mee te doen in de samenleving en hun kritisch denkvermogen te verbeteren. Binnenkort starten we een traject over politieke participatie.”
Milli Görüs geldt als (ultra)conservatief. Terecht?
“Absoluut niet. Die omschrijving belemmert ons. Wij zijn een sociaalmaatschappelijke organisatie met religieus karakter en dragen een steentje bij aan de samenleving. Ons uitgangspunt is: de beste onder jullie is degene die de mensheid dient. Door bijvoorbeeld jongeren bij te staan die depressief zijn door de coronacrisis. We kunnen vertrouwenspersonen uit ons netwerk inschakelen.”
“In december bezorgden we een kleine verrassing aan huis, als actie tegen vereenzaming. We staan midden in de samenleving. Als je dan te horen krijgt dat Milli Görüs een foute club is, schrikt dat mensen af.”
Jullie standpunten over abortus, de verhouding man-vrouw en lhbti-rechten dragen bij aan het etiket van een conservatieve club waar GroenLinks niets te zoeken heeft.
“Wij zitten op veel thema’s op één lijn met GroenLinks. Maar stel: je hebt verschil van inzicht. Moet je dan niet praten in plaats van deuren sluiten en de ander diskwalificeren? In een pluriforme samenleving praat je toch over meningsverschillen? Anders sluit je elkaar uit van dialoog en een inclusieve samenleving. Terwijl het verkiezingsprogramma van GroenLinks zeventien keer over inclusiviteit spreekt.”
“Klaver zegt terecht dat moslimjongeren door een hoepel moeten springen om te bewijzen dat ze erbij horen. Maar hoe zit het met onze jongeren na Klavers uitspraak over Milli Görüs? Moeten die ook door Klavers hoepel springen?”
Volgens Milli Görüs is de islam integraal onderdeel van de samenleving. Wat betekent dat?
“Volgens ons heeft Nederland een joods-christelijke-islamitische traditie. Moslimburgers vormen een onlosmakelijk deel van de samenleving, en niet pas sinds de jaren 60. Tijdens de kolonisatie van het huidige Indonesië was Nederland het grootste islamitische land. De vraag is: zien we de islam als iets vreemds, of accepteren we die als onderdeel van onze maatschappij?”
Duitse inlichtingendiensten waarschuwen dat Milli Görüs’ gedachtegoed wringt met de rechtsstaat.
“Milli Görüs in Frankrijk, België en Duitsland doet hetzelfde als wij. Neem ons programma voor jongeren met taalachterstand, wat is daar problematisch aan? Landelijk bepalen we onze eigen nuances, maar in beginsel is de leidraad overal: dienstbaarheid jegens de samenleving.”
Volgens onderzoekers kan het benadrukken van de islamitische identiteit van jongeren ten koste gaan van hun band met Nederland.
“Die twee conflicteren niet. Ik ben er trots op Nederlandse moslim te zijn. Mijn identiteit bestaat mede uit mijn band met Milli Görüs. Volgens onderzoek van onze uitvaarttak wil meer dan de helft van de jongeren in Nederland en niet in Turkije begraven worden. Hoezo geen band met Nederland?”
Onlangs nam de veelbesproken Kamerkandidaat Kauthar Bouchallikht afstand van de Moslimbroederschap en Milli Görüs, twee conservatief-islamitische organisaties die de afgelopen weken werden gelinkt aan haar naam. De timing en wijze waarop kunnen op kritiek rekenen vanuit islamitische hoek. ‘Wanneer een moslim bij de gevestigde orde wil horen, dan moet diegene in een keurslijf passen waarin klaarblijkelijk afstand moet worden genomen van de moslimidentiteit.’
De naam ‘Kauthar’ is na ‘Jesse’ misschien al de bekendste op de kandidatenlijst van GroenLinks. Na de bekendmaking van haar negende plek verscheen een artikel van oud-journalist Carel Brendel, die opmerkte dat Bouchallikht tot 1 december vicevoorzitter was van moslimjongerenorganisatie FEMYSO. Volgens Brendel is dat de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap, die ‘islamitisch separatisme’ zou bevorderen en ‘op de langere termijn mogelijk gevaarlijker voor de democratie kan zijn dan het salafisme’.
De Telegraaf nam het bericht over, waarna andere media volgden. Het activistische klimaatplatform Code Rood, een goede bekende van klimaatvoorvechter Bouchallikht, lanceerde een tegencampagne. ‘Het is pijnlijk om te zien dat gevestigde media hier kritiekloos in mee lijken te gaan en zo steun verlenen aan de intimidatiecampagnes. Zo noemde de NOS in haar artikel over Bouchallikht Carel Brendel, die een lange staat van dienst heeft als het gaat om het bedenken van islamofobe complottheorieën. Op deze manier probeert extreemrechts linkse activisten, mensen van kleur, vrouwen en moslims te intimideren en monddood te maken’, staat in een verklaring die door 120 organisaties werd ondertekend.
Naast antiracismebewegingen als Kick Out Zwarte Piet en belangenorganisaties voor de LHBTQ+-gemeenschap zetten verschillende moslimorganisaties hun handtekening. Ook de Nederlandse moslimvrouwenorganisatie Al Nisa ondertekende de verklaring. ‘Het is fantastisch dat iemand met een zichtbare moslimidentiteit – de hijab – op zo’n prominente plek komt te staan op de kandidatenlijst van GroenLinks’, aldus voorzitter Esmaa Alariachi. ‘Dat is een politieke partij die al veel langer bestaat dan de nieuwe partijen die in eerste instantie zijn opgericht om meer diversiteit en inclusie te realiseren.’
Alariachi stelt zich kritisch op tegenover het trekken van het vermeende verband van FEMYSO met de Moslimbroederschap. Volgens haar krijgen moslimorganisaties vaker te maken met stempels als ‘terroristisch’, ‘radicaal’ of ‘extremistisch’ om onterechte verdachtmakingen te onderbouwen. ‘Als ze geen lid was van FEMYSO, dan waren ze wel gekomen met een andere islamitische club, gewoon om haar aan de schandpaal te nagelen. Iedereen is onschuldig totdat het tegendeel is bewezen. Maar als moslim ben je schuldig, en je krijgt geen kans om je onschuld te bewijzen’, meent Alariachi. Het zijn verdachtmakingen die de media bereiken en vervolgens door andere media worden herhaald, gaat zij verder. ‘Door dergelijke aantijgingen is Kauthar niet meer nummer 9 op de kandidatenlijst van GroenLinks, maar de moslimvrouw met hoofddoek die banden heeft met moslimorganisaties die ‘mogelijk’ extremistisch of radicaal zijn.’
Zelf ondertekende Alariachi namens Al Nisa de verklaring van Code Rood om, naar eigen zeggen, ‘het patroon van karaktermoord en verdachtmakingen op minderheidsgroepen in Nederland, zoals de moslimvrouw, te doorbreken’. Maar niet veel later gaf Bouchallikht een interview aan Trouw waarin ze zich, volgens Al Nisa en andere moslimorganisaties, een keurslijf zou laten aanmeten die bepaalde conservatieve moslimorganisaties in het verdachtenbankje duwt.
Afstand nemen
In het interview benadrukte Bouchallikht nooit iets gemerkt te hebben van enige verbondenheid met de Moslimbroederschap. Ze zei ook niets te maken willen hebben met hun gedachtengoed en juist te staan voor ‘radicale gelijkwaardigheid’.
Vorig jaar gaf het kandidaat-Kamerlid vanuit haar bestuursfunctie bij FEMYSO nog een workshop bij de Studenten Unie Nederland, een organisatie gelieerd aan de conservatieve Turks-islamitische beweging Milli Görüs. Carel Brendel noemt Milli Görüs ‘de ideologisch met de Moslimbroeders verwante fundamentalistische Turkse moskeevereniging’. Bouchallikht gaf in het interview aan dat ook zij niets heeft met deze van oorsprong Turkse organisatie en het apart zetten van mannen en vrouwen, zoals gebruikelijk is bij de bijeenkomsten van Milli Görüs. Daarom zegt zij deze organisatie als GroenLinkser niet meer te bezoeken.
In een reactie op het Trouw-interview lieten Milli Görüs en de daaraan gelieerde Nederlandse Islamitische Federatie weten de uitlatingen van Bouchallikht ‘zeer teleurstellend’ te vinden. De organisaties voelen zich ‘voor de bus gegooid’ om ‘haar positie binnen de partij te verstevigen’. Milli Görüs zegt debatavonden te organiseren met politieke partijen, waarbij ook GroenLinks soms zou meedoen. Dat Bouchallikht afstand neemt van Milli Görüs zou daarom niet stroken met de lijn van haar partijgenoten.
Al Nisa-voorzitter Esmaa Alariachi begrijpt de teleurstelling van Milli Görüs. Zelf had zij de uitlatingen van Bouchallikht in het Trouw-interview niet verwacht. ‘Als Nederlandse moslimvrouwenorganisatie richt Al Nisa zich voornamelijk op vrouwen. Zo zijn mannen niet welkom op onze bijeenkomsten en activiteiten. Dat zou betekenen dat Kauthar als GroenLinkser ook niet langs zal gaan bij Al Nisa’, zegt zij. Wel laat Alariachi weten dat Al Nisa nog steeds volledig achter de steunverklaring aan Bouchallikht staat.
GroenLinks-partijleider Jesse Klaver nam tegen de NOS, net als Bouchallikht zelf, nadrukkelijk afstand van Milli Görüs: ‘Ik vind het een heel slecht idee om trainingen te geven bij dat soort organisaties’. Daarmee sluit hij veel moslims buiten, merkt Alariachi. ‘Wanneer een moslim bij de gevestigde orde wil horen, dan moet diegene in een keurslijf passen waarin klaarblijkelijk afstand moet worden genomen van de moslimidentiteit’, zegt zij. ‘Als de moslim niet in dat keurslijf past, dan moet diegene erg hard zijn best doen om anderen daar wel van te overtuigen. Ik zie het als een uiting van islamofobie. En ook dat wil ik graag doorbreken. Als ik Kauthars interview in de Trouw lees, dan lijkt het alsof ze zich in dat keurslijf laat duwen.’
Ook de Islamitische Studentenvereniging Amsterdam vraagt zich, onder het mom van ‘een eenheid vormen als gemeenschap’, af in hoeverre politieke participatie van moslims gesteund dient te worden wanneer zij ‘islamitische normen en waarden (gedeeltelijk) aan de kant schuiven’. Dit staat in een aankondiging van de studentenvereniging, die eind november een besloten online discussie voor haar leden organiseerde over politieke participatie en behoud van de eigen identiteit.
We vroegen GroenLinks hoe zij kijkt naar de kritische reacties vanuit islamitische hoek op het optreden van GroenLinks en Bouchallikht. ‘Wat Kauthar tegen de betreffende journalist van Trouw heeft gezegd is dat ze, vanuit haar rol als GroenLinks-Tweede Kamerlid, geen workshop Teambuilding zou geven aan de Studenten Unie Nederland’, aldus een woordvoerder. ‘Niets meer, en niets minder.’ De woordvoerder laat verder weten de reactie van Milli Görüs en de steunverklaring van Code Rood te hebben gezien, maar wil hier op dit moment niet verder op reageren.
Makkelijk doelwit
Publieke verdachtmakingen van ambitieuze moslims zullen volgens Al Nisa-voorzitter Alariachi afnemen wanneer meer Nederlandse moslimvrouwen hun intrede maken in de politiek. ‘In België, waar veel mensen zich uitspreken tegen de hijab, is er een moslimvrouw met hoofddoek parlementslid geworden. Daar zou Nederland van kunnen leren’, vindt zij.
Dat meer moslimvrouwen hun positie zullen claimen in de Nederlandse samenleving ziet Alariachi dan ook als onvermijdelijk. ‘Als we ieder jaar een soortgelijke situatie meemaken – denk maar aan het wel of niet toestaan van een hijab bij de politie en, recentelijker, het boerkaverbod – dan komen we niet verder. Moslimvrouwen zijn een easy target. Maar niet voor lang. Ze bijten van zich af, ze praten terug, hun intelligentie overwint het – en daar kan niemand meer omheen.’
· Ik had nog enige sympathie voor dat GroenLinks mevrouwtje. Maar na haar uitspraken in Trouw ben ik er wel klaar mee.Als je nú al de handdoek in de ring gooit en al je principes overboord gooit voor een mooi plekje op de lijst en een vet Kamersalaris ben je geen knip voor je neus waard.Wat is dat met die moslims die er alles aan doen om “erbij te horen”? #fail WIKIPEDIAARNOUD VAN DOORN https://en.wikipedia.org/wiki/Arnoud_van_Doorn
Nou, daar is de lakmoesproef voor GroenLinks-kandidaat #9 Kauthar Bouchallikht (dossier, eerste interview na 12 dagen stilte). Turkse pro-Erdogan clubs Milli Görüs en Nederlandse Islamitische Federatie openen de aanval op (de Marokkaanse, en dat is relevant in het tribale drijfzand) Kauthar. Zij waagde het in bovenstaande interview afgelopen zondag namelijk in milde bewoordingen afstand te nemen van de geslachts-segregatie bij Milli Görüs-evenementen.
“De uitlating van mevrouw Bouchallikht is zeer teleurstellend en werkt willens en wetens aan de demonisering van de moslimgemeenschap in Nederland, in het bijzonder Milli Görüş. Mevrouw Bouchallikht weet als geen ander dat moslims, waaronder de jongerentak van Milli Görüş, door verschillende hoepels moeten springen om te bewijzen dat zij participeren in de samenleving. Wij betreuren het ook ten zeerste dat mevrouw Bouchallikht in deze casus een islamitische organisatie, geworteld in de Nederlandse samenleving, voor de bus gooit om haar positie binnen de partij te verstevigen en aanvullend daarop aangeeft als ‘GroenLinkser niet zou langsgaan bij een van de bijeenkomsten van Milli Görüş’. (…) Wij betreuren dan ook de ingeslagen weg van mevrouw Bouchallikht.”
We verwachten dat Kauthar dapper stand houdt onder druk van deze beschimping. Écht interessant wordt het eigenlijk pas als Marokkaanse moskee-verenigingen zich gaan roeren. Gehele brandbrief na de breek.
De afgelopen week is onze medestrijder in de beweging voor klimaatrechtvaardigheid, Kauthar Bouchallikht, door rechts onder vuur genomen. Wij steunen Bouchallikht en kennen haar als een toegewijde activist en bevlogen idealist. De campagne tegen Bouchallikht is niet gestoeld op standpunten van haar zelf, maar bestaat geheel uit guilty by association. Dit is niet de eerste keer en onderdeel van een vast patroon.
We zien de afgelopen maanden steeds vaker hoe onderdrukte groepen en delen van links onder vuur worden genomen. De dynamiek hierachter is steevast hetzelfde: een rechtsradicale ‘speurneus’ doet aantijgingen aan het adres van een links persoon, dit wordt vervolgens groter gemaakt op social media door een netwerk van extreemrechtse media, politici en trollen en komt vervolgens ook bij gevestigde media terecht.
Een dergelijk patroon zagen we ook in de rechtszaak rond de racistische aanvallen op journalist Clarice Gargard. Na de door rechts veroorzaakte ophef werd de Officier van Justitie zelfs van deze zaak afgehaald, omdat deze zich in haar vrije tijd tegen discriminatie inzet – wie tegen discriminatie is, is volgens extreemrechts namelijk per definitie ‘niet neutraal’. Afgelopen weken werden ook FNV-bestuurders Demirtas, Boufangacha en Jong aangevallen omdat ze zich tegen racisme durven uit te spreken.
Het is pijnlijk om te zien dat gevestigde media hier kritiekloos in mee lijken te gaan en zo steun verlenen aan de intimidatiecampagnes. Zo noemde de NOS in haar artikel over Bouchallikht, Carel Brendel, die een lange staat van dienst heeft als het gaat om het bedenken van islamofobe complottheorieën, een ‘publicist’. Volgens het Algemeen Dagblad is het twitteraccount Vizier op Links, dat adressen publiceert van linkse mensen, een ‘activistisch platform’.
Op deze manier probeert extreemrechts linkse activisten, mensen van kleur, vrouwen en moslims te intimideren en monddood te maken. En het blijft niet bij (social) mediageweld. Dezelfde kanalen delen nu informatie over de protesten van Kick-Out Zwarte Piet en roepen hun volgers op om te komen. Afgelopen zondag nog maakten honderden hooligans met geweld het protest van KOZP in Maastricht onmogelijk. Deze dynamiek wordt steeds dreigender.
Wij schrijven deze verklaring omdat we ons realiseren dat als wij nu niet zij-aan-zij staan met de slachtoffers van dit soort campagnes, wij straks zelf aan de beurt zullen zijn. Solidariteit is altijd een van de kernwaardes van de progressieve beweging geweest. Het is ook de enige manier waarop we de strijd tegen de klimaatcrisis en racisme aan kunnen gaan.
Attente lezers, altijd leuk. Zes jaar terug monteerde de Staatsomroep de hakenkruizen weg uit de televisierepo van deze Palliedemo Hamasvergadering op het Haagse Spuiplein, maar het internet vergeet niets. Foto pronkt nog bij TeleBakkertje op z’n tijdlijn, als ook in DIT TOPIC uit 2014 op de GeenStijl. Een welbekende sheikwatchende lezer herkende er FEMYSO-meisje Kauthar Bouchallikht (met de -th van de thijd van theedrinken is the laath) in en alerteerde ons op dit historische Haagsche kiekje met hakenkruizen, Hamashobbyisten en “””antizionistische””” uitingen. Dat feitendossier over de #9 van de kieslijst groeit en groeit, maar Jesse zwijgt en zwijgt..
Wie zich echt de kerstballen uit de blauwe spar wil lachen: die hoogblonde jongeman ⬆ extreemlinks van de #9 van GroenLinks op deze AD-foto is Thomas van Beersum, ooit een gun toting revolutionary die lichtgetinte agenten aan het huilen maakte op de Filipijnen, thans een volgevreten televisiester, bekend van reclames van de Postcodeloterij en het Grootkapitaal. En laten we Thomas’ lijntje naar de Moslimbroeders & Hamas ook niet vergeten. Dit jaar zou hij zelfs in een musical acteren, maar ja. Kerona. Alleen de Heilige Geest van Ome George ontbreekt nog in dit kerstverhaal maar verder is de groenlinkse ster van Khautar Plaatsdelicth wel echt lekker rijzende, hè? UPDATE: Ontkennen is er na deze aankondiging ook niet echt meer bij, niet?
EINDE GEEN STIJL STUK [110]
”Als scholier stond Kauthar al in de modder op het Museumplein, ‘spijbelend’ voor een landelijke staking die ze mee had georganiseerd. Vanuit die kritische energie sloot ze zich aan bij de klimaatbeweging, met het besef dat de klimaatcrisis ongelijkheid vergroot. Ze ziet hoe belangrijk klimaatrechtvaardigheid is voor een gelijkwaardige samenleving.”’ GROEN LINKSKAUTHAR BOUCHALLIKHTNummer 9 https://groenlinks.nl/kandidatenlijst/kauthar-bouchallikht
VOORDACHT COMMISSIE Met Kauthar haalt GroenLinks een icoon uit de nieuwe klimaatgeneratie naar Den Haag. Een indrukwekkende nieuwkomer met lef op plek negen. De commissie vond in Kauthar een verbindende, stabiele en charmante idealist met lef. Kauthar brengt weloverwogen activisme en praktische doelen bij elkaar met een frisse kijk op klimaatongelijkheid. Deze jonge publiciste maakte indruk op de commissie met haar inspirerende verhaal, haar zorgvuldige antwoorden en haar scherpe kijk op de link tussen groen en links. Kauthar heeft een relevant groen netwerk, slimme ideeën en overtuigingskracht. De commissie ziet in Kauthar een groot en wijs talent.
BIOGRAFIE Als scholier stond Kauthar al in de modder op het Museumplein, ‘spijbelend’ voor een landelijke staking die ze mee had georganiseerd. Vanuit die kritische energie sloot ze zich aan bij de klimaatbeweging, met het besef dat de klimaatcrisis ongelijkheid vergroot. Ze ziet hoe belangrijk klimaatrechtvaardigheid is voor een gelijkwaardige samenleving.Gewonnen strijd tegen de ene vorm van onrecht of uitsluiting is uiteindelijk winst voor iedereen. In haar werk staat dat centraal. Zo was ze campaigner voor de Klimaatmars , georganiseerd door De Goede Zaak, De Woonbond, FNV, Greenpeace, Milieudefensie en Oxfam Novib. Ook coördineerde ze de Klimaatstaking van de coalitie met Code Rood, Earthstrike Nederland, FossielVrij NL, Fridays for Future en Teachers for Climate NL. Kauthar werkt verder als publicist, modereert, adviseert en geeft trainingen. Ze is geselecteerd voor de Duurzame Jonge 100 en was voorzitter van stichting Groene Moslims.Haar expertise reikt van klimaat tot racisme en verder, intersectionaliteit is voor haar wat alles verbindt.
[Geen Stijl Verslaggever]:”Dagenlang wilden ze bij Groen Links niet of nauwelijks reagerenop de vermeende banden, die de nummer 9 op hun kieslijstzou hebben met de Moslimbroederschap of althans de Stichting waarvoor ze werkt.Vandaag hebben we bijna drie uur zitten wachten op Yasser, ik bedoelJesse Klaver en eindelijk hebben we dan een reactie, nou ja, Machiel de Graaf,die mag ook nog wat zeggen. [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid][0.23]”Wat is dat voor cluppie, dat Femyso, kent u dat?” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [0.24-1.04]]”Ja,. dat is een onderdeel van de Moslimbroederschap, dat is eeninternationale organisatie, die je eigenlijk kan kenschetsen als…hoe zal ik hetzeggen,,,,,jihandisten zonder haast….”[Geen Stijl Verslaggever]:”Jihadisten zonder haast?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ja,,,,,” Geen Stijl Verslaggever]:Maar ook zonder geweld, volgens mij….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ehhhhhh, dat ligt er een beetje aan, omdat de Moslimbroederschap eenorganisatie is, die niet, ja bij de Kamer van Koophandel staat ingeschrevenis dat natuurlijk ook heel moeilijk te achterhalen waar ze zich mee bezighouden.Gelukkig is er iemand, Carel Brendel, die dat heel goed doet en al jarenboekstaaft hij alles wat er met de Moslimbroederschap in verband komt endan zie je wel, dat er natuurlijk banden zijn met Hamas, er zijn bandenmet Erdogan, ja en dan kom je in een internationaal netwerk terecht,waar natuurlijk wel hier en daar geweld wordt gebruikt. ” [1.04][Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Dat Femyso, ja, u zij gaven zelf op de website ook aan, dat zij geen bandenhadden met de Moslimbroederschap, maar dat blijkt toch van wel”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: [1.11]”Wat is uw vraag?”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Nou, maar hoezo?Dan sta je toch ook te liegen, dan klopt dat verhaal toch niet….” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Kijk….er wordt gezegd, dat……het is niet de jongerenorganisatie van deMoslimbroederschap….ik ga niet verder in op …..weet u…..” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Ja maar…als er nou zoveel onderzoeken zijn he…onderzoek van de GeorgeWashington Universiteit, Binnenlandse Zaken van Duitsland .Inlichtingendienst van Duitsland, van de Duitsers weten we, dat ze heel grundlich zijn….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ik ga…..ik….u kunt mij van alles vragen over Femyso, ik ga daar…ik kanu daar geen antwoord op verschaffen….”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Hoezo niet?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Omdat ik hier niet sta om Femyso te verdedigen en dat ga ik ook nooit doen, ook omdat ik weet, dat er inderdaad ook organisaties bij zittenwaar ik helemaal niks mee heb en die ik echt verre van mij werp Waar u mij namelijk naar wil vragen, wat heel goed is, is naar Kauthar…”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja!” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”….En hoe wij naar Kauthar kijken en waarom zij bij ons op delijst staat en waar zij voor staat…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar je krijgt een kleur, als je dus dat soort dingen doet…..”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Je krijgt een kleur als je dat soort dingen doet, dat klopt.Maar dan kijk ik naar wie iemand is en wat iemand doet en alsik dan zie, dat zij volledig alle programmapunten van Groen Linksonderschrijft, als ik zie dat zij…. wat zij doet voor de klimaatbeweging,als ik zie hoe zij gelooft in vrijheid en emancipatie, dat is waar u mijnaar mag vragen, want als daar twijfel over bestaat, dan hebben we een probleem”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nou, ik kan mij voorstellen, dat die twijfel rijst op het moment, datje banden hebt met de Moslimbroederschap……”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nee, ze is bestuurslid geweest bij Femyso,……” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”,,,,,,,ja……organisatie…….” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nee…..van die organisatie wordt gezegd, dat er banden zijn met deMoslimbroederschap……”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”….banden zou……”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ik ga verder niet in of op welke wijze dan ook Femyso verdedigen, daarheb ik helemaal geen trek in en die organisatie….er zijn allerlei zakenwaar ik helemaal niks mee moet hebben…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar dat is toch heel gek….!” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Als u mij vraagt naar Kauthar….” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja…..” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dan zeg ik, ze is een hele progressieve jonge vrouw, die eh….bij Groen Linksop de lijst staat.” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Hardstikke goed voor haar, maar als zij in een bestuur zit, van Femyso, waarvan meerdere onderzoeken aantonen, dat die banden hebben metde Moslimbroederschap, waarvan zelfs gedacht wordt, dat haar vader deMoslimbroederschap in Nederland heeft opgericht, de Nederlandse tak daarvan,dan kun je je afvragen, of je daar niet je twijfels moet stellen bij iemand met deoprechtheid ervan, die u allemaal zo mooi beschrijft.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Allereerst:Ik ga niet informeren wat uw ouders hebben gedaan en wat dat zegt over wie u bent.Dat lijkt me heel verstandig, dat we mensen beoordelen naar wie ze zelf zijn.Femyso is een koepelorganisatie, er zitten allerlei organisaties bij, ookallerlei verschrikkelijk conservatieve clubs, waar ik niks mee moet hebben,dus die ga ik ook op geen enkele wijze verdedigen.Waar u mij naar mag vragen, is naar Kauthar….”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”En wie zij is en waar zij voor staat en dat heb ik zojuist gedaan en datdoe ik nu weer….” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar…..” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Het is een progressieve vrouw en dat is wat ik erover te zeggen heb” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, maar goed. Als iemand dus dat soort dingen, dus trainingen geven bijMilli Gorus, in het bestuur zit van een organisatie waarvan onderzoeken aantonen, dat die nauwe banden hebben met de Moslimbroederschap,dan tekent dat zo’n vrouw ook, dan is dat ook de persoon, die zij is.U zegt ze werp het ver van me, ja dat is wel makkelijk om dat nu tezeggen….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, datzegt u dat dat makkelijk is……., dat doet ze en daarmee zegt ze ”ikheb daar niks mee” …zij heeft, zij is een jonge vrouw met die groene enlinkse idealen, ze heeft bij deze clubs gezeten, dus ik snap ook nog, zeheeft bij Femyso gezeten, dus ik snap ook dat de vragen rijzen.Het enige is, als zij vervolgens zegt ”ik heb daar niks mee, ik werp het verre van me”, ja dan …..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja ja ja, dat is altijd wel heel makkelijk, dat zou ik ook zeggen, want hetis ook altijd zo….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] :”Ja maar…” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”,,,,,Mensen, die bij de Moslimbroederschap hebben gezeten of zittendie gaan dat….die lopen daar niet mee te koop….. ” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Maar waarom zou je dat zeggen, waarom zou je dat zeggenAls je kijkt naar wat ze de afgelopen jaren heeft gedaan..eh…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dat is toch makkelijk waarom je dat zou zeggen, omdat je je plekjenummer 9 wilt bewaren.” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Ach….waarom zou je anders bij Groen Links gaan zitten, dan kan jebeter op een andere manier, bij andere partijen…ze zit bij Groen Links he,van alle partijen, die je had kunnen kiezen, had je misschien wel, had je dan…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”…bij Denk gaan…zitten….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Per definitie bij Groen Links…..nee, want ze is een Groen Linkser…” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [4.56]”Als je zo hoog in de boom hebt gezeten bij Femyso, waarvan echtwel bewezen is, dat het een onderdeel is van die Moslimbroederschap, danis het natuurlijk niet echt geloofwaardig en ja, wij van WC eend, bevelen WC eend aan, zo moet je die boodschap eigenlijk zien.” [5.10] [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dan nog kan zij toch ook een agenda hebben, misschien wel een dubbeleagenda, rijst bij u dan geen enkele twijfel ….vraag dan…..op haar blauwe ofdonkere ogen of wat dan ook….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] ”Wij hebben haar gevraagd, wij hebben gekeken naar wie zij is en wijzien bij haar, nogmaals, dat ze voor emancipatie staat, voor vrijheid,die groene en linkse idealen deelt en zij heeft zelf aangegeven, datze de ideeen van de Moslimbroederschap verre van zich werpt, dat zeer niks mee te maken heeft en als u dan zegt ”vertrouwen we dat?”Ja”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Okay. Maar werkt het dan zo, dat u het gewoon….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”’Laatste vraag, dan moet ik echt….gaan…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar doet u daar dan ook onderzoek naar of is het gewoon, kom, deze”mevrouw Bouchallikht, is het zo”, ”nee, dat werpen we verre van” en wegaan weer verder, of doet u daar verder onderzoek naar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Daar hebben we…de kandidatencommissie heeft hiernaar gekeken,ik heb u zojuist verteld, toen deze organisatie we wisten, dat ze hiervice voorzitter van is, hebben ze ook gekeken, wie is deze club, metwie werken ze samen, nou, dan kom je erachter, dat dit een organisatieis, die samenwerkt met de Europese Unie, die daar subsidie krijgen, om je ervan te vergewissen, dat dit niet een of andere organisatie is, dieniet via de officiele kanalen werkt.Nou, dat is geenszins het geval.Naar al dit soort zaken is onderzoek gedaan en daar moeten we het voor numee doen.”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, die drie onderzoeken, die bekende, Washington, Duitsland, BinnenlandseZaken, Inlichtingendienst Duitsland, dat legt u dan naast u, zeg maar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Nee, wij hebben gekeken naar wat deze organisatie is, met wie ze of zemet de Europese Commissie samenwerken, hoe dat samenloopt,en vervolgens en dan tot echt slot, dan heb ik het wel echt twintig keer gezegd,hebben we gekeken naar wie zij is, dus ik ga Femyso op geen enkelewijze verdedigen, maar Kauthar wel”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Okay, succes”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Dank je wel” [6.46][Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [6.46-7.43]” Het is natuurlijk ook geen garantie, dat als iets met deEuropese Unie samenwerkt, dat dat dan een goede organisatie is.Misschien is dat dan wel juist een bewijs voor het feit, dat het geen goedeorganisatie is, als ze met de Europese Unie samenwerkt.Dus wat de heer Klaver daar doet is met zijn vingers in zijn orenheel hard roepen van eh ”geen probleem, doorrennen en dan maar iemandvertrouwen op de mooie kleur van zijn of haar ogen, maar we weten natuurlijkeerder, hoe dat bij de PvdA gegaan is.De PvdA heeft natuurlijk Denk gebaard, PvdA en Groen Links samenhebben NIDA gebaard, ja, dus dan, als je je partij kapot wil hebben, danzul je toch dit soort strapatzen moeten uithalen.We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis.”[Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, vind je dat zelf niet heel vergezocht?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Nee.” [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, mag, maar dat vroeg ik me af.” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: ”Nee, dat is realistisch” [7.43] EINDE YOUTUBE FILMPJE [113]
More than 14 million people, roughly half of them Jews and the other half Palestinians, live between the Jordan River and the Mediterranean Sea under a single rule. The common perception in public, political, legal and media discourse is that two separate regimes operate side by side in this area, separated by the Green Line. One regime, inside the borders of the sovereign State of Israel, is a permanent democracy with a population of about nine million, all Israeli citizens. The other regime, in the territories Israel took over in 1967, whose final status is supposed to be determined in future negotiations, is a temporary military occupation imposed on some five million Palestinian subjects.Over time, the distinction between the two regimes has grown divorced from reality. This state of affairs has existed for more than 50 years – twice as long as the State of Israel existed without it. Hundreds of thousands of Jewish settlers now reside in permanent settlements east of the Green Line, living as though they were west of it. East Jerusalem has been officially annexed to Israel’s sovereign territory, and the West Bank has been annexed in practice. Most importantly, the distinction obfuscates the fact that the entire area between the Mediterranean Sea and the Jordan River is organized under a single principle: advancing and cementing the supremacy of one group – Jews – over another – Palestinians. All this leads to the conclusion that these are not two parallel regimes that simply happen to uphold the same principle. There is one regime governing the entire area and the people living in it, based on a single organizing principle.When B’Tselem was founded in 1989, we limited our mandate to the West Bank (including East Jerusalem) and the Gaza Strip, and refrained from addressing human rights inside the State of Israel established in 1948 or from taking a comprehensive approach to the entire area between the Jordan River and the Mediterranean Sea. Yet the situation has changed. The regime’s organizing principle has gained visibility in recent years, as evidenced by the Basic Law: Israel – the Nation State of the Jewish People passed in 2018, or open talk of formally annexing parts of the West Bank in 2020. Taken together with the facts described above, this means that what happens in the Occupied Territories can no longer be treated as separate from the reality in the entire area under Israel’s control. The terms we have used in recent years to describe the situation – such as “prolonged occupation” or a “one-state reality” – are no longer adequate. To continue effectively fighting human rights violations, it is essential to examine and define the regime that governs the entire area.This paper analyzes how the Israeli regime works to advance its goals in the entire area under its control. We do not provide a historical review or an evaluation of the Palestinian and Jewish national movements, or of the former South Africa regime. While these are important questions, they are beyond the purview of a human rights organization. Rather, this document presents the principles that guide the regime, demonstrates how it implements them and points to the conclusion that emerges from all of this as to how the regime should be defined and what that means for human rights. DIVIDE, SEPARATE, RULEIn the entire area between the Mediterranean Sea and the Jordan River, the Israeli regime implements laws, practices and state violence designed to cement the supremacy of one group – Jews – over another – Palestinians. A key method in pursuing this goal is engineering space differently for each group.Jewish citizens live as though the entire area were a single space (excluding the Gaza Strip). The Green Line means next to nothing for them: whether they live west of it, within Israel’s sovereign territory, or east of it, in settlements not formally annexed to Israel, is irrelevant to their rights or status.Where Palestinians live, on the other hand, is crucial. The Israeli regime has divided the area into several units that it defines and governs differently, according Palestinians different rights in each. This division is relevant to Palestinians only. The geographic space, which is contiguous for Jews, is a fragmented mosaic for Palestinians:Palestinians who live on land defined in 1948 as Israeli sovereign territory (sometimes called Arab-Israelis) are Israeli citizens and make up 17% of the state’s citizenry. While this status affords them many rights, they do not enjoy the same rights as Jewish citizens by either law or practice – as detailed further in this paper. Roughly 350,000 Palestinians live in East Jerusalem, which consists of some 70,000 dunams [1 dunam = 1,000 square meters] that Israel annexed to its sovereign territory in 1967. They are defined as permanent residents of Israel a status that allows them to live and work in Israel without needing special permits, to receive social benefits and health insurance, and to vote in municipal elections. Yet permanent residency, unlike citizenship, may be revoked at any time, at the complete discretion of the Minister of the Interior. In certain circumstances, it can also expire. Although Israel never formally annexed the West Bank, it treats the territory as its own. More than 2.6 million Palestinian subjects live in the West Bank, in dozens of disconnected enclaves, under rigid military rule and without political rights. In about 40% of the territory, Israel has transferred some civilian powers to the Palestinian Authority (PA). However, the PA is still subordinate to Israel and can only exercise its limited powers with Israel’s consent. The Gaza Strip is home to about two million Palestinians, also denied political rights. In 2005, Israel withdrew its forces from the Gaza Strip, dismantled the settlements it built there and abdicated any responsibility for the fate of the Palestinian population. After the Hamas takeover in 2007, Israel imposed a blockade on the Gaza Strip that is still in place. Throughout all of these years, Israel has continued to control nearly every aspect of life in Gaza from outside.Israel accords Palestinians a different package of rights in every one of these units – all of which are inferior compared to the rights afforded to Jewish citizens. The goal of Jewish supremacy is advanced differently in every unit, and the resulting forms of injustice differ: the lived experience of Palestinians in blockaded Gaza is unlike that of Palestinian subjects in the West Bank, permanent residents in East Jerusalem or Palestinian citizens within sovereign Israeli territory. Yet these are variations on the fact that all Palestinians living under Israeli rule are treated as inferior in rights and status to Jews who live in the very same area.Detailed below are four major methods the Israeli regime uses to advance Jewish supremacy. Two are implemented similarly throughout the entire area: restricting migration by non-Jews and taking over Palestinian land to build Jewish-only communities, while relegating Palestinians to small enclaves. The other two are implemented primarily in the Occupied Territories: draconian restrictions on the movement of non-citizen Palestinians and denial of their political rights. Control over these aspects of life lies entirely in Israel’s hands: in the entire area, Israel has sole power over the population registry, land allocation, voter rolls and the right (or denial thereof) to travel within, enter or exit any part of the area. A. IMMIGRATION-FOR JEWS ONLYAny Jew in the world and his or her children, grandchildren and spouses are entitled to immigrate to Israel at any time and receive Israeli citizenship, with all of its associated rights. They receive this status even if they choose to live in a West Bank settlement not formally annexed to Israel’s sovereign territory.In contrast, non-Jews have no right to legal status in Israeli-controlled areas. Granting status is at the almost complete discretion of officials – the Minister of the Interior (within sovereign Israel) or the military commander (in the Occupied Territories). Despite this official distinction, the organizing principle remains the same: Palestinians living in other countries cannot immigrate to the area between the Mediterranean Sea and the Jordan River, even if they, their parents or their grandparents were born and lived there. The only way Palestinians can immigrate to areas controlled by Israel is by marrying a Palestinian who already lives there – as citizen, resident or subject – as well as meeting a series of conditions and receiving Israeli approval..Israel not only hampers Palestinian immigration but also impedes Palestinian relocation between the units, if the move – in the perception of the regime – would upgrade their status. For instance, Palestinian citizens of Israel or residents of East Jerusalem can easily relocate to the West Bank (although they risk their rights and status in doing so). Palestinians in the Occupied Territories cannot obtain Israeli citizenship and relocate to Israeli sovereign territory, except for in very rare instances, which depend on the approval of Israeli officials.Israel’s policy on family unification illustrates this principle. For years, the regime has placed numerous obstacles before families in which each spouse lives in a different geographical unit. Over time, this has impeded and often prevented Palestinians marrying a Palestinian in another unit from acquiring status in that unit. As a result of this policy, tens of thousands of families have been unable to live together. When one spouse is a resident of the Gaza Strip , Israel allows the family to live there together, but if the other spouse is a resident of the West Bank, Israel demands they relocate permanently to Gaza. In 2003, the Knesset passed a Temporary Order (still in force) banning the issuance of Israeli citizenship or permanent residency to Palestinians from the Occupied Territories who marry Israelis – unlike citizens of other countries. In exceptional cases approved by the Minister of the Interior, Palestinians from the West Bank who marry Israelis may be granted status in Israel – yet it is only temporary and does not entitle them to social benefits.’Israel also undermines the right of Palestinians in the Occupied Territories – including East Jerusalem – to continue living where they were born. Since 1967, Israel has revoked the status of some 250,000 Palestinians in the West Bank (East Jerusalem included) and the Gaza Strip, in some cases on the grounds they had lived abroad for more than three years. This includes thousands of East Jerusalem residents who moved mere miles east of their homes to parts of the West Bank that are not officially annexed. All these individuals were robbed of the right to return to their homes and families, where they were born and raised.
B TAKING OVER LANDS FOR JEWS WHILE CROWDING PALESTINIANS IN ENCLAVES Israel practices a policy of “Judaizing” the area, based on the mindset that land is a resource meant almost exclusively to benefit the Jewish public. Land is used to develop and expand existing Jewish communities and build new ones, while Palestinians are dispossessed and corralled into small, crowded enclaves. This policy has been practiced with respect to land within sovereign Israeli territory since 1948 and applied to Palestinians in the Occupied Territories since 1967. In 2018, the underlying principle was entrenched in Basic Law: Israel – the Nation State of the Jewish People, which stipulates that “the State considers the development of Jewish settlements a national value and will take action to encourage and promote the establishment and reinforcment of such settlements.”Inside its sovereign territory, Israel has enacted discriminatory laws, most notably the Absentee Property Law , allowing it to expropriate vast tracts of Palestinian-owned land, including millions of dunams in communities whose residents were expelled or fled in 1948 and were barred from returning. Israel has also significantly reduced the areas designated for Palestinian local councils and communities, which now have access to less than 3% of the country’s total area. Most of the designated land is already saturated with construction. As a result, more than 90% of land in Israel’s sovereign territory is now under state control.Israel has used this land to build hundreds of communities for Jewish citizens – yet not a single one for Palestinian citizens. The exception is a handful of towns and villages built to concentrate the Bedouin population , which has been stripped of most of its proprietary rights. Most of the land on which Bedouins used to live has been expropriated and registered as state land. Many Bedouin communities have been defined as ‘unrecognized’ and their residents as ‘invaders.’ On land historically occupied by Bedouins, Israel has built Jewish-only communities.The Israeli regime severely restricts construction and development in the little remaining land in Palestinian communities within its sovereign territory. It also refrains from preparing master plans that reflect the population’s needs, and keeps these communities’ areas of jurisdiction virtually unchanged despite population growth. The result is small, crowded enclaves where residents have no choice but to build without permits .Israel has also passed a law allowing communities with admission committees, numbering hundreds throughout the country, to reject Palestinian applicants on grounds of “cultural incompatibility.” This effectively prevents Palestinian citizens from living in communities designated for Jews. Officially, any Israeli citizen can live in any of the country’s cities ; in practice, only 10% of Palestinian citizens do. Even then, they are usually relegated to separate neighborhoods due to lack of educational, religious and other services, the prohibitive cost of purchasing a home in other parts of the city, or discriminatory practices in land and home sales.The regime has used the same organizing principle in the West Bank since 1967 (including East Jerusalem). Hundreds of thousands of dunams, including farmland and pastureland, have been taken from Palestinian subjects on various pretexts and used, among other things, to establish and expand settlements, including residential neighborhoods, farmland and industrial zones. All settlements are closed military zones that Palestinians are forbidden from entering without a permit. So far, Israel has established more than 280 settlements in the West Bank (East Jerusalem included), which are now home to more than 600,000 Jews. More land has been taken to build hundreds of kilometers of bypass roads for settlers. Israel has instituted a separate planning system for Palestinians in the West Bank, chiefly designed to prevent construction and development. Large swathes of land are unavailable for construction, having been declared state land, a firing zone, a nature reserve or a national park. The authorities also refrain from drafting adequate master plans reflecting the present and future needs of Palestinian communities in what little land has been spared. The separate planning system centers on demolishing structures built without permits – here, too, for lack of choice. All this has trapped Palestinians in dozens of densely-populated enclaves, with development outside them – whether for residential or public use, including infrastructure – almost completely banned.
C RESTRICTION OF PALESTINIAN’S FREEDOMOF MOVEMENTIsrael allows its Jewish and Palestinian citizens and residents to travel freely throughout the area. Exceptions are the prohibition on entering the Gaza Strip, which it defines “hostile territory,” and the (mostly formal) prohibition on entering areas ostensibly under PA responsibility (Area A). In rare cases, Palestinian citizens or residents are permitted to enter Gaza.Israeli citizens can also leave and reenter the country at any time. In contrast, residents of East Jerusalem do not hold Israeli passports and lengthy absence can result in revocation of status.Israel routinely restricts the movement of Palestinians in the Occupied Territories and generally forbids them from moving between the units. Palestinians from the West Bank who wish to enter Israel, East Jerusalem or the Gaza Strip must apply to the Israeli authorities. In the Gaza Strip, which has been blockaded since 2007, the entire population is imprisoned as Israel forbids almost any movement in or out – except in rare cases it defines humanitarian. Palestinians who wish to leave Gaza or Palestinians from other units who wish to enter it must also submit a special application for a permit to the Israeli authorities. The permits are issued sparingly and can only be obtained through a strict, arbitrary mechanism, or permit regime , which lacks transparency and clear rules. Israel treats every permit issued to a Palestinian as an act of grace rather than the fulfillment of a vested right.In the West Bank, Israel controls all the routes between the Palestinian enclaves. This allows the military to set up flying checkpoints, close off access points to villages, block roads and stop passage through checkpoints at will. Furthermore, Israel built the Separation Barrier within the West Bank and designated Palestinian land, including farmland, trapped between the barrier and the Green Line as “the seam zone .” Palestinians in the West Bank are barred from entering this zone, subject to the same permit regime.Palestinians in the Occupied Territories also need Israeli permission to go abroad. As a rule, Israel does not allow them to use Ben Gurion International Airport, which lies inside its sovereign territory. Palestinians from the West Bank must fly through Jordan’s international airport – but can only do so if Israel allows them to cross the border into Jordan. Every year, Israel denies thousands of requests to cross this border, with no explanation. Palestinians from Gaza must go through Egyptian-controlled Rafah Crossing – provided it is open, the Egyptian authorities let them through, and they can undertake the long journey through Egyptian territory. In rare exceptions, Israel allows Gazans to travel through its sovereign territory in an escorted shuttle, in order to reach the West Bank and from there continue to Jordan and on to their destination.
D. DENIAL OF PALESTINIAN’S RIGHT TO POLITICAL PARTICIPATIONLike their Jewish counterparts, Palestinian citizens of Israel can take political action to further their interests, including voting and running for office. They can elect representatives, establish parties or join existing ones. That said, Palestinian elected officials are continually vilified – a sentiment propagated by key political figures – and the right of Palestinian citizens to political participation is under constant attack .The roughly five million Palestinians who live in the Occupied Territories cannot participate in the political system that governs their lives and determines their futures. Theoretically, most Palestinians are eligible to vote in the PA elections. Yet as the PA’s powers are limited, even if elections were held regularly (the last were in 2006), the Israeli regime would still rule Palestinians’ lives, as it retains major aspects of governance in the Occupied Territories. This includes control over immigration, the population registry, planning and land policies, water, communication infrastructure, import and export, and military control over land, sea and air space.In East Jerusalem, Palestinians are caught between a rock and a hard place. As permanent residents of Israel, they can vote in municipal elections but not for parliament. On the other hand, Israel makes it difficult for them to participate in PA elections.Political participation encompasses more than voting or running for office. Israel also denies Palestinians political rights such as freedom of speech and freedom of association. These rights enable individuals to critique regimes, protest policies, form associations to advance their ideas and generally work to promote social and political change.A slew of legislation, such as the boycott law and the Nakba law, has limited Israelis’ freedom to criticize policies relating to Palestinians throughout the area. Palestinians in the Occupied Territories face even harsher restrictions : they are not allowed to demonstrate; many associations have been banned; and almost any political statement is considered incitement. These restrictions are assiduously enforced by the military courts, which have imprisoned hundreds of thousands of Palestinians and are a key mechanism upholding the occupation. In East Jerusalem, Israel works to prevent any social, cultural or political activity associated in any way with the PA.The division of space also hampers a unified Palestinian struggle against Israeli policy. The variation in laws, procedures and rights among the geographical units and the draconian movement restrictions have separated the Palestinians into distinct groups. This fragmentation not only helps Israel promote Jewish supremacy, but also thwarts criticism and resistance. NO TO APARTHEID: THAT IS OUR STRUGGLEThe Israeli regime, which controls all the territory between the Jordan River and the Mediterranean Sea, seeks to advance and cement Jewish supremacy throughout the entire area. To that end, it has divided the area into several units, each with a different set of rights for Palestinians – always inferior to the rights of Jews. As part of this policy, Palestinians are denied many rights, including the right to self-determination.This policy is advanced in several ways. Israel demographically engineers the space through laws and orders that allow any Jew in the world or their relatives to obtain Israeli citizenship, but almost completely deny Palestinians this possibility. It has physically engineered the entire area by taking over of millions of dunams of land and establishing Jewish-only communities, while driving Palestinians into small enclaves. Movement is engineered through restrictions on Palestinian subjects, and political engineering excludes millions of Palestinians from participating in the processes that determine their lives and futures while holding them under military occupation.A regime that uses laws, practices and organized violence to cement the supremacy of one group over another is an apartheid regime. Israeli apartheid, which promotes the supremacy of Jews over Palestinians, was not born in one day or of a single speech. It is a process that has gradually grown more institutionalized and explicit, with mechanisms introduced over time in law and practice to promote Jewish supremacy. These accumulated measures, their pervasiveness in legislation and political practice, and the public and judicial support they receive – all form the basis for our conclusion that the bar for labeling the Israeli regime as apartheid has been met.If this regime has developed over many years, why release this paper in 2021? What has changed? Recent years have seen a rise in the motivation and willingness of Israeli officials and institutions to enshrine Jewish supremacy in law and openly state their intentions. The enactment of Basic Law: Israel – the Nation State of the Jewish People and the declared plan to formally annex parts of the West Bank have shattered the façade Israel worked for years to maintain.The Nation State basic law, enacted in 2018, enshrines the Jewish people’s right to self-determination to the exclusion of all others. It establishes that distinguishing Jews in Israel (and throughout the world) from non-Jews is fundamental and legitimate. Based on this distinction, the law permits institutionalized discrimination in favor of Jews in settlement, housing, land development, citizenship, language and culture. It is true that the Israeli regime largely followed these principles before. Yet Jewish supremacy has now been enshrined in basic law, making it a binding constitutional principle – unlike ordinary law or practices by authorities, which can be challenged. This signals to all state institutions that they not only can, but must, promote Jewish supremacy in the entire area under Israeli control.Israel’s plan to formally annex parts of the West Bank also bridges the gap between the official status of the Occupied Territories, which is accompanied by empty rhetoric about negotiation of its future, and the fact that Israel actually annexed most of the West Bank long ago. Israel did not follow through on its declarations of formal annexation after July 2020, and various officials have released contradicting statements regarding the plan since. Regardless of how and when Israel advances formal annexation of one kind or another, its intention to achieve permanent control over the entire area has already been openly declared by the state’s highest officials.The Israeli regime’s rationale, and the measures used to implement it, are reminiscent of the South African regime that sought to preserve the supremacy of white citizens, in part through partitioning the population into classes and sub-classes and ascribing different rights to each. There are, of course, differences between the regimes. For instance, the division in South Africa was based on race and skin color, while in Israel it is based on nationality and ethnicity. Segregation in South Africa was also manifested in public space, in the form of a policed, formal, public separation between people based on skin color – a degree of visibility that Israel usually avoids. Yet in public discourse and in international law, apartheid does not mean an exact copy of the former South African regime. No regime will ever be identical. ‘Apartheid’ has long been an independent term, entrenched in international conventions, referring to a regime’s organizing principle: systematically promoting the dominance of one group over another and working to cement it.The Israeli regime does not have to declare itself an apartheid regime to be defined as such, nor is it relevant that representatives of the state broadly proclaim it a democracy. What defines apartheid is not statements but practice. While South Africa declared itself an apartheid regime in 1948, it is unreasonable to expect other states to follow suit given the historical repercussions. The response of most countries to South Africa’s apartheid is likelier to deter countries from admitting to implementing a similar regime. It is also clear that what was possible in 1948 is no longer possible today, both legally and in terms of public opinion.As painful as it may be to look reality in the eye, it is more painful to live under a boot. The harsh reality described here may deteriorate further if new practices are introduced – with or without accompanying legislation. Nevertheless, people created this regime and people can make it worse – or work to replace it. That hope is the driving force behind this position paper. How can people fight injustice if it is unnamed? Apartheid is the organizing principle, yet recognizing this does not mean giving up. On the contrary: it is a call for change.Fighting for a future based on human rights, liberty and justice is especially crucial now. There are various political paths to a just future here, between the Jordan River and the Mediterranean Sea, but all of us must first choose to say no to apartheid.
[117] ”1391, or 63%, of the 2,202 Palestinians killed by Israeli security forces in Operation “Protective Edge” did not take part in the hostilities. Of these, 526 – a quarter of all Palestinians killed in the operation – were children under eighteen years of age”BTSELEM.ORG50 DAYS: MORE THAN 500 CHILDREN: FACTS AND FIGURES ON FATALITIES IN GAZA, SUMMER 2014https://www.btselem.org/press_releases/20160720_fatalities_in_gaza_conflict_2014
”Het volgt op scherpe wereldwijde kritiek op de Israëlische beschieting van een VN-school in Gaza. De Verenigde Staten reageerden buitengewoon scherp op de tweede raketaanval in een week op een VN-school in de Gaza-strook. Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zegt ‘geschokt’ te zijn door de ‘schandelijke beschieting van de VN-school’………. ”Eerder op de dag had de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-moon, al zijn afschuw uitgesproken over de beschieting van de VN-school in Rafah waar zo’n 3.000 Palestijnse vluchtelingen verbleven. Zeker tien mensen werden gedood toen een raket insloeg bij de ingang van de school, aldus medische bronnen in Gaza.”TIJD.BE”HUMANITAIR” BESTAND IN GAZAhttps://www.tijd.be/nieuws/politiek_economie_internationaal/VS_halen_uit_naar_Israel/9530325.html NOSBAN BOOS NA BESCHIETING VN SCHOOL3 AUGUSTUS 2014 VN-chef Ban Ki-moon heeft in ongekend felle bewoordingen uitgehaald naar Israël. De beschieting van een school in Gaza, vanmorgen, noemde hij “een morele wandaad, een misdaad”.”Dit is weer een grove schending van de internationale wetgeving. Het is duidelijk dat beide partijen Palestijnse burgers, VN-medewerkers en VN-gebouwen moeten beschermen.”Bij de raketbeschieting door Israël op de school, waar vluchtelingen in verbleven, vielen tien doden. Ook raakten tientallen mensen gewond.OnderzoekBan eist dat het incident snel wordt onderzocht en de verantwoordelijken worden gestraft. Een VN-woordvoerder zegt dat er 33 keer is gezegd dat de school door de VN gebruikt werd, de laatste keer een uur voor de aanval.Afgelopen woensdag werd ook al een school getroffen die diende als schuilplek, daarbij kwamen zestien mensen om het leven.De VS spreekt eveneens schande van de aanval. In een verklaring zegt een woordvoerder geschokt te zijn. “Het vermoeden dat er militanten dichtbij verscholen zitten, rechtvaardigt niet dat er zulke risico’s worden genomen met het leven van onschuldige burgers.” EINDE NOS BERICHT ”We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people”INTERNATIONAL RED CROSSNO WONDER GAZANS ARE ANGRY.THE RED CROSS CAN’T PROTECT THEM25 JULI 2014 https://www.icrc.org/en/doc/resources/documents/article/editorial/07-24-gaza-israel-palestine-maio.htm
25-07-2014 ArticleThree ICRC vehicles are leaving Shujaia. They have rescued 11 people from the rubble but the intense combat has forced them back. As they depart an angry crowd of Palestinians attacks the vehicles with stones and sticks. “You are useless,” the crowd shouts. “You must protect us.”But we cannot. The anger is unpleasant and misplaced, but understandable. We do our utmost, risking the lives of our staff to rescue who we can, but we cannot end the conflict. As ever, humanitarian organisations are a sticking plaster, not the solution.If your home in Gaza was being shelled, who would you call in desperation? On the night Israel’s ground offensive began intense fire struck north-east Gaza. The emergency services, including our partners at the Palestinian Red Crescent (PRCS), were overloaded. Many Gazans tried to telephone us. Our office switchboard couldn’t cope. In the dark violent hours of the night we could not send ambulances or restore the water supply or treat the injured dying of their wounds. Isolated and terrified, with nowhere to flee and no help in sight, the anger of Palestinian families grew.Two nights later in Shujaia hundreds more families went through the same ordeal. Again ICRC staff and PRCS volunteers could do little. With no guarantees of safety it would have been folly to attempt a rescue. In the daylight a temporary ceasefire was agreed, at our request. It was quickly broken, but nevertheless several dozen injured were brought from their ruined homes to hospitals and hundreds took advantage of our presence on the spot to flee. It was little and late. No wonder the helpless families have accused us of callous disregard. When your one faint hope of help is snuffed out the intensity of disappointment is all the deeper.Other accusations have been levelled.We were charged with collaborating with the Israeli Defence Forces in the destruction of Wafa hospital. In truth, we sought to protect the hospital through our dialogue with both sides. When combat came perilously close we intervened to win time for a possible last-resort evacuation of gravely ill patients, many on life support.We are upbraided for not taking sides and refusing to apportion blame. Given our strict political neutrality it is usual that we get criticised by all sides at different times. But the ICRC is not silent in the face of clear breaches of international law. We explicitly and loudly condemned the direct shelling of the Al Aqsa hospital on July 21st that killed at least four people. We clearly denounce the indiscriminate rocketing of Israel. We stated categorically that even in the midst of warfare, people must be able to receive medical care in safety.We are horrified at the death toll. We have repeatedly called for both sides to protect and spare civilians. We have warned of the need to protect Gaza’s perilously fragile water supply – many residents of the densely populated area are now without water, at the height of the scorching hot Mediterranean summer. Today our priority is the civilians, in Beit Hanoun and many other places all over Gaza. We are calling on all sides, based on the humanitarian imperatives of the situation, to ensure that their combat operations be conducted in accordance with the fundamental principles of international laws protecting civilians. But will our pleas for restraint, and the constant efforts of nearly 140 staff and more than 400 PRCS teams to rescue civilians and restock hospitals, be enough to quell the anger of grieving families? We hope so but we understand that it might not.We do ask one thing: understand the limits of our role and look to the politicians to end this deadly, miserable conflict. Jacques de MaioHead of Delegation ICRC Israel and Occupied Territories
Het is 1 juli 2014. Na een korte, maar rustige nacht gaat mijn wekker. Met een half oog check ik Facebook op mijn telefoon, en dan schrik ik wakker. Gaza had geen rustige nacht. In Gaza zijn sommigen vanochtend niet wakker geworden. Platgebombardeerd. Onschuldig.Mijn broertje staat met zijn rugtas te wachten om naar school te gaan. Ik kijk hem aan, en denk aan alle moeders die hun kind vanochtend niet levend in de armen hebben kunnen sluiten. Ik druk een kus op zijn hoofd. Mijn hart bloedt.Inmiddels zijn we meer dan een week verder. De misère blijft aanhouden. Bombardementen. Raketten. Rotzooi. De beelden die me bereiken lijken op elkaar, maar ze zijn toch niet dezelfde. Het verdriet en effect is elke keer uniek, evenals het achterliggende verhaal dat steeds op zichzelf staat. Menselijk en pijnlijk. Moeders die met hun kind in de armen staan. Tranen druppelen op het levenloze gezicht. Een laatste afscheid. Een verloofde die voor het laatst het gezicht van haar geliefde liefkoost. Ze zouden het huwelijksbootje instappen. Samen. Hij is een andere reis begonnen. Een jongetje dat kijkt naar een hoop puin. Dat waren zijn wortels, daar was hij geboren. De herinneringen zijn begraven onder brokstukken. Ik bekijk de foto’s, ik lees de verhalen. Ze raken me. Ik probeer iets te doen. En dan zie ik een andere foto. Deze bevat geen bloed en verdriet. Integendeel. Op de foto zie je mensen op klapstoeltjes, die wat versnaperingen naar binnenwerken. Deze groep heeft overdag wat lekkers te koelen gezet, de stoelen uit de schuur gehaald en ’s avonds meegesleept naar een specifiek punt. Voor het beste uitzicht. Gezellig. Kijken hoe Gaza wordt platgebombardeerd. Luisteren naar raketten die het gehuil van kinderen overstemmen. Het gehuil dat de harten van deze groep sowieso niet bereikt. Daar is het te gezellig voor, daar op die bergtop.Ik zag deze foto. Het raakte me. Ik besefte dat ik misschien ook wel eens toekijk. Niet vanaf een berg, maar van achter mijn beeldscherm. Als er mensen zijn waar ik me niet mee wil identificeren, dan is het wel dit groepje op deze bergtop. Laten we niet toekijken. Laten we vooral menselijk blijven. Wij wel. Doen wat we kunnen doen. Jij weet het beste waartoe je in staat bent om te helpen, doe dat. Kijk niet toe. Anders zijn we geen haar beter dan die mensen op de berg.Wát we kunnen doen? Het verrichten van smeekbeden, doneren van geld, creëren van meer bewustwording en meelopen met de demonstratie op 12 juli. Wees er ook bij en neem anderen mee. Ik ben er ook, met op mijn schouders een keffiyeh. Zeg je me gedag als je me ziet? De vredesgroet, in welke taal dan ook. Want vrede, dat is wat we willen.Salaam.
DEN HAAG – Op het Spuiplein in Den Haag doen zaterdagmiddag duizenden mensen mee aan een manifestatie tegen het Palestijnenbeleid van Israël. De protestbijeenkomst is georganiseerd door het Nederlands Palestina Komitee en enkele andere organisaties. De actievoerders lopen eerst naar het Vredespaleis en dan naar het Centraal Station.De demonstratie is vooral gericht tegen de Israëlische aanvallen op de Gazastrook. Bij bombardementen zijn al meer dan 100 doden gevallen. De Palestijnse ambassadeur in Nederland zei in een toespraak dat de bezetting door Israël nu echt snel moet stoppen. ‘Bedankt dat jullie opstaan tegen de bezetting. Het zijn moeilijke weken voor de Palestijnen. Er liggen kinderen onder het puin.’Hij richtte zich direct tot de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. ‘We doen deze oproep vanuit de internationale hoofdstad van het recht. Meneer Netanyahu, u kunt deze oorlog beëindigen. Geef ons onze waardigheid en onafhankelijkheid terug. Vrede komt door gerechtigheid, niet door onderdrukking.’Kritiek op Nederlandse mediaSprekers op het podium uitten veel kritiek op de Nederlandse media. Die zouden te veel de Israëlische kant en het Israëlische lijden benadrukken en te weinig oog hebben voor het lot van de Palestijnen. Rond half 5 verlieten de mensen het Spuiplein en begonnen ze aan de demonstratieve optocht door de stad, langs het Vredespaleis. De organisatie riep hen op ‘om zich niet te laten provoceren’ door raddraaiers.Sommige demonstranten in Den Haag dragen borden met een hakenkruis. Op die borden staan de Israëlische vlag en een hakenkruis naast elkaar afgebeeld, met het teken = ertussen. De organisatie doet een dringend beroep op betogers om die vlaggen weg te halen, omdat verder demonstreren anders mogelijk wordt verboden. Veel mensen hebben het hakenkruis bord ingeleverd.Wilders wil dat de demonstratie verboden wordtPVV-leider Geert Wilders vindt het ‘ongelooflijk’ dat de politie en burgemeester van de stad dit tot nu toe toestaan. ‘Is Nederland gek geworden?’, liet Wilders weten. Hij vindt dat de demonstratie moet worden verboden en dat ‘het tuig met die jihadvlaggen en vlaggen met hakenkruis’ moet worden gearresteerd.De ME bewaakt de ambassade van Israel, aan het Haagse Buitenhof.
DEN HAAG – Op het Spuiplein in Den Haag zijn zaterdag duizenden mensen samengekomen voor een manifestatie tegen het Palestijnenbeleid van Israël. Sommige demonstranten droegen borden met een hakenkruis.De organisatie riep de betogers vanaf het podium op om die vlaggen weg te halen. ‘Anders mogen we niet verder demonstreren.’ PVV-leider Geert Wilders vindt het ‘ongelooflijk’ dat de politie en burgemeester van de stad dit tot nu toe toestaan.’Is Nederland gek geworden?’, liet Wilders weten. Hij vindt dat de demonstratie moet worden verboden en dat ‘het tuig met die jihadvlaggen en vlaggen met hakenkruis’ moet worden gearresteerd. De borden met hakenkruizen zijn inmiddels ingeleverd.OrganisatieDe protestbijeenkomst is georganiseerd door het Nederlands Palestina Komitee en andere organisaties. De menigte loopt aan het eind van de middag naar het centraal station van Den Haag.
Attente lezers, altijd leuk. Zes jaar terug monteerde de Staatsomroep de hakenkruizen weg uit de televisierepo van deze Palliedemo Hamasvergadering op het Haagse Spuiplein, maar het internet vergeet niets. Foto pronkt nog bij TeleBakkertje op z’n tijdlijn, als ook in DIT TOPIC uit 2014 op de GeenStijl. Een welbekende sheikwatchende lezer herkende er FEMYSO-meisje Kauthar Bouchallikht (met de -th van de thijd van theedrinken is the laath) in en alerteerde ons op dit historische Haagsche kiekje met hakenkruizen, Hamashobbyisten en “””antizionistische””” uitingen. Dat feitendossier over de #9 van de kieslijst groeit en groeit, maar Jesse zwijgt en zwijgt..
Wie zich echt de kerstballen uit de blauwe spar wil lachen: die hoogblonde jongeman ⬆ extreemlinks van de #9 van GroenLinks op deze AD-foto is Thomas van Beersum, ooit een gun toting revolutionary die lichtgetinte agenten aan het huilen maakte op de Filipijnen, thans een volgevreten televisiester, bekend van reclames van de Postcodeloterij en het Grootkapitaal. En laten we Thomas’ lijntje naar de Moslimbroeders & Hamas ook niet vergeten. Dit jaar zou hij zelfs in een musical acteren, maar ja. Kerona. Alleen de Heilige Geest van Ome George ontbreekt nog in dit kerstverhaal maar verder is de groenlinkse ster van Khautar Plaatsdelicth wel echt lekker rijzende, hè? UPDATE: Ontkennen is er na deze aankondiging ook niet echt meer bij, niet?
AMSTERDAM – De demonstratie tegen het geweld van Israël in de bezette Palestijnse gebieden is zaterdagmiddag in Amsterdam uit de hand gelopen. Een paar honderd jongeren veroorzaakten onrust en opstootjes met de mobiele eenheid.De mobiele eenheid in Amsterdam is zaterdag rond .00 uur begonnen met het schoonvegen van een gedeelte van de Dam, rond het monument. De ME probeert met paarden, te voet en met bussen een paar honderd raddraaiers uit elkaar te jagen. De politie heeft tot nu toe negen arrestaties verricht.Aan het einde van de demonstratie verzamelden de betogers zich op de Dam. De raddraaiers stonden rond het monument op de Dam en gooiden met stenen, flessen en stokken naar de ME.ChargesBij charges van politie te paard vielen een paard en zijn ruiter om. Ook sneuvelden ruiten van hotel Krasnapolsky. De demonstranten hebben het ook voorzien op journalisten. Een fotograaf kreeg een paar rake klappen.Demonstranten hebben van een joodse man zijn keppeltje afgepakt. Tijdens de tocht gooiden demonstranten met stenen. Ook is er een molotovcocktail naar discotheek iT gegooid en zijn fietsen vertrap. Een ruit van een kledingwinkel aan het Rokin is gesneuveld.Winkeliers lieten hun rolluiken zakken. De politie heeft een demonstrant gearresteerd voor het stichten van een brandje.SpandoekenDemonstranten droegen spandoeken met teksten als ‘Bush en Sharon grootste terroristen’ en de Palestijnse vlag. Zij riepen leuzen als ‘Allah is groot’ en ‘Sharon, Hiltler’. Sommigen hebben een ‘Arabieren-sjaal’ over hun hoofd gebonden. Anderen dragen bivakmutsen.Aan de andere kant van de Dam, bij het paleis, is het officiële gedeelte van de demonstratie tegen het geweld van Israël in de bezette Palestijnse gebieden afgesloten. Volgens de organisatie liepen er ongeveer 30.000 mensen mee, de politie houdt het op .000OrganisatieHet platform ‘Stop de oorlog tegen de Palestijnen’ heeft deze landelijke demonstratie georganiseerd en roept onder meer op tot de terugtrekking van het Israëlische leger uit Gaza en de Westoever. Het platform benadrukt dat het altijd een vreedzame demonstratie voor ogen heeft gehad.Onder meer Nederlands Palestina Komitee, GroenLinks en het Landelijk Netwerk Marokkaanse Organisatie in Nederland steunen de actie. Steun komt ook van Hayo Meijer van ‘Een ander Joods geluid’ en Michal Sabtay van de joodse organisatie ‘Vrouwen in het Zwart’.Andere Europese stedenIn verscheidene Europese steden zijn zaterdag tienduizenden mensen de straat opgegaan om hun steun te betuigen aan het Palestijnse volk. In tegenstelling tot in Amsterdam verliepen de meeste betogingen zonder incidenten.In Groot-Brittannië liepen tussen de 10.000 en 15.000 mensen mee in een vreedzame betoging in Londen. In Duitsland gingen ongeveer 30.000 mensen de straat op. In Berlijn verzamelden zich 11.000 mensen op de Alexanderplatz. Verder waren er betogingen in onder meer Frankfurt en Düsseldorf. In Frankrijk gingen pro-Palestijnse actievoerders de straat op in onder meer Rennes, Saint-Etienne en Bordeaux.Een van de grootste betogingen was in de Corsicaanse stad Ajaccio. In Istanbul, de grootste stad van Turkije, sprak voorman Recai Kutan van de Islamitische Partij de duizenden demonstranten toe. Hij zei dat hij niets had tegen het joodse volk, maar wel tegen het Israëlische leiderschap en dan vooral tegen premier Sharon.EINDE NU.NL BERICHT TERUGBLIK OP ENKELE ASPECTEN UIT DE POLITIEK-MILITAIRE CARRIERE VAN DE ISRAELISCHE PREMIERSHARONASTRID ESSEDhttps://www.astridessed.nl/2006terugblik-op-enkele-aspecten-uit-de-politiek-militaire-carriere-van-de-israelische-premier-sharon/ OF https://www.uitpers.be/terugblik-op-enkele-aspecten-van-de-politiek-militaire-carrire-van-de-israelische-premier-sharon/
GROENE AMSTERDAMMERMAROKKAANS VERDRIET13 APRIL 2002https://www.groene.nl/artikel/marokkaans-verdriet Terwijl Israëlische tanks door Palestijnse steden en dorpen razen, sussen de elites van de joodse, Palestijnse en islamitische gemeenschappen in Nederland de gemoederen. Maar hebben zij greep op hun achterban? Vooral onder Marokkanen is de woede groot «De verbittering groeit met de dag. We willen graag redelijk blijven, maar vertel me: hoe kunnen we ons aanpassen aan een politiek die weigert op te treden tegen mensenrechtenschendingen? Hoe langer de strijd duurt, hoe meer onrust we verwachten binnen de Marokkaanse gemeenschap. De woede is enorm.»Jamal Ftieh, voorzitter van het Komitee Marokkaanse Arbeiders in Nederland (KMAN) klinkt eerder wanhopig dan boos. Samen met het Nederlandse Palestina Komitee (NPK) organiseerde hij enkele wakes en demonstraties tegen het Israëlische geweld in de Palestijnse gebieden. Komende zaterdag vindt wederom een demonstratie plaats, op de Dam in Amsterdam. Ftieh mikt op minstens tienduizend mensen. Het zou hem niet verbazen als het merendeel van de deelnemers uit vooral Marokkaanse hoek (de grootste moslimgemeenschap in Nederland) niet alleen verdrietig is, maar ook boos en gefrustreerd.Jamal Ftieh: «Er is geen enkel begrip voor de lakse houding van het Westen en van de Nederlandse regering. De Europese Unie wordt door Sharon geschoffeerd, maar er gebeurt nog steeds niets. Waarom wordt het associatieverdrag van Israël met de Unie niet opgezegd? Waarom koopt Nederland nog steeds wapens van Israël? Er zou toch op z’n minst een handelsboycot kunnen worden ingesteld? En waarom wordt er niet nagedacht over een gewapende interventie? Als het misgaat in Koeweit is het Westen er wél als de kippen bij. Steeds weer worden er allerlei smoesjes uit de kast gehaald om niets te hoeven doen. Heeft Melkert een keer een goed idee met het willen terugroepen van de Nederlandse ambassadeur, dan zegt minister Van Aartsen dat Israël een te gevoelig onderwerp is voor dat soort uitspraken. Over ons mag je alles zeggen. We zijn ‹kut-Marokkanen›, we worden crimineel genoemd. Maar proberen een beetje met ons mee te leven, ho maar. Wij voelen ons burgers van dit land, maar er wordt niet naar ons geluisterd.»Tienduizend demonstranten op de Dam, het lijkt een hoge schatting. Maar misschien is men geïnspireerd geraakt door wat afgelopen zondag gebeurde in Rabat. Volgens politieschattingen begaven meer dan twee miljoen mensen zich op weg om hun steun voor en medeleven met de Palestijnen uit te spreken die worden belaagd door Israëlische tanks. Het was de grootste protestmars uit de Marokkaanse geschiedenis. Voorheen was zoiets in Marokko onmogelijk, maar het bewind van de jonge koning Mohammed VI is een stuk liberaler dan dat van wijlen zijn vader. Hoge politici, onder wie de premier en vakbondsleiders, liepen mee in de voorste gelederen van de reusachtige stoet. Na de demonstratie maakte koning Mohammed VI bekend dat het nationale feest waarmee hij op 12 april zijn huwelijk had willen vieren, zal worden uitgesteld uit piëteit met de Palestijnse bevolking.De demonstratie werd live uitgezonden op de Marokkaanse tv-zender rtm, via de kabel te ontvangen in grote delen van Nederland. De journaliste die het evenement van seconde tot seconde versloeg, werd steeds emotioneler naarmate de mensenstroom aanzwol. «Zo betuigen we het Palestijnse volk ons medeleven», snikte ze haast in de microfoon. «Jullie kinderen zijn onze kinderen, en ze lijden. Palestijnen, wees sterk! Palestina zal er komen, hoe dan ook.» De menigte tilde poppen omhoog die symbool moesten staan voor «de kinderen die het leven laten in de strijd tegen het machti ge militaire apparaat van Israël». Er werden leuzen gescandeerd als: «Gaza is de grootste gevangenis ter wereld, Sharon moet weg.» Antisemitische leuzen werden niet gehoord — een deel van de Marokkaans-joodse gemeenschap demonstreerde mee. Er werd ook niet gerefereerd aan de Palestijnse zelfmoordaanslagen gericht tegen ongewapende Israëlische burgers en hún kinderen. «Daar wordt in de Arabische wereld heel anders over gedacht dan in Nederland», zegt een Nederlands-Marokkaanse die de protestmars volgde vanachter haar Amsterdamse tv-toestel. «Er is wanhoop, er is een bezetting, en er zijn niet genoeg wapens om daartegen te vechten. Wat kun je anders uitrichten tegen de machtige Israëli’s? Dat is de redenering die veel mensen in de Arabische wereld volgen, óók in Marokko.»Als er íets leeft onder de Marokkanen, ook die in Nederland, is het de ongelijke strijd in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever. Maar de media hebben nauwelijks oog voor het verdriet. Welgeteld één Nederlandse kwaliteitskrant maakte een dag later (kort) gewag van de demonstratie die Marokko op z’n kop zette.«De Palestijnse zaak is ook onze zaak», zegt Jamal Ftieh. De verdeeldheid van de Marokkaanse gemeenschap in Nederland, waarvan tweederde uit Berbers bestaat, verdwijnt volgens hem als sneeuw voor de zon zodra de Palestijnen ter sprake komen. «We hebben daarover allemaal dezelfde sympathieën. Sympathieën die óók leven in niet-Arabische landen als Indonesië en Iran. Het geweld is niet alleen gericht tegen de Palestijnen. Israël heeft ook ander Arabisch gebied ingenomen. De Sheba-vallei in Zuid-Libanon en de Golan Hoogvlakte zijn van Arabieren gestolen.»Het kman organiseerde al eerder een demonstratie op de Dam. Afgelopen zaterdag kwamen daar ongeveer honderd mensen opdagen. Maar dat was vóór de protesten in Rabat. Niet alle Marokkanen in Nederland voelen zich echter geroepen om te gaan demonstreren. «Met die demonstraties weet je het nooit», zegt een Marokkaanse jongen. «Als het uit de hand loopt omdat een paar jongens willen vechten, krijgen we een nóg slechtere naam. Daar wil ik niet tussen staan. Ik blijf thuis.»Zaterdag bleef het rustig op de Dam, tot teleurstelling van het handjevol journalisten dat op de demonstratie afkwam. «Als het niet uit de hand loopt, publiceren ze er niet over. Wat ons betreft kunnen journalisten voortaan wegblijven.» Volgens Ftieh heeft de organisatie een uitstekende ordedienst die zaterdag wist te voorkomen dat de sfeer te grimmig werd. «We willen rustig en kalm demonstreren. Op de Dam was een klein groepje jongens dat leuzen riep die volgens ons niet door de beugel konden. We hebben ze daarop aangesproken, en toen hielden ze ermee op.»Ook in Libanon, Egypte, Syrië, de Ver enigde Arabische Emiraten en Indonesië werd het afgelopen weekeinde massaal gedemonstreerd tegen het Israëlische optreden. Zelfs in het centrum van New York dromden Arabische demonstranten samen. In Parijs gingen een kleine twintigduizend mensen de straat op. In Frankrijk en België liepen protesten vorige week uit op vechtpartijen tussen pro-Israëlische en pro-Palestijnse demonstranten. In beide landen werden synagogen met brandbommen bestookt. In Berlijn werden twee joodse jongemannen gemolesteerd en een joodse begraafplaats met nazi-symbolen onteerd.In Nederland deed zich slechts één incident voor. Maar dat was nu net tegengesteld aan wat in de lijn der verwachting lag gezien de anti-joodse acties elders in Europa. Afgelopen weekeinde deden vier activisten van het Nederlandse Palestina Komitee aangifte wegens belediging en bedreiging door een groep van ongeveer dertig pro-Israëlieten onder wie de orthodoxe rabbijn R. Evers. Tijdens het uitdelen van flyers bij een supermarkt in de Amsterdamse Beethovenstraat zouden de NPK-activisten onheus zijn bejegend. «We werden voor nazi’s uitgemaakt en ze zeiden dat we niet in hun buurt pro-Palestijnse vredesactiviteiten mochten verrichten. Mensen die pamfletten van ons aannamen, moesten het ook ontgelden. Verder hebben ze geduwd», verklaarde activist Cees Mittendorf tegenover het ANP. Volgens rabbijn Evers was er slechts sprake van een discussie zonder enige fysieke inbreng.Dergelijk gekissebis is tekenend voor het niveau waarop heden confrontaties plaatsvinden tussen voor- en tegenstanders van het Israëlische optreden tegen de Palestijnen. Bij het begin van de tweede intifada, anderhalf jaar geleden, ging het er feller aan toe. Toen liep een demonstratie voor het Amerikaanse consulaat in Amsterdam uit de hand en werden leuzen gehoord als: «Hamas, Hamas, alle joden aan het gas.» Bezoekers van een synagoge werden bekogeld; Nederlandse joden voelden zich geïntimideerd. Na de aanslagen van 11 september was het de moslimgemeenschap die werd aangevallen door migrantofobe Nederlanders. Maar nu lijkt het rustig, terwijl elders in Europa de spanningen oplopen.Ronny Naftaniel, directeur van het Centrum voor Informatie en Documentatie over Israël (Cidi) verwacht dat ernstige incidenten in Nederland zullen uitblijven: «In Frankrijk zijn de tegenstellingen zeer groot. Hier zijn de contacten tussen de joodse en Arabische gemeenschap veel beter. Ook van moslimzijde wordt de mensen flink ingepeperd dat het rustig moet blijven.» Wel heeft het Cidi brieven gestuurd aan de politie met het verzoek pro-Palestijnse demonstraties nauwlettend te volgen. «We hebben gevraagd tolken in te zetten en in te grijpen wanneer onwettige leuzen worden gescandeerd.»Bij het kman overheerst echter het wantrouwen. Als Jamal Ftieh refereert aan het Beethovenstraat-incident heeft hij het over «een commando onder leiding van Evers, die nu zijn ware gezicht heeft laten zien». Met antisemitisme heeft die felheid niets te maken, zegt hij. «We richten ons tegen de politiek van de staat Israël. We demonstreren voor de rechten van het Palestijnse volk. Niet tegen de joden. Ik ben geen antisemiet. Ik ben toch zélf ook een semiet? In Marokko wonen veel joden, en ze hebben ook hoge posities. Ze steunden de demonstratie in Rabat. Ook hier in Nederland krijgen we steun van joden die het verschrikkelijk vinden wat Sharon aanricht. Ik ben wél een overtuigd antizionist. Kijk eens goed naar de vlag van Israël: twee blauwe strepen met daartussen de davidsster. Die strepen staan voor de Nijl in Egypte en de Eufraat in Irak. Al het gebied tussen die twee rivieren in handen krijgen is de zionistische droom. Wij strijden tegen die expansionistische aanspraken.»Ronny Naftaniel is even uit het veld geslagen als hem de woorden van Ftieh worden voorgelegd: «Dit is heel ernstig. De blauwe balken hebben met expansie niks te maken. Ze staan symbool voor het joodse gebedskleed. Waar háált hij het vandaan! Ik denk dat hij dit soort dingen hoort op Arabische zenders. Het kman was vroeger zeer anti-joods. Ik dacht dat die tijden achter ons lagen. Ftieh kan wel zeggen dat hij geen antisemiet is, maar dit klinkt niet best.» Volgens Naftaniel is het «nu eenmaal» zo dat een kleine groep Nederlandse moslims «rottige boekjes» leest, fel antizionistisch is en op de rand van het antisemitisme balanceert.Na de incidenten bij het uitbreken van de tweede intifada troffen de elites van de joodse en de moslimgemeenschap in Nederland maatregelen. Er werd gezocht naar een dialoog en de contacten werden aangehaald. Daarom zal het rustig blijven in Nederland, weet Ahmed Aboutaleb, directeur van Forum, Instituut voor Multiculturele Ontwikkeling: «Joden en moslims zijn zeer betrokken bij wat er nu in het Midden-Oosten gebeurt. Er is veel woede. Maar we blijven praten. En het helpt om te zien dat lang niet alle joden achter het Israëlische beleid staan.» Volgens een recente opiniepeiling van RTL Nieuws staat een meerderheid van de Nederlandse bevolking achter Israël. Maar er is ook kritiek. Niet alleen vanuit organisaties als Een ander joods geluid. Ook het Cidi meent dat slechts een Israëlische terugtrekking uit de Palestijnse gebieden en het oprichten van een levensvatbare, met respect bejegende Palestijnse staat een einde kan maken aan het bloed vergieten.Onlangs werd een Nederlandse Coalitie voor de Vrede gesmeed op initiatief van onder anderen oud-PvdA-kamerlid Judith Belinfante, Ronny Naftaniel en Ahmed Aboutaleb. Voor het eerst deden de joodse, Palestijnse en islamitische gemeenschappen gezamenlijk een oproep aan zowel de Israëlische premier Ariel Sharon als PLO-voorzitter Yasser Arafat om het bloedvergieten te stoppen en vrede te sluiten. In een petitie aan de Israëlische en Palestijnse diplomatieke vertegenwoordigers, ondertekend door meer dan zeshonderd prominente Nederlanders van uiteenlopende afkomst, wordt benadrukt dat de Israëlische nederzettingenpolitiek beëindigd moet worden en de VN-resoluties gerespecteerd waarin het Israëlische leger wordt gesommeerd zich uit Gaza en van de Westelijke Jordaanoever terug te trekken.«De Coalitie voor de Vrede is de trait d’union tussen onze gemeenschappen», zegt Aboutaleb. Volgens hem werken dergelijke initiatieven: «Het is winst wanneer je elkaar niet vijandig bejegent, en na een scherpe discussie gezamenlijk nog even een kopje koffie gaat drinken. Zo creëer je een multiculturele samenleving waar ik trots op kan zijn.»Maar voordat het wantrouwen in met name de Marokkaanse gemeenschap verdwijnt, moet er nog veel gebeuren, realiseert Aboutaleb zich. «De Marokkanen verkeren de laatste tijd in de hoek waar de klappen vallen. En als we ons verzetten tegen de kritiek, dan betichten mensen als Sylvain Ephimenco ons onmiddellijk van slachtofferdenken. De afgelopen tijd is er in de media aandacht besteed aan joodse jongeren uit Nederland die hebben besloten terug te gaan om voor hun land te vechten. Die items werden op een objectieve, rustige manier gebracht. Er werd met geen woord gerept over de grenzen tussen integratie en kiezen voor je eigen volk. Maar ik geef je op een briefje dat als het jonge Palestijnen betrof de toonzetting veel ruwer zou zijn geweest en het integratievraagstuk meteen weer op de voorgrond was geplaatst.»Dat in de moslimgemeenschap nog niet iedereen toe is aan dialoog ondervond Ahmed Aboutaleb afgelopen weekend. In een Arabischtalige radio-uitzending van de NPS werd hem verweten dat hij geen partij had gekozen tegen Israël. «Ik probeer me juist te ontworstelen aan de schuldvraag en alleen te zeggen: stop de waanzin.»«Een oer-Hollands poldermodel» noemt Mohammed Sini, voorzitter van de Stuurgroep Islam en Burgerschap, de Coalitie voor Vrede. Ook hij stond aan de basis ervan. Sini is sceptisch over de kansen om de lager opgeleide Marokkanen, Turken en andere mensen te bereiken die zich bij het conflict betrokken voelen: «Demonstreren is een groot democratisch goed. Daar moet absoluut gebruik van worden gemaakt. Maar het houdt wel risico’s in. Als de boel uit de hand loopt, worden we weer jaren teruggezet. En actievoeren werkt alleen als het begrip van twee kanten komt. Nederlandse media zouden veel meer oog kunnen hebben voor wat het conflict teweeg heeft gebracht, voor de emoties in onze gemeenschappen.»Het idee dat het Westen met twee maten meet en partij trekt voor Israël is wijdverbreid onder de Marokkanen in Nederland, meent Paolo de Mas. Hij is als sociaal geo graaf en Marokko-expert verbonden aan het Instituut voor Migratie en Etnische Studies in Amsterdam. «Er is een ondergrond van wantrouwen.» Voor antisemitisme is De Mas niet bang. «Marokko heeft een eeuwenoude geschiedenis van joodse aanwezigheid. Marokkaanse joden hebben de Israëlische ambassadeur te verstaan gegeven dat ze de militaire acties absoluut verwerpen.»Ook al stelt Ronny Naftaniel dat er bij zijn weten geen joodse tegendemonstraties staan gepland, De Mas zal niet verbaasd zijn als de protestactie komende zaterdag minder vlekkeloos verloopt dan gehoopt. «Bij een grootschalige optocht is de kans groot dat er jongens zijn die rellen willen schoppen. En zie die maar eens in de hand te houden. Ik noem dat het Molukken-effect. Vergis je niet. De emoties zijn enorm. Dat wordt in Nederland flink onderschat. De demonstratie in Rabat is de maatlat van de frustratie, en de demonstratie in Amsterdam komende zaterdag wordt de lakmoesproef.» EINDE ARTIKEL GROENE AMSTERDAMMER GROENE AMSTERDAMMEREEN DWINGENDE LOTSVERBONDENHEIDMOHAMMED BENZAKOUR4 MEI 2002https://www.groene.nl/artikel/een-dwingende-lotsverbondenheid Door de uitzichtloosheid en wanhoop die de weinig rooskleurige maatschappelijke situatie van veel Marokkanen met zich meebrengt, voelen velen van hen zich sterk verwant met de Palestijnen. Dat, en niet antisemitisme, droeg onlangs bij tot gewelddadigheden tijdens de pro-Palestijnse demonstratie, meent Mohammed Benzakour. In de dagen na de pro-Palestina-demonstratie is mediabreed met de vinger gewezen naar een kleine groep relschoppers. Deze relschoppers dorsten onder meer een Israëlische vlag te verbranden, zouden grossieren in nazi-leuzen en droegen spandoeken met teksten als «hakenkruis=davidsster» en «Sharon=Hitler». Puur antisemitisme, zo werd geroepen in de media.Interessanter dan de vraag hoe de media opereren, is waar dat anti-joodse sentiment bij met name Marokkanen vandaan komt, en of dat sentiment wel als antisemitisch kan worden aangemerkt. Allereerst is het nogal ironisch dat het bij uitstek Marokkanen zijn die zich joodonvriendelijk gedrag aanmeten. Marokko staat al eeuwenlang te boek als een van de meest joodvriendelijke landen ter wereld waar de joodse gemeenschap grote privileges en vrijheden kent. Bij de begrafenis van Koning Hassan II verbaasde het dan ook niemand dat de Israëlische delegatie de grootste en de zwaarste was. Daarentegen was het wel weer Marokko waar een historisch aantal van, volgens de Marokkaanse staatstelevisie, meer dan twee miljoen (!) mensen de straat op ging uit piëteit met de Palestijnen.En nu hier te lande.De met hakenkruisen getooide relschoppers op de Dam deden feitelijk niets anders dan wat we al decennialang zien in voetbalstadions en tijdens optochten van clubs als cp’86: het zich bedienen van (losgeslagen) symbolentaal om de tegenstander in te wrijven hoe vijandig hij is. Of in het geval van de demonstranten: hoe mensonterend de situatie in Palestina eigenlijk is. Je zou dat retoriek kunnen noemen, en wel van het soort dat in abstracto weinig verschilt van de retoriek waarvan het joodse volksdeel zich placht te bedienen; de afgelopen tijd hebben we kunnen zien hoe praktisch elke kritiek op Sharons bloedbaden pavloviaans wordt beantwoord met de bekende dooddoener genaamd «antisemitisme» (daarbij overigens gemakshalve voorbijgaand aan het verschil tussen semitisme, zionisme en racisme, maar dat terzijde). Deze emotionele maar tamelijk paranoïde vereenzelviging met Israël en zijn politiek (die rechtstreeks verwijst naar de holocaust) wurgt iedere poging tot discussie die tot wederzijds begrip zou moeten leiden.Het is extra frustrerend, omdat juist bij dit delicate onderwerp woorden jammerlijk te kort lijken te schieten. Immers, woorden zijn slechts klanktekens voor begrippen en begrippen zijn min of meer gedefinieerde hiëroglyfen voor dikwijls terugkerende en samengaande gevoelens en gevoelsgroepen. Om elkaar te begrijpen is het vaak niet voldoende dat je dezelfde woorden gebruikt; je moet ze ook voor dezelfde klassen van innerlijke gebeurtenissen gebruiken, je moet je ervaringen tenslotte gemeen hebben. En als die gemeenschappelijke ervaring ontbreekt, wordt het knap lastig. Niettemin waag ik een poging.H?t tentoongespreide gedrag van de relschoppers (dat ik liever anti-joods dan antisemitisch noem, daar het niet is gericht op het wezen van het jood-zijn maar indirect het gevolg is van joodse daden) vindt zijn oorsprong niet direct in de gewelddadige bezettingspolitiek van Israël, maar vloeit voort uit een reeds langer bestaand, breed gedragen en diep ervaren onbehagen. Een onbehagen dat zijn wortels vindt in de eigen, weinig rooskleurige sociaal-maatschappelijke status quo; werkloosheid, discriminatie, marginalisering, mediavijandigheid, vernedering, zondebok, paternalisme, verwaarlozing — een cumulatie van wantoestanden die de poort opent voor recalcitrant en provocatief gedrag.Wie dieper speurt dan de oppervlakte van de krantenverslagen kan merken dat voor de gemiddelde Marokkaanse betoger de volgende eenvoudige, zij het foute, formule geldt: het Palestijnse volk en ik zijn één. Het Palestijnse volk wordt aangevallen, dus ik word aangevallen, de Palestijnen zijn anti-joods dus ik ben het ook. Volgens deze redenering komt elke militaire aanval op de Palestijnen, gerechtigd of niet, neer op de hoofden van de mensen die emotioneel begaan zijn met het lot van het Palestijnse volk, en dat zijn er veel.Hoe ogenschijnlijk angstwekkend ook, deze situatie is voor de Nederlandse samenleving veel minder gevaarlijk dan ze wordt voorgesteld. Het echte gevaar zit hem veeleer in het onbegrip voor die redenering.Allereerst betrof het anti-joodse gedrag tijdens de betoging in Amsterdam een specifieke categorie Marokkaanse jongelui: de problematische, dezelfde categorie die zich maatschappelijk in een gemarginaliseerde positie ziet. Deze jongens hebben nauwelijks een identiteit en voor zover ze die bezitten, ervaren ze die in het Buitenstaanderschap, dat hen bindt vanwege wederzijdse gevoelens van defaitisme. En omdat het Palestijnse verzet bij uitstek een strijd is die wordt gevoerd vanuit diepe gevoelens van vernedering, frustratie en uitzichtloosheid (de Palestijnen hebben niets meer te verliezen, enkel nog hun leven) is het vooral hun eigen uitzichtloosheid en wanhoop die hen verwantschap doet voelen met de Palestijnen.In deze fatalistische mengeling van wanhoop en onmacht schuilt een dwingende lotsverbondenheid die tegelijkertijd de achtergrond vormt van waarom zoveel Marokkaanse randgroepjongeren een onverholen bewondering koesteren voor de Palestijnse strijd — die in hun ogen onverzettelijk en moedig is en wordt geleverd tegen élke prijs, ook die van het eigen leven. Wat de Marokkaanse jongelui zien, kortom, is de kleine herder David die met gevaar voor eigen leven een steen slingert naar de Filistijnse reus Goliath — o ironie!Strikt genomen koesteren deze jongeren nauwelijks politieke of filosofische bewustwording (of althans een simplistische), maar ze engageren zich, zoals gezegd, instinctief, psychologisch met een volk in wie zij zichzelf herkennen maar met wie zij enkel via het beeldscherm in contact komen. Je zou bijna kunnen stellen dat ze eigenlijk voor zichzelf, om hun eigen noodlot schreeuwen.Na afloop van de demonstratie stond ik op de Dam, en dat oudtestamentische beeld van David-Goliath zag ik tastbaar voor mijn ogen gestalte krijgen. De ME, pontificaal en tot de tanden toe bewapend met machinegeweren en gummiknuppels, tegenover een groepje jongelui dat niets anders bezat dan bijeengesprokkelde keien en stokken. Dat zinderende beeld keert vrijwel elke avond terug op tv: een oppermachtig Israëlisch leger tegenover een schare armlastige, stenengooiende Palestijnen. De betogers voelden die dichotomie haarfijn aan. De leuze «Wij zijn allen Palestijnen» stond bijna op hun voorhoofd gegrift.Deze identificatie, die verder gaat dan alleen een gemeenschappelijke taal en godsdienst, is misschien wel irrationeel maar daarom niet onbegrijpelijk. Bovendien gaat ze nóg verder. Want ook op het vlak van de fysionomie bestaat een niet geheel toevallige verwantschap. Immers, de uiterlijke kenmerken van een Palestijnse stenengooier uit Ramallah verschillen in bijna niets van die van een gemiddelde Marokkaan uit Amsterdam-West. De jongeren zien op tv dat in Ramallah iemand wordt doodgeschoten die exact hetzelfde zwarte kroezige haar heeft als zijzelf, hetzelfde gelaat, dezelfde ogen, wenkbrauwen, mimiek, postuur, alles — het had zijn broer, nee, het had hijzelf kunnen zijn!Hoe bizar ook, de oorlog tegen de Palestijnen wordt door Marokkanen (en Arabieren overal) allang niet meer beschouwd als een oorlog over territorium, over een lap grond. Zij ervaren deze als een vuile en ongelijkwaardige vorm van neokolonialisme, die uitsluitend tot doel heeft het systematisch en moedwillig vernederen van het Palestijnse en daarmee het volledige islamitisch-Arabische volk. Het verdelgen van honderd jaar oude olijfboomgaarden, het mishandelen van zwangere vrouwen, Westoever-bewoners als slaven gebruiken in het arbeidsproces, het martelen van kinderen, of zoals recentelijk de wijze waarop de Israëlische overheid aan de internationale media het voedselpakket voor de belegerde Arafat naar buiten toe bracht: een gedetailleerde lijst, compleet tot en met het laatste sardienblikje. En waarover de ongediplomeerde komediant Michael Stein bij Barend & Van Dorp kon opmerken dat het ontbreken van honing, Arafats favoriete voedsel, een «misdaad tegen de menselijkheid» was. De boodschap van Israël was en is duidelijk: zie jullie leider, die is zelfs voor voedsel afhankelijk van ons, hij eet uit onze handen. En dat is precies wat de Marokkanen voelen: de Israëliërs willen van de Palestijnen een kudde makke schapen maken, die grazen wat hen wordt toegeworpen.Ik ken Marokkanen die spontaan beginnen te vloeken en te spugen als Sharon op tv verschijnt, ik ken Marokkanen die elke foto waarop een keppeltje of pijpenkrul prijkt in stukken scheuren of vertrappen. Is dit antisemitisme? Nee, het is een geïnternaliseerde en bijna invoelbare inleving met het Palestijnse leed en gevoelens van vernedering die al 35 jaar voortduren en die dag in, dag uit op tv zijn te zien. Het zijn déze beelden die zij kennen, en niet de beelden van concentratiekampen en gaskamers. Zij beschouwen hierom het Palestijnse verzet als een voorbeeldige strijd die als inzet heeft het behoud van trots en menselijke waardigheid, met als geestdriftig motto: het is beter te sterven met opgeheven hoofd dan te sterven als een lafaard.Het is die geestdrift die ik terugvond in de demonstratie op de Dam. Sceptici zijn geneigd te denken dat de betogers zich die geestdrift lieten aanpraten, dat we met «propaganda» te maken hadden. Maar het was anders: die geestdrift werd niet aangepraat, die geestdrift was empathie, identificatie. Identificatie die vele betogers als eervol en positief ervoeren. Natuurlijk, er liepen ook vele autochtone Nederlanders mee, Turken, ook joden, niet alleen die van Een Ander Joods Geluid. Maar hoewel hun solidariteit met het Palestijnse volk oprecht en sympathiek was, behelsde het een ander, veel minder virulent zinderen. Dat verschil in virulentie is verdere studie waard.EINDE ARTIKEL GROENE AMSTERDAMMER[124] JOOP.NLWAAROM IK NIET OP GROEN LINKS ZAL STEMMENMEINDERT FENNEMA https://joop.bnnvara.nl/opinies/waarom-ik-niet-op-groenlinks-zal-stemmen
Over Kauthar Bouchallikht en de vergroening van GroenLinksBeste Jesse,Foto: ANP, Niels Wenstedt. Anti-racismedemonstratie in 2019Toen ik Kauthar Bouchallikht op plaats 9 zag staan van de kandidatenlijst van GroenLinks schrok ik toch even. Niet vanwege haar naam, maar vanwege haar hoofddoekje. Niet dat ik iets tegen hoofddoekjes heb, mijn moeder droeg er ook één als het regende. Maar als een jonge vrouw zich met een hoofddoekje op de pasfoto laat zetten geeft zij daarmee aan dat zij de beginselen van de islam omarmt. Dat zijn de mijne niet, en zeker niet op het gebiedvan de man-vrouw verhoudingen. Ik zou vijftig jaar geleden ook vreemd heb opgekeken als de partij waar ik toen op stemde een geüniformeerde non op de kandidatenlijst had geplaatst. Maar goed, tijden veranderen en ik was blij te vernemen dat Bouchallikht zich inzet voor duurzaamheid. Zij werd in een zoomsessie aangeprezen als een groene activiste.En toen kwam het bericht – van Carel Brendel – dat zij behalve GroenLinks-kandidaat voor de Tweede Kamer ook ondervoorzitter was van FEMYSO, een jongerenorganisatie die stevige banden onderhoudt met de Moslimbroederschap en Milli Görüs. FEMYSO wordt beschouwd als de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap. Ik schrok: want ik ben al geen aanhanger van de islamitische beginselen, maar zeker niet van de Moslimbroederschap of Milli Görüs. Bouchallikht blijkt dus ook groen te zijn in de betekenis die men daar in het Midden-Oosten aan geeft.Maar het zou nog erger worden: op 11 november reageerde jij met de mededeling dat Kauthar Bouchallikht de beginselen van de Moslimbroederschap niet aanhangt en dat het feit dat zij bestuurslid is van de Federatie van Moslim Jongerenorganisaties nog niet betekent dat zij de beginselen van die organisaties deelt. Toen brak mijn klomp.Maar het zou nóg erger worden: je vroeg je openlijk af of er ook zulke kritische vragen gesteld zouden zijn als het een ‘blanke man van 56 met een bolhoed’ betrof’. De suggestie is niet meer te missen: als je tegen de kandidatuur van Kauthar Bouchallikht bent, dan ben je een racist. En op 15 november verklaarde jij: ‘Er is een jonge generatie die tegelijkertijd moslim, klimaatactivist, feminist, LHBTIQ+’er, Nederlander, en nog veel meer kan zijn. Al deze identiteiten zijn met elkaar verbonden.’ Dat wist ik nog niet, maar ik vraag me wel af: HOE DAN? Intussen heeft Kauthar zich wel schielijk uit het bestuur van de FEMYSO teruggetrokken.Op Joop neemt de leider van de Rotterdamse partij NIDA het voor haar op: “Waarom moet een moslim van GroenLinks zo nadrukkelijk afstand nemen van Milli Gorus of van de moslimbroederschap? Van welk gedachtegoed? Volgens de NOS streeft de moslimbroederschap naar ‘een democratische samenleving gebaseerd op islamitische principes’. Is dat zo eng of gevaarlijk? Moet een moslim daar afstand van nemen? Dan zeg ik: ik ben een moslimbroeder! En dan? (…)”. Hij vervolgt: “FEMYSO nam het begin deze maand in een open brief het nog op voor hun samenwerkingspartner CCIF, een onlangs door Macron verboden anti-islamofobie organisatie. En dan?” En dan niks. De leider van NIDA mag van mij van alles vinden, maar ik zal niet op hem stemmen.Mijn ervaring met religieuze organisaties is dat zij over het algemeen minder vrijzinnig zijn dan ikzelf en ook minder tolerant. Dat geldt voor de Rooms-Katholieke Kerk, het geldt voor de Gereformeerde Kerk en het geldt ook voor de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap. Bestuursleden van FEMYSO of NIDA mogen van mij meedoen aan de Tweede Kamer verkiezingen, maar ik zal niet op ze stemmen.Sterker nog, ik stem ook niet op een partij waarvan de politiek leider (dat ben jij Jesse!) suggereert dat ik een racist, seksist of islamofoob ben omdat ik mij in de Tweede Kamer niet door een bestuurslid van FEMYSO wil laten vertegenwoordigen. Zelfs niet als zij lesbisch zou zijn.Ik stem daarom in maart volgend jaar voor het eerst in 30 jaar niet op GroenLinks. Ik overweeg mijn stem te geven aan Kadija Arib, niet omdat zij twee paspoorten heeft of omdat ze in het Rifgebergte geboren is of misschien LHBTIQ+’er is, maar omdat zij seculier links is en bovendien een verdomd goeie voorzitter van de Tweede Kamer!Het ga je goed! EINDE STUK MEINDERT FENNEMANRCANTISEMITISME DEUGT NOOIT https://www.nrc.nl/nieuws/2020/12/16/kauthar-bouchallikht-antisemitisme-deugt-nooit-a4023996 Kauthar Bouchallikht, kandidaat-lid voor Tweede Kamer namens GroenLinks, liep in 2014 mee met een protest tegen de Israëlische politiek en het geweld in Gaza. Ik had de pech een soortgelijke demonstratie in de binnenstad van Amsterdam tegen te komen. „Hamas, Hamas, Joden aan het gas”, riep een uitzinnige menigte. Mensen liepen met borden die Israël gelijkstelden aan nazi-Duitsland. Er waren vlaggen met hakenkruizen en nazisymbolen. Het was schokkend. Antisemitisme is er altijd geweest, zeker in de linkse beweging, waar Joden lang werden verward met kapitalisme en misdadige roofzucht. Het gaat om een twintigste-eeuwse variant van eeuwenoude vooroordelen die hebben geleid tot vervolging en volkerenmoord. Bouchallikht betuigde op Twitter spijt dat ze heeft meegelopen met de antisemitische horde. Dat zal ze zeker allemaal moeten zeggen, wil ze politiek carrière kunnen maken. Ze „baalt” maar ze biedt geen openbare excuses aan. Dat zou wel moeten. En er blijven vragen: Bouchallikht werkt samen met Femyso, een internationale organisatie die een islamistische politiek voorstaat. Partijleider Jesse Klaver houdt vol dat haar positie op de kieslijst niet ter discussie staat, want ze is niet langer voorzitter van die organisatie. Is dat genoeg?Dit is geen aanval van een rechts persoon tegen GroenLinks, dat durft niemand over mij na alle jaren feminisme te beweren. Wel stoort mij dat recent een aantal jongeren van het FVD in opspraak zijn geraakt omdat ze antisemitisch gedachtengoed uitdroegen. Ze zijn terecht collectief door de openbaarheid veroordeeld. Maar een ‘balend’ beoogd Kamerlid van GroenLinks is in opspraak en ze blijft op de kieslijst. Ik mag er niet aan denken dat zo iemand ooit bijvoorbeeld minister wordt. Bij racistische, homofobe en antisemitische publieke uitingen doet het er niet toe of iemand links of rechts is. Ik wil dit beoogd Kamerlid vragen of zij publiek stelling durft te nemen tegen de autoritaire en gewelddadige leiding van Hamas in Gaza. En of zij zich publiekelijk wil verzetten tegen dit soort vermenging van antisemitisme met anti-Israël politiek. Pas bij een bevredigend antwoord zal ik gerust zijn.Selma Leydesdorff EINDE ARTIKEL[125] ZIE NOOT 98
Reacties uitgeschakeld voor Noten 101 t/m 125 bij ”EXTREEM-RECHTSE HETZE TEGEN KAUTHAR BOUCHALLIKHT EN DE SLAPHEID VAN LINKS
[83] 5.23-5.45 [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] ”Wij hebben haar gevraagd, wij hebben gekeken naar wie zij is en wijzien bij haar, nogmaals, dat ze voor emancipatie staat, voor vrijheid,die groene en linkse idealen deelt en zij heeft zelf aangegeven, datze de ideeen van de Moslimbroederschap verre van zich werpt, dat zeer niks mee te maken heeft en als u dan zegt ”vertrouwen we dat?”Ja”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Okay. Maar werkt het dan zo, dat u het gewoon….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Laatste vraag, dan moet ik echt….gaan…..” ……..
‘Nee, wij hebben gekeken naar wat deze organisatie is, met wie ze of zemet de Europese Commissie samenwerken, hoe dat samenloopt,en vervolgens en dan tot echt slot, dan heb ik het wel echt twintig keer gezegd,hebben we gekeken naar wie zij is, dus ik ga Femyso op geen enkelewijze verdedigen, maar Kauthar wel” 6.31-6.44 YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4 ZIE VOOR GEHELE INTERVIEW NOOT 24
[84]
Ik ga…..ik….u kunt mij van alles vragen over Femyso, ik ga daar…ik kanu daar geen antwoord op verschaffen….”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Hoezo niet?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Omdat ik hier niet sta om Femyso te verdedigen en dat ga ik ook nooit doen…..”………”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ik ga verder niet in of op welke wijze dan ook Femyso verdedigen, daarheb ik helemaal geen trek in en die organisatie….er zijn allerlei zakenwaar ik helemaal niks mee moet hebben…..” YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
[85] [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar doet u daar dan ook onderzoek naar of is het gewoon, kom, deze”mevrouw Bouchallikht, is het zo”, ”nee, dat werpen we verre van” en wegaan weer verder, of doet u daar verder onderzoek naar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Daar hebben we…de kandidatencommissie heeft hiernaar gekeken,ik heb u zojuist verteld, toen deze organisatie we wisten, dat ze hiervice voorzitter van is, hebben ze ook gekeken, wie is deze club, metwie werken ze samen, nou, dan kom je erachter, dat dit een organisatieis, die samenwerkt met de Europese Unie, die daar subsidie krijgen, om je ervan te vergewissen, dat dit niet een of andere organisatie is, dieniet via de officiele kanalen werkt.Nou, dat is geenszins het geval.Naar al dit soort zaken is onderzoek gedaan en daar moeten we het voor numee doen.” YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
[86]
[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [4.56]”Als je zo hoog in de boom hebt gezeten bij Femyso, waarvan echtwel bewezen is, dat het een onderdeel is van die Moslimbroederschap, danis het natuurlijk niet echt geloofwaardig en ja, wij van WC eend, bevelen WC eend aan, zo moet je die boodschap eigenlijk zien.” [5.10] YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
Klimaatactivist Kauthar Bouchallikht prijkt hoog op de Kamerlijst van GroenLinks. Een vermeende connectie met de Moslimbroederschap werpt echter een schaduw over haar politieke entree. Ik snap wat GroenLinks in haar ziet. Als ze een ruimte betreedt, krijg je meteen een prettige indruk.” Jurjen van den Bergh, directeur van burgerbeweging De Goede Zaak en voormalig spindoctor van GroenLinks , heeft louter positieve ervaringen met Bouchallikht. Zij hielp bij de Klimaatmars in Amsterdam waar in maart vorig jaar tienduizenden mensen aan deelnamen. Ze viel ook GroenLinks op, waardoor ze op plaats negen kwam op de kandidatenlijst voor de Kamerverkiezingen. Van den Bergh omschrijft haar als ‘een verbinder’ en ‘een nieuwsgierige activiste’.
Kauthar – ‘met de -th van think’, zoals ze zichzelf omschrijft op sociale media – Bouchallikht is pas 26, maar heeft al een forse staat van dienst als activist. Op haar 17de was ze als bestuurslid van scholierenvakbond Laks medeorganisator van een demonstratie van 15.000 scholieren, die op het Museumplein betoogden tegen de ‘ophokplicht’ (scholieren moesten minimaal 1040 uur per jaar doorbrengen in een leslokaal).
Journalistiek
Na haar studie publiek management rolde ze de journalistiek in. Ze werkte bij De Correspondent, het magazine OneWorld en onlineplatform Nieuw Wij. Bij dat platform trok ze op met onderzoeksjournalist Zoë Papaikonomou, met wie ze nu een boek schrijft over diversiteit en inclusie. ,,Kauthar is vooral bezig met duurzaamheid en gelijkwaardigheid.‘’
Bouchallikht houdt zich dezer dagen schuil. GroenLinks wimpelt interviewverzoeken af. Op Twitter heeft ze wel gereageerd op de beschuldiging dat ze actief is voor de Moslimbroederschap. Ze ontkent en stelt het gedachtegoed te verwerpen: ‘Ik wist dat zulke verdachtmakingen zouden komen toen ik me kandideerde voor GroenLinks. Elke keer weer dezelfde tactiek: guilty by association.’
Jongerenclubs
De zaak kwam vorige week aan het rollen door onderzoeksjournalist Carel Brendel, die schreef over haar vicevoorzitterschap van Femyso. Deze in Brussel gevestigde parapluorganisatie van 33 islamitische jongerenclubs uit twintig Europese landen krijgt Europese subsidie. Tegelijkertijd beschouwen deskundigen Femyso als jongerentak van de Moslimbroederschap. Femyso ontkent dat steevast.
Duitse inlichtingendiensten spreken van een ‘dubbele strategie’, waarbij sprake is van beïnvloeding van instellingen door Moslimbroeders, zonder dat dit direct herleidbaar is. Volgens de autoriteiten in de deelstaat Baden-Württemberg fungeert Femyso als kweekvijver voor leidinggevende posities in de Europese Moslimbroederschap.
Er zijn uiteenlopende inschattingen van het risico dat de Europese Moslimbroederschap vormt. Volgens sommigen is het slechts een belangenbehartiger van de moslimgemeenschap, die jongeren stimuleert langs democratische weg hun positie te bevechten. Anderen spreken van een wolf in schaapskleren, die streeft naar het islamiseren van het Westen.
Femyso is met name actief als bestrijder van islamofobie. Toen de Franse regering na de onthoofding van Samuel Paty een verbod aankondigde op het Collectief tegen Islamofobie (CCIF), noemde Femyso dat ‘ronduit opportunistisch’. Vorige week volgde een open brief aan president Macron, die zou aanzetten tot haat. ‘We weten in Europa allemaal heel goed de verschrikkelijke grootschalige consequenties die kunnen voortkomen uit het onder vuur nemen van een religieuze minderheid.’
Bouchallikht maakt er geen geheim van dat ze zich door de islam laat inspireren. Opkomen voor gelijkheid en duurzaamheid is in lijn is met de islam, zei ze vorig jaar in weekblad De Kanttekening. Het verkiezingsprogramma van GroenLinks, met progressieve stokpaardjes als een ‘ambitieus lhbtq-emancipatiebeleid’ en een abortuspil, onderschrijft Bouchallikht volgens ingewijden ‘voor 100 procent’.
Milli Görüs
De workshops die ze bijna een jaar geleden namens Femyso gaf in Gelderland vonden plaats in conservatieve kring: een tweedaags kamp van de studentenafdeling van de Turkse religieuze organisatie Milli Görüs. Jongens en meisjes zaten gescheiden. Andere sprekers waren een politicus van de islamitische partij Nida en een geschiedenisdocent van het islamitische Cornelius Haga Lyceum.
,,Een heel slecht idee om daar training te geven”, zei GroenLinks-leider Jesse Klaver er dinsdag over. Tegelijkertijd zei hij pal achter Bouchallikht te staan. ,,Zij is het boegbeeld van de groene beweging.” Volgens hem wordt zij nu zo kritisch benaderd omdat ze moslima is. Dat zegt ook Papaikonomou: ,,Helaas blijft het voor veel Nederlanders moeilijk te accepteren dat de islam onderdeel is van onze samenleving. De islam en moslims gelden als bedreigingen en worden zonder pardon verdacht gemaakt.”
GroenLinks-kandidaat Kauthar Bouchallikht neemt afstand van elke suggestie dat zij iets te maken heeft met de Moslimbroederschap. ‘Ik heb zelf nooit iets gemerkt van enige verbondenheid. Ik wil ook niets te maken hebben met dat gedachtegoed. Ik sta voor radicale gelijkwaardigheid.’
Dat zegt Bouchallikht (26), negende op de GroenLinks-kieslijst voor de Tweede Kamer, in een interview met Trouw. Daarin reageert ze voor het eerst publiekelijk op de vragen die in de afgelopen weken rezen over haar kandidatuur. Die hebben te maken met haar vice-voorzitterschap van Femyso, een koepelorganisatie van 33 islamitische jongerenclubs uit twintig Europese landen.
Hoewel die organisatie samenwerkt met de Europese Commissie en subsidie krijgt van de Europese Unie, brengen onderzoekers Femyso ook al jaren in verband met de Moslimbroederschap. Die laatste politiek-islamitische organisatie werd ooit opgericht in Egypte met het doel om daar de islamitische wetgeving te introduceren, en opereert inmiddels in vele landen.
De broederschap heeft verschillende gezichten. Naast een gematigde stroming die democratie nastreeft staat een conservatieve stroming die de islamisering zo ver mogelijk wil doorvoeren. De organisatie doet veel aan onderwijs, zorg en naastenliefde maar streeft in de eerste plaats politieke doelen na. In de Arabische wereld is dat het vestigen van een islamitische staat. Mensen die verbonden zijn met de broederschap, worden geacht daarmee niet te koop te lopen. Dat maakt de aard en de omvang van de broederschap in veel landen lastig te definiëren.
GroenLinks verzweeg Bouchallikhts bestuursfunctie bij Femyso in eerste instantie toen haar kandidatuur bekend werd gemaakt. De partij prees haar ‘relevant groen netwerk, slimme ideeën en overtuigingskracht’ maar liet Femyso onvermeld. Toen van buiten vragen kwamen, onder meer van de publicist Carel Brendel, over de verenigbaarheid van Femyso met de progressieve en emancipatoire agenda van GroenLinks, benadrukte partijleider Jesse Klaver dat Bouchallikht het partijprogramma volledig onderschrijft.
Andere activiteiten zijn daaraan ondergeschikt, vindt hij. ‘Wij wisten dat zij deze functie had. Ik ga Femyso niet verdedigen, maar de Europese Commissie werkt met ze samen en ze krijgen Europese subsidie.’
De kandidatencommissie kwam vooral bij Bouchallikht uit vanwege haar klimaatstandpunten. ‘Zij is het boegbeeld van de groene beweging’, aldus Klaver. Bouchallikht is onder meer voorzitter van de Stichting Groene Moslims. Ook viel ze als tiener al op als bestuurslid van scholierenorganisatie Laks.
De link tussen Femyso en de Moslimbroederschap wordt vooral gelegd omdat enkele jeugdorganisaties die onder Femyso vallen nadrukkelijk banden met de broederschap onderhouden. Bouchallikth benadrukt echter dat ze dit ‘nooit is tegengekomen’ in haar werk daar. ‘Femyso is een legitieme organisatie. Het is ook niet zo dat wij als bestuur van Femyso het gedachtegoed onderschrijven van alle organisaties die onder ons vallen. Het is andersom. Zij moeten onderschrijven waar Femyso voor staat. Wat ons bindt, is dat we moslims zijn en mee willen doen in het democratische proces. Ik sta zelf voor radicale gelijkwaardigheid. Het maakt mij niet uit wat iemands gender, seksuele geaardheid of kleur is.’
Ook de Duitse jongerentak van Milli Görüs is verbonden aan Femyso. Die organisatie is in Nederland ook niet onomstreden, ze zou de integratie tegenwerken, en staat bij de inlichtingendiensten in enkele Duitse deelstaten zelfs te boek als staatsgevaarlijk. Bouchallikht gaf er vorig jaar een workshop. Dat paste in haar takenpakket, benadrukt zij in Trouw (‘Zolang zij onze principes onderschrijven, komen we daar namens Femyso langs’) maar als GroenLinks-kandidaat zal ze het niet meer doen. ‘Hoe Milli Görüs bijvoorbeeld bijeenkomsten organiseert, mannen en vrouwen apart, dat vind ik niks. Als GroenLinkser zou ik niet langsgaan.’
‘Het probleem begint al bij de basale vraag: Wat is de Moslimbroederschap?’
Behoort de islamitische jongerenorganisatie Femyso tot het netwerk van de Moslimbroederschap? Lorenzo Vidino, kenner van de Europese vertakkingen van de Broederschap, kent geen twijfel. ‘Femyso is altijd het oefenterrein geweest van jonge, veelbelovende activisten uit het Broederschap-milieu. Je krijgt een paar jaar workshops, je bekwaamt je in activisme. Het is een opstapje.’
Vidino bestudeert de Moslimbroederschap al twintig jaar, eerder voor onder andere Harvard, tegenwoordig als directeur van het Program on Extremism van de George Washington University. In februari getuigde hij in de Tweede Kamer over de buitenlandse financiering van moskeeën.
Waar wil de Europese tak van de broederschap? ‘Niet een islamitische staat stichten, zoals sommige critici beweren’, aldus Vidino. ‘Dat geldt in de Arabische wereld, niet in Europa. Ze willen twee dingen. Ten eerste hun politieke en religieuze opvattingen verspreiden onder de moslims in de diaspora. Ten tweede willen ze de poortwachters zijn van de moslimgemeenschap voor de westerse gevestigde orde. De gematigde, betrouwbare partners, die de sleutels tot de moslimgemeenschap in handen krijgen, mede dankzij een zekere naïviteit van de regering en de media.’
Toch is ook veel onduidelijk. Wat geldt voor de Moslimbroederschap in de Arabische wereld, gaat voor de beweging in de westerse diaspora nog meer op: er hangt een levensgroot vraagteken boven. Onduidelijkheid bestaat over aard en reikwijdte van de organisatie, vooral als gevolg van de geheimhouding die de Broederschap zelf betracht.
Dat zegt Vidino in een paper dat hij schreef voor de Konrad Adenauer Stiftung. ‘Weinig aspecten van de Broederschap zijn duidelijk en onbetwist. Problemen ontstaan al bij de basale vraag: wat is de Moslimbroederschap? Zijn mensen ‘lid van’ of ‘verbonden met’ de organisatie? Terwijl sommige critici die banden overdrijven, worden ze door de betrokken activisten in alle toonaarden ontkend.’
Voor onderzoekers is het moeilijk de muren van geheimzinnigheid te slechten. ‘Niemand zal ooit toegeven lid te zijn van de Moslimbroederschap. Als dat het criterium zou zijn, zou je tot de conclusie komen dat de Broederschap helemaal niet bestaat.’
En dat is geenszins het geval. De Moslimbroederschap heeft een afdeling in vrijwel alle Europese landen. Volgens Vidino zijn dat kleine groepen, misschien duizend leden in Frankrijk en Groot-Brittannië, en hooguit 150 in Nederland. ‘Deze groepen hebben buitenproportioneel veel invloed. Ze zijn slim en goed opgeleid. Het is de elite van de moslimgemeenschappen. Bovendien hebben ze geld. Met die twee dingen samen hebben ze een stap voor op andere moslimgroepen.’
De kerngroep in elk Europees land heeft tal van organisaties opgericht, op terreinen als onderwijs, liefdadigheid, media en financiën. ‘Die vormen de openbare structuur van de Broederschap. Banden met de kern worden ontkend. Voor mijn laatste boek interviewde ik ex-leden van de Broederschap. Een omschreef het als een ‘winkel voor’ en een ‘winkel achter’. Leiders van de voorwinkel komen ook in de achterwinkel.’
Veel leden van de openlijke organisaties zijn geen lid van de Broederschap. Gewone leden weten zelfs lang niet altijd van de connectie af. ‘Het hangt af van de mate van betrokkenheid en naïviteit. Vooral in de liefdadigheid zitten veel goedbedoelende mensen. Maar degenen in leidende posities, ook bij Femyso, kennen die banden zeker wel.’
Femyso wordt beschouwd als de jongerenafdeling van de federatie FIOE. Beide koepelorganisaties behoren tot de pan-Europese tak van het netwerk. De bij de koepels aangesloten organisaties horen in elk land tot wat Vidino ‘de openbare structuur’ noemt.
‘Femyso is overduidelijk een entiteit van de Moslimbroederschap. Als ze dat ontkennen, hebben ze echter technisch gezien gelijk. Formeel zijn ze onafhankelijk. Maar al die organisaties hebben overlappende besturen. Ik kijk graag naar statuten. Wie is voorzitter, wie penningmeester? Het zijn steeds dezelfde mensen.’ (Rob Vreeken)
Klimaatactivist Kauthar Bouchallikht prijkt hoog op de Kamerlijst van GroenLinks. Een vermeende connectie met de Moslimbroederschap werpt echter een schaduw over haar politieke entree.
,Ik snap wat GroenLinks in haar ziet. Als ze een ruimte betreedt, krijg je meteen een prettige indruk.” Jurjen van den Bergh, directeur van burgerbeweging De Goede Zaak en voormalig spindoctor van GroenLinks , heeft louter positieve ervaringen met Bouchallikht. Zij hielp bij de Klimaatmars in Amsterdam waar in maart vorig jaar tienduizenden mensen aan deelnamen. Ze viel ook GroenLinks op, waardoor ze op plaats negen kwam op de kandidatenlijst voor de Kamerverkiezingen. Van den Bergh omschrijft haar als ‘een verbinder’ en ‘een nieuwsgierige activiste’.
Kauthar – ‘met de -th van think’, zoals ze zichzelf omschrijft op sociale media – Bouchallikht is pas 26, maar heeft al een forse staat van dienst als activist. Op haar 17de was ze als bestuurslid van scholierenvakbond Laks medeorganisator van een demonstratie van 15.000 scholieren, die op het Museumplein betoogden tegen de ‘ophokplicht’ (scholieren moesten minimaal 1040 uur per jaar doorbrengen in een leslokaal).
Journalistiek
Na haar studie publiek management rolde ze de journalistiek in. Ze werkte bij De Correspondent, het magazine OneWorld en onlineplatform Nieuw Wij. Bij dat platform trok ze op met onderzoeksjournalist Zoë Papaikonomou, met wie ze nu een boek schrijft over diversiteit en inclusie. ,,Kauthar is vooral bezig met duurzaamheid en gelijkwaardigheid.‘’
Bouchallikht houdt zich dezer dagen schuil. GroenLinks wimpelt interviewverzoeken af. Op Twitter heeft ze wel gereageerd op de beschuldiging dat ze actief is voor de Moslimbroederschap. Ze ontkent en stelt het gedachtegoed te verwerpen: ‘Ik wist dat zulke verdachtmakingen zouden komen toen ik me kandideerde voor GroenLinks. Elke keer weer dezelfde tactiek: guilty by association.’
Jongerenclubs
De zaak kwam vorige week aan het rollen door onderzoeksjournalist Carel Brendel, die schreef over haar vicevoorzitterschap van Femyso. Deze in Brussel gevestigde parapluorganisatie van 33 islamitische jongerenclubs uit twintig Europese landen krijgt Europese subsidie. Tegelijkertijd beschouwen deskundigen Femyso als jongerentak van de Moslimbroederschap. Femyso ontkent dat steevast.
Duitse inlichtingendiensten spreken van een ‘dubbele strategie’, waarbij sprake is van beïnvloeding van instellingen door Moslimbroeders, zonder dat dit direct herleidbaar is. Volgens de autoriteiten in de deelstaat Baden-Württemberg fungeert Femyso als kweekvijver voor leidinggevende posities in de Europese Moslimbroederschap.
Bouchallikht houdt zich dezer dagen schuil. GroenLinks wimpelt interviewverzoeken af. Op Twitter heeft ze wel gereageerd op de beschuldiging dat ze actief is voor de Moslimbroederschap. Ze ontkent en stelt het gedachtegoed te verwerpen: ‘Ik wist dat zulke verdachtmakingen zouden komen toen ik me kandideerde voor GroenLinks. Elke keer weer dezelfde tactiek: guilty by association.’
Jongerenclubs
De zaak kwam vorige week aan het rollen door onderzoeksjournalist Carel Brendel, die schreef over haar vicevoorzitterschap van Femyso. Deze in Brussel gevestigde parapluorganisatie van 33 islamitische jongerenclubs uit twintig Europese landen krijgt Europese subsidie. Tegelijkertijd beschouwen deskundigen Femyso als jongerentak van de Moslimbroederschap. Femyso ontkent dat steevast.
Duitse inlichtingendiensten spreken van een ‘dubbele strategie’, waarbij sprake is van beïnvloeding van instellingen door Moslimbroeders, zonder dat dit direct herleidbaar is. Volgens de autoriteiten in de deelstaat Baden-Württemberg fungeert Femyso als kweekvijver voor leidinggevende posities in de Europese Moslimbroederschap.
Er zijn uiteenlopende inschattingen van het risico dat de Europese Moslimbroederschap vormt. Volgens sommigen is het slechts een belangenbehartiger van de moslimgemeenschap, die jongeren stimuleert langs democratische weg hun positie te bevechten. Anderen spreken van een wolf in schaapskleren, die streeft naar het islamiseren van het Westen.
Femyso is met name actief als bestrijder van islamofobie. Toen de Franse regering na de onthoofding van Samuel Paty een verbod aankondigde op het Collectief tegen Islamofobie (CCIF), noemde Femyso dat ‘ronduit opportunistisch’. Vorige week volgde een open brief aan president Macron, die zou aanzetten tot haat. ‘We weten in Europa allemaal heel goed de verschrikkelijke grootschalige consequenties die kunnen voortkomen uit het onder vuur nemen van een religieuze minderheid.’
Bouchallikht maakt er geen geheim van dat ze zich door de islam laat inspireren. Opkomen voor gelijkheid en duurzaamheid is in lijn is met de islam, zei ze vorig jaar in weekblad De Kanttekening. Het verkiezingsprogramma van GroenLinks, met progressieve stokpaardjes als een ‘ambitieus lhbtq-emancipatiebeleid’ en een abortuspil, onderschrijft Bouchallikht volgens ingewijden ‘voor 100 procent’.
Milli Görüs
De workshops die ze bijna een jaar geleden namens Femyso gaf in Gelderland vonden plaats in conservatieve kring: een tweedaags kamp van de studentenafdeling van de Turkse religieuze organisatie Milli Görüs. Jongens en meisjes zaten gescheiden. Andere sprekers waren een politicus van de islamitische partij Nida en een geschiedenisdocent van het islamitische Cornelius Haga Lyceum.
,,Een heel slecht idee om daar training te geven”, zei GroenLinks-leider Jesse Klaver er dinsdag over. Tegelijkertijd zei hij pal achter Bouchallikht te staan. ,,Zij is het boegbeeld van de groene beweging.” Volgens hem wordt zij nu zo kritisch benaderd omdat ze moslima is. Dat zegt ook Papaikonomou: ,,Helaas blijft het voor veel Nederlanders moeilijk te accepteren dat de islam onderdeel is van onze samenleving. De islam en moslims gelden als bedreigingen en worden zonder pardon verdacht gemaakt.”
GroenLinks-leider Klaver blijft achter de keuze voor kandidaat-Kamerlid Kauthar Bouchallikht staan. Zij staat nummer 9 op de kandidatenlijst voor de verkiezingen van 17 maart. Op de vraag of Klaver zijn hand voor haar in het vuur durft te steken zegt hij: “Ze staat op de lijst. Ja.”
Over Bouchallikht wordt al dagenlang in de media gepubliceerd omdat zij vicevoorzitter is van de islamitische jongerenorganisatie Femyso. Femyso wordt door bepaalde bronnen en onderzoekers al enkele jaren in verband gebracht met de Moslimbroederschap. Dat zij deze functie bekleedt stond niet in de biografie die werd verstrekt door GroenLinks.
Klaver zegt daarover: “Wij wisten dat zij deze functie had. Ik ga Femyso niet verdedigen, maar de Europese Commissie werkt met ze samen en ze krijgen Europese subsidie.” Het ging de kandidatencommissie om de klimaatstandpunten van Bouchallikht, zegt Klaver. “Zij is het boegbeeld van de groene beweging.”
Moslimbroederschap
Aanjager van de kritiek op de bestuursfunctie van Bouchallikht is de publicist Carel Brendel. Hij schrijft op 12 november in zijn blog dat Femyso “de studenten- en jongerenorganisatie van de Moslimbroederschap in Europa is”. Hij verwijst daarbij naar diverse openbare bronnen.
Brendel en andere media stellen vragen aan GroenLinks over de kandidatuur en de standpunten van Bouchallikht, maar krijgen geen of slechts onvolledig antwoord. Ook wordt er verwezen naar de tweet van Bouchallikht van 12 november.
Zij zegt in haar tweet: “Het doet me pijn om hierop te moeten reageren, maar ik wist dat dit soort verdachtmakingen zouden gebeuren toen ik me kandideerde voor GroenLinks. Elke keer weer dezelfde tactiek: guilty by association.”
Zij verklaart niet bij de Moslimbroederschap te horen maar wel bij GroenLinks. Verder verwijst zij naar een verklaring uit 2019 van Femyso, waarin de moslimorganisatie ontkent banden te hebben met de Mosimbroederschap. De organisatie zegt dat die beschuldigingen van extreemrechts komen om de organisatie te ondermijnen.
Bouchallikht krijgt veel bijval en steunbetuigingen, onder andere van Denk-Kamerlid Kuzu en lijsttrekker Sylvana Simons van Bij1. De Telegraaf en Geenstijl publiceren ondertussen verschillende kritische artikelen waarin ook de zwijgzaamheid van GroenLinks aan de kaak wordt gesteld.
Wat is de Moslimbroederschap?
De partij werd opgericht in Egypte in de jaren ’20 door Hassan al-Banna. De Moslimbroederschap streeft naar een samenleving gebaseerd op islamitische principes. In de jaren 40 boden zij vreedzaam en gewapend verzet tegen de Britse overheersing.
De partij is inmiddels actief in 82 landen en heeft een controversieel imago. Onder meer al-Qaida en Hamas komen voort uit dezelfde ideologie die de Moslimbroederschap aanhangt. Maar er is ook een politieke tak die geweldloos opereert, zoals in Tunesië, waar de partij na de revolutie van 2011 in een coalitie zat met een seculiere partij.
Klaver verstuurt op 13 november via de site van GroenLinks een verklaring waarin hij het opneemt voor “Kauthar en alle andere jongeren van Nederland”. Hij zegt verder: “Precies twee dagen heeft Kauthar Bouchallikht kunnen genieten van haar plek op de kandidatenlijst van GroenLinks. Daarna kwam de eerste aanval en het zal zeker niet de laatste zijn.”
Op 14 november twittert Klaver: “Mensen die heel lang niet op plekken van macht zaten, komen daar nu wel. Vrouwen, jongeren, mensen van kleur, met welke achtergrond dan ook. Samen zijn wij het nieuwe Nederland, waar ruimte is om te zijn wie je bent. Het is allang tijd. Dus Geert Wilders & co: wen er maar aan.”
En op 15 november geeft Klaver via de site van GroenLinks opnieuw een verklaring uit. “Haar bestuursfunctie bij Femyso was bekend bij de kandidatencommissie van GroenLinks en staat ook gewoon op haar cv en website”, zegt hij.
Onvoldoende antwoord
Verschillende media vinden deze verklaringen onvoldoende. Omdat er vragen van verschillende media open staan, en er verzoeken blijven komen voor interviews met Klaver en Bouchallikht, besluit Klaver vandaag toch de pers te woord te staan.
Klaver zegt dat de kandidatencommissie de achtergrond van Bouchallikht heeft gecheckt. “Is zij geschikt voor deze lijst? ‘Ja’, heeft de kandidatencommissie geoordeeld. En daar ben ik het mee eens”, zegt de partijleider.
Waarom de maatschappelijk relevante vrijwilligersfunctie niet in de kandidatenbiografie over de nummer 9 van GroenLinks stond, is nog niet duidelijk. GroenLinks laat weten dat Bouchallikht een eigen moment kiest om nader op de situatie te reageren.
Update van de redactie:
De kop van dit artikel was eerst: Klaver staat nog steeds achter omstreden kandidaat Bouchallikht. Het woord omstreden is uit de kop gehaald, omdat het een te eenzijdige weergave is van het nieuws.
In een eerdere versie van dit artikel stond ook incomplete informatie over de Moslimbroederschap in een kader. Dit is later aangepast en aangevuld.
Het is goed dat oude, witte mannen als Meindert Fennema afzwaaien en jonge, idealistische vrouwen de partij komen versterken.
Beste Jesse,
Omdat Kauthar Bouchallikht op de kandidatenlijst van GroenLinks staat, zal Meindert Fennema geen GroenLinks stemmen, zo schreef hij op Joop.nl. Ik zou daar niet wakker van liggen. Fennema geeft blijk van een tunnelvisie en laat zien dat hij nuances over religie en godsdienst niet begrijpt. Ook weigert hij in te zien dat de beschuldigingen richting Bouchallikht zijn gebaseerd op suggesties. Als inderdaad oude witte mannen als Fennema vertrekken, en jonge idealistische vrouwen zich beschikbaar stellen, doet GroenLinks precies waar het ooit voor is opgericht: de wereld veranderen.
Ten eerste schrijft Fennema dit: “Als een jonge vrouw zich met een hoofddoekje op de pasfoto laat zetten geeft zij daarmee aan dat zij de beginselen van de islam omarmt. Dat zijn de mijne niet, en zeker niet op het gebied van de man-vrouw verhoudingen.” Fennema spreekt hier over ‘de islam’. Dat is natuurlijk een gotspe. De Islam bestaat niet. Wel zijn er talloze moslims die ieder op hun eigen wijze vorm geven aan hun geloof. Lees bijvoorbeeld eens dit artikel dat Bouchallikht zelf schreef over feminisme en islam.
Vervolgens gaat het over het bericht van Carel Brendel dat Bouchallikht ondervoorzitter was van FEMYSO. Dit is een organisatie van moslimstudenten, gesubsidieerd door de EU en een officieel gesprekspartner van de Europese Commissie. Natuurlijk bestaan er in de moslimwereld of christenwereld allerlei dwarsverbanden, en zijn er linken te leggen met conservatieve bewegingen. Maar dit is nog geen reden Bouchallikht af te serveren.
Laat ik een voorbeeld geven. Zelf ben ik als linkse en vrijzinnige christen actief lid van de Protestantse Kerk in Nederland en overigens ook van GroenLinks. Binnen de Protestantse Kerk is één predikant die onbeschaamd Forum voor Democratie steunt, terwijl die partij weer banden heeft met fanatieke antisemieten. Ik zou dus als lid van de Protestantse Kerk zomaar een antisemiet kunnen zijn, maar ben dat allerminst – hoewel ik (om het sommigen nóg moeilijker te maken) wel zeer kritisch ben over de huidige politiek van Israël. Ook is er binnen mijn Protestantse Kerk een stroming waar vrouwen geen functie als predikant of kerkelijk bestuurslid kunnen vervullen en waar SGP gestemd wordt. Zelf hoor ik echter bij de andere, grotere stroming binnen de Protestantse Kerk waar dit juist wel kan. Enfin, door te associëren en generaliseren kun je iemand makkelijk verdacht maken, zeker als iemand moslima is.
Door flink te associëren kun je karaktermoord op iemand plegen, zonder dat iemand zijn of haar eigen verhaal heeft kunnen vertellen. Bovendien: het stoppen van Bouchallikht bij FEMYSO was al gepland voordat ze de nationale haatcampagne over zich heen kreeg; haar termijn zit er per 1 december gewoon op. Dat zij zich “schielijk uit het bestuur van de FEMYSO heeft teruggetrokken” is daarom een uiterst valse suggestie.
Wat Meindert Fennema doet is mensen vastpinnen op een gestolde, vermeende groepsidentiteit. Een moslima met een hoofddoek zou niet progressief kunnen zijn. Sterker nog: iedereen die niet zo zuiver seculier en areligieus is als Fennema, past niet bij GroenLinks. Precies van dit ouderwetse denken moet GroenLinks afscheid nemen en daarom is het goed dat oude, witte mannen als Fennema afzwaaien en jonge, idealistische vrouwen de partij komen versterken.
Ten slotte: ik begrijp dat veel mensen het moeilijk vinden om in te zien dat Kauthar Bouchallikht zowel moslima is als actief GroenLinkser. Kritische vragen mogen er zijn. En die mogen (moeten) ook beantwoord worden. Ik hoop daarom dat Bouchallikht, na alle laster die zij over zich heen heeft gekregen, nu ook een podium krijgt in dagbladen en op televisie (zonder hijgerige en xenofobe pitbulls tegenover haar) om in alle rust uit te leggen wat haar drijft en beweegt.
Ik heb alle vertrouwen dat Bouchallikht dit verhaal goed voor het voetlicht kan brengen. GroenLinks is immers een partij waar mensen vanuit diverse tradities en inspiratiebronnen willen werken aan een groene, sociale en vrijzinnige maatschappij. Voorbij elke vorm van religieuze of seculiere zelfgenoegzaamheid. EINDE ARTIKEL JOOP
De afgelopen dagen wordt GroenLinks-kandidaat-Kamerlid Kauthar Bouchallikht door bloggers en twitteraars in verband gebracht met de moslimbroederschap, omdat zij naast haar andere werkzaamheden als klimaatactivist tot 1 december ook vice-voorzitter is van de Federation of European Muslim Youth and Student Organizations (FEMYSO).
Haar bestuursfunctie bij FEMYSO was bekend bij de kandidatencommissie van GroenLinks en staat ook gewoon op haar cv en website. Het gaat hier niet om de jongerenorganisatie van de moslimbroederschap zoals wordt beweerd, maar een koepelorganisatie van allerlei verschillende nationale studenten/jongeren moslimorganisaties in Europa, die subsidie ontvangt van de EU en gesprekspartner is van de Europese Commissie.
INTERSECTIONELE FEMINIST VOOR GELIJKWAARDIGHEID
Kauthar is GroenLinks de afgelopen jaren opgevallen als klimaatactivist. Zij was onder andere organisator van de Klimaatmars in Amsterdam en de grote Klimaatdemonstratie in Den Haag. We hebben haar leren kennen als een intersectionele activist die strijdt voor gelijkwaardigheid en opkomt voor alle groepen die in de verdrukking komen.
“Ik sta voor vrijheid en democratie”
Kauthar Bouchallikht: “Voor eens en voor altijd: ik ben geen lid van de moslimbroederschap en heb niets met hun gedachtegoed. Ik sta voor vrijheid en democratie en tegen uitsluiting en onderdrukking. En ik sta helemaal achter het programma van GroenLinks. Net als alle andere kandidaten op onze lijst. Zullen we het dan nu hebben over hoe we Nederland samen eerlijker, socialer en groener gaan maken?”
Jesse Klaver: “Helaas is dit de realiteit voor veel jonge moslims in Nederland. Zij moeten voortdurend hun loyaliteit bewijzen en laten zien waar ze staan. Als je ook nog eens vrouw bent, wordt die bewijslast nog zwaarder. Het is tijd dat daar verandering in komt. Vrouwen, jongeren, mensen van kleur, mensen met welke achtergrond dan ook. Samen zijn wij het nieuwe Nederland.”
Kauthar Bouchallikht, kandidaat-Kamerlid voor GroenLinks, wil niets te maken hebben met het gedachtengoed van de Moslimbroederschap. In een interview met dagblad Trouw zegt ze als vicevoorzitter van Femyso ook nooit iets gemerkt te hebben van enige verbondenheid van die organisatie met de Moslimbroederschap.
Bouchallikht benadrukt in het interview dat ze staat voor ‘radicale gelijkwaardigheid’. Ze is voorstander van het homohuwelijk en het recht op abortus. “Het maakt mij niet uit wat iemands gender, seksuele geaardheid of kleur is.”
Er kwam de afgelopen weken kritiek op de kandidatuur van Bouchallikht, omdat Femyso een verlengstuk zou zijn van de Moslimbroederschap. Bouchallikht bestrijdt dat. Femyso is volgens haar een “legitieme organisatie”, waarin “allemaal verschillende moslims met verschillende opvattingen” zitten.
Namens Femyso gaf Bouchallikht een workshop bij Milli Görüs. “Zolang zij onze principes onderschrijven, komen we daar namens Femyso langs”, stelt Bouchallikht. “Maar hoe Milli Görüs bijvoorbeeld bijeenkomsten organiseert, mannen en vrouwen apart, dat vind ik niks.” Als GroenLinkser zal ze dan ook niet meer bij Milli Görüs langsgaan.
Meer dan honderd organisaties hebben een steunverklaring ondertekend.
Van Queers4Climate tot feministische groepen tot Kick Out Zwarte Piet.
Omdat die mensen mij kennen en weten dat onze strijd tegen onrecht met elkaar verbonden is.
[90] [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Daar hebben we…de kandidatencommissie heeft hiernaar gekeken,ik heb u zojuist verteld, toen deze organisatie we wisten, dat ze hiervice voorzitter van is, hebben ze ook gekeken, wie is deze club, metwie werken ze samen, nou, dan kom je erachter, dat dit een organisatieis, die samenwerkt met de Europese Unie, die daar subsidie krijgen, om je ervan te vergewissen, dat dit niet een of andere organisatie is, dieniet via de officiele kanalen werkt.Nou, dat is geenszins het geval.Naar al dit soort zaken is onderzoek gedaan en daar moeten we het voor numee doen.”
De afgelopen dagen wordt GroenLinks-kandidaat-Kamerlid Kauthar Bouchallikht door bloggers en twitteraars in verband gebracht met de moslimbroederschap, omdat zij naast haar andere werkzaamheden als klimaatactivist tot 1 december ook vice-voorzitter is van de Federation of European Muslim Youth and Student Organizations (FEMYSO).
Haar bestuursfunctie bij FEMYSO was bekend bij de kandidatencommissie van GroenLinks en staat ook gewoon op haar cv en website. Het gaat hier niet om de jongerenorganisatie van de moslimbroederschap zoals wordt beweerd, maar een koepelorganisatie van allerlei verschillende nationale studenten/jongeren moslimorganisaties in Europa, die subsidie ontvangt van de EU en gesprekspartner is van de Europese Commissie.
INTERSECTIONELE FEMINIST VOOR GELIJKWAARDIGHEID
Kauthar is GroenLinks de afgelopen jaren opgevallen als klimaatactivist. Zij was onder andere organisator van de Klimaatmars in Amsterdam en de grote Klimaatdemonstratie in Den Haag. We hebben haar leren kennen als een intersectionele activist die strijdt voor gelijkwaardigheid en opkomt voor alle groepen die in de verdrukking komen.
“Ik sta voor vrijheid en democratie”
Kauthar Bouchallikht: “Voor eens en voor altijd: ik ben geen lid van de moslimbroederschap en heb niets met hun gedachtegoed. Ik sta voor vrijheid en democratie en tegen uitsluiting en onderdrukking. En ik sta helemaal achter het programma van GroenLinks. Net als alle andere kandidaten op onze lijst. Zullen we het dan nu hebben over hoe we Nederland samen eerlijker, socialer en groener gaan maken?”
Jesse Klaver: “Helaas is dit de realiteit voor veel jonge moslims in Nederland. Zij moeten voortdurend hun loyaliteit bewijzen en laten zien waar ze staan. Als je ook nog eens vrouw bent, wordt die bewijslast nog zwaarder. Het is tijd dat daar verandering in komt. Vrouwen, jongeren, mensen van kleur, mensen met welke achtergrond dan ook. Samen zijn wij het nieuwe Nederland.”
Nieuwkomer op de Kamerlijst van GroenLinks Kauthar Bouchallikht kwam de afgelopen weken in opspraak omdat ze banden zou hebben met conservatief islamitische stromingen. Daar is niets van waar, stelt de 26-jarige politicus.
“Ik sta voor radicale gelijkwaardigheid,” zegt Bouchallikht maandag in een interview met Trouw. “Het maakt mij niet uit wat iemands gender, seksuele geaardheid of kleur is.” Het is het eerste interview dat ze geeft sinds de kritiek.
Bouchallikht staat op de negende plek van de kandidatenlijst van GroenLinks voor de komende Tweede Kamerverkiezingen. Op haar zeventiende kwam de politicus in haar al naar boven: toen organiseerde ze als bestuurslid van scholierenorganisatie Laks een demonstratie van 15.000 kinderen op het Museumplein.
Maar op haar CV staat ook dat ze tot 1 december van dit jaar vicevoorzitter is van Femyso, een koepelorganisatie waar meerdere islamitische jongerenbewegingen onder vallen. Deze functie werd niet vermeld door de kandidatencommissie van GroenLinks, maar bleek wel reden tot opspraak.
Moslimbroederschap
Volgens deskundigen is Femyso namelijk een verlengstuk van de omstreden, conservatieve Moslimbroederschap. Deze link is eerder al gelegd door een terreurdeskundige tijdens een hoorzitting in de Kamer. Ook Duitse inlichtingendiensten leggen het verband, vanwege de conservatieve Duitse jongerentak Milli Görüs.
Bouchallikht zegt tegen Trouw deze geluiden niet te herkennen. “Ik heb zelf ook nooit iets gemerkt van enige verbondenheid met de Moslimbroederschap. Ik wil ook niets te maken hebben met dat gedachtengoed.”
Bovendien is het volgens haar niet zo dat Femyso het gedachtegoed onderkent van alle verbonden organisaties. “Het is andersom. Zij moeten onderschrijven waar Femyso voor staat. Wat ons bindt, is dat we moslims zijn en mee willen doen in het democratische proces.”
Ze benadrukt dat ze bij GroenLinks hoort, en dat dát haar gedachtegoed representeert. Van het homohuwelijk tot het recht op abortus.
Reactie GroenLinks
Zowel Bouchallikht als GroenLinks-leider Jesse Klaver reageerden op de ophef via een verklaring vanuit de partij. ‘Precies twee dagen heeft Bouchallikht kunnen genieten van haar plek op de kandidatenlijst van GroenLinks,’ stelt Klaver. ‘Daarna kwam de eerste aanval en het zal zeker niet de laatste zijn.’
Klaver roept op mensen niet te reduceren tot één identiteit. ‘Er is een jonge generatie die tegelijkertijd moslim, klimaatactivist, feminist, LHBTIQ+’er, Nederlander, en nog veel meer kan zijn. Al deze identiteiten zijn met elkaar verbonden. Zij maken hen tot wie zij zijn: Nederlanders met ontelbare identiteiten.’
We, the undersigned, reject the racist, Islamophobic attacks against Bouchallikht, a progressive MP candidate in the Netherlands.
Kauthar Bouchallikht, a green and social justice activist, is standing as a candidate for the GroenLinks (Green Left) party in the Netherlands in the upcoming parliamentary elections. Bouchallikht is facing relentless racist and baseless attacks as a Muslim woman of colour standing on a radical platform. Claims of extremism levied against her originated from far-right online platforms which have since been uncritically repeated by politicians and mainstream media.
This is no irregular occurrence, but an all too familiar pattern that people of colour and Muslims are subjected to on an ongoing basis by resurgent and emboldened bigotry, xenophobia and racism across the world. The economic forces responsible for driving catastrophic environmental destruction are the very same that give rise to such hate.
Our fight for climate justice must be one that tears down the structures of discrimination and injustice in order to build an equitable, beautiful and safe world for all. And this necessitates that we let our voices be heard in support of those who face prejudice and hate while fighting for all forms of social justice.
Solidarity, especially across borders, has always been one of the core values of the progressive movement. It is also the only way we can tackle the climate crisis and racism.
We the undersigned stand in solidarity with Kauthar Bouchallikht:
Natalie Bennett, Green Party, House of Lords Jenny Jones, Green Party, House of Lords Paul Murphy TD (Member of Parliament in Ireland), RISE Kevin Courtney, NEU General Secretary Fatima Ibrahim, Co Executive Director, Green New Deal UK Asad Rehman, Co-convenor Global Green New Deal Project UK Youth Climate Coalition Professor Paul Gilroy Gargi Bhattacharya, Professor of Sociology\ Salma Yaqoob, founder & president Birmingham Stop The War Coalition Professor Bill Bowring, European Lawyers for Democracy and Human Rights Jules Carey, Bindmans LLP Rachel Harger, Bindmans LLP Farhana Patel, Bindmans LLP Jessie Brennan, Bindmans LLP Joshua Virasami, Organiser, Black Lives Matter UK Hilary Wainwright, Transnational Institute and Red Pepper Magazine Lowkey Karrim Jalali, Fossil Free Southwark Alex Brent, GMB for a Green New Deal Jo Macey, GMB GND James Ritchie, GMB for a Green New Deal Declan Owens, Solicitor, GMB for a Green New Deal Sam Mason, Trade Unionist, GMB for GND Thomas Englert, MOC Bruxelles Seb Ordonez, Wretched of the Earth Liam Kennedy, Researcher, Communication Workers Union Jake Woodier, Editor, Red Pepper Magazine Malia Bouattia, Editor, Red Pepper Magazine Ewa Jasiewicz, writer and union organiser Yasser Louati, Head of the Justice and Liberties For all Committee (CJL) Ananya Wilson, South Asia Solidarity Group Kimon Daltas, Editor, Red Pepper Magazine Siobhan McGuirk, Postdoctoral Researcher, Goldsmiths University Rhian E. Jones, Tribune and New Socialist Gerry Hart, Red Pepper Magazine Clare Hymer, Novara Media Maz Saleem, Education for Peace Ken Loach, film director Shabbir Lakha, Stop the War Shelly Asquith, Stop the War Sohail Daulatzai, writer/filmmaker (University of California, Irvine) Nisha Kapoor, Associate Professor, University of Warwick Paul O’Connell, Reader in Law SOAS University of London Remi Joseph-Salisbury, Presidential Fellow, University of Manchester Jamie Woodcock, Senior Lecturer, The Open University Patricia McManus, Senior Lecturer, University of Brighton; Branch Secretary Falmer UCU Tom Mills, lecturer, Aston University Hannah Elsisi, Research Fellow, University of Cambridge John Narayan, King’s College London Ashok Kumar, Lecturer, Birkbeck University Tanzil Chowdhury, Lecturer, QMUL Malcolm James, University of Sussex Sharri Plonski, Lecturer, QMUL Ruth Fletcher, Senior Lecturer, QMUL Waqas Tufail, Senior Lecturer, Leeds Beckett University Hannah Schling, Postdoctoral Research Fellow, QMUL Waseem Yaqoob, Lecturer, QMUL Isobel Roele, Lecturer, QMUL Thomas Cowan, Postdoctoral Fellow, UCL Leon Sealey-Huggins, climate justice scholar, University of Warwick Alice Swift, climate justice activist in Reclaim the Power UK and Ende Gelände Germany and scholar at the University of Manchester Nimer Sultany, Reader in Law SOAS University of London Leila Ullrich, Lecturer in Law, QMUL Ioana Cerasella Chis, doctoral researcher & trade union activist, University of Birmingham Arshad Isakjee, Lecturer in Geography, University of Liverpool Rhiannon Lockley, lecturer and UCU branch secretary, Birmingham City University Mairead Enright, Reader in Law, Birmingham Law School Marianna Karakoulaki, Doctoral Researcher at University of Birmingham & Journalist Nathan Critch, Doctoral Researcher and trade unionist, University of Birmingham Luke Beesley, PhD student at University of Brighton Bradley Ward, Doctoral Researcher, GTA, and trade union activist at University of Birmingham Hannah Boast, Assistant Professor, University College Dublin Joseph Ward, University of Birmingham Niall Gallen, Doctoral Researcher, University of Birmingham Amelia Horgan, PhD candidate, University of Essex, and UCU rep Jack Carter, Psychological Practitioner, University of Birmingham and UCU rep Elio Di Muccio, Doctoral Researcher, University of Birmingham, HE Chair, West Midlands UCU Jordan Osserman, Postdoctoral Researcher, Birkbeck (University of London), UCU member and #CoronaContract organiser Christopher Featherstone, PhD student, University of Birmingham. David Bailey, Senior Lecturer, University of Birmingham Kai Heron, Editor at ROAR Magazine Harriet Carroll, Research fellow & trade union activist Anttoni J. Numminen, student & journalist, Aimee Le, Associate Lecturer, University of Exeter, #CoronaContract Joseph Baker, PhD Student, University of Birmingham James Brackley, Lecturer in Accounting, University of Birmingham Lydia Hughes, Editor Notes From Below Bee Hughes, Lecturer LJMU, Chair LJMU UCU Alison Dingle, University of Birmingham Unison Womens Officer Cynthia Spencer, University of Bath (retired) and trade union activist Migration and Asylum Justice Forum (MAJF); Tyne and Wear, England Dave Muritu, Unite member Kaeshelle Cooke, Journalist (University of Bath / Goldsmiths College) Mike Finn, Director of Liberal Arts, University of Exeter Robyn Orfitelli, Lecturer, University of Sheffield Cristina Fernández Recasens, Catalan Language and Culture Teaching Fellow & postdoctoral researcher, University of Birmingham Ellen Clifford, Disabled People Against Cuts Tom Cutterham, Senior Lecturer, University of Birmingham Gráinne Charlton, Research Associate, University of Birmingham Mike Moore, Branch Secretary, University of Birmingham UNISON Sandy Nicoll, Branch Secretary, SOAS UNISON Mark Adcock, University of Leeds Branch
Kauthar Bouchallikht, kandidaat-Kamerlid voor GroenLinks, wil niets te maken hebben met het gedachtengoed van de Moslimbroederschap. In een interview met dagblad Trouw zegt ze als vicevoorzitter van Femyso ook nooit iets gemerkt te hebben van enige verbondenheid van die organisatie met de Moslimbroederschap.
Bouchallikht benadrukt in het interview dat ze staat voor ‘radicale gelijkwaardigheid’. Ze is voorstander van het homohuwelijk en het recht op abortus. “Het maakt mij niet uit wat iemands gender, seksuele geaardheid of kleur is.”
Er kwam de afgelopen weken kritiek op de kandidatuur van Bouchallikht, omdat Femyso een verlengstuk zou zijn van de Moslimbroederschap. Bouchallikht bestrijdt dat. Femyso is volgens haar een “legitieme organisatie”, waarin “allemaal verschillende moslims met verschillende opvattingen” zitten.
Namens Femyso gaf Bouchallikht een workshop bij Milli Görüs. “Zolang zij onze principes onderschrijven, komen we daar namens Femyso langs”, stelt Bouchallikht. “Maar hoe Milli Görüs bijvoorbeeld bijeenkomsten organiseert, mannen en vrouwen apart, dat vind ik niks.” Als GroenLinkser zal ze dan ook niet meer bij Milli Görüs langsgaan.
Meer dan honderd organisaties hebben een steunverklaring ondertekend.
Van Queers4Climate tot feministische groepen tot Kick Out Zwarte Piet.
Omdat die mensen mij kennen en weten dat onze strijd tegen onrecht met elkaar verbonden is.
”Als lid van Femyso heeft Bouchallikht ook een workshop gegeven voor de conservatief-Turkse organisatie Milli Görüs. Over die club zegt ze: ‘Ik heb daar zelf niets mee. Zolang zij onze principes onderschrijven, komen we daar namens FEMYSO langs. Maar hoe Milli Görüs bijvoorbeeld bijeenkomsten organiseert, mannen en vrouwen apart, dat vind ik niks.’ Als GroenLinkser zou ze er dan ook niet meer langsgaan, zegt ze.” DE KANTTEKENINGBOUCHALLIKHT: IK HEB NIKS MET CLUBS ALS MOSLIMBROEDERSCHAPEN MILLI GORUS23 NOVEMBER 2020 https://dekanttekening.nl/nieuws/bouchallikht-ik-heb-niks-met-clubs-als-moslimbroederschap-en-milli-gorus/
Kauthar Bouchallikht staat ferm achter haar betrokkenheid bij de veelbesproken islamitische jongerenorganisatie FEMYSO. Wel zal ze als GroenLinkser geen evenementen bezoeken van de conservatief-Turkse stichting Milli Görüs, een van de bij FEMYSO aangesloten organisaties. Dat zegt ze in gesprek met Trouw.
De 26-jarige Bouchallikht staat op plaats negen van de concept-kandidatenlijst voor de komende Tweede Kamerverkiezingen. Tot december is ze vicevoorzitter van FEMYSO, een islamitische studentenorganisatie die volgens sommige deskundigen banden heeft met de Moslimbroederschap.
In dagblad Trouw reageert Bouchallikht voor het eerst uitgebreid op de ontstane ophef. Ze verdedigt in het interview haar lidmaatschap van de studentenorganisatie FEMYSO.
‘FEMYSO is een legitieme organisatie’, zegt ze. ‘Ik sta zelf voor radicale gelijkwaardigheid. Het maakt mij niet uit wat iemands gender, seksuele geaardheid of kleur is. Ik heb zelf ook nooit iets gemerkt van enige verbondenheid met de Moslimbroederschap. Ik wil ook niets te maken hebben met dat gedachtengoed.’
Als lid van Femyso heeft Bouchallikht ook een workshop gegeven voor de conservatief-Turkse organisatie Milli Görüs. Over die club zegt ze: ‘Ik heb daar zelf niets mee. Zolang zij onze principes onderschrijven, komen we daar namens FEMYSO langs. Maar hoe Milli Görüs bijvoorbeeld bijeenkomsten organiseert, mannen en vrouwen apart, dat vind ik niks.’ Als GroenLinkser zou ze er dan ook niet meer langsgaan, zegt ze.
Bouchallikht vond de controverse over haar kandidatuur heftig, maar is blij met alle steun die ze van linkse en islamitische organisaties heeft gekregen. ‘Meer dan honderd organisaties hebben een publieke steunverklaring ondertekend. Van Queers for Climate, tot feministische organisaties tot Kick Out Zwarte Piet. Omdat die mensen mij kennen en weten dat onze strijd tegen onrecht met elkaar verbonden is.’
UPDATE: In een reactie laat Milli Görüs weten de uitlatingen van Bouchallikht ‘zeer teleurstellend’ te vinden en zich ‘voor de bus gegooid’ te voelen door de GroenLinks-kandidaat. Ze ‘werkt willens en wetens aan de demonisering van de moslimgemeenschap in Nederland’, schrijft Milli Görüs in een persbericht. Volgens Milli Görüs komen politici van GroenLinks zelf wel eens langs bij sprekersavonden van Milli Görüs. ‘Dat mevrouw Bouchallikht kiest om afstand te houden van onze moskeeën strookt dan ook weer neit in de lijn van haar partijgenoten.’
NIETS TEGEN KUIFJE, ZITTEN BEST AARDIGE VERHALEN BIJMaar omdat Geen Stijl en co zich lopen aan te stellen, alsofzij de Redders der Natie zijn, is deze vergelijking gemaakt.
Reacties uitgeschakeld voor Noten 81 t/m 100 bij ”EXTREEM-RECHTSE HETZE TEGEN KAUTHAR BOUCHALLIKHT EN DE SLAPHEID VAN LINKS
”3. Reaffirms the legitimacy of the peoples’ struggle for liberation form colonial and foreign domination and alien subjugation by all available means, including armed struggle;”
UN GENERAL ASSEMBLY RESOLUTION 324629 NOVEMBER 1974Importance of the universal realization of the right of peoples to self determination and of the speedy granting of independence to colonial countries and peoples for the effective guarantee and observance of human rights
Reaffirming its faith in resolution 11514 (XV) of 14 December 1960, containing the Declaration on the Granting of Independence to Colonial Countries and Peoples, and resolution 2621 (XXV) of 12 October 1970, containing the programme of action for the full implementation of that Declaration,
Recalling, inter alia, its resolutions 2588 B (XXIV) of 15 December 1969, 2787 (XXVI) of 6 December (XXXVII) of 13 December 1972, 2963 E 2 November 1973 and 3070 (XVIII) of 30 November 1973, and the relevant resolutions of the Security Council,
Noting with appreciation the reports of the Secretary-General, 1/
Noting with satisfaction the assurances given by the Government of Portugal that it will fulfil its obligations under the Charter of the United Nations and comply with United Nations resolutions relevant to the right of the peoples under Portuguese administration to self-determination and independence,
Indignant at the continued repression and the inhuman and degrading treatment inflicted on peoples still under colonial and foreign domination and alien subjugation, especially on individuals detained or imprisoned as a result of their struggle for self-determination and independence,
Reaffirming that the independence of Southern Rhodesia should not be negotiated with the illegal regime but with the authentic and recognized representatives of the Rhodesian people,
Mindful of its responsibility to evolve all possible measures which will enable oppressed peoples to attain independence and self-determination, and in this regard deploring the obstructive attitude of certain Member states,
Recognizing the imperative need to put an early end to colonial and foreign domination and alien subjugation,
1. Reaffirms the inalienable right of all peoples under colonial rule, foreign domination and alien subjugation to self-determination, freedom and independence in conformity with General Assembly resolution 1514 (XV) and other relevant resolutions of the United Nations;
2. Renews its call to all States to recognize the right to self-determination and independence of all peoples subject to colonial and foreign domination and alien subjugation and to offer them moral, material and other forms of assistance in their struggle to exercise fully their inalienable right to self-determination and independence;
3. Reaffirms the legitimacy of the peoples’ struggle for liberation form colonial and foreign domination and alien subjugation by all available means, including armed struggle;
4. Demands full respect for the basic human rights of all individuals detained or imprisoned as a result of their struggle for self-determination and independence, and strict respect for article 5 of the Universals declaration of Human Rights under which no one shall be subjected to torture or to cruel, inhuman or degrading treatment, and their immediate release;
5. Welcomes the recognition by the Government of Portugal of the right of all the peoples under its colonial administration to self-determination and independence, and the initiatives already taken in this regard;
6. Urges the Government of Portugal to continue to ensure that the process of decolonizations, which will enable peoples still under its colonial administration to achieve self-determination and independence, is accomplished without delay;
7. Strongly condemns all Governments which do not recognize the right to self-determination and independence of peoples under colonial and foreign domination and alien subjugation, notably the peoples of Africa and the Palestinian people;
8. Further strongly condemns the policies of those members of the Northern Atlantic Treaty Organization and those countries whose military, economic, sporting or political relations with the racist regimes of southern Africa and elsewhere encourage these regimes to persist in their suppression of the aspirations of peoples for self-determination and independence;
9. Calls upon those countries to reconsider their policies and to sever all links with the racist regimes of south Africa and Southern Rhodesia;
10. Renews its appreciation to Governments, United Nations agencies and intergovernmental and non-governmental organizations for their efforts in extending various forms of assistance to peoples in dependent Territories and appeals to them to increase such assistance;
11. Requests the Secretary-General to continue to assist the specialized agencies and other organizations within the United Nations system in working out measures for the provision of increased international assistance to the peoples of colonial Territories;
12. Requests the Secretary-General to submit a report on the implementation of the present resolution to the General Assembly at its thirtieth session.
More than 14 million people, roughly half of them Jews and the other half Palestinians, live between the Jordan River and the Mediterranean Sea under a single rule. The common perception in public, political, legal and media discourse is that two separate regimes operate side by side in this area, separated by the Green Line. One regime, inside the borders of the sovereign State of Israel, is a permanent democracy with a population of about nine million, all Israeli citizens. The other regime, in the territories Israel took over in 1967, whose final status is supposed to be determined in future negotiations, is a temporary military occupation imposed on some five million Palestinian subjects.
Over time, the distinction between the two regimes has grown divorced from reality. This state of affairs has existed for more than 50 years – twice as long as the State of Israel existed without it. Hundreds of thousands of Jewish settlers now reside in permanent settlements east of the Green Line, living as though they were west of it. East Jerusalem has been officially annexed to Israel’s sovereign territory, and the West Bank has been annexed in practice. Most importantly, the distinction obfuscates the fact that the entire area between the Mediterranean Sea and the Jordan River is organized under a single principle: advancing and cementing the supremacy of one group – Jews – over another – Palestinians. All this leads to the conclusion that these are not two parallel regimes that simply happen to uphold the same principle. There is one regime governing the entire area and the people living in it, based on a single organizing principle.
When B’Tselem was founded in 1989, we limited our mandate to the West Bank (including East Jerusalem) and the Gaza Strip, and refrained from addressing human rights inside the State of Israel established in 1948 or from taking a comprehensive approach to the entire area between the Jordan River and the Mediterranean Sea. Yet the situation has changed. The regime’s organizing principle has gained visibility in recent years, as evidenced by the Basic Law: Israel – the Nation State of the Jewish People passed in 2018, or open talk of formally annexing parts of the West Bank in 2020. Taken together with the facts described above, this means that what happens in the Occupied Territories can no longer be treated as separate from the reality in the entire area under Israel’s control. The terms we have used in recent years to describe the situation – such as “prolonged occupation” or a “one-state reality” – are no longer adequate. To continue effectively fighting human rights violations, it is essential to examine and define the regime that governs the entire area.
This paper analyzes how the Israeli regime works to advance its goals in the entire area under its control. We do not provide a historical review or an evaluation of the Palestinian and Jewish national movements, or of the former South Africa regime. While these are important questions, they are beyond the purview of a human rights organization. Rather, this document presents the principles that guide the regime, demonstrates how it implements them and points to the conclusion that emerges from all of this as to how the regime should be defined and what that means for human rights.
n the entire area between the Mediterranean Sea and the Jordan River, the Israeli regime implements laws, practices and state violence designed to cement the supremacy of one group – Jews – over another – Palestinians. A key method in pursuing this goal is engineering space differently for each group.
Jewish citizens live as though the entire area were a single space (excluding the Gaza Strip). The Green Line means next to nothing for them: whether they live west of it, within Israel’s sovereign territory, or east of it, in settlements not formally annexed to Israel, is irrelevant to their rights or status.
Where Palestinians live, on the other hand, is crucial. The Israeli regime has divided the area into several units that it defines and governs differently, according Palestinians different rights in each. This division is relevant to Palestinians only. The geographic space, which is contiguous for Jews, is a fragmented mosaic for Palestinians:
Palestinians who live on land defined in 1948 as Israeli sovereign territory (sometimes called Arab-Israelis) are Israeli citizens and make up 17% of the state’s citizenry. While this status affords them many rights, they do not enjoy the same rights as Jewish citizens by either law or practice – as detailed further in this paper.
Roughly 350,000 Palestinians live in East Jerusalem, which consists of some 70,000 dunams [1 dunam = 1,000 square meters] that Israel annexed to its sovereign territory in 1967. They are defined as permanent residents of Israel a status that allows them to live and work in Israel without needing special permits, to receive social benefits and health insurance, and to vote in municipal elections. Yet permanent residency, unlike citizenship, may be revoked at any time, at the complete discretion of the Minister of the Interior. In certain circumstances, it can also expire.
Although Israel never formally annexed the West Bank, it treats the territory as its own. More than 2.6 million Palestinian subjects live in the West Bank, in dozens of disconnected enclaves, under rigid military rule and without political rights. In about 40% of the territory, Israel has transferred some civilian powers to the Palestinian Authority (PA). However, the PA is still subordinate to Israel and can only exercise its limited powers with Israel’s consent.
The Gaza Strip is home to about two million Palestinians, also denied political rights. In 2005, Israel withdrew its forces from the Gaza Strip, dismantled the settlements it built there and abdicated any responsibility for the fate of the Palestinian population. After the Hamas takeover in 2007, Israel imposed a blockade on the Gaza Strip that is still in place. Throughout all of these years, Israel has continued to control nearly every aspect of life in Gaza from outside.
Israel accords Palestinians a different package of rights in every one of these units – all of which are inferior compared to the rights afforded to Jewish citizens. The goal of Jewish supremacy is advanced differently in every unit, and the resulting forms of injustice differ: the lived experience of Palestinians in blockaded Gaza is unlike that of Palestinian subjects in the West Bank, permanent residents in East Jerusalem or Palestinian citizens within sovereign Israeli territory. Yet these are variations on the fact that all Palestinians living under Israeli rule are treated as inferior in rights and status to Jews who live in the very same area.
Detailed below are four major methods the Israeli regime uses to advance Jewish supremacy. Two are implemented similarly throughout the entire area: restricting migration by non-Jews and taking over Palestinian land to build Jewish-only communities, while relegating Palestinians to small enclaves. The other two are implemented primarily in the Occupied Territories: draconian restrictions on the movement of non-citizen Palestinians and denial of their political rights. Control over these aspects of life lies entirely in Israel’s hands: in the entire area, Israel has sole power over the population registry, land allocation, voter rolls and the right (or denial thereof) to travel within, enter or exit any part of the area.
A. Immigration – for Jews only:
Any Jew in the world and his or her children, grandchildren and spouses are entitled to immigrate to Israel at any time and receive Israeli citizenship, with all of its associated rights. They receive this status even if they choose to live in a West Bank settlement not formally annexed to Israel’s sovereign territory.
In contrast, non-Jews have no right to legal status in Israeli-controlled areas. Granting status is at the almost complete discretion of officials – the Minister of the Interior (within sovereign Israel) or the military commander (in the Occupied Territories). Despite this official distinction, the organizing principle remains the same: Palestinians living in other countries cannot immigrate to the area between the Mediterranean Sea and the Jordan River, even if they, their parents or their grandparents were born and lived there. The only way Palestinians can immigrate to areas controlled by Israel is by marrying a Palestinian who already lives there – as citizen, resident or subject – as well as meeting a series of conditions and receiving Israeli approval..
Israel not only hampers Palestinian immigration but also impedes Palestinian relocation between the units, if the move – in the perception of the regime – would upgrade their status. For instance, Palestinian citizens of Israel or residents of East Jerusalem can easily relocate to the West Bank (although they risk their rights and status in doing so). Palestinians in the Occupied Territories cannot obtain Israeli citizenship and relocate to Israeli sovereign territory, except for in very rare instances, which depend on the approval of Israeli officials.
Israel’s policy on family unification illustrates this principle. For years, the regime has placed numerous obstacles before families in which each spouse lives in a different geographical unit. Over time, this has impeded and often prevented Palestinians marrying a Palestinian in another unit from acquiring status in that unit. As a result of this policy, tens of thousands of families have been unable to live together. When one spouse is a resident of the Gaza Strip , Israel allows the family to live there together, but if the other spouse is a resident of the West Bank, Israel demands they relocate permanently to Gaza. In 2003, the Knesset passed a Temporary Order (still in force) banning the issuance of Israeli citizenship or permanent residency to Palestinians from the Occupied Territories who marry Israelis – unlike citizens of other countries. In exceptional cases approved by the Minister of the Interior, Palestinians from the West Bank who marry Israelis may be granted status in Israel – yet it is only temporary and does not entitle them to social benefits.
Israel also undermines the right of Palestinians in the Occupied Territories – including East Jerusalem – to continue living where they were born. Since 1967, Israel has revoked the status of some 250,000 Palestinians in the West Bank (East Jerusalem included) and the Gaza Strip, in some cases on the grounds they had lived abroad for more than three years. This includes thousands of East Jerusalem residents who moved mere miles east of their homes to parts of the West Bank that are not officially annexed. All these individuals were robbed of the right to return to their homes and families, where they were born and raised.
B. Taking over land for Jews while crowding Palestinians in enclaves:
Israel practices a policy of “Judaizing” the area, based on the mindset that land is a resource meant almost exclusively to benefit the Jewish public. Land is used to develop and expand existing Jewish communities and build new ones, while Palestinians are dispossessed and corralled into small, crowded enclaves. This policy has been practiced with respect to land within sovereign Israeli territory since 1948 and applied to Palestinians in the Occupied Territories since 1967. In 2018, the underlying principle was entrenched in Basic Law: Israel – the Nation State of the Jewish People, which stipulates that “the State considers the development of Jewish settlements a national value and will take action to encourage and promote the establishment and reinforcment of such settlements.”
Inside its sovereign territory, Israel has enacted discriminatory laws, most notably the Absentee Property Law , allowing it to expropriate vast tracts of Palestinian-owned land, including millions of dunams in communities whose residents were expelled or fled in 1948 and were barred from returning. Israel has also significantly reduced the areas designated for Palestinian local councils and communities, which now have access to less than 3% of the country’s total area. Most of the designated land is already saturated with construction. As a result, more than 90% of land in Israel’s sovereign territory is now under state control.
Israel has used this land to build hundreds of communities for Jewish citizens – yet not a single one for Palestinian citizens. The exception is a handful of towns and villages built to concentrate the Bedouin population , which has been stripped of most of its proprietary rights. Most of the land on which Bedouins used to live has been expropriated and registered as state land. Many Bedouin communities have been defined as ‘unrecognized’ and their residents as ‘invaders.’ On land historically occupied by Bedouins, Israel has built Jewish-only communities.
The Israeli regime severely restricts construction and development in the little remaining land in Palestinian communities within its sovereign territory. It also refrains from preparing master plans that reflect the population’s needs, and keeps these communities’ areas of jurisdiction virtually unchanged despite population growth. The result is small, crowded enclaves where residents have no choice but to build without permits .
Israel has also passed a law allowing communities with admission committees, numbering hundreds throughout the country, to reject Palestinian applicants on grounds of “cultural incompatibility.” This effectively prevents Palestinian citizens from living in communities designated for Jews. Officially, any Israeli citizen can live in any of the country’s cities ; in practice, only 10% of Palestinian citizens do. Even then, they are usually relegated to separate neighborhoods due to lack of educational, religious and other services, the prohibitive cost of purchasing a home in other parts of the city, or discriminatory practices in land and home sales.
The regime has used the same organizing principle in the West Bank since 1967 (including East Jerusalem). Hundreds of thousands of dunams, including farmland and pastureland, have been taken from Palestinian subjects on various pretexts and used, among other things, to establish and expand settlements, including residential neighborhoods, farmland and industrial zones. All settlements are closed military zones that Palestinians are forbidden from entering without a permit. So far, Israel has established more than 280 settlements in the West Bank (East Jerusalem included), which are now home to more than 600,000 Jews. More land has been taken to build hundreds of kilometers of bypass roads for settlers.
Israel has instituted a separate planning system for Palestinians in the West Bank, chiefly designed to prevent construction and development. Large swathes of land are unavailable for construction, having been declared state land, a firing zone, a nature reserve or a national park. The authorities also refrain from drafting adequate master plans reflecting the present and future needs of Palestinian communities in what little land has been spared. The separate planning system centers on demolishing structures built without permits – here, too, for lack of choice. All this has trapped Palestinians in dozens of densely-populated enclaves, with development outside them – whether for residential or public use, including infrastructure – almost completely banned.
C. Restriction of Palestinians’ freedom of movement
Israel allows its Jewish and Palestinian citizens and residents to travel freely throughout the area. Exceptions are the prohibition on entering the Gaza Strip, which it defines “hostile territory,” and the (mostly formal) prohibition on entering areas ostensibly under PA responsibility (Area A). In rare cases, Palestinian citizens or residents are permitted to enter Gaza.
Israeli citizens can also leave and reenter the country at any time. In contrast, residents of East Jerusalem do not hold Israeli passports and lengthy absence can result in revocation of status.
Israel routinely restricts the movement of Palestinians in the Occupied Territories and generally forbids them from moving between the units. Palestinians from the West Bank who wish to enter Israel, East Jerusalem or the Gaza Strip must apply to the Israeli authorities. In the Gaza Strip, which has been blockaded since 2007, the entire population is imprisoned as Israel forbids almost any movement in or out – except in rare cases it defines humanitarian. Palestinians who wish to leave Gaza or Palestinians from other units who wish to enter it must also submit a special application for a permit to the Israeli authorities. The permits are issued sparingly and can only be obtained through a strict, arbitrary mechanism, or permit regime , which lacks transparency and clear rules. Israel treats every permit issued to a Palestinian as an act of grace rather than the fulfillment of a vested right.
In the West Bank, Israel controls all the routes between the Palestinian enclaves. This allows the military to set up flying checkpoints, close off access points to villages, block roads and stop passage through checkpoints at will. Furthermore, Israel built the Separation Barrier within the West Bank and designated Palestinian land, including farmland, trapped between the barrier and the Green Line as “the seam zone .” Palestinians in the West Bank are barred from entering this zone, subject to the same permit regime.
Palestinians in the Occupied Territories also need Israeli permission to go abroad. As a rule, Israel does not allow them to use Ben Gurion International Airport, which lies inside its sovereign territory. Palestinians from the West Bank must fly through Jordan’s international airport – but can only do so if Israel allows them to cross the border into Jordan. Every year, Israel denies thousands of requests to cross this border, with no explanation. Palestinians from Gaza must go through Egyptian-controlled Rafah Crossing – provided it is open, the Egyptian authorities let them through, and they can undertake the long journey through Egyptian territory. In rare exceptions, Israel allows Gazans to travel through its sovereign territory in an escorted shuttle, in order to reach the West Bank and from there continue to Jordan and on to their destination.
D. Denial of Palestinians’ right to political participation
Like their Jewish counterparts, Palestinian citizens of Israel can take political action to further their interests, including voting and running for office. They can elect representatives, establish parties or join existing ones. That said, Palestinian elected officials are continually vilified – a sentiment propagated by key political figures – and the right of Palestinian citizens to political participation is under constant attack .
The roughly five million Palestinians who live in the Occupied Territories cannot participate in the political system that governs their lives and determines their futures. Theoretically, most Palestinians are eligible to vote in the PA elections. Yet as the PA’s powers are limited, even if elections were held regularly (the last were in 2006), the Israeli regime would still rule Palestinians’ lives, as it retains major aspects of governance in the Occupied Territories. This includes control over immigration, the population registry, planning and land policies, water, communication infrastructure, import and export, and military control over land, sea and air space.
In East Jerusalem, Palestinians are caught between a rock and a hard place. As permanent residents of Israel, they can vote in municipal elections but not for parliament. On the other hand, Israel makes it difficult for them to participate in PA elections.
Political participation encompasses more than voting or running for office. Israel also denies Palestinians political rights such as freedom of speech and freedom of association. These rights enable individuals to critique regimes, protest policies, form associations to advance their ideas and generally work to promote social and political change.
A slew of legislation, such as the boycott law and the Nakba law, has limited Israelis’ freedom to criticize policies relating to Palestinians throughout the area. Palestinians in the Occupied Territories face even harsher restrictions : they are not allowed to demonstrate; many associations have been banned; and almost any political statement is considered incitement. These restrictions are assiduously enforced by the military courts, which have imprisoned hundreds of thousands of Palestinians and are a key mechanism upholding the occupation. In East Jerusalem, Israel works to prevent any social, cultural or political activity associated in any way with the PA.
The division of space also hampers a unified Palestinian struggle against Israeli policy. The variation in laws, procedures and rights among the geographical units and the draconian movement restrictions have separated the Palestinians into distinct groups. This fragmentation not only helps Israel promote Jewish supremacy, but also thwarts criticism and resistance.
No to apartheid: That is our struggle
The Israeli regime, which controls all the territory between the Jordan River and the Mediterranean Sea, seeks to advance and cement Jewish supremacy throughout the entire area. To that end, it has divided the area into several units, each with a different set of rights for Palestinians – always inferior to the rights of Jews. As part of this policy, Palestinians are denied many rights, including the right to self-determination.
This policy is advanced in several ways. Israel demographically engineers the space through laws and orders that allow any Jew in the world or their relatives to obtain Israeli citizenship, but almost completely deny Palestinians this possibility. It has physically engineered the entire area by taking over of millions of dunams of land and establishing Jewish-only communities, while driving Palestinians into small enclaves. Movement is engineered through restrictions on Palestinian subjects, and political engineering excludes millions of Palestinians from participating in the processes that determine their lives and futures while holding them under military occupation.
A regime that uses laws, practices and organized violence to cement the supremacy of one group over another is an apartheid regime. Israeli apartheid, which promotes the supremacy of Jews over Palestinians, was not born in one day or of a single speech. It is a process that has gradually grown more institutionalized and explicit, with mechanisms introduced over time in law and practice to promote Jewish supremacy. These accumulated measures, their pervasiveness in legislation and political practice, and the public and judicial support they receive – all form the basis for our conclusion that the bar for labeling the Israeli regime as apartheid has been met.
If this regime has developed over many years, why release this paper in 2021? What has changed? Recent years have seen a rise in the motivation and willingness of Israeli officials and institutions to enshrine Jewish supremacy in law and openly state their intentions. The enactment of Basic Law: Israel – the Nation State of the Jewish People and the declared plan to formally annex parts of the West Bank have shattered the façade Israel worked for years to maintain.
The Nation State basic law, enacted in 2018, enshrines the Jewish people’s right to self-determination to the exclusion of all others. It establishes that distinguishing Jews in Israel (and throughout the world) from non-Jews is fundamental and legitimate. Based on this distinction, the law permits institutionalized discrimination in favor of Jews in settlement, housing, land development, citizenship, language and culture. It is true that the Israeli regime largely followed these principles before. Yet Jewish supremacy has now been enshrined in basic law, making it a binding constitutional principle – unlike ordinary law or practices by authorities, which can be challenged. This signals to all state institutions that they not only can, but must, promote Jewish supremacy in the entire area under Israeli control.
Israel’s plan to formally annex parts of the West Bank also bridges the gap between the official status of the Occupied Territories, which is accompanied by empty rhetoric about negotiation of its future, and the fact that Israel actually annexed most of the West Bank long ago. Israel did not follow through on its declarations of formal annexation after July 2020, and various officials have released contradicting statements regarding the plan since. Regardless of how and when Israel advances formal annexation of one kind or another, its intention to achieve permanent control over the entire area has already been openly declared by the state’s highest officials.
The Israeli regime’s rationale, and the measures used to implement it, are reminiscent of the South African regime that sought to preserve the supremacy of white citizens, in part through partitioning the population into classes and sub-classes and ascribing different rights to each. There are, of course, differences between the regimes. For instance, the division in South Africa was based on race and skin color, while in Israel it is based on nationality and ethnicity. Segregation in South Africa was also manifested in public space, in the form of a policed, formal, public separation between people based on skin color – a degree of visibility that Israel usually avoids. Yet in public discourse and in international law, apartheid does not mean an exact copy of the former South African regime. No regime will ever be identical. ‘Apartheid’ has long been an independent term, entrenched in international conventions, referring to a regime’s organizing principle: systematically promoting the dominance of one group over another and working to cement it.
The Israeli regime does not have to declare itself an apartheid regime to be defined as such, nor is it relevant that representatives of the state broadly proclaim it a democracy. What defines apartheid is not statements but practice. While South Africa declared itself an apartheid regime in 1948, it is unreasonable to expect other states to follow suit given the historical repercussions. The response of most countries to South Africa’s apartheid is likelier to deter countries from admitting to implementing a similar regime. It is also clear that what was possible in 1948 is no longer possible today, both legally and in terms of public opinion.
As painful as it may be to look reality in the eye, it is more painful to live under a boot. The harsh reality described here may deteriorate further if new practices are introduced – with or without accompanying legislation. Nevertheless, people created this regime and people can make it worse – or work to replace it. That hope is the driving force behind this position paper. How can people fight injustice if it is unnamed? Apartheid is the organizing principle, yet recognizing this does not mean giving up. On the contrary: it is a call for change.
Fighting for a future based on human rights, liberty and justice is especially crucial now. There are various political paths to a just future here, between the Jordan River and the Mediterranean Sea, but all of us must first choose to say no to apartheid.
Today, 5 February 2021, Pre-Trial Chamber I of the International Criminal Court (“ICC” or “Court”) decided, by majority, that the Court’s territorial jurisdiction in the Situation in Palestine, a State party to the ICC Rome Statute, extends to the territories occupied by Israel since 1967, namely Gaza and the West Bank, including East Jerusalem.
On 20 December 2019, the ICC Prosecutor announced the conclusion of the preliminary examination of the Situation in Palestine. The Prosecutor determined that all the statutory criteria under the Rome Statute for the opening of an investigation have been met. A decision on opening the investigation in this situation is in the remit of the ICC Prosecutor. On 22 January 2020, the Prosecutor seized the Chamber under article 19(3) of the Rome Statute, requesting a ruling only on the scope of the Court’s territorial jurisdiction in the Situation in the State of Palestine.
In today’s decision, Pre-Trial Chamber I recalled that the ICC is not constitutionally competent to determine matters of statehood that would bind the international community. By ruling on the territorial scope of its jurisdiction, the Chamber is neither adjudicating a border dispute under international law nor prejudging the question of any future borders. The Chamber’s ruling is for the sole purpose of defining the Court’s territorial jurisdiction.
Pre-Trial Chamber I examined the Prosecutor’s request as well as the submissions of other States, organisations and scholars who participated as amicus curiae and groups of victims. The Chamber held that, in accordance with the ordinary meaning given to its terms in their context and in the light of the object and purpose of the Statute, the reference to ‘[t]he State on the territory of which the conduct in question occurred’ in article 12(2)(a) of the Statute must be interpreted as a reference to a State Party to the Rome Statute. The Chamber found that, regardless of its status under general international law, Palestine’s accession to the Statute followed the correct and ordinary procedure and that the Chamber has no authority to challenge and review the outcome of the accession procedure conducted by the Assembly of States Parties. Palestine has thus agreed to subject itself to the terms of the ICC Rome Statute and has the right to be treated as any other State Party for the matters related to the implementation of the Statute.
Pre-Trial Chamber I noted that, among similarly worded resolutions, the General Assembly of the United Nations in Resolution 67/19 “[reaffirmed] the right of the Palestinian people to self-determination and to independence in their State of Palestine on the Palestinian territory occupied since 1967“. On this basis, the majority, composed of Judge Reine Adélaïde Sophie Alapini-Gansou and Judge Marc Perrin de Brichambaut, found that the Court’s territorial jurisdiction in the Situation in Palestine extends to the territories occupied by Israel since 1967, namely Gaza and the West Bank, including East Jerusalem.
In addition, the Chamber found, by majority, that the arguments regarding the Oslo Agreements, and its clauses limiting the scope of Palestinian jurisdiction, are not pertinent to the resolution of the issue of the Court’s territorial jurisdiction in Palestine. Such matters and other further questions on jurisdiction may be examined when and if the Prosecutor submits an application for the issuance of a warrant of arrest or summons to appear.
Judge Marc Perrin de Brichambaut appended a partly separate opinion on the reasons for which article 19(3) of the Statute is applicable in the present situation. JudgePéter Kovács, Presiding Judge, appended a partly dissenting opinion, in which he disagrees on the fact that Palestine qualifies as ‘[t]he State on the territory of which the conduct in question occurred’ for the purposes of article 12(2)(a) of the Statute, and that the Court’s territorial jurisdiction in the Situation in Palestine extends – in a quasi-automatic manner and without any restrictions – to the territories occupied by Israel since 1967, namely Gaza and the West Bank, including East Jerusalem.
Het Strafhof oordeelt dat het rechtsmacht heeft in bezet Palestijns gebied. Daarmee is de laatste hindernis voor een onderzoek naar oorlogsmisdaden genomen.
Het Internationaal Strafhof heeft jurisdictie over door Israël bezet Palestijns gebied. Tot dat oordeel komt een speciale Kamer van het in Den Haag gevestigde hof. Daarmee is de weg vrij voor een officieel onderzoek naar Israëlische en Palestijnse oorlogsmisdaden in het gebied, na een voortraject dat ruim zes jaar heeft geduurd.
Traag vooronderzoek
Op 16 januari 2015 stelde hoofdaanklaagster Fatou Bensouda een verkennend onderzoek in naar de zogenoemde ‘situatie in Palestina’. Daarin werd beoordeeld of er voldoende reden bestond voor het instellen van een officieel onderzoek. Mede vanwege politieke druk en tegenwerking van vooral Israël en de VS duurde de verkenning veel langer dan gebruikelijk. Op 10 december 2019 bood The Rights Forum Bensouda namens een internationale coalitie van 203 organisaties een dringende oproep aan om ‘zonder verder uitstel’ over te gaan tot een officieel onderzoek.
Toeval of niet, nog diezelfde maand maakte Bensouda bekend dat er voldoende basis was voor zo’n onderzoek. Ze was van oordeel ‘dat er oorlogsmisdaden zijn of worden begaan op de Westelijke Jordaanoever, inclusief Oost-Jeruzalem, en in de Gazastrook’.
Bensouda maakte één voorbehoud: ze wilde zekerheid over de rechtsmacht van het Strafhof in de bezette gebieden. Zelf kende ze geen twijfel, maar Israël en zijn bondgenoten stelden dat het hof die macht niet bezit. Door de speciale Pre-Trial Chamber om een juridisch oordeel te vragen, wilde Bensouda voorkomen dat haar onderzoek achteraf op dit punt voor een rechter kan worden aangevochten. Nu er zekerheid is over de rechtsmacht kan haar onderzoek van start.
Overwinning voor gerechtigheid
The Rights Forum is verheugd over de bekendmaking, waarmee het hof vrijdag vriend en vijand verraste. Nu is het zaak dat Bensouda voortvarend te werk gaat en het recht zijn beloop krijgt, zegt directeur Gerard Jonkman:
Oorlogsmisdaden mogen niet onbestraft blijven. Dat ze plaatsvinden is rampzalig. Om voortzetting en herhaling te voorkomen is het cruciaal dat daders ter verantwoording worden geroepen en worden berecht. En dat de slachtoffers van de misdaden, in dit geval voornamelijk Palestijnen, maar ook Israëli’s, genoegdoening krijgen. Het bestrijden van oorlogsmisdaden en andere schendingen van het internationaal recht moet een absolute prioriteit zijn van de internationale gemeenschap als geheel en van de individuele staten die er deel van uitmaken.
De Palestijnse Autoriteit zegde Bensouda alle medewerking toe. In een persbericht sprak minister Riad Malki van Buitenlandse Zaken zijn waardering uit voor het hof, dat niet is gebogen voor de ‘vijandigheid en intimidatie’ die het te verduren heeft gekregen, maar trouw is gebleven ‘aan het principe van criminele aansprakelijkheid’. Na ‘tientallen jaren van pijn en lijden’ gloort er voor de Palestijnen hoop op gerechtigheid, aldus Malki:
Finally and after decades of agony and suffering, the Palestinian people’s inherent right to seek justice and accountability will be within reach and justice can be denied no longer.
De Palestijnse premier Mohammad Shtayyeh sprak van ‘een overwinning voor gerechtigheid, menselijkheid en vrijheid’. Een overwinning ook ‘voor het hof zelf’, dat de rug recht had gehouden. En een overwinning voor de slachtoffers van de betreffende misdaden, die nu eindelijk uitzicht op genoegdoening hebben. Shtayyeh deed een beroep op het hof om tempo te maken.
Israël verbolgen
Israël reageerde op de gebruikelijke wijze: verbolgen en agressief. Het dwarsbomen van het onderzoek was een topprioriteit van de regering-Netanyahu. Premier Benjamin Netanyahu en minister van Buitenlandse Zaken Gabi Ashkenazi spraken eensgezind schande van het besluit en bezwoeren ‘onze burgers en militairen met alle mogelijke middelen te zullen blijven beschermen tegen gerechtelijke vervolging’. Beiden beseffen dat zij persoonlijk verantwoordelijk kunnen worden gehouden. Met name Netanyahu, die aanstaande maandag bij de rechtbank in Jeruzalem moet verschijnen voor het vervolg van de drie strafzaken tegen hem, heeft reden zich zorgen te maken.
Netanyahu en Ashkenazi stapelden het ene verwijt op het andere: het hof zou ‘Palestijns terrorisme belonen’ en negeren dat Israël een ‘sterke democratische regering heeft die de rechtsorde hoog in het vaandel voert’. Het oordeel van het hof zou op politieke gronden tot stand zijn gekomen en het hof zou zich schuldig maken aan ‘politieke exploitatie van de internationale rechtsorde’.
Eerder beschuldigde Netanyahu het hof al van antisemitisme, zoals hij en zijn bondgenoten bijna alle kritiek op de staat Israël tot antisemitisme bestempelen. Ook deed hij een beroep op de internationale gemeenschap om sancties te treffen, niet alleen tegen het Strafhof als zodanig, ook tegen het personeel, ‘tegen functionarissen, tegen aanklagers, alles’. Die roep werd verhoord door Donald Trump, die al verbolgen was over het besluit van het hof onderzoek in te stellen naar oorlogsmisdaden in Afghanistan, waarbij mogelijk Amerikaanse militairen betrokken zijn. De regering-Biden heeft aangekondigd de door Trump getroffen sancties ‘grondig tegen het licht’ te zullen houden.
EINDE VERKLARING THE RIGHTS FORUM
[67]
”The parties to a conflict must at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to spare the civilian population and civilian property. Neither the civilian population as a whole nor individual civilians may be attacked.”
The parties to a conflict must at all times distinguish between the civilian population and combatants in order to spare the civilian population and civilian property. Neither the civilian population as a whole nor individual civilians may be attacked.
Attacks may be made solely against military objectives. People who do not or can no longer take part in the hostilities are entitled to respect for their lives and for their physical and mental integrity. Such people must in all circumstances be protected and treated with humanity, without any unfavorable distinction whatever.
It is forbidden to kill or wound an adversary who surrenders for who can no longer take part in the fighting.
Neither the parties to the conflict nor members of their armed forces have an unlimited right to choose methods and means of warfare. It is forbidden to use weapons or methods of warfare that are likely to cause unnecessary losses or excessive suffering.
The wounded and sick must be collected and cared for by the party to the conflict which has them in its power. Medical personnel and medical establishments, transports and equipment must be spared.
The red cross or red crescent on a white background is the distinctive sign indicating that such persons and objects must be respected.
Captured combatants and civiliansmust be protected against all acts of violence who find themselves under the authority of the adverse party are entitled to respect for their lives, their dignity, their personal rights and their political, religious and other convictions. They or reprisal. They are entitled to exchange news with their families and receive aid. They must enjoy basic judicial guarantees.
[68]
”’Wat is dat voor cluppie, dat Femyso, kent u dat?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [0.24-1.04]]”Ja,. dat is een onderdeel van de Moslimbroederschap, dat is eeninternationale organisatie, die je eigenlijk kan kenschetsen als…hoe zal ik hetzeggen,,,,,jihandisten zonder haast….”[Geen Stijl Verslaggever]:”Jihadisten zonder haast?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ja,,,,,” Geen Stijl Verslaggever]:Maar ook zonder geweld, volgens mij….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ehhhhhh, dat ligt er een beetje aan, omdat de Moslimbroederschap eenorganisatie is, die niet, ja bij de Kamer van Koophandel staat ingeschrevenis dat natuurlijk ook heel moeilijk te achterhalen waar ze zich mee bezighouden.Gelukkig is er iemand, Carel Brendel, die dat heel goed doet en al jarenboekstaaft hij alles wat er met de Moslimbroederschap in verband komt endan zie je wel, dat er natuurlijk banden zijn met Hamas, er zijn bandenmet Erdogan, ja en dan kom je in een internationaal netwerk terecht,waar natuurlijk wel hier en daar geweld wordt gebruikt. ” [1.04]” YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
[69] ZIE NOOT 68
[70]
De Moslimbroederschap vormt op dit moment geen directe dreiging voor de democratische rechtsorde of de nationale veiligheid van ons land. Wel zouden de activiteiten op lange termijn een risico kunnen vormen. De AIVD concludeert dat na onderzoek naar deze beweging. ALGEMENE INLICHTINGEN EN VEILIGHEIDSDIENSTGEEN DIRECTE DREIGING VANUIT MOSLIMBROEDERSCHAP IN NEDERLAND12 APRIL 2011 https://www.aivd.nl/actueel/nieuws/2011/04/12/geen-directe-dreiging-vanuit-moslimbroederschap-in-nederland
ZIE OOK NOOT 47 ”De AIVD verricht onderzoek naar radicaliseringstendensen in Nederland. Binnen dit onderzoek is er aandacht voor radicale en ultraorthodoxe islamitische bewegingen die in potentie een bedreiging kunnen vormen voor de Nederlandse rechtsorde. In dat kader heeft de AIVD onderzoek gedaan naar de Moslimbroederschap in Nederland. In deze brief worden op basis van dat onderzoek de conclusies beschreven inzake de mogelijke dreiging die van deze beweging uitgaat ten aanzien van de democratische rechtsorde in Nederland. De Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten zal vertrouwelijk meer in detail worden geïnformeerd………”De AIVD heeft geconstateerd dat de Egyptische Moslimbroederschap weinig invloed heeft op de beweging in Nederland. De Nederlandse Moslimbroeders streven naar de herislamisering van de moslimgemeenschap waarbij de islam leidend moet zijn in het dagelijks leven van de moslims. Zij richten zich daarbij vooral op het verspreiden van het religieuze gedachtegoed van de Moslimbroederschap en het vergroten van haar invloedssfeer. De Moslimbroeders in Nederland stellen zich gematigd op en streven een betere positie voor moslims in Nederland na. In hun discours zijn begrippen als integratie, democratie, burgerzin nadrukkelijk aanwezig.’ PARLEMENTAIRE MONITOR
”De Moslimbroederschap kan op termijn een risico voor de democratische rechtsorde in Nederland vormen. Hiervoor zijn vier redenen:
Het streven van de Moslimbroederschap om de islam leidend te laten zijn in alle aspecten van het leven van moslims kan bijdragen aan een voedingsbodem voor (onverdraagzaam) isolationisme en polarisatie.
Door het veiligheidsbewuste en heimelijke optreden van de Nederlandse Moslimbroeders kan niet uitgesloten worden dat er naast de geconstateerde intenties andere doelstellingen bestaan die strijdig kunnen zijn met de democratische rechtsorde in Nederland.
De Nederlandse Moslimbroeders proberen invloed te verwerven in het maatschappelijk middenveld. Als zij ook gaan deelnemen aan politieke besluitvorming zonder open te zijn over hun signatuur en daarmee hun belangen en bedoelingen, kan dit tot een onwenselijke situatie leiden.
Ze beschikken over een breed internationaal netwerk en ruime financiële middelen.
[GEEN STIJL IN GESPREK MET MACHIEL DE GRAAFM TWEEDE KAMERLIDPVV/MACHIEL DE GRAAF] We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis.”[Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, vind je dat zelf niet heel vergezocht?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Nee.” [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, mag, maar dat vroeg ik me af.” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: ”Nee, dat is realistisch” [7.43]” YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4 De kandidatencommissie van GroenLinks heeft een hoge, verkiesbare plaats bij de komende Tweede-Kamerverkiezingen toegekend aan Kauthar Bouchallikht, die vice-voorzitter is van de jongeren- en studentenorganisatie van de Europese Moslimbroeders. De juichende biografie maakt geen melding van deze opvallende activiteit.”
Precies twee dagen heeft Kauthar Bouchallikht kunnen genieten van haar plek op de kandidatenlijst van GroenLinks. Daarna kwam de eerste aanval en het zal zeker niet de laatste zijn.
Helaas is dit de realiteit voor veel jonge moslims in Nederland. Zij moeten voortdurend hun loyaliteit bewijzen en laten zien waar ze staan. Als je ook nog eens vrouw bent, wordt die bewijslast nog zwaarder. Ik wil dit zeggen: mensen reduceren tot één identiteit doet hen geen recht. Er is een jonge generatie die tegelijkertijd moslim, klimaatactivist, feminist, LHBTIQ+’er, Nederlander, en nog veel meer kan zijn. Al deze identiteiten zijn met elkaar verbonden. Zij maken hen tot wie zij zijn: Nederlanders met ontelbare identiteiten.
De positieve verandering die gaande is in ons land maakt sommigen bang. Mensen die heel lang niet op plekken van macht hebben gezeten, komen daar nu wel. Vrouwen, jongeren, mensen van kleur, mensen met welke achtergrond dan ook. Samen zijn wij het nieuwe Nederland. Het was hier allang tijd voor. Dus iedereen die hier moeite mee heeft: wen er maar aan.
Ik vind het ontzettend belangrijk om dit statement te maken. Niet alleen voor Kauthar. Zij heeft het lef getoond om haar hoofd boven het maaiveld uit te steken. Daar heb ik veel bewondering voor. Dit statement is ook belangrijk voor al die andere jongeren in Nederland die twijfelen of ze hun dromen kunnen najagen of gewoon mogen zijn wie ze willen zijn. Voor al die jongeren herhaal ik de boodschap die mijn moeder mij lang geleden gaf. Laat je angst om te falen los en alles is mogelijk. En ik voeg daaraan toe: wees niet bang, je staat er niet alleen voor. We’ve got your back!
– Jesse
EINDE BOODSCHAP JESSE KLAVER
[78]
ZIE NOOT 77
[79]
ZIE NOOT 77
[80]GEEN STIJLIN AFWACHTING VERBLIJVEN WEWAAROM WEIGEREN @ GROEN LINKS EN @ JESSE KLAVERINHOUDELIJK TE REAGEREN OP MOSLIMBROEDERSCHAP-AFFILIATIE TK KANDIDAAT #9 KAUTHAR BOUCHALLIKHT?14 NOVEMBER 2020 https://www.geenstijl.nl/5156328/in-afwachting-verblijven-we/
Okay jongens, even een overzicht van deze waanzin.
Afgelopen week werd Kauthar Bouchallikth, “met de -th van think”, gepresenteerd als kandidaat #9 op de Tweede Kamerlijst van GroenLinks. Dat lijkt ons over de hele linie zeer welverdiend, want ze heeft een imposant CV en lijkt simpelweg heel goed in wat ze doet.
GroenLinks somt op Khautars kandidatenpagina haar vele bestuursfuncties en activiteiten op. GroenLinks verzuimt echter te melden dat Khautar óók vice-voorzitter van de Forum of European Muslim Youth and Students Organisations (FEMSYO) is, in de functie van Head of Member Organisation Relations, zoals hier op FEMYSO’s website te zien is. Khautar meldt dit zelf ook gewoon op haar eigen website.
Vervolgens ontstond de controverse. Carel Brendel wees erop dat FEMYSO de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap is. Vanuit de overheid en AIVD is er al bijna 10 jaar lang consensus over de aard en intenties van de Moslimbroederschap. Het enige dat sinds deze briefing uit 2011 door toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Donner is veranderd, is dat de organisatie in gewicht en invloed gegroeid is. De briefing concludeert:
“De AIVD heeft in het onderzoek naar de Moslimbroederschap in Nederland geconstateerd dat de activiteiten van de beweging op de lange termijn een risico zouden kunnen vormen voor de democratische rechtsorde in Nederland. (…) Ten eerste is het voorstelbaar dat het streven van de Moslimbroeders om de islam leidend te laten zijn in alle aspecten van het leven van moslims op lange termijn kan bijdragen aan een voedingsbodem voor (onverdraagzaam) isolationisme en polarisatie. (…) Ten tweede kan door het veiligheidsbewuste en heimelijke optreden van de Nederlandse Moslimbroeders niet uitgesloten worden dat er naast de geconstateerde intenties andere doelstellingen bestaan die strijdig kunnen zijn met de democratische rechtsorde in Nederland. (…) Ten derde is geconstateerd dat Nederlandse Moslimbroeders invloed trachten te verwerven in het maatschappelijk middenveld. Indien Moslimbroeders hierbij deelnemen aan of invloed uitoefenen op politieke besluitvorming zonder hun signatuur en daarmee hun belangen en intenties kenbaar te maken, kan dit tot een onwenselijke situatie leiden.”
Kauthars ontkenning Gezien dit ondermijnende oogmerk van de Moslimbroederschap is het dus erg begrijpelijk dat Kauthar zich haastte om zich van de Moslimbroederschap te distantiëren. Ze verwees daarbij naar deze tekst van FEMYSO, waarin de beschuldiging wordt afgedaan met dat FEMYSO “has faced repeated attacks by far-right and other groups accusing the organisation of having links with the Muslim Brotherhood. FEMYSO categorically denies these false and malicious allegations which are designed solely to undermine our organisation.”
De tekst en Kauthar zelf, gaan echter niet inhoudelijk in op de veelheid aan bevindingen die het tegendeel aantonen. Die bevindingen zetten we hier gister onder elkaar. Het betreft een overzicht op de website van Moslimbroederschap-koepelorganisatie Council of European Muslims (CEM, voorheen Federation of Islamic Organisations Europe, FIOE) zelf, rapporten door Duitse ministeries en veiligheidsdiensten, een CEM-bestuurslid dat FEMYSO op 22 oktober jl. nog vermeldde als een van de “other actors” van CEMs corona-aanpak, getuigenissen van ex-CEM-leden en een onderzoek door Georgetown University. De meest rokende smoking gun van allemaal, namelijk die FIOE-website die FEMYSO in 2004 zelf als een van hun zes centrale organisaties noemde, hier (mirror) en opklikbaar onderstaand.
Al die bevindingen concluderen dat FEMYSO wel degelijk de Europese jeugdtak van de Moslimbroederschap is.
Jesse Klavers volledig holle reactie Jesse Klaver koos er gister in zijn reactie echter voor klakkeloos de FEMYSO-lijn over te nemen, en de bevinding dat FEMYSO de Europese jeugdtak van de Moslimbroederschap is af te doen als xenofobische laster. *In werkelijk niets ging hij inhoudelijk in op de bevindingen.* Klaver:
“Precies twee dagen heeft Kauthar Bouchallikht kunnen genieten van haar plek op de kandidatenlijst van GroenLinks. Daarna kwam de eerste aanval en het zal zeker niet de laatste zijn. Helaas is dit de realiteit voor veel jonge moslims in Nederland. Zij moeten voortdurend hun loyaliteit bewijzen en laten zien waar ze staan. (…) Ik vind het ontzettend belangrijk om dit statement te maken. Niet alleen voor Kauthar. Zij heeft het lef getoond om haar hoofd boven het maaiveld uit te steken. Daar heb ik veel bewondering voor. (…) En ik voeg daaraan toe: wees niet bang, je staat er niet alleen voor. We’ve got your back!”
Ja, luister maat. Zo werkt dit niet. Er is maar één aantijging aan Kauthars adres, en dat is dat zij bestuurslid is van een organisatie die aantoonbaar aan de Moslimbroederschap gelieerd is, en de Moslimbroederschap op zijn beurt weer unaniem erkend is als ‘een mogelijk risico voor de Democratische rechtsorde in Nederland’.
Dat is een probleem. En dat wisten jullie van te voren, want GroenLinks koos er bewust voor Kauthars FEMYSO-bestuursfunctie niet te vermelden op de GroenLinks-kandidatenpagina, terwijl het wel gewoon prominent op haar persoonlijke website vermeld staat.
Klakkeloos het verweer van de verdachte organisatie zelf overnemen is partijleider- Tweede Kamer- en 14 zetels-onwaardig. GroenLinks heeft geen andere keus dan inhoudelijk op de kwestie in te gaan, want dit gaat niet weg. In afwachting van uw reactie verblijven we.
EINDE ARTIKEL GEEN STIJL
Reacties uitgeschakeld voor Noten 61 t/m 80 bij ”EXTREEM-RECHTSE HETZE TEGEN KAUTHAR BOUCHALLIKHT EN DE SLAPHEID VAN LINKS
Verslaggever:Meneer Azarkan, goedemiddag, mag ik u even wat vragen….Farid Azarkan [Denk]NeenVerslaggever vervolgt:Naar aanleiding van de heer Wilders: ”Is er een Marokkanenprobleem?”Farid Azarkan [Denk]:’Eh…..’Ik denk zeker in het hoofd van Geert”
”Dagenlang wilden ze bij Groen Links niet of nauwelijks reagerenop de vermeende banden, die de nummer 9 op hun kieslijstzou hebben met de Moslimbroederschap of althans de Stichting waarvoor ze werkt.” GEHELE GEEN STIJL INTERVIEW MET JESSE KLAVER[GROEN LINKS]
[Geen Stijl Verslaggever]:”Dagenlang wilden ze bij Groen Links niet of nauwelijks reagerenop de vermeende banden, die de nummer 9 op hun kieslijstzou hebben met de Moslimbroederschap of althans de Stichting waarvoor ze werkt.Vandaag hebben we bijna drie uur zitten wachten op Yasser, ik bedoelJesse Klaver en eindelijk hebben we dan een reactie, nou ja, Machiel de Graaf,die mag ook nog wat zeggen. [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid][0.23]”Wat is dat voor cluppie, dat Femyso, kent u dat?” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [0.24-1.04]]”Ja,. dat is een onderdeel van de Moslimbroederschap, dat is eeninternationale organisatie, die je eigenlijk kan kenschetsen als…hoe zal ik hetzeggen,,,,,jihandisten zonder haast….”[Geen Stijl Verslaggever]:”Jihadisten zonder haast?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ja,,,,,” Geen Stijl Verslaggever]:Maar ook zonder geweld, volgens mij….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ehhhhhh, dat ligt er een beetje aan, omdat de Moslimbroederschap eenorganisatie is, die niet, ja bij de Kamer van Koophandel staat ingeschrevenis dat natuurlijk ook heel moeilijk te achterhalen waar ze zich mee bezighouden.Gelukkig is er iemand, Carel Brendel, die dat heel goed doet en al jarenboekstaaft hij alles wat er met de Moslimbroederschap in verband komt endan zie je wel, dat er natuurlijk banden zijn met Hamas, er zijn bandenmet Erdogan, ja en dan kom je in een internationaal netwerk terecht,waar natuurlijk wel hier en daar geweld wordt gebruikt. ” [1.04][Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Dat Femyso, ja, u zij gaven zelf op de website ook aan, dat zij geen bandenhadden met de Moslimbroederschap, maar dat blijkt toch van wel”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: [1.11]”Wat is uw vraag?”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Nou, maar hoezo?Dan sta je toch ook te liegen, dan klopt dat verhaal toch niet….” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Kijk….er wordt gezegd, dat……het is niet de jongerenorganisatie van deMoslimbroederschap….ik ga niet verder in op …..weet u…..” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Ja maar…als er nou zoveel onderzoeken zijn he…onderzoek van de GeorgeWashington Universiteit, Binnenlandse Zaken van Duitsland .Inlichtingendienst van Duitsland, van de Duitsers weten we, dat ze heel grundlich zijn….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ik ga…..ik….u kunt mij van alles vragen over Femyso, ik ga daar…ik kanu daar geen antwoord op verschaffen….”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Hoezo niet?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Omdat ik hier niet sta om Femyso te verdedigen en dat ga ik ook nooit doen, ook omdat ik weet, dat er inderdaad ook organisaties bij zittenwaar ik helemaal niks mee heb en die ik echt verre van mij werp Waar u mij namelijk naar wil vragen, wat heel goed is, is naar Kauthar…”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja!” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”….En hoe wij naar Kauthar kijken en waarom zij bij ons op delijst staat en waar zij voor staat…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar je krijgt een kleur, als je dus dat soort dingen doet…..”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Je krijgt een kleur als je dat soort dingen doet, dat klopt.Maar dan kijk ik naar wie iemand is en wat iemand doet en alsik dan zie, dat zij volledig alle programmapunten van Groen Linksonderschrijft, als ik zie dat zij…. wat zij doet voor de klimaatbeweging,als ik zie hoe zij gelooft in vrijheid en emancipatie, dat is waar u mijnaar mag vragen, want als daar twijfel over bestaat, dan hebben we een probleem”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nou, ik kan mij voorstellen, dat die twijfel rijst op het moment, datje banden hebt met de Moslimbroederschap……”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nee, ze is bestuurslid geweest bij Femyso,……” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”,,,,,,,ja……organisatie…….” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nee…..van die organisatie wordt gezegd, dat er banden zijn met deMoslimbroederschap……”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”….banden zou……”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ik ga verder niet in of op welke wijze dan ook Femyso verdedigen, daarheb ik helemaal geen trek in en die organisatie….er zijn allerlei zakenwaar ik helemaal niks mee moet hebben…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar dat is toch heel gek….!” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Als u mij vraagt naar Kauthar….” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja…..” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dan zeg ik, ze is een hele progressieve jonge vrouw, die eh….bij Groen Linksop de lijst staat.” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Hardstikke goed voor haar, maar als zij in een bestuur zit, van Femyso, waarvan meerdere onderzoeken aantonen, dat die banden hebben metde Moslimbroederschap, waarvan zelfs gedacht wordt, dat haar vader deMoslimbroederschap in Nederland heeft opgericht, de Nederlandse tak daarvan,dan kun je je afvragen, of je daar niet je twijfels moet stellen bij iemand met deoprechtheid ervan, die u allemaal zo mooi beschrijft.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Allereerst:Ik ga niet informeren wat uw ouders hebben gedaan en wat dat zegt over wie u bent.Dat lijkt me heel verstandig, dat we mensen beoordelen naar wie ze zelf zijn.Femyso is een koepelorganisatie, er zitten allerlei organisaties bij, ookallerlei verschrikkelijk conservatieve clubs, waar ik niks mee moet hebben,dus die ga ik ook op geen enkele wijze verdedigen.Waar u mij naar mag vragen, is naar Kauthar….”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”En wie zij is en waar zij voor staat en dat heb ik zojuist gedaan en datdoe ik nu weer….” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar…..” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Het is een progressieve vrouw en dat is wat ik erover te zeggen heb” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, maar goed. Als iemand dus dat soort dingen, dus trainingen geven bijMilli Gorus, in het bestuur zit van een organisatie waarvan onderzoeken aantonen, dat die nauwe banden hebben met de Moslimbroederschap,dan tekent dat zo’n vrouw ook, dan is dat ook de persoon, die zij is.U zegt ze werp het ver van me, ja dat is wel makkelijk om dat nu tezeggen….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, datzegt u dat dat makkelijk is……., dat doet ze en daarmee zegt ze ”ikheb daar niks mee” …zij heeft, zij is een jonge vrouw met die groene enlinkse idealen, ze heeft bij deze clubs gezeten, dus ik snap ook nog, zeheeft bij Femyso gezeten, dus ik snap ook dat de vragen rijzen.Het enige is, als zij vervolgens zegt ”ik heb daar niks mee, ik werp het verre van me”, ja dan …..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja ja ja, dat is altijd wel heel makkelijk, dat zou ik ook zeggen, want hetis ook altijd zo….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] :”Ja maar…” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”,,,,,Mensen, die bij de Moslimbroederschap hebben gezeten of zittendie gaan dat….die lopen daar niet mee te koop….. ” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Maar waarom zou je dat zeggen, waarom zou je dat zeggenAls je kijkt naar wat ze de afgelopen jaren heeft gedaan..eh…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dat is toch makkelijk waarom je dat zou zeggen, omdat je je plekjenummer 9 wilt bewaren.” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Ach….waarom zou je anders bij Groen Links gaan zitten, dan kan jebeter op een andere manier, bij andere partijen…ze zit bij Groen Links he,van alle partijen, die je had kunnen kiezen, had je misschien wel, had je dan…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”…bij Denk gaan…zitten….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Per definitie bij Groen Links…..nee, want ze is een Groen Linkser…” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [4.56]”Als je zo hoog in de boom hebt gezeten bij Femyso, waarvan echtwel bewezen is, dat het een onderdeel is van die Moslimbroederschap, danis het natuurlijk niet echt geloofwaardig en ja, wij van WC eend, bevelen WC eend aan, zo moet je die boodschap eigenlijk zien.” [5.10] [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dan nog kan zij toch ook een agenda hebben, misschien wel een dubbeleagenda, rijst bij u dan geen enkele twijfel ….vraag dan…..op haar blauwe ofdonkere ogen of wat dan ook….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] ”Wij hebben haar gevraagd, wij hebben gekeken naar wie zij is en wijzien bij haar, nogmaals, dat ze voor emancipatie staat, voor vrijheid,die groene en linkse idealen deelt en zij heeft zelf aangegeven, datze de ideeen van de Moslimbroederschap verre van zich werpt, dat zeer niks mee te maken heeft en als u dan zegt ”vertrouwen we dat?”Ja”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Okay. Maar werkt het dan zo, dat u het gewoon….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”….gaan…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar doet u daar dan ook onderzoek naar of is het gewoon, kom, deze”mevrouw Bouchallikht, is het zo”, ”nee, dat werpen we verre van” en wegaan weer verder, of doet u daar verder onderzoek naar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Daar hebben we…de kandidatencommissie heeft hiernaar gekeken,ik heb u zojuist verteld, toen deze organisatie we wisten, dat ze hiervice voorzitter van is, hebben ze ook gekeken, wie is deze club, metwie werken ze samen, nou, dan kom je erachter, dat dit een organisatieis, die samenwerkt met de Europese Unie, die daar subsidie krijgen, om je ervan te vergewissen, dat dit niet een of andere organisatie is, dieniet via de officiele kanalen werkt.Nou, dat is geenszins het geval.Naar al dit soort zaken is onderzoek gedaan en daar moeten we het voor numee doen.”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, die drie onderzoeken, die bekende, Washington, Duitsland, BinnenlandseZaken, Inlichtingendienst Duitsland, dat legt u dan naast u, zeg maar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Nee, wij hebben gekeken naar wat deze organisatie is, met wie ze of zemet de Europese Commissie samenwerken, hoe dat samenloopt,en vervolgens en dan tot echt slot, dan heb ik het wel echt twintig keer gezegd,hebben we gekeken naar wie zij is, dus ik ga Femyso op geen enkelewijze verdedigen, maar Kauthar wel”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Okay, succes”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Dank je wel” [6.46][Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [6.46-7.43]” Het is natuurlijk ook geen garantie, dat als iets met deEuropese Unie samenwerkt, dat dat dan een goede organisatie is.Misschien is dat dan wel juist een bewijs voor het feit, dat het geen goedeorganisatie is, als ze met de Europese Unie samenwerkt.Dus wat de heer Klaver daar doet is met zijn vingers in zijn orenheel hard roepen van eh ”geen probleem, doorrennen en dan maar iemandvertrouwen op de mooie kleur van zijn of haar ogen, maar we weten natuurlijkeerder, hoe dat bij de PvdA gegaan is.De PvdA heeft natuurlijk Denk gebaard, PvdA en Groen Links samenhebben NIDA gebaard, ja, dus dan, als je je partij kapot wil hebben, danzul je toch dit soort strapatzen moeten uithalen.We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis.”[Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, vind je dat zelf niet heel vergezocht?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Nee.” [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, mag, maar dat vroeg ik me af.” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: ”Nee, dat is realistisch” [7.43] EINDE YOUTUBE FILMPJE
[34] OPMERKING MACHIEL DE GRAAF [PVV] AANHET EINDE VAN HET GEEN STIJL INTERVIEWMET JESSE KLAVER: ‘We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis”
ZIE VOOR GEHELE GEEN STIJL INTERVIEW EN UITSPRAKENMACHIEL DE GRAAF [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid][0.23]”Wat is dat voor cluppie, dat Femyso, kent u dat?” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [0.24-1.04]]”Ja,. dat is een onderdeel van de Moslimbroederschap, dat is eeninternationale organisatie, die je eigenlijk kan kenschetsen als…hoe zal ik hetzeggen,,,,,jihandisten zonder haast….”[Geen Stijl Verslaggever]:”Jihadisten zonder haast?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ja,,,,,” Geen Stijl Verslaggever]:Maar ook zonder geweld, volgens mij….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ehhhhhh, dat ligt er een beetje aan, omdat de Moslimbroederschap eenorganisatie is, die niet, ja bij de Kamer van Koophandel staat ingeschrevenis dat natuurlijk ook heel moeilijk te achterhalen waar ze zich mee bezighouden.Gelukkig is er iemand, Carel Brendel, die dat heel goed doet en al jarenboekstaaft hij alles wat er met de Moslimbroederschap in verband komt endan zie je wel, dat er natuurlijk banden zijn met Hamas, er zijn bandenmet Erdogan, ja en dan kom je in een internationaal netwerk terecht,waar natuurlijk wel hier en daar geweld wordt gebruikt. ” [1.04]…….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [6.46-7.43]” Het is natuurlijk ook geen garantie, dat als iets met deEuropese Unie samenwerkt, dat dat dan een goede organisatie is.Misschien is dat dan wel juist een bewijs voor het feit, dat het geen goedeorganisatie is, als ze met de Europese Unie samenwerkt.Dus wat de heer Klaver daar doet is met zijn vingers in zijn orenheel hard roepen van eh ”geen probleem, doorrennen en dan maar iemandvertrouwen op de mooie kleur van zijn of haar ogen, maar we weten natuurlijkeerder, hoe dat bij de PvdA gegaan is.De PvdA heeft natuurlijk Denk gebaard, PvdA en Groen Links samenhebben NIDA gebaard, ja, dus dan, als je je partij kapot wil hebben, danzul je toch dit soort strapatzen moeten uithalen.We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis.”[Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, vind je dat zelf niet heel vergezocht?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Nee.” [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, mag, maar dat vroeg ik me af.” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: ”Nee, dat is realistisch” [7.43]” YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
ZIE VOOR TEKST GEHELE GEEN STIJL INTERVIESW, NOOT 24 [38]
”De PvdA heeft natuurlijk Denk gebaard, PvdA en Groen Links samenhebben NIDA gebaard, ja, dus dan, als je je partij kapot wil hebben, danzul je toch dit soort strapatzen moeten uithalen.We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis.” YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
ZIE VOOR DE REST VAN HET INTERVIEW METUITSPRAKEN MACHIEL DE GRAAF, NOOT 37
[39]
ZIE NOTEN 11 EN 15
[40] VERDER: Bestuurservaring: Landelijk Aktie Komite Scholieren, de faculteitsraad van de Universiteit Utrecht, Forum of EuropeanMuslim Youth and Students Organisations en stichting GroeneMoslims WEBSITE KAUTHAR BOUCHALLIKHT https://kauthar.info/
”De door mij aangehaalde onderzoeken baseren zich op de band tussen FEMYSO en de Federation of Islamic Organisations in Europe (FIOE), die tegenwoordig Council of European Muslims (CEM) heet. Over de FIOE kan ik kort zijn. Ik citeer uit een brief van 11 april 2011 van minister Donner van Binnenlandse Zaken. “Zowel uit wetenschappelijke publicaties als uit andere informatie die de AIVD ter beschikking staat blijkt dat de Federation of Islamic Organisations Europe (FIOE) gezien kan worden als de koepelorganisatie van de Moslimbroederschap in Europa. De FIOE heeft een sturende rol binnen de Europese Moslimbroederschap en bepaalt het centrale beleid, dat lokaal wordt uitgevoerd door nationale federaties.” ……… PARLEMENTAIRE MONITOR
”De AIVD verricht onderzoek naar radicaliseringstendensen in Nederland. Binnen dit onderzoek is er aandacht voor radicale en ultraorthodoxe islamitische bewegingen die in potentie een bedreiging kunnen vormen voor de Nederlandse rechtsorde. In dat kader heeft de AIVD onderzoek gedaan naar de Moslimbroederschap in Nederland. In deze brief worden op basis van dat onderzoek de conclusies beschreven inzake de mogelijke dreiging die van deze beweging uitgaat ten aanzien van de democratische rechtsorde in Nederland. De Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten zal vertrouwelijk meer in detail worden geïnformeerd………”De AIVD heeft geconstateerd dat de Egyptische Moslimbroederschap weinig invloed heeft op de beweging in Nederland. De Nederlandse Moslimbroeders streven naar de herislamisering van de moslimgemeenschap waarbij de islam leidend moet zijn in het dagelijks leven van de moslims. Zij richten zich daarbij vooral op het verspreiden van het religieuze gedachtegoed van de Moslimbroederschap en het vergroten van haar invloedssfeer. De Moslimbroeders in Nederland stellen zich gematigd op en streven een betere positie voor moslims in Nederland na. In hun discours zijn begrippen als integratie, democratie, burgerzin nadrukkelijk aanwezig.’ PARLEMENTAIRE MONITOR
De Moslimbroederschap vormt op dit moment geen directe dreiging voor de democratische rechtsorde of de nationale veiligheid van ons land. Wel zouden de activiteiten op lange termijn een risico kunnen vormen. De AIVD concludeert dat na onderzoek naar deze beweging.
De bevindingen van de AIVD zijn door minister Donner van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in een brief naar de Tweede Kamer gestuurd.
De AIVD komt tot de conclusie dat de Moslimbroederschap momenteel geen directe dreiging vormt voor Nederland. Die conclusie trekt de AIVD op basis van het volgende:
De AIVD schat in dat het aantal actieve moslimbroeders in Nederland zich beperkt tot enkele tientallen.
De beweging heeft een beperkte invloed op de moslimgemeenschap en het maatschappelijk middenveld.
De AIVD heeft geen aanwijzingen dat de onderkende doelstellingen en activiteiten van de Moslimbroederschap strijdig zijn met de democratische rechtsorde in Nederland.
De AIVD schat in dat de weerstand in Nederland dermate hoog is, dat het onwaarschijnlijk is dat de beweging eventueel verhulde doelstellingen in Nederland kan realiseren.
De Moslimbroederschap kan op termijn een risico voor de democratische rechtsorde in Nederland vormen. Hiervoor zijn vier redenen:
Het streven van de Moslimbroederschap om de islam leidend te laten zijn in alle aspecten van het leven van moslims kan bijdragen aan een voedingsbodem voor (onverdraagzaam) isolationisme en polarisatie.
Door het veiligheidsbewuste en heimelijke optreden van de Nederlandse Moslimbroeders kan niet uitgesloten worden dat er naast de geconstateerde intenties andere doelstellingen bestaan die strijdig kunnen zijn met de democratische rechtsorde in Nederland.
De Nederlandse Moslimbroeders proberen invloed te verwerven in het maatschappelijk middenveld. Als zij ook gaan deelnemen aan politieke besluitvorming zonder open te zijn over hun signatuur en daarmee hun belangen en bedoelingen, kan dit tot een onwenselijke situatie leiden.
Ze beschikken over een breed internationaal netwerk en ruime financiële middelen.
De AIVD verricht onderzoek naar radicaliseringstendensen in Nederland. Binnen dit onderzoek is er aandacht voor radicale en (ultra-)orthodoxe islamitische bewegingen die in potentie een bedreiging vormen voor de Nederlandse rechtsorde. In dat kader heeft de AIVD onderzoek gedaan naar de Moslimbroederschap in Nederland. De dienst is zich bewust van de tegengestelde beelden die er zijn over de Moslimbroederschap. Aan de ene kant is er het beeld van een beweging die bewust een misleidende strategie voert. Aan de andere kant leeft het idee dat de Moslimbroederschap oprecht een gematigde koers volgt en zich nog verder zal hervormen.
De Moslimbroederschap is een van oorsprong Egyptische, maar nu een internationale islamitische beweging die in het Midden-Oosten politieke aspiraties heeft. De Moslimbroederschap heeft tegenwoordig vertakkingen in vrijwel alle Europese landen. En dus ook in Nederland.
De Moslimbroederschap in Nederland streeft naar herislamisering van de moslimgemeenschap waarbij de islam leidend moet zijn in het dagelijks leven van moslims. Zij richten zich daarbij vooral op het verspreiden van het religieuze gedachtegoed van de Moslimbroederschap en het vergroten van de invloedssfeer. Zij streven een betere positie voor moslims in Nederland na.
Het overkwam de voormalige Amerikaanse president Barack Obama al eens, net als diverse Amerikaanse congresleden en sommige Nederlandse imams. En laatst gebeurde het ook de Westlandse leerlingen die een petitie begonnen om lange broeken te mogen dragen bij de gymles. Ze werden in een column van Zihni Özdil in NRC in verband gebracht met ‘moslimbroederachtige clubs’.
Vanwaar die terugkerende beschuldigingen van banden met de Moslimbroederschap? In de nieuwe bundel ‘Wie is er bang voor religie?’ legt islamoloog Joas Wagemakers van de Universiteit Utrecht uit hoe rond deze organisatie een samenzweringstheorie is ontstaan. Volgens deze theorie streven de leden stiekem naar wereldwijde dominantie en zijn ze verbonden met radicale groepen als Al-Qaida en IS. “Grotendeels flauwekul”, zegt Wagemakers. “In de eerste plaats zijn ze juist niet radicaal. Daarom moet Al-Qaida ook niets van ze hebben. Ook de bewering dat ze naar wereldwijde dominantie streven, klopt niet.”
De angst voor de Moslimbroederschap is nauw verbonden met samenzweringstheorieën over de islam in het algemeen, zegt Wagemakers: “Je hoort weleens: ‘De islam wil overheersen, als ze eenmaal in de meerderheid zijn, dan…’. Als weerwoord kun je dan altijd zeggen: kijk nou eens gewoon naar de moslims om je heen, die doen toch niemand kwaad? Die zijn toch gewoon bezig hun leven te leven, hun boterham te verdienen? Over de Moslimbroederschap kun je dat niet zeggen. Zij begeeft zich natuurlijk expliciet op politiek terrein.”
Een sportgroep
Hassan al-Banna richtte de Moslimbroederschap in 1928 op als een islamitisch antwoord op het probleem van de Britse kolonisering van Egypte. Hij riep in zijn geschriften op om in actie te komen en voor de islam te kiezen. Daar begint de verwarring, zegt Wagemakers. “Want over wat voor islam heeft hij het dan precies? Nou, dat is heel breed. Hij sprak van ‘een salafistische oproep’, ‘een soennitisch pad’ en ‘een soefistische waarheid’. Hij heeft de Moslimbroederschap zowel ‘een sportgroep’, ‘een politieke organisatie’ als ‘een sociaal idee’ genoemd. Een weinig strak omlijnde ideologie dus. Niet het soort standpunten van een club die de wereld één manier van denken zou willen opleggen.”
In Jordanië heeft Wagemakers de leider van de Jordaanse tak van de Moslimbroederschap geïnterviewd. “Ik had een hele vragenlijst voor hem: hoe denken jullie over dit vers, en hoe interpreteren jullie dit en dit vers? Als islamoloog heb ik me veel beziggehouden met salafisme, een stroming waarin men heel uitgetekende ideeën heeft over de manier waarop je islamitisch zou moeten zijn. Vandaar dat ik benieuwd was naar de kijk van de Moslimbroederschap op allerlei doctrines en geloofsvoorstellingen. Op een gegeven moment zuchtte die man en zei hij: ‘Joh, daar houden wij ons helemaal niet mee bezig. De islam die wij beijveren is een algemene islam.’ Hun ideologie is dus nog altijd weinig gedetailleerd.”
Hoe kon dan het idee ontstaan dat de Moslimbroederschap die wel heeft?
“Samenzweringstheorieën moet je zien als pogingen van slecht geïnformeerde mensen om eenvoudige verklaringen te zoeken voor complexe verschijnselen. En vaak schrijven complotdenkers daarbij negatieve motieven toe aan invloedrijke personen. Met de mogelijkheid dat bepaalde ontwikkelingen voortkomen uit onwetendheid of uit incompetentie houden ze geen rekening. Overal zit een plan achter, denkt men. Maar als je iets meer weet van een organisatie als de Moslimbroederschap, dan weet je dat ze vaak juist haar uiterste best moet doen om de ontwikkelingen in de wereld bij te houden, in plaats van dat ze er met een vooropgezet plan zelf vorm aan geeft. Als de leden een samenzwering zouden vormen, dan bakken ze er wel heel weinig van.
“Ik ben heel vaak langs geweest op het hoofdkwartier in Amman. De sfeer daar is er een van gewoon een paar mannen die Al Jazeera zitten te kijken. Natuurlijk streeft de Moslimbroederschap beleidsveranderingen na, maar dat er een wereldwijde agenda achter zit, dat is gewoon niet het geval. Onderling zijn ze enorm verdeeld. Ze zijn immers over het hele Midden-Oosten verspreid: er is behalve een Egyptische en een Jordaanse ook een Syrische en een Palestijnse tak. Ook binnen die landen zijn discussies over allerlei kwesties.
“In Egypte heb je een enorme generatiekloof, in Syrië is er al decennia verdeeldheid tussen de afdeling in Damascus en die in Aleppo, en in Jordanië heeft een conflict zelfs tot een splitsing geleid. Daar heb je nu behalve de gewone Moslimbroederschap ook een alternatieve Moslimbroederschap. De manier waarop die verschillende takken zich tot elkaar verhouden, kun je het beste vergelijken met de christen-democratische partijen in Europa: er is een sterke ideologische verwantschap, maar Balkenende liep absoluut niet aan de leiband van Merkel.
“Wat natuurlijk meespeelt, is dat er in het verleden wel figuren binnen de Moslimbroederschap zijn geradicaliseerd. Dat kwam destijds ook doordat ze in Egyptische gevangenissen zijn gemarteld. Uit hun midden is een denker als Said Qutb (1906-1966) voortgekomen, die veel verder ging dan andere Moslimbroeders, en die de leiders van de staat tot afvalligen verklaarde, waartegen je de jihad moest voeren.
“Anderen binnen de Moslimbroederschap bestreden dit idee juist fel. En die gematigde figuren kregen in de loop van de tijd de overhand. Qutbs radicale ideeën leefden wel voort, maar dan bij radicale groepen als Al-Qaida.”
De Moslimbroederschap houdt zich helemaal niet bezig met terrorisme, zegt u. Toch bestempelde de Amerikaanse regering de organisatie vorig jaar bijna als terroristisch. Hoe kan dat?
“Hamas, de Palestijnse tak van de Moslimbroederschap, heeft expliciet geweld gebruikt tegen Israël en aanslagen gepleegd. Dat argument wordt altijd gebruikt om te zeggen: ‘Kijk, de Moslimbroederschap is voor terrorisme’. Vraag je dit aan hen zelf, dan zeggen ze: ‘Nee, we zijn helemaal niet voor terrorisme’. We zijn voor de Palestijnse strijd, en
we zien dat als een legitieme, gerechtvaardigde verdedigingsstrijd tegen een staat die Palestijns grondgebied bezet. Bovendien fungeert deze tak volledig autonoom.
“Door die ingewikkelde Palestijnse kwestie is het natuurlijk moeilijk vol te houden dat de Moslimbroederschap honderd procent tegen terrorisme is. Maar andere aanslagen waarbij burgerlevens verloren zijn gegaan, zoals die van 11 september 2001 en veel andere – die wijzen ze allemaal hartgrondig af.”
Hoe conservatief is de Moslimbroederschap precies?
“Haar ideeën over vrouwenrechten, vrijheid van meningsuiting en de rechten van minderheden zijn zeker conservatief te noemen. Het recht om afvallig te zijn en lelijke dingen te zeggen over islam, daar zijn ze vaak fel tegen. Zo heeft Qaradawi, een van de invloedrijkste geestelijken van de Moslimbroederschap, gezegd dat Salman Rushdie moet worden gedood. Dat is natuurlijk heel controversieel.
“Wel zijn ze, als het gaat om staatsvorming en democratie, in hun overtuigingen meer en meer richting democratie gegaan. Een groot aantal Moslimbroeders accepteert democratie gewoon als een middel om het land te runnen. Eerst zeiden ze dat er een islamitische staat moest komen. Nu accepteren ze de huidige staten als voldongen feit en willen ze daaraan vasthouden.
“Dit geldt echter niet voor iedereen binnen de Moslimbroederschap. Er zijn ook mensen bij die democratie geheel of gedeeltelijk afwijzen, maar deze mensen zijn daar vaak erg open over. Het betekent dus niet dat je meteen alle Moslimbroeders moet wantrouwen die zeggen dat ze wél in democratie geloven.
“Hun oorspronkelijke probleem met democratie ging om de rol van het volk in het landsbestuur. Geleerden vroegen zich af: komt de wil van het volk wel overeen met de sharia, met wat God heeft voorgeschreven? En als de sharia bepalend is voor de wetgeving, wat heeft het volk dan nog te zeggen? Het draaide erop uit dat ze democratie afwezen als een westers, ongelovig, onislamitisch systeem.
“Zij wilden shura – een principe van onderlinge consultatie, dat ze ontlenen aan de Koran. Shura was dus goed en democratie fout. Het gewicht binnen de Moslimbroederschap is geleidelijk verschoven naar de overtuiging dat shura en democratie min of meer hetzelfde zijn. En als laatste stap zegt men: we gaan gewoon voor democratie, en de shura ligt daarin besloten. De uitkomst hiervan is dat de rol van het volk is vergroot. Daarbij wordt de sharia nu minder gezien als een verzameling van regels, en kijkt men meer naar de richtinggevende principes daarachter, zoals rechtvaardigheid en vrijheid. Iemand als Qaradawi houdt ook vaak niet vast aan de letter, maar duikt in de teksten om te achterhalen wat de geest van de wet is. Waarom zijn die teksten zo geschreven en hoe is de geest ervan toe te passen in het hier en nu? Zo kunnen moslims de sharia voor een groot deel hervormen.”
Waar is dit complotdenken ergens begonnen?
“Op de achtergrond spelen hier allerlei oude politieke tegenstellingen een rol, wat het lastig maakt om er iets over te zeggen. Neem het idee dat de islam hand in hand gaat met geweld – een gedachte die een lange geschiedenis heeft in de westerse literatuur. De Profeet werd hier eeuwen geleden al als een door de duivel geïnspireerde gek beschreven. Grote namen als Luther en Voltaire hebben aan dat beeld bijgedragen. De Koran werd inferieur aan de Bijbel genoemd, en heel vaak werd de nadruk gelegd op het seksleven van Mohammed. Dat hij negen vrouwen had, was een teken dat de islam wel
een op seks beluste godsdienst moest zijn. Romans en films zitten vol met zulke stereotypen: magische, betoverende sjeiks, die zich met vrouwen omringden en hun tegenstanders letterlijk een kopje kleiner maakten met rijk met edelstenen bezette kromzwaarden.
“Thema’s als agressie, irrationaliteit en seksualiteit komen heel vaak terug. Het was Edward Said die in zijn beroemde boek ‘Oriëntalisten’ analyseerde dat koloniale machthebbers zulke ideeën ook gebruikten om hun eigen daden te legitimeren. Zo van: die Arabieren zijn zo agressief, dom en irrationeel, ja, dan was het toch wel de taak van de Britten en Fransen om de leiding van die hele regio over te nemen.”
“Ik denk weleens dat mensen die zo’n gewelddadig beeld van de islam hebben, ergens ook wel weten of aanvoelen dat dit niet klopt, en vervolgens diezelfde ideeën verschuiven naar een kleinere groep moslims zoals salafisten, of de Moslimbroederschap. De veralgemenisering zit er dus nog steeds wel in, maar op beperktere schaal.
“Let wel, als je over IS zegt dat het een gewelddadige groepering is, dan is dat correct. Maar zeg je dit over de Moslimbroederschap, dan is dat dus ongenuanceerd.”
Joas Wagemakers en Lucien van Liere (red.), Wie is er bang voor religie? Waarom kennis van religie belangrijk is. € 25,-, 312 blz., Uitgeverij Parthenon.
EINDE ARTIKEL TROUW
[49]
”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar doet u daar dan ook onderzoek naar of is het gewoon, kom, deze”mevrouw Bouchallikht, is het zo”, ”nee, dat werpen we verre van” en wegaan weer verder, of doet u daar verder onderzoek naar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Daar hebben we…de kandidatencommissie heeft hiernaar gekeken,ik heb u zojuist verteld, toen deze organisatie we wisten, dat ze hiervice voorzitter van is, hebben ze ook gekeken, wie is deze club, metwie werken ze samen, nou, dan kom je erachter, dat dit een organisatieis, die samenwerkt met de Europese Unie, die daar subsidie krijgen, om je ervan te vergewissen, dat dit niet een of andere organisatie is, dieniet via de officiele kanalen werkt.Nou, dat is geenszins het geval.Naar al dit soort zaken is onderzoek gedaan en daar moeten we het voor numee doen.” YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
[50]
FEMYSO/HISTORY
https://femyso.org/history/
THE FIRST MEETING
The first meeting between Muslim youth organisations across Europe took place in Sweden in 1995, when the Foreign Ministry of Sweden in co-operation with the Swedish Muslim Youth organisation SUM (Sveriges Unga Muslimer), organised an international conference titled ‘Islam in Europe’. The participants at this conference felt the need to establish better communication between the organisations and undertake steps towards greater co-operation and co-ordination. JMF (Jeunes Musulmans de France), YMUK (Young Muslims UK) and SUM (Sveriges Unga Muslimer) were given the responsibility to further develop this idea. In June 1996 a meeting was held in Leicester (UK) with the support of the Islamic Foundation (UK) where thirty-five participants attended this meeting representing nineteen youth and student organisations from eleven countries across Europe. This meeting created strong bonds between those present and resulted in the official launch of the Forum of European Muslim Youth and Student Organisations (FEMYSO).
THE LAUNCH
After an intensive consultation process to develop the statutes and all other necessary documents, FEMYSO was registered as an international Non-Governmental Organisations (NGO) in Brussels, the capital of Belgium in the heart of Europe. Since then, FEMYSO has had an office in Brussels close to the headquarters of the European Commission and the European Parliament.
TODAY
FEMYSO has become the de facto voice of Muslim Youth in Europe and is regularly consulted on issues pertaining to Muslim Youth. It has developed useful links with the European Parliament, the European Commission, the Council of Europe, the Organisation for Security and Co-operation in Europe (OSCE), the United Nations and a host of other significant organisations at the European and international level.
MISSION
To be an exemplary European institution, bringing together Muslim youth to network and exchange ideas, developing them to achieve their full potential and working closely with its member organisations as well as other partners to build a better Europe for all.
VISION
To be the leading voice for European Muslim youth, developing and empowering them, and working to build a diverse, cohesive and vibrant Europe.
”Initially, as a Pan-Islamic, religious, and social movement, it preached Islam in Egypt, taught the illiterate, and set up hospitals and business enterprises.”
Muslim Brotherhood, Arabic al-Ikhwān al-Muslimūn, religiopolitical organization founded in 1928 at Ismailia, Egypt, by Hassan al-Banna. Islamist in orientation, it advocated a return to the Qurʾān and the Hadith as guidelines for a healthy modern Islamic society. The Brotherhood spread rapidly throughout Egypt, Sudan, Syria, Palestine, Lebanon, and North Africa. Although figures of Brotherhood membership are variable, it is estimated that at its height in the late 1940s it may have had some 500,000 members.
Early Activism And Militancy
Initially centred on religious and educational programs, the Muslim Brotherhood was seen as providing much-needed social services, and in the 1930s its membership grew swiftly. In the late 1930s the Brotherhood began to politicize its outlook, and, as an opponent of Egypt’s ruling Wafd party, during World War II it organized popular protests against the government. An armed branch organized in the early 1940s was subsequently linked to a number of violent
acts, including bombings and political assassinations, and it appears that the armed element of the group began to escape Hassan al-Banna’s control. The Brotherhood responded to the government’s attempts to dissolve the group by assassinating Prime Minister Maḥmūd Fahmī al-Nuqrāshī in December 1948. Hassan al-Banna himself was assassinated shortly thereafter; many believe his death was at the behest of the government.
With the advent of the revolutionary regime in Egypt in 1952, the Brotherhood retreated underground. An attemptto assassinate Egyptian Pres. Gamal Abdel Nasser in Alexandria on October 26, 1954, led to the Muslim Brotherhood’s forcible suppression. Six of its leaders were tried and executed for treason, and many others were imprisoned. Among those imprisoned was writer Sayyid Quṭb, who authored a number of books during the course of his imprisonment; among these works was Signposts in the Road, which would become a template for modern Sunni militancy. Although he was released from prison in 1964, he was arrested again the following year and executed shortly thereafter. In the 1960s and ’70s the Brotherhood’s activities remained largely clandestine; also in the 1970s the organization officially renounced violence.
In the 1980s the Muslim Brotherhood experienced a renewal as part of the general upsurge of religious activity in Islamic countries. The Brotherhood’s new adherents aimed to reorganize society and government according to Islamic doctrines, and they were vehemently anti-Western. An uprising by the Brotherhood in the Syrian city of Ḥamāh in February 1982 was crushed by the government of Ḥafiz al-Assad at a cost of perhaps 25,000 lives. The Brotherhood revived in Egypt and Jordan in the same period, and, beginning in the late 1980s, it emerged to compete in legislative elections in those countries. In Egypt the participation of the Muslim Brotherhood in parliamentary elections there in the 1980s was followed by its boycott of the elections of 1990, when it joined most of the country’s opposition in protesting electoral strictures. Although the group itself remained formally banned, in the 2000 elections Brotherhood supporters running as independent candidates were able to win 17 seats, making it the largest opposition bloc in the parliament. In 2005, again running as independents, the Brotherhood and its supporters captured 88 seats in spite of efforts by Pres.
Hosni Mubarak’s administration to restrict voting in the group’s strongholds. Its unexpected success in 2005 was met with additional restrictions and arrests, and the Brotherhood opted to boycott the 2008 local elections. In the 2010 parliamentary elections the Mubarak administration continued to restrict the Muslim Brotherhood by arresting members and barring voters in areas where the organization had strong support. After Mubarak’s National Democratic Party won 209 out of 211 seats in the first round of voting, effectively eliminating the Muslim Brotherhood from the parliament, the organization boycotted the second round.
Uprising And Electoral Success
In January 2011 a nonreligious youth protest movementagainst the Mubarak regime appeared in Egypt. After hesitating briefly, the Muslim Brotherhood’s senior leadership endorsed the movement and called on its members to participate in demonstrations. The protests soon forced Mubarak to step down as president in February, clearing the way for the Muslim Brotherhood’s open participation in Egyptian politics. Brotherhood leaders outlined a cautious political strategy for the group, stating that they would not seek a majority in the legislature or nominate a candidate for president. In May, however, a senior member of the Muslim Brotherhood, Abdel-Moneim Abul-Fotouh, announced his intention to run for president; he was later expelled from the organization.
In late April 2011 the Muslim Brotherhood founded a political party called the Freedom and Justice Party and applied for official recognition from the Egyptian interim government. Leaders of the Freedom and Justice Party stated that the party’s policies would be grounded in Islamic principles but that the party, whose members included women and Christians, would be nonconfessional. The party received official recognition in June, allowing it to enter candidates in upcoming elections. The Freedom and Justice Party soon achieved considerable success, winning about 47 percent of seats in elections held between November 2011
and January 2012 for the People’s Assembly, the lower house of the Egyptian parliament. The ultraconservative Islamist Nūr Party came in second with around 30 percent of the seats. The strong results for Freedom and Justice and Nūr allowed Islamists to dominate the selection process for the 100-member Constituent Assembly, a body tasked with writing a new constitution.
The issue of fielding a presidential candidate arose again in March 2012 when the Muslim Brotherhood announced thatKhairat al-Shater, a businessman and senior member of the organization, would run for president as the nominee of the Freedom and Justice Party, thus contradicting earlier assurances that the organization would not seek the presidency in 2012. In April 2012 Shater, who had been imprisoned under the Mubarak regime in 2008 for funding the Muslim Brotherhood, was disqualified from running by Egypt’s election commission under a rule banning candidates with prior criminal convictions. Mohammed Morsi, the head of the Freedom and Justice Party, entered the race as Shater’s replacement.
Morsi won the largest total in the first round of voting in May and defeated Ahmed Shafiq, a former prime minister under Mubarak, in a runoff held on June 16 and 17. Exuberance over Morsi’s victory was tempered by the ongoing outcry over the June 14 ruling by the Egyptian Supreme Constitutional Court calling for the dissolution of the Muslim Brotherhood-led People’s Assembly on the grounds that legislative elections held between November 2011 and January 2012 failed to follow procedures requiring that one-third of the seats be reserved for independent candidates. The Islamist-dominated Constituent Assembly remained intact.
On November 30, 2012, the Constituent Assembly approved a draft constitution written by Islamists without the input of boycotting Christian and secularist members. Morsi called for a referendum on the draft to be held on December 15. Critics accused Morsi of using his power to force through a constitution favourable to the Muslim Brotherhood; crowds demanding Morsi’s ouster gathered at the presidential palace and ransacked several Muslim Brotherhood offices. The draft constitution was approved by voters and took effect in late December, but anti-Morsi protests continued.
Morsi’s administration faced increasingly vocal opposition in 2013, led by activists who accused the incumbents of inaction regarding Egypt’s weak economy, failing public services, and deteriorating security situation. A massive protest calling for Morsi’s resignation was held on June 30, 2013, the first anniversary of his inauguration.
On July 1 the head of the Egyptian Armed Forces, Gen. Abdel Fattah al-Sisi, issued an ultimatum declaring that the military would intervene if Morsi was unable to placate the protesters. Morsi responded by offering negotiations with the opposition but refused to step down. On July 3 the military made good on its ultimatum, suspending the constitution, removing Morsi from the presidency, and appointing a new transitional administration. Morsi and several other Muslim Brotherhood figures were placed under arrest, and television stations associated with the Muslim Brotherhood were shut down.
Return To Suppression
While Morsi’s opponents celebrated, enraged supporters of the Muslim Brotherhood took to the streets to denounce the removal of a democratically elected leader. Its leaders likewise boycotted the transitional political process, citing it as illegitimate. Tensions erupted into violence on July 8, 2013, when Egyptian security forces opened fire on a crowd of Muslim Brotherhood supporters outside a military base in Cairo, killing at least 50 people and wounding hundreds more. Facing continued opposition, Sisi asked Egyptians to take to the streets on July 26 to support a military effort “to confront violence and terrorism.” On July 26 hundreds of thousands of Egyptians heeded his call. An attack from security forces the next day killed nearly 100 protesters rallying in support of the Muslim Brotherhood.
The government implemented a broad crackdown on the Muslim Brotherhood as an organization. Aside from continued arrests of its leaders and members, which had begun with Morsi’s own detention at his ouster, its media outlets were shut down. Violence escalated on August 14 when Egyptian security forces launched raids to clear Muslim Brotherhood sit-ins in Cairo, including outside the Rabaa al-Adawiya Mosque, killing more than 1,000 over a period of several days. In the aftermath, Egyptian authorities declared a state of emergency, an action widely perceived as a return to policies of the Mubarak era. In September 2013 a Cairo court formally restored the Mubarak-era ban on the Muslim Brotherhood, freezing the activities of the group and all its affiliated organizations. Later that year the Muslim Brotherhood was officially designated a terrorist organization; Egypt was the second country to do so at the time. The designation came a day after the government blamed the organization for a suicide bombing outside a police station. The Muslim Brotherhood condemned the attack and denied any involvement, however, while responsibility was claimed by a group affiliated with al-Qaeda.
Throughout the crackdown, people accused of supporting the Muslim Brotherhood were rounded up and convicted for a variety of crimes in the aftermath of Morsi’s removal, often in mass trials. In one such mass trial in the spring of 2014, 683 death sentences were passed, including against persons tried in absentia. Leaders of the Muslim Brotherhood also received life sentences in multiple trials.
EINDE ARTIKEL ENCYCLOPAEDIA BRITANNICA
[59]
”The Brotherhood’s English-language website describes its principles as including firstly the introduction of the Islamic Sharia as “the basis for controlling the affairs of state and society” and secondly, working to unify “Islamic countries and states, mainly among the Arab states, and liberate them from foreign imperialism“”
[60]”’De AIVD verricht onderzoek naar radicaliseringstendensen in Nederland. Binnen dit onderzoek is er aandacht voor radicale en ultraorthodoxe islamitische bewegingen die in potentie een bedreiging kunnen vormen voor de Nederlandse rechtsorde. In dat kader heeft de AIVD onderzoek gedaan naar de Moslimbroederschap in Nederland. In deze brief worden op basis van dat onderzoek de conclusies beschreven inzake de mogelijke dreiging die van deze beweging uitgaat ten aanzien van de democratische rechtsorde in Nederland. De Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten zal vertrouwelijk meer in detail worden geïnformeerd………”De AIVD heeft geconstateerd dat de Egyptische Moslimbroederschap weinig invloed heeft op de beweging in Nederland. De Nederlandse Moslimbroeders streven naar de herislamisering van de moslimgemeenschap waarbij de islam leidend moet zijn in het dagelijks leven van de moslims. Zij richten zich daarbij vooral op het verspreiden van het religieuze gedachtegoed van de Moslimbroederschap en het vergroten van haar invloedssfeer. De Moslimbroeders in Nederland stellen zich gematigd op en streven een betere positie voor moslims in Nederland na. In hun discours zijn begrippen als integratie, democratie, burgerzin nadrukkelijk aanwezig.’
De leden van de PVV-fractie lazen enkele weken geleden de waarschuwing van de minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Arabische Emiraten, dhr. Zayed, voor het gevaar van de aanwezigheid van moslimterroristen. (…) De leden van de PVV-fractie geven deze waarschuwing al jaren. Vindt u het niet ironisch dat deze waarschuwing juist uit een islamitisch land moet komen? Wat gaat u doen met deze waarschuwing? Bent u bereid om de in Nederland en in het Nederlandse kabinet geldende politieke correctheid en onwetendheid overboord te gooien? (PVV)Deelt u de conclusie dat islamitische terreur niet voorbehouden is aan een deel van de islam maar een basis kan vinden in alle islamitische stromingen? Dus in de islam. Nu dit overleg schriftelijk is, verwachten de leden van de PVV-fractie een uitgebreid en met bronnen onderbouwd antwoord. (PVV)”ANTWOORD MINISTER GRAPPERHAUSNeen, ik deel de conclusie niet dat het islamistisch terrorisme een basis kan vinden in alle islamitische stromingen. Terrorisme is niet direct gerelateerd of inherent aan islam als geloof en godsdienst. En niet alle islamitische stromingen legitimeren geweldsgebruik en terrorisme om hun doelen te bereiken.Islam is een geloof dat gebaseerd is op een aantal theologische en dogmatische uitgangspunten en de daarmee verbonden praktijken en gedragingen. Islam staat ook voor een geheel aan normen en waarden dat grotendeels in de koran en de Traditie besloten ligt of daaruit kan worden afgeleid. Islam kent een grote diversiteit aan geestelijke, filosofische, juridische en politieke stromingen. De wijze waarop deze godsdienst wordt gepraktiseerd is verschillend in verschillende landen en cultuurgebieden. In de wetenschappelijke bestudering van de islam wordt een onderscheid gemaakt tussen islam en islamisme. Islamisme vormt een theocratische politiek project gericht op de oprichting van een islamitische staat en de inrichting van een maatschappelijke orde waarin de regels van de Sharia worden toegepast. Islamisten zien islam daarom niet als religie maar als een politieke ideologie die betrekking heeft op alle aspecten van de samenleving.Het islamisme kent wederom een grote variatie aan stromingen die streven naar de verwezenlijking van het genoemd theocratisch project met gewelddadige en niet-gewelddadige middelen. Zo streven Moslimbroeders en politiek-salafisten hun politieke idealen te bereiken door middel van prediking (Dawa) , sociaal-culturele activiteiten en participatie in politieke processen middels politieke partijen en politiek activisme. De niet-gewelddadige islamistische groepen zoals Moslimbroeders en politiek-salafisten hebben zich tot nu toe niet gecommitteerd aan democratische waarden. Zij nemen deel aan het democratisch proces niet om het verder te versterken maar eerder om het te ondermijnen. Terwijl jihadisten gewelddadige middelen en terrorisme inzetten. In deze specifieke context kan er gesproken worden van islamistisch terrorisme.’MINISTERIE VAN JUSTITIE EN VEILIGHEIDBRIEF AAN DE TWEEDE KAMERSCHRIFTELIJK OVERLEG TERRORISME2 NOVEMBER 2020file:///C:/Users/Essed/Downloads/tk-schriftelijk-overleg-terrorisme.pdf MET DANK AAN OUDE VIJAND CAREL BRENDEL, DOOR WIE IK DIT DOCUMENTOP HET SPOOR KWAMGEBRUIK JE VIJANDEN! ARTIKEL CAREL BRENDELBEDENKT MINISTER GRAPPERHAUSNU OOK AL ISLAMOFOBE COMPLOTTHEORIEEN?CAREL BRENDEL25 NOVEMBER 2020http://www.carelbrendel.nl/2020/11/25/bedenkt-minister-grapperhaus-nu-ook-al-islamofobe-complottheorieen/ “Zo streven Moslimbroeders en politiek-salafisten hun politieke idealen te bereiken door middel van prediking (Dawa) , sociaal-culturele activiteiten en participatie in politieke processen middels politieke partijen en politiek activisme. De niet-gewelddadige islamistische groepen zoals Moslimbroeders en politiek-salafisten hebben zich tot nu toe niet gecommitteerd aan democratische waarden. Zij nemen deel aan het democratisch proces niet om het verder te versterken maar eerder om het te ondermijnen.”Het zal u misschien verrassen, maar bovenstaand citaat komt niet van mijn website. Het valt namelijk te lezen in een op 2 november 2020 gepubliceerd verslag met antwoorden van minister van Justitie en Veiligheid Ferd Grapperhaus op Kamervragen die een maand eerder waren gesteld tijdens een overleg over terrorisme (Kamerstuk 29754-539).Grapperhaus wijst daarin de PVV-suggestie af dat islamitische terreur een basis kan vinden in alle islamitische stromingen. De trouwe lezers van mijn blog weten dat ik net als de minister een duidelijk onderscheid maak tussen islam als religie en de politieke stroming van het islamisme, ofwel de politieke islam. Wel heeft Grapperhaus duidelijke bedenkingen bij het streven van Moslimbroeders en politiek-salafisten. Grapperhaus: “Zij nemen deel aan het democratisch proces niet om het verder te versterken maar eerder om het te ondermijnen.”Ik heb een verzoek aan GroenLinks-leider Jesse Klaver. Wilt u voortaan eerst de Kamerstukken lezen voor u vragenstellers over de kandidatuur van uw nummer 9 Kauthar Bouchallikht wegzet als “rechtse bloggers”? En wilt u voortaan twee keer nadenken voordat u met een enthousiaste tweet reageert op een verklaring waarin ik wordt weggezet als iemand “die een lange staat van dienst heeft als het gaat om het bedenken van islamofobe complottheorieën.”?Hieronder volgt de passage uit het Kamerverslag waarnaar ik verwijs.De leden van de PVV-fractie lazen enkele weken geleden de waarschuwing van de minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Arabische Emiraten, dhr. Zayed, voor het gevaar van de aanwezigheid van moslimterroristen. (…) De leden van de PVV-fractie geven deze waarschuwing al jaren. Vindt u het niet ironisch dat deze waarschuwing juist uit een islamitisch land moet komen? Wat gaat u doen met deze waarschuwing? Bent u bereid om de in Nederland en in het Nederlandse kabinet geldende politieke correctheid en onwetendheid overboord te gooien? (PVV) Deelt u de conclusie dat islamitische terreur niet voorbehouden is aan een deel van de islam maar een basis kan vinden in alle islamitische stromingen? Dus in de islam. Nu dit overleg schriftelijk is, verwachten de leden van de PVV-fractie een uitgebreid en met bronnen onderbouwd antwoord. (PVV)Neen, ik deel de conclusie niet dat het islamistisch terrorisme een basis kan vinden in alle islamitische stromingen. Terrorisme is niet direct gerelateerd of inherent aan islam als geloof en godsdienst. En niet alle islamitische stromingen legitimeren geweldsgebruik en terrorisme om hun doelen te bereiken.Islam is een geloof dat gebaseerd is op een aantal theologische en dogmatische uitgangspunten en de daarmee verbonden praktijken en gedragingen. Islam staat ook voor een geheel aan normen en waarden dat grotendeels in de koran en de Traditie besloten ligt of daaruit kan worden afgeleid. Islam kent een grote diversiteit aan geestelijke, filosofische, juridische en politieke stromingen. De wijze waarop deze godsdienst wordt gepraktiseerd is verschillend in verschillende landen en cultuurgebieden. In de wetenschappelijke bestudering van de islam wordt een onderscheid gemaakt tussen islam en islamisme. Islamisme vormt een theocratische politiek project gericht op de oprichting van een islamitische staat en de inrichting van een maatschappelijke orde waarin de regels van de Sharia worden toegepast. Islamisten zien islam daarom niet als religie maar als een politieke ideologie die betrekking heeft op alle aspecten van de samenleving.Het islamisme kent wederom een grote variatie aan stromingen die streven naar de verwezenlijking van het genoemd theocratisch project met gewelddadige en niet-gewelddadige middelen. Zo streven Moslimbroeders en politiek-salafisten hun politieke idealen te bereiken door middel van prediking (Dawa) , sociaal-culturele activiteiten en participatie in politieke processen middels politieke partijen en politiek activisme. De niet-gewelddadige islamistische groepen zoals Moslimbroeders en politiek-salafisten hebben zich tot nu toe niet gecommitteerd aan democratische waarden. Zij nemen deel aan het democratisch proces niet om het verder te versterken maar eerder om het te ondermijnen. Terwijl jihadisten gewelddadige middelen en terrorisme inzetten. In deze specifieke context kan er gesproken worden van islamistisch terrorisme.EINDE ARTIKEL CAREL BRENDEL
Reacties uitgeschakeld voor Noten 31 t/m 60 bij ”EXTREEM-RECHTSE HETZE TEGEN KAUTHAR BOUCHALLIKHT EN DE SLAPHEID VAN LINKS
”Weten jullie, hoe de Europese literatuur begint?” vroeg hij, nadathij op het eerste college de presentielijst had laten rondgaan.”Met een twist.”De hele Europese literatuur komt voort uit een ruzie.”En dan pakte hij zijn exemplaar van de Ilias en las de groep de eersteregels voor.”Goddelijke Muze, bezing ons de ongenadige wrok van Achilles….Zing vanaf het begin, toen twist tot vijanden maakte Agamemnon,de koning van het volk en de grote Achilles.En waarover twistten ze, die twee heftige, vervaarlijke zielen?Het is zo primitief als een kroeggevecht.Ze twisten over een vrouw.Een meisje eigenlijk nog.Een meisje, dat haar vader is ontstolen.Een meisje, dat geschaakt is in een oorlog”Vertaald uit het Engels PHILIP ROTH, THE HUMAN STAIN https://www.amazon.com/Human-Stain-American-Trilogy/dp/0375726349
[6] ‘Myrmidons……my brothers of the sword. I’d rather fight beside you than any army of thousands. Let no man forget how menacing we are. We are lions! Do you know what’s there, waiting, beyond that beach? Immortality! Take it! It’s yours!”
3.55-4.21ACHILLES:’Myrmidons……my brothers of the sword. I’d rather fight beside you than any army of thousands. Let no man forget how menacing we are. We are lions! Do you know what’s there, waiting, beyond that beach? Immortality! Take it! It’s yours!”
Met Kauthar haalt GroenLinks een icoon uit de nieuwe klimaatgeneratie naar Den Haag. Een indrukwekkende nieuwkomer met lef op plek negen. De commissie vond in Kauthar een verbindende, stabiele en charmante idealist met lef. Kauthar brengt weloverwogen activisme en praktische doelen bij elkaar met een frisse kijk op klimaatongelijkheid. Deze jonge publiciste maakte indruk op de commissie met haar inspirerende verhaal, haar zorgvuldige antwoorden en haar scherpe kijk op de link tussen groen en links. Kauthar heeft een relevant groen netwerk, slimme ideeën en overtuigingskracht. De commissie ziet in Kauthar een groot en wijs talent.
BIOGRAFIE
Als scholier stond Kauthar al in de modder op het Museumplein, ‘spijbelend’ voor een landelijke staking die ze mee had georganiseerd. Vanuit die kritische energie sloot ze zich aan bij de klimaatbeweging, met het besef dat de klimaatcrisis ongelijkheid vergroot. Ze ziet hoe belangrijk klimaatrechtvaardigheid is voor een gelijkwaardige samenleving.
Gewonnen strijd tegen de ene vorm van onrecht of uitsluiting is uiteindelijk winst voor iedereen. In haar werk staat dat centraal. Zo was ze campaigner voor de Klimaatmars , georganiseerd door De Goede Zaak, De Woonbond, FNV, Greenpeace, Milieudefensie en Oxfam Novib. Ook coördineerde ze de Klimaatstaking van de coalitie met Code Rood, Earthstrike Nederland, FossielVrij NL, Fridays for Future en Teachers for Climate NL.
Kauthar werkt verder als publicist, modereert, adviseert en geeft trainingen. Ze is geselecteerd voor de Duurzame Jonge 100 en was voorzitter van stichting Groene Moslims.
Haar expertise reikt van klimaat tot racisme en verder, intersectionaliteit is voor haar wat alles verbindt.
Bouchallikht werd in 1994 geboren in Amsterdam. Ze studeerde Publiek Management aan de Universiteit Utrecht waar ze in 2016 haar Master behaalde.[2] Als scholier was ze bestuurslid bij LAKS en zat in de faculteitsraad van de Universiteit Utrecht, bestuurslid en later voorzitter van stichting Groene Moslims en vicevoorzitter van Forum of European Muslim Youth and Students Organisations (FEMYSO).[3][4]
Ze was campaigner voor de Klimaatmars (georganiseerd door De Goede Zaak, De Woonbond, FNV, Greenpeace, Milieudefensie enOxfam Novib} en coördineerde de Klimaatstaking van de coalitie met Code Rood, Earthstrike Nederland, FossielVrij NL, Fridays for Future en Teachers for Climate NL. Ze was als redacteur verbonden aan Sociale Trends voor OneWorld en Nieuw Wij. Ze publiceert in de media zoals Wij Blijven Hier, Joop en Het Parool, De Nieuwe Maan en De Correspondent. Ze zat in de Denktank van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek (2018-2019) en BKB Academie (2019-2020).[5]
Bouchallikht werd in 2020 door de politieke partij GroenLinks voorgedragen voor plaats 9[6] bij de komende Tweede-Kamerverkiezingen 2021. Kort nadat bekend werd dat Bouchallikht Kandidaat-Kamerlid was verschenen in de media (CarelBrendel.nl en GeenStijl) berichten dat GroenLinks in haar biografie had verzwegen dat ze vice-voorzitter van Forum of European Muslim Youth and Students Organisations (FEMYSO) was geweest, een organisatie gelieerd aan de Moslimbroederschap.[7][8] Ze bleek ook een training te hebben verzorgd bij de Turks-nationalistische organisatie Milli Görüs, waar mannen en vrouwen gescheiden moesten zitten.[9]
Via Twitter bood Bouchallikht op 8 december 2020 haar excuses aan voor een foto uit 2014 waarop ze bij een demonstratie te zien is waarbij antisemitische leuzen[10] werden meegedragen.[11][12]
Op 11 december berichtte media dat Bouchallikht op Facebook de stelling “Wie de staat Israël niet met terreurleger Islamitische Staat durft gelijk te stellen, zoals GL-leider Jesse Klaver, is een ’schurk of laf’.” had geliked.[13][14] De stelling uit 2018 ging over een beëindigde samenwerking in de gemeenteraad van Rotterdam tussen GroenLinks en de islamitische partij NIDA.
Dezelfde week kwam naar buiten dat Bouchallikht vrijwilligster is geweest voor Islamic Relief, een organisatie die banden zou onderhouden met de Moslimbroederschap. [15][16][17][18]
Vanuit de partij GroenLinks zelf heerst er ook kritiek op de kandidatuur van Bouchallikht. Voormalig GroenLinks-Kamerlid Zihni Özdil zegde vanwege de affaire rondom Kauthar Bouchallikht in december 2020 het lidmaatschap van zijn partij op.[19] Partijprominent Meindert Fennema gaf aan bij de verkiezingen van 2021 niet op zijn partij te stemmen vanwege Bouchallikht.[20]
De Arabische nieuwszender Al Jazeera plaatste op 24 december 2020 een solidariteitsbesteuning voor Bouchallikht. In de betuiging werd uitgegaan van islamofobie en racisme rond de kanditatuur van Bouchallikht.[21]
”[Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid][0.23]”Wat is dat voor cluppie, dat Femyso, kent u dat?” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [0.24-1.04]]”Ja,. dat is een onderdeel van de Moslimbroederschap, dat is eeninternationale organisatie, die je eigenlijk kan kenschetsen als…hoe zal ik hetzeggen,,,,,jihandisten zonder haast….”[Geen Stijl Verslaggever]:”Jihadisten zonder haast?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ja,,,,,” Geen Stijl Verslaggever]:Maar ook zonder geweld, volgens mij….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ehhhhhh, dat ligt er een beetje aan, omdat de Moslimbroederschap eenorganisatie is, die niet, ja bij de Kamer van Koophandel staat ingeschrevenis dat natuurlijk ook heel moeilijk te achterhalen waar ze zich mee bezighouden.Gelukkig is er iemand, Carel Brendel, die dat heel goed doet en al jarenboekstaaft hij alles wat er met de Moslimbroederschap in verband komt endan zie je wel, dat er natuurlijk banden zijn met Hamas, er zijn bandenmet Erdogan, ja en dan kom je in een internationaal netwerk terecht,waar natuurlijk wel hier en daar geweld wordt gebruikt. ” [1.04]” YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
”In de Tweede Kamer is het tot een harde aanvaring gekomen tussen de PVV en andere fracties. PVV-Kamerlid De Graaf gebruikte zijn spreektijd in een debat over integratie voor het opsommen van redenen waarom Nederland beter af zou zijn zonder islam en zonder moslims. Andere fracties vonden hem regelmatig te ver gaan.”
……
……
””De scholen zien een lawine aan kinderen tegemoet die vernoemd zijn naar Mohammed. De Nederlandse eigenheid, identiteit en cultuur worden via immigratie en de baarmoeder om zeep geholpen.”
In de Tweede Kamer is het tot een harde aanvaring gekomen tussen de PVV en andere fracties. PVV-Kamerlid De Graaf gebruikte zijn spreektijd in een debat over integratie voor het opsommen van redenen waarom Nederland beter af zou zijn zonder islam en zonder moslims. Andere fracties vonden hem regelmatig te ver gaan.
PVV-Kamerlid De Graaf: “Moslims veranderen niet, assimileren niet, integreren niet. Nee, ze verbouwen op onze kosten Nederland tot hun eigen huis, met al die moskeeën.” De PVV is bang dat Nederland “volledig wordt geïslamiseerd” en wijst de PvdA aan als ‘schuldige’ partij.
De PvdA moet zich schamen dat de partij heeft voorgesteld de Palestijnse staat te erkennen, vindt De Graaf. “Het gaat te ver om de PvdA een antisemitische partij te noemen, maar het lijkt er wel op dat ze steeds meer tegemoet willen komen aan de antisemitische opvattingen van hun moslimkiezers.”
“Voorzitter, dit kan niet wat hier gezegd wordt in deze zaal”, reageerde PvdA-Kamerlid Vermeij. “Ik vraag aan de heer De Graaf om hier afstand van te nemen!” Tijdens deze discussie riep PVV-Kamerlid Bosma iets vanuit zijn bankje, waarop de voorzitter zei: “Meneer Bosma, als u iets te melden heeft, er is een microfoon.” De Graaf nam geen afstand van zijn uitspraak.
Baarmoeder
De Graaf vervolgde zijn betoog. “Ons staat in Nederland een demografische ramp te wachten. Een ongewenste culturele omwenteling die zijn weerga niet kent, via de vervanging van de bevolking.” Eerder maakte De Graaf een opmerking over het aantal geboortes en dat dat volgens hem bij “moslims een stuk hoger ligt dan bij Nederlanders”.
Volgens De Graaf is de naam Mohammed (en afgeleiden daarvan) de op één na populairste naam in Nederland. “Niet alleen in de bezette gebieden in de grote steden, dat geldt voor heel Nederland.”
“De scholen zien een lawine aan kinderen tegemoet die vernoemd zijn naar Mohammed. De Nederlandse eigenheid, identiteit en cultuur worden via immigratie en de baarmoeder om zeep geholpen. Diverse islamitische leiders zeiden dat letterlijk, zoals Kadhafi.”
“Ballen tonen”
Kamerlid Schouten van de ChristenUnie onderbrak De Graaf tegen het eind van zijn betoog: “Ik heb nu een half uur naar de tirade van de heer De Graaf geluisterd. Hij loopt heel stoer allerlei dingen te roepen, ik weet niet wat voor woorden ik daaraan moet geven, maar dan moet ‘ie ook ballen tonen en roepen dat ‘ie die mensen het land uit wil hebben. Maar dat durft hij niet.”
De Graaf reageerde door te zeggen dat wat hem betreft iedereen mag meedoen die wil meedoen, maar dat van mensen met een dubbele nationaliteit het Nederlandse paspoort moet worden afgepakt na een strafbaar feit.
Schouten en SP-Kamerlid Karabulut gaven aan dat zij vooral geshockeerd waren door de opmerking over de baarmoeder. “Ik ben onwel geworden door de uitspraken over de baarmoeder en de aanvallen op alle kindjes die hier geboren en getogen zijn.” De Graaf: “O ja, heel zielig.”
Geen islam in Nederland
D66-Kamerlid Van Weyenberg wilde weten of de PVV met het betoog wil zeggen dat je in Nederland in alles mag geloven behalve de islam. “Het is een gevaarlijke totalitaire ideologie. Als de heer Van Weyenberg met een stukje aluminiumfolie onder zijn capuchon op zijn hoofd wil blijven lopen, D66’ers zijn nogal bang voor aardstralen, dan moet hij dat doen.”
Toen Van Weyenberg zijn vraag herhaalde zei De Graaf: “Inderdaad, wij willen geen islam in Nederland.”
Ondervoorzitter Arib, die het debat leidde, zegt dat zij de gang van zaken tijdens het debat op verzoek van de meerderheid zal bespreken in het Presidium van de Tweede Kamer.
UPDATE: Met Twitter-reactie van Kauthar Bouchallikht
De kandidatencommissie van GroenLinks heeft een hoge, verkiesbare plaats bij de komende Tweede-Kamerverkiezingen toegekend aan Kauthar Bouchallikht, die vice-voorzitter is van de jongeren- en studentenorganisatie van de Europese Moslimbroeders. De juichende biografie maakt geen melding van deze opvallende activiteit.
“Met Kauthar haalt GroenLinks een icoon uit de nieuwe klimaatgeneratie naar Den Haag. Een indrukwekkende nieuwkomer met lef op plek negen. De commissie vond in Kauthar een verbindende, stabiele en charmante idealist met lef. Kauthar brengt weloverwogen activisme en praktische doelen bij elkaar met een frisse kijk op klimaatongelijkheid. Deze jonge publiciste maakte indruk op de commissie met haar inspirerende verhaal, haar zorgvuldige antwoorden en haar scherpe kijk op de link tussen groen en links. Kauthar heeft een relevant groen netwerk, slimme ideeën en overtuigingskracht. De commissie ziet in Kauthar een groot en wijs talent.”
Lovende woorden schieten tekort in de voordracht waarmee de kandidatencommissie van GroenLinks Kauthar Bouchallikht heeft voorgedragen voor plaats 9 bij de komende Tweede Kamer-verkiezingen. De GroenLinks-biografie roemt haar talent als organisator van een landelijke scholierenstaking, haar rol als campaigner van de Klimaatmars, en als coördinator van de Klimaatstaking. Bouchallikht werkt daarnaast als publicist (OneWorld, NieuwWij, Wij Blijven Hier! en De Correspondent). Ze is voorzitter van stichting Groene Moslims, die het milieubewustzijn van moslimconsumenten bevordert en ondernemers aanzet tot duurzaam consumeren en maatschappelijk verantwoord ondernemen.
“Als Bouchallikht wordt gekozen, zou zij het eerste Kamerlid zijn dat een hoofdbedekking draagt, een unicum voor Tweede Kamer,” commentarieerde De Moslimkrant.
Hoewel Bouchallikht de bewuste functie wel vermeldt op haar persoonlijke website, ontbreekt een opmerkelijke bezigheid in het door GroenLinks verstrekte overzicht. Het boegbeeld van de nieuwe klimaatgeneratie is namelijk vice-voorzitter en “head of member organisations relations” van FEMYSO, het Forum of European Muslim Youth and Student Organisations. Waarom GroenLinks en/of Bouchallikht deze activiteit niet in de kandidatenbio hebben opgenomen, is niet duidelijk.
Het gaat om belangrijke informatie over de kandidaat, want FEMYSO is namelijk de studenten- en jongerenorganisatie van de Moslimbroederschap in Europa. In een rapport (pdf) over de Federation of Islamic Organisations in Europe (FIOE), de koepelorganisatie van de Europese Moslimbroeders, noemt onderzoeker Steven Merley FEMYSO als een van de “central institutions” van deze beweging. De leider van het eerste uur was Ibrahim el-Zayat, een kopstuk van zowel de Europese als de Duitse Moslimbroeders.
Lorenzo Vidino, expert op het gebied van de Moslimbroeders in het Westen, beschrijft in zijn recente boek “The Closed Circle” FEMYSO als “the Brotherhood’s pan-European youth organisation”. Volgens Vidino zijn FEMYSO en FIOE bijzonder succesvol in hun lobbywerk bij de Europese instellingen in Brussel. Merley berichtte onlangs op zijn nieuwe website nog over een recente door FEMYSO georganiseerde bijeenkomst waar Europarlementariërs werden bijgepraat over “islamofobie”.
De FIOE heeft haar naam gewijzigd en heet tegenwoordig Council of European Muslims (CEM), maar de band met FEMYSO blijft stevig. FEMYSO-voorzitter Abdelrahman Rizk nam vorige maand deel aan een virtuele conferentie van Moslimbroeders uit de Verenigde Staten, Europa en andere Westerse landen. De Belgische CEM-functionaris Karim Chemlal prees daar FEMYSO als een van de “actors from our circles” die meehielp aan bewustwording rond de Corona-crisis, net als de European Council for Fatwa and Research (ECFR) en de Council of European Imams, die eveneens creaties van de FIOE/CEM zijn.
De leden van FEMYSO, waarmee Bouchallikht contact onderhoudt, zijn vrijwel allemaal jeugdorganisaties van de Moslimbroederschap. Het gaat onder anderen om de Britse studentenfederatie FOSIS, Etudiants Musulmans de France, Muslimische Jugend in Deutschland, de Jongerenorganisatie van Milli Görüs, en Sveriges Unge Muslimer. FEMYSO staat ook bekend als kweekvijver waar de tweede generatie Moslimbroeders bestuurlijke ervaring kan opdoen. Bekende voorbeelden zijn Intissar Kherigi (dochter van de Tunesische sjeik Rachid Ghannouchi), Hajar al-Khaddo (dochter van de voormalige baas van de Rotterdamse Essalam Moskee) en Youssef Himmat, zoon van een van de grondleggers van de Duitse Moslimbroederschap. Het jongste voorbeeld is Fatima Halawa, dochter van de Ierse imam Hussein Halawa, de secretaris-generaal van de Europese fatwaraad ECFR. Nederlandse FEMYSO-leden zijn Studentenvereniging Mashriq en de Moslim Studenten Associatie (MSA), die zich bij de oprichting liet adviseren door de Amerikaanse Moslimbroeder en voormalige studentenleider Altaif Husain.
Uit de Facebook-pagina van FEMYSO blijkt dat GroenLinks-kandidaat Bouchallikht al in 2016 en 2017 als bestuurslid fungeerde. Op 22 oktober 2019 meldde FEMYSO in een Facebook-bericht (overgenomen door moederorganisatie CEM), dat Bouchallikht in het bestuur was teruggekeerd als “head of member organisations relations”. Kort daarna organiseerde ze namens FEMYSO een trainingskamp voor studenten van Milli Görüs, de ideologisch met de Moslimbroeders verwante fundamentalistische Turkse moskeevereniging.
Net als in voorgaande blogs benadruk ik dat de Moslimbroeders zich volgens de meeste kenners niet bezighouden met terrorisme in het Westen, aanslagen hier veroordelen en hun doeleinden langs legale weg proberen te bereiken. Desalniettemin wordt de Moslimbroederschap door velen gezien als een problematische politiek-religieuze beweging, die “islamitisch separatisme” zou bevorderen (aldus de Franse president Emmanuel Macron) en op de langere termijn mogelijk gevaarlijker voor de democratie kan zijn dan het salafisme (zo rapporteerde de Verfassungsschutz in de Duitse deelstaat Nordrhein-Westfalen.
Door het FEMYSO-vice-voorzitterschap van Bouchallikht niet te vermelden, heeft de GroenLinks-commissie voor de leden – en straks mogelijk de kiezers – relevante informatie over een prominente Tweede-Kamer-kandidaat weggelaten.
PS: De vraag waarom GroenLinks geen melding maakt van Bouchallikht’s lidmaatschap van het FEMYSO-bestuur heb ik vanmorgen voorgelegd aan woordvoerders van Kamerfractie en partijbestuur. Tot dusver heb ik geen antwoord ontvangen.
UPDATE: Kauthar Bouchallikht ontkent lidmaatschap Moslimbroeders en verwijst naar FEMYSO-verklaring die serieuze onderzoekers als extreem-rechts bestempelt.
De persafdelingen van GroenLinks hebben nog niets van zich laten horen, maar Kauthar Bouchallikht heeft aan het einde van de middag op Twitter gereageerd. Zij zegt: “Ik hoor niet bij de Moslimbroederschap of wat dan ook. Ik zit bij GroenLinks. En ik ben ontzettend trots op mijn voordracht voor plek 9 van de kamerlijst. FEMYSO heeft deze valse beschuldigingen al vaker naar de prullenbak verwezen.”
In haar tweet verwijst Bouchallikht naar een FEMYSO-verklaring uit maart 2019 als antwoord op “valse beschuldigingen over banden met de Moslimbroederschap”. Volgens FEMYSO komen de beschuldigingen van “uiterst rechts en andere groepen” en zijn de kwaadaardige aanvallen alleen maar “bedoeld om de organisatie te ondermijnen”.
Mijn blog onderbouw ik overigens met het onderzoek van twee experts, die totaal niets met rechts extremisme te maken. Lorenzo Vidino is een gezaghebbende onderzoeker, terrorismedeskundige van de George Washington Universiteit in Washington, die de afgelopen jaren werd geraadpleegd door onder meer Het Parool, het Algemeen Dagblad en de Volkskrant. Steven Merley van de Global Daily Muslim Brotherhood Watch, tevenwoordig Global Influence Operations Report, volgt de Moslimbroederschap al bijna 20 jaar. Hij baseert zijn berichten op nieuws uit de mainstream media en op wat organisaties van Moslimbroeders zelf op websites en social media bekend maken. De conclusies over FEMYSO uit zijn rapport (pdf) uit 2008 baseert hij bijvoorbeeld op een bericht van de Federation of Islamic Organisations in Europe (FIOE) uit 2004, waarin FEMYSO werd genoemd als een van zijn “central organisations”.
De oprichtende verenigingen uit de jaren 90 vormen nog steeds de ruggengraat van FEMYSO. Achtereenvolgende ministers van Binnenlandse Zaken hebben trouwens bevestigd dat de FIOE de koepel is van de Europese Moslimbroeders. Hierboven kunt u lezen dat FIOE-functionaris Karim Chemlal FEMYSO nog steeds als onderdeel van zijn beweging beschouwt.
Gemakkelijker dan het weerleggen van feiten is het echter voor FEMYSO om de aandragers van de feiten weg te zetten als extreem-rechtse islamofoben.
Mijn blog van gisteren over de GroenLinks-kandidatuur van Kauthar Bouchallikht, vice-voorzitter van FEMYSO, de jongeren- en studentenorganisatie van de Europese Moslimbroeders, is niet onopgemerkt gebleven. De kandidate en haar partijgenoten verkeren echter nog steeds in de ontkenningsfase (zie de update van mijn blog). Het zijn valse beschuldigingen, zegt Bouchallikht. Ze wordt bijgevallen door het Amsterdamse GroenLinks-kopstuk Rutger Groot Wassink, die twittert over “valse verdachtmakingen en laster”.
Wat er precies niet klopt aan mijn blog, maakte de Amsterdamse wethouder niet duidelijk. Ook de verklaring van FEMYSO, waar Bouchallikht naar verwees, gaat niet in op de inhoud. Misschien heeft het desondanks zin om enkele vragen over de zaak te stellen, en te proberen een antwoord te vinden.
Allereerst, klopt het dat Bouchallikht bestuurslid is van FEMYSO? Dat is de enige vraag waarop het antwoord door niemand wordt betwist. Het staat op haar persoonlijke website. Ze staat ook vermeld bij FEMYSO zelf.
De door mij aangehaalde onderzoeken baseren zich op de band tussen FEMYSO en de Federation of Islamic Organisations in Europe (FIOE), die tegenwoordig Council of European Muslims (CEM) heet. Over de FIOE kan ik kort zijn. Ik citeer uit een brief van 11 april 2011 van minister Donner van Binnenlandse Zaken. “Zowel uit wetenschappelijke publicaties als uit andere informatie die de AIVD ter beschikking staat blijkt dat de Federation of Islamic Organisations Europe (FIOE) gezien kan worden als de koepelorganisatie van de Moslimbroederschap in Europa. De FIOE heeft een sturende rol binnen de Europese Moslimbroederschap en bepaalt het centrale beleid, dat lokaal wordt uitgevoerd door nationale federaties.”
De belangrijkste vraag is dus: Is FEMYSO onderdeel van of nauw gelieerd met de FIOE? Uit de door mij aangehaalde bronnen blijkt dat dit het geval is. Onderzoeker Steven Merley rapporteerde (pdf) over een FIOE-bericht uit 2004, waarin de FIOE zelf FEMYSO omschreef als een van haar “central institutions”. Dat deze omschrijving nog steeds actueel is bleek vorige maand uit een door mij aangehaalde bijdrage van de Belgische FIOE/CEM-functionaris Karim Chemlal aan een door de CEM en de United States Council of Muslim Organizations (USCMO), de koepelorganisatie van de Amerikaanse Moslimbroeders, gezamenlijk gehouden virtuele conferentie.
De FIOE zegt dus zelf dat FEMYSO met haar is verbonden. Een groot deel van de aangesloten lid-organisaties bestaat uit jongeren- en of studentenbewegingen van FIOE-leden. De eerste FEMYSO-voorzitter was de vooraanstaande Duitse Moslimbroeder Ibrahim el-Zayat. Kinderen van bekende Europese Moslimbroeders hebben bestuursfuncties bij FEMYSO vervuld. GroenLinks kan wel op Twitter verkondigen dat “wij trots op onze nummer 9” zijn, maar wellicht kan het partijbestuur zich beter in de feiten verdiepen.
Ik zal GroenLinks nog een beetje helpen. Allereerst zijn er de getuigenissen van voormalige Moslimbroeders. Zoals de Belgische bekeerling en islamoloog Michaël Privot, die zonder wrok deze beweging verliet en het boek “Quand j’étais Frère Musulman” (Toen ik Moslimbroeder was) schreef. Hij beschrijft daarin ook zijn optreden als vice-voorzitter van FEMYSO en zijn ontmoetingen met FIOE-leiders als El-Zayat en Ahmed al-Rawi.
De Fransman Mohamed Louizi is eveneens een insider maar hij is minder positief over zijn jaren als kaderlid van de Moslimbroeders in de regio-Lille. In interviews noemt hij uitdrukkelijk FIOE en FEMYSO als onderdeel van de Europese Moslimbroederschap.
Een derde ex-Moslimbroeder die zijn kennis met de buitenwereld deelde is de Zweed Pierre Durrani. Hij was in 1995 als lid van Sveriges Unga Muslimer (Zweedse Jonge Moslims) aanwezig bij de door de Zweedse regering gesubsidieerde conferentie, waar diverse FIOE-jeugdafdelingen aanwezig waren en de basis werd gelegd voor FEMYSO. Zijn ervaringen zijn na te lezen in The Closed Circle van de gerespecteerde onderzoeker Lorenzo Vidino. De Zweedse Jonge Moslims en de andere bij de FIOE aangesloten oprichters zijn nog steeds lid van FEMYSO.
FEMYSO en FIOE worden ook duidelijk aan de Moslimbroeders gekoppeld door de Bundeszentrale für Politische Bildung, een politiek vormingscentrum van het Duitse Ministerie van Binnenlandse Zaken, en in rapporten van de Verfassungsschutz, de Duitse geheime dienst, bijvoorbeeld een verslag over 2018 (pdf) van de Verfassungsschutz in Baden-Würtemberg. Citaat: “Dachorganisation für die Jugendarbeit der MB (Moslimbroeders, CB) ist das Forum of European Muslim Youth and Student Organisations (FEMYSO).”
Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar ik vrees dat Rutger Groot Wassink ook na het vermelden van dertig serieuze bronnen zal blijven roepen dat het allemaal valse verdachtmakingen en laster is.
The first meeting between Muslim youth organisations across Europe took place in Sweden in 1995, when the Foreign Ministry of Sweden in co-operation with the Swedish Muslim Youth organisation SUM (Sveriges Unga Muslimer), organised an international conference titled ‘Islam in Europe’. The participants at this conference felt the need to establish better communication between the organisations and undertake steps towards greater co-operation and co-ordination. JMF (Jeunes Musulmans de France), YMUK (Young Muslims UK) and SUM (Sveriges Unga Muslimer) were given the responsibility to further develop this idea. In June 1996 a meeting was held in Leicester (UK) with the support of the Islamic Foundation (UK) where thirty-five participants attended this meeting representing nineteen youth and student organisations from eleven countries across Europe. This meeting created strong bonds between those present and resulted in the official launch of the Forum of European Muslim Youth and Student Organisations (FEMYSO).
THE LAUNCH
After an intensive consultation process to develop the statutes and all other necessary documents, FEMYSO was registered as an international Non-Governmental Organisations (NGO) in Brussels, the capital of Belgium in the heart of Europe. Since then, FEMYSO has had an office in Brussels close to the headquarters of the European Commission and the European Parliament.
TODAY
FEMYSO has become the de facto voice of Muslim Youth in Europe and is regularly consulted on issues pertaining to Muslim Youth. It has developed useful links with the European Parliament, the European Commission, the Council of Europe, the Organisation for Security and Co-operation in Europe (OSCE), the United Nations and a host of other significant organisations at the European and international level.
MISSION
To be an exemplary European institution, bringing together Muslim youth to network and exchange ideas, developing them to achieve their full potential and working closely with its member organisations as well as other partners to build a better Europe for all.
VISION
To be the leading voice for European Muslim youth, developing and empowering them, and working to build a diverse, cohesive and vibrant Europe.
Domrechts heeft twee redenen om Bouchallikht “orthodox” te noemen: moslimjager Carel Brendel beweerde in een blog dat de islamitische jongerenclub waar ze bestuurder van is geweest, het Forum of Muslim Youth and Student Organisations (FEMYSO) banden heeft met de Moslimbroederschap. Daarnaast circuleert er een foto waarop ze voor een klas staat waar de mannen en vrouwen gescheiden van elkaar zitten. Achter haar een scherm met daarop een islamitische tekst. Eigenlijk zijn het slechts aanleidingen. Eigenlijk is ook die vermeende orthodoxie slechts een aanleiding. De ware reden is, dat maakte Wierd Duk meteen duidelijk toen bekend werd dat Bouchallikht op de kieslijst stond, dat zij een hoofddoek draagt. Dát is de oorzaak van alle stennis die Domrechts schopt. Die hoofddoek, meer niet.”
FRONTAAL NAAKT
HET GAAT NIEMAND EEN FUCK AAN HOE KAUTHAR BOUCHALLIKHT
De partij met zin in de toekomst heeft nu 14 zetels en peilt gemiddeld tussen de 13 en 15. Dus op #9 kom je die Kamer waarschijnlijk wel binnen meid, alvast van harte en welverdiend. Nogal imposant namelijk, @Kauthar Bouchallikhts CV op de GroenLinks-website. “Zo was ze campaigner voor de Klimaatmars , georganiseerd door De Goede Zaak, De Woonbond, FNV, Greenpeace, Milieudefensie en Oxfam Novib. Ook coördineerde ze de Klimaatstaking van de coalitie met Code Rood, Earthstrike Nederland, FossielVrij NL, Fridays for Future en Teachers for Climate NL. Kauthar werkt verder als publicist, modereert, adviseert en geeft trainingen. Ze is geselecteerd voor de Duurzame Jonge 100 en was voorzitter van stichting Groene Moslims.”
Echter, er mist wel één wapenfeit op de website van GroenLinks. Carel Brendel wijst erop dat “Hoewel Bouchallikht de bewuste functie wel vermeldt op haar persoonlijke website, ontbreekt een opmerkelijke bezigheid in het door GroenLinks verstrekte overzicht. Het boegbeeld van de nieuwe klimaatgeneratie is namelijk vice-voorzitter en “head of member organisations relations” van FEMYSO, het Forum of European Muslim Youth and Student Organisations. Waarom GroenLinks en/of Bouchallikht deze activiteit niet in de kandidatenbio hebben opgenomen, is niet duidelijk.” Ook in 2016 en 2017 bekleedde ze bestuursfuncties bij FEMYSO en in 2019 keerde ze opnieuw terug.
Ja, kijk, FEMYSO is natuurlijk niet een of andere islamitische breiclub. Het is de jeugdtak van de Moslimbroederschap en daarmee eigenlijk een soort JFVD van de politieke islam. De moslimbroederschap is zelf geen terroristische organisatie. Maar zoals Brendel schrijft, wordt de club wel “door velen gezien als een problematische politiek-religieuze beweging, die “islamitisch separatisme” zou bevorderen (aldus de Franse president Emmanuel Macron) en op de langere termijn mogelijk gevaarlijker voor de democratie kan zijn dan het salafisme (zo rapporteerde de Verfassungsschutz in de Duitse deelstaat Nordrhein-Westfalen).” Meer mooie achtergrond over de club in dit interview hier met onderzoeker Lorenzo Vidino, auteur van The New Muslim Brotherhood in the West.
Kortom, toch wel een akelige smet op wat straks het eerste parlementslid met hoofddoekje is. Onderstaand time-coded Bouchallikhts verschijning tijdens de presentatie van de kamerlijst twee dagen terug.
UPDATE: Bouchallikht reageert onderstaand. Welles, ontmoet nietes. Maar het is natuurlijk welles (draadje) en onderstaande verklaring is ontoereikend.
EINDE GEEN STIJL BERICHT ”Over Bouchallikht wordt al dagenlang in de media gepubliceerd omdat zij vicevoorzitter is van de islamitische jongerenorganisatie Femyso. Femyso wordt door bepaalde bronnen en onderzoekers al enkele jaren in verband gebracht met de Moslimbroederschap. Dat zij deze functie bekleedt stond niet in de biografie die werd verstrekt door GroenLinks.”
GroenLinks-leider Klaver blijft achter de keuze voor kandidaat-Kamerlid Kauthar Bouchallikht staan. Zij staat nummer 9 op de kandidatenlijst voor de verkiezingen van 17 maart. Op de vraag of Klaver zijn hand voor haar in het vuur durft te steken zegt hij: “Ze staat op de lijst. Ja.”
Over Bouchallikht wordt al dagenlang in de media gepubliceerd omdat zij vicevoorzitter is van de islamitische jongerenorganisatie Femyso. Femyso wordt door bepaalde bronnen en onderzoekers al enkele jaren in verband gebracht met de Moslimbroederschap. Dat zij deze functie bekleedt stond niet in de biografie die werd verstrekt door GroenLinks.
Klaver zegt daarover: “Wij wisten dat zij deze functie had. Ik ga Femyso niet verdedigen, maar de Europese Commissie werkt met ze samen en ze krijgen Europese subsidie.” Het ging de kandidatencommissie om de klimaatstandpunten van Bouchallikht, zegt Klaver. “Zij is het boegbeeld van de groene beweging.”
Moslimbroederschap
Aanjager van de kritiek op de bestuursfunctie van Bouchallikht is de publicist Carel Brendel. Hij schrijft op 12 november in zijn blog dat Femyso “de studenten- en jongerenorganisatie van de Moslimbroederschap in Europa is”. Hij verwijst daarbij naar diverse openbare bronnen.
Brendel en andere media stellen vragen aan GroenLinks over de kandidatuur en de standpunten van Bouchallikht, maar krijgen geen of slechts onvolledig antwoord. Ook wordt er verwezen naar de tweet van Bouchallikht van 12 november.
Zij zegt in haar tweet: “Het doet me pijn om hierop te moeten reageren, maar ik wist dat dit soort verdachtmakingen zouden gebeuren toen ik me kandideerde voor GroenLinks. Elke keer weer dezelfde tactiek: guilty by association.”
Zij verklaart niet bij de Moslimbroederschap te horen maar wel bij GroenLinks. Verder verwijst zij naar een verklaring uit 2019 van Femyso, waarin de moslimorganisatie ontkent banden te hebben met de Mosimbroederschap. De organisatie zegt dat die beschuldigingen van extreemrechts komen om de organisatie te ondermijnen.
Bouchallikht krijgt veel bijval en steunbetuigingen, onder andere van Denk-Kamerlid Kuzu en lijsttrekker Sylvana Simons van Bij1. De Telegraaf en Geenstijl publiceren ondertussen verschillende kritische artikelen waarin ook de zwijgzaamheid van GroenLinks aan de kaak wordt gesteld.
Wat is de Moslimbroederschap?
De partij werd opgericht in Egypte in de jaren ’20 door Hassan al-Banna. De Moslimbroederschap streeft naar een samenleving gebaseerd op islamitische principes. In de jaren 40 boden zij vreedzaam en gewapend verzet tegen de Britse overheersing.
De partij is inmiddels actief in 82 landen en heeft een controversieel imago. Onder meer al-Qaida en Hamas komen voort uit dezelfde ideologie die de Moslimbroederschap aanhangt. Maar er is ook een politieke tak die geweldloos opereert, zoals in Tunesië, waar de partij na de revolutie van 2011 in een coalitie zat met een seculiere partij.
Klaver verstuurt op 13 november via de site van GroenLinks een verklaring waarin hij het opneemt voor “Kauthar en alle andere jongeren van Nederland”. Hij zegt verder: “Precies twee dagen heeft Kauthar Bouchallikht kunnen genieten van haar plek op de kandidatenlijst van GroenLinks. Daarna kwam de eerste aanval en het zal zeker niet de laatste zijn.”
Op 14 november twittert Klaver: “Mensen die heel lang niet op plekken van macht zaten, komen daar nu wel. Vrouwen, jongeren, mensen van kleur, met welke achtergrond dan ook. Samen zijn wij het nieuwe Nederland, waar ruimte is om te zijn wie je bent. Het is allang tijd. Dus Geert Wilders & co: wen er maar aan.”
En op 15 november geeft Klaver via de site van GroenLinks opnieuw een verklaring uit. “Haar bestuursfunctie bij Femyso was bekend bij de kandidatencommissie van GroenLinks en staat ook gewoon op haar cv en website”, zegt hij.
Onvoldoende antwoord
Verschillende media vinden deze verklaringen onvoldoende. Omdat er vragen van verschillende media open staan, en er verzoeken blijven komen voor interviews met Klaver en Bouchallikht, besluit Klaver vandaag toch de pers te woord te staan.
Klaver zegt dat de kandidatencommissie de achtergrond van Bouchallikht heeft gecheckt. “Is zij geschikt voor deze lijst? ‘Ja’, heeft de kandidatencommissie geoordeeld. En daar ben ik het mee eens”, zegt de partijleider.
Waarom de maatschappelijk relevante vrijwilligersfunctie niet in de kandidatenbiografie over de nummer 9 van GroenLinks stond, is nog niet duidelijk. GroenLinks laat weten dat Bouchallikht een eigen moment kiest om nader op de situatie te reageren.
De partij met zin in de toekomst heeft nu 14 zetels en peilt gemiddeld tussen de 13 en 15. Dus op #9 kom je die Kamer waarschijnlijk wel binnen meid, alvast van harte en welverdiend. Nogal imposant namelijk, @Kauthar Bouchallikhts CV op de GroenLinks-website. “Zo was ze campaigner voor de Klimaatmars , georganiseerd door De Goede Zaak, De Woonbond, FNV, Greenpeace, Milieudefensie en Oxfam Novib. Ook coördineerde ze de Klimaatstaking van de coalitie met Code Rood, Earthstrike Nederland, FossielVrij NL, Fridays for Future en Teachers for Climate NL. Kauthar werkt verder als publicist, modereert, adviseert en geeft trainingen. Ze is geselecteerd voor de Duurzame Jonge 100 en was voorzitter van stichting Groene Moslims.”
Echter, er mist wel één wapenfeit op de website van GroenLinks. Carel Brendel wijst erop dat “Hoewel Bouchallikht de bewuste functie wel vermeldt op haar persoonlijke website, ontbreekt een opmerkelijke bezigheid in het door GroenLinks verstrekte overzicht. Het boegbeeld van de nieuwe klimaatgeneratie is namelijk vice-voorzitter en “head of member organisations relations” van FEMYSO, het Forum of European Muslim Youth and Student Organisations. Waarom GroenLinks en/of Bouchallikht deze activiteit niet in de kandidatenbio hebben opgenomen, is niet duidelijk.” Ook in 2016 en 2017 bekleedde ze bestuursfuncties bij FEMYSO en in 2019 keerde ze opnieuw terug.
Ja, kijk, FEMYSO is natuurlijk niet een of andere islamitische breiclub. Het is de jeugdtak van de Moslimbroederschap en daarmee eigenlijk een soort JFVD van de politieke islam. De moslimbroederschap is zelf geen terroristische organisatie. Maar zoals Brendel schrijft, wordt de club wel “door velen gezien als een problematische politiek-religieuze beweging, die “islamitisch separatisme” zou bevorderen (aldus de Franse president Emmanuel Macron) en op de langere termijn mogelijk gevaarlijker voor de democratie kan zijn dan het salafisme (zo rapporteerde de Verfassungsschutz in de Duitse deelstaat Nordrhein-Westfalen).” Meer mooie achtergrond over de club in dit interview hier met onderzoeker Lorenzo Vidino, auteur van The New Muslim Brotherhood in the West.
Kortom, toch wel een akelige smet op wat straks het eerste parlementslid met hoofddoekje is. Onderstaand time-coded Bouchallikhts verschijning tijdens de presentatie van de kamerlijst twee dagen terug.
UPDATE: Bouchallikht reageert onderstaand. Welles, ontmoet nietes. Maar het is natuurlijk welles (draadje) en onderstaande verklaring is ontoereikend.
EINDE GEEN STIJL BERICHT
[17]
Verslaggever:Meneer Azarkan, goedemiddag, mag ik u even wat vragen….Farid Azarkan [Denk]NeenVerslaggever vervolgt:Naar aanleiding van de heer Wilders: ”Is er een Marokkanenprobleem?”Farid Azarkan [Denk]:’Eh…..’Ik denk zeker in het hoofd van Geert”
The foot soldiers of a particular organization are people who seemunimportant and who do not have a high position but who do a large amount of very important and often very boring work.
[Geen Stijl Verslaggever]:”Dagenlang wilden ze bij Groen Links niet of nauwelijks reagerenop de vermeende banden, die de nummer 9 op hun kieslijstzou hebben met de Moslimbroederschap of althans de Stichting waarvoor ze werkt.Vandaag hebben we bijna drie uur zitten wachten op Yasser, ik bedoelJesse Klaver en eindelijk hebben we dan een reactie, nou ja, Machiel de Graaf,die mag ook nog wat zeggen. [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid][0.23]”Wat is dat voor cluppie, dat Femyso, kent u dat?” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [0.24-1.04]]”Ja,. dat is een onderdeel van de Moslimbroederschap, dat is eeninternationale organisatie, die je eigenlijk kan kenschetsen als…hoe zal ik hetzeggen,,,,,jihandisten zonder haast….”[Geen Stijl Verslaggever]:”Jihadisten zonder haast?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ja,,,,,” Geen Stijl Verslaggever]:Maar ook zonder geweld, volgens mij….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ehhhhhh, dat ligt er een beetje aan, omdat de Moslimbroederschap eenorganisatie is, die niet, ja bij de Kamer van Koophandel staat ingeschrevenis dat natuurlijk ook heel moeilijk te achterhalen waar ze zich mee bezighouden.Gelukkig is er iemand, Carel Brendel, die dat heel goed doet en al jarenboekstaaft hij alles wat er met de Moslimbroederschap in verband komt endan zie je wel, dat er natuurlijk banden zijn met Hamas, er zijn bandenmet Erdogan, ja en dan kom je in een internationaal netwerk terecht,waar natuurlijk wel hier en daar geweld wordt gebruikt. ” [1.04][Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Dat Femyso, ja, u zij gaven zelf op de website ook aan, dat zij geen bandenhadden met de Moslimbroederschap, maar dat blijkt toch van wel”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: [1.11]”Wat is uw vraag?”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Nou, maar hoezo?Dan sta je toch ook te liegen, dan klopt dat verhaal toch niet….” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Kijk….er wordt gezegd, dat……het is niet de jongerenorganisatie van deMoslimbroederschap….ik ga niet verder in op …..weet u…..” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Ja maar…als er nou zoveel onderzoeken zijn he…onderzoek van de GeorgeWashington Universiteit, Binnenlandse Zaken van Duitsland .Inlichtingendienst van Duitsland, van de Duitsers weten we, dat ze heel grundlich zijn….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ik ga…..ik….u kunt mij van alles vragen over Femyso, ik ga daar…ik kanu daar geen antwoord op verschaffen….”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Hoezo niet?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Omdat ik hier niet sta om Femyso te verdedigen en dat ga ik ook nooit doen, ook omdat ik weet, dat er inderdaad ook organisaties bij zittenwaar ik helemaal niks mee heb en die ik echt verre van mij werp Waar u mij namelijk naar wil vragen, wat heel goed is, is naar Kauthar…”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja!” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”….En hoe wij naar Kauthar kijken en waarom zij bij ons op delijst staat en waar zij voor staat…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar je krijgt een kleur, als je dus dat soort dingen doet…..”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Je krijgt een kleur als je dat soort dingen doet, dat klopt.Maar dan kijk ik naar wie iemand is en wat iemand doet en alsik dan zie, dat zij volledig alle programmapunten van Groen Linksonderschrijft, als ik zie dat zij…. wat zij doet voor de klimaatbeweging,als ik zie hoe zij gelooft in vrijheid en emancipatie, dat is waar u mijnaar mag vragen, want als daar twijfel over bestaat, dan hebben we een probleem”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nou, ik kan mij voorstellen, dat die twijfel rijst op het moment, datje banden hebt met de Moslimbroederschap……”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nee, ze is bestuurslid geweest bij Femyso,……” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”,,,,,,,ja……organisatie…….” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Nee…..van die organisatie wordt gezegd, dat er banden zijn met deMoslimbroederschap……”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”….banden zou……”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ik ga verder niet in of op welke wijze dan ook Femyso verdedigen, daarheb ik helemaal geen trek in en die organisatie….er zijn allerlei zakenwaar ik helemaal niks mee moet hebben…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar dat is toch heel gek….!” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Als u mij vraagt naar Kauthar….” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja…..” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dan zeg ik, ze is een hele progressieve jonge vrouw, die eh….bij Groen Linksop de lijst staat.” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Hardstikke goed voor haar, maar als zij in een bestuur zit, van Femyso, waarvan meerdere onderzoeken aantonen, dat die banden hebben metde Moslimbroederschap, waarvan zelfs gedacht wordt, dat haar vader deMoslimbroederschap in Nederland heeft opgericht, de Nederlandse tak daarvan,dan kun je je afvragen, of je daar niet je twijfels moet stellen bij iemand met deoprechtheid ervan, die u allemaal zo mooi beschrijft.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Allereerst:Ik ga niet informeren wat uw ouders hebben gedaan en wat dat zegt over wie u bent.Dat lijkt me heel verstandig, dat we mensen beoordelen naar wie ze zelf zijn.Femyso is een koepelorganisatie, er zitten allerlei organisaties bij, ookallerlei verschrikkelijk conservatieve clubs, waar ik niks mee moet hebben,dus die ga ik ook op geen enkele wijze verdedigen.Waar u mij naar mag vragen, is naar Kauthar….”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”En wie zij is en waar zij voor staat en dat heb ik zojuist gedaan en datdoe ik nu weer….” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar…..” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Het is een progressieve vrouw en dat is wat ik erover te zeggen heb” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, maar goed. Als iemand dus dat soort dingen, dus trainingen geven bijMilli Gorus, in het bestuur zit van een organisatie waarvan onderzoeken aantonen, dat die nauwe banden hebben met de Moslimbroederschap,dan tekent dat zo’n vrouw ook, dan is dat ook de persoon, die zij is.U zegt ze werp het ver van me, ja dat is wel makkelijk om dat nu tezeggen….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, datzegt u dat dat makkelijk is……., dat doet ze en daarmee zegt ze ”ikheb daar niks mee” …zij heeft, zij is een jonge vrouw met die groene enlinkse idealen, ze heeft bij deze clubs gezeten, dus ik snap ook nog, zeheeft bij Femyso gezeten, dus ik snap ook dat de vragen rijzen.Het enige is, als zij vervolgens zegt ”ik heb daar niks mee, ik werp het verre van me”, ja dan …..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja ja ja, dat is altijd wel heel makkelijk, dat zou ik ook zeggen, want hetis ook altijd zo….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] :”Ja maar…” [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”,,,,,Mensen, die bij de Moslimbroederschap hebben gezeten of zittendie gaan dat….die lopen daar niet mee te koop….. ” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Maar waarom zou je dat zeggen, waarom zou je dat zeggenAls je kijkt naar wat ze de afgelopen jaren heeft gedaan..eh…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dat is toch makkelijk waarom je dat zou zeggen, omdat je je plekjenummer 9 wilt bewaren.” [Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Ach….waarom zou je anders bij Groen Links gaan zitten, dan kan jebeter op een andere manier, bij andere partijen…ze zit bij Groen Links he,van alle partijen, die je had kunnen kiezen, had je misschien wel, had je dan…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”…bij Denk gaan…zitten….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] : ”Per definitie bij Groen Links…..nee, want ze is een Groen Linkser…” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [4.56]”Als je zo hoog in de boom hebt gezeten bij Femyso, waarvan echtwel bewezen is, dat het een onderdeel is van die Moslimbroederschap, danis het natuurlijk niet echt geloofwaardig en ja, wij van WC eend, bevelen WC eend aan, zo moet je die boodschap eigenlijk zien.” [5.10] [Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Dan nog kan zij toch ook een agenda hebben, misschien wel een dubbeleagenda, rijst bij u dan geen enkele twijfel ….vraag dan…..op haar blauwe ofdonkere ogen of wat dan ook….?”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links] ”Wij hebben haar gevraagd, wij hebben gekeken naar wie zij is en wijzien bij haar, nogmaals, dat ze voor emancipatie staat, voor vrijheid,die groene en linkse idealen deelt en zij heeft zelf aangegeven, datze de ideeen van de Moslimbroederschap verre van zich werpt, dat zeer niks mee te maken heeft en als u dan zegt ”vertrouwen we dat?”Ja”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Okay. Maar werkt het dan zo, dat u het gewoon….”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”’Laatste vraag, dan moet ik echt….gaan…..”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Maar doet u daar dan ook onderzoek naar of is het gewoon, kom, deze”mevrouw Bouchallikht, is het zo”, ”nee, dat werpen we verre van” en wegaan weer verder, of doet u daar verder onderzoek naar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Daar hebben we…de kandidatencommissie heeft hiernaar gekeken,ik heb u zojuist verteld, toen deze organisatie we wisten, dat ze hiervice voorzitter van is, hebben ze ook gekeken, wie is deze club, metwie werken ze samen, nou, dan kom je erachter, dat dit een organisatieis, die samenwerkt met de Europese Unie, die daar subsidie krijgen, om je ervan te vergewissen, dat dit niet een of andere organisatie is, dieniet via de officiele kanalen werkt.Nou, dat is geenszins het geval.Naar al dit soort zaken is onderzoek gedaan en daar moeten we het voor numee doen.”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Ja, die drie onderzoeken, die bekende, Washington, Duitsland, BinnenlandseZaken, Inlichtingendienst Duitsland, dat legt u dan naast u, zeg maar.”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Nee, wij hebben gekeken naar wat deze organisatie is, met wie ze of zemet de Europese Commissie samenwerken, hoe dat samenloopt,en vervolgens en dan tot echt slot, dan heb ik het wel echt twintig keer gezegd,hebben we gekeken naar wie zij is, dus ik ga Femyso op geen enkelewijze verdedigen, maar Kauthar wel”[Geen Stijl verslaggever tegen Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]: ”Okay, succes”[Jesse Klaver, fractievoorzitter Groen Links]:”Dank je wel” [6.46][Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [6.46-7.43]” Het is natuurlijk ook geen garantie, dat als iets met deEuropese Unie samenwerkt, dat dat dan een goede organisatie is.Misschien is dat dan wel juist een bewijs voor het feit, dat het geen goedeorganisatie is, als ze met de Europese Unie samenwerkt.Dus wat de heer Klaver daar doet is met zijn vingers in zijn orenheel hard roepen van eh ”geen probleem, doorrennen en dan maar iemandvertrouwen op de mooie kleur van zijn of haar ogen, maar we weten natuurlijkeerder, hoe dat bij de PvdA gegaan is.De PvdA heeft natuurlijk Denk gebaard, PvdA en Groen Links samenhebben NIDA gebaard, ja, dus dan, als je je partij kapot wil hebben, danzul je toch dit soort strapatzen moeten uithalen.We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis.”[Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, vind je dat zelf niet heel vergezocht?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Nee.” [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, mag, maar dat vroeg ik me af.” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: ”Nee, dat is realistisch” [7.43] EINDE YOUTUBE FILMPJE
[25]
GEEN STIJL INTERVIEW MET JESSE KLAVERGEDEELTE GESPREK MET MACHIEL DE GRAAF [PVV] YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4
[Geen Stijl Verslaggever]:”Dagenlang wilden ze bij Groen Links niet of nauwelijks reagerenop de vermeende banden, die de nummer 9 op hun kieslijstzou hebben met de Moslimbroederschap of althans de Stichting waarvoor ze werkt.Vandaag hebben we bijna drie uur zitten wachten op Yasser, ik bedoelJesse Klaver en eindelijk hebben we dan een reactie, nou ja, Machiel de Graaf,die mag ook nog wat zeggen. [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid][0.23]”Wat is dat voor cluppie, dat Femyso, kent u dat?” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [0.24-1.04]]”Ja,. dat is een onderdeel van de Moslimbroederschap, dat is eeninternationale organisatie, die je eigenlijk kan kenschetsen als…hoe zal ik hetzeggen,,,,,jihandisten zonder haast….”[Geen Stijl Verslaggever]:”Jihadisten zonder haast?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ja,,,,,” Geen Stijl Verslaggever]:Maar ook zonder geweld, volgens mij….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ehhhhhh, dat ligt er een beetje aan, omdat de Moslimbroederschap eenorganisatie is, die niet, ja bij de Kamer van Koophandel staat ingeschrevenis dat natuurlijk ook heel moeilijk te achterhalen waar ze zich mee bezighouden.Gelukkig is er iemand, Carel Brendel, die dat heel goed doet en al jarenboekstaaft hij alles wat er met de Moslimbroederschap in verband komt endan zie je wel, dat er natuurlijk banden zijn met Hamas, er zijn bandenmet Erdogan, ja en dan kom je in een internationaal netwerk terecht,waar natuurlijk wel hier en daar geweld wordt gebruikt. ” [1.04][DAARNA DOOR MET JESSE KLAVER/NU WEER MACHIEL DE GRAAF]”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [6.46-7.43]” Het is natuurlijk ook geen garantie, dat als iets met deEuropese Unie samenwerkt, dat dat dan een goede organisatie is.Misschien is dat dan wel juist een bewijs voor het feit, dat het geen goedeorganisatie is, als ze met de Europese Unie samenwerkt.Dus wat de heer Klaver daar doet is met zijn vingers in zijn orenheel hard roepen van eh ”geen probleem, doorrennen en dan maar iemandvertrouwen op de mooie kleur van zijn of haar ogen, maar we weten natuurlijkeerder, hoe dat bij de PvdA gegaan is.De PvdA heeft natuurlijk Denk gebaard, PvdA en Groen Links samenhebben NIDA gebaard, ja, dus dan, als je je partij kapot wil hebben, danzul je toch dit soort strapatzen moeten uithalen.We weten, dat het intellect bij Groen Links niet heel dik gezaaid is, dus ikvraag me af, of het nou een doelbewuste actie is om de Moslimbroederschaphier een voet aan de grond te geven in de Tweede Kamer, in het hart van onzeparlementaire democratie, of dat het nou echt van herhaalde onnozelheid is van een marxistische, communistische club, die natuurlijk wederom nietheeft geleerd van de geschiedenis.”[Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, vind je dat zelf niet heel vergezocht?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Nee.” [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid] ”Nee, mag, maar dat vroeg ik me af.” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: ”Nee, dat is realistisch” [7.43] EINDE YOUTUBE FILMPJE
[27] ””De scholen zien een lawine aan kinderen tegemoet die vernoemd zijn naar Mohammed. De Nederlandse eigenheid, identiteit en cultuur worden via immigratie en de baarmoeder om zeep geholpen.”
[28] [Geen Stijl Verslaggever tegen Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid][0.23]”Wat is dat voor cluppie, dat Femyso, kent u dat?” [Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]: [0.24-1.04]]”Ja,. dat is een onderdeel van de Moslimbroederschap, dat is eeninternationale organisatie, die je eigenlijk kan kenschetsen als…hoe zal ik hetzeggen,,,,,jihandisten zonder haast….”[Geen Stijl Verslaggever]:”Jihadisten zonder haast?”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ja,,,,,” Geen Stijl Verslaggever]:Maar ook zonder geweld, volgens mij….”[Machiel de Graaf, PVV Tweede Kamerlid]:”Ehhhhhh, dat ligt er een beetje aan, omdat de Moslimbroederschap eenorganisatie is, die niet, ja bij de Kamer van Koophandel staat ingeschrevenis dat natuurlijk ook heel moeilijk te achterhalen waar ze zich mee bezighouden.Gelukkig is er iemand, Carel Brendel, die dat heel goed doet en al jarenboekstaaft hij alles wat er met de Moslimbroederschap in verband komt endan zie je wel, dat er natuurlijk banden zijn met Hamas, er zijn bandenmet Erdogan, ja en dan kom je in een internationaal netwerk terecht,waar natuurlijk wel hier en daar geweld wordt gebruikt. ” [1.04] GEEN STIJL INTERVIEW MET JESSE KLAVERGEEN STIJL OOK IN GESPREK MET MACHIELDE GRAAF [PVV] YOUTUBE.COMGEEN STIJL [GSTV]GROEN LINKS REAGEERT OP AFFILIATIE BROEDERSCHAP TK#9KAUTHAR BOUCHALLIKHT17 NOVEMBER 2020 https://www.youtube.com/watch?v=_fiXcvbz-f4 [29]
Verslaggever:Meneer Azarkan, goedemiddag, mag ik u even wat vragen….Farid Azarkan [Denk]NeenVerslaggever vervolgt:Naar aanleiding van de heer Wilders: ”Is er een Marokkanenprobleem?”Farid Azarkan [Denk]:’Eh…..’Ik denk zeker in het hoofd van Geert”
.jpg)
Foto: ANP, Niels Wenstedt. Anti-racismedemonstratie in 2019Toen ik Kauthar Bouchallikht op plaats 9 zag staan van de kandidatenlijst van GroenLinks schrok ik toch even. Niet vanwege haar naam, maar vanwege haar hoofddoekje. Niet dat ik iets tegen hoofddoekjes heb, mijn moeder droeg er ook één als het regende. Maar als een jonge vrouw zich met een hoofddoekje op de pasfoto laat zetten geeft zij daarmee aan dat zij de beginselen van de islam omarmt. Dat zijn de mijne niet, en zeker niet op het gebiedvan de man-vrouw verhoudingen. Ik zou vijftig jaar geleden ook vreemd heb opgekeken als de partij waar ik toen op stemde een geüniformeerde non op de kandidatenlijst had geplaatst. Maar goed, tijden veranderen en ik was blij te vernemen dat Bouchallikht zich inzet voor duurzaamheid. Zij werd in een zoomsessie aangeprezen als een groene activiste.En toen kwam het bericht – van Carel Brendel – dat zij behalve GroenLinks-kandidaat voor de Tweede Kamer ook ondervoorzitter was van FEMYSO, een jongerenorganisatie die stevige banden onderhoudt met de Moslimbroederschap en Milli Görüs. FEMYSO wordt beschouwd als de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap. Ik schrok: want ik ben al geen aanhanger van de islamitische beginselen, maar zeker niet van de Moslimbroederschap of Milli Görüs. Bouchallikht blijkt dus ook groen te zijn in de betekenis die men daar in het Midden-Oosten aan geeft.Maar het zou nog erger worden: op 11 november reageerde jij met de mededeling dat Kauthar Bouchallikht de beginselen van de Moslimbroederschap niet aanhangt en dat het feit dat zij bestuurslid is van de Federatie van Moslim Jongerenorganisaties nog niet betekent dat zij de beginselen van die organisaties deelt. Toen brak mijn klomp.Maar het zou nóg erger worden: je vroeg je openlijk af of er ook zulke kritische vragen gesteld zouden zijn als het een ‘blanke man van 56 met een bolhoed’ betrof’. De suggestie is niet meer te missen: als je tegen de kandidatuur van Kauthar Bouchallikht bent, dan ben je een racist. En op 15 november verklaarde jij: ‘Er is een jonge generatie die tegelijkertijd moslim, klimaatactivist, feminist, LHBTIQ+’er, Nederlander, en nog veel meer kan zijn. Al deze identiteiten zijn met elkaar verbonden.’ Dat wist ik nog niet, maar ik vraag me wel af: HOE DAN? Intussen heeft Kauthar zich wel schielijk uit het bestuur van de FEMYSO teruggetrokken.Op Joop neemt 
