VLUCHTELING TOEN/VLUCHTELING NU, IN 2024
Wat doet dat met een mens en zeker een Kind, als het hele
Schip waarop je voer, op weg naar Veiligheid en een hopelijk
Beter Bestaan, met Man en Muis vergaat en jij als enige overleeft?
Je bent 11 jaar oud.
Je moet in doodsangst geweest zijn.
En als door een Mirakel word je gered.
Het is geen Sprookjesachtige Nachtmerrie.
Het is ECHT gebeurd
Kijk maar [1]
En van het Meisje wordt verhaald, dat zij drie dagen op zee
dobberde, voordat zij -eindelijk- werd gered, zich al die tijd vasthoudend’
aan een reddingsboei.
Opvarenden van een reddingsboot hoorden haar schreeuwen:
Zo kwam de redding tot stand.
Door medewerkers van reddingszeilschip van de NGO Compass Collective
Een van de reddingswerkers van de organisatie Mediterranean Hope, die haar naar een ziekenhuis op Lampedusa bracht, zei:
”,Ze was kalm, ik had verwacht dat ze veel banger zou zijn, maar ze is gewoon heel erg moe”
Wat voor een Wereld van trauma, angst, verdriet,
verlatingsangst en onzekerheid moet daar achter
zitten!
Een 11 jarig kind hoort te spelen, gamen, sporten en
weet ik veel.
Niet vechten voor haar Leven, dobberend op zee,
in een diepe verlatenheid en de Dood in de ogen kijkend.
Ik zou graag willen weten, hoe het verder is gegaan met’
dat Meisje.
Of ze de hulp krijgt die ze nodig heeft als ze uberhaupt iets kwijt kan van de diepe angst en Verlatenheid,
die ze gevoeld moet hebben.
Maar als zo vaak met ”Asielprofiteurs” zal ze welbelanden in op de Stapel van al die migranten,die Europa onveilig maken met hun ”Migratiestroom”[2]Ik hoop, dat het haar goed gaat.
Vreselijk, dat zij op zo jonge leeftijd heeft lerenbeseffen, wat onmenselijkheid en uitsluitingbetekent.Want als er veilige routes naar Europa geweestwaren, had zij niet de zee-dood onder ogen hoeven te zien.Op een Leeftijd, dat andere kinderen spelen, leren.Hun dromen hebben.
Ik denk hieraan aan de vooravond van de Herdenkingvan een Andere Arme Familie, eerst in de kou opgejaagd naar hun Geboorteplaats voor een Volkstelling,door de Romeinse Machthebber bevolen [3], eenBarre Tocht op een Ezel, de Vrouw hoog zwanger ende man haar zo goed mogelijk beschermend.Vervolgens niet welkom in de Herberg, in de stalbevallen, weer verjaagd omdat de Koningjoeg op het Kind, dat was geboren en alsGevaar werd gezien [4]Gevlucht naar Egypte, waar geen Asielwetten a laMinister Faber waren [5], anders hadden wij ditVerhaal niet meer gehoord.
UITSLUITINGDISCRIMINATIEVERVOLGINGNIET WELKOM
Wij vieren het als een Groot Feest, Kerstmis
Maar laten wij ook even stilstaan bij hoe datalles begonEn waarom juist Dit Kind met een Boodschap vanGelijkheid en Medemenselijkheid kwam
En vergeet tussen de Kalkoenen door datMeisje van 11 jaar niet.Dat ook niet welkom was in de Herberg
Goede Kerstdagen
ASTRID ESSED
NOTEN BIJ DIT KERSTGEDENKEN
1
[1]
MEISJE (11) OVERLEEFT ALS ENIGE, NADAT BOOT MET VLUCHTELINGEN
VERGAAT EN DOBBERT DAARNA DRIE DAGEN IN ZEE TOT ZE
BIJ TOEVAL WORDT GERED
11 DECEMBER 2024
Op de Middellandse Zee heeft een klein mirakel plaatsgevonden. Een meisje (11) overleefde als enige van een bomvolle boot met vluchtelingen de overtocht vanuit Tunesië naar het Italiaanse eiland Lampedusa. In totaal waren volgens reddingswerkers wellicht 45 mensen aan boord, maar het schip verging in een storm. Het meisje dobberde daarna drie dagen en nachten rond in zee, tot ze bij toeval werd gevonden.
De boot met migranten zou drie dagen geleden zijn vergaan in een storm. Het meisje – dat elf jaar oud zou zijn en uit Sierra Leone afkomstig zou zijn – werd woensdag door reddingswerkers uit zee gevist. Ze droeg een reddingsvest en hield zich vast aan een boei. Het kind werd woensdag naar Lampedusa overgebracht.
Volgens het Italiaanse persbureau Ansa was de boot vanuit Sfax in Tunesië vertrokken. De boot zou al op zondag 8 december gezonken zijn. Het meisje werd pas op woensdagochtend omstreeks 3.20 uur opgevist in zee door een zeilschip van de NGO Compass Collective, die voor een kleine interventie in de buurt was. Opvarenden van het schip hoorden het meisje schreeuwen.
‘Ze is heel moe’
Een vrijwilligster bezocht het meisje intussen in het ziekenhuis. ,,Ze was kalm, ik had verwacht dat ze veel banger zou zijn, maar ze is gewoon heel erg moe”, vertelt Francesca Saccomandi van de organisatie Mediterranean Hope. ,,Ik heb haar pakketje voor haar achtergelaten dat we geven aan kinderen die naar Lampdusa komen: een rugzak met een kleurboek en wat kleurtjes erin. Ze bedankte me.”
In totaal kwamen dinsdagnacht 356 migranten aan op het Italiaanse eiland. Ze arriveerden met vijf boten, waarvan een met 111 passagiers aan boord.
EINDE
2
MILJOENENNOTA 2024 FASCISTENKABINET/
DE VLUCHTELING ALS ZONDEBOK
ASTRID ESSED
4 OCTOBER 2024
[3]
”‘In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië.’
TROUW
EEN VOLKSKTELLING IS HELEMAAL
NIET ZO KNUS, LEERT HET KERSTVERHAAL
23 DECEMBER 2024
In debatten over migratie vliegen de getallen en percentages je om de oren. Maar zodra je mensen begint te tellen, dreig je hun menselijkheid uit het oog te verliezen. Jezus’ geboorteverhaal vormt daar bij uitstek een waarschuwing tegen, betoogt theoloog en schrijver Alain Verheij.
‘In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië.’ Op het eerste gezicht een droog stukje Romeinse historiografie, maar het is op onwaarschijnlijke wijze een van de meest voorgelezen passages van de wereldgeschiedenis geworden.
Ook dinsdagavond wordt het alleen al in ons land in misschien wel duizenden gebouwen gehoord. Die ene volkstelling van keizer Augustus is namelijk het decor van een gevierd bijbelverhaal: de geboorte van het kerstkindje Jezus in de stad Bethlehem.
Lucas zorgt voor hoogspanning
Hoewel het een kabbelend begin lijkt van een knus winterfeest, zette evangelist Lucas zijn eerste lezers juist onder hoogspanning met deze scène. Het is namelijk helemaal niet gezellig om onderdeel te zijn van een volkstelling. Niet als je er met je hoogzwangere geliefde voor op reis moet gaan, zoekend naar een kraambed in een drukke herberg. Zeker niet als een buitenlandse bezetter de volkstelling uitvoert.
Wat kan die Romeinse keizer op het oog hebben met zijn administratieve behoeften? Waarschijnlijk weinig goeds. Dit gaat op z’n minst uitlopen op nieuwe belastingen in de valuta van de overheerser. De census van Augustus is een van de vele vernederingen die Jezus als baby op zich laadde, ook al zien we dat vaak over het hoofd.
Tellen is een bijbels taboe
Volgens bronnen binnen en buiten de Bijbel heeft de volkstelling door Quirinius zelfs tot een opstand geleid. Ene Judas de Galileeër, een strijder met een heerlijk nieuwtestamentische naam, pakte de wapens op toen hij hoorde dat de Romeinen hem en zijn volksgenoten wilden gaan administreren. Zijn revolte mislukte.
Misschien wilde hij voorkomen dat de veroveraar hen zou dwingen om regelmatig een denarius af te dragen: de blasfemische Romeinse belastingmunt waarop de keizer een zoon van God werd genoemd. Of misschien was hij wel boos dat het volk überhaupt zou moeten worden geteld. Dat gebruik wordt namelijk hartstochtelijk ontmoedigd in de Hebreeuwse Bijbel.
Mensen tellen is geen neutrale bezigheid. Dat is een dwarse gedachte voor onze tijd en cultuur, geobsedeerd als we zijn door ‘objectieve’ data. We moeten hier wat schroom herontdekken, want zodra we beginnen te tellen, ontstaat er ongelijkheid.
Allereerst: wie tel je eigenlijk? Jezus wordt in Jozefs stad Bethlehem geboren omdat alleen de volwassen mannen meetellen – zijn moeder Maria hoeft de boeken niet in. En wie telt er eigenlijk? De machthebber die geld of militaire dienst van zijn onderdanen wil. Daarnaast brengt het tellen van mensen automatisch iets gevaarlijk afstandelijks met zich mee. Zoals het beruchte citaat zegt: één dode vormt een tragedie, een miljoen doden vormen een statistiek. Hoe verder je uitzoomt, hoe minder hinder je ondervindt van je empathisch vermogen.
De waarde van een mensenleven
De God van Mozes probeert (in Exodus 30) preventief af te rekenen met de discriminatie die om de hoek komt kijken zodra we mensen beginnen te tellen. Hij erkent nuchter dat de leiders van zijn volk vroeg of laat volkstellingen zullen gaan houden, maar geeft daar bij voorbaat spelregels bij.
Iedereen die zich laat inschrijven, moet daarvoor een soort boete aan God betalen. Een vaste hoeveelheid zilver per persoon. Uit die verplichte religieuze belasting spreken twee cruciale lessen: ieder mensenleven is iets waard en sterker nog, alle mensenlevens hebben precies dezelfde waarde. Elke statistiek die je iets anders vertelt, elke tabel die sommige mensen als minderwaardig afschildert, is een verdomde leugen.
De Bijbel tackelt ook het onpersoonlijke aspect van volkstellingen. Op een dag deed koning David een onzalige poging om er een te houden onder zijn volk. God pakte hem onbarmhartig aan voor die actie. Hij liet de koning kiezen uit drie straffen: zeven jaar hongersnood, drie maanden vluchten voor een vijand of drie dagen een epidemie in het land. Een duivels trilemma, natuurlijk, maar het is een sarcastische spiegel van het gedrag van de koning met zijn telraam. “Zo, David, dus jij kunt zo goed rekenen? Probeer dit rekenprobleem dan maar eens elegant op te lossen.”
David maakt bezwaar tegen deze straf voor zijn volk en zegt hij: “Wat hebben die arme schapen misdaan? Ik ben het die gezondigd heeft. Straf mij maar.” Dat heeft hij terecht gedacht, maar dit is nou juist precies de les van deze Bijbelse passage. Zodra je mensen begint te tellen, leg je de kiem van wat ooit een genocide zou kunnen worden. Degene die telt blijft buiten schot. Degenen die geteld worden, verliezen hun menselijke waardigheid.
Migranten monitoren
We trappen er steeds weer in: denken dat je mensen in nummertjes kunt veranderen en in grafieken kunt vangen. In ons land zijn mensen met een migratieachtergrond dit jaar de grootste slachtoffers van die mentaliteit.
De afgelopen weken was er politieke ophef over een motie van Bente Becker (VVD). Een instantie zoals het SCP moest voortaan ‘gegevens bijhouden over culturele en religieuze normen en waarden van Nederlanders met een migratieachtergrond’. Meten is weten? Nee; monitoren is vernederen. De Tweede Kamer nam deze motie aan, al heeft een derde van de voorstemmende partijen daar achteraf spijt van betuigd (onder grote maatschappelijke druk).
Het tellen van migranten is sowieso een duistere nationale hobby geworden. De politici die ons land besturen willen immigratie drastisch beperken. Daarvoor zou je redenen als overbevolking en woningentekort kunnen aanvoeren. Toch verhoudt zich dat lastig tot de oproep van een van hen, Pieter Omtzigt, om ons geboortecijfer wat op te krikken.
Het ene mensenkind is het andere niet, blijkbaar. Daar verraadt zich de intrinsiek discriminatoire aard van het mensentellen: niet iedereen weegt even zwaar. Sommige mensen tellen niet mee, anderen tellen dubbel.
Xenofobe statistici
Naast de kwantitatieve metingen probeert men ook de kwaliteiten te tellen van mensen met een migratieachtergrond. Hoeveel crimineler dan ‘wij’ zijn ‘zij’ eigenlijk? Voor hoeveel overlast zorgen ‘zij’, hoeveel familieleden halen ze hierheen met hun zogenaamde nareis op nareis? Uit het verkiezingsprogramma van de PVV: ‘Niet-westerse allochtonen zijn gemiddeld drie keer zo vaak verdacht van een misdrijf dan de autochtone Nederlander. Marokkanen zelfs vijf keer zo vaak en Somaliërs zes keer zo vaak. Cijfers die er niet om liegen.’ Onwaar: aan de hand van cijfers kun je juist beter liegen dan met wat voor ander middel dan ook.
Tegenover de xenofobe statistici staat een bescheiden legertje goedbedoelende migratiedeskundigen. Sommigen zeggen dat het wel meevalt met de aantallen immigranten (waardoor ze onbewust meegaan in het frame dat immigranten inderdaad onwenselijk zijn). Anderen wijzen op de noodzaak van immigranten voor onze personeelstekorten (alsof mensen alleen waardevol zijn als ze economisch iets te bieden hebben).
En er is de groep die de successen van mensen met een migratieachtergrond benadrukt. Dat er 5.800 artsen uit Syrië in de Duitse zorg werken. Dat steeds meer Marokkaanse en Turkse ouders hun kind naar havo-vwo zien gaan. Onbedoeld legitimeer je op die manier een oeroude doodzonde: de volkstelling. Intussen overtuig je natuurlijk geen enkele PVV-stemmer.
De baby die niet meetelde
Het tellen van mensen is in zichzelf een verkeerde bezigheid. Ik realiseer me dat dit hopeloos naïef klinkt. Daar ben ik misschien theoloog voor. Toch durf ik te beweren dat de momenteel heersende overtuiging niet alleen gevaarlijker, maar ook naïever is.
Het begint met de misvatting dat je personen kunt reduceren tot cijfers en patronen. Het gaat verder met dat andere modieuze gebruik: het voeren van ‘data’ aan artificial intelligence. De algoritmen doen de rest van het werk en over een jaar of tien moet een parlementaire commissie weer concluderen dat het tot ongekend onrecht heeft geleid. Altijd te laat.
Ieder mens is een geliefd kind van God. Alle mensen tellen. Daar kan geen statistiek tegenop. Ook dat is wat we vanavond vieren. Er is niemand die de wereld zó heeft veranderd als de baby van Maria, tienermoeder en vluchteling. Toch werd die baby in de tellingen van de grote Romeinse keizer Augustus compleet over het hoofd gezien. Ontsnapt aan de fictieve grip van het moorddadige systeem: oh kerst, jij zalige rebellie.
EINDE
4
13 Toen zij nu vertrokken waren, ziet, de engel des Heeren verschijnt Jozef in den droom, zeggende: Sta op, en neem tot u het Kindeken en Zijn moeder, en vlied in Egypte, en wees aldaar, totdat ik het u zeggen zal; want Herodes zal het Kindeken zoeken, om Hetzelve te doden.14 Hij dan opgestaan zijnde, nam het Kindeken en Zijn moeder tot zich in den nacht, en vertrok naar Egypte;
….
….
19 Toen Herodes nu gestorven was, ziet, de engel des Heeren verschijnt Jozef in den droom, in Egypte.
20 Zeggende: Sta op, neem het Kindeken en Zijn moeder tot u, en trek in het land Israëls; want zij zijn gestorven, die de ziel van het Kindeken zochten.
MATTHEUS 2
5
VOLKSKRANT
Faber krijgt dan toch haar eerste drie wetsvoorstellen door de ministerraad. Dit staat erin
Bijna een half jaar na het aantreden van kabinet-Schoof heeft minister Marjolein Faber (Asiel en Migratie, PVV) vrijdag haar eerste drie wetsvoorstellen door de ministerraad gekregen. Ze gaan nu voor advies naar de Raad van State.
1. De Asielnoodmaatregelenwet
Het doel van deze wet is het Nederlandse asielbeleid net zo streng te maken als dat van andere Europese landen, en liefst strenger. De voorbeeldlanden zijn Zweden en Denemarken, waar veel van deze maatregelen al werden genomen en het aantal asielaanvragen scherp daalde. Faber hoopt op dat effect.
Critici denken dat het zo niet zal gaan, nu vrijwel alle Europese landen hun regels verscherpen. Faber werpt tegen dat Europa als geheel dan minder asielzoekers zal aantrekken.
Dit staat in deze wet, een verzamelwet met diverse aanscherpingen van bestaande wetgeving:
- De asielvergunning voor onbepaalde tijd wordt afgeschaft;
- De geldigheidsduur van een asielvergunning voor bepaalde tijd wordt teruggebracht van vijf naar drie jaar;
- De mogelijkheden om iemand ongewenst te verklaren na een veroordeling worden verruimd;
- De voornemenprocedure wordt geschrapt. Dit is de aanzegging door immigratiedienst IND aan een asielzoeker dat de dienst voornemens is een aanvraag af te wijzen. Daardoor moet de procedure sneller gaan;
- Een asielzoeker die een verblijfsstatus krijgt, kan meerderjarige kinderen en ongehuwde partners niet langer laten nareizen;
- Nieuwe feiten en omstandigheden die tijdens de asielprocedure worden ingebracht, krijgen een strengere toets;
- Asielzoekers die niet op een afspraak met de IND verschijnen, krijgen te horen dat hun asielaanvraag ongegrond is.
Een gelopen koers is dit alles zeker nog niet. Faber heeft in het voortraject veel betrokken adviesorganen en belangenorganisaties tegen zich in het harnas gejaagd. Ze heeft de gebruikelijke internetconsultatie overgeslagen, omdat zij ‘spoed’ nastreeft. De afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State en de Raad voor de rechtspraak kregen slechts een week om het wetsvoorstel op uitvoerbaarheid na te lezen. Zij geven in een latere fase nog nadere analyses, maar waren in hun eerste reacties ronduit negatief.
De Nederlandse orde van advocaten en de Adviesraad Migratie, dat een wettelijk mandaat heeft om naar wetsvoorstellen te kijken, zagen de wet zelfs helemaal niet langskomen. Voorzitter Monique Kremer van de Adviesraad Migratie noemde dat woensdag in een brief aan Faber ‘zorgelijk’. Ze kondigde aan alsnog met een advies te komen en vroeg daarvoor ‘een redelijke termijn te hanteren van zes tot acht weken’.
Vaker naar de rechter
De Raad van State waarschuwde eerder deze maand in zijn consultatiereactie: ‘Er zal veel meer geprocedeerd gaan worden.’ De Raad voor de rechtspraak wees op de gevolgen van de kortere duur van een verblijfsvergunning: ‘De IND zal vaker moeten oordelen over verlengingsaanvragen. Hierdoor zal ook het aantal intrekkingen van asielvergunningen stijgen en daarmee ook het aantal beroepen bij de rechter tegen zo’n beslissing.’
NSC-Kamerlid Diederik Boomsma zei donderdag in een commissiedebat over asiel dat zijn fractie deze adviezen zeker nog gaat bestuderen. Naar NSC wordt met argusogen gekeken, omdat deze partij in de coalitie voortdurend het belang van deugdelijk bestuur en rechtsstatelijkheid benadrukt. Faber verzekerde hem: ‘Adviezen die later worden ontvangen, worden alsnog in het wetgevingsproces betrokken.’
Of de voorstellen dan in de huidige vorm overeind blijven, is zeer de vraag – ook al waarschuwde Wilders afgelopen week dat er ‘geen millimeter’ aan veranderd mag worden. ‘Anders gaan we terug naar de kiezer’, dreigde hij.
2. Het tweestatusstelsel
Tot de Vreemdelingenwet 2000 had Nederland al een tweestatusstelsel en dat komt nu terug. Wie persoonlijke vervolging heeft te vrezen, krijgt een A-status. Wie op de vlucht slaat voor oorlog of geweld, krijgt een B-status. Die gaat per definitie uit van terugkeer op termijn naar het land van herkomst, zodra het daar veiliger is. Behalve de coalitie is ook oppositiepartij CDA voor dit stelsel, wat de noodzakelijke steun in de Eerste Kamer dichterbij brengt. Daar heeft de coalitie geen meerderheid.
Ook hier hoopt Faber op een afschrikwekkend effect. En ook hier wijzen critici vooral op praktische bezwaren. Zoals oud-staatssecretaris Job Cohen (PvdA), begin deze eeuw politiek verantwoordelijk voor de afschaffing van het stelsel. ‘Mensen die een B-status kregen (en daarmee minder rechten) gingen natuurlijk procederen om een A-status te krijgen’, aldus Cohen. ‘Die onderverdeling leidt dus tot meer bureaucratie. Dat zou ook nu gelden: eindeloze procedures en een langere periode van onzekerheid bij asielzoekers.’
De Nederlandse orde van advocaten, door Faber over dit wetsvoorstel wel geconsulteerd, was begin deze maand duidelijk in haar reactie. De orde ‘ontraadt de invoering van een tweestatusstelsel en het verbinden van strengere voorwaarden aan de nareis van gezinsleden van subsidiair beschermden’.
‘Grote werkverzwaring en hoge kosten’
De afdeling advisering van de Raad van State gaat nu naar het wetsvoorstel kijken, maar de afdeling bestuursrechtspraak deed al een korte uitvoeringstoets op de wet. Conclusie: ‘Duidelijk is nu al dat hoe dan ook veel meer geprocedeerd zal worden in beroepen bij de rechtbanken, en bij verlies in hoger beroep.’ Ze waarschuwt voor ‘een grote werkverzwaring en hoge kosten’.
De Raad voor de rechtspraak is ronduit afwijzend. In de tweede helft van januari komt die nog met een uitgebreide reactie, maar de Raad heeft ‘zeer grote bezwaren tegen de herinvoering van het tweestatusstelsel’. Het doorprocederen zal zowel de rechterlijke macht als de IND zwaar raken.
3. Wet terugkeer en vreemdelingenbewaring
Asielzoekers die geen verblijfsvergunning krijgen, worden verplicht mee te werken aan hun terugkeer. Niet meewerken wordt strafbaar. In het uiterste geval kan detentie volgen. Ook geeft deze wet meer bevoegdheden aan uitvoerende diensten om gegevens te delen die helpen om de herkomst van vreemdelingen vast te stellen.
De Raad van State zal naar verwachting half februari adviseren over de juridische kwaliteit van de wetgeving. Alle instanties wijzen erop dat de timing van de drie wetsvoorstellen ongelukkig is, nu per juni 2026 het Europese Migratiepact van kracht wordt. Dat vergt al allerlei complexe aanpassingen in de Nederlandse wetgeving, want vreemdelingen kunnen zich straks op dat Migratiepact beroepen.
Dat deze wetten dat doorkruisen, is op z’n zachtst gezegd onhandig. Maar Faber houdt vol dat de situatie in de asielketen nu ‘onhoudbaar’ is. ‘We moeten dit snel weer beheersbaar maken.’ Partijloos premier Dick Schoof noemde de wetsvoorstellen op zijn laatste persconferentie voor het kerstreces ‘een belangrijke stap voorwaarts op een van de topprioriteiten van dit kabinet’.
EINDE
